MAKAP

Αν πρόσεξες, έχω γράψει "Σύμφωνα με το άρθρο 13 του ν. 1337/1983, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει"

Με λίγα λόγια, μηκοτομή είναι η μελέτη οδοποιίας με την οποία καθορίζονται όλα τα στοιχεία διαμόρφωσης μίας οδού είτε πρόκειται για οδό μίας πόλης είτε για οδό κοινοτική, επαρχιακή, εθνική κλπ. Για τη μελέτη αυτή λαμβάνονται όλα τα στοιχεία του εδάφους στον άξονα και τις διατομές κλπ και υπολογίζονται τα στοιχεία διαμόρφωσης της οδού (εκχωματώσεις, επιχωματώσεις, κλίση, αξονοδιασταυρώσεις, κράσπεδα κλπ) καθώς και η οριστική της στάθμη (ερυθρά).

Σε κάθε περίπτωση έκδοσης άδειας σε οικόπεδο που περιλαμβάνεται σε ρυμοτομικό σχέδιο εγκεκριμένο με τις διατάξεις του νδ 1923 πρέπει να ερευνούμε αφενός την ύπαρξη δρόμων που περιλαμβάνονται μέσα στο συγκεκριμένο ΟΤ και δεν έχουν εγκριθεί με το ρυμοτομικό σχέδιο ως ΚΧ αφετέρου την ύπαρξη όμορων αποκλεισμένων ή τακτοποιητέων οικοπέδων. Την ίδια ευθύνη έχει και η πολεοδομία πριν εκδώσει μία άδεια. Με βάση τις κείμενες διατάξεις, οι δρόμοι που περιλαμβάνονται στο ΟΤ και δεν εγκρίθηκαν από το σχέδιο πρέπει να προσκυρωθούν στα όμορα οικόπεδα. Επομένως, καλώς έγινε η προσκύρωση του ενός δρόμου στο εξεταζόμενο οικόπεδο. Επίσης καλώς, προωθήθηκε η διαδικασία τροποποίησης του σχεδίου και χαρακτηρισμού του άλλου δρόμου ως πεζόδρομου (αν και θα υπάρξουν προβλήματα αν ο δρόμος είναι πολύ στενός κλπ). Εκείνο που δεν αναφέρεις αν έγινε, είναι η έρευνα αν υπάρχει όμορο οικόπεδο που είναι αποκλεισμένο ή τακτοποιητέο ή εν πάση περιπτώσει αν πραγματικά απαιτείται από τη διαμορφωμένη κατάσταση του εδάφους πράξη αναλογισμού και τακτοποίησης. Εσύ θα το κρίνεις αυτό, έχοντας την εικόνα του εδάφους.

Θέλω να παρατηρήσω ότι στην έννοια του κοινόχρηστου χώρου περιλαμβάνεται ο δρόμος η πλατεία κλπ. Επομένως, το παραπάνω επιχείρημα δεν ευσταθεί. Πολύ σωστή επισήμανση!!! Ποιός ασκεί οικιστική πολιτική? Είναι γεγονός ότι το ΣτΕ στη μακρόχρονη ενασχόλησή του με το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος (από τη δεκαετία του '60 με τον Δεκλερή ως απλό δικαστή και στη συνέχεια ως πρόεδρο του Ε' τμήματος μέχρι τη συνταξιοδότησή του) δημιούργησε με τις αποφάσεις του ένα κέλυφος για την προστασία του περιβάλλοντος που ενστερνίστηκαν και ακολούθησαν και οι επόμενες γενεές δικαστών και έτσι γλυτώσαμε σε πολλές περιπτώσεις την συνεχιζόμενη καταστροφή. Είναι, όμως, γεγονός ότι σε πολλές άλλες περιπτώσεις ξεπέρασαν τα όρια της δικαιοδοσίας τους και με αφορμή προσωπικές τους περιπτώσεις ακύρωσαν νομοθεσίες όπως πχ ο θεσμός της ΜΣΔ που ήταν ένα πολύ καλό εργαλείο αφενός για τη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αφετέρου για την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος της αδυναμίας των ΟΤΑ να καταβάλουν αποζημιώσεις για τα ακίνητα που ρυμοτομούνται κλπ. Ξέρω ότι το θέμα του ΣτΕ παρεκκλίνει από το ειδικό αλλά θέλω να καταθέσω την άποψή μου ότι το πρόβλημα με το ΣτΕ θα αντιμετωπιστεί μόνον όταν τα κόμματα αποφασίσουν να τροποποιήσουν το Σύνταγμα και να καθορίσουν ξανά το ρόλο του ΣτΕ.

