MAKAP

Υποψήφιε (εν δυνάμει) συνάδελφε, 1. Η πράξη αναλογισμού ολοκληρώνει την εφαρμογή του σχεδίου στο έδαφος (με τις διαδικασίες του νδ 1923) και εκτός από την κύρωσή της με απόφαση του Νομάρχη, απαιτείται και α) ο προσδιορισμός της τιμής μονάδος και β) η καταβολή των αποζημιώσεων των εδαφικών τμημάτων και ενδεχομένως των επικειμένων που αναλογίζονται με την πράξη. Εάν δεν ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, δεν εφαρμόζεται το σχέδιο πόλης στο έδαφος. 2. Όπως σου είπε ο Γιάννης, ένα οικόπεδο είναι οικοδομήσιμο, μόνον, εάν έχει το ελάχιστο απαιτούμενο πρόσωπο σε πλήρως (σε όλο του το πλάτος) διανοιγμένο ΚΧ (και όχι σε ενδεδειγμένο δρόμο).

Μπορείς να μου στείλεις τον αριθμό του ΦΕΚ σε πμ;

1. Ερώτημα: Πως μεγάλωσαν τα 2 στρεμ σε 4,2; 2. Η αγροτική οδός θα χωρίσει το αγρτοτεμάχιο σε δύο τεμάχια, τα οποία, προφανώς δεν θα είναι άρτια.

Όπως ανέφερα στο προηγούμενο post, στο κείμενο του διατάγματος, που πρέπει να διαβάσεις, πιστεύω ότι ορίζεται η δυνατότητα δόμησης ενός οικοπέδου με τις προϋποθέσεις 50/5 χωρίς να αναφέρεται το άρθρο 25. Είναι καθαρά νομοτεχνικό το θέμα. Εάν αναγράφεται έτσι, τότε σημαίνει ότι ένα οικόπεδο που δεν έχει τα όρια αρτιότητας, μπορεί να δομηθεί εάν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις (50/5).

Η εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτησία έχει πάντα αυτό τον κίνδυνο.

1. Η εγγραφή κάτοψης κτιρίου επιφάνειας 50 τμ σε οικόπεδο με πρόσωπο τουλάχιστον 5 μ. πιστεύω ότι, αναφέρεται στο διάταγμα ως δυνατότητα αξιοποίησης (δόμησης) του οικοπέδου και όχι ως πρόσθετος όρος δόμησης, όπως το περιγράφεις. Στις πολεοδομικές μελέτες της εποχής εκείνης αναφέρεται η δυνατότητα αυτή όχι ως άρθρο 25 του 1337/83 αλλά ως επί πλέον δυνατότητα δόμησης οικοπέδων που δεν πληρούν τα όρια αρτιότητας. 2. Εάν τα δύο οικόπεδα που συνενώθηκαν, μπορούσαν να δομηθούν με τη δυνατότητα αυτή, δεν χρειαζόταν η συνένωση. Επομένως, εάν υπάρχουν και πρόσθετοι όροι δόμησης, όπως πχ πρασιά, είναι πιθανόν να μην εγγραφόταν η κάτοψη των 50 τμ.

@Paul_Mix Μια συμβουλή και από εμένα, στα πολλά σωστά που έχουν αναφέρει οι καλοί συνάδελφοι, αντιμετωπίζοντας το θέμα αντικειμενικά και ψυχρά και όχι υποκειμενικά, όπως το βλέπεις εσύ. Προκαλεί εντύπωση ότι δεν υπάρχει 1) τίτλος ιδιοκτησίας και 2) συμβόλαιο ή έστω ιδιωτικό συμφωνητικό για τη δουλεία. Εγώ, προσωπικά, θα προβληματιζόμουνα. Έχε υπόψη ότι όσοι θέλουν να κάνουν μια κομπίνα με ένα ακίνητο, απευθύνονται και αναθέτουν τη δουλειά σε ένα νέο και άπειρο μηχανικό. Καταλαβαίνω ότι δεν θέλεις να ανακατευτείς με την έρευνα, αλλά σ' αυτλη την περίπτωση επιβάλλεται να την κάνεις για να προστατευτείς εσύ, βασικά, και κατ' επέκταση ο φίλος που θέλεις να εξυπηρετήσεις. Εγώ, στη θέση σου, θα ρωτούσα όσους μπορούσα περισσότερους στην περιοχή για τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου και θα επισκεπτόμουν, οπωσδήποτε το δήμο για να αντλήσω σχετικές πληροφορίες. Έχε στο μυαλό σου πάντα τον κανόνα ότι πρέπει πρώτα να πειστείς εσύ για κάτι ώστε να μπορέσεις, στη συνέχεια, να πείσεις άλλους.

