tettris

Το με προβληματίζει λίγο, αφού τη σημερινή κατάσταση "προστιμοποιούμε" και όχι τί θα μπορούσε μελλοντικά να γίνει, αλλά θεωρώ όσα έγραψες ήδη είναι καθοριστικά.

Ισχύει (αν θυμάμαι καλά, γιατί μάλλον παλιά ήταν η σχετική) ότι από μια τέτοια ερωταπάντηση είχα μπει στον πειρασμό να αναρωτηθώ ποιά έννοια έχει η λειτουργική συνένωση. Ωραίος ο φίλος zazeng, όντως εμπεριστατωμένη η απάντηση του (μακάρι να ήταν τέτοιες όλες), αλλά ένα μικρό καρβουνάκι, αν και πείστηκα, θα το βάλω στη φωτιά: Στις περιπτώσεις συνένωσης του άρθρου 23, ΝΟΚ, αναφέρονται οι "αυτοτελείς ιδιοκτησίες", αναφέρονται τα "κτίσματα όμορων οικοπέδων" και τα "ομορα κτίρια", αλλά δεν αναφέρονται λόγου χάρει "όμορα κτίσματα σε διαφορετικούς ορόφους", όπως πχ θα ήταν μια υπόγεια αποθήκη σε μονοκατοικία. Επίσης, μπορεί να το τραβάω από τα μαλλιά, αλλά στον 4495 δύσκολα θα πεις ότι μια έννοια που όντως έχει καθιερωθεί με σαφήνεια, αποκλείεται να χρησιμοποιείται με ποιητική αδεία στα αυθαίρετα (πχ η προσμέτρηση στον συντελεστή δόμησης, το διάγραμμα κάλυψης, κλπ). Επομένως ένα άλλωθι που έδινα στην λειτουργική συνένωση, ειδικά στα αυθαίρετα, είναι ότι οι χώροι που τοις πράγμασι δεν εκμεταλλεύονται (και ουσιαστικά δεν δύνανται να το κάνουν) αυτοτελώς, θα μπορούσε να μην πληρώνουν το ίδιο πρόστιμο με αυτούς που όντως είναι αυτοτελείς (λειτουργικά και φυσικά). ΥΓ: Όχι δεν είμαι ο "άλλος" μηχανικός της περίπτωσης του/της Roukat...:)

Προσωπικά θα το έβαζα 0,50, αλλά δεν έχω βρει πουθενά ξεκάθαρη οδηγία ως προς το τί σημαίνει "λειτουργική σύνδεση" και ότι "δεν αποτελούν αυτοτελή χώρο" οι υπόγειες στάθμες. Δεν βλέπω γιατί να είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να επικοινωνούν εσωτερικά για να θεωρηθούν λειτουργικά συνδεδεμένοι οι όροφοι. Εκτός αν προκύπτει από κάποια ερμηνεία ΝΟΚ ή Κτιριοδομικού που μου διαφεύγει, λεκτικά κρίνοντας τη διάταξη, δεν νομίζω ότι προκύπτει σαφήνεια. Αν έχουμε διαφορετικές οριζόντιες ιδιοκτησίες είναι ξεκάθαρο, οκ. Αλλά αν είναι μία ιδιοκτησία, γιατί η επικοινωνία πχ από τον ακάλυπτο να θεωρείται ότι δημιουργεί αυτοτέλεια; Ίσως κάποιος έμπειρος συνάδελφος (τύπου kan62, κλπ) να γνωρίζει τις λεπτομέρειες. Αν έπρεπε να βρω ένα επιχείρημα, ίσως γενικά να προκύπτει από τον ορισμό της σοφίτας ,που απαιτεί εσωτερική επικοινωνία για να θεωρείται "σοφίτα" κατά ΝΟΚ, αν και εκεί, μπορεί στην πράξη να είναι πιο θολά τα πράγματα, ειδικά αν δεν πρόκειται για νέο κτήριο, το οποίο έχει σχεδιαστεί ειδικά, ακολουθώντας τις νεότερες διατάξεις.

