tettris

Σε χώρο με οικοδομική άδεια επιφάνειας περίπου 8τμ (αν έχει σημασία) δεν κατασκευάστηκαν τα υποστυλώματα και οι δοκοί της στατικής μελέτης (αντί αυτών φέρουσα τοιχοποιία από οπτόπλινθους και πρέκι άλλων διαστάσεων). Φαίνεται η διαφοροποίηση λόγω αποκόλλησης του σοβά. Πώς θα το ρυθμίζατε; Πώς θα επηρέαζε τον στατικό έλεγχο της υπαγωγής;

Καταλαβαίνει κανείς ότι "κοινή γραμμή" δεν θα προκύψει. Ωστόσο θα ήθελα να ρωτήσω για το παραπάνω: Τί σημαίνει ακριβώς; Καθορισμένο ανεκτό είναι η επιφάνεια που αντιστοιχεί στα χιλιοστά; Εντέλει πώς σχετίζεται με τις υπαγωγές; Π.χ. έστω κάνουμε ξεχωριστές δηλώσεις για τις Ο.Ι. και μία για τους Κ/χ χώρους και συγκεκριμένα στην περίπτωση που έχουν μετρήσει όλα στον συντελεστή δόμησης κατά την άδεια. - Αν έχουμε αύξηση επιφάνειας Ο.Ι. εις βάρους των Κ/χ, τότε Α) ρύθμιση της Ο.Ι με Υ.Δ.; και Β) στη ρύθμιση των Κ/χ τίποτα για την απομείωση ή κάτι άλλο; - Αν έχουμε μείωση της επιφάνειας της Ο.Ι. προς όφελος των Κ/χ, τότε Α)τίποτα για την Ο.Ι. στη ρύθμισή της ή κάτι άλλο; και Β) Υ.Δ. στη ρύθμιση των Κ/χ ή κάτι άλλο;

Η αμφιβολία δεν είναι αν το 112 αναφέρεται στο άρθρο 21 του ν.1337 ως βέβαιη προϋπόθεση, αλλά η σαφήνεια χάνεται με τον ενεστώτα "ευρίσκονται" και τη διατύπωση γενικότερα που χρησιμοποιεί το 112. Επειδή θα μπορούσε σίγουρα να σημαίνει 1) "ευρίσκονται σε οικισμό που το 1983 χαρακτηρίστηκε ως στάσιμος", αλλά κάλλιστα και ως 2) "ευρίσκονται σε οικισμό που χαρακτηρίστηκε ως στάσιμος το 1983 και εξακολουθεί και σήμερα να είναι στάσιμος. Και προσωπικά της 1ης άποψης είμαι, αλλά έτσι όπως γράφτηκε δημιουργεί διαφορετικές ερμηνείες. Και στη 2η ερμηνεία υπάρχει αρκετή λογική. Λογική και αξιοκρατία τις οποίες δεν ψάχνω φυσικά παντού, αφού έτσι και αλλιώς δεν υπάρχουν (βλέπε προϋπόθεση της απόστασης από θάλασσα, ενώ, όπως σωστά έχει ειπωθεί, θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιηθεί η τιμή ζώνης). Σίγουρα δεν μπορεί να πιάνει όλες τις πιθανές περιπτώσεις ο νόμος και μάλιστα δίκαια, αλλά τουλάχιστον να νιώθουμε μια σχετική ασφάλεια όταν τον εφαρμόζουμε, γνωρίζοντας που βασιζόμαστε. Όπως πάντα σε ευχαριστώ θερμά για τον σχολιασμό σου! ΥΓ: Γέλασα με την καρδιά μου όταν συνάντησα και διάβασα τη ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ σου!

