Μετάβαση στο περιεχόμενο

5 Ιουλίου 2015 – το Δημοψήφισμα


Didonis

Recommended Posts

Το εργατικό κόστος είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Με € μπορείς να έχεις φτηνές πρώτες ύλες άρα πχ μπορείς να κατασκευάσεις με λιγότερο κόστος ένα ξενοδοχείο. Όπως και να έχει το να πάμε τώρα στη δραχμή είναι καθαρή αυτοκτονία, ειδικά για τους μικρομεσαίους. Θα είναι η πιο βίαια φτωχοποίηση που έχει γίνει ποτέ.

 

Και πρέπει επιτέλους σε αυτή τη χώρα να καταλάβουμε πως άλλο πράγμα είναι αυτός που έχει 1.000.000.000 να χάνει 300.000.000 και άλλο αυτός που έχει 1.000 να χάνει τα 300.

 

@nik αν δεν έχεις τα μούτρα να διαμαρτύρεσαι για τους 100 δεν έχεις μούτρα να διαμαρτύρεσαι και για τους 1000. Όπως διαμαρτυρόμουνα για τους πρασινοφρουρούς, τώρα έχω δικαιώμα να διαμαρτύρομαι για τους συριζοφρουρούς. Εσύ με το να κάνεις τα στραβά μάτια στους δικούς σου δε μπορεί πια να μιