Αναζήτηση στην κοινότητα

"Ακμάζει ο τουρισμός της Ελλάδας", τιτλοφορεί σημερινή, εκτενή ανταπόκρισή της από την Αθήνα η αυστριακή εφημερίδα Wiener Zeitung, σημειώνοντας στον υπότιτλο ότι "ο ελληνικός τουριστικός κλάδος πετυχαίνει το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ και μετά τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2019 είναι σίγουρο ότι θα πρόκειται για την καλύτερη χρονιά όλων των εποχών". Εισαγωγικά παρατίθενται πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, σύμφωνα με τα οποία μέσα στους εννέα πρώτους μήνες εφέτος το ύψος των εσόδων από τον τουρισμό έφθασε τα 16,08 δισ. ευρώ και παρατηρητές αναμένουν πως μέχρι το τέλος της χρονιάς θα φθάσει ή και θα ξεπεράσει τα 17 δισ., έναντι των 16,1 δισ. το 2018. "Πρόκειται για συνεχή αύξηση στον τομέα του τουρισμού στην Ελλάδα για έβδομη συνεχή χρονιά και αυτό με μεγάλη δυναμική, καθώς το 2012 είχαν βρεθεί στην Ελλάδα, που έχει πληθυσμό 10,7 εκατ. κατοίκους, 15,52 εκατ. τουρίστες από το εξωτερικό - χωρίς εκείνους από κρουαζιέρες - ενώ το 2018 ο αριθμός τους ανήλθε στα 30,1 εκατ.". Όπως επισημαίνεται στην ανταπόκριση, ανεξάρτητα από το εάν είναι οι αρχαιολογικοί χώροι, το καλό φαγητό ή η ασφάλεια, οι Αυστριακοί έχουν ανακαλύψει εδώ και πολύ καιρό την Ελλάδα ως προορισμό για τις διακοπές τους και μέσα στο 2018 έφθασαν στην Ελλάδα ακριβώς 520.814 Αυστριακοί, στους οποίους φαίνεται να άρεσε ιδιαίτερα, καθότι παρέμειναν κατά μέσο όρο για 8,7 ημέρες, κατά 1,2 ημέρες περισσότερο από ότι ο μέσος ξένος τουρίστας. Επιπλέον, οι Αυστριακοί ξόδεψαν στην Ελλάδα κατά μέσο όρο 698 ευρώ, ποσό που είναι κατά 34% μεγαλύτερο από εκείνο όλων των υπόλοιπων τουριστών, οι οποίοι ξοδεύουν κατά μέσο όρο 520 ευρώ. Τα μεγαλύτερα έσοδα προέρχονταν το 2018 από τουρίστες από χώρες της Ευρωζώνης, σε ποσοστό 45% του συνόλου, με τη "μερίδα του λέοντος" να έχουν οι Γερμανοί τουρίστες σε ποσοστό 18,9%, ενώ σε ποσοστό 25% τα έσοδα προέρχονταν από τουρίστες από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά εκτός Ευρωζώνης, και σε ποσοστό 30% από τις υπόλοιπες χώρες. Η εφημερίδα υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο τουρισμός, που, όπως σημειώνει, παραδοσιακά αποτελεί έναν πυλώνα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερη σημασία για την εθνική οικονομία, καθότι αντιπροσωπεύει ήδη το 30,9% του ελληνικού ΑΕΠ και το 25,9% του συνόλου των απασχολούμενων το 2018, με τα ανάλογα στοιχεία του 2012 να βρίσκονται αντίστοιχα, μόνον στο 16,4% του ΑΕΠ και στο 18,3% της απασχόλησης. Στην ανταπόκριση επισημαίνεται επίσης, ο διπλασιασμός των τουριστών στην Αθήνα μεταξύ 2012 και 2018, από 2,5 εκατ. σε 5,7 εκατ. και τονίζεται ο κεντρικός ρόλος του αεροδρομίου "Ελευθέριος Βενιζέλος" στην τόσο θεαματική ανάκαμψη της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, η προσφορά σε πτήσεις έχει διευρυνθεί μαζικά και με δρομολόγια χαμηλού κόστους που έχουν αντίκτυπο στους αριθμούς των αφίξεων, οι οποίες από τα 2,6 εκατ. ξένους τουρίστες το 2012, έφθασαν τα 8,1 εκατ. το 2018, αριθμός που θα είναι πολύ μεγαλύτερος, όχι μόνον εφέτος, και ήδη κατασκευάζονται νέα τερματικά επιβατών. View full είδηση

Εντός του Μαρτίου 2020 πρόκειται να εκδοθεί η πρόσκληση της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας (ΕΑΤ) σε εταιρείες επιχειρηματικών κεφαλαίων (Venture Capital Funds, Private Equity Funds) προκειμένου να υποβάλουν τις προτάσεις τους, και κατόπιν να αξιολογηθούν, για την διαχείριση και επένδυση 400 εκατ. ευρώ σε επιχειρήσεις και επιχειρηματικά σχέδια, που αφορούν στην παραγωγή και τις τεχνολογίες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), στην εξοικονόμηση ενέργειας, στη βιώσιμη ανάπτυξη και την κυκλική οικονομία. Τα 400 εκατ. ευρώ της Τράπεζας θα μοχλεύσουν επιπλέον, τουλάχιστον 600 εκατ. ευρώ ιδιωτικά κεφάλαια τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό, για συνεπένδυση στα υπό δημιουργία funds κι έτσι το συνολικό διαθέσιμο για "πράσινες" επενδύσεις ποσό πρόκειται να ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ. Ποιες επενδύσεις χρηματοδοτούνται Μέσω της συγκεκριμένης πρόσκλησης πρόκειται να υλοποιηθούν επενδύσεις στην παραγωγή καθαρής ενέργειας, όπως αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, μικρά υδροηλεκτρικά, βιομάζα και βιοαέριο, αλλά και επενδύσεις σε ESCOs, στον τομέα της ανακύκλωσης, στην αποθήκευση ενέργειας, στην ηλεκτροκίνηση κλπ. Το συγκεκριμένο χρηματοδοτικό εργαλείο θα ακολουθήσει την ίδια διαδικασία με τα υφιστάμενα της Αναπτυξιακής Τράπεζας -«4η Βιομηχανική Επανάσταση», «Made in Greece» κά-, για τα οποία αυτή τη στιγμή αξιολογείται ένας σημαντικός αριθμός υποψήφιων διαχειριστών και τα πρώτα funds αναμένεται να ανακοινωθούν σύντομα. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) προβλέπονται για την Ελλάδα, έως το 2030, συνολικές επενδύσεις ύψους 44 δισ. ευρώ σε αυτούς τους τομείς. View full είδηση

Έναν ολοκληρωμένο «Σεισμοτεκτονικό Άτλαντα της Ελλάδας», που θα αποτελέσει το υπόβαθρο για τη ρεαλιστική εκτίμηση του σεισμικού κινδύνου σε όλη την επικράτεια της χώρας, ετοιμάζουν πρώτη φορά έλληνες γεωεπιστήμονες. Στόχος τους είναι η αποτύπωση του δυναμικού της εδαφικής παραμόρφωσης στον ελλαδικό χώρο, ενημερωμένου με τα νεότερα στοιχεία. Η «Σεισμοτεκτονική» αποσκοπεί στη συσχέτιση των σεισμών, των ενεργών ρηγμάτων και της παραμόρφωσης του φλοιού της Γης, συμβάλλοντας έτσι στην εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας και συνακόλουθα του σεισμικού κινδύνου. Ο πρώτος «Σεισμοτεκτονικός Χάρτης της Ελλάδας» είχε εκδοθεί από το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) το 1989, συνδυάζοντας τεκτονική γεωλογία και σεισμικότητα σε κλίμακα 1:500.000. «Έκτοτε όμως», όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο συντονιστής του έργου, Ιωάννης Κασσάρας, επίκουρος καθηγητής του Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, «αλματώδης πρόοδος των γεωεπιστημών έχει επέλθει, τόσο διεθνώς όσο και σε εθνικό επίπεδο, δεδομένης της ανάπτυξης της ψηφιακής τεχνολογίας, των δορυφορικών εφαρμογών, των πιο εξελιγμένων μεθοδολογιών, ενός πλήθους υπολογιστικών εργαλείων, καθώς και της διαθεσιμότητας μεγάλου όγκου και υψηλής ευκρίνειας ενόργανων παρατηρήσεων». Επιπλέον, όπως αναφέρει, διάφορα φυσικά φαινόμενα, όπως οι σεισμοί της Κοζάνης (1995), της Αθήνας (1999) και της Ανδραβίδας (2008), καθώς και η περαιτέρω έρευνα σε φαινομενικά ασεισμικές περιοχές (π.χ., Έβρος), «ανέδειξαν περιοχές αυξημένης σεισμικής επικινδυνότητας, οι οποίες δεν ήσαν γνωστές στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ νέες υποδομές ζωτικής σημασίας έχουν κατασκευαστεί και άλλες βρίσκονται υπό κατασκευή ή σχεδιάζονται βάσει γενικών εκτιμήσεων σεισμικής επικινδυνότητας της προηγούμενης 15ετίας». Ο υπό δημιουργία «Σεισμοτεκτονικός Άτλας της Ελλάδας» είναι μια εφαρμογή χωρικής αποτύπωσης του δυναμικού της εδαφικής παραμόρφωσης στον ελλαδικό χώρο, που ενσωματώνει μεθοδολογίες αιχμής, σύγχρονα και αξιόπιστα γεωχωρικά δεδομένα. Για την κατασκευή του Άτλαντα συνδυάζονται τα πλέον πρόσφατα γεωλογικά, τεκτονικά, σεισμολογικά, γεωφυσικά και γεωδαιτικά στοιχεία, τα οποία προβάλλονται σε υπόβαθρα, που περιλαμβάνουν δορυφορικές εικόνες του τοπογραφικού ανάγλυφου, πολιτικούς χάρτες, καθώς και χάρτες κρίσιμων υποδομών. Τα γεωχωρικά δεδομένα προέρχονται από προσωπικά αρχεία των μελών της ερευνητικής ομάδας, διεθνείς οργανισμούς και βάσεις δεδομένων, επιστημονικά πρακτορεία και δημοσιεύσεις σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά. «Κύριος άξονας της προσπάθειας είναι η ομογενοποίηση και η αυστηρή αξιολόγηση των δεδομένων αυτών. Όλα τα παραπάνω αποτελούν την καινοτομία του εγχειρήματος» λέει ο κ. Κασσάρας. Η χαρτογραφική αποτύπωση των στοιχείων γίνεται μέσω ελεύθερου λογισμικού (QGIS, GMT) και συνδρομητικού (ArcGIS, WebGIS). Για την επεξεργασία των μεγάλου όγκου των ανυσματικών δεδομένων χρησιμοποιούνται τα λογισμικά MATLAB και ObsPy. Η γενική κλίμακα του Άτλαντα είναι 1:500.000, ενώ υπάρχει η δυνατότητα εστίασης σε υπο-περιοχές βάσει της λεπτομέρειας που παρέχουν τα γεωχωρικά δεδομένα, τα οποία προβάλλονται ως ξεχωριστά θεματικά επίπεδα. «Ο νέος Άτλας θα είναι πρακτικά χρήσιμος σε γεωεπιστήμονες, πολιτικούς μηχανικούς και φορείς της πολιτείας που είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια των υποδομών και την αντιμετώπιση και διαχείριση των σεισμικών καταστροφών και κρίσεων» τονίζει ο κ. Κασσάρας. Μελλοντικός στόχος των επιστημόνων είναι η δημιουργία απλουστευμένων εκπαιδευτικών εκδόσεων, προσιτών σε μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και σε απλούς πολίτες. Ο Άτλας είναι μια δυναμική επιστημονική δράση, δηλαδή απαιτείται η συνεχής ανανέωση και αναθεώρηση της βάσης δεδομένων από την ερευνητική ομάδα. Ο φορέας υλοποίησης του εγχειρήματος είναι ο Τομέας Γεωφυσικής – Γεωθερμίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ. Η πρώτη έκδοση του Άτλαντα (v1.0) θα παρουσιαστεί στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης (EGU) το Μάιο του 2020. Την ερευνητική ομάδα, πλην του κυρίου Κασσάρα, απαρτίζουν οι Παναγιώτης Παπαδημητρίου (καθηγητής ΕΚΠΑ και διευθυντής Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας), Ανδρέας Τζάνης (αναπληρωτής καθηγητής Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας ΕΚΠΑ), Βασιλική Κουσκουνά (αναπληρώτρια καθηγήτρια Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας ΕΚΠΑ), Αθανάσιος Γκανάς (διευθυντής ερευνών Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών), Βασίλειος Καπετανίδης (δρ σεισμολόγος), Ανδρέας Καρακωνσταντής (δρ σεισμολόγος), Σωτήριος Βαλκανιώτης (δρ γεωλόγος), Στυλιανός Χάιλας (γεωφυσικός) και Χρυσάνθη Κοσμά (φυσικός). (Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ – ΜΠΕ) View full είδηση

