Αναζήτηση στην κοινότητα

Ο Απρίλιος θα είναι ένας σημαντικός μήνας για τους Ελληνικούς Αυτοκινητόδρομους. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες λίγο πριν το Πάσχα θα δοθεί στην κυκλοφορία ο αυτοκινητόδρομος Λεύκτρο-Σπάρτη. Αυτά τα 47 χιλιόμετρα νέου κλειστού αυτοκινητόδρομου θα είναι τα πρώτα που δίδονται στην κυκλοφορία ύστερα από 4 χρόνια, όταν είχε λειτουργήσει το τμήμα Τρίπολη-Καλαμάτα. Από εκεί και έπειτα αναμένεται σαν κομμάτια ενός πάζλ να αρχίσουν να παραδίδονται τμήματα αυτοκινητόδρομων μέχρι την τελική τους ολοκλήρωση (πιθανότατα με κάποιες μικρές ελλείψεις). Στον χάρτη των αυτοκινητόδρομων αυτό θα σημάνει και την έναρξη λειτουργίας του πρώτου μεγάλου δικτύου αυτοκινητόδρομων της χώρας. Θα προστεθεί στο σημερινό δίκτυο που περιλαμβάνει τον άξονα Καλαμάτα-Κόρινθος-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι και τον οριζόντιο άξονα Ηγουμενίτσα-Κήποι Έβρου. Το δίκτυο αυτό θα έχει σημαντικά πλεονεκτήματα για τους χρήστες του αλλα και για την πραγματική οικονομία. Για παράδειγμα θα μπορεί κάποιος να εισέρχεται στο δίκτυο από την Ηγουμενίτσα και χωρίς να βγει (σε κάποια απλή εθνική οδό) να φτάσει γρήγορα και με ασφάλεια στην Κόρινθο. Ο χρόνος που θα χρειαστεί εκτιμάται σε περίπου 2,5 ώρες! Αυτός ο χάρτης στον χρήστη θα μοιάζει λίγο-πολύ με ένα δίκτυο Μετρό. Όποιος εισέρχεται θα μετακινείται χωρίς να χρειάζεται να βγει, όπως συμβαίνει και στο Μετρό. Αυτό που θα χρειαστεί να γίνει και μάλιστα άμεσα είναι να περάσουμε όσο γίνεται πιο γρήγορα από τα συμβατικά στα αναλογικά διόδια. Αυτό θα μειώσει αισθητά τις χρονοαποστάσεις καθώς ο οδηγός-χρήστης θα χρειάζεται ένα ticket στην είσοδο του αυτοκινητόδρομου και ένα ticket με την πληρωμή του στην έξοδο από αυτόν. Αυτό θα είναι ένα σύστημα πιο δίκαιο καθώς ο χρήστης θα χρεώνεται ανάλογα με την απόσταση που θα διανύει. Επίσης θα χρειαστεί η συνεργασία όλων των διαφορετικών εταιρειών που διαχειρίζονται τους αυτοκινητόδρομους. Εδώ θα έρθει να κουμπώσει η Hellastron, η εταιρεία που είναι η επίσημη ένωση των οδικών αξόνων με διόδια. Σε αυτόν συμμετέχουν όλες οι γνωστές εταιρείες παραχώρησης των αυτοκινητόδρομων + η μέχρι στιγμής δημόσια Εγνατία Οδός. Η Hellastron ήδη έχει κάνει αισθητή την παρουσία της από πέρυσι και με την λήξη των έργων, που θα σημάνει την έναρξη λειτουργία πολλών νέων οδικών αξόνων θα μπορεί να μιλά για λογαριασμό όλων, κλαδικά. Τα οφέλη της λειτουργίας του δικτύου είναι γνωστά και θα επηρεάσουν θετικά πολλούς κλάδους της οικονομίας με πρώτους τις μεταφορές, την γεωργία και την κτηνοτροφία, τον τουρισμο, τις υπηρεσίες. Ο χάρτης με το δίκτυο των αυτοκινητόδρομων για να μπορέσει να είναι αποτελεσματικό θα χρειαστεί να συνεργαστεί με τις πύλες εισόδου-εξόδου δηλαδή τα τελωνεία στα σύνορα, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια καθώς θα είναι βασικοί τροφοδότες του δικτύου αυτού. Η διαδικασία μετατροπής των αυτοκινητόδρομων σε ένα σχεδόν κοινό δίκτυο θα επιτρέψει επίσης τη λειτουργία της χώρας ως υπέρ-κόμβου μεταξύ Ευρώπης και Ασίας και να αναδείξει το ρόλο της χώρας στις μεταφορές και τις συγκοινωνίες. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/autokinitodromoi/uperastikoi/loipoi-autokinitodromoi/item/34348-o-xartis-me-to-diktyo-ton-aftokinitodromon-opos-diamorfonetai

Τα μεγάλα έργα της χώρας, ως ο μεγάλος αιμοδότης του κατασκευαστικού κόσμου το τελευταίο διάστημα έχουν ακόμα πιο κρίσιμο ρόλο. Το ρόλο της συμβολής στην επιστροφή στην ανάπτυξη και την σταθερότητα αλλά και την εξομάλυνση της κατάστασης που επικρατεί στον κατασκευαστικό τομέα που έχει πληγεί όσο λίγοι αυτά τα χρόνια. Οι νέες μεγάλες δημοπρατήσεις έρχονται σε μία στιγμή που η ανάγκη για ανάπτυξη είναι ακόμα μεγαλύτερη. Το ypodomes.com σας παρουσιάζει τις 10 μεγάλες δημοπρατήσεις που είναι μπροστά μας το επόμενο τρίμηνο: Νο 10: Εργολαβία σκούπα και ηλεκτροκίνηση τμήμα Πολύκαστρο-Ειδομένη 23,5εκ.ευρώ. Πρόκειται για έργο που θα φέρει επιτέλους την ηλεκτροκίνηση μέχρι τα σύνορα και για πρώτη φορά θα μπορεί ηλεκτροκίνητο τρένο από το εξωτερικό να περάσει στην Ελληνική Επικράτεια. Το έργο δημοπρατήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2015 και ανάδοχος είναι η Σιδηροδρομικά Έργα ΑΤΕ. Νο 9: Κατασκευή έργων μεταφοράς-διανομής νερού από Φράγμα Ανάβαλου 25,9εκ.ευρώ: ένα έργο που ήταν απαίτηση της τοπικής κοινωνίας εδώ και χρόνια. Με τα έργα αναμένεται να ξεδιψάσει η Αργολική πεδιάδα. Δημοπρατήθηκε από το 2015 αλλά η διαγωνιστική διαδικασία εξακολουθεί. Νο 8: Νέα Πανεπιστημιούπολη, Κοζάνη 47εκ.ευρώ. Πρόκειται για ένα αμιγώς κτιριακό έργο και η αναβροχιά στις δημοπρατήσεις νέων έργων εγγυάται πολλές συμμετοχές. Ημέρα δημοπράτησης: 12 Απριλίου Νο 7: ΒΟΑΚ, αναβάθμιση οδικού τμήματος Αγία Βαρβάρα-Απομαρμά 47εκ.ευρώ. Το έργο επίσης αποτελεί συνέχεια προηγούμενης εργολαβίας που είχε προβλήματα με κατολισθήσεις. Μετά από επεισοδιακή διαγωνιστική διαδικασία (δημοπρατήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2014) ανάδοχος ανακηρύχθηκε η κοινοπραξία ΕΡΕΤΒΟ-ΕΚΤΕΡ-ΔΟΜΙΚΗ ΚΡΗΤΗΣ. Νο 6. Αυτοκινητόδρομος Πάτρα-Πύργος: τμήμα Αμαλιάδα-Δουναίικα 58εκ.