Αναζήτηση στην κοινότητα

Τα πρόσφατα προβλήματα στο δίκτυο ύδρευσης της Θεσσαλονίκης εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών, που μεταξύ άλλων οδήγησαν και στο πάγωμα χιλιάδων υδρομέτρων, ανέδειξαν κακοτεχνίες, αλλά και μειωμένες δυνατότητες έγκαιρης ανταπόκρισης σε επείγοντα αιτήματα των καταναλωτών. Παράλληλα κατέδειξαν πως η Ελλάδα, καλώς ή κακώς, είναι μία αμιγώς «καλοκαιρινή» χώρα με ότι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα των υποδομών της και τις αντοχές των τελευταίων, όταν προκύψει μία ασυνήθιστη καιρική κατάσταση. Τη στιγμή που εδώ αντικαθιστούμε… παγωμένα υδρόμετρα, σε άλλα σημεία του πλανήτη από τους σωλήνες του δικτύου ύδρευσης, οι οποίοι μεταφέρουν πόσιμο νερό, παράγεται «πράσινη» ηλεκτρική ενέργεια χάρη σε μία επαναστατική καινοτομία. Εάν είχατε λοιπόν κατοικία στο Πόρτλαντ των ΗΠΑ, τότε μπορεί τα φώτα στο σπίτι σας να άναβαν με ηλεκτρισμό, που παράγεται από το νερό της βρύσης σας. Μία πρωτοποριακή διάταξη εντός των σωλήνων ύδρευσης, οι οποίοι μεταφέρουν το νερό στα σπίτια, επιτρέπει την μετατροπή της ροής του νερού σε υδροηλεκτρική ενέργεια χωρίς βέβαια να υφίστανται οι αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες από την κατασκευή ενός φράγματος, όπως συνηθίζεται στους γνωστούς σε όλους μας υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Μικρές τουρμπίνες γυρίζουν μέσα στους σωλήνες εξαιτίας της συνεχούς ροής του νερού και στέλνουν αυτή την «πράσινη» ενέργεια σε γεννήτριες. Η παραγόμενη ενέργεια δεν μπορεί να ηλεκτροδοτήσει μία ολόκληρη πόλη, αλλά μπορεί να καλύψει τις ανάγκες επιμέρους κτιριακών υποδομών, όπως ενός σχολείου ή μίας βιβλιοθήκης, «ανακουφίζοντας» έτσι τον λογαριασμό ηλεκτρικής ενέργειας ενός δήμου. Εννοείται πως η ενέργεια μπορεί να πωληθεί και στο κεντρικό δίκτυο παροχής ηλεκτρισμού και να υπάρξουν τα ανάλογα έσοδα. Αντίθετα με την αιολική ή την ηλιακή ενέργεια, το σύστημα μπορεί να παράγει ενέργεια όλες τις ώρες της ημέρας, ανεξάρτητα από καιρικές συνθήκες, καθώς μέσα στους σωλήνες υπάρχει συνέχεια τρεχούμενο νερό. Ωστόσο δεν μπορεί να εφαρμοστεί παντού: λειτουργεί μόνο σε περιοχές, όπου το νερό κυλά προς τα κάτω με τη δύναμη της βαρύτητας, δηλαδή σε σημεία που έχουν κάποιο υψόμετρο. Επί της ουσίας, εάν εφαρμοζόταν πχ στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να υλοποιηθεί σε περιοχές (κυρίως στα ανατολικά της πόλης), όπου το νερό μέσω των σωλήνων αρχίζει να κυλά από ένα υψηλότερο σημείο προς τα χαμηλότερα. Οι «πράσινοι» σωλήνες διαθέτουν και αισθητήρες, οι οποίοι παρακολουθούν την ροή του νερού. Οι αισθητήρες επιτηρούν την πίεση (κάτι που μπορεί να αποκαλύψει τυχόν διαρροές ενός σωλήνα και να αποφευχθούν μεγαλύτερα προβλήματα σπασίματος σωληνώσεων και πλημμυρών), ενώ μπορεί να ελέγχεται και η ποιότητα του ύδατος. Δημιουργός του συστήματος είναι η εταιρεία (start-up) Lucid Energy με έδρα το Πόρτλαντ, ενώ εκτός από την συγκεκριμένη πόλη το σύστημα έχει ήδη δοκιμαστεί επί μία τετραετία σε περιοχή της Καλιφόρνια, παρέχοντας μεταξύ άλλων ηλεκτρισμό για τον φωτισμό των δημόσιων δρόμων κατά τη διάρκεια της νύχτας. Πηγή: http://greenagenda.gr/31402/

Στις αμέσως επόμενες δεκαετίες, σημαντικοί υπόγειοι υδάτινοι πόροι απειλούνται με εξάντληση σε μεγάλο μέρος του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων περιοχών της Ινδίας, της νότιας Ευρώπης και των ΗΠΑ. Η εξέλιξη αυτή προκαλείται κυρίως από την υπερβολική άντληση νερού για τη βιομηχανία και τη γεωργία και θα επηρεάσει την πρόσβαση σε νερό σχεδόν 1,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Σύμφωνα με τη μελέτη της υδρολόγου Ίνγκε ντε Γκράαφ, που παρουσιάστηκε στην πρόσφατη σύνοδο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, οι μεγάλοι υδροφορείς της Αμερικής θα είναι οι πρώτοι που θα εξαντληθούν, με αυτούς στην κεντρική Καλιφόρνια, τη λεκάνη του Τουλέιρ, και τη νότια κοιλάδα του Σαν Χοακίν, επίσης στην ίδια πολιτεία, να εξαντλούνται ήδη από τη δεκαετία του 2030. Υδροφορέας είναι ένα σώμα από διαπερατά πετρώματα που μπορεί να περιέχει ή να μεταδώσει υπόγεια ύδατα. Οι υδροφορείς της λεκάνης του Άνω Γάγγη στην Ινδία θα είναι οι επόμενοι που θα εξαντληθούν μεταξύ 2040 και 2060, μαζί με εκείνους σε περιοχές της Ισπανίας και της Ιταλίας. Μεταξύ των δεκαετιών του 2050 και 2070, οι υπόγειοι υδάτινοι πόροι σε περιοχές του Τέξας, της Οκλαχόμα, και του Νέου Μεξικό ενδεχομένως θα στερέψουν επίσης. Άλλες μελέτες έχουν δείξει με τη χρήση δορυφορικών δεδομένων ότι μερικά από τα μεγαλύτερα υδροφόρα στρώματα είναι ήδη σχεδόν εξαντλημένα. Ωστόσο, η μέθοδος αυτή δεν ήταν σε θέση να παρακολουθήσει υδροφόρους ορίζοντες σε μικρότερη κλίμακα. Η νέα μελέτη δίνει μια πιο σύνθετη εικόνα, χρησιμοποιώντας δεδομένα σχετικά με τη δομή των υδροφόρων οριζόντων, τη ροή του νερού, και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ υπόγειων υδάτων και του περιβάλλοντος νερού, ώστε να προσομοιώσει την εξάντληση των υπόγειων υδάτων. Τα δεδομένα δείχνουν, όπως αναμενόταν, ότι οι αρδευόμενες περιοχές σε ξηρά κλίματα βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1185085/kindunos-eksantlisis-simantikon-upogeion-udatinon-poron-eos-to-2050