Η εγκύκλιος έχει εκδοθεί πριν από το ν. 2971/2001 με τον οποίο απαγορεύεται η εκμετάλλευση του ακινήτου που περιλαμβάνεται στην παραλία (για τον αιγιαλό δεν το συζητάμε). Είναι χαρακτηριστικές οι διατάξεις α) του άρθρου 2 παρ. 4 με την οποία "Στον αιγιαλό, την παραλία, την όχθη και την παρόχθια ζώνη δεν επιτρέπεται η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει κατασκευασμάτων, παρά μόνο για την επιδίωξη των σκοπών, που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο" και β) του άρθρου 7 παρ. 4 με την οποία "Από τη δημοσίευση της απόφασης του Υπουργού Οικονομικών με την οποία δημιουργείται η παραλία, οι κύριοι των κτημάτων που καταλαμβάνονται από αυτή, θεωρούνται ότι έλαβαν γνώση περί τούτου και οφείλουν για μια διετία να μην προβούν σε οποιαδήποτε γενικά κατασκευή, βελτίωση, δενδροφύτευση ή άλλη τυχόν προσθήκη στα ακίνητα αυτά, ενώ αύξηση της αξίας τους που οφείλεται σε μία από τις πιο πάνω ενέργειες δεν αποζημιώνεται". Ένα από τα νέα, και σωστά κατά την άποψή μου, στοιχεία που προστέθηκαν στη διαδικασία καθορισμού του αιγιαλού και της παραλίας, με το ν. 2971/2001, είναι ότι η αναγκαστική απαλλοτρίωση που επιβάλλεται στα ακίνητα που περιλαμβάνονται στη ζώνη παραλίας εφαρμόζονται οι διατάξεις περί απαλλοτριώσεων λόγω ρυμοτομίας. Αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατόν να ζητηθεί, από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου, η άρση της απαλλοτρίωσης μετά την παρέλευση του εύλογου χρόνου που ορίζεται με τις δικαστικές αποφάσεις. Η διαδικασία άρσης της απαλλοτρίωσης περιγράφεται αναλυτικά στο θέμα http://www.michanikos.gr/showthread.php?t=7969 Επισημαίνω ότι λόγω αδυναμίας του Κράτους να καταβάλει αποζημιώσεις για τα ακίνητα που περιλαμβάνονται στη ζώνη παραλίας δεν γνωρίζω να έχει αποζημιωθεί ποτέ ιδιοκτήτης και επομένως μπορεί να αρθεί η απαλλοτρίωση σε ακίνητο αυτής της κατηγορίας. Η ζώνη παραλίας δεν ανακαλείται αυτοδίκαια εάν δεν έχει συντελεστεί μέχρι σήμερα η απαλλοτρίωση έστω και αν έχει καθοριστεί με τις διατάξεις του 2344/1940. Πρέπει να ακολουθηθεί η διαδικασία της άρσης όπως αναφέρεται παραπάνω. Μετά την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας είναι δυνατή η έκδοση άδειας με την προϋπόθεση ότι το ακίνητο πληροί τα όρια αρτιότητας και είναι οικοδομήσιμο.

