Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Έργα-Υποδομές

    Ειδήσεις που αφορούν τεχνικά έργα και υποδομές

    1606 ειδήσεις in this category

    1. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Πιο.. χαμηλά δεν μπορεί να πάει, οπότε… νομοτελειακά θα ανέβει. Ο σιδηρόδρομος δείχνει να «ξυπνά» στην Ελλάδα, έπειτα από τη διαφαινόμενη ολοκλήρωση του βασικού σιδηροδρομικού άξονα και τη δραστηριοποίηση ιδιωτικών εταιρειών.
      Κανείς δεν γνωρίζει, επακριβώς, ποιο είναι το μερίδιο αγοράς του σιδηροδρόμου στις εμπορευματικές μεταφορές, εάν και όλοι συμφωνούν ότι είναι μονοψήφιο, όχι πάνω από 3%.
      Επίσης, εκεί που όλοι συμφωνούν είναι ότι ο σιδηρόδρομος είναι… αναγκασμένος να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια. Οι πρώτες ενδείξεις είναι φανερές.
      Στο πρώτο τρίμηνο του 2018, σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο δ.σ. της ΤΡΑΙΝΟΣΕ Φίλιππος Τσαλίδης στο 2ο Συνέδριο Υποδομών και Μεταφορών, οι εμπορευματικές μεταφορές αυξήθηκαν κατά 16%, σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2017.
      Μάλιστα, εντυπωσιακή ήταν η άνοδος (στο ίδιο διάστημα) της μεταφοράς με container, η οποία τετραπλασιάστηκε από πέρυσι, καλύπτοντας 40 mln τονοχιλιόμετρα, από περίπου 10 mln το αντίστοιχο περυσινό τρίμηνο, άνοδος που οφείλεται, κυρίως, στα φορτία της Cosco.
      Οι θετικές εκτιμήσεις επιβεβαιώνονται και από τα αποτελέσματα του 2017, καθώς το παραγόμενο έργο παρουσίασε αύξηση κατά 9,8%.
      Η αύξηση του εμπορευματικού έργου συνάγεται και από τη δραστηριοποίηση νέων ιδιωτικών εταιρειών, όπως της Rail Cargo Logistics Goldair.
      Η Rail Cargo Logistics Goldair, η οποία αποτελεί θυγατρική εταιρεία της ελληνικής Goldair και των Αυστριακών Σιδηροδρόμων ανακοίνωσε ότι ξεκινά εμπορευματικά δρομολόγια στις 27 Ιουνίου.
      Η εταιρεία θα δρομολογήσει, με ιδία μέσα, εμπορευματικούς συρμούς στο δρομολόγιο Θεσσαλονίκη – Σίνδο και μετέπειτα, στο Θεσσαλονίκη – Ειδομένη. Σε μεταγενέστερο χρόνο, η εταιρεία φιλοδοξεί να επεκταθεί στο λιμάνι του Ικονίου.
      Σωρευτικά, η Rail Cargo Logistics Goldair σκοπεύει να επενδύσει 20 εκατ. σε βάθος 5ετίας, με στόχο την ενίσχυση των εμπορευματικών ροών μεταξύ Ελλάδας και Κεντρικής Ευρώπης, σε συνδυασμό με την αρωγή του Θριασίου Ε/Κ.
      Τις ανωτέρω ιδιωτικές εταιρείες εκτιμάται ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες.
      Ο μελλοντικός πρωταγωνιστικός ρόλος του σιδηροδρόμου και η αναγκαιότητα σύνδεσης με λιμένες αναδείχτηκε, μεταξύ άλλων, στο 2ο Συνέδριο Υποδομών και Μεταφορών.
      Στο ακόλουθο video, μπορείτε να παρακολουθήσετε τις ομιλίες από: τον γενικό γραμματέα Λιμένων Χρήστο Λαμπρίδη, τον διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΣΕ Παναγιώτη Θεοχάρη, τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΓΑΙΑΟΣΕ Αθανάσιο Σχίζα, τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΕΣΣΤΥ Γιάννη Αντωνιάδη, τον διευθυντή Σιδηροδρομικών Μεταφορών της Rail Cargo Logistics Goldair Παναγιώτη Κακαβά και την αναπληρώτρια προϊσταμένη του τμήματος Στρατηγικού Σχεδιασμού του ΟΛΠ Χριστίνα Μπαμπουλάκη.
       
    2. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Λεφτά υπήρχαν και μάλιστα πολλά! Εκατομμύρια ευρώ ξοδεύτηκαν για την ανακαίνιση σιδηροδρομικών γραμμών για τις οποίες δεν υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον. Ελπίδες ότι οι επενδύσεις αυτές μπορεί να αξιοποιηθούν για τουριστικούς σκοπούς.
       
      Στο... βρόντο πήγαν περισσότερα από 70 εκατομμύρια ευρώ τα οποία δαπανήθηκαν, πριν από λίγα χρόνια, για την ανακαίνιση της σιδηροδρομικής γραμμής της ανατολικής Πελοποννήσου, από την Κόρινθο ως την Καλαμάτα.
       
      Η γραμμή, η οποία ανακαινίστηκε την προηγούμενη δεκαετία, αλλά σταμάτησε να χρησιμοποιείται το 2011, είναι μάλλον απίθανο να ξαναλειτουργήσει στο μέλλον, αφού κάτι τέτοιο κρίνεται ως εντελώς ασύμφορο.
       
      Μάλιστα η εγκατάλειψη της υποδομής, που κόστισε εκατομμύρια ευρώ, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής αφού δεν είναι λίγες οι φορές που κομμάτια ολόκληρα της γραμμής έχουν ξηλωθεί από κυνηγούς μετάλλων.
       
      Σε πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή ο υφυπουργός ΥΠΟΜΕΔΙ Μιχάλης Παπαδόπουλος δήλωσε πλήρη άγνοια για το ενδεχόμενο η συγκεκριμένη γραμμή να τεθεί σε λειτουργία. Κατά την συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου με θέμα την σύμβαση για τις υπολειπόμενες εργασίες στο τμήμα της γραμμής Κιάτο – Ροδοδάφνη, ο υφυπουργός ερωτηθείς σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι με το δίκτυο της ανατολικής Πελοποννήσου σημείωσε ότι ο ίδιος δεν έχει καμία ενημέρωση από τον ΟΣΕ ότι υπάρχουν σχέδια επαναλειτουργίας της γραμμής.
       
      Δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τους πολίτες
       
      Ο κ. Παπαδόπουλος ξεκαθάρισε ότι «είναι μια γραμμή η οποία δεν έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει, γιατί δεν υπάρχει επισκεψιμότητα τουλάχιστον ως συγκοινωνιακή γραμμή». Άφησε όμως ανοικτή μια μικρή πιθανότητα για την λειτουργία της ως τουριστική γραμμή, σημειώνοντας ότι τα δρομολόγια καταργήθηκαν γιατί δεν υπάρχει μεταφορικό και συγκοινωνιακό έργο.
       
      «Όταν δεν υπάρχει ενδιαφέρον για τους πολίτες είναι υπερβολικό και άστοχο, να δίνεις χρήματα για να λειτουργήσει μια γραμμή, η οποία δεν θα λειτουργήσει ποτέ όταν δεν υπάρχει συγκοινωνιακό ενδιαφέρον από τους πολίτες. Το τρένο είναι χρήσιμο, είναι όμορφο, είναι λειτουργικό αρκεί να χρησιμοποιείται από τους πολίτες. Η γραμμή λοιπόν αυτή δεν έχει ενδιαφέρον λειτουργίας. Παρόλα αυτά, ο δικός μας στόχος είναι να λειτουργήσει αυτή η γραμμή έστω και με τουριστικό ενδιαφέρον» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Παπαδόπουλος.
       
      Η τοποθέτηση του υφυπουργού ήταν αρκετά σαφής και δεν αφήνει πολλά περιθώρια για την πιθανότητα να λειτουργήσουν ξανά στο μέλλον το σύνολο ή τμήματα της σιδηροδρομικής γραμμής της ανατολικής Πελοποννήσου. Ωστόσο φορείς της περιοχής πιέζουν έντονα να τεθεί και πάλι σε λειτουργία η γραμμή ή τουλάχιστον κάποιο τμήμα της θεωρώντας ότι υπάρχει δυνατότητα αυτή να έχει βιώσιμη λειτουργία.
       
      Μόλις ολοκληρώθηκε η αναβάθμιση η γραμμή έκλεισε
       
      Σε κάθε περίπτωση ο λόγος δεν γίνεται για απευθείας σύνδεση με την Αθήνα, αφού η γραμμή δεν είναι κανονικού εύρους, δεν μπορούν δηλαδή να κυκλοφορήσουν σε αυτήν οι αμαξοστοιχίες που κυκλοφορούν στο υπόλοιπο δίκτυο. Το περιφερειακό δίκτυο της Πελοποννήσου τέθηκε σε αναστολή από το 2011. Από την αναστολή εξαιρέθηκαν ο Προαστιακός Σιδηρόδρομος Πάτρας, που καταγράφει μάλιστα εξαιρετικές επιδόσεις, αλλά και τα τουριστικής σημασίας τμήματα Ολυμπίας-Πύργου-Κατακώλου και του οδοντωτού Διακοφτού-Καλαβρύτων.
       
      Το εντυπωσιακό είναι ότι η απόφαση για την αναστολή λειτουργίας της γραμμής ήρθε ακριβώς τη στιγμή που ολοκληρώνονταν μια σημαντική επενδυτική αναβάθμισης του δικτύου. Η εν λόγω επένδυση δεν αφορούσε μόνο τη ριζική ανακαίνιση των γραμμών και της σιδηροδρομικής υποδομής αλλά και την προμήθεια νέων σύγχρονων συρμών.
       
      Δηλαδή λίγα χρόνια πριν αποφασιστεί ότι η γραμμή δεν είναι βιώσιμη, δόθηκαν 70 εκατομμύρια για την ανακαίνιση της υποδομής της μετρικής γραμμής Κορίνθου-Καλαμάτας και 36 εκατομμύρια για την προμήθεια 12 σύγχρονων συρμών τύπου RAILBUS. Οι συρμοί αυτοί χρησιμοποιούνται σήμερα για τον προαστιακό της Πάτρας και τη γραμμή Ολυμπία - Κατάκωλο.
       
      Επίσης δαπανήθηκε και ποσό 36 εκατομμυρίων για την αναβάθμιση γραμμής και τροχαίου υλικού του οδοντωτού Διακοφτού-Καλαβρύτων.
       
      Η μοναδικότητα της γραμμής
       
      Όσοι υποστηρίζουν την επαναλειτουργία της γραμμής σημειώνουν θα μπορούσε αυτή να προσελκύσει μεγάλο αριθμό επισκεπτών ακόμη και από το εξωτερικό. Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι οι διαδρομές που διασχίζει το δίκτυο θεωρούνται από διεθνείς τουριστικούς σιδηροδρομικούς οργανισμούς (π.χ. FEDECRAIL κ.λπ.) ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Παράλληλα οι σταθμοί, η χάραξη και τα περισσότερα τεχνικά έργα της γραμμής είναι τεχνικά μνημεία του νεότερου (βιομηχανικού) πολιτισμού της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, από τα τέλη του 19ου αιώνα.
       
      Επιπλέον σημειώνουν υπάρχουν διαδρομές στο δίκτυο (π.χ. διέλευση από περιοχές Αχλαδόκαμπου και Ίσαρη), που προσομοιάζουν έντονα με ξένα δίκτυα που έχουν χαρακτηριστεί μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO (π.χ. γραμμές Semmering, Darjeeling, Matsu Pitsu κ.λπ.), καθώς και με ξένα περιφερειακά δίκτυα μετρικής γραμμής με σημαντική τουριστική / επιβατική πελατεία (π.χ. το φημισμένο δίκτυο Rhaitishe Bahn στην Ελβετία).
       
      Πηγή: http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1250704/ose-petamena-ekatommyria-se-grammes-me-anyparkto.html
    3. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Άνοιξε στη Λήμνο το δεύτερο αθλητικό ξενοδοχείο στην Ελλάδα με αέρα… Σκανδιναβίας.
      Η νέα επένδυση της Apollo -του μεγαλύτερου tour operator της Σκανδιναβίας και θυγατρική του ομίλου DER Touristik- αφορά στη λειτουργία ενός αθλητικού ξενοδοχείου, το οποίο έχει λάβει ήδη την έγκριση της Σουηδικής Ολυμπιακής Επιτροπής για την προετοιμασία των αθλητών της στις εγκαταστάσεις της.
      Πρόκειται για τη δεύτερη επένδυση της Apollo Travel Group στη χώρα μας, καθώς αντίστοιχο θεματικό ξενοδοχείο λειτουργεί και στα Σύβοτα. Το ξενοδοχείο στη Λήμνο λειτουργεί επισήμως από την 26η Μαΐου 2022 και η πληρότητα αγγίζει, ήδη, το 100%.
      Όπως επισημάνθηκε, το ξενοδοχείο τους καλοκαιρινούς μήνες θα φιλοξενεί τουρίστες και ταξιδιώτες, ενώ όλη την υπόλοιπη χρονιά την προετοιμασία ομάδων και αθλητών ολυμπιακού επιπέδου.





      To αθλητικό ξενοδοχείο Porto Myrina στη Λήμνο – Πηγή: Υπουργείο Τουρισμού
    4. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Επιστροφή στο σύστημα μελέτη-κατασκευή για όλα τα δημόσια και ιδιωτικά έργα, το οποίο έχει χαρακτηριστεί από τους ίδιους τους εργολάβους πληγή κατευθυνόμενων και διαπλεκόμενων έργων, μαζί με τον πλήρη έλεγχο της κατασκευαστικής δραστηριότητας όλης της χώρας, είναι το πνεύμα που φέρνει στις συμβάσεις έργων η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ.
       
      Οι αρμοδιότητες που επιδιώκει το πρωθυπουργικό περιβάλλον να εκχωρήσει στο υπουργείο Υποδομών καθιστούν τον νέο υπουργό Χρήστο Σπίρτζη ρυθμιστή της αγοράς των κατασκευών αφού στο υπουργείο του θα συσταθεί η Γενική Διεύθυνση Στρατηγικού Σχεδιασμού Δημοσίων Υποδομών, η οποία θα εκπονήσει όλο το πρόγραμμα δημοσίων έργων της χώρας σε ορίζοντα 20ετίας.
       
      Η νέα Διεύθυνση θα προικιστεί με ένα πλήθος ηλεκτρονικών συστημάτων που προσδιορίζονται ως εργαλεία διαφάνειας και εξυγίανσης της αγοράς και τα οποία ξεκινούν από την ανάθεση έργων μέχρι τις αδειοδοτήσεις, το κόστος, τις προδιαγραφές αλλά και τη συντήρηση. Ο κυβερνητικός σχεδιασμός θα κουμπώσει με τη δημιουργία της ηλεκτρονικής ταυτότητας των έργων, ενός συστήματος παρακολούθησης δημόσιων και ιδιωτικών έργων, με έναν όμως δαιδαλώδη τρόπο του οποίου αμφισβητείται στην πράξη η εφαρμογή, αλλά και με την ανακατανομή της πίτας, με το όριο των αναθέσεων να τοποθετείται με βάση το ανεκτέλεστο υπόλοιπο συμβάσεων.
       
      Νέος νόμος, αλλά και νέες δουλειές στο ΤΕΕ
       
      Στο 45σέλιδο πόνημα της ομάδας συνεργατών του κ. Σπίρτζη ξεδιπλώνεται ο στόχος της κυβέρνησης για προγραμματισμό των έργων ανά υπουργείο, και μάλιστα σε ετήσια βάση, αλλά και η μεγάλη συμπόρευση με το ΤΕΕ, από το οποίο μεταπήδησε στην πολιτική αρένα ο νέος υπουργός.
       
      Αξιοσημείωτο είναι ότι στο Τεχνικό Επιμελητήριο ανατίθεται το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Αδειοδοτήσεων και το Μητρώο Φυσικών Προσώπων Παραγωγής Τεχνικών Εργων, στο οποίο εγγράφονται όλοι όσοι εμπλέκονται στην παραγωγή δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Στην προσπάθεια μάλιστα να διευρυνθούν τα έσοδα του κλάδου, ανοίγει η πόρτα για είσοδο των μηχανικών στο λόμπι των διεθνών διαιτησιών με τις παχυλές αμοιβές, που μονοπωλούν μέχρι σήμερα διακεκριμένοι δικαστές ανώτατων δικαστηρίων και επιφανείς νομικοί.
       
