Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    616 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Ο ουρανοξύστης Affirmation Tower θα ανεγερθεί με ανεστραμμένη εμφάνιση

      Engineer

      Ο ουρανοξύστης είναι ύψους 498 μέτρων και θα ανεγερθεί σε ένα κενό οικόπεδο 1,2 στρεμμάτων στην 11η Λεωφόρο στο Μανχάταν ως απάντηση σε άνοιχτό αίτημα για προτάσεις από την πολιτεία.
      Ονομάζεται “Affirmation Tower” και τα ανώτερα επίπεδα του βγαίνουν προς τα έξω ώστε να είναι πολύ μεγαλύτερα από τα κατώτερα επίπεδα του δίνοντάς του μια ανεστραμμένη εμφάνιση σε σχέση με τους διπλανούς παραδοσιακούς ουρανοξύστες. Θα περιλαμβάνει δυο ξενοδοχεία και γραφειακούς χώρους καθώς και ένα παγοδρόμιο.
      Υπάρχουν σχέδια να στεγάσει τα κεντρικά γραφεία του υποκαταστήματος του NAACP μέσα στο κτίριο.
      ----
      Εικόνες από https://newatlas.com/architecture/affirmation-tower-adjaye-associates/




       
       
       
      Περισσότερα...

      4540 • 17

    2. webTV

      Οι πρώτες εντυπώσεις από το μουσείο Munch, το νέο εντυπωσιακό κτίριο στο Όσλο

      Engineer

      Το νέο Munch στο Όσλο είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου αφιερωμένο σε έναν καλλιτέχνη. Αφοσιωμένος στην εξερεύνηση βαθιά συναισθηματικών καταστάσεων, ο Νορβηγός καλλιτέχνης Έντβαρντ Μουνκ είναι περισσότερο γνωστός για τις εμβληματικές εκδοχές του έργου του Η κραυγή, οι οποίες απεικονίζουν μια αγωνιώδη φιγούρα με φόντο έναν φλογερό ουρανό. Η εναρκτήρια έκθεση με τίτλο Infinite προσκαλεί τους επισκέπτες να ανακαλύψουν την τέχνη και τον πλούτο του έργου του Μουνκ: τα θέματα και τα μοτίβα –όπως η αγωνία, η απόγνωση, ο θάνατος, η αγάπη, τα τοπία– που διερεύνησε επανειλημμένα σε όλη του τη ζωή και τα οποία συνεχίζουν να αγγίζουν και να εμπνέουν τους ανθρώπους σήμερα.
      Σε αντίθεση με άλλα παραδοσιακά κτίρια μουσείων, το Munch σχεδιάστηκε για να αποτελέσει μέρος μιας νέας γενιάς μουσείων σε όλο τον κόσμο που επαναπροσδιορίζουν τα πολιτιστικά ιδρύματα και απομακρύνονται από την ιδέα του ιστορικού αρχείου, για να γίνουν χώροι κοινωνικής συγκέντρωσης. «Όταν αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πώς θα είναι, είδαμε ότι σύμφωνα με όλες τις σύγχρονες τάσεις στην αρχιτεκτονική έπρεπε να σχεδιάσουμε κάτι ανοιχτό στον κόσμο, οικολογικά βιώσιμο, με γκαλερί που να δημιουργούν ενδιαφέρουσες αφηγήσεις», μας λέει ο αρχιτέκτονας Χουάν Ερέρος, ιδρυτής του ισπανικού αρχιτεκτονικού γραφείου Estudio Herreros που σχεδίασε το κτίριο.  Ο 6ος όροφος στεγάζει την έκθεση Monumental Edvard Munch. Τα έργα μεγάλης κλίμακας που βρίσκονται εκεί, όπως ο εμβληματικός Ήλιος (1910-11), μήκους 8 μ., μπήκαν από ειδικό άνοιγμα στην πρόσοψη του μουσείου.  Η κάθετη δομή του σε σχήμα «Λ» φιλοξενεί όλες τις εγκαταστάσεις που απαιτούνται, προσφέρει θέα στην πόλη και δεν καταλαμβάνει βιώσιμο χώρο από την αστική περιοχή Μπιέρβικα, η ανάπλαση της οποίας ξεκίνησε με την κατασκευή του διάσημου κτιρίου της Opera, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα του.
      Στο πλαίσιο της εξωστρέφειας που επιδίωκαν, οι αρχιτέκτονες σχεδίασαν διακριτικά ορατούς στο κοινό πολλούς από τους χώρους λειτουργίας, όπως τα σημεία όπου εργάζονται οι επαγγελματίες του μουσείου. Επίσης έδωσαν εύκολη πρόσβαση από τους γύρω δρόμους, σχεδίασαν εργαστήρια, βιβλιοθήκη, καφέ στο λόμπι και εστιατόριο στον 13o όροφο με θέα στο φιόρδ και στην πόλη.
      ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΡΟΣΗΜΟ

      Η σχεδιαστική πρόταση των αρχιτεκτόνων βασίζεται στην ιδέα ενός πύργου όπου οι κύριες λειτουργίες οργανώνονται κάθετα. Ύψους 60 μέτρων, επενδεδυμένο με ανακυκλωμένα διάτρητα πάνελ αλουμινίου διαφορετικών βαθμών ημιδιαφάνειας και με το επάνω τμήμα του κεκλιμένο, το «Lambda», όπως συχνά αναφέρεται, αποτελεί το νέο ορόσημο της πόλης του Όσλο, ορατό από όλες τις πλευρές της. Οι έντεκα γκαλερί έχουν μεγάλες διακυμάνσεις στα ύψη της οροφής και στα μεγέθη των δωματίων, επιτρέποντας την καλύτερη αξιοποίηση των χώρων, τόσο για τη μόνιμη συλλογή όσο και για περιοδικές εκθέσεις που θα φιλοξενούνται. Ο πύργος αποτελείται από δύο ζώνες: μία στατική και μία δυναμική. Η στατική ζώνη (πλάτη του κτιρίου) είναι μια περίκλειστη κατασκευή από σκυρόδεμα, η οποία ακολουθεί αυστηρά πρωτόκολλα για την ασφάλεια, την υγρασία και τον φωτισμό προκειμένου να προστατεύονται τα έργα τέχνης. Η δυναμική ζώνη, με τη διαφανή πρόσοψη και τη θέα στην πόλη, επιτρέπει στους επισκέπτες να μετακινηθούν μεταξύ των γκαλερί και προσφέρει πανοραμική θέα στο Όσλο. Πρόθεση των αρχιτεκτόνων ήταν το κτίριο να συμβάλλει στη δημιουργία δεσμών ανάμεσα στην τέχνη του Μουνκ και την πόλη. «Το Munch είναι ένα έργο κύρους για την πόλη, γι’ αυτόν τον λόγο έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τα κριτήρια FutureBuilt. Τέτοια κτίρια πρέπει να μειώνουν τουλάχιστον στο μισό τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σύγκριση με τα συμβατικά σύγχρονα κτίρια όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας, την επιλογή υλικών, τις μεταφορές κ.ά.», εξηγεί ο Γιενς Ρίχτερ του Estudio Hereros, ο οποίος ειδικεύεται στις καινοτόμες τεχνολογίες για το περιβάλλον.
      Σημείο αναφοράς πλέον στην πόλη του Όσλο, το νέο μουσείο έχει ήδη και αρκετούς «εχθρούς», που το θεωρούν «ρύπανση», όπως είπε χαρακτηριστικά ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο. ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ
      Το μουσείο έχει κατασκευαστεί με χρήση σκυροδέματος χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και ανακυκλωμένο χάλυβα και η φέρουσα δομή του έχει σχεδιαστεί με διάρκεια ζωής περί τα 200 χρόνια. Ωστόσο, το συμπαγές σχήμα του, τα παράθυρα πολύ υψηλής ποιότητας και ο μερικώς φυσικός αερισμός είναι μόνο μερικά από τα μέτρα με τα οποία επιτυγχάνεται εξοικονόμηση ενέργειας. Στην πραγματικότητα, πολλές από τις αρχιτεκτονικές επιλογές βασίστηκαν στο κλίμα. Διαθέτει airlocks για τον έλεγχο της θερμοκρασίας και της υγρασίας στα σημεία μετάβασης μεταξύ δυναμικών και στατικών ζωνών. Επιπλέον, ακολουθεί τα πρότυπα Παθητικής Δόμησης (Passive Buildin), σύμφωνα με τα οποία η κατανάλωση ενέργειας μειώνεται με τη βοήθεια παθητικών μέτρων, όπως πρόσθετη ανάκτηση θερμότητας, εξαιρετική μόνωση κ.ά. Τα κυματιστά πάνελ αλουμινίου αντανακλούν και διαθλούν το ηλιακό φως, ώστε να μην υπάρχουν υπερβολικές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.
      Επάνω, οι γκαλερί έχουν διαφορετικά μεγέθη και ανάπτυξη, ανάλογα με τα εκθέματα που φιλοξενούν. Στη μέση, άποψη του εστιατορίου που βρίσκεται στον 13ο όροφο. Κάτω, στον 7ο όροφο φιλοξενείται η έκθεση Shadows με προσωπικά αντικείμενα του ζωγράφου από τη βίλα Έκελι. Τόσο η εννοιολογική προσέγγιση όσο και η κατασκευή του Munch αποτελούν έκφραση των δεσμεύσεων της νορβηγικής κοινωνίας για τις νέες προκλήσεις που αφορούν το περιβάλλον. Γι’ αυτό το Munch δεν διαθέτει χώρους στάθμευσης επισκεπτών ή προσωπικού. Βρίσκεται πολύ κοντά στον μεγαλύτερο κόμβο δημόσιων συγκοινωνιών της πόλης (Central Station) και οι 100 θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων στο Edvard Munchs plass προτρέπουν το κοινό να μη χρησιμοποιεί αυτοκίνητο.
      Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ

      Η συζήτηση και η κατασκευή του μουσείου διήρκεσαν 12 χρόνια, με αρκετές διαφωνίες τόσο για την τοποθεσία όσο και για τον σχεδιασμό του. Η κεκλιμένη κορυφή του κτιρίου, όπως και το ότι τα φωτεινά γυάλινα παράθυρα –που υποσχέθηκαν οι αρχιτέκτονες στα σχέδια– κρύβονται κάτω από «τερατώδη μεταλλικά ρολά» έγιναν αντικείμενο σοβαρής διαμάχης. Ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο είναι μεταξύ των επικριτών του κτιρίου. Το 2019 σε δηλώσεις του στο Γαλλικό Πρακτορείο ανέφερε ότι είναι «ρύπανση» για το Όσλο, ότι «το λόμπι μοιάζει με αεροδρόμιο ή εμπορικό κτίριο» και ότι «δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στον κόσμο».
      Οι αρχιτέκτονες Χουάν Ερέρος και Γιενς Ρίχτερ, που σχεδίασαν το νέο μουσείο.  Η διοίκηση του μουσείου, μέσω του διευθυντή του, Στάιν Όλαφ Χένρικσεν, σχολίασε ότι «το μουσείο πρέπει να προκαλεί τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που το έκανε η τέχνη του Μουνκ. Το κτίριο ταιριάζει πολύ στη συλλογή, γιατί είναι ένα μνημειώδες κτίριο. Πρέπει να έχεις μια γνώμη γι’ αυτό». Ο κ. Ερέρος από την πλευρά του λέει ότι «το Munch μεταμόρφωσε τον ορίζοντα του Όσλο, αλλά υποκλίνεται με σεβασμό στην πόλη που το περιβάλλει. Ο Έντβαρντ Μουνκ ήταν ασυμβίβαστος, δεν δεχόταν κανόνες, μαχόταν για το διαφορετικό, να μην τα παρατάς. Η ισχυρή παρουσία του κτιρίου μέσα στον αστικό ιστό της πόλης είναι σαν να λέει: “Είμαι εδώ. Διατηρώ την κληρονομιά του πιο σημαντικού καλλιτέχνη της Νορβηγίας και απολαμβάνω τη θέα του Όσλο, γιατί είναι η πόλη που με διαμόρφωσε”». Ο συνδημιουργός του μουσείου, Γιενς Ρίχτερ, αναφέρει ότι «όσον αφορά την πρόσοψη η σκέψη μας ήταν ότι θα δίνει μια συνεχώς μεταβαλλόμενη εικόνα στον κόλπο, αντανακλώντας τις εκπληκτικές συνθήκες φωτισμού στο  Όσλο που αλλάζουν συνεχώς κατά τη διάρκεια της ημέρας και τις διάφορες εποχές».
      Ο Μουνκ κληροδότησε το έργο του στην πόλη του Όσλο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιμελητών του μουσείου, έπειτα από σχολαστική έρευνα και αξιολόγηση όλων των προσωπικών του αντικειμένων, θεωρούν ότι ο καλλιτέχνης προετοίμαζε αυτό το κληροδότημα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. «Αρχικά είχε την πρόθεση να αφήσει το κληροδότημά του στο νορβηγικό κράτος, όμως, καθώς η Νορβηγία καταλήφθηκε από τους Ναζί, άλλαξε τη διαθήκη του την τελευταία στιγμή για να μην πέσει το έργο του σε ανεπιθύμητα χέρια, καθώς θεωρούσαν τον πρωτοπόρο του εξπρεσιονισμού δημιουργό της “εκφυλισμένης τέχνης”», εξηγεί ο διευθυντής του μουσείου, Στάιν  Όλαφ Χένρικσεν. Στόχος του νέου μουσείου είναι να ανιχνεύσει τη βαθιά επιρροή του καλλιτέχνη τόσο στη σύγχρονη τέχνη όσο και στους καλλιτέχνες μέχρι τις μέρες μας. Έτσι, σε μία από τις εναρκτήριες εκθέσεις φιλοξενεί την Τρέισι  Έμιν, μία από τις πιο διάσημες και αμφιλεγόμενες καλλιτέχνιδες του Ηνωμένου Βασιλείου, με το αφιέρωμα Tracey Emin / Edvard Munch The Loneliness of the Soul.
      Έντβαρντ Mουνκ, η ζωή του
      Ο Έντβαρντ Μουνκ περιτριγυρισμένος από έργα του στη βίλα Έκελι, όπου έζησε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του. → Ήταν γιος του Κρίστιαν Μουνκ, στρατιωτικού γιατρού, και της συζύγου του Λόρα. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κριστιάνια, το σημερινό Όσλο. Ως παιδί ήταν συχνά άρρωστος και βρέθηκε κοντά στον θάνατο περισσότερες από μία φορές. Η νεότητά του διαμορφώνεται από τη θρησκευτική αυστηρότητα και τη συναισθηματική αστάθεια του πατέρα του. Σε ηλικία 22 ετών, χάρη σε μια υποτροφία, ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου ένας μεγαλύτερος κόσμος ανοίγεται μπροστά του. Το 1885 γνωρίζει τον πρώτο του έρωτα στο πρόσωπο της Μίλι, μιας γυναίκας τέσσερα χρόνια μεγαλύτερης και παντρεμένης. Η κρυφή τους σχέση τον γεμίζει πόθο και αγάπη, αλλά και ντροπή και αμφιθυμία.
      → Το 1892 εκθέτει στο Βερολίνο και κάνει νέους φίλους, μεταξύ των οποίων ο Σουηδός συγγραφέας και καλλιτέχνης Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, ο Πολωνός συγγραφέας Στανίσουαφ Πσιμπισέφσκι κ.ά. Μαζεύονται σε μια ταβέρνα και συζητούν για τη ζωή και την τέχνη, καταναλώνοντας πολύ αλκοόλ. Αυτή την περίοδο δημιουργεί μερικά από τα πιο διάσημα έργα του, όπως την παστέλ έκδοση της Κραυγής, το Vampire, τη Madonna. Ανακαλύπτει επίσης τη χαρακτική. Αν και είναι περισσότερο γνωστός για τα ζωγραφικά του έργα, ο ίδιος πειραματίστηκε με διάφορα μέσα και τεχνικές στα όρια του μοντερνισμού, μάλιστα αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που πειραματίστηκαν με τη φωτογραφία, με μια Kodak που είχε αγοράσει το 1902. Πέρασε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του στο Έκελι, ένα κτήμα λίγο έξω από το Όσλο, όπου και πέθανε το 1944. 
      Από το λόμπι του Munch οι επισκέπτες βγαίνουν απευθείας στη μεγάλη πλατεία που περιβάλλει το μουσείο. ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ
      → Το μουσείο καταλαμβάνει 26.313 τ.μ.
      → Αναπτύσσεται σε 13 ορόφους. 
      → Yψώνεται 60 μ. πάνω από το φιόρδ του Όσλο.
      → Διαθέτει 11 γκαλερί και συνολικά 4.500 τ.μ. εκθεσιακούς χώρους.
      → Η συλλογή του Munch διαθέτει 42.000 αντικείμενα και 28.000 έργα τέχνης.  
      → Περιλαμβάνει 26.700 έργα του Μουνκ, ανάμεσά τους 1.200 πίνακες, 7.050 σκίτσα, 18.322 εκτυπώσεις, 14 γλυπτά, καθώς και 10.000
      αντικείμενα, όπως τις πλάκες εκτύπωσης και τις λιθογραφικές πέτρες του, γράμματα, σημειωματάρια, φωτογραφίες του καλλιτέχνη κ.ά.
      ---
       
      Περισσότερα...

      916 • 1

    3. webTV

      Αρχαίο ναυάγιο στα Κύθηρα έφερε στο φως η ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης - Πελοποννήσου

      Engineer

      Το σπάνιο ναυάγιο εντοπίστηκε στο πλαίσιο των ερευνών βυθού που πραγματοποίησε ο ΑΔΜΗΕ στα Κύθηρα - Βρίσκεται σε βάθος 222 μέτρων και χρονολογείται από τα τέλη 5ου έως τα μέσα 4ου αι. π.Χ.
      Ένα σπάνιο ναυάγιο των κλασικών χρόνων έφεραν στο φως οι έρευνες βυθού που πραγματοποίησε ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) στα Κύθηρα, στο πλαίσιο των εργασιών της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης - Πελοποννήσου.
      Η διασύνδεση Κρήτης-Πελοποννήσου αποκαλύπτει αρχαιολογικό θησαυρό 2.500 ετών
      Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγαν η Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) με χρηματοδότηση του ΑΔΜΗΕ, το ναυάγιο το οποίο εντοπίστηκε σε βάθος 222 μέτρων χρονολογείται από τα τέλη 5ου έως τα μέσα 4ου αι. π.Χ.
      Στο φορτίο του βυθισμένου πλοίου αναγνωρίστηκαν αμφορείς με προέλευση από την Κέρκυρα, τη Σκόπελο και τη Χίο, γεγονός που υποδηλώνει ανεπτυγμένη εμπορική δραστηριότητα στο Αιγαίο και το Ιόνιο πέλαγος. Η ολοκλήρωση της τρισδιάστατης απεικόνισης του ναυαγίου, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, αναμένεται να δώσει ακόμη πιο σαφή εικόνα για το μέγεθος του πλοίου και τον όγκο του φορτίου του.
      Προκειμένου τα ευρήματα του αρχαιολογικού θησαυρού να αναδειχθούν και να αξιοποιηθούν με τον βέλτιστο τρόπο προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, ο ΑΔΜΗΕ έχει γνωστοποιήσει την πρόθεσή του στην Εφορεία Ενάλιων να στηρίξει ενδεχόμενες πρωτοβουλίες συλλογής ή και έκθεσης των ευρημάτων κατά την κρίση των αρμοδίων.
      Με τη συνεισφορά του αυτή, ο Διαχειριστής επιβεβαιώνει ακόμη μια φορά τον κοινωφελή χαρακτήρα των έργων του και τα πολλαπλά οφέλη που αυτά κομίζουν στην κοινωνία και το περιβάλλον με σεβασμό στην ιστορία και την παράδοση της χώρας.
      kythira_archaia
      Δείτε βίντεο: Αρχαίο ναυάγιο στα Κύθηρα έφερε στο φως η ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Πελοποννήσου:
       
      Περισσότερα...

      552 • 0

    4. webTV

      Κατάρρευση κτιρίου ουρανοξύστη 25 ορόφων στη Νιγηρία

      Engineer

      Τουλάχιστον έξι άνθρωποι έχασαν χθες τη ζωή τους στην οικονομική πρωτεύουσα της Νιγηρίας, το Λάγκος, όταν κατέρρευσε πολυώροφο κτίριο υπό ανέγερση.
      Μάρτυρες ανέφεραν πως αγνοούνται κάπου εκατό εργαζόμενοι στο εργοτάξιο του πολυτελούς κτιρίου 25 ορόφων· καταπλακώθηκαν από τεράστιο όγκο συντριμμιών.
      Η επιχείρηση έρευνας και διάσωσης συνεχίζεται, ενημέρωσε ο επικεφαλής της υπηρεσίας αντιμετώπισης καταστροφών της ομώνυμης πολιτείας, Ολουφέμι Όκε-Οσανιντόλου.
      Οι καταρρεύσεις κτιρίων δεν είναι σπάνιες στην πολυπληθέστερη χώρα της Αφρικής, όπου ο οικοδομικός κανονισμός παραβιάζεται συχνά.
       
       
      Περισσότερα...

