Αναζήτηση στην κοινότητα

Την παραπομπή της Ελλάδας στο Δικαστήριο της EE για τη μη ορθή μεταφορά της οδηγίας για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε μεγάλα έργα υποδομής αποφάσισε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η Κομισιόν είχε αποστείλει στην Ελλάδα προειδοποιητική επιστολή τον Οκτώβριο του 2019 και, στη συνέχεια, αιτιολογημένη τον Δεκέμβριο του 2020. Παρά την κάποια πρόοδο, οι ελληνικές αρχές δεν έχουν αντιμετωπίσει πλήρως τις αιτιάσεις. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή παραπέμπει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η οδηγία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε μεγάλα έργα υποδομής υποχρεώνει τα κράτη- μέλη να διενεργήσουν εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων για ορισμένα μεγάλα έργα υποδομής και σύμφωνα με την Επιτροπή, η ελληνική νομοθεσία δεν εφαρμόζει, για παράδειγμα, τις διατάξεις της οδηγίας για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε όλα τα έργα που εξυπηρετούν σκοπούς εθνικής άμυνας. Η οδηγία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορίζει ότι η εν λόγω εξαίρεση μπορεί να χορηγείται μόνο σε κατά περίπτωση εξέταση του έργου και μόνο αν το κράτος-μέλος θεωρεί ότι η εφαρμογή της διαδικασίας για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα επηρέαζε αρνητικά τους σκοπούς άμυνας ή έκτακτων περιστατικών πολιτικής προστασίας. Επιπλέον, σύμφωνα με την Επιτροπή, η ελληνική νομοθεσία δεν περιλαμβάνει ούτε νομική διάταξη που να υποχρεώνει τις ελληνικές αρχές να ενημερώνουν το κοινό για οποιαδήποτε απόφαση λαμβάνεται από άλλο κράτος μέλος σχετικά με έργα με διασυνοριακές επιπτώσεις στην ελληνική επικράτεια. Τέλος, κατά την Κομισιόν η ελληνική νομοθεσία δεν περιλαμβάνει ακόμη την υποχρέωση διενέργειας εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων για ορισμένα έργα, όπως εγκαταστάσεις επανεπεξεργασίας ακτινοβολημένων πυρηνικών καυσίμων ή τελική διάθεση ραδιενεργών αποβλήτων ή εσωτερικές πλωτές οδοί και λιμένες που επιτρέπουν τη διέλευση πλοίων άνω των 1 350 τόνων. Ιστορικό Η οδηγία για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων ρυθμίζει, ιδίως, διαδικαστικά ζητήματα και ακόμη και ελαφρά ζητήματα μη συμμόρφωσης επηρεάζουν ολόκληρη τη διαδικασία εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Λεπτομερής κατάλογος ελέγχου για τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο και διάφορα έγγραφα καθοδήγησης τέθηκαν στη διάθεση των κρατών μελών για τη διευκόλυνση του έργου τους. Η οδηγία έχει ιδιαίτερη σημασία για την εσωτερική αγορά / το επιχειρηματικό περιβάλλον, διότι αποτελεί μέρος των ίσων όρων ανταγωνισμού για τις δημόσιες και τις ιδιωτικές επενδύσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η οδηγία επηρεάζει τα συγχρηματοδοτούμενα από την ΕΕ έργα και η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει ότι η εθνική νομοθεσία ευθυγραμμίζεται με τους κανόνες της ΕΕ το συντομότερο δυνατόν. Για περισσότερες πληροφορίες Για τις κυριότερες αποφάσεις στη δέσμη παραβάσεων του Ιουλίου 2022, βλ. το πλήρες σημείωμα: Σχετικά με τη βάση δεδομένων για τις παραβάσεις Για την ενωσιακή διαδικασία επί παραβάσει View full είδηση

Ενενήντα οκτώ δασικά συμπλέγματα της Ελλάδας, οργανωμένα με βάση κοινούς γεωγραφικούς όρους σε ισάριθμες περιοχές της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των νησιών, παρουσιάζονται με μια τουριστική ματιά, μέσα από εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα ή tablet που ανέπτυξε το Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων – Υγροτόπων του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου LIFE, ForestLife. Πληκτρολογώντας τον ιστότοπο greekforests.gr ο καθένας μπορεί να κατεβάσει την εφαρμογή και μέσω αυτής να εντοπίσει, με τη βοήθεια των χαρτών, κάθε δάσος σε κάθε τόπο. Εκεί βρίσκονται δασικοί σχηματισμοί όπως το φοινικόδασος στο Βάι της Κρήτης και τα δάση της Ροδόπης, όπου στην Ελατιά και το Φρακτό υπάρχουν είδη που συναντώνται κυρίως στη Φινλανδία και τη βόρεια Ευρώπη. Ενδιαφέροντα δάση βρίσκονται ακόμη στη Σύμη, παρότι δεν είναι καθόλου ορατά όταν ο επισκέπτης προσεγγίζει το νησί με το καράβι αλλά και στη Στροφυλιά στην Πελοπόννησο, όπου το φυσικό δάσος από κουκουναριές εντυπωσιάζει τον ταξιδιώτη. «Αν θέλει κάποιος να κάνει μια ημερήσια εκδρομή σε ένα δάσος και βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, μπορεί να αναζητήσει τα δάση της ευρύτερης περιοχής. Έτσι θα διαπιστώσει ότι εκτός από το Σέιχ Σου και τον Χορτιάτη, μπορεί να επισκεφθεί τα Κερδύλλια ή το Πάικο ή το παραποτάμιο δάσος του Αξιού, που πολλοί δεν γνωρίζουν» ανέφερε ο Πέτρος Κακούρος δασολόγος, επιστημονικός υπεύθυνος του έργου Life, ForestLife, «οικοδόμηση συνεργασιών, ανάπτυξη δεξιοτήτων και ανταλλαγή γνώσεων για τα δάση του δικτύου Natura 2000 στην Ελλάδα». Σημείωσε, ακόμη, ότι η εφαρμογή παρέχει πληροφορίες για την ακριβή θέση κάθε δάσους, την περιγραφή του, τα χαρακτηριστικά φυτά και ζώα που «φιλοξενεί», τα πολιτιστικά στοιχεία και αξιοθέατα που βρίσκονται κοντά του. Όλη η πληροφορία για τα δάση στη διαδικτυακή πύλη forests-ypen.gr Στο πλαίσιο του ίδιου προγράμματος, αναπτύχθηκε, άλλωστε, η διαδικτυακή πύλη forests-ypen.gr, ένα πολύτιμο εργαλείο για φορείς του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα που σχετίζονται με τα δάση. Μέσω αυτής μπορούν να αναζητήσουν στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη πολιτικές, νομοθεσίες, εγκυκλίους, αποφάσεις, αρχειακό υλικό, επιστημονικές μελέτες αλλά και στοιχεία για τις χρηματοδοτήσεις που παρέχονται, γεωχωρικά δεδομένα και χάρτες. Η υπεύθυνη του Τομέα Ενημέρωσης, Εκπαίδευσης και Ερμηνείας Περιβάλλοντος, Μαρία Κατσακιώρη κατά τη διάρκεια ενημέρωσης των δημοσιογράφων, επισήμανε ακόμη ότι μέσω της πλατφόρμας αυτής δίνεται η δυνατότητα επικοινωνίας μεταξύ υπηρεσιακών παραγόντων για εξειδικευμένα θέματα ενώ υπάρχει και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Παράλληλα, μέσω του έργου ForestLife έχουν πραγματοποιηθεί σεμινάρια κατάρτισης με αντικείμενο τις χρηματοδοτήσεις, θέματα βιοποικιλότητας, ζητήματα κλιματικής αλλαγής και διαχείρισης επισκεπτών κ.α. Ειδική αναφορά στις απειλές που δέχονται τα δασικά συμπλέγματα Ειδική αναφορά, γίνεται, εξάλλου, μέσω του ιστότοπου greekforests.gr στις απειλές που δέχονται τα δασικά συμπλέγματα. Αυτές, εκτός από την φωτιά, περιλαμβάνουν την απώλεια δασών για άλλες χρήσεις γης (αστικές ή βιομηχανικές), τον κατακερματισμό τους από διάφορα δίκτυα (οδικά, μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας κ.α.), την εγκατάλειψη από τον άνθρωπο που οφείλει να τα προστατεύει, την υπερβόσκηση, τον τουρισμό και την αναψυχή. «Η μεσογειακή δασοπονία είναι η δασοπονία που τον άνθρωπο τον θέλει μέσα στο δάσος. Τον θέλει ως δασοπόνο, δηλαδή να υλοτομεί, με μέτρο, ως μελισσοκόμο, ως ρετσινά, ως κτηνοτρόφο ακόμη, ως επισκέπτη, ως τουρίστα, αλλά με μέτρο» υπογράμμισε ο κ. Κακούρος. Από την πλευρά της, η κ. Κατσακιώρη επικαλέστηκε τη φράση του εκλιπόντα καθηγητή δασολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Σπύρου Ντάφη, ο οποίος ήταν πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής του εκτελεστικού συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων – Υγροτόπων του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας. Εκείνος και συνήθιζε να λέει: «αν δεν υπήρχε το δάσος, είναι τόσο σημαντικά τα οφέλη του που θα έπρεπε να το εφεύρουμε…». Το τελευταίο του βιβλίο, «τα δάση της Ελλάδας» βρίσκεται σε ηλεκτρονική μορφή μέσα στην εφαρμογή greekforests.gr. LIFE ForestLife: Από ένα συλλογικό αίτημα σε μια δημιουργική ιδέα Σημειώνεται ότι το έργο LIFE ForestLife αποτέλεσε μια κοινή προσπάθεια της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Υ.Π.