      Το παράδοξο είναι ότι το σχετικό σχέδιο νόμου που εξαγγέλθηκε παραμονές Δεκαπενταύγουστου από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ως χτύπημα κατά της διαπλοκής και της αδιαφάνειας των έργων, και το οποίο προβλέπεται να θεσμοθετηθεί από την παρούσα κυβέρνηση, στην πραγματικότητα αγνοεί και στην πράξη καταργεί το έργο αρμόδιων επιτροπών του υπουργείου που εργάζονται επί μήνες για την αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου στα δημόσια έργα, ενώ πλήρη άγνοια δηλώνει για τη συγγραφή του και η ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων που είναι αρμόδια για να γνωμοδοτεί για θέματα που συνδέονται με τις κρατικές προμήθειες και τους διαγωνισμούς του Δημοσίου.
       
      Πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν για επιδερμική και αποσπασματική διαχείριση των μεγάλων θεμάτων που απασχολούν την αλυσίδα των κατασκευών από τα μητρώα ως τον τρόπο ανάθεσης και συμβασιοποίησης των έργων, υποστηρίζοντας ότι το σχέδιο νόμου που η προηγούμενη κυβέρνηση δεν πρόλαβε να βγάλει καν σε δημόσια διαβούλευση, δείχνοντας τη βιασύνη της να το παρουσιάσει, αντί να επιλύει μπερδεύει ακόμη περισσότερο την αγορά των κατασκευών. «Ο νέος νόμος ενισχύει το μπάχαλο που επικρατεί στον κωδικοποιημένο νόμο για τα δημόσια έργα (3669/2008). Οι εταιρείες πλέον δεν γνωρίζουν πού να βρουν τις νέες διατάξεις οι οποίες έχουν θεσπιστεί σκόρπια σε διάφορα νομοσχέδια τα τελευταία χρόνια, ενώ δεν είναι λίγες αυτές που αναγκάζονται να λειτουργούν με τον ενιαίο νόμο», σχολιάζει θεσμικός παράγοντας του κλάδου.
       
      Τι λένε οι εργολάβοι για τη μελέτη-κατασκευή
       
      Σε ό,τι αφορά τις αλλαγές στο σύστημα μελέτη-κατασκευή, η εκτίμηση είναι ότι δεν επιλύει τις στρεβλώσεις ο προτεινόμενος τρόπος, που δίνει βάρος στη βαθμολογία της οικονομικής προσφοράς κατά 90%, με την τεχνική να περιορίζεται στο 10%. Όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, ακόμη και ο πρωθυπουργός εσφαλμένα έχει δηλώσει ότι με τους συντελεστές βαθμολόγησης θα θεραπευτεί το διεφθαρμένο και σάπιο σύστημα της μελέτης κατασκευής. Και εξηγούν: «Λόγω ανυπαρξίας προγραμματισμού μελετών στους διαγωνισμούς με μελέτη-κατασκευή, εμφανίζονται οι καλοθελητές εργολάβοι με έτοιμες προμελέτες και εξασφαλισμένα κονδύλια από το υπουργείο Οικονομικών για να απορροφηθεί το εκάστοτε ΕΣΠΑ. Το μόνο που έπρεπε να κάνει διαχρονικά ο εκάστοτε δήμαρχος, περιφερειάρχης ή προϊστάμενος ήταν να προκηρύξει το έργο με τήρηση ελάχιστης προθεσμίας 40 ημερών ώστε να μην προλάβουν οι ανταγωνιστές να κάνουν επαρκή μελέτη. Κατόπιν συνερχόταν η επιτροπή διαγωνισμού με βολικά άτομα που θα έδιναν την καλύτερη βαθμολογία στον εκλεκτό και θα απέρριπταν τους άλλους», αναφέρει εργολάβος που γνωρίζει από πρώτο χέρι τα τερτίπια του εν λόγω συστήματος.
       
      Όπως επισημαίνει ο ίδιος, η διάταξη για το ποσοστό συμμετοχής της οικονομικής προσφοράς δεν επιλύει τις στρεβλώσεις καθώς το στήσιμο των έργων γίνεται στη βαθμολόγηση, όπου οι ανυποψίαστοι κόβονται και περνούν στο επόμενο στάδιο οι αρεστοί. Σε ό,τι αφορά την πρόβλεψη για ηλεκτρονική κλήρωση των μελών κάθε επιτροπής, η καχυποψία είναι διάχυτη. «Το έχουμε ακούσει τόσες φορές που έχει καταντήσει αστείο», λένε.
       
      Το υπουργείο πάντως υπερασπίζεται το σύστημα αυτό θεωρώντας ότι «αν λειτουργήσει με διαφάνεια, θα πετύχει υψηλές απορροφήσεις»! Έκπληξη αποτελεί αναμφισβήτητα η πρόβλεψη στον νόμο Εθνικών Προτύπων Εκτίμησης Αξίας Ακινήτων και προσδιορισμού αντικειμενικής αξίας που φωτογραφίζει περιπτώσεις όπως το Ελληνικό, όπου η τιμή με την οποία παραχωρήθηκε η έκταση στο σχήμα της Lamda Development έχει επικριθεί σφόδρα από τον κ. Σπίρτζη, ο οποίος έχει δηλώσει ότι το τίμημα για το Ελληνικό (915 εκατ. ευρώ) ήταν αντίστοιχο οικοπέδου στο Βραχάτι!
       
      Τα Εθνικά Πρότυπα Εκτίμησης προβλέπεται ότι θα αφορούν όλες τις εκτιμήσεις ακινήτων του Δημοσίου.
       
      Πηγή: http://www.newmoney.gr/palmos-oikonomias/epixeiriseis/item/252899-me-to-sistima-meleti-kataskeii-ola-ta-dimosia-erga
    5. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Σε τροχιά υλοποίησης βρίσκονται δύο υποθαλάσσια τούνελ τα οποία θα προσφέρουν «ανάσα» στη Λευκάδα και θα αναβαθμίσουν τη Σαλαμίνα, εξυπηρετώντας απρόσκοπτα μεγάλο όγκο οχημάτων.
      Τον δικό τους ξεχωριστό ρόλο στον τομέα των μεταφορών διαδραματίζουν οι υποθαλάσσιες σήραγγες, οι οποίες από την πρώτη στιγμή της «εμφάνισής» τους (μέσα του 19ου αιώνα) πάντα σαγήνευαν τους ταξιδιώτες, διευκολύνοντας τις μετακινήσεις τους.
      Πρόκειται για τούνελ που διέρχονται και κατασκευάζονται ολόκληρα -ή κατά ένα μέρος τους- κάτω από έναν όγκο θαλάσσιου νερού, σε μέρη όπου η σύνδεση με γέφυρα ή με οχηματαγωγά πλοία (φέρρυ) είναι αδύνατη για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση μεγάλου συγκοινωνιακού φορτίου.
      Σε όλο τον κόσμο εκτιμάται ότι υπάρχουν περί τις 200 υποθαλάσσιες σήραγγες, μία εκ των οποίων βρίσκεται στην Ελλάδα. Πρόκειται για την υποθαλάσσια σήραγγα Πρέβεζας-Ακτίου που ολοκλήρώθηκε το 2002 και συνδέει το θαλάσσιο στενό που χωρίζει τη Στερεά Ελλάδα από την Ήπειρο, στο άνοιγμα του Αμβρακικού Κόλπου.
       
      Τα υποθαλάσσια τούνελ στην Ελλάδα, ωστόσο, θα… τριπλασιαστούν εφόσον πάρουν σάρκα και οστά τα δύο εμβληματικά κατασκευαστικά πρότζεκτ που βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης. Πρόκειται για τις υποθαλάσσιες ζεύξεις Λευκάδας-Αιτωλοακαρνανίας και Σαλαμίνας-Περάματος.
      Υποθαλάσσια Ζεύξη Λευκάδας-Αιτωλοακαρνανίας
      Το έργο ΣΔΙΤ το οποίο φέρει τον χαρακτηρισμό «Εθνικού Επιπέδου» (σ.σ. αυτό σημαίνει ότι εντάσσεται στον κυβερνητικό προγραμματισμό και σχεδιασμό) αποτελεί μια φυσική συνέχεια της Αμβρακίας Οδού (Άκτιο-Αμβρακία).
      Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η ωρίμανση του έργου προχωρά με ικανοποιητικούς ρυθμούς, για να πάρουν σειρά τα τεύχη δημοπράτησης που αποτελούν το αποφασιστικό στάδιο για την εκκίνηση της διαγωνιστικής διαδικασίας.
      Για τη σύνδεση της Λευκάδας με το εθνικό δίκτυο της Αιτωλοακαρνανίας θα εκτελεστούν έργα συνολικού μήκους 3,11 χλμ., εκ των οποίων το 1,24 χλμ. θα γίνει σε επίχωμα με χαλικοπασσάλους, ενώ για τη διέλευση κάτω από το δίαυλο Λευκάδας προβλέπεται υποθαλάσσια σήραγγα συνολικού μήκους 1,2 χλμ.
      H προτεινόμενη μέθοδος κατασκευής Διανομή μέσω της υποθαλάσσιας σήραγγας βασίζεται στην κατασκευή της σήραγγας εν ξηρώ, με εκσκαφή και επανεπίχωση.
      Η υλοποίηση της υποθαλάσσιας Σήραγγας θα συμβάλλει καθοριστικά στην αποσυμφόρηση της εισόδου του νησιού της Λευκάδας, το οποίο ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μαστίζεται από κυκλοφοριακή ασφυξία.

      Υποθαλάσσια Ζεύξη Σαλαμίνας-Περάματος
      Το έτερο μεγάλο υποθαλάσσιο οδικό έργο αφορά τη ζεύξη Σαλαμίνας-Περάματος το οποίο ουσιαστικά θα σηματοδοτήσει τη μείωση του χρόνου ταξιδιού στα 5 λεπτά, από τη μισή ώρα που απαιτείται σήμερα μέσω των φέρυ μποτ που κάνουν την εν λόγω διαδρομή.
      Παράλληλα, θα αποσυμφορήσει το Πέραμα και την ευρύτερη περιοχή, ενώ την ίδια ώρα θα αναβαθμίσει το ίδιο το νησί της Σαλαμίνας, αφού καθημερινά θα προσφέρεται απρόσκοπτη πρόσβαση σε αυτό.
      Η σύμβαση παραχώρησης αναμένεται να υπογραφεί μέχρι το τέλος του 2023, με τον προϋπολογισμό να ανέρχεται στα 500 εκατ. ευρώ. Η παράδοση του έργου θα γίνει μέσα στην επόμενη 4ετία από την υπογραφή της σύμβασης.
      Το βασικό έργο αφορά στην κατασκευή υποθαλάσσιας σήραγγας που θα βρίσκεται στο βυθό, με 2 λωρίδες κυκλοφορίας σε κάθε κατεύθυνση και με μήκος περίπου 400 μέτρα (συνολικό μήκος περίπου 1,1 χιλιομέτρων μαζί με τις εκατέρωθεν προσβάσεις) από ανισόπεδο κόμβο στο Πέραμα μέχρι ανισόπεδο κόμβο στα Παλούκια της Σαλαμίνας. Ακόμα, προβλέπεται και κατασκευή οδικών τμημάτων παράκαμψης των πόλεων Περάματος και Σαλαμίνας.
      Ειδικότερα, ένας νέος οδικός άξονας θα ξεκινά πλησίον της υπάρχουσας λεωφόρου Σχιστού-Σκαραμαγκά στην περιοχή του ναυτικού οχυρού Σκαραμαγκά και θα εκτείνεται μέχρι την περιοχή του κολυμβητηρίου Περάματος, έναντι του Πορθμείου, όπου θα δημιουργηθεί και κόμβος για τη σύνδεσή του με το παρακείμενο οδικό δίκτυο.
      Από εκείνο το σημείο, ο οδικός άξονας θα βυθίζεται προοδευτικά ενός θάλασσας με την κατασκευή υποθαλάσσιας σήραγγας, η οποία θα βρίσκεται στον βυθό. Ακολουθεί ανάδυση και όδευση επί της νήσου του Αγίου Γεωργίου μέχρι την είσοδο του Ναύσταθμου Σαλαμίνας. Στην περιοχή των Παλουκίων προβλέπεται η δημιουργία κόμβου για τη σύνδεση με την υπάρχουσα οδό Παλουκίων - Αμπελακίων καθώς και με το Ναύσταθμο.
      Εν συνεχεία, θα ακολουθεί όδευση βόρεια του οικισμού των Παλουκίων μέσω μιας ακόμα νέας σήραγγας μήκους περίπου 700 μέτρων, έως έναν ανισόπεδο κόμβο που θα κατασκευαστεί βόρεια της Σαλαμίνας (Α/Κ Σαλαμίνας) επιτυγχάνοντας σύνδεση τόσο με την πόλη όσο και με το υφιστάμενο οδικό δίκτυο προς Αιάντειο και προς Φανερωμένη.
       
    6. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Το όνειρο υπήρχε από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας, όμως αρχισε να γίνεται πραγματικότητα το 1882. Η διάνοιξης της διώρυγας της Κορίνθου είναι σημείο σταθμός στην ιστορία της απελευθερωμένης Ελλάδας.
       
      Μετά την απελευθέρωση της Ελλαδας, ο κυβερνήτης Καποδίστριας επιθυμόντας την ανάπτυξη της χώρας, ανέθεσε τη μελέτη της διάνοιξης της Διώρυγας της Κορίνθου σε ειδικό μηχανικό. Ομως, τo κονδύλι των 40 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων που απαιτούταν, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό δαπάνης, για την εκτέλεση του έργου, δεν μπορούσε να εξευρεθεί από τη διεθνή χρηματαγορά και πόσο μάλλον να διατεθεί από τον ελληνικό προϋπολογισμό.
       
      Έπειτα από πολλές προσπάθειες έναρξης της διάνοιξης της Διώρυγας, το έργο πνοής ξεκινησε και ολοκληρώθηκε εν τέλει (1880-1893), επί πρωθυπουργίας του Χαρίλαου Τρικούπη, ο οποίος στόχευε μέσω της κατασκευής μεγάλων έργων υποδομής στη δημιουργία ενός σύγχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου κράτους.Μια φωτογραφική αναδρομή σε ένα από τα μεγαλύτερα έργα της Ελλάδας,που σήμερα αποτελεί διεθνή κόμβο θαλάσσιων συγκοινωνιών.
       

