Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1572 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Το υδατικό δυναμικό της Θεσσαλίας δέχεται εδώ και δεκαετίες τη μεγαλύτερη πίεση για να καλύψει τις ανάγκες, που προέκυψαν κυρίως από την επέκταση των αρδεύσεων. Το 70% των αρδευόμενων εκτάσεων στη Θεσσαλία εξυπηρετείται από υπόγεια νερά και το υπόλοιπο 30% από επιφανειακά νερά (ποταμοί, πηγές) και υφιστάμενα έργα ταμίευσης.
      Δυστυχώς, η άρδευση με υπόγεια νερά από 30.000 έως 33.000 γεωτρήσεις δημιούργησε ένα αρκετά αυξημένο έλλειμμα το οποίο ανέρχεται πλέον σε 3 δισ. κυβικά μέτρα και είναι αποτυπωμένο στα σχέδια διαχείρισης υδάτων Θεσσαλίας, σύμφωνα με την αναθεωρημένα σχέδια του 2017, επισήμανε ο γεωπόνος, τ. Διευθυντής Εγγείων Βελτιώσεων, τ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδας, Κωνσταντίνος Γκούμας, μιλώντας στο τετραήμερο σεμινάριο με θεματικές, μεταξύ άλλων, «Κλιματική αλλαγή: Θεωρητικό υπόβαθρο και μελλοντικές προγνώσεις» και «Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με έμφαση στον αγροτικό τομέα και σχετικά μέτρα προσαρμογής» που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο στις εγκαταστάσεις του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα, με συμμετοχή δεκάδων επιστημόνων.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B11-600-x-337.jpg
      Τα μέτρα αναστροφής αυτής της κατάστασης είναι η μείωση καταναλώσεων νερού στη γεωργία, η ταμίευση επιφανειακού νερού και ο περιορισμός χρήσης υπόγειου νερού (γεωτρήσεις), Σημειώνεται ότι για τις ανάγκες άρδευσης και ύδρευσης απαιτούνται ετησίως περίπου 1,5 δισ. κυβικά μέτρα νερού.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B12-600-x-450.jpg
      Επίσης σοβαρή είναι και η σημερινή κατάσταση της ποιότητας των υδάτων, είτε υπογείων είτε επιφανειακών. Πιο συγκεκριμένα υπάρχει και ποιοτικό ζήτημα και αυτό συμβαίνει σε ορισμένες περιοχές, όπως δείχνουν οι χάρτες, δηλαδή υπάρχουν καλή, μέτρια ή κακή κατάσταση των υπόγειων και επιφανειακών υδάτων λόγω της επιβάρυνσης νιτρικών και λιπασμάτων.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B13-600-x-340.jpg
      Τα σχέδια διαχείρισης υδάτων του 2014 και αλλά και του 2017 προβλέπουν μια σειρά μέτρων, αρκετά από τα οποία, δυστυχώς, η Πολιτεία δεν τα έχει προχωρήσει.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B12-600-x-292.jpg
      Ένας ακόμη παράγοντας που μειώνει το υδατικό δυναμικό είναι και οι ακραίες συνθήκες λόγω της κλιματικής κρίσης. Για παράδειγμα ο Πηνειός το καλοκαίρι στερεύει πλέον ακόμη και από τα Τρίκαλα, ενώ παλαιότερα στέρευε από τη Λάρισα. «Όλα όσα συμβαίνουν είναι εξαιρετικά κρίσιμα. Με την εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης υδάτων θα εξοικονομήσουμε σημαντικές ποσότητες. Στη Θεσσαλία παρουσιάζεται ένα σημαντικό έλλειμμα υδάτων της τάξης των 500 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως και ακριβώς εκεί τίθεται το θέμα της κατασκευής έξι μεγάλων ταμιευτήρων για τη συγκέντρωση περίπου 250 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού, με τα οποία θα μπορούσε να καλυφθεί αυτό το έλλειμμα. Ωστόσο, για την ωρίμανση αυτών απαιτούνται πολλά χρόνια και οικονομικοί πόροι. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν συνολικά οι δυσμενέστερες συνθήκες από πλευράς υδατικών πόρων, εν όψει της κλιματικής κρίσης», ανέφερε από την πλευρά του ο Φάνης Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B14-600-x-337.jpg
      Σύμφωνα με τον κ. Γκούμα, η σημερινή κυβέρνηση έχει εκπονήσει ένα πρόγραμμα έργων τα οποία εντάσσονται στο Ταμείο Ανάκαμψης. Τα έργα αυτά είναι σε φάση δημοπράτησης και αναμένεται να υλοποιηθούν μέχρι το 2026. «Ωστόσο, δυστυχώς όλες οι κυβερνήσεις γνωρίζουν τα προβλήματα και οι μελέτες δεν ωρίμασαν για να υλοποιηθούν τα έργα. Ακόμη και τα μικρά έργα θέλουν χρόνια για την υλοποίησή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το έργο του φράγματος στον Ληθαίο ποταμό στα Τρίκαλα, το οποίο παραμένει ακόμη υπό κατασκευή», τονίζει ο ίδιος.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B15-600-x-483.jpg
      Η Θεσσαλία διαθέτει τη μεγαλύτερη πεδιάδα της χώρας με 5 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργούμενης έκτασης, από τα οποία αρδεύονται τα 2,5. Το πρόβλημα υδατικής ασφάλειας των κατοίκων της από φαινόμενα λειψυδρίας-ξηρασίας και πλημμυρών θα έχει δραματικές επιπτώσεις στη ζωή, στο εισόδημα και τελικά στην ίδια την επιβίωσή τους στην περιοχή. Οι διαθέσιμοι και χρησιμοποιούμενοι (μέχρι σήμερα) υδατικοί πόροι στο υδατικό διαμέρισμα Θεσσαλίας είναι τα υπόγεια νερά (το 70% των αρδευόμενων εκτάσεων εξυπηρετείται από 33.000 γεωτρήσεις) και τα επιφανειακά νερά (ποταμοί, πηγές και νερά που ταμιεύονται κάθε χρόνο σε φράγματα – ταμιευτήρες και λιμνοδεξαμενές και εξυπηρετούν το υπόλοιπο 30% των εκτάσεων).
      Επιπλέον, παραμένουν τα προβλήματα λόγω αδυναμιών συντονισμού στη διαχείριση των υδάτων, της έλλειψης ενιαίου φορέα διαχείρισης και το απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο (ΤΟΕΒ).
      του Νίκου Αβουκάτου
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ραγδαία επιδείνωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Ινδία προκαλεί πλέον περίπου 1,1 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους κάθε χρόνο, ξεπερνώντας την Κίνα, σύμφωνα με νέα παγκόσμια μελέτη για την ατμοσφαιρική ρύπανση.
       
      Ο αριθμός των πρόωρων θανάτων στην Κίνα που προκαλείται από τα επικίνδυνα σωματίδια γνωστά ως PM2.5, έχει σταθεροποιηθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει αυξηθεί απότομα στην Ινδία, σύμφωνα με την έκθεση από το Ινστιτούτο Επιπτώσεων στην Υγεία της Βοστώνης και το Ινστιτούτο Αξιολόγησης Δεδομένων Υγείας του Σιάτλ.
       
      Στην Ινδία καταγράφηκε μια ιδιαίτερα ανησυχητική αύξηση, της τάξης σχεδόν του 50%, των πρόωρων θανάτων από σωματιδιακή ύλη, για το διάστημα μεταξύ 1990 και 2015, αναφέρει η έκθεση.
       
      Η ατμοσφαιρική ρύπανση επιδεινώθηκε σε διάφορα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Ασίας, αλλά βελτιώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, αναφέρει η έκθεση, χάρη στις πολιτικές για τον περιορισμό των εκπομπών από τα 1990, μεταξύ άλλων.
       
      Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρουσίασαν μείωση της τάξης του 27% στη μέση ετήσια έκθεση σε λεπτά σωματίδια, ενώ μικρότερη πτώση σημειώθηκε στην Ευρώπη. Ωστόσο, 88.000 Αμερικανοί και 258.000 Ευρωπαίοι εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου λόγω των επιπέδων των σωματιδίων σήμερα, αναφέρει η έκθεση.
       
      Τα σωματίδια αυτά, με διάμετρο μικρότερη από 2,5 χιλιοστά, απελευθερώνονται κυρίως από οχήματα, ιδιαίτερα εκείνα με κινητήρες ντίζελ, καθώς και από τη βιομηχανία και φυσικές πηγές, όπως η σκόνη. Χάρις στο μικρό τους μέγεθος, εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος μέσω των πνευμόνων, αυξάνοντας τον κίνδυνο για καρδιακές νόσους, εγκεφαλικά επεισόδια και σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, όπως το άσθμα και η πνευμονία.
       
      Παρά το γεγονός ότι οι θάνατοι που προκαλούνται από την ατμοσφαιρική ρύπανση αυξήθηκαν σε 4,2 εκατομμύρια το 2015 από 3,5 εκατομμύρια το 1990, ο ρυθμός αύξησης ήταν πιο αργός από το ρυθμό της αύξησης του πληθυσμού κατά την ίδια περίοδο. Αυτό συμβαίνει λόγω της βελτιωμένης υγειονομικής περίθαλψης σε πολλά μέρη του κόσμου, καθώς και τις περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και άλλες περιοχές.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B7-%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CE%AE%CF%80%CF%84%CF%81%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%AF%CE%BD/
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κακοκαιρία «Λέανδρος» προκάλεσε εκτεταμένη χιονοκάλυψη, από τις μεγαλύτερες των τελευταίων 16 ετών για το δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου, σύμφωνα με το meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.
      Τη Δευτέρα 18 Ιανουαρίου το 30% -σχεδόν το ένα τρίτο- της χερσαίας έκτασης της Ελλάδας ήταν πλέον καλυμμένο από χιόνι, περίπου 18% περισσότερο από τον μέσο όρο γι' αυτήν την εποχή και αφού είχε προηγηθεί μία ασυνήθιστα περιορισμένη χιονοκάλυψη στη χώρα μας τον Δεκέμβριο. Την Τρίτη 19 Ιανουαρίου η χιονοκάλυψη είχε υποχωρήσει στο ένα τέταρτο της ξηράς (24%).
      Κατά τη διάρκεια του «Λέανδρου», μεταξύ 15 και 18 Ιανουαρίου, εκδηλώθηκαν πυκνές χιονοπτώσεις σε αρκετές περιοχές, ενώ σε άλλες γειτονικές περιοχές με το ίδιο υψόμετρο διαφορετικές καιρικές συνθήκες προκάλεσαν διαφορές στην έκταση της χιονοκάλυψης. Οι δορυφορικές εικόνες αποκάλυψαν το «παγωμένο αποτύπωμα» του «Λέανδρου» σε διάφορες περιοχές της χώρας μας.
      Για παράδειγμα, εικόνες από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο Sentinel-2 το πρωί της Τετάρτης δείχνουν ότι η Δυτική Λήμνος δέχθηκε μεγάλα ύψη χιονιού, ακόμη και σε παραθαλάσσια τμήματα όπου το χιόνι ξεπέρασε σε ύψος τα 30 εκατοστά, ενώ στις υπόλοιπες περιοχές του νησιού οι χιονοπτώσεις είχαν πολύ μικρότερη ένταση και εναλλάσσονταν με χιονόνερο.
      Από την άλλη, εικόνα από τον ίδιο δορυφόρο τη Δευτέρα δείχνει τις δυτικές συνοικίες της Λάρισας καλυμμένες με χιόνι, ενώ την ίδια στιγμή ένα μεγάλο μέρος του θεσσαλικού κάμπου πιο ανατολικά και με το ίδιο υψόμετρο δεν είχε ίχνος χιονοκάλυψης.
      ΑΠΕ-ΜΠΕ
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Περισσότερες από 150 πτήσεις που επρόκειτο να αναχωρήσουν ή είχαν προορισμό τα λονδρέζικα αεροδρόμια του Γκάτγουικ και του Χίθροου ματαιώθηκαν σήμερα εξαιτίας της καταιγίδας Κέιτι που σαρώνει τη νότια Αγγλία με άνεμους που πνέουν με ταχύτητα άνω των 100 χλμ/ώρα.
       
      «Εξαιτίας των σφοδρών ανέμων που προκαλεί η καταιγίδα Κέιτι, υπάρχουν σήμερα καθυστερήσεις και μερικές ματαιώσεις πτήσεων», ανακοινώθηκε από τον ιστότοπο του αεροδρομίου του Χίθροου, του μεγαλύτερου της χώρας.
       
