Αναζήτηση στην κοινότητα

Το υπουργείο Πολιτισμού έδωσε γραπτή διαβεβαίωση στο Δήμο Καβάλας ότι ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων θα αποτελέσει την επίσημη ελληνική υποψηφιότητα αξιολόγησης και ένταξης στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco. Ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων είναι άρρηκτα συνδεδεμένος όχι μόνο με τη λαμπρή πόλη που ίδρυσε ο Μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος, αλλά και με τη φημισμένη μάχη που καθόρισε το μέλλον της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ενώ αποτελεί την περιοχή όπου ο Απόστολος των Εθνών, Παύλος, πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του επί ελληνικού και ευρωπαϊκού εδάφους κηρύσσοντας το Ευαγγέλιο και βαφτίζοντας στις όχθες του Ζυγάκτη ποταμού την πρώτη γυναίκα χριστιανή, την Αγία Λυδία. Η πόλη των Φιλίππων είναι ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος της Ανατολικής Μακεδονίας. Οι πρώτοι οικιστές της ήταν άποικοι από τη Θάσο, που ίδρυσαν στα 360 π.Χ. την αποικία των Κρηνίδων. Ακμή γνώρισε η πόλη κατά τα ελληνιστικά χρόνια. Η ανασκαφική έρευνα άρχισε στους Φιλίππους στα 1914 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Σήμερα, η Αρχαιολογική Υπηρεσία, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή συνεχίζουν την αρχαιολογική έρευνα. Τα ευρήματα των ανασκαφών φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Φιλίππων. Το υπουργείο Πολιτισμού θα υποβάλει τον φάκελο υποψηφιότητας τον Σεπτέμβριο στην έδρα της Unesco, το Παρίσι, και το Φεβρουάριο του 2015 ο διεθνής οργανισμός θα τον αξιολογήσει. Ο δήμαρχος Καβάλας, Κωστής Σιμιτσής, δεν κρύβει την αισιοδοξία του για τη θετική έκβαση του αποτελέσματος και, όπως τόνισε, το επόμενο διάστημα ο Δήμος Καβάλας θα ζητήσει τη στήριξη και τη βοήθεια σημαντικών προσωπικοτήτων που σχετίζονται με την πόλη, όπως του γνωστού συγγραφέα Βασίλη Βασιλικού. Πηγή: http://www.naftempor...-arxaiologikos- Click here to view the είδηση

Απίστευτη σε ερμηνεία είναι η απόφαση της Αρχαιολογίας να μην αναγνωρίσει τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου περί νομιμοποίησης αυθαιρέτων εντός αρχαιολογικών χώρων παρά τη ρητή διάταξη του νόμου 4178/2013, προκαλώντας μάλιστα τη σφράγιση καταστήματος στη Μεσαιωνική Πόλη, που έσπευσε να υπαχθεί στον δήθεν ευεργετικό νόμο. Η αρχαιολογία αμφισβήτησε αρχικώς τη νομιμότητα τακτοποίησης αυθαιρέτων στο νησί με επίκληση Βασιλικού Διατάγματος του 1965, που χαρακτηρίζει το νησί αρχαιολογικό τόπο, τόπο δηλαδή ιστορικής σημασίας. Η ένσταση επί της νομιμότητας τακτοποιήσεως υποθέσεων του είδους με βάση τον ευεργετικό νόμο, που ισχύει στην επικράτεια, προήλθε από την 4η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και ανέκυψε αρχικά σε ακίνητο της περιοχής των Κρητικών (σχετικά έγραψε η «δ»). Ανάλογη εμπλοκή νομικής φύσεως ανέκυψε ωστόσο και σε ακίνητο εντός της Μεσαιωνικής Πόλης με αποτέλεσμα να βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση και ουσιαστικά εκτεθειμένος ένας επιχειρηματίας, που προχώρησε σε τακτοποίηση των αυθαιρέτων του, την οποία δεν αναγνωρίζει όμως η Αρχαιολογία! Για το όλο ζήτημα, που έχει προκαλέσει θόρυβο στις τάξεις των μηχανικών, γνωμοδότησε ο έγκριτος δικηγόρος κ. Παντελής Αποστολάς. Όπως αναφέρει … «Το νομικό καθεστώς των αυθαίρετων κατασκευών, αλλά και η δυνατότητα της νομιμοποίησής τους, υπό προϋποθέσεις, με πλείστες όσες θετικές έννομες συνέπειες, όπως η αναστολή για 30 έτη της επιβολής κυρώσεων μετά την καταβολή του ενιαίου ειδικού προστίμου, προκαλούν και προκάλεσαν πλείστα όσα προβλήματα, ενδιαφέρον όμως παρουσιάζουν, ειδικά για τη Ρόδο, εκείνες οι διατάξεις του ν. 4014/2011 (όπως τροποποιήθηκε και ισχύει) που αναφέρονται σε αυθαίρετα που έχουν ανεγερθεί σε αρχαιολογικό χώρο, ιστορικό τόπο, ιστορικό διατηρητέο οικισμό και περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, αλλά και σε παραδοσιακό οικισμό, με την επιφύλαξη της παρ. 24 του άρθρου 24, και σε οικιστικό σύνολο που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και κατά πόσο με βάση αυτές επιτρέπεται η νομιμοποίηση αυθαιρέτων στη Ρόδο γενικά, ως κηρυγμένου οργανωμένου αρχαιολογικού τόπου (έχοντα ιστορική και αρχαιολογική αξία), ειδικά δε στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, η οποία, με την υπ’ αριθ. 94262/5720/28.12.1959 (ΦΕΚ 24Β/16-1-1960) απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, χαρακτηρίστηκε (όπως και άλλη περιοχή της Ρόδου και η Χώρα της Πάτμου), ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημειακό Συγκρότημα. Ο νομοθέτης εξαιρεί από τη νομιμοποίηση αυθαίρετες κατασκευές που εμπίπτουν στις παραπάνω περιπτώσεις, όμως, όπως προκύπτει και από την αιτιολογική του έκθεση, θέτει ένα όρο, ο οποίος από μόνος του αποτελεί και την απάντηση σε όσους αμφισβητούν το επιτρεπτό της νομιμοποίησης, δηλαδή ότι ναι μεν δεν επιτρέπεται η νομιμοποίηση, εφόσον όμως απαγορευόταν η δόμηση κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης. Αν δηλαδή κατά τον χρόνο της αυθαίρετης κατασκευής επιτρεπόταν στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου η ιδιωτική δόμηση (και αυτό είναι εύκολο να καθοριστεί), τότε το αυθαίρετο νομιμοποιείται». Επισημαίνει παραπέρα ότι κατά τις επιταγές του άρθρου 24 παρ. 1α του ν. 4014/2011, εφόσον ηλεκτρονικά υποβλήθηκε σε αυθαίρετο κτίσμα και καταβλήθηκε ολόκληρο το ενιαίο ειδικό τέλος ενόψει και της μη ενεργοποίησης της δυνατότητας του πληροφοριακού συστήματος του Υπουργείου, που προβλέπεται στο άρθρο 24 παρ. 23 του ν. 4014/2011, να υποδέχεται τα τοπογραφικά διαγράμματα από της ως άνω υποβολής σε νομιμοποίηση του αυθαιρέτου κτίσματος και της πληρωμής του προστίμου, αναστέλλεται για τριάντα χρόνια κάθε επιβολή κυρώσεων μετά την καταβολή ενιαίου ειδικού προστίμου. Μετά την ενεργοποίηση του πληροφοριακού συστήματος και το άνοιγμα της ηλεκτρονικής σελίδας του Υπουργείου, θα προχωρήσει η διαδικασία υποβολής των δικαιολογητικών και του ελέγχου. Μέχρι τότε ισχύει η ως άνω επιταγή του νόμου περί αναστολής κάθε επιβολής κύρωσης». Λύση στα ως άνω προβλήματα έδωσε με ρητή πρόβλεψή του ο νόμος 4178/2013 που υπήγαγε στο νόμο περί τακτοποίησης αυθαιρέτων και ακίνητα ευρισκόμενα σε αρχαιολογικούς χώρους. Η 4η Εφορεία Αρχαιοτήτων ωστόσο δεν ικανοποίησε αίτηση θεραπείας του εντολέως του κ. Αποστολά και ζήτησε να γνωμοδοτήσει για την εφαρμογή του νόμου στη Μεσαιωνική Πόλη το Υπουργείο Πολιτισμού. Προχώρησε ωστόσο στο μεταξύ η σφράγιση του καταστήματος. Στο αίτημα της Αρχαιολογίας προς το Υπουργείο Πολιτισμού αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: «Παρακαλούμε να γνωμοδοτήσετε για την ισχύ ή μη των διατάξεων του νόμου 4178/2013 περί αυθαιρέτων, άρθρο 2, παρ. ια) εντός του κηρυγμένου ιστορικού διατηρητέου οικισμού και αρχαιολογικού χώρου της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου, δεδομένου ότι στο προαναφερόμενο ακίνητο ήταν επιτρεπτή μεν από πολεοδομική άποψη η δόμηση στην περιοχή, ήταν όμως περιοριστική από αρχαιολογική άποψη. Η παραπάνω γνωμοδότηση είναι καθοριστική, όχι μόνο για το μέλλον του συγκεκριμένου ακινήτου εντός του μεσαιωνικού οικισμού της πόλης της Ρόδου, όσο και για εκείνο του συνόλου των ακινήτων που βρίσκονται εντός ιστορικών διατηρητέων οικισμών της περιφέρειας αρμοδιοτήτων μας». Πηγή:www.dimokratiki.gr Click here to view the είδηση

Συνάδελφοι, έχει κάποιος κανένα νέο για το τι κάνουμε με τα αυθαίρετα που βρίσκονται σε β΄ζώνη αρχαιολογίας, όπου ισχύουν ειδικοί όροι δόμησης; Δηλώνουμε; Δηλώνουμε μόνο εφόσον το αυθαίρετο συμπίπτει με τους όρους δόμησης της αρχαιολογίας; Δεν δηλώνουμε καθόλου; Τι γίνεται όταν το αυθαίρετο έχει κατασκευαστεί εντός της ζώνης πριν αυτή κηρυχθεί;

Δύο αρχαία μνημεία της Αττικής -το ένα μεγάλο και προβεβλημένο, το δεύτερο μικρότερο σε μέγεθος, αλλά όχι σε αξία- θα αναστηλωθούν και θα αναδειχθούν, σύμφωνα με μελέτες που έλαβαν την έγκριση του ΚAΣ Στο φρούριο των Αιγοσθένων, ένα από τα σημαντικότερα και πιο καλοδιατηρημένα αμυντικά μνημεία στον ελλαδικό χώρο, όπου βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη ένα μεγάλο έργο αποκατάστασης συνολικού προϋπολογισμού 3 εκατ. ευρώ -με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ-, εργασίες θα πραγματοποιηθούν στον Νοτιοανατολικό Πύργο. Στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού οι επεμβάσεις θα εστιάσουν στον ταφικό ναΐσκο του Αγάθωνα, που αποκαλύφθηκε το 1863. Χτισμένο τον 4ο αιώνα π.Χ. με συνολική έκταση 87.000 τ.μ. το Φρούριο των Αιγοσθένων, κοντά στο σημερινό Πόρτο Γερμενό, αποτελεί μία από τις αρχαιότερες ολόλιθες οχυρώσεις στην Ελλάδα, ενώ ο Νοτιοανατολικός Πύργος της Ακρόπολής του είναι ο μοναδικός που διατηρείται σχεδόν σε ολόκληρο το ύψος του, αποκαλύπτοντας πολύτιμα στοιχεία για την αρχαία αμυντική αρχιτεκτονική. Τα μέλη του ΚΑΣ έδωσαν το πράσινο φως για την καθολική αναστήλωσή του, με τη συμπλήρωση των πεσμένων αρχιτεκτονικών μελών, που εντόπισαν και ταυτοποίησαν οι αρχαιολόγοι, καθώς και νέο υλικό από γειτονικό λατομείο. Η τοποθέτηση ξύλινης στέγης αφενός θα προστατεύει το εσωτερικό του μνημείου και αφετέρου θα συμβάλει σημαντικά στην ανάκτηση της αρχικής του μορφής. Στον ταφικό περίβολο των Ηρακλειωτών, στο δυτικό τμήμα του αρχαιολογικού χώρου του Κεραμεικού και δίπλα στο ταφικό ανάγλυφο της συζύγου του, Κοράλλιον, βρίσκεται ο ταφικός ναΐσκος του Αγάθωνα εξ Ηρακλειάς, κατασκευασμένος από υμήττιο μάρμαρο. Δυστυχώς, ο εντυπωσιακός γραπτός διάκοσμος, τον οποίο κλήθηκε να μελετήσει ο Τσίλερ τη δεκαετία του 1860, εξαφανίστηκε λίγο μετά την αποκάλυψη του μνημείου εξαιτίας των κλιματικών συνθηκών και σήμερα σώζεται μόνο στα σχέδια του Seveso. Ωστόσο, ο ναΐσκος βρέθηκε όρθιος και διατηρείται σε καλή κατάσταση, παρά τη φθορά του χρόνου, τις επιπτώσεις της ρύπανσης και τις όποιες αλλοιώσεις έχουν προκαλέσει στην αρχική εικόνα του οι παλαιότερες σωστικές επεμβάσεις με μεταλλικά στοιχεία. Η νέα μελέτη συντήρησης, που αποτελεί καρπό μιας συνεργασίας της Γ’ ΕΚΠΑ και του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, προβλέπει μεταξύ άλλων την αντικατάσταση του κατακερματισμένου θριγκού με αντίγραφο και τη μεταφορά του αυθεντικού στο μουσείο του χώρου. Πηγή: http://ypodomes.com/... Click here to view the είδηση

Το Διεθνές Βραβείο Feltrinelli απονεμήθηκε στον καθηγητή Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Μανόλη Κορρέ για τη συνολική του προσφορά στον τομέα της αρχαιολογίας και των αναστηλώσεων. Το βραβείο αποτελεί ύψιστη διάκριση και απονέμεται από την Accademia Nazionale dei Lincei της Ρώμης- μία από τις παλαιότερες και εγκυρότερες επιστημονικές ακαδημίες σε παγκόσμιο επίπεδο, που ιδρύθηκε το 1603 και, στο βάθος της ιστορίας, έχει συμπεριλάβει στα μέλη της κορυφαίες φυσιογνωμίες, όπως ο Γαλιλαίος. Το Διεθνές Βραβείο Feltrinelli απονέμεται σε προσωπικότητες που έχουν διακριθεί για τις εξαιρετικές τους επιδόσεις στην τέχνη, στη λογοτεχνία, στην ιστορία, στη φιλοσοφία, στην ιατρική και στα μαθηματικά. Απονέμεται μία φορά κάθε πέντε χρόνια για κάθε ειδικότητα και συνοδεύεται από σημαντικό χρηματικό έπαθλο. Ένα δεύτερο βραβείο απονέμεται παράλληλα σε έναν διεθνή οργανισμό για την ανθρωπιστική του δράση. Ο Μανόλης Κορρές βραβεύτηκε για το συνολικό του έργο, το οποίο -όπως τονίστηκε κατά την απονομή- συνδυάζει «την αναστήλωση με πρωτότυπη αρχαιολογική και αρχιτεκτονική έρευνα». Στην ίδια κατηγορία έχουν παλαιότερα βραβευθεί εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο Ντίνου Αντεμεστεάνου, o Τσεζάρε Μπράντι και ο Φερντινάντο Καστανιόλι. O Μανόλης Κορρές είναι ο πρώτος Έλληνας στον οποίο απονέμεται αυτό το βραβείο. Πληροφορούμενος την είδηση της σημαντικής βράβευσης του καθηγητή Μανόλη Κορρέ, ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος δήλωσε: «Ο καθηγητής Μανόλης Κορρές δεν είναι μόνο μια εξέχουσα φυσιογνωμία της επιστημονικής κοινότητας που έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει πολλά συνδυάζοντας το έργο της μελέτης και αναστήλωσης των αρχαίων και νεοτέρων μνημείων μας με δημιουργική αρχαιολογική και αρχιτεκτονική έρευνα. Είναι και ένας άνθρωπος με βαθιά αφοσίωση σε ένα έργο που αντλεί από το ελληνικό παρελθόν με προοπτική το ελληνικό μέλλον. Αφοσίωση η οποία λειτουργεί ως παράδειγμα για κάθε μέλος της οικογένειας του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, λειτουργεί ως παράδειγμα για όλους μας. Τον συγχαίρω για την κορυφαία διάκριση που τού επιφυλάχθηκε». Μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, της Επιτροπής Συντήρησεως Μνημείων Ακρόπολεως και άλλων επιστημονικών επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, ο κ. Κορρές συμμετείχε στα έργα της Ακροπόλεως (1975, 1983-1999), στα έργα του Διονυσιακού Θεάτρου (1981-1982), στη μελέτη και αποκατάσταση δύο αρχαίων ναών στη Νάξο (Πανεπιστήμιον Αθηνών- TU Munchen, 1976 κ.ε), του Κάστρου του Πυθίου στον Έβρο (1974 κ.ε.) του ναού του Απόλλωνος στη Μητρόπολη παρά την Καρδίτσα (1999 κ.ε.). Έχει μελετήσει ρωμαϊκά μνημεία στη Θεσσαλονίκη, βυζαντινά και νεότερα μνημεία στη Μάνη, τον ναό της Παναγίας Γοργοεπηκόου, τη Στοά του Ευμένους, το Μνημείο του Φιλοπάππου, τις κοιλαδογέφυρες του ρωμαϊκού Αδριάνειου υδραγωγείου και τον ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, αρχαία και χριστιανικά μνημεία στην Αμοργό, ιωνικά κιονόκρανα γενικώς (στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, 1976-1977), τα μεγάλα ναόσχημα ταφικά μνημεία της Ετρουσκικής Νεκροπόλεως της Norchia (με τον M. Kreeb, 1990), το Μαυσωλείο του Θευδέριχου στη Ραβέννα, διάφορες μηχανικές κατασκευές κ.ά. Έχει λάβει υποτροφίες (Υπ. Παιδείας, DAAD, DAI, Princeton University, Fulbright, Alexander von Humbolt) και τιμητικές διακρίσεις (Χάλκινο Μετάλλιο Ακαδημίας Αθηνών, Αργυρούν Μετάλλιο της Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής των Παρισίων (Academie d' Architecture de Paris), Ταξιάρχης Τάγματος του Φοίνικος). Είναι μέλος επιστημονικών εταιρειών, έχει διδάξει σε ξένα πανεπιστήμια, έχει συγγράψει οκτώ βιβλία και 80 επιστημονικά άρθρα και έχει επίσης δώσει διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σχέδιά του έχουν εκτεθεί σε εννέα ατομικές και επτά ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελλάδος. Πηγή: http://www.enet.gr/?...ismos&id=400417 Click here to view the είδηση

Άλλα τρία χρόνια ανασκαφών, 630 εργάτες και 42 εκατ. ευρώ επιπλέον θα απαιτηθούν για τη συνέχιση και ολοκλήρωση των αρχαιολογικών ερευνών στο πλαίσιο της κατασκευής του μετρό Θεσσαλονίκης, οι οποίες αποκάλυψαν μέχρι σήμερα περίπου 135.000 ευρήματα. Αυτή είναι η εκτίμηση-εισήγηση των δύο αρμόδιων εφορειών αρχαιοτήτων, με την οποία συμφώνησαν τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ). Την ίδια ώρα, αναπάντητο μένει το ερώτημα σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι στο ζήτημα των αρχαιοτήτων της Βενιζέλου, παρά την απόφαση του ΚΑΣ για απόσπαση και επανατοποθέτησή τους. Η Αττικό Μετρό ΑΕ πάντως, με αβέβαιο το μέλλον του κεντρικού έργου, προκήρυξε διαγωνισμό για τις μελέτες επεκτάσεων του μετρό προς Σταυρούπολη και Εύοσμο. Το ΚΑΣ στη συνεδρίασή του προχθές το βράδυ απεφάνθη ότι η αύξηση της δαπάνης των ανασκαφών κατά 42 εκατ. ευρώ, πέραν των 82 εκατ. ευρώ που έχουν ξοδευτεί μέχρι σήμερα, είναι αναγκαία, λαμβάνοντας υπόψη τα χρονοδιαγράμματα και τον αριθμό προσωπικού που παρουσίασαν οι εφορείες. Ο χρόνος των ανασκαφών, όπως ειπώθηκε στη συνεδρίαση, μπορεί να συμπτυχθεί και να είναι μικρότερος από τρία χρόνια. Μέχρι σήμερα έχουν ανασκαφεί σχεδόν 35 στρέμματα και ήρθαν στο φως περίπου 135.000 ευρήματα. Απομένει να διερευνηθούν οι περιοχές των εισόδων και εξόδων των σταθμών, του αμαξοστασίου της Πυλαίας και του νότιου τμήματος του σταθμού Αγίας Σοφίας. Το πρόσθετο ποσό που υπολογίστηκε αφορά τη σκαπάνη στην κύρια γραμμή του μετρό Θεσσαλονίκης και όχι στις επεκτάσεις, ενώ συμπεριλαμβάνονται η πλήρης συντήρηση και καταγραφή των ευρημάτων, χωρίς τη δημοσίευση και έκθεσή τους. Τα 10 εκατ. ευρώ θα διατεθούν για τις αποσπάσεις και τις επανατοποθετήσεις μνημείων, καθώς και για τις συνοδευτικές μελέτες. «Το ποσοστό των αποσπάσεων, που κυμαίνεται περίπου στο 20%, είναι το μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο έργο» δήλωσε η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, εξηγώντας ότι «για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, όλο το πρόγραμμα που εκπονείται αυτή τη στιγμή στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013 είναι 105 εκατ. ευρώ και όλο το ΠΕΠ Αττικής του πολιτισμού (με έργα όπως η Πινακοθήκη, το ΕΜΣΤ, το Ακροπόλ κλπ.) είναι 108 εκατ. ευρώ». «Έχουμε πολλές αρχαιότητες. Αν δεν εντοπίζονταν τόσα πολλά και τόσο σημαντικά αρχαία, δεν θα ανέβαιναν και τα κόστη. Και αρχαία βρίσκονται και αρχαία θυσιάζονται για το χατίρι ενός μεγάλου έργου», είπε από την πλευρά της η διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Μ. Βλαζάκη. ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ Στη συνεδρίαση του ΚΑΣ έγινε για άλλη μια φορά σαφές ότι κύριο αίτιο των καθυστερήσεων ήταν ο κακός σχεδιασμός του έργου. «Πέρα από τη χάραξη του έργου, που όλοι γνωρίζουμε ότι ήταν λανθασμένη, είχαμε και κάποιες καθυστερήσεις σε ανασκαφές, ειδικά στην αρχή. Επίσης υπήρξαν δυσκολίες στα ευρήματα, καθώς σε κάποιους σταθμούς βρέθηκαν πολύ περισσότερα από ό,τι σε άλλους. Τώρα τα πράγματα έχουν εξισορροπηθεί αρκετά», δήλωσε η διευθύντρια Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων Ευγενία Γερούση. Προφανώς όμως οι αρχαιολογικές εργασίες μετακινούν χρονικά το έργο κατά τουλάχιστον τρία χρόνια ακόμη, δηλαδή μέχρι το 2017 δεν αναμένεται η ολοκλήρωσή του. Η απόφαση του ΚΑΣ για την επιπλέον δαπάνη θα πρέπει να εγκριθεί πρώτα από τη Βουλή των Ελλήνων και θα απαιτηθεί ένα χρονικό διάστημα τριών μηνών για να υλοποιηθεί. «Είναι ένα θετικό βήμα η απόφαση του ΚΑΣ και υπογραμμίζει τη διάθεση που υπάρχει από πλευράς αρχαιολογικής υπηρεσίας και υπουργείου Πολιτισμού να υποστηριχθεί το έργο, παρά τις κατηγορίες που δέχεται κατά καιρούς ο τομέας μας», αναφέρει στη «Μ» ο Δημήτρης Παππάς, αρχαιολόγος, αντιπρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο μετρό. «Μπορεί το ποσό των 42 εκατ. ευρώ να φαίνεται μεγάλο και να εντυπωσιάζει σε σχέση με αυτά που ανέφερε η κ. Μενδώνη για το ΠΕΠ, αλλά είναι οριακό. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι ο υπολογισμός έγινε με βάση τους μισθούς της Αττικό Μετρό με τιμολόγια πρόσληψης εργατών-οικοδόμων με απλά οικοδομικά ένσημα και όχι βαρέων, κάτι που σαφώς επηρεάζει το κόστος εργασιών και στερεί από τους εργαζόμενους το δικαίωμα να πάρουν τα ένσημα βαρέων», τονίζει ο κ. Παππάς. Κατά τον ίδιο, στο έργο που απομένει αναμένονται πολύ σημαντικά ευρήματα στο νότιο τμήμα του σταθμού Αγίας Σοφίας. Η ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΣΤΟ ΣτΕ Ωστόσο, η πορεία των αρχαιολογικών ερευνών και συνολικά του έργου εξαρτάται από την απόφαση που θα πάρει το ΣτΕ στις 5 Μαρτίου, κατά τη συζήτηση της προσφυγής του δήμου Θεσσαλονίκης. Στο ΣτΕ έχει προσφύγει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης ζητώντας να ανασταλεί και να ακυρωθεί η εκτέλεση της απόφασης που έλαβε στις 24 Ιανουαρίου 2013 ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και η οποία, βάσει γνωμοδότησης του ΚΑΣ της 15ης Ιανουαρίου 2013, προέβλεπε την απόσπαση και μεταφορά των σημαντικότερων αρχαιολογικών ευρημάτων που βρέθηκαν στον σταθμό Βενιζέλου. Το ΚΑΣ τότε υπέδειξε ως τόπο μεταφοράς το πρώην στρατόπεδο «Παύλου Μελά» ή «όπου αλλού». Στις 10 Δεκεμβρίου 2013 έχει εκδοθεί προσωρινή διαταγή του ΣτΕ, βάσει της οποίας δεν μπορεί να γίνει καμία απόσπαση αρχαιοτήτων, ενώ το πρώτο πάγωμα απομάκρυνσης αρχαιοτήτων είχε γίνει με διαταγή της αντιπροέδρου του ΣτΕ Μαίρης Σαρή στις 23 Ιουλίου 2013. Το ΚΑΣ με απόφασή του στις 28 Ιανουαρίου 2014 προβλέπει απόσπαση των αρχαιολογικών ευρημάτων, εργασίες για την κατασκευή σταθμού του μετρό, επανατοποθέτησή τους (στο σύνολο) στο ίδιο σημείο και διαμόρφωση επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου. Η λύση που επιλέχθηκε από το ΚΑΣ αποτελεί συνδυασμό δύο προτάσεων, της πρότασης που κατέθεσαν οι καθηγητές Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού ΑΠΘ Γιώργος Παπακώστας και Αλεξάνδρα Αλεξοπούλου και της πρότασης που κατατέθηκε από την αρχαιολογική υπηρεσία, με κύριο χαρακτηριστικό τη διατήρηση των αρχαιοτήτων στον μέγιστο βαθμό. Η διοίκηση του δήμου, αν και εμφανίστηκε ικανοποιημένη από αυτή την απόφαση, δήλωσε ότι θα περιμένει την έκδοση σχετικής υπουργικής απόφασης για να αποσύρει την προσφυγή στο ΚΑΣ. Καθώς όμως δεν εκδόθηκε υπουργική απόφαση, η προσφυγή ισχύει. Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ), από την άλλη, ζητά επανάληψη της συζήτησης στο ΚΑΣ, λόγω της οριακής πλειοψηφίας με την οποία ελήφθη η απόφαση (8 έναντι 7). ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΑΕ Διαγωνισμός για τις γεωλογικές μελέτες των επεκτάσεων Εν τω μεταξύ, η Αττικό Μετρό ΑΕ δημοσίευσε την προκήρυξη διαγωνισμού, ύψους 2,8 εκατ. ευρώ (συν ΦΠΑ), για τις γεωλογικές μελέτες των επεκτάσεων του μετρό προς Σταυρούπολη και Εύοσμο και του αμαξοστασίου της Πυλαίας. Σύμφωνα με την προκήρυξη του διαγωνισμού, τα βασικά χαρακτηριστικά των περιοχών που θα μελετηθούν είναι: α) Επέκταση προς Εύοσμο: Η επέκταση ξεκινά από το δυτικό άκρο της βασικής γραμμής (Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός) και κινείται προς τον Εύοσμο. Η γραμμή θα έχει μήκος 4,5 χλμ. και περιλαμβάνει τέσσερις σταθμούς (στα αρχικά σχέδια ήταν οι σταθμοί Αμπελοκήπων, Μενεμένης, Ευόσμου και Κορδελιού) και αμαξοστάσιο. Η διαδρομή δεν έχει μελετηθεί από γεωλογικής ή γεωτεχνικής άποψης. β) Επέκταση προς Σταυρούπολη: Η επέκταση ξεκινά από τον σταθμό Δημοκρατίας και κινείται βορειοδυτικά προς Ευκαρπία. Η γραμμή θα έχει μήκος περίπου 5,3 χλμ. και περιλαμβάνει πέντε σταθμούς (στα αρχικά σχέδια: Νεάπολης, Παύλου Μελά, Σταυρούπολης, Πολίχνης και Ευκαρπίας, ενώ υπήρχε η σκέψη η γραμμή να φθάσει μέχρι το νοσοκομείο Παπαγεωργίου). Στην επέκταση αυτή έχουν μεν εκτελεστεί γεωλογικές και γεωτεχνικές έρευνες και μελέτες, των οποίων όμως απαιτείται συμπλήρωση. γ) Αμαξοστάσιο Πυλαίας: Για τις ανάγκες των επεκτάσεων του μετρό Θεσσαλονίκης προς Εύοσμο και Σταυρούπολη θα απαιτηθεί να επεκταθεί το αμαξοστάσιο Πυλαίας. Η επέκταση αυτή χωροθετείται στη βορειοανατολική άκρη του υφιστάμενου υπό κατασκευή αμαξοστασίου και έχει εμβαδόν περίπου 51 στρέμματα. Πηγή: http://www.makthes.g...portage/118172/ Πατήστε εδώ για να διαβάσετε την πλήρη παρουσίαση

Καλσπέρα σας. Έχω εγκαταστήσει ένα ΦΒ 10KW σε μία στέγη κτιρίου (με το εδικό πρόγραμμα εγκαταστάσεων σε κτίρια). Η εγκατάσταση βρίσκεται σε εκτός σχεδιου πόλεως περιοχή. Το ΦΒ λειτουργεί κανονικά εδω και 1 και κάτι χρόνια. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν ξαφνικά σήμερα εμφανίστηκε η αρχαιολογία και του ζήτησε να το ξηλώσει επειδή είναι σε αρχαιολογική περιοχή και χρειάζεται άδεια. Πήγα και τους έδειξα όλους τους νόμους και την αίτηση της ΔΕΗ που δείχνουν ότι δεν απαιτείται έγκριση εργασιών μικρής κλιμακας ή άδεια αρχαιολογίας αλλά αυτή επειμένουν ότι χρειάζεται αδεια. Καμία ιδέα για το τι να κανω? Παρακαλώ συμπληρώστε την ειδικότητα στο προφίλ σας. miltos

Έχω ένα τοπογραφικό ενός οικοπέδου που βρίσκεται στα όρια οικισμού προ του 1923, εμβαδού λίγο πάνω των 2.000τ.μ., περίπου μισό εντός οικισμού και μισό εκτός οικισμού. Στο τοπογραφικό δείχνει μια χοντρή γραμμή που αναφέρεται ως "γραμμή αρχαιολογίας". Επίσης δείχνει οικοδομικά τετράγωνα και το οικόπεδο διανύεται από πεζόδρομο. Το πρόσωπο σε κοινοτική οδό είναι 25~30μ. Γνωρίζω όμως πως στην περιοχή δεν υπάρχει ακόμα εγκεκριμένο σχέδιο πόλεως, δεν ξέρω γιατί ο μηχανικός γράφει Ο.Τ. και όριο σχεδίου πόλεως. Αξίζει να το ψάξω το οικόπεδο ή δεν θα είναι άρτιο και οικοδομήσιμο;

Μια ακόμη πρωτοπόρα προσπάθεια του Δήμου Πύλου-Νέστορος στέφεται με μεγάλη επιτυχία! Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 2489Δ/3-10-2013 η κοινή απόφαση των Υπουργών Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Πάνου Παναγιωτόπουλου και Ναυτιλίας και Αιγαίου κ. Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, με την οποία ιδρύονται οι δυο πρώτοι στην Ελλάδα Ενάλιοι Επισκέψιμοι Αρχαιολογικοί Χώροι (καταδυτικά πάρκα) και μάλιστα σε θαλάσσιες περιοχές σπουδαίου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος: Στον ενάλιο αρχαιολογικό χώρο της Μεθώνης, πλησίον της νήσου Σαπιέντζα στην άκρα Σπίθα όπου βρίσκονται τα παγκόσμια γνωστά αρχαία ναυάγια με τους κίονες από το περιστύλιο του ναού του Ηρώδη και τις γλυπτές σαρκοφάγους της Τροίας και στο θαλάσσιο χώρο εντός του κηρυγμένου ενάλιου αρχαιολογικού χώρου στον Κόλπο του Ναυαρίνο, όπου από το 1978 είναι βυθισμένο το δεξαμενόπλοιο Irene Serenade, ένα από τα μεγαλύτερα επισκέψιμα ναυάγια του κόσμου. Τα μοναδικά υποβρύχια αξιοθέατα, κρυμμένα μέχρι τώρα στην αφάνεια, θα είναι πλέον επισκέψιμα από τους Έλληνες και ξένους αυτοδύτες, καθώς θα επιτρέπεται η καθοδηγούμενη επίσκεψη, η ερασιτεχνική φωτογράφιση στο πλαίσιο της καθοδηγούμενης επίσκεψης αλλά και η επισκόπηση του βυθού με σκάφη διαφανούς πυθμένα για τους μη δύτες, ενώ θα δίνεται και η δυνατότητα πάσης φύσεως επιστημονικής έρευνας, με απόφαση φυσικά του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Το έργο εξήγγειλε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς τον Αύγουστο 2012 στο πλαίσιο των εγκαινίων της επανέκθεσης της συλλογής του Γάλλου Φιλέλληνα Ρενέ Πυώ στοην οικία Τσικλητήρα και της περιοδικής έκθεσης της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων «Βυθισμένα Ταξίδια, Ανθρώπινες Εξερευνήσεις: Ίχνη σημαίνοντα στις θάλασσες της Πελοποννήσου» στο Κάστρο της Πύλου. Με την έκδοση της ΚΥΑ ο Πρωθυπουργός απέδειξε, ότι εννοεί τα λεγόμενά του. Ο βασικός συντελεστής και η κινητήρια δύναμη της ίδρυσης των επισκέψιμων ενάλιων αρχαιολογικών χώρων υπήρξε ο Δήμαρχος Πύλου-Νέστορος Δημήτρης Καφαντάρης, δίνοντας στον Δήμο την ιστορική πανελλήνια πρωτοπορία σε μία νέα οικολογική και αειφόρο μορφή ανάπτυξης, ικανή να μεταμορφώσει το τουριστικό τοπίο της χώρας. Την εθνικής εμβέλειας σημασία του θέματος κατανόησαν αμέσως η Γενική Γραμματέας Πολιτισμού κα Λίνα Μενδώνη και η Προϊσταμένη της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων κα Αγγελική Σίμωσι. Ενεργώντας ταχύτατα και αποφασιστικά, με ανοιχτόμυαλη στάση και αποτελεσματικότητα πρωτόγνωρες μέχρι πρόσφατα για την ελληνική Δημόσια Διοίκηση, σχεδίασαν, σε συνεργασία με τον Δήμο Πύλου-Νέστορος και προώθησαν κατά απόλυτη προτεραιότητα το συγκεκριμένο έργο, που μέσα σε σύντομο χρόνο επικύρωσαν οι δύο Υπουργοί- κ.κ. Παναγιωτόπουλος και Βαρβιτσιώτης- με τις υπογραφές τους, εγκαινιάζοντας ένα νέο ελπιδοφόρο κεφάλαιο για τον ελληνικό τουρισμό και πολιτισμό. Νομικός σύμβουλος και πρωτεργάτης του όλου εγχειρήματος υπήρξε ο φίλος και συνεργάτης του Δήμου Δημήτρης Μαρκάτος, δικηγόρος ειδικευμένος στα θέματα καταδύσεων και καταδυτικών πάρκων και Πρόεδρος της Ένωσης Φίλων Καταδυτικών Πάρκων «Τριαιναστήρ». Τα δύο πάρκα έχουν προγραμματιστεί να λειτουργήσουν μέχρι το καλοκαίρι του 2014, προσφέροντας στην περιοχή της Μεσσηνίας ουσιώδες συγκριτικό πλεονέκτημα στην διεθνή τουριστική αγορά, καθώς και νέες θέσεις εργασίας, αφού γύρω από τα πάρκα θα αναπτυχθούν με βεβαιότητα καταδυτικά κέντρα και πλήθος άλλων δραστηριοτήτων εξυπηρέτησης των επισκεπτών, όπως από ανάλογα επιτυχημένα παραδείγματα του εξωτερικού έχει αποδειχθεί, ότι συμβαίνει. Η σπουδαία αυτή ιδέα, που με ελάχιστες επενδύσεις παράγει εθνικό και τοπικό πλούτο, προστατεύει το περιβάλλον χωρίς να το αναλώνει, αναδεικνύει τον πολιτισμό και συμβάλλει στην αειφόρο ανάπτυξη. Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η ίδρυση και λειτουργία των δύο αυτών επισκέψιμων ενάλιων αρχαιολογικών χώρων μπορεί να μετατρέψει την Ελλάδα, με τα μοναδικά νερά της, σε Καραϊβική της Ευρώπης αλλά και να βρει μιμητές σε ολόκληρη την χώρα. Πηγή: http://www.pylos-nes...medium=facebook Click here to view the είδηση

Ο διακοσμημένος με τοιχογραφία καμαροσκεπής τάφος του 4ου αι. π. Χ., που βρέθηκε στον σταθμό «Συντριβάνι», στο πλαίσιο των εργασιών για την κατασκευή του Μετρό Θεσσαλονίκης, θα αποσπαστεί ολόκληρος. Το αν θα μεταφερθεί εντός σταθμού αυτό είναι ζήτημα σχετικής μελέτης του Μετρό. Σ' αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν -κατά πλειοψηφία- τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου στη προχτεσινή συνεδρίασή τους. Η άλλη άποψη ήταν να αποσπαστεί μόνο η παράσταση, που απεικονίζει γραμμικά σχέδια και πτηνά, και να μεταφερθεί εντός πλαισίου στον σταθμό του Μετρό καθώς, όπως ειπώθηκε, πρόκειται για μια πιο εύκολη και οικονομική λύση. Εξάλλου, όπως τόνισε η γγ του ΥΠΠΟΑ, Λίνα Μενδώνη, «το κόστος των αρχαιολογικών έργων του Μετρό έχει ανέβει στα 215 εκατ. ευρώ». Τελικά, σχεδόν οριακά (7 έναντι 5 ψήφων) επικράτησε η πρόταση της ΙΣΤ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, που έκανε λόγο για απόσπαση του τάφου μετά από στερέωση της τοιχογραφίας, η οποία έχει αποκολληθεί τμηματικά, ενώ η μεταφορά του εντός σταθμού είναι θέμα που πρέπει να μελετηθεί από το Μετρό. Σημειώνεται ότι στο β΄ αρχαιολογικό στρώμα της βόρειας εισόδου του σταθμού «Σιντριβάνι» αποκαλύφθηκαν 83 τάφοι από το Ανατολικό Νεκροταφείο της αρχαίας πόλης. Οι τάφοι, που ανήκουν σε διάφορους τύπους (κιβωτιόσχημοι, λακκοειδείς, εκχυτρισμοί), χρονολογούνται στην ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή, ενώ περίπου στους μισούς δεν βρέθηκαν κτερίσματα. Εκτός από τον καμαροσκεπή με την παράσταση, οι υπόλοιποι τάφοι θα διαλυθούν. Τέλος, τα μέλη του ΚΑΣ ασχολήθηκαν και με τα αρχαία κατάλοιπα που βρέθηκαν κατά τις εργασίες διάνοιξης του βορειοδυτικού φρεατίου στον «Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό» του Μετρό Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τρεις τάφους, που ανήκαν στο δυτικό νεκροταφείο της πόλης και οι οποίοι χρονολογούνται μεταξύ 2ου και 3ου αι. μ. Χ. Σύμφωνα με το Συμβούλιο, οι τάφοι δεν θα διατηρηθούν. Πηγή: http://www.ypodomes....γικές-ανασκαφές Click here to view the είδηση

Η αρχαιολογική σκαπάνη θα χτυπήσει σε νέες περιοχές της χώρας ενώ σε άλλες θα συνεχιστεί το έργο των αρχαιολόγων. Με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τασούλα, εγκρίθηκε μια σειρά ανασκαφών. Απλώνονται σε όλη την Ελλάδα με μεγάλη συμμετοχή ξένων αρχαιολογικών εταιρειών. Ακολουθεί ο κατάλογος των περιοχών: 1. Γεωφυσική, επιφανειακή και ανασκαφική έρευνα της Βρετανικής Σχολής Αθηνών, σε συνεργασία με την ΙΣΤ’ ΕΠΚΑ στην αρχαία Όλυνθο, Π.Ε.Χαλκιδικής. 2. Ανασκαφική και γεωφυσική έρευνα από τη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή σε συνεργασία με την ΚΓ’ Εφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων, στη θέση Γυψάδες Κνωσού, Π.Ε. Ηρακλείου. 3. Γεωφυσική, επιφανειακή και ανασκαφική έρευνα της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών σε συνεργασία με την ΚΖ’ ΕΠΚΑ, στην Αρχαία Μεθώνη Πιερίας. 4. Γεωφυσικές έρευνες στη νότια Εύβοια από την Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή. 5. Αρχαιολογική επιφανειακή έρευνα από την Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή σε συνεργασία με τη Γ’ Εφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων, στην πεδιάδα Μάζι, Π.Ε. Αττικής. 6. Αρχαιολογική επιφανειακή έρευνα από το Καναδικό Ινστιτούτο στην Ελλάδα, στη δυτική Αργολίδα, μεταξύ των χωριών Σχινοχώρι, Στέρνα και Λυρκεία. 7. Επιφανειακή και ανασκαφική έρευνα από την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή, σε συνεργασία με τη ΙΕ’ ΕΠΚΑ, στη Σκοτούσα, Δήμου Φαρσάλων, Π.Ε. Λάρισας. 8. Επιφανειακή και ανασκαφική έρευνα από το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών, σε συνεργασία με την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος, στο σπήλαιο του Κύκλωπα στη νήσο Ηρακλειά. 9. Ανασκαφική έρευνα του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, σε συνεργασία με την ΚΔ’ ΕΠΚΑ, στο Σταυρωμένο Ανατολής Ιεράπετρας. 10. Γεωφυσικές διασκοπήσεις από το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας και Έρευνας σε συνεργασία με τη ΛΘ’ ΕΠΚΑ, στον αρχαιολογικό χώρο της Μαντίνειας. 11. Ανασκαφική έρευνα από τη ΙΗ’ ΕΠΚΑ, στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Πιστύρου, Δήμου Νέστου, Π.Ε. Καβάλας. 12. Ανασκαφική έρευνα από τη ΛΔ’ ΕΠΚΑ, στη θέση «Ψαλίδα», Δήμου Φαρκαδώνας, Π.Ε. Τρικάλων. 13. Υποθαλάσσια γεωφυσική έρευνα από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, στη νησίδα Μήτρου Π.Ε. Φθιώτιδας. 14. Ενάλια γεωλογική αρχαιολογική έρευνα σε βυθισμένες αρχαίες εγκαταστάσεις στη Κρήτη (Αγ. Θεόδωροι, Ελούντα, Καλό Χωρίο), από το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, σε συνεργασία με την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων. 15. Έγκριση του αιτήματος του Νορβηγικού Ινστιτούτου Αθηνών για τη διενέργεια αρχαιολογικής έρευνας στo Κάστρο Απαλίρου Νάξου (Apalirou Environs Project – AEP), για το 2014, σε συνεργασία με την 2η ΕΒΑ και την ΚΑ΄ ΕΠΚΑ. 16. Έγκριση του αιτήματος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για διενέργεια αρχαιολογικής έρευνας στη θέση «Λούτρες» Μόχλου, Δήμου Σητείας, σε συνεργασία με τη 13η ΕΒΑ, στο πλαίσιο πενταετούς προγράμματος (2014-2018). 17. Άδεια συνέχισης της πανεπιστημιακής ανασκαφής στους Φιλίππους, κατά το έτος 2014, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Βυζαντινής Αρχαιολογίας, κ. Αριστοτέλη Μέντζου. Η ανασκαφή θα πραγματοποιηθεί στις οικιστικές νησίδες που αναπτύσσονται ανατολικά του Οκταγώνου της πόλης των Φιλίππων, ΠΕ Καβάλας. 18. Χορήγηση άδειας για τη συνέχιση για το έτος 2014 της αρχαιολογικής έρευνας στις δυτικές ακτές του νότιου Παγασητικού Κόλπου από το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (ΙΕΝΑΕ). Πηγή: Η ιστορία και η μνήμη της Ελλάδας συνεχίζουν να αναδύονται: Oι νέες ανασκαφές που διενεργούνται ή θα διεξαχθούν μέσα στο 2014 | Ειδήσεις και νέα με άποψη http://www.iefimerid...9#ixzz37qQAMp00 Click here to view the είδηση

Είναι γνωστό πως η Νότιος Ιταλία και η Αρχαία Ελλάδα είχαν σημαντικές εμπορικές διασυνδέσεις. Το πόσο παλαιές όμως, μάλλον πρόκειται να ξαναγραφτεί. Αυτό υπόσχεται η πρόσφατη αρχαιολογική ανακάλυψη που έγινε στο κανάλι του Otranto, 22 μίλια από τις Ιταλικές ακτές. Όλα ξεκίνησαν το 2018 στα πλαίσια των επιχειρήσεων κατασκευής του TAP (Trans Adriatic Pipeline, γνωστό εις την Ελληνικήν ως Αδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου ή ΔΑΦΑ) ο οποίος πρόκειται να μεταφέρει μεθάνιο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ιταλία μέσω Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια των έργων για τον αγωγό έγινε η ανακάλυψη του ναυαγίου ενός κορινθιακού πλοίου με κυρίως πήλινο φορτίο, όπως αμφορείς και αγγεία, κεραμικά φλιτζάνια κρασιού για τις συγκεντρώσεις της υψηλής κοινωνικής τάξης, αλλά και υπολείμματα τροφών. Αξιοσημείωτο το γεγονός πως πολλά από τα σκεύη ήταν “συσκευασμένα” σε μεγαλύτερα βάζα ώστε να ανταπεξέλθουν στο μακρινό θαλάσσιο ταξίδι και να υποστούν την δυνατόν ελάχιστη ζημιά, πράγμα που όντως αποδεδειγμένα προστάτευσε. Η εν λόγω ανακάλυψη, την οποία χρηματοδότησε η ίδια η TAP για την ανάκτηση 22 σκευών, πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας ένα είδος υποβρυχίου με καλωδιακή καθοδήγηση και μια ειδική αντλία αναρρόφησης. Ένα πρωτοφανές γεγονός στην ιστορία της υποβρύχιας αρχαιολογίας, εφόσον το ναυάγιο βρίσκεται στο σημαντικό βάθος των 780 μέτρων. Η επιχείρηση όμως δεν αποτελεί τη μοναδική πρωτιά αυτού του ευρήματος. Η μεγάλη έκπληξη ήρθε αργότερα με τις εργαστηριακές εξετάσεις, όπου επιβεβαιώθηκε πως το ναυάγιο και τα αντικείμενά του χρονολογούνται στον 7ο αιώνα π.Χ. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη, εφόσον ορίζει την αρχή των εμπορικών σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Magna Grecia σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Όπως αναφέρει η εφημερίδα Corriere della Sera, ο Ιταλός Υπουργός Πολιτισμού κ. Dario Franceschini τονίζει πως πρόκειται για “μια μεγάλη ανακάλυψη που καταδεικνύει την ανάγκη επιστροφής στην επένδυση της υποβρύχιας αρχαιολογίας”. Ο ίδιος υπογραμμίζει επίσης πως πρόθεση του υπουργείου είναι να επενδύσει σε ένα έργο για να φέρει στην επιφάνεια και τα υπόλοιπα 200 ευρήματα που προσωρινά παραμένουν στο βυθό της θάλασσας, όπως και την δημιουργία ενός σχετικού μουσείου. Η ίδια η Ιταλική εφημερίδα αναφέρει και τα σχόλια του Γενικού Διευθυντή των Κρατικών Μουσείων της Ιταλίας, κ. Massimo Osanna, πως οι σημερινές ερευνητικές τεχνολογίες μας επιτρέπουν να εντοπίσουμε πολύτιμες λεπτομέρειες “από το περιεχόμενο αμφορέων και αγγείων, μέχρι την ποικιλία ελιών”. Ακολούθησε και δήλωση του Υπουργού Franceschini περί “μιας πολύ πλούσιας κληρονομιάς (…) “ικανή να μας επιστρέψει όχι μόνο τους θησαυρούς που κρύβονται στις θάλασσές μας, αλλά και την ιστορία μας”. Ανταπόκριση από την Ιταλία για την ΕΡΤ: Κρίστιαν Μαυρής View full είδηση

Μία ιδιαίτερη ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε στην Κοζάνη και αφορά αρχαία κλίνη 2.100 ετών που βρέθηκε ανέπαφη, ενώ η ταυτότητα της πλούσιας ιδιοκτήτριας που είχε ταφεί σε αυτή παραμένει μυστήριο. Η ανακάλυψη είναι σπουδαία καθώς ποτέ ξανά δεν είχε βρεθεί ανέπαφη κλίνη στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι κατά τα αρχαία έτη συνηθίζονταν η συγκεκριμένη ταφική διαδικασία. Η αποκάλυψη του ευρήματος έγινε κάτω από τα θεμέλια μιας κατεδαφισμένης -στο πλαίσιο επέκτασης του λιγνιτωρυχείου της ΔΕΗ- σύγχρονης κατοικίας στη Μαυροπηγή, του δήμου Εορδαίας Κοζάνης, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ και ήταν μία κλίνη του 1ου αιώνα π.Χ. πάνω στην οποία είχε ταφεί μία πλούσια γυναίκα. Πρόκειται για ένα κρεβάτι διαστάσεων 2μ Χ 0,90 μ., με ύψος 40 εκατοστά, «σαν ένα δικό μας σημερινό ντιβάνι», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αρχαιολόγος, υπεύθυνη της ανασκαφής και προϊστάμενη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κοζάνης Αρετή Χονδρογιάννη-Μετόκη, η οποία στο πλαίσιο του 33ου Αρχαιολογικού Συνέδριου για τις ανασκαφές στη Μακεδονία και τη Θράκη- που ολοκληρώθηκε το περασμένο Σάββατο, παρουσιάζει τα αποτελέσματα της ανασκαφικής έρευνάς της, στα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ την περίοδο 2018-2020». Όπως εξήγησε, ενώ υπήρχε στα αρχαία χρόνια η συνήθεια να τοποθετούνται νεκροί σε κλίνες, μέχρι στιγμής δεν είχε βρεθεί καμία σε όλο τον ελλαδικό χώρο και στην ευρύτερη περιοχή. «Έχουν βρεθεί πόδια ή εξαρτήματα κλινών, χάλκινα και είναι τα μόνα που έχουν διατηρηθεί στο χρόνο, αλλά διάσπαρτα. Μέχρι τώρα δεν είχε βρεθεί μία κλίνη στη θέση της», υπογραμμίζει η κ. Χονδρογιάννη. Αυτό είναι το μοναδικό που έχει αυτό το εύρημα. Βρέθηκε in situ και είναι ακέραιη, χωρίς τα ξύλινα τμήματά της που έχουν διαλυθεί. Μέσα στο 2020 έγινε μια προσπάθεια συντήρησης ενός μέρους της, μια προκαταρκτική μελέτη των στοιχείων της, η σχεδίαση και όλες οι εργασίες που απαιτούνται για τη μελέτη του ευρήματος. Μια πιστή αναπαράσταση Φωτό ΑΠΕ-ΜΠΕ Από τη θέση που βρέθηκαν τα χάλκινα τμήματα της κλίνης και με βάση τη σχεδίαση που έγινε στο μουσείο, η κ. Χονδρογιάννη και οι συνεργάτες της προσπάθησαν να προσεγγίσουν τον τρόπο που δένονταν αυτά τα κομμάτια μεταξύ τους και προχώρησαν σε αναπαράσταση μιας μικρογραφίας, η οποία παρουσιάστηκε στο συνέδριο. Πρόκειται ουσιαστικά, όπως είπε, για μία πρόταση αναπαράστασης, «κατά την εκτίμησή μας πολύ κοντά στο πρωτότυπο, καθώς μας λείπουν τα ξύλινα στοιχεία, η οποία έγινε με βάση την προκαταρκτική μελέτη του υλικού (ανασκαφικά στοιχεία, βιβλιογραφικά δεδομένα, συντήρηση ενός μέρους – του απαιτούμενου για την κατανόησή της κλίνης, σχεδίαση όλων των τμημάτων, καθώς και την ακτινογραφία και αξονική τομογραφία των ποδιών). Η συγκεκριμένη ταφή χρονολογείται στα ελληνιστικά χρόνια, στην ύστερη ελληνιστική περίοδο, στον 1ο αιώνα π.Χ., ίσως και στα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ. Μόνο τα καρφιά μαρτυρούν την ύπαρξη ξύλου «Σε αυτήν την εποχή είναι συνηθισμένο να τοποθετούν νεκρούς πάνω σε κλίνες στην ευρύτερη περιοχή και στην Πέλλα και στην Πιερία. Επειδή όμως ήταν ξύλινες έχουν καταστραφεί και η ύπαρξή τους συμπεραίνεται συνήθως μόνο από τις θέσεις των καρφιών, που είναι τα μόνα που έχουν μείνει, καθώς το ξύλο διαλύεται. Υπάρχουν και πέτρινες, όπως και πλίνθινες κλίνες και στους μακεδονικούς τάφους», εξηγεί η αρχαιολόγος, χαρακτηρίζοντας το εύρημα «σπουδαίο και μοναδικό», το οποίο δίνει και πολλές πληροφορίες για τις μορφές των αρχαίων κλινών στην περιοχή. «Αυτή η κλίνη ανήκει στον ελληνιστικό τύπο. Όλα τα στοιχεία παραπέμπουν σε τοπικό εργαστήρι», σημειώνει η κ. Χονδρογιάννη. Ωστόσο, πουθενά στην ευρύτερη περιοχή της Μαυροπηγής και γενικότερα του νομού Κοζάνης δεν έχουν βρεθεί ούτε καν ενδείξεις ύπαρξης παρόμοιων κλινών, παρ’ όλο που έχουν ανασκαφεί εκατοντάδες τάφοι. Μία εξήγηση γιατί ενώ φαίνεται να υπήρχε τοπικό εργαστήρι κλινών, δεν έχουν βρεθεί άλλες κλίνες, είναι οι συλήσεις τάφων, αλλά και η δυνατότητα ανακύκλωσης του υλικού. «Πολλά χάλκινα και σιδερένια μέρη επειδή είναι ανακυκλώσιμα υλικά τα έπαιρναν οι νεότεροι και τα έλιωναν». Ποια ήταν η πλούσια νεκρή Υδρόβιο πουλί με φίδι, από τη διακόσμηση του πάνω μέρους των φούλκρων της χάλκινης κλίνης της Μαυροπηγής. Φωτό: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Αρετή Χονδρογιάννη Το σπάνιο εύρημα επιβεβαιώνει ότι