Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    620 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Έντονα καιρικά φαινόμενα επικράτησαν τα ξημερώματα της Τρίτης στην Σύρο με δυνατές βροχές και καταιγίδες. Υπήρξαν μεταμεσονύχτιες στιγμές που έγινε η νύχτα μέρα από τις αστραπές και τις λάμψεις στον ουρανό. 
       Από την ένταση των φαινομένων προκλήθηκαν κεραυνοπτώσεις, μία εξ αυτών έπεσε στη θέση Βούλιας η οποία προκάλεσε ζημιές σε ανεμογεννήτρια της περιοχής.
      Συγκεκριμένα, ο κεραυνός έκοψε στη μέση το πτερύγιο μίας ανεμογεννήτριας το οποίο εκσφενδονίσθηκε στον αέρα. 
      Με αφορμή του περιστατικού, μήπως θα έπρεπε να δοθεί μια απάντηση, καθώς η συγκεκριμένη ανεμογεννήτρια δεν λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια. Μήπως θα έπρεπε να ξεσηκωθούν και οι κάτοικοι της Σύρου όπως όλων φωνάζουν και αγωνίζονται στα υπόλοιπα νησιά; ή θα πρέπει να να περιμένουμε τους επόμενους κεραυνούς…;

    2. webTV

      Engineer

      Eντυπωσιακές εικόνες από έξι σύγχρονα ναυάγια που κείτονται στον βυθό της Καρπάθου ήρθαν στο φως από την ομάδα του ερευνητή Κώστα Θωκταρίδη που, σε συνεργασία με το Δήμο Καρπάθου, κατέγραψε για πρώτη φορά τα σύγχρονα ναυάγια της περιοχής.
      «Κάτω από τα νερά του νησιού κρύβεται μία άγρια ομορφιά ιδιαίτερων γεωλογικών σχηματισμών που με την απόκοσμη εικόνα τους συνθέτουν ένα μυστηριώδες σκηνικό αποτελώντας πόλο έλξης για κάθε δύτη» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Θωκταρίδης.
      Επισημαίνει πως ο υποβρύχιος κόσμος της Καρπάθου είναι ξεχωριστός και γεμάτος εκπλήξεις καθώς υπήρξε πέρασμα πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Τα περισσότερα από τα ναυάγια βρίσκονται σε προσιτά βάθη (έως 40 μέτρα), είναι σε πολύ καλή κατάσταση και συναντώνται τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο τμήμα του νησιού. Κάποια από τα βυθισμένα πλοία είναι ιδιαίτερης ναυπηγικής, έχουν ναυπηγηθεί προπολεμικά και επιβίωσαν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πριν καταλήξουν χρόνια μετά στο βυθό της Καρπάθου.
      Η ταυτότητα και η ιστορία των πλοίων
      ΔIAΣ
      Ο Δίας κάτω από την Όλυμπο της Καρπάθου
      Το μότορσιπ ΔIAΣ ναυπηγήθηκε στην Ολλανδία το 1951. Το πλοίο είχε αποπλεύσει από το λιμάνι της Στυλίδας την 24η Μαρτίου 1989 με φορτίο τούβλων σε παλέτες, συνολικού βάρους 680 τόνων, με τελικό προορισμό τα Πηγάδια της Kαρπάθου.
      Το πλοίο βυθίστηκε στις 29 Μαρτίου του 1989, και σε απόσταση 1,5 μιλίου βόρεια του όρμου Διαφάνι, κάτω από τον φημισμένο οικισμό της Ολύμπου, λόγω της μεγάλης κλίσης που είχε πάρει. Θύματα δεν υπήρξαν. Το ναυάγιο βρίσκεται σε αμμώδη βυθό βάθους 24 μέτρων. Το πρυμναίο τμήμα ακουμπά στο βυθό με την δεξιά πλευρά, ενώ λόγω της εξαιρετικής καθαρότητας των νερών της Καρπάθου συχνά η παρατήρηση του ναυαγίου μπορεί να γίνει και από την επιφάνεια με μάσκα. Το ογκώδες φορτίο τούβλων που μετέφερε έχει γίνει καταφύγιο για τα ψάρια της περιοχής.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ ΝΙΤΑLKO
      Ένας βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
      Το 1938 ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Ewald Berninghaus, στην Κολωνία της Γερμανίας, ένα σκάφος ποτάμιων και παράκτιων πλοών για λογαριασμό του Hermann Knütel που είχε την έδρα του στο Αμβούργο. Το μότορσιπ επιτάχθηκε από το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό στις 27 Νοεμβρίου 1939 και αρχικά χρησίμευσε για τη μεταφορά τορπιλών υπαγόμενο στον Ναύσταθμο του Κιέλου. Το ESTE ήταν ένα από τουλάχιστον είκοσι παρόμοια σκάφη που στάλθηκαν το 1942-1943, δια μέσω των μεγάλων ποταμών της Κεντρικής Ευρώπης, στη Μαύρη Θάλασσα για να ενισχύσουν τη δράση του γερμανικού στρατού στην περιοχή.
      Όταν ο σοβιετικός στρατός απώθησε τις γερμανικές δυνάμεις προς τα δυτικά, με αποτέλεσμα τα σκάφη αυτά να χάσουν τον ρόλο τους και να κινδυνεύουν, αποφασίστηκε να προωθηθούν στο Αιγαίο μέσω των Στενών, προκειμένου να συνεισφέρουν στις συνεχιζόμενες γερμανικές επιχειρήσεις στον ελληνικό χώρο.
      Το απόγευμα της 10ης Ιανουαρίου 1944 το ESTE μαζί με τα μότορσιπ SEERÄUBER και VERA αναχώρησαν από τη Λέρο για τη Ρόδο. Το ESTE ήταν κενό φορτίου, στο SEERÄUBER επέβαιναν 80 στρατιώτες και το VERA μετέφερε πετρέλαιο. Ακολουθώντας μια δυτική ρότα για να αποφύγουν τυχόν συνάντηση με εχθρικά σκάφη κατέπλευσαν στα Λιβάδια της Τήλου για να διανυκτερεύσουν και να πλεύσουν το πρωί προς τη Ρόδο υπό την κάλυψη της γερμανικής αεροπορίας.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Κατά τη διάρκεια της νύχτας, μεταξύ 03.00' και 04.00' εισήλθαν στον κόλπο τρεις βρετανικές τορπιλάκατοι που άνοιξαν πυρ κατά των γερμανικών πλοίων. Πυρκαγιές ξέσπασαν στα ESTE και VERA που σύντομα βυθίστηκαν, ενώ ο πλοίαρχος του SEERÄUBER το προσάραξε για να αποφευχθεί η βύθιση του.
      Το ναυάγιο του ESTE ανελκύστηκε το 1947 και εκποιήθηκε σε ιδιώτες που το μετονόμασαν ΤΗΛΟΣ. Το ΤΗΛΟΣ ταξίδεψε για χρόνια, προσάραξε στις εκβολές του Αλφειού ποταμού όπου εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμα του. Ωστόσο το σκάφος ανελκύστηκε και το 1968 επανήλθε στην ενεργό δράση ως ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ.
      Μεταπωλήθηκε το 2004 και μετονομάστηκε NITALKO υψώνοντας μια άλλη σημαία, Βόρειας Κορέας. Στις 26 Φεβρουαρίου 2007 το μότορσιπ έπλεε από την Ρόδο προς την Κρήτη έμφορτο με φορτίο γρανίτη που είχε φορτώσει στην Τουρκία. Πλησίον της νήσου Σαρίας μετά από εμπλοκή κάβου στην προπέλα έμεινε ακυβέρνητο εν μέσω δυτικών θυελλωδών ανέμων. Το πλήρωμα που αποτελείτο από τρείς Τούρκους και δύο Ρώσους ναυτικούς εξέπεμψε σήμα κινδύνου και παραλήφθηκε με ασφάλεια από ελικόπτερο Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Το NITALKO κατόπιν παρασυρόμενο προσάραξε και δημιουργήθηκε ρήγμα στο μέσον του φλατ. Την επομένη απουσίαζε από τη θέση του και καθώς οι έρευνες στην περιοχή επέβησαν άκαρπες εκτιμήθηκε πως είχε βυθιστεί.
      Το ναυάγιο του NITALKO είναι σε εξαιρετική κατάσταση ακουμπά στο βυθό με δεξιά του πλευρά. Η πλώρη βρίσκεται σε βάθος -40 μέτρων και η πρύμνη φτάνει σχεδόν τα -20 μέτρα. Βρίσκεται δίπλα σε ένα βραχώδη ύφαλο στην βορειοδυτική πλευρά της νήσου Σαρίας στην Κάρπαθο. Τα αμπάρια του είναι γεμάτα γρανίτη με μορφή κυβόλιθου και πλακάκια.
      ΤΣΙΜΕΝΤΑΣ ένας σαμουράι στο βυθό της Καρπάθου
      Ναυπηγήθηκε το 1969 στα ναυπηγεία Tsuneishi της Ιαπωνίας. Το τέλος του πλοίου ήρθε στις 25 Μαΐου 2003 όταν προσάραξε σε ύφαλο στο στενό Κάσου - Καρπάθου. Οι ζημιές που υπέστη το σκάφος δεν επέτρεψαν την ανέλκυση του και εγκαταλείφθηκε με το κομοδέσιο και τους μηχανισμούς φόρτωσης να μένουν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
      Με το πέρασμα του χρόνου το σκαρί δεν άντεξε στις πιέσεις και τη διάβρωση με αποτέλεσμα να σπάσει και να βυθιστεί.
      Το ναυάγιο βρίσκεται επί του βραχώδης ύφαλου Κάρπαθος, στο στενό μεταξύ Κάσου και Καρπάθου. Η Θαλάσσια περιοχή είναι γνωστή για τον έντονο κυματισμό και για τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, από την άλλη πλευρά από τα εξαιρετικά διαυγή καταγάλανα νερά.
      Το μέγιστο βάθος δεν ξεπερνά τα -15 μέτρα.
      Η πλώρη κυριολεκτικά έχει διαλυθεί και στο βυθό διακρίνονται τα βίντσια οι αγκυροκαδένες καθώς και η εφεδρική άγκυρα.
      Τα ελάσματα γύρω από το χώρο του μηχανοστασίου δεν υπάρχουν πλέον και ο υποβρύχιος επισκέπτης μπορεί κολυμπά ανάμεσα στην μηχανή του πλοίου και την ηλεκτρογεννήτρια, θα δει από κοντά την τις στρεβλώσεις στα πτερύγια της προπέλας και στον άξονα.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ GERNIK
      Ένας γερμανός ναρκαλιευτής του πολέμου με πολυδιάστατη ιστορία
      Το φορτηγό πλοίο Gernik είχε ναυπηγηθεί το 1939 στο Lübecker Maschinenbau, της Γερμανίας, για την εταιρία του Αμβούργου A. Kirsten και αρχικά έφερε το όνομα CRESSIDA (Χρυσηίδα).
      Το 1939 το γερμανικό ναυτικό του έδωσε το όνομα V.102, (Vorpostenboot.102) έλαβε μέρος στην μάχη της Νορβηγίας.
      Το 1940 μετετράπη σε ναρκαλιευτικό διέθετε από την κατασκευή του στενό πλωριό ρύγχος, έτσι μπορούσε σχετικά εύκολα να εισχωρήσει σε ναρκοθετημένες περιοχές.
      Το πλοίο τον Μάιο του 1945 παραδόθηκε στους Αμερικανούς, αλλά τον Οκτώβριο του 1947 μεταφέρθηκε στους Ολλανδούς και επέστρεψε στα πολιτικά του καθήκοντα ως ELSENBURGH, όνομα που δόθηκε στο πλοίο από ομώνυμη Ολλανδική περιοχή, για λογαριασμό της εταιρίας Wm.H.Muller & Co.
      Το 1952 αφαιρέθηκαν οι λέβητες και τοποθετήθηκε μηχανή ντίζελ ως μέσο πρόωσης.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Εκτέλεσε κυρίως το δρομολόγιο από Καζαμπλάνκα - Λονδίνο, μεταφέροντας εμπορεύματα και έχει εκτενείς αναφορές στα εθνικά αρχεία της Μεγάλης Βρετανίας.
      Πουλήθηκε το 1961 στη Λιβεριανής έδρας Seven Seas Shipping Corporation και μετονομάστηκε στο τελευταίο του όνομα GERNIK.
      Ήταν παραμονές των γιορτών, ξημερώματα Κυριακής, 23 Δεκέμβρη του 1962, όταν το πλοίο Gernik, προσάραξε στα νερά της Κάρπαθου στην παραλία του Διακόφτης έπειτα από σφοδρή θαλασσοταραχή.
      Σήμερα είναι άμορφα, σκουριασμένα σίδερα, βυθισμένο σε βάθος 14 μέτρων. Η πρύμνη είναι σφηνωμένη στα βράχια με ελαφριά δεξιά κλίση. Η ιδιαίτερη μεγαλοπρεπής πλώρη ακουμπά στο βυθό με την δεξιά πλευρά από τα όκια απουσιάζουν οι αγκυροκαδένες.
      Τα ελάσματα του πλοίου είναι ασυνήθιστα παχιά και υπάρχουν σημεία που διακρίνονται οι καρφωτές λαμαρίνες του 1939.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ TENARON S
      Ένας Άγγλος του 1935 στα νερά στην Καρπάθου
      Είχε ναυπηγηθεί το 1935 με το όνομα GLEN στα R & W Hawthorn, Leslie & Co Ltd., στο Hebburn της Αγγλίας για την βρετανική εταιρία Tyne-Tees Steamship Co.
      Η εταιρία του που είχε την έδρα της στο Newcastle.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Το GLEN είχε ολική χωρητικότητα 471 κόρων, διαστάσεις 50,4 x 8,3 μέτρα. Μετά την λήξη του πολέμου το GLEN μετονομάστηκε σε BELGIAN COAST. Το LAIRDSROCK απέκτησε μια νέα μηχανή το 1957 και συνέχισε να ταξιδεύει μέχρι το 1966 οπότε και αποκτήθηκε από τους Περικλή Βαρβατέ & Σια και υψώνοντας ελληνική σημαία μετονομάστηκε σε ΓΙΩΡΓΗΣ.
      Το 1979 το σκάφος περιήλθε στην συμπλοιοκτησία «Λευτέρης Δ.» (Θήρα Ναυτιλιακή) και μετονομάστηκε σε ΛΕΥΤΕΡΗΣ Δ. Όμως ένα χρόνο αργότερα πουλήθηκε στην παναμαϊκή Etna Maritime Co SA και πήρε το όνομα TENARON S.
      Στις 10 Δεκεμβρίου 1980 το TENARON S. Ταξίδευε από την Ιταλία μεταφέροντας φορτίο τσιγάρων, όταν προσάραξε στις ακτές της Καρπάθου και βυθίστηκε.
    3. webTV