ΕΝ.) και του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας / Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΜΓΦΙ-ΕΚΒΥ) για τη διάχυσης γνώσης, πληροφοριών και καλών πρακτικών και τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ όλων όσων ασχολούνται με τη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων στις περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Αφορμή για το έργο ήταν τα συμπεράσματα του Βιογεωγραφικού Σεμιναρίου για τη διαχείριση των δασών στις περιοχές του Δικτύου Natura 2000 στη Μεσόγειο, που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2014 στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με αυτά, υπήρχε υστέρηση στη διάδοση, αξιολόγηση και υιοθέτηση νέας γνώσης και εμπειρίας σε θέματα δασικής διαχείρισης σε περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Επιπλέον, παρουσιάζονταν αδυναμίες στην αντιμετώπιση των πιέσεων και των απειλών σε σημαντικούς δασικούς τύπους οικοτόπων, ιδίως σε αυτές που σχετίζονται με τις χρήσεις της αναψυχής και του τουρισμού. Τέλος παρατηρούνταν δυσχέρειες στην κατάρτιση του προσωπικού που ασχολούνταν με τα δάση και έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τις δυνατότητες και τις διαδικασίες χρηματοδότησης πέραν των κρατικών χρηματοδοτήσεων. Τα αποτελέσματα του έργου έχουν ήδη ενδυναμώσει το προσωπικό της Δασικής Υπηρεσίας και άλλων οργανισμών, μέσω δράσεων κατάρτισης και πληροφόρησης, ενώ αναμένεται να συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας κοινωνικής συμμαχίας όλων όσων εργάζονται για τη διατήρηση και την αειφορική διαχείριση των δασών στις περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Στοχεύει επίσης στην αύξηση της υποστήριξης από μέρους του κοινού και των ενδιαφερόμενων μερών για την υιοθέτηση νοοτροπιών και συμπεριφορών φιλικών προς το περιβάλλον. View full είδηση

Το κορυφαίο βραβείο του διεθνούς διαγωνισμού Hotel Design Award κατέκτησε το Casa Cook Samos, κατά τη διάρκεια της απονομής που πραγματοποιήθηκε χθες στο Μιλάνο. Το νέο ξενοδοχείο της αλυσίδας ξενοδοχείων Casa Cook, που ανήκει στην Fosun Tourism, βρίσκεται πολύ κοντά στο ιστορικό χωριό Πυθαγόρειο και διαθέτει 128 δωμάτια, αποκλειστικά για ενήλικες. Σύμφωνα με την κριτική επιτροπή, όπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση, επιβραβεύθηκε η σχεδιαστική γραμμή του ξενοδοχείου, που προτάθηκε και υλοποιήθηκε από την αρχιτεκτονική εταιρεία Block 722, χρησιμοποιώντας κυρίως τοπικά υλικά κατασκευής και επίπλωσης. Η κτιριακή δομή του Casa Cook παραπέμπει στην ελληνική λέξη «παρέα» και ενσωματώνει το concept ενός ελληνικού χωριού σε έναν σύγχρονο χώρο. Αρχιτεκτονική έμπνευση για τον σχεδιασμό του ξενοδοχείου είναι οι παραδοσιακές «Καμάρες» της Σάμου, που χτίστηκαν με ντόπια υλικά της εποχής. Σύμφωνα με τον Alessandro Dassi, αντιπρόεδρο της Fosun Tourism, «η ενσωμάτωση τοπικών πολιτιστικών στοιχείων στο σύγχρονο στυλ σχεδιασμού του ξενοδοχείου μας είναι βασικό στοιχείο της φιλοσοφίας του brand και το Casa Cook Samos το έχει πάει στο επόμενο επίπεδο. Αυτό το βραβείο είναι το αποτέλεσμα μιας τεράστιας ομαδικής προσπάθειας που δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την αφοσίωση και την υποστήριξη της ιδιοκτήτριας εταιρείας Velos Tourism. Ο επικεφαλής της Velos Tourism, της ιδιοκτήτριας εταιρείας, Ορέστης Βαλής, που παρέλαβε το βραβείο, είπε: «Όλα ξεκίνησαν με μια ιδέα για ένα νέο πολυτελές ξενοδοχείο στο νησί. Θέλαμε να κάνουμε κάτι σύγχρονο, παραμένοντας πιστοί στην κληρονομιά της τοπικής κοινωνίας. Χάρη στη δημιουργική συνεργασία με την Block 722 και την ομάδα της Casa Cook, όχι μόνο μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε το όραμά μας, αλλά και παραδώσαμε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο πρώτης κατηγορίας σε μοναδικό περιβάλλον». View full είδηση

Για να μείνει η πόλη και η χώρα σε κίνηση, απαιτούνται έργα υποδομών και δίκτυα μεταφορών. Για να κατασκευαστούν και λειτουργήσουν χρειάζονται άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, που δίνουν καθημερινά το δικό τους στίγμα. Δείτε τα έργα, τις υποδομές και μεταφορές μέσα από τα μάτια μιας οδηγού αστικού λεωφορείου και ενός εργαζομένου σε σιδηροδρομικό εργοτάξιο στην Αθήνα. Δείτε μια ημέρα στη ζωή τους & τα μεγάλα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλη την Ελλάδα στο επίσημο video του 5ου Συνεδρίου Υποδομών & Μεταφορών ITC 2022. View full είδηση

Σε ακίνητα που προσφέρουν υπεραξίες και αποτελούν ασφαλείς επενδυτικές επιλογές στρέφονται τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες αγοραστές, συνεχίζοντας ωστόσο να αναζητούν ευκαιρίες τόσο για ιδιοκατοίκηση όσο και για μίσθωση κατοικιών. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται σημαντική αύξηση ενδιαφέροντος για αγορά παλαιών κατοικιών προκειμένου να ανακαινισθούν άμεσα και συνέχεια να αξιοποιηθούν για βραχυχρόνια ή μακροχρόνια μίσθωση ή ακόμη και να μεταπωληθούν σε πολύ υψηλότερη τιμή από αυτήν που αποκτήθηκε το ακίνητο. Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τα στοιχεία αγοραπωλησιών ακινήτων που πραγματοποιήθηκαν μέσω της RE/MAX Ελλάς, του μεγαλύτερου κτηματομεσιτικού δικτύου της χώρας με 73 γραφεία και σχεδόν 1.000 συμβούλους ακινήτων, καθώς περισσότερα από 7 στα 10 ακίνητα που πωλήθηκαν στην Ελλάδα το περασμένο έτος αφορούσαν διαμερίσματα, μονοκατοικίες ή μεζονέτες και τα υπόλοιπα 3 στα 10 επαγγελματικά ακίνητα (γραφεία, καταστήματα) και οικόπεδα-αγροτεμάχια. Για μία ακόμη χρονιά η κατοικία αποτελεί πρώτη επιλογή για αγορά ή επένδυση, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι 6 στους 10 αγοραστές επιλέγουν κατοικίες ηλικίας άνω των 20 ετών τόσο για να εξασφαλίσουν χαμηλότερες τιμές όσο και υψηλότερες μελλοντικά υπεραξίες. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία RE/MAX Ελλάς, με την αγορά κατοικίας δεν εξυπηρετήθηκε μόνο η ανάγκη στέγασης αλλά και οι νέες ανάγκες που προέκυψαν από τα «υβριδικά» μοντέλα εργασίας και τον νέο τρόπο ζωής τα δύο τελευταία χρόνια λόγω της πανδημίας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα στοιχεία του δικτύου της RE/MAX για το είδος των ακινήτων που επέλεξαν οι αγοραστές το 2021 τόσο πανελλαδικά όσο και σε επιμέρους περιοχές, αλλά και την παλαιότητα τους. Κατανομή πωληθέντων ακινήτων με βάση το είδος του ακινήτου Σύμφωνα με την αναλυτική κατανομή των πωληθέντων ακινήτων πανελλαδικά ως προς το είδος του ακινήτου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που κατέγραψε το δίκτυο της RE/MAX Ελλάς, 74 στα 100 ακίνητα (74% επί του συνόλου) που πωλήθηκαν πανελλαδικά αφορούσαν κατοικίες (διαμερίσματα/ μονοκατοικίες/μεζονέτες), ενώ τα οικόπεδα-αγροτεμάχια καθώς και τα επαγγελματικά ακίνητα είχαν πολύ μικρότερο μερίδιο της τάξεως του 18% & 8% αντίστοιχα. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_eidos_panellaREMAX2-600x405.png Στην Αττική, το 81% των πωληθέντων ακινήτων ήταν κατοικίες. Τα οικόπεδα-αγροτεμάχια έφθασαν στο 10% του συνόλου των αγοραπωλησιών, ενώ 9% ήταν το ποσοστό για τα επαγγελματικά ακίνητα. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_eidosa_attikhREMAX2-600x405.png Στη Θεσσαλονίκη, σχεδόν το σύνολο των πωληθέντων ακινήτων (ποσοστό 84%) αφορά κατοικίες, το 7% οικόπεδα-αγροτεμάχια και το 9% επαγγελματικά ακίνητα. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_EIDOS_THESSALREMAX2-600x405.png Στην υπόλοιπη Ελλάδα (εκτός Αττικής & Θεσσαλονίκης), στην κορυφή των προτιμήσεων βρέθηκαν οι κατοικίες σε ποσοστό 68%, ενώ τα οικόπεδα-αγροτεμάχια κινήθηκαν στο 26% επί του συνόλου των αγοραπωλησιών και μόλις στο 6% τα επαγγελματικά ακίνητα. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_EIDOS_yPOLhELLASREMAX2-600x405.png Κατανομή πωληθέντων ακινήτων με βάση την ηλικία του ακινήτου Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ηλικιακή κατανομή των πωληθέντων ακινήτων. Εστιάζοντας στα οικιστικά ακίνητα, δεδομένου ότι συγκεντρώνουν τα υψηλότερα ποσοστά πώλησης σε όλη τη χώρα, προκύπτει ότι συνεχίζεται η τάση των προηγουμένων ετών, με το ενδιαφέρον να εστιάζεται σε παλαιές κατοικίες ηλικίας κατασκευής άνω των 20 ετών σε ποσοστό 63%. Τα νεόδμητα και μέχρι 5ετίας άγγιξαν το 8% ενώ αξίζει να σημειωθεί πώς για την ίδια κατηγορία το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 3% το 2020. Οι ενδιάμεσες ηλικιακές κατηγορίες ακινήτων, δηλαδή από 11 έως 15 έτη, συγκέντρωσαν συνολικά το ενδιαφέρον του 11% των τελικών αγοραστών, ενώ από 6 έως 10 έτη μόλις το 6%. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_AGE_PANELLREMAX2-600x405.png Στην Αττική, το 76% των ακινήτων που πωλήθηκαν ήταν παλαιά άνω της 20ετίας σε αντίθεση με τα νεόδμητα και τα νέα (έως πενταετίας) που δεν κατάφεραν να κερδίσουν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των αγοραστών (κάλυψαν μόνο 2% ποσοστό επί των συνολικών αγοραπωλησιών. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_AGE_ATTIKIREMAX2-600x405.png Στις αγοραπωλησίες που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη ξεχωρίζουν δύο ηλικιακές ομάδες ακινήτων. Η πρώτη με τα μεγαλύτερα ποσοστά προτίμησης είναι τα ακίνητα ηλικίας άνω των 20 ετών σε ποσοστό 70% και η δεύτερη ακίνητα ηλικίας από 11 έως 15 έτη σε ποσοστό 11%. Τα νεόδμητα και τα μέχρι 5ετίας ακίνητα κινήθηκαν στα ίδια σχεδόν επίπεδα με το 2020 (5%) αποτελώντας το 6% του συνόλου των αγοραπωλησιών. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_aGE_THESSALREMAX2-600x405.png Στις περιοχές της υπόλοιπης Ελλάδας (εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης), το 53% των αγοραστών προτίμησε παλαιές κατοικίες (άνω των 20 ετών) και σε ποσοστό 15% στις κατοικίες από 16 έως 20 έτη. Τα νεόδμητα και τα έως 5ετίας ακίνητα σκαρφάλωσαν στο 11% από το 7% που ήταν το 2020. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_AGE_YPOLREMAX2-600x405.png View full είδηση

Η συνέργεια στην πράξη. Με άξονα την προσφυγική αρχιτεκτονική και την επέτειο των 100 χρόνων από το 1922, η συνάντηση που οργανώθηκε στο Παρίσι ήταν ένα βήμα διασταύρωσης πολλών βλεμμάτων και εξέτασης αυτού του εξαιρετικά σημαντικού και διαρκώς επίκαιρου ζητήματος σε ένα διεθνές κάδρο σύγκρισης και παραλληλισμού. «Η ένταξη των προσφυγικών στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας συνομιλεί με ανάλογες πρακτικές στον διεθνή χώρο που έχουν οδηγήσει σε ενδιαφέροντα αποτελέσματα και διαθέτουν τη δυνατότητα να τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη του σχετικού προβληματισμού και στην Ελλάδα μέσα από τον διεθνή διάλογο», λέει η Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα, καθηγήτρια Université Paris I Pantheon-Sorbonne και διευθύντρια της Fondation Hellénique στην Πανεπιστημιούπολη του Παρισιού, όπου έγινε και η εκδήλωση. Η εξέταση των προσφυγικών με σύνθετα ερμηνευτικά εργαλεία έγινε στο πλαίσιο της συνεργασίας του Εργαστηρίου Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, Πόλης και Πολιτισμού στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου Κρήτης, στο οποίο προΐσταται η Αμαλία Κωτσάκη, και του Université Paris I Pantheon-Sorbonne. Οι ομιλητές, όλοι διακεκριμένοι (Παναγιώτης Τουρνικιώτης, Γιάννης Πολύζος, Νίκος Μπελαβίλας, Βάσω Τροβά, Καλλιόπη Αμυγδάλου, Αλέξανδρος Βαζάκας, Αμαλία Κωτσάκη, Βίλμα Χαστάογλου, Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα), προσέγγισαν την προσφυγική κληρονομιά στο αστικό τοπίο της Ελλάδας από ποικίλες οπτικές γωνίες. Αυλή και εσωτερικό σπιτιού στην Καισαριανή της περιόδου 1950-1951. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών. «Η ένταξή τους στην πολιτιστική μας κληρονομιά αποτελεί πεδίο προβληματισμού αλλά και προκλήσεων», λέει η καθηγήτρια Αμαλία Κωτσάκη. «Τα προσφυγικά αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής και πόλης, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα έναν ενδιαφέροντα διάλογο με τη λαϊκή κουλτούρα», λέει η Αμαλία Κωτσάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολυτεχνείου Κρήτης και διευθύντρια του Εργαστηρίου Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, Πόλης και Πολιτισμού. «Η πάροδος των 100 ετών από την κατασκευή τους, διάστημα το οποίο, βάσει του αρχαιολογικού νόμου, τα καθιστά αυτοδικαίως διατηρητέα, ταυτόχρονα αναδεικνύει τον κίνδυνο που ελλοχεύει για την άμεση κατεδάφισή τους με σκοπό την αποφυγή αυτής της κήρυξης. Οι ενέργειες για την προστασία τους παραμένουν σημειακές, αν και όχι αμελητέες. Ο τρόπος της ένταξής τους στην πολιτιστική μας κληρονομιά αποτελεί πεδίο ενδιαφέροντος προβληματισμού αλλά και προκλήσεων». Από τη δική της πλευρά, η Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα, η οποία διατηρεί το «Ελληνικό Σπίτι» στην Πανεπιστημιούπολη του Παρισιού ως ένα ενεργό κύτταρο πολιτισμού, επισημαίνει πως «η ένταξη των προσφυγικών στην πολιτιστική ελληνική κληρονομιά παραμένει θέμα εξαιρετικά επίκαιρο, ελληνικό αλλά και συνάμα διεθνές, όσο και διαχρονικό. Κατά τούτο συνιστά πρόσφορο έδαφος για την προβολή της σύγχρονης Ελλάδας στο εξωτερικό, καθότι ενδιαφέρει και απασχολεί ένα εξαιρετικά ευρύ κοινό και εκτός Ελλάδας. Από τις έρευνες μάλιστα που παρουσιάστηκαν στην επιστημονική αυτή συνάντηση, αναδείχθηκε ότι η στέγαση των προσφύγων στην Ελλάδα απασχόλησε τη διεθνή αρχιτεκτονική κοινότητα και ανέδειξε τον κοινωνικό ρόλο της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας ως πρόταγμα». Αποψη του συνοικισμού Καισαριανής το 1923. Αρχείο ΚΕΜΙΠΟ. «Ηταν μια σπάνια ευκαιρία για την ανάδειξη μιας σιωπηλής αρχιτεκτονικής στη χώρα μας, με κύριο χαρακτηριστικό τον κοινωνικό της ρόλο και την ιστορικότητά της, ποιότητα που αυτοδικαίως την εντάσσει στην πολιτιστική μας κληρονομιά», λέει η Αμαλία Κωτσάκη, η οποία υπογραμμίζει ότι η κατανόηση της προσφυγικής φάσης των αστικών κέντρων είναι προϋπόθεση για την κατανόηση της νεοελληνικής πόλης και αρχιτεκτονικής. «Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της αρχιτεκτονικής προσφέρουν ενδιαφέρουσες εναλλακτικές για τη διατήρησή της, όπου ακόμη και ο τουρισμός μπορεί να παίξει ενδιαφέροντα ρόλο, σύμφωνα με κάποιες νέες τάσεις που απομακρύνονται από τις ανέσεις και αναζητούν την εμπειρία της κοινής ζωής με τους ντόπιους πλήρως ταυτισμένη με το παρελθόν της περιοχής. Παράλληλα επισημάνθηκε και το ζήτημα της προσφυγικής φάσης σημαντικών μνημείων, κυρίως θρησκευτικών, η οποία στάθηκε αιτία της προστασίας τους καθώς, περνώντας από τη μια κτήση στην άλλη, συνέβαλε στη διαδικασία εξελληνισμού τους». View full είδηση

Οι σύγχρονες μετακινήσεις κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη δημιουργίας αυτοκινητοδρόμων που θα μείωναν τις αποστάσεις και θα ενίσχυαν τις τοπικές κοινωνίες. Ποιοι είναι οι αυτοκινητόδρομοι της Ελλάδας και ποιος ο μεγαλύτερος; Οι αυτοκινητόδρομοι αποτελούν έργα τεράστιας σημασίας για κάθε χώρα καθώς καθιστούν πιο εύκολες τις εμπορευματικές μεταφορές, πληρούν υψηλά πρότυπα ασφαλείας και αντικαθιστούν απαρχαιωμένες οδικές διαδρομές με ελλιπή προστασία. Η κατασκευή δικτύων αυτοκινητοδρόμων στην Ελλάδα ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Ο πρώτος αυτοκινητόδρομος που κατασκευάστηκε ήταν αυτός που ενώνει τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, για να ακολουθήσει ο νέας χάραξης Αυτοκινητόδρομος Κορίνθου - Τριπόλεως, ο οποίος ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1984 και παραδόθηκε στην κυκλοφορία το 1990. Στη συνέχεια ακολούθησε μια περίοδος πυρετώδους κατασκευαστικής δραστηριότητας και το 2001 παραδόθηκε η Αττική Οδός, ενώ το 2009 δόθηκε στην κυκλοφορία το μεγαλύτερο μέρος της Εγνατίας Οδού, ενώ το 2017 παραδόθηκε η Ολυμπία Οδός, η οποία έδωσε τέλος στα συνεχή ατυχήματα της Ε.Ο. Κορίνθου-Πατρών. Μέσα στο 2017 παραδόθηκαν και τα τελευταία 14 χιλιόμετρα της Ιόνιας Οδού και έτσι ολοκληρώθηκε ο Αυτοκινητόδρομος 5 στο τμήμα Αντίρριο-Ιωάννινα. Οι κύριοι αυτοκινητόδρομοι της Ελλάδας και το μήκος τους - Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Εύζωνοι/Α1 (Α.Θ.Ε.): 550 χλμ. Κάθετοι Α.Θ.