Αναζήτηση στην κοινότητα

Θα χρειαστεί να γίνουν πολλά για να γεφυρώσει η Ευρώπη το ενεργειακό χάσμα που δημιουργήθηκε από την πρόσφατη διακοπή της παροχής ρωσικού αερίου, τους δύσκολους στόχους μείωσης των εκπομπών και τις μακροχρόνιες διαρθρωτικές προκλήσεις, όπως σημειώνει η Deutsche Bank σε σημερινό εκτεταμένο report. Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, η ΕΕ ανακοίνωσε ότι θα μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο κατά δύο τρίτα μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, αντισταθμίζοντας το έλλειμμα με υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) από προμηθευτές όπως οι ΗΠΑ και το Κατάρ και με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Φαίνεται ότι η ΕΕ θα περάσει τον ερχόμενο χειμώνα με αρκετές προμήθειες, ενισχυμένες από τα αποθέματα φυσικού αερίου τα οποία έσπευσε να συσσωρεύσει το καλοκαίρι. Ωστόσο, υπάρχουν τουλάχιστον 10 σημαντικά εμπόδια για την Ευρώπη καθώς επιδιώκει επειγόντως να εξασφαλίσει τον ενεργειακό της εφοδιασμό για το 2023 και μετά – την ίδια στιγμή που μετακινείται από τον άνθρακα στο φυσικό αέριο, και από εκεί σε καθαρότερες εναλλακτικές πηγές. Αυτά τα μακροπρόθεσμα "σημεία συμφόρησης" περιλαμβάνουν περιορισμούς στην τρέχουσα χωρητικότητα, λόγω των περιορισμών της υπάρχουσας υποδομής και των επιλογών καυσίμων της Ευρώπης και προκλήσεις για το μέλλον όπως η γραφειοκρατία, η έλλειψη χρηματοδότησης, δεξιοτήτων και υλικών και η αντίθεση της κοινής γνώμης. Πιο αναλυτικά, τα εμπόδια αυτά, όπως επισημαίνει η Deutsche Bank, είναι τα εξής: 1. Υπάρχουσες υποδομές Το φυσικό αέριο αντιπροσωπεύει σχεδόν το ένα τέταρτο του συνολικού ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ και τα ορυκτά καύσιμα συνολικά εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν περίπου τα τρία τέταρτα. Οι μεγαλύτεροι χρήστες δεν μπορούν εύκολα να υποκαταστήσουν το αέριο με άλλες πηγές, π.χ. το αέριο χρησιμοποιείται από τα μισά γερμανικά σπίτια για θέρμανση και από τη βιομηχανία (π.χ. χημικά και πετροχημικά, μέταλλα, χαρτί και τρόφιμα) και ως πρώτη ύλη για χημικά και πετροχημικά. 2. Περιορισμένο LNG Το υγροποιημένο φυσικό αέριο είναι το πλησιέστερο υποκατάστατο του φυσικού αερίου. Η χωρητικότητα LNG της Ευρώπης έχει σχεδόν εξαντληθεί από τον Ιανουάριο. Η Γερμανία και η Ανατολική Ευρώπη στερούνται σε μεγάλο βαθμό την εξειδικευμένη υποδομή για την εισαγωγή και την επαναεριοποίηση LNG. Η Γερμανία έχει προγραμματίσει την κατασκευή πέντε πλωτών τερματικών σταθμών LNG, οι οποίοι θα καλύπτουν το 20% των τρεχουσών εισαγωγών φυσικού αερίου της, με τους τρεις πρώτους να αναμένεται να ξεκινήσουν να λειτουργούν στις αρχές του 2023. Οι κύριοι εξαγωγείς προς την Ευρώπη είναι οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Ρωσία, με ποσοστό περίπου 20-25% η καθεμία. Χωρίς τη Ρωσία, οι εναλλακτικοί προμηθευτές χρειάζονται χρόνο για να ενισχύσουν τις εγκαταστάσεις υγροποίησης. Οι εξαγωγές LNG των ΗΠΑ στην Ευρώπη έχουν υπερδιπλασιαστεί από πέρυσι, αντιπροσωπεύοντας τα τρία τέταρτα των εξαγωγών LNG. Η Ευρώπη πρέπει να ανταγωνιστεί τους μεγαλύτερους εισαγωγείς LNG στον κόσμο, την Κίνα και την Ιαπωνία. 3. Κακή χρονιά για άλλες πηγές Η χρήση φυσικού αερίου έχει αυξηθεί φέτος εν μέσω προκλήσεων για άλλες πηγές. Η πυρηνική παραγωγή της Γαλλίας αναμένεται να πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών δεκαετιών λόγω της συντήρησης στους μισούς παλιούς αντιδραστήρες της. Ο μεγαλύτερος εξαγωγέας ενέργειας της Ευρώπης, έχει γίνει καθαρός εισαγωγέας. Η Γερμανία έχει καθυστερήσει τα μακροχρόνια σχέδιά της για σταδιακή κατάργηση των τριών τελευταίων πυρηνικών της εργοστασίων μέχρι το τέλος του έτους. Σε ό,τι αφορά τις υδροηλεκτρικές και υδάτινες μεταφορές, το πιο ζεστό καλοκαίρι της Ευρώπης προκάλεσε αύξηση της ζήτησης για ψύξη, μείωσε την υδροηλεκτρική ενέργεια και οδήγησε τον Ρήνο να πέσει σχεδόν σε χαμηλά επίπεδα-ρεκόρ, διακόπτοντας τη μεταφορά υλικών όπως ο άνθρακας. 4. Ελλιπείς υποδομές ΑΠΕ Γιατί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε 100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Η παροχή αιολικής και ηλιακής ενέργειας είναι ασυνεπής, π.χ. στη Γερμανία παρέχουν από λιγότερο από 10% έως και 100% της ωριαίας ζήτησης ενέργειας, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Γιατί έχει σημασία αυτό; Η ηλεκτρική ενέργεια δεν μπορεί ακόμη να αποθηκευτεί σε κλίμακα και με χαμηλό κόστος, επομένως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν μπορούν να είναι η κύρια πηγή για την κάλυψη της ζήτησης. Η Γερμανία εξαρτάται από τον άνθρακα/λιγνίτη για το 34% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μακράν η πιο εξαρτώμενη μεγάλη οικονομία. Θα χρειαστεί να αυξήσει το φυσικό αέριο, τώρα κατά 10%, για να γεφυρώσει το χάσμα. Επίσης, η διανομή της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές περιορίζεται από την υπάρχουσα υποδομή. 5. Μικρή η μείωση στην κατανάλωση ενέργειας Η συνολική χρήση ενέργειας στην Ευρώπη έχει αλλάξει ελάχιστα τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς η βελτιωμένη απόδοση αντισταθμίστηκε από τη μεγαλύτερη κατανάλωση σε τομείς όπως η υπερβολική θέρμανση και ψύξη. Οι πολιτικές της δεκαετίας του 1970 περιλάμβαναν δελτίο για τα νοικοκυριά και τη βιομηχανία. Αυτή τη φορά η πολιτική επικεντρώνεται στη μείωση των νομισματικών απωλειών αντί στη μείωση της ζήτησης. Η βιομηχανία μείωσε την κατανάλωση το καλοκαίρι, π.χ. 20% στη Γερμανία, εν μέσω πτώσης της ζήτησης. Τα νοικοκυριά έχουν κάνει μόνο μέτριες, προσαρμοσμένες στις καιρικές συνθήκες, περικοπές στην κατανάλωση φέτος και τα περιθώρια για χειμερινές περικοπές είναι περιορισμένα. 6. Χρηματοδότηση Οι τερματικοί σταθμοί LNG, οι εγκαταστάσεις επαναεριοποίησης και τα έργα δικτύων διανομής είναι ακριβά και ευαίσθητα στα επιτόκια, όπως είναι τα ομόλογα. Οι αποδόσεις αυξάνονται, η οικονομική δραστηριότητα επιβραδύνεται και οι χώρες πιέζουν τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας, γεγονός που μπορεί να περιορίσει τις ταμειακές ροές για τις απαραίτητες επενδύσεις. Η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια έως το 2050 θα κόστιζε 5,3 τρισεκατομμύρια δολάρια (πηγή: BloombergNEF). Αυτή η δαπάνη θα γίνει εκ των προτέρων, καθώς οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχουν υψηλό αρχικό πάγιο κόστος και χαμηλότερο λειτουργικό κόστος αργότερα. Στη Γερμανία, σχεδόν 200 GW νέων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στοχεύονται μέχρι το 2030, που σημαίνει ότι θα χρειαζόταν 25-30 GW χωρητικότητας φυσικού αερίου για την αντιμετώπιση των ελλείψεων. 7. Γραφειοκρατία Οι μακροχρόνιες, πολύπλοκες και αδιαφανείς διοικητικές διαδικασίες, εμποδίζουν την ανάπτυξη ενεργειακών έργων. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας συχνά δεν ενσωματώνονται στον χωροταξικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό. Υπάρχουν επίσης ζητήματα πολιτικής, δομής της αγοράς και πρόσβασης στο δίκτυο, καθώς και τελωνειακές καθυστερήσεις για εισαγωγές υλικών όπως ηλιακά πάνελ. Πάντως, πολλά από τα σχέδια της ΕΕ αφορούν τη μείωση της γραφειοκρατίας και τη δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής αγοράς. Επίσης, ο νέος νόμος για αιολική ενέργεια της Γερμανίας, που ψηφίστηκε τον Ιούλιο, εστιάζει στην επιτάχυνση των διαδικασιών σχεδιασμού και έγκρισης. Στοχεύει στη δημιουργία δεσμευτικών στόχων χρήσης γης και στην αύξηση της διαθέσιμης έκτασης στο 2% της γης. 8. Ελλείψεις σε μέταλλα και Σπάνιες Γαίες Οι τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα έχουν μεγαλύτερη ένταση μετάλλων από τις παραδοσιακές τεχνολογίες. Η εξάρτηση της Ευρώπης θα μετατοπιστεί από τα ορυκτά καύσιμα σε μέταλλα και Σπάνιες Γαίες (REE) που συγκεντρώνονται σε λίγα μόνο έθνη. Η Κίνα αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ήμισυ της παγκόσμιας αγοράς βαναδίου, γραφίτη και αλουμινίου. Η Αυστραλία κυριαρχεί στο λίθιο. και το Κονγκό στο κοβάλτιο. Γιατί ο χαλκός είναι ιδιαίτερα σημαντικός; Ο χαλκός, όπου κυριαρχεί η Χιλή, είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την αιολική και ηλιακή ενέργεια, ενώ ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο περιέχει διπλάσιο χαλκό από ένα συμβατικό. Τα ορυχεία σήμερα είναι κοντά στην εξάντληση. Η παγκόσμια ζήτηση για χαλκό είναι σχεδόν διπλάσια της προσφοράς, για νικέλιο είναι τριπλάσια και για βανάδιο, κοβάλτιο και γραφίτη είναι περίπου πέντε φορές. 