       

       

       

       

       

       

       

       

       

       

       

       
      Πηγή: http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2016/01/blog-post_44.html
    7. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Η αινιγματική «καμπούρα» στο υψηλότερο σημείο του τόξου της γέφυρας, οι χαλύβδινες ενισχύσεις και ξυλοδεσιές στη δόμηση των βάθρων, το θαυματουργό κονίαμα με τη μυστηριώδη σύνθεση και ο θρύλος για τα 10.000 ...αβγά που χρησιμοποιήθηκαν στο μίγμα.
      Ο πρωτομάστορας του Γεφυριού της Πλάκας στον Άραχθο, Κώστας Μπέκας, πήρε μαζί του τα μυστικά μιας άρτιας τεχνικά κατασκευής του 1866, που άντεξε για 149 χρόνια, μέχρι το 2015, όταν κατέρρευσε στη διάρκεια θεομηνίας, λόγω υποσκαφής των θεμελίων ενός από τα δύο βάθρα του. Εξειδικευμένοι επιστήμονες του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου «διάβασαν» τα συντρίμμια στην κοίτη του ποταμού και αποκρυπτογράφησαν κάποια από τα ιδιαίτερα στοιχεία της μαστοριάς του Μπέκα και των άλλων «κιοπρουλήδων» (λαϊκών μαστόρων της γεφυροποιίας) του 19ου αιώνα.
      Οι σύγχρονοι Ηπειρώτες μάστορες της πέτρας, που ολοκληρώνουν σε μερικές εβδομάδες το έργο της αναστήλωσης, ακολούθησαν κατά γράμμα τις ίδιες τεχνικές, με στόχο το νέο γεφύρι να είναι στον υψηλότερο δυνατό βαθμό ακριβές αντίγραφο του αυθεντικού. Ακόμη και κάποια χαρακτηριστικά που κρίθηκε πως δεν βοηθούν την στατικότητα του γεφυριού αντιγράφηκαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
       
      Αν εξαιρέσει κανείς τα σύγχρονα μέσα μεταφοράς των υλικών, που αντικατέστησαν τα μουλάρια, και το μεταλλικό καλούπι πάνω στο οποίο χτίζεται η κατασκευή, αντί του ξύλινου του 19ου αιώνα, οι υπόλοιποι νεωτερισμοί είναι ελάχιστοι.
      «Η επεξεργασία της πέτρας γίνεται με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο των πελεκητών μαστόρων, ενώ και τα εργαλεία είναι κατά βάση όμοια με αυτά που χρησιμοποίησε το «μπουλούκι» του Μπέκα: ματρακάδες, καλέμια, τσόκια κ.ά.», λέει στο «Έθνος της Κυριακής» ο Παναγιώτης Κωστούλας, επιβλέπων μηχανικός του έργου και μέλος της διεπιστημονικής ομάδας «Μπουλούκι», που στοχεύει στη μελέτη και διάσωση των παραδοσιακών τεχνικών δόμησης.
      Οι ξυλοδεσιές, η «καμπούρα» και τα 10.000 αβγά
      Για την κατασκευή του γεφυριού εφαρμόστηκαν περίπου 12 διαφορετικά είδη λιθοπλοκής (τρόποι χτισίματος της πέτρας), όπως αυτά αποτυπώθηκαν στα τμήματα που κατέρρευσαν, συμπεριλαμβάνοντας και την εσωτερική δόμηση με πωρόλιθο πάνω από τα τόξα.
      «Η εργαστηριακή ανάλυση δεν κατάφερε ως τώρα να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει την παρουσία 10.000 αυγών στο μίγμα του κονιάματος»
      Η πέτρα που χρησιμοποιήθηκε, παρόλο που ορυκτολογικά είναι σχεδόν κατά 95% ίδια με αυτή της αυθεντικής κατασκευής, προέρχεται από άλλο, γειτονικό νταμάρι, αυτό της Δαφνούλας και όχι αυτό του Ραφτανίτικου Ποταμού, από όπου πιθανολογείται ότι εξορρύχθηκε η πέτρα τον 19ο αιώνα.
      Το κονίαμα που χρησιμοποιήθηκε ως συγκολλητικό υλικό ανάμεσα στις πέτρες είναι ένα ασβεστοκονίαμα υδραυλικής φύσεως, που προσομοιάζει σε αυτό της αρχικής κατασκευής. Για την ακριβή της σύνθεση έγινε πολύμηνη έρευνα από εξειδικευμένους χημικούς μηχανικούς. Η εργαστηριακή ανάλυση δεν κατάφερε ως τώρα να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει την παρουσία 10.000 αυγών στο μίγμα του κονιάματος (μετά από 150 χρόνια είναι δύσκολο να βρεθούν ίχνη οργανικού υλικού). Η συγκεκριμένη πληροφορία, που διαδόθηκε από γενιά σε γενιά ως το μυστικό για την ανθεκτικότητα της κατασκευής, θα μπορούσε να ανάγεται στη σφαίρα του μύθου.
      Ο Παναγιώτης Κωστούλας, επιβλέπων μηχανικός και μέλος της ομάδας "Μπουλούκι" Οι χαλύβδινες ενισχύσεις στην δόμηση των βάθρων, που λειτουργούν ως σύνδεσμοι για την συγκράτηση των πετρών στις διαφορετικές παρειές τους, αντιγράφηκαν επίσης, με τη διαφορά ότι τώρα είναι ανοξείδωτες, με στόχο τη μεγαλύτερη διάρκειά τους.
      Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν «ξυλοδεσιές» (ξύλινες συνδέσεις των τοίχων μεταξύ τους), παρόλο που είναι δεδομένο πως θα διαβρωθούν από τον χρόνο, όπως συνέβη με αυτές του αρχικού γεφυριού. Οι απόψεις των τεχνικών αναφορικά με την χρησιμότητα των συνδέσεων αυτών διίστανται, με άλλους να υποστηρίζουν πως χρησιμοποιήθηκαν για την ενίσχυση των βάθρων και άλλες απλά για τη συνοχή και συγκράτηση του συνόλου της κατασκευής έως την ολοκλήρωσή  του. Είναι χαρακτηριστικό πως μόνο τρύπες και κάποια υπολείμματα ξύλου είχαν απομείνει στις δύο από τις συνολικά τέσσερις σχάρες του ανατολικού βάθρου του γεφυριού, ενώ ισάριθμες πιθανολογείται πως υπάρχουν και στο δυτικό.
      Το κυριότερο χαρακτηριστικό της αυθεντικής κατασκευής που προβλημάτισε τους επιστήμονες ήταν η διπλή καμπυλότητα στην κορυφή του κεντρικού τόξου της γέφυρας. Ένας δεύτερος νοητός μικρότερος κύκλος δημιουργούσε μια ασυνέχεια. Σχημάτιζε μια «καμπούρα» που ανέβαζε το ύψος του «κλειδιού» κατά περίπου μισό μέτρο ψηλότερα από εκεί που θα έφτανε αν ακολουθούνταν το ημικύκλιο του κεντρικού τόξου. Το «κλειδί» είναι η τελευταία πέτρα που τοποθετείται στην κορυφή του τόξου και «δένει» το σύνολο της κατασκευής που «κάθεται» στο βάρος της.
      «Είναι σίγουρο πως ήταν επιλογή του κατασκευαστή και όχι κακοτεχνία. Παρόλο που κρίθηκε στην στατική μελέτη ως κάτι αρνητικό, αποφασίστηκε να επαναληφθεί και στην καινούργια γέφυρα, προκειμένου να γίνει πιστή αντιγραφή της αυθεντικής κατασκευής», εξήγησε ο κ.Κωστούλας και πρόσθεσε: «Αυτό έγινε, φυσικά, αφού πρώτα επιβεβαιώθηκε πως κάτι τέτοιο δεν θα ήταν επικίνδυνο για την στατικότητα της γέφυρας. Άλλωστε, το γεφύρι της Πλάκας άντεξε 150 χρόνια και κατέρρευσε για λόγους που σχετίζονται με την υποσκαφή του βράχου, όπου εδραζόταν το ανατολικό βάθρο του».
      Η Ήπειρος παίρνει πίσω μέρος της ιστορίας της
      Σήμερα το έργο της ανακατασκευής του ιστορικού γεφυριού βρίσκεται πολύ κοντά στην ολοκλήρωση. Απομένουν μόλις 6 μέτρα -από ένα σύνολο μήκους 61 μέτρων- για το κλείσιμο του κεντρικού τόξου και την τοποθέτηση του «κλειδιού», κάτι που αναμένεται να ολοκληρωθεί ως το τέλος Νοεμβρίου.
      Θα ακολουθήσουν κάποιες δευτερεύουσες εργασίες, όπως το στρώσιμο στα στηθαία και στο κατάστρωμα (το καλντερίμι πάνω στο τόξο). Αν το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες, αυτές οι εργασίες θα ολοκληρωθούν πριν από τα Χριστούγεννα.
      Στη συνέχεια θα γίνει βαθμιαία το ξεκαλούπωμα της κατασκευής και ο ταυτόχρονος έλεγχος, που αναμένεται να συνεχιστεί και το νέο έτος.
      Μαζί με το μνημείο αναμένεται να παραδοθεί και ένα λιθόστρωτο καλντερίμι, μήκους 400 μέτρων, που οδηγεί στο γεφύρι και στο ομώνυμο χωριό, το οποίο είχε εγκαταλειφθεί τα τελευταία χρόνια, μετά την κατασκευή άλλου σύγχρονου μονοπατιού που ακολουθεί την κοίτη του Αράχθου.
      Εκεί στήθηκε τους δύο περασμένους μήνες ένα πρότυπο «σχολείο» για την τέχνη της πέτρας, που συνδύασε την ανακατασκευή του καλντεριμιού με την εκπαίδευση νέων μαστόρων στα μυστικά της, με ευθύνη της διεπιστημονικής ομάδας «Μπουλούκι».
      Στο πρώτο εργαστήριο δούλεψαν με καθεστώς μαθητείας 9 επαγγελματίες τεχνίτες του κλάδου της οικοδομής (6 Έλληνες και 3 από χώρες των Βαλκανίων), υπό την καθοδήγηση των έμπειρων πετράδων Δημήτρη Φώτη, Κώστα Ταρνανά και Γιώργου Αναστασιάδη. Στο τέλος της δίμηνης μαθητείας έγινε το δεύτερο, παράλληλο εντατικό εργαστήριο, για 27 άτομα διάφορων ειδικοτήτων.
      «Το project ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία, κάνουμε τώρα τα τελευταία μερεμέτια, όπως η αρμολόγηση της ξερολιθιάς με άμμο και χώμα», είπε ο κ.Κωστούλας και πρόσθεσε: «Ορισμένοι από τους μαθητευόμενους ανταποκρίθηκαν καλά και έδειξαν σημαντικές δεξιότητες. Ο αρχικός στόχος, που ήταν να προκύψει νέο δυναμικό από μάστορες της πέτρας, φαίνεται να επιτυγχάνεται, καθώς οι μάστορες – εκπαιδευτές εξέφρασαν την πρόθεση να προσλάβουν ως βοηθούς κάποιους εξ αυτών σε επόμενα έργα».
      Μια τέχνη που χάνεται
      Ο Δημήτρης Φώτης, ένας από τους δασκάλους – πετράδες του project στην Πλάκα έμαθε την τέχνη της πέτρινης δόμησης από τον πατέρα του, ο οποίος την είχε διδαχτεί από τον δικό του πατέρα, σε μια αλυσίδα που πηγαίνει πολλές γενιές πίσω στο χρόνο.
      Μύηση στα μυστικά της πέτρας από τον έμπειρο τεχνίτη Δημήτρη Φώτη Όπως λέει, η τεχνική της ξερολιθιάς παραμένει ίδια και απαράλλαχτη εδώ και αιώνες. «Δουλεύουμε με τα ίδια εργαλεία -βαριά, καλέμι ματρακάς, τσόκια, χτένια, κόφτες κλπ. Εγώ έχω εργαλεία των παππούδων μου. Δεν υπάρχει καμία μηχανική υποστήριξη. Ακολουθούμε αρχέγονες τεχνικές, όλες με χειρονακτική εργασία. Ακόμα και η μεταφορά των υλικών γίνεται με τα χέρια, από τον έναν στον άλλο, σε σχηματισμό αλυσίδας», επισημαίνει στο «ΕτΚ». Ο κ.Φώτης παρατηρεί με λύπη του σήμερα πως οι συνεχιστές είναι λίγοι και ανησυχεί. «Δουλειά υπάρχει, αλλά οι νέοι δεν θέλουν να την ακολουθήσουν. Είναι απαιτητική και δύσκολη», σημειώνει.







    8. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Με σταθερό βηματισμό μετά από πολλά χρόνια "μακέτας" φαίνεται να προχωρά η υπόθεση κατασκευής νέου Τερματικού ΚΤΕΛ στον Ελαιώνα. Σύμφωνα με το Υπουργείο Υποδομών, το όλο σχέδιο έχει αναλάβει η Γενική Γραμματεία Μεταφορών και το όλο πλάνο πάει βήμα-βήμα.
       
      Από την πλευρά της χρηματοδότησης έχουν γίνει συναντήσεις με την ΕΤΕπ η οποία σύμφωνα με έγκυρες πηγέ έχει εκφράσεις το ενδιαφερον της για την χρηματοδότηση του έργου.
       
      Το κόστος κατασκευής του Νέου Τερματικού έχει εκτιμηθεί από 90-120εκ.ευρώ, όμως ακόμα εξετάζεται αν μπορούν να μπουν στο project και συνοδά έργα για την γενικότερη ανάπλαση της περιοχής, κυρίως των οδών Αγίας Άννης, Μαρκόνι και την γύρω περιοχή από το μελλοντικό σταθμό που σήμερα παρουσιάζει εικόνα χάους. Οι εκτιμήσεις του Υπουργείου είναι πως "πακέτο" όλα τα έργα μπορεί να φτάσουν μέχρι και 300εκ.ευρώ κάνοντας το συγκεκριμένο έργο ένα από τα πλέον αναμενόμενα.
       
      Όπως ανέφερε στο ypodomes.com o Πρόεδρος των ΚΤΕΛ Αττικής, Σοφοκλής Φάτσιος, από την πλευρά τους επιθυμούν να είναι ο Φορέας Υλοποίησης του έργου, μέσα από μόα περίοδο παραχώρησης 40 ετών. Αυτό συνεπάγεται βέβαια να παραχωρηθεί το ακίνητο στα ΚΤΕΛ από την Αττικό Μετρό, στην οποία ανήκει το ακίνητο. Εδώ είναι όπως φαίνεται και ένα αγκάθι, καθώς το ποιος θα είναι ο Φορέας Υλοποίησης θα κρίνει και το μέγεθος και το είδος του έργου (ΣΔΙΤ-Παραχώρηση ή άλλη μορφή). Να σημειωθεί πως το ΥΠΟΜΕ έχει ήδη ως προτεινόμενο το συνολικό έργο στο Πακέτο Γιουνκέρ.
       
      Σε επίπεδο ωριμότητας το σπουδαίο νέο είναι πως την χρηματοοικονομική μελέτη έχει αναλάβει το ΕΜΠ και μάλιστα είναι σε προχωρημένο στάδιο και αναμένεται να παραδοθεί σύντομα. Η μελέτη εξετάζει όλα τα στοιχεία, αρχιτεκτονικά, περιβαλλοντικά, συγκοινωνιακά, κ.α. Από την μελέτη θα προκύψουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να γίνουν οι τελικές συναντήσεις με την ΕΤΕπ και να δοθεί το πράσινο φως για την επένδυση του πλάνου.
       
      Σε κάθε περίπτωση, παράγοντες της αγοράς θεωρούν ότι είναι σχεδόν βέβαιο πως μία ελκυστική μελέτη θα χρηματοδοτηθεί εύκολα από την ΕΤΕπ καθώς στην ουσία ο Νέος Τερματικός των Υπεραστικών στον Ελαιώνα θα συγκεντρώνει δεκάδες χιλιάδες άτομα καθημερινά, ανοίγοντας την πόρτα σε ένα κτίριο παρόμοια με ένα μεγάλο Αεροδρόμιο, με πολλές εμπορικές χρήσεις άρα και ανταποδοτικά, στοιχείο κρίσιμο για την έγκριση του σχετικού δανείου. Ο χώρος θα είναι 19 στρέμματα.
       
      Ο χρόνος κατασκευής του Νέου Τερματικού έχει εκτιμηθεί στους 18 μήνες. Εφόσον όλα πάνε καλά, η σχετική δημοπράτηση θα μπορούσε να βγει στον αέρα ακόμα και φέτος και αν τα έργα ξεκινήσουν το 2018 να ολοκληρωθούν το 2020.
       
      Όπως σημείωσε ο κος Φάτσιος στο ypodomes θα γίνει ένας μεγάλος Συγκοινωνιακός Κόμβος, καθώς κάτω από το σταθμό βρίσκεται ο Σταθμός Μετρό ΕΛΑΙΩΝΑΣ της γραμμής 3, και ο επιβάτης θα μπορεί με το που θα φτάνει να πηγαίνει με μία γραμμή είτε στο κέντρο της Αθήνας, είτε στο Αεροδρόμιο, είτε στο λιμάνι και το κέντρο του Πειραιά.
       
      Εξίσου σπουδαίο είναι και το γεγονός πως στην περιοχή του Ελαιώνα θα μεταφερθούν οι 2 βασικοί σημερινοί τερματικοί σε Λιοσίων και Κηφισό, οι διασκορπισμένες γραμμές από Θησείο, Πεδίον του Άρεως κλπ αλλά και οι Διεθνείς γραμμές που λόγω έλλειψης χώρου έχουν προσωρινές άδειες τερματισμού με αποτέλεσμα να υπάρχει μία πολύ θολή εικόνα στο συνολικό μεταφορικό δυναμικό.
       
      Αυτό που έχει αξία αυτή την εποχή είναι ότι ένα "Ολυμπιακό Έργο" δείχνει να ανασταίνεται και να γίνονται σοβαρές προσπάθειες για να πάρει το δρόμο της υλοποίησης. Αυτό που παραμένει άγνωστο είναι αν βρεθεί η χρυσή τομή που θα ικανοποιεί τους εμπλεκόμενους και τελικά βρεθούμε σύντομα να μιλάμε για την κατασκευή του που θα αλλάξει και τις υπεραστικές οδικές μεταφορές από/προς την Αθήνα.
       
      Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/metafores/odikes-logistics/item/38474-anastainetai-to-ergo-tou-neou-termatikoy-ktel-ston-elaiona
    9. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Δωρεάν θα είναι οι αστικές συγκοινωνίες στην Αθήνα, από σήμερα έως και τη Δευτέρα 6 Ιουλίου, όπως ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χρήστος Σπίρτζης.
       
      Η σχετικά απόφαση θα εκδοθεί εντός της ημέρας προκειμένου να διευκολυνθούν οι πολίτες, λόγω των μέτρων περιορισμού, και θα αφορά το ΜΕΤΡΟ, τα αστικά λεωφορεία, τον ΗΣΑΠ και τα τρόλεϊ, αλλά όχι τον προαστιακό.
       
      Η απόφαση δεν θα αφορά τη Θεσσαλονίκη και τις άλλες επαρχιακές πόλεις, όπου οι συγκοινωνίες εκτελούνται από ιδιωτικούς φορείς.
       
      Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/134679/dorean-oi-sygkoinonies-stin-athina-eos-dimopsifisma#.VZDXBRRbf98.facebook
    10. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Προσωρινός μειοδότης για την υλοποίηση 6 πεζογέφυρων στην Αττική, έναντι συνολικού προϋπολογισμού €4,1 εκατ. αναδείχθηκε η εταιρεία "Στάθης Κοκκίνης Τεχνολογία 2020”.
       
      Σύμφωνα με απόφαση του υπ. Υποδομών, στο διαγωνισμό για το έργο αρχικού προϋπολογισμού €13 εκατ. η εταιρεία προσέφερε μέση έκπτωση 52,5%. Οι εργασίες συνοδεύονται με την υλοποίηση των εργασιών μετατόπισης δικτύων οργανισμών κοινής ωφέλειας (€550.000 ).
       
      Οι έξι πεζογέφυρες:
       
      -Λεωφόρος Ποσειδώνος και Λεωφόρος Καλαμακίου, Άλιμος
      -Λεωφόρος Κηφισίας και Πανόρμου, Αθήνα
      -Λεωφόρος Μεσογείων και ΙΚΑ Αγίας Παρασκευής, Αγία Παρασκευή
      - Λεωφόρος Αθηνών -Σχολές Προβατά, Χαϊδάρι
      -Λεωφόρος Ποσειδώνος και Αφροδίτης, Παλαιό Φάληρο
      -Λεωφόρος Αθηνών-Παλατάκι, Χαϊδάρι
       
      Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Kataskeuazontai_6_pezogefures_/#.WRFUNfmLS70
    11. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Κάθε χρόνο για ένα διήμερο, δημόσια και ιδιωτικά κτίρια ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό δωρεάν και η πόλη μετατρέπεται σε ένα μεγάλο μουσείο! Στην Αθήνα πραγματοποιείται κάθε άνοιξη και φέτος, τρίτη χρονιά, στις 16-17 Απριλίου.
       
      Το Open House είναι ένας από τους σημαντικότερους διεθνείς θεσμούς για την ανάδειξη και προώθηση της αρχιτεκτονικής. Η ιδέα ξεκίνησε από το Λονδίνο το 1992 και μέχρι σήμερα διαδόθηκε σε πολλές πόλεις ανά την υφήλιο. Η δράση Open House προσκαλεί το ευρύ κοινό να εξερευνήσει και να κατανοήσει την αξία της αρχιτεκτονικής.
       
       
      Κάθε χρόνο για ένα διήμερο, δημόσια και ιδιωτικά κτίρια ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό δωρεάν και η πόλη μετατρέπεται σε ένα μεγάλο μουσείο, με εκθέματα τα ίδια της τα κτίρια και την αρχιτεκτονική της. Στην Αθήνα πραγματοποιείται κάθε άνοιξη και φέτος, τρίτη χρονιά, στις 15-17 Απριλίου.
       
      Συνολικά, 91 κτίρια και χώροι στην Αθήνα ανοίγουν τις πόρτες τους το Σαββατοκύριακο 16 & 17 Απριλίου και 450 εθελοντές είναι έτοιμοι να σας ξεναγήσουν!
       

       
       
      Η συμμετοχή του κοινού στις ξεναγήσεις γίνεται με την εξής διαδικασία:
       
       
      Μελετάτε το πρόγραμμα
      Επισκέπτεστε τους χώρους που σας ενδιαφέρουν κατά τις επισκέψιμες ώρες του καθενός.
      Περιμένετε τη σειρά σας για να παρακολουθήσετε την ξενάγηση. Η είσοδος γίνεται με σειρά προτεραιότητας (με βάση τον χρόνο άφιξης σε κάθε χώρο, εντός του ωραρίου επίσκεψης) και ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
      Δεν απαιτείται κράτηση για την επίσκεψη.
       
      Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.
       
      Οι διοργανωτές συνιστούν στους επισκέπτες να προσέλθουν εγκαίρως στα κτίρια που θέλουν να επισκεφθούν, καθώς δεν πραγματοποιούνται ξεναγήσεις μετά τη λήξη του ωραρίου, οπότε αν υπάρχει αναμονή ενδέχεται να μην καταφέρουν να παρακολουθήσουν την ξενάγηση.
       

       

       
      Οι επισκέπτες είναι υποχρεωμένοι να τηρούν και να σέβονται τις ειδικές απαιτήσεις που μπορεί να έχει κάθε χώρος προκειμένου να εισέλθουν σε αυτόν (πχ. απαγόρευση λήψης φωτογραφιών, είσοδος χωρίς παπούτσια ή με πλαστικά σακουλάκια, επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας).
       
      Οι συντελεστές της διοργάνωσης έχουν τη δυνατότητα προτεραιότητας στην παρακολούθηση των ξεναγήσεων.
       
      Δείτε τα 91 κτίρια ΕΔΩ
       
      Πηγή: http://www.enallaktikos.gr/ar24812el-open-house-diimero-dwrean-ksenagisewn-se-91-arxitektonika-aristoyrgimata-tis-athinas.html
    12. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Προς τα τέλη του τρέχοντος έτους αναμένεται να ξεκινήσουν οι εργασίες στο κτίριο της πρώην Ραλλείου Σχολής που βρίσκεται δίπλα στο θέατρο Πειραιά μετά την ολοκλήρωση της μελέτης στατικότητας και εφόσον προσδιοριστεί το κόστος ανακατασκευής.
       
      Σύμφωνα με πηγές από τον δικηγορικό σύλλογο Πειραιά, οι εργασίες στο κτίριο της πρώην Ραλλείου με το πιο αισιόδοξο σενάριο, αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί έως το 2021, ταυτόχρονα με την παράδοση των σταθμών του μετρό.
       
      Τη μελέτη στατικής επάρκειας του κτιρίου έχει αναλάβει το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά, και αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέσα σε χρονικό διάστημα 4 - 5 μηνών.
       
      Στόχος είναι, στα τέλη του 2017, να αρχίσουν οι πρώτες εργασίες ανακατασκευής, με τα κονδύλια για τον σκοπό αυτόν να προέρχονται από το Ταμείο Χρηματοδοτήσεως Δικαστικών Κτιρίων (ΤΑΧΔΙΚ) του υπουργείου Δικαιοσύνης και θα αποταμιεύονται ανά έτος.
       
      Το θέμα της μεταφοράς των δικαστηρίων Πειραιά είχε βρεθεί τον Δεκέμβριο στο επίκεντρο συνάντησης που είχε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Σταύρος Κοντονής, με τον δήμαρχο Πειραιά Γιάννη Μώραλη. Κατά τη συνάντηση, σύμφωνα με ανακοίνωση που είχε εκδοθεί τότε, οριστικοποιήθηκε το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των απαιτούμενων ενεργειών για τη μεταστέγαση των δικαστικών υπηρεσιών της πόλης στο ακίνητο του δήμου Πειραιά.
       
      Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Anamorfonetai_i_proin_Ralleios_Scholi_ston_Peiraia/
    13. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Μια από τις καλύτερες επιδόσεις στην ιστορία του κατέγραψε το φετινό Αύγουστο το αεροδρόμιο της Αθήνας, επιστρέφοντας στα επίπεδα της επιβατικής κίνησης που βρίσκονταν πριν η οικονομική κρίση μειώσει δραστικά τη ζήτηση για αεροπορικά ταξίδια από και προς τη χώρα μας.
       
      Εξυπηρετώντας 1,8 εκατομμύρια επιβάτες που ταξίδεψαν από και προς την Ελλάδα ο αερολιμένας της Αθήνας επιβεβαίωσε την ολική επαναφορά της πρωτεύουσας στο χάρτη των διεθνών προορισμών με υψηλή ζήτηση.
       
      Η κίνηση τον προηγούμενο μήνα ήταν αυξημένη κατά 23% σε σχέση με πέρυσι. Σημαντικό στοιχείο είναι ότι η ενίσχυση της κίνησης προήλθε εξίσου από το εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό αφού οι δύο κατηγορίες κατέγραψαν σε παρόμοια επίπεδα αύξησης (+23,9% & +22,1% αντίστοιχα). Σε κάθε περίπτωση εντυπωσιακή κρίνεται η αύξηση των Ελλήνων ταξιδιωτών κατά 34%, ενώ και οι ξένοι επισκέπτες με αποκλειστικό προορισμό την Αθήνα συνέχισαν τη θετική τους πορεία, καταγράφοντας σημαντική άνοδο της τάξης του 20%.
       
      Σύμφωνα με την εταιρεία του Αερολιμένα η ανοδική εξέλιξη της κίνησης κατά τη διάρκεια καλοκαιρινής περιόδου αιχμής προϊδεάζει για συνέχιση της δυναμικής ανόδου της ταξιδιωτικής ζήτησης και κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών.
       
      1,6 εκατομμύρια περισσότεροι ταξιδιώτες στο οκτάμηνο
       
      Συνολικά για την περίοδο Ιανουαρίου - Αυγούστου 2014, η επιβατική κίνηση στο αεροδρόμιο της Αθήνας ανήλθε σε 10 εκατομμύρια επιβάτες, καταγράφοντας σημαντική άνοδο της τάξης του 18,9% και ξεπερνώντας τα αντίστοιχα επίπεδα του 2013 κατά 1,6 εκατομμύριο επιβάτες. Η κίνηση εξωτερικού παρουσίασε διψήφια αύξηση 19,8%, ενώ η κίνηση εσωτερικού σημείωσε επίσης σημαντική άνοδο 17,2%.
       
      Από την πλευρά της διοίκησης του αεροδρομίου επισημαίνεται ότι η συνολική εξέλιξη της επιβατικής κίνησης διαμορφώθηκε από μια σειρά παραγόντων:
       
      -την ανάκαμψη της οικονομίας, που αντικατοπτρίζεται στο γεγονός ότι οι Έλληνες ταξιδιώτες παρουσίασαν θετική πορεία, σημειώνοντας συνολικά αύξηση 10% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, εξέλιξη που αποδίδεται στη σημαντική αύξηση κατά το τρίμηνο Απριλίου-Αυγούστου (+17%),
       
      -την τόνωση της ελκυστικότητας της Αθήνας ως προορισμού, που σηματοδοτείται από το γεγονός ότι οι ξένοι επισκέπτες με αποκλειστικό προορισμό την Αθήνα παρουσίασαν αύξηση κατά 31% από την αρχή του έτους,
       
      -την ενίσχυση της προσφοράς πτήσεων και θέσεων από μεγάλο αριθμό αεροπορικών εταιρειών, κατά τη διάρκεια του θερινού προγράμματος πτήσεων.
       
      Πτήσεις
       
      Σε ότι αφορά τον αριθμό των πτήσεων τον Αύγουστο σημειώθηκε άνοδος κατά 13,1% και έγιναν 17.813 πτήσεις. Πρόκειται για εξέλιξη που οφείλεται κυρίως στην ενίσχυση της προσφοράς πτήσεων και θέσεων μεγάλου αριθμού αεροπορικών εταιρειών κατά το τρέχον θερινό πρόγραμμα πτήσεων. Οι πτήσεις εξωτερικού αυξήθηκαν σημαντικά (+17,2%), ενώ και οι πτήσεις εσωτερικού, συνεχίζοντας τη θετική πορεία που ξεκίνησε τον Ιούνιο, σημείωσαν υγιή άνοδο της τάξης του 8,1%.
       
      Συνολικά, κατά τη διάρκεια της περιόδου Ιανουαρίου-Αυγούστου 2014, ο αριθμός των πτήσεων ανήλθε σε 103,4 χιλιάδες, αυξημένος κατά 7,4% σε σύγκριση με τα αντίστοιχα επίπεδα του 2013. Οι πτήσεις εξωτερικού σημείωσαν σημαντική άνοδο της τάξης του 14,6%, αποτέλεσμα της ενίσχυσης του διεθνούς δικτύου μεγάλου αριθμού αεροπορικών εταιρειών, ενώ οι πτήσεις εσωτερικού έφτασαν τα αντίστοιχα επίπεδα του 2013 (-0,7%).
       
      Πηγή: http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1250679/daa-epidoseis-pros-krishs-apo-to-aerodromio-ths.html
    14. Έργα-Υποδομές

      basgoud

      Για 2.000 χρόνια ήταν το υψηλότερο κτήριο της Αθήνας, έφθανε τα 45-56 μέτρα, ωσότου χτίστηκε το «Χίλτον» που το ξεπέρασε. Για την κατασκευή του απαλλοτριώθηκαν τέσσερα οικοδομικά τετράγωνα και για την ξύλινη στέγη του χρειάστηκαν πάνω από 3.000 μεγάλα δέντρα.
       
      Ο λόγος, βέβαια, για το Ηρώδειο που ήταν στεγασμένο, σύμφωνα με τον καθηγητή Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής Μανόλη Κορρέ. Είχε τη μεγαλύτερη στέγη αρχαίου θεάτρου, η οποία φαίνεται πως κατέρρευσε από πυρκαγιά γιατί στη νεότερη εποχή, το 1858, βρέθηκε από τον Κυριάκο Πιττάκη, κατά τις ανασκαφές για την αποκάλυψη του μνημείου, ένα παχύ στρώμα στάχτης, όπως επίσης σπασμένα κεραμίδια, ξύλα καμένα και σιδερένια καρφιά μεγάλων διαστάσεων.
       

       
      Η πυρκαγιά συνδέεται με την καταστροφική μανία των Ερούλων το 267 μ.Χ. από την οποία δεν γλίτωσε το Ηρώδειο, όπως επισημαίνει ο Μ. Κορρές στη μελέτη του με τίτλο «Η στέγη του Ηρωδείου και άλλες γιγάντιες γεφυρώσεις», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μέλισσα» και θα προυσιαστεί την ερχόμενη Κυριακή (6.30 μ.μ.) στο Ηρώδειο από τον ίδιο. Την ομιλία του θα προλογίσουν ο πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης καθηγητής Δημήτριος Παντερμαλής και ο προϊστάμενος της Α' ΕΠΚΑ Κωνσταντίνος Κίσσας.
       

       
      Ο κ. Κορρές εστιάζει στη στέγη του Ηρωδείου, γιατί η ύπαρξή της αγνοούνταν. Ο έμπειρος μελετητής των μνημείων της Ακρόπολης υποστηρίζει ότι η στέγη του Ηρωδείου «αποτέλεσε παγκόσμιο ρεκόρ μέγιστου ανοίγματος έως και το 19ο αιώνα!».
       
      Εχει άνοιγμα 50 μέτρων. «Δύναται μετά πάσης βεβαιότητος να λεχθεί ότι το Ηρώδειο υπήρξε το υψηλότερο κτήριο της χώρας ώς την εποχή της κατασκευής του ξενοδοχείου "Χίλτον", ενώ τη δεύτερη θέση ώς τα μέσα του 20ού αιώνα κατείχαν δύο επίσης ρωμαϊκά κτήρια: το λεγόμενον Οκτάγωνον κι η λεγόμενη Ροτόντα της Θεσσαλονίκης». Συσχετίζει το κατασκευαστικό αυτό θαύμα με την τεχνογνωσία που είχε αποκτηθεί στα ρωμαϊκά χρόνια με τις γέφυρες. Για παράδειγμα αναφέρει τη γέφυρα του Τραϊανού (105 μ.Χ.), έργο του διάσημου Απολλόδωρου από τη Δαμασκό.
       