υπήρχαν πολυτελή αντικείμενα, δηλαδή πλούτος και ευμάρεια στον αρχαίο οικισμό που είχε αναπτυχθεί στην περιοχή της Μαυροπηγής, ίσως και κάποια βασιλική οικογένεια, όπως συμβαίνει σε όλη τη Δυτική Μακεδονία την εποχή αυτή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Αιανή, όπου μαρτυρούνται και ονόματα βασιλέων της αρχαίας πόλης. Η νεκρή γυναίκα, υψηλής, καθώς φαίνεται, οικονομικής και κοινωνικής τάξης, μέσης ηλικίας, μπορεί να άνηκε σε κάποια βασιλική οικογένεια –χρυσά φύλλα δάφνης βρέθηκαν στο κεφάλι της που ίσως ήταν ραμμένα σε κάποιο στεφάνι από άλλο υλικό-, μπορεί όμως να κατείχε και κάποια θρησκευτική εξουσία. Εξετάζονται και και τα δύο σενάρια. Από τη μελέτη που έχει κάνει η κ. Χονδρογιάννη προκύπτει ότι αυτή η κλίνη ήταν πολυτελούς κατασκευής, με ύψος, μόνο των ποδιών, 40 εκατοστών και το συνολικό με τα κεφαλάρια της 70-80 εκ. Ό,τι πιο πολυτελές μπορούσε να έχει ένας άνθρωπος εκείνη την εποχή «Ήταν ό,τι πολυτελές και πιο ακριβό μπορούσε να έχει ένας άνθρωπος της εποχής, που μας παραπέμπει σε κάποιο άτομο με υψηλή οικονομική και κοινωνική θέση», είπε χαρακτηριστικά. Ο οικισμός στον οποίο ανήκει η ταφή τοποθετείται στην αρχαία Εορδαία η οποία ήταν ένα από τα τέσσερα βασίλεια της Άνω Μακεδονίας, της σημερινής Δυτικής Μακεδονίας. Η πρωτεύουσα αυτού του βασιλείου δεν έχει βρεθεί. Τα δύο φούλκρα της κλίνης είναι διακοσμημένα με γοργόνειο, -το κεφάλι της Γοργούς- ενώ και το πάνω μέρος του φούλκρου έφερε υδρόβιο πουλί που κρατάει στο στόμα του ένα φίδι. Το φίδι – συνδέεται με το Θεό Απόλλωνα, που σύμφωνα με τη μυθολογία σκότωσε το φίδι στους Δελφούς και έσωσε τον κόσμο. Η νεκρή γυναίκα έφερε στο στόμα της χρυσό έλασμα – πιθανόν επιστόμιο και δέκα διπλά χρυσά φύλλα δάφνης και ήταν ραμμένα – φέρουν και τις οπές -σε κάποιο υλικό είτε σε δέρμα είτε σε ύφασμα -ίσως κάποιο πέπλο-, είτε σε κάποιο στεφάνι που είχε στο κεφάλι. Στο δεξί της χέρι βρέθηκαν χρυσές κλωστές, σαν να είχε κάτι κεντημένο πάνω στο χέρι της. «Όλα αυτά φαίνονται να ήταν κάπου ραμμένα, ίσως στο ρούχο που φορούσε η νεκρή ή σε κάποιο ύφασμα με το οποίο την κάλυψαν», σημειώνει η κ. Χονδρογιάννη. Η γυναίκα είχε επίσης μια οστέινη βελόνη και μια λίθινη χάντρα και ήταν κτερισμένη με τέσσερα πήλινα μυροδοχεία, έναν πήλινο αμφορέα, ένα γυάλινο μυροδοχείο. Τα φύλλα δάφνης παραπέμπουν πάλι στον Απόλλωνα γιατί είναι το ιερό φυτό, το έμβλημά του, ενώ στη Μαυροπηγή έχει βρεθεί διαλυμένο ιερό του Απόλλωνα και αναθηματική στήλη, που βεβαιώνει την ύπαρξη ιερού. Βασίλισσα ή ιερέας Μαυροπηγή 2019: Χάλκινο μετάλλιο με γοργόνειο, από τη διακόσμηση των φούλκρων της χάλκινης κλίνης της Μαυροπηγής. Φωτό: ΑΠΕ-ΜΠΕ /Αρετή Χονδρογιάννη «Η αρχαιολόγος Μαρία Ακαμάτη που μελέτησε κάποια φούλκρα από την Πέλλα όπου υπήρχαν φύλλα δάφνης, απομακρύνεται από τη σύνδεση της εικονιζόμενης μορφής με το θεό Απόλλωνα, βάσει των υπόλοιπων χαρακτηριστικών της, και τη συνδέει με καταγωγή από βασιλική γενιά», σημειώνει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κοζάνης, προσθέτοντας ότι «με τα στοιχεία που έχουμε μέχρι στιγμής, δεν έχουμε καταλήξει για το αν πρόκειται για κάποια γυναίκα βασιλικής οικογένειας ή για κάποιο άτομο με θρησκευτική εξουσία. Υπάρχουν στοιχεία και για τα δύο. Σίγουρα ήταν μια επιφανής γυναίκα που είχε εξουσία και μόνο η πολυτέλεια της κλίνης δεν αφήνει καμία αμφιβολία». Σχετικά με το ενδεχόμενο να είχε η γυναίκα θρησκευτική εξουσία, η κ. Χονδρογιάννη επισημαίνει ότι «ήταν σύνηθες στην αρχαία Ελλάδα να ανατίθενται πολυτελείς κλίνες στα ιερά. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν πιο απλές, ταπεινές κλίνες, ξύλινες κατά κύριο λόγο. Αυτή «μυρίζει» πολυτέλεια. Η πολυτέλεια παραπέμπει είτε σε βασιλική καταγωγή είτε σε ιερό και επειδή υπάρχουν και ενδείξεις για ιερό στη Μαυροπηγή δεν μπορεί να αποκλειστεί κανένα από τα δύο σενάρια». Τα οστά της γυναίκας έχουν μεταφερθεί στα εργαστήρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Αιανής και μέσω της ανθρωπολογικής μελέτης θα οριστικοποιηθεί εκτός από το φύλο, η ηλικία ακόμη και η αιτία θανάτου. Στόχος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κοζάνης είναι να κάνουν μια πραγματική αναπαράσταση της κλίνης, να εκτεθεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής για «να το δει όλος ο κόσμος», τονίζει η κ. Χονδρογιάννη. Κι άλλες ανακαλύψεις το 2020 Το προηγούμενο έτος έχουν ανασκαφεί κατάλοιπα μίας ακόμη αγροικίας σε ένα αγροτεμάχιο στις παρυφές της σύγχρονης κοινότητας της Μαυροπηγής, η οποία χρονολογείται στην ελληνιστική εποχή (3ος-1ος αιώνας π.Χ.). Πρόκειται για μια πρόχειρη κατασκευή, που περιλαμβάνει και ένα υπόσκαφο τμήμα. Ανάλογο βρέθηκε και σε άλλη θέση της Μαυροπηγής το 2018 (στο αγροτεμάχιο 453, το οποίο και παρουσιάζεται στην ανακοίνωση). Φαίνεται ότι στην περιοχή, στη Μαυροπηγή, αλλά και πιο βόρεια (στον Περδίκα), υπήρχε η συνήθεια να κατασκευάζονται πρόχειρα, βοηθητικής χρήσης κτίσματα, τύπου καλύβας, με υπόγειο ή ημιυπόγειο χώρο. Στην ίδια θέση υπάρχει κι ένας λάκκος με ευρήματα της ύστερης εποχής χαλκού (1600 π.Χ.-1100 π.Χ.), των Μυκηναϊκών χρόνων δηλαδή, που δείχνει χρήση του χώρου και σε αυτή την εποχή. Ένα νεκροταφείο αιώνων Σε άλλη θέση εντοπίστηκαν ευρήματα των ελληνιστικών χρόνων και της πρώιμης εποχής σιδήρου (1100 π.Χ.-700 π.Χ.). Ανασκάφηκαν οικιστικά κατάλοιπα και νεκροταφείο αυτών των δύο περιόδων. Το νεκροταφείο περιελάμβανε 40 τάφους που χρονολογούνται από το 1100 π.Χ. μέχρι και τους ελληνικούς χρόνους, «έχει δηλαδή μια μακρά διάρκεια χρήσης, με κενό κατά τους κλασικούς χρόνους», υπογραμμίζει η κ. Χονδρογιάνη. Οι νεκροί ήταν κτερισμένοι με πήλινα αγγεία, κοσμήματα και όπλα. Οι γυναίκες φορούσαν κοσμήματα χάλκινα, και σε μία περίπτωση ένα επίχρυσο δαχτυλίδι. Οι άντρες έφεραν τα όπλα τους. Οι τάφοι είναι λακκοειδείς, εκτός από έναν κιβωτιόσχημο και δύο λιθοπερίκλειστους ενώ πολλοί από τους λακκοειδείς σηματοδοτούνταν με μία πέτρα. View full είδηση