Σύμφωνα με το άρθρο 13 του ν. 1337/1983, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει: "1. Κατά παρέκκλιση από το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 1 μπορεί να υπάγονται στις διατάξεις των προηγούμενων άρθρων του νόμου αυτού και πολεοδομικά προβληματικές περιοχές εντός σχεδίων πόλεων ή οικισμών προ του 1923 που απαιτούν αναμόρφωση. Οι περιοχές αυτές μπορεί να είναι τμήματα πολεοδομικών ενοτήτων που περιλαμβάνουν και επεκτάσεις του νόμου αυτού ή που βρίσκονται στο σύνολό τους μέσα σε εγκεκριμένα σχέδια πόλεων ή οικισμούς προ του 1923. 2. Η κατά την προηγούμενη παράγραφο υπαγωγή προτείνεται με το γενικό πολεοδομικό σχέδιο και γίνεται με το Π.Διάταγμα που εγκρίνει τη σχετική πολεοδομική μελέτη. Η υπαγωγή τέτοιων περιοχών μπορεί να γίνει και με Π. Διάταγμα ανεξάρτητα από το Π. Διάταγμα έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης και την τυχόν ολοκλήρωση της διαδικασίας για το γενικό πολεοδομικό σχέδιο της περιοχής , αν από υπάρχουσες μελέτες προκύπτει η αναγκαιότητα για την ανάπλαση της περιοχής. Το Π. Διάταγμα υπαγωγής και στην περίπτωση αυτή εκδίδεται με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 7 παρ. 1 του νόμου αυτού". Επομένως, για να υπαχθεί μια περιοχή στις διατάξεις του άρθρου αυτού πρέπει να υπάρχει σχετική πρόταση στο οικείο ΓΠΣ και στη συνέχεια η περιοχή αυτή να περιληφθεί στην ΠΜ που θα συνταχθεί για την όμορη υπό ένταξη περιοχή. Εννοείται ότι η ΠΜ θα ακολουθήσει τη γνωστή διαδικασία των αναρτήσεων, ενστάσεων κλπ μέχρι την τελική έγκριση. Επισημαίνεται ότι για τις περιπτώσεις του άρθρου 13 δεν επιβάλλεται εισφορά σε χρήμα και η εισφορά σε γη υπολογίζεται διαφορετικά, όπως αναφέρεται λεπτομερώς στις παρ. 3 και 4 του άρθρου 13.

Έχω την αίσθηση ότι συνεχίζουμε τη συζήτηση σε υποθετικές ερωτήσεις ενώ στην περίπτωσή σου πρέπει να ξεκαθαρίσεις πρωτίστως το θέμα εάν η έκταση που εξετάζεις περιλαμβανόταν ή όχι στο αρχικό σχέδιο. Στην περίπτωση που η απάντηση είναι θετική, είναι σχεδόν απίθανο η χρήση γης και η μορφή του ρυμ. σχεδίου που καθορίστηκε αρχικά για την εξεταζόμενη έκταση να είναι ίδια με τις αντίστοιχες (ΚΧ) που καθορίστηκε με το σχέδιο του 1948. Θεωρητικά, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η έκταση θα μπορούσε να δομηθεί με την αρχική χρήση γης και τη μορφή του ρυμ. σχεδίου. Πιστεύω, όμως, ότι θα δημιουργηθεί πολεοδομικό πρόβλημα με τις διαφορετικές μορφές ρυμ. σχεδίου που θα ισχύουν στην εξεταζόμενη έκταση και στην όμορη περιοχή, και ίσως τους διαφορετικούς ΟΔ και θα απαιτηθεί η πολεοδομική ρύθμιση του προβλήματος αυτού. Με δεδομένο ότι η ρύθμιση αυτή θα γίνει με τις ισχύουσες διατάξεις, είναι προφανές ότι το ακίνητο θεωρητικά θα οφείλει και εισφορές. Παραμένει, όμως, αδιευκρίνιστο το μέγεθος της εξεταζόμενης έκτασης και επομένως η έκταση της πολεοδομικής επέμβασης ώστε να πει κανείς με βεβαιότητα εάν θα επιβληθούν εισφορές ή όχι. Επαναλαμβάνω και πάλι ότι συζητάμε θεωρητικά χωρίς να γνωρίζουμε τα πραγματικά δεδομένα του θέματος.

