MAKAP

@Dim84 Μ' αυτό το δεδομένο, εάν ζητηθεί ΟΑ, τα δύο οικόπεδα θα συνενωθούν.

Δεν έχεις απαντήσει την ερώτηση για τους ΟΔ. Ο κανόνας είναι από τον ΓΟΚ/73; Η παρέκκλιση για τα προ του 1962, με ποιο διάταγμα μπήκε;

Το διάταγμα του 29 έχει ΟΔ και όρια αρτιότητας; Το οικόπεδο είναι άρτιο κατά παρέκκλιση, με βάση αυτά τα όρια αρτιότητας, λόγω της ρυμοτόμησης; Στο απομένον τμήμα, εντός του ΟΤ, δεν κτίζεται οικοδομή με τους ΟΔ;

Οι κατά τον κανόνα και κατά την παρέκκλιση αρτιότητα διατάξεις για οικισμό προ 23, αναφέρονται στο άρθρο 4 πδ του 1981, όπως ισχύει (άρθρο 102 της ΚΒΠΝ). Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται πρόσωπο σε ΚΧ.

Μήπως πρόκειται για οικόπεδο σε σχέδιο πόλεως προ του 1983; Γιατί σ΄αυτή την περίπτωση, για όσο διάστημα δεν έχει συνταχθεί πράξη αναλογισμού, το ρυμοτομούμενο οικόπεδο εξακολουθεί να διατηρεί την οντότητά του, χωρίς, βέβαια, να θεωρείται οικοδομήσιμο.

Ήταν προφανές, όπως σωστά κατάλαβε ο DIMITRIS80, ότι το σχόλιο αφορούσε στην "ενδεχόμενη" διαμάχη (ίσως η κατάλληλη λέξη ήταν "ανταλλαγή συμβ/κών απόψεων) μεταξύ εσού που ανήκεις σε οικογένεια συμβ/φων και σε άλλον συμμετέχοντα (που έχει και αυτός το ίδιο πλεονέκτημα).

Το σχόλιο απευθυνόταν σε συγκεκριμένους συμμετέχοντες στη συζήτηση ...

Σ.Α.Α.Κ = Συνεταιρισμός Αποκατάστασης Ακτημόνων Καλλιεργητών Και για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για το θέμα παραπέμπω ΕΔΩ

Καλά ... περιμένω, με ΜΕΓΑΛΟ ενδιαφέρον, τα αποτελέσματα της διαμάχης των οικογενειών με συμβ/φους ...

Το 2005 δεν είχε ο συνάδελφος της Πολεοδομίας όλη την εικόνα της κατάστασης των όορων οικοπέδων;

Κατ' αρχάς, θέλω να συγχαρώ το "νέο", προφανώς, συνάδελφο Dummy για την ενδιαφέρουσα, από πολεοδομικής απόψεως, άσκηση που έβαλε σε μια περίοδο που το ενδιαφέρον στο forum λιγοστεύει. Ακόμη, για τον τρόπο και τη μεθοδικότητα που υπερασπίζει αυτά που έμαθε στη Σχολή. Είναι, επίσης, προφανές ότι, εδώ συγκρούονται η επιστημοσύνη του νέου αρχιτέκτονα και η επαγγελματική "διαστροφή" του πεπειραμένου κατασκευαστή (μάλλον ΠΜ), που θέλει να αξιοποιήσει στο έπακρο κάθε πόντο του οικοπέδου. Είναι γεγονός ότι, η λύση της κατάτμησης σε δύο οικόπεδα συνάδει με τη λογική της καλλίτερης εκμετάλλευσης του οικοπέδου, δεδομένου ότι ο σδ είναι κλιμακωτός στους οικισμούς <2000, με μέγιστη συνολική επιφάνεια τα 400 τ.μ. Επομένως, διαιρώντας το οικόπεδο στα δύο επιτυγχάνεται περισσότερη δομήσιμη επιφάνεια. Το ερώτημα, λοιπόν, μετατίθεται στο ποια λύση από τις δύο είναι η καλλίτερη. Η απάντηση δεν είναι εύκολη για εμάς που δεν γνωρίζουμε τις ειδικές συνθήκες του οικισμού (παραθαλάσσιος ή μη, αγοραστικό ενδιαφέρον, αξία γης κλπ). Καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου, αλλά την τελική απόφαση και ευθύνη γι' αυτήν έχει ο ιδιοκτήτης, αφού, βεβαίως, σταθμίσει όλους τους παράγοντες.