Για ακόμα μία χρονιά περί τα 4 εκατ. ευρώ θα μπουν στην τσέπη των «νερουλάδων» του Αιγαίου καθώς εξακολουθεί να μην δίνεται μία οριστική λύση στο πρόβλημα ύδρευσης πολλών νησιών μας. Η ΓΓ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής του υπουργείου Ναυτιλίας προκήρυξε νέο ηλεκτρονικό διαγωνισμό για τη μεταφορά και παράδοση πόσιμου νερού στα άνυδρα νησιά των Νομών Δωδεκανήσου και Κυκλάδων για την επόμενη χρονιά. Πρόκειται για τα νησιά: 1. Αμοργός (Κατάπολα) 2. Ηρακλειά 3. Κίμωλος 4. Λειψοί 5. Μεγίστη 6. Πάτμος 7. Ιερά Μονή Πανορμίτη Σύμης Επιπρόσθετα ο ανάδοχος θα μεταφέρει πόσιμο νερό και σε άλλα νησιά του Αιγαίου, εάν αυτό απαιτηθεί εξαιτίας οποιασδήποτε αιτίας που έχει σαν αποτέλεσμα την ανάγκη κάλυψης των υδρευτικών αναγκών. Η προϋπολογισθείσα δαπάνη φθάνει τα 3,29 εκατ. Ευρώ, που μαζί με το ΦΠΑ 24% φθάνει τα 4,08 εκατ. ευρώ για τη μεταφορά ως 320.000 κυβικών μέτρων πόσιμου νερού. Μάλιστα υπάρχει η επισήμανση πως η ελάχιστη εγγυημένη μηνιαία ποσότητα θα είναι τα 14.000 κυβικά μέτρα. Και αυτό, έπειτα από ένα εφιαλτικό καλοκαίρι για τα νησιά μας, όπου είπαν το ...νερό, νεράκι λόγω της ανομβρίας που δεν δημιούργησε ικανά αποθέματα στους ταμιευτήρες τους αλλά και του περυσινού διαγωνισμού που είχε λάβει υπόψη τις περυσινές – πιο ομαλές - κλιματολογικές συνθήκες για να προσδιορίσει τις ανάγκες κάθε νησιού... με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα. Το υπουργείο Ναυτιλίας αναγνωρίζει πως η οριστική λύση θα δοθεί μόνο με τη δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης στα νησιά, οι οποίες θα παρέχουν επάρκεια με πολύ μικρότερο κόστος από τα περίπου 12,8 ευρώ το κυβικό μέτρο (10,3 ευρώ + ΦΠΑ 24%) που κοστίζει η μεταφορά νερού με το πλοίο. Ωστόσο οι διαγωνισμοί και οι διαδικασίες κινούνται με «ρυθμούς χελώνας». Το περασμένο καλοκαίρι προκηρύχθηκε μειοδοτικός διαγωνισμός για την κατασκευή και λειτουργία τέτοιων μονάδων στους Αρκιούς, στο Καστελόριζο και στην Πάτμο, ενώ μόλις ένα μήνα πριν το Ελεγκτικό Συνέδριο άναψε πράσινο φως στη σύμβαση για τη μονάδα στην Πάτμο. Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι το κονδύλι για το διαγωνισμό μεταφοράς πόσιμου νερού προέρχεται απ' το «πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων» της αρμόδιας Γενικής Γραμματείας. Για τα διαδικαστικά: ημερομηνία έναρξης της ηλεκτρονικής υποβολής των προσφορών είναι η 20η Δεκεμβρίου με καταληκτική ημερομηνία την 4η Ιανουαρίου 2017. Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί με χρήση της πλατφόρμας του Εθνικού Συστήματος Ηλεκτρονικών Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Σ.Η.ΔΗ.Σ.) μέσω της διαδικτυακής πύλης www.promitheus.gov.gr στις 12 Ιανουαρίου. Διακήρυξη: http://www.newmoney.gr/images/2017/PDFs/nero%20diagonismos.pdf Πηγή: http://www.newmoney.gr/palmos-oikonomias/ellada/310325-to-%C2%ABxrisafi%C2%BB-tou-aigaiou-kai-o-neos-diagonismos

Οκτώ νοικοκυριά της Θέρμης Θεσσαλονίκης συμμετέχουν στο ερευνητικό έργο WATERNOMICS - ICT FOR WATER RESOURCE MANAGEMENT που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (7ο Πλαίσιο – Πρόγραμμα). Το έργο αφορά την τοποθέτηση αισθητήρων στην παροχή του πλυντηρίου πιάτων, την παροχή κρύου και ζεστού νερού της βρύσης του νεροχύτη, στην παροχή του πλυντηρίου ρούχων και στην παροχή κρύου και ζεστού νερού της βρύσης του νιπτήρα, με στόχο, φυσικά, την εξοικονόμηση νερού. Ο Δήμος Θέρμης συμμετέχει στο έργο ως μία από τις 3 πιλοτικές εφαρμογές σε οικιακό περιβάλλον στην Ευρώπη. Οι αισθητήρες αυτοί καταγράφουν τις καταναλώσεις του νερού, οι μετρήσεις μεταδίδονται ασύρματα σε ένα δέκτη ο οποίος είναι συνδεδεμένος στο διαδίκτυο και στη συνέχεια σε σχεδόν άμεσο χρόνο οι μετρήσεις αυτές είναι διαθέσιμες και απεικονίζονται με γραφικά μέσα από τη σχετική εφαρμογή (ηλεκτρονική πλατφόρμα) που έχει αναπτυχθεί από την εταιρεία ULTRA4, εταίρου του έργου. «Μέσω της εγκατάστασης αισθητήρων μέτρησης κατανάλωσης νερού σε δύο χώρους του σπιτιού, την κουζίνα και το μπάνιο τον τελευταίο χρόνο άλλαξε η καθημερινότητά μου με στόχο τη μείωση της κατανάλωσης του νερού. Πλέον έχω συνολική εικόνα της κατανάλωσης του νερού στις παροχές που έχουν εγκατασταθεί οι αισθητήρες και μπορώ να εντοπίσω αποκλίσεις από την κατανάλωση που είχα σε προηγούμενη χρονική περίοδο ή ακόμη και αποκλίσεις από τον μέσο όρο των χρηστών της εφαρμογής. Βάσει των μετρήσεων στην κουζίνα, η αύξηση της χρήσης του πλυντηρίου πιάτων έναντι της βρύσης έχει φέρει μείωση στην κατανάλωση νερού για το πλύσιμο των πιάτων της τάξης του 40% περίπου», τόνισε στη Greenagenda.gr ο Στέργιος Πραλακίδης, πατέρας δύο ενήλικων παιδιών και δυο ανηλίκων παιδιών ηλικίας 5 και 10 ετών. Υπογράμμισε, ακόμη, ότι «έχω τη δυνατότητα να προχωρήσω σε αλλαγές στη συμπεριφορά του νοικοκυριού μου ως προς την κατανάλωση του νερού (π.