Search the Community

Η Ιόνια Οδός (Αυτοκινητόδρομος 5, Α5) είναι ένας σχεδιασμένος και υπό κατασκευή αυτοκινητόδρομος στην Ελλάδα με μήκος 196km. Θα ξεκινάει από την Πάτρα, κοντά στο Ρίο Αχαΐας, θα διέρχεται από Μεσολόγγι, Αγρίνιο, Αμφιλοχία, Άρτα και θα καταλήγει στα Ιωάννινα όπου θα συνδέεται με την Εγνατία. Είναι τμήμα της Ευρωπαϊκής Οδού 55 (Ε55) από το Αντίρριο μέχρι και τον Α/Κ Αμφιλοχίας, ενώ από εκεί έως τη σύνδεσή του με την Εγνατία οδό στον κόμβο Πεδινής θα αποτελεί την Ευρωπαϊκή οδό 951 (Ε951). Η κατασκευάστρια εταιρία είναι η Νέα Οδός, η οποία έχει αναλάβει και ένα τμήμα του Α1. Η Ιόνια Οδός είναι ο δυσκολότερος υπό κατασκευή Αυτοκινητόδρομος. Η χάραξη του δρόμου περνά από πολύ δύσκολα ανάγλυφα εδάφους και κυρίως είναι πάνω στη ραχοκοκαλιά της οροσειράς της Πίνδου. Ο δρόμος ξεκινά μετά τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και συνεχίζει περνώντας από το Μεσολόγγι, το Αγρίνιο, την Αμφιλοχία, την Άρτα φτάνει στα Ιωάννινα όπου και συναντά την Εγνατία Οδό. Οι Νομοί που διασχίζει είναι οι Αιτωλοακαρνανίας, Άρτας, Πρέβεζας, Ιωαννίνων. Η ολοκλήρωσή του, η οποία προβλέπεται να γίνει τον Δεκέμβριο του 2015, αναμένεται να δώσει μεγάλη ώθηση για την ανάπτυξη της περιοχής που θεωρείται σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ απο τις πιο φτωχές στην Ευρώπη. https://www.youtube.com/watch?v=xr3Ve25xn4o Πηγή στοιχείων για την Ιόνια Οδό: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CE%9F%CE%B4%CF%8C%CF%82 Πηγή video: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/videos/item/27344-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%BF-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BF%CE%B4%CF%8C

Ο κλάδος των κατασκευών αποτελεί αναμφίβολα έναν κρίσιμο κοινωνικό παράγοντα, ο οποίος διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την ευημερία, την ποιότητα ζωής, την κατανομή του εργατικού δυναμικού, την προοπτική οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και γενικότερα την ασφάλεια και την πρόοδο του συνόλου της κοινωνίας. Όπως είναι λογικό, η βιωσιμότητα ενός τέτοιου «ζωντανού» και κρίσιμου στοιχείου όπως είναι οι κατασκευές, οι οποίες αλληλοεπιδρούν θεαματικά με το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσονται, εξαρτάται από ένα σύνολο παραγόντων οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις είναι ικανοί να αποτελέσουν εμπόδια στην ομαλή εξέλιξη της ανάπτυξης του κλάδου αλλά και της ευημερίας στον πλανήτη, γενικότερα. Η οικονομική κρίση, τα γεωπολιτικά συμφέροντα, οι πόλεμοι, η αύξηση των τιμών σε πρώτες ύλες, αλλά και η κλιματική αλλαγή, αποτελούν κάποιους από αυτούς τους παράγοντες που μόνο αμελητέοι δεν είναι. Έτσι, και ενώ καθένας από αυτούς προκαλεί τη δική του φθορά σε ένα οικοδόμημα όπως είναι αυτό του κλάδου των κατασκευών, ο επιστημονικός κόσμος, οι μηχανικοί, αλλά και οι κατασκευαστικές εταιρείες καλούνται διαχρονικά όχι μόνο να προστατεύουν αυτό το οικοδόμημα, αλλά να βγαίνουν μπροστά, να μελετούν, να ανακαλύπτουν και να εφαρμόζουν στην πράξη καινοτόμες λύσεις οι οποίες διευκολύνουν την εκτέλεση των εργασιών στις κατασκευές, αποτελώντας ταυτόχρονα και τον κινητήριο μοχλό που εξασφαλίζει τη βελτίωση και την ευρύτερη ανάπτυξή τους στο μέλλον. Ορισμένες από αυτές που άλλαξαν ή αναμένεται να αλλάξουν την ιστορία των κατασκευών, παρουσιάζονται στη συνέχεια. 1. Η χρήση μηχανημάτων στα έργα Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πόσο επίπονο ήταν στο παρελθόν να εκτελούνται όλες οι οικοδομικές εργασίες ουσιαστικά με τα χέρια. Μηχανήματα όπως οι μπουλντόζες, οι οικοδομικοί γερανοί, αλλά ακόμα και τα μικρότερα ηλεκτρικά εργαλεία χειρός, ήρθαν να αντικαταστήσουν την μεγάλη καταπόνηση του εργατικού δυναμικού και τις δύσκολες συνθήκες εργασίες, μειώνοντας ταυτόχρονα το κόστος αλλά και το περιθώριο λάθους στις κατασκευές. 