Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1446 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι παγετώνες σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Η τήξη τους έχει καταστροφικές επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες και τη βιοποικιλότητα. Σύμφωνα με νέα έκθεση της UNESCO, το ένα τρίτο όλων των παγετώνων στις τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς θα εξαφανιστεί μέχρι το 2050 λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας. 
      Συνολικά 50 τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO περιλαμβάνουν παγετώνες. Στις 50 τοποθεσίες έχουν εντοπιστεί συνολικά 18.600 παγετώνες, οι οποίοι καλύπτουν περίπου 66.000 km2 και αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 10% της συνολικής έκτασης της Γης που καλύπτεται από παγετώνες. Περιλαμβάνουν τον υψηλότερο (δίπλα στο Έβερεστ), τον μεγαλύτερο (στην Αλάσκα) και τους τελευταίους εναπομείναντες παγετώνες στην Αφρική, μεταξύ άλλων, δίνοντας μια αντιπροσωπευτική επισκόπηση της γενικής κατάστασης των παγετώνων στον κόσμο.
       
      Παγκόσμιος χάρτης τοποθεσιών παγκόσμιας κληρονομιάς σε περιοχές παγετώνων. Οι ζώνες με μοβ αντιστοιχούν σε παγετώνες
        Η νέα έκθεση της UNESCO “World heritage glaciers: sentinels of climate change“, σε συνεργασία με τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης- IUCN, δείχνει ότι αυτοί οι παγετώνες υποχωρούν με επιταχυνόμενο ρυθμό από το 2000 λόγω των εκπομπών CO2. Αυτήν τη στιγμή χάνουν 58 δισεκατομμύρια τόνους πάγου κάθε χρόνο –που ισοδυναμεί με τη συνολική ετήσια χρήση νερού της Γαλλίας και της Ισπανίας μαζί– και ευθύνονται για σχεδόν το 5% της παρατηρούμενης ανόδου της παγκόσμιας  στάθμης της θάλασσας.
      Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι παγετώνες στο ένα τρίτο των 50 τοποθεσιών Παγκόσμιας Κληρονομιάς είναι καταδικασμένοι να εξαφανιστούν έως το 2050, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες περιορισμού των αυξήσεων της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Ωστόσο, είναι ακόμα δυνατό να σωθούν οι παγετώνες στα υπόλοιπα δύο τρίτα των περιοχών, εάν η άνοδος της θερμοκρασίας δεν υπερβαίνει τον 1,5°C σε σύγκριση με την προβιομηχανική περίοδο.
      Εκτός από τις δραστικά μειωμένες εκπομπές άνθρακα, η UNESCO υποστηρίζει τη δημιουργία ενός διεθνούς ταμείου για την παρακολούθηση και τη διατήρηση των παγετώνων.
      Η μισή ανθρωπότητα εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα από τους παγετώνες ως πηγή νερού για οικιακή χρήση, γεωργία και ενέργεια. Οι παγετώνες είναι επίσης πυλώνες βιοποικιλότητας, τροφοδοτώντας πολλά οικοσυστήματα.
       
      Η δορυφορική εικόνα που ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2 στις 20 Μαρτίου 2022, δείχνει τους παγετώνες του Εθνικού Πάρκου Los Alerces στην Αργεντινή. Η έκθεση δείχνει ότι οι παγετώνες της περιοχής έχουν χάσει το 45,6% της μάζας τους από το 2000. Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-2
        Παραδείγματα παγετώνων υπό εξαφάνιση ανά περιοχή
      Αφρική:
      Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, οι παγετώνες σε όλες οι τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς στην Αφρική είναι πολύ πιθανό να έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2050, συμπεριλαμβανομένων του Εθνικού Πάρκου Κιλιμάντζαρο και του Όρους Κένυα Ασία:
      Παγετώνες σε τρεις παράλληλους ποταμούς των προστατευόμενων περιοχών Γιουνάν (Κίνα) – παρουσιάζουν την υψηλότερη απώλεια μάζας σε σχέση με το 2000 (57,2%) και επίσης την ταχύτερη τήξη παγετώνων Οι παγετώνες στο Δυτικό Τιεν-Σαν (Καζακστάν, Κιργιστάν, Ουζμπεκιστάν) έχουν συρρικνωθεί κατά 27% από το 2000 Ευρώπη:
      Οι παγετώνες στα Πυρηναία Mont Perdu (Γαλλία, Ισπανία) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν μέχρι το 2050 Οι παγετώνες στους Δολομίτες (Ιταλία) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν μέχρι το 2050 Λατινική Αμερική:
      Παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Los Alerces (Αργεντινή) – δεύτερη υψηλότερη απώλεια μάζας σε σχέση με το 2000 (45,6%) Οι παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Huascaran (Περού) έχουν συρρικνωθεί κατά 15% από το 2000 Βόρεια Αμερική:
      Παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Yellowstone (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν έως το 2050 Παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Yosemite (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν έως το 2050 Οι παγετώνες στο Waterton Glacier International Peace Park (Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) έχουν χάσει το 26,5% του όγκου τους σε 20 χρόνια Ωκεανία:
      Οι παγετώνες στο Te Wahipounamu – Νοτιοδυτική Νέα Ζηλανδία (Νέα Ζηλανδία) έχουν χάσει σχεδόν το 20% του όγκου τους από το 2000 Πηγή: Climatebook.gr, UNESCO
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένας αόρατος κίνδυνος, για την ακρίβεια ένα... δηλητήριο, βρίσκεται στο ποτήρι και στο πιάτο - κυρίως - όσων ζουν σε αγροτικές περιοχές επηρεάζοντας την υγεία τους αλλά και το περιβάλλον. Ο αόρατος κίνδυνος έχει όνομα: ονομάζεται νιτρορρύπανση και προέρχεται από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων με μεγάλη περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα επιβάρυνσης των υδάτων που έχει κάνει την εμφάνισή του ήδη από τη δεκαετία του '80 σε όλη την Ευρώπη - και στην Ελλάδα.
      Κατά διαστήματα παίρνονται μέτρα (υπάρχει άλλωστε και Κοινοτική Οδηγία ήδη από το 1991), αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν περιοχές από τον Εβρο έως την Κρήτη, οι οποίες αντιστοιχούν - σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των αγροτικών εκτάσεων -, όπου η ποιότητα των υδάτων κρίνεται προβληματική ως προς τις χρήσεις τους (πόση, άρδευση, βιομηχανική χρήση, αστική χρήση). Πρόκειται για τις λεγόμενες «ευπρόσβλητες» ζώνες από νιτρική ρύπανση (σ.σ.: θεσπίστηκαν από τον Μάιο του 2019).
      Τα όρια και οι υπερβάσεις
      Στα υπόγεια ύδατα η νιτρορύπανση εμφανίζεται κυρίως με τη μορφή αθροιστικής συσσώρευσης νιτρικών, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν σε επίπεδα που είναι απαγορευτικά για τη χρήση του νερού για σκοπούς ύδρευσης. Ως οριακή τιμή έχει καθορισθεί από την ελληνική και τη διεθνή νομοθεσία η συγκέντρωση των 50 mg/l, ωστόσο ακόμα και σε μικρότερες συγκεντρώσεις (μεγαλύτερες από 25 mg/l) δημιουργείται προβληματισμός για μακροχρόνια χρήση του νερού για πόση.
      Ενδεικτική είναι η περίπτωση στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης όπου τα όρια χτύπησαν... κόκκινο. Για παράδειγμα, στη Λητή Συγκρότημα Καμάρη (13/9/2022) έφτασαν τα 113 mg/l, στο Μελισσοχώρι / Ξερή βρύση Μελισσοχωρίου (13/9/2022) άγγιξαν τα 74,3 mg /l. Υψηλές συγκεντρώσεις καταγράφονται και στην Ορεστιάδα, στον Εβρο, καθώς μέτρηση στα Ρίζια (Εκκλησία στις 26 Σεπτεμβρίου) έδειξε 42,2 mg/l. Επίσης, 42 mg/l ήταν οι συγκεντρώσεις νιτρικών αλάτων και στον Αγιο Μάμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνης (16/4/2022) και στην Κομοτηνή στη ΔΕ Νέου Σιδηροχωρίου Παγούρια (23/2/2022), 40,3 mg.
      Η ευρω-καταδίκη της Ελλάδας
      Σύμφωνα με ειδικούς, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς για την απορρύπανση των υδάτων και του εδάφους από τη νιτρορρύπανση. Και η αλήθεια είναι πως η διασφάλιση της πλήρους συμμόρφωσης με την Οδηγία (91/676/ΕΟΚ) αποτελεί δυστυχώς ακόμη ζητούμενο για πολλά κράτη-μέλη (Βέλγιο, Τσεχία, Γερμανία κ.ά.).
      Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η χώρα μας έχει ήδη καταδικαστεί, με επιβολή προστίμου 3,5 εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωδικαστήριο στις αρχές του 2020 διότι καθυστέρησε να εφαρμόσει την κοινοτική Οδηγία για τη νιτρορρύπανση γεωργικής προέλευσης. Πρωτοδίκως είχε καταδικαστεί το 2015 διότι δεν είχε χαρακτηρίσει ως «ευπρόσβλητες» ζώνες, μεταξύ των οποίων οι πεδιάδες Θεσσαλίας και Εβρου, στις οποίες είχαν καταγραφεί συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων στα ύδατα μεγαλύτερες από 50 mg/l και φαινόμενα ευτροφισμού.
      Ο περιορισμός της νιτρορρύπανσης αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ καθώς εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας έχει αυξηθεί η χρήση λιπασμάτων τα οποία περιέχουν άζωτο (Ν) και φώσφορο (Ρ), τα οποία οδηγούν σε ρύπανση των υδάτων, του αέρα και του εδάφους επηρεάζοντας την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.
      Μέτρα έχουν παρθεί, ωστόσο πλήρη εικόνα του προβλήματος δεν έχουμε, λέει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Βιολογικής Γεωργίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Δημήτρης Μπιλάλης.
      Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή, όπως εξηγεί, δεν έχουμε επικαιροποιημένη εθνική έκθεση ποιότητας υδάτων. Είναι ένα πρόβλημα που αφορά όλη την Ευρώπη, γι' αυτό και η νέα ΚΑΠ ('21-'27) που ξεκινάει από την 1η Ιανουαρίου 2023 προβλέπει μείωση των λιπασμάτων πάνω από 30% σε σχέση με την προηγούμενη ΚΑΠ (αφορά την περίοδο '14-'21).
      Προβλήματα υγείας από τη νιτρορρύπανση
      Η νιτρορρύπανση επηρεάζει πρωτίστως τα επιφανειακά και μετά τα υπόγεια ύδατα. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: τι προβλήματα προκαλεί στον ανθρώπινο οργανισμό; «Αυτά που ξέρουμε είναι όσα περιγράφονται στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα νιτρικά ιόντα που δημοσιεύτηκε το 2018» λέει ο Δημήτρης Μπιλάλης.
      Και συμπληρώνει: «Στον ανθρώπινο οργανισμό προκαλούνται αιματολογικά προβλήματα, ειδικά στα παιδιά ή στα νεογνά (ειδικά στα βρέφη μπορεί να προκληθεί ακόμη και θάνατος). Ειδικότερα, μπορεί να προκαλέσει μεθαιμοσφαιριναιμία που εμποδίζει την κανονική μεταφορά οξυγόνου από το αίμα στους ιστούς με συνέπεια να προκαλείται κυάνωση και σε υψηλότερες συγκεντρώσεις ασφυξία που μπορεί να αποδειχθεί θανάσιμη για τα βρέφη».
      Οπως επισημαίνουν από το υπουργείο Περιβάλλοντος, οι κύριες πηγές νιτρορύπανσης προέρχονται κατά κύριο λόγο από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Οι αγροτικές δραστηριότητες, γεωργικές και κτηνοτροφικές, αποτελούν τις σημαντικότερες αιτίες της νιτρορρύπανσης. Υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών ενώσεων παρατηρούνται σε περιοχές με αυξημένη γεωργική δραστηριότητα, όπου γίνεται εντατική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων καθώς και σε περιοχές με μεγάλη συγκέντρωση ζωικών αποβλήτων.
      Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα»
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κλιματική αλλαγή έχει κοστίσει μέχρι στιγμής στην παγκόσμια οικονομία τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά οι χώρες χαμηλού εισοδήματος στις τροπικές περιοχές έχουν υποστεί το κύριο βάρος αυτών των απωλειών, διαπιστώνει μια μελέτη που ανέλυσε τις οικονομικές συνέπειες του καύσωνα παγκοσμίως σε μια περίοδο 20 ετών.
      Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στις 28 Οκτωβρίου στο περιοδικό Science Advances, εκτιμά ότι η παγκόσμια οικονομία έχασε μεταξύ 5 τρισεκατομμυρίων και 29 τρισεκατομμυρίων δολαρίων από το 1992 έως το 2013, ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προκλήθηκε από τον άνθρωπο. Ωστόσο, το αποτέλεσμα ήταν χειρότερο στις τροπικές χώρες με χαμηλό εισόδημα, οδηγώντας σε μείωση του εθνικού τους εισοδήματος κατά 6,7% κατά μέσο όρο, ενώ οι χώρες υψηλού εισοδήματος παρουσίασαν μέση μείωση μόνο κατά 1,5%.
      Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη για εισαγωγή πολιτικών για το κλίμα που αντιμετωπίζουν την περιβαλλοντική αδικία. Τα ευρήματά του «θα υποστηρίξουν τις συζητήσεις για τις απώλειες και τις ζημιές που θα αποτελέσουν βασικό θέμα στη Σύνοδο Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών (COP27)», λέει ο Kai Kornhuber, επιστήμονας του κλίματος στο Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη.
      Κλιματική ανισότητα
      Οι άνισες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι «κάτι για το οποίο έχει συζητηθεί αρκετά ποιοτικά στο παρελθόν», λέει η Vikki Thompson, κλιματολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά αυτή η ανάλυση «κατάφερε να το ποσοτικοποιήσει πραγματικά». Περιλαμβάνει επίσης μέρη του κόσμου που συχνά αποκλείονται από μελέτες για τους καύσωνες λόγω έλλειψης δεδομένων, λέει.
      Για να εκτιμήσουν την ακραία ζέστη που προκλήθηκε από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα για τις μέσες ετήσιες θερμοκρασίες των χωρών και τις πέντε θερμότερες ημέρες κάθε έτους από το 1992 έως το 2013 με υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα. «Οι μέρες που είναι πολύ, πολύ ζεστές είναι ένας από τους πιο απτές τρόπους με τους οποίους νιώθουμε την κλιματική αλλαγή», λέει ο Christopher Callahan, ερευνητής κλιματικής μοντελοποίησης στο Dartmouth College στο Ανόβερο του Νιού Χάμσαϊρ. «Γνωρίζουμε ότι καταστρέφουν τις καλλιέργειες, μειώνουν την παραγωγικότητα της εργασίας, προκαλούν περισσότερους τραυματισμούς στο χώρο εργασίας». Ο Κάλαχαν και οι συνεργάτες του εξέτασαν τους δεσμούς μεταξύ των κυμάτων καύσωνα και των οικονομικών τάσεων, σε παγκόσμια και εθνική κλίμακα.
      Τα μοντέλα τους διαπίστωσαν ότι οι περιοχές χαμηλού εισοδήματος που τείνουν να έχουν θερμό κλίμα υποφέρουν περισσότερο από αυξημένες θερμοκρασίες, παρά το γεγονός ότι οι εκπομπές τους είναι συχνά πολύ χαμηλότερες από αυτές των πλουσιότερων περιοχών. Χώρες όπως η Βραζιλία, η Βενεζουέλα και το Μάλι ήταν από τις χειρότερες πληγείσες, με το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) να μειώνεται κατά περίπου 5% ετησίως σε σύγκριση με αυτό που θα ήταν χωρίς καύσωνες που προκαλούνται από τον άνθρωπο. Αντίθετα, η μείωση του ΑΕΠ σε χώρες όπως ο Καναδάς και η Φινλανδία είναι μόνο περίπου 1%.
      Στοχευμένες επενδύσεις
      Τα ευρήματα θα μπορούσαν να πληροφορήσουν τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται οι στρατηγικές που βοηθούν τις χώρες να προσαρμοστούν στην ακραία ζέστη ή τις έντονες βροχοπτώσεις. «Το γεγονός ότι μπορέσαμε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια αυτό το αποτέλεσμα των πέντε πιο ζεστών ημερών του έτους σε ολόκληρο το έτος, ως οικονομικές επιπτώσεις, υποδηλώνει ότι αυτές οι λίγες ημέρες έχουν πραγματικά μεγάλα αποτελέσματα», λέει η Callahan. «Έτσι, οι επενδύσεις που στοχεύουν στον μετριασμό των επιπτώσεων της ακραίας ζέστης στις πιο ζεστές περιόδους του έτους θα μπορούσαν να αποφέρουν σημαντικές οικονομικές αποδόσεις».
      Η μελέτη τονίζει επίσης την ανάγκη να πληρώσουν οι πλούσιες χώρες το μερίδιό τους, λέει ο Erich Fischer, κλιματολόγος στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη. «Δεδομένης της άνισης επιβάρυνσης και του μεριδίου των ιστορικών εκπομπών… ο παγκόσμιος βορράς πρέπει να υποστηρίξει τον παγκόσμιο νότο όσον αφορά την αντιμετώπιση αυτών των δυσμενών επιπτώσεων».
      Πηγή: https://doi.org/10.1038/d41586-022-03573-z 
    4. Περιβάλλον

      GTnews

      Η πρώτη πιλοτική αναδάσωση στη χώρα με χρήση drone πραγματοποιήθηκε στα Γεράνεια Όρη σε αναδασωτέες εκτάσεις, κοντά στο Αλεποχώρι. Στην περιοχή πραγματοποιήθηκε σπορά με drone, που αποτελεί μια καινοτόμο τεχνική στην αναγέννηση δασικών οικοσυστημάτων και διευκολύνει την υλοποίηση αναδάσωσης σε εδάφη δύσβατα και με μεγάλη κλίση. Τα είδη σπόρων που επιλέχθηκαν είναι κουτσουπιά, χαρουπιά, χαλέπιος πεύκη, κυπαρίσσι και είναι πιστοποιημένοι από το δημόσιο δασικό εκκοκκιστήριο της Αμυγδαλέζας.
      Τα σημεία που επιλέχθηκαν και ο σκοπός της τεχνικής φύτευσης με drone είναι διπλός. Από τη μία η βλάστηση των σπόρων ώστε να εξελιχθούν σε δέντρα και από την άλλη η φυσική διαβρωτική θωράκιση των εδαφών.
      Οι δασικοί σπόροι είναι περίκλειστοι σε ειδικά διαμορφωμένο σφαιρίδιο που αποτελείται από άργιλο, τύρφη και άλλα υλικά συγκράτησης του σπόρου.
      Η πρωτοποριακή εφαρμογή νέων τεχνολογιών υλοποιείται από το τμήμα Δασοτεχνικών Έργων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ινστιτούτο Μεσογειακών και Δασικών Οικοσυστημάτων, με τη χορηγία της Motor Oil Hellas, που έχει αναλάβει την αποκατάσταση των καμένων δασικών εκτάσεων.
      Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε: «Αυτό που συμβαίνει στα Γεράνεια Όρη αποτελεί μοντέλο για τη συνεργασία του κράτους με την κοινωνική ευθύνη του ιδιωτικού τομέα. Η χορηγία της Motor Oil είναι καθοριστική για την υλοποίηση της αποκατάστασης της περιοχής, που είχε πληγεί από τις πυρκαγιές του 2021. Χρησιμοποιούμε την επιστήμη και τις νέες τεχνολογίες για την προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος».
      Ο Διευθυντής Έργων και Συνεργειών του Ομίλου Motor Oil, Μιχάλης Λιάρος δήλωσε: «Ο Όμιλος Motor Oil έχει ως προτεραιότητα την υλοποίηση έργων και δράσεων που αναδεικνύουν καλές και σύγχρονες διεθνείς πρακτικές, ανοίγοντας ένα νέο δρόμο στις δυνατότητες ανάπλασης του δασικού μας πλούτου. Σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών υλοποιήσαμε την πρωτοποριακή εφαρμογή της νέας τεχνολογίας του drone seeding στην εκτέλεση δασικών έργων, για πρώτη φορά στη χώρα μας. Η επιτυχής έκβαση αυτού του μοναδικού και καινοτόμου εγχειρήματος είναι η αρχή της εκτέλεσης των δασικών έργων με όρους και μεθόδους της νέας εποχής. Πρόκειται για μεθόδους με επίκεντρο τη βαθιά κατανόηση και ευαισθησία του Ομίλου για τον πολυλειτουργικό ρόλο των δασικών οικοσυστημάτων».
      Ο Καθηγητής Διαχείρισης Υδατικών Πόρων και Κοσμήτορας της Σχολής Περιβάλλοντος και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Χρήστος Καραβίτης δήλωσε: «Η προτεινόμενη μέθοδος αποτελεί μια παγκοσμίως καινοτόμο τεχνική Αναδάσωσης, με σπορά από Drone (UAV Unmanned Aerial Vehicle) και κατόπιν σχετικών εγκρίσεων έχει εφαρμοσθεί πιλοτικά σε επιλεγμένες εκτάσεις 5-10 στρεμμάτων.  Η μεθοδολογία περιλαμβάνει ψηφιακή χαρτογράφηση για την παραγωγή τοπογραφικών διαγραμμάτων, ορθοφωτοχαρτών και ψηφιακών μοντέλων γεωεπιφανείας (Digital Terrain Models – DTM,) των πιλοτικών περιοχών, των κλιματικών και υδρολογικών-υδρογραφικών συνθηκών, της τοπογραφίας, του εδάφους, των γεωλογικών-γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών, κοινωνικών και οικονομικών θεμάτων τους, την προμήθεια και επεξεργασία των σπόρων των αναδασωτικών και αντιδιαβρωτικών φυτικών ειδών, την κατασκευή του ειδικού δοχείου σποράς στο UAV και τον με υπολογιστή ελεγχόμενο και αυτοματοποιημένο σχεδιασμό και εκτέλεση σποράς».
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Το υδατικό δυναμικό της Θεσσαλίας δέχεται εδώ και δεκαετίες τη μεγαλύτερη πίεση για να καλύψει τις ανάγκες, που προέκυψαν κυρίως από την επέκταση των αρδεύσεων. Το 70% των αρδευόμενων εκτάσεων στη Θεσσαλία εξυπηρετείται από υπόγεια νερά και το υπόλοιπο 30% από επιφανειακά νερά (ποταμοί, πηγές) και υφιστάμενα έργα ταμίευσης.
      Δυστυχώς, η άρδευση με υπόγεια νερά από 30.000 έως 33.000 γεωτρήσεις δημιούργησε ένα αρκετά αυξημένο έλλειμμα το οποίο ανέρχεται πλέον σε 3 δισ. κυβικά μέτρα και είναι αποτυπωμένο στα σχέδια διαχείρισης υδάτων Θεσσαλίας, σύμφωνα με την αναθεωρημένα σχέδια του 2017, επισήμανε ο γεωπόνος, τ. Διευθυντής Εγγείων Βελτιώσεων, τ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδας, Κωνσταντίνος Γκούμας, μιλώντας στο τετραήμερο σεμινάριο με θεματικές, μεταξύ άλλων, «Κλιματική αλλαγή: Θεωρητικό υπόβαθρο και μελλοντικές προγνώσεις» και «Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με έμφαση στον αγροτικό τομέα και σχετικά μέτρα προσαρμογής» που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο στις εγκαταστάσεις του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα, με συμμετοχή δεκάδων επιστημόνων.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B11-600-x-337.jpg
      Τα μέτρα αναστροφής αυτής της κατάστασης είναι η μείωση καταναλώσεων νερού στη γεωργία, η ταμίευση επιφανειακού νερού και ο περιορισμός χρήσης υπόγειου νερού (γεωτρήσεις), Σημειώνεται ότι για τις ανάγκες άρδευσης και ύδρευσης απαιτούνται ετησίως περίπου 1,5 δισ. κυβικά μέτρα νερού.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B12-600-x-450.jpg
      Επίσης σοβαρή είναι και η σημερινή κατάσταση της ποιότητας των υδάτων, είτε υπογείων είτε επιφανειακών. Πιο συγκεκριμένα υπάρχει και ποιοτικό ζήτημα και αυτό συμβαίνει σε ορισμένες περιοχές, όπως δείχνουν οι χάρτες, δηλαδή υπάρχουν καλή, μέτρια ή κακή κατάσταση των υπόγειων και επιφανειακών υδάτων λόγω της επιβάρυνσης νιτρικών και λιπασμάτων.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B13-600-x-340.jpg
      Τα σχέδια διαχείρισης υδάτων του 2014 και αλλά και του 2017 προβλέπουν μια σειρά μέτρων, αρκετά από τα οποία, δυστυχώς, η Πολιτεία δεν τα έχει προχωρήσει.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B12-600-x-292.jpg
      Ένας ακόμη παράγοντας που μειώνει το υδατικό δυναμικό είναι και οι ακραίες συνθήκες λόγω της κλιματικής κρίσης. Για παράδειγμα ο Πηνειός το καλοκαίρι στερεύει πλέον ακόμη και από τα Τρίκαλα, ενώ παλαιότερα στέρευε από τη Λάρισα. «Όλα όσα συμβαίνουν είναι εξαιρετικά κρίσιμα. Με την εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης υδάτων θα εξοικονομήσουμε σημαντικές ποσότητες. Στη Θεσσαλία παρουσιάζεται ένα σημαντικό έλλειμμα υδάτων της τάξης των 500 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως και ακριβώς εκεί τίθεται το θέμα της κατασκευής έξι μεγάλων ταμιευτήρων για τη συγκέντρωση περίπου 250 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού, με τα οποία θα μπορούσε να καλυφθεί αυτό το έλλειμμα. Ωστόσο, για την ωρίμανση αυτών απαιτούνται πολλά χρόνια και οικονομικοί πόροι. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν συνολικά οι δυσμενέστερες συνθήκες από πλευράς υδατικών πόρων, εν όψει της κλιματικής κρίσης», ανέφερε από την πλευρά του ο Φάνης Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B14-600-x-337.jpg
      Σύμφωνα με τον κ. Γκούμα, η σημερινή κυβέρνηση έχει εκπονήσει ένα πρόγραμμα έργων τα οποία εντάσσονται στο Ταμείο Ανάκαμψης. Τα έργα αυτά είναι σε φάση δημοπράτησης και αναμένεται να υλοποιηθούν μέχρι το 2026. «Ωστόσο, δυστυχώς όλες οι κυβερνήσεις γνωρίζουν τα προβλήματα και οι μελέτες δεν ωρίμασαν για να υλοποιηθούν τα έργα. Ακόμη και τα μικρά έργα θέλουν χρόνια για την υλοποίησή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το έργο του φράγματος στον Ληθαίο ποταμό στα Τρίκαλα, το οποίο παραμένει ακόμη υπό κατασκευή», τονίζει ο ίδιος.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B15-600-x-483.jpg
      Η Θεσσαλία διαθέτει τη μεγαλύτερη πεδιάδα της χώρας με 5 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργούμενης έκτασης, από τα οποία αρδεύονται τα 2,5. Το πρόβλημα υδατικής ασφάλειας των κατοίκων της από φαινόμενα λειψυδρίας-ξηρασίας και πλημμυρών θα έχει δραματικές επιπτώσεις στη ζωή, στο εισόδημα και τελικά στην ίδια την επιβίωσή τους στην περιοχή. Οι διαθέσιμοι και χρησιμοποιούμενοι (μέχρι σήμερα) υδατικοί πόροι στο υδατικό διαμέρισμα Θεσσαλίας είναι τα υπόγεια νερά (το 70% των αρδευόμενων εκτάσεων εξυπηρετείται από 33.000 γεωτρήσεις) και τα επιφανειακά νερά (ποταμοί, πηγές και νερά που ταμιεύονται κάθε χρόνο σε φράγματα – ταμιευτήρες και λιμνοδεξαμενές και εξυπηρετούν το υπόλοιπο 30% των εκτάσεων).