9. Έλλειψη δεξιοτήτων Η τεχνογνωσία των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας συγκεντρώνεται σε λίγες εταιρείες και η εγκατάσταση απαιτεί εργατικό δυναμικό. Το BloombergNEF εκτιμά ότι η Ευρώπη είχε εισαγάγει ένα τρίτο περισσότερα ηλιακά πάνελ από την Κίνα έως τον Ιούλιο απ' όσα θα μπορεί να εγκαταστήσει όλο το χρόνο, λόγω ανεπαρκούς εργατικού δυναμικού. Η Ευρώπη θα πρέπει να διαχειριστεί μια μετάβαση στην απασχόληση για πολλούς από τους 7,5 εκατομμύρια εργαζομένους της στην ενέργεια, ή το 2,4% της απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων 700.000 που προμηθεύουν άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο και 1,4 εκατομμύρια που εργάζονται στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ξεχωριστά στοιχεία δείχνουν ότι 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι απασχολούνταν στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην ΕΕ το 2020. Επίσης, για να αναπτύξει την πυρηνική της ικανότητα και να διαφοροποιηθεί μακριά από τη Ρωσία, η Ευρώπη μπορεί να χρειαστεί να στραφεί σε υπερπόντιους παραγωγούς συμπεριλαμβανομένης της Κίνας ως έναν από τους κορυφαίους παίκτες στις πυρηνικές τεχνολογίες. 10. Aντίθεση της κοινής γνώμης Πάνω από το 85% των πολιτών της ΕΕ δηλώνουν ότι υποστηρίζουν φιλόδοξους στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και θα υποστήριζαν νέα έργα αιολικής και ηλιακής ενέργειας κοντά στον τόπο διαμονής τους. Ωστόσο, στην πράξη, η αντίθεση της κοινής γνώμης στις ανεμογεννήτριες και τα εκτεταμένα ηλιακά πάρκα είναι ένα από τα κύρια εμπόδια στην επέκταση σε μια ήπειρο με περιορισμένη διαθεσιμότητα γης. Οι περιβαλλοντικές ανησυχίες έχουν επιβραδύνει δραματικά τις γερμανικές εγκαταστάσεις. Είναι το σχιστολιθικό αέριο μια επιλογή; Η Ευρώπη εκτιμάται ότι έχει μεγαλύτερα αποθέματα σχιστολιθικού φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, κυρίως στην Πολωνία και τη Γαλλία. Αλλά δεν έχει εμπορική παραγωγή, λόγω της υψηλότερης πυκνότητας πληθυσμού, των κανονισμών και της αντίθεσης του κοινού στο fracking - την ίδια διαδικασία που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ για την εξαγωγή του φυσικού αερίου που πωλούν στην Ευρώπη. Επίσης, το αποθηκευόμενο "πράσινο υδρογόνο" είναι κάτι που δεν μπορεί να αποτελέσει λύση, καθώς δεν υπάρχει αρκετή χωρητικότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την παραγωγή της απαιτούμενης ποσότητας, ενώ υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με το πόσο εύκολα μπορούν να τοποθετηθούν οι αγωγοί για να το μεταφέρουν. View full είδηση

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία οδήγησε στα ύψη τις τιμές της ενέργειας και των τροφίμων, οδηγώντας τις κεντρικές τράπεζες να εφαρμόσουν τον πιο επιθετικό γύρο νομισματικής σύσφιξης τα τελευταία 100 χρόνια προκαλώντας τριγμούς στα θεμέλια της αγοράς ακινήτων στην Ευρώπη. Με ορατό πλέον το κενό χρηματοδότησης, οι ιδιοκτήτες θα μπορούσαν να μετατραπούν σε απελπισμένους πωλητές. Οι αγορές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για ακίνητα εδώ και μήνες, με τον Stoxx 600 Real Estate Index να υποχωρεί πάνω από 40% φέτος και να αγγίζει αξίες που έχουν να εμφανιστούν από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Με το μεγαλύτερο μέρος των εμπορικών συναλλαγών ακινήτων να γίνονται μέσω private funds, ο πραγματικός αντίκτυπος του τέλους της εποχής του φθηνού χρήματος άργησε να εμφανιστεί, μέχρι τώρα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της CBRE Group Inc συμφωνίες ύψους περίπου 6 δισεκατομμύρια £ για αγορά γραφείων στο Λονδίνο ακυρώθηκαν την τελευταία στιγμή. Ανάμεσά τους πωλήσεις εμβληματικών κτιρίων όπως τα κεντρικά γραφεία της Bank of America στο Λονδίνο δίπλα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου. Με τις αγορές χρέους είναι ουσιαστικά κλειστές για ορισμένους, ενδέχεται να μην υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα χρήματα για χρηματοδότηση νέων επενδύσεων η για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων δανείων. Η Vonovia SE η μεγαλύτερη εισηγμένη εταιρεία ακινήτων της Ευρώπης σχεδιάζει να πουλήσει περισσότερα από 13 δισεκατομμύρια ευρώ περιουσιακών στοιχείων για να μειώσει το χρέος μετά την έκρηξη του κόστους δανεισμού και την κατάρρευση της τιμής της μετοχής της. Άλλες εταιρείες ακινήτων -- συμπεριλαμβανομένων της Aroundtown SA, Adler Group SA και της SBB - της Σουηδίας-- θέλουν επίσης να πουλήσουν προκειμένου να μειώσουν το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους τους. Ο Hans Vrensen, επικεφαλής έρευνας και στρατηγικής στην AEW Capital Management LP, υπολογίζει ένα πιθανό κενό αναχρηματοδότησης ύψους 24 δισεκατομμυρίων ευρώ (23,5 δισεκατομμύρια δολάρια) τα επόμενα τρία χρόνια σε δάνεια με εξασφαλίσεις σε ακίνητα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Οι αγορές χρέους είναι το κλειδί για τα ακίνητα. Κατά τη διάρκεια ετών με αρνητικά επιτόκια, οι αγοραστές ήταν πρόθυμοι να δεχτούν ελάχιστες αποδόσεις για τις επενδύσεις τους. Ωστόσο, τα επιτόκια αυξάνονται και ακόμη και οι σταθερές αποδόσεις των γερμανικών 10ετών ομολόγων έχουν αυξηθεί κατά περίπου 2,3 ποσοστιαίες μονάδες φέτος. Αυτή η πίεση περνά από τις αγορές ακινήτων. Η συμφωνία της London Deutsche Bank υποδηλώνει ότι οι αποδόσεις των κορυφαίων γραφείων στο Λονδίνο έχουν μετακινηθεί σε περίπου 4,7% από 4%, σύμφωνα με την αναλύτρια του Bloomberg Intelligence, Sue Munden. Τα κεντρικά γραφεία της UBS Group AG στο Λονδίνο, 5 Broadgate, είχαν απόδοση 3,6% όταν πουλήθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο. Η κατάσταση στην ηπειρωτική Ευρώπη θα είναι πολύ χειρότερη καθώς οι αποδόσεις εκεί συνέχισαν να συμπιέζονται τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ το Brexit κράτησε τις τιμές του Λονδίνου σε μεγάλο βαθμό υπό έλεγχο. Αυτό είναι ανησυχητικό για τις εταιρείες ακινήτων, επειδή ακόμη και μικρές αλλαγές έχουν υπερβολικό αντίκτυπο στις αποτιμήσεις όταν οι αποδόσεις είναι τόσο χαμηλές. Για παράδειγμα, ένα κτίριο με 10 εκατομμύρια δολάρια εισόδημα από ενοίκια θα άξιζε 100 εκατομμύρια δολάρια λιγότερο εάν η απόδοση αυξηθεί στο 2,5% από 2%. Οι αυξήσεις των ενοικίων θα μπορούσαν να είναι ένας τρόπος για να στηριχθούν οι αξίες, αλλά με υφέση και κόστος που εκτινάσσεται στα ύψη, επιχειρήσεις και καταναλωτές έχουν ήδη περιορίσει τις δαπάνες τους. Στη Γερμανία, περισσότερο από το 10% των νοικοκυριών είχαν ήδη επιβαρυνθεί υπερβολικά από τα έξοδα στέγασης πέρυσι, πριν καν ξεκινήσει η πραγματική εκτόξευση του πληθωρισμού. Τα καλά νέα Στα καλά νέα, η ζήτηση για νέους χώρους είναι ισχυρή, η διαθεσιμότητα χώρων σε σχετικά χαμηλά επίπεδα ενώ οι αυξήσεις του κόστους κατασκευής αναμένεται να αποτρέψει την κατασκευή νέων κτιρίων. Η Savills Plc εκτιμά ότι πάνω από το 40% των έργων γραφείων στο Λονδίνο που επρόκειτο να κατασκευαστούν έως το 2026 θα καθυστερήσουν -- ορισμένα περισσότερο από ένα χρόνο. Επιπλέον η προσφορά δεν αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά από ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων για εξυπηρέτηση δανείων καθώς εκτός από ορισμένες περιπτώσεις, τα επίπεδα χρέους στις εταιρείες ακινήτων είναι μέτρια σε σύγκριση με τα επίπεδα χρέους πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Πηγή: Bloomberg View full είδηση