      969 • 0

    5. webTV

      Ψηφιακό Αρχείο Ελληνίδων Αρχιτεκτόνων 1923-1981

      Engineer

      Eβδομήντα έξι Ελληνίδες αρχιτέκτονες (αυτο)βιογραφούνται με τη δύναμη και την αμεσότητα της προσωπικής μαρτυρίας.
      Μια πρωτοβουλία της Επιστημονικής Επιτροπής του Εργαστηρίου “Διαδρομές της Αρχιτεκτονικής από την εποχή του Μοντερνισμού μέχρι σήμερα στην Αττική” που οργανώνει το Τμήμα Αττικής του ΣΑΔΑΣ (το Τμήμα Αττικής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών), στο πλαίσιο των εργασιών του 5ου (2020-21) Εργαστηρίου με στόχο την ανάδειξη του έργου των γυναικών αρχιτεκτόνων στην Ελλάδα. Το όλο εγχείρημα έτυχε θετικής αξιολόγησης και έχει τεθεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την αρωγή του οποίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη φάση του.
      http://attikipedia.sadas-pea.gr/wp-content/uploads/2021/11/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF-1.jpg
      Με το εγχείρημα αυτό έρχεται στο φως η μέχρι σήμερα άγνωστη συμβολή των γυναικών συναδέλφων στον πολεοδομικό και περιφερειακό σχεδιασμό, στα κοινωνικά προγράμματα ανοικοδόμησης, στα δημόσια και τα ιδιωτικά κτίρια και σε πολλούς άλλους τομείς του δομημένου χώρου, αλλά και η εντεινόμενη παρουσία τους στην επιστημονική έρευνα, τη διδασκαλία, την ιστοριογραφία και τη θεωρία της αρχιτεκτονικής. Τεκμηριώνεται, με άλλα λόγια, η συμβολή των γυναικών αρχιτεκτόνων τόσο στη μεταπολεμική αρχιτεκτονική παραγωγή όσο και στην παιδεία, στον εκσυγχρονισμό της αρχιτεκτονικής σκέψης και τέλος στη συμμετοχή τους στο ελεύθερο επάγγελμα, με συνήθως αφανή αλλά καθοριστικό τρόπο.
      Η επιλογή της χρονολογίας 1923 δεν είναι τυχαία, καθώς τότε αποφοίτησε η πρώτη Ελληνίδα αρχιτέκτων και πρώτη μηχανικός του ΕΜΠ. Από το 1923 έως το 1949, δηλαδή στη διάρκεια 26 χρόνων, αποφοίτησαν μόνο 26 γυναίκες αρχιτέκτονες, μέχρι και το 1955 αποφοιτούν περίπου 40, μέχρι και το 1960 αποφοιτούν 52, μέχρι και το 1965 πάνω από 170. Μετά το 1965 έρχεται η έκρηξη. Σήμερα έχουμε εκατοντάδες σπουδάστριες  στις Αρχιτεκτονικές Σχολές των Πολυτεχνείων της χώρας και των αντίστοιχων σχολών του εξωτερικού.
      Στόχος του Αρχείου δεν είναι μόνο η καταγραφή του άγνωστου έργου των Ελληνίδων αρχιτεκτόνων, αλλά και η ανάδειξη της προσωπικότητάς τους, ο αγώνας τους να συνδυάσουν πολλαπλούς ρόλους ως σύζυγοι και μητέρες, ο υψηλού επιπέδου επαγγελματισμός τους και, σε αρκετές περιπτώσεις, η συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες.
      Το Αρχείο είναι δυναμικό καθώς διαρκώς θα συμπληρώνεται και θα εμπλουτίζεται. Με νέα στοιχεία στις υπάρχουσες αναρτήσεις, με καινούργιες αναρτήσεις για συναδέλφισσες που δεν έχουν ακόμα περιληφθεί και εφόσον το επιθυμούν, καθώς και με τη συμπερίληψη γυναικών αρχιτεκτόνων των νεότερων γενιών. Πρόθεση είναι το Αρχείο να παραμείνει ανοιχτό, στη διάθεση των ερευνητών, των φοιτητών Αρχιτεκτονικής, των αρχιτεκτόνων στην Ελλάδα και διεθνώς, καθώς και κάθε ενδιαφερόμενου.
      Το Αρχείο συγκροτήθηκε χάρη στην εθελοντική εργασία αρκετών μελών της επιστημονικής επιτροπής του Τμήματος Αττικής του ΣΑΔΑΣ. Η διαδικασία συγκρότησής του ξεκίνησε τον Μάιο του 2020 και συνεχίζεται. Η πρόσκληση για συμπερίληψη στο Αρχείο έχει σταλεί σε περισσότερες από 200 απόφοιτες της περιόδου 1923-1981 και μέχρι στιγμής έχουν ανταποκριθεί 80 γυναίκες αρχιτέκτονες, είτε οι ίδιες είτε οι απόγονοι-κληρονόμοι τους. Όπου ήταν δυνατό, τα κείμενα συνοδεύονται από φωτογραφικό υλικό του έργου τους, καθώς και από προσωπικές και οικογενειακές φωτογραφίες των βιογραφούμενων.
      Για την πρόσβαση στο ψηφιακό αρχείο πατήσετε στον ακόλουθο σύνδεσμο: Ψηφιακό Αρχείο Ελληνίδων Αρχιτεκτόνων 1923-1981
      Περισσότερα...

      2070 • 0

    6. webTV

      Η Σαουδική Αραβία μετατρέπει πλατφόρμα πετρελαίου σε θεματικό πάρκο

      Engineer

      Ως μέρος της στρατηγικής του Σαουδαραβικού Οράματος 2030, η Σαουδική Αραβία, στο πλαίσιο των φιλόδοξων προσπαθειών της να προσελκύσει τουρίστες από όλο τον κόσμο, ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να μετατρέψει μια εγκαταλελειμμένη υπεράκτια πλατφόρμα πετρελαίου σε θεματικό πάρκο με θέμα το πετρέλαιο.
      Με την ονομασία “The Rig”, το επερχόμενο υπεράκτιο θεματικό πάρκο «ακραίων καταστάσεων, έκτασης 1,6 εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων, θα διαθέτει τρενάκια, υποβρύχια, bungee jumping και ελεύθερη πτώση, μεταξύ άλλων παροχών που προκαλούν αδρεναλίνη, καθώς και τρία ξενοδοχεία και 11 εστιατόρια στις διασυνδεδεμένες πλατφόρμες του The Rig.

      Η ημερομηνία ολοκλήρωσης του έργου δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη, αλλά το Δημόσιο Ταμείο Επενδύσεων της Σαουδικής Αραβίας έχει δημοσιεύσει αρκετές ψηφιακές αποδόσεις υψηλής ποιότητας, καθώς και ένα εντυπωσιακό βίντεο που δείχνει πώς μπορεί να μοιάζει τελικά το The Rig.
      Οι τουρίστες θα μπορούν να φτάνουν στο The Rig με ελικόπτερο και μέσω μιας μαρίνας superyacht με 50 θέσεις ελλιμενισμού.
      Το The Rig διαφημίζεται ως η μεγαλύτερη υπεράκτια δομή πολλαπλών χρήσεων στον κόσμο, καθώς και ως ο πρώτος τουριστικός προορισμός στον κόσμο εμπνευσμένος από υπεράκτιες πλατφόρμες πετρελαίου και έχει τραβήξει μεγάλη προσοχή, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης.
      Το Σαουδαραβικό Όραμα 2030 στοχεύει στη διαφοροποίηση της οικονομίας της χώρας, στην απεξάρτησή της από το πετρέλαιο και στην ενίσχυση της τουριστικής της βιομηχανίας.
       
       
       
      Περισσότερα...

      758 • 0

    7. webTV

      15 πρωτότυπα γεωγραφικά facts απ' όλο τον κόσμο

      Engineer

      Είτε ακόμα βρίσκεστε στο σχολείο και μελετάτε γεωγραφία είτε αποφοιτήσατε πριν από δεκαετίες (καλή ώρα), υπάρχουν πιθανώς πολλά πράγματα που δεν γνωρίζουμε για τον υπέροχο πλανήτη στον οποίο ζούμε.
      1) Η Αλάσκα είναι η δυτικότερη και ανατολικότερη πολιτεία στις ΗΠΑ
      Η Αλάσκα εκτείνεται τόσο μακριά από τη δύση που καταλήγει στο ανατολικό ημισφαίριο. Στην πραγματικότητα, το νησί Semisopochnoi, μέρος των Αλεούτιων νήσων της Αλάσκας, είναι πρακτικά το ανατολικότερο σημείο σε όλη τη Βόρεια Αμερική.
      2) Υπάρχει* ένα νησί μέσα σε μια λίμνη πάνω σε ένα νησί μέσα σε μια λίμνη πάνω σε ένα νησί
      Στις Φιλιππίνες, *μέχρι τις αρχές του 2020 θα βρίσκατε το Vulcan Point, ένα νησί στη λίμνη Main Crater.
      Η λίμνη Main Crater βρίσκεται σε ένα ηφαιστειακό νησί, το οποίο με την σειρά του το βρίσκουμε στην λίμνη Taal.
      Η λίμνη Taal βρίσκεται στο νησί Luzon.
      Κι έτσι έχετε ένα νησί μέσα σε μια λίμνη σε ένα νησί μέσα σε μια λίμνη σε ένα νησί.
      3) Το όρος Mauna Kea είναι υψηλότερο από το Έβερεστ
      Το όρος Έβερεστ μπορεί να είναι το ψηλότερο βουνό πάνω από τη στάθμη της θάλασσας, αλλά όταν πρόκειται για το ψηλότερο βουνό στη γη, την πρωτιά την κατέχει το όρος Mauna Kea.
      Πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, το Mauna Kea έχει ύψος μόλις 4,207 μέτρα. Αλλά όταν μετρήσουμε το βουνό από τη βάση του στον πυθμένα του Ειρηνικού, το ύψος του φτάνει τα 10,000 μέτρα – πάνω από 1000 μέτρα ψηλότερα από το Έβερεστ.
        4) Το Έβερεστ δεν είναι τόσο κοντά στη Σελήνη όσο το όρος Chimborazo
      Όχι μόνο δεν είναι το ψηλότερο βουνό στον κόσμο, αλλά δεν είναι και το πλησιέστερο στο διάστημα, παρόλο που έχει το υψηλότερο υψόμετρο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αυτή η διάκριση πηγαίνει, αντίθετα, στο όρος του Ισημερινού (Εκουαδόρ), Τσιμποράσο.
      Η γη δεν είναι στην πραγματικότητα στρογγυλή, αλλά οβάλ, με μια διόγκωση στη μέση.
      Αν και το όρος του Ισημερινού έχει ύψος μόλις 6,263 μέτρα, η θέση του κοντά στον ισημερινό το ωθεί πιο κοντά στα αστέρια απ’ ότι το βορειότερο Έβερεστ των 8,848.86 μέτρων.
      5) Η Ισλανδία μεγαλώνει κατά 5 εκατοστά το χρόνο
      Η Ισλανδία, βρίσκεται πάνω στις τεκτονικές πλάκες της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης, οι οποίες κάθε χρόνο απομακρύνονται κατά 5 εκατοστά. Δείτε εδώ τις κινήσεις των τεκτονικών πλακών σε ένα βίντεο 40 δευτερολέπτων.
      6) Ο Ειρηνικός Ωκεανός συρρικνώνεται
      Χρόνο με το χρόνο η Βόρεια Αμερική και η Νότια Αμερική κινούνται πιο δυτικά, με αποτέλεσμα ο Ειρηνικός Ωκεανός να συρρικνώνεται. Έτσι η Ασία και η Βόρεια Αμερική έρχονται πιο κοντά αφού ο Ειρηνικός μειώνεται κατά δύο έως τρία εκατοστά περίπου κάθε χρόνο.
      7) Η Ρωσία εκτείνεται σε 11 διαφορετικές ζώνες ώρας
      Η Ρωσία έχει 11 ζώνες ώρας (σε σύνολο 24). Έτσι, όταν ένας Ρώσος από τη μία πλευρά της χώρας ξυπνά στις 7 π.μ., ένας άλλος από την άλλη πλευρά μπορεί να ετοιμάζεται για βραδινό του δείπνο.
      Η Γαλλία απ’ την άλλη έχει περισσότερες ζώνες ώρας – 12 – από τη Ρωσία ή και από οποιοδήποτε άλλο μέρος στον κόσμο, λόγω των υπερπόντιων περιοχών της.
      Το Λος Άντζελες είναι ανατολικά του Ρίνο της Νεβάδα
      Σίγουρα, η Καλιφόρνια βρίσκεται δυτικά της Νεβάδα, αλλά ελέγξτε προσεκτικά τον χάρτη και θα δείτε ότι η πόλη των αγγέλων είναι στην πραγματικότητα 138 χιλιόμετρα ανατολικά του Ρίνο.
      9) Η Πόλη του Μεξικού βυθίζεται κατά 1 μέτρο το χρόνο
      Οι Αζτέκοι δημιούργησαν ένα τεχνητό νησί πάνω στην λίμνη Texcoco για να χτίσουν την πόλη και οι Ισπανοί με τη σειρά τους συνέχισαν την οικοδόμηση πάνω στα ερείπια το 1521. Επειδή η πλειονότητα των ντόπιων βασίζεται στο νερό που εξάγεται από τον υδροφορέα κάτω από την πόλη, η στάθμη έχει μειωθεί συνολικά 10 μέτρα τα τελευταία 60 χρόνια!
      10) Ανακαλύφθηκαν νέα νησιά στις Φιλιππίνες
      Το Αρχιπέλαγος των Φιλιππίνων αποτελείται πλέον από 7.641 νησιά – αρκετές εκατοντάδες περισσότερα από τα 7.107 νησιά που οι επιστήμονες πίστευαν αρχικώς ότι η χώρα περιείχε.
      Με την ευκαιρία να αναφερθεί ότι τα νησιά έχουν ονομαστεί έτσι προς τιμήν του βασιλιά Φίλιππου του 2ου της Ισπανίας, και το μεγαλύτερο νησί της χώρας είναι το Luzon, με έκταση 109,965 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
      11) Η Ρωσία και η Κίνα συνορεύουν με 14 χώρες η καθεμία
      Η Ρωσία (συμπεριλαμβανομένης της περιοχής του Καλίνινγκραντ) συνορεύει με το Αζερμπαϊτζάν, τη Λευκορωσία, την Κίνα, την Εσθονία, τη Φινλανδία, τη Γεωργία, το Καζακστάν, τη Λετονία, τη Λιθουανία, τη Μογγολία, τη Βόρεια Κορέα, τη Νορβηγία, την Πολωνία και την Ουκρανία.
      Η Κίνα συνορεύει με το Αφγανιστάν, το Μπουτάν, την Ινδία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Λάος, τη Μιανμάρ, τη Μογγολία, το Νεπάλ, τη Βόρεια Κορέα, το Πακιστάν, τη Ρωσία, το Τατζικιστάν και το Βιετνάμ.
      12) Τρεις χώρες στον κόσμο είναι αποκλεισμένες από μια άλλη χώρα
      Το Λεσότο, το Σαν Μαρίνο και η Πόλη του Βατικανού είναι οι μόνες τρεις χώρες που είναι εντελώς αποκλεισμένες από άλλη χώρα. Το Λεσότο βρίσκεται εξ ολοκλήρου στη Νότια Αφρική, ενώ ο Άγιος Μαρίνος και η Πόλη του Βατικανού βρίσκονται και οι δύο στην Ιταλία.
      13) Η Θάλασσα των Σαργασσών δεν έχει ακτές
      Η μόνη θάλασσα στον κόσμο χωρίς ακτές, η θάλασσα του Σαργασσών βρίσκεται στον βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Περιβάλλεται από τέσσερα ωκεάνια ρεύματα και ονομάστηκε έτσι από τα πλωτά φύκια που την καλύπτουν, τα φύκια Sargassum.
      14) Το εθνικό πάρκο Yellowstone φιλοξενεί ένα υπερηφαίστειο
      Κάτω από το Εθνικό Πάρκο Yellowstone βρίσκεται ένα ενεργό υπερηφαίστειο – μια διάκριση που απονέμεται σε ηφαίστεια που έχουν απελευθερώσει περισσότερα από 240 κυβικά μίλια υλικού (λίγο περισσότερο από το διπλάσιο του όγκου της λίμνης Erie, σύμφωνα με το National Geographic) κατά τη διάρκεια μιας έκρηξης.
      Το ηφαίστειο Yellowstone έχει βιώσει τρεις πολύ μεγάλες εκρήξεις, δύο εκ των οποίων χαρακτηρίζονται ως «υπέρ» – αν και ευτυχώς για τους λάτρεις του πάρκου, η πιο πρόσφατη ήταν πριν από 640.000 χρόνια.
      15) Το Σουδάν έχει περισσότερες αρχαίες πυραμίδες από την Αίγυπτο
      Οι Πυραμίδες της Αιγύπτου της Γκίζας θεωρούνται ένα από τα θαύματα του αρχαίου κόσμου, αλλά γνωρίζατε ότι το Σουδάν έχει σχεδόν διπλάσιο αριθμό πυραμίδων; Στο Σουδάν θα βρείτε λοιπόν  255 πυραμίδες, χτισμένες από τα αρχαία κουσιτικά βασίλεια της Νουβίας, και είναι αρκετά περισσότερες από τις 138 της Αιγύπτου.
      Περισσότερα...

