Konstantinos IB

Η περίπτωση των "εσωτερικών" ηλεκτροβανών - δυστυχώς - δεν συμβαίνει μόνο στην πολυκατοικία του φίλου που άνοιξε το θέμα. Είναι μεγάλο το ποσοστό κτιρίων σε όλη την Ελλάδα που είναι έτσι. Ο Αντώνης του δίνει μια καλή λύση, να αποφύγει μια εν δυνάμει εκούσια κλοπή (ασφαλισμένο ντουλαπάκι). Για φαντάσου όμως σε μια πολυκατοικία να παρατηρήσει ο διαχειριστής ότι κάτι δεν πάει καλά με τις χρεώσεις των κοινοχρήστων και κάθε τόσο και λιγάκι να χτυπάει το κουδούνι ενός ιδιοκτήτη για να ελέγξει τη βάνα του. Για έλα στη θέση του ιδιοκτήτη, ο οποίος στο κάτω - κάτω μπορεί και να μη φταίει σε τίποτε. Το γεγονός ότι παρατηρείται σε πολλές πολυκατοικίες ανισοκατανομή χρεώσεων, δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι κάποιος κλέβει. Υπάρχουν χίλιοι δύο άλλοι λόγοι που μπορεί να συμβαίνει αυτό. Γι' αυτό λέω ότι η συντήρηση του συστήματος κεντρικής θέρμανσης μιας πολυκατοικίας δεν είναι μόνο ο καθαρισμός του καυστήρα όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Δυστυχώς σε πάρα πολλές πολυκατοικίες, λόγω ελλιπούς συντήρησης του συστήματος Κ.Θ. οι ένοικοι"αυτοκλέβονται" ακουσίως. Ας λύσουν πρώτα αυτά και βλέπουμε.

Ναι, πράγματι, είναι μια πολύ καλή και φθηνή λύση αυτή που προτείνεις και απαντάει στην αρχική ερώτηση, αλλά δυστυχώς υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που δημιουργούν ή μπορούν να δημιουργήσουν κλοπή ενέργειας. Παραδείγματα εκούσιας και ακούσιας κλοπής ενέργειας περιγράψαμε παραπάνω. Πρέπει λοιπόν οι παλαιές εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης να ελέγχονται κατά διαστήματα συνολικά. Μπορεί στην συγκεκριμένη πολυκατοικία, ο χρήστης του 5ου ορόφου να είναι καθόλα τίμιος, αλλά ο ιδιοκτήτης του 2ου ορόφου να έχει μεγαλώσει δύο σώματα και να μην τον έχει πάρει χαμπάρι κανείς και ο ιδιοκτήτης του 1ου να έχει ακατάλληλο κινητήρα ηλεκτροβάνας και να μην το ξέρει ούτε ο ίδιος. Γιατί λοιπόν να μην τα γνωρίζει αυτά ο ιδιώτης που ρωτάει;

Καλησπέρα και σε σένα κύριε συνάδελφε. Υπάρχουν πάρα πολλές πολυκατοικίες που λειτουργούν με κεντρική θέρμανση με ή χωρίς αυτονομίες και λόγω αυθαιρεσιών των ιδιοκτητών δεν ισχύουν οι αρχικές μελέτες κατανομής δαπανών. Επίσης υπάρχουν και πολυκατοικίες με σύστημα "ωρομέτρησης" που λόγω κακής συντήρησης του κεντρικού τμήματος και της καταγραφής των καταναλώσεων επιβαρύνονται περισσότερο κάποιοι ένοικοι προς όφελος άλλων. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείς την επίσκεψη μηχανικού στην πολυκατοικία για τον έλεγχο όλης της εγκατάστασης. Για παράδειγμα, όταν υπάρχει "ιδιωτική" ηλεκτροβάνα σε κοινόχρηστο σύστημα κεντρικής θέρμανσης όπως καλή ώρα, που θα ξέρω εγώ αν αυτός την έχει σκαλώσει στο 95% και κλέβει τους υπόλοιπους; Ή που θα ξέρω αν σκάλωσε μόνη της η ηλεκτροβάνα στο 98% λόγω αλάτων ή άλλων αιτιών και χρεωνόμαστε οι υπόλοιποι την "άγραφη" ποσότητα ενέργειας που καταναλώνει αυτός;

