Αναζήτηση στην κοινότητα

Τις προβλέψεις της για τον κλάδο της ενέργειας με ορίζοντα το έτος 2035 κατέγραψε η ΒΡ στην ετήσια έκθεσή της με τίτλο «Energy Outlook 2035». Όσον αφορά την Ευρώπη, ση φετινή έκθεση η ΒΡ διατυπώνει την πρόβλεψη ότι θα γίνει ως το 2035 η οικονομία με την χαμηλότερη ενεργειακή ένταση παγκοσμίως, ξεπερνώντας την Αφρική από το 2027 και μετά. Η πρωτογενής ενεργειακή κατανάλωση της Ευρώπης προβλέπεται να μειωθεί κατά 6% ως το 3035, δηλαδή στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1984, μέσω των προσπαθειών για εξοικονόμηση ενέργειας. Όσον αφορά το ενεργειακο μείγμα, από 29% θα προσφέρει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ενώ οι ΑΠΕ θα ξεπεράσουν τον άνθρακα και θα συνεισφέρουν 18%. Ο τομέας του ηλεκτρισμού είναι ο μόνος που θα σημειώσει αύξηση της ζήτησης με 7% ως το 2035, ενώ οι μεταφορές θα υποστούν μείωση 14% και η βιομηχανία 9%. Οι ΑΠΕ αναμένεται να αναπτυχθούν κατά 136% από το 2013 ως το 2035 και το αέριο κατά 15%, ενώ ο άνθρακας θα περιοριστεί κατά 54% και το πετρέλαιο κατά 23%. Στον τομέα της παραγωγής, η πρωτογενής παραγωγή της Ευρώπης θα περιοριστεί κατά 5% στην περίοδο που εξετάζεται. Αυτή του άνθρακα θα υποχωρήσει κατά 55%, του πετρελαίου κατά 43% και του αερίου κατά 45%. Οι ενεργειακές εισαγωγές της Γηραιάς Ηπείρου θα μειωθούν κατά 6% με αυτές του πετρελαίου να υποχωρούν κατά 20%, ενώ αυτές του αερίου θα αυξηθούν κατά 45%. Σημειώνεται, επίσης, ότι μέχρι το 2035, η Ευρώπη θα προμηθεύεται αέριο από πολλούς διαφορετικούς παραγωγούς. Οι εισαγωγές LNG θα τριπλασιαστούν από το 9% της ζήτησης στο 30%. Τέλος, οι εκπομπές ρύπων θα μειωθούν κατά 25%. Πηγή: http://www.energypress.gr/news/BP:-Poy-tha-brisketai-h-Eyrwph-energeiaka-to-2035

Ως ένα «προϊόν συλλογικής δουλειάς, δεκάδων εθελοντών» χαρακτήρισε τις σημερινές προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, ο αναπληρωτής υπουργός ΠΑΠΕΝ Γιάννης Τσιρώνης, ο οποίος περιέγραψε διεξοδικά τα σχέδια του υπουργείου αναφορικά την ΑΠΕ, την εξοικονόμηση ενέργειας, την εξόρυξη και κατεργασία χρυσού και τη διαχείριση απορριμμάτων. Ο ίδιος χαρακτήρισε την Ελλάδα όμηρο γεωπολιτικών συμφερόντων, καθώς όπως είπε «ζούμε με τα ανεβοκατεβάσματα της τιμής, που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματική οικονομία. Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα είναι δέσμευση της κυβέρνησης και όπως θα αποδείξω, είναι αναπτυξιακή δέσμευση». Αναφορικά με τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στην ενεργειακή και υδατική αναβάθμιση των κτιρίων, ο αναπληρωτής υπουργός εκτίμησε ότι ο τομέας αυτός στη χώρα μας αποτελεί «λαμπρό πεδίο», ωστόσο τόνισε ότι προϋποθέτουν μεγάλη συμμετοχή από τους ιδιοκτήτες, οπότε η απορρόφηση είναι μικρή. Σταχυολογώντας τις άμεσες προτεραιότητες του ΠΑΠΕΝ, σύμφωνα με τον κ. Τσιρώνη, προκύπτει ότι θα είναι οι εξής: - Η σύνταξη και υλοποίηση «Εθνικής Στρατηγικής για την προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή» - Η άμεση δραστηριότητα για τις εκκρεμότητες που αφορούν στο Ευρωπαϊκό πακέτο ενεργειακής και κλιματικής πολιτικής για το 2030 με θέσπιση Εθνικών στόχων μείωσης ΑΕΘ και ολοκλήρωση εθνικού προγράμματος συμμετοχής στον ευρωπαϊκό στόχο για 27% ΑΠΕ το 2030. - Η διεκδίκηση κοινοτικών και άλλων διεθνών πόρων για πιλοτικά συστήματα διεσπαρμένης παραγωγής ενέργειας - Η προώθηση ενεργειακών συνεταιρισμών κοινωνικής βάσης παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ και ενίσχυση εγχώριας βιομηχανίας ΑΠΕ και εξοπλισμού εξοικονόμησης ενέργειας -Επανασχεδιασμός υπολογισμού Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αερίων - Η προώθηση ανάπτυξης Εταιρειών Ενεργειακών Υπηρεσιών (ESCO) με κοινωνική βάση, στήριξη τοπικών κοινωνικών επιχειρήσεων για παραγωγή πέλετ από δασικά υπολείμματα. - Τα πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων νοικοκυριών που αντιμετωπίζουν ενεργειακή φτώχεια, με ευρωπαϊκούς πόρους (ΕΣΠΑ, JEREMIE, JESSICA κ.ά.). Μείωση φόρου στο φυσικό αέριο με επιτάχυνση της σύνδεσης κτιρίων στο δίκτυο - Οι πολιτικές μείωσης της χρήσης ΙΧ, αυστηροί έλεγχοι για κάρτα καυσαερίων και καυστήρες εκτός προδιαγραφών. Πηγή: http://www.energypress.gr/news/Tsirwnhs:-H-apexarthsh-apo-ta-orykta-kaysima-desmeysh-gia-thn-kybernhsh

