Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'στε'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Απόφαση ΣτΕ Ολ 304/2021 Μηχανικοί - Καθορισµός επαγγελµατικών δικαιωµάτων ανά ειδικότητα - Αντιστοιχία µε γνωστικά αντικείµενα - Νοµοθετική εξουσιοδότηση - Επαγγελµατική ελευθερία ΣτΕ Ολ 304_2021 Μηχανικοί - Καθορισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων ανά ειδικότητα - Αντιστοιχία με γνωστικά αντικείμενα - Νομοθετική εξουσιοδότηση - Επαγγελματική ελευθερία.pdf View full είδηση
  2. Τη δυνατότητα να καταθέσουν προσφορές για την Εγνατία Οδό θα δώσει τελικά το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) στις δύο κοινοπραξίες που κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) επειδή δεν είχε δοθεί μια ακόμα παράταση στις 11 Δεκεμβρίου. Οι κοινοπραξίες της ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις με την Roadis και της Μυτιληναίος με την Vinci είχαν ζητήσει να δοθεί παράταση με το επιχείρημα πως δεν πρόλαβαν να ετοιμάσουν τις προσφορές τους λόγω της καραντίνας. Η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ είχε αποφασίσει να μην δώσει την 9η παράταση στο διαγωνισμό για την παραχώρηση του οδικού άξονα και κατατέθηκε προσφορά μόνο από την κοινοπραξία ΤΕΡΝΑ – Egis Projects. Όμως οι δύο κοινοπραξίες προσέφυγαν στο ΣτΕ και κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα. Έτσι η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να αποφασίσει την προσεχή Τρίτη πως όλοι οι όμιλοι που είχαν περάσει στο τελικό στάδιο του διαγωνισμού μπορούν να καταθέσουν προσφορές πιθανώς την 1η Απριλίου. Το τεύχος του διαγωνισμού προβλέπει πως στον προτιμητέο επενδυτή θα ανατεθεί η χρηματοδότηση, λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση του αυτοκινητόδρομου της Εγνατίας Οδού και των κάθετων οδικών αξόνων Σιάτιστα - Ιεροπηγή / Κρυσταλλοπηγή, Χαλάστρα - Εύζωνοι και Θεσσαλονίκη - Σέρρες - Προμαχώνας. Η περίοδος παραχώρησης θα έχει διάρκεια 35 ετών. Ο προτιμητέος επενδυτής, μέσω της εταιρείας παραχώρησης που θα συστήσει, υποχρεούται να μελετήσει, χρηματοδοτήσει και εκτελέσει σειρά πρόσθετων εργασιών. Ο επενδυτής θα καταβάλει στο ΤΑΙΠΕΔ μια αρχική προσφορά (Αμοιβή Παραχώρησης) καθώς και μία Ετήσια Αμοιβή. Αυτά τα δύο στοιχεία κρίνουν ποιος όμιλος θα επικρατήσει, με στελέχη της κατασκευαστικής αγοράς να ανεβάζουν το συνολικό ύψος της επένδυσης κοντά στο 1,5 δισ. ευρώ (αμοιβή παραχώρησης συν το κόστος πρόσθετων εργασιών). Εκτός από την είσπραξη των διοδίων, ο ανάδοχος θα έχει έσοδα από την εκμετάλλευση Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) «των παρόδιων αυτού εκτάσεων από κοινού με όλα τα περιουσιακά δικαιώματα, υλικά και άυλα, που σχετίζονται με τον οδικό άξονα».
  3. Τη δυνατότητα να καταθέσουν προσφορές για την Εγνατία Οδό θα δώσει τελικά το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) στις δύο κοινοπραξίες που κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) επειδή δεν είχε δοθεί μια ακόμα παράταση στις 11 Δεκεμβρίου. Οι κοινοπραξίες της ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις με την Roadis και της Μυτιληναίος με την Vinci είχαν ζητήσει να δοθεί παράταση με το επιχείρημα πως δεν πρόλαβαν να ετοιμάσουν τις προσφορές τους λόγω της καραντίνας. Η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ είχε αποφασίσει να μην δώσει την 9η παράταση στο διαγωνισμό για την παραχώρηση του οδικού άξονα και κατατέθηκε προσφορά μόνο από την κοινοπραξία ΤΕΡΝΑ – Egis Projects. Όμως οι δύο κοινοπραξίες προσέφυγαν στο ΣτΕ και κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα. Έτσι η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να αποφασίσει την προσεχή Τρίτη πως όλοι οι όμιλοι που είχαν περάσει στο τελικό στάδιο του διαγωνισμού μπορούν να καταθέσουν προσφορές πιθανώς την 1η Απριλίου. Το τεύχος του διαγωνισμού προβλέπει πως στον προτιμητέο επενδυτή θα ανατεθεί η χρηματοδότηση, λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση του αυτοκινητόδρομου της Εγνατίας Οδού και των κάθετων οδικών αξόνων Σιάτιστα - Ιεροπηγή / Κρυσταλλοπηγή, Χαλάστρα - Εύζωνοι και Θεσσαλονίκη - Σέρρες - Προμαχώνας. Η περίοδος παραχώρησης θα έχει διάρκεια 35 ετών. Ο προτιμητέος επενδυτής, μέσω της εταιρείας παραχώρησης που θα συστήσει, υποχρεούται να μελετήσει, χρηματοδοτήσει και εκτελέσει σειρά πρόσθετων εργασιών. Ο επενδυτής θα καταβάλει στο ΤΑΙΠΕΔ μια αρχική προσφορά (Αμοιβή Παραχώρησης) καθώς και μία Ετήσια Αμοιβή. Αυτά τα δύο στοιχεία κρίνουν ποιος όμιλος θα επικρατήσει, με στελέχη της κατασκευαστικής αγοράς να ανεβάζουν το συνολικό ύψος της επένδυσης κοντά στο 1,5 δισ. ευρώ (αμοιβή παραχώρησης συν το κόστος πρόσθετων εργασιών). Εκτός από την είσπραξη των διοδίων, ο ανάδοχος θα έχει έσοδα από την εκμετάλλευση Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) «των παρόδιων αυτού εκτάσεων από κοινού με όλα τα περιουσιακά δικαιώματα, υλικά και άυλα, που σχετίζονται με τον οδικό άξονα». View full είδηση
  4. Με τις αποφάσεις 51 – 57 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκαν αιτήσεις ακυρώσεως κατά του π.δ/τος 99/2018 «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα». Με το π.δ/μα 99/2018 «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα», το οποίο εκδόθηκε δυνάμει της εξουσιοδοτήσεως του άρθρου 29 του ν. 4439/2016, καθορίστηκαν τα επαγγελματικά δικαιώματα των δεκατριών αναγνωρισμένων ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού (δηλ. των Μηχανικών του Ε.Μ.Π. και των ισοτίμων με αυτό Πολυτεχνικών Σχολών των λοιπών Α.Ε.Ι.). Με τις αποφάσεις 51 – 57 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκαν αιτήσεις ακυρώσεως κατά του εν λόγω π.δ/τος, οι οποίες είχαν, αντιστοίχως, ασκηθεί από: 1) διπλωματούχους Χημικούς Μηχανικούς, 2) το ν.π.δ.δ. «Ένωση Ελλήνων Χημικών», 3) το σωματείο «Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων», 4) το σωματείο «Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου», 5) το σωματείο «Πανελλήνιος Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Τοπίου», 6) το σωματείο «Σύλλογος Ελλήνων Αεροναυπηγών» και κατόχους αλλοδαπών (αναγνωρισμένων στην Ελλάδα) τίτλων σπουδών Αεροναυπηγού Μηχανικού, 7) το σωματείο «Επαγγελματική- Επιστημονική Ένωση Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Μηχανικών» και πτυχιούχους μηχανικούς Τμημάτων Τ.Ε.Ι. Οι κυριότερες σκέψεις του Δικαστηρίου είναι οι εξής: 1. Η Διοίκηση εξουσιοδοτήθηκε να καθορίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα μόνο των αναγνωρισμένων ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού, επιτρέποντας την πρόσβαση σε επαγγελματικές δραστηριότητες που αντιστοιχούν στο γνωστικό αντικείμενο κάθε ειδικότητας. Παράλληλα με την ως άνω επαγγελματική κατοχύρωση ο νομοθέτης απέβλεψε στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, ιδιαίτερα δε στην ασφάλεια των κατασκευών και των υποδομών της χώρας, 2. Η νομοθετική εξουσιοδότηση: Έχοντας συγκεκριμένο προσδιορισμό του αντικειμένου της και των ορίων της σε σχέση με τούτο, είναι ειδική και ορισμένη, όπως επιβάλλει το άρθρο 43 παρ. 2 του Συντ. Δεν αντίκειται στην επαγγελματική ελευθερία, της οποίας η κατοχύρωση (άρθρα 5 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντ., βλ. και άρθρο 1 του ν. 3919/2011) δεν αποκλείει περιορισμούς, εφ’ όσον επιβάλλονται για λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, ορίζονται κατά τρόπο γενικό και αντικειμενικό και τελούν σε συνάφεια προς το αντικείμενο και τον χαρακτήρα του επαγγέλματος. Συνιστούν δε κατ΄ αρχήν επιτρεπτούς κατά το Σύνταγμα περιορισμούς της επαγγελματικής ελευθερίας οι διατάξεις νόμου, οι οποίες επιβάλλουν την κατοχή ειδικών τίτλων σπουδών για την άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων που προϋποθέτουν αντιστοίχως ειδικές επιστημονικές γνώσεις. Ειδικότερα, οι επαγγελματικές δραστηριότητες, οι οποίες συναρτώνται με τα διάφορα ειδικά γνωστικά αντικείμενα της επιστήμης της Μηχανικής και προϋποθέτουν αντιστοίχως ειδικές επιστημονικές γνώσεις, ήτοι γνώσεις που αποκτώνται με εκπαίδευση επί τη βάσει διακριτών προγραμμάτων σπουδών για κάθε ειδικότητα διπλωματούχου Μηχανικού, επιβάλλεται να ασκούνται σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης όχι μόνο χάριν προστασίας του λήπτη της παροχής των σχετικών υπηρεσιών, αλλά προεχόντως για επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος συνίσταται στην ασφάλεια των κατασκευών και των υποδομών της χώρας και στην προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος που αξιώνει το άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος. Πάντως, το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος επιβάλλει, κατ΄ αρχήν, την απόδοση κοινών επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όλους τους κατόχους τίτλων σπουδών που διαθέτουν επάρκεια γνώσεων για την άσκηση των σχετικών δραστηριοτήτων. 3. Τα επαγγελματικά δικαιώματα των ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού, τα οποία ορίζονται στον νόμο ως «αντιστοίχιση των ειδικοτήτων με πρόσβαση σε δραστηριότητες της Μηχανικής», είναι αποκλειστικά, υπό την έννοια ότι κάθε ειδικότητα περιορίζεται στις δραστηριότητες που αντιστοιχούν στο γνωστικό αντικείμενό της. Δεν αποκλείεται, όμως, κατά τον νομοθέτη, να αντιστοιχούν ορισμένες δραστηριότητες της Μηχανικής στα γνωστικά αντικείμενα πλειόνων ειδικοτήτων. 4. Οι συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας δεν αποκλείουν τον καθορισμό ορισμένων κοινών επαγγελματικών δικαιωμάτων για πλείονες ειδικότητες διπλωματούχου Μηχανικού, εφ΄όσον για καθεμία από αυτές συντρέχει η προϋπόθεση της επάρκειας γνώσεων στον βαθμό που είναι αναγκαίος για να ασκούνται οι σχετικές δραστηριότητες της Μηχανικής με τρόπο ασφαλή για τις κατασκευές και τις υποδομές της χώρας και μη βλαπτικό για το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. 5. Ο γενόμενος με το π.δ/μα καθορισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού δεν παραβιάζει τις ελευθερίες που κατοχυρώνονται στα άρθρα 49, 56 και 101 της ΣΛΕΕ και πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τις σχετικές Οδηγίες. Ειδικότερα: α) Το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ δεν καταλαμβάνει την εξουσιοδότηση του άρθρου 29 του ν. 4439/2016 ούτε τις διατάξεις του π.δ/τος. β) Το π.δ/μα δεν αντιβαίνει στο άρθρο 15 της Οδηγίας 2006/123/ΕΚ (που εφαρμόζεται και σε αμιγώς εσωτερικές καταστάσεις), διότι η κατοχή ειδικού τίτλων σπουδών για την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων που συναρτώνται με τα αντιστοίχως ειδικά γνωστικά αντικείμενα της επιστήμης της Μηχανικής πληροί τις προϋποθέσεις της “αναγκαιότητας” και της “αναλογικότητας”, ως “απαίτηση” κατά την έννοια του ίδιου άρθρου. γ) Η ελληνική έννομη τάξη δεν έχει προσαρμοσθεί στην Οδηγία 2018/958/ΕΚ, της οποίας οι διατάξεις δεν έχουν παραγάγει άμεσο έννομο αποτέλεσμα (λόγω του ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο δεν είχε λήξει η προθεσμία προσαρμογής). 6. Η κρίση της Διοικήσεως περί της επάρκειας των γνώσεων των μηχανικών εκάστης ειδικότητας για την άσκηση συγκεκριμένων επαγγελματικών δραστηριοτήτων είναι, κατά την έννοια του νόμου, αυτοτελής. Συνεπώς, η Διοίκηση δεν όφειλε να εξετάσει διατάξεις που καθορίζουν ανάλογα επαγγελματικά δικαιώματα για κατόχους άλλων τίτλων σπουδών ή να συγκρίνει τα γνωστικά αντικείμενά τους με εκείνα των ειδικοτήτων του διπλωματούχου Μηχανικού. 7. Η ως άνω κρίση της Διοικήσεως, ως επιστημονική και τεχνική, είναι ανέλεγκτη από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο βασιζόμενο στη λογική και στα διδάγματα της κοινής πείρας δύναται να εξετάσει μόνον αν τα γνωστικά αντικείμενα, όπως προσδιορίζονται για τις ειδικότητες διπλωματούχου Μηχανικού στο π.δ/μα, είναι εκδήλως αναντίστοιχα με καθοριζόμενα επαγγελματικά δικαιώματα και (αν αποφανθεί καταφατικώς) να ακυρώσει επί μέρους διατάξεις για υπέρβαση της νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως, εφ’ όσον προβάλλεται σχετικός λόγος ακυρώσεως. Εξετάσθηκαν όλοι οι προβληθέντες λόγοι, αλλά έκδηλη αναντιστοιχία γνωστικού αντικειμένου και επαγγελματικού δικαιώματος δεν διαπιστώθηκε σε καμιά εκ των ανωτέρω περίπτωση. Σ.τ.Ε. 51 -57/2021 Ολομ. Πρόεδρος: Α. Ράντος Εισηγητής: Κ. Πισπιρίγκος, Σύμβουλος