      Το Ηρώδειο έχει το μέγεθος αρχαίου θεάτρου, χωρούσε 6.000 άτομα (σήμερα 5.000 γιατί δεν έχουν αναστηλωθεί οι τελευταίες σειρές). Τα αρχαία ωδεία ήταν πολύ μικρότερα και στεγασμένα. Είχαν τη χαρακτηριστική ημικυκλική μορφή και πολύ υψηλούς τοίχους για τη δημιουργία περιμετρικής ζώνης μεγάλων φωτιστικών ανοιγμάτων. Το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού θεωρείται ακραία περίπτωση, λόγω του μεγέθους του που μοιάζει με τα μεγάλα θέατρα της αρχαιότητας. Χτίστηκε ανάμεσα στο 160-169 μ.Χ. σε έκταση τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων.
       

       
      Πώς κατάφεραν όμως οι τεχνίτες εκείνης της εποχής να κατασκευάσουν μια ενιαία στέγη, χωρίς ενδιάμεσους στύλους, με άνοιγμα τόσο μεγάλο, κάτι που σήμερα θεωρείται μάλλον ανέφικτο; Οι παρατηρήσεις του κ. Κορρέ σε λεπτομέρειες επί του σωζόμενου μνημείου αποδεικνύουν πως ήταν εφικτό. Βέβαια, η κατασκευή της στέγης, που ήταν κωνική, θα πρέπει να διήρκεσε περί τα τρία χρόνια, ενώ ολόκληρο το κτήριο οικοδομήθηκε σε 8 με 9 χρόνια.
       
      Η προμήθεια της ξυλείας για τη στέγη (έμβαδού 3 στρεμμάτων) θα πρέπει να υπήρξε μια ξεχωριστή και πολυδάπανη εργολαβία, καθώς χρειάστηκαν 3.000 δέντρα (κέδροι, κυπαρίσσια), βάρους 750-800 τόνων. Αν προστεθεί και το βάρος των κεραμιδιών, που υπολογίζεται σε 180 τόνους, πρόκειται για μια γιγάντια στέγη βάρους 1.000 τόνων.
      Η τεχνολογία για την κατασκευή αυτού του έργου ήταν ασύλληπτη για τα δεδομένα της εποχής, οπότε πιθανότατα επιστρατεύτηκαν μέθοδοι που χρησιμοποιούνταν για τις γέφυρες, σύμφωνα με το μελετητή.
       
      Η στέγη κατασκευάστηκε δύο φορές. Μία στο έδαφος, στο χώρο της Στοάς Ευμένους, που είχε μετατραπεί σε εργοτάξιο και όπου γίνονταν τα τεστ αντοχής της κατασκευής, και άλλη μία φορά πάνω σε ειδικά ικριώματα σε ύψος 30 μ. από το έδαφος, για την τελική τοποθέτησή της. Εσωτερικά, το Ηρώδειο διέθετε απίστευτο πλούτο. «Η ορχήστρα του ήταν στρωμένη με λευκές και μαύρες πλάκες μαρμάρου. Οι τοίχοι κοσμούνταν με πολύχρωμα μάρμαρα. Τα εδώλια ήταν φτιαγμένα από συμπαγές μάρμαρο». Χορηγός του, ο πάμπλουτος Ηρώδης ο Αττικός, ο οποίος το αφιέρωσε στη μνήμη της πρόωρα χαμένης συζύγου του, Ρήγιλλας.
       
      Πηγή: http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=06/10/2014&id=450719
    15. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Ο κύβος ερρίφθη και στις 15 Μάη υπεγράφη το δεύτερο μεγαλύτερο έργο υποδομής για το 2017 (μετά τα έργα αναβάθμισης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων). Τα έργα Υποδομής της Ανάπλασης του Φαληρικού Όρμου ξεκινούν με μεγάλες προσδοκίες και είναι μία από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις που έχουν γίνει στην Αθήνα τα τελευταία 20 χρόνια. Ανάδοχος είναι η ΑΚΤΩΡ με ποσοστό έκπτωσης 53,54%. Στον διαγωνισμό της 15ης Δεκέμβρη συνολικά συμμετείχαν 8 σχήματα ενώ το φάκελο διακήρυξης είχαν παραλάβει 24 σχήματα.
       
      Το βασικότερο έργο της Ανάπλασης είναι η μετακίνηση της Λεωφόρου Ποσειδώνος στο τμήμα από το ΣΕΦ μέχρι την σύνδεση της με την Λ.Συγγρού κατά 90 μέτρα και η "βύθιση" της μέχρι και 3 μέτρα, χωρίς όμως να υπογειοποιείται εντελώς παρά μόνο για 300 μέτρα, αλλά παραμένοντας κάτω από την επιφάνεια. Αυτό θα σημάνει την για πρώτη φορά ένωση του παραλιακού μετώπου με την περιοχή του Φαλήρου, του Μοσχάτου και της Καλλιθέας.
       
      Στον χώρο θα δημιουργηθεί το μεγαλύτερο παράκτιο πάρκο της πρωτεύουσας με πολλές διαφορετικές χρήσεις που θα χαρίσει στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και των Νοτίων Προαστίων ένα πνεύμονα πρασίνου που θα συνδέεται από δυτικά με τον χώρο του Μικρολίμανου, προς βόρειο-ανατολικά με το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (μέσω της Εσπλανάδας) και προς νότο με τον ήδη υπάρχοντα πνεύμονα πρασίνου του Φλοίσβου και φυσικά με τη Μαρίνα Φλοίσβου.
       
      Στα μεγάλα έργα περιλαμβάνεται και η αναδιαμόρφωση των Ανισόπεδων Κόμβων της Λ.Κηφισού, Π.Φαλήρου και Συγγρού ενώ η "παλιά Ποσειδώνος" μετατοπίζεται κατά τμήματα συμπαρασύρντας και την γραμμή του Τραμ.
       
      Το έργο έχει διάρκεια 21 μήνες και θα πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου 2019. Βέβαια πηγές τις αγοράς αναφέρουν πως το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό για τέτοιας έκτασης έργο, καθώς εκτός άλλων περιλαμβάνεται και ένα αρχικό διάστημα 5 μηνών για την εκπόνηση των μελετών εφαρμογής.
       
      Φορέας Υλοποίησης του έργου είναι η Περιφέρεια Αττικής. Το κόστος του έργου είναι 150εκ.ευρώ (ποσό με ΦΠΑ). Πρόκειται για το μεγαλύτερο δημόσιο έργο που συμβασιοποιείται φέτος και όπως αναφέραμε παραπάνω το δεύτερο συνολικά. Είναι το δεύτερο μεγάλο έργο που αποκτά η ΑΚΤΩΡ μετά τα έργα για την ανακαίνιση του Αστέρα Βουλιαγμένης και σίγουρα αποτελεί μία μεγάλη ανάσα για την πρώτη τη τάξη τεχνική εταιρεία που είδε σχεδόν 3 χρόνια "αναβροχιάς" και κάνοντας ένα μεγάλο come back.
       
      Να σημειώσουμε ότι το έργο χρηματοδοτείται από ίδιους πόρους της Περιφέρειας Αττικής και δεν έχει χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Αυτό σημαίνει πως ο ανάδοχος δεν έχει δικαίωμα να πάρει την προκαταβολή του 10% που προβλέπεται για τα έργα ΕΣΠΑ.
       
      Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
       
      Όπως αναφέρεται στην απόφαση σκοπός του έργου είναι η κατασκευή των έργων υποδομών για την ανάπλαση του
      Φαληρικού Όρμου και ειδικότερα τα έργα Α ́ Φάσης τα οποία περιλαμβάνουν έργα οδοποιίας, υδραυλικά έργα και υποστηρικτικά έργα. Ειδικότερα :
       
      Α) Εγκάρσια μετατόπιση της λεωφόρου Ποσειδώνος
       
      -Το τμήμα μεταξύ των ανισόπεδων κόμβων Κηφισού και Συγγρού (μήκος περίπου 1000 m) μετατοπίζεται μέχρι 90 m προς τη θάλασσα και ταπεινώνεται έως 3 m, σε συνδυασμό με την κατασκευή δύο τεχνικών κάλυψης μήκους 300 m περίπου έκαστο και εγκάρσιων γεφυρώσεων του νέου οδικού έργου, για την ενοποίηση του αστικού χώρου με το παραλιακό μέτωπο. Αποκαθίστανται οι συναρμογές της παραλλαγμένης λεωφόρου με τα υφιστάμενα και διατηρούμενα τμήματά της.
       
      -Περιλαμβάνεται η μερική αναδιαμόρφωση των Α/Κ Συγγρού και Α/Κ Κηφισού, η πλήρης αναδιαμόρφωση του Α/Κ Παλαιού Φαλήρου, καθώς και διαμόρφωση νέων συνδετήριων κλάδων πρόσβασης στις δραστηριότητες του παραλιακού μετώπου Φαλήρου. Η οδός Εθνάρχου Μακαρίου (παλαιά παραλιακή λεωφόρος) αναδιαρρυθμίζεται και μετατοπίζεται κατά τμήματα για την επίτευξη αυξημένης παροχετευτικής ικανότητας, ενώ η υφιστάμενη γραμμή Τραμ προσαρμόζεται οριζοντιογραφικά και υψομετρικά στον αναμορφούμενο Α/Κ Συγγρού, στην παραλλασσόμενη οδό Εθνάρχου Μακαρίου και στην πορεία των επιφανειακών πλημμυρικών παροχών προς τα νέα αντιπλημμυρικά έργα. Προβλέπεται επίσης αποκατάσταση της συνέχειας του δικτύου πεζόδρομων – ποδηλατόδρομων της περιοχής ανισόσταθμα προς τα οδικά έργα.
       
      Β) Υδραυλικά –αντιπλημμυρικά έργα
       
      Στη θέση της υφιστάμενης παραλιακής υψηλής λεωφόρου Ποσειδώνος, η οποία μετατίθεται στα κατάντη, υλοποιούνται δύο ξηρά αντιπλημμυρικά κανάλια, ένα στο Μοσχάτο (δυτικό) και ένα άλλο στην Καλλιθέα (ανατολικό). Τα ξηρά κανάλια έχουν τη μορφή ήπιας εδαφικής πτύχωσης και σε αυτά εκτονώνονται οι επιφανειακές πλημμυρικές παροχές από τις ανάντη αστικές λεκάνες απορροής, ώστε να καταλήξουν στα υγρά αντιπλημμυρικά κανάλια και στον διευθετημένο Ιλισσό. Σε όλο τον υπόλοιπο χρόνο, τα ξηρά κανάλια θα λειτουργούν ως φυσικές κοιλάδες πρασίνου, βατές από πεζούς.
       
      -Επεκτάσεις των υφιστάμενων υγρών αντιπλημμυρικών καναλιών προς τα νέα ξηρά αντιπλημμυρικά κανάλια, εκατέρωθεν του Ιλισσού, στην περιοχή του Κηφισού (δυτικό υγρό κανάλι) και στην περιοχή της ναυταθλητικής μαρίνας (ανατολικό υγρό κανάλι).
       
      -Επέκταση της διευθέτησης του Ιλισσού στα ανάντη της οδού Εθνάρχου Μακαρίου (370 m περίπου).
       
      -Νέος παραλιακός συλλεκτήρας Μοσχάτου και Καλλιθέας (κατάντη και κατά μήκος των υφιστάμενων γραμμών του Τραμ) σε αντικατάσταση του υφιστάμενου παραλιακού συλλεκτήρα.
       
      -Μετάθεση υφιστάμενου αγωγού φυσικού αερίου με κατασκευή νέου, κάτω από τη νέα παραλιακή λεωφόρο Ποσειδώνος, καθώς και μετάθεση του υφιστάμενου αγωγού ύδρευσης.
       
      Γ) Υποστηρικτικά έργα
       
      -Έργα ανανέωσης στάσιμων νερών στον Κηφισό και στον Ιλισό
       
      -Έργα τροφοδοσίας δεξαμενών κολύμβησης /αναψυχής
       
      -Κέντρο Ανάκτησης Νερού Ελαιώνα (ΚΑΝΕ), με τροφοδοσία από την υγρή φάση των λυμάτων του Κεντρικού Αποχετευτικού Αγωγού (ΚΑΑ), υπόγεια μονάδα τριτοβάθμιας επεξεργασίας και επιστροφή της ιλύος στον ΚΑΑ.
       
      Η δυναμικότητα της μονάδας θα είναι 1.200 m3/ημέρα και το παραγόμενο ανακτημένο νερό θα ανταποκρίνεται πλήρως σε όλες τις ποιοτικές απαιτήσεις για απεριόριστη άρδευση και άλλες αστικές χρήσεις (πλην πόσιμου) στις περιοχές ανάπλασης του Φαληρικού μετώπου, με δυνατότητα κάλυψης μέρους των αναγκών σε αρδευτικό νερό και στο Κέντρο Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος».
       
      Η χρηματοδότηση του έργου προέρχεται από ίδια κεφάλαια της Περιφέρειας Αττικής και το ποσό σύμφωνα με την απόφαση έχει χωριστεί ως εξής: 2016: 5εκ.ευρώ, 2017: 80εκ.ευρώ, 2018: 50εκ.ευρώ και 2019: 19,95εκ.ευρώ.
       
      Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/astiki-anaptiksi/anaplaseis/item/40635-ypegrafisan-kai-ksekinoyn-ta-erga-anaplasis-falirikoy-ormou
    16. Έργα-Υποδομές

      ΝΙΚΟΣΤΡΙ

      Μήκους 3,5 χιλιομέτρων η σήραγγα που θα μεταφέρει τα πλημμυρικά νερά από το Οροπέδιο Λασιθίου στο φράγμα Αποσελέμη.
      Περισσότερα από έξι χρόνια πέρασαν από την υπογραφή της σύμβασης, τον Μάιο του 2012, για την κατασκευή του έργου κατασκευής μιας σήραγγας μέσω της οποίας τα νερά που «περισσεύουν» (πλημμυρικά)  από το Οροπέδιο Λασιθίου θα διοχετεύονται για την ενίσχυση του φράγματος Αποσελέμη.
      Πρόκειται για μια σήραγγα μήκους περίπου 3.500 μέτρων με κλίση περίπου 15%, η οποία είναι και η μεγαλύτερη σε μήκος σήραγγα της Ευρώπης.
      Για την διάνοιξή της χρειάστηκε η μεταφορά στην Κρήτη από την Ινδία, ενός μηχανήματος ολομέτωπης κοπής, κλειστού τύπου, διπλής ασπίδας, συνολικού μήκους με τους υποστηρικτικούς συρμούς, 180 μέτρων, το οποίο ξεκίνησε την διάνοιξη τον Δεκέμβριο του 2014. Μετά από πολλές ενστάσεις και διάφορα εμπόδια, το έργο πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του, κάτι που αναμένεται να γίνει στα τέλη του έτους.
      Τα νερά θα μεταφέρονται από το Οροπέδιο Λασιθίου στο φράγμα Αποσελέμη  σε ποσοστό 50%, μέσω ενός χαλυβδοσωλήνα  διαμέτρου 1,5 μέτρου, που τοποθετείται εντός της σήραγγας πάνω σε βάθρα επί της πλάκας δαπέδου σε όλο το μήκος της σήραγγας. 
      Δείτε βίντεο από την Κρήτη TV για το πώς είναι σήμερα η σήραγγα
       
       
    17. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      «Φωτιές» εξακολουθεί να ανάβει η υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου. Παρά την πέμπτη ακύρωση του έργου από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τον περασμένο Ιανουάριο, τα υπουργεία Υποδομών και Περιβάλλοντος δρομολογούν και πάλι, το καθένα από τη δική του σκοπιά, τις διαδικασίες για την επανέναρξη των έργων, την ολοκλήρωση του φράγματος της Συκιάς και της σήραγγας εκτροπής. Το γεγονός έφερε σε σύγκρουση την προηγούμενη εβδομάδα τους Οικολόγους Πράσινους με το ΤΕΕ και το ΓΕΩΤΕΕ της Θεσσαλίας και, όπως φαίνεται, έπεται συνέχεια.
       
