Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1447 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με το νέο ΕΣΔΑ, θα κατασκευαστούν 28 νέες μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων (ΜΕΑ) ενώ σήμερα λειτουργούν μόλις πέντε. Θα κατασκευαστούν, επίσης, 30 μονάδες διαχείρισης βιοαποβλήτων ενώ σήμερα υπάρχουν τέσσερις.
      Τη λειτουργία 62 μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων, οι τέσσερις από τις οποίες θα είναι μονάδες καύσης, προβλέπει το νέο Εθνικό Σχέδιο Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) που θέτει εντός των ημερών σε διαβούλευση η κυβέρνηση.
      Το συνολικό κόστος κατασκευής των 62 μονάδων προσεγγίζει τα 2,7 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να αναζητούνται περίπου 1,3 δισ. ευρώ για να καλυφθεί το κενό χρηματοδότησης του σχεδίου.
      Η απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) να θέσει σε διαβούλευση το νέο ΕΣΔΑ κατά την κορύφωση των καλοκαιρινών διακοπών συνδέεται από ορισμένους και με τις σοβαρές αντιδράσεις που αναμένονται για τη λύση της καύσης η οποία εφαρμόζεται, όμως, εδώ και χρόνια με επιτυχία σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
      Σύμφωνα με το νέο ΕΣΔΑ, θα κατασκευαστούν 28 νέες μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων (ΜΕΑ) ενώ σήμερα λειτουργούν μόλις πέντε. Θα κατασκευαστούν, επίσης, 30 μονάδες διαχείρισης βιοαποβλήτων ενώ σήμερα λειτουργούν τέσσερις.
      Στο σχέδιο περιγράφεται, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, και το μοντέλο ενεργειακής αξιοποίησης των απορριμμάτων με την παραγωγή εναλλακτικού καυσίμου από τα υπολείμματα των μονάδων επεξεργασίας και των Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ). Τα εναλλακτικά καύσιμα θα παράγονται από τρεις ή τέσσερις μονάδες, το συνολικό κόστος κατασκευής των οποίων ενδέχεται να φτάσει τα 800 εκατ. ευρώ. Με την καύση θα περιορίζεται το ποσοστό των απορριμμάτων που οδηγούνται σε ταφή, δηλαδή στις σημερινές χωματερές ή Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
      Οι μονάδες καύσης θα λειτουργήσουν συμπληρωματικά με τα άλλα μέτρα για περιορισμό των απορριμμάτων που θάβονται, με βάση και τις κοινοτικές οδηγίες, όπως η ενίσχυση των ποσοστών ανακύκλωσης, η εισαγωγή νέων και την ενίσχυση υφιστάμενων διακριτών ρευμάτων αποβλήτων, η προώθηση της επαναχρησιμοποίησης, την προώθηση της αγοράς δευτερογενών υλικών, η γρήγορη ανάπτυξη δικτύων συλλογής βιοαποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, τη δημιουργία σύγχρονων εγκαταστάσεων διαχείρισης αποβλήτων και βιοαποβλήτων (ΜΕΑ και ΜΕΒΑ) και τη σοβαρή αναβάθμιση των ΚΔΑΥ.
      Για την υλοποίηση των μονάδων επεξεργασίας (πλην των τριών ή τεσσάρων μονάδων καύσης) απαιτούνται, σύμφωνα με το ΕΣΔΑ, περίπου 1,9 δισ. ευρώ. Μέχρι στιγμής έχει εξασφαλιστεί χρηματοδότηση μόλις 626 εκατ. ευρώ και συνεπώς αναζητούνται περίπου 1,3 δισ. ευρώ, που μπορούν να βρεθούν, κατά το ΥΠΕΝ, είτε από ανακατανομή πόρων του υφιστάμενου ΕΣΠΑ, είτε μέσω Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), είτε από δανεισμό.
      Για την καύση εξετάζονται δύο σενάρια, με το πρώτο να προβλέπει τη δημιουργία τεσσάρων μονάδων στις οποίες θα διατίθεται το σύνολο των υπολειμμάτων και της παραγόμενης ποσότητας απορριμματογενούς καυσίμου (SRF/RDF) της χώρας, με κόστος 805 εκατ. ευρώ. Το δεύτερο σενάριο προβλέπει πάλι την κατασκευή τεσσάρων μονάδων στις οποίες θα διατίθενται μόνο τα υπολείμματα, ενώ το σύνολο της παραγόμενης ποσότητας απορριμματογενούς καυσίμου θα διατίθεται στην τσιμεντοβιομηχανία, με κόστος 632 εκατ. ευρώ.
    2. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για τον σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης κατέθεσαν από κοινού η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και η Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία.
      Η προσφυγή στρέφεται ενάντια στην απόφαση της υπουργού Πολιτισμού για απόσπαση και επανατοποθέτηση των αρχαιολογικών ευρημάτων του σταθμού, η οποία, όπως υποστηρίζουν οι δύο φορείς, «υποθηκεύει την ιστορία και την ταυτότητα της Θεσσαλονίκης και στερεί από τη διεθνή κοινότητα έναν μοναδικό αρχαιολογικό χώρο, χωρίς να παρέχονται καν οι εγγυήσεις για την ολοκλήρωση της κατασκευής του σταθμού και ως συνέπεια για τη λειτουργία της γραμμής του Μετρό μέσα στο 2023».
      «Ήταν μία προδιαγεγραμμένη πορεία» είπε στο GRTimes.gr η πρόεδρος του παραρτήματος Θεσσαλονίκης της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Πάτρα Θεολογίδου.
      «Εμείς από το 2013, όταν είχε προκύψει το θέμα, είχαμε κινητοποιηθεί για τη διάσωσή τους. Στη συνέχεια το ζήτημα πήρε μία θετική πορεία, γι’ αυτό και ήταν στεναχώρια και έκπληξη για εμάς το ότι ανατράπηκε αυτή η πορεία. Συμμετείχαμε και στη συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και δεν έχουμε πειστεί από τα επιχειρήματα. Και θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε» πρόσθεσε.
      Εφικτή η διατήρηση
      Στην κοινή τους ανακοίνωση οι δύο εταιρείες που προσέφυγαν στο ΣτΕ αναφέρουν ότι η κατασκευή του σταθμού με την κατά χώραν διατήρηση των αρχαιοτήτων είναι εφικτή τεχνικά, οικονομικά και χρονικά.
      «Η οριστική μελέτη για τα έργα πολιτικού μηχανικού για το τμήμα του σταθμού κάτω από τις αρχαιότητες εκπονήθηκε και παραδόθηκε στην Αττικό Μετρό το καλοκαίρι του 2019, αποδεικνύοντας το εφικτόν της κατασκευής. Οι τροποποιήσεις που έγιναν επί της μελέτης από το μελετητικό γραφείο, σύμφωνα με τις υποδείξεις της Αττικό Μετρό, ουδέποτε παρελήφθησαν από αυτή.
      Αντίθετα, το έργο, αν και σε εξέλιξη, διακόπηκε τον Σεπτέμβριο του 2019. Χάθηκαν δηλαδή μέχρι σήμερα 10 ολόκληροι μήνες από την κατασκευή του έργου με την κατά χώρα διατήρηση των αρχαιοτήτων, καθώς η κατασκευή του σταθμού, κάτω από τις αρχαιότητες, θα ήταν τώρα σε εξέλιξη!» αναφέρουν χαρακτηριστικά.
      Η κ. Θεολογίδου υπογράμμισε ότι το κόστος της διατήρησης κατά χώραν μπορεί να είναι πιο ακριβό, αλλά το επιπλέον κόστος θα είναι μικρό σε σχέση με τα οφέλη για την πόλη σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο. Άλλωστε, όπως ανέφερε, κόστος έχει και η απομάκρυνση, η οποία έχει πολλές επισφάλειες και καθιστά αμφίβολη την κατασκευή του έργου μέχρι το 2023.
      Παράλληλα, ανέφερε ότι «σύμφωνα με τη διεθνή και την ελληνική νομοθεσία, είμαστε υποχρεωμένοι να τα διατηρήσουμε κατά χώραν».
      Μοναδικής αξίας ευρήματα
      Στην ανακοίνωσή τους οι δύο εταιρείες επισημαίνουν την τεράστια αρχαιολογική αξία των ευρημάτων.
      «Τα ευρήματα αυτά χρονολογούνται από τον 4ο μέχρι τον 9ο μ.Χ. αιώνα και αποτελούν υλικά τεκμήρια της δομής και της οργάνωσης της δεύτερης πόλης στη βυζαντινή αυτοκρατορία, της Θεσσαλονίκης, που μόνο η Κωνσταντινούπολη θα μπορούσε να ανταγωνιστεί.
      »Η μετατροπή του χώρου από αρχαιολογικό, με τα επάλληλα στρώματα της ιστορίας του και τα άυλα στοιχεία της ζωής των κοινωνιών που για αιώνες τα κατοίκησαν, σε απλά εκθεσιακό χώρο, θα ξεριζώσει ένα κομμάτι της πόλης και θα το μετατρέψει σε σκηνογραφική εγκατάσταση διακόσμησης των χώρων του σταθμού» σημειώνουν.
      «Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να είναι το μέλλον της Θεσσαλονίκης. Αν συνδεθούν με τα υπόλοιπα μνημεία της, θα μπορούσαν να "απογειώσουν" την πόλη» διευκρίνισε η κ. Θεολογίδου.
      Έρχονται κι άλλες προσφυγές
      Σύμφωνα με πληροφορίες του GRTimes.gr, θα ακολουθήσουν προσφυγές και άλλων φορέων στο Συμβούλιο της Επικρατείας για τον σταθμό Βενιζέλου.
      Το αργότερο μέχρι τις αρχές της επόμενης εβδομάδας θα προσφύγει η Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όπως είχε προαναγγείλει, καθώς και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων.
      Πηγή: GRTimes.gr
       
