Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1571 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα 410 ppm (parts per million- μέρη ανά εκατομμύριο) υπερέβη για πρώτη φορά στη γνωστή ιστορία η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, σύμφωνα με μετρήσεις του Mauna Loa Observatory στη Χαβάη, το οποίο θεωρείται σημείο αναφοράς σε παγκόσμιο επίπεδο.
      Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Ινστιτούτου ΩκεανογραφίαςScripps, η μέση συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα τον Απρίλιο ήταν 410,31 ppm: Πρόκειται για την πρώτη φορά στα αρχεία του Mauna Loa Observatory που ένας μηνιαίος μέσος όρος υπερβαίνει τα 410 ppm. Αυτό επίσης αντιστοιχεί σε αύξηση 30% στη συγκέντρωση διοξειδίου άνθρακα στην ατμόσφαιρα από τότε που άρχισαν οι σχετικές μετρήσεις (Keeling Curve) το 1958. Σημειώνεται πως οι μετρήσεις για πρώτη φορά ξεπέρασαν τα 400 ppm το 2013. Πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα παρουσίαζαν διακυμάνσεις ανά τις χιλιετίες, αλλά ποτέ δεν είχαν υπερβεί τα 300 ppm μέσα στα τελευταία 800.000 χρόνια.   Σημειώνεται πως το διοξείδιο του άνθρακα αποκαλείται αέριο θερμοκηπίου λόγω της δυνατότητάς του να «παγιδεύει» ηλιακή ακτινοβολία, κρατώντας την μέσα στην ατμόσφαιρα. Πρόκειται για το πιο κοινό μεταξύ όλων των αερίων θερμοκηπίου που προκύπτουν από την ανθρώπινη δραστηριότητα, και αποδίδεται στη χρήση ορυκτών καυσίμων.
      Οι εν λόγω μετρήσεις δεν αποτελούν το μόνο περιβαλλοντικό «καμπανάκι» του Απριλίου: Την περασμένη Δευτέρα, στην πόλη Ναουάμπσα του νοτίου Πακιστάν σημειώθηκε πιθανότατα παγκόσμιο ρεκόρ θερμοκρασίας τον Απρίλιο, στους 50 βαθμούς Κελσίου (122,4 βαθμούς Φαρενάιτ). Σημειώνεται πως η εν λόγω πόλη, πληθυσμού 1,1 εκατομμυρίων κατοίκων, πλησίαζε τακτικά αυτές τις θερμοκρασίες από τα μέσα του Απριλίου, με δεδομένα του Accuweather να δείχνουν υπέρβαση των 113 βαθμών Φαρενάιτ (45 βαθμών Κελσίου) κάθε μέρα από τις 23 Απριλίου.
      Λόγω των ακραίων θερμοκρασιών, το δίκτυο ηλεκτροδότησης του Πακιστάν έχει επιβαρυνθεί κατά πολύ, λόγω της ανάγκης για λειτουργία των συστημάτων κλιματισμού, με αποτέλεσμα μπλακάουτ σε πολλές περιοχές της χώρας. Επίσης, πολλές είναι οι περιπτώσεις θερμοπληξίας. Όσον αφορά στο αν αποτελεί όντως παγκόσμιο ρεκόρ ή όχι, εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού είπε στην Washington Post πως δεν κρατούνται επίσημα αρχεία για τα μέγιστα μήνα ως προς τη θερμοκρασία. Ωστόσο ο Κρίστοφερ Μπερτ, ειδικός του χώρου, θεωρεί πως πρόκειται όντως για την υψηλότερη θερμοκρασία που έχει σημειωθεί ποτέ Απρίλιο μήνα στη Γη κατά τη σύγχρονη εποχή- εκτίμηση την οποία δεν φαίνεται να αμφισβητεί ο οργανισμός, όπως είπε εκπρόσωπός του στην Washington Post.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Για το 2022, σύμφωνα με τη νέα έκθεση της ελβετικής εταιρείας τεχνολογίας ποιότητας αέρα, IQAir που καταγράφει τη συγκέντρωση σωματιδίων άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η χειρότερη πανελλαδικά ποιότητα αέρα εντοπίζεται στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης
      Σύμφωνα με τα όρια που έχει  θέσει η ΕΕ η μέση ετήσια  τιμή ΡΜ2.5 σωματιδίων άνθρακα δεν θα πρέπει να υπερβαίνει την οριακή τιμή των 25μg/m3. Στην περίπτωση των 20 ελληνικών πόλεων, διαπιστώνεται ότι το 2022, όλες πλησίασαν σημαντικά στο συγκεκριμένο όριο.
      Το IQAir μέτρησε τα επίπεδα ποιότητας του αέρα σε χιλιάδες περιοχές σε όλον τον πλανήτη, με βάση τη συγκέντρωση των αερομεταφερόμενων σωματιδίων που βλάπτουν τους πνεύμονες και είναι γνωστά ως PM2.5. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι η έκθεση σε αυτά τα σωματίδια μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακές προσβολές, κρίσεις άσθματος και πρόωρο θάνατο, ενώ μελέτες έχουν, επίσης, συνδέσει τη μακροχρόνια έκθεση σε PM2.5 με υψηλότερα ποσοστά θανάτου από την Covid-19, δηλαδή τον κορωνοϊό.
      H ΙQAir είναι μια ελβετική εταιρία που ασχολείται με τεχνολογίες καταγραφής ποιότητας του αέρα, με ειδίκευση στην προστασία από ατομσφαιρικούς ρύπους. Ασχολείται εντατικά με την «οπτικοποίηση δεδομένων» για τη ρύπανση, ενώ συντάσσει και ετήσιες εκθέσεις. Πρόκειται φυσικά για μια ιδιωτική εταιρία, ωστόσο αντλεί δεδομένα και από δημόσιους, κατά τόπους, σταθμούς.
      Στην έκθεση του 2022, η Ελλάδα, στην κατάταξη των πιο επιβαρυμένων χωρών, είναι στην 50η θέση (σε 131 χώρες). Είναι επίσης 7η χώρα στην Ευρώπη, με τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις PM2.5 (mg/m3).
      Οι «πρωταθλήτριες» πόλεις
      Την αρνητική πρωτιά στην ετήσια συγκέντρωση των επιβλαβών αιωρούμενων μικροσωματιδίων PM2.5 (σε μg/m³) το 2022 κατέχουν στη χώρα μας τα Βασιλικά Θεσσαλονίκης, όπως αναφέρει το voria.gr. Η έκθεση αυτή δείχνει ότι την περασμένη χρονιά περίπου το 90% της ανθρωπότητας ήρθε αντιμέτωπο με ανθυγιεινή ποιότητα αέρα και μόνον 6 χώρες και 7 νησιά-αποικίες πληρούσαν τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για ασφαλή επίπεδα ατμοσφαιρικών ρύπων.
      Συγκεκριμένα, στα Βασιλικά, που βρίσκονται στην 59η χειρότερη θέση στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά την ποιότητα του αέρα και την ατμοσφαιρική ρύπανση, με τον ετήσιο μέσο όρο συγκέντρωσης σωματιδίων PM2.5 στα 23,9 μg/m³, ελαφρά επιδεινωμένος σε σχέση με το 2021 (23,2 μg/m³). Οι τρεις μήνες με τη μεγαλύτερη επιβάρυνση στην περιοχή, σύμφωνα με τις μετρήσεις της IQAir, είναι ο Ιανουάριος, ο Μάρτιος και ο Δεκέμβριος του 2022, όταν οι τιμές εκτοξεύτηκαν σε τουλάχιστον επταπλάσια (!) επίπεδα από αυτά που ο ΠΟΥ κρίνει ως αποδεκτά (5 µg/m3 ή λιγότερα).
      Αμέσως μετά τα Βασιλικά, στη δεύτερη θέση βρίσκεται το Ηράκλειο στην Κρήτη, με 23,6 μg/m³ για το 2022, η πόλη της Ελλάδας με τη δραματικότερη επιδείνωση στην ποιότητα του αέρα, αφού το 2021 η συγκέντρωση ήταν στα 20,8 μg/m³.
      Στην τρίτη θέση βρίσκεται το Πλαγιάρι Θεσσαλονίκης, με ετήσια συγκέντρωση τα 22,9 μg/m³ (από 22,1 το 2021) -ευρισκόμενο στην 68η θέση πανευρωπαϊκά-, μαζί με τα Ιωάννινα (69η θέση στην Ευρώπη), όπου τα επίπεδα ρύπανσης μένουν αμετάβλητα σε σχέση με το 2021.
      Την πρώτη πεντάδα κλείνει η Καρδία, και πάλι στη Θεσσαλονίκη, με μέσο όρο 22,6 μg/m³, έναντι 22,1 μg/m³ το 2021. Η Καρδία είναι στην 71η χειρότερη θέση στην Ευρώπη.
      Στην 8η χειρότερη θέση στη χώρα μας βρίσκεται η περιοχή της Περαίας (21,3 μg/m³) και στην 11η η Θέρμη (20,4 μg/m³).
      Στην 9η θέση συναντούμε την Ξάνθη (21,2 μg/m³) και την 10άδα κλείνει το Αγρίνιο (21,0 μg/m³). 
      Στον αντίποδα, η πιο… καθαρή περιοχή στην Ελλάδα είναι η πόλη της Κέρκυρας, η μοναδική σε όλη τη χώρα που πληροί τις κατευθυντήριες οδηγίες του ΠΟΥ! Σημειώνει, μάλιστα, και αισθητή βελτίωση στον συγκεκριμένο δείκτη σε σχέση με το 2021 (3,1 μg/m³), με συγκέντρωση μόλις 2,3 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Σπουδαία πρωτοβουλία από την Τότεναμ, η οποία βάζει στόχο στο ερχόμενο ντέρμπι με την Τσέλσι (19/9, 18:30) να διοργανώσει το πρώτο παιχνίδι στον κόσμο που θα απαιτεί μηδενικές εκπομπές ρύπων για τη μετακίνηση και εναλλακτικές «eco-friendly» παροχές προς τους φιλάθλους.
      Πρόσω ολοταχώς για το πρώτο «πράσινο» ντέρμπι βαδίζει η Τότεναμ, η οποία καλεί τους φιλάθλους της να αφήσουν τα αυτοκίνητα στο σπίτι και να μεταβούν με ποδήλατα ή μέσα μαζικής μεταφοράς στο γήπεδο για το ματς κόντρα στην Τσέλσι.
      Οι Σπερς βάζουν πλώρη για να πετύχουν το «net zero carbon», την ελάχιστη ως μηδαμινή, δηλαδή, εκπομπή ρύπων για μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση, χρησιμοποιώντας «eco-friendly» λύσεις για κάθε βασικό κομμάτι της διεξαγωγής της.
      Στο πλαίσιο αυτό, οι φίλοι της ομάδας παροτρύνονται να μεταβούν στο γήπεδο χωρίς τα οχήματά τους, τα κιόσκια του γηπέδου θα παρέχουν vegan φαγητό, βασισμένο σε φυτικά προϊόντα ως μια πιο βιώσιμη επιλογή, ενώ οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων θα μεταβούν στο γήπεδο με πούλμαν που κινούνται με βιοκαύσιμα και τα μπουκάλια νερού θα αντικατασταθούν εξ ολοκλήρου από ειδικές χάρτινες συσκευασίες!
      Παράλληλα, η Τότεναμ, το κατεξοχήν «πράσινο» club της Premier League σύμφωνα με έρευνα του 2021, έχει έρθει σε συνεννόηση με το δίκτυο Sky Sports για να μειώσει τις εκπομπές ρύπων από τις δικές του καθιερωμένες δραστηριότητες για τη μετάδοση του αγώνα.
       
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Υποχρεωτική θα είναι για όλες τις νέες οικοδομές η ύπαρξη χώρου για την τοποθέτηση κάδων/δοχείων ανακύκλωσης.
      Όπως προβλέπεται στο νομοσχέδιο για την ανακύκλωση που παρουσίασαν την Τετάρτη ο υπουργός Περιβάλλοντος Κωστής Χατζηδάκης και ο αρμόδιος γενικός γραμματέας Μανώλης Γραφάκος, για να υπάρξει νέα οικοδομική άδεια θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για χώρο ανακύκλωσης σε ισόγεια, αυλές, πιλοτές και προσβάσιμα υπόγεια.
      Η απευθείας υποχρέωση αφορά τη συλλογή τεσσάρων αστικών αποβλήτων: μέταλλο, χαρτί, πλαστικό και γυαλί. Με το νέο καθεστώς, όπως σημειώνουν τα ΝΕΑ, τα απόβλητα των συσκευασιών θα συλλέγονται χωριστά ενώ δίνεται η δυνατότητα στους δήμους να χρεώνουν χαμηλότερα τέλη για όσους δημότες παράγουν λιγότερα απόβλητα ή ανακυκλώνουν περισσότερο.