2. Τα σχεδιαστικά προγράμματα και τα λογισμικά για μηχανικούς Άλλη μια επίπονη διαδικασία η οποία παλαιότερα γινόταν και πάλι ουσιαστικά «με το χέρι» ήταν ο σχεδιασμός των κτιρίων αλλά και η εκπόνηση των αντίστοιχων στατικών υπολογισμών και των άλλων μελετών τους. Τα σχεδιαστικά προγράμματα και τα λογισμικά που χρησιμοποιούνται σήμερα, εξόπλισαν με φαντασία αλλά και ασφάλεια τους μηχανικούς που τα χειρίζονται, με τα αποτελέσματα να είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για όλους, αφού μειώθηκε ο χρόνος κατασκευής, αυξήθηκε το πλήθος των έργων που εκτελούνται και προστέθηκαν παράμετροι ελέγχου υπέρ της ασφάλειας των κατασκευών. 3. Η εμφάνιση των προκατασκευασμένων στοιχείων στις κατασκευές Τα προκατασκευασμένα στοιχεία των κατασκευών εξασφαλίζουν εξοικονόμηση χρόνου και μείωση κόστους στα μεγάλα έργα, αφού κατασκευάζονται σε κάποιο εργαστηριακό περιβάλλον μακριά από το εργοτάξιο, μεταφέρονται έτοιμα και συναρμολογούνται επί τόπου του έργου, προσδίδοντας ταυτόχρονα και μεγαλύτερη ποιότητα στην τελική κατασκευή. 4. Το διαδίκτυο και η χρήση κινητών τηλεφώνων στο εργοτάξιο Η άμεση επικοινωνία και η εύρεση στοιχείων σε πραγματικό χρόνο από το εργοτάξιο, έγιναν σταδιακά εφικτές στις κατασκευές, χάρη στη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών όπως τα κινητά τηλέφωνα και τα Tablets, μέσω φυσικά της εκμετάλλευσης της δύναμης του διαδικτύου, το οποίο είναι ικανό να μεταφέρει γνώσεις και λύσεις σε πραγματικά μηδενικό χρόνο. Είναι εξαιρετικά σπάνιο στις μέρες μας να συναντήσει κανείς μηχανικό πεδίου, ο οποίος δεν κάνει χρήση των παραπάνω μέσων προς όφελος της πληρέστερης διαχείρισης του εργοταξίου του. 5. Τα τοπογραφικά όργανα μέτρησης Τα τοπογραφικά όργανα που χρησιμοποιούν οι μηχανικοί για να μετρήσουν και να υπολογίσουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία και τις παραμέτρους από το στάδιο της αποτύπωσης μέχρι και τη τελική χάραξη επί τόπου του έργου, συνέβαλαν πρακτικά και αισθητικά στο τελικό αποτέλεσμα της κατασκευής, αφού ουσιαστικά διασφαλίζουν την ακριβή εφαρμογή της μελέτης κυριολεκτικά μέχρι και το τελευταίο χιλιοστό. 6. Ο Προσωπικός Προστατευτικός Εξοπλισμός Τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την προστασία των εργαζομένων στα εργοτάξια, μπορεί να φαντάζουν απλά σε σχέση με όσα αναλύονται στις υπόλοιπες ενότητες του κειμένου, ωστόσο αποτελούν ίσως και τη σπουδαιότερη εφεύρεση που αφορά τις κατασκευές, μιας και η υγεία αλλά και η ασφάλεια όλων των εμπλεκομένων, αφορούν τον πρώτιστο στόχο του κλάδου. Τα γιλέκα εργασίας, τα γάντια, τα μποτάκια ασφαλείας και τα κράνη, τα οποία είναι συνυφασμένα με τα έργα και τις κατασκευές, συνεχώς εξελίσσονται σε ποιότητα παρέχοντας ολοένα και μεγαλύτερη ασφάλεια στους χρήστες τους, από τη στιγμή φυσικά που χρησιμοποιούνται με τον ενδεδειγμένο τρόπο. 7. Η χρήση «πράσινων» οικοδομικών υλικών Η χάραξη «πράσινων» παγκόσμιων πολιτικών με στόχο την μείωση των εκπομπών άνθρακα, την εξοικονόμηση συμβατικών πόρων ενέργειας και του μετριασμού των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, οδήγησε τον κατασκευαστικό κλάδο στην παραγωγή και τη χρήση φιλικών στο Περιβάλλον οικοδομικών υλικών, γεγονός που συμβάλλει στη Βιώσιμη Ανάπτυξη, στην ανθεκτικότητα των κατασκευών στις αλλαγές και τα δεδομένα της εποχής, αλλά και στη διασφάλιση της ποιότητας και της αξιοπιστίας τους σε βάθος χρόνου. 8. Το Building Information Modeling (BIM) Το Building Information Modeling (BIM) είναι η διαδικασία που περιλαμβάνει την παραγωγή και διαχείριση των ψηφιακών αναπαραστάσεων των φυσικών και λειτουργικών χαρακτηριστικών των χώρων που περιγράφονται σε ένα κτίριο ή μια κατασκευή γενικότερα. Αποτελεί ουσιαστικά την ψηφιοποίηση του μελετώμενου αντικειμένου σε ένα 3D μοντέλο το οποίο περιλαμβάνει λεπτομέρειες για τη μελέτη, την κατασκευή, τη λειτουργία και τη συντήρηση της κατασκευής. Η μελέτη και η παρακολούθηση αυτού του μοντέλου σε παράλληλο χρόνο με την κατασκευή ενός έργου, συμβάλλει στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων και τελικά στην πρόληψη αστοχιών που ενδέχεται να επιφέρουν μεγάλα κόστη και καθυστερήσεις στο χρονοδιάγραμμα μιας κατασκευής. 