Ας πάρουμε το θέμα βήμα-βήμα. Έχουμε ένα ακίνητο σε εκτός σχεδίου περιοχή. Η περιοχή αυτή πολεοδομείται (πριν από το 1983) με ΟΤ, ΚΧ κλπ και το συγκεκριμένο ακίνητο χαρακτηρίζεται ως ΚΧ, δηλαδή επιβάλλεται σ' αυτό αναγκαστική απαλλοτρίωση. Σύμφωνα με τις διατάξεις του νδ του 1923 περί σχεδίων πόλεων, ο ΟΤΑ πρέπει να αποζημιώσει τον ιδιοκτήτη του ακινήτου αλλά αυτό δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τη σχετική νομολογία των δικαστηρίων, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου μπορεί, αν θέλει, να ζητήσει την άρση της επιβληθείσας απαλλοτρίωσης στο ακίνητό του αφού έχει παρέλθει ο εύλογος χρόνος που έχουν ορίσει οι δικαστικές αποφάσεις. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία άρσης της απαλλοτρίωσης, όπως την αναλύσαμε παραπάνω, τι συνέπειες θα έχει το ακίνητο? Θα παύσει να υπάρχει το βάρος που επέβαλε το ρυμοτομικό σχέδιο στο ακίνητο με τον χαρακτηρισμό του ως ΚΧ και επομένως ως πολεοδομικό καθεστώς στο συγκεκριμένο ακίνητο θα επανέλθει εκείνο που υπήρχε πριν από το ρυμοτομικό σχέδιο, δηλαδή το ακίνητο αυτό και μόνον θα επανέλθει στο καθεστώς της εκτός σχεδίου δόμησης ενώ όλη η υπόλοιπη περιοχή γύρω από αυτό θα συνεχίσει να είναι εντός σχεδίου. Στο καθεστώς αυτό θα παραμείνει το ακίνητο για όσο διάστημα χρειαστεί μέχρι να εγκριθεί νέα πρόταση για την πολεοδομική του ρύθμιση, αν την ζητήσει ο ιδιοκτήτης του ή ο ΟΤΑ, που όπως όλοι γνωρίζουμε δεν είναι υπόθεση που ολοκληρώνεται σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, πολύ περισσότερο μάλιστα αν ο ΟΤΑ θέλει το χώρο του ακινήτου με τη συγκεκριμένη χρήση. Υπάρχει περίπτωση, αν το ακίνητο πληροί τα όρια αρτιότητας της εκτός σχεδίου δόμησης, να ζητήσει ο ιδιοκτήτης άδεια αλλά και πάλι θεωρώ ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις από τον ΟΤΑ. Πιστεύω ότι με τη νέα λεπτομερή ανάλυση έγινε κατανοητό το θέμα αυτό.

Γενικά, στο άρθρο 13 του ν. 1337/83 υπάγονται περιοχές που χρειάζονται ανάπλαση, δηλαδή περιοχές που είτε βρίσκονται σε εγκεκριμένο σχέδιο πριν από το 1983 είτε σε οικισμό προ 1923, γειτνιάζουν με περιοχή που πρόκειται να ενταχθεί στο σχέδιο πόλης με τις διατάξεις του νόμου αυτού και χρειάζεται ανάπλαση. Δεν περιγράφεις, όμως, ξεκάθαρα το πολεοδομικό καθεστώς του οικοπέδου που σε ενδιαφέρει δεδομένου ότι από την περιγραφή σου προκύπτει ότι περιλαμβάνεται σε διανομή του Υπ. Γεωργίας (που αν είναι αστική έχει τις ιδιότητες του ρυμοτομικού σχεδίου) για την οποία εγκρίθηκε αναθεώρηση και επέκταση το 1991-1993. Είναι έτσι? Η υπαγωγή στο άρθρο 13 πως έγινε?

Κανένας δεν υποστήριξε κάτι τέτοιο. Στην περίπτωση που αίρεται η απαλλοτρίωση που επιβλήθηκε σε μία έκταση με σχέδιο πόλης που εγκρίθηκε πριν από το 1983, δηλαδή η έκταση είτε ρυμοτομήθηκε είτε χαρακτηρίστηκε ως ΚΧ, το πολεοδομικό καθεστώς που διέπει πλέον αυτή την έκταση είναι εκείνο που ίσχυε πριν από την έγκριση του σχεδίου. Επομένως, αν η περιοχή ήταν εκτός σχεδίου και πολεοδομήθηκε με αυτό το σχέδιο τότε η εξεταζόμενη έκταση θα θεωρείται πλέον ως εκτός σχεδίου ενώ αν υπήρχε προηγουμένως άλλη μορφή σχεδίου πόλης τότε για την έκταση αυτή και μόνον θα ισχύει η προηγούμενη μορφή σχεδίου.