      Επιπλέον, παραμένουν τα προβλήματα λόγω αδυναμιών συντονισμού στη διαχείριση των υδάτων, της έλλειψης ενιαίου φορέα διαχείρισης και το απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο (ΤΟΕΒ).
      του Νίκου Αβουκάτου
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Ως μια βραδυφλεγή υγειονομική βόμβα, το φιτίλι της οποίας είναι ακόμη αναμμένο, χαρακτηρίζουν οι ειδικοί τις ποσότητες αμιάντου που βρίσκονται κρυμμένες στο κτιριακό απόθεμα της χώρας, ακόμη και 17 χρόνια μετά την έκδοση οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης για οριστική απαγόρευση της εμπορίας και χρήσης όλων των τύπων του καρκινογόνου υλικού.
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο αμίαντος είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και… ύπουλος, αφού τα συμπτώματα της ασθένειας στον άνθρωπο εκδηλώνονται έπειτα από 15-20 χρόνια. Ειδικότερα, οι εισπνεόμενες ίνες αμιάντου μπορούν να προκαλέσουν αμιάντωση (φλεγμονή του πνεύμονα), καρκίνο του πνεύμονα, κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότος και του περιτοναίου (μεμβράνη που καλύπτει τους πνεύμονες).

      Μεσοθηλίωμα, ένας καρκίνος που συνδέεται με τον αμίαντο
      Η καρκινογόνος δράση του είναι γνωστή, διότι συνδέεται με έναν και μοναδικό τύπο θανατηφόρου καρκίνου, το μεσοθηλίωμα, για το οποίο καμία άλλη καρκινογόνος ουσία δεν είναι υπεύθυνη. H μικροσκοπική του υφή είναι λεπτές ίνες που μοιάζουν με αιχμηρές βελόνες και διαπερνούν τα τοιχώματα του πνεύμονα, δημιουργώντας πλάκες στον υπεζωκότα (τη μεμβράνη που επικαλύπτει τον πνεύμονα μέσα στη θωρακική κοιλότητα). Μετά την εισπνοή, οι ίνες αυτές δεν αποβάλλονται και ούτε ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να τις απορροφήσει. Ετσι, παραμένουν «σφηνωμένες» στο αναπνευστικό σύστημα, στο οποίο ασκούν φλεγμονώδη και καρκινογενετική επίδραση επί δεκαετίες.
      Οπως ανέφερε ο Παναγιώτης Μπεχράκης, πνευμονολόγος και διευθυντής Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου, δεν υπάρχει όριο ασφαλούς επιπέδου έκθεσης στον αμίαντο, είτε με την έννοια του χρόνου, είτε με την έννοια της συγκέντρωσης των εισπνεόμενων ινών, καθώς ακόμη και μια ελάχιστη δόση είναι ικανή να προκαλέσει νόσο. «Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι αμιάντου σπαρμένοι στις ελληνικές οικοδομές κι αν δει κανείς με τα μάτια του τα ελλενίτ που υπάρχουν στον οικιστικό ιστό, αρκεί να καταλάβει πόσος αμίαντος υπάρχει εκεί έξω» υπογραμμίζει, μιλώντας στα «ΝΕΑ». Ο ίδιος είχε τεθεί επικεφαλής της Ελληνικής Επιτροπής για τον Αμίαντο πριν από περίπου 25 χρόνια, ωστόσο, η δράση της αποδείχθηκε βραχύβια, καθώς, όπως υποστηρίζει, καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά για το ζήτημα, ούτε έγινε καταγραφή κρουσμάτων και δεδομένων.
      Σημαντική αύξηση της θνησιμότητας δείχνουν τα στοιχεία
      Η πρώτη εμπεριστατωμένη – και μοναδική μέχρι στιγμής – έρευνα σε βάθος 32 ετών (1983- 2 015) πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το οποίο και κατέγραψε σημαντική αύξηση των θανάτων από κακόηθες μεσοθηλίωμα, τον καρκίνο που οφείλεται στον αμίαντο. Συγκεκριμένα, την εικοσαετία 1983 – 2003 έχασαν τη ζωή τους 223 άνθρωποι, ενώ την περίοδο 2004 – 2015 καταγράφηκαν 455 θάνατοι. Μία άλλη άκρως σημαντική παράμετρος από την μελέτη ήταν και το ποσοστό θνησιμότητας για κάθε γεωγραφική περιοχή στην Ελλάδα για την περίοδο 2004 – 2015. Το υψηλότερο ποσοστό βρέθηκε στη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής, ενώ ακολούθησαν Ηπειρος, Πελοπόννησος, Μακεδονία και Θράκη, Κρήτη και Θεσσαλία.
      Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι θάνατοι από μεσοθηλίωμα αφορούσαν κυρίως άντρες με ένα συντριπτικό ποσοστό της τάξεως του 77,5%, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων έλαβαν χώρα κατά τα τελευταία 15 χρόνια.
      Στο πλαίσιο αυτό, ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης, καθηγητής Πνευμονολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ένας από τους υπεύθυνους της έρευνας, επισημαίνει πως «αυτή η αύξηση οφείλεται εν μέρει στη βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων που είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη κρουσμάτων, τα οποία στο παρελθόν δεν μπορούσαν να διαγνωστούν. Επιπλέον, ο αυξημένος αριθμός ίσως οφείλεται και στο γεγονός ότι τώρα φαίνονται οι συνέπειες από τη χρήση του αμιάντου. Κι αυτό γιατί η νόσος εκδηλώνεται αρκετά χρόνια από την αρχική έκθεση». Και προσθέτει: «Μόνο στο νοσοκομείο μας έχουμε δύο – τρία περιστατικά μεσοθηλιώματος τον χρόνο, τα οποία φέρουν την «υπογραφή» του αμιάντου. Παράλληλα, σε ό,τι αφορά τα επαγγέλματα, οι επιβεβαιωμένοι ασθενείς έχουν σαφή σύνδεση με έκθεση στον αμίαντο».
      Χαρακτηριστικά είναι και τα στοιχεία που παρέθεσε ο Αθανάσιος Νταβέλος, ειδικός ιατρός εργασίας και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, αναφορικά με τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρκίνου πνεύμονα (σε σχέση με το γενικό πληθυσμό): Εκθεση στον αμίαντο x5, Κάπνισμα x11, έκθεση στον αμίαντο & κάπνισμα x53.
       

      90.000 θάνατοι κάθε χρόνο παγκοσμίως
      Για να αναλογιστεί κανείς τη σοβαρότητα της απειλής αρκεί να κοιτάξει τα στοιχεία που δείχνουν ότι αυτή τη στιγμή περίπου 125 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εκτίθενται σε αμίαντο στον χώρο εργασίας τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ, περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο του πνεύμονα που σχετίζεται με τον αμίαντο, μεσοθηλίωμα και αμιάντωση ως αποτέλεσμα επαγγελματικής έκθεσης. Ενας στους τρεις θανάτους από επαγγελματικό καρκίνο υπολογίζεται ότι προκαλείται από αμίαντο, ενώ εκτιμάται ότι πολλές χιλιάδες θάνατοι μπορούν να αποδοθούν ετησίως στην έκθεση στο περιβάλλον διαβίωσης.
      Παράλληλα, η παγκόσμια συχνότητα εμφάνισης του μεσοθηλιώματος αυξάνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία και προβλέπεται να συνεχίσει σε ένα εκτιμώμενο μέγιστο τη δεκαετία που διανύουμε. Οι ακριβείς αριθμοί είναι δύσκολο να προσδιοριστούν καθώς η ασθένεια είναι πιθανό να μην αναφέρεται σε περιοχές χαμηλής συχνότητας. Ωστόσο, μια εκτίμηση υποδηλώνει κατά μέσο όρο 14.200 περιπτώσεις παγκοσμίως κάθε χρόνο.
      Η απαγόρευση που καθυστέρησε, οι δίκες και οι αποζημιώσεις
      Το πρόβλημα και στη χώρα μας αλλά και διεθνώς επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι η απαγόρευση της χρήσης αμιάντου ήρθε αργά. Δηλαδή, ενώ διεθνώς η καρκινογόνος δράση του αμιάντου ήταν γνωστή από τα μέσα του 20ού αιώνα, η πλήρης απαγόρευση καθυστέρησε σημαντικά, υπό την ισχυρή πίεση του «λόμπι» των εταιρειών που παρήγαν και εμπορεύονταν υλικά αμιάντου, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η χρήση παρότι ήταν γνωστός ο μεγάλος κίνδυνος.
      Υποθέσεις στα δικαστήρια
      Αξίζει να τονιστεί ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αναφερθεί αρκετές υποθέσεις οικογενειών με θύματα αμιάντου που έχουν αποζημιωθεί, σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό με σημαντικά ποσά για θάνατο που προήλθε από εργασίες σε περιβάλλον αμιάντου. Ο δικηγόρος Γιώργος Μόσχος, ο οποίος χειρίζεται τουλάχιστον 30 υποθέσεις, υπερασπιζόμενος τις προσπάθειες για δικαίωση οικογενειών απόστρατων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησαν από καρκίνο μετά τη θητεία τους σε παλιά πολεμικά πλοία, σημειώνει πως ήδη έχουν εκδοθεί αποφάσεις υπέρ των θυμάτων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, ενώ μια υπόθεση αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αναμένεται η απόφαση τους επόμενους μήνες. Αρχικά, η οικογένεια του θανόντος είχε δικαιωθεί, με το δικαστήριο να επιδικάζει αποζημίωση ύψους 60.000 ευρώ στη σύζυγό του και από 40.000 ευρώ σε καθένα από τα τρία παιδιά του.
      Παράλληλα, πριν από λίγα χρόνια απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησε με μεσοθηλίωμα δικαιώθηκε με αμετάκλητη απόφαση και εις βάρος του Δημοσίου επιδικάστηκε αποζημίωση 250.000 ευρώ.
      «Εχουμε αρκετές υποθέσεις που προχωρούν και οι ασθενείς ή οι οικογένειες δικαιώνονται. Η πλειοψηφία αφορά μηχανικούς του Πολεμικού ή του Εμπορικού Ναυτικού, οι οποίοι εργάζονταν για αρκετά χρόνια σε χώρους όπου υπήρχε αμίαντος» λέει ο Γιώργος Μόσχος, συμπληρώνοντας πως υπήρξε ευρεία χρήση του υλικού στα παλιά πλοία, καθώς έχει χαμηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα και μεγάλη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και στον θόρυβο.
      Στα τέλη του 20ού αιώνα, ο αμίαντος έφτασε να έχει πάνω από 3.000 χρήσεις (υφαντική, σχοινιά, χαρτί, μονωτικά υλικά, διηθητικές μεμβράνες, ενδύματα ασφαλείας, αυλαίες θεάτρων, προστατευτικές ταπετσαρίες, στην ηλεκτρολογία, στη μόνωση σωλήνων, κλιβάνων, λεβήτων, σε πλοία και εργοστάσια). Κυρίως, όμως, χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή προϊόντων αμιαντοτσιμέντου και για τις θερμομονωτικές του ιδιότητες. Ετσι, ακόμα και σήμερα, κρύβεται σε κατασκευαστικά υλικά (πλάκες οροφής και δαπέδου, σωλήνες, ηλεκτρικές – θερμικές μονώσεις), σε συσκευές καθημερινής χρήσης (ηλεκτρικά σίδερα, πιστολάκια για τα μαλλιά) και στην αυτοκινητοβιομηχανία (φρένα, συμπλέκτες).
      Ανάγκη επιθεωρήσεων
      Στο ερώτημα τι έχει γίνει από το 2005 και την οριστική απαγόρευση του αμιάντου μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες για να αποξηλωθεί ο αμίαντος από τo μεγαλύτερο ποσοστό των δημόσιων κτιρίων και αμέσως μετά των βιομηχανικών, με την οικονομική κρίση, ωστόσο, να βάζει φρένο και σε αυτή στη διαδικασία.
