Αναζήτηση στην κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'ευρώπη'.
Found 395 results
-
Η βασική είδηση και -για να είμαστε ξεκάθαροι- είναι πως το πλαίσιο για τους κινητήρες εσωτερικής καύσης (βενζίνη/ντίζελ) και φυσικά τα υβριδικά, δεν αλλάζει άμεσα για τα νέα αυτοκίνητα που ήδη κυκλοφορούν ή θα κυκλοφορήσουν εντός των επόμενων ετών — και ότι οι καταναλωτές σήμερα δεν χρειάζεται να αισθάνονται πως «επενδύουν σε τεχνολογία που καταδικάζεται». Τι ισχύει σήμερα σε επίπεδο ευρωπαϊκής πολιτικής Το πλαίσιο της European Commission προβλέπει ότι, για τα νέα οχήματα επιβατικά και van που θα κυκλοφορούν από το 2035 και μετά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο στόχος είναι «0 g CO₂/χλμ», δηλαδή μηδενικές εκπομπές νέων οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Παράλληλα, όμως, ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας – μέσω της ACEA (European Automobile Manufacturers’ Association) – υπογραμμίζει πως οι στόχοι του 2030-2035 είναι σήμερα «μη ρεαλιστικοί» υπό τις παρούσες συνθήκες αγοράς, υποδομών, ενεργειακού κόστους και εφοδιαστικής αλυσίδας. Η ACEA καλωσόρισε κάποια «ευελιξία» στα πλαίσια των κανονισμών CO₂, κάνοντας λόγο για αναγκαία «μεσοπρόθεσμα μέτρα» και «μακροχρόνια στρατηγική». Την ίδια στιγμή η Κομισιόν έχει δεσμευτεί να πραγματοποιήσει αναθεώρηση του πλαισίου, με ειδική έμφαση στα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα (van) και στην τεχνολογική ουδετερότητα. Τι σημαίνει αυτό για τους αγοραστές βενζίνης, ντίζελ, υβριδικών σήμερα – Για όποιον αγοράζει νέο αυτοκίνητο σήμερα με κινητήρα βενζίνης ή diesel, δεν υπάρχει κανένα νομικό ζήτημα τύπου «απαγορεύεται η χρήση του μετά το 2035». Η απαγόρευση αφορά μόνο την πώληση νέων αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης από εκείνη την ημερομηνία και μετά δηλαδή 1.1.2035 (και εφόσον δε δοθεί παράταση). – Στους κατόχους των νέων αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες δεν προβλέπεται να επιβληθούν «χαράτσια», περιορισμοί κυκλοφορίας ή πρόσθετη φορολόγηση αποκλειστικά επειδή το όχημα είναι βενζίνης/ντίζελ. – Το πραγματικό ζήτημα ενδέχεται να αφορά τον «παλιό» στόλο: οχήματα με κινητήρα εσωτερικής καύσης που είναι ηλικίας από 10 χρόνια και πάνω, ή που δεν πληρούν τις νεότερες εκπομπές/ προδιαγραφές, κινδυνεύουν από περαιτέρω ρυθμίσεις εκπομπών, χαράτσια, περιορισμούς κυκλοφορίας σε ζώνες χαμηλών εκπομπών (στυλ δακτύλιος κλπ.) . Συνεπώς, για τον καταναλωτή σήμερα η επιλογή ενός νέου αυτοκινήτου βενζίνης, diesel ή υβριδικού παραμένει απολύτως ασφαλής από πλευράς νομοθετικού πλαισίου σε σχέση με το 2035, αρκεί το αυτοκίνητο να είναι σύγχρονης τεχνολογίας και να τηρεί τις ισχύουσες εκπομπές/προδιαγραφές. Τι έρχεται από εδώ και στο εξής – Η ACEA και οι υπόλοιποι φορείς ζητούν περαιτέρω «ευελιξία» στην εφαρμογή των στόχων CO₂ για τα έτη 2030-2035, με πιο μετρημένα βήματα, τεχνολογική ουδετερότητα (όχι μόνο BEV) και περαιτέρω κίνητρα στη ζήτηση – Ειδικότερα, εξετάζονται χρονικά «παράθυρα» για ενδιάμεσους στόχους, κίνητρα για αγορά μικρών EV, και ενισχυμένη ανάπτυξη της υποδομής φόρτισης ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη μετάβαση. – Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., αναμένεται να υπάρξουν εθνικές πρωτοβουλίες που θα ενισχύσουν την ηλεκτροκίνηση, αλλά και θα αφορούν την ανανέωση του «παλιού» στόλου κινητήρων εσωτερικής καύσης – κάτι που σημαίνει ότι οι κινητήρες βενζίνης/ντίζελ που κυκλοφορούν λίγο-πολύ «σύγχρονα» θα έχουν ζωή ακόμη. – Τέλος, αν και το 2035 παραμένει η «σημείωση καμπής» για την πώληση νέων αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης, η συζήτηση για το πλαίσιο συνεχίζεται και η όποια αναθεώρηση μπορεί να επηρεάσει χρόνους εφαρμογής, τεχνολογικούς όρους ή δυνατότητες (π.χ. χρήση e-fuels, υβριδικών λύσεων). Πρακτικά για την Ελλάδα Για τον Έλληνα υποψήφιο αγοραστή αυτοκινήτου σήμερα, το μήνυμα είναι σαφές: αν επιλέξει ένα νέο αυτοκίνητο με σύγχρονη τεχνολογία βενζίνης ή diesel, μπορεί να το κάνει χωρίς να θεωρεί πως «επενδύει σε τεχνολογία που καταργείται το 2035». Ο χρόνος αυτός (2035) αφορά την πώληση νέων αυτοκινήτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης κατά την ημερομηνία (και μετά)- όχι την κυκλοφορία ή χρήση καθιερωμένων σύγχρονων μοντέλων σήμερα. Επίσης, αν διατηρεί ή αγοράζει «παλιότερο» αυτοκίνητο (π.χ. 10 ετών ή άνω) με κινητήρα βενζίνης ή ντίζελ, τότε καλό είναι να ενημερώνεται για πιθανούς μελλοντικούς περιορισμούς, τέλη ή φορολογικές πρωτοβουλίες που ενδεχομένως στοχεύουν στην απόσυρσή του ή περιορισμό της χρήσης του. Για τις εταιρικές αγορές, τα επαγγελματικά οχήματα (van) και τους στόλους, η μετάβαση σε καθαρές τεχνολογίες θα γίνεται σταδιακά, με έμφαση σε υβριδικά/plug-in/EV, αλλά η συμβατική τεχνολογία δεν «καταργείται» άμεσα. Συμπέρασμα Η αυτοκίνητη αγορά στην Ευρώπη διανύει περίοδο μετασχηματισμού. Η ηλεκτροκίνηση αποτελεί στρατηγική κατεύθυνση. Όμως οι κινητήρες βενζίνης και diesel δεν παύουν να υπάρχουν από σήμερα ούτε πρέπει να θεωρούνται λάθος επιλογή. Το κρίσιμο στοιχείο είναι η σύγχρονη τεχνολογική κατάσταση του οχήματος, η συμμόρφωση με προδιαγραφές εκπομπών και η επίγνωση για τους κατόχους παλαιών αυτοκινήτων που θα βρεθούν προ εκπλήξεων από την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία έχει ήδη αφήσει ξεκάθαρα υπονοούμενα πως θα βάλει δραστικά αντικίνητρα χρήσης παλαιών αυτοκινήτων. Αυτό όταν εφαρμοστεί θα σημάνει και τον μηδενισμό της όποιας αξίας έχουν αυτα τα αυτοκίνητα σήμερα. Με άλλα λόγια, οι καταναλωτές σήμερα μπορούν άφοβα να επιλέγουν βενζίνη, πετρέλαιο ή υβριδικό για νέο αυτοκίνητο, γνωρίζοντας πως η χρήση τους δεν θα επηρεαστεί καθόλου από την απαγόρευση της πώλησης νέων -τέτοιων- αυτοκινήτων από το 2035 και μετά. Το «στοίχημα» για τις εποχές που έρχονται αφορά κυρίως τις πολιτικές ανανέωσης του στόλου, τις υποδομές φόρτισης και τις τεχνολογίες που θα κυριαρχήσουν από εκεί και μετά. -
Η βασική είδηση και -για να είμαστε ξεκάθαροι- είναι πως το πλαίσιο για τους κινητήρες εσωτερικής καύσης (βενζίνη/ντίζελ) και φυσικά τα υβριδικά, δεν αλλάζει άμεσα για τα νέα αυτοκίνητα που ήδη κυκλοφορούν ή θα κυκλοφορήσουν εντός των επόμενων ετών — και ότι οι καταναλωτές σήμερα δεν χρειάζεται να αισθάνονται πως «επενδύουν σε τεχνολογία που καταδικάζεται». Τι ισχύει σήμερα σε επίπεδο ευρωπαϊκής πολιτικής Το πλαίσιο της European Commission προβλέπει ότι, για τα νέα οχήματα επιβατικά και van που θα κυκλοφορούν από το 2035 και μετά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο στόχος είναι «0 g CO₂/χλμ», δηλαδή μηδενικές εκπομπές νέων οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Παράλληλα, όμως, ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας – μέσω της ACEA (European Automobile Manufacturers’ Association) – υπογραμμίζει πως οι στόχοι του 2030-2035 είναι σήμερα «μη ρεαλιστικοί» υπό τις παρούσες συνθήκες αγοράς, υποδομών, ενεργειακού κόστους και εφοδιαστικής αλυσίδας. Η ACEA καλωσόρισε κάποια «ευελιξία» στα πλαίσια των κανονισμών CO₂, κάνοντας λόγο για αναγκαία «μεσοπρόθεσμα μέτρα» και «μακροχρόνια στρατηγική». Την ίδια στιγμή η Κομισιόν έχει δεσμευτεί να πραγματοποιήσει αναθεώρηση του πλαισίου, με ειδική έμφαση στα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα (van) και στην τεχνολογική ουδετερότητα. Τι σημαίνει αυτό για τους αγοραστές βενζίνης, ντίζελ, υβριδικών σήμερα – Για όποιον αγοράζει νέο αυτοκίνητο σήμερα με κινητήρα βενζίνης ή diesel, δεν υπάρχει κανένα νομικό ζήτημα τύπου «απαγορεύεται η χρήση του μετά το 2035». Η απαγόρευση αφορά μόνο την πώληση νέων αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης από εκείνη την ημερομηνία και μετά δηλαδή 1.1.2035 (και εφόσον δε δοθεί παράταση). – Στους κατόχους των νέων αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες δεν προβλέπεται να επιβληθούν «χαράτσια», περιορισμοί κυκλοφορίας ή πρόσθετη φορολόγηση αποκλειστικά επειδή το όχημα είναι βενζίνης/ντίζελ. – Το πραγματικό ζήτημα ενδέχεται να αφορά τον «παλιό» στόλο: οχήματα με κινητήρα εσωτερικής καύσης που είναι ηλικίας από 10 χρόνια και πάνω, ή που δεν πληρούν τις νεότερες εκπομπές/ προδιαγραφές, κινδυνεύουν από περαιτέρω ρυθμίσεις εκπομπών, χαράτσια, περιορισμούς κυκλοφορίας σε ζώνες χαμηλών εκπομπών (στυλ δακτύλιος κλπ.) . Συνεπώς, για τον καταναλωτή σήμερα η επιλογή ενός νέου αυτοκινήτου βενζίνης, diesel ή υβριδικού παραμένει απολύτως ασφαλής από πλευράς νομοθετικού πλαισίου σε σχέση με το 2035, αρκεί το αυτοκίνητο να είναι σύγχρονης τεχνολογίας και να τηρεί τις ισχύουσες εκπομπές/προδιαγραφές. Τι έρχεται από εδώ και στο εξής – Η ACEA και οι υπόλοιποι φορείς ζητούν περαιτέρω «ευελιξία» στην εφαρμογή των στόχων CO₂ για τα έτη 2030-2035, με πιο μετρημένα βήματα, τεχνολογική ουδετερότητα (όχι μόνο BEV) και περαιτέρω κίνητρα στη ζήτηση – Ειδικότερα, εξετάζονται χρονικά «παράθυρα» για ενδιάμεσους στόχους, κίνητρα για αγορά μικρών EV, και ενισχυμένη ανάπτυξη της υποδομής φόρτισης ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη μετάβαση. – Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., αναμένεται να υπάρξουν εθνικές πρωτοβουλίες που θα ενισχύσουν την ηλεκτροκίνηση, αλλά και θα αφορούν την ανανέωση του «παλιού» στόλου κινητήρων εσωτερικής καύσης – κάτι που σημαίνει ότι οι κινητήρες βενζίνης/ντίζελ που κυκλοφορούν λίγο-πολύ «σύγχρονα» θα έχουν ζωή ακόμη. – Τέλος, αν και το 2035 παραμένει η «σημείωση καμπής» για την πώληση νέων αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης, η συζήτηση για το πλαίσιο συνεχίζεται και η όποια αναθεώρηση μπορεί να επηρεάσει χρόνους εφαρμογής, τεχνολογικούς όρους ή δυνατότητες (π.χ. χρήση e-fuels, υβριδικών λύσεων). Πρακτικά για την Ελλάδα Για τον Έλληνα υποψήφιο αγοραστή αυτοκινήτου σήμερα, το μήνυμα είναι σαφές: αν επιλέξει ένα νέο αυτοκίνητο με σύγχρονη τεχνολογία βενζίνης ή diesel, μπορεί να το κάνει χωρίς να θεωρεί πως «επενδύει σε τεχνολογία που καταργείται το 2035». Ο χρόνος αυτός (2035) αφορά την πώληση νέων αυτοκινήτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης κατά την ημερομηνία (και μετά)- όχι την κυκλοφορία ή χρήση καθιερωμένων σύγχρονων μοντέλων σήμερα. Επίσης, αν διατηρεί ή αγοράζει «παλιότερο» αυτοκίνητο (π.χ. 10 ετών ή άνω) με κινητήρα βενζίνης ή ντίζελ, τότε καλό είναι να ενημερώνεται για πιθανούς μελλοντικούς περιορισμούς, τέλη ή φορολογικές πρωτοβουλίες που ενδεχομένως στοχεύουν στην απόσυρσή του ή περιορισμό της χρήσης του. Για τις εταιρικές αγορές, τα επαγγελματικά οχήματα (van) και τους στόλους, η μετάβαση σε καθαρές τεχνολογίες θα γίνεται σταδιακά, με έμφαση σε υβριδικά/plug-in/EV, αλλά η συμβατική τεχνολογία δεν «καταργείται» άμεσα. Συμπέρασμα Η αυτοκίνητη αγορά στην Ευρώπη διανύει περίοδο μετασχηματισμού. Η ηλεκτροκίνηση αποτελεί στρατηγική κατεύθυνση. Όμως οι κινητήρες βενζίνης και diesel δεν παύουν να υπάρχουν από σήμερα ούτε πρέπει να θεωρούνται λάθος επιλογή. Το κρίσιμο στοιχείο είναι η σύγχρονη τεχνολογική κατάσταση του οχήματος, η συμμόρφωση με προδιαγραφές εκπομπών και η επίγνωση για τους κατόχους παλαιών αυτοκινήτων που θα βρεθούν προ εκπλήξεων από την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία έχει ήδη αφήσει ξεκάθαρα υπονοούμενα πως θα βάλει δραστικά αντικίνητρα χρήσης παλαιών αυτοκινήτων. Αυτό όταν εφαρμοστεί θα σημάνει και τον μηδενισμό της όποιας αξίας έχουν αυτα τα αυτοκίνητα σήμερα. Με άλλα λόγια, οι καταναλωτές σήμερα μπορούν άφοβα να επιλέγουν βενζίνη, πετρέλαιο ή υβριδικό για νέο αυτοκίνητο, γνωρίζοντας πως η χρήση τους δεν θα επηρεαστεί καθόλου από την απαγόρευση της πώλησης νέων -τέτοιων- αυτοκινήτων από το 2035 και μετά. Το «στοίχημα» για τις εποχές που έρχονται αφορά κυρίως τις πολιτικές ανανέωσης του στόλου, τις υποδομές φόρτισης και τις τεχνολογίες που θα κυριαρχήσουν από εκεί και μετά. View full είδηση
-