9. Το υπολογιστικό νέφος (Cloud Computing) Με τον όρο Cloud Computing, νοείται η ανάπτυξη και η διαχείριση εφαρμογών σε απομακρυσμένους servers, οι οποίοι χαρίζουν τη δυνατότητα στους εμπλεκόμενους ενός έργου να συγκεντρώνουν, να αποθηκεύουν και να μοιράζονται το σύνολο των δεδομένων που αφορούν την κατασκευή σε πραγματικό χρόνο, καθιστώντας ουσιαστικά δυνατό τον προγραμματισμό και τον έλεγχο ενός έργου, ουσιαστικά και από απόσταση. Ευρέως διαδεδομένα παραδείγματα αποτελούν το Onedrive, το Dropbox και το Google Drive. 10. Η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) Η τεχνητή νοημοσύνη στις κατασκευές συμβάλλει στην αποτελεσματική διαχείριση ενός τεράστιου όγκου δεδομένων, στην αύξηση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας ενός εργοταξίου, καθώς και στην επίλυση ενός πλήθους από ζητήματα που συναντώνται σε αυτό, μέσα σε λίγα μόνο λεπτά. Παραδείγματα τεχνητής νοημοσύνης στον κατασκευαστικό κλάδο αποτελούν η παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο των διαφόρων παραμέτρων ενός έργου, όπως η υγρασία του εδάφους και η ποιότητα του αέρα μέσω ιδικών αισθητήρων, η χρήση της εικονικής και της επαυξημένης πραγματικότητας μέσω ειδικών γυαλιών που μεταφέρουν τον χρήστη σε ένα περιβάλλον παρόμοιο με αυτό της τελικής κατασκευής, αλλά και η χρήση αλγορίθμων για την συγκέντρωση και ανάλυση δεδομένων που οδηγούν στην πρόληψη εργατικών ατυχημάτων στο εργοτάξιο. Η σπουδαιότητα της καινοτομίας στις κατασκευές Σε έναν κόσμο όπου οι ανάγκες και οι απαιτήσεις των ανθρώπων αλλάζουν συνεχώς, ο κλάδος των κατασκευών έχει χάρη και στην κρισιμότητα του ρόλου του, το χρέος να παρακολουθεί τις εξελίξεις, να επενδύει στην έρευνα, στη γνώση και στην ανάπτυξη νέων υλικών και μεθόδων κατασκευής, ώστε να συμβαδίζει με τα νέα δεδομένα και τις καινοτομίες της εποχής. Κι αν μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει καλά, είναι βέβαιο πως ο κατασκευαστικός κλάδος θα πρέπει να «τρέξει» πολύ περισσότερο στο άμεσο μέλλον, μιας και η τεχνολογική εξέλιξη σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της και κάνει την αγορά τόσο ανταγωνιστική, σε σημείο που όποιος αποτυγχάνει να καινοτομεί και να εξελίσσεται, μένει πολύ πίσω. Λάζαρος Π. Σισμανίδης, Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός Α.Π.Θ., email: [email protected]

Τα Απόβλητα Εκσκαφών, Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ) είναι από τα πιο βαριά και ογκώδη απόβλητα που παράγονται σε μία χώρα και σίγουρα αποτελούν ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα του κατασκευαστικού κλάδου. Ειδικότερα, τα ΑΕΚΚ αντιπροσωπεύουν το 25% – 30% περίπου του συνόλου των παραγόμενων αποβλήτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προκύπτουν από δραστηριότητες, όπως η κατασκευή, η ανακαίνιση και η κατεδάφιση κτιρίων και δημόσιων υποδομών. Κατά κύριο λόγο, αποτελούνται από υλικά, όπως σκυρόδεμα, σίδηρο, τούβλα, γύψο, ξύλο, γυαλί, μέταλλα, πλαστικά, αμίαντο και χώμα, τα οποία μπορούν εύκολα να ανακυκλωθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν σε επόμενα έργα. Η πρακτική αυτή αφενός δίνει μία σπουδαία λύση στην έλλειψη πρώτων υλών που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια αγορά και αφετέρου απαλλάσσει τον πλανήτη από μία μεγάλη και αναξιοποίητη ποσότητα ρύπων. Στο παρόν αφιέρωμα, θα παρουσιάσουμε τα οφέλη που προκύπτουν από τη βιώσιμη διαχείριση των ΑΕΚΚ, αλλά και τις δυσκολίες που συναντούν οι κατασκευαστικές εταιρείες κατά την εν λόγω διαδικασία. Σημαντικά οικονομικά και περιβαλλοντολογικά οφέλη Τα υλικά που προκύπτουν από τις οικοδομικές δραστηριότητες είναι πολύτιμα και σε μεγάλο βαθμό μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν σε επόμενες κατασκευές. Η ανατροφοδότηση της αγοράς με επιπλέον ποσότητες δομικών υλικών, θα περιορίσει αισθητά την έλλειψη τους και κατ΄ επέκταση θα μειώσει το κόστος τους, το οποίο τα τελευταία χρόνια αυξάνεται διαρκώς. Παράλληλα, οι τεχνολογίες για τον διαχωρισμό και την ανάκτηση των αποβλήτων κατασκευών και κατεδαφίσεων είναι καλά εδραιωμένη, εύκολα προσβάσιμη και γενικά χαμηλού κόστους. Μακροπρόθεσμα, με τη βιώσιμη διαχείριση των ΑΕΚΚ, οι επαγγελματίες