Αναζήτηση στην κοινότητα

Τη Δευτέρα 3 Ιουλίου η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανέβηκε στα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί από τότε που άρχισαν να τηρούνται επίσημα αρχεία, δείχνουν δεδομένα της Αμερικανικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ). Η μέση θερμοκρασία έφτασε τη Δευτέρα τους 17,01 βαθμούς Κελσίου, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 16,92 βαθμών που καταγράφηκε τον Αύγουστο του 2016. Το νέο ρεκόρ έρχεται την ώρα που το φαινόμενο Ελ Νίνιο έρχεται να επιδεινώσει την κλιματική αλλαγή ανεβάζοντας τις θερμοκρασίες σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Ήδη τις τελευταίες ημέρες η μέση παγκόσμια θερμοκρασία του αέρα υπερβαίνει τα προβιομηχανικά επίπεδα κατά περισσότερο από 1,5 βαθμούς Κελσίου, όπως ανακοίνωσε η Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus. Αν και η μέση θερμοκρασία είχε ξεπεράσει και στο παρελθόν το όριο των 1,5 βαθμών που προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού για την άνοδο της θερμοκρασίας έως το τέλος του αιώνα, είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει για αρκετές συνεχόμενες ημέρες στη διάρκεια του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο. Η επιφανειακή θερμοκρασία των ωκεανών επίσης κατέρριψε τα ρεκόρ για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο. Οι νότιες περιοχές των ΗΠΑ πλήττονται από καύσωνα εδώ και εβδομάδες, ενώ στην Κίνα ο υδράργυρος ανέβηκε στους 35 βαθμούς και στην Αφρική άγγιξε τους 50. Στην Ευρώπη, όπου η μέση θερμοκρασία αυξάνεται δύο φορές ταχύτερα από ό,τι στον υπόλοιπο πλανήτη, η Ισπανία καταγράφει ρεκόρ ζέστης και ανησυχεί για επανάληψη των περυσινών φονικών καυσώνων. Ακόμα και στην Ανταρκτική, η οποία αυτή την περίοδο βρίσκεται στη μέση του χειμώνα στο νότιο ημισφαίριο, καταγράφει ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες. Η Ερευνητική Βάση Βερντάτσι της Ουκρανίας σε νησί έξω από την ηπειρωτική Ανταρκτική πρόσφατα κατέγραψε νέο ρεκόρ για τον μήνα Ιούλιο στους 8,7 βαθμούς Κελσίου. Το νέο παγκόσμιο ρεκόρ «δεν είναι ένα ορόσημο που πρέπει να γιορτάσουμε» σχολίασε στο Reuters η Φριντερίκε Ότο, κλιματολόγος του Imperial College στο Λονδίνο. «Είναι θανατική καταδίκη για τους ανθρώπους και τα οικοσυστήματα», πρόσθεσε. Στο προσεχές μέλλον θα πρέπει να περιμένουμε νέα ρεκόρ ζέστης, προειδοποίησε ο Ζέκι Χάουσφαδερ, ερευνητής της αμερικανικής οργάνωσης Berkeley Earth για την επιστήμη του κλίματος. «Δυστυχώς, είναι το πρώτο μιας σειράς νέων ρεκόρ τη φετινή χρονιά καθώς οι αυξανόμενες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, σε συνδυασμό με ένα επιδεινούμενο Ελ Νίνιο, σπρώχνουν τις θερμοκρασίες σε νέα ύψη» είπε. Οι μέχρι σήμερα δεσμεύσεις των κυβερνήσεων για μείωση των εκπομπών άνθρακα υπολογίζεται ότι οδηγούν σε άνοδο της θερμοκρασίας κατά τουλάχιστον 2,6 βαθμούς έως το τέλος του αιώνα. View full είδηση

Το Up Stories σε συνεργασία με τη μονάδα meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Aθηνών και την τεχνολογική υποστήριξη του Drone House κατέγραψε την θερμότερη και αμετάβλητη (οι θερμοκρασίες παρέμειναν αμετάβλητες και κατά τις απογευματινές ώρες) ημέρα του φετινού καλοκαιριού. Από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα ήταν ο κυριολεκτικά φλεγόμενος αναβάτης δικύκλου στην Πλατεία Ομονοίας, με το όχημα να παρουσιάζει θερμοκρασία 104 βαθμών Κελσίου, όταν η μέση θερμοκρασία οδοστρώματος παρέμεινε στους 60° κατά μέσο όρο για σχεδόν 8 ώρες κατά την διάρκεια της ημέρας. Τα φυλάκια των τσολιάδων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα που στις 7 το απόγευμα κατέγραψαν θερμοκρασία 70 βαθμών Κελσίου, καθώς και η δίψα για πράσινο και συντριβάνια που παρουσιάζει η πόλη των Αθηνών. Όπου συναντήσαμε δέντρα, συντριβάνια και πισίνες πέριξ τους δημιουργούνταν μικροκλίμα 15 βαθμών Κελσίου χαμηλότερο από την μέση θερμοκρασία της πόλης. View full είδηση

Καλησπέρα συνάδελφοι, Είμαι και γω όπως και πολλοί από εσάς σε σκέψεις σχετικά με την θέρμανση του σπιτιού μου. Πρόκειται για μια μεζονέτα 2 ορόφων + σοφίτα. Κάθε όροφος είναι περί τα 60 τμ και η σοφίτα περίπου 30 τμ. Το σπίτι είναι κοντά στον Πειραιά, σε λόφο με υψόμετρο 130μ και έχει βορειοανατολικό προσανατολισμό. Στην περιοχή οι άνεμοι είναι αρκετά δυνατοί με αποτέλεσμα η θερμοκρασία να είναι 2-3 βαθμούς κάτω από το σύνηθες των Ν. Προαστίων. Το πάτωμα είναι δρύινο και υπάρχει ενδοδαπέδιος θέρμανση. Μέχρι σήμερα λειτουργούσε με καυστήρα πετρελαίου τον οποίο μοιράζομαι με την αδερφή μου η οποία έχει ένα παρόμοιο σπίτι άλλα με συμβατικά σώματα. Δεν ξέρω πόσες θερμίδες είναι ο καυστήρας άλλα σίγουρα είχε γίνει υπερδιαστασιολόγιση και είναι αρκετά μεγαλύτερος των αναγκών των δύο σπιτιών. Φυσικά ο καυστήρας λειτουργεί σε υψηλότερη θερμοκρασία για να καλύψει και τα σώματα στο σπίτι της αδερφής μου και έχουμε θερμιδομετρητές για να υπολογίζουμε την κατανάλωση της κάθε οικίας. Υπάρχουν μεγάλα παράθυρα και μπαλκονόπορτες γύρω γύρω, όλα με διπλά τζάμια άλλα όχι ενεργειακά. Επίσης υπάρχει και τζάκι συμβατικό που ανάβει 1,5 μήνα σύνολο (κατανάλωση <500 κιλά ξύλα). Στο δικό μου κύκλωμα υπάρχει αντιστάθμιση Albatross της Siemens με δυνατότητα ελέγχου δύο ανεξάρτητων ορόφων, υπάρχουν δύο κεντρικές στήλες ζεστού νερού (και δυο επιστροφές) μια για τον πρώτο όροφο και μια για τον δεύτερο μαζί με την σοφίτα. Στον πρώτο και δεύτερο όροφο υπάρχουν δύο HVAC κοντρόλ της Siemens (QAA70) τα οποία είναι ρυθμισμένα στους 21-22 βαθμούς 24/7 χωρίς να επεμβαίνω περαιτέρω. Κατά μέσω όρο καταναλώνω περίπου 2,5 τόνους πετρέλαιο από Οκτώβριο μέχρι αρχές Μαϊου. Άρα με την σημερινή τιμή ξοδεύω περίπου 3.250 ευρώ. Η ποιο απλή άλλα και ακριβή σκέψη είναι να καταργήσω τα πάντα και να κουμπώσω μια αντλία θερμότητας 16αρα. Από την άλλη σκέφτομαι ότι έχω πληρώσει την αντιστάθμιση που μου παρέχει ξεχωριστή ρύθμιση στους δυο ορόφους και θα πάει χαμένη. Χώρος στον λεβητοστάσιο για άλλου τύπου καυστήρα δεν υπάρχει (πχ πελλετ) οπότε αυτό δεν είναι λύση. Επίσης, στον δρόμο μου δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει γκάζι σύντομα. Συμφέρει να δώσω 6000+ ευρώ για αντλία με τα δεδομένα χαρακτηριστικά του σπιτιού μου; Υπάρχει κάποια αντλία θερμότητας στο εμπόριο, αξιόλογη, την οποία θα μπορούσα να συνδυάσω με την αντιστάθμιση μου; Υπάρχει κάποια άλλη λύση που μου διαφεύγει ώστε να αξιοποιήσω τον υπάρχων εξοπλισμό; Αν πάω σε αντλία βλέπεται διαφορά μεταξύ Split & monoblock 3-φασικών και 1-φασικών Είναι σωστή σκέψη για να μειώσω το κόστος του ρεύματος δεδομένου ότι οι αντλίες έχούν αντιστάθμηση για ένα κύκλωμα μόνο, να αφήσω το κεντρικό κοντρόλ της αντλίας για το σαλόνι και στις κρεβατοκάμαρες και στην σοφίτα να χρησιμοποιήσω τα QAA70 όπου απλά θα μου ανοιγοκλείνουν μια ηλεκτροβάνα σε κάθε όροφο (στα κολεκτερ) ώστε όταν φτάσει στην θερμοκρασία που έχω ορίσει απλά θα κλείνει το κύκλωμα ή μήπως αυτό δεν λειτουργήσει σωστά με την ενδοδαπέδιο δεδομένου ότι είναι “αργή” στις αυξομειώσεις; Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την βοήθεια σας και συγνώμη για το μακρόσυρτο κείμενο...

Τα πάρκα των μεγαλουπόλεων δεν λειτουργούν μόνο ως τόποι αναψυχής. Συμβάλλουν αποφασιστικά, λένε ειδικοί, στη προστασία του τοπικού κλίματος, ιδιαίτερα στις επιβαρυμένες περιβαλλοντικά πόλεις. Κάθε μέρα τσιμεντοποιούνται στη Γερμανία εκτάσεις στο μέγεθος περίπου 50 γηπέδων ποδοσφαίρου. Κάτι τέτοιο όμως επιβαρύνει σημαντικά τις κλιματικές συνθήκες, ειδικά στις πόλεις. Όσο πιο πυκνά χτισμένη είναι μία πόλη τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να εμφανίσει σημαντικές διαφορές θερμοκρασίας από περιοχή σε περιοχή. Για παράδειγμα, σε μία πόλη όπως το Αμβούργο, μπορεί η θερμοκρασία να ανέβει στο κέντρο της έως και τρεις βαθμούς σε σχέση με τα περίχωρα. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως «θερμική νησίδα». Τη σημασία διατήρησης πράσινων εκτάσεων στις μεγαλουπόλεις ως εστιών δροσιάς τονίζουν οι ειδικοί. Αυτό άλλωστε γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον καθένα. Τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού τα πάρκα είναι γεμάτα, όχι μόνο επειδή προσφέρονται για ανάπαυση, ησυχία και χαλάρωση αλλά και γιατί η θερμοκρασία εκεί είναι συνήθως χαμηλότερη. Αυτό οφείλεται εν πολλοίς στην απουσία τοίχων, δρόμων και πεζοδρομίων. Τα συνήθη κατασκευαστικά υλικά, όπως το μπετόν, έχουν την ιδιότητα να αποθηκεύουν ακτινοβολία και θερμότητα. Αισθητήρες στο έδαφος των πάρκων Η ερευνητική ομάδα HUSCO από το Αμβούργο (Hamburg Urban Soil Climate Observatory) αποσκοπεί στη μέτρηση των κλιματικών διαφορών εντός του πολεοδομικού συγκροτήματος του Αμβούργου. H oμάδα χρησιμοποιεί αισθητήρες κάτω από το έδαφος κατά μήκος της πόλης. Οι αισθητήρες καταγράφουν στοιχεία για το κλίμα, την υγρασία, ακόμη και την ταχύτητα του ανέμου. «Οι αισθητήρες καταγράφουν επίσης την θερμοκρασία και την συγκέντρωση νερού στο έδαφος», εξηγεί η εδαφολόγος από το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου Ανέτε Έσενμπαχ. Φώτο: Eιδικοί αισθητήρες μετρούν την υγρασία και την θερμοκρασία του εδάφους Οι αισθητήρες αυτοί βρίσκονται σε λειτουργία εδώ και τρία χρόνια. Τα ερευνητικά πορίσματα επιβεβαιώνουν τις αρχικές προβλέψεις ότι η θερμοκρασία στα πάρκα της πόλης κυμαίνεται σε χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τις πυκνοκατοικημένες συνοικίες. Αυτό οφείλεται, σύμφωνα με την Έσενμπαχ, στο ότι το χώμα των πάρκων συγκρατεί το νερό της βροχής, με αποτέλεσμα η υγρή γη να δροσίζει την ατμόσφαιρα των πάρκων. Τα πάρκα αναγκαίοι «πνεύμονες» δροσιάς «Τα πράσινα πάρκα ανάγονται έτσι σε μεγάλης σημασίας χώρους για τη διατήρηση του τοπικού κλίματος», αναφέρει η Έσενμπαχ. Μεγάλες εκτάσεις πρασίνου και ακάλυπτων χωμάτινων χώρων συμβάλλουν με επιτυχία και χωρίς πολλά έξοδα στη διατήρηση καλών κλιματολογικών συνθηκών σε αστικά κέντρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι υπεύθυνοι αστικού σχεδιασμού των πόλεων πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους αυτά τα δεδομένα. «Η δημιουργία περισσότερων πάρκων είναι πάντα ευεργετική για τις πόλεις», επισημαίνει η Έσενμπαχ συνεχίζοντας: «Κάτι τέτοιο μάλιστα θα ήταν πιο πιο ωφέλιμο να γίνει σε περιοχές με υψηλή υγρασία, ώστε να επωφελούμαστε περισσότερο από τη λειτουργία της ψύξης». Οι εκκλήσεις για τη δημιουργία περισσότερων πάρκων συχνά έρχονται σε σύγκρουση με τις απαιτήσεις για αποτελεσματική και οικονομική κάλυψη των οικιστικών αναγκών. Στο μεταξύ το φαινόμενο της «θερμικής νησίδας» στις πόλεις εντείνεται, ως απόρροια όχι μόνο της αστικοποίησης αλλά και της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής. Η ομάδα HUSCO, πάντως, είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τις έρευνες με στόχο να δώσει επιστημονικές, τουλάχιστον, απαντήσεις στα προβλήματα τα οποία μελετά. Πηγή: http://www.dw.de/tα-... Click here to view the είδηση

Αύξηση της θερμοκρασίας στην Ελλάδα μέχρι τα μέσα του αιώνα από 2 έως και 3,4 βαθμούς Κελσίου, συχνότερα θερμά επεισόδια, καύσωνες και τροπικές νύχτες τα καλοκαίρια, ξηρασία και πίεση στην αγροτική παραγωγή, δυσφορία στους τουριστικούς προορισμούς, μεγάλη κατανάλωση ενέργειας για ψύξη. Το κοντινό μέλλον της κλιματικής αλλαγής περιγράφεται συγκεκριμένα από τη νέα έρευνα της διαΝΕΟσις, που παρουσιάζει η «Κ». Το πιο σημαντικό είναι πως δεν μένει στις αρνητικές επισημάνσεις, αλλά αναζητάει τα «πράσινα» μονοπάτια και δρόμους για να αναστραφεί και να αντιμετωπιστεί η κλιματική κρίση. Τα έντονα και ακραία καιρικά φαινόμενα, που πυκνώνουν, τροφοδοτούν την ανησυχία και τη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή. Μια πολύ ουσιαστική συνεισφορά στην κατανόηση των τάσεων αποτελεί η έρευνα «Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα», που διεξήχθη από επιστημονική ομάδα υπό τον συντονισμό του καθηγητή του ΕΚΠΑ Κώστα Καρτάλη. Η έρευνα μελετάει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην πρωτογενή παραγωγή και στον τουρισμό, καθώς και τη ζωή στις πόλεις στις επόμενες δεκαετίες (και όχι στο απόμακρο μέλλον), σε δύο περιόδους: 2026-2045 και 2046-2065. Οι ερευνητές στην ογκώδη μελέτη τους χώρισαν την Ελλάδα σε 850 τετράγωνα με πλευρές 12,5Χ12,5 χιλιομέτρων. Με εργαλείο τρία από τα σενάρια της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (ΙPCC) εξέτασαν 21 κλιματικούς δείκτες για τις 850 περιοχές δημιουργώντας ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό της χώρας, με συγκεκριμένες προβλέψεις για κάθε τετράγωνο. Οι τρεις περιπτώσεις Τα τρία σενάρια που χρησιμοποιούνται είναι το RCP 2.6 (αισιόδοξο), που προβλέπει άνοδο της μέσης θερμοκρασίας της Γης έως 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100, το RCP 4.5 (μεσαίο), σύμφωνα με το οποίο η αύξηση αγγίζει τους 3 βαθμούς, και το RCP 8.5 (δυσμενές), με δραματική αύξηση της θερμοκρασίας έως και 5 βαθμούς (σε κάποιες περιοχές) μέχρι το 2100. Η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας της χώρας αφήνει πολύ πιο έντονο αποτύπωμα μέσα στις ελληνικές τσιμεντουπόλεις, σε συνδυασμό με το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας. Στην Αθήνα, η μέση θερμοκρασία στο ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα θα ανέβει στους 17 βαθμούς Κελσίου σύμφωνα με το ευνοϊκό σενάριο ή θα αγγίξει τους 18° C με το δυσμενές, από 15,6° C που ήταν την περίοδο 1971-2000. Αυτή η άνοδος μεταφράζεται σε ακόμα πυκνότερους καύσωνες και «θερμά επεισόδια». Την περίοδο 1971-2000 στο κέντρο της Αθήνας σημειώνονταν κατά μέσον όρο 1,4 «θερμά επεισόδια» το έτος. Την ερχόμενη 25ετία, ακόμα και με το καλύτερο σενάριο, θα έχουμε κατά μέσον όρο έξι. Με το μεσαίο σενάριο θα έχουμε πάνω από εννιά! Στην Πάτρα και στην Καλαμάτα, με το πιο απαισιόδοξο σενάριο, η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας τους καλοκαιρινούς μήνες θα ξεπεράσει τους 3 βαθμούς! Η μεγάλη αύξηση των ημερών με θερμοκρασίες άνω των 37° C και των «τροπικών νυχτών» (όπου το θερμόμετρο δεν πέφτει κάτω από τους 20° C) έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, καθώς συνδέεται με τάσεις ανόδου της θνησιμότητας και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Στον αγροτικό τομέα υπάρχει η εκτίμηση πως για πολλές καλλιέργειες η βλαστική περίοδος θα επιμηκυνθεί, «διαμορφώνοντας ευνοϊκότερες συνθήκες καλλιέργειας σε όλη την Ελλάδα». Θα δημιουργηθούν όροι για την ανάπτυξη κάποιων καλλιεργειών, όπως το βαμβάκι (λόγω αυξημένων θερμοκρασιών). Συνολικά, όμως, οι συνέπειες στον αγροτικό τομέα θα είναι αρνητικές. Μείωση βροχοπτώσεων και εδαφικής υγρασίας, αύξηση ημερών με πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Τα υδάτινα αποθέματα Οι περισσότερες καλλιέργειες και η κτηνοτροφία θα επηρεαστούν αρνητικά κυρίως στο Ηράκλειο, στην Ηλεία, στην Κορινθία και στη Λάρισα. Η καλλιέργεια ζωοτροφών θα έχει μειωμένη απόδοση και μεγαλύτερες απαιτήσεις για νερό. Συνολικά το ζήτημα της σωστής διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων και ειδικά του νερού αναδεικνύεται σε κρίσιμο. Και στον τουριστικό τομέα, μια πρώτη, επιπόλαιη ανάγνωση των δεδομένων μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα πως η κλιματική αλλαγή λειτουργεί θετικά, προκαλώντας επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, με καλοκαιρινές συνθήκες από Μάιο έως Σεπτέμβριο. Ομως, η ολοένα και συχνότερη εμφάνιση επεισοδίων καύσωνα θα χειροτερεύει δραστικά την τουριστική εμπειρία στην Ελλάδα. Οι ερευνητές επέλεξαν 91 τουριστικές περιοχές, χωρισμένες σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με το αν είναι πολύ ανεπτυγμένες (π.χ. Μύκονος, Σαντορίνη, Ρόδος, Χερσόνησος Ηρακλείου), απλά ανεπτυγμένες (Μονεμβασιά, Ναύπλιο, Σύρος) ή αναπτυσσόμενες (Κάρπαθος, Αιδηψός, Κύθηρα, Παξοί). Το συμπέρασμα είναι πως με το δυσμενές σενάριο, στις 52 από αυτές τις περιοχές η αύξηση της θερμοκρασίας μέχρι τα μέσα του αιώνα θα ξεπεράσει τους 2,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την περίοδο 1971-2000. Στη μελέτη υπολογίζεται πως σήμερα η μέση Ελληνίδα ή ο μέσος Ελληνας εκπέμπει επτά τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος, ποσότητα που πρέπει να μειωθεί στους τρεις τόνους μέχρι το 2030, σύμφωνα με τον στόχο της Ε.Ε. για μείωση των εκλύσεων κατά 55%. Μερικά πράγματα μπορούν να γίνουν από τους πολίτες ξεχωριστά, όπως για παράδειγμα η αποφυγή χρήσης αεροπλάνου (ειδικά για κοντινές αποστάσεις) καθώς και η σωστή χρήση του Ι.Χ. αυτοκινήτου. Υπολογίζεται πως οι μετακινήσεις με Ι.Χ. αυτοκίνητα και τα αεροπορικά ταξίδια ευθύνονται έως και για τις μισές εκλύσεις CO2 του καθενός μας. Ενας πολίτης που ταξιδεύει τέσσερις φορές τον χρόνο Αθήνα – Θεσσαλονίκη μετ’ επιστροφής με το αεροπλάνο εκλύει 1,28 τόνους ισοδύναμου CO2. Το ίδιο ταξίδι με τρένο προκαλεί μόνο 0,28 τόνους ισοδύναμου CO2 κατ’ άτομο. Τι δέον γενέσθαι Αλλά η μεγάλη, η κρίσιμη μείωση των εκπομπών δεν μπορεί να έρθει από επιλογές συνειδητοποιημένων πολιτών σε προσωπικό επίπεδο (όσο χρήσιμες κι αν είναι), αλλά από συνολικές παρεμβάσεις σε επίπεδο πολιτικής. Με αλλαγή του μείγματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με διαρκή ενίσχυση των ΑΠΕ, με ενεργειακά αποδοτικά κτίρια και υποδομές, με βαθιές αλλαγές σε βιομηχανία, κατανάλωση, κτηνοτροφία και γεωργία. Με ανάπτυξη του πρασίνου στις πόλεις, τόσο με μεγάλες παρεμβάσεις όσο και με μικρά ή μεσαία αστικά πάρκα, οάσεις μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Η έρευνα μελετάει ορισμένες συγκεκριμένες τέτοιες παρεμβάσεις και τα αποτελέσματά τους. Πολύ περισσότερο από ένα καμπανάκι κινδύνου, η έρευνα της διαΝΕΟσις είναι και ένας οδηγός απαντήσεων, μια ανίχνευση ελπιδοφόρων διαδρομών σε ένα μέλλον που εάν επικρατήσει το business as usual (ακόμα και με πράσινο περιτύλιγμα) φαίνεται πολύ γκρίζο. View full είδηση

Κοντά στα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα κυμάνθηκε η θερμοκρασία τον Ιούλιο 2022 στο μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας, με εξαίρεση τη Δυτική Ελλάδα και την Πελ/νησο. Οι μεγαλύτερες θετικές αποκλίσεις της μέγιστης θερμοκρασίας καταγράφηκαν από το δίκτυο 53 μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr στην Ήπειρο, τα νησιά του Ιονίου, τη Δυτική Στερεά Ελλάδα και την Πελ/νησο, ενώ οριακά αρνητικές αποκλίσεις καταγράφηκαν στα νησιά του Αιγαίου λόγω της πνοής ισχυρών βοριάδων το μεγαλύτερο μέρος του μήνα. O Ιούλιος του 2022 ήταν ένας μήνα με μεγάλο αριθμό ημερών με ισχυρούς ετησίες (μελτέμια). Ως κριτήριο για τον χαρακτηρισμό της ημέρας τέθηκε το όριο των 50 km/h ως μέγιστη ριπή ανέμου στο σταθμό του ΕΑΑ στην Τήνο-Δημαρχείο. Τον Ιούλιο του 2022 είχαμε 25 μέρες με ισχυρά μελτέμια, η δεύτερη μεγαλύτερη τιμή μετά τις 26 ημέρες με ισχυρά μελτέμια που είχαμε τον Ιούνιο του 2020. Πιο αναλυτικά, πρόκειται για τον δεύτερο πιο θερμό Ιούλιο για τη Δυτική Ελλάδα από την αρχή των συστηματικών καταγραφών το 2010, και τον 3ο πιο θερμό μήνα για την Πελ/νησο. Οι σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες για την εποχή που σημειώθηκαν το διάστημα 8-15 Ιουλίου δεν επηρέασαν σημαντικά τα δυτικά τμήματα της χώρας, αντίθετα όμως στα βόρεια και ανατολικά τμήματα η μέγιστη θερμοκρασία κυμάνθηκε έως και 13 βαθμούς κάτω από τις φυσιολογικές τιμές (Φλώρινα). Στην Κέρκυρα και τον Πύργο Ηλείας καταγράφηκαν οι περισσότερες ημέρες με θετικές αποκλίσεις της θερμοκρασίας, με 24 από τις 31 ημέρες του μήνα να είναι θερμότερες από τον μέσο όρο της περιόδου 2010-2019. Αντίθετα, στην Πάρο καταγράφηκαν 24 ημέρες με αρνητικές αποκλίσεις θερμοκρασίας, και στην Τήνο 22 ημέρες υπό την επίδραση του ισχυρού μελτεμιού. Στην Αθήνα η θερμοκρασία κυμάνθηκε κοντά στον μέσο της τελευταίας 12ετίας, με 17 από τις 31 ημέρες του μήνα να καταγράφονται θετικές αποκλίσεις θερμοκρασίας στον μετεωρολογικό μας σταθμό στο Γκάζι. Στη Θεσσαλονίκη, οι περισσότερες ημέρες του μήνα ήταν ελαφρώς ψυχρότερες από το κανονικό, με 17 ημέρες του μήνα να καταγράφονται αρνητικές αποκλίσεις (έως και -10.7°C στις 9 Ιουλίου). Μπορείτε να βλέπετε τις μηνιαίες αποκλίσεις των μεγίστων θερμοκρασιών από τη σελίδα μας πατώντας εδώ: https://www.meteo.gr/climatic_deviation.cfm View full είδηση

Το 2020 ήταν η θερμότερη χρονιά που καταγράφηκε στην Ευρώπη, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ του 2019 κατά 0,4° C, σύμφωνα με το δορυφορικό σύστημα παρατήρησης της Γης, «Copernicus». Σε παγκόσμιο επίπεδο, η χρονιά που πέρασε ισοδυναμεί με το 2016 οπότε είχε καταγραφεί το ρεκόρ της πιο ζεστής χρονιάς. Επίσης, το 2020 ήταν η έκτη συνεχόμενη χρονιά που σημειώθηκε η πιο υψηλή θερμοκρασία κατά τη δεκαετία 2011-2020. Ανησυχητικό είναι ότι αυτό συνέβη σε ένα έτος «La Nina», όπου οι κλιματολογικές συνθήκες συνήθως είναι πιο δροσερές. Το 2016, το οποίο συνδέθηκε με το 2020 ως το πιο ζεστό έτος, ήταν μια χρονιά «El Nino», όπου οι κλιματολογικές συνθήκες θα ήταν φυσικά πιο ζεστές, παράλληλα με την ανθρώπινη θέρμανση. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/C3S_PR_Jan2021_Fig1_12month_anomaly_Global_ea_2t_202001-202012-600-x-432.jpg «Βρισκόμαστε σε μια εποχή που καταρρίπτονται συνεχώς ρεκόρ. Αυτό δεν είναι πλέον έκτακτη είδηση, αλλά μια ανθρώπινη κρίση», δήλωσε ο Δρ Marshall Shepherd, διακεκριμένος Καθηγητής Ατμοσφαιρικών Επιστημών και Γεωγραφίας. Η ανάλυση των θερμοκρασιών παγκοσμίως πραγματοποιείται τακτικά από επιστημονικά ιδρύματα, όπως η NASA και το Berkeley Earth. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/c1-600-x-305.jpg Λόγω των μικρών διαφορών μεταξύ τους, είναι πιθανό το 2020 να μην ήταν πιο ζεστό από το 2016, αλλά επιβεβαιώνεται η συνολική τάση. Αυξήθηκε το CO2 παρά την καραντίνα Παράλληλα, παρά τα lockdown λόγω της COVID-19, οι συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα συνέχισαν να αυξάνονται, με ρυθμό περίπου 2,3 ppm / έτος το 2020. Το σύνολο δεδομένων του C3S για θερμοκρασίες επιφανειακού αέρα δείχνει ότι: Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2020 ήταν ισοδύναμο με το ρεκόρ του 2016 Το 2020 ήταν 0,6 ° C θερμότερο από την τυπική περίοδο αναφοράς 1981-2010 και περίπου 1,25 ° C πάνω από την προ-βιομηχανική περίοδο 1850-1900 Αυτό κάνει τα τελευταία έξι χρόνια τα θερμότερα έξι στο ρεκόρ Η Ευρώπη σημείωσε τη θερμότερη χρονιά της σε 1,6 ° C πάνω από την περίοδο αναφοράς 1981-2010 και 0,4 ° C πάνω από το 2019, την προηγούμενη θερμότερη χρονιά Η μεγαλύτερη ετήσια απόκλιση θερμοκρασίας από τον μέσο όρο 1981-2010 συγκεντρώθηκε πάνω από την Αρκτική και τη βόρεια Σιβηρία, φτάνοντας τους 6 ° C πάνω από τον μέσο όρο Επιπλέον, οι δορυφορικές μετρήσεις των παγκόσμιων συγκεντρώσεων CO2 στην ατμόσφαιρα δείχνουν ότι: Ο μέσος όρος της συνολικής στήλης CO2 έφτασε τα 413 ppm Το CO2 συνέχισε να αυξάνεται το 2020, αυξάνοντας κατά 2,3 ± 0,4 ppm, ελαφρώς μικρότερο από τον ρυθμό ανάπτυξης του προηγούμενου έτους «Ενώ οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα αυξήθηκαν ελαφρώς λιγότερο το 2020 από ό, τι το 2019, αυτό δεν αποτελεί αιτία εφησυχασμού. Μέχρι να μειωθούν οι καθαρές παγκόσμιες εκπομπές, το διοξείδιο του άνθρακα θα συνεχίσει να συσσωρεύεται στην ατμόσφαιρα και να οδηγήσει σε περαιτέρω κλιματική αλλαγή», δήλωσε ο Vincent-Henri Peuch, διευθυντής της Υπηρεσίας Παρακολούθησης Ατμόσφαιρας Copernicus. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/c2-600-x-319.jpg Η τάση αυτή υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της ταχείας μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι οποίες είναι ο κύριος συντελεστής της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη. Το CO2 συνέχισε να αυξάνεται το 2020, αυξάνοντας κατά 2,3 ± 0,4 ppm, ελαφρώς μικρότερο από τον ρυθμό ανάπτυξης του προηγούμενου έτους. «Κάψα» σε Αρκτική και βόρεια Σιβηρία Περιοχές της Αρκτικής και της βόρειας Σιβηρίας είδαν μερικές από τις μεγαλύτερες ετήσιες αποκλίσεις θερμοκρασίας από το μέσο όρο το 2020, με μια μεγάλη περιοχή να εμφανίζει αποκλίσεις έως και 3 ° C και σε ορισμένες περιοχές ακόμη και πάνω από 6 ° C για το σύνολο του έτους. Σε μηνιαία βάση, οι μεγαλύτερες θετικές ανωμαλίες θερμοκρασίας για την περιοχή έφτασαν επανειλημμένα πάνω από τους 8 ° C. Η Δυτική Σιβηρία γνώρισε έναν εξαιρετικά ζεστό χειμώνα και άνοιξη, ένα μοτίβο που παρατηρήθηκε επίσης το καλοκαίρι και το φθινόπωρο στην Σιβηρική Αρκτική και σε μεγάλο μέρος του Αρκτικού Ωκεανού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/c4-600-x-391.jpg Επιπλέον, η εποχή της πυρκαγιάς ήταν ασυνήθιστα ενεργή σε αυτήν την περιοχή, με πυρκαγιές που εντοπίστηκαν για πρώτη φορά τον Μάιο, συνεχίζοντας όλο το καλοκαίρι και μέχρι το φθινόπωρο. Ως αποτέλεσμα, το poleward του Αρκτικού Κύκλου, οι πυρκαγιές απελευθέρωσαν ρεκόρ ποσότητα 244 μεγατόνων διοξειδίου του άνθρακα το 2020, πάνω από το ένα τρίτο περισσότερο από το ρεκόρ του 2019. Κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους, ο θαλάσσιος πάγος της Αρκτικής ήταν σημαντικά χαμηλότερος από τον μέσο όρο για την περίοδο του έτους, με τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο να βλέπει τη χαμηλότερη έκταση του θαλάσσιου πάγου που καταγράφεται για τον αντίστοιχο μήνα. Σε γενικές γραμμές, το Βόρειο Ημισφαίριο παρουσίασε πάνω από τις μέσες θερμοκρασίες για το έτος, εκτός από μια περιοχή πάνω από τον κεντρικό Βόρειο Ατλαντικό. Αντίθετα, τμήματα του Νότιου Ημισφαιρίου είδαν κάτω από τις μέσες θερμοκρασίες, κυρίως στον ανατολικό Ισημερινό Ειρηνικό, που σχετίζονται με τις ψυχρότερες συνθήκες La Niña που αναπτύσσονται κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Είναι αξιοσημείωτο ότι το 2020 ταιριάζει με το ρεκόρ του 2016 παρά τη δροσερή La Niña, ενώ το 2016 ήταν μια χρονιά ρεκόρ που ξεκίνησε με μια ισχυρή εκδήλωση του φαινομένου El Niño. Greenagenda.gr newsroom View full είδηση

Ο μήνας Ιούλιος, μπορεί να είναι γενικά ο ζεστότερος μήνας του έτους, όμως, ο Ιούλιος του 2021 ξεπέρασε τον εαυτό του, καθώς έγινε ο ζεστότερος Ιούλιος και ο θερμότερος μήνας που έχει ποτέ καταγραφεί στη Γη, όπως ανακοίνωσε η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας. Ο μήνας Ιούλιος του 2021 υπήρξε ο θερμότερος μήνας που έχει ποτέ καταγραφεί στη Γη, ανακοίνωσε σήμερα η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ), υπογραμμίζοντας τον ρόλο της κλιματικής αλλαγής σε αυτό το νέο ρεκόρ. «Σε αυτή την περίπτωση, η πρώτη θέση είναι η χειρότερη», δήλωσε σε ένα δελτίο τύπου ο επικεφαλής της ΝΟΑΑ, Ρικ Σπίνραντ. «Ο μήνας Ιούλιος είναι γενικά ο ζεστότερος μήνας του έτους, όμως, ο Ιούλιος του 2021 ξεπέρασε τον εαυτό του, καθώς έγινε ο ζεστότερος Ιούλιος και ο θερμότερος μήνας που έχει ποτέ καταγραφεί», όπως είπε. «Αυτό το νέο ρεκόρ προστίθεται στην ανησυχητική – που προκαλεί αναστάτωση – πορεία, την οποία η κλιματική αλλαγή έχει ορίσει για την υφήλιο», προσέθεσε χαρακτηριστικά. Η παγκόσμια θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη ήταν υψηλότερη κατά 0,01 βαθμό Κελσίου σε σύγκριση με τον προηγούμενο πιο ζεστό μήνα Ιούλιο, το 2016. Τα στατιστικά άρχισαν να καταγράφονται πριν από 142 χρόνια, διευκρίνισε η NOAA. Η ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus για την κλιματική αλλαγή εκτίμησε, από την πλευρά της, την περασμένη εβδομάδα, ότι ο μήνας Ιούλιος του 2021 ήταν ο τρίτος θερμότερος μήνας Ιούλιος στα χρονικά. View full είδηση

Το σημαντικότερο μνημείο πολιτισμού στον κόσμο η Ακρόπολη των Αθηνών και ο Παρθενώνας που πρόσφατα βραβεύτηκε από το Business Insider ως το ομορφότερο αρχιτεκτονικό κατασκεύασμα στον κόσμο κατόπιν έρευνας που αποφάσισε να διεξαγάγει μεταξύ διάσημων αρχιτεκτόνων από όλο τον κόσμο δοκιμάζεται σκληρά από την κλιματική αλλαγή. Η Ακρόπολη των Αθηνών ίσως να διανύει τις 365 πιο δύσκολες μέρες της ένδοξης και μακρόχρονης ιστορίας της καθώς χτυπιέται ανελέητα από ακραίους καύσωνες και σφοδρές χιονοθύελλες. Από τα περσινά 45αρια και πλέον που είχαμε καταγράψει με χρήση ειδικού drone βρέθηκε αντιμέτωπη με την ακραία χιονοθύελλα που προκάλεσε η κακοκαιρία «Ελπίς» τον χειμώνα που μας πέρασε και από σήμερα είναι και πάλι αντιμέτωπη με μια μακρά περίοδο υψηλών θερμοκρασιών όπως προειδοποιούν οι μετεωρολόγοι. Το ευτύχημα είναι πως τόσο οι αρχαιολόγοι που χρόνια τώρα δίνουν πραγματικό αγώνα για την συντήρηση και αποκατάσταση αυτό του εμβληματικού μνημείου για ολόκληρο τον πλανήτη αλλά και οι ειδικοί επιστήμονες που εργάζονται στο πλευρό τους τόσο με την αμέριστη αγάπη τους αλλά και την συνδρομή της τεχνολογίας εμφανίζονται καθησυχαστικοί για την πορεία του μνημείου στο πέρασμα των χρόνων. View full είδηση

Οι καύσωνες αποτελούν την πιο θανατηφόρο φυσική καταστροφή, παρόλο που δεν συνοδεύονται από την ένταση και τη βία που χαρακτηρίζει άλλα φαινόμενα (π.χ. πλημμύρες, θύελλες). Το γεγονός αυτό, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της κλιματικής κρίσης, καθιστά επιτακτική την ανάγκη αναγνώρισης και κατηγοριοποίησης των κινδύνων που εισάγουν οι καύσωνες στο ανθρώπινο περιβάλλον. Σε αυτό το πλαίσιο, η μονάδα ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ), σε συνεργασία με την επιστημονική επιτροπή του Arsht-Rock Resilience Center του ιδρύματος Atlantic Council, και τον Δήμο Αθηναίων, έχει ξεκινήσει από την καλοκαιρινή περίoδο του 2022 την πιλοτική κατηγοριοποίηση των ημερών με υψηλές θερμοκρασίες για την πόλη της Αθήνας. Το σύστημα κατηγοριοποίησης βασίζεται σε έναν αλγόριθμο πρόγνωσης των επιπτώσεων επερχόμενων ημερών με υψηλές θερμοκρασίες στην υγεία των κατοίκων της Αθήνας. Η ανάπτυξη του αλγορίθμου πραγματοποιήθηκε ειδικά για την πόλη της Αθήνας, μέσα από τη συσχέτιση ιστορικών μετεωρολογικών δεδομένων και δεδομένων επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία. Πριν την πιλοτική επιχειρησιακή εφαρμογή του αλγορίθμου κατηγοριοποίησης για την Αθήνα, προηγήθηκε ενδελεχής μελέτη ημερών με υψηλές θερμοκρασίες για περίοδο δύο δεκαετιών. Η στατιστική ανάλυση οδήγησε στη διαμόρφωση τεσσάρων κατηγοριών ταξινόμησης, όπως διακρίνεται στον παρακάτω πίνακα και σχήμα: Για παράδειγμα, ακραίες θερμοκρασίες (κατηγορία 3) παρατηρήθηκαν στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2007 κατά τη διάρκεια του επεισοδίου καύσωνα μεταξύ 22 και 29 Ιουνίου, ενώ πολύ υψηλές θερμοκρασίες (κατηγορία 1) καταγράφηκαν στην Αθήνα από τις 26 Ιουλίου έως και τις 29 Ιουλίου του 2012. Η παραπάνω προσέγγιση κατηγοριοποίησης ημερών με υψηλές θερμοκρασίας ακολουθείται σε μεγάλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (Λος Άντζελες, Κάνσας, Μαΐάμι, Μιλγουόκι), καθώς και στην Σεβίλλη, στην Ισπανία. Η συμμετοχή της Αθήνας στις πόλεις πιλοτικής εφαρμογής του συστήματος κατηγοριοποίησης αποτελεί μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία, η οποία αποτελεί μέρος της συνεχούς παγκόσμιας προσπάθειας βελτίωσης των προειδοποιήσεων υψηλών θερμοκρασιών και σχετικών επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία, με απώτερο σκοπό την προστασία και βελτίωση της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων. Τα στοιχεία επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη του παραπάνω συστήματος κατηγοριοποίησης, παρασχέθηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ). Αποτελέσματα και συμπεράσματα που προκύπτουν από το παρόν έργο ανήκουν αποκλειστικά στην ερευνητική ομάδα που επεξεργάστηκε τα στοιχεία. View full είδηση

Την Τρίτη 02 Νοεμβρίου, στην έδρα του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού στη Γενεύη, δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση του κλίματος για την Ευρώπη για το 2021. Σύμφωνα με την έκθεση, οι θερμοκρασίες στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από το διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου τα τελευταία 30 χρόνια – η μεγαλύτερη αύξηση από οποιαδήποτε άλλη ήπειρο στον κόσμο. Καθώς η τάση της θέρμανσης συνεχίζεται, οι καύσωνες , οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες και άλλες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα επηρεάσουν την κοινωνία, τις οικονομίες και τα οικοσυστήματα, σύμφωνα με τη νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO). Η έκθεση για την κατάσταση του κλίματος στην Ευρώπη, που εκπονήθηκε από κοινού με την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Copernicus, επικεντρώθηκε στο 2021. Παρέχει πληροφορίες για την άνοδο της θερμοκρασίας, τους καύσωνες της ξηράς και της θάλασσας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, την αλλαγή των βροχοπτώσεων και την υποχώρηση πάγου και χιονιού. Οι θερμοκρασίες στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί σημαντικά την περίοδο 1991-2021, με μέσο ρυθμό περίπου +0,5 °C ανά δεκαετία. Ως αποτέλεσμα, οι αλπικοί παγετώνες έχασαν 30 μέτρα σε πάχος πάγου από το 1997 έως το 2021. Το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας λιώνει και συμβάλλει στην επιτάχυνση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Το καλοκαίρι του 2021, η Γροιλανδία είδε ένα φαινόμενο τήξης και την πρώτη καταγεγραμμένη βροχόπτωση στο υψηλότερο σημείο της. Το 2021, τα έντονα καιρικά και κλιματικά φαινόμενα οδήγησαν σε εκατοντάδες θανάτους, επηρέασαν άμεσα περισσότερους από μισό εκατομμύριο ανθρώπους και προκάλεσαν οικονομικές ζημιές που ξεπερνούν τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Περίπου το 84% των γεγονότων ήταν πλημμύρες ή καταιγίδες. Το Σχήμα που ακολουθεί παρουσιάζει τις αποκλίσεις της θερμοκρασίας στην Ευρώπη από το 1900 αλλά και την απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας στην Ευρώπη για το 2021. Αριστερά: Ετήσια απόκλιση της θερμοκρασίας στην Ευρώπη για την περίοδο 1900-2021 σε σύγκριση με την περίοδο αναφοράς 1981-2010 (μόνο ξηρά). Δεξιά: Ετήσια απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας (°C) για το 2021 σε σύγκριση με την περίοδο αναφοράς 1981-2010. Δεδομένα: Copernicus Climate Change Ευτυχώς όμως δεν είναι όλα τα νέα άσχημα. Ορισμένες χώρες στην Ευρώπη έχουν σημειώσει μεγάλη επιτυχία στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ειδικότερα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου μειώθηκαν κατά 31% μεταξύ 1990 και 2020, με στόχο μείωσης 55% για το 2030. Η έκθεση δίνεται στον σύνδεσμο: https://library.wmo.int/index.php?lvl=notice_display&id=22152#.Y2KEduRBxaS View full είδηση

Η ένταση και η συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων αυξάνεται, αναμφισβήτητα, σε όλον τον πλανήτη. Στην περιοχή της Μεσογείου, σύμφωνα με έρευνες ειδικών στο Κλίμα, αναμένεται περαιτέρω αύξηση των πυρκαγιών, της ξηρασίας και της ερημοποίησης, ωστόσο δεν υπάρχουν ακόμη ασφαλή συμπεράσματα για το τι θα συμβεί με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, γεγονός που θα προκαλέσει τεράστια οικονομική ζημιά στη Μεσόγειο. «Από τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχει θέμα κλιματικής αλλαγής, η επιστημονική κοινότητα διεξάγει μεγάλη έρευνα, συλλέγει συνεχώς στοιχεία που προσθέτουν νέα χαρακτηριστικά. Γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια που αφορά τη διασύνδεση της αύξησης της θερμοκρασίας με την ένταση και τη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων», υπογράμμισε στη Greenagenda.gr, ο Αναστάσιος Ξεπαπαδέας, καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών και μέλος της Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ. Για παράδειγμα, η πρόσφατη καταστροφική νεροποντή, παρότι κράτησε μόλις 1 ώρα, στη Θεσσαλονίκη προκάλεσε μεγάλη οικονομική ζημία. Η υδροδότηση της πόλης διεκόπη για πολλές ώρες, ενώ πλημμύρισαν και υπόγειοι σταθμοί ηλεκτροδότησης. Οι επιπτώσεις στην καθημερινότητα και τις υποδομές ήταν σημαντικές. «Προσπαθούμε να βρούμε τρόπους μετριασμού των αερίων του θερμοκηπίου για να περιοριστεί η οικονομική καταστροφή. Προβλέπουμε ότι εάν αυξηθεί η θερμοκρασία κατά 4 με 5 βαθμούς Κελσίου θα συμβούν πολύ μεγάλα και καταστρεπτικά φαινόμενα: στη Γροιλανδία, για παράδειγμα, το έδαφος είναι σκεπασμένο από έναν τεράστιο παγετώνα. Η αύξηση της θερμοκρασίας θα αποσταθεροποιήσει τον παγετώνα και θα αρχίσει να κατρακυλά προς τη θάλασσα και η στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί περίπου 2 με 4 μέτρα και θα καλύψει τα πάντα. Η ζημία σε αυτήν την περίπτωση θα είναι ανυπολόγιστη», είπε ο κ. Ξεπαπαδέας. Το καλό σενάριο είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, η θερμοκρασία να μην περάσει τον 1,5 βαθμό Κελσίου. Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) των ΗΠΑ, η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη είναι 14,8 βαθμοί Κελσίου. «Εάν καταφέρουμε και δεν αυξηθεί πάνω από τους 16,6 βαθμούς, τότε τα φαινόμενα θα είναι λιγότερα και οι ζημιές περιορισμένες. Εάν, όμως, φτάσουμε σε θερμοκρασίες πάνω από 2 και 3 βαθμούς Κελσίου από αυτό το όριο, τότε θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά», κατέληξε. του Νίκου Αβουκάτου View full είδηση

Για 400 διαδοχικούς μήνες, δηλαδή για μία περίοδο που ξεπερνά τα 33 χρόνια, η θερμοκρασία της Γης βρίσκεται πάνω από το μέσο όρο, με την κλιματική αλλαγή λόγω των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων να αποτελεί τον κυριότερο λόγο πίσω από αυτή την ανησυχητική τάση. Το αρνητικό ορόσημο αναφέρθηκε στη μηνιαία έκθεση παγκόσμιου κλίματος της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των Ηνωμένων Πολιτειών, για το μήνα Απρίλιο. Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι ο Απρίλιος του 2018 είχε την τρίτη υψηλότερη θερμοκρασία κάθε Απριλίου από τότε που η NOAA άρχισε να διατηρεί αρχεία θερμοκρασίας το 1880. Επίσης, 18 από τα θερμότερα 19 έτη στην καταγεγραμμένη ιστορία έχουν συμβεί από το 2000 έως το 2017. «Η παγκόσμια υπερθέρμανση οφείλεται κυρίως στην ανθρωπογενή δραστηριότητα», δήλωσε στο CNN η κλιματολόγος του NOAA, Αχίρα Σάντσεζ. «Η κλιματική αλλαγή είναι πραγματική και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αύξηση των παγκόσμιων θερμοκρασιών στο μέλλον», πρόσθεσε. Οι θερμοκρασίες επηρεάζονται και από φυσικά φαινόμενα όπως το Ελ Νίνιο, το οποίο επηρέασε ιδιαίτερα τις υψηλές θερμοκρασίες του 2016. Ωστόσο, αν δεν υπήρχε ο ανθρώπινος παράγοντας, ο αντίκτυπος στην παγκόσμια μέση θερμοκρασία θα χαρακτηριζόταν από μεταβλητότητα, αλλά τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια σημαντικών ηφαιστειακών εκρήξεων, η παγκόσμια θερμοκρασία μπορεί να μειωθεί, επειδή η τέφρα και το νέφος αντανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία μακριά από τη Γη. Όταν οι κλιματολόγοι αναφέρονται σε μέσες θερμοκρασίες, συγκρίνουν τους αριθμούς με τους μέσους όρους του 20ού αιώνα για ένα συγκεκριμένο μήνα ή έτος. Συνεπώς, στην περίπτωση αυτή, οι 400 διαδοχικοί μήνες με υψηλότερη θερμοκρασία από το μέσο όρο, αναφέρονται στις μέσες θερμοκρασίες των 100 ετών μεταξύ του 1900 και του 2000. View full είδηση

Ως τον δεύτερο θερμότερο Ιούνιο από την έναρξη των μετρήσεων της θερμοκρασίας χαρακτηρίζει τον περασμένο Ιούνιο ανάλυση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μεσοπρόθεσμων Προβλέψεων. «La Nina» κατονομάζει το 2018, περιγράφοντας ένα φαινόμενο όπου απελευθερώνεται πολλή θερμότητα στην ατμόσφαιρα, προαγγέλλοντας μάλιστα και περαιτέρω άνοδο της θερμοκρασίας για την Ευρώπη και το βόρειο ημισφαίριο. «Όχι μόνο η Ευρώπη, ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο στενάζει κάτω από το σφοδρό κύμα καύσωνα. Η κατάσταση όμως μπορεί να επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο» αναφέρει σε μακροσκελή ανάλυση για το κλίμα και τον καιρό στη Γερμανία και τη Bόρεια Ευρώπη, η Frankfurter Allgemeine Zeitung, την οποία αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο. «Ο Ιούνιος ήταν ο δεύτερος θερμότερος από την έναρξη της μέτρησης της θερμοκρασίας, ανακοίνωσε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Προβλέψεων. Αν ληφθεί υπόψη ότι το 2018 είναι μια -λεγόμενη- χρονιά La Nina, τότε πρόκειται ασφαλώς για τον θερμότερο Ιούνιο, διότι κατά την διάρκεια της La Nina, ο Ειρηνικός καταπίνει πολλή θερμότητα, οπότε η ατμόσφαιρα θερμαίνεται λιγότερο, ενώ κατά τη διάρκεια του El Nino, συμβαίνει το αντίθετο: η θερμότητα απελευθερώνεται - και η ατμόσφαιρα θερμαίνεται περισσότερο από ό,τι κανονικά. Αυτή η θερμή φάση θα μπορούσε να επιστρέψει το 2019, κατά τους μετεωρολόγους εμπειρογνώμονες. Και τότε, θα κάνει ακόμα πιο πολλή ζέστη» συνεχίζει η γερμανική εφημερίδα. «Κατά τον Δρ. Πφίστερ, μετεωρολόγο του Πανεπιστημίου της Βέρνης "η ξηρασία του 1540" ξεπερνά κάθε άλλη γνωστή και έγινε σε μια εποχή κατά την οποία η επέμβαση του ανθρώπου στο κλίμα δεν έπαιζε αξιοσημείωτο ρόλο. Η μέση θερμοκρασία από τον Ατλαντικό έως την Ανατολική Ευρώπη και από τη Β. Γερμανία μέχρι τη Βόρεια Ιταλία κυμαινόταν από 5 έως 7 βαθμούς πάνω από το μέσο όρο του 20ού αιώνα και έφτασε μέχρι τους 40°, προκαλώντας τεράστια ξηρασία. O καιρός εξελίσσεται σήμερα σε ανάλογη με το 1540 κατεύθυνση. Ο Δρ. Πφίστερ είναι βέβαιος ότι μια τέτοια μεγάλη ξηρασία θα επαναληφθεί σύντομα, σε ένα συνολικά όλο και πιο θερμό κόσμο. Και επειδή είναι πεπεισμένος γι' αυτό κρούει, εδώ και χρόνια, τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο ενός τέτοιου ακραίου καιρικού φαινομένου, διότι οι συνέπειες θα ήταν μοιραίες: Πρώτα θα στερέψει το νερό και κατόπιν θα πέσει το ρεύμα. Κανείς δεν είναι έτοιμος για ένα τέτοιο σενάριο και οι Αρχές απλώς χαμογελούν για την προειδοποίησή του, ότι δηλαδή έρχεται ένα νέο 1540». Και το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας καταλήγει: «Αν κοιτάξετε τις προβλέψεις για τον Αύγουστο, δεν διαφαίνεται καμία αλλαγή στον καιρό. Προς το παρόν, η Ευρώπη θα συνεχίσει να βράζει από τη μεγάλη ζέστη. Βροχή δεν φαίνεται στο ορίζοντα. Φαίνεται πως τα πράγματα σοβαρεύουν». View full είδηση

Σημαντική τάση ανόδου της θερμοκρασίας των υδάτων στο Αιγαίο από το 1990 και μετά καταγράφει πρωτότυπη μελέτη ερευνητικής ομάδας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, που φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Καθημερινή». Συγκεκριμένα, αναλύοντας όλα τα διαθέσιμα στοιχεία των τελευταίων ετών, η ερευνητική ομάδα Φυσικής Ωκεανογραφίας και Αριθμητικών Μοντέλων του ΕΚΠΑ κατέγραψε πως από το 1990 μέχρι το 2017 η θερμοκρασία της θάλασσας αυξάνεται στο Αιγαίο με ετήσιο ρυθμό περίπου 0,1° C το έτος. Ωστόσο, πρόκειται για μια τάση που αθροιστικά είναι ισχυρή. Ειδικά από το 2004 και μετά οι καμπύλες καταγραφής των μέσων θερμοκρασιών είναι έντονα αυξητικές στο Αιγαίο, διαμορφώνοντας μια ετήσια μέση θερμοκρασία στα επιφανειακά ύδατα (μέχρι 10 μέτρα βάθος) περίπου 20 βαθμούς Κελσίου. Θερμότερες είναι οι θάλασσες που βρέχουν τα ελληνικά παράλια και στην περιοχή του Ιονίου και στο Κρητικό πέλαγος. Αξιοσημείωτο είναι πως η ερευνητική ομάδα της Φυσικής Ωκεανογραφίας δεν επεξεργάζεται στοιχεία μόνο για τα επιφανειακά ύδατα, που προφανώς επηρεάζονται περισσότερο από τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας, αλλά αντλούν δεδομένα από διάφορα βάθη και μέχρι τις 4.000 μέτρα. Η τάση ανόδου της θερμοκρασίας μοιάζει να κάνει... μακροβούτι και παρατηρείται και στη θαλάσσια στήλη από τη φωτεινή επιφάνεια μέχρι τον σκοτεινό βυθό, αν και με μικρότερη ένταση. Τα θαλάσσια ρεύματα Γιατί όμως θερμαίνονται τα νερά στο Αιγαίο τις τελευταίες δεκαετίες και ποια είναι η σχέση με τα θαλάσσια ρεύματα στη Μεσόγειο; Η ερευνητική ομάδα έχει μελετήσει και τις θερμοκρασιακές τάσεις στη Μεσόγειο, όπου καταγράφεται από το 1960 και μετά μια γενική τάση θέρμανσης των υδάτων, η οποία κατά μέσον όρο φτάνει τον 0,5 βαθμό Κελσίου στα σχεδόν 60 χρόνια μελέτης. Δεν πρόκειται για μια ομοιόμορφη τάση. Η θερμοκρασία αυξάνεται περισσότερο στη Δυτική Μεσόγειο, ενώ στη νοτιοανατολική λεκάνη παρατηρήθηκε ψύξη, όπως και στη Βόρεια Αδριατική και στον Κόλπο της Σύρτης (μεταξύ 1980-2017). Τα μυστήρια της Μεσογείου και του Αιγαίου και τη σχέση αυτών των φαινομένων με τη διαδικασία της κλιματικής αλλαγής φωτίζει η «Κ» συζητώντας με τρεις συντελεστές της ερευνητικής ομάδας Φυσικής Ωκεανογραφίας και Αριθμητικών Μοντέλων, τον κ. Σαράντη Σοφιανό, επίκουρο καθηγητή στον τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ και συντονιστή της ομάδας, τον δρα Βασίλη Βερβάτη επιστημονικό συνεργάτη του ΕΚΠΑ και την κ. Μαριλία Μαυροπούλου, υποψήφια διδάκτορα. Παρότι η γενική τάση είναι η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας, προκαλεί έκπληξη η μεγάλη ποικιλία μεταβολών στις διάφορες περιοχές της Μεσογείου. «Στην εποχή της κλιματικής αλλαγής καταγράφονται διαφορετικές τάσεις θέρμανσης, αλλά και ψύξης μεταξύ θαλάσσιων περιοχών. Καταρρίπτεται η απλοϊκή εικόνα μιας γενικευμένης και αργής θέρμανσης του πλανήτη και των ωκεανών. Οι μηχανισμοί που λειτουργούν είναι σύνθετοι. Για παράδειγμα, στους χάρτες που παρατίθενται, η Βόρεια Αδριατική παρουσιάζει έντονες τάσεις ψύξης σε αντίθεση με το Βόρειο Αιγαίο (και όλες τις θαλάσσιες περιοχές γύρω από την ηπειρωτική Ελλάδα), όπου τις τελευταίες δεκαετίες καταγράφονται έντονες τάσεις θέρμανσης (κοντά στο 0,1° C ανά χρόνο), ύστερα από μία περίοδο σημαντικής ψύξης την περίοδο 1960-1990. Η διακύμανση αυτή είναι αποτέλεσμα μιας σειράς αλλαγών, που πέρα από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες περιλαμβάνουν αλλαγές στην κυκλοφορία των νερών της Μεσογείου και επίδραση των σχετικά γλυκών νερών της Μαύρης Θάλασσας, που εισέρχονται στο Αιγαίο από το στενό των Δαρδανελλίων», λέει στην «Καθημερινή» ο κ. Σοφιανός. Οι κλιματικές ταλαντώσεις «Στην όλη παραπάνω διαδικασία πρέπει να συμπεριλάβουμε και την επίδραση των λεγόμενων φυσικών διακυμάνσεων του κλίματος, των κλιματικών ταλαντώσεων. Αυτές δεν οφείλονται άμεσα στις ανθρωπογενείς δραστηριότητες, αλλά αλληλοεπιδρούν με το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και περιπλέκουν την ατμοσφαιρική επίδραση και την κυκλοφορία μέσα στη Μεσόγειο», συμπληρώνει ο κ. Σοφιανός. «Η κυρίαρχη κυκλοφορία των νερών στη Μεσόγειο Θάλασσα θυμίζει μια “αντίστροφη εκβολή ποταμού”, επειδή χάνει σταθερά νερό, καθώς οι απώλειες από εξάτμιση είναι πολύ μεγαλύτερες από την είσοδο νερού λόγω βροχής και ποταμιών. Επίσης αποβάλλει και θερμότητα προς την ατμόσφαιρα. Η αναπλήρωση του νερού γίνεται μέσω του στενού του Γιβραλτάρ, όπου εμφανίζεται επιφανειακή εισροή νερών (με σχετικά χαμηλή αλατότητα) του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού. Τα νερά αυτά ταξιδεύουν ανατολικά και γίνονται πιο αλμυρά και ψυχρά λόγω έντονης εξάτμισης και ψύξης. Η διεργασία αυτή δημιουργεί πυκνά νερά τα οποία βυθίζονται στις βαθιές λεκάνες της Μεσογείου, ενώ μέρος τους εκρέει μέσω των βαθύτερων σημείων του Γιβραλτάρ στον Ατλαντικό Ωκεανό», εξηγεί ο δρ Βερβάτης. Τα βαθιά νερά, σε αντίθεση με τα επιφανειακά, δεν δέχονται την άμεση επίδραση της ατμόσφαιρας. Παρ’ όλα αυτά παρατηρούνται κι εκεί έντονες και απότομες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, σημειώνουν τα μέλη της ερευνητικής ομάδας, κυρίως λόγω του μικρού μεγέθους της Μεσογείου. Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρήθηκε απότομη αύξηση της θερμοκρασίας σε βάθη μεγαλύτερα των 500 μέτρων (ύστερα από μια περίοδο απότομης ψύξης). «Ο πολυσύνθετος χαρακτήρας των φαινομένων που διαμορφώνουν τη θαλάσσια θερμοκρασία στη Μεσόγειο καθιστά πολύπλοκη τόσο την καταγραφή όσο και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων των μετρήσεων. Ενας επιπλέον παράγοντας που δυσχεραίνει τη μελέτη και κατανόηση των αλλαγών που συμβαίνουν και τη σχέση τους με την κλιματική αλλαγή είναι η σποραδική και ανομοιόμορφη κατανομή των μετρήσεων. Υπάρχουν περιοχές της Μεσογείου με ικανοποιητικό αριθμό μετρήσεων και άλλες με ελάχιστες, ακόμη και ανύπαρκτες μετρήσεις», σημειώνει η κ. Μαυροπούλου. Το δίκτυο των μετρήσεων Η ερευνητική ομάδα του ΕΚΠΑ χρησιμοποίησε όλες τις διαθέσιμες επιτόπιες μετρήσεις των τελευταίων 58 ετών, με στόχο την ομογενοποίησή τους. Οι μετρήσεις προέρχονται κατά κύριο λόγο από ωκεανογραφικούς πλόες (μετρήσεις από ωκεανογραφικό σκάφος), ενώ τις τελευταίες δεκαετίες εμπλουτίστηκαν σημαντικά από αυτόνομους πλωτήρες, όργανα που αφήνονται στη θάλασσα και ανεβοκατεβαίνουν στην υδάτινη στήλη. «Για την κάλυψη των κενών στις μετρήσεις αξιοποιήθηκαν σύγχρονες αξιόπιστες στατιστικές μέθοδοι ανάλυσης δεδομένων, ώστε τα αποτελέσματα να μπορούν να “αναπτυχθούν” σε όλη τη Μεσόγειο», εξηγεί η κ. Μαυροπούλου. Πίσω από το πολύ σημαντικό αυτό έργο βρίσκονται 20 χρόνια δουλειάς της ερευνητικής ομάδας Φυσικής Ωκεανογραφίας και Αριθμητικών Μοντέλων, η οποία δραστηριοποιείται και στη συστηματική παρακολούθηση και πρόγνωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος με έμφαση στην Ανατολική Μεσόγειο και τις ελληνικές θάλασσες (συστήματα ALERMO και TRITON). View full είδηση

Το έτος που πέρασε ταξινομείται δεύτερο, μόλις κατά 0,04 βαθμό Κελσίου πίσω από το 2016, το οποίο παραμένει το πιο ζεστό. ο 2019 ήταν η δεύτερη πιο ζεστή χρονιά στον κόσμο, κλείνοντας μια δεκαετία με ζέστη που έσπασε τα ρεκόρ, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Κοπέρνικος, η οποία περιγράφει «ανησυχητικές» ενδείξεις την ώρα που η Αυστραλία φλέγεται και πολλαπλασιάζονται τα ακραία καιρικά φαινόμενα. «Το 2019 ήταν μια εξαιρετικά ζεστή χρονιά, στην πραγματικότητα η δεύτερη πιο ζεστή στον κόσμο, σύμφωνα με τις βάσεις δεδομένων μας, με πολλούς μήνες να έχουν καταρρίψει ρεκόρ», σχολίασε σε ανακοίνωση ο Κάρλο Μπουοντέμπο, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Κοπέρνικος για την Κλιματική Αλλαγή και την οποία μεταδίδει το ΑΠΕ - ΜΠΕ. Το έτος που πέρασε ταξινομείται δεύτερο, μόλις κατά 0,04 βαθμό Κελσίου πίσω από το 2016, το οποίο παραμένει το πιο ζεστό. Η υπηρεσία Κοπέρνικος επιβεβαιώνει επίσης πως τα πέντε πιο ζεστά χρόνια που έχουν καταγραφεί ποτέ είναι τα πέντε τελευταία χρόνια: ο υδράργυρος ανέβηκε από 1,1 έως 1,2 βαθμό Κελσίου πάνω από τη θερμοκρασία της προβιομηχανικής εποχής. Επίσης η δεκαετία 2010-2019 υπήρξε η πιο ζεστή από τότε που άρχισαν οι μετρήσεις. «Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ανησυχητικές ενδείξεις», υπογράμμισε ο Ζαν-Νοέλ Τεπό, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF), στο οποίο υπάγεται το C3S. Εξαιτίας των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και οφείλονται στις ανθρώπινες δραστηριότητες, η θερμοκρασία του πλανήτη έχει ήδη αυξηθεί κατά 1 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή, με καταστροφικές επιπτώσεις σ' ολόκληρη την υφήλιο. Με τον σημερινό ρυθμό, η θερμοκρασία του πλανήτη μπορεί να αυξηθεί μέχρι και 4 ή 5 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, για να μην εξαλειφθεί η ελπίδα να περιορισθεί η άνοδος της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου, πρέπει οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα να μειώνονται κατά 7,6% κάθε χρόνο από το 2020 μέχρι το 2030, κάτι απαιτεί μια πρωτοφανή μεταμόρφωση της παγκόσμιας οικονομίας. Αν αυτή δεν συμβεί, οι εκπομπές θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Κοπέρνικος για την κλιματική αλλαγή ανακοίνωσε εξάλλου σήμερα πως η συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα συνέχισε να αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, του 2019 περιλαμβανομένου. View full είδηση

Τη θερμότερη περίοδο όλων των εποχών αποτέλεσε η πενταετία 2015 – 2019, όπως γνωστοποίησε την Κυριακή ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, στο πλαίσιο της Συνόδου για το Κλίμα στη Νέα Υόρκη. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η μέση θερμοκρασία της συγκεκριμένης περιόδου είναι υψηλότερη κατά 1,1 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία της περιόδου 1850 – 1900. Τα δεδομένα αυτά, μάλιστα, έρχονται να επιβεβαιώσουν την τάση των τεσσάρων προηγούμενων ετών, τα οποία ήταν ήδη τα θερμότερα όλων των εποχών (σ.σ. στοιχεία τηρούνται από το 1850). Άλλωστε, ο Ιούλιος του 2019 - με τα παρατεταμένα κύματα καύσωνα στην Ευρώπη - κατέρριψε το απόλυτο ρεκόρ θερμοκρασίας. Την ίδια ώρα, οι εκπομπές των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του «θερμοκηπίου», αυξήθηκαν και το 2019 και αναμένεται να διατηρηθούν στα ήδη υψηλά επίπεδα με τα προηγούμενα χρόνια. «Το χάσμα δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερο μεταξύ όσων η διεθνής κοινότητα θέλει να επιτύχει και της πραγματικότητας» καταλήγει η έκθεση του ΟΗΕ για το κλίμα. Υπενθυμίζεται ότι τα παραπάνω γνωστοποιήθηκαν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η οποία λαμβάνει χώρα στη Νέα Υόρκη, παρουσία των επικεφαλής δεκάδων χωρών. View full είδηση

Ο Οκτώβριος που πέρασε ήταν ο δεύτερος πιο θερμός στην ιστορία, σύμφωνα με στοιχεία από την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA), η οποία διαθέτει αρχείο δεδομένων από το 1880. Μέχρι στιγμής, το 2018 είναι το τέταρτο πιο θερμό έτος στην ιστορία. Σύμφωνα με τη NOAA, ο Οκτώβριος του 2018 σηματοδοτεί τον 42ο συνεχόμενο Οκτώβριο και τον 406ο συνεχόμενο μήνα με θερμοκρασίες πάνω από το μέσο όρο του 20ου αιώνα. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν παρατηρήθηκαν χαμηλές θερμοκρασίες ρεκόρ τον περασμένο μήνα. Αντ' αυτού, καταγράφηκαν υψηλές θερμοκρασίες ρεκόρ από τον Ατλαντικό και τον Ινδικό Ωκεανό ως την Αλάσκα, τη Ρωσία, την Αυστραλία και την κεντρική Αφρική. Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία τον Οκτώβριο ήταν 0,86 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο του 20ου αιώνα σε ξηρά και θάλασσα. Μόνο ο Οκτώβριος του 2015 ήταν πιο θερμός, κατά 0,99 βαθμούς πάνω από το μέσο όρο. Ξεχωριστές αναλύσεις από το Ινστιτούτο Γκόνταρντ της NASA και την Μετεωρολογική Υπηρεσία της Ιαπωνίας, υπολόγισαν επίσης ότι ο Οκτώβριος του 2018 ήταν ο δεύτερος θερμότερος στην ιστορία. Η NASA υπολόγισε τη μέση θερμοκρασία της Γης στους 0,99 βαθμούς Κελσίου πάνω από το μέσο όρο του 1951-1980, πίσω μόνο από τον Οκτώβριο του 2015 με 1,08 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο. Στους πόλους, η Αρκτική σημείωσε την τρίτη μικρότερη ποσότητα θαλάσσιου πάγου για το μήνα από τότε που ξεκίνησαν οι μετρήσεις το 1979. Στην Ανταρκτική, η έκταση των πάγων στη θάλασσα ήταν στο τέταρτο μικρότερο επίπεδο για το μήνα Οκτώβριο. View full είδηση

Θερμοκρασία ρεκόρ άνω των 20,75 βαθμών Κελσίου καταγράφηκε τον Φεβρουάριο στην Ανταρκτική, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 20 βαθμών, ανακοίνωσε ο Βραζιλιάνος ερευνητής Κάρλος Σέφερ. Το ρεκόρ αυτό καταγράφηκε στις 9 Φεβρουαρίου στο νησί Σέιμουρ, γνωστό και με το όνομα Μαραμπίο, εξήγησε ο ίδιος. «Δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ τόσο υψηλή θερμοκρασία στην Ανταρκτική», τόνισε ο Βραζιλιάνος ερευνητής. Ωστόσο πρόσθεσε ότι τα δεδομένα αυτά «δεν αποδεικνύουν κάτι σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή». «Απλώς είναι μια ένδειξη ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει στην περιοχή». Το νησί Σέιμουρ, όπου βρίσκεται μια επιστημονική βάση της Αργεντινής, είναι ένα από τα νησιά που βρίσκεται στα ανοικτά της χερσονήσου της Ανταρκτικής. Στις 6 Φεβρουαρίου καταγράφηκε θερμοκρασία 18,3 βαθμών Κελσίου στην επιστημονική βάση Εσπεράνσα. Το προηγούμενο ρεκόρ των 17,5 βαθμών είχε καταγραφεί στις 24 Μαρτίου 2015. Έπειτα από μια δεκαετία με θερμοκρασίες ρεκόρ, η οποία ολοκληρώθηκε με το 2019 την δεύτερη πιο ζεστή χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ στον πλανήτη, η δεκαετία του 2020 φαίνεται ότι συνεχίζει την ίδια τάση, όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ. Ο Ιανουάριος του 2020 ήταν πιο ζεστός Ιανουάριος που έχει καταγραφεί στον πλανήτη, με θερμοκρασία λίγο υψηλότερη από αυτή του Ιανουαρίου του 2016, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Κοπέρνικος και την αμερικανική υπηρεσία NOAA. H ΝΟΑΑ έδωσε μάλιστα χθες Πέμπτη στη δημοσιότητα τις εκτιμήσεις της: η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης ήταν αυξημένη κατά 1,14 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία του 20ου αιώνα και η πιο αυξημένη από το 1880 οπότε διατηρούνται αρχεία. Όλα αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να επιβεβαιωθούν από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO), όμως αποτελούν σημάδι της γενικότερης τάσης που επικρατεί στην ήπειρο και τα γύρω νησιά, όπου η θερμοκρασία έχει αυξηθεί περίπου 3 βαθμούς στην μετά τη βιομηχανική επανάσταση εποχή. Οι επιστήμονες που συλλέγουν στοιχεία κάθε τρεις ημέρες περιγράφουν το φαινόμενο αυτό ως «απίστευτο και αφύσικο». «Παρατηρούμε υπερθέρμανση σε πολλά σημεία, αλλά δεν έχουμε δει ξανά κάτι τέτοιο» ανέφερε στον Guardian ο Κάρλος Σέφερ, ο οποίος εργάζεται σε ένα πρόγραμμα της βραζιλιάνικης κυβέρνησης που παρακολουθεί τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής. Οι επιστήμονες του προγράμματος αυτού αναφέρουν ότι οι αλλαγές αυτές επηρεάζονται από τις αλλαγές στα ρεύματα των ωκεανών και τις επιπτώσεις από το φαινόμενο Ελ Νίνιο. Στην Ανταρκτική αποθηκεύεται το 70% του φρέσκου νερού παγκοσμίως με τη μορφή χιονιού και πάγου. Εάν λιώσουν αυτά τα επίπεδα της θάλασσας θα ανέβουν περίπου πενήντα με εξήντα μέτρα, αλλά αυτό θα χρειαστεί αρκετές γενιές. Από την πλευρά τους επιστήμονες του ΟΗΕ προβλέπουν ότι οι ωκεανοί θα είναι από 30 έως 110 εκατοστά πιο ψηλά στα τέλη του αιώνα, ανάλογα με τις ανθρώπινες προσπάθειες να μειωθούν οι εκπομπές αερίων. Παρά το γεγονός ότι οι θερμοκρασίες στην ανατολική και κεντρική Ανταρκτική είναι σχετικά σταθερές, η ανησυχία αυξάνεται για τη Δυτική Ανταρκτική, όπου η υπερθέρμανση των ωκεανών απειλεί τα μεγάλα παγόβουνα Τουέιτς και Πάιν. View full είδηση