Αλέξη είχες δίκιο για την εταιρεία που ανέλαβε το εγχείρημα. Στο σημερινό φύλλο του Βήματος υπάρχει ένα εκτενές και λεπτομερειακό ρεπορτάζ για το θέμα, διανθισμένο με κάποια ευτράπελα που συνέβησαν κατά την πυροδότηση. http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=363046&dt=26/10/2010

Με αυτό που προτείνεις, δείχνεις ότι θέλεις να ξεκινήσεις μια κόντρα με τον επισπεύδοντα, η οποία, νομίζω ότι, θα σε οδηγήσει σε περιπέτειες. Η φιλική διεκδίκηση μιας αμοιβής που θα σε ικανοποιεί για το χρόνο απασχόλησής σου, είναι η καλλίτερη λύση.

Μπράβο !! Ξαναθύμισες στους παλιούς και έδωσες την ευκαιρία στους νέους να δουν την κατεδάφιση του κτιρίου του ΕΕΣ το 1995.

Εάν είσαι σε πολύ πρώιμο στάδιο, όπως περιγράφεις, δεν είναι σκόπιμο να καταθέσεις πινάκιο αμοιβής. Πάντως, όπως έχω αναφέρει σε παρεμφερές θέμα, πρέπει ο πραγματογνώμων να ζητάει προκαταβολή, ώστε αφενός να είναι κατοχυρωμένος έναντι απρόβλεπτων εξελίξεων αφετέρου να μπορεί να αντιμετωπίσει έξοδα για να μην πληρώνει από την τσέπη του. Εάν θεωρείς σκόπιμο, μπορείς να συζητήσεις με τον επισπεύδοντα να σου καταβάλει τα έξοδα και την αμοιβή για την απασχόληση που είχες μέχρι τώρα. Στο ουσιαστικό μέρος, για να είσαι τυπικά σωστός στο δικαστήριο που σε διόρισε, πρέπει να καταθέσεις μία δήλωση ότι δεν διενήργησες την πραγματογνωμοσύνη για τους λόγους που σου είπαν.

Έκδοση άδειας από αρχή ασφάλειας (αστυνομία, χωροφυλακή δεν έχει σημασία) δεν έχω ξανακούσει. Υπήρχε η δυνατότητα έκδοσης τέτοιου τύπου αδειών, από τον Πρόεδρο της Κοινότητας αλλά όχι από την χωροφυλακή. Μήπως εννοείς κάτι άλλο; Μήπως η άδεια είναι θεωρημένη από τη χωροφυλακή;

Θυμάμαι την κατεδάφιση αυτή γιατί είχαμε προετοιμαστεί, επικοινωνιακά, για το γεγονός αλλά και για το θέαμα. Αντίθετα, η κατεδάφιση του κτιρίου του ΝΑΤ δεν προβλήθηκε με τον ίδιο τρόπο, αλλά είδαμε, μόνο, ένα πολύ σύντομο ρεπορτάζ στις ειδήσεις. Αυτό που δεν μας είπαν, και έχω ως απορία, είναι εάν όλη η διαδικασία της κατεδάφισης μελετήθηκε και εκτελέστηκε από ελληνικά χέρια ή όχι.

Εάν δεν έχει κτηματογραφηθεί η περιοχή, η διαδικασία είναι δύσκολη και χρειάζεται η βοήθεια δικηγόρου γιατί η αναζήτηση του ιδιοκτήτη γίνεται μόνο μέσω του υποθηκοφυλάκειου και, βέβαια, εάν γνωρίζεις τα στοιχεία του. Ένας τρόπος για να τα βρεις είναι μέσω της ΔΟΥ, στην οποία θα πρέπει (?) να έχει κατατεθεί το μισθωτήριο συμβόλαιο του εκμισθωτή.