Σε «χωματερή» των παλαιών μεταχειρισμένων αυτοκινήτων της Ευρώπης έχει μετατραπεί η Ελλάδα, καθώς η αγορά αυτοκινήτου κυριαρχείται ήδη από εισαγωγές μεταχειρισμένων επιβατικών και ελαφρών φορτηγών, τα οποία, πολλές φορές, ξένες χώρες «σπρώχνουν» στο εξωτερικό λόγω των ρύπων τους. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις εισαγόμενων μεταχειρισμένων που έχουν παραποιημένα στοιχεία (αριθμός χιλιομέτρων), δεν υπόκεινται δηλαδή στους νόμιμους ελέγχους, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και την ασφάλεια των επιβατών. Ετσι, την τελευταία εξαετία οι εισαγωγές μεταχειρισμένων επιβατικών στη χώρα μας δωδεκαπλασιάστηκαν, καθώς από 6.280 οχήματα το 2013 αυξήθηκαν στις 71.095 το 2019, ενώ για το 2020 οι εκτιμήσεις (προ κορωνοϊού) μιλούσαν για περίπου 80.000 εισαγωγές. Αντίστοιχη είναι και η εικόνα για τα μεταχειρισμένα ελαφρά φορτηγά καθώς τα μεταχεισισμένα είναι διπλάσια των καινούργιων. Στην ελληνική αγορά, το 2019, εισήχθησαν 15.413 μεταχειρισμένα LCV και μόλις 7.972 καινούργια. Παράλληλα, η χώρα μας έχει έναν από τους πιο γηρασμένους στόλους αυτοκινήτων της Ευρωζώνης, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να συγκρίνεται και με κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Η μέση ηλικία των εισαγόμενων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων είναι 10,6 έτη με μόλις το 5,2% εξ αυτών να είναι σύγχρονης τεχνολογίας. Οσα επιβατικά κινούνται στους δρόμους της χώρας μας έχουν μέση ηλικία 15,7 έτη από 11,3 έτη προ δεκαετίας, ενώ το 88% εξ αυτών είναι πρότυπο Euro 4 (ή πριν), δηλαδή παλαιότερα των 10 ετών. Η αθρόα εισαγωγή μεταχειρισμένων αυτοκινήτων στη χώρα μας έχει επιπτώσεις περιβαλλοντικές, οικονομικές, ενώ θέτει σε κίνδυνο και την ασφάλεια των επιβατών. Aρχικά, όσα είναι παλαιότερης τεχνολογίας είναι και πιο ρυπογόνα, ενώ οι έλεγχοι στα συγκεκριμένα αυτοκίνητα είναι ανεπαρκείς. Τα περισσότερα εισαγόμενα μεταχειρισμένα έχουν παραποιημένα στοιχεία (π.χ. αριθμός χιλιομέτρων) τα οποία, εξαιτίας της απουσίας διασύνδεσης των ΚΤΕΟ κάθε χώρας, δεν μπορούν να επαληθευθούν. Η δε τιμή τους πολλές φορές είναι υψηλότερη σε σύγκριση με τα εγχώρια μεταχειρισμένα, καθώς φαίνεται ότι βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση και πως έχουν λιγότερα χιλιόμετρα. Εν τω μεταξύ, ευνοούνται και από τη χαμηλή φορολογία, καθώς εισφέρουν σε φόρους μόλις το 1/10 σε σχέση με τα εγχώρια μεταχειρισμένα αυτοκίνητα. Αυτό συμβαίνει διότι δεν επιβαρύνονται με ΦΠΑ ενώ παράλληλα, λόγω της παλαιότητάς τους, έχουν ελάχιστο τέλος ταξινόμησης. Η στρέβλωση αυτή δρα εις βάρος της εγχώριας αγοράς αλλά και του ίδιου του καταναλωτή. Η εισαγωγή μεταχειρισμένων εμποδίζει την πώληση εγχώριων μεταχειρισμένων, ενώ ο καταναλωτής που δεν μπορεί να πουλήσει το δικό του παλαιό αυτοκίνητο –λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού από τα «πειραγμένα» του εξωτερικού– δεν προχωρεί σε αγορά καινούργιου. Αποτέλεσμα λοιπόν όλων των παραπάνω είναι η γήρανση του στόλου και η απαξίωση των εγχώριων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, με την αγορά να παραμένει καθηλωμένη. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει τις ελληνικές πόλεις να έχουν από τις υψηλότερες τιμές ρύπων οξειδίων του αζώτου, όζοντος και σωματιδίων μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση αυτή, νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την ηλεκτροκίνηση, το οποίο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση, προβλέπει τη θέσπιση αντικινήτρων για την εισαγωγή μεταχειρισμένων οχημάτων παλαιάς τεχνολογίας ή ακόμη και αναστολή των εισαγωγών για διάστημα τουλάχιστον μιας διετίας. Πιο συγκεκριμένα, βάσει του νομοσχεδίου επιβάλλεται επιπλέον του τέλους ταξινόμησης έκτακτο περιβαλλοντικό τέλος ύψους 4.000 ευρώ στα εισαγόμενα μεταχειρισμένα οχήματα παλαιού τύπου (τεχνολογίας Euro 4). Tα έσοδα που προκύπτουν από αυτό θα μπορούσαν να διατεθούν για την προώθηση «καθαρών» αυτοκινήτων. (από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ") View full είδηση

"Διέρχεστε με δική σας ευθύνη”. Το μήνυμα αυτό θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε περίπου 7.000 γέφυρες, σε όλη την Ελλάδα, των οποίων την κατάσταση- τις πιθανές φθορές και το βαθμό τρωτότητας- δεν έχει εκτιμήσει ποτέ η ελληνική πολιτεία. Ο αριθμός αυτός θα αυξανόταν σε 10.000, εάν δεν είχε προχωρήσει η παραχώρηση της Αττικής Οδού, όπως και των μεγάλων εθνικών οδών (Ολυμπία Οδός, Ιόνια Οδός, Αυτοκ. Αιγαίου, Ε-65, Μορέας). Αυτό προκύπτει από απάντηση της Διεύθυνσης Οδικών Υποδομών (ΔΟΥ) του αρμόδιου υπουργείου σε κοινοβουλευτική ερώτηση, βάσει της οποίας και η Εγνατία Οδός εξαιρείται από την λίστα των αυτοκινητοδρόμων με γέφυρες δυνητικά επικίνδυνες. Γιατί δεν έχουν ελεγχθεί Όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο της ΔΟΥ, στη χώρα μας δεν υπάρχει έως σήμερα Μητρώο Γεφυρών, δηλαδή κάποια συστηματική καταγραφή του συνόλου των γεφυρών, σε πανελλαδική κλίμακα, με ταυτοποίηση αυτών σε ένα γενικό κοινό κωδικοποιημένο σύστημα (με τη μορφή μιας ενιαίας ψηφιακής βάσης δεδομένων). Και κυρίως, "δεν έχει εκτιμηθεί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται κάθε μία από αυτές από άποψη φθορών, δεδομένου ότι δεν υπάρχει έως τώρα ένα ενιαίο σύστημα επιθεώρησής τους, με ταυτόχρονη εκτίμηση της τρωτότητας του φέροντα οργανισμού τους”. Τα παραπάνω δεν ισχύουν για τους οδικούς άξονες που έχουν παραχωρηθεί, την Αττική και την Εγνατία Οδό. Να σημειωθεί ότι ορισμένες από τις γέφυρες του αυτοκινητοδρόμου, σύμφωνα με παλαιότερη έκθεση της Κομισιόν για την μεταμνημονιακή εποπτεία της Ελλάδας, είναι "δυνητικά επικίνδυνες, αν και δεν έχει υπάρξει εμφανής αλλαγή” στην κατάστασή τους. Ωστόσο, κατά τους επαΐοντες, ο χαρακτηρισμός αυτός δεν συνεπάγεται την ύπαρξη ισχυρών πιθανότητες κατάρρευσης κάποιας από τις γέφυρες της Εγνατίας, αλλά αποτελεί περισσότερο μία κατηγοριοποίηση, βάσει διεθνών προδιαγραφών. Υπολογίζεται ότι σε Εγνατία και Αττική Οδό, όπως και στους αυτοκινητοδρόμους παραχώρησης υπάρχουν συνολικά 4.000 γέφυρες για τις οποίες όμως, υπάρχει μηχανισμός παρακολούθησης. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το έγγραφο της υπηρεσίας του υπουργείου Υποδομών, το... βάρος πέφτει στις 6.000 γέφυρες που έχουν άνοιγμα μεγαλύτερο από 6 μέτρα και βρίσκονται στα τμήματα των παλαιών, νέων εθνικών οδών, όπως και των δρόμων του επαρχιακού και δημοτικού δικτύου. Σε αυτές προστίθενται 1.000 σιδηροδρομικές γέφυρες, με άνοιγμα μεγαλύτερο από 4 μέτρα. Στα αζήτητα τα εγχειρίδια αυτοψίας και αξιολόγησης Όπως επισημαίνει η ΔΟΥ, στο παρελθόν το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών συνέταξε και ενέκρινε Εγχειρίδια Αυτοψίας και Αξιολόγησης Γεφυρών, τα οποία είχαν σκοπό την καθοδήγηση των επιθεωρητών του δημοσίου κατά τις αυτοψίες υφισταμένων γεφυρών και την υποβοήθησή αυτών στην αξιολόγηση και στη βαθμολόγησή τους. Τα συγκεκριμένα εγχειρίδια διανεμήθηκαν προς χρήση στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και στις Τεχνικές Υπηρεσίες των Περιφερειών της Ελλάδας. Ωστόσο, ελάχιστα αξιοποιηθήκαν, λόγω της ανυπαρξίας θεσμικού πλαισίου υποχρεωτικής επιθεώρησης και συντήρησης, "σε συνδυασμό με την έλλειψη επαρκούς εμπειρίας των στελεχών τους στα εξειδικευμένα θέματα επιθεώρησης, καταγραφής βλαβών και αξιολόγησης υφιστάμενης κατάστασης γεφυρών”. Η Διοικητική Αρχή Γεφυρών Όπως αναφέρει το υπουργείο, μετά και την κατάρρευση γεφυρών σε Ελλάδα και εξωτερικό, καθίσταται αναγκαία η άμεση καταγραφή, συστηματική επιθεώρηση και συντήρησή τους. Προς την κατεύθυνση αυτή, το Υποδομών προχωράει στη θεσμοθέτηση της Διοικητικής Αρχής Γεφυρών (ΔΑΓ), η οποία θα διασφαλίζει τις διαδικασίες και θα ελέγχει την τήρηση ενιαίου εθνικού θεσμικού πλαισίου για την καταγραφή, επιθεώρηση, αξιολόγηση και συντήρηση όλων των γεφυρών (οδικών σιδηροδρομικών καθώς και πεζογεφυρών). Ως εκ τούτου, προκύπτει η ανάγκη σύνταξης "Κανονισμού Επιθεώρησης και Συντήρησης Γεφυρών (Κ.Ε.ΣΥ.ΓΕ.)", ο οποίος είναι απαραίτητος για τον καθορισμό τού θεσμικού πλαισίου, που θα τηρείται από όλους τους αρμόδιους δημόσιους και ιδιωτικούς Φορείς, υπεύθυνους για τη Διαχείριση των Γεφυρών (Βαθμίδες Αποκεντρωμένης Διοίκησης Παραχωρησιούχοι, κλπ) και θα ελέγχεται από τη ΔΑΓ. Αυτή τη στιγμή, συντάσσεται ο κανονισμός επιθεώρησης και συντήρησης γεφυρών, που αποτελεί προϋπόθεση για την αποτελεσματική λειτουργία της υπό σύσταση διοικητικής αρχής γεφυρών. Μεταξύ άλλων, ο εν λόγω κανονισμός θα περιλαμβάνει το μητρώο γεφυρών, ένα λογισμικό, που έχει υλοποιηθεί, και επιτρέπει, σε μορφή βάσης δεδομένων, την καταχώριση των απαιτούμενων δεδομένων ταυτοποίησης, όπως και των ευρημάτων των επιθεωρήσεων, αξιολογήσεων και πιθανών επεμβάσεων. Ανησυχία και στην Ευρώπη Και στην Ευρώπη, όπου υπάρχουν περισσότερα από 1.234 χιλιόμετρα γεφυρών άνω των 100 μέτρων, δεν κοιμούνται... ήσυχοι όσον αφορά στο επίπεδο της ασφάλειας των συγκεκριμένων υποδομών. Σύμφωνα με μελέτες, στη Γαλλία, όπου χθες μια μικρή γέφυρα κατέρρευσε στην Τουλούζη, εκτιμάται ότι το 1/3 των 12.000 γεφυρών χρειάζεται εργασίες συντήρησης. Στην Ιταλία υπολογίζεται ότι 300 γέφυρες κινδυνεύουν με κατάρρευση. Στη Γερμανία, σε κακή κατάσταση βρίσκεται ένα χαμηλό διψήφιο ποσοστό γεφυρών, με όσες βρίσκονται στην Ανατολική πλευρά της χώρας να έχουν ανακατασκευαστεί τη δεκαετία του 2000, μετά τη γερμανική επανένωση. [email protected] View full είδηση