@Pavlos33 αν θέλεις, μπορείς να διευκρινήσεις πώς προκύπτει η γνώμη αυτή; Υπάρχει νομικό έρεισμα (αναφορά σε νομοθεσία, συνδυαστική λογική, κάτι άλλο) ή απλά έχεις καθιερώσει αυτή την άποψη λόγω ελλιπούς σαφήνειας του άρθρου; Παρόμοια πώς τεκμηριώνεις την άποψή σου για τα προ 1983. Έχεις γράψει και στο παρελθόν ότι δεν γνωρίζεις αν απλά εξαιρούνται της τακτοποίησης ή οριστικά της κατεδάφισης. Εκ του ασφαλούς λοιπόν καταλήγεις στο ότι είναι καλύτερα να τακτοποιηθούν ή έχεις συναντήσει κάποιο κώλυμα σε μετέπειτα ενέργειες επί ακινήτου;

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Πάντως βλέπω ότι η τάση (έστω και αν δεν πρόκειται για έκδοση άδειας, αλλά για υφιστάμενα) είναι ότι το λεκτικό από το Α81. παρ.2 ,υπογραμμίζω το "συνολικά", όταν πρόκειται για ΟΙ το αγνοούμε, ως ασαφές -φαντάζομαι- και ακολουθούμε τη λογική του Α42, παρ 10 περί ενημέρωσης.

Τώρα είναι πιο κατανοητό! Εμβόλιμη ερώτηση (προς όλους) που ωστόσο μου δημιουργήθηκε: Αν ο διαχωριστικός τοίχος με την Υ2 είχε παραμείνει όπως στην άδεια και άρα θα είχαμε αύξηση επιφάνειας της Υ1, τότε η <2% αύξηση των διαστάσεων του κτιρίου θα παρείχε κατ' επέκταση και βεβαίωση νομιμότητας στην Υ1 ή όχι επειδή τότε θα συγκρίναμε τη διάσταση της οριζόντιας με το 2%; Δηλ συγκεκριμένα: (1,35 + 0,2 (πάχος εξ. τοιχου) + 0,05 (πάχος μεσοτοιχίας με Υ2))* 1,02 = 1,63 < 1,60 + 0,20 (όσο περίπου η μετατόπιση που ανέφερες, αν ήταν προσαύξηση διάστασης) = 1,80.

Απορία: Πώς γίνεται αυτό; Από το σχήμα που παραθέτεις δεν προκύπτει το "ακριβώς". Έχουν μετατοπιστεί και οι εσωτερικοί τοίχοι; Εκτός αν εννοείς ότι από τραπέζιο περίγραμμα στην άδεια η Υ1 έχει ορθογωνικό σήμερα με σταθερό πλάτος 1.35μ.

Με συγχωρείτε που bumpάρω, αλλά κάποια άποψη για τα παραπάνω ερωτήματα; Έστω κυρίως για το 1ο, δηλ: Το ότι τα πριν του 1983 δεν χρίζουν υπαγωγή ισοδυναμεί με νομίμως υφιστάμενο; Συνάντησε ποτέ συνάδελφος κάποιο πρόβλημα σε μεταγενέστερη διαδικασία επί του κτιρίου, ώστε έστω και αν δεν απαιτείται υπαγωγή να ήταν καλύτερα να είχε γίνει;

Ευχαριστούμε Ιάσονα! Καταλαβαίνω πως η απόφαση της συνέλευσης θα πρέπει να περιλαμβάνει τις υπογραφές όλων των συνιδιοκτητών σε ιδιοκτησίες που ανήκουν σε περισσότερους το ενός, εκτός ίσως αν ο τίτλος τους ορίζει κάτι πιο συγκεκριμένο.