Δεν αναφέρεις τι έκανες με την πραγματογνωμοσύνη. Σου έδωσαν στοιχεία και ξεκίνησες; Είσαι στη μέση; Ολοκλήρωσες; Είχες πάρει προκαταβολή; Η απλή (ίσως και τηλεφωνική) ενημέρωση του πραγματογνώμονα ότι τα βρήκαν, δεν τον καλύπτει, νομικά, και χρειάζεται ενημέρωση με εξώδικο. Σε κάθε περίπτωση, εάν έχεις προχωρήσει σε κάποιο στάδιο της πραγματογνωμοσύνης και θεωρείς ότι πρέπει να αμοιφθείς για τη δουλειά που έκανες, μπορείς να στείλεις εξώδικο στον δικηγόρο του επισπεύδοντα, περιγράφοντας τη δουλειά που έκανες, και ίσως σε περισσότερο προχωρημένο στάδιο, και, φυσικά, την αμοιβή σου. Εάν δεν αποδώσει καρπούς η προσπάθεια αυτή, μπορείς να καταθέσεις, το ταχύτερο δυνατόν, ένα πινάκιο αμοιβής στη γραμματεία του δικαστηρίου, με την ελπίδα ότι το δικαστήριο θα λάβει υπόψη την απαίτησή σου, πριν εκδώσει την απόφασή του.

Όχι με την έννοια που γνωρίζαμε μέχρι το 1995. Μέχρι τότε, οι πολεοδομίες ανήκαν, οργανικά, στο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ και, μετά την εφαρμογή του "Καποδίστρια", ανήκουν στις αντίστοιχες Νομαρχίες, εκτός εκείνων που είχαν μεταβιβαστεί σε ορισμένους δήμους.

Από αυτά που περιγράφεις προκύπτει ότι, η πράξη αναλογισμού δεν ολοκληρώθηκε με τον προσδιορισμό της τιμής μονάδος και την κατάθεση των αποζημιώσεων. Η διαδικασία ολοκλήρωσης της πράξης αναλογισμού προωθείται από τον επισπεύδοντα ενδιαφερόμενο για τη διάνοιξη του δρόμου. Η ανάκληση της άδειας έγινε, προφανώς, γιατί ο μηχανικός δήλωσε ψευδώς ότι ο δρόμος ήταν διανοιγμένος και το οικόπεδο είχε πρόσωπο στον μη διανοιγμένο δρόμο. Εφόσον δεν πληρούται αυτή η προϋπόθεση, δικαιολογημένα ανακλήθηκε η άδεια. Ένα άρτιο οικόπεδο για να είναι οικοδομήσιμο πρέπει να έχει πρόσωπο σε διανοιγμένο δρόμο σε όλο το μήκος του προσώπου του και καθ' όλο το πλάτος του δρόμου, όπως είπε και ο Γιάννης.

Η οριοθέτηση των ρεμάτων θεσπίστηκε με τον ν. 880/79 και, στη συνέχεια, ορίστηκαν οι κανόνες δόμησης κοντά σε ρέματα με τον Κτιριοδομικό Κανονισμό (ΥΑ 3046/304/1989, ΦΕΚ 59/Δ/1989). Τα ρέματα, συνήθως, οριοθετούνται υποχρεωτικά όταν περιλαμβάνονται στην έκταση που πολεοδομείται για την ένταξή της σε σχέδιο πόλης.

Θίγεις ένα πολύ σημαντικό θέμα που έχει σχέση με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου που κατατέθηκε στη Βουλή και το τελικό κείμενο που ψηφίστηκε (ν. 2971/2001). Συγκεκριμένα, στο σχέδιο νόμου περιλαμβανόταν το άρθρο 34, με το οποίο αντικαθιστούσαν το άρθρο 1 του νδ 439/1970 και τροποποιούσαν την απόσταση δόμησης από τη γραμμή αιγιαλού στα 50 μ. από τα 30 μ. που ίσχυαν για τις περιοχές εκτός σχεδίου, εκτός οικισμών <2000 κλπ. Μάλιστα ο Φωτιάδης είχε κάνει ειδική αναφορά στο θέμα αυτό, κατά τη συζήτηση στη Βουλή, και η τοποθέτησή του αυτή έχει καταγραφεί στα πρακτικά της Βουλής. Τελικά, η διάταξη αυτή αποσύρθηκε και ισχύει το νδ 439/1970.