      Επίσης από την 1η Ιανουαρίου 2021 επιβάλλεται τέλος ταφής σε όλα τα αστικά απόβλητα που οδηγούνται σε ταφή. Το τέλος ορίζεται στα 15 ευρώ ανα τόνο αποβλήτων και θα αυξάνεται ετησίως κατά 5 ευρώ τον τόνο και έως την τιμή των 35 ευρώ ανά τόνο. Το τέλος θα αποδίδεται στο Πράσινο Ταμείο και θα διατίθεται κατά 50% στους δήμους με σκοπό την ενίσχυση των δράσεων συλλογής και ανακύκλωσης, κατά 40% ως ανταμοιβή στους δήμους με υψηλές επιδόσεις στην ανακύκλωση και κατά 10% για τη χρηματοδότηση έρευνας και τεχνολογίας στη σύγχρονη διαχείριση αποβλήτων.
      Με το νέο νομοσχέδιο για την ανακύκλωση που από την Παρασκευή (06/11) τίθεται σε δημόσια διαβούλευση:
      Τα απόβλητα συσκευασιών θα συλλέγονται πλέον χωριστά (πλαστικό, χαρτί, μέταλλο, γυαλί). Δίνεται η δυνατότητα στους δήμους να χρεώνουν χαμηλότερα δημοτικά τέλη για όσους παράγουν λιγότερα απόβλητα ή/και ανακυκλώνουν περισσότερο (εισάγεται, δηλαδή, η ευρωπαϊκή αρχή «πληρώνω όσο πετάω»). Επιβάλλονται υψηλότερα τέλη ταφής στους δήμους που οδηγούν τα απόβλητά τους στην ταφή, με στόχο να αλλάξει αυτή η πρακτική. Όλα τα νέα κτίρια θα διαθέτουν χώρο συλλογής αποβλήτων για 4 χωριστά ρεύματα. Μεταφέρονται τα πρόστιμα που επιβάλλονται από την ΕΕ στους δήμους και τις επιχειρήσεις που τα προκαλούν, απαλλάσσοντας από το σχετικό βάρος τους φορολογούμενους.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Έγγραφο του ΥΠΕΝ σχετικά με την υποχρέωση διεξαγωγής ενεργειακών ελέγχων στις επιχειρήσεις.


       
       
       
       
       
       
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Το 2020 εκτιμάται πως η συνολική μάζα των ανθρωπογενών υλικών θα ξεπεράσει εκείνη της παγκόσμιας βιομάζας.   Η παγκόσμια βιομάζα είναι το σύνολο της (ξηρής) μάζας όλων των φυτών, δέντρων, ζώων, εντόμων κλπ του πλανήτη.   Υπολογίζεται στο 1,1 τρις τόνους. Παραμένει σχετικά σταθερή τουλάχιστον τα τελευταία 100 χρόνια, αλλά έχει μειωθεί στο μισό από την εποχή της ανακάλυψης της γεωργίας.   Η ανθρωπογενής μάζα είναι κυρίως το τσιμέντο, τα αδρανή υλικά (άμμος, χαλίκι κλπ), τα τούβλα, η άσφαλτος, τα μέταλα, τα πλαστικά.   Το 1900 αποτελούσε μόλις το 3% της παγκόσμιας βιομάζας. Από τότε διπλασιάζεται κάθε περίπου 20 χρόνια.   Για κάθε άνθρωπο στη γη, παράγεται ανθρωπογενής μάζα ίση με το βάρος του κάθε βδομάδα.     Η μελέτη στο Nature: https://www.nature.com/articles/s41586-020-3010-5.epdf   Δείτε την ανάρτηση στο facebook εδώ:   https://www.facebook.com/tkromm/posts/10158643888538213
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο χάρτης δείχνει τις χώρες που στην COP26 έχουν δεσμευτεί σε μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών το 2050 ή το 2060 (Κίνα, Ρωσία, Ινδονησία, Νιγηρία, Σ.Αραβία κ.α.) ή 2070 (Ινδία).     Κίτρινο: Νόμος, Μπλε: Εθνική Στρατηγική Κόκκινο: Πολιτική δέσμευση   Σχεδόν τα 3/4 των παγκόσμιων εκπομπών προέρχονται από τις χώρες αυτές Μόλις δυο χρόνια πριν, κανείς δεν θα φανταζόταν αυτήν την εικόνα. Προφανώς βέβαια το κρίσιμο είναι η υλοποίηση των δεσμεύσεων.   Ας μην ξεχνάμε πάντως πως πριν μόλις 2,5 χρόνια στην Ελλάδα στις εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές όλα τα κόμματα στις θέσεις τους όχι μόνο δεν προέβλεπαν μηδενικές εκπομπές το 2050 αλλά και θεωρούσαν πως έπρεπε να συνεχίζαμε να καίμε λιγνίτη ακόμα και τότε.   Πηγή και αναλυτικές παραπομπές: https://www.climatewatchdata.org/net-zero-tracker --- Επίσης κατατοπιστικό γράφημα από το ενδιαφέρον άρθρο για τις δεσμεύσεις στην COP26: https://www.wri.org/insights/top-takeaways-un-world-leaders-summit-cop26     https://www.facebook.com/tkromm/posts/10159347842358213
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Μετά από μια φυσική καταστροφή, ακολουθεί πάντα η αναγέννηση και ήδη αυτό συμβαίνει στις καμένες εκτάσεις του 2022 στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς-Λευκίμης.
      Όπως επισημαίνει η Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας Θράκης, τελειώνοντας το προηγούμενο διάστημα την καταγραφή της βλάστησης και τη σφοδρότητα της φωτιάς, η ομάδα μας συνέχισε τις εργασίες πεδίου με την υποστήριξη των εθελοντών του ESC , για την καταγραφή της αναγέννησης στην περιοχή της πυρκαγιάς του 2022. Η καταγραφή της αναγέννησης θα μας δώσει πολύ σημαντικά στοιχεία για τη μελέτη αποκατάστασης που έχει αναλάβει το WWF Ελλάς σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ και θα μας δείξει μια πραγματική εικόνα για το πώς θα αντιδράσει η φύση και το δάσος μετά την πυρκαγιά του 2023.   Για την καταγραφή επιλέχθηκαν περιοχές όπου η φωτιά πέρασε με μέση και υψηλή σφοδρότητα και χωρίστηκαν σε τρείς κατηγορίες. Σε περιοχές όπου κατασκευάστηκαν κορμοπλέγματα, περιοχές που υλοτομήθηκαν αποψιλωτικά και περιοχές χωρίς καμία παρέμβαση στο καμένο δάσος, μετρώντας συνολικά 188 δειγματοληπτικές επιφάνειες. Πρώτη μας εκτίμηση πριν τις αναλύσεις των δεδομένων, είναι ότι η αναγέννηση των πεύκων και των βελανιδιών είναι σε καλή κατάσταση όπως αναμενόταν.   Έχοντας περάσει πλέον σχεδόν δύο χρόνια από την πυρκαγιά του 2022, η φύση έχει αρχίσει να επουλώνει τις πληγές της και να περνάει στο επόμενο στάδιο που επέρχεται της καταστροφής, αυτό της αναγέννησης. Μικροί βλαστοί που ξεπετάγονται από τις ρίζες των καμένων δέντρων και από το έδαφος, παίρνουν σιγά σιγά ξανά τη θέση τους μέσα στο δάσος, αντικαθιστώντας την απόχρωση του γκρι και μαύρου, με αυτή του πρασίνου και του ζωντανού.   Η φύση αντιστέκεται, επιμένει και ανακάμπτει συνεχίζοντας με την απέραντη γνώση και σοφία που την διακατέχει, τον αέναο κύκλο της ζωής.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Η σχετική ανακοίνωση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναφέρει:
      Από το 2026 καταργούνται σταδιακά τα δωρεάν δικαιώματα στο σύστημα εμπορίας εκπομπών (ETS) Από το 2027 εντάσσονται στο νέο ETS II οι οδικές μεταφορές και τα κτίρια Νέος μηχανισμός κατά της διαρροής άνθρακα με στόχο την προστασία της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και τη θέσπιση πιο φιλόδοξων παγκόσμιων κλιματικών στόχων Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα με στόχο την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας και της οικονομικής αδυναμίας μετακινήσεων     Οι πέντε νομοθετικές προτάσεις θα επιτρέψουν στην ΕΕ να μειώσει τις εκπομπές κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030.©AdobeStock/Schankz  Μεταρρύθμιση του συστήματος εμπορίας εκπομπών (με την ένταξη των αεροπορικών και θαλάσσιων μεταφορών) και του μηχανισμού συνοριακής προσαρμογής άνθρακα, και νέο Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα
      Την Τρίτη το Κοινοβούλιο ενέκρινε τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν στα τέλη του 2022 μεταξύ των διαπραγματευτών του και των εκπροσώπων των χωρών ΕΕ όσον αφορά σειρά σημαντικών νομοθετικών πράξεων στο πλαίσιο της δέσμης μέτρων για την προσαρμογή στον στόχο του 55% για το 2030. Η δέσμη αυτή, γνωστή και ως «Fit for 55», είναι το σχέδιο με το οποίο η ΕΕ σκοπεύει να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, όπως προβλέπεται στην ευρωπαϊκή νομοθεσία για το κλίμα.
      Μεταρρύθμιση του συστήματος εμπορίας εκπομπών
      Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη μεταρρύθμιση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών (ETS) με 413 ψήφους υπέρ, 167 κατά και 57 αποχές. Οι νέοι κανόνες περιλαμβάνουν υψηλότερους στόχους για το ETS, καθώς οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στους τομείς που καλύπτει θα πρέπει να μειωθούν κατά 62% έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2005. Επιπλέον, από το 2026 έως το 2034 θα καταργηθούν σταδιακά τα δωρεάν δικαιώματα εκπομπών για τις εταιρείες, ενώ θα δημιουργηθεί ένα ξεχωριστό, καινούριο ETS ΙΙ για τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται στις οδικές μεταφορές και τα κτίρια. Το νέο σύστημα θα ορίσει συγκεκριμένες τιμές για τις εκπομπές από τους εν λόγω τομείς το 2027, που μπορεί να τεθούν σε ισχύ από το 2028, αν το ενεργειακό κόστος είναι εξαιρετικά υψηλό.
      Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη μεταρρύθμιση του ETS, δείτε το δελτίο Τύπου μετά τη συμφωνία με τα κράτη μέλη της ΕΕ.
      Το Κοινοβούλιο ψήφισε επίσης να συμπεριληφθούν στο ETS, για πρώτη φορά, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη ναυτιλία (με 500 ψήφους υπέρ, 131 κατά και 11 αποχές), ενώ έδωσε επίσης «πράσινο φως» για την αναθεώρηση του ETS για τις αερομεταφορές (με 463 ψήφους υπέρ, 117 κατά και 64 αποχές). Η αναθεώρηση αυτή θα καταργήσει σταδιακά τα δωρεάν δικαιώματα εκπομπών στον τομέα των αερομεταφορών έως το 2026 και θα προωθήσει τη χρήση βιώσιμων αεροπορικών καυσίμων.
      Νέος μηχανισμός για την πρόληψη της διαρροής άνθρακα
      Με 487 ψήφους υπέρ, 81 κατά και 75 αποχές, το Κοινοβούλιο ενέκρινε επίσης τον νέο μηχανισμό συνοριακής προσαρμογής άνθρακα της ΕΕ (CBAM). Ο μηχανισμός αυτός παρέχει κίνητρα σε τρίτες χώρες να θέσουν υψηλότερους στόχους για το κλίμα, ενώ διασφαλίζει ότι οι προσπάθειες που καταβάλλονται στην ΕΕ, αλλά και παγκοσμίως, δεν θα υπονομεύονται από τη μετεγκατάσταση της παραγωγής από την ΕΕ σε χώρες με λιγότερο αυστηρούς κανόνες.
      Ο CBAM καλύπτει τον σίδηρο, τον χάλυβα, το τσιμέντο, το αλουμίνιο, τα λιπάσματα, την ηλεκτρική ενέργεια, το υδρογόνο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τις έμμεσες εκπομπές. Όσοι εισάγουν τέτοια αγαθά θα πρέπει να πληρώνουν τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή άνθρακα που καταβλήθηκε στη χώρα παραγωγής και στην τιμή που θα καταβαλλόταν στο ETS, αν το αγαθό είχε παραχθεί στην ΕΕ.
      Ο CBAM θα αρχίσει να εφαρμόζεται σταδιακά από το 2026 έως το 2034, παράλληλα με τη σταδιακή κατάργηση των δωρεάν δικαιωμάτων στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ.
      Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον μηχανισμό CBAM, δείτε το δελτίο Τύπου μετά τη συμφωνία με τα κράτη μέλη της ΕΕ.