Πέρασα από όλες τις σελίδες του νήματος και γενικά έχουν συζητηθεί όλα τα θέματα που με απασχολούν, αλλά θεωρώ πως χρειάζεται μια ανακεφαλαίωση και ιεραρχία ως προς κάποιες λεπτομέρειες του θέματος των στάσιμων οικισμών. Αυτό θα προσπαθήσω και παρακαλώ συμπληρώστε. Αρχικό δεδομένο: Οικόπεδο σε οικισμό, ο οποίος αναφέρεται στην ΥΑ του ΦΕΚ 292 Δ' / 12-07-1983 (Αρ. Γ.35468/1417, "Καθορισμός στάσιμων οικισμών), η οποία συμπληρώνει το άρθρο 21 του Ν.1337/1983 (ΦΕΚ 33 Α' / 14-03-1983. Επιπλέον τηρούνται οι αποστάσεις που θέτει το Α112 του 4495/17. Ως προς τα κτίσματα: Όσα προϋφίστανται της 31-01-1983 και ανεξάρτητα χρήσης σίγουρα εξαιρούνται της κατεδάφισης (και της υπαγωγής σε νόμο αυθαιρέτων), βάσει του άρθρου 21 του Ν.1337/1983, ενώ βάσει της παραγράφου 2δ του Α82 του 4495/17 επιτρέπεται η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε αυτά. Όσα αυθαίρετα δημιουργήθηκαν μετά την 31-01-1982 (και πριν το 2011) σε κτίρια με αποκλειστική χρήση κατοικίας δικαιούνται την εφαρμογή του άρθρου 112 του 4495/2017. Ερωτήσεις: Το ότι τα προ 1983 εξαιρούνται της υπαγωγής θεωρούνται και νομίμως υφιστάμενα; Νομίζω, ναι, βάσει της παρ. 1δ του Α23 του ΝΟΚ και όχι της 2δ του Α82 του 4495 η οποία επιτρέπει τη μεταβίβαση. Ίσως είναι ένα και το αυτό, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο. Αν τα προ 1983 θεωρούνται νομίμως υφιστάμενα, σημαίνει δηλαδή πως δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα σε οποιαδήποτε μελλοντική ενέργεια επί αυτών (Εξοικονομώ, άδειες, κλπ) και άρα δεν χρειάζεται να πούμε ότι θα ήταν καλύτερα για κάποιον λόγο να τακτοποιηθούν, σωστά; Αρκεί να τεκμηριώνεται η παλαιότητα. Συνάντησε ωστόσο συνάδελφος κάπου πρόβλημα; Αν δεν υπάρχει κατάλληλη Α/Φ (σε κτηματολόγιο, ΓΥΣ, Google), η ύπαρξη οικοδομικής άδειας προγενέστερης του 1983 και η ημερομηνία κατασκευής που δηλώνεται στο Ε9 αρκούν σαν στοιχεία για τεκμηρίωση παλαιότητας; Επιβάλλεται να αναζητηθεί Α/Φ από ιδιωτική εταιρεία; Αν τα προ 1982 θεωρούνται ως νομίμως υφιστάμενα, οι επιφάνειές τους δεν επηρεάζουν άρα τους υπολογισμούς των μετά του 1983 αυθαιρέτων κατά την υπαγωγή στον 4495, σωστά; Η διατύπωση στο Α21 του 1337/1983 "Μπορεί να εξαιρεθούν από την υποβολή δηλώσεων κατά το άρθρο 15 του νόμου αυτού" σημαίνει απλά ότι μπορεί να εξαιρεθεί αν ο οικισμός αναφερθεί στο ΦΕΚ 292 Δ που ακολούθησε, όχι ότι προϋποθέτει κάποια αίτηση ή άλλη ενέργεια από τον ιδιοκτήτη, σωστά; (δικαιολογητικά φυσικά όπου χρειαστούν αποτελούν η τεκμηρίωση της θέσης και παλαιότητας) Έχουμε καταλήξει ότι η οριοθέτηση του οικισμού μετά το 1983 δεν αναιρεί την εφαρμογή των διατάξεων του Α112 του 4495 για τα μετά το 1983 αυθαίρετα. Υπάρχει ωστόσο περίπτωση που να το κάνει; (προφανώς δεν ρωτώ σε ό,τι αφορά τις αποστάσεις που θέτει το άρθρο, αλλά κάτι που άλλαξε στο πολεοδομικό καθεστώς του οικισμού, πχ κατάργηση στασιμότητας) ΥΓ: Αγαπητέ @venezia δες λίγο πάλι την ανάρτησή σου στην προηγούμενη σελίδα σε συνδυασμό με την ερώτηση μου με αριθμό 1. Για να μη δημιουργείται σύγχυση, εκτός ότι εννοείς το άρθρο 82, η σωστή αναφορά είναι της παραγράφου δ, όχι της γ, καθώς αυτή αναφέρεται σε άλλη περίπτωση και όχι στους στάσιμους. Επίσης όπως γράφω πιο πάνω, θεωρώ ότι από μόνη της η δ δεν αρκεί, αλλά πρέπει να τη δούμε σε συνδυασμό με τον ΝΟΚ (άρθρο 23).