      1699 • 0

    8. webTV

      Οι τέλεια διατηρημένες καλύβες από οστά μαμούθ που βρέθηκαν στην Ουκρανία μπορεί να είναι τα πρώτα δείγματα αρχιτεκτονικής

      Engineer

      Οι καλύβες χτισμένες από οστά μαμούθ που βρέθηκαν κατά μήκος της κοιλάδας του Δνείπερου ποταμού της Ουκρανίας (και επίσης και σε  άλλες τοποθεσίες στη Μοραβία, Τσεχία και στη νότια Πολωνία) μπορεί να είναι οι αρχαιότερες κατασκευές που χτίστηκαν από τον προϊστορικό άνθρωπο, και επομένως τα αρχαιότερα δείγματα αρχιτεκτονικής.
      Μερικές από τις πιο αξιοσημείωτες από αυτές τις καλύβες από οστά μαμούθ βρέθηκαν στο Mezhyrich, ένα χωριό στην κεντρική Ουκρανία, όπου το 1965, ένας αγρότης έσκαψε το κάτω οστό ενός μαμούθ στην προσπάθεια να επεκτείνει το υπόγειο κελάρι του. Περαιτέρω ανασκαφές αποκάλυψαν την παρουσία 4 προϊστορικών καλύβων, που αποτελούνταν από 149 οστά μαμούθ συνολικά.
      Εδώ οι καλοί οι χάρτες: Mezhyrich, στην επαρχία Cherkasy της Ουκρανίας Αυτά τα καταφύγια χρονολογούνται μεταξύ του 23.000 π.Χ. και 12.000 π.Χ., και πιστεύεται ότι είναι μερικές από τις παλαιότερες κατοικίες που είναι γνωστό ότι κατασκευάστηκαν από τον προϊστορικό άνθρωπο, και συνήθως αποδίδονται στους Κρο-Μανιόν (σσ. πρώιμοι Homo sapiens sapiens, 45.000 π.Χ. έως 12.000 π.Χ.).
       
      Περισσότερα...

      4085 • 0

    10. webTV

      Βρέθηκε σπαθί σταυροφόρων ηλικίας 900 ετών σε ακτή του Ισραήλ

      Engineer

      Ένα σπαθί, πιθανότατα της περιόδου των Σταυροφοριών, βρήκε ένας ερασιτέχνης δύτης την περασμένη Πέμπτη στα ανοιχτά των ακτών του βορείου Ισραήλ.
      Το σπαθί βρέθηκε σε απόσταση 200 μέτρων από την ακτή και σε βάθος 4 μέτρων. Φαίνεται να είναι σε εξαιρετικά καλή κατάσταση, αν και καλυμμένο εντελώς από θαλάσσιους οργανισμούς, παρά τα περίπου 900 χρόνια που εκτιμάται πως έχουν περάσει από τότε που βρέθηκε εκεί.
      Το σπαθί βρέθηκε από τον Σλόμι Κατζίν, κάτοικο της Ατλίτ, που βουτούσε στην περιοχή για ψάρεμα. Ο παρατηρητικός δύτης βρήκε και άλλα αντικείμενα, και η ισραηλινή αρχαιολογική υπηρεσία δεν αποκαλύπτει το ακριβές σημείο, λόγω φόβων περί προσέλευσης αρχαιοκάπηλων.
      Πάντως, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Haaretz, πρόκειται για ένα πολύ παλιό αγκυροβόλιο. Εκεί έχουν βρεθεί επίσης λίθινες και σιδερένιες άγκυρες, καθώς και ευρήματα της βυζαντινής περιόδου.
      Η ανακάλυψη ήταν σε μεγάλο βαθμό θέμα τύχης, καθώς ο Κατζίν βουτούσε εκεί τη στιγμή που η κίνηση των κυμάτων ήταν τέτοια που αποκάλυψε το σπαθί. Ο Κατζίν φοβήθηκε πως το σπαθί μπορεί να ξαναχανόταν, οπότε το ανέσυρε ο ίδιος και ενημέρωση την αρχαιολογική υπηρεσία, η οποία ανακοίνωσε την ανακάλυψη τη Δευτέρα.
      Δεδομένου ότι είναι καλυμμένο εντελώς είναι δύσκολο να διαπιστωθεί η ακριβής προέλευσή του- ωστόσο οι αρχαιολόγοι θεωρούν πως ανήκε σε σταυροφόρο για μια σειρά λόγων. Israel's Antiquities Authority via AP Σημειώνεται πως τα σπαθιά της περιόδου (οι Σταυροφορίες κράτησαν από το 1095 μέχρι το 1291) στην περιοχή, τόσο των χριστιανών σταυροφόρων όσο και των μουσουλμάνων (Μαμελούκων, Αγιουβιδών) ήταν παρόμοια, με ευθείες λεπίδες, 73- 90 εκατοστών (αν και τα μήκη ή οι λαβές μπορούσαν να διαφέρουν).
      Σε κάθε περίπτωση, χρειάζονται ακόμα πολλές έρευνες για να διαπιστωθεί με (σχετική, έστω) βεβαιότητα η προέλευσή του.
      Περισσότερα...

      789 • 2

    11. webTV

      Ο αυτοκινητόδρομος Ε65: Αθήνα-Μέτσοβο σε 4 ώρες

      Engineer

      Με τον Ε65, τα ταξίδια από Αθήνα προς Τρίκαλα, Καρδίτσα, Καλαμπάκα και προς όλους τους δημοφιλείς προορισμούς της Δυτικής και Κεντρικής Θεσσαλίας, αποκτούν νέα μορφή. Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως η απόσταση Αθήνα-Μέτσοβο θα μειωθεί σε μόλις 4 ώρες και η μετάβαση στην Καστοριά και στην Κοζάνη θα είναι υπόθεση 4,5 ωρών.
      Επίσης θα συνδέονται τα λιμάνια Ηγουμενίτσας και Βόλου, ενώ η χώρα αποκτά σύνδεση με τα ευρωπαϊκά δίκτυα. Μέσω του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, ο Ε65 θα διευκολύνει τις διεθνείς επιβατικές και εμπορευματικές μεταφορές από την Ελλάδα προς τη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη προσφέροντας μια εναλλακτική διαδρομή, η οποία είναι συντομότερη της υφιστάμενης ΠΑΘΕ - Κλειδί Ημαθίας - Εγνατία Οδός - Ηγουμενίτσα.
      Σήμερα έχουν ολοκληρωθεί όλες οι περιβαλλοντικές μελέτες του τμήματος, ενώ ειδικότερα από το 111ο χλμ. έως και το 136ο χλμ. έχουν υλοποιηθεί οι τεχνικές μελέτες έχουν ολοκληρωθεί απαλλοτριώσεις, οι μετακινήσεις δικτυών και οι αρχαιολογικές έρευνες. Η γενική κατασκευαστική πρόοδος, πριν την αναβολή των εργασιών, βρισκόταν στο 7%, ενώ για το τμήμα από Τρίκαλα έως Καλαμπάκα αυτό το ποσοστό ανέρχεται σε 25%. Έχουν ήδη κατασκευαστεί αντιπλημμυρικά, δίκτυο ομβρίων, χωματουργικά και μικρά τεχνικά έργα. Η νέα χάραξη από το 136ο χλμ. έως το τέλος του έργου σε χαμηλότερο υψόμετρο από την αρχικά προβλεπόμενη (από τα 950 μέτρα στα 650 μέτρα), με μικρότερο μήκους υπόγειων έργων και 11,7 χλμ. επιπλέον ανοικτού έργου, ευνοεί τις συνθήκες ασφάλειας και λειτουργίας του.
      Οι χρόνοι κάλυψης των αποστάσεων θα αλλάξουν ως εξής:

      Το έργο περιλαμβάνει
      • Συνολικό μήκος: 70,5 χλμ.
      • 2 Σήραγγες (στο 137ο χλμ & στο 176ο χλμ.)
      • 20 Γέφυρες
      • 11 Άνω & 48 Κάτω Διαβάσεις
      • 3 αμφίπλευροι Χώροι Στάθμευσης & Ανάπαυσης (Parking & WC)
      • 89 Κιβωτοειδείς Οχετοί και Διαβάσεις Πανίδας
      • 6 Ανισόπεδοι Κόμβοι (Βασιλικής, Καλαμπάκας, Γρεβενών, Οξύνειας, Αγιόφυλλου-Καρπερού και Εγνατίας)
      • 2 Σταθμοί Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (Ράξα Τρικάλων, Αγιόφυλλο - Καρπερό)
      • 1 Μετωπικός Σταθμός Διοδίων (Οξύνεια) και 3 Πλευρικοί Σταθμοί Διοδίων (Α/Κ Τρικάλων, Α/Κ Καλαμπάκας, Α/Κ Αγιοφύλλου – Καρπερού)
      • 2 Κέντρα Ελέγχου & Συντήρησης (Τρικάλων, Αγιόφυλλου – Καρπερού)
      • 1 Κέντρο Διαχείρισης Κυκλοφορίας & 1 Κέντρο Ελέγχου Σηράγγων
      • 1 Κτήριο Τροχαίας
      Το μεγάλο αυτό έργο για τη χώρα αναμένεται να παραδοθεί ολόκληρο στην κυκλοφορία στα τέλη του 2024.
      Περισσότερα...