      Ένα Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα κατά της ενεργειακής φτώχειας
      Οι ευρωβουλευτές ενέκριναν με 521 ψήφους υπέρ, 75 κατά και 43 αποχές τη συμφωνία με τα κράτη μέλη για τη σύσταση ενός Κοινωνικού Ταμείου της ΕΕ για το Κλίμα (SCF) το 2026, που θα έχει ως στόχο να διασφαλιστεί ότι η κλιματική μετάβαση θα υλοποιηθεί με τρόπο δίκαιο και χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς. Το νέο Ταμείο θα στηρίξει τα ευάλωτα νοικοκυριά, τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και τους χρήστες μεταφορών που πλήττονται ιδιαίτερα από την ενεργειακή φτώχεια και την οικονομική αδυναμία στις μεταφορές. Όταν τεθεί σε πλήρη λειτουργία, το SCF θα χρηματοδοτείται από τον πλειστηριασμό δικαιωμάτων του ETS II με μέγιστο ποσό 65 δισ. ευρώ, ενώ επιπλέον 25% θα καλύπτεται από εθνικούς πόρους:η συνολική αξία της χρηματοδότησης εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 86,7 δισ. ευρώ.
      Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα, δείτε το δελτίο Τύπου μετά τη συμφωνία με τα κράτη μέλη της ΕΕ.
      Επόμενα βήματα
      Τα κείμενα θα πρέπει πλέον να εγκριθούν επίσημα από το Συμβούλιο. Στη συνέχεια θα δημοσιευτούν στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ και θα τεθούν σε ισχύ 20 ημέρες αργότερα.
      Μέσω της ψήφισης των νομοθετικών πράξεων αυτών, το Κοινοβούλιο ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών, οι οποίοι ζήτησαν η ΕΕ να επιτύχει και να επιταχύνει την πράσινη μετάβαση - βλ. προτάσεις 3(1), 3(8), 3(9), 11(1) and 11(7), της τελικής έκθεσης της Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης.
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Τουλάχιστον το 24% των θανάτων παγκοσμίως και το 28% των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών οφείλονται σε αρνητικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες. Παγκόσμια έκθεση.
      Τα δάση, τα δέντρα και οι χώροι πρασίνου διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη διασφάλιση μιας υγιούς ζωής για όλους, όπως επιβεβαιώνει παγκόσμια έκθεση.
      Στην έκθεση του Προγράμματος Παγκόσμιας Ομάδας Εμπειρογνωμόνων για τα Δάση της Διεθνούς Ένωσης Οργανισμών Έρευνας Δασών, όπου συμμετείχαν 44 επιστήμονες από όλο τον κόσμο, αναδεικνύεται το ευρύ φάσμα σωματικών, ψυχικών, κοινωνικών και πνευματικών οφελών για την υγεία που σχετίζονται με τα δάση και τους χώρους πρασίνου, όπως στη νευροανάπτυξη των παιδιών, το διαβήτη, τον καρκίνο, την κατάθλιψη, τις διαταραχές που σχετίζονται με το άγχος. Αν και επηρεάζονται όλα τα στάδια της ζωής, οι σημαντικές επιπτώσεις στα παιδιά, ξεκινώντας ήδη από το προγεννητικό στάδιο, είναι ιδιαίτερα σημαντικές.
      Τουλάχιστον το 24% των θανάτων παγκοσμίως και το 28% των θανάτων παιδιών κάτω των πέντε ετών οφείλονται σε αρνητικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση και τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Οι πρόωροι θάνατοι και οι ασθένειες μπορούν να προληφθούν μέσα από ένα πιο υγιεινό περιβάλλον παγκοσμίως. Τα δάση, τα δέντρα και οι χώροι πρασίνου όχι μόνο παρέχουν πιο υγιεινό περιβάλλον, αλλά και πολυάριθμα αγαθά και υπηρεσίες, όπως φάρμακα, θρεπτικές τροφές και άλλα δασικά προϊόντα. Επίσης, βοηθούν στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην υγεία.
      Με την επιτάχυνση των αρνητικών παγκόσμιων προκλήσεων, όπως η κλιματική αλλαγή και οι πανδημίες, οι επιστήμονες ζητούν να υπάρξει επείγουσα δράση. Η κλιματική αλλαγή, η αστικοποίηση και ο τρόπος ζωής που είναι αποκομμένος από τη φύση είναι μεταξύ των κύριων αιτιών για πολλές προκλήσεις υγείας που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες, όπως ο υποσιτισμός, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και τα προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι περιβαλλοντικές και κλιματικές διαταραχές έχουν οδηγήσει επίσης σε αύξηση των απειλητικών για τη ζωή ασθενειών, όπως ο Έμπολα ή η γρίπη των πτηνών. Η αλλαγή στις χρήσεις γης εκτιμάται ότι έχει προκαλέσει την εμφάνιση πάνω από το 30% των νέων ασθενειών από το 1960.
      Στην έκθεση αναφέρονται και ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις των δασών που οι επιστήμονες σημειώνουν ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη και να μετριαστούν. Η ανθρώπινη υγεία μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από αλλεργίες, ασθένειες που μεταδίδονται από ζώα ή μειωμένη ποιότητα αέρα λόγω δασικών πυρκαγιών. Οι αρνητικές επιπτώσεις οφείλονται κυρίως σε παράγοντες, όπως οι διαταραγμένες σχέσεις μεταξύ των δασών και των ανθρώπων, η κακή διατήρηση και διαχείριση των δασών ή η ακατάλληλη επιλογή ειδών δέντρων σε περιοχές όπου ζουν άνθρωποι, αλλά και σε ανθρώπινες δραστηριότητες. Στη μελέτη υπογραμμίζεται ότι οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων θα πρέπει να ενισχύουν τα θετικά αποτελέσματα των δασών για την υγεία ελαχιστοποιώντας πιθανές αρνητικές συνέπειες, κυρίως σε ευάλωτους πληθυσμούς
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με το νέο ΕΣΔΑ, θα κατασκευαστούν 28 νέες μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων (ΜΕΑ) ενώ σήμερα λειτουργούν μόλις πέντε. Θα κατασκευαστούν, επίσης, 30 μονάδες διαχείρισης βιοαποβλήτων ενώ σήμερα υπάρχουν τέσσερις.
      Τη λειτουργία 62 μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων, οι τέσσερις από τις οποίες θα είναι μονάδες καύσης, προβλέπει το νέο Εθνικό Σχέδιο Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) που θέτει εντός των ημερών σε διαβούλευση η κυβέρνηση.
      Το συνολικό κόστος κατασκευής των 62 μονάδων προσεγγίζει τα 2,7 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να αναζητούνται περίπου 1,3 δισ. ευρώ για να καλυφθεί το κενό χρηματοδότησης του σχεδίου.
      Η απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) να θέσει σε διαβούλευση το νέο ΕΣΔΑ κατά την κορύφωση των καλοκαιρινών διακοπών συνδέεται από ορισμένους και με τις σοβαρές αντιδράσεις που αναμένονται για τη λύση της καύσης η οποία εφαρμόζεται, όμως, εδώ και χρόνια με επιτυχία σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
      Σύμφωνα με το νέο ΕΣΔΑ, θα κατασκευαστούν 28 νέες μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων (ΜΕΑ) ενώ σήμερα λειτουργούν μόλις πέντε. Θα κατασκευαστούν, επίσης, 30 μονάδες διαχείρισης βιοαποβλήτων ενώ σήμερα λειτουργούν τέσσερις.
      Στο σχέδιο περιγράφεται, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, και το μοντέλο ενεργειακής αξιοποίησης των απορριμμάτων με την παραγωγή εναλλακτικού καυσίμου από τα υπολείμματα των μονάδων επεξεργασίας και των Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ). Τα εναλλακτικά καύσιμα θα παράγονται από τρεις ή τέσσερις μονάδες, το συνολικό κόστος κατασκευής των οποίων ενδέχεται να φτάσει τα 800 εκατ. ευρώ. Με την καύση θα περιορίζεται το ποσοστό των απορριμμάτων που οδηγούνται σε ταφή, δηλαδή στις σημερινές χωματερές ή Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
      Οι μονάδες καύσης θα λειτουργήσουν συμπληρωματικά με τα άλλα μέτρα για περιορισμό των απορριμμάτων που θάβονται, με βάση και τις κοινοτικές οδηγίες, όπως η ενίσχυση των ποσοστών ανακύκλωσης, η εισαγωγή νέων και την ενίσχυση υφιστάμενων διακριτών ρευμάτων αποβλήτων, η προώθηση της επαναχρησιμοποίησης, την προώθηση της αγοράς δευτερογενών υλικών, η γρήγορη ανάπτυξη δικτύων συλλογής βιοαποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, τη δημιουργία σύγχρονων εγκαταστάσεων διαχείρισης αποβλήτων και βιοαποβλήτων (ΜΕΑ και ΜΕΒΑ) και τη σοβαρή αναβάθμιση των ΚΔΑΥ.
      Για την υλοποίηση των μονάδων επεξεργασίας (πλην των τριών ή τεσσάρων μονάδων καύσης) απαιτούνται, σύμφωνα με το ΕΣΔΑ, περίπου 1,9 δισ. ευρώ. Μέχρι στιγμής έχει εξασφαλιστεί χρηματοδότηση μόλις 626 εκατ. ευρώ και συνεπώς αναζητούνται περίπου 1,3 δισ. ευρώ, που μπορούν να βρεθούν, κατά το ΥΠΕΝ, είτε από ανακατανομή πόρων του υφιστάμενου ΕΣΠΑ, είτε μέσω Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), είτε από δανεισμό.
      Για την καύση εξετάζονται δύο σενάρια, με το πρώτο να προβλέπει τη δημιουργία τεσσάρων μονάδων στις οποίες θα διατίθεται το σύνολο των υπολειμμάτων και της παραγόμενης ποσότητας απορριμματογενούς καυσίμου (SRF/RDF) της χώρας, με κόστος 805 εκατ. ευρώ. Το δεύτερο σενάριο προβλέπει πάλι την κατασκευή τεσσάρων μονάδων στις οποίες θα διατίθενται μόνο τα υπολείμματα, ενώ το σύνολο της παραγόμενης ποσότητας απορριμματογενούς καυσίμου θα διατίθεται στην τσιμεντοβιομηχανία, με κόστος 632 εκατ. ευρώ.
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Καθοριστικός παράγοντας για την κλιματική κρίση, οι συνέπειες της οποίας γίνονται με τον καιρό όλο και περισσότερο αισθητές σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας είναι οι περίφημες εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Με απλά λόγια, όλα τα αέρια συστατικά της ατμόσφαιρας που συμβάλλουν στην άνοδο της μέσης θερμοκρασίας, ή όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται “φαινόμενο του θερμοκηπίου”, αναφέρονται συνολικά με τον όρο ως «αέρια του θερμοκηπίου».
      Καθώς, απορροφούν την μεγάλου μήκους κύματος γήινη ακτινοβολία και επανεκπέμπουν θερμική ακτινοβολία, συμβάλουν στο να θερμαίνουν την επιφάνεια της Γης. Ορισμένα αέρια, όπως το όζον έχουν ημιδιαφάνεια και στην ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα να απορροφούν ένα μέρος της, συμβάλλοντας ως ένα βαθμό και στην ψύξη της γήινης επιφάνειας.
      Εκτός των υδρατμών, τα κυριότερα αέρια που συμμετέχουν στην αύξηση της θερμοκρασίας είναι το διοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο, τα οξείδια του αζώτου, οι χλωροφθοράνθρακες και όζον.
      Που βρίσκεται όμως η Ελλάδα σε επίπεδο εκπομπών αεριών θερμοκηπίου;
      Στην Ελλάδα, μετά την ανοδική τάση των εκπομπών αερίων την περίοδο 1990-2007 λόγω της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου και της σημαντικής επέκτασης του τομέα των υπηρεσιών, η τάση ήταν φθίνουσα την περίοδο 2008-2018.41
      Η εξέλιξη αυτή, αναφέρει έκθεση της ΤτΕ, οφείλεται κυρίως στην οικονομική ύφεση, αλλά και στον αντίκτυπο των δράσεων μετριασμού (αύξηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και της ενεργειακής αποτελεσματικότητας και βελτίωση των μέσων μαζικής μεταφοράς).
      Το 2018 η Ελλάδα μείωσε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 3,5% έναντι του 2017. Η εξέλιξη αυτή προήλθε κυρίως από τις δραστηριότητες που έχουν σχέση με την ενέργεια. Οι εκπομπές αερίων από το συγκεκριμένο κλάδο το 2018 αποτελούσαν το 73% των συνολικών ρύπων (1990: 74,6%) και ήταν μειωμένες κατά 12,6% έναντι του 1990.