Η υπάρχουσα νομοθεσία (ΦΕΚ, Τ.Ο.Τ.Ε.Ε. κλπ) δεν αναφέρεται ρητά στο θέμα αυτό, θα μπορούσαμε όμως να πούμε ότι προκύπτει έμμεσα. Εκείνο που μπορείς να κάνεις στηριγμένος 100% στην υπάρχουσα νομοθεσία, αν κρίνεις ότι η δαπάνη για τη θέρμανση του διαμερίσματός σου είναι υπερβολική, είναι το να ζητήσεις σύνταξη μελέτης κατανομής δαπανών της πολυκατοικίας από μηχανικό και να απαιτήσεις κάθε χρόνο να ελέγχονται και να συντηρούνται όλες οι ηλεκτροβάνες αυτονομίας.

Δεν καταλαβαίνω ποιο πρόβλημα λύνεις, την όδευση του αγωγού γείωσης, ή την κατασκευή του ηλεκτροδίου; Γιατί τα προβλήματα που αναφέρονται από τους συναδέλφους αφορούν κυρίως την εύρεση τόπου και τρόπου κατασκευής γειωτή (ηλεκτροδίου) και όχι τη σύνδεσή του με το ρολόι ή τον πίνακα, ή το διπολικό καλώδιο της ΔΕΗ... Βέβαια η αρχική ερώτηση του νήματος είναι άλλη, αλλά μιας και φτάσαμε μέχρι εδώ να πούμε και κάτι επί πλέον για να καταλάβεις - καταλάβετε - τι ακριβώς συμβαίνει. Τα προβλήματα στις παλαιές πολυκατοικίες του 1950 και '60 είναι πολλά. Υπάρχουν πολυκατοικίες χωρίς υπόγεια, υπάρχουν συμβόλαια μεταξύ των αγοραστών για αποκλειστική ιδιωτική χρήση του ακάλυπτου ή της ταράτσας (που έχουν μάλιστα γίνει δωμάτια "τακτοποιημένα"), υπάρχουν 6 - 7 - 8 υδρομετρητές αραδιασμένοι στο πεζοδρόμιο της πρόσοψης και κάπου κάτω από αυτούς περνάει και η σύνδεση με την κεντρική αποχέτευση, υπάρχουν καλώδια τηλεφωνίας κάπου στο πεζοδρόμιο και δεν ξέρεις που, και...οι Δήμοι (εκτός δύο, ή τρεις σε όλο το λεκανοπέδιο) δεν έχουν σχέδια όδευσης των δικτύων. Δεν βρίσκεις λοιπόν εύκολα μέρος να τρυπήσεις με ασφάλεια και να μπήξεις πάσσαλο γείωσης ή να τοποθετήσεις οποιοδήποτε ηλεκτρόδιο γείωσης στο πεζοδρόμιο. Το μόνο που μπορεί να σου κάνει ένας Δήμος είναι να σου εκδώσει άδεια εκσκαφής πεζοδρομίου με απαίτηση, μετά το πέρας των εργασιών, να επαναφέρεις την επιφάνειά του στην αρχική της μορφή, τίποτε άλλο. Δεν μιλάμε για το υπέδαφος... Όλα αυτά λοιπόν ανεβάζουν το κόστος κατασκευής νέας γείωσης και ο κάθε φουκαράς ιδιοκτήτης - με το δίκιο του - σε βλέπει σαν ρουφήχτρα των τελευταίων του οικονομιών. Η έκδοση ΥΔΕ είναι ανεξάρτητη απ' όλα αυτά. Εκεί θα πεις την αλήθεια γιατί δεν σε παίρνει να καλύψεις καταστάσεις. Το τι θα κάνει από εκεί και μετά ο ιδιοκτήτης είναι θέμα δικό του. Υ.Γ. Και για να τελειώνουμε με τα "κοινά" ηλεκτρόδια, από όλη την πολυκατοικία θα χρειαστούν πιστοποιητικό ένας ή δύο ιδιοκτήτες. Οι υπόλοιποι θα πουν ότι δεν μας ενδιαφέρει εμάς το θέμα και έτσι τα έξοδα της γείωσης τα επωμίζεται ο καθένας ιδιωτικώς.