      Ενόψει του 2035 – χρονιά-ορόσημο για την «εξαφάνιση» του αμιάντου, βάσει της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Νίκος Κλεισιώτης επισημαίνει: «Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι θα πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να μπορέσουμε να έχουμε τελειώσει οριστικά με τον αμίαντο, δεδομένου ότι η Ελλάδα ήταν η έβδομη χώρα παραγωγής στον κόσμο και έχει κάνει αμέτρητες εξαγωγές αλλά και εμπορία αμιαντούχων υλικών στη χώρα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να διενεργούνται επιθεωρήσεις για τον εντοπισμό αμιάντου. Είναι σαν να πηγαίνεις στον γιατρό και να του λες να σε κάνει καλά χωρίς να κάνεις εξετάσεις. Οι περισσότεροι αποφεύγουν την καταγραφή γιατί φοβούνται ότι αν βρεθεί αμίαντος (κάτι πολύ πιθανό στα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί μέχρι το 2005) θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ένα κόστος αφαίρεσης. Βέβαια για τους μικρούς ιδιώτες που έχουν στέγες ελλενίτ, τζάκια αμιάντου, καμινάδες, υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν τα χρήματα». Μάλιστα, κατά τον ειδικό προς την κατεύθυνση αυτή θα βοηθούσε η δημιουργία προγραμμάτων επιδότησης για την αντικατάστασή τους.
      Το αισιόδοξο μήνυμα που προκύπτει, πάντως, είναι πως εάν εφαρμοστεί η νομοθεσία και κάποιος ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα, οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση σοβαρών νοσημάτων που συνδέονται με τον αμίαντο μπορούν να μειωθούν. Από την άλλη πλευρά, οι συνέπειες για τη χρήση ενός υλικού από τις προηγούμενες γενιές θα μας απασχολούν αρκετά χρόνια ακόμη.
      Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ NEA
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ετήσια έκθεση«10 New Insights in Climate Science» παρουσιάζει τις βασικές γνώσεις από την τελευταία έρευνα που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή και ανταποκρίνεται σε σαφείς εκκλήσεις για καθοδήγηση της πολιτικής κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης δεκαετίας για το κλίμα. Οι συγγραφείς της υπογραμμίζουν τις περίπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και άλλων παραγόντων κινδύνου, όπως οι συγκρούσεις, οι πανδημίες, οι κρίσεις τροφίμων και οι υποκείμενες αναπτυξιακές προκλήσεις.
      Η έκθεση συγκαλείται από τα διεθνή δίκτυα Future Earth, The Earth League και το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Έρευνας για το Κλίμα, το οποίο συγχρηματοδοτείται από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO). Κατά τη συνεδρίαση της Συνόδου για το Κλίμα COP27 που διεξάγεται στην Αίγυπτο έγινε η παρουσίαση της.
      Οι διαπιστώσεις είναι ανησυχητικές και η ομάδα των επιστημόνων προσδιορίζει ότι οι δυνατότητες προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή δεν είναι απεριόριστες. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας  είναι ικανή να βυθίσει τις παράκτιες κοινότητες και η υπερβολική ζέστη αφόρητη για το ανθρώπινο σώμα και αποτελούν παραδείγματα «σκληρών» ορίων στην ικανότητά μας να προσαρμοστούμε. Επίσης, γνωστοποιεί ότι πάνω από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα κατοικούν σε «σημεία ευπάθειας» - περιοχές με την υψηλότερη ευαισθησία να επηρεαστούν αρνητικά από τους κινδύνους που προκαλούνται από το κλίμα - έως το 2050, διπλάσιο από αυτό που είναι σήμερα.
      Η έκθεση υπογραμμίζει περαιτέρω ότι η επίμονη εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα επιδεινώνει τα μεγάλα τρωτά σημεία, ιδίως για την ενεργειακή και επισιτιστική ασφάλεια  και ότι είναι άμεσα απαραίτητος ο βαθύς και γρήγορος μετριασμός για την αντιμετώπιση των παραγόντων της κλιματικής αλλαγής για την αποτροπή και ελαχιστοποίηση μελλοντικών απωλειών και ζημιών.
      Η έκθεση «10 New Insights in Climate Science» καλύπτουν κρίσιμα θέματα που αποτελούν βασικούς τομείς εστίασης για τους διαπραγματευτές στο COP27, από την προσαρμογή και τον μετριασμό, μέχρι τις διασταυρώσεις κλιματικών και επισιτιστικών συστημάτων, την ασφάλεια και τη χρηματοδότηση:
      1.Αμφισβήτηση του μύθου της ατελείωτης προσαρμογής
      2.Τα hotspot ευπάθειας συγκεντρώνονται σε «περιοχές σε κίνδυνο»
      3.Νέες απειλές στον ορίζοντα από τις αλληλεπιδράσεις κλίματος-υγείας
      4.Κλιματική κινητικότητα: Από τα στοιχεία στην προληπτική δράση
      5.Η ανθρώπινη ασφάλεια απαιτεί ασφάλεια του κλίματος
      6.Η βιώσιμη χρήση γης είναι απαραίτητη για την επίτευξη των κλιματικών στόχων
      7.Οι ιδιωτικές βιώσιμες χρηματοοικονομικές πρακτικές αποτυγχάνουν να καταλύσουν βαθιές μεταβάσεις
      8.Απώλεια και Ζημιά: Η επείγουσα πλανητική επιταγή
      9.Συμπεριληπτική λήψη αποφάσεων για ανάπτυξη ανθεκτική στο κλίμα
      10. Κατάρριψη δομικών φραγμών και μη βιώσιμων κλειδωμάτων
      Αναλυτικά η ετήσια έκθεση ΕΔΩ
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Επιστήμονες από το Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας (NOC) του Ηνωμένου Βασιλείου αποκάλυψαν σημαντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα, χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο για τη μέτρηση των αλλαγών στη στάθμη της θάλασσας.
      Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Geophysical Research: Oceans, έδειξε ότι τα επίπεδα της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα έχουν αυξηθεί με πολύ υψηλότερους ρυθμούς τα τελευταία 20 χρόνια σε σύγκριση με ολόκληρο τον 20ό αιώνα.
      Η μελέτη αποκάλυψε ότι η στάθμη της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα αυξήθηκε κατά περίπου 7 εκατοστά την περίοδο 2000–2018. Οι προηγούμενες αλλαγές στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα ήταν εξαιρετικά απρόβλεπτες λόγω περιορισμένων δεδομένων παρατήρησης, αλλά χρησιμοποιώντας αυτήν την τελευταία μέθοδο, οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα στάθμης της θάλασσας από παλιρροιογράφους και δορυφόρους, αποκαλύπτοντας μια πολύ μεγάλη αύξηση ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης των ωκεανών και της τήξης χερσαίου πάγου.
      Oι συνολικοί σχετικοί ρυθμοί ανόδου της στάθμης της θάλασσας της Μεσογείου, για το διάστημα 2000–2018, σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη του Εθνικού Κέντρου Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου Ο Δρ Francisco Mir Calafat, της ομάδας Marine Physics and Ocean Climate του Εθνικού Κέντρου Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε: «Η έρευνα μας δείχνει πώς η κλιματική αλλαγή έχει επιταχύνει σημαντικά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο από το 2000 μέσω της αυξημένης τήξης του πάγου της ξηράς. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην Αδριατική, το Αιγαίο και τη Θάλασσα του Λεβάντε (ανατολική Μεσόγειος), όπου η στάθμη ανεβαίνει με ακόμη πιο γρήγορο ρυθμό από την υπόλοιπη Μεσόγειο».
      Ο Δρ Calafat συνέχισε: «Είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να διακρίνουμε ξεκάθαρα τις φυσικές διακυμάνσεις στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τις αλλαγές που προκύπτουν από τη συνεχή ανθρώπινη επίδραση στη Μεσόγειο Θάλασσα, με βάση μόνο τις παρατηρήσεις. Το πετύχαμε αυτό αναλύοντας δεδομένα από μετρητές παλίρροιας και δορυφορική υψομετρία μαζί με μοτίβα απόκρισης της στάθμης της θάλασσας στο λιώσιμο των πάγων της ξηράς, που εξηγούν πώς η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει χιλιάδες μίλια μακριά από λιωμένα στρώματα πάγου».
      «Οι νέες εκτιμήσεις θα μας επιτρέψουν να ανιχνεύσουμε την επιτάχυνση στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας πολύ νωρίτερα, δίνοντας μας περισσότερο χρόνο για να αυξήσουμε την προσαρμογή».
      Τα νέα σύνολα δεδομένων θα βοηθήσουν τις τοπικές αρχές να σχεδιάσουν τις παράκτιες άμυνες που προστατεύουν τις τοπικές κοινότητες, καθώς και να προσδιορίσουν καλύτερα τα καταλληλότερα επίπεδα προστασίας που απαιτούνται σε ορισμένες περιοχές.
      Το να μπορούμε να προβάλλουμε με ακρίβεια την περιφερειακή άνοδο της στάθμης της θάλασσας είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της ανάπτυξης και εφαρμογές των ορθών στρατηγικών προσαρμογής των ακτών. Τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Μεσογείου, τα οποία βρίσκονται σε μία από τις πιο ευάλωτες περιοχές που είναι επιρρεπείς στην κλιματική αλλαγή, κινδυνεύουν ήδη από πλημμύρες και διάβρωση των ακτών.
      Πηγή: Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου – ΝΟC (National Oceanography Centre) 
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η έννοιες της ουδετερότητας άνθρακα και του net-zero έχουν αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο τα τελευταία χρόνια, χωρίς ωστόσο να έχουν προσλάβει έναν ξεκάθαρο εννοιολογικό προσδιορισμό. Πολλά πλαίσια έχουν αναπτυχθεί για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, καθώς η περιπλοκότητα της κατάστασης προκαλεί σύγχυση σε πολλούς παράγοντες της αγοράς, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματιών στον κλάδο της ακίνητης περιουσίας. Στην περίπτωση των ακινήτων, οι επενδυτές ακολουθούν διάφορες προσεγγίσεις για τον καθορισμό και την επίτευξη των στόχων, που αφορούν τόσο τις ίδιες τις εταιρείες όσο και τα περιουσιακά τους στοιχεία, με μια ποικιλία από όρια, όσον αφορά τις πηγές εκπομπών που καλύπτονται από τον εκάστοτε δείκτη.
      Η επίτευξη ουδέτερου άνθρακα (carbon neutrality) βασίζεται στη δράση μετριασμού των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μέσω αντιστάθμισης. Αυτή η προσέγγιση εξισορροπεί τις εκπομπές που απελευθερώνονται με εκείνες που αποφεύγονται (μέσω της αγοράς συστημάτων μείωσης του άνθρακα από τρίτους) ή εκείνες που εξάγονται από την ατμόσφαιρα (μέσω συστημάτων αφαίρεσης άνθρακα). Η εν λόγω προσέγγιση δίνει τη δυνατότητα μείωσης των τρεχουσών εκπομπών χωρίς να εμπλέκει άμεσα την εταιρεία, ενώ παράλληλα μπορεί να αφαιρέσει από την ατμόσφαιρα εκπομπές που πραγματοποιήθηκαν στο παρελθόν.
      Ωστόσο, οι αντισταθμίσεις οφείλουν να είναι "υψηλής ποιότητας" και επιπρόσθετες άλλων στρατηγικών, καθώς οι εταιρείες κινδυνεύουν  αφενός μεν να κατηγορηθούν για «greenwashing», που μπορεί να βλάψει το εμπορικό σήμα και τη φήμη τους, αφετέρου να βλάψουν πραγματικά το κλίμα.
      Επιπλέον, η εν λόγω αγορά απέχει πάρα πολύ από το να αντισταθμίσει τον όγκο των εκπομπών που πραγματοποιούνται ετησίως. Σε καθαρά εμπορική βάση, το κόστος αντιστάθμισης προβλέπεται να αυξηθεί και, χωρίς μείωση των εκπομπών, να οδηγήσει τις εταιρείες σε κόστη που θα υπερβαίνουν αισθητά τον προϋπολογισμό τους.
      Από τη μεριά του, ο καθαρός μηδενικός άνθρακας (net-zero carbon) αφορά επίσης την εξισορρόπηση των εκπομπών, με το πρόσθετο βασικό στοιχείο της ελαχιστοποίησής τους με την πάροδο του χρόνου, καθιστώντας τις αντισταθμίσεις ως έσχατη λύση. Καθώς το καθαρό μηδέν είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο προς τις (πραγματικά) μηδενικές εκπομπές άνθρακα, η αντιστάθμιση είναι απαραίτητη για εκπομπές από πηγές που δεν μπορούν ακόμη να μηδενιστούν πλήρως – στην περίπτωση των ακινήτων, τον ενσωματωμένο άνθρακα. Παρόλα αυτά, η ελαχιστοποίηση των εκπομπών στα ίδια τα χαρτοφυλάκια ξεπερνά τον ποσοτικό περιορισμό που αντιμετωπίζουν τα συστήματα αντιστάθμισης άνθρακα.
      Ωστόσο, λόγω του εύρους της, η έννοια των καθαρών μηδενικών εκπομπών είναι πολύ πιο δύσκολο να οριστεί, τόσο στην πράξη όσο και στη θεωρία, σε σχέση με τον ουδέτερο άνθρακα. Πρόκειται για ένα διαρκώς μεταβαλλόμενος στόχος: Ποιες πηγές εκπομπών θα πρέπει να στοχεύουν στη μείωση; Πόσο πρέπει να μειωθούν οι εκπομπές προτού βασιστούμε στην αντιστάθμιση; Πώς θα αλλάξουν αυτές οι απαιτήσεις με την πάροδο του χρόνου; 
      Επί της παρούσης, όλο και περισσότερες εταιρείες ακινήτων στοχεύουν στην απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, δίνοντας προτεραιότητα στην βελτιώση της ενεργειακής απόδοσης. Ρυθμιστικές αρχές, επενδυτές και ενοικιαστές ασκούν πιέσεις, με τη σειρά τους, για λειτουργικά αποδοτικά ακίνητα με χαμηλές εκπομπές άνθρακα.