      Δεύτερη σε σπουδαιότητα πηγή αερίων του θερμοκηπίου είναι οι βιομηχανικές διεργασίες, με μερίδιο 13,4%. Ακολουθεί με μερίδιο 8,4% η γεωργία, η οποία κατέγραψε σημαντική μείωση των εκπομπών (-23,3% το 2018 έναντι του 1990), κυρίως χάρη στις μειωμένες εκπομπές υποξειδίου του αζώτου (N2O) από τις γεωργικές εκτάσεις, λόγω της μείωσης της χρήσης συνθετικών λιπασμάτων αζώτου και του ζωικού πληθυσμού. Η πιο περιορισμένη χρήση συνθετικών λιπασμάτων αζώτου αποδίδεται στην αύξηση της βιολογικής γεωργίας, στην υψηλή τιμή των λιπασμάτων και στην επίδραση των πρωτοβουλιών για την προώθηση ορθών πρακτικών στη χρήση λιπασμάτων.
      Τέλος, τα απόβλητα είχαν μερίδιο 5,1% στις εκπομπές αερίων το 2018 και οι συναφείς εκπομπές ήταν κατά 2,4% χαμηλότερες έναντι του 1990, κυρίως λόγω της αύξησης της ανακύκλωσης.
      Όσον αφορά την ποσοστιαία κατανομή των αερίων του θερμοκηπίου, το 2018 το διοξείδιο του άνθρακα αποτελούσε το 77,9% των συνολικών εκπομπών, μειωμένο κατά 13,9% έναντι του 1990, κυρίως ως αποτέλεσμα της εισαγωγής του φυσικού αερίου και των ΑΠΕ.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι η υψηλή διαθεσιμότητα υδροηλεκτρικής ενέργειας είχε σημαντική συμβολή στην πτωτική τάση των εκπομπών. Ακολουθεί το μεθάνιο με μερίδιο 10,9%, του οποίου οι εκπομπές έναντι του 1990 μειώθηκαν κατά 8,6%.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα είναι πιο συχνά και πιο βίαια και η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει κατά περίπου 80 εκατοστά μέχρι το 2100, αν και υπάρχει το ενδεχόμενο να είναι και υψηλότερη.
      α οικονομικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής με στόχο την οικονομική ανάπτυξη και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα είναι «αποσυνδεδεμένα» από την επιστήμη του κλίματος και διαιωνίζουν την προκατάληψη της αδράνειας των φορέων χάραξης πολιτικής, προειδοποιεί νέα έκθεση της ΜΚΟ Finance Watch για την οικονομική πολιτική.
      Σύμφωνα με τον Thierry Philipponnat, επικεφαλής οικονομολόγο του Finance Watch, πολλές αναλύσεις οικονομικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής δεν λαμβάνουν υπόψη τα σημεία καμπής και τους μηχανισμούς ανατροφοδότησης που καθιστούν δύσκολη την πρόβλεψη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
      «Οι οικονομικοί κίνδυνοι της κλιματικής αλλαγής μοντελοποιούνται αυτή τη στιγμή με παρόμοιο τρόπο με τους παραδοσιακούς χρηματοοικονομικούς κινδύνους. Αλλά σε αντίθεση με τις προηγούμενες οικονομικές απώλειες, οι απώλειες από την κλιματική αλλαγή θα είναι διαλυτικά μεγάλες, απρόβλεπτες και μόνιμες», αναφέρεται στην έκθεση.
      Το πρόβλημα, σύμφωνα με το Finance Watch, είναι ότι οι ρυθμιστικές υπηρεσίες και οι κυβερνήσεις εξακολουθούν να βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε τέτοια ξεπερασμένα μοντέλα.
      Ως παράδειγμα, η ΜΚΟ επεσήμανε μια έκθεση του 2020 από το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας σχετικά με τις «Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα».
      Κατά τον προσδιορισμό του τι θα σήμαινε ο αντίκτυπος της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά περίπου 4 βαθμούς Κελσίου για την αξία των παγκόσμιων χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων μέχρι το έτος 2105, η έκθεση αναφερόταν σε μελέτη του 2015 από την Economist Intelligence Unit, η οποία έκανε λόγο για αρνητικό αντίκτυπο στις αξίες των περιουσιακών στοιχείων της τάξης του 3-10%.
      Τα στοιχεία αυτά φαίνονται πολύ χαμηλά, δεδομένου ότι η κλιματική επιστήμη λέει για έναν κόσμο που θερμαίνεται κατά 4 βαθμούς Κελσίου.
      Σύμφωνα με την έκτη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), μια αύξηση της θερμοκρασίας αυτής της κλίμακας θα οδηγούσε σε απώλεια μεταξύ 80% και 100% των ειδών σε ορισμένες τροπικές περιοχές, ιδίως στη θάλασσα.
      Επιπλέον, στις περιοχές αυτές θα καταγράφονται περισσότερες από 300 ημέρες το χρόνο όπου η  ζέστη και η υγρασία θα βρίσκονται σε επίπεδα επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία.
      Οι αποδόσεις των καλλιεργειών και της αλιείας είναι επίσης πιθανό να καταρρεύσουν στις τροπικές περιοχές. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα είναι πιο συχνά και πιο βίαια και η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει κατά περίπου 80 εκατοστά μέχρι το 2100, αν και υπάρχει το ενδεχόμενο να είναι και υψηλότερη.
      Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι τέτοιες βαθιές αλλαγές, οι δευτερογενείς επιπτώσεις τους, καθώς και οι προσφυγικές ροές και οι γεωπολιτικές συγκρούσεις που είναι πιθανό να επιφέρουν, θα οδηγούσαν σε αρνητικές επιπτώσεις στις αξίες των περιουσιακών στοιχείων μόνο κατά 3-10%.
      Ως εκ τούτου, ο Philipponnat κάλεσε τους οικονομολόγους να «προσαρμόσουν τα οικονομικά μοντέλα ή τελικά, θα υπονομεύσουν τόσο τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής όσο και την προσαρμογή».
      «Οι οικονομολόγοι που αναλύουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής δεν πρέπει να είναι συνένοχοι, έστω και άθελά τους, στην αδράνεια των φορέων χάραξης πολιτικής», δήλωσε.
      «Έχουν την ευθύνη να τους ανοίξουν τα μάτια για τις οικονομικές και χρηματοοικονομικές επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου».
      Με την έκθεσή του, το Finance Watch είχε επίσης ως στόχο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα ευρωπαϊκά όργανα εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα.
      Η Κομισιόν ανέθεσε στις Ευρωπαϊκές Εποπτικές Αρχές, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου να προβούν σε αξιολόγηση των κινδύνων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή για το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολό του κατά την περίοδο έως το 2030.
      Η έκθεση θα πρέπει να είναι έτοιμη έως το τέλος του 2024 ή, το αργότερο, στις αρχές του 2025.
      Ωστόσο, για το Finance Watch, ο μικρός χρονικός ορίζοντας του 2030 κινδυνεύει να καταστήσει την άσκηση μάταιη.
      «Ο κόσμος είναι απίθανο να αντιστρέψει την τρέχουσα επέκταση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων πριν από την ημερομηνία αυτή», δήλωσε η ΜΚΟ, υποστηρίζοντας ότι αυτό θα σήμαινε ότι οι κίνδυνοι χρηματοπιστωτικής σταθερότητας από τα περιθωριοποιημένα περιουσιακά στοιχεία ορυκτών καυσίμων είναι απίθανο να εντοπιστούν στο πλαίσιο ενός τόσο βραχυπρόθεσμου σεναρίου.
      Δεύτερον, το Finance Watch πρότεινε επίσης ένα νέο «εργαλείο δάνεια προς αξία» που θα πρέπει να εφαρμοστεί στα ανοίγματα των ευρωπαϊκών τραπεζών στα ορυκτά καύσιμα. Αυτό το εργαλείο θα ανάγκαζε τις τράπεζες να καλύπτουν τα ανοίγματά τους σε ορυκτά καύσιμα με πρόσθετο κεφάλαιο μόλις επιτευχθεί ένα ορισμένο όριο κινδύνου που σχετίζεται με το κλίμα.
    14. Περιβάλλον

      GTnews

      Στην εσωτερική μετανάστευση καταφεύγουν κάτοικοι των Φίτζι  λόγω της ανόδου της στάθμης του νερού,  συνέπεια της κλιματικής αλλαγής.
      Στο Σερουά το νερό διαπερνά τα φράγματα όταν έχει παλίρροια καταλήγοντας στο χωριό, εκεί που οι βάρκες είναι δεμένες δίπλα από τα σπίτια. Οι ξύλινες σανίδες δημιουργούν έναν αυτοσχέδιο διάδρομο ενώ το θαλασσινό νερό που εισέρχεται στις καλλιέργειες καθιστά αδύνατη την αγροτική παραγωγή.
      Ο Ρομόνι Τουμπιβούνα μαζί με τον 10χρονο εγγονό του από το χωριό Βεϊβατουλόα πηγαίνουν για ψάρεμα. Οι πρεσβύτεροι του χωριού πίστευαν ότι θα μείνουν για πάντα στον τόπο όπου είναι θαμμένοι οι αρχηγοί τους, αλλά η παλίρροια στου Ειρηνικού αναγκάζει τους 80 κατοίκους να εγκαταλείψουν το χωριό. Όλο το χωριό πρέπει να μετεγκατασταθεί στις μεγαλύτερες νήσους των Φίτζι γιατί η βύθιση του νησιού τους δεν μπορεί πια να αποτραπεί.
      Την ίδια ώρα, το μέλλον είναι αβέβαιο καθώς ακόμα κι η τεχνητή ανάκτηση γης δεν είναι βέβαιο ότι θα αποτρέψει την καθολική βύθιση των νησιών στη θάλασσα. Όπως τονίζεται, η κατασκευή φραγμάτων, η φύτευση μακρόβιων δέντρων και η αποστράγγιση δεν αρκούν για να σωθούν τα χωριά.
      Σε στεγνό έδαφος
      Σε ένα νέο χωριό, 1.500 μέτρα μέσα στην ενδοχώρα της νήσου Βάνουα Λέβου, οι κάτοικοι ζουν πλέον σε στεγνό έδαφος αντί να βρίσκονται στο νερό μέχρι τα γόνατα. Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να μετοικήσουν αλλά στο τέλος άκουσαν τους ειδικούς.
      Πολλά χωριά έχουν ήδη εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους τους. Ο πρόεδρος της COP26, Άλοκ Σάρμα, δήλωσε στη Σούβα ότι κατανοούσε την απογοήτευση των συμπατριωτών του. «Οι άνθρωποι αυτοί αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, μίας κρίσης που δεν δημιούργησαν οι ίδιοι».
      Οι υπαίτιες χώρες πρέπει να πληρώσουν
      Στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, τα κεφάλαια που αποφάσισαν να διαθέσουν οι αναπτυγμένες χώρες καλύπτουν μόνο μέτρα αναπροσαρμογής και όχι επανεγκατάστασης. Στην COP26 οι χώρες αυτές αναφέρθηκαν σε αποζημιώσεις των χωρών που βιώνουν τις συνέπειες τις κλιματικής αλλαγής χωρίς την λήψη δεσμευτικών μέτρων.
       
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Το έτος που πέρασε ταξινομείται δεύτερο, μόλις κατά 0,04 βαθμό Κελσίου πίσω από το 2016, το οποίο παραμένει το πιο ζεστό.
      ο 2019 ήταν η δεύτερη πιο ζεστή χρονιά στον κόσμο, κλείνοντας μια δεκαετία με ζέστη που έσπασε τα ρεκόρ, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Κοπέρνικος, η οποία περιγράφει «ανησυχητικές» ενδείξεις την ώρα που η Αυστραλία φλέγεται και πολλαπλασιάζονται τα ακραία καιρικά φαινόμενα.
      «Το 2019 ήταν μια εξαιρετικά ζεστή χρονιά, στην πραγματικότητα η δεύτερη πιο ζεστή στον κόσμο, σύμφωνα με τις βάσεις δεδομένων μας, με πολλούς μήνες να έχουν καταρρίψει ρεκόρ», σχολίασε σε ανακοίνωση ο Κάρλο Μπουοντέμπο, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Κοπέρνικος για την Κλιματική Αλλαγή και την οποία μεταδίδει το ΑΠΕ - ΜΠΕ.
      Το έτος που πέρασε ταξινομείται δεύτερο, μόλις κατά 0,04 βαθμό Κελσίου πίσω από το 2016, το οποίο παραμένει το πιο ζεστό. Η υπηρεσία Κοπέρνικος επιβεβαιώνει επίσης πως τα πέντε πιο ζεστά χρόνια που έχουν καταγραφεί ποτέ είναι τα πέντε τελευταία χρόνια: ο υδράργυρος ανέβηκε από 1,1 έως 1,2 βαθμό Κελσίου πάνω από τη θερμοκρασία της προβιομηχανικής εποχής. Επίσης η δεκαετία 2010-2019 υπήρξε η πιο ζεστή από τότε που άρχισαν οι μετρήσεις.
      «Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ανησυχητικές ενδείξεις», υπογράμμισε ο Ζαν-Νοέλ Τεπό, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF), στο οποίο υπάγεται το C3S.