Μα στο θέμα αυτό δεν συζητάμε αν, πως και πότε θα καταβληθεί η αποζημίωση αλλά ποιά είναι η διαδικασία για την άρση της επιβληθείσας πριν από 60 χρόνια απαλλοτρίωσης. Και η παράθεση που χρησιμοποίησες αφορούσε σε εκδοχή ότι το αρχικό σχέδιο ήταν του 1948 ενώ στην εξεταζόμενη περίπτωση είναι ενδεχόμενο η συγκεκριμένη έκταση να είχε πολεοδομηθεί με το παλαιότερο σχέδιο (1888) οπότε, εάν επαληθευτεί αυτό, μετά την άρση θα ισχύει το προηγούμενο πολεοδομικό καθεστώς (εντός σχεδίου).

Είναι λανθασμένη η εκτίμησή σου και αυτό αποδεικνύεται από τα ίδια τα στοιχεία που χρησιμοποιείς. Το ΦΕΚ 270, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, θεσπίζει τους κανόνες δόμησης στην εκτός σχεδίου περιοχή δηλαδή "εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων ,κωμών και οικισμών ή εκτός των ορίων των νομίμων υφισταμένων προ του 1923 οικισμών των στερουμένων ρυμοτομικού σχεδίου .....". Στο πδ αυτό, λοιπόν, γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ της δόμησης αφενός σε εκτός σχεδίου περιοχή αφετέρου σε εντός σχεδίου περιοχή και τους οικισμούς προ 1923. Επισημαίνω ότι στο κείμενο του πδ αυτού (που εκδόθηκε τον Μάιο 1985) γίνεται αναφορά μόνο για τους οικισμούς προ 1923 γιατί, εκείνη την εποχή, είχε δημιουργηθεί θέμα με την ακύρωση από το ΣτΕ της σχετικής υπουργικής απόφασης και η διοίκηση είχε προωθήσει παράλληλα (αρχές 1985) νέο πδ για τη δόμηση σε οικισμούς <2000, όπως τους ονόμασε πλέον, και εντελώς συμπτωματικά το πδ αυτό εκδόθηκε λίγες μέρες νωρίτερα (ΦΕΚ 181/1985) από το προηγούμενο. Επομένως, αποδεικνύεται ότι υπάρχουν κανόνες δόμησης για τρία ξεχωριστά μεταξύ τους πολεοδομικά καθεστώτα (εντός σχεδίου, εκτός σχεδίου, οικισμοί). Αλλά και με το δεύτερο επιχείρημά σου επιβεβαιώνεται η παραπάνω θέση, δεδομένου ότι η ΖΟΕ είναι η θέσπιση βελτιωμένων κανόνων δόμησης στην εκτός σχεδίου περιοχή δηλαδή ένα πλαίσιο κανόνων μεταξύ εκείνου για τις εκτός σχεδίου περιοχές και εκείνου για τις εντός σχεδίου περιοχές, με την εξαίρεση πάντα των οικισμών για τους οποίους ισχύει διαφορετικό πλαίσιο δόμησης. Τέλος, θέλω να τονίσω ότι για τη δόμηση στους οικισμούς (είτε <2000 είτε προ 1923) ισχύουν οι περισσότερες διατάξεις του ΓΟΚ καθώς επίσης ότι με το ΦΕΚ 414/1985 (Αύγουστος 1985) καθορίστηκε το πλαίσιο πολεοδόμησης των οικισμών <2000. Πιστεύω ότι με την ανάλυση αυτή το συγκεκριμένο θέμα ξεκαθαρίζει πλέον.

Συγχαρητήρια για τη διαπίστωση!!! Πράγματι, ο ένας από τους δύο (άνδρες) υπαλλήλους στο αρχείο ρυμοτομικών διαγραμμάτων είναι συνάδελφος.

Ζητώ συγνώμη συνάδελφε Lakis Bidis, αλλά εκτός από το θέμα σου, στο οποίο δικαιολογημένα ζητάς απόψεις και βοήθεια, δημιουργήθηκε ένα ακόμη που πρέπει να διευκρινιστεί για να μην παρεμηνευτεί από νέους, κυρίως, συναδέλφους που δεν γνωρίζουν επαρκώς τα θέματα αυτά. Στην Ελλάδα, κάθε κομμάτι γης μπορεί να δομηθεί με ένα από τα πολεοδομικά πλαίσια που έχουν θεσπιστεί από το Κράτος. Συγκεκριμένα, ένα κομμάτι γης μπορεί να περιλαμβάνεται είτε σε εντός σχεδίου περιοχή είτε σε εκτός σχεδίου περιοχή είτε σε οικισμό (υπάρχουν διάφορες κατηγορίες οικισμών). Επομένως, μπορεί να δομηθεί με τις αντίστοιχες διατάξεις. Οικόπεδο ορίζεται το κομμάτι γης που περιλαμβάνεται είτε σε εντός σχεδίου περιοχή είτε εντός οικισμού ενώ το κομμάτι γης που περιλαμβάνεται σε εκτός σχεδίου περιοχή ορίζεται ως γήπεδο. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η έκφραση "το οικόπεδο βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης και εντός των ορίων του οικισμού τάδε" δεν είναι πολεοδομικά σωστή.