του κατασκευαστικού τομέα θα έχουν σημαντικά οικονομικά κέρδη, ενώ εξίσου σημαντικά θα είναι και τα κοινωνικά οφέλη, αφού οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση σε πιο προσιτές από άποψη κόστους κατοικίες. Στόχος είναι να μετατραπούν οι ποσότητες που χαρακτηρίζονται ως απόβλητα σε πρώτες ύλες που θα ενισχύσουν άμεσα τον τομέα. Το ποσοστό ανακύκλωσης των ΑΕΚΚ δεν είναι ίδιο για όλες τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυμαίνεται από λιγότερο του 10% έως και πάνω από 90%. Δυστυχώς, πολλά κράτη μέλη -ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και η Ελλάδα- δεν αξιοποιούν τα οικοδομικά απόβλητα, αλλά αντιθέτως τα εναποθέτουν σε χώρους υγειονομικής ταφής, με ολέθριες συνέπειες για το περιβάλλον και για την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Ενδεικτικά, το ποσοστό των ΑΕΚΚ που ανακυκλώνεται στην Ελλάδα είναι της τάξης του 35-40%, όταν ο εθνικός στόχος για τον οποίο δεσμεύτηκε η χώρα μας απέναντι στην Ε.Ε. ήταν 70% έως το τέλος του 2021. Γενικότερα, φαίνεται πως η Ελλάδα βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο, αν και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου. Η λογική της κυκλικής οικονομίας φαίνεται να έχει ριζωθεί γερά στην κουλτούρα των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών και σταδιακά φαίνεται να διαδίδεται και στις μικρότερες, με τον κλάδο να κάνει σημαντικές προσπάθειες για την ολοκλήρωση πιο βιώσιμων έργων, τόσο από άποψη ρύπων, όσο και κατανάλωσης υλικών και ενέργειας. Το ισχύον νομικό πλαίσιο Η πολιτεία, αφουγκραζόμενη το οξύ ζήτημα της διαχείρισης των ΑΕΚΚ και δεχόμενη συνεχείς πιέσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει θεσπίσει ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο δεσμεύει τις κατασκευαστικές εταιρείες. Όπως αναγράφει ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης, «τα απόβλητα εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων εμπίπτουν στα “άλλα προϊόντα” του Νόμου 2939/01 (ΦΕΚ 179 Α) και σύμφωνα με τον ίδιο νόμο (άρθρα 15 και 17) επιβάλλεται η θέσπιση μέτρων με στόχο την επαναχρησιμοποίηση ή/και αξιοποίηση των υλικών αυτών. Οι ρυθμίσεις της ΚΥΑ 36259/2010 για την εναλλακτική διαχείριση των ΑΕΚΚ εφαρμόζονται στα απόβλητα που δημιουργούνται τόσο από τα ιδιωτικά όσο και από τα δημόσια έργα και αποσκοπούν στη μείωση της τελικής διάθεσης των ΑΕΚΚ, με ενθάρρυνση της επαναχρησιμοποίησης, της ανακύκλωσης, καθώς και κάθε άλλης ανάκτησης υλικών, ώστε να μειωθεί η κατανάλωση πρωτογενών πρώτων υλών και της ανάκτησης ενέργειας ως αποτελεσματικού μέσου αξιοποίησης τους. Επίσης, διατυπώνονται οι τελικές διατάξεις που αφορούν στον καθορισμό ποσοτικών στόχων για την ανακύκλωση και άλλες εργασίες αξιοποίησης των ΑΕΚΚ, στην ενημέρωση του κοινού, στην υποβολή εκθέσεων από τους διαχειριστές στην αρμόδια αρχή, στους ελέγχους για την τήρηση των διατάξεων της εν λόγω ΚΥΑ και στην επιβολή κυρώσεων σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που πραγματοποιεί εργασίες διαχείρισης ΑΕΚΚ κατά παράβαση της ΚΥΑ. Σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 2 της εν λόγω ΚΥΑ, οι διαχειριστές ΑΕΚΚ υποχρεούνται, πριν από την έναρξη των οικοδομικών εργασιών ή των έργων τεχνικών υποδομών, να υποβάλλουν στην αρμόδια αρχή Στοιχεία για τη Διαχείριση των Αποβλήτων (ΣΔΑ) που θα παραχθούν από τη δραστηριότητά τους». Στο πλαίσιο της πράσινης πολιτικής που υιοθετεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και της υποχρεωτικότητας που επιβάλλουν οι εγχώριες νομοθεσίες, έχει δημιουργηθεί μία δυναμική αγορά εταιρειών που αναλαμβάνουν τη διαχείριση των ΑΕΚΚ εκ μέρους των κατασκευαστικών. Ωστόσο, υπάρχουν και επιχειρήσεις, οι οποίες, βλέποντας τις τρέχουσες τάσεις, έχουν σχηματίσει δικά τους τμήματα διαχείρισης οικοδομικών αποβλήτων. Η αξιοποίηση των ΑΕΚΚ, πλέον, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κατασκευαστικής διαδικασίας για κάθε εταιρεία του κλάδου. «Η ΣΤΑΤ ΑΤΕ με έδρα την Θεσσαλονίκη, είναι μια τεχνική – κατασκευαστική εταιρεία με κύριο αντικείμενο την μελέτη, την