      Εξαιτίας των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και οφείλονται στις ανθρώπινες δραστηριότητες, η θερμοκρασία του πλανήτη έχει ήδη αυξηθεί κατά 1 βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή, με καταστροφικές επιπτώσεις σ' ολόκληρη την υφήλιο.
      Με τον σημερινό ρυθμό, η θερμοκρασία του πλανήτη μπορεί να αυξηθεί μέχρι και 4 ή 5 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα.
      Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, για να μην εξαλειφθεί η ελπίδα να περιορισθεί η άνοδος της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου, πρέπει οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα να μειώνονται κατά 7,6% κάθε χρόνο από το 2020 μέχρι το 2030, κάτι απαιτεί μια πρωτοφανή μεταμόρφωση της παγκόσμιας οικονομίας. Αν αυτή δεν συμβεί, οι εκπομπές θα συνεχίσουν να αυξάνονται.
      Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Κοπέρνικος για την κλιματική αλλαγή ανακοίνωσε εξάλλου σήμερα πως η συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα συνέχισε να αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, του 2019 περιλαμβανομένου.
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      ∆υσοίωνες οι προβλέψεις της µελέτης για τις επιπτώσεις που θα έχει η υπερθέρµανση του πλανήτη στον µεγαλύτερο πληθυσµιακά νοµό της Ελλάδας - Το Έθνος της Κυριακής δηµοσιεύει τη µελέτη ειδικών ερευνητών που παραδόθηκε στην Περιφέρεια.
      Άνοδος της µέσης µέγιστης θερµοκρασίας έως και κατά 5 βαθµούς. Καύσωνες διάρκειας δύο µηνών. Τροπικές νύχτες, µε το θερµόµετρο να µην πέφτει κάτω από τους 20 βαθµούς σχεδόν ολόκληρο το καλοκαίρι. Τέτοιες επώδυνες προβλέψεις περιλαµβάνονται στα εφιαλτικά σενάρια για τις επιπτώσεις της κλιµατικής αλλαγής στην Αττική έως το έτος 2100, εφόσον δεν ληφθούν µέτρα που έχουν συµφωνηθεί σε παγκόσµια κλίµακα.
      Τα σενάρια αυτά µελετήθηκαν για πρώτη φορά αναλυτικά και για συγκεκριµένες περιοχές της Αττικής, καθώς οι επιπτώσεις αναµένονται διαφορετικές στον αστικό ιστό, στις βόρειες και ανατολικές ακτές, στα νησιά που βρίσκονται νότια της Περιφέρειας αλλά και στην ορεινή βόρεια και βορειοδυτική Αττική. Η παρουσίαση των σεναρίων αλλά και των µέτρων που σχεδιάζονται για την προστασία του πληθυσµού µέσα στον 21ο αιώνα παρουσιάστηκαν σε ειδική ηµερίδα της Περιφέρειας Αττικής και στο πλαίσιο του Περιφερειακού Σχεδίου για την Προσαρµογή στην Κλιµατική Αλλαγή (ΠεΣΠΚΑ).
      Τα σενάρια για την εξέλιξη συγκεκριµένων παραµέτρων του κλίµατος στην Αττική παρουσίασε ο Χρήστος Γιαννακόπουλος, διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιµης Ανάπτυξης (ΙΕΠΒΑ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Τον κ. Γιαννακόπουλο παρουσίασε η αρµόδια γενική διευθύντρια της Περιφέρειας Αττικής, Αργυρώ Παρασκευοπούλου, καλώντας το ακροατήριο «να µην τροµάξει». Ακολουθώντας την παραίνεση αυτή, και ο κ. Γιαννακόπουλος προσπάθησε να εξηγήσει µε όρους επιστηµονικούς τον τρόπο κατάρτισης των σεναρίων που για πρώτη φορά φθάνουν να περιγράψουν και το ποιες περιοχές θα πληγούν χειρότερα, εφόσον δεν ληφθούν µέτρα µε τρόπο έγκαιρο και αποτελεσµατικό.
      Ωστόσο, οι εικόνες που συντίθενται περιγράφουν ένα µέλλον δυστοπικό, καυτό και άνυδρο, καθώς µαζί µε την άνοδο των θερµοκρασιών προκύπτει και σηµαντική µείωση των ήδη µειωµένων βροχοπτώσεων στην Αττική, ασχέτως του γεγονότος ότι προβλέπεται και άνοδος της στάθµης των θαλασσών κατά 12 έως 16 εκατοστά. Βάζοντας χρώµατα πάνω στον χάρτη της Αττικής, ο διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιµης Ανάπτυξης (ΙΕΠΒΑ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Χρήστος Γιαννακόπουλος, περιέγραψε τα σενάρια για έξι διαφορετικές παραµέτρους:
      Μέση µέγιστη θερµοκρασία το καλοκαίρι. Αριθµός ηµερών µε καύσωνα, δηλαδή µε µέγιστη θερµοκρασία άνω των 35 βαθµών. Ελάχιστη µέση θερµοκρασία τον χειµώνα. Αριθµός ηµερών µε τροπικές νύχτες, χωρίς η θερµοκρασία να πέφτει κάτω από τους 20 βαθµούς. Συνολική ετήσια βροχόπτωση. Αριθµός ηµερών µε βροχή ύψους άνω του 1 χιλιοστού. Για καθεµία από τις παραµέτρους αυτές ο κ. Γιαννακόπουλος παρουσίασε δύο ζεύγη από χάρτες. Ενα ζεύγος για το πιο «κοντινό» στο σήµερα διάστηµα των ετών 2031-2050, µε τον πρώτο χάρτη να αποτελεί το καλό σενάριο, εφόσον ληφθούν µέτρα για την αντιµετώπιση της κλιµατικής αλλαγής όπως αυτά που συµφωνήθηκαν στη ∆ιάσκεψη του Παρισιού το 2015. Ο δεύτερος χάρτης αποτελεί το δυσµενές σενάριο, εφόσον δεν ληφθούν µέτρα για τη µείωση της χρήσης υδρογονανθράκων.
      Το άλλο ζεύγος δείχνει επίσης το καλό και το δυσµενές σενάριο για το χρονικό διάστηµα των ετών 2081-2100. Τα χρώµατα δείχνουν το πόσο αλλάζει κάθε παράµετρος σε σύγκριση µε την περίοδο αναφοράς, δηλαδή το διάστηµα των ετών 1981-2000, πριν ξεκινήσουν να γίνονται ορατές οι επιπτώσεις της κλιµατικής αλλαγής. Στις εικόνες που παραθέτουµε περιγράφονται τα δυσµενή σενάρια για το διάστηµα 2081-2100, µε αναφορά όµως και στα υπόλοιπα.
      Η στάθμη της θάλασσας
      Τα σενάρια εξετάζουν και άλλες παραµέτρους που συνδέονται ευθέως µε όσα προαναφέραµε. Για παράδειγµα, οι άνεµοι αναµένεται να ενισχυθούν κατά 10% έως και 15% στα ανατολικά. Αυτό µειώνει τις αυξηµένες θερµοκρασίες στην Ανατολική Αττική, αλλά αυξάνει τον κίνδυνο πυρκαγιών. Η υγρασία µειώνεται κατά 2% έως και 10% στα βόρεια τµήµατα του νοµού, ενώ και η εµφάνιση των νεφών στον ουρανό θα είναι µειωµένη κατά 5%-10% έως το έτος 2100. Εάν όµως το υγρό στοιχείο µειώνεται στην ατµόσφαιρα, το λιώσιµο των πάγων παγκοσµίως οδηγεί σε ανύψωση της στάθµης της θάλασσας. Με βάση παγκόσµια µοντέλα πρόγνωσης, η ανύψωση στην Ανατολική Μεσόγειο θα είναι µεταξύ 20 και 50 εκατοστών στο καλό σενάριο, ενώ µε βάση τα µοντέλα του Εθνικού Αστεροσκοπείου θα είναι µεταξύ 12 και 16 εκατοστών για το καλό και µεταξύ 15 και 20 εκατοστών για το δυσµενές σενάριο στο εγγύς µέλλον (έως το έτος 2050).
      Ο κ. Γιαννακόπουλος, µιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής», διευκρίνισε ότι όλα τα παραπάνω µοντέλα πρόγνωσης βγαίνουν τώρα στην πρώτη τους εκδοχή και θα ανανεώνονται µε νέα στοιχεία προκειµένου να προσφέρουν µεγαλύτερη ακρίβεια. Για την παγκόσµια απειλή της κλιµατικής αλλαγής µίλησε στην ίδια εκδήλωση ο ακαδηµαϊκός Χρήστος Ζερεφός, επόπτης του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατµοσφαίρας και Κλιµατολογίας της Ακαδηµίας Αθηνών, συνοψίζοντας τις διεθνείς παραδοχές για το φαινόµενο όπως: Ανοδος της θερµοκρασίας στη Μεσόγειο κατά 1 βαθµό την τελευταία 100ετία και περαιτέρω αύξηση κατά 3-5 βαθµούς έως το 2100, αναλόγως του αν θα επικρατήσει το καλό ή το δυσµενές σενάριο. Μείωση κατά 15%-30% της βροχόπτωσης, αύξηση κατά 40 έως 80 εκατοστά της στάθµης της θάλασσας και ενίσχυση των ακραίων φαινοµένων. Απέναντι σε αυτήν την οικολογική κόλαση, τα µέτρα πρόληψης πρέπει να ληφθούν σε διεθνές επίπεδο, µε συνεχή µείωση των παραγόντων που προκαλούν τα αέρια του θερµοκηπίου. Οµως και η Περιφέρεια Αττικής οφείλει να σχεδιάσει µέτρα (ΠεΣΠΚΑ), για τα οποία ο περιφερειάρχης Γ. Πατούλης δήλωσε ότι θα κινούνται «προς την κατεύθυνση µιας βιώσιµης, πράσινης οικονοµίας χαµηλών ή και µηδενικών εκποµπών άνθρακα, µε τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας».
      Έξι εφιαλτικά σενάρια για την «ημέρα της Κρίσης»
      1. Μέγιστη θερµοκρασία
      Ανυπόφορη ζέστη, µε ανώτατη θερµοκρασία το καλοκαίρι που αυξάνεται έως και κατά 5 βαθµούς στον κυρίως αστικό ιστό και στα νησιά και έως κατά 4,5 βαθµούς στα βόρεια και ανατολικά της Αττικής, δίνουν τα δυσµενή σενάρια για το διάστηµα 2081-2100. Το καλό σενάριο δίνει επίσης αύξηση 2 βαθµών Κελσίου. Αύξηση µεταξύ 1,4 και 2 βαθµών δίνουν τα σενάρια και για το διάστηµα 2031-2050, µε τα βορειοανατολικά παράλια να υποφέρουν κάπως λιγότερο.
      2. Τροπικές νύχτες
      Έτσι ονοµάζονται οι νύχτες στις οποίες η θερµοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 20 βαθµούς Κελσίου, ώστε να ψυχρανθούν αρκετά η ατµόσφαιρα και τα τσιµέντα. Στο χειρότερο σενάριο οι νύχτες αυτές αυξάνονται κατά 85 (!) στη δυτική και τη βόρεια Αττική και κατά 69 στο κέντρο, στα νότια και στα παράλια. Στο καλό σενάριο οι τροπικές νύχτες αυξάνονται κατά 37-42 στο απώτερο µέλλον και κατά 26-31 στο εγγύς µέλλον.
      3. Ηµέρες καύσωνα
      Έως και κατά 60 θα είναι αυξηµένες οι ηµέρες καύσωνα στο Λεκανοπέδιο και στα νησιά (Σαλαµίνα, Αίγινα κ.λπ.) της Αττικής στο δυσµενές σενάριο προς το έτος 2100. Στο καλό σενάριο οι µέρες καύσωνα αυξάνονται κατά 23 στον αστικό ιστό και κατά 12,5 στα βόρεια και ανατολικά. Στα σενάρια για το διάστηµα 2031-2050 οι µέρες καύσωνα αυξάνονται από 10 έως 20 µέρες και από την αύξηση αυτή δεν ξεφεύγουν ούτε οι ορεινές περιοχές.
      4. Ετήσια βροχόπτωση
      Μείωση κατά 31% προβλέπεται στην ετήσια βροχόπτωση στο απώτερο και κατά 12% στο εγγύτερο µέλλον, µε βάση το δυσµενέστερο σενάριο. Το καλό σενάριο δίνει αντίστοιχα µείωση 14% το διάστηµα 2081-2100 και 10% την περίοδο 2031-2050, µε πιο έντονο το φαινόµενο στα νότια της Αττικής.
