Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τι κάνω που δε μ' αρέσει; Είμαι σε μεγάλο αδιέξοδο.


mechwar

Recommended Posts

Τέλειωσα τη σχολή.Πήγα στρατο.Τελειωσα και αυτο και μετα απο μισο χρονο αρχισα να δουλεύω επιτελους σοβαρα στην επιβλεψη σε ενα γραφειο μελετων και κατασκευών οικοδομών.Μετα απο μισο χρονο νομιζω οτι δεν ειναι αυτο για μενα.Το λεω αυτο για τους εξης λογους.Τα λεφτα ειναι πολυ λιγα.Λιγο πιο πανω απο βασικο ανειδικευτου.Ασφαλεια δεν εχω.Δεν μαρεσει να καθομαι και να ασχολουμε με το τι παραγγελεια θελει ο καθε μαστορας,αν εμειναν υλικα, αν τελειωσαν οι δουλειες, τι συνεργειο θα μπει αυριο κλπ.Δεν φανταζομαι τον εαυτο μου να φτασω τα 40(αν φτασω) και να ασχολούμε με αυτά.

Απο κλιμα δεν ειναι και ασχημο αλλα ουτε και καλο.Εννοώ οτι θα μπορουσε το αφεντικο να με βρίζει.Αλλα τουλαχιστον φωναζει σε ουσιαστικα πραγματα.

Το ωραριο είναι ατελείωτο.Παω για υπνο 2 ωρες το μεσημερι και μεχρι μετα το βραδυ ασχολούμε αποκλειστικα με δουλειά για να είμαι οσο το δυνατον γίνεται σωστος και να μη δίνω δικαιωμα.Αλλα το βαρος εχει γίνει αβάσταχτο.Η καθημερινότητα μου αρχιζει και είναι αδιαφορη.Πλεον μονο για τη δουλειά ζω αποτι βλέπω.Αρχισα να μισω τα έργα.Πραγματικα αν δεν ειχα βιοποριστικό πρόβλημα με το που τελειωνα τη σχολή δεν θα ξανα ασχολιόμουν.

Πραγματικα είμαι σε αδιέξοδο.Επαρχία δεν υπάρχουν και πολλά για να ψάξεις.Παλαιότερα βέβαια δούλευα με κάτι τοπογράφους αλλα το ρίσκο να αγοράσω μηχάνημα και να μετράω χωράφια είναι αρκετα μεγάλω αν αναλογιστεί κανεις οτι με τα λεφτά μου τσονταρω και για το σπίτι...

Τι να κανω?Παρακαλώ μη λετε αλλο υπομονή.Βαρθηκα να το ακουω.Πειτε καποια λύση ουσιαστική.Να πάω αθηνα-θεσσαλονικη σε κάποια εταιρεία τεχνικών εργων για παράδειγμα?Πραγματικα με πιανει απελπισία οσο σκεφτομαι οτι και αυριο το πρωι πρέπει να παω παλι σαυτη τη δουλεια.

Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 38
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Φίλε Mechwar,

κατ' αρχήν, πραγματικά νιώθω άσχημα που νιώθεις έτσι. Υποθέτω είσαι νέος σε ηλικία (<30) οπότε ότι και να αποφασίσεις, έχεις ακόμα τα περιθώρια.

Ένας απο τους λόγους που πιθανώς αγανακτείς, απο αυτά που γράφεις, είναι ότι κυρίως λειτουργείς ώς εργοδηγός. Βέβαια, αυτός είναι ο ποιό σύντομος δρόμος να εμβαθύνεις τις κατασκευαστικές σου γνώσεις, οπότε έρχομαι στο πρώτο μου ερώτημα: τα έχεις μάθει όλα, ή τουλάχιστον όσα χρειάζεσε?

Το οτί δουλεύεις πολύ και βγάζεις λίγα, είναι σημείο των καιρών, και πιθανώς αποτέλεσμα του γεγονότος ότι είσαι φρέσκος στη δουλειά, δεν είσαι ο μόνος.