      Σύμφωνα με τον πίνακα των πτήσεων που ήταν προγραμματισμένες έως τις 16:00 (ώρα Ελλάδας), έχουν ματαιωθεί γύρω στις 50 πτήσεις που επρόκειτο να αφιχθούν και περισσότερες από 80 που ήταν προγραμματισμένες να απογειωθούν αυτό το σαββατοκύριακο του Πάσχα, που ήταν επίσης για τους Βρετανούς σαββατοκύριακο αναχώρησης για διακοπές.
       
      Στο αεροδρόμιο του Γκάτγουικ, που βρίσκεται νότια της βρετανικής πρωτεύουσας, ματαιώθηκαν περίπου 20 πτήσεις που επρόκειτο να προσγειωθούν σήμερα ματαιώθηκαν και τέσσερις άλλες εστάλησαν σε άλλο αεροδρόμιο, σύμφωνα με τον ιστότοπο του αεροδρομίου.
       
      Στον ιστότοπο διευκρινίζεται ότι υπάρχουν επίσης προβλήματα στις οδούς πρόσβασης στο αεροδρόμιο.
       
      Πορτοκαλί συναγερμός για σφοδρούς ανέμους κηρύχθηκε για το Λονδίνο και τη νοτιοανατολική Αγγλία. Ριπές ανέμου που υπερβαίνουν τα 170 χλμ/ώρα καταγράφηκαν στη νότια ακτή της Αγγλίας, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
       
      Μια γέφυρα του Τάμεση, στη νοτιοανατολική Αγγλία, και η Σέβεν Μπριτζ που συνδέει την Αγγλία με την Ουαλία έκλεισαν επίσης, σύμφωνα με την υπηρεσία αυτοκινητοδρόμων της Αγγλίας.
       
      Η καταιγίδα Κέιτι έχει επίσης προκαλέσει μέχρι στιγμής διακοπή της ηλεκτροδότησης τουλάχιστον 2.000 νοικοκυριών στο Σάσεξ, το Σάρεϊ και το Κέντ (νότια Αγγλία).
       
      Πηγή: http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=496396&catID=4
       

       

    5. Περιβάλλον

      GTnews

      Ο ταμιευτήρας Sau, 100 χιλιόμετρα από τη Βαρκελώνη, τροφοδοτεί με νερό εδώ και μισό αιώνα τόσο την πρωτεύουσα της Καταλωνίας όσο και άλλες πόλεις της. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες έχει γίνει το «πρόσωπο» της χειρότερης ξηρασίας που έχει πλήξει την περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες. 
      Η στάθμη των υδάτων έχει υποχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που πλέον είναι ορατή η εκκλησία του Sant Romà de Sau του 11ου αιώνα, η οποία παραμένει κάτω από την επιφάνεια του νερού από τη στιγμή δημιουργίας της τεχνητής λίμνης, το 1962. 
      Το σημείο αυτό της Καταλωνίας δεν έχει δει βροχόπτωση διαρκείας εδώ και 2,5 χρόνια. Στις αρχές Μαρτίου, η στάθμη του νερού είχε μειωθεί στο 8% της χωρητικότητάς της, από 55% έναν χρόνο νωρίτερα. 

      Η εκκλησία του Sant Romà de Sau στον ταμιευτήρα νερού του Sau στην Καταλωνία έχει αποκαλυφθεί πλήρως λόγω της δραματικής πτώσης της στάθμης των υδάτων – Πηγή: ΑΡ

      «Δεν το έχω δει ποτέ τόσο άδειο», αναφέρει ο Αγκουστίν Τόρεντ, ένας 70χρονος που ζει στην περιοχή όλη του ζωή. «Είναι θλιβερό όταν έχεις δει γεμάτο τον ταμιευτήρα. Ομως, έτσι έχουν τα πράγματα. Είναι η κλιματική αλλαγή. Και όποιος λέει πως δεν υπάρχει, τι μπορείς να του πεις…», προσθέτει ο ίδιος. 
      Παρότι η κατάσταση στην Καταλωνία είναι εξαιρετικά ανησυχητική, το μεγαλύτερο μέρος της χώρας είναι αντιμέτωπο με ανάλογες προκλήσεις, ιδίως στα νότια και τα ανατολικά. 

      Η χωρητικότητα της τεχνητής λίμνης Sau που υδροδοτεί τη Βαρκελώνη και άλλες πόλεις της Καταλωνίας έχει πέσει κάτω του 10% – Πηγή: ΑΡ

      Στα μέσα Μαρτίου, οι ταμιευτήρες του Γουαδαλκιβίρ, στη λεκάνη της Ανδαλουσίας, είχαν μέση πληρότητα το 26% της χωρητικότητάς τους, ενώ οι αντίστοιχες στη νοτιοανατολική λεκάνη της Σεγούρα βρίσκονταν στο 36%. 
      Στην Ευρώπη, περιοχές όπως η Καταλωνία, που βρίσκεται στις ακτές της Μεσογείου, είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες, σύμφωνα με τον Μιγκέλ Μανσανάρες, μετεωρολόγο που μελετά τα ακραία καιρικά φαινόμενα στη Γηραιά Ηπειρο. 
      «Η περιοχή της Μεσογείου είναι μία από τις πιο ευαίσθητες περιοχές ως προς την κλιματική αλλαγή. Η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα, που δημιουργεί το δικό της ατμοσφαιρικό περιβάλλον», εξηγεί ο ίδιος, υποστηρίζοντας ότι χώρες όπως η Ελλάδα, η Γαλλία και η Ιταλία, αλλά και κάποιες των Βαλκανίων, βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο. 

      Η θέα του ποταμού Ter, κοντά στη δεξαμενή Sau, που στερεύει σταδιακά – Πηγή: ΑΡ
      Ωστόσο, πέραν της κλιματικής αλλαγής, υπάρχουν και άλλοι ανθρωπογενείς παράγοντες που επιδεινώνουν την ξηρασία, μεταξύ των οποίων η αύξηση του πληθυσμού σε 5,5 εκατομμύρια στην περίπτωση της Καταλωνίας, αλλά και η εκτεταμένη χρήση νερού -για την ακρίβεια το 80% της συνολικής χρήσης- για γεωργικούς σκοπούς, διευκρινίζει ο Μανσανάρες. 
      «Πρόκειται για εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση. Η ξηρασία αυτή στην Καταλωνία είναι ένας μαραθώνιος. Είμαστε σε επιφυλακή, όχι μόνο για δύο χρόνια περίπου, αλλά για τρία ή τέσσερα χρόνια», λέει ο Σάμουελ Ρέγιες της Υπηρεσίας Υδροδότησης Καταλονίας. 


    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ ανακοίνωσε την περασμένη Τρίτη ότι η χώρα θα τελειώσει το τρέχον έτος έχοντας χρησιμοποιήσει λιγότερη ποσότητα άνθρακα από οποτεδήποτε μετά το 1979.
      Σύμφωνα με τελευταία ενεργειακή έκθεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ, οι Αμερικανοί κάτοικοι χρησιμοποιούν λιγότερο άνθρακα φέτος από ό,τι οποιαδήποτε στιγμή μετά τη δεκαετία του 1970. Αυτό συμβαίνει μάλιστα παρά τις δηλωμένες προσπάθειες της κυβέρνησης Τραμπ να πριμοδοτήσει τη βιομηχανία άνθρακα της χώρας.
      Συγκεκριμένα, η Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ ανακοίνωσε την περασμένη Τρίτη ότι η χώρα θα τελειώσει το τρέχον έτος έχοντας χρησιμοποιήσει λιγότερη ποσότητα άνθρακα από οποτεδήποτε μετά το 1979.
      Η έκθεση αποδίδει την εξέλιξη αυτή στο συνεχιζόμενο ανταγωνισμό από τις φθηνές και καθαρότερες μορφές ενέργειας, ιδίως το φυσικό αέριο, και κατά δεύτερο λόγο την ηλιακή και αιολική ενέργεια. Τα αυστηρότερα πλαίσια κανόνων ρύπανσης έχουν επίσης οδηγήσει στο κλείσιμο αρκετών παλαιότερων, πιο ρυπογόνων μονάδων άνθρακα.
      Το ηλεκτρικό δίκτυο εξακολουθεί να είναι ο κύριος χρήστης του άνθρακα. Με τη ζήτηση των ΗΠΑ να μειώνεται από το 2007, φέτος αναμένεται να είναι ο χρόνος με το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό παροπλισμού των ανθρακωρυχείων της χώρας, σύμφωνα με το πρακτορείο Associated Press.
      Ο πρόεδρος Τραμπ είχε θέσει προεκλογικά την ανθρακοβιομηχανία και τη δέσμευση για άφθονες νέες θέσεις εργασίας στον τομέα ως υψηλότατη προτεραιότητα. Ο ίδιος και άλλοι Ρεπουμπλικανοί επιτέθηκαν συχνά στον πρώην πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα για τη διεξαγωγή ενός λεγόμενου «πολέμου ενάντια του άνθρακα», μέσω κανονισμών που οι Ρεπουμπλικανοί υποστήριζαν ότι μειώνουν τις θέσεις εργασίας και βλάπτουν τη βιομηχανία. Τώρα, οι δυνάμεις της αγοράς φαίνεται να μην επιτρέπουν στην κυβέρνηση Τραμπ να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Πέμπτη ημέρα η λάβα του ηφαιστείου της Κούμπρε Βιέχα, στην Πάλμα των Κανάριων Νησιών, κινείται αργά προς τη θάλασσα καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά της. Το πλάτος του πύρινου μείγματος έχει φτάσει τα 600 μέτρα, ενώ το ύψος του μετώπου του σε ορισμένα σημεία έχει φτάσει τα 15 μέτρα, καίγοντας σπίτια, αγροτικές εκτάσεις και καλύπτοντας δρόμους και υποδομές. Μέχρι στιγμής η λάβα έχει καλύψει επιφάνεια 166 εκταρίων και έχει «καταπιεί» πάνω από 350 σπίτια. Σχεδόν 7.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. 
      Αυτό που ανησυχεί τους ηφαιστειολόγους είναι το γεγονός ότι η λάβα πλέον κινείται πολύ αργά (περίπου 4 μέτρα την ώρα) και αντί να πηγαίνει στη θάλασσα απλώνεται στη στεριά με τον κίνδυνο να προκαλέσεις μεγαλύτερες καταστροφές. 
      Όπως εξηγεί ο ηφαιστειολόγος του Ισπανικού Εθνικού Γεωγραφικού Ινστιτούτου, Σταύρος Μελετίδης, η λάβα κινείται πολύ αργά γιατί «κρυώνει καθώς έρχεται σε επαφή με την ατμόσφαιρα, με την τριβή με το έδαφος και τα δομικά υλικά και, κυρίως, γιατί το μέτωπό της γίνεται όλο και πιο πλατύ».
      AP Photo/Emilio Morenatti Το μόνο θετικό από την αργή πορεία της λάβας είναι ότι οι κάτοικοι κερδίζουν χρόνο να μαζέψουν τα υπάρχοντά τους πριν φύγουν από τα χωριά τους κοντά στην ακτή. Τις πρώτες ημέρες, που η λάβα έτρεχε με 700 μέτρα την ώρα, οι κάτοικοι δεν είχαν πάνω από 15 λεπτά για να φύγουν. Επίσης, έχει σταθεροποιηθεί η σεισμική δραστηριότητα παρά το γεγονός ότι από το ηφαίστειο συνεχίζουν να εκλύονται αέρια, στάχτη και λάβα. Ο καπνός από το ηφαίστειο έχει φτάσει πολλά χιλιόμετρα μακριά και πλησιάζει τη Μεσόγειο.
      Αλλά και όταν η λάβα φτάσει στον Ατλαντικό, υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι: Η λάβα έχει θερμοκρασία που ξεπερνά τους 1.000 βαθμούς Κελσίου και αν πέσει στο νερό μπορεί να προκαλέσει εκρήξεις, να προκαλέσει κατολισθήσεις και σύννεφα τοξικού καπνού. Τα φαινόμενα που συνδέονται με την έκρηξη του ηφαιστείου και οι συνέπειές τους μπορούν να έχουν πολλούς μήνες διάρκεια.
      AP Photo/Emilio Morenatti Η Πάλμα, ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του αρχιπελάγους των Καναρίων, που είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός, έχει μείνει ανέπαφο από την καταστροφή σε μεγάλο μέρος του, με τουρίστες να συνεχίζουν να ταξιδεύουν εκεί, όπως ήταν προγραμματισμένο. Ωστόσο, τα χωριά που βρέθηκαν στο μέτωπο της φωτιάς έχουν υποστεί τεράστιες ζημιές, καθώς οι αγροτικές καλλιέργειες, οι κτηνοτροφικές υποδομές και ξενοδοχεία έχουν ήδη καταστραφεί. Οι κάτοικοι της Λα Πάλμα βιοπορίζονται κυρίως από τις καλλιέργειες και τον τουρισμό.
       