      3601 • 0

    12. webTV

      Ο πρώτος παγκόσμιος χάρτης κοραλλιογενών υφάλων

      Engineer

      Μετά από τρία χρόνια ερευνών από μια ομάδα 450 ερευνητών από όλο τον κόσμο που επεξεργάστηκαν 2 εκ. δορυφορικές εικόνες προέκυψε ο πρώτος παγκόσμιος χάρτης κοραλλιογενών υφάλων.

      Δείτε αναλυτικά το άρθρο εδώ: https://www.weforum.org/agenda/2021/09/map-of-worlds-coral-reefs
      Περισσότερα...

      827 • 0

    13. webTV

      Στις Yvonne Farrell και Shelley McNamara το βραβείο Pritzker 2020

      Engineer

      Οι Ιρλανδές Ιβόν Φάρελ και Σέλεϊ Μακναμάρα (Yvonne Farrell και Shelley McNamara), συνιδρύτριες του γραφείου Grafton Architects του Δουβλίνου -ιδρύθηκε το 1978-, είναι οι κάτοχοι του κορυφαίου βραβείου αρχιτεκτονικής "Pritzker Architecture Prize" για το 2020.
      Το βραβείο, το οποίο καθιερώθηκε το 1979, είναι ένα από τα σημαντικότερα παγκοσμίως που δίνονται σε ζώντα αρχιτέκτονα για το σύνολο του έργου του, και οι κυρίες Φάρελ και Μακναμάρα είναι η τέταρτη και η πέμπτη γυναίκα αρχιτέκτονας που το λαμβάνει. Και είναι και οι πρώτες Ιρλανδές που βραβεύονται με αυτό.
      Η φετινή επιτροπή αναφέρθηκε σε αυτές ως «πρωτοπόρους σε έναν τομέα ο οποίος παραδοσιακά ελέγχεται από άντρες και είναι ακόμη και σήμερα ένα επάγγελμα κυριαρχούμενο από άντρες», αλλά και ως «φάρους για άλλους, καθώς σφυρηλατούν την παραδειγματική επαγγελματική διαδρομή τους».
      Το ζεύγος των αρχιτεκτονισσών έχει ολοκληρώσει κτήρια σε όλο τον κόσμο. Το 2008, κέρδισαν το βραβείο για το World Building of the Year με το Universita Luigi Bocconi στο Μιλάνο και το RIBA International Prize με το University Campus UTEC Lima στο Περού. Το 2018, ήταν οι διευθύντριες της Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας.
      Το βραβείο, όπως τόνισε η επιτροπή, δεν δόθηκε στις δύο αρχιτεκτόνισσες για το σύνολο του έργου τους μόνον, αλλά και για το πώς λειτουργούν το αρχιτεκτονικό γραφείο τους και «τη γενναιοδωρία τους προς τους συναδέλφους τους».
      «Μέσα στο ήθος ενός επαγγέλματος σαν το δικό μας, έχουμε τόσες φορές προσπαθήσει σκληρά να βρούμε χώρο για την εφαρμογή αξιών όπως ανθρωπισμός, τέχνη, γενναιοδωρία και πολιτισμική διασύνδεση με κάθε μέρος και περιβάλλον στο οποίο εργαζόμαστε» είπε η Σέλεϊ Μακναμάρα.
      Δείτε επιλεγμένα έργα τους: https://www.pritzkerprize.com/laureates/2020
      Αναλυτικά: https://www.pritzkerprize.com/laureates/2020
      Περισσότερα: https://www.saoarchitects.com/15-most-influential-creative-british-architects
      Περισσότερα...

      1273 • 1

    15. webTV

      Στη Θεσσαλονίκη ένα από τα μεγαλύτερα «νεκροταφεία» τρένων στον κόσμο

      Engineer

      Αν σας έλεγαν πως ένα από τα μεγαλύτερα «νεκροταφεία» τρένων στον κόσμο βρίσκεται στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα μόλις 10χλμ από την Πλατεία Αριστοτέλους που είναι η καρδιά της Θεσσαλονίκης θα το πιστεύατε;
      Κι όμως. Οι εικόνες που κατέγραψαν τα drone της ομάδας “Up Stories” είναι καθηλωτικές και σε αφήνουν με το στόμα ανοικτό.
      Χιλιάδες βαγόνια και ντιζελομηχανές βρίσκονται ακινητοποιημένα για πάνω από 30 χρόνια στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Ιωνίας Θεσσαλονίκης σε ακτίνα τεσσάρων και πλέον χιλιομέτρων.
      Κάποιοι τα αποκαλούν τα φαντάσματα της Θεσσαλονίκης καθώς πλέον μέσα σε πολλά από αυτά τα βαγόνια βρίσκουν καταφύγιο εκατοντάδες άστεγοι καθώς και διάφοροι άλλοι.
       
      Περισσότερα...

      735 • 0

    16. webTV

      Οδός Πανεπιστημίου: Ενας δρόμος, δύο αιώνες ιστορίας της Αθήνας

      Engineer

      Είναι μια ώριμη, σοφή κυρία, ηλικίας κοντά δύο αιώνων. Έχει υποστεί πολλά και έχει δει ακόμη περισσότερα. Κουβαλάει στις πλάτες της τη σύγχρονη ιστορία της Αθήνας. Είναι η οδός, της οποίας η διάνοιξη εγκρίθηκε το 1837 και έναν και πλέον αιώνα μετά (1945) μετονομάσθηκε σε «Ελευθερίου Βενιζέλου».
      Αλλά το νέο της όνομα δεν καταχωρήθηκε. Ούτε στην αστική συνείδηση, ούτε στη συλλογική μνήμη. Σεβαστό, βλέπεις, το βάρος των ιστορικών ονομάτων, πλην όμως τη δύναμη της συνήθειας δεν την παραβγαίνει… Έτσι, η πρώτη οδός της σύγχρονης Αθήνας, «Πανεπιστημίου» βαφτίσθηκε με τη γέννησή της και «Πανεπιστημίου» θα μείνει. Η πορεία του δρόμου είναι πλούσια και γοητευτική.
      Στη δική του εξέλιξη μπορεί κανείς να «διαβάσει» την εξέλιξη ολόκληρης της πόλης. Και να φανταστεί κανείς ότι ετούτη η ιστορική οδός «πάτησε» πάνω σε έναν «χεζοπόταμο», όπως σκωπτικά αλλά σχεδόν επίσημα αποκαλείτο ο Ηριδανός, εκεί στις αρχές του 19ου αι., το ρέμα που εκτελούσε χρέη αποχετευτικού δικτύου μεταφέροντας τα αποπατήματα των ζώων, που βοσκούσαν στον Λυκαβηττό (εξ αυτού η κατοπινή περιοχή του Κολωνακίου εκείνη την εποχή ήταν γνωστή ως «κατσικάδικα»), στο άλλο ρέμα, του Βοϊδοπνίχτη, στη σημερινή οδό Σταδίου. Όταν έφτανε εκεί, το δίκτυο του βρωμοπόταμου έστριβε προς την Ομόνοια.
      Και κάπου εδώ, χρονικά, ξεκινάει το οδοιπορικό της περίφημης πολυσύχναστης σήμερα Πανεπιστημίου, που το 1883 χαρακτηρίσθηκε «έρημη, ως Σαχάρα» οδός, ακατάλληλη να φιλοξενήσει ένα μέσο αστικής συγκοινωνίας!
      Αλλά ας πιάσουμε την ιστορία από την αρχή, όπως την καταγράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
      Ο δρόμος με τις γαζίες δίνει σκυτάλη στο Πανεπιστήμιο
      Βρισκόμαστε στο έτος 1836. Η πρωτεύουσα του κράτους έχει μεταφερθεί από το Ναύπλιο στην Αθήνα, όπου πρέπει να εγκατασταθεί το βασίλειο του νεαρού Βαυαρού βασιλιά Όθωνα. Η ζωή της πόλης αναπτύσσεται πέριξ του βράχου της Ακροπόλεως. Για την ανέγερση του παλατιού έχει επιλεχθεί ο λόφος της Μπουμπουνίστρας (πλ. Συντάγματος) , όπου τελειώνει ο αστικός ιστός των ολίγων χιλιάδων κατοίκων. Ανατολικά της θέσης, όπου θα ανεγερθεί η βασιλική κατοικία, υπάρχει βουλευάριον (βουλεβάρτο), μικρή εξοχική περιπατητική οδός με γαζίες εκατέρωθεν (στις… μακρινές εξοχικές αποδράσεις τους, οι κάτοικοι συχνά επιλέγουν τον «δρόμο με τις γαζίες»!), μικρά διάσπαρτα υποστατικά και ολίγα πρόχειρα παραπήγματα, που εξυπηρετούν ως στέγαστρα ζώων. Αλλά το μέλλον της πόλης προοιωνίζεται λαμπρό.
      Η Αθήνα θα πρέπει να μετατραπεί σε πρωτεύουσα αρμόζουσα προς το αγλαό παρελθόν της. Στην «καρδιά» του αρχαιοελληνικού πνεύματος, στη σκιά της Ακρόπολης, κι επιπλέον πλάι στο παλάτι, δεν νοούνται ούτε δυσωδία, ούτε βοσκή ζώων. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι με την εγκατάσταση της βασιλικής οικογένειας στη Μπουμπουνίστρα, το κέντρο της πόλης θα μετακινηθεί. Ως εκ τούτου, οι προοπτικές για τους δρόμους που θα διανοιχθούν γύρω από το ανάκτορο, είναι μεγάλες. Τη ρυμοτόμηση της πόλης έχουν αναλάβει οι αρχιτέκτονες Σταμάτης Κλεάνθης και Έντβαρτ Σάουμπερτ, αν και έχει προηγηθεί ένας πρώτος σχεδιασμός (πριν τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο) από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Λέο φον Κλέντσε. Αυτός ο τελευταίος, «βλέπει» ως πρωταρχική ανάγκη την ανάπτυξη του βουλευάριου. Αντίστοιχη εκτίμηση διατυπώνεται και από το δίδυμο Κλεάνθη - Σάουμπερτ.