  5. Με τις αποφάσεις 51 – 57 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκαν αιτήσεις ακυρώσεως κατά του π.δ/τος 99/2018 «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα». Με το π.δ/μα 99/2018 «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα», το οποίο εκδόθηκε δυνάμει της εξουσιοδοτήσεως του άρθρου 29 του ν. 4439/2016, καθορίστηκαν τα επαγγελματικά δικαιώματα των δεκατριών αναγνωρισμένων ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού (δηλ. των Μηχανικών του Ε.Μ.Π. και των ισοτίμων με αυτό Πολυτεχνικών Σχολών των λοιπών Α.Ε.Ι.). Με τις αποφάσεις 51 – 57 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκαν αιτήσεις ακυρώσεως κατά του εν λόγω π.δ/τος, οι οποίες είχαν, αντιστοίχως, ασκηθεί από: 1) διπλωματούχους Χημικούς Μηχανικούς, 2) το ν.π.δ.δ. «Ένωση Ελλήνων Χημικών», 3) το σωματείο «Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων», 4) το σωματείο «Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου», 5) το σωματείο «Πανελλήνιος Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Τοπίου», 6) το σωματείο «Σύλλογος Ελλήνων Αεροναυπηγών» και κατόχους αλλοδαπών (αναγνωρισμένων στην Ελλάδα) τίτλων σπουδών Αεροναυπηγού Μηχανικού, 7) το σωματείο «Επαγγελματική- Επιστημονική Ένωση Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Μηχανικών» και πτυχιούχους μηχανικούς Τμημάτων Τ.Ε.Ι. Οι κυριότερες σκέψεις του Δικαστηρίου είναι οι εξής: 1. Η Διοίκηση εξουσιοδοτήθηκε να καθορίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα μόνο των αναγνωρισμένων ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού, επιτρέποντας την πρόσβαση σε επαγγελματικές δραστηριότητες που αντιστοιχούν στο γνωστικό αντικείμενο κάθε ειδικότητας. Παράλληλα με την ως άνω επαγγελματική κατοχύρωση ο νομοθέτης απέβλεψε στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, ιδιαίτερα δε στην ασφάλεια των κατασκευών και των υποδομών της χώρας, 2. Η νομοθετική εξουσιοδότηση: Έχοντας συγκεκριμένο προσδιορισμό του αντικειμένου της και των ορίων της σε σχέση με τούτο, είναι ειδική και ορισμένη, όπως επιβάλλει το άρθρο 43 παρ. 2 του Συντ. Δεν αντίκειται στην επαγγελματική ελευθερία, της οποίας η κατοχύρωση (άρθρα 5 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντ., βλ. και άρθρο 1 του ν. 3919/2011) δεν αποκλείει περιορισμούς, εφ’ όσον επιβάλλονται για λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, ορίζονται κατά τρόπο γενικό και αντικειμενικό και τελούν σε συνάφεια προς το αντικείμενο και τον χαρακτήρα του επαγγέλματος. Συνιστούν δε κατ΄ αρχήν επιτρεπτούς κατά το Σύνταγμα περιορισμούς της επαγγελματικής ελευθερίας οι διατάξεις νόμου, οι οποίες επιβάλλουν την κατοχή ειδικών τίτλων σπουδών για την άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων που προϋποθέτουν αντιστοίχως ειδικές επιστημονικές γνώσεις. Ειδικότερα, οι επαγγελματικές δραστηριότητες, οι οποίες συναρτώνται με τα διάφορα ειδικά γνωστικά αντικείμενα της επιστήμης της Μηχανικής και προϋποθέτουν αντιστοίχως ειδικές επιστημονικές γνώσεις, ήτοι γνώσεις που αποκτώνται με εκπαίδευση επί τη βάσει διακριτών προγραμμάτων σπουδών για κάθε ειδικότητα διπλωματούχου Μηχανικού, επιβάλλεται να ασκούνται σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης όχι μόνο χάριν προστασίας του λήπτη της παροχής των σχετικών υπηρεσιών, αλλά προεχόντως για επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος συνίσταται στην ασφάλεια των κατασκευών και των υποδομών της χώρας και στην προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος που αξιώνει το άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος. Πάντως, το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος επιβάλλει, κατ΄ αρχήν, την απόδοση κοινών επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όλους τους κατόχους τίτλων σπουδών που διαθέτουν επάρκεια γνώσεων για την άσκηση των σχετικών δραστηριοτήτων. 3. Τα επαγγελματικά δικαιώματα των ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού, τα οποία ορίζονται στον νόμο ως «αντιστοίχιση των ειδικοτήτων με πρόσβαση σε δραστηριότητες της Μηχανικής», είναι αποκλειστικά, υπό την έννοια ότι κάθε ειδικότητα περιορίζεται στις δραστηριότητες που αντιστοιχούν στο γνωστικό αντικείμενό της. Δεν αποκλείεται, όμως, κατά τον νομοθέτη, να αντιστοιχούν ορισμένες δραστηριότητες της Μηχανικής στα γνωστικά αντικείμενα πλειόνων ειδικοτήτων. 4. Οι συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας δεν αποκλείουν τον καθορισμό ορισμένων κοινών επαγγελματικών δικαιωμάτων για πλείονες ειδικότητες διπλωματούχου Μηχανικού, εφ΄όσον για καθεμία από αυτές συντρέχει η προϋπόθεση της επάρκειας γνώσεων στον βαθμό που είναι αναγκαίος για να ασκούνται οι σχετικές δραστηριότητες της Μηχανικής με τρόπο ασφαλή για τις κατασκευές και τις υποδομές της χώρας και μη βλαπτικό για το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. 5. Ο γενόμενος με το π.δ/μα καθορισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού δεν παραβιάζει τις ελευθερίες που κατοχυρώνονται στα άρθρα 49, 56 και 101 της ΣΛΕΕ και πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τις σχετικές Οδηγίες. Ειδικότερα: α) Το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ δεν καταλαμβάνει την εξουσιοδότηση του άρθρου 29 του ν. 4439/2016 ούτε τις διατάξεις του π.δ/τος. β) Το π.δ/μα δεν αντιβαίνει στο άρθρο 15 της Οδηγίας 2006/123/ΕΚ (που εφαρμόζεται και σε αμιγώς εσωτερικές καταστάσεις), διότι η κατοχή ειδικού τίτλων σπουδών για την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων που συναρτώνται με τα αντιστοίχως ειδικά γνωστικά αντικείμενα της επιστήμης της Μηχανικής πληροί τις προϋποθέσεις της “αναγκαιότητας” και της “αναλογικότητας”, ως “απαίτηση” κατά την έννοια του ίδιου άρθρου. γ) Η ελληνική έννομη τάξη δεν έχει προσαρμοσθεί στην Οδηγία 2018/958/ΕΚ, της οποίας οι διατάξεις δεν έχουν παραγάγει άμεσο έννομο αποτέλεσμα (λόγω του ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο δεν είχε λήξει η προθεσμία προσαρμογής). 6. Η κρίση της Διοικήσεως περί της επάρκειας των γνώσεων των μηχανικών εκάστης ειδικότητας για την άσκηση συγκεκριμένων επαγγελματικών δραστηριοτήτων είναι, κατά την έννοια του νόμου, αυτοτελής. Συνεπώς, η Διοίκηση δεν όφειλε να εξετάσει διατάξεις που καθορίζουν ανάλογα επαγγελματικά δικαιώματα για κατόχους άλλων τίτλων σπουδών ή να συγκρίνει τα γνωστικά αντικείμενά τους με εκείνα των ειδικοτήτων του διπλωματούχου Μηχανικού. 7. Η ως άνω κρίση της Διοικήσεως, ως επιστημονική και τεχνική, είναι ανέλεγκτη από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο βασιζόμενο στη λογική και στα διδάγματα της κοινής πείρας δύναται να εξετάσει μόνον αν τα γνωστικά αντικείμενα, όπως προσδιορίζονται για τις ειδικότητες διπλωματούχου Μηχανικού στο π.δ/μα, είναι εκδήλως αναντίστοιχα με καθοριζόμενα επαγγελματικά δικαιώματα και (αν αποφανθεί καταφατικώς) να ακυρώσει επί μέρους διατάξεις για υπέρβαση της νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως, εφ’ όσον προβάλλεται σχετικός λόγος ακυρώσεως. Εξετάσθηκαν όλοι οι προβληθέντες λόγοι, αλλά έκδηλη αναντιστοιχία γνωστικού αντικειμένου και επαγγελματικού δικαιώματος δεν διαπιστώθηκε σε καμιά εκ των ανωτέρω περίπτωση. Σ.τ.Ε. 51 -57/2021 Ολομ. Πρόεδρος: Α. Ράντος Εισηγητής: Κ. Πισπιρίγκος, Σύμβουλος View full είδηση
  6. Ακυρώνει το Συμβούλιο της Επικρατείας την υπουργική απόφαση για τη μεταφορά χιλιάδων ακινήτων του Δημοσίου στο αποκαλούμενο υπερταμείο, δηλ. στην Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου διαπιστώνοντας πως έπασχε από νομικές πλημμέλειες. Ακυρώνει το Συμβούλιο της Επικρατείας την υπουργική απόφαση για τη μεταφορά χιλιάδων ακινήτων του Δημοσίου στο αποκαλούμενο υπερταμείο, δηλ. στην Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου διαπιστώνοντας πως έπασχε από νομικές πλημμέλειες. Με τέσσερις αποφάσεις που εξέδωσε το Δ΄ Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου δικαίωσε τους Δήμους που είχαν αντιταχθεί, με προσφυγές τους στην υπουργική απόφαση που είχε εκδοθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κρίνοντας αυτή εκδόθηκε χωρίς προηγουμένως να έχει εξεταστεί εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την εξαίρεση των εν λόγω ακινήτων από τη μεταβίβασή τους, όπως προέβλεπε το άρθρο 19 του νόμου 4389/2016. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να ακυρωθεί η υπουργική απόφαση ως νομικά πλημμελής, κατέληξαν οι σύμβουλοι Επικρατείας.
  7. Ακυρώνει το Συμβούλιο της Επικρατείας την υπουργική απόφαση για τη μεταφορά χιλιάδων ακινήτων του Δημοσίου στο αποκαλούμενο υπερταμείο, δηλ. στην Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου διαπιστώνοντας πως έπασχε από νομικές πλημμέλειες. Ακυρώνει το Συμβούλιο της Επικρατείας την υπουργική απόφαση για τη μεταφορά χιλιάδων ακινήτων του Δημοσίου στο αποκαλούμενο υπερταμείο, δηλ. στην Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου διαπιστώνοντας πως έπασχε από νομικές πλημμέλειες. Με τέσσερις αποφάσεις που εξέδωσε το Δ΄ Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου δικαίωσε τους Δήμους που είχαν αντιταχθεί, με προσφυγές τους στην υπουργική απόφαση που είχε εκδοθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κρίνοντας αυτή εκδόθηκε χωρίς προηγουμένως να έχει εξεταστεί εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την εξαίρεση των εν λόγω ακινήτων από τη μεταβίβασή τους, όπως προέβλεπε το άρθρο 19 του νόμου 4389/2016. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να ακυρωθεί η υπουργική απόφαση ως νομικά πλημμελής, κατέληξαν οι σύμβουλοι Επικρατείας. View full είδηση
  8. Το «πράσινο φως» για τη στρατηγική τουριστική επένδυση «The Mykonos Project» της κοινοπραξίας AGC Equity Partners στην περιοχή «Καραπέτης» της Άνω Μεράς Μυκόνου άναψε το Συμβούλιο της Επικρατείας γνωμοδοτώντας θετικά επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για το Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ). Η επένδυση, που προβλέπει την ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας δυναμικότητας 192 κλινών με συνοδευτικές εγκαταστάσεις άθλησης και ευεξίας και μαρίνα σκαφών σε έκταση 60.324 στρεμμάτων, αποτελεί ήπια τουριστική ανάπτυξη υψηλών περιβαλλοντικών και πολεοδομικών χαρακτηριστικών και γι’ αυτούς τους λόγους γίνεται δεκτή η προσαρμογή στο πολεοδομικό περιβάλλον της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) Μυκόνου. Σύμφωνα με τη ΣΜΠΕ του έργου, η δόμηση και η κάλυψη του συγκροτήματος δεν θα υπερβαίνουν τα 7.921 τ.μ. και 5.281 τ.μ., αντίστοιχα, με τον συνολικό όγκο των κτηρίων, που δεν θα υπερβαίνουν τα 7,5 μέτρα, να είναι 435,6 χιλ. τ.μ. Θα κατασκευαστούν ακόμη, 65 κατοικίες ενός δωματίου με επιφάνεια 45-50 τ.μ., 15 κατοικίες 70 τ.μ., 9 κατοικίες των 2 δωματίων 100 τ.μ., 5 κατοικίες των 3 δωματίων επιφάνειας 130 τ.μ. και μία βίλα 160 τ.μ. Επίσης, τα κτήρια, που θα αναπτυχθούν, περιλαμβάνουν: - 94 δωμάτια με σύνολο επιφάνειας περίπου 6.010 τ.μ. - Κτίριο Εισόδου, Υποδοχής και Γραφείων 250 τ.μ. - Ελληνικό Καφενείο, περίπου 100 τ.μ. - Εστιατόριο κυρίως για πρωινά γεύματα 200 τ.μ. - Εστιατόριο περίπου 160 τ.μ. - Καταστήματα περίπου 60-80 τ.μ. έκαστο - Kids Club -Παιδικός Σταθμός 150 τ.μ. - Κελί - Ταβέρνα περίπου 100 τ,μ, - Κτίριο SPA 500 τ.μ. - Υπαίθριο Θέατρο - Πισίνα 5μ. X 20 μ. - Μικρό παρεκκλήσι Αναφορικά με τον τουριστικό λιμένα, η μελέτη της επένδυσης σημειώνει ότι η χωροθέτησή του θα προσφέρει τη δυνατότητα συνδυασμού διακοπών με σκάφος και διαμονής σε ξενοδοχείο/χερσαίο κατάλυμα, που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε άτομα υψηλής οικονομικής επιφάνειας. Η απόφαση αυτή, από την οποία προκύπτει ότι ενθαρρύνονται οι οργανωμένες τουριστικές αναπτύξεις μέσω της διαδικασίας των Στρατηγικών Επενδύσεων - ΕΣΧΑΣΕ, σηματοδοτεί ένα ελκυστικό περιβάλλον για την ανάπτυξη στη χώρα στρατηγικών επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας και την δημιουργία τουριστικών προορισμών υψηλών προδιαγραφών με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και τη χωροταξία. Η AGC AGC Εquity Partners που είναι γνωστή στην Ελλάδα από την επένδυσή της στον Αστέρα Βουλιαγμένης εδρεύει στο Λονδίνο, και εκπροσωπεί επενδυτικά κεφάλαια από το Άμπου Ντάμπι και το Κουβέιτ. Φώτο από: https://www.mononews.gr/business/ste-prasino-fos-gia-to-the-mykonos-project-dekti-i-prosarmogi-sto-poleodomiko-perivallon-tis-zoe-mikonou
  9. Το «πράσινο φως» για τη στρατηγική τουριστική επένδυση «The Mykonos Project» της κοινοπραξίας AGC Equity Partners στην περιοχή «Καραπέτης» της Άνω Μεράς Μυκόνου άναψε το Συμβούλιο της Επικρατείας γνωμοδοτώντας θετικά επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για το Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ). Η επένδυση, που προβλέπει την ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας δυναμικότητας 192 κλινών με συνοδευτικές εγκαταστάσεις άθλησης και ευεξίας και μαρίνα σκαφών σε έκταση 60.324 στρεμμάτων, αποτελεί ήπια τουριστική ανάπτυξη υψηλών περιβαλλοντικών και πολεοδομικών χαρακτηριστικών και γι’ αυτούς τους λόγους γίνεται δεκτή η προσαρμογή στο πολεοδομικό περιβάλλον της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) Μυκόνου. Σύμφωνα με τη ΣΜΠΕ του έργου, η δόμηση και η κάλυψη του συγκροτήματος δεν θα υπερβαίνουν τα 7.921 τ.μ. και 5.281 τ.μ., αντίστοιχα, με τον συνολικό όγκο των κτηρίων, που δεν θα υπερβαίνουν τα 7,5 μέτρα, να είναι 435,6 χιλ. τ.μ. Θα κατασκευαστούν ακόμη, 65 κατοικίες ενός δωματίου με επιφάνεια 45-50 τ.μ., 15 κατοικίες 70 τ.μ., 9 κατοικίες των 2 δωματίων 100 τ.μ., 5 κατοικίες των 3 δωματίων επιφάνειας 130 τ.μ. και μία βίλα 160 τ.μ. Επίσης, τα κτήρια, που θα αναπτυχθούν, περιλαμβάνουν: - 94 δωμάτια με σύνολο επιφάνειας περίπου 6.010 τ.μ. - Κτίριο Εισόδου, Υποδοχής και Γραφείων 250 τ.μ. - Ελληνικό Καφενείο, περίπου 100 τ.μ. - Εστιατόριο κυρίως για πρωινά γεύματα 200 τ.μ. - Εστιατόριο περίπου 160 τ.μ. - Καταστήματα περίπου 60-80 τ.μ. έκαστο - Kids Club -Παιδικός Σταθμός 150 τ.μ. - Κελί - Ταβέρνα περίπου 100 τ,μ, - Κτίριο SPA 500 τ.μ. - Υπαίθριο Θέατρο - Πισίνα 5μ. X 20 μ. - Μικρό παρεκκλήσι Αναφορικά με τον τουριστικό λιμένα, η μελέτη της επένδυσης σημειώνει ότι η χωροθέτησή του θα προσφέρει τη δυνατότητα συνδυασμού διακοπών με σκάφος και διαμονής σε ξενοδοχείο/χερσαίο κατάλυμα, που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε άτομα υψηλής οικονομικής επιφάνειας. Η απόφαση αυτή, από την οποία προκύπτει ότι ενθαρρύνονται οι οργανωμένες τουριστικές αναπτύξεις μέσω της διαδικασίας των Στρατηγικών Επενδύσεων - ΕΣΧΑΣΕ, σηματοδοτεί ένα ελκυστικό περιβάλλον για την ανάπτυξη στη χώρα στρατηγικών επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας και την δημιουργία τουριστικών προορισμών υψηλών προδιαγραφών με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και τη χωροταξία. Η AGC AGC Εquity Partners που είναι γνωστή στην Ελλάδα από την επένδυσή της στον Αστέρα Βουλιαγμένης εδρεύει στο Λονδίνο, και εκπροσωπεί επενδυτικά κεφάλαια από το Άμπου Ντάμπι και το Κουβέιτ. Φώτο από: https://www.mononews.gr/business/ste-prasino-fos-gia-to-the-mykonos-project-dekti-i-prosarmogi-sto-poleodomiko-perivallon-tis-zoe-mikonou View full είδηση