κατασκευή και τη συντήρηση δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Η ανάπτυξη του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης (ΟΣΔ) με βάση τις απαιτήσεις του Διεθνής Προτύπου EN ISO 14001:2015 αποτελεί στρατηγική απόφαση για την εταιρεία μας. Έπειτα από την ανάθεση έργου, προχωράμε άμεσα, πριν την έναρξη των εργασιών, στη σύναψη σύμβασης με εγκεκριμένο Συλλογικό Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης ΑΕΚΚ και στην εύρεση των κοντινότερων εξουσιοδοτημένων μονάδων συλλογής» υπογραμμίζει η Κουκάκη Σεβαστή, Διπλωματούχος Τοπογράφος Μηχανικός και Υπεύθυνη Διαχείρισης ΑΕΚΚ της ΣΤΑΤ ΑΤΕ. Προβλήματα στην διαχείριση των ΑΕΚΚ Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που εντοπίζονται στη διαχείριση των ΑΕΚΚ είναι η ελλιπής ή ημιτελής εφαρμογή του σχετικού νόμου στα δημόσια και ιδιωτικά έργα, από τις εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες αδειοδότησης ή επίβλεψης δημοσίων έργων. Βασικός παράγοντας για αυτού του είδους την παραβατικότητα αποτελεί το κόστος, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις κρίνεται αρκετά υψηλό. Η επιπλέον χρηματική επιβάρυνση για την αφαίρεση ενός στοιχείου με μέθοδο που να επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση του, θα πρέπει να αντισταθμίζεται από την τιμή του ως καινούργιο. Χαρακτηριστικά, η Μαρία Λιάλιαρη, πολιτικός μηχανικός και αντιπρόεδρος της Φρατεκ ΑΕ επισημαίνει ότι «σημαντικό πρόβλημα αποτελεί το υψηλό κόστος, το οποίο διαφέρει με βάση το υλικό που πρέπει να απομακρυνθεί. Συνηθέστερα υλικά αποτελούν το χώμα, τα απόβλητα κατεδαφίσεων και τα σκουπίδια, των οποίων η διαχείριση είναι η πιο δύσκολη και η πιο δαπανηρή. Ανάλογα με τα προϊόντα που παράγονται κατά την εκτέλεση ενός έργου, μπορεί να χρειαστούν πολλές συμβάσεις για την απομάκρυνση των αποβλήτων, καθώς οι περισσότερες εταιρείες διαχείρισης δεν αναλαμβάνουν όλα τα είδη. Ανακούφιση για τις κατασκευαστικές θα αποτελούσε κάποιο κονδύλι, το οποίο θα εστίαζε στο ζήτημα των ΑΕΚΚ και θα ήταν ανάλογο των πραγματικών αναγκών». Η διαχείριση των αποβλήτων και των ΑΕΚΚ πολλές φορές δεν αποτελεί προτεραιότητα για τους εργολάβους των τεχνικών εταιρειών, οι οποίοι, προσπαθώντας να βρουν τις φθηνότερες λύσεις, καταλήγουν σε πρακτικές που δεν είναι ωφέλιμες για το φυσικό περιβάλλον και για το κοινωνικό σύνολο ευρύτερα. «Η διαδικασία συλλογής, φορτοεκφόρτωσης, μεταφοράς και διαχείρισης των ΑΕΚΚ είναι αρκετά κοστοβόρα για την εταιρεία μας, την οποία βαραίνει το συνολικό κόστος της όλης διαδικασίας. Επίσης, το ποσό της διαχείρισης των ΑΕΚΚ για κάθε κατηγορία (ρεύμα), διαφέρει ανάλογα με τη μορφή των αποβλήτων και κυμαίνεται από 2,00€/τόνο έως 30,00 €/τόνο. Συνήθως, τα απόβλητα κατεδάφισης – αποκατάστασης εμπεριέχουν πολλές προσμίξεις, διότι είναι σύνθετη η διαδικασία διαλογής και διαχωρισμού τους κατά τη φάση της συλλογής, με αποτέλεσμα το κόστος διαχείρισής τους να ανέρχεται στη μέγιστη τιμή» τονίζει η Σ. Κουκάκη και προσθέτει πως «οι εργοληπτικές εταιρείες σήμερα αντιμετωπίζουν τεράστιες προκλήσεις για τη διατήρηση και τη διαχείριση των αποβλήτων. Ο χρόνος αναμονής για τη μεταφορά των ΑΕΚΚ στη μονάδα συλλογής, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, είναι ιδιαίτερα μεγάλος, δυσχεραίνοντας την πορεία των εργασιών για τους κατασκευαστές. Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται το κόστος διατήρησής τους στο έργο χωρίς τη δική τους ευθύνη. Σε κάποιες συμβάσεις δημοσίων έργων, προβλέπεται ήδη η πληρωμή της διαχείρισης των ΑΕΚΚ από το κονδύλιο των απολογιστικών εργασιών και αυτό θα πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα έργα. Ειδάλλως, το κόστος της διαχείρισης των ΑΕΚΚ των έργων (δημοσίων και ιδιωτικών) θα πρέπει να επιβαρύνει απευθείας τον Κύριο του έργου χωρίς την εμπλοκή των εργοληπτικών εταιρειών». «Στα ιδιωτικά έργα, η διαχείριση των ΑΕΚΚ είναι μία ιδιαίτερα κοστοβόρα διαδικασία, σε αντίθεση με τα δημόσια, όπου το κράτος απορροφά τις εν λόγω δαπάνες. Μεγάλη δυσφορία υπάρχει από τις αρμόδιες επιχειρήσεις για την απομάκρυνση των