χ. μεγαλύτερη χρήση του πλυντηρίου πιάτων έναντι της βρύσης της κουζίνας) παρακολουθώντας την πραγματική απόδοση των μέτρων εξοικονόμησης νερού που λαμβάνω». Μέσα από την ηλεκτρονική πλατφόρμα ο κάθε χρήστης έχει τη δυνατότητα να κάνει τη δική του παραμετροποίηση επιλέγοντας τον αισθητήρα και το χρονικό διάστημα για το οποίο επιθυμεί να πάρει πληροφορίες. «Με τη χρήση γραφημάτων θέτω στόχους (π.χ. μη υπέρβαση της κατανάλωσης της χρήσης νερού για το πλυντήριο ρούχων σε ποσοστό 90% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα), ακόμη και αν δε συνδεθώ για κάποιο διάστημα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, έχω ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αναφορικά με τον στόχο που έχω θέσει», είπε ο κ. Πραλακίδης. Η δυνατότητα εντοπισμού διαρροών και προβλημάτων στο δίκτυο νερού του σπιτιού δεν είναι εφικτή στην παρούσα φάση καθώς προϋποθέτει την εγκατάσταση αισθητήρων σε όλες τις παροχές. Το έργο της εγκατάστασης αισθητήρων και η παρακολούθηση της κατανάλωσης νερού μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας εφαρμόζεται πιλοτικά και διαφαίνεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον και από άλλους κατοίκους του Δήμου Θέρμης. Οι προσδοκίες του κ. Πραλακίδη από τη συμμετοχή του στο ερευνητικό έργο είναι οι ακόλουθες: • Να κατανοήσει καλύτερα την κατανάλωση στο νοικοκυριό του • Να μειώσει την κατανάλωση και να παρακολουθήσει την πραγματική απόδοση διαφόρων μέτρων εξοικονόμησης νερού • Να εντοπίσει έγκαιρα ενδεχόμενες διαρροές και προβλήματα στο δίκτυο νερού του σπιτιού • Να ανακαλύψει πώς οι Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών μπορούν να βοηθήσουν γενικότερα στη διαχείριση ενός «έξυπνου» σπιτιού Αξίζει να σημειωθεί πως το ερευνητικό έργο Waternomics χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει σαν αντικείμενο την μελέτη τρόπων ευαισθητοποίησης του κοινού σε θέματα κατανάλωσης νερού μέσω τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών. Πηγή: http://greenagenda.gr/27445/

Η ιδέα τους απλή, που, όμως, μπορεί να δώσει λύση σε ένα μεγάλο κοινωνικό και περιβαλλοντικό πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη καθώς δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Δύο μηχανικοί από την Ηγουμενίτσα, ο Τάσος Αθανασίου και ο Δονάτος Ντίνης, δημιούργησαν ένα καινοτόμο σύστημα που παράγει πόσιμο νερό από την θάλασσα με οικονομικό και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο. Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνει το συγκεκριμένο σύστημα, το οποίο είναι πλωτό και τροφοδοτείται μόνο με ηλιακή ενέργεια, είναι να παγώνει το νερό της θάλασσας και να παράγει καθαρό, πόσιμο νερό. Η ομάδα Cryotap πήρε μέρος στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμός ClimateLaunchpad που έλαβε χώρα στο Ταλίν της Εσθονίας, και κατάφερε να μπει στη λίστα με τους 10 καλύτερους της Ευρώπης, εξασφαλίζοντάς της μία θέση στο πρόγραμμα επιτάχυνσης του Climate-KIC, του μεγαλύτερου δημόσιου και ιδιωτικού καινοτόμου συνεταιρισμού της Ευρώπης με στόχο τη διαχείριση και τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Πλέον, η ελληνική ομάδα θα έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει χρηματοδότηση μέχρι 95.000 ευρώ. Σημειώνεται πως φέτος, περισσότερες από 750 νεοσύστατες επιχειρήσεις από 30 χώρες υπέβαλαν τις επιχειρηματικές τους ιδέες, πάνω από 250 έλαβαν τελικά μέρος στον τοπικό διαγωνισμό, και 90 από αυτές επιλέγηκαν για να διαγωνιστούν στον Ευρωπαϊκό τελικό. Την Ελλάδα, εκτός από την Cryotap, εκπροσώπησε και η AlgoRid η οποία μέσω του πιλοτικού της συστήματος καθαρίζει νερό με περιβαλλοντικό τρόπο από δεξαμενές, πισίνες και λίμνες, παράγοντας έτσι καθαρό νερό, βιομάζα και ηλεκτρισμό, αλλά και η BREaTHE, η οποία μέσω του βιολογικού της συστήματος μπορεί να διασπά πλαστικά τα οποία δεν ανακυκλώνονται και στοχεύει σε ένα μέλλον χωρίς πλαστικά σκουπίδια. Πηγή: www.tanea.gr/news/greece/article/5397072/mia-idea-prasinhs-kainotomias-apo-thn-hgoymenitsa-stis-10-koryfaies-ths-eyrwphs/

Το 1/4, κατά μέσο όρο, των συνολικά χρησιμοποιούμενων υδάτων στην ΕΕ, κατευθύνεται στην άρδευση. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό στην Ελλάδα είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα, το 88,7% των υδάτων που χρησιμοποιούνται για βιομηχανική, ενεργειακή, παραγωγική, οικιακή και κάθε άλλη ανάγκη, κατευθύνεται στον πρωτογενή τομέα (στοιχεία 2007). Η σχετική υστέρηση των διαθέσιμων υδάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, την κατατάσσει στην 6η θέση της ΕΕ, με κριτήριο τις ποσότητες νερού που χρησιμοποιούνται. Πιο συγκεκριμένα, οι ποσότητες νερού ανά αρδευόμενο στρέμμα στην Ελλάδα ανέρχονται στα 380 κυβικά μέτρα ενώ στην Μάλτα στα 995, την Πορτογαλία στα 737, την Ισπανία στα 547, την Ιταλία στα 480 κυβικά μέτρα ανά στρέμμα. (SAPM) Το τεράστιο μέγεθος των απαιτήσεων νερού για την παραγωγή τροφίμων, αναδεικνύεται στο σχετικό γράφημα, όπου καταγράφονται οι συνολικές καθώς και οι ποσότητες «γαλάζιου» νερού ανά μονάδα βάρους τελικού προϊόντος. Το λεγόμενο «γαλάζιο» νερό, είναι αυτό που αντλείται, και δεν αφορά το λεγόμενο «πράσινο», δηλαδή το νερό της βροχής, ή το «γκρι», το νερό που έχει ανακυκλωθεί. Για να γίνουν κατανοητά τα στοιχεία του πίνακα παρακάτω, πρέπει να αποσαφηνιστούν τα εξής: 1. Το «υδατικό αποτύπωμα» ενός αγροτικού προϊόντος, περιλαμβάνει τόσο τις άμεσες όσο και τις έμμεσες ανάγκες. Το νερό που καταναλώνεται για την παραγωγή ενός κιλού κρέατος, για παράδειγμα, αφορά πρωτίστως αυτό που καταναλώθηκε έμμεσα για την παραγωγή των ζωοτροφών που απαιτούνται για την παραγωγή του. 2 Οι ποσότητες αυτές αφορούν διεθνείς μέσους όρους. Για παράδειγμα, η παραγωγή ελιάς εμφανίζεται να καταναλώνει ιδιαίτερα υψηλές ποσότητες νερού για τα ελληνικά δεδομένα, λόγω της καθολικής άρδευσής της με μεγάλες ποσότητες στην Τυνησία, περίπου τριπλάσιες από τις αντίστοιχες ισπανικές. Ανάγκες νερού για την παραγωγή ενός κιλού τελικού προϊόντος Με βάση τα στοιχεία του γραφήματος, για την παραγωγή ενός κιλού μοσχαρίσιου κρέατος, απαιτούνται άμεσα ή έμμεσα 15 χιλιάδες λίτρα νερού συνολικά, εκ των οποίων 617 λίτρα «γαλάζιου» νερού που έχει αντληθεί. Υψηλές είναι και οι απαιτήσεις για την παραγωγή αρνίσιου κρέατος, χοιρινού, κατσικίσιου, πουλερικών, αλλά και άλλων προϊόντων ζωικής προέλευσης όπως δέρματα, βούτυρο κ.λπ. Αντίθετα, τα προϊόντα φυτικής προέλευσης έχουν πολύ μικρότερες απαιτήσεις. Με εξαίρεση το βαμβάκι, όπου οι απαιτήσεις κατά μέσο όρο διεθνώς είναι εξαιρετικά υψηλές (3.300 λίτρα «γαλάζιου» νερού) και ως ένα βαθμό το ρύζι, οι ανάγκες άρδευσης ακόμη και στα κηπευτικά είναι συγκριτικά περιορισμένες. Για την παραγωγή ενός κιλού ντομάτας, για παράδειγμα, καταναλώνονται 64 λίτρα νερού, άμεσα ή έμμεσα. Η αυξανόμενη ζήτηση σε τρόφιμα, αυξάνει τη ζήτηση για κατανάλωση νερού. Εάν η Ελλάδα επιθυμεί να παραμείνει διατροφικά παραγωγική χώρα, πρέπει να αυξάνει τα πραγματικά διαθέσιμα αποθέματα νερού για άρδευση, κατά 1% το έτος. Οι ανάγκες αυτές θα αυξηθούν λόγω και της κλιματικής αλλαγής. Ιδιαίτερα οι νοτιότερες περιοχές, αναμένεται να αντιμετωπίσουν τα σοβαρότερα προβλήματα ξηρασίας όλης της ευρωπαϊκής ηπείρου, εξέλιξη που θα πιέσει και τις σημερινές ξηρικές καλλιέργειες να μετατραπούν σε ποτιστικές. Η Ελλάδα φαίνεται να αδυνατεί να σχεδιάσει και να υλοποιήσει όσα απαιτούνται για την πραγματική αύξηση των διαθέσιμων υδάτινων πόρων, μέσω της βελτίωσης της διαχείρισης ή της αξιοποίησής τους, της ενσωμάτωσης καινοτομιών κ.λπ. Όπως προκύπτει και από την έρευνα της «ΥΧ» για το αρδευτικό πρόβλημα στον αγροτικό τομέα, μεγάλα τμήματα του αρδευτικού δικτύου παραμένουν πεπαλαιωμένα, με αποτέλεσμα την απώλεια τεράστιων ποσοτήτων υδάτων. Η υφαλμύρωση πολλών περιοχών επεκτείνεται. Οι αγρότες αντλούν από βάθος ακόμη και αρκετών εκατοντάδων μέτρων, με ό,τι συνεπάγεται για την κόστος παραγωγής και το περιβάλλον. Συχνά, αντικαθιστούν τις καλλιέργειες όχι με κριτήριο την οικονομική απόδοση, αλλά με τις απαιτήσεις τους σε νερό. Πηγή: http://www.ypaithros.gr/ardeush-h-megalh-proklhsh-ths-agrotikhs-paragwghs/

Είναι δύσκολο να εξηγήσεις πώς είναι να μην έχεις πόσιμο νερό, σε κάποιον που δεν το έχει ζήσει. Ανοίγεις τη βρύση και τρέχει θάλασσα. Δεν μπορείς να πλυθείς, να πλύνεις, να ποτίσεις. Ολες οι συσκευές καταστρέφονται το πολύ σε δύο χρόνια, από τα πλυντήρια ρούχων και πιάτων μέχρι τις παγομηχανές, τους βραστήρες, τις μηχανές του καφέ. Ακόμα και στα απλά, ας πούμε για να μαγειρέψεις φακές πρέπει να τις βράζεις για δύο ώρες. Από την άλλη πλευρά βέβαια... δεν χρειάζεται να τους βάλεις αλάτι», λέει η Μένη Βασιλείου γελώντας. Κάτοικος της Αλοννήσου τα τελευταία 28 χρόνια και ιδιοκτήτης γλυκοπωλείου έζησε τη μετάπτωση από την εποχή που το πρόβλημα ήταν αντιμετωπίσιμο, μέχρι τη στιγμή που η βασική γεώτρηση του νησιού πλέον «τραβούσε» θάλασσα. Ολα αυτά, μέχρι τις 29 Μαρτίου. Τότε τέθηκε σε λειτουργία η μονάδα αφαλάτωσης του νησιού, μια μονάδα που συγκεντρώνει πολλές πρωτιές: η πρώτη όχι μόνο στις Σποράδες αλλά και στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, η πρώτη που τοποθετήθηκε με ένα συγκεκριμένο μοντέλο διαγωνισμού. Μια μονάδα με πολύ χαμηλή χρήση ενέργειας και ελάχιστη χρήση χημικών, σε αρμονία με το «πράσινο» προφίλ που υπομονετικά χτίζει τα τελευταία χρόνια το νησί. Πώς βρέθηκε, όμως, σε αυτή τη θέση ένα -και κυριολεκτικά- πράσινο νησί; Οπως τα περισσότερα νησιά, έτσι και αυτό υδρευόταν μέσω γεωτρήσεων. Η κύρια γεώτρηση του νησιού, που εξυπηρετεί τη Χώρα, το Βότση και το Πατητήρι άρχισε σταδιακά να αντλεί υφάλμυρο νερό. «Από το 2008 έως το 2013 η αγωγιμότητα του νερού ήταν πάνω από το όριο της νομοθεσίας μόνο το καλοκαίρι. Το 2013-2014 για πρώτη φορά είχαμε υφάλμυρο νερό και τον χειμώνα», εξηγεί ο κ. Πέτρος Βαφίνης, δήμαρχος Αλοννήσου. «Το 