Εγώ δεν κατάλαβα γιατί το υπόγειο αυτονόητα θεωρείται με ΚΧ. Δεν θα μπορούσε να είναι βοηθητικός χώρος πχ αποθήκης; Μου διαφεύγει κάτι; Εκτός αν ο σκοπός είναι να εμφανιστεί σήμερα με ΚΧ και να αποκτήσει αξία κατά την πώληση, χωρίς να χρειαστούν μελλοντικά άδειες αλλαγής χρήσης κλπ. Σαν υποερώτημα από περιέργεια: Το ακίνητο απαλλάσεται της ΜΣΕ;

@ΙΑΣΟΝΑΣ Άρα με άλλα λόγια, αν πχ η αυθαίρετη κατασκευή του φ.ο. της επέκτασης (που ανήκει στην οριζόντια του ισογείου) σε περίπτωση που είχε ελεγχθεί θα ήταν στατικά ανεπαρκής και επιπλέον ο ιδιοκτήτης του 1ου ορόφου (της οριζόντιας που υπάγουμε) έχει φορτώσει την οροφή της με ψησταριές, ντεπόζιτα, περισσεύματα δομικών υλικών, κιγκλιδώματα, εξισωτικές στρώσεις, πλακίδια και ο,τιδήποτε άλλο βαρύ αντικείμενο τέλος πάντων, και για κάποιον λόγο αυτή η κατασκευή καταρρεύσει, δεν ευθύνεται ο μηχανικός της δήλωσης της οριζόντιας του α' ορόφου, σωστά; Τουλάχιστον δεν ευθύνεται σαν παράλειψη στο πλαίσιο της τακτοποίησης. Όπως έχουμε ξαναπεί, αν φυσικά η κατασκευή είναι εμφανώς ετοιμόρροπη, καλά θα ήταν να ενημερωθούν οι ιδιοκτήτες στο πλαίσιο της γενικότερης ευθύνης από την αυτοψία. @Arche τα σημεία που θέτεις έχουν ήδη διευκρινιστεί: Ανεξάρτητη στατικά επέκταση, εδρασμένη στο έδαφος με αρμό ανάμεσα σε αυτή και το κτίριο και υπάρχει συνέχεια από τα κάγκελα περιμετρικά της επέκτασης της οροφής από τον ιδιοκτήτη του α' ορόφου, που την χρησιμοποιεί σαν βεράντα.

Παρεξήγηση: καμία ένσταση! Απλά με αφορμή την ιδιαίτερη περίπτωση του συναδέλφου, ρώτησα συμπληρωματικά πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί για τα στατικά. Είτε για να προλάβω τον συνάδελφο σε περίπτωση που η συγκεκριμένη αυθαιρεσία είναι μετά το 1983 είτε για να μου λυθεί η απορία σε περίπτωση που εδώ δεν απαιτείται λόγω χρονολογίας. "Ιδιαίτερη" ως προς τα στατικά θεωρώ την περίπτωση, γιατί ενώ ο φορέας της είναι τμήμα άλλης οριζόντιας που δεν μας ενδιαφέρει, οι κατασκευές άνωθεν (ελαφρομπετον) καταλήγουμε ότι τακτοποιείται με την υπαγωγή της οριζόντιας του 1ου. Επίσης ακόμα και να υπήρχε άδεια, το 10% αύξησης των φορτίων που θα έδινε γενικά απαλλαγή, δεν ξέρω αν εδώ μπορεί να εφαρμοστεί εφόσον πρόκειται για ανεξάρτητο (απ'όσο κατάλαβα) αυθαίρετο στατικό φορέα, η επέκταση δηλ του ισογείου. Άρα καταληγοντας η απορία που μου δημιουργήθηκε ήταν: Εφόσον έπρεπε να ελεγχθεί για ΜΣΕ ή ΤΕΣΕ, θα έπρεπε ουσιαστικά να γίνει για όλο το κτίριο ή θα μπορούσε κάπως να απαλλαχθεί, επειδή η αυθαίρετη κατασκευή ανήκει ουσιαστικά σε άλλη ιδιοκτησία;

Το καταλαβαίνω αλλιώς το παραπάνω προσωπικά. Αλλά δεν έχει σημασία, γενικότερα ρωτούσα για το πώς αντιμετωπίζεται από στατική άποψη μια τέτοια περίπτωση ανεξαρτητα την χρονολογία.