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Δεν υπάρχει ούτε ένα μέρος σε ολάκερο τον κόσμο που να μην υποφέρει από την πλαστική ρύπανση. Σύμφωνα με νέα έρευνα επιστημόνων, καθημερινά εναποτίθενται περί τα 132 μικροπλαστικά σωματίδια, ανά τετραγωνικό μέτρο, στα πιο απομονωμένα δημόσια πάρκα αλλά και σε προστατευόμενες περιοχές άγριας και αδιατάρακτης φύσης των Νοτιοδυτικών Πολιτειών της Αμερικής, είτε με τη βοήθεια του αέρα είτε της βροχής. Περισσότεροι από έντεκα τόνους μικροπλαστικών θραυσμάτων εκτιμάται ότι επικάθονται και μολύνουν τα εδάφη σε ετήσια βάση. Ακίνδυνο; Μπα! Για κανέναν πολίτη του κόσμου ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ
      Η νέα επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Science αποκαλύπτει όχι μόνο το μέγεθος της πλαστικής ρύπανσης της υδρογείου, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο «ταξιδεύουν» τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών θραυσμάτων -τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο- με τη βοήθεια του ανέμου και της βροχής. Υπολογίστηκε ότι περίπου έντεκα δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικών μικροσκοπικών σωματιδίων θα συσσωρευτούν στο περιβάλλον μέχρι το 2025.
      Εμείς οι άνθρωποι όταν πετάμε τα πλαστικά απορρίμματά μας στα σκουπίδια και όχι στους κάδους ανακύκλωσης γνωρίζουμε πλέον ότι, καθώς τα πλαστικά είναι πολύ δύσκολο να βιοαποδομηθούν, «σπάνε» σε μικρά κομμάτια -πολλών μεγεθών, από έναν κόκκο ρυζιού έως μικρότερα και από ένα μόριο σκόνης- και διαρρέουν στο περιβάλλον. Θάλασσες, ποτάμια, λίμνες, βουνά είναι βαριά τραυματισμένα από την πλαστική ρύπανση όπως άλλωστε και η ατμόσφαιρα.
      Η νέα επιστημονική έρευνα αποτύπωσε το πώς αυτά τα μικρά πλαστικά σωματίδια μεταφέρονται, τι αποστάσεις διανύουν με τη βοήθεια του αέρα ή της βροχής, αν μολύνουν μόνο σε τοπικό επίπεδο (κοντά δηλαδή στο σημείο απόρριψής τους) τα εδάφη αλλά και -εφόσον έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν- πόσο μακριά καταφέρνουν να «πετάξουν». Κατέγραψαν όμως και τις πηγές της μόλυνσης (π.χ. αστικά κέντρα) όπως και την ταυτότητα των μικροπλαστικών αυτών σωματιδίων (από τι υλικό προέρχονται, ρούχα, πλαστικές συσκευασίες κ.ά.).
      Οι επιστήμονες που εκπόνησαν την έρευνα, υπό την καθοδήγηση της Janice Brahney επίκουρης καθηγήτριας διαχείρισης και προστασίας των υδροφόρων οριζόντων στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, πέρασαν έναν ολόκληρο χρόνο συλλέγοντας μικροπλαστικά θραύσματα από έντεκα εθνικά πάρκα και προστατευόμενες περιοχές άγριας φύσης των νοτιοδυτικών πολιτειών της Αμερικής. Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένη μέθοδο μπόρεσαν να εξετάσουν ξεχωριστά τα σωματίδια που «προσγειώνονταν» στο έδαφος τις ημέρες ξηρασίας και ξεχωριστά όσα μικροπλαστικά «έπεφταν» από τον ουρανό τις βροχερές ημέρες ή όταν χιόνιζε. Κατέγραψαν, ακόμη, τις ιδιαιτερότητες της «συμπεριφοράς» τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στην ατμόσφαιρα.
      Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας ανέδειξαν το αποτροπιαστικό μέγεθος της πλαστικής ρύπανσης· αποτροπιαστικό καθώς αφορά μονάχα τις προαναφερθείσες περιοχές και όχι την υδρόγειο.
      Οπως ήδη γνωρίζουμε, με τη βοήθεια του αέρα, μόρια σκόνης που έρχονται από περιοχές όπως η έρημος της Σαχάρα, μπορούν να «ταξιδέψουν» περίπου στη μισή επιφάνεια της Γης προτού να πέσουν στο έδαφος. Με τον ίδιο τρόπο αποδείχτηκε ότι ταξιδεύουν και τα κάθε λογής μικροπλαστικά θραύσματα.
      Οι επιστήμονες με την μέθοδο Fourier (Φασματοσκοπία Υπερύθρου Μετασχηματισμού Fourier) καταμέτρησαν τον ακριβή αριθμό μικροπλαστικών
      JANICE BRAHNEY / UTAH STATE UNIVERSITY Περισσότεροι λοιπόν από χίλιοι τόνοι μικροπλαστικών επικάθονται και συσσωρεύονται στα πιο απομονωμένα και προστατευόμενα εδάφη (εθνικά πάρκα και άγρια φύση) των νοτιοδυτικών πολιτειών και εισχωρούν στα οικοσυστήματα, κάθε χρόνο. Χίλιοι τόνοι μικροπλαστικών ισοδυναμούν, κατά τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, με το βάρος 120 έως 300 εκατομμυρίων πλαστικών μπουκαλιών νερού.
      Αρα, εύκολα αναρωτιέται κανείς, πόσα από αυτά τα μικροσωματίδια καταλήγουν στους πνεύμονες των ανθρώπων διά της αναπνοής, τα οποία λόγω της προέλευσης αλλά και σύστασής τους κουβαλάνε στο σώμα τους την ιστορία τους που είναι καθόλα βρόμικη; Βρόμικη γιατί κουβαλάνε χημικές ενώσεις, φυτοφάρμακα, βαρέα μέταλλα. Καταλήγουν όμως και στο στομάχι των ανθρώπων διαμέσου της τροφικής αλυσίδας. Γι’ αυτό και η πλαστική ρύπανση μας αφορά όλους, αφού δεν είναι τοπικό φαινόμενο αλλά τραγική παγκόσμια πραγματικότητα.
      Τα ψαράκια που καταναλώνουμε ή το κρέας, όταν ήταν ζωντανά βοσκούσαν είτε στα θαλάσσια λιβάδια είτε στα χερσαία. Και μαζί με πλαγκτόν, άλλα ψαράκια, μαλάκια, χορτάρι ή ό,τι άλλο, έφαγαν και μικροπλαστικά, τα οποία βρίσκονται πλέον παντού σύμφωνα με τους επιστήμονες όλου του κόσμου. Στις πόλεις, στους πάγους της Αρκτικής μέχρι την πιο απάτητη βουνοκορφή. Ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη επίσημη «ανέλκυση» μικροπλαστικών από τους ωκεανούς έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1970.
      Επομένως, τρώγοντάς, αναπνέοντας, πίνοντας νερό, δηλαδή κάνοντας τα απαραίτητα για να ζήσουμε, καταναλώνουμε και αποθηκεύουμε στο πεπτικό, αναπνευστικό μας σύστημα μικροπλαστικά σωματίδια. Δεν θα αναρωτηθούμε αν είναι καλό για την υγεία μας – είναι δεδομένο το αρνητικό αποτύπωμα, αλλά θα χρησιμοποιήσουμε την πληροφορία για να συνειδητοποιήσουμε αυτό που ίσως μέχρι τώρα δεν είχαμε καταλάβει. Οτι κάθε πράξη μας έχει αποτέλεσμα. Κάποιος μπορεί να πετάει το μπουκάλι του νερού του στον δρόμο της γειτονιάς του και τα κομμάτια αυτού του μπουκαλιού να τα καταναλώσει ένας κάτοικος μακριά, στο αντικρινό μισό του πλανήτη, στο ψάρι του, στο μπιφτέκι, στο νερό που πίνει ή στον αέρα που αναπνέει.
      Γιατί αυτό ακριβώς μπόρεσαν να καταγράψουν οι επιστήμονες που εκπόνησαν την εν λόγω έρευνα. Και απέδειξαν ότι τα περισσότερα μικροπλαστικά που περισυνέλεξαν ήταν συνθετικές μικροΐνες, δηλαδή προέρχονταν από συνθετικά υφάσματα (ως γνωστόν σε κάθε πλύση που βάζουμε, χίλιες εννιακόσιες συνθετικές ίνες καταλήγουν στη θάλασσα μέσω της αποχέτευσης - https://archipelago.gr/ti-kanoume/ergastiriaki-erevna/mikroplastika/). Ο υπόλοιπος όγκος μικροπλαστικών είχε πηγή προέλευσης: χαλιά, μοκέτες, συσκευασίες από υλικά βαφής και καλλυντικών, εξοπλισμό κατασκήνωσης κ.ά., και δυστυχώς οι ερευνητές βρήκαν ποσότητες μκροπλαστικών σε κάθε ένα δείγμα που συνέλεξαν.
      Αναλύοντας επίσης τις καιρικές συνθήκες και τη συσσώρευση μορίων σκόνης στα εθνικά πάρκα και σε προστατευόμενες περιοχές άγριας φύσης, οι επιστήμονες μπόρεσαν να καταγράψουν τις επιπτώσεις της ρύπανσης των συγκεκριμένων περιοχών από τις τριγύρω πόλεις αλλά και τον μηχανισμό «πτήσεων» των πλαστικών σωματιδίων σε ολόκληρο τον πλανήτη, μηχανισμός που λειτουργεί όπως ακριβώς ο «κύκλος σκόνης», ο τρόπος δηλαδή που μεταφέρεται η φυσική σκόνη. Συγκεκριμένα, το 4% στο σύνολο των μορίων σκόνης που εξετάστηκαν, ήταν μικροπλαστικά.
      Τα μικροπλαστικά που εναποτέθηκαν στα εδάφη κατά τη διάρκεια καταιγίδων ήταν μεγαλύτερου μεγέθους και έφτασαν με τη βοήθεια των ανέμων που φυσούσαν από τη μεριά κατοικημένων περιοχών, παρατήρηση που έδειξε ότι η υγρή εναπόθεση μετέφερε θραύσματα που προέρχονταν από τις τριγύρω πόλεις και ότι τα μεγαλύτερου μεγέθους μικροπλαστικά ανιχνεύονται πιο κοντά στο σημείο όπου βιοαποδομούνται. Ενώ τα μικροπλαστικά σωματίδια που «προσγειώθηκαν» κατά τη διάρκεια ξηρής εναπόθεσης ήταν μικρότερου μεγέθους, πολύ περισσότερα σε αριθμό και μεταφέρθηκαν μέσω ρευμάτων αέρα από υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας, παρατήρηση που ανέδειξε ότι είχαν διανύσει μεγάλες αποστάσεις. Επομένως, αν πούμε ότι «βρέχει ο ουρανός μικροπλαστικά» θα είμαστε απόλυτα ακριβείς.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Μπροστά σε μια έκπληξη βρέθηκαν εθελοντές της Δράσης για την Άγρια Ζωή όταν διαπίστωσαν ότι στη Λιμνοθάλασσα του Αγίου Μάμα στη Χαλκιδική, υπήρχαν μωρά φλαμίνγκο, αναπαραγωγή που γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.   Ωστόσο, αν και πρόκειται για μοναδικό γεγονός, η όχληση από ιδιώτη με drone για τη λήψη βίντεο και φωτογραφιών, είναι πιθανό να έχει καταστρέψει φωλιές.  
      Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου, στη Λιμνοθάλασσα καταγράφηκαν στις αρχές Μαΐου, 180 φωλιές φοινικόπτερων από εθελοντές της Δράσης, οι οποίοι κράτησαν κρυφή την πληροφορία προκειμένου να μη συρρεύσουν επισκέπτες και ενοχλήσουν τα πουλιά, προκαλώντας ενδεχομένως εγκατάλειψη των φωλιών και αποτυχία της αναπαραγωγής.

      Ωστόσο και παρά το γεγονός ότι οι πτήσεις drone απαγορεύονται στις περιοχές Natura 2000, «κυκλοφόρησε βίντεο αυτές τις ημέρες στα κοινωνικά δίκτυα, στο οποίο εμφανώς τα πουλιά της αποικίας πετούν σε πανικό και είναι πιθανόν να έχουν καταστραφεί φωλιές».   «Όσο και αν θέλουμε να τα δούμε από κοντά, είναι σημαντικό να κρατάμε τις αποστάσεις μας.
      Είναι κρίμα να αποτύχει αυτή η πρώτη προσπάθεια αναπαραγωγής του είδους στη χώρα μας από τη δική μας απερισκεψία και περιέργεια», τονίζει στην ανακοίνωση η βιολόγος του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου, Εύα Κατράνα.


      Τα φοινικόπτερα, με την επιστημονική ονομασία Phoenicopterus roseus, έκαναν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια και έκτοτε η παρουσία τους έχει επεκταθεί σε πολλούς υγροτόπους, όπου συναντώνται σε μεγαλύτερους αριθμούς το χειμώνα. Την άνοιξη, τα ενήλικα άτομα πηγαίνουν για την αναπαραγωγή σε αποικίες της Μεσογείου (στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία την Τουρκία και τη Βόρεια Αφρική).  
      Στην Ελλάδα είχαν γίνει προσπάθειες αναπαραγωγής σε υγροτόπους όπως η Λιμνοθάλασσα Αλυκής Κίτρους, η Κορώνεια και το έλος Πτελέας, δίχως όμως επιτυχία.