      Οδός Πανεπιστημίου περί το 1900
      Το 1837 εγκρίνεται η διάνοιξη του δρόμου. Αυτή την εποχή δεν υπάρχει επίσημη ονοματοδοσία οδών. Οι δρόμοι συνήθως μνημονεύονται με ονόματα σημαντικών μορφών του μακρινού παρελθόντος και μνημείων των αρχαίων χρόνων με τα οποία είναι διάσπαρτη η Αθήνα (οδός Φειδίου, Σωκράτους, Ακροπόλεως κ.λπ.), ή εντοπίζονται με τα χαρακτηριστικά τους («ο δρόμος με τις γαζίες», «η οδός της κρήνης» κ.λπ.). Όσο για τις ακριβείς θέσεις των οικιών προσδιορίζονται με τα ονόματα των νοικοκυραίων. Όσο πιο επιφανής ο νοικοκύρης, τόσο γνωστότερος ο δρόμος της κατοικίας του.
      Η προοπτική για το βουλευάριο είναι να δημιουργηθεί εκεί πανεπιστήμιο, ως κυψέλη φρέσκων μυαλών, που θα φέρει ανάπτυξη και ζωή στην περιοχή. Σχεδόν αμέσως ξεκινά η διάνοιξη και δύο χρόνια μετά, το 1839, θεμελιώνεται το πανεπιστήμιο, που διαγράφει το μέχρι τούδε όνομα «ο δρόμος με τις γαζίες» και δίνει το όνομά του στη νέα οδό. Ο δρόμος ανοίγει με αργούς ρυθμούς και δυσκολίες. Η πολιτεία πρέπει να διαχειριστεί πρώτα των θέμα του ρέματος που διαχέει την ανυπόφορη δυσωδία στην περιοχή κι ύστερα να «οργώσει» το ανισόπεδο, από τους βράχους και τα χαντάκια, έδαφος. Για πολύ καιρό η οδός Πανεπιστημίου είναι εργοτάξιο.
      Λίγο μετά το 1840, Κλεάνθης και Σάουμπερτ εισηγούνται τη μεταφορά της Μητρόπολης από την Αγία Ειρήνη της Αιόλου, σε ναό που θα ανεγερθεί σε περίοπτο σημείο της Πανεπιστημίου, αλλά οι αντιδράσεις του θρησκευτικού κόσμου είναι σθεναρές. «Είναι πολύ μακριά από τον αστικό ιστό και θα δυσκολεύει τους πιστούς» διαμαρτύρονται οι ιεράρχες. Έτσι η νέα Μητρόπολη αποφασίζεται να χτιστεί πλάι στον σωζόμενο από τον 13ο αι. μ.Χ. μεσαιωνικό ναό της Θεοτόκου Γοργοεπήκοου και Αγίου Ελευθερίου, περιοχή που αξιολογείται ως ευκολότερη και ασφαλέστερη στην πρόσβαση για τους Αθηναίους πιστούς.
      Οφθαλμιατρείο, Άγιος Διονύσιος, Αρσάκειο, Μέγαρο Σλήμαν τα πρώτα επιβλητικά κτήρια
      Ωστόσο, στο σημείο που προόριζαν για τη Μητρόπολη οι δύο ρυμοτόμοι αποφασίζεται να χτιστεί το Οφθαλμιατρείο σε σχεδιασμό του Δανού Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, από τον οποίο άλλωστε σχεδιάστηκε και το κτήριο του Πανεπιστημίου. Στα σχέδια του Χάνσεν, αυτό το ιστορικό μνημείο της επιστημονικής δραστηριότητας της ελληνικής οφθαλμολογίας αναφέρεται ως «νοσοκομείο Οφθαλμιώντων». Οι Αθηναίοι της εποχής το αποκαλούν «Οφθαλμοκομείο». Αποτελεί, βλέπεις, μονάδα ιατρικής φροντίδας πρώτης γραμμής, καθώς η σκόνη και τα πάσης φύσεως ζωύφια από τον ανεπαρκή καθαρισμό της πόλης, έχουν μετατρέψει τα οφθαλμικά νοσήματα για τον πληθυσμό σε υπόθεση ρουτίνας. Η οικοδόμηση του κτηρίου, ωστόσο, προχωρά με βραδύ ρυθμό. Η Αθήνα αλλάζει όψη, η Πανεπιστημίου είναι «οργωμένη» εξαιτίας της διαχείρισης του ρέματος και της ανέγερσης διαφόρων κτηρίων. Αυτή την εποχή χτίζεται και το μέγαρο Αρσάκη, σε οικόπεδο στη γωνία με τη Μενάνδρου (νυν Πεσμαζόγλου) που ανήκει στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής και για την αγορά του οποίου από την Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία έχει μεσολαβήσει η βασίλισσα Αμαλία. Στο ύψος του συγκεκριμένου οικοπέδου, μάλιστα, βρίσκεται η μόνη γέφυρα, που ενώνει τις δύο όχθες του Βοϊδοπνίχτη. Χωροταξικά, η κάτω πλευρά της Πανεπιστημίου είναι η μία κοίτη του ρέματος, που υποδέχεται το δυσώδες υλικό από τα κατσικάδικα.

      Ανέγερση Οφθλαμιατρείου και Αγίου Διονυσίου
      Ο καιρός περνά. Ο ρυθμός ανέγερσης των δημόσιων κτηρίων στην Πανεπιστημίου είναι της… υπομονής. Τα χρήματα είναι περιορισμένα, εξατμίζονται κι έως ότου βρεθεί νέος χρηματοδότης, κυλάει χρόνος… Την άνοιξη του 1850 ο Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, αδυνατώντας πλέον να παρακολουθήσει τους άτακτους ρυθμούς οικοδόμησης των δημόσιων κτηρίων, που του έχουν ανατεθεί, επιστρέφει στην πατρίδα του, αφήνοντας χώρο για… δράση στον φιλόδοξο και ταλαντούχο μικρότερο αδελφό του, Θεόφιλο. Την οικοδόμηση του Οφθαλμιατρείου, αναλαμβάνει να συνεχίσει ο εξίσου διακεκριμένος ανά την Ευρώπη Λύσανδρος Καυταντζόγλου, με μία τροποποίηση. Στο ισόγειο κτίσμα του Χάνσεν προσθέτει ανώγειο. Το 1854 το Οφθαλμιατρείο παραδίδεται σε δύο επίπεδα. Το 1869 συμπληρώνεται με έναν όροφο σε σχέδιο Γεράσιμου Μεταξά και το 1881 προστίθενται υπερώο και ένα εξωτερικό ιατρείο.
      Αλλά εκτός από την ανέγερση του Οφθαλμιατρείου, στον Καυταντζόγλου έχει ανατεθεί και η επίβλεψη στην κατασκευή του παρακείμενου ναού του Αγίου Διονυσίου. Η παροικία των καθολικών, που έχει ενισχυθεί με την έλευση του βασιλιά στην Αθηνά, έχει αγοράσει ένα οικόπεδο στη διασταύρωση της Πανεπιστημίου με την Ομήρου, όπου σχεδιάζει να χτίσει τον δικό της καθεδρικό ναό. Για την κάλυψη των σχετικών εξόδων μάλιστα έχει συστήσει και επιτροπή −αποτελούμενη από τους πρέσβεις Γαλλίας, Αυστρίας και Βαυαρίας, και τον εφημέριο του Όθωνα− η οποία εξουσιοδοτείται να συγκεντρώσει χρήματα με εράνους στις κοινότητες καθολικών της Αμερικής και της Ευρώπης. Ο θεμέλιος λίθος του ναού μπαίνει το 1853 και αρχίζει δειλά δειλά η οικοδόμηση με σχέδια του Χάνσεν. Αλλά τα χρήματα τελειώνουν. Στο μεταξύ, ο Δανός αρχιτέκτονας έχει φύγει από την Ελλάδα και την αποπεράτωση και αυτού του έργου αναλαμβάνει ο Καυταντζόλγου.
      Το χτίσιμο του Αγίου Διονυσίου γίνεται με τον… αραμπά. Όταν τελειώνουν τα χρήματα, σταματά κι όταν συγκεντρώνονται νέα, συνεχίζει. Κάποτε ο επιχειρηματίας της Λαυρεωτικής, Ιωάννης Σερπιέρης, βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη και ο ναός επιτέλους ολοκληρώνεται. Από το έτος της θεμελίωσής του έχουν περάσει 32 χρόνια! Αλλά σε αυτό το διάστημα των τριών δεκαετιών ολόκληρη η Πανεπιστημίου έχει αλλάξει όψη. Ήδη, από το 1879 στα μισά του δρόμου δεσπόζει όμορφο κι επιβλητικό το μέγαρο Σλήμαν (Ιλίου Μέλαθρον) που έχει χτιστεί σε σχέδια του περίφημου Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ για να στεγάσει τον ομοεθνή φίλο του αρχαιολόγο.
      Θεόφιλος Χάνσεν
      Οκτώ χρόνια πριν, ο Σλήμαν έχει φέρει στο φως την αρχαία Τροία και τον θησαυρό του Πριάμου, ενώ έχει περάσει μόλις μία πενταετία από τότε που ανασκάπτοντας την Ακρόπολη των Μυκηνών αποκάλυψε τάφους, αγγεία και γενικότερα ευρήματα σπάνιας τέχνης, σπουδαία δείγματα του μυκηναϊκού πολιτισμού. Στο μεταξύ, ο Σλήμαν έχει παντρευτεί Ελληνίδα και δηλώνει λάτρης του ελληνικού πνεύματος. Σφραγίζει δε τον ιδιαίτερο δεσμό του με την Ελλάδα χτίζοντας το αρχοντικό του στη νεότευκτη γειτονιά της Πανεπιστημίου και αναθέτοντας τη φιλοτέχνηση του εσωτερικού του με νωπογραφίες στον Σλοβένο ζωγράφο Γιούρι Σούμπιτς, του οποίου η φήμη διατρέχει ήδη τα μήκη και πλάτη του ανεπτυγμένου κόσμου. Πλάι στην οικία Σλήμαν, στη διασταύρωση με τη σημερινή οδό Αμερικής, επιλέγει να χτίσει τη δική του κατοικία ο οικονομολόγος, πολιτευτής του Θόδωρου Δηλιγιάννη, Ιωάννης Ζωγράφος.
      Με την ανατολή του 20ου αι., ωστόσο, ο Ζωγράφος αγοράζει ένα μεγάλο εξοχικό κτήμα στο ανατολικό τμήμα της Αθήνας και μετακομίζει εκεί, πυροδοτώντας μία εντυπωσιακή οικιστική ανάπτυξη και δίνοντας εντέλει το όνομά του σε ολόκληρη την περιοχή. Η κατοικία που αφήνει ο Ζωγράφος στην Πανεπιστημίου θα στεγάσει για χρόνια τον Ελευθέριο Βενιζέλο και λίγο πριν το 1940 θα κατεδαφιστεί για να ανεγερθεί στη θέση της το επιβλητικό μέγαρο, που σώζεται ίσαμε σήμερα, και που την περίοδο της Κατοχής στέγασε το ιταλικό διοικητήριο.
      Λ. Καυταντζόγλου
      Η σφήνα Σταδίου - Αμαξηλάτες vs Ιπποσιδηρόδρομος - «Ερημος Σαχάρα» η Πανεπιστημίου;
      Καθώς τα χρόνια περνούν και η Αθήνα αποκτά τον αέρα της πρωτεύουσας συγκεντρώνοντας ολοένα και περισσότερο πληθυσμό από το εξωτερικό και το εσωτερικό της χώρας, ο αστικός ιστός απλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Πανεπιστημίου έχοντας αποκτήσει ήδη τα πρώτα λαμπρά αρχιτεκτονήματά της, προσελκύει το ενδιαφέρον πολιτικών, τραπεζιτών και εμπόρων. Μετά το 1862, μάλιστα, όταν με μια γενναία χορηγία 50.000 δραχμών από τον Μιχαήλ Τοσίτσα διανοίγονται αρκετοί μικρότεροι δρόμοι του κέντρου της πόλης και η Πανεπιστημίου, που έχει σταματήσει στο Πανεπιστήμιο, επεκτείνεται ως την οδό Πατησίων, οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές βρίσκουν προσφερόμενο πεδίο. Στο μεταξύ, σε εξέλιξη είναι και η κατασκευή, πλάι στο Πανεπιστήμιο, του νεοκλασικού μεγάρου, που προορίζεται να στεγάσει την Ακαδημία Αθηνών.
      Η δωρεά για την ανέγερσή του κτηρίου έχει γίνει από τον διπλωμάτη και επιχειρηματία Σίμωνα Σίνα, το 1856, αλλά ο θεμέλιος λίθος μπαίνει τρία χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός είναι του Θεόφιλου Χάνσεν. Το χτίσιμο καθυστερεί και με τον θάνατο του δωρητή οι εργασίες διακόπτονται για κάμποσα χρόνια έως ότου τη συνέχιση του έργου αναλάβει η χήρα του. Και αυτό το κτήριο θα παραδοθεί σχεδόν 30 χρόνια μετά, αλλά θα αποτελέσει το πολύτιμο πετράδι στο επαγγελματικό στέμμα του Δανού αρχιτέκτονα. Κατά την εκτίμηση των ειδικών, «πρόκειται για το ομορφότερο και αρμονικότερο νεοκλασικό οικοδόμημα του κόσμου, το οποίο ο Χάνσεν εμπνεύστηκε από την αθηναϊκή αρχιτεκτονική του 5ου αι., όπως αυτή αποτυπώνεται στα μνημεία της Ακροπόλεως». Η Ακαδημία μαζί με το Πανεπιστήμιο και τη Βαλλιάνειο Εθνική Βιβλιοθήκη, που θα ανεγερθεί αργότερα (θεμελιώθηκε το 1888), θα αποτελέσουν την περίφημη νεοκλασική τριλογία των Αθηνών, το λαμπρό κόσμημα τόσο στη μακρόχρονη ιστορία του δρόμου όσο και της σύγχρονης πόλης.
      Στα δημιουργήματα - διαμάντια του Θεόφιλου Χάνσεν στην οδό Πανεπιστημίου του 19ου αι. εντάσσεται και το ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας, εκεί που ο δρόμος συναντά την πλατεία Συντάγματος. Στην πραγματικότητα, το κτήριο ολοκληρώνεται το 1874, αλλά το ξενοδοχείο λειτουργεί ήδη από το 1866 στη διασταύρωση του «δρόμου των ακακιών» (Σταδίου) με τη σημερινή Καραγιώργη Σερβίας και απλώς μεταφέρεται στη νέα του θέση, όπου βρίσκεται έως σήμερα.