Νομίζω έγραψε ότι η επέκταση έγινε μεταγενέστερα από το 1975. Πάντως γιατί το λες ότι επειδή είναι παράβαση αναλυτικού δεν θέλει τεκμηρίωση στατικής επάρκειας; Επειδή δεν απαιτείται στα δικαιολογητικά όταν η δήλωση αφορά μόνο σε αναλυτικού παραβάσεις; Αν είχαμε μόνο αυθαίρετη στέγη (παράβαση αναλυτικού) δεν θα απαιτούνταν τεκμηρίωση στατικής επάρκειας;

Να αναρωτηθώ: Δεδομένου λοιπόν ότι τακτοποιεί την "επέκταση", ως προς τη στατική επάρκεια τί θα συμβουλεύατε ότι πρέπει να δηλώσει; (εκτός αν είναι προ '83)

@ChristinaK μπορείς μήπως να ορίσεις με πιο σαφή τρόπο τις «μικροδιαφορές» και το «τελείως "λάθος"» ή θεωρείς ότι είναι ένα ακόμα ζήτημα που έγκειται "στην κρίση του μηχανικού";

Καλημέρα! Ακριβώς όπως τα αναφέρεις...Αυτά πάνω κάτω συζητούσαμε με τον συνάδελφο στα προηγούμενα ποστ και με το δίκιο σου αν δεν τα πρόσεξες, αφού ήταν απλωμένα στις προηγούμενες σελίδες. Αυτό που γράφεις νομίζω δίνει την (ηθική τουλάχιστον) λύση. Πάντως, για να σιγουρευτώ, δεν το θεωρείς σωστό να αιτιολογήσω πως επειδή η αλλαγή είναι σε επιφάνεια 60τμ, μικρότερη από τα 100τμ, δεν απαιτείται νέα θέση; (μου το έθεσε έτσι στην ΥΔΟΜ και μάλιστα άλλη μία φορά πιο παλιά, όταν ξεκινούσα την υπόθεση και είχα ρωτήσει κάποιες γενικές απορίες, αλλά χωρίς συγκεκριμένα δεδομένα, οπότε θα μπορούσα να σκεφτώ ότι είχε απαντήσει στον αέρα). Καθώς αντίστοιχα, σκέφτομαι, μήπως και το 1986 που εκδόθηκε η άδεια και ίσχυε το ΠΔ 92/1982, δηλ για κατοικία μία θέση ανά 200-400τμ, δεν απαιτήθηκε αφού από την άδεια η κατοικία ήταν 140τμ < 200 και δεν έγινε έλεγχος τύπου 140/200 = 0.7 => μία θέση. Θα μπορούσε βεβαια ο έλεγχος να ήταν 140/400 = 0.35 < 0.5 άρα μηδέν θέσεις. Δεν γράφει όμως τίποτα δυστυχώς.. Θα ψάξω ίσως για άλλη άδεια πριν το 1996, μήπως κάπου αναφέρει τον έλεγχο. Edit/Επιπλέον ερώτηση: Αν αιτιολογηθεί ότι δεν απαιτείται νέα ΘΣ, θα υπάρξει πιστεύετε πρόβλημα αργότερα κατά τη συμπλήρωση της ΗΤ, εφόσον δεν υπάρχει ορισμένη ΘΣ στο διάγραμμα κάλυψης της άδειας; Ή αφού δεν υπάρχει αναφορά απλά δεν συμπληρώνω στοιχεία;

Συνηγορώ και εγώ ότι υπάρχει μια σύγχυση ως προς το θέμα του τοπογραφικού. Έχω καταλάβει ότι ιδανικά τις παραβάσεις τις εντοπίζουμε συγκρίνοντας με τα δεδομένα του τοπογραφικού της άδειας (με το σκεπτικό ότι άδεια που δεν έχει ανακληθεί είναι ισχυρή). Τους συντελεστές υπέρβασης ωστόσο θα έπρεπε να τους υπολογίζουμε με τα σημερινά δεδομένα, όχι μόνο ως προς τους όρους δόμησης, αλλά και του οικοπέδου. Έστω και αν η διαφορά είναι εντός των αποδεκτών αποκλίσεων, και εφόσον δεν απαιτείται νέο τοπογραφικό στα δικαιολογητικά της υπαγωγής, θα λάβουμε ως περίγραμμα οικοπέδου αυτό του τοπογραφικού της άδειας ή αυτό που αποτυπώνουμε σήμερα, ακόμα και αν δεν πρόκειται να καταθέσουμε νέο τοπογραφικό; Μήπως αποδεχόμαστε αυτό της άδειας, αλλά αν θέλει ο ιδιοκτήτης να είναι εσαεί "τακτοποιημένος" με την ιδιοκτησία του, του προτείνουμε να κάνει νέο, έστω και αν δεν το απαιτεί νόμος; Αν δεν γίνει νέο, μπορεί να υπάρξει μελλοντικά τριβή με τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν στη ρύθμιση του 4495;