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Η σημερινή ημέρα, Παρασκευή 23 Ιουλίου 2021, σηματοδοτεί μία «μαύρη επέτειο» καθώς συμπληρώνονται 3 έτη από την πυρκαγιά στο Μάτι, η οποία προκάλεσε το θάνατο 103 συνανθρώπων μας, αποτελώντας μέχρι και σήμερα τη δεύτερη πιο φονική πυρκαγιά του 21ου αιώνα παγκοσμίως. Τα περιβαλλοντικά αίτια που συνετέλεσαν σε αυτή τη φονική πυρκαγιά έχουν αναλυθεί και χρήσιμα συμπεράσματα έχουν ήδη εξαχθεί. Η πυρκαγιά στο Μάτι εκδηλώθηκε κάτω από ακραίες πυρο-μετεωρολογικές συνθήκες και παρουσίασε ακραία συμπεριφορά πυρός, καθιστώντας αναποτελεσματική την προσπάθεια που κατεβλήθη για τον περιορισμό και τον έλεγχο της.
      Περιβαλλοντικές συνθήκες παρόμοιες με αυτές που καθοδήγησαν τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι δε θα πρέπει να αποκλειστούν στο εγγύς μέλλον, καθώς η κλιματική αλλαγή μας φέρνει αντιμέτωπους με μία νέα πραγματικότητα ακραίων δασικών πυρκαγιών, οι οποίες εύκολα μπορούν να ξεπεράσουν τις δυνατότητες καταστολής, ανεξάρτητα από την αφθονία και την τεχνολογία των διαθέσιμων μέσων δασοπυρόσβεσης. Μπροστά σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, η επιχειρησιακή μονάδα ΜΕΤΕΟ (meteo.gr) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) δημοσιοποιεί σήμερα, νέα δεδομένα για τη φονική πυρκαγιά, βασισμένα σε επιστημονική γνώση αιχμής, με αποκλειστικό στόχο την ανάδειξη του σημαντικού ρόλου που μπορεί και οφείλει να παίξει η επιστήμη στην καλύτερη διαχείριση των ακραίων πυρκαγιών του παρόντος και του μέλλοντος.
      Στο επόμενο βίντεο παρουσιάζεται η εξάπλωση της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι, όπως αυτή προσομοιώθηκε από το προγνωστικό σύστημα ταχείας απόκρισης IRIS 2.0. Το IRIS 2.0 αποτελεί τη νέα, σημαντικά αναβαθμισμένη έκδοση του IRIS, ενός συστήματος για την πρόγνωση της εξάπλωσης δασικών πυρκαγιών που ανέπτυξε και υλοποιεί επιχειρησιακά το ΕΑΑ/ΜΕΤΕΟ από το 2019 μέχρι και σήμερα.
      Συγκρινόμενο με τον προκάτοχο του, το IRIS 2.0 έχει αναβαθμιστεί ώστε να παρέχει λεπτομερέστερη πληροφορία (50 x 50 m) για την αναμενόμενη κίνηση των πύρινων μετώπων (με βάση την τοπογραφία, τον καιρό, και την καύσιμη ύλη), λαμβάνοντας πάντα υπόψη του τις πολύ σημαντικές αμφίδρομες αλληλεπιδράσεις μεταξύ της φωτιάς και του καιρού («η φωτιά δημιουργεί το δικό της καιρό»). Πιο σημαντικά ωστόσο, το IRIS 2.0 μπορεί σήμερα να παρέχει προγνωστική καθοδήγηση για την αναμενόμενη συμπεριφορά πυρός μιας δασικής πυρκαγιάς. Ειδικότερα για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, η προσομοίωση που πραγματοποιήθηκε με το IRIS 2.0 υπέδειξε ακραία συμπεριφορά πυρός, με την πυρκαγιά να κατατάσσεται ως κατηγορίας 7, χαρακτηριζόμενη από συνθήκες πυροθύελλας (Εικόνα 1).
      Τρία χρόνια μετά το Μάτι και μπροστά στη νέα πραγματικότητα των ακραίων δασικών πυρκαγιών, η επιστημονική γνώση μεταφράζεται σε υπηρεσίες που εάν υιοθετηθούν μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη διαχείριση των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας. Το προγνωστικό σύστημα IRIS 2.0 παρέχει τη μοναδική δυνατότητα ταχείας εκτίμησης της δυσκολίας ελέγχου μιας δασικής πυρκαγιάς (Εικόνα 1), μέσα από την προσομοίωση της αναμενόμενης συμπεριφοράς του πυρός και της εξάπλωσης των πύρινων μετώπων. Έχοντας αξιολογηθεί λεπτομερώς και αποτελώντας ένα από τα ελάχιστα προγνωστικά συστήματα του είδους του, αν όχι το μοναδικό, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, το IRIS 2.0 είναι στη διάθεση της πολιτείας ως ένα σημαντικό όπλο στη μάχη ενάντια στις δασικές πυρκαγιές.

      Εικόνα 1. Κατηγοριοποίηση δασικών πυρκαγιών1 με βάση τη συμπεριφορά πυρός και τη δυσκολία ελέγχου.
      Πηγές – Αναφορές
      1 Tedim et al. (2018) Defining extreme wildfire events: Difficulties, challenges, and impacts. Fire 1, 9.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η υψηλή δραστηριότητα ηλεκτρικών φαινομένων το φετινό καλοκαίρι στη χώρα μας αποτυπώνεται και στα δεδομένα του συστήματος ηλεκτρικών εκκενώσεων του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών ZEUS. Το παρακάτω γράφημα (Γράφημα 1) δείχνει τον αριθμό των ηλεκτρικών εκκενώσεων (κυρίως κεραυνών) που ανιχνεύσαμε στην Ελλάδα τον μήνα Ιούλιο μεταξύ 2005 και 2018. Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι ο φετινός Ιούλιος είχε την υψηλότερη κεραυνική δραστηριότητα τουλάχιστον από το 2005 από όταν ξεκίνησαν οι καταγραφές, με σχεδόν 103.000 κεραυνούς στην Ελλάδα. Επιπρόσθετα, οι διαφορές ανά έτος παρουσιάζονται σημαντικές με ορισμένα έτη να παρουσιάζουν εξαιρετικά χαμηλή ηλεκτρική δραστηριότητα, όπως για παράδειγμα το 2007 όταν η χώρα μας βρισκόταν υπό την επιρροή υψηλών πιέσεων και θερμών εισβολών από την Αφρική, με την κατάρριψη ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών στη χώρα μας και σοβαρή ξηρασία.

      Γράφημα 1. Ο απόλυτος αριθμός κεραυνών που ανίχνευσε το σύστημα ZEUS τον Ιούλιο την περίοδο 2005 - 2018.
      Τον φετινό Ιούλιο παρατηρήσαμε καταιγίδες στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, με τη μεγαλύτερη χωρική κατανομή από το 2005 (Γράφημα 2, κάντε κλικ πάνω για μεγέθυνση). Τα δύο τελευταία έτη (2017 και 2018) ένας μεγάλος αριθμός του συνόλου των κεραυνών τον Ιούλιο παρατηρήθηκε πάνω από θαλάσσιες περιοχές, καθώς η ατμοσφαιρική κυκλοφορία ήταν σημαντικά διαφορετική από ό,τι συνήθως.  Στην καρδιά του καλοκαιριού οι καταιγίδες κλιματικά εκδηλώνονται πιο εύκολα πάνω από την ξηρά λόγω θέρμανσης του εδάφους από την ηλιακή ακτινοβολία, δηλαδή εκδηλώνεται πολλές φορές "θερμική αστάθεια". Τα δύο τελευταία έτη όμως, βαρομετρικά συστήματα συνοπτικής κλίμακας οδήγησαν σε εκταταμένες καταιγίδες πάνω από ξηρά και θάλασσα, κάτι που χρήζει περαιτέρω μελέτης.
      Γράφημα 2. Η χωρική κατανομή των κεραυνών που ανίχνευσε το σύστημα ZEUS τον μήνα Ιούλιο την περίοδο 2005 - 2018.
      Όσον αναφορά την κατάταξη των μηνών ως προς τον απόλυτο αριθμό των κεραυνών που ανιχνεύσαμε, ο Ιούλιος του 2018 κατατάσσεται πρώτος με 102.944 κεραυνούς και δεύτερος ο Ιούλιος του 2009 με 83.373 ανιχνεύσεις. Συνολικά φέτος το δίμηνο Ιουνίου και Ιουλίου κατατάσσεται 2ο σε απόλυτο αριθμό ανιχνεύσεων κεραυνών την τελευταία 14ετία, με 196.524 κεραυνούς.
      Σ. Ντάφης, Κ. Λαγουβάρδος, Β. Κοτρώνη
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Γνωρίζαμε ότι η Κίνα αποτελεί τη χώρα με τη μεγαλύτερη συμβολή στην μόλυνση του περιβάλλοντος και ειδικά στην εκπομπή βλαβερών αερίων στην ατμόσφαιρα. Η τελευταία σχετική έρευνα που έγινε από τον οργανισμό Rhodium Group που ειδικεύεται σε μελέτες για ζητήματα που απασχολούν την παγκόσμια κοινότητα αποκαλύπτει τον κυρίαρχο ρόλο της Κίνας στην μόλυνση του περιβάλλοντος.
      Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας το 2019 η Κίνα ήταν υπεύθυνη για το 27% των εκπομπών βλαβερών αερίων παγκοσμίως. Πρόκειται για «επίδοση» μεγαλύτερη από εκείνη όλων των ανεπτυγμένων χωρών μαζί. Οι ΗΠΑ παίρνουν το ασημένιο μετάλλιο στην μόλυνση της ατμόσφαιρας με ποσοστό 11% και το χάλκινο μετάλλιο «κερδίζει» η Ινδία με ποσοστό 6,6%.
      Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν δεν υπάρξει μια συμφωνία ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα για τον σημαντικό περιορισμό των εκπομπών ρύπων που παράγουν δεν θα πετύχει καμία προσπάθεια περιορισμού ή ακόμη και αντιστροφής των κλιματικών αλλαγών.
      Οι εκπομπές βλαβερών αερίων στην Κίνα, σύμφωνα με το Naftemporiki.gr, έχουν τριπλασιαστεί σε σχέση με εκείνες που παρήγαγε η χώρα τις προηγούμενες τρεις δεκαετίες. Εξαιτίας του τεράστιου πληθυσμού της τα ποσοστά εκπομπών ρύπων ανά κάτοικο είναι μικρότερα από εκείνα των ΗΠΑ αλλά και αυτά τα ποσοστά παρουσιάζουν εκθετική αύξηση τις τελευταίες δεκαετίες.
      Ο ασιατικός γίγαντας έχει δεσμευτεί για την απόκτηση μηδενικού αποτυπώματος άνθρακα μέχρι το 2060 αλλά χωρίς να έχει καθοριστεί κάποιος οδικός χάρτης για την εξέλιξη αυτής της προσπάθειας αφού παρά τις διακηρύξεις του Πεκίνου η χώρα βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στην ενέργεια των ορυκτών καυσίμων. Στην Κίνα λειτουργούν αυτή την στιγμή 1,058 εργοστάσια παραγωγής ενέργειας με χρήση ορυκτών καυσίμων.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Το έχουμε καταλάβει ότι η Κίνα είναι μια περιβαλλοντική βόμβα στα θεμέλια της Υφηλίου. Ρυπαίνουν το φυσικό περιβάλλον και καταναλώνουν ανεξέλεγκτα άνθρακα και άλλους ορυκτούς πόρους, πρόσφατα απέκτησαν μαζικά αυτοκίνητα και στα εργοστάσιά τους οι κανονισμοί υγιεινής και ασφάλειας είναι τουλάχιστον χαλαροί αν όχι ανύπαρκτοι.
       
      Ακόμα και τα φωτοβολταϊκά που κατασκευάζουν έχουν διπλάσιο περιβαλλοντικό αποτύπωμα από τα ευρωπαϊκά.
       
      Για να μην αναφερθούμε στα υψηλότατα ποσοστά παιδικής εργασίας.
       
      Αλλά ότι οι Κινέζοι θα έφταναν στο σημείο να ισοπεδώσουν βουνά για να χτίσουν νέες οικιστικές περιοχές ξεπερνά τα όρια και της πιο τολμηρής φαντασίας. Τουλάχιστον, στην Ελλάδα τα κάψαμε για να χτίσουμε από πάνω αυθαίρετα και “πολυτελείς” μεζονέτες.
       
