Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Επικαιρότητα

    Επικαιρότητα

    4538 ειδήσεις in this category

    1. Επικαιρότητα

      Νεαροί Έλληνες αρχιτέκτονες «κλέβουν την παράσταση» στη Νέα Υόρκη

      Engineer

      «Πατείς με, πατώ σε» στα εγκαίνια της αρχιτεκτονικής έκθεσης «GRE-NYC» που τελέστηκαν το βράδυ της Πέμπτης στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη. Η έκθεση αυτή διέφερε από όλες τις άλλες που είχαν φιλοξενηθεί μέχρι στιγμής στο Γενικό Προξενείο διότι διοργανώθηκε από τον νεοσύστατο φορέα Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής Νέας Υόρκης (Greek Institute of Architects in New York), που μέχρι και εκείνη την ώρα αριθμούσε 70 μέλη και μετά τα εγκαίνια ο αριθμός του πλησίασε τα 100.
       
      Η έκθεση αυτή διέφερε από όλες τις άλλες διότι δεν ήταν ατομική, αλλά συλλογική, και καθρέπτιζε το δημιουργικό ταλέντο των συμπατριωτών μας από την Ελλάδα που ήρθαν για μεταπτυχιακές σπουδές στις αρχιτεκτονικές σχολές της Νέας Υόρκης και των άλλων περιοχών της Βορειοανατολικής Ακτής με όνειρα να σπουδάσουν, να ασκήσουν για έναν χρόνο το επάγγελμά τους και να επιστρέψουν στην ιδιαίτερή τους πατρίδα να ανοίξουν τα δικά τους γραφεία και να μεταφέρουν την τεχνογνωσία στη γενέτειρα.
       

       
       
      Οταν ξέσπασε η οικονομική κρίση και η Ελλάδα εισήχθη στο καθεστώς των μνημονίων άλλαξαν σχέδια και αποφάσισαν να αγκυροβολήσουν εδώ. Οντας τα- λαντούχοι προσελήφθησαν στα καλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία και παρέμειναν στη Νέα Υόρκη. Μετά το 2010 ο αριθμός των Ελλήνων που έρχονταν για μεταπτυχιακές σπουδές στη Νέα Υόρκη αυξήθηκε με γεωμετρική πρόοδο και αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι το βράδυ της Πέμπτης έδειξαν ενδιαφέρον για τον φορέα περισσότεροι από είκοσι άλλοι αρχιτέκτονες, είτε και σπουδαστές.
       
      Το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής Νέας Υόρκης δεν έχει προεδρείο με την κλασσική έννοια του όρου, αλλά μια εξαμελή επιτροπή πρωτοβουλίας η οποία ανέλαβε και τα καθήκοντα των επιμελητών της εν λόγω έκθεσης. Πρόκειται για τους Κωνσταντίνο Μπούρα, την Εβίτα Φανού, την Ηλέκτρα Κοντορούπη, τον Ιωάννη Οικονόμου, τον Φωτεινό Σούλο και την Δήμητρα Τσαχρέλια, οι οποίοι εργάστηκαν αμέτρητες ώρες τους τρεις τελευταίους μήνες και κατάφεραν να παρουσιάσουν κάτι το πρωτοποριακό για τα ομογενειακά δεδομένα.
       

       
       
      Η Εκθεση «GRE-NYC» (Ελλάδα- Νέα Υόρκη) στεγάζεται στον υπόγειο εκθεσιακό χώρο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη και είναι ανοικτή Δευτέρα μέχρι Παρασκευή από τις 9 π.μ. έως και τις 2.30 μ.μ. και θα παραμείνει ανοικτή μέχρι και την επόμενη Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου. Δεν είναι ούτε φωτογραφική και ούτε ζωγραφικής, αλλά μια καθαρά αρχιτεκτονική έκθεση, η οποία περιλαμβάνει τα έργα των τριάντα και πλέον αρχιτεκτόνων που έχουν βραβευτεί σε διάφο- ρους διαγωνισμούς, έργα από τις διδακτορικές διατριβές τους και νέες αρχιτεκτονικές προτάσεις.
       
      Η έκθεση αυτή αποτελεί αδιαμφισβήτητη απόδειξη των εξαιρετικών ικανοτήτων των Ελλήνων που λόγω των Μνημονίων αγκυροβόλησαν στη Νέα Υόρκη και του νέου αίματος που εισέρχεται στους κόλπους της Ομογένειας. Ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Γιώργος Ηλιόπουλος, δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Η παρουσία τόσο πολλών νέων, ταλαντούχων παιδιών, εδώ στο Γενικό Προξενείο, αποτέλεσε έκπληξη και για μας. Βλέπουμε το φοβερό ταλέντο που έχει η Ελλάδα σε τέτοια μορφή και έκταση».
       

       
       
      Ο κ. Ηλιόπουλος επισήμανε ότι «με τα έργα τους, με τις ιδέες τους και τη δημιουργικότητά τους, οι νέοι Ελληνες αρχιτέκτο- νες δείχνουν σ’ αυτή την πόλη πως είμαστε μια ζωντανή κοινότητα. Η Ελλάδα έχει ένα απίστευ- το παραγωγικό δυναμικό, με κέφι για δουλειά και για ανταγωνισμό. Είναι άδικο να τους χάνουμε και να τους κερδίζουν άλλοι. Γι’ αυτό, έχει μεγάλη σημασία να βρίσκουμε τρόπους να τους κρατάμε κοντά, σε συνεχή επαφή με την Ελλάδα».
       
      Τα μέλη της ιδρυτικής ομάδας του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής Νέας Υόρκης με τα οποία επικοινωνήσαμε επεσήμαναν ότι η ίδρυση του φορέα ήταν μια εσωτερική αναγκαιότητα, διότι ευρισκόμενοι στη Νέα Υόρκη αισθάνθηκαν την ανάγκη να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συσπειρώσουν όλα τα άλλα παιδιά που σπούδαζαν, είτε έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους στην Αμερική. Παράλληλα, τόνισαν ότι πιστεύουν στη συλλογική δράση, ανήκουν στο «Εμείς» που έλεγε και ο Μακρυγιάννης, και έχουν εντελώς διαφορετικά κριτήρια και στάνταρ στη λειτουργία του φορέα.
       

       
       
      Στο φορέα τους γίνονται δεκτοί μόνον αρχιτέκτονες και όταν έκαναν τα πρώτα βήματα τα μέλη της ιδρυτικής ομάδας δεν γνώριζαν ότι στη Νέα Υόρκη υπήρχε ο Σύλλογος Ελληνοαμερικανών Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών. Τώρα που προετοίμαζαν την έκθεση πληροφορήθηκαν για το γεγονός και προθυμοποιήθηκαν να συνεργαστούν. Ολοι τους παραδέχτηκαν ότι γι’ αυτούς ήταν μονόδρομος οι μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ, αλλά ουδείς από αυτούς πί- στευε ότι θα αγκυροβολήσει και θα κάνει καριέρα στη Νέα Υόρκη.
       
      Τα γεγονότα τους ώθησαν να αναζητήσουν εργασία και όλοι τους προσελήφθησαν στα καλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία και μάλιστα έχουν γίνει σπόνσορες για να τους χορηγηθεί η άδεια παραμονής και εργασίας στη Νέα Υόρκη. Ερωτηθέντες εάν έχουν έρθει σε επαφή είτε εάν έχει προσληφθεί κανείς σε ομογενειακές αρχιτεκτονικές εταιρείες, υπογράμμισαν ότι «δεν έχουν γνώση» και ότι «τουλάχιστον τα ιδρυτικά μέλη εργάζονται σε μη ομογενειακές εταιρείες».
       

       
       
      Ένας εξ αυτών είπε ότι την περίοδο που τελείωνε τις σπουδές του είχε στείλει το βιογραφικό του στην εταιρεία ενός ομογενή αρχιτέκτονα και εξέφρασε τη λύπη του διότι δεν μπήκαν καν στον κόπο να απαντήσουν στα αλλεπάλληλα μηνύματά τους. Οι νέοι αρχιτέκτονες σημείωσαν ότι ετοιμάζουν και άλλες εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων και μια διάλεξη στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, και ότι είναι έτοιμοι να συνεργαστούν με τους ομογενειακούς φορείς.
       
      Οσον αφορά τον αριθμό των νεοφερμένων μεταναστών από την Ελλάδα, μας έκαναν γνωστό ότι είναι εκατοντάδες οι οποίοι έρχονται για σπουδές και με στόχο και όραμα. Οσον αφορά τον αριθμό των νεοφερμένων μεταναστών από την Ελλάδα, μας έκαναν γνωστό ότι είναι εκατοντάδες οι οποίοι έρχονται για σπουδές και με στόχο και όραμα να μείνουν εδώ και να ξεδιπλώσουν το δημιουργικό ταλέντο και να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που παρέχει η Νέα Υόρκη και η Αμερική για επαγγελματική ανέλιξη, για πρόοδο και ευημερία.
       
      Πηγή: http://lykavitos.gr/archives/171998
      Περισσότερα...

      1990 • 13

    2. Επικαιρότητα

      Η μισή Διοικούσα Επιτροπή στην κούρσα διαδοχής στο ΤΕΕ

      Engineer

      Οκτώ από τα 14 μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ αναμένεται να διεκδικήσουν την προεδρία του Επιμελητηρίου, σε μια κούρσα που θα βγάλει νικητή μετα το καλοκαίρι. Και αυτό γιατί η παραίτηση Σπίρτζη θα πρέπει να διαβιβαστεί στην Αντιπροσωπεία και τότε θα ξεκινήσει ο χρόνος των 20 ημερών για την εκλογή του νέου προέδρου.
       
      Ο απερχόμενος πρόεδρος με την υποβολή της παραίτησης του στην Διοικούσα, ουσιαστικά δίνει χρόνο οργάνωσης στη διάδοχη κατάσταση, ένα χρόνο που χρειάζεται ώστε να διαμορφωθούν οι συμμαχίες και οι ισορροπίες που θα προτάξουν το νέο ρόλο που θα διεκδικήσει το ΤΕΕ στα νέα δεδομένα.
       
      Ο ίδιος ο απερχόμενος πρόεδρος διαχειριζόμενος το χαρτοφυλάκιο των αποκρατικοποιήσεων (δίκτυα και υποδομές) θα προτάξει τις συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στην υλοποίηση αναπτυξιακών έργων που άπτονται τόσο της Χώρας όσο και την Πόλης.
       
      Ετσι ο Χρ. Σπίρτζης, καλείται από τη θέση του υπουργού να παίξει το ρόλο του αείμνηστου Κουλουμπή – επί Αν. Παπανδρέου- με τον καθ’ ύλην αρμόδιο στη διαχείριση τεχνικών ζητημάτων και το Επιμελητήριο σε ρόλο Συμβούλου της Κυβέρνησης, μια ισορροπία που την τελευταία διετία είχε διαρραγή.
       
      Σε ότι αφορά τα εσωτερικά του ΤΕΕ, τίθεται ζήτημα αναπλήρωσης της θέσης, η οποία ενδέχεται να παραμείνει κενή καθώς -σύμφωνα με τον κανονισμό- αντικατάσταση υφίσταται όταν υπάρχει πρόεδρος και όχι όταν αυτός έχει παραιτηθεί.
       
      Σε ότι αφορά τους «μονομάχους», η ΔΚΜ διαθέτει τουλάχιστον δύο υποψηφίους η ΔΗΣΥΜ τρείς, ενώ τη θέση αναμένεται να διεκδικήσουν και η κυρία Τόνια Μοροπούλου, ο κ. Αντιβαλίδης και φυσικά ο επικεφαλής της ΕΛΕΜ και νυν αντιπρόεδρος του ΤΕΕ κ. Θ. Σεραφίδης.
       
      Οπως όλα δείχνουν ο δρόμος των «συνομιλιών» θα είναι μακρύς, το τοπίο θολό και μόνος κερδισμένος ο νέος υπουργός που δεν θα έχει οργανωμένες βολές εκ των έσω…
       
      Πηγή: http://www.ered.gr/content/I_misi_Dioikousa_Epitropi_stin_koursa_diadochis_sto_TEE/#.VOGQ1_l_tB0
      Περισσότερα...

      1511 • 4

    3. Επικαιρότητα

      Μετέωροι ξανά οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί

      dimitris GM

      Στο σημείο «μηδέν» επανέρχονται ξανά οι 600 χιλ. ιδιοκτησίες των οικοδομικών συνεταιρισμών, με τον αναπληρωτή υπουργό, Γ. Τσιρώνη να εξαγγέλλει χθες από το βήμα της Βουλής πως «ακυρώνονται οι δασοκτόνοι νόμοι και ειδικά ο ν.4280/2014» που υπέγραψε η προηγούμενη διοίκηση του υπουργείου Περιβάλλοντος.
       
      Μετά από περίπου 40 χρόνια, το πολύπαθο σχέδιο επίλυσης της ιδιοκτησίας των οικοδομικών συνεταιρισμών τινάζεται στον «αέρα» με τον νόμο 4280/2014, που υπήρξε το πρώτο σκαλοπάτι για την επίλυση του πολύπαθου ζητήματος, να μπαίνει σε διαδικασία «αναθεώρησης»! Η αξιοποίηση της περιουσίας που έχουν στο ενεργητικό τους οι 550 οικοδομικοί συνεταιρισμοί, παραμένει επί μακρόν στα χαρτιά, καθώς άγνωστες παραμένουν ακόμη οι προθέσεις του υπουργείου, εάν θα διατηρηθεί το δικαίωμα οικοδόμησης του 1/4 των εκτάσεων ή θα υπάρξουν μεταβολές στο μεγαλύτερο βαθμό εφαρμογής του νόμου. Από το βήμα της Βουλής ο Γ. Τσιρώνης, έκανε λόγο για ακύρωση της διαδικασίας, δίχως ωστόσο να αποσαφηνίζεται εάν η εφαρμογή της απόφασης αφορά το σύνολο ή μέρος του ψηφισθέντος νόμου.
       
      Ο προηγούμενος σχεδιασμός προέβλεπε εντός του 2015 να οριστικοποιηθούν οι περιοχές που θα επιλεγούν από τους δήμους, κάνοντας το πρώτο βήμα για την οριστική απελευθέρωση των ιδιοκτησιών που παρέμεναν «παγωμένες». Στην Αττική υπολογίζεται ότι υπάρχουν 220 οικοδομικοί συνεταιρισμοί, εκ των οποίων οι 110 αντιμετωπίζουν προβλήματα καθώς βρίσκονται σε δασικές εκτάσεις. Για τους υπόλοιπους 330 που βρίσκονται εκτός Αττικής, το 25% αντιμετωπίζει προβλήματα γιατί ανήκει σε δασικές εκτάσεις και 15% δεν βρίσκεται σε περιοχή Ειδικά Ρυθμιζόμενης Πολεοδόμησης (ΠΕΡΠΟ).
       
      Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&catid=213&artid=14563
      Περισσότερα...

      1011 • 0

    4. Επικαιρότητα

      Πωλείται ιστορία λόγω... ΕΝΦΙΑ

      Engineer

      Σε έναν μικρό λόφο της βορειοδυτικής ακτής της νήσου Λέσβου και σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από το Κάστρο της Μυτιλήνης είναι χτισμένο το γραφικό χωριό Πάμφιλα των 1.300 κατοίκων, το οποίο -όπως καταγράφει το 1850 ο Λέσβιος Σταυράκης Αναγνώστης- «ίσως έλαβε και φυλάττει μέχρι σήμερον το όνομα τούτο από της Παμφίλης Λεσβίας ποιητρίας, συγχρόνου της περιφήμου Σαπφούς».
       
      Απέναντι από το χωριό, ανατολικά και σε απόσταση μόλις 200 μέτρων βρίσκεται η ακατοίκητη βραχονησίδα των 65 στρεμμάτων, η Πάμφιλος, που πωλείται μέσω της μεσιτικής εταιρείας Vladi Private Islands στην τιμή των 800.000 ευρώ. Στην ιστοσελίδα της εταιρείας το νησί αναφέρεται ως «Μικρή Λέσβος» και η εκπρόσωπός της Σαμπίν Ρόλινγκερ δήλωσε ότι «είναι ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό νησί. Τα νερά του είναι καθαρά και ήρεμα». Οπως έγραψε η βρετανική «Daily Mail», που συνέκρινε την τιμή πώλησης της βραχονησίδας με τη βρετανική κτηματαγορά, «πρόκειται για ευκαιρία, αφού με αυτά τα χρήματα βρίσκεις δυάρι στο Λονδίνο»!
       
      Εξ ανάγκης
       
      Ο σημερινός Λέσβιος ιδιοκτήτης της, ο Νίκος Σάλτας, δήλωσε στις 27-11-2014 στην ιστοσελίδα Lesvos report: «Δεν είμαι κάποιος Ελληνας κροίσος με νησί, όπως μπορεί να σκεφτεί κάποιος, όταν ακούσει ότι έχω στην ιδιοκτησία μου το νησί. Είμαι ένας απλός άνθρωπος που κληρονόμησα το νησί αυτό από πάππου προς πάππου, ήταν στην οικογένειά μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια και σήμερα οδηγήθηκα στο ξεπούλημά του, όπως συμβαίνει με τα πάντα πλέον στη χώρα μας, γιατί έτσι μας έχουν καταντήσει με τη δυσβάσταχτη φορολογία».
       

       
      Για την όμορφη βραχονησίδα η εφημερίδα της Λέσβου «Εμπρός» έγραψε στις 4-2-15 ότι Τούρκοι επιχειρηματίες, δείχνοντας το ενδιαφέρον τους για την αγορά, πήγαν στις 31 Ιανουαρίου 2015 «στη Λέσβο με ναυλωμένο learjet προερχόμενοι από την Κωνσταντινούπολη και συναντήθηκαν με μέλη της οικογένειας που έχει στην ιδιοκτησία της το μικρό νησί».
       
      Οπως με πληροφόρησε ο ιστορικός, ερευνητής και συγγραφέας Κώστας Καμπουρίδης, το νησάκι Πάμφιλος καταγράφεται στο οθωμανικό κατάστιχo φόρων Tapu Tahrir Defter 264 του έτους 1548, που φυλάσσεται στην Κωνσταντινούπολη, με την οθωμανική ονομασία «Baltaoglu», και μάλιστα οι τότε καλλιεργητές του μικρού νησιού απέδωσαν στον Οθωμανό φοροεισπράκτορα 80 άσπρα ως ετήσιο φόρο.
       

       
       
      Ιστορική αναδρομή
       
      Ο αρχιναύαρχος του οθωμανικού στόλου Μπαλτάογλου εστάλη το 1450 από τον σουλτάνο Μουράτ στη Λέσβο, όπου -σύμφωνα με τον ιστορικό William Miller- «οι άνδρες του απήγαγαν πάνω από 3.000 ανθρώπους, έσφαξαν πολλά κοπάδια, ισοπέδωσαν την ευδαίμονα πόλη Καλλονή και προκάλεσαν καταστροφές σε αξία μεγαλύτερη από 150.000 δουκάτα» (Essays on the Latin Orient, Cambridge 1921, σελ. 313).
       