Μα το είπα ήδη. Αν υπάρχει, θα το βρεις στη Δ/νση Τοπογραφικών Εφαρμογών του ΥΠΕΧΩΔΕ, στην οδό Αμαλιάδος (Αμπελόκηποι).

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να δεις το σχέδιο του 1888 και να καταλάβεις, με τη βοήθεια των σταθερών που θα αναγνωρίσεις, τη σχέση 1) της έκτασης που πολεοδομήθηκε το 1988 με εκείνη που πολεοδομήθηκε το 1948 και 2) της έκτασης που σε ενδιαφέρει με εκείνη του ρυμοτομικού σχεδίου του 1888 ώστε να συμπεράνεις αν η έκταση που σε ενδιαφέρει περιλαμβανόταν στο σχέδιο αυτό.

Από την έρευνα που έκανα εγώ προέκυψε ότι για τον Αλμυρό Μαγνησίας είχε εγκριθεί σχέδιο πόλης το 1888 (!!!) το οποίο τροποποιήθηκε μεταγενέστερα (γύρω στο 1900). Επειδή προφανώς το σχέδιο αυτό έμεινε ανενεργό τον 20ο αι., όπως και τα σχέδια πόλης πολλών άλλων πόλεων της χώρας, το 1948 το Κράτος, μετά τον εμφύλιο, εφάρμοσε ένα πρόγραμμα ανοικοδόμησης της χώρας και ανέθεσε το έργο αυτό στο τότε Υφυπουργείο Ανοικοδομήσεως (που αποτέλεσε αργότερα την Υπηρεσία Οικισμού του ΥΔΕ, το 1980 το βασικό κορμό του τότε ΥΧΟΠ και το 1985 το ένα σκέλος του σημερινού ΥΠΕΧΩΔΕ), το οποίο εκπόνησε ρυμοτομικά σχέδια για πολλές πόλεις της χώρας, μεταξύ των οποίων και για τον Αλμυρό. Σε πολλές περιπτώσεις έχει διαπιστωθεί ότι οι μελετητές των ρυμοτομικών σχεδίων του 1948 αγνοούσαν τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια για τις ίδιες περιοχές και έτσι τα νέα σχέδια δεν είχαν καμία σχέση (από πλευράς πολεοδομικού σχεδιασμού) με τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια και ειδικότερα με την έκταση που κάλυπταν σε σχέση με τα αρχικά. Δεν γνωρίζω αν αυτό συμβαίνει και με το σχέδιο του Αλμυρού.

Επομένως, από την έρευνα που έκανες στο ΥΠΕΧΩΔΕ προκύπτει ότι το πρώτο ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής εγκρίθηκε το 1948 και η έκταση χαρακτηρίστηκε ως ΚΧ. Συνεπώς, μετά την άρση της απαλλοτρίωσης η έκταση θα θεωρείται πλέον ως εκτός σχεδίου. Εν πάση περιπτώσει, αν μου πεις την περιοχή (με pm), μπορώ να επιβεβαιώσω την πληροφορία της πολεοδομίας.

Συνιστώ να μην είσαι τόσο σίγουρος

Δεν σχολιάζω την περιγραφή μιάς έκτασης ή οικοπέδου ως "εκτός σχεδίου εντός οικισμού" που αναφέρεις συνάδελφε avgoust αλλά πρέπει να παραδεχτείς ότι οικόπεδο "εντός οικισμού, εκτός σχεδίου πόλεως" όπως το περιγράφει ο Lakis Bidis δεν υπάρχει.