      —Σκίζουν τα βουνά
       
      Ερευνητές του Πανεπιστημίου Τσανγκ’ αν της Κεντρικής Κίνας προειδοποίησαν για το γεγονός ότι δεκάδες ορεινοί όγκοι έχουν ισοπεδωθεί με συνέπεια να προκαλείται ατμοσφαιρική ρύπανση, να μολύνεται το νερό, να διαβρώνονται τα εδάφη και να αυξάνεται κατακόρυφα ο κίνδυνος εκδήλωσης πλημμυρικών φαινομένων.
       
      Επισημαίνουν δε ότι η δραστηριότητα αυτή εκδηλώνεται σε πρωτοφανή κλίμακα.
       
      Όπως δήλωσε ο καθηγητής Πέιγιου Λι από τη Σχολή Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Μηχανικής του πανεπιστημίου “καθώς δεν έχουν ξαναγίνει έργα δημιουργίας οικιστικών εκτάσεων όπως αυτό πουθενά στον κόσμο, δεν υπάρχουν και κατευθυντήριες γραμμές”.
       
      Οι πόλεις της Κίνας επεκτείνονται με ταχύτατους ρυθμούς παράλληλα με την μεγέθυνση της οικονομίας της και η “μετακίνηση” βουνών είναι ένας τρόπος για τη δημιουργία νέων εκμεταλλεύσιμων εκτάσεων. Μερικές από τις πόλεις αυτές είναι οι Chongqing, Shiyan, Yichang, Lanzhou και Yan’an όπου δεκάδες λόφοι έχουν ισοπεδωθεί.
       
      Μόνο στη Lanzhou η κατασκευαστική εταιρεία China Pacific Construction Group επενδύει συνολικά 3,5 δισ. δολάρια για να ισοπεδώσει 700 βουνά και να ανοίξει το δρόμο για τη δημιουργία μιας μεγαλούπολης.
       
      Ωστόσο, το ένα πέμπτο του τεράστιου πληθυσμού της Κίνας εξακολουθεί να κατοικεί σε ορεινές περιοχές.
       
      Το χώμα και οι βράχοι που έχουν εκριζωθεί στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για το “στρώσιμο” τεχνητών κοιλάδων.
       
      Ο καθηγητής Λι προειδοποιεί ότι η μετατροπή των λόφων σε πεδιάδες συνεπάγεται αύξηση των μικροσωματιδίων σκόνης στην ατμόσφαιρα, ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα, εδαφολισθήσεις, πλημμύρες και εξαφάνιση ειδών χλωρίδας και πανίδας.
       
      Κρούει τέλος τον κώδωνα του κινδύνου για το γεγονός ότι η τεχνητή κοιλάδα μπορεί να είναι ακατάλληλη για οικοδόμηση κτηρίων.
       
      Για παράδειγμα, το έδαφος της ορεινής πόλης Yan’an είναι μαλακό και λασπώδες και όταν υγρανθεί μπορεί να υποχωρήσει και να προκαλέσει κατάρρευση των κτισμάτων που έχουν θεμελιωθεί εκεί.
       
      Η οικοδόμηση σε τέτοια εδάφη είναι αρκετά επικίνδυνη και μπορεί να χρειαστεί πολύς χρόνος ώστε το έδαφος να σταθεροποιηθεί.
       
      Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2014/06/05/kina-vouna-115311/
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ατμοσφαιρική ρύπανση κοστίζει τη ζωή 4.000 ανθρώπων κάθε μέρα κατά μέσο όρο στην Κίνα, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα που κατονομάζει ως κύρια αιτία την καύση ορυκτών καυσίμων στην ηλεκτροπαραγωγή, τη βιομηχανία και τις μεταφορές.
       
      Συγκεκριμένα, οι θάνατοι που σχετίζονται με τα επιβλαβή μικροσωματίδια ΡΜ2.5, διαμέτρου μικρότερης από 2,5 χιλιοστά, έφτασαν τα 1,6 εκατομμύρια ετησίως, ποσοστό 17% επί των συνολικών θανάτων στην Κίνα. Οι θάνατοι οφείλονται κυρίως σε καρδιακές και εγκεφαλικές παθήσεις, άσθμα και καρκίνο του πνεύμονα.
       
      «Όταν η ρύπανση είναι σε τόσο επικίνδυνα επίπεδα, η έκθεση σε αυτή για μία ώρα μειώνει το προσδόκιμο ζωής κατά 20 λεπτά. Είναι σαν κάθε άνθρωπος να καπνίζει ενάμιση τσιγάρο την ώρα», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Μιούλερ, επιστημονικός διευθυντής της ερευνητικής ομάδας Berkeley Earth που διενήργησε τη μελέτη.
       
      Οι κινεζικές αρχές έχουν αναγνωρίσει το πρόβλημα και έχουν υιοθετήσει μέτρα όπως πιο αυστηρά πρότυπα ποιότητας αέρα, σταθμούς παρακολούθησης της ρύπανσης και αυστηρότερα κριτήρια για τα καύσιμα μεταφορών, ενώ έχουν κλείσει ή μεταφέρει αρκετά εργοστάσια και σταθμούς παραγωγής ενέργειας εκτός πόλεων. Οι προσπάθειες αυτές έχουν ως αποτέλεσμα να βελτιωθεί σε κάποιο βαθμό η κατάσταση στις 150 μεγαλύτερες πόλεις της χώρας.
       
      Ο Μιούλερ και η ομάδα του ανέλυσαν ωριαία δεδομένα τεσσάρων μηνών, από τις 5 Απριλίου 2014 έως τις 5 Αυγούστου 2014 από περίπου 1.500 επίγειους σταθμούς στην Κίνα και ανέπτυξαν μαθηματικά μοντέλαs για να εκτιμήσουν τους θανάτους από καρδιοπάθειες, πνευμονοπάθειες και εμφράγματα ανά κατηγορία ρυπαντή.
       
      Τα ευρήματα έδειξαν ότι το 92 τοις εκατό του πληθυσμού της Κίνας εκτέθηκε τουλάχιστον για 120 ώρες σε ανθυγιεινό αέρα από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο. Για το 38 τοις εκατό του πληθυσμού, το μέσο επίπεδο ρύπανσης σε ολόκληρη την περίοδο των τεσσάρων μηνών θεωρήθηκε ανθυγιεινό.
       
      Το 64 τοις εκατό της ενέργειας της Κίνας προέρχεται από τον άνθρακα, σύμφωνα με επίσημα κυβερνητικά στοιχεία. Στόχος του Πεκίνου είναι να αυξήσει το ποσοστό των ανανεώσιμων πηγών στο 20 τοις εκατό έως το 2030.
       
      Εκτός από τις εκπομπές ρύπων, την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Κίνα επιτείνουν και ατυχήματα που συμβαίνουν συχνά-πυκνά. Πρόσφατα, εκρήξεις σε βιομηχανική ζώνη της πόλης Τιαντζίν προκάλεσαν το θάνατο περίπου 100 ανθρώπων και πλημμύρισαν τον αέρα με κυανιούχο νάτριο με συνέπεια χιλιάδες κάτοικοι της περιοχής να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους.
       
      —Εξάγει ρύπανση από υδράργυρο
       
      Το πρόβλημα της ρύπανσης είναι γενικότερο στην Ασία, καθώς στη μεγαλύτερη Ήπειρο της Γης προκαλείται διπλάσια ρύπανση από υδράργυρο σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο εξαιτίας της καύσης άνθρακα.
       
      Το χειρότερο είναι ότι η απελευθέρωση του υδραργύρου στην ατμόσφαιρα συνεπάγεται τη μεταφορά του σε άλλες περιοχές μέσω των αερίων ρευμάτων καθώς πρόκειται για έναν ρύπο που διατηρείται στον αέρα για διάστημα ενός έτους προτού καταλήξει (και μολύνει) το έδαφος και τους ωκεανούς.
       
      Ομάδα ερευνητών του ΜΙΤ σε μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Atmospheric Chemistry and Physics αναφέρει ότι η αύξηση της βιομηχανικής και ηλεκτροπαραγωγικής δραστηριότητας στην Ασία με βάση τον Άνθρακα εγκυμονεί τεράστιο κίνδυνο για τον πλανήτη.
       
      Υπολογίζεται ότι στην ατμόσφαιρα κυκλοφορούν περί τους 5000 με 6000 μετρικούς τόνους υδραργύρου κάθε στιγμή, ενώ το τοξικό μέταλλο επικάθεται κυρίως στο έδαφος.
       
      Ο υδράργυρος κατηγορείται για βλάβες στα έμβρυα, τα νεογνά και τα μικρά παιδιά που εκτίθενται σε μεγάλες ποσότητες, ειδικά όταν οι μητέρες καταναλώνουν μολυσμένα ψάρια. Βλάπτει επίσης την άγρια ζωή όπως τις πάπιες, τους ερωδιούς και άλλα πτηνά.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/08/18/kina-rypansi-124018/
    13. Περιβάλλον

      GTnews

      Η δραματική αλλαγή στις κλιματολογικές συνθήκες που καταγράφεται τους τελευταίους δύο αιώνες και ιδίως τις τελευταίες δεκαετίες, με κύριο υπαίτιο τον άνθρωπο απειλεί πλέον άμεσα και τα μνημεία παγκόσμιου πολιτισμού. Μελέτη Ελλήνων επιστημόνων από το «Κέντρο Έρευνας Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Κλιματολογίας» της Ακαδημίας Αθηνών αναφέρει πως αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουν σημαντικό κίνδυνο λόγω της κλιματικής αλλαγής, 244 πολιτιστικά και φυσικά μνημεία της UNESCO σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της χώρας μας.
      Όπως επισημαίνει ο γενικός γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών και εκπρόσωπος της Ελλάδας για την Κλιματική Αλλαγή κ. Χρήστος Ζερεφός «υπάρχουν 244 μνημεία που απειλούνται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, εκ των οποίων τα 35 εμπίπτουν στην κατηγορία του υψηλού κινδύνου και τα 14 στην κατηγορία του ακραίου κινδύνου».
      Από τι ακριβώς κινδυνεύουν
      Ο κατάλογος των κινδύνων περιλαμβάνει τα αλλεπάλληλα κύματα καύσωνα, τις δασικές πυρκαγιές (οι μνήμες από τη μεγάλη φωτιά στην Αρχαία Ολυμπία είναι ακόμη νωπές), τις έντονες βροχοπτώσεις (αρχαιολογικοί χώροι όπως η Αρχαία Μεσσήνη και το Δίον έχουν αντιμετωπίσει σημαντικά προβλήματα εξαιτίας πλημμυρικών φαινομένων), την ξηρασία τις αλλαγές στη μέση στάθμη της θάλασσας και την συνέργειά τους με τον σεισμικό κίνδυνο.
      Ειδικά όσον αφορά τη χώρα μας, υπάρχουν πέντε μνημεία ή ευρύτερες τοποθεσίες πολιτισμού που τις επόμενες δεκαετίες εάν δεν ληφθούν τα απαιτούμενα μέτρα, θα βρεθούν ενώπιον ακραίων κινδύνων που θα απειλήσει την υπόστασή τους.
      Βάσει της μελέτης, αυτά είναι τα εξής:
      1. Τα παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης
      Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η Θεσσαλονίκη υπήρξε σημαντικό οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής της Βαλκανικής χερσονήσου, κάτι που αντανακλάται στα πλείστα μνημεία που διασώζονται έως και σήμερα. Εδώ και τριάντα τέσσερα χρόνια έχουν ενταχθεί στον κατάλογο της UNESCO ως μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, δεκαπέντε αρχιτεκτονικά αριστουργήματα της συμπρωτεύουσας, που χρονολογούνται από τα Παλαιοχριστιανικά χρόνια (4ος αι. μ.Χ.) έως και την Υστεροβυζαντινή περίοδο (13ος – 14ος αι.).
      Αυτά είναι:
      Τα βυζαντινά τείχη της Θεσσαλονίκης (4ος – 5ος αι.) Η Ροτόντα του Αγίου Γεωργίου (4ος αι.) Η βασιλική της Παναγίας Αχειροποίητου (5ος αι.) Ο ναός του Οσίου Δαυίδ (Μονή Λατόμου) (6ος αι.) Η βασιλική του Αγίου Δημητρίου (7ος αι.) Ο ναός της Αγίας Σοφίας (8ος αι.) Ο ναός της Παναγίας των Χαλκέων (11ος αι.) Ο ναός του Αγίου Παντελεήμονα (14ος αι.) Ο ναός των Αγίων Αποστόλων (14ος αι.) Ο ναός του Αγίου Νικολάου του Ορφανού (14ος αι.) Ο ναός της Αγίας Αικατερίνης (13ος αι.) Ο ναός του Σωτήρος (14ος αι.) Η Μονή Βλατάδων (14ος αι.) Ο ναός του Προφήτη Ηλία (14ος αι.) Τα βυζαντινά λουτρά (14ος αι.) Όλα τα παραπάνω, κινδυνεύουν περισσότερο από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, ακολουθούμενη από τον σεισμικό κίνδυνο, τις ακραία υψηλές θερμοκρασίες, τις δασικές πυρκαγιές, τις ακραίες βροχοπτώσεις και την ερημοποίηση.
      2. Το Πυθαγόρειο και το Ηραίο της Σάμου