      Engineer

      Μοναδική πηγή γνώσης είναι το ιστορικό ντοκιμαντέρ για τα νεοκλασικά κτήρια της πρωτεύουσας, με κείμενα του Γιάννη Τσαρούχη και εικόνες του Σπύρου Βασιλείου.
       
      Η μικρού μήκους ταινίας, διάρκειας 20 λεπτών, γυρίστηκε το 1980 σε παραγωγή, σενάριο, διεύθυνση φωτογραφίας και σκηνοθεσία Νίκου Γραμματικόπουλου.
       
      Βραβεύθηκε με το Βραβείο Κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη συμβολή του στη διατήρηση και διάσωση της πολιτισμικής κληρονομιάς το 1980.
       
      Αργότερα, το αγόρασε η ΕΡΤ αλλά και η Σουηδική Τηλεόραση.
       

       
      Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/86082/Istoriko-ntokimanter-gia-ta-neoklasika-tis-Athinas-me-keimena-tou-Gianni-Tsarouxi-Video
    4. webTV

      Engineer

      Το λεκανοπέδιο της ερήμου Ντανακίλ βρίσκεται στο σημείο που διασταυρώνονται οι τρεις τεκτονικές πλάκες, στο κέρας της Αφρικής, γι’αυτό και φιλοξενεί κάποια από τα πιο θεαματικά και περίπλοκα γεωλογικά φαινόμενα στον πλανήτη.
       
      Ενεργά ηφαίστεια, έντονη τεκτονική δραστηριότητα, απόκοσμοι σχηματισμοί από θειάφι και ορυκτό αλάτι, λίμνες που σχηματίστηκαν από ροές λάβας με μεγάλες συγκεντρώσεις άλατος, αναθυμιάσεις και αφόρητες θερμοκρασίες (άνω των 50°C) σε ένα απόκοσμο σκηνικό όπου επικρατούν οι σκληρότερες συνθήκες πάνω στη γη.
       

       
      Πηγή: http://www.cnn.gr/ereynes/video/7852/anazitontas-leyko-xryso-sto-pio-skliro-meros-tis-gis
    5. webTV

      Engineer

      Video της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την δοκιμαστική λειτουργία της νέας σιδηροδρομικής γραμμής Τιθορέα-Λιανοκλάδι.
       

       
      Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-ypodomes/videos/item/44764-video-i-proti-episimi-volta-tou-ilektrikoy-trainou-sti-siragga-kallidromou
    6. webTV

      Engineer

      «Ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa».
      Ένα κοινοτικό κέντρο στην πόλη Hida της Ιαπωνίας αποκτά μορφή και εντυπωσιάζει από τα πρώτα του κιόλας σχέδια μετά την αποκάλυψή τους από τον αρχιτέκτονά του Sou Fujimoto.
      Με το όνομα Hida Furukawa Station Eastern Development, το κτίριο πολλαπλών χρήσεων θα βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης στην ορεινή επαρχία Gifu «αγκαλιάζοντας τον πλουραλισμό και εναρμονίζοντας τις διαφορές», ανέφερε σχετικά το γραφείο.