      Ο ιστορικός του Βυζαντίου Λαόνικος Χαλκοκονδύλης γράφει για τον Μπαλτάογλου: «ο Παϊτόγλης Καλλιπόλεως, ύπαρχος επί Αμουράτου του νεωτέρου, επέδραμε στην Λέσβο και, αφού κατέστρεψε και εξανδραπόδισε την Καλλονή, “πόλιν της Λέσβου ευδαίμονα”, αναχώρησε εκεί από όπου εστάλη» (Απόδειξη Ιστοριών η Δεκάτη, Εκδοση Bekker, Βόννη 1843, σελ. 519).
       
      Στις 20 Απριλίου του 1453, ο Μπαλτάογλου δεν κατάφερε, παρά την υπεροπλία 145 πλοίων, να εγκλωβίσει στον Κεράτιο Κόλπο μία βυζαντινή γαλέρα και τρεις ιταλικές και γι’ αυτό ο Μωάμεθ τον έπαυσε από αντιναύαρχο. Ο ιστορικός του Βυζαντίου Μιχαήλ Δούκας, με αφορμή το παραπάνω επεισόδιο γράφει για τον Μπαλτάογλου: «Ο άνθρωπος εκείνος καταγόταν από το γένος των Βουλγάρων, ήταν μάλιστα γιος μιας αρχοντικής οικογένειας Μπογιάρων και ονομαζόταν Πάλδας. Είχε από πολύ καιρό υποδουλωθεί και απαρνηθεί την πατρική του πίστη, παραμένοντας κληρονομικός δούλος του Μεχμέτ. Ηταν το ίδιο πρόσωπο που, τέσσερα χρόνια πριν, είχε εισβάλει στη Λέσβο και είχε συλλάβει αμέτρητους αιχμαλώτους» (Βυζαντινοτουρκική Ιστορία, Εκδόσεις Κανάκη, Αθήνα 1997, σελ. 513). Το 1462, η Λέσβος που ήταν μέχρι τότε, επί 107 χρόνια, στην κατοχή των Γενουατών Γατελούζων, κατελήφθη από τον Μωάμεθ ύστερα από πολιορκία της πρωτεύουσας Μυτιλήνης.
       
      Από τα παραπάνω υποστηρίζω ότι η βραχονησίδα Πάμφιλος καταγράφηκε το 1548 στο οθωμανικό κατάστιχο με την ονομασία Baltaoglou, για να τιμηθεί ο Οθωμανός ναύαρχος Μπαλτάογλου, επειδή το 1450 αυτός πρώτος επέδραμε και κατέστρεψε την ευδαίμονα πόλη της Καλλονής, τρία χρόνια πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης και 12 χρόνια πριν από την οθωμανική κατάκτηση της Λέσβου.
       
      Θέλω να ελπίζω ότι η όμορφη βραχονησίδα Πάμφιλος θα καταφέρει να αποφύγει την πώληση που επιβάλλουν στη χώρα μας οι δανειστές τοκογλύφοι και δεν θα μνημονεύεται ως «Μικρή Λέσβος» ή νησί του Baltaoglou, διατηρώντας το ιστορικό της όνομα, που θυμίζει την ποιήτρια Παμφίλη, τη μαθήτρια της Ερεσίας ποιήτριας Σαπφούς.
       
      Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/poleitai-istoria-logo-enfia
      Περισσότερα...

      2081 • 20

    5. Επικαιρότητα

      Στο Μόναχο το πρώτο ιδιόκτητο ελληνικό σχολικό συγκρότημα

      Engineer

      Το πρώτο ιδιόκτητο ελληνικό σχολικό συγκρότημα θεμελιώθηκε πριν από λίγες ημέρες στο Μόναχο. Πρόκειται για την ευτυχή κατάληξη της εικοσαετούς προσπάθειας της ελληνικής παροικίας, που λίγο έλειψε να μην έχει αίσιο τέλος. Αξιοσημείωτο είναι ότι το κρατίδιο της Βαυαρίας αγκάλιασε την προσπάθεια, αναλαμβάνοντας να καλύψει το 70% του κόστους. Μοναδικός όρος, η συμμετοχή του να καταβληθεί μετά την ολοκλήρωση του έργου, προφανώς για να μην υπάρξουν... εκπλήξεις.
       
      Η θεμελίωση του σχολικού συγκροτήματος πραγματοποιήθηκε στις 16 Ιανουαρίου. Το οικόπεδο, έκτασης 15 στρεμμάτων, βρίσκεται στην περιοχή Berg am Laim. Το αγόρασε το 2001 το ελληνικό Δημόσιο (Κτηματική Υπηρεσία Δημοσίου) από τον Δήμο Μονάχου έναντι 2,5 εκατ. ευρώ, αφού προηγήθηκαν δέκα χρόνια πιέσεων και αγώνα από την ελληνική παροικία. Ο Δήμος Μονάχου, όμως, έθεσε τον όρο να κατασκευαστεί το σχολείο μέσα σε μία τετραετία από την έκδοση της πρώτης οικοδομικής άδειας, ειδάλλως η πώληση θα ακυρωνόταν και τα χρήματα θα επιστρέφονταν.
       
      Ομως, τα χρόνια περνούσαν και οι εργασίες δεν ξεκινούσαν. Οι αιτίες, σύμφωνα με ομογενειακά μέσα ενημέρωσης, ήταν πολλές: από τις αντιδράσεις των περιοίκων μέχρι τη γραφειοκρατία και την κωλυσιεργία του ελληνικού Δημοσίου.
       
      Τελικά, το 2012 το δημοτικό συμβούλιο Μονάχου αποφάσισε να διεκδικήσει την ενεργοποίηση της ρήτρας του συμβολαίου και να ζητήσει την ακύρωση της πώλησης. Στην υπόθεση παρενέβησαν οι ελληνικές διπλωματικές αρχές και το ζήτημα τέθηκε στις γερμανικές αρχές κατά την επίσημη επίσκεψη του τότε πρωθυπουργού στο Μόναχο, στα τέλη του 2013. Επειτα από αρκετές προσπάθειες και ακόμη περισσότερο... παρασκήνιο, το έργο εντάχθηκε στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και η υπόθεση τελικά διεσώθη.
       
      Την κατασκευή και τον εξοπλισμό του σχολείου ανέλαβαν οι Κτιριακές Υποδομές, ο φορέας στον οποίο εντάχθηκε ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων. Το κτιριακό συγκρότημα θα περιλαμβάνει 18 αίθουσες για το Δημοτικό, 9 αίθουσες για το Γυμνάσιο και το Λύκειο, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, κυλικεία, χώρους εκτόνωσης, εργαστήρια, ιατρείο και κλειστό γυμναστήριο που έχει δυνατότητα αυτόνομης λειτουργίας για εκδηλώσεις εκτός σχολικού ωραρίου. Το σχολείο θα έχει βιοκλιματικές προδιαγραφές και θα είναι έτοιμο προς χρήση το καλοκαίρι του 2016. Το συνολικό κόστος είναι 26 εκατ. ευρώ και το 70% θα καλυφθεί από το κρατίδιο της Βαυαρίας, μετά την ολοκλήρωση του έργου.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/803294/article/epikairothta/ellada/sto-monaxo-to-prwto-idiokthto-ellhniko-sxoliko-sygkrothma
      Περισσότερα...

      993 • 2

    6. Επικαιρότητα

      Μεταβατικός πρόεδρος του ΤΕΕ ο Θ. Σεραφίδης

      Engineer

      Ανοίγει και επίσημα η διαδικασία διαδοχής για τη θέση του προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας με την παραίτηση του Χρήστου Σπίρτζη που υποβάλλεται στη σημερινή συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής.
       
      Ο νέος αναπληρωτής υπουργός Υποδομών και Δικτύων, αποχωρεί από το ΤΕΕ για να αναλάβει τα νέα του καθήκοντα, ενώ χρέη προέδρου μέχρις ότου η Διοικούσα κινήσει τη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου, θα ασκεί ο πρώτος αντιπρόεδρος του ΤΕΕ και επικεφαλής της ΕΛΕΜ κ. Θόδωρος Σεραφίδης.
       

       
      Τόσο ο Χρ. Σπίρτζης, όσο και ο Θ. Σεραφίδης δραστηριοποιήθηκαν για πρώτη φορά στο χώρο του Επιμελητηρίου στις εκλογές του 1997.
       
      Πηγή: http://www.ered.gr/content/Metabatikos_proedros_tou_TEE_o_Th_Serafidis/#.VN2d5fl_tB0
      Περισσότερα...

      1861 • 4

    7. Επικαιρότητα

      Χρίστος Ντούμας, μιά συνέντευξη...

      kan62

      Μια συνέντευξη ενός ανθρώπου που, μετά από τόσα χρόνια, έχει εντελώς ξεκάθαρη ματιά για τα πράγματα... είναι πάντα είδηση.
       
      Αρκεί να επιμείνει κανείς μέχρι τέλους...
       
      Ευρύτερα γνωστός ως ο ανασκαφέας του Ακρωτηρίου Θήρας από το 1975, ο Χρίστος Ντούμας έχει υπηρετήσει την αρχαιολογία και από άλλες θέσεις. Διετέλεσε έφορος και διευθυντής αρχαιοτήτων, ενώ ως ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, δίδαξε εκεί προϊστορική αρχαιολογία. Για την προσφορά του τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος.
       
      Το παγκόσμιο ενδιαφέρον στην κυκλαδική τέχνη που πυροδότησαν πρωτοποριακοί καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, όπως ο Μπρανκούζε, ο Πικάσο, ο Μοντιλιάνι, ο Μουρ, απογειώθηκε μετά την έκδοση του μνημειώδους τόμου Η τέχνη των Κυκλάδων από τον τεχνοκριτικό Κριστιάν Ζερβός το 1957. Φημολογείται ότι στη δεκαετία του ’60 κυκλαδικά ειδώλια φυγαδεύονταν κρυμμένα σε φραντζόλες ψωμιού (Βλ. Christos Doumas, Silent Witnesses. Early Cycladic Art of the Third Millenium BC. Catalogue of the Exhibition «Silent Witnesses», 9 April-15 June 2002, Onassis Cultural Center, Nέα Υόρκη).
       
      «Στην κυκλαδική τέχνη», γράφει ο Χ. Ντούμας, «για μια ολόκληρη χιλιετία η ανθρώπινη μορφή κυριολεκτικά αποθεώθηκε στα χέρια των μαρμαρογλύφων». Όμως ο ίδιος δεν θα περιορίσει την ανθρώπινη μορφή στο χώρο της αισθητικής, αλλά θα προσπαθήσει να την εντάξει στο πλαίσιο που τη δημιούργησε, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτισμικό. Επισημαίνει ότι στην κυκλαδική κοινωνία, σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της 3ης χιλιετίας, διαπιστώνουμε μια αργή αλλά σταθερή διαδικασία μετάβασης από τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας (παραγωγή), με τα διάσπαρτα απομονωμένα γεωργοκτηνοτροφικά νοικοκυριά, στον δευτερογενή (μεταποίηση). Αρχίζει να αναπτύσσεται η εξόρυξη μεταλλευμάτων και η κατεργασία των μετάλλων, δραστηριότητες που επιβάλλουν τη συγκέντρωση πληθυσμών σε οικισμούς. Και όταν η έμφαση στις θαλάσσιες μεταφορές μετατοπίσει σταδιακά το κέντρο βάρους της κυκλαδικής οικονομίας προς τον τριτογενή τομέα (παροχή υπηρεσιών), ενθαρρύνεται η ανάπτυξη παράκτιων οικισμών που διαμορφώνονται σε πρωτοαστικές κοινότητες (Χ. Ντούμας, «Η ανθρώπινη μορφή στο έλεος του χρωστήρα», Χρωστήρες. Η τοιχογραφία και η αγγειογραφία της 2ης χιλιετίας π.Χ. σε διάλογο, Ακρωτήρι Θήρας, 24-26 Μαΐου 2013). Στην ανθηρή ναυτική κοινωνία του Ακρωτηρίου, όπου σαφείς ανασκαφικές ενδείξεις για την ύπαρξη κεντρικής εξουσίας απουσιάζουν μέχρι τώρα, μελετητές (F. Schachermeyr, Χ. Ντούμας) κάνουν λόγο για την «αρχαιότερη ναυτική δημοκρατία».
       
      Στις κοινωνικές λειτουργίες της τέχνης εντάσσει ο Χ. Ντούμας και τη θρησκεία (Christos Doumas, The Wall-paintings of Thera, trans. Alex Doumas, The Thera Foundation Petros M. Nomikos, Athens 1992). Ωστόσο, υπογραμμίζει, σκηνές τελετουργίας δεν είναι απαραίτητα θρησκευτικές και, με την ίδια λογική, ο χώρος στον οποίο λάμβαναν χώρα δεν ήταν αναγκαστικά ιερός. Χρησιμοποιεί, μάλιστα, και το εξής παράδειγμα: αν κάποιος μελλοντικός αρχαιολόγος βρει μέσα σε μια εκκλησία ένα μπουκάλι λάδι για τα καντήλια, δεν θα πρέπει να συνάγει ότι το πλαστικό μπουκάλι από εμφιαλωμένο νερό, με το οποίο μεταφέρθηκε το λάδι, είναι ιερό αντικείμενο.
       
      Με τον Χρίστο Ντούμα συναντηθήκαμε στις 27 Ιανουαρίου 2015, δηλαδή τη δεύτερη μέρα μετά τις βουλευτικές εκλογές. Ίσως είναι κι αυτός ένας λόγος αλλά μάλλον ο Χρίστος Ντούμας δεν τον χρειαζόταν για να σχολιάσει πολιτική, πολιτικές, πολιτικούς.
       
      Αγγελική Ροβάτσου: Ο εναγκαλισμός Πολιτισμού και Παιδείας πώς σας φάνηκε;
       
      Χρίστος Ντούμας: Το Υπουργείο Πολιτισμού και Επιστημών (ΥΠΠΕ), όπως το είπαν, δημιουργήθηκε επί χούντας προκειμένου να αποκτήσει κάποιο κύρος η χουντική κυβέρνηση στο εξωτερικό. Η Αρχαιολογική Υπηρεσία μεταφέρθηκε σ’ αυτό ατόφια. Με τα ελαττώματά της, αλλά ως οργανωμένη υπηρεσία. Για τις άλλες υπηρεσίες ζητήθηκαν στελέχη από άλλα υπουργεία, τα οποία, κατά κανόνα, ξεφορτώθηκαν τους πιο άχρηστους υπαλλήλους που διέθεταν. Δεν διώχνεις τους καλύτερούς σου! Έτσι το Υπουργείο Πολιτισμού έγινε, κατά κάποιο τρόπο, ένας σκουπιδοτενεκές αποβλήτων, όπου ο στόχος καθενός ήταν πώς θα αναρριχηθεί στην ιεραρχία. Στο Υπουργείο Παιδείας, από την άλλη μεριά, διατηρήθηκαν οι Διευθύνσεις που είχαν σχέση με τον σύγχρονο πολιτισμό, ανταγωνιστικές των αντίστοιχων Διευθύνσεων του νεοσύστατου ΥΠΠΕ και με παράλληλη την άσκοπη σπατάλη χρήματος.
       
      Εδώ και πολλά χρόνια έχω δηλώσει ότι το Υπουργείο Πολιτισμού μπορεί να πάει στο Υπουργείο Παιδείας και να αναβαθμιστεί το Υπουργείο Παιδείας, όπου ανήκε ως το 1960. Διότι κομμάτι της Παιδείας είμαστε. Ή, αν μας θεωρούν ως κρατική υπηρεσία που εκτελεί έργα, στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, όπως συμβαίνει στην Κύπρο. Θα το απευχόμουνα, βέβαια, γιατί εκεί η διαπλοκή είναι τεράστια.
       
      Α. Ρ.: Αλήθεια αυτό συμβαίνει στην Κύπρο;
       
      Χ. Ντ.: Βέβαια! Δημόσια έργα δεν κάνει; Λοιπόν, αυτά σαν εισαγωγή.
       
      Α. Ρ.: Ωραία, ξεκινάμε τότε: Δημοσιεύσατε στον ιστότοπο της Αρχαιολογίας τον περασμένο Νοέμβριο ένα άρθρο στο οποίο αναφέρεστε στα Εργαστήρια συντήρησης των τοιχογραφιών στο Ακρωτήρι αλλά και σ’ αυτή την ακατανόητη ιστορία με το ΤΑΠ και το Πωλητήριο. Πού βρίσκονται τα πράγματα τώρα;
       
      Χ. Ντ.: Πουθενά. Κοιτάξτε, υπηρέτησα στην Αρχαιολογία πάνω από σαράντα χρόνια –μετά από σαράντα τρία χρόνια υπηρεσίας πήρα σύνταξη. Και έχω αντιμετωπίσει, από όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας, τα διάφορα προβλήματα. Γνωρίζοντας την οικονομική δυσπραγία που έχει η χώρα –και είχε πάντα, όσον αφορά στα μνημεία– είχα εκπονήσει ένα σχέδιο, πώς οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μεγάλα μουσεία μπορούν να γίνουν αυτάρκη οικονομικά, φτάνει να δοθούν κίνητρα στους επικεφαλής που τα διευθύνουν, ώστε να αναπτύξουν πρωτοβουλίες που θα τους αποφέρουν έσοδα. Γιατί δηλαδή το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ή το Ακρωτήρι στη Σαντορίνη να μην έχουν πωλητήριο; Σπάνια στην Ελλάδα ο επισκέπτης θα βρει να αγοράσει κάτι αναμνηστικό από τον αρχαιολογικό χώρο ή το Μουσείο που επισκέπτεται. Υπέβαλα, λοιπόν, στο Υπουργείο σχετική πρόταση…
       
      Α.Ρ.: Πότε αυτό;
       
      Χ.Ντ.: Τον Μάιο του 2010.
       
      Α.Ρ.: Επάνω στην κρίση, δηλαδή.
       
      Χ. Ντ.: Ναι, ναι. Φυσικά δεν πήρα απάντηση. Η πρόταση ήταν προς τη Γενική Γραμματέα του Υπουργείου. Όμως, μετά από λίγες μέρες, διάβασα σχόλια στις εφημερίδες ότι ο Ντούμας θέλει να μετατρέψει τους αρχαιολόγους από επιστήμονες σε επιχειρηματίες. Να τους κάνει μάνατζερς. Αν όμως υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει στα νέα ελληνικά η λέξη μάνατζερ, το Υπουργείο, το κράτος, οφείλει να τους εξηγήσει ότι στα ξεχασμένα ελληνικά σημαίνει διευθυντής/διαχειριστής ενός τομέα. Αν, λοιπόν, ο επιστήμονας αδυνατεί ή αρνείται να εκπληρώσει τα καθήκοντα του διευθυντή (μάνατζερ), η προϊσταμένη αρχή του Υπουργείου οφείλει να του πει: «Κύριε, αφού δεν κάνεις για μάνατζερ, θα σε βάλω κάτω από ένα μάνατζερ που θα τον επιλέξω εγώ». Έτσι δεν είναι; Πάντως η πρότασή μου, από ό,τι γνωρίζω, δεν είχε συνέχεια.
       