      Το Πυθαγόρειο είναι ο αρχαιολογικός χώρος, που βρίσκεται στην αρχαία πόλη της Σάμου. Περιλαμβάνει διάφορα μνημεία της αρχαίας ελληνικής και της ρωμαϊκής εποχής. Στο χώρο του Πυθαγορείου θα δει για παράδειγμα ο επισκέπτης τη σήραγγα του Ευπαλίνου, ένα κατασκευαστικό θαύμα της μηχανικής του 6ου αιώνα π.Χ. Στο Ηραίο από την άλλη πλευρά, βρίσκονται και τα ερείπια του ομώνυμου ναού της αρχαιότητας, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στη θεά Ήρα. Αμφότεροι οι δύο αυτοί χώροι σημαντικών εκθεμάτων. Κινδυνεύουν σύμφωνα με τους επιστήμονες κυρίως από τις σεισμικές δονήσεις. Ακολούθως μεγάλος είναι η κίνδυνος από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες, τις δασικές πυρκαγιές και τις ακραίες βροχοπτώσεις.
      3. Μυκήνες και Τίρυνθα

      Στους αρχαιολογικούς χώρους των Μυκηνών και της Τίρυνθας, στην Αργολίδα, συρρέουν χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο για να θαυμάσουν μεταξύ άλλων τα εντυπωσιακά μυκηναϊκά ανάκτορα που άρχισαν να οικοδομούνται περί το 1.350 π.Χ. (στην Υστεροελλαδική περίοδο) και την Πύλη των Λεόντων που αναπαριστά δύο λιοντάρια ως φύλακες της Ακρόπολης. Οι συγκεκριμένες αρχαιότητες όμως αυτή στιγμή κινδυνεύουν πρωτίστως από την ερημοποίηση και τους σεισμούς και στη συνέχεια από τις ακραία υψηλές θερμοκρασίες, τις δασικές πυρκαγιές και τις ακραίες βροχοπτώσεις.
      4. Η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου

      Ολόκληρη η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, αποτελεί ένα τεράστιο μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η μεσαιωνική αισθητική είναι εμφανής στην αρχιτεκτονική των κτιρίων, των μνημείων και των ερειπίων, τα οποία συνδέονται με έναν λαβύρινθο από πλακόστρωτα δρομάκια. Η Παλαιά Πόλη είναι γνωστή ως το τελευταίο καταφύγιο των Ιωαννιτών Ιπποτών και χωρίζεται σε τρία μέρη: το βόρειο τμήμα που ονομάζεται Κολλάκιο και στο οποίο βρίσκεται ο πολύ γνωστός δρόμος των Ιπποτών, το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, το Νοσοκομείο που έχει μετατραπεί σε μουσείο και οι ναοί του Τάγματος και στο νότιο τμήμα που βρίσκεται η Χώρα με το τουρκικό παζάρι γύρω από το τζαμί του Σουλεϊμάν, η παλιά αγορά και άλλα κτίρια περιηγητικού ενδιαφέροντος. Όλα αυτά κινδυνεύουν περισσότερο από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τον σεισμικό κίνδυνο και σε μικρότερο βαθμό από την ερημοποίηση, τις ακραίες βροχοπτώσεις και τις ακραία υψηλές θερμοκρασίες.
      5. Δήλος

      Σήμα κινδύνου όμως εκπέμπει και η Δήλος, το μικρό νησί των Κυκλάδων που είναι από μόνο του ένας μεγάλος αρχαιολογικός χώρος. Στην αρχαιότητα θεωρούνταν γενέτειρα της θεάς Αρτέμιδος και του θεού Απόλλωνος, εξ ου και η επωνυμία του Δήλιος και εκ τούτου σπουδαίο θρησκευτικό κέντρο που εξελίχθηκε ομοίως και σε εμπορικό. Κανένα άλλο νησί δεν φιλοξενεί τόσα πολλά και μνημειώδη κειμήλια αρχαϊκών, κλασικών και ελληνιστικών χρόνων, δηλαδή των αιώνων της μεγάλης ελληνικής τέχνης. Στις μέρες μας κινδυνεύει περισσότερο από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τις ακραίες βροχοπτώσεις και σε μικρότερο βαθμό από την ερημοποίηση, τους σεισμούς και τις ακραία υψηλές θερμοκρασίες. Μάλιστα η Δήλος αναμένεται να είναι μεταξύ των εννέα πρώτων μνημείων από αντίστοιχες χώρες της Μεσογείου, όπου θα πραγματοποιηθούν εξειδικευμένες μελέτες για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
      Έρευνα σε 23 χώρες της Μεσογείου
      Η μελέτη του Κέντρου Έρευνας Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Κλιματολογίας (στην οποία συνέδραμαν οι Ι. Καψωμενάκης, Χ. Ντουβής, Α. Πούπκου, Σ. Ζερεφός, Σ. Σολωμός, Θ. Σταύρακα, Ν.Σ. Μελής, Ε. Κυριακίδης, Γ. Κρεμλής και βέβαια ο Χρ. Ζερεφός) πραγματοποιήθηκε συνολικά σε 23 χώρες της Μεσογείου. Στην Αλβανία, στην Αλγερία, στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, στην Κροατία, στην Κύπρο, στην Αίγυπτο, στη Γαλλία, στην Ελλάδα, στο Ισραήλ, στην Ιταλία, στην Ιορδανία, στον Λίβανος, στη Λιβύη, στη Μάλτα, στο Μαυροβούνιο, στο Μαρόκο, στην Παλαιστίνη, στην Πορτογαλία, στη Σλοβενία, στην Ισπανία, στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, στην Τυνησία και στην Τουρκία.
      Από τις υπόλοιπες χώρες, πέραν την Ελλάδας, τόποι ιστορίας και φυσικού κάλλους που κινδυνεύουν λόγω του συνδυασμού των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και της σεισμικότητας είναι μεταξύ άλλων.
      Το εθνικό πάρκο της Ντονιάνα, στην Ανδαλουσία της νότιας Ισπανίας. Συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους υγροτόπους της Ευρώπης και απειλείται από την εντατική καλλιέργεια της γης. Οι ποσότητες νερού στο πάρκο έχουν μειωθεί δραματικά εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και από την υπερβολική άντληση νερού από γειτονικές φάρμες, όπου καλλιεργούνται φράουλες, συχνά με παράνομα πηγάδια.
      Το Βουθρωτό της Αλβανίας. Πρόκειται για έναν αρχαιολογικό χώρος και αρχαία ελληνική πόλη, περίπου 20 χιλιόμετρα νότια των αγίων Σαράντα, σε ένα λόφο με θέα το κανάλι Βιβάρι. Κατοικημένo από τα προϊστορικά χρόνια, το Βουθρωτό υπήρξε έδρα ελληνικής πόλης και αργότερα χριστιανικής επισκοπής. Μετά από μια περίοδο υπό βυζαντινή διοίκηση και σύντομη κατοχή από τους Βενετούς, η πόλη εγκαταλείφθηκε στα τέλη του Μεσαίωνα λόγω χαμηλού και υγρού εδάφους. Ο σημερινός αρχαιολογικός χώρος αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
      Η παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ της Κροατίας. Επί αιώνες ήταντο σημαντικότερο λιμάνι των Βενετών στην Αδριατική και σήμερα ένα δημοφιλές τουριστικό κέντρο.
      Οι Τσίνκουε Τέρρε της Ιταλίας. Πρόκειται για ένα ακανόνιστο τμήμα της ακτής της ανατολικής Ριβιέρας που αποτελείται από πέντε χωριά. Από το 1997, η περιοχή αποτελεί μέρος της παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco με κριτίρια ότι «η ανατολική Ριβιέρα της Λιγουρίας μεταξύ των Cinque Terre είναι ένα εξαιρετικής ομορφιάς πολιτιστικό τοπίο , που αντιπροσωπεύει την αρμονική αλληλεπίδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση και παράγει ένα τοπίο μοναδικής ομορφιάς και ποιότητας που απεικονίζει τον παραδοσιακό τρόπο ζωής χιλιάδων χρόνων και που συνεχίζει να διαδραματίζει σημαντικό κοινωνικοοικονομικό ρόλο στη ζωή της κοινωνίας». Χάρη στα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής, οι Cinque Terre θεωρούνται ένα από τα πιο όμορφα παράκτια ιταλικά αξιοθέατα για το μοναδικό φυσικό τους σκληρό και τραχύ περιβάλλον, το οποίο μαλακώνει από την κατασκευή των αναβαθμίδων και των ζωνών καλλιέργειας, οι οποίες κατεβαίνουν προς τη θάλασσα με απότομες πλαγιές.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κλιματική αλλαγή, η απώλεια της βιοποικιλότητας και η ξηρασία δεν είναι νέα προβλήματα: Ήδη στην πρώιμη εποχή του Χαλκού, μεγάλοι πολιτισμοί κατέρρευσαν λόγω της κλιματικής αλλαγής και ιδίως της ξηρασίας.
      Αυτό υποστηρίζει ο Γκέρχαρντ Γκέρολντ, καθηγητής γεω-οικολογίας του πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν και μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών Λεοπολντίνα, στο βιβλίο του «Η αλλαγή του κλίματος και η κατάρρευση των προηγμένων πολιτισμών – τι μας διδάσκει η ιστορία;».

      Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει πολιτισμούς πολλά χρόνια πίσω
      Η λεπτομερής του ανάλυση βασίζεται στις επιστημονικές γνώσεις της αρχαιολογίας, της ιστορίας και της παλαιοκλιματικής έρευνας που αποκτήθηκαν τα τελευταία 20-30 χρόνια.
      Περιγράφει το πολύπλοκο δίκτυο πολιτιστικών-ιστορικών και περιβαλλοντικών-οικολογικών συνθηκών που επικρατούσαν στο παρελθόν και εξηγεί τον ρόλο της κλιματικής αλλαγής στην κατάρρευση προηγμένων πολιτισμών από τη Μεσοποταμία και την Ελλάδα έως την Λατινική Αμερική και την Γροιλανδία.

      Η παλαιολιθική κοινωνία κυνηγών-τροφοσυλλεκτών με χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα άλλαξε κατά τη μετάβαση από το Πλειστόκαινο στο Ολόκαινο με την αύξηση της δασοκάλυψης και την πρώιμη χρήση γης από πολυπληθείς ομάδες μεταξύ 10.000 και 5.000 πΧ (Νεολιθική Επανάσταση)
      Σε διάφορες περιοχές της Μεσοπαταμίας εμφανίστηκαν προηγμένοι πολιτισμοί κατά την Εποχή του Χαλκού. Η Ουρούκ εξελίχθηκε σε μεγάλη πόλη κατά τη διάρκεια της 4ης χιλιετίας, αλλά λόγω μιας σημαντικά πιο ξηρής κλιματικής φάσης από το 3300-3000 πΧ κατέρρευσε.
      Επίσης, η μεγάλη Ακκαδική Αυτοκρατορία κατέρρευσε σχετικά απότομα γύρω στα 4200 χρόνια πΧ. Υπεύθυνη για την κατάρρευση όλων των προηγμένων πολιτισμών της ύστερης Εποχής του Χαλκού (γύρω στα 3100 χρόνια πΧ) θεωρείται μεταξύ άλλων η κλιματική αλλαγή η οποία συνοδευόταν από περιόδους μεγάλης ξηρασίας κατά τον διαπρεπή Γερμανό επιστήμονα.