Δυστυχώς για τις επεμβάσεις στα κοινόχρηστα/κοινόκτητα τμήματα (δεν θυμάμαι αν διαφοροποιείται κάτι που να ισχύει και σήμερα ειδικά για θερμοπρόσοψη) καταλαβαίνω χρειάζεται το 100% των ιδιοκτητών. Ουσιαστικά πάντως ανάμεσα στα άλλα ρωτάω και αυτό, αν δηλ. γνωρίζουν οι συνάδελφοι σε περίπτωση συνέλευσης με σκοπό τη συναίνεση, αν η απουσία μετράει σαν λευκή ψήφος και το αποτέλεσμα κρίνεται από τους παρευρισκόμενους. Όπως ανάλογα με άλλα θέματα της πολυκατοικίας. Αμφιβάλλω πάντως... Θα μπορούσε σήμερα θεωρητικά να είναι κατά τι πιο εύκολο αφού εντοπιστούν οι ιδιοκτήτες και να τους ζητηθεί να δημιουργήσουν ηλεκτρονικά μια υπεύθυνη δήλωση αν συναινούν ή όχι και να τη στείλουν. Αυτό είναι το σωστό, αλλά από την άλλη θα ήταν από όλες τις απόψεις θετικότερο να τους συμβουλέψουμε για το ποιες δυνατότητες έχουν.

Ευχαριστώ πάνω από όλα για την πάντα άμεση ανταπόκριση. Εντάξει, δεκτό για την κατηγορία 3 και άσχετα πώς δηλώνεται στα αυθαίρετα λόγω του μεγέθους, άλλο θέμα είναι η τροποποίηση ΣΟΙ. Πάντως μπορεί να υπάρχει <2% απόκλιση εμβαδού, αλλά >2% στις διαστάσεις (συνδυαστικά αυξομειώσεις διαστάσεων). Η τροποποίηση θα απαιτηθεί; Ή δεν τον νοιάζει τον συμβ/φο ποιες είναι οι αυθαιρεσίες, αλλά συγκρίνει μόνο επιφάνεια στη σύσταση με τρέχουσα, για να καταλήξει αν θα κάνει τροποποίηση; Συγνώμη που παρεμβάλλω επιπλέον ερωτήματα (και πιθανόν κουράζω), αλλά επειδή έχεις εμπειρία γι'αυτό και η αυξημένη επιθυμία να ρωτήσω. Αυτό το 2% πώς το ελέγχουμε στα αυθαίρετα και ειδικά στις ιδιοκτησίες/διαμερίσματα; Κατάλαβα ότι συνάδελφοι παίρνουν ως αρχή τη διάταξη σχετικά με την ενημέρωση φακέλου, δηλαδή: <2% διάσταση και max 20εκ. Στα αυθαίρετα ωστόσο γράφει το εξής: οι αποκλίσεις των διαστάσεων του κτιρίου (...) έως δύο τοις εκατό (2%) συνολικά από τις αναγραφόμενες στο διάγραμμα κάλυψης/δόμησης της οικοδομικής άδειας/άδειας δόμησης, Τί να εννοεί με το "συνολικά"; Επίσης στην ενημέρωση φακέλου προφανώς αναφέρεται στις εξωτερικές διαστάσεις κτιρίου, όπως αναγράφονται στο ΔΚ. Σε μια παλιά άδεια (μπορεί να μην υπάρχει ΔΚ) που εξετάζουμε για αυθαίρετα μπορεί να μην αναγράφονται καν κάποιες διαστάσεις και κυρίως αυτές που αφορούν τα όρια με τους κοινόχρηστους χώρους (κλιμακοστάσια). Μόνο γραφικά μπορούμε να συγκρίνουμε. Πόσο λοιπόν αυστηροί πρέπει να είμαστε με το 2% διάσταση προς διάσταση, ώστε να πούμε δεν υπάρχει απόκλιση; Είναι εντελώς στην κρίση μας; Πώς σχετίζεται η δουλειά του συμβ/φου με το αν θα κρίνουμε ότι υπάρχει ΔΔ, λόγω διάστασης >2%;

