Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    615 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Δείτε τις 10 μεγαλύτερες γέφυρες που κατασκευάστηκαν στον κόσμο με κριτήριο το ύψος τους. Το ύψος γέφυρας είναι η απόσταση της επάνω επιφάνειας (άσφαλτος, σιδηροδρομικές γραμμές κ.λπ.) έως την κατώτερη επιφάνεια του εδάφους ή της επιφάνειας του νερού.
      Αυτό το ύψος δεν πρέπει να συγχέεται με το κατασκευαστικό ύψος το οποίο σχετίζεται τόσο με τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής αλλά φυσικά με τον τύπο και την αρχιτεκτονική της γέφυρας.
       
    2. webTV

      Engineer

      Τα εργοτάξια του Μετρό Θεσσαλονίκης επισκέφθηκε χθες, Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020, ο Γενικός Γραμματέας Υποδομών, Γιώργος Καραγιάννης, συνοδευόμενος από τον Πρόεδρο της Αττικό Μετρό, κο Ταχιάο, και το Διευθύνοντα Σύμβουλο, κο Κουρέτα.
      Συγκεκριμένα επισκέφθηκε τα εργοτάξια στους σταθμούς Βενιζέλου και Αγία Σοφία ενώ επιθεώρησε και την ολοκληρωμένη σήραγγα από τους σταθμούς Αγία Σοφία έως Ανάληψη.
       
    3. webTV

      Engineer

      Ανακαλύψτε τα πιο μοντέρνα έργα σχεδιασμού ξενοδοχείων του 2020. Από κορυφαίους σχεδιαστές εσωτερικών χώρων και διαφορετικά στυλ. Κάθε ξενοδοχείο αντιπροσωπεύει μια από τις πιο κορυφαίες τάσεις του 2020.   Συγκεκριμένα στο βίντεο θα δείτε: Arize Hotel, Thailand Art Hotel Paradiso, Ibiza Bvlgari Resort, Dubai Can Bordoy Grand House & Garden, Palma de Mallorca Tianjin Luxury Hotels – Conrad Tianjin, China Equinox Hotel, New York Four Seasons- Mοntreal, Canada Hilton Astana, Kazakhstan Hishvahan Hotel, Turkey Hotel Storchen, Zurich Il Sereno Hotel- Lago Di Como, Milan Intercontinental Lyon Hotel, France JW Marriott Qufu, China Magic Hotel, China Moye Hotel, China My Chelsea Boutique Hotel, London Prestige Hotel, Malaysia Room Mate Bruno Hotel, Rotterdam  
    4. webTV

      Engineer

      Τον Δεκέμβριο ολοκληρώνεται ο ουρανοξύστης Alberni στο Βανκούβερ του Καναδά. Ο μοναδικός ουρανοξύστης κατοικιών σχεδιάστηκε από τον φημισμένο Ιάπωνα αρχιτέκτονα Kengo Kuma στη Βόρεια Αμερική. 
      Εν αναμονή της ολοκλήρωσης των εργασιών, η εταιρεία ακινήτων Westbank έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο με εικόνες, αρχιτεκτονικά σχέδια και μοντέλα.
      «Πιστεύουμε ότι αυτό είναι ένα από τα υψηλότερης ποιότητας έργα που έχουμε κάνει έως σήμερα» σημείωσε η ομάδα της Westbank. Το κτίσμα που σχεδίασε ο Kuma είναι μια συνεχώς μεταβαλλόμενη σιλουέτα, με διαφορετικές όψεις αναλόγως της γωνίας θέασης.
      Ευρισκόμενο στο σημείο όπου η Alberni Street διασταυρώνεται με την Cardero Street, το 43 ορόφων κτίριο συναντά το έδαφος με δύο διασταυρούμενους θόλους κάτω από τους οποίους ένας μεγάλος κήπος με βρύα και μπαμπού ορίζει την προφυλαγμένη είσοδο και οδηγεί στην πισίνα επάνω.
       
      Φωτογραφίες από: 





    5. webTV

      Engineer

      Υποστηριζόμενα από την φιλοδοξία των ηγετών να δημιουργήσουν μια νέα εικόνα για την περιοχή (και σε πολλές περιπτώσεις, χρηματοδοτούμενα από τα πλούσια κρατικά ταμεία), τα κτίρια στη Μέση Ανατολή πέτυχαν, τα τελευταία 15 χρόνια, να ανεβάσουν τον πήχη για την αρχιτεκτονική και τη κατασκευαστική καινοτομία παγκοσμίως.
      Μπουρτζ Χαλίφα, Ντουμπάι, ΗΑΕ, $1,5 δισ.

      Το Burj Khalifa του Ντουμπάι υψώνεται 828 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η κορωνίδα της πολυτελούς ανάπτυξης του εμιράτου στο κέντρο της πόλης, άνοιξε το 2010 και έκτοτε κατέχει το ρεκόρ για το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο. Σχεδιασμένο από μια ομάδα με επικεφαλής τον Adrian Smith των Skidmore, Owings & Merrill, αντλεί το ασυνήθιστο, πολυεπίπεδο προφίλ του από το λουλούδι Hymenocallis Or Spider Lily - ένα τοπικό λουλούδι της ερήμου. Διαθέτει 160 ορόφους, όπου και οι πιο πολλοί προορίζονται για γραφεία και διαμερίσματα. Ως στόχος τέθηκε κάποια στιγμή να κατοικούν και θα εργάζονται 12.000 άνθρωποι. Επίσης, στους 30 από τους συνολικά 160 ορόφους στεγάζεται και ένα ξενοδοχείο σχεδιασμένο από τον Τζιόρτζιο Αρμάνι.
      Ο ουρανοξύστης, είναι ορατός από απόσταση 100 χιλιομέτρων υπό καλές καιρικές συνθήκες. Έχει συνολικά 24.348 παράθυρα και το σύστημα καθαρισμού του κόστισε 8 εκ. δολάρια. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο υψηλότερος όροφος έχει διαφορά θερμοκρασίας από τον πρώτο 6-7 βαθμούς Κελσίου.
      Kingdom Center Tower, Ριάντ, Σαουδική Αραβία, $ 1,2 δισ.

      Αναγνωρισμένος σε όλο τον κόσμο, χάρη στο μοναδικό στέμμα του, ο πύργος Kingdom Center του Ριάντ σχεδιάστηκε από την ομάδα του αρχιτεκτονικού στούντιο Ellerbe Becket με έδρα τις ΗΠΑ και τους σαουδάραβες αρχιτέκτονες Omrania. Το προφίλ του κτιρίου σε σχήμα αμυγδάλου ολοκληρώνει την ασημί ανακλαστική επιφάνεια που καλύπτει τους τοίχους του κτιρίου. Στο καπάκι πάνω από το ανεστραμμένο τόξο είναι μια γυάλινη ουρανογέφυρα -παρατηρητήριο.
      Ο ουρανοξύστης αξίας 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων φιλοξενεί πολυτελείς κατοικίες, ένα εμπορικό κέντρο και ένα ξενοδοχείο Four Seasons. 
      Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο, Κάιρο, Αίγυπτος, $1,03 δισ.

      Αποτέλεσμα ένος διαγωνισμού του 2003 στον οποίο συμμετείχαν τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία στον κόσμο, σον οποίο επελέγη η πρόταση των ιρλανδών Heneghan Peng Architects. Η κατασκευή ξεκίνησε το 2005, αλλά άνευ προηγουμένου πισωγυρίσματα – συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής κρίσης του 2008, της Αραβικής Άνοιξης το 2011 και της πανδημίας COVID-19 – ώθησαν το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο πολλά χρόνια πίσω από το χρονοδιάγραμμα. 
      Λούβρο Άμπου Ντάμπι, Άμπου Ντάμπι, ΗΑΕ, $ 650 εκατ

      Βαθιά το χέρι στην τσέπη έβαλε η ηγεσία στα ΗΑΕ για να καταφέρει το «άνοιγμα» του πρώτου παραρτήματος του εμβληματικού μουσείου εκτός Γαλλίας. Σχεδιασμένο από τον Jean Nouvel, το συγκρότημα των 26.000 τμ που καλύπτεται από μια πτυσσόμενη στέγη κόστισε περίπου 650 εκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή.
      Το Άμπου Ντάμπι πλήρωσε επιπλέον 520 εκατομμύρια δολάρια για να μπορέσει να χρησιμοποιήσει το όνομα «Λούβρο» για 30 χρόνια, καθώς και ένα τέλος 747 εκατομμυρίων δολαρίων για ανταλλαγή για έργων τέχνης, και ειδικές εκθέσεις.
      Εθνικό Μουσείο Κατάρ, Ντόχα, Κατάρ, $434 εκατ

      Εμπνευσμένο από ένα από τα πιο μαγευτικά φυσικά φαινόμενα της Μέσης Ανατολής –το τριαντάφυλλο της ερήμου, όπου οι κρύσταλλοι παίρνουν τη μορφή λουλουδιών– αυτό το μουσείο 43.000 τμ που σχεδιάστηκε επίσης από τον Jean Nouvel φιλοξενεί 11 μόνιμες γκαλερί.
    6. webTV

      Engineer

      Στην επόμενη φάση περνά το project οικιστικής ανάπτυξης "Athens Sansaviera" στο Π. Φάληρο μετά την έγκριση της αρχιτεκτονικής μελέτης από το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής.
      Το κτιριακό συγκρότημα που θα φέρει την υπογραφή του διάσημου Γάλλου σχεδιαστή Philippe Starck θα αναπτυχθεί επί της Λεωφόρου Ποσειδώνος 47-49 και θα αποτελείται από 67 πολυτελή εξυπηρετούμενα διαμερίσματα ελάχιστης επιφάνειας 120 .τμ το καθένα. 
      Η πολυτελής αυτή ανάπτυξη θα έχει μεταξύ άλλων ανέσεις όπως εσωτερικές και εξωτερικές πισίνες, γυμναστήριο, spa, εστιατόριο, κινηματογράφο και χώρους στέγασης των υπηρεσιών διαχείρισης (φύλαξης, καθαριότητας και συντήρησης).
      Από την στιγμή που ο όμιλος QG Investments πήρε το οικόπεδο ξεκίνησε τις εργασίες για το φιλόδοξο project έχοντας σήμερα και τις απαραίτητες οικοδομικές άδειες. 
      Οι εργασίες εκσκαφής και διαμόρφωσης του χώρου αναμένεται να ξεκινήσουν σε περίπου 6 μήνες και το project προβλέπεται να ολοκληρωθεί σε 3,5 χρόνια.
    7. webTV

      Engineer

      Ζητήματα όπως η στεγαστική κρίση και η κλιματική αλλαγή ενισχύουν τις τάσεις για δημιουργία μιας νέας γενιάς πόλεων υψηλής τεχνολογίας. Παγκοσμίου φήμης αρχιτεκτονικά στούντιο προτείνουν σχέδια για τη δημιουργία φουτουριστικών αστικών κέντρων, με έμφαση στη βιωσιμότητα.  
      The Line, Σαουδική Αραβία
      Η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας σχεδιάζει μια γραμμική πόλη μήκους 170 χιλιομέτρων και ύψους 500 μέτρων, που σχεδιάστηκε ως μέρος της μεγα-ανάπτυξης Neom.
      Παρά το μήκος της και τον αναμενόμενο πληθυσμό των εννέα εκατομμυρίων, η The Line θα έχει πλάτος μόλις 200 μέτρα και ένα σύστημα μεταφοράς που αναμένεται να συνδέει τα δύο άκρα της πόλης μέσα σε 20’.
      Η πόλη σχεδιάστηκε ως εναλλακτική στην παραδοσιακή κυκλική αστική διάταξη, με τον διάδοχο της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, να τη διαφημίζει ως «πρότυπο για τη διατήρηση της φύσης και την ενίσχυση της ανθρώπινης βιωσιμότητας».
       
      Telosa, ΗΠΑ, από τους BIG
      Ο Δανός αρχιτέκτονας Bjarke Ingels και το στούντιό του BIG σχεδιάζουν την Telosa, μια πόλη πέντε εκατομμυρίων που θα χτιστεί από το μηδέν σε μια άγνωστη μέχρι στιγμής τοποθεσία στην έρημο των ΗΠΑ.
      Το έργο είναι ιδέα του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία Marc Lore, ο οποίος ελπίζει ότι θα γίνει «η πιο βιώσιμη πόλη στον κόσμο».
      Μέρος του οράματος του Lore είναι ότι οι αυξήσεις στην αξία της γης θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη της πόλης, με προτεραιότητα την ευημερία των κατοίκων.
       
      BiodiverCity, Μαλαισία, από τους BIG
      Η BIG είναι επίσης ο υπεύθυνος για το σχεδιασμό του BiodiverCity, μια ανάπτυξη έκτασης 18,21 τ.χλμ που θα αποτελείται από τριών τεχνητών νησιών χτισμένα στις ακτές του νησιού Penang της Μαλαισίας.
      Κάθε νησί αναμένεται να φιλοξενήσει 15.000 έως 18.000 κατοίκους και να συνδέεται με ένα αυτόνομο δίκτυο μεταφορών χωρίς αυτοκίνητα.
      Τα κτίρια θα κατασκευαστούν κυρίως χρησιμοποιώντας συνδυασμό μπαμπού, ξυλείας και σκυροδέματος που παράγεται από ανακυκλωμένα υλικά.
       
      Νέα Διοικητική Πρωτεύουσα, Αίγυπτος, από τους SOM
      Η Αίγυπτος χτίζει μια εντελώς νέα πρωτεύουσα για έως και επτά εκατομμύρια ανθρώπους, προκειμένου να ανακουφίσει τη συμφόρηση στο ταχέως αναπτυσσόμενο Κάιρο, τη σημερινή της πρωτεύουσα.
      Η αρχιτεκτονική εταιρεία SOM εκπόνησε ένα γενικό σχέδιο για το έργο που χρηματοδοτήθηκε από ιδιώτες, το οποίο θα καλύπτει 700 τ.χλμ. και θα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αστικά πάρκα στον κόσμο.
       

      Amaravati, Ινδία, από τους Foster + Partners
      Στις όχθες του ποταμού Κρίσνα, η πόλη Amaravati θα λειτουργήσει ως η νέα πρωτεύουσα για την πολιτεία Andhra Pradesh στην Ινδία.
      Θα αναπτυχθεί γύρω από ένα κυβερνητικό κτίριο με μυτερή οροφή, ενώ περισσότερο από το 60% της κεντρικής του περιοχής θα καταλαμβάνεται από πράσινο ή νερό.
      «Ο σχεδιασμός συγκεντρώνει την έρευνά μας για δεκαετίες σε βιώσιμες πόλεις, ενσωματώνοντας τις πιο πρόσφατες τεχνολογίες που αναπτύσσονται επί του παρόντος στην Ινδία», δήλωσε η Foster + Partners.
       
      Smart Forest City, Μεξικό, από τον Stefano Boeri Architetti
      Ο Ιταλός αρχιτέκτονας Stefano Boeri επεξεργάζεται σχέδια για μια δασική έξυπνη πόλη κοντά στο Κανκούν που θα περιέχει 7,5 εκατ. φυτά και δέντρα που θα απορροφούν άνθρακα, σε μια έκταση 5,57 τ.χλμ.
      Θα σχεδιαστεί για να στεγάσει 130.000 άτομα σε οικονομικά προσιτά, καλυμμένα με φυτά σπίτια και στοχεύει να πρωτοστατήσει σε έναν πιο βιώσιμο τρόπο ζωής στην πόλη.
      «Το Smart Forest City Cancun είναι ένας βοτανικός κήπος μέσα σε μια σύγχρονη πόλη, βασισμένος στην κληρονομιά των Μάγια», δήλωσε το στούντιο του Boeri. «Ένα αστικό οικοσύστημα όπου η φύση και η πόλη είναι αλληλένδετες και λειτουργούν ως ένας οργανισμός».
       
      The Orbit, Καναδάς, από τους Partizans
      Η Orbit είναι μια άλλη σχεδιασμένη έξυπνη πόλη, που προορίζεται να μεταμορφώσει μια καναδική αγροτική πόλη μέσω εκτεταμένης χρήσης οπτικών ινών, drones και αυτόνομων οχημάτων, με σχεδιασμό που βασίζεται σε big data.
      Η εταιρεία Partisans του Τορόντο στοχεύει να εξισορροπήσει τις νέες τεχνολογίες με το υπάρχον αγροτικό περιβάλλον, αυξάνοντας παράλληλα τον πληθυσμό της πόλη από 30.000 σε 150.000 κατοίκους.
       

      Maldives Floating City, Maldives, από την Waterstudio
      Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής σημαίνει ότι μεγάλο μέρος των Μαλδίβων αναμένεται να είναι ακατοίκητο έως το 2050. Σε απάντηση, η κυβέρνηση της χώρας συνεργάστηκε με την αρχιτεκτονική εταιρεία Waterstudio για να σχεδιάσει μια πλωτή πόλη που θα φιλοξενεί 20.000 ανθρώπους σε μια λιμνοθάλασσα κοντά στην πρωτεύουσά της.
      Οι αρχιτέκτονες την χαρακτηρίζουν ως την «πρώτη αληθινή πλωτή νησιωτική πόλη στον κόσμο», θα περιλαμβάνει 5.000 πλωτά σπίτια και θα χτιστεί σε μια σειρά από εξαγωνικές κατασκευές που θα ακολουθούν τη στάθμη της θάλασσας.
       

      Chengdu Future City, Κίνα, από την OMA
      Η ολλανδική εταιρεία αρχιτεκτονικής OMA δημιούργησε ένα masterplan χωρίς αυτοκίνητα για την πρωτεύουσα της επαρχίας Σετσουάν της Κίνας, το οποίο ισχυρίζεται ότι αμφισβητεί τα συμβατικά μοντέλα πολεοδομικού σχεδιασμού που οδηγούνται από οδικά δίκτυα ή μεγιστοποιούν την ακαθάριστη επιφάνεια δαπέδου.
      Το Chengdu Future City, που θα καταλαμβάνει μια τοποθεσία 4,6 τ. χλμ, θα επικεντρωθεί στην κυλιόμενη τοπογραφία της γης, με έξι διακριτές ζώνες σχεδιασμένες για να συνδυάζονται με το γύρω τοπίο.
      Όλα τα κτίρια σε κάθε ζώνη θα είναι προσβάσιμα με τα πόδια μέσα σε 10 λεπτά, ενώ ένα «δίκτυο έξυπνης κινητικότητας» που θα χρησιμοποιεί αυτοματοποιημένα οχήματα, θα συνδέει την πόλη με το υπόλοιπο Τσενγκντού.
       

      Innovation Park, ΗΠΑ, από την Ehrlich Yanai Rhee Chaney Architects και την Tom Wiscombe Architecture
      Ο μεγιστάνας των κρυπτονομισμάτων Τζέφρι Μπερνς σχεδιάζει να αναπτύξει μέρος της ερήμου της Νεβάδα σε μια έξυπνη πόλη που τροφοδοτείται από τεχνολογία blockchain.
      Με τη βοήθεια των αρχιτεκτονικών στούντιο Ehrlich Yanai Rhee Chaney Architects και Tom Wiscombe Architecture, σκοπεύει να μετατρέψει το οικόπεδο έκτασης 27.113 εκταρίων σε μια κοινότητα όπου οι άνθρωποι μπορούν να δραστηριοποιηθούν, να ψηφίζουν και να αποθηκεύουν δεδομένα χωρίς τη συμμετοχή κυβερνήσεων ή τρίτων.
      Πηγή: Dezeen
    8. webTV

      Engineer

      Η ανάπτυξη της τεχνολογίας κατασκευής ρομποτικής τρισδιάστατης εκτύπωσης σκυροδέματος είναι ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα επιτεύγματα. Βασίζεται σε μεθόδους ψηφιακής αρχιτεκτονικής σχεδίασης και συστήματα ελέγχου ρομποτικού αυτοματισμού και αντιπροσωπεύει μια καινοτόμο, έξυπνη προσέγγιση στην κατασκευή κτιρίων, συνδυάζοντας την τρισδιάστατη εκτύπωση με τη μοναδική τεχνολογία υλικών σκυροδέματος.
      Αυτή η τεχνολογία έχει πολλά πλεονεκτήματα: χαμηλότερο κόστος εργασίας, αποτελεσματική παραγωγή, χαμηλό κόστος κατασκευής και υψηλή ποιότητα ανάλυσης. Επιπλέον, βοηθά στη δημιουργία προσιτών ευκαιριών στέγασης καθώς το κόστος κατασκευής για ένα σπίτι με απλό εσωτερικό είναι κάτω από $300 ανά τμ όταν κατασκευάζεται με τοπικά υλικά και εργασία.
      Στον εξοπλισμό τρισδιάστατης εκτύπωσης, ο ρομποτικός βραχίονας και το εργαλείο εκτύπωσης είναι τοποθετημένα στην ανυψωτική πλατφόρμα, ενώ ένα μηχάνημα που περιέχει τον φορτωτή, το μίξερ και το υλικό εκτύπωσης τοποθετείται στην πλατφόρμα ρυμούλκησης. Η πλατφόρμα χρειάζεται μόνο δύο εργάτες για να τη λειτουργήσουν και να ολοκληρώσουν τη διαδικασία εκτύπωσης ολόκληρου του σπιτιού. 
      Πρόσφατα η τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης χρησιμοποιήθηκε για να κατασκευάσει μια αγροικία 106 τμ στο χωριό Wujiazhuang, Zhangjiakou.
      Η αγροικία περιλαμβάνει τρία μεγάλα δωμάτια (ένα σαλόνι και δύο υπνοδωμάτια) με τοξωτές στέγες και δύο μικρά δωμάτια (κουζίνα και μπάνιο) με επίπεδες στέγες.
      Τρία σετ κινητού ρομποτικού εξοπλισμού 3DP, τοποθετημένα κατά μήκος του άξονα καθενός από τα μεγάλα δωμάτια, εκτύπωσαν την αγροικία. Το θεμέλιο και ο τοίχος τυπώθηκαν απευθείας επί τόπου και οι τοξωτές στέγες τυπώθηκαν παράλληλα έξω από το κτίριο. Όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία εκτύπωσης, ένας γερανός σήκωσε τις τοξωτές στέγες στον προηγουμένως τυπωμένο τοίχο.
      Τρισδιάστατα ψηφιακά μοντέλα είχαν από την αρχή της διαδικασίας αποτυπώσει τη φυσική δομή, το σχεδιασμό του εσωτερικού, των υδραυλικών και ηλεκτρικών συστημάτων, προσδιορίζοντας με ακρίβεια το χρονοδιάγραμμα της εκτύπωσης και ολοκλήρωσης του έργου. 
      Βίντεο και εικόνες από: https://ukranews.com/en/news/817306-3d-printed-house-takes-shape-in-rural-region-of-hebei-china
      Photo by Xinhua.
    9. webTV

      Engineer

      Στόχος να δημιουργήσουν έναν πολιτιστικό δίκτυο που θα εκπαιδεύσει τις νέες γενιές επαγγελματιών και στελεχών.   Επτά ανεστραμμένες πυραμίδες που δημιουργούν ένα σύμπλεγμα πάνω από την πολυσύχναστη πόλη του Καΐρου σχεδίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο marchisciana saverio adrian Οι κατασκευές μοιάζουν με τεράστιες ατσαλένιες αράχνες με πολύ ψηλά και λεπτά πόδια που φαίνεται να πολιορκούν τη μητρόπολη. Αναδυόμενοι σε πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς κόμβους και λειτουργώντας επίσης ως παρατηρητήρια, τα σημεία σχηματίζουν ένα αυτόνομο αστικό σύστημα που αιωρείται από πάνω. Το σύγχρονο Κάιρο είναι μια χαοτική πόλη από άναρχα κατασκευασμένα σπίτια που επεκτείνεται με γρήγορους ρυθμούς καταλαμβάνοντας τις παραδοσιακές φυτείες των χουρμαδιών και των λαχανόκηπων. Η εναπομείνασα γεωργική γη της Αιγύπτου εξαντλείται και αντικαθίσταται από μεγάλες γειτονιές γεμάτες με κτίρια, χωρίς πάρκα ή δημόσιους αστικούς χώρους. Αυτό το πρόβλημα των προαστίων που αναπτύσσονται χωρίς να τηρούν κανέναν πολεοδομικό σχεδιασμό είναι ανησυχητικό για πολλές μολυσμένες μητροπόλεις στην Αφρική, την Ασία και τη Νότια Αμερική.
      Σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες οι κατασκευές είναι σχεδιασμένες ως ανεστραμμένες πυραμίδες, με τις κορυφές τους να δείχνουν προς τα κάτω, θέλοντας με αυτο τον τρόπο να επικρίνουν την ανεξέλεγκτη αστική ανάπτυξη που καταστρέφει τη φύση και τα εύθραυστα οικολογικά της συστήματα. Το μεγάλο τους μέγεθος δημιουργεί έναν διάλογο με τις αρχαίες πυραμίδες των Φαραώ ενώ αντιπροσωπεύει μια νέα πόλη πολιτισμού. 
      Οι πυραμίδες που θα πάρουν ονόματα από τους αρχαίους αιγυπτιακούς θεούς και θα φιλοξενούν εκπαιδευτικά και ερευνητικά κέντρα: σχολή αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας, ινστιτούτο αποκατάστασης παπύρων, εθνική βιβλιοθήκη, σχολή παραδοσιακών χειροτεχνιών, σχολή βοτανικής
      Στόχος να αποτελέσουν έναν πολιτιστικό δίκτυο που θα έχει τη δυνατότητα να εκπαιδεύσει και να προετοιμάσει τις νέες γενιές επαγγελματιών και στελεχών του Καΐρου, με βάση τις αρχές του καλύτερου τοπίου και της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας.
      Όλες οι πυραμίδες θα συνδέονται με ένα σύστημα monorail, με έναν σταθμό στη βάση κάθε πυραμίδας. Ανελκυστήρες και πύργοι σκάλας, τοποθετημένοι μέσα στις κολώνες, θα οδηγούν τους επισκέπτες από τη χαοτική- στην πολιτιστική-πόλη. Οι βεράντες στην κορυφή των πυραμίδων θα λειτουργούν ως μεγάλες πανοραμικές πλατείες που ανοίγουν προς το τοπίο, για φοιτητές και τουρίστες.



      Πηγή εικόνων: https://africapearl.com/2021/11/16/the-seven-new-pyramids-for-cairo-form-cultural-network-above-the-bustling-city.html
      Αναλυτικά το άρθρο: https://www.designboom.com/architecture/seven-inverted-pyramids-cultural-network-chaotic-cairo-marchisciana-saverio-adrian-11-16-2021/
    10. webTV

      Engineer

      Μια γέφυρα μήκους 25 μέτρων δημιουργήθηκε στο Gulou Waterfront, ένα χωριό στο Jiangmen της Κίνας. Αυτό το ασυνήθιστο ανθρωπογενές τοπίο, που σχηματίζεται από ένα δίκτυο υδάτινων οδών και λιμνών, αποτελούσε κάποτε μια υποδομή για ψάρεμα και γεωργία. Πλέον, η περιοχή αλλάζει χρήση, με προοπτικές να χρησιμοποιηθεί ως θέρετρο οικοτουρισμού, και το LUO Studio ανέλαβε να δημιουργήσει μια νέα πεζογέφυρα στην καρδιά του. Μετά τη δυναμική ανάκαμψη της χρήσης ξύλου για την κατασκευή κτιρίων, και μάλιστα πολλών ορόφων, ήρθε η σειρά των έργων υποδομών να επαναπροσεγγίσουν το ευπροσάρμοστο υλικό. Η Timber Bridge αποτελεί μία από τις πολλές νέες γέφυρες που σχεδιάζονται, στο πλαίσιο της ανάπτυξης της προκυμαίας Gulou, με στόχο να γίνει η περιοχή προσβάσιμη για τους πεζούς, χωρίς να προκαλείται αναστάτωση στα αλιευτικά σκάφη.

      Το LUO Studio, με έδρα το Πεκίνο, επέλεξε να χρησιμοποιήσει κυρίως ξύλο, ως φόρο τιμής στις παραδοσιακές κατασκευαστικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε αγροτικά χωριά της νότιας Κίνας, όπου το υλικό προσφέρεται σε αφθονία. Ως αποτέλεσμα, εκατοντάδες ξύλινα στοιχεία ενώνονται μεταξύ τους, για να σχηματίσουν τη γέφυρα Timber Bridge.
      Σύμφωνα με το στούντιο, κατά την περίοδο του αλιευτικού πολιτισμού, οι δρόμοι ήταν ελάχιστα ανεπτυγμένοι με αποτέλεσμα τα συστήματα ύδρευσης να γίνουν η βασική διαδρομή για τις μεταφορές και τα logistics.
      Δεδομένου ότι η γέφυρα έπρεπε να προσφέρει αρκετό χώρο για τη διέλευση σκαφών κάτω από αυτήν, το στούντιο επέλεξε τον παραδοσιακό σχεδιασμό της στο σχήμα ενός τόξου, με απόσταση τεσσάρων μέτρων μεταξύ της κάτω πλευράς της γέφυρας και της τυπικής στάθμης του νερού. Όμως, παρά το σχήμα της, πολύ λίγα από τα εξαρτήματα της γέφυρας είναι κυρτά. Εκτός από τις τρεις τοξωτές δοκούς που σχηματίζουν την κάτω πλευρά, η γέφυρα είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη από μικρά, ευθύγραμμα τμήματα πεύκου.
      Στο πάνω μέρος του ξύλινου σκελετού τοποθετήθηκαν μεταλλικές πλάκες, οι οποίες δημιουργούν καταφύγιο και παρέχουν φυσική αποστράγγιση του νερού της βροχής. Το αποτέλεσμα είναι μια κατασκευή με περίπλοκη δομή, η οποία παρέχει τη δυνατότητα διέλευσης πάνω από το νερό, αλλά και καταφύγιο σε όσους τη χρησιμοποιούν.
      "Το έργο βασίζεται στην κατασκευαστική σοφία των αρχαίων στεγασμένων γεφυρών", δήλωσε το LUO Studio. "Ο καλυμμένος διάδρομος ενισχύει τη συνολική δομική σταθερότητα και προστατεύει την τοξωτή ξύλινη κατασκευή, που βρίσκεται από κάτω, από την έκθεση στον ήλιο και τη βροχή." Παράλληλα, τα ενισχυμένα με χάλυβα μπουλόνια δίνουν στη δομή ένα επιπλέον στρώμα αντοχής.
      Η Ξύλινη Γέφυρα στο Gulou Waterfront είναι το τελευταίο από μια σειρά καινοτόμων έργων του Luo Yujie, μιας ανερχόμενης προσωπικότητας της κινεζικής αρχιτεκτονικής σκηνής. Με το συγκεκριμένο έργο, ελπίζει να δώσει νέο ενδιαφέρον σε μια περιοχή της οποίας η αλιευτική κληρονομιά σταδιακά εξαφανίζεται.
      ---
      Φωτογραφίες και βίντεο από: https://worldarchitecture.org/architecture-news/emgmh/arched-timber-bridge-by-luo-studio-allows-boats-to-pass-under-bridge-smoothly-in-gulou-waterfront.html








    11. webTV

      Engineer

      Πρόκειται για νέα κτίρια αλλά και για τροποποιήσεις ή ανασκευές προϋπαρχουσών δομών, οι οποίες αναμένεται να ολοκληρωθούν κατά το τρέχων έτος. Βρίσκονται διάσπαρτα σε ολόκληρο τον πλανήτη και χαρακτηρίζονται από τολμηρές αρχιτεκτονικές επιλογές. Taipei Performing Arts Center, Ταϊβάν, από την OMA
      Μετά από πολλή προσμονή, το Θέατρο του Ταϊπέι θα ανοίξει τις πόρτες του στην πρωτεύουσα της Ταϊβάν το καλοκαίρι του 2022.
      Ο πολιτιστικός χώρος, ο οποίος αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά από την ΟΜΑ το 2009, διαθέτει τρία μοναδικά θέατρα που συνδέονται σε έναν κεντρικό γυάλινο κύβο. Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά θέατρα, όλοι οι χώροι των παρασκηνίων θα είναι ορατοί στο κοινό με τη βοήθεια ενός περιστρεφόμενου χώρου.

      Διεθνές Κέντρο Ποδοσφαίρου Xi'an, Κίνα, από την Zaha Hadid Architects
      Φέτος θα δούμε την ολοκλήρωση ενός ανακτορικού σταδίου ποδοσφαίρου από την Zaha Hadid Architects, ενόψει του Κυπέλλου Ασίας AFC 2023.
      Μεταξύ των καθοριστικών χαρακτηριστικών του θα είναι οι πανύψηλες κολώνες και μια προεξέχουσα οροφή, η οποία παρέχει καταφύγιο σε μια σειρά φυτεμένων επιπέδων στο νότιο όψη του κτηρίου.

      Sydney Modern, Αυστραλία, από τη SANAA
      Στην Αυστραλία, η SANAA θα ολοκληρώσει την επέκτασή της στην Πινακοθήκη της Νέας Νότιας Ουαλίας, η οποία έχει σχεδιαστεί για να έρχεται σε αντίθεση με τη νεοκλασική αρχιτεκτονική της υπάρχουσας γκαλερί.
      Η επέκταση θα αποτελείται από μια σειρά από κιόσκια με καταρράκτες με γυάλινους τοίχους και θα ενσωματώνει μια υπόγεια γκαλερί χτισμένη σε μια μετασκευασμένη δεξαμενή πετρελαίου, που χρονολογείται από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

      Lanternen, Δανία, από τους Snøhetta και WERK Arkitekter
      Ένα από τα μικρότερα έργα αυτής της λίστας είναι το Lanternen, ένα ξύλινο κοινοτικό κέντρο για θαλάσσια σπορ που κατασκευάζεται στην ακτή του Esbjerg στη Δανία.
      Σχεδιασμένο από τη Snøhetta σε συνεργασία με τη WERK Arkitekter, το κτίριο έχει σκοπό να θυμίζει τη «τέχνη της κατασκευής σκαφών» και θα διαθέτει ένα μεγάλο άνοιγμα στην πρόσοψή του που οδηγεί τους επισκέπτες στην άκρη του νερού.

      Μουσείο Καλών Τεχνών του Αρκάνσας, ΗΠΑ, από το Studio Gang
      Τα κτίρια που πρόκειται να ολοκληρωθούν στις ΗΠΑ φέτος περιλαμβάνουν το επανασχεδιασμένο Μουσείο Καλών Τεχνών του Αρκάνσας στο Λιτλ Ροκ, υπό την αιγίδα του Studio Gang.
      Το στούντιο προσέφερε μια προεπισκόπηση του ενημερωμένου μουσείου πέρυσι, όταν κυκλοφόρησε μια σειρά φωτογραφιών από τη νέα πτυχωτή οροφή. Κατασκευασμένη από σκυρόδεμα, αυτή η οροφή καλύπτει μια σειρά καμπυλωτών περιπτέρων που στοχεύουν να ενοποιήσουν τις υπάρχουσες κατασκευές του μουσίου.

      Κεντρικά γραφεία της DJI, Κίνα, από την Foster + Partners
      Η Foster + Partners έχει μια σειρά από έργα που πρόκειται να ολοκληρωθούν το 2022, αλλά ένα από τα πιο ασυνήθιστα είναι τα κεντρικά γραφεία που έχει σχεδιάσει για την εταιρεία ρομποτικής DJI στο Shenzhen.
      Αποτελείται από δύο πύργους με δικτυώματα από χάλυβα, τα οποία θα συνδέονται με μια κυρτή εναέρια γέφυρα που έχει σχεδιαστεί για να αναδεικνύει την τελευταία τεχνολογία drone της εταιρείας.

      Σχολείο Sundby, Δανία, από τη Henning Larsen Architects
      Το μόνο εκπαιδευτικό κτίριο που μπήκε σε αυτή τη λίστα είναι ένα δημοτικό σχολείο από την Henning Larsen Architects που θα διαθέτει μια οροφή διαθέσιμη για περπάτημα και προσαρμόσιμους εσωτερικούς χώρους.
      Με το όνομα Sundby School, πρόκειται να γίνει το πρώτο κτίριο του είδους του στη Δανία στο οποίο θα απονεμηθεί το Nordic Ecolabel – ένα επίσημο πιστοποιητικό βιωσιμότητας, που λαμβάνει υπόψη λεπτομέρειες όπως η κατανάλωση ενέργειας και η χρήση υλικών.

      Nanjing Zendai Himalayas Center, Κίνα, από τoυς MAD
      Άλλη μια καθυστερημένη άφιξη για το 2022 θα αποτελέσει το κέντρο μικτής χρήσης Nanjing Zendai Himalayas, η ολοκλήρωση του οποίου αναμένεται από το 2020.
      Σχεδιασμένο από την MAD, το συγκρότημα των 560.000 τ.μ. αποτελείται από ένα μείγμα μικρών κτιρίων, χώρων πρασίνου και υπερυψωμένων μονοπατιών που οριοθετούνται από πύργους που μοιάζουν με βουνά.

      San Pellegrino Flagship Factory, Ιταλία, από τους BIG
      Το Εργοστάσιο Ορόσημο της San Pellegrino από την BIG θα ολοκληρωθεί σε μια ορεινή κοιλάδα στην Ιταλία, σχεδόν πέντε χρόνια αφότου το στούντιο κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό για το σχεδιασμό του.
      Δημιουργημένο για την εταιρεία αναψυκτικών San Pellegrino, τα κεντρικά γραφεία και το εργοστάσιο εμφιάλωσης θα αποτελέσουν ένα φόρο τιμής στην παραδοσιακή ιταλική αρχιτεκτονική, με λεπτομέρειες όπως καμάρες και στοές.

      Valley, Ολλανδία, από την MVRDV
      Στην Ολλανδία, το συγκρότημα Valley των MVRDV θα ανοίξει με τρία πολυώροφα κτίρια μικτής χρήσης, επενδεδυμένα με προεξέχοντα πέτρινα παράθυρα και μπαλκόνια.
      Η κατασκευή του κτιρίου έχει ήδη ολοκληρωθεί, αλλά αναμένεται η έγκαιρη ανάπτυξη του «πράσινου στρώματος» των κτιρίων, αποτελούμενου από 13.000 φυτά, για να πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια του 2022.

      The ReefLine, ΗΠΑ, από την OMA
      Το δεύτερο έργο της OMA σε αυτήν τη λίστα είναι το The ReefLine, ένα υποθαλάσσιο πάρκο γλυπτών κοντά στην παραλία του Μαϊάμι ,που έχει σκοπό να προστατεύσει την ακτογραμμή του από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
      Αν και το πάρκο κατασκευάζεται σταδιακά, η πρώτη του φάση πρόκειται να ανοίξει τον Δεκέμβριο με τα πρώτα γλυπτά στη θέση τους. Πάνω και γύρω από τα έργα τέχνης θα υπάρχουν επίσης γεωμετρικές μονάδες από σκυρόδεμα, οι οποίες θα λειτουργούν ως τεχνητός ύφαλος.

      Minamisanriku 311 Memorial, Ιαπωνία, από την Kengo Kuma and Associates
      Η Kengo Kuma and Associates αναμένεται να ολοκληρώσει ένα μνημείο και τουριστικό κέντρο στην Ιαπωνία αφιερωμένο στον σεισμό και το τσουνάμι Tōhoku του 2011 - τον ισχυρότερο σεισμό που έχει καταγραφεί ποτέ στην Ιαπωνία.
      Το κτίριο που ονομάστηκε Minamisanriku 311 Memorial από την πόλη στην οποία βρίσκεται, θα διαθέτει επένδυση από κέδρο και μια μεγάλη προεξέχουσα οροφή που τείνει προς τον ουρανό.

      ΠΗΓΗ: Dezeen
    12. webTV

      Engineer

      Το Σανταντέρ είναι πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της αυτόνομης κοινότητας και ιστορικής περιοχής της Κανταβρίας στις βόρειες ακτές της Ισπανίας. Ο δήμος του Σανταντέρ υπολογίζεται ότι το 2013 είχε 178.465 κατοίκους. Η πόλη είναι κτισμένη στις νότιες ακτές του ακρωτηρίου Μαγιόρ, το οποίο σχηματίζει ένα λιμάνι στο Βισκαϊκό κόλπο.
      Η πόλη έχει δεσμευτεί να μετατραπεί σε μια έξυπνη πόλη και ήδη αποτελεί ένα «αστικό εργαστήριο», με «αιχμή του δόρατος» την ανάπτυξη του IoT ιδίως τα τελευταία δέκα χρόνια.
      Τα ακαδημαϊκά ιδρύματα κοινότητα, ερευνητικά ινστιτούτα και οι εταιρείες υψηλής τεχνολογίας χρησιμοποιούν τους πόρους της πόλης για να σχεδιάσουν, να δοκιμάσουν και να επικυρώσουν τεχνολογίες, υπηρεσίες και εφαρμογές που ταιριάζουν στις απαιτήσεις των αστικών οικοσυστημάτων.
      Η Santander δεσμεύεται για την καινοτομία, εστιάζοντας τις προσπάθειες για την οικοδόμηση μιας έξυπνης, καινοτόμου και ανοιχτής στρατηγικής πόλης που προσφέρει στους πολίτες ποιοτικές, αποτελεσματικές και συνεργατικές υπηρεσίες, ενισχύοντας την επιχειρηματικότητα καθώς και τη δημιουργία νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων υλοποιώντας επιτυχώς το συγχρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση πρόγραμμα Santander Smart City, ένα ολιστικό πρόγραμμα για την παροχή πιο αποτελεσματικών αστικών υπηρεσιών, την αύξηση της ικανοποίησης των πολιτών και τη συμβολή στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Για τη στήριξή του καθώς και της γενικότερης στρατηγικής της πόλης και συνακόλουθα την αξιοποίηση των επιπτώσεων του έργου δόθηκαν κίνητρα στον ιδιωτικό τομέα όπως η μείωση κατά 60% του φόρου ακίνητης περιουσίας για εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τεχνολογικό τομέα.
      Η πόλη επιζητούσε «έξυπνους» τρόπους ώστε να βελτιώσει την μητροπολιτική διακυβέρνηση, την κυκλοφοριακή κίνηση, την στάθμευση στο κέντρο της πόλης και να βελτιστοποιήσει τη χρήση του χώρου στάθμευσης μεταξύ των οδηγών και να μειώσει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
      Έτσι αποφασίστηκε η εγκατάσταση ενός εκτεταμένου δικτύου 14.000 αισθητήρων διαφόρων τύπων (στατικών, δυναμικών, συμμετοχικών). Τα δεδομένα από αυτούς «ρέουν» προς τις βάσεις των πληροφοριακών συστημάτων και το Ολοκληρωμένο Κέντρο Λειτουργίας και Ελέγχου, όπου αναλύονται οι πληροφορίες που συλλέγονται σε πραγματικό χρόνο και επιτρέπουν στα στελέχη της πόλης να βελτιστοποιήσουν την διοίκηση και να διαχειριστούν αποδοτικότερα τους διαθέσιμους πόρους που διαθέτει η πόλη.
      Τοποθετήθηκαν αισθητήρες στάθμευσης, θαμμένοι κάτω από την άσφαλτο σε κεντρικούς χώρους στάθμευσης του κέντρου της πόλης, προκειμένου να ανιχνευθεί η διαθεσιμότητα χώρων στάθμευσης σε αυτές τις ζώνες. Επιπρόσθετα, τοποθετήθηκαν πάνελ που βρίσκονται στις διασταυρώσεις των κεντρικών δρόμων για να καθοδηγούν τους οδηγούς προς τους διαθέσιμους χώρους στάθμευσης, ώστε η κατανάλωση ενέργειας των αυτοκινήτων να μειωθεί καθώς και οι εκπομπές CO2.
      Στις εισόδους της πόλης εξάλλου, έχουν τοποθετηθεί 60 συσκευές καταγραφής που μετρούν τον όγκο της κυκλοφορίας, την οδική συμφόρηση και την ταχύτητα των οχημάτων. Οι πληροφορίες αυτές δίνουν τη δυνατότητα στους διαχειριστές των υποδομών της πόλης να παρακολουθούν την κυκλοφοριακή ροή και να προσαρμόζουν αναλόγως τη λειτουργία των φαναριών και την καθοδήγηση των οδηγών. Επίσης, έχουν εφαρμόσει ένα πρόγραμμα ακουστικών αισθητήρων καταγραφής αστικών θορύβων που βοηθούν στον έλεγχο της κυκλοφορίας.
      Αξιοσημείωτο είναι και το σύστημα συγκομιδής απορριμμάτων οπού οι αισθητήρες καταγράφουν των όγκο των απορριμμάτων και τη διαθέσιμη χωρητικότητα. Οι τοπικές αρχές μπορούν να οργανώσουν την συχνότητα των δρομολογίων συγκομιδής, σύμφωνα με την πληρότητα του χώρου των κάδων.
      Επιπλέον, έχουν εγκατασταθεί αισθητήρες σε στατικές τοποθεσίες (λαμπτήρες δρόμου, προσόψεις, στάσεις λεωφορείων) επεκτείνοντας την ήδη διευρυμένη υποδομή IoT η οποία έχει ήδη αναπτυχθεί σε όλη την πόλη. Περίπου 2000 συσκευές IoT που είναι εγκατεστημένες σε λαμπτήρες δρόμου και προσόψεις, διαθέτουν διαφορετικούς αισθητήρες, οι οποίοι προσφέρουν μετρήσεις σε διαφορετικές περιβαλλοντικές παραμέτρους, όπως θερμοκρασία, CO, θόρυβος και φωτεινότητα. Εκτός από τη μέτρηση παραμέτρων σε στατικά σημεία, 150 συσκευές που βρίσκονται σε δημόσια οχήματα (λεωφορεία, ταξί) ανακτούν περιβαλλοντικές παραμέτρους όπως CO, NO2, O3, σωματίδια, θερμοκρασία και υγρασία. Περίπου 50 συσκευές έχουν αναπτυχθεί σε δύο πράσινες ζώνες της πόλης, για την παρακολούθηση παραμέτρων που σχετίζονται με την άρδευση, όπως θερμοκρασία και υγρασία, υδρόμετρο, ανεμόμετρο, ηλιακή ακτινοβολία, ατμοσφαιρική πίεση προκειμένου να γίνει η άρδευση όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική.
      Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εφαρμογή «El pulso de la Ciudad» (Ο σφυγμός της πόλης), χάρη στην οποία οι χρήστες μπορούν να λαμβάνουν και να στέλνουν πληροφορίες σχετικά με σημεία ενδιαφέροντος καθώς και γεγονότα στην πόλη. Επιτρέπει πρόσβαση, σε πραγματικό χρόνο, σε κάμερες ελέγχου κυκλοφορίας, δελτία και προβλέψεις καιρού, πληροφορίες για δρομολόγια μέσων μαζικής μεταφοράς και ενοικίασης ποδηλάτων, αποτελώντας ένα σημαντικό βοήθημα για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης. Οι πληροφορίες που αφορούν σε αξιοθέατα, καταστήματα, μουσεία, δημόσιους χώρους οι οποίες στην πλειονότητα τους είναι γεωκωδικοποιημένες.
      Οι θετικές επιπτώσεις της εφαρμογής του συγκεκριμένου προγράμματος είναι οι μειωμένες εκπομπές CO2 που προκαλούνται από την κυκλοφοριακή συμφόρηση που δημιουργείται από οχήματα που αναζητούν θέσεις στάθμευσης, η αύξηση της ποιότητας στην υγεία του πολίτη με μειωμένο άγχος, καλύτερη ποιότητα αέρα, η προσέλκυση επενδυτικών πόρων, η ενίσχυση της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας, ο λιγότερος χρόνος που χάνεται σε μποτιλιαρίσματα, η ανάλυση χρήσης χώρων στάθμευσης σε διαφορετικούς χώρους και χρονικές περιόδους, η ανάλυση ιστορικών δεδομένων χρήσης χώρου στάθμευσης σε πραγματικό χρόνο, η πρόβλεψη της διαθεσιμότητας θέσεων στάθμευσης σε δεδομένες περιοχές, η παροχή καθοδήγησης σε πραγματικό χρόνο στους οδηγούς για διαθέσιμες θέσεις στάθμευσης ή ζώνες με περισσότερες διαθέσιμες θέσεις στάθμευσης και η βελτίωση των παρεχόμενων δημοτικών υπηρεσιών.
    13. webTV

      Engineer

      Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση η οποία εμπεριέχει τα big data, το υπολογιστικό νέφος, η τρισδιάστατη εκτύπωση, το διαδίκτυο των πραγμάτων, η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη, αποτελούν τους βασικούς μοχλούς μετασχηματισμού των λιμένων σε πραγματικά αυτοματοποιημένους «έξυπνους» λιμένες.
      Το Ρότερνταμ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ολλανδίας μετά την πρωτεύουσα Άμστερνταμ, τόσο σε έκταση (319,35 χμ²), όσο και σε πληθυσμό με 616.528 και 1,3 εκατομμύρια κατοίκους στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή. Το λιμάνι της πόλης είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης, ενώ μέχρι πρόσφατα ήταν και το μεγαλύτερο παγκοσμίως και βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Nieuwe Maas. Το όνομα Ρότερνταμ προέρχεται από τη συγχώνευση των ονομασιών Rotte(r)+dam, δηλαδή ένα φράγμα (dam) σε έναν μικρό ποταμό, τον Ρόττε (Rotte), που εκβάλλει στον Νίουε Μάας στην καρδιά της πόλης.
      Η Λιμενική αρχή που είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία του είναι σε διαρκή συνεργασία με το Δήμο της πόλης, ο οποίος είναι ο βασικός μέτοχός της από κοινού με το Ολλανδικό κράτος. Πολλές από τις διεργασίες του λιμανιού έχουν δοθεί με Συμβάσεις Παραχώρησης σε ιδιωτικές ή δημόσιες επιχειρήσεις. Η στρατηγική θέση του και οι εγκαταστάσεις του προσελκύουν πολλές νέες και καινοτόμες επιχειρήσεις, ερευνητικά και επιστημονικά ινστιτούτα. Επιπροσθέτως, προωθείται η ανάπτυξη μιας καινοτόμου εφαρμογής η οποία θα συλλέγει, θα αναλύει και θα επεξεργάζεται δεδομένα καιρού real time, θα συμβάλει στην ταχύτερη και βελτιστοποιημένη λήψη αποφάσεων και την ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη διαχείριση της κυκλοφορίας στο λιμάνι, ενώ θα αποτελέσει τη βάση για τη φιλοξενία στο μέλλον συνδεδεμένων πλοίων. Η συλλογή των δεδομένων θα προέρχεται από ένα δίκτυο αισθητήρων κατά μήκος αποβάθρων, αγκυροβολίων και δρόμων. Επιπροσθέτως, χρησιμοποιώντας τεχνολογικές λύσεις Blockchain η διαχείριση των εργασιών της εφοδιαστικής αλυσίδας και η πληρωμή λιμενικών τελών πραγματοποιείται ηλεκτρονικά διασφαλίζοντας τη διαφάνεια, την ορθή λιμενική διακυβέρνηση και τη λογοδοσία.
      Στο λιμάνι του Ρότερνταμ είναι δυνατό να εξοικονομηθεί έως και μία ώρα στο χρόνο πρόσδεσης, που συνεπάγεται πρώτον εξοικονόμηση χρημάτων από τις ναυτιλιακές σε ποσό που ενδέχεται να φτάνει τις 80.000 δολάρια. Οι αισθητήρες με δυνατότητα ΙοΤ συγκεντρώνουν πληροφορίες από τις παλίρροιες και τα ρεύματα, τη θερμοκρασία, την ταχύτητα και την κατεύθυνση του ανέμου, τη στάθμη του νερού, τη διαθεσιμότητα θέσεων και την ορατότητα, τα οποία στη συνέχεια αναλύονται από την Τεχνητή Νοημοσύνη. Οι χειριστές έχουν μια σειρά από τρόπους ελέγχου, προσαρμοσμένους σε διαφορετικούς τύπους εργασιών και τους υποβοηθούν να λαμβάνουν αποφάσεις που μειώνουν το χρόνο εργασίας, καθορίζουν τους χρόνους για την αποβάθρα, τη φόρτωση και την εκφόρτωση των πλοίων.
      Σύμφωνα με το σχεδιασμό, η Λιμενική Αρχή του Ρότερνταμ χρησιμοποιεί την τεχνολογία ΙοΤ για να δημιουργήσει ένα ακριβές ψηφιακό αντίγραφο των λειτουργιών του λιμένα. Σε αυτό θα αντικατοπτρίζεται το σύνολο των διαθέσιμων πόρων του και θα παρακολουθούνται σε πραγματικό χρόνο οι κινήσεις των πλοίων, οι υποδομές, και τα δεδομένα βάθους νερού με υψηλή ακρίβεια με απόρροια την βελτίωση της αποτελεσματικότητας των λειτουργιών του λιμένα με παράλληλη την αύξηση του βαθμού αυστηροποίησης των προτύπων ασφαλείας, την δημιουργία ενός αποδοτικότερου, ταχύτερου και ασφαλέστερου οικονομικού περιβάλλοντος, την εγκαθίδρυση υψηλών πρότυπων εποπτείας και εκτελωνισμού, όπως η πραγματικού χρόνου, η οπτική εποπτεία των εμπορευμάτων και των κανονιστικών ρυθμίσεων, χαμηλού κόστους παραγωγή και διαχείριση των στόχων στους τερματικούς σταθμούς, βελτιωμένες προϋποθέσεις διαχείρισης, λήψης αποφάσεων σε επίπεδο διοίκησης και την έγκαιρη αντίδραση από αιφνίδια περιστατικά ασφάλειας.
      Αναγνωρίζοντας ως στρατηγική ανάγκη την ψηφιοποίηση του λιμανιού για την οικονομία και την κοινωνία οι φορείς διοίκησης κατέφυγαν στο σχεδιασμό μιας στρατηγικής για την ανθεκτικότητα στον Κυβερνοχώρο προωθώντας μιας σειράς μέτρων όπως: Δημιουργία Γραφείου και πλατφόρμας Κυβερνοανθεκτικότητας και την Σύσταση επίσημης θέσης στελέχους υπεύθυνου για την Κυβερνοανθεκτικότητα στο λιμάνι.
      Η ψηφιοποίηση της ναυτιλιακής βιομηχανίας επιφέρει βελτίωση στους χρόνους αναμονής των πλοίων, διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των εμπλεκομένων μερών (λιμένα - ναυτικού πράκτορα- πλοίου- πλοηγικού σταθμού- πλοηγού - λιμεναρχείου) στο λιμένα, συντελεί στην εξομάλυνση της κυκλοφοριακής ροής, ενισχύει την αποδοτικότητα των αλυσίδων εφοδιασμού και των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Η δημιουργία ψηφιακών παραστατικών, η αποστολή των παραστατικών με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, η ψηφιακή αποθήκευση, η απόδειξη της εγκυρότητας του αποστολέα και του περιεχομένου, η εγγύηση γνησιότητας των παραστατικών, ο αυτόματος έλεγχος και η αύξηση της παραγωγικότητας, υποστηρίζονται από ψηφιακή πλατφόρμα.
      Το λιμάνι του Ρότερνταμ έχει υιοθετήσει μια «πράσινη» στρατηγική για τη βιώσιμη ναυτιλία με θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα στην οικονομία και την κοινωνία, προκειμένου να περιορίσει και σε μακροπρόθεσμο επίπεδο να μηδενίσει τις εκπομπές αέριων ρύπων των πλοίων που το προσεγγίζουν, σε συμμόρφωση με τις κανονιστικές απαιτήσεις της πρόσφατης Συμφωνίας των Παρισίων και της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για τις λιμενικές πόλεις.
       
    14. webTV

      Engineer

      «Ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa».
      Ένα κοινοτικό κέντρο στην πόλη Hida της Ιαπωνίας αποκτά μορφή και εντυπωσιάζει από τα πρώτα του κιόλας σχέδια μετά την αποκάλυψή τους από τον αρχιτέκτονά του Sou Fujimoto.
      Με το όνομα Hida Furukawa Station Eastern Development, το κτίριο πολλαπλών χρήσεων θα βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης στην ορεινή επαρχία Gifu «αγκαλιάζοντας τον πλουραλισμό και εναρμονίζοντας τις διαφορές», ανέφερε σχετικά το γραφείο.


      Courtesy Sou Fujimoto Architects
      To αρχιτεκτονικό γραφείο Sou Fujimoto Architects που έχει αναλάβει τη σχεδίαση και κατασκευή του, σχεδίασε έναν δημόσιο, πολυλειτουργικό χώρο 21.300 τετραγωνικών μέτρων, ώστε να περιλαμβάνει καταστήματα, σπα και εκθεσιακούς χώρους, ερευνητικές εγκαταστάσεις για το τοπικό πανεπιστήμιο, φοιτητικά καταλύματα αλλά και έναν αθλητικό χώρο.
      Όλες αυτές οι διαφορετικές, πολυθεματικές λειτουργίες ενοποιούνται μέσω μιας εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής ιδέας μιας μεγάλης ανοιχτής οβάλ δομής, στηριζόμενης σε λεπτές λευκές κολώνες.
      Με έμπνευση από τη μοναδική φύση της Hida η κύρια αυτή ανοιχτή οβάλ δομή, προσομοιάζει με σκάφος, το οποίο αναφέρεται ως utsuwa στα ιαπωνικά και μια στέγη σαν υπόστεγο πάνω από μονοπάτια που διασταυρώνονται, εμπνευσμένα από τα παραδοσιακά αστικά τοπία της πόλης.
      Διακεκομμένη με πολλά κυκλικά ανοίγματα, η οροφή θα διπλασιαστεί ως ένα πάρκο καλυμμένο με γρασίδι. Η πρόσβαση σε αυτή την οβάλ δομή μπορεί να γίνει από οποιαδήποτε κατεύθυνση και θα χρησιμεύσει ως κόμβος για τους περαστικούς. Τα μονοπάτια κάτω από την κατασκευή συνεχίζουν προς την ταράτσα, όπου οι άνθρωποι θα έχουν πρόσβαση σε αμέριστη θέα προς τον ουρανό.



      Courtesy Sou Fujimoto Architects
      Μια ιδέα σύμβολο ανοιχτοσύνης στο απέραντο φυσικό τοπίο της περιοχής «ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa», ανέφερε το αρχιτεκτονικό γραφείο.
      Το έργο στοχεύει επίσης να τονώσει τον αριθμό των τουριστών και να βελτιώσει την κυκλοφορία στην πόλη. Οι ομαδοποιημένες λειτουργίες του θα ενωθούν για να τονώσουν και να βελτιώσουν την πόλη Hida και να εξασφαλίσουν το λαμπρότερο μέλλον της. Η πλατεία θα είναι ζωντανή με αναδυόμενες λειτουργίες και δραστηριότητες, που θα συνδυάζουν θέματα όπως η παράδοση και το μέλλον, η διαφορετικότητα και η σύγκλιση, το άτομο και η ομάδα, η φύση και η τέχνη, και η έκθεση και η προστασία.
      «Ο μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος θα δώσει στους επισκέπτες μια καλύτερη επίγνωση της μαγευτικής φύσης της Χίντα» σχολίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο.

      Courtesy Sou Fujimoto Architects
    15. webTV

      Engineer

      Πρωτοπόρος και οραματιστής ο Ρίτσαρντ Ρότζερς που είναι σήμερα 87 ετών, έχει υπογράψει μια σειρά από εμβληματικά κτίρια σε όλο τον κόσμο, στα οποία συμπεριλαμβάνονται το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού και το κτίριο των Lloyd's
      4Το όνομά του είναι συνώνυμο της αρχιτεκτονικής. Ο Ρίτσαρντ Ρότζερς, ένας από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες της γενιάς του, που έχει τιμηθεί με όλα τα μεγάλα βραβεία αρχιτεκτονικής, Pritzker, Royal Gold Medal και AIA Gold Medal, ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την ενεργό δράση και το Rogers Stirk Harbour + Partners, μετά από 43 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στον κόσμο της αρχιτεκτονικής.
      Πρωτοπόρος και οραματιστής ο Ρίτσαρντ Ρότζερς που είναι σήμερα 87 ετών, έχει υπογράψει μια σειρά από εμβληματικά κτίρια σε όλο τον κόσμο, στα οποία συμπεριλαμβάνονται το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού στο Παρίσι και το κτίριο των Lloyd’s. Σχεδίασε επίσης ανάμεσα σε άλλα το Millennium Dome, το οποίο ολοκληρώθηκε λίγο πριν από την αλλαγή της χιλιετίας, και δύο βραβευμένα κτίρια με Stirling στη δεκαετία του 2000 – το αεροδρόμιο Barajas στη Μαδρίτη και το Hammersmith Maggie’s Center στο Λονδίνο.
      Wimbledon house, London, UK (1969), το σπίτι των γονιών του.
      Centre Pompidou, Paris, France (1977)
      Inmos Microprocessor Factory, Newport, UK (1982)
      Lloyd’s building, London, UK (1986)
      Millennium Dome, London, UK (1999)
      Barajas Airport, Madrid, Spain (2005)
      Heathrow Terminal 5, London, UK (2008)
      Hammersmith Maggie’s Centre, London, UK (2008)
      Κείμενο: Αργυρώ Μποζώνη
      Email: [email protected]
      ----------
       
      Περισσότερα video: https://www.youtube.com/results?search_query=richard+rogers
    16. webTV

      Engineer

      Μνήμες από την τραγωδία του Αυγούστου (2018) ξύπνησε η κατεδάφιση των δύο κύριων πυλώνων που είχαν απομένει από τη γέφυρα της Γένοβας, η κατάρρευση της οποίας είχε στοιχίσει τη ζωή σε 43 ανθρώπους.
      Το πρωί της Παρασκευής τοποθετήθηκαν εκρηκτικά προκειμένου να ισοπεδωθούν οι δύο πυλώνες ώστε να επιτραπεί η ανέγερση μιας νέας δομής.
       
      Οι περίπου 4.500 τόνοι μπετόν και χάλυβα κατέρρευσαν σε επτά δευτερόλεπτα μέσα σ' ένα σύννεφο σκόμης, μπροστά στα μάτια των πολυάριθμων Γενοβέζων που είχαν έρθει για να παρακολουθήσουν από απόσταση την κατεδάφιση.
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
    17. webTV

      Engineer

      Τουλάχιστον έξι άνθρωποι έχασαν χθες τη ζωή τους στην οικονομική πρωτεύουσα της Νιγηρίας, το Λάγκος, όταν κατέρρευσε πολυώροφο κτίριο υπό ανέγερση.
      Μάρτυρες ανέφεραν πως αγνοούνται κάπου εκατό εργαζόμενοι στο εργοτάξιο του πολυτελούς κτιρίου 25 ορόφων· καταπλακώθηκαν από τεράστιο όγκο συντριμμιών.
      Η επιχείρηση έρευνας και διάσωσης συνεχίζεται, ενημέρωσε ο επικεφαλής της υπηρεσίας αντιμετώπισης καταστροφών της ομώνυμης πολιτείας, Ολουφέμι Όκε-Οσανιντόλου.
      Οι καταρρεύσεις κτιρίων δεν είναι σπάνιες στην πολυπληθέστερη χώρα της Αφρικής, όπου ο οικοδομικός κανονισμός παραβιάζεται συχνά.
       
       
    18. webTV

      Engineer

      Το Up Stories αποκαλύπτει των "Άστεγο Βασιλιά του Ισθμού στης Κορίνθου" που λιώνει στο πέρασμα των χρόνων και την ιστορίας του.
      Πόσοι είναι άραγε αυτοί που γνωρίζουν πως εντός της Διώρυγας του Ισθμού και εδώ και 2000 σχεδόν χρόνια υπάρχει το άγαλμα του Βασιλιά Νέρωνα το οποίο είναι εντελώς εγκαταλελειμμένο και έρμαιο στα στοιχεία της φύσης. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως κυριολεκτικά αυτό το άγαλμα λιώνει - αποσυντίθεται στο πέρασμα των χρόνων. 
      Η ιστορία του Ισθμού της Κορίνθου 
      Από μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων προκύπτει ότι ο Περίανδρος ήταν ο πρώτος που σκέφθηκε και τη διάνοιξη του Ισθμού, γύρω στο 602 π.Χ. Γρήγορα, όμως, εγκατέλειψε το σχέδιο του, από το φόβο ότι θα προκαλούσε την οργή των Θεών, έπειτα από το χρησμό της Πυθίας που έλεγε: «Ισθμόν δε μη πυργούτε μήδ' ορύσσετε. Ζευς γαρ έθηκε νήσον η κ' εβούλετο».
      Ο βασικός, όμως, λόγος που ανάγκασε τον Περίανδρο να εγκαταλείψει το σχέδιό του δεν ήταν η θεϊκή οργή αυτή καθαυτή, αλλά οι τεράστιες τεχνικές δυσκολίες εκτέλεσης του έργου και τα οικονομικά συμφέροντα της Κορίνθου, που επιθυμούσε να διατηρήσει την προνομιούχο θέση της ως «κλειδούχος» του διαμετακομιστικού εμπορίου της Μεσογείου.
      Τρεις αιώνες αργότερα, το 307 π.Χ., ο Δημήτριος ο Πολιορκητής επιχείρησε να θέσει σ' εφαρμογή το ίδιο σχέδιο, αλλά εγκατέλειψε την ιδέα, όταν οι Αιγύπτιοι Μηχανικοί που έφερε γι' αυτό το σκοπό τον διαβεβαίωσαν ότι η διαφορά της στάθμης του Κορινθιακού από τον Σαρωνικό ήταν τέτοια που με την τομή του Ισθμού τα νερά του Κορινθιακού που θα χύνονταν στον Σαρωνικό θα τον πλημμύριζαν, με συνέπεια την καταπόντιση της Αίγινας και των γειτονικών νησιών και ακτών.
      Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, ο Ιούλιος Καίσαρ το 44 π.Χ. και ο Καλιγούλας το 37 π.Χ. έκαναν ανάλογα σχέδια, τα οποία όμως εγκαταλείφθηκαν για πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους. Στα σχέδια αυτά βασίσθηκε ο Νέρωνας, όταν αποφάσισε το 66 μ.Χ. να πραγματοποιήσει το έργο. Οι εργασίες άρχισαν το 67 μ.Χ. και από τις δυο άκρες (Κορινθιακό – Σαρωνικό), και χρησιμοποιήθηκαν τότε χιλιάδες εργάτες. Την έναρξη των εργασιών έκανε ο ίδιος ο αυτοκράτορας, στις 28 Νοεμβρίου, δίδοντας το πρώτο χτύπημα στη γη του Ισθμού με χρυσή αξίνα.
      Οι εργασίες εκσκαφής είχαν προχωρήσει σε μήκος 3.300 μ., σταμάτησαν όμως, όταν ο Νέρωνας αναγκάστηκε να γυρίσει στη Ρώμη για να αντιμετωπίσει την εξέγερση του στρατηγού Γάλβα. Τελικά, με το θάνατο του Νέρωνα -που συνέβη λίγο μετά την επιστροφή του- το έργο εγκαταλείφθηκε. Το πόσο σοβαρή και μελετημένη ήταν η προσπάθειά του αποδεικνύεται κι από το γεγονός ότι κατά την οριστική διάνοιξη της διώρυγας, στους νεότερους χρόνους, βρέθηκαν 26 δοκιμαστικά πηγάδια βάθους 10 μέτρων το καθένα και διάφοροι τάφροι της εποχής του.
      Ο επόμενος που επιχείρησε να διανοίξει τη διώρυγα ήταν ο Ηρώδης ο Αττικός, αλλά οι προσπάθειες του σταμάτησαν σχεδόν αμέσως, όπως και αυτές των Βυζαντινών που ακολούθησαν.
      Το τέλος της οθωμανικής κυριαρχίας βρήκε την Ελλάδα στο κατώφλι της βιομηχανικής εποχής. Οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές και ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, προβλέποντας τη μεγάλη σημασία που θα είχε γενικότερα για την ανάπτυξη της χώρας η κατασκευή της διώρυγας, ανέθεσε τη σχετική μελέτη σε ειδικό μηχανικό. Το κονδύλι, όμως, των 40 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων που κρίθηκε αναγκαίο σύμφωνα με τον προϋπολογισμό δαπάνης για την εκτέλεση του έργου, δεν μπορούσε να εξευρεθεί από τη διεθνή χρηματαγορά, πολύ περισσότερο δε να διατεθεί από τον ελληνικό προϋπολογισμό. Έτσι, η προσπάθεια του κυβερνήτη εγκαταλείφθηκε.
      Μετά τη διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ, η Κυβέρνηση Ζαΐμη έλαβε την απόφαση τομής του Ισθμού και το Νοέμβριο του 1869 ψήφισε το νόμο της «περί διορύξεως του Ισθμού της Κορίνθου».
      Η μελέτη του έργου έγινε από τον Ούγγρο Β. Gerfer και ελέγχθηκε από τον μηχανικό Daujats, αρχιμηχανικό της διώρυγας του Σουέζ. Ως η πιο σωστή και οικονομική, προκρίθηκε η χάραξη που είχε εφαρμόσει ο Νέρωνας.
      Τη συνέχιση του έργου ανέλαβε ελληνική εταιρεία με την επωνυμία «Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου» υπό τον Ανδρέα Συγγρό, που ανέθεσε την εκτέλεση των εργασιών στην εργοληπτική εταιρεία του Α. Μάτσα, η οποία και αποπεράτωσε το έργο. Αυτό το οικονομικό τόλμημα, αυτός ο τεχνικός άθλος, με τη χρησιμοποίηση 2.500 εργατών και των τελειότερων μηχανικών μέσων της εποχής, ολοκληρώθηκε μετά 11 χρόνια. Τα εγκαίνια έγιναν με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια στις 25 Ιουλίου 1893, από το πρωθυπουργό Σωτήριο Σωτηρόπουλο.
      Η διώρυγα κόβει σε ευθεία γραμμή τον Ισθμό της Κορίνθου σε μήκος 6.346 μ. Το πλάτος της στην επιφάνεια της θάλασσας είναι 24,6 μ. και στο βυθό της 21,3 μ., ενώ το βάθος της κυμαίνεται μεταξύ 7,50 έως 8 μ.
      Η γεωλογική σύσταση των πρανών της Διώρυγας είναι ανομοιόμορφη, με ποικιλία γεωλογικής συστάσεως εδαφών. Μία ιδιομορφία, που κατά καιρούς είχε ως συνέπεια την κατάπτωση μεγάλων χωμάτινων όγκων και κατά συνέπεια το κλείσιμο του καναλιού.
      Σήμερα η Διώρυγα της Κορίνθου παραμένει κλειστή εδώ και σχεδόν 2 χρόνια.
    19. webTV