Μα ... το ερώτημα αφορά σε δύο άρτια, κατά παρέκκλιση, όμορα οικόπεδα.

Οι ερωτήσεις γύρω από αυτό το θέμα αφορούν στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και εμπίπτουν στην αρμοδιότητα ενός δικηγόρου. Γενικά, ο επικαρπωτής εκμεταλλεύεται το ακίνητο, όσο ζει, και γιαυτό το λόγο λέγεται ψιλός (και όχι υψηλός) κύριος ο άλλος, επειδή η κυριότητα στο ακίνητο που κατέχει είναι λεπτή, ψιλή, δηλαδή δεν μπορεί, στην ουσία, να διαχειριστεί το ακίνητο.

ΟΧΙ. Δεν είναι ΚΧ. Είναι τμήμα γης που ανήκει στον ιδιοκτήτη του ακινήτου που έχει πρόσωπο σε ΚΧ αλλά επιτρέπει την επικοινωνία στο τυφλό ακίνητο. Ο ΚΧ, στην πολεοδομική νομοθεσία, είναι ο χώρος (δρόμος, πλατεία κλπ) που προβλέπεται από το ρυμοτομικό σχέδιο ως κοινόχρηστος.

Εάν η σύσταση της δουλείας έγινε με συμβόλαιο, το τμήμα του ακινήτου Α ανήκει μεν στον κύριο του Α αλλά έχει το βάρος της διέλευσης ατόμων ή και τροχοφόρων, εάν το επιτρέπει το πλάτος της διόδου, στο ακίνητο Β. Τι ίδιο ισχύει και για τη δίοδο από το Β στο Γ.

ΟΧΙ. Αφού είναι άρτιο το καθένα εξ αυτών, έστω και κατά παρέκκλιση, δεν έχουν ανάγκη συνένωσης. Εάν θέλεις τα τα συνενώσεις, μπορείς, στη λογική ότι βελτιώνεις την αρτιότητα.

Πρέπει να συμβουλευτείς ένα μηχανικό της περιοχής που να γνωρίζει την κατηγορία του συγκεκριμένου οικισμού και τις προϋποθέσεις για την αρτιότητα ενός γηπέδου, όπως το δικό σου. Επίσης, πρέπει να διαβάσει το συμβόλαιο που περιγράφει τη "δουλεία" που αναφέρεις.

Δεν δίνεις στοιχεία για την περίπτωση που σε ενδιαφέρει, ώστε να καταλάβουμε το πρόβλημα. Με την έκφραση "για να αποφύγω τη δημιουργία κοινόχρηστη οδό στο οικόπεδό μου" δεν περιγράφεις την ουσία του θέματος. Δώσε περισσότερα στοιχεία. Τις αποφάσεις 3142/07 και 1828/08 μπορείς να την βρεις μέσω ενός δικηγόρου, αλλά στο forum υπάρχει αρκετό υλικό σχετικά με τη δεύτερη απόφαση, που αφορά στο ίδιο αντικείμενο.