Δεν ξέρω πως το εννοείς αλλά σε καμία περίπτωση μη σου περάσει από το μυαλό ότι οι εγκαταστάσεις αυτές ήταν παράνομες για την εποχή τους. Η Αθήνα ηλεκτροδοτήθηκε πρώτη προπολεμικά και ανοικοδομήθηκε πρώτη μετά τον πόλεμο και είναι λογικό να παρουσιάζει διαφορές από όλες τις άλλες περιοχές της χώρας. Αν πας στην παλαιά νομοθεσία και στις νεώτερες τροποποιήσεις της θα δεις ότι η τοποθέτηση του γειωτή στον υδροσωλήνα της κατοικίας δεν απαγορεύεται. Φεύγω από την παράθεση και πάω στο αρχικό θέμα. Οι δύο απαραίτητες προϋποθέσεις από τη νομοθεσία της εποχής για να είναι νόμιμη η γείωση στο δίκτυο ύδρευσης σε περιοχές με σύστημα ΤΤ ήταν οι εξής: 1) Η συναίνεση της εταιρείας ύδρευσης 2) Η γείωση του κτιρίου, ή του διαμερίσματος στο δίκτυο ύδρευσης πριν τον υδρομετρητή στην πλευρά του δημοσίου δικτύου. Σε περίπτωση που αυτό δεν ήταν εφικτό και η σύνδεση γινόταν μετά τον υδρομετρητή, έπρεπε να υπάρχει γέφυρα μεταλλική που να εξασφαλίζει τη συνέχεια του αγωγού γείωσης από το κτίριο προς το κύριο δίκτυο πόλης. Και αυτό γιατί έπρεπε να παρέμενε η γείωση στον καταναλωτή, σε περίπτωση που αφαιρείτο ο υδρομετρητής. Άρα λοιπόν σήμερα που ο κάτοχος και διαχειριστής του δικτύου ύδρευσης δεν συναινεί (κατοχυρωμένος από νόμο) με την γείωση στο δίκτυό του, από τη στιγμή που κόβει τις γεφυρώσεις στους μετρητές (όπου τις βρει) και αντικαθιστά τους μεταλλικούς υδροσωλήνες με σωλήνες πολυαιθυλαινίου, δεν εννοείται ως γείωση η σύνδεση με το δίκτυο, ακόμη και αν αυτή συνεχίζει να υπάρχει. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να εννοηθεί ως γείωση το κομμάτι του υδροσωλήνα από τον υδρομετρητή μέχρι την κατανάλωση. Νομότυπα δλδ δεν έχουμε γείωση, άρα δεν υφίσταται και να την μετρήσουμε. Επομένως θα συμφωνήσω εδώ με τον @maneni ότι ένα ηλεκτρόδιο - πάσσαλος, όσο κακή γείωση και να έχει, είναι προτιμότερο από τη γείωση "φάντασμα" του δικτύου ύδρευσης. Το αν θα εκδοθεί ή όχι πιστοποιητικό και με ποιες προϋποθέσεις, είναι άλλο θέμα.

Μπράβο, είσαι ειλικρινής! Έτσι ακριβώς συμβαίνει. Ακόμη και τρίγωνο (με σωστές προδιαγραφές) να κατασκευάσεις είναι ζήτημα αν θα πέσεις κάτω από 7 Ω. Μερικοί μάλιστα για να τους βγει η μέτρηση το πλακώνουν στο πότισμα. Όμως...Το πρόβλημα με την γείωση στο δίκτυο της ύδρευσης, ειδικά μετά την δημοσιοποίηση της ΕΥΔΑΠ ότι στο εξής η αντικατάσταση των σωλήνων του δημοσίου δικτύου θα είναι από πολυαιθυλένιο και θα γίνεται χωρίς προειδοποίηση, είναι ότι σήμερα μπορεί να έχεις γείωση στο ακίνητο και να εκδώσεις πιστοποιητικό, αλλά μετά από ένα μήνα να μην έχεις τίποτε.

Την πήγες στην αντιπροσωπεία; Έχεις εγγύηση; Η πρώτη σου κίνηση είναι αυτή και όχι η ενοχοποίηση της εγκατάστασης. Αν η αντιπροσωπεία αρνηθεί αποζημίωση τότε το συζητάμε.