Απο την εμπειρία μου σε μεγάλη κατασκευαστική προ ετών, θα σου πώ ότι εκεί είναι ίσως χειρότερα τα πράγματα, μαθαίνεις ποιό αργά, πρέπει να παίζεις παιχνίδια πολιτικής με πολλά περισσότερα άτομα και τελικά η δουλειά σου εύκολα μπορεί να κρυφτεί και τα εύσημα να τα αποκομιστεί ο άμεσα ανώτερός σου (τα αφεντικά είναι πίσω απο κλειστές πόρτες).

Η προσωπική μου γνώμη, και ζητώ συγνώμη απο τώρα για αυτά που θα διαβάσεις, αλλά τα ίδια θα σου έλεγα και του σύνεγγης, είναι πως άν οι υποθέσεις που έκανα για την ηλικία και εργασιακή σου εμπειρία είναι σωστές, μάλλον αυτό που σου λείπει είναι ισχυρός χαρακτήρας και αποφασηστικότητα ικανή να σου επιτρέψει να επιζήσεις 2-3 χρόνια 14ωρης εργασίας, 6-7 ημερών την εβδομάδα.

Άν τώρα σκέφτεσε πως, η εμπειρία που θα σου δώσει αυτό το βασανιστήριο συνάμα με ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για την επόμενη σου δουλειά δεν αξίζουν, τότε πιθανώς να μην είσαι φτιαγμένος για έλληνας υπάλληλος...

Επιλογές ; Αν νομίζεις ότι έχεις εμπειρία, κάνε κάτι δικό σου ή σε συνεργασία με έναν ακόμη μηχανικό (ποιό έμπειρο), ή φύγε για μή τριτοκοσμική χώρα.

Όπως και να έχει, καλά να είσαι.

Link to comment
Share on other sites

ο χρόνος στον οποίο αξιολογείς την εμπειρία σου (6 μήνες) μάλλον είναι μικρός...μου θυμίζεις όταν πρωτοπήγα σε εργοστάσιο ... σίγουρα στις αρχές τα πράγματα είναι βουνό...δεν μένω στα τετρημένα...απλά σου μεταφέρω τις δικές μου εμπειρίες.

Στην αρχή έπρεπε να κερδίσω την εμπειστοσύνη της κάθε μαστοράτζας. Το βασικό πρόβλημα ήταν ότι έπρεπε να πείσω τους προϊσταμένους μου για τις προτοβουλίες που ήθελα να αναλάβω. Αυτό ήταν το πιο ψυχοφθόρο μέρος. Γιατί ο κάθε προϋστάμενος νοιώθει ότι απειληται από κάποιον άλλο μηχανικό.

Επιλογές πάντα υπάρχουν, ακόμα και στην επαρχία. Αρκεί να κάνεις υπομονή και να ψάχνεις για κάτι καλύτερο και να μετακινηθείς μόλις κλείσεις την συμφωνία που θες. ϊσως αν κάνεις παράλληλα ένα μεταπτυχιακό να σου δώσει παραπάνω επιλογές.

Link to comment
Share on other sites

Αν δεν παθιαζεσαι και δεν σου αρεσει αυτο που κανεις, ειναι μοιρολατρικο το οτι θα σου συμβει απο εδω και περα και αρκετα προβλεψιμο. Παρε την ζωη στα χερια σου και συναμα τις αποφασεις και προχωρα. Με οτι και να ασχοληθεις θα πρεπει να εχεις την ορεξη μαζι και το μικροβιο να το ξεζουμιζεις ως το τελος για δικο σου οφελος. Ισως να μην σου κανει αυτο το επαγγελμα, δεν θα εισαι ουτε ο πρωτος ,ουτε και ο τελευαταιος.

Φιλικα Νασος.

Link to comment
Share on other sites

mechwar , ακομα και αν δεν σου αρεσει αυτο που κανεις υπαρχουν ορισμενα σημεια που πρεπει να τα αξιολογησεις θετικα

 

1. Το γεγονος οτι εχεις δουλεια . Υπαρχουν πολλοι νεοι συναδελφοι οι οποιοι δεν βρισκουν δουλεια καθολου.

2. Η εμπειρια που αποκτας. Σημαντικο για οτι κανεις στο μελλον.