Γιατί, μονίμως, τόσο αρνητικός στα σχόλια για το χρονικό διάστημα μεταξύ υπογραφής και δημοσίευσης ενός πδ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το πδ υπογράφηκε 23.12.91, παραμονή Χριστουγέννων και δημοσιεύτηκε στις 17.1.92. Πολύ λογικό διάστημα εάν σκεφτεί κανείς ότι την περίοδο εκείνη ο μέσος όρος κυμαινόταν 4-6 μήνες και έγινε νομοθετική ρύθμιση για τη μη δημοσίευση σε ΦΕΚ των διαγραμμάτων που συνοδεύουν τα πδ, για να μειωθεί ο όγκος δημοσιευτέας ύλης, αλλά το ΣτΕ την έκρινε αντισυνταγματική. Σε άλλο θέμα σου εξήγησα αναλυτικά την κατάσταση στην περίοδο εκείνη αλλά επιμένεις να σχολιάζεις λανθασμένα τα γεγονότα.

Στην απόφαση του Νομάρχη αναφέρεται η διάταξη της νομοθεσίας, με βάση την οποία εκδόθηκε η απόφαση.Από τη χρονολογία (1977) πιθανολογώ ότι εκδόθηκε με το καθεστώς των οικισμών προ 23, το οποίο κρίθηκε άκυρο με απόφαση του ΣτΕ, επειδή η υπουργική απόφαση δεν στηριζόταν σε διάταξη νόμου. Στη συνέχεια (1979) ρυθμίστηκε νομοθετικά το θέμα, εκδόθηκε το πδ 2/13.3.1981 και αργότερα το από 24.4.1985 πδ για τους οικισμούς <2000 αλλά, προφανώς, ο οικισμός αυτός παρέμεινε με το παλιό καθεστώς. 1. Επειδή στην Αττική έχουν εκδοθεί πολλά πδ για την κατάτμηση γηπέδων σε εκτός σχεδίου περιοχές, πρέπει να συμβουλευτείς ένα τοπογράφο με γνώσεις της συγκεκριμένης περιοχής. 2. Εάν τμήμα του γηπέδου χαρακτηριστεί ως δασικό, η ιδιοκτησία παραμένει ως έχει αλλά ως οικοδομήσιμο θεωρείται το υπόλοιπο τμήμα.

Με τα δεδομένα της περιγραφής σου, δεν υπάρχει δουλεία διόδου αλλά "βίαιη" χρησιμοποίηση (εάν είναι σωστός ο όρος) της ιδιοκτησίας σου για την πρόσβαση στο οικόπεδο του γείτονα. Πρέπει να συμβουλευτείς ένα δικηγόρο που να γνωρίζει αυτή τη νομοθεσία για να σου πει τα επόμενα βήματα, Ενδεχομένως θα χρειαστεί και η βοήθεια ενός τοπογράφου.

Συνάδελφοι, Το θέμα δεν είναι που και πως θέλουμε να ασκείται η αρμοδιότητα εφαρμογής των πολεοδομικών εφαρμογών, αλλά το υφιστάμενο πλαίσιο που αφορά στο χωροταξικό και τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Όπως γνωρίζουμε, αυτοί ανήκουν στο Κράτος, με βάση το Σύνταγμα, και εκείνο που παίζει κάθε φορά είναι το όργανο που εφαρμόζει τους σχεδιασμούς αυτούς. Όταν έγινε η επανάσταση, επί Μάνου, της μεταφοράς των πολεοδομικών εφαρμογών στους δήμους, ξεσηκώθηκε το σύμπαν, όπως άλλωστε και με την πρωτοβουλία του για τους πεζόδρομους (πρώτος η Βουκουρεστίου, θυμίζω). Πέρασαν 30 χρόνια από τότε και οι (λίγες, είναι αλήθεια) δημοτικές πολεοδομίες, με τα λάθη και τις υπερβάσεις, μερικές φορές, στέριωσαν ως θεσμός. Το γεγονός ότι μεταφέρονται τώρα οι αρμοδιότητες σε όλους τους (νέους) δήμους δεν είναι, κατ΄αρχήν, κακό και υπάρχει αρκετή εμπειρία για να ξεκινήσουν σωστά οι νέες υπηρεσίες. Πιστεύω ότι αυτό το βήμα είναι μια θετική εξέλιξη στην υπόθεση των πολεοδομικών εφαρμογών. Το πρόβλημα εξακολουθεί να παραμένει και λέγεται χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός. Πέρα από το γεγονός ότι, με τις αποφάσεις του ΣτΕ στο θέμα των αρμοδιοτήτων του ΥΠΕΚΑ έχει καταντήσει ένα χωνί, στο οποίο μαζεύονται ΟΛΕΣ οι πολεοδομικές επεμβάσεις σε κάθε γωνιά της χώρας, φαντάζεται κανείς τι έχει να γίνει από 1.1.2011 με τις πολεοδομικές αρμοδιότητες του εκλεγμένου πλέον (και όχι κρατικού) Περιφερειάρχη; Εκεί εστιάζεται, για μένα, το πρόβλημα και εάν δεν τροποποιηθεί το Σύνταγμα, στο θέμα αυτό, ή δεν αλλάξει τακτική το ΣτΕ (που δεν το βλέπω) θα παραμείνει μετέωρο το θέμα και θα βασανιζόμαστε όλοι (πολίτες και μηχανικοί) με την απαράδεκτη αυτή κατάσταση.