Πράγματι το 1984 δεν υπήρχε θεμελιακή γείωση με τη σημερινή της μορφή. Σε αρκετές κατασκευές όμως της περιόδου αυτής υπάρχει θεμελιακή γείωση με τη μορφή της απ' ευθείας σύνδεσης του αγωγού γείωσης στον οπλισμό της θεμελίωσης. Το κυρίαρχο θέμα σε μια παρόμοια εγκατάσταση είναι η εξασφάλιση της ηλεκτρικής συνέχειας των ράβδων του οπλισμού και μερικά άλλα. Η "περιμετρική γείωση" είναι μια μεταλλική ταινία που περιτρέχει το κτίριο εξωτερικά, εγκιβωτίζεται στο φυσικό έδαφος και είναι κατασκευαστικά ανεξάρτητη του οπλισμού.* Η διάμετρος Φ8 είναι η ελάχιστη επιτρεπόμενη σε ανάλογες γειώσεις. Πάντα όμως η διάμετρος του συνδετηρίου αγωγού γείωσης εξαρτάται από το ρεύμα το οποίο περιμένεις. * Με συγχωρείς για αυτές τις διευκρινήσεις, είναι πολύ γνωστά πράγματα, ειδικά στους ηλεκτρολόγους, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να μπλέξουμε στην ορολογία.

Αφού δεν έχεις ξανασχοληθεί με το θέμα τότε, αν σε πιέζει ο χρόνος δοκίμασε τη λύση να συμβουλευτείς μια από τις έμπειρες εταιρείες που υπάρχουν στην ελληνική αγορά και είναι πιο κοντά στα πρότυπα με αρκετές κατασκευές στο ενεργητικό τους. Δεν είναι κάτι το δύσκολο, αλλά "ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες". Αν δεν σε πιέζει ο χρόνος ξεκίνα με αυτά που γράφει ο συνάδελφος παραπάνω (+). Για τις ακίδες franklin (και κάθε μέθοδο του ΣΑΠ), δεν μπορούμε - πιστεύω - να γνωμοδοτήσουμε από εδώ, αλλά είναι γενικά αποδεκτές σε παρόμοιες εγκαταστάσεις.

Οι μεταλλικές κατασκευές που εισέρχονται από τον εξωτερικό χώρο στο εσωτερικό του κτιρίου, είτε υπάρχει ΣΑΠ είτε όχι, πρέπει να είναι γειωμένες σε ισοδυναμική μπάρα γείωσης. Επίσης πρέπει να είναι γειωμένες, αν δεν αποτελούν μέρη μια συνολικής θεμελιωμένης κατασκευής, όλες οι μόνιμες εξωτερικές μεταλλικές επιφάνειες που μπορεί να έρθει σε επαφή άνθρωπος. Το αν θα βάλεις ΣΑΠ ή όχι είναι άλλο θέμα.

Ούτε κι εγώ, φυσικά, μπορώ από εδώ να σου λύσω το πρόβλημα, απλώς θέλω να σου πω μερικά πράγματα σχετικά με τις μετρήσεις και τα όργανα. Κάθε όργανο στο εγχειρίδιο χρήσης του αναφέρει την περιοχή σφαλμάτων του, πχ. + -5% επί της αναγραφόμενης τιμής και 2 δεκαδικά ψηφία. Δεν μπορείς λοιπόν να κάνεις ηλεκτρολογικές μετρήσεις αν δεν υπολογίσεις το πιθανό σφάλμα μέτρησης. Επίσης παίζει μεγάλο ρόλο και η αξιοπιστία του οργάνου, η οποία επίσης έχει μεγάλη σχέση με το αποτέλεσμα. Αν μετράς λοιπόν με ένα σοβαρό επαγγελματικό όργανο και μπορείς να υπολογίσεις το σφάλμα του, η τάση των 220 και 225 V δεν είναι καθόλου άσχημη. Για να φτάσουν όμως στο σημείο να τρεμοπαίζουν τα φώτα, σίγουρα είσαι πολύ χαμηλότερα από την περιοχή των 220 V, ή στην εγκατάσταση, ή στο δίκτυο. Για να ξέρεις τώρα ποιο από τα δύο φταίει, πρέπει να μετρήσεις τάση την ώρα που παρουσιάζεται το πρόβλημα στον ηλεκτρολογικό πίνακα του σπιτιού. Στο σημείο όμως αυτό πρέπει να παρεμβαίνει επαγγελματίας ηλεκτρολόγος, που να φέρει ο ίδιος την ευθύνη για τον εαυτό του και για τον πελάτη του.