      Courtesy Sou Fujimoto Architects
      To αρχιτεκτονικό γραφείο Sou Fujimoto Architects που έχει αναλάβει τη σχεδίαση και κατασκευή του, σχεδίασε έναν δημόσιο, πολυλειτουργικό χώρο 21.300 τετραγωνικών μέτρων, ώστε να περιλαμβάνει καταστήματα, σπα και εκθεσιακούς χώρους, ερευνητικές εγκαταστάσεις για το τοπικό πανεπιστήμιο, φοιτητικά καταλύματα αλλά και έναν αθλητικό χώρο.
      Όλες αυτές οι διαφορετικές, πολυθεματικές λειτουργίες ενοποιούνται μέσω μιας εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής ιδέας μιας μεγάλης ανοιχτής οβάλ δομής, στηριζόμενης σε λεπτές λευκές κολώνες.
      Με έμπνευση από τη μοναδική φύση της Hida η κύρια αυτή ανοιχτή οβάλ δομή, προσομοιάζει με σκάφος, το οποίο αναφέρεται ως utsuwa στα ιαπωνικά και μια στέγη σαν υπόστεγο πάνω από μονοπάτια που διασταυρώνονται, εμπνευσμένα από τα παραδοσιακά αστικά τοπία της πόλης.
      Διακεκομμένη με πολλά κυκλικά ανοίγματα, η οροφή θα διπλασιαστεί ως ένα πάρκο καλυμμένο με γρασίδι. Η πρόσβαση σε αυτή την οβάλ δομή μπορεί να γίνει από οποιαδήποτε κατεύθυνση και θα χρησιμεύσει ως κόμβος για τους περαστικούς. Τα μονοπάτια κάτω από την κατασκευή συνεχίζουν προς την ταράτσα, όπου οι άνθρωποι θα έχουν πρόσβαση σε αμέριστη θέα προς τον ουρανό.



      Courtesy Sou Fujimoto Architects
      Μια ιδέα σύμβολο ανοιχτοσύνης στο απέραντο φυσικό τοπίο της περιοχής «ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa», ανέφερε το αρχιτεκτονικό γραφείο.
      Το έργο στοχεύει επίσης να τονώσει τον αριθμό των τουριστών και να βελτιώσει την κυκλοφορία στην πόλη. Οι ομαδοποιημένες λειτουργίες του θα ενωθούν για να τονώσουν και να βελτιώσουν την πόλη Hida και να εξασφαλίσουν το λαμπρότερο μέλλον της. Η πλατεία θα είναι ζωντανή με αναδυόμενες λειτουργίες και δραστηριότητες, που θα συνδυάζουν θέματα όπως η παράδοση και το μέλλον, η διαφορετικότητα και η σύγκλιση, το άτομο και η ομάδα, η φύση και η τέχνη, και η έκθεση και η προστασία.
      «Ο μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος θα δώσει στους επισκέπτες μια καλύτερη επίγνωση της μαγευτικής φύσης της Χίντα» σχολίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο.

      Courtesy Sou Fujimoto Architects
    7. webTV

      Engineer

      Από άκρη σε άκρη της Ελλάδας θα συναντήσει κανείς εκκλησίες μεγαλύτερες ή μικρότερες, ναούς και εξωκκλήσια.
      Κάποιες από αυτές τις εκκλησίες έχουν ιδιαίτερη και παλιά ιστορία ενώ άλλες ξεχωρίζουν λόγω της εμφάνισης και του τρόπου κατασκευής τους. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι υπάρχει εκκλησία στην Ελλάδα η οποία δεν χρειάστηκε οροφή και πάτωμα για να κατασκευαστεί και θα την δούμε παρακάτω.
      Παναγία Κακαβιώτισσα

      Η Παναγία η Κακαβιώτισσα είναι μια από τις πιο παράξενες και εντυπωσιακές εκκλησίες της Ελλάδας. Κι αυτό γιατί πρόκειται για μια ελληνική εκκλησία χωρίς σκεπή, ένα μικρό εξωκλήσι γραφικό στην κορυφή ενός λόφου στην Λήμνο. Η μικρή και ιδιαίτερη εκκλησία χτίστηκε το 1.300 και εντυπωσιάζει κάθε επισκέπτη. Όσον αφορά το όνομά της, αυτό το πήρε από την τοποθεσία της. Πώς πήρε το όνομά της; Κι αυτό γιατί βρίσκεται στο όρος Κάκαβος στη Λήμνο, μέσα σε μια σπηλιά, ανάμεσα στα επιβλητικά βράχια.
      Αγία Θεοδώρα

      Η Αγία Θεοδώρα είναι αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο εντυπωσιακές και γνωστές εκκλησίες όχι μόνο της Πελοποννήσου αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. Ξεχωρίζει από τα 17 μεγάλα δέντρα που ξεπηδούν από τη στέγη του ναού και τα οποία φτάνουν σε ύψος 20 μέτρων. Και φυσικά, όπως πιθανόν γνωρίζεις, οι θρύλοι που συνοδεύουν το εκκλησάκι τη Αγίας Θεοδώρας είναι πολλοί. Το μικρό αυτό αλλά καθ’ όλα εντυπωσιακό εκκλησάκι δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έχει μπει στο βιβλίο Γκίνες ως «θαυμαστό ναΐδριο». Οσοι βρεθούν στα σύνορα Αρκαδίας και Μεσσηνίας, κάνουν πάντα μια στάση για να θαυμάσουν τη μοναδικότητα που προσφέρει ο ναός της Αγίας Θεοδώρας. Ευκαιρία να το κάνεις και εσύ την επόμενη φορά.
      Αγία Φωτεινή

      Η Αγία Φωτεινή Μαντίνειας είναι ναός που βρίσκεται απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο της Μαντίνειας στην Αρκαδία. Ένα δείγμα μοναδικής αρχιτεκτονικής το οποίο ξεχωρίζει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρόκειται για ένα δημιούργημα ξεχωριστής αισθητικής το οποίο μάλιστα δεν έχει ενιαίο τρόπο κατασκευής. Συγκεκριμένα ο ναός συνδυάζει βυζαντινά στοιχεία με άλλους αρχαιότροπους ρυθμούς με έναν χαρακτηριστικό τρόπο.
      Εξωκκλήσι της Ανάληψης

      Στην Αττική βρίσκεται η τέταρτη από τις πιο παράξενες εκκλησίες αυτής της λίστας. Είναι το εξωκκλήσι της Ανάληψης ή αλλιώς «Tρύπια εκκλησία» όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν. Η συγκεκριμένη εκκλησία βρίσκεται στον Υμηττό και είναι μέσα σε μια σπηλιά με μεγάλη ανοιχτή είσοδο. Δεν είναι τυχαία σε αυτή τη λίστα μιας και από την πρώτη στιγμή που θα φτάσεις εκεί, την βλέπεις εντυπωσιάζεσαι. Αποτελεί έναν ιδιαίτερο χώρο προσευχής κυριολεκτικά μέσα στο δάσος. Η ανάληψη στον Υμηττό είναι ένας ναός από αυτούς που σπάνια συναντάς και τραβάει σίγουρα τα βλέμματα, όπως αναφέρει το exploringgreece.
    8. webTV

      Engineer

      Ένα time-lapse με την εντυπωσιακή εξέλιξη των υποδομών του Ντουμπάι τα τελευταία 58 χρόνια και των έργων που έπονται ως το 2021.
      Δείτε ολόκληρη την έρευνα: The Hub Report 2018 - https://content.knightfrank.com/research/926/documents/en/dubai-the-hub-report-2018-5309.pdf
    9. webTV