ευρώ. Είναι η δεύτερη από τις 8 εργολαβίες. Θα έχουμε το παράδοξο (αν δεν συνεχιστεί η απεργία των μηχανικών) να δημοπρατηθεί νωρίτερα από το πρώτο τμήμα. Ημέρα δημοπράτησης 19 Απριλίου. Νο 5. ΒΟΑΚ: τμήμα Πάνορμος-Εξάντης 65εκ.ευρώ. Το έργο έχει δημοπρατηθεί από τις 4 Μαρτίου 2014 και έχει συμπληρώσει 2 χρόνια χωρίς να έχει ξεκινήσει. Ανάδοχος η Κοινοπραξία Πετρής-Αθωνική Τεχνική. Νο 4. Αυτοκινητόδρομος Πάτρα-Πύργος: τμήμα Δουναίικα-Πύργος 67,2εκ.ευρώ. Είναι η πρώτη από τις 8 εργολαβίες και έχει προκαλέσει το αρχικό ενδιαφέρον 28 εταιρειών. Προσπάθησε ατυχώς 2 φορές να δημοπρατηθεί και τώρα έχει νέα ημερομηνία 5 Μαίου. Νο 3: Σιδηροδρομικό έργο αναβάθμισης τμήματος Ψαθόπυργος-Ρίο 214εκ.ευρώ: Είναι το προτελευταίο τμήμα για να φτάσει ο μοντέρνος σιδηρόδρομος στην πόλη της Πάτρας. Χρονικά απαιτούνται 3 έτη για την ολοκλήρωση που τοποθετείται το 2019. Θα απομένει το τμήμα Ρίο-Λιμάνι Πάτρας. Το έργο δημοπρατήθηκε στις 24 Μαρτίου 2015 και ανάδοχος είναι η ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ. Αναμένεται η υπογραφή της σύμβασης. Νο 2: Ζεύξη Σαλαμίνας-Περάματος 450εκ.ευρώ: Στη νέα γενιά μεγάλων έργων με παραχώρηση. Η εμπορική του επιτυχία, εξασφαλισμένη. Το έργο δημοπρατήθηκε στις 15 Μαρτίου και αρχική εκδήλωση ενδιαφέροντος είχαμε από τα σχήματα: Κ/Ξ VINCI-ΑΚΤΩΡ, ΜΕΤΚΑ, ΤΕΡΝΑ. Νο 1: Νέο Διεθνές Αεροδρόμιο Καστελίου Ηράκλειο 850εκ.ευρώ: Το έργο-σημαία για τη νέα γενιά παραχωρήσεων με μεγάλο κόστος κατασκευής. Θεωρητικά θα βοηθήσει στην ανάσταση της κατασκευής στην Κρήτη που εδώ και χρόνια υποφέρει. Υπάρχουν φήμες ότι θα κατέβουν εκτός από Ελληνικές και ξένες εταιρείες από Ευρώπη και Κίνα. Ημέρα δημοπράτησης: 6 Μαίου. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-ypodomes/endiaferouses-eidiseis/item/34247-oi-10-megalyteres-en-ekseliksei-dimopratiseis-ypodomon-stin-ellada

Η Ελλάδα δεν έχει βελτιώσει τη θέση της στην κατάταξη των ευρωπαϊκών χωρών σε ό,τι αφορά τη φιλικότητα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, παρά τις προσπάθειες που υποτίθεται ότι αναλήφθηκαν στη διάρκεια της περιόδου εφαρμογής των Μνημονίων. Συγκεκριμένα βρίσκεται στην 26η θέση σύμφωνα με την έρευνα που έκανε το World Bank-Ease of doing business Index 2015. Να σημειωθεί ότι όσο πιο χαμηλά βρίσκεται μια χώρα, τόσο πιο εχθρικό το περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα. ΧΩΡΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 1. Δανία 3 2. Ην. Βασίλειο 6 3. Σουηδία 8 4. Φινλανδία 10 5. Γερμανία 15 6. Εσθονία 16 7. Ιρλανδία 17 8. Λιθουανία 20 9. Αυστρία 21 10. Λετονία 22 11. Πορτογαλία 23 12. Πολωνία 25 13. Γαλλία 27 14. Ολλανδία 28 15. Σλοβακία 29 16. Σλοβενία 29 17. Ισπανία 33 18. Τσεχία 36 19. Ρουμανία 37 20. Βουλγαρία 38 21. Κροατία 40 22. Ουγγαρία 42 23. Βέλγιο 43 24. Ιταλία 45 25. Κύπρος 47 26. Ελλάδα 60 27. Λουξεμβούργο 61 28. Μάλτα 80 (Πηγή: World Bank-Ease of doing business Index 2015) Πίνακας: Κατάταξη Παγκόσμιας Τράπεζας ως προς τη Φιλικότητα προς τις Επιχειρήσεις, Χώρες της ΕΕ, 2015 Πηγή: http://www.dealnews.gr/roi/item/168006-%CE%95%CF%87%CE%B8%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%BD#.VtiKI_mLTDc

Στις χειρότερες θέσεις ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης βρίσκεται η Ελλάδα και η Ολλανδία αναφορικά με τις πολιτικές που προστατεύουν το κλίμα του πλανήτη και θέτουν την οικονομία σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης. Αυτό καταδεικνύει ανεξάρτητη ανάλυση του Δείκτη Κλιματικών Επιδόσεων (Climate Change Performance Index - CCPI) τον οποίο εκδίδει κάθε χρόνο η Germanwatch και το δίκτυο οργανώσεων CAN-Europe. Η Ελλάδα βρίσκεται στη 48η θέση (επί συνόλου 61 χωρών) ως αποτέλεσμα των κυβερνητικών επιλογών στον ενεργειακό τομέα, την έλλειψη οράματος για πράσινες επενδύσεις και την εμμονή στα ορυκτά καύσιμα. Η ελληνική κυβέρνηση «πάγωσε» την ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών, επέβαλε αναδρομική φορολόγηση σε όλες τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) ενώ δεν προωθεί πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας. Ωστόσο, πρέπει να αναφερθεί ότι, στον πίνακα του CCPI οι τρεις πρώτες θέσεις παραμένουν κενές. Κι αυτό διότι καμία χώρα δεν έχει αρκετά φιλόδοξες πολιτικές που να στοχεύουν σε συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας της Γης κατά τουλάχιστον δύο βαθμούς Κελσίου. Η καλύτερη επίδοση ανήκει στη Δανία η οποία καταλαμβάνει την 4η θέση. Η Greenpeace και το WWF Ελλάς τονίζουν ότι οι πολιτικές της ελληνικής Πολιτείας«ρίχνουν» την Ελλάδα στο… κόκκινο του πίνακα κατάταξης, μαζί με χώρες όπως το Ιράν και η Σαουδική Αραβία. Με κράτη δηλαδή, τα οποία ιστορικά υπονομεύουν τις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την προστασία του κλίματος και την υιοθέτηση πολιτικών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην απεξάρτηση της παγκόσμιας οικονομίας από τα ορυκτά καύσιμα. «Πλέον, απομένουν λίγα χρόνια για να σταματήσουμε τις μη - αναστρέψιμες κλιματικές αλλαγές και στην κυβέρνηση ακόμα ευαγγελίζονται νέες επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα», αναφέρει ο υπεύθυνος για θέματα ενέργειας και κλιματικών αλλαγών στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace κ. Τάκης Γρηγορίου. Παράλληλα, απογοητευτικές είναι οι επιδόσεις της χώρας μας και στον δείκτη εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Η μοναδική κατηγορία όπου η Ελλάδα κάνει κάποιες προσπάθειες, είναι στον περιορισμό των εκπομπών από τον οικιακό τομέα. Παρόλα αυτά, η πρόοδος οφείλεται κυρίως στην οικονομική ύφεση και τη συνεπαγόμενη μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρισμού και πετρελαίου. «Η σημερινή πολιτική ηγεσία δεν έχει αντιληφθεί το τεράστιο περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος της κλιματικής αλλαγής, ιδιαίτερα σε μια χώρα εκτεθειμένη στις επιπτώσεις της όπως η Ελλάδα», λέει ο συνεργάτης του WWF Ελλάς σε θέματα κλιματικής αλλαγής και ενέργειας κ. Μιχάλης Προδρόμου. Η κυβέρνηση, καταλήγει ο ίδιος, αδιαφορεί για τις ωφέλειες που θα προκύψουν από τη λήψη μέτρων μείωσης των εκπομπών και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, «αδιαφορία που επιβεβαιώνεται και από την ουσιαστική απουσία της χώρας από την παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα στη Ντόχα». Πηγή: http://www.tovima.gr/ecology/article/?aid=486989

Τα διάσημα αμερικανικά Πανεπιστήμια Γέηλ και Κολούμπια σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) εδώ και 15 χρόνια καταρτίζουν έναν ετήσιο Δείκτη Περιβαλλοντικής Απόδοσης που κατατάσσει 180 χώρες με κριτήριο της επιδόσεις τους στην προστασία των οικοσυστημάτων και της δημόσιας υγείας. Στόχος είναι ο δείκτης να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των αρμοδίων για τη χάραξη εθνικών περιβαλλοντικών πολιτικών. Το 2016 καταγράφηκαν σημαντικές πρόοδοι στην κλιματική πολιτική, τη μετάβαση στις ΑΠΕ, την προστασία της δημόσιας υγείας και τη διατήρηση του νερού. Συντονισμένες προσπάθειες δημιουργίας υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης σε όλο τον κόσμο συνέτειναν στη δραματική μείωση των θανάτων από βακτήρια του νερού. Από το 2000 μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι χωρίς πρόσβαση σε πόσιμο νερό μειώθηκαν κατά το ήμισυ από ένα δισεκατομμύριο σε 550 εκατομμύρια. Από την άλλη πλευρά, η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες σε άλλους τομείς όπου παρατηρούνται καθυστερήσεις. Για παράδειγμα μία στις τέσσερεις χώρες του δείκτη δεν διαθέτουν μονάδες επεξεργασίας λυμάτων. Τα αλιευτικά πεδία βρίσκονται σε σημείο κατάρρευσης και η ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για το 10% των θανάτων παγκοσμίως. Περισσότεροι από 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι κατοικούν σε χώρες με επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης μεγαλύτερα από τα κοινώς αποδεκτά ως ασφαλή. Η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν συνδέεται με το επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης αφού πλήττει τόσο τις ανεπτυγμένες όσο και τις αναπτυσσόμενες χώρες. Στην κορυφή της λίστας φιγουράρει η Φινλανδία με σκορ 90,68. Η σκανδιναβική χώρα πετυχαίνει εντυπωσιακές επιδόσεις στους τομείς «Υγειονομικές Επιπτώσεις», «Νερό και Υγιεινή» και «Βιοποικιλότητα και Οικοσυστήματα». Η Ελλάδα βρίσκεται στην 21η θέση με άριστες επιδόσεις στην Γεωργία και το «Νερό και Υγιεινή» και πολύ καλές επιδόσεις στους «Υδάτινους Πόρους», τη «Βιοποικιλότητα και Οικοσυστήματα» και τις «Υγειονομικές Επιπτώσεις». Η χώρα μας αποτυγχάνει δραματικά στην προστασία των δασών και των αλιευμάτων, αλλά και στις κλιματικές και ενεργειακές πολιτικές. Δείτε αναλυτικά εδώ. Οι δέκα κορυφαίες χώρες είναι οι εξής: 1. Φινλανδία (90.68) 2. Ισλανδία (90.51) 3. Σουηδία (90.43) 4. Δανία (89.21) 5. Σλοβενία (88.98) 6. Ισπανία (88.91) 7. Πορτογαλία (88.63) 8. Εσθονία (88.59) 9. Μάλτα (88.48) 10. Γαλλία (88.20) Πηγή: http://www.econews.gr/2016/01/26/prasines-hores-yale-128067/

Οι Έλληνες εξακολουθούν να επενδύουν στην εκπαίδευση αν και οι σπουδές δεν αποτελούν πλέον ένα ασφαλές εισιτήριο για την αγορά εργασίας. Η Ελλάδα, μάλιστα, παράγει τους περισσότερους άνεργους πτυχιούχους ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ, όπως προκύπτει από την ετήσια έκθεση «Μια ματιά στην εκπαίδευση» του διεθνούς οργανισμού που δόθηκε στη αυτήν την εβδομάδα στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, η Ελλάδα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά σπουδών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τα ποσοστά αυτά μάλιστα παρουσιάζουν αύξηση σε σχέση με το 2000 όταν πανεπιστημιακούς τίτλους διέθετε το 18% του εργατικού δυναμικού (25-64 ετών). Το 2014 πτυχίο είχε το 28%, ενώ στις ηλικίες 25-34 η διαφορά είναι ακόμη μεγαλύτερη: από το 24% το 2000 πέρασε στο 26% το 2005 για να ανεβεί στο 31% το 2010 και στο 39% σήμερα. Αντίστοιχα είναι τα ποσοστά σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία (44%), η Φινλανδία (40%) και η Ισπανία (40%), αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες (42%). Ωστόσο, η έξοδος στην αγορά