      Για τη στήριξη των ανασκαφών του Ακρωτηρίου έχουμε ιδρύσει μη κερδοσκοπικό Σωματείο με τον τίτλο «Εταιρεία Στήριξης Σπουδών Προϊστορικής Θήρας», σύμφωνα με το καταστατικό του οποίου, όλα τα έσοδά του πηγαίνουν για την ενίσχυση του αρχαιολογικού χώρου. Προκειμένου, λοιπόν, να αυξήσουμε τα έσοδά μας σκεφτήκαμε την παραγωγή αναμνηστικών εμπνευσμένων από την τέχνη της Θήρας. Εξέθεσα την ιδέα στον τότε Πρόεδρο του ΤΑΠ (αρχές 2013), ο οποίος την επικρότησε και συνέστησε να προχωρήσουμε.
       
      Πράγματι κατασκευάσαμε περί τα 50 διαφορετικά αντικείμενα και μαζί με μικρές ενημερωτικές εκδόσεις τα υποβάλαμε για έγκριση στο ΤΑΠ τον Ιούλιο του 2013. Παράλληλα, επισκέφτηκα τον νέο Πρόεδρο του ΤΑΠ –ο προηγούμενος είχε παραιτηθεί– και εγχειρίζοντάς του τον κατάλογο των αναμνηστικών τού ζήτησα να μας χορηγηθεί η άδεια να τα διαθέτουμε μέσα στον αρχαιολογικό χώρο προσθέτοντας: «Δώστε μας την άδεια και βάλτε μας να πληρώνουμε ένα τέλος στο ΤΑΠ, όσο γίνεται πιο συμβολικό, αφού έτσι κι αλλιώς για τα μνημεία θα πηγαίνουν τα έσοδα».
       
      Περνούσε ο καιρός χωρίς επίσημη πληροφόρηση για την τύχη του αιτήματός μας. Τηλεφωνικά μόνο, ο πρόεδρος του ΤΑΠ με πληροφόρησε ότι τους αρέσουν τα αντικείμενα και ότι θα ήθελαν ορισμένα να τα πουλάνε στα πωλητήρια του ΤΑΠ. Μου λέει: «Να μας δώσετε τιμοκατάλογο». Απαντώ: «Πρώτα απ’ όλα, θα μας πείτε ότι τα εγκρίνετε». Λέει: «Ναι, είναι πολύ ωραία». Απαντώ: «Ναι, αλλά εγώ γραπτώς υπέβαλα το αίτημα, γραπτώς θέλω και την απάντηση ότι εγκρίνονται. Και από αυτά θα μας πείτε εγγράφως για ποια ενδιαφέρεστε να μάθετε την τιμή στην οποία θα σας τα πουλάμε». «Ναι», λέει, «σωστά». Κατά καιρούς όμως κάποιος υπάλληλος μου τηλεφωνούσε: «Δεν μας στείλατε ακόμα τις τιμές». Απαντούσα: «Περιμένω γραπτή την απόφαση που έχετε λάβει ότι τα εγκρίνατε και ποια θέλετε για τα πωλητήριά σας» προσθέτοντας: «Είμαι ιδιώτης αυτή τη στιγμή και, ως πρόεδρος του Σωματείου, δεν έχω δικαίωμα ν’ αποφασίσω μόνος μου να κάνω μπίζνες. Κάναμε ερώτημα γραπτό και περιμένουμε γραπτή την απάντηση». Τέλος πάντων, ακόμα την περιμένουμε, κι έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια τώρα.
       
      Φαίνεται ότι οι πρόεδροι του ΤΑΠ αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζει Υπουργός Πολιτισμού. Και φαίνεται επίσης ότι στο ενεργητικό του Προέδρου προσμετράται ο αριθμός των πωλητηρίων που ανοίγει και όχι τα έσοδά τους. Διαφορετικά δεν γίνεται κατανοητή η ενέργεια του [τότε υπουργού] κ. Παν. Παναγιωτόπουλου που θα την χαρακτήριζα ως απρέπεια αισχίστου είδους. Τον Μάιο του 2014 πήγε απροειδοποίητα στο Ακρωτήρι και άδειασε το μικρό ιατρείο πρώτης ανάγκης από τη στοιχειώδη επίπλωσή του (εικ. 1), καθαίρεσε την πινακίδα με την ένδειξη «Ιατρείο» (εικ. 2) και τοποθέτησε μια πρόχειρη με την ένδειξη «Museum shop» (εικ. 3). Το ιατρείο αυτό, σημειωτέον, ενταγμένο στο έργο της αντικατάστασης του στεγάστρου, είχε κατασκευαστεί με δική μου εισήγηση, γιατί ντρεπόμουνα να βλέπω κόσμο να λιποθυμάει, ηλικιωμένους ανθρώπους να τους ξαπλώνουν οι ξεναγοί στο χώμα για να τους συνεφέρουν. Οι ντόπιοι, το Κέντρο Υγείας και φαρμακοποιοί, προσφέρθηκαν να χορηγούν τα αναγκαία αναλώσιμα. Αυτό λοιπόν, το ελάχιστο δείγμα πολιτισμού, ο ίδιος Υπουργός Πολιτισμού αντί να το εφαρμόσει και σε άλλους πολυσύχναστους χώρους, το πρόσβαλε με τον τρόπο που σας περιέγραψα προκαλώντας τις διαμαρτυρίες του ιατρικού κόσμου του νησιού. Καταλαβαίνετε; Η κρίση μας είναι κρίση αξιών, κρίση απ’ το λαιμό και πάνω, όχι οικονομική.
       
      Α.Ρ.: Ξέρετε, αδυνατώ να καταλάβω τι εστί ΤΑΠΑ και ποιος ο ρόλος του. Απίστευτα τα διαφυγόντα κέρδη!
       
      Χ. Ντ.: Δεν ενδιαφέρει κανέναν! Κοιτάξτε: το ΤΑΠΑ το ίδρυσαν αρχαιολόγοι και το διοίκησαν αρχαιολόγοι μέχρι που ήρθε η χούντα. Οι αρχαιολόγοι δεν νοιάζονταν ποιον θα βολέψουν, αλλά πώς θα έχουν έσοδα για να λύνουν τα προβλήματά τους. Μετά έγινε: ποιος θα είναι πρόεδρος του ΤΑΠΑ, ποιους θα εξυπηρετήσουμε, ποιους θα βολέψουμε, στο τέλος το ΤΑΠ χρεοκόπησε.
       
      Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον ζήτησα την άδεια να μας επιτρέψουν να πουλάμε τα αναμνηστικά μας μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, όπου εκτός από την ταμπέλα του πωλητηρίου δεν έχει τίποτε άλλο. Η απάντηση «όχι», διότι είμαστε ιδιώτες. Λέω: «Για όνομα του θεού, τι ιδιώτες είμαστε! Σωματείο αναγνωρισμένο είμαστε, Φίλοι, έχουμε ταμειακή μηχανή, πληρώνουμε ΦΠΑ, έχουμε πάρει όλες τις νόμιμες άδειες που απαιτούνται». «Όχι». Ανοίξαμε κι εμείς ένα περιπτεράκι έξω από τον αρχαιολογικό χώρο, ένας γείτονας μας παραχώρησε 15 τετρ. μέτρα απ’ το χωράφι του, τζάμπα ο άνθρωπος, λέει: «Μόνο, για να μη φανεί ότι κάνατε καταπάτηση, να μου δώσετε 10 ευρώ για όσα χρόνια το έχετε». Και μέσα σε δύο μήνες, παρά το ότι είμαστε απ’ έξω και παράμερα, δεν είναι μπροστά στην είσοδο, καταφέραμε και εισπράξαμε γύρω στις 15.000. Μέσα, τα έσοδα θα ήσαν 150.000. Διότι έχουμε πραματάκια που μπορεί να τα πάρει κανείς και με 1 ευρώ. Όταν έχεις χίλιους, δύο χιλιάδες επισκέπτες την ημέρα, κι από ένα ευρώ να σου αφήσουν είναι μεγάλο κέρδος και για τον αρχαιολογικό χώρο και για το ΤΑΠ χωρίς την παραμικρή δαπάνη και για το κράτος από την είσπραξη του ΦΠΑ. Ε, δεν μας αφήσαν να το κάνουμε. Δεν πειράζει.
       
      Α.Ρ.: Τι να πει κανείς; Ούτε προσωπικό συμφέρον να είχαν από τη ζημιά της χώρας!
       
      Χ.Ντ.: Κοιτάξτε, στην Ελλάδα ισχύει η νοοτροπία του «Βούλιαξέ του το». Πήγανε, λέει, στο Μεγαλοδύναμο, τρεις, να ζητήσουν χάρη. Ο Γάλλος λέει: «Έχω ένα φίλο που έχει ένα σαλέ στις Άλπεις. Παρακαλώ βόηθησέ με να φτιάξω κι εγώ». Εντάξει. Πάει ο Άγγλος και λέει: «Ο γείτονάς μου έχει πισίνα στον κήπο του. Βόηθησέ με να κάνω κι εγώ». Εντάξει. Πάει κι ο Έλληνας και λέει: «Εμένα ο γείτονάς μου έχει ένα κότερο». «Κι εσύ τι θέλεις;» «Βούλιαξέ του το». Λοιπόν, αυτό είναι, αυτή είναι η νοοτροπία μας.
       
      Θα μπορούσε όμως το Υπουργείο Πολιτισμού να ενθαρρύνει την ίδρυση σωματείων φίλων για κάθε χώρο και μουσείο που, σε συνεργασία με τους αρχαιολόγους, θα μπορούσαν να συμβάλουν στην οικονομική ενίσχυση χώρων και μουσείων χωρίς να επιβληθούν νέοι φόροι. Τα εκατομμύρια τουρίστες που επισκέπτονται μουσεία και χώρους ευχαρίστως θα πλήρωναν πολλαπλάσια από το κόστος του εισιτηρίου για να αγοράσουν πράγματα που θα τους θυμίζουν την επίσκεψη.
       
      Α.Ρ.: Μα ολόκληρο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο! Επιτρέπεται;
       
      Χ.Ντ.: Μόνο το Εθνικό; Όλα. Αρχαιολογικοί χώροι, Ολυμπία… Τέλος πάντων. Ας ελπίσουμε ότι κάτι θ’ αλλάξει.
       
      Α.Ρ.: Εν προκειμένω ας αλλάξει το ΤΑΠΑ. Αλλιώς δεν βλέπω προκοπή.
       
      Χ.Ντ.: Όταν ήμουνα παλιότερα Διευθυντής Αρχαιοτήτων, τέλη ’70 – αρχές δεκαετίας του ’80, είχα κάνει μια μελέτη πρώτα απ’ όλα, πώς να τραβήξουμε τον κόσμο στα μουσεία και στους αρχαιολογικούς χώρους. Και η πρότασή μου ήταν να φροντίσουμε μέσω των κατά τόπους Εφορειών Αρχαιοτήτων να φτιάξουμε Σωματεία Φίλων. Με ορισμένα κριτήρια, μη μπουν και αρχαιοκάπηλοι μέσα, μη μπουν και οι λαθρανασκαφείς κ.λπ. Τους φίλους αυτούς να τους εφοδιάζουμε με μία κάρτα ελευθέρας εισόδου σε όλα τα μουσεία και τους χώρους. Επειδή δε ο Ρωμιός θέλει να κάνει επίδειξη, θα παίρνει τα παιδάκια του στο μουσείο έστω για να τους δείξει ότι αυτός έχει «πάσο». Το γεγονός ότι τα παιδάκια θ’ αρχίσουν να μπαίνουν μέσα είναι κέρδος. Λοιπόν, μέσα απ’ αυτό θα μπορούσε να αναπτυχθεί κι αυτό που σας έλεγα προηγουμένως. Μαζί με την ανάδειξη και την αγάπη του κόσμου θα μπορούσε να αναπτυχθεί και ένα κίνητρο για την ενίσχυση των κατά τόπους μουσείων και αρχαιολογικών χώρων με τον τρόπο που σας είπα.
       
      Α.Ρ.: Θα το παίρνανε και τοπικιστικά.
       
      Χ.Ντ.: Βεβαίως! Και κάθε αρχαιολογικός χώρος έχει τις ιδιορρυθμίες του, έχει τις ιδιαιτερότητές του, έχει και τα μοναδικά ευρήματα. Πες: φτιάχνω δέκα, δεκαπέντε κομμάτια που «κάνουν μπαμ» ότι συμβολίζουν αυτό το χώρο και τα διαθέτω. Δε βαριέσαι… Όταν προσπάθησα να το προωθήσω ο τότε υπουργός μου λέει: «Άσε, θα το κάνω εγώ. Με τις νομαρχίες». Λέω: «Δεν θα πιάσει με τις νομαρχίες, με τους Εφόρους θα πρέπει να γίνει». Ε, δεν έγινε. Θέλαν να μαζέψουν ψήφους και μέσα απ’ αυτό. Φτηνά, φτηνά πράγματα.
       
      Α.Ρ.: Θα αντικαταστήσουμε άραγε κάποτε τους κομματάρχες με πολιτικούς της προκοπής;
       
      Χ.Ντ.: Κοιτάξτε, οι «πολιτικοί της προκοπής» και οι επιστήμονες, και οι υπάλληλοι, και οι πάντες έχουν να κάνουν με το επίπεδο παιδείας. Στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι τώρα, κάθε υπουργός Παιδείας κάνει και μια μεταρρύθμιση, ενώ η μεταρρύθμιση πρέπει να είναι ένα πρόγραμμα σε βάθος δεκαετιών. Πώς θέλω εγώ η παιδεία να είναι ύστερα από πέντε χρόνια; – βάλε το χρονοδιάγραμμα της κάθε κυβέρνησης, έστω. Θα κάνω ένα-δύο-τρία-τέσσερα βήματα, να έχω φτάσει ώς εκεί. Διότι ο στόχος μου σε είκοσι χρόνια είναι αυτός. Εγώ αυτό θα περιμένω από την τωρινή κυβέρνηση που δηλώνει ότι θέλει να κάνει ριζικές αλλαγές.
       
      Α.Ρ.: Λέγεται ότι ο Αριστείδης Μπαλτάς, υποψήφιος Υπουργός Παιδείας, είναι καλός.
       
      Χ. Ντ.: Βεβαίως έχει σημασία ποια είναι τα πρόσωπα. Εγώ έχω την εντύπωση ότι, για κάθε τομέα, πρέπει να γίνονται επιτροπές εξωκομματικές. Υπάρχουν στην Ελλάδα άνθρωποι αξιόλογοι σε κάθε τομέα που, πιστεύω, ευχαρίστως θα θέλανε να δουλέψουν αφιλοκερδώς, αδιακρίτως του ποιο κόμμα ψηφίζουν. Διότι προσβαλλόμαστε όλοι από τη συμπεριφορά των πολιτικών.
       
      Α.Ρ.: Διάβασα κάπου ότι, όταν κατέρρευσε το στέγαστρο στο Ακρωτήρι, τον Σεπτέμβριο του 2005, ο αρχαιολογικός χώρος είχε ανοίξει πρόωρα με εντολή του τότε υφυπουργού Πολιτισμού Πέτρου Τατούλη κι ότι εσείς κάνατε μια προσφυγή στον εισαγγελέα, η οποία κατέληξε στο αρχείο. Ισχύει αυτό;
       
      Χ.Ντ.: Κοιτάξτε. Ο Τατούλης ήρθε εκεί και με δική του απόφαση επέτρεψε την είσοδο ενώ ο χώρος ήταν ακόμη γιαπί. Εγώ δεν έκανα καταγγελία στον εισαγγελέα, έκανα αναφορά στο Υπουργείο ότι δεν αναλαμβάνω οποιαδήποτε ευθύνη, και την κοινοποίησα στον εισαγγελέα.
       
      Α.Ρ.: Εκφράζοντας τη διαφωνία σας.
       
      Χ.Ντ.: Βεβαίως! Κοιτάξτε, είχα μάθει στη διάρκεια της θητείας μου ως κρατικός υπάλληλος να μην υπακούω σε παράνομες εντολές, διότι με προστάτευε ο υπαλληλικός κώδικας, ο οποίος έλεγε ότι ο υπάλληλος δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί την εκτέλεση εντολής, αν όμως αυτή είναι παράνομη, θα συντάξει μεν το έγγραφο που του ζητούν, αλλά δεν θα το προσυπογράψει γράφοντας στο περιθώριο τις αντιρρήσεις του. Το έχω κάνει πάρα πολλές φορές, και δεν είχε καμία επίπτωση στην καριέρα μου. Διότι λέω: «σύμφωνα με το άρθρο τάδε του υπαλληλικού κώδικα τάδε, διαφωνώ διότι αυτό κι αυτό κι αυτό, είναι παράνομο, παραβαίνει αυτό το νόμο, αυτό το άρθρο…»
       
      Α.Ρ.: Δεν θα τα ξέρουν όμως όλοι αυτά.
       
      Χ.Ντ.: Είναι λάθος της πολιτείας που δεν τους τα διδάσκει. Εγώ όταν μπήκα στην Υπηρεσία, ναι δεν μας τα δίδαξαν, αλλά μας έδωσαν οδηγίες πώς να λειτουργούμε σύμφωνα με τους νόμους. Αυτό έκανα.
       
      Α.Ρ.: Θα ήθελα τώρα να σας ρωτήσω για την ανασκαφή στο Ακρωτήρι. Σε τι ποσοστό έχει προχωρήσει…
       
      Χ.Ντ.: Μη γνωρίζοντας τα όρια της προϊστορικής πόλης, δεν μπορούμε να πούμε. Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι μέσα στον στεγασμένο αρχαιολογικό χώρο, από την αφαίρεση των ηφαιστειακών επιχώσεων που έχει γίνει ώς ένα βαθμό, έχουν εμφανιστεί κορυφές κτηρίων τα οποία εκτιμούμε ότι θα είναι τριάντα με τριάντα πέντε. Απ’ αυτά έχουμε ανασκάψει τέσσερα ή πέντε.
       
      Α.Ρ.: Και αυτό που διάβασα, ότι όταν πήγαν να βάλουν τους πασσάλους για το στέγαστρο ανακαλύφθηκαν αρχαιότερα.
       