      Σε αυτό το πλαίσιο το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η ποσοτικοποίηση των εκπομπών, καθώς δεν μπορούμε να διαχειριστούμε κάτι που δεν είναι μετρήσιμο. Αν και το ερώτημα του τί θα μετρηθεί είναι σχετικά απλό, η συλλογή των απαιτούμενων δεδομένων είναι πολύ πιο δύσκολη από ό,τι μπορεί κανείς να υποθέτει, λόγω της ποικιλίας των τύπων μίσθωσης και των διαφορετικών οντοτήτων που καλούνται να πληρώσουν λογαριασμούς κοινής ωφελείας και, επομένως, να κατέχουν τα εν λόγω δεδομένα.
      Παρά το γεγονός ότι το δομημένο περιβάλλον είναι ένας από τους μεγαλύτερους "ενόχους" για τις παγκόσμιες εκπομπές άνθρακα, υπάρχει σημαντική έλλειψη κοινής προσέγγισης που αφορά τόσο ως προς τον ορισμό, όσο και ως προς την στρατηγική για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών. 
      Εάν απαιτείται από τον κλάδο των ακινήτων να μεταβεί αποτελεσματικά σε ένα μέλλον χαμηλών εκπομπών άνθρακα, οι ορισμοί πρέπει να ευθυγραμμιστούν για να παρέχουν στους παράγοντες της αγοράς αξιόπιστη, συνεπή καθοδήγηση. Από την πλευρά τους οι παράγοντες της αγοράς πρέπει επίσης να διατηρήσουν δυναμικές στρατηγικές, εάν επιθυμούν να συνεχίσουν να ευθυγραμμίζονται με τις βέλτιστες πρακτικές, ακολουθώντας τις εξελίξεις των επιστημονικών συστάσεων.
      Πηγή: GRESB
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Αν δεν ληφθούν μέτρα αποτροπής, 90.000 Ευρωπαίοι υπάρχει κίνδυνος να πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των πολύ υψηλών θερμοκρασιών ως το τέλος του αιώνα.
      Αν δεν ληφθούν μέτρα αποτροπής, 90.000 Ευρωπαίοι υπάρχει κίνδυνος να πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των πολύ υψηλών θερμοκρασιών ως το τέλος του αιώνα, καθώς οι καύσωνες εγείρουν τη σοβαρότερη απειλή για την ανθρώπινη υγεία που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή, προειδοποιεί σήμερα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ).
      «Αν δεν ληφθούν μέτρα προσαρμογής, βάσει του σεναρίου αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 3° Κελσίου ως το 2100, 90.000 Ευρωπαίοι μπορεί να πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των κυμάτων ζέστης», τονίζει στα μηνύματα-κλειδιά έκθεσης που δίνει στη δημοσιότητα σήμερα ο ΕΟΠ.
      Αν η αύξηση της θερμοκρασίας περιοριστεί στον 1,5° Κελσίου, τον στόχο της συμφωνίας του Παρισιού, ο αριθμός αυτούς θα μειωθεί «στους 30.000 θανάτους τον χρόνο», προσθέτει, παραπέμποντας σε μελέτη του 2020.
      Από το 1980 ως το 2020, εκτιμάται πως πέθαναν εξαιτίας των κυμάτων ζέστης 129.000 Ευρωπαίοι, σύμφωνα με τους αριθμούς του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, που τονίζει ότι καταγράφηκε ανησυχητική αύξησή τους τα τελευταία χρόνια.
      Ο συνδυασμός των ολοένα πιο συχνών καυσώνων, της γήρανσης του πληθυσμού και της υψηλής αστικοποίησης κάνει πιο ευάλωτους τους Ευρωπαίους στις υψηλές θερμοκρασίες, ειδικά στα κράτη του νότου, επισημαίνει ο ΕΟΠ.
      Προχθές Δευτέρα, το ευρωπαϊκό γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) τόνισε ότι τουλάχιστον 15.000 θάνατοι στην Ευρώπη συνδέονταν άμεσα με τα κύματα ζέστης το καλοκαίρι του 2022.
      Πέρα από τους αλλεπάλληλους καύσωνες, η κλιματική αλλαγή κάνει την Ευρώπη ολοένα πιο επιρρεπή στην εκδήλωση και στη μετάδοση μολυσματικών ασθενειών.
      Ορισμένα είδη κουνουπιών, που μεταδίδουν την ελονοσία και τον δάγκειο πυρετό, ζουν για μεγαλύτερα διαστήματα στην Ευρώπη, τονίζει ο Οργανισμός. Η άνοδος των θερμοκρασιών ευνοεί εξάλλου την εξάπλωση στο νερό βακτηρίων, ιδίως στη Βαλτική θάλασσα των βακτηρίων Vibrio, το πιο γνωστό από τα οποία ευθύνεται για τη χολέρα.
      Μέτρα πρόληψης και επιτήρησης μπορούν πάντως να αποτρέψουν τις θανάσιμες συνέπειες για τους ανθρώπους.
      «Πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή ευρύ φάσμα λύσεων, όπως η κατάρτιση αποτελεσματικών σχεδίων δράσης για την αντιμετώπιση των κυμάτων ζέστης, η οικολογική μεταμόρφωση των πόλεων (‘urban greening’), η βελτίωση της κλιματικής αποδοτικότητας κτιρίων και η προσαρμογή των ωραρίων και συνθηκών εργασίας», σύμφωνα με την έκθεση, που τονίζει ότι μπορεί έτσι να αποφευχθεί μεγάλο μέρος των θανάτων που οφείλονται στους καύσωνες.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Μέσω του ερευνητικού προγράμματος "Coasts Untangled'', o βιολόγος διατήρησης Dr. Sol Milne και o Νίκος Βαρδάκας, συντονιστής της ομάδας Ghost Diving Greece, επικεντρώνονται στην ανάπτυξη εναέριων μεθόδων έρευνας, με στόχο τη μέγιστη δυνατή οπτική επαφή με τον πυθμένα, ειδικά σε περιοχές πολύπλοκης γεωμορφολογίας. Έτσι, σε συνδυασμό με υποβρύχιες διατομές, εντοπίζεται χαμένος αλιευτικός εξοπλισμός με στόχο να διευκολυνθεί τελικά η ανάσυρσή του. Το πρόγραμμα υποστηρίζεται από το Small Grants Program της Ocean Conservancy – Global Ghost Gear Initiative.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/1-600-x-450.jpg
      Τον Οκτώβριο του 2022 ανασύρθηκε το πρώτο δίχτυ-φάντασμα με τη χρήση αυτής της μεθοδολογίας, ένα δίχτυ απλάδι μήκους 10 μέτρων, από τη θαλάσσια περιοχή γύρω από τη νήσο Πάτροκλος. Πρόκειται το πρώτο στο είδος του επίτευγμα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, για το Global Ghost Gear Initiative καθώς και για τη Ghost Diving, τον κύριο συνεργάτη του προγράμματος "Coasts Untangled". Τα συγκεκριμένα δίχτυα είναι σχεδιασμένα να κρέμονται στο νερό, με βάρη στο κάτω μέρος και μικρούς πλωτήρες στην κορυφή. Όταν χάνονται στη θάλασσα, πιάνουν αδιακρίτως όλα τα είδη της θαλάσσιας ζωής, καταδικάζοντάς τα σε ένα αργό και οδυνηρό θάνατο.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/2-270-x-600.jpg
      "Είναι υπέροχο να βλέπεις ένα σχέδιο να ολοκληρώνει τον κύκλο του. Βρήκαμε αυτό το δίχτυ κατά τη διάρκεια έρευνας με drone. Είχε χαθεί ή εγκαταλειφθεί από ψαράδες και είχε μπλεχτεί σε ύφαλο, όπου θα μπορούσε να παγιδεύσει θαλάσσια ζωή. Χρησιμοποιώντας τις συντεταγμένες από την εικόνα του drone, το εντοπίσαμε και το ανασύραμε", αναφέρει ο Dr. Milne.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/3-600-x-600.jpg
      Τα χαμένα αλιευτικά εργαλεία πολύ δύσκολα ποσοτικοποιούνται και έχουν ευρείες επιπτώσεις. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόνο και μόνο στα υποτροπικά «σκουπιδονήσια» κινούνται ελεύθερα αυτή τη στιγμή 200.000 τόνοι αλιευτικών εργαλείων, απειλώντας τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα όπου συγκεντρώνονται. Τα δίχτυα ψαρέματος, καθώς συνήθως κατασκευάζονται από πλαστικό το οποίο δεν βιοδιασπάται, παραμένουν στη θάλασσα για εκατοντάδες χρόνια. Την ίδια στιγμή διασπώνται σε μικρότερα τμήματα, τα λεγόμενα μικροπλαστικά, τα οποία καταλήγουν στα στομάχια των ψαριών και κατά συνέπεια στην τροφική μας αλυσίδα.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/4-600-x-400.jpg
      Στην πρώτη φάση του έργου, η ομάδα εξέτασε μια περιοχή ακτογραμμής 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων  σε 17 τοποθεσίες, συλλέγοντας 25.790 εικόνες, οι οποίες αναλύθηκαν για τυχόν ύπαρξη διχτυών και άλλων πλαστικών απορριμμάτων.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/5-600-x-400.jpg
      «Μετά την συλλογή εναέριων εικόνων, πραγματοποιήσαμε υποβρύχιες διατομές, καλύπτοντας έως και 2 χιλιόμετρα κατά μήκος των περιοχών που είχαν ερευνηθεί με drone, καταγράφοντας στοιχεία σε όλη τη διαδρομή σε αναζήτηση χαμένου αλιευτικού εξοπλισμού. Είναι χαρά μας να συμβάλλουμε σε αυτή την καινοτόμα προσπάθεια που έχει στόχο να διευκολύνει το έργο μας για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος,» είπε ο Νίκος Βαρδάκας, συντονιστής της Ghost Diving Greece.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/6-600-x-400.jpg
      Με την εισαγωγή περισσότερων δεδομένων, η μεθοδολογία, η οποία παραδόξως έχει τις ρίζες της στην έρευνα για τους ουρακοτάγκους, αναπτύσσεται συνεχώς. Η ερευνητική ομάδα ελπίζει να διευρύνει την προσπάθεια και σε νέες περιοχές, ερευνώντας πώς ο εναέριος έλεγχος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της θαλάσσιας ρύπανσης παγκοσμίως, τα επόμενα χρόνια.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/7-600-x-338.jpg
      Μόλις το δίχτυ επέστρεψε στην ξηρά, τα βαρίδια και οι πλωτήρες αφαιρέθηκαν ώστε το πλαστικό υλικό να ανακυκλωθεί. Η οργάνωση Healthy Seas διασφαλίζει ότι τα δίχτυα που ανακτώνται από τις ομάδες Ghost Diving σε όλο τον κόσμο μετατρέπονται σε νέους πόρους. Τα νάιλον δίχτυα ανακυκλώνονται μαζί με άλλα νάιλον απορρίμματα για την παραγωγή νήματος ECONYL, τη βάση για νέα προϊόντα όπως κάλτσες, μαγιό, αξεσουάρ, χαλιά και πολλά άλλα.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/8-600-x-450.jpg
      ___________________________________________________________________________________
      H Ghost Diving είναι διεθνής μη κερδοσκοπική οργάνωση εθελοντών τεχνικών δυτών με έδρα την Ολλανδία, που αναλαμβάνει, υποστηρίζει και προωθεί πρωτοβουλίες ανάσυρσης εγκαταλελειμμένων διχτυών στις θάλασσες και τους ωκεανούς. Από το 2012 έχει διεξάγει καταδύσεις έρευνας και απομάκρυνσης εγκαταλελειμμένων διχτυών στη Βόρεια Θάλασσα, Αδριατική, Αιγαίο, Μεσόγειο και στον Ειρηνικό Ωκεανό σε συνεργασία με πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις και με την υποστήριξη μιας συνεχόμενα αυξανόμενης ομάδας εθελοντών τεχνικών δυτών. Aυτή τη στιγμή λειτουργούν 16 ομάδες σε όλον τον κόσμο.
      Περισσότερες πληροφορίες: https://ghostdiving.org/ 
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Την Τρίτη 02 Νοεμβρίου, στην έδρα του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού στη Γενεύη, δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση του κλίματος για την Ευρώπη για το 2021. Σύμφωνα με την έκθεση, οι θερμοκρασίες στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από το διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου τα τελευταία 30 χρόνια – η μεγαλύτερη αύξηση  από οποιαδήποτε άλλη ήπειρο στον κόσμο. Καθώς η τάση της θέρμανσης συνεχίζεται, οι καύσωνες , οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες και άλλες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα επηρεάσουν την κοινωνία, τις οικονομίες και τα οικοσυστήματα, σύμφωνα με τη νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO).
      Η έκθεση για την κατάσταση του κλίματος στην Ευρώπη, που εκπονήθηκε από κοινού με την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Copernicus, επικεντρώθηκε στο 2021. Παρέχει πληροφορίες για την άνοδο της θερμοκρασίας, τους καύσωνες της ξηράς και της θάλασσας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, την αλλαγή των βροχοπτώσεων και την υποχώρηση πάγου και χιονιού.
      Οι θερμοκρασίες στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί σημαντικά την περίοδο 1991-2021, με μέσο ρυθμό περίπου +0,5 °C ανά δεκαετία. Ως αποτέλεσμα, οι αλπικοί παγετώνες έχασαν 30 μέτρα σε πάχος πάγου από το 1997 έως το 2021. Το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας λιώνει και συμβάλλει στην επιτάχυνση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Το καλοκαίρι του 2021, η Γροιλανδία είδε ένα φαινόμενο τήξης και την πρώτη καταγεγραμμένη βροχόπτωση στο υψηλότερο σημείο της. Το 2021, τα έντονα καιρικά και κλιματικά φαινόμενα οδήγησαν σε εκατοντάδες θανάτους, επηρέασαν άμεσα περισσότερους από μισό εκατομμύριο ανθρώπους και προκάλεσαν οικονομικές ζημιές που ξεπερνούν τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Περίπου το 84% των γεγονότων ήταν πλημμύρες ή καταιγίδες.
      Το Σχήμα που ακολουθεί παρουσιάζει τις αποκλίσεις της θερμοκρασίας στην Ευρώπη από το 1900 αλλά και την απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας στην Ευρώπη για το 2021.

      Αριστερά: Ετήσια απόκλιση της θερμοκρασίας στην Ευρώπη για την περίοδο 1900-2021 σε σύγκριση με την περίοδο αναφοράς 1981-2010 (μόνο ξηρά). Δεξιά: Ετήσια απόκλιση της  μέσης θερμοκρασίας (°C) για το 2021 σε σύγκριση με την περίοδο αναφοράς 1981-2010. Δεδομένα: Copernicus Climate Change
       
      Ευτυχώς όμως δεν είναι όλα τα νέα άσχημα. Ορισμένες χώρες στην Ευρώπη έχουν σημειώσει μεγάλη επιτυχία στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ειδικότερα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου μειώθηκαν κατά 31% μεταξύ 1990 και 2020, με στόχο μείωσης 55% για το 2030.
      Η έκθεση δίνεται στον σύνδεσμο: https://library.wmo.int/index.php?lvl=notice_display&id=22152#.Y2KEduRBxaS
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Το ένα τρίτο των παγετώνων που περιλαμβάνονται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco θα έχει εξαφανιστεί ως το 2050 «όποιο κι αν είναι το κλιματικό σενάριο», προειδοποίησε σήμερα η οργάνωση του ΟΗΕ, ζητώντας «να μειωθούν άμεσα οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα» προκειμένου να διατηρηθούν τα εναπομείναντα δύο τρίτα.
      Η έκθεση αφορά 18.600 παγετώνες συνολικού μεγέθους 66.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων που βρίσκονται σε 50 χώρους παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, δηλαδή το 10% της συνολικής επιφάνειας των παγετώνων στη Γη, «αντιπροσωπευτικών» της κατάστασης των παγετώνων παγκοσμίως, διευκρίνισε η Unesco.
      Μία από τις δέκα μεγαλύτερες απειλές
      Σύμφωνα με έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) που δημοσιεύθηκε την άνοιξη, το λιώσιμο των παγετώνων και του χιονιού αποτελεί μία από τις δέκα μεγαλύτερες απειλές της κλιματικής αλλαγής.
      Οι παγετώνες παγκόσμιας κληρονομιάς λιώνουν με ρυθμούς 58 δισεκ. τόνους πάγου ετησίως, δηλαδή όσος όγκος νερού χρησιμοποιούν ετησίως η Γαλλία και η Ισπανία, συμβάλλοντας στην άνοδο της επιφάνειας της θάλασσας, επεσήμανε η Unesco.
      Τα δύο τρίτα των παγετώνων αυτών «θα μπορούσαν να σωθούν, αν περιορίσουμε την άνοδο της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου», πρόσθεσε.
      Προβλέψεις που σοκάρουν
      Η διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP27), που θα διεξαχθεί από τις 6 ως τις 18 Νοεμβρίου στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου, θα είναι «κρίσιμης σημασίας για την εξεύρεση λύσεων», υπογράμμισε η Οντρεΐ Αζουλέ, διευθύντρια της Unesco.
      Όλοι οι παγετώνες της Αφρικής που έχουν περιληφθεί στον κατάλογο μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco «πιθανότατα θα εξαφανιστούν» ως το 2050, κυρίως αυτοί στο Εθνικό Πάρκο του Κιλιμάντζαρο στην Τανζανία.
      Στην Ευρώπη οι παγετώνες στα Πυρηναία, στη Γαλλία και την Ισπανία, αναμένεται να εξαφανιστούν, όπως και αυτοί στις Δολομιτικές Άλπεις στην Ιταλία αλλά και στα εθνικά πάρκα Γέλοουστοουν και Γιοσέμιτι στις ΗΠΑ.
      Ο όγκος των παγετώνων στην προστατευόμενη περιοχή των Τριών Παράλληλων Ποταμών στην επαρχία Γιουνάν της Κίνας μειώθηκε κατά το ήμισυ και αυτή τη στιγμή λιώνουν γρηγορότερα από τους υπόλοιπους.
      «Περίπου το 50% των παγετώνων παγκόσμιας κληρονομιάς ενδέχεται να έχει εξαφανιστεί σχεδόν εντελώς ως το 2100, με βάση το σενάριο σύμφωνα με το οποίο οι εκπομπές αερίων θα παραμείνουν στο υφιστάμενο επίπεδο», προειδοποίησε η Unesco. Εκτός από την έκκληση για «δραστική» μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, η Unesco ζητεί να δημιουργηθεί «ένα παγκόσμιο ταμείο για την εποπτεία και τη διατήρηση των παγετώνων».
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    14. Περιβάλλον

      GTnews

      Ο χρόνος υποβολής των σχετικών προτάσεων εκ μέρους των δικαιούχων προσδιορίζεται ως νέα καταληκτική ημερομηνία η 30η Νοεμβρίου 2022.
      Στο πλαίσιο πρόσκλησης συμμετοχής στη διοργάνωση της 8ης Συνόδου Βραβείου Τοπίου (2022-2023) του Συμβουλίου της  Ευρώπης και της Εγκυκλίου της Εκτελεστικής Γραμματέως του Συμβουλίου προς τα συμβαλλόμενα μέρη για την υποβολή σχετικών υποψηφιοτήτων μέσω των μόνιμων αντιπροσωπειών τους στο Συμβούλιο της Ευρώπης, καλούνται:
      α) οι Περιφέρειες της χώρας, ενημερώνοντας σχετικά τους Δήμους ή τις ενώσεις αυτών, συμπεριλαμβανομένων  ΜΚΟ ή φορέων που δραστηριοποιούνται σε θέματα Τοπίου στην περιοχή ευθύνης  τους,  να υποβάλουν  προτάσεις υποψηφιότητας τηρουμένων των κριτηρίων, για τη συμμετοχή τους στην 8η Σύνοδο Βραβείο Τοπίου έως την 30η Νοεμβρίου 2022.
      Τα κριτήρια περιγράφονται στην Αίτηση συμμετοχής «Application form Landscape Award 2022-2023» η οποία επισυνάπτεται στο παρόν όπως και στο Ψήφισμα CM/Res (2008)3 που ρυθμίζει τους κανόνες για τη συμμετοχή στο βραβείο τοπίου.
      Η υποβολή προτάσεων υποψηφιότητας θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που περιλαμβάνονται στη σχετική  Ανακοίνωση (Μάρτιος 2022), στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με θέμα : Διοργάνωση της 8ης Συνόδου του Βραβείου Τοπίου του Συμβουλίου της Ευρώπης (2022-2023) την οποία θα βρείτε στο σύνδεσμο  http://www.ypen.gov.gr/ και στη διαδρομή: Xωρικός Σχεδιασμός- Χωροταξία – ΤΟΠΙΟ.   Παρέχεται επίσης η δυνατότητα αποστολής στην ηλεκτρονική διεύθυνση που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για το σκοπό αυτό [email protected] ή και μέσω wetransfer των απαιτούμενων στοιχείων υποβολής προτάσεων όπως περιγράφονται και στη σχετική αρχική Ανακοίνωση. Εφόσον υφίσταται ανάγκη για οποιαδήποτε πρόσθετη πληροφορία μπορείτε να απευθύνεστε  στο αρμόδιο τμήμα Εθνικής Χωροταξικής Στρατηγικής της Διεύθυνσης Χωροταξικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΝ, στοιχεία επικοινωνίας:  τηλ. 211515331 , e mail: [email protected]
      Οι προτάσεις που θα υποβληθούν, θα αξιολογηθούν από Ειδική Επιστημονική Επιτροπή που θα συσταθεί για το σκοπό αυτό από την υπηρεσία, προκειμένου να επιλεγεί το Τοπίο που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στην 8η Σύνοδο Βραβείου Τοπίου του Συμβουλίου της Ευρώπης (2022-2023).
      -Επισυνάπτεται στην παρούσα Ανακοίνωση το έντυπο φόρμας Αίτησης-συμμετοχής: Application form Landscape Award 2022-2023 https://ypen.gov.gr/wp-content/uploads/2022/04/APPLICATION-FORM-LANDSCAPE-AWARD-2022-2023.doc
      -Επισυνάπτονται σε Ελληνική μετάφραση τα σχετικά ψηφίσματα της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης :
      https://ypen.gov.gr/wp-content/uploads/2022/04/ΨΗΦΙΣΜΑ-1o.pdf, Κανόνες που ισχύουν για το Βραβείο Τοπίου του Συμβουλίου της Ευρώπης  https://ypen.gov.gr/wp-content/uploads/2022/04/ΨΗΦΙΣΜΑ-2o.pdf, «Σχετικά με τη συμμαχία Βραβείου Τοπίου του Συμβουλίου της Ευρώπης».  
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Μέσα στην τελευταία εξαετία έχουν σημειωθεί οι τρεις χειρότερες περίοδοι δασικών πυρκαγιών που έχουν καταγραφεί ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με το Κοινό Κέντρο Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το οποίο δημοσίευσε την ετήσια έκθεσή του για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
      Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η περσινή περίοδος πυρκαγιών ήταν η δεύτερη χειρότερη στο έδαφος της ΕΕ, όσον αφορά την έκταση των καμένων περιοχών (από τότε που άρχισαν να καταγράφονται σχετικά στοιχεία το 2006), μετά το 2017, όταν είχαν καεί πάνω από 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (km²). Πάνω από 5.500 km² εδαφών κάηκαν το 2021 -μια έκταση υπερδιπλάσια του Λουξεμβούργου- ενώ πάνω από 1.000 km² κάηκαν σε προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000, οι οποίες αποτελούν τη δεξαμενή βιοποικιλότητας της ΕΕ.
      Το 2021 καταγράφηκαν δασικές πυρκαγιές σε 22 από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ. Η Ιταλία επλήγη περισσότερο περισσότερο από τις πυρκαγιές (όσον αφορά την έκταση των καμένων περιοχών) και ακολούθησαν Τουρκία, Πορτογαλία και Ελλάδα. Ειδικότερα στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου οι καμένες περιοχές το 2021 ήσαν περίπου διπλάσιες σε σχέση με το 2020 και η χρονιά ήταν η δεύτερη χειρότερη μετά το 1986 όσον αφορά το μέσο μέγεθος των δασικών πυρκαγιών, καθώς ο συνολικός αριθμός τους ήταν ο μικρότερος που έχει καταγραφεί. Πράγμα που σημαίνει ότι πέρυσι υπήρξαν μεν αρκετά λιγότερες πυρκαγιές αλλά πολύ μεγαλύτερες.
      Συνολικά, από το 2017 που καταγράφηκε η χειρότερη περίοδος πυρκαγιών στα χρονικά, έχουν καεί 35.340 km² από δασικές πυρκαγιές, έκταση μεγαλύτερη από εκείνη του Βελγίου. Περίπου το 35% της συνολικής καμένης έκτασης, πάνω από 11.600 km², βρισκόταν σε περιοχές του δικτύου Natura 2000.
      Η έκθεση δεν καλύπτει τις φετινές πυρκαγιές, οι οποίες ήσαν ακόμη πιο καταστροφικές από τις πυρκαγιές του 2021, καθώς το 2022 φαίνεται πως θα είναι ακόμα χειρότερο, επιβεβαιώνοντας την ανησυχητική καταστροφική τάση των τελευταίων ετών. Φέτος εκτιμάται ότι έχει ήδη καεί μια έκταση 8.600 km². Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες εκτάσεις που έχουν καταστραφεί έως τα τέλη Οκτωβρίου από δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, σημειώνοντας νέα ρεκόρ καμένων εκτάσεων σε εννέα χώρες της ΕΕ.
      Παρά το γεγονός πάντως ότι οι εκτάσεις που κάηκαν από δασικές πυρκαγιές ήταν εξαιρετικά εκτεταμένες το 2022, τονίζεται ότι ο αριθμός των ανθρώπινων απωλειών περιορίστηκε χάρη στα μέτρα πρόληψης που εφαρμόστηκαν από τα κράτη μέλη της ΕΕ και τον μηχανισμό πολιτικής προστασίας της ΕΕ.