      Αφορμή για την «αναζωπύρωση» των εντάσεων ήταν μια δήλωση του υπουργού Υποδομών Μιχ. Χρυσοχοΐδη στα τέλη Ιουνίου υπέρ της ολοκλήρωσης του φράγματος της Συκιάς ως υδροηλεκτρικού έργου. «Αποτελεί εγκληματική αμέλεια το γεγονός ότι δεν γίνονται τα υδροηλεκτρικά έργα της Μεσοχώρας και της Συκιάς», ανέφερε. «Στον τόπο αυτό υπάρχουν δικαστήρια τα οποία σταμάτησαν για 20 χρόνια το έργο αυτό. Τα δικαστήρια έχουν βγάλει μια απόφαση, την οποία οφείλουμε να σεβαστούμε. Ως αρμόδιος υπουργός για τις υποδομές πολύ γρήγορα θα έχω πρόταση για τη Μεσοχώρα και τη Συκιά, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας».
       
      Διαχειριστικό σχέδιο
       
      Προηγήθηκε η δημοσιοποίηση του διαχειριστικού σχεδίου για το υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας. Το διαχειριστικό σχέδιο ταυτίζεται αρκετά με τη νέα επιχειρηματολογία της πολιτείας υπέρ της ολοκλήρωσης της εκτροπής. Μιλά για ένα μικρότερο έργο (έως 250 εκατ. κυβικά νερού ετησίως, παρότι ο σχεδιασμός της σήραγγας εκτροπής έχει γίνει για 600 εκατ. κυβικά ετησίως), τονίζει την ενεργειακή διάσταση της εκτροπής (και όχι την κάλυψη αρδευτικών αναγκών). Και εμφανίζει τα φαραωνικά έργα της εκτροπής ως ευεργετικά για το περιβάλλον! Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του έργου, «η βιοποικιλότητα δύναται να ωφεληθεί από την υλοποίηση των ειδικών αυτών μέτρων. Είναι σίγουρο ότι θα επηρεαστεί στις θέσεις όπου κατασκευάζονται ή θα κατασκευαστούν τα διάφορα έργα. Προκαταρκτικά, όμως, δεν φαίνεται να επηρεάζεται κατάντη του Φράγματος της Συκιάς (...). Επίσης, αναμένεται να υπάρχει ωφέλεια στη λεκάνη απορροής του Πηνειού βάσει της σταδιακής αποκατάστασης και επαναφοράς της καλής κατάστασης των υδατικών στοιχείων, από την αύξηση των ροών των επιφανειακών υδάτων». Η ΣΜΠΕ και το διαχειριστικό σχέδιο είναι υπό έγκριση από τον υπουργό Περιβάλλοντος και μάλλον κανείς δεν αμφιβάλλει για το ποια θα είναι η εξέλιξη.
       

       
      Η συζήτηση σχετικά με τη χρησιμότητα της εκτροπής «άναψε» και πάλι. «Πόσες ακυρωτικές αποφάσεις πρέπει να βγάλει ακόμη το ΣτΕ για να πειστούν οι υπέρμαχοι της εκτροπής να εγκαταλείψουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους και να συνειδητοποιήσουν ότι το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας οφείλεται στην κακοδιαχείριση των υδατικών της πόρων και η επίλυσή του βρίσκεται στην εξοικονόμηση νερού και στη ριζική αναδιάρθρωση των καλλιεργειών;» σχολίασαν στα τέλη Ιουνίου οι Οικολόγοι Πράσινοι.
       
      Παρέμβαση του ΤΕΕ
       
      Ακολούθησε παρέμβαση του ΤΕΕ Θεσσαλίας και του ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδας. Οπως υποστηρίζουν, η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας είναι απολύτως σημαντική στη χώρα μας, ενώ «κάθε καθυστέρηση στην κατασκευή και λειτουργία των υδροηλεκτρικών έργων του Ανω Αχελώου (Μεσοχώρα, Συκιά κ.λπ.) αντικειμενικά εξυπηρετεί την επίτευξη συγκεκριμένων επιχειρηματικών στόχων». «Οι προτάσεις για το γεωργικό μοντέλο της χώρας πρέπει να είναι συγκεκριμένες, συμβατές με τις ανάγκες της χώρας, ενώ θα πρέπει να συνυπολογίζουν την υφιστάμενη πραγματικότητα, αλλά και τις προοπτικές στη ζωή των ανθρώπων που ζουν στην ύπαιθρο», καταλήγουν.
       
      «Η τοποθέτηση των προέδρων ανακατεύει ανακρίβειες με χιλιοειπωμένα επιχειρήματα, με τα οποία έχουν τροφοδοτηθεί επί δεκαετίες οι αγρότες του κάμπου, σε μια προσπάθεια να εξυπηρετηθεί ένα στρεβλό και καταδικασμένο σύστημα “ανάπτυξης” στον κάμπο της Θεσσαλίας», απάντησαν προ ημερών οι Οικολόγοι. «Ο Αχελώος λειτούργησε στο παρελθόν ως η μεγάλη, μυθικών διαστάσεων, υπόσχεση, επάνω στην οποία στηρίχτηκε ιδεολογικά η αδιέξοδη αγροτική ανάπτυξη στη Θεσσαλία. Σήμερα, το συγκεκριμένο έργο –όπως και αντίστοιχα γιγαντιαία υδραυλικά έργα παγκοσμίως– έχει ξεπεραστεί τόσο ως φορέας μίας παρελθούσας πολιτικής αντίληψης για το περιβάλλον και την ανάπτυξη όσο και από τα ίδια τα στοιχεία». Ολα δείχνουν ότι έπεται συνέχεια...
       
      Οι αποφάσεις του ΣτΕ και οι νέες μελέτες
       
      Η εκτροπή του Αχελώου παραβιάζει ευθέως την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης. Σε αυτό το ισχυρό νομικά συμπέρασμα κατέληξε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στην απόφαση με την οποία τον Ιανουάριο του 2014 ακύρωσε το έργο. Πρόκειται για την πέμπτη φορά: οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου ακυρώθηκαν το 1994 με δύο αποφάσεις του ΣτΕ, κατόπιν το 2000, το 2005 και το 2006.
       
      Παρ’ όλα αυτά και παρά την τεράστια σπατάλη χρημάτων ανά τα έτη (υπολογίζεται ότι έχουν ήδη ξοδευτεί περί τα 600 εκατ. ευρώ), την άνοιξη του 2013 το υπουργείο Υποδομών ξεκίνησε νέα προσπάθεια να παρακαμφθούν οι αντιδράσεις του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, αναθέτοντας οικολογική μελέτη για την περιοχή του έργου και μελέτη για τον τρόπο μείωσης του όγκου και των επιπτώσεων του φράγματος της Συκιάς. Την ίδια στιγμή, το ΥΠΕΚΑ «χτίζει» την οικολογική διάσταση της εκτροπής με μια νέα επιχειρηματολογία υπέρ της ολοκλήρωσης του έργου.
       
      Πού βρίσκεται όμως το έργο; Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, το φράγμα της Συκιάς θα είχε ύψος 165 μ. και χωρητικότητα 530 εκατ. κ.μ. νερού. Η κατασκευή του διεκόπη το 2010 με απόφαση του ΣτΕ, όταν τα έργα βρίσκονταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Το φράγμα είχε σχεδιαστεί να γεμίζει με νερό μέσω σήραγγας από το φράγμα Μεσοχώρας (που έχει κατασκευαστεί, αλλά δεν λειτουργεί) και κατόπιν να στέλνει νερό μέσω της σήραγγας εκτροπής στη Θεσσαλία. Η σήραγγα προς το φράγμα της Συκιάς έχει μήκος 17,4 χλμ., ξεκινά από δύο μέτωπα (τη Δρακότρυπα και το Ανθηρό) και καταλήγει στη Θεσσαλία, στο Πετρωτό. Το μεγαλύτερο μέρος της σήραγγας είχε ολοκληρωθεί, ωστόσο σε δύο σημεία της (συνολικά 5 χιλιόμετρα) δεν έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή της τελικής επένδυσης. Το υπουργείο Υποδομών έχει πετύχει να εκτελεστούν έργα στήριξης της σήραγγας.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/776834/article/epikairothta/perivallon/anazwpyrwnetai-h-diamaxh-gyrw-apo-thn-ektroph-toy-axelwoy
    18. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Μιας και πολύ κουβέντα γίνεται για την Αθήνα, για τις αναπλάσεις, για την ανανέωση του προσώπου της πρωτεύουσας και την τουριστική της ανάπτυξη που ομολογουμένως κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια, καλό είναι να θυμηθούμε και τι ΔΕΝ έχει η πόλη αλλά το χρειάζεται.
       
      Η Ελληνική πρωτεύουσα είναι η περιοχή που ζουν και εργάζονται περίπου 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ Μητροπολιτικά εκτείνεται σε μία περιοχή που ξεκινά από το Θριάσιο Πεδίο και καταλήγει στο Κορωπί και από τον Σαρωνικό Κόλπο μέχρι τον Άγιο Στέφανο.
       
      Αν θέλουμε η Αθήνα να κατακτήσει το προνόμιο και να γίνει μία από τις ανεπτυγμένες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης, θα πρέπει να αποκτήσει υποδομές ανάλογες με άλλες Μητροπόλεις της Ευρώπης που έχουν το ίδιο μέγεθος;
       
      Αλήθεια με ποιες Μητροπόλεις βρίσκεται μαζί η Αθήνα; Μετά τη Μόσχα, το Παρίσι, το Λονδίνο που πληθυσμιακά είναι πάνω από τα 8 εκατ. κατοίκους, η Αθήνα βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με πόλεις η Μαδρίτη, η Ρώμη, το Βερολίνο, το Μιλάνο και τη Βαρκελώνη που έχουν πάνω-κάτω τον ίδιο πληθυσμό.
       
      Αν κάνουμε λοιπόν μία αναγωγή και δούμε τι υπάρχει σε αυτές τις πόλεις θα ανακαλύψουμε ότι η Αθήνα παρά τον μεγάλο πληθυσμό της εξακολουθεί να έχει μεγάλη υστέρηση σε κάποιες υποδομές.
       
      Εμείς εδώ στο ypodomes.com καταγράψαμε αυτές τις ελλείψεις και σήμερα σας παρουσιάζουμε τις 10 μεγαλύτερες υποδομές που ΔΕΝ έχει η Αθήνα.
       
      1.Μητροπολιτικό Πάρκο (παρόμοιο με άλλα Ευρωπαϊκών πόλεων).
      Ποιος είπε ότι η Αθήνα δεν έχει πάρκα; Φυσικά και έχουμε. Έχουμε το Πάρκο Τρίτση το οποίο είναι το μεγαλύτερο στην Αθήνα. Αλλά είναι στην άκρη της πόλης.. Έχουμε το Πάρκο Γουδή… αλλά είναι με δύσκολη πρόσβαση. Επίσης υπάρχει στο Πεδίον του Άρεως (αλλά θέλει θάρρος), στη Νέα Φιλαδέλφεια, στη Νέα Σμύρνη κ.α. Όμως κανένα από αυτά δεν μοιάζει με αντίστοιχα του εξωτερικού. Είναι κακοσυντηρημένα, επικίνδυνα από μία ώρα και μετά και γενικά δεν ελκύουν τον πολίτη. Ελπίδα όλων είναι να γίνει το περίφημο Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού (που όμως και αυτό δεν λες ότι είναι στην καρδιά της πόλης) για να πάψει η Αθήνα να στερείται μίας τέτοιας υποδομής αλλά και να γίνουν επιτέλους παρεμβάσεις σε αυτά που επίσης υπάρχουν για να μπορέσουν να γίνουν προσβάσιμα και ασφαλή.
       
      2. Εκτεταμένο δίκτυο Μετρό (γενικά μέσων σταθερής τροχιάς)
      Η Αθήνα για το μέγεθος της έχει μικρό δίκτυο Μετρό και γενικά ΜΣΤ. Αν εξαιρέσουμε τη Ρώμη η οποία έχει επίσης 3 γραμμές αλλά πολύ μεγάλο δίκτυο Τραμ, οι υπόλοιπες πόλεις στο μέγεθος της Αθήνας διαθέτουν από 5 γραμμές Μετρό και πάνω (η Βαρκελώνη π.χ. έχει 9 γραμμές) εκτεταμένο δίκτυο Προαστιακού και Τραμ. Η Αθήνα τώρα προγραμματίζει την γραμμή 4 ενώ για το Τραμ υπάρχει σχέδιο μόλις για μία επέκταση προς Κερατσίνι. Γενικά η υπόθεση ανάπτυξη Μετρό και λόγω κρίσης έχει κάπως βαλτώσει. Αναφορικά με τον Προαστιακό περιμένουμε η ηλεκτροκίνηση και η ..Ferrovie να βάλουν αυτό το μέσο στην καρδιά των καθημερινών μετακινήσεων των πολιτών.
       
      3.Κλειστή Αγορά
      Η εικόνα της Αγοράς της Αθήνας στην οδό Αθήνας αλλά και η αντίστοιχη του Πειραιά στην οδό Τσαμαδού, προκαλούν κατάθλιψη. Αγορές που δεν είναι κλειστές, με εκτεθειμένα τα προϊόντα στον αέρα, με αταξία, με οσμές και γενικά εικόνα που δεν είναι καθόλου κολακευτική για την πρωτεύουσα. Στον Πειραιά γίνονται κάποιες σκέψεις για μία κλειστή αγορά, προς το παρόν σε φιλολογικό επίπεδο. Στην Αθήνα, ούτε κουβέντα..
       
      4.Κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός
      Τον Σταθμό που στην Αθήνα ονομάζουμε «Σταθμό Λαρίσης» και έχει χρήση «Κεντρικού Σιδηροδρομικού Σταθμού» για την πόλη είναι κάτι που στις πόλεις που αναφέραμε πριν θα το βλέπαμε σε κάποιο μακρινό προάστιο. Ένας κατ` ευφημισμός Κεντρικός Σταθμός με ένα κτίριο που είναι τελείως ακατάλληλο. Τα σχέδια για ένα μεγάλο Κεντρικό Σταθμό παρόμοιο με άλλες μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις, έχει εγκαταλειφθεί και μαζί του το Σιδηροδρομικό γόητρο της πόλης. Σε αυτή την περίπτωση είναι επείγουσα ανάγκη να γίνει κάτι επ`αυτού. Στις Ευρωπαϊκές πόλεις ακόμα και σε εκείνες που έχουν υποπολλαπλάσιο αριθμό κατοίκων οι Κεντρικοί Σταθμοί μοιάζουν με τα κτίρια των Αεροσταθμών και έχουν πολλαπλές χρήσεις.
       
      5.Τερματικός Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων
      Εδώ επίσης έχουμε μία -διπλή- υποδομή που μας κάνει να ..κοκκινίζουμε από ντροπή. Η σημερινή εικόνα των Τερματικών Σταθμών ΚΤΕΛ σε Κηφισό και Λιοσίων είναι κακή και σε ένα βαθμό δυσφημιστική για την πόλη της Αθήνας. Οι ανάγκες έχουν τόσο μεγαλώσει αυτά τα χρόνια που πολλά ΚΤΕΛ κάνουν τέρμα σε άλλες περιοχές (Θησείο, Πλ.Αιγύπτου κ.α) ενώ τα διεθνή δρομολόγια κάνουν τέρμα κατά βούληση. Αυτό θα αλλάξει αν κατασκευαστεί ο περίφημος Κεντρικός Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων στον Ελαιώνα, αυτό θα αλλάξει ενώ θα συνδέεται απευθείας με τον σταθμό Μετρό Ελαιώνας. Δυστυχώς προς το παρόν είμαστε σε επίπεδο σχεδιασμού ενώ η χρηματοδότηση αναζητείται και ο φορέας υλοποίησης …διεκδικείται..
       
      6.Ποδηλατόδρομοι
      Η Αθήνα έχει ποδηλατοδρόμους. Όχι όμως αρκετούς και δυστυχώς δεν ενώνονται μεταξύ τους. Ο ανεξάρτητος σχεδιασμός ποδηλατοδρόμων σε διάσπαρτους Δήμους έχει ως αποτέλεσμα ο ποδηλάτης να βρει να ποδηλατήσει, μετά να πρέπει να βγει στο δρόμο, μετά να ξαναβρεί ποδηλατοδρόμο, μετά ξανά να βγει στο δρόμο κ.ο.κ. Ο ενιαίος σχεδιασμός σε μία πόλη με την έκταση της Αθήνας είναι απαραίτητος και αναγκαίος ενώ πρέπει να δοθεί και επιπλέον χώρος στους ποδηλάτες της πόλης που σήμερα αναγκάζονται να έρχονται πολλές φορές σε προστριβές με τους πεζούς. Ο Μητροπολιτικός Ποδηλατοδρόμος από Κηφισιά μέχρι Φάληρο (έχει γίνει το τμήμα Θησείο-Γκάζι) ωραία ιδέα αλλά και πάλι αποσπασματικός και όχι αποτελεσματικός. Στην περίπτωση των ποδηλατοδρόμων η Περιφέρεια θα μπορούσε να βάλει τάξη και να ενώσει τα κομμάτια του παζλ δημιουργώντας ένα ενιαίο αλληλοτροφοδοτούμενο δίκτυο ποδηλατοδρόμων.
       