Τον Αύγουστο του 2018, ένα τμήμα μήκους 210 μέτρων της γέφυρας Μοράντι στη Γένοβα της Ιταλίας που αποτελούσε μέρος της εθνικής οδού, κατέρρευσε, με αποτέλεσμα σαράντα τρεις άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Κρούσματα κατάρρευσης γεφυρών έχουν σημειωθεί και σε διάφορες περιοχές της χώρας μας όπως στην Κρήτη, στην Καβάλα και αλλού. Ποια είναι όμως η κατάσταση των γεφυρών στην Ελλάδα σήμερα; Πόσες και ποιες ενδέχεται να αντιμετωπίζουν προβλήματα στατικότητας, ή άλλα; Πόσο επιβαρύνουν η κλιματική αλλαγή ή η αύξηση της κίνησης τις αντοχές αυτών των υποδομών; Η νέα μελέτη της διαΝΕΟσις που εκπονήθηκε από μια ομάδα μηχανικών του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος υπό τον συντονισμό του Δρ. Βασίλειου Μπαρδάκη, απαντά στα παραπάνω ερωτήματα, καταγράφοντας τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας, επισημαίνοντας τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζουν το πρόβλημα οι άλλες χώρες και καταλήγοντας σε μια σειρά από προτάσεις για την ενίσχυση των οδικών υποδομών. Πόσες γέφυρες υπάρχουν στην Ελλάδα και ποια είναι η κατάστασή τους; Βάσει εκτιμήσεων σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν 17.000 γέφυρες περίπου. Οι γέφυρες που κατασκευάστηκαν πριν από το 1961 δεν ακολουθούσαν κανένα συγκεκριμένο κανονιστικό πλαίσιο. Οι γέφυρες που κατασκευάστηκαν αργότερα και μέχρι και τη δεκαετία του ’80 ακολουθούσαν παρωχημένους (πια) γερμανικούς κανονισμούς. Όλες οι γέφυρες που κατασκευάστηκαν πριν από το 1993 δεν είχαν επαρκείς αντισεισμικές προβλέψεις στον σχεδιασμό τους. Αλλά και τα πρότυπα του ’93 κρίνονται παρωχημένα σήμερα. Οι κανονισμοί των προηγούμενων δεκαετιών δεν περιελάμβαναν σωστές προβλέψεις για τη μελλοντική εξέλιξη της κίνησης στους δρόμους και της αύξησης του όγκου των φορτίων. Υπάρχει έλλειμμα συντήρησης και αναβάθμισης. Πολλές γέφυρες έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο όριο ζωής. Ποια είναι η κατάσταση σε άλλες χώρες; Ιταλία • Όλες οι γέφυρες από σκυρόδεμα που κατασκευάστηκαν στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 έχουν φτάσει ή και ξεπεράσει το προσδόκιμο της ζωής τους. • Κάθε χρόνο 15-20 γέφυρες καταρρέουν στη χώρα λόγω έλλειψης συντήρησης ή λόγω ηλικίας. • Μετά την κατάρρευση της γέφυρας Μοράντι η κυβέρνηση ξεκίνησε ένα έργο αξιολόγησης της κατάστασης δεκάδων χιλιάδων γεφυρών στη χώρα. Γαλλία • Η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ένα σχέδιο ελέγχου και συντήρησης με τακτικές επιθεωρήσεις προϋπολογισμού 1 δισ. ευρώ. • Το αρμόδιο υπουργείο δημοσίευσε και μια λίστα 23 μεγάλων γεφυρών που απαιτούν διορθωτικές επεμβάσεις. Γερμανία • Σύμφωνα με έρευνα του 2017, το 12,4% των γεφυρών της χώρας είναι σε κακή κατάσταση, αλλά μόνο ένα αντίστοιχο ποσοστό (12,5%) είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς κανένα πρόβλημα. • Το πρόβλημα στην Ανατολική Γερμανία είναι λιγότερο έντονο. Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής • Από το 1971 υπάρχουν θεσμοθετημένα πρότυπα συντήρησης γεφυρών. • Οι 614.387 γέφυρες της χώρας είναι καταχωρημένες σε ένα λεπτομερές μητρώο. • Το 9,1% των γεφυρών στις ΗΠΑ το 2016 κρίνονταν ως δομικά ανεπαρκείς. Πρόκειται για σχεδόν 56.000 γέφυρες, που έχουν 188 εκατ. διελεύσεις την ημέρα. Τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα; Η μελέτη καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις: 1 Μεσοπρόθεσμα τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου Εθνικού Μητρώου Γεφυρών, με πλήρη στοιχεία για την κατασκευή και το ιστορικό κάθε γέφυρας, καθώς και αξιολόγηση της κατάστασής της με βαθμό αντοχής και ακόμα με τακτικές επιθεωρήσεις και ετήσιο πρόγραμμα συντήρησης. 2 Την άμεση επέμβαση στις «οιονεί επικίνδυνες γέφυρες» με τη δημιουργία μιας πλατφόρμας στην οποία εθελοντές μηχανικοί θα μπορούν να καταχωρούν υπάρχοντα στοιχεία που αφορούν ευπαθείς γέφυρες της περιοχής τους, οι οποίες κρίνουν ότι θα πρέπει να ελεγχθούν με σύγχρονα τεχνικά μέσα. 3 Καθιέρωση αυστηρότερων όρων χρήσης και λειτουργίας, που θα συμβάλουν στην ενίσχυση της ασφάλειας των κατοίκων, στην απρόσκοπτη λειτουργία της οικονομίας και των μεταφορών και στη μείωση του κόστους λόγω πρόληψης των πιθανών ζημιών αντί της εκ των υστέρων επέμβασης. 4 Πρόβλεψη των αναγκών αξιολόγησης και συντήρησης των γεφυρών της χώρας στον εξαρχής σχεδιασμό τους. Δείτε αναλυτικά την μελέτη εδώ: https://www.dianeosis.org/2019/09/gefyres/ View full είδηση

Επιστήμονες από την Ελλάδα και τη Βρετανία ανέπτυξαν μία νέα μέθοδο ανίχνευσης πλαστικών που επιπλέουν στις θάλασσες. Η νέα τεχνική, που χρησιμοποιεί δεδομένα των δορυφόρων Sentinel-2 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), μπορεί να διακρίνει με ακρίβεια 86% τα κομμάτια πλαστικού μεγαλύτερα των πέντε χιλιοστών από άλλα υλικά (ξύλα, φύκια κ.ά.). Ο επίκουρος καθηγητής Κωνσταντίνος Τοπουζέλης, επικεφαλής της Ομάδας Θαλάσσιας Τηλεπισκόπησης του Τμήματος Ωκεανογραφίας και Θαλάσσιων Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, σε συνεργασία με επιστήμονες του Θαλάσσιου Εργαστηρίου του Πλύμουθ, έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports». Τα επιπλέοντα πλαστικά προδίδονται από τις διακριτές «φασματικές υπογραφές» τους, δηλαδή τα μήκη κύματος του ορατού και υπέρυθρου φωτός που απορροφούν και αντανακλούν. Αυτές οι «υπογραφές» γίνονται αντιληπτές από τους δορυφόρους. Οι ερευνητές ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης (μηχανικής μάθησης) που μπορεί να ταξινομήσει τα πλαστικά των θαλασσών ανάλογα με τα υλικά τους, τα οποία αφήνουν ξεχωριστό δορυφορικό αποτύπωμα. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν σε πρώτη φάση δορυφορικά δεδομένα για τα θαλάσσια πλαστικά στα ανοιχτά της Λέσβου και του νοτιοαφρικανικού λιμένα του Ντέρμπαν κατά το 2018 και το 2019. Στη συνέχεια, δοκίμασαν τη μέθοδό τους σε παράκτια ύδατα διαφόρων χωρών (Γκάνα, Καναδά, Βιετνάμ, Βρετανία). Modified Copernicus Sentinel data (2019)/processed by ARGANS Limited Drone image – University of Aegean Οι ερευνητές αισιοδοξούν ότι η νέα τεχνική μπορεί να αξιοποιηθεί με τη βοήθεια drones και δορυφόρων υψηλής ανάλυσης, ώστε να βελτιωθεί η επιτήρηση της ρύπανσης των θαλασσών με πλαστικά. View full είδηση

Στην έκδοση Υπουργικής Απόφασης για τη διαχείριση και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων ιδιωτικών δασών της χώρας προχώρησε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Το υπουργείο σημειώνει ότι ένας από τους βασικότερους στόχους του είναι η διαχείριση όλων των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας «για την πλήρη εκμετάλλευση των άυλων και υλικών αγαθών που αυτά μπορούν να προσφέρουν στην κοινωνία και στην ανάπτυξη της χώρας». Προς αυτή την κατεύθυνση έχει υλοποιήσει μέχρι στιγμής τα εξής: Τη στρατηγική θέσπιση μιας τέτοιας διαχείρισης δασών μέσω της Εθνικής Στρατηγικής Δασών, η οποία αυτές τις μέρες και μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2018 βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση (http://www.opengov.gr/minenv/?p=9523). Την επικαιροποίηση τον Απρίλιο του 2018, έπειτα από επτά δεκαετίες, των προδιαγραφών εκπόνησης διαχειριστικών μελετών των δασών. Τη σύνταξη νέων οριστικών προδιαγραφών για τη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας, οι οποίες θα τεθούν σε δημόσια διαβούλευση το φθινόπωρο του 2018. Με γνώμονα τον στρατηγικό αυτό στόχο, δημοσιεύθηκε χθες στο ΦΕΚ Β΄ 3519 η απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτη Φάμελλου «Διαχείριση και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων ιδιωτικών ή συνιδιόκτητων μετά του Δημοσίου δασών, από εικοσαετίας και πλέον». Η απόφαση αυτή, η οποία προβλέπεται από τις διατάξεις του ν. 4423/2016, σκοπεύει στη διαχείριση και εκμετάλλευση των παραπάνω δασών στα οποία για είκοσι και πλέον χρόνια οι ιδιοκτήτες-κάτοχοι αυτών δεν προέβησαν σε καμία πράξη διαχείρισής τους, όπως αυτή προβλέπεται από τη δασική νομοθεσία. Στην απόφαση καθορίζεται: Η ενημέρωση από την τοπική Δασική Αρχή των ιδιοκτητών-κατόχων του δάσους για τους λόγους για τους οποίους είναι απαραίτητη η διαχείρισή του. Η ενημέρωση αυτή γίνεται είτε με αποδεικτικό επίδοσης στον ιδιοκτήτη, είτε, εφόσον είναι άγνωστος αυτός, με δελτίο Τύπου της Δασικής Αρχής στα ΜΜΕ και ανακοίνωση στο Δημαρχείο και στις Δασικές Υπηρεσίες. Εφόσον παρέλθει διάστημα έξι μηνών κατά το οποίο οι ιδιοκτήτες δεν ενδιαφερθούν, γίνεται έκδοση διαπιστωτικής πράξης από την τοπική Δασική Αρχή, συνεπεία της οποίας το δάσος τίθεται υπό διαχείριση από την Αρχή αυτή, σύμφωνα με τις διατάξεις περί διαχείρισης και εκμετάλλευσης δημοσίων δασών. Τα έσοδα από την εκμετάλλευση του δάσους μετά την αφαίρεση των εξόδων κατατίθενται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και είναι στη διάθεση των δικαιούχων σύμφωνα με το ποσοστό ιδιοκτησίας τους. Η παραπάνω απόφαση είναι η πρώτη από μια σειρά αποφάσεων που προβλέπονται από τον ν. 4423/2016 για τους δασικούς συνεταιρισμούς της χώρας. Οι υπόλοιπες αποφάσεις, όπως η απόφαση για την ιδιότητα δασεργάτη και την έκδοση ταυτότητας δασεργάτη, είναι στο τελικό στάδιο προετοιμασίας και θα υπογραφούν τις επόμενες μέρες. Παράλληλα, με χθεσινή απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτη Φάμελλου (ΑΔΑ: ΩΓΚΑ4653Π8-Α3Κ) παρατάθηκε έως τις 27 Σεπτεμβρίου 2019 το χρονικό διάστημα προετοιμασίας και προσαρμογής των Δασικών Συνεταιρισμών Εργασίας στις διατάξεις του παραπάνω νόμου. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται, επίσης, η εργασία των συνεταιρισμών που συμμετέχουν αυτές τις μέρες στην αποκατάσταση των καμένων περιοχών στην ανατολική και στη δυτική πλευρά της Αττικής μετά τις πυρκαγιές του περασμένου μήνα. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα τεθεί σε κίνδυνο η αμοιβή των υλοτόμων λόγω της μετάβασης των δασικών συνεταιρισμών σε νέο καθεστώς λειτουργίας, που θα έπρεπε να λάβει χώρα στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2018. View full είδηση