παλιών ασφαλτικών και των πρόσμικτων με χώμα. Από το κράτος θα πρέπει να οριστούν συγκεκριμένες περιοχές που θα δέχονται τις περίσσιες ποσότητες χώματος, ενώ οι εταιρείες αποβλήτων να αποζημιώνονται περισσότερο, ώστε να μην δυσανασχετούν. Επιπλέον, στην οδοποιία θα πρέπει να υιοθετηθεί η στρατηγική εμπλουτισμού της υφιστάμενης ασφάλτου και να μην ξηλώνονται οι παλαιότερες προκαλώντας αφθονία αποβλήτων, των οποίων η αξιοποίηση είναι ιδιαίτερα δύσκολή και ακριβή» υποστηρίζουν οι άνθρωποι της ΤΕΚΑ. Εκτός από το εμφανές ζήτημα του κόστους, άμεσο πρόβλημα αποτελεί και η εξοικείωση των επαγγελματιών του κατασκευαστικού κλάδου με τα ζητήματα της βιωσιμότητας. Όπως αναφέραμε παραπάνω, οι μεγάλες εταιρείες φαίνεται να έχουν κατανοήσει τις καταστροφικές συνέπειες της περιβαλλοντικής κρίσης και προσπαθούν να εφαρμόζουν πράσινες μεθόδους κατασκευής. Το ίδιο δεν συμβαίνει για την πλειονότητα των μικρότερων τεχνικών εταιρειών, που εκλαμβάνουν τη διαχείριση των ΑΕΚΚ απλώς ως μία ακόμα οικονομική επιβάρυνση. Οι αρχές της κυκλικής οικονομίας υπεισέρχονται γοργά σε όλες της πτυχές της καθημερινότητας και θα πρέπει όλοι να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, με τον κατασκευαστικό τομέα να μην αποτελεί εξαίρεση του κανόνα. Τέλος, σημαντικό είναι να δημιουργηθεί ένα συντονισμένο δίκτυο διαχείρισης ΑΕΚΚ, το οποίο να καλύπτει της ανάγκες της χώρας σε όλη την επικράτεια. Στην Ελλάδα, παρατηρείται έλλειψη χώρων οι οποίοι να είναι σε θέση να υποδεχθούν τον τεράστιο όγκο αποβλήτων εργοταξίου που παράγεται καθημερινά και που μπορούν να τον επεξεργαστούν με κατάλληλο τρόπο, ώστε να είναι φιλικός προς τη φύση και τον άνθρωπο. Συμπερασματικά, η ορθή διαχείριση των ΑΕΚΚ είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητα των κατασκευών και εν γένει ολόκληρου του πλανήτη. Είναι μία διαδικασία, την οποία, βάσει του ισχύοντα νόμου, πρέπει να αναλαμβάνουν οι τεχνικές εταιρείες, με σημαντικά οφέλη για την οικονομία και το περιβάλλον. Μπορεί σε πρώτο επίπεδο να είναι μία κοστοβόρα πρακτική, καθώς στην Ελλάδα η ανακύκλωση των οικοδομικών αποβλήτων βρίσκεται ακόμη σε στάδιο ανάπτυξης, αλλά μακροπρόθεσμα θα επιφέρει πολλαπλά κέρδη τόσο στους επαγγελματίες του κλάδου όσο και στο κοινωνικό σύνολο. Τα προβλήματα που αναδύονται κατά τη μεταφορά, το κόστος, την επεξεργασία και την αξιοποίηση των ΑΕΚΚ, μπορούν να εξομαλυνθούν μέσω ενός γόνιμου διαλόγου των κατασκευαστικών φορέων με την πολιτεία, ώστε να βρεθούν λύσεις που θα ικανοποιούν και τις δύο πλευρές. Η κυκλική οικονομία δεν αποτελεί απλώς μία τάση της εποχής, αλλά το μέλλον των κατασκευών και όλων των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

Ταμπέλες με την επιγραφή «Έργα σε εξέλιξη» βλέπουν συχνά οι Θεσσαλονικείς αλλά και οι επισκέπτες σε διάφορα σημεία της πόλης. Η συμπρωτεύουσα έχει μετατραπεί σε εργοτάξιο, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη μεγάλα έργα που με την ολοκλήρωσή τους θα αλλάξει καθολικά η εικόνα της. Τα μεγάλα έργα που προωθεί το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών θα βάλουν την πόλη σε αναπτυξιακή τροχιά, μετατρέποντάς τη σε συγκοινωνιακό και διαμετακομιστικό κόμβο. Το μετρό Από την πλειάδα κατασκευαστικών έργων στην κορωνίδα βρίσκεται το μετρό της πόλης, το οποίο 18 ολόκληρα χρόνια μετά την υπογραφή της σύμβασης για την κατασκευή του είναι πλέον θέμα λίγων μηνών για να τεθεί σε λειτουργία, που υπολογίζεται το β’ εξάμηνο του έτους. Στους βασικούς στόχους του υπουργείου είναι η ολοκλήρωση του σταθμού «Βενιζέλου» και η ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων. Το έργο αποτελείται από τη βασική γραμμή μήκους 9,6 χιλιομέτρων με 13 σταθμούς και την επέκταση της γραμμής προς την Καλαμαριά, μήκους 4,8 χιλιομέτρων, η οποία θα αποτελείται από 5 σταθμούς. Το FlyOver αλλάζει τον συγκοινωνιακό χάρτη Το έργο που θα προσδώσει νέα αναπτυξιακή λογική και θα αλλάξει τον συγκοινωνιακό χάρτη της Θεσσαλονίκης είναι η κατασκευή της Ανατολικής Εσωτερικής Περιφερειακής της Θεσσαλονίκης, γνωστής ως FlyOver. Πρόκειται για το πιο μεγάλο οδικό έργο που εκτελείται σήμερα μέσω ΣΔΙΤ. Η Θεσσαλονίκη σε τέσσερα χρόνια από σήμερα θα διαθέτει μια νέα, σύγχρονη και ταχεία λεωφόρο, με τις πλέον υψηλές προδιαγραφές οδικής ασφάλειας, συνολικού μήκους 13 χιλιομέτρων χωρίς διόδια. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σύνθετο τεχνικό έργο, το οποίο θα επιτρέπει την οικονομικότερη, ασφαλέστερη και ταχύτερη παράκαμψη του αστικού ιστού της πόλης, προσδοκώντας στην οριστική επίλυση των κυκλοφοριακών προβλημάτων που καταγράφονται. Το έργο για την αναβάθμιση της Ανατολικής Εσωτερικής Περιφερειακής Θεσσαλονίκης θα περιλαμβάνει το μεγαλύτερο εναέριο τμήμα αυτοκινητοδρόμου που έχει κατασκευαστεί ποτέ στην Ελλάδα, μήκους 4 χιλιομέτρων σε συνεχή γέφυρα, 9 ανισόπεδους κόμβους, 10 νέες γέφυρες και 3 νέες σήραγγες. Τα οφέλη για οδηγούς, κατοίκους και μετακινούμενους από την ολοκλήρωση του έργου, πολλαπλά. Μεταξύ αυτών, αύξηση της οδικής ασφάλειας, μείωση του όγκου των κυκλοφορούντων οχημάτων εντός του κέντρου, αύξηση της μέσης ταχύτητας των οχημάτων για τις περιφερειακές διαδρομές και σημαντική βελτίωση της προσβασιμότητας στο αεροδρόμιο «Μακεδονία». Στη Θεσσαλονίκη είναι σε εξέλιξη ένα ολιστικό πρόγραμμα έργων, μεταξύ αυτών σημαντικά οδικά, αντιπλημμυρικά, κτηριακά και σιδηροδρομικά έργα. Επέκταση της λιμενικής υποδομής στον 6ο προβλήτα Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η διαδικασία υποβολής των φακέλων για το πρώτο στάδιο που αφορά την προεπιλογή για την ανακήρυξη του αναδόχου του έργου για τον 6ο προβλήτα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης με την επέκταση της λιμενικής υποδομής. Ενδιαφέρον εκδήλωσαν τέσσερα σχήματα, μεταξύ αυτών η εταιρεία Archirodon group NV, η Κ/Ξ ΑΒΑΞ ΑΕ - Etermar SA, η ένωση οικονομικών φορέων ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ - Χριστόφορος Δ. Κωνσταντινίδης ΑΕ και η κοινοπραξία ΜΕΤΚΑ - ΤΕΚΑΛ ΑΕ. Με την ολοκλήρωση του πρώτου σταδίου, εντός του Ιανουαρίου οι προεπιλεγέντες θα κληθούν από την ΟΛΘ ΑΕ να υποβάλουν δεσμευτικές προσφορές για τη συμμετοχή τους στο δεύτερο και τελικό στάδιο του διαγωνισμού που αφορά την εκτέλεση του έργου. Πρόκειται για ένα κρίσιμης σημασίας έργο που με την ολοκλήρωσή του θα διπλασιαστεί η ικανότητα μεταφοράς εμπορευμάτων και θα κάνει την πόλη κόμβο εμπορευμάτων προς τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Ο οδικός άξονας Θεσσαλονίκη - Έδεσσα Το έργο, το οποίο έχει περάσει στη δεύτερη φάση του, αφορά τον οδικό άξονα Θεσσαλονίκη - Έδεσσα και συγκαταλέγεται στα μεγάλα οδικά έργα ΣΔΙΤ που προωθεί το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Η ολοκλήρωσή του αναμένεται σε τέσσερα χρόνια από σήμερα και το κόστος με ΦΠΑ θα αγγίξει τα 444,91 εκατ. ευρώ. Σύνδεση του ΟΛΘ με την ΠΑΘΕ Η οδική σύνδεση του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης με την ΠΑΘΕ από την ΑΚΤΩΡ αφορά τη σύνδεση του 6ου προβλήτα με το δίκτυο αυτοκινητόδρομων, με αναθέτουσα αρχή την Εγνατία Οδό, έργο που αναμένεται να παραδοθεί το επόμενο διάστημα. Με την ολοκλήρωσή του θα αυξηθούν σημαντικά η δυνατότητα συνδυασμένων μεταφορών αλλά και η συνολική ανταγωνιστικότητα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, ενώ η ανάπτυξή του θα φέρει μεγάλες επενδύσεις στη Θεσσαλονίκη και θα ανοίξει νέες θέσεις εργασίας. Δύο δικαστικά μέγαρα Μικρότερα έργα, αλλά όχι ήσσονος σημασίας, είναι η δημιουργία των νέων δικαστικών μεγάρων στις Σέρρες και στην Έδεσσα και η αναβάθμιση του υφιστάμενου μεγάρου στη Θεσσαλονίκη, καθώς ο διαγωνισμός βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2021. Πανεπιστημιακό Παιδιατρικό Νοσοκομείο Τα έργα αναμένεται να ξεκινήσουν άμεσα και για το Πανεπιστημιακό Παιδιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, μια μεγάλη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η νέα υποδομή θα κατασκευαστεί στη βορειοδυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης, στο Φίλυρο, με δωρεά 150 εκατ. ευρώ του ιδρύματος και, σύμφωνα με τον προγραμματισμό, προβλέπεται να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί τον Δεκέμβριο του 2025.