      Πηγή: ΑΜΠΕ
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Αυστηρότερους κανόνες για τους ρύπους του ατμοσφαιρικού αέρα, των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, καθώς και για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
      Οι σημερινές προτάσεις εντάσσονται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας που έχει φιλόδοξο στόχο τη μηδενική ρύπανση έως το 2050. Σε ό,τι αφορά τον αέρα και τα ύδατα, η Επιτροπή προτείνει, αφενός, να καταστούν αυστηρότερα τα επιτρεπόμενα επίπεδα ρύπων και, αφετέρου, να βελτιωθεί η εφαρμογή, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι στόχοι μείωσης της ρύπανσης επιτυγχάνονται συχνότερα στην πράξη.
      Η ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για σχεδόν 300.000 πρόωρους θανάτους στην Ευρώπη κάθε χρόνο, τονίζει η Επιτροπή. Οι προτεινόμενοι νέοι κανόνες θα μειώσουν, σε βάθος δεκαετίας, κατά περισσότερο από 75% τους θανάτους που συνδέονται με επίπεδα σωματιδίων κύριου ρύπου 2,5 PM, πάνω από τις τιμές που ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Η Επιτροπή προτείνει να μειωθεί η ετήσια οριακή τιμή για τον κύριο ρύπο -τα λεπτά αιωρούμενα σωματίδια (2,5 PM)- κατά περισσότερο από το ήμισυ. Η σημερινή πρόταση, εκτιμά η Επιτροπή, θα συμβάλλει στην επίτευξη σημαντικής βελτίωσης της ποιότητας του αέρα σε όλη την Ευρώπη έως το 2030, με αποτέλεσμα ακαθάριστα ετήσια οφέλη που εκτιμώνται από 42 δισεκ. έως 121 δισεκ. ευρώ το 2030, με κόστος μικρότερο από 6 δισεκ. ευρώ ετησίως.
      Σε ό,τι αφορά την προστασία των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων από νέους ρύπους, η Επιτροπή προτείνει την επικαιροποίηση των καταλόγων των ρύπων των υδάτων που πρέπει να ελέγχονται αυστηρότερα στα επιφανειακά και στα υπόγεια ύδατα.
      Στους καταλόγους θα προστεθούν 25 ουσίες με καλά τεκμηριωμένες προβληματικές επιπτώσεις στη φύση και την ανθρώπινη υγεία. Σε αυτές συγκαταλέγονται: μια μεγάλη ομάδα «αιώνιων χημικών προϊόντων οι «PFAS», που χρησιμοποιούνται, μεταξύ άλλων, σε μαγειρικά σκεύη, ρουχισμό και έπιπλα, αφρό πυρόσβεσης και προϊόντα προσωπικής φροντίδας, μια σειρά φυτοφαρμάκων και προϊόντων αποδόμησης φυτοφαρμάκων, όπως η γλυφοσάτη, η δισφαινόλη Α, πλαστικοποιητής και συστατικό στις πλαστικές συσκευασίες, καθώς και ορισμένα φαρμακευτικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται ως παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα, καθώς και αντιβιοτικά.
      Τέλος, για την καλύτερη και οικονομικά αποδοτικότερη επεξεργασία των αστικών λυμάτων, η Επιτροπή προτείνει οι υποχρεώσεις επεξεργασίας των υδάτων να επεκταθούν σε μικρότερους δήμους με 1.000 κατοίκους (από τους 2.000 κατοίκους που ισχύει επί του παρόντος). Επιπλέον, με βάση την εμπειρία από τη νόσο Covid-19, η Επιτροπή προτείνει τη συστηματική παρακολούθηση των λυμάτων για διάφορους ιούς, μεταξύ των οποίων και ο CoV-SARS-19, και για τη μικροβιακή αντοχή.
      Οι προτάσεις της Επιτροπής θα εξεταστούν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στο πλαίσιο της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας. Μόλις εγκριθούν, θα τεθούν σταδιακά σε ισχύ, με διαφορετικούς στόχους για το 2030, το 2040 και το 2050 - παρέχοντας στη βιομηχανία και τις αρχές χρόνο για να προσαρμοστούν και να επενδύσουν όπου χρειάζεται.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Τις μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες που σχετίζονται με το κλίμα που αντιστοιχούν σε 91 ευρώ ανά κάτοικο κατέγραψε η Ελλάδα για το 2020 σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, που αναδημοσίευσε η Eurostat. Οι απώλειες για τους Έλληνες ήταν σχεδόν τρεις φορές υψηλότερες από τον μέσο όρο της ΕΕ (€27/κάτοικο). Τα ακραία καιρικά φαινόμενα που σχετίζονται με το κλίμα, όπως τα κύματα καύσωνα, οι πλημμύρες και οι καταιγίδες, έχουν προκαλέσει οικονομικές απώλειες άνω των 145 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ την τελευταία δεκαετία.

      Στην τριάδα με τις χώρες που πλήρωσαν βαρύ τίμημα από την κλιματική αλλαγή η Γαλλία (δεύτερη θέση) με απώλειες ύψους €62 ανά κάτοικο και η Ιρλανδία (τρίτη θέση) με €42/ κάτοικο.
      Οι χαμηλότερες απώλειες ανά κάτοικο καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (€0,7 ανά κάτοικο), τη Σλοβενία και τη Σλοβακία (€4 και στις δύο χώρες).
      Δυσοίωνες οι προβλέπεις 
      Σταθερά ανοδικά, κινείται ο μέσος όρος 30 ετών των οικονομικών απωλειών που σχετίζονται με το κλίμα, αυξάνοντας σχεδόν 2% ετησίως την τελευταία δεκαετία. 
      Μόνο το 2020, οι συνολικές οικονομικές απώλειες ανήλθαν σε 12 δισεκατομμύρια ευρώ. 
      Η μεγαλύτερη συνολική απώλεια καταγράφηκε το 2017 (27,9 δισεκατομμύρια ευρώ), υπερδιπλάσια από αυτή του 2020, ως αποτέλεσμα των καύσωνα που καταγράφηκε στην Ευρώπη που στέγνωσε τη γη και προκάλεσαν μεγάλες πυρκαγιές. Η χαμηλότερη συνολική απώλεια παρατηρήθηκε το 2012 (3,7 δισ. ευρώ).
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Χάρη στις συνεχείς επενδύσεις του κλάδου αυτοκινήτου, πέρυσι ένα στα πέντε νέα αυτοκίνητα που πωλήθηκαν στην ΕΕ έμπαιναν στην πρίζα, ενώ μέχρι το 2030 προβλέπεται το ποσοστό να αυξηθεί και να είναι τρία στα πέντε αυτοκίνητα που θα έχουν ηλεκτρική ενέργεια. Σχεδόν το 60% όλων των νέων επιβατικών αυτοκινήτων που πωλούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση εκπέμπουν λιγότερο από 130 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο. Πέρσι στους ευρωπαϊκούς δρόμους κυκλοφόρησαν 1,7 εκατομμύρια οχήματα με εκπομπές ρύπων κάτω από 95 γρ. ανά χιλιόμετρο (18% του συνόλου των πωλήσεων), ενώ για 3,8 εκατομμύρια αυτοκίνητα οι εκπομπές ρύπων ήταν μεταξύ 96-130 γραμμαρίων διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο. Στο υπόλοιπο ποσοστό αυτοκινήτων, δηλαδή στο 42%, οι εκπομπές ήταν πάνω από τα 130 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο.
      Το 2017, δηλαδή πριν μια πενταετία, τα αυτοκίνητα με εκπομπές ρύπων κάτω από 95 γρ./χλμ αντιπροσώπευαν μόλις το 12% (1,5 εκατομμύριο οχήματα) και η πλειονότητα των αυτοκινήτων (66%) βρίσκονται μεταξύ 96-130 γραμμαρίων διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο, με συνολικές πωλήσεις 8,1 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Το 23% ήταν πάνω από τα 130 γρ./χλμ με συνολικές πωλήσεις 2,9 εκατομμύρια αυτοκίνητα.
      Πριν λίγες ημέρες αποφασίστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι οι εκπομπές ρύπων για τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά μέχρι το 2035 θα πρέπει να έχουν μειωθεί κατά 100%. Η συμφωνία της ΕΕ για την επίτευξη των συγκεκριμένων στόχων, ουσιαστικά δίνει τέλος στην πώληση κινητήρων εσωτερικής καύσης μετά το 2035. Μετά από αυτή την απόφαση, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι η πρώτη και μοναδική περιοχή στον κόσμο που θα γίνει πλήρως ηλεκτρική.
      Σύμφωνα με τους ανθρώπους της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας, οι κατασκευάστριες εταιρείες θα ανταποκριθούν στις αποφάσεις και στις προκλήσεις για αυτοκίνητα μηδενικών ρύπων. «Ωστόσο, τώρα επιθυμούμε να δούμε τις συνθήκες πλαισίου που είναι απαραίτητες για την επίτευξη αυτού του στόχου να αντικατοπτρίζονται στις πολιτικές της ΕΕ. Αυτά περιλαμβάνουν την αφθονία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ένα απρόσκοπτο ιδιωτικό και δημόσιο δίκτυο υποδομής φόρτισης και πρόσβαση σε πρώτες ύλες», αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ACEA, Oliver Zipse.
      Χάρη στις συνεχείς επενδύσεις του κλάδου αυτοκινήτου, πέρυσι ένα στα πέντε νέα αυτοκίνητα που πωλήθηκαν στην ΕΕ έμπαιναν στην πρίζα, ενώ μέχρι το 2030 προβλέπεται το ποσοστό να αυξηθεί και να είναι τρία στα πέντε αυτοκίνητα που θα έχουν ηλεκτρική ενέργεια.
      Πλέον, η Ευρώπη χρειάζεται να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και να δημιουργήσει ανθεκτικές αλυσίδες εφοδιασμού, που δεν θα χαρακτηρίζονται από πολύμηνες καθυστερήσεις, ενώ θα πρέπει να λυθεί το θέμα των πρώτων υλών, της τιμής και της χωρητικότητας των μπαταριών. Από την άλλη ο σημαντικότερος παράγοντας όλων είναι οι σταθμοί φόρτισης οι οποίοι θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις αυξημένες ανάγκες, με γρήγορους ταχυφορτιστές, ανταγωνιστικές τιμές πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας και πληθώρα σημείων φόρτισης ανά λίγα χιλιόμετρα σε όλο το εθνικό οδικό δίκτυο.
      Από την πλευρά τους τα μέλη της ACEA ζητούν μια ισχυρή και ουσιαστική ενδιάμεση αναθεώρηση του κανονισμού διοξειδίου του άνθρακα, ζητώντας να αξιολογηθεί το μέτρο τα επόμενα χρόνια. Από την άλλη, οι τιμές πώλησης των αυτοκινήτων κινδυνεύουν να γίνουν το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ανάπτυξη της αυτοκίνησης. Ο πληθωρισμός και οι τιμές των μπαταριών το τελευταίο διάστημα ακολουθούν ανοδική πορεία. Οι υπεύθυνοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το θέμα των εκπομπών ρύπων και με τον υπάρχοντα στόλο οχημάτων που κυκλοφορεί σήμερα στους δρόμους και συνεχίζει να ρυπαίνει.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πτώση της στάθμης του νερού έχει αποκαλύψει νέες αποξηραμένες χερσαίες περιοχές γύρω από βόρεια πλευρά της.
      Με βάση την έκτασή της, η Κασπία Θάλασσα αποτελεί το μεγαλύτερο εσωτερικό υδάτινο σώμα της Γης, που εκτείνεται σε περίπου 371.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Με βάση οικονομικά, κοινωνικά κριτήρια και πρότυπα βιοποικιλότητας η αξία της είναι ανεκτίμητη.
      Η Κασπία Θάλασσα υποστηρίζει σημαντικά τον εμπορικό τομέα της αλιεία, παρέχει νερό για γεωργία, και παρέχει ευκαιρίες αναψυχής και εργασίας στους ανθρώπους που ζουν κοντά. Τα νερά της φιλοξενούν επίσης πολλά απειλούμενα είδη, συμπεριλαμβανομένου του 90% του τελευταίου εναπομείναντος οξύρρυγχου του πλανήτη.
      Στη βόρεια Κασπία, τα ρηχά νερά βρίθουν από μαλάκια, καρκινοειδή, ψάρια και πουλιά. Οι φώκιες μεγαλώνουν τα μικρά τους στον χειμερινό πάγο που συνήθως σχηματίζεται μόνο σε αυτό το μέρος της λίμνης. Η πανίδα και η χλωρίδα της λίμνης βασίζονται σε ένα υγιές επίπεδο νερού για την ύπαρξή τους. 
      Ωστόσο, η Κασπία Θάλασσα συρρικνώνεται ραγδαία.
      Στις 19 Σεπτεμβρίου 2022, το όργανο MODIS του δορυφόρου Terra της NASA έλαβε την παρακάτω εικόνα φυσικών χρωμάτων (δεξιά εικόνα) της βόρειας Κασπίας Θάλασσας. Τμήμα του εκτεταμένου Δέλτα του ποταμού Βόλγα (σκούρο πράσινο) είναι ορατό κατά μήκος της αριστερής πλευράς της εικόνας. Τα ιζήματα, τα οποία μεταφέρονται στη λίμνη από τον Βόλγα και αναδεύονται  στη ρηχή λίμνη από τα ρεύματα, χρωματίζουν το νερό με στροβιλισμούς σε χρώματα ανοικτού πράσινου και μαύρου. Με χρώμα ανοιχτό γκρι φαίνονται οι περιοχές κατά μήκος της ακτογραμμής, και κομμάτια λευκού χρώματος στα νοτιοανατολικά τα οποία είναι πιθανώς αλάτι και άλλα ορυκτά που εμφανίζονται μετά την εξάτμιση του νερού.