  10. Τέλος στην εξαγορά δασικών εκτάσεων από αυτούς που τις εκχέρσωσαν παράνομα και τις καλλιεργούν βάζει απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, «τινάζοντας στον αέρα» τον όλο μηχανισμό. Όπως ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δ.Υ. (ΠΕΔΔΥ), Νικόλαος Μπόκαρης, με την απόφαση 710/2020 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνονται ως αντισυνταγματικές οι ρυθμίσεις για τα ξεχερσωμένα δάση και τις δασικές εκτάσεις για γεωργική χρήση πριν και μετά το έτος 1975. Την προσφυγή στο ΣτΕ είχαν καταθέσει η ΠΕΔΔΥ και το ΓΕΩΤΕΕ και η απόφαση αφορά 2 εκατ. στρέμματα σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων τα 139.683 στρ. είναι στη Μεσσηνία. Αντισυνταγματικές διατάξεις Αρχικά, η προσφυγή είχε συζητηθεί πέρυσι στο Ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του 2014 και του 2017 με τις οποίες δόθηκε η δυνατότητα έναντι τιμήματος να γίνεται εξαγορά δασικών εκτάσεων και να καλλιεργούνται. Λόγω της σοβαρότητας, όμως, του θέματος το Τμήμα παρέπεμψε το ζήτημα στην Ολομέλεια. Ωστόσο, παρά την πρώτη απόφαση του ΣτΕ από το Ε’ τμήμα περί αντισυνταγματικότητας, η διαδικασία για τις εξαγορές από τις Δασικές Υπηρεσίες συνεχίζονταν κανονικά με εντολή του αρμόδιου υπουργείου. Προσφυγή Η τότε προσφυγή της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) και του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ) αφορούσε στη συνταγματικότητα τεσσάρων υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες ορίζονται πτυχές της διαδικασίας εξαγοράς παράνομα εκχερσωμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Οι αποφάσεις βασίζονται σε διατάξεις των νόμων 4280/2014 (που έμεινε γνωστός ως «αντιδασικός») και 4467/2017, με τις οποίες δόθηκε η πλήρους εξαγοράς εκτάσεων που εκχερσώθηκαν πριν το 1975 και αγοράς του δικαιώματος αγροτικής χρήσης για όσες εκχερσώθηκαν από το 1975 έως το 2007. Να σημειωθεί ότι η σχετική δυνατότητα έπειτα από διαδοχικές παρατάσεις έχει πλέον καταληκτική ημερομηνία έως τις 8 Αυγούστου 2020. Από την πλευρά του, ο κ. Μπόκαρης σε ανάρτησή του για τη θετική έκβαση της προσφυγής ανέφερε: «Η δικαίωση της ΠΕΔΔΥ και του ΓΕΩΤΕΕ θα έπρεπε να σηματοδοτήσει την αλλαγή στάσης των πολιτικών ηγεσιών των εκάστοτε κυβερνήσεων απέναντι στα δασικά οικοσυστήματα και, κυρίως, την ασφαλέστερη νομοθέτηση για αυτά (βλέπετε Δασικοί Χάρτες) με κριτήριο τη συνταγματική κανονικότητα». Μεσσηνία Η απόφαση του ΣτΕ αφορά εκατομμύρια στρέμματα που όχι μόνο έχουν εκχερσωθεί παράνομα και καλλιεργούνται, αλλά επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ το 2017, σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής», είχε εκτιμήσει ότι οι παράνομα εκχερσωμένες εκτάσεις που επιδοτούνται ξεπερνούν τα 2 εκατ. στρέμματα. Στις περιοχές με τις περισσότερες παράνομα επιδοτούμενες εκτάσεις (από τους αναρτημένους δασικούς χάρτες) είναι και η Μεσσηνία. Πρώτος έρχεται ο Νομός Λαρίσης με 554.952 στρέμματα, ακολουθεί ο Νομός Ηλείας με 302.556 στρέμματα, η Αχαΐα με 198.227 στρ., η Λακωνία με 169.585 στρ., η Μαγνησία με 149.695 στρ. και η Μεσσηνία με 139.683 στρ. Της Βίκυς Βετουλάκη - η αρχικη απόφαση https://dasarxeio.com/2019/05/09/67376/ - η 710/2020 https://dasarxeio.com/2020/05/09/80997/ και εδώ: https://www.ethnos.gr/ellada/104963_ston-aera-oi-exagores-ekhersomenon-dasikon-ektaseon-kai-oi-agrotikes-apozimioseis
  11. Τέλος στην εξαγορά δασικών εκτάσεων από αυτούς που τις εκχέρσωσαν παράνομα και τις καλλιεργούν βάζει απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, «τινάζοντας στον αέρα» τον όλο μηχανισμό. Όπως ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δ.Υ. (ΠΕΔΔΥ), Νικόλαος Μπόκαρης, με την απόφαση 710/2020 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνονται ως αντισυνταγματικές οι ρυθμίσεις για τα ξεχερσωμένα δάση και τις δασικές εκτάσεις για γεωργική χρήση πριν και μετά το έτος 1975. Την προσφυγή στο ΣτΕ είχαν καταθέσει η ΠΕΔΔΥ και το ΓΕΩΤΕΕ και η απόφαση αφορά 2 εκατ. στρέμματα σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων τα 139.683 στρ. είναι στη Μεσσηνία. Αντισυνταγματικές διατάξεις Αρχικά, η προσφυγή είχε συζητηθεί πέρυσι στο Ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του 2014 και του 2017 με τις οποίες δόθηκε η δυνατότητα έναντι τιμήματος να γίνεται εξαγορά δασικών εκτάσεων και να καλλιεργούνται. Λόγω της σοβαρότητας, όμως, του θέματος το Τμήμα παρέπεμψε το ζήτημα στην Ολομέλεια. Ωστόσο, παρά την πρώτη απόφαση του ΣτΕ από το Ε’ τμήμα περί αντισυνταγματικότητας, η διαδικασία για τις εξαγορές από τις Δασικές Υπηρεσίες συνεχίζονταν κανονικά με εντολή του αρμόδιου υπουργείου. Προσφυγή Η τότε προσφυγή της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) και του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ) αφορούσε στη συνταγματικότητα τεσσάρων υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες ορίζονται πτυχές της διαδικασίας εξαγοράς παράνομα εκχερσωμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Οι αποφάσεις βασίζονται σε διατάξεις των νόμων 4280/2014 (που έμεινε γνωστός ως «αντιδασικός») και 4467/2017, με τις οποίες δόθηκε η πλήρους εξαγοράς εκτάσεων που εκχερσώθηκαν πριν το 1975 και αγοράς του δικαιώματος αγροτικής χρήσης για όσες εκχερσώθηκαν από το 1975 έως το 2007. Να σημειωθεί ότι η σχετική δυνατότητα έπειτα από διαδοχικές παρατάσεις έχει πλέον καταληκτική ημερομηνία έως τις 8 Αυγούστου 2020. Από την πλευρά του, ο κ. Μπόκαρης σε ανάρτησή του για τη θετική έκβαση της προσφυγής ανέφερε: «Η δικαίωση της ΠΕΔΔΥ και του ΓΕΩΤΕΕ θα έπρεπε να σηματοδοτήσει την αλλαγή στάσης των πολιτικών ηγεσιών των εκάστοτε κυβερνήσεων απέναντι στα δασικά οικοσυστήματα και, κυρίως, την ασφαλέστερη νομοθέτηση για αυτά (βλέπετε Δασικοί Χάρτες) με κριτήριο τη συνταγματική κανονικότητα». Μεσσηνία Η απόφαση του ΣτΕ αφορά εκατομμύρια στρέμματα που όχι μόνο έχουν εκχερσωθεί παράνομα και καλλιεργούνται, αλλά επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ το 2017, σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής», είχε εκτιμήσει ότι οι παράνομα εκχερσωμένες εκτάσεις που επιδοτούνται ξεπερνούν τα 2 εκατ. στρέμματα. Στις περιοχές με τις περισσότερες παράνομα επιδοτούμενες εκτάσεις (από τους αναρτημένους δασικούς χάρτες) είναι και η Μεσσηνία. Πρώτος έρχεται ο Νομός Λαρίσης με 554.952 στρέμματα, ακολουθεί ο Νομός Ηλείας με 302.556 στρέμματα, η Αχαΐα με 198.227 στρ., η Λακωνία με 169.585 στρ., η Μαγνησία με 149.695 στρ. και η Μεσσηνία με 139.683 στρ. Της Βίκυς Βετουλάκη - η αρχικη απόφαση https://dasarxeio.com/2019/05/09/67376/ - η 710/2020 https://dasarxeio.com/2020/05/09/80997/ και εδώ: https://www.ethnos.gr/ellada/104963_ston-aera-oi-exagores-ekhersomenon-dasikon-ektaseon-kai-oi-agrotikes-apozimioseis View full είδηση
  12. Δεκτή εν μέρει έκανε το Συμβούλιο της Επικρατείας την προσφυγή 14 κατοίκων της περιοχής του Μακρυγιάννη, που ζητούσαν την ακύρωση της ανέγερσης 9όροφου ξενοδοχείου στην οδό Μισαραλιώτου. Την ίδια ώρα, αναρτήθηκε στην Διαύγεια η Απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος με την οποία προβλέπεται η σύσταση και η συγκρότηση Ομάδας Εργασίας για την επανεξέταση των όρων δόμησης της ευρύτερης περιοχής που περιβάλει την Ακρόπολη και ειδικότερα της περιοχής Μακρυγιάννη/Κουκάκι. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η Απόφαση, η δεύτερη φάση του έργου της Ομάδας, διαρκείας τριών μηνών, θα περιλαμβάνει τη διατύπωση πρότασης σχετικά με νέους όρους δόμησης στην περιοχή Μακρυγιάννη. Με την ολοκλήρωση της φάσης αυτής θα γίνει γραπτή ενημέρωση του υφυπουργού ΥΠΕΝ Δημήτρη Οικονόμου (σε συνεργασία με τον οποίο προωθείται το θέμα) ώστε ενδεχομένως να υπάρξουν συμπληρωματικές κατευθύνσεις πριν την ολοκλήρωση του έργου της. Η υπόθεση είχε προκαλέσει μεγάλη συζήτηση και στην κοινή γνώμη, σχετικά με τις οικοδομικές άδειες αλλά και το μέγεθος των υπό ανέγερση οικισμάτων στην ευρύτερη περιοχή της Ακρόπολης, με τους κατοίκους της περιοχής να διαμαρτύρονται, λόγω των κτισμάτων που έκρυβαν το ιστορικό μνημείο. Οι προσφεύγοντες πλέον δικαιώθηκαν για τυπικούς λόγους, αφού το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ακύρωσε την σχετική προέγκριση οικοδομικής άδειας. Πριν τη προέγκριση της οικοδομικής άδειας, είχε χορηγηθεί έγκριση από το υπουργείο Πολιτισμού, μετά από γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ. Ωστόσο, κατόπιν των αντιδράσεων η έγκριση αυτή ανακλήθηκε, μετά από νεότερη γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ., για λόγους νομιμότητας. Κατόπιν αυτών, οι σύμβουλοι Επικρατείας ακύρωσαν την προέγκριση της οικοδομικής άδειας, καθώς κρίθηκε ότι είχε «απωλέσει το νόμιμο έρεισμά της». Άκυρη κρίθηκε επίσης και η άδεια για την επισκευή διώροφου διατηρητέου κτιρίου στη συμβολή των οδών Τσάμη Καρατάσου και Μισαραλιώτου, με το ίδιο σκεπτικό. Η απόφαση αυτή του ΣτΕ μπορεί να ελήφθη για τυπικούς λόγους, ωστόσο έχει μεγάλη σημασία, αφού πλέον με την ανυπαρξία οικοδομικής άδειας, οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να επιληφθούν του θέματος, εναρμονιζόμενοι με την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου. Η έλλειψη οικοδομικής άδειας σημαίνει πως δεν μπορεί να γίνει ανέγερση του κτιρίου πέρα από τα όρια που έθεσε το ΣτΕ, ενώ σε περίπτωση που έχουν αναγερθεί περισσότεροι όροφοι, αυτοί δεν μπορούν πλέον να υφίστανται. Πάντως, στην αυτοψία που είχαν πραγματοποιήσει στις 4 Μαρτίου τα μέλη του Κ.Α.Σ. στην περιοχή, είχε διαπιστωθεί ότι η ανέγερση του κτιρίου θα προκαλέσει οπτική βλάβη στην Ακρόπολη, λόγω του όγκου και του ύψους του. Τότε, είχαν τονίσει ότι συντρέχει και λόγος δημοσίου συμφέροντος γιατί εκτός από σποραδική κεραμική στο οικόπεδο βρέθηκαν και άλλες αρχαιότητες όπως τμήμα αρχαίου τείχους και οδοστρώματος. Στο οικόπεδο πραγματοποιούνται από τότε εκτεταμένες ανασκαφικές έρευνες, ενώ το υπουργείο Περιβάλλοντος είχε αναλάβει την υποχρέωση να καθορίσει τους ειδικούς όρους δόμησης για το διώροφο διατηρητέο κτίριο που ήδη υπάρχει. Η Απόφαση Με την 2102/2019 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας έγινε εν μέρει δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατοίκων της περιοχής Μακρυγιάννη και ακυρώθηκε η 24/2019 άδεια δόμησης της υπηρεσίας δόμησης του Δήμου Αθηναίων, για την αναθεώρηση οικοδομικής άδειας δεκαώροφου ξενοδοχείου ύψους 33 μ. με τρία υπόγεια, φυτεμένο δώμα και ασκεπή πισίνα στην οδό Φαλήρου 5 της ίδιας περιοχής, εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της πόλεως των Αθηνών. Η αναθεώρηση αφορούσε, μεταξύ άλλων, την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στο φυτεμένο δώμα, οι οποίες συνεπάγονται την αύξηση του ύψους του κτιρίου. Το Δικαστήριο, ερμηνεύοντας τις διατάξεις των άρθρων 24 παράγρ. 1 και 6 του Συντάγματος, 10, 14 και 50 του αρχαιολογικού νόμου (ν. 3028/2002), επανέλαβε κατ’ αρχάς την πάγια νομολογία του, κατά την οποία επεμβάσεις πλησίον μνημείου επιτρέπονται μόνο κατόπιν εγκρίσεως του Υπουργού Πολιτισμού, μετά από γνωμοδότηση του αρμόδιου συμβουλίου. Ειδικά ως προς τις οικοδομικές εργασίες, εξετάζεται αν το κτίσμα, εν όψει των διαστάσεων, της μορφής και της απόστασής του από το μνημείο, δύναται να επιφέρει άμεση ή έμμεση βλάβη στο μνημείο και στον περιβάλλοντα χώρο του. Προστατευόμενο δε στοιχείο των μνημείων και του περιβάλλοντος αυτά χώρου συνιστά και η ανεμπόδιστη θέασή τους, καθώς και ο χαρακτήρας και η φυσιογνωμία της ευρύτερης περιοχής, η οποία τελεί σε άμεση οπτική επαφή με τα μνημεία και είναι αναγκαία για την ανάδειξή τους. Ειδικά για την Ακρόπολη των Αθηνών επισημάνθηκε ότι, εν όψει της σημασίας των μνημείων της (Παρθενώνας, Προπύλαια, Ναός Απτέρου Νίκης, Ερέχθειο) για τον κλασικό πολιτισμό, έχει τύχει ειδικής κρατικής προστασίας, περιλαμβάνεται δε στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Περαιτέρω κρίθηκε ότι ο Υπουργός Πολιτισμού, με γνώμονα την αποτελεσματική προστασία των μνημείων, δύναται είτε να απαγορεύσει τη δόμηση, αν κρίνει ότι οι δυσμενείς επιπτώσεις για το μνημείο δεν αντιμετωπίζονται με άλλα μέτρα, είτε να την επιτρέψει υπό όρους, μεταξύ των οποίων και η μείωση του ύψους και του αριθμού των ορόφων του της οικοδομής. Κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής τα οικεία συμβούλια και ο Υπουργός δεν δεσμεύονται από τους γενικούς ή τους τυχόν ειδικούς όρους δόμησης της περιοχής. Τέλος, καθ’ ερμηνεία των ανωτέρω διατάξεων και αυτών της δομικής νομοθεσίας, κρίθηκε ότι η απαιτούμενη κατά περίπτωση έγκριση ή άδεια του Υπουργού Πολιτισμού προηγείται κάθε πράξης διοικητικής αρχής που αφορά τη δόμηση του ακινήτου, όπως η προέγκριση, η άδεια δόμησης και η αναθεώρηση αυτών, εφ’ όσον επηρεάζει τη μορφή ή τις διαστάσεις του κτιρίου. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο ακύρωσε την προσβληθείσα αναθεώρηση διότι εκδόθηκε χωρίς να έχει ληφθεί προηγουμένως η έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού μετά από γνώμη του οικείου συμβουλίου, εν προκειμένω του Κ.Α.Σ., δεδομένου ότι η Ακρόπολη είναι μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η έλλειψη αυτή κρίθηκε ότι δεν αναπληρώνεται από προηγούμενες εγκρίσεις της Εφορείας Αρχαιοτήτων και του Υπουργού Πολιτισμού, διότι αυτές αφορούσαν είτε την τύχη των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν κατά τις εκσκαφές, είτε προγενέστερα αιτήματα για την ανέγερση οικοδομών, και μάλιστα αισθητά χαμηλότερων. Κατά την απόφαση, η ανάγκη ελέγχου της δόμησης ήταν εν προκειμένω επιτακτικότερη διότι η Διοίκηση, παρά την πάροδο μακρού χρόνου από την ένταξη της περιοχής, η οποία ευρίσκεται στις παρυφές του Ιερού Βράχου, στον αρχαιολογικό χώρο των Αθηνών (2004), δεν μερίμνησε για τη θέσπιση ειδικών όρων δόμησης αυτής, με αποτέλεσμα την ελλιπή προστασία του σημαντικότερου μνημείου του κλασικού πολιτισμού.