Σημαντικά ευρήματα που καταγράφουν τις τάσεις στην παραγωγή ηλεκτρισμού τα τελευταία χρόνια σε όλον τον κόσμο καταγράφει η μελέτη – κείμενο πολιτικής της HAEE (Hellenic Association for Energy Economics - Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας) με τίτλο «Ανασκόπηση & διεθνείς εξελίξεις στην αγορά ηλεκτρισμού». Τα κυριότερα από αυτά είναι οι αλλαγές που συντελούνται προοδευτικά τα τελευταία 20 χρόνια στη ζήτηση και την παραγωγή ενέργειας και η αλληλεπίδρασή τους με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως η Συμφωνία των Παρισίων ή το ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα. Η μελέτη που εκδόθηκε από τη HAEE αποτελεί μια συλλογική εργασία που συντάχθηκε με σκοπό την ανάλυση των παγκόσμιων εξελίξεων στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Μέσα από τη παρακολούθηση των διεθνών εξελίξεων, σκοπός της μελέτης είναι να αποτελέσει ένα εργαλείο για την ενίσχυση του διαλόγου γύρω από τα βασικά στοιχεία της ενεργειακής πολιτικής καθώς και του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού. Επικεντρώνεται, στο φλέγον ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, των νέων τεχνολογικών ανακαλύψεων, το ρόλο της ψηφιοποίησης και των δικτύων. Ταυτόχρονα, η μελέτη τοποθετεί στο επίκεντρο της ανάλυσης την παγκόσμια αγορά του ηλεκτρισμού. Εξετάζει τις προοπτικές και τις προκλήσεις που αναδύονται στις χώρες με την μεγαλύτερη ενεργειακή κατανάλωση παγκοσμίως. Καταγράφουμε τα βασικά πορίσματα της έκθεσης, όπως αναφέρονται από τους μελετητές, και που έχουν ιδιαίτερη σημασία για όσους ασχολούνται με τα θέματα περιβάλλοντος και ενέργειας. Οι γενικές τάσεις στην κατανάλωση ενέργειας και η Συμφωνία των Παρισίων H οικονομική, αλλά και πληθυσμιακή μεγέθυνση κυρίως των χωρών εκτός του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), καθοδηγούν την ανοδική τάση που ακολουθεί η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η επιστημονική κοινότητα έχει επανειλημμένως προειδοποιήσει για τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις που απορρέουν από αυτή την ανοδική πορεία. Η συμφωνία των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή, αποτελεί την πρώτη οικουμενική συμφωνία με προσανατολισμό τη μετάβαση προς τη χρησιμοποίηση εναλλακτικών και φιλικότερων προς το περιβάλλον καυσίμων. Οι Εθνικές υποσχέσεις όμως, διαφέρουν σημαντικά από τις τρέχουσες πολιτικές για το κλίμα, γεγονός που συνεπάγεται σταδιακή αύξηση του ποσοστού εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και ταυτόχρονα την ανησυχητική αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Η τεχνολογική καινοτομία και οι τάσεις στην παραγωγή και ζήτηση ενέργειας Η χρησιμοποίηση των τεχνολογικών καινοτομιών σε όλο το εύρος της ενεργειακής δραστηριότητας, αναμφίβολα συμβάλλει στην καταπολέμηση των αρνητικών επιδράσεων και ενισχύει την ενεργειακή μετάβαση προς φιλικότερες μορφές ενέργειας. Επιγραμματικά, η ψηφιοποίηση, τα έξυπνα δίκτυα, η ηλεκτροκίνηση, η αποθήκευση ενέργειας, η επανάσταση της εξόρυξης σχιστολιθικού φυσικού αερίου και τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, είναι μερικές από τις χιλιάδες τεχνολογικές εξελίξεις που ενισχύουν την απεξάρτηση από τις ρυπογόνες μορφές ενέργειας και συμβάλλουν στην προστασία του πλανήτη. Επιπλέον, η στάση που θα ακολουθήσουν οι λεγόμενοι εθνικοί ρυπαντές είναι κομβικής σημασίας στην προσπάθεια μείωσης των εκπομπών, καθώς στις μέρες μας παρατηρείται σταδιακά έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον και ένας γενικευμένος προσανατολισμός των ενεργειακών κολοσσών προς τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Παράλληλα, η τάση της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας, αναμένεται να είναι ανοδική για όλες τις μορφές ενέργειας, πλην του άνθρακα, για τον οποίο, από το 2030 και μετέπειτα, αναμένεται σταδιακή απεξάρτηση από την κατανάλωση του. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, τα πετρελαϊκά αποθέματα επαρκούν για να καλύψουν τη συνολική ζήτηση μέχρι τα μέσα του παρόντος αιώνα, ενώ η αγορά του φυσικού αερίου αναμένεται να λειτουργήσει ως γέφυρα για την μετάβαση από τη σημερινή κατάσταση στην αποκαλούμενη πράσινη οικονομία του μέλλοντος. Παράλληλα, παρατηρείται αντίστροφη τάση μεταξύ της σταδιακής ελάττωσης της χρησιμοποίησης πυρηνικής ενέργειας και της όλο και μεγαλύτερης διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Η παγκόσμια εικόνα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας Αναλυτικότερα, όσον αφορά την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των έξι μεγαλύτερων καταναλωτών σε παγκόσμια κλίμακα (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Ιαπωνία), παρατηρούμε σημαντικές διαφοροποιήσεις στη χρησιμοποίηση των διαφόρων μορφών ενέργειας, ανάλογα με τον ορυκτό πλούτο ή την πολιτική που ακολουθεί η κάθε χώρα ξεχωριστά. Παρακάτω συνοψίζουμε τις τάσεις που επικρατούν και την εξέλιξη του ενεργειακού μείγματος για τις προαναφερθείσες χώρες. Στο διάστημα μεταξύ 1990–2015, οι ΗΠΑ στράφηκαν προς την απανθρακοποίηση, η οποία ξεκίνησε από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 (53%) και κατέληξε το 2015 σε ποσοστό της τάξεως του 34%. Ταυτόχρονα, παρατηρείται άνοδος στη χρησιμοποίηση του φυσικού αερίου (32%, 2015). Επιπλέον, σταθερές τιμές κατά τη διάρκεια των υπό εξέταση ετών εμφανίζει η χρησιμοποίηση πυρηνικής (19%) και υδροηλεκτρικής (6%) ενέργειας. Ενώ, από το 2005 και μετέπειτα διακρίνεται εντυπωσιακή άνοδος στις ΑΠΕ, οι οποίες κατέλαβαν το 7% για το 2015. Οι χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν πετύχει σταδιακή μείωση του ποσοστού χρησιμοποίησης άνθρακα σε ποσοστό μικρότερο του 26%. Το συγκεκριμένο ποσοστό βρίσκονταν στο 40% στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Επιπλέον, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μεταβολή του φυσικού αερίου, η οποία μέχρι το 2008 αυξανόταν συνεχώς (23%), όμως από το σημείο αυτό και έπειτα παρατηρείται σταδιακή μείωση του ποσοστού στα επίπεδα του 15%. Τα υδροηλεκτρικά κατέχουν σταθερή θέση στο 10% ενώ η πυρηνική ενέργεια συναντάται στο 30% κατά μέσο όρο για το υπό εξέταση διάστημα. Παράλληλα, όσον αφορά τη διείσδυση των ΑΠΕ, η ΕΕ είναι πρωτοπόρος σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες του δείγματος. Οι χώρες που απαρτίζουν την Ένωση κατάφεραν να πετύχουν αύξηση στη διείσδυση ίση με 16% για το 2015, σε σύγκριση με το 1% που βρίσκονταν το 2000. Τα δεδομένα για την περίπτωση της Ρωσίας εμφανίζουν μικρότερη μεταβλητότητα, καθώς το φυσικό αέριο, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, καταλαμβάνει το 50% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η πυρηνική ενέργεια (16%), ενώ συγκριτικά χαμηλό ποσοστό κατέχει η χρησιμοποίηση του άνθρακα (15%). Τα υδροηλεκτρικά παραμένουν σταθερά στο 15%, ενώ έκπληξη προκαλεί η μηδενική διείσδυση των ΑΠΕ. Κίνα και Ινδία, εμφανίζουν σχεδόν ταυτόσημη χρησιμοποίηση ενεργειακών πόρων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Οι δύο χώρες, δικαίως κατέχουν τον τίτλο των δύο πιο ρυπογόνων κρατών παγκοσμίως, καθώς χρησιμοποιούσαν τον άνθρακα σε ποσοστό 75% για το 2015. Παράλληλα, η χρήση του φυσικού αερίου και της πυρηνικής ενέργειας είναι ελάχιστη, ενώ τα υδροηλεκτρικά καταλαμβάνουν ένα ποσοστό της τάξεως του 15%. Μέχρι τα τέλη του 2015, παρατηρήθηκε μικρή ένταξη αιολικών και ηλιακών μονάδων στις δύο χώρες (4%,). Τέλος, η περίπτωση της Ιαπωνίας, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς στο διάστημα 1990-2015, παρατηρούνται τεράστιες μεταβολές στη χρησιμοποίηση των διαθέσιμων ενεργειακών προϊόντων. Το καταστροφικό ατύχημα της Φουκουσίμα το 2011, ανάγκασε τη χώρα να μηδενίσει τη χρήση πυρηνικής ενέργειας με ταυτόχρονη αύξηση της χρήσης των πετρελαιοειδών και των ΑΠΕ. Παράλληλα, είναι η μοναδική χώρα όπου συναντάται σταδιακή αύξηση της χρήσης του άνθρακα (33%, 2015), ενώ επίσης και το φυσικό αέριο κατέχει σημαντικό και συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό (39%, 2015) της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που φέρνει σε επαφή όλους εκείνους που μελετούν, συζητούν και προωθούν τη γνώση της ενέργειας, του περιβάλλοντος και της οικονομίας στη χώρα μας. Δρα ως ανεξάρτητο σώμα συμβούλων για εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς, στους οποίους παρέχει μια ευρεία συνεισφορά σε ενεργειακά, οικονομικά, χάραξης πολιτικής και θεωρητικά θέματα. Η Ελληνική Εταιρεία Ενεργειακής Οικονομίας είναι η Ελληνική θυγατρική του Διεθνούς Συνδέσμου Ενεργειακής Οικονομίας. Ιδρύθηκε το 2015 στην Ελλάδα, και έχει έναν παγκόσμιο προσανατολισμό, καλωσορίζοντας τη συμμετοχή ερευνητών και επαγγελματιών από όλο τον κόσμο, οι οποίοι ενδιαφέρονται για θέματα συναφών με την οικονομία και την ενέργεια. Η HAEE αποτελεί το ελληνικό παράρτημα της Διεθνούς Εταιρείας Ενεργειακής Οικονομίας (IAEE). Δείτε την μελέτη εδώ: https://www.haee.gr/el/εκδόσεις/εκδόσεις-της-haee/haee-policy-reports-n02-gr/ View full είδηση

Ισπανία και Γερμανία συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των επενδυτών, ωστόσο και η Ελλάδα βρίσκεται ψηλά στις προτιμήσεις όσον αφορά τις ξενοδοχειακές επενδύσεις στην Ευρώπη. Τα στοιχεία προέρχονται από την έρευνα που πραγματοποίησε η εξειδικευμένη εταιρεία παροχής υπηρεσιών και διαχείρισης ακινήτων Tranio για τις ελκυστικές ξενοδοχειακές επενδύσεις στην Ευρώπη, απευθυνόμενη σε πάνω από 200 στελέχη του κλάδου. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων εκπροσωπούν επενδυτές από το Ηνωμένο Βασίλειο και ακολουθούν εκπρόσωποι από τη Γερμανία, την Ισπανία και τις ΗΠΑ. Στη λίστα των στελεχών που ερωτήθηκαν (από τους κλάδους της παροχής υπηρεσιών ακινήτων, των επενδύσεων, της ανάπτυξης ξενοδοχείων, της διαχείρισης ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων κ.τ.λ.) περιλαμβάνονται και εκπρόσωποι επενδυτών από τη Ρωσία, την Ολλανδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, το Βέλγιο αλλά και την Ελλάδα. Με βάση τα ευρήματα της έρευνας, Ισπανία και Γερμανία αποτελούν αυτή την στιγμή τις πιο ελκυστικές ευρωπαϊκές αγορές για επενδύσεις σε ξενοδοχεία, με τους περισσότερους από του συμμετέχοντες να δηλώνουν ότι ο προϋπολογισμός τους ξεπερνά τα 10 εκατ. ευρώ ανά project. Οσον αφορά το πόσο ελκυστική είναι μία ευρωπαϊκή αγορά για ξενοδοχειακές επενδύσεις (δυνατότητα για περισσότερες από μία απαντήσεις) η Ισπανία συγκεντρώνει το 55% των απαντήσεων, η Γερμανία το 54% και η Ιταλία το 42%, συμπληρώνοντας το τοπ 3. «Χώρες όπως η Ελλάδα, που έχουν σημειώσει τα τελευταία χρόνια σημαντική τουριστική ανάπτυξη σε συνδυασμό με την βελτίωση του οικονομικού κλίματος γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς, με τους επενδυτές να προσδοκούν υψηλότερες αποδόσεις», σχολιάζει η ανάλυση της Tranio, η οποία κατατατάσσει τη χώρα μας στην 7η θέση, έχοντας συγκεντρώσει ποσοστό 28% των απαντήσεων από τους εκπροσώπους των επενδυτών. Ψηλότερα από την Ελλάδα στη συνολική κατάταξη βρίσκονται το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία και η Γαλλία, ενώ μετά την Ελλάδα, τη δεκάδα συμπληρώνουν η Πορτογαλία, η Αυστρία και η Ελβετία. Ενδιαφέρον έχει και το στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα σύμφωνα με το οποίο 2 στους 3 ερωτηθέντες σκοπεύουν μέσα στο 2019 να προχωρήσει σε κάποια επένδυση στην ευρωπαϊκή ξενοδοχειακή αγορά, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει το ότι το τουριστικό real estate είναι ένας τομέας που προσελκύει το ενδιαφέρον των επενδυτικών κεφαλαίων. Μάλιστα, οι 7 στους 10 είναι διατεθειμένοι να τοποθετήσουν κεφάλαια άνω των 10 εκατ. ευρώ, ενώ ποσοστό 23% εξετάζει επενδύσεις κάτω των 10 εκατ. ευρώ. Οσον αφορά τον παράγοντα που προβληματίζει περισσότερο τους επενδυτές πανευρωπαϊκά (σ.σ. αποτελώντας μάλιστα και το κύριο σημείο προβληματισμού και συζητήσεων τα τελευταία ...πολλά χρόνια και στην Ελλάδα) δεν είναι άλλος από τις διαφοροποιήσεις σε νομοθετικό επίπεδο, τα εργασιακά, και τη φορολογία, ενώ δεύτερη σημαντική πρόκληση είναι ο αυξημένος ανταγωνισμός. Της Στεφανίας Σούκη View full είδηση