      Engineer

      Βίντεο προόδου κατασκευαστικών εργασιών Νοτίου τμήματος (0-32,5χλμ.) Αυτοκινητοδρόμου Κεντρικής Ελλάδας – Ε65, Απρίλιος 2022.
      Το βίντεο αποτελεί ουσιαστικά ένα ολοκληρωμένο ταξίδι στα 3 συνολικά εργοτάξια που έχουν αναπτυχθεί σε αυτό το υπό κατασκευή τμήμα. Υπενθυμίζουμε ότι το Νότιο τμήμα του αυτοκινητοδρόμου Ε65, αφορά στο τμήμα από την ένωση με τον αυτοκινητόδρομο Α.Θ.Ε. (στο 203ο χλμ.) έως και τον Ανισόπεδο Κόμβο Ξυνιάδας, (32,5ο χλμ. Αυτοκινητοδρόμου Ε65).
      H συνολική πρόοδος κατασκευής ξεπερνά το 81,5%, ενώ προχωρώντας σε μια επιμέρους ανάλυση, οι γέφυρες και τα διάφορα τεχνικά παρουσιάζουν πρόοδο της τάξεως του 87%, οι σήραγγες 95,9%, τα ασφαλτικά οδοστρώματα 60,7% και οι χωματουργικές εργασίες 72,9%.
      Στα σημαντικότερα τεχνικά χαρακτηριστικά συναντάμε τα παρακάτω:
      • Συνολικό μήκος: 32,5 χλμ. • 1 δίδυμη Σήραγγα συνολικού μήκους περίπου 3 χλμ. , ανά κλάδο
      • 15 Γέφυρες
      • 5 Άνω & 6 Κάτω Διαβάσεις
      • 1 αμφίπλευρος Χώρος Στάθμευσης & Ανάπαυσης (Parking & WC)
      • 62 Κιβωτοειδείς Οχετοί και Διαβάσεις Πανίδας
      • 3 Ανισόπεδοι Κόμβοι (Λαμίας, Καρπενησίου, Ξυνιάδας) & 2 Ημικόμβοι (Ανθήλης και Α.Θ.Ε.)
      • 1 αμφίπλευρος Σταθμός Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (Λιανοκλάδι)
      • 1 Μετωπικός Σταθμός Διοδίων (Καρπενήσι)
      • 1 Κέντρο Ελέγχου & Συντήρησης (Λιανοκλάδι)
      • 1 Κτήριο Τροχαίας (Λιανοκλάδι)
    10. webTV

      Engineer

      Οι υψηλές θερμοκρασίες που καταγράφονται τις τελευταίες ημέρες στη χώρα επέτρεψαν στους δημιουργούς της ομάδας Up Drones να φτιάξουν ένα θερμικό αποτύπωμα των «γιγάντων της Λεωφόρου Κηφισίας».
      Η ομάδα κατέγραψε τη «συμπεριφορά» κάποιων εκ των πλέον εμβληματικών κτηρίων της περιοχής κάτω από τον καυτό ήλιο.
      Όπως αναφέρει η ίδια η ομάδα, το μέγαρο του ΟΤΕ ήταν από τα κτήρια που επέδειξαν την καλύτερη «συμπεριφορά» καθώς η θερμοκρασία του δεν ξεπέρασε τους 35 βαθμούς Κελσίου.
      Αντίθετη ήταν η εικόνα στο οδόστρωμα, όπου κατεγράφησαν πολύ υψηλές θερμοκρασίες όπου έφτασαν έως τους 60 βαθμούς Κελσίου.
      Δείτε παρακάτω το εντυπωσιακό βίντεο:
       
    11. webTV

      tetris

      Δεν είναι λίγες οι φορές που ειδήσεις για εκατοντάδες νεκρούς λόγω πλημμυρών στην Ασία κάνουν τον γύρο του κόσμου. Πολλές πόλεις στην Ασία έχουν να αντιμετωπίσουν ένα δυσεπίλυτο ζήτημα. Από τη μία η αστική ανάπτυξη τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Από την άλλη η κλιματική αλλαγή υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των πολιτών της.
      Μία πρωτοποριακή πρόταση όμως υπόσχεται τη λύση…
      Μια λύση για τις πλημμύρες Οι τεχνικές παρεμβάσεις για την επίλυση του προβλήματος των πλημμυρών που εφαρμόζονται ανά τον κόσμο, μπορεί να έχουν καταφέρει να μετριάσουν τον κίνδυνο αλλά, όπως αποδεικνύεται, σίγουρα όχι να τον εξαλείψουν.
      Η Κίνα όμως έχει θέσει τώρα έναν φιλόδοξο στόχο: να μετατρέψει έως το 2020 το 80% των αστικών περιοχών της σε πόλεις – «σφουγγάρια». Πόλεις που θα μπορούν να απορροφούν και να επαναχρησιμοποιούν τουλάχιστον το 70% των όμβριων υδάτων τους.
      Η πρωτοβουλία, που ξεκίνησε πειραματικά το 2015 σε 16 πόλεις, στοχεύει στο να μειώσει την ένταση της απορροής των όμβριων υδάτων, ενισχύοντας και κατανέμοντας τις δομές απορρόφησης πιο ομοιόμορφα και συνάμα οικολογικά. Η συλλογή του νερού της βροχής, αυξάνει αυτόματα και τη διαθεσιμότητα νερού για διάφορες χρήσεις. Έτσι η προσέγγιση αυτή όχι μόνο μειώνει τις πλημμύρες αλλά ενισχύει και τις αποθήκες νερού μιας πόλης.
      Πως μια πόλη γίνεται «σφουγγάρι»Πώς μοιάζει όμως μια πόλη – σφουγγάρι; Η πόλη του Lingang κοντά στη Σαγκάη, είναι ένα πολύ τυπικό παράδειγμα. Κάθε ελεύθερος χώρος στην πόλη έχει γίνει ένα μικρός ή μεγάλος κήπος με μπόλικο χώμα και φυτά και δέντρα που περιμένουν να ποτιστούν. Στην πόλη έχουν διατηρηθεί φυσικοί υγρότοποι που συγκεντρώνουν το νερό της βροχής, αλλά έχουν δημιουργηθεί και τεχνητές δομές όπως λίμνες και σιντριβάνια. Οι στέγες των κτιρίων έχουν γίνει «πράσινες», ενώ τα πεζοδρόμια είναι διαπερατά με το νερό να μπορεί να βρει διέξοδο στο χώμα ή να συγκεντρωθεί σε υπόγειες δεξαμενές για επαναχρησιμοποίηση. Φιλοδοξώντας να γίνει το πρότυπο για τις πόλεις – σφουγγάρια της Κίνας, η διοίκηση της πόλης Lingang έχει επενδύσει 119 εκατομμύρια δολάρια σε αναβαθμίσεις και καινοτομίες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν το παράδειγμα για την πλειοψηφία των κινεζικών πόλεων που δεν διαθέτουν σύγχρονες υποδομές απορροής υδάτων.
      Οι κινεζικές πόλεις καταβάλλουν αξιοσημείωτες προσπάθειες. Σε μια δέσμευση να επεκτείνει την κάλυψη της αστικής πράσινης φύσης, η Σαγκάη ανακοίνωσε στις αρχές του 2016 την κατασκευή 400.000 τετραγωνικών μέτρων κήπων στις στέγες των κτιρίων της. Το έργο είναι μια συνεργατική προσπάθεια μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών των πόλεων, των ιδιοκτητών ακινήτων και των μηχανικών.
        Μια απάντηση στην κλιματική αλλαγή Με την κλιματική αλλαγή να απλώνει ένα πέπλο νέφους και αφόρητης ζέστης πάνω από την Κίνα, οι πόλεις - σφουγγάρια δίνουν επίσης μια απάντηση στο πως αντιμετωπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα του πλανήτη. Μπορούν να μειώσουν τη θερμοκρασία στις αστικές περιοχές που πνίγονται από το μπετόν.
      Τα φυτά και τα δέντρα απορροφούν νερό και στη συνέχεια το απελευθερώνουν μέσω της εξάτμισης. Αυτό δημιουργεί ένα φαινόμενο ψύξης, με τον ίδιο τρόπο που ο ιδρώτας που εξατμίζεται από το δέρμα κατεβάζει τη θερμοκρασία των ανθρώπων.
      «Η πτώση της θερμοκρασίας θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ένα συμπληρωματικό πλεονέκτημα των πόλεων - σφουγγαριών. Και με τις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στην Κίνα και σε πολλά μέρη του κόσμου, γίνεται ένα βασικό εργαλείο στον στο να γίνουν οι πόλεις μας ανθεκτικές στο κλίμα», δήλωσε ο Boping Chen, διευθυντής του think tank World Future Council.
      Και πόλεις - δάση   Ενώ η Κίνα είναι αντιμέτωπη με τις τεράστιες οικονομικές και υλικοτεχνικές προκλήσεις της εποχής για τη δημιουργία πόλεων - σφουγγαριών, ο Ιταλός αρχιτέκτονας Στεφάνο Μπόρι έχει προτείνει τη δημιουργία «δασικών πόλεων» στη χώρα.
      Ο Μπόρι, ο οποίος έγινε πρωτοσέλιδο στον παγκόσμιο Τύπο όταν κάλυψε δύο οικιστικά μπλοκ στο Μιλάνο με 800 δέντρα, 4.500 θάμνους και 15.000 άλλα φυτά, έχει ξεκινήσει να σχεδιάζει την κατασκευή μιας πόλης - δάσος στο Liuzhou της νότιας Κίνας.
      Σχεδιασμένη ως μια πράσινη μητρόπολη, η πόλη θα φιλοξενήσει 30.000 ανθρώπους και όλα τα κτίρια της θα καλύπτονται εξ ολοκλήρου με φυτά και δέντρα.
       