Η ηλεκτρική ενέργεια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και τη ραχοκοκαλιά των οικονομιών του πλανήτη. Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η ενεργειακή ασφάλεια και η προσιτή τιμή της ενέργειας έγιναν κορυφαία ζητήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει πλέον να ενισχύσει τις διασυνδέσεις μεταξύ των κρατών-μελών, ώστε η Ευρώπη να λειτουργεί ως ενωμένο ενεργειακό μπλοκ και όχι ως ένα μωσαϊκό απομονωμένων αγορών. Σύμφωνα με την Κομισιόν, η ενιαία δράση θα επιτρέψει στην Ένωση να ενισχύσει την ασφάλεια του ενεργειακού της εφοδιασμού και να ενσωματώσει περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στις αγορές της. Τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA) δείχνουν ότι οι εισαγωγές και εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών του ΟΟΣΑ έχουν αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Από τις 35 ευρωπαϊκές χώρες που εξετάστηκαν το 2024, 13 ήταν καθαροί εξαγωγείς ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ 21 καθαροί εισαγωγείς, σύμφωνα με την Eurostat. Μόνο η Κύπρος δεν ανέφερε καμία εισαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Η εξάρτηση μιας χώρας από εισαγόμενη ηλεκτρική ενέργεια μετριέται από το ποσοστό των καθαρών εισαγωγών επί της συνολικής κατανάλωσης. Αν το ποσοστό είναι θετικό, η χώρα εισάγει περισσότερο απ’ ό,τι εξάγει· αν είναι αρνητικό, σημαίνει ότι εξάγει περισσότερη ενέργεια. Το 2024, το μέσο ποσοστό καθαρών εισαγωγών στην ΕΕ ήταν -0,5%, γεγονός που δείχνει ότι συνολικά η Ευρώπη εξάγει ελαφρώς περισσότερη ενέργεια απ’ ό,τι εισάγει. Ηλεκτρικό ρεύμα: Ποιοι είναι οι πρωταθλητές στις εξαγωγές Η Σουηδία καταγράφει την ισχυρότερη θέση με -27%, ενώ ακολουθεί η Γαλλία με -22%. Σημαντικοί εξαγωγείς είναι επίσης η Σλοβενία (-19%), η Νορβηγία (-14%), η Σλοβακία (-13%), η Τσεχία (-12%) και η Αυστρία (-10%). Αντίθετα, μεταξύ των τεσσάρων μεγαλύτερων οικονομιών της ΕΕ, η Γαλλία και η Ισπανία είναι καθαροί εξαγωγείς, ενώ η Γερμανία (6%) και η Ιταλία (18%) είναι καθαροί εισαγωγείς. Σύμφωνα με τον καθηγητή Jacques Percebois του Πανεπιστημίου του Μονπελιέ, οι καθαροί εξαγωγείς είναι συνήθως χώρες με μεγάλη παραγωγή από υδροηλεκτρικά φράγματα ή πυρηνικούς σταθμούς, όπως η Γαλλία και η Σουηδία. Αντίθετα, χώρες που βασίζονται σε διαλείπουσες ανανεώσιμες πηγές –όπως αιολικά και φωτοβολταϊκά– χρειάζεται να εισάγουν ενέργεια όταν δεν φυσάει ή δεν έχει ήλιο. Οι διακυμάνσεις και το ηλεκτρικό μείγμα της Ευρώπης Οι ετήσιες διακυμάνσεις είναι σημαντικές. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, από καθαρός εισαγωγέας το 2023 (10%) μετατράπηκε σε καθαρό εξαγωγέα το 2024 (-0,6%). Αντίθετα, η Κροατία είδε τις εισαγωγές της να αυξάνονται από 10% σε 26%. Ο αναλυτής John Springford του Centre for European Reform εξηγεί ότι οι χώρες που βασίζονται στο φυσικό αέριο για τον καθορισμό της τιμής ηλεκτρικής ενέργειας τείνουν να είναι καθαροί εισαγωγείς. Όσο υψηλότερη είναι η τιμή του αερίου, τόσο περισσότερο συμφέρει να εισάγουν ενέργεια από χώρες με φθηνότερη παραγωγή. Η Γερμανία, που ήταν καθαρός εξαγωγέας για δύο δεκαετίες, έγινε καθαρός εισαγωγέας από το 2023. Η Rina Bohle Zeller από το Agora Energiewende αποδίδει την αλλαγή αυτή στην αύξηση των τιμών άνθρακα, που καθιστούν τον γερμανικό λιγνίτη μη ανταγωνιστικό, καθώς και στο κλείσιμο τριών πυρηνικών αντιδραστήρων. Σε όγκο, η Ιταλία είναι ο μεγαλύτερος καθαρός εισαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας με 51.000 GWh, ενώ ακολουθεί η Γερμανία με 26.269 GWh. Αντίθετα, η Γαλλία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας, με 89.851 GWh, ακολουθούμενη από τη Σουηδία με 33.435 GWh. Η Γαλλία έγινε μάλιστα το 2024 ο μεγαλύτερος εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο, χάρη στην ανάκαμψη της πυρηνικής παραγωγής και την αύξηση κατά 10% των ανανεώσιμων πηγών. Η διασυνοριακή εμπορία ενέργειας, όπως σημειώνει η Zeller, είναι κρίσιμη για τη σταθερότητα και τη μείωση του κόστους. «Όταν δύει ο ήλιος στη Γερμανία, ο άνεμος της Δανίας αρχίζει να φυσά — κι έτσι η ενέργεια ρέει απρόσκοπτα μεταξύ των συνδεδεμένων δικτύων της Ευρώπης», αναφέρει χαρακτηριστικά. Με πληροφορίες από Euronews View full είδηση -
Η ηλεκτρική ενέργεια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και τη ραχοκοκαλιά των οικονομιών του πλανήτη. Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η ενεργειακή ασφάλεια και η προσιτή τιμή της ενέργειας έγιναν κορυφαία ζητήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει πλέον να ενισχύσει τις διασυνδέσεις μεταξύ των κρατών-μελών, ώστε η Ευρώπη να λειτουργεί ως ενωμένο ενεργειακό μπλοκ και όχι ως ένα μωσαϊκό απομονωμένων αγορών. Σύμφωνα με την Κομισιόν, η ενιαία δράση θα επιτρέψει στην Ένωση να ενισχύσει την ασφάλεια του ενεργειακού της εφοδιασμού και να ενσωματώσει περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στις αγορές της. Τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA) δείχνουν ότι οι εισαγωγές και εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών του ΟΟΣΑ έχουν αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Από τις 35 ευρωπαϊκές χώρες που εξετάστηκαν το 2024, 13 ήταν καθαροί εξαγωγείς ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ 21 καθαροί εισαγωγείς, σύμφωνα με την Eurostat. Μόνο η Κύπρος δεν ανέφερε καμία εισαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Η εξάρτηση μιας χώρας από εισαγόμενη ηλεκτρική ενέργεια μετριέται από το ποσοστό των καθαρών εισαγωγών επί της συνολικής κατανάλωσης. Αν το ποσοστό είναι θετικό, η χώρα εισάγει περισσότερο απ’ ό,τι εξάγει· αν είναι αρνητικό, σημαίνει ότι εξάγει περισσότερη ενέργεια. Το 2024, το μέσο ποσοστό καθαρών εισαγωγών στην ΕΕ ήταν -0,5%, γεγονός που δείχνει ότι συνολικά η Ευρώπη εξάγει ελαφρώς περισσότερη ενέργεια απ’ ό,τι εισάγει. Ηλεκτρικό ρεύμα: Ποιοι είναι οι πρωταθλητές στις εξαγωγές Η Σουηδία καταγράφει την ισχυρότερη θέση με -27%, ενώ ακολουθεί η Γαλλία με -22%. Σημαντικοί εξαγωγείς είναι επίσης η Σλοβενία (-19%), η Νορβηγία (-14%), η Σλοβακία (-13%), η Τσεχία (-12%) και η Αυστρία (-10%). Αντίθετα, μεταξύ των τεσσάρων μεγαλύτερων οικονομιών της ΕΕ, η Γαλλία και η Ισπανία είναι καθαροί εξαγωγείς, ενώ η Γερμανία (6%) και η Ιταλία (18%) είναι καθαροί εισαγωγείς. Σύμφωνα με τον καθηγητή Jacques Percebois του Πανεπιστημίου του Μονπελιέ, οι καθαροί εξαγωγείς είναι συνήθως χώρες με μεγάλη παραγωγή από υδροηλεκτρικά φράγματα ή πυρηνικούς σταθμούς, όπως η Γαλλία και η Σουηδία. Αντίθετα, χώρες που βασίζονται σε διαλείπουσες ανανεώσιμες πηγές –όπως αιολικά και φωτοβολταϊκά– χρειάζεται να εισάγουν ενέργεια όταν δεν φυσάει ή δεν έχει ήλιο. Οι διακυμάνσεις και το ηλεκτρικό μείγμα της Ευρώπης Οι ετήσιες διακυμάνσεις είναι σημαντικές. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, από καθαρός εισαγωγέας το 2023 (10%) μετατράπηκε σε καθαρό εξαγωγέα το 2024 (-0,6%). Αντίθετα, η Κροατία είδε τις εισαγωγές της να αυξάνονται από 10% σε 26%. Ο αναλυτής John Springford του Centre for European Reform εξηγεί ότι οι χώρες που βασίζονται στο φυσικό αέριο για τον καθορισμό της τιμής ηλεκτρικής ενέργειας τείνουν να είναι καθαροί εισαγωγείς. Όσο υψηλότερη είναι η τιμή του αερίου, τόσο περισσότερο συμφέρει να εισάγουν ενέργεια από χώρες με φθηνότερη παραγωγή. Η Γερμανία, που ήταν καθαρός εξαγωγέας για δύο δεκαετίες, έγινε καθαρός εισαγωγέας από το 2023. Η Rina Bohle Zeller από το Agora Energiewende αποδίδει την αλλαγή αυτή στην αύξηση των τιμών άνθρακα, που καθιστούν τον γερμανικό λιγνίτη μη ανταγωνιστικό, καθώς και στο κλείσιμο τριών πυρηνικών αντιδραστήρων. Σε όγκο, η Ιταλία είναι ο μεγαλύτερος καθαρός εισαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας με 51.000 GWh, ενώ ακολουθεί η Γερμανία με 26.269 GWh. Αντίθετα, η Γαλλία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας, με 89.851 GWh, ακολουθούμενη από τη Σουηδία με 33.435 GWh. Η Γαλλία έγινε μάλιστα το 2024 ο μεγαλύτερος εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο, χάρη στην ανάκαμψη της πυρηνικής παραγωγής και την αύξηση κατά 10% των ανανεώσιμων πηγών. Η διασυνοριακή εμπορία ενέργειας, όπως σημειώνει η Zeller, είναι κρίσιμη για τη σταθερότητα και τη μείωση του κόστους. «Όταν δύει ο ήλιος στη Γερμανία, ο άνεμος της Δανίας αρχίζει να φυσά — κι έτσι η ενέργεια ρέει απρόσκοπτα μεταξύ των συνδεδεμένων δικτύων της Ευρώπης», αναφέρει χαρακτηριστικά. Με πληροφορίες από Euronews -
Έκρηξη της ζήτησης για καλώδια στην Ευρώπη φέρνουν από τα μία τα ηλεκτρικά δίκτυα, ιδίως για τη μεταφορά μεγάλων αποστάσεων, και από την άλλη η ανάπτυξη των δικτύων 5G και 6G, η τεχνητή νοημοσύνη (AI) και η εξάπλωση των data centers προς όφελος των εταιρειών του κλάδου όπως η ελληνική Cenergy αλλά και η γνωστή από την υπόθεση του «καλωδίου» με την Κύπρο, γαλλική Nexans. Σε ανάλυσή του το Γραφείο Εμπορικών και Οικονομικών Υποθέσεων της Ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι επισημαίνει ότι «ο κλάδος των καλωδίων προετοιμάζεται για την έκρηξη του ψηφιακού τομέα και των κέντρων δεδομένων, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζει την αλυσίδα εφοδιασμού του σε ολόκληρο τον κόσμο». Παραπέμπει μάλιστα σε στοιχεία του κλαδικού συνδέσμου της γαλλικής βιομηχανίας Sycabel, σύμφωνα με τα οποία τα καλώδια για τη μεταφορά και διανομή ενέργειας αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το ένα τρίτο του κύκλου εργασιών, ενώ, αντίθετα, η ζήτηση εκρήγνυται στον τομέα των ηλεκτρικών δικτύων, ιδίως για τη μεταφορά μεγάλων αποστάσεων. «Υποκινούμενη από την ευρωπαϊκή πολιτική για τη βιομηχανική αναζωογόνηση και την επιδίωξη της ευρωπαϊκής αυτονομίας, η βιομηχανία καλωδίων επενδύει μαζικά στην Ευρώπη. Καθώς η ενεργειακή μετάβαση και η ψηφιοποίηση δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς τα καλώδια, για να διασφαλιστεί η ανάκτηση της βιομηχανικής κυριαρχίας/αυτονομίας της Γαλλίας και της Ευρώπης, τα καλώδια περνούν από το καθεστώς του απλού εμπορεύματος σε εκείνο του στρατηγικού περιουσιακού στοιχείου. Η διαθεσιμότητά τους καθίσταται κρίσιμο βιομηχανικό ζήτημα για τη σύνδεση των data centers, των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, των νέων πυρηνικών αντιδραστήρων EPR2, την προσαρμογή των ηλεκτρικών δικτύων υψηλής και μέσης τάσης στην κλιματική αλλαγή, αλλά και την ενίσχυση των υποθαλάσσιων και χερσαίων ψηφιακών συνδέσεων», σημειώνουν οι συντάκτες της ανάλυσης. Είναι χαρακτηριστική, σημειώνουν, η διαπίστωση του φορέα διαχείρισης του δικτύου υψηλής τάσης στη Γαλλία RTE ότι τα μεγάλα έργα που συνδέουν τα αιολικά πάρκα του Βορρά με τη βιομηχανική Νότια Γερμανία δημιούργησαν τεράστιες ανάγκες στην αγορά. Επίσης, σημαντικές προοπτικές διανοίγονται στη Σκωτία, η οποία εκπονεί ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ενίσχυσης του δικτύου της και παράλληλα, αναμένονται διασυνδέσεις μεταξύ χωρών, όπως Γαλλία με την Ισπανία, την Ιταλία και την Αγγλία. Προς το παρόν, οι κατασκευαστές καλωδίων καταφέρνουν να ανταποκριθούν στον όγκο των παραγγελιών, καθώς τα έργα δεν προχωρούν όλα ταυτόχρονα. Ο RTE προβλέπει πολλαπλασιασμό των αναγκών του καθώς ως το 2028, για τη σύνδεση νέων εγκαταστάσεων και την ανανέωση γραμμών θα απαιτούνται 2.000 χιλιόμετρα υπόγειων καλωδίων υψηλής τάσης, έναντι 500 σήμερα. Στο πλαίσιο αυτό, στις αρχές του 2025, ο RTE παρουσίασε επενδυτικό σχέδιο ύψους 100 δισ. ευρώ σε βάθος δεκαπενταετίας, λαμβανομένων υπόψη των παραγωγικών δυνατοτήτων των ευρωπαϊκών βιομηχανιών. Ενδεικτικά, για τα έργα σύνδεσης υπεράκτιων αιολικών πάρκων, ο RTE ανακοίνωσε, τον Νοέμβριο 2024, σύμβαση ύψους 668 εκατ. ευρώ για 5.000 χιλιόμετρα υποθαλάσσιων καλωδίων σε πέντε ευρωπαίους κατασκευαστές: Prysmian (Ιταλία), Nexans (Γαλλία), NKT (Δανία), SolidAl (Πορτογαλία, εξαγορασμένη από την NKT) και Ελληνικά Καλώδια (Cenergy) από την Ελλάδα. Οι εκτεταμένες επενδύσεις και μία καινούργια μονάδα στα… αζήτητα Οι προβλέψεις για εκρηκτική αύξηση της ζήτησης έχει οδηγήσει σε εκτεταμένες επενδύσεις από τους κατασκευαστές καλωδίων. Η Prysmian επένδυσε 150 εκατομμύρια ευρώ την τελευταία πενταετία, ιδίως στο εργοστάσιο του Gron (Yonne), όπως αναφέρει ο κ. Franck Baron, γενικός διευθυντής της Prysmian France, που διαθέτει εννέα εργοστάσια στη Γαλλία, και Πρόεδρος της Sycabel. Η Nexans, η οποία το 2021 αποφάσισε να επικεντρωθεί αποκλειστικά στα ενεργειακά καλώδια, ενισχύει επίσης τα 15 εργοστάσιά της στη Γαλλία με επενδύσεις περίπου 150 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς και 81 εκατομμύρια στη Σαρλερουά (Βέλγιο) και 290 εκατομμύρια στο εργοστάσιο υποθαλάσσιων καλωδίων της στο Άλντεν (Νορβηγία), όπου κατασκευάζεται και το καλώδιο για την διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου. Μέχρι το 2030, οι διαθέσιμες παραγωγικές ικανότητες θεωρούνται επαρκείς, εφόσον οι βιομηχανίες εξασφαλίσουν την προμήθεια χαλκού και αλουμινίου. Ωστόσο, πέρα από αυτήν την ημερομηνία υπάρχουν ανησυχίες. Ο RTE έχει ήδη απευθύνει πρόσκληση για τη δημιουργία εργοστασίου υποθαλάσσιων καλωδίων στη Γαλλία, προκειμένου να διασφαλίσει την κυριαρχία των προμηθειών του, ιδιαίτερα για τα υπεράκτια αιολικά έργα. Όμως, καμία εταιρεία δεν έχει ακόμη εκδηλώσει ενδιαφέρον, καθώς η επένδυση είναι τεράστια και η αγορά, αν και ελπιδοφόρα, παραμένει ασταθής και ευπαθής σε καθυστερήσεις σε χώρες όπως η Αγγλία και η Γερμανία, σε ριζικές αλλαγές πολιτικής, όπως στις ΗΠΑ, ή και σε αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο, όπως στην περίπτωση της προωθούμενης υποθαλάσσιας ηλεκτρικής διασύνδεσης μεταξύ Αγγλίας-Γαλλίας από τη βρετανική Aquind, η οποία έχει μπλοκαριστεί από την τοπική διοίκηση της Seine-Maritime. Νέοι μοχλοί ανάπτυξης τα δίκτυα 5G και 6G, η AI και τα data centers Ο κλάδος των καλωδίων, σύμφωνα με την ανάλυση, αναμένει νέους μοχλούς ανάπτυξης από την ανάπτυξη των δικτύων 5G και 6G, την τεχνητή νοημοσύνη και την εξάπλωση των data centers, που είναι τεράστιοι καταναλωτές καλωδίων, ηλεκτρικών και οπτικών, σύμφωνα με τον κ. Jérôme Totel, διευθυντή στρατηγικής και καινοτομίας της Data4, η οποία έχει προβεί σε επενδύσεις στην ανάπτυξη κέντρων δεδομένων και στην Ελλάδα. Στο campus της εταιρείας στο Marcoussis (Essonne), καταναλώθηκαν μεταξύ 1.500 και 2.500 χιλιόμετρα καλωδίων οπτικών ινών. Η Data4 προμηθεύεται κυρίως από τη Nexans. Περισσότερο από αύξηση του όγκου, οι νέοι μεγα-κόμβοι δεδομένων, που συγκεντρώνουν τεράστιο αριθμό εξυπηρετητών στον ίδιο χώρο, δημιουργούν την ανάγκη για νέα είδη ενεργειακών καλωδίων. Η Nexans εξερευνά τη δυνατότητα χρήσης υπεραγωγιμότητας για να ανταποκριθεί σε αυτήν την πρόκληση. Συνολικά, η γαλλική βιομηχανία καλωδίων παραμένει στρατηγική και δυναμική, και προβλέπει τη δημιουργία 10.000 νέων θέσεων εργασίας έως το 2030. Τα έργα της Hellenic Cables στη Γαλλία Το Γραφείο Εμπορικών και Οικονομικών Υποθέσεων της Ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι αναδεικνύει στην ανάλυσή του ότι η Hellenic Cables, το τμήμα καλωδίων του ομίλου Cenergy Holdings, έχει εδραιώσει ισχυρή παρουσία στη Γαλλία τα τελευταία χρόνια, συμμετέχοντας σε σημαντικά έργα υποδομής στον τομέα της ενέργειας. Η Hellenic Cables διαθέτει γραφείο στη Γαλλία μέσω της Genecos S.A. στο Παρίσι, ενισχύοντας την τοπική παρουσία της και τη συνεργασία με γαλλικούς φορείς. Η εταιρεία συνεργάζεται στενά με τον γαλλικό Διαχειριστή Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (RTE) σε διάφορα έργα υψηλής και υπερυψηλής τάσης. Μεταξύ αυτών, ξεχωρίζουν τα εξής: • Έργο Dunkerque Offshore Wind Farm: Σε κοινοπραξία με την Asso.subsea, ανέλαβε την προμήθεια και εγκατάσταση 32 χλμ υποβρύχιων καλωδίων 225 kV και 38 χλμ υπόγειων καλωδίων για τη σύνδεση του αιολικού πάρκου με το δίκτυο. • Έργο Bretagne Sud: Συμμετοχή στον σχεδιασμό και την προμήθεια καλωδίων για τη σύνδεση μελλοντικών υπεράκτιων αιολικών πάρκων στη Νότια Βρετάνη. • Συμβόλαιο με RTE: Προμήθεια 170 χλμ καλωδίων 90 kV και 420 χλμ καλωδίων 225 kV για την ανάπτυξη υπόγειων δικτύων σε όλη τη Γαλλία. View full είδηση