Καλημέρα, εκτός θέματος: άρα @jbosdas αυτό με την τροπ/ση απαντά σε ένα μικρής πιθανότητας ενδεχόμενο που είχα στο μυαλό μου, όταν αντί για ΔΔ ενταχθεί στην Κατ3 μια μεταβολή εμβαδού, αν αποφεύγεται η τροπ/ση σύστασης. Γενικότερα διάβασα ότι οι συμβ/φοι είχαν ζητήσει τη δυνατότητα μεταβίβασης ιδιοκτησίας με καταγραφή της τρέχουσας καταμέτρησης αν η απόκλιση είναι μικρότερη του 2%, χωρίς τροποποίηση. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάτι νεότερο, αλλά δεδομένης της έλλειψης σαφούς οδηγίας κάποιοι ζητούσαν ο μηχανικός να αναφέρει την επιφάνεια της άδειας όταν είναι <2%, buffer που ωστόσο, όπως έχει γράψει και ο dimitrisGM, υπάρχει ακόμα και στο Ε9 και άρα δεν θα έπρεπε να ζορίζονται. Και κάτι επιπλέον: αν η απόκλιση στις περιμετρικές διαστάσεις του περιγράμματος είναι >2%, αλλά η επιφάνεια <2%, ο μηχανικός δηλώνει αναγκαστικά ΔΔ, αλλά ο συμβ/φος αποφεύγει την τροποποίηση;

@avgoustΔύσκολη ερώτηση και δεν ξέρω τί θα ήταν λογικό. Πάντως η εγκύκλιος (με όποια αξία έχει) συμπληρώνει: Στην περίπτωση ββ) εκτός από τον έλεγχο του ποσοστού υπέρβασης της άδειας, ελέγχεται παράλληλα και η επιφάνεια του αυθαιρέτου με βάση τη χρήση του, καθώς και η συνολική επιφάνεια αυθαιρέτων κατασκευών σε όλο το κτίριο η οποία σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 1000 τ.μ. Ειδικά για τις κατοικίες, η υπέρβαση ανά ιδιοκτησία δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 250 τ.μ. Σε περίπτωση που υπάρχουν περισσότερα του ενός κτίρια στο οικόπεδο, τα ανωτέρω μεγέθη ελέγχονται στο σύνολο της πραγματοποιούμενης δόμησης του ακινήτου. Για το πορτοκαλί (αρχικά εννοεί την παράγραφο δβ', απλά η αρίθμηση με δ' είναι μεταγενέστερη της εγκυκλίου), αν και προφανώς αυτός που το έγραψε είχε στο μυαλό του κτίριο με πολλές ιδιοκτησίες, πάντως δεν το προσδιορίζει. Επομένως, έτσι όπως είναι γραμμένο, το ερμηνεύω ως εξής: Σε ένα κτίριο (ή -γιατί όχι- σε ένα ακίνητο με πολλά κτίρια) που μπορεί να έχει διάφορες χρήσεις το ταβάνι για Κ4 είναι τα 1000τμ. Από αυτά όσοι αυθαίρετοι χώροι έχουν χρήση κατοικίας δεν μπορούν να ξεπερνούν τα 250τμ. Δηλ. δεν λαμβάνεται η μικτή χρήση, αλλά ανά χρήση γίνεται ο έλεγχος. Παράδειγμα: Έστω οικόπεδο με επιτρεπόμενη δόμηση 715τμ με χρήση κατοικία και 2143τμ δόμηση με χρήση καταστήματα. Σε ένα κτίριο όπου τα αυθαίρετα είναι 250τμ κατοικία (αυτό είναι το 35% για χρήση κατοικίας) και 751τμ χρήση καταστημάτων (αυτό είναι το 35% της επιτρεπόμενης χρήσης καταστημάτων του ακινήτου) πάει Κ5. Με 750τμ αυθαίρετα καταστήματα θα ήταν όμως Κ4. Εσύ έχεις αυτή την περίπτωση, με τη μόνη διαφορά ότι η χρήση μοιράζεται αντί σε ένα κτίριο σε δύο. Η διαφορά με το να υπήρχαν περισσότερες ιδιοκτησίες στο ίδιο ακίνητο είναι ότι η χρήση κατοικίας μπορεί να ξεπερνά τα 250τμ και να είναι (250τμ) x (ιδιοκτησίες), αρκεί να είναι <1000τμ συνολικά στο ακίνητο. Αυτό προσδιορίζει η μπλε πρόταση. Τέλος το πράσινο, απλά λέει το αυτονόητο δηλ ότι τα (μέγιστα) μεγέθη δεν πηγαίνουν ανά κτίριο, αλλά ανά οικόπεδο/γήπεδο. Βέβαια αυτό αν δεν αποτυπώνεις συνολικά το ακίνητο αλλά αναλαμβάνεις μία ιδιοκτησία, πώς θα το ξέρεις, είναι άλλο θέμα...