    12. webTV

      Engineer

      Τα τελευταία χρόνια, μια σειρά εκθέσεων και μονογραφιών προκάλεσαν την ανακάλυψη του σοσιαλιστικού μοντερνισμού, η ισχυρή έκφρασή του και ο εξωτισμός του προκαλούν σημαντικό ενδιαφέρον. Το πρόσφατα δημοσιευμένο φωτογραφικό βιβλίο Concrete Siberia Τα σοβιετικά τοπία του Άπω Βορρά από τη Zupagrafika ρίχνουν ένα νέο φως σε αυτό το σχετικά ανεξερεύνητο κεφάλαιο της ιστορίας της αρχιτεκτονικής, προβάλλοντας τη σοβιετική αρχιτεκτονική των μεγάλων πόλεων στη Σιβηρία, παρέχοντας παράλληλα μια εικόνα για ένα ελάχιστα γνωστό τοπίο.
      Το βιβλίο παρουσιάζει την αρχιτεκτονική και το αστικό περιβάλλον έξι πόλεων στη Σιβηρία: Νοβοσιμπίρσκ, Ομσκ, Κρασνογιάρσκ, Νόριλσκ, Ιρκούτσκ και Γιακούτσκ, μέσω του φακού του Ρώσου φωτογράφου Αλεξάντερ Πολύβκιν, φέρνοντας μια νέα-προοπτική για τη μεταπολεμική αρχιτεκτονική. Το φωτογραφικό έργο είναι η δημιουργία του Zupagrafika, ενός ανεξάρτητου εκδοτικού οίκου και στούντιο σχεδιασμού που εδρεύει στην Πολωνία, του οποίου η εργασία επικεντρώνεται γύρω από την ευρωπαϊκή μεταπολεμική μοντέρνα και βάρβαρη αρχιτεκτονική, κυρίως αυτή του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Ιδρύθηκε το 2012 από τους David Navarro και Martyna Sobecka, η Zupagrafika έχει τεκμηριώσει αυτήν την αρχιτεκτονική κληρονομιά μέσω ενός εκτεταμένου έργου που περιλαμβάνει Brutal Britain, Eastern Blocks και Panelki.
      Πηγή εικόνας: pinterest Με αυτό το τελευταίο έργο, το δίδυμο ήθελε να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στο πώς η σοβιετική περίοδος επηρέασε την αρχιτεκτονική και την αστική ανάπτυξη στη Σιβηρία:
      «Μέσω του Concrete Siberia μοιραζόμαστε την αρχιτεκτονική που μας συναρπάζει και την οποία καταγράφουμε με πολλούς τρόπους (είτε μέσω εικονογράφησης είτε φωτογραφίας) την τελευταία δεκαετία. Πολλά από τα κτίρια που φωτογραφήθηκαν στο βιβλίο δεν έχουν δημοσιευτεί σε καμία μορφή πριν. Πιστεύουμε ότι αυτό το βιβλίο μπορεί να είναι ένα εργαλείο για να εξερευνήσετε άγνωστα μέρη και κατασκευές που διαμόρφωσαν τα αστικά τοπία στη Σιβηρία και επίσης, ίσως, να τα εκτιμήσουν όπως είναι.» Οι πόλεις της Σιβηρίας που απεικονίζονται στο βιβλίο σχεδιάστηκαν αρχικά γύρω από μια ενιαία βιομηχανία που απασχολούσε την πλειοψηφία των κατοίκων. Η τυποποίηση, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της σοβιετικής αρχιτεκτονικής, επεκτάθηκε από οικισμούς σε δημόσια κτίρια, καθώς τα σχέδια για κοσμικά τσίρκο, θέατρα από μπετόν και όπερες αναπτύχθηκαν κεντρικά στη Μόσχα, μόνο για εφαρμογή στον Άπω Βορρά. Ωστόσο, αυτή η απομακρυσμένη περιοχή δεν στερείται αρχιτεκτονικής εφεύρεσης, καθώς αρκετοί τοπικοί αρχιτέκτονες ανέπτυξαν τη δική τους ερμηνεία της μοντερνιστικής αρχιτεκτονικής, προσαρμοσμένη στο τοπίο και το κλίμα. Ανάμεσά τους ήταν ο Vladimir Pavlov που ανέπτυξε ένα προσωπικό αρχιτεκτονικό στιλ στο Ιρκούτσκ και ο Vitaly Orekhov με τη δημιουργική του ανάληψη βαρβαρότητας για το Κεντρικό Στάδιο στο Krasnoyarsk.
      Πηγή εικόνας: Google Σε διαφορετική νότα, το βιβλίο χρησιμεύει επίσης ως απεικόνιση της αρχιτεκτονικής σε ένα ακραίο περιβάλλον. Η δουλειά στο άλμπουμ ήταν από μόνη της πρόκληση για τον φωτογράφο Alexander Veryovkin, καθώς το βιβλίο περιλαμβάνει δύο από τις πιο κρύες πόλεις της Γης, το Γιακούτσκ και το Νόριλσκ, όπου οι θερμοκρασίες συχνά φτάνουν τους -30 βαθμούς Κελσίου. Οι σειρές από μπλοκ από μπετόν που προστατεύουν την πόλη του Norilsk από τους σκληρούς ανέμους αποτελούν μια έντονη υπενθύμιση του ακραίου κλίματος των αστικών περιβαλλόντων.
      Από τότε που ξεκίνησαν τα Zupagrafika, ο David και η Martyna ταξιδεύουν και τεκμηριώνουν την μεταπολεμική μοντερνιστική και βάναυση αρχιτεκτονική, αναφέροντας την πραγματική εμπειρία αυτών των τοποθεσιών και κτιρίων ως την κύρια έμπνευση πίσω από τα βιβλία τους. Το ντουέτο προσπαθεί να ζωγραφίσει μια πιο περιεκτική εικόνα αυτής της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, που εξακολουθεί να παρανοείται ευρέως και να απορρίπτεται σθεναρά από το ευρύ κοινό. Το έργο της Zupagrafika βοηθά στη διάδοση της περίπλοκης ομορφιάς της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής, με τα ιδανικά και τα μειονεκτήματά της, δημιουργώντας έτσι τους χώρους για μια νέα κατανόηση αυτής της περιόδου στην ιστορία της αρχιτεκτονικής.
    13. webTV

      Engineer

      Κατά η δεκαετία του 70 η κατασκευή δύο φραγμάτων άλλαξε για πάντα τη μορφή του μικρού ποταμού Παλαιοκαρίτη, που πηγάζει από τον αυχένα της Γκρόπας και εκβάλλει στον ποταμό Πορταϊκό. Οι δύο μικροί καταρράκτες μικρής κλίμακας που δημιουργήθηκαν στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, έδωσαν μια ξεχωριστή εικόνα στην τοποθεσία, που πλέον αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών.
      Το πυκνό παρόχθιο δάσος, τα νερά του ποταμού και οι πανέμορφοι καταρράκτες που δημιουργήθηκαν, έδωσαν άλλη πνοή στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, το οποίο κατασκευάστηκε γύρω στο 1550 και συνέδεε την περιοχή του Ασπροποτάμου με την Πύλη και τα υπόλοιπα χωριά.
      Πρόκειται για ένα μονότοξο πέτρινο γεφύρι μήκους 26 μέτρων, ύψους 10 μέτρων και το άνοιγμα του τόξου του φτάνει τα 19 μέτρα. Όμως παρά την παλαιότητα και την αρτιότητα που παρουσιάζει, στις μέρες μας την παράσταση κλέβουν τα τρεχούμενα νερά του καταρράκτη που πέφτουν πίσω από αυτό από ύψος 12 μέτρων σαν νεροκουρτίνα, αλλά και αυτά που ρέουν ακριβώς μπροστά του, ακόμα και αν το δικό τους ύψος φτάνει μονάχα τα δύο μέτρα.
      Το παραμυθένιο σκηνικό που αποτυπώνεται στα μάτια των επισκεπτών, συμπληρώνεται από το αέναο βουητό των καταρρακτών αλλά και από το πέπλο μυστηρίου που κρύβεται πίσω από κάθε γεφύρι της ελληνικής φύσης. Ο μύθος λοιπόν δεν θα μπορούσε να λείψει και από το γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, ο οποίος κάνει λόγο για νεράιδες και ξωτικά που κατοικούν στους κόλπους του και αναδύονται μέσα από τα νερά του ποταμού ώστε να ξελογιάσουν τον κάθε επισκέπτη.
    14. webTV