Ε. Ολοκληρωμένοι: Σχηματάρι - Χαλκίδα (26 χλμ.) Υπό μελέτη: Βελεστίνο - Βόλος (13 χλμ.), Θήβα - Ελευσίνα (42 χλμ.) - Εγνατία Οδός/Α3 (Ηγουμενίτσα - Θεσσαλονίκη - Κήποι Έβρου): 670 χλμ Κάθετοι Εγνατίας Οδού Ολοκληρωμένοι: Θεσσαλονίκη-Νέα Μουδανιά (72 χλμ.), Θεσσαλονίκη-Σέρρες-Προμαχώνας (105 χλμ.), Κοζάνη-Πτολεμαϊδα - Φλώρινα-Νίκη (79 χλμ.), Σιάτιστα-Καστορία-Ιεροπηγή-Κρυσταλλοπηγή (72 χλμ.) - Οδός Κεντρικής Ελλάδας/Α2 (Λαμία-Κηπουρείο): 174 χλμ. Ολοκληρωμένοι: τμήμα Ξυνιάδα - Τρίκαλα, και τμήμα Ανθήλη-Σταυρός (κόμβος Καρπενησίου) Υπό κατασκευή: Tμήμα Σταυρός - Ξυνιάδα, Τρίκαλα - Κηπουρειό Γρεβενών - Ιόνια Οδός/Α5 (Τσακώνα-Πάτρα-Ιωάννινα-Κακαβιά): 417 χλμ. Κάθετοι Ιόνιας Οδού Υπό μελέτη: Αμβρακία Οδός (48,5 χλμ.) - Αττική Οδός/Α6 (Ελευσίνα-Αεροδρόμιο): 64 χλμ. Κάθετοι Αττικής Οδού Ολοκληρωμένοι: Υμηττός-Ραφήνα (20 χλμ.), Δυτική Σύνδεση Υ.ΡΑ. με Αττική Οδό (2,5 χλμ.), Κορωπί - Αεροδρόμιο "Ελ. Βενιζέλος" (6,6 χλμ.) Υπό μελέτη: Περιφερειακή Αιγάλεω - Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Πελοποννήσου/Α7 (Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα): 155 χλμ. Κάθετοι Κεντρικής Πελοποννήσου: Λεύκτρο - Σπάρτη (45,5 χλμ.) - Ολυμπία Οδός/Α8 (Αθήνα - Κόρινθος - Πάτρα): 205 χλμ. - Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης/Α90 (Β.Ο.Α.Κ.): 310 χλμ. Ολοκληρωμένοι: Α/Κ Βαμβακόπουλου-Α/Κ Σούδας, Α/Κ Ατσιποπούλου - Α/Κ Αμαρίου και Α/Κ Λινοπεραμάτων - Α/Κ Χερσονήσο Υπό δημοπράτηση: Μελλοντική αναβάθμιση του τμήματος από τα Χανιά μέχρι το Ηράκλειο και τον Άγιο Νικόλαο Κάθετοι ΒΟΑΚ Υπό σχεδιασμό: Χερσόνησος - Αεροδρόμιο Καστελλίου Πεδιάδας (18 χλμ.) Ο μεγαλύτερος αυτοκινητόδρομος στην Ελλάδα Ο μεγαλύτερος αυτοκινητόδρομος στη χώρα μας είναι η Εγνατία Οδός (Α2) με μήκος 670 χιλιόμετρα και αποτελεί τμήμα της Ευρωπαϊκής Οδού 90. Ξεκινάει από την Ηγουμενίτσα στην Ήπειρο και καταλήγει στα Ελληνοτουρκικά σύνορα στους Κήπους της Θράκης. Οι εργασίες για την κατασκευή του ξεκίνησαν το 1994, με το έργο να ολοκληρώνεται το 2014. Η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα είναι τα 130 χλμ/ώρα, ενώ περιλαμβάνει πλήθος σηράγγων και γεφυρών, καθώς διέρχεται διαμέσου του ορεινού αναγλύφου της οροσειράς της Πίνδου και πλησίον του ορεινού όγκου του Βερμίου. View full είδηση

Ο Τερματικός Σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ) Ρεβυθούσας είναι εγκατεστημένος στη νήσο Ρεβυθούσα, 500 μέτρα περίπου από την ακτή της Αγίας Τριάδας, στον κόλπο Πάχης Μεγάρων, 45 χλμ. δυτικά της Αθήνας. Συγκαταλέγεται στους είκοσι οκτώ (28) αντίστοιχους σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου, που λειτουργούν σήμερα σε όλο το χώρο της Μεσογείου και της Ευρώπης και είναι μοναδικός στην Ελλάδα για την υποδοχή δεξαμενοπλοίων ΥΦΑ, παραλαβή, αποθήκευση, αεριοποίηση ΥΦΑ και για την τροφοδοσία με Φυσικό Αέριο (ΦΑ) του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς ΦΑ (ΕΣΜΦΑ). Με αποθηκευτική ικανότητα 225.000 κ.μ. ΥΦΑ και ωριαία δυναμικότητα αεριοποίησης 1250 m3 LNG σε συνθήκες κανονικής λειτουργίας (Sustained Maximum Send out Rate – SMSR) αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εθνικές υποδομές της χώρας, παρέχοντας ασφάλεια ενεργειακής τροφοδοσίας, λειτουργική ευελιξία στο Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς ΦΑ και αυξημένη δυνατότητα κάλυψης εκτάκτων απαιτήσεων της αγοράς ΦΑ. Ο Τερματικός Σταθμός ΥΦΑ σχεδιάστηκε σύμφωνα με τις αυστηρότερες προδιαγραφές ασφαλείας τόσο για τους εργαζομένους στο νησί όσο και για τους κατοίκους των γύρω περιοχών και λειτουργεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Oδηγίας SEVESO III (Directive 2012/18/EU). Η εκφόρτωση, αποθήκευση και αεριοποίηση του Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ) πραγματοποιείται τηρώντας αυστηρά τις προδιαγραφές ασφάλειας (safety) και προστασίας του περιβάλλοντος όπως αυτές προβλέπονται στην Ελληνική και την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Η τήρηση των προαναφερθεισών προδιαγραφών ελέγχονται και πιστοποιούνται διαρκώς από ανεξάρτητους φορείς, καθώς ο Σταθμός είναι πιστοποιημένος κατά τα πρότυπα ISO 45001 και ISO 14001. Ο ΔΕΣΦΑ με γνώμονα την αξιοπιστία και την αδιάλειπτη λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου, πραγματοποίησε μια σειρά από σημαντικές επενδύσεις για την ενεργειακή υποδομή της χώρας μας και τη συνεχή βελτίωση των εγκαταστάσεων του Τερματικού Σταθμού ΥΦΑ. Τον Οκτώβριο του 2007 και το Δεκέμβριο του 2018 ολοκληρώθηκαν η 1η και η 2η φάση αναβάθμισης του Τερματικού Σταθμού αντίστοιχα, αυξάνοντας α) την δυναμικότητα αποθήκευσης με την λειτουργία της 3ης δεξαμενής αποθήκευσης, β) την δυναμικότητα αεριοποίησης ΥΦΑ και γ) την δυνατότητα υποδοχής μεγαλύτερων πλοίων ΥΦΑ μέχρι και του μεγέθους του Q max. Με τις αναβαθμίσεις αυτές η Εγκατάσταση ΥΦΑ μπορεί να διαχειρίζεται περισσότερες ποσότητες ΥΦΑ και να διατηρεί μεγαλύτερα ενεργειακά αποθέματα, ενισχύοντας τόσο την ρευστότητα της αγοράς όσο και την ασφάλεια εφοδιασμού της Χώρας σε Φυσικό Αέριο. Τον Απρίλιο του 2009, ο στρατηγικός ρόλος του Σταθμού ΥΦΑ ενισχύθηκε περαιτέρω με την θέση σε λειτουργία της μονάδας Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ), ισχύος 13MW, με καύσιμο φυσικό αέριο. Με την επένδυση αυτή διασφαλίστηκε η ηλεκτρική αυτονομία της Εγκατάστασης ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται και η παραγόμενη θερμική στη διεργασία αεριοποίησης του υγροποιημένου φυσικού αερίου, αυξάνοντας το βαθμό απόδοσης της μονάδας στο 90% περίπου. Η εν λόγω υποδομή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα προστασίας του περιβάλλοντος και ενεργειακής αποδοτικότητας. Σε ένα διεθνές περιβάλλον, όπου η ενέργεια αναδεικνύεται σε παράγοντα – κλειδί για την ανάπτυξη και την ποιότητα ζωής, ο ΔΕΣΦΑ ενισχύει μια από τις σπουδαιότερες ενεργειακές υποδομές της Ελλάδας, ώστε να καλύψει αποτελεσματικά τις σημερινές αλλά και τις μελλοντικές ενεργειακές ανάγκες της χώρας. View full είδηση

Ένα από τα μεγαλύτερα φωτοβολταϊκά σε όλη την Ευρώπη εγκαινίασε σήμερα ο πρωθυπουργός στην Κοζάνη. Το πάρκο των ΕΛΠΕ καλύπτει μια έκταση 4.500 στρεμμάτων, αποτελείται από περίπου 500.000 πάνελς και αν αυτά τοποθετηθούν το ένα δίπλα στο άλλο, καλύπτουν μια διαδρομή χιλίων χιλιομέτρων, όση η απόσταση Καλαμάτα Αλεξανδρούπολη. Το φωτοβολταϊκό πάρκο στην Κοζάνη είναι η μεγαλύτερη εν λειτουργία μονάδα ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και μία από τις μεγαλύτερες φωτοβολταϊκές μονάδες στην Ευρώπη, καθώς η εγκατεστημένη ισχύς της ανέρχεται στα 204,3 μεγαβάτ Η μονάδα έχει τη δυνατότητα να παράγει 350 γιγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας ανά έτος, ποσότητα που ισοδυναμεί με τις ανάγκες 75.000 νοικοκυριών, ενώ οι ετήσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της χώρας μας θα μειωθούν κατά 300.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα, συμβάλλοντας στον στρατηγικό στόχο του πράσινου μετασχηματισμού της οικονομίας. Η επένδυση για την υλοποίηση του έργου ανήλθε σε 130 εκατομμύρια ευρώ. Το έργο ανακοινώθηκε τον Μάρτιο του 2020 και, παρά τις αντιξοότητες που προκάλεσε η πανδημία, ολοκληρώθηκε σε μόλις δύο χρόνια. Το συγκρότημα αποτελείται από 18 επιμέρους πάρκα, εσωτερικό οδικό δίκτυο μήκους 4,5 χιλιομέτρων, έναν υποσταθμό υψηλής τάσης και 13,3 χλμ. γραμμών μεταφοράς ισχύος υψηλής τάσης. Για την κατασκευή του δημιουργήθηκαν 350 θέσεις εργασίας, ενώ για τη λειτουργία του πάρκου θα απορροφηθούν δεκάδες εργαζόμενοι από την τοπική κοινότητα. Παράλληλα, εκτιμάται ότι το έργο θα συνεισφέρει στην τοπική κοινωνία 500.000 ευρώ ετησίως σε όμορους Δήμους και οικιακούς καταναλωτές. Περίπου το 1/3 της συνολικής έκτασης των 4.400 στρεμμάτων στην οποία αναπτύχθηκε το πάρκο της Κοζάνης θα επιστραφεί στον τοπικό πρωτογενή τομέα ώστε να αξιοποιηθεί για κτηνοτροφία. Η κατασκευή του πάρκου, το οποίο είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη με φωτοβολταϊκά πλαίσια διπλής όψεως (bifacial modules) και διαθέτει τελευταίας γενιάς σύστημα αυτοματισμών παρακολούθησης και ελέγχου της παραγωγής (Energy Management System), ολοκληρώθηκε εντός του χρονοδιαγράμματος, παρά τις δυσκολίες που προκλήθηκαν από την πανδημία. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ κ. Ανδρέας Σιάμισιης, καλωσορίζοντας σήμερα τον Πρωθυπουργό, ο οποίος παρευρέθηκε στην τελετή εγκαινίων του έργου τόνισε μεταξύ άλλων ότι «στον Όμιλο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, με άξονα το στρατηγικό σχέδιο “Όραμα 2025” υλοποιούμε ένα από τα μεγαλύτερα επενδυτικά προγράμματα στην Ελλάδα, στοχεύοντας σε δραστική μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος κατά 50% μέχρι το 2030, ώστε να συμβάλουμε ουσιαστικά και στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης». O Γενικός Διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού και Νέων Δραστηριοτήτων του Ομίλου ΕΛΠΕ κ. Γιώργος Αλεξόπουλος, σημείωσε, «σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τα ΕΛΠΕ απέκτησαν εγκατεστημένη ισχύ 300 MW από ΑΠΕ και έχουν θέσει ως μεσοπρόθεσμο στόχο το 1GW μέχρι το τέλος του 2026 και την ανάπτυξη ενός διαφοροποιημένου, ισχυρού χαρτοφυλακίου έργων, άνω των 2 GW σε λειτουργία έως το 2030». View full είδηση