Το iPhone της Apple, το Note 9 της Samsung, οι εκτυπωτές της Cannon και οι συσκευές Mi Band της Xiaomi έχουν κάτι κοινό. Μερικά ολοκληρωμένα κυκλώματα (chips) που ενσωματώνουν, περιλαμβάνουν ελληνικά σχέδια και λογισμικό. Η σχεδίασή τους γίνεται στις εγκαταστάσεις της Dialog Semiconductor Hellas στην Αθήνα και την Πάτρα. Η εταιρεία, θυγατρική της Dialog Semiconductors, λειτουργεί δύο από τα δέκα συνολικά ερευνητικά κέντρα που διαθέτει στην Ευρώπη. Η Dialog Semiconductor, πρώην θυγατρική εταιρεία της Daimler-Benz, με κεντρικά γραφεία στο Λονδίνο και τη Σάντα Κλάρα της Καλιφόρνιας, είναι σήμερα μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις σχεδίασης ολοκληρωμένων κυκλωμάτων στον κόσμο. Το 2017 η εταιρεία είχε έσοδα ύψους 1,2 δισ. ευρώ και απασχολούσε κάτι περισσότερο από 2.000 εργαζομένους. Πελάτες της είναι η Apple, η Samsung, η Xiaomi κ.ά. Από αυτούς τους 2.000 εργαζομένους, περίπου το 5% είναι εγκατεστημένο στη χώρα μας. Συμμετέχει στον σχεδιασμό κυκλωμάτων που η μητρική εταιρεία πουλάει διεθνώς ανά τον κόσμο. «Είμαστε ένα από τα τρία κέντρα σχεδίασης κυκλωμάτων low energy bluetooth που λειτουργεί η Dialog», αναφέρει ο επικεφαλής της εταιρείας Μάριος Ηλιόπουλος. Αυτή είναι και η εξειδίκευση των δύο κέντρων που λειτουργεί η εταιρεία στην Αθήνα και την Πάτρα. Ωστόσο, όπως αναφέρει ο κ. Ηλιόπουλος, στόχος της εταιρείας είναι να εισέλθει και στον σχεδιασμό κυκλωμάτων διαχείρισης ήχου. Ο κ. Ηλιόπουλος, ως μηχανικός σχεδίασης κυκλωμάτων, έχει ζήσει όλη την πορεία της μικρής βιομηχανίας ημιαγωγών στη χώρα μας. Ξεκίνησε από μηχανικός στην Atmel Hellas και σήμερα είναι επικεφαλής των δραστηριοτήτων της Dialog στην Ελλάδα. Ο ίδιος αναφέρει ότι παρά το αφιλόξενο επιχειρηματικό περιβάλλον, η χώρα μας διαθέτει καλό έμψυχο δυναμικό προσδίδοντας σε αυτήν ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Αν σε αυτό συμπεριληφθεί και το χαμηλό κόστος, τότε το ενδιαφέρον είναι σημαντικό. Ετσι, η Dialog επενδύει συνεχώς στη χώρα μας. Οταν ξεκίνησε το 2011 απασχολούσε 20 μηχανικούς, ενώ σήμερα απασχολεί περισσότερους από 100. «Κάθε χρόνο γινόμαστε περισσότεροι», λέει ο κ. Ηλιόπουλος σημειώνοντας ότι η ετήσια ανάπτυξη ακόμη και φέτος είναι διψήφια σε ποσοστό. Η εξειδίκευση του ελληνικού κέντρου αφορά τον σχεδιασμό ασύρματων κυκλωμάτων Bluetooth χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης. Τα κυκλώματα αυτά αξιοποιούνται στην αγορά του «Ιντερνετ των πραγμάτων (Internet of Things ή ΙοΤ)», μια αγορά που αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς. Για να γίνει πράξη ο κόσμος του «Ιντερνετ των πραγμάτων», πρέπει οι συσκευές αυτές να επικοινωνούν αποδοτικά με το περιβάλλον τους. Η χαμηλή κατανάλωση ενέργειας, όπως εξηγεί ο κ. Ηλιόπουλος, είναι ιδιαίτερα σημαντική, ειδικά για συσκευές που βρίσκονται σε απομακρυσμένα σημεία. Ενα παράδειγμα επιτυχημένης εφαρμογής low energy bluetooth κυκλώματος είναι αυτό που σχεδίασε η Dialog για το πενάκι του κινητού τηλεφώνου «ναυαρχίδα» της Samsung, το Note 9. Στη διαδικασία αυτή συμμετείχε και η ελληνική εταιρεία, όπως επίσης συμμετείχε στον σχεδιασμό και μιας σειράς άλλων κυκλωμάτων που ενσωματώνουν οι «φορετές» ή wearable συσκευές της κινεζικής Xiaomi. Η εποχή του «Ιντερνετ των πραγμάτων» βρίσκεται ante portas, κάτι που δημιουργεί τεράστιες προοπτικές στον σχεδιασμό ολοκληρωμένων κυκλωμάτων για ασύρματες επικοινωνίες. Οι δεσμοί με την Apple Η πιο σημαντική συμβολή της ωστόσο ήταν στη δημιουργία του ολοκληρωμένου κυκλώματος διαχείρισης της ενέργειας των συσκευών iPhone της Apple. Σχεδόν το 70% των πωλήσεων της μητρικής Dialog προερχόταν από αυτή τη δραστηριότητα. Και μόλις η συγκεκριμένη δραστηριότητα απέκτησε ένα κρίσιμο μέγεθος, η Apple την απορρόφησε, μετά τη συμφωνία ύψους 600 εκατ. δολαρίων που έκλεισε με την Dialog τον περασμένο Οκτώβριο. «Η έμφαση (της Dialog) πλέον δίδεται στα κυκλώματα low energy Bluetooth», λέει ο κ. Ηλιόπουλος. Παράλληλα, όπως αναφέρει, η διοίκηση της μητρικής Dialog συμφώνησε η θυγατρική της να συμμετάσχει στον σχεδιασμό κυκλωμάτων ήχου. Πρόκειται για κυκλώματα που αξιοποιούνται από τα ακουστικά τηλεφώνων μέχρι και τα ακουστικά που αξιοποιούν τα υψηλής πιστότητας ηχοσυστήματα. Σημειώνεται ότι η Dialog, όπως και οι περισσότερες μικρές επιχειρήσεις ημιαγωγών, είναι μια επιχείρηση χωρίς παραγωγικές μονάδες (fabless). Τα σχέδια που δημιουργεί, τα υλοποιούν κατασκευαστές ημιαγωγών (chips). Ειδικά η Dialog παράγει τα προϊόντα στην Ταϊβάν. Ο «πατέρας» του USB έφτιαξε μια δυναμική εταιρεία στην Ελλάδα Η Dialog Semiconductor στην Ελλάδα δεν συνιστά νεοφυή επιχείρηση. Αντιθέτως, η ιστορία της εκτείνεται σχεδόν 20 χρόνια πίσω. Πρωτοεμφανίστηκε ως Atmel στο τέλος της δεκαετίας του 1990. Η εταιρεία που ίδρυσε το 1984 στις ΗΠΑ ο ομογενής Γιώργος Περλέγκος, με τις προτροπές της τότε κυβέρνησης Σημίτη, δημιούργησε στην Πάτρα μια μονάδα σχεδιασμού ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. Είχε προηγηθεί η δημιουργία αντίστοιχου τμήματος στην Πάτρα από τη δανική Giga (Giga Hellas), η οποία το 2000 εξαγοράστηκε από την αμερικανική Ιntel. H Atmel Hellas δημιουργήθηκε το 1999 έχοντας ως βασικό σκοπό τον σχεδιασμό κυκλωμάτων οθονών και ασύρματων συσκευών –στη γλώσσα των μηχανικών λέγονται μικροελεγκτές (micro-controllers)– όπως επίσης και καρτών μνήμης (flash memories). Οι τελευταίες είναι σήμερα ευρέως διαδεδομένες και γνωστές ως «φλασάκια» ή «στικάκια» (USB memories). Ο ιδρυτής της Αtmel και πρώην στέλεχος της Intel Corp. κ. Περλέγκος θεωρείται ο πατέρας των καρτών μνήμης flash. Για τον λόγο αυτό, το 2017 έλαβε τη διάκριση έργου ζωής (Life Achivement Award) από τον σύνδεσμο κατασκευαστών καρτών μνήμης στις ΗΠΑ. Η Atmel Hellas προέκυψε ως αποτέλεσμα της προσπάθειας του κ. Περλέγκου να ενισχύσει τη χώρα προέλευσης του. Επιλέχθηκε η Πάτρα λόγω της γειτνίασης με την Τεγέα, απ’ όπου κατάγεται η οικογένειά του. Κυρίως όμως επελέγη λόγω του εξειδικευμένου και καλά καταρτισμένου ανθρώπινου δυναμικού που δημιουργούσε η Πάτρα και το πανεπιστήμιο της. Υπενθυμίζεται ότι στην Πάτρα είχε δημιουργηθεί το 1979 η πρώτη πανεπιστημιακού επιπέδου σχολή, αποκλειστικά εστιασμένη στο γνωστικό αντικείμενο της πληροφορικής. Η εταιρεία, η οποία ενισχύθηκε από τον αναπτυξιακό νόμο με περίπου 7 εκατ. ευρώ, επεκτάθηκε και στην Αθήνα και μέχρι το 2003 είχε στελεχωθεί με πάνω από 150 μηχανικούς. Τα προβλήματα ωστόσο που αντιμετώπισε η μητρική Atmel στις ΗΠΑ –η οποία στο τέλος (2016) εξαγοράστηκε από τη Microchip– οδήγησαν σε μαρασμό την Atmel Hellas. Ετσι, τo 2007 η Ολλανδική SiTel απέκτησε κάποιες δραστηριότητες της Atmel στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, απέκτησε το προσωπικό που της είχε απομείνει στις εγκαταστάσεις της Αθήνας, περίπου 30 μηχανικοί. H SiTel, ωστόσο, έστρεψε την εταιρεία προς τον σχεδιασμό κυκλωμάτων και εφαρμογών τους που αφορούσαν τη μετάδοση φωνής πάνω από δίκτυα Internet (VoIP) και τις ασύρματες επικοινωνίες. H εταιρεία που ιδρύθηκε ονομάστηκε SiΤel Hellas, αλλά το 2011 πέρασε στον έλεγχο της Dialog Semiconductor, καθώς η τελευταία εξαγόρασε το σύνολο των δραστηριοτήτων της SiΤel Ολλανδίας, αντί 84,5 εκατ. δολ. ΗΠΑ (περίπου 75 εκατ. ευρώ). Με την κίνηση αυτή, ο νέος μέτοχος αποκτά τμήμα σχεδιασμού ολοκληρωμένων κυκλωμάτων για ασύρματες επικοινωνίες. Στόχος της, όπως αναφέρει ο επικεφαλής της Μάριος Ηλιόπουλος, είναι η περαιτέρω ανάπτυξη του τμήματος σχεδίασης κυκλωμάτων ασύρματων επικοινωνιών, καθώς διαβλέπει ότι η εποχή του «Ιντερνέτ των πραγμάτων» βρίσκεται ante portas. Σήμερα, ύστερα από επτά χρόνια, η Dialog Semiconductor Hellas έχει φθάσει εκ νέου να απασχολεί περισσότερους από 100 μηχανικούς. Διαθέτει εγκαταστάσεις σε Αθήνα (Καλλιθέα) και Πάτρα και απασχολεί 104 εργαζομένους, εκ των οποίων οι 42 βρίσκονται στην Πάτρα και οι υπόλοιποι 62 στην Αθήνα. Oι εγκαταστάσεις της σε Πάτρα και Αθήνα είναι οι δύο από τις 13 που έχουν αναπτυχθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι περισσότερες μονάδες σχεδιασμού κυκλωμάτων βρίσκονται στην Ευρώπη και συγκεκριμένα σε Βρετανία, Ολλανδία, Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία και Τουρκία. View full είδηση