Ναι, ναι...👋 Διόρθωσα το παραπάνω.

Εμένα ακόμα δεν μου φαίνεται!😀 Πιο πολύ επένδυση (αρχιτεκτονική προεξοχή?) θα το έλεγα αφού δεν φτάνει μέχρι το δάπεδο και δεν δημιουργεί (κλειστό) χώρο. Διόρθωση: Μάλιστα! τώρα το "έπιασα". Με μπέρδευε η λευκή μπογιά σε σχέση με το δίπλα κτίριο... "Photoshopping" χωρίς photoshop.

Καλημέρα σε όλους! Κάπου εδώ, αν και είναι εκτός αντικειμένου μηχανικού, αν γνωρίζει κάποιος και θέλει να το μοιραστεί, αν υπάρχει κάποια (νόμιμη) διαδικασία που εξασφαλίζει τη συναίνεση. Για παράδειγμα: -Χρειάζεται πάντα ξεχωριστή συναίνεση από όλους τους συνιδιοκτήτες καθενός διαμερίσματος, με άλλα λόγια πρέπει να εντοπιστούν όλοι και να συναινέσουν, -Μπορεί να βοηθήσει μια γενική συνέλευση και αν ναι με ποιες προϋποθέσεις/διαδικασίες, -Εξαρτάται από τον κανονισμό και αν δεν αναφέρεται κάτι ή αν απαγορεύεται θα πρέπει αυτός να τροποποιηθεί; -Κάτι άλλο, πχ η μεσολάβηση διαχειριστή της οικοδομής; Ο λόγος που ρωτάω είναι επειδή είναι χρήσιμο να το αναφέρουμε (έστω σαν γενική οδηγία) στους πελάτες που τους ενδιαφέρει τέτοια επέμβαση, καθώς το πιθανότερο είναι να απευθυνθούν πρώτα σε εμάς, άσχετα αν θα μπορούσαν να ρωτήσουν δικηγόρο (ή συμβ/φο?) για να πάρουν αναλυτική απάντηση.

Πώς θα τα ρυθμίσω εννοείς μάλλον... Το διάγραμμα κάλυψης τι λέει, ως προς τον αδιαμόρφωτο χώρο; Η άδεια είναι προφανώς με ΓΟΚ 73. Έχεις βρει εκεί αναφορά ότι μετρούσε σε δόμηση ο εν λόγω χώρος;

Μήπως κάποιος συνάδελφος καταλαβαίνει την ερμηνεία του προσδιορισμού "συνολικά" στο παραπάνω εδάφιο;

@jbosdas και @dimitris GM, σωστά! Μου διέφυγε όταν μου ήρθε το ερώτημα. Άρα το παραμένον προβληματικό σημείο είναι πώς θα αντιμετωπιστούν οι περιπτώσεις παραβάσεων σε κοινόχρηστους χώρους, εφόσον κρίνεται ότι έρχονται σε αντίθεση με τις συνταγματικές αρχές, όπως σχετική αναφορά έθεσες σε άλλο νήμα Δημήτρη.