      Χ.Ντ.: Το παλιό στέγαστρο ήταν ελαφρά κατασκευή και είχε θεμελιωθεί επάνω στο βράχο, όπου ήτανε θεμελιωμένη και η πόλη. Με το νέο στέγαστρο όμως, η στατική μελέτη έδειχνε ότι πρέπει να σκάψουμε και φρέαρ για τη θεμελίωση των στύλων, που θα έπρεπε να πάει τουλάχιστον επτά μέτρα μέσα στο βράχο. Ο βράχος ήταν μαλακός, είναι ηφαιστειογενής. Έτσι, λοιπόν, σκάβοντας στο βάθος, πέσαμε σε κενά, τα οποία αποδείχτηκε ότι ήταν θάλαμοι ανθρωπογενείς (εικ. 4). Βέβαια, είχε πάρα πολλά θετικά αυτή η εργασία διότι βόηθησε τους γεωλόγους και ανάπλασαν το ανάγλυφο πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε η πόλη (εικ. 5). Έτσι διαπιστώθηκε ότι η πόλη αυτή ξεκίνησε από ένα νεολιθικό χωριό στη μύτη μιας χερσονήσου. Και αυτή η μύτη ήταν περίπου εκεί που είναι σήμερα το εκδοτήριο των εισιτηρίων. Από κει και κάτω ήταν η θάλασσα. Και πράγματι, λίγα μέτρα, κάπου είκοσι μέτρα πιο κάτω από το εκδοτήριο, το ’68 ή ’69 ανοίξαμε ένα πηγάδι για τις ανάγκες της ανασκαφής και βρήκαμε νερό μέσα στην ελαφρόπετρα. Θαλασσόνερο, όμως. Η στάθμη της θάλασσας φθάνει ως εκεί (εικ. 6).
       
      Α.Ρ.: Προχωράει η ανασκαφή τώρα, και με τι ρυθμούς;
       
      Χ.Ντ.: Τώρα δεν προχωράει καθόλου. Δεν κάνουμε ανασκαφή. Περιοριζόμαστε στη συντήρηση. Γιατί έχουμε πάρα πολύ υλικό για συντήρηση. Και θα ήταν εγκληματικό να προχωρήσουμε. Εγώ προσωπικά δεν προχώρησα την ανασκαφή πέρα από κτήρια που είχε ο Μαρινάτος ερευνήσει, ακριβώς και μόνο για τις ανάγκες της συντήρησης. Έχουμε όμως ακόμη εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα τοιχογραφιών, που έχει βγάλει ο μακαρίτης ο Μαρινάτος, και είναι ακόμη ασυντήρητες.
       
      Α.Ρ.: Αλήθεια;
       
      Χ.Ντ.: Ε, βέβαια! Συντηρούμε, εμείς δεν βγάλαμε καινούργια. Χρειάζεται όμως να γίνει συμπληρωματική ανασκαφή σε ορισμένα από αυτά τα κτήρια για πολλούς λόγους καθαρά επιστημονικούς. Πρώτον, να μπορέσουμε να καταλάβουμε το κτήριο, στην ολότητά του, δηλαδή να αποτυπωθεί, να δούμε τα προβλήματά του. Δεύτερον, να ολοκληρωθεί η συντήρηση των ευρημάτων, γιατί υπάρχουν και κομμάτια από κινητά ευρήματα που είναι ακόμη μέσα. Επομένως, συγκολλάς ένα αγγείο και σου λείπει το μισό. Πρέπει να ξέρεις: θα το συμπληρώσεις με γύψο ή υπάρχουν τα κομμάτια; Τοιχογραφίες: συντηρείς τοιχογραφίες και σου λείπουν κομμάτια. Όμως, αν δεν έχει ολοκληρωθεί η ανασκαφή, δεν μπορείς να πεις «τελείωσα τη συντήρηση». Λοιπόν, με αυτά τα κριτήρια, εγώ είχα περιοριστεί σ’ αυτού του είδους την ανασκαφή, τη συμπληρωματική. Τέτοιες χρειάζεται να γίνουν. Αλλά τα τελευταία χρόνια κατ’ αρχήν είχαμε διακόψει λόγω των εργασιών για την αντικατάσταση του στεγάστρου. Μετά ήρθε η οικονομική κρίση, που εγώ τη θεωρώ πως είναι κρίση απ’ το λαιμό και πάνω, όπως σας είπα.
       
      Α.Ρ.: Επομένως, τα συμπεράσματα που έχουμε ώς τώρα από την ανασκαφή στο Ακρωτήρι τα θεωρείτε πρόσκαιρα;
       
      Χ.Ντ.: Πάντα, όλα τα συμπεράσματα που προέρχονται από μία ανασκαφή, πάντα έχουν το ενδεχόμενο τροποποίησής τους. Διότι προέρχονται από ανάλυση υλικών μαρτυριών τις οποίες ερμηνεύουμε εμείς. Η ερμηνεία μας είναι υποκειμενική. Επομένως, ναι, μπορεί. Εκείνο που δεν μπορεί να αλλάξει είναι τα δεδομένα που βγαίνουν από κει, η ερμηνεία τους μπορεί να αλλάξει. Δηλαδή, όταν σας είπα ότι έχουμε μια νεολιθική εγκατάσταση, της οποίας τη βόρεια άκρη, την ουρά αν θέλετε, τη βρήκαμε λίγο νοτιότερα από την Ξεστή 3 (εικ. 7). Εκεί βρήκαμε νεολιθικά όστρακα που σημαίνει ότι το νεολιθικό χωριό εκτεινόταν το πολύ ανάμεσα στο εκδοτήριο εισιτηρίων και στη νοτιοδυτική γωνία του στεγασμένου αρχαιολογικού χώρου (εικ. .
       
      Με την ανασκαφή για τη θεμελίωση των υποστυλωμάτων του νέου στεγάστρου (εικ. 9) μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε τη σταδιακή εξέλιξη του οικισμού από το νεολιθικό χωριό ώς την πόλη που έθαψε το ηφαίστειο στα τέλη του 17ου αιώνα π.Χ. Η περιοχή υπέφερε από σεισμούς και ο προϊστορικός οικισμός καταστράφηκε πολλές φορές στη διάρκεια της μακράς ζωής του. Ίσως τέτοιες μεγάλες καταστροφές αποτέλεσαν και την αφορμή για την ανοικοδόμηση της πόλης με καλύτερους όρους αλλά και την επέκτασή της προς τα βορειοανατολικά, επάνω στη ράχη της χερσονήσου. Οι ανθρωπογενείς υπόγειοι θάλαμοι που σας προανέφερα φαίνεται πως ήσαν τάφοι Πρωτοκυκλαδικού νεκροταφείου (εικ. 10), οι οποίοι, μετά την καταστροφή του αντίστοιχου οικισμού, γεμίστηκαν με μπάζα αυτής της καταστροφής. Η κεραμική που βρέθηκε στα μπάζα αυτά χρονολογείται μέχρι το τέλος περίπου της 3ης χιλιετίας π.Χ. (Πρωτοκυκλαδική περίοδος) υποδηλώνοντας έμμεσα και το χρόνο της καταστροφής. Επίσης από την κεραμική αυτή διαπιστώσαμε ότι το Ακρωτήρι κατά την περίοδο αυτή είχε αναπτύξει εμπορικές σχέσεις με ολόκληρο το Αιγαίο (εικ. 11) και, προφανώς χάρη σ’ αυτό, είχε την οικονομική ευχέρεια να ανοικοδομηθεί. Με την ανοικοδόμηση ο οικισμός επεκτάθηκε και στην περιοχή που κατελάμβανε το Πρωτοκυκλαδικό νεκροταφείο (εικ. 12), αλλά με προδιαγραφές πόλης, όπως μαρτυρούν τα μεγαλοπρεπή πολυώροφα κτήρια και το αποχετευτικό δίκτυο, του οποίου εντοπίσαμε τμήματα. Δεν αποκλείεται δε το μπάζωμα των τάφων να απέβλεπε και στην εξυγίανση του εδάφους για τις επιβλητικές οικοδομές.
       
      Α.Ρ.: Για να ενισχύσουν το έδαφος, δηλαδή;
       
      Χ.Ντ.: Και για να εξοικονομήσουνε τα μπάζα πιθανώς. Διαλέγουν τις πέτρες που μπορούν να χρησιμοποιήσουν, αλλά τσουκάλια σπασμένα, σκουπίδια, τα ρίχνουν εκεί μέσα. Επομένως, διπλός ο στόχος, γιατί οι θάλαμοι ήσαν γεμάτοι ώς απάνω. Τώρα: γιατί ερμηνεύουμε αυτούς τους θαλάμους ως τάφους; Πρώτον γιατί ήσαν λαξευμένοι στις δύο πλαγιές της χερσονήσου με είσοδο από την κατωφέρεια. Αν και δεν βρήκαμε σκελετούς ή κτερίσματα, πιστεύω ότι το περιεχόμενο των τάφων μεταφέρθηκε αλλού πριν από την κατάχωσή τους. Στην ερμηνεία αυτή βοηθούν τα ευρήματα στην περιοχή της πλατείας που είχε διαμορφωθεί κατά την τελευταία φάση της πόλης στα βορειοανατολικά του Κτηριακού Συγκροτήματος Δ.
       
      Α.Ρ.: Α, είναι αυτή που ονομάζετε «πλατεία Κενοταφίου».
       
      Χ. Ντ.: Ναι, ναι. Επάνω από την πλατεία εξείχε μονάχα η κορυφή ενός τυμβοειδούς λιθοσωρού, διαμορφωμένη με όρθιες πλάκες σε σχήμα Πρωτοκυκλαδικού τάφου, μέσα στην οποία ήσαν τοποθετημένα μαρμάρινα ειδώλια και αγγεία, λεπίδες οψιανού κ.λπ. Στην ίδια περιοχή, ήδη από το 1969, είχε βρεθεί λάκκος στο βράχο γεμάτος με στάχτες ανάμικτες με πήλινα αγγεία και ειδώλια, οστά ζώων και όσπρια, που ο Μαρινάτος χαρακτήρισε ως «πυρά της θυσίας». Με την επέκταση της έρευνας διαπιστώσαμε ότι η πυρά βρισκόταν σε στενή σχέση με έναν ορθογώνιο χώρο οριζόμενο από χαμηλό τοιχίο ύψους περίπου 50-60 εκατοστών. Μέσα στο χώρο αυτόν βρέθηκαν Πρωτοκυκλαδικά αντικείμενα κάτω από διάσπαρτες σπασμένες πλάκες και όλα σκεπασμένα με ένα σωρό από αμμοχάλικο θαλάσσης. Η όλη εγκατάσταση οδηγούσε στην ιδέα τελετουργικών πράξεων που σχετίζονταν με το θάνατο. Μετά από σχετική έρευνα για τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στο θάνατο, διαπίστωσα ότι παγκοσμίως και διαχρονικά το βασικό κοινό στοιχείο είναι ο φόβος και το μίασμα του θανάτου. Επίσης κοινό και αποτελεσματικό καθαρτήριο μέσο για το μίασμα του θανάτου θεωρείται η θάλασσα. Μάλιστα, στην αρχαία Κέα, υπήρχε ένας νόμος που υποχρέωνε τους συγγενείς του νεκρού, μετά την κηδεία, να ραντιστούν και να ραντίσουν το σπίτι με θαλασσόνερο. Υπάρχει, λοιπόν, η πίστη ότι η ζωογόνα θάλασσα μπορεί να εξουδετερώσει κάθε απόβλητο. Ακόμη και σήμερα, το νερό της κολυμπήθρας μετά τη βάφτιση στη θάλασσα το ρίχνουμε.
       
      Α.Ρ.: Δεν το ήξερα!
       
      Χ.Ντ.: Βέβαια. Ή, αν δεν υπάρχει θάλασσα, σ’ ένα ποταμάκι που πηγαίνει στη θάλασσα. Εγώ τα ’χω ζήσει ως παιδί. Κουβαλάγαμε την κολυμπήθρα να την αδειάσουμε στο ρυάκι που πάει προς τη θάλασσα. Κι αν δεν υπάρχει κι αυτό, πίσω από το Ιερό της εκκλησίας είναι μία χοάνη και τα ρίχνεις εκεί, και κάτω απ’ την Αγία Τράπεζα είναι ένας χώρος που τον λένε «θάλασσα». Ο μακαρίτης ο Πάλλας είχε γράψει ειδική μελέτη, «Η θάλασσα των εκκλησιών».
       
      Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις σκέφτηκα ότι, για να επεκταθεί η Μεσοκυκλαδική πόλη επάνω στο Πρωτοκυκλαδικό νεκροταφείο, έπρεπε να γίνουν ορισμένες ενέργειες. Έπρεπε πρωτίστως να δειχτεί σεβασμός στη μνήμη των προγόνων. Πιστεύω λοιπόν ότι ο λιθοσωρός/τύμβος με τα πρωτοκυκλαδικά αντικείμενα αποτέλεσε ένα είδος κενοταφίου που ήταν ορατό και μετά την τελική διαμόρφωση της πλατείας, ώσπου καλύφθηκε από ελαφρόπετρα. Για την απολύμανση της περιοχής από το μίασμα του θανάτου, ώστε να πεισθεί ο κόσμος να κατοικήσει εκεί, πιθανώς την ράντισαν με θαλασσόνερο, ενώ την όλη εγκατάσταση που αντιπροσώπευε παλιότερες νεκρικές τελετές την κάλυψαν με χονδρή άμμο από τη θάλασσα, την καθάρισαν απλώνοντας επάνω της συμβολικά «μέρος αντί του όλου» (pars pro toto) της ίδιας της θάλασσας. Βεβαίως, όπως σας είπα, κάθε ερμηνεία είναι πάντα υποκειμενική.
       
      Α.Ρ.: Έχω μια ερώτηση για την πλατεία Κενοταφίου. Αν ο Μαρινάτος άφησε έναν οικισμό κατάσπαρτο από ιερά, εσείς, γράφοντας για τη θρησκεία [«Η θρησκεία στο Ακρωτήρι» στο: Χρ. Ντούμας (επιμ.), Ακρωτήρι Θήρας. Τριάντα χρόνια έρευνας 1967-1997. Επιστημονική συνάντηση Δεκ. 1997, Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας αρ. 257, Αθήναι 2008], προτείνετε μια σειρά από τυπολογικές μετονομασίες: λίθινα διπλά κέρατα (αντί «κέρατα καθοσιώσεως»), τριποδικές τράπεζες (αντί «τράπεζες προσφορών»), ειδικά σκεύη, αρχιτεκτονικές κατασκευές (αντί «ιερά, τόποι λατρείας») ενώ, ως προς τις εικονιστικές παραστάσεις, σημειώνετε ότι αγνοούνται συστηματικά οι ανασκαφικές συνάφειες. Ωστόσο, εντοπίζετε δύο περιπτώσεις που ξεχωρίζουν: α) στην πλατεία Κενοταφίου, λέτε, βρίσκονται «οι πρώτες ασφαλείς ενδείξεις λατρευτικών πιθανόν πρακτικών» [δική μου η υπογράμμιση] και β) στην Ξεστή 3, η παράσταση με τις Κροκοσυλλέκτριες και τη θεά παραπέμπει σε διαβατήρια τελετή. Ακόμη και το «ασφαλείς» το δυναμιτίζετε με το «πιθανόν»!
       
      Χ. Ντ.: Ασφαλείς ενδείξεις για πιθανές λατρευτικές πρακτικές. Είναι αυτό που σας είπα. Βρίσκουμε εμείς αυτά, που είναι ανθρωπογενή, δεν μπορούμε να τ’ αλλάξουμε, και προχωράμε στην ερμηνεία τους. Μία από τις ερμηνείες είναι να έχουν χαρακτήρα λατρευτικό, αν λατρεύανε τους νεκρούς.
       
      Α.Ρ.: Στις Κροκοσυλλέκτριες βλέπετε μια διαβατήρια τελετή.
       
      Χ.Ντ.: Στα σπίτια που εικονίζονται ανθρώπινες μορφές είναι συνήθως νέα παιδιά με μισοκουρεμένα κεφάλια, αγόρια ή κορίτσια, για τα οποία έχει ομόφωνα πλέον η παγκόσμια κοινότητα αποδεχτεί ότι εικονίζονται σε κάποιο στάδιο μύησης. Κι αυτό είναι πάλι παγκόσμιο φαινόμενο και διαχρονικό, το κούρεμα των μαλλιών. Έχει γράψει ένας διαπρεπής Άγγλος ανθρωπολόγος, που δεν ζει πια, ένα μικρό αρθράκι, «Magical hair», και αυτό εμένα μου άνοιξε τα μάτια.
       
      Α.Ρ.: Θυμάστε πώς λέγεται;
       
      Χ. Ντ.: Leach.
       
      Α.Ρ.: Α, ο Edmund Leach.
       
      Χ.Ντ.: Ναι. Και λέει στο άρθρο του ότι τα μαλλιά θεωρούνται ως έδρα του σεξ. Γιατί οι καλόγεροι μένουν ακούρευτοι και αξύριστοι; Για να καταπιέσουν αυτό. Γιατί οι καλόγριες καλύπτουν τα μαλλιά; Για να δείξουν ότι το εξουδετερώνουν. Γιατί οι χήρες φοράνε το μαύρο μαντήλι; Γιατί οι χήροι μένουν αξύριστοι και ατημέλητοι; Λοιπόν, αυτό είναι το σύγχρονο, που έτσι εγώ το ερμηνεύω. Στην αρχαιότητα, τι κάναν πριν τη μάχη οι πολεμιστές; Περιποιούνταν τα μαλλιά τους για να φανούν ρωμαλέοι. Για τους Σπαρτιάτες υπήρχε νόμος, «κείρεσθαι τον μύστακα και τοις νόμοις πείθεσθαι». Ήταν τσαμπουκάς το μουστάκι. Λοιπόν, σας λέω, έχω εμβαθύνει σ’ αυτά γιατί, πραγματικά, δεν μπορείς να λες αρλούμπες αν δεν μπορείς να τα τεκμηριώσεις. Κι αυτή η αντίληψη για το μαλλί είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Η Αντιγόνη τι κάνει; Αφιερώνει τα μαλλιά της στον τάφο.
       
      Α.Ρ.: Βέβαια, και στο πένθος…
       
      Χ.Ντ.: Ακριβώς. Είναι γιατί δείχνεις τη θλίψη σου καμουφλάροντας, εξουδετερώνοντας, κάθε τι που θα μπορούσε να σου δώσει χαρά. Κι εγώ, όταν διάβασα ότι είναι έδρα του σεξ τα μαλλιά, λέω: «Τι μας λένε;» Και φυσικά κεντρίστηκε το ενδιαφέρον μου να ψάξω περισσότερο.
       