@Gousgounis σε ευχαριστώ πολύ για την απόκριση! Στην ΥΔΟΜ ρώτησα (προφορικά) και δεν έχω σαφή πληροφόρηση. Ο διάλογος είχε περίπου ως εξής: Είπα αρχικά τα δεδομένα, δηλ. διώροφο κτήριο με ισόγειο αποθήκη και όροφο κατοικία από την άδεια. Μέρος του ισογείου αλλάζει χρήση σε κατοικία. Προς το παρόν δεν είχα αναφέρει ότι δεν θα βγάλω άδεια δόμησης, και ότι οι εργασίες θα γίνουν με μικρής κλίμακας. Ρώτησα αν ο έλεγχος της ΘΣ θα γίνει μόνο για την επιφάνεια που αλλάζει χρήση μου είπε ναι και όταν ανέφερα ότι ο χώρος που αλλάζει χρήση είναι 60τμ μου είπε ότι αφού είναι κάτω των 100τμ δεν απαιτείται νέα θέση. Ρώτησα αν έχει οριστεί στην πόλη όριο, μου είπε όχι και ότι είναι 250τμ. Τη ρώτησα: Μήπως πρέπει να συνυπολογίσω και την επιφάνεια του ορόφου που έχει χρήση κατοικίας και να πω ότι συνολικά είναι κάτω των 250τμ, άρα απαιτείται μία θέση η οποία θεωρούμε ότι έχει δεσμευτεί κατά την άδεια; Κάπου εκεί ήρθε στην κουβέντα το γεγονός ότι στο ΔΚ της άδειας, που είναι του 1986 δεν γίνεται λόγος για ΘΣ. Σε αυτό σχολίασε κάπως αόριστα για μη απαίτηση πριν το 199?(μήπως είπε 1996), αλλά εφόσον δεν έχει δεσμευτεί κατά την άδεια πώς θα πω ότι είμαστε οκ και εν τέλει με ρώτησε αν υπάρχει χώρος στον ακάλυπτο, ώστε να δεσμεύσω εκεί μια θέση. Τότε της είπα ότι οι εργασίες θα γίνουν με μικρή κλίμακα -όχι με νέα άδεια- και ρώτησα πώς θα τη δείξω. Θα ανεβάσω το ΔΚ της άδειας με σημειωμένη τη ΘΣ; Δεν πήρα σαφή απάντηση, αλλά κάπως υπονοήθηκε ότι καταλήγουμε πως δεν απαιτείται νέα θέση, λόγω της αρχικής ερμηνείας κάτω των 100τμ. Γεγονός που το προτιμώ, αλλά τα συμπεράσματα και οι απορίες που προκύπτουν είναι τα εξής: Προφανώς δεν καταφέραμε να συνεννοηθούμε ακριβώς και υποθέτω ότι είτε δεν γνώριζε λεπτομέρειες είτε έχουν μπερδευτεί και στην ΥΔΟΜ με το θέμα της μικρής κλίμακας. Μήπως ήξερε η υπάλληλος ότι πριν το Προεδρικό Διάταγμα του 1996 ίσχυε το ΠΔ του 1982 που όριζε 200-400τμ για κατοικία και άρα μήπως για αυτό στην άδεια του 1986 δεν αναφέρει κάτι για ΘΣ, επειδή δεν απαιτούνταν; (Λόγω του ότι η συνολική επιφάνεια είναι κάτω των 400τμ ή λόγω του ότι η χρήση κατοικίας ήταν κάτω των 200τμ) Έστω πάντως ότι η ερμηνεία για το 100-250τμ είναι ότι οφείλουν οι νομαρχίες να ορίσουν μεγέθη σε αυτό το εύρος για κατοικία. Και έστω ότι επειδή εδώ δεν έχει οριστεί, διαιρούμε με τα 250τμ. Θα υπολογίσουμε όλη την επιφάνεια με χρήση κατοικίας του κτηρίου και θα την συγκρίνουμε με το 250 ή μόνο αυτή που αλλάζει χρήση; Αν υπολογίσουμε όλη την επιφάνεια με χρήση κατοικίας παλιά και νέα, περίπου 200τμ, άρα απαιτείται μία θέση, τί πρέπει να κάνω από εκεί και πέρα; Μπορώ να ισχυριστώ ότι δεν έχουμε απαίτηση νέας θέσης, αφού μία θέση απαιτούνταν και πριν την αλλαγή χρήσης ή επειδή κατά την άδεια δεν δεσμεύτηκε, θα πρέπει να το κάνω τώρα (σε ποιο στάδιο και πώς); Αν μπορείς να με βοηθήσεις να ξεκαθαρίσω κάτι από τα παραπάνω θα σου ήμουν ιδιαίτερα ευγνώμων!