Η τελευταία έκδοση του Δείκτη ελκυστικότητας της ΕΥ για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), Renewable energy country attractiveness index – RECAI, καταγράφει σχετικά μικρές διαφοροποιήσεις ως προς τις 10 κορυφαίες αγορές, καθώς οι κυβερνήσεις και οι βιομηχανίες εξακολουθούν να προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο, εν μέσω γεωπολιτικής αστάθειας. Η Κίνα και οι ΗΠΑ παραμένουν στην πρώτη και τη δεύτερη θέση αντίστοιχα, μεταξύ των 40 κορυφαίων αγορών του Δείκτη, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο υποχωρεί στην όγδοη θέση, καθώς εντείνονται οι ανησυχίες για τις επιπτώσεις του Brexit. Σημαντική βελτίωση της κατάταξης της Ελλάδας Η Ελλάδα βρίσκεται για πρώτη φορά στην 28η θέση της κατάταξης, από την 34η θέση, κατά την προηγούμενη έκδοση της έκθεσης, και την 40η, στην οποία είχε βρεθεί πριν λίγα χρόνια. Η έκθεση σημειώνει ότι η χώρα μας μετακινείται προς μια πιο ανταγωνιστική διαδικασία ως προς την τιμολόγηση των ΑΠΕ, καθώς προετοιμάζεται για τη δημοπράτηση αιολικών και ηλιακών μονάδων παραγωγής ενέργειας, συνολικής ισχύος 2,6GW, στην πορεία προς την επίτευξη του στόχου για 18% συμμετοχή των ΑΠΕ στη συνολική παραγωγή ενέργειας έως το 2020. Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας, ο κ. Τάσος Ιωσηφίδης, Εταίρος και Επικεφαλής του Τμήματος Χρηματοοικονομικών Συμβούλων της ΕΥ Ελλάδος, αναφέρει: «Η βελτίωση της κατάταξης της χώρας μας κατά έξι θέσεις αποτελεί ιδιαίτερα ενθαρρυντική εξέλιξη, ενόψει της δέσμευσής μας να φθάσουμε στον στόχο της συμμετοχής 18% ΑΠΕ στην παραγωγή ενέργειας μέχρι το 2020. Η αξιοποίηση του ανεκμετάλλευτου δυναμικού της χώρας στις ΑΠΕ αποτελεί ζήτημα πρώτης προτεραιότητας, τόσο για αναπτυξιακούς, όσο και για περιβαλλοντικούς λόγους. Για να βελτιώσει περαιτέρω την ελκυστικότητά της η Ελλάδα, θα πρέπει να γίνουν επιπρόσθετες παρεμβάσεις στο νομοθετικό και ρυθμιστικό πλαίσιο, προκειμένου να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά τα πάσης φύσεως γραφειοκρατικά εμπόδια και αντικίνητρα». Σταθερά στις πρώτες θέσεις ΗΠΑ και Κίνα Ενώ οι εμπορικές εντάσεις μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ κορυφώνονται, συμπεριλαμβανομένης της επιβολής δασμών 30% στους εισαγόμενους ηλιακούς συλλέκτες από την αμερικανική κυβέρνηση, οι δύο χώρες διατηρούν τις θέσεις τους στον Δείκτη. Η χαμηλή κινητικότητα μεταξύ των υπολοίπων 10 κορυφαίων χωρών του Δείκτη, επιβεβαιώνει αυτήν την τάση. Παρότι, η Ινδία ανεβαίνει μία θέση, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, η πρόοδος προς τον στόχο των 100GW από ηλιακή ενέργεια έχει καθυστερήσει, λόγω της αβεβαιότητας στον τομέα του εμπορίου, συμπεριλαμβανομένου ενός δασμού ύψους 25% στις εισαγωγές ηλιακών συλλεκτών. Αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι επενδύσεις σε ΑΠΕ υποχώρησαν κατά 46% σε ετήσια βάση το τρίτο τετράμηνο, λόγω του προβληματισμού για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις του Brexit στις εξαγωγές ενέργειας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και στις τιμές του εισαγόμενου εξοπλισμού. Αντίθετα, η τελευταία έκδοση του RECAI δείχνει ότι οι λιγότερο ώριμες αγορές, μεταξύ αυτών και η χώρα μας, εμφανίζονται πιο έτοιμες να προχωρήσουν σε δραστικές αλλαγές. Η Αργεντινή περιλαμβάνεται για πρώτη φορά μεταξύ των 10 κορυφαίων χωρών της κατάταξης, με την κυβέρνηση να παρέχει πολιτική στήριξη σε ΑΠΕ. Η Αίγυπτος ανεβαίνει πέντε θέσεις, στη 15η του Δείκτη, με τη συνολική αιολική δυναμικότητά της να αναμένεται να αυξηθεί κατά 3,3GW έως το 2027. Την ίδια ώρα, η Σουηδία, υποχωρεί κατά 10 θέσεις, από την 22η στην 32η θέση, καθώς η μεγάλη προσφορά αιολικής ενέργειας οδήγησε σε πτώση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας και των πράσινων πιστοποιητικών. Κρίσιμης σημασίας η ανάπτυξη των ηλεκτροκίνητων οχημάτων Ο Δείκτης RECAI υποδεικνύει περεταίρω πώς η τεχνολογία των ΑΠΕ και, ειδικότερα, η ανάπτυξη στα ηλεκτρικά οχήματα (electric vehicles – EVs), οδηγούν σε επιφυλακτικότητα των αγορών. Με τα EVs να θέτουν ως στόχο την ισοτιμία τιμής και αποδοτικότητας με τα αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης το 2025, σύμφωνα με έρευνα της ΕΥ, οι επενδυτές προσπαθούν να αντισταθμίσουν τις επενδύσεις τους, εστιάζοντας στις νέες τεχνολογίες. Ωστόσο, αυτό δημιουργεί σημαντική αβεβαιότητα, τόσο ως προς το πόσο γρήγορα τα EVs θα αντικαταστήσουν τα οχήματα εσωτερικής καύσης, αλλά και ως προς το πώς θα εξελιχθούν οι υποδομές φόρτισής τους. View full είδηση

Με 519 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 47 χώρες. Μάλιστα, στο σύνολο των 47 χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, η Ελλάδα κατείχε το 12% των συνολικών βραβεύσεων. Πρώτη στην Ελλάδα αναδείχθηκε και φέτος, με 89 σημαίες η Περιφερειακή Ενότητα Χαλκιδικής. Η διεθνής επιτροπή βράβευσε φέτος 3.687 ακτές, 679 μαρίνες και 55 σκάφη αειφόρου τουρισμού σε όλο τον κόσμο. Όσον αφορά τα κριτήρια του προγράμματος, αυτά αφορούν στην καθαριότητα θάλασσας και ακτής, στην οργάνωση ακτής, στην ασφάλεια επισκεπτών, στην προστασία της φύσης και στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), εθνικό χειριστή του διεθνούς προγράμματος "Γαλάζια Σημαία" στη χώρα μας, η «Γαλάζια Σημαία» αποτελεί το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνώς οικολογικό σύμβολο ποιότητας στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βράβευση μίας ακτής με τη «Γαλάζια Σημαία», είναι η ποιότητα υδάτων σε αυτήν να είναι «εξαιρετική». Ενώ καμία άλλη διαβάθμιση της ποιότητας, ακόμα και «καλή», δεν είναι αποδεκτή από το πρόγραμμα. Η βράβευση έχει διάρκεια ενός έτους. Πρέπει επί πλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα από τα συνολικά 33 κριτήρια (38 για τις μαρίνες και 51 κριτήρια για τα σκάφη), τα οποία αναφέρονται σε καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Σημειώνεται ότι τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού, δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, ως εγγύηση των υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος. Ιδρυτής και διεθνής συντονιστής του προγράμματος είναι το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education - FEE), που εδρεύει στη Δανία, με μέλη 73 χώρες από όλες τις ηπείρους. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης . Ενώ, το ΥΠΕΝ, διά της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, υποστηρίζει ενεργώς το πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία», αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στη βελτίωση της ποιότητας υπηρεσιών στις ακτές και μαρίνες και την προώθηση της περιβαλλοντικής εικόνας της χώρας μας, και δια της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, συμμετέχει επίσης στην εθνική επιτροπή κρίσεων του προγράμματος. Στη διεθνή επιτροπή κρίσεων (ΔΕΚ), με έδρα τη Δανία, η οποία και μόνη αποφασίζει για τις βραβεύσεις σε όλο τον κόσμο, συμμετέχουν εκπρόσωποι του προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), του Παγκοσμίου Οργανισμού Τουρισμού (WTO), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ναυαγοσωστών (ILSE), της επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Προστασία των Ακτών. View full είδηση

Η πιο «κλισέ» φράση όσων ασχολούνται με τις συνδυασμένες και εμπορευματικές μεταφορές είναι η ακόλουθη: Η Ελλάδα μπορεί να καταστεί εμπορευματικός κόμβος της ΝΑ Ευρώπης. Μπορεί να αποτελεί ουτοπία, μπορεί και όχι. Από την άλλη πλευρά, τα βήματα προόδου είναι εμφανή, κυρίως στον τομέα των υποδομών και όχι μόνο. Η χώρα έχει ισχυρές προοπτικές ανάπτυξης διεθνών φορτίων, όπως ανέφερε πρόσφατα στην ημερίδα «Συνδυασμένες Μεταφορές και ο Ρόλος της Ελλάδας», που διεξήχθη στο Θριάσιο Ε/Κ, ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ανάπτυξης Εφοδιαστικής Ιωάννης Μίνης. Για παράδειγμα, ο Πειραιάς είναι ο πλησιέστερος στο Σουέζ σημαντικός ευρωπαϊκός λιμένας, η θέση της χώρας είναι ευνοϊκή σε σχέση με την Κεντρική και ΝΑ Ευρώπη και η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ αύξησε τα διεθνή φορτία, εάν και μόνο το 10% – 15% εξ αυτών διακινούνται μέσω της ενδοχώρας. Επιπροσθέτως, οι σιδηροδρομικές μεταφορές δύνανται να αποτελέσουν κρίσιμο παράγοντα προσέλκυσης διεθνών φορτίων. Oι διάδρομοι των εμπορευματικών ροών στους οποίους μπορεί να πρωταγωνιστήσει η Ελλάδα Για παράδειγμα, η σιδηροδρομική μεταφορά διεθνούς φορτίου από τον ΣΕΠ, ύψους 30.000 TEU ανά έτος, θα μπορούσε να ανέλθει στα επίπεδα των 100.000 TEU, με την ολοκλήρωση του βασικού σιδηροδρομικού άξονα. Στα ανωτέρω χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι σημαντικό: -Να προσδιορισθούν οι διεθνείς εμπορευματικές ροές και να κατηγοριοποιηθούν. -Για τις εν δυνάμει ροές, να προσδιοριστούν ανά κατηγορία, όπως η προστιθέμενη αξία για τη χώρα και πρωτοβουλίες αύξησης της ζήτησης – ενίσχυσης της προσφοράς. Σε θεσμικό επίπεδο προτείνεται τα υπουργεία Οικονομίας και Εξωτερικών να αναλάβουν συστηματικές πρωτοβουλίες για εξευρωπαϊσμό προϊόντων, μέσω προστιθέμενης αξίας στην Ελλάδα (σύμφωνα πάντα με τις επιταγές των κανονισμών της ΕΕ). Επίσης, κρίνεται σκόπιμο να δοθούν κίνητρα για κατάλληλες επενδύσεις σε συναρμολόγηση, επισκευή/rework, «τελειοποίηση», μεταποίηση διεθνών φορτίων, αλλά και να γίνει ενδελεχές benchmarking σε χώρες της ΕΕ, στις οποίες προσφέρονται παρόμοιες υπηρεσίες (Ιρλανδία, Τσεχία, κλπ) Αντίστοιχα, για διεθνή φορτία (εκτός ΕΕ), να μελετηθούν κίνητρα και προϋποθέσεις, ώστε τα φορτία να τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφορία στην Ελλάδα – 25% του ποσού εκτελωνισμού παραμένει στην Ελλάδα. Τέλος, κρίνεται σκόπιμο να εφαρμοστούν ταχείες διαδικασίες εκτελωνισμού, πρότυποι δασμοί ανά κατηγορία αγαθών (και σχετική υποστήριξη του προσωπικού του τελωνείου, περιορίζοντας την ανάγκη για προσδιορισμό δασμών ανά περίπτωση) και ηλεκτρονικοποίηση του συνόλου των διαδικασιών, ώστε να συμπεριλάβει και άλλες υπηρεσίες ή φορείς που εμπλέκονται στην εισαγωγή και εξαγωγή εμπορευμάτων. View full είδηση

Ο ένας στους τέσσερις Έλληνες δεν μπορεί με το διαθέσιμο εισόδημά του να εξασφαλίσει ικανοποιητική θέρμανση στην κατοικία του, όπως δείχνει έρευνα που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Για την ακρίβεια, το 25,7% των συμμετεχόντων στην έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2017, απάντησε πως δεν μπορεί να ζεσταθεί ικανοποιητικά, καθώς δεν διαθέτει τα απαραίτητα χρήματα. Το ποσοστό αυτό κατατάσσει τη χώρα μας στην 3η θέση ανάμεσα στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεγαλύτερα ποσοστά καταγράφηκαν μόνο στη Βουλγαρία (36,5%) και τη Λιθουανία (28,9%). Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, περίπου το 8% του πληθυσμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορούσαν να έχουν ικανοποιητική θέρμανση στα νοικοκυριά. Η Eurostat σημειώνει ότι υπήρξε μείωση στο ποσοστό αυτό, από το 11% που είχε καταγραφεί το 2011. Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι, πέρα από την Ελλάδα, και σε άλλες μεσογειακές χώρες καταγράφονται υψηλά ποσοστά πολιτών που δεν θερμαίνονται οικονομικά λόγω οικονομικής στενότητας. Έτσι, μετά την Ελλάδα, τις επόμενες θέσεις καταλαμβάνουν η Κύπρος (22,9%), η Πορτογαλία (20,4%) και η Ιταλία (15,2%). Στον αντίποδα κινούνται τα ποσοστά που καταγράφονται σε πολλές βορειότερες χώρες. Ενδεικτικά, το μικρότερο ποσοστό (1,9%) καταγράφεται στο Λουξεμβούργο, ενώ ακολουθούν η Φινλανδία (2%), η Σουηδία (2,1%), η Ολλανδία (2,4%) και η Αυστρία (2,4%). View full είδηση