      5. Ελάχιστες θερµοκρασίες
      Ανεβαίνουν οι χαµηλές θερµοκρασίες τον χειµώνα και αυτό ακούγεται αρχικώς θετικό, καθώς µειώνεται ανάλογα η κατανάλωση καυσίµων για θέρµανση που συµβάλλει στην κλιµατική αλλαγή. Η αλλαγή αυτή, όµως, θα έχει σοβαρές συνέπειες στη χλωρίδα και στην πανίδα της Αττικής. Το δυσµενές σενάριο δίνει άνοδο 3,5 βαθµών στα βουνά και λίγο παραπάνω στις παραλιακές εκτάσεις, και αύξηση 0,55-1,25 βαθµών στο εγγύτερο µέλλον, µε µικρές διαφοροποιήσεις ανάµεσα στο κέντρο και τα πιο αποµακρυσµένα σηµεία.
      6. Ηµέρες βροχής
      Το δυσµενές σενάριο προβλέπει ότι θα µειωθούν µακροπρόθεσµα έως και κατά 27 οι µέρες βροχής στους ορεινούς όγκους, εκεί δηλαδή που έπεφτε το πιο πολύ νερό, και κατά 20 οι µέρες στην υπόλοιπη Αττική, ενώ και το καλό σενάριο δίνει µείωση κατά 7-11 µέρες. Για το κοντινότερο µέλλον προβλέπεται µείωση από 2 έως 10,5 µέρες, ανάλογα µε την περιοχή και το σενάριο.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Μόλις το 18% από τα μπάζα των κατεδαφίσεων, εκσκαφών και κατασκευών ανακυκλώνεται, επαναχρησιμοποιείται και ουσιαστικά επιστρέφει στην οικονομία, ενώ ο στόχος είναι να φτάσει στο 70% το 2020 σε όλη την επικράτεια, σύμφωνα τόσο με την ελληνική νομοθεσία όσο και με ευρωπαϊκή οδηγία. 
      Η υπουργική απόφαση της Τίνας Μπιρμπίλη το 2010 που όρισε για πρώτη φορά στη χώρα το πλαίσιο για την ανακύκλωσή των οικοδομικών υλικών έμεινε εν πολλοίς στα χαρτιά καθώς δεν πέρασε ουσιαστικά στην εφαρμογή πέρα από την αδειοδότηση κάποιων εταιριών και ελάχιστων χώρων. 
      «Εδώ και δύο χρόνια έχει τεθεί σε ισχύ το μητρώο αποβλήτων το οποίο υποχρεώνει σε όσα έργα απαιτείται περιβαλλοντική άδεια να δηλώσουν τους χώρους εναπόθεσης και ανακύκλωσης των μπαζών. Δύσκολα όμως μπορούν να γίνουν διασταυρώσεις λόγω και του μειωμένου προσωπικού των περισσότερων υπηρεσιών δόμησης» δήλωσε στο ethnos.gr η ηλεκτρολόγος μηχανικός ’Αννα Μίχου και σύμβουλος της εταιρείας ΑΝΑΚΕΜ Α.Ε. με αφορμή την εκστρατεία ενημέρωσης για “μια Ελλάδα χωρίς μπάζα” που ξεκινά η τελευταία.
      Η ΑΝΑΚΕΜ ΑΕ αποτελεί ένα από τα πρώτα εγκεκριμένα Συλλογικά Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης Αποβλήτων Εκσκαφών, Κατασκευών και Κατεδαφίσεων, με μετόχους τεχνικές κατασκευαστικές εταιρείες, που δημιουργήθηκε μετά την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τη διαχείριση των αδρανών υλικών.
      Σύμφωνα με την κ. Μίχου τα μπάζα θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα δεδομένου ότι ο κλάδος των κατασκευών δείχνει σημάδια ανάκαμψης. «Ένα 80% των μπάζων καταλήγει  ανεξέλεγκτα σε διάσπαρτους μπαζότοπους. Σκεφτείτε πόσες ανακαινίσεις σπιτιών γίνονται κάθε χρόνο και κανείς δεν ξέρει που καταλήγουν αυτά τα μπάζα. Αλλά ακόμη και ξενοδοχεία που προχωρούν σε ανακαινίσεις πετούν τα μπάζα τους ανεξέλεγκτα. Είναι αναγκαίο ακόμη και οι άδειες μικρής κλίμακας να συνοδεύονται από έναν φορέα ο οποίος θα πιστοποιεί την ανακύκλωση των μπαζών», είπε στο ethnos.gr η κ. Μίχου. 
      Πολλές κατασκευαστικές εταιρίες συνεχίζουν να μην ανακυκλώνουν τα μπάζα τους επικαλούμενες την οικονομική κρίση ενώ τα περισσότερα από αυτά καταλήγουν σε δάση, χωράφια, ρέματα και σε εγκαταλελειμμένα οικόπεδα που μεταφέρονται τις βραδινές ώρες, τις αργίες και τα Σαββατοκύριακα όπου μειώνονται οι έλεγχοι με φορτηγά. 
      Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι δεν λειτουργούν εταιρίες ανακύκλωσης μπάζων σε όλη την Ελλάδα ενώ στον ισχύοντα νόμο προβλέπεται ότι σε όσες περιοχές δεν υπάρχουν τέτοιες εταιρίες ο κατασκευαστής δεν είναι υποχρεωμένος να ανακυκλώνει και να επαναχρησιμοποιεί μπάζα.
      Μέχρι σήμερα παρά τις προσπάθειες, η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση του πίνακα της κυκλικής οικονομίας, μπροστά μόλις από τη Μάλτα, η οποία εξακολουθεί να θάβει σε χωματερές των 92% των σκουπιδιών της, και την Κύπρο. Το αποτέλεσμα είναι η χώρα μας να αναγκάζεται να πληρώνει εκατομμύρια ευρώ για πρόστιμα που της επιβάλλονται από την Ε.Ε. επειδή δεν διαθέτει ολοκληρωμένα συστήματα διαχείρισης αποβλήτων. Αυτήν τη στιγμή, παρά τις ευρωκαταδίκες σε βάρος μας, λειτουργούν στη χώρα μας 64 παράνομες χωματερές (ΧΑΔΑ) για τις οποίες πληρώνουμε πρόστιμα 40.000 ευρώ μηνιαίως. Συνολικά, μέχρι σήμερα, έχουμε καταβάλει 97 εκατ. ευρώ σε περιβαλλοντικά πρόστιμα.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Έρευνα για την καταγραφή των πόρων που δαπανά η χώρα για την πρόληψη αλλά και την καταστολή δασικών πυρκαγιών, υλοποιεί το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) με το WWF Greece στο πλαίσιο του προγράμματος Active Citizens Fund των EEA Grants στην οποίο παρουσιάζονται συγκριτικά  πρακτικές διαχείρισης των οικονομικών των πυρκαγιών 11 χωρών που φέρουν ομοιότητες με την Ελλάδα και αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα καθώς όπως επισημαίνεται, απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση της αποτελεσματικότητας των στρατηγικών αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι η διαφάνεια.
      Όπως αναφέρεται στην έρευνα, στην Ελλάδα, μπορεί μεν η νομοθεσία να προβλέπει τη δημοσίευση εγγράφων, πληροφοριών και δεδομένων σχετικά με τις δημόσιες πολιτικές, ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις το είδος της πληροφορίας που παρέχεται δεν επαρκεί για την κατανόηση της ενδεχόμενης κακής διαχείρισης των πόρων που δαπανώνται για την πρόληψη και καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Αλλά και τα οικονομικά στοιχεία δεν είναι σε πολλές περιπτώσεις δημόσια διαθέσιμα και η απόκτηση τους είναι από δύσκολη ως και αδύνατη, όπως στην περίπτωση των δαπανών για τα εναέρια μέσα δασοπυρόσβεσης.
      Ο ρόλος της διαφάνειας στη δασοπυροπροστασία
      Οι καταστροφικές πυρκαγιές που ξέσπασαν στην ελληνική επικράτεια το καλοκαίρι του 2021 θα καταλογογραφηθούν στο τέλος του έτους στο αρχείο συμβάντων για τις δασικές πυρκαγιές που τηρεί το Πυροσβεστικό Σώμα με την υποχρέωση του ν. 4305/2014. Το «ήπιο» 2020 καταγράφηκαν 11.799 συμβάντα δασικών πυρκαγιών σε όλη την επικράτεια, αφήνοντας πίσω τους 167.000 στρέμματα καμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Μόνο μέσα σε μία εβδομάδα του φετινού Αυγούστου κάηκαν περισσότερα από 1.200.000 στρέμματα σε όλη τη χώρα…
      «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια». Πόσο όμως το καταφέρνουμε αυτό στη χώρα μας σε σύγκριση με άλλες χώρες όσον αφορά το κόστος πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών;
      Tο Mεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) προσπαθεί να απαντήσει το παραπάνω ερώτημα ερευνώντας την καταγραφή των πόρων που δαπανά η χώρα για την πρόληψη αλλά και την καταστολή δασικών πυρκαγιών, και η οποία υλοποιείται με το WWF Ελλάς στο πλαίσιο του προγράμματος Active Citizens Fund των EEA Grants.
      Θα περίμενε κανείς ότι μετά από μεγάλες καταστροφές όπως το 2007 και το 2018 αλλά και τις φετινές, θα άλλαζε συνολικά ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε τις δασικές πυρκαγιές και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο δίνουμε σαφή εικόνα για τις αποφάσεις και τον τρόπο λήψης τους. Και τα οικονομικά στοιχεία παίζουν τεράστιο ρόλο σε αυτό. Η αποτελεσματική κατανομή και η διαθεσιμότητα των πόρων θα πρέπει επίσης να συμβαδίζει με το ολοένα αυξανόμενο πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών, και ειδικά λόγω των προκλήσεων που προσθέτει η κλιματική αλλαγή. Καθώς οι κυβερνήσεις δεν έχουν απεριόριστους πόρους για τις δασικές πυρκαγιές θα πρέπει να εφαρμόσουν ένα σύστημα που θα πετύχει το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με το μικρότερο δυνατό κόστος. H ισορροπία μεταξύ κόστους και οφέλους αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα των δράσεων της διοίκησης και δημιουργεί ένα αίσθημα στους πολίτες ότι τα χρήματα τους δεν πάνε σε ένα βαρέλι δίχως πάτο.
      Η υποχρέωση τήρησης αρχείου συμβάντων  πυρκαγιών και των εκτάσεων τους από το Πυροσβεστικό Σώμα βάσει του ν.4305/2014  είναι μόνο ένα ελάχιστο προαπαιτούμενο για τη διαμόρφωση και τη χρηματοδότηση των πολιτικών που εστιάζουν στην πρόληψη και την καταστολή τους, καθώς γίνεται ορατό το εύρος και η περιοδικότητα του φαινομένου. Η απλή παρουσίαση αποτελεσμάτων περιστατικών και καμένων εκτάσεων από μόνη της δεν αρκεί για να μετρήσουμε την αποτελεσματικότητα ενός συστήματος.
      Παγκοσμίως, παρατηρείται μία ανησυχητική τάση αύξησης της έντασης των περιστατικών δασικών πυρκαγιών, οφειλόμενη στις υψηλές θερμοκρασίες που επιφέρει η κλιματική αλλαγή και στην περίσσεια της καύσιμης ύλης που προκύπτει, μεταξύ άλλων, από τις σύγχρονες αγροτικές πρακτικές και τις αλλαγές χρήσεων γης. Έτσι στις Ηνωμένες Πολιτείες το κόστος της δασοπυροπροστασίας (πρόληψη και καταστολή) τη δεκαετία του 1990 ήταν μικρότερο του 1 δισ. δολαρίων ετησίως, για να ανέλθει από το 2002 και εξής σε περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια. Η αύξηση του προϋπολογισμού, αν και επιβεβλημένη, δεν είναι από μόνη της επαρκής λύση για τον περιορισμό των καταστροφικών πυρκαγιών. Η πολιτεία της Καλιφόρνια στις ΗΠΑ βρίσκεται εδώ και χρόνια αντιμέτωπη με μερικές από τις πιο φονικές και περιβαλλοντικά επιζήμιες δασικές πυρκαγιές στον πλανήτη. Η πύρινη κόλαση που κατέστρεψε την πόλη Paradise το 2018, αφήνοντας πίσω της 85 θύματα, αλλά και η φωτιά που κατέκαψε περισσότερο από 1 εκατομμύριο εκτάρια γης το 2020, καθώς και η φετινή πυρκαγιά “Caldor”, αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα των επικίνδυνων και επιζήμιων δασικών πυρκαγιών που καλούνται οι αρχές να καταστείλουν. Οι αποφάσεις για την πυροπροστασία επηρεάζονται από την κεντρική πολιτική των ΗΠΑ, που ορίζει ότι οι δράσεις πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών χρηματοδοτούνται από την Ομοσπονδιακή Δασική Υπηρεσία με βάση το μέσο οικονομικό κόστος της προηγούμενης δεκαετίας. Βάσει αυτού συντάσσεται ο προϋπολογισμός από το Τμήμα Εσωτερικών και το Γραφείο Δασικών Πυρκαγιών της Πολιτείας της Καλιφόρνια. Η κυβέρνηση της Καλιφόρνια εκδίδει ετήσια αναφορά με τα στατιστικά των δασικών πυρκαγιών χωρίς να περιλαμβάνει οικονομική ανάλυση, αφού στην πολιτεία δεν υπάρχει σχετικό νομικά δεσμευτικό πλαίσιο διαφάνειας και λογοδοσίας. Τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής γίνονται ορατά, αφού η πολιτεία μοιάζει ανήμπορη να αντιμετωπίσει προς το παρόν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Για την περίπτωση των ΗΠΑ υπάρχει και Ομοσπονδιακή νομοθεσία αποκλειστικά για τα θέματα χρηματοδότησης δασικών πυρκαγιών (Wildfire Disaster Funding Act). Θεσπίστηκε προκειμένου να μην απομυζώνται πόροι από άλλες πηγές εις βάρος άλλων δράσεων δασικής και περιβαλλοντικής προστασίας.