  13. Δεκτή εν μέρει έκανε το Συμβούλιο της Επικρατείας την προσφυγή 14 κατοίκων της περιοχής του Μακρυγιάννη, που ζητούσαν την ακύρωση της ανέγερσης 9όροφου ξενοδοχείου στην οδό Μισαραλιώτου. Την ίδια ώρα, αναρτήθηκε στην Διαύγεια η Απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος με την οποία προβλέπεται η σύσταση και η συγκρότηση Ομάδας Εργασίας για την επανεξέταση των όρων δόμησης της ευρύτερης περιοχής που περιβάλει την Ακρόπολη και ειδικότερα της περιοχής Μακρυγιάννη/Κουκάκι. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η Απόφαση, η δεύτερη φάση του έργου της Ομάδας, διαρκείας τριών μηνών, θα περιλαμβάνει τη διατύπωση πρότασης σχετικά με νέους όρους δόμησης στην περιοχή Μακρυγιάννη. Με την ολοκλήρωση της φάσης αυτής θα γίνει γραπτή ενημέρωση του υφυπουργού ΥΠΕΝ Δημήτρη Οικονόμου (σε συνεργασία με τον οποίο προωθείται το θέμα) ώστε ενδεχομένως να υπάρξουν συμπληρωματικές κατευθύνσεις πριν την ολοκλήρωση του έργου της. Η υπόθεση είχε προκαλέσει μεγάλη συζήτηση και στην κοινή γνώμη, σχετικά με τις οικοδομικές άδειες αλλά και το μέγεθος των υπό ανέγερση οικισμάτων στην ευρύτερη περιοχή της Ακρόπολης, με τους κατοίκους της περιοχής να διαμαρτύρονται, λόγω των κτισμάτων που έκρυβαν το ιστορικό μνημείο. Οι προσφεύγοντες πλέον δικαιώθηκαν για τυπικούς λόγους, αφού το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ακύρωσε την σχετική προέγκριση οικοδομικής άδειας. Πριν τη προέγκριση της οικοδομικής άδειας, είχε χορηγηθεί έγκριση από το υπουργείο Πολιτισμού, μετά από γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ. Ωστόσο, κατόπιν των αντιδράσεων η έγκριση αυτή ανακλήθηκε, μετά από νεότερη γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ., για λόγους νομιμότητας. Κατόπιν αυτών, οι σύμβουλοι Επικρατείας ακύρωσαν την προέγκριση της οικοδομικής άδειας, καθώς κρίθηκε ότι είχε «απωλέσει το νόμιμο έρεισμά της». Άκυρη κρίθηκε επίσης και η άδεια για την επισκευή διώροφου διατηρητέου κτιρίου στη συμβολή των οδών Τσάμη Καρατάσου και Μισαραλιώτου, με το ίδιο σκεπτικό. Η απόφαση αυτή του ΣτΕ μπορεί να ελήφθη για τυπικούς λόγους, ωστόσο έχει μεγάλη σημασία, αφού πλέον με την ανυπαρξία οικοδομικής άδειας, οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να επιληφθούν του θέματος, εναρμονιζόμενοι με την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου. Η έλλειψη οικοδομικής άδειας σημαίνει πως δεν μπορεί να γίνει ανέγερση του κτιρίου πέρα από τα όρια που έθεσε το ΣτΕ, ενώ σε περίπτωση που έχουν αναγερθεί περισσότεροι όροφοι, αυτοί δεν μπορούν πλέον να υφίστανται. Πάντως, στην αυτοψία που είχαν πραγματοποιήσει στις 4 Μαρτίου τα μέλη του Κ.Α.Σ. στην περιοχή, είχε διαπιστωθεί ότι η ανέγερση του κτιρίου θα προκαλέσει οπτική βλάβη στην Ακρόπολη, λόγω του όγκου και του ύψους του. Τότε, είχαν τονίσει ότι συντρέχει και λόγος δημοσίου συμφέροντος γιατί εκτός από σποραδική κεραμική στο οικόπεδο βρέθηκαν και άλλες αρχαιότητες όπως τμήμα αρχαίου τείχους και οδοστρώματος. Στο οικόπεδο πραγματοποιούνται από τότε εκτεταμένες ανασκαφικές έρευνες, ενώ το υπουργείο Περιβάλλοντος είχε αναλάβει την υποχρέωση να καθορίσει τους ειδικούς όρους δόμησης για το διώροφο διατηρητέο κτίριο που ήδη υπάρχει. Η Απόφαση Με την 2102/2019 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας έγινε εν μέρει δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατοίκων της περιοχής Μακρυγιάννη και ακυρώθηκε η 24/2019 άδεια δόμησης της υπηρεσίας δόμησης του Δήμου Αθηναίων, για την αναθεώρηση οικοδομικής άδειας δεκαώροφου ξενοδοχείου ύψους 33 μ. με τρία υπόγεια, φυτεμένο δώμα και ασκεπή πισίνα στην οδό Φαλήρου 5 της ίδιας περιοχής, εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της πόλεως των Αθηνών. Η αναθεώρηση αφορούσε, μεταξύ άλλων, την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στο φυτεμένο δώμα, οι οποίες συνεπάγονται την αύξηση του ύψους του κτιρίου. Το Δικαστήριο, ερμηνεύοντας τις διατάξεις των άρθρων 24 παράγρ. 1 και 6 του Συντάγματος, 10, 14 και 50 του αρχαιολογικού νόμου (ν. 3028/2002), επανέλαβε κατ’ αρχάς την πάγια νομολογία του, κατά την οποία επεμβάσεις πλησίον μνημείου επιτρέπονται μόνο κατόπιν εγκρίσεως του Υπουργού Πολιτισμού, μετά από γνωμοδότηση του αρμόδιου συμβουλίου. Ειδικά ως προς τις οικοδομικές εργασίες, εξετάζεται αν το κτίσμα, εν όψει των διαστάσεων, της μορφής και της απόστασής του από το μνημείο, δύναται να επιφέρει άμεση ή έμμεση βλάβη στο μνημείο και στον περιβάλλοντα χώρο του. Προστατευόμενο δε στοιχείο των μνημείων και του περιβάλλοντος αυτά χώρου συνιστά και η ανεμπόδιστη θέασή τους, καθώς και ο χαρακτήρας και η φυσιογνωμία της ευρύτερης περιοχής, η οποία τελεί σε άμεση οπτική επαφή με τα μνημεία και είναι αναγκαία για την ανάδειξή τους. Ειδικά για την Ακρόπολη των Αθηνών επισημάνθηκε ότι, εν όψει της σημασίας των μνημείων της (Παρθενώνας, Προπύλαια, Ναός Απτέρου Νίκης, Ερέχθειο) για τον κλασικό πολιτισμό, έχει τύχει ειδικής κρατικής προστασίας, περιλαμβάνεται δε στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Περαιτέρω κρίθηκε ότι ο Υπουργός Πολιτισμού, με γνώμονα την αποτελεσματική προστασία των μνημείων, δύναται είτε να απαγορεύσει τη δόμηση, αν κρίνει ότι οι δυσμενείς επιπτώσεις για το μνημείο δεν αντιμετωπίζονται με άλλα μέτρα, είτε να την επιτρέψει υπό όρους, μεταξύ των οποίων και η μείωση του ύψους και του αριθμού των ορόφων του της οικοδομής. Κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής τα οικεία συμβούλια και ο Υπουργός δεν δεσμεύονται από τους γενικούς ή τους τυχόν ειδικούς όρους δόμησης της περιοχής. Τέλος, καθ’ ερμηνεία των ανωτέρω διατάξεων και αυτών της δομικής νομοθεσίας, κρίθηκε ότι η απαιτούμενη κατά περίπτωση έγκριση ή άδεια του Υπουργού Πολιτισμού προηγείται κάθε πράξης διοικητικής αρχής που αφορά τη δόμηση του ακινήτου, όπως η προέγκριση, η άδεια δόμησης και η αναθεώρηση αυτών, εφ’ όσον επηρεάζει τη μορφή ή τις διαστάσεις του κτιρίου. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο ακύρωσε την προσβληθείσα αναθεώρηση διότι εκδόθηκε χωρίς να έχει ληφθεί προηγουμένως η έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού μετά από γνώμη του οικείου συμβουλίου, εν προκειμένω του Κ.Α.Σ., δεδομένου ότι η Ακρόπολη είναι μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η έλλειψη αυτή κρίθηκε ότι δεν αναπληρώνεται από προηγούμενες εγκρίσεις της Εφορείας Αρχαιοτήτων και του Υπουργού Πολιτισμού, διότι αυτές αφορούσαν είτε την τύχη των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν κατά τις εκσκαφές, είτε προγενέστερα αιτήματα για την ανέγερση οικοδομών, και μάλιστα αισθητά χαμηλότερων. Κατά την απόφαση, η ανάγκη ελέγχου της δόμησης ήταν εν προκειμένω επιτακτικότερη διότι η Διοίκηση, παρά την πάροδο μακρού χρόνου από την ένταξη της περιοχής, η οποία ευρίσκεται στις παρυφές του Ιερού Βράχου, στον αρχαιολογικό χώρο των Αθηνών (2004), δεν μερίμνησε για τη θέσπιση ειδικών όρων δόμησης αυτής, με αποτέλεσμα την ελλιπή προστασία του σημαντικότερου μνημείου του κλασικού πολιτισμού. View full είδηση
  14. Ανοίγει ο δρόμος για την κατασκευή της γραμμής 4 του Μετρό της Αθήνας καθώς σύμφωνα με πληροφορίες απορρίφθηκαν από το ΣτΕ οι προσφυγές εναντίον του διαγωνισμού. Μετά την πρόσφατη εξέλιξη ο διαγωνισμός θα προχωρήσει κανονικά. Αρχικά θα εξετασθούν οι τεχνικές προσφορές των δύο κοινοπραξιών που έχουν προκριθεί και στη συνέχεια οι οικονομικές τους προσφορές και να αναδειχθεί ο ανάδοχος. Το έργο διεκδικούν οι κοινοπραξίες Άκτωρ-Ansaldo-Hitachi-Rail Italy και Άβαξ-Ghella-Alstom. Εκτείνεται από το Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι μέχρι το Γουδή είναι μήκους 12,8 χλμ. και περιλαμβάνει 15 υπόγειους σταθμούς: Άλσος Βεΐκου, Γαλάτσι, Ελικώνος, Κυψέλη, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας, Εξάρχεια, Ακαδημία, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Καισαριανή, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια, Ζωγράφου και Γουδή. Η απόφαση του ΣτΕ αναμένεται να καθαρογραφεί το αμέσως επόμενο διάστημα.