Ξεκινά ο Ανταγωνιστικός Διάλογος για τα έξι κομβικά σιδηροδρομικά έργα, ύψους 4 δισ. €, που θα ενισχύσουν τον εμπορικό και στρατηγικό ρόλο των βασικών λιμένων της χώρας και παράλληλα θα αναβαθμίσουν τη διασυνοριακή διασύνδεση της Ελλάδας με τη νοτιοανατολική Ευρώπη. Το Δ.Σ. της ΕΡΓΟΣΕ προσκάλεσε τους υποψήφιους αναδόχους που προεπελέγησαν στην πρώτη φάση του διαγωνισμού, να προσέλθουν στον Ανταγωνιστικό Διάλογο την Τρίτη, 4 Οκτωβρίου. Μια εξέλιξη που σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη της επόμενης φάσης της διαγωνιστικής διαδικασίας για τα έξι έργα του Ανταγωνιστικού Διαλόγου. Κατά το στάδιο αυτό, θα διερευνηθούν οι βασικές τεχνικές, χρηματοοικονομικές και νομικές παράμετροι των έργων σε συνεργασία με τους υποψήφιους αναδόχους, με στόχο τον καθορισμό των βέλτιστων λύσεων για την επιτυχή υλοποίηση τους. Η εκπόνηση των απαιτούμενων οριστικών μελετών θα ολοκληρωθεί από τον Ανάδοχο του κάθε έργου, ο οποίος θα προκύψει από την διαγωνιστική διαδικασία. Η συμμετοχή στο διάλογο αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για τη συμμετοχή των προεπιλεγέντων στο επόμενο στάδιο (υποβολή δεσμευτικών προσφορών). Μετά την ολοκλήρωση των κύκλων Διαλόγου, οι υποψήφιοι ανάδοχοι θα κληθούν να υποβάλουν δεσμευτικές προσφορές στο πλαίσιο του σταδίου Β.ΙΙ της Β΄ φάσης των διαγωνισμών, για τη σύναψη των συμβάσεων. Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. και Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ, Χρήστος Βίνης, τόνισε σχετικά: «Σήμερα ο Ανταγωνιστικός Διάλογος μπαίνει σε κίνηση. Είμαστε βέβαιοι ότι η μέθοδος αυτή θα αποδώσει άμεσα και θα μας βοηθήσει να μειώσουμε το χρόνο ωρίμανσης αυτών των έργων, να εφαρμόσουμε νέες, καινοτόμες, έξυπνες λύσεις και βέλτιστες πρακτικές και να υιοθετήσουμε την καλύτερη δυνατή λύση από τεχνικής άποψης. Ταυτόχρονα, θα διασφαλιστεί η τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων σε κάθε στάδιο υλοποίησης των κρίσιμων αυτών υποδομών που αναβαθμίζουν το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας και αλλάζουν τον χάρτη των επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών στη χώρα μας». Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε στα παρακάτω στοιχεία επικοινωνίας: Τηλ.: 210 5283 492 - email:[email protected] View full είδηση

Το πρώτο εξάμηνο οι τυπικοί πάροχοι λογισμικού ή διαδικτυακών πλατφορμών επλήγησαν περισσότερο από την πτώση της αγοράς από ό,τι οι τεχνολογικές εταιρείες που σχετίζονται με κλάδους «υλικών», αναφέρει η BCM Begin Capital Markets. Ο τομέας της τεχνολογίας αντιμετωπίζει ένα από τα χειρότερα μισά του χρόνου στη μεταπολεμική ιστορία όσον αφορά τον χρηματιστηριακό τομέα, ενώ η Ευρώπη, στο σύνολό της, υφίσταται σημαντικές συνέπειες από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η εταιρεία που μέχρι πρότινος βρισκόταν στην κορυφή, ο γερμανικός κολοσσός λογισμικού SAP, «εκτοπίστηκε» από μια τεχνολογική εταιρεία που εστιάζει στην υγειονομική περίθαλψη, τη Medtronic. Αντίστοιχα, η ελβετο-σουηδική ΑΒΒ βελτίωσε τη θέση της και πλέον κατατάσσεται 4η, αποφεύγοντας τη βαθιά πτώση της κεφαλαιοποίησης της αγοράς, όπως δείχνει το σχετικό γράφημα που ενημερώθηκε μετά το πρώτο εξάμηνο του 2022. «Συγκρίνοντας τις διαφορές των διαγραμμάτων για το πρώτο εξάμηνο του έτους, φαίνεται ότι οι τυπικοί πάροχοι λογισμικού ή διαδικτυακών πλατφορμών επλήγησαν περισσότερο από την πτώση της αγοράς από ό,τι οι τεχνολογικές εταιρείες που σχετίζονται με κλάδους «υλικών», όπως η υγειονομική περίθαλψη ή τα μηχανήματα», σχολίασε ο Tomas Kolomaznik, επικεφαλής αναλυτής της BCM Begin Capital Markets, της εταιρείας που έκανε γνωστό το συγκεκριμένο γράφημα για πρώτη φορά τον περασμένο Ιανουάριο και παρουσίασε τη μελέτη της για τους ηγέτες της ευρωπαϊκής τεχνολογίας. «Ενώ τα έτη 2020 και 2021 ήταν ευνοϊκά για τον τεχνολογικό τομέα, η ανάπτυξη από την αρχή του τρέχοντος έτους κινήθηκε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Σε κάποιον βαθμό, αυτό οφείλεται στη σταδιακή εξασθένηση της πανδημίας του κορωνοϊού, αλλά και στην επικείμενη έναρξη μιας παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης λόγω του πληθωρισμού που έσπασε ρεκόρ, ενώ, τέλος, μεγάλο ρόλο διαδραμάτισε και ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία», πρόσθεσε ο Tomas Kolomaznik. Η κατάταξη των δέκα κορυφαίων παικτών τεχνολογίας στην Ευρώπη βασίζεται στην κεφαλαιοποίηση της αγοράς, αλλά υπάρχουν άλλοι παράγοντες που μπορούν να προστεθούν στο γράφημα, όπως η θέση της εταιρείας στο τμήμα της αγοράς και η εξέλιξη των τριμηνιαίων οικονομικών στοιχείων. Η BCM Begin Capital Markets CY Ltd εποπτεύεται και ρυθμίζεται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς Κύπρου (CySEC), τον εποπτικό και ρυθμιστικό φορέα για εταιρείες επενδυτικών υπηρεσιών στην Κύπρο, με αριθμό άδειας ΚΕΠΕΥ 274/15. Προειδοποίηση κινδύνου: Τα CFD είναι πολύπλοκα μέσα και διατρέχουν υψηλό κίνδυνο γρήγορης απώλειας χρημάτων λόγω μόχλευσης. | Το 86,86% των λογαριασμών επενδυτών λιανικής χάνουν χρήματα όταν ανταλλάσσουν CFD με αυτόν τον πάροχο. | Θα πρέπει να σκεφτείτε εάν καταλαβαίνετε πώς λειτουργούν τα CFD και αν μπορείτε να αναλάβετε τον υψηλό κίνδυνο απώλειας των χρημάτων σας Σημείωση: Πηγή εσόδων και καθαρών εσόδων όλων των εισηγμένων είναι η Ετήσια Έκθεση 2021 της αντίστοιχης εταιρείας. View full είδηση

Η αξιολόγηση των θερμοκρασιακών αποκλίσεων πάνω από μια περιοχή μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και δεδομένα, όπως για παράδειγμα παρατηρήσεις μετεωρολογικών σταθμών, ραδιοβολήσεων καθώς και δεδομένα αριθμητικών μοντέλων καιρού. Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε καταρχάς την ανάλυση της θερμοκρασίας στο επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια), επίπεδο το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση των θερμικών χαρακτηριστικών των αερίων μαζών που επηρεάζουν μια περιοχή. Ο χάρτης που ακολουθεί δίνει για το τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2022 τη συνολική απόκλιση της θερμοκρασίας στη στάθμη των 1500 μέτρων πάνω από την Ευρώπη και ο οποίος δείχνει ότι η μέση θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα κυρίως στα δυτικά, κεντρικά και βορειοανατολικά τμήματα. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός ότι οι θετικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις σε τμήματα της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ελβετίας και της Ιταλίας ξεπέρασαν τους 3 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που συνδέεται με τα έντονα και μεγάλης διαρκείας επεισόδια καύσωνα που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2022. Ενδεικτικά το καλοκαίρι του 2022 αποτελεί το θερμότερο καλοκαίρι στην Ευρώπη των τελευταίων τουλάχιστον 140 ετών ξεπερνώντας κατα πολύ τα αντίστοιχα θερμά καλοκαίρια του 2010, του 2018 και του 2003. Στην χώρα μας η θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα στα δυτικά και βόρεια τμήματα με την θερμοκρασιακή απόκλιση να ξεπερνάει τον 1 βαθμό Κελσίου (κόκκινα χρώματα), ενώ στα υπόλοιπα τμήματα δεν σημειώθηκαν αξιόλογες θερμοκρασιακές αποκλίσεις. Γράφημα 1: Θερμοκρασιακές αποκλίσεις στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) κατα τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιο-Αύγουστο) του 2022 για την Ευρώπη. Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στη χώρα μας και κατατάσσουμε τα τελευταία 72 καλοκαίρια (1950-2022) υπολογίζοντας το άθροισμα των ωρών όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας που έχουν παρατηρηθεί μεταξύ 1981-2010 και τις οποίες ορίζουμε ως ακραία θερμές ώρες. Η ανάλυση δείχνει ότι το καλοκαίρι του 2022 ήταν το 8ο λιγότερο ακραία θερμό τα τελευταία 72 χρόνια ακολουθώντας αυτά του 2020, του 2013, του 1991, του 1976, του 1967, του 1959 και του 1953, με μόλις 6 θερμές ώρες (Γράφημα 2). Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα όπως είναι φυσικό συσχετίζονται με την σημαντική απουσία ακραίων επεισοδίων καύσωνα κατά τη διάρκεια αυτών των καλοκαιριών. Αντιθέτως το καλοκαίρι του 2021, όπως είχαμε τονίσει και πέρυσι με αντίστοιχη ανακοίνωση, ήταν το καλοκαίρι με το μεγαλύτερο αριθμό ακραία θερμών ωρών. Γράφημα 2: Άθροισμα των ωρών ανά καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) κατά την περίοδο 1950-2022 όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας στα 850 hPa με περίοδο αναφοράς το 1981-2010. Πηγή δεδομένων: Η ανάλυση βασίζεται στα δεδομένα reanalysis του ERA5 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF). View full είδηση