-
Έκρηξη της ζήτησης για καλώδια στην Ευρώπη φέρνουν από τα μία τα ηλεκτρικά δίκτυα, ιδίως για τη μεταφορά μεγάλων αποστάσεων, και από την άλλη η ανάπτυξη των δικτύων 5G και 6G, η τεχνητή νοημοσύνη (AI) και η εξάπλωση των data centers προς όφελος των εταιρειών του κλάδου όπως η ελληνική Cenergy αλλά και η γνωστή από την υπόθεση του «καλωδίου» με την Κύπρο, γαλλική Nexans. Σε ανάλυσή του το Γραφείο Εμπορικών και Οικονομικών Υποθέσεων της Ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι επισημαίνει ότι «ο κλάδος των καλωδίων προετοιμάζεται για την έκρηξη του ψηφιακού τομέα και των κέντρων δεδομένων, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζει την αλυσίδα εφοδιασμού του σε ολόκληρο τον κόσμο». Παραπέμπει μάλιστα σε στοιχεία του κλαδικού συνδέσμου της γαλλικής βιομηχανίας Sycabel, σύμφωνα με τα οποία τα καλώδια για τη μεταφορά και διανομή ενέργειας αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το ένα τρίτο του κύκλου εργασιών, ενώ, αντίθετα, η ζήτηση εκρήγνυται στον τομέα των ηλεκτρικών δικτύων, ιδίως για τη μεταφορά μεγάλων αποστάσεων. «Υποκινούμενη από την ευρωπαϊκή πολιτική για τη βιομηχανική αναζωογόνηση και την επιδίωξη της ευρωπαϊκής αυτονομίας, η βιομηχανία καλωδίων επενδύει μαζικά στην Ευρώπη. Καθώς η ενεργειακή μετάβαση και η ψηφιοποίηση δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς τα καλώδια, για να διασφαλιστεί η ανάκτηση της βιομηχανικής κυριαρχίας/αυτονομίας της Γαλλίας και της Ευρώπης, τα καλώδια περνούν από το καθεστώς του απλού εμπορεύματος σε εκείνο του στρατηγικού περιουσιακού στοιχείου. Η διαθεσιμότητά τους καθίσταται κρίσιμο βιομηχανικό ζήτημα για τη σύνδεση των data centers, των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, των νέων πυρηνικών αντιδραστήρων EPR2, την προσαρμογή των ηλεκτρικών δικτύων υψηλής και μέσης τάσης στην κλιματική αλλαγή, αλλά και την ενίσχυση των υποθαλάσσιων και χερσαίων ψηφιακών συνδέσεων», σημειώνουν οι συντάκτες της ανάλυσης. Είναι χαρακτηριστική, σημειώνουν, η διαπίστωση του φορέα διαχείρισης του δικτύου υψηλής τάσης στη Γαλλία RTE ότι τα μεγάλα έργα που συνδέουν τα αιολικά πάρκα του Βορρά με τη βιομηχανική Νότια Γερμανία δημιούργησαν τεράστιες ανάγκες στην αγορά. Επίσης, σημαντικές προοπτικές διανοίγονται στη Σκωτία, η οποία εκπονεί ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ενίσχυσης του δικτύου της και παράλληλα, αναμένονται διασυνδέσεις μεταξύ χωρών, όπως Γαλλία με την Ισπανία, την Ιταλία και την Αγγλία. Προς το παρόν, οι κατασκευαστές καλωδίων καταφέρνουν να ανταποκριθούν στον όγκο των παραγγελιών, καθώς τα έργα δεν προχωρούν όλα ταυτόχρονα. Ο RTE προβλέπει πολλαπλασιασμό των αναγκών του καθώς ως το 2028, για τη σύνδεση νέων εγκαταστάσεων και την ανανέωση γραμμών θα απαιτούνται 2.000 χιλιόμετρα υπόγειων καλωδίων υψηλής τάσης, έναντι 500 σήμερα. Στο πλαίσιο αυτό, στις αρχές του 2025, ο RTE παρουσίασε επενδυτικό σχέδιο ύψους 100 δισ. ευρώ σε βάθος δεκαπενταετίας, λαμβανομένων υπόψη των παραγωγικών δυνατοτήτων των ευρωπαϊκών βιομηχανιών. Ενδεικτικά, για τα έργα σύνδεσης υπεράκτιων αιολικών πάρκων, ο RTE ανακοίνωσε, τον Νοέμβριο 2024, σύμβαση ύψους 668 εκατ. ευρώ για 5.000 χιλιόμετρα υποθαλάσσιων καλωδίων σε πέντε ευρωπαίους κατασκευαστές: Prysmian (Ιταλία), Nexans (Γαλλία), NKT (Δανία), SolidAl (Πορτογαλία, εξαγορασμένη από την NKT) και Ελληνικά Καλώδια (Cenergy) από την Ελλάδα. Οι εκτεταμένες επενδύσεις και μία καινούργια μονάδα στα… αζήτητα Οι προβλέψεις για εκρηκτική αύξηση της ζήτησης έχει οδηγήσει σε εκτεταμένες επενδύσεις από τους κατασκευαστές καλωδίων. Η Prysmian επένδυσε 150 εκατομμύρια ευρώ την τελευταία πενταετία, ιδίως στο εργοστάσιο του Gron (Yonne), όπως αναφέρει ο κ. Franck Baron, γενικός διευθυντής της Prysmian France, που διαθέτει εννέα εργοστάσια στη Γαλλία, και Πρόεδρος της Sycabel. Η Nexans, η οποία το 2021 αποφάσισε να επικεντρωθεί αποκλειστικά στα ενεργειακά καλώδια, ενισχύει επίσης τα 15 εργοστάσιά της στη Γαλλία με επενδύσεις περίπου 150 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς και 81 εκατομμύρια στη Σαρλερουά (Βέλγιο) και 290 εκατομμύρια στο εργοστάσιο υποθαλάσσιων καλωδίων της στο Άλντεν (Νορβηγία), όπου κατασκευάζεται και το καλώδιο για την διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου. Μέχρι το 2030, οι διαθέσιμες παραγωγικές ικανότητες θεωρούνται επαρκείς, εφόσον οι βιομηχανίες εξασφαλίσουν την προμήθεια χαλκού και αλουμινίου. Ωστόσο, πέρα από αυτήν την ημερομηνία υπάρχουν ανησυχίες. Ο RTE έχει ήδη απευθύνει πρόσκληση για τη δημιουργία εργοστασίου υποθαλάσσιων καλωδίων στη Γαλλία, προκειμένου να διασφαλίσει την κυριαρχία των προμηθειών του, ιδιαίτερα για τα υπεράκτια αιολικά έργα. Όμως, καμία εταιρεία δεν έχει ακόμη εκδηλώσει ενδιαφέρον, καθώς η επένδυση είναι τεράστια και η αγορά, αν και ελπιδοφόρα, παραμένει ασταθής και ευπαθής σε καθυστερήσεις σε χώρες όπως η Αγγλία και η Γερμανία, σε ριζικές αλλαγές πολιτικής, όπως στις ΗΠΑ, ή και σε αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο, όπως στην περίπτωση της προωθούμενης υποθαλάσσιας ηλεκτρικής διασύνδεσης μεταξύ Αγγλίας-Γαλλίας από τη βρετανική Aquind, η οποία έχει μπλοκαριστεί από την τοπική διοίκηση της Seine-Maritime. Νέοι μοχλοί ανάπτυξης τα δίκτυα 5G και 6G, η AI και τα data centers Ο κλάδος των καλωδίων, σύμφωνα με την ανάλυση, αναμένει νέους μοχλούς ανάπτυξης από την ανάπτυξη των δικτύων 5G και 6G, την τεχνητή νοημοσύνη και την εξάπλωση των data centers, που είναι τεράστιοι καταναλωτές καλωδίων, ηλεκτρικών και οπτικών, σύμφωνα με τον κ. Jérôme Totel, διευθυντή στρατηγικής και καινοτομίας της Data4, η οποία έχει προβεί σε επενδύσεις στην ανάπτυξη κέντρων δεδομένων και στην Ελλάδα. Στο campus της εταιρείας στο Marcoussis (Essonne), καταναλώθηκαν μεταξύ 1.500 και 2.500 χιλιόμετρα καλωδίων οπτικών ινών. Η Data4 προμηθεύεται κυρίως από τη Nexans. Περισσότερο από αύξηση του όγκου, οι νέοι μεγα-κόμβοι δεδομένων, που συγκεντρώνουν τεράστιο αριθμό εξυπηρετητών στον ίδιο χώρο, δημιουργούν την ανάγκη για νέα είδη ενεργειακών καλωδίων. Η Nexans εξερευνά τη δυνατότητα χρήσης υπεραγωγιμότητας για να ανταποκριθεί σε αυτήν την πρόκληση. Συνολικά, η γαλλική βιομηχανία καλωδίων παραμένει στρατηγική και δυναμική, και προβλέπει τη δημιουργία 10.000 νέων θέσεων εργασίας έως το 2030. Τα έργα της Hellenic Cables στη Γαλλία Το Γραφείο Εμπορικών και Οικονομικών Υποθέσεων της Ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι αναδεικνύει στην ανάλυσή του ότι η Hellenic Cables, το τμήμα καλωδίων του ομίλου Cenergy Holdings, έχει εδραιώσει ισχυρή παρουσία στη Γαλλία τα τελευταία χρόνια, συμμετέχοντας σε σημαντικά έργα υποδομής στον τομέα της ενέργειας. Η Hellenic Cables διαθέτει γραφείο στη Γαλλία μέσω της Genecos S.A. στο Παρίσι, ενισχύοντας την τοπική παρουσία της και τη συνεργασία με γαλλικούς φορείς. Η εταιρεία συνεργάζεται στενά με τον γαλλικό Διαχειριστή Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (RTE) σε διάφορα έργα υψηλής και υπερυψηλής τάσης. Μεταξύ αυτών, ξεχωρίζουν τα εξής: • Έργο Dunkerque Offshore Wind Farm: Σε κοινοπραξία με την Asso.subsea, ανέλαβε την προμήθεια και εγκατάσταση 32 χλμ υποβρύχιων καλωδίων 225 kV και 38 χλμ υπόγειων καλωδίων για τη σύνδεση του αιολικού πάρκου με το δίκτυο. • Έργο Bretagne Sud: Συμμετοχή στον σχεδιασμό και την προμήθεια καλωδίων για τη σύνδεση μελλοντικών υπεράκτιων αιολικών πάρκων στη Νότια Βρετάνη. • Συμβόλαιο με RTE: Προμήθεια 170 χλμ καλωδίων 90 kV και 420 χλμ καλωδίων 225 kV για την ανάπτυξη υπόγειων δικτύων σε όλη τη Γαλλία. -
Με στόχο να καταστήσει την Ευρώπη παγκόσμιο κόμβο τεχνητής νοημοσύνης και υπερυπολογιστικών υποδομών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τη δημιουργία νέων «AI Factories Antennas» σε επτά κράτη-μέλη και έξι συνεργαζόμενες χώρες, καθώς και την προσθήκη έξι νέων «AI Factories» στο ευρωπαϊκό δίκτυο. Η πρωτοβουλία εντάσσεται στο πλαίσιο του AI Continent Action Plan και της στρατηγικής Apply AI, που επιδιώκουν να επιταχύνουν τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία και τον δημόσιο τομέα. Η ΕΕ ενισχύει το ευρωπαϊκό οικοσύστημα υπερυπολογιστών και AI μέσω του EuroHPC, φέρνοντας προηγμένες δυνατότητες σε επιχειρήσεις, ερευνητές και startups Οι «AI Factories Antennas», που ανακοίνωσε η Πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, θα εγκατασταθούν σε Βέλγιο, Κύπρο, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Λετονία, Μάλτα και Σλοβακία, καθώς και σε συνεργαζόμενες χώρες, όπως Ισλανδία, Μολδαβία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βόρεια Μακεδονία και Σερβία. Κατά την επίσκεψή της στα Δυτικά Βαλκάνια, η Πρόεδρος παρουσίασε τα νέα κέντρα σε Σερβία και Βόρεια Μακεδονία, δίνοντας στις επιχειρήσεις της περιοχής πρόσβαση στην ευρωπαϊκή υποδομή ΑΙ. Τα νέα αυτά σημεία θα λειτουργούν σε στενή συνεργασία με τις AI Factories, παρέχοντας ασφαλή απομακρυσμένη πρόσβαση σε υπερυπολογιστές βελτιστοποιημένους για AI εφαρμογές. Πλήρως ενταγμένες στο οικοσύστημα του EuroHPC Joint Undertaking (JU), οι Antennas θα λειτουργήσουν ως «τοπικές γέφυρες», που διευρύνουν την πρόσβαση στο ταλέντο, την καινοτομία και τις υποδομές της Ευρώπης στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Έξι νέα ΑΙ Factories Παράλληλα, η Επιτροπή ανακοίνωσε την επιλογή έξι νέων χωρών για τη φιλοξενία AI Factories: Τσεχία, Λιθουανία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρουμανία και Ισπανία. Με αυτές τις προσθήκες, το ευρωπαϊκό δίκτυο θα αριθμεί πλέον 19 AI Factories σε 16 κράτη-μέλη, που θα αποτελούν έναν διασυνδεδεμένο πυρήνα ανάπτυξης, εκπαίδευσης και εφαρμογής καινοτόμων μοντέλων AI. Το ισπανικό AI Factory θα περιλαμβάνει και μια πειραματική πλατφόρμα, προσφέροντας περιβάλλον δοκιμών και ανάπτυξης για νέα συστήματα και εφαρμογές AI, ενώ οι υπόλοιπες μονάδες θα λειτουργούν ως one-stop shop για startups, ΜμΕ και ερευνητικά ιδρύματα. Οι δομές αυτές θα παρέχουν πρόσβαση σε υπερυπολογιστικά συστήματα, εκπαίδευση και τεχνική υποστήριξη, επιτρέποντας στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να αναπτύσσουν λύσεις εντός ενός ψηφιακά κυρίαρχου ευρωπαϊκού οικοσυστήματος. Η πρωτοβουλία στηρίζεται σε ένα ήδη σημαντικό υπόβαθρο: το EuroHPC JU έχει προμηθευτεί 11 υπερυπολογιστές, από τους οποίους τρεις, το JUPITER στη Γερμανία, το LUMI στη Φινλανδία και το Leonardo στην Ιταλία, κατατάσσονται στους 10 ισχυρότερους στον κόσμο. Παράλληλα, το EuroHPC JU προωθεί και την ευρωπαϊκή υποδομή κβαντικών υπολογιστών, ενσωματώνοντας τεχνολογίες αιχμής σε υπάρχοντα συστήματα υπερυπολογιστών. Ήδη έχουν εγκαινιαστεί δύο εγκαταστάσεις - το PIAST-Q στην Πολωνία και το VLQ στην Τσεχία - σηματοδοτώντας την είσοδο της Ευρώπης στη νέα κβαντική εποχή. Με τη δημιουργία 19 AI Factories και 13 AI Antennas, η Ευρώπη επιταχύνει τη μετάβαση στη νέα εποχή της ΑΙ. Η στρατηγική ενοποίηση των υποδομών, η στήριξη των startups και η πρόσβαση σε υπολογιστική ισχύ παγκόσμιας κλάσης τοποθετούν την Ευρώπη σε θέση ηγεσίας στην καινοτομία. Πέρα από την τεχνολογική πρωτοπορία, η πρωτοβουλία αυτή χαράζει μια σαφή πορεία προς μια ανταγωνιστική, βιώσιμη και κυρίαρχη ψηφιακή Ευρώπη. View full είδηση
-