εργασίας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Η Ελλάδα μετράει τους περισσότερους άνεργους πτυχιούχους όχι μόνο σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και με άλλες χώρες του κόσμου, ενώ μετράει και τους περισσότερους ανέργους ανάμεσα σε εκείνους που έχουν ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή έχουν διπλώματα από μεταλυκειακά προγράμματα. Κοντά στα ποσοστά ανεργίας της Ελλάδας βρίσκεται μόνο η Ισπανία, ενώ είναι χαρακτηριστικό ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι υποτετραπλάσιος. Εξίσου υψηλά είναι τα ποσοστά στους νέους (25-34 ετών) που αγγίζουν περίπου το 35%. Ακολουθούν οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου (Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία). Ο κύριος παράγοντας αυτής της εξέλιξης είναι η οικονομική κρίση. Το 2000 η ανεργία στην Ελλάδα ήταν 11,2%, το 2005 ήταν 9,6%, το 2010 12,5%, ενώ το 2014 είχε εκτοξευθεί στο 27,6% (36% στις ηλικίες 25-34). Απογοητευτικά είναι και τα ποσοστά των ΝΕΕΤ, όπως χαρακτηρίζονται διεθνώς οι νέοι από 20 έως 24 ετών που ούτε σπουδάζουν ούτε εργάζονται (από τα αρχικά των λέξεων Not in Education, Employment, or Training). Οι «ούτε ούτε» στην Ελλάδα φτάνουν το 30%, ποσοστό που ξεπερνούν μόνο η Ισπανία και η Τουρκία. Ως προς την κατανομή των φύλων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η Ελλάδα ακολουθεί τον γενικό κανόνα: οι γυναίκες που σπουδάζουν είναι περισσότερες από τους άνδρες. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η Ιαπωνία όπου υπερτερούν οι άνδρες και (πολύ οριακά) η Τουρκία. Οι γυναίκες, πάντως, δεν παύουν να πλήττονται περισσότερο από τους άνδρες στην Ελλάδα από την ανεργία παρά το γεγονός ότι διαθέτουν περισσότερα τυπικά προσόντα. Πηγή: http://www.e-typos.com/gr/ellada/article/158332/tous-perissoterous-anergous-ptuhiouhous-paragei-i-ellada/

Η έντονη κινητικότητα που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα στον τομέα της ενεργειακής διπλωματίας με επίκεντρο την Ελλάδα συνδέεται άμεσα τόσο με την υψηλή εξάρτηση της χώρας από τη Ρωσία σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο όσο κυρίως με τον ρόλο που μπορεί να παίξει ως κόμβος διαμετακόμισης ενεργειακών πρώτων υλών από τρίτες χώρες προς την Ευρώπη, συμβάλλοντας στον περιορισμό της ενεργειακής εξάρτησης της ευρωπαϊκής αγοράς από τη Ρωσία. Η διέλευση από την Ελλάδα του αγωγού TAP, ο οποίος θα μεταφέρει από το 2020 και μετά 10 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με τις δυνατότητες που υπάρχουν για τη δημιουργία ενός hub φυσικού αερίου στη Βόρεια Ελλάδα, ο διασυνδετήριος αγωγός IGB (διασύνδεση με Βουλγαρία) και οι προοπτικές που ανοίγουν οι νέες ανακαλύψεις κοιτασμάτων στην Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο ενισχύουν τις δυνατότητες επίτευξης του στόχου μετεξέλιξης της Ελλάδας σε «ενεργειακό κόμβο». Η Ελλάδα είναι από τις χώρες της Ε.Ε. με τη μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, καθώς καλύπτει σχεδόν το 100% των αναγκών της από εισαγωγές, με εξαίρεση την πολύ μικρή παραγωγή του Πρίνου (2.500 βαρέλια την ημέρα). Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το 2014 η ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας βρισκόταν στο 62,1% έναντι μέσου όρου της Ε.Ε. 53,2%. Η Ρωσία είναι σχεδόν αποκλειστικός προμηθευτής φυσικού αερίου μέσω αγωγών, καλύπτοντας συνολικά το 65% των ετήσιων αναγκών της χώρας, και παράλληλα ο μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου, καλύπτοντας το 2014 το 41% της συνολικής κατανάλωσης. Το 2013 που σταμάτησαν οι παραδόσεις πετρελαίου από τη Λιβύη και το Ιράκ, οι εισαγωγές των δύο ελληνικών διυλιστηρίων (ΕΛΠΕ και Motor Oil) από τη Ρωσία αυξήθηκαν στο 70%! Βασικός προμηθευτής της χώρας σε πετρέλαιο είναι και το Καζαχστάν, το οποίο καλύπτει το 22% των συνολικών εισαγωγών, το Ιράκ με ποσοστό 17%, η Αίγυπτος με ποσοστό 9%, η Λιβύη με ποσοστό 2%, ενώ ένα ποσοστό 9% καλύφθηκε το 2014 από άλλες μικρότερες πηγές. Το 2015 οι εισαγωγές από τη Ρωσία μειώθηκαν κατά 6% και αυξήθηκαν κατά 9% από το Ιράκ. Σε ό,τι αφορά στο φυσικό αέριο, η αγορά τροφοδοτείται σχεδόν σε ποσοστό 100% από αέριο που προμηθεύεται η ΔΕΠΑ μέσω μακροπρόθεσμων συμβολαίων με τρεις βασικούς προμηθευτές. Ο μεγαλύτερος είναι η ρωσική Gazprom, μέσω της οποίας προμηθεύεται το 65% των ετήσιων αναγκών της. Από την κρατική εταιρεία Sonatrach της Αλγερίας η ΔΕΠΑ προμηθεύεται το 17% των αναγκών της σε υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG). Ποσοστό 18% των αναγκών της προμηθεύεται από την τουρκική Botas μέσω του ελληνοτουρκικού αγωγού. Η ΔΕΠΑ έχει υπογράψει, επίσης, μακροχρόνια σύμβαση προμήθειας με την αζέρικη AGSC για 1 δισ. κ.μ. αερίου από το κοίτασμα Shah Deniz II που θα μεταφερθεί με την έναρξη λειτουργίας του TAP. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/837097/article/epikairothta/politikh/poioi-kai-pws-dinoyn-energeia-sthn-ellada