      «Η αναπαραγωγή των φοινικοπτέρων στον Άγιο Μάμα είναι σπουδαίο γεγονός, καθώς και στο παρελθόν προσπάθησαν να αναπαραχθούν και σε άλλους υγροτόπους της χώρας μας», αναφέρει η Πηνελόπη Καραγιάννη, ορνιθολόγος και εθελόντρια της Δράσης για την Άγρια Ζωή, που παρακολουθεί τα τελευταία χρόνια την περιοχή.  
      «Είναι μάλιστα πολύ σημαντικό το μέρος που επέλεξαν για αναπαραγωγή, τον μικρό αλλά πολύτιμο για τη βιοποικιλότητα υγρότοπο του Αγίου Μάμα, ο οποίος αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα από την ανθρωπογενή δραστηριότητα μέσα στην προστατευόμενη περιοχή».  
      Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ/ Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ 
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα e-απόβλητα συνιστούν κίνδυνο τόσο για την υγεία όσο και για το περιβάλλον, καθώς περιέχουν τοξικές ουσίες όπως ο υδράργυρος, που προξενούν βλάβες στον εγκέφαλο και στο νευρικό σύστημα.
      Η ποσότητα ρεκόρ των 53,6 εκατομμυρίων τόνων ηλεκτρονικών αποβλήτων ή 7,3 κιλά ανά κάτοικο της Γης παρήχθη παγκοσμίως το 2019, μια αύξηση κατά 21% σε σχέση με πριν πέντε χρόνια. Η Ελλάδα παρήγαγε πέρυσι συνολικά 181.000 τόνους ηλεκτρονικών αποβλήτων ή 16,9 κιλά ανά κεφαλή, από τους οποίους περίπου οι 56.000 τόνοι συλλέχθηκαν και ανακυκλώθηκαν. Το ποσοστό ανακύκλωσης στη χώρα μας (περίπου 31%) είναι ακόμη αρκετά κάτω από το μέσο όρο στην Ευρώπη (43%).
      Ο συνολικός όγκος των περυσινών ηλεκτρονικών αποβλήτων σε όλο τον κόσμο ισοδυναμεί με το βάρος 350 γιγάντιων κρουαζιερόπλοιων Queen Mary 2 ή -αν έμπαιναν στη σειρά- με μια γραμμή μήκους 125 χιλιομέτρων. Ο χρυσός και άλλα πολύτιμα συστατικά (πλατίνα, άργυρος, χαλκός κ.α.) μέσα στα ηλεκτρονικά απόβλητα που πετιούνται ή καίγονται, εκτιμάται ότι αξίζουν 57 δισεκατομμύρια δολάρια, αξία μεγαλύτερη από το ΑΕΠ πολλών χωρών, σύμφωνα με την έκθεση «Global E-waste Monitor 2020» των Ηνωμένων Εθνών.
      Η έκθεση προβλέπει ότι τα ηλεκτρονικά απόβλητα (πεταμένα προϊόντα με μπαταρία ή ηλεκτρικό βύσμα) θα φθάσουν τα 74 εκατομμύρια τόνους έως το 2030, εμφανίζοντας σχεδόν διπλασιασμό μέσα σε 16 χρόνια. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται στη συνεχώς αυξανόμενη κατανάλωση ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών, στον ολοένα μικρότερο κύκλο ζωής τους και στη μείωση των ευκαιριών επισκευής τους.
      Μόνο το 17,4% των παγκόσμιων ηλεκτρονικών αποβλήτων του 2019 συλλέχθηκε και ανακυκλώθηκε. Η Ασία γεννά το μεγαλύτερο συνολικό όγκο (24,9 εκατομμύρια τόνους το 2019) και ακολουθούν η Βόρεια και Νότια Αμερική (13,1 εκατ.) και η Ευρώπη (12 εκατ. τόνοι). Την μεγαλύτερη δημιουργία αποβλήτων ανά κεφαλή κάνει η Ευρώπη (16,2 κιλά πέρυσι) και μετά η Β. και Ν.Αμερική (13,3 κιλά). Συνολικά η Ευρώπη ανακυκλώνει περίπου το 43% των e-αποβλήτων της, αν και με αποκλίσεις (59% η Βόρεια, 34% η Νότια και 29% η Ανατολική Ευρώπη).
      Τα e-απόβλητα συνιστούν κίνδυνο τόσο για την υγεία όσο και για το περιβάλλον, καθώς περιέχουν τοξικές ουσίες όπως ο υδράργυρος, που προξενούν βλάβες στον εγκέφαλο και στο νευρικό σύστημα. Επίσης, χωρίς σωστή διαχείριση τους, τα ηλεκτρονικά απόβλητα επιδεινώνουν την κλιματική αλλαγή, καθώς συμβάλλουν στην απελευθέρωση «αερίων του θερμοκηπίου» στην ατμόσφαιρα.
      Τα περισσότερα απόβλητα παγκοσμίως είναι μικρές συσκευές (17,4 εκατ. τόνοι) και ακολουθούν οι μεγάλες (13,1 εκατ. τόνοι). Οι πεταμένες οθόνες φθάνουν τα 6,7 εκατ. τόνοι, οι λάμπες τα 4,7 εκατ. τόνους και ο τηλεπικοινωνιακός εξοπλισμός τα 0,9 εκατ. τόνους. Η ταχύτερη αύξηση αποβλήτων (7% μετά το 2014) αφορά τον εξοπλισμό κλιματισμού.
      Ο Έλληνας Αντώνης Μαυρόπουλος, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Στερεών Αποβλήτων (ISWA), δήλωσε ότι «οι ποσότητες ηλεκτρονικών αποβλήτων αυξάνονται τρεις φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο πληθυσμό και 13% πιο γρήγορα από το παγκόσμιο ΑΕΠ κατά τα τελευταία πέντε χρόνια. Αυτή η απότομη αύξηση δημιουργεί σημαντικές πιέσεις στο περιβάλλον και στην υγεία και δείχνει πόσο επείγον είναι να συνδυαστεί η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση με την κυκλική οικονομία», σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
    6. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Ξεκίνησε κι επίσημα την Πέμπτη 2 Ιουλίου 2020 η Δημόσια Διαβούλευση για τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Ε.Π.Σ.) για την πυρόπληκτη περιοχή των Δημοτικών Ενοτήτων Νέας Μάκρης και Ραφήνας των Δήμων Μαραθώνος και Ραφήνας -Πικερμίου, Περιφέρειας Αττικής.
      Η Διεύθυνση Σχεδιασμού Μητροπολιτικών, Αστικών και Περιαστικών Περιοχών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Τμήμα Μητροπολιτικού Σχεδιασμού Αθήνας – Αττικής (Ταχ. Διεύθυνση: Πανόρμου 2, 11523 Αμπελόκηποι, Αθήνα), ως Αρχή Σχεδιασμού του ΕΠΣ για την πυρόπληκτη περιοχή των Δημοτικών Ενοτήτων Νέας Μάκρης και Ραφήνας των Δήμων Μαραθώνος και Ραφήνας-Πικερμίου, Περιφέρειας Αττικής, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παρ. 4.2 του άρθρου 7 της με Αρίθμ. ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ/οικ. 107017/28.08.2006 Κ.Υ.Α. (Β΄ 1225) όπως αυτή τροποποιήθηκε και ισχύει με την παρ. 4 της με Αριθμ. οικ. 40238/28.09.2017 Κ.Υ.Α. (Β΄ 3759):
      α) Προσκαλεί το ενδιαφερόμενο κοινό να διατυπώσει εγγράφως και σε κάθε περίπτωση επαρκώς τεκμηριωμένα τις απόψεις του, επί της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) του ως άνω σχεδίου, προς τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙ.Π.Α.) του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Ταχ. Διεύθυνση Λεωφ. Αλεξάνδρας 11, 11473 Αθήνα, [email protected]), μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση της ανακοίνωσης αυτής.
      β) Ανακοινώνει ότι ο πλήρης φάκελος με τις απαραίτητες πληροφορίες και στοιχεία του φακέλου της Σ.Μ.Π.Ε. βρίσκεται στο Τμήμα Μητροπολιτικού Σχεδιασμού Αθήνας – Αττικής της Διεύθυνσης Σχεδιασμού Μητροπολιτικών, Αστικών και Περιαστικών Περιοχών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθώς και στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Περιφέρειας Αττικής, προκειμένου να ενημερωθεί το κοινό.
      Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων
      Μέρος 1 – Μέρος 2 – Μέρος 3 – Μέρος 4 – Μέρος 5 – Μέρος 6
      Μελέτη ΕΠΣ (Μέρος 1ο, Μέρος 2ο)
      Χάρτες
      Χάρτης 3.1
      Χάρτης 3.2
      Χάρτης 3.4
      Χάρτης 3.5
      Χάρτης 3.6
      Χάρτης 5 
       