3. Η προυπηρεσια. Αν δεις στις αγγελιες του εντυπου του ΤΕΕ , στις περισσοτερες εταιρειες , οι θεσεις που προσφερονται ειναι συνηθως εργοταξιακες και τις περισσοτερες φορες ζητανε προυπηρεσια.

 

Απο κει και περα να σταθμισεις και τα εξης.

 

Αν κινηθεις ως ελευθερος επαγγελματιας , παλι υπαρχουν μεγαλα ωραρια ,αγχος, και απαιτειται γερο στομαχι καθοτι οι ευθυνες ειναι μεγαλες.

 

Μεγαλα ωραρια υπαρχουν και στις μεγαλες εταιρειες.

 

Αν νομιζεις οτι δεν αντεχεις στην πιεση και το αγχος τοτε

 

Η μονη "χαλαρη" περιπτωση εργασιας ειναι ως δημοσιος υπαλληλος μηχανικος . Αν σε ενδιαφερει προς αυτη την κατευθυνση και θες να παραμεινεις στην περιοχη σου μπορεις να κοιτας για θεσεις που ανοιγουν σε Δημους της περιοχης σου. Μαζι με διαφορα επιδοματα απο οτι εχω ακουσει φθανεις σταδιακα καπου στα 1700 + Ε καθαρα.

 

Μην απογοητευεσαι ομως. Οι περισσοτεροι στο ξεκινημα μας λιγοτερο ή περισσοτερο ο καθενας πιεστηκαμε , αγχωθηκαμε , απελπιστηκαμε.

Καθε αρχη εχει δυσκολιες.

 

Μπορεις να κρατησεις προς το παρον τη δουλεια σου αλλα να ψαχνεις συνεχεια για κατι καλυτερο, κι αν το βρεις τοτε φυγε. Φτιαξε ενα καλο βιογραφικο και παρακολουθα τις αγγελιες εργασιας. Οπου βλεπεις ευκαιρια για κατι καλυτερο στειλε βιογραφικο , παρε τηλεφωνο κλπ. Η ευρεση εργασιας θελει ματια και αυτια ορθανοιχτα.

Link to comment
Share on other sites

Στο σημείο που έχεις φτάσει μπορείς να διαπραγματευτείς τις συνθήκες εργασίας σου περισσότερο αποφασιστικά.

Να πας στον εργοδότησου και να δηλώσεις κατ αρχήν ότι δεν είσαι και πολύ ευχαριστημένος με το αντικείμενο που σου έχει ανατεθεί και να αναζητήσεις κάτι καλύτερο.

Να ζητήσεις καλύτερη αμοιβή, η οποία να ταιριάζει στις σπουδές σου και στους κόπους που έχεις κάνει μέχρι τώρα.

Στην αρχή της καριέρας μου το ίδιο είχα κάνει όταν θεώρησα ότι δεν είχα εξέλιξη στο χώρο εργασίας μου. Υπόψην, αναγκάστηκα να παραιτηθώ. Δεν το έχω μετανοιώσει όμως.

Link to comment
Share on other sites

Φίλε mechwar, αυτά που γράφεις περιγράφουν ακριβώς πως ένιωθα και εγώ στα 4 πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας μου, δεν είσαι ο μόνος που νιώθεις έτσι, η αλήθεια είναι πως τουλάχιστον στην πρώτη δουλειά αν δε σε βολέψει κάποιος ή αν δεν είσαι τυχερός , τρώς μεγάλο πατατράκ!! -και μιλάω ειδικότερα για το κολο-εργοδηλίκι (που κατα 90% δεν ασχολείσαι με δουλειά μηχανικού ..αλλά με τα καρφιά του μάστορα.

Πάντως μαθαίνεις πολλά πράγματα, απο αυτή την περίοδο, κυρίως παρατηρώντας και έρχεσαι σε επαφή με το συνάφι γενικότερα της οικοδομής.

Το να πας σε άλλη δουλειά,έστω και σε μεγάλη πόλη θα έλεγα ναι , αν σε..ψιλοπροωθούσε κάποιος γνωστός, αλλιώς είναι πολύ μεγάλες οι πιθανότητες για ..σκίσιμο και πάλι.

