Σε τρίωροφη οικοδομή που σύμφωνα με την Ο.Α. (του 1996) έπρεπε να κατασκευαστεί στα όρια του οικοπέδου δεξιά και αριστερά, τελικά το κτίριο από την μια πλευρά είναι στο όριο αλλά από την άλλη πλευρά απέχει 1 μέτρο, περίπου. Και ενώ το περίγραμμα κατά τα άλλα είναι όπως της αδείας, το εμβαδόν του κτιρίου είναι μικρότερο ( Το όριο 5% που προβλέπει το αρθρο 96 παρ. ιειε, δεν ισχύει ούτε για το εμβαδό ούτε για την γραμμική διάσταση ) και θεωρώ ότι στην περίπτωση το κτίριο δεν πληροί το όριο αποστάσεως Δ, (4,80 μέτρα) και είναι εντός Δ κατά 4,80-1=3,80 μέτρα.
Στο ακόλουθο νήμα
[ΑΡΘΡΟ 100 - Ν. 4495/17] Διατάξεις υπολογισμού ενιαίου ειδικού προστίμου –
Στην δημοσίευση της Ellena, στις 6 Φεβρουαρίου, για παρόμοιο θέμα με το δικό μου, οι συνάδελφοι karanus και Anton_civeng, διατύπωσαν δυο διαφορετικές απόψεις, η μία (του karanus) έλεγε ότι, για απόσταση x<Δ από το όριο, έχουμε παράβαση πλαγίων αποστάσεων για το τμήμα του κτιρίου που είναι εντός του τμήματος : Δ-x.
Η άλλη άποψη (του Anton_civeng ), έλεγε ότι η παραβίαση αποστάσεων από όρια, ΔΕΝ αφορά σε παραβάσεις κατασκευών κατά το έλασσον, επειδή
βάσει της αδείας δεν προβλεπόταν πλάγια απόσταση, άρα δεν μπορούμε να θεωρούμε παραβίαση αυτής που δεν προβλεπόταν.....
Αν αντιθέτως δεχθούμε την παράβαση αυτή ως παραβίαση Δ οδηγούμαστε σε άτοπα-αόριστα (κτλ κτλ)
Υπάρχει κάποια άποψη για τις δυο θέσεις των συναδέλφων;