      7.City
      Η τάση που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία 15 χρόνια είναι η χωροθέτηση ενός “city” το οποίο θα προσελκύει εταιρείες που θέλουν ένα αποκλειστικά corporate περιβάλλον στον αστικό χώρο. Τέτοια έχουμε δει να αναπτύσσονται σχεδόν σε όλες τις Μητροπόλεις της Ευρώπης και σε εκείνες με μεγαλύτερο πληθυσμό (π.χ. Λονδίνο) αλλά και σε εκείνες με πολύ μικρότερο πληθυσμό (π.χ. Βιέννη). Η Αθήνα δεν έχει, δεν έχει σχέδια για να αποκτήσει και μάλλον δεν υπάρχει πουθενά στην ατζέντα μία τέτοια πιθανότητα. Δυστυχώς.
       
      8.Προσβασιμότητα σε ΑΜΕΑ
      Μία πικρή αλήθεια. Το ειρωνικό είναι ότι εδώ φταίνε όλοι για το γεγονός ότι οι άνθρωποι με κινητικές δυσκολίες είναι πολύ δύσκολο να χρησιμοποιήσουν την Αθήνα. Υποδομές σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν (όπως ράμπες σε πεζοδρόμια, πλατείες, φανάρια, ειδικά πλακάκια που κατευθύνουν τους τυφλούς κ.α.) αλλά το δαιμόνιο του Έλληνα ι.χ. που πιστεύει ότι μπορεί να παρκάρει οπουδήποτε ακυρώνει την προσπάθεια, ενώ και στις υποδομές που υπάρχουν δεν υπάρχει και πάλι ενιαίος σχεδιασμός. Είναι μία από τις ελλείψεις που δυσφημίζουν την Αθήνα και τη χώρα παρ`ότι είναι κάτι που θα μπορούσε σχετικά εύκολα να διορθωθεί. Εδώ έχουμε ένα φάουλ με πολλούς παραλήπτες.
       
      9. Στόλος Ηλεκτρικών Λεωφορείων
      Η τάση την τελευταία δεκαετία είναι στις πολύ μεγάλες πόλεις να μεγαλώνει ο στόλος των ηλεκτρικών λεωφορείων που βοηθούν στην καταπολέμηση της αστικής ρύπανσης και βοηθούν στην βελτίωση των συνθηκών μετακίνησης. Και είναι και αθόρυβα. Είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις που θα έπρεπε να χαμογελάμε γιατί έχουμε τα τρόλεϊ και μάλιστα από τις λίγες Δυτικές πόλεις της Ευρώπης με ηλεκτροκίνητα οχήματα μαζικής μετακίνησης εδώ και δεκαετίες. Δυστυχώς έχουμε χρόνια να δούμε νέα οχήματα ενώ θα πρέπει σαν πόλη να υπάρξει και σημαντικός στόλος ηλεκτροκίνητων οχημάτων που θα δείξει τον δρόμο και για τα ιδιωτικά οχήματα. Προς το παρόν η Αθήνα διαθέτει έναν από τους πιο γηρασμένους και παλιάς τεχνολογίας (και ελάχιστα περιβαλλοντικούς; ) στόλους της Ευρώπης. SOS και εδώ.
       
      10. Διαχείριση απορριμμάτων
      Εδώ γίνονται φιλότιμες προσπάθειες, είναι αλήθεια αλλά το σύστημα είναι ξεπερασμένο και χρειάζονται συνολική προσέγγιση σε μία λογική πλήρους αξιοποίησης των απορριμμάτων. Βελτιωθήκαμε μεν εξακολουθούμε να πετάμε πολλά δε. Ξεκίνησε προσπάθεια για εργοστάσια που δεν ευτύχησε και τώρα γίνεται προσπάθεια σε νέο μοντέλο με ανακύκλωση στην πηγή, δηλαδή έξω από τα σπίτια μας. Το σύστημα όμως αργεί, την ώρα που στις περισσότερες Μητροπόλεις έχουν γίνει άλματα.
       
      Αυτά ήταν τα πιο σημαντικά, τα πιο σπουδαία κατά την κρίση μας. Υπάρχουν και άλλα σημεία που θα μπορούσαν να θιχτούν, όπως η απουσία τακτικής συντήρησης δρόμων, πεζοδρομίων, διαγραμμίσεων στους δρόμους, η έλλειψη επαρκούς σήμανσης κ.α.
       
      Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-ypodomes/endiaferouses-eidiseis/item/39550-deka-megales-ypodomes-pou-den-exei-i-athina
    19. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Στον Πλατανιά θα τοποθετηθεί η πρώτη στρατιωτική γέφυρα τύπου Belley, προκειμένου να αποκατασταθεί η συγκοινωνία στο σημείο, μετά την κατάρρευση της γέφυρας πριν από τρεις ημέρες.
      Κλιμάκιο του στρατού με τους ανάλογους άνδρες, έφτασαν στη θέση της γέφυρας Πλατανιά στον Ιάρδανο ποταμό, όπου θα ξεκινήσει η διαδικασία συναρμολόγησης της γέφυρας (κεντρική φωτογραφία).



      Η δεύτερη γέφυρα αναμένεται να τοποθετηθεί στις Βρύσσες όπου τμήμα της τσιμεντένιας γέφυρας έχει καταρρεύσει.

      Οι δύο στρατιωτικές γέφυρες έφτασαν σήμερα στα Χανιά, με το πλοίο της γραμμής ενώ σε τρεις μέρες η γέφυρα τύπου Belley θα έχει τοποθετηθεί στον Πλατανιά.
      Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τον υπουργό Εθνικής Αμύνης, αναμένονται ακόμα δύο τέτοιου τύπου γέφυρας, μέσα στις επόμενες ημέρες.

      Φώτο: https://www.kriti24.gr/archisan-na-topothetoyntai-oi-protes-gefyres-sta-chania-foto/
    20. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      «Πέτρινα» χρόνια, με περιορισμένη δημόσια δαπάνη και μειωμένους κοινοτικούς πόρους έχει πλέον μπροστά της η χώρα, καθώς καλείται να χρηματοδοτήσει απαραίτητα έργα με λιγοστά χρήματα, έχοντας ως μόνο στήριγμα ειδικά χρηματοδοτικά εργαλεία, τον δανεισμό και επιλεγμένα ιδιωτικά κεφάλαια για την ανάπτυξη συγκοινωνιακών και περιβαλλοντικών υποδομών.
       
      Στη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020, δηλαδή το «νέο ΕΣΠΑ» ή αλλιώς Σύμφωνο Εταιρικής Ευθύνης (ΣΕΣ), τα επιχειρησιακά προγράμματα «Ενίσχυση της Προσπελασιμότητας» του υπουργείου Υποδομών και «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» του υπουργείου Περιβάλλοντος συγχωνεύονται σε ένα ενιαίο πρόγραμμα, με κοινό προϋπολογισμό, ο οποίος όμως προβλέπεται να είναι σημαντικά μειωμένος σε σχέση με την περίοδο 2007-2013.
       
      Η Ελλάδα διαπραγματεύεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την εξειδίκευση του ΣΕΣ, οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές του οποίου εγκρίθηκαν προ μηνών. Στους τομείς Υποδομών και Περιβάλλοντος, υπολογίζεται ότι η κοινοτική συμμετοχή θα είναι της τάξης των 4,3 δισ. ευρώ.
       
      Στον προγραμματισμό του ΣΕΣ σχεδιάζεται 2,3 δισ. ευρώ να χρηματοδοτήσουν συγκοινωνιακά έργα και περί τα 2 δισ. ευρώ έργα περιβάλλοντος. Ωστόσο, είναι ενδεικτικό ότι στο ΕΣΠΑ η κοινοτική συμμετοχή ανερχόταν στα 3,7 δισ. ευρώ για τις Υποδομές και στο 1,8 δισ. ευρώ για το Περιβάλλον, έφταναν δηλαδή τα 5,5 δισ. ευρώ και ήταν κατά 1,2 δισ. ευρώ υψηλότερα σε σχέση με την περίοδο 2014-2020.
       
      Ελάχιστη εθνική συμμετοχή
       

       
      Το μεγάλο, όμως, πρόβλημα συνδέεται τόσο με την εθνική συμμετοχή, η οποία στο ΕΣΠΑ ήταν σχεδόν 1,3 δισ. ευρώ για τις Υποδομές και 317 εκατ. ευρώ για το Περιβάλλον, όσο και με τους αμιγώς δημόσιους πόρους, που προσέγγιζαν τα 2,5 δισ. ευρώ στις Υποδομές. «Κερασάκι» στον σχεδιασμό του ΕΣΠΑ ήταν τα ιδιωτικά κεφάλαια ύψους 3,6 δισ. ευρώ των αυτοκινητόδρομων.
       
      Σήμερα, ωστόσο, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο τι μέλλει γενέσθαι με την εθνική συμμετοχή στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, αλλά και με τους αμιγώς εθνικούς πόρους. Πρόκειται για σκέλη του προγράμματος που εμπίπτουν στις δυσχερείς δημοσιονομικές συνθήκες και δεν υπόσχονται σε καμία περίπτωση επάρκεια πόρων.
       
      Στο σχέδιο του προγράμματος που έστειλε η Ελλάδα στην Κομισιόν αναφέρεται ότι η εθνική συμμετοχή θα είναι 850 εκατ. ευρώ, η οποία σε συνδυασμό με την κοινοτική συμμετοχή ύψους 4,3 δισ. ευρώ, θα φέρουν το πρόγραμμα στο ύψος των σχεδόν 5,2 δισ. ευρώ.
       
      Ωστόσο, σε αυτά τα 850 εκατ. ευρώ περιλαμβάνεται τόσο το ποσόν της εθνικής συγχρηματοδότησης όσο και οι αμιγώς εθνικοί πόροι, οι οποίοι στο ΕΣΠΑ έφτασαν σχεδόν τα 2,5 δισ. ευρώ.
       
      Έτσι, μιλάμε για νέο πρόγραμμα 5,2 δισ. ευρώ, όταν στο ΕΣΠΑ οι Υποδομές και το Περιβάλλον είχαν συνολική δημόσια δαπάνη 7,4 δισ. ευρώ και 2,1 δισ. ευρώ, αντίστοιχα. Δηλαδή, προσέγγιζαν τα 9,5 δισ. ευρώ, ποσόν σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με σήμερα.
       
      Οι σιδηρόδρομοι στο CEF
       

       
      Παράλληλα, επειδή τα χρήματα είναι περιορισμένα, το υπουργείο Υποδομών εξετάζει την αξιοποίηση του Ευρωπαϊκού Προγράμματος CEF (Connecting Europe Facility), από το οποίο θα αντληθούν 580 εκατ. ευρώ για να χρηματοδοτήσουν σιδηροδρομικά έργα, καθώς τα μόνα επιλέξιμα έργα είναι αυτά που ανήκουν στον κεντρικό άξονα των Διευρωπαϊκών Δικτύων Μεταφορών. Έτσι, με το CEF το ύψος του προγράμματος θα αυξηθεί σχεδόν στα 5,8 δισ. ευρώ.
       
      Η κυβέρνηση, γνωρίζοντας ότι ο χρόνος για πολλά από αυτά τα έργα τελειώνει, βάζει στόχο την ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού ΠΑΘΕΠ, καθώς και τις όποιες συνδέσεις των συγκοινωνιακών δικτύων με τα λιμάνια. Στο ΣΕΣ τα οδικά έργα έχουν περιορισμούς επιλεξιμότητας και λίγα χρήματα προς διάθεση, με προτεραιότητα να λαμβάνουν τα συνδεόμενα με τις συμβάσεις παραχώρησης οδικά τμήματα Πάτρα - Πύργος της Ολυμπίας Οδού και Λαμία - Ξυνιάδα του Ε65, από τον οποίο εκκρεμεί ακόμη η χάραξη του βόρειου τμήματός του, καθώς οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου κατέπεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ).
       
      Επίσης, προτεραιότητα παίρνει η ολοκλήρωση των μελετών του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ), στον οποίο κάποια έργα έχουν δημοπρατηθεί, άλλα δημοπρατούνται και άλλα είναι ανώριμα. Το έργο, μήκους 300 χλμ. και προϋπολογισμού 1 δισ. ευρώ, έχει πολύ δρόμο μπροστά του, καθώς δεν υπάρχουν χρήματα.
       
      Η στρατηγική μελέτη του υπουργείου Υποδομών θα προτείνει διάφορες εναλλακτικές για την ολοκλήρωση του άξονα, όπως για παράδειγμα δάνεια ή τη μέθοδο της παραχώρησης, προκειμένου να εξεταστεί τι από αυτά είναι βιώσιμο. Επίσης, θα γίνουν παρεμβάσεις οδικής ασφάλειας.
       
      Προς υπερδέσμευση πόρων στο πρόγραμμα
       

       
      Το πρόγραμμα υπόσχεται «σοβαρά λεφτά» στα έργα του μετρό στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Η επέκταση Αγία Μαρίνα - Πειραιάς θα είναι έργο-γέφυρα από το ΕΣΠΑ, όπως και τα δύο έργα της Θεσσαλονίκης (κύρια γραμμή και επέκταση προς Καλαμαριά). Παράλληλα, θα υπάρχουν κάποια χρήματα για τη γραμμή 4 του μετρό, Άλσος Βεΐκου - Ευαγγελισμός. Πληροφορίες θέλουν η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη να έχουν από περίπου 700 εκατ. ευρώ για τα έργα μετρό έκαστη, δηλαδή 1,4 δισ. ευρώ, που αποτελούν το μεγαλύτερο τμήμα του προγράμματος.
       
      Ακόμη, τα δύο εμβληματικά έργα αστικών παρεμβάσεων της πρωτεύουσας, δηλαδή η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου με επέκταση του τραμ προς την πλατεία Αιγύπτου και η ανάπλαση του Φαλήρου, θα χρηματοδοτηθούν από το σκέλος του Περιβάλλοντος.
       
      Στο μεταξύ, θα υπάρχουν και κάποια μικρότερα έργα όπως η Γ' Φάση του λιμένος Ηγουμενίτσας, παρεμβάσεις σε νησιωτικά αεροδρόμια, αλλά και έργα περιβάλλοντος, με κατεπείγουσα σημασία, όπως ΧΥΤΑ, βιολογικοί καθαρισμοί κτλ.
       
      Το ζήτημα είναι όμως ότι τα υποψήφια προς ένταξη συγκοινωνιακά έργα στο ΣΕΣ υπερβαίνουν κατά πολύ τον διαθέσιμο προϋπολογισμό και ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, οι κοινοτικές υπηρεσίες έχουν διαμηνύσει στην ελληνική πλευρά ότι πρέπει να τεθούν αυστηρές προτεραιότητες σε σχέση με τη χρηματοδότηση των έργων. Και αυτό διότι υπάρχει υπερδέσμευση πόρων (overbooking).
       
      Η έλλειψη χρημάτων και τα ιδιωτικά κεφάλαια
       
       
       
      Μέχρι στιγμής, στο νέο πρόγραμμα δεν έχουν ακόμη προβλεφθεί ιδιωτικά κεφάλαια, σε αντίθεση με τις Υποδομές του ΕΣΠΑ που προέβλεπε 3,6 δισ. ευρώ από ιδιώτες για τις ανάγκες χρηματοδότησης των αυτοκινητόδρομων.
       
      Ετσι, απομένει το όποιο ποσοστό προκύψει από τα 850 εκατ. ευρώ της εθνικής συμμετοχής για τον ορισμό των αμιγώς εθνικών πόρων, οι οποίοι στο ΕΣΠΑ προσέγγιζαν τα 2,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για απαραίτητα χρήματα, καθώς έρχονται να χρηματοδοτήσουν μη επιλέξιμες δαπάνες όπως οι απαλλοτριώσεις, οι παρεμβάσεις στα δίκτυα κοινής ωφέλειας, ο μη επιλέξιμος ΦΠΑ και άλλες εργασίες. Σημειωτέον ότι έργα όπως η επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου προς το Λαύριο απαιτούν μεγάλα ποσά για απαλλοτριώσεις γης.
       