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Από Ιούλιο του 2021 θα απαγορεύονται πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, ποτήρια, μπατονέτες κλπ. Θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες. Όλα τα καπάκια θα είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024.
      Την απαγόρευση της διάθεσης στην αγορά δέκα πλαστικών προϊόντων από τον Ιούλιο του 2021 προβλέπει νομοσχέδιο, το οποίο ενσωματώνει την οδηγία 2019/904/ΕΕ για τον περιορισμό των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον.
      Πρόκειται για πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, περιέκτες και κυπελάκια ποτών από φελιζόλ, περιέκτες τροφίμων από φελιζόλ, αναδευτήρες ποτών, μπατονέτες, στηρίγματα για μπαλόνια, καθώς και πάσης φύσεως προϊόντα που διασπώνται σε μικροπλαστικά (οξοδιασπώμενα πλαστικά). Εναλλακτικές λύσεις
      Για τα προϊόντα που πρόκειται να απαγορευτούν σχεδιάζεται να υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις, φιλικές προς το περιβάλλον. Μάλιστα, οι απαγορεύσεις θα ξεκινήσουν έξι μήνες νωρίτερα για τον δημόσιο τομέα. Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, μιλώντας σε εκδήλωση στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
      Όπως εξήγησε ο υπουργός, η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ που φέρνει προς εναρμόνιση το σύνολο της Οδηγίας έναν χρόνο νωρίτερα από την προθεσμία εφαρμογής του τον Ιούλιο του 2021, η αγορά και οι πολίτες να προσαρμοστούν ομαλά στα νέα δεδομένα.
      Στόχος του νομοσχεδίου είναι η θέσπιση ενός πλαισίου αποτελεσματικών μέτρων για την προστασία της θάλασσας και των ακτών της χώρας, από ορισμένα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης, καθώς και από τα αλιευτικά εργαλεία τα οποία πλέουν ανεξέλεγκτα στις ελληνικές θάλασσες. Το στοίχημα που έχει τεθεί είναι η μείωση της κατανάλωσης σε πλαστικά ποτήρια και πλαστικούς περιέκτες τροφίμων κατά 30% έως το 2024 και 60% έως το 2026, με έτος βάσης το 2022.
      ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
      Επανασχεδιασμός προϊόντων
      Επίσης, προωθείται ο επανασχεδιασμός προϊόντων. Ειδικότερα, όλα τα καπάκια θα πρέπει να είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024. Τα πλαστικά μπουκάλια θα πρέπει να κατασκευάζονται από 25% ανακυκλωμένο περιεχόμενο το 2025 και από 30% το 2030. Μάλιστα, όσο περισσότερο ανακυκλωμένο περιεχόμενο έχουν τα προϊόντα τόσο θα μειώνονται οι υποχρεωτικές εισφορές όσων τα παράγουν στα συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, στα οποία συμμετέχουν υποχρεωτικά (eco-modulation).
      Για πλαστικά ποτήρια, υγρά μαντηλάκια, είδη προσωπικής υγιεινής και καπνικά προϊόντα από τον Ιούλιο του 2021. θα τεθούν νέες απαιτήσεις σήμανσης αναφορικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους.
      Παράλληλα, τίθεται υποχρεωτικός στόχος χωριστής συλλογής πλαστικών μπουκαλιών 77% για το 2025 και 90% για το 2023, ο οποίος θα επιτευχθεί με την εφαρμογή ενός συστήματος επιστροφής εγγύησης. Από 05.01.2023 οι πολίτες που θα επιστρέφουν στα σημεία πώλησης τα πλαστικά μπουκάλια, για τα οποία θα έχουν επιβαρυνθεί με λίγα λεπτά κατά την αγορά των προϊόντων, θα παίρνουν πίσω τα επιπλέον χρήματα που δαπάνησαν, ως ανταμοιβή για τη συμμετοχή τους στην ανακύκλωση. Για την αποτελεσματική εφαρμογή του μέτρου και τον καθορισμό της εγγύησης θα πραγματοποιηθεί μελέτη εφαρμογής έως τον Ιούλιο του 2021.
      Διευρυμένη ευθύνη παραγωγού
      Έως τον Ιανουάριο του 2023 προβλέπεται ότι θα έχουν θεσπιστεί συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για δύο νέες ομάδες προϊόντων όπως τα καπνικά προϊόντα και τα αλιευτικά εργαλεία, καθώς και για άλλες οκτώ κατηγορίες προϊόντων (κυπελάκια ποτών, περιέκτες τροφίμων, περιέκτες ποτών, πακέτα και περιτυλίγματα, λεπτές σακούλες μεταφοράς, υγρά μαντηλάκια και μπαλόνια). Τα συγκεκριμένα συστήματα θα είναι υπεύθυνα για τη διαχείριση των αποβλήτων των συγκεκριμένων προϊόντων και για τον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων και ακτών από τα απόβλητά τους.
      Κίνητρα επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης
      Οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης θα πρέπει υποχρεωτικά από 01.01.2022:
      να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα στα σημεία πώλησης, να μην χρησιμοποιούν σκεύη μίας χρήσης στους καθήμενους πελάτες να μη σερβίρουν σε πλαστικά μίας χρήσης cateringκαι καντίνες. Προκειμένου να μειωθεί η κατανάλωση πλαστικών φιαλών νερού, θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες μέσω των Ο.Τ.Α., σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και παιδικές χαρές, από τον Ιούλιο του 2021.
      Προκειμένου να περιοριστεί η χρήση σε πλαστικά ποτήρια και περιέκτες τροφίμων, θα επιβάλλεται περιβαλλοντική εισφορά από 01.01.2022. Τα χρήματα που θα συλλέγονται θα συγκεντρώνονται στο Πράσινο Ταμείο και θα επιστρέφονται σε Δήμους και Περιφέρειες για δράσεις καταπολέμησης της ρύπανσης.
      Όλα τα πλαστικά μίας χρήσης που εμπίπτουν στην οδηγία 2019/904/ΕΕ από 03.01.2022 θα έχουν ειδική σήμανση ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες ποια προϊόντα προορίζονται για επαναχρησιμοποίηση, για ανακύκλωση και για κομποστοποίηση.
      Επιπλέον, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε σήμερα ο κ. Χατζηδάκης, εκπονείται ένα ειδικό Σχέδιο Δράσης για την εφαρμογή των ρυθμίσεων του νομοσχεδίου ενώ καταρτίζεται και πρόταση για χρηματοδοτική ενίσχυση των επιχειρήσεων στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ για την ομαλή μετάβασή τους στις νέες απαιτήσεις κυκλικής οικονομίας.
      Όσον αφορά στην ενημέρωση της αγοράς, θα εκδοθούν θεματικοί οδηγοί με κατευθύνσεις για τις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης, μαζικής εστίασης και τις τουριστικές σχετικά με τα ασφαλή εναλλακτικά προϊόντα, τις ορθές πρακτικές και την αποφυγή της παραπλάνησης. Για τους πολίτες έχει ξεκινήσει εκστρατείας ενημέρωσης, σε συνεργασία με το Κοινωφελές Ίδρυμα ΑΚ. Λασκαρίδη.
      Κυρώσεις σε όσους δεν συμμορφώνονται
      Για όσους δεν συμμορφωθούν θα προβλέπονται και κυρώσεις. Έτσι, για τη διάθεση προϊόντων που υπόκεινται σε απαγόρευση ή που δεν πληρούν τις προδιαγραφές σχεδιασμού για ανακυκλωμένο περιεχόμενο θα επιβάλλεται στον παραγωγό πρόστιμο ίσο με το 1% επί του κύκλου εργασιών του, το προηγούμενο έτος. Αντιστοίχως, η επιχείρηση εστίασης που παρανομεί θα καταβάλλει 5 ευρώ ανά τεμάχιο προϊόντος που διέθεσε στην αγορά (ελάχιστο πρόστιμο 500 ευρώ). Για τη μη απόδοση της εισφοράς από τα πλαστικά ποτήρια και τους περιέκτες τροφίμων θα προβλέπεται στην επιχείρηση εστίασης πρόστιμο 200 έως 5.000 ευρώ ανά παράβαση και σε περίπτωση υποτροπής διπλασιασμός (όπως και στην πλαστική σακούλα).
      Ειδικά για την Ελλάδα, που το φυσικό της περιβάλλον αποτελεί και τη μοναδική της προίκα, η σταδιακή κατάργηση της χρήσης πλαστικών κρίνεται σημαντική. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Κάθε χρόνο στη χώρα μας διατίθενται 2.000.000.000 πλαστικά μπουκάλια αναψυκτικών και νερών και περισσότερα από 300.000.000 πλαστικά ποτήρια για το σερβίρισμα του καφέ ετησίως. Δεν είναι τυχαίο ότι το 50% των απορριμμάτων στη θάλασσα είναι πλαστικά μίας χρήσης.
      Η διαδικτυακή παρουσία της πρωτοβουλίας «Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μιας Χρήσης» είναι η εξής:
      • Website: https://supfree.gr/
      • Facebook: Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης
      • Instagram: supfreegreece
      • Email: [email protected]
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα αποτελέσματα της Ετήσιας Γεωργικής Στατιστικής Έρευνας για το έτος 2018 δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή.
      Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η καλλιεργούμενη γεωργική έκταση (αροτραίες καλλιέργειες, κηπευτική γη, μόνιμες καλλιέργειες και αγραναπαύσεις) κατά το έτος 2018 ανήλθε σε 32 εκατ. στρέμματα.
      Συγκεκριμένα:
      το 53,4% της καλλιεργούμενης έκτασης χρησιμοποιήθηκε για αροτραίες καλλιέργειες το 1,9% για κηπευτικές το 33,7% για μόνιμες καλλιέργειες και το 11,0% ήταν αγραναπαύσεις Επισημαίνεται επίσης η αύξηση κατά 20,6% των εκτάσεων με καλλιέργειες αρωματικών φυτών σε σχέση με το 2017 και η “κατάκτηση” της πρώτης θέσης από τους ελαιώνες οι οποίοι ξεπέρασαν τη συνολική έκταση των σιτηρών.
      Κάλυψη χρησιμοποιούμενης γεωργικής γης, κατά κατηγορία καλλιέργειας (σύνολο Χώρας), 2017–2018
      Βρείτε ολόκληρη την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ εδώ ενώ στατιστικά στοιχεία για τα έτη 2014 – 2016 θα βρείτε εδώ.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα τεράστιο χαρτοκιβώτιο από συσκευασία τηλεόρασης διακρίνεται δίπλα στον πράσινο κάδο με τα σκουπίδια που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν, την ώρα που το απορριμματοφόρο που συλλέγει τα υλικά συσκευασίας σταματάει σε γειτονιά προαστίου της Θεσσαλονίκης. Ο εργαζόμενος στην καθαριότητα παίρνει το χαρτοκιβώτιο και το μεταφέρει, στον μπλε κάδο με τα υλικά συσκευασίας.
      Χωρίς να έχει εκπαιδευτεί για κάτι τέτοιο ή χωρίς να τού έχει ποτέ αυτό ζητηθεί, ο ίδιος εργαζόμενος, ακολουθώντας απλώς την περιβαλλοντική του συνείδηση, προσεγγίζει διπλανό μπλε κάδο στον οποίο έχει τοποθετηθεί «κατά λάθος» σακούλα με υπολείμματα κουζίνας. Χρησιμοποιώντας ένα ξύλο καταφέρνει να την βγάλει και να την ρίξει στον πράσινο κάδο, για να μην αλλοιωθεί το περιεχόμενο του μπλε κάδου.
      Με την επίκληση στην ίδια ατομική περιβαλλοντική συνείδηση του καθενός, προετοιμάζεται το τελευταίο χρονικό διάστημα η διαδικασία για την αποκομιδή των οργανικών υπολειμμάτων που αναμένεται να ξεκινήσει στη Θεσσαλονίκη, τον Απρίλιο του 2021. Ρόλο - κλειδί στο ταξίδι του οργανικού αποβλήτου θα έχει το κάθε νοικοκυριό, το κάθε σπίτι, από το οποίο παράγονται οργανικά υπολείμματα, τα οποία, μάλιστα, εκτιμώνται στο 40 έως και 50% ακόμη των οικιακών απορριμμάτων.
      Υπολείμματα από φρούτα, λαχανικά, τσόφλι αβγού, κουκούτσια ελιάς, δημητριακά, ρύζι αλεύρι, χαρτί κουζίνας και χαρτοσακούλες, μαγειρεμένο κρέας ή ψάρι και άλλα ζωικά προϊόντα, ξηροί καρποί και τα περιβλήματά τους, γαλακτοκομικά προϊόντα καθώς και κλαδέματα, φύλλα, χώμα, γκαζόν, ροκανίδι, πριονίδι και στάχτη από καυσόξυλα θα ακολουθούν πλέον μια νέα διαδρομή, εντελώς διαφορετική από ό,τι ως τώρα.
      Η πορεία του οργανικού υπολείμματος
      Την πορεία του οργανικού υπολείμματος περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η προϊσταμένη του Τμήματος Περιβαλλοντικών Αδειοδοτήσεων και Τεχνικών Μελετών του Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, ΦΟΔΣΑ, Κεντρικής Μακεδονίας, Ελένη Μπακιρτζή. Αφού, λοιπόν, κάθε νοικοκυριό συλλέγει τα οργανικά υπολείμματά του σε μια βιοδιασπώμενη σακούλα, αυτή θα απορρίπτεται στους καφέ κάδους, που στις αρχές του 2021 θα κάνουν την εμφάνισή τους στους δρόμους κάθε περιοχής της Κεντρικής Μακεδονίας.
      Θωρακισμένοι ώστε να κρατούν μακριά από το περιβάλλον στραγγίσματα και οσμές, θα αδειάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα στα ειδικά απορριμματοφόρα που θα τα μεταφέρουν στις ΜΕΒΑ, τις μονάδες επεξεργασίας βιοαποβλήτων.
      Οι μονάδες αυτές δεν είναι απλώς περιφραγμένες εκτάσεις. Είναι στεγασμένες δυναμικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ανοιχτού ή κλειστού τύπου, από τις οποίες δεν ξεφεύγουν οι οσμές. Το απορριμματοφόρο που μεταφέρει τα οργανικά υπολείμματα εισέρχεται στη μονάδα και αδειάζει το περιεχόμενό του στο χώρο υποδοχής, σε μια πλατεία από τσιμεντένιο δάπεδο, ενώ συλλέγονται τα στραγγίσματα. Εκεί προστίθεται πριονίδι και τεμαχισμένο υπόλειμμα από κλαδέματα και γκαζόν το οποίο λειτουργεί ως επιταχυντής στη διαδικασία της αποσύνθεσης.
      Το πριονίδι αναμειγνύεται επίσης με χώμα, ακολουθεί η διαδικασία της ανάδευσης ώστε το μείγμα να αεριστεί σωστά και η διαδικασία της αποδόμησης ξεκινάει, δίνοντας τη «σκυτάλη» στις χημικές διεργασίες για να κάνουν τη δουλειά τους. Ο ένας μικροοργανισμός εξουδετερώνει τον άλλον και έτσι προκύπτει το τελικό προϊόν, ένα χρήσιμο λίπασμα.
      Εξειδικευμένοι επιστήμονες παρακολουθούν συγκεκριμένες παραμέτρους, όπως η θερμοκρασία, η υγρασία, ο επαρκής αερισμός προκειμένου να προχωρούν στις απαραίτητες παρεμβάσεις για να εξασφαλίσουν τη σωστή σύσταση και υγιεινοποίηση του μείγματος.
      Ανάλογα με τη σύσταση αυτή και την τήρηση των οδηγιών από τους πολίτες σχετικά με το τι μπαίνει μέσα στον καφέ κάδο, το λίπασμα που προκύπτει μπορεί να ποικίλλει ως προς την ποιότητα. Υψηλής ποιότητας λίπασμα μπορεί να οδηγηθεί προς πώληση στην αγορά ή προς διάθεση σε γεωπόνους και αγρότες ενώ ακόμη και το χαμηλότερης ποιότητας λίπασμα μπορεί να διατεθεί δωρεάν στο κοινό για τη χρήση του σε καλλωπιστικά φυτά.
      Δεν πρέπει να απορρίπτονται στους καφέ κάδους όλα τα υλικά συσκευασίας, όπως επίσης και οι φλούδες από τα εσπεριδοειδή ή ωμά υπολείμματα επεξεργασίας κρέατος και αλιευμάτων, γόπες τσιγάρων, τροφές και περιττώματα ζώων και γυαλιστερά χαρτιά.
      Ο σχεδιασμός για τους καφέ κάδους
      Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του ΦΟΔΣΑ Κεντρικής Μακεδονίας, τα οργανικά υπολείμματα της Θεσσαλονίκης θα υποδέχονται οι ΜΕΒΑ που έχουν σχεδιαστεί για το νομό, ενώ αντίστοιχες μονάδες θα γίνουν στην Ημαθία, το Κιλκίς, την Πιερία, την Πέλλα και τη Χαλκιδική. Στις Σέρρες λειτουργεί η Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων μέσα στην οποία υπάρχει διακριτή γραμμή για την επεξεργασία των βιοαποβλήτων.
      Παράλληλα, μέσω της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας έχει γίνει προσπάθεια για τη χρηματοδότηση της προμήθειας των καφέ κάδων από το ΕΣΠΑ. Σύμφωνα με την κ. Μπακιρτζή, με την πρόσφατη απόφαση ένταξης αναμένεται εντός του 2021 να έχει ολοκληρωθεί η προμήθεια και η διανομή 37.000 κάδων, 48 απορριμματοφόρων και 37 κλαδοτεμαχιστών στους Δήμους. Οι ΜΕΒΑ θα είναι έτοιμες στα τέλη του 2021 ενώ, αν στο μεταξύ χρειαστεί, ο ΦΟΔΣΑ θα υλοποιήσει μεταβατική λύση για τη διαχείριση των οργανικών.
      Προϋπόθεση η ευαισθησία των πολιτών
      Ανεξάρτητα από την πορεία των διαδικασιών, η προϊσταμένη του Τμήματος Περιβαλλοντικών Αδειοδοτήσεων και Τεχνικών Μελετών του ΦΟΔΣΑ, υπογραμμίζει: «η επιτυχία του εγχειρήματος εξαρτάται σε πολύ υψηλό βαθμό από τη δική μας αφοσίωση στο αντικείμενο αλλά και από την ευσυνειδησία και την εκπαίδευση του κόσμου».
      «Το πιο ισχυρό κίνητρο είναι η αγάπη για το περιβάλλον, πόσο αναγκαία είναι πλέον η διαχείριση του οργανικού υπολείμματος για το περιβάλλον, ποιο είναι το περιβάλλον που επιθυμεί κάποιος να αφήσει στα παιδιά του», τονίζει.
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Ημέρα κατά της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας έχει οριστεί από τον ΟΗΕ η 17η Ιουνίου κάθε χρόνο.
      Η ερημοποίηση είναι η υποβάθμιση της γης που προκαλείται κυρίως από ανθρώπινες δραστηριότητες και κλιματικές αλλαγές. Η ερημοποίηση δεν αναφέρεται στην επέκταση υπαρκτών ερήμων. Συμβαίνει διότι ξηρά οικοσυστήματα, τα οποία καλύπτουν το ένα τρίτο της στεριάς της Γης, που είναι ευάλωτα στην υπερεκμετάλλευση και την ακατάλληλη χρήση γης.
      Η φτώχεια, η πολιτική αστάθεια, η καταστροφή των δασών, η υπερβόσκηση και οι κακές πρακτικές άρδευσης, όλα αυτά μπορούν να υποβαθμίσουν την παραγωγικότητα της γης. Σκοπός της Ημέρας για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
      Η μετατροπή των εύφορων εδαφών σε έρημο, με κύριο ένοχο τον άνθρωπο, πλήττει σοβαρά πάνω 100 χώρες στον κόσμο. Προκαλεί εξάντληση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, διάβρωση και κατολίσθηση των εδαφών, καθώς και πλημμύρες.
      Στη χώρα μας, το ένα τρίτο των εδαφών υπόκειται σε υψηλό δυνητικό κίνδυνο ερημοποίησης.