Με στόχο να καταστήσει την Ευρώπη παγκόσμιο κόμβο τεχνητής νοημοσύνης και υπερυπολογιστικών υποδομών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τη δημιουργία νέων «AI Factories Antennas» σε επτά κράτη-μέλη και έξι συνεργαζόμενες χώρες, καθώς και την προσθήκη έξι νέων «AI Factories» στο ευρωπαϊκό δίκτυο. Η πρωτοβουλία εντάσσεται στο πλαίσιο του AI Continent Action Plan και της στρατηγικής Apply AI, που επιδιώκουν να επιταχύνουν τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία και τον δημόσιο τομέα. Η ΕΕ ενισχύει το ευρωπαϊκό οικοσύστημα υπερυπολογιστών και AI μέσω του EuroHPC, φέρνοντας προηγμένες δυνατότητες σε επιχειρήσεις, ερευνητές και startups Οι «AI Factories Antennas», που ανακοίνωσε η Πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, θα εγκατασταθούν σε Βέλγιο, Κύπρο, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Λετονία, Μάλτα και Σλοβακία, καθώς και σε συνεργαζόμενες χώρες, όπως Ισλανδία, Μολδαβία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βόρεια Μακεδονία και Σερβία. Κατά την επίσκεψή της στα Δυτικά Βαλκάνια, η Πρόεδρος παρουσίασε τα νέα κέντρα σε Σερβία και Βόρεια Μακεδονία, δίνοντας στις επιχειρήσεις της περιοχής πρόσβαση στην ευρωπαϊκή υποδομή ΑΙ. Τα νέα αυτά σημεία θα λειτουργούν σε στενή συνεργασία με τις AI Factories, παρέχοντας ασφαλή απομακρυσμένη πρόσβαση σε υπερυπολογιστές βελτιστοποιημένους για AI εφαρμογές. Πλήρως ενταγμένες στο οικοσύστημα του EuroHPC Joint Undertaking (JU), οι Antennas θα λειτουργήσουν ως «τοπικές γέφυρες», που διευρύνουν την πρόσβαση στο ταλέντο, την καινοτομία και τις υποδομές της Ευρώπης στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Έξι νέα ΑΙ Factories Παράλληλα, η Επιτροπή ανακοίνωσε την επιλογή έξι νέων χωρών για τη φιλοξενία AI Factories: Τσεχία, Λιθουανία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρουμανία και Ισπανία. Με αυτές τις προσθήκες, το ευρωπαϊκό δίκτυο θα αριθμεί πλέον 19 AI Factories σε 16 κράτη-μέλη, που θα αποτελούν έναν διασυνδεδεμένο πυρήνα ανάπτυξης, εκπαίδευσης και εφαρμογής καινοτόμων μοντέλων AI. Το ισπανικό AI Factory θα περιλαμβάνει και μια πειραματική πλατφόρμα, προσφέροντας περιβάλλον δοκιμών και ανάπτυξης για νέα συστήματα και εφαρμογές AI, ενώ οι υπόλοιπες μονάδες θα λειτουργούν ως one-stop shop για startups, ΜμΕ και ερευνητικά ιδρύματα. Οι δομές αυτές θα παρέχουν πρόσβαση σε υπερυπολογιστικά συστήματα, εκπαίδευση και τεχνική υποστήριξη, επιτρέποντας στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να αναπτύσσουν λύσεις εντός ενός ψηφιακά κυρίαρχου ευρωπαϊκού οικοσυστήματος. Η πρωτοβουλία στηρίζεται σε ένα ήδη σημαντικό υπόβαθρο: το EuroHPC JU έχει προμηθευτεί 11 υπερυπολογιστές, από τους οποίους τρεις, το JUPITER στη Γερμανία, το LUMI στη Φινλανδία και το Leonardo στην Ιταλία, κατατάσσονται στους 10 ισχυρότερους στον κόσμο. Παράλληλα, το EuroHPC JU προωθεί και την ευρωπαϊκή υποδομή κβαντικών υπολογιστών, ενσωματώνοντας τεχνολογίες αιχμής σε υπάρχοντα συστήματα υπερυπολογιστών. Ήδη έχουν εγκαινιαστεί δύο εγκαταστάσεις - το PIAST-Q στην Πολωνία και το VLQ στην Τσεχία - σηματοδοτώντας την είσοδο της Ευρώπης στη νέα κβαντική εποχή. Με τη δημιουργία 19 AI Factories και 13 AI Antennas, η Ευρώπη επιταχύνει τη μετάβαση στη νέα εποχή της ΑΙ. Η στρατηγική ενοποίηση των υποδομών, η στήριξη των startups και η πρόσβαση σε υπολογιστική ισχύ παγκόσμιας κλάσης τοποθετούν την Ευρώπη σε θέση ηγεσίας στην καινοτομία. Πέρα από την τεχνολογική πρωτοπορία, η πρωτοβουλία αυτή χαράζει μια σαφή πορεία προς μια ανταγωνιστική, βιώσιμη και κυρίαρχη ψηφιακή Ευρώπη. -
Το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Καινοτομίας και Τεχνολογίας (EIT) ενέκρινε τη μεγαλύτερη χρηματοδότηση στην ιστορία του: ένα πακέτο ύψους €978 εκατ. για την περίοδο 2026-2028, με στόχο την ενίσχυση της καινοτομίας, της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης δεξιοτήτων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η απόφαση, που ελήφθη από το Governing Board του EIT, σηματοδοτεί μια νέα φάση για το ευρωπαϊκό οικοσύστημα καινοτομίας, επιβεβαιώνοντας τον ρόλο του Ινστιτούτου ως του μεγαλύτερου και πιο ολοκληρωμένου φορέα στήριξης της καινοτομίας στην Ε.Ε. Η μεγαλύτερη επένδυση του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας ενισχύει την επιχειρηματικότητα, την έρευνα και τη σύνδεση με τα πανεπιστήμια Η νέα χρηματοδότηση θα κατευθυνθεί σε έξι Κοινότητες Γνώσης και Καινοτομίας (Knowledge and Innovation Communities – KICs), οι οποίες συνδέουν επιχειρήσεις, πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα για να αντιμετωπίσουν τις πιο πιεστικές προκλήσεις της Ευρώπης: από τη βιώσιμη διατροφή και την υγεία μέχρι τη βιομηχανία, τις δημιουργικές βιομηχανίες και την αστική κινητικότητα. Συγκεκριμένα, το EIT Health θα λάβει €67,3 εκατ. για δράσεις που ενισχύουν την ανθεκτικότητα των συστημάτων υγείας, ενώ το EIT Raw Materials θα χρηματοδοτηθεί με €74,8 εκατ. για την εξασφάλιση κρίσιμων πρώτων υλών στην ευρωπαϊκή αγορά. Το EIT Food θα ενισχυθεί με €125,3 εκατ. για τη μετάβαση σε βιώσιμα και ανθεκτικά συστήματα τροφίμων, ενώ το EIT Urban Mobility θα λάβει €206,9 εκατ. για την προώθηση λύσεων αστικής κινητικότητας, φιλικών προς το περιβάλλον. Παράλληλα, το EIT Manufacturing θα στηριχθεί με €163,2 εκατ. για την ανάπτυξη προηγμένων βιομηχανικών τεχνολογιών και το EIT Culture & Creativity θα λάβει €131,6 εκατ. για την ενίσχυση των δημιουργικών και πολιτιστικών βιομηχανιών. Ενισχύσεις για τις δεξιότητες Επιπλέον, €79,3 εκατ. θα διατεθούν σε διατομεακές δράσεις (cross-KIC), στις οποίες συμμετέχουν και τα οικονομικά αυτόνομα KICs, όπως το Climate-KIC, το EIT Digital και το InnoEnergy. Οι πρωτοβουλίες αυτές θα επικεντρωθούν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής εκπαίδευσης, στην ανάπτυξη STEM δεξιοτήτων, στη στήριξη της γυναικείας επιχειρηματικότητας και στη διεθνή συνεργασία σε τομείς, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται και στην ανώτατη εκπαίδευση, με €130 εκατ. να κατευθύνονται στην Πρωτοβουλία Ανώτατης Εκπαίδευσης του EIT (Higher Education Initiative). Το πρόγραμμα αυτό, που λειτουργεί σε συνέργεια με το Erasmus και τις ευρωπαϊκές πανεπιστημιακές συμμαχίες, έχει ήδη συνεργαστεί με πάνω από 600 πανεπιστήμια και έχει βοηθήσει χιλιάδες φοιτητές, καθηγητές και ερευνητές να αποκτήσουν επιχειρηματικές δεξιότητες και να μετατρέψουν τις ιδέες τους σε βιώσιμες λύσεις αγοράς. Με την κίνηση αυτή, το EIT ενισχύει την εφαρμογή της Startup and Scaleup Strategy της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προωθώντας την εταιρική συμμετοχή στην καινοτομία και την αποτελεσματικότερη μεταφορά γνώσης από τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα προς τις επιχειρήσεις. -
Το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Καινοτομίας και Τεχνολογίας (EIT) ενέκρινε τη μεγαλύτερη χρηματοδότηση στην ιστορία του: ένα πακέτο ύψους €978 εκατ. για την περίοδο 2026-2028, με στόχο την ενίσχυση της καινοτομίας, της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης δεξιοτήτων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η απόφαση, που ελήφθη από το Governing Board του EIT, σηματοδοτεί μια νέα φάση για το ευρωπαϊκό οικοσύστημα καινοτομίας, επιβεβαιώνοντας τον ρόλο του Ινστιτούτου ως του μεγαλύτερου και πιο ολοκληρωμένου φορέα στήριξης της καινοτομίας στην Ε.Ε. Η μεγαλύτερη επένδυση του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας ενισχύει την επιχειρηματικότητα, την έρευνα και τη σύνδεση με τα πανεπιστήμια Η νέα χρηματοδότηση θα κατευθυνθεί σε έξι Κοινότητες Γνώσης και Καινοτομίας (Knowledge and Innovation Communities – KICs), οι οποίες συνδέουν επιχειρήσεις, πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα για να αντιμετωπίσουν τις πιο πιεστικές προκλήσεις της Ευρώπης: από τη βιώσιμη διατροφή και την υγεία μέχρι τη βιομηχανία, τις δημιουργικές βιομηχανίες και την αστική κινητικότητα. Συγκεκριμένα, το EIT Health θα λάβει €67,3 εκατ. για δράσεις που ενισχύουν την ανθεκτικότητα των συστημάτων υγείας, ενώ το EIT Raw Materials θα χρηματοδοτηθεί με €74,8 εκατ. για την εξασφάλιση κρίσιμων πρώτων υλών στην ευρωπαϊκή αγορά. Το EIT Food θα ενισχυθεί με €125,3 εκατ. για τη μετάβαση σε βιώσιμα και ανθεκτικά συστήματα τροφίμων, ενώ το EIT Urban Mobility θα λάβει €206,9 εκατ. για την προώθηση λύσεων αστικής κινητικότητας, φιλικών προς το περιβάλλον. Παράλληλα, το EIT Manufacturing θα στηριχθεί με €163,2 εκατ. για την ανάπτυξη προηγμένων βιομηχανικών τεχνολογιών και το EIT Culture & Creativity θα λάβει €131,6 εκατ. για την ενίσχυση των δημιουργικών και πολιτιστικών βιομηχανιών. Ενισχύσεις για τις δεξιότητες Επιπλέον, €79,3 εκατ. θα διατεθούν σε διατομεακές δράσεις (cross-KIC), στις οποίες συμμετέχουν και τα οικονομικά αυτόνομα KICs, όπως το Climate-KIC, το EIT Digital και το InnoEnergy. Οι πρωτοβουλίες αυτές θα επικεντρωθούν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής εκπαίδευσης, στην ανάπτυξη STEM δεξιοτήτων, στη στήριξη της γυναικείας επιχειρηματικότητας και στη διεθνή συνεργασία σε τομείς, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται και στην ανώτατη εκπαίδευση, με €130 εκατ. να κατευθύνονται στην Πρωτοβουλία Ανώτατης Εκπαίδευσης του EIT (Higher Education Initiative). Το πρόγραμμα αυτό, που λειτουργεί σε συνέργεια με το Erasmus και τις ευρωπαϊκές πανεπιστημιακές συμμαχίες, έχει ήδη συνεργαστεί με πάνω από 600 πανεπιστήμια και έχει βοηθήσει χιλιάδες φοιτητές, καθηγητές και ερευνητές να αποκτήσουν επιχειρηματικές δεξιότητες και να μετατρέψουν τις ιδέες τους σε βιώσιμες λύσεις αγοράς. Με την κίνηση αυτή, το EIT ενισχύει την εφαρμογή της Startup and Scaleup Strategy της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προωθώντας την εταιρική συμμετοχή στην καινοτομία και την αποτελεσματικότερη μεταφορά γνώσης από τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα προς τις επιχειρήσεις. View full είδηση
-
Σημαντική άνοδο κατέγραψαν οι τιμές των κατοικιών και τα ενοίκια στην Ευρωπαϊκή Ένωση το δεύτερο τρίμηνο του 2025, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η Eurostat. Σε ετήσια βάση, δηλαδή σε σύγκριση με το δεύτερο τρίμηνο του 2024, οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 5,4%, ενώ τα ενοίκια σημείωσαν άνοδο 3,2%. Σε τριμηνιαία βάση, συγκριτικά με το πρώτο τρίμηνο του 2025, οι τιμές κατοικιών ενισχύθηκαν κατά 1,6% και τα ενοίκια κατά 0,7%. Μεγάλη αύξηση στην 25ετία Από το 2010 έως το δεύτερο τρίμηνο του 2025, οι τιμές κατοικιών στην ΕΕ αυξήθηκαν συνολικά κατά 60,5%, ενώ τα ενοίκια κατά 28,8%. Οι τιμές των ενοικίων κινήθηκαν σταθερά ανοδικά, σε αντίθεση με τις τιμές κατοικιών που εμφάνισαν εντονότερες διακυμάνσεις: εντυπωσιακή άνοδο μεταξύ του πρώτου τριμήνου του 2015 και του τρίτου τριμήνου του 2022, μικρή πτώση και σταθεροποίηση, και εκ νέου ανοδική πορεία από το 2024, με αυξήσεις για έξι συνεχόμενα τρίμηνα. Η εικόνα ανά κράτος μέλος Σε σύγκριση με το 2010, οι τιμές κατοικιών αυξήθηκαν περισσότερο από τα ενοίκια σε 21 από τις 26 χώρες της ΕΕ για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία. Η μεγαλύτερη άνοδος στις τιμές κατοικιών καταγράφηκε στην Ουγγαρία (+277%) και την Εσθονία (+250%), ενώ υπερδιπλασιασμός σημειώθηκε σε δέκα χώρες: Λιθουανία (+202%), Λετονία (+162%), Τσεχία (+155%), Πορτογαλία (+141%), Βουλγαρία (+133%), Αυστρία (+117%), Λουξεμβούργο (+112%), Σλοβακία (+105%), Πολωνία (+104%) και Κροατία (+102%). Αντίθετα, η Ιταλία ήταν η μόνη χώρα όπου οι τιμές κατοικιών υποχώρησαν (-1%). Στην περίπτωση των ενοικίων, άνοδος καταγράφηκε σε 26 χώρες της ΕΕ, με την Εσθονία (+218%), τη Λιθουανία (+192%), την Ουγγαρία (+125%) και την Ιρλανδία (+117%) να παρουσιάζουν τις υψηλότερες αυξήσεις. Στον αντίποδα, η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα όπου τα ενοίκια μειώθηκαν, με πτώση -9%. View full είδηση
-
Σημαντική άνοδο κατέγραψαν οι τιμές των κατοικιών και τα ενοίκια στην Ευρωπαϊκή Ένωση το δεύτερο τρίμηνο του 2025, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η Eurostat. Σε ετήσια βάση, δηλαδή σε σύγκριση με το δεύτερο τρίμηνο του 2024, οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 5,4%, ενώ τα ενοίκια σημείωσαν άνοδο 3,2%. Σε τριμηνιαία βάση, συγκριτικά με το πρώτο τρίμηνο του 2025, οι τιμές κατοικιών ενισχύθηκαν κατά 1,6% και τα ενοίκια κατά 0,7%. Μεγάλη αύξηση στην 25ετία Από το 2010 έως το δεύτερο τρίμηνο του 2025, οι τιμές κατοικιών στην ΕΕ αυξήθηκαν συνολικά κατά 60,5%, ενώ τα ενοίκια κατά 28,8%. Οι τιμές των ενοικίων κινήθηκαν σταθερά ανοδικά, σε αντίθεση με τις τιμές κατοικιών που εμφάνισαν εντονότερες διακυμάνσεις: εντυπωσιακή άνοδο μεταξύ του πρώτου τριμήνου του 2015 και του τρίτου τριμήνου του 2022, μικρή πτώση και σταθεροποίηση, και εκ νέου ανοδική πορεία από το 2024, με αυξήσεις για έξι συνεχόμενα τρίμηνα. Η εικόνα ανά κράτος μέλος Σε σύγκριση με το 2010, οι τιμές κατοικιών αυξήθηκαν περισσότερο από τα ενοίκια σε 21 από τις 26 χώρες της ΕΕ για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία. Η μεγαλύτερη άνοδος στις τιμές κατοικιών καταγράφηκε στην Ουγγαρία (+277%) και την Εσθονία (+250%), ενώ υπερδιπλασιασμός σημειώθηκε σε δέκα χώρες: Λιθουανία (+202%), Λετονία (+162%), Τσεχία (+155%), Πορτογαλία (+141%), Βουλγαρία (+133%), Αυστρία (+117%), Λουξεμβούργο (+112%), Σλοβακία (+105%), Πολωνία (+104%) και Κροατία (+102%). Αντίθετα, η Ιταλία ήταν η μόνη χώρα όπου οι τιμές κατοικιών υποχώρησαν (-1%). Στην περίπτωση των ενοικίων, άνοδος καταγράφηκε σε 26 χώρες της ΕΕ, με την Εσθονία (+218%), τη Λιθουανία (+192%), την Ουγγαρία (+125%) και την Ιρλανδία (+117%) να παρουσιάζουν τις υψηλότερες αυξήσεις. Στον αντίποδα, η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα όπου τα ενοίκια μειώθηκαν, με πτώση -9%. -