2007-2010 ο δήμος είχε προβεί σε ερευνητικές γεωτρήσεις χωρίς θετικό αποτέλεσμα. Ετσι η αφαλάτωση ήταν πια μονόδρομος. Οπως καταλαβαίνετε, η αγορά της μονάδας από τον δήμο ήταν αδύνατη, δεν υπήρχαν τα χρήματα. Ο μοναδικός τρόπος ήταν να αναθέσουμε σε ιδιώτη την παραγωγή νερού». Να σημειωθεί ότι πριν από λίγα χρόνια στην Αλόννησο είχε φτιαχτεί λιμνοδεξαμενή, η οποία, όπως και σε πολλά άλλα νησιά... δεν λειτούργησε ποτέ, λόγω κακής κατασκευής. Ο Δήμος Αλοννήσου απευθύνθηκε σε άλλους δήμους με ανάλογο πρόβλημα. «Δεν μας βοήθησαν γιατί απλά δεν είχαν εμπειρία. Τελικά προχωρήσαμε σε μειοδοτικό διαγωνισμό, περάσαμε δύο χρόνια για να ξεπεράσουμε διάφορες δυσκολίες και τη γραφειοκρατία, αλλά τελικά τα καταφέραμε». Διετής σύμβαση Ο δήμος έχει συμβληθεί για δύο χρόνια με την ελληνική εταιρεία Sychem (η οποία πρόσφατα διακρίθηκε στα Greek Exports Awards, ως μια από τις πιο δυναμικές ελληνικές εξαγωγικές εταιρείες). Η εταιρεία ανέλαβε όλο το κόστος τοποθέτησης και λειτουργίας της μονάδας, ενώ ο δήμος (που παρείχε μόνο το οικόπεδο) αγοράζει το νερό έναντι 1,94 ευρώ/κυβικό. «Είναι η πρώτη μονάδα στην οποία εφαρμόζεται αυτό το μοντέλο, μια πολύ μικρή χρονικά σύμβαση», εξηγεί ο πρόεδρος της Sychem, Αλέξανδρος Υφαντής. «Είμαι κατασκευαστής, λογικά θα έπρεπε να υποστηρίζω τις μακροχρόνιες συμβάσεις, ωστόσο νομίζω ότι ο δρόμος αυτός είναι πιο συνετός. Οι τεχνολογίες στην αφαλάτωση αλλάζουν ταχύτατα και ο δήμος μπορεί μετά μια διετία να πετύχει καλύτερες τιμές με μικρότερο κόστος». Η δυναμικότητα της μονάδας είναι 600 κυβικά ημερησίως. Για την παραγωγή αυτών, αντλεί νερό από παραθαλάσσια γεώτρηση (όχι απευθείας από τη θάλασσα): από κάθε 100 κυβικά θαλασσινού νερού, παράγονται 35-40 κυβικά πόσιμου νερού, ενώ το υπόλοιπο επιστρέφει πάλι στη θάλασσα, πάλι μέσω παραθαλάσσιας γεώτρησης. Οπως εξηγεί ο κ. Υφαντής, η μονάδα έχει πολύ χαμηλά επίπεδα κατανάλωσης ενέργειας (λόγω του συστήματος ανάκτησης εξοικονομεί έως και 50%) και ελάχιστη χρήση χημικών. «Το μόνο που προστίθεται είναι ένα ελάχιστο ποσοστό χλωρίου, ώστε να είναι δυνατή η αποθήκευση του νερού στην υδατοδεξαμενή του δήμου», αναφέρει. Η αφαλάτωση της Αλοννήσου είναι η τέταρτη ιδιωτική στην Ελλάδα (αλλά η πρώτη με τόσο μικρή χρονικά σύμβαση). Εχουν προηγηθεί η Μήλος, το Ηράκλειο και η Υδρα. Το μοντέλο της ανάθεσης σε ιδιώτη της προμήθειας αλλά και της λειτουργίας μιας μονάδας αφαλάτωσης δείχνει να κερδίζει έδαφος, καθώς η αγορά των μονάδων από τους δήμους δεν έχει πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα, ιδίως στα μικρά νησιά. Συχνά οι μονάδες συντηρούνται πλημμελώς (ελλείψει πόρων, εξειδικευμένου προσωπικού) και μετά λίγα χρόνια καταστρέφονται, ή αγοράζονται και... δεν τίθενται ποτέ σε λειτουργία. Ομως η αφαλάτωση δεν είναι πανάκεια. Οπως εξηγεί ο κ. Κώστας Σίδας, προϊστάμενος της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου Αλοννήσου, μετά την έναρξη λειτουργίας της αφαλάτωσης, η κατανάλωση αυξήθηκε κατακόρυφα, με αποτέλεσμα να μην επαρκεί για την κάλυψη των εκτιμώμενων αναγκών της τουριστικής σεζόν. «Ολοι μας ενθουσιαστήκαμε που είχαμε και πάλι πόσιμο νερό από τη βρύση», λέει η Μένη Βασιλείου. «Νομίζω όμως ότι θα πρέπει να κάνουμε πιο συντηρητική χρήση. Να μην ξεχνάμε ότι η υπερκατανάλωση μας έφερε εδώ». Πηγή: http://www.kathimerini.gr/860645/article/epikairothta/perivallon/h-alonnhsos-exei-3ana-kanoniko-nero

Περίπου τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι, είναι αντιμέτωποι με σοβαρή έλλειψη νερού τουλάχιστον για ένα μήνα κάθε χρόνο, όπως προκύπτει από μια νέα ολλανδική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη δείχνει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι σοβαρότερο από ό,τι είχαν δείξει οι προηγούμενες μελέτες, οι οποίες εκτιμούσαν ότι αφορά 1,7 έως 3,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Οι προηγούμενες εκτιμήσεις γίνονταν σε ετήσια βάση, ενώ η νέα μελέτη αναφέρεται σε μηνιαία βάση. Γύρω στα 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν αρκετό νερό για τουλάχιστον το μισό έτος. Περίπου 500 εκατομμύρια ζουν σε περιοχές, όπου η κατανάλωση νερού είναι διπλάσια από ό,τι η αναπλήρωση του γλυκού νερού μέσω των βροχών. Από τα τέσσερα δισεκατομμύρια, τα δύο δισεκατομμύρια που βρίσκονται αντιμέτωπα με περιοδικές ελλείψεις νερού, ζουν στην Κίνα και στην Ινδία, στις δύο πολυπληθέστερες χώρες της Γης. Όμως δεν πρόκειται για πρόβλημα μόνο των φτωχών και αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς ελλείψεις νερού σημειώνονται ακόμα και στις ΗΠΑ, σε πολιτείες όπως η Καλιφόρνια, το Τέξας και η Φλόριντα. Η Αυστραλία και η Νότια Ευρώπη -συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας- ανήκουν επίσης στα ανεπτυγμένα μέρη με περιοδική κατά τόπους λειψυδρία. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ‘Αριεν Χέκστρα του ολλανδικού Πανεπιστημίου του Τβέντε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», δήλωσαν ότι τα ευρήματά τους μπορούν να αξιοποιηθούν από κυβερνήσεις και εταιρείες (ύδρευσης κ.