@gior35 Μήπως μπερδεύεις τις τεχνικές προδιαγραφές για τις τουριστικές εγκαταστάσεις με τις διατάξεις για τη δόμηση σε οικισμούς <2000;

Επιβεβαιώνεις, λοιπόν, ότι από το συμβόλαιο δεν προκύπτει ο χρόνος δημιουργίας του οικοπέδου και, επομένως, ισχύουν αυτά που γράφω στο post #17.

Με δεδομένο ότι η διαδικασία καθορισμού των οριογραμμών ρεμάτων θεσπίστηκε με το ν. 880/1979, νομίζω ότι, την εποχή που κτίστηκε το συγκεκριμένο κτίσμα δεν υπήρχαν περιορισμοί για τη δόμηση κοντά σε ρέματα. Άλλωστε, οι αντίστοιχοι περιορισμοί του Κτιριοδομικού ορίστηκαν με την απόφαση του 1989.

Παρασύρθηκα και εγώ από την περιγραφή και νόμιζα ότι ήθελες να μεταφέρεις σδ στο οικόπεδο. Αλλά, μετά ακαι από τις διευκρινίσεις, διερωτώμαι γιατί προσπαθείς να αντιμετωπίσεις το θέμα του υπολοιπόμενου σδ με τον θεσμό της ΜΣΔ, ο οποίος έχει "παγώσει" και η σχετική αγορά έχει νεκρώσει τελείως. Ακόμη και αν επιτρεπόταν από αυτή την κατηγορία ακινήτων, θα έμπαινε ο πελάτης σου σε μια διαδικασία ατελέσφορη και χωρίς όφελος. Νομίζω ότι, η πρόταση του BAS αξίζει τον κόπο να εξεταστεί.

Όσοι δεν έχουν συντάξει διαγράμματα για αιγιαλό και παραλία και μάλιστα για τις Κτηματικές της Αττικής (συνήθως επανακαθορισμό), δεν γνωρίζουν τις προδιαγραφές και, κυρίως, τις απαιτήσεις που έχουν οι υπηρεσίες αυτές, οι οποίες, βεβαίως, δίνονται προφορικά και είσαι αναγκασμένος να τις ακολουθήσεις, αφού χρειάζεσαι τον καθορισμό. ΥΓ. Μετά από έρευνα, διαπίστωσα ότι, το σχέδιο της ΚΥΑ για το άρθρο 4 του 2971/2001 (προδιαγραφές διαγραμμάτων) έχει σταλεί από το Υπ. Οικονομικών στο τ. ΥΠΕΧΩΔΕ, πριν από χρόνια, και ΔΕΝ επιστράφηκε υπογεγραμμένο από τον Σουφλιά. Απίθανο Κράτος, αφενός για την αδικαιολόγητη απραξία των υπηρεσιών του τ. ΥΠΕΧΩΔΕ αφετέρου εκείνων του Υπ. Οικονομικών που ... ακόμη περιμένουν, αντί να στείλουν και πάλι το σχέδιο της ΚΥΑ στο αρμόδιο υπουργείο.

Στην περίπτωση των οικισμών <2000, η επιτρεπόμενη δόμηση για "οικόπεδα τουριστικών εγκαταστάσεων ή αμιγούς επαγγελματικής χρήσης" υπολογίζεται με τον ίδιο τρόπο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 85 παρ. 2 εδ. γ, ββ της ΚΒΠΝ. Επομένως, εάν θεωρηθούν οι τουριστικές κατοικίες, που ζητούν οι ιδιοκτήτες, ως τουριστικές εγκαταστάσεις, τότε μπορεί να γίνει η αλλαγή χρήσης.