Το κανάλι Erie, μήκους 363 μιλίων (584 χλμ.), ήταν το πρώτο κανάλι στις Ηνωμένες Πολιτείες που συνδέει δυτικές πλωτές οδούς με τον Αντλαντικό Ωκεανό. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1817 και ολοκληρώθηκε το 1825. Η επιτυχία της μετέτρεψε τη Νέα Υόρκη σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο και ενθάρρυνε την κατασκευή καναλιών σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, η κατασκευή του καναλιού χρησίμευσε ως εκπαιδευτικός χώρος για πολλούς από τους μηχανικούς που έχτισαν άλλα αμερικανικά κανάλια και σιδηροδρόμους τις επόμενες δεκαετίες. Ιστορικά στοιχεία Στα τέλη του 1700, το νέο αμερικανικό έθνος αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα. Τα αρχικά 13 κράτη ήταν διατεταγμένα κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού και υπήρχε φόβος ότι άλλα έθνη, όπως η Βρετανία ή η Γαλλία, θα μπορούσαν να διεκδικήσουν μεγάλο μέρος του εσωτερικού της Βόρειας Αμερικής. Ο Τζόρτζ Ουάσιγκτον πρότεινε ένα κανάλι που θα παρέχει αξιόπιστη μεταφορά στην ήπειρο, συμβάλλοντας έτσι στην ένωση της μεθοριακής Αμερικής με τα εδραιωμένα κράτη. Κατά τη δεκαετία του 1780, ο Ουάσιγκτον οργάνωσε μια εταιρεία, την Patowmack Canal Company, που προσπάθησε να χτίσει ένα κανάλι μετά τον ποταμό Potomac. Το κανάλι χτίστηκε, ωστόσο ήταν περιορισμένο στη λειτουργία του. Τα στατιστικά στοιχεία της διώρυγας Erie ήταν εντυπωσιακά: 363 μίλια μήκος, από το Albany στον ποταμό Hudson μέχρι το Buffalo στη λίμνη Erie Πλάτος 40 πόδια και βάθος 4 μέτρα Η λίμνη Erie είναι 571 πόδια υψηλότερη από το επίπεδο του ποταμού Hudson. κατασκευάστηκαν κλειδαριές για να ξεπεραστεί αυτή η διαφορά. Το κανάλι κοστίζει περίπου 7 εκατομμύρια δολάρια, αλλά η είσπραξη διοδίων σήμαινε ότι πληρώθηκε για τον εαυτό του μέσα σε μια δεκαετία. Οι βάρκες στο κανάλι τραβήχτηκαν από άλογα σε ρυμούλκηση, παρόλο που τα ατμοκίνητα σκάφη τελικά έγιναν πρότυπα. Το κανάλι δεν ενσωμάτωσε φυσικές λίμνες ή ποτάμια στο σχεδιασμό του, επομένως είναι εντελώς περιορισμένο. Με τυπικό σχήμα πρίσματος στο κανάλι - πλάτος 12 μέτρα (40 πόδια) στην κορυφή, πλάτος 8,5 μέτρα (28 πόδια) και βάθος 1,2 μέτρα (4 πόδια) - οι μηχανικοί σχεδίασαν το κανάλι Erie μετά το κανάλι Middlesex στη Μασαχουσέτη . Ο Erie απαιτούσε 83 κλειδαριές, καθεμία από πέτρα, για να μετακινήσει τα σκάφη πάνω και κάτω από τα φυσικά υψόμετρα. Οι κλειδαριές σχεδιάστηκαν έτσι ώστε κάθε ένας να χρειάζεται μόνο ένα άτομο για τη λειτουργία του. Το κανάλι απαιτούσε επίσης την κατασκευή 18 υδραγωγεία να μεταφέρει το κανάλι πάνω από υδάτινα σώματα. Με τη φύση να παρουσιάζει περισσότερα αποθαρρυντικό εμπόδια τόσο στα δυτικά όσο και στα ανατολικά τμήματα, η κατασκευή ξεκίνησε στο μεσαίο τμήμα στις 4 Ιουλίου 1817, με την Κλίντον να διοργανώνει την πρωτοποριακή στη Ρώμη της Νέας Υόρκης. Στη δυτική πλευρά, η πρόκληση ήταν το Niagara Escarpment, μια κορυφογραμμή 23 μέτρων (75 πόδια). Ο μηχανικός καναλιών Nathan B. Roberts σχεδίασε μια σειρά από 10 κλειδαριές, πέντε επίπεδα με 2 κλειδαριές δίπλα-δίπλα, για να μεταφέρει σκάφη πάνω από αυτό το φράγμα. Οι κλειδαριές της σκάλας ακολουθήθηκαν από ένα βαθύ κόψιμο μήκους 5 χιλιομέτρων (3 μιλίων) (9-μετρ.) (30 πόδια) εκτοξευμένο στο βραχώδες οροπέδιο. Η πόλη που μεγάλωσε σε αυτόν τον ιστότοπο ονομάστηκε κατάλληλα Lockport. Στο ανατολικό τμήμα, η χαμηλότερη κοιλάδα Mohawk απαιτούσε την κατασκευή 27 κλειδαριών σε απόσταση μόλις 50 km (30 μίλια) για να ξεπεράσει μια σειρά από φυσικά ορμητικά σημεία ποταμού, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρέθηκαν στο Cohoes και στο Little Falls. Σήμερα το κανάλι χρησιμοποιείται γενικά ως ποταμός αναψυχής και το κράτος της Νέας Υόρκης ασχολείται ενεργά με την προώθηση του καναλιού της Erie ως τουριστικού προορισμού. Πηγή: https://el.eferrit.com/κατασκευή-του-καναλιού-της-erie/, https://el.gov-civ-guarda.pt/sierra-leone