Πριν 5 χρόνια στα πατρογονικά του πατέρα μου μια ομάδα 5 ανθρώπων που είχαν μείνει άνεργοι από την κρίση ξεκίνησαν την ενασχόλησή τους με την ανακύκλωση. Σήμερα έχουν επεκτείνει την επιχείρησή τους και ζουν πάρα πολύ καλά. Έχουν πάρει στην εταιρεία τους κι άλλους 10. Τους είχε δείξει και η ΕΤ1. Ο κλάδος είναι ραγδαία αναπτυσσόμενος και δεν θα κορεστεί εύκολα. Μάλιστα θα έλεγα, σε όποιον ασχολείται επιχειρηματικά σ' αυτόν, να προσπαθήσει να πατεντάρει και νέες μεθόδους ανακύκλωσης, αποδοτικότερες και ποιοτικότερες. Επίσης, θα έλεγα ότι ο συγκεκριμένος κλάδος πρέπει να τροφοδοτήσει και κάποια εγχώρια ερευνητικά προγράμματα.

Πάντα πιστεύαμε στην ανταπόκριση του ελληνικού κοινού στην ανακύκλωση και επιτέλους εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια δικαίωσης. Θέλουμε βέβαια ακόμη δουλειά αλλά πιστεύω ότι "ο κύβος ερρίφθη". Ο μέσος Έλληνας πολίτης έχει θέληση για καθαρό περιβάλλον εδώ και πολλά χρόνια. Όταν υπάρχει ατμομηχανή (ΕΕΑΑ και συνεργαζόμενες επιχειρήσεις) τα βαγόνια θα ακολουθήσουν, θέλουν δε θέλουν.

Για μένα προσωπικά, επειδή παρακολουθώ από κοντά τη συγκεκριμένη εξέλιξη, όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, είναι μακριά νυχτωμένοι. Ένα πράγμα θα πω μόνο. Ότι ακόμη δεν υπάρχει νέα μελέτη επίλυσης του προβλήματος και όλοι βασίζονται σε μια παλαιότερη μελέτη που ουδεμία σχέση έχει με τη σημερινή κατάσταση. Η προτεινόμενη μελέτη από την Περιφέρεια είναι η συνένωση των δύο ρεμάτων Σούρες και Αγίας Αικατερίνης και η υπογειοποίηση του νέου ρέματος...που ακόμη δεν έχουν αποφασίσει τη διατομή του. Επίσης πρέπει να εισακουστούν απόψεις στελεχών, που προτείνουν συμπληρωματικές αλλά α-πα-ραί-τη-τες λύσεις, παράλληλα με τη διάνοιξη των ρεμάτων. Σαφώς και η Δήμαρχος Μάνδρας έχει σοβαρές ευθύνες για την πλημμύρα, αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ δεν ευθύνεται για την καταστροφή...η μείωση του πλάτους οδοστρώματος "από το σουβλατζίδικο του Αργυρίου, μέχρι την πλατεία Ειρήνης"... Απλώς κοιμούνται όλοι (και ο Δήμος και η Περιφέρεια και το ΥΠΕΚΑ) με τα τσαρούχια!

Μισό λεπτό φίλε, υπάρχει και αντίλογος. "Εμείς από την πλευρά μας, ως αρχή,...τζουμ, ταραταζούμ...μπιρλικικί..." "Δυστυχώς όμως...κάποια συμφέροντα...μπουρουμπουμπούμ...κουρουκουκούμ" Και τελειώνοντας: "...Εγώ λέω: Αφήστε με να γκρεμίσω" .............Ποιος το 'πε; Το κουίζ της ημέρας.

Πολύ συνηθισμένη εφαρμογή. Τι ακριβώς θέλεις;

Ι) Ναι. Αφού η μάζα του όλου συστήματος είναι μικρότερη άρα μικραίνει και η αδράνειά του. ΙΙ) Καμία ενδοδαπέδια δεν λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο. ΚΑΜΙΑ. Εικοσιτέσσερις ώρες το 24ωρο λειτουργούν μόνο τα συστήματα ελέγχου της. Αλίμονο αν δεν έκλεινε ο λέβητας, ή η αντλία θερμότητας όταν χρειαζόταν. ΙΙΙ) Αν οι μονώσεις σου είναι καλές συμφέρει ακόμη η αντλία θερμότητας.