Δεν έχω να προτείνω κάτι άμεσο, αφού η ζωή συνήθως δίνει τη λύση,- δες και το αντικείμενο της μελέτης αν μπορείς να ψιλοδικτυωθείς, είναι εντελώς άλλη φάση (πάντως και εκεί έχει αναδουλειά).

Κλείνωντας θα πω αυτό που λέω σαν μότο , η δουλειά του μηχανικού μπορεί να είναι η καλύτερη (π.χ δικό σου γραφείο με καλές δουλίτσες) ή η χειρότερη (υπάλληλος απο τα άγρια χαράματα με ρώσους και αλβανούς, εως το βράδυ στο γραφείο να κάνεις ..χαζοκοστολογήσεις ανευ σοβαρότητας, για να γλιτώσει δήθεν.. 2 ευρώ ο κάθε εργολαβίσκος .

Link to comment
Share on other sites

Όταν έψαχνα για δουλειά έφτασα στο σημείο να λέω καλύτερα να πήγαινα να γίνω αστυφύλακας. Τουλάχιστον θα έπαιρνα κάνα 1000αρικο, ποσό τεράστιο(!!!) με τις τιμές της αγοράς που άκουγα, 700 και 750 ευρώ για 11ώρο-12ωρο. Τραγικά πράγματα. Νιώθεις χαμένος, χωρίς φως στον ορίζοντα. Ψάχνουν χαμάληδες και όχι μηχανικούς. Σε κάποιον εργολαβίσκο, του είπα καλύτερα να πάω να γίνω υπάλληλος σε souper market παρά να κάτσω να με γ@@@@@............Έλεος!!!

Μάλλον αυτό που δεν θες να ακούσεις είναι και αυτό που χρειάζεται, υπομονή.

Και πολύ πολύ τύχη.

Όλοι μας φάγαμε σ@@τ@ μέχρι να ορθοποδήσουμε. Ακόμα και τώρα η καθημερινότητά μας είναι ενίοτε ανυπόφορη.

Δύσκολη η δουλειά του Μηχανικού που λέει και κάποια σχετική διαφήμιση.

Πάντως νιώθεις ακριβώς όπως ένιωθα και γω και πιστεύω όπως ένιωθαν και νιώθουν οι περισσότεροι συνάδελφοι.

Αν η κατάσταση σε πνίγει και σε οδηγεί σε απελπισία και αν στοιχειωδώς τα οικονομικά σου σε βαστάνε, σήκω και φύγε.

Θα νιώσεις καλύτερα μόνο και μόνο που έκανες την επανάστασή σου.

Link to comment
Share on other sites

Πάντως, όλοι στην ίδια βάρκα έιμαστε. Ολοι σχεδόν τα έχουμε περάσει αυτά, εάν δεν έχουμε υποστήριξη απο πίσω.

Αυτό που έχω δει εγώ είναι πως δεν μπορείς να κάνεις και πολλά, εφόσων δεν έχεις οικονομική άνεση. Κάτσε και μάθε την δουλειά. Μπορεί να ασχολείσαι με χαζά, αλλά αυτά τα χαζά κανουνε την διαφορά. Οταν θα μπορείς να μιλήσεις την μαστορική, θα βοηθηθείς πάρα πολύ σε δικές σου δουλειές και αυτό που κάνεις τώρα, κάποια στιγμή θα είναι παιχνιδάκι.

Οι αμοιβές πάντα είναι χάλια και πάντα θα είναι εάν δεν κάνεις κάτι δικό σου. Ολοι οι εργοδότες θα κοιτάξουν να σου φάνε λεφτά.

Λύσεις; Κάτσε εκεί όσο μπορείς και πάρε. Αλλωστε για να πούμε και του στραβού το δίκιο, με 6 μήνες πείρα, πόσα να σου δώσει ο άλλος; Μάθε, κράτα σημειώσεις, δούλευε προς ίδιον όφελος (εμπειρία), γνώρισε μάστορες και συνεργεία και το πιό σοφό που ακούστηκε, θα το πω κι εγώ: η ζωή θα σου δείξει...

Αλλιώς πάρε πιο δραστικά μέτρα. Ψάξε δουλειά στο εξωτερικό (Αγγλία, Ντουμπάϊ, ΗΑΕ).

Κουράγιο σε όλους μας!