Τις θέσεις των ελληνικών κομμάτων, που διεκδικούν την ψήφο των πολιτών, σε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την ενέργεια και την ανάπτυξη των ΑΠΕ, ζητάει να μάθει η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ). Ειδικότερα, το κείμενο που στάλθηκε στα κόμματα είναι το εξής: "Προς .., Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είναι κρίσιμες και καθοριστικές για το μέλλον του τόπου. Η χώρα αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις που δεν μπορούν να αγνοηθούν και σημαντικές αποφάσεις πρέπει να ληφθούν. Μεταξύ των πολλών προκλήσεων, η πρόκληση των ενεργειακών επιλογών είναι μονοσήμαντα καθοριστική καθώς οι συνέπειες των επιλογών μας επηρεάζουν την οικονομία, το περιβάλλον και την εξέλιξη της παγκόσμιας πρόκλησης της κλιματικής αλλαγής. Πιστεύουμε πως θα ήταν χρήσιμο για τους πολίτες ψηφοφόρους να γνωρίζουν τις θέσεις του κόμματος σας στα παρακάτω ερωτήματα: - Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας μας; - Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας; - Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας της χώρας μας και τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως σήμερα; - Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για τους στόχους του 2030 για το Κλίμα και την Ενέργεια που υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση; - Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και ποιες προτάσεις θα εισηγηθείτε ή θα υποστηρίξετε στη Διάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι το 2015, αν το κόμμα σας συμμετέχει στην νέα κυβέρνηση;". Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&catid=213&artid=14238

Η απειλή της κλιματικής αλλαγής αποτελεί ένα από τα «καυτά σημεία» που απασχολούν τον πλανήτη. Σύμφωνα με τον δείκτη Climate Change Performance Index για το 2015, υπάρχουν ορισμένες χώρες που κατορθώνουν να είναι «πράσινες», διευρύνοντας τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο την εκπομπή ρυπογόνων αερίων. Ας δούμε ποιες είναι οι έξι πιο «πράσινες» χώρες του κόσμου και τι κάνουν για να διατηρήσουν αυτόν τον καθ’ όλα θετικό χαρακτηρισμό. Ισλανδία Η χώρα φροντίζει να εφαρμόσει προγράμματα που καθιστούν περισσότερο «πράσινες» τις εκπομπές ρυπογόνων αερίων. Θεωρείται ως μία από τις χώρες που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και προσέχει σε υψηλό βαθμό να μη συμβάλει σε ενδεχόμενη κλιματική αλλαγή. Παραμένει κέντρο παραγωγής ενέργειας από γεωθερμία και υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Γαλλία Η χώρα έχει βελτιώσει αρκετά το σκορ της σε ό,τι αφορά τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς αιολικής ενέργειας στην Ευρώπη, ενώ κατέχει κορυφαία θέση και ανάπτυξη της ηλιακής ενέργειας. Ελβετία Η χώρα βελτιώνει συνεχώς τη θέση της, χρησιμοποιώντας όλο και περισσότερο ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η υδροηλεκτρική ενέργεια αντιστοιχεί στο 55% της συνολικής ενέργειας που παράγεται στην Ελβετία, σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ενέργειας της χώρας. Ιρλανδία Βελτίωσε τη θέση της στην τελική κατάταξη, αν και οι αρμόδιες υπηρεσίες της Ιρλανδίας υποστηρίζουν ότι έχει καταγραφεί μείωση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Πάντως το μερίδιό της στην εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα – σε παγκόσμιο επίπεδο – είναι μόλις 0,1%. Μαρόκο Είναι μία από τις ελάχιστες χώρες της Βορείου Αφρικής που ακολουθούν καλή πορεία και χρησιμοποιούν περισσότερο “καθαρές” μορφές ενέργειας. Το Μαρόκο κατασκευάζει μεγάλα πάρκα παραγωγής ηλιακής ενέργειας, με συνολική παραγωγή ικανότητα στα 160MW. Κύπρος Η χώρα βελτίωσε εντυπωσιακά τη θέση της στην κατάταξη σε ένα έτος, φθάνοντας στην 8η θέση από την 27η που ήταν το 2014, με το μερίδιό της στην παγκόσμια παραγωγή διοιξειδίου του άνθρακα να είναι μόλις 0,02%. Πηγή: http://www.newmoney.gr/article/79284/poies-einai-oi-pio-prasines-hores-toy-kosmoy#ixzz3MnvcdX3I

