Jump to content
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    629 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Φέτος το καλοκαίρι μία μικρή αλλά μοναδικού και διαφορετικού κάλους παραλία της Ηπείρου η οποία σημειωτέον βρίσκεται στα 500 μέτρα υψόμετρο έσπασε κάθε ρεκόρ επισκεψιμότητας από Έλληνες και ξένους τουρίστες.
      Αναφερόμαστε στην άγνωστη και μη προσβάσιμη μέχρι και πριν λίγα χρόνια Λίμνη Ζαραβίνα στο Πωγώνι της Ηπείρου.
      Από μακριά, το πυκνό δάσος βελανιδιάς φαίνεται έτοιμο να καταπιεί την μικρή γαλάζια λίμνη, ενώ δύσκολα θα διακρίνει κανείς με γυμνό μάτι μονοπάτια, δρόμους ή διαδρομές. Από γεωλογικής άποψης, η λίμνη είναι μία βαθιά χαράδρα που κάποια στιγμή στα πολύ προϊστορικά χρόνια γέμισε με νερά από τους παγετώνες που διαρκώς έλιωναν. Ίσως έτσι εξηγείται και το τεράστιο βάθος της μικρής λίμνης που – όσο και αν δεν φαίνεται – ξεπερνά τα 30 μέτρα κάνοντας την μία από τις πιο βαθιές λίμνες στην Ελλάδα.
      Για χρόνια, όμως, η ανεξερεύνητη λίμνη παρέμενε απροσπέλαστη στο κοινό εξαιτίας μίας ιδιαίτερης για τα ελληνικά δεδομένα δικαστικής διαμάχης. Από το 1885, η λίμνη θεωρούνταν ιδιωτική βάσει ενός οθωμανικού φιρμανιού που καθιστούσε την λίμνη τσιφλίκι μίας γνωστής οικογένειας από την περιοχή. Κάπου στην δεκαετία του 1980, οι κάτοικοι της περιοχής ξεκίνησαν μία ατέλειωτη δικαστική διαμάχη, η οποία ολοκληρώθηκε σχεδόν 40 χρόνια αργότερα με την απόδοση της λίμνης στο ελληνικό κράτος. Πως ήταν, όμως, δυνατόν ένας ιδιώτης να έχει στην κατοχή του μία λίμνη;
      Η κυριότητα της λίμνης στηριζόταν για αιώνες σε τίτλους ιδιοκτησίας που είχε αποδώσει κάποιος Τούρκος πασάς της περιοχής και παρά την προσάρτηση της Ηπείρου στην Ελλάδα το 1913 η λίμνη παρέμενε ιδιωτική. Για χρόνια, οι κάτοικοι των γύρω κοινοτήτων προσπαθούσαν να βρουν τρόπους να «σπάσει» αυτό το περίεργο ιδιοκτησιακό καθεστώς και να αποδοθεί η λίμνη στο ελληνικό Δημόσιο, ώστε να διευκολυνθεί και να επιταχυνθεί η ανάπτυξη της περιοχής. Έτσι, το 2011 μετά από χρόνια δικαστηρίων, μηνύσεων και προσφυγών, η λίμνη Ζαραβίνα πέρασε στην κυριότητα του Δημoσίου και έγινε κοινόχρηστη.
      Η λίμνη Ζαραβίνα απέχει 45 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα και μόλις 14 χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Σημεία αναφοράς είναι οι οικισμοί της Ζαραβίνας και της Σιταριάς σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων και οι δύο, ενώ πριν επισκεφθείτε την περιοχή, είναι καλό να ρίξετε μία ματιά στον καιρό και να προετοιμαστείτε κατάλληλα για μία φυσική εξόρμηση.
      Οι μύθοι γύρω από την λίμνη
      Όπως είναι φυσικό, το μεγάλο βάθος της λίμνης με τις ρουφήχτρες, τις καταβόθρες και τα βαλτώδη νερά έκαναν την λαϊκή φαντασία να οργιάζει. Οι θρύλοι και οι δοξασίες γύρω από την λίμνη έδιναν και έπαιρναν για χρόνια. Παλιά έλεγαν πως αν ρίξεις ένα κανάτι στην λίμνη θα το δεις στα Γιάννενα. Αν και πρόκειται για λαϊκή υπερβολή, ο θρύλος μπορεί να έχει μία μικρή βάση, γιατί η λίμνη Ζαραβίνα έχει και αρκετές υπόγειες εκροές που μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν είναι πλήρως σίγουροι για το που οδηγούν. Μάλιστα, το 2011 επιστήμονες προσπάθησαν να μελετήσουν τον πυθμένα της λίμνης για να δουν τι ακριβώς συμβαίνει κάτω από τα φαινομενικά ήρεμα νερά της κρυμμένης λίμνης. Παρά τον αρχικό ενθουσιασμό, η κατάδυση διακόπηκε εξαιτίας της ανεύρεσης υδρόθειου, το οποίο δημιουργούσε ένα ασφυκτικό και σκοτεινό περιβάλλον μέσα στο νερό.
      Η Λίμνη Ζαραβίνα σήμερα είναι ένας από τους top προορισμούς της Ηπείρου και υπάρχουν μέρες που κυριολεκτικά δεν βρίσκεις χώρο να βάλεις την πετσέτα σου προκειμένου να απολαύσεις μία από τις πιο ξεχωριστές βουτιές της ζωής σου.
    2. webTV

      Engineer

      Ο Κηφισός ως γνωστό ξεκινάει από την Πάρνηθα και ο κεντρικός του κλάδος υπογειοποιείται κάτω από την Εθνική Οδό στα σύνορα του Δήμου Ν.Χ-Ν.Φ. με τον Δήμο Αθηναίων 600 μέτρα πριν την Λιοσίων. Έπειτα και για 7 χιλιόμετρα το ποτάμι κυλάει υπογείως και ξαναβγαίνει στο φως στο ύψος του κόμβου για Νίκαια και Άγιο Ιωάννη Ρέντη.
      Η πενταμελής ομάδα της Γεωμυθικής που έκανε την αυτοψία περιγράφει την εμπειρία εξερεύνησης: 
      Από αυτό το σημείο μπήκε η ομάδα εξερεύνησης μας και ξεκίνησε την υπόγεια εξερεύνηση της μέσα στο υπόγειο περπατώντας προς Νέα Χαλκηδόνα. Συνολικά περπατήσαμε τα 3.5 από τα 7 συνολικά χιλιόμετρα φτάνοντας μέχρι το ύψος των ΚΤΕΛ περίπου όπου πέσαμε πάνω σε ανυπέρβλητα εμπόδια (βαθιές λίμνες, αναβαθμοί, σπασμένα μπετά) και έτσι αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε πάλι πίσω στο σημείο εισόδου μας. Υπόψιν ήταν η δεύτερη προσπάθεια διάσχισης, καθότι στην πρώτη είχαμε ξεκινήσει από το σημείο εισόδου στην Νέα Χαλκηδόνα αλλά και εκεί μόλις λίγα μέτρα μετά την είσοδο υπήρχε πάλι αδιαπέραστη λίμνη.
      Συνολικά λοιπόν περπατήσαμε 7 χιλιόμετρα μέσα σε 5 ώρες περίπου υπόγειας διαμονής.
      Αισθανθήκαμε δέος για το μέγεθος του έργου, τις διαστάσεις του υπόγειου αγωγού αλλά και πίκρα για την πλήρη υποβάθμιση των ομβρίων υδάτων και την γενική παραμέληση του έργου από την κατασκευή του (καμία συντήρηση, καμία πρόβλεψη για φρεάτια επίσκεψης ή ράμπες πρόσβασης στο υπό εξερεύνηση τμήμα)
      Η πλέον εντυπωσιακή ανακάλυψη όσον αφορά την βιοποικιλότητα του υπογείου ήταν ένας σαπίτης (αναγνώριση από Ηλία Στραχίνη), ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα έφτασε εκεί από παράσυρση. Εντοπίσαμε έναν αρουραίο ακόμα, πολλές κατσαρίδες φυσικά και πολλά ψάρια μικρού μεγέθους (γόνος) αλλά και μεγαλύτερα τα οποία ταξίδευαν κόντρα στο ρεύμα του νερού και προς το βουνό. Μια εντυπωσιακή σκέψη που κάναμε είναι ότι ό,τι περπατήσαμε και άλλο τόσο περάσανε τα ψάρια και τα χέλια που έχουμε εντοπίσει στα ανάντι τμήματα τόσο του Κηφισού όσο και του Ποδονίφτη. Οι μπριάνες, οι ποταμοκέφαλοι, τα αττικόψαρα και κυρίως τα χέλια που έρχονται από την άλλη πλευρά του πλανήτη για να μπουν στον Κηφισό μας.
      Το νερό ήταν κυρίως καθαρό, δροσερό και αρκετό.
       
    3. webTV

      Engineer

      Η αόρατη, αφανής Αθήνα, ως ένα ιστορικό παλίμψηστο, ανελκύεται σταδιακά στη δημόσια σφαίρα. Κτίρια και ιστορίες ανθρώπων που τα σάρωσε ο χρόνος, αλλά που μπορούν να έρθουν στην επιφάνεια και πάλι και να εμπλουτίσουν την εμπειρία μας από τη σύγχρονη πόλη.
      Είναι η επιδίωξη της σύμπραξης έξι φορέων που δούλεψαν από κοινού για τρία χρόνια, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, και μόλις πρόσφατα παρουσίασαν το προφίλ του προγράμματος που ολοκληρώνεται. Είναι ένα αποθετήριο γνώσης, μια ψηφιακή εφαρμογή.
      Εχει τίτλο «In Athens. Ιστορίες μιας αόρατης Αθήνας» και αποσκοπεί να προκαλέσει ερεθίσματα και να παρέχει γνώση σε ένα ευρύ και ποικίλο κοινό (νέοι, τουρίστες, εκπαιδευτικοί κ.ά.) μέσα από τη χρήση της τεχνολογίας και κατόπιν έρευνας αρχειακής και επί του πεδίου.
      Ερμού 17, τότε και τώρα. Στο νεοκλασικό κτίριο στεγαζόταν το ιστορικό κατάστημα παιχνιδιών του Μαγγιώρου, ενώ σήμερα είναι ξενοδοχείο. «Το έργο φιλοδοξεί με τεχνολογική και μεθοδολογική καινοτομία να αναδείξει μια διαφορετική Αθήνα μέσω σπάνιων αρχείων και συλλογών, στοχεύοντας κυρίως στην εκπαίδευση, στη νέα γενιά και στους συνεχώς αυξανόμενους αριθμούς επισκεπτών της πόλης», είπε η Ειρήνη Γρατσία εκ μέρους της Monumenta, ενός εκ των έξι φορέων. Η Monumenta συστηματικά καταγράφει κτίρια χτισμένα προ του 1950 και ολοκληρώνει την τεκμηρίωση μέσα από προφορικές μαρτυρίες και αρχεία. Οι άλλοι πέντε φορείς που συνέπραξαν είναι η Hermes (ψηφιακή διαχείριση πολιτιστικής κληρονομιάς), το Δίπυλον (μελέτη αρχαίας τοπογραφίας), ο εκδοτικός οίκος Μέλισσα (με εξειδίκευση σε βιβλία τέχνης, αρχαιολογίας, αρχιτεκτονικής, ιστορίας και παράδοσης), η GET(διαχείριση και αξιοποίηση της χωρικής πληροφορίας) και η Commonspace (διατήρηση, προαγωγή και προφύλαξη του δημοσίου χώρου). «Πώς μπορεί ένας τόπος να μας εμπνεύσει;» είπε ο Παύλος Χατζηγρηγορίου (με τη μεγάλη εμπειρία που έχει στην Ερμούπολη). Είναι ένα ερώτημα-οδηγός. Μεγάλος αριθμός επιστημόνων και πάσης φύσεως συνεργατών από όλους τους φορείς δούλεψαν συνδυαστικά.
      Με απλό και γρήγορο τρόπο οι χρήστες της εφαρμογής «In Athens» μπορούν να περιηγηθούν σε 24 σημαντικά κτίρια της Αθήνας που δεν υπάρχουν πια, να γνωρίσουν τις ιστορίες των αρχιτεκτόνων και την αστική ζωή της εποχής. Η παρουσίαση του In Athens έγινε στο Ιδρυμα Παναγιώτη και Εφης Μιχελή (Βασιλίσσης Σοφίας 79) παρουσία πολλών αρχιτεκτόνων και ερευνητών αλλά και του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη. Το πρόγραμμα αξιοποιεί τη σύμπραξη των έξι φορέων ώστε να δημιουργήσει ένα Ψηφιακό Αποθετήριο Γνώσης (παλιές φωτογραφίες, τοπογραφικά διαγράμματα, αεροφωτογραφίες, σχέδια, εφημερίδες, πολεοδομικοί – ιστορικοί χάρτες, αποτελέσματα αρχαιολογικών ανασκαφών και κείμενα), Ψηφιακές Αφηγήσεις (για διαδικτυακή εφαρμογή και για κινητές συσκευές) και δυνατότητα για Συμμετοχικές Διαδικασίες, δηλαδή εκπαιδευτικά εργαλεία, συμμετοχή και ενημέρωση κοινού, εργαστήρια.
      Βασιλίσσης Σοφίας και Ηροδότου, στο ύψος του Μεγάρου Σταθάτου. Δεξιά, η οικία Βόγλη (Βασ. Σοφίας 35), που κατεδαφίστηκε το 1968. Μέγαρα και καταστήματα
      Με αρχικό άξονα την πλατεία Συντάγματος, τη Βασιλίσσης Σοφίας και την Ερμού, την προθήκη δηλαδή της αστικής Αθήνας στο κέντρο της πρωτεύουσας, το πρόγραμμα αναδεικνύει μορφές και ποιότητες που νομίζαμε οριστικά χαμένες. Ξεκλειδώνει αφηγήσεις και στρέφει το βλέμμα να αγκαλιάσει την πόλη ως ένα σύνολο βιωμάτων στον χρόνο. Οι αφηγήσεις από κτίρια χαμένα ή από αγαπημένα καταστήματα που έχουν κλείσει από χρόνια ανακαλούν την κλίμακα και τον κώδικα άλλων εποχών (ιστορικά νωπών). Το κατάστημα παιχνιδιών του Μαγγιώρου, π.χ., που βρισκόταν στην οδό Ερμού 17 από τα τέλη του 19ου αιώνα, συνδέεται με τις αναμνήσεις των Αθηναίων επί δεκαετίες. Το νεοκλασικό κτίριο στο οποίο στεγαζόταν κατεδαφίστηκε το 1977 (το κατάστημα μετακόμισε για λίγα χρόνια στη νεόδμητη τότε Στοά Δαβάκη, που συνδέει την Κριεζώτου με την Ακαδημίας).
      Και τι να πει κανείς για τα μέγαρα της πλατείας Συντάγματος ή της Βασιλίσσης Σοφίας; Εντυπωσιακά είναι τα τρισδιάστατα μοντέλα κατεδαφισμένων κτιρίων της Αθήνας που δημιούργησε η GET για λογαριασμό του «In Athens». Δόθηκε έμφαση στα αρχοντικά μέγαρα της Βασιλίσσης Σοφίας και στα νεοκλασικά κτίρια της Ερμού. Ηταν πολύ ευχάριστο να παρατηρεί κανείς «σαν αληθινά» τα μέγαρα Παπούδωφ, Κορομηλά, Γεωργαντά και πολλά ακόμη που σήμερα θα ήταν απλώς αδιανόητο να κατεδαφιστούν.
      Βασ. Σοφίας 23, τότε και τώρα. Η αλλοτινή οικία Εμπειρίκου – Συριώτη, μετέπειτα στέγη των Εκπαιδευτηρίων Μακρή – Παναγιωτόπουλου. Στην παρουσίαση του προγράμματος ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η συμμετοχή (με βίντεο) του αρχιτέκτονα – πολεοδόμου Αλέξανδρου Παπαγεωργίου-Βενετά, ο οποίος περιέγραψε λεπτομερώς το μέγαρο της Βασιλίσσης Σοφίας 23, όπου στεγάζονταν τα Εκπαιδευτήρια Μακρή. Εκεί φοιτούσε ως μαθητής δημοτικού το 1939 και περιέγραψε κάθε γωνιά του κτιρίου. Πολύτιμη μαρτυρία.
      Οσα έφεραν στη συζήτηση με παρεμβάσεις τους ο Παύλος Χατζηγρηγορίου (που συνόψισε το συλλογικό όραμα), η Λήδα Κωστάκη (με το αρχαιολογικό έργο στην ΑΜΚΕ Δίπυλον), η Ολγα Δακουρά-Βογιατζόγλου (για τα έγκατα της αόρατης Αθήνας, τη «δεισιδαίμονα» πόλη της μαγείας και των δοξασιών), ο Δημήτρης Φιλιππίδης (με ιστορίες από την πλατεία Συντάγματος της ανοικοδόμησης) κύκλωσαν από διαφορετικές αφετηρίες τη φιλοδοξία του προγράμματος. Η Ειρήνη Γρατσία ανέφερε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων κτιρίων για τα οποία έχει συγκεντρωθεί πρωτότυπο υλικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το ντοκιμαντέρ «in-Athens» σε σενάριο – σκηνοθεσία Κυριάκου Αγγελάκου. Το «In Athens. Ιστορίες μιας αόρατης Αθήνας» (istories.in-athens.gr) συναιρεί όλη την ιστορική στρωματογραφία της πόλης και μας δίνει ερεθίσματα να σταθούμε ενεργοί απέναντι σε όσα βλέπουμε και σε όσα υπήρξαν. Είναι μια καινοτόμος δύναμη.
    4. webTV

      GTnews

      Μια ισχυρή ριπή ανέμου κατέστρεψε μια ανεμογεννήτρια ύψους 65 μέτρων με τρεις λεπίδες σε ένα αγρόκτημα στο Ροστοκ της Γερμανίας. Αναφέρθηκε ότι από το περιστατικό δεν τραυματίστηκε κανείς. Ο αυτοκινητόδρομος έμεινε κλειστός μετά το περιστατικό.
       
    5. webTV

      Engineer

      Το τίτλο του μεγαλύτερου γραφείου στο κόσμο κατέκτησε το Surat Diamond Bourse που ξεπέρασε κατά 40.000 τμ το Αμερικανικό Πεντάγωνο που κατήχε το ρεκόρ από το 1943.
      Το κτίριο επιφανείας 660.000 τμ που έχει σχεδιαστεί από το αρχιτεκτονικό στούντιο Morphogenesis βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης Surat στην Ινδία φιλοξενεί περι τα 4.717 γραφεία και 67.000 επαγγελματίες διαμαντιών, συμπεριλαμβανομένων κοπτικών, στιλβωτών και εμπόρων. Τα γραφεία κυμαίνονται σε μέγεθος από 28 τμ έως πάνω από 10.500 τμ.
      Αποτελείται από μια κεντρική σπονδυλική στήλη με μια σειρά από αίθρια πλήρους ύψους, ειδικά διαμορφωμένα στα άκρα για να επιτρέψει την καλό αερισμό στο κτίριο.
      Οι 15ώροφες πτέρυγες έχουν προσανατολισμό βορρά-νότου για να μειώσουν την ηλιακή ακτινοβολία κυρίως στην δύση. Κάθε ένα από τα μπλοκ έχει τζάμια στις προσόψεις για να επιτρέπει το φυσικό φωτισμό τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
      Ανάμεσα σε αυτές τις πτέρυγες βρίσκονται αυλές που σκιάζονται σε μεγάλο βαθμό από το κτίριο και προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως άτυποι χώροι συναλλαγών και συναντήσεων.

      Εκτός από τα πολυάριθμα γραφεία, το κτήριο περιλαμβάνει μια εστιατόρια, καταστήματα και κέντρο ευεξίας, καθώς και εγκαταστάσεις συνεδρίων και δεξιώσεων.
      Το ινδικό στούντιο Morphogenesis ιδρύθηκε από τους Sonali και Manit Rastogi το 1996 και έχει γραφεία στη Βομβάη, το Bengaluru και το Νέο Δελχί.
       

      Πηγή: https://www.ered.gr/real-estate-news/egkainiasthke-to-megalytero-ktirio-grafeiwn-ston-kosmo

       
       
    6. webTV

      GTnews

      Πώς μετατρέπεις πέντε χρόνια λειτουργίας ενός δορυφόρου σε μουσική; Πώς μπορεί να βιώσει μουσικά ο ακροατής τον άνεμο, τα σύννεφα και τη θερμοκρασία;
      Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) προχώρησε στην ηχοποίηση των δεδομένων του δορυφόρου Aeolus σε μία ορχηστρική σύνθεση με τίτλο «Life of Aeolus». Μέρος της σύνθεσης αποτελεί και ένα ακραίο επεισόδιο μεταφοράς ερημικής σκόνης, που διερευνά το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Στο μισής ώρας διάρκειας «Life of Aeolus» κάθε δευτερόλεπτο παραπέμπει σε μία μέρα στη ζωή του δορυφόρου Aeolus και στον άνεμο που μετρούσε, καθώς περιστρεφόταν γύρω από τη Γη 16 φορές την ημέρα.

      Ο δορυφόρος εκτοξεύθηκε τον Αύγουστο του 2018 με στόχο να δείξει πώς η καταγραφή των προφίλ των ανέμων της Γης από το Διάστημα μπορεί να βελτιώσει τις μετεωρολογικές προγνώσεις και τα κλιματικά μοντέλα. Το καινοτόμο λέιζερ Aladin που έφερε πάνω του ο δορυφόρος ήταν δύσκολο να αναπτυχθεί. Χρειάστηκαν 20 χρόνια συνεργατικών προσπαθειών από τη βιομηχανία για να φτάσουμε στην ευρωπαϊκή αυτή πρωτιά για την παρατήρηση προφίλ ανέμων από το Διάστημα.
      Ο δορυφόρος ολοκλήρωσε την αποστολή του πρόσφατα έπειτα από σχεδόν πέντε χρόνια λειτουργίας. Τα δεδομένα του χρησιμοποιούνται όχι μόνο για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο άνεμος επηρεάζει τη μετεωρολογική πρόγνωση και τη μεταφορά αερολυμάτων. Δεδομένα από τη χαρτογράφηση του ανέμου χρησιμοποιούνται σε σχεδόν πραγματικό χρόνο για την πρόγνωση του καιρού σε όλη την Ευρώπη.
       


      Καλλιτεχνική απεικόνιση του Aeolus / Φωτογραφία: ESA - C. Vijoux

      Για να τιμήσει την πενταετή λειτουργία αυτής της πρωτοποριακής αποστολής, η ESA συνεργάστηκε με τον συνθέτη Τζέιμι Περέρα για να δημιουργήσει μια ορχηστρική ηχοποίηση (sonification) της αποστολής. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν πνευστά όργανα που αναπαρήγαν τους διάφορους τύπους δεδομένων του Aeolus με αντίστοιχο μουσικό τόνο, διάρκεια και ένταση.
      Το πίκολο παράγει στη σύνθεση τις ψηλότερες νότες που σηματοδοτούν τις κορυφές των σύννεφων. Στις χαμηλότερες νότες ακούγονται το φαγκότο και το μπάσο κλαρινέτο που παραπέμπουν στις ακτίνες λέιζερ του δορυφόρου όταν φτάνουν ακριβώς πάνω από την επιφάνεια της Γης. Στις ενδιάμεσες οκτάβες, μέσα από κλαρινέτα, φλάουτα και όμποε μπορούμε να ακούσουμε την ταχύτητα του ανέμου και την ατμοσφαιρική πίεση, την πυκνότητα των νεφών και τη θερμοκρασία. Τέλος, το συνθεσάιζερ παραπέμπει στη διακοπή λειτουργίας του δορυφόρου.
      Στο ορχηστρικό κομμάτι παρουσιάζονται, επίσης, γεγονότα ορόσημα της περιόδου λειτουργίας του Aeolus, όπως ηφαιστειακές εκρήξεις που αντιπροσωπεύονται από τύμπανα, τυφώνες που αποδίδονται με ηχητικά εφέ ανέμου, αλλά και η πανδημία του κορονοϊού που αντιπροσωπεύεται από ένα συνθεσάιζερ.
      Η έρευνα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών
      Στη μουσική σύνθεση, το όμποε χρησιμοποιήθηκε για να ηχοποιηθεί ένα ακραίο φαινόμενο που συνέβη τον Ιούνιο του 2020. Πρόκειται για το σημαντικότερο τα τελευταία 50 χρόνια επεισόδιο μεταφοράς σκόνης από τη Σαχάρα μέχρι τον Ατλαντικό και την Καραϊβική, που έφερε την ονομασία «Godzilla».
      «Το απόσπασμα με το όμποε στοχεύει στην ηχοποίηση των μετεωρολογικών συνθηκών που επικρατούν μέσα σε μια ατμοσφαιρική στρωμάτωση ερημικής σκόνης. Προσπαθεί δηλαδή ο συνθέτης να "μεταφράσει" κατά κάποιο τρόπο τις συνθήκες αυτές με βάση τις μετρήσεις του δορυφόρου, ώστε να τις βιώσουμε μέσω του ήχου», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και μέλος της συμβουλευτικής επιστημονικής επιτροπής της αποστολής Aeolus, Βασίλης Αμοιρίδης.

      Ο δορυφόρος Aeolus / Φωτογραφία: ESA - P. Carril

      Η ερευνητική ομάδα ReACT του συγκεκριμένου Ινστιτούτου έχει αναλάβει να διερευνήσει με τη βοήθεια του Aeolus το συγκεκριμένο επεισόδιο μεταφοράς ερημικής σκόνης «Godzilla», καθώς και τη μεταφορά άλλων αιωρημάτων στην ατμόσφαιρα, όπως η ηφαιστειακή τέφρα, ο καπνός από τις πυρκαγιές και τα θαλάσσια αιωρήματα. Πρόσφατα είχε δημοσιεύσει εξάλλου, μελέτη για τη διασπορά ηφαιστειακής τέφρας έπειτα από την έκρηξη της Αίτνας τον Μάρτιο του 2021, η οποία είχε επεκταθεί και πάνω από την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
      Η ερημική σκόνη, εξηγεί ο κ. Αμοιρίδης, διερευνάται λόγω των πολύπλευρων επιπτώσεων που έχει στον άνθρωπο και το περιβάλλον. «Τα υψηλά επίπεδα σκόνης στην ατμόσφαιρα έχουν ανεπιθύμητες επιπτώσεις σε πολλούς τομείς: στον τομέα της υγείας η σκόνη αυξάνει τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τις αναπνευστικές λοιμώξεις, στον τομέα της ενέργειας εξασθενεί την ηλιακή ακτινοβολία και μειώνει την απόδοση των ηλιακών πάνελ, στον τομέα των μεταφορών επηρεάζει την ασφάλεια των αεροπορικών πτήσεων». Σε μερικές περιπτώσεις, όμως, «η σκόνη λειτουργεί ευεργετικά. Για παράδειγμα, ο σίδηρος και ο φώσφορος που περιέχονται στην ερημική σκόνη λειτουργούν ως λίπασμα για τα θαλάσσια και χερσαία οικοσυστήματα ενισχύοντας την παραγωγικότητά τους, στοιχείο πολύ σημαντικό για τη Μεσόγειο και την Ελλάδα».
      Όπως παρατηρεί ο κ. Αμοιρίδης, η καινοτομία του Aeolus ήταν ότι «η μέτρηση από τον ίδιο δορυφόρο του ανέμου και των συγκεντρώσεων ερημικής σκόνης βοηθά στον υπολογισμό ροών εκπομπών και εναπόθεσης για την ποσοτικοποίηση της παραγωγής σκόνης από τον άνεμο πάνω από τις ερήμους, αλλά και την τροφοδότηση των ωκεανών λόγων εναπόθεσης. Ο Aeolus με τις καινοτόμες τεχνολογίες λέιζερ που έφερε, κατάφερε να προσφέρει στην κοινότητα αυτές τις μετρήσεις πάνω από τις ερήμους και τους ωκεανούς, όπου δεν έχουμε άλλη πηγή παρόμοιας πληροφορίας».
      Ο διδακτορικός φοιτητής της ομάδας ReACT, Θανάσης Γεωργίου, αναφέρει ότι «ενώ το επεισόδιο Godzilla παρατηρήθηκε και από δορυφόρους και από το έδαφος, τα ατμοσφαιρικά μοντέλα δεν μπόρεσαν να το αναπαράγουν σύμφωνα με τις παρατηρήσεις. Αυτή η θεωρητική αδυναμία συνοδεύεται από άλυτα επιστημονικά ερωτήματα που προσπαθούμε να απαντήσουμε με την έρευνά μας, ώστε να βελτιώσουμε μέσα από τις μετρήσεις του Aeolus τις προσομοιώσεις μεταφοράς σκόνης στα μοντέλα, για την παροχή καλύτερων προγνώσεων».
      Το ορχηστρικό κομμάτι «Life of Aeolus» είναι διαθέσιμο στο λινκ:
       
    7. webTV

      Engineer

      Σε αυτό το  (vlog) επεισόδιο θα δούμε την  μελέτη που απαιτείται  εξαιτίας πιθανών μετατροπών (Αλλαγή Χρήσης, Σπουδαιότητας, Τοίχων Πλήρωσης ή/και Δομικού Συστήματος), σε υφιστάμενο κτίριο από Ο.Σ. 
       
    8. webTV

      GTnews

      Το Up Stories σε συνεργασία με τη μονάδα meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Aθηνών και την τεχνολογική υποστήριξη του Drone House κατέγραψε την θερμότερη και αμετάβλητη (οι θερμοκρασίες παρέμειναν αμετάβλητες και κατά τις απογευματινές ώρες) ημέρα του φετινού καλοκαιριού.
      Από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα ήταν ο κυριολεκτικά φλεγόμενος αναβάτης δικύκλου στην Πλατεία Ομονοίας, με το όχημα να παρουσιάζει θερμοκρασία 104 βαθμών Κελσίου, όταν η μέση θερμοκρασία οδοστρώματος παρέμεινε στους 60° κατά μέσο όρο για σχεδόν 8 ώρες κατά την διάρκεια της ημέρας.
      Τα φυλάκια των τσολιάδων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα που στις 7 το απόγευμα κατέγραψαν θερμοκρασία 70 βαθμών Κελσίου, καθώς και η δίψα για πράσινο και συντριβάνια που παρουσιάζει η πόλη των Αθηνών. Όπου συναντήσαμε δέντρα, συντριβάνια και πισίνες πέριξ τους δημιουργούνταν μικροκλίμα 15 βαθμών Κελσίου χαμηλότερο από την μέση θερμοκρασία της πόλης.
       
    9. webTV

      GTnews

      Στην ημερίδα παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν τα δύο θέματα της προσβασιμότητας και της βαδισιμότητας για τις αστικές και περιαστικές περιοχές. Πρόκειται για δύο ζητήματα που βρίσκονται πολύ ψηλά στην ατζέντα της Ευρωπαϊκής Αστικής Πολιτικής αλλά και διεθνώς και σχετίζονται μεταξύ άλλων με την μορφή και την λειτουργία των πόλεων και των οικισμών, την καθημερινή ζωή και την βελτίωση της ποιότητάς της, την μείωση των ρύπων που συντελούν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, την κλιματική ουδετερότητα των αστικών περιοχών, την άρση των διακρίσεων και τον σεβασμό στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.
      Η ημερίδα θα έχει αφενός ενημερωτικό χαρακτήρα καθώς γίνεται παρουσίαση των πρόσφατων νομοθετικών ρυθμίσεων, δράσεων και προγραμμάτων για τα δύο θέματα από πλευράς Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και βεβαίως δίνεται η δυνατότητα να παρουσιαστούν καλές πρακτικές και παραδείγματα τοις πράγμασι, και άλλα ζητήματα που απασχολούν την τοπική αυτοδιοίκηση, τις υπηρεσίες και τους μελετητές. 
      https://youtu.be/MLq11za553k
    10. webTV

      Engineer

      Η ελληνική δημιουργικότητα και αρχιτεκτονική δεξιοτεχνία βραβεύτηκαν την Τετάρτη 5 Ιουλίου στα Βραβεία Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2023.
      Ο ανεξάρτητος φορέας σύγχρονης αρχιτεκτονικής DOMa διοργάνωσε όπως κάθε χρόνο μια ξεχωριστή εκδήλωση στο στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, όπου αναδείχθηκαν τα ωραιότερα έργα της χρονιάς ανάμεσα σε σημαντικό αριθμό συμμετοχών.
      Συγκεκριμένα, στη φετινή διοργάνωση υποβλήθηκαν συνολικά 226 συμμετοχές -ακόμη περισσότερες από τις 208 της περασμένης χρονιάς -και από τις 163 ομάδες συμμετεχόντων διακρίθηκαν 40 φιναλίστ.
      Την κριτική επιτροπή συνέθεσαν οι Manuel Aires Mateus (AIRES MATEUS E ASSOCIADOS), Emanuel Christ & Christoph Gantenbein (CHRIST & GANTENBEIN), και Dikkie Scipio (KAAN ARCHITECTEN), ενώ στη διοργάνωση συμμετείχαν αρχιτέκτονες και άλλοι επαγγελματίες του σχεδιασμού (αρχιτέκτονες τοπίου, σχεδιαστές εσωτερικών χώρων, κ.λπ.) που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, αλλά και Έλληνες αρχιτέκτονες του εξωτερικού.
      DOMa Awards Επιπλέον, απονεμήθηκαν τα καθιερωμένα πλέον Βραβεία Συναδέλφων για το καλύτερο πραγματοποιημένο έργο και την καλύτερη μελέτη, που προκύπτουν από ψηφοφορία των αρχιτεκτόνων που συμμετείχαν στη διοργάνωση.
      Την ημέρα της εκδήλωσης κυκλοφόρησε και ο τόμος "Βραβεία Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2023", στον οποίο παρουσιάζονται τα έργα των φιναλίστ.
      Οι νικητές των Βραβείων Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2023
      Πραγματοποιημένο έργο
      Το βραβείο πραγματοποιημένου έργου απονεμήθηκε στην ομάδα K-studio για το εντυπωσιακό μουσείο Liknon που βρίσκεται στο χωριό Βουρλιώτες στη Σάμο. Με έναν ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, που έχει βασική του ιδέα και πυρήνα στο design του τις παραδοσιακές πεζούλες και τις αναβαθμίδες της Σάμου, ο οίκος του brand Metaxa είναι περισσότερο ένα τοπίο παρά ένα design κτίριο μέσα σε έναν αμπελώνα. Είναι, επί της ουσίας, ένα πέτρινο μονοπάτι που εκτείνεται πάνω σε μια απότομη πλαγιά, αξιοποιώντας δημιουργικά και ευφάνταστα το επικλινές έδαφος της περιοχής.

      Έπαινος απονεμήθηκε στους MOLD Architects για τα αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα στη Σέριφο, Homa Vagia.
      Φωτογραφία: Panagiotis Voumvakis
        Έπαινος και στο γραφείο Α31 για το Latypi Residence, μια μονώροφη κατοικία με υπόσκαφο τμήμα στη Μύκονο.
      Φωτογραφία: Giorgos Fakaros Νέα Αρχιτεκτονική σε Υφιστάμενο Κτίριο
      Στην κατηγορία της αρχιτεκτονικής σε υφιστάμενο κτίριο ισοβάθμισαν τα εξής τρία έργα:
      Η διαμόρφωση των εξωτερικών χώρων του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Spolia στο Ψυχικό, από την ομάδα AREA.
      Photography: @v_makris Η αποκατάσταση του κτηρίου ΚΑ-ΜΑ-ΡΑ στη Μάνη από το γραφείο Z-level.
      Φωτογραφία: @murplejane Η επέκταση της Ανωτάτης Σχολής Τεχνών και Σχεδίου της Γενεύης από τους Sujets Objets.
      Φωτογραφία: Sven Högger Πρώτο Έργο Νέου Αρχιτέκτονα
      Το Βραβείο απέσπασαν ο Αλέξανδρος Φωτάκης και η Νicoletta Caputo για τον εξοχικό κήπο με δωμάτιο στην Κέα.

      Φωτογραφία: Αλίνα Λέφα Έπαινος απονεμήθηκε στους Δημήτρη Γρηγοριάδη και Μαρία-Πόπη Γιαννικάκη για τον βρεφονηπιακό σταθμό στα Χανιά.
      Έπαινος και στους Μονόλιθους στη Μάνη από το γραφείο Desypri & Misiaris Architecture.

      Φωτογραφία: Γιώργος Σφακιανάκης Μελέτη
      Βραβείο απέσπασε το Κρεματόριο στην Πάτρα, δια χειρός Θεοκλή Καναρέλη.

      3D visualization: Konstantinos Kontokostas Έπαινος στο Σπίτι διακοπών σε ελαιώνα στην Αίγινα της ομάδας OM60
      Έπαινος στο Αρχαιολογικό μουσείο της πόλης των Αθηνών στην Ακαδημία Πλάτωνος από τους Tense Architecture Network

        Έπαινος στον Ξενώνα Δήλου, το Νέο Αναψυκτήριο στον Αρχαιολογικό χώρο της Δήλου, έργο των PKMM architects.
      Βραβεία Συναδέλφων
      Πραγματοποιημένο Έργο
      Homa Vagia. Αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα στη Σέριφο, Κυκλάδες, MOLD Architects
      Μελέτη
      Παλλόμενα χωρικά ανάλογα στο Πόρτο Χέλι, Αργολίδα των Αλέξανδρου Γράβαλου και Αναστασίας Νάκη
    11. webTV

      Engineer

      Με τη συνεργασία των αρμόδιων αρχών, καθώς και της κοινωνίας των πολιτών και επιστημόνων,  ολοκληρώθηκε με επιτυχία το διετές πιλοτικό έργο προδιαγεγραμμένης καύσης στη Χίο από το WWF Ελλάς, με την υποστήριξη της Procter & Gamble. Το έργο, που είχε λάβει ερευνητική άδεια από τη Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ, ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2021, ενώ σε αυτό συμμετείχαν –εκτός από τα στελέχη και τους εξωτερικούς συνεργάτες του WWF Ελλάς- ακόμα 10 ειδικοί επιστήμονες του Ινστιτούτου Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων (ΙΜΔΟ), 2 ειδικοί επιστήμονες του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στελέχη της Διεύθυνσης Δασών Χίου, 20 εθελοντές της ομάδας εθελοντικής δράσης Χίου «Όμικρον», καθώς και στελέχη και εξοπλισμός της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χίου και του Δήμου Χίου.  Με άλλα λόγια, ήταν ένα έργο, η εξέλιξη και η υλοποίηση του οποίου βασίστηκαν αποκλειστικά σε μια ευρεία συνεργασία φορέων και οργανισμών που αναγνωρίζουν πως η αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών θα πρέπει να ενισχυθεί με καινοτόμες δράσεις, ικανές να φέρουν αποτελέσματα.
      Κεντρικοί στόχοι του έργου ήταν η δημιουργία επιστημονικών προδιαγραφών χρήσης της προδιαγεγραμμένης καύσης, αλλά και η θεσμοθέτησή της ως ένα εργαλείο διαχείρισης της βλάστησης, και κατ’ επέκταση, ως μια αποτελεσματική μέθοδος πρόληψης των δασικών πυρκαγιών. Πρόκειται για μία ιδέα που τοποθετεί τη διαχείριση της βλάστησης στο επίκεντρο της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών και ξεκίνησε να σχεδιάζεται το 2020 από το WWF Ελλάς και το ΙΜΔΟ, ως μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα οι ολοένα και δριμύτερες δασικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών. 
      Από τον Φεβρουάριο του 2022 έως και τον Μάρτιο του 2023, πραγματοποιήθηκαν συνολικά 4 αποστολές στο νησί της Χίου, κατά τις οποίες κάηκαν πειραματικά 40 στρέμματα σε 9 δειγματοληπτικές επιφάνειες με διαφορετική βλάστηση. Οι ειδικοί επιστήμονες που συμμετείχαν ή/και συντόνισαν την προσπάθεια παρακολούθησαν, μέτρησαν και κατέγραψαν επιλεγμένες παραμέτρους πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από την εφαρμογή των προδιαγεγραμμένων καύσεων. Ενδεικτικά, μετρήθηκαν η συμπεριφορά της φωτιάς (ρυθμός εξάπλωσης και μήκος φλόγας) και η επίδρασή της στις ιδιότητες του εδάφους, τα δέντρα (η ροή των χυμών των δένδρων) και τη φυτική βιοποικιλότητα, η θερμοκρασία του εδάφους σε διάφορα βάθη, η διάβρωση, η υγρασία της επιφανειακής βλάστησης, κ.ά.
      Η χρήση φωτιάς χαμηλής έντασης κατά τις προδιαγεγραμμένες καύσεις εξυπηρέτησε τον στόχο μείωσης της καύσιμης ύλης, για τη συντήρηση αντιπυρικών και στεγασμένων ζωνών. Σύμφωνα με τα ως τώρα αποτελέσματα της παρακολούθησης των οικολογικών επιπτώσεων:
      Δεν υπήρξαν ενδείξεις ότι επηρεάζονται αρνητικά οι λειτουργίες της τραχείας πεύκης στις στεγασμένες ζώνες, ούτε εκείνες της γειτνιάζουσας θαμνώδους ή δενδρώδους βλάστησης. Δεν δημιουργήθηκε υδρόφοβο στρώμα εδάφους. Η φωτιά δεν προκάλεσε σημαντικές μεταβολές στις βασικές ιδιότητες των εδαφών. Η φωτιά μείωσε την καύσιμη ύλη, «ξαναστέλνοντας» τα θρεπτικά συστατικά πίσω στο έδαφος και βοηθώντας στη γρήγορη ανακύκλωσή τους. Δεν διαπιστώθηκαν αρνητικές επιπτώσεις στη μικροπανίδα. Αυξήθηκε η φυτική ποικιλότητα. Προσθέτοντας, από τη διεθνή εμπειρία, είναι προτιμότερο η συντήρηση των αντιπυρικών ζωνών να πραγματοποιείται με προδιαγεγραμμένη καύση συγκριτικά με τη χρήση βαριών ερπυστριοφόρων μηχανημάτων που αφενός διαταράσσουν το έδαφος αυξάνοντας τη διάβρωση, αφετέρου έχουν μεγαλύτερο κόστος. Όπως φαίνεται από τη χρήση της μεθόδου σε άλλες χώρες και ακολουθώντας συγκεκριμένους κανόνες, μπορεί να πετύχει και άλλους διαχειριστικούς στόχους όπως η αύξηση παραγωγής της βοσκήσιμης ύλης, η βελτίωση οικοτόπων για την άγρια πανίδα, η διατήρηση της μωσαϊκότητας του τοπίου, και η αφαίρεση ή η αντιμετώπιση ανεπιθύμητων ξενικών, εισβλητικών και χωροκατακτητικών ειδών χλωρίδας.

      Το παρελθόν της προδιαγεγραμμένης καύσης & η επόμενη μέρα
      Οι πρώτες προσπάθειες για την εισαγωγή της μεθόδου της προδιαγεγραμμένης καύσης στη χώρα μας ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1970 όταν μέλη της δασικής επιστημονικής κοινότητας και στελέχη της Δασικής Υπηρεσίας εφάρμοσαν πιλοτικά την προδιαγεγραμμένη καύση. Δυστυχώς, αυτή η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε για διάφορους λόγους (έλλειψη πόρων, επιστημονικής καθοδήγησης και ξεκάθαρων στόχων σε συνδυασμό με την ανυπαρξία θεσμικής υποστήριξης). Σχεδόν μισό αιώνα μετά και ενώ η προδιαγεγραμμένη καύση χρησιμοποιείται με θετικά αποτελέσματα σε δεκάδες χώρες ανά τον κόσμο (Αυστραλία, Η.Π.Α, Γαλλία, Πορτογαλία, Ισπανία), στην Ελλάδα δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί το θεσμικό και επιστημονικό υπόβαθρο για την εφαρμογή της, την ίδια στιγμή που οι δασικές πυρκαγιές έχουν καταστεί πλέον ένα πρόβλημα με συνεχώς κλιμακούμενες επιπτώσεις. 

      Κρίσιμο στοιχείο για την ορθή αξιοποίηση της προδιαγεγραμμένης καύσης αποτελεί η ρητή πρόβλεψη και ρύθμισή της στη νομοθεσία με τη θεσμοθέτηση των απαιτούμενων διαδικασιών, προδιαγραφών και προϋποθέσεων, και την αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων και της συνεργασίας των υπεύθυνων φορέων. Μόνο με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ο τεκμηριωμένος σχεδιασμός της μεθόδου, αλλά και η ασφαλής, αποτελεσματική και οικονομικά βιώσιμη υλοποίησή της. Παρά τα προφανή οφέλη και τη σημαντική συμβολή της μεθόδου στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, όπως προκύπτουν από τη εμπειρία πολλών άλλων χωρών και επιβεβαιώνονται από την παρούσα πιλοτική εφαρμογή, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη για τη χρήση της προδιαγεγραμμένης καύσης στη χώρα μας. Στο πλαίσιο αυτό, το WWF Ελλάς θα παραδώσει το αμέσως επόμενο διάστημα συγκεκριμένες προτάσεις προς τους αρμόδιους φορείς για την εισαγωγή της προδιαγραμμένης καύσης στη νομοθεσία και τη δημιουργία προδιαγραφών χρήσης που προκύπτουν από την εφαρμοσμένη έρευνα.
      Για πολλά χρόνια τα κράτη –μεταξύ αυτών και η χώρα μας- εστίασαν τις προσπάθειες τους στην καταστολή των δασικών πυρκαγιών, η οποία και θεωρήθηκε ότι από μόνη της μπορεί να μειώσει τα περιστατικά, την έκταση, αλλά και την ένταση των δασικών πυρκαγιών. Η καταστολή έχει όρια που συχνά ξεπερνιούνται, οδηγώντας ενίοτε τον μηχανισμό δασοπυρόσβεσης σε αποδιοργάνωση ή κατάρρευση. Στην πραγματικότητα, η πολιτική της καταστολής που δεν συνοδεύεται από συστηματική διαχείριση δασικής βλάστησης εκτός της αντιπυρικής περιόδου έχει οδηγήσει, λόγω και της εγκατάλειψης της υπαίθρου, στη συσσώρευση βιομάζας, η οποία αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης καταστροφικών πυρκαγιών μεγάλης έντασης και δριμύτητας. Εάν στα παραπάνω, συνυπολογίσουμε και τον παράγοντα της κλιματικής αλλαγής, τότε οδηγούμαστε σε μεγαλύτερες, εντονότερες και με μεγαλύτερη διάρκεια πυρκαγιές. Επομένως, χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην πρόληψη και να αξιοποιηθούν αποτελεσματικές μέθοδοι διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών που να συνοδεύονται από επιστημονική έρευνα και τεκμηρίωση, όπως είναι η προδιαγεγραμμένη καύση.

      «Γνωρίζουμε ότι τέτοιες προσπάθειες, όπως το πιλοτικό πρόγραμμα του WWF Ελλάς, για να έχουν αποτέλεσμα απαιτούν ευρείες συνεργασίες, αλλά και σημαντικούς πόρους. Μας δίνει ιδιαίτερη χαρά να αποτελούμε μέρος αυτής της πρωτοβουλίας και να στηρίζουμε μία δράση με τόσο σημαντική προοπτική, καθώς πιστεύουμε ότι πέρα από την υποχρέωση που έχουμε ως επιχείρηση να μειώνουμε το αποτύπωμά μας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και το κοινό μας σπίτι, τον πλανήτη μας», δηλώνει η Δέσποινα Πάσσαρη, Senior Director Corporate Communications P&G Central & South East Europe.

      «Είναι γνωστό σε όλους μας πλέον ότι η κλιματική κρίση θα σημαίνει μεγαλύτερη ένταση και συχνότητα δασικών πυρκαγιών. Το βασικό ζητούμενο είναι να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα των δασών απέναντι στην κλιματική κρίση και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει η προδιαγεγραμμένη καύση, πάντα με επιστημονικό σχέδιο και με την καθοδήγηση των αρμόδιων φορέων. Με την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου έργου, ελπίζουμε πως θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο για την ενίσχυση της πρόληψης στη χώρα μας», αναφέρει ο Δημήτρης Καραβέλλας Γενικός Διευθυντής του WWF Ελλάς».
      Σημειώσεις προς συντάκτες:
      Factsheet «Τι είναι η προδιαγεγραμμένη καύση;» και ορισμός «Ως προδιαγεγραμμένη καύση ορίζεται η προγραμματισμένη και ελεγχόμενη χρήση της φωτιάς, σε καθορισμένη περιοχή, υπό συγκεκριμένες συνθήκες και προϋποθέσεις και βάσει συγκεκριμένων διαδικασιών και προδιαγραφών με σκοπό τη διαχείριση της δασικής βλάστησης, την ενίσχυση της ανθεκτικότητας του τοπίου, την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και την επίτευξη διαχειριστικών στόχων όπως η βελτίωση οικοτόπων, βοσκοτόπων, η προστασία της βιοποικιλότητας, ο έλεγχος ή ο μετριασμός ασθενειών και εντόμων, η αφαίρεση ή η αντιμετώπιση ανεπιθύμητων ξενικών, εισβλητικών και χωροκατακτητικών ειδών χλωρίδας». Διαθέσιμο φωτογραφικό υλικό εδώ. Πλάνα drone από τις περιοχές των καύσεων και την όλη διαδικασία που ακολουθείται, είναι διαθέσιμα ΕΔΩ. Γενικό βίντεο της Prokter & Gamble για το έργο προδιαγεγραμμένης καύσης στη Χίο, είναι διαθέσιμο ΕΔΩ. Παλιότερη ανακοίνωση για το πρόγραμμα διαθέσιμη ΕΔΩ. Πηγή: https://www.wwf.gr/
    12. webTV

      GTnews

      Ένα «πράσινο διαμάντι», με αιωνόβια δέντρα, δίπλα στη λίμνη Δοϊράνη, περιφραγμένο επί 20 χρόνια για να διασωθεί από την αθρόα επέλαση των επισκεπτών, αναμένεται μετά τις κατάλληλες παρεμβάσεις, να γίνει ξανά «ορατό» και προσβάσιμο και σε άτομα με αναπηρία.
      Η περίφραξη του Δάσους των Μουριών (ή «Χίλια Δέντρα»), με υδροχαρή δέντρα ηλικίας άνω των 500 ετών, κρίθηκε επιβεβλημένη το 2009, από το Δασαρχείο Κιλκίς. Σημειώνεται ότι το Μνημείο βρίσκεται στην περιοχή του αγροκτήματος Μουριών, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Μουριών του δήμου Κιλκίς. Η πραγματική περιφραγμένη και προστατευμένη έκτασή του είναι 155 στρέμματα και ιδιοκτησιακά ανήκει στο Δασαρχείο Κιλκίς.
      «Υπήρχε θέμα να καταρρεύσει το σύστημα, γι' αυτό έγινε περίφραξη και μετά διαπιστώσαμε ότι αναγεννήθηκε» λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δασάρχης Κιλκίς Γιώργος Βούρτσας, σε ξενάγηση που οργάνωσε για το ΑΠΕ-ΜΠΕ μέσα στο περιφραγμένο δάσος. Στην περιήγηση στο μοναδικό οικοσύστημα που έμεινε εδώ και χρόνια μακριά από τα μάτια επισκεπτών, με την απάτητη βλάστηση να φτάνει πλέον μέχρι το γόνατο και τα πουλιά να σε …ξεκουφαίνουν, η εικόνα των αιωνόβιων δέντρων με τους τεράστιους κορμούς, είναι εντυπωσιακή.
      «Κηρύχθηκε Μνημείο της φύσης το 1971 και μάλλον είχε 1.000 δέντρα όταν το ονόμασαν αλλά πλέον, τα μεγάλα δέντρα δεν είναι τόσα, ενώ για ένα διάστημα λειτούργησε και ως χώρος αναψυχής. Ο υφιστάμενος αριθμός των αιωνόβιων δέντρων ανέρχεται σε 100 άτομα περίπου και εντυπωσιακά αυξανόμενος είναι ο αριθμός των νέων δέντρων που προσφέρει η αναγέννηση με σπορόφυτα από τα υφιστάμενα είδη, η οποία καλύπτει όλο σχεδόν το φάσμα των ηλικιών της τελευταίας εικοσαετίας, όπου προστατεύεται η έκταση του μνημείου από την εκτεταμένη χρήση της ως χώρος δασικής αναψυχής» αναφέρει ο κ. Βούρτσας.
      Οι επισκέπτες με τα ΙΧ «πλήγωναν» το δάσος
      Το δάσος αποτελείται από υδροχαρή αιωνόβια δέντρα ηλικίας άνω των 500 ετών, των ειδών: Χνοώδους ποδισκοφόρου Δρυός (Quercus pentunculiflora), Φράξου (Fraxinus oxysporus) Φτελιάς (Ulmus minor), Πλατάνου (Platanus orientalis) και Λευκής Ιτιάς (Salix alba). Ο χώρος του μνημείου είναι περιφραγμένος με ξύλινη περίφραξη που κατασκευάστηκε το 2009 και βρίσκεται σε στάδιο «ανάνηψης» μετά την απαγόρευση της εισόδου των επισκεπτών σε αυτόν.
      Σύμφωνα με μελέτη για την προστασία και ανάδειξη του δάσους που υλοποίησε το Δασαρχείο Κιλκίς και η προϊσταμένη του Τμήματος Διοίκησης & Διαχείρισης Δασών Δασαρχείου Κιλκίς, Δρ Αγγελική Ουρούζη, στην πλούσια και ραγδαία ανάπτυξη της αναγέννησης σημαντικό ρόλο έχει παίξει τόσο η παρουσία άγριας πανίδας και κυρίως των αγριόχοιρων που λειτουργούν ως «καλλιεργητές» του εδάφους, όσο και η άνοδος της υπόγειας στάθμης των υπόγειων υδάτων που έχει εμφανιστεί μετά το 2014, και κατακλύζει για μεγάλο χρονικό διάστημα του έτους και κυρίως κατά τον χειμώνα και την άνοιξη, όλη σχεδόν την έκταση του μνημείου.
      Ο Χώρος Δασικής Αναψυχής που έχει δημιουργηθεί νοτιοδυτικά του μνημείου, έχει σταματήσει να λειτουργεί για περισσότερα από 20 χρόνια καθώς διαπιστώθηκε ότι οι επισκέπτες με τα οχήματά τους, «πλήγωναν» το δάσος και το οικοσύστημα κινδύνευε να καταρρεύσει.
      Μονοπάτια προσβάσιμα και από άτομα με αναπηρία
      Στη μελέτη που κατέθεσε το Δασαρχείο και θα υλοποιηθεί με χρηματοδότηση 400.000 ευρώ από πρόγραμμα LEADER, προβλέπεται η κατασκευή από λιθοδομή, μονοπατιών μήκους περίπου 2 χιλιομέτρων και πλάτους 3,5 μέτρων για πρόσβαση και περιήγηση των επισκεπτών αλλά και ασφαλούς διέλευσης πυροσβεστικών οχημάτων σε περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς.
      «Η μελέτη συντάχθηκε με σκοπό να κάνει επισκέψιμο και προσβάσιμο το δάσος όλο τον χρόνο. Να μπορούν δηλαδή όλοι να θαυμάσουν θεόρατα και πανάρχαια δέντρα, να απολαύσουν τη βιοποικιλότητα, τον οργασμό της φύσης, να ακούσουν χιλιάδες πουλιά και να δουν ακόμη και ζαρκάδια» σχολιάζει ο κ. Βούρτσας.
      Στις παρεμβάσεις προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η κατασκευή πέτρινων παγκακιών και βρυσών, η σήμανση του προστατευόμενου χώρου με τοποθέτηση πληροφοριακών – ενημερωτικών πινακίδων για τα είδη, τη βλάστηση της περιοχής και την αναγκαιότητα της απόλυτης προστασίας τους και η τοποθέτηση μπαρών απαγόρευσης εισόδου σε οχήματα επισκεπτών στις 3 εισόδου του Μνημείου.
      «Παράλληλα, θα κατασκευαστεί μέσα στο δάσος, ειδικό παρατηρητήριο της πανίδας και χλωρίδας, ύψους περίπου 10 μέτρων, με ειδική ράμπα για ΑΜΕΑ. Επιπλέον, θα γίνει περιποίηση της υφιστάμενης δασικής βλάστησης και θα επισκευαστεί η περίφραξη στα τμήματα που έχει καταστραφεί» τονίζει ο δασάρχης Κιλκίς.
      Όπως ξεκαθαρίζει πάντως, όλες οι εργασίες, σύμφωνα και με το πρόγραμμα χρηματοδότησης, πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2025 και το Μνημείο να αποδοθεί στην κοινωνία.
       
    13. webTV

      Engineer

      Ξεκίνησαν εργασίες επιθεώρησης και συντήρησης των καλωδίων και των εξωτερικών επιφανειών των πυλώνων της Γέφυρας από Γάλλους αλπινιστές.
      Σε καινοτόμα έργα συντήρησης συνεχίζει να επενδύει η ΓΕΦΥΡΑ για τη μεγιστοποίηση της ασφάλειας και τη  αδιάλειπτη διαθεσιμότητα του Έργου.
      Η ΓΕΦΥΡΑ, παραχωρησιούχος εταιρεία της Ζεύξης Ρίου-Αντιρρίου, ξεκίνησε εργασίες επιθεώρησης και συντήρησης στα καλώδια και τις εξωτερικές επιφάνειες των πυλώνων, στο πλαίσιο του τακτικού κύκλου συντήρησης, προσφέροντας ταυτόχρονα εντυπωσιακό θέαμα σε όσους έχουν την ευκαιρία να βρεθούν σε κοντινή απόσταση.
      Ομάδα 7 αλπινιστών με υψηλή εξειδίκευση ήρθε όπως κάθε καλοκαίρι από τη Γαλλία αποκλειστικά για την επιθεώρηση και τις εργασίες συντήρησης καλωδίων και πυλώνων, καθώς είναι απαραίτητη η χρήση εξαιρετικά έμπειρου προσωπικού για την πραγματοποίηση των απαιτητικών αυτών τεχνικών  παρακολουθήσεων.
      Οι εξειδικευμένες δραστηριότητες συντήρησης αποτελούν μέρος της μόνιμης δέσμευσης της ΓΕΦΥΡΑ, ως μέλος του δικτύου της VINCI Highways, για την ασφάλεια και τη δομική συντήρηση του Έργου, ώστε να συνεχίσει να αποτελεί σημείο αναφοράς για έργα υποδομής στην Ελλάδα και παγκοσμίως. Αποκλειστικά για την τρέχουσα διετία 2023-2024, η ΓΕΦΥΡΑ εκτιμά ότι θα δαπανήσει €7,4 εκ. σε βελτιώσεις, επισκευές, ενόργανη δομική παρακολούθηση και εργασίες συντήρησης.
      Οι εργασίες της ομάδας αλπινιστών αναμένεται να ολοκληρωθούν έως τις αρχές Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια των εργασιών συντήρησης, η κίνηση στη Γέφυρα διεξάγεται κανονικά.





    14. webTV

      Engineer

      Μάρκες πολυτελών αυτοκινήτων, όπως η Bentley, η Bugatti, η Aston Martin και η Porsche, κάνουν τη μετάβαση σε πολυτελείς κατοικίες. Το Dezeen συγκέντρωσε και παρουσιάζει πέντε οικιστικά projects που σχεδιάστηκαν από εταιρείες αυτοκινήτων.
      Τον περασμένο μήνα η Bugatti αποκάλυψε την πρώτη της οικιστική ανάπτυξη στο Ντουμπάι. Ο πύργος είναι η αποτέλεσμα της πρόσφατης στροφής από μάρκες πολυτελών αυτοκινήτων, οι οποίες πλέον αναπτύσσουν μια σειρά από πολυτελή διαμερίσματα και σπίτια. Κάθε ένα από τα κτίρια κατοικιών έχει μοναδικές λεπτομέρειες, που τοποθετούν τα βραβευμένα οχήματα στο επίκεντρο των κατοικιών. 

      Porsche Design Tower Miami, ΗΠΑ, από την Porsche και την Dezer Development
      Η γερμανική μάρκα αυτοκινήτων Porsche συνεργάστηκε με την Dezer Development για να δημιουργήσει το πρώτο της έργο οικιστικών ακινήτων Porsche Design Tower Miami, το οποίο άνοιξε το 2017.
      Ο ουρανοξύστης 60 ορόφων περιέχει αυτοματοποιημένους ανελκυστήρες αυτοκινήτων που επιτρέπουν στους κατοίκους να οδηγούν τα αυτοκίνητά τους στα διαμερίσματά τους και ένα θυρωρείο οχημάτων που προσφέρει τακτική συντήρηση του αυτοκινήτου, αλλαγή ελαστικών και πλύσιμο.
      Η Porsche κατασκευάζει τώρα επιπλέον ένα πύργο ξενοδοχείων και γραφείων στη Στουτγάρδη, τον Porsche Design Tower Stuttgart.

      Bentley Residences, ΗΠΑ, από τους Sieger Suarez Architects, Bentley και Dezer Development
      Σε συνεργασία με την Dezer Development, της Bentley και της Sieger Suarez Architects οδήγησε στη δημιουργία ενός ουρανοξύστη, ο οποίος αποτελεί το πρώτο επώνυμο οικιστικό έργο της εταιρείας αυτοκινήτων. Το κτίριο θα βρίσκεται σχεδόν δίπλα στο Porsche Design Tower Miami, ενώ και οι δύο μάρκες ανήκουν στον Όμιλο Volkswagen.
      Ο ουρανοξύστης 61 ορόφων, ο οποίος αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2026, θα διαθέτει έναν ανελκυστήρα αυτοκινήτων που θα μεταφέρει τους κατοίκους με τα αυτοκίνητά τους από το ισόγειο στα διαμερίσματά τους.

      Bugatti Residences, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, από τους Bugatti και Binghatti
      Η γαλλική εταιρεία πολυτελών αυτοκινήτων Bugatti αποκάλυψε πρόσφατα σχέδια για την πρώτη της προσπάθεια στην οικιστική ακίνητη περιουσία – έναν αυλακωτό ουρανοξύστη 42 ορόφων στο Ντουμπάι, που θα περιέχει 171 διαμερίσματα και 11 ρετιρέ με κυρτά μπαλκόνια.
      Ο οικιστικός πύργος, ο οποίος αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τον τοπικό κατασκευαστή Binghatti, θα έχει δύο ανελκυστήρες αυτοκινήτων από γκαράζ σε ρετιρέ, παρόμοιους με το Bentley Residences, επιτρέποντας στους κατοίκους να οδηγούν τα αυτοκίνητά τους απευθείας στα σπίτια τους.

      Sylvan Rock, ΗΠΑ, από τους S3 Architecture και Aston Martin
      Το Sylvan Rock είναι ένα σπίτι από μαύρο κέδρο στην κοιλάδα Hudson της Νέας Υόρκης, με πολυεπίπεδη μεταλλική οροφή που μιμείται το γύρω βραχώδες τοπίο, το οποίο σχεδιάστηκε από το αμερικανικό στούντιο S3 Architecture και τη βρετανική εταιρεία κατασκευής πολυτελών αυτοκινήτων Aston Martin.
      Το σπίτι είναι το πρώτο έργο που σχεδιάστηκε χρησιμοποιώντας την υπηρεσία Automotive Galleries and Lairs της Aston Martin, την οποία η εταιρεία ξεκίνησε το 2019 για τους πελάτες να σχεδιάζουν ειδικά γκαράζ και σπίτια που αναδεικνύουν τα πιο πολυτιμότερα οχήματά τους.

      Aston Martin Residences, ΗΠΑ, από τους David Adjaye και Aston Martin
      Η Aston Martin συνεργάστηκε επίσης με τον Βρετανο-Γκανέζο αρχιτέκτονα David Adjaye για να σχεδιάσει πέντε διαμερίσματα στον ουρανοξύστη Adjaye's 130 William στο Μανχάταν, καθώς και SUV περιορισμένης έκδοσης για τους κατοίκους.
      Τα πέντε Aston Martin Residences θα βρίσκονται στον 59ο και 60ο όροφο του πύργου ύψους 244 μέτρων -ο οποίος είναι ακόμη υπό κατασκευή- και θα διαφοροποιούνται από τα άλλα διαμερίσματα της ανάπτυξης, χάρη σε έπιπλα, φινιρίσματα και διακοσμητικά που θα παρέχονται από την Aston Martin Home Collection.
      Πηγή: Dezeen
    15. webTV

      Engineer

      Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το πολύ μεγάλο έργο προστασίας της όδευσης του αρχαίου Δίολκου, στην περιοχή της Ποσειδωνίας, δυτικά της διώρυγας της Κορίνθου, προϋπολογισμού 2.100.000 ευρώ.
      Πρόκειται για την αρχαία λιθόστρωτη οδό πάνω στην οποία σύρονταν κατά την αρχαιότητα από δούλους τα πλοία από τον Κορινθιακό στον Σαρωνικό κόλπο.
      Ο αρχαίος Δίολκος, ένα από τα σημαντικότερα έργα μηχανικής των αρχαίων Ελλήνων, ένωνε τα δύο μεγάλα λιμάνια της αρχαιότητας, τις Κεχρεές στον Σαρωνικό και το Λέχαιον στον Κορινθιακό κόλπο, προκειμένου να αποφεύγεται ο μακρύς και επικίνδυνος περίπλους της Πελοποννήσου, κυρίως από το πέρασμα των πολυτάραχων ακρωτηρίων Μαλέα και Ταινάρου.

      Πρόκειται για ένα τεχνολογικό θαύμα της προκλασικής περιόδου και την πρώτη συστηματική προσπάθεια μεταφοράς εμπορευμάτων και πολεμικών πλοίων από το Σαρωνικό προς τον Κορινθιακό κόλπο, και αντίστροφα.
      Ο/Η Δίολκος δεν ακολουθούσε ευθεία γραμμή. Είχε στροφές, επειδή το έδαφος παρουσιάζει αρκετή κλίση, με υψόμετρο μέχρι 90 μέτρα περίπου, οπότε θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη η μεταφορά των πλοίων. Τα εμπορικά πλοία δεν μεταφέρονταν φορτωμένα, αλλά άφηναν τα εμπορεύματά τους στις Κεγχρεές ή το Λέχαιον.

      Οι αρχαίοι συγγραφείς δεν άφησαν επαρκείς πληροφορίες για το τόσο μεγάλης σημασίας τεχνικό αυτό έργο. Η κατασκευή του τοποθετείται στα τέλη του 7ου αι. π.Χ. ή στις αρχές του 6ου αι. π.Χ. Η ιδέα της κατασκευής του αποδίδεται στον τύραννο της Κορίνθου, Περίανδρο, η διακυβέρνηση του οποίου χαρακτηρίζεται ως περίοδος μεγάλης οικονομικής και καλλιτεχνικής άνθησης για την Κόρινθο.
      Με την ολοκλήρωση των εργασιών αναβαθμίζεται σημαντικά η ευρύτερη περιοχή της Ποσειδωνίας και αναμένεται να προσελκύσει μεγάλο αριθμό επισκεπτών και τουριστών που θα θέλουν να θαυμάσουν αυτό το σπουδαίο επίτευγμα της αρχαιότητας.
    16. webTV

      Engineer

      Η εξαφάνιση και τελικά καταστροφή του βαθυσκάφους Titan μας έφερε πρόσωπο με πρόσωπο με το απόκοσμο περιβάλλον της αβύσσου, ένα περιβάλλον το οποίο όπως λένε και οι ειδικοί είναι πιο επικίνδυνο και δύσκολο να επισκεφτεί ο άνθρωπος από ότι το Διάστημα. Παρακολουθούμε συνεχώς εικόνες από την περιοχή που βρίσκεται το ναυάγιο του Τιτανικού σε βάθος περίπου τεσσάρων χλμ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στο Βόρειο Ατλαντικό.
      Είναι γνωστό ότι γνωρίζουμε αυτή την στιγμή περισσότερα πράγματα για τον Άρη από ότι για τους ωκεανούς της Γης και ειδικά για τις πιο βαθιές περιοχές τους αφού δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να κατασκευάσουμε τα τεχνικά μέσα για να εξερευνήσουμε αυτές τις περιοχές και να αποκαλύψουμε τα μυστικά τους.
      Η ισπανική εταιρεία MetaBallStudios που ειδικεύεται στη δημιουργία animation είχε φτιάξει ένα που απεικονίζει με συγκριτικά στοιχεία το τι υπάρχει κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ξεκινώντας από τα επτά μέτρα κάτω από το νερό καταλήγοντας στο βαθύτερο σημείο του πλανήτη στη Τάφρο των Μαριανών σε βάθος έντεκα χλμ.
      Το animation αυτό απεικονίζει και το σημείο που βρίσκεται το ναυάγιο του Τιτανικού όπου δυστυχώς βρίσκονται πλέον και τα συντρίμμια του Titan.
      Το animation αυτό όπως ήταν αναμενόμενο έχει αποκτήσει και πάλι ενδιαφέρον και δημοσιότητα και μετατρέπεται σε viral στο Διαδίκτυο.
    17. webTV

      Engineer

      Συνοικία Ουζιέλ. Ανάμεσα στην οδό Γεωργίου Παπανδρέου - πρώην Ανθέων - και την Β. Όλγας, στο ύψος της Νομαρχίας και μεταξύ των οδών Πλούτωνος και Δημητρακοπούλου, βρίσκονται 28 διατηρητέα αρχοντικά, έτοιμα να μας αφηγηθούν μια γνήσια Θεσσαλονικιώτικη ιστορία.
      Η συνοικία Ουζιέλ, είναι μία από τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης, που περπατήσαμε στα πλακόστρωτα δρομάκια της και μας θύμισε γιατί αγαπάμε και δεν θα σταματήσουμε ποτέ να θαυμάζουμε αυτή την πόλη.
      http://www.thessalonikiguide.gr/wp-content/uploads/2020/01/DJI_0328.jpg
        Σε μικρή απόσταση από το κέντρο, στην ανατολική πλευρά της πόλης ανακαλύψαμε, περιηγηθήκαμε και απαθανατίσαμε ένα κρυμμένο κομμάτι από παράδεισο, που αποτελείται από 28 αρχοντικά σπίτια απέρριτης ομορφιάς, αυθεντικές οικίες της παλιάς Θεσσαλονίκης.
      http://www.thessalonikiguide.gr/wp-content/uploads/2020/01/ouziel.jpg
      Ανάμεσα στην οδό Γεωργίου Παπανδρέου – πρώην Ανθέων – και την Β. Όλγας, στο ύψος της Νομαρχίας και μεταξύ των οδών Πλούτωνος και Δημητρακοπούλου, βρίσκονται 28 διατηρητέα αρχοντικά, έτοιμα να μας αφηγηθούν μια γνήσια Θεσσαλονικιώτικη ιστορία.
      http://www.thessalonikiguide.gr/wp-content/uploads/2020/01/oizeil-1.jpg
      Πλακόστρωτα δρομάκια, αναρριχώμενα φυτά, αυλές με τριαντάφυλλα και κληματαριές, ψηλοτάβανα δωμάτια κλασικής αστικής αισθητικής, ξύλινα παράθυρα και υπερυψωμένα ισόγεια, όλα πανομοιότυπης αρχιτεκτονικής κατασκευής, ξυπνούν εικόνες νοσταλγικές και όμορφες.
      http://www.thessalonikiguide.gr/wp-content/uploads/2020/01/ouziel2.jpg
        Όταν ο εργολάβος Δαυίδ Ουζιέλ συνεργάστηκε με τον αρχιτέκτονα Ζακ Μοσιέ και έχτισαν τον οικισμό το 1927, ο αρχικός σκοπός τους ήταν να στεγαστούν εκεί οι υπάλληλοι της Εταιρείας τροχιοδρόμων.
      http://www.thessalonikiguide.gr/wp-content/uploads/2020/01/ouziel3.jpg
      Αναφερόμαστε φυσικά στο Τραμ της Θεσσαλονίκης, του οποίου το αμαξοστάσιο βρισκόταν στη βόρεια πλευρά της συνοικίας Ουζιέλ. Μάλιστα σε αυτό οφείλεται και η παλιά ονομασία της περιοχής: Depot (αποθήκη).
      http://www.thessalonikiguide.gr/wp-content/uploads/2020/01/ouziel-4.jpg
      Τελικά οι εργαζόμενοι δεν εγκαταστάθηκαν ποτέ εκεί. Για ένα διάστημα έμειναν υπάλληλοι του εργοστασίου Αλλατίνη, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση.
      Τα αρχοντικά, μετέπειτα αγοράστηκαν από διάφορους ιδιοκτήτες και χρησιμοποιήθηκαν τόσο για κατοικίες, αλλά και για επαγγελματική χρήση.
      http://www.thessalonikiguide.gr/wp-content/uploads/2020/01/ouziel-5.jpg
      Την δεκαετία του ‘80 ο οικισμός, οι αυλές και τα τρία πλακόστρωτα δρομάκια που τον διασχίζουν κατηφορικά προς την οδό Παπανδρέου, χαρακτηρίστηκαν ως διατηρητέος οικισμός.
      http://www.thessalonikiguide.gr/wp-content/uploads/2020/01/ouziel-7.jpg
      Στην πλειοψηφία τους τα ψηλοτάβανα αρχοντικά με τα ξύλινα παράθυρα και τον χαρακτηριστικό διάκοσμο κάτω από τις κεραμιδοσκεπές, διατηρούνται σε άριστη κατάσταση.
      Ελάχιστα από αυτά έχουν πάνω τους σημάδια της εγκατάλειψης, καθώς έχουν αφεθεί και παραμένουν ακατοίκητα. Ωστόσο αυτό που θα μας μείνει ως ανάμνηση από την απογευματινή μας βόλτα στην συνοικία Ουζιέλ – σε αυτό το στολίδι πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ανατολική πλευρά της πόλης – είναι οι όμορφες εικόνες, από μια Θεσσαλονίκη αρχοντική, γεμάτη νεοκλασική , αστική ομορφιά.
       
    18. webTV

      Engineer

      Στις 9 Ιουλίου 1956 σημειώθηκε ένας πολύ ισχυρός και καταστροφικός σεισμός μεγέθους 7,5 Ρίχτερ, με επίκεντρο τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Αμοργού, Ανύδρου και Ανάφης. Τα περιορισμένα μέσα της εποχής είχαν ως αποτέλεσμα οι γνώσεις μας για τον σεισμό αυτό να είναι λίγες και ο ακριβής εντοπισμός του επίκεντρου, αδύνατος. Εξήντα επτά χρόνια μετά, μια διεθνής ωκεανογραφική αποστολή επιχειρεί να εντοπίσει, με τη βοήθεια εξελιγμένου ρομπότ, πληροφορίες για αυτόν τον ισχυρότερο σεισμό της Μεσογείου τα τελευταία 200 χρόνια.   Δεν ήταν μόνο ο κύριος σεισμός της 9ης Ιουλίου καταστροφικός. Τον διαδέχτηκε 13 λεπτά αργότερα ισχυρότατος μετασεισμός μεγέθους 7,2 Ρίχτερ κοντά στη Σαντορίνη, που προκάλεσε ζημιές και κόστισε πολλές ανθρώπινες ζωές. Επίσης, προκλήθηκε μεγάλο τσουνάμι που πλημμύρισε τις ακτές από τη Φολέγανδρο ως την Τουρκία, με τα κύματα να φτάνουν μέχρι και τα 20 μέτρα στην Αμοργό. Το επίκεντρο και τα ρήγματα του σεισμού δεν ήταν γνωστά και οι λίγες μελέτες που έγιναν τότε στην ξηρά και τη θάλασσα δεν αποκάλυψαν τι πραγματικά συνέβη.

      Κατά τη διάρκεια προηγούμενων ωκεανογραφικών αποστολών έγιναν γεωφυσικές μελέτες, όπου αποτυπώθηκε η μορφολογία του υποθαλάσσιου πυθμένα ανάμεσα στη Σαντορίνη, την Αμοργό, την Ανάφη και την Αστυπάλαια και εντοπίστηκαν σε μέγιστο βάθος 750 μέτρων τρία υποθαλάσσια ρήγματα παράλληλα το ένα με το άλλο, σε απόσταση 70 χιλιομέτρων.   Μια διεθνής ομάδα εκτελεί υποθαλάσσιες έρευνες στην ίδια περιοχή τα τελευταία δύο χρόνια, για να ρίξει φως στον μηχανισμό που ενεργοποίησε τον καταστροφικό σεισμό και το επακόλουθο τσουνάμι. Στην ομάδα συμμετέχουν η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Εύη Νομικού, αλλά και επιστήμονες από ερευνητικά ιδρύματα της Γαλλίας, οι Φρεντερίκ Λεκλέρκ από το Πανεπιστήμιο Cote d’ Azur, Ναταλί Φουγιέ από το ινστιτούτο Institut du Physique du Globe του Παρισιού και Χαβιέ Εσκαρτέν από τη Σχολή Ecole Normale Superieure de Paris.   Το υποθαλάσσιο ρήγμα της Αμοργού, εξηγεί η κ. Νομικού στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «είναι ένα από τα πιο ενεργά ρήγματα του ελληνικού θαλάσσιου χώρου και είναι σημαντικό να έχουμε στοιχεία για τη γεωμετρία του, αλλά και για πρώτη φορά οπτικά δεδομένα από τον “καθρέφτη” του ρήγματος, δηλαδή τη λεία επιφάνεια που δημιουργείται κατά τη μετακίνηση του εδάφους έπειτα από σεισμό. Ο στόχος μας είναι να κατανοήσουμε τον μηχανισμό γένεσης του σεισμού του 1956 και του τσουνάμι που προκλήθηκε».

      Ένα ρομπότ, πολύτιμος βοηθός

      Πολύτιμος βοηθός στην έρευνά τους είναι το ρομποτικό όχημα Ariane, το οποίο έχει τη δυνατότητα να καταδυθεί σε βάθος μέχρι 2.500 μέτρα και να παραμείνει εκεί έως και έξι ώρες σε κάθε κατάδυση. Οι 4Κ κάμερες που διαθέτει καταγράφουν τη μορφολογία του υποθαλάσσιου πυθμένα και επιτρέπουν στους ερευνητές να δουν και να μελετήσουν το ανάγλυφο με μέγιστη ταχύτητα τα 0,5 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Εξοπλισμένο με δύο μηχανικούς βραχίονες, είναι επίσης σε θέση να συλλέξει ιζήματα σε σωλήνες μήκους 30 εκατοστών που ονομάζονται πυρήνες. Οι οκτώ πυρήνες με ιζήματα που συλλέχθηκαν θα βοηθήσουν στη χρονολόγηση του υποθαλάσσιου αναγλύφου.
      Για τις ανάγκες της έρευνας, το Ariane καταδύθηκε εννιά φορές για συνολικά 26 ώρες και διένυσε συνολικά 13 χιλιόμετρα εξερευνώντας τη ζώνη του ρήγματος της Αμοργού και των άλλων ρηγμάτων. Τράβηξε χιλιάδες φωτογραφίες, οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή τρισδιάστατων μοντέλων που θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να μετρήσουν την παραμόρφωση του θαλάσσιου πυθμένα.

      Επιπλέον, στις έρευνες συμμετείχε και το γαλλικό ωκεανογραφικό πλοίο «L’ Europe», που είναι εξοπλισμένο με πολυδεσμικό σύστημα χαρτογράφησης για την καταγραφή της υποθαλάσσιας μορφολογίας σε παράκτιες περιοχές. Κατά τη διάρκεια της νύχτας αλλά και τις μέρες που επικρατούσαν θυελλώδεις άνεμοι που εμπόδιζαν το ρομποτικό σκάφος να καταδυθεί, το «L’ Europe» συγκέντρωσε βαθυμετρικά δεδομένα στην παράκτια ζώνη της Ανάφης και της Αμοργού. Τα υψηλής ανάλυσης βαθυμετρικά δεδομένα θα χρησιμοποιηθούν στη μοντελοποίηση της διάδοσης του τσουνάμι του 1956, προκειμένου να κατανοηθεί καλύτερα ο μηχανισμός δημιουργίας του.

       
      Εξάλλου, οι ερευνητές εντόπισαν πολλές υποθαλάσσιες κατολισθήσεις που πιθανώς συνδέονται με τον σεισμό του 1956 και οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν ενισχύσει τα παλιρροϊκά κύματα.

      Αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη η επεξεργασία και η ερμηνεία των δεδομένων, προκειμένου να σχηματιστεί καλύτερη εικόνα γι’ αυτά τα γεγονότα του παρελθόντος και να υπάρξει καλύτερη κατανόηση του μέλλοντος σε μια από τις πιο ενεργές γεωδυναμικά περιοχές του ελληνικού υποθαλάσσιου χώρου.
          Τα πρώτα ερευνητικά αποτελέσματα που προκύπτουν από την έρευνα, όπως αναφέρει η κ. Νομικού στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, είναι ότι ο θαλάσσιος χώρος ανάμεσα στην Αμοργό και τη Σαντορίνη «είναι γεωδυναμικά ενεργός με πολλούς γεωκινδύνους. Έχουμε όμως, πλέον στη διάθεσή μας υψηλής ανάλυσης γεωφυσικά δεδομένα και τρισδιάστατα μοντέλα αναγλύφου, που θα μας βοηθήσουν να μελετήσουμε καλύτερα την παραμόρφωση του πυθμένα μετά τον σεισμό του 1956».
×
×
  • Create New...

Important Information

We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.