      Engineer

      Οι κάτοικοι της Σαγκάης, που περνούσαν από τη συνοικία Huangpu, στα δυτικά της κινεζικής μητρόπολης, ίσως παρατήρησαν ένα ασυνήθιστο θέαμα κατά τον τελευταίο μήνα: ένα κτίριο που «περπατούσε». 
      Ένα δημοτικό σχολείο ηλικίας 85 ετών σηκώθηκε - ολόκληρο - από το έδαφος και μεταφέρθηκε σε άλλο σημείο με τη χρήση νέας τεχνολογίας. Στα πλαίσια διατήρησης των ιστορικών κτιρίων της πόλης, μηχανικοί τοποθέτησαν σχεδόν 200 κινητά υποστηρίγματα κάτω από το πέντε ορόφων κτίριο, σύμφωνα με τον Lan Wuji, επικεφαλής του τεχνικού μέρους του εγχειρήματος. 
      Τα υποστηρίγματα λειτουργούν σαν «ρομποτικά πόδια». Διαχωρίστηκαν σε δυο ομάδες και με εναλλαγή στην κίνηση «μιμούνταν» το ανθρώπινο βάδισμα. Παράλληλα, επιπλέον σένσορες βοήθησαν ώστε να ελεγχθεί η κίνηση του κτιρίου, αναφέρει ο Lan, η εταιρεία του οποίου, Shanghai Evolution Shift, ανέπτυξε τη συγκεκριμένη τεχνολογία το 2018. «Είναι σα να δίνουμε στο κτίριο πατερίτσες έτσι ώστε να μπορεί να σηκωθεί και στη συνέχεια να περπατήσει», ανέφερε. Ένα timelapse, που γυρίστηκε από την εταιρεία, δείχνει το κτίριο να κινείται «με κόπο», κάνοντας «ένα μικρό βήμα τη φορά». 
      Μετά τον θάνατο του Μάο, το 1976, πραγματοποιήθηκαν εκκλήσεις για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομίας, με την κυβέρνηση της χώρας να θέτει σε ειδικό καθεστώς συγκριμένα κτίρια, πριν ψηφιστεί σχετικός νόμος τη δεκαετία του 1980. Μέσα στα επόμενα χρόνια, κτίρια, γειτονιές, ακόμη και ολόκληρες πόλεις έλαβαν κρατική υποστήριξη για να διατηρήσουν το ύφος τους. 
       Ωστόσο, όπως μεταδίδει το CNN, η ασταμάτητη αστικοποίηση συνεχίζει να αποτελεί σημαντική απειλή για την αρχιτεκτονική κληρονομιά. Η πώληση γης αποτελεί βασική πηγή εσόδων για τις τοπικές κυβερνήσεις, γεγονός που σημαίνει ότι κτίρια με αρχιτεκτονική αξία συχνά πωλούνται σε εργολάβους για τους οποίους, η διατήρησή τους, δεν αποτελεί προτεραιότητα. 
      Στο Πεκίνο, για παράδειγμα, περισσότερα από 1.000 έικρ, στα οποία αναπτύσσονταν ιστορικά σοκάκια και παραδοσιακά σπίτια με αυλές καταστράφηκαν ανάμεσα στο 1990 και στο 2010, σύμφωνα με την κρατική εφημερίδα China Daily. Στις αρχές της χιλιετίας, πόλεις όπως η Ναντσίνγκ και το Πεκίνο, μετά από διαμαρτυρίες για την απώλεια ιστορικών γειτονιών, εκπόνησαν σχέδια για τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. 
      Μεταξύ άλλων, στο Πεκίνο, ένας σχεδόν ερειπωμένος ναός μετατράπηκε σε εστιατόριο και γκαλερί, ενώ στη Ναντσίνγκ, ένας κινηματογράφος της δεκαετίας του 1930 αποκαταστάθηκε στην αρχική του μορφή - με κάποιες σύγχρονες προσθήκες. Το 2019, στη Σαγκάη εγκαινιάστηκε το Tank Shanghai, ένα κέντρο τεχνών που βρίσκεται σε ανακαινισμένες δεξαμενές πετρελαίου. 
      Σύμφωνα με τον Λαν η μετακίνηση των κτιρίων δεν είναι η πρώτη επιλογή αλλά είναι προτιμητέα σε σχέση με την κατεδάφιση. «Θα προτιμούσα να μην αγγίζω τα ιστορικά κτίρια καθόλου» λέει, προσθέτοντας πως για τη μετακίνηση ενός κτιρίου απαιτείται κρατική έγκριση «σε πολλαπλά επίπεδα». Σύμφωνα με τον ίδιο, η μετακίνηση των κτιρίων είναι μια βιώσιμη εναλλακτική. «Η κεντρική κυβέρνηση δίνει μεγαλύτερο βάρος στην προστασία των ιστορικών κτιρίων. Είμαι χαρούμενος που βλέπω αυτή την πρόοδο τα τελευταία χρόνια.».
      Κινούμενα μνημεία
      Σύμφωνα με το CNN η Σαγκάη αποτελεί την περισσότερο προοδευτική πόλη της Κίνας σε ό,τι αφορά την προστασία της κληρονομιάς. Η διάσωση κτιρίων της δεκαετίας του 1930 στη διάσημη συνοικία Bund και σπιτιών του 19ου αιώνα στην γειτονιά Xintiandi, αποτελούν ιδανικά παραδείγματα για το πώς μπορεί να δοθεί νέα ζωή σε παλαιότερες κατασκευές. 
      Δεν είναι η πρώτη φορά που κτίρια κινούνται στην πόλη. Το 2003, το Μέγαρο Μουσικής της πόλης, που χτίστηκε το 1930, μετακινήθηκε περισσότερο από 66 μέτρα ώστε να περάσει από το σημείο ένας αυτοκινητόδρομος. Το Zhengguanghe Building, μία αποθήκη έξι ορόφων, επίσης κτισμένη κατά τη δεκαετία του 1930 μεταφέρθηκε 38 μέτρα, το 2013. Πέντε χρόνια μετά, ένα κτίριο σχεδόν 90 ετών μετακινήθηκε - με το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Xinhua να κάνε λόγο για το πιο δύσκολο ανάλογο εγχείρημα έως τότε. 
      Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να κινηθεί ένα κτίριο: πάνω σε ράγες ή να τραβηχτεί από οχήματα. Ωστόσο, για το δημοτικό σχολείο, το οποίο αναπτύσσεται σε σχήμα «Τ», τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το ασυνήθιστο σχήμα του σήμαινε πως οι παραδοσιακές μέθοδοι μπορεί να μην ήταν αποτελεσματικοί. 
      Ακόμη, το κτίριο έπρεπε να περιστραφεί και να ακολουθήσει καμπύλη διαδρομή προς το νέο σημείο που τοποθετήθηκε και όχι να κινηθεί σε ευθεία, γεγονός που αποτελούσε πρόκληση. «Εργάζομαι 23 χρόνια σε αυτόν τον τομέα και δεν έχω δει άλλη εταιρεία που να μπορεί να μετακινεί κτίρια σε καμπύλη», αναφέρει ο Lan, χωρίς ωστόσο να δίνει περισσότερα στοιχεία για το κόστος του εγχειρήματος. 
      Ο ίδιος εκτιμά πάντως πως ένα τέτοιο εγχείρημα είναι φθηνότερο σε σχέση με την κατεδάφιση και τη δημιουργία μιας νέας κατασκευής στη νέα τοποθεσία.
       
    15. webTV

      Engineer

      Ένα εντυπωσιακό βίντεο αποκαλύπτει τα μυστικά της ύδρευσης όλου του βόρειου μετώπου της Ανατολικής Κρήτης από το φράγμα του Αποσελέμη. Ο μηχανολόγος και ηλεκτρολόγος μηχανικός, Ευάγγελος Μπικάκης, εξηγεί λεπτομερώς το ταξίδι του νερού από τις πηγές του μέχρι τις βρύσες των σπιτιών και βέβαια των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, αφού από το φράγμα του Αποσελέμη εξυπηρετούνται πάνω από 300.000 άνθρωποι.
      Όπως αναφέρει ο ίδιος, “σε αυτό το βίντεο παρουσιάζεται η εκπληκτική εγκατάσταση επεξεργασίας νερού του Φράγματος Αποσελέμη. Το έργο είναι εξαιρετικό τόσο στον σχεδιασμό και μελέτη του, στην υλοποίηση του, αλλά κυρίως στην λειτουργία του. Η δουλειά που γίνεται από όλη την ομάδα που εργάζεται εκεί είναι εξαιρετική και το αποτέλεσμα είναι ένα εξαιρετικής ποιότητας νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. Δείτε το video και ξεναγηθείτε στις εγκαταστάσεις του“.
       