+1 @dimitris GM που εντοπίζεις και μας μεταφέρεις αυτές τις υποθέσεις. +1 και στον @ΙΑΣΟΝΑΣ που συχνά-πυκνά αναφέρει την αναγκαιότητα εξασφάλισης συναίνεσης για παραβάσεις σε κοινόχρηστους χώρους από το στάδιο της υπαγωγής. Πάντως και "το Τμήμα" του ΣΤΕ, σωστά μεν εφαρμόζει το σύνταγμα, αλλά (αναγκαστικά) παρουσιάζει τα πράγματα λίγο εξιδανικευμένα, ενώ η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη και σίγουρα επιζητά εφαρμόσιμες λύσεις, που έστω και αν τον 4495 -πέρα από το εισπρακτικό- δεν τον ενδιέφεραν, θα πρέπει να υπάρξουν. Δεν ξέρω σε ποια υπόθεση-έφεση αναφέρεται το ΣΤΕ, αλλά για παράδειγμα, υπάρχουν κατηγορίες και κατηγορίες παραβάσεων σε κοινόχρηστους. Γιατί άλλο είναι να έφτιαξε κάποιος μια αυθαίρετη αποθήκη στον ακάλυπτο ή το δώμα για ιδία χρήση και άλλο ένα διαμέρισμα να κατέλαβε 20εκ. από το κλιμακοστάσιο εκ κατασκευής και ακόλουθα η σύσταση να βασίστηκε στα αρχιτεκτονικά σχέδια (που από όσο έχω καταλάβει, για μικρές διαφοροποιήσεις ουδείς έμπαινε στον κόπο να ενημερώσει). Επίσης δεν ξέρω κατά πόσο λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι οι αυθαιρεσίες που υπάγονται στον 4495 είναι αρκετά παλιές, ώστε να απορεί κανείς γιατί δεν είχε επιδιωχθεί η απομάκρυνσή τους σε προηγούμενο χρόνο από τους θιγόμενους πολίτες. Και το χιουμοριστικό στοιχείο, προς το τέλος του κειμένου γράφει πως η επίλυση θα προκύψει με παραπομπή στην Ολομέλεια βάσει της παρ.5 του άρθρου 100 του συντάγματος. Δηλαδή με αναλυτικό προϋπολογισμό!

Προσωπικά πάντως δεν με έχεις "κάψει", τις ίδιες σκέψεις με εσένα τις έχω κάνει και εγώ πολλές φορές. Κάνε το πάντως έτσι όπως προτείνει ο Pavlos33, μέθοδος η οποία "προσκρούει" μόνο με τις διευκρινήσεις της εγκυκλίου, όπως προείπα, οπότε μάλλον είσαι κατοχυρωμένη από τον νόμο, και επίσης συμφωνώ πως παραβάσεις κατηγορίας 3 δεν προσμετρούνται στον υπολογισμό επιλογής κατηγορίας 4 ή 5 για τις υπόλοιπες. Κατά τ' άλλα δεν είμαι σίγουρος για την προσέγγισή του ως προς την αυτοτέλεια και δεν συμφωνώ κατ' ανάγκη. Εξήγησα με αρκετά επιχειρήματα το γιατί, υπάρχουν ακόμα περισσότερα, και επίσης αυτό που γράφεις και εσύ έχει βάση. Εξάλλου, και ειδικά στην επιλογή κατηγορίας, πιο πιθανόν είναι να σχετίζεται το αν μετράει ένας κλειστός χώρος (σημ: θα μπορούσε να το γράφει έτσι η δγ', "50τμ συνολικά σε κλειστούς χώρους", για να είναι ξεκάθαρη) στη δόμηση. Πολλά σημεία αυτό δείχνουν* και επίσης από το ΤΕΕ Πελοποννήσου το χρησιμοποιούν αρκετά σαν σκεπτικό: βλέπε πως υπολογίζουν τις σοφίτες στην κατηγορία. Και για να είμαι πιο σαφής το παρακάτω το θέτω ως αφορμή για σκέψη, επειδή σε αυτό το πνεύμα θα μπορούσε και αναλογικά στην επιλογή κατηγορίας να επιβαρύνει τους χώρους που είναι καθολικά ανεξάρτητοι (πχ υπόγεια που έγιναν κατοικίες, όπως είπες). Για να το κλείσουμε λοιπόν όπως λέει και ο Pavlos, πιστεύω δεν υπάρχει ξεκάθαρη ερμηνεία, αλλά ως συνήθως οι εκάστοτε προσεγγίσεις που χρησιμοποιεί κάθε συνάδελφος κατά την κρίση του και τις οποίες θα υποστηρίξει προφανώς και στις συζητήσεις που κάνουμε εδώ. * μόνο να σκεφτεί κανείς ότι η σύγκριση των ποσοστών γίνεται με την επιτρεπόμενη δόμηση του οικοπέδου, όχι με τους επιτρεπόμενους κλειστούς χώρους, αποκτά ήδη βαρύτητα το σκεπτικό.