      Η ξηρασία του 2200 πΧ και οι αρνητικές επιπτώσεις
      Ενώ όμως η μεγάλη ξηρασία του 2200 πΧ είχε εκτεταμένες αρνητικές επιπτώσεις στην ανατολική Μεσόγειο με αποτέλεσμα οι πόλεις είτε να καταστραφούν ή να εγκαταλειφθούν μέχρι το τέλος της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού, αντίστροφα στην ηπειρωτική Ελλάδα, την Κρήτη και την Κάτω Μεσοποταμία σημειώθηκε πολιτιστική άνοδος κατά την χρονική περίοδο προς τη Μέση Εποχή του Χαλκού.
      Η δε Ύστερη Εποχή του Χαλκού μπορεί να χαρακτηρισθεί ως «χρυσή εποχή» όσον αφορά το εμπόριο, τον πλούτο και την διασύνδεση πόλεων-κρατών όπως η Ουγκαρίτ ή το Χαλέπι. Κυρίαρχες ήταν οι αυτοκρατορίες των Χετταίων, των Ασσυρίων και των Αιγυπτίων, καθώς επίσης και οι πόλεις-κράτη του ελλαδικού χώρου όπως των Μυκηνών, της Κρήτης και της Κύπρου.

      Οι κλιματικές συνθήκες ήταν αρχικά ευνοϊκές. Τα προϊόντα -φυσικά και τα γεωργικά- διακινούνταν συστηματικά μέσω των δρόμων των καραβανιών και των θαλασσίων οδών στη Μεσόγειο. Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα μεγάλης κλίμακας, περίπλοκο και σταθερό οικονομικό σύστημα βασισμένο στον καταμερισμό της εργασίας.
      Μεταξύ του 1200 και του 900 πΧ ωστόσο, κατέρρευσαν αυτοκρατορίες και πόλεις-κράτη, όπως επίσης κατέρρευσε ολοκληρωτικά το εμπόριο και το εμπορικό δίκτυο, η βάση δηλαδή της ευημερίας στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού. Ο ρόλος των περιβόητων Λαών της Θάλασσας παραμένει αμφιλεγόμενος.
      Ποια ήταν επομένως η αιτία της κατάρρευσης;
      Η απάντηση κατά τον Γκέρχαρντ Γκέρολντ είναι ότι «η μεγάλη ξηρασία του 1200-850 πΧ με ένα μικρό διάλειμμα από το 1050-1000 πΧ είχε σοβαρές επιπτώσεις σε ολόκληρη την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
      Λόγω της μείωσης των χειμερινών βροχοπτώσεων κατά 30-50% και των ψυχρότερων θερμοκρασιών που επικράτησαν από το 1100 πΧ, σε μεγάλα τμήματα της Ανατολίας, της Συρίας, της Μέσης Ανατολής όπως επίσης και της Πελοποννήσου δοκιμάστηκε η καλλιέργεια σιτηρών.
      Έτσι κατέρρευσε μια σημαντική βάση διατροφής η οποία δεν μπορούσε να αντισταθμιστεί πλέον με τις εισαγωγές. Η μεγάλη κατάρρευση οφείλεται σε ένα συνδυασμό διαφόρων παραγόντων, με καθοριστική αιτία τη μεγάλη ξηρασία».

      Κάτι ανάλογο φαίνεται πως συνέβη και με τις πολυάριθμες βασιλικές πόλεις των Μάγια τον 9ο και 11ο αιώνα μΧ.
      Ο συγγραφέας του βιβλίου θεωρεί ως αιτίες τα κλιματικά προβλήματα, την αποψίλωση των δασών -προκειμένου να εξασφαλιστεί ο επισιτισμός- και την αύξηση του πληθυσμού: Με εξαίρεση μερικές βασιλικές πόλεις, όπως η Λαμανάι στο Μπελίζ (700-15 μΧ) και η Μαγιαπάν, πρωτεύουσα των Μάγια στο βόρειο Γιουκατάν (1000-1442 μΧ) στο σημερινό Μεξικό, οι πόλεις-κράτη εξαφανίστηκαν κάτω από τον καταπράσινο θόλο του τροπικού δάσους και ανακαλύφθηκαν ξανά στη σύγχρονη εποχή.
      Οι ξηρασίες δεν ήταν ο μοναδικός λόγος για την κατάρρευσή τους, ωστόσο η συχνή εμφάνισή τους τον 9ο αιώνα (τέσσερις μεγάλες περίοδοι ξηρασίας) και τον 11ο αιώνα συμπίπτει με την υπερεκμετάλλευση των πόρων λόγω της απότομης αύξησης του πληθυσμού και της συνακόλουθης ανεπάρκειας τροφίμων που προκάλεσαν μια πολιτική και κοινωνική κρίση μεταξύ 750 και 750 -1000 μΧ με πολυάριθμες συγκρούσεις και πολέμους.
      Η ξηρασία και οι κοινωνικές συγκρούσεις
      Πάντως, η μεταγενέστερη κατάρρευση της Μαγιαπάν, τον 14ο και 13ο αιώνα μΧ, πιθανότατα πυροδοτήθηκε επίσης από μια ξηρασία, η οποία προκάλεσε κοινωνικές συγκρούσεις, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications και στην οποία συμμετείχαν επιστήμονες του Ινστιτούτου Κλιματικής Αλλαγής (PIK) του Πότσνταμ.
      Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μετά την κατάρρευσή της, οι κάτοικοι μετανάστευσαν σε άλλες μικρότερες πόλεις και έτσι κατάφεραν να επιβιώσουν μέχρι τον 16ο αιώνα. Συμπεραίνουν δε ότι οι επιπτώσεις της ξηρασίας στις πολιτικές και κοινωνικές δομές στην χερσόνησο Γιουκατάν ήταν -αιώνες πριν από την εποχή μας- ιδιαίτερα περίπλοκες, και μπορούν να μας χρησιμεύσουν ως σημαντικό παράδειγμα για την αντιμετώπιση μελλοντικών κλιματικών αλλαγών.

      Ο Γκέρολντ αφιερώνει και ένα κεφάλαιο στην παρακμή των Βίκινγκς στην Γροιλανδία τον 14ο αιώνα. Οι αυτάρκεις κοινότητες βασίζονταν εκεί στο κυνήγι ζώων και φώκιας, καθώς επίσης και στο εμπόριο προϊόντων της φύσης με την πατρίδα τους την Νορβηγία – μέχρι που οι πάγοι κάλυψαν τη θάλασσα και τους οικισμούς τους και συντόμευσαν τις περιόδους βλάστησης. Έτσι παρήκμασαν.
      Στο βιβλίο του χρησιμοποιεί και πολλά άλλα ιστορικά παραδείγματα προκειμένου να γίνει σύγκριση με σύγχρονες περιβαλλοντικές κρίσεις και κάνει πολλούς παραλληλισμούς.
      Απειλούμαστε άραγε και εμείς με ανάλογη κοινωνική κατάρρευση όπως οι πολιτισμοί που περιγράφει; Ο ίδιος απαντά εμμέσως στο τέλος του βιβλίου του ως εξής:
      «Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο μέσω των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σήμερα, τίθεται το ερώτημα ως προς τις συνέπειες σε έναν εξαιρετικά περίπλοκο βιομηχανοποιημένο και παγκοσμιοποιημένο κόσμο».
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κλιματική αλλαγή θα αυξήσει κατακόρυφα τον κίνδυνο των δασικών πυρκαγιών στη Μεσογειακή Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Τα υφιστάμενα μέτρα πρόληψης των πυρκαγιών θα είναι ανεπαρκή, οπότε θα χρειαστεί αλλαγή στρατηγικής. Αναφέρει η EurActiv Ισπανίας.
       
      Μελέτη του Πανεπιστήμιου της Βαρκελώνης, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports, ανέλυσε μια σειρά από μοντέλα που και δείκτες κλίματος για δάση ευάλωτα στις πυρκαγιές. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «ο κίνδυνος των δασικών πυρκαγιών θα αυξηθεί, αλλά οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις ευάλωτες περιοχές δεν είναι πάντα ευδιάκριτες».
       
      Η μελέτη χρησιμοποίησε την εκτεταμένη βάση δεδομένων του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS) και επικεντρώθηκε σε περιοχές οι οποίες είχαν εκτεθεί σε πυρκαγιές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στη λεκάνη της Μεσογείου, όταν συνέπεσε με την ξηρασία και ιδιαίτερες συνθήκες υγρασίας.
       
       
      «Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στατιστικά υπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ πυρκαγιών και ξηρασίας που συνέβη στο ίδιο καλοκαίρι σε πολλές περιοχές», δήλωσε ο Marco Turco, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης.
       
      «Επιπλέον, η σχέση μεταξύ ξηρασίας και πυρκαγιών είναι ισχυρότερη στις βόρειες περιοχές», πρόσθεσε και ότι οι προγενέστερες κλιματικές συνθήκες διαδραματίζουν σχετικά μικρό ρόλο, εκτός από συγκεκριμένες περιοχές. Αυτό σημαίνει ότι η ξηρασία είναι ένας πιο αποφασιστικός παράγοντας και παίζει πιο σημαντικό ρόλο στις πιο υγρές και πιο βόρειες περιοχές από ότι στις ξηρότερες νότιες περιοχές. Αυτό συμβαίνει επειδή η βλάστηση στο νότο είναι προσαρμοσμένη στο να χρειάζεται λιγότερο νερό, σύμφωνα με τη μελέτη. Προβλέπει ότι κατά τις επόμενες δεκαετίες, οι βόρειες περιοχές της Μεσογείου θα αντιμετωπίσουν πιο έντονα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
       
      Η μελέτη προειδοποιεί επίσης ότι η πρόληψη των πυρκαγιών θα μπορούσε να επηρεαστεί σημαντικά από τις επιπτώσεις της κλιματικής αν δεν γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές. Τις τελευταίες δεκαετίες, οι περιοχές στη Μεσόγειο οι οποίες έχουν εκτεθεί σε πυρκαγιά έχουν όντως μειωθεί, ενώ περιπτώσεις ξηρασίας έχουν πράγματι αυξηθεί. Αυτές οι αντίθετες τάσεις δείχνουν ότι, μέχρι στιγμής, το πρόβλημα αντιμετωπίζεται. Αλλά ο Turco επέμεινε ότι η διατήρηση των μέτρων πρόληψης των πυρκαγιών στο σημερινό τους επίπεδο ενδέχεται να είναι ανεπαρκής για την αντιμετώπιση μελλοντικών αυξήσεων στην ξηρασία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ερευνητές της μελέτης ζητούν οι τρέχουσες στρατηγικές να επανασχεδιαστούν. Ο Turco εξήγησε ότι τα μοντέλα ξηρασίας-φωτιάς τα οποία αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της εκπόνησης της μελέτης μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία ενός συστήματος εποχιακών προβλέψεων το οποίο που θα μπορούσε εύκολα να λειτουργήσει συμπληρωματικά με τις υπάρχουσες στρατηγικές.
       