  15. Ανοίγει ο δρόμος για την κατασκευή της γραμμής 4 του Μετρό της Αθήνας καθώς σύμφωνα με πληροφορίες απορρίφθηκαν από το ΣτΕ οι προσφυγές εναντίον του διαγωνισμού. Μετά την πρόσφατη εξέλιξη ο διαγωνισμός θα προχωρήσει κανονικά. Αρχικά θα εξετασθούν οι τεχνικές προσφορές των δύο κοινοπραξιών που έχουν προκριθεί και στη συνέχεια οι οικονομικές τους προσφορές και να αναδειχθεί ο ανάδοχος. Το έργο διεκδικούν οι κοινοπραξίες Άκτωρ-Ansaldo-Hitachi-Rail Italy και Άβαξ-Ghella-Alstom. Εκτείνεται από το Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι μέχρι το Γουδή είναι μήκους 12,8 χλμ. και περιλαμβάνει 15 υπόγειους σταθμούς: Άλσος Βεΐκου, Γαλάτσι, Ελικώνος, Κυψέλη, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας, Εξάρχεια, Ακαδημία, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Καισαριανή, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια, Ζωγράφου και Γουδή. Η απόφαση του ΣτΕ αναμένεται να καθαρογραφεί το αμέσως επόμενο διάστημα. View full είδηση
  16. Περίληψη (εν αναμονή καθαρογραφής) της απορριπτικής απόφασης του ΣτΕ 1882/2019 Ολομελ., στην αίτηση ακύρωσης που κατέθεσε το ΤΕΕ αναφορικά με την ένταξη των υφιστάμενων φορέων κοινωνικής ασφάλισης μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και ελευθέρων επαγγελματιών στον ΕΦΚΑ: Δικαστήριο: Συμβούλιο της Επικρατείας Τμήμα: Ολομέλεια Κατηγορία Απόφασης: Απόφαση Αρ. Απόφασης: 1882/2019 Ημ/νία Δημοσίευσης: 04/10/2019 Κατηγορία Εισ. Δικογράφου: Αίτηση ακυρώσεως Αρ. Εισ. Δικογράφου: Ε545/2017 Σύνθεση: Ολομελείας (Μείζων) ECLI : ECLI:EL:COS:2019:1004A1882.17E545 Αιτών: ΝΠΔΔ "ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ" Καθ'ού: ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗ "Ένταξη στον ΕΦΚΑ των υφιστάμενων φορέων κοινωνικής ασφάλισης μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και ελευθέρων επαγγελματιών Με την ΣτΕ 1882/2019 απόφασή της, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε αίτηση ακυρώσεως του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, καθώς και τεσσάρων μελών του μηχανικών με χρόνο ασφαλίσεως στο ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ, κατά α) της Φ.80000/οίκ.60871/16291/2.1.2017 αποφάσεως του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Παύση από 1-1-2017 της λειτουργίας των εντασσομένων στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης- Ε.Φ.Κ.Α. φορέων, κλάδων, τομέων και λογαριασμών» (Β΄3/5.1.2017) και β) της Δ9/56379/14950/28.12.2016 αποφάσεως του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Διορισμός Διοικητή, Υποδιοικητών, ορισμός Προέδρου, και μελών στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφαλίσεως (Ε.Φ.Κ.Α.)» (τ. Υ.Ο.Δ.Δ. 729/30.12.2016, διόρθωση σφάλματος τ. Υ.Ο.Δ.Δ. 13/18.1.2017). Οι πράξεις αυτές έχουν εκδοθεί κατ’ εφαρμογή διατάξεων του ν. 4387/2016, με τις οποίες συνιστάται, ως οργανισμός υποχρεωτικής κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως, ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), στον οποίο εντάσσονται οι υφιστάμενοι φορείς κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως και υπάγονται σ’ αυτόν δημόσιοι υπάλληλοι και λειτουργοί, μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες υπό ενιαίους κανόνες ασφαλιστικών εισφορών και παροχών. Ειδικότερα, με την πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση, εκδοθείσα κατ’ εξουσιοδότηση των άρθρων 51, 53 και των παραγράφων 1 και 2β του άρθρου 100 του ν. 4387/2016, «διαπιστώνεται» η παύση λειτουργίας των φορέων κ.λπ. που παρατίθενται στο ως άνω άρθρο 51 λόγω εντάξεώς τους στον ΕΦΚΑ, μεταξύ των οποίων και τομέας ΤΣΜΕΔΕ του ΕΤΑΑ, και η από 01.01.2017 κατάργηση των θέσεων των Διοικητών, των Υποδιοικητών, των Προέδρων των Διοικητικών Συμβουλίων, καθώς και των Διοικητικών Συμβουλίων των εντασσομένων στον ΕΦΚΑ φορέων, τομέων, κλάδων και λογαριασμών, πλην του NAT και του ΟΓΑ. Περαιτέρω, με τη δεύτερη προσβαλλόμενη διορίσθηκαν, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 51 παρ. 1, 57 και 100 παρ. 3 περ. α΄ και ι΄ του ν. 4387/2016, συγκεκριμένα πρόσωπα στη θέση του Διοικητή και των Υποδιοικητών του ΕΦΚΑ, καθώς και τα μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου και οι αναπληρωτές του. Με την κρινόμενη αίτηση προβλήθηκε, μεταξύ άλλων, ότι αντίκειται στο Σύνταγμα και σε λοιπούς υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες δικαίου η κατά τις διατάξεις του ν. 4387/2016 δημιουργία ενιαίου φορέα κοινωνικής ασφαλίσεως με την υπαγωγή σ’ αυτόν μισθωτών και ελευθέρων επαγγελματιών, πραγματοποιούντων εισόδημα υπό ανόμοιες συνθήκες που δεν επιτρέπουν την ίση μεταχείριση των ασφαλισμένων και, δη, των μηχανικών, σε σχέση όχι μόνο με τους μισθωτούς αλλά και τους λοιπούς ελεύθερους επαγγελματίες, υπό ενιαίους κανόνες εισφορών και παροχών, κατά συγχώνευση υφισταμένων ασφαλιστικών φορέων με διαφορετικό επίπεδο βιωσιμότητας και χωρίς την εκπόνηση της κατάλληλης αναλογιστικής μελέτης. Το Δικαστήριο, αφού επανέλαβε τα κριθέντα με τη ΣτΕ 1880/2019 απόφασή του ως προς την έκταση της κρατικής μέριμνας για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, τα όρια του νομοθέτη κατά την εξειδίκευσή της, καθώς και την φύση των εισφορών, έκρινε ότι, εν προκειμένω, η ένταξη, με τις διατάξεις του ν. 4387/2016, όλων των υφιστάμενων φορέων κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, ελευθέρων επαγγελματιών και αγροτών σε ένα ενιαίο φορέα και η υπαγωγή των ασφαλισμένων τους σε παρεχόμενη από τον νέο φορέα ασφάλιση δεν αντίκεινται, κατ’ αρχήν, στο Σύνταγμα από απόψεως διαφοράς είτε του βαθμού επιπέδου οικονομικής ευρωστίας και βιωσιμότητας των εντασσόμενων φορέων είτε συνθηκών απασχολήσεως των ασφαλισμένων και πραγματοποιήσεως εισοδήματος από αυτούς, απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον λόγο ακυρώσεως, κατά τον οποίο το άρθρο 22 παρ. 5 Σ., συνδέοντας την κοινωνική ασφάλιση με την επαγγελματική απασχόληση, δεν επιτρέπει την παροχή κοινωνικής ασφαλίσεως από τον ίδιο φορέα σε ασφαλισμένους με διαφορετικά χαρακτηριστικά απασχολήσεως και ότι η μεταβίβαση περιουσίας των βιώσιμων ασφαλιστικών φορέων και των ασφαλισμένων τους, όπως ο κλάδος ΤΣΜΕΔΕ του ΕΤΑΑ, σε άλλο ασφαλιστικό φορέα αντίκειται στο άρθρο 17 Σ. και στο άρθρο 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ, ιδίως στο μέτρο που χρηματοδοτούνται και ασφαλισμένοι, οι οποίοι δεν έχουν συμβάλει στον σχηματισμό της. Κατά τα λοιπά, ενόψει του ότι α) με την απόφαση 1880/2019 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε ότι αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος η δια των άρθρων 39, 40 και 41 του ν. 4387/2016 θέσπιση ασφαλιστικών εισφορών για την υπαγωγή στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ των μη μισθωτών ασφαλισμένων στο ίδιο ποσοστιαίο ύψος με εκείνο των ασφαλιστικών εισφορών που ο νόμος προβλέπει για την ασφάλιση των μισθωτών, για τον λόγο δε αυτόν ακυρώθηκαν η 61502/3399/30-12-2016 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και η Φ.80000/οικ.60298/1472/23.12.2016 απόφαση του ίδιου ως άνω Υφυπουργού, β) συνεπεία της ακυρωτικής αυτής αποφάσεως, με την απόφαση 1881/2019 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας καταργήθηκε, ελλείψει αντικειμένου, η δίκη επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οι ήδη αιτούντες είχαν ασκήσει κατά της πρώτης από τις ακυρωθείσες ως άνω πράξεις, το Δικαστήριο έκρινε ότι συντρέχουν δικονομικές περιστάσεις που καθιστούν αλυσιτελή την ακύρωση των παραδεκτώς προσβαλλομένων με την κρινόμενη αίτηση πράξεων, οι οποίες, κατά περιεχόμενο, ανάγονται στην, κατά τα εκτεθέντα, συνταγματικώς επιτρεπτή, κατ’ αρχήν, σύσταση του ΕΦΚΑ και την ένταξη σ’ αυτόν των υφιστάμενων φορέων κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως, για τον λόγο της παραβάσεως της συνταγματικής αρχής της ισότητας συνεπεία της θεσπίσεως ενιαίων κανόνων ασφαλιστικών εισφορών για μισθωτούς και μη μισθωτούς ασφαλισμένους, δηλαδή για τον ίδιο λόγο για τον οποίο έχουν ήδη ακυρωθεί οι σχετικές με τις ασφαλιστικές εισφορές των μη μισθωτών ασφαλισμένων πράξεις. Η δε αλυσιτέλεια συνίσταται στο γεγονός ότι τυχόν ακύρωση ουδόλως θα μετέβαλλε το ήδη διαμορφωθέν πλαίσιο της υποχρεώσεως της Διοικήσεως σε συμμόρφωση προς την ανωτέρω 1880/2019 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Περαιτέρω, το Δικαστήριο έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι, συνεπεία της ακυρώσεως των σχετικών με τις ασφαλιστικές εισφορές των μη μισθωτών ασφαλισμένων πράξεων, αλυσιτελής καθίσταται και ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο πλήσσεται η επάρκεια συνταχθείσας από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκθέσεως, ως αναλογιστικής μελέτης, στην οποία στηρίζεται ο ΕΦΚΑ, καθ’ όσον η εν λόγω έκθεση είχε λάβει υπ’ όψη, μεταξύ άλλων, για τα συμπεράσματά της, τις εν λόγω ασφαλιστικές εισφορές." Πηγή: www.b2green.gr
  17. Περίληψη (εν αναμονή καθαρογραφής) της απορριπτικής απόφασης του ΣτΕ 1882/2019 Ολομελ., στην αίτηση ακύρωσης που κατέθεσε το ΤΕΕ αναφορικά με την ένταξη των υφιστάμενων φορέων κοινωνικής ασφάλισης μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και ελευθέρων επαγγελματιών στον ΕΦΚΑ: Δικαστήριο: Συμβούλιο της Επικρατείας Τμήμα: Ολομέλεια Κατηγορία Απόφασης: Απόφαση Αρ. Απόφασης: 1882/2019 Ημ/νία Δημοσίευσης: 04/10/2019 Κατηγορία Εισ. Δικογράφου: Αίτηση ακυρώσεως Αρ. Εισ. Δικογράφου: Ε545/2017 Σύνθεση: Ολομελείας (Μείζων) ECLI : ECLI:EL:COS:2019:1004A1882.17E545 Αιτών: ΝΠΔΔ "ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ" Καθ'ού: ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗ "Ένταξη στον ΕΦΚΑ των υφιστάμενων φορέων κοινωνικής ασφάλισης μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και ελευθέρων επαγγελματιών Με την ΣτΕ 1882/2019 απόφασή της, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε αίτηση ακυρώσεως του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, καθώς και τεσσάρων μελών του μηχανικών με χρόνο ασφαλίσεως στο ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ, κατά α) της Φ.80000/οίκ.60871/16291/2.1.2017 αποφάσεως του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Παύση από 1-1-2017 της λειτουργίας των εντασσομένων στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης- Ε.Φ.Κ.Α. φορέων, κλάδων, τομέων και λογαριασμών» (Β΄3/5.1.2017) και β) της Δ9/56379/14950/28.12.2016 αποφάσεως του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Διορισμός Διοικητή, Υποδιοικητών, ορισμός Προέδρου, και μελών στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφαλίσεως (Ε.Φ.Κ.Α.)» (τ. Υ.Ο.Δ.Δ. 729/30.12.2016, διόρθωση σφάλματος τ. Υ.Ο.Δ.Δ. 13/18.1.2017). Οι πράξεις αυτές έχουν εκδοθεί κατ’ εφαρμογή διατάξεων του ν. 4387/2016, με τις οποίες συνιστάται, ως οργανισμός υποχρεωτικής κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως, ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), στον οποίο εντάσσονται οι υφιστάμενοι φορείς κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως και υπάγονται σ’ αυτόν δημόσιοι υπάλληλοι και λειτουργοί, μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες υπό ενιαίους κανόνες ασφαλιστικών εισφορών και παροχών. Ειδικότερα, με την πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση, εκδοθείσα κατ’ εξουσιοδότηση των άρθρων 51, 53 και των παραγράφων 1 και 2β του άρθρου 100 του ν. 4387/2016, «διαπιστώνεται» η παύση λειτουργίας των φορέων κ.