Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    683 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Υπόγειος Κηφισός: Εξερεύνηση του ποταμού κάτω από την Εθνική Οδό

      Engineer

      Ο Κηφισός ως γνωστό ξεκινάει από την Πάρνηθα και ο κεντρικός του κλάδος υπογειοποιείται κάτω από την Εθνική Οδό στα σύνορα του Δήμου Ν.Χ-Ν.Φ. με τον Δήμο Αθηναίων 600 μέτρα πριν την Λιοσίων. Έπειτα και για 7 χιλιόμετρα το ποτάμι κυλάει υπογείως και ξαναβγαίνει στο φως στο ύψος του κόμβου για Νίκαια και Άγιο Ιωάννη Ρέντη.
      Η πενταμελής ομάδα της Γεωμυθικής που έκανε την αυτοψία περιγράφει την εμπειρία εξερεύνησης: 
      Από αυτό το σημείο μπήκε η ομάδα εξερεύνησης μας και ξεκίνησε την υπόγεια εξερεύνηση της μέσα στο υπόγειο περπατώντας προς Νέα Χαλκηδόνα. Συνολικά περπατήσαμε τα 3.5 από τα 7 συνολικά χιλιόμετρα φτάνοντας μέχρι το ύψος των ΚΤΕΛ περίπου όπου πέσαμε πάνω σε ανυπέρβλητα εμπόδια (βαθιές λίμνες, αναβαθμοί, σπασμένα μπετά) και έτσι αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε πάλι πίσω στο σημείο εισόδου μας. Υπόψιν ήταν η δεύτερη προσπάθεια διάσχισης, καθότι στην πρώτη είχαμε ξεκινήσει από το σημείο εισόδου στην Νέα Χαλκηδόνα αλλά και εκεί μόλις λίγα μέτρα μετά την είσοδο υπήρχε πάλι αδιαπέραστη λίμνη.
      Συνολικά λοιπόν περπατήσαμε 7 χιλιόμετρα μέσα σε 5 ώρες περίπου υπόγειας διαμονής.
      Αισθανθήκαμε δέος για το μέγεθος του έργου, τις διαστάσεις του υπόγειου αγωγού αλλά και πίκρα για την πλήρη υποβάθμιση των ομβρίων υδάτων και την γενική παραμέληση του έργου από την κατασκευή του (καμία συντήρηση, καμία πρόβλεψη για φρεάτια επίσκεψης ή ράμπες πρόσβασης στο υπό εξερεύνηση τμήμα)
      Η πλέον εντυπωσιακή ανακάλυψη όσον αφορά την βιοποικιλότητα του υπογείου ήταν ένας σαπίτης (αναγνώριση από Ηλία Στραχίνη), ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα έφτασε εκεί από παράσυρση. Εντοπίσαμε έναν αρουραίο ακόμα, πολλές κατσαρίδες φυσικά και πολλά ψάρια μικρού μεγέθους (γόνος) αλλά και μεγαλύτερα τα οποία ταξίδευαν κόντρα στο ρεύμα του νερού και προς το βουνό. Μια εντυπωσιακή σκέψη που κάναμε είναι ότι ό,τι περπατήσαμε και άλλο τόσο περάσανε τα ψάρια και τα χέλια που έχουμε εντοπίσει στα ανάντι τμήματα τόσο του Κηφισού όσο και του Ποδονίφτη. Οι μπριάνες, οι ποταμοκέφαλοι, τα αττικόψαρα και κυρίως τα χέλια που έρχονται από την άλλη πλευρά του πλανήτη για να μπουν στον Κηφισό μας.
      Το νερό ήταν κυρίως καθαρό, δροσερό και αρκετό.
       
      Περισσότερα...

        0

    2. webTV

      Υπόγειος ουρανοξύστης: μια πρόταση για υπόσκαφο πολλαπλών επιπέδων στο New Mexico