    16. webTV

      Engineer

      Το μεγαλύτερο στον κόσμο υποθαλάσσιο καλώδιο ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής τάσης, που ενώνει τη Νορβηγία με τη Βρετανία και επιτρέπει στις δύο χώρες να μοιραστούν την ηλεκτρική ενέργεια, τέθηκε σήμερα σε λειτουργία, ανέφερε η National Grid, που διαχειρίζεται το βρετανικό δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.
      "Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Νορβηγία είναι τώρα σε θέση να μοιραστούν ανανεώσιμη ενέργεια για πρώτη φορά" καθώς "η κοινοπραξία North Sea Link [το υποθαλάσσιο καλώδιο ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής τάσης] 1,6 δισεκ. στερλινών, της National Grid με τον διαχειριστή του νορβηγικού συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας Statnett, θα αρχίσει τις εμπορικές του δραστηριότητες σήμερα", υπογραμμίζει σε μια ανακοίνωση η National Grid.
      Η υποθαλάσσια ηλεκτρική διασύνδεση μήκους περίπου 720 χλμ. θα ξεκινήσει με μέγιστη δυναμικότητα 700 μεγαβάτ (ΜW) που θα ανέλθει σταδιακά στα 1.400 μεγαβάτ σε τρεις μήνες. "Σε πλήρη δυναμικότητα, το North Sea Link θα μπορεί να τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα 1,4 δισεκ. νοικοκυριά", συνεχίζει η National Grid.
      Το North Sea Link συνδέει το Σούλνταλ, στο νοτιοδυτικό τμήμα της σκανδιναβικής χώρας, με το Μπλάιθ (κοντά στο Νιούκασλ) στην Αγγλία διερχόμενο κάτω από τη Βόρεια Θάλασσα, ενισχύοντας έτσι την ασφάλεια του ηλεκτρικού εφοδιασμού των δύο χωρών.
      "Όταν φυσάει δυνατά στην Αγγλία και η παραγωγή αιολικής ενέργειας αυξάνεται, μπορεί κάποιος στη Νορβηγία να αγοράσει ηλεκτρική ενέργεια σε καλή τιμή από τους Βρετανούς και να αφήσει το νερό στις δεξαμενές" των υδροηλεκτρικών φραγμάτων μας, κύρια πηγή ενέργειας στη Νορβηγία, είχε δηλώσει τον Ιούνιο ο διευθυντής του σχεδίου στη Statnett, Τορ Άντερς Νούμενταλ. Και αντιστρόφως, όταν ο άνεμος δεν είναι αρκετά ισχυρός στη Βρετανία.
      Η κατασκευή του καλωδίου, που κράτησε έξι χρόνια, συνάντησε πολλές τεχνικές προκλήσεις, δημιουργώντας κυρίως την ανάγκη για την κατασκευή μιας ειδικής φορτηγίδας για τη διέλευση του καλωδίου κάτω από μια νορβηγική λίμνη ή ακόμη το σκάψιμο μιας σήραγγας 2.300 μέτρων.
      Στην κατάταξη των πιο μεγάλων υποθαλάσσιων ηλεκτρικών καλωδίων το North Sea Link εκθρονίζει το Nordlink (623 χλμ, εκ των οποίων τα 516 κάτω από το νερό), το οποίο εγκαινιάστηκε τον περασμένο μήνα ανάμεσα στη Νορβηγία και τη Γερμανία.
      Συνδεδεμένη ήδη με τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και την Ιρλανδία, η Βρετανία προβλέπει και άλλες διασυνδέσεις με χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου, κυρίως χάρη σε ένα νέο υποθαλάσσιο καλώδιο που τη συνδέει με τη Δανία, το Viking Link (765 χλμ. εκ των οποίων τα 621 κάτω από το νερό), η κατασκευή του οποίου αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του 2023.
      Στα μέσα Σεπτεμβρίου, πυρκαγιά που επηρέασε μια σημαντική ηλεκτρική σύνδεση με τη Γαλλία, είχε μειώσει την ικανότητα της Βρετανίας, συμβάλλοντας στην αύξηση των τιμών αερίου στη χώρα.
      Μέχρι το 2030, το 90% της εισαγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από τις διασυνδέσεις της National Grid θα προέλθει από ενέργεια που παράγεται χωρίς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, κάτι που "θα επιτρέψει να αποφευχθεί η απόρριψη 100 εκατ. τόνων άνθρακα στην ατμόσφαιρα, το ισοδύναμο δύο εκατ. αυτοκινήτων".
      Η Βρετανία, που φιλοξενεί από τα τέλη Οκτωβρίου τη διεθνή διάσκεψη για την ενεργειακή μετάβαση COP26, θέλει να φθάσει σε μηδενικές εκπομπές (ουδετερότητα) άνθρακα έως το 2050.
       
    17. webTV

      Engineer

      Ο Πύργος του Άιφελ είναι ίσως το σημαντικότερο και δημοφιλέστερο μνημείο της Γαλλίας, καθώς και ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα και μνημεία του κόσμου.
      Ο Πύργος του Άιφελ είναι ίσως το σημαντικότερο και δημοφιλέστερο μνημείο της Γαλλίας, καθώς και ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα και μνημεία του κόσμου.

      Το χρώμα του
      Ο πύργος έχει ξαναβαφτεί δεκαεννέα φορές από την κατασκευή του, μία φορά κάθε επτά χρόνια κατά μέσο όρο και πάντα με το χέρι, σύμφωνα με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην εποχή του Gustave Eiffel. Ο πύργος είναι βαμμένος σε αποχρώσεις του κόκκινου και της ώχρας, και από το 1968 είναι «ντυμένος» με ανοιχτό καφέ κοντά στο χάλκινο, ελαφρώς σκιασμένο από κάτω προς τα πάνω για καλύτερη οπτική ένταξη στον παρισινό ουρανό. Το χρώμα και μόνο ζυγίζει περίπου 60 τόνους. Τα τελευταία νέα? Ο Πύργος θα γίνει χρυσός για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.
      Ο Patrick Branco Ruivo, CEO της εταιρείας που διαχειρίζεται το μνημείο, που τώρα θέλει να προβεί στην πιο σημαντική ανακαίνιση από την κατασκευή του αποκάλυψε: «Θα δώσω στον Πύργο του Άιφελ μια ελαφρώς πιο χρυσή απόχρωση από αυτή του χρώματός του, κι αυτό εγκαίρως, έτσι ώστε να έχει ολοκληρωθεί πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες» δήλωσε.

      Το μέγεθός του
      Ο Πύργος του Άιφελ είχε ύψος 312 μέτρα όταν χτίστηκε το 1889 και θεωρείτο για καιρό ο υψηλότερος πύργος στον κόσμο. Ο πύργος των 324 μέτρων, όπως είναι σήμερα συμπεριλαμβανομένης της κεραίας, εξακολουθεί να κυριαρχεί στο τοπίο της γαλλικής πρωτεύουσας. Αλλά το ύψος του δεν είναι αμετάβλητο καθώς… αλλάζει με τη θερμοκρασία. Με τη θερινή ζέστη, η μεταλλική του δομή επεκτείνεται και μπορεί να φτάσει έως και 20 εκατοστά σε ύψος. Αντίθετα, μπορεί να χάσει έως και 10 εκατοστά το χειμώνα.

      Οι ανελκυστήρες
      Εγκαταστάθηκε και άνοιξε στο κοινό λίγο μετά τα εγκαίνιά του, οι πρώτοι πέντε υδραυλικοί ανελκυστήρες του Πύργου του Άιφελ αντιπροσώπευαν ένα σημαντικό τεχνικό επίτευγμα για εκείνη την περίοδο. Ακόμα σε λειτουργία, εκείνοι στους ανατολικούς και δυτικούς πυλώνες, δεν είναι ούτε πραγματικοί ανελκυστήρες, ούτε τελεφερίκ, αλλά κάτι ενδιάμεσα, δίνουν στις ομάδες συντήρησης που είναι επιφορτισμένες με την ανακαίνισή τους μια αρκετά μεγάλη δυσκολία , καθώς δεν συναντούν κανένα σημερινό κριτήρια μηχανημάτων. Κάθε χρόνο, η αθροιστική απόσταση που καλύπτουν οι ανελκυστήρες του πύργου είναι 103.000 χιλιόμετρα, ή δυόμισι φορές σε όλο τον κόσμο.

      Το διαμέρισμα του Gustave Eiffel
      Στην πλατφόρμα του τελευταίου ορόφου του πύργου, ο Gustave Eiffel είχε ένα χώρο 100 τετραγωνικών μέτρων χτισμένο με, φυσικά, ένα υπαίθριο μπαλκόνι, η πλειονότητα του οποίου ωστόσο καταλήφθηκε από ένα ανελκυστήρα. Περισσότερο ένας χώρος υποδοχής για τους επισκέπτες του παρά ένα σπίτι, το διαμέρισμα περιλάμβανε σαλόνι, τρία γραφεία, μπάνιο και τουαλέτα, αλλά όχι υπνοδωμάτιο. Ο χώρος μετατράπηκε από τότε σε τεχνικό δωμάτιο, αλλά διατηρεί την αναπαραγωγή του γραφείου του Gustave Eiffel. Τρεις φιγούρες με κερί φαίνονται εκεί: ο Gustave Eiffel, η κόρη του Claire και ο εφευρέτης Thomas Edison.