      Engineer

      Στο παλιό μηχανοστάσιο στον Πειραιά, το ιστορικό κτήριο της Ροτόντας, και στο υπό διαμόρφωση νέο Σιδηροδρομικό Μουσείο του ΟΣΕ. Εκεί, όπου «ξαποσταίνουν» ιστορικά βαγόνια, όπως το βασιλικό όχημα του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς, αλλά και η φορτάμαξα των Σιδηρόδρομων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου, που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά των οστών του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
      Με τη βοήθεια του Ιάσονα Ζώρζου, μηχανολόγου-μηχανικού και υπεύθυνου μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ, το ΑΠΕ-ΜΠΕ ξεκινά το ιστορικό ταξίδι των Σιδηροδρόμων, από την «καρδιά» του δικτύου Πελοποννήσου, των ΣΠΑΠ (των Σιδηροδρόμων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου), και το κυκλοτερές μηχανοστάσιο που στέγαζε τις ατμάμαξες και τις ντιζελάμαξες του δικτύου της Πελοποννήσου από το 1912 μέχρι το 2005.
      «Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδιαίτερα, κατά την αποχώρηση των Γερμανών τον Οκτώβριο του 1944, όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας υπέστη πολύ μεγάλες καταστροφές όσον αφορά την υποδομή και τις εγκαταστάσεις αλλά και όσον αφορά το τροχαίο υλικό (μηχανές, βαγόνια κτλ)», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζώρζος. «Στην Πελοπόννησο πολλά βαγόνια τα έριξαν μέσα στον Ισθμό, άλλα τα έριξαν στον γκρεμό στην Κακιά Σκάλα, αφού τα έκαψαν και ούτω καθ’ εξής. Στο μεταξύ μετά από την τόση καταστροφή που υπέστη το δίκτυο, υπήρξαν προτάσεις, το σιδηροδρομικό δίκτυο να μην αποκατασταθεί παρά μόνο το κομμάτι Θεσσαλονίκη- Ειδομένη. Ωστόσο, αντέδρασαν οι διάφοροι έμποροι αλλά και οι χρήστες του σιδηροδρόμου που μετέφεραν τα εμπορεύματά τους, καθώς ολόκληρες περιοχές ζούσαν από τον σιδηρόδρομο, ελλείψει άλλων μεταφορικών μέσων εκείνη την εποχή. Έτσι, αποφασίστηκε η αποκατάσταση του σιδηροδρόμου, η οποία ήταν μία πολύ μεγάλη επιχείρηση κυρίως λόγω των κατεστραμμένων εγκαταστάσεων, ενώ μηχανήματα και εργαλεία είχαν και εκείνα καταστραφεί ή κλαπεί από τις αρχές κατοχής.»
      Όπως επισημαίνει ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ, η αποκατάσταση – ανασυγκρότηση του σιδηροδρόμου διήρκησε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950. «Στο πλαίσιο αυτό, οι ΣΠΑΠ περισυνέλλεξαν οτιδήποτε υλικά μπορούσαν να σώσουν από το τροχαίο υλικό που είχε καταστραφεί όπως δοκούς, τροχούς, ακόμα και κομμάτια από βαγόνια. Με αυτά λοιπόν τα υλικά σχεδίασαν και κατασκεύασαν στο δικό τους εργοστάσιο, στην περιοχή αυτή που βρισκόμαστε, εδώ στον Πειραιά, τα βαγόνια και τις μηχανές που αποτέλεσαν την καρδιά, την ψυχή, την πλειοψηφία δηλαδή του μεταπολεμικού τροχαίου υλικού.»
      Ένα από αυτά τα εκθέματα που κατασκευάστηκε από υλικά που συγκεντρώθηκαν ήταν και μία υδροφόρος, η οποία είναι κατασκευασμένη από κομμάτια οχημάτων που περισυνελέγησαν από τα κατεστραμμένα. Η συγκεκριμένη μάλιστα έχει χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά νερού σε απομακρυσμένες περιοχές, σε απομακρυσμένους σταθμούς και φυλάκια που δεν είχαν παροχή ύδρευσης.
      Κατά την περιήγηση στον χώρο, ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ αναφέρεται και εξηγεί λεπτομερώς, τα εκθέματα που βρίσκονται εκεί. Το πρώτο μάλιστα από τα εκθέματα του υπό διαμόρφωση Μουσείου, και το οποίο είναι πλέον αποκατεστημένο σε λειτουργική κατάσταση, είναι μια δρεζίνα επιθεωρήσεως που είχε ως σκοπό τη μετάβαση του προϊσταμένου, του μηχανικού, του διευθυντή, των υψηλόβαθμων δηλαδή στελεχών, στα σημεία όπου γίνονταν εργασίες επί της γραμμής ή τη μεταφορά τους για να ελέγξουν τη διαδρομή όπου είχαν γίνει προηγουμένως εργασίες. Πάντως, όπως εξηγεί ο Ιάσονας Ζώρζος, γι’ αυτό το λόγο, η συγκεκριμένη κατασκευή παρατηρούμε ότι είναι πιο πολυτελής. Μάλιστα, η συγκεκριμένη δρεζίνα είναι κατασκευής 1958 στη Γερμανία και «δούλεψε» στην Πελοπόννησο μέχρι το 2000.
      Στον χώρο βρίσκεται η ατμάμαξα «Τίρυνς», μια από τις πρώτες ατμάμαξες που πάτησαν στην Πελοπόννησο «και η παλαιότερη που διασώζεται στις μέρες μας σε όλη την Ελλάδα», σύμφωνα με τον κ. Ζώρζο. Έχει κατασκευαστεί στη Γερμανία το 1884 και χρησιμοποιήθηκε για εκτέλεση αμαξοστοιχιών έργων για την κατασκευή του πρώτου τμήματος του δικτύου της Πελοποννήσου από τον Πειραιά, στην Κόρινθο, την Πάτρα, το ‘Αργος, το Ναύπλιο και τους Μύλους Αργολίδας. Είναι επίσης, το πρώτο σιδηροδρομικό όχημα που έχει χαρακτηριστεί ως μουσειακό ήδη, από την δεκαετία του 1950.
      Η ατμάμαξα BS151 γερμανικής κατασκευής το 1912, που βρίσκεται επίσης στον χώρο, δούλεψε κυρίως στην περιοχής της Αχαΐας και της Ηλείας, δηλαδή δρομολόγια μεταξύ Πάτρας – Πύργου – Ολυμπίας- Κατακόλου. Είναι από τις πρώτες ατμάμαξες υπέρθερμου ατμού που είχαν οι ΣΠΑΠ, «μία τεχνολογία» σύμφωνα με τον υπεύθυνο μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ «που βοήθησε στην αύξηση της απόδοσης μιας ατμάμαξας χωρίς να έχει αυξημένη πίεση, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται να είναι πιο ενισχυμένος ο λέβητας και κατ’ επέκταση να γίνει βαρύτερη η μηχανή.»
      Ο Ερύμανθος είναι μια ατμάμαξα κεκορεσμένου ατμού των ΣΠΑΠ, γαλλικής κατασκευής το 1892, που έχουν οι ειδικοί χαρακτηρίσει ως «το παιδί για όλες τις δουλειές» των ΣΠΑΠ του δικτύου της Πελοποννήσου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1960 για κάθε είδους αμαξοστοιχία, επιβατική, εμπορική, μεικτή.
      «Το 1890 ξεκινά να κατασκευάζεται η γραμμή του σιδηροδρόμου Μύλων – Καλαμών. Αυτή πρόκειται να την εκμεταλλευτεί μια εταιρεία εκτός των ΣΠΑΠ, η εταιρεία ονομαζόμενη και εταιρεία Μεσημβρινών Σιδηροδρόμων Ελλάδος. Ωστόσο, η κατασκευή δεν θα ολοκληρωθεί καθώς οι εργολάβοι που την κατασκεύαζαν κηρύχθηκαν έκπτωτοι και έτσι ανέλαβαν τη συνέχιση της γραμμής οι ίδιοι οι ΣΠΑΠ. Όταν ολοκληρώθηκε, ανέλαβαν και την εκμετάλλευση της γραμμής οι ΣΠΑΠ», αναφέρει ο μηχανολόγος-μηχανικός.
      Μία λοιπόν από αυτές τις ατμάμαξες που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη γραμμή, βρίσκεται στο υπό διαμόρφωση σιδηροδρομικό Μουσείο στον Πειραιά και είναι βελγικής κατασκευής 1890. «Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, τρεις από αυτές τις μηχανές δόθηκαν με ημερήσιο ενοίκιο στην διεύθυνση Σιδηροδρόμων Στρατιάς Μικράς Ασίας για την ενίσχυση των πολεμικών επιχειρήσεων, που βέβαια δεν γύρισαν πίσω ποτέ. Αργότερα οι ΣΠΑΠ πήραν και μια αποζημίωση από το κράτος λόγω του ότι είχαν αναγκαστεί να δώσουν αυτές τις μηχανές. Με την αποζημίωση που πήραν οι ΣΠΑΠ λόγω της αποστολής των τριών ατμαμαξών και κάποιων εμπορικών βαγονιών στη Μικρά Ασία, το 1925 παραλαμβάνουν πέντε ατμάμαξες νεότερου τύπου πάλι υπέρθερμου ατμού, μεγαλύτερες όμως, με ξεχωριστή εφοδιοφόρο δηλαδή το βαγόνι που είχε μέσα το κάρβουνο και το νερό. Ήταν γερμανικής κατασκευής, ορεινού τύπου γι αυτό και χρησιμοποιήθηκαν σε ολόκληρο το δίκτυο, στη γραμμή δηλαδή της Τριπόλεως αλλά και προς Πάτρα και Πύργο για κάθε είδους αμαξοστοιχίες κυρίως επιβατικές και ταχείες επιβατικές αλλά αργότερα και εμπορικές όταν ήρθαν και ντιζελάμαξες κτλ.», αναφέρει ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ.
      Η αλλαγή σε αυτές τις μηχανές, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζώρζος, ήρθε το 1955 όταν έγινε μια μετασκευή ώστε να καίνε μαζούτ, δηλαδή πετρέλαιο παχύρευστο, αντί κάρβουνου και είναι από τις μηχανές που είναι από τις πιο κλασικές του δικτύου της Πελοποννήσου. Μία από αυτές τις ατμάμαξες που βρίσκεται στο Μουσείο έχει δουλέψει τη δεκαετία του 1980 σε κάποιες τουριστικές αμαξοστοιχίες, ωστόσο αργότερα, λόγω κάποιων τεχνικών προβλημάτων, παρέμεινε σε ακινησία μέχρις ότου να μεταφερθεί πέρυσι στο υπό διαμόρφωση Σιδηροδρομικό Μουσείο, για να προστατευθεί και να αποκατασταθεί.
      Μία χαρακτηριστική φορτάμαξα των Σιδηρόδρομων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου, βελγικής κατασκευής το 1902, τραβά το ενδιαφέρον στον χώρο, καθώς πρόκειται για τη φορτάμαξα η οποία χρησιμοποιήθηκε το 1930 για τη μεταφορά των οστών του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από την Αθήνα στην Τρίπολη για να τοποθετηθούν στην πλατεία του Άρεως.
      Τη δική της ιστορία έχει μία ακόμη φορτάμαξα, η οποία έχει χαρακτηρίστηκε λάφυρο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς πρόκειται για ένα από τα εμπορικά βαγόνια, τα οποία εγκαταλείφθηκαν στο ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο μετά τη λήξη του πολέμου ενώ, το συγκεκριμένο είναι ένας από τους τύπους που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
      Τέλος, ένα από τα εκθέματα που εντυπωσιάζουν στον χώρο είναι και η βασιλική άμαξα, το βαγόνι που αποτέλεσε το βασιλικό όχημα του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς, του πρώτου δηλαδή σιδηροδρόμου στη χώρα μας, που ένωσε τον Πειραιά με το Θησείο το 1869, αποτελώντας τον πρόδρομο της σημερινής γραμμής 1 του Μετρό, δηλαδή του Ηλεκτρικού. Το βαγόνι, σύμφωνα με τον κ. Ζώρζο, κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο του Πειραιά του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς το 1888 και ήταν ένα δώρο του σιδηροδρόμου προς τον βασιλιά Γεώργιο Α’ κατά την 25ετηρίδα του. Μεταφέρθηκε με δύο ατμοκίνητους οδοστρωτήρες στην πρώτη έκθεση του Ζαππείου όπου εκεί εκτέθηκε και παραδόθηκε στις υπηρεσίες της βασιλικής οικογένειας.
    20. webTV

      Engineer

      Με το δεύτερο βίντεο της εκστρατείας «Ελλάδας Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης», το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη, με την υποστήριξη του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, καλούν τους πολίτες να υιοθετήσουν πιο οικολογικές συνήθειες στην καθημερινότητά τους, διότι «μπορούμε χωρίς πλαστικά μίας χρήσης».
      Το βίντεο παροτρύνει τους πολίτες να εγκαταλείψουν τις παλιές τους συνήθειες. Οι εποχές που φτιάχναμε τα δόντια μας με τανάλια, που επικοινωνούσαμε μεταξύ μας με τηλέγραφο ή σερφάραμε στο Διαδίκτυο με πολύ χαμηλές ταχύτητες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όπως, λοιπόν, προχωρήσαμε και εγκαταλείψαμε αυτές τις συνήθειες, βγάζουμε από την καθημερινότητά μας τα πλαστικά μίας χρήσης.
      Μολονότι εδώ και σχεδόν επτά δεκαετίας διευκόλυναν την καθημερινότητά μας, πλέον αποτελούν ένα σοβαρό πρόβλημα για τη δημόσια υγεία και για το περιβάλλον. Οι τεχνολογικές εξελίξεις «τρέχουν» και όλα γύρω μας αλλάζουν δραστικά. Γι’ αυτό πρέπει όλοι να ευαισθητοποιηθούμε, αλλάζοντας τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής μας.
      Τα πλαστικά μίας χρήσης είναι μια αναχρονιστική συνήθεια, την οποία μπορούμε να αλλάξουμε εύκολα, ξεκινώντας από το πιο απλό: Επιλέγουμε ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι για τον καφέ και τα ροφήματά μας ή ένα επαναχρησιμοποιούμενο μπουκάλι για νερό. «Μπορούμε χωρίς πλαστικά μίας χρήσης»!
      Το βίντεο της εκστρατείας «Ελλάδας Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης» θα προβληθεί ως κοινωνικό μήνυμα, μετά από σχετική έγκριση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.