Οι έντονες ξηρασίες που επηρέασαν πολλές περιοχές της Ευρώπης από τις αρχές του καλοκαιριού επιδεινώθηκαν τον Αύγουστο, σύμφωνα με το Copernicus EU Το τελευταίο 10ήμερο του Αυγούστου: - Το 35% της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρισκόταν ακόμα σε συνθήκη προειδοποίησης - Το 25% των εκτάσεων ήταν σε συναγερμό Δείτε τους σχετικούς χάρτες εδώ: https://edo.jrc.ec.europa.eu/edov2/php/index.php?id=1111 Βρείτε δεδομένα σχετικά με την ξηρασία σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο εδώ: https://edo.jrc.ec.europa.eu/gdo/php/index.php?id=2112 View full είδηση

Ενώ η περίοδος αιχμής των πυρκαγιών δεν έχει ακόμη τελειώσει, ο προσωρινός απολογισμός τους αυξάνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ήδη περισσότερα από 6.600.000 στρέμματα να έχουν καεί από τον Ιανουάριο, αριθμός ρεκόρ για αυτή τη χρονική περίοδο από το 2006 που υπάρχουν τα πρώτα δορυφορικά δεδομένα. Έσπασαν κάθε ρεκόρ οι καμένες εκτάσεις στην Ευρώπη Από την 1η Ιανουαρίου, οι φωτιές έχουν καταστρέψει 6.627.760 στρέμματα δασών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τα στοιχεία του ευρωπαϊκού συστήματος ενημέρωσης για τις δασικές πυρκαγιές (EFFIS) που επικαιροποιήθηκαν σήμερα. Το EFFIS εκπονεί συγκριτικές στατιστικές από το 2006 χάρη στις δορυφορικές εικόνες του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus. Η Γαλλία είχε γνωρίσει χειρότερες χρονιές στα χρόνια του 1970, πριν υπάρξουν τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Όμως η χρονιά 2022 είναι η χειρότερη εδώ και 16 χρόνια, σύμφωνα με αυτούς τους αριθμούς, σε μεγάλο μέρος εξαιτίας δύο μεγάλων διαδοχικών πυρκαγιών στον νομό Ζιρόντ, στη νοτιοδυτική Γαλλία, όπου Γερμανοί, Πολωνοί και Αυστριακοί πυροσβέστες έφθασαν για ενισχύσεις αυτή την εβδομάδα. Η κατάσταση είναι επίσης σοβαρή στην κεντρική Ευρώπη: οι πυροσβέστες χρειάστηκαν περισσότερο από δέκα ημέρες τον Ιούλιο για να θέσουν υπό έλεγχο τη μεγαλύτερη φωτιά στην πρόσφατη ιστορία της Σλοβενίας, βοηθούμενοι από ένα πληθυσμό που είχε κινητοποιηθεί σε σημείο που η κυβέρνηση αναγκάσθηκε να ζητήσει από τους κατοίκους να σταματήσουν να κάνουν δώρα στους πυροσβέστες. Καθώς όμως δεν διαθέτει ειδικά πυροσβεστικά αεροπλάνα, η Σλοβενία αναγκάσθηκε να ζητήσει βοήθεια από την Κροατία, η οποία έστειλε ένα αεροπλάνο, πριν το ανακαλέσει για να σβήσει τις δικές της πυρκαγιές. Η σλοβενική κυβέρνηση εξετάζει πλέον την αγορά των πρώτων της πυροσβεστικών αεροπλάνων. Γιγαντιαία ήταν η φωτιά που εκδηλώθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Βερολίνο, στη Γερμανία, ξεκινώντας από μια αποθήκη πυρομαχικών της αστυνομίας μέσα σε ένα δάσος εν μέσω ξηρασίας, και η οποία τέθηκε γρήγορα υπό έλεγχο. Ενώ μέχρι τώρα δεν είχε τέτοιες πυρκαγιές, η γερμανική πρωτεύουσα απειλείται σήμερα όλο και περισσότερο εξαιτίας των μεγάλων δενδρόφυτων εκτάσεων που διαθέτει. Όμως η ζώνη που επλήγη περισσότερο από τις πυρκαγιές είναι η Ιβηρική χερσόνησος. Η Ισπανία, στην οποία επικρατεί ξηρασία μετά τα φετινά κύματα καύσωνα, είδε 2.462.780 στρέμματα να καταστρέφονται από πυρκαγιές, ιδιαίτερα στη βορειοδυτική Γαλικία. Η κατάσταση έχει πάντως βελτιωθεί με την πτώση των θερμοκρασιών. Η Πορτογαλία δίνει επίσης μάχη εδώ και περισσότερο από μία εβδομάδα εναντίον μιας πυρκαγιάς στην ορεινή περιφέρεια της Σέρα ντα Εστρέλα, η κορυφή της οποίας φθάνει περίπου τα 2.000 μέτρα. Αύξηση στην κεντρική Ευρώπη Σε όρους καμένων εκτάσεων, μετά την Ισπανία έρχονται η Ρουμανία (1.505.280 στρέμματα), η Πορτογαλία (752.770 στρέμματα) και η Γαλλία (612.890 στρέμματα). Μόνο κατά τη θερινή περίοδο, «το 2022 είναι ήδη μια χρονιά ρεκόρ», λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Χεσούς Σαν-Μιγκέλ, συντονιστής του EFFIS. Το προηγούμενο ρεκόρ για την Ευρώπη χρονολογούνταν από το 2017, όταν 4.209.130 στρέμματα είχαν καεί μέχρι τις 13 Αυγούστου και 9.880.870 στρέμματα μέσα σε ένα χρόνο. «Ελπίζω ότι δεν θα έχουμε φέτος τον Οκτώβριο που είχαμε εκείνη τη χρονιά», συνεχίζει· 4.000.000 στρέμματα είχαν καεί τότε σε όλη την Ευρώπη μέσα σε ένα μήνα. Η ασυνήθιστη ξηρασία που επικρατεί στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με τα κύματα καύσωνα, διευκολύνει το ξέσπασμα πυρκαγιών. Αυτές οι συνθήκες ακραίας ξηρασίας παρατηρούνταν συχνότερα στις χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο, όμως τώρα παρατηρήθηκαν στην κεντρική Ευρώπη», που μέχρι στιγμής είχε αποφύγει αυτά τα μετεωρολογικά φαινόμενα, προσθέτει ο Χεσούς Σαν-Μιγκέλ. Για παράδειγμα, η Τσεχική Δημοκρατία είδε τη φωτιά να κατακαίει περισσότερα από 10.000 στρέμματα, έκταση μικρή σε σχέση με άλλες χώρες, όμως 158 φορές μεγαλύτερη από το μέσο όρο της περιόδου 2006-2021, όταν οι πυρκαγιές ήταν αμελητέες. Στην κεντρική Ευρώπη, οι καμένες επιφάνειες εξακολουθούν συνεπώς να είναι περιορισμένες σε σχέση με τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα στην Ισπανία, τη Γαλλία ή την Πορτογαλία. Εκτός από τις φωτιές στην Κροατία, σημειώθηκαν μόνο τρεις πυρκαγιές στη Σλοβενία και πέντε στην Αυστρία. Όμως η συνεχιζόμενη άνοδος της θερμοκρασίας σε όλη την Ευρώπη αναμένεται ότι θα ενισχύσει την τάση. View full είδηση

Ο Ρήνος, ο σημαντικότερος ποταμός για το εμπόριο και ευρύτερα την οικονομία της Ευρώπης, στερεύει. Η στάθμη των υδάτων στον Δούναβη και τον Πάδο έχει μειωθεί επικίνδυνα. Ο Τάμεσης εκπέμπει SOS. Τα ποτάμια της ηπείρου υποφέρουν από μία ξηρασία, που οι επιστήμονες προειδοποιούν πως ίσως αποδειχθεί η χειρότερη των τελευταίων 500 ετών. Και ο «θάνατος» των ποταμών, σε μία περίοδο ενεργειακής κρίσης και πολλαπλών προκλήσεων, ίσως να οδηγήσει και τις οικονομίες στην εντατική. Λευκή σκόνη και χιλιάδες νεκρά ψάρια καλύπτουν είναι το σκηνικό που αντικρύζουν εκατομμύρια Ευρωπαίοι σε περιοχές από τις οποίες άλλοτε έτρεχαν τα νερά ποταμών. Η άνευ προηγουμένου ξηρασία καίει αγροτικές σοδειές, επιβάλλει περιορισμούς στο νερό, προκαλεί πυρκαγιές και απειλεί τα υδρόβια είδη. VIA REUTERS/GREENPEACE Εδώ και σχεδόν δύο μήνες δεν έχουν σημειωθεί σημαντικές βροχοπτώσεις στη Δυτική, Κεντρική και Νότια Ευρώπη. Και η ξηρή περίοδος αναμένεται να έχει συνέχεια. Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει τις συνθήκες καθώς οι υψηλότερες θερμοκρασίες επιταχύνουν την εξάτμιση των υδάτων, τα διψασμένα φυτά προσλαμβάνουν περισσότερη υγρασία και η μειωμένη χιονόπτωση τον χειμώνα περιορίζει τα αποθέματα γλυκού νερού που είναι διαθέσιμο για άρδευση το καλοκαίρι. Η Ευρώπη δεν είναι η μόνη που βιώνει μία τέτοια κλιματική κρίση. Συνθήκες έντονης ξηρασίας αναφέρθηκαν επίσης στην Ανατολική Αφρική, τις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και το βόρειο Μεξικό. Το Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προειδοποίησε αυτή την εβδομάδα ότι οι συνθήκες ξηρασίας θα επιδεινωθούν και δυνητικά θα επηρεάσουν το 47% της ηπείρου. Ο Αντρέα Τορέτι, ερευνητής στο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Ξηρασίας, σε δηλώσεις του στο Associated Press τόνισε: «Η ξηρασία το 2018 ήταν τόσο ακραία που δεν υπήρξαν παρόμοια γεγονότα τα τελευταία 500 χρόνια, αλλά φέτος, νομίζω, είναι πολύ χειρότερη». Για τους επόμενους τρεις μήνες, «βλέπουμε πολύ υψηλό κίνδυνο ξηρών συνθηκών στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, καθώς και στο Ηνωμένο Βασίλειο», προειδοποίησε. Η τρέχουσα κατάσταση είναι αποτέλεσμα μακρών περιόδων ξηρών καιρικών συνθηκών που προκαλούνται από αλλαγές στα παγκόσμια καιρικά συστήματα, όπως εξηγεί ο μετεωρολόγος Πίτερ Χόφμαν του Ινστιτούτου Πότσνταμ για την Έρευνα Κλιματικών Επιπτώσεων στο Βερολίνο. «Απλώς το καλοκαίρι το νιώθουμε περισσότερο», είπε. «Αλλά στην πραγματικότητα η ξηρασία συσσωρεύεται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους». Σύμφωνα με τον Χόφμαν οι παρατηρήσεις τα τελευταία χρόνια ήταν όλες στο ανώτερο άκρο αυτού που προέβλεπαν τα υπάρχοντα κλιματικά μοντέλα. Οι επιπτώσεις Η ξηρασία έχει οδηγήσει ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες να επιβάλουν περιορισμούς στη χρήση του νερού και η ναυτιλία βρίσκεται σε κίνδυνο στον Ρήνο και στον Δούναβη. Ο Ρήνος θα μπορούσε να φτάσει σε κρίσιμα χαμηλά επίπεδα τις επόμενες ημέρες, καθιστώντας τη μεταφορά εμπορευμάτων - συμπεριλαμβανομένου του άνθρακα και του πετρελαίου - όλο και πιο δύσκολη. Στον Δούναβη, οι αρχές στη Σερβία άρχισαν να εκτρέφουν άμμο για να εμβαθύνουν την πλωτή οδό και να διατηρήσουν την ομαλή κίνηση των πλοίων. Μία πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας στον Ρήνο θα έπληττε σκληρά τη γερμανική –και την ευρωπαϊκή– οικονομία: οι ειδικοί υπολόγισαν ότι μια εξάμηνη αναστολή το 2018 κόστισε περίπου 5 δισεκατομμύρια ευρώ, Τα χαμηλά επίπεδα νερού να αναμένεται να αφαιρέσουν φέτος τουλάχιστον 0,2 μονάδες από την ανάπτυξη του γερμανικού ΑΕΠ. Ενώ η ΕΕ έχει πει ότι η ενίσχυση των θαλάσσιων εμπορευματικών μεταφορών κατά 25% είναι μία από τις προτεραιότητες της πράσινης μετάβασης του μπλοκ, η Γερμανία εργάζεται τώρα για να τις εκτρέψει σε σιδηροδρομικές και οδικές - αν και χρειάζονται μεταξύ 40 και 100 φορτηγά για να αντικαταστήσουν ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Τα ποτάμια της Γαλλίας μπορεί να μην είναι τόσο βασικές εμπορευματικές αρτηρίες, αλλά χρησιμεύουν για την ψύξη των πυρηνικών σταθμών που παράγουν το 70% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Καθώς οι τιμές έφτασαν στα υψηλά όλων των εποχών, ο γίγαντας ηλεκτρικής ενέργειας EDF αναγκάστηκε να μειώσει την παραγωγή λόγω της ξηρασίας. Οι εμπορευματικές μεταφορές στα 2.850 χιλιόμετρα του Δούναβη έχουν επίσης διαταραχθεί σοβαρά, ωθώντας τις αρχές στη Σερβία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία να αρχίσουν να ανοίγουν βαθύτερα κανάλια, προκειμένου πλοία που μεταφέρουν κυρίως καύσιμα για τις γεννήτριες ηλεκτρικής ενέργειας να καταφέρουν να προχωρήσουν. Ακόμη και η Νορβηγία, η οποία βασίζεται στην υδροηλεκτρική ενέργεια για περίπου το 90% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, έχει πει ότι τα ασυνήθιστα χαμηλά επίπεδα των δεξαμενών της μπορεί τελικά να την υποχρεώσουν να περιορίσει τις εξαγωγές ενέργειας. Στην Ουγγαρία, μεγάλα τμήματα της δημοφιλούς λίμνης Velence κοντά στη Βουδαπέστη, έχουν μετατραπεί σε κομμάτια αποξηραμένης λάσπης. Έχει εγκατασταθεί εξοπλισμός αερισμού και κυκλοφορίας νερού για την προστασία της άγριας ζωής, αλλά η ποιότητα του νερού έχει επιδεινωθεί σε σημείο που επιβλήθηκε απαγόρευση κολύμβησης. Οι εκτάσεις του Πάδου, του μακρύτερου ποταμού της Ιταλίας, είναι τόσο χαμηλές που βάρκες, οι οποίες είχαν βυθιστεί που βυθίστηκαν πριν από δεκαετίες ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια. Η ξηρασία έχει επίσης επηρεάσει τη νότια Αγγλία, η οποία έλαβε μόνο το 10% της μέσης βροχόπτωσης τον Ιούλιο. Οι πυροσβέστες δίνουν μάχη με έναν άνευ προηγουμένου αριθμό πυρκαγιών και στους ανθρώπους σε αρκετές περιοχές έχει απαγορευτεί να ποτίζουν το γκαζόν τους. View full είδηση

Τα καλά παραδείγματα έργων που συμβάλλουν στον βιώσιμο μετασχηματισμό των λιγνιτικών περιοχών της Ευρώπης, παρουσιάζει η νέα έκθεση της περιβαλλοντικής δεξαμενής σκέψης Τhe Green Tank με τίτλο «Η Δίκαιη Μετάβαση στην πράξη: Βιώσιμα έργα σε λιγνιτικές περιοχές». Όπως τονίζεται, η πορεία της Δίκαιης Μετάβασης, που αποτελεί έναν από τους τρεις βασικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Κατά πρώτον, η κατάρτιση και η αξιολόγηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Εδαφικών Σχεδίων Δίκαιης Μετάβασης (ΕΣΔΙΜ) των κρατών μελών, που αποτελούν προϋπόθεση για την εκταμίευση πόρων από τον Μηχανισμό Δίκαιης Μετάβασης, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Την ίδια στιγμή, η ενεργειακή κρίση που εντάθηκε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία καθιστά επιτακτική την ανάγκη απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στην πρόσφατη ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το REPowerEU. Συνεπώς, σε αυτό το στάδιο –αναφέρει η έκθεση– η υλοποίηση βιώσιμων και κοινωνικά δίκαιων επενδύσεων στις υπό μετάβαση περιοχές, οι οποίες θα εναρμονίζονται ταυτόχρονα με τις κεντρικές προτεραιότητες του REPowerEU, είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Συμβάλλοντας προς αυτήν την κατεύθυνση, η νέα έκθεση του Green Tank, με τίτλο «Η Δίκαιη Μετάβαση στην πράξη: Βιώσιμα έργα σε λιγνιτικές περιοχές» παρουσιάζει καλά παραδείγματα έργων, τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν ως οδηγός για τη διαμόρφωση των εδαφικών σχεδίων με στόχο τον βιώσιμο μετασχηματισμό των τοπικών οικονομιών στις λιγνιτικές περιοχές. Δείτε εδώ την έκθεση: http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/06/2_202206_JTBestPractices_GreenTank_EL.pdf Η έκθεση δομείται σε επτά ενότητες που αντιστοιχούν σε διακριτές κατηγορίες επενδύσεων: Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ): παρουσιάζονται έργα που διατηρούν τον ενεργειακό χαρακτήρα των λιγνιτικών περιοχών, αλλά την ίδια στιγμή τις μετασχηματίζουν σε κέντρα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας τόσο μεγάλης όσο και μικρής κλίμακας. Περιλαμβάνεται, επίσης, ξεχωριστή υποενότητα για τις ενεργειακές κοινότητες. Αποθήκευση ενέργειας: περιγράφονται υποδομές αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας διαφόρων τεχνολογιών. Πρωτογενής τομέας: υπογραμμίζεται η δυνατότητα που έχουν ιδιαίτερα οι λιγνιτικές περιοχές να συνδυάσουν αγρο-κτηνοτροφικές δραστηριότητες με την παραγωγή καθαρής ενέργειας μέσω της ανάπτυξης αγρο-φωτοβολταϊκών συστημάτων. Τουρισμός: παρουσιάζονται τα βασικότερα χαρακτηριστικά έργων τουριστικού χαρακτήρα που αναδεικνύουν τη βιομηχανική κληρονομιά των λιγνιτικών περιοχών αλλά και έργων που μετασχηματίζουν τα πρώην λιγνιτικά πεδία σε ελκυστικούς χώρους αναψυχής. Βιώσιμη κινητικότητα: παρουσιάζονται έργα που συμβάλλουν στην απανθρακοποίηση του τομέα των μεταφορών. Απόκτηση νέων δεξιοτήτων: καταγράφονται καλά παραδείγματα προγραμμάτων για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων των εργαζομένων στις λιγνιτικές περιοχές, κάτι που θα ενισχύσει τη μετατόπιση των τοπικών κοινοτήτων σε άλλους τομείς της οικονομίας. Οικονομικές ζώνες – Καινοτομία: παρουσιάζονται καλά παραδείγματα σχεδιασμού και ανάπτυξης διαφόρων μορφών οικονομικών ζωνών σε λιγνιτικές περιοχές που διαμορφώνουν το οργανωτικό πλαίσιο παροχής υπηρεσιών και κινήτρων για την προώθηση νέων, βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων. «Για να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία την πρωτοφανή και επείγουσα ανάγκη μετασχηματισμού ολόκληρου του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου των περιοχών εξόρυξης και καύσης λιγνίτη και λιθάνθρακα, και μάλιστα σε συνθήκες ενεργειακής κρίσης και πολέμου στην Ευρώπη, είναι σημαντικό να αξιοποιήσουμε τη μέχρι σήμερα εμπειρία. Με την έκθεση που δημοσιεύουμε σήμερα, αποσκοπούμε στη δημιουργία μίας δεξαμενής παραδειγμάτων και καλών πρακτικών από την οποία οι περιφέρειες και οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές μπορούν να αντλήσουν ιδέες, ώστε να προσαρμόσουν και να εξελίξουν τον σχεδιασμό τους ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της εκάστοτε περιφέρειας. Με αυτόν τον τρόπο, θα αξιοποιηθούν αποτελεσματικά οι διαθέσιμοι πόροι προκειμένου να επιτευχθούν οι κοινοί ευρωπαϊκοί στόχοι του REPowerEU, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι κανένας δεν θα μείνει πίσω στην πορεία απεξάρτησης της Ευρώπης από τα ορυκτά καύσιμα», δήλωσε ο Νίκος Μάντζαρης, αναλυτής πολιτικής του Green Tank. View full είδηση