λπ. που παρατίθενται στο ως άνω άρθρο 51 λόγω εντάξεώς τους στον ΕΦΚΑ, μεταξύ των οποίων και τομέας ΤΣΜΕΔΕ του ΕΤΑΑ, και η από 01.01.2017 κατάργηση των θέσεων των Διοικητών, των Υποδιοικητών, των Προέδρων των Διοικητικών Συμβουλίων, καθώς και των Διοικητικών Συμβουλίων των εντασσομένων στον ΕΦΚΑ φορέων, τομέων, κλάδων και λογαριασμών, πλην του NAT και του ΟΓΑ. Περαιτέρω, με τη δεύτερη προσβαλλόμενη διορίσθηκαν, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 51 παρ. 1, 57 και 100 παρ. 3 περ. α΄ και ι΄ του ν. 4387/2016, συγκεκριμένα πρόσωπα στη θέση του Διοικητή και των Υποδιοικητών του ΕΦΚΑ, καθώς και τα μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου και οι αναπληρωτές του. Με την κρινόμενη αίτηση προβλήθηκε, μεταξύ άλλων, ότι αντίκειται στο Σύνταγμα και σε λοιπούς υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες δικαίου η κατά τις διατάξεις του ν. 4387/2016 δημιουργία ενιαίου φορέα κοινωνικής ασφαλίσεως με την υπαγωγή σ’ αυτόν μισθωτών και ελευθέρων επαγγελματιών, πραγματοποιούντων εισόδημα υπό ανόμοιες συνθήκες που δεν επιτρέπουν την ίση μεταχείριση των ασφαλισμένων και, δη, των μηχανικών, σε σχέση όχι μόνο με τους μισθωτούς αλλά και τους λοιπούς ελεύθερους επαγγελματίες, υπό ενιαίους κανόνες εισφορών και παροχών, κατά συγχώνευση υφισταμένων ασφαλιστικών φορέων με διαφορετικό επίπεδο βιωσιμότητας και χωρίς την εκπόνηση της κατάλληλης αναλογιστικής μελέτης. Το Δικαστήριο, αφού επανέλαβε τα κριθέντα με τη ΣτΕ 1880/2019 απόφασή του ως προς την έκταση της κρατικής μέριμνας για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, τα όρια του νομοθέτη κατά την εξειδίκευσή της, καθώς και την φύση των εισφορών, έκρινε ότι, εν προκειμένω, η ένταξη, με τις διατάξεις του ν. 4387/2016, όλων των υφιστάμενων φορέων κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, ελευθέρων επαγγελματιών και αγροτών σε ένα ενιαίο φορέα και η υπαγωγή των ασφαλισμένων τους σε παρεχόμενη από τον νέο φορέα ασφάλιση δεν αντίκεινται, κατ’ αρχήν, στο Σύνταγμα από απόψεως διαφοράς είτε του βαθμού επιπέδου οικονομικής ευρωστίας και βιωσιμότητας των εντασσόμενων φορέων είτε συνθηκών απασχολήσεως των ασφαλισμένων και πραγματοποιήσεως εισοδήματος από αυτούς, απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον λόγο ακυρώσεως, κατά τον οποίο το άρθρο 22 παρ. 5 Σ., συνδέοντας την κοινωνική ασφάλιση με την επαγγελματική απασχόληση, δεν επιτρέπει την παροχή κοινωνικής ασφαλίσεως από τον ίδιο φορέα σε ασφαλισμένους με διαφορετικά χαρακτηριστικά απασχολήσεως και ότι η μεταβίβαση περιουσίας των βιώσιμων ασφαλιστικών φορέων και των ασφαλισμένων τους, όπως ο κλάδος ΤΣΜΕΔΕ του ΕΤΑΑ, σε άλλο ασφαλιστικό φορέα αντίκειται στο άρθρο 17 Σ. και στο άρθρο 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ, ιδίως στο μέτρο που χρηματοδοτούνται και ασφαλισμένοι, οι οποίοι δεν έχουν συμβάλει στον σχηματισμό της. Κατά τα λοιπά, ενόψει του ότι α) με την απόφαση 1880/2019 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε ότι αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος η δια των άρθρων 39, 40 και 41 του ν. 4387/2016 θέσπιση ασφαλιστικών εισφορών για την υπαγωγή στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ των μη μισθωτών ασφαλισμένων στο ίδιο ποσοστιαίο ύψος με εκείνο των ασφαλιστικών εισφορών που ο νόμος προβλέπει για την ασφάλιση των μισθωτών, για τον λόγο δε αυτόν ακυρώθηκαν η 61502/3399/30-12-2016 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και η Φ.80000/οικ.60298/1472/23.12.2016 απόφαση του ίδιου ως άνω Υφυπουργού, β) συνεπεία της ακυρωτικής αυτής αποφάσεως, με την απόφαση 1881/2019 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας καταργήθηκε, ελλείψει αντικειμένου, η δίκη επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οι ήδη αιτούντες είχαν ασκήσει κατά της πρώτης από τις ακυρωθείσες ως άνω πράξεις, το Δικαστήριο έκρινε ότι συντρέχουν δικονομικές περιστάσεις που καθιστούν αλυσιτελή την ακύρωση των παραδεκτώς προσβαλλομένων με την κρινόμενη αίτηση πράξεων, οι οποίες, κατά περιεχόμενο, ανάγονται στην, κατά τα εκτεθέντα, συνταγματικώς επιτρεπτή, κατ’ αρχήν, σύσταση του ΕΦΚΑ και την ένταξη σ’ αυτόν των υφιστάμενων φορέων κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως, για τον λόγο της παραβάσεως της συνταγματικής αρχής της ισότητας συνεπεία της θεσπίσεως ενιαίων κανόνων ασφαλιστικών εισφορών για μισθωτούς και μη μισθωτούς ασφαλισμένους, δηλαδή για τον ίδιο λόγο για τον οποίο έχουν ήδη ακυρωθεί οι σχετικές με τις ασφαλιστικές εισφορές των μη μισθωτών ασφαλισμένων πράξεις. Η δε αλυσιτέλεια συνίσταται στο γεγονός ότι τυχόν ακύρωση ουδόλως θα μετέβαλλε το ήδη διαμορφωθέν πλαίσιο της υποχρεώσεως της Διοικήσεως σε συμμόρφωση προς την ανωτέρω 1880/2019 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Περαιτέρω, το Δικαστήριο έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι, συνεπεία της ακυρώσεως των σχετικών με τις ασφαλιστικές εισφορές των μη μισθωτών ασφαλισμένων πράξεων, αλυσιτελής καθίσταται και ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο πλήσσεται η επάρκεια συνταχθείσας από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκθέσεως, ως αναλογιστικής μελέτης, στην οποία στηρίζεται ο ΕΦΚΑ, καθ’ όσον η εν λόγω έκθεση είχε λάβει υπ’ όψη, μεταξύ άλλων, για τα συμπεράσματά της, τις εν λόγω ασφαλιστικές εισφορές." Πηγή: www.b2green.gr View full είδηση
  18. Νέα δεδομένα στο πεδίο των δασικών χαρτών φέρνει η υπ’ αριθμόν 1411/2019 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία κρίθηκε παράνομη η μερική κύρωση δασικού χάρτη στη Λάρισα, επειδή δεν εξετάστηκαν από τις Επιτροπές Αντιρρήσεων οι αιτήσεις των πολιτών (9 πρόδηλα σφάλματα). Η απόφαση αυτή δημιουργεί δεδικασμένο για όλες τις περιοχές της χώρας, σε περίπτωση που κάποιος θέλει να κάνει ανάλογη προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Κάνοντας χρήση των εργαλείων που τους δίνει ο νόμος, πολίτες υπέβαλαν αιτήματα διόρθωσης πρόδηλων σφαλμάτων, υποστηρίζοντας ότι οι εκτάσεις τους αποτυπώνονται λανθασμένα στους χάρτες ως δασικές, με ευθύνη της Πολιτείας ( λάθος όρια, λάθος έγγραφα κλπ). Σε περίπτωση απόρριψης των αιτημάτων αυτών, οι αρμόδιες επιτροπές αντιρρήσεων πρέπει να τα εξετάσουν ως αντιρρήσεις. Όμως κάποιες διευθύνσεις δασών έκλεισαν τις υποθέσεις χωρίς να εξεταστεί το θέμα από την αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων και χωρίς να κληθεί ο πολίτης να παραστεί και να υποστηρίξει το αίτημα του. Ένας από τους πολίτες προσέφυγε στο ΣτΕ, υποστηρίζοντας πως ο δασικός χάρτης εμπεριέχει λάθη που θεωρούνται πρόδηλα σφάλματα και η διοίκηση μέσω της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών απέρριψε το αίτημα του και προχώρησε στην κύρωση του δασικού χάρτη χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη έκταση δασική. Σύμφωνα με το ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, η αρμόδια Αρχή αφού αρχικά έκρινε πως τα σφάλματα του δασικού χάρτη δεν είναι πρόδηλα, θα έπρεπε στη συνέχεια να παραπέμψει την αίτηση για διόρθωση πρόδηλου σφάλματος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, προκειμένου να κρίνει εάν η αίτηση κατατέθηκε εντός της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων. Η παράλειψη της διαβίβασης της αίτησης στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων οδήγησε το ΣτΕ στην απόφαση να κάνει δεκτή την αίτηση του πολίτη και να ζητήσει την ακύρωση του εν λόγω δασικού χάρτη. Περίληψη της απόφασης – Στις ειδικές περιπτώσεις, στις οποίες αναρτηθείς δασικός χάρτης εμπεριέχει πρόδηλα σφάλματα, όπως αυτά ορίζονται στην 153394/919/2017 απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο ενδιαφερόμενος έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει την ειδικώς διαγραφόμενη στην εν λόγω υπουργική απόφαση, διαδικασία διόρθωσης προδήλου σφάλματος, χωρίς, μάλιστα, να έχει υποχρέωση καταβολής του ειδικού τέλους άσκησης αντιρρήσεων. Οι ειδικές αυτές περιπτώσεις απαριθμούνται περιοριστικώς στην προαναφερόμενη Υπουργική Απόφαση. Σε αυτές δε περιλαμβάνεται και η παράλειψη απεικόνισης πράξεων της Διοίκησης πριν την κύρωση του δασικού χάρτη (σχέδιο πόλης, πράξη χαρακτηρισμού, έγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα που προβλέπονται στην παρ. 10 του άρθρου 14 του ν. 998/1979, κλήρος εποικισμού κλπ.). Στις ως άνω δε εξαιρετικές περιπτώσεις, τα σφάλματα του δασικού χάρτη πρέπει να προκύπτουν ευθέως και αμέσως από τα προσκομιζόμενα από τον ενδιαφερόμενο στοιχεία, κατά τρόπο βέβαιο και αδιαμφισβήτητο, ώστε να μη χωρεί περαιτέρω κρίση επί του περιεχομένου τους εκ μέρους της Διοίκησης. Εξάλλου, στις περιπτώσεις που τα προσκομιζόμενα στοιχεία δεν πληρούν τις αναφερόμενες στην ανωτέρω υπουργική απόφαση προϋποθέσεις, όπως και σε κάθε περίπτωση, ο ενδιαφερόμενος έχει παράλληλα την ευχέρεια υποβολής αντιρρήσεων κατά του αναρτηθέντος δασικού χάρτη. Ειδικότερα, αμφισβητήσεις του περιεχομένου του δασικού χάρτη, τόσο της γεωγραφικής θέσης της αποτύπωσης, όσο και του χαρακτήρα των εμφανιζομένων στο χάρτη εκτάσεων, όπως ο χάρτης διαμορφώνεται στο ενδιάμεσο στάδιο της διαδικασίας που προηγείται της κύρωσης, μπορεί ή πρέπει, κατά περίπτωση, να προβάλλονται με τη διαδικασία των αντιρρήσεων με την καταβολή του ειδικού τέλους, στην περίπτωση δε αυτή η ανταπόδειξη εκ μέρους του ενδιαφερομένου χωρεί επί τη βάσει τόσο τεχνικών στοιχείων όσο και δημόσιων εγγράφων που εμπεριέχουν κρίση περί του δασικού ή μη χαρακτήρα της έκτασης. Ανάλογα δε με την τήρηση της διαδικασίας διόρθωσης πρόδηλου σφάλματος ή της διαδικασίας των αντιρρήσεων, διαμορφώνονται αντιστοίχως, αφενός μεν η εξέλιξη της διαδικασίας κύρωσης του δασικού χάρτη κατά το άρθρο 17 ή κατά το άρθρο 19 του ν. 3889/2010, αφετέρου δε, η έκταση και το περιεχόμενο της δικαστικής προστασίας που δύναται στη συνέχεια να επιδιώξει ο ενδιαφερόμενος. Εφόσον δε εναπόκειται στη Διοίκηση η κρίση περί του αν η ανταπόδειξη κατά αναρτηθέντος δασικού χάρτη δύναται να χωρήσει είτε με την εξαιτερική διαδικασία του πρόδηλου σφάλματος, είτε με τη διαδικασία των αντιρρήσεων, σε περίπτωση που εντός προθεσμίας των αντιρρήσεων, ασκηθεί αίτηση διόρθωσης προδήλου σφάλματος, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις της ως άνω 153394/2017 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δηλαδή επί ζητήματος, το οποίο δεν περιλαμβάνεται στα περιοριστικώς αναφερόμενα στην ως άνω υπουργική απόφαση, τότε, κατά την έννοια των αυτών διατάξεων, η Υπηρεσία στην οποία υποβλήθηκε η αίτηση οφείλει είτε να την εξετάσει ως αίτηση αντιρρήσεων, είτε, αν δεν είναι αρμόδια, να τη διαβιβάσει στην αρμόδια προς εξέταση των αντιρρήσεων αρχή, προκειμένου αυτή, κατά περίπτωση, είτε να την εξετάσει αυτοτελώς, είτε να την συνεξετάσει με τυχόν ήδη υποβληθείσες αντιρρήσεις, εφόσον, βεβαίως, καταβληθεί το ειδικό τέλος, εάν συντρέχει περίπτωση. Εάν, όμως, η εν λόγω έκταση έχει συμπεριληφθεί στον κυρωθέντα κατά το άθρο 17 του ν. 3889/2010 δασικό χάρτη με πράσινο περίγραμμα και πράσινη διαγράμμιση, δηλαδή ως δασική, ο χάρτης πάσχει κατά τούτο, δεδομένου ότι εμπεριέχει την άρνηση της Διοίκησης να διαβιβάσει, όπως υποχρεούνταν, κατά τα προεκτεθέντα, την αίτηση διόρθωσης σφάλματος στην αρμόδια για τις αντιρρήσεις αρχή και περαιτέρω να περιλάβει την έκταση αυτή στον χάρτη με τον ειδικό υπομνηματισμό των εκτάσεων, για τις οποίες εκκρεμούν αντιρρήσεις. Η κρίση της Διοίκησης (του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Δασών Λάρισας) ότι οι επίμαχες εκτάσεις δεν εμπίπτουν σε κάποια από τις κατηγορίες της 153394/2017 υπουργικής απόφασης περί του τρόπου και της διαδικασίας διόρθωσης πρόδηλων σφαλμάτων κατά την κατάρτιση των δασικών αρχών είναι νόμιμη. Τούτο δε διότι το επικληθέν έγγραφο του Δασάρχη Λάρισας δεν αποτελεί έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα που χαρακτηρίζει τελεσίδικα μια περιοχή ως μη δασική και δεν επιτρέπει την επανεξέταση του χαρακτήρα της, καθώς δεν παραπέμπει σε τοπογραφικό διάγραμμα, στο οποίο να αποτυπώνεται ορθώς το εμβαδόν και τα όρια της έκτασης με τρόπο να μην καταλείπεται αμφιβολία για την ταυτότητα της επίμαχης έκτασης. Συνέπεια δε της έλλειψης αυτής το περιεχόμενο του ως άνω εγγράφου αμφισβητείται από τη Διοίκηση και δεν δύναται να θεωρηθεί ότι η προσβαλλόμενη κρίση της επίμαχης έκτασης ως δασικής συνιστά “ειδικό σφάλμα που οφείλεται σε παράλειψη απεικόνισης πράξεων της διοίκησης πριν την κύρωση του δασικού χάρτη” κατά τα οριζόμενα στην υπουργική απόφαση 153394/2017. Εξάλλου, ούτε ως αναγνωρισμένη ένταντι του Δημοσίου ιδιωτική χορτολιβαδική έκταση δύναται να θεωρηθεί η επίμαχη έκταση, ώστε να εξαιρεθεί αυτομάτως της εφαρμογής των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας κατά την 153394/2017 υπουργική απόφαση, διότι η απόδειξη της κυριότητας των δικαιοπαρόχων του αιτούντος βάσει ιδιωτικών συμβολαιογραφικών εγγράφων που αναφέρονται αορίστως στο χαρακτήρα της περιοχής ως μη δασικού-αγροτικού, έστω και αν στηρίζεται στην προηγούμενη έκδοση αποφάσεων του Υπουργού Γεωργίας και του Νομάρχη Λάρισας περί μεταβιβάσεως αγροτικού κλήρου δεν αποτελεί ευθεία απόδειξη και για το χορτολιβαδικό-μη δασικό χαρακτήρα της περιοχής αλλά επιβάλλει την εκφορά περαιτέρω κρίσεων εκ μέρους της Διοίκησης για το χαρακτήρα της έκτασης (ταυτοποίηση της έκτασης, αντιπαραβολή και σύγκριση των δεδομένων αυτών με άλλα στοιχεία του φακέλου, διαχρονική εξέταση αεροφωτογραφιών, έκδοση αδειών εκχέρσωσης κλπ.), με συνέπεια η προσβαλλόμενη συμπερίληψη της επίμαχης έκτασης στο δασικό χάρτη της περιοχής να μη δύναται να διορθωθεί με τήρηση της διαδικασίας διόρθωσης λόγω πρόδηλου σφάλματος. Κατόπιν των ανωτέρω και λαμβανομένων υπόψη ότι και οι λοιποί προβαλλόμενοι ισχυρισμοί του αιτούντος κατέτειναν στην απόδειξη του χαρακτήρα των ενδίκων εκτάσεων ως αγροτικών-μη δασικών, η Διοίκηση (ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών Λάρισας) όφειλε, εφόσον έκρινε -νομίμως κατά τα προαναφερθέντα- ότι τα προβαλλόμενα από τον αιτούντα ως “σφάλματα” του δασικού χάρτη δεν είναι πρόδηλα, να παραπέμψει τις αιτήσεις για διόρθωση πρόδηλου σφάλματος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, με καταβολή, βεβαίως, του σχετικού παραβόλου, προκειμένου η εν λόγω Επιτροπή να κρίνει, κατά πρώτον, εάν οι ως άνω αιτήσεις κατατέθηκαν εντός της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων, σε καταφατική δε περίπτωση και εφόσον πληρούνται οι αντίστοιχες νόμιμες προϋποθέσεις, να τις εξετάσει ως αντιρρήσεις. Μη πράττοντας δε τούτο η Διοίκηση έσφαλε και για το λόγο αυτό η παράλειψή της να διαβιβάσει τις αιτήσεις του αιτούντος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, όπως αυτή εμπεριέχεται στην προσβαλλόμενη κύρωση του δασικού χάρτη της Π.Ε Λάρισας είναι νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί.