Σε τροχιά σημαντικής ανάπτυξης έχει επιστρέψει η κτηματαγορά, δύο χρόνια μετά την εμφάνιση της πανδημίας και την ύφεση που έπληξε την ελληνική οικονομία. Σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε η RE/MAX Ελλάς από αγοραπωλησίες ακινήτων που πραγματοποιήθηκαν σε 127 περιοχές της επικράτειας προκύπτουν, για το έτος 2021 σε σύγκριση με το 2020, κατά μέσο όρο αυξήσεις τιμών 11,4% για νεόδμητα ακίνητα ηλικίας έως 5 ετών και 9,8% για παλαιότερα ακίνητα. Η αυξημένη ζήτηση και η περιορισμένη προσφορά δικαιολογεί τη μεγάλη αύξηση των τιμών και αποδεικνύει ότι ο κλάδος του Real Estate συνεχίζει να αποτελεί το ασφαλές καταφύγιο των επενδυτών και των ενδιαφερόμενων αγοραστών ακινήτων, σε μία περίοδο που η οικονομική δραστηριότητα έχει πληγεί από την πανδημία του κορωνοϊού όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Η έρευνα Η RE/MAX Ελλάς, που αποτελεί το μεγαλύτερο κτηματομεσιτικό δίκτυο στην Ελλάδα με 73 γραφεία και πάνω από 1.000 συμβούλους, κατέγραψε αύξηση του σταθμισμένου δείκτη τιμών των κατοικιών το 2021 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος σχεδόν σε όλες τις περιοχές που πραγματοποιήθηκαν αγοραπωλησίες ακινήτων μέσω του δικτύου της. Ειδικότερα, σε συνολικά 60 περιοχές της Αττικής καταγράφηκε αύξηση 11,2% το 2021 σε σύγκριση με το 2020 για μεταχειρισμένα ακίνητα άνω των 5 ετών, ενώ για ηλικίας άνω των 5 ετών το ποσοστό της αύξησης διαμορφώνεται στο 12,1%. Αντίστοιχα σε 31 περιοχές της Θεσσαλονίκης, οι τιμές πώλησης μεταχειρισμένων ακινήτων ηλικίας άνω των 5 ετών αυξήθηκαν κατά 10,4% μέσα σε ένα χρόνο, ενώ για τα νεόδμητα ακίνητα οι αυξήσεις κινήθηκαν κατά μέσο όρο στο 9,1%. Σε περιοχές της περιφέρειας, οι τιμές στα μεταχειρισμένα ακίνητα άνω των 5 ετών είχαν και αυτές θετικό πρόσημο στη μεταβολή τους καθώς αυξήθηκαν κατά 5.2%, ενώ στα ακίνητα έως 5 ετών καταγράφηκε γενναία αύξηση 11,5. Τρεις μήνες από την αρχή του 2022 και 36 ημέρες από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η κτηματαγορά συνεχίζει να εμφανίζει αναπτυξιακή πορεία, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί αν κρατήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα οι πολεμικές συγκρούσεις και ποιες θα είναι οι νέες επιπτώσεις στην παγκόσμια αλλά και την ελληνική οικονομία. Οι εξελίξεις του πολέμου φέρνουν στο προσκήνιο την πιθανότητα του ρίσκου για την παγκόσμια και ελληνική οικονομία με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας εύλογος προβληματισμός γύρω από την πορεία της αγοράς ακινήτων. Δεν υπάρχει αμφιβολία, πώς οι οικονομικές συνέπειες του πολέμου είναι ήδη ορατές στην Ελλάδα, με τις αντίστοιχες αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων και βασικών προϊόντων να πλήττουν την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών. Τα μηνύματα Ωστόσο, τα μηνύματα για την επόμενη μέρα του real estate είναι αισιόδοξα και ενθαρρυντικά καθώς: * Η ζήτηση και οι τιμές πώλησης εξακολουθούν να βρίσκονται σε τροχιά ανόδου * Οι τράπεζες ανοίγουν περισσότερο την κάνουλα των στεγαστικών δανείων * Η Ελλάδα συνεχίζει να προσελκύει σταθερά εγχώριους και ξένους επενδυτές με στόχο την εκμετάλλευση των ακινήτων μέσω βραχυχρόνιων μισθώσεων, τη δημιουργία ξενοδοχειακών μονάδων και την απόκτηση της Golden Visa Διαβάστε επίσης: Τα πέντε αγκάθια στις μεταβιβάσεις ακινήτων * Oι νέες τάσεις στην αγορά εργασίας δημιουργούν νέες ανάγκες, όπως για παράδειγμα η δημιουργία ψηφιακών «νομάδων» * Ο ζεστός καιρός, η φιλόξενη κουλτούρα, η ιστορία & οι ομορφιές της χώρας μας τραβούν το ενδιαφέρον ανθρώπων του εξωτερικού για αγορά εξοχικής κατοικίας αλλά και για μόνιμη κατοικία, όπως συμβαίνει με τους Βορειοευρωπαίους συνταξιούχους που επιλέγουν τον «παράδεισο» της Ελλάδας για το σπίτι τους μετά τη σύνταξη * Η πανδημία δείχνει να βρίσκεται σε φάση εξομάλυνσης παρά τις συγκυριακές εξάρσεις που παρουσιάζει * Το γενικότερο οικονομικό κλίμα βελτιώνεται Όλα τα παραπάνω έρχονται να ενισχύσουν τη διάθεση και τη δυνατότητα των Ελλήνων για αγορά κατοικίας, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον η αγορά του Real Estate δείχνει ανθεκτικότητα σε σύγκριση με άλλους κλάδους της ελληνικής οικονομίας και αποτελεί το πλέον ασφαλές επενδυτικό «καταφύγιο». Παρακάτω, παρατίθενται αναλυτικά οι τιμές των ακινήτων ανά περιοχή. Πηγή: https://www.ot.gr/2022/04/01/oikonomia/akinita/re-max-ellas-pos-diamorfonontai-oi-times-akiniton-se-oli-tin-ellada-pinakes/ View full είδηση

Ως «σημαντική» χαρακτηρίζει την πρόοδο του Εθνικού Κτηματολογίου στη χώρα μας, το οποίο θα ολοκληρωθεί πλήρως το 2023, η Ευρωπαία επίτροπος Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, Ελίζα Φερέιρα, απαντώντας σε ερωτήσεις της ευρωβουλευτή της ΝΔ και του ΕΛΚ, Μαρίας Σπυράκη. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, η επίτροπος αναφέρει ότι «συνολικό ποσοστό ολοκλήρωσης της κτηματογράφησης ανέρχεται στο 70% και έχουν συσταθεί 47 κτηματολογικά γραφεία και υποκαταστήματα, από τα 92 που είναι προγραμματισμένα, αντικαθιστώντας τα παλαιά υποθηκοφυλακεία». Επισημαίνει δε ότι «το πρόγραμμα "Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία" για την περίοδο 2014-2020 συγχρηματοδοτεί το Εθνικό Κτηματολόγιο με συνεισφορά της ΕΕ ύψους 83,7 εκατ. ευρώ» και ότι «η πρόσληψη προσωπικού και οι εσωτερικές οργανωτικές ρυθμίσεις αποτελούν αρμοδιότητα των εθνικών αρχών». Μάλιστα η κ. Σπυράκη επισήμανε προς την Κομισιόν «την ανάγκη να καταστούν τα κτηματολογικά γραφεία της Θεσσαλονίκης πιο λειτουργικά για τους πολίτες, παρέχοντας αναβαθμισμένες και γρήγορες υπηρεσίες». «Η σύσταση ενός σύγχρονου κτηματολογίου αποτελεί εμβληματική μεταρρύθμιση του προγράμματος χρηματοδοτικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και η πρόοδός του παρακολουθείται στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας», ήταν η απάντηση της επιτρόπου Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, ενώ αναφορικά με τα προγράμματα που μπορούν να αξιοποιηθούν στην τρέχουσα προγραμματική περίοδο, η επίτροπος επισήμανε ότι «η εφαρμογή του κτηματολογίου έχει στηριχθεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού 2014-2020, από μία σύμβαση παροχής τεχνικής βοήθειας με την Παγκόσμια Τράπεζα που χρηματοδοτείται από την ΕΕ, μέσω του προγράμματος στήριξης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και πιο πρόσφατα, από τον Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, που στηρίζει την ψηφιοποίηση των καταχωρήσεων και των πράξεων εμπραγμάτων δικαιωμάτων». View full είδηση