      Α.Ρ.: Προκειμένου να αναπλάσετε την εικόνα της κοινωνίας του Ακρωτηρίου στις αρχές της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, βρίσκεστε αντιμέτωπος με «τομείς λιγότερο χειροπιαστούς, όπως είναι η σκέψη και το συναίσθημα». Και εντοπίζετε εδώ τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η προσωπικότητα, η υποκειμενικότητα του ερευνητή. Έχω δύο ερωτήσεις: α) Είναι δυνατόν να εξερευνήσουμε σκέψεις και συναισθήματα σε κοινωνίες χωρίς γραφή; β) Εσείς ο ίδιος έχετε δείξει ότι η υποκειμενικότητα επηρεάζει και «χειροπιαστά» ευρήματα, παράδειγμα εκείνος ο πίθος που βαφτίστηκε από τον Μαρινάτο «ιερός» προτού καν ανασυρθεί από τη γη.
       
      Χ. Ντ.: Κοιτάξτε, σας είπα και πάλι και επαναλαμβάνω ότι η ερμηνεία είναι υποκειμενική, το εύρημα είναι αντικειμενικό. Τώρα, πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε το συναίσθημα είναι μια φοβερή πρόκληση. Το ότι υπάρχει δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε, όταν έχουμε θάνατο και όταν βλέπουμε πρακτικές που τις ερμηνεύουμε πολλές φορές, προσπαθώντας εμείς δηλαδή να έρθουμε και να μιλήσουμε για την πίστη των αρχαίων στον Άλλο Κόσμο. Σίγουρα πιστεύουν ότι ο νεκρός φεύγει και πάει κάπου. Όμως τα κτερίσματα που του βάζουν εμείς πολλές φορές τα έχουμε ερμηνεύσει ως αντικείμενα που θα του χρησιμεύσουν. Και αν του τα βάζουν γιατί τα φοβούνται; Ότι είναι μολυσμένα από το μίασμα του θανάτου; Εδώ δεν είναι συναίσθημα; Σας λέω είναι δύσκολο, αλλά υπάρχουνε κάποιες σκέψεις, πάντα με επιφύλαξη και πάντα με ερωτηματικό. Επίσης: όταν γίνεται η τελετουργία μύησης, είμαστε σ’ έναν κόσμο που δεν έχει να κάνει με την καθημερινότητα, είναι συναισθηματικός, είναι πνευματικός, αν θέλετε. Γι’ αυτό αμφισβητώ τις απόπειρες που έχουν κάνει πολλοί που, ξεκινώντας από το σήμερα, πάνε να μεταφέρουν την ίδια εικόνα στο χτες. Χωρίς ν’ αμφισβητώ την ύπαρξη θρησκείας, όταν δεν την ξέρω δεν μπορώ να περιγράψω ούτε το τελετουργικό ούτε τις δομές, πολύ δε περισσότερο το περιεχόμενό της. Αν δει κανείς την κρητική αρχαιολογία, έχουμε κατασκευάσει ναούς, ιερείς, «βασιλιά ιερέα», κ.λπ. Όταν όμως δεν ξέρεις μια κοινωνία, τις δομές και την οργάνωσή της, δεν μπορείς να κάνεις κατασκευές που ξεπερνάνε τα δεδομένα σου. Δεν ξέρουμε, ας πούμε, πώς ήταν οργανωμένη η Πρωτοκυκλαδική κοινωνία. Το μόνο που ξέρουμε είναι τα νεκροταφεία της. Εγώ τώρα ξαναμελετάω τον κυκλαδικό πολιτισμό και βλέπω ότι δεν ξέρω τίποτα. Σκάβαμε νεκροταφεία με είκοσι, εικοσιπέντε τάφους και αναζητούσαμε οικισμό. Τώρα λέω: γιατί; Αν δω ότι οι τάφοι αυτοί της πρώιμης φάσης δεν ξεπερνάνε σε αριθμό τους είκοσι πέντε -το μέγιστο, είναι δέκα, δεκαπέντε, είκοσι, είκοσι πέντε- κι έχουν μόνο έναν νεκρό μέσα, σημαίνει ότι στη διάρκεια ενός ή δύο αιώνων εξυπηρετούσαν μόνο μια οικογένεια. Άρα, είναι ένα σπίτι που πρέπει να αναζητήσω και όχι ένα χωριό. Οι άνθρωποι, ως γεωργοκτηνοτρόφοι, ζούσαν σε στάνες ανάλογα με την περιοχή οικονομικής εκμετάλλευσης που τους είχε αναγνωριστεί. Λοιπόν εμείς, βλακωδώς, έχουμε πει κι έχουμε γράψει, εμού περιλαμβανομένου, ότι δεν βρίσκουμε κατάλοιπα αρχιτεκτονικά των οικισμών είτε γιατί ήτανε από φθαρτά υλικά είτε γιατί καταστράφηκαν από τη διάβρωση. Αλλά αν ήταν ένα σπίτι; Άντε να το βρεις, έστω κι αν έχουν μείνει κάποια λείψανα. Λοιπόν, δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα ευρήματα χωρίς να προσπαθούμε παράλληλα να δούμε, έμμεσα βέβαια, και τις δομές μιας κοινωνίας, μέσα από την οικονομική της δραστηριότητα. Τα νησιά, στις πρώιμες φάσεις, είναι μες στην ενδοχώρα, εκεί που είναι η αγροτική οικονομία. Αργούν να φτάσουν στην παραλία.
       
      Α.Ρ.: Έχετε πει ότι, ως δάσκαλος, έχετε το καθήκον να διδάξετε την αρχαιολογία ως μέσον ανάπλασης περασμένων κοινωνιών. Ονομάζετε το έδαφος «ιδιόρρυθμο αρχείο» και θεωρείτε ότι η μελέτη, ανάλυση και ερμηνεία των πληροφοριών που αντλούνται από αυτό οφείλουν να απασχολούν τόσο τον αρχαιολόγο όσο και τον ιστορικό. Υπάρχει συμβολή των ιστορικών στη μελέτη των ευρημάτων από το Ακρωτήρι;
       
      Χ.Ντ.: Εγώ δεν ξεχωρίζω τον αρχαιολόγο από τον ιστορικό. Θεωρώ ότι και ο αρχαιολόγος είναι ιστορικός. Πολλές φορές έχω κατακριθεί από συναδέλφους ότι «υποβαθμίζω» την επιστήμη της αρχαιολογίας! Αλλά τι κάνουμε; Προσπαθούμε να γράψουμε κομμάτι της ιστορίας μέσα από μαρτυρίες υλικές. Μέσα από ένα άλλο, ιδιόρρυθμο αρχείο. Το προνόμιό μας, που είναι και έγκλημα ταυτόχρονα, είναι ότι αυτό το αρχείο το καταστρέφουμε. Δεν μπορεί να ξαναπάει πίσω κανείς. Όταν σκάβω, τι κάνω; Είναι σαν να έχω ένα βιβλίο, ένα πακέτο με χαρτιά, ένα-ένα φύλλο που διαβάζω, κρατάω τις σημειώσεις μου, κι έχω μια φουφού δίπλα και το καίω. Αυτό είναι η ανασκαφή. Δεν μπορεί να ξαναπάει κανείς πίσω και να ελέγξει αν εγώ έκανα σωστά ή όχι τη δουλειά μου. Το μόνο που έχει στη διάθεσή του είναι τα ευρήματα και οι περιγραφές μου. Λοιπόν, από την άποψη αυτή, θεωρώ ότι και ο αρχαιολόγος είναι ιστορικός, μελετάει αυτό το ιδιόρρυθμο αρχείο το οποίο και καταστρέφει. Γι’ αυτό θεωρώ την ανασκαφή ένα καταστρεπτικό επιστημονικό εργαλείο. Από κει ξεκινάνε οι ευθύνες του: πόσο καλά θα κάνει την ανασκαφή και πόσο καλά θα κρατήσει τις πληροφορίες που το έδαφος του δίνει, όπως αυτός το ψάχνει. Θεωρητικά θα πρέπει να είναι σε θέση να ξαναφτιάξει αυτό το αρχείο. Λέω «θεωρητικά», γιατί στην ουσία δεν γίνεται. Σήμερα, ευτυχώς η επιστήμη και η τεχνολογία βοηθάει να διαβάζουμε και να καταγράφουμε, όσο πιο καλά γίνεται, τις πληροφορίες του εδάφους. Δεν ξέρω αν είμαι κατανοητός.
       
      Α.Ρ.: Απολύτως. Εκτός όμως από ανασκαφέας στο Ακρωτήρι, έχετε διατελέσει και πανεπιστημιακός δάσκαλος. Και θα ήθελα να σας ρωτήσω τρία διαφορετικά πράγματα: α) τη γνώμη σας για τα ελληνικά πανεπιστήμια, β) πώς βλέπετε το ζήτημα των άνεργων αρχαιολόγων και γ) αν σας έχει ποτέ ζητήσει το Υπουργείο Παιδείας να συνδράμετε στη συγγραφή σχολικών εγχειριδίων για την περίοδο στην οποία ειδικεύεστε.
       
      Χ.Ντ.: Θα σας πω. Λοιπόν, εχρημάτισα καθηγητής Αρχαιολογίας από το 1980 ώς το 2000, οπότε πήρα σύνταξη. Δεν έχω την καλύτερη ιδέα για τα πανεπιστήμια τα ελληνικά. Την ευθύνη, σ’ ένα μεγάλο ποσοστό, την δίνω σ’ εμάς, τους πανεπιστημιακούς δασκάλους, και δευτερευόντως στην πολιτεία, διότι εμείς δεν πιέσαμε την πολιτεία, δεν απαιτήσαμε να κάνει αυτά που νομίζουμε ότι πρέπει να κάνει. Δηλαδή: εγώ συνέπεσε να εκλεγώ καθηγητής «όταν ήρθε ο λαός στην εξουσία». Κακά τα ψέματα, επειδή η παιδεία είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο, στο λαό καλλιεργείται η αυταπάτη ότι το κράτος είναι η λεία που πρέπει να την κατασπαράξουμε. Όταν έρχεται λοιπόν στην εξουσία αυτός ο λαός, αυτό έρχεται να κάνει. Δεν κατηγορώ το λαό αλλά τους παντοειδείς ηγέτες του που έτσι τον διαπαιδαγωγούν. Είναι αυτοί οι ηγέτες που μας έχουν φέρει εδώ που είμαστε και όχι ο λαός. Προσωπικά δεν θυμάμαι
      Περισσότερα...

      1564 • 1

    8. Επικαιρότητα

      «Φρένο» στο νέο γήπεδο της Ρεάλ

      Engineer

      Το Ανώτατο Δικαστήριο της Μαδρίτης ακύρωσε την απόφαση που επέτρεπε στη Ρεάλ να κατασκευάσει το νέο της γήπεδο. Ποια η αντίδραση των «μερένχες» επί του θέματος
       
      Νέος… πονοκέφαλος στη Ρεάλ Μαδρίτης! Δεν φτάνει μόνο η μέτρια απόδοση της ομάδας στο νέο έτος και η πρόσφατη «σφαλιάρα» από τη συμπολίτισσα, Ατλέτικο, τώρα ήρθε να προστεθεί ακόμη ένα πρόβλημα για τη διοίκηση του συλλόγου.
       
      Συγκεκριμένα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Μαδρίτης ακύρωσε την απόφαση που είχε παρθεί τον Νοέμβριο του 2012 και επέτρεψε στη «βασίλισσα της Ευρώπης» να κατασκευάσει το νέο της γήπεδο.
       
      Το πρόβλημα αφορά τη μεταρρύθμιση που επιτρέπει στον ισπανικό σύλλογο να εκμεταλλευτεί κάποια επιπλέον στρέμματα γης, ενώ παράλληλα διεξάγεται έρευνα για την οικονομική ενίσχυση ύψους 22 εκατ. ευρώ και αυτό οφείλεται στην προσφυγή που κατέθεσαν μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου της πρωτεύουσας.
       
      Δείτε και το σχετικό video: http://as.com/videos/videos/2014/01/31/portada/1391187715_866134_1391187868.mp4
       
      Πηγή: http://www.sport-fm.gr/article/freno-sto-neo-gipedo-tis-real-vid/2939010
      Περισσότερα...

      745 • 3

    9. Επικαιρότητα

      ΟΣΕ: 4 εκατ. ευρώ από εκποιήσεις άχρηστου σιδηροδρομικού υλικού

      Engineer

      Έσοδα περίπου 4 εκατ. ευρώ θα έχει τα δύο επόμενα χρόνια ο ΟΣΕ από την πώληση αχρήστου σιδηροδρομικού υλικού τροχαίου και μη που πούλησε μέσα στο 2014.
       
      Όλες οι εκποιήσεις πραγματοποιήθηκαν με ανοιχτούς πλειοδοτικούς διαγωνισμούς, με απόλυτη διαφάνεια, μέγιστη δημοσιότητα, ενώ επετεύχθη μεγάλος ανταγωνισμός, με την συμμετοχή σημαντικού αριθμού υποψηφίων αναδόχων.
       
      Συγκεκριμένα, εντός του 2014 ολοκληρώθηκαν συμβάσεις του 2013 και υπεγράφησαν 14 νέες συμβάσεις με τα εξής αποτελέσματα:
      Εκποιήθηκαν 196 άχρηστα σιδηροδρομικά οχήματα της Περιφέρειας Πελοποννήσου (μετρικής γραμμής) και 16.000 τόννων περίπου άχρηστου σιδηροδρομικού μη τροχαίου υλικού, προϋπολογιζόμενης συμβατικής αξίας 5.714.700 ευρώ περίπου.
       
      Έναντι του ανωτέρω ποσού το 2014 εισπράχθηκαν από εκποιήσεις άχρηστου υλικού 1.736.512 ευρώ, το 2015 εκτιμάται ότι θα εισπραχθούν 2.800.000 ευρώ, ενώ οι εισπράξεις θα ολοκληρωθούν εντός του 2016.
       
      Τέλος, νέες εκποιήσεις θα συνεχιστούν και το 2015 «μετά την κρίση ως αχρήστου του σιδηροδρομικού τροχαίου ή μη υλικού, για την διασφάλιση των συμφερόντων του ΟΣΕ και του κοινωνικού συνόλου»όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Οργανισμού.
       
      Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26519&subid=2&pubid=113453749
      Περισσότερα...

      753 • 1

    10. Επικαιρότητα

      Το Δημόσιο θα πληρώνει για... την προστασία του περιβάλλοντος

      Engineer

      «Βαθιά το χέρι στην τσέπη» θα βάζει στο εξής το κράτος για να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες ακινήτων σε εκτός σχεδίου περιοχές, εφόσον εμποδίζει ή περιορίζει το δικαίωμά τους να κτίσουν, με μέτρα που παίρνει για την προστασία του περιβάλλοντος.
       
      Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δέχθηκε ότι ο περιορισμός του δικαιώματος δόμησης σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να αποζημιώνεται, αφού ο ιδιοκτήτης εμποδίζεται από το να εκμεταλλευθεί πλήρως την ιδιοκτησία του και συνεπώς παραβιάζονται περιουσιακά του δικαιώματα, που προστατεύονται από το 1ο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου).
       
      Η νομολογία του Ευρωδικαστηρίου του Στρασβούργου, που οδηγεί σε νομολογιακή στροφή και τα εθνικά δικαστήρια, ανοίγει τον δρόμο για να διεκδικούνται από τους ιδιοκτήτες αποζημιώσεις, όταν αδρανοποιείται ουσιαστικά η ιδιοκτησία τους σε εκτός σχεδίου περιοχές επειδή, μετά την αγορά του οικοπέδου, λαμβάνονται περιοριστικά μέτρα για τη δόμηση, προκειμένου να προστατευθεί το περιβάλλον (φυσικό, πολιτιστικό, κ.λπ.).
       
      Στη συγκεκριμένη υπόθεση, κάνοντας δεκτή σχετική προσφυγή ιδιοκτήτη οικοπέδου 5 στρεμμάτων κοντά στην περιοχή του Μαραθώνα, το Ευρωδικαστήριο επέβαλε στο Ελληνικό Δημόσιο την υποχρέωση να του καταβάλει 50.000 ευρώ για την «υλική αποκατάσταση της ζημιάς που υπέστη, πλέον οποιουδήποτε ενδεχομένως οφειλόμενου ποσού ως φόρου», επειδή περιόρισε τη δυνατότητά του για πλήρη εκμετάλλευση του ακινήτου του.
       
      Κι αυτό γιατί μετά την αγορά του οικοπέδου το 1986, με Προεδρικό Διάταγμα που εκδόθηκε σχεδόν 3 χρόνια αργότερα, η ελληνική πολιτεία καθιέρωσε ζώνες προστασίας γύρω από το Πεντελικό όρος, περιορίζοντας τη δόμηση, με συνέπεια να μην μπορεί ο ιδιοκτήτης να κτίσει πλέον την κατοικία που επιθυμούσε.
       
      Κομβικό σημείο στην «ευρωκαταδίκη» αποτελεί και η επικριτική στάση του Ευρωδικαστηρίου απέναντι στην ιδιαίτερα αυστηρή μέχρι πρότινος νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων, που ουσιαστικά εξομοίωνε κάθε οικόπεδο που βρίσκεται εκτός σχεδίου με οικόπεδο που προορίζεται κατ' αρχήν για γεωργική, κτηνοτροφική, δασοκομική ή ψυχαγωγική για το κοινό χρήση. Ετσι, όμως, -δέχθηκε το Ευρωδικαστήριο- δημιουργείται ένα αμάχητο τεκμήριο, που αγνοεί τις ιδιαιτερότητες κάθε οικοπέδου που δεν περιλαμβάνεται στην αστική ζώνη.
       

       
      Δικαιώνοντας τον ιδιοκτήτη, το Ευρωδικαστήριο διαπίστωσε ότι ο προορισμός του συγκεκριμένου ακινήτου δεν ήταν μόνο η γεωργική ή δασική εκμετάλλευση, αφού, όταν ο ιδιοκτήτης αγόρασε το οικόπεδο το 1986, είχαν ήδη κτιστεί κατοικίες σε γειτονικά οικόπεδα.
       
      Τα κριτήρια
       
      Ωστόσο, για να υπολογίσει το ύψος της αποζημίωσης το δικαστήριο προβληματίστηκε ιδιαίτερα και έλαβε τελικά υπόψη του όχι μόνο την αντικειμενική αξία του οικοπέδου (57.000 ευρώ για παρόμοια γεωργική γη, με βάση στοιχεία των αρμόδιων φορολογικών αρχών), αλλά και τη συμπεριφορά που επέδειξε για μεγάλο χρονικό διάστημα ο ιδιοκτήτης, καθώς δεν έβγαλε αμέσως μετά την αγορά την οικοδομική άδεια ούτε αντέδρασε στη λήψη των περιοριστικών για τη δόμηση μέτρων σύντομα, παρά μόνο ύστερα από σχεδόν 16 χρόνια μετά τη θέσπισή τους, όταν προσέφυγε στα ελληνικά δικαστήρια (το 2004) κατά του επίμαχου ΠΔ για τις ζώνες προστασίας περιβάλλοντος γύρω από το Πεντελικό όρος.
       
