MAKAP

Είναι θετικό το ότι μετά από τόσα posts αποδέχεσαι αυτό που υποστήριζα από την αρχή και συγκεκριμένα ότι "η διαδικασία της άρσης της απαλλοτρίωσης, με δικαστική απόφαση, νοείται και έχει εφαρμογή στα ΡΣ που εγκρίθηκαν πριν από το 1983". Αλλά, μετά από 50+ χρόνια που πέρασαν από την εποχή εκείνη, οι περιπτώσεις εφαρμογής αυτής της διαδικασίας έχουν ελαχιστοποιηθεί και, πρακτικά, έχουν μηδενισθεί. Νομίζω ότι το θέμα αυτό αναλύθηκε αρκετά.

Έχω γράψει αρκετές φορές ότι η άρση απαλλοτρίωσης νοείται στα ΡΣ πριν από το 1983 γιατί στα υπόλοιπα εφαρμόζονται οι διατάξεις της ΠΕ. Το ΓΠΣ και η ΠΕ είναι εργαλεία της μετά το 1983 περιόδου.

Κατ' αρχάς, δεν υπάρχει στην πολεοδομική νομοθεσία παρόμοιος όρος, όπως αυτός που περιγράφεις. Η άρση της απαλλοτρίωσης με δικαστική απόφαση, που νοείται μόνον σε ρυμοτομικά σχέδια (ΡΣ) τα οποία εγκρίθηκαν πριν από τον 1337/1983, σημαίνει ότι η συγκεκριμένη ιδιοκτησία, στην οποία αυτή (η απαλλοτρίωση) επιβλήθηκε, με την αντίστοιχη διοικητική πράξη, είτε σε ολόκληρη είτε σε τμήμα της, με το χαρακτηρισμό της ως κοινόχρηστος ή κοινωφελής χώρος, δεν περιλαμβάνεται πλέον στο ΡΣ που εγκρίθηκε με την παραπάνω διοικητική πράξη, δηλαδή στον αντίστοιχο πολεοδομικό σχεδιασμό. Επομένως, από τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης, η συγκεκριμένη ιδιοκτησία θεωρείται ως εκτός σχεδίου, δηλαδή εκτός του πολεοδομικού σχεδιασμού που είχε εγκριθεί με την αντίστοιχη διοικητική πράξη. Για το πρόβλημα που δημιουργείται με την άρση της απαλλοτρίωσης, ο οικείος δήμος οφείλει να αποφασίσει τις επόμενες ενέργειές του και συγκεκριμένα 1) να αποφασίσει τον επαναχαρακτηρισμό του χώρου με αντίστοιχη τροποποίηση ΡΣ, εξασφαλίζοντας την εγγραφή στον προϋπολογισμό του της απαιτούμενης δαπάνης για την αποζημίωσης της ιδιοκτησίας, εάν πρόκειται για κοινόχρηστο χώρο, και 2) εξασφαλίσει την απαιτούμενη δαπάνη από τον αρμόδιο φορέα, εάν πρόκειται για κοινωφελή χώρο.

Για να βάλουμε το θέμα σε μια σειρά. Άρση της απαλλοτρίωσης νοείται μόνον σε ρυμοτομικά σχέδια (ΡΣ) που εγκρίθηκαν πριν από τον 1337/1983, για τον απλούστατο λόγο ότι από τότε εφαρμόστηκε η διαδικασία της ΠΕ. Στα ΡΣ που εγκρίθηκαν πριν από το 1983, μπορεί να εφαρμοστεί άρση της απαλλοτρίωσης, με δικαστική απόφαση, στην περίπτωση που δεν έχει καταβληθεί από τον οικείο δήμο αποζημίωση στο ρυμοτομούμενο ακίνητο. Σε κανένα σημείο δεν έγραψα ότι "ακυρώνεται το ΡΣ", αλλά ότι, στην περίπτωση της άρσης απαλλοτρίωσης, η συγκεκριμένη ιδιοκτησία θεωρείται ως εκτός σχεδίου. Φυσικά και ισχύει το υπόλοιπο ΡΣ αλλά όχι η εύθμισή του ως προς τη συγκεκριμένη ιδιοκτησία. Ο ενδιαφερόμενος ιδιώτης δεν έχει αναρτήσει μέχρι τώρα τη δικαστική απόφαση για να δούμε 1) πότε εγκρίθηκε το ΡΣ, 2) τους λόγους άρσης της απαλλοτρίωσης και 3) το σκεπτικό της απόφασης.

Αν δεν είναι αυτό διαμαρτυρία, τότε τι είναι? Εν πάση περιπτώσει, δεν αξίζει η συνέχιση αυτής της συζήτησης

Αφού, λοιπόν, γνώριζες ότι δεν δικαιούσαι το επίδομα, γιατί διαμαρτύρεσαι?

Τόνισα τα κρίσιμα σημεία της ερώτησης, γιατί σ' αυτά περιλαμβάνεται και η απάντηση. Η άρση της απαλλοτρίωσης που επιβάλλεται σε ισχύον ρυμοτομικό σχέδιο, αφενός γίνεται για συγκεκριμένους λόγους, δηλαδή τη μη καταβολή της αναλογούσας αποζημίωσης σε εύλογο χρόνο, αφετέρου σημαίνει ότι η ιδιοκτησία θεωρείται πλέον είτε "εκτός σχεδίου" είτε "αρρύθμιστη" είτε με άλλη διατύπωση, που εννοούν το ίδιο και συγκεκριμένα ότι η ιδιοκτησία πρέπει να επανενταχθεί στο σχέδιο πόλης, με αντίστοιχη πρόταση του οικείου ΟΤΑ, σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία. Επομένως, ο φάκελος εσφαλμένα κατατέθηκε στην ΥΔΟΜ, που είναι αναρμόδια, και έπρεπε να κατατεθεί στον οικείο Δήμο, για πάρει απόφαση και να εισηγηθεί στο αρμόδιο όργανο την τροποποίηση του σχεδίου στη συγκεκριμένη περιοχή. Η ΥΔΟΜ δεν προβαίνει αυτεπάγγελτα σε 1) τροποποίηση ρυμοτομικού σχεδίου και 2) διαδικασία αποζημίωσης. Σε ότι αφορά την ερώτηση για το πως θα αντιμεωπισθεί η ιδιοκτησία σας στην Πράξη Εφαρμογής (ΠΕ), η απάντηση είναι απλή. Εάν ο μελετητής της ΠΕ έχει ενημερωθεί επίσημα για τη δικαστική απόφαση άρσης της απαλλοτρίωσης, πρέπει να εξαιρέσει τη συγκεκριμένη ιδιοκτησία. Εάν δεν έχει ενημερωθεί, είναι προφανές ότι θα συνεχίσει να την περιλαμβάνει.

Η προϋπόθεση της αρχικής υπουργικής απόφασης ήταν να είναι ο μηχανικός μέλος της ΕΜΔΥΔΑΣ, που σημαίνει να είναι υπάλληλος στο Δημόσιο (Υπουργείο κλπ), Ν{ΠΔΔ και ΟΤΑ. Αυτός ήταν, άλλωστε, ο στόχος της απόφασης, μετά τους συνεχείς αγώνες της ΕΜΔΥΔΑΣ στη δεκαετία το ΄80, για την αύξηση των αποδοχών των μηχανικών δημοσίων υπαλλήλων. Θέλω να πιστεύω ότι, και μετά την κατάργηση της διάταξης από το Πρόγραμμα Δημ. Επενδύσεων και τη συμφωνία της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ με τις Εργοληπτικές Οργανώσεις, ισχύουν οι ίδιες προϋποθέσεις.

Ήσουν μέλος της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ?

Η περιγραφή του επιδόματος έξι τοις χιλίοις και η σχετική διαδικασία χορήγησής του γίνεται στο άρθρο 27 του νόμου 2166/1993 (ΦΕΚ 137/Α/24.8.1993) και διατίθεται "Για την παροχή κινήτρων, κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων, στους μηχανικούς διπλωματούχους Α.Ε.Ι. υπαλλήλους (μόνιμους και συμβασιούχους) του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α.". Και για να θυμηθούμε την ιστορία αυτού του επιδόματος, ο Στέφανος Μάνος, υπουργός Οικονομικών το 1993, υπέγραψε πρώτος την κοινή απόφαση για τη χορήγηση του επιδόματος αυτού, και στη συνέχεια ο τότε πρόεδρος της ΕΜΔΥΔΑΣ την πήγε στον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Αχιλλέα Καραμανλή για υπογραφή (!).

Ευχαριστώ και τους δύο συναδέλφους για τις απαντήσεις τους, που διάβασα προ ολίγου, καθυστερημένα, αφού τις βρήκα στα spam (άγνωστο πως πήγαν εκεί). Εύχομαι, σ' εσάς ιδιαίτερα, και σε όλα τα μέλη του forum Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα με ΥΓΕΙΑ.

Γνωρίζω ότι δεν είναι το κατάλληλο νήμα για το θέμα μου, αλλά δεν βρήκα άλλο σχετικό. Ο ξάδελφός μου (μακαρίτης πλέον) έκτισε το 1990 με ΟΑ του 1989, το 2ο όροφο της πατρικής ισόγειας κατοικίας (το ισόγειο και ο 1ος της αδελφής του). Από τότε δεν ενήρησε ποτέ για για συνδέσει το δικό του διαμέρισμα με την ΕΥΔΑΠ, αλλά επέκτεινε το πατρικό δίκτυο. Συζητούσαμε για χρόνια το θέμα αυτό, αλλά όλο το ανέβαλε, πολύ περισσότερο αφού το μισό χρόνο έμενε στην Αθήνα και τον υπόλοιπο στο Μόντρεαλ. Λίγο πριν από το θάνατό του, ξεκίνησαν και ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες τακτοποίησης και τώρα που το διαμέρισμα πέρασε στην κόρη του, με αποδοχή κληρονομιάς, η τελευταία θέλησε να βάλει σικό της μετρητή, της ετοίμασα τα έγγραφα που χρειάζονται, πήγε στην ΕΥΔΑΠ (Αθήνα) και εκεί της είπαν ότι χρειάζεται βεβαίωση σύμφωνα με τη νέα διαδικασία που άρχισε το 2022. Μίλησα με τον συνάδελφο που είχε ασχοληθεί με την τακτοποίηση, εξέδωσε βεβαίωση, πήγε η ανηψιά μου πάλι και ο υπάλληλος της είπε ότι θέλει τη βεβαίωση που προβλέπεται από το 2022. Καταλαβαίνω ότι η περίπτωση αυτή είναι "σπάνια" με την έννοια ότι οι υπάλληλοι της ΕΥΔΑΠ δεν μπορούν να φανταστούν και να σκεφτούν ότι υπάρχει διαμέρισμα που κτίστηκε πριν από 35 χρόνια και δεν έχει δικό του μετρητή. Επίσης, κατανοώ ότι η ανηψιά μου δεν επιχειρηματολόγησε, όπως έπρεπε, για την ιδιαίτερη περίπτωσή της, προφανώς, γιατί δεν είχε καταλάβει και η ίδια το θέμα, πολύ περισσότερο την άρνηση του υπαλλήλου να δεχθεί τη βεβαίωση του μηχανικού. Ζητώ την (άμεση) βοήθεια των έμπειρων συναδέλφων, για τη λύση αυτού του θέματος.

"Εκτός σχεδίου" σημαίνει αυτό που λένε οι ίδιες οι λέξεις. Δηλαδή η συγκεκριμένη περιοχή (και όχι το σπίτι και η όποια κατασκευή) δεν έχει μελετηθεί πολεοδομικά, δεν έχουν καθορισθεί όροι και περιορισμοί δόμησης, είετε για κάποιο λόγο, πχ είναι προστατευόμενη περιοχή είτε γιατί άλλους λόγους. Για τις περιοχές εκτός σχεδίου υπάρχουν διατάξεις με τις οποίες επιτρέπεται η δόμηση, αλλά, συνήθως, αυτές ορίζουν ένα ελάχιστο εμβαδόν αγροτεμαχίου που δεν το έχουν αυτά στα οποία έχουν ανεγερθεί οι κατασκευές που ανεγέρθηκαν χωρίς οικοδομική άδεια. Η "τακτοποίηση" και όχι "νομιμοποίηση" είναι μια άλλη πονεμένη και παρεξηγημένη ιστορία που θέλει μεγάλη προσοχή στον υποψήφιο αγοραστή. Προσωπικά, δεν θα επένδυα ένα κεφάλαιο (και ίσως τους κόπους μιας ζωής) σε ένα τέτοιο σπίτι που δεν παρέχει καμία εγγύηση τόσο από πλευράς κατασκευής όσο και από πλευράς εξασφάλισης του κεφαλαίου.

Κατέθεσα την άποψή μου στο προηγούμενο post και δεν βλέπω το λόγο να συναντηθούμε κάποτε στο μέλλον.

Διάβασα όλα τα κείμενα που έστειλες και νομίζω ότι κατάλαβα το ιστορικό. Η απόφαση 1360/1965 του ΣτΕ ακύρωσε εν μέρει το 1ο διάταγμα με βασική αιτιολογία το γεγονός ότι η περιοχή όπου βρίσκεται η οικοδομική νησίδα (ΟΝ) περιλαμβάνεται στα όρια της τότε κοινότητας Βουλιαγμένης και δεν ζητήθηκε η γνώμη της. Παράλληλα, ακυρώθηκε η ΟΑ που είχε εκδοθεί 1 χρόνο αργότερα. για την ΟΝ. Με το 2ο διάταγμα επανεγκρίθηκε το ΡΣ που είχε ακυρωθεί και καθορίστηκαν 1) ΟΔ για την υπόψη έκταση και 2) ειδικοί ΟΔ για την ΟΝ, και συγκεκριμένα αφενός μέγιστος αριθμός ορόφων 2, απαγορευόμενης οιασδόποτε προεξοχής επί του δώματος της οικοδομής αφετέρου μέγιστο ποσοστό κάλυψης 100% της ΟΝ (όπως είχα γράψει ήδη πριν διαβάσω την απόφαση). Δεν γνωρίζω πότε εκδόθηκε η νέα ΟΑ και πότε οικοδομήθηκε το κτίριο αλλά επαναλαμβάνω αυτά που παρατήρησα μακροσκοπικά στο Google Earth και συγκεκριμένα ότι το κτίριο έχει 3 ορόφους και καλυπτόμενη έκταση (εμβαδόν) μεγαλύτερη της ΟΝ, αφού πλησιάζει αρκετά στο όριο του οικοπέδου προς τη θάλασσα. Από τα έγγραφα που έστειλες προκύπτει ότι δύο υπηρεσίας του τότε ΥΠΕΚΑ διατύπωσαν διαφορετικές γνώμες για το πολεοδομικό καθεστώς της ΟΝ και συγκεκριμένα 1) η Δ/νση Νομοθετικού Έργου θεώρησε ότι "δεν εμπίπτει στις διατάξεις του 2ου διατάγματος αφού δεν περιλαμβάνεται ρητά στις εντός σχεδίου περιοχές που ρυθμίζονται με αυτό" και 2) η Δ/νση Τοπογραφικών Εφαρμογών ότι "ο χώρος του ερυθρού περιγράμματος εντάχθηκε εντός σχεδίου πόλης, ενώ ο πέριξ χώρος ευρίσκεται εκτός σχεδίου". Επί των δύο εντελώς διαφορετικών γνωμοδοτήσεων, ο ΟΡΣΑ διατύπωσε την άποψη ότι "για το συγκεκριμένο ακίνητο ισχύει η παρ. 2α του άρθρου 10 του από 1/3/2004 πδ (ΦΕΚ 254/Δ/2004) και συγκεκριμένα ότι "Στα μεμονωμένα οικοδομικά τετράγωνα που εμπίπτουν στην περιοχή του άρθρου 1, πλην αυτών που ρυθμίζονται με τις διατάξεις των προηγούμενων άρθρων, ισχύουν οι οικείες ρυθμίσεις εκτός αν παρακάτω ορίζεται διαφορετικά". Κατά τη γνώμη μου, η άποψη του ΟΡΣΑ είναι αρκετά γενικόλογη και μη σωστά τεκμηριωμένη, δεδομένου ότι ο συγκεκριμένος χώρος δεν αποτελεί ΟΤ αλλά ΟΝ με ειδικούς ΟΔ, όπως ρητά ορίζεται στο 2ο διάταγμα.