1. Εισαγωγή στην Εγχώρια Ενεργειακή Κατάσταση Με την είσοδο της τρίτης χιλιετίας καταγράφονται ριζικές μεταβολές στον ενεργειακό χάρτη της χώρας μας. Ήδη από την προηγούμενη δεκαετία και με την ψήφιση και σταδιακή εφαρμογή του Νόμου 2244/1994 επετράπη για πρώτη φορά η ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, βασισμένων αποκλειστικά σε τεχνολογίες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), μέχρι ενός συγκεκριμένου ορίου ισχύος. Τα επόμενα χρόνια (μετά το 2000) ακολούθησε μία σημαντική αύξηση της εγκατεστημένης αιολικής ισχύος καθώς και μία αξιόλογη αύξηση του αριθμού των μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών. Τέλος, μετά το 2010, ξεκίνησε μία ραγδαία αύξηση των φωτοβολταϊκών (Φ/Β) εγκαταστάσεων, η οποία συνεχίζεται έως και σήμερα. Παράλληλα, ήδη από τις αρχές του 21ου αιώνα δρομολογήθηκαν δομικές αλλαγές στον ενεργειακό τομέα της χώρας μας (ίδρυση Ρ.Α.Ε., Α.Δ.Μ.Η.Ε., Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε., κ.λπ.), ενώ επετράπη η ελεύθερη παραγωγή και πώληση ηλεκτρικής ενέργειας από όλες τις ενεργειακές πηγές (συμβατικές και ανανεώσιμες) από ιδιώτες παραγωγούς. Τα επόμενα έτη, η επίδραση της οικονομικής κρίσης τόσο σε πλανητικό όσο και σε εθνικό επίπεδο καθώς και η σταδιακή αλλαγή του εγχώριου ενεργειακού μίγματος, με τη σταδιακή απόσυρση των θερμικών-λιγνιτικών μονάδων και την αντικατάστασή τους από μονάδες ΑΠΕ, οδήγησαν σε σημαντική μείωση της κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας, βλέπε Σχήμα 1. Σχήμα 1: Διαχρονική Μεταβολή Εγχώριας Κατανάλωσης Πρωτογενούς Ενέργειας. 2. Διαχρονική Μεταβολή της Πρωτογενούς Κατανάλωσης Ενέργειας Ειδικότερα, αναλύοντας τη διαχρονική μεταβολή του εγχώριου ενεργειακού μίγματος κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας (Σχήμα 2) παρατηρείται, πέραν της προαναφερθείσας μείωσης, η κυρίαρχη παρουσία του εισαγόμενου πετρελαίου, παρά τη μικρή μείωση της κατανάλωσής του την τελευταία πενταετία. Παράλληλα, καταγράφεται σημαντική μείωση της συμμετοχής του εγχώριου λιγνίτη, ο οποίος σταδιακά αντικαθίσταται από εισαγόμενο φυσικό αέριο, του οποίου η πρώτη εμφάνιση χρονολογείται από το 1997, με τη συμβολή του να έχει έκτοτε αυξηθεί σημαντικά. Σταθερή μπορεί να θεωρηθεί η συμμετοχή της βιομάζας, ενώ η περιορισμένη συμμετοχή των υδροηλεκτρικών σταθμών είναι η μόνη παρουσία των ΑΠΕ πριν το 2000. Τέλος, η συμμετοχή των αιολικών και των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων στην κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας, αν και διαρκώς αυξανόμενη, παραμένει σχετικά περιορισμένη, με αποτέλεσμα το 2020 η συνολική συμμετοχή των ΑΠΕ στην εγχώρια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας να μην υπερβαίνει το 16,5%. Για το ίδιο έτος, η καταγεγραμμένη ετήσια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας ανερχόταν στα επίπεδα των 18,8 Mtoe (1 toe αντιστοιχεί σε ενέργεια που περιέχεται σε ένα ισοδύναμο τόνο πετρελαίου ή περίπου σε 11600 kWh). Σχήμα 2: Κατανάλωση Πρωτογενούς Ενέργειας στην Ελλάδα (ανά ενεργειακή πηγή). Σχήμα 3: Ενεργειακή Ανεξαρτησία της Ελλάδας στο χρονικό διάστημα 1990-2020. Εξετάζοντας προσεκτικά τη διάρθρωση του εγχώριου ενεργειακού μίγματος του Σχήματος 2, είναι προφανές ότι οι ενεργειακές ανάγκες της χώρας μας καλύπτονται κατά κύριο λόγο από εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ παράλληλα η συμμετοχή των ΑΠΕ (συμπεριλαμβανομένων των υδροηλεκτρικών σταθμών -μικρών και μεγάλων-) δεν έχει παρουσιάσει την αναμενόμενη αύξηση. Η πληροφορία αυτή αποτυπώνεται ποσοτικά στο Σχήμα 3, όπου παρουσιάζεται η διαχρονική μεταβολή της ενεργειακής αυτονομίας της χώρας μας τα τελευταία 30 χρόνια. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας μας παρέμεινε χαμηλή στα επίπεδα του 35% μέχρι και το 2014, ενώ στη συνέχεια μειώθηκε ακόμα περισσότερο, ώστε το 2020 το 82% περίπου της ενέργειας που κατανάλωσε η χώρα μας να προέρχεται από το εξωτερικό, με αναπόφευκτες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες. 3. Εγχώριο Ενεργειακό Μίγμα Ηλεκτροπαραγωγής Στο πλαίσιο αυτό αξίζει κανείς να αναλύσει το εγχώριο ενεργειακό μίγμα ηλεκτροπαραγωγής, όπως αυτό αποτυπώνεται στο Σχήμα 4 για το έτος 2021 αξιοποιώντας τα διαθέσιμα επίσημα στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψιν και το είδος της αξιοποιούμενης τεχνολογίας. Σχήμα 4: Κατανομή Εγκατεστημένης Ηλεκτρικής Ισχύος στη Χώρα μας ανά είδος τεχνολογίας (2021). Πράγματι, στα τέλη του 2021, η ηλεκτρική ισχύς των εγκατεστημένων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στη χώρα μας προσέγγισε τα 20.700 MWe. Ειδικότερα, στο πλαίσιο της σταδιακής απόσυρσης της λειτουργίας των λιγνιτικών σταθμών που έχει υλοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, μόνο τρεις (3) λιγνιτικοί σταθμοί έχουν παραμείνει σε λειτουργία (οι Μονάδες του ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου, η Μονάδα IV του ΑΗΣ Μεγαλόπολης και ο ΑΗΣ Μελίτης/Φλώρινα), η εγκατεστημένη ισχύς των οποίων ανέρχεται σε περίπου 1.700 MWe κι αντιστοιχεί σε 8% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος. Όσον αφορά τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με καύσιμο το φυσικό αέριο (καταλαμβάνουν το 25% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος), υπάρχουν εγκατεστημένοι έντεκα (11) σταθμοί συνδυασμένου κύκλου συνολικής εγκατεστημένης ισχύος περίπου 5.100 MWe (πέντε (5) εκ των οποίων ανήκουν στη Δ.Ε.Η. Α.Ε. και οι υπόλοιποι έξι (6) σε ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς) και τρεις (3) σταθμοί αεροστροβίλων ανοικτού κύκλου συνολικής εγκατεστημένης ισχύος περίπου 150 MWe (που ανήκουν σε ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς). Ακολούθως, οι πετρελαϊκοί σταθμοί που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για να καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες των νησιωτικών περιοχών έχουν εγκατεστημένη ισχύ περίπου 1.750 MWe (8% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος). Αντίστοιχα, στη χώρα μας βρίσκονται σε λειτουργία δεκαέξι (16) μεγάλοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί με εγκατεστημένη ισχύ περίπου 3.170 MWe (15% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος). Όσον αφορά τους υπόλοιπους σταθμούς ΑΠΕ, στα τέλη του 2021, στη χώρα μας είχαν εγκατασταθεί περίπου 4.450 MWe αιολικής ισχύος (εκ των οποίων 205 MWe στην Κρήτη και 105 MWe στα υπόλοιπα νησιά), 4.100 MWe φωτοβολταϊκών συστημάτων (εκ των οποίων 100 MWe στην Κρήτη και 60 MWe στα υπόλοιπα νησιά), 100 MWe βιομάζας (όλα σχεδόν στην ηπειρωτική χώρα) και 240 MWe μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι δεν υπάρχουν εγκατεστημένοι γεωθερμικοί σταθμοί στη χώρα μας, παρά το υψηλό γεωθερμικό δυναμικό που έχει καταγραφεί σε ορισμένες περιοχές του Αιγαίου. Για λόγους καλύτερης κατανόησης της διαχρονικής εξέλιξης του μίγματος εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος στην Ελλάδα, στο Σχήμα 5 αποτυπώνεται η αντίστοιχη κατανομή για το έτος 2000, όπου είναι εμφανής η κυρίαρχη παρουσία των λιγνιτικών σταθμών σε ποσοστό 43%, ακολουθούμενη από τους μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς (27%), τους πετρελαϊκούς (18%) και τους σταθμούς φυσικού αερίου (10%). Τέλος, αξίζει να επισημανθεί η ισχνή παρουσία των λοιπών σταθμών ΑΠΕ, η εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύς των οποίων αντιπροσώπευε μόλις το 2% της συνολικής εγχώριας εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος του έτους 2000. Σχήμα 5: Κατανομή Εγκατεστημένης Ηλεκτρικής Ισχύος στην Ελλάδα ανά είδος τεχνολογίας (2000). Εντούτοις, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η συμμετοχή των επιμέρους τεχνολογιών στο μίγμα εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος "Po" δε συμβαδίζει με την αντίστοιχη ηλεκτροπαραγωγή "Ey", γεγονός που οφείλεται στο διαφορετικό (ετήσιο) συντελεστή αξιοποίησης "CFy" των επιμέρους τεχνολογιών (Εξίσωση (1)). Ey=CFy.Po.8760 (1) Ειδικότερα, οι θερμικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής της χώρας μας παρουσιάζουν συντελεστή αξιοποίησης της τάξης του 50-80%, εν αντιθέσει με τους σταθμούς ΑΠΕ των οποίων οι συντελεστές αξιοποίησης περιορίζονται σε σημαντικά μικρότερες τιμές, ενώ παρουσιάζουν ακόμη μεγαλύτερη διακύμανση του "CFy" ανά τεχνολογία ΑΠΕ. Πιο συγκεκριμένα, για τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς ο συντελεστής αξιοποίησης κυμαίνεται μεταξύ 15% και 22%. Αντίστοιχα, η μακρόχρονη εμπειρία αξιοποίησης των χερσαίων αιολικών πάρκων έχει συμβάλλει έτσι ώστε ο αντίστοιχος συντελεστής αξιοποίησης να κυμαίνεται μεταξύ 25% και 35%, ενώ για την περίπτωση των υδροηλεκτρικών σταθμών πρέπει να γίνει σαφής