      Γι' αυτό και η τελική αποζημίωση είναι μικρότερη από αυτήν που φυσιολογικά θα επιδίκαζε το δικαστήριο για την παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της περιουσίας του.
       
      Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το κριτήριο που ακολούθησε η ελληνική δικαιοσύνη (για να απορρίψει την προσφυγή κατά του ΠΔ) με βάση τον αγροτικό κυρίως προορισμό του οικοπέδου, καθώς βρισκόταν εκτός σχεδίου πόλης, έχει διαρρήξει τη δίκαιη ισορροπία που πρέπει να υπάρχει σε θέματα ρύθμισης της χρήσης της ιδιοκτησίας, μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού συμφέροντος.
       
      Με την προσφυγή του ο ιδιοκτήτης ζητούσε από το Ευρωδικαστήριο να μη λάβει υπόψη του το επιχείρημα του Ελληνικού Δημοσίου ότι δεν έβγαλε οικοδομική άδεια κατά την αγορά του οικοπέδου και για όσο επιτρεπόταν ακόμα η δόμηση, καθώς ένας τέτοιος ισχυρισμός είναι αντίθετος στην ελευθερία επιλογής του ατόμου.
       
      Ζητούσε επίσης να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι το οικόπεδό του γειτνιάζει με άλλα ήδη κτισμένα, διαθέτει ταχυδρομική διεύθυνση και τηλεφωνική γραμμή, ενώ συνδέεται με το ηλεκτρικό και αποχετευτικό δίκτυο. Ετσι, επιδίωκε να αποζημιωθεί με βάση την αξία που θα είχε εάν ήταν κανονικά οικοδομήσιμο, αλλά και με συνυπολογισμό της απώλειας ευκαιριών και εισοδημάτων που θα είχε (εάν π.χ. νοίκιαζε επί χρόνια το σπίτι που θα είχε κτίσει κ.λπ.), της ηθικής βλάβης για την ψυχική οδύνη που υπέστη οικογενειακά με τα επίμαχα μέτρα (διεκδικώντας πάνω από μισό εκατ. ευρώ).
       
      Το δικαστήριο επισήμανε, όμως, τις εξαιρετικές δυσκολίες να εκτιμήσει την υλική ζημιά, αφού δεν ήταν δυνατό να υποθέσει την πρόθεση του ιδιοκτήτη να κτίσει ούτε τις πιθανές διαστάσεις της ενδεχόμενης οικοδομής (ούτε για τους φόρους ακίνητης περιουσίας που θα καλείτο να πληρώσει εάν είχε κτίσει). Εκρινε δε ότι πρέπει να συνεκτιμηθεί το γεγονός πως δεν αντέδρασε όταν εκδόθηκε το ΠΔ, ούτε προχώρησε σε ενέργειες για έκδοση οικοδομικής άδειας, παρά μόνο μετά από πολλά χρόνια, όταν το 2004 προσέφυγε αρχικά στην τότε Νομαρχία Ανατολικής Αττικής και στη συνέχεια στο ΣτΕ. Γι' αυτό και έκρινε τελικά ως εύλογο ποσό αποζημίωσης τα 50.000 ευρώ πλέον των φόρων.
       
      Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64136366
      Περισσότερα...

      1419 • 4

    11. Επικαιρότητα

      Έργο προτεραιότητας η ολοκλήρωση του Αρχαιολογικού Κτηματολογίου

      Engineer

      Τις προτεραιότητες στον τομέα του Πολιτισμού παρουσίασε την Τρίτη από το βήμα της Βουλής, κατά τη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων, ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης.
       
      «Στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, ο Σικελιανός ξεσήκωσε την Ελλάδα πάνω από το φέρετρο του Κωστή Παλαμά. Στα δύσκολα χρόνια ο πολιτισμός ήταν ο οδηγός και ο αρωγός του ελληνικού λαού. Είμαστε λαός ποιητών, φιλοσόφων, εμπόρων, ταξιδευτών και αν χρειαστεί πολεμιστών» δήλωσε ο κ. Ξυδάκης, σημειώνοντας:
       
      «Έστω και υπό πίεση, έστω και υπό το βάρος μιας μεγάλης ιστορικής ανάγκης, έχουμε τώρα την ευκαιρία να ξαναδούμε τα πράγματα από την αρχή και να δώσουμε μια νέα πνοή. Ξαναπιάνουμε το νήμα από τη διακοπείσα άνοιξη του '60, την περίφημη 'Χαμένη Άνοιξη' του Στρατή Τσίρκα. Φιλοδοξούμε να είμαστε όλοι μας μέρος της άνοιξης του 2015. Αυτής που έρχεται, αυτής που ξεκίνησε, και να τη ζήσουμε σαν πρωταγωνιστές, με χαρά και με ευθύνη, να γράψουμε την ιστορία της γενιάς μας. Ο πολιτισμός είναι το όχημα για αυτή την καινούργια εποχή».
       
      Ο κ. Ξυδάκης δεσμεύτηκε πως το μοντέλο λειτουργίας του υπουργείου θα βασίζεται στις αρχές της διαφάνειας και της αξιοκρατίας, αλλά και στον σεβασμό της ελεύθερης έκφρασης των πνευματικών και καλλιτεχνικών δυνάμεων της χώρας. «Βασική παραδοχή μας είναι ο δημόσιος χαρακτήρας της πολιτιστικής κληρονομιάς, χωρίς τους μνημονιακούς καταναγκασμούς για εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και για ελάττωση της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς» δήλωσε.
       
      «Πρωταρχικός μας στόχος» συνέχισε «είναι η διαμόρφωση μιας πολιτιστικής ταυτότητας με διαχρονικότητα και αυθεντικότητα, μια πολιτιστική ταυτότητα ικανή να εμπνέει αυτοπεποίθηση και δυναμισμό στους πολίτες, να φέρει όλη την αυτογνωσία ενός ιστορικού λαού, όπως είναι ο ελληνικός, χωρίς όμως να διολισθαίνει ούτε προς την υπεραναπλήρωση, ούτε προς τη μειονεξία. Στόχος μας είναι μία ταυτότητα που θα εμπεριέχει την πρωτοτυπία και την εγκράτεια, τη δημιουργικότητα, την επινόηση, αλλά όχι τον καταναλωτισμό και την απληστία, την ανία της μόδας και των εφήμερων life style».
       
      Περιγράφοντας τα επόμενα βήματα του υπουργείου, ο κ. Ξυδάκης αναφέρθηκε στην αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ, στην επίλυση των διαρθρωτικών προβλημάτων που προέκυψαν από την εφαρμογή του νέου οργανισμού του υπουργείου, ενώ ανακοίνωσε τη θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων, «τον αξιοκρατικό και αδιάβλητο διορισμό» των μελών του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και του Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων.
       
      Παράλληλα, εξήγγειλε την εκπόνηση εξωστρεφούς πολιτικής με έμφαση στην πολιτιστική διπλωματία, για την ενίσχυση της χώρας. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής εντάσσεται, όπως είπε, και η χάραξη συγκροτημένης εθνικής πολιτικής για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και άλλων αρχαιοτήτων που βρίσκονται παράνομα στο εξωτερικό.
       
      Ειδικά για τον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς ο κ. Ξυδάκης ανακοίνωσε, μεταξύ άλλων, τη συνέχιση δρομολογημένων έργων προστασίας και ανάδειξης αρχαιολογικών χώρων, την αναμόρφωση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων ώστε να γίνει η «παραγωγική ατμομηχανή» του υπουργείου, αλλά και την ολοκλήρωση του Αρχαιολογικού Κτηματολογίου -έργο με ουσιαστικό αναπτυξιακό χαρακτήρα, που όμως εκκρεμεί εδώ και χρόνια.
       
      «Κεντρικό σημείο στην αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και στη διασύνδεσή του με την παραγωγή πρωτογενούς πλούτου είναι η αναμόρφωση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων» είπε ο κ. Ξυδάκης και στο σημείο αυτό αναφέρθηκε στις «άπειρες δυνατότητες για να αναπτυχθούν καινοτόμα προϊόντα» μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας, του εξορθολογισμού των πωλητηρίων, της θεσμοθέτησης και της διεύρυνσης του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, αλλά και με την ίδρυση ηλεκτρονικών καταστημάτων για πώληση προϊόντων.
       
      «Το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων μπορεί να πολλαπλασιάσει πολύ εύκολα τα έσοδά του, κλιμακωτά, και να γίνει η παραγωγική ατμομηχανή του υπουργείου Πολιτισμού» υπογράμμισε.
       
      «Πέρα από την κληρονομιά, επιδιώκουμε να ανοίξουμε τη βεντάλια της σύγχρονης δημιουργίας, μιας και πιστεύουμε ότι ο τόπος αυτός έχει δυνάμεις πέρα από τη δόξα και το κλέος του παρελθόντος και έχει πολλά να πει, ειδικά σε αυτή την κρίσιμη περίοδο» πρόσθεσε, αναφερόμενος στις δράσεις του υπουργείου για την ενίσχυση του σύγχρονου πολιτισμού.
       
      Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Ξυδάκης ανακοίνωσε την προσπάθεια αναβάθμισης των υφιστάμενων χώρων, «αξιοποιώντας όλο το ανενεργό απόθεμα», ενώ ταυτόχρονα, με την αποκέντρωση του σύγχρονου πολιτισμού, θα επιχειρηθεί η δημιουργία υποδομών και δικτύων που θα διευκολύνουν το έργο των νέων δημιουργών.
       
      Ο κ. Ξυδάκης δεσμεύτηκε, επίσης, για τη στήριξη όλων των θεσμών εθνικής εμβέλειας, όπως το Εθνικό Θέατρο, η Εθνική Λυρική Σκηνή και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ενώ προανήγγειλε την «εθνική στρατηγική εξωστρέφειας» με στόχο τη διάχυση στο διεθνές περιβάλλον του πολιτιστικού πλούτου που παράγεται.
       
      Όσον αφορά στη διασύνδεση του πολιτισμού με την απασχόληση, ο κ. Ξυδάκης υπογράμμισε πως ο πολιτισμός αποτελεί διεθνώς μια από τις βασικές δραστηριότητες παραγωγής πλούτου με «κύρος, εύρος και διάρκεια» που μπορεί να στηρίξει την απασχόληση υψηλών απαιτήσεων.
       
      Για τον λόγο αυτό θα ενισχυθεί η απασχόληση στους τομείς εκτέλεσης έργων με αυτεπιστασία, αλλά και σε τομείς με άμεση σχέση με τον πολιτισμό, όπως π.χ. ο τομέας του τουρισμού, ενώ θα δρομολογηθεί η στενή συνεργασία με το υπουργείο Εργασίας, για την εξεύρεση νέων λύσεων για την τόνωση της εργασίας.
       
      Ως προς τη διασύνδεση του πολιτισμού με τον τομέα της εκπαίδευσης, ο κ. Ξυδάκης ανακοίνωσε τη συνεργασία του υπουργείου με την Γενική Γραμματεία Έρευνας για την ανάπτυξη προγραμμάτων καινοτομίας για καινοτόμα προϊόντα πολιτισμού.
       
      «Θα αξιοποιήσουμε την πλούσια εμπειρία των ερευνητών και των τεχνολόγων για τη διοχέτευση πόρων του νέου ΕΣΠΑ σε έργα πολιτισμού και δημιουργικής επιχειρηματικότητας» υπογράμμισε.
       
      Πηγή: http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231384424
      Περισσότερα...

      971 • 0

    12. Επικαιρότητα

      Προς έγκριση στο ΣτΕ το μεγαλύτερο τουριστικό χωριό στην Ελλάδα

      dimitris GM

      320 επαύλεις, 100 βίλες και 28 κατοικίες, ξενοδοχείο 300 κλινών, καμπάνες «επάνω στο κύμα» και 768 στρέμματα γκολφ περιλαμβάνει το τουριστικό χωριό που θα κατασκευαστεί μεταξύ Κρανιδίου και Κοιλάδας, αν το ΣτΕ δώσει το πράσινο φως.
       
      Τη δημιουργία στην Ερμιονίδα του μεγαλύτερου μέχρι σήμερα τουριστικού χωριού στη χώρα μας, με 320 επαύλεις, 100 βίλες και 28 κατοικίες, ξενοδοχείο 300 κλινών, κέντρο αναζωογόνησης, beach club με καμπάνες «επάνω στο κύμα» και 768 στρέμματα γκολφ περιλαμβάνει επενδυτικό σχέδιο που βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας προς αξιολόγηση. Εφόσον εγκριθεί, ο τουριστικός οικισμός θα αναπτυχθεί στην –αδόμητη σήμερα– πλαγιά ανάμεσα στο Κρανίδι και την Κοιλάδα. Τόσο το μέγεθος της σχεδιαζόμενης εγκατάστασης, πάντως, όσο και η ανάπτυξη γκολφ σε μια άνυδρη περιοχή προβλημάτισαν τις υπηρεσίες κατά τη διαδικασία αδειοδότησης. Η «Κ» σήμερα παρουσιάζει τα βασικά στοιχεία της επένδυσης «Kilada Hills», όπως αυτά προκύπτουν από δύο πηγές: από τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και τη μελέτη του Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικής Επένδυσης (ΕΣΧΑΣΕ) του έργου. Πιο συγκεκριμένα:
       
      Η τουριστική εγκατάσταση θα αναπτυχθεί σε έκταση 2.079 στρεμμάτων, η οποία (κάτι που μέχρι σήμερα δεν το έχουμε δει σε ανάλογου μεγέθους επενδύσεις) δεν έχει ενιαίο χαρακτήρα, αλλά είναι κατακερματισμένη σε τρία σημεία της ίδιας περιοχής, ανάμεσα στα οποία μεσολαβούν άλλες ιδιοκτησίες. Το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης ανήκει στη Mindcompass Overseas, θυγατρική της Dolphin Capital Investors. Ολα αυτά, βέβαια, είναι εφικτά χάρη στη νέα νομοθεσία για τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα.
       
      Το επενδυτικό σχέδιο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες:
       
      • Η πρώτη ενότητα (530 στρ.), στο νοτιοανατολικό τμήμα, περιλαμβάνει ξενοδοχείο 300 κλινών (με 12 σουίτες, κέντρο αναζωογόνησης, καταστήματα, εστιατόρια κ.λπ.). Και οικιστική ζώνη με 60 επαύλεις των 600 τ.μ. και 28 κατοικίες των 200 τ.μ. (500 κλίνες). Η συνολική δόμηση είναι 66.600 τ.μ. Κατά παρέκκλιση εγκρίνεται η ανέγερση τοπόσημου ύψους 15 μέτρων (πύργος) σε τμήμα του ξενοδοχείου.
       
      • Η δεύτερη ενότητα (1.425 στρ.) στο βόρειο τμήμα περιλαμβάνει 260 επαύλεις των 440 τ.μ. (συνολική δόμηση 114.400 τ.μ.) και γήπεδο γκολφ 768 στρ. με βοηθητικά κτίρια 5.000 τ.μ.
       
      • Η τρίτη ενότητα (116 στρ.) στο νοτιοδυτικό άκρο περιλαμβάνει 100 βίλες των 200 τ.μ. (συνολική δόμηση 20.000 τ.μ.).
       
      • Τέλος, η τέταρτη ενότητα (8 στρ.) βρίσκεται στην παραλία Λεπίτσα και περιλαμβάνει beach club με 13 ξύλινες καμπάνες (συνολική δόμηση 1.578 τ.μ).
       
      Συνολικά, λοιπόν, στην έκταση θα χτιστούν 178.428 τ.μ. κατοικιών (επαύλεις, βίλες κ.λπ.) και 29.150 ξενοδοχειακών και λοιπών εγκαταστάσεων (ήτοι 207.578 τ.μ.). Να σημειωθεί ότι στις αναφερόμενες εκτάσεις περιλαμβάνονται και οι δασικές (42,5 στρέμματα), οι οποίες στο τελικό σχέδιο προεδρικού διατάγματος (που βρίσκεται στο ΣτΕ για έλεγχο) αφαιρέθηκαν, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία χαρακτηρισμού για ακόμα 38 στρέμματα. Οι οικοδομήσιμοι χώροι καταλαμβάνουν το 29,4% της έκτασης, οι κοινόχρηστοι ακόμα 29,4% και το υπόλοιπο 41,1% το γήπεδο γκολφ. Να σημειωθεί ότι στην ίδια περιοχή βρίσκεται η ξενοδοχειακή μονάδα Αmanzoe και το Amanzoe Beach Club που λειτουργούν από το 2012, καθώς και το υπό ανακαίνιση ξενοδοχείο Nikki Beach, όλα της Dolphin Investments. Σύμφωνα με τη μελέτη ΕΣΧΑΣΕ, η επένδυση έχει ύψος 418 εκατ. ευρώ και στοχεύει «στο να αποτελέσει ένα από τα πιο ιδιαίτερα παραθεριστικά θέρετρα της Ανατολικής Μεσογείου, με προσέλκυση επισκεπτών υψηλών εισοδημάτων, λάτρεις του γκολφ, αγοραστών των πολυτελών κατοικιών, ξένων επενδυτών και διεθνώς αναγνωρισμένων τουριστικών brands».
       
      Το μεγάλο μέγεθος της επένδυσης, όσο και του γηπέδου γκολφ, συνεπάγεται μεγάλες ανάγκες σε νερό (ύδρευσης 350.000 κυβικά, άρδευσης 685.000 κυβικά ετησίως) σε μια περιοχή με οξύ υδατικό πρόβλημα, ιδίως το καλοκαίρι. Σύμφωνα με το ΕΣΧΑΣΕ, οι υδρευτικές ανάγκες θα καλυφθούν από το τοπικό δίκτυο και από δημοτική μονάδα αφαλάτωσης, η οποία όμως δεν έχει ακόμα κατασκευαστεί και οι ανάγκες άρδευσης από επεξεργασμένα λύματα. Πάντως, το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου επισημαίνει στη γνωμοδότησή του ότι η ποιότητα νερού του δικτύου, αλλά και των γεωτρήσεων, είναι ήδη κακή. Σημειώνεται ότι πρόσφατα το ΥΠΕΚΑ ενέκρινε τη δημιουργία σε γειτονική έκταση 125 στρ. του παραθεριστικού οικισμού «Η Νέα Κοιλάδα», ιδιοκτησίας Υπαλλήλων Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/802783/article/oikonomia/epixeirhseis/pros-egkrish-sto-ste-to-megalytero-toyristiko-xwrio-sthn-ellada
      Περισσότερα...