    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Αν συγκρίνετε μερικές φωτογραφίες από τη σελίδα της NASA, θα δείτε πως οι άνθρωποι έχουν αλλάξει την εμφάνιση του κόσμου με το πέρασμα των χρόνων. Η διαφορά του χρόνου ποικίλει από 5 ως 100 χρόνια και πραγματικά οι αλλαγές εντυπωσιάζουν.
      Παγετώνας Pedersen, Αλάσκα. Καλοκαίρι 1917 – Καλοκαίρι 2005

      Θάλασσα Αράλη, Κεντρική Ασία. Αύγουστος 2000 – Αύγουστος 2014

      Παγετώνας Κάρολ, Αλάσκα. Αύγουστος 1906 – Σεπτέμβριος 2003

      Λίμνη Πάουελ, Αριζόνα και Γιούτα. Μάρτιος 1999 – Μάιος 2014

      Παγετώνας Μπέαρ, Αλάσκα. Ιούλιος 1909 – Αύγουστος 2005

      Δάση στη Ροντόνια, Βραζιλία. Ιούλιος 1975 – Αύγουστος 2009

      Παγετώνας ΜαΚάρτι, Αλάσκα. Ιούλιος 1909 – Αύγουστος 2004

      Ποταμός Ντάστ, Πακιστάν. Αύγουστος 1999 – Ιούνιος 2011.
      Το φράγμα Μιράνι παρέχει καθαρό πόσιμο νερό και ενέργεια στην γύρω περιοχή. Το φράγμα βοηθά επίσης στην υποστήριξη της τοπικής γεωργίας

      Βουνό Μάττερχορν στις Άλπεις, στα σύνορα μεταξύ Ελβετίας και Ιταλίας. Αύγουστος 1960 – Αύγουστος 2005

      Δάσος Μαμπίρα, Ουγκάντα. Νοέμβριος 2001 – Ιανουάριος 2006

      Παγετώνας Τομπογκαν, Αλάσκα. Ιούνιος 1909 – Σεπτέμβριος 2000

      Ποταμός Μαν-Μέιντ, Λιβύη. Απρίλιος 1987 – Απρίλιος 2010.
      Πρόκειται για το μεγαλύτερο έργο μηχανικής στον κόσμο: περιλαμβάνει δίκτυο αγωγών, υδραγωγεία και πηγάδια με βάθος πάνω από 500 μέτρα. Το σύστημα ύδρευσης παρέχει στην περιοχή της ερήμου νερό

      Παγετώνας Κόρι Κάλις, Περού. Ιούλιος 1978 – Ιούλιος 2011

      Λίμνη Μαρ Τσικίτα, Αργεντινή. Ιούλιος 1998 – Σεπτέμβριος 2011

      Παγετώνας Μουίρ, Αλάσκα. Αύγουστος 1941 – Αύγουστος 2004

      Δάση Ουρουγουάης. Μάρτιος 1975 – Φεβρουάριος 2009.
      Η Ουρουγουάη έχει καταφέρει να αυξήσει τη δασώδη περιοχή της από 450.000 σε 9.000.000 στρέμματα. Ωστόσο, αυτό είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια της φυτικής και ζωικής ποικιλότητας.

         
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Πέντε είναι οι άξονες που αφορούν κυρίως τους δήμους σύμφωνα με όσα παρουσίασαν για το νέο νομοσχέδιο για την ηλεκτροκίνηση ο κ. Μητσοτάκης και υπουργοί Χατζηδάκης και Καραμανλής Ενέργειας και Υποδομών αντίστοιχα.
      Το νομοσχέδιο για την ηλεκτροκίνηση που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση τις επόμενες ημέρες θα κατατεθεί στη Βουλή τον Ιούλιο.
      Το πρώτο και πιο δύσκολο είναι η δημιουργία ποδηλατοδρόμων για την ενίσχυση της χρήσης ηλεκτροκίνητων ποδηλάτων. Αυτό περιλαμβάνεται άλλωστε και στην Πράσινη Συμφωνία που υπέγραψε η ΚΕΔΕ.
      Το δεύτερο αφορά στην δημιουργία δικτύου και θέσεων στάθμευσης με φορτιστές ηλεκτροκίνητων οχημάτων μέχρι τον Μάρτιο του 2021. Αυτό όπως φαίνεται θα είναι υποχρεωτικό. Και ίσως δεν αφορά μόνο τα δημοτικά κτήρια αλλά και τους πολυσύχναστους δρόμους όπου ήδη οι θέσεις στάθμευσης είναι δυσεύρετες και τις πλατείες. Ομως είναι γεγονός ότι η ύπαρξη ελεύθερων αφιερωμένων θέσεων στάθμευσης για τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα ίσως είναι το πιο ισχυρό κίνητρο για την αγορά τους ακόμη και πιο ισχυρό από την επιδότηση.
      Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα απαλλάσσονται και από τέλη στάθμευσης.
      Δημιουργείται και το Μητρώο Υποδομών και Φορέων Αγοράς Ηλεκτροκίνησης, όπου θα καταγράφονται όλες οι υποδομές επαναφόρτισης και οι σχετικοί φορείς, στο οποίο θα πρέπει να μπουν και οι δήμοι.
      Το τρίτο είναι η χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την ρευματοδότηση των κοινόχρηστων χώρων και των δημοτικών κτηρίων. Περιλαμβάνονται οι Ενεργειακές Κοινότητες καθώς οι Υπουργοί μίλησαν για παραγωγή ήπιας μορφής ενέργειας.
      Το τέταρτο αφορά στην αγορά του 25% του στόλου των δήμων από ηλεκτροκίνητα οχήματα. Από τον Αύγουστο του 2021 θα υπάρχει ποσόστωση 25% ηλεκτρικών σε όλες τις προμήθειες οχημάτων.
      Ειδικότερα από 2 Αυγούστου 2021 το 33% των προμηθειών λεωφορείων θα πρέπει να είναι «καθαρά», δηλαδή μηδενικών ή μειωμένων ρύπων, ενώ από 1η Ιανουαρίου 2026- το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 47%.
      Το Πέμπτο είναι ότι, κάθε νέα οικοδομή η οποία θα κατασκευάζεται στη χώρα μας, θα πρέπει να έχει ηλεκτρολογική υποδομή για τη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων. Ανάλογα σημεία φόρτισης θα πρέπει να προστεθούν και στα υφιστάμενα κτίρια.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Την 25η θέση καταλαμβάνει η Ελλάδα στον παγκόσμιο «Δείκτη Περιβαλλοντικής Απόδοσης 2020» (Environmental Performance Index), υποχωρώντας από την 22η θέση το 2018. Τότε η χώρα μας είχε χάσει άλλη μία θέση, από την 21η όπου βρισκόταν. Ο δείκτης, ο οποίος δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, καταρτίζεται ανά διετία από επιστήμονες των αμερικανικών πανεπιστημίων Γιέηλ και Κολούμπια και κατατάσσει 180 χώρες με βάση 32 περιβαλλοντικά κριτήρια, όπως η ρύπανση, η βιοποικιλότητα, η κλιματική αλλαγή κ.ά.
      Την πρώτη θέση καταλαμβάνει η Δανία και την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν κατά σειρά το Λουξεμβούργο, η Ελβετία, η Βρετανία, η Γαλλία, η Αυστρία, η Φινλανδία, η Σουηδία, η Νορβηγία και η Γερμανία. Πρόκειται για καθολική επικράτηση της Ευρώπης, καθώς και οι δέκα πιο φιλικές στο περιβάλλον χώρες του κόσμου είναι ευρωπαϊκές. Οι ΗΠΑ βρίσκονται στην 24η θέση, η Κύπρος στην 31η και η Κίνα στην 120ή.