Το 2024, ο συνολικός κύκλος εργασιών ηλεκτρονικού εμπορίου επιχειρήσεων προς καταναλωτές (B2C) αυξήθηκε κατά 7%, από τα 765 δισ. ευρώ στα 819 δισ. ευρώ. Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει από την Ευρωπαϊκή Έκθεση Ηλεκτρονικού Εμπορίου 2025 που έδωσαν στη δημοσιότητα ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτρονικού Εμπορίου, σε συνεργασία με τον Ecommerce Europe και το EuroCommerce. Αν και η αγορά συνολικά ενισχύθηκε, οι εξελίξεις διαφοροποιήθηκαν ανά περιοχή. Συγκεκριμένα, η Δυτική Ευρώπη, η μεγαλύτερη περιοχή e-commerce, κατέγραψε τη χαμηλότερη αύξηση (5%), φτάνοντας τα 466,5 δισ. ευρώ, κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Νότια Ευρώπη αυξήθηκε κατά 9% στα 182,9 δισ. ευρώ. Η Κεντρική Ευρώπη κατά 8% στα 85,9 δισ. ευρώ ενώ η Βόρεια Ευρώπη ακολούθησε τον μέσο όρο με 7% (στα 63,5 δισ. ευρώ). Η Ανατολική Ευρώπη κατέγραψε τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης (18%), με κύκλο εργασιών 19,9 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με την έκθεση, για το 2025 προβλέπεται ανάπτυξη 7% συνολικά στην Ευρώπη. Το 81% του B2C κύκλου εργασιών το 2024 πραγματοποιήθηκε στην ΕΕ-27. Σε επίπεδο χωρών, το 2024, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση (+117%), κυρίως λόγω καλύτερης κάλυψης δεδομένων και νέας μεθοδολογίας. Ακολούθησε η Ουκρανία (+92%), ενώ Βουλγαρία (+20%), Εσθονία (+18%) και Βόρεια Μακεδονία (+15%) είχαν επίσης ισχυρή ανάπτυξη. Στον αντίποδα, Γερμανία και Τσεχία δεν είχαν καμία αύξηση. Η Γαλλία αναδείχθηκε η μεγαλύτερη αγορά B2C e-commerce στην Ευρώπη (175,3 δισ. ευρώ), ξεπερνώντας το Ηνωμένο Βασίλειο (127 δισ. ευρώ, πλέον μετρά μόνο τα διαδικτυακά αγαθά, όχι τις υπηρεσίες). Η Ισπανία πέρασε μπροστά από τη Γερμανία (95,2 δισ. ευρώ έναντι 94,0 δισ. ευρώ), ενώ Ιταλία (58,5 δισ. ευρώ) και Πολωνία (43,4 δισ. ευρώ) ακολουθούν. Το 2024, η διείσδυση διαδικτύου στην Ευρώπη αυξήθηκε στο 93% (από 92%). Για το 2025 προβλέπεται 94%, αγγίζοντας σχεδόν την πλήρη κάλυψη ηλικιών 16-74. Συγκεκριμένα: Βόρεια Ευρώπη (98%), Δυτική Ευρώπη (96%), Κεντρική Ευρώπη (93%), Νότια Ευρώπη (92%) και Ανατολική Ευρώπη (85%). Ορισμένες χώρες έφτασαν το 100% (Δανία, Ελβετία, Ολλανδία, Νορβηγία). Χαμηλότερα ποσοστά: Μολδαβία (64%), Ουκρανία (79%), Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία και Ελλάδα (87%), Κροατία (85%). Το 2024, το 73% του πληθυσμού 16-74 έκανε online αγορές (έναντι 71% το 2023). Αναλυτικότερα: Βόρεια Ευρώπη (84%), Δυτική Ευρώπη (83%), Κεντρική Ευρώπη ( 73% -μέσος όρος ΕΕ), Νότια Ευρώπη (61%) και Ανατολική Ευρώπη (57%). Κορυφαίες χώρες ήταν οι: Ιρλανδία (95%), Ολλανδία (94%), και Νορβηγία/Δανία/Ισλανδία/Ην. Βασίλειο (91%). Χαμηλότερα κινήθηκαν: Μολδαβία (27%), Μαυροβούνιο (35%), Αλβανία (38%), Βοσνία-Ερζεγοβίνη (44%), Βουλγαρία (50%) και Ιταλία (54%). Το 2024 η αγορά e-commerce της Ευρώπης βρέθηκε ανάμεσα σε ευκαιρίες και προκλήσεις. Συγκεκριμένα: -Ευκαιρίες: αυξανόμενη ζήτηση, καινοτομία σε πληρωμές/λογιστική/AI, νέα μοντέλα (second-hand, ανακατασκευή προϊόντων), στροφή στη βιωσιμότητα. -Προκλήσεις: σύνθετα ρυθμιστικά πλαίσια, ανάγκη στήριξης ΜΜΕ, αθέμιτος ανταγωνισμός από εκτός ΕΕ (κυρίως Ασία), περιορισμένοι μηχανισμοί επιβολής. Σύμφωνα με την έκθεση, η βιωσιμότητα καθίσταται βασική τάση: φιλικές προς το περιβάλλον συσκευασίες, ηλεκτρικές παραδόσεις, τοπικά δίκτυα logistics. Ωστόσο, μικρότεροι λιανέμποροι δυσκολεύονται να εφαρμόσουν λύσεις μεγάλης κλίμακας. Η τεχνητή νοημοσύνη ενισχύει την εξατομίκευση, την εξυπηρέτηση πελατών, τη διαχείριση τιμών και προβλέψεων. Παρά τα εθνικά προγράμματα στήριξης, μόνο το 6% των ΜΜΕ της ΕΕ πληροί τα πολύ υψηλά ψηφιακά κριτήρια. Οι καταναλωτές ζητούν πλέον πιο ευέλικτες επιλογές παράδοσης (π.χ. click-and-collect, θυρίδες). Οι mobile πληρωμές και τα ηλεκτρονικά πορτοφόλια ενισχύονται, ενώ η αντικαταβολή παραμένει σε κάποιες χώρες. Οικονομικές πιέσεις οδηγούν σε σύγκριση τιμών διασυνοριακά, καθυστερήσεις αγορών ή στροφή σε second-hand προϊόντα. View full είδηση
-
Το 2024, ο συνολικός κύκλος εργασιών ηλεκτρονικού εμπορίου επιχειρήσεων προς καταναλωτές (B2C) αυξήθηκε κατά 7%, από τα 765 δισ. ευρώ στα 819 δισ. ευρώ. Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει από την Ευρωπαϊκή Έκθεση Ηλεκτρονικού Εμπορίου 2025 που έδωσαν στη δημοσιότητα ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτρονικού Εμπορίου, σε συνεργασία με τον Ecommerce Europe και το EuroCommerce. Αν και η αγορά συνολικά ενισχύθηκε, οι εξελίξεις διαφοροποιήθηκαν ανά περιοχή. Συγκεκριμένα, η Δυτική Ευρώπη, η μεγαλύτερη περιοχή e-commerce, κατέγραψε τη χαμηλότερη αύξηση (5%), φτάνοντας τα 466,5 δισ. ευρώ, κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η Νότια Ευρώπη αυξήθηκε κατά 9% στα 182,9 δισ. ευρώ. Η Κεντρική Ευρώπη κατά 8% στα 85,9 δισ. ευρώ ενώ η Βόρεια Ευρώπη ακολούθησε τον μέσο όρο με 7% (στα 63,5 δισ. ευρώ). Η Ανατολική Ευρώπη κατέγραψε τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης (18%), με κύκλο εργασιών 19,9 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με την έκθεση, για το 2025 προβλέπεται ανάπτυξη 7% συνολικά στην Ευρώπη. Το 81% του B2C κύκλου εργασιών το 2024 πραγματοποιήθηκε στην ΕΕ-27. Σε επίπεδο χωρών, το 2024, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση (+117%), κυρίως λόγω καλύτερης κάλυψης δεδομένων και νέας μεθοδολογίας. Ακολούθησε η Ουκρανία (+92%), ενώ Βουλγαρία (+20%), Εσθονία (+18%) και Βόρεια Μακεδονία (+15%) είχαν επίσης ισχυρή ανάπτυξη. Στον αντίποδα, Γερμανία και Τσεχία δεν είχαν καμία αύξηση. Η Γαλλία αναδείχθηκε η μεγαλύτερη αγορά B2C e-commerce στην Ευρώπη (175,3 δισ. ευρώ), ξεπερνώντας το Ηνωμένο Βασίλειο (127 δισ. ευρώ, πλέον μετρά μόνο τα διαδικτυακά αγαθά, όχι τις υπηρεσίες). Η Ισπανία πέρασε μπροστά από τη Γερμανία (95,2 δισ. ευρώ έναντι 94,0 δισ. ευρώ), ενώ Ιταλία (58,5 δισ. ευρώ) και Πολωνία (43,4 δισ. ευρώ) ακολουθούν. Το 2024, η διείσδυση διαδικτύου στην Ευρώπη αυξήθηκε στο 93% (από 92%). Για το 2025 προβλέπεται 94%, αγγίζοντας σχεδόν την πλήρη κάλυψη ηλικιών 16-74. Συγκεκριμένα: Βόρεια Ευρώπη (98%), Δυτική Ευρώπη (96%), Κεντρική Ευρώπη (93%), Νότια Ευρώπη (92%) και Ανατολική Ευρώπη (85%). Ορισμένες χώρες έφτασαν το 100% (Δανία, Ελβετία, Ολλανδία, Νορβηγία). Χαμηλότερα ποσοστά: Μολδαβία (64%), Ουκρανία (79%), Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία και Ελλάδα (87%), Κροατία (85%). Το 2024, το 73% του πληθυσμού 16-74 έκανε online αγορές (έναντι 71% το 2023). Αναλυτικότερα: Βόρεια Ευρώπη (84%), Δυτική Ευρώπη (83%), Κεντρική Ευρώπη ( 73% -μέσος όρος ΕΕ), Νότια Ευρώπη (61%) και Ανατολική Ευρώπη (57%). Κορυφαίες χώρες ήταν οι: Ιρλανδία (95%), Ολλανδία (94%), και Νορβηγία/Δανία/Ισλανδία/Ην. Βασίλειο (91%). Χαμηλότερα κινήθηκαν: Μολδαβία (27%), Μαυροβούνιο (35%), Αλβανία (38%), Βοσνία-Ερζεγοβίνη (44%), Βουλγαρία (50%) και Ιταλία (54%). Το 2024 η αγορά e-commerce της Ευρώπης βρέθηκε ανάμεσα σε ευκαιρίες και προκλήσεις. Συγκεκριμένα: -Ευκαιρίες: αυξανόμενη ζήτηση, καινοτομία σε πληρωμές/λογιστική/AI, νέα μοντέλα (second-hand, ανακατασκευή προϊόντων), στροφή στη βιωσιμότητα. -Προκλήσεις: σύνθετα ρυθμιστικά πλαίσια, ανάγκη στήριξης ΜΜΕ, αθέμιτος ανταγωνισμός από εκτός ΕΕ (κυρίως Ασία), περιορισμένοι μηχανισμοί επιβολής. Σύμφωνα με την έκθεση, η βιωσιμότητα καθίσταται βασική τάση: φιλικές προς το περιβάλλον συσκευασίες, ηλεκτρικές παραδόσεις, τοπικά δίκτυα logistics. Ωστόσο, μικρότεροι λιανέμποροι δυσκολεύονται να εφαρμόσουν λύσεις μεγάλης κλίμακας. Η τεχνητή νοημοσύνη ενισχύει την εξατομίκευση, την εξυπηρέτηση πελατών, τη διαχείριση τιμών και προβλέψεων. Παρά τα εθνικά προγράμματα στήριξης, μόνο το 6% των ΜΜΕ της ΕΕ πληροί τα πολύ υψηλά ψηφιακά κριτήρια. Οι καταναλωτές ζητούν πλέον πιο ευέλικτες επιλογές παράδοσης (π.χ. click-and-collect, θυρίδες). Οι mobile πληρωμές και τα ηλεκτρονικά πορτοφόλια ενισχύονται, ενώ η αντικαταβολή παραμένει σε κάποιες χώρες. Οικονομικές πιέσεις οδηγούν σε σύγκριση τιμών διασυνοριακά, καθυστερήσεις αγορών ή στροφή σε second-hand προϊόντα. -
Η στεγαστική κρίση στην Ευρώπη δεν είναι πια απλή έλλειψη· είναι δομικό πρόβλημα. Συνδέεται με την προσιτότητα, τη συμπεριφορά των επενδυτών και τις πολιτικές προτεραιότητες. Παρότι η πολιτική στρέφεται προς την ενίσχυση της προσφοράς, το μέγεθος της κρίσης απαιτεί συνολική και συντονισμένη δράση. Χωρίς αυτήν, η έλλειψη θα ενταθεί, η προσιτότητα θα μειωθεί και εκατομμύρια πολίτες θα αποκλειστούν από ασφαλή στέγαση. Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια επιδεινούμενη οικιστική κρίση, με έλλειμμα 9,6 εκατομμυρίων κατοικιών, ή 3,5% του συνολικού αποθέματος κατοικιών. Το χάσμα μεταξύ προσφοράς και ζήτησης συνεχίζει να διευρύνεται, λόγω υψηλών μεταναστευτικών ροών και πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας. Σύμφωνα με την έκθεση της CBRE "2025 European Real Estate Outlook Mid-Year Review", εκδόθηκε μόλις το 60,5% των απαιτούμνενων οικοδομικών αδειών το 2024. Τα πρώιμα στοιχεία για το 2025 δείχνουν επιτάχυνση της πτώσης. Η παράδοση κατοικιών αναμένεται να καλύψει μόλις το 64% της ζήτησης το 2025, παρά τα προγράμματα τόνωσης και τους πολιτικούς στόχους. Οι κυβερνήσεις δίνουν πλέον προτεραιότητα στη στέγαση και τη μετανάστευση ως απάντηση στην αυξανόμενη πίεση της κοινής γνώμης. Ορισμένες έχουν θεσπίσει κίνητρα για την ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας, όμως χωρίς βαθιές μεταρρυθμίσεις στις διαδικασίες αδειοδότησης και πολιτικής ανάπτυξης, η έλλειψη κατοικιών αναμένεται να ξεπεράσει τα 10 εκατομμύρια. Η κρίση αυτή απαιτεί συντονισμένη δράση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η άρση δομικών εμποδίων, η προώθηση της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης και η διεύρυνση της προσφοράς κατοικιών είναι κρίσιμες. Πίεση στην Προσιτότητα Οι σφιχτές αγορές και τα αυξανόμενα ενοίκια επιβαρύνουν τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Οι περιορισμοί στην προσφορά έχουν αναζωπυρώσει τη συζήτηση για ελέγχους ενοικίων, όμως η εμπειρία δείχνει ότι τέτοια μέτρα συχνά μειώνουν την προσφορά και επιδεινώνουν τη μακροπρόθεσμη προσιτότητα. Η ιδιωτικοποίηση επιδεινώνει το πρόβλημα. Θεσμικοί και ιδιώτες επενδυτές αγοράζουν ενοικιαζόμενα ακίνητα με σκοπό τη μετατροπή τους σε κατοικίες ιδιοκατοίκησης. Αυτό μειώνει το απόθεμα ενοικιαζόμενων κατοικιών, αυξάνει τα ενοίκια και περιορίζει τις επιλογές των ενοικιαστών. Υπάρχουν ήπιες ενδείξεις βελτίωσης. Η Oxford Economics προβλέπει αύξηση εισοδήματος στην ΕΕ κατά 4,6% το 2025, ξεπερνώντας οριακά την προβλεπόμενη αύξηση ενοικίων 4,3% από την CBRE. Ωστόσο, το περιθώριο είναι μικρό και η κρίση συνεχίζεται. Η πολιτική κατεύθυνση αλλάζει. Αντί για αυστηρότερους ελέγχους ενοικίων, οι κυβερνήσεις στρέφονται σε στρατηγικές ενίσχυσης της προσφοράς. Στην Ιρλανδία, οι περιορισμοί ενοικίων καταργούνται υπέρ νέων νόμων ανάπτυξης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένα πρόγραμμα ύψους 39 δισ. λιρών στοχεύει στην επέκταση της κοινωνικής στέγασης. Περισσότερες χώρες αναμένεται να ακολουθήσουν. Επενδυτές και συρρίκνωση της αγοράς ενοικίασης Η αύξηση των επιτοκίων (2022–2023) και η αυστηροποίηση των κανονισμών ενοικίων έχουν διευρύνει το χάσμα μεταξύ αποδόσεων ενοικίασης και αξιών κενών ακινήτων. Οι επενδυτές ανταποκρίνονται αποχωρώντας από τον τομέα της ενοικίασης και πωλώντας ακίνητα στην αγορά ιδιοκατοίκησης. Αυτή η τάση επιβραδύνει και σε ορισμένες περιοχές αντιστρέφει την αύξηση της προσφοράς ενοικιαζόμενων κατοικιών. Στις αστικές περιοχές, όπου η ζήτηση είναι πιο έντονη, οι επιπτώσεις είναι πιο έντονες. Η έκταση των επιπτώσεων διαφέρει ανάλογα με τους ρυθμούς αλλαγής ενοικιαστών, τα μέτρα προστασίας των ενοικιαστών και τα χαρακτηριστικά της αγοράς. Ωστόσο, η κατεύθυνση είναι σαφής: η ιδιωτικοποίηση μειώνει το απόθεμα κατοικιών για ενοικίαση. Αν δεν αντιμετωπιστεί, αυτή η εξέλιξη θα καταστήσει τη στέγαση λιγότερο προσιτή και προσβάσιμη. Οι φορείς χάραξης πολιτικής ενδέχεται να χρειαστεί να παρέμβουν—προστατεύοντας την προσφορά ενοικιαζόμενων κατοικιών, διατηρώντας ταυτόχρονα την ελκυστικότητα της αγοράς για τους επενδυτές. View full είδηση
-