      Πολλά μοντέλα υπολογισμού του μελλοντικού κόστους πρόληψης και αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών, όπως και το ελληνικό, βασίζονται κατά κύριο λόγο στα ιστορικά δεδομένα των πυρκαγιών και του κόστους την τελευταία δεκαετία ή την τελευταία χρονιά και δεν συμβαδίζουν με μελλοντικά σενάρια σχετικά με την επίδραση της κλιματικής αλλαγής και της αλλαγής συμπεριφοράς των δασικών πυρκαγιών.
      Στην Ελλάδα σήμερα, το συνολικό κόστος καταστολής (από όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία και φορείς) για το 2020 υπολογίζεται στα 169.000.000 ευρώ,  ενώ της πρόληψης μόνο στα 72.000.000 ευρώ, τα οποία κατά κύριο λόγο αφορούν το κόστος της εμπλοκής του Πυροσβεστικού Σώματος και των Ενόπλων Δυνάμεων. Το αυξημένο κόστος της καταστολής σε σχέση με την πρόληψη, αποτελεί ένα πρώτο προβληματικό σημείο της οικονομικής διαχείρισης της δασοπυροπροστασίας. Όπως έχουμε ξαναγράψει, στρεβλά κριτήρια χρηματοδότησης έχουν ως αποτέλεσμα να δίνονται μεγαλύτερες οικονομικές ενισχύσεις  για τη δασοπυροπροστασία σε δήμους που δεν έχουν στην επικράτειά τους μεγάλες δασικές εκτάσεις, εις βάρος άλλων που αντιμετωπίζουν αυξημένη επικινδυνότητα για καταστροφικές πυρκαγιές.
      Απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση της αποτελεσματικότητας των υπαρχουσών στρατηγικών αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι η διαφάνεια.
      Έτσι επιχειρήσαμε να συγκρίνουμε πρακτικές διαχείρισης των οικονομικών των πυρκαγιών, χωρών που φέρουν ομοιότητες με την Ελλάδα και αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
      Οι τομείς σύγκρισης μεταξύ έντεκα κρατών (Αυστραλία, Βολιβία, Βουλγαρία, Πολιτεία της Καλιφόρνια/ΗΠΑ, Κύπρος, Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία και Τουρκία) αφορούσαν σε πρακτικές που σχετίζονται με τη δημοσίευση εθνικών αναφορών που αφορούν την ανάλυση των οικονομικών της δασοπυροπροστασίας ως προς την πρόληψη και την καταστολή, αλλά και την κουλτούρα διαφάνειας και λογοδοσίας που υπάρχει στις υπό εξέταση χώρες. Η Ισπανία φαίνεται πως είναι η χώρα που συγκεντρώνει τις περισσότερες βέλτιστες πρακτικές στον τομέα, καθώς δημοσιεύει στον ιστότοπο του Υπουργείου Οικολογικής Μετάβασης την αναλυτική ετήσια αναφορά για τα οικονομικά των δασικών πυρκαγιών που περιλαμβάνει νομικές, επιχειρησιακές και οικονομικές παραμέτρους, ενώ είναι δημόσια και εύκολα προσβάσιμη στο κοινό. Περιλαμβάνει επίσης στατιστικές αναλύσεις και επικαιροποιημένες εκθέσεις τοπικών φορέων.  Η αναφορά αυτή πληροί τα κριτήρια της έρευνας: 1. να εκδίδεται σε ετήσια βάση, 2. να είναι δημόσια και εύκολα προσβάσιμη στο κοινό και 3. να περιλαμβάνει συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία και αναλύσεις για τα οικονομικά της πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών. Στη σωστή κατεύθυνση και η Τουρκία που -παρά το συνολικότερο έλλειμμα διαφάνειας- φαίνεται πως δημοσιεύει στοιχεία για εσωτερική, διοικητική χρήση των εμπλεκόμενων φορέων στη δασοπυροπροστασία καθώς δεσμεύεται για αυτό από την εσωτερική της νομοθεσία. Η γενική αυτή υποχρέωση περιλαμβάνει και απολογισμό για τον προϋπολογισμό και τον σχεδιασμό για την πρόληψη και καταστολή δασικών πυρκαγιών.
      Στην Ελλάδα, η νομοθεσία (ειδικά μετά την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2013/37) ενθαρρύνει τη διαφάνεια προβλέποντας τη δημοσίευση εγγράφων, πληροφοριών και δεδομένων σχετικά με τις δημόσιες πολιτικές. Δεν διευκρινίζεται ωστόσο το είδος των πληροφοριών που είναι κάθε φορά κρίσιμες για έναν τομέα. Έτσι, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι φορείς συμμορφώνονται τυπικά με τις κείμενες διατάξεις, το είδος της πληροφορίας που παρέχεται δεν επαρκεί για την κατανόηση της ενδεχόμενης κακής διαχείρισης των πόρων που δαπανώνται για την πρόληψη και καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Τα οικονομικά στοιχεία δεν είναι σε πολλές περιπτώσεις δημόσια διαθέσιμα και η απόκτηση τους είναι από δύσκολη ως και αδύνατη ακόμα και με συγκεκριμένα αιτήματα πληροφοριών. Την απουσία αυτών των δεδομένων διαπιστώνει άλλωστε και η Έκθεση Goldhammer (που ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018) όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Δεν έχει υπάρξει μια ολοκληρωμένη μελέτη -με βάση το υπάρχον σύστημα- που να καθορίζει το ελάχιστο, το ιδανικό και το μέγιστο επίπεδο προϋπολογισμού, που αξιοποιούμενος κατάλληλα θα μπορεί να επιτύχει ένα καθορισμένο επίπεδο αποτελέσματος (π.χ. ετήσια μέση καιγόμενη έκταση). Σε συνέχεια της ανωτέρω έλλειψης, οι διατιθέμενες πιστώσεις για τη διαχείριση των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου ορίζονται ως προς το συνολικό ύψος και κατανέμονται χωρίς σαφή αντικειμενικά κριτήρια, με βάση υποκειμενικές προσεγγίσεις/αντιλήψεις πολιτικών στελεχών, συγκυρίες όπως πολιτικές πιέσεις για προσλήψεις με κοινωνικά κριτήρια, πίεση προερχόμενη από καταστροφές, συσχετισμοί δυνάμεων και επιρροής φορέων, οικονομική δυσπραγία του κράτους, κ.λπ.»
      Από τις χώρες του δείγματος προκύπτει ότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα με έλλειψη στοχευμένης πληροφόρησης του κοινού. Εθνική αναφορά σχετικά με τα οικονομικά της δασοπυροπροστασίας και δασοπυρόσβεσης δημοσιεύουν μόνο η Ισπανία και η Τουρκία, ενώ στατιστικά των πυρκαγιών και κάποια γενικά οικονομικά στοιχεία είναι διαθέσιμα για ορισμένες χώρες μέσω του Ευρωπαϊκού Πληροφοριακού συστήματος για τις δασικές πυρκαγιές (EFFIS). Μόνο η Τουρκία και σε περιορισμένο βαθμό η Γαλλία προχωρούν και σε περαιτέρω ανάλυση της σχέσης κόστους-οφέλους σχετικά με τον τρόπο που δαπανώνται οι διατιθέμενοι πόροι, ενώ η Βουλγαρία, η Ισπανία και η Κύπρος έχουν νομική υποχρέωση να το πράττουν, άρα προφανώς παραβαίνουν την ίδια τη νομοθεσία τους.
      Αν και για τις περισσότερες χώρες ο γλωσσικός περιορισμός δεν επιτρέπει την ανάλυση στοιχείων που είναι δημόσια διαθέσιμα, η περίπτωση της Κύπρου προσφέρεται για σύντομη ανασκόπηση: σε αυτό το μικρό ευρωπαϊκό κράτος σημειώθηκαν τη διετία 2018-2019 συνολικά 230 δασικές πυρκαγιές, ενώ τόσο πέρυσι όσο και φέτος μεγάλες φωτιές έχουν καταφέρει να πληγώσουν τους δασικούς πνεύμονες του νησιού. Η Κυπριακή κυβέρνηση λαμβάνει σοβαρά υπόψη της την απειλή των πυρκαγιών και μέσω του Τμήματος Δασών του Υπουργείου Γεωργίας, Ανάπτυξης Υπαίθρου και Περιβάλλοντος χαράσσει τον στρατηγικό σχεδιασμό πρόληψης, που ρίχνει σημαντικό βάρος στις δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των κατοίκων της χώρας. Η σύνταξη ετήσιου προϋπολογισμού πρόληψης και καταστολής και η διαμόρφωση ετήσιας οικονομικής αναφοράς πραγματοποιείται βάσει αυτού του σχεδιασμού από το Τμήμα Δασών, αλλά και συγκεκριμένων λογιστικών οδηγιών από το Κυπριακό Λογιστήριο του Κράτους, χωρίς ωστόσο να περιλαμβάνει κάποια ανάλυση κόστους-οφέλους που να βοηθά στην εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των πόρων, ενώ απουσιάζουν και νομικά δεσμευτικοί κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας. Παρόλα αυτά, τα κριτήρια που διαμορφώνουν την κατανομή των πόρων προκύπτουν μέσα από μία διαδικασία που συμπεριλαμβάνει την εθνική ηγεσία της χώρας, αφού απαιτείται η έγκριση του ετήσιου οικονομικού σχεδιασμού από το Υπουργικό Συμβούλιο και η ψήφιση από το Κυπριακό Κοινοβούλιο. Για τον σχεδιασμό του Τμήματος Δασών προετοιμάζεται κάθε χρόνο μία μελέτη σκοπιμότητας που περιλαμβάνει τους στόχους για τη διαχείριση των πυρκαγιών. Οι προκαθορισμένοι στόχοι μπορεί να μην καθιστούν εύκολη την προσαρμογή σε πιθανές έκτακτες καταστάσεις, ωστόσο η εκπόνηση της μελέτης σκοπιμότητας μοιάζει να συμβάλει στην ορθή διαχείριση της πρόληψης και της καταστολής, καθώς και την αποτελεσματική σύνδεση του σχεδιασμού με την πράξη στο πεδίο, που πολλές φορές είναι το κρίσιμο ζητούμενο.
      Από την έρευνα προκύπτει επίσης ότι τα υπό εξέταση κράτη έχουν διαφορετικές νομοθετικές προσεγγίσεις όσον αφορά την υποχρέωση σε διαφάνεια και λογοδοσία σχετικά με τα ζητήματα των δασικών πυρκαγιών. Γενικό συμπέρασμα είναι πως η (κακή) πρακτική προκύπτει από το νομοθετικό κενό. Για τις περισσότερες υπό εξέταση χώρες, το νομικό κενό για τη διαφάνεια και τη λογοδοσία αποτελεί τη βάση για τη μη εδραίωση καλών πρακτικών.
      Η σημασία της πρόληψης
      Η ανάγκη για καλές πρακτικές διαφάνειας και λογοδοσίας δεν υπογραμμίζεται μόνο για να ικανοποιηθεί το αίτημα των πολιτών να γνωρίζουν πού πηγαίνουν τα χρήματά τους -για να το πούμε με απλά λόγια. Η δημοσίευση στοιχείων που αφορούν κυρίως τις στρατηγικές πρόληψης και καταστολής και τη χρηματοδότηση των σχετιζόμενων ενεργειών είναι το πρώτο βήμα για να καταλάβουμε τι πηγαίνει προοδευτικά λάθος με τις πυρκαγιές.
      Το ΜΙΙR αναζήτησε πληροφορίες για τις μεθόδους πρόληψης και καταστολής σε χώρες που έχουν κοινά στοιχεία με την Ελλάδα, παρόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες ή αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς για άλλους λόγους. Χώρες όπως η Κροατία, το Ισραήλ, η Χιλή και η Νότιος Αφρική έρχονται ολοένα και περισσότερο αντιμέτωπες με καταστροφικές πυρκαγιές για τα οικοσυστήματά τους αλλά για και την ανθρώπινη διαβίωση και δραστηριότητα στις ζώνες μίξης δασών και οικισμών (Wildland Urban Interface).