Όχι. Ο ανιχνευτής ΝΗ3 πηγαίνει ψηλά σε αντίθεση με τον ανιχνευτή LPG. Το τελικό ύψος τοποθέτησης καθώς και τη θέση του αισθητήρα θα την αποφασίσεις εσύ. Όλα (;;) τα εγχειρίδια χρήσης πολυζωνικών πινάκων ανίχνευσης αερίων, αναφέρουν λεπτομερείς οδηγίες συνδεσμολογίας και ρύθμισης αισθητήρων. Η συνδεσμολογία είναι εύκολη, ορίζεις το όνομα του ανιχνευτή, το είδος της ανίχνευσης αερίου (CO, NH3, LPG κλπ), τα όρια συναγερμού (ppm) κλπ. Προφανώς τροφοδοτείς τον πίνακα με ξεχωριστή ασφάλεια από τον ηλεκτρικό πίνακα. Αν κολλήσεις κάπου, στείλε το manual του αισθητήρα και γράψε το συγκεκριμένο πρόβλημα που έχεις.

Αυτό πρέπει - αν θέλει - να μας το διευκρινίσει ο συνάδελφος που άνοιξε το νήμα και ζητάει βοήθεια (!) Συνήθως οι ανιχνευτές Αμμωνίας, που συνδέονται με αναλογικό πίνακα ανίχνευσης αερίων, ανιχνεύουν Άνυδρη Αμμωνία (ΝΗ3). Η άνυδρη Αμμωνία σε αέρια μορφή και θερμοκρασία αέρα δωματίου είναι ελαφρύτερη από τον αέρα - χαρακτηρίζεται ως πτητική ουσία - αλλά η τοποθέτηση του ανιχνευτή εξαρτάται από το είδος της εφαρμογής. Αν η Αμμωνία χρησιμοποιείται ως ψυκτικό βιομηχανικής ψύξης (R-717) τότε ανιχνεύουμε διαφυγή, αν χρησιμοποιείται κατά τη διαδικασία παραγωγής βιοντίζελ και άλλων χημικών διεργασιών (εδώ κολλάει η ένυδρη που στην ουσία είναι διάλυμα ΝΗ4+ και ΟΗ-) την ανιχνεύουμε και την συγκρίνουμε με το μέσο όριο επικινδυνότητας στον αέρα, αν χρησιμοποιείται σε εργαστηριακές εφαρμογές ανιχνεύουμε απλώς παρουσία κλπ, κλπ, κλπ.

Δυστυχώς επαληθευτήκαμε ΣΕ ΟΛΑ. Και στην ανάλυση του προβλήματος και στην αντιμετώπισή του...Και δυστυχώς - δυστυχώς θα επαληθευόμαστε συνέχεια από εδώ και πέρα! Να σχολιάσω λίγο και αυτό: ...πράγμα το οποίο φανερώνει μαζί με την χρεωκοπία του κράτους και την χρεοκοπία όλων των αρμόδιων ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Διότι στην Ελλάδα θα βρείτε ΜΚΟ για ότι θέλετε, ακόμη και για την προστασία του ψύλλου, εκτός από δραστήριους ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν την πατρίδα τους. Είμαστε η χώρα με την μεγαλύτερη αναλογία ΜΚΟ/κάτοικο αλλά πατώνουμε παντού σε όλους τους δείκτες. Παντού "φιρμάνια", "έρευνες", "βρίσιμο" των Ελλήνων πολιτών, "απόψεις", "ανακοινώσεις" και δουλειά μηδέν. Η πιο χαρακτηριστική χρεοκοπία τους ήταν η υποστήριξη του νομοσχεδίου της ψευτοκατάργησης της πλαστικής σακούλας. Αν ήταν ΜΚΟ που σέβονταν τον εαυτό τους έπρεπε να τους έχουν πάρει με τις πέτρες. Μερικές δε από αυτές, ενώ γνωρίζουν τη ρίζα του προβλήματος, καλλιεργούν ουτοπικές νοοτροπίες στο λαό, ότι μπορούμε δλδ να πάρουμε δήθεν δραστικά μέτρα για το περιβάλλον, χωρίς να θίξουμε τον κακομαθημένο εαυτούλη μας. Φυσικά όλα αυτά γίνονται όχι για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά για την προστασία κάποιων συγκεκριμένων παραγωγικών και εμπορικών συμφερόντων.