Η στεγαστική κρίση στην Ευρώπη δεν είναι πια απλή έλλειψη· είναι δομικό πρόβλημα. Συνδέεται με την προσιτότητα, τη συμπεριφορά των επενδυτών και τις πολιτικές προτεραιότητες. Παρότι η πολιτική στρέφεται προς την ενίσχυση της προσφοράς, το μέγεθος της κρίσης απαιτεί συνολική και συντονισμένη δράση. Χωρίς αυτήν, η έλλειψη θα ενταθεί, η προσιτότητα θα μειωθεί και εκατομμύρια πολίτες θα αποκλειστούν από ασφαλή στέγαση. Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια επιδεινούμενη οικιστική κρίση, με έλλειμμα 9,6 εκατομμυρίων κατοικιών, ή 3,5% του συνολικού αποθέματος κατοικιών. Το χάσμα μεταξύ προσφοράς και ζήτησης συνεχίζει να διευρύνεται, λόγω υψηλών μεταναστευτικών ροών και πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας. Σύμφωνα με την έκθεση της CBRE "2025 European Real Estate Outlook Mid-Year Review", εκδόθηκε μόλις το 60,5% των απαιτούμνενων οικοδομικών αδειών το 2024. Τα πρώιμα στοιχεία για το 2025 δείχνουν επιτάχυνση της πτώσης. Η παράδοση κατοικιών αναμένεται να καλύψει μόλις το 64% της ζήτησης το 2025, παρά τα προγράμματα τόνωσης και τους πολιτικούς στόχους. Οι κυβερνήσεις δίνουν πλέον προτεραιότητα στη στέγαση και τη μετανάστευση ως απάντηση στην αυξανόμενη πίεση της κοινής γνώμης. Ορισμένες έχουν θεσπίσει κίνητρα για την ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας, όμως χωρίς βαθιές μεταρρυθμίσεις στις διαδικασίες αδειοδότησης και πολιτικής ανάπτυξης, η έλλειψη κατοικιών αναμένεται να ξεπεράσει τα 10 εκατομμύρια. Η κρίση αυτή απαιτεί συντονισμένη δράση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η άρση δομικών εμποδίων, η προώθηση της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης και η διεύρυνση της προσφοράς κατοικιών είναι κρίσιμες. Πίεση στην Προσιτότητα Οι σφιχτές αγορές και τα αυξανόμενα ενοίκια επιβαρύνουν τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Οι περιορισμοί στην προσφορά έχουν αναζωπυρώσει τη συζήτηση για ελέγχους ενοικίων, όμως η εμπειρία δείχνει ότι τέτοια μέτρα συχνά μειώνουν την προσφορά και επιδεινώνουν τη μακροπρόθεσμη προσιτότητα. Η ιδιωτικοποίηση επιδεινώνει το πρόβλημα. Θεσμικοί και ιδιώτες επενδυτές αγοράζουν ενοικιαζόμενα ακίνητα με σκοπό τη μετατροπή τους σε κατοικίες ιδιοκατοίκησης. Αυτό μειώνει το απόθεμα ενοικιαζόμενων κατοικιών, αυξάνει τα ενοίκια και περιορίζει τις επιλογές των ενοικιαστών. Υπάρχουν ήπιες ενδείξεις βελτίωσης. Η Oxford Economics προβλέπει αύξηση εισοδήματος στην ΕΕ κατά 4,6% το 2025, ξεπερνώντας οριακά την προβλεπόμενη αύξηση ενοικίων 4,3% από την CBRE. Ωστόσο, το περιθώριο είναι μικρό και η κρίση συνεχίζεται. Η πολιτική κατεύθυνση αλλάζει. Αντί για αυστηρότερους ελέγχους ενοικίων, οι κυβερνήσεις στρέφονται σε στρατηγικές ενίσχυσης της προσφοράς. Στην Ιρλανδία, οι περιορισμοί ενοικίων καταργούνται υπέρ νέων νόμων ανάπτυξης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένα πρόγραμμα ύψους 39 δισ. λιρών στοχεύει στην επέκταση της κοινωνικής στέγασης. Περισσότερες χώρες αναμένεται να ακολουθήσουν. Επενδυτές και συρρίκνωση της αγοράς ενοικίασης Η αύξηση των επιτοκίων (2022–2023) και η αυστηροποίηση των κανονισμών ενοικίων έχουν διευρύνει το χάσμα μεταξύ αποδόσεων ενοικίασης και αξιών κενών ακινήτων. Οι επενδυτές ανταποκρίνονται αποχωρώντας από τον τομέα της ενοικίασης και πωλώντας ακίνητα στην αγορά ιδιοκατοίκησης. Αυτή η τάση επιβραδύνει και σε ορισμένες περιοχές αντιστρέφει την αύξηση της προσφοράς ενοικιαζόμενων κατοικιών. Στις αστικές περιοχές, όπου η ζήτηση είναι πιο έντονη, οι επιπτώσεις είναι πιο έντονες. Η έκταση των επιπτώσεων διαφέρει ανάλογα με τους ρυθμούς αλλαγής ενοικιαστών, τα μέτρα προστασίας των ενοικιαστών και τα χαρακτηριστικά της αγοράς. Ωστόσο, η κατεύθυνση είναι σαφής: η ιδιωτικοποίηση μειώνει το απόθεμα κατοικιών για ενοικίαση. Αν δεν αντιμετωπιστεί, αυτή η εξέλιξη θα καταστήσει τη στέγαση λιγότερο προσιτή και προσβάσιμη. Οι φορείς χάραξης πολιτικής ενδέχεται να χρειαστεί να παρέμβουν—προστατεύοντας την προσφορά ενοικιαζόμενων κατοικιών, διατηρώντας ταυτόχρονα την ελκυστικότητα της αγοράς για τους επενδυτές. -
Η απροθυμία των πολιτών να «αγκαλιάσουν» την ηλεκτροκίνηση κλονίζει την αυτοκινητοβιομηχανία. Η Γερμανία εξετάζει αναβολή της κατάργησης των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Την περασμένη Πέμπτη η εταιρεία Bosch, ο μεγαλύτερος προμηθευτής εξαρτημάτων για την αυτοκινητοβιομηχανία παγκοσμίως, ανακοίνωσε ότι θα προβεί σε περικοπές 13.000 θέσεων εργασίας μέχρι το 2030. Στις αρχές του χρόνου είχε κάνει λόγο για 9.000 απολύσεις. Η απόφαση αιτιολογήθηκε με την πτώση της ζήτησης, ειδικά για το κομμάτι των εξαρτημάτων που αφορούν τα ηλεκτρικά οχήματα, που υποχρεώνει την εταιρεία να κλείσει συγκεκριμένες μονάδες. Μια ημέρα αργότερα η Volkswagen δήλωνε ότι θα στείλει σε υποχρεωτική άδεια μιας εβδομάδας από τις 6 Οκτωβρίου τους εργαζόμενους της σε δυο εργοστάσια που παράγουν ηλεκτρικά οχήματα, στο Τσβίκαου και στη Δρέσδη. Αντιθέτως στο εργοστάσιο του Βόλφσμπουργκ, που παράγει οχήματα με συμβατικούς κινητήρες εσωτερικής καύσης θα χρειαστούν έξτρα βάρδιες για να μπορέσει η εταιρεία να ανταποκριθεί στη ζήτηση. Μια κρίση διαρκείας Είναι δύο ειδήσεις που αποκαλύπτουν πτυχές της σοβαρής κρίσης, που περνάει πλέον εδώ και μήνες ο τομέας. Από το περασμένο καλοκαίρι έχουν χαθεί 51.500 θέσεις εργασίας στην γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό 7% του συνολικού δυναμικού και οι προβλέψεις μιλούν και για περαιτέρω απολύσεις και μάλιστα σε παραδοσιακές μονάδες, όπως αυτή της Ford στην Κολωνία. Στην τελευταία έκθεση αυτοκινήτου στο Μόναχο το θέμα ήταν κυρίαρχο στις συζητήσεις πίσω από τα εντυπωσιακά περίπτερα και τις φιλόδοξες παρουσιάσεις. Ο χώρος υποφέρει και αυτό δεν είναι άσχετο και με την απροθυμία των πολιτών τόσο στη Γερμανία, όσο και συνολικά στην Ευρώπη να «αγκαλιάσουν» την ηλεκτροκίνηση σε μια έτσι κι αλλιώς κορεσμένη αγορά. Μεγάλο το ενδιαφέρον, αλλά πολλοί οι προβληματισμοί στην έκθεση ΙΑΑ του ΜονάχουΕικόνα: Frank Hoermann/SvenSimon/picture alliance Το 2020 είχαν πωληθεί στη Γερμανία 3,5 εκατομμύρια αυτοκίνητα, ενώ το 2024 μόλις 2,8 εκατομμύρια. Αυτή η μείωση αντιστοιχεί ουσιαστικά στην παραγωγή των δύο μεγαλύτερων γερμανικών μονάδων. Η αγορά της Κίνας έχει να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό τιμών από την εγχώρια της παραγωγή και οι δασμοί του Τραμπ αποτελούν επιπλέον πρόβλημα για τη δύσκολη αγορά των ΗΠΑ. Οι απόπειρες των διευθυνόντων συμβούλων των μεγαλύτερων γερμανικών εταιρειών να έρθουν σε ξεχωριστές, απευθείας συμφωνίες με τον Τραμπ δεν έχουν ακόμα προχωρήσει. BMW, Mercedes, Volkswagen, Opel, Porsche, Audi, όλες οι επιχειρήσεις έχουν χτυπηθεί άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο από τον «ιό» της κρίσης. Έτοιμοι για τη μεγάλη στροφή Σε αυτό το πλαίσιο δεν προκαλεί μεγάλη εντύπωση η στροφή που προδιαγράφεται σε πολιτικό επίπεδο στο Βερολίνο. Ο καγκελάριος Μερτς είχε μιλήσει για τα προβλήματα του χώρου στην έκθεση ΙΑΑ του Μονάχου. Τώρα διέρρευσε ότι σκοπεύει να καλέσει σε συνάντηση κορυφής στο Βερολίνο, πιθανότατα στις 9 Οκτωβρίου, τους επικεφαλής όλων των μεγάλων του κλάδου, προκειμένου να καταλήξουν σε ένα κοινό σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης και να προτείνουν μέτρα σε επίπεδο ΕΕ. Ωστόσο σε μια τοποθέτησή του κατά τη διάρκεια εκδήλωσης το απόγευμα της Παρασκευής, ο Χριστιανοδημοκράτης καγκελάριος έδειξε την κατεύθυνση προς την οποία σκέφτεται να κινηθεί. Η γερμανική κυβέρνηση θέλει να προτείνει στην Κομισιόν την άρση της απόφασης για απαγόρευση της πώλησης οχημάτων με συμβατικούς κινητήρες εσωτερικής καύσης, που έχει οριστεί για μετά το 2035. Κατά τη γνώμη του καγκελάριου τη λύση θα πρέπει να δώσει η ίδια η βιομηχανία με τη βοήθεια της εξέλιξης της τεχνολογίας και όχι κάποιες ντιρεκτίβες της Κομισιόν. Σε τελευταία ανάλυση θα είναι η «αγορά» που θα δώσει την απάντηση. Στις τάξεις της Χριστιανοδημοκρατίας σε Γερμανία και Ευρώπη η σχετική σκέψη ωριμάζει από καιρό. Οι Γερμανοί βιομήχανοι δείχνουν να πιστεύουν σε λύσεις, όπως τα συνθετικά καύσιμα και περαιτέρω βελτιώσεις στα συστήματα καύσης, που θα μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, παράλληλα με την περαιτέρω βελτίωση της ηλεκτροκίνησης και την δημιουργία ενός σχετικού δικτύου που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει και θεωρείται απίθανο να αναπτυχθεί στο αναγκαίο εύρος και πυκνότητα μέχρι το 2035. «Η καταληκτική αυτή ημερομηνία πρέπει να αναθεωρηθεί σημαντικά ή και να αφαιρεθεί εντελώς», δήλωσε πρόσφατα ο Διευθύνων Σύμβουλος της BMW, Όλιβερ Τσίπσε. Έτσι κι αλλιώς, όπως επεσήμανε ο Μερτς, και μετά το 2035 θα συνεχίσουν να κινούνται στους δρόμους της χώρας πάνω από 40 εκατομμύρια συμβατικά οχήματα. Μόλις 3,3% τα ηλεκτροκίνητα Αυτή τη στιγμή είναι δηλωμένα στη Γερμανία 49 εκατομμύρια αυτοκίνητα, από τα οποία μόλις 1,65 εκατομμύρια αμιγώς ηλεκτρικά ή ποσοστό 3,3%. Αυτή η αναλογία δεν αναμένεται να μεταβληθεί ριζικά μέσα στην επόμενη δεκαετία, εκτός αν όλα τα οχήματα που θα πωλούνται έως τότε ήταν μόνο ηλεκτρικά, κάτι που δεν χωράει ούτε σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και αν αυτό συμβαίνει στην «πλούσια» Γερμανία καταλαβαίνει κανείς πόσο πιο δύσκολα είναι τα πράγματα σε άλλες «φτωχότερες» χώρες. Οι πληροφορίες λένε, λοιπόν, ότι η Γερμανία αναζητά συμμάχους και σε άλλες πρωτεύουσες της ΕΕ για να πιέσει την Κομισιόν να άρει αυτό το τελεσίγραφο, μια εξέλιξη που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ιστορική και θα αποδείκνυε για μια ακόμα φορά ότι (EL): Το τέλος… του τέ... πολλές αποφάσεις που ανακοινώνονται μεγαλοπρεπώς στις Βρυξέλλες σκοντάφτουν, όταν έρχονται αντιμέτωπες με την πραγματικότητα. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μερτς, το τοπίο θα πρέπει να ξεκαθαρίσει άμεσα και όχι μέσα στο 2026, όπως έχει «υποσχεθεί» η Κομισιόν. Ο ίδιος δήλωσε ότι έχει ξεκάθαρη εικόνα για το ζήτημα, αν και παραδέχτηκε ότι δεν συμφωνούν μαζί του όλοι εντός του κυβερνητικού συνασπισμού, κυρίως από τη μεριά των Σοσιαλδημοκρατών. -
Η απροθυμία των πολιτών να «αγκαλιάσουν» την ηλεκτροκίνηση κλονίζει την αυτοκινητοβιομηχανία. Η Γερμανία εξετάζει αναβολή της κατάργησης των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Την περασμένη Πέμπτη η εταιρεία Bosch, ο μεγαλύτερος προμηθευτής εξαρτημάτων για την αυτοκινητοβιομηχανία παγκοσμίως, ανακοίνωσε ότι θα προβεί σε περικοπές 13.000 θέσεων εργασίας μέχρι το 2030. Στις αρχές του χρόνου είχε κάνει λόγο για 9.000 απολύσεις. Η απόφαση αιτιολογήθηκε με την πτώση της ζήτησης, ειδικά για το κομμάτι των εξαρτημάτων που αφορούν τα ηλεκτρικά οχήματα, που υποχρεώνει την εταιρεία να κλείσει συγκεκριμένες μονάδες. Μια ημέρα αργότερα η Volkswagen δήλωνε ότι θα στείλει σε υποχρεωτική άδεια μιας εβδομάδας από τις 6 Οκτωβρίου τους εργαζόμενους της σε δυο εργοστάσια που παράγουν ηλεκτρικά οχήματα, στο Τσβίκαου και στη Δρέσδη. Αντιθέτως στο εργοστάσιο του Βόλφσμπουργκ, που παράγει οχήματα με συμβατικούς κινητήρες εσωτερικής καύσης θα χρειαστούν έξτρα βάρδιες για να μπορέσει η εταιρεία να ανταποκριθεί στη ζήτηση. Μια κρίση διαρκείας Είναι δύο ειδήσεις που αποκαλύπτουν πτυχές της σοβαρής κρίσης, που περνάει πλέον εδώ και μήνες ο τομέας. Από το περασμένο καλοκαίρι έχουν χαθεί 51.500 θέσεις εργασίας στην γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, ποσοστό 7% του συνολικού δυναμικού και οι προβλέψεις μιλούν και για περαιτέρω απολύσεις και μάλιστα σε παραδοσιακές μονάδες, όπως αυτή της Ford στην Κολωνία. Στην τελευταία έκθεση αυτοκινήτου στο Μόναχο το θέμα ήταν κυρίαρχο στις συζητήσεις πίσω από τα εντυπωσιακά περίπτερα και τις φιλόδοξες παρουσιάσεις. Ο χώρος υποφέρει και αυτό δεν είναι άσχετο και με την απροθυμία των πολιτών τόσο στη Γερμανία, όσο και συνολικά στην Ευρώπη να «αγκαλιάσουν» την ηλεκτροκίνηση σε μια έτσι κι αλλιώς κορεσμένη αγορά. Μεγάλο το ενδιαφέρον, αλλά πολλοί οι προβληματισμοί στην έκθεση ΙΑΑ του ΜονάχουΕικόνα: Frank Hoermann/SvenSimon/picture alliance Το 2020 είχαν πωληθεί στη Γερμανία 3,5 εκατομμύρια αυτοκίνητα, ενώ το 2024 μόλις 2,8 εκατομμύρια. Αυτή η μείωση αντιστοιχεί ουσιαστικά στην παραγωγή των δύο μεγαλύτερων γερμανικών μονάδων. Η αγορά της Κίνας έχει να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό τιμών από την εγχώρια της παραγωγή και οι δασμοί του Τραμπ αποτελούν επιπλέον πρόβλημα για τη δύσκολη αγορά των ΗΠΑ. Οι απόπειρες των διευθυνόντων συμβούλων των μεγαλύτερων γερμανικών εταιρειών να έρθουν σε ξεχωριστές, απευθείας συμφωνίες με τον Τραμπ δεν έχουν ακόμα προχωρήσει. BMW, Mercedes, Volkswagen, Opel, Porsche, Audi, όλες οι επιχειρήσεις έχουν χτυπηθεί άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο από τον «ιό» της κρίσης. Έτοιμοι για τη μεγάλη στροφή Σε αυτό το πλαίσιο δεν προκαλεί μεγάλη εντύπωση η στροφή που προδιαγράφεται σε πολιτικό επίπεδο στο Βερολίνο. Ο καγκελάριος Μερτς είχε μιλήσει για τα προβλήματα του χώρου στην έκθεση ΙΑΑ του Μονάχου. Τώρα διέρρευσε ότι σκοπεύει να καλέσει σε συνάντηση κορυφής στο Βερολίνο, πιθανότατα στις 9 Οκτωβρίου, τους επικεφαλής όλων των μεγάλων του κλάδου, προκειμένου να καταλήξουν σε ένα κοινό σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης και να προτείνουν μέτρα σε επίπεδο ΕΕ. Ωστόσο σε μια τοποθέτησή του κατά τη διάρκεια εκδήλωσης το απόγευμα της Παρασκευής, ο Χριστιανοδημοκράτης καγκελάριος έδειξε την κατεύθυνση προς την οποία σκέφτεται να κινηθεί. Η γερμανική κυβέρνηση θέλει να προτείνει στην Κομισιόν την άρση της απόφασης για απαγόρευση της πώλησης οχημάτων με συμβατικούς κινητήρες εσωτερικής καύσης, που έχει οριστεί για μετά το 2035. Κατά τη γνώμη του καγκελάριου τη λύση θα πρέπει να δώσει η ίδια η βιομηχανία με τη βοήθεια της εξέλιξης της τεχνολογίας και όχι κάποιες ντιρεκτίβες της Κομισιόν. Σε τελευταία ανάλυση θα είναι η «αγορά» που θα δώσει την απάντηση. Στις τάξεις της Χριστιανοδημοκρατίας σε Γερμανία και Ευρώπη η σχετική σκέψη ωριμάζει από καιρό. Οι Γερμανοί βιομήχανοι δείχνουν να πιστεύουν σε λύσεις, όπως τα συνθετικά καύσιμα και περαιτέρω βελτιώσεις στα συστήματα καύσης, που θα μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, παράλληλα με την περαιτέρω βελτίωση της ηλεκτροκίνησης και την δημιουργία ενός σχετικού δικτύου που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει και θεωρείται απίθανο να αναπτυχθεί στο αναγκαίο εύρος και πυκνότητα μέχρι το 2035. «Η καταληκτική αυτή ημερομηνία πρέπει να αναθεωρηθεί σημαντικά ή και να αφαιρεθεί εντελώς», δήλωσε πρόσφατα ο Διευθύνων Σύμβουλος της BMW, Όλιβερ Τσίπσε. Έτσι κι αλλιώς, όπως επεσήμανε ο Μερτς, και μετά το 2035 θα συνεχίσουν να κινούνται στους δρόμους της χώρας πάνω από 40 εκατομμύρια συμβατικά οχήματα. Μόλις 3,3% τα ηλεκτροκίνητα Αυτή τη στιγμή είναι δηλωμένα στη Γερμανία 49 εκατομμύρια αυτοκίνητα, από τα οποία μόλις 1,65 εκατομμύρια αμιγώς ηλεκτρικά ή ποσοστό 3,3%. Αυτή η αναλογία δεν αναμένεται να μεταβληθεί ριζικά μέσα στην επόμενη δεκαετία, εκτός αν όλα τα οχήματα που θα πωλούνται έως τότε ήταν μόνο ηλεκτρικά, κάτι που δεν χωράει ούτε σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και αν αυτό συμβαίνει στην «πλούσια» Γερμανία καταλαβαίνει κανείς πόσο πιο δύσκολα είναι τα πράγματα σε άλλες «φτωχότερες» χώρες. Οι πληροφορίες λένε, λοιπόν, ότι η Γερμανία αναζητά συμμάχους και σε άλλες πρωτεύουσες της ΕΕ για να πιέσει την Κομισιόν να άρει αυτό το τελεσίγραφο, μια εξέλιξη που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ιστορική και θα αποδείκνυε για μια ακόμα φορά ότι (EL): Το τέλος… του τέ... πολλές αποφάσεις που ανακοινώνονται μεγαλοπρεπώς στις Βρυξέλλες σκοντάφτουν, όταν έρχονται αντιμέτωπες με την πραγματικότητα. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μερτς, το τοπίο θα πρέπει να ξεκαθαρίσει άμεσα και όχι μέσα στο 2026, όπως έχει «υποσχεθεί» η Κομισιόν. Ο ίδιος δήλωσε ότι έχει ξεκάθαρη εικόνα για το ζήτημα, αν και παραδέχτηκε ότι δεν συμφωνούν μαζί του όλοι εντός του κυβερνητικού συνασπισμού, κυρίως από τη μεριά των Σοσιαλδημοκρατών. View full είδηση