      Εικόνα φυσικών χρωμάτων η οποία ελήφθη στις 20/9/2006 από τον αισθητήρα ΜΟDIS του δορυφόρου Terra της NASA Εικόνα φυσικών χρωμάτων η οποία ελήφθη 18 χρόνια μετά, στις 19/9/2022 από τον αισθητήρα ΜΟDIS του δορυφόρου Terra της NASA Για σύγκριση, η εικόνα στα αριστερά ελήφθη από το όργανο MODIS του δορυφόρου Terra στις 20 Σεπτεμβρίου 2006. Δεν υπήρχε περιοχή με εμφανή εναπόθεση αλατιού κατά μήκος της βόρειας ακτής και μόνο μια σχετικά μικρή επιφάνεια αλατιού στα ανατολικά και νότια διακρίνονται, ενώ νερό υπήρχε στη στενή περιοχή κάτω δεξιά, η οποία, δώδεκα χρόνια αργότερα, έχει γίνει χερσαία περιοχή με ορυκτά.
      Τα δεδομένα υψομετρίας ραντάρ που συλλέχθηκαν από πολλούς δορυφόρους και συγκεντρώθηκαν από το Global Water Monitor της NASA δείχνουν ότι τα επίπεδα του νερού της Κασπίας πέφτουν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η πτώση θα μπορούσε να συνεχιστεί καθώς η κλιματική αλλαγή φέρνει υψηλότερες θερμοκρασίες αέρα και αυξημένη εξάτμιση.
      Οι σχετικές διακυμάνσεις τους ύψους στάθμης λίμνης της Κασπίας Θάλασσας, όπως υπολογίζονται από την υψομετρία των δορυφορικών αποστολών TOPEX/POSEIDON (T/P), Jason-1 και Jason-2/OSTM σε σχέση με δεδομένα τα οποία προέρχονται από μία μόνο ημερομηνία διέλευσης του δορυφόρου Jason-2/OSTM. Το κάτω γράφημα δείχνει μια φιλτραρισμένη αναπαράσταση μόνο για γενική παρατήρηση. Παρέχεται επίσης η ισοδύναμη ανύψωση του νερού σε σχέση με τη μέση στάθμη της θάλασσας (MSL με βάση το γεωδετικό σύστημα WGS84/EGM2008). Παρατηρήσεις σχεδόν σε πραγματικό χρόνο παρέχονται από τον δορυφόρο Jason-3. Τα σύμβολα ανοιχτών κύκλων στο επάνω γράφημα είναι δυνητικά ενδεικτικά ήρεμων ή παγωμένων επιφανειακών υδάτων. Επιπλέον τα τετράγωνα πλαίσια δείχνουν την τυπική περίοδο κάλυψης της λίμνης με πάγο. Πηγή: NASA Global Water Monitor Σε πρόσφατη μελέτη, οι επιστήμονες έτρεξαν διάφορα μοντέλα για να εκτιμήσουν τις μελλοντικές απώλειες νερού λόγω της κλιματικής αλλαγής και προέβλεπαν ότι μέχρι το 2100, η στάθμη του νερού στην Κασπία Θάλασσα θα μπορούσε να μειωθεί περαιτέρω κατά 8 έως 30 μέτρα . Η χρήση ή η εκτροπή του νερού για ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επίσης σημαντικός παράγοντας απώλειας νερού στην Κασπία. Ο υπολογισμός αυτού του παράγοντα προσθέτει έως και 7 μέτρα  περαιτέρω απώλειας, διαπίστωσαν οι επιστήμονες.
      Πηγή: NASA Earth Observatory
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Αλλαγές με φιλοπεριβαλλοντικό πρόσημο αλλά και αυστηρούς ελέγχους φέρνει στον πρωτογενή τομέα, από τη νέα χρονιά, η ενεργοποίηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) 2023-2027 και στη χώρα μας.
      Το ελληνικό Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για την ΚΑΠ έλαβε πριν από λίγες ημέρες άτυπα το «πράσινο φως» για την εκκίνηση της τυπικής διαδικασίας έγκρισης από τη Γενική Διεύθυνση Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την «επίσημη» έγκριση να αναμένεται περί τα τέλη του Νοεμβρίου.
      Δύο είναι οι βασικές μεταβολές που θα δουν από τη νέα καλλιεργητική χρονιά οι αγρότες καθώς οι κύριοι στόχοι της νέας ΚΑΠ είναι ο φιλοπεριβαλλοντικός / ψηφιακός μετασχηματισμός αλλά και η αυστηροποίηση των ελέγχων.
      «Η μεγάλη αλλαγή που έχουμε πλέον είναι η στροφή προς μια «φιλοπεριβαλλοντική» κατεύθυνση, με δράσεις όμως που θα πρέπει να κάνουν οι παραγωγοί μας, τόσο στον Πυλώνα I, που είναι οι άμεσες ενισχύσεις, όσο και στον Πυλώνα ΙΙ, που αφορά τις επενδύσεις» δήλωσε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο γ.γ. Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του ΥΠΑΑΤ, Κώστας Μπαγινέτας.
      Σε ό,τι αφορά τους ελέγχους στα προγράμματα, ο K. Μπαγινέτας υπογράμμισε ότι πλέον θα γίνονται βάσει δεικτών και σε περιπτώσεις παραβίασής τους η χώρα θα δέχεται πρόστιμο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Τα Eco – Schemes του Πυλώνα Ι
      Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τα κονδύλια της προγραμματικής περιόδου, η Ελλάδα κατάφερε να διατηρήσει τα ίδια κεφάλαια που είχε και στην προηγούμενη ΚΑΠ, όταν ο συνολικός Προϋπολογισμός της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για την υπόλοιπη Ευρώπη έπεσε περίπου 10%.
      Κάθε χρόνο από τον Πυλώνα Ι διατίθεται για άμεσες ενισχύσεις το ποσό του 1,9 δισ. ευρώ. Πλέον, με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας στην ΚΑΠ το 25% των πόρων (περί τα 460 εκατ. ευρώ) θα πρέπει να οδηγείται προς το καθεστώς των οικολογικών σχημάτων (eco-schemes).
      «Από τη νέα χρονιά οι αγρότες με τη δήλωση ΟΣΔΕ 2023, εκτός των όσων δήλωναν τις περασμένες χρονιές θα πρέπει να επιλέξουν και μια δράση από τη λίστα των οικολογικών σχημάτων που θα είναι αναρτημένη στον ΟΠΕΚΕΠΕ,  όπως είναι η εφαρμογή αμειψισποράς, η διατήρηση βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας κ.α.» τόνισε ο κ. Μπαγινέτας.
      Έτσι εφόσον ένας παραγωγός έχει δηλώσει φέτος και την επόμενη χρονιά τις ίδιες εκτάσεις, και στη δήλωση ΟΣΔΕ 2023 δεν περιλαμβάνεται κάποια δράση οικολογικού σχήματος, θα δει «ψαλιδισμένες» τις ενισχύσεις του κατά 25%.
      Η συγκεκριμένη διαδικασία είναι υποχρεωτική για κάθε Κράτος-Μέλος αλλά εθελοντική για τον παραγωγό. Μάλιστα σύμφωνα με τον κ. Μπαγινέτα, κατά τα δυο πρώτα χρόνια, από το 2023 έως το 2025 όποιο ποσό από τα 460 εκατ. ευρώ των eco-schemes δεν απορροφηθεί θα μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για τη Βασική Ενίσχυση. Ωστόσο από το 2025 στην ίδια περίπτωση τα χρήματα χάνονται για τη χώρα μας.
      Φιλοπεριβαλλοντικές επενδύσεις στον Πυλώνα ΙΙ
      Αναφορικά με τον Πυλώνα ΙΙ με την ενσωμάτωση της «Πράσινης Συμφωνίας» προβλέπεται ότι το 35% των συνολικών πόρων θα πρέπει να κατευθυνθούν σε φιλοπεριβαλλοντικές επενδύσεις.
      «Όταν θα προκηρυχθούν τα νέα Σχέδια Βελτίωσης, ενδεχομένως το Σεπτέμβριο του 2023, θα καταστεί υποχρεωτική η ένταξη φιλοπεριβαλλοντικών επενδύσεων, όπως η εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η επαναχρησιμοποίηση υπολειμμάτων, η παραγωγή βιοαερίου κ.α.» επισήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Μπαγινέτας.
      Σε περίπτωση που κατά την υποβολή φακέλου για ένταξη στα Σχέδια Βελτίωσης ο ενδιαφερόμενος δεν έχει προσθέσει κάποια φιλοπεριβαλλοντική επένδυση, «κατά πάσα πιθανότητα θα κόβεται» σημείωσε.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Η τρύπα του όζοντος της Ανταρκτικής έφτασε σε μια μέση έκταση 23,2 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων μεταξύ 7 Σεπτεμβρίου και 13 Οκτωβρίου 2022. Αυτή η περιοχή με λεπτό στρώμα του όζοντος πάνω από τον Νότιο Πόλο ήταν ελαφρώς μικρότερη από πέρυσι και γενικά συνεχίστηκε η συνολική τάση συρρίκνωσης των τελευταίων ετών.
      «Με την πάροδο του χρόνου, σημειώνεται σταθερή πρόοδος και η τρύπα μικραίνει», δήλωσε ο Paul Newman, επικεφαλής επιστήμονας για τις επιστήμες της γης στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA. «Βλέπουμε κάποιες διακυμάνσεις λόγω των αλλαγών του καιρού και άλλων παραγόντων μέρα με τη μέρα, και από εβδομάδα σε εβδομάδα. Ωστόσο συνολικά, παρατηρούμε την τρύπα να μειώνεται τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η εξάλειψη των ουσιών που καταστρέφουν το όζον μέσω του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ συρρικνώνει την τρύπα».
      Ο χάρτης δείχνει το μέγεθος και το σχήμα της τρύπας του όζοντος πάνω από τον Νότιο Πόλο στις 5 Οκτωβρίου 2022, όταν έφτασε στη μέγιστη έκτασή ημέρας για το έτος. Πηγή: NASA Earth Observatory
        Το στρώμα του όζοντος – το τμήμα της στρατόσφαιρας που προστατεύει τον πλανήτη μας από την υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου – λεπταίνει, σχηματίζοντας τη λεγόμενη «τρύπα του όζοντος» πάνω από τον Νότιο Πόλο κάθε Σεπτέμβριο. Χημικά ενεργές μορφές χλωρίου και βρωμίου στην ατμόσφαιρα, που προέρχονται από ενώσεις που παράγονται από τον άνθρωπο, προσκολλώνται σε πολικά νέφη μεγάλων υψομέτρων κάθε χειμώνα Νοτίου Ημισφαιρίου. Το δραστικό χλώριο και βρώμιο στη συνέχεια ξεκινούν αντιδράσεις καταστροφής του όζοντος καθώς ο Ήλιος ανατέλλει στο τέλος του χειμώνα της Ανταρκτικής.
      Οι ερευνητές της NASA και της NOAA ανιχνεύουν και μετρούν την ανάπτυξη και τη διάσπαση της τρύπας του όζοντος με όργανα στους δορυφόρους Aura, Suomi NPP, και NOAA-20. Στις 5 Οκτωβρίου 2022, αυτοί οι δορυφόροι παρατήρησαν μέγιστη έκταση στην τρύπα όζοντος μίας ημέρας περίπου 26,4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, ελαφρώς μεγαλύτερη από πέρυσι.
      Όταν ο πολικός ήλιος ανατέλλει, οι επιστήμονες της NOAA διεργούν επίσης μετρήσεις με ένα φασματοφωτόμετρο Dobson, ένα όργανο οπτικής που καταγράφει τη συνολική ποσότητα όζοντος μεταξύ της επιφάνειας και της ανώτερης ατμόσφαιρας – γνωστή ως η συνολική τιμή του όζοντος στη στήλη. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο συνολικός μέσος όρος στήλης όζοντος είναι περίπου 300 μονάδες Dobson. Στις 3 Οκτωβρίου 2022, οι επιστήμονες κατέγραψαν τη χαμηλότερη συνολική τιμή όζοντος στη στήλη 101 μονάδων Dobson πάνω από το Νότιο Πόλο. Εκείνη την εποχή, το όζον απουσίαζε σχεδόν εντελώς σε υψόμετρα μεταξύ 14 και 21 χιλιομέτρων – ένα μοτίβο πολύ παρόμοιο με πέρυσι.
      Επεξηγητικό βίντεο από NASA’s Goddard Space Flight Center, που περιγράφει τις βασικές αρχές του τι προκαλεί την Τρύπα του Όζοντος, τις επιπτώσεις της στον πλανήτη και τι προβλέπουν οι επιστήμονες ότι θα συμβεί τις επόμενες δεκαετίες. (Για ελληνικά: ρυθμίσεις > υπότιτλοι > αυτόματη μετάφραση> ελληνικά) Ορισμένοι επιστήμονες ανησυχούσαν για πιθανές στρατοσφαιρικές επιπτώσεις από την έκρηξη του ηφαιστείου Hunga Tonga-Hunga Ha’apai τον Ιανουάριο του 2022. Η έκρηξη του όρους Pinatubo το 1991 απελευθέρωσε σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του θείου που ενίσχυσε τη μείωση του στρώματος του όζοντος. Ωστόσο, δεν έχουν εντοπιστεί άμεσες επιπτώσεις από το Hunga Tonga-Hunga Ha’apai στα δεδομένα της στρατόσφαιρας της Ανταρκτικής.
      Πηγή: NASA
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.