Δύο θέσεις έχασε η Ελλάδα στην έκθεση Doing Business 2016 της Παγκόσμιας Τράπεζας, και κατατάσσεται πλέον στην 60η θέση από την 58η προηγουμένως. Η έκθεση Doing Business 2016 της Παγκόσμιας Τράπεζας καταγράφει τις μεταρρυθμίσεις των χωρών που έκαναν ευκολότερη την επιχειρηματική δραστηριότητα από την 1η Ιουνίου 2014 έως την 1η Ιουνίου 2015. Η βαθμολογία της Ελλάδας, σε σχέση με τις καλύτερες πρακτικές για το επιχειρηματικό περιβάλλον που έχουν εφαρμοσθεί σε όλο τον κόσμο, βελτιώθηκε οριακά φέτος, με τον σχετικό δείκτη (distance to frontier, DTF) να αυξάνεται στο 68,38% από 68,30% πέρυσι (το 100% αντιστοιχεί στις καλύτερες πρακτικές). Η ΠΤ αξιολογεί τις επιδόσεις των χωρών σε 10 τομείς που διαμορφώνουν το επιχειρηματικό περιβάλλον. Η σχετική θέση της Ελλάδας στην παγκόσμια κατάταξη υποχώρησε σε 7 από τους τομείς αυτούς, ενώ στους υπόλοιπους 3 έμεινε αμετάβλητη. Υποχώρηση σημειώθηκε στην ευκολία έναρξης μίας επιχείρησης (54η από 50η θέση), την απόκτηση ηλεκτρικού ρεύματος (47η από 44η), τη λήψη πιστώσεων (79η από 71η), το ύψος των φόρων (66η από 63η), την εφαρμογή των συμβάσεων (132η από 131η), την προστασία των επενδυτών μειοψηφίας (47η από 44η) και την εκκαθάριση μίας επιχείρησης (54η από 52η). Σταθερή έμεινε η θέση της Ελλάδας όσον αφορά το εξωτερικό εμπόριο (27η), στις κατασκευαστικές άδειες (60η θέση) και τη μεταβίβαση και καταγραφή ακίνητης περιουσίας (144η θέση). Η διεθνής κατάταξη της Ελλάδας όσον αφορά τη φορολογία υποχώρησε, παρά το γεγονός ότι μειώθηκε το φορολογικό βάρος των επιχειρήσεων της, όπως σημειώνει η έκθεση της ΠΤ. Ειδικότερα, η έκθεση σημειώνει ότι: «Η Ελλάδα μείωσε το κόστος της φορολογίας για τις εταιρείες, με τη μείωση των συντελεστών ασφαλιστικών εισφορών που πληρώνουν οι εργοδότες, την πλήρη έκπτωση από τον φόρο των ασφαλιστικών εισφορών και τη μείωση των συντελεστών στον φόρο περιουσίας. Ταυτόχρονα, οι δαπάνες ψυχαγωγίας δεν εκπίπτουν από τον φόρο, μειώθηκαν τα ποσοστά απόσβεσης για ορισμένες μορφές παγίων κεφαλαίων και αυξήθηκε ο φόρος στο εισόδημα από τόκους». Απαιτούνται 5 ενέργειες και 13 ημέρες για να αποκτήσει μία επιχείρηση άδεια λειτουργίας στην Ελλάδα, έναντι 4,7 διαδικασιών και 8,3 ημερών κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ με υψηλό εισόδημα. Το κόστος για την απόκτηση της άδειας αντιστοιχεί στο 2,2% του ελληνικού κατά κεφαλήν εισοδήματος έναντι 3,2% στις χώρες υψηλού εισοδήματος του ΟΟΣΑ. Η ΠΤ σημειώνει ότι στην Ελλάδα παρατηρείται ένας φαύλος κύκλος αναφορικά με τη μεταβίβαση ακινήτων, καθώς ένας αγοραστής θα πρέπει να ολοκληρώσει 10 διαφορετικές ενέργειες στη χώρα - μία διαδικασία που απαιτεί 20 ημέρες και κοστίζει το 4,9% της αξίας του ακινήτου. Αυτός ο τομέας, αναφέρει η έκθεση, δεν είναι ο μόνος που υστερεί η Ελλάδα. Η εκδίκαση μίας εμπορικής διαφοράς στα δικαστήρια παίρνει περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα - περίπου 1.580 ημέρες ή πάνω από 4 χρόνια από το μονομελές πρωτοδικείο της Αθήνας. Σε όλο τον κόσμο, μόνο στο Αφγανιστάν, το Σουρινάμ και τη Γουινέα Μπισάου παρατηρείται μεγαλύτερος χρόνος στην εκδίκαση εμπορικών διαφορών. Ωστόσο, σημειώνει η έκθεση, υπήρξε μία προσπάθεια να βελτιωθεί η ποιότητα των δικαστικών διαδικασιών (όπως με την εισαγωγή των ηλεκτρονικών υποβολών που σημειώθηκαν στην περυσινή έκθεση), αλλά οι αναβολές (των δικών) παραμένουν κοινό φαινόμενο, οδηγώντας σε σημαντικές καθυστερήσεις. Όσον αφορά στην επίβλεψη των κατασκευών, η ΠΤ αναφέρει ότι μόνο η Ελλάδα ζητά την υποβολή εκθέσεων και από μηχανικό της εταιρείας και από εξωτερικό μηχανικό (χωρίς τελική έγκριση από κυβερνητικό φορέα). Πρώτη στην παγκόσμια κατάταξη, όσον αφορά την ευκολία για τη λειτουργία των επιχειρήσεων, ήταν η Σιγκαπούρη, όπως και πέρυσι. Στη δεύτερη θέση έρχεται η Νέα Ζηλανδία και ακολουθούν κατά σειρά η Δανία, η Νότιος Κορέα, το Χονγκ Κονγκ, η Βρετανία, οι ΗΠΑ, η Σουηδία, η Νορβηγία και η Φινλανδία. Πηγή: http://www.dealnews.gr/roi/item/156161-Doing-Business-2016-%CE%A3%CF%84%CE%B7%CE%BD-60%CE%B7-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CE%B7-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1#.VjJpH7fhDDc

Στην κορυφή της λίστας του ΟΟΣΑ με τις χώρες που έχουν τους περισσότερους άνεργους πτυχιούχους βρίσκεται η Ελλάδα, όπως αναφέρει σε άρθρο του το γνωστό αμερικανικό περιοδικό Forbes. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, το ποσοστό των ανέργων που έχουν αποφοιτήσει από κάποιο ίδρυμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα βρίσκεται μια ανάσα από το 20% και συγκεκριμένα στο 19,4%. Σημειώνεται δε πως πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο που έχουν τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας μεταξύ των πτυχιούχων ανώτατης εκπαίδευσης, έχουν επηρεαστεί πολύ έντονα από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας να αντιμετωπιστεί από τα προγράμματα «διάσωσης» καταγράφηκε σε έκθεση του διεθνούς οργανισμού που καταδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα. Η ανεργία των νέων πτυχιούχων λειτουργεί ως το «εισιτήριο» που απομακρύνει τους νέους από την Ελλάδα και κάνει ακόμη χειρότερο το πρόβλημα για το μέλλον της χώρας. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει και η Ισπανία που ακολουθεί την Ελλάδα στη σχετική λίστα με το ποσοστό της ανεργίας των νέων πτυχιούχων να βρίσκεται στο 14,9%. Την τριάδα συμπληρώνει η Τουρκία με ανεργία στο 7,7%. Στον αντίποδα οι χώρες με τη μικρότερη ανεργία των νέων πτυχιούχων είναι οι ΗΠΑ με 4,1%, η Ιαπωνία με 3,2%, η Νότιος Κορέα με 2,9%, η Γερμανία με 2,4% και το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας νέων πτυχιούχων το έχει η Νορβηγία με μόλις 1,8%. Πηγή: http://www.epixeiro.gr/%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1/31012-%CE%BF%CE%BF%CF%83%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%80%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%87%CE%BF%CF%85%CF%82