  19. Νέα δεδομένα στο πεδίο των δασικών χαρτών φέρνει η υπ’ αριθμόν 1411/2019 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία κρίθηκε παράνομη η μερική κύρωση δασικού χάρτη στη Λάρισα, επειδή δεν εξετάστηκαν από τις Επιτροπές Αντιρρήσεων οι αιτήσεις των πολιτών (9 πρόδηλα σφάλματα). Η απόφαση αυτή δημιουργεί δεδικασμένο για όλες τις περιοχές της χώρας, σε περίπτωση που κάποιος θέλει να κάνει ανάλογη προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Κάνοντας χρήση των εργαλείων που τους δίνει ο νόμος, πολίτες υπέβαλαν αιτήματα διόρθωσης πρόδηλων σφαλμάτων, υποστηρίζοντας ότι οι εκτάσεις τους αποτυπώνονται λανθασμένα στους χάρτες ως δασικές, με ευθύνη της Πολιτείας ( λάθος όρια, λάθος έγγραφα κλπ). Σε περίπτωση απόρριψης των αιτημάτων αυτών, οι αρμόδιες επιτροπές αντιρρήσεων πρέπει να τα εξετάσουν ως αντιρρήσεις. Όμως κάποιες διευθύνσεις δασών έκλεισαν τις υποθέσεις χωρίς να εξεταστεί το θέμα από την αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων και χωρίς να κληθεί ο πολίτης να παραστεί και να υποστηρίξει το αίτημα του. Ένας από τους πολίτες προσέφυγε στο ΣτΕ, υποστηρίζοντας πως ο δασικός χάρτης εμπεριέχει λάθη που θεωρούνται πρόδηλα σφάλματα και η διοίκηση μέσω της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών απέρριψε το αίτημα του και προχώρησε στην κύρωση του δασικού χάρτη χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη έκταση δασική. Σύμφωνα με το ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, η αρμόδια Αρχή αφού αρχικά έκρινε πως τα σφάλματα του δασικού χάρτη δεν είναι πρόδηλα, θα έπρεπε στη συνέχεια να παραπέμψει την αίτηση για διόρθωση πρόδηλου σφάλματος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, προκειμένου να κρίνει εάν η αίτηση κατατέθηκε εντός της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων. Η παράλειψη της διαβίβασης της αίτησης στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων οδήγησε το ΣτΕ στην απόφαση να κάνει δεκτή την αίτηση του πολίτη και να ζητήσει την ακύρωση του εν λόγω δασικού χάρτη. Περίληψη της απόφασης – Στις ειδικές περιπτώσεις, στις οποίες αναρτηθείς δασικός χάρτης εμπεριέχει πρόδηλα σφάλματα, όπως αυτά ορίζονται στην 153394/919/2017 απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο ενδιαφερόμενος έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει την ειδικώς διαγραφόμενη στην εν λόγω υπουργική απόφαση, διαδικασία διόρθωσης προδήλου σφάλματος, χωρίς, μάλιστα, να έχει υποχρέωση καταβολής του ειδικού τέλους άσκησης αντιρρήσεων. Οι ειδικές αυτές περιπτώσεις απαριθμούνται περιοριστικώς στην προαναφερόμενη Υπουργική Απόφαση. Σε αυτές δε περιλαμβάνεται και η παράλειψη απεικόνισης πράξεων της Διοίκησης πριν την κύρωση του δασικού χάρτη (σχέδιο πόλης, πράξη χαρακτηρισμού, έγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα που προβλέπονται στην παρ. 10 του άρθρου 14 του ν. 998/1979, κλήρος εποικισμού κλπ.). Στις ως άνω δε εξαιρετικές περιπτώσεις, τα σφάλματα του δασικού χάρτη πρέπει να προκύπτουν ευθέως και αμέσως από τα προσκομιζόμενα από τον ενδιαφερόμενο στοιχεία, κατά τρόπο βέβαιο και αδιαμφισβήτητο, ώστε να μη χωρεί περαιτέρω κρίση επί του περιεχομένου τους εκ μέρους της Διοίκησης. Εξάλλου, στις περιπτώσεις που τα προσκομιζόμενα στοιχεία δεν πληρούν τις αναφερόμενες στην ανωτέρω υπουργική απόφαση προϋποθέσεις, όπως και σε κάθε περίπτωση, ο ενδιαφερόμενος έχει παράλληλα την ευχέρεια υποβολής αντιρρήσεων κατά του αναρτηθέντος δασικού χάρτη. Ειδικότερα, αμφισβητήσεις του περιεχομένου του δασικού χάρτη, τόσο της γεωγραφικής θέσης της αποτύπωσης, όσο και του χαρακτήρα των εμφανιζομένων στο χάρτη εκτάσεων, όπως ο χάρτης διαμορφώνεται στο ενδιάμεσο στάδιο της διαδικασίας που προηγείται της κύρωσης, μπορεί ή πρέπει, κατά περίπτωση, να προβάλλονται με τη διαδικασία των αντιρρήσεων με την καταβολή του ειδικού τέλους, στην περίπτωση δε αυτή η ανταπόδειξη εκ μέρους του ενδιαφερομένου χωρεί επί τη βάσει τόσο τεχνικών στοιχείων όσο και δημόσιων εγγράφων που εμπεριέχουν κρίση περί του δασικού ή μη χαρακτήρα της έκτασης. Ανάλογα δε με την τήρηση της διαδικασίας διόρθωσης πρόδηλου σφάλματος ή της διαδικασίας των αντιρρήσεων, διαμορφώνονται αντιστοίχως, αφενός μεν η εξέλιξη της διαδικασίας κύρωσης του δασικού χάρτη κατά το άρθρο 17 ή κατά το άρθρο 19 του ν. 3889/2010, αφετέρου δε, η έκταση και το περιεχόμενο της δικαστικής προστασίας που δύναται στη συνέχεια να επιδιώξει ο ενδιαφερόμενος. Εφόσον δε εναπόκειται στη Διοίκηση η κρίση περί του αν η ανταπόδειξη κατά αναρτηθέντος δασικού χάρτη δύναται να χωρήσει είτε με την εξαιτερική διαδικασία του πρόδηλου σφάλματος, είτε με τη διαδικασία των αντιρρήσεων, σε περίπτωση που εντός προθεσμίας των αντιρρήσεων, ασκηθεί αίτηση διόρθωσης προδήλου σφάλματος, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις της ως άνω 153394/2017 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δηλαδή επί ζητήματος, το οποίο δεν περιλαμβάνεται στα περιοριστικώς αναφερόμενα στην ως άνω υπουργική απόφαση, τότε, κατά την έννοια των αυτών διατάξεων, η Υπηρεσία στην οποία υποβλήθηκε η αίτηση οφείλει είτε να την εξετάσει ως αίτηση αντιρρήσεων, είτε, αν δεν είναι αρμόδια, να τη διαβιβάσει στην αρμόδια προς εξέταση των αντιρρήσεων αρχή, προκειμένου αυτή, κατά περίπτωση, είτε να την εξετάσει αυτοτελώς, είτε να την συνεξετάσει με τυχόν ήδη υποβληθείσες αντιρρήσεις, εφόσον, βεβαίως, καταβληθεί το ειδικό τέλος, εάν συντρέχει περίπτωση. Εάν, όμως, η εν λόγω έκταση έχει συμπεριληφθεί στον κυρωθέντα κατά το άθρο 17 του ν. 3889/2010 δασικό χάρτη με πράσινο περίγραμμα και πράσινη διαγράμμιση, δηλαδή ως δασική, ο χάρτης πάσχει κατά τούτο, δεδομένου ότι εμπεριέχει την άρνηση της Διοίκησης να διαβιβάσει, όπως υποχρεούνταν, κατά τα προεκτεθέντα, την αίτηση διόρθωσης σφάλματος στην αρμόδια για τις αντιρρήσεις αρχή και περαιτέρω να περιλάβει την έκταση αυτή στον χάρτη με τον ειδικό υπομνηματισμό των εκτάσεων, για τις οποίες εκκρεμούν αντιρρήσεις. Η κρίση της Διοίκησης (του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Δασών Λάρισας) ότι οι επίμαχες εκτάσεις δεν εμπίπτουν σε κάποια από τις κατηγορίες της 153394/2017 υπουργικής απόφασης περί του τρόπου και της διαδικασίας διόρθωσης πρόδηλων σφαλμάτων κατά την κατάρτιση των δασικών αρχών είναι νόμιμη. Τούτο δε διότι το επικληθέν έγγραφο του Δασάρχη Λάρισας δεν αποτελεί έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα που χαρακτηρίζει τελεσίδικα μια περιοχή ως μη δασική και δεν επιτρέπει την επανεξέταση του χαρακτήρα της, καθώς δεν παραπέμπει σε τοπογραφικό διάγραμμα, στο οποίο να αποτυπώνεται ορθώς το εμβαδόν και τα όρια της έκτασης με τρόπο να μην καταλείπεται αμφιβολία για την ταυτότητα της επίμαχης έκτασης. Συνέπεια δε της έλλειψης αυτής το περιεχόμενο του ως άνω εγγράφου αμφισβητείται από τη Διοίκηση και δεν δύναται να θεωρηθεί ότι η προσβαλλόμενη κρίση της επίμαχης έκτασης ως δασικής συνιστά “ειδικό σφάλμα που οφείλεται σε παράλειψη απεικόνισης πράξεων της διοίκησης πριν την κύρωση του δασικού χάρτη” κατά τα οριζόμενα στην υπουργική απόφαση 153394/2017. Εξάλλου, ούτε ως αναγνωρισμένη ένταντι του Δημοσίου ιδιωτική χορτολιβαδική έκταση δύναται να θεωρηθεί η επίμαχη έκταση, ώστε να εξαιρεθεί αυτομάτως της εφαρμογής των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας κατά την 153394/2017 υπουργική απόφαση, διότι η απόδειξη της κυριότητας των δικαιοπαρόχων του αιτούντος βάσει ιδιωτικών συμβολαιογραφικών εγγράφων που αναφέρονται αορίστως στο χαρακτήρα της περιοχής ως μη δασικού-αγροτικού, έστω και αν στηρίζεται στην προηγούμενη έκδοση αποφάσεων του Υπουργού Γεωργίας και του Νομάρχη Λάρισας περί μεταβιβάσεως αγροτικού κλήρου δεν αποτελεί ευθεία απόδειξη και για το χορτολιβαδικό-μη δασικό χαρακτήρα της περιοχής αλλά επιβάλλει την εκφορά περαιτέρω κρίσεων εκ μέρους της Διοίκησης για το χαρακτήρα της έκτασης (ταυτοποίηση της έκτασης, αντιπαραβολή και σύγκριση των δεδομένων αυτών με άλλα στοιχεία του φακέλου, διαχρονική εξέταση αεροφωτογραφιών, έκδοση αδειών εκχέρσωσης κλπ.), με συνέπεια η προσβαλλόμενη συμπερίληψη της επίμαχης έκτασης στο δασικό χάρτη της περιοχής να μη δύναται να διορθωθεί με τήρηση της διαδικασίας διόρθωσης λόγω πρόδηλου σφάλματος. Κατόπιν των ανωτέρω και λαμβανομένων υπόψη ότι και οι λοιποί προβαλλόμενοι ισχυρισμοί του αιτούντος κατέτειναν στην απόδειξη του χαρακτήρα των ενδίκων εκτάσεων ως αγροτικών-μη δασικών, η Διοίκηση (ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών Λάρισας) όφειλε, εφόσον έκρινε -νομίμως κατά τα προαναφερθέντα- ότι τα προβαλλόμενα από τον αιτούντα ως “σφάλματα” του δασικού χάρτη δεν είναι πρόδηλα, να παραπέμψει τις αιτήσεις για διόρθωση πρόδηλου σφάλματος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, με καταβολή, βεβαίως, του σχετικού παραβόλου, προκειμένου η εν λόγω Επιτροπή να κρίνει, κατά πρώτον, εάν οι ως άνω αιτήσεις κατατέθηκαν εντός της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων, σε καταφατική δε περίπτωση και εφόσον πληρούνται οι αντίστοιχες νόμιμες προϋποθέσεις, να τις εξετάσει ως αντιρρήσεις. Μη πράττοντας δε τούτο η Διοίκηση έσφαλε και για το λόγο αυτό η παράλειψή της να διαβιβάσει τις αιτήσεις του αιτούντος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, όπως αυτή εμπεριέχεται στην προσβαλλόμενη κύρωση του δασικού χάρτη της Π.Ε Λάρισας είναι νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί. View full είδηση
  20. Νέα αναβολή δόθηκε στην εκδίκαση από την ολομέλεια του ΣτΕ που αφορά στα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών και το ΠΔ 99/2018. Υπενθυμίζουμε πως κατά του εν λόγω προεδρικού διατάγματος είχαν προσφύγει σχεδον όλοι οι φορείς των μηχανικών. Σε σχετική ανακοίνωσή του ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ σημειώνει τα εξής: Σας ενημερώνουμε ότι η δικάσιμος της προσφυγής του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ενάντια στο ΠΔ 99/2018 (ΦΕΚ 187Α/2018) «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα», που είχε οριστεί εξ αναβολής την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019 στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, με μείζονα σύνθεση, λόγω της όλως εξαιρετικής σπουδαιότητάς της, αναβλήθηκε εκ νέου. Η νέα ημερομηνία για τη δικάσιμο δεν έχει καθοριστεί ακόμα.