α.), για να βελτιώσουν τη στρατηγική τους σε σχέση με τη διαχείριση του γλυκού νερού, το οποίο αναδεικνύεται σταδιακά στον υπ” αριθμόν ένα κίνδυνο για την ανθρωπότητα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναλυτών στο πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, η βελτίωση του επιπέδου ζωής, η αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών και η επέκταση της αρδευόμενης γεωργίας είναι οι κύριες αιτίες για τη διαρκή αύξηση της ζήτησης νερού διεθνώς. Το αποτέλεσμα είναι να αναμένεται επιδείνωση του προβλήματος μελλοντικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, π.χ. αύξηση μεταναστεύσεων και προσφυγικών ρευμάτων. Η ζήτηση και η προσφορά νερού ποικίλουν συνεχώς ανάλογα με την εποχή και την τοποθεσία. Η Υεμένη μπορεί να στερέψει από νερό σε λίγα χρόνια, ενώ για αρκετές άλλες χώρες (Πακιστάν, Ιράν, Μεξικό, Σ.Αραβία κ.α.) χτυπάει καμπανάκι κινδύνου, καθώς ο υδροφόρος ορίζοντάς τους συνεχώς πέφτει. Η μελέτη προειδοποιεί ότι ακόμη και στο Λονδίνο η κατανάλωση νερού δεν είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη στα τρέχοντα επίπεδα. —Οι αιτίες Η έρευνα επισημαίνει ότι όσον αφορά το προσωπικό «αποτύπωμα νερού» κάθε ανθρώπου, μόνο ένα ποσοστό 1% έως 4% αφορά την οικιακή κατανάλωση (π.χ. πόση ώρα κάνει ντους). Αντίθετα, το 25% του ατομικού αποτυπώματος αφορά την κατανάλωση κρέατος, καθώς χρειάζονται πάνω από 15.000 λίτρα νερού για να παραχθεί ένα κιλό κρέατος (σχεδόν όλο αυτό το νερό διοχετεύεται στην άρδευση των καλλιεργειών που παράγουν τις ζωοτροφές). Έτσι, αν κανείς τρώει περισσότερο ψάρι και λιγότερο κρέας, βοηθά σημαντικά στη μάχη κατά της λειψυδρίας! Πηγή: http://www.econews.gr/2016/02/16/nero-leipsydria-kreatofagia-128553/

Κανόνες για την τιμολόγηση και την κοστολόγηση του νερού για όλες τις χρήσεις (ύδρευση, άρδευση, βιομηχανία κ.ά.), θα πρέπει να έχει θεσπίσει η χώρα μας έως τις αρχές του ερχόμενου φθινοπώρου. Σύμφωνα με την οδηγία πλαίσιο για το νερό (2000/60/ΕΚ) η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει συνυπολογίσει στο κόστος του νερού, τις δαπάνες για τις υποδομές μεταφοράς και τη συντήρησή τους, καθώς και το κόστος για το περιβάλλον. Όπως αναφέρεται σε έγγραφο της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων (17/3/2016), το οποίο κατατέθηκε από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιάννη Τσιρώνη στη Βουλή, η Διεύθυνση Σχεδιασμού και Διαχείρισης Υπηρεσιών Ύδατος έχει υποβάλει στη Γνωμοδοτική Επιτροπή Υδάτων (ΓΕΥ), την εισήγησή της, σχετικά με τους κανόνες για την κοστολόγηση και τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος, ανάλογα με τη χρήση του. Στην εισήγηση περιλαμβάνονται και τα μέτρα βελτίωσης των υπηρεσιών ύδατος. Το σχετικό κείμενο, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο έγγραφο της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, βρίσκεται υπό επεξεργασία. Μετά την ενσωμάτωση των όποιων παρατηρήσεων θα υποβληθεί στη συνέχεια για έγκριση στην Εθνική Επιτροπή Υδάτων. Η θεσμοθέτηση ενός νέου πλαισίου τιμολόγησης αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση. Αιρεσιμότητα για χρηματοδότηση η τιμολόγηση Αξίζει να επισημανθεί ότι στο πλαίσιο του νέου Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014 - 2020, η διαμόρφωση κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης του νερού άρδευσης αποτελεί «αιρεσιμότητα» προκειμένου να χρηματοδοτηθούν έργα αξιοποίησης υδάτων (π.χ. εγγειοβελτιωτικά). Όπως αναφέρει στην απάντησή του στο ερώτημα του βουλευτή του Ποταμιού κ. Σπύρου Δανέλλη, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μάρκος Μπόλαρης, η χώρας μας οφείλει έως και τον Σεπτέμβριο του 2016 να έχει ικανοποιήσει την εν λόγω αιρεσιμότητα για να λάβει την αντίστοιχη χρηματοδότηση. Όσον αφορά στο αρδευτικό νερό, σήμερα ισχύουν διαφορετικοί (ή καθόλου) κανόνες σε κάθε περιοχή της χώρας. Σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ, στην τιμολόγηση θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, το χρηματοοικονομικό κόστος (κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση υποδομών), το κόστος του υδάτινου πόρου και το περιβαλλοντικό κόστος. Σήμερα, ελάχιστοι φορείς (Γενικοί Οργανισμού Εγγείων Βελτιώσεων, ΔΕΗ) ακολουθούν σύγχρονα συστήματα καταγραφής του χρηματοοικονομικού κόστους του αρδευτικού νερού. Στους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων δεν καταγράφεται το πραγματικό κόστος του νερού και δεν ακολουθούνται συγκεκριμένες αρχές για την τιμολόγησή του. Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=787294