+1 Και μάλιστα όχι με δικά μου λόγια. Μίλησα δηλαδή με την υπάλληλο της ΥΔΟΜ, αλλά σκέφτηκα ότι δεν άξιζε να το αναφέρω, γιατί δεν μου φάνηκε καθόλου σίγουρη η απάντησή της. Πάντως μου είπε το ίδιο που είχα καταλάβει και παλιότερα ότι δηλ, αφού η αλλαγή χρήσης είναι σε μικρότερη των 100τμ επιφάνεια δεν απαιτείται θέση. Η αλήθεια όπως είπα είναι ότι δεν με έπεισε ότι ήξερε κάτι παραπάνω, και δεν το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Αυτό το γνωρίζω, ευχαριστώ. Το θέμα είναι ότι δεν καταλαβαίνω πώς ερμηνεύεται το εύρος 100-250τμ που αναφέρει η διάταξη για κατοικίες.

Ως προς αυτό ήθελα να ρωτήσω, ως τεκμηρίωση σε ποιό βαθμό απαιτείται; Πχ αν θέλουμε να κάνουμε μια οπή στην πλάκα για διέλευση αποχέτευσης, τι θα πρέπει κατατεθεί στον φάκελο; (πχ. μελέτη στατικότητας, μελέτη ενίσχυσης, κάποια προκατασκευασμένη κατασκευή ενίσχυσης, σχέδια, τεχνική περιγραφή, απλή αναφορά ανάληψης της ευθύνης ότι δεν δημιουργείται πρόβλημα, κλπ;)

Σκεπτόμενος λίγο λεπτομερέστερα την απάντησή σου να σχολιάσω τα εξής: 1. Καταλαβαίνω πως αν είμαστε στις "κουκίδες" του παραρτήματος Α, πρέπει να γίνει νέο τοπογραφικό για να διαπιστωθούν οι παραβάσεις. Πχ. αν έχει γίνει μετατόπιση κτηρίου (τρίτη κουκίδα), θα κάνουμε νέο τοπογραφικό, όπου πχ τυχόν παραβάσεις πλαγίων θα τις προσδιορίσουμε με βάση το νέο τοπογραφικό, σωστά; 2. Αν είμαστε σε περίπτωση που δεν υπερβαίνονται οι αποδεκτές αποκλίσεις του άρθρου 39, οπότε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το ΔΚ της άδειας, αλλά για κάποιον λόγο τα δεδομένα της σημερινής αποτύπωσης του οικοπέδου/γηπέδου λειτουργούν θετικά στον περιορισμό των παραβάσων, υπάρχει δικαίωμα να χρησιμοποιηθεί η σύγχρονη αποτύπωση, έτσι δεν είναι; Θα μπορούσε για παράδειγμα το εμβαδόν σήμερα να είναι λίγο μεγαλύτερο από αυτό της άδειας. Δεν γίνεται να χρησιμοποιηθεί ως επιτρεπόμενη δόμηση το μέγεθος που προκύπτει από την επιφάνεια της νέας αποτύπωσης; 3. Αν είμαστε πάλι εντός των αποδεκτών αποκλίσεων και βάσει ΔΚ άδειας το κτίριο προβλεπόταν σε επαφή με όριο. Έστω όμως ότι από τη σημερινή αποτύπωση προκύπτει ότι η απόσταση από το όριο είναι 1μ το οποίο οφείλεται σε διαφορετικό περίγραμμα του γηπέδου/οικοπέδου και όχι μετακίνηση του κτιρίου. Τότε, θεωρούμε το ΔΚ της άδειας ως βάση σύγκρισης και δεν επιβάλλουμε παράβαση πλαγίων ή ουσιαστικά υποχρεούμαστε να υποβάλλουμε το σημερινό περίγραμμα του γηπέδου/οικοπέδου, βάσει του οποίου θα γίνει ο προσδιορισμός όλων των παραβάσεων;