διαφοροποίηση μεταξύ μικρών (CFy μεταξύ 30% και 50%) και μεγάλων υδροηλεκτρικών σταθμών, καθώς και αν οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ως μονάδες αιχμής (CFy μεταξύ 10% και 20%) ή ως μονάδες βάσης, οπότε ο αντίστοιχος συντελεστής αξιοποίησης προσεγγίζει τις τιμές των μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών. 4. Διαχρονική Μεταβολή Παραγωγής και Κατανάλωσης Ηλεκτρικής Ενέργειας Λαμβάνοντας υπόψιν την ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας από τα εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), όπως αναλύθηκε διεξοδικά στην Ενότητα 2, καθίσταται αδήριτη ανάγκη να γίνει μεγαλύτερη εμβάθυνση στη διαχρονική μεταβολή της παραγωγής και κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας μας. Πιο συγκεκριμένα, το Σχήμα 6 παρουσιάζει τη μεταβολή της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας ανά οικονομικό κλάδο της χώρας μας τα τελευταία 30 χρόνια, με τη συνολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας να κυμαίνεται εδώ και αρκετά χρόνια στα επίπεδα των 50-52 TWhe. Από το συγκεκριμένο Σχήμα γίνεται ιδιαίτερα εμφανής η αύξηση των ενεργειακών αναγκών που αντιστοιχούν στον οικιακό και τον εμπορικό τομέα καθώς και στον τομέα των δημοσίων υπηρεσιών στο υπό εξέταση χρονικό διάστημα. Από την άλλη πλευρά, τόσο η βιομηχανία όσο και ο αγροτικός τομέας καθώς και ο τομέας των μεταφορών παρουσιάζουν σχεδόν σταθερή ετήσια ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας σε βάθος 30ετίας. Σχήμα 6: Κατανάλωση Ηλεκτρικής Ενέργειας ανά οικονομικό κλάδο στο χρονικό διάστημα 1990-2019. Με τη σειρά της, η διαχρονική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ανά ενεργειακή πηγή στην Ελλάδα αποτυπώνεται στο Σχήμα 7. Από το εν λόγω γράφημα καθίσταται εμφανής η σταδιακή μείωση της ηλεκτροπαραγωγής τόσο των λιγνιτικών όσο και των πετρελαϊκών σταθμών καθώς και η παράλληλη αύξηση της ηλεκτροπαραγωγής των σταθμών φυσικού αερίου. Από την άλλη πλευρά, η συμμετοχή των ΑΠΕ (μεγάλοι και μικροί υδροηλεκτρικοί, αιολικοί, φωτοβολταϊκοί και σταθμοί βιομάζας) παρουσιάζει διαρκή αύξηση, με τη συμμετοχή των ΑΠΕ στην εγχώρια ηλεκτροπαραγωγή για το 2020 να προσεγγίζει το 38%. Σχήμα 7: Παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας ανά ενεργειακή πηγή στο χρονικό διάστημα 1990-2020. Συγκρίνοντας τα Σχήματα 6 και 7 μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η ηλεκτροπαραγωγή της χώρας μας υπολείπεται της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας στα αντίστοιχα έτη, γεγονός που καταδεικνύει την ύπαρξη εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από τις γειτονικές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία και Τουρκία). Στο πλαίσιο αυτό, το Σχήμα 8 παρουσιάζει τη διαχρονική (1990-2020) μεταβολή των εισαγωγών και εξαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας μας. Από τα διαθέσιμα στοιχεία γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας έχουν αυξηθεί σημαντικά (ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία όπου η μέση τιμή τους υπερβαίνει τις 8,5 TWhe), ενώ αντίθετα οι εξαγωγές παρουσιάζουν μία διαρκή διακύμανση γύρω από τη μέση τιμή των περίπου 2 TWhe. Σχήμα 8: Ισοζύγιο Εισαγωγών και Εξαγωγών Ηλεκτρικής Ενέργειας στην Ελλάδα στο χρονικό διάστημα 1990-2020. 5. Η Ενεργειακή Κατάσταση στη Νησιωτική Χώρα Το κύριο στοιχείο που χαρακτηρίζει τα νησιωτικά ηλεκτρικά δίκτυα της χώρας μας είναι η εποχικότητα που παρουσιάζει η ηλεκτρική κατανάλωση λόγω της δραστηριοποίησης του τουριστικού τομέα, με τις ενεργειακές ανάγκες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να είναι δύο (2) ή ακόμη και τρεις (3) φορές οι αντίστοιχες ανάγκες των χειμερινών μηνών (αριθμός που εξαρτάται κάθε φορά από το μέγεθος του νησιωτικού ηλεκτρικού δικτύου). Επιπρόσθετα, ένα άλλο χαρακτηριστικό της νησιωτικής χώρας αποτελούν οι περιορισμένοι υδάτινοι πόροι τόσο για σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής όσο και για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων σε πόσιμο νερό. Για την τελευταία περίπτωση, οι λύσεις που έχουν υιοθετηθεί από τις εκάστοτε Αρχές είναι οι εξής: η μεταφορά πόσιμου νερού μέσω μικρών δεξαμενοπλοίων (υδροφόρες) από τα κεντρικά λιμάνια της χώρας (οδηγώντας σε αύξηση του σχετικού κόστους) ή/και η εγκατάσταση μονάδων αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού -κατά κύριο λόγο με βάση την τεχνολογία της αντίστροφης ώσμωσης- αυξάνοντας σε μεγάλο βαθμό τις ενεργειακές ανάγκες του αντίστοιχου νησιωτικού ηλεκτρικού δικτύου. Στο προαναφερθέν λοιπόν πλαίσιο, και σε αντίθεση με την ηπειρωτική χώρα, το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής κατανάλωσης των νησιωτικών περιοχών καλύπτεται από αυτόνομες θερμικές μονάδες πετρελαίου (οι οποίες οδηγούν σε σημαντική αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου), με τη συμμετοχή των ΑΠΕ (κυρίως αιολικοί και φωτοβολταϊκοί σταθμοί) να περιορίζεται σε ποσοστό 17-18% (Σχήμα 9). Στο συγκεκριμένο μικρό ποσοστό συμβάλλει πρωτίστως ο κορεσμός των υφιστάμενων νησιωτικών ηλεκτρικών δικτύων, με αποτέλεσμα η εγκατεστημένη ισχύς αιολικών αλλά και φωτοβολταϊκών σταθμών να παραμένει αμετάβλητη τα τελευταία πέντε (5) χρόνια. Την ίδια χρονική περίοδο, αρκετά νησιά συνδέονται πλέον με το ηπειρωτικό ηλεκτρικό δίκτυο (Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα), συμπεριλαμβανομένης της μικρής διασύνδεσης Πελοποννήσου - Δυτικής Κρήτης, ενώ έχει ξεκινήσει η υλοποίηση ενός μεγαλόπνοου σχεδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης τόσο της Κρήτης όσο και των υπολοίπων νησιών του Αιγαίου με χρονικό ορίζοντα το 2030 και συνολικό ύψος επενδύσεων 4,3 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα, στον τομέα των μεταφορών (συμπεριλαμβανομένης και της αλιείας) χρησιμοποιείται αποκλειστικά το ορυκτό πετρέλαιο (απουσία δικτύου φυσικού αερίου), ενώ για την κάλυψη των θερμικών αναγκών των νησιών μας αξιοποιείται το πετρέλαιο και λιγότερο η ηλιακή θερμική ενέργεια όπως και η βιομάζα. Όπως ήδη αναφέρθηκε, η συνεισφορά του περιορισμένου υδάτινου δυναμικού στην ηλεκτροπαραγωγή παραμένει ελάχιστη, ενώ απουσιάζει πλήρως η αξιοποίηση των υφιστάμενων γεωθερμικών πεδίων υψηλής και μέσης ενθαλπίας. Σχήμα 9: Ενεργειακή Παραγωγή και Συμμετοχή των ΑΠΕ στα Νησιωτικά Ηλεκτρικά Δίκτυα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία και στο αυξημένο κόστος ηλεκτροπαραγωγής στα νησιωτικά ηλεκτρικά δίκτυα (Σχήμα 10), γεγονός που οφείλεται τόσο στο προαναφερθέν μίγμα ηλεκτροπαραγωγής όσο και στο ιδιαίτερο στοιχείο του απομακρυσμένου χαρακτήρα των νησιωτικών περιοχών και κατ’ επέκταση της δυσκολίας πρόσβασης. Αξίζει να αναφερθεί ότι το κόστος ηλεκτροπαραγωγής λαμβάνει συνήθως τιμές 150-250 €/MWhe στα μεγάλα νησιωτικά ηλεκτρικά δίκτυα (π.χ. της Κρήτης, της Κω-Καλύμνου και της Ρόδου), ενώ για τα πολύ μικρά νησιωτικά δίκτυα (π.χ. Αγαθονήσι, Δονούσα) υπερβαίνει τα 900 €/MWhe ή ακόμη προσεγγίζει (π.χ. Αντικύθηρα, Οθωνοί) και τα 1.400 €/MWhe. Οι συγκεκριμένες τιμές καταδεικνύουν τη σημαντική οικονομική επιβάρυνση που υφίστανται οι καταναλωτές όχι μόνο των νησιωτικών περιοχών αλλά και όλης της χώρας (μέσω των χρεώσεων Υ.Κ.Ω. στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος), όπως επίσης και την άμεση εξάρτηση της ηλεκτροπαραγωγής των νησιών μας από το εισαγόμενο ορυκτό πετρέλαιο. Σχήμα 10: Εύρος Κόστους Ηλεκτροπαραγωγής (2020) στα Νησιωτικά Ηλεκτρικά Δίκτυα. 