      Engineer

      Ο ουρανοξύστης είναι το αρχιτεκτόνημα που τείνει να ακουμπάει τον ουρανό. Είναι τόσο ψηλό που ξεχωρίζει των υπόλοιπων κτηρίων και αποτελεί επί δεκαετίες σύμβολο ευημερίας, πλούτου και τεχνολογικής προόδου. Όλοι μας έχουμε θαυμάσει συμπλέγματα τέτοιου είδους κατασκευών στην Αμερική, στην Ασία αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Φιλοδοξούμε μάλιστα μελλοντικά να φέρουμε αυτή την αρχιτεκτονική επιλογή και στα νότια των Αθηνών, στην αστική ανάπλαση του Ελληνικού. Τι συμβαίνει όμως όταν μιλάμε για κάτι που είναι υπόγειος ουρανοξύστης και ο όγκος του εκτείνετε προς τον πυρήνα της γης και όχι προς τον ουρανό εισάγοντας την έννοια του ”Earthscraper”;
      Την απάντηση μας δίνει η BNKR Arquitectura, μια ομάδα αρχιτεκτόνων που θέλοντας να δώσει λύση στο χωροταξικό πρόβλημα της πόλης του New Mexico σχεδίασε έναν ουρανοξύστη για την κεντρική πλατεία ‘’Zocalo’’. Η κατασκευή αυτή όχι μόνο δεν φτάνει στον ουρανό αλλά ξεπερνάει ελάχιστα την στάθμη του εδάφους. Οι παράμετροι της χωροταξίας και του νομικού πλαισίου έπαιξαν καίριο ρόλο στην απόφαση αυτή. Οι σχεδιαστές κλήθηκαν να λάβουν υπόψιν την έλλειψη χώρου στον αστικό ιστό, την ύπαρξη ιστορικών κτηρίων στην γύρω περιοχή τα οποία δεν έπρεπε επ’ουδενί να υποβαθμιστούν οπτικά αλλά τους βιοκλιματικούς όρους με τους οποίους πορεύεται κάθε σύγχρονος αρχιτέκτονας.
      Πηγή εικόνας: eVolo Αυτός ο υπόγειος ουρανοξύστης έχει το σχήμα ανάποδης πυραμίδας και θα φτάνει τα 300 μέτρα βάθος σε 65 επίπεδα. Η γυάλινη οροφή θα επιτρέπει τον φυσικό φωτισμό σε εσωτερικους χώρους αλλά και την πρόσβαση του κοινού στην υπάρχουσα πλατεία. Το κτιριολογικό πρόγραμμα προβλέπει την δημιουργία ενός μουσείου με εκθέματα πολιτισμού των Μάγια και των Αζτέκων στους πρώτους 10 ορόφους, 20 επίπεδα με μαγαζιά και διαμερίσματα προς κατοίκιση ενώ οι τελευταίοι 35 όροφοι προορίζονται για διαφημιστική χρήση και για γραφεία. Το γκρί των κατασκευαστικών υλικών φαίνεται να σπάει εγκάρσια με πινελιές πρασίνου βοηθώντας τον επισκέπτη να προσαρμοστεί. Ένα γιγαντιαίο αίθριο κυριαρχεί ως άξονας του κτηρίου με τις διάφορες χρήσεις και λειτουργίες να το περιβάλλουν.
      Πηγή εικόνας: BNKR website Ο Esteban Suarez, συνιδρυτής της BNKR Arquitectura εξηγεί:
      «Υπάρχει πολύ λίγος χώρος για καινούρια κτήρια στην πόλη του New Mexico και ο νόμος λέει πως δεν μπορούμε να υπερβούμε τους 8 ορόφους, συνεπώς ο μόνος δρόμος είναι προς τα κάτω. Αυτός είναι ένας τρόπος να συντηρήσουμε το περιβάλλον κτηρίων της περιοχής και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε νέους χώρους εμπορίου και διαμονής.»
      Οι υπόσκαφες κατασκευές έχουν αναμφισβήτητα σημαντικά προτερήματα σε θέματα βιοκλιματικού σχεδιασμού σε σχέση με τις συμβατικές οποιασδήποτε κλίμακας. Η θερμική διαχείριση που προσφέρει το υπέδαφος ως περιβάλλον ύπαρξης θα βοηθούσε πολύ στην ενεργειακή απόδοση μιας τέτοιας περίπτωσης κτηρίου. Η μελέτη αναφέρει πως θα ήταν πιθανή η παραγωγή ενέργειας μέσω τουρμπίνας που θα συνέλλεγε ενέργεια από νερό υπεδαφικώς. Ωστόσο οι πιο σκεπτικιστές προβληματίζονται στην ποσότητα της ενέργειας που θα δαπανηθεί κατά την διαδικασία παραγωγής του.
      Πηγή εικόνας: BNKR website Η υπόσκαφη αρχιτεκτονική υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο υπόγειος ουρανοξύστης είναι η εξελιγμένη μορφή μελέτης ενός τέτοιου είδους αρχιτεκτονικής. Η Μαλακοπή της Καππαδοκίας και η υπόγεια πόλη Νάουρς δεσπόζουν στη λίστα με τα ιστορικά υπεδαφικά αρχιτεκτονήματα. Σκοπός τέτοιων κατασκευών εκείνους τους αιώνες δεν ήταν άλλος από την προστασία από εχθρικές επιδρομές αλλά και από τον καιρό. Οι όροι διαβίωσης έχουν πλέον αλλάξει, όμως ο άνθρωπος δεν απορρίπτει το υπέδαφος ως καμβά δημιουργίας αλλά τον προτιμά. Αν σκεφτεί κανείς μέγα-κατασκευές όπως τα μετρό, οι υπόγειες αποθήκες τεραστίου μεγέθους αλλά και παραδείγματα προτάσεων όπως ο παραπάνω «ουρανοξύστης» καταλαβαίνει πως το μέλλον ίσως δεν βρίσκεται ψηλά, εκεί που κοιτάμε στοχαζόμενοι, αλλά χαμηλά, εκεί που ήδη πατάμε.
      Περισσότερα...