-
Μια από τις πιο «διψασμένες» ηπείρους στον κόσμο για την κατανάλωση δεδομένων κινητής τηλεφωνίας παραμένει η Ευρώπη με τις διαφορές, ωστόσο, ανάμεσα στους πρωτοπόρους και στους ουραγούς να γίνονται όλο και πιο έντονες. Η νέα δημόσια ανάλυση της Tefficient, που βασίζεται σε στοιχεία 116 παρόχων από όλο τον κόσμο για το 2024 και το πρώτο εξάμηνο του 2025, αποκαλύπτει μια εικόνα αντιθέσεων: εντυπωσιακή αύξηση χρήσης και εσόδων στις σκανδιναβικές και βαλτικές χώρες, στασιμότητα ή ακόμη και πτώση σε μεγάλες δυτικοευρωπαϊκές αγορές, αλλά και πλήρη κυριαρχία των χωρών του Κόλπου σε παγκόσμιο επίπεδο. Αύξηση της χρήσης data και των εσόδων στις σκανδιναβικές και βαλτικές χώρες-Στασιμότητα σε μεγάλες δυτικοευρωπαϊκές αγορές Το 2024, το 94% των παρόχων είδε αύξηση στη χρήση δεδομένων ανά συνδρομή, ενώ 69% μετέτρεψε αυτή την άνοδο σε υψηλότερα έσοδα ανά χρήστη (ARPU). Η εικόνα παρέμεινε παρόμοια και στο πρώτο εξάμηνο του 2025, με το 93% των παρόχων να καταγράφει αύξηση χρήσης και το 68% να μεταφράζει την τάση αυτή σε έσοδα. Ωστόσο, η μέση επίδοση εξακολουθεί να είναι χαμηλότερη από τα επίπεδα του 2022, δείχνοντας ότι η περίοδος εκρηκτικής ανάπτυξης έχει παρέλθει. Η Φινλανδία και οι βαλτικές χώρες εξακολουθούν να ηγούνται. Στον αντίποδα, μεγάλες αγορές όπως η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία και η Πορτογαλία καταγράφουν από τα χαμηλότερα επίπεδα κατανάλωσης στην ήπειρο. Η διαφορά εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από την ταχύτατη ανάπτυξη 5G στη Βόρεια Ευρώπη: στη Φινλανδία, η κάλυψη 5G άγγιξε το 100% του πληθυσμού στα τέλη του 2024, ενώ το 86% των συνδρομητών διαθέτει απεριόριστα πακέτα. Αυτό εξηγεί γιατί οι χρήστες φινλανδικών και βαλτικών δικτύων καταναλώνουν δεδομένα με άνεση, χωρίς τον περιορισμό ορίων. Η μάχη του ARPU Η μεγάλη πρόκληση για τους ευρωπαϊκούς παρόχους είναι η μετατροπή της αυξημένης κατανάλωσης σε περισσότερα έσοδα – το λεγόμενο μοντέλο «more for more». Οι φινλανδικές εταιρείες έχουν καταφέρει να αξιοποιήσουν τα απεριόριστα πακέτα με διαβαθμίσεις ταχύτητας, αυξάνοντας παράλληλα και το ARPU. Στη Λιθουανία, Telia και Bite πέτυχαν διπλό κέρδος: τόσο άνοδο στη χρήση όσο και στα έσοδα ανά χρήστη. Ωστόσο, τα στοιχεία για το έσοδο ανά gigabyte δείχνουν τεράστιες αποκλίσεις: στη Γερμανία, την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο φτάνει έως τα €2,8 ανά GB, ενώ στη Λετονία, τη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Φινλανδία υποχωρεί κάτω από το €1. Η VodafoneZiggo και η Orange Πολωνίας κατάφεραν να αυξήσουν την τιμή ανά GB, σε αντίθεση με τη γενική ευρωπαϊκή τάση. Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές Αν η Ευρώπη είναι διαιρεμένη, η Μέση Ανατολή κυριαρχεί χωρίς αντίπαλο. Η Zain Kuwait οδηγεί παγκοσμίως με 74,8GB ανά SIM τον μήνα, χάρη σε καθολική κάλυψη 5G και πακέτα με όρια 2TB ή και απεριόριστα. Η Zain Σαουδικής Αραβίας ακολουθεί με 67,4GB, ενώ η Ooredoo Kuwait συμπληρώνει το βάθρο με 58,7GB. Στην Αφρική, η εικόνα είναι πιο υποτονική. Η MTN Γκάνας και η MTN Νιγηρίας βρίσκονται στη μέση της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά πολλές θυγατρικές του ομίλου στην υποσαχάρια Αφρική παραμένουν στις τελευταίες θέσεις, με μέση χρήση λίγων GB τον μήνα. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι σε αγορές με έντονο πληθωρισμό, όπως η Τουρκία, οι πάροχοι κατάφεραν να αυξήσουν το έσοδο ανά GB περισσότερο από τον πληθωρισμό, δείχνοντας «pricing power» παρά τις πιέσεις στους καταναλωτές. View full είδηση
-
Εκτοξεύεται η χρήση δεδομένων κινητής τηλεφωνίας στην Ευρώπη
Engineer posted μια είδηση in Τεχνολογία
Μια από τις πιο «διψασμένες» ηπείρους στον κόσμο για την κατανάλωση δεδομένων κινητής τηλεφωνίας παραμένει η Ευρώπη με τις διαφορές, ωστόσο, ανάμεσα στους πρωτοπόρους και στους ουραγούς να γίνονται όλο και πιο έντονες. Η νέα δημόσια ανάλυση της Tefficient, που βασίζεται σε στοιχεία 116 παρόχων από όλο τον κόσμο για το 2024 και το πρώτο εξάμηνο του 2025, αποκαλύπτει μια εικόνα αντιθέσεων: εντυπωσιακή αύξηση χρήσης και εσόδων στις σκανδιναβικές και βαλτικές χώρες, στασιμότητα ή ακόμη και πτώση σε μεγάλες δυτικοευρωπαϊκές αγορές, αλλά και πλήρη κυριαρχία των χωρών του Κόλπου σε παγκόσμιο επίπεδο. Αύξηση της χρήσης data και των εσόδων στις σκανδιναβικές και βαλτικές χώρες-Στασιμότητα σε μεγάλες δυτικοευρωπαϊκές αγορές Το 2024, το 94% των παρόχων είδε αύξηση στη χρήση δεδομένων ανά συνδρομή, ενώ 69% μετέτρεψε αυτή την άνοδο σε υψηλότερα έσοδα ανά χρήστη (ARPU). Η εικόνα παρέμεινε παρόμοια και στο πρώτο εξάμηνο του 2025, με το 93% των παρόχων να καταγράφει αύξηση χρήσης και το 68% να μεταφράζει την τάση αυτή σε έσοδα. Ωστόσο, η μέση επίδοση εξακολουθεί να είναι χαμηλότερη από τα επίπεδα του 2022, δείχνοντας ότι η περίοδος εκρηκτικής ανάπτυξης έχει παρέλθει. Η Φινλανδία και οι βαλτικές χώρες εξακολουθούν να ηγούνται. Στον αντίποδα, μεγάλες αγορές όπως η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία και η Πορτογαλία καταγράφουν από τα χαμηλότερα επίπεδα κατανάλωσης στην ήπειρο. Η διαφορά εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από την ταχύτατη ανάπτυξη 5G στη Βόρεια Ευρώπη: στη Φινλανδία, η κάλυψη 5G άγγιξε το 100% του πληθυσμού στα τέλη του 2024, ενώ το 86% των συνδρομητών διαθέτει απεριόριστα πακέτα. Αυτό εξηγεί γιατί οι χρήστες φινλανδικών και βαλτικών δικτύων καταναλώνουν δεδομένα με άνεση, χωρίς τον περιορισμό ορίων. Η μάχη του ARPU Η μεγάλη πρόκληση για τους ευρωπαϊκούς παρόχους είναι η μετατροπή της αυξημένης κατανάλωσης σε περισσότερα έσοδα – το λεγόμενο μοντέλο «more for more». Οι φινλανδικές εταιρείες έχουν καταφέρει να αξιοποιήσουν τα απεριόριστα πακέτα με διαβαθμίσεις ταχύτητας, αυξάνοντας παράλληλα και το ARPU. Στη Λιθουανία, Telia και Bite πέτυχαν διπλό κέρδος: τόσο άνοδο στη χρήση όσο και στα έσοδα ανά χρήστη. Ωστόσο, τα στοιχεία για το έσοδο ανά gigabyte δείχνουν τεράστιες αποκλίσεις: στη Γερμανία, την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο φτάνει έως τα €2,8 ανά GB, ενώ στη Λετονία, τη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Φινλανδία υποχωρεί κάτω από το €1. Η VodafoneZiggo και η Orange Πολωνίας κατάφεραν να αυξήσουν την τιμή ανά GB, σε αντίθεση με τη γενική ευρωπαϊκή τάση. Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές Αν η Ευρώπη είναι διαιρεμένη, η Μέση Ανατολή κυριαρχεί χωρίς αντίπαλο. Η Zain Kuwait οδηγεί παγκοσμίως με 74,8GB ανά SIM τον μήνα, χάρη σε καθολική κάλυψη 5G και πακέτα με όρια 2TB ή και απεριόριστα. Η Zain Σαουδικής Αραβίας ακολουθεί με 67,4GB, ενώ η Ooredoo Kuwait συμπληρώνει το βάθρο με 58,7GB. Στην Αφρική, η εικόνα είναι πιο υποτονική. Η MTN Γκάνας και η MTN Νιγηρίας βρίσκονται στη μέση της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά πολλές θυγατρικές του ομίλου στην υποσαχάρια Αφρική παραμένουν στις τελευταίες θέσεις, με μέση χρήση λίγων GB τον μήνα. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι σε αγορές με έντονο πληθωρισμό, όπως η Τουρκία, οι πάροχοι κατάφεραν να αυξήσουν το έσοδο ανά GB περισσότερο από τον πληθωρισμό, δείχνοντας «pricing power» παρά τις πιέσεις στους καταναλωτές. -
Οι ερευνητές και οι ερευνήτριες επιλέγουν την Ευρώπη επειδή προσφέρει κάτι περισσότερο από χρηματοδότηση: προσφέρει εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη στους θεσμούς, στην ελευθερία της έρευνας, και στη μακρόπνοη υποστήριξη της επιστήμης. Η αριστεία ευδοκιμεί εκεί όπου διευκολύνεται, προστατεύεται και μοιράζεται — και η Ευρώπη παρέχει αυτό το περιβάλλον, τονίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Γι’ αυτό, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, η πρόσκληση του 2025 για την υποβολή προτάσεων για τις μεταδιδακτορικές υποτροφίες Marie Skłodowska-Curie συγκέντρωσε 17.058 αιτήσεις από ερευνητές και ερευνήτριες από όλο τον κόσμο, αριθμός που συνιστά αύξηση κατά 64,6% σε σχέση με το 2024. Είναι η πιο πετυχημένη πρόσκληση σε πάνω από τέσσερις δεκαετίες ερευνητικών προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Οι υποτροφίες αυτές επιτρέπουν στους ερευνητές και τις ερευνήτριες να διεξάγουν τα δικά τους έργα με τα ιδρύματα υποδοχής, να αποκτούν νέες δεξιότητες και να χτίζουν διεθνείς σχέσεις. Θα χρηματοδοτηθούν περίπου 1.650 κορυφαίες προτάσεις, καθώς περίπου 404,3 εκατ. ευρώ προορίζεται να διατεθούν για την πρωτοβουλία. Οι αιτήσεις προήλθαν από οργανισμούς από ολόκληρη την Ευρώπη και από συνδεδεμένες χώρες, καθώς και από ερευνητές και ερευνήτριες που σχεδιάζουν να απασχοληθούν σε κορυφαίους παγκόσμιους οργανισμούς. Αυτό το εντυπωσιακό ενδιαφέρον αναδεικνύει την παγκόσμια εμβέλεια του προγράμματος, καθώς και τη θέση της Ευρώπης ως κορυφαίου κόμβου έρευνας και καινοτομίας. Η Επίτροπος για τις Νεοφυείς Επιχειρήσεις, την Έρευνα και την Καινοτομία, Εκατερίνα Ζαχαρίεβα, δήλωσε σχετικά: «Η πρωτοβουλία “Choose Europe for Science” άρχισε σαφώς να δίνει αποτελέσματα. Η αύξηση των αιτήσεων για μεταδιδακτορικές υποτροφίες MSCA είναι η πιο πρόσφατη απόδειξη γι’ αυτό. Ο μεγάλος αριθμός των προτάσεων αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη φήμη της Ευρώπης ως ασφαλούς και σταθερής βάσης για την έρευνα. Ανυπομονώ να δω τα επιλεγμένα έργα να συνεχίσουν να προάγουν την έρευνα και την καινοτομία στην Ευρώπη και πέραν απ’ αυτήν». Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο των δράσεων Marie Skłodowska-Curie. Πληροφορίες σχετικά με τις χώρες προέλευσης των αιτήσεων θα δημοσιευθούν τις επόμενες ημέρες. View full είδηση -
Οι ερευνητές και οι ερευνήτριες επιλέγουν την Ευρώπη επειδή προσφέρει κάτι περισσότερο από χρηματοδότηση: προσφέρει εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη στους θεσμούς, στην ελευθερία της έρευνας, και στη μακρόπνοη υποστήριξη της επιστήμης. Η αριστεία ευδοκιμεί εκεί όπου διευκολύνεται, προστατεύεται και μοιράζεται — και η Ευρώπη παρέχει αυτό το περιβάλλον, τονίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Γι’ αυτό, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, η πρόσκληση του 2025 για την υποβολή προτάσεων για τις μεταδιδακτορικές υποτροφίες Marie Skłodowska-Curie συγκέντρωσε 17.058 αιτήσεις από ερευνητές και ερευνήτριες από όλο τον κόσμο, αριθμός που συνιστά αύξηση κατά 64,6% σε σχέση με το 2024. Είναι η πιο πετυχημένη πρόσκληση σε πάνω από τέσσερις δεκαετίες ερευνητικών προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Οι υποτροφίες αυτές επιτρέπουν στους ερευνητές και τις ερευνήτριες να διεξάγουν τα δικά τους έργα με τα ιδρύματα υποδοχής, να αποκτούν νέες δεξιότητες και να χτίζουν διεθνείς σχέσεις. Θα χρηματοδοτηθούν περίπου 1.650 κορυφαίες προτάσεις, καθώς περίπου 404,3 εκατ. ευρώ προορίζεται να διατεθούν για την πρωτοβουλία. Οι αιτήσεις προήλθαν από οργανισμούς από ολόκληρη την Ευρώπη και από συνδεδεμένες χώρες, καθώς και από ερευνητές και ερευνήτριες που σχεδιάζουν να απασχοληθούν σε κορυφαίους παγκόσμιους οργανισμούς. Αυτό το εντυπωσιακό ενδιαφέρον αναδεικνύει την παγκόσμια εμβέλεια του προγράμματος, καθώς και τη θέση της Ευρώπης ως κορυφαίου κόμβου έρευνας και καινοτομίας. Η Επίτροπος για τις Νεοφυείς Επιχειρήσεις, την Έρευνα και την Καινοτομία, Εκατερίνα Ζαχαρίεβα, δήλωσε σχετικά: «Η πρωτοβουλία “Choose Europe for Science” άρχισε σαφώς να δίνει αποτελέσματα. Η αύξηση των αιτήσεων για μεταδιδακτορικές υποτροφίες MSCA είναι η πιο πρόσφατη απόδειξη γι’ αυτό. Ο μεγάλος αριθμός των προτάσεων αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη φήμη της Ευρώπης ως ασφαλούς και σταθερής βάσης για την έρευνα. Ανυπομονώ να δω τα επιλεγμένα έργα να συνεχίσουν να προάγουν την έρευνα και την καινοτομία στην Ευρώπη και πέραν απ’ αυτήν». Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο των δράσεων Marie Skłodowska-Curie. Πληροφορίες σχετικά με τις χώρες προέλευσης των αιτήσεων θα δημοσιευθούν τις επόμενες ημέρες. -