Ως προς το παραπάνω ήθελα να ρωτήσω: Λέμε ότι συγκρίνουμε με το αρχικό οικόπεδο, που ήταν ας πούμε 5 στρέμματα όταν βγήκε η άδεια, και το κομμάτι που προστέθηκε αργότερα με χρησικτησία δεν το λαμβάνουμε υπόψη για να διαπιστώσουμε παραβάσεις. Δηλαδή συγκρίνουμε με τα δεδομένα της άδειας. Όταν όμως σε μια κάπως διαφορετική περίπτωση όπου τα όρια του οικοπέδου στο τοπογραφικό της άδειας δεν συμφωνεί και πολύ με τα όρια που προκύπτουν από σημερινή αποτύπωση (κυρίως στα εκτός σχεδίου) και κάνουμε σύγχρονο τοπογραφικό που υποβάλουμε στα δικαιολογητικά της τακτοποίησης, δεν θα συγκρίνουμε με αυτό, το σύγχρονο, αποστάσεις από τα όρια, υπερβάσεις δόμησης κλπ; Δεν ισχύει αυτό που γράφω; Αν ισχύει, ποιά η διαφορά με την περίπτωση του συναδέλφου;

Σε ευχαριστώ cien για τη βοήθεια! Μου λείπουν ακόμα βασικές γνώσεις: συμβολαιογραφική δέσμευση χρειάζεται όταν δεν μπορεί να δημιουργηθεί θέση εντός του οικοπέδου; Σε αυτή την περίπτωση προφανώς δεν αλλάζει το ΔΚ; Αν η θέση δημιουργηθεί εντός οικοπέδου, η είσοδος στον δρόμο που πρέπει να παραμένει ελεύθερη δεσμεύεται λόγω της άδειας που την αναφέρει ή χρειάζεται και άλλη διαδικασία; Ρώτησα πάντως και μια συνάδελφο σήμερα και (αν και δεν μου φάνηκε πολύ σίγουρη) ισχυρίστηκε και αυτή ότι στα εκτός Αττικής αυτό το εύρος (100-250) σημαίνει ότι κάτω των 100τμ δεν απαιτείται δέσμευση. Από την άλλη δεν μου έδωσε βέβαιη απάντηση και ως προς την περίπτωση (μου) αλλαγής χρήσης που γίνεται σε τμήμα του κτηρίου. Δηλ. θα πρέπει να μετρήσει μόνο η επιφάνεια που αλλάζει χρήση (62τμ) και αν θεωρήσουμε ότι ισχύει το παραπάνω 62<100 άρα δεν απαιτείται; 'Η θα πρέπει να υπολογίσουμε και τις υφιστάμενες χρήσεις κατοικίας, δηλ συνολικά περίπου 200τμ (62 νέα στο ισόγειο + 135 υφιστάμενη στον όροφο) και άρα 200<250τμ οπότε 1 θέση, η οποία όμως θεωρούμε ότι είναι δεσμευμένη από την άδεια (έστω και αν όπως προείπα δεν γράφει τίποτα σχετικό εκεί) και άρα δεν απαιτείται νέα;