      1980 • 20

    13. Επικαιρότητα

      Έβρος: Αποφασίστηκε ρήξη αναχωμάτων με ελεγχόμενη έκρηξη από το στρατό, για να «σωθεί» οικισμός

      Engineer

      Τη ρήξη αναχωμάτων, με ελεγχόμενη έκρηξη από το στρατό, για να «σωθεί» από τα ορμητικά νερά του ποταμού Έβρου, ο οικισμός του Πόρου, αποφάσισαν το βράδυ της Παρασκευής οι αρμόδιες αρχές, στη διάρκεια έκτακτης σύσκεψης. Με τη ρήξη των αναχωμάτων τα νερά θα κατευθυνθούν προς τον κάμπο των Φερρών και θα πλημμυρίσουν 80.000 στρέμματα από καλλιεργήσιμες εκτάσεις, προκειμένου να σωθεί ο οικισμός, σύμφωνα με την απόφαση που έλαβε το συντονιστικό όργανο πολιτικής προστασίας της Π.Ε. Έβρου.
       
      Ο αντιπεριφεριάρχης Έβρου, Δημήτρης Πέτροβιτς, σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, τόνισε ότι κατέληξαν σε αυτή την απόφαση μπροστά στον κίνδυνο να πλημμυρίσει ο Πόρος από τον μεγάλο υδάτινο όγκο που κατευθύνεται προς την περιοχή στα νότια του Έβρου.
       
      Ο κ. Πέτροβιτς υπογράμμισε πως «η νύχτα θα είναι ιδιαιτέρα δύσκολη και όλοι ευχόμαστε να αντέξουν τα αναχώματα στην κοίτη ώστε να μην χρειαστεί να πλημμυρίσουμε τον κάμπο, σε κάθε περίπτωση πάντως εκείνο που πρωτεύει είναι η διάσωση των κατοικιών και βέβαια να μη θέσουμε σε κίνδυνο καμία ανθρώπινη ζωή. Αν και ο οικισμός έχει εκκενωθεί από το μεσημέρι».
       
      Πηγή: http://topontiki.gr/article/95749
      Περισσότερα...

      824 • 0

    14. Επικαιρότητα

      Επανασύσταση των ΜΟΜΑ ανακοίνωσε ο Π. Καμμένος

      Earl

      Τι ακριβώς είναι οι Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως (Μ.Ο.Μ.Α.), που δήλωσε ότι ανασυγκροτεί ο Πάνος Καμμένος; Ποια η προσφορά τους και γιατί καταργήθηκαν; (Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεαρότεροι).
      «Μετά από τις τεράστιες καταστροφές στις διάφορες υποδομές της που υπέστη η χώρα κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου αλλά και του εμφυλίου πολέμου (1946-1949), το 1957 κλήθηκαν και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της.
       
      Γι αυτό το σκοπό συγκροτήθηκαν στις έδρες των σπουδαιότερων νομών επτά Μικτές Ομάδες Μηχανημάτων Ανασυγκροτήσεως. Οι έδρες των επτά ΜΟΜΑ ανά τον Ελλαδικό χώρο ήταν στις πόλεις Ιωάννινα (1η), Λάρισα (2η), Θεσσαλονίκη (3η), Λαμία (4η), Πάτρα (5η), Αθήνα (6η), Ηράκλειο Κρήτης (7η).
       
      Οι ΜΟΜΑ ήταν κατασκευαστικές Μονάδες διοικητικά και αναλάμβαναν την εκτέλεση έργων που τους ανέθετε η προϊσταμένη αρχή στο νομό της έδρας των ή σε γειτονικούς νομούς. Το προσωπικό των Μονάδων αποτελούνταν από αξιωματικούς και οπλίτες του Μηχανικού, τεχνικά καταρτισμένους αλλά και με μικρό ποσοστό αξιωματικών από τα λοιπά όπλα του Στρατού (κυρίως Τεχνικό) ή και κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων (Ναυτικό, Αεροπορία), καθώς επίσης και με πολιτικό μόνιμο ή με συμβάσεις τεχνικό προσωπικό (γραφείς, μηχανικοί, οδηγοί τεχνίτες, χειριστές μηχανημάτων, εργάτες κ.λ.π).
       
      Αποστολή της ειδικής αυτής υπηρεσίας ήταν:
       
      Σε περίοδο ειρήνης με λογικό κόστος εκτέλεση των έργων που τις αναθέτονταν με διάφορα κυβερνητικά προγράμματα και μάλιστα στη νησιωτική και ορεινή Ελλάδα όπου δεν υπήρχε ενδιαφέρον των εργοληπτών. Η ανάθεση εκτέλεσης μικρών κοινωφελών έργων τοπικού ενδιαφέροντος για την ωφέλεια Δήμων, Κοινοτήτων, Συλλόγων και Οργανισμών ιδίως σε ακριτικές περιοχές.
       
      Σε περίοδο πολέμου οι ΜΟΜΑ μετέπιπταν σε Τάγματα Μηχανικού Αποκαταστάσεως Συγκοινωνιών και υπάγονταν στους σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς με βασική αποστολή την αποκατάσταση ζημιών από εχθρικούς βομβαρδισμούς ή σαμποτάζ σε έργα υποδομής της χώρας (οδικό δίκτυο, γέφυρες, λιμάνια, αεροδρόμια εγγειοβελτιωτικά έργα κ.λπ.),
       
      Ο απολογισμός των έργων των ΜΟΜΑ
       
      Εθνική – Επαρχιακή οδοποιία. Έγινε κατασκευή, βελτίωση και αρχική διάνοιξη σε εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους ιδίως της ορεινής και νησιωτικής Ελλάδας, περίπου 15.000 χλμ. Κατασκευάστηκαν στους παραπάνω δρόμους τεχνικά έργα (γέφυρες, τοίχοι αντιστήριξης, οχετοί κ.λπ) και ασφαλτοστρώθηκαν.
       
      Αεροδρόμια κατασκευάσθηκαν από την αρχή ή επεκτάθηκαν διάδρομοι προσγείωσης σε 17 αεροδρόμια, ιδίως της νησιωτικής Ελλάδος (Καρπάθου, Σκύρου, Κεφαλληνίας, Μυτιλήνης, Πάρου, Κυθήρων κ.λπ.) μεταξύ των οποίων και οι χωματουργικές εργασίες του αεροδρομίου των Σπάτων.
       
      Εγγειοβελτιωτικά και υδραυλικά έργα. Κατασκευάσθηκαν μεγάλα και μικρά αποστραγγιστικά αρδευτικά, αντιπλημμυρικά και υδραυλικά έργα σε όλη την χώρα με τα οποία αξιοποιήθηκαν και δόθηκαν προς καλλιέργεια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης.
       
      Στα οικοδομικά έργα η συμβολή των ΜΟΜΑ ήταν σημαντική. Ειδικότερα για την υλοποίηση του προγράμματος αποκατάστασης σεισμοπλήκτων περιοχών κατασκευάστηκαν προκατασκευασμένα σπίτια. Με την μέθοδο των προκατασκευών κατασκευάστηκαν με επιτυχία κτίρια Νοσοκομείων, Σχολείων, ΑΕΙ (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης κ.λπ.) κτιριακές εγκαταστάσεις στρατοπέδων (Χαλκίδας, Θηβών, Λουτρακίου Βαννιάνου Ξάνθης κ.λπ.) πλέον των παραπάνω κατασκεύαζε εργολαβικά υπό την επίβλεψη της και πολλά άλλα οικοδομικά έργα σε διάφορα στρατόπεδα όπως Διοικητήρια, θαλάμους οπλιτών, υπόστεγα κλ.π.
       
      Επίσης σημαντική ήταν η συμβολή των ΜΟΜΑ που προσέφερε από το 1991 και μετά στο πρόγραμμα του Υπουργείου Εξωτερικών για την αποκατάσταση των παλιννοστούντων Ποντίων από τις περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
      Μικρά έργα Κοινής Ωφέλειας που περιλαμβάνονταν στα προγραμματισμένα έργα, κατασκευάσθηκαν σε Δήμους, κοινότητες, οργανισμούς και τοπικούς συλλόγους.
       
      Οι ΜΟΜΑ, έδιναν το «παρών» σε όλες τις συμφορές που έπληξαν τον Ελλαδικό χώρο (σεισμοί, πυρκαγιές, χιονοπτώσεις, πλημμύρες κ.λπ.).»
       

       
      Εργασίες 2ης ΜΟΜΑ στο εργοστάσιο της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα
       
       

       
      Διάνοιξη οδού Άνω Αμφείας Πολιάνης
       
       

       
      Διάδρομος αποπροσγειώσεων κατασκευής ΜΟΜΑ
       
      Η κατάργηση τους
       
      Αυτή η ειδική υπηρεσία (ΜΟΜΑ) με το άρθρο 18 του Ν. 2026/92 καταργήθηκε και διαλύθηκε και μεγάλος αριθμός μηχανημάτων εκποιήθηκε σε ιδιώτες. Το εύλογο ερώτημα όμως είναι γιατί ο τεράστιος αυτός κρατικός οργανισμός με τόση μεγάλη προσφορά διαλύθηκε;
       
      Η απάντηση σύμφωνα με την ιστοσελίδα του «Συνδέσμου Αποφοίτων Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, Τάξεως 1976» απ’ όπου και αλιεύσαμε το κείμενο, πρέπει να αναζητηθεί στα διάφορα συγκρουόμενα οικονομικά συμφέροντα και στην πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης.
       
      Από τη δεκαετία του ’80 ζητούταν από τις κυβερνήσεις, η περικοπή πιστώσεων προς τις ΜΟΜΑ για την εκτέλεση έργων. Στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στο πολιτικό προσωπικό των ΜΟΜΑ ο διορισμός υπαλλήλων εις βάρος πιστώσεων των έργων με αποτέλεσμα εκτέλεση πολλών εξ αυτών, να μην θεωρείται πια οικονομικά συμφέρουσα.
       
      Τέλος, στην δεκαετία του ’90 μετά από έντονες πιέσεις μεγαλοεργολάβων και μεγαλοεκδοτών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε με το Ν.2026/92 την διάλυση των ΜΟΜΑ.
       

       

       

       

       

      Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/95777/Ti-einai-oi-MOMA-pou-anasugkrotei-o-P-Kammenos--I-istoria-i-prosfora-tous-kai-o-logos-pou-katargithikan-Photos
      Περισσότερα...

      6303 • 39

    15. Επικαιρότητα

      Πως επηρέασε η κρίση τις ελληνικές επενδύσεις στα Βαλκάνια

      Engineer

      Στη δημιουργία Δικτύου Επιχειρηματικών Φορέων Ελληνικών Επιχειρήσεων στις χώρες τής Νοτιοανατολικής Ευρώπης προχώρησαν σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, οι διοικήσεις του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) και επιχειρηματικών ενώσεων και επιμελητηρίων τής Βουλγαρίας, της Αλβανίας, της Σερβίας, της Ρουμανίας και της πΓΔΜ.
       
      Ο νέος φορέας θα έχει ως βασικό μέσο παρέμβασης μια κοινή πλατφόρμα δικτύωσης, που εκτιμάται ότι θα είναι πλήρως λειτουργική εντός του επόμενου εξαμήνου, ώστε να παρέχει στις εξωστρεφείς επιχειρήσεις συμβουλευτική και πρακτική στήριξη για την περαιτέρω διεθνοποίηση και επέκτασή τους.
       
      Στη διάρκεια σημερινής συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, Αθανάσιος Σαββάκης, επισήμανε -παρουσιάζοντας το δίκτυο- πως καταρρίπτεται ο μύθος ότι οι επιχειρήσεις της Βόρειας Ελλάδας φεύγουν ξανά προς τα Βαλκάνια. Όπως είπε, οι επιχειρήσεις συνεργάζονται και προσπαθούν να βρούνε απαντήσεις στη κρίση μέσα από συνέργειες, ενώ οι βαλκανικές θυγατρικές συχνά ενισχύουν με κεφάλαια τις μητρικές τους στην Ελλάδα.
       
      Βουλγαρία: Στο 2000 επέστρεψαν οι ελληνικές επενδύσεις
       
      Στο μεταξύ, η οικονομική κρίση που ταλανίζει την ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια έχει αποτυπωθεί και στην παρουσία των ελληνικών επιχειρήσεων στα Βαλκάνια, όπου σημειώνεται στις περισσότερες περιπτώσεις επενδυτική στασιμότητα ή και συρρίκνωση.
       
      "Με την έναρξη της κρίσης στην Ευρώπη η Βουλγαρία βίωσε μείωση εισροών άμεσων ξένων επενδύσεων, που ιδίως σε ό,τι αφορά τις ελληνικές επιχειρήσεις θυμίζουν τις αρχές της δεκαετίας του 2000” σημείωσε ο πρόεδρος του Ελληνικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου στη Βουλγαρία, Σταμάτης Θεοδωρόπουλος.
       
      Παρά τη μείωση όμως, οι ελληνικές επενδύσεις στη γείτονα παραμένουν υψηλές. “Οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει σωρευτικά πάνω από €3,5 δισ με μεγάλο ποσοστό των επενδύσεων να αφορά το real estate και έχουν δημιουργήσει πάνω από 45.000 θέσεις εργασίας. Αν δε, συνυπολογιστούν και οι συνδεδεμένες εταιρείες, οι θέσεις εργασίας ξεπερνούν συνολικά τις 70.000" σημείωσε ο κ.Θεοδωρόπουλος ενώ υπενθύμισε ότι η κορύφωση των ροών άμεσων ξένων επενδύσεων στη Βουλγαρία σημειώθηκε προενταξιακά και με την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, το 2007.
       
      Χωρίς νέες επενδύσεις στην ΠΓΔΜ
       
      Στην πΓΔΜ, δεν υπάρχει μεν αποεπένδυση ελληνικών κεφαλαίων αλλά ούτε καταγράφονται νέες επενδύσεις, όπως διευκρίνισε ο πρόεδρος της Ένωσης Ξένων Επενδυτών στη χώρα, Άρης Βλάχος. Η Ελλάδα κατατάσσεται τρίτη μεταξύ των ξένων επενδυτών στην ΠΓΔΜ -όπως άλλωστε και στη Βουλγαρία- έχοντας επενδύσει στη χώρα πάνω από €1 δισ. Συνολικά, οι ελληνικές επενδύσεις, που αφορούν κατά κύριο λόγο τους τομείς των τραπεζών, της ενέργειας και του λιανεμπορίου, εκτιμάται ότι έχουν δημιουργήσει 20.000 θέσεις εργασίας.
       
      "Ανακάλυψαν” τη Σερβία κι οι μικρές επιχειρήσεις
       
      Στη Σερβία, με επενδεδυμένα κεφάλαια ύψους €2,5 δισ. τα οποία εισήλθαν στη χώρα κυρίως κατά το διάστημα 2001-2008, η Ελλάδα παραμένει ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής, ενώ οι ελληνικές επιχειρήσεις υπολογίζεται ότι έχουν δημιουργήσει επίσης πάνω από 20.000 θέσεις εργασίας. "Η κρίση στην Ελλάδα έχει επηρεάσει λίγο τις εισροές ελληνικών επενδύσεων στη Σερβία αλλά ταυτόχρονα τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι έρχονται στη χώρα μικρές και μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις" σημείωσε η Φανίνα Κοβάτσεβιτς-Πόπαζ (Fanina Kovacevic-Popaz), διευθύντρια του Συνδέσμου Ελληνικών Επιχειρήσεων στην Σερβία. "Η Ελλάδα είναι πολύ ευπρόσδεκτος επενδυτής στη Σερβία και είμαστε ανοιχτοί για οποιουδήποτε είδους συνεργασία” κατέληξε.
       
      Επόμενοι στόχοι του δικτύου είναι -μεταξύ άλλων- οι εξής: υπογραφή μνημονίου συνεργασίας, διοργάνωση ετήσιου συνεδρίου με αντικείμενο τη διεθνοποίηση τω ελληνικών επιχειρήσεων και την παρουσία τους στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, εκπόνηση ετήσιας μελέτης για την ελληνική επιχειρηματική παρουσία στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και διενέργεια έρευνας αποτύπωσης ζητούμενων υπηρεσιών από τα μέλη του Δικτύου, το οποίο συγκρότησαν -εκτός από τον ΣΒΒΕ- οι εξής φορείς: Ένωση Ελληνικών Επιχειρήσεων στην Αλβανία, Ελληνικό Επιχειρηματικό Συμβούλιο στην Βουλγαρία, Ελληνο-Ρουμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο στην Ρουμανία και Σύνδεσμος Ελληνικών Επιχειρήσεων στην Σερβία.
       
      Πηγή: http://www.ered.gr/content/Pos_epirease_i_krisi_tis_ellinikes_ependuseis_sta_Balkania/
      Περισσότερα...

      1099 • 1

    16. Επικαιρότητα

      Η Βεργίνα στα 10 πιο σημαντικά Μνημεία της UNESCO

      Engineer

      Το CNN σε αφιέρωμά του παρουσιάζει τα 10 πιο σημαντικά μνημεία της UNESCO που παρουσιάζουν ιστορικό ενδιαφέρον, αν και δεν είναι τα πιο γνωστά.
       
      Η ιστορία και ο πολιτισμός της Ελλάδας έρχεται και πάλι στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα του CNN το οποίο συγκαταλέγει τη Βεργίνα στη λίστα με τα 10 πιο σημαντικά ιστορικά μνημεία της UNESCO. Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος του κειμένου, μπορεί τα μνημεία αυτά να μην είναι τα πιο ωραία ή τα πιο γνωστά, ωστόσο, υπόσχονται ένα μαγευτικό ταξίδι στο παρελθόν έχοντας να διηγηθούν συναρπαστικές ιστορίες.
       
      Ανάμεσα στην πόλη Ποτοσί της Βολιβίας και του οχυρού Μασάντα στο Ισραήλ, στη δεύτερη θέση, βρίσκονται οι Αιγές ή αλλιώς η Βεργίνα, μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα. Πιο συγκεκριμένα το αφιέρωμα αναφέρει:
       
      Αιγές-Βεργίνα
       
      Η ανακάλυψη του μακεδονικού τάφου του Φιλίππου ΒΆ στις Αιγές, ένα χωριό που σήμερα αναφέρεται ως Βεργίνα, ήταν μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα. Η ανακάλυψη επιβεβαίωσε ότι αυτό το μικρό χωριό της Ελλάδας ήταν η πρωτεύουσα της Μακεδονίας.
       
      Πίσω στο 338 π.Χ., ο Φίλιππος ΒΆ κατέκτησε την υπόλοιπη Ελλάδα μέσω της εκστρατείας «διαίρει και βασίλευε», μία φράση που έχει συνδεθεί στενά με το όνομά του.
      Δέκα χρόνια νωρίτερα είχε προσκληθεί από τον Αριστοτέλη στην Αθήνα για να διδάξει τον υιό του, τον Αλέξανδρο ΙΙΙ.
       