      Το υπουργείο Υποδομών θα επιδιώξει δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και ιδιώτες επενδυτές για την κατασκευή μίας σειράς έργων. Ένα από αυτά είναι το εμβληματικό πρότζεκτ του νέου διεθνούς αεροδρομίου στο Καστέλι του Ηρακλείου, που θα κατασκευασθεί με τη μέθοδο της σύμβασης παραχώρησης.
       
      Τα περιφερειακά αεροδρόμια «προάγγελος» για το Καστέλι
       

       
      Προάγγελος του διαγωνισμού για το Καστέλι, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές της αγοράς, θα είναι ο διαγωνισμός του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) για την παραχώρηση επιλεγμένων περιφερειακών αερολιμένων.
       
      Πηγές κοντά στην υπόθεση μιλούν για τουλάχιστον τέσσερα σχήματα που αναμένεται να καταθέσουν δεσμευτικές προσφορές στον διαγωνισμό και εκτιμάται ότι είναι οι κοινοπραξίες Fraport - Όμιλος Κοπελούζου, METKA - Corporacion America, Vinci - Ακτωρ και η Advent. Ωστόσο, κανείς δεν αποκλείει και άλλες συμμετοχές στην επόμενη φάση του διαγωνισμού.
       
      Η πορεία αυτού του διαγωνισμού θα δείξει και το προς τα πού θα πάει ο μεγάλος διαγωνισμός για το Καστέλι, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, οι οποίες εκτιμούν ότι πολλά θα κριθούν από τη χρηματοοικονομική ισορροπία που θα προτείνουν οι υποψήφιοι παραχωρησιούχοι.
       
      Ένας λόγος είναι η έλλειψη ρευστότητας και το μέτριο ακόμη επενδυτικό κλίμα, που αποθαρρύνουν τις διεθνείς τράπεζες από τον μακροχρόνιο δανεισμό για εγχειρήματα στη χώρα μας. Έτσι, όποιος θα καταθέσει πρόταση θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει τη μελλοντική χρηματόδοτηση που θα χρειαστεί σε ένα δύσκολο επιτοκιακό περιβάλλον, με τις τράπεζες να θέτουν κατά πάσα πιθανότητα διόλου εύκολους όρους.
       
      Πού βλέπουν ενδιαφέρον οι ιδιώτες
       

       
      Άλλα έργα που μπορούν να προσεγγίσουν το ενδιαφέρον του ιδιωτικού τομέα είναι, σύμφωνα με έμπειρα στελέχη του τεχνικού κόσμου, η «μικρή» επέκταση της Αττικής Οδού, που περιλαμβάνει μικρά τεχνικά έργα, καθώς και τη σήραγγα του Υμηττού, εκτιμώμενου προϋπολογισμού περίπου 300 εκατ. ευρώ, η οποία θα μπορούσε να προχωρήσει με επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του ομώνυμου δρόμου.
       
      Επίσης, ωριμότητα και σχετικό ενδιαφέρον εντοπίζονται στα οδικά έργα παραχώρησης της υποθαλάσσιας ζεύξης Περάματος - Σαλαμίνας, στην οποία τεύχη έλαβαν η ΜΕΤΚΑ, η Ακτωρ και η Vinci και συνεχίζουν στον διαγωνισμό.
       
      Παράλληλα, η δεδομένη κίνηση βαρέων οχημάτων από το λιμάνι στην εθνικό οδό προμηνύει ότι, μόλις βελτιωθεί το χρηματοπιστωτικό περιβάλλον, οι κατασκευαστές θα δείξουν ενδιαφέρον για τη δημιουργία του αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα - Θήβα - Υλίκη.
       
      Αυτό που μετά βεβαιότητας ο ιδιωτικός τομέας βλέπει με ενδιαφέρον είναι η Γραμμή 4 του μετρό της Αθήνας, η οποία ξεκινά ως δημόσιο έργο, αλλά δεν υπάρχουν άλλα χρήματα για τη συνέχισή της. Η Αττικό Μετρό το γνωρίζει, όπως σημειώνουν στελέχη της εταιρείας, και εισηγείται στο υπουργείο Υποδομών την επέκταση της γραμμής μέσα από τη χρήση ιδωτικών κεφαλαίων με τη μέθοδο της παραχώρησης, καθώς απαιτούνται τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ ακόμη για να φτάσει η γραμμή ως το Μαρούσι.
       

       
      Η αγορά θα έβλεπε, επίσης, με ενδιαφέρον τη χρηματοδότηση ενός συγκοινωνιακού μέσου που θα συνέδεε τα κρουαζιερόπλοια του Πειραιά με το κυρίως δίκτυο των σιδηρόδρομων της Αθήνας. Αυτό θα μπορούσε είτε να είναι το τραμ είτε ένα monorail, το κόστος του οποίου βέβαια δεν είναι καθόλου χαμηλό, καθώς προσεγγίζει το 50% των χρημάτων που χρειάζονται για την κατασκευή μετρό.
       
      Πηγή: http://technews-greece.blogspot.gr/2014/09/blog-post_21.html#.VCEUtPl_uls και http://www.tovima.gr/society/article/?aid=633363
    21. Έργα-Υποδομές

      Engineer

      Υπήρξε ένα από τα ωραιότερα κτίρια της εποχής του, τώρα όμως, ύστερα από εγκατάλειψη χρόνων, απομένει κλειστό και παραμελημένο. Κάποτε έσφυζε από ζωή και φιλοξενούσε τα όνειρα των φοιτητών, ενώ κατόπιν μετατράπηκε μέχρι και σε άτυπο εντευκτήριο αστέγων, έως ότου άδειασε, με την εκκένωση του συγκροτήματος από στοιχεία άσχετα με την εκπαίδευση. Όλα αυτά θα αλλάξουν σύντομα για το διατηρητέο κτήριο Γκίνη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
      *Γράφει η Αγγελική Κώττη
      Με τη συνολική αλλαγή του χώρου και αναβάθμιση των κτηρίων, αλλαγή που θα βοηθήσει ιδιαίτερα το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, το κτήριο Γκίνη θα αποτελέσει το Μορφωτικό – Τεχνολογικό – Πολιτιστικό Κέντρο του ΕΜΠ. Θα διαθέτει συνεδριακό κέντρο «Τεχνών και Επιστημών», Μουσείο τεχνολογίας, Κέντρο Τεχνολογικής Αιχμής και, κυρίως, γραφειακοί, ερευνητικοί χώροι και κοινόχρηστοι χώροι αναψυχής και συνάθροισης που θα αποτελέσουν την καρδιά της ακαδηµαϊκής συναναστροφής,. Αυτό, δηλαδή, που απουσιάζει από το Συγκρότηµα Πατησίων σήµερα.

      Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων συζήτησε την Τεχνική Έκθεση, τον Προϋπολογισμό, τα Τεύχη και Σχέδια της Προμελέτης για το έργο με τίτλο «Επιχορήγηση του ΕΜΠ για διερευνητικές εργασίες και στρατηγικές για την αποκατάσταση και επαναλειτουργία του κτηρίου Γκίνη στο πλαίσιο της ανάδειξης του Συγκροτήματος Πατησίων». Το θέμα υπεβλήθη από τον Ευάγγελο Σαπουντζάκη, Αντιπρύτανη Οικονομικών, Προγραμματισμού και Ανάπτυξης ΕΜΠ. Η µελέτη αποβλέπει στη χαρτογράφηση των σχέσεων και την εξέταση των συνθηκών που θα επιτρέψουν την εκ νέου ένταξη του ιστορικού συγκροτήµατος στον αστικό ιστό µε γνώµονα την επιδίωξη θετικών συνεργειών που µπορούν να επιτευχθούν µε την αποκατάσταση και επαναλειτουργία του συγκεκριμένου κτηρίου.

      Εμβληματικό κτήριο
      Το κτήριο Γκίνη είναι εμβληματικό κτήριο. Έχει μνημειακή όψη στην οδό Στουρνάρη, στέγασε για πολλές δεκαετίες τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών και φέρει το όνομα του καθηγητή και διευθυντή της (πρύτανη) Άγγελου Γκίνη που συνέβαλε στη διαμόρφωση του σύγχρονου Πολυτεχνείου μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Η παλιά πτέρυγα οικοδομήθηκε τη δεκαετία του 1920 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη, μετέπειτα καθηγητή και κοσμήτορα της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, που ανέλαβε επίσης της επέκτασή του με προσθήκες και νέα πτέρυγα στις δεκαετίες του 1950 και 60. Είναι διατηρητέο ιστορικό μνημείο, όπως και τα άλλα κτίρια του συγκροτήματος, «για κοινωνικούς, αρχιτεκτονικούς, τεχνικούς, ιστορικούς και επιστημονικούς λόγους».
      Διαθέτει πέντε αμφιθέατρα των 250 θέσεων, τέσσερα από τα οποία είναι επάλληλα στη νέα πτέρυγα, πολλές μεγάλες αίθουσες με ευελιξία χρήσεων και ευρείς κοινόχρηστους χώρους γύρω από το μνημειακό κλιμακοστάσιο. Παρά την ιστορική μορφολογία του, είναι μια στιβαρή κατασκευή από φέρουσα λιθοδομή και οπλισμένο σκυρόδεμα. Μετά τη μεταφορά πολλών Σχολών του ΕΜΠ στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, το κτίριο παρήκμασε και εφθάρη. Σήμερα είναι κλειστό και δεν μπορεί να επαναλειτουργήσει χωρίς ολοκληρωμένη αποκατάσταση.
      Επί Αγγελου Γκίνη
      Τα κτήρια του πρώτου πυρήνα φέρουν την υπογραφή του Λύσανδρου Καυταντζόγλου, τοποθετούνται χρονικά στη δεκαετία του 1860 και είναι αριστουργηματικά. Η πρωτοβουλία της πλήρους αναδιοργάνωσης της τεχνικής εκπαίδευσης ανελήφθη στην περίοδο της πρώτης διακυβέρνησης του Βενιζέλου, με επισπεύδοντα τον διευθυντή (πρύτανη) Άγγελο Γκίνη, και αποτέλεσε αφετηρία του Πολυτεχνείου που γνωρίζουμε στις μέρες μας, δηλαδή του ανώτατου τεχνολογικού ιδρύματος με αυτόνομες Σχολές.
      Η αναδιοργάνωση θεσπίστηκε με τον Νόμο 388 στις 17 Νοεμβρίου 1914 και ενεργοποιήθηκε, λόγω των συνθηκών του διχασμού και του πολέμου, με το Νόμο 980 στις 24 Οκτωβρίου 1917. Θα υπήρχαν πέντε Σχολές: Πολιτικών Μηχανικών, Μηχανολόγων και Ηλεκτρολόγων, Αρχιτεκτόνων, Χημικών Μηχανικών και Τοπογράφων Μηχανικών. Για τη στέγαση των αναγκών τους ήταν απαραίτητη η επέκταση του Πολυτεχνείου πίσω από τα κτίρια του Καυταντζόγλου. Ο σχεδιασμός προέβλεπε 1000 με 1150 σπουδαστές: 300 Πολιτικούς Μηχανικούς, 250 Μηχανολόγους, 200-250 Χημικούς Μηχανικούς, 150-200 Αρχιτέκτονες και 100-150 Τοπογράφους.
      Τα χρόνια ήταν δύσκολα, για πολιτικούς κυρίως λόγους, ο Γκίνης εξέπεσε του αξιώματος την περίοδο 1920-22 ως βενιζελικός, αλλά επανήλθε αργότερα. Είχε συμβεί όμως η Μικρασιατική καταστροφή. Τα έργα σταμάτησαν για καιρό και ο πρώτος όροφος ολοκληρώθηκε το 1932. Το 1939, όταν ο Κιτσίκης δημοσίευσε «Τα νέα κτίρια του Πολυτεχνείου» στα Τεχνικά Χρονικά, 4 είχαν ολοκληρωθεί και λειτουργούσαν οι δύο όροφοι. Σε σύγκριση με το αρχικό σχέδιο, το υλοποιημένο κτίριο δείχνει λιτό και συγκρατημένα κλασικό, παρά το κλασικό πρόπυλο και εντυπωσιακό προοπτικό του εσωτερικού Hall στο ισόγειο της οδού Στουρνάρα. Ολοκληρώθηκε σε τέσσερις φάσεις μέχρι το 1965 (η τελευταία έγινε σε συνεργασία του Κιτσίκη με τον αρχιτέκτονα Περικλή Γεωργακόπουλο).

      Σε αυτό αποτυπώνονται τα οράματα και οι αντιθέσεις του νέου ελληνισμού στη μακρά διάρκεια των 100 χρόνων από το 1920 μέχρι σήμερα. Αποτελεί μια συμπύκνωση της νεότερης ελληνικής αρχιτεκτονικής με τις αντιφάσεις και τη νεωτερικότητα που τη χαρακτηρίζουν. Ένα κτίριο εντελώς μοντέρνο, λειτουργικά και οικοδομικά, αλλά συντηρητικό, στη μορφή και την αισθητική, κατασκευασμένο προσθετικά και μεταλλαγμένο προσαρμοστικά ώστε να αποκτά δομή που να ανταποκρίνεται σε διαρκώς νέες συνθήκες, είναι σαν τα μυθικά όντα του ιδανικού παρελθόντος, που είναι υβριδικά. Για αυτό είναι ξεχωριστό και μοναδικό, δικαίως χαρακτηρισμένο μνημείο και έργο τέχνης, επειδή εκφράζει ένα κόσμο που εκτινάσσεται προς τα εμπρός χωρίς να αποδεσμεύεται από το παρελθόν του.
      Παράδειγμα εκσυγχρονισμού
      Η τωρινή του αποκατάσταση περικλείει και τον στόχο «να αποτελέσει ένα πρότυπο παράδειγµα εκσυγχρονισµού και αναβάθµισης της ενεργειακής του απόδοσης στην ανώτατη δυνατή βαθµίδα (κτίριο Κλάσης Α / Α+) µε χαρακτηριστικά ΖΕΒ (κτίριο µηδενικού ενεργειακού ισοζυγίου), εγχείρηµα που θα είναι το πρώτο για παρόµοιου τύπου και όγκου κτίρια στην Ελλάδα.
      Η ιστορικότητά του, δεν είναι αποτέλεσµα µιας τυπικής κριτικής διαδικασίας, αλλά ορίζεται από τη σχέση που αυτό έχει αναπτύξει στο πέρασµα του χρόνου µε το περιβάλλον του. Ο ιστορικός χαρακτήρας του κτίσµατος, αποδίδεται ως συνέπεια µιας σειράς αλληλεπιδράσεων τόσο των χρηστών του, όσο και γενικότερα της ευρύτερης κοινωνίας και του περιβάλλοντός του µε αυτό.
      Ειδικότερα, κάθε ιστορικό κτίριο είναι αυτό που µας προκαλεί να εξερευνήσουµε την ιστορία όχι µόνο του ίδιου αλλά και του τόπου και της κοινωνίας από την οποία “γεννήθηκε” και µπορεί να µας αποκαλύψει σηµαντικές αξίες, όπως αρχιτεκτονικές, αισθητικές, ιστορικές, αρχαιολογικές, κοινωνικές, πολιτικές και πλήθος άλλων. Το ιστορικό κτίριο δηλαδή, λειτουργεί ως φορέας πολιτιστικών αξιών.
      Ετσι, στις προτάσεις εμπεριέχονται: (α) η δοµική αποκατάσταση που θα εξασφαλίζει την ιδεατή στατική λειτουργία, υπηρετώντας την πολύµορφη αρχιτεκτονική έκφραση, (β) η νέα λειτουργική οργάνωση στο διατηρητέο κέλυφος, έτσι ώστε να αναδεικνύεται η σύνθετη αρχιτεκτονική έκφραση, συµβάλλοντας στην κατεύθυνση της προστασίας µνηµείων, και (γ) η περιβαλλοντική διαχείριση του συνόλου ώστε να καταστεί ένα πρότυπο και ενεργειακά παθητικό πράσινο κτίριο.
      Αγγελική Κώττη
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.