      Στα δημόσια διαθέσιμα στοιχεία για τις χώρες αυτές γίνεται φανερή η έλλειψη επάρκειας δεδομένων για τη χάραξη αποτελεσματικότερων στρατηγικών πρόληψης (Ισραήλ), ο συνεπακόλουθος μικρός βαθμός ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των τοπικών κοινωνιών (Χιλή) και η ανάγκη για μελέτη και εδραίωση πρόσθετων πρακτικών πρόληψης, όπως η χρήση προδιαγεγραμμένου πυρός (Νότιος Αφρική).
      Γίνεται ευρέως αποδεκτό από το σύνολο των στοιχείων που μελετήσαμε για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, πως το στοίχημα είναι η ανάπτυξη δράσεων πρόληψης. Η καταστολή αποτελεί το τελευταίο χαρτί στη μάχη με τη φωτιά και μπορεί συχνά να γίνει το προκάλυμμα για την εξυπηρέτηση άλλων οικονομικών συμφερόντων (π.χ. δημόσιες συμβάσεις για εξοπλισμό). Οι αιτίες πρόκλησης πυρκαγιών (η διαθέσιμη καύσιμη ύλη, το κλίμα) έχουν καταγραφεί από όλες τις χώρες, μαζί με τους ανθρώπινους παράγοντες (την ακούσια, την εκούσια και την πρόκληση πυρκαγιάς λόγω αμέλειας) και οι λύσεις που έχουν διατυπωθεί συμπεριλαμβάνουν την ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών με καλύτερη πληροφόρηση και ανάληψη δράσης, αλλά και ένα σύνολο ενεργειών από την Πολιτεία, όπως η δασική διαχείριση, η χρήση δορυφορικών συστημάτων και τεχνολογίας για έγκαιρη προειδοποίηση, η συστηματική παρουσία εκπαιδευμένου προσωπικού (εθελοντών και μη) σε δασικές περιοχές κ.α. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι: κατά πόσο αυτά ήδη εφαρμόζονται; Πόσα χρήματα θα εξοικονομούνταν εάν αυτά ήταν παγιωμένες πρακτικές που ενθαρρύνει η Πολιτεία; Δεν θα ήταν ορθότερο να επενδύσουμε στην πρόληψη δημιουργώντας παράλληλα και νέες οικονομικές δραστηριότητας παρά να δίνουμε το βάρος στην καταστολή και εν τέλει να πληρώνουμε τεράστια ποσά στην αποκατάσταση φυσικού περιβάλλοντος και περιουσιών;
      Η συχνότητα και η σφοδρότητα των πυρκαγιών πλέον, δεν δημιουργούν περιθώρια για περισυλλογή και ανασύνταξη, κάνοντας επιτακτική την ανάγκη να μπορούμε όλοι να έχουμε πρόσβαση σε μία αναλυτική εθνική αναφορά για τα οικονομικά των δασικών πυρκαγιών. H συνολική οικονομοτεχνική ανάλυση των αναγκών πρόληψης και καταστολής, η τεκμηρίωση τους και η αιτιολόγηση τους σε βάθος χρόνου είναι ο μόνος δρόμος για την ορθολογική κατανομή των πόρων και βασικός πυλώνας για την βελτίωση τους συστήματος δασοπυροπροστασίας.
      Το έργο με τίτλο «Ενίσχυση της διαφάνειας και λογοδοσίας στη χρηματοδότηση της πρόληψης και της καταστολής των δασικών πυρκαγιών με τη συμβολή της κοινωνίας των πολιτών» υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης το WWF Ελλάς και εταίρο το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR).
      To Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR)
      To Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2019 με στόχο να ενισχύσει τη δημοσιογραφική έρευνα που έχει ως αντικείμενο τον έλεγχο της εξουσίας και την προάσπιση του κοινωνικού συμφέροντος.
      Η ομάδα του φιλοδοξεί μέσα σε ένα περιβάλλον κρίσης και απαξίωσης της δημοσιογραφίας, να συμβάλλει στη δημιουργία ενός οικοσυστήματος ερευνητών στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
      Στον πυρήνα της φιλοσοφίας του βρίσκονται οι αρχές της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας, η διαφάνεια, η συνεργασία και η αλληλεπίδραση, η διαρκής εκπαίδευση δημοσιογράφων και κοινού. Το δημοσιογραφικό περιεχόμενο του MIIR παρέχεται δωρεάν στους αναγνώστες, ενώ ο οργανισμός δεν δέχεται οποιουδήποτε είδους διαφήμιση και δημοσιεύει τις πηγές των οικονομικών του πόρων.
    19. Περιβάλλον

      GTnews

      Η μείωση αυτή χαρακτηρίζεται ακόμη σημαντικότερη διότι ο Ιούλιος, που σηματοδοτεί την έναρξη της ξηρής περιόδου (ως τον Σεπτέμβριο), συγκαταλέγεται συνήθως στους χειρότερους κάθε χρονιάς ως προς την καταστροφή του μεγαλύτερου τροπικού δάσους του πλανήτη. Σύμφωνα με δορυφορικά δεδομένα από το Εθνικό Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Βραζιλίας (INPE), η αποψίλωση στον Αμαζόνιο ήταν 500 τετραγωνικά χιλιόμετρα τον περασμένο μήνα, το χαμηλότερο από το 2017.
      Αυτό σημαίνει μείωση κατά 66% σε σύγκριση με τα 1.487 τετραγωνικά χιλιόμετρα που καταγράφηκαν τον Ιούλιο του 2022, το τελευταίο έτος της προεδρικής θητείας του ακροδεξιού Γκίξ Μπολσονάρου. Ο κεντροαριστερός διάδοχός του, Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος κυβέρνησε τη χώρα από το 2003 έως το 2010, ξεκίνησε την τρίτη θητεία του τον Ιανουάριο, υποσχόμενος να καταστήσει την προστασία του Αμαζονίου ύψιστη προτεραιότητα και να λάβει μέτρα για τον τερματισμό της παράνομης αποψίλωσης των δασών έως το 2030. «Έχουμε εισέλθει σε έναν ενάρετο κύκλο. Όσοι διαπράττουν εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος δεν είναι πλέον πεπεισμένοι ότι δεν θα τιμωρηθούν, οπότε το σκέφτονται δύο φορές πριν αναλάβουν δράση», δήλωσε η υπουργός Περιβάλλοντος Μαρίνα Σίλβα σε συνέντευξη Τύπου χθες.
      Τους πρώτους επτά μήνες της διακυβέρνησης Λούλα, η αποψίλωση των δασών ήταν κατά 42,5% χαμηλότερη από ό,τι την ίδια περίοδο το 2022, όταν ο Μπολσονάρου ήταν ακόμη στην εξουσία. Κατά την περίοδο αναφοράς από τον Αύγουστο έως τον Ιούλιο, την οποία χρησιμοποιούν οι ειδικοί για να αναλύσουν την κατάσταση κατά τη διάρκεια του έτους από τη μία περίοδο ξηρασίας στην επόμενη, υπήρξε μείωση κατά 7% σε σύγκριση με τους προηγούμενους 12 μήνες.
      Τα στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα μια εβδομάδα πριν από τη συνάντηση των εκπροσώπων των οκτώ κρατών μελών του Οργανισμού του Συμφώνου Συνεργασίας για τον Αμαζόνιο στο Μπελέμ της βόρειας Βραζιλίας.
      Ανησυχία για τον Αμαζόνιο
      Πριονιστήριο στο Moraes Almeida στην πολιτεία Para της Βραζιλίας, στις 13 Σεπτεμβρίου 2019.
      (Nelson Almedia/AFP/Getty Image)

      «Η μείωση της αποψίλωσης του Αμαζονίου τον Ιούλιο αποτελεί σημαντική ένδειξη πως ανακτάται ο έλεγχος της κατάστασης», εκτίμησε σε δελτίο Τύπου που δημοσιοποιήθηκε χθες η Μαριάνα Ναπολιτάνου του βραζιλιάνικου παραρτήματος του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF). Οι αριθμοί είναι ωστόσο πολύ πιο ανησυχητικοί όσον αφορά τη Σεχάντου, την ιδιαίτερα πλούσια σε βιοποικιλότητα τροπική σαβάνα νότια του Αμαζονίου.
      Αποψιλώθηκαν 612 τετραγωνικά χιλιόμετρα τον περασμένο μήνα, έκταση αυξημένη κατά 26% σε σύγκριση με τον Ιούλιο του 2022.
      Ορισμένοι ειδικοί εκφράζουν την ολοένα πιο έντονη ανησυχία τους πως η επικέντρωση των προσπαθειών στον Αμαζόνιο απλούστατα θα μεταφέρει τα περιβαλλοντικά εγκλήματα στη Σεχάντου, όπου η αποψίλωση τους τελευταίους δώδεκα μήνες έφθασε τα 6.359 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό που έχει καταγραφεί από το 2017.
      Μετάφραση – Επιμέλεια : Μπικιάκου Ελένη
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Μία μικρή λίμνη έχει δημιουργηθεί στον κρατήρα του λιγνιτωρυχείου Αμυνταίου, όπου σημειώθηκε κατολίσθηση το 2017 και σταμάτησε η εξορυκτική διαδικασία.
      Μέχρι τότε, μαζί με την εξόρυξη γινόταν και άντληση των υπογείων υδάτων, αλλά με την παύση της διαδικασίας, το νερό άρχισε να συγκεντρώνεται στην επιφάνεια, στο κέντρο του ορυχείου, σχηματίζοντας μια λίμνη βάθους περίπου 40 μέτρων,  πολύ μεγαλύτερο από εκείνο των γειτονικών λιμνών Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα.
      Αν συνεχιστεί η συγκέντρωση των υδάτων, ενδέχεται να σχηματιστεί στο Αμύνταιο η πιο βαθιά λίμνη της Ελλάδας, καθώς το βάθος του κρατήρα του λιγνιτωρυχείου το 2017, ήταν μεγαλύτερο των 200 μέτρων. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ενημέρωση σχετικά με το θέμα από τη διεύθυνση του ορυχείου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει παρακολούθηση του φαινομένου και μετρήσεις.

      Κάτοικοι της γειτονικής κοινότητας Αναργύρων ανέφεραν στην ΕΡΤ πως, έχουν εντοπίσει στη λίμνη πελεκάνους, λαγγόνες και άλλα πουλιά, τα οποία έρχονται από τις γειτονικές λίμνες και ξαποσταίνουν στη μέση του ορυχείου. Ίσως να είναι μια εικόνα από το μέλλον της περιοχής, μετά την απολιγνιτοποίηση. Προς το παρόν, είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν στις τέσσερις υπάρχουσες λίμνες του Αμυνταίου, θα προστεθεί και μία πέμπτη.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα νέο ερευνητικό έργο ξεκίνησε στο Εργαστήριο Τεχνολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης, στο πλαίσιο της συνεχούς διερεύνησης εναλλακτικών βιώσιμων τεχνολογιών για την αφαλάτωση και επεξεργασία υγρών υψηλής αλατότητας και την παραγωγή καθαρού νερού από εναλλακτικές πηγές.
      Το έργο χρηματοδοτείται από τη Διαδημοτική Επιχείρηση Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ).
      Αντικείμενο του έργου είναι η εγκατάσταση οχτώ πρότυπων συστημάτων ηλιακής αφαλάτωσης στη Σχολή Χημικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης για την επεξεργασία της άλμης, υποπροϊόν που προκύπτει από τη λειτουργία της αντίστροφης ώσμωσης, που διαθέτει η Μονάδα Επεξεργασίας Στραγγισμάτων του Εργοστασίου Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ) - Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) της ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ).
      Ο Κώστας Πατεράκης, γενικός διευθυντής της διαδημοτικής επιχείρησης διαχείρισης στέρεων αποβλήτων μίλησε στην εκπομπή Περίμετρο της ΕΡΤ3 για αυτό το καινοτόμο σύστημα.
      «Η ιδέα προέκυψε από την επεξεργασία υγρών αποβλήτων των στραγγισμάτων που έχουμε στη μονάδα και στους χώρους υγειονομικής ταφής, όπου εκεί έχουμε βιολογικό καθαρισμό και λειτουργεί με καινοτόμο προηγμένο σύστημα αντίστροφης ώσμωσης, το οποίο καταναλώνει συμβατική ενέργεια. Στο μυαλό μας είχαμε πως θα αξιοποιήσουμε την ηλιακή ενέργεια. Καταφέραμε να σχεδιάσουμε αυτό το καινοτόμο πρόγραμμα που περιλαμβάνει οκτώ μονάδες επεξεργασίας υγρών αποβλήτων, αλλά και νερού και έχουν ξεκινήσει την πιλοτική τους λειτουργία», όπως ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ.Πατεράκης, αναλύοντας πως θα λειτουργήσει το σύστημα, αλλά και τα πολλαπλά οφέλη του.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.