Μηδενικούς λογαριασμούς ή σημαντικές εκπτώσεις στο κόστος του ρεύματος θα δουν και φέτος χιλιάδες κάτοικοι δήμων, στα όρια των οποίων βρίσκονται εγκατεστημένες μονάδες ΑΠΕ. Αυτό προβλέπει η απόφαση για τον επιμερισμό του ειδικού τέλους στους οικιακούς καταναλωτές των δήμων με μονάδες πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας που υπέγραψε ο αρμόδιος υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης. Ειδικότερα η απόφαση προβλέπει ότι για τετραμηνιαίες καταναλώσεις από 0 έως 2000 κιλοβατώρες ο συντελεστής της επιδότησης είναι 100%, ενώ καταναλώσεις από 2001 έως 3000 κιλοβατώρες ο συντελεστής πέφτει στο 50%. Για μεγαλύτερες καταναλώσεις άνω των 3000 κιλοβατωρών δεν υπάρχει καθόλου επιδότηση (συντελεστής 0%). Οι συντελεστές αυτοί αφορούν το κομμάτι της έμμεσης επιδότησης, δηλαδή για το 70% του ποσού που είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν οι παραγωγοί ΑΠΕ στις τοπικές κοινωνίες όπου είναι εγκατεστημένοι. Το υπόλοιπο 30% δίνεται ως άμεση πίστωση και είναι ισόποσο για όλους τους δικαιούχους ανεξαρτήτως κατανάλωσης ρεύματος. Σημειώνεται ότι για να υπολογιστεί η ετήσια επιδοτούμενη κατανάλωση ενέργειας (έμμεση επιδότηση), αθροίζονται οι τρεις τελευταίοι τετραμηνιαίοι εκκαθαριστικοί λογαριασμοί. Στη συνέχεια σε κάθε δήμο ή κοινότητα, αθροίζονται όλες οι καταναλώσεις των δημοτών και αποδίδεται σε κάθε δικαιούχο το ποσό της πίστωσης που του αναλογεί. Βεβαίως ο λογαριασμός ρεύματος «μηδενίζεται» σε κάποιους μικρότερους δήμους ή κοινότητες, όπου υπάρχουν λίγοι κάτοικοι και πολλές μονάδες ΑΠΕ, ώστε να φτάσει το ποσό να καλύψει όλες τις καταναλώσεις. Σε διαφορετική περίπτωση, τα τέλος που πληρώνεται από τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας κατανέμεται στους δικαιούχους και φέρνει γενναίες εκπτώσεις στους λογαριασμούς ρεύματος των δημοτών. Θυμίζουμε ότι βάσει νόμου οι παραγωγοί ΑΠΕ είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν το 1% επί της προ ΦΠΑ τιμής πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, ποσό που αποδίδεται στους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας προκειμένου να αποδοθεί στους οικιακούς καταναλωτές των δήμων, μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας. Εφόσον προκύψουν αναδρομικές πιστώσεις τότε αυτές υπολογίζονται κατά το έτος της τιμολόγησης. Σημειώνεται τέλος ότι δικαιούχοι της πίστωσης είναι όσοι καταναλωτές έχουν ενεργή ηλεκτρική σύνδεση κατά την ημερομηνία που αποδίδεται το ποσό. Πηγή: http://www.capital.gr/News.asp?id=2192225

Τα παγκόσμιο αιολικό δυναμικό, όπως το υπολογίζουν οι υπάρχουσες μελέτες, θα μπορούσε να καλύψει από τρεις έως τέσσερεις φορές τις παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες όπως υποστηρίζει η Παγκόσμια Ένωση Αιολικής Ενέργειας (World Wind Energy Association-WWEA). H Τεχνική Επιτροπή της Ένωσης επισημαίνει ότι το παγκόσμιο αιολικό δυναμικό υπολογίζεται στα 95 εκατ. Μεγαβάτ MW ή 95 Τεραβάτ, την ώρα που η τρέχουσα παγκόσμια ζήτηση για ενέργεια ανέρχεται σε 100.000 Τεραβατώρες. Ωστόσο, η ένωση τονίζει ότι η εγκατάσταση αιολικής ενέργειας σε αυτή την τεράστια κλίμακα εξαρτάται από μια σειρά παραγόντων όπως η έξυπνη ενσωμάτωση στις δίκτυα παροχής ενέργειας, ο συνδυασμός με άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η ανάπτυξη