Μετά από πολλές αλλαγές στην πρόταση, συζητήσεις, διαφωνίες και διαβουλεύσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέληξε σε συμφωνία με όλα τα κράτη μέλη και το πρότυπο USB-C αποφασίστηκε να είναι το κοινό πρότυπο για όλους τους φορτιστές, τα κινητά τηλέφωνα και άλλες φορητές ηλεκτρονικές συσκευές που θα πωλούνται στις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου. Ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη συγκεκριμένη συμφωνία είναι η δραστική μείωση των ηλεκτρονικών αποβλήτων και ο τερματισμός της ταλαιπωρίας των πολιτών με τους φορτιστές που δεν είναι συμβατοί με τις συσκευές τους (π.χ. ο παλαιότερος φορτιστής να διαθέτει διαφορετικό βύσμα ή καλώδιο σε σχέση με τη νέα συσκευή του). «Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, οι καταναλωτές δεν θα χρειάζονται πλέον διαφορετικό φορτιστή και καλώδιο κάθε φορά που αγοράζουν μία νέα φορητή συσκευή και θα μπορούν να χρησιμοποιούν έναν μόνο φορτιστή για όλες τις μικρού και μεσαίου μεγέθους φορητές ηλεκτρονικές συσκευές τους» ανακοίνωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι αγοραστές θα μπορούν επίσης να επιλέξουν αν θέλουν να αγοράσουν τον νέο τους ηλεκτρονικό εξοπλισμό με ή χωρίς φορτιστή. «Αυτές οι νέες υποχρεώσεις θα έχουν ως αποτέλεσμα να επαναχρησιμοποιούνται περισσότερο οι φορτιστές και θα βοηθήσουν τους καταναλωτές να εξοικονομήσουν έως και €250 εκατομμύρια συνολικά ετησίως από τις περιττές αγορές φορτιστών» διαβάζουμε στην ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι νέοι κανόνες θα έχουν ως αποτέλεσμα οι καταναλωτές να μην χρειάζονται πλέον διαφορετικό φορτιστή και καλώδιο κάθε φορά που αγοράζουν μια νέα συσκευή, αλλά θα μπορούν να χρησιμοποιούν έναν φορτιστή για όλες τις μικρές και μεσαίες φορητές ηλεκτρονικές συσκευές τους. Τα κινητά τηλέφωνα, τα tablets, οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, τα ακουστικά, οι φορητές κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών και τα ηχεία, τα οποία επαναφορτίζονται μέσω καλωδίου θα πρέπει να είναι εξοπλισμένα με θύρα τύπου USB-C, ανεξάρτητα από τον κατασκευαστή τους. Εξαιρέσεις θα ισχύουν μόνο για συσκευές που είναι πολύ μικρές για να διαθέτουν τέτοια θύρα, όπως είναι τα έξυπνα ρολόγια, οι συσκευές παρακολούθησης της υγείας και ορισμένες συσκευές αθλητικού εξοπλισμού. Οι κατασκευαστές έχουν προθεσμία μέχρι το φθινόπωρο του 2024 για να εφαρμόσουν τον νέο κανονισμό, ο οποίος καλύπτει «κινητά τηλέφωνα, tablets, e-readers, ακουστικά, ακουστικά in-ear και over-ear, ψηφιακές κάμερες, φορητές κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών και φορητά ηχεία». Οι κατασκευαστές θα έχουν λίγο περισσότερο χρόνο για να προχωρήσουν σε συμμόρφωση με τον κανονισμό όσον αφορά τους φορητούς υπολογιστές (στη διάθεση τους έχουν έως και 40 μήνες μετά την έναρξη της ισχύος του νέου κανονισμού). Η Ευρωπαϊκή Ένωση πέρυσι είχε κάνει γνωστό ότι εργάστηκε με τη βιομηχανία για να μειώσει τον αριθμό των φορτιστών κινητών τηλεφώνων από 30 σε 3 την τελευταία δεκαετία. Αν και η θύρα Lightning της Apple χρησιμοποιείται πάντως από το περίπου 20% των συσκευών που πωλούνται στην Ευρώπη, μέχρι σήμερα, η Αμερικάνικη εταιρεία δεν έχει ακόμη ανταποκριθεί στον νέο κανονισμό. Το 2020 πάντως, η εταιρεία είχε δηλώσει μέσω του CEO της, Tim Cook, ότι η πρωτοβουλία για έναν καθολικό φορτιστή τηλεφώνου θα «καταπνίξει την καινοτομία» ενώ νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι το iPhone θα αφήσει για πάντα πίσω του τη θύρα Lightning το Φθινόπωρο του 2023. Ένα άλλο ζήτημα που δεν είναι ακόμη απολύτως σαφές είναι πως η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει τους κατασκευαστές να διαχειρίζονται διαφορετικά πρότυπα όπως το DisplayPort για βίντεο. Όσον αφορά την παροχή ισχύος (PD, Power Delivery), η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε γνωστό ότι «θα παρέχονται στους καταναλωτές σαφείς πληροφορίες σχετικά με τα χαρακτηριστικά φόρτισης των νέων συσκευών, καθιστώντας απλούστερο το να δουν αν οι φορτιστές που έχουν στην κατοχή τους είναι συμβατοί». Η έκδοση 2.1 του προτύπου USB-C υποστηρίζει παροχή ισχύος έως και 240W, από 100W, ωστόσο δεν υπάρχει σαφής τρόπος για να προσδιοριστεί πόσα watts μπορεί να υποστηρίξει ένα καλώδιο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση απορρίπτει 12.000 τόνους φορτιστών κάθε χρόνο, πολλοί μάλιστα είναι αχρησιμοποίητοι, σύμφωνα με το Bloomberg. Την ίδια στιγμή, οι καταναλωτές ξοδεύουν περίπου €2,4 δισεκατομμύρια σε ξεχωριστούς φορτιστές (οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στις συσκευασίες των συσκευών). Οι νέοι κανόνες απαιτούν επίσημη έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κάτι που αναμένεται να γίνει μετά τις καλοκαιρινές διακοπές. Οι νέοι κανόνες θα τεθούν σε ισχύ 20 ημέρες μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. View full είδηση

Η επιθυμία πλέον των πολιτών, να αλλάξουν οι συνήθειες της καθημερινής μετακίνησης -κυρίως στις μεγαλουπόλεις- οδηγούν τις Κυβερνήσεις να παίρνουν μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση, θέλοντας να διευκολύνουν στη μετάβαση και στα νέα δεδομένα, που ήδη εφαρμόζονται στη πλειονότητα των Ευρωπαϊκών πόλεων (εκτός των Ελληνικών φυσικά). Σειρά λοιπόν παίρνει ακόμα μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και συγκεκριμένα η κυβέρνηση της Λιθουανίας η οποία ανακοίνωσε δραστικές αλλαγές στους κανόνες οδικής ασφάλειας. Ειδικότερα από την 1η Ιανουαρίου του 2022, η Λιθουανία εισήγαγε το σύστημα Emergency Corridor για να επιτρέπει την ευκολότερη πρόσβαση σε οχήματα έκτακτης ανάγκης κατά τη διάρκεια έντονης κυκλοφορίας. Το σύστημα, το οποίο εφαρμόζεται ήδη στην Πολωνία, το Βέλγιο, τη Γερμανία και άλλες χώρες της ΕΕ μπορεί να επιταχύνει την απόκριση έκτακτης ανάγκης και να σώσει ζωές. Το σύστημα ήταν το επίκεντρο του έργου REVIVE του ETSC για τη βελτίωση της απόκρισης μετά τη σύγκρουση και παρουσιάστηκε σε μια σειρά από συναντήσεις διεθνών εμπειρογνωμόνων του έργου. Παράλληλα από την 1η Ιουνίου, η Λιθουανία θα εφαρμόσει δρόμους προτεραιότητας για ποδήλατα, οι οποίοι χρησιμοποιούνται στην Ολλανδία και το Βέλγιο εδώ και αρκετά χρόνια. Οι ποδηλατόδρομοι θα επισημαίνονται με ειδική πινακίδα και θα μπορούν να εφαρμοστούν σε δρόμους με αργή μικτή κυκλοφορία μηχανοκίνητων και μη οχημάτων. Η μέγιστη ταχύτητα σε έναν ποδηλατόδρομο θα είναι 30 χλμ./ώρα, δεν θα επιτρέπεται η προσπέραση και οι ποδηλάτες θα μπορούν να οδηγούν στη μέση του δρόμου. Η κυβέρνηση λέει ότι το μέτρο θα επιτρέψει πιο αποτελεσματικό σχεδιασμό ενός απρόσκοπτου δικτύου ποδηλατοδρόμων όπου δεν υπάρχει δυνατότητα κατασκευής χωριστών ποδηλατοδρόμων ή λωρίδων. Στην Ολλανδία, τέτοιοι δρόμοι χρησιμοποιούν κόκκινη άσφαλτο για να μοιάζουν με μεγάλους ποδηλατόδρομους και υποδεικνύουν ότι τα αυτοκίνητα είναι «καλεσμένοι» στο δρόμο. Τέτοιοι δρόμοι αποτελούν επίσης μέρος ενός μεγάλου και ολοκληρωμένου δικτύου ποδηλατοδρόμων. Λιθουανοί εμπειρογνώμονες συμμετείχαν στο έργο ανταλλαγής οδικής ασφάλειας της ΕΕ, το οποίο χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και διαχειρίζεται το ETSC για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Σε ένα πρόσφατο εκπαιδευτικό ταξίδι στην Ολλανδία, Λιθουανοί ειδικοί μπόρεσαν να δουν το εκτεταμένο δίκτυο ποδηλάτων – συμπεριλαμβανομένων των δρόμων με προτεραιότητα ποδηλασίας, σε δράση. Στην Ελλάδα δυστυχώς οι υποδομές για τα ηλεκτρικά ή μη ποδήλατα εξακολουθούν να είναι ελάχιστες με αποτέλεσμα όλοι οι υπάρχοντες ποδηλατόδρομοι να οδηγούν σε κάποιο κεντρικό οδικό άξονα που βέβαια κανείς οδηγός δεν δίνει προτεραιότητα στους ποδηλάτες… View full είδηση