Ειλικρινά θα εκτιμούσα ιδιαίτερα κάθε βοήθεια, επειδή ειλικρινά προσπάθησα, αλλά δεν βγάζω άκρη! Ούτε καν αν είναι εύκολο ή δυσκολο θέμα τελικά δεν κατάλαβα. Εκτός Αττικής. Σε διώροφη οικοδομή (ΟΑ του 1986, χωρίς σύσταση), που θα αλλάξει χρήση μέρος του ισογείου (62τμ) που σήμερα έχει χρήση αποθήκης (όλος ο ισόγειος όροφος) σε κατοικία και με υφιστάμενη κατοικία στον όροφο με επιφάνεια 134τμ (χωρίς την επιφάνεια του κλιμακοστασίου) δεν μπορώ να συμπεράνω κάτι βέβαιο για τις ΘΣ. Απαιτείται δέσμευση ΘΣ και με ποιον υπολογισμό; Αν απαιτείται, μπορεί να δημιουργηθεί εντός του οικοπέδου; Στον ακάλυπτο έχει διάφορα παρτέρια, στο ΔΚ της άδειας δεν ορίζεται φύτευση, οι διαστάσεις μάλλον δεν πληρούν τις προδιαγραφές για ΘΣ, υπάρχει πρασιά πλάτους 4μ και γενικότερα δεν κατάλαβα τί ρόλο παίζει η κάθε παράμετρος. Να προσθέσω ότι το οικόπεδο είναι τμήμα μεγαλύτερου οικοπέδου στο οποίο έγινε σύσταση και αγοράστηκε ως οριζόντια ιδιοκτησία με δικαίωμα δόμησης. Στο κτηματολόγιο υπάρχει ένα ΚΑΕΚ για το ολόκληρο οικόπεδο. Δεν ξέρω, ως προς τον υπολογισμό, ποια δεδομένα είναι απαραίτητα και ποια όχι και έχω μπερδευτεί. Πάντως ένα σκαρίφημα του οικοπέδου είναι το εξής:

Εδώ που τα λέμε δεν έχεις άδικο! 😅

Το έλεγα σε συνδυασμό με το να είναι εξώφθαλμα νεότερο το κτήριο σε σχέση με τη δήλωση του ιδιοκτήτη. Εννοείς προφανώς ότι δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να σιγουρευτούμε ως μηχανικοί. Τί ισχύ έχει αυτό περί τεκμηρίωσης από τον τρόπο κατασκευής κλπ.; Χρησιμοποιείται μόνο ως θετική* υπόδειξη της παλαιότητας για τα εντός νόμιμου όγκου αυθαίρετα; *Το "θετική" ως προς τον ιδιοκτήτη και τις απαιτήσεις του νόμου. Έντιτ: Να προσθέσω και μια θεωρητική και ακραία συνάμα σκέψη: Αν ο γείτονας είναι "κακός" και μάθει κάποια στιγμή ότι ενώ και οι δύο έχτισαν την ίδια περίοδο με τον πελάτη μας, ο τελευταίος έκανε ρύθμιση με ψευδή παλαιότητα και τον κυνηγήσει, δεν επηρεαζόμαστε σε οποιοδήποτε επίπεδο ως μηχανικοί της υπαγωγής; Εντάξει είπαμε υπερβάλλω στην πιθανότητα να συμβεί, αλλά λέμε τώρα...