      Η Ελλάδα το 2020 συγκέντρωσε βαθμολογία 69,1 (με άριστα το 100) έναντι 73,6 το 2018. Όσον αφορά επιμέρους κατηγορίες, η χώρα μας κατατάχθηκε φέτος 28η τόσο σε «περιβαλλοντική υγεία» όσο και σε «ζωτικότητα οικοσυστημάτων».
      Σε επιμέρους δείκτες το 2020 η θέση της και η βαθμολογία της (σε παρένθεση) είχαν ως εξής: ποιότητα αέρα 31 (67,5), ποιότητα πόσιμου νερού 11 (98,2), βαρέα μέταλλα στο περιβάλλον 40 (69,4), διαχείριση αποβλήτων 31 (83), προστασία βιοποικιλότητας 54 (72,6), υπηρεσίες οικοσυστημάτων 52 (43,9), αντιμετώπιση κλιματικής αλλαγής 32 (66,5), εκπομπές ρύπων 58 (78,9), υδάτινοι πόροι 18 (81,7). 
      Δείτε αναλυτικά τα στοιχεία του Δείκτη για τη χώρα μας ΕΔΩ.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      «Η ανάπτυξη δικτύου καφέ κάδων σε όλη την Ελλάδα παράλληλα με την κατασκευή νέων μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων και βιοαποβλήτων σε κάθε περιφέρεια είναι οι προϋποθέσεις για να βελτιωθεί αισθητά η ανακύκλωση», υπογράμμισε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, στον χαιρετισμό στην τηλεημερίδα της Περιφέρειας Αττικής για την Ανακύκλωση που πραγματοποιήθηκε σήμερα.
      Ο Κωστής Χατζηδάκης επισήμανε ότι «για το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι προτεραιότητα η ανάπτυξη του δικτύου των καφέ κάδων να καλύψει το 100% της Ελλάδας μέσα στο 2023. Παράλληλα έχουμε δρομολογήσει μέσα στο 2020 τη δημοπράτηση 17 μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων και βιοαποβλήτων ενώ μέχρι σήμερα λειτουργούν μόλις 5».
      Τα σημαντικότερα σημεία της παρέμβασης του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας:
      1. Δεν γίνεται για κάθε 100 κιλά ανακυκλώσιμων αποβλήτων που παράγουμε να θάβουμε τα 80 και να ανακυκλώνουμε τα 20, την ίδια στιγμή που σε χώρες, όπως η Γερμανία, οδηγούνται προς ανακύκλωση περίπου τα 70 και προς ταφή λιγότερα από 1 στα 100 κιλά (ενώ τα υπόλοιπα οδηγούνται προς ενεργειακή αξιοποίηση).
      2. Προωθούμε ένα μεγάλο πρόγραμμα κατασκευής μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ) και μονάδων επεξεργασίας βιοαποβλήτων (ΜΕΒΑ) σε όλες τις περιφέρειες. Έτσι εντός του 2020 έχουμε δρομολογήσει τη δημοπράτηση 17 νέων μονάδων, ενώ μέχρι σήμερα λειτουργούν μόλις 5!
      3. Αναπτύσσουμε ολοκληρωμένο δίκτυο συλλογής οργανικών αποβλήτων, του καφέ κάδου δηλαδή, που ουσιαστικά σήμερα είναι ανύπαρκτο, αλλά το οποίο θα προσμετράται πλέον ως ανακύκλωση. Στο πλαίσιο λοιπόν της Κυκλικής Οικονομίας και με τα χρήματα που εξασφαλίζουμε από το ΕΣΠΑ για τους ΟΤΑ, σκοπεύουμε την ανάπτυξη του δικτύου των καφέ κάδων, ώστε να πετύχουμε 100% κάλυψη σε όλη την Ελλάδα, μέχρι το 2023. Με τον καφέ κάδο, στοχεύουμε στο να σημειώσουμε σημαντική ανάκτηση πολύτιμων υλικών, που σήμερα οδηγούνται προς ταφή.
      4. Η προσπάθεια για την ολοκληρωμένη διαχείριση των βιοαποβλήτων, θα λειτουργήσει θετικά σε τρία επίπεδα:
      – θα εκτρέψει της ταφής ένα σημαντικό όγκο βιοαποβλήτων, ο οποίος σήμερα καταλήγει στους ΧΥΤΑ, ενώ αποτελεί έναν πολύτιμο πόρο,
      – θα δημιουργήσει δευτερογενή υλικά από την επεξεργασία των βιοαποβλήτων, όπως πιστοποιημένο εδαφοβελτιωτικό (compost) και
      – θα ανατρέψει τη σημερινή αρνητική εικόνα της χώρας μας αναφορικά με τα υψηλά ποσοστά ταφής (80%) και τα αντίστοιχα χαμηλά της ανακύκλωσης.
      Μόνο μέσα από την προώθηση της Κυκλικής Οικονομίας λοιπόν και μέσα από συγκεκριμένα μέτρα, όπως η εφαρμογή του δικτύου των καφέ κάδων, θα καταφέρουμε να βελτιώσουμε αισθητά τα ποσοστά ανακύκλωσης, αλλά και ταφής των αποβλήτων στη χώρα.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Απρόβλεπτες είναι οι συνέπειες και το τεράστιο μέγεθος της οικολογικής καταστροφής που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Αρκτική, μετά τη διαρροή χιλιάδων λίτρων καυσίμων στο έδαφος και στον ποταμό Αμπάρναγια που βρίσκεται κοντά στην πόλη Νορίλσκ της Αρκτικής.
      Το Νορίλσκ είναι μια απομονωμένη περιοχή, περίπου 180.000 κατοίκων, και βρίσκεται 300 χλμ εντός του Αρκτικού Κύκλου.
      Η διαρροή συνολικά 20.000 τόνων πετρελαίου και λιπαντικών ουσιών έγινε από μια δεξαμενή τοπικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στις 29 Μαΐου. Ωστόσο, οι αρχές ενημερώθηκαν δύο ημέρες μετά.
      Κατά τη διάρκεια κυβερνητικής τηλεδιάσκεψης με θέμα την αντιμετώπιση της ρύπανσης του ποταμού από την τεράστια πετρελαιοκηλίδα, ο Ρώσος πρόεδρος επέκρινε τη διεύθυνση της ενεργειακής εταιρείας του Νορίσλκ επειδή καθυστέρησε να ενημερώσει έγκαιρα για τον συμβάν το υπουργείο Εκτάκτων Αναγκών της Ρωσίας
      Η κατάσταση στο Νορίλσκ παραμένει εξαιρετικά κρίσιμη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ρωσικής Ρυθμιστικής Αρχής Προστασίας της Φύσης, οι ποσότητες των επιβλαβών ουσιών που έπεσαν στον ποταμό υπερβαίνουν τους φυσιολογικούς δείκτες κατά δεκάδες χιλιάδες φορές. Όπως δήλωσε η πρόεδρος της εν λόγω αρχής, Σβετλάνα Ραντιόνοβα, στο έδαφος διαχύθηκαν 6.000 τόνοι πετρελαίου ντίζελ και στον ποταμό 15.000 τόνοι.
    16. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Σε διαμαρτυρία που στόχο έχει την ακύρωση των αντιπεριβαλλοντικών νομοσχεδίων καλούν καλλιτέχνες, επιστήμονες, περιβαλλοντικές ομάδες και κινήματα, ακτιβιστές και πολίτες στις 18.00 το απόγευμα του Σαββάτου 5 Ιουνίου, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος. Η κίνηση ονομάζεται Support Earth και πρόκειται για μία Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Συσπείρωσης για την Προστασία του Περιβάλλοντος. Τα μέλη της ομάδας αναφέρουν σχετικά: 
      https://www.clickatlife.gr/citylife/story/165069/support-earth-stis-5-iouniou-sto-suntagma-gia-ta-antiperiballontika-nomosxedia