Οι Ευρωπαίοι έζησαν πέρυσι το θερμότερο καλοκαίρι που έχει καταγραφεί ποτέ, με πυρκαγιές, πλημμύρες και έντονα κύματα καύσωνα να πλήττουν τη Γηραιά Ήπειρο, σύμφωνα με έκθεση Ευρωπαίων επιστημόνων που δημοσιεύθηκε τη Μεγάλη Παρασκευή. Οι θερινές θερμοκρασίες ήταν κατά περίπου 1 βαθμό Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο των τριών τελευταίων δεκαετιών, με την Ιταλία να καταγράφει ακόμα και θερμοκρασία 48,8° Κελσίου – ανεπίσημο ρεκόρ σε όλη την Ευρώπη. Ιδιαίτερα σφοδρό κύμα καύσωνα στη Μεσόγειο συνέβαλε να ξεσπάσουν σοβαρές πυρκαγιές στην Ελλάδα, στην Τουρκία, στην Ιταλία… Ενώ βροχοπτώσεις-ρεκόρ προκάλεσαν καταστροφικές πλημμύρες στο Βέλγιο και τη δυτική Γερμανία και στοίχισαν τη ζωή σε πάνω από 200 ανθρώπους. Η έκθεση, που δημοσιεύεται κάθε χρόνο από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Κοπέρνικος για την Κλιματική Αλλαγή (C3S), βασίζεται σε δορυφορικές παρατηρήσεις, επιτόπου μετρήσεις και υπολογιστικά μοντέλα για να σχηματιστεί επικαιροποιημένη εικόνα για το κλίμα στην Ευρώπη. «Αντιμετωπίζουμε πολλές προκλήσεις», σημείωσε ο Μάουρο Φατσίνι, επικεφαλής της διεύθυνσης της Μονάδας Κοπέρνικος για την ΕΕ. Εξήγησε ότι οι θερμοκρασίες-ρεκόρ του 2021 και οι ακραίες καιρικές συνθήκες αποτυπώνουν την επείγουσα ανάγκη να μειώσουν οι χώρες τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη που θα προκαλούσε ακόμα πιο καταστροφικά καιρικά φαινόμενα. Παγκοσμίως, τα τελευταία επτά χρόνια ήταν τα θερμότερα που έχουν καταγραφεί ποτέ. Η περυσινή χρονιά, ωστόσο, ήταν λίγο πιο ψυχρή συγκριτικά με τα τελευταία χρόνια καθώς οι θερμοκρασίες μετριάστηκαν από το φαινόμενο Λα Νίνια. Αν και όλες οι χώρες δεσμεύθηκαν στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Παρισιού να περιορίσουν την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5° Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, οι περισσότερες δεν έχουν καταφέρει να σημειώσουν επαρκή πρόοδο και την περασμένη χρονιά οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ανέκαμψαν πολύ, μετά την προσωρινή μείωσή τους λόγω της πανδημίας. Οι χώρες ήδη βιώνουν τις συνέπειες της έλλειψης δράσης. Επιστήμονες του κλίματος κατέληξαν πέρυσι ότι οι καταστροφικές πλημμύρες στη δυτική Ευρώπη το περασμένο καλοκαίρι έγιναν κατά τουλάχιστον 20% πιο πιθανές λόγω της κλιματικής αλλαγής – γεγονός που αντανακλά μια ήδη γνωστή αρχή: για κάθε ένα βαθμό που αυξάνεται η θερμοκρασία στην ατμόσφαιρα, μπορεί να συγκρατηθεί 7% περισσότερη υγρασία, αυξάνοντας τις πιθανότητες σφοδρών βροχοπτώσεων. «Είναι μια από τις πιο εμφανείς και αισθητές αλλαγές που βλέπουμε με την υπερθέρμανση του πλανήτη», δήλωσε στο Reuters ο Βιμ Τιερί, επιστήμονας κλίματος στο Vrije Universiteit στις Βρυξέλλες. View full είδηση

Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε ως στόχο να καταργήσει σταδιακά όλες τις ρωσικές εισαγωγές ενέργειας έως το 2027. Εντούτοις, η εκτίναξη των τιμών και το ενδεχόμενο να παραμείνει η Ευρώπη δέσμια των απειλών διακοπής της τροφοδοσίας, καθιστά επιτακτική την ταχύτερη δυνατή απεξάρτηση από το ρωσικό πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα. Πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο; Θα φανεί στην πράξη. Προς το παρόν και για το προσεχές μέλλον, πάντως, η Ευρώπη είναι ενεργειακά εξαρτημένη από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Το φυσικό αέριο και εν μέρει το πετρέλαιο φτάνει από τη Ρωσία, μέσα από ένα περίπλοκο δίκτυο αγωγών. Η Ρωσία παρέχει παραπάνω από το ένα τρίτο του φυσικού αερίου που καταναλώνει η Ευρώπη και παράλληλα παραμένει μια από τις κυριότερες πηγές προμήθειας πετρελαίου στη Γηραιά Ήπειρο. Η ΕΕ εισάγει φυσικό αέριο και από Νορβηγία, Βρετανία και Ολλανδία, αλλά τα αποθέματα των τριών αυτών χωρών εξαντλούνται. Έτσι, η Ρωσία παραμένει ο βασικότερος ενεργειακός τροφοδότης της Ευρώπης, καθώς την προμηθεύει με 158 δισ. μετρικούς τόνους φυσικού αερίου. Είναι ενδεικτικό ότι το 50% του φυσικού αερίου που εισάγει η Γερμανία προέρχεται από τη Ρωσία. Η Γαλλία καλύπτει τον ενεργειακό της εφοδιασμό από την Ρωσία κατά 25%, λόγω του γεγονότος ότι στηρίζεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα στην πυρηνική ενέργεια. Η εξάρτηση της Ιταλίας από το ρωσικό φυσικό αέριο αγγίζει το 46%. Μικρότερες χώρες, όπως η Σερβία, η Βόρεια Μακεδονία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Μολδαβία, η Φινλανδία και η Λετονία εξαρτώνται ακόμα περισσότερο από από το ρωσικό φυσικό αέριο. Σε κάποιες περιπτώσεις, η εξάρτηση υπερβαίνει και το 90%. Σημαντική είναι και η εξάρτηση της Ελλάδας. Αντιθέτως, το Ηνωμένο Βασίλειο αντλεί το ήμισυ των ενεργειακών του αναγκών σε φυσικό αέριο από εγχώριες πηγές, ενώ κύριοι προμηθευτές του από το εξωτερικό είναι η Νορβηγία και το Κατάρ. Λόγω της γεωγραφικής θέσης της, η Ισπανία τροφοδοτείται κυρίως από την Αλγερία και τις ΗΠΑ. Ο υποθαλάσσιος Nord Stream 1 Στην Ευρώπη υπάρχουν οι εν ενεργεία αγωγοί, οι αγωγοί που περιμένουν έγκριση, οι αγωγοί που βρίσκονται υπό κατασκευή και τέλος όσοι αγωγοί δεν λειτουργούν πια. Σημαντικός λειτουργικός αγωγός είναι ο υποθαλάσσιος Nord Stream 1, ο οποίος τροφοδοτεί απευθείας τη Γερμανία με ρωσικό φυσικό αέριο, μέσω της Βαλτικής Θάλασσας. Έκανε πρεμιέρα το 2011, αλλά το σχέδιο κατασκευής του ξεκίνησε την δεκαετία 1990. Η κατασκευή του, που κόστισε 7,4 δισ. ευρώ, πραγματοποιήθηκε από κοινοπραξία τεσσάρων κορυφαίων εταιρειών, με πρώτη τη ρωσική Gazprom (51%). Το 2012 λειτούργησε και η δεύτερη γραμμή του. Μέσω του Nord Stream 1 διοχετεύεται στην Ευρώπη το 1/3 όλων των εξαγωγών φυσικού αερίου της Ρωσίας προς την Ευρώπη. Ο αγωγός συνέδεσε την ρωσική πόλη Vyborg (130 χλμ βορειοδυτικά της Αγίας Πετρούπολης) με την γερμανική πόλη Greifswald. Όπως προαναφέρθηκε διασχίζει υποθαλάσσια τη Βαλτική Θάλασσα, περνώντας από τις ΑΟΖ της Ρωσίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας, της Δανίας, καθώς και από τα χωρικά ύδατα της Ρωσίας, της Δανίας και της Γερμανίας. Έχοντας 1.224 χλμ μήκος, είναι ο μακρύτερος υποθαλάσσιος αγωγός στον κόσμο, ξεπερνώντας τον αγωγό Λάντζελντ κατά 54 χλμ. Η ετήσια δυναμικότητα του Nord Stream 1 είναι 55 δισ. κυβικά μέτρα. Αποτελείται από χιλιάδες σωλήνες βάρους 24 τόνων ο καθένας. Η κατασκευή του αγωγού είχε τότε προκαλέσει πολιτικές αντιδράσεις, κυρίως από την Πολωνία. Αναμφίβολα εδραίωσε ακόμα περισσότερο την ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών από το ρωσικό φυσικό αέριο, αλλά ταυτόχρονα έλυσε με φτηνό τρόπο το ενεργειακό πρόβλημα αυτών των χωρών. Ο Nord Stream 2 Έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή και του παράλληλου υποθαλάσσιου αγωγού Nord Stream 2, αλλά η λειτουργία του έχει παγώσει, αρχικά λόγω κάποιων νομικών προβλημάτων και στη