Μάλλον έχεις δίκιο... Μήπως επειδή λέει ανά χρήση πρέπει να δω συνολικά για όλα τα διαμερίσματα (δύο όλα κι όλα) με χρήση κατοικίας, πόσες θέσεις απαιτούνται. Μετά να συγκρίνω με πόσες απαιτούνταν με την υφιστάμενη χρήση και μετά να βγάλω συμπέρασμα. Θα το ψάξω κι άλλο. Αν τυχόν απαιτηθεί νέα θέση και υπάρχει χώρος στον ακάλυπτο, γνωρίζεις αν μπορεί να βγει η μικρής κλίμακας ανεβάζοντας ως δικαιολογητικό ενημερωμένο το ΔΚ της άδειας με υπόδειξη της θέσης στάθμευσης; Έχω μεσάνυχτα με το θέμα, θα πρέπει να δω τις προδιαγραφές, αλλά γενικά αναρωτιέμαι αν γίνεται κάπως έτσι. Αυτό που δημιουργεί και δημιουργούσε σύγχυση ειναι το εξής: Στο ΦΕΚ 76/Β/2004 για την Αττική γράφει (για αλλαγές χρήσης): "1. Κατοικία: Μία θέση στάθμευσης ανά 150 m2 επιφάνειας κτιρίου." Ξεκάθαρο. Ότι διαιρούμε με το 150. Όμως τότε γιατί η διαφορά στη διατύπωση του ΦΕΚ 350/96 για την υπόλοιπη χώρα: "1. Για κατοικία: μία θέση ανά 100 έως 250 m2 επιφανείας του κτιρίου."; Τί σημαίνει το "ανά 100 έως 250τμ"; Άν όχι να προσδιορίσει ότι στις πόλεις που αναφέρονται στο ΦΕΚ ξεκινώντας από επιφάνειες άνω των 100τμ και μέχρι τα 250τμ ορίζεται μία θέση; Άλλωστε αν διαιρούσαμε με το 100 θα ήταν σαν να είναι αυστηρότερες οι απαιτήσεις εκτός Αττικής, στην περίπωση τουλάχιστον της αλλαγής χρήσης. Το ψάχνω ακόμα, αλλά κάθε συνεισφορά καλοδεχούμενη. Θα ρωτήσω και στον δήμο αύριο. Προς το παρόν, για να διορθώσω το από πάνω, καταλαβαίνω ότι μάλλον το 100-250τμ σημαίνει ότι κάθε πόλη οφείλει να ορίσει ένα μέγεθος ανά θέση σε αυτό το εύρος και όχι ότι μετράει για 100τμ και άνω. Μάλλον παρερμήνευσα τα λεγόμενα της υπαλλήλου στην ΥΔΟΜ. Μήπως αν τυχόν δεν έχει οριστεί τιμή μετράει το max (250τμ); Θα δούμε..

Έχεις δίκιο ότι αυτό είναι πρωτίστως το θέμα, γι'αυτό υπερψήφισα και την ερώτησή σου στο προηγούμενο ποστ. Μήπως ο @dimitris GM είναι ο κατάλληλος να απαντήσει σε αυτή την περίπτωση; (Και φυσικά όποιος συνάδελφος του έχει τύχει κάτι παρόμοιο)

Να είσαι καλά για τη βοήθεια. Συμφωνώ με αυτό, αλλά, όπως το καταλαβαίνω, με την αλλαγή χρήσης σε 65τμ δεν τίθεται καν θέμα απαίτησης νέας θέσης στάθμευσης. Κατά τ'άλλα να σημειώσω πλέον ότι αυτό μου είπαν (προφορικά δηλ.) και στην ΥΔΟΜ (ότι για κάτω των 100τμ δεν απαιτείται εξασφάλιση θέσης). Επειδή όμως με τη μικρής κλίμακας δεν θα ελεγχθεί η αίτηση και είναι εξ ολοκλήρου ευθύνη του μηχανικού τα δικαιολογητικά, ήθελα να νιώθω κάπως σίγουρος. Καλά βέβαια, αν δημιουργηθεί κάπου θέμα, φαντάζομαι διορθώνεται και αργότερα. Λίγο με ζόρισε σαν σκέψη ως προς τη μεταβολή του διαγράμματος κάλυψης που θα οδηγούσε σε διαδικασία άδειας, αν έχω καταλάβει σωστά, αλλά τέλος πάντων.

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Έψαξα λίγο αυτό που λες και βρήκα τα εξής: Καταρχάς το κτίριο στον όροφο που αλλάζει χρήση (διώροφο που ο άλλος όροφος από αυτόν που με ενδιαφέρει έχει χρήση κατοικίας) από την άδεια του 1986 είχε χρήση αποθήκης. Το ΦΕΚ του 1997 λέει για χρήση αποθήκης 200τμ , ενώ για κατοικία 100τμ. Το θέμα είναι ότι όταν βγήκε η άδεια το 1986, ίσχυε το ΦΕΚ του 1982, όπου αποθήκη και κατοικία ήταν 200τμ. Όπως και να έχει από που προκύπτει ότι συγκρίνουμε με την πρότερη χρήση; Άσχετο μάλλον, αλλά να σημειώσω ότι το ΔΚ της άδειας δεν αναφέρει τίποτα για θέσεις στάθμευσης. Δεν θα έπρεπε κανονικά ή εξαρτιόταν από την τοπική Πολεοδομία;