      Ο Πύργος είναι… παντρεμένος
      Ενώ ο Πύργος του Άιφελ είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς γαμήλιας πρότασης στη χώρα, η Αμερικανίδα Erika LaBrie το πήρε ένα βήμα παραπέρα. Το 2018, παντρεύτηκε τον Πύργο σε μια μικρή τελετή στον δεύτερο όροφο. Μετά από μακροχρόνιες διοικητικές διατυπώσεις, κατάφερε να προσθέσει το όνομα Eiffel στα επίσημα έγγραφα της και να επισκέπτεται το κτίριο μία φορά το χρόνο.
       
    18. webTV

      Engineer

      Το Up Stories αποκαλύπτει των "Άστεγο Βασιλιά του Ισθμού στης Κορίνθου" που λιώνει στο πέρασμα των χρόνων και την ιστορίας του.
      Πόσοι είναι άραγε αυτοί που γνωρίζουν πως εντός της Διώρυγας του Ισθμού και εδώ και 2000 σχεδόν χρόνια υπάρχει το άγαλμα του Βασιλιά Νέρωνα το οποίο είναι εντελώς εγκαταλελειμμένο και έρμαιο στα στοιχεία της φύσης. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως κυριολεκτικά αυτό το άγαλμα λιώνει - αποσυντίθεται στο πέρασμα των χρόνων. 
      Η ιστορία του Ισθμού της Κορίνθου 
      Από μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων προκύπτει ότι ο Περίανδρος ήταν ο πρώτος που σκέφθηκε και τη διάνοιξη του Ισθμού, γύρω στο 602 π.Χ. Γρήγορα, όμως, εγκατέλειψε το σχέδιο του, από το φόβο ότι θα προκαλούσε την οργή των Θεών, έπειτα από το χρησμό της Πυθίας που έλεγε: «Ισθμόν δε μη πυργούτε μήδ' ορύσσετε. Ζευς γαρ έθηκε νήσον η κ' εβούλετο».
      Ο βασικός, όμως, λόγος που ανάγκασε τον Περίανδρο να εγκαταλείψει το σχέδιό του δεν ήταν η θεϊκή οργή αυτή καθαυτή, αλλά οι τεράστιες τεχνικές δυσκολίες εκτέλεσης του έργου και τα οικονομικά συμφέροντα της Κορίνθου, που επιθυμούσε να διατηρήσει την προνομιούχο θέση της ως «κλειδούχος» του διαμετακομιστικού εμπορίου της Μεσογείου.
      Τρεις αιώνες αργότερα, το 307 π.Χ., ο Δημήτριος ο Πολιορκητής επιχείρησε να θέσει σ' εφαρμογή το ίδιο σχέδιο, αλλά εγκατέλειψε την ιδέα, όταν οι Αιγύπτιοι Μηχανικοί που έφερε γι' αυτό το σκοπό τον διαβεβαίωσαν ότι η διαφορά της στάθμης του Κορινθιακού από τον Σαρωνικό ήταν τέτοια που με την τομή του Ισθμού τα νερά του Κορινθιακού που θα χύνονταν στον Σαρωνικό θα τον πλημμύριζαν, με συνέπεια την καταπόντιση της Αίγινας και των γειτονικών νησιών και ακτών.
      Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, ο Ιούλιος Καίσαρ το 44 π.Χ. και ο Καλιγούλας το 37 π.Χ. έκαναν ανάλογα σχέδια, τα οποία όμως εγκαταλείφθηκαν για πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους. Στα σχέδια αυτά βασίσθηκε ο Νέρωνας, όταν αποφάσισε το 66 μ.Χ. να πραγματοποιήσει το έργο. Οι εργασίες άρχισαν το 67 μ.Χ. και από τις δυο άκρες (Κορινθιακό – Σαρωνικό), και χρησιμοποιήθηκαν τότε χιλιάδες εργάτες. Την έναρξη των εργασιών έκανε ο ίδιος ο αυτοκράτορας, στις 28 Νοεμβρίου, δίδοντας το πρώτο χτύπημα στη γη του Ισθμού με χρυσή αξίνα.
      Οι εργασίες εκσκαφής είχαν προχωρήσει σε μήκος 3.300 μ., σταμάτησαν όμως, όταν ο Νέρωνας αναγκάστηκε να γυρίσει στη Ρώμη για να αντιμετωπίσει την εξέγερση του στρατηγού Γάλβα. Τελικά, με το θάνατο του Νέρωνα -που συνέβη λίγο μετά την επιστροφή του- το έργο εγκαταλείφθηκε. Το πόσο σοβαρή και μελετημένη ήταν η προσπάθειά του αποδεικνύεται κι από το γεγονός ότι κατά την οριστική διάνοιξη της διώρυγας, στους νεότερους χρόνους, βρέθηκαν 26 δοκιμαστικά πηγάδια βάθους 10 μέτρων το καθένα και διάφοροι τάφροι της εποχής του.
      Ο επόμενος που επιχείρησε να διανοίξει τη διώρυγα ήταν ο Ηρώδης ο Αττικός, αλλά οι προσπάθειες του σταμάτησαν σχεδόν αμέσως, όπως και αυτές των Βυζαντινών που ακολούθησαν.
      Το τέλος της οθωμανικής κυριαρχίας βρήκε την Ελλάδα στο κατώφλι της βιομηχανικής εποχής. Οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές και ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, προβλέποντας τη μεγάλη σημασία που θα είχε γενικότερα για την ανάπτυξη της χώρας η κατασκευή της διώρυγας, ανέθεσε τη σχετική μελέτη σε ειδικό μηχανικό. Το κονδύλι, όμως, των 40 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων που κρίθηκε αναγκαίο σύμφωνα με τον προϋπολογισμό δαπάνης για την εκτέλεση του έργου, δεν μπορούσε να εξευρεθεί από τη διεθνή χρηματαγορά, πολύ περισσότερο δε να διατεθεί από τον ελληνικό προϋπολογισμό. Έτσι, η προσπάθεια του κυβερνήτη εγκαταλείφθηκε.
      Μετά τη διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ, η Κυβέρνηση Ζαΐμη έλαβε την απόφαση τομής του Ισθμού και το Νοέμβριο του 1869 ψήφισε το νόμο της «περί διορύξεως του Ισθμού της Κορίνθου».
      Η μελέτη του έργου έγινε από τον Ούγγρο Β. Gerfer και ελέγχθηκε από τον μηχανικό Daujats, αρχιμηχανικό της διώρυγας του Σουέζ. Ως η πιο σωστή και οικονομική, προκρίθηκε η χάραξη που είχε εφαρμόσει ο Νέρωνας.
      Τη συνέχιση του έργου ανέλαβε ελληνική εταιρεία με την επωνυμία «Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου» υπό τον Ανδρέα Συγγρό, που ανέθεσε την εκτέλεση των εργασιών στην εργοληπτική εταιρεία του Α. Μάτσα, η οποία και αποπεράτωσε το έργο. Αυτό το οικονομικό τόλμημα, αυτός ο τεχνικός άθλος, με τη χρησιμοποίηση 2.500 εργατών και των τελειότερων μηχανικών μέσων της εποχής, ολοκληρώθηκε μετά 11 χρόνια. Τα εγκαίνια έγιναν με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια στις 25 Ιουλίου 1893, από το πρωθυπουργό Σωτήριο Σωτηρόπουλο.
      Η διώρυγα κόβει σε ευθεία γραμμή τον Ισθμό της Κορίνθου σε μήκος 6.346 μ. Το πλάτος της στην επιφάνεια της θάλασσας είναι 24,6 μ. και στο βυθό της 21,3 μ., ενώ το βάθος της κυμαίνεται μεταξύ 7,50 έως 8 μ.
      Η γεωλογική σύσταση των πρανών της Διώρυγας είναι ανομοιόμορφη, με ποικιλία γεωλογικής συστάσεως εδαφών. Μία ιδιομορφία, που κατά καιρούς είχε ως συνέπεια την κατάπτωση μεγάλων χωμάτινων όγκων και κατά συνέπεια το κλείσιμο του καναλιού.
      Σήμερα η Διώρυγα της Κορίνθου παραμένει κλειστή εδώ και σχεδόν 2 χρόνια.
    19. webTV

      Engineer

      Η Ισπανία και το Μαρόκο σχεδιάζουν να κατασκευάσουν ένα τούνελ που θα ενώνει τις δυο χώρες αλλά και για πρώτη φορά τις ηπείρους της Ευρώπης και της Αφρικής. Το κόστος της κατασκευής υπολογίζεται στα 9,8 δις δολλαρίων. 
       
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.