λύσεων αποθήκευσης ενέργειας και η έξυπνη διαχείριση της ενεργειακής κατανάλωσης. Τις προκλήσεις αυτές θα θίξει επικείμενη μελέτη της WWEA που αναμένεται σύντομα. Όπως σχολιάζει ο Δρ Τζάμι Χοσσαΐν, πρόεδρος της Τεχνικής Επιτροπής της WWEA, «κατά την αξιολόγηση του παγκόσμιου δυναμικού αιολικής ενέργειας έγινε επεξεργασία διαφόρων δεδομένων, πληροφοριών και μελετών που έχουμε λάβει κατά καιρούς. Ωστόσο, όλες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Είτε πρόκειται για τα αιολικά της Γερμανίας, αναφέρει το econews, είτε των ΗΠΑ, είτε της Ρωσίας, της Κίνας ή του Καναδά, η τάξη μεγέθους φαίνεται να είναι η ίδια και η μία μελέτη επιβεβαιώνει τις υπόλοιπες. Επίσης, η έκθεση παρουσιάζει μια ολική άποψη για τις πρακτικές αξιολόγησης των αιολικών πόρων». Από την πλευρά του ο Στέφαν Γκσένγκερ, Γενικός Γραμματέας της WWEA, τονίζει ότι «η νέα έκθεση της υπογραμμίζει για μια ακόμη φορά ότι δεν υπάρχει έλλειψη ενέργειας στον πλανήτη μας. Μπορούμε να πούμε ξεκάθαρα ότι διαθέτουμε πληθώρα αιολικής ενέργειας, αν και μερικά από τα στοιχεία της μελέτης είναι μάλλον συντηρητικά”. “Εκτός από τα αιολικά, επίσης, τα φωτοβολταϊκά, τα υδροηλεκτρικά, τα γεωθερμικά και η βιοενέργεια μπορούν να συμβάλλουν στην ενεργειακή τροφοδοσία της ανθρωπότητας- έτσι ο συνδυασμός διαφόρων τεχνολογιών ΑΠΕ καθιστά πιο εύκολη την ικανοποίηση της ζήτησης για ενέργεια” προσθέτει. “Όσον αφορά στο κόστος, η αιολική ενέργεια μπορεί από σήμερα να αποδειχθεί ανταγωνιστικότερη τόσο από τα ορυκτά καύσιμα όσο και από την πυρηνική ενέργεια”. “Βασικότερη πρόκληση εξακολουθεί να αποτελεί το ρυθμιστικό πλαίσιο της παγκόσμιας ενεργειακής αγοράς, ώστε αυτό το πλεόνασμα καθαρής ενέργειας να χρησιμοποιηθεί προς όφελος της ανάπτυξης της ανθρωπότητας, του κλίματος και του περιβάλλοντος γενικότερα” καταλήγει. Πηγή: http://www.protothema.gr/environment/article/435627/i-aioliki-energeia-borei-moni-tis-na-uperkalupsei-tin-pagosmia-zitisi/

Το Ελ Ιέρο στις Κανάριες Νήσους είναι το πρώτο νησί παγκοσμίως που στηρίζεται πλέον αποκλειστικά στην αιολική και υδροηλεκτρική ενέργεια. Ένα παράδειγμα ενεργειακής αυτάρκειας και βιωσιμότητας. Για να φτάσει κανείς στο ηφαιστειογενές νησί Ελ Ιέρο με τους 10.000 κατοίκους, πρέπει να κάνει δύο αεροπορικές πτήσεις και μία διαδρομή με φέρι μπόουτ. Το Ελ Ιέρο βρίσκεται στον Ατλαντικό Ωκεανό, 1000 χλμ. μακριά από την ευρωπαϊκή ενδοχώρα και ήταν το τελευταίο ευρωπαϊκό έδαφος που είδε ο Χριστόφορος Κολόμβος πριν φτάσει στο Νέο Κόσμο. Αποτελεί τμήμα των Κανάριων Νήσων και υπάγεται διοικητικά στην Ισπανία, αν και για να φτάσει κανείς εδώ από την Ιβηρική χερσόνησο απαιτούνται 12 ώρες. Μέχρι πρόσφατα το Ελ Ιέρο κάλυπτε τις ενεργειακές του ανάγκες από πετρέλαιο, το οποίο έφτανε εδώ με μία ιδιαίτερα χρονοβόρα και ακριβή διαδικασία. Πλέον να πράγματα έχουν αλλάξει. Το Ελ Ιέρο αποτελεί για το 2014 την πρώτη νησιωτική περιοχή στον κόσμο που είναι ενεργειακά αυτάρκης. Από εκεί που ήταν απόλυτα εξαρτημένη στα ορυκτά καύσιμα, σήμερα τροφοδοτείται κατά 100% από τον συνδυασμό αιολικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας, αξιοποιώντας τις ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή. «Πράσινα» νησιά υπάρχουν και αλλού. Αντίστοιχες είναι οι περιπτώσεις της νήσου Τοκελάου στον Ειρηνικό Ωκεανό καθώς και του δανέζικου νησιού Σάμσο. Ωστόσο η διαφορά έγκειται στο ότι το Ελ Ιέρο έκανε την ενεργειακή μετάβαση όντας εντελώς αποκομμένο από άλλες ενεργειακές πηγές. Εκμετάλλευση των ίδιων φυσικών πόρων Πέντε τεράστιες ανεμογεννήτριες απόδοσης 48 κιλοβατώρων βρίσκονται διάσπαρτες κατά μήκος των ακτών και δουλεύουν ακατάπαυστα νυχθημερόν. Όταν πνέουν ισχυροί άνεμοι, η ενέργεια που περισσεύει χρησιμοποιείται για την άντληση θαλασσινού νερού σε ένα φράγμα. Το νερό που αποθηκεύεται εκεί χρησιμοποιείται με τη σειρά του για την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας, όταν η ταχύτητα του ανέμου δεν επαρκεί για την παραγωγή αιολικής. «Οι ανεμογεννήτριες έχουν ύψος 64 μ. Η μεταφορά τους στο νησί ήταν εφιάλτης από οικονομική άποψη. Αρχικά είχαν διασπαστεί σε τρία μέρη και μεταφέρονταν σταδιακά σε διαφορετικά λιμάνια. Έπρεπε μάλιστα να διαπλατυνθούν δρόμοι για τη μεταφορά τους στα σημεία όπου θα τοποθετούνταν», αναφέρει ο ισπανός μηχανικός Χουάν Μανουέλ Κιντέρο, επικεφαλής του αιολικού και υδροηλεκτρικού σταθμού Gorona del Viento. Το ενδιαφέρον στην περίπτωση του Ελ Ιέρο είναι η πρωτοποριακή σύνδεση της αιολικής με την υδροηλεκτρική ενέργεια σε ένα σύστημα, το οποίο, όπως εξηγεί ο Κιντέρο, λειτουργεί σχετικά απλά: «Μέχρι στιγμής η παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας γινόταν ξεχωριστά. Κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε συνδυάσει σε ένα σύστημα το νερό με τον άνεμο. Οι ανεμογεννήτριες και οι υδροηλεκτρικές γεννήτριες αγοράστηκαν ξεχωριστά, προκατασκευασμένες. Η καινοτομία έγκειται στη σύνδεση των δύο συστημάτων». Επενδύοντας στο μέλλον Το πρόγραμμα μετάβασης στην «πράσινη» ενέργεια με το καινοτόμο αυτό σύστημα χρηματοδοτήθηκε με 90 εκατομ. ευρώ από την ισπανική κυβέρνηση, το τοπικό Πανεπιστήμιο και μια ισπανική εταιρεία παραγωγής ενέργειας. Ο σταθμός Gorona del Viento ήταν ένα από τα τελευταία ενεργειακά πρότζεκτ που χρηματοδοτήθηκαν από την ισπανική κυβέρνηση πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Ωστόσο το έργο ολοκληρώθηκε με επιτυχία και αποφέρει ήδη σημαντικά έσοδα. Σύμφωνα με τον κυβερνήτη της περιοχής Αλπίδιο Άρμας οι επενδύσεις στον τομέα αυτό λειτουργούν ως «μαγνήτης», προσελκύοντας στο μικρό νησί πολλούς νέους εργαζομένους που το είχαν εγκαταλείψει. Ο Άρμας δηλώνει περήφανος για την ενεργειακή «κατάκτηση» του Ελ Ιέρο, ωστόσο υπάρχει και η άλλη πλευρά. Παρά το γεγονός ότι η παραγόμενη ενέργεια είναι απόλυτα φιλική προς το περιβάλλον, δεν είναι το ίδιο φιλική και προς την «τσέπη» των καναλωτών, μιας και η τιμή ηλεκτρικού ρεύματος δεν μειώθηκε. Η τιμή ηλεκτρικού ρεύματος καθορίζεται ενιαία για το σύνολο της ισπανικής επικράτειας, ανεξαρτήτως της πηγής από την οποία προέρχεται. Εντούτοις στόχος του Ελ Ιέρο, σύμφωνα με τον κυβερνήτη του, είναι να συνεχίσει αποκλειστικά στον δρόμο των ανανεώσιμων πηγών. Ο νέος στόχος είναι μέχρι το 2020 όλα τα αυτοκίνητα του νησιού να κινούνται επίσης με «πράσινη» ηλεκτρική ενέργεια. Πηγή: http://www.dw.de/%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BB-%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%AF-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1/a-18092637

Μπορεί η μέχρι τώρα ανάπτυξη της ηλιακής ενέργειας στη Γαλλία να είναι δυσανάλογα μικρή αναλογικά με το μέγεθος της χώρας (πληθυσμός, ενεργειακή αγορά, οικονομία κλπ) ωστόσο το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο στην Ευρώπη πρόκειται να κατασκευαστεί στο Εξάγωνο. Μέχρι τον Ιούνιο του 2014 η εγκατεστημένη φωτοβολταϊκή ισχύς στη Γαλλία ανερχόταν σε κάτι λιγότερο από 5,1 Μεγαβάτ και αντιστοιχούσε στο 1% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης, την ώρα που τα φωτοβολταϊκά στη γειτονική Γερμανία φτάνουν τα 37 Μεγαβάτ. Ωστόσο, το νέο πάρκο που θα εγκαταστήσει η εταιρεία Neoen στην περιοχή του Σεστάς κοντά στο Μπορντώ, στην ακτή της μεσοδυτικής Γαλλίας στον Ατλαντικό, φιλοδοξεί να βάλει για τα καλά τη χώρα στον ευρωπαϊκό χάρτη της ηλιακής ενέργειας. Κι αυτό διότι, με ισχύ 300 Μεγαβάτ, το πάρκο θα είναι το μεγαλύτερο του είδους του στη Γηραιά Ήπειρο. Η σύνδεση με το δίκτυο είναι προγραμματισμένη να γίνει τον Οκτώβριο του 2015 και η εγγυημένη τιμή πώλησης στο δίκτυο θα διαμορφωθεί στα ανταγωνιστικά επίπεδα των 105 Ευρώ ανά Μεγαβατώρα ηλεκτρισμού για περίοδο 20 ετών. Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι η καθυστερημένη ανάπτυξη του κλάδου στη Γαλλία επέτρεψε στην ενεργειακή της οικονομία να αποφύγει την ηλιακή φούσκα της Ισπανίας, της Τσεχίας, της Βουλγαρίας, αλλά και της Ελλάδας, χωρών δηλαδή που αναγκάστηκαν να επιβάλλουν αναδρομικές μειώσεις στις εγγυημένες τιμές που πλήρωναν στους παραγωγούς ώστε να αποφύγουν την κατάρρευση του κλάδου των ΑΠΕ. Τα πάνελ θα προμηθεύσουν οι κινεζικές Yingli και Trina Solar, καθώς και η καναδική Canadian Solar. Από τα 360 εκατομμύρια Ευρώ της επένδυσης, τα μισά ανήκουν σε γαλλικές εταιρείες, ενώ το έργο θα χρηματοδοτήσει η Societe Generale. Απώτερος στόχος της Neoen είναι να εγκαταστήσει ένα Γιγαβάτ ηλιακής ενέργειας ως το 2017, από το οποίο 500 Μεγαβάτ στη Γαλλία και τα υπόλοιπα σε περιοχές του κόσμου όπου η ηλιακή ενέργεια πλησιάζει την ισοτιμία δικτύου. Πηγή: http://www.econews.gr/2014/11/07/fotovolatika-gallia-118656/

Σύμφωνα με τις “Κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας (2014-2020)” που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, “προκειμένου να δοθούν κίνητρα για την ολοκλήρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, είναι σημαντικό οι δικαιούχοι να πωλούν την ηλεκτρική τους ενέργεια απευθείας στην αγορά και να υπόκεινται σε υποχρεώσεις της αγοράς”. Όπως αναφέρει ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ), οι κατευθυντήριες αυτές γραμμές έρχονται συχνά σε αντίθεση με την αποτίμηση που έχει κάνει η ίδια η ΕΕ για τους διάφορους υποστηρικτικούς μηχανισμούς των ΑΠΕ. Για παράδειγμα, οι μελέτες έχουν δείξει ότι το μοντέλο των εγγυημένων σταθερών τιμών (feed-in-tariffs) αποδείχθηκε στην πράξη ότι επιτυγχάνει χαμηλότερο κόστος εφαρμογής, πιο ακριβή προσέγγιση και αποτίμηση του πραγματικού κόστους των επενδύσεων, μεγαλύτερη ασφάλεια στους επενδυτές και άρα χαμηλότερο κόστος χρηματοδότησης των σχετικών επενδύσεων, ενθάρρυνση της αποκεντρωμένης και διεσπαρμένης παραγωγής από ΑΠΕ σε μικρή κλίμακα, υποστήριξη αναδυόμενων τεχνολογιών, αλλά και αντιστάθμιση κινδύνων για τον προμηθευτή λόγω της υψηλής μεταβλητότητας των τιμών στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Αποδείχθηκε δηλαδή πιο αποτελεσματικό από άλλα μοντέλα (π.χ. το μοντέλο των εγγυημένων διαφορικών τιμών ή τους μειοδοτικούς διαγωνισμούς). Παρόλα αυτά, η ΕΕ προτείνει ως κύριο εργαλείο ενίσχυσης τους μειοδοτικούς διαγωνισμούς ακόμη και για έργα μικρής σχετικά κλίμακας. Συγκεκριμένα, η ΕΕ προτείνει να ισχύσουν τα εξής: *Για έργα ισχύος μέχρι 500 kW(εκτός της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από αιολική ενέργεια για την οποία ισχύει όριο εγκατεστημένης δυναμικότητας ηλεκτροπαραγωγής 3 MW ή 3 μονάδων παραγωγής), μπορεί να εφαρμόζεται ο υποστηρικτικός μηχανισμός των εγγυημένων σταθερών τιμών (feed-in-tariffs). *Από 1-1-2016 και για έργα ισχύος 500 kW έως 1 MW (εκτός της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από αιολική ενέργεια για την οποία ισχύει όριο εγκατεστημένης δυναμικότητας ηλεκτροπαραγωγής 6 MW ή 6 μονάδων παραγωγής), οι ενισχύσεις χορηγούνται ως προσαύξηση, επιπλέον της αγοραίας τιμής με την οποία οι παραγωγοί πωλούν την ηλεκτρική ενέργεια απευθείας στην αγορά, ισχύει δηλαδή ο υποστηρικτικός μηχανισμός των εγγυημένων διαφορικών τιμών (feed-in-premium). *Από 1-1-2017 και για έργα ισχύος άνω του 1 MW (εκτός της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από αιολική ενέργεια για την οποία ισχύει όριο εγκατεστημένης δυναμικότητας ηλεκτροπαραγωγής άνω των 6 MW ή 6 μονάδων παραγωγής), oι ενισχύσεις θα χορηγούνται στο πλαίσιο μιας ανταγωνιστικής διαδικασίας. Κατά το μεταβατικό στάδιο που καλύπτει την περίοδο 2015-2016, ενισχύσεις για τουλάχιστον 5% της σχεδιαζόμενης νέας δυναμικότητας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές θα πρέπει να χορηγούνται στο πλαίσιο μιας ανταγωνιστικής διαδικασίας. Ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών πιστεύει ότι δεν πρέπει να υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ των τεχνολογιών και ότι θα πρέπει να ισχύσουν ενιαία όρια ισχύος και συγκεκριμένα κατ’ ελάχιστον αυτά που σήμερα προβλέπονται για τα αιολικά. Ο ΣΕΦ εκφράζει επίσης την ανησυχία του για κάποια ακόμη θέματα που δεν διευκρινίζονται επαρκώς στο εν λόγω κείμενο κατεθυντήριων γραμμών. - Δεν διατυπώνονται ξεκάθαροι κανόνες για τη διενέργεια των διαγωνισμών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και ακύρωση επενδύσεων. - Γίνεται μια γενικόλογη αναφορά ότι “οι ενισχύσεις μπορούν να χορηγούνται μόνον έως την πλήρη απόσβεση των εγκαταστάσεων σύμφωνα με τους ισχύοντες λογιστικούς κανόνες”, γεγονός που αφήνει χώρο για πολλαπλές ερμηνείες και εν τέλει οδηγεί σε αδυναμία χρηματοδότησης των επενδύσεων από χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. - Δεν γίνεται σαφής αναφορά στην προτεραιότητα ένταξης των ΑΠΕ στα δίκτυα (όπως ισχύει έως σήμερα), αλλά αντιθέτως ορίζεται ότι “θεσπίζονται μέτρα που να διασφαλίζουν ότι οι παραγωγοί δεν έχουν κίνητρο να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια με αρνητικές τιμές”, κάτι που μπορεί να ερμηνευθεί ως μέτρο περιορισμού της πρόσβασης ΑΠΕ στο δίκτυο. Πηγή: http://www.econews.gr/2014/08/27/sef-fotovoltaika-enisxyseis-117140/

Η πράσινη / περιβαλλοντική αγορά στην Ε.Ε. απασχολεί 3,4 εκατομμύρια άτομα, αποτελεί 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ με ετήσιο κύκλο εργασιών 319 δισ. ευρώ και συνεισφέρει σημαντικά στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελούν έναν σημαντικό τομέα της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής αγοράς με μεγάλη συνεισφορά στο σύνολο των καθαρών τεχνολογιών τα τελευταία χρόνια. Η χώρα μας με την ιδιαίτερη ανάπτυξη του φωτοβολταϊκού τομέα των τελευταίων ετών, έφτασε στην κορύφωση το 2013 (στη δεύτερη θέση διεθνώς), όσον αφορά τη συμβολή των φωτοβολταϊκών στη συνολική κατανάλωση ενέργειας (6,7% της συνολικής εγχώριας κατανάλωσης) και στην πέμπτη, όσον αφορά την κατά κεφαλήν εγκατεστημένη ισχύ φωτοβολταϊκών. Το σύνολο των επενδύσεων στα φωτοβολταϊκά την περίοδο 2008 - 2013 ήταν της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Εταιρειών Φωτοβολταϊκών, οι φωτοβολταϊκές επενδύσεις παρήγαγαν το 0,84% του ΑΕΠ το 2013, με 40% εγχώρια προστιθέμενη αξία, σημαντικά έσοδα από ΦΠΑ και φόρους στο κράτος, καθώς και δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας. Είναι δεδομένο ότι επενδυτικές πρωτοβουλίες από τον ιδιωτικό τομέα είναι το κλειδί στην οικονομική ανάπτυξη ιδιαίτερα φέτος. Δυστυχώς, η ασυνεπής πολιτική της χώρας στον τομέα των ΑΠΕ και ειδικά όσον αφορά τα φωτοβολταϊκά, σταμάτησε πρόσφατα τις επενδύσεις και δημιούργησε μείζον πρόβλημα στους υφιστάμενους επενδυτές. Η ίδια η πολιτεία είχε θέσει τους κανόνες παραγωγής και αποζημίωσης των παραγωγών φωτοβολταϊκών στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης», βασισμένη σε ένα στρεβλό σύστημα υπολογισμού του κόστους παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας και χωρίς οικονομικό προγραμματισμό για τη βιωσιμότητα του συστήματος. Στη συνέχεια, λόγω των ελλειμμάτων που δημιουργήθηκαν στον ΛΑΓΗΕ, επιβλήθηκαν αρχικά με τον ν. 4093/2013 φόροι 25% - 30% στις τιμές πώλησης και στη συνέχεια με τον πρόσφατο ν. 4254/2014 υποχρεωτική μονομερής μείωση των συμβατικών τιμών –σε ποσοστό που σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει το 40%– και παράλληλα «αναδρομική» υποχρέωση έκπτωσης που προσεγγίζει το 40% στις τιμές πώλησης για την ηλεκτρική ενέργεια που έχει παραχθεί το έτος 2013. Πέραν αυτού με τις νέες ρυθμίσεις πλήττονται και τιμωρούνται όσες επενδύσεις έχουν υπαχθεί και επιδοτήθηκαν από τον αναπτυξιακό νόμο, αφού μετά τις πολύχρονες γραφειοκρατικές διαδικασίες, τους ελέγχους και τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν οι επιχειρήσεις για να υπαχθούν σε αυτόν, με τις νέες μειωμένες ταρίφες (στις περισσότερες των περιπτώσεων) όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν σε σχέση με όσες δεν επιδοτήθηκαν, αλλά ζημιώθηκαν. Με τον τρόπο αυτό, το κατά τα άλλα διψασμένο για επενδύσεις ελληνικό κράτος ανατρέπει πλήρως υπογεγραμμένες συμβάσεις, οδηγώντας χιλιάδες επιχειρήσεις φωτοβολταϊκών (στην πλειοψηφία τους πολύ μικρές επιχειρήσεις) σε οικονομική δυσχέρεια, αφού από τη μια βρίσκονται αντιμέτωπες με το τραπεζικό σύστημα που απαιτεί τόκους και τοκοχρεολύσια υπολογισμένα με βάση το αρχικό επιχειρησιακό σχέδιο της επένδυσης, ενώ από την άλλη το ίδιο το κράτος απαιτεί καταβολή ΦΠΑ και φόρων ακόμη και για έσοδα που ουδέποτε εισπράχθηκαν. Παράλληλα (σε μια κρίσιμη για τις επενδύσεις περίοδο) διαταράσσει τη σταθερότητα στο επενδυτικό πλαίσιο (και την αρχή της συνέχειας του κράτους), που ενώ αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την προσέλκυση των επενδύσεων, στη χώρα μας φαίνεται να υιοθετείται μόνο σε επίπεδο διακηρύξεων. Δεδομένο είναι ότι κανένας επενδυτής ή ιδιοκτήτης φωτοβολταϊκών δεν έχει ευθύνη για τις τιμές αποζημίωσης που είχαν δοθεί ως κίνητρο από την πολιτεία, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για παραγωγή καθαρής ενέργειας από ΑΠΕ. Αντίθετα, εμπιστεύτηκε το ελληνικό κράτος και αποτίμησε την επένδυσή του με βάση τους όρους που αυτό υποτίθεται ότι εγγυήθηκε σε μακροπρόθεσμη βάση. Το κράτος όμως επέδειξε τη, δυστυχώς, συνήθη πρακτική αναξιοπιστίας και αθέτησης των υποχρεώσεών του, τροποποιώντας μονομερώς ουσιαστικά τους όρους της επένδυσης. Είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν το New Deal με τη μονομερή υποχρεωτική αλλαγή των όρων των υπογεγραμμένων συμβάσεων και τις αντίστοιχες περικοπές –πέραν της ενδεχόμενης διευθέτησης του ελλείμματος του ΛΑΓΗΕ– θα έχει συνολικά θετική οικονομική συμβολή στην οικονομία. Εικάζεται ότι, αν συνυπολογίσει κανείς το κόστος των χαμένων υφιστάμενων (αλλά και δυνητικά νέων) θέσεων εργασίας, τον ΦΠΑ από τη μείωση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων (και από τη μη δημιουργία νέων επιχειρήσεων), αλλά και τα φορολογικά έσοδα από τα κέρδη 20 - 25 ετών λειτουργίας των επενδύσεων, το αποτέλεσμα για την οικονομία θα είναι αρνητικό. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και το έμμεσο κόστος –της ίσως σημαντικότερης επίπτωσης– από το μήνυμα που δίδεται στους διεθνείς και Ελληνες επενδυτές για την έλλειψη συνέπειας και την αφερεγγυότητα του ελληνικού κράτους, που δεν τιμά τις συμβάσεις που υπογράφει και αδικεί όσους υπάγονται στις ευεργετικές διατάξεις του αναπτυξιακού νομού, πράγμα που θα έχει επίπτωση σε κάθε είδους δυνητική επένδυση στη χώρα μας. Θα πρέπει άμεσα να γίνει μια τέτοια συνολική, ολιστική αποτίμηση του «New Deal» για να τεκμηριωθούν και οικονομικά οι όποιες διορθωτικές κινήσεις προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης των αδικιών και της ασυνέπειας. Παράλληλα να γίνουν οι αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις, προκειμένου να περιοριστεί η ήδη προκληθείσα ζημιά στην οικονομία. Μια φιλική στις επενδύσεις κυβέρνηση πρέπει να σηματοδοτεί έμπρακτα ότι οι πρακτικές του παρελθόντος, που συχνά παρεμπόδιζαν ή σταματούσαν τις ιδιωτικές επενδύσεις και καταδείκνυαν ασυνέχεια, ασυνέπεια και αναξιοπιστία, δεν θα υπάρχουν πια στη νέα, υγιή Ελλάδα με τη μακροπρόθεσμη στρατηγική, που θα εξασφαλίζει σε ορίζοντα τουλάχιστον 10 ετών το φιλικό προς τους επενδυτές πλαίσιο και το σταθερό και ξεκάθαρο οικονομικό περιβάλλον. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΑΒΩΣΗΣ* * Επίκουρος καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/772897/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-to-new-deal-gia-tis-ape-kai-oi-ependyseis-sthn-ellada