Αναζήτηση στην κοινότητα

Το πάθημα δεν έγινε μάθημα και οι ειδικοί καταγράφουν κενά στον αποχαρακτηρισμό και στις εργασίες αποκατάστασης. Τα 3/4 των δημόσιων κτιρίων της χώρας παραμένουν ανέλεγκτα. Εκατόν σαράντα τρεις νεκροί από την κατάρρευση έντεκα κτιρίων, στα οποία συμπεριλαμβάνονταν τρία εργοστάσια και οκτώ κατοικίες, ήταν ο θλιβερός απολογισμός του δεύτερου πιο φονικού σεισμού στην Ελλάδα, αυτού της Πάρνηθας, με μέγεθος 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Ωστόσο, είκοσι χρόνια μετά τα 15 δευτερόλεπτα που τάραξαν συθέμελα ολόκληρους δήμους κυρίως στη δυτική πλευρά της Αττικής, φαίνεται ότι αρκετά πράγματα δεν έγιναν όπως θα έπρεπε, ενώ δεν έχει αλλάξει και η νοοτροπία του Ελληνα, ο οποίος εξακολουθεί να μην επιθεωρεί ακόμα και τα κτίρια στα οποία κατοικεί. Και ενώ αναγνωρίζει την ανάγκη τεχνικού ελέγχου του οχήματός του από τα ΚΤΕΟ ή της υγείας του με προληπτικές εξετάσεις, σπανίως ελέγχει συστηματικά τα κτίρια. Επιπλέον, μόνο ένας στους δέκα τα ασφαλίζει για σεισμό. Στο τραπέζι μπαίνει πλέον και η ανάγκη εφαρμογής ενός προγράμματος κινήτρων αντίστοιχου με το «Εξοικονομώ κατ’ οίκον» για επεμβάσεις αντισεισμικής θωράκισης των κτιρίων. Την πρόταση έχει κάνει ήδη ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Γιώργος Στασινός, με στόχο να συμπεριληφθεί σε νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών, το οποίο θα παρουσιαστεί το φθινόπωρο. Την ίδια στιγμή, σχεδόν τα 3/4 των δημόσιων κτιρίων της χώρας είναι ανέλεγκτα έστω και σε επίπεδο πρωτοβάθμιου ελέγχου. Και αυτό γιατί με το παλαιότερο πρόγραμμα είχαν ελεγχθεί περίπου 20.000 από τον εκτιμώμενο συνολικό αριθμό των 80.000 δημόσιων κτιρίων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι, σύμφωνα με τους ειδικούς, ορισμένες από τις βλάβες που εμφανίστηκαν σε κτίρια της πρωτεύουσας ύστερα από τη σεισμική δόνηση του περασμένου Ιουλίου στη Μαγούλα, αν και δεν ήταν σοβαρές, εντοπίστηκαν στα ίδια σημεία με όσες είχαν προκληθεί και στον σεισμό του 1999. Αυτό καταδεικνύει εν μέρει ότι ορισμένες από τις επισκευές δεν έγιναν με τον ενδεδειγμένο τρόπο: «Οι έλεγχοι μετά τον σεισμό του 1999 κατέληξαν στον χαρακτηρισμό περίπου 80.000 κτιρίων ως ‘‘κίτρινων’’, δηλαδή που χρειάζονταν επισκευές. Από αυτά έως σήμερα γνωρίζουμε ότι έχουν αποχαρακτηριστεί από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων περί τα 28.000. Τι έχει συμβεί με τα υπόλοιπα;» αναρωτιέται ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ και καθηγητής Αντισεισμικών Κατασκευών, Παναγιώτης Καρύδης, ο οποίος εκείνα τα χρόνια είχε πραγματοποιήσει έρευνες στο πεδίο των καταστροφών. Βεβαίως αρκετοί από τους ιδιοκτήτες, έχοντας αναλάβει μόνοι τα έξοδα επισκευής, δεν μπήκαν στη διαδικασία του αποχαρακτηρισμού, εφόσον δεν ήθελαν να πουλήσουν ή να μεταβιβάσουν τα ακίνητά τους, πράξη για την οποία είναι απαραίτητος ο αποχαρακτηρισμός προκειμένου να υπάρξει βεβαίωση αποκατάστασης.ορισμένοι ιδιοκτήτες τα επισκεύασαν μόνοι τους και όχι πάντα με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Ο ίδιος προσθέτει ότι, βάσει εγκυκλίου που είχε εκδοθεί μετά τον σεισμό, ο αποχαρακτηρισμός μπορούσε να γίνει και με βεβαίωση πολιτικού μηχανικού. Το καθεστώς αυστηροποιήθηκε το 2012, αλλά στα σχεδόν 13 χρόνια που είχαν μεσολαβήσει οι περισσότερες επισκευές είχαν ολοκληρωθεί. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία του υπουργείου Υποδομών, μετά τον πρόσφατο σεισμό στη Μαγούλα, ειδικά στον Δήμο Χαϊδαρίου, ελέγχθηκαν έως τις 21 Αυγούστου 500 κτίρια, εκ των οποίων τα 400 βρέθηκαν κατοικήσιμα (81%), ενώ τα 92 μη κατοικήσιμα (19%). Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι από τα κτίσματα της δεύτερης κατηγορίας, τα περισσότερα είχαν χαρακτηριστεί «κίτρινα» από τον σεισμό του 1999 χωρίς να έχουν εκδοθεί άδειες επισκευής. Αλλά ακόμα και όσοι έκαναν όλα όσα προβλέπονταν, θα ήταν καλό να επιθεωρήσουν εκ νέου τα κτίρια: «Στην πλειονότητα των επισκευασμένων κτιρίων δεν εφαρμόστηκε ενίσχυση ή αντισεισμική θωράκιση, παρά μόνο επισκευή, καθώς η αποτίμηση και η αναβάθμιση υφιστάμενων δομημάτων με σύγχρονες μεθοδολογίες και προηγμένα υλικά δεν είχαν αναπτυχθεί τόσο πολύ το 1999. Σήμερα έχουν γίνει άλματα τεχνογνωσίας. Ανατρέχοντας στις πρακτικές επεμβάσεων και γενικότερα στις παλαιές αντισεισμικές προβλέψεις, είναι σαν να μιλάμε για αυτοκινητοβιομηχανία δίχως τους αυτονόητους πλέον αερόσακους, ABS κ.λπ.» εξηγεί ο πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας, Βασίλης Μπαρδάκης. Και αυτό γιατί ο σύγχρονος ελληνικός Κανονισμός Επεμβάσεων (επισκευών-ενισχύσεων) τέθηκε σε επίσημη εφαρμογή το 2012, ενώ αυτές τις μέρες παρουσιάζεται ο σχετικός κανονισμός για παραδοσιακά-ιστορικά κτίρια. Ο πρόσφατος σεισμός κατέδειξε, σύμφωνα με το σύνολο των ειδικών, ότι οι κατασκευές της Αθήνας άντεξαν. Αλλωστε η χώρα μας διαθέτει αντισεισμικούς κανονισμούς από το 1959. Ωστόσο αυτό το δίχτυ ασφαλείας αφορά κτίρια κατασκευασμένα με τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις, συντηρημένα και επισκευασμένα σωστά από προηγούμενους σεισμούς και σαφώς κτίσματα χωρίς αυθαίρετες επεμβάσεις. Δεδομένου μάλιστα ότι οι σεισμικές δονήσεις μπορεί να προξένησαν αφανείς βλάβες, θεωρούνται απαραίτητες οι επιθεωρήσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ωστόσο, λίγοι γνωρίζουν ότι αυτές προβλέπονται και από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. Με βάση τις κείμενες διατάξεις, σε συνηθισμένες περιπτώσεις που δεν έχει προηγηθεί μεγάλο σεισμικό γεγονός, τα κατάλληλα χρονικά διαστήματα επιθεωρήσεων είναι για τις κατοικίες τα 10 έτη και για τα βιομηχανικά κτίρια τα 5-10 έτη. «Βέβαια η παραπάνω λογική σύσταση δεν υλοποιείται με συστηματικό τρόπο. Ισως η ‘‘παραβατικότητά’’ μας να οφείλεται στην έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών ή έστω στην έλλειψη μιας στοιχειώδους βάσης δεδομένων, στην οποία θα καταγράφονται η κατάσταση του κάθε δομήματος και η συχνότητα των επιθεωρήσεων» εξηγεί ο κ. Μπαρδάκης, προσθέτοντας ότι η αναγκαιότητα της επιθεώρησης είναι ανάλογη της παλαιότητας των κατασκευών. Ουσιαστικά, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΜΠΕ, η συγκεκριμένη διάταξη επιβάλλει να επιθεωρηθούν όλες οι κατασκευές κατοικιών που χτίστηκαν ή επισκευάστηκαν πριν από το 2009 και δεν έχουν ελεγχθεί, ακόμα και αν δεν εμφανίζουν ορατές βλάβες ή φθορές. Πριν από το '85 Αναφορικά με τα κτίρια που έχουν χτιστεί πριν από το 1985, ο κ. Μπαρδάκης τονίζει ότι δυνητικά υποφέρουν για τρεις τεκμηριωμένους λόγους: • Οι σεισμικές δράσεις που λαμβάνονταν υπόψη κατά τη μελέτη ανέγερσης ήταν σημαντικά μικρότερες από αυτές που λαμβάνονται σήμερα. • Η προσομοίωση (μοντελοποίηση) των φερόντων οργανισμών των κτιρίων ήταν με τα σημερινά δεδομένα πλημμελής, καθώς δεν είχε αναπτυχθεί τόσο η τεχνολογία. • Οι κατασκευαστικές λεπτομέρειες ήταν φτωχότερες ως προς την αντισεισμική τους ικανότητα. Λύση σε αυτό αναμένεται να δώσει η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου, η οποία έχει πολλάκις προβλεφθεί νομοθετικά, αλλά ουδέποτε εφαρμόστηκε: «Ο σεισμός δεν μπορεί να προβλεφθεί και οι επιπτώσεις του μπορούν να αντιμετωπιστούν επιτυχώς μόνο με πρόληψη και όχι κατόπιν καταστροφής» όπως έχει δηλώσει ο πρόεδρος του ΤΕΕ. Την ιδιαίτερη σημασία της πρόληψης υπογραμμίζει και ο δρ Ευθύμιος Λέκκας, καθηγητής Γεωλογίας και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, επισημαίνοντας ότι για κάθε ευρώ που επενδύεται στην πρόληψη και την ετοιμότητα για σεισμό, εξοικονομούνται 7 ευρώ στην αποκατάσταση. Αναφορικά με τη διαχείριση του σεισμικού κινδύνου, ο ίδιος τονίζει πως «η ανάλυση του κινδύνου μέσα από σεισμικά σενάρια είναι βασική προϋπόθεση για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό και αυτό αφορά χάρτες, αριθμητικά στοιχεία για τον πληθυσμό που αναμένεται να επηρεαστεί, τις εκτιμήσεις για το κτιριακό απόθεμα κ.λπ. Σε κάθε περίπτωση, ο επιχειρησιακός σχεδιασμός του σεισμικού κινδύνου θα πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στην ανάλυσή του σε τοπικό επίπεδο, δηλαδή στον δήμο ή στην περιφέρεια». Εξάλλου, το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης παραμένει πάντα επίκαιρο, ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς τις συνέπειες πέραν των απωλειών ανθρώπινων ζωών από τον σεισμό του 1999, όταν σύμφωνα με τα στοιχεία του κ. Λέκκα περίπου 80.000 οικογένειες έμειναν προσωρινά άστεγες, ενώ 6.000 διέμεναν σε κτίρια που κατέρρευσαν ή έπρεπε να κατεδαφιστούν. Συνολικά ο σεισμός του 1999 προκάλεσε τις μεγαλύτερες απώλειες που έχουν παρατηρηθεί στον τομέα ασφαλίσεων στην Ελλάδα και ανήλθαν σε 130 εκατομμύρια ευρώ. Στους τέσσερις δήμους που επλήγησαν περισσότερο από τον σεισμό (Ανω Λιόσια, Φυλή, Αχαρνές και Θρακομακεδόνες), 10% και 40% των κατοικιών χαρακτηρίστηκαν ως «κόκκινες» και «κίτρινες» αντίστοιχα. Μόνο στα Ανω Λιόσια 1.600 κτίρια είχαν χαρακτηριστεί «κόκκινα» και κατεδαφιστέα, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν ήδη αποκατασταθεί, σύμφωνα με τον κ. Καρύδη. Πρόταση του ΤΕΕ - «Εξοικονομώ» και για αντισεισμική θωράκιση Την παροχή μόνιμων οικονομικών κινήτρων σε ιδιώτες προκειμένου να προβούν σε έργα αντισεισμικής θωράκισης των κτιρίων, στα πρότυπα του προγράμματος «Εξοικονομώ κατ’ οίκον», προτείνει ο τεχνικός κόσμος της χώρας. Την πρόταση έχει ήδη υποβάλει ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός, με στόχο να ενσωματωθεί σε νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών. Στην πρότασή του ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου επισημαίνει πως η πολιτεία οφείλει να μεριμνήσει για να γίνουν οι επεμβάσεις που θα κριθούν αναγκαίες από τους ελέγχους: «Προτείνουμε να δοθούν μόνιμα οικονομικά κίνητρα για την ενίσχυση ιδιωτικών κτιρίων που διατρέχουν κίνδυνο βλαβών από σεισμό. Κατά το πρότυπο της Ιταλίας, θα μπορούσε να εφαρμοστεί έκπτωση φόρου 50% για τις δαπάνες επεμβάσεων με συγκεκριμένο μέγιστο φορολογικό όφελος. Το συγκεκριμένο όριο ανά ιδιοκτησία στην Ιταλία είναι 96.000 ευρώ». Επιπλέον, για τα ιδιωτικά κτίρια το ΤΕΕ σημειώνει πως μέσω της Ταυτότητας Κτιρίου, η οποία θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, είναι αναγκαίος ο αντίστοιχος προσεισμικός έλεγχος. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί σε όσα κτίρια έχουν κατασκευαστεί με προηγούμενους αντισεισμικούς κανονισμούς ή χωρίς καθόλου αντισεισμικές προδιαγραφές. View full είδηση

Έναν ολοκληρωμένο «Σεισμοτεκτονικό Άτλαντα της Ελλάδας», που θα αποτελέσει το υπόβαθρο για τη ρεαλιστική εκτίμηση του σεισμικού κινδύνου σε όλη την επικράτεια της χώρας, ετοιμάζουν πρώτη φορά έλληνες γεωεπιστήμονες. Στόχος τους είναι η αποτύπωση του δυναμικού της εδαφικής παραμόρφωσης στον ελλαδικό χώρο, ενημερωμένου με τα νεότερα στοιχεία. Η «Σεισμοτεκτονική» αποσκοπεί στη συσχέτιση των σεισμών, των ενεργών ρηγμάτων και της παραμόρφωσης του φλοιού της Γης, συμβάλλοντας έτσι στην εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας και συνακόλουθα του σεισμικού κινδύνου. Ο πρώτος «Σεισμοτεκτονικός Χάρτης της Ελλάδας» είχε εκδοθεί από το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) το 1989, συνδυάζοντας τεκτονική γεωλογία και σεισμικότητα σε κλίμακα 1:500.000. «Έκτοτε όμως», όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο συντονιστής του έργου, Ιωάννης Κασσάρας, επίκουρος καθηγητής του Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, «αλματώδης πρόοδος των γεωεπιστημών έχει επέλθει, τόσο διεθνώς όσο και σε εθνικό επίπεδο, δεδομένης της ανάπτυξης της ψηφιακής τεχνολογίας, των δορυφορικών εφαρμογών, των πιο εξελιγμένων μεθοδολογιών, ενός πλήθους υπολογιστικών εργαλείων, καθώς και της διαθεσιμότητας μεγάλου όγκου και υψηλής ευκρίνειας ενόργανων παρατηρήσεων». Επιπλέον, όπως αναφέρει, διάφορα φυσικά φαινόμενα, όπως οι σεισμοί της Κοζάνης (1995), της Αθήνας (1999) και της Ανδραβίδας (2008), καθώς και η περαιτέρω έρευνα σε φαινομενικά ασεισμικές περιοχές (π.χ., Έβρος), «ανέδειξαν περιοχές αυξημένης σεισμικής επικινδυνότητας, οι οποίες δεν ήσαν γνωστές στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ νέες υποδομές ζωτικής σημασίας έχουν κατασκευαστεί και άλλες βρίσκονται υπό κατασκευή ή σχεδιάζονται βάσει γενικών εκτιμήσεων σεισμικής επικινδυνότητας της προηγούμενης 15ετίας». Ο υπό δημιουργία «Σεισμοτεκτονικός Άτλας της Ελλάδας» είναι μια εφαρμογή χωρικής αποτύπωσης του δυναμικού της εδαφικής παραμόρφωσης στον ελλαδικό χώρο, που ενσωματώνει μεθοδολογίες αιχμής, σύγχρονα και αξιόπιστα γεωχωρικά δεδομένα. Για την κατασκευή του Άτλαντα συνδυάζονται τα πλέον πρόσφατα γεωλογικά, τεκτονικά, σεισμολογικά, γεωφυσικά και γεωδαιτικά στοιχεία, τα οποία προβάλλονται σε υπόβαθρα, που περιλαμβάνουν δορυφορικές εικόνες του τοπογραφικού ανάγλυφου, πολιτικούς χάρτες, καθώς και χάρτες κρίσιμων υποδομών. Τα γεωχωρικά δεδομένα προέρχονται από προσωπικά αρχεία των μελών της ερευνητικής ομάδας, διεθνείς οργανισμούς και βάσεις δεδομένων, επιστημονικά πρακτορεία και δημοσιεύσεις σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά. «Κύριος άξονας της προσπάθειας είναι η ομογενοποίηση και η αυστηρή αξιολόγηση των δεδομένων αυτών. Όλα τα παραπάνω αποτελούν την καινοτομία του εγχειρήματος» λέει ο κ. Κασσάρας. Η χαρτογραφική αποτύπωση των στοιχείων γίνεται μέσω ελεύθερου λογισμικού (QGIS, GMT) και συνδρομητικού (ArcGIS, WebGIS). Για την επεξεργασία των μεγάλου όγκου των ανυσματικών δεδομένων χρησιμοποιούνται τα λογισμικά MATLAB και ObsPy. Η γενική κλίμακα του Άτλαντα είναι 1:500.000, ενώ υπάρχει η δυνατότητα εστίασης σε υπο-περιοχές βάσει της λεπτομέρειας που παρέχουν τα γεωχωρικά δεδομένα, τα οποία προβάλλονται ως ξεχωριστά θεματικά επίπεδα. «Ο νέος Άτλας θα είναι πρακτικά χρήσιμος σε γεωεπιστήμονες, πολιτικούς μηχανικούς και φορείς της πολιτείας που είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια των υποδομών και την αντιμετώπιση και διαχείριση των σεισμικών καταστροφών και κρίσεων» τονίζει ο κ. Κασσάρας. Μελλοντικός στόχος των επιστημόνων είναι η δημιουργία απλουστευμένων εκπαιδευτικών εκδόσεων, προσιτών σε μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και σε απλούς πολίτες. Ο Άτλας είναι μια δυναμική επιστημονική δράση, δηλαδή απαιτείται η συνεχής ανανέωση και αναθεώρηση της βάσης δεδομένων από την ερευνητική ομάδα. Ο φορέας υλοποίησης του εγχειρήματος είναι ο Τομέας Γεωφυσικής – Γεωθερμίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ. Η πρώτη έκδοση του Άτλαντα (v1.0) θα παρουσιαστεί στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης (EGU) το Μάιο του 2020. Την ερευνητική ομάδα, πλην του κυρίου Κασσάρα, απαρτίζουν οι Παναγιώτης Παπαδημητρίου (καθηγητής ΕΚΠΑ και διευθυντής Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας), Ανδρέας Τζάνης (αναπληρωτής καθηγητής Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας ΕΚΠΑ), Βασιλική Κουσκουνά (αναπληρώτρια καθηγήτρια Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας ΕΚΠΑ), Αθανάσιος Γκανάς (διευθυντής ερευνών Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών), Βασίλειος Καπετανίδης (δρ σεισμολόγος), Ανδρέας Καρακωνσταντής (δρ σεισμολόγος), Σωτήριος Βαλκανιώτης (δρ γεωλόγος), Στυλιανός Χάιλας (γεωφυσικός) και Χρυσάνθη Κοσμά (φυσικός). (Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ – ΜΠΕ) View full είδηση

Ισχυρή σεισμική δόνηση έγινε σήμερα (Κυριακή) το βράδυ αισθητή σε περιοχή βόρεια της Ρόδου. Οι αρμόδιες τουρκικές υπηρεσίες αναφέρουν πως η δόνηση σημειώθηκε στην περιοχή της Μαρμαρίδας που βρίσκεται στην επαρχία Μούγλα. Σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, ο σεισμός ήταν μεγέθους 5,4 της κλίμακας Ρίχτερ. Το εστιακό βάθος της δόνησης ήταν περίπου 51 χλμ, ενώ το επίκεντρό της ήταν σε απόσταση 29 χλμ ΒΑ της Ρόδου. Γεωδυναμικό Ινσιτούτο Επίσης και το Ευρωπαϊκό Σεισμολογικό Κέντρο (EMSC) κάνει λόγο για δόνηση 5,4 Ρίχτερ. Οι τουρκικές αρχές (Υπηρεσία Διαχείρισης Καταστροφών και Εκτάκτων Αναγκών) από την πλευρά τους, μιλούν για σεισμό μεγέθους 5,2 βαθμών, με εστιακό βάθος 61 χλμ. Ο σεισμός έγινε αισθητός τόσο στη Ρόδο, όσο και στην Τουρκία και ιδιαιτέρως στην επαρχία Μούγλα, στη Σμύρνη και τις γύρω περιοχές. Μέχρι στιγμής δεν αναφέρθηκαν ζημιές ή άλλα προβλήματα, προφανώς λόγω του μεγάλου εστιακού βάθους που είχε η δόνηση. View full είδηση

Μετά τον ισχυρό σεισμό των 5,6 Ρίχτερ στην Πάργα όλη η περιοχή έχει βυθιστεί στο σκοτάδι, ενώ προκλήθηκαν ζημιές σε καταστήματα και ρωγμές σε σπίτια, έσπασαν τζάμια και έπεσαν σοφάδες στους δρόμους. Ισχυρός σεισμός 5,6 Ρίχτερ σημειώθηκε στις 02:49 σήμερα Σάββατο, 14 χιλιόμετρα ανατολικά-βορειοανατολικά της Πάργας. Στα 10 χιλιόμετρα το εστιακό βάθος Το εστιακό βάθος σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών ήταν 10 χιλιόμετρα. Το ίδιο επίκεντρο είχε και ο σεισμός των 4,3 Ρίχτερ που σημειώθηκε 21 λεπτά πριν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής. Πετάχτηκαν στον δρόμο Ο σεισμός έγινε ιδιαίτερα αισθητός στην Θεσπρωτία και την Πρέβεζα όπου ο κόσμος πετάχτηκε έντρομος στον δρόμο. Επίσης, αισθητός έγινε στα Ιωάννινα την Αρτα, την Κέρκυρα και στην ευρύτερη περιοχή. Ανάστατοι είναι οι κάτοικοι στο Καναλάκι, την Πάργα και τα χωριά που βρίσκονται κοντά στο επίκεντρο του σεισμού. Ζημιές και ρωγμές Ολη η περιοχή έχει βυθιστεί στο σκοτάδι, ενώ σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες προκλήθηκαν ζημιές σε καταστήματα και ρωγμές σε σπίτια, έσπασαν τζάμια και έπεσαν σοφάδες στους δρόμους. Οι πρόεδροι των κοινοτήτων καθώς και συνεργεία των δήμων της περιοχής βγήκαν στα χωριά προκειμένου να έχουν εικόνα της κατάστασης μετά την ισχυρή σεισμική δόνηση. Πηγή: ΑΠΕ Χάρτες από: https://www.cnn.gr/news/ellada/story/212135/isxyros-seismos-stin-parga-aisthitos-se-polles-perioxes-tis-xoras View full είδηση

Τα ρολόγια έδειχναν 14:56:50 εκείνο το μεσημέρι της 7ης Σεπτεμβρίου 1999, όταν ο Εγκέλαδος χτύπησε την Αθήνα, αφήνοντας πίσω του νεκρούς, τραυματίες, άστεγους και τεράστιες καταστροφές. Ο σεισμός της Πάρνηθας, πιο γνωστός ως σεισμός της Αθήνας, είχε ένταση 5,9 βαθμών της Κλίμακας Ρίχτερ, το επίκεντρό του ήταν 18 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, ανάμεσα στις Αχαρνές και τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας και το εστιακό βάθος του δεν ξεπερνούσε τα 14 χιλιόμετρα. Όσοι έζησαν τον σεισμό, που ήταν ο φονικότερος των τελευταίων 50 ετών στην Ελλάδα, θυμούνται ότι προηγήθηκε ένας υπόκωφος θόρυβος πριν η γη αρχίσει να σείεται για περίπου 15 δευτερόλεπτα. Αμέσως μετά διακόπηκε η ηλεκτροδότηση και κτίρια άρχισαν να καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι, ενώ και οι τηλεπικοινωνίες γίνονταν με μεγάλη δυσκολία. Περισσότερο επλήγησαν οι περιοχές που βρίσκονταν κοντά στο επίκεντρο του σεισμού, με Φιλαδέλφεια, Μενίδι, Μεταμόρφωση να μετρούν περισσότερους νεκρούς. Ο αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους υπολογίζεται σε 145, γεγονός που κατατάσσει τον σεισμό της Πάρνηθας ως τον πιο θανατηφόρο που σημειώθηκε στην Ελλάδα, τα τελευταία 50 χρόνια. Υπολογίζεται ότι 85 άνθρωποι ανασύρθηκαν ζωντανοί από τα συντρίμμια, ενώ άλλοι 2.000 τραυματίστηκαν και 50.000 έμειναν άστεγοι. Τραγικές σκηνές εκτυλίχθηκαν στο εργοστάσιο της Ρικομέξ, στο Μενίδι, που κατέρρευσε και στα συντρίμμια του άφησαν την τελευταία τους πνοή 39 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και δύο γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης. Κατέρρευσαν ακόμη τα εργοστάσια της Φιαλοπλάστ, της Faran και του Φουρλή, όπου πέθαναν τρείς, τέσσερις και έξι άνθρωποι αντίστοιχα, ενώ στα συντρίμμια μιας πολυκατοικίας στη Νέα Φιλαδέλφεια, άλλοι επτά άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Πέραν του γεγονότος ότι το επίκεντρο του σεισμού ήταν πολύ κοντά στην μητροπολική περιοχή της Αθήνας, σημαντικό ρόλο στις μεγάλες καταστροφές που σημειώθηκαν έπαιξε και το γεγονός ότι ο σεισμός είχε μικρό εστιακό βάθος, σε συνδυασμό με ασυνήθιστα υψηλές επιταχύνσεις εδάφους. Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από το σεισμό ήταν τα Άνω Λιόσια, το Μενίδι, οι Θρακομακεδόνες και η Φυλή Αττικής, όπου όσα κτίρια δεν έπεσαν είχαν υποστεί τέτοιες ζημιές που ήταν αδύνατον να κατοικηθούν ξανά. Στους Θρακομακεδόνες το 84% των σπιτιών χαρακτηρίστηκε κόκκινο ή κίτρινο, στα Άνω Λιόσια το 64% και στη Φυλή το 56%. Τα περισσότερα «κόκκινα» κτίρια βρίσκονταν στις Αχαρνές και τα Άνω Λιόσια. Λίγες μέρες πριν τον σεισμό της Αθήνας, και συγκεκριμένα στις 17 Αυγούστου, είχε σημειωθεί ένας επίσης ισχυρός σεισμός στη Νικομήδεια της Τουρκίας, με την Ελλάδα να παρέχει βοήθεια στην γειτονική χώρα, η οποία ανταπέδωσε αργότερα, στέλνοντας ομάδα διάσωσης στην ελληνική πρωτεύουσα. https://cdn.cnngreece.gr/media/com_news/galleries/2018/09/07/9923/photos/full/2697288.jpg Πηγή: Eurokinissi View full είδηση

Προσεισμός 5,1 R Κύριος σεισμός 6,7 R Κύριος μετασεισμός 5,6 R Δεκάδες μετασεισμοί αρκετοί άνω των 4 R View full είδηση

Ο βυθός του Αιγαίου ανάμεσα στη Σκύρο, στη Λέσβο και στον "Αγιο Ευστράτιο κρύβει συνολικά 19 μεγάλα ενεργά ρήγματα, μήκους άνω των επτά χιλιομέτρων το καθένα, τα οποία μπορούν να δώσουν ισχυρούς σεισμούς μεγέθους 6,1 έως 7,4 βαθμών. Οκτώ από αυτά τα ρήγματα μπορούν να «δώσουν» σεισμούς, άνω των επτά βαθμών. Αυτό προκύπτει από νέες έρευνες Ελλήνων γεωεπιστημόνων στην περιοχή, με υπεύθυνο της επιστημονικής ομάδας τον καθηγητή του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρη Παπανικολάου. Από τα 19 ενεργά ρήγματα, που χαρτογραφήθηκαν τώρα για πρώτη φορά, μόνο τα τρία ήσαν γνωστά κατά τις τελευταίες δεκαετίες και περιλαμβάνονταν στους σεισμικούς καταλόγους. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι «έχει υποεκτιμηθεί ο δυνητικός σεισμικός κίνδυνος της περιοχής» και ότι «αυτά τα ρήγματα έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ισχυρούς σεισμούς που μπορούν να προκαλέσουν καταστροφές στα γύρω νησιά». Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Marine Geology» (Θαλάσσια Γεωλογία), εκτός από το ρήγμα του Αγίου Ευστρατίου που “έδρασε” με σεισμό μεγέθους 7,1 βαθμών, προκαλώντας 20 θανάτους το 1968 και το οποίο χρειάζεται κάποιους αιώνες για να ενεργοποιηθεί ξανά, καθώς, επίσης, τρία ακόμη ρήγματα που «έδωσαν» μικρότερους σεισμούς κατά τα τελευταία 30 χρόνια, τα υπόλοιπα ρήγματα μπορούν να δώσουν μεγάλο σεισμό μεγέθους 6,1 έως 7,3 βαθμών, χωρίς όμως να είναι δυνατό να προσδιορισθεί χρονικά εάν αυτός θα συμβεί σε μερικά χρόνια ή σε δεκάδες χρόνια. Η σχεδόν τριγωνική Λεκάνη της Σκύρου, που κυμαίνεται σε βάθη 600 έως 1.050 μέτρων, έχει παρόμοια τεκτονική δομή με εκείνη της γειτονικής Λεκάνης του Βορείου Αιγαίου, αλλά με μικρότερες διαστάσεις και πιο αργούς ρυθμούς παραμόρφωσης. Η ενεργοποίηση των ρηγμάτων στην περιοχή της Λεκάνης της Σκύρου και η έναρξη καταβύθισης της περιοχής άρχισε πολύ πρόσφατα, πριν από λίγες εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, γι" αυτό και στον πυθμένα της ρηχής πλατφόρμας γύρω από τη λεκάνη συναντάται απευθείας το παλιό αλπικό υπόβαθρο, με λίγα μόνο πρόσφατα ιζήματα πάχους μερικών δεκάδων μέτρων. Οι επιστήμονες επιδιώκουν να χαρτογραφούν με μεγάλη λεπτομέρεια τα υποθαλάσσια ρήγματα, προκειμένου να γνωρίζουν το δυναμικό τους και το μέγεθος του σεισμού που μπορούν να δώσουν. Ο βυθός της Λεκάνης της Σκύρου είχε μελετηθεί με το ωκεανογραφικό πλοίο «Αιγαίο» το 2002, το 2003 και το 2013. Στη νέα μελέτη παρουσιάζονται επεξεργασμένα νέα ψηφιακά στοιχεία, που αποκτήθηκαν από τις ωκεανογραφικές έρευνες, σχετικά με τη βαθυμετρία και την ανάλυση του ανάγλυφου του θαλάσσιου πυθμένα. Αναλύονται επίσης δεδομένα σεισμικής ανάκλασης για την ανίχνευση των γεωλογικών στρωμάτων και των τεκτονικών δομών, κυρίως των ρηγμάτων στο υπόβαθρο κάτω από τον θαλάσσιο πυθμένα, σε βάθος πολλών εκατοντάδων μέτρων, κατά μήκος της Λεκάνης της Σκύρου, η οποία έχει μήκος 120 χιλιομέτρων και πλάτος 10 έως 40 χλμ. Μεταξύ άλλων ευρημάτων, διαπιστώθηκε ότι οι συνολικές μετατοπίσεις στα ρήγματα είναι της τάξης του ενός έως ενάμιση χιλιομέτρου, με τη δημιουργία υποθαλάσσιων κρημνών ύψους πολλών εκατοντάδων μέτρων. «Η έρευνα αυτή συμπληρώνει παλαιότερη έρευνα της Λεκάνης του Βορείου Αιγαίου μεταξύ Βορείων Σποράδων – Λήμνου – Χαλκιδικής, που είχε δημοσιεύσει η ίδια ερευνητική ομάδα στη δεκαετία του 2000. Έτσι, τώρα υπάρχει πια μία ολοκληρωμένη εικόνα της όλης τεκτονικής δομής και του σεισμικού κινδύνου στο Βόρειο Αιγαίο, όπου και αναπτύσσεται το βόρειο όριο της Μικροπλάκας του Αιγαίου, η οποία αποχωρίζεται από την Μακεδονία – Θράκη με ταχύτητα περίπου 20-25 χιλιοστόμετρα ανά έτος», δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ Παρασκευή Νομικού. Εκτός από το σεισμό των 7,1 βαθμών στις 19 Φεβρουαρίου 1968 με επίκεντρο κοντά στον Ευστράτιο (που είχε προκαλέσει και μικρό τσουνάμι ως τη Λήμνο), οι άλλοι μεγάλοι μεταπολεμικοί σεισμοί στην περιοχή ήσαν στις 4 Μαρτίου 1967 στη Λεκάνη της Σκύρου (6,2 βαθμοί) και στις 19 Δεκεμβρίου 1981 στην ανατολική περιοχή της ίδιας λεκάνης (6,8 βαθμοί), ο οποίος προκάλεσε περισσότερες ζημιές στη Λέσβο από ό,τι στη Σκύρο, ενώ είχαν ακολουθήσει ισχυροί μετασεισμοί, με τον μεγαλύτερο 6,3 βαθμούς στις 27/12/1981. Υπήρξε επίσης στις 26 Ιουλίου 2001 ένας σεισμός 6,4 βαθμών λίγα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σκύρου, σε βάθος 13 χλμ. Την επιστημονική εργασία “συνυπογράφουν” ο αναπληρωτής καθηγητής Ιωάννης Παπανικολάου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και οι ερευνητές του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) Γρηγόρης Ρουσάκης και Ματίνα Αλεξανδρή, καθώς επίσης η υποψήφια διδάκτωρ Δανάη Λαμπρίδου του ΕΚΠΑ. View full είδηση

Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός GEM (Global Earthquake Model), με έδρα την Ιταλία, παρουσίασε τους πρώτους στον κόσμο online χάρτες κινδύνου από σεισμούς σε όλες τις χώρες με την Ελλάδα να είναι ανάμεσά τους. Οι τρεις χάρτες, που αποτελούν προϊόν μακρόχρονης διεθνούς προσπάθειας και θα ανανεώνονται κάθε ένα χρόνο περίπου, αποκαλύπτουν ποιες περιοχές της Γης είναι πιο επιρρεπείς σε σεισμούς, σε ποιες χώρες είναι πιθανότερο τα κτίρια να υποστούν ζημιές από τους κραδασμούς του εδάφους και ποιες είναι πιο εκτεθειμένες στο σεισμικό κίνδυνο λόγω του μεγάλου αριθμού κτιρίων που μπορεί να καταρρεύσουν. Η πρωτοβουλία GEM δημιουργήθηκε το 2007 από ερευνητικά ινστιτούτα και τον ΟΟΣΑ, με τη χρηματοδοτική υποστήριξη της μεγάλης γερμανικής αντασφαλιστικής εταιρείας Munich Re. Οι ψηφιακοί χάρτες ενσωματώνουν περισσότερα από 30 εθνικά και περιφερειακά μοντέλα σεισμικού κινδύνου από διάφορους φορείς όπως η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ, η Διοίκηση Σεισμών της Κίνας και οι αρμόδιες αρχές της Ιαπωνίας. Η δημιουργία των χαρτών έχει λάβει υπόψη της πληθώρα παραγόντων, όπως τα υλικά κατασκευής των κτιρίων, πόσους ορόφους αυτά έχουν, αν πληρούν τις αντισεισμικές τεχνικές προδιαγραφές κ.α. Στόχος του GEM είναι να υπάρξουν μοντέλα πραγματικού σεισμικού κινδύνου για κάθε χώρα, ώστε να μπορεί να γίνει υπολογισμός για πιθανές μελλοντικές υλικές ζημιές, κάτι δύσκολο έως τώρα, ιδίως για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Από το 1980 μέχρι σήμερα, το 92% όλων των θυμάτων από σεισμούς έχουν υπάρξει σε αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες οικονομίες χαμηλού και μέσου εισοδήματος. Περίπου έξι στους δέκα σεισμούς (το 61%) συμβαίνουν κάθε χρόνο σε αυτές τις χώρες. Από την άλλη όμως, μόνο το 3,6% των συνολικών θυμάτων, αλλά πάνω από το 60% των υλικών ζημιών καταγράφονται στις ανεπτυγμένες πλουσιότερες χώρες που έχουν εκτεταμένες κτιριακές και άλλες υποδομές. Περίπου τα δύο τρίτα όλων των κτιρίων της Γης βρίσκονται σε 15 μόνο χώρες. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τους χάρτες GEM, η Αττική είναι -με διαφορά- η περιοχή με τον μεγαλύτερο σεισμικό κίνδυνο, από την άποψη των πιθανών συνολικών υλικών ζημιών. Ακολουθεί η περιοχή Πελοποννήσου-Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων, ενώ έπονται οι περιοχές Μακεδονίας-Θράκης, Θεσσαλίας-Κεντρικής Ελλάδας και Αιγαίου. Στη χώρα μας, όπου εκτιμάται ότι υπάρχουν συνολικά 3,33 εκατομμύρια κτίρια εκτεθειμένα σε κίνδυνο σεισμού, το συνολικό κόστος αντικατάστασης των υποδομών υπολογίζεται σε 571,1 δισεκατομμύρια δολάρια για τον τομέα των κατοικιών, 123,2 δισ. δολ. για τον εμπορικό και 100,1 δισ. δολάρια για τον βιομηχανικό τομέα - συνολικά 794,3 δισ. δολάρια. Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Δείτε τους χάρτες Hazard Models Global Map: https://hazard.openquake.org/gem/images/gem_global_seismic_hazard_map_v2018.1.pdf Risk Models Global Map: https://www.dropbox.com/s/hjnchntt6r1xox2/GRM_Final_map.pdf?dl=0 Αναλυτικά εδώ: https://www.globalquakemodel.org/gem View full είδηση