Εκτός από τις τοποθετήσεις των περισσότερων συναδέλφων, θα προσθέσω και τη δική μου εκδοχή στην έκφραση "μηχανικός της εμπιστοσύνης μου". Με την έκφραση αυτή, που τη χρησιμοποιώ και εγώ πολλές φορές, εννοέίται ο επιστήμονας ή και ο ειδικός εκείνος ο οποίος συγκεντρώνει τις περισσότερες θετικές κρίσεις από το περιβάλλον του ενδιαφερόμενου. Με τον ίδιο τρόπο που επιλέγει κάποιος είτε το δικηγόρο που θα χειριστεί την υπόθεσή του (άλλον για την ποινική υπόθεση, άλλον για το αυτοκινητιστικό ατύχημα, άλλον για το διαζύγιο κλπ), είτε το γιατρό που θα γνωματεύσει για την ασθένειά του (άλλον για την καρδιά, άλλον για το πόδι κλπ), είτε κλπ, θα επιλέξει και το μηχανικό που θα χειριστεί τη συγκεκριμένη υπόθεσή του (άλλον για το τοπογραφικό, άλλον για τη μελέτη του σπιτιού του, άλλον για το μηχανολογικό εξοπλισμό του υπό ανέγερση εργοστασίου κλπ). Ο ενδιαφερόμενος προδιαγράφει το πλαίσιο της υπόθεσης για την οποία χρειάζεται ένα μηχανικό, και το περιβάλλον του είναι αυτό που προτείνει ονόματα και αποδεικτικά στοιχεία τεκμηρίωσης κάθε πρότασης. Ο ενδιαφερόμενος διαμορφώνει την τελική του κρίση με βάση το σύνολο των διαθέσιμων στοιχείων και μερικές φορές με βάση την τελική άποψη ... της γυναίκας του.

Υποθέτω ότι, μετά την προκαταβολή, θα στείλουν νέο σημείωμα για τις δόσεις.

Μα, εάν διαβάσεις προσεκτικά την προτελευταία δεξιά στήλη, θα διαπιστώσεις ότι σου αναφέρει αφενός τα ποσά που σε χρεώνει, ανά οικονομικό έτος και με ολικό και με δόσεις ποσό, και αθροιστικά προς το τελευταίο έτος και στην τελευταία δεξιά αναφέρει, με την ίδια σειρά τους κωδικούς πληρωμής που αντιστοιχούν στον ΑΦΜ και σε ακόμη ένα αριθμό του υπουργείου, ο οποίος αντιστοιχεί σε κάθε ποσό που θα επιλέξεις για περαίωση.