Μέχρι το 2030 θα πρέπει η συμμετοχής των ΑΠΕ να αγγίξει το 32% στη συνολική κατανάλωση, ενώ το ποσοστό του λιγνίτη θα περιοριστεί στο 17% Επενδύσεις 32,7 δισ. ευρώ κατά την περίοδο 2020-2030 προβλέπει το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), ώστε αν επιτευχθούν οι στόχοι για την αναδιάρθρωση του ενεργειακού μίγματος, της μείωσης των εκπομπών ρύπων, καθώς και την ενεργειακή εξοικονόμηση. Από αυτά τα κεφάλαια, η μερίδα του λέοντος φορά την ενεργειακή απόδοση (9 δις. ευρώ), τις νέες ΑΠΕ για ηλεκτροπαραγωγή (8,5 δις. ευρώ), τις υποδομές ηλεκτρικού συστήματος (5,5 δις. ευρώ) καθώς και τα έργα ανάπτυξης δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας – Ψηφιοποίηση (3,3 δις. ευρώ). Παράλληλα, 2,2 δις. ευρώ προβλέπονται για διασυνοριακούς αγωγούς φυσικού αερίου και 2 δις. για δίκτυα και αποθήκευση φυσικού αερίου. Επίσης, για Έρευνα και Καινοτομία προβλέπονται επενδύσεις 300 εκατ. ευρώ, για τις οποίες το ΥΠΕΝ θα ετοιμάσει ειδικό σχέδιο ενίσχυσης, με την παροχή κινήτρων για την υποστήριξή τους. Οι επενδύσεις συμπληρώνονται με 1,9 δις. ευρώ που θα κατευθυνθούν σε νέες συμβατικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και αναβάθμιση υφιστάμενων. Σε αυτές, περιλαμβάνονται τα υπόλοιπα κεφάλαια για την ολοκλήρωση της Πτολεμαΐδα V, καθώς και η χρηματοδότηση για την περιβαλλοντική αναβάθμιση υπαρχουσών λιγνιτικών μονάδων, όπως του ΑΗΣ Αμυνταίου. Στο 1,9 δις. συγκαταλέγονται επίσης οι επενδύσεις για νέες μονάδες αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας (αντλησιοταμίευση, μπαταρίες, μετατροπή σε αέριο), οι οποίες σύμφωνα με το ΕΣΕΚ θα χρειαστούν για να επιτευχθούν υψηλοί βαθμοί διείσδυσης των ΑΠΕ στο εγχώριο ενεργειακό μίγμα. Σύμφωνα με το Σχέδιο, η «έκρηξη» των μονάδων αποθήκευσης θα συμβεί μετά το 2025, με την εγκατεστημένη τους ισχύ να αγγίζει τα 700 MW το 2030. Για την υλοποίησή τους, θα δαπανηθούν περί τα 500 εκατ. ευρώ. O ΕΣΕΚ προβλέπει την αναδιάρθρωση του ενεργειακού μίγματος της χώρας μέχρι το 2030, με αύξηση συμμετοχής των ΑΠΕ στο 32% συνολική κατανάλωση (και 56% στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας), με περιορισμό του ειδικού βάρους του ρόλου του λιγνίτη στο 17% και αξιοποίηση του φυσικού αερίου ως σταθεροποιητικού παράγοντα για τη μεταβατική αυτή περίοδο. Έμφαση στην εξοικονόμηση Όσον αφορά την εξοικονόμηση ενέργειας, προβλέπει παρεμβάσεις ενεργειακής αναβάθμισης σε πλήθος κλάδων της οικονομίας, με στόχο να επιτυγχάνεται ένας πολύ φιλόδοξος στόχος, 1,5% ετησίως, για το σύνολο των δραστηριοτήτων στην οικονομία. Έτσι, θα πρέπει να επιτευχθούν τουλάχιστον 7 έως 7,3 MToe (εκατομμύρια τόνοι ισοδύναμου πετρελαίου) εξοικονόμησης ενέργειας για την περίοδο 2021-2030. Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με το βασικό σενάριο που περιγράφεται στο ΕΣΕΚ, υπερκαλύπτονται οι περιβαλλοντικοί στόχοι για τη μείωση των εκπομπών ρύπων. Έτσι, για τους τομείς που εντάσσονται στο ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων και εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, η μείωση της χώρας μας θα είναι 63% έναντι στόχου 43%. Επίσης, για το non-ETS για το σύστημα εκτός εμπορίας, για τους ρύπους εκτός εμπορίας η μείωση θα είναι 31% όταν ο εθνικός στόχος θα είναι 16%. Όσον αφορά την εξέλιξη της διείσδυσης των ΑΠΕ, σημαντικό είναι πως αυτή εξελίσσεται μ’ έναν γραμμικό τρόπο, ώστε να μην υπάρχουν διακυμάνσεις και αναταράξεις στην αγορά, όπως έγινε παλιότερα στην περίπτωση των φωτοβολταϊκών. Επίσης, και στην εξέλιξη της πρωτογενούς και τελικής κατανάλωσης ενέργειας, ουσιαστικά θα υπάρξει μια σχεδόν σταθεροποίηση. Η εκκαθάριση στην τελική κατανάλωση ενέργειας σταθεροποιείται με σημαντική βελτίωσή στο επίπεδο της οικονομίας, κάτι που επιτυγχάνεται με τη βελτίωση του δείκτη παραγωγικότητας της ενέργειας κατά 38%. Ο ρυθμός αύξησης της τελικής κατανάλωσης ενέργειας είναι σημαντικά χαμηλότερος από το ρυθμό αύξησης της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας. Μέχρι πριν λίγο καιρό η τάση ήταν να υπάρχει ένα decoupling, μια αποσύζευξη της αύξησης του ΑΕΠ με την τελική κατανάλωση. Ποιοτικοί στόχοι Παράλληλα, εκτός από τους παραπάνω ποσοτικούς στόχους, το ΕΣΕΚ θέτει και ποιοτικούς στόχους αναφορικά με το εγχώριο ενεργειακό σύστημα. Ο πρώτος στόχος που έχει τεθεί είναι να διασυνδεθούν περίπου το 90% των νησιών. Τα υπόλοιπα μικρά νησιά θα μπουν σε μια άλλη διαδικασία, ή θα ακολουθήσουν πολύ αργότερα. Ο δεύτερος στόχος είναι η βέλτιστη αξιοποίηση των εγχώριων ενεργειακών πηγών. Και αυτός επιτυγχάνεται, τόσο με τις ΑΠΕ όσο και με τον εξηλεκτρισμό του ενεργειακού συστήματος, όπως επίσης φυσικά και με την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Ο τρίτος στόχος αφορά στη μείωση του ποσοστού της ενεργειακής εξάρτησης, το οποίο από το 74% που είναι σήμερα, πέφτει μετά το ’30 στο 68%. Αν και το ποσοστό μείωσης είναι σχετικά μικρό, εν πολλοίς σε αυτό ευθύνεται η σημαντική «απόσυρση» του λιγνίτη, που είναι εγχώριο καύσιμο. Την ίδια στιγμή, προβλέπεται η ψηφιοποίηση του ενεργειακού μας συστήματος, όπως και η ανάδειξη της χώρας σε περιφερειακό ενεργειακό κόμβο, μέσω και των διασυνδέσεων αλλά και της δημιουργίας εύρωστης και ανταγωνιστικής αγοράς. Επίσης, για να γίνει αποδοτικότερο ενεργειακά το κτιριακό απόθεμα, χρειάζονται υπέρογκες επενδύσεις. View full είδηση

Σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ισπανία, η Ιταλία και άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, αλλά και η Τουρκία, θα αντιμετωπίσουν αυξημένες ελλείψεις νερού. Σε αυτή την έρευνα, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους υδάτινους πόρους της Ευρώπης, εστιάζοντας στις επιπτώσεις της θέρμανσης των 2 ° C. Οι προβολές του κλίματος από το 1981 έως το 2002 διεξήχθησαν μέσω ενός κατανεμημένου υδρολογικού μοντέλου, υποθέτοντας τη συνεχή χρήση της γης και τη ζήτηση νερού. Η έρευνα εκτιμά ότι ενώ από τη μία θα υπάρχουν αυξημένες πλημμύρες, από την άλλη θα επιδεινώνεται η λειψυδρία, ιδίως τα καλοκαίρια. Οι συνέπειες αποδίδονται κατά κύριο λόγο στην κλιματική αλλαγή (σε ποσοστό 80% ως 90%) και δευτερευόντως σε άλλους παράγοντες, όπως η χρήση της γης και του νερού (10% ως 20%). Οι ερευνητές προβλέπουν σημαντικές μειώσεις στην αναπλήρωση του υδροφόρου ορίζοντα. Ιδίως για την Ελλάδα, προβλέπεται μια ετήσια απώλεια της τάξης των 810 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού, την Ισπανία και την Πορτογαλία, κάτι που σημαίνει μειωμένη διαθεσιμότητα νερού για άρδευση γεωργικών καλλιεργειών, άρα και μειωμένη διαθεσιμότητα τροφίμων. Η αυξανόμενη ξηρασία στον Ευρωπαϊκό Νότο θα οδηγήσει σε ολοένα μεγαλύτερη έλλειψη νερού και σε μειωμένα υδάτινα αποθέματα για τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια σε μεσογειακές χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια, εκτός από τη γεωργία και τα τρόφιμα, να επηρεασθούν αρνητικάεπίσης οι τομείς της παραγωγής ενέργειας και των μεταφορών. Για την Ελλάδα -σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- αναμένεται μια ετήσια μείωση της τάξης του 2% στην εισροή υδάτων στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, ενώ αντίθετα για τη βόρεια Ευρώπη προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 13%. Αν όμως η άνοδος της θερμοκρασίας είναι μεγαλύτερη, έως το τέλος του αιώνα η μείωση στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια μπορεί να φθάσει το 10%. Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι δύο χώρες που -με μια άνοδο της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- προβλέπεται να έχουν την μεγαλύτερη πίεση στη διαθεσιμότητα του νερού, καθώς προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 100% στην αναλογία ζήτησης νερού προς διαθεσιμότητά του (water demand-availability ratio-WEI), δηλαδή θα έχουν την μεγαλύτερη ανισορροπία ζήτησης-προσφοράς νερού στην Ευρώπη. Οι επιστήμονες έκαναν εκτιμήσεις σε βάθος 30 ετών με βάση αφενός ένα αισιόδοξο σενάριο, (να επιτευχθεί ο στόχος της Συμφωνίας των Παρισίων το 2015 για άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας λιγότερο από δύο βαθμούς Κελσίου) και αφετέρου ένα απαισιόδοξο σενάριο, (η άνοδος της θερμοκρασίας θα ξεπεράσει τους δύο βαθμούς και μπορεί να φθάσει ακόμη και τους τέσσερις). Αν και στην πρώτη πιο αισιόδοξη περίπτωσηοι συνέπειες αναμένονται λιγότερο σοβαρές, παρόλα αυτά, πάλι προβλέπονται περισσότερες πλημμύρες και μεγαλύτερη λειψυδρία. Συνολικά στις μεσογειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο αριθμός των ανθρώπων που προβλέπεται να επηρεασθούν από την έλλειψη νερού έως το τέλος του αιώνα μας, αν ισχύσει το αισιόδοξο σενάριο, θα αυξηθεί από 85 εκατομμύρια σήμερα, σε 104 εκατομμύρια. Οι χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης θα έχουν στο μέλλον μεγαλύτερα αποθέματα νερού κάθε χρόνο, αλλά και περισσότερες πλημμύρες σε σχέση με τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Η μελέτη προτείνει να ληφθούν περισσότερα προληπτικά μέτρα, ιδίως στη Νότια Ευρώπη, όπως καλύτερη διαχείριση του νερού για άρδευση, φύτεμα περισσότερων καλλιεργειών ανθεκτικών στην ξηρασία, αύξηση του τιμολογίου για αγροτική και βιομηχανική χρήση του νερού, ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ψύξης στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (ώστε να καταναλώνουν λιγότερο νερό) κ.α. Η μελέτη προειδοποιεί ότι «αν η ζήτηση νερού παραμείνει στα σημερινά επίπεδα και χωρίς σημαντικές προσπάθειες για εξοικονόμηση νερού, η άνοδος της θερμοκρασίαςκαι η μείωση των βροχοπτώσεων λόγω κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο θα προκαλέσει ακραίες αυξήσεις στη λειψυδρία. Οι άνθρωποι που ήδη έχουν επηρεασθεί υπό τις παρούσες κλιματικές συνθήκες, στο μέλλον θα έλθουν αντιμέτωποι με πολύ πιο σοβαρή έλλειψη νερού από ό,τι τώρα». Και δεύτερη μελέτη επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα Μια δεύτερη διεθνής έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Ασίς Σάρμα του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά (Nature Geoscience, Geophysical Research Letters, Scientific Reports, Water Resources Research), επιβεβαιώνει το παράδοξο: τα αποθέματα νερού συρρικνώνονται, ενώ η κλιματική αλλαγή προκαλεί πιο έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες. Η αιτία είναι ότι η άνοδος της θερμοκρασίας οδηγεί σε μεγαλύτερη ξηρασία του εδάφους, ιδίως σε περιοχές ήδη ξηρές. Η μελέτη – η πιο εκτεταμένη διεθνής ανάλυση για τις βροχές και τις ροές των ποταμών μέχρι σήμερα– έλαβε υπόψη της στοιχεία από χιλιάδες σταθμούς παρατήρησης σε 160 χώρες. «Αυτό που δεν περιμέναμε, είναι ότι, παρά τις έξτρα βροχές παντού στον κόσμο, τα μεγάλα ποτάμια σταδιακά στερεύουν. Λιγότερο νερό στα ποτάμια μας σημαίνει λιγότερο νερό στις πόλεις και στα αγροκτήματα. Και πιο ξηρό έδαφος σημαίνει πως οι αγρότες θα χρειάζονται περισσότερο νερό για να μεγαλώσουν τις ίδιες καλλιέργειες. Είναι τρομερά ανησυχητικό ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει παντού στον κόσμο». Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι για κάθε 100 σταγόνες βροχής που πέφτουν στη γη, μόνο οι 36 μετατρέπονται σε «μπλε νερό», δηλαδή εισέρχονται στις λίμνες, στα ποτάμια και στον υδροφόρο ορίζοντα, συνεπώς μπορούν να αξιοποιηθούν για τις ανθρώπινες ανάγκες. Τα υπόλοιπα δύο τρίτα της βροχής γίνονται «πράσινο νερό», δηλαδή κατακρατούνται ως υγρασία από το έδαφος. Όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία του πλανήτη, τόσο περισσότερο νερό εξατμίζεται από το έδαφος, το οποίο έτσι απορροφά μεγαλύτερη ποσότητα της βροχής, με αποτέλεσμα να απομένει όλο και λιγότερο «μπλε νερό» για ανθρώπινη χρήση. «Το πρόβλημα είναι διπλό», τόνισε ο Σάρμα. «Από τη μία ολοένα λιγότερο νερό καταλήγει εκεί όπου μπορούμε να το αποθηκεύσουμε για κατοπινή χρήση. Από την άλλη, οι βροχές γίνονται πιο έντονες, κατακλύζοντας τα συστήματα απορροής στις πόλεις και οδηγώντας σε συχνότερες και πιο έντονες πλημμύρες σε αστικές περιοχές». Οι ερευνητές προτείνουν νέες πολιτικές για το νερό, όπως λιγότερο εντατική χρήση του στη γεωργία, αλλά και υποδομές για την αποθήκευση του νερού των αστικών πλημμυρών, ώστε να μη πηγαίνει χαμένο. Το Τόκιο, που κάποτε πλημμύριζε κάθε χρόνο, πρωτοπορεί σε αυτό τον τομέα, καθώς έχει δημιουργήσει μια μεγάλη υπόγεια δεξαμενή, όπου συσσωρεύονται τα νερά των πλημμυρών και αργότερα αξιοποιούνται. Σήμερα πια η ιαπωνική πρωτεύουσα δεν πλήττεται από πλημμυρικά φαινόμενα, ενώ παράλληλα έχει περισσότερο διαθέσιμο νερό. Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://ec.europa.eu/jrc/en/publication/impact-changing-climate-land-use-and-water-usage-europe-s-water-resources-model-simulation-study Σχετικά Άρθρα: ΟΗΕ: Η Ελλάδα στις 18 πιο τρωτές περιοχές του πλανήτη Θαλάσσιος οργανισμός δίνει τη λύση για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας λειψυδρίας Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ec.europa.eu View full είδηση