Σε μόνιμη κατάσταση λειψυδρίας θα είναι αρκετές περιοχές στην Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτη ελλήνων επιστημόνων, με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα του νερού. Υπολογίζεται ότι το 18% της ελληνικής έκτασης έχει περάσει σε μια φάση απερήμωσης κυρίως στην Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου ενώ θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Υπολογίζεται ότι στις αγροτικές περιοχές, πάνω από το 22% του νερού που πέφτει με τη μορφή βροχής χάνεται στη θάλασσα O καθηγητής Εδαφολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κωνσταντίνος Κοσμάς, επισημαίνει ότι δεν αποκλείεται τα επόμενα χρόνια να αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των περιοχών του ελλαδικού χώρου που απειλούνται. «Η διαδικασία της ερημοποίησης έχει ξεκινήσει για τα καλά στη χώρα μας και η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την καταπολέμησή της”. Αυτό πρακτικά συνάδει σε μείωση ή ακόμα και απώλεια της παραγωγικότητας των γεωργικών και δασικών εκτάσεων, κυρίως λόγω της διάβρωσης, που επιφέρει δραστική μείωση του βάθους και της γονιμότητας του εδάφους και της βλάστησης. Εκτός όμως από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η ερημοποίηση έχει επίσης σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, τόνισε ο κ. Κοσμάς. «Εάν το έδαφος δεν αποδίδει, αμέσως μειώνεται η παραγωγή για τους αγρότες και περιορίζεται έτσι το ήδη συμπιεσμένο εισόδημά τους». Βάσει των μετρήσεων της Ελληνικής Επιτροπής για την καταπολέμηση της ερημοποίησης, 34% των περιοχών της χώρας μας θεωρείται υψηλού κινδύνου, 49% μέτριου κινδύνου και 17% χαμηλού κινδύνου. Σύμφωνα με τον κ. Κοσμά, μεταξύ των περιοχών «υψηλού κινδύνου» ερημοποίησης κατατάσσονται όλα τα νησιά του Αιγαίου, περιοχές της Ανατολικής Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, τμήματα των Θεσσαλίας, Μακεδονίας και Θράκης, καθώς και το Κεντρικό και Νοτιοανατολικό τμήμα της Κρήτης. Μικρότερο κίνδυνο διατρέχουν τα εδάφη των περιοχών της Κεντρικής Ελλάδας και Πελοποννήσου και τα Ιόνια νησιά, ενώ μηδαμινή είναι η απειλή του φαινομένου της ερημοποίησης για τις πεδινές περιοχές, με πολύ καλά αποστραγγιζόμενα και βαθιά εδάφη. Οι σημαντικότερες διεργασίες που μπορούν να οδηγήσουν στην ερημοποίηση μιας ευαίσθητης περιοχής είναι: διάβρωση του εδάφους, αλόγιστη χρήση γης από γεωργούς και κτηνοτρόφους, ελάττωση του διαθέσιμου νερού, αλάτωση, αλκαλίωση και η οξίνιση του εδάφους (μεταβολές στο ph του), χημική ρύπανση του εδάφους και η αποψίλωση των δασών. Πηγή: http://www.skai.gr/news/environment/article/310432/i-ellada-hanei-kai-ta-nera-tis/

Ενιαίους κανόνες για την τιμολόγηση του νερού ανάλογα με τη χρήση του θα πρέπει να θεσπίσει η χώρα μας μέσα στο 2016. Στόχος της κοινοτικής νομοθεσίας, την οποία έπρεπε εδώ και καιρό να έχει εφαρμόσει και η Ελλάδα, είναι να συνυπολογιστεί στο κόστος του νερού το κεφάλαιο που διατέθηκε για τις υποδομές μεταφοράς του και τη συντήρησή τους, αλλά και το περιβαλλοντικό κόστος, προκειμένου -σε δεύτερη φάση- να δημιουργηθεί μια πιο δίκαιη και ορθολογικήτιμολογιακή πολιτική. Το κύριο πρόβλημα στη χώρα μας δεν είναι άλλο… από το γενικό χάος, καθώς ειδικά στην περίπτωση του αρδευτικού νερού ισχύουν διαφορετικοί (έως και καθόλου) κανόνες σε κάθε περιοχή. Oλα ξεκινούν, όπως πάντα, από την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η Οδηγία – πλαίσιο για τη διαχείριση των υδάτων (2000/60/ΕΚ) έκανε για πρώτη φορά αναφορά στην ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών νερού, διευκρινίζοντας τις διαφορετικές συνιστώσες που θα πρέπει να συνυπολογίζονται. Σύμφωνα με την Οδηγία, στην τιμολόγηση θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη: Το χρηματοοικονομικό κόστος, δηλαδή η κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση των υποδομών. Το κόστος του πόρου, που προσδιορίζεται με βάση τις διαθέσιμες εναλλακτικές, αν υπάρξει υπερκατανάλωση. Το περιβαλλοντικό κόστος, δηλαδή η οικονομική διάσταση της όποιας περιβαλλοντικής ζημιάς προκαλείται. Η εφαρμογή της Οδηγίας στη χώρα μας γίνεται, ως είθισται, με μεγάλη καθυστέρηση. Πλέον όμως τα περιθώρια έχουν στενέψει και η Ελλάδα πρέπει μέσα στο 2016 να δημιουργήσει ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για την τιμολόγηση του νερού για όλες τις χρήσεις του (λ.χ. ύδρευση,άρδευση, βιομηχανία), που να βασίζεται στις αρχές της Οδηγίας. Παράλληλα, η Ειδική Γραμματεία Υδάτων (που έχει την ευθύνη όλων αυτών) μελετά το ενδεχόμενο διαμόρφωσης ενός νέου, ενιαίου πλαισίου για τη διαχείριση των υπηρεσιών ύδατος, προκειμένου να οργανωθεί η σημερινή, χαώδης κατάσταση. «Το νερό είναι ένα κοινό αγαθό. Η Οδηγία δεν ζητεί την τιμολόγησή του, αλλά τη σωστή τιμολόγηση των υπηρεσιών που χρειάζονται για να έχουμε πρόσβαση στο αγαθό» εξηγεί ο ειδικός γραμματέας Υδάτων, Ιάκωβος Γκανούλης. «Και όλα αυτά, με μια σχετικότητα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: αν συνυπολογίσουμε το κόστος κατασκευής και λειτουργίας των υποδομών ώστε να φθάσει νερό στο λεκανοπέδιο της Αττικής, λαμβάνοντας υπόψη τη μεταφορά νερού από τον Μόρνο και τον Εύηνο, το ποσό που θα έπρεπε να πληρώνει ο καταναλωτής θα ήταν υπέρογκο. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να συμβεί. Γι’ αυτό και οι εταιρείες ύδρευσης, όπου υπάρχουν, εφαρμόζουν κλιμακωτές χρεώσεις». Η διαδικασία διαβούλευσης για το νέο πλαίσιο κανόνων έκλεισε τον Αύγουστο και την περίοδο αυτή ολοκληρώνεται η ενσωμάτωση των παρατηρήσεων των φορέων στο τελικό κείμενο, το οποίο, σύμφωνα με τη νομοθεσία, θα πρέπει να εγκριθεί από τη (διυπουργική) εθνική γνωμοδοτική επιτροπή. Αυτό που εν τω μεταξύ άλλαξε είναι ότι η θεσμοθέτηση νέου πλαισίου αποτελεί πλέον και μνημονιακή υποχρέωση. Η έγκριση του πλαισίου βέβαια δεν συνεπάγεται αυτομάτως την αλλαγή στην τιμολόγηση του νερού. «Το πλαίσιο θα περιλαμβάνει γενικούς κανόνες, κατευθυντήριες αρχές και τη μεθοδολογία υπολογισμού του κόστους του νερού σε κάθε περιοχή και ανάλογα με τη χρήση, καθώς τα χαρακτηριστικά κάθε υδατικού διαμερίσματος διαφέρουν» εξηγεί ο κ. Γκανούλης. Το ζητούμενο, βέβαια, είναι να οργανωθεί και το χάος. Η μελέτη που εκπονήθηκε από τεχνικό σύμβουλο για λογαριασμό του υπουργείου με χρηματοδότηση από το ΕΠΠΕΡΑΑ υποδεικνύει ένα μωσαϊκό κανόνων και πρακτικών. Για παράδειγμα στην άρδευση: Λίγοι μεγάλοι φορείς (Γενικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων- ΓΟΕΒ, ΔΕΗ) ακολουθούν σύγχρονα συστήματα καταγραφής του χρηματοοικονομικού κόστους του νερού. Στους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ) επικρατεί μια θολή εικόνα, καθώςδεν καταγράφεται το πραγματικό κόστος του νερού, ούτε χρησιμοποιούνται κάποιες συγκεκριμένες αρχές για την τιμολόγησή του. Επιπλέον, συχνά δεν υπάρχει καν καταγραφή της κατανάλωσης. «Είναι επιτακτική ανάγκη να οργανωθεί η σημερινή κατάσταση. Δεν θα διαταραχθούν ισορροπίες αναπτυξιακού χαρακτήρα», λέει ο κ. Γκανούλης. «Δεν είναι δυνατόν όμως να γίνεται τιμολόγηση του νερού χωρίς να λαμβάνονται υπόψη βασικά στοιχεία για το πραγματικό κόστος του». Πηγή: http://www.ellinikigeorgia.gr/nea-timologiaki-politiki-xrisi-ardeutikou-nerou/

Στην καθιέρωση νέου κοινωνικού τιμολογίου προχωρά η ΕΥΔΑΠ από 1ης Φεβρουαρίου. Οι παροχές αφορούν τους δικαιούχους του προγράμματος αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, που πλέον εντάσσονται όλοι στο κοινωνικό τιμολόγιο της EΥΔΑΠ και καλύπτουν τις κύριες κατοικίες τους είτε αυτές είναι ιδιόκτητες είτε μισθωμένες. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η δωρεάν παροχή συνολικά 6 κυβικών μέτρων νερού το τρίμηνο σε κάθε νοικοκυριό με δύο μέλη. Για κάθε επιπλέον μέλος θα παρέχονται δωρεάν επιπλέον 3 κ.μ. νερού. Με αυτόν τον τρόπο οι τετραμελείς οικογένειες θα λαμβάνουν συνολικά 12 κυβικά μέτρα νερό το τρίμηνο και θα κερδίζουν πάνω από 4,5 ευρώ σε κάθε λογαριασμό. Οι οικογένειες με πέντε και άνω μέλη θα κερδίζουν περισσότερα από 15 κυβικά μέτρα νερού στο τρίμηνο. Έτσι θα καλυφθούν όλες οι βασικές καταναλώσεις, δηλαδή το κόστος της πρώτης κλίμακας του τιμολογίου της EΥΔΑΠ. Η ποσότητα που θα δοθεί δωρεάν υπολογίζεται περίπου στα 1,72 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού, σχεδόν όσα καταναλώνουν οι Αθηναίοι σε μιάμιση ημέρα. Η εφαρμογή του έκτακτου ειδικού τιμολογίου αφορά λογαριασμούς που θα εκδοθούν από 1/2/2016 και θα περιλαμβάνει καταναλώσεις που θα γίνουν από την ημερομηνία αυτή και έπειτα. Εντός των επόμενων ημερών αναμένεται να ξεκινήσει η διαδικασία υποβολής αιτήσεων μέσω ΚΕΠ για όσους επιθυμούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα. Υπολογίζεται, πως μέσω του νέου κοινωνικού τιμολογίου, η ΕΥΔΑΠ θα δώσει δωρεάν νερό για ένα χρόνο σε περισσότερους από 111.000 πολίτες, δηλαδή σε 58.000 νοικοκυριά. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ Γιάννης Μπενίσης δήλωσε: «Πρόκειται για ένα μικρό αλλά πολύ σημαντικό βοήθημα για τις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες. Η ποσότητα νερού που θα δίνεται δωρεάν είναι υπερδιπλάσια των ποσοτήτων που χρειάζονται καθημερινά για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες επιβίωσης σύμφωνα με τους Δεθνείς Οργανισμούς». Παράλληλα, με την παροχή δωρεάν νερού, ξεκινά και η διαδικασία απαλλαγής από προσαυξήσεις, τόκους και πρόστιμα όλων όσων προχωρήσουν σε ρύθμιση των οφειλών τους μέχρι το τέλος Μαΐου. Η διαδικασία θα ξεκινήσει την 1η Φεβρουαρίου και θα λήξει στις 31 Μαΐου του 2016. Η δυνατότητα διακανονισμού με δόσεις αφορά όλους όσους έχουν οφειλές άνω των 60 ευρώ. Η ελάχιστη δόση δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 20 ευρώ. Ο αριθμός των δόσεων θα καθοριστεί κατά περίπτωση. Για τους δικαιούχους του κοινωνικού τιμολογίου της EΥΔΑΠ και όσους οφειλέτες εξοφλήσουν εφάπαξ την οφειλή τους, προβλέπεται απαλλαγή από προσαυξήσεις, εφόσον αυτές ρυθμιστούν κατά ανώτατο μέχρι 36 άτοκες μηνιαίες δόσεις. Διακοπές νερού θα υπάρξουν στην περίπτωση που υπάρξει καθυστέρηση καταβολής τριών δόσεων, μετά τη ρύθμιση, ενώ σε περίπτωση τετράμηνης καθυστέρησης θα επιβάλλονται και οι προβλεπόμενες προσαυξήσεις, τόκοι και πρόστιμα, που αρχικώς είχαν αφαιρεθεί. www.dikaiologitika.gr