Αναζήτηση στην κοινότητα

Νέα επιστημονική έρευνα αποκαλύπτει ότι η στάθμη των ωκεανών της Γης αυξάνεται σχεδόν τρεις φορές γρηγορότερα από ό,τι κατά το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα. Πριν από το 1990, η στάθμη αυξανόταν κατά περίπου 1,1 χιλιοστά ετησίως ανά δεκαετία. Από το 1993 έως το 2012, όμως, η έρευνα έδειξε ότι αυξήθηκε κατά 3,1 χιλιοστά το χρόνο ανά δεκαετία. «Έχουμε μια πολύ ισχυρότερη επιτάχυνση στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας από ό,τι προηγουμένως», δήλωσε ο Ζένκε Ντάνγκεντορφ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Ζίγκεν στη Γερμανία, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης μαζί με επιστήμονες από την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Νορβηγία και την Ολλανδία. Σύμφωνα με τον Ντάνγκεντορφ, η αιτία του φαινομένου είναι ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας καθ' όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα προήλθε από την τήξη χερσαίων παγετώνων και τη διαστολή του θαλασσινού νερού καθώς θερμαίνεται, αλλά η άνοδος της στάθμης της θάλασσας στον 21ο αιώνα οφείλεται επίσης στο λιώσιμο των φύλλων πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής. Η μελέτη του μεταβαλλόμενου ρυθμού αύξησης της στάθμης της θάλασσας περιπλέκεται από το γεγονός ότι οι επιστήμονες έχουν ακριβή δορυφορικά δεδομένα μόνο από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Πριν από αυτό, τα αρχεία βασίζονται σε μετρητές της στάθμης σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας ποικίλλει σε διάφορους τόπους, λόγω της μορφολογίας της Γης, των βαρυτικών επιδράσεων στο νερό, και άλλων τοπικών παραγόντων. Οι ερευνητές προσπάθησαν να συγκεντρώσουν στοιχεία για τη στάθμη της θάλασσας τον 20ό αιώνα, πριν από την έναρξη των δορυφορικών μετρήσεων, προσαρμόζοντας τα αποτελέσματα των τοπικών μετρητών με βάση την κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε μια δεδομένη περιοχή, και στη συνέχεια σταθμίζοντας διαφορετικά την κάθε περιοχή στην τελική ανάλυση. «Τα επίπεδα της θάλασσας θα συνεχίσουν να αυξάνονται τον επόμενο αιώνα, ανεξάρτητα από το εάν θα λάβουμε μέτρα ή όχι, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να περιορίσουμε τουλάχιστον ένα μέρος της αύξησης της στάθμης της θάλασσας. Θα επιταχυνθεί περαιτέρω, αλλά το κατά πόσο συνδέεται με το πώς θα ενεργήσουμε ως παγκόσμια κοινότητα», δήλωσε ο Ντάνγκεντορφ. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CF%81%CF%85%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84/

Περίπου 1,6 εκατομμύρια τόννοι συμβατικών πυρομαχικών και 220.000 τόνοι χημικών όπλων πετάχτηκαν στη Βαλτική και τη Βόρεια Θάλασσα μετά το τέλος των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Οι αριθμοί είναι τρομακτικοί. Περίπου 1,6 εκατομμύρια τόννοι συμβατικών πυρομαχικών και 220.000 τόνοι χημικών όπλων πετάχτηκαν στη Βαλτική και τη Βόρεια Θάλασσα μετά το τέλος των δυο Παγκοσμίων Πολέμων. Και σαν να μην έφθανε αυτό, οι ειδικοί υπολογίζουν ότι μεγάλες ποσότητες όπλων ρίχτηκαν στη θάλασσα μετά την ολοκλήρωση στρατιωτικών ασκήσεων σε περίοδο ειρήνης. «Είναι εν τω μεταξύ σαφές ότι κάτι θα πρέπει να γίνει» λέει ο Έντμουντ Μάσερ από το Ινστιτούτο Τοξικολογίας και Φαρμακολογίας στο πανεπιστήμιο του Κιέλου. Σύμφωνα με τις μελέτες της ομάδας του είναι σαφές ότι οι βλαβερές ουσίες που εκλύονται καταλήγουν στα ψάρια και στο θαλάσσιο περιβάλλον γενικότερα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα πιστεύονταν ότι αρκούσε να πετά κανείς τα πυρομαχικά στη θάλασσα. Ωστόσο είναι σαφές ότι με την πάροδο του χρόνου τα όπλα σκουριάζουν και εκλύουν βλαβερές ουσίες. Το τι ακριβώς πρέπει να γίνει με αυτές τις ουσίες είναι το αντικείμενο των εργασιών ενός ειδικού συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα στο Ινστιτούτο Ερευνών της Βαλτικής στο Λάιμπνιτς. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο τρόπος που κατέληξαν όλα αυτά τα όπλα στη θάλασσα. «Οι σύμμαχοι φοβόντουσαν ότι οι Γερμανοί εάν είχαν όπλα στην κατοχή τους θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε ένα είδος ανταρτοπόλεμου κι έτσι έριχναν τα όπλα στη θάλασσα» δηλώνει ο Γενς Γκράινερτ από το Κέντρο Ερευνών Ωκεανών Χέλμχολτς. Αρωγοί τα ρομπότ Η τακτική που ακολουθούνταν μέχρι σήμερα ‘δεν το βλέπω άρα δεν υπάρχει’ είναι λανθασμένη, υποστηρίζει ο Γερμανός ειδικός. Ακόμα και περισσότερα από 70 χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα πυρομαχικά δεν είναι ακίνδυνα. «Η εκρηκτική ύλη TNT μπορεί κάλλιστα να εκραγεί όπως και πρωτύτερα, όπως επίσης το συστατικό που απομένει από το ΤΝΤ όταν αυτό διαλύεται. Πρόκειται για το ADNT και είναι εξαιρετικά δηλητηριώδες» συμπληρώνει ο Γενς Γκράινερτ. Ωστόσο κάτι φαίνεται να κινείται. Υπάρχουν σχέδια βάσει των οποίων τηλεκατευθυνόμενα ρομπότ θα παίρνουν για παράδειγμα τις οβίδες, θα τις αποσυναρμολογούν και θα καθιστούν ανενεργή την εκρηκτική ύλη. Προηγουμένως θα γίνονται μετρήσεις πως επιδρά στο περιβάλλον η ύλη που απελευθερώνεται. Τα μύδια είναι ένας πολύ καλό «βιοπαρατηρητής» και άριστα φίλτρα νερού. Φιλτράρουν την ώρα πολλά λίτρα νερού. Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι κάτι θα πρέπει να γίνει άμεσα ώστε όλα αυτά τα απόβλητα να απομακρυνθούν από τη Βόρεια και τη Βαλτική Θάλασσα διότι ο κίνδυνος διαρκώς αυξάνεται και λόγω του μεγάλου αριθμού πλοίων που κινούνται στην ευρύτερη περιοχή. Πηγή: http://www.dw.com/el/%CF%80%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%86%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B8%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%82/a-38810262

Τρεις κορυφαίες εταιρείες ενέργειας η TenneT TSO B.V. (Ολλανδία), η Energinet.dk (Δανία) και η TenneT TSO GmbH (Γερμανία) θα υπογράψουν στις 23 Μαρτίου μια συμφωνία στις Βρυξέλλες βάση της οποίας θα προχωρήσουν στη κατασκευή ενός ευρωπαϊκού συστήματος διασύνδεσης ηλεκτρικής ισχύος στη Βόρεια Θάλασσα. Πρόκειται για ένα project το οποίο θα συμβάλει στη προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας σε χώρες της βορειοδυτικής Ευρώπης μέσω των ΑΠΕ. Κεντρικός άξονας του προγράμματος είναι στη θαλάσσια περιοχή Dogger που βρίσκεται ανάμεσα στη Βρετανία και τη Δανία να δημιουργηθούν τα λεγόμενα Νησιά Ηλεκτρικής Διασύνδεσης με γειτονικές χώρες της Βόρειας Θάλασσας. Ο κόμβος αυτός θα αποτελεί πηγή και κέντρο διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας παραγόμενης από ένα μεγάλο αριθμό ανεμογεννητριών. Η κατασκευή του έργου θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα προς την επίτευξη των στόχων που διατυπώθηκαν στη συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα. Η συγκεκριμένη περιοχή έχει εξαιρετικές συνθήκες ανέμου γεγονός που βελτιστοποιεί την απόδοση του έργου αλλά και το κόστος λειτουργίας ενώ είναι σχετικά ρηχή ώστε το κόστος της κατασκευής των αιολικών πάρκων να είναι χαμηλότερο. Τα νησιά θα μπορούν να συνδεθούν με διάφορες εγκαταστάσεις, με πιθανή ικανότητα παραγωγής που κυμαίνεται από 70.000 MW -100.000 MW. Η ηλεκτρική ενέργεια η οποία θα παράγεται μπορεί να διανέμεται αλλά και να τροφοδοτεί με γραμμές συνεχούς ρεύματος τις χώρες της Βόρειας Θάλασσας των Κάτω Χωρών, τη Γερμανία, τη Νορβηγία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Δανία και το Βέλγιο. Ακόμη, θα επιτρέπονται οι συναλλαγές ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των χωρών ανάλογα με το αιολικό δυναμικό. Η TenneT TSO B.V. και η Energinet.dk έχουν μεγάλη εμπειρία στους τομείς των χερσαίων δικτύων, της σύνδεσης της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας και των διασυνοριακών συνδέσεων και διαδραματίζουν ηγετικό ρόλο στην μακροπρόθεσμη ανάπτυξη των υπεράκτιων υποδομών. Το μεγαλόπνοο αυτό ενεργειακό έργο θα υπογραφεί κατά τη διάρκεια του Φόρουμ για την Ενέργεια στη Βόρεια Θάλασσα, παρουσία του Ευρωπαίου Επιτρόπου για την Ενέργεια Μάρος Σέφκοβιτς. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AE-%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF/

Τον στρατηγικό οδικό χάρτη που εκπόνησε η Ocean Energy Europe για την αξιοποίηση της παλιρροϊκής και κυματικής ενέργειας στην ΕΕ, παρέλαβε ο Καρμένου Βέλα, Ευρωπαίος Επίτροπος για το περιβάλλον, τη θαλάσσια πολιτική και την αλιεία. Πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας εργασίας με διάρκεια 2 ετών, η οποία αναδεικνύει το πώς θα μπορούσε το 10% των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης να καλυφθεί από την παλιρροϊκή και κυματική ενέργεια έως το 2050. Με την αξιοποίησή αυτή θα μπορούσαν να αποφευχθούν οι εκπομπές 276 εκατομμύριων τόνων CO2. «Αυτός ο χάρτης θα μας καθοδηγήσει να επιταχύνουμε την ανάπτυξη της ενέργειας των ωκεανών στην ΕΕ και θα προτείνει τις δράσεις για να κάνουμε πιο ασφαλή, πιο καθαρή, πιο αειφόρο τη διαχείριση της ενέργειας», τόνισε ο κ. Βέλα. Στον χάρτη αυτόν, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται η ανάγκη να γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις και να υποστηριχθεί η ενέργεια από τον ωκεανό. Σημειώνεται, ακόμη, ότι με τις προηγμένες τεχνολογίες θα μπορούσαν να μειωθούν τα κόστη και να εξασφαλιστεί η ενέργεια που απαιτεί η Ευρώπη. Πηγή: greenagenda.gr - http://greenagenda.gr/28473/ Περισσότερα: https://webgate.ec.europa.eu/maritimeforum/sites/maritimeforum/files/OceanEnergyForum_Roadmap_Online_Version_08Nov2016.pdf

Χωρίς χώμα, χωρίς φυτοφάρμακα, χωρίς πετρέλαιο, χωρίς νερό από γεώτρηση: είναι το πρώτο θερμοκήπιο που λειτουργεί μόνο με νερό από τον ωκεανό και ηλιακή ενέργεια, το οποίο μόλις εγκαινιάστηκε στην αφιλόξενη έρημο της Αυστραλίας. Η γιγάντια, φουτουριστική εγκατάσταση της εταιρείας Sundrop, έκτασης 200 στρεμμάτων, κρατά ευτυχισμένες 180.000 ντοματιές και εκτιμάται ότι θα παράγει 17.000 τόνους ντομάτας το χρόνο, αναφέρει το περιοδικό New Scientist. Οι μεγάλες ποσότητες νερού που απαιτούνται για την άρδευση του θερμοκηπίου παράγονται επιτόπου από μονάδα αφαλάτωσης, η οποία ρουφά θαλασσινό νερό από τον Κόλπο Σπένσερ της Νότιας Αυστραλίας μέσω ενός αγωγού δύο χιλιομέτρων. Οι καλοκαιρινοί καύσωνες καθιστούν την περιοχή ακατάλληλη για συμβατικά συστήματα καλλιέργειας, ωστόσο το φουτουριστικό θερμοκήπιο μπορεί να δροσίζει τις ντοματιές διαβρέχοντας με θαλασσινό νερό μια εσωτερική επένδυση από χαρτόνι. Τα ίδια τα φυτά αναπτύσσονται μέσα σε ένα «οικολογικό» υπόστρωμα από αλεσμένα κελύφη κοκοφοίνικα, αντί για το συμβατικό υπόστρωμα από τύρφη που ενοχοποιείται για βλάβες στο περιβάλλον. Για τη λειτουργία της μονάδας αφαλάτωσης και για τη θέρμανση του θερμοκηπίου το χειμώνα, η εγκατάσταση χρησιμοποιεί σύστημα ηλιοθερμικής ενέργειας: συνολικά 23.000 καθρέπτες εστιάζουν το φως στην κορυφή ενός πύργου ύψους 115 μέτρων, ο οποίος θερμαίνεται, παράγει ατμό και κινεί γεννήτριες για την παραγωγή έως και 39 megawatt ηλεκτρικού ρεύματος. Για την περίπτωση έλλειψης ενέργειας τις ημέρες με συννεφιά, το θερμοκήπιο είναι συνδεδεμένο στο δίκτυο ηλεκτροδότησης. Η Sundrop σχεδιάζει ωστόσο βελτιώσεις που θα καταστήσουν περιττή ακόμα και αυτή τη δικλείδα ασφαλείας. Χάρη στη χρήση ηλιακής ενέργειας, τα λειτουργικά έξοδα της εγκατάστασης είναι μικρότερα από ό,τι σε ένα συμβατικό θερμοκήπιο ίδια έκτασης, λέει η εταιρεία. Αυτό σημαίνει ότι το υψηλό κόστος της υποδομής, ύψους 200 εκατ. δολαρίων, θα αποσβεστεί σχετικά γρήγορα. Χρειάστηκαν έξι χρόνια μελετών και πειραματισμών για τη δημιουργία της πρωτοποριακής φάρμας, και η Sundrop είναι πλέον αρκετά ικανοποιημένη ώστε να σχεδιάζει παρόμοια θερμοκήπια στην Πορτογαλία, τις ΗΠΑ και σε μια ακόμα περιοχή της Αυστραλίας. Θερμοκήπια που υδροδοτούνται από μονάδες αφαλάτωσης δοκιμάζονται εξάλλου και σε χώρες όπως το Ομάν, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αν και το ηλεκτρικό ρεύμα που χρειάζονται προέρχεται στις περισσότερες περιπτώσεις από το δίκτυο. Πηγή: news.in.gr/science-technology/article/

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Οσάκα της Ιαπωνίας έκαναν πραγματικότητα την παραγωγή ενέργειας από θαλασσινό νερό. Μέσα από μια σειρά μοναδικών χημικών αντιδράσεων, μπορούν να συλλέγουν υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2Ο2) από το θαλασσινό νερό, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε κυψέλες καυσίμου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ηλιακή ενέργεια αποτελεί μια σημαντική εναλλακτική λύση αντί των ορυκτών καυσίμων, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά την τεχνολογία, καθώς τα συστήματα ηλιακής ενέργειας δεν είναι τόσο αξιόπιστα τη νύχτα. Η συγκεκριμένη τεχνολογία αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα με τη χρήση υδρογόνου για την αποθήκευση της ηλιακής ενέργειας, με τη μορφή χημικής ενέργειας. Αυτό επιτρέπει στα κύτταρα καυσίμου να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια όλες τις ώρες της ημέρας. Ωστόσο το υδρογόνο πρέπει να συμπιέζεται ή να ψύχεται σε υγρή κατάσταση ώστε να αποθηκεύεται αποτελεσματικά. Οι ερευνητές ανακάλυψαν έναν τρόπο για να εξάγουν υπεροξείδιο του υδρογόνου από το θαλασσινό νερό χρησιμοποιώντας το φως του ήλιου. Η ένωση έχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με το υδρογόνο, καθώς μπορεί να αποθηκεύεται πιο απλά και με ασφάλεια. Η επιστημονική ομάδα ανέπτυξε ένα νέο φωτοηλεκτροχημικό κύτταρο, το οποίο ουσιαστικά είναι ένα ηλιακό κύτταρο που παράγει υπεροξείδιο του υδρογόνου. Όταν το ηλιακό φως φωτίζει τον φωτοκαταλύτη, αυτός απορροφά φωτόνια και χρησιμοποιεί την ενέργεια για τις χημικές αντιδράσεις της οξείδωσης του θαλασσινού νερού και της μείωσης του οξυγόνου, που τελικά παράγουν το υπεροξείδιο. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1107356/paragogi-ilektrikis-energeias-apo-thalassino-nero

Την ζεύξη της Σαουδικής Αραβίας με την Αίγυπτο, πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα ανακοίνωσε ο Σαουδάραβας Βασιλιάς Σαλμάν κατά την διάρκεια συνάντησης με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αμπντελ Φατάχ αλ Σίσι. Λεπτομέρειες για το έργο, το κόστος και το χρονοδιάγραμμα δεν έχουν γίνει γνωστές αλλά εκτιμάται ότι οι εργασίες θα γίνουν στο στόμιο του Κόλπου της Ακαμπα, ενώνοντας την περιοχή Ρας Αλσέικ της Σαουδικής Αραβίας με την τοποθεσία Ναμπκ, στο νότιο τμήμα της Χερσονήσου του Σινά. Σε αυτό το σημείο το εύρος του θαλάσσιου περάσματος είναι μόλις 16 χιλιόμετρα. Πηγή: http://www.thetoc.gr/diethni/article/gefura-tha-enwnei-tin-aigupto-me-ti-saoudiki-arabia-stin-eruthra-thalassa

Ένα δάσος που επιπλέει θα κοσμεί από τον Μάρτιο το Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Εμπνευσμένο από ένα έργο τέχνης, υπό τον τίτλο «Ψάχνοντας την συνήθεια» του Jorge Bakker, μια τοπική κολεκτίβα καλλιτεχνών αποφάσισε να κάνει την τέχνη πραγματικότητα. Ήδη οι Ολλανδοί καλλιτέχνες έχουν κάνει τις πρώτες δοκιμές και δηλώνουν τώρα έτοιμοι να εγκαταστήσουν το φιλόδοξο έργο τους. Τα δέντρα που θα κολυμπούν σε λίγο καιρό στο Ρότερνταμ προέρχονται από ένα κομμάτι της πόλης στο οποίο εκτελούνται έργα. Τα δέντρα θα έπρεπε να κοπούν, με αυτόν τον τρόπο όμως θα συνεχίσουν αν ζουν στο ποτάμι. Πηγή: http://tvxs.gr/news/kosmos/tha-topothetithoyn-kolymbitika-dentra-sta-nera-toy-roterntam

Μεγαλουπόλεις της Ασίας όπως η Σανγκάη, η Βομβάη και το Χονγκ Κονγκ θα πνιγούν κάτω από το νερό των ωκεανών και οι κάτοικοί τους θα πληρώσουν πρώτοι το τίμημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτό θα συμβεί ακόμα και εάν επιτευχθεί ο στόχος για τη συγκράτηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας στους δύο βαθμούς Κελσίου πάνω από τα επίπεδα της Προβιομηχανικής Εποχής, υποστηρίζει νέα έκθεση Αμερικανών ερευνητών που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Σε αυτά τα θερμοκρασιακά επίπεδα η στάθμη της θάλασσας θα συνεχίσει να ανεβαίνει, για να καλύψει περιοχές που σήμερα κατοικούνται από 280 εκατομμύρια ανθρώπους, σημειώνει η μελέτη του ερευνητικού ινστιτούτου Climate Central που δόθηκε στη δημοσιότητα τρεις εβδομάδες πριν από τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα στο Παρίσι. Εάν η αύξηση της θερμοκρασίας φτάσει τους τέσσερεις βαθμούς Κελσίου η θάλασσα θα «πνίξει» παράκτιες περιοχές με συνολικό πληθυσμό άνω των 600 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η έκθεση του Climate Central βασίζεται σε μελέτη επιστημόνων του που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στην επιθεώρηση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (Proceedings of the National Academy of Sciences) με επικεφαλής τον Μπέντζαμιν Στράους. Η νέα έρευνα αναδεικνύει τη σχέση μεταξύ της υπερθέρμανσης που προκαλούν οι εκπομπές ρύπων, της μακροπρόθεσμης ανόδου της στάθμης των ωκεανών και του παγκόσμιου πληθυσμού. —Ποιοι κινδυνεύουν Το μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχει η Κίνα αφού με αύξηση θερμοκρασίας κατά τέσσερεις βαθμούς Κελσίου θα πληγούν 145 εκατομμύρια άνθρωποι και οι μισοί στους δύο βαθμούς. Στην ομάδα των υπολοίπων χωρών που θα πληγούν ιδιαίτερα ανήκουν η Ινδία, το Μπανγκλαντές, το Βιετνάμ, η Ινδονησία, η Ιαπωνία, οι ΗΠΑ, οι Φιλιππίνες, η Αίγυπτος, η Βραζιλία, η Ταϊλάνδη, η Μιανμάρ και η Ολλανδία. Πόλεις που θα χαθούν κάτω από τα νερά των ωκεανών είναι το Χονγκ Κονγκ, η Καλκούτα, η Ντάκα, η Τζακάρτα, η Σανγκάη, η Βομβάη, το Ανόι, το Ρίο, το Μπουένος Άιρες, η Νέα Υόρκη και το Τόκιο, ενώ βέβαιη θεωρείται η βύθιση του Μαϊάμι και της Νέα Ορλεάνης. «Μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου μακροπρόθεσμα απειλεί την ύπαρξη πολλών μεγάλων πόλεων και παράκτιων περιοχών», δήλωσε ο Στράους. Ωστόσο τα μέτρα που θα ληφθούν για ταχεία και δραστική μείωση των εκπομπών των αερίων, που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, που διαταράσσουν το κλίμα και παραμένουν στην ατμόσφαιρα, θα κάνουν παρά ταύτα τη διαφορά: «έχουμε ακόμη μπροστά μας ένα ευρύ φάσμα επιλογών», τόνισε. —Τα σενάρια Τα σενάρια της ανόδου της στάθμης των θαλασσών που αντιστοιχούν στην άνοδο κατά 2C ή 4C θα γίνουν πραγματικότητα σε διακόσια χρόνια, ίσως και σε 2.000 χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, εάν οι εκπομπές ρύπων διατηρηθούν στα ίδια επίπεδα προκαλώντας αύξηση της θερμοκρασίας κατά τέσσερεις βαθμούς η στάθμη των ωκεανών θα ανεβεί 8,9 μέτρα. Στους τρεις βαθμούς Κελσίου, που είναι και το πιθανότερο σενάριο με βάση της δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί μέχρι σήμερα από τις παγκόσμιες κυβερνήσεις, η επιφάνεια της θάλασσας θα ανεβεί κατά 6,4 μέτρα, καλύπτοντας περιοχές που σήμερα κατοικούνται από 400 και πλέον εκατομμύρια ανθρώπους. Στους δύο βαθμούς, η στάθμη της θάλασσας θα ανεβεί κατά προσέγγιση 4,7 μέτρα και θα επηρεάσει τη ζωή υποδιπλασίου αριθμού ανθρώπων. Στο ευκταίο σενάριο ανόδου κατά ενάμιση βαθμό Κελσίου, στόχος που ζητούν τα ευάλωτα μικρά νησιωτικά κράτη, η στάθμη της θάλασσας θα ανεβεί 2,9 μέτρα και θα επηρεάσει 137 εκατομμύρια ανθρώπους. —Τα στοιχεία Οι προβλέψεις για την άνοδο της στάθμης των θαλασσών λαμβάνουν υπόψη τη διαστολή των ωκεανίων υδάτων λόγω της υπερθέρμανσης, την τήξη των παγετώνων, αλλά και την τήξη του παγοκαλύμματος της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής, που θα είναι μη αναστρέψιμη πέρα από ένα ορισμένο όριο. Από τη μία περιοχή στην άλλη, η άνοδος της στάθμης του νερού δεν θα είναι ισομερής: «στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορεί να αυξηθεί εκατοστά του μέτρου ανά αιώνα, αλλά τα δέλτα των ποταμών και οι αστικές περιοχές είναι πιο ευάλωτες, κυρίως επειδή προστατεύονται λιγότερο από τα προσχώματα. Η μελέτη βασίζεται κυρίως σε στοιχεία που ελήφθησαν από δορυφόρο για τα επίπεδα των ωκεανών. «Υπάρχουν κάποια λάθη σε ορισμένα σημεία, αλλά είναι καλύτερα να εργαζόμαστε πάνω σε στοιχεία που διατίθενται δημόσια», σχολίασε ο Στίβεν Νέρεμ του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, ο οποίος ανέλυσε τη μεθοδολογία της μελέτης. Ο Ζαν-Πασκάλ βαν Ιπερσέλ, της Διακυβερνητικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) έκανε λόγο για μια «στιβαρή μελέτη». Από τη βιομηχανική επανάσταση, η θερμοκρασία αυξήθηκε κατά 0,8 βαθμούς Κελσίου, λόγω των αερίων που εκλύονται από την καύση ορυκτών καυσίμων στην ηλεκτροπαραγωγή, τις μεταφορές και τη μεταποίηση, αλλά και από την εντατική εκτροφή βοοειδών. Η διεθνής κοινότητα έχει θέσει στόχο τη διατήρηση της ανόδου της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου. Ο Μπέντζαμιν Στράους ευελπιστεί ότι «θα είναι δυνατόν να αλλάξει, η οικονομία όπως η πολιτική». «Ορισμένες ιστορικές συναντήσεις χάραξαν σύνορα εδαφών. Η διάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι (COP) θα επηρεάσει τα παγκόσμια σύνορα μεταξύ ξηράς και θάλασσας» επισημαίνει. Δείτε πώς θα πνιγεί η περιοχή του Πειραιά και των Νοτίων Προαστίων της Αθήνας. http://choices.climatecentral.org/index.html#12/37.9761/23.7361?compare=temperatures&carbon-end-yr=2100&scenario-a=warming-4&scenario-b=warming-2 Και ορισμένες προφητικές εικόνες από τις παγκόσμιες παραλιακές μητροπόλεις. Ντέρμπαν, Νότιος Αφρική Βομβάη, Ινδία Σαγκάη, Κίνα Σύδνεϋ, Αυστραλία Νέα Υόρκη, Γουόλ Στρητ Πηγή: http://www.econews.gr/2015/11/09/thalassa-stathmi-klima-126627/

Ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει τα 9 δισ. ως το 2050 – και η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις δυνατότητες που υπάρχουν όσον αφορά στην καλλιέργεια βρώσιμων ειδών. Σε αυτό το πλαίσιο, η Forward Thinking Architecture παρουσίασε την πρόταση Smart Floating Farms, που περιλαμβάνει 2,04 τετραγωνικά χιλιόμετρα αφιερωμένα στις ιχθυοκαλλιέργειες και τις υδροπονικές καλλιέργειες, αντλώντας ενέργεια από ηλιακούς συλλέκτες τις οροφές. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Gizmag, οι εν λόγω πλωτές φάρμες, που θα είναι δεμένες στον πυθμένα θαλασσών, ποταμών ή λιμνών, θα μπορούν να παράγουν 8 τόνους λαχανικών και 1,5 τόνους ψαριών ετησίως. Οι φάρμες αυτές προορίζονται να παρέχουν λύση στο ζήτημα της διατήρησης των επιπέδων παραγωγής τροφής σε επαρκή επίπεδα- κάτι που σημαίνει ότι απαιτείται αύξηση 70% παγκοσμίως και 100% σε αναπτυσσόμενες χώρες. Με τέτοια δεδομένα, η καλλιεργήσιμη γη θεωρείται πως κάποια στιγμή δεν θα φτάνει (αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται το 80% του συνόλου), όπως και τα αποθέματα γλυκού νερού- ενώ και οι ωκεανοί βιώνουν υπεραλίευση. Η ιδέα της εταιρείας, για μετακίνηση των καλλιεργειών στην επιφάνεια του νερού, θα αντιμετώπιζε τα προβλήματα αυτά: κάθε ένα από τα τρία επιπεδα μιας τέτοιας φάρμας θα είχε τη δική του λειτουργία (ηλιακοί συλλέκτες- υδροπονικές καλλιέργειες- ιχθυοκαλλιέργειες), με αλληλεπίδραση/ συνεργασία μεταξύ τους (χρησιμοποιημένο νερό από το υδροπονικό επίπεδο θα κατεβαίνει στην ιχθυοκαλλιέργεια ως τροφή, ενώ τα περιττώματα των ψαριών θα μπορούν να χρησιμοποιούνται ως λίπασμα ταχείας λειτουργίας). Το εν λόγω σύστημα (ιχθυοκαλλιέργεια με υδροπονική) ονομάζεται aquaponics και κερδίζει έδαφος, λόγω της απλότητας και των υψηλών επιδόσεών του. Μια τέτοια εγκατάσταση θα μπορούσε κάλλιστα επίσης να έχει συσκευές αφαλάτωσης, χώρους επεξεργασίας ψαριών και εγκαταστάσεις πακεταρίσματος, καθώς και ανεμοτουρμπίνες, αλλά και τουρμπίνες που αξιοποιούν την ενέργεια των κυμάτων. Φουσκωτοί κυματοθραύστες θα παρείχαν προστασία από την κακοκαιρία, με αποτέλεσμα μια τέτοια φάρμα να καθίσταται πλήρως αυτάρκης. Ο Χαβιέ Πονς, διευθύνων σύμβουλος της Forward Thinking Architecture, οραματίζεται εγκατάσταση τέτοιων φαρμών κοντά σε πυκνοκατοικημένες πόλεις (megacities), καθώς από τις 35 πόλεις με πληθυσμό άνω των 10 εκατ. οι 25 βρίσκονται κοντά σε νερό. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1007773/plotes-farmes-sti-thalassa-gia-tin-epilusi-tou-episitistikou-problimatos-sto-mellon

Ιταλοί δύτες της καταδυτικής ομάδας Ocean Reef Group ανέδειξαν μια νέα διάσταση της αειφόρου γεωργίας: τη βύθισαν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στα ανοιχτά του Νόλι, μιας μικρής παραθαλάσσιας πόλης της βορειοδυτικής Ιταλίας, ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση των πρώτων υποθαλάσσιων θερμοκηπίων του κόσμου, τα οποία ονομάστηκαν «Ο Κήπος του Νέμο». Μέχρι στιγμής, πέντε βιόσφαιρες παρέχουν σχεδόν άριστες συνθήκες για την καλλιέργεια φασολιών, φραουλών, βασιλικού και λάχανων (και έπεται συνέχεια). Μπορεί η καλλιέργεια λαχανικών κάτω από το νερό να φαντάζει παλαβή ως επιλογή, αλλά οι σχεδιαστές του θερμοκηπίου υποστηρίζουν ότι η σταθερή θερμοκρασία και τα υψηλά επίπεδα υγρασίας συνθέτουν ιδανικές συνθήκες για τα φυτά, καθώς επιτρέπουν έναν συνεχή κύκλο δημιουργίας υγρασίας και «βροχής». Επίσης, τα φυτά αναπτύσσονται ταχύτερα χάρη στην αφθονία διοξειδίου του άνθρακα. Το εγχείρημα δεν είναι καινούργια υπόθεση (ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια). Αφού υπερπηδήθηκαν διάφορα εμπόδια, έχουν κατασκευαστεί πέντε θερμοκήπια. Μόνο έξι μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, η παρακολούθηση των καλλιεργειών είναι ευκολότερη υπόθεση από αυτό που θα περιμέναμε. Η δυνατότητα σταθερής παραγωγής και η αποφυγή της χρήσης φυτοφαρμάκων είναι θετικά στοιχεία, ωστόσο ποιος είναι ο αντίκτυπος στο γύρω οικοσύστημα; Η ομάδα Ocean Reef Group συνεχίζει τις έρευνες. Μέχρι στιγμής τα ευρήματα δεν είναι απογοητευτικά, αφού η ενδημική άγρια ζωή δείχνει να προσαρμόζεται χωρίς πρόβλημα με την τεχνητή βιόσφαιρα. Καβούρια και χταπόδια βρίσκουν καταφύγιο κάτω από τις σφαίρες του θερμοκηπίου, ενώ οι ιππόκαμποι τις χρησιμοποιούν ως τόπους αναπαραγωγής. Αυτό το πειραματικό σχέδιο εναλλακτικής γεωργίας, εάν αποδειχθεί ότι δεν επιφέρει βλάβες στο περιβάλλον, μπορεί να αποδειχθεί ιδανικό για αναπτυσσόμενες χώρες που αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα ξηρασίας και υποβάθμισης των εδαφών τους. Πηγή: http://www.econews.gr/2015/08/20/thermokipia-thalassa-124049/

Το πριγκιπάτο του Μονακό σχεδιάζει να επεκτείνει περαιτέρω τα εδάφη του, όχι προς τη μεριά της Γαλλίας αλλά προς τη θάλασσα, κατασκευάζοντας μια γειτονιά έκτασης 60 στρεμμάτων πάνω σε μια πλατφόρμα που θα κατασκευαστεί από τη γαλλική εταιρεία Bouygues. Η κατασκευή της πλατφόρμας, κόστους 1 δισεκατομμυρίου ευρώ, θα διαρκέσει δέκα χρόνια. Το Μονακό, το μικρό πριγκιπάτο που είναι γνωστότερο για το καζίνο του, τη μαρίνα και τις πολυτελείς κατοικίες του πλάι στη γαλλική Ριβιέρα, έχει έκταση κάτι λιγότερο από 2 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σήμερα υπογράφηκε η σύμβαση παραχώρησης μεταξύ των αρχών του πριγκιπάτου και της κοινοπραξίας στην οποία μετέχουν η Bouygues, το τοπικό κτηματομεσιτικό γραφείο J.B. Pastor & fils και τέσσερις αρχιτέκτονες. Η κοινοπραξία θα αναλάβει τη χρηματοδότηση, την οικοδόμηση και την εκμετάλλευση του έργου. Το συνολικό κόστος του έργου, μαζί με την πλατφόρμα, θα αγγίξει τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Στη νέα συνοικία θα κατασκευαστούν καταστήματα, πολυτελείς βίλες, ένα πάρκινγκ, ένα πάρκο και ένα λιμάνι. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό του Μονακό Μισέλ Ροσέ, η νέα περιοχή θα είναι "φιλική προς το περιβάλλον". Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/138233/monako-epekteinetai-pros-ti-thalassa-prigkipato#.VbpH4BMCWko.facebook

Αν οι θάλασσές μας «μεταφράζονταν» σε μια εθνική οικονομία, τότε θα ήταν η έβδομη μεγαλύτερη παγκοσμίως, με «εθνικό ακαθάριστο προϊόν» που ξεπερνάει τα 2,5 τρις δολάρια ετησίως και συνολική αξία που αγγίζει τα 24 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό αποδεικνύει η έκθεση «Δίνοντας ζωή στην οικονομία των θαλασσών», την οποία παρουσίασε η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση WWF. Το WWF, μέσα από τη συγκεκριμένη έκθεση που επεξεργάστηκε σε συνεργασία με το Global Change Institute του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ και την “The Boston Consulting Group” (BCG), αναδεικνύει την αξία των αγαθών και υπηρεσιών που προσφέρει η θάλασσα στην παγκόσμια οικονομία. Ειδικότερα για την Μεσόγειο επισημαίνεται ο κρίσιμος σε παγκόσμιο επίπεδο ρόλος της αφού όπως επεσήμανε ο Τζουζέπε Ντι Κάρλο, Διευθυντής της Θαλάσσιας Μεσογειακής Πρωτοβουλίας του WWF :«Μόνο ο θαλάσσιος και παράκτιος τουρισμός της Μεσογείου, που αποτελεί το 1/3 της μεσογειακής θαλάσσιας οικονομίας, παράγει μια αξία 100 δισεκατομμυρίων και παρέχει 1,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας». Η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση παράλληλα, όμως, κκρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη διαρκή υποβάθμισή της, κυρίως λόγω της υπερεκμετάλλευσης των θαλάσσιων πόρων και της κλιματικής αλλαγής. Να σημειωθεί ότι ο διεθνής στόχος για την αποτελεσματική προστασία και διαχείριση τουλάχιστον του 30% των ακτών και θαλασσών μέχρι το 2030 είναι μια προτεραιότητα ως προς την οποία η χώρα μας βρίσκεται πολύ πίσω. Και αυτό γιατί, μόλις το 1,48% των θαλασσών μας καλύπτεται από θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, το WWF Ελλάς, μαζί με μια σειρά από εταίρους και σε συνεργασία με τις κοινωνίες της Σύρου και της Άνδρου, φιλοδοξεί στη δημιουργία ενός πρωτοποριακού μοντέλου θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής, μέσα από το πρόγραμμα ΚΥΚΛΑΔΕΣ LIFE. Στόχος του προγράμματος είναι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της Γυάρου που φιλοξενεί τον πιο σημαντικό πληθυσμό της απειλούμενης με εξαφάνιση Μεσογειακής φώκιας Monachus monachus στη Μεσόγειο και η στήριξη ενός βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης στην περιοχή. Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/126424/24-trisekatommyria-dolaria-o-ploytos-ton-thalasson-mas#.VTom5d7jjGY.facebook