συνέχεια λόγω της ουκρανικής κρίσης. Ο εν λόγω αγωγός φυσικού αερίου θα κάλυπτε ενεργειακές ανάγκες της Γερμανίας, αλλά και γειτονικών ευρωπαϊκών χωρών. Ο Nord Stream 2, που κόστισε 11 δισ. δολάρια, έχει μήκος 1.230 χλμ και δυνατότητα να μεταφέρει 151 εκατ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου την ημέρα, δηλαδή έχει τη δυνατότητα να διπλασιάσει την ποσότητα ρωσικού φυσικού αερίου που εισάγει η Γερμανία μέσω Βαλτικής. Ο χερσαίος αγωγός Yamal-Europe Νοτιότερα υπάρχει ο χερσαίος αγωγός Yamal-Europe, ο οποίος διέρχεται από τη Λευκορωσία και τροφοδοτεί την Πολωνία και τη Γερμανία. Ο αγωγός Yamal-Europe έχει μήκος 4.196 χλμ και συνδέει τα ρωσικά κοιτάσματα φυσικού αερίου στη χερσόνησο Yamal στη δυτική Σιβηρία με την Πολωνία και τη Γερμανία. Ο αγωγός διοχετεύει περίπου το 15% της ετήσιας παροχής φυσικού αερίου της Ρωσίας προς τα δυτικά. Η χωρητικότητά του είναι 33 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως, ή περίπου 100 εκατ. κυβικά μέτρα την ημέρα. Ο Yamal-Europe άρχισε να λειτουργεί και αντίστροφα, μεταφέροντας φυσικό αέριο από τη Γερμανία προς την Πολωνία. Ο υποθαλάσσιος αγωγός Blue Stream Στον Νότο βρίσκεται ο υποθαλάσσιος αγωγός Blue Stream με μήκος 774 χλμ και δύο γραμμές, που μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Τουρκία διαμέσου της Μαύρης θάλασσας. Το κόστος του έργου ήταν 3,2 δισ. δολάρια. Η μεταφορική του ικανότητα είναι 16 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως. Η προετοιμασία του έργου άρχισε το 1997 και η κατασκευή του πραγματοποιήθηκε το 2001-2002. Η υποθαλάσσια διαδρομή σχεδιάστηκε από την ιταλική εταιρεία Saipem και το χερσαίο τμήμα στη Ρωσία από την Stroytransgaz (ξεκινάει από τη Σταυρούπολη και καταλήγει στην επαρχεία Κρασνοντάρ). Ο Blue Stream άρχισε να λειτουργεί τον Φεβρουάριο 2003. Ωστόσο, λόγω της διαφωνίας μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας σχετικά με τις τιμές, η επίσημη τελετή έναρξης στο σταθμό μέτρησης αερίου Darusu έγινε στις 17 Σεπτεμβρίου 2005. Ο Blue Stream άρχισε να λειτουργεί πλήρως το 2010. Ο γερμανικός αγωγός NEL Ένας λιγότερο γνωστός αγωγός είναι ο γερμανικός NEL, ο οποίος κόστισε ένα δισ. ευρώ. Καταλήγει στην πόλη Rehden, έχει μήκος 440 χλμ και μπορεί να μεταφέρει περί 20 δισ. κυβικά μέτρα φυσικό αέριο ετησίως. Παράλληλα συνδέεται με δύο αγωγούς τον Rehden-Hamburg και τον Midal. Στην ουσία τροφοδοτεί το Nότο της Γερμανίας με φυσικό αέριο. Ο αγωγός OPAL Ο αγωγός OPAL διασχίζει την ανατολική Γερμανία. Κινείται παράλληλα στα γερμανοπολωνικά σύνορα. Έχει μήκος 470 χλμ και μεταφέρει περισσότερα από 35 δισ. κυβικά μέτρα φυσικό αέριο ετησίως. Συνδέεται με τους αγωγούς της κεντρικής Ευρώπης στα γερμανοτσεχικά σύνορα. Με βάση τη νομοθεσία, επειδή ο αγωγός συνδέεται μόνο με τον Nord Stream 1 θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μόνο το 50% της δυναμικότητας του. Η Γερμανία το 2016 άλλαξε αυτήν τη διάταξη, κάτι το οποίο δημιούργησε εντάσεις με την Πολωνία. Συγκεκριμένα, το 2016, κατόπιν αιτήσεως και της Gazprom, η γερμανική ομοσπονδιακή υπηρεσία δικτύων κοινοποίησε στην Κομισιόν την πρόθεσή της να τροποποιήσει ορισμένες διατάξεις της χορηγηθείσας το 2009 εξαιρέσεως. Κατ’ ουσίαν, με τη σχεδιαζόμενη τροποποίηση θα καθίστατο δυνατή η εκμετάλλευση της πλήρους δυναμικότητας του αγωγού φυσικού αερίου OPAL, υπό την προϋπόθεση ότι τουλάχιστον το 50% του φυσικού αερίου που μεταφέρει θα πωλούνταν με δημοπρασίες. Το κατάφεραν για κάποια χρόνια αλλά το 2019, μετά απο πιέσεις-απειλές της κυβέρνησης Τραμπ, οι Γερμανοί επέστρεψαν στον παλιό καθεστώς του 50%. Ο αγωγός Soyuz Ο αγωγός Soyuz ξεκινάει από την Ρωσία και ενώνεται με τον αγωγό Brotherhood-Transgas. Μέσω της Ουκρανίας τροφοδοτείται η Σλοβακία, η Ουγγαρία και η Σερβία. Μέσω διακλάδωσης, παρέχεται φυσικό αέριο και στην Βοσνία. Επίσης, τροφοδοτείται και η Κροατία μέσω Αυστρίας και Σλοβενίας. Μέσω της νότιας διακλάδωσης του Soyuz, η οποία διέρχεται από την Μολδαβία παρέχεται φυσικό αέριο στην Ρουμανία, Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία (με διακλάδωση) και Ελλάδα. Το Μαυροβούνιο και το Κόσοβο δεν διαθέτουν υποδομές φυσικού αερίου, ενώ στην Αλβανία αυτές είναι αρκετά περιορισμένες, χωρίς να διασυνδέονται με διεθνείς αγωγούς. Παλαιότερα, όλοι οι αγωγοί που έστελναν ρωσικό φυσικό αέριο ήταν χερσαίοι και περνούσαν από την Ουκρανία. Ήταν εξάλλου πιο σύντομη η διαδρομή και πιο εύκολη η κατασκευή τους. Ήταν οι διαφωνίες μεταξύ Μόσχας και Κιέβου και η ρωσική κατηγορία ότι οι Ουκρανοί έπαιρναν φυσικό αέριο χωρίς να πληρώνουν, που υποχρέωσαν τη Ρωσίας να αναζητήσει εναλλακτικές διαδρομές διοχέτευσης φυσικού αερίου στην Ευρώπη, παρακάμπτοντας την Ουκρανία. Έτσι προέκυψε ο αγωγός NordStream και το σχέδιο για τον αγωγό SouthStream. Ο αγωγός SouthStream Το σχέδιο για τον SouthStream, λοιπόν, ήταν μια απόπειρα της Ρωσίας να κατασκευάσει μια επιπλέον οδό προς τις μεγάλες αγορές της Ευρώπης. Είχε σχεδιαστεί να ξεκινάει υποθαλάσσια από την Ρωσία και το υποθαλάσσιο τμήμα του να καταλήγει στην Βουλγαρία από όπου θα διακλαδωνόταν. Ο ένας κλάδος θα πήγαινε στην Ελλάδα και από στην Ιταλία. Ο άλλος κλάδος θα πήγαινε στη Σερβία και από εκεί στην κεντρική Ευρώπη. Η ΕΕ αρνήθηκε να εντάξει τον αγωγό στο πλαίσιο των διευρωπαϊκών δικτύων, οι δε ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, ακύρωσαν το σχέδιο, λόγω και της βουλγαρικής στάσης. Έτσι, αντί του SouthStream κατασκευάστηκε ο TurkishStream, ο οποίος μετέφερε ποθαλάσσια ρωσικό αέριο στην τουρκική ακτή και από εκεί τροφοδοτεί την Ελλάδα και άλλες βαλκανικές χώρες. Ο αγωγός TurkishStream Ο TurkishStream περιλαμβάνει δύο δίδυμους αγωγούς, με ετήσια χωρητικότητα 15,75 δισ. κυβικών μέτρων ο καθένας. Ο πρώτος αγωγός προμηθεύει την Τουρκία και ο δεύτερος τροφοδοτεί τις βαλκανικές χώρες. Έτσι, μεταφέρει ετησίως 31,5 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, διασχίζοντας τη Μαύρη Θάλασσα σε μήκος 930 χλμ. Έτσι, η Τουρκία αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα-πελάτη της Ρωσίας μετά τη Γερμανία. Ο αγωγός Druzhba Ο αγωγός Druzhba που σημαίνει «Φιλία» μεταφέρει πετρέλαιο σε μιαν απόσταση 4.000 χλμ. Ξεκινά από την πόλη Σαμάρα, χωρίζεται εντός της Λευκορωσίας σε δύο κλάδους με τον ένα να πηγαίνει στην Πολωνία και Γερμανία και τον άλλο προς Ουκρανία, Σλοβακία και Τσεχία-Ουγγαρία. Ο αγωγός Baltic Pipeline System Ο αγωγός BPS (Baltic Pipeline System) είναι πετρελαιαγωγός δυναμικότητας 1,3 εκατ. bbl ημερησίως, που καταλήγει στο λιμάνι Primorsk κοντά στην Πετρούπολη από όπου το πετρέλαιο διοχετεύεται στις αγορές με τάνκερ. Ο επίσης πετρελαιαγωγός BTC, Baku-Tbilisi-Ceyhan μεταφέρει αζέρικο πετρέλαιο στο λιμάνι Τσεϊχάν στη νότια Τουρκία, απέναντι από την Κύπρο. Μεταφέρει αργό πετρέλαιο σε διαδρομή 1.760 χλμ. Ο αγωγός αυτός έγινε με παρότρυνση της Δύσης, η οποία ήθελε να αποφύγει το πέρασμα του αγωγού από ρωσικό έδαφος και επιπλέον έπρεπε να παρακαμφθεί και ο Βόσπορος, στον οποίο υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση. Η χαρτογράφηση των αγωγών είναι ιδιαίτερα περίπλοκη διαδικασία. Σύμφωνα με το Global Energy Monitor, στο τέλος του 2020 υπήρχαν σε όλον τον πλανήτη τουλάχιστον 2.381 λειτουργικοί αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου που περνούν από την επικράτεια 162 χωρών. Το συνολικό μήκος αυτών των αγωγών υπολογίζεται σε πάνω από 1.180.000 χλμ – είναι δηλαδή αρκετό για να κυκλώσει τη Γη 30 φορές! Οι 649 από τους 2.381 είναι αγωγοί πετρελαίου και οι 1.732 αγωγοί μεταφέρουν φυσικό αέριο, ενώ 33 τελούν υπό κατασκευή. Πρώτη σε αγωγούς είναι οι ΗΠΑ. Ακολουθεί η Ρωσία, η οποία διαθέτει αγωγούς πετρελαίου 38.419 χλμ. και φυσικού αερίου 92.831 χλμ. Ακολουθεί ο Καναδάς, η Κίνα και η Αυστραλία. View full είδηση