    17. Περιβάλλον

      Engineer

      “Στη δεύτερη φάση των μέτρων για COVID-19 , είναι πολύ σημαντικό να επικεντρώσουμε στη βιώσιμη κινητικότητα και στην ποδηλασία. Αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός, και υγιεινός τρόπος για να γίνονται πολλές διαδρομές από τους πολίτες της Ρώμης“, λέει ο Enrico Stefàno, πρόεδρος της Επιτροπής Κινητικότητας της Ρώμης . Η Δήμος της Ρώμης δημιουργεί 150 χιλιόμετρα προσωρινών και μόνιμων ποδηλατικών διαδρομών στους κύριους δρόμους της πόλης και κατά μήκος άλλων βασικών διαδρομών για υποστήριξη της ασφαλούς κινητικότητας. Η δήμαρχος της πόλης Virginia Raggi, δήλωσε ότι «ενθαρρύνοντας την ενεργή κινητικότητα, θα είμαστε σε θέση να περιορίσουμε τη χρήση αυτοκινήτων και να μειώσουμε την πίεση στις δημόσιες συγκοινωνίες».
      Η κατασκευή της πρώτης διαδρομής στο Piazzale Cina ξεκίνησε στις 7 Μαΐου. Η κατασκευή αυτή είναι πολύ απλή και με ελάχιστο κόστος: νέα σήματα δρόμου με ποδήλατο υποδεικνύουν τη λωρίδα για τα οχήματα αυτά (τα ποδήλατα), η οποία αντικαθιστά εκείνη που προηγουμένως ήταν λωρίδα μόνο για αυτοκίνητα. Τέτοιες απλές και εύκολες στην εφαρμογή μέθοδοι επιτρέπουν τη γρήγορη δημιουργία ενός μεγάλου δικτύου, το οποίο είναι κρίσιμο δεδομένης της επείγουσας κατάστασης σήμερα.
      Ορισμένες από τις διαδρομές είχαν ήδη προβλεφθεί με το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας της πόλης. Η συνεργασία και ανταλλαγή καλών πρακτικών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του λεγόμενου σχεδίου έκτακτης ανάγκης για το ποδήλατο: οι βέλτιστες πρακτικές από άλλες πόλεις συνέβαλαν στη γρήγορη μεταφορά καλών πρακτικών και λύσεων και κινητοποίησαν για συνολικό όραμα.
      Οι διαδρομές αυτές αυξάνουν άμεσα και αποτελεσματική την μετακίνηση με ποδήλατο σήμερα στη Ρώμη. Το σχέδιο προβλέπει επίσης έναν διευρυμένο ρόλο για τα ποδήλατα που μεταφέρουν φορτία μέσα στην πόλη. Η Ρώμη είχε ένα από τα χειρότερα συστήματα μετακινήσεων, που βασίζονταν πολύ στη χρήση ΙΧ, κάτι που συμβάλλει στην ατμοσφαιρική ρύπανση αλλά και σε υπερβολικές δαπάνες των νοικοκυριών για μετακινήσεις αφού οι κάτοικοι της Ρώμης δαπανούν 135.000.000 ώρες για μετακινήσει κάθε χρόνο.
      Η Ρώμη είναι μία από τις πολλές πόλεις που υλοποιούν με προσωρινές και μόνιμες ρυθμίσεις την επέκταση ποδηλατικών διαδρομών, επιταχύνοντας την υλοποίηση σχεδίων με ορίζοντα το 2030 και μετά ή ξεκινώντας τώρα νέα σχέδια για στήριξη του ποδηλάτου. Στην περίπτωση της Ρώμης και άλλων πόλεων, το πρόγραμμα CIVITAS έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός σχεδίου έκτακτης ανάγκης για την ποδηλασία.
      Rome responds to COVID-19 with 150 kilometres of cycle routes
      Last week, Rome’s city council approved the construction of 150 kilometers of temporary and permanent cycle routes on the city’s main streets and along other key routes. With the Italian capital only beginning to emerge from a long and intense lockdown, local authorities consider cycling an effective way for residents to remain mobile whilst adhering to the physical distancing rules in place to combat COVID-19. The steps taken to support cycling have numerous benefits, as Virginia Raggi, Mayor of Rome attests, “by encouraging active mobility, we will be able to limit the use of cars and reduce the strain on public transport.” Aside from this, the cycling infrastructure should also help create the interconnected transport network envisioned for the Italian capital within its Sustainable Urban Mobility Plan (SUMP).
      Construction on the first route at the Piazzale Cina began on 7 May. New road markings indicate the cycle lane, which replaces what had previously been a car-only lane. Such simple and easy-to-implement methods enable the quick creation of a large network, which is crucial given the current situation’s urgency. Some of the routes were already foreseen with the city’s SUMP. Handshake played a crucial role in formulating the so-called cycling emergency plan: best practice from fellow cities in the project informed practical implementation and inspired the overall vision. Most importantly, the routes shoud “systematically boost the level of cycling in Rome; this is what the city wants to achieve with Handshake’s help“, comments Francesco Iacorossi, Project Manager, Roma Servizi per la Mobilità. The plan also foresees an expanded role for cargobikes in the city’s logistics system.
      Statistics
      2,876,614 Population
      20k/day Amount of cyclists (on busiest route)
      613 Car ownership rate (cars per 1000 residents)
      1285 km² City area
      125 km Length of cycle network
      Enrico Stefàno, President of Rome’s Mobility Commission, says, “in phase two of our COVID-19 response, it has become more important to focus on sustainable mobility and cycling. The latter is the most effective, efficient and healthy way to complete many journeys made by people in Rome.”
      Rome has much unfulfilled potential when it comes to active mobility. Cycling has a crucial role to play in reducing congestion and improving the quality of life for all in the Italian capital. Main cycling challenges: A combination of a lack of a cycling culture and proper infrastructure and the influence of decades of car-oriented policies has created a potent mix – one of the Europe’s highest car ownership rates ande one of its lowest cycling rates. The exensive use of private vehicles does not only have a high environmental cost, but also an economic one: Rome’s inhabitants spend 135 million hours commuting each year. There exists great promise for sustainable urban mobility to become an integral part of the city fabric, and in the process make it a more liveable place for residents and tourists alike.
      Find out more on what the Italian capital is doing in Handshake on its dedicated page.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Την ανάγκη η Ελλάδα να λάβει μέτρα για να διασφαλίσει το «υδάτινο» μέλλον της επισημαίνει το National Geographic με αφορμή το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται στην 26η θέση της λίστας των χωρών που αντιμετωπίζουν προβλήματα λειψυδρίας.
      Το στοιχείο αυτό σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή φέρνει πιο κοντά τον κίνδυνο ένα 30% της επιφάνειας της Ελλάδας να γίνει έρημος μέσα στις επόμενες δεκαετίες.
        Συνολικά η Ελλάδα έχει ένα από τα καλύτερα ποσοστά κατά κεφαλήν προμηθειών νερού ανάμεσα στις χώρες της Μεσογείου αλλά οι βροχοπτώσεις διαφέρουν σημαντικά σε όλη την επικράτεια, επισημαίνει το περιοδικό.   https://www.nationalgeographic.com/science/2020/05/partner-content-where-our-water-goes-greece/#/greece-water-crisis5.jpg
      Σύμφωνα με τα στοιχεία ενώ οι δυτικές περιοχές είναι σχετικά υγρές και στα βουνά τους καταγράφονται 85 ίντσες βροχής το χρόνο, άλλες περιοχές μετα βίας φτάνουν τις 15 ίντσες. «Η ανισορροπία αυτή φέρνει περιοχές όπως η Αττική, η Θεσσαλονίκη και τα νησιά του νοτίου Αιγαίου αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο ελλείψεων. Και η κλιματική αλλαγή θα κάνει τα πράγματα χειρότερα» αναφέρεται στο άρθρο του Jon Heggie για το National Geographic.   O συντάκτης σημειώνει ότι μέχρι το 2050 η θερμοκρασία στην Ελλάδα θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου με 18% λιγότερες βροχοπτώσεις. «Οι περίοδοι ξηρασίας μπορεί να γίνουν πιο συχνές και πιο έντονες ενώ η "επαναφόρτιση" του υδροφόρου ορίζοντα, στον οποίο βασίζεται η Ελλάδα, θα συνεχίζει να μειώνεται» αναφέρεται χαρακτηριστικά και επισημαίνεται ότι στην χώρα μας περισσότερο από το 40% του πόσιμου νερού προέρχεται από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα.

      «Σε περιοχές, όμως, όπως η Κρήτη και η Κόρινθος το υπόγειο νερό αντλείται πιο γρήγορα από ό,τι μπορεί να αποκατασταθεί με φυσικό τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο μειώνονται τα αποθέματα αλλά την ίδια ώρα το θαλασσινό νερό "μολύνει" όλο το απόθεμα» προστίθεται στο άρθρο.
      Ειδικά για τα μικρά νησιά το άρθρο προτείνει ως λύση την εφαρμογή της τεχνικής της αφαλάτωσης. «Η Ελλάδα έχει ήδη τη δυνατότητα να παράγει 20.000 κυβικά μέτρα φρέσκου νερού την ημέρα με τη μέθοδο αυτή με την κυβέρνηση να ετοιμάζεται να επεκτείνει τον αριθμό των μικρού μεγέθους τέτοιων εργοστασίων προκειμένου κάθε νησί να είναι τελείως αυτόνομο ως προς την παροχή νερού» αναφέρεται στο άρθρο στο οποίο γίνεται ειδική αναφορά σε μια μονάδα στη νήσο Στρογγύλη η οποία παίρνοντας ενέργεια από τον ήλιο παράγει 5 κ.μ. νερό την ημέρα αλλά και σε δύο μονάδες στο Καστελόριζο οι οποίο παράγουν 400 κ.μ. νερό την ημέρα με κόστος παραγωγής στο 1/5 της μεταφοράς αντίστοιχης ποσότητας νερού με πλοίο-υδροφόρα.

      Πρόβλημα ωστόσο ίσως να αντιμετωπίσει τα επόμενα 30 χρόνια και η Αθήνα, σύμφωνα με τον συντάκτη του άρθρου, με την αύξηση της ζήτησης να κινείται σε ρυθμούς 6% τον χρόνο «όχι μόνο λόγω της αύξησης του πληθυσμού αλλά και λόγω της αύξησης των σπιτιών με "διψασμένους" κήπους».