      Η «Μεγάλη Βρετανία» περί το 1900
      Καθώς η Πανεπιστημίου αναπτύσσεται, ανοίγεται νέος οικιστικός ορίζοντας. Κατοικίες ξεπετιόνται στην «πλάτη» της Ακαδημίας δημιουργώντας τον συνοικισμό «Προάστιο» (την κατοπινή Νεάπολη). Οι πρώτοι εργολάβοι αφηνιάζουν… Μετά την ίδρυση Πανεπιστημίου και Ακαδημίας και την ολοκλήρωση του βασιλικού ανακτόρου, η περιοχή προσελκύει το ενδιαφέρον φοιτητών και οικογενειαρχών, τόσο επειδή το κέντρο της πόλης έχει πλέον μετατοπισθεί, όσο και επειδή η απόκτηση οικοπέδου στο «Προάστιο» αποτελεί (για την ώρα) υπόθεση εφικτή για τα χαμηλότερα βαλάντια. Στο μεταξύ, παρελθόν είναι πλέον και ο βρομοπόταμος από το 1852, όταν η Αθήνα κλήθηκε να διαχειριστεί θεομηνία, που την έκοψε στα δύο. Μία νεροποντή κατέστρεψε τη γέφυρα στη θέση του Αρσάκειου και έβαλε την περιοχή σε νέες περιπέτειες και την πολιτεία σε νέα έξοδα… Το ρέμα μπαζώθηκε και ο Βοϊδοπνίχτης μετατράπηκε στην οδό Σταδίου («βαφτίστηκε» έτσι, επειδή σχεδιάστηκε να φτάσει ως το Παναθηναϊκό Στάδιο. Δεν έφτασε ποτέ).
      Το θέμα είναι ότι από τότε, από το δεύτερο μισό του 19ου αι., η Αθήνα αποκτά μία ακόμη βασική αρτηρία, αλλά κυρίως τον πρώτο αποχετευτικό αγωγό της, που περνάει κάτω από τον νέο δρόμο. Η Σταδίου ανοίγει άλλους ορίζοντες. «Σπάει» το μονοπώλιο της Πανεπιστημίου και διχάζει το ενδιαφέρον των επενδυτών. Στρωμένη, σπαρμένη με ακακίες, χωρίς δημόσια έργα, έτοιμη προς αξιοποίηση και τουλάχιστον τον πρώτο καιρό εμφανώς οικονομικότερη, η νέα οδός ξεπερνά την Πανεπιστημίου σε προσέλκυση ενδιαφέροντος. Δεν έχει την αίγλη της τριλογίας, ούτε των αριστοκρατικών κατοικιών του Σλήμαν ή του Ζωγράφου, αλλά τρώει την Πανεπιστημίου στη… στροφή, διότι διαθέτει και αποχετευτικό δίκτυο.
      Ακόμη και οι περιπατητές την προτιμούν. Και πράγματι, εκεί προς τα στερνά του 19ου αι. η δημιουργία της Σταδίου δεν διχάζει μόνο το επενδυτικό ενδιαφέρον, αλλά και τους Αθηναίους πολίτες. Χρονικογράφοι της εποχής μαρτυρούν ότι η πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ των… υποστηρικτών της Σταδίου και των άλλων της Πανεπιστημίου σημειώνεται με αφορμή τη δημιουργία του πρώτου μέσου μαζικής μετακίνησης, του ιπποσιδηρόδρομου. Πρόκειται για ένα βαγόνι το οποίο συνήθως σέρνουν τρία άλογα. Είναι είδος αστικής συγκοινωνίας και καθιερώνεται με ειδικό νόμο το 1880. Μάλιστα, με τη… γονιδιακή −καθώς φαίνεται− έφεση στον μεγαλεπήβολο σχεδιασμό, οι τοπικοί άρχοντες της εποχής υπόσχονται και ένα σχέδιο δικτύου εννέα γραμμών ιπποσιδηρόδρομου σε Αθήνα και Πειραιά. Το δικαίωμα έχει παραχωρηθεί στη βελγική «Societe des Laminoirs», η οποία δημιουργεί βάση στην Ομόνοια και εγκαινιάζει το πρώτο δρομολόγιο ίσαμε το Σύνταγμα.
      Αλλά το μέσο «σπάει» τη δουλειά των παραδοσιακών αμαξηλατών κι εκείνοι βρίσκοντας σύμμαχο τον δήμο Αθηναίων, ξεκινούν δυναμικές κινητοποιήσεις. Κύριο επιχείρημά τους είναι ότι η κατάσταση των οδών από τις οποίες διέρχεται το ιππήλατο βαγόνι έχει γίνει απαράδεκτη, επειδή η εταιρεία εκμετάλλευσης δεν τηρεί τις προβλέψεις συντήρησης. Οι αμαξηλάτες ζητούν τη μετακίνηση του μέσου από τη Σταδίου στην Πανεπιστημίου, καθώς, όπως υποστηρίζουν, αυτή «είναι φαρδύτερη, η κυκλοφορία του ιπποσιδηρόδρομου θα γίνεται πιο άνετα και επιπλέον, δεν θα συνωστίζονται άλογα και αμαξάδες σε έναν δρόμο, ο οποίος ούτως ή άλλως είναι ήδη μία από τις κυριότερες αρτηρίες της πόλης».
      Οι εκπρόσωποι της εταιρείας καταγγέλλουν πρωτίστως τον δήμο Αθηναίων, χαρακτηρίζοντας «ανήκουστο» το γεγονός ότι «υιοθετεί τις θέσεις των αμαξηλατών, οι οποίες ήταν αντίθετες προς το δημόσιο συμφέρον». Δευτερευόντως, υποστηρίζουν ότι σε πάμπολλες μεγαλουπόλεις οι γραμμές των τροχιοδρόμων με ίππους ή ακόμη και ατμομηχανές είναι στρωμένες σε δρόμους ασύγκριτα στενότερους, μόλις πέντε μέτρα πλάτους. Αντίθετα, στην οδό Σταδίου, η οποία έχει πλάτος είκοσι μέτρα, κάτι λιγότερο από εννέα μέτρα έχουν διατεθεί για την κυκλοφορία των αμαξών. Συμπληρώνουν, δε, πως σε πολυσύχναστους δρόμους οι γραμμές θα έπρεπε να πολλαπλασιάζονται και «όχι να μετακινούνται σε "έρημες, ως η Σαχάρα, οδούς", όπως η Πανεπιστημίου, διότι ουδεμίαν ωφέλειαν θα προσεπορίζετο το κοινόν, η δε κατασκευή των τοιούτων γραμμών θα ήτο άνευ αξίας και χρησιμότητος»!
      Η αντιπαράθεση παίρνει διαστάσεις. Δίνει πηχυαίους τίτλους στον Τύπο της εποχής με σειρές δημοσιευμάτων, που συγκρίνουν τα δύο… μήλα της έριδος, τις οδούς Πανεπιστημίου και Σταδίου, και ανά διαστήματα αναδεικνύουν νικητή το ένα ή το άλλο. Στο μεταξύ, όσο ιπποσιδηρόδρομος και αμαξηλάτες πραγματοποιούν μετ΄ εμποδίων δρομολόγια στη Σταδίου και οι περιπατητές συνωστίζονται ανάμεσα στις οπλές των αλόγων, η Πανεπιστημίου καλλωπίζεται με νέα επιβλητικά κτήρια. Από την κρησάρα του Τύπου δεν γλυτώνουν οι αμαξάδες, οι οποίοι συχνά προκαλούν ατυχήματα, μετατρέποντας τη Σταδίου σε στίβο αγώνων ταχύτητας… «…Να απομάθωσι τας παλαιάς έξεις τού να θέλουν ο εις να προσπερνά τον άλλον» καλούν οι εφημερίδες τους αμαξηλάτες, αποδίδοντας σε αυτή την… κακιά συνήθεια των καροτσέρηδων τις προσκρούσεις των αμαξών στις σιδερένιες ράγες του ιπποσιδηρόδρομου. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι προσπαθώντας να μη χάσουν πελατεία, φορτώνουν, ξεφορτώνουν και εκτελούν τα κατά παραγγελίαν δρομολόγια με μεγαλύτερη βιάση… Η αντιπαράθεση συνεχίζεται. Παρά τον λυσσώδη πόλεμο των αμαξηλατών, ο ιπποσιδηρόδρομος παραμένει στη γραμμή της Σταδίου, ανεβάζοντας την αξία της γης στα ύψη. Οριστικό τέλος στην κόντρα δίνεται με τα εγκαίνια της ατμήλατης άμαξας.