Μέσα στο 2025, αναμένεται η παρουσίαση του European Affordable Housing Plan – του πρώτου πανευρωπαϊκού σχεδίου για την ενίσχυση της προσφοράς προσιτής και βιώσιμης κατοικίας. Το σχέδιο θα υποστηρίξει τις προσπάθειες των κρατών-μελών, των περιφερειών και των πόλεων να αυξήσουν τη διαθεσιμότητα κατοικιών, με στόχο τη βελτίωση της πρόσβασης σε αξιοπρεπή στέγη για τα νοικοκυριά που έχουν ανάγκη. Το σχέδιο που βρίσκεται στο στάδιο της διαβούλευσης ανάμεσα στις χώρες αναμένεται να παρουσιαστεί τον ερχόμενο Οκτώβριο Στο πλαίσιο αυτό, του σχεδίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει την αναθεώρηση των κανόνων κρατικών ενισχύσεων, ώστε να διευκολυνθεί η κατασκευή νέων κατοικιών και φοιτητικών εστιών, την προώθηση επενδύσεων, δημόσιων και ιδιωτικών, την διοργάνωση μιας Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για τη Στέγαση (EU Housing Summit), με τη συμμετοχή κυβερνήσεων, κοινωνικών εταίρων, εκπροσώπων της αγοράς και της κοινωνίας των πολιτών. Ιδιαίτερη αναφορά στο οξυμένο πρόβλημα της στέγασης ως μία από τις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, επισημαίνοντας την ανάγκη για άμεσες και ουσιαστικές λύσεις έκανε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen Στην κατά την ετήσια ομιλία της ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την «Κατάσταση της Ένωσης». Η πρόεδρος της Επιτροπής στάθηκε ιδιαίτερα και στον ρόλο των πλατφορμών βραχυχρόνιας μίσθωσης, όπως το Airbnb, οι οποίες –όπως σημείωσε– συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση της διαθεσιμότητας μακροχρόνιας στέγασης και στην αύξηση των ενοικίων. Το 2024, οι διανυκτερεύσεις μέσω τέτοιων πλατφορμών ανήλθαν σε 854 εκατομμύρια, παρουσιάζοντας αύξηση σχεδόν 19% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Ανταποκρινόμενη σε αυτή την πρόκληση, η Κομισιόν επεξεργάζεται νέο κανονιστικό πλαίσιο για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, που θα εξασφαλίζει μεγαλύτερη διαφάνεια και θα θέτει δίκαιους κανόνες για την αγορά. Το σχέδιο θα προβλέπει σαφή διάκριση μεταξύ ιδιωτών οικοδεσποτών και επαγγελματιών παρόχων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η σημερινή "γκρίζα ζώνη" που, όπως υπογράμμισε η von der Leyen, επιβαρύνει δυσανάλογα τους πολίτες. Η στέγαση, σύμφωνα με το όραμά της, πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πολιτικής, ισότιμα με τις μεγάλες προκλήσεις της πράσινης και της ψηφιακής μετάβασης. View full είδηση
-
Μέσα στο 2025, αναμένεται η παρουσίαση του European Affordable Housing Plan – του πρώτου πανευρωπαϊκού σχεδίου για την ενίσχυση της προσφοράς προσιτής και βιώσιμης κατοικίας. Το σχέδιο θα υποστηρίξει τις προσπάθειες των κρατών-μελών, των περιφερειών και των πόλεων να αυξήσουν τη διαθεσιμότητα κατοικιών, με στόχο τη βελτίωση της πρόσβασης σε αξιοπρεπή στέγη για τα νοικοκυριά που έχουν ανάγκη. Το σχέδιο που βρίσκεται στο στάδιο της διαβούλευσης ανάμεσα στις χώρες αναμένεται να παρουσιαστεί τον ερχόμενο Οκτώβριο Στο πλαίσιο αυτό, του σχεδίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει την αναθεώρηση των κανόνων κρατικών ενισχύσεων, ώστε να διευκολυνθεί η κατασκευή νέων κατοικιών και φοιτητικών εστιών, την προώθηση επενδύσεων, δημόσιων και ιδιωτικών, την διοργάνωση μιας Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για τη Στέγαση (EU Housing Summit), με τη συμμετοχή κυβερνήσεων, κοινωνικών εταίρων, εκπροσώπων της αγοράς και της κοινωνίας των πολιτών. Ιδιαίτερη αναφορά στο οξυμένο πρόβλημα της στέγασης ως μία από τις βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, επισημαίνοντας την ανάγκη για άμεσες και ουσιαστικές λύσεις έκανε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen Στην κατά την ετήσια ομιλία της ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την «Κατάσταση της Ένωσης». Η πρόεδρος της Επιτροπής στάθηκε ιδιαίτερα και στον ρόλο των πλατφορμών βραχυχρόνιας μίσθωσης, όπως το Airbnb, οι οποίες –όπως σημείωσε– συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση της διαθεσιμότητας μακροχρόνιας στέγασης και στην αύξηση των ενοικίων. Το 2024, οι διανυκτερεύσεις μέσω τέτοιων πλατφορμών ανήλθαν σε 854 εκατομμύρια, παρουσιάζοντας αύξηση σχεδόν 19% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Ανταποκρινόμενη σε αυτή την πρόκληση, η Κομισιόν επεξεργάζεται νέο κανονιστικό πλαίσιο για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, που θα εξασφαλίζει μεγαλύτερη διαφάνεια και θα θέτει δίκαιους κανόνες για την αγορά. Το σχέδιο θα προβλέπει σαφή διάκριση μεταξύ ιδιωτών οικοδεσποτών και επαγγελματιών παρόχων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η σημερινή "γκρίζα ζώνη" που, όπως υπογράμμισε η von der Leyen, επιβαρύνει δυσανάλογα τους πολίτες. Η στέγαση, σύμφωνα με το όραμά της, πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πολιτικής, ισότιμα με τις μεγάλες προκλήσεις της πράσινης και της ψηφιακής μετάβασης. -
Από μπαρόκ κτίσματα του 18ου αιώνα μέχρι φουτουριστικά κτίρια με μινιμαλιστική αισθητική, οι βιβλιοθήκες της Ευρώπης δεν είναι απλώς χώροι μελέτης. Είναι αρχιτεκτονικά κοσμήματα που φιλοξενούν βιβλία αλλά και αιώνες ιστορίας, τέχνης και φιλοσοφίας. Οι βιβλιοθήκες που ξεχωρίζουν για το design και την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά τους είναι πολλές –από τις μεσογειακές και βαλκανικές χώρες μέχρι την παγωμένη Σκανδιναβία και το Ηνωμένο Βασίλειο–, ωστόσο συγκεντρώσαμε δέκα από αυτές, που αξίζει να επισκεφτείς ακόμη κι αν δεν έχεις ανοίξει ποτέ βιβλίο. Rijksmuseum Research Library - Άμστερνταμ, Ολλανδία Η βιβλιοθήκη του Rijksmuseum είναι η μεγαλύτερη δημόσια βιβλιοθήκη Ιστορίας της Τέχνης στην Ολλανδία και ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό στολίδι. Σχεδιασμένη το 1885 από τον Pierre Cuypers, βρίσκεται στο εσωτερικό του ομώνυμου μουσείου και ξεχωρίζει για την ψηλή της σάλα με τα σιδερένια κιγκλιδώματα και τα ράφια που φτάνουν ως το ταβάνι. Ο συνδυασμός γοτθικής αισθητικής και υποβλητικής ατμόσφαιρας την καθιστά έναν μαγευτικό χώρο, ιδανικό για όσους θέλουν να χαθούν μέσα στη σιωπή και την ιστορία. Rijksmuseum © Matt Pictures / Unsplash Bibliothèque nationale de France - Παρίσι, Γαλλία Περνώντας τις πόρτες της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας, γνωστή και ως BnF, ο επισκέπτης αφήνει πίσω του τον θόρυβο της πόλης και βυθίζεται σε ένα περιβάλλον ηρεμίας και απόλυτης συγκέντρωσης, με τα χαρακτηριστικά πράσινα φωτιστικά. Πρόσφατα ανακαινισμένη (το 2022), περιλαμβάνει τη θρυλική Salle Labrouste, μια αίθουσα ανάγνωσης με θολωτή οροφή και εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα. Η αίθουσα ανάγνωσης χαίρει τέλειας γεωμετρικής οργάνωση και φωτίζεται με φυσικό τρόπο. Η συλλογή της περιλαμβάνει εκατομμύρια τεκμήρια –από σπάνια χειρόγραφα, παπύρους, έντυπα, χάρτες, φωτογραφίες, ηχογραφήσεις, μέχρι ψηφιακό αρχείο– καθιστώντας τη μία από τις μεγαλύτερες εθνικές βιβλιοθήκες στον κόσμο. Bibliothèque nationale de France / © Μiguel Joya Admont Abbey Library - Άντμοντ, Αυστρία Η βιβλιοθήκη του Αββαείου Admont μοιάζει περισσότερο με παλάτι ή μουσείο τέχνης παρά με χώρο μελέτης. Θεωρείται η μεγαλύτερη μοναστηριακή βιβλιοθήκη στον κόσμο και το εσωτερικό της είναι απλώς μαγευτικό: μια μπαρόκ αίθουσα 70 μέτρων, πλημμυρισμένη από φυσικό φως που αντανακλάται στους λευκούς τοίχους, τα επίχρυσα γλυπτά και τις οροφές ζωγραφισμένες με αλληγορικές νωπογραφίες. Οι καμπύλες του χώρου, τα περίτεχνα ράφια και τα επιβλητικά αγάλματα δημιουργούν την αίσθηση πως βρίσκεσαι μέσα σε έναν «οπτικό ύμνο» στην ανθρώπινη γνώση. H βιβλιοθήκη του Admont δεν είναι απλώς ένας χώρος αποθήκευσης βιβλίων αλλά ένα μνημείο πολιτισμού, όπου η θεολογία, η επιστήμη και η τέχνη συναντιούνται κάτω από μια ζωγραφισμένη οροφή. The monastery library of Admont Abbey / © Carrie Borden Βιβλιοθήκη Στράχοβ (Strahov Library) - Πράγα, Τσεχία Η Βιβλιοθήκη Στράχοβ είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές και ιστορικές μοναστηριακές βιβλιοθήκες της Ευρώπης, που στεγάζεται στην ομώνυμη Μονή Στράχοβ, η οποία βρίσκεται στην πόλη των αλχημιστών και του Κάφκα, τη γραφική Πράγα. Ιδρύθηκε τον 12ο αιώνα και σήμερα εντυπωσιάζει τόσο για τη συλλογή της όσο και για την εξαιρετική αρχιτεκτονική της. Το εσωτερικό της βιβλιοθήκης διαθέτει δύο κύριες αίθουσες ανάγνωσης με πλούσια διακοσμητικά στοιχεία μπαρόκ: τη Φιλοσοφική Αίθουσα και τη Θεολογική Αίθουσα. Οι αίθουσες είναι γεμάτες από ξύλινα ράφια που φτάνουν μέχρι την οροφή, περίτεχνα ταβάνια με ζωγραφισμένες νωπογραφίες και εντυπωσιακά ξυλόγλυπτα. Η συλλογή της βιβλιοθήκης περιλαμβάνει σπάνια βιβλία, χειρόγραφα, παλιά χάρτες και επιστημονικά έργα, καθιστώντας τη θησαυρό της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς. © Cedric Letsch / Unsplash Trinity College Library - Δουβλίνο, Ιρλανδία Η βιβλιοθήκη του Trinity College του Δουβλίνου είναι η μεγαλύτερη στην Ιρλανδία και μία από τις πιο εντυπωσιακές της Ευρώπης. Η διάσημη αίθουσα Long Room, με τα ξύλινα ράφια που φτάνουν μέχρι την οροφή, φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες παλιά βιβλία δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα πνευματικής μεγαλοπρέπειας. Στο εσωτερικό της φυλάσσεται επίσης το διάσημο Βιβλίο του Κελς, ένα από τα σημαντικότερα χειρόγραφα της μεσαιωνικής τέχνης, το οποίο προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Trinity College of Dublin © Sean Kuriyan / Unsplash Stuttgart City Library - Στουτγκάρδη, Γερμανία Η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Στουτγκάρδης είναι μια από τις πιο φουτουριστικές βιβλιοθήκες της Ευρώπης, την οποία μάλιστα έχουν περιγράψει ακόμα και ως «μια βιβλιοθήκη από το μέλλον». Στεγάζεται μέσα σε ένα κτίριο-κύβο, από λευκό μπετόν και γυαλί, ενώ εντυπωσιάζει κυρίως με τον εσωτερικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της. Πρόκειται για μια φωτεινή, συμμετρική κατασκευή με πέντε επίπεδα που ανοίγονται γύρω από έναν κεντρικό, κενό χώρο. Οι καθαρές λευκές επιφάνειες, η αυστηρή γεωμετρία με τις συμμετρικές σκάλες και τα αόρατα όρια μεταξύ των ορόφων, και η απόλυτη σιωπή που επικρατεί στον χώρο, δημιουργούν μια εμπειρία που θυμίζει έναν μοντέρνο ναό αφιερωμένο στη γνώση. Εκτός από χώρο ανάγνωσης, η βιβλιοθήκη λειτουργεί και ως πολιτιστικός κόμβος, με αίθουσες εκδηλώσεων, εκθέσεις και χώρους για παιδιά και εφήβους. Stadtbibliothek Stuttgart © Robert Wiesenhutter / Unsplash Duke Humfrey’s Library - Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο Η Duke Humfrey’s Library είναι η παλαιότερη αίθουσα της Βοδλεϊανής Βιβλιοθήκης και ένα από τα πιο ιστορικά αναγνωστήρια της Ευρώπης. Στεγάζεται στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και πήρε το όνομά της από τον Δούκα Χάμφρεϊ του Γκλόστερ, ο οποίος, τον 15ο αιώνα, δώρισε εκατοντάδες τόμους. Ο χώρος είναι βγαλμένος από άλλη εποχή: με ξύλινες οροφές, δρύινα ράφια, σκουρόχρωμα δάπεδα και στενά παράθυρα που φιλτράρουν το φως κάνοντας την ατμόσφαιρα είναι σχεδόν μυσταγωγική. Η βιβλιοθήκη χρησιμοποιείται ακόμα για μελέτη, ενώ στον χώρο της έχουν πραγματοποιηθεί και γυρίσματα για τις ταινίες του Χάρι Πότερ, καθώς αποπνέει την απόλυτη αίσθηση μεσαιωνικής σοφίας και ακαδημαϊκού κύρους. Duke Humfrey's Library © Tim Wildsmith / Unsplash National Library of Latvia - Ρίγα, Λετονία H Εθνική Βιβλιοθήκη της Λετονίας είναι ένα από τα πιο μοντέρνα και συμβολικά αρχιτεκτονήματα στην Ευρώπη. Σχεδιασμένη από τον καταξιωμένο Λετονό αρχιτέκτονα Gunnar Birkerts, το επιβλητικό γυάλινο κτίριο που δεσπόζει στη Ρίγα μοιάζει να αναδύεται από το έδαφος σαν παγόβουνο ή σαν «βουνό γνώσης» όπως το παρομοιάζουν. Το εσωτερικό του, με άπλετο φυσικό φως, εντυπωσιάζει με τη μνημειακή του κλίμακα και τη λειτουργικότητά του. Εκτός από την τεράστια συλλογή του, το κτίριο λειτουργεί ως πολιτιστικό και εκπαιδευτικό κέντρο, φιλοξενώντας εκθέσεις, εκδηλώσεις και δημόσιες συζητήσεις. Εθνική Βιβλιοθήκη Λετονίας © Νatalia Μarcelewicz / Unsplash Εθνική Βιβλιοθήκη Λετονίας © Krisjanis Kazaks / Unsplash Metropolitan Ervin Szabó Library - Βουδαπέστη, Ουγγαρία Φωλιασμένη στο εμβληματικό νεομπαρόκ παλάτι Wenckheim, η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ervin Szabó είναι ένα αρχιτεκτονικό διαμάντι στην καρδιά της Βουδαπέστης. Παρότι λειτουργεί ως δημόσια βιβλιοθήκη, το εσωτερικό της θυμίζει αριστοκρατικό σαλόνι του 19ου αιώνα: ξύλινα πατώματα, βελούδινες κουρτίνες, περίτεχνα γύψινα ταβάνια, χρυσοποίκιλτες λεπτομέρειες και πολυέλαιοι που κρέμονται πάνω από μαρμάρινες σκάλες. Η βιβλιοθήκη συνδυάζει τη λαμπρότητα ενός ιστορικού παλατιού με τη λειτουργικότητα ενός σύγχρονου αναγνωστηρίου. Metropolitan Ervin Szabó Library / © Αdrian Βotica © Adrian Botica / Unsplash The Black Diamond - Κοπεγχάγη, Δανία Το «Μαύρο Διαμάντι» είναι η φουτουριστική πτέρυγα της Βασιλικής Βιβλιοθήκης της Δανίας. Πρόκειται για ένα επιβλητικό αρχιτεκτονικό έργο στις όχθες του λιμανιού της Κοπεγχάγης, το οποίο ονομάστηκε έτσι λόγω της εντυπωσιακής του πρόσοψης από μαύρο γρανίτη και γυαλί, που αντανακλά το νερό και τον ουρανό με δραματικό τρόπο. Το εσωτερικό, με μεγάλους ανοιχτούς χώρους, «αιωρούμενες» γέφυρες και γλυπτή σκάλα, προσφέρει μια εμπειρία που συνδυάζει τη λειτουργικότητα της γνώσης με την αίσθηση της τέχνης και του θεάματος. Κατά κάποιο τρόπο, η σκανδιναβική αισθητική του μινιμαλισμού συναντά τον σχεδιαστικό πειραματισμό. Συχνά φιλοξενεί συναυλίες, εκθέσεις, διαλέξεις και διεθνείς εκδηλώσεις. The Black Diamond © Nik-nikolla / Unsplash View full είδηση