  21. Νέα αναβολή δόθηκε στην εκδίκαση από την ολομέλεια του ΣτΕ που αφορά στα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών και το ΠΔ 99/2018. Υπενθυμίζουμε πως κατά του εν λόγω προεδρικού διατάγματος είχαν προσφύγει σχεδον όλοι οι φορείς των μηχανικών. Σε σχετική ανακοίνωσή του ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ σημειώνει τα εξής: Σας ενημερώνουμε ότι η δικάσιμος της προσφυγής του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ενάντια στο ΠΔ 99/2018 (ΦΕΚ 187Α/2018) «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα», που είχε οριστεί εξ αναβολής την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019 στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, με μείζονα σύνθεση, λόγω της όλως εξαιρετικής σπουδαιότητάς της, αναβλήθηκε εκ νέου. Η νέα ημερομηνία για τη δικάσιμο δεν έχει καθοριστεί ακόμα. View full είδηση
  22. Παγωμένη παραμένει η οικοδομική δραστηριότητα στην Υδρα εδώ και 14 μήνες, εξαιτίας της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για απαγόρευση δόμησης σε οικόπεδα εντός των οικισμών με την αιτιολογία ότι έχουν μνημειακό χαρακτήρα. Μάλιστα, το γεγονός ότι αργότερα ακολούθησε και γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με την οποία προβλεπόταν το αδόμητο να επεκταθεί σε όλο το νησί, δημιούργησε μεγάλη αναστάτωση σε κατοίκους και δήμο, που είναι με… δεμένα χέρια και περιμένουν την επιτροπή που συστήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού για να βρει τη χρυσή τομή. Ωστόσο, η κωλυσιεργία που υπάρχει το τελευταίο διάστημα εντείνει την ανησυχία και προκαλεί αλαλούμ, ειδικότερα τώρα που βρίσκονται εν μέσω τουριστικής περιόδου. Το παράδοξο ωστόσο της υπόθεσης είναι ότι το ΣτΕ βασίστηκε κυρίως στην υπουργική απόφαση του 1962 για την προστασία του οικισμού στη μορφή που ήταν τότε, παρότι είναι αναμενόμενο, 56 χρόνια μετά, να έχουν επέλθει σημαντικές αλλαγές. Σημειώνεται ότι ο Αρχαιολογικός Νόμος, στον οποίο επίσης βασίστηκε η απόφαση του ΣτΕ, αφορά την προστασία των αρχαιοτήτων και της πολιτιστικής κληρονομιάς και αναφέρει ότι η δόμηση επιτρέπεται μόνο εάν αποδεικνύεται ότι στο συγκεκριμένο ακίνητο προϋπήρχε κτίσμα. Απόγνωση Σύμφωνα με τα όσα σημειώνει ο δήμαρχος της Υδρας Γιώργος Κουκουδάκης στον Ελεύθερο Τύπο, το ζήτημα είναι μεγάλο και απασχολεί έντονα τους δημότες, που δεν γνωρίζουν αν θα μπορέσουν εν τέλει να κτίσουν. Σύμφωνα με το ΣτΕ, όπου δεν υπάρχει υφιστάμενο κτίσμα απαγορεύεται η ανοικοδόμηση. Ωστόσο, «πρέπει να γίνει μια δημόσια συζήτηση, σοβαρή και σε επιστημονικό επίπεδο, για το τι θεωρείται αρχαιολογική περιοχή. Δεν μπορεί η Υδρα να έχει το ίδιο δίχτυ προστασίας με την Ακρόπολη, όταν μάλιστα το νησί είναι τουριστικός προορισμός», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κουκουδάκης. Οργισμένοι οι κάτοικοι θεωρούν πως το αδόμητο είναι μια αδικία που γίνεται στο νησί. Υπάρχουν πολίτες που έχουν εκτάσεις και δεν μπορούν να κτίσουν, ενώ άλλοι που είχαν την οικονομική δυνατότητα πριν από τις αποφάσεις του ΣτΕ κατάφεραν να οικοδομήσουν. Στο ίδιο πλαίσιο, το δημοτικό συμβούλιο της Υδρας με ομόφωνη απόφαση είχε εκφράσει την έντονη αντίθεσή του σε οποιεσδήποτε τετελεσμένες αποφάσεις και αλλαγές στο οικοδομικό καθεστώς που ισχύει για τον δήμο. Επιπλοκές Το ζήτημα βέβαια επεκτείνεται και σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα τους δασικούς χάρτες. Οπως εξηγεί ο δήμαρχος, η Υδρα δεν έχει όρια οικισμού και ενώ έχει πάει η προσωρινή γνωμοδότηση του υπουργείου Περιβάλλοντος και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έχει ζητήσει από τον Ιανουάριο να κατέβει στο νησί μια επιτροπή από το υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να καταθέσει τις απόψεις του, με βάση την πρόταση του ΥΠΕΝ για τα όρια οικισμού, η ομάδα δεν έχει έρθει καθόλου. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, σύμφωνα με τον κ. Κουκουδάκη, είναι να υπάρχουν σημαντικά προβλήματα που σχετίζονται με τις εκτάσεις, τα όρια οικισμού αλλά και συνολικά την οικοδομική δραστηριότητα του νησιού, ειδικά τώρα που βρίσκεται σε τουριστική περίοδο. Σημειώνεται ότι οι μόνιμοι κάτοικοι είναι 2.000 ενώ το καλοκαίρι φτάνουν τις 10.000. Ερώτηση στη Βουλή Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα επανέφερε με ερώτησή του ο βουλευτής της Ν.Δ. Κώστας Κατσαφάδος στους υπουργούς Πολιτισμού και Περιβάλλοντος. Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει ο κ. Κατσαφάδος, 14 μήνες μετά από αποφάσεις του ΣτΕ για τη δόμηση στο νησί, είχε συγκροτηθεί ομάδα εργασίας που επρόκειτο να ασχοληθεί με την υπόθεση και «από τα πρακτικά των δύο συνεδριάσεων της ομάδας εργασίας, όσο και από αυτά του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου όπου συζητήθηκε το θέμα της οριοθέτησης του οικισμού, δεν διαφαίνεται η πρόθεσή σας να βρεθεί μια βιώσιμη λύση για το νησί. Η ομάδα εργασίας, η οποία δεν έχει μεταβεί ούτε καν για αυτοψία στο νησί, παραμένει σε διαπιστώσεις εξ αποστάσεως». Ο κ. Κατσαφάδος ερωτά, μεταξύ άλλων, τους αρμόδιους υπουργούς για ποιο λόγο δεν έχουν μεταβεί στο νησί για αυτοψία μέλη της αρμόδιας επιτροπής για την οριοθέτηση του οικισμού, καθώς κι εάν προτίθενται να αναλάβουν πρωτοβουλία για την επίλυση του προβλήματος. ΜΑΡΙΝΑ ΞΥΠΝΗΤΟΥ View full είδηση
  23. Παγωμένη παραμένει η οικοδομική δραστηριότητα στην Υδρα εδώ και 14 μήνες, εξαιτίας της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για απαγόρευση δόμησης σε οικόπεδα εντός των οικισμών με την αιτιολογία ότι έχουν μνημειακό χαρακτήρα. Μάλιστα, το γεγονός ότι αργότερα ακολούθησε και γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με την οποία προβλεπόταν το αδόμητο να επεκταθεί σε όλο το νησί, δημιούργησε μεγάλη αναστάτωση σε κατοίκους και δήμο, που είναι με… δεμένα χέρια και περιμένουν την επιτροπή που συστήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού για να βρει τη χρυσή τομή. Ωστόσο, η κωλυσιεργία που υπάρχει το τελευταίο διάστημα εντείνει την ανησυχία και προκαλεί αλαλούμ, ειδικότερα τώρα που βρίσκονται εν μέσω τουριστικής περιόδου. Το παράδοξο ωστόσο της υπόθεσης είναι ότι το ΣτΕ βασίστηκε κυρίως στην υπουργική απόφαση του 1962 για την προστασία του οικισμού στη μορφή που ήταν τότε, παρότι είναι αναμενόμενο, 56 χρόνια μετά, να έχουν επέλθει σημαντικές αλλαγές. Σημειώνεται ότι ο Αρχαιολογικός Νόμος, στον οποίο επίσης βασίστηκε η απόφαση του ΣτΕ, αφορά την προστασία των αρχαιοτήτων και της πολιτιστικής κληρονομιάς και αναφέρει ότι η δόμηση επιτρέπεται μόνο εάν αποδεικνύεται ότι στο συγκεκριμένο ακίνητο προϋπήρχε κτίσμα. Απόγνωση Σύμφωνα με τα όσα σημειώνει ο δήμαρχος της Υδρας Γιώργος Κουκουδάκης στον Ελεύθερο Τύπο, το ζήτημα είναι μεγάλο και απασχολεί έντονα τους δημότες, που δεν γνωρίζουν αν θα μπορέσουν εν τέλει να κτίσουν. Σύμφωνα με το ΣτΕ, όπου δεν υπάρχει υφιστάμενο κτίσμα απαγορεύεται η ανοικοδόμηση. Ωστόσο, «πρέπει να γίνει μια δημόσια συζήτηση, σοβαρή και σε επιστημονικό επίπεδο, για το τι θεωρείται αρχαιολογική περιοχή. Δεν μπορεί η Υδρα να έχει το ίδιο δίχτυ προστασίας με την Ακρόπολη, όταν μάλιστα το νησί είναι τουριστικός προορισμός», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κουκουδάκης. Οργισμένοι οι κάτοικοι θεωρούν πως το αδόμητο είναι μια αδικία που γίνεται στο νησί. Υπάρχουν πολίτες που έχουν εκτάσεις και δεν μπορούν να κτίσουν, ενώ άλλοι που είχαν την οικονομική δυνατότητα πριν από τις αποφάσεις του ΣτΕ κατάφεραν να οικοδομήσουν. Στο ίδιο πλαίσιο, το δημοτικό συμβούλιο της Υδρας με ομόφωνη απόφαση είχε εκφράσει την έντονη αντίθεσή του σε οποιεσδήποτε τετελεσμένες αποφάσεις και αλλαγές στο οικοδομικό καθεστώς που ισχύει για τον δήμο. Επιπλοκές Το ζήτημα βέβαια επεκτείνεται και σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα τους δασικούς χάρτες. Οπως εξηγεί ο δήμαρχος, η Υδρα δεν έχει όρια οικισμού και ενώ έχει πάει η προσωρινή γνωμοδότηση του υπουργείου Περιβάλλοντος και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έχει ζητήσει από τον Ιανουάριο να κατέβει στο νησί μια επιτροπή από το υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να καταθέσει τις απόψεις του, με βάση την πρόταση του ΥΠΕΝ για τα όρια οικισμού, η ομάδα δεν έχει έρθει καθόλου. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, σύμφωνα με τον κ. Κουκουδάκη, είναι να υπάρχουν σημαντικά προβλήματα που σχετίζονται με τις εκτάσεις, τα όρια οικισμού αλλά και συνολικά την οικοδομική δραστηριότητα του νησιού, ειδικά τώρα που βρίσκεται σε τουριστική περίοδο. Σημειώνεται ότι οι μόνιμοι κάτοικοι είναι 2.000 ενώ το καλοκαίρι φτάνουν τις 10.000. Ερώτηση στη Βουλή Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα επανέφερε με ερώτησή του ο βουλευτής της Ν.Δ. Κώστας Κατσαφάδος στους υπουργούς Πολιτισμού και Περιβάλλοντος. Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει ο κ. Κατσαφάδος, 14 μήνες μετά από αποφάσεις του ΣτΕ για τη δόμηση στο νησί, είχε συγκροτηθεί ομάδα εργασίας που επρόκειτο να ασχοληθεί με την υπόθεση και «από τα πρακτικά των δύο συνεδριάσεων της ομάδας εργασίας, όσο και από αυτά του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου όπου συζητήθηκε το θέμα της οριοθέτησης του οικισμού, δεν διαφαίνεται η πρόθεσή σας να βρεθεί μια βιώσιμη λύση για το νησί. Η ομάδα εργασίας, η οποία δεν έχει μεταβεί ούτε καν για αυτοψία στο νησί, παραμένει σε διαπιστώσεις εξ αποστάσεως». Ο κ. Κατσαφάδος ερωτά, μεταξύ άλλων, τους αρμόδιους υπουργούς για ποιο λόγο δεν έχουν μεταβεί στο νησί για αυτοψία μέλη της αρμόδιας επιτροπής για την οριοθέτηση του οικισμού, καθώς κι εάν προτίθενται να αναλάβουν πρωτοβουλία για την επίλυση του προβλήματος. ΜΑΡΙΝΑ ΞΥΠΝΗΤΟΥ
  24. Στην έκταση των 22.000 τετραγωνικών θα ανοικοδομηθεί πολυχώρος εμπορίου και ψυχαγωγίας, που θα περιλαμβάνει εμπορικούς χώρους, καταστήματα εστίασης, κινηματογράφους Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε την έναρξη κατασκευής του εμπορικού κέντρου Academy Gardens, έκτασης 22.000 τετραγωνικών μέτρων, στην ευρύτερη περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος του Δήμου Αθηναίων, εντός της έκτασης του πρώην εργοστασίου της κλωστοϋφαντουργίας Μουζάκη (Λεωφ. Κηφισού 60, Ηρούς και Ακράγαντος). Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ έβαλε τη σφραγίδα του για την ολοκλήρωση των όρων δόμησης στην εν λόγω έκταση, στην οποία θα ανοικοδομηθεί πολυχώρος εμπορίου και ψυχαγωγίας, που θα περιλαμβάνει εμπορικούς χώρους, καταστήματα εστίασης, κινηματογράφους, κ.λπ. Κατά το παρελθόν (2015) το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε εγκρίνει τον καθορισμό των όρων δόμησης τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων (Ο.Τ. 124,126, 127 και 128) στην ευρύτερη περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος, αλλά δεν είχαν ολοκληρωθεί τότε οι όροι δόμησης στην εν λόγω περιοχή, οι οποίοι στην συνέχεια ολοκληρώθηκαν. Όμως στο μεσοδιάστημα άλλαξε ο υπουργός Περιβάλλοντος και το Προεδρικό Διάταγμα κατατέθηκε εκ νέου στο ΣτΕ λόγω αλλαγής στο πρόσωπο του προτείνοντος υπουργού. Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ 71/2018 γνωμοδότησή του με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Αθανάσιο Ράντο και εισηγητή τον πάρεδρο Δημήτρη Βασιλειάδη, ενέκριναν νόμιμο το νέο σχέδιο Προεδρικού διατάγματος, μόνο ως προς τον έλεγχο της αρμοδιότητας του προτείνοντος υπουργού Περιβάλλοντος. Υπενθυμίζεται ότι για την ανέγερση του mall στην Ακαδημία Πλάτωνος αντιδρούν έντονα συλλογικοί φορείς, κάτοικοι και καταστηματάρχες της ευρύτερης περιοχής. View full είδηση
  25. Στην έκταση των 22.000 τετραγωνικών θα ανοικοδομηθεί πολυχώρος εμπορίου και ψυχαγωγίας, που θα περιλαμβάνει εμπορικούς χώρους, καταστήματα εστίασης, κινηματογράφους Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε την έναρξη κατασκευής του εμπορικού κέντρου Academy Gardens, έκτασης 22.000 τετραγωνικών μέτρων, στην ευρύτερη περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος του Δήμου Αθηναίων, εντός της έκτασης του πρώην εργοστασίου της κλωστοϋφαντουργίας Μουζάκη (Λεωφ. Κηφισού 60, Ηρούς και Ακράγαντος). Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ έβαλε τη σφραγίδα του για την ολοκλήρωση των όρων δόμησης στην εν λόγω έκταση, στην οποία θα ανοικοδομηθεί πολυχώρος εμπορίου και ψυχαγωγίας, που θα περιλαμβάνει εμπορικούς χώρους, καταστήματα εστίασης, κινηματογράφους, κ.λπ. Κατά το παρελθόν (2015) το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε εγκρίνει τον καθορισμό των όρων δόμησης τεσσάρων οικοδομικών τετραγώνων (Ο.Τ. 124,126, 127 και 128) στην ευρύτερη περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος, αλλά δεν είχαν ολοκληρωθεί τότε οι όροι δόμησης στην εν λόγω περιοχή, οι οποίοι στην συνέχεια ολοκληρώθηκαν. Όμως στο μεσοδιάστημα άλλαξε ο υπουργός Περιβάλλοντος και το Προεδρικό Διάταγμα κατατέθηκε εκ νέου στο ΣτΕ λόγω αλλαγής στο πρόσωπο του προτείνοντος υπουργού. Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ 71/2018 γνωμοδότησή του με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Αθανάσιο Ράντο και εισηγητή τον πάρεδρο Δημήτρη Βασιλειάδη, ενέκριναν νόμιμο το νέο σχέδιο Προεδρικού διατάγματος, μόνο ως προς τον έλεγχο της αρμοδιότητας του προτείνοντος υπουργού Περιβάλλοντος. Υπενθυμίζεται ότι για την ανέγερση του mall στην Ακαδημία Πλάτωνος αντιδρούν έντονα συλλογικοί φορείς, κάτοικοι και καταστηματάρχες της ευρύτερης περιοχής.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.