      Μέγαρο Αρσάκη αρχές 20ου αι.
      Όσο γρήγορα αναπτύσσεται η Σταδίου, η Πανεπιστημίου παίρνει τον χρόνο της. Η επέκτασή της ίσαμε την Πατησίων ανοίγει χώρο για τη δημιουργία νέων συνοικισμών, αλλά περιφερειακά του δρόμου, όπου οι τιμές είναι προσιτές. Για την ώρα, στην επάνω πλευρά της Πανεπιστημίου δεσπόζουν ο καθεδρικός του Αγίου Διονυσίου, το Οφθαλμιατρείο, η αθηναϊκή τριλογία και τα μέγαρα Σλήμαν και Ζωγράφου. Στην κάτω, το μέγαρο Αρσάκη και παραδίπλα του, στη διασταύρωση με τη σημερινή Εδουάρδου Λω, η κατοικία του Ιωάννη Σερπιέρη. Ο επιχειρηματίας, έχοντας χρηματοδοτήσει γερά την αποπεράτωση του Αγίου Διονυσίου, παρακολουθώντας την εξέλιξη του δρόμου με την ανέγερση των πρώτων αρχοντικών κατοικιών και διαβλέποντας την αξία που αυτός πολύ σύντομα θα αποκτήσει, επιλέγει να χτίσει εδώ και το δικό του σπίτι. Το 1887 μάλιστα αναλαμβάνει ο ίδιος και τον φωτισμό της πόλης. Το μέγαρο Σερπιέρη, σε σχέδια του Αναστάσιου Θεοφιλά, ολοκληρώνεται το 1880. Αργότερα θα προστεθεί ένας όροφος, θα γίνει και μια επέκταση. Στο μέλλον, με τη φυγή του Σερπιέρη, το κτήριο θα στεγάσει την Αγροτική Τράπεζα. Κατά την καταγραφή του Διονυσίου Ηλιόπουλου στο βιβλίο του «Εν Αθήναις, κάποτε…», παραδίπλα από την κατοικία Σερπιέρη, στη θητεία της πια ως Αγροτική Τράπεζα, υπήρχε από το 1860 ένα διώροφο οίκημα και ακόμη πιο κάτω μία κατοικία του 1840.
      Η δημοσιονομική πτώχευση της χώρας το 1893, και η ήττα της στον ελληνοτουρκικό πόλεμο, το 1897, ανακόπτουν την πρόοδο της χώρας, αλλά όχι για πολύ.
      Στα 1900, η Πανεπιστημίου παραμένει ένας δρόμος με προοπτική. Όπως ακριβώς και η Ελλάδα. «Φιλοξενεί» τα θαυμάσια κτήρια της αθηναϊκής τριλογίας και μερικά ακόμη υπέροχα αρχιτεκτονήματα αντίστοιχης λογικής, αλλά τα περισσότερα ανεγείρονται στον μεσοπόλεμο. Η αργή εξέλιξη αξιοποίησης του δρόμου, τον φέρνει σε σχετικά χαμηλή σειρά στην ασφαλτόστρωση. Επί δημαρχίας Σπύρου Μερκούρη, προτάσσεται η οδός Αιόλου, όπου χτυπά η εμπορική καρδιά της πόλης και η κινητικότητα είναι μεγάλη. Ακολουθούν η Σταδίου, ο πλατεία Ομονοίας, η οδός Αθηνάς (επίσης εμπορικός δρόμος) και εντέλει η Πανεπιστημίου.
      Παρά την πρωτιά στην αξιοποίησή της, η Πανεπιστημίου είδε τις δικές λαμπρές εποχές από τη δεκαετία του 1920 κι έπειτα. Κάποια λίγα κτήρια δημιουργήθηκαν στην πρώτη ανάσα του 20ου αι., αλλά τα περισσότερα από αυτά κατεδαφίστηκαν και ανοικοδομήθηκαν μετά και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
      Η Πανεπιστημίου ακολούθησε την πορεία της πόλης. Ή μήπως, η πόλη την πορεία της Πανεπιστημίου; Δύσκολη η απάντηση. Το σίγουρο είναι ότι πορεύτηκε σε δημιουργία και ανάπτυξη, άνοιξε δρόμους, καθοδήγησε, γράφτηκε με έντονα γράμματα στις πρώτες σελίδες της σύγχρονης πόλης, της σύγχρονης χώρας. Η Πανεπιστημίου. Που Πανεπιστημίου γεννήθηκε και έτσι θα μείνει.
      Πηγές φωτογραφιών: Φωτογραφικό αρχείο Μουσείου Μπενάκη, Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία
      ΑΠΕ-ΜΠΕ<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/stories/odos-panepistimioy-istoria-tis-syghronis-athinas">Οδός Πανεπιστημίου: Ενας δρόμος, δύο αιώνες ιστορίας της Αθήνας [εικόνες] </a></p>
      Περισσότερα...

      1284 • 0

    17. webTV

      Αϊνστάιν, η ζωή και το έργο του μεγάλου επιστήμονα

      Engineer

      Ένα ταξίδι στο μυαλό μια ιδιοφυΐας και η απεικόνιση των νοηματικών πειραμάτων που μόνο ο Άλμπερτ Αϊνστάιν μπορούσε να φανταστεί.
      Συλλογισμοί που σαστίζουν το μυαλό μας, πάνω στην ταχύτητα του φωτός, το χώρο και το χρόνο και άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε το Σύμπαν.
      Το μοναδικό αυτό Ντοκιμαντέρ, αποκαλύπτει σε βάθος ποιος ήταν πραγματικά ο άνθρωπος και επιστήμονας Αϊνστάιν. Βασισμένο σε αποκαλύψεις απο τα προσωπικά έγγραφα του και στη γνώμη ειδικών.
      http://greekdocumentaries2.blogspot.com/2012/09/nova.html
      Πηγή: http://greek-documentaries.blogspot.gr/2012/09/nova.html
      Από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ και την εκπομπή Σαββατοκύριακο Παρέα το επεισόδιο: Αϊνστάιν: Η ζωή και το έργο του μεγαλύτερου επιστήμονα του 20ου αιώνα
       
      Περισσότερα...

      2276 • 0

    18. webTV

      Ποιες χώρες φέρουν μεγαλύτερη ιστορική ευθύνη για την κλιματική κρίση;

      Engineer

      Οι ΗΠΑ, και με διαφορά, είναι υπεύθυνες για το μεγαλύτερο μερίδιο εκπομπών CO2 από το 1850 έως σήμερα, σύμφωνα με ανάλυση που δημοσιεύθηκε την Τρίτη από την ερευνητική ομάδα Carbon Brief.
      Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη ανάλυση της συνολικής ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται από την αρχή της βιομηχανικής επανάστασης. Η ανάλυση δείχνει ποιες χώρες έχουν τη μεγαλύτερη ιστορική ευθύνη για την κλιματική κρίση.
      Η ανάλυση διαπίστωσε ότι οι ΗΠΑ είχαν απελευθερώσει 509 γιγατόνους CO2 από το 1850, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 20% του συνόλου παγκοσμίως. Η Κίνα βρέθηκε να είναι στη δεύτερη θέση με 11%, ακολουθούμενη από τη Ρωσία με 7%, τη Βραζιλία με 5% και την Ινδονησία με 4%.
      Η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο αντιπροσώπευαν το 4% και το 3%, αντίστοιχα. Να σημειωθεί ότι αυτά τα ποσοστά δεν συμπεριλαμβάνουν τη «συνεισφορά» τους μέσω άλλων χωρών, ως αποικιοκρατίες.

      Τα δεδομένα από το Carbon Brief περιλαμβάνουν, για πρώτη φορά, εκπομπές από την καταστροφή των δασών και άλλες αλλαγές στη χρήση της γης παράλληλα με την καύση ορυκτών καυσίμων. Αυτή η προσθήκη αλλάζει σημαντικά τις βαθμολογίες για τα 10 κορυφαία κράτη, σε σύγκριση με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν το 2019.
      Η ανάλυση επισημαίνει επίσης ότι ο κόσμος έχει πλέον ξεπεράσει το 85% του CO2, ποσοστό που υπήρχε η εκτίμηση ότι θα έδινε 50% πιθανότητα περιορισμού της υπερθέρμανσης στους 1,5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, όπως αναφέρει ο πιο φιλόδοξος στόχος της συμφωνίας του Παρισιού για το 2015.
      Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα οι χώρες με μεγάλη ρύπανση να απεξαρτηθούν δραστικά και επειγόντως, ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της κλιματικής έκτακτης ανάγκης.
      Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από CNBC.
      Δείτε την έρευνα εδώ: https://www.carbonbrief.org/analysis-which-countries-are-historically-responsible-for-climate-change
      Περισσότερα...

      835 • 0

    20. webTV

      Το πρώτο ενεργειακά αυτόνομο, 100% πράσινο θερμοκήπιο στον κόσμο στη Θέρμη Θεσσαλονίκης

      Engineer

      Στη Θέρμη της Θεσσαλονίκης βρίσκεται το πρώτο ενεργειακά αυτόνομο, 100% πράσινο, θερμοκήπιο στον κόσμο. Πρόκειται για το πρότυπο θερμοκήπιο που αναπτύχθηκε και εγκαταστάθηκε από την ελληνική εταιρεία ΟΕΤ, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Agrores, το οποίο έχει τεθεί σε λειτουργία από τον Σεπτέμβριο.
      Το θερμοκήπιο παραγωγής υδροπονικής τομάτας λειτουργεί με ενέργεια που παράγεται από τον ήλιο, τον αέρα και τα χρησιμοποιημένα λάδια, είτε από οικιακή είτε από βιομηχανική χρήση.
      Στο πρωτοποριακό θερμοκήπιο χρησιμοποιείται τόσο η ηλιακή ενέργεια όσο και η ενέργεια που παράγεται από τα οργανικά φωτοβολταϊκά που παράγει η ΟΕΤ, η αιολική ενέργεια όταν υπάρχει αυξημένη ένταση του ανέμου, αλλά και ηλεκτροπαραγωγό ζεύγος το οποίο χρησιμοποιεί ανακυκλώσιμα λάδια.
      Το μεγάλο πλεονέκτημα των 3ης γενιάς φωτοβολταϊκών που παράγονται στην Ελλάδα είναι ότι μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιαδήποτε επιφάνεια γιατί είναι εύκαμπτα, έχουν πολύ καλή απόδοση στο διαχεόμενο φως, αποκόπτουν τη βλαβερή UV ακτινοβολία και αφήνουν να περάσει στο εσωτερικό του θερμοκηπίου ηλιακή ακτινοβολία που επιτρέπει την ανεμπόδιστη εξέλιξη της φωτοσύνθεσης.
      Επιπλέον ο χρήστης του θερμοκηπίου μπορεί να ελέγξει τις λειτουργίες του από απόσταση, αλλά και να παρακολουθεί την παραγωγή ενέργειας από το υβριδικό σύστημα και επιπλέον να παρακολουθεί παραμέτρους που αφορούν στο μικροκλίμα που διαμορφώνεται στο εσωτερικό του (θερμοκρασία, υγρασία, ακτινοβολία κ.λπ.)
      Το ενεργειακά αυτόνομο αυτό σύστημα που λειτουργεί για πρώτη φορά στον κόσμο στη Θέρμη Θεσσαλονίκης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιαδήποτε χρήση σε απομακρυσμένες περιοχές, σε νησιά, για τις ανάγκες του Στρατού, για camp προσφύγων, για στέγαση σε περίπτωση έκτακτων αναγκών ή φυσικών καταστροφών κ.ά.
      Δείτε εδώ βίντεο με την παρουσίαση του θερμοκηπίου της ΟΕΤ στην εκπομπή Ο3 της ΕΡΤ3.
       
      Περισσότερα...

      1083 • 0

    21. webTV

      Το μεγαλύτερο τεχνολογικό πάρκο της στην Ευρώπη άνοιξε στο Βελιγράδι η αμερικανική NCR

      Engineer

      Στην υλοποίηση επένδυσης ύψους 86,2 εκατομμυρίων ευρώ, στη Σερβία, προχώρησε η αμερικανική εταιρεία National Cash Register (NCR), όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση της χώρας. Το έργο ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε μόλις σε λειτουργία.
      Η εταιρεία που ειδικεύεται στην κατασκευή μηχανημάτων αυτόματης ανάληψης μετρητών (ATM), άνοιξε, λοιπόν, ένα καινούριο τεχνολογικό πάρκο στο Βελιγράδι, με σκοπό την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, αλλά και την ανταλλαγή ιδεών και καινοτομίας ανάμεσα στην εταιρεία και την τοπική, εγχώρια κοινότητα.
      Άλλωστε ο αμερικανικός όμιλος δραστηριοποιείται τουλάχιστον μια δεκαετία στην περιοχή και η ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του σε μια σφύζουσα τεχνολογική πολυπολιτισμική κοινότητα από όλον τον κόσμο, στην ουσία «επέβαλε» το περαιτέρω άνοιγμα των δραστηριοτήτων του στο Βελιγράδι.
      Υπολογίζεται ότι θα απασχολούνται στις νέες εγκαταστάσεις περίπου 5.000 εργαζόμενοι, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση της σερβικής κυβέρνησης. Η κατασκευή του νέου κέντρου ξεκίνησε το Μάρτιο του 2019.
      Πρόκειται για το μεγαλύτερο τεχνολογικό πάρκο της National Cash Register (NCR) στη Γηραιά Ήπειρο. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις εκτείνονται σε μια επιφάνεια 30.000 τ.μ. Να σημειωθεί ότι ο αμερικανικός όμιλος κατασκευάζει περίπτερα υπηρεσιών self-service, αυτόματα μηχανήματα ανάληψης μετρητών (ATM), συστήματα διαδικασιών ελέγχου, barcode scanners, καθώς και άλλα επιχειρηματικά αναλώσιμα προϊόντα.
       
       
      Περισσότερα...

      906 • 0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.