Εκτός αν όπως πρότεινε πιο πριν ο Pavlos33, θεωρήσεις την αποθήκη στο δώμα ως κατηγορίας 3 (αντικρούεται το σκεπτικό από την εγκύκλιο βέβαια, αλλά ok), η γνώμη μου είναι ότι πιο σίγουρα μετράει στους υπολογισμούς κατηγορίας η αποθήκη στο δώμα (που μάλιστα καταλαβαίνω ότι είναι δίπλα στην απόληξη και όχι ενιαίος χώρος με αυτή), παρά το υπόγειο, για το οποίο προσωπικά θεωρώ ότι είναι αμφιλεγόμενο αν μετράει ή όχι και επαναλαμβάνω πως τελικά σημασία έχει τί ορίζει ο νομοθέτης ως αυτοτέλεια. Αν το κριτήριο είναι αποκλειστικά η πρόσβαση σε αυτή, τότε είναι "αυτοτελής". Θα μπορούσαμε βέβαια για τον λόγο αυτό να πούμε και ότι "έχει ανεξάρτητη είσοδο", "είναι αυτοτελής συγκεκριμένα ως προς την πρόσβαση" ή κάτι άλλο. Αλλά σε κτήριο χωρίς σύσταση υποθέτω αναμενόμενο είναι να είναι κατά τ' άλλα εξαρτημένη (υποτελής?) στο υπόλοιπο κτήριο, τουλάχιστον ως προς τη χρήση, την ηλεκτροδότηση (ένας μετρητής), και τελικά ως οντότητα αν μεταβιβαζόταν η ιδιοκτησία. Αλλά και το κτήριο εξαρτημένο από αυτή, αν ας πούμε είχε λεβητοστάσιο. Γενικότερα αρκετές διατάξεις του νόμου υποδεικνύουν ότι επιβαρύνει παραβάσεις ανάλογα με την δυνατότητα εκμετάλλευσης ενός χώρου (πχ. μειωτικοί συντελεστές υπέρβασης σε υπόγεια και σοφίτες, μη εφαρμογή συντελεστή σε χώρους κύριας χρήσης, όπως γεωργικές αποθήκες, κ.ά. διατάξεις που συνηγορούν). Τέλος, επειδή @Roukat το ανέφερες, στους μειωτικούς συντελεστές των υπερβάσεων, συγκεκριμένα γράφει ότι προϋπόθεση είναι να συνδέονται λειτουργικά με τον υπερκείμενο όροφο. Δεν το θεωρώ επίσης πολύ ξεκάθαρο για το αν το μόνο κριτήριο είναι η πρόσβαση ή αν γενικότερα η προϋπόθεση είναι να είναι βοηθητικός χώρος του υπερκείμενου, καθώς δεν καταλαβαίνω τη λογική σε ισόγεια αποθήκη ο συντελεστής υπέρβασης να είναι ο ίδιος (0,50) με υπόγεια αποθήκη, απλά επειδή η πρόσβαση στο τελευταίο γίνεται από την αυλή. Την κρίση λοιπόν της αυτοτέλειας ως προς την πρόσβαση τη βλέπω ως πιο συντηρητική μεν, όχι ως κατ' ανάγκη πιο ορθή δε.

To θέμα είναι πώς ορίζεται η "αυτοτέλεια" (και ειδικά στα αυθαίρετα). Τότε θα ήταν και μονοσήμαντη η διάταξη του νόμου.

Nα προσθέσω μια έμμεση απορία λόγω απειρίας στην από πάνω περίπτωση. Συμφωνώ με @jbosdas πως από τον νόμο επιτρέπεται τακτοποίηση και μονομερή τροπ/ση της σύστασης, υπό προϋποθέσεις πάντα. Και σε ένα πιο γενικό πλαίσιο θα ήθελα να γνωρίζω το εξής: Κατά την τροπ/ση της σύστασης γίνεται και ανακατανομή των δαπανών με κάποιον τρόπο; Ή τροποποιείται μόνο η επιφάνεια της οριζόντιας; Επειδή, σκέφτομαι ότι, εφόσον αλλάζει το μέγεθος των διαμερισμάτων, δεν θα έπρεπε να μεταβάλλονται και οι κατανομές των δαπανών; Μήπως εκεί κάπου έχουν και πρακτικό νόημα οι συναινέσεις που γράφει ο Ιάσονας (πέρα από το γεγονός ότι αυθαιρεσίες σε κοινόχρηστο παραμένουν εκτεθειμένες, άσχετα από την πολεοδομική τακτοποίησή τους);