      Πηγή: http://www.euractiv.gr/section/periballon/news/i-klimatiki-allagi-tha-afxisi-ton-kindyno-dasikon-pyrkagion-sti-mesogio/
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Tο ελληνικό ΑΕΠ μπορεί να μειώνεται σε ετήσια βάση κατά 2% μέχρι το 2050 και ακόμη περισσότερο μέχρι το 2100 εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, ενώ το συνολικό κόστος για την ελληνική οικονομία, σωρευτικά μέχρι το 2100, είναι δυνατόν να φθάσει τα 701 δισ. ευρώ. Αυτό υπογράμμισε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας μιλώντας το βράδυ της Δευτέρας σε συνέδριο του Economist για τη βιώσιμη ανάπτυξη, στην Αθήνα.
      Σύμφωνα με τη σχετική ανάλυση, συμπλήρωσε ο κ. Στουρνάρας, η οποία ποσοτικοποιεί και κατατάσσει τους αναμενόμενους κλιματικούς κινδύνους για την ελληνική επικράτεια, η γεωργία είναι ο τομέας που αναμένεται να πληγεί περισσότερο από την κλιματική αλλαγή στην Ελλάδα, ενώ οι επιπτώσεις στον τουρισμό και τα παράκτια συστήματα θα επηρεάσουν σημαντικά το εισόδημα των νοικοκυριών και την οικονομία συνολικά. Ιδιαίτερη σημασία έχει επίσης ο τομέας των υδάτινων αποθεμάτων, από τα οποία εξαρτάται τόσο η γεωργία όσο και η ύδρευση.
      Ο ίδιος υπενθύμισε ότι τελευταία δέκα χρόνια η Τράπεζα της Ελλάδος συμμετέχει ενεργά στην έρευνα, τον εμπεριστατωμένο διάλογο και την παροχή επιστημονικής τεκμηρίωσης μέσω των δράσεων της διεπιστημονικής Επιτροπής για τη Μελέτη των Επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής (ΕΜΕΚΑ). Στην ΕΜΕΚΑ, οικονομολόγοι του περιβάλλοντος και της ενέργειας, σε συνεργασία με κλιματολόγους, φυσικούς, βιολόγους, μηχανικούς και κοινωνικούς επιστήμονες, εκπονούν μελέτες που αξιολογούν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ελληνική οικονομία, αναλύουν τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα, και προτείνουν τρόπους προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας προς βιώσιμα μοντέλα ανάπτυξης.
      Το μέχρι σήμερα έργο της ΕΜΕΚΑ έχει υπογραμμίσει τη σημασία ύπαρξης μιας συγκεκριμένης πολιτικής προσαρμογής, αναγκαίας ως μέτρου περιορισμού των ζημιών από την κλιματική αλλαγή. Για το λόγο αυτό, στο πλαίσιο Μνημονίου Συνεργασίας που υπογράφηκε με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και την Ακαδημία Αθηνών, σχεδίασε την Εθνική Στρατηγική για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή, και τώρα σχεδιάζει την εξειδίκευση της εφαρμογής της.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κλιματική αλλαγή θα σκοτώσει μέχρι το έτος 2050 περισσότερους Έλληνες και Ιταλούς, σε σχέση με τις απώλειες του Συριακού πληθυσμού τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας των ένοπλων συγκρούσεων.
      Στο «εκκωφαντικό» αυτό συμπέρασμα κατέληξε πρόσφατη έρευνα για την κλιματική αλλαγή του ιατρικού περιοδικού The Lancet, αιτιολογώντας πως αυτή η εξέλιξη θα είναι αποτέλεσμα της καταστροφής των σοδειών και της σοβαρής αναταραχής στην τροφική αλυσίδα και στην παραγωγή τροφής εξαιτίας της ανόδου της θερμοκρασίας και των επίμονων περιόδων καύσωνα.
      Τα ερευνητικά αυτά δεδομένα έρχονται να προστεθούν στα όσα παρόμοια κατέδειξε πρόσφατα ο Γαλλικός φορέας Anses (French Agency for Food, Environmental, Occupational Health and Safety), ο οποίος έκρουσε τον «κώδωνα του κινδύνου» για τις συνθήκες εργασίας σε διάφορα επαγγέλματα, που μπορεί να μεταβληθούν δραματικά λόγω της κλιματικής αλλαγής.
      Ο συγκεκριμένος φορέας έκανε επί της ουσίας μία «προεπισκόπηση» του μέλλοντος, έτσι ώστε να εκτιμήσει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην ανθρώπινη υγεία μέχρι το έτος 2050.
      Στο πλαίσιο αυτό, η έρευνα του Γαλλικού φορέα κατέδειξε πως η έκθεση στην αυξημένη θερμοκρασία διευρύνει σημαντικά την δυσκολία άσκησης εργασίας (κυρίως σε εξωτερικό περιβάλλον), με αποτέλεσμα φαινόμενα αφυδάτωσης ή θερμοπληξίας.
      Οι συνέπειες δεν είναι μόνο άμεσες, αλλά και έμμεσες, όπως ψυχολογικές, νευρολογικές, βιοχημικές κα, με αποτέλεσμα η ανθρώπινη υγεία να διακυβεύεται από διάφορα αρνητικά «ερεθίσματα» ως απότοκα της κλιματικής αλλαγής.
      Ακόμη, η μετατόπιση των κουνουπιών σε περιοχές, που μέχρι πρότινος δεν ήταν εκτειθειμένες, αλλά τώρα εμφανίζουν υψηλότερες θερμοκρασίες, δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους για τη δημόσια υγεία, καθώς τα κουνούπια μπορεί να είναι και φορείς ασθενειών.
      Την ίδια στιγμή, η αύξηση των έντονων μετεωρολογικών φαινομένων, όπως πλημμύρες, ξηρασίες ή δασικές πυρκαγιές δημιουργούν επιπρόσθετα ρίσκα για την δημόσια υγεία και αναμφίβολα για όσους εργάζονται σε εξωτερικό περιβάλλον.
      Στο πλαίσιο αυτό, ο Γαλλικός φορέας συστήνει να εφαρμοστούν από τώρα προληπτικά μέτρα προστασίας της υγείας ιδιαίτερα για όσους εργαζόμενους είναι εκτεθειμένοι στις ήδη ορατές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κλιματική αλλαγή έχει κοστίσει μέχρι στιγμής στην παγκόσμια οικονομία τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά οι χώρες χαμηλού εισοδήματος στις τροπικές περιοχές έχουν υποστεί το κύριο βάρος αυτών των απωλειών, διαπιστώνει μια μελέτη που ανέλυσε τις οικονομικές συνέπειες του καύσωνα παγκοσμίως σε μια περίοδο 20 ετών.
      Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στις 28 Οκτωβρίου στο περιοδικό Science Advances, εκτιμά ότι η παγκόσμια οικονομία έχασε μεταξύ 5 τρισεκατομμυρίων και 29 τρισεκατομμυρίων δολαρίων από το 1992 έως το 2013, ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προκλήθηκε από τον άνθρωπο. Ωστόσο, το αποτέλεσμα ήταν χειρότερο στις τροπικές χώρες με χαμηλό εισόδημα, οδηγώντας σε μείωση του εθνικού τους εισοδήματος κατά 6,7% κατά μέσο όρο, ενώ οι χώρες υψηλού εισοδήματος παρουσίασαν μέση μείωση μόνο κατά 1,5%.
      Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη για εισαγωγή πολιτικών για το κλίμα που αντιμετωπίζουν την περιβαλλοντική αδικία. Τα ευρήματά του «θα υποστηρίξουν τις συζητήσεις για τις απώλειες και τις ζημιές που θα αποτελέσουν βασικό θέμα στη Σύνοδο Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών (COP27)», λέει ο Kai Kornhuber, επιστήμονας του κλίματος στο Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη.
      Κλιματική ανισότητα
      Οι άνισες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι «κάτι για το οποίο έχει συζητηθεί αρκετά ποιοτικά στο παρελθόν», λέει η Vikki Thompson, κλιματολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά αυτή η ανάλυση «κατάφερε να το ποσοτικοποιήσει πραγματικά». Περιλαμβάνει επίσης μέρη του κόσμου που συχνά αποκλείονται από μελέτες για τους καύσωνες λόγω έλλειψης δεδομένων, λέει.
      Για να εκτιμήσουν την ακραία ζέστη που προκλήθηκε από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα για τις μέσες ετήσιες θερμοκρασίες των χωρών και τις πέντε θερμότερες ημέρες κάθε έτους από το 1992 έως το 2013 με υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα. «Οι μέρες που είναι πολύ, πολύ ζεστές είναι ένας από τους πιο απτές τρόπους με τους οποίους νιώθουμε την κλιματική αλλαγή», λέει ο Christopher Callahan, ερευνητής κλιματικής μοντελοποίησης στο Dartmouth College στο Ανόβερο του Νιού Χάμσαϊρ. «Γνωρίζουμε ότι καταστρέφουν τις καλλιέργειες, μειώνουν την παραγωγικότητα της εργασίας, προκαλούν περισσότερους τραυματισμούς στο χώρο εργασίας». Ο Κάλαχαν και οι συνεργάτες του εξέτασαν τους δεσμούς μεταξύ των κυμάτων καύσωνα και των οικονομικών τάσεων, σε παγκόσμια και εθνική κλίμακα.
      Τα μοντέλα τους διαπίστωσαν ότι οι περιοχές χαμηλού εισοδήματος που τείνουν να έχουν θερμό κλίμα υποφέρουν περισσότερο από αυξημένες θερμοκρασίες, παρά το γεγονός ότι οι εκπομπές τους είναι συχνά πολύ χαμηλότερες από αυτές των πλουσιότερων περιοχών. Χώρες όπως η Βραζιλία, η Βενεζουέλα και το Μάλι ήταν από τις χειρότερες πληγείσες, με το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) να μειώνεται κατά περίπου 5% ετησίως σε σύγκριση με αυτό που θα ήταν χωρίς καύσωνες που προκαλούνται από τον άνθρωπο. Αντίθετα, η μείωση του ΑΕΠ σε χώρες όπως ο Καναδάς και η Φινλανδία είναι μόνο περίπου 1%.
      Στοχευμένες επενδύσεις
      Τα ευρήματα θα μπορούσαν να πληροφορήσουν τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται οι στρατηγικές που βοηθούν τις χώρες να προσαρμοστούν στην ακραία ζέστη ή τις έντονες βροχοπτώσεις. «Το γεγονός ότι μπορέσαμε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια αυτό το αποτέλεσμα των πέντε πιο ζεστών ημερών του έτους σε ολόκληρο το έτος, ως οικονομικές επιπτώσεις, υποδηλώνει ότι αυτές οι λίγες ημέρες έχουν πραγματικά μεγάλα αποτελέσματα», λέει η Callahan. «Έτσι, οι επενδύσεις που στοχεύουν στον μετριασμό των επιπτώσεων της ακραίας ζέστης στις πιο ζεστές περιόδους του έτους θα μπορούσαν να αποφέρουν σημαντικές οικονομικές αποδόσεις».
      Η μελέτη τονίζει επίσης την ανάγκη να πληρώσουν οι πλούσιες χώρες το μερίδιό τους, λέει ο Erich Fischer, κλιματολόγος στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη. «Δεδομένης της άνισης επιβάρυνσης και του μεριδίου των ιστορικών εκπομπών… ο παγκόσμιος βορράς πρέπει να υποστηρίξει τον παγκόσμιο νότο όσον αφορά την αντιμετώπιση αυτών των δυσμενών επιπτώσεων».
      Πηγή: https://doi.org/10.1038/d41586-022-03573-z 
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι χώρες της Μεσογείου πλήττονται ιδιαίτερα από την κλιματική αλλαγή καθώς η αύξηση των θερμοκρασιών είναι υψηλότερη από τη μέση και απειλεί τους γεωργικούς και τους υδάτινους πόρους, προειδοποίησαν ειδικοί της περιοχής αυτής.
      Οι 600 και πλέον επιστήμονες από τις μεσογειακές χώρες που ανήκουν στο δίκτυο MedEcc παρουσίασαν την έκθεσή τους την Πέμπτη στη Βαρκελόνη κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης της Ένωσης για τη Μεσόγειο, στην οποία μετέχουν οι ευρωπαϊκές χώρες και αυτές που είναι στη λεκάνη της Μεσογείου.
      "Είμαστε μια από τις περιοχές του κόσμου που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή", είπε ο Αιγύπτιος Νάσερ Καμέλ, γενικός γραμματέας της Ένωσης για τη Μεσόγειο, κατά την παρουσίαση της μελέτης. Οι επιστήμονες του MedEcc αναφέρουν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας στη λεκάνη της Μεσογείου έφθασε ήδη τον 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, ενώ η παγκόσμια μέση αύξηση είναι 1,1 βαθμός Κελσίου.
      Το 2040, σύμφωνα με τη μελέτη τους, η αύξηση αναμένεται να φθάσει τους 2,2 ° C και μπορεί να ανέβει στους 3,8 ° C σε ορισμένα μέρη της λεκάνης της Μεσογείου στο τέλος του αιώνα, ενώ οι καύσωνες θα γίνουν "συχνότεροι και/ή εντονότεροι".
      Αυτή η αύξηση των θερμοκρασιών θα συνοδεύεται από τη "μείωση των βροχοπτώσεων τις επόμενες δεκαετίες", που μπορεί να φτάσουν μέχρι και 30% σε περιοχές όπως τα Βαλκάνια ή η Τουρκία. Αναμένεται επίσης αύξηση καταρρακτωδών βροχών. "Η μείωση των βροχοπτώσεων σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση της υπερθέρμανσης συμβάλλει σε ισχυρές τάσεις προς μια ξήρανση", αναφέρει η μελέτη. Σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, "ο μεσογειακός πληθυσμός που θεωρείται 'φτωχός σε νερό' (δηλαδή διαθέτει λιγότερο από 1.000 m3 ανά κάτοικο ετησίως) αναμένεται να αυξηθεί από 180 εκατομμύρια (το 2013) σε περισσότερα από 250 εκατομμύρια την προσεχή 20ετία".
      Οι σοδειές μπορεί να πληγούν από την εξάντληση του εδάφους, τις ξηρασίες ή τα κύματα καύσωνα, ενώ η αλιεία μπορεί να επηρεαστεί από την υπερεκμετάλλευση και την απώλεια ειδών λόγω της υπερθέρμανσης των θαλασσών. "Οι αναπόφευκτες καταστροφές που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή απειλούν τη Μεσόγειο με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι πιστεύαμε", τόνισε ο Νάσερ Καμέλ.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΑΠΕΝ κ. Κωστής Μουσουρούλης συμμετείχε σήμερα στο Τακτικό Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος που διεξήχθη στις Βρυξέλλες. Το Συμβούλιο ήταν αφιερωμένο στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ενόψει της διάσκεψης των Παρισίων που θα λάβει χώρα τον προσεχή Δεκέμβριο.
      Text box
      Οι Υπουργοί Περιβάλλοντος συμφώνησαν τα κύρια σημεία της διαπραγματευτικής θέσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα οποία συμπεριλαμβάνεται ο ενδιάμεσος στόχος για μείωση των παγκόσμιων εκπομπών τουλάχιστον κατά 50% κάτω από τα επίπεδα του 2009 έως το 2050 με τελικό στόχο τον μηδενισμό τους έως το 2100.
       