6. Προοπτικές και Προκλήσεις της Εθνικής Ενεργειακής Μετάβασης Ολοκληρώνοντας το Πέμπτο Μέρος της ετήσιας Έκθεσης, που αναφέρεται στην ανάλυση της Ενεργειακής Κατάστασης της χώρας μας, παρατηρείται μια περιορισμένη μείωση της εθνικής κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας (η μείωση εντείνεται στην περίοδο της πανδημίας) καθώς και μια σταθεροποίηση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας την τελευταία πενταετία. Ακολούθως, εξετάζοντας τη διαχρονική πορεία του εγχώριου ενεργειακού μίγματος, καθίσταται προφανές ότι στο πλαίσιο της Ενεργειακής Μετάβασης της χώρας μας σε τεχνολογίες μηδενικών (χαμηλών) εκπομπών άνθρακα καταγράφεται μια υπερβολική εξάρτηση της χώρας μας από εισαγόμενες ενεργειακές πηγές (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ηλεκτρική ενέργεια), με αποτέλεσμα η ενεργειακή μας αυτονομία να περιορίζεται σε ποσοστό περίπου 18% για το έτος 2020. Επιπλέον, οι έντονες διακυμάνσεις στην τιμή των εισαγόμενων ορυκτών καυσίμων επιβαρύνει σημαντικά τόσο την εθνική οικονομία όσο και τους Έλληνες καταναλωτές. Ως θετική εξέλιξη μπορεί να θεωρηθεί η ενίσχυση των εφαρμογών αξιοποίησης της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας, η οποία όμως για να υλοποιήσει τους στόχους που έχουν τεθεί στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) (το μερίδιο των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας το 2030 να υπερβεί το 61%), προϋποθέτει προσεκτικό επανασχεδιασμό και αναβάθμιση του εθνικού ηλεκτρικού δικτύου με ταυτόχρονη δημιουργία κατάλληλων υποδομών αποθήκευσης ενέργειας. Παράλληλα, η χώρα μας θα πρέπει να αξιοποιήσει σε μεγαλύτερο βαθμό το υφιστάμενο υδάτινο δυναμικό, λαμβάνοντας υπόψιν και τα ιδιαίτερα θετικά λειτουργικά χαρακτηριστικά των υδροηλεκτρικών σταθμών, που μπορούν σε σημαντικό βαθμό να υποκαταστήσουν -με κριτήριο την ασφάλεια του εθνικού ηλεκτρικού συστήματος- το σταθεροποιητικό ρόλο των υπό απόσυρση λιγνιτικών μονάδων. Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην προσεκτική εισαγωγή της ηλεκτροκίνησης, ώστε αφενός να αποτελέσει μια καθαρή περιβαλλοντική επιλογή βασισμένη στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και αφετέρου οι απαιτούμενοι σταθμοί φόρτισης να ενταχθούν προγραμματισμένα και ομαλά στα υφιστάμενα ηλεκτρικά δίκτυα, προς εξυπηρέτηση και των Ελλήνων πολιτών. Στο επίπεδο των νησιών μας, επιπλέον των ιδιαίτερα σημαντικών προσπαθειών διασύνδεσης τουλάχιστον των μεγαλύτερων νησιών με το ηπειρωτικό δίκτυο, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην ολοκληρωμένη υλοποίηση υβριδικών ενεργειακών λύσεων ΑΠΕ, με κατάλληλα συστήματα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας -περιορισμένης περιβαλλοντικής όχλησης- σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη κάλυψη της ζήτησης νερού και την εφαρμογή λύσεων καθαρής ηλεκτροκίνησης. Σε όλες αυτές τις δράσεις είναι ζωτικής σημασίας η συστηματική και έγκαιρη ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών όχι μόνο για να αποφευχθούν φαινόμενα δυναμικής αντίδρασης αλλά κυρίως για να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των κατοίκων στις ολοκληρωμένες δράσεις για καθαρή ενέργεια μέσα και από τη δημιουργία Ενεργειακών Κοινοτήτων. Συνοψίζοντας την παραπάνω ανάλυση, είναι σημαντικό να τονισθεί ότι για τη βελτίωση της ενεργειακής και περιβαλλοντικής κατάστασης της χώρας μας αρχικά θα πρέπει να ενταθούν οι εθνικές δράσεις εξοικονόμησης και ορθολογικής χρήσης της ενέργειας στους κύριους ενεργοβόρους κλάδους της οικονομίας (βιομηχανία, εμπορικός και οικιακός τομέας, μεταφορές, δημόσιες υπηρεσίες, κ.λπ.). Επιπλέον, είναι απαραίτητο να υιοθετηθούν και σε επίπεδο εφαρμογής οι πρακτικές της κυκλικής οικονομίας και να ληφθούν υπόψιν με ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία οι επιπτώσεις του επιχειρούμενου ενεργειακού μετασχηματισμού στις εμπλεκόμενες περιοχές/κοινωνίες της χώρας μας. Αναφορικά με την κάλυψη των εθνικών ενεργειακών αναγκών, είναι προφανές από τα διαθέσιμα στοιχεία ότι για την επίτευξη ενός βιώσιμου (αειφόρου) ενεργειακού μετασχηματισμού απαιτείται η προσεκτική αξιοποίηση του συνόλου του διαθέσιμου δυναμικού ΑΠΕ της χώρας μας (συμπεριλαμβανομένου του υδάτινου αλλά και του θαλάσσιου δυναμικού) σε πλήρη συνδυασμό με την ενίσχυση των ηλεκτρικών μας δικτύων και την ανάπτυξη κατάλληλων συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας ρεαλιστικών διαστάσεων. Στόχος της εθνικής ενεργειακής πολιτικής θα πρέπει να είναι η εξασφάλιση της επάρκειας του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας μας (μεγιστοποίηση της ενεργειακής μας αυτονομίας), η εξασφάλιση των ελάχιστων δυνατών τιμών των ενεργειακών προϊόντων (μηδενισμός της ενεργειακής φτώχειας) και φυσικά η προστασία του περιβάλλοντος, μέσα από βιώσιμες ενεργειακές λύσεις! Απόσπασμα από τα Συμπεράσματα (Πέμπτο Μέρος) της Ετήσιας Έκθεσης Εργαστηρίου Ήπιων Μορφών Ενέργειας & Προστασίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής Πέμπτο Μέρος Ετήσιας Έκθεσης Εργαστηρίου Ήπιων Μορφών Ενέργειας & Προστασίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής Ιωάννης K. Καλδέλλης, Δέσποινα Μπουλογιώργου, Παναγιώτης Τριανταφύλλου Εργαστήριο Ήπιων Μορφών Ενέργειας και Προστασίας Περιβάλλοντος, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής View full είδηση

Στις κορυφαίες θέσεις μεταξύ των 27 κρατών μελών της ΕΕ που χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκεται η Ελλάδα, όπως αποκαλύπτουν τα νεότερα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας και του IRENA. Ειδικότερα, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 5η θέση ως προς την χρήση πετρελαίου, στην 6η θέση ως προς την χρήση φυσικού αερίου και στη 13η θέση ως προς την χρήση λιγνίτη και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πυρηνικά και φυσικό αέριο αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό μερίδιο στο ενεργειακό μίγμα ηλεκτροπαραγωγής, γεγονός που τροφοδοτεί περαιτέρω την συζήτηση κατά πόσο οι δύο αυτές μορφές ενέργειας συνιστούν «αναγκαίο κακό» για την επίτευξη των στόχων ή όχι. Υπενθυμίζεται ότι η πρόσφατη πρόταση της Κομισιόν για την Ευρωπαϊκή Ταξινομία συμπεριλαμβάνει υπό όρους τόσο τα πυρηνικά όσο και τις μονάδες φυσικού αερίου στις επιλέξιμες δαπάνες για την επίτευξη του net zero, χαρακτηρίζοντάς τις «πράσινες επενδύσεις». Η ανάλυση του ευρωπαϊκού μίγματος ηλεκτροπαραγωγής ανά καύσιμο Λιγνίτης Η Πολωνία με 44 μονάδες είναι η μόνη χώρα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχει θέσει ακόμη σαφείς στόχους για την απόσυρση των μονάδων αυτών. Συνολικά, στα 27 κράτη-μέλη υπάρχουν εν λειτουργία 198 εργοστάσια, συνολικής ισχύος 114 GW. Έχει ανακοινωθεί για τα 102 με συνολική ισχύ στα 68 GW ότι θα αποσυρθούν μέσα στα επόμενα χρόνια. Πυρηνική Ενέργεια Η Γαλλία διαθέτει τα περισσότερα εν ενεργεία πυρηνικά εργοστάσια για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνολικά διαθέτει 56 εργοστάσια με μέσο όρο ετών λειτουργίας στα 36.1 χρόνια. Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Σουηδία παράγουν περισσότερο από τα ¾ της συνολικής παραγόμενης ενέργειας από πυρηνικά εργοστάσια στην Ευρώπη των 27. Φυσικό Αέριο Οι νότιες χώρες (Ιταλία, Ελλάδα και Πορτογαλία) χρησιμοποιούν κυρίως αέριο στο ενεργειακό τους μίγμα με ένα εύρος συμμετοχής από 38-51%. Στο σύνολο των 27 κρατών-μελών λειτουργούν 549 μονάδες φυσικού αερίου συνολικής ισχύος 160 GW, ενώ 15 μονάδες με συνολική ισχύ 5 GW βρίσκονται υπό κατασκευή και 79 μονάδες συνδυασμένης ισχύος 39 GW σχεδιάζεται να κατασκευαστούν. Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας Οι ΑΠΕ αποτελούν κύρια πηγή ενέργειας σε ποσοστό 78-85% για την Δανία και την Λιθουανία. Η Ευρώπη διαθέτει 480 GW σε ΑΠΕ (συμπεριλαμβανομένου της Συμπαραγωγής), εκ των οποίων τα 177 GW είναι αιολικά και 139 GW φωτοβολταϊκά. Η Γερμανία διαθέτει την μεγαλύτερη δυναμικότητα σε ΑΠΕ με 132 GW, εκ των οποίων τα 62 GW είναι αιολικά και τα 54GW φωτοβολταϊκά. Σε ανάλυσή της, η HAEE επισημαίνει ότι η κρίση του φυσικού αερίου με την εκτόξευση των τιμών επέφερε μια «μετατόπιση» ως προς την ενεργειακή μετάβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την τελευταία δεκαετία, ο άνθρακας έχει υποχωρήσει και αντικατασταθεί από μονάδες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ωστόσο, το δεύτερο μισό του 2021, λόγω του υψηλού ενεργειακού κόστους, όπως έχει γράψει το energypress, οι νέες μονάδες ΑΠΕ αντικαθιστούν κυρίως το φυσικό αέριο αντί των μονάδων άνθρακα και η τάση αυτή πιθανόν να συνεχιστεί όσο διαρκεί η ενεργειακή κρίση. View full είδηση