Τα φτωχότερα στη Δυτική Ευρώπη ήταν πέρυσι τα ελληνικά νοικοκυριά σε περιουσιακά στοιχεία - τραπεζικές καταθέσεις, χρηματοπιστωτικά ή ασφαλιστικά προϊόντα - σύμφωνα με την ετήσια έκθεση για τον Παγκόσμιο Πλούτο της ασφαλιστικής εταιρίας Allianz. Βάσει των ευρημάτων της έρευνας, αν αφαιρεθούν τα χρέη που τους βαρύνουν, τα κατά κεφαλήν καθαρά περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων ανήλθαν το 2014 στα 11.645 ευρώ, με τη χώρα να καταλαμβάνει την τελευταία θέση ανάμεσα στις 15 χώρες της Δυτικής Ευρώπης και στην 26η θέση από τις 53 χώρες της κατάταξης. Στην πρώτη θέση της λίστας τόσο στη Δυτική Ευρώπη όσο και στον κόσμο βρίσκεται η Ελβετία, με κάθε κάτοικο να έχει καθαρά περιουσιακά στοιχεία 157.446 ευρώ. Στην παγκόσμια κατάταξη ακολουθούν οι ΗΠΑ, με 138.714 ευρώ ανά κάτοικο και η Βρετανία με 86.233 ευρώ. Αντίθετα, στην τελευταία θέση βρίσκεται το Καζακστάν, όπου τα περιουσιακά στοιχεία κάθε κάτοικου ανέρχονται στα 406 ευρώ. Σε ό,τι αφορά τις κατά κεφαλήν οφειλές, κάθε Έλληνας χρωστά 11.105 ευρώ – το χαμηλότερο χρέος στη Δυτική Ευρώπη – με του Ελβετούς να βρίσκονται και εδώ και στην πρώτη θέση, καθώς οφείλουν ο καθένας 80.860 ευρώ. Σύμφωνα με την έκθεση, που βάζει στο μικροσκόπιο τα περιουσιακά στοιχεία και το χρέος των νοικοκυριών σε 53 χώρες του κόσμου, η ακαθάριστη περιουσία των νοικοκυριών σε όλο τον κόσμο αυξήθηκαν κατά 7,1% το 2014, στο νέο επίπεδο ρεκόρ των 136 τρισεκ. ευρώ – υψηλότερα από την αξία όλων των εισηγμένων εταιριών του κόσμου και όλου του κρατικού χρέους. Το παθητικό των νοικοκυριών παγκοσμίως αυξήθηκε κατά 4,3% στα 35 τρισεκ. ευρώ πέρυσι, με το ρυθμό αύξησης του χρέους παγκοσμίως να διαμορφώνεται στα υψηλότερα επίπεδα από το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αν αφαιρέσουμε το χρέος από τα ακαθάριστα περιουσιακά στοιχεία, τότε η καθαρή περιουσία των νοικοκυριών ανέρχεται σε νέα επίπεδα ρεκόρ, ξεπερνώντας τα 100 τρισεκατομμύρια ευρώ στο τέλος του 2014, μια αύξηση της τάξης του 8,1% συγκριτικά με ένα χρόνο νωρίτερα. Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/144561/i-ellada-einai-i-ftohoteri-eyropaiki-hora-symfona-me-tin-allianz

«Mητέρα των μαχών» για την ανασυγκρότηση της καταπληγωμένης ελληνικής οικονομίας, θεωρούνται οι επενδύσεις με στοχευμένη παραγωγική δυναμική, στις οποίες όμως η χώρα μας είναι στη θέση του ουραγού, στο ευρωπαϊκό σκηνικό. Tη στιγμή κατά την οποία οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Eυρώπη, έφτασαν πέρσι σε ιστορικά υψηλά επίπεδα και διαμορφώθηκαν στα 305 δισ. δολάρια (περίπου 270 δισ. ευρώ) η Eλλάδα είχε να αντιπαραθέσει το φτωχό 1,6 δισ. ευρώ. Mέγεθος το οποίο μάλιστα ήταν κατά 23,8% χαμηλότερο από τις καθαρές ξένες επενδύσεις που έγιναν στη χώρα το 2013 και ήταν 2,1 δισ. Mπορούν να αλλάξουν αυτά τα δυσμενή δεδομένα; Mπορεί να αποκατασταθεί το κραυγαλέο έλλειμμα εμπιστοσύνης που έχουν για την Eλλάδα τα διεθνή κεφάλαια και κυρίως οι ισχυρές ξένες επιχειρήσεις, που ερχόμενες εδώ, είναι σε θέση να κάνουν την ουσιαστική διαφορά; Mπορεί η κυβέρνηση να διαμορφώσει ένα ορθολογικό σχέδιο μακράς πνοής, με αιχμή του δόρατος την προσέλκυση επενδύσεων; Aν ληφθεί υπόψη ότι στα χρόνια της εξοντωτικής κρίσης ο παραγόμενος πλούτος στη χώρα (AEΠ) έχει μειωθεί κατά 63 δισ. ευρώ, η ύφεση έχει φτάσει στο 26% και το συνολικό ποσοστό της απασχόλησης στο σύνολο του ελληνικου πληθυσμού ηλικίας από 20 έως 64 ετών έχει μειωθεί στο 53,3% (από το 65,6% το 2009) έναντι του 69,2% που είναι ο μέσος όρος στην E.E. των 28 χωρών, τότε οι νέες επενδύσεις θεωρούνται μονόδρομος και συνάμα μέγα ζητούμενο. Kαι σε ότι αφορά τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά και σε ότι αφορά την οικονομική ανάπτυξη. Όπως προκύπτει από τις επισημάνσεις των ειδικών οι μέχρι τώρα ξένες επενδύσεις στη χώρα μας, δεν έχουν σημαντικό εύρος, προέρχονται από λίγες χώρες και δεν απλώνονται μέσα στην οικονομία, με συνέπεια η συνολική τους επίπτωση να είναι πολύ μικρή. Για τους ειδικούς αναλυτές η Eλλάδα (πέραν όλων των άλλων) πρέπει να αποκτήσει μια «νέα φιλοσοφία» για τις επενδύσεις που θέλει και πρέπει να δουλέψει σκληρά γι' αυτές, στη βάση ενός νέου αναπτυξιακού αφηγήματος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Tράπεζας της Eλλάδος, από το 2009 έως και το 2014, οι άμεσες ξένες επενδύσεις ήταν 17,4 δισ. ευρώ, αλλά οι καθαρές εισροές κεφαλαίων (αφαιρούμενων των αποπληρωμών δανείων και των συναφών εκροών) ήταν στα 7,9 δισ. ευρώ. Δύο χώρες, η... Γερμανία και η Γαλλία κατά σειράν, αντιπροσωπεύουν το 50,6% των ξένων επενδύσεων στην Eλλάδα (8,8 δισ.) και έρχονται να καταδείξουν με τον πλέον παραστατικό τρόπο το πόσο μικρή είναι η... βεντάλια του επενδυτικού ενδιαφέροντος για τη χώρα μας. Mάλιστα, αν και κατά καιρούς τα κινέζικα και αραβικά κεφάλαια βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας, εν τούτοις η συμμετοχή τους στις άμεσες επενδύσεις έχουν πολύ χαμηλό ποσοστό. Eίναι, επίσης, χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 63% των νέων επενδύσεων κατευθύνεται στις υπηρεσίες (τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, εμπόριο) και πολύ λίγες στην μεταποίηση. Aκόμη και ο τουρισμός μαζί με τα ακίνητα, που θεωρούνται ως προμετωπίδα για την προσέλκυση κεφαλαίων, έχουν αποσπάσει λιγότερο από το 70% στη συνολική «πίτα» των άμεσων ξένων επενδύσεων. Δεν χωρά αμφιβολία ότι για τους ξένους επενδυτές η Eλλάδα θεωρείται επενδυτικά «αμφιλεγόμενη χώρα», καθώς θέτουν δύο προαπαιτούμενα: Στο πρώτο συγκαταλέγονται η πολιτική σταθερότητα, η πάταξη της γραφειοκρατίας, το σταθερό φορολογικό περιβάλλον και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο και τη Δικαιοσύνη. Στο δεύτερο, μετράει ιδιαίτερα η προσδοκία απόδοσης των επενδύσεων, που είναι όμως άρρηκτα συνδεδεμένη με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας. Eίναι, επίσης, κοινό μυστικό ότι η πρώτη περίοδος της κυβέρνησης ΣYPIZA είχε αρνητική απήχηση στους ξένους επενδυτές, οι οποίοι εξακολουθούν να είναι πολύ επιφυλακτικοί και τώρα. Kάτι που προφανώς μπορεί να αλλάξει, αν βαθμιαία αλλάξει και η στάση της κυβέρνησης από εδώ και πέρα. Mε συγκεκριμένα βεβαίως δείγματα γραφής, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και να αναδειχθούν οι επενδυτικές ευκαιρίες, που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει η χώρα για την ουσιαστική και βιώσιμη ανάταξη της πραγματικής οικονομίας. Eιδικά, μάλιστα, από τη στγμή κατά την οποία η έρευνα της Ernst & Young δείχνει ότι η ελκυστικότητα της Eυρώπης ως επενδυτικού προορισμού θα βελτιωθεί κι άλλο στην προσεχή τριετία. Πέρσι, η Aγγλία, η Γερμανία και η Γαλλία ήταν στις τρεις πρώτες θέσεις των άμεσων ξένων επενδύσεων. Στην πρώτη δεκάδα των οποίων μπήκε «σφήνα» η Tουρκία, εκτοπίζοντας από την 9η θέση την Φινλανδία. Έτσι, μετά από το Bέλγιο, είναι η Oλλανδία, η Πολωνία, η Pωσία, η Tουρκία και η Iρλανδία. Δυστυχώς, η Eλλάδα είναι στο περιθώριο, αν και θα μπορούσε έστω και την ύστατη ώρα να μπει κι εκείνη στο «τρένο» των ξένων επενδύσεων. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/31838-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1

Την τέταρτη χειρότερη επίδοση παγκοσμίως σημείωσε κατά το δεύτερο τρίμηνο η αγορά κατοικίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με σχετική τριμηνιαία έρευνα της εταιρείας παροχής υπηρεσιών ακινήτων Knight Frank, οι τιμές πώλησης κατοικιών στην Ελλάδα μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 5,9%, με αποτέλεσμα η εγχώρια κτηματαγορά να κατατάσσεται στην 53η θέση επί συνόλου 56 χωρών. Τη μεγαλύτερη πτώση παγκοσμίως είχε η αγορά κατοικίας του Ντουμπάι με 12,2% σε ετήσια βάση, ενώ ακολούθησε η μαστιζόμενη από ταραχές –και μέχρι πρόσφατα κρίση χρέους– Ουκρανία, όπου οι τιμές των κατοικιών υποχώρησαν κατά 12% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2014. Στην τρίτη χειρότερη θέση βρέθηκε η αγορά κατοικίας της Κύπρου, όπου οι τιμές μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 6,5%. Στον αντίποδα, τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσαν οι αξίες των κατοικιών στο Χονγκ Κονγκ με 20,7%, ως αποτέλεσμα της μεγάλης ροής κεφαλαίων από την κινεζική ενδοχώρα. Αλλωστε και στην Κίνα, η αγορά κατοικίας καταγράφει πτώση, καθώς οι τιμές μειώθηκαν κατά 5,7%. Συνολικά, πάντως, ο δείκτης τιμών κατοικίας σε παγκόσμιο επίπεδο ενισχύθηκε με το οριακό 0,1% κατά το φετινό δεύτερο τρίμηνο. Πρόκειται για τη χαμηλότερη αύξηση των τελευταίων τεσσάρων ετών, δείγμα των κλυδωνισμών που καταγράφονται στην παγκόσμια αγορά κατοικίας, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ανησυχίας για την οικονομία της Ευρωζώνης και τις αναταράξεις που καταγράφονται στις κεφαλαιαγορές, με αποκορύφωμα την αβεβαιότητα που επικρατεί για τη μελλοντική προοπτική της κινεζικής οικονομίας. Αυτό πάντως που καθίσταται σαφές είναι ότι η εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας βαίνει επιδεινούμενη, δεδομένου ότι η πτώση τιμών του πρώτου τριμήνου είχε διαμορφωθεί σε 4,1%. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από τις αρχές του 2013, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΤτΕ, από τότε μέχρι και το φετινό πρώτο τρίμηνο ο ρυθμός πτώσης των τιμών των κατοικιών μειωνόταν συνεχώς, δείγμα της σταδιακής σταθεροποίησης της αγοράς, έστω σε ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο τιμών και κυρίως συναλλαγών σε σχέση με τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την τελευταία έρευνα συγκυρίας για την ελληνική κτηματαγορά, που πραγματοποίησε η επιστημονική ομάδα υπό τον κ. Επαμεινώνδα Πανά, τέως καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία αφορά το δεύτερο εξάμηνο του 2015, το 40% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών. Συγκεκριμένα, το 64,3% των ειδικών «βλέπει» χαμηλότερες πωλήσεις κατοικιών σε σχέση με πριν από έξι μήνες, ενώ ανάλογη προβλέπεται ότι θα είναι και η πορεία των τιμών. Συγκεκριμένα, το 75,2% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω υποχώρησή τους έως το τέλος του έτους. Μάλιστα, από αυτούς που προβλέπουν πτώση των τιμών, ένα σημαντικό ποσοστό της τάξεως του 13,8% αναμένει απότομη μείωσή τους, ενώ το 22% προβλέπει σταθεροποίηση των τιμών στο σημερινό τους επίπεδο. Σε παγκόσμια βάση, ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας της Knight Frank είναι ότι η περιοχή της Ευρώπης δεν αποτελεί πλέον τον «αδύναμο κρίκο» της παγκόσμιας αγοράς κατοικίας, έναν «τίτλο» που κατείχε επί 15 διαδοχικά τρίμηνα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, η μέση αύξηση των τιμών των κατοικιών στην Ευρώπη διαμορφώθηκε σε 2,8%, με πρωταγωνίστριες χώρες όπως η Τουρκία, η Εσθονία, το Λουξεμβούργο και η Ιρλανδία, στις οποίες καταγράφηκαν διψήφια ποσοστά αύξησης. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/829370/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/me-ameiwth-entash-synexizetai-h-ptwsh-stis-times-katoikiwn

Την τέταρτη χειρότερη επίδοση παγκοσμίως σημείωσε κατά το δεύτερο τρίμηνο η αγορά κατοικίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με σχετική τριμηνιαία έρευνα της εταιρείας παροχής υπηρεσιών ακινήτων Knight Frank, οι τιμές πώλησης κατοικιών στην Ελλάδα μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 5,9%, με αποτέλεσμα η εγχώρια κτηματαγορά να κατατάσσεται στην 53η θέση επί συνόλου 56 χωρών. Τη μεγαλύτερη πτώση παγκοσμίως είχε η αγορά κατοικίας του Ντουμπάι με 12,2% σε ετήσια βάση, ενώ ακολούθησε η μαστιζόμενη από ταραχές –και μέχρι πρόσφατα κρίση χρέους– Ουκρανία, όπου οι τιμές των κατοικιών υποχώρησαν κατά 12% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2014. Στην τρίτη χειρότερη θέση βρέθηκε η αγορά κατοικίας της Κύπρου, όπου οι τιμές μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 6,5%. Στον αντίποδα, τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσαν οι αξίες των κατοικιών στο Χονγκ Κονγκ με 20,7%, ως αποτέλεσμα της μεγάλης ροής κεφαλαίων από την κινεζική ενδοχώρα. Αλλωστε και στην Κίνα, η αγορά κατοικίας καταγράφει πτώση, καθώς οι τιμές μειώθηκαν κατά 5,7%. Συνολικά, πάντως, ο δείκτης τιμών κατοικίας σε παγκόσμιο επίπεδο ενισχύθηκε με το οριακό 0,1% κατά το φετινό δεύτερο τρίμηνο. Πρόκειται για τη χαμηλότερη αύξηση των τελευταίων τεσσάρων ετών, δείγμα των κλυδωνισμών που καταγράφονται στην παγκόσμια αγορά κατοικίας, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ανησυχίας για την οικονομία της Ευρωζώνης και τις αναταράξεις που καταγράφονται στις κεφαλαιαγορές, με αποκορύφωμα την αβεβαιότητα που επικρατεί για τη μελλοντική προοπτική της κινεζικής οικονομίας. Αυτό πάντως που καθίσταται σαφές είναι ότι η εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας βαίνει επιδεινούμενη, δεδομένου ότι η πτώση τιμών του πρώτου τριμήνου είχε διαμορφωθεί σε 4,1%. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από τις αρχές του 2013, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΤτΕ, από τότε μέχρι και το φετινό πρώτο τρίμηνο ο ρυθμός πτώσης των τιμών των κατοικιών μειωνόταν συνεχώς, δείγμα της σταδιακής σταθεροποίησης της αγοράς, έστω σε ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο τιμών και κυρίως συναλλαγών σε σχέση με τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την τελευταία έρευνα συγκυρίας για την ελληνική κτηματαγορά, που πραγματοποίησε η επιστημονική ομάδα υπό τον κ. Επαμεινώνδα Πανά, τέως καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία αφορά το δεύτερο εξάμηνο του 2015, το 40% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών. Συγκεκριμένα, το 64,3% των ειδικών «βλέπει» χαμηλότερες πωλήσεις κατοικιών σε σχέση με πριν από έξι μήνες, ενώ ανάλογη προβλέπεται ότι θα είναι και η πορεία των τιμών. Συγκεκριμένα, το 75,2% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω υποχώρησή τους έως το τέλος του έτους. Μάλιστα, από αυτούς που προβλέπουν πτώση των τιμών, ένα σημαντικό ποσοστό της τάξεως του 13,8% αναμένει απότομη μείωσή τους, ενώ το 22% προβλέπει σταθεροποίηση των τιμών στο σημερινό τους επίπεδο. Σε παγκόσμια βάση, ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας της Knight Frank είναι ότι η περιοχή της Ευρώπης δεν αποτελεί πλέον τον «αδύναμο κρίκο» της παγκόσμιας αγοράς κατοικίας, έναν «τίτλο» που κατείχε επί 15 διαδοχικά τρίμηνα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, η μέση αύξηση των τιμών των κατοικιών στην Ευρώπη διαμορφώθηκε σε 2,8%, με πρωταγωνίστριες χώρες όπως η Τουρκία, η Εσθονία, το Λουξεμβούργο και η Ιρλανδία, στις οποίες καταγράφηκαν διψήφια ποσοστά αύξησης.