Στη ΔΤΕ υπάρχουν αρχειοθετημένα όλα τα ρυμοτομικά σχέδια (είτε αρχικά σχέδια είτε τροποποιήσεις τους) των ελληνικών πόλεων και όλες οι διοικητικές πράξεις πολεοδομικού περιεχομένου που εγκρίθηκαν από την κεντρική υπηρεσία. Δηλαδή δεν είναι σίγουρο ότι υπάρχουν αρχειοθετημένα τα ρυμοτομικά σχέδια που εγκρίθηκαν με διοικητικές πράξεις άλλων οργάνων όπως π.χ. με αποφάσεις είτε Νομαρχών (παλαιότερα) είτε Γ.Γ Περιφερειών

Η πρώτη μου παρατήρηση αφορά στις αντιφατικές αναφορές στο πολεοδομικό καθεστώς του ακινήτου. Γράφεις "εντός οικισμού, εκτός σχεδίου πόλεως" και πρέπει να γνωρίζεις ότι η σύσταση κάθετης ιδιοκτησίας δεν επιτρέπεται πλέον σε εκτός σχεδίου περιοχές. Αν ξεκαθαρίσει αυτό, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για τα υπόλοιπα.

Τόσο τα θέματα που περιγράφεις στο πρώτο μήνυμα όσο και τα σχετικά περιορισμένα του δεύτερου αφορούν στην ένταξη στο σχέδιο πόλης μιάς περιοχής η οποία είτε ήταν προηγουμένως εκτός σχεδίου είτε μπορούσε να δομηθεί ως οικισμός προ 1923 κλπ. Για το θέμα των εισφορών σε χρήμα μπορείς να βρεις πολλά θέματα και σχετικές απαντήσεις σε αυτό το forum. Για το θέμα της προσφυγής κατά της τιμής που καθορίστηκε από την επιτροπή δεν νομίζω ότι μπορείς να πάρεις απάντηση εδώ δεδομένου ότιο δεν είναι τεχνικό θέμα.

Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλά νομίζω ότι τα περισσότερα πρέπει να απευθύνονται στους δημιουργούς αυτού του forum που έδωσαν την ευκαιρία σε όλους τους μηχανικούς (και μη) να καταθέσουν είτε την εμπειρία τους είτε τη γνώση τους είτε το περιστατικό που τους έτυχε και να βοηθήσουν με τον τρόπο αυτό όλους εκείνους που χρειάζονται τη βοήθεια αυτή. Η διαδικασία για το θέμα της άρσης απαλλοτρίωσης δεν είναι γραμμένη σε νομοθεσία αλλά προέκυψε μετά την έκδοση του ν. 1337/1983 (γνωστού ως νόμου Τρίτση) με τον οποίο καταργήθηκε ο ν. 5269/1931 με τον οποίο ανοικοδομήθηκαν όλοι οι ΚΧ σε όλη την επικράτεια (αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία), σε συνδυασμό με τις διατάξεις του νδ 797/1971, όπως ισχύει, και κυρίως τη νομολογία που διαμορφώθηκε έκτοτε με την έκδοση πολλών δικαστικών αποφάσεων (κυρίως του ΣτΕ) για το θέμα αυτό. Μία απόφαση που περιγράφει λεπτομερώς και τεκμηριώνει πολλά από αυτά που ανέφερα παραπάνω είναι η ΣτΕ 3140/2007, αν και για την εξεταζόμενη υπόθεση το δικαστήριο δεν αποφάνθηκε αλλά την παρέπεμψε, λόγω της σοβαρότητάς της, στην επταμελή σύνθεση του δικαστηρίου, δηλαδή σε μεγαλύτερη σύνθεση. Αν δεν μπορείς να την βρεις μπορώ να την στείλω με mail. ΥΓ Όλα τα ρυμοτομικά διαγράμματα της περιοχής πρέπει να υπάρχουν στην οικεία πολεοδομία και αν δεν τα βρεις εκεί θα τα βρεις οπωσδήποτε στη Δ/νση Τοπογραφικών Εφαρμογών του ΥΠΕΧΩΔΕ (Αμαλιάδος 17)

Απευθυνόμενος στους συντονιστές προτείνω να διαχωριστούν τα μηνύματα της strents από το παρόν θέμα δεδομένου ότι αφορούν σε γενικές παρατηρήσεις για τις διατάξεις του ν.1337/1983 και ειδικότερα (στο δεύτερο μήνυμα) με τις οφειλόμενες εισφορές σε γη και σε χρήμα.