1) Ναι. Και στα περιφερειακά του πίνακα συνδέονται οι ανιχνευτές, αναλόγως του αερίου που ανιχνεύει ο καθένας. Ο κάθε πίνακας έχει οδηγίες χρήσης. Προσέχουμε μόνο στις προδιαγραφές του να αναφέρει και ανίχνευση Αμμωνίας. 2) Έχω την εντύπωση ότι η ΝΗ3, σε ατμοσφαιρική πίεση και συνήθη θερμοκρασία (π.χ. 20οC), έχει μικρότερη πυκνότητα από τον αέρα.

Με το δεξί Τα λέγαμε τις προάλλες...

Οι γενικεύσεις και οι απολυτοποιήσεις δεν βοηθούν την κατανόηση μιας κατάστασης. Ας τα πάρουμε ένα - ένα. 1) Όταν απεργεί το προσωπικό καθαριότητας των Δήμων οι περισσότεροι δημότες πετάνε τα σκουπίδια τους έξω από τους κάδους, όταν αυτοί γεμίσουν. Αυτή είναι μια πράξη πανικού. Στην πραγματικότητα όλοι ξέρουν ότι ούτε το πεζοδρόμιο τους ανήκει, ούτε ο άλλος που έτυχε να "κατοικεί πίσω από τον κάδο". Τότε μπορούμε να πούμε ότι είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για μια επικίνδυνη κατάσταση για τη δημόσια υγεία. Τι συχνότητα όμως έχει αυτό το φαινόμενο; 1 εβδομάδα, 2 εβδομάδες το χρόνο; 2) Οι συνήθεις κάδοι καθαριότητας έχουν ένα πεντάλ. Αυτό, σε πάρα πολλούς κάδους, για να το πατήσεις πρέπει να πηγαίνεις τουλάχιστον 3 φορές τη βδομάδα γυμναστήριο! Ας πούμε ότι ο αθλητής του παραδείγματος κατάφερε και πάτησε το πεντάλ. Αυτό δεν σημαίνει ότι άνοιξε και το καπάκι του κάδου. Σε πολύ λίγους κάδους ανοίγει στη σωστή γωνία. Στους περισσότερους ανοίγει με πολύ μικρότερη και σε αρκετούς ίσα που "χάσκει" από τη μία πλευρά. Το αποτέλεσμα είναι ένας 80χρονος παππούς, ή μία γιαγιά με αρθριτικά, να μην μπορούν να σηκώσουν το καπάκι ούτε με το χέρι. Συνήθως αυτοί οι κάδοι παραμένουν μονίμως ανοιχτοί για ευνόητους λόγους... Γι' αυτή την κατάσταση λοιπόν είμαστε...συνυπεύθυνοι; Τι συχνότητα έχει αυτό το φαινόμενο; 3) Οι κάδοι πρέπει σε τακτά χρονικά διαστήματα να πλένονται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους των δημοτικών εγκαταστάσεων και το προσωπικό να λαμβάνει όλα τα κατάλληλα προστατευτικά μέτρα (μάσκες, στολές εργασίας κλπ). Στη θέση δε των κάδων που λείπουν πρέπει υπάρχουν κάδοι αντικατάστασης. Επίσης πρέπει να συντηρούνται. Ποιος είναι υπεύθυνος γι' αυτό; Όλοι μας; Έχεις δει κάδο πλυμένο στην Αθήνα; Αν "ναι" να τον φωτογραφήσεις. 4) Το σύστημα της άμεσης συλλογής αστικών απορριμάτων έχει εγκαταλειφθεί σχεδόν απ' όλες τις σοβαρές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και μεγαλουπόλεις. Για το γεγονός ότι σε μια χώρα που ποντάρει στον ευρωπαϊκό τουρισμό, έχει ακόμη ένα αρχαίο και επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία (κατά περίπτωση) σύστημα συλλογής απορριμάτων, είμαστε όλοι υπεύθυνοι, ή μόνο αυτοί που πριν εκλεγούν δημαγωγούν πάνω στα προβλήματα της καθαριότητας και τάζουν "λαγούς με πετραχήλια"; Δεν μιλάω για τα υπόλοιπα. Έχω μπόλικα ράμματα για τη γούνα τους...