      Το άρθρο, πάντως, δεν μένει μόνο στις διαπιστώσεις αλλά σε αυτό περιγράφονται και προστάσεις για τη μείωση της κατανάλωσης νερού στα νοικοκυριά στα οποία αντιστοχεί το 14% της κατανάλωσης - σχεόν 177 λίτρα την ημέρα ανά άτομο. Ένα ντους μικρότερης διάρκειας μπορεί να γλιτώσεις 12 λίτρα νερό το λεπτό ενώ παρά το γεγονός ότι έχουν υιοθετηθεί τα διπλά καζανάκια ακόμα υπάρχει ποσότητα 9 λίτρων ανά πάτημα σε κάθε χρήση. Τα πλυντήρια πιάτων καταναλώνουν περίπου 8 λίτρα αντί για 60 λίγρα για πλύσιμο στο χέρι.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Η είσοδος της ηλεκτροκίνησης στην καθημερινότητα της χώρας είναι ένα “στοίχημα” που έχει βάλει η κυβέρνηση, ενώ θα μπορέσει να δώσει “ανάσα” σε αρκετούς παραγωγικούς κλάδους της χώρας. Στόχος της κυβέρνησης είναι, όπως αναφέρεται στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, μέχρι το 2030, ένα στα τρία οχήματα που κινούνται στην χώρα, να είναι ηλεκτρικά.
      Για να έρθει όμως η ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα, δεν αρκεί η θέληση. Χρειάζονται ρυθμίσεις και τομές από την μεριά της πολιτείας, προκειμένου να δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα σε πολίτες και επιχειρήσεις. 
      Σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναμένεται να παρουσιάσει τον οδικό άξονα εισαγωγής της ηλεκτροκίνησης στη χώρα και τους κύριους άξονες του νομοσχεδίου που θα έρθει σύντομα στη Βουλή, ίσως και την επόμενη εβδομάδα. Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες του υπουργείου, το νομοσχέδιο θα περιέχει φορολογικά και επενδυτικά κίνητρα, τόσο για την αγορά ηλεκτρικών οχημάτων, όσο και για την δημιουργία δικτύου φόρτισης σε όλη τη χώρα. 
      Κίνητρα αγοράς
      Με κίνητρα αγοράς το υπουργείο θα προσπαθήσει να ενισχύσει τις πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων, σκούτερ και ποδηλάτων. Όπως φαίνεται, η επιδότηση για την αγορά αυτοκινήτων θα είναι 5.000 ευρώ ενώ αντίστοιχα θα υπάρξουν επιδοτήσεις και για την αγορά σκούτερ και ποδηλάτων. 
      Ταυτόχρονα ετοιμάζεται και ειδική μείωση στον ΦΠΑ, ενώ στο πλάνο είναι και η παροχή ειδικών κινήτρων, όπως η ελεύθερη στάθμευση, τα μειωμένα διόδια και φυσικά η ελεύθερη κίνηση στον δακτύλιο. 
      Επενδυτικά κίνητρα
      Για να μπορέσει όμως κάποιος να αποκτήσει ηλεκτρικό όχημα, θα πρέπει να γνωρίζει πως υπάρχει δίκτυο φόρτισης στους δρόμους της χώρας. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που έρχεται στη Βουλή, διευθετείται το θεσμικό καθεστώς για την εγκατάσταση σημείων φόρτισης σε δημόσιους χώρους. 
      Σύμφωνα με τις μελέτες του ΔΕΔΔΗΕ, έχει υπολογιστεί ότι οι δημόσιες εγκαταστάσεις ημί-ταχείας φόρτισης που θα απαιτηθούν στη χώρα κυμαίνονται ανάλογα με το βαθμό διείσδυσης της ηλεκτροκίνησης από 1.078 έως 3.057 με επικρατέστερο το σενάριο των 1.448.
      Οι σταθμοί φόρτισης οι οποίοι έχει υπολογιστεί ότι θα πρέπει να εγκατασταθούν σε λιμάνια, δρόμους και αεροδρόμια, θα πρέπει να είναι 338, ενώ ο ελάχιστος αριθμός τους δεν θα πρέπει να είναι λιγότερος από 296.
      Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση σκοπεύει να δώσει επενδυτικά κίνητρα και σε ξένες βιομηχανίες να έρθουν στην χώρα μας και να εγκαταστήσουν γραμμές παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων, εξαρτημάτων και φορτιστών.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Τις εννέα αλλαγές που επιφέρει ο νέος περιβαλλοντικός νόμος ανακοίνωσε το απόγευμα της Τετάρτης το υπουργείο Περιβάλλοντος.
      - Καμία οικοδομική άδεια χωρίς σύννομη διάθεση των μπάζων: Πλέον για να πάρει κάποιος οικοδομική άδεια θα πρέπει να έχει κανονίσει την σύννομη διάθεση των μπάζων του, συνεργαζόμενος με τα σχετικά συστήματα που είναι αδειοδοτημένα για αυτόν τον σκοπό (ΑΕΚΚ). Αντιμετωπίζεται έτσι μια άναρχη κατάσταση που οδηγούσε σε ρύπανση σε πεζοδρόμια, δάση, παραλίες και ρέματα. Στις περιοχές όπου δεν υπάρχουν αυτά τα συστήματα υποβάλλεται υπεύθυνη δήλωση του πολίτη ότι η διάθεση των μπάζων θα γίνει με σεβασμό στο περιβάλλον.
      - Ενιαίο τέλος στις πλαστικές σακούλες: Από 1/1/2021 επεκτείνεται το τέλος στις πλαστικές σακούλες για να μην γίνεται παράκαμψη των διατάξεων του προηγούμενου νόμου με την παραγωγή πιο χοντρής σακούλας και την αποφυγή κατά αυτόν τον τρόπο της πληρωμής του περιβαλλοντικού τέλους. Πλέον κλείνει αυτό το «παραθυράκι» και αντιμετωπίζεται πιο ολιστικά η ρύπανση από τα πλαστικά μιας χρήσης.
      - Ιδιωτικές αποχετεύσεις: Μπαίνει τέλος στη χρήση βόθρων σε πολλούς δήμους της χώρας, ιδιαίτερα της Ανατολικής και της Δυτικής Αττικής. Χρηματοδοτείται από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους η σύνδεση ακινήτων με τα κεντρικά δίκτυα αποχέτευσης, χωρίς οικονομική επιβάρυνση των ιδιοκτητών.
      - Αντιμετωπίζεται το ζήτημα με τις 170.000 αντιρρήσεις που είχαν υποβληθεί σε όλη την Ελλάδα για την εκπόνηση των δασικών χαρτών: Αυξάνονται οι επιτροπές αντιρρήσεων και συνδέεται η αμοιβή τους με το αποτέλεσμα της δουλειάς τους. Παράλληλα, κτήματα τα οποία είχαν αποδοθεί με σφραγίδα του ελληνικού κράτους –ακόμα και από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου Καραμανλή (προ του 1975)- σε Έλληνες πολίτες για αγροτική χρήση –εφ’ όσον βεβαίως παραμένουν και σήμερα αγροτικά- θα μπορούν κανονικά να αξιοποιούνται από τους ιδιοκτήτες τους χωρίς προβλήματα και χωρίς να θεωρούνται δάση. Παράλληλα, όσοι πολίτες έχουν ήδη δικαιωθεί από επιτροπές αντιρρήσεων μπορεί να προβούν στην αξιοποίηση των ακινήτων τους χωρίς να περιμένουν την εκδίκαση των υπολοίπων αντιρρήσεων σε ολόκληρη την περιφερειακή ενότητα.
      - Σκουπίδια στα νησιά: Αντιμετωπίζεται το πρόβλημα των απορριμμάτων σε νησιά όπως η Κέρκυρα, η Ζάκυνθος, η Σαντορίνη και η Μύκονος, το οποίο έχει κάνει τον γύρο του κόσμου με ντροπιαστικές εικόνες και οδηγεί σε πρόστιμα από την ΕΕ. Συστήνονται δύο Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦοΔΣΑ) στα Ιόνια Νησιά και στο Νότιο Αιγαίο -με συμμετοχή της περιφέρειας και των δήμων- οι οποίοι θα έχουν τη διαχειριστική και τεχνική επάρκεια να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα που προκύπτουν από το υπάρχον καθεστώς κατακερματισμού. Με τη ρύθμιση αυτή γίνεται ένα σημαντικό βήμα προς ένα πιο ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων
      - Επίσπευση διαδικασίας αδειοδότησης: Στη χώρα μας σήμερα οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις διαρκούν 6 με 8 χρόνια όταν σε άλλες χώρες της ΕΕ διαρκούν από 100 έως 150 μέρες, κάτι που έχει δεδομένες επιπτώσεις στην προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Με τις ρυθμίσεις του νόμου αυτού τίθενται αυστηρές προθεσμίες και προβλέπεται -μεταξύ άλλων- πως υπηρεσίες όπως αυτές των δασών και της αρχαιολογίας -που συχνά δημιουργούν καθυστερήσεις στη διαδικασία- θα καλούνται, όταν αργούν, να πάνε στο Κεντρικό Συμβούλιο Περιβαλλοντικών Αδειοδοτήσεων (με εκπροσώπους από 7 υπουργεία) για να τοποθετηθούν. Έτσι οι υποθέσεις θα κλείνουν γρήγορα –είτε θετικά είτε αρνητικά- και δεν θα ταλαιπωρούνται οι επενδυτές για χρόνια χωρίς λόγο.
      - Συμμετοχή πιστοποιημένων ιδιωτών αξιολογητών στις αδειοδοτήσεις: Τίθεται το πλαίσιο εμπλοκής των ιδιωτών αξιολογητών στη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ώστε να υπάρχουν περισσότεροι διαθέσιμοι αξιολογητές και να επιταχυνθεί ακόμη περισσότερο η διαδικασία. Στη συνέχεια θα υπάρξει Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο θα καθορίσει τα προσόντα τους και τον έλεγχο τον οποίο θα υφίστανται, ο οποίος θα μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε απώλεια πτυχίου. Θα δημιουργηθεί ένα μητρώο πιστοποιημένων –με αυστηρά κριτήρια- αξιολογητών και ο ορισμός θα γίνεται με κλήρωση, επομένως δεν θα υπάρχει απευθείας επαφή επενδυτή και αξιολογητή. Ενώ οι ιδιώτες αξιολογητές θα μπορούν να διεκπεραιώνουν τον φάκελο του εκάστοτε έργου, τον τελικό λόγο για την έγκριση θα συνεχίσει να τον έχει η δημόσια διοίκηση.
      - Αυξημένοι πόροι και αποτελεσματικότερη προστασία για τις προστατευόμενες περιοχές: Δημιουργείται ένας ενιαίος φορές για τις προστατευόμενες περιοχές, ο ΟΦΥΠΕΚΑ. Ενώ μέχρι σήμερα υπήρχαν ελάχιστοι διαθέσιμοι πόροι για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών (λιγότερα από 10 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για το ένα τρίτο της χώρας), πλέον ορίζεται ότι ο ΟΦΥΠΕΚΑ θα λαμβάνει ποσοστά (που θα καθοριστούν με ΚΥΑ) από ήπιες δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε αυτές όπως ο οικοτουρισμός, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας κλπ.
      - Νέο ευρωπαϊκό καθεστώς στις περιοχές Natura: Αντί να υπάρχουν προσωπικές, σε μεγάλο βαθμό, ρυθμίσεις βάσει επί μέρους μελετών, εισάγονται 4 ζώνες προστασίας στις περιοχές Natura(ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης, ζώνη προστασίας της φύσης, ζώνη διατήρησης οικοτόπων και ειδών, ζώνη βιώσιμης διαχείρισης φυσικών πόρων). Στις περιοχές αυτές θα αναπτύσσονται δραστηριότητες οι οποίες θα προβλέπονται από 23 Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που θα εκπονηθούν σε όλη τη χώρα, αντίστοιχα διαχειριστικά σχέδια, αλλά και Προεδρικά Διατάγματα ανά περιοχή. Αντικαθίσταται το μέχρι σήμερα αδιαφανές σύστημα για τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται στις περιοχές Natura –στο οποίο τον βασικό ρόλο είχαν οι μελετητές- με ένα νέο σύστημα το οποίο ακολουθεί απολύτως την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα τροπικά δάση μπορεί να χάσουν τον ρόλο τους ως σημαντική δεξαμενή άνθρακα εάν η ημερήσια θερμοκρασία υπερβεί τους 32 βαθμούς Κελσίου, μια κατάσταση που θα πλήξει σχεδόν τα τρία τέταρτα αυτών των δασών, εάν η υπερθέρμανση του πλανήτη φτάσει τους 2 βαθμούς Κελσίου, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύει το περιοδικό Science.
      «Τα τροπικά δάση αποθηκεύουν επί του παρόντος το ισοδύναμο ενός τετάρτου του αιώνα εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ωστόσο, η υπερθέρμανση του πλανήτη κινδυνεύει να μειώσει αυτό το απόθεμα εάν η ανάπτυξη των δέντρων μειωθεί ή αν το ποσοστό θνησιμότητας των δέντρων αυξηθεί, επιταχύνοντας παράλληλα την κλιματική αλλαγή», σύμφωνα με δελτίο Τύπου του Cirad, το οποίο συμμετείχε σε αυτή τη μελέτη έχοντας κινητοποιήσει 225 ερευνητές.
      Οι ερευνητές μέτρησαν περισσότερα από μισό εκατομμύριο δέντρα σε 813 τροπικά δάση σε όλο τον κόσμο για να υπολογίσουν την αποθηκευμένη ποσότητα του άνθρακα.
      Επί του παρόντος, τα τροπικά δάση έχουν τον ρόλο τους ως δεξαμενές άνθρακα, παρά την αύξηση των θερμοκρασιών, σύμφωνα με την ανακοίνωση.
      Όμως, το απόθεμα του άνθρακα που υπάρχει σε αυτά τα δάση παραμένει σταθερό έως μια ημερήσια θερμοκρασία 32 βαθμών Κελσίου. Πέρα από το όριο αυτό, το συγκεκριμένο απόθεμα μειώνεται δραστικά, σύμφωνα με τον Μπρουνό Ερό, εκ των συντακτών της μελέτης και ειδικό στα τροπικά δάση στη μονάδα Δάση και Κοινωνίες του Cirad (Κέντρο Διεθνούς Συνεργασίας στην Αγρονομική Έρευνα για την Ανάπτυξη).
      Ο υφιστάμενος στόχος που ορίστηκε από τη Συμφωνία του Παρισιού για τη διατήρηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη κάτω από τους 2°C μπορεί να υπερβεί αυτούς τους 32 βαθμούς για μεγάλο αριθμό τροπικών δασών.
      «Εάν περιορίσουμε τις παγκόσμιες μέσες θερμοκρασίες σε μια αύξηση 2 βαθμών Κελσίου σε σχέση με τα προ-βιομηχανικά επίπεδα, αυτό ωθεί σχεδόν τα τρία τέταρτα των τροπικών δασών πάνω από το όριο της θερμοκρασίας που έχουμε προσδιορίσει», προειδοποιεί ο Μάρτιν Σάλιβαν, ο κύριος συντάκτης της δημοσίευσης, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Λιντς και στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, το οποίο επικαλείται η ανακοίνωση.
      Ο κίνδυνος μπορεί να είναι τότε ότι τα δάση, με τη σειρά τους, να «εκπέμπουν άνθρακα».
      «Κάθε βαθμός αύξησης της θερμοκρασίας μπορεί να απελευθερώνει 51 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα (CO2) από τροπικά δάση στην ατμόσφαιρα», επισημαίνει ο Μάρτιν Σάλιβαν.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.