      Στο απόγειο της εξουσίας του, ο Φίλιππος ΒΆ δολοφονήθηκε στο θέατρο των Αιγών από έναν από τους σωματοφύλακές του, τον Παυσανία. Ο πρόωρος θάνατός του έφερε στην εξουσία τον 23χρονο Αλέξανδρο.
       
      Μία δεκαετία αργότερα ο Αλέξανδρος κατέκτησε τον μισό από τον τότε γνωστό κόσμο δημιουργώντας μία αυτοκρατορία που εκτεινόταν στις ρωσικές στέπες, το Αφγανιστάν και το Παντζάμπ της Ασίας, δίνοντάς του τον χαρακτηρισμό «Μέγας Αλέξανδρος».
      Η Ελληνιστική Ελλάδα ξεκίνησε εδώ.
       
      Σήμερα, τα πιο σημαντικά ευρήματα στο μνημείο της UNESCO την Βεργίνα, είναι το μνημειώδες παλάτι και το νεκροταφείο, το οποίο περιέχει περισσότερους από 300 τύμβους, μερικοί από τους οποίους χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα π.Χ.
       
      Αναλυτικά η λίστα με τα 10 πιο ιστορικά μνημεία της UNESCO είναι:
      Ποτοσί-Βολιβία
      Αιγές-Βεργίνα
      Μασάντα-Ισραήλ
      Μνημείο Λούθερ-Γερμανία
      Μαυσωλείο του Πρώτου Κινέζου Αυτοκράτορα – Κίνα
      Εθνικό Ιστορικό Πάρκο, Σίταντελ, Σαν Σούσι – Αϊτή
      Λουμπινι, Γενέτειρα του Βούδα – Νεπάλ
      Βασιλικά Ανάκτορα του Αμπομέι – Μπενίν
      Head Smashed in Buffalo Jump – Καναδάς
      Οχυρό Άγκρα – Ινδία

      Πηγή: http://www.pathfinder.gr/stories/4171937/%CE%B7-%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-10-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-unesco/
      Περισσότερα...

      1307 • 0

    17. Επικαιρότητα

      Το παρασκήνιο μιας απόφασης που δίχασε την ΕΚΤ

      dimitris GM

      Διχάστηκε το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σχετικά με την απόφαση για διακοπή αποδοχής των ελληνικών ομολόγων ως εγγυήσεων για παροχή ρευστότητας, σύμφωνα με ρεπορτάζ των Financial Times. Το γεγονός ότι πολλοί κεντρικοί τραπεζίτες διαφώνησαν με την απόφαση, αναδεικνύει πόσο αμφιλεγόμενη ήταν αυτή,
      ενώ πολλοί αναλυτές κατηγόρησαν την ΕΚΤ ότι παρεμβαίνει στις πολιτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωζώνης.
       
      Το 25μελές διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ ήταν σχεδόν μοιρασμένο για το αν θα έπρεπε να πάρει την απόφαση την Τετάρτη ή να περιμένει μέχρι την τυπική λήξη του ελληνικού προγράμματος στο τέλος Φεβρουαρίου.
       
      Ωστόσο στη προχθεσινή συνεδρίαση δεν είχαν δικαίωμα ψήφου οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ελλάδας, Γαλλίας, Κύπρου και Ιρλανδίας εξαιτίας του συστήματος εκ περιτροπής ψηφοφορίας που εφαρμόζει η ΕΚΤ. Πολλοί αναλυτές κατηγόρησαν την ΕΚΤ ότι παίρνει μέρος σε πολιτικό παιχνίδι. Ωστόσο ορισμένα μέλη του διοικητικού της συμβουλίου θεώρησαν ότι η συζήτηση «δεν ήταν ιδιαιτέρως αμφιλεγόμενη» και ότι η απόφασή τους αποτέλεσε τη φυσική συνέπεια της απροθυμίας της ελληνικής κυβέρνησης να δεχθεί επέκταση του προγράμματος διάσωσης.
       
      Ο ELA δεν δίνεται χωρίς προϋποθέσεις, τόνισε ο επικεφαλής της Bundesbank, Γενς Βάιντμαν, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα. Οπως είπε, η ρευστότητα του ELA θα πρέπει να δίνεται μόνο βραχυπρόθεσμα και μόνο σε φερέγγυες τράπεζες, ενώ πρόσθεσε ότι «είμαι της άποψης ότι θα πρέπει να εφαρμόζουμε αυστηρά κριτήρια με τον ELA». Σημειώνεται ότι χθες, στον απόηχο της απόφασης της ΕΚΤ για την καραντίνα των ελληνικών ομολόγων, συναντήθηκαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα. Συζήτησαν για την απόφαση της ΕΚΤ αλλά και την κατάσταση ρευστότητας.
       
      Με ψυχραιμία αντιμετώπισαν οι ξένοι αναλυτές της απόφαση της ΕΚΤ, τονίζοντας ότι δεν απειλείται η πρόσβαση σε ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών.Έντυπη.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/802472/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/to-paraskhnio-mias-apofashs-poy-dixase-thn-ekt
      Περισσότερα...

      1109 • 0

    18. Επικαιρότητα

      ΔΕΗ: Μοντέλο ΣΔΙΤ επιλέγει για την αξιοποίηση ακινήτων

      Engineer

      ε σύμπραξη με ιδιωτικούς φορείς επιλέγει η ΔΕΗ να αξιοποιήσει αστικά και άλλα ακίνητα που διαθέτει σε όλη τη χώρα. Πιλοτικό πρόγραμμα με τρία ακίνητα που θα επιλεγούν από ένα κατάλογο 30. Περιλαμβάνονται εκτάσεις φιλετα σε Αττική, νησιά και περιφέρεια
      ΔΕΗ: Μοντέλο ΣΔΙΤ επιλέγει για την αξιοποίηση ακινήτων- Οι σχεδιασμοί
       
      «Μέθοδο» τύπου ΣΔΙΤ επιλέγει η ΔΕΗ ΔΕΗ -4,18% για την αξιοποίηση ορισμένων από τα χιλιάδες ακίνητα που διαθέτει σε ολόκληρη την επικράτεια. Σε πρώτη φάση, η αρμόδια υπηρεσία της επιχείρησης, θα επιλέξει με τη βοήθεια συμβούλου, τρία ακίνητα από μία λίστα 30 ακινήτων αστικών και μη για τα οποία θα ετοιμαστούν φάκελοι και θα προσκληθούν επενδυτές να κάνουν προτάσεις για την αξιοποίησή τους.
       
      Παρά την κρίση στην κτηματαγορά, η εταιρεία ευελπιστεί ότι το προτεινόμενο μοντέλο θα γίνει αρκετά ελκυστικό ώστε να κινήσει το ενδιαφέρον της κτηματαγοράς, ιδίως όταν στον κατάλογο των προς αξιοποίηση ακινήτων, περιλαμβάνονται οικόπεδα σε τουριστικές ή προνομιούχες οικιστικές περιοχές.
       
      Ειδικότερα η πρόταση της επιχείρησης προβλέπει τα εξής: Ο σύμβουλός της θα επιλέξει τρία ακίνητα από ένα κατάλογο συνολικά 30 ακινήτων. Από αυτά τα 20 έχει ήδη επιλέξει η ΔΕΗ ΔΕΗ -4,18%, ενώ επιπλέον 10 θα επιλέξει ο σύμβουλος από το γενικό μητρώο ακινήτων της επιχείρησης. Τα κριτήρια για την επιλογή των τριών ακινήτων, είναι oi δυνατότητες που προσφέρουν για την αποδοτικότερη και ασφαλέστερη αξιοποίηση με τη μέθοδο σύμπραξης της εταιρείας με τρίτους.
       
      Με τη μέθοδο αυτή, ο κάθε φορέας θα κατασκευάσει ή θα ανακαινίσει συγκεκριμένο ακίνητο με βάση τις προδιαγραφές που έχει συμφωνήσει με τη ΔEΗ και χωρίς να αποκλείεται η εταιρεία από τη μερική ή ολική συμμετοχή της στη μελέτη ή κατασκευή του έργου. Στον φορέα η επιχείρηση θα παραχωρήσει το δικαίωμα εκμετάλλευσης του έργου για ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, ο «φορέας σύμπραξης» θα αναλάβει τμήμα ή και το σύνολο της χρηματοδότησης του έργου, οπότε η περίοδος εκμετάλλευσης πρέπει να είναι επαρκής, προκειμένου να επιτύχει μια συγκεκριμένη απόδοση επί του κεφαλαίου που επένδυσε, η οποία θα προσδιοριστεί από τη μελέτη του συμβούλου.
       
      Σε όλη τη διάρκεια παραχώρησης, ο «φορέας σύμπραξης» θα καταβάλλει συγκεκριμένο τίμημα στη ΔEΗ, το ύψος του οποίου, επίσης, θα προσδιοριστεί από τη μελέτη του συμβούλου. Με το πέρας της περιόδου παραχώρησης, το κάθε ακίνητο επιστρέφει στη ΔEΗ η οποία και θα αποφασίσει για την περαιτέρω εκμετάλλευσή του. Επομένως, το εργολαβικό αντάλλαγμα συνίσταται στο δικαίωμα εκμετάλλευσης των έργων. Ωστόσο η ΔEΗ είναι διατεθειμένη να δεχτεί και εναλλακτικές προτάσεις, όπως αντιπαροχής, ανταλλαγής κλπ.
       
      Γίνεται φανερό ότι ο βαθμός επιτυχίας του συγκεκριμένου μοντέλου, θα αποτελέσει πρόκριμα για την αξιοποίηση μεγάλου αριθμού ακινήτων της ΔΕΗ ΔΕΗ -4,18% τα οποία είναι διάσπαρτα σε όλη την επικράτεια. Σε μεγάλο αριθμό από αυτά, υπήρχαν εγκαταστάσεις της ΔEΗ, όπως υποσταθμοί παλαιές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που σήμερα βρίσκονται σε αχρηστία.
       
      Τα ακίνητα
       
      Ο κατάλογος των 20 ακινήτων που έχει καταρτίσει η ΔEΗ, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
       
      · Οικόπεδο 3,1 στρεμμάτων στο Μαρούσι
      · Οικόπεδο 1,5 στρεμμάτων στην Εκάλη
      · Οικόπεδο 0,99 στρεμμάτων στην Πεντέλη
      · Οικόπεδο 1,8 στρεμμάτων στο Λαύριο
      · Οικόπεδο 3,5 στρεμμάτων στην Αίγινα
      · Οικόπεδο 1,2 στρεμμάτων με κτίσματα 770 τ.μ. στην Θεσσαλονίκη
      · Οικόπεδο 0,9 στρεμμάτων στη Ζάκυνθο
      · Οικόπεδο 13,3 στρεμμάτων με κτίσματα 2.808 τ.μ. στη Ρόδο
      · Οικόπεδο 1,95 στρεμμάτων στην Αστυπάλαια
      · Συγκρότημα πέντε πολυκατοικιών 3.243 τ.μ. σε οικόπεδο 24,8 στρεμ. Στο Αλιβέρι Ευβοίας
      · Έκταση 290 στρεμμάτων με παλαιά κτίσματα 6.000 τ.μ. στα Κρεμαστά Αιτωλοακαρνανίας (περιοχή υδροηλεκτρικού σταθμού)
      · Οικόπεδο 8,6 στρεμμάτων με παλαιά κτίσματα στην Ιουλίδα Κέας
      · Οικόπεδο 2,7 στρεμμάτων στο Βαθύ Σάμου
      · Οικόπεδο 2,7 στρεμμάτων στις Γουβιές Ηρακελίου Κρήτης
      · Παλαιό κτίσμα 617 τ.μ. σε οικόπεδο 284 τ.μ. στην οδό Σατωβριάνδου στην Αθήνα
      · Οικόπεδο 1 στρέμματος στο Λαγονήσι Αττικής
      · Οικόπεδο 1,68 στρεμμάτων στη Βάρη Αττικής.
       
      Πηγή: http://www.euro2day.gr/news/enterprises/article/1300740/deh-montelo-sdit-epilegei-gia-thn-axiopoihsh.html
      Περισσότερα...

      847 • 0

    19. Επικαιρότητα

      Νέα σελίδα για Attica - ΤΣΜΕΔΕ

      Engineer

      Αμέσως μετά την ορκωμοσία της Βουλής ο Υπουργός Υγείας, Παναγιώτης Κουρουπλής σε συμφωνία με τον Αντιπρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιάννη Δραγασάκη θα προχωρήσουν στην «καρατόμηση» του διορισμένου Προέδρου του ΕΤΑΑ, κ. Αντώνη Σελλιανάκη.
       
      Εκφρασμένη πρόθεση της νέας κυβέρνησης είναι και η αντικατάσταση του σημερινού Διευθύνοντος Συμβούλου της Τράπεζας Αττικής κ. Γκίκα Μάναλη.
       
      Η Αττικής που πρωταγωνίστησε στο ράλι του ΧΑ την προηγούμενη εβδομάδα προορίζεται από την κυβέρνηση για να πάρει το ρόλο της αναπτυξιακής τράπεζας.
       
      Οσον αφορά στα διαδικαστικά αναμένεται να συγκληθεί το διοικητικό συμβούλιο της Attica Bank, το οποίο εφόσον πάρει τη σύμφωνη γνώμη του βασικού μετόχου θα απομακρύνει τον Γκίκα Μάναλη.
       
      Σημειώνεται, πάντως, ότι το διοικητικό σχήμα της τράπεζας δεν αναμένεται να τροποιηθεί περαιτέρω καθώς διαθέτει ήδη αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο, τον κ. Αλέξανδρο Αντωνόπουλο, ο οποίος θα αναλάβει την ευθύνη της τράπεζας, ενώ τις τραπεζικές εργασίες χειρίζεται ο γενικός διευθυντής κ. Γιάννης Ιωαννίδης.
       
      Πηγή: http://www.ered.gr/content/Nea_selida_gia_Attica_-_TSMEDE/
      Περισσότερα...

      2973 • 22

    20. Επικαιρότητα

      Αβέβαιη η χρηματοδότηση για το Κτηματολόγιο

      Engineer

      Αβέβαιη φαίνεται να είναι η χρηματοδότηση για τη συνέχιση του έργου του Κτηματολογίου εντός των χρονικών ορίων που έχουν οριστεί. Ταυτόχρονα, σε επανεξέταση πρόκειται να τεθεί ο διαγωνισμός όσον αφορά το μεγαλύτερο μέρος από τις 28 μελέτες που έχουν απομείνει για την ολοκλήρωση του προγράμματος.
       
      Τα εν λόγω προβλήματα διαπιστωθήκαν ύστερα από συνάντηση ενημερωτικού χαρακτήρα του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΠΑΠΕΝ), Παναγιώτη Λαφαζάνη και του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Γιάννη Τσιρώνη, με τον πρόεδρο της εταιρείας «Εθνικό Κτηματολόγιο & Χαρτογράφηση» (ΕΚΧΑ Α.Ε.), Ηλία Λιακόπουλο, στην οποία μετείχαν και άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης εκφράστηκε η βούληση, εκ μέρους του ΥΠΑΠΕΝ, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
       
      Τέλος, συζητήθηκαν διάφορα θέματα για την οργανωτική διάρθρωση του Κτηματολογίου που έχουν να κάνουν ιδιαίτερα με τη δημιουργία και διασύνδεση μεταξύ τους των Περιφερειακών Γραφείων σε όλη την Ελλάδα.
       
      Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/28677-%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CE%B2%CE%B1%CE%B9%CE%B7-%CE%B7-%CF%87%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF
      Περισσότερα...

      875 • 0

    21. Επικαιρότητα

      Πρόγραμμα «προβλέπει» τα αρχαιολογικά ευρήματα σε χώρους οικοδομής

      Engineer

      Ο εντοπισμός αρχαιολογικών ευρημάτων σε χώρους όπου λαμβάνουν χώρα οικοδομικές εργασίες αποτελεί έναν πολύ παλιό «πονοκέφαλο» στον χώρο της οικοδομής, ο οποίος είναι αρκετά συχνός σε περιπτώσεις χωρών με μεγάλη ιστορία/ ιστορική παράδοση, με αποτέλεσμα οι χώροι όπου γίνονται οι εργασίες να χρησιμοποιούνται για αιώνες, ακόμα και χιλιετίες.
       
      Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Scientist, σε αυτόν τον τομέα δραστηριοποιείται η βρετανική startup Democrata, που βοηθά τις εταιρείες οικοδομής να «μαντεύουν» τι υπάρχει στο έδαφος πριν αρχίσουν τις εργασίες, μέσω της χρήσης προγνωστικών αλγορίθμων.
       
      Το εν λόγω πρόγραμμα χαρτογραφεί πού μπορεί να υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα στην Αγγλία και την Ουαλία, βοηθώντας με αυτόν τον τρόπο τις οικοδομικές εταιρείες να γλιτώσουν χρήματα και χρόνο. «Είναι ένα δαπανηρό πρόβλημα που μπορεί να προκύψει από τη στιγμή που αρχίσει να σκάβει κανείς» σημειώνει ο Τζεφ Ρόμπερτς, διευθύνων σύμβουλος της Democrata.
       
      Τα αρχαιολογικά έξοδα (υπό τη μορφή σχετικών αρχαιολογικών υπηρεσιών) αντιστοιχούν στο 1-3% του συνολικού κόστους κατασκευής. «Θέλαμε να φέρουμε το data science ως επιπρόσθετο εργαλείο, έτσι ώστε οι άνθρωποι που εμπλέκονται στη διαδικασία να μπορούν να καταλάβουν τι θα μπορούσε να βρεθεί» σημειώνει ο Ρόμπερτς.
       
      Η Democrata έχει αξιοποιήσει έγγραφα από υπηρεσίες που έχουν να κάνουν με την καταγραφή των δασικών εκτάσεων, το κτηματολόγιο, την πολιτιστική κληρονομιά κτλ για να αποκτηθεί μια ιδέα σχετικά με το πώς χρησιμοποιούνταν οι εκτάσεις στο παρελθόν, καθώς και υλικό από αδημοσίευτες αναφορές οικοδομικών εταιρειών.
       
      Με τη βοήθεια ενός υπερυπολογιστή, ανέπτυξαν μοντέλα που μπορούν να υποδείξουν πού μπορεί να κρύβονται αρχαιολογικοί θησαυροί, για παράδειγμα σε χώρους που βρίσκονται κοντά σε νερό, ορυχεία ή σημεία θρησκευτικού ενδιαφέροντος. ’λλοι παράγοντες όπως η τοπική γεωλογία, η χλωρίδα και η πανίδα εξετάζονται επίσης.
       
      Το 2010, κατά τις εκσκαφές στην περιοχή του πρώην Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, βρέθηκε ένα μεγάλο ξύλινο σκάφος από το 1700. Φωτογραφία: http://www.history.com/news/tree-rings-solve-world-trade-center-ship-mystery/wtc-site
       

       
      Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&la=1&catid=213&artid=14468
      Περισσότερα...

      1028 • 0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.