Η Ελλάδα εξακολούθησε να κατέχει μία από τις υψηλότερες θέσεις στη σχετική κατάταξη όσον αφορά τη χρήση «πειρατικού» λογισμικού το 2017 καθώς το 61% του λογισμικού που είναι εγκατεστημένο σε προσωπικούς υπολογιστές είναι παράνομο, σύμφωνα με την Business Software Alliance (BSA). Παρότι το ποσοστό τα τελευταία έτη δεν έχει σημειώσει αξιόλογη μεταβολή, καθώς ήταν 63% το 2015, 62% το 2013 και 61% το 2011, είναι σημαντικά υψηλότερο σε σύγκριση με τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, της σκανδιναβικής χερσονήσου και τη Βρετανία. Ενδεικτικά, στην Ιταλία αγγίζει το 43%, στην Πορτογαλία το 38% και στην Κύπρο το 44%. Σημαντική πτώση είχε η εκτιμώμενη εμπορική αξία του λεγόμενου «πειρατικού» λογισμικού που χρησιμοποιείται στη χώρα μας, καθώς πέρυσι υποχώρησε σε 173 εκατ. δολάρια, από 189 εκατ. δολ. το 2015, 220 εκατ. δολ. το 2013 και 343 εκατ. δολ. το 2011. Σύμφωνα με την BSA, αν και διεθνώς τα δύο τελευταία έτη εμφανίζεται πτωτική τάση, η παράνομη χρήση λογισμικού στους προσωπικούς υπολογιστές συνεχίζει να κυμαίνεται σε ανησυχητικά υψηλά επίπεδα. Το 2017 το ποσοστό αυτό ανήλθε κατά μέσο όρο στο 37%. Μεταξύ των μεγαλύτερων οικονομιών, τα υψηλότερα ποσοστά είναι στην Κίνα και τη Ρωσία με 66% και 62% αντίστοιχα, ενώ πολύ χαμηλότερα είναι σε ΗΠΑ (15%), Γερμανία (20%), Βρετανία (21%) και Γαλλία (32%). Business Software Alliance View full είδηση

Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2023 εισέρρευσαν από το εξωτερικό στη Ελληνική αγορά ακινήτων περίπου €1,1 δισ. (+ 39,5% y/y), ενώ κατά το δεύτερο τρίμηνο ο ρυθμός αύξησης επιταχύνθηκε στο 46,2% σε ετήσια βάση, με τις επενδύσεις να αγγίζουν τα €605,8 εκατ. Η πολιτική σταθερότητα στη χώρα, καθώς και προσδοκίες για ενίσχυση των επενδύσεων από Έλληνες και ξένους επενδυτές έχουν συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στην χώρα. Προσφάτως η κατάκτηση τς επνδυτικής βαθμίδας απο την χώρα (BBB-/A3/Σταθερές Προοπτικές: S&P 20/10/23, ΒΒB(low)/Σταθερές Προοπτικές: DBRS 08/09/23), ενίσχυσε την ελκυστικότητα της Ελλάδας ως επενδυτικό προορισμό. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Εθνικής Χρηματιστηριακής, οι λόγοι για τη διατήρηση του επενδυτικού ενδιαφέροντος από το εξωτερικό για την χώρα μας και το 2023 περιλαμβάνουν, το έλλειμα αποθέματος επαγγελματικών ακίνητων συμβατών με κριτήρια ESG και η ζήτηση αυτών από εταιρικούς μισθωτές, την απήχηση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, την ζήτηση για άδειες παραμονής μέσω του προγράμματος «χρυσή βίζα», αλλά και το γεγονός ότι τα ακίνητα στην Ελλάδα είναι αισθητά φθηνότερα σε σχέση με τα αντίστοιχα του εξωτερικού. Με premium απόδοσης τα Ελληνικά ακίνητα σε σχέση με τα ευρωπαϊκά Οι υψηλότερες αποδόσεις των Ελληνικών ακινήτων συγκριτικά με την Ευρωπαϊκή αγορά προσελκύουν επενδυτικές ροές στον κλάδο, ενώ μέσο-μακροπρόθεσμα η περαιτέρω βελτίωση του μακροοικονομικού προφίλ της χώρας σε συνδυασμό με την πολιτική σταθερότητα αναμένεται να ενισχύσουν περαιτέρω τις προοπτικές της Ελληνικής αγοράς ακινήτων και να οδηγήσουν σε τροχιά σύγκλισης τις αποδόσεις των Ελληνικών ακινήτων με τις αντίστοιχες των Ευρωπαϊκών (mean reversion). Σήμερα όπως διαπιστώνει η έκθεση της Εθνικής Χρηματιστηριακής τα επενδυτικά ακίνητα έχουν προκαθορισμένες ταμιακές ροές στη διάρκεια του επενδυτικού ορίζοντα, οπότε και αυξημένη ορατότητα, το προφίλ τους προσομοιάζει τα κρατικά ομόλογα. Το spread της απόδοσης των ελληνικών ακινήτων έναντι της απόδοσης του 10-ετούς ομολόγου Ελληνικού Δημοσίου παραμένει αισθητά υψηλότερο συγκριτικά με το αντίστοιχο spread στην Γαλλία, Γερμανία και Μ.Βρετανία. Συμπερασματικά, τα Eλληνικά ακίνητα παρουσιάζουν premium απόδοσης σε σχέση με τα ευρωπαϊκά χωρίς όμως την ανάληψη premium ρίσκου για τους λόγους που προαναφέραμε (πολιτική σταθερότητα, μακροοικονομική συνέπεια, τροχιά σύγκλησης με την ΕΕ κ.α.) Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα παρουσιάζει υψηλά μισθώματα ανα τ.μ. ανα μήνα και υψηλότερες αποδόσεις σε όλες τις κατηγορίες ακίνητων σε σχέση με τις αγορές της Ευρώπης (εκτός Μ. Βρετανίας). Τα κτίρια γραφείων στην Αθήνα παρουσιάζουν συστηματικά σημαντικά υψηλότερες αποδόσεις (yields) σε σχέση με αντίστοιχα ακίνητα στην Ευρώπη. Επιπρόσθετα, παρατηρείται μία σταθερότητα στην απόδοση στην Αθήνα (εύρος: 6,54% - 6,58%) έναντι άλλων Ευρωπαϊκών αγορών. Με χαμηλότερο discount σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές οι Ελληνικές ΑΕΕΑΠ Οι Ελληνικές ΑΕΕΑΠ διαπραγματεύονται με χαμηλότερο discount σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές, καθώς εκτός από τη μεγαλύτερη διαφορά (spread) μεταξύ μισθωτικής απόδοσης και κόστους δανεισμού, έχουν μεγαλύτερη διαφορά αποδόσεων σε σχέση με τα κρατικά ομόλογα. Την ίδια ώρα η Ελληνική αγορά ακινήτων υψηλών προδιαγραφών είναι συγκριτικά μικρή και συγκεντρωμένη σε λίγους μεγάλους παίκτες, οπότε λιγότερο ανοιχτή σε ανταγωνιστικές πιέσεις. Ωστόσο οι Ελληνικές ΑΕΕΑΠ δικαιολογείται να διαπραγματεύονται με χαμηλότερο discount σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές. Εκτός από τη μεγαλύτερη διαφορά (spread) μεταξύ μισθωτικής απόδοσης και κόστους δανεισμού, έχουν μεγαλύτερη διαφορά αποδόσεων σε σχέση με τα κρατικά ομόλογα και η Ελληνική αγορά ακινήτων υψηλών προδιαγραφών είναι συγκριτικά μικρή και συγκεντρωμένη σε λίγους μεγάλους παίκτες, οπότε λιγότερο ανοιχτή σε ανταγωνιστικές πιέσεις. Ποιά είναι η τάση στην εγχώρια αγορά Σύμφωνα με την Εθνική πολύ υψηλή ζήτηση για ποιοτικά γραφεία (βιοκλιματικά, περιβαλλοντικά φιλικά, ενεργειακά αποδοτικά, τεχνολογικά προηγμένα, συμβατά με κριτήρια ESG). Η εφαρμογή των θεμελιωδών αρχών ESG, η λήψη πιστοποιήσεων και η ζήτηση για γραφειακούς χώρους υψηλής ποιότητας, αποτελούν παράγοντες που λειτουργούν αυξητικά των μισθωτικών αξιών. Ο κλάδος του retail έχει επηρεασθεί από τις πληθωριστικές πιέσεις, οι οποίες έχουν επηρεάσει με τη σειρά τους την καταναλωτική δαπάνη. Όμοια η ζήτηση για αποθηκευτικούς χώρους λόγω της περαιτέρω διείσδυσης του e-commerce και τη ψηφιοποίησης της εφοδιαστικής αλυσίδας ελλειψη προσφοράς ακινήτων σύμφωνα με τις προδιαγραφές της ζήτησης (προδιαγραφές ύψους, περιβαλλοντικά φιλικά, πλησίον σημαντικών διαμετακομιστικών κόμβων). Στρατηγική θέση της χώρας - η Ελλάδα καθίσταται κόμβος data centers. View full είδηση