Link to comment
Share on other sites

Mechwar

 

Ε.Μ.Π.='Εσφαλες Μ@λ@κ@ Πλήρωνε

 

Δουλεύω από 18 χρονών σαν βοηθός Μηχανικού,ύστερα με πτυχίο σαν Μελετητής με 540 ευρώ/μήνα(!!) για ένα χρόνο(τόσο άντεξα ο ανθρωπάκης) και μετά στη μεγαλύτερη εταιρεία Δημοσίων έργων σε πολύ μεγάλο έργο(η καλύτερη εμπειρία μου παρόλο που έτρωγα Π@@@γ@ες από ΚΑΤΩΤΕΡΟΥΣ) και μετά είπα να γυρίσω Αθήνα να πουλήσω το τομάρι μου στον πλειοδότη.Μετά από 20+ συνεντεύξεις ξέρεις πόσο έδινε ο πλειοδότης?4500 ευρώ/έτος ΛΙΓΟΤΕΡΑ από όσα έβγαζα πριν από αυτόν.Παράτησα το υπαλληλίκι λοιπόν(να πάνε να γ@@@@@ν όλοι τους οι πονηρήδηδες Μεγαλομηχανικοί και να φάνε με τον καιρό στην αγορά τα ΣΚ@@Α που έχουν σπέιρει) και ξεκίνησα μόνος με την απόφαση να πεινάσω για λίγο καιρό αλλά να ζώ αξιοπρεπώς.Αν σε παίρνει κάνε το ίδιο,θα νιώσεις ΤΕΛΕΙΑ.Ψάχνε και την αγορά να δεις τι ανάγκες έχει σε οτιδήποτε,ψάξε και επιδοτήσεις που είναι πάρα πολλές και άνοιξε ότι μαγαζί γουστάρεις.Εγώ προσωπικά βλέπω το μέλλον μου αν δεν κάτσει το Μηχανηλίκι να πουλάω καλσόν(ΣΟΒΑΡΑ ΤΟ ΛΕΩ).

Μην ψαρώνεις με τον τυπάκο που δουλεύεις και μην νομίζεις,σε αυτή τη ζωή όλοι αναλώσιμοι είμαστε.

ΑΝ επιμένεις στο Μηχανηλίκι και χαλιέσαι με την ιδέα για κάτι ΔΙΚΟ σου,φύγε για Αραβία,έχει καλά λεφτά αλλά όχι τόσα για να αποζημιωθείς ψυχικά.

Καλή τύχη και δύναμη,μην κάνεις άλλο υπομονή,η προηγούμενη γενιά από εμάς έκανε καλά το καθήκον της με τις μίζες και τις λαμογιές ώστε να έχουμε αυτή την κατάσταση στην αγορά σήμερα.

Δούλευε για να ζήσεις,μην ζεις για να δουλεύεις.

Τα παιδιά επίσης σου δώσανε πολύ καλές συμβουλές.Αν δεν την παλεύεις για πολύ επίσης υπάρχουν οι εξής λύσεις για την ώρα της δουλειάς(δοκιμασμένες):

1.βάλιουμ

2.2 σφηνάκια στα γρήγορα

3.σπάστα όλα και φύγε

 

Περαστικά

Ένας ΠΟΛΥ σπασμένος Πολιτικός Μηχανικός

 

 

Mechwar

 

Παρεπιπτόντως ξέχασα να σου απονείμω τα εύσημα για τον τρόπο σκέψης σου.Δεν είσαι περίεργος,απλά ανεβαίνεις level στη ζωή σου και τη δουλειά σου αν νιώθεις έτσι.Στο μέλλον θα πουλήσεις πολύ ακριβά το πτυχίο σου,να είσαι σίγουρος.

Εύγε παιδί μου!

 

Παρατήρηση: Μη διαχωρίζετε την απάντησή σας σε δύο ή περισσότερες διαδοχικές δημοσιεύσεις. Χρησιμοποιείστε την "επεξεργασία" για να αλλάξετε το περιεχόμενο ή να προσθέσετε κάτι στην τελευταία σας δημοσίευση.

Παρακαλώ διαβάστε τους Κανόνες Συμμετοχής του forum.

Ευχαριστώ.

Χάρης

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.