      Ο κ. Μουσουρούλης επεσήμανε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να συμφωνηθεί μια συνεκτική και φιλόδοξη, νομικά δεσμευτική συμφωνία για το κλίμα, για μετά το 2020. Παράλληλα, υπενθύμισε ότι οι «εθνικές προθέσεις συνεισφοράς» που έχουν υποβληθεί από τις διάφορες χώρες μέχρι στιγμής στον ΟΗΕ, δυστυχώς δεν επιτρέπουν το κλείσιμο του χάσματος μεταξύ της εκτιμώμενης πορείας των παγκόσμιων εκπομπών και της επίτευξης του διεθνούς στόχου του περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ως εκ τούτου, υποστήριξε να συμπεριληφθούν στην τελική συμφωνία μηχανισμοί που θα δίνουν τη δυνατότητα περιοδικής επικαιροποίησης των δεδομένων.
       
      Ο Αναπληρωτής Υπουργός τόνισε, επίσης, τη σημασία της ευαισθητοποίησης των πολιτών, της πρόσβασης στην περιβαλλοντική πληροφόρηση και της εκπαίδευσης, ώστε να διασφαλιστεί η ενεργός συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στην επίτευξη των κοινών στόχων.
       
      Ο κ. Μουσουρούλης επεσήμανε, ότι μπορεί να υπάρξει μια ισόρροπη σχέση μεταξύ οικονομίας και κλίματος, συμβάλλοντας στη ζητούμενη οικονομική ανάπτυξη με όρους αειφορίας.
       
      Τέλος, εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι μια δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι είναι εφικτή, με δεδομένο ότι οι συνθήκες διαρκώς εξελίσσονται.
      Στο περιθώριο του Συμβουλίου Υπουργών Περιβάλλοντος, ο κ. Μουσουρούλης είχε συνάντηση με τον Γενικό Διευθυντή Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Calleja, με τον οποίο συζήτησε σε βάθος την προετοιμασία της Ελλάδας ενόψει της ολοκλήρωσης της προηγούμενης προγραμματικής περιόδου και της έναρξης υλοποίησης της τρέχουσας (2014-2020).
       
      Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&catid=213&artid=16629
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κλιματική αλλαγή και η μικροβιακή αντοχή είναι δύο από τις μεγαλύτερες απειλές για την παγκόσμια υγεία, σύμφωνα με νέα έκθεση του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον.
      Η έκθεση εστιάζει στον κίνδυνο δημιουργίας υπερ-μικροβίων, υπογραμμίζοντας τον ρόλο της κλιματικής αλλαγής και άλλων περιβαλλοντικών παραγόντων, που εντείνουν το φαινόμενο της μικροβιακής αντοχής. 
      Η μικροβιακή αντοχή (AMR) είναι η κατάσταση κατά την οποία ιοί και μικρόβια (όπως βακτήρια και μύκητες) αναπτύσσουν αντοχή στις αντιμικροβιακές ουσίες, με αποτέλεσμα να είναι λιγότερο ή και καθόλου ευάλωτα στα φάρμακα που έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπισή τους.
      Τα ανθεκτικά μικρόβια δεν καταστρέφονται από τα αντιβιοτικά, με αποτέλεσμα να επιβιώνουν, να πολλαπλασιάζονται ελεύθερα, μεταδίδοντας την αντοχή στις επόμενες γενιές μικροβίων, με αποτέλεσμα να επικρατούν και να αναπτύσσονται στις χλωρίδες ανθρώπων και ζώων, όπως εξηγεί ο ΕΟΔΥ.
      «Η ανάπτυξη και η εξάπλωση της AMR σημαίνει ότι τα αντιμικροβιακά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη και τη θεραπεία λοιμώξεων σε ανθρώπους, ζώα και φυτά μπορεί να καταστούν αναποτελεσματικά, με τη σύγχρονη ιατρική να μην είναι πλέον σε θέση να θεραπεύσει ακόμη και ήπιες λοιμώξεις», αναφέρει το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ.
      Η κλιματική αλλαγή συμβάλλει στην ανάπτυξη επικίνδυνων υπερ-μικροβιών-1

      Πηγή Unsplash
      Εκατομμύρια νεκροί κάθε χρόνο
      Σύμφωνα με την έκθεση, το 2019 περίπου πέντε εκατομμύρια θάνατοι παγκοσμίως συνδέθηκαν με τη μικροβιακή αντοχή, και ο ετήσιος απολογισμός αναμένεται να έχει αυξηθεί στα 10 εκατομμύρια μέχρι το 2050, εάν δεν ληφθούν μέτρα.
      Αντιμικροβιακές ουσίες χρησιμοποιούνται σε φάρμακα, προϊόντα καθαρισμού και φυτοφάρμακα για να σκοτώνουν μικροοργανισμούς και να αποτρέπουν την εξάπλωση μικροβίων μεταξύ ανθρώπων, ζώων και καλλιεργειών.
      Η ανθεκτικότητα στα φάρμακα μπορεί να προκύψει και φυσικά, μέσω της εξέλιξης, αλλά οι ειδικοί λένε πως η υπερβολική χορήγηση αντιμικροβιακών ουσιών σε ανθρώπους και ζώα και η χρήση τέτοιων ουσιών στην παραγωγή τροφίμων, επιταχύνει τη μικροβιακή αντοχή.
      Οι μικροοργανισμοί που επιβιώνουν είναι ισχυρότεροι και μπορούν να μεταδώσουν τα ανθεκτικά στα φάρμακα γονίδιά, σε μικρόβια που δεν έχουν εκτεθεί ποτέ σε αντιμικροβιακά φάρμακα.
      Το κλίμα αλλάζει. Μαζί με αυτό και οι ρυθμοί εξάπλωσης
      Μέχρι στιγμής, η προσοχή έχει επικεντρωθεί στην υπερβολική χρήση αντιβιοτικών, αλλά οι ειδικοί επισημαίνουν τα ολοένα και περισσότερα στοιχεία, που αποδεικνύουν ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και διεύρυνση της μικροβιακής αντοχής.
      «Η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση, οι αλλαγές στα καιρικά μοτίβα, οι συχνότερες βροχοπτώσεις, οι πιο πυκνοκατοικημένες πόλεις και αστικές περιοχές – όλα αυτά διευκολύνουν την εξάπλωση της ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά. Και είμαι βέβαιος ότι αυτό το φαινόμενο θα ενταθεί σε βάθος χρόνου, αν δεν λάβουμε δραστικά μέτρα για να το περιορίσουμε», δήλωσε ο Δρ. Σκοτ Ρόμπερτς, ειδικός στις λοιμώδεις νόσους στην Ιατρική Σχολή του Γέιλ.
      Η κλιματική κρίση επιδεινώνει την αντιμικροβιακή αντοχή με διάφορους τρόπους. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι υψηλότερες θερμοκρασίες αυξάνουν τόσο τον ρυθμό ανάπτυξης βακτηρίων όσο και τον ρυθμό εξάπλωσης γονιδίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά μεταξύ μικροοργανισμών.
      Η κλιματική αλλαγή συμβάλλει στην ανάπτυξη επικίνδυνων υπερ-μικροβιών-2

      Πηγή Unsplash
      Οι ακραίες συνθήκες, και ιδίως η υπερθέρμανση, επιταχύνουν τον ρυθμό εξέλιξης της μικροβιακής αντοχής. Έτσι, περιορίζοντας την άνοδο της θερμοκρασίας και τη σφοδρότητα των φαινομένων, μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά την πιθανότητα ανάπτυξης μιας νέας περίπτωσης ανθεκτικότητας σε φάρμακα, εξήγησε ο Δρ Ντέιβιντ Γκράχαμ, καθηγητής μηχανικής οικοσυστημάτων στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ και ένας από τους συγγραφείς της έκθεσης του ΟΗΕ.
      Οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι σοβαρές πλημμύρες (ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής) επίσης μπορούν να οδηγήσουν σε συνθήκες υπερπληθυσμού, κακής υγιεινής και αυξημένης ρύπανσης, οι οποίες είναι γνωστό ότι αυξάνουν τα ποσοστά μόλυνσης και τη μικροβιακή αντοχή. Η ανθρωπογενής ρύπανση, τα βαρέα μέταλλα και άλλοι ρύποι στο νερό δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη ανθεκτικότητας από τα μικρόβια.
      «Οι ίδιοι παράγοντες που προκαλούν περιβαλλοντική υποβάθμιση επιδεινώνουν το πρόβλημα της μικροβιακής αντοχής. Οι επιπτώσεις της θα μπορούσαν να καταστρέψουν τα συστήματα υγείας και (σ.σ τις «αλυσίδες») διατροφής μας», προειδοποίησε στη συνέντευξη τύπου η Ίνγκερ Άντερσεν, εκτελεστική διευθύντρια του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον.
      Πιο δύσκολη η αντιμετώπιση ασθενειών
      Η περιβαλλοντική πίεση δημιουργεί σταδιακά μικροοργανισμούς που ευδοκιμούν στο ανθρώπινο σώμα, κάτι που είναι ασυνήθιστο για ορισμένα είδη.
      Ένας διακεκριμένος ειδικός μυκητολογίας υποστηρίζει ότι ο λόγος που η θερμοκρασία του σώματος είναι 37 βαθμοί Κελσίου, είναι επειδή αυτή είναι η θερμοκρασία στην οποία οι μύκητες δεν μπορούν να αναπτυχθούν τόσο καλά. «Τώρα βλέπουμε το Candida auris και μερικά από τα νέα μικρόβια που έχουν εμφανιστεί, να αναπτύσσονται πραγματικά αρκετά καλά – ακόμη και σε θερμοκρασίες 37 βαθμών Κελσίου στο ανθρώπινο σώμα», παρατηρεί ο Ρόμπερτς, υποστηρίζοντας πως η κλιματική αλλαγή αποτελεί το υπόβαθρο για μία «φυσική επιλογή» οργανισμών που θα μπορούν να προσαρμοστούν σε θερμότερα περιβάλλοντα, αυξάνοντας την πιθανότητα να μολύνουν ανθρώπους. 
      Τέτοιες ευκαιριακές λοιμώξεις απειλούν όχι μόνο μεμονωμένους ασθενείς αλλά ολόκληρες ιατρικές μεθόδους και πρακτικές, όπως οι αντικαταστάσεις αρθρώσεων, οι μεταμοσχεύσεις οργάνων και η χημειοθεραπεία – διαδικασίες στις οποίες οι ασθενείς διατρέχουν σημαντικό κίνδυνο μόλυνσης και για τις οποίες απαιτούνται αποτελεσματικά αντιβιοτικά.
      Οι ανθεκτικές στα φάρμακα λοιμώξεις μπορούν να καταστήσουν τη θεραπεία δύσκολη, ακόμα και αδύνατη. Ο Ρόμπερτς λέει ότι η προσφυγή σε θεραπείες που αποτελούν την «τελευταία επιλογή» των γιατρών, δεν είναι το καλύτερο σενάριο για έναν ασθενή: «υπάρχουν λόγοι που δεν τις χρησιμοποιούμε εκ των προτέρων», όπως η τοξικότητα τους και ο κίνδυνος να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια οργάνων, εξηγεί ο Ρόμπερτς. 
      «Όταν κάποιος έχει μολυνθεί από ένα ανθεκτικό στα φάρμακα βακτήριο ή μύκητα και πρέπει πραγματικά να βασιστούμε σε ένα από αυτά τα φάρμακα τελευταίας γραμμής, η θεραπεία είναι συνήθως πρόκληση (…) Σπάνια ξεμένουμε από επιλογές, και σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει πραγματικά τίποτα που μπορούμε να κάνουμε. Ευτυχώς, αυτές οι περιπτώσεις παραμένουν αρκετά σπάνιες, αλλά είμαι βέβαιος ότι με το εντεινόμενο πρόβλημα της ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά, θα αυξηθούν σε συχνότητα με την πάροδο του χρόνου».
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.