        0

    3. webTV

      Φράγμα Θησαυρού: Το μεγαλύτερο λιθόρριπτο φράγμα της Ελλάδας και των Βαλκανίων

      Engineer

      Στα ορεινά της Δράμας, εκεί που η φύση έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στον επισκέπτη τις αυθεντικότερες εικόνες ενός ισχυρά παρθένου χαρακτήρα, η παρέμβαση του ανθρώπου, ίσως και για μια από τις ελάχιστες φορές της, έχει καταφέρει να συνυπάρξει ορμονικά με αυτήν και να εντυπωσιάσει με το αποτέλεσμα το οποίο έχει δημιουργήσει.
      Ξεκινώντας από το Παρανέστι και οδεύοντας βορειοδυτικά, ακολουθώντας την αντίθετη πορεία της ροής του ποταμού Νέστου, σε μια από τις προσφορότερες οδικές προσβάσεις, ο επισκέπτης θα συναντήσει δύο μοναδικά φράγματα, όπου το καθένα από αυτά κατέχει και από μια πρωτιά.
      Το πρώτο από τα δύο, το επονομαζόμενο “Φράγμα της Πλατανόβρυσης” αποτελεί το πρώτο φράγμα από κυλινδρούμενο σκυρόδεμα για την παρασκευή του οποίου χρησιμοποιήθηκε ως βασικό υλικό η ιπτάμενη τέφρα των θερμοηλεκτρικών σταθμών της Πτολεμαΐδας, επιτυγχάνοντας έτσι μεγάλα οικονομικά οφέλη στη ΔΕΗ και σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη στο φυσικό τοπίο της περιοχής, ενώ η πρωτοποριακή αυτή κατασκευή, συγκρατεί στην τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε μια ποσότητα νερού της τάξης των 90.000.000 κυβικών μέτρων.
      Περί τα 7,5 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή (12 οδικά χιλιόμετρα) βορειοδυτικά, το δεύτερο φράγμα, αυτό του Θησαυρού, κλέβει την παράσταση με τη δική του πρωτιά, όντας το μεγαλύτερο λιθόρριπτο φράγμα των Βαλκανίων και ένα από τα ψηλότερα γεωφράγματα της Ευρώπης.
      Πρόκειται για ένα ψηλό χωμάτινο φράγμα ύψους 175 μέτρων με αδιαπέραστο αργιλικό πυρήνα, το οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1997. Η παλιά-ώριμη κοιλάδα του Νέστου, μέσα στην οποία ο ποταμός έχει “εγκιβωτιστεί” και έχει διανοίξει μια νέα βαθύτερη και απότομη κοιλάδα, αποτέλεσε την προσφορότερη λύση για την κατασκευή του φράγματος. Η τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε εισχωρεί σε αυτές τις κοιλάδες του ποταμού, ανάντη του φράγματος, έως τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, συγκρατώντας μία ποσότητα νερού της τάξης των 700.000.000 κυβικών μέτρων. Το βάθος της λίμνης φτάνει τα 147 μέτρα στη λεκάνη του φράγματος και έχει έκταση 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
      Στη λεκάνη του φράγματος και σε υψόμετρο από 310 ως 330 μέτρα, βρίσκεται ο πύργος υδροληψίας μέσω του οποίου το νερό οδηγείται στον υπόγειο ΥΗΣ Θησαυρού και εξέρχεται στη διώρυγα φυγής στην κοίτη του Νέστου, κατάντη αυτού, σε υψόμετρο 220 μέτρα, καταλήγοντας στο φράγμα της Πλατανόβρυσης.
      Τα δύο αυτά φράγματα συμπληρώνουν το ένα το άλλο, όπου πέρα από τη δυνατότητα επανάχρησης των υδάτων που απελευθερώνονται από το φράγμα Θησαυρού, υπάρχει και η ταυτόχρονη δυνατότητα άντλησης του νερού από την τεχνητή λίμνη της Πλατανόβρυσης. Αυτό βέβαια φέρει σαν αποτέλεσμα ένα παράδοξο φαινόμενο, όπου η θερμοκρασία της επιφάνειας του νερού της λίμνης της Πλατανόβρυσης σε περιόδους του έτους (Θέρος) να έχει τις ψυχρότερες θερμοκρασίες (6.7°C), μιας και οι εισροές γίνονται από ένα ενδιάμεσο βάθος του ανάντη ταμιευτήρα του Θησαυρού και οι εκροές επίσης από ένα ενδιάμεσο βάθος από την Πλατανόβρυση, όπως αναφέρει το travel inspiration.
      Η κατάσταση αυτή βαθμιαία ίσως επηρεάσει το μικροκλίμα της παραλίμνιας ζώνης στην δελταϊκή πεδιάδα, όμως μια νέα κατασκευή και λειτουργία κατάντη της Πλατανόβρυσης αναμένεται να εξομαλύνει τα προβλήματα αυτά.
      Ότι και να συμβεί όμως, το αποτέλεσμα της κατασκευής των δύο αυτών φραγμάτων, αποτελεί από μόνο του ένα υπέροχο θέαμα το οποίο πλαισιώνεται από τη μαγεία της φύσης. Και σαν η παλέτα των εποχών διαφοροποιεί τα χρώματα αυτά, οι εντυπωσιακές εικόνες που αποτυπώνονται στο βλέμμα του επισκέπτη, αν μη τι άλλο, μένουν πραγματικά αξέχαστες.
      Περισσότερα...

        1

    4. webTV

      Φράγμα Μαραθώνα: Το έργο που άλλαξε την καθημερινότητα σε 900 εργαζομένους και τις εργασιακές σχέσεις

      Engineer

      Κορωνίδα των καινοτομιών, είναι ο οικισμός που δημιουργήθηκε για να στεγαστούν 900 από τους 3.000 ανθρώπους, που συνολικά εργάστηκαν για να κατασκευάσουν το Φράγμα του Μαραθώνα
      Ένας αγαπημένος προορισμός για μονοήμερη εξόρμηση των Αθηναίων είναι ο Μαραθώνας. Η περιοχή έχει πολλά να διηγηθεί: Από την ιστορία της Λίμνης και τη δημιουργία του εμβληματικού Φράγματος, μέχρι τις καινοτομίες που εισήγαγε στην Ελλάδα, λίγα χρόνια μετά το πέρας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
      Κορωνίδα των καινοτομιών, είναι ο οικισμός που δημιουργήθηκε για να στεγαστούν 900 από τους 3.000 ανθρώπους, που συνολικά εργάστηκαν για να κατασκευάσουν το Φράγμα του Μαραθώνα, ένα έργο που άλλαξε τα δεδομένα της υδροδότησης στην πρωτεύουσα, αναβαθμίζοντας της ζωές των κατοίκων της.
      Ο οικισμός δημιουργήθηκε το 1926, μία εποχή δύσκολη, λίγα μόλις χρόνια μετά το πέρας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρ’ όλα αυτά οι συνθήκες διαβίωσης ήταν τόσο σύγχρονες για την εποχή, που οι εργαζόμενοι το αποκαλούσαν «Μικρό Παρίσι», αν και η πλειονότητα εξ’ αυτών, δεν είχε περάσει ούτε τα σύνορα του νομού, πόσο μάλλον της χώρας.

      Καταλύματα του οικισμού στο Μαραθώνα , 1927. Στο βάθος απεικονίζεται το νοσοκομείο του οικισμού. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ
      Φως, νερό κι άλλες παροχές
      Πώς ήταν δομημένος όμως ο οικισμός και ποιες παροχές προσέφερε στους εργαζόμενους; Η ΕΥΔΑΠ διαθέτει ένα πλούσιο Ιστορικό Αρχείο, απ’ όπου βγαίνουν στο «φως» ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
      Το 1929 που ολοκληρώθηκε, ο οικισμός είχε ήδη εξασφαλίσει την ηλεκτροδότηση και την αυτόνομη ύδρευση, με λουτρό, όταν την ίδια περίοδο στην Αττική δεν υπήρχε τρεχούμενο νερό, κάτι που ολοκληρώθηκε το 1933.  Προηγουμένως, τον Ιούνιο του 1927, η Ούλεν, έθεσε σε λειτουργία έναν ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό στο Καστρί.  Έτσι, ήταν δυνατόν να υλοποιηθούν οι απαραίτητες εργασίες στο Φράγμα και δόθηκε ηλεκτροδότηση στον οικισμό, ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς ο εξηλεκτρισμός της χώρας ολοκληρώθηκε το 1975.

      Μηχανικός και εργάτης του έργου φωτογραφίζονται στο μεγάλο μεταλλικό δακτύλιο που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της Σήραγγας του Μπογιατίου, 1928 . Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ
      Όσοι διέμεναν στον οικισμό, απολάμβαναν πολλά μικρά και μεγάλα προνόμια, που διευκόλυνε την καθημερινότητά τους. Στο παντοπωλείο για παράδειγμα το φαγητό σερβιριζόταν σε πορσελάνινα πιάτα, και τα ποτά σε κανάτες και ποτήρια εμαγιέ!.

      Το μαγειρείο στο Μαραθώνα. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ

      Στάδιο κατασκευής Φράγματος Μαραθώνα, 1927. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ
      Αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ΄50,  λειτούργησε ακόμα και σχολείο στον οικισμό του Μαραθώνα, αλλά και φούρνος, πλυσταριό και καφενές …ο καφενές της κυρίας Χρύσας, ένας χώρος καθημερινής συνάθροισης και συνάμα, χώρος για τις εορταστικές εκδηλώσεις των σκληρά εργαζομένων, που ένοιωθαν την ανάγκη για κοινωνικοποίηση και χαλάρωση.
      Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκε και η λέσχη, ένας χώρος συγκέντρωσης που σερβίρονταν καφές και αναψυκτικά, όπου τα παιδιά μαζεύονταν για να παίξουν επιτραπέζια το απόγευμα. Σήμερα, είναι χώρος υποδοχής και εκδηλώσεων.

      Πανοραμική άποψη του οικισμού του Μαραθώνα, 1927. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ
      Τη ζωή στον οικισμό φωτίζει το Ιστορικό Αρχείο της ΕΥΔΑΠ, η οποία στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2021 και με τη βοήθεια της τεχνολογίας δημιούργησε την ψηφιακή – ακουστική ξενάγηση «Φράγμα Μαραθώνα: Η ζωή στον οικισμό».  Μέσα από το εμπλουτισμένο και από προφορικές μαρτυρίες Ιστορικό Αρχείο της ΕΥΔΑΠ και σε συνεργασία με την Clio Muse Tours, σχεδιάστηκε μία διαδρομή 17 σημείων, με τη δυνατότητα και της 360ο εικονικής περιήγησης, απ’ όπου αναδεικνύονται ιστορίες από τη ζωή στον οικισμό του Μαραθώνα.
      Περισσότερα...

        0

    5. webTV

      Φράγμα Πηνειού: Το κολοσσιαίο έργο που αντέγραψε τον πέμπτο άθλο του Ηρακλή

      Engineer

      Η Λίμνη Πηνειού είναι τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε έπειτα από κατασκευή φράγματος στον ποταμό Πηνειό
      Το φράγμα Πηνειού η Καραμανλή είναι το μεγαλύτερο φράγμα της Ελλάδας και ένα από τα μεγαλύτερα αν όχι το μεγαλύτερο φράγμα της Ευρώπης.

      Η Λίμνη Πηνειού είναι τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε έπειτα από κατασκευή φράγματος στον ποταμό Πηνειό. Βρίσκεται στο νομό Ηλείας. Η έκτασή της είναι 19,895 τ.χλμ και είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Πελοποννήσου. Το φράγμα άρχισε να κατασκευάζεται τον Σεπτέμβριο του 1961 επί θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή και το έργο παραδόθηκε το 1968. Πηγή έμπνευσης για την σύλληψη αυτής της ιδέας και την υλοποίηση αυτού του κολοσσιαίου έργου στάθηκε ένας από τους μύθους του Ηρακλή και πιο συγκεκριμένα ο μύθος με τους στάβλους του Αυγεία.
      Σύμφωνα με τον μύθο "Η 'Κόπρος του Αυγείου" ήταν η κοπριά που είχε συγκεντρωθεί στους τεράστιους στάβλους του βασιλιά της Ήλιδος Αυγεία με τα 3.000 βόδια, οι οποίοι δεν είχαν καθαρισθεί επί πολλά χρόνια. Το καθάρισμα αυτών των στάβλων από όλη την κοπριά μέσα σε μία μόνο ημέρα ήταν ο πέμπτος άθλος του Ηρακλή και για να καταφέρει κάτι τέτοιο ο Ηρακλής χρειάστηκε να παρακάμψει τον Πηνειό ποταμό και να τον περάσει μέσα από τους στάβλους του Βασιλιά της Αρχαίας Ήλιδας που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το σημερινό σημείο όπου έχει κατασκευαστεί το φράγμα.

      Με τον εμπλουτισμό του φράγματος με νερό εγκαταλείφθηκε το χωριό Ξενιές, που βρισκόταν στον πυθμένα της υπό δημιουργίας λίμνης, αλλά και οι οικισμοί Παλαιοχώρα, Αγία Άννα και Σούλι

      Βρίσκεται πάνω από την Αρχαία Ήλιδα, 20χλμ. περίπου από την ακτή κοντά στο χωριό Κέντρο. Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά εγγειοβελτιωτικά έργα του Νομού Ηλείας. Το νερό χρησιμοποιείται για την άρδευση των πεδινών εκτάσεων κατά μήκος του άξονα Λάππα – Αμαλιάδα - Καρδαμά, ενώ είχε εκπονηθεί ειδική περιβαλλοντική μελέτη με στόχο την αξιοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της περιοχής, που περιβάλλει τη λίμνη του φράγματος Πηνειού.

      Παρόλα αυτά και ενώ έχουν περάσει 60 χρόνια από την δημιουργία του φράγματος η τεχνητή λίμνη Πηνειού, το φράγμα του Πηνειού καθώς και η ευρύτερη περιοχή συμπεριλαμβανομένου και την Αρχαία Ήλιδα στερούνται παραμικρής προβολής και κυριολεκτικά παρακμάζουν ενώ οι εγκαταστάσεις του φράγματος είναι έρμαιο σε λεηλασίες και βανδαλισμούς.
      Δείτε το βίντεο από drone:
       
      Περισσότερα...

        0

    6. webTV

      Φυτώριο του Δήμου Αθηναίων: Πρωτοποριακή μέθοδος κυκλικής οικονομίας sewer mining για άρδευση

      Engineer

      Το πιλοτικό πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων για την επαναχρησιμοποίηση νερού από λύματα του δικτύου αποχέτευσης για την άρδευση πρασίνου Φυτώριο του Δήμου Αθηναίων αναδείχθηκε ως το «Success story» του Ευρωπαϊκού Προγράμματος H2020 NextGen: Towards a Next Generation of Water Systems and Services for the Circular Economy.
      Το εν λόγω πρόγραμμα υποστηρίζει τεχνολογικές λύσεις κυκλικής οικονομίας νερού σε 10 ευρωπαϊκές πόλεις, στοχεύοντας στην αξιοποίηση και την ανάδειξη καινοτόμων, ευέλικτων και προσαρμόσιμων λύσεων για την επίτευξη περιβαλλοντικού, κοινωνικού και οικονομικού οφέλους.
      Τη λύση sewer mining (SM) που αξιοποίησε ο Δήμος Αθηναίων έχει αναπτύξει η ερευνητική ομάδα του κ. Μακρόπουλου στο ΕΜΠ μαζί με την ΕΥΔΑΠ, το Δήμο Αθηναίων, την εταιρεία Chemitec και την έχει εφαρμόσει, στο πλαίσιο του NextGen, μαζί με την εταιρεία BIOPOLUS, στο Φυτώριο της Διεύθυνσης Πρασίνου και Αστικής Πανίδας, στο Γουδή.
      Τι είναι η sewer mining

      Πρόκειται για τεχνολογία που επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση νερού μέσω της «εξόρυξης» λυμάτων απευθείας από το δίκτυο αποχέτευσης, την τοπική επεξεργασία σε φορητή μονάδα και την παραγωγή νερού υψηλής ποιότητας κατάλληλου για άρδευση πρασίνου, εμπλουτισμό υπόγειων υδάτων και άλλες χρήσεις (μη πόσιμου) νερού μιας πόλης.
      Αυτή ακριβώς είναι και η καινοτομία της εν λόγω τεχνολογίας, σύμφωνα με τον κ. Μακρόπουλο: «Η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης του νερού σε οποιοδήποτε σημείο μιας πόλης, χρησιμοποιώντας το ήδη υπάρχον αποχετευτικό δίκτυο, χωρίς μεταφορά νερού από μακρινούς βιολογικούς καθαρισμούς προς το κέντρο της πόλης – κάτι που θα χρειαζόταν τεράστιες επενδύσεις σε υποδομές και ενέργεια».
      Η  διάταξη του έργου που παρουσιάστηκε στην τελική εκδήλωση Ευρωπαϊκού Προγράμματος H2020 NextGen στην Αθήνα αποτελείται:
      από ένα μικρό αντλιοστάσιο με δύο αντλίες, οι οποίες λειτουργούν εναλλάξ και εξάγουν λύματα από αγωγό της αποχέτευσης που διέρχεται κάτω από το Φυτώριο σε βάθος περίπου 4 μέτρων. Τα ακατέργαστα λύματα μεταφέρονται σε μια σειρά δεξαμενών όπου γίνεται η επεξεργασία με τεχνολογία μεμβρανών MBR, πρόσθετη βιολογική επεξεργασία και απολύμανση με ακτινοβολία UV. Η συγκεκριμένη διάταξη έχει μικρό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, καθώς χωράει σε ένα και παράλληλα μειώνει την πίεση στις υφιστάμενες εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων. Η δυναμικότητα της μονάδας είναι στα 25 m3 νερού ημερησίως, καλύπτοντας εν μέρει τις ανάγκες του Φυτωρίου. Αξιοποιείται επίσης η λάσπη που παράγεται από τη μονάδα εξόρυξης λυμάτων, η οποία αναμιγνύεται με κλαδέματα που προέρχονται από τους χώρους πρασίνου της Αθήνας, και τα οποία βρίσκονται στον ίδιο χώρο, και εισάγεται σε μονάδα ταχείας κομποστοποίησης. Λόγω των ειδικών συνθηκών θερμοκρασίας, αερισμού και περιστροφής του μείγματος, η παραγωγή του κομπόστ πραγματοποιείται σε σύντομο χρόνο, περί τις 15 ημέρες. Το λίπασμα διατίθεται επιτόπου στο Φυτώριο και φτάνει τα 100 kg /εβδομάδα. Τέλος, με σύστημα αντλιών και εναλλάκτη θερμότητας, γίνεται και ανάκτησης θερμικής ενέργειας (120 kWh ημερησίως) από τους αγωγούς λυμάτων, προκειμένου να επιταχυνθεί περεταίρω η διεργασία παραγωγής λιπάσματος. Θετική επίδραση στα φυτά
      Κάθε βδομάδα διενεργείται δειγματοληπτικός έλεγχος από την ΕΥΔΑΠ προκειμένου να παρακολουθείται η ποιότητα του νερού που χρησιμοποιείται για άρδευση. Σύμφωνα με τα στοιχεία των αναλύσεων της ΕΥΔΑΠ τον πρώτο 1,5 χρόνο λειτουργίας της μονάδας, το παραγόμενο νερό πληροί όλα τα εθνικά και διεθνή κριτήρια για απεριόριστη άρδευση και αστική χρήση, καθώς παρατηρείται πλήρης εξάλειψη του οργανικού φορτίου και της περιεκτικότητας σε παθογόνες ουσίες. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητας του νερού σε θρεπτικά συστατικά, έχει καταγραφεί πολύ θετική επίδραση στα φυτά και τη βιοποικιλότητα του τοπικού οικοσυστήματος, γεγονός που αποτυπώνεται και στο σχετικό βίντεο.
      Η εξόρυξη λυμάτων, ως σύστημα ανάκτησης νερού αποτελεί μια λύση κυκλικής οικονομίας, η οποία επιτρέπει σε μεσογειακές πόλεις σαν την Αθήνα να αυξήσουν σημαντικά τους αρδευόμενους χώρους αστικού πρασίνου και ως εκ τούτου να μειώσουν τις επιπτώσεις από τα κύματα καύσωνα, ενισχύοντας την ανθεκτικότητα των πόλεων σε κλιματικές πιέσεις.
      Περισσότερα...

        1

    7. webTV

      Φωτορεαλιστική απεικόνιση της Σιδηροδρομικής Σήραγγας Σεπολίων

      Engineer

      Η ΕΡΓΟΣΕ παρουσίασε στις 21 Νοεμβρίου 2018 ως φωτορεαλιστική απεικόνιση το έργο «Κατασκευή τετραπλού σιδηροδρομικού διαδρόμου στο τμήμα Έξοδος Σ.Σ. Αθηνών (Σ.Σ.Α.) – Τρεις Γέφυρες, με υπογειοποίηση στην περιοχή Σεπολίων».
      Παρουσία του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, κ.Θάνου Βούρδα, επί των ημερών του οποίου προετοιμάστηκε η δημοπράτηση του έργου, και των κ.κ. Χρήστου Δουκάκη και Χρήστου Διονέλη, Προέδρου Δ.Σ. και Διευθύνοντα Συμβούλου αντίστοιχα, η ΕΡΓΟΣΕ παρουσίασε το έργο της υπογειοποίησης των Σεπολίων, το οποίο θα αλλάξει την όψη της περιοχής.
      Ο κ.Θάνος Βούρδας επισήμανε «Το έργο γίνεται επιτέλους πραγματικότητα, αφού διασφαλίσαμε τη χρηματοδότησή του, το έργο ξεκινά».
      Παράλληλα τόνισε ότι «είναι ένα δύσκολο κατασκευαστικά έργο, που γίνεται σε γραμμή, η οποία λειτουργεί και βρίσκεται στον αστικό ιστό και επίσης λόγω του γεγονότος ότι γειτνιάζει με τη γραμμή του Μετρό και αγωγούς της ΕΥΔΑΠ». Όταν ολοκληρωθεί το έργο, η χωρητικότητα του δικτύου θα αυξηθεί σημαντικά.
      Επίσης ανήγγειλε τη δημοπράτηση της Β΄ φάσης του σταθμού Αθήνας, που θα ολοκληρώσει τα έργα στην περιοχή.
      Από την πλευρά του ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ, κ.Χρήστος Διονέλης, σημείωσε πως το έργο της Σιδηροδρομικής Σήραγγας Σεπολίων θα αλλάξει ριζικά την περιοχή που σήμερα χαρακτηρίζεται ως υποβαθμισμένη. Δίνοντας μερικά στοιχεία για τον διαγωνισμό τόνισε πως ήταν ένας ηλεκτρονικός διαγωνισμός που ολοκληρώθηκε σε κάτι περισσότερο από 10 μήνες, καθώς η δημοπράτηση πραγματοποιήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017 και η σύμβαση υπεγράφη στις 15 Νοεμβρίου 2018. Το αρχικό κόστος ήταν 122εκατ. ευρώ (ποσό χωρίς ΦΠΑ) και η ανάδοχος κοινοπραξία ΙΝΤΡΑΚΑΤ – ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑ έδωσε έκπτωση 45,6%. «Πιστεύω ότι το έργο θα τελειώσει στην ώρα του, δηλαδή σε περίπου 52 μήνες από σήμερα», κατέληξε ο κ.Χρήστος Διονέλης.
      Τα στοιχεία του έργου
      Το έργο είναι ιδιαίτερα απαιτητικό τεχνικά, καθώς το μέγιστο βάθος της σήραγγας θα είναι στα 19 μέτρα κάτω από το έδαφος, η σήραγγα θα ξεκινά από την οδό Σεπολίων και θα καταλήγει στην οδό Σιώκου με ενδιάμεση την οδό Αγίου Μελετίου. Έχει προβλεφθεί ειδική αντιστήριξη στο τμήμα που συναντά τη γραμμή 2 του Μετρό στο τμήμα Σεπόλια – Αττική. Οι διαφραγματικοί τοίχοι θα έχουν πάχος 5,7 εκατοστά.
      Η σήραγγα θα περιλαμβάνει 4 γραμμές και κατά τη διάρκεια της κατασκευής η υφιστάμενη διπλή γραμμή θα περιοριστεί σε μονή, προκειμένου να κατασκευαστεί το ανατολικό μέρος της σήραγγας, το οποίο θα παραδοθεί σε κυκλοφορία σε περίπου 2 χρόνια από σήμερα. Η επίγεια γραμμή θα καταργηθεί και θα ξεκινήσει η κατασκευή του δυτικού τμήματος της σήραγγας, το οποίο θα αποδοθεί σε εμπορική λειτουργία στο πρώτο τρίμηνο του 2023.
      Δείτε την παρουσίαση του έργου: https://www.ergose.gr/wp-content/uploads/2018/11/PPT_SEPOL_2507_NOV_18.pptx
      Περισσότερα...

        0

    8. webTV

      Χρηματοδότηση από Κινέζικο fund για την υποθαλάσσια σιδηροδρομική σήραγγα Ταλίν-Ελσίνκι

      Engineer

      Κινεζική εταιρεία ανέλαβε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή της μεγαλύτερης υποθαλάσσιας σιδηροδρομικής σήραγγας στον κόσμο μήκους 100 χιλιομέτρων, που θα συνδέσει τις πρωτεύουσες της Φιλανδίας και της Εσθονίας, Ελσίνκι και Ταλίν.
      Το έργο θα κοστίσει 15 δισ. ευρώ και τη χρηματοδότησή της θα αναλάβει η εταιρεία Touchstone Capital Partners της Κίνας, που θα καλύψει το συνολικό κόστος του έργου, ανακοίνωσε η εταιρεία που έχει εκπονήσει το σχέδιο της σήραγγας Finest Bay Area Development.
      Η σήραγγα μεταξύ Ελσίνκι και Ταλίν θα έχει μήκος περισσότερα από 100 χιλιόμετρα και θα συνοδευτεί από την κατασκευή τουλάχιστον ενός τεχνητού νησιού.
      Οι κυβερνήσεις της Φινλανδίας και της Εσθονίας δήλωσαν ότι θα ζητήσουν και τη χρηματοδότηση του έργου και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που θα μπορούσε να μειώσει το ποσό της ιδιωτικής χρηματοδότησης που απαιτείται.
      Η χρηματοδότηση της Touchstone θα γίνει στην Finest Bay Area Development σε δόσεις, καθώς το έργο εξελίσσεται, ενώ οι οικονομικές λεπτομέρειες της σύμβασης θα αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης κατά τους επόμενους έξι μήνες.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
      Δείτε την ιστοσελίδα του project: https://finestbayarea.online/

       
       
       
      Περισσότερα...

        0

    9. webTV

      Χρονιά των διασυνδέσεων το 2020 για τον ΑΔΜΗΕ

      Engineer

      Ο ΑΔΜΗΕ σε νέο βίντεο που δημοσίευσε πρόσφατα στο YouTube αναφέρει πως το 2020 υπήρξε η χρονιά των διασυνδέσεων σε στεριά και θάλασσα, καθώς τα έργα του συνεχίστηκαν με γοργούς ρυθμούς παρά την πανδημική κρίση.
      Όσον αφορά τις διασυνδέσεις των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα το 2020 υπήρξε μία χρονιά σταθμός καθώς ολοκληρώθηκε η Β’ και η Γ’ Φάση της ηλεκτρικής διασύνδεσης των Κυκλάδων και προχώρησε η διασύνδεση της Εύβοιας με τη Σιάθο, καθώς στις 10 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε η πόντιση του καλωδίου που συνδέει τη Σκιάθο με το Μαντούβιο-Ευβοίας.
      Το γεγονός-ορόσημο της χρονιάς για τον ΑΔΜΗΕ ήταν βέβαια η ηλέκτριση του πρώτου καλωδίου για τη “μικρή” διασύνδεση Κρήτης-Πελοποννήσου”, ξεκίνησαν οι εργασίες για τη “μεγάλη διασύνδεση” Κρήτης-Αττικής με την εκκίνηση των πρώτων εργοταξίων και την παραγωγή των καλωδίων.
      Όσον αφορά το ηπειρωτικό δίκτυο, προωθήθηκε σε μεγάλο βαθμό ο Δυτικός Διάδρομος ενώ ο Ανατολικός Διάδρομος προχωρά με χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2021.
      Δείτε το σχετικό βίντεο:
      Περισσότερα...

        0

    10. webTV

      Ψηφιακή αναβίωση της Αρχαίας Ολυμπίας, με τη συνεργασία του Υπουργείου Πολιτισμού και της Microsoft

      Engineer

      Ψηφιακή αναβίωση της Αρχαίας Ολυμπίας, με τη συνεργασία του Υπουργείου Πολιτισμού και της Microsoft.
       
      Περισσότερα...

        0

    11. webTV

      Ψηφιακό Αρχείο Ελληνίδων Αρχιτεκτόνων 1923-1981

      Engineer

      Eβδομήντα έξι Ελληνίδες αρχιτέκτονες (αυτο)βιογραφούνται με τη δύναμη και την αμεσότητα της προσωπικής μαρτυρίας.
      Μια πρωτοβουλία της Επιστημονικής Επιτροπής του Εργαστηρίου “Διαδρομές της Αρχιτεκτονικής από την εποχή του Μοντερνισμού μέχρι σήμερα στην Αττική” που οργανώνει το Τμήμα Αττικής του ΣΑΔΑΣ (το Τμήμα Αττικής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών), στο πλαίσιο των εργασιών του 5ου (2020-21) Εργαστηρίου με στόχο την ανάδειξη του έργου των γυναικών αρχιτεκτόνων στην Ελλάδα. Το όλο εγχείρημα έτυχε θετικής αξιολόγησης και έχει τεθεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την αρωγή του οποίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη φάση του.
      http://attikipedia.sadas-pea.gr/wp-content/uploads/2021/11/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF-1.jpg
      Με το εγχείρημα αυτό έρχεται στο φως η μέχρι σήμερα άγνωστη συμβολή των γυναικών συναδέλφων στον πολεοδομικό και περιφερειακό σχεδιασμό, στα κοινωνικά προγράμματα ανοικοδόμησης, στα δημόσια και τα ιδιωτικά κτίρια και σε πολλούς άλλους τομείς του δομημένου χώρου, αλλά και η εντεινόμενη παρουσία τους στην επιστημονική έρευνα, τη διδασκαλία, την ιστοριογραφία και τη θεωρία της αρχιτεκτονικής. Τεκμηριώνεται, με άλλα λόγια, η συμβολή των γυναικών αρχιτεκτόνων τόσο στη μεταπολεμική αρχιτεκτονική παραγωγή όσο και στην παιδεία, στον εκσυγχρονισμό της αρχιτεκτονικής σκέψης και τέλος στη συμμετοχή τους στο ελεύθερο επάγγελμα, με συνήθως αφανή αλλά καθοριστικό τρόπο.
      Η επιλογή της χρονολογίας 1923 δεν είναι τυχαία, καθώς τότε αποφοίτησε η πρώτη Ελληνίδα αρχιτέκτων και πρώτη μηχανικός του ΕΜΠ. Από το 1923 έως το 1949, δηλαδή στη διάρκεια 26 χρόνων, αποφοίτησαν μόνο 26 γυναίκες αρχιτέκτονες, μέχρι και το 1955 αποφοιτούν περίπου 40, μέχρι και το 1960 αποφοιτούν 52, μέχρι και το 1965 πάνω από 170. Μετά το 1965 έρχεται η έκρηξη. Σήμερα έχουμε εκατοντάδες σπουδάστριες  στις Αρχιτεκτονικές Σχολές των Πολυτεχνείων της χώρας και των αντίστοιχων σχολών του εξωτερικού.
      Στόχος του Αρχείου δεν είναι μόνο η καταγραφή του άγνωστου έργου των Ελληνίδων αρχιτεκτόνων, αλλά και η ανάδειξη της προσωπικότητάς τους, ο αγώνας τους να συνδυάσουν πολλαπλούς ρόλους ως σύζυγοι και μητέρες, ο υψηλού επιπέδου επαγγελματισμός τους και, σε αρκετές περιπτώσεις, η συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες.
      Το Αρχείο είναι δυναμικό καθώς διαρκώς θα συμπληρώνεται και θα εμπλουτίζεται. Με νέα στοιχεία στις υπάρχουσες αναρτήσεις, με καινούργιες αναρτήσεις για συναδέλφισσες που δεν έχουν ακόμα περιληφθεί και εφόσον το επιθυμούν, καθώς και με τη συμπερίληψη γυναικών αρχιτεκτόνων των νεότερων γενιών. Πρόθεση είναι το Αρχείο να παραμείνει ανοιχτό, στη διάθεση των ερευνητών, των φοιτητών Αρχιτεκτονικής, των αρχιτεκτόνων στην Ελλάδα και διεθνώς, καθώς και κάθε ενδιαφερόμενου.
      Το Αρχείο συγκροτήθηκε χάρη στην εθελοντική εργασία αρκετών μελών της επιστημονικής επιτροπής του Τμήματος Αττικής του ΣΑΔΑΣ. Η διαδικασία συγκρότησής του ξεκίνησε τον Μάιο του 2020 και συνεχίζεται. Η πρόσκληση για συμπερίληψη στο Αρχείο έχει σταλεί σε περισσότερες από 200 απόφοιτες της περιόδου 1923-1981 και μέχρι στιγμής έχουν ανταποκριθεί 80 γυναίκες αρχιτέκτονες, είτε οι ίδιες είτε οι απόγονοι-κληρονόμοι τους. Όπου ήταν δυνατό, τα κείμενα συνοδεύονται από φωτογραφικό υλικό του έργου τους, καθώς και από προσωπικές και οικογενειακές φωτογραφίες των βιογραφούμενων.
      Για την πρόσβαση στο ψηφιακό αρχείο πατήσετε στον ακόλουθο σύνδεσμο: Ψηφιακό Αρχείο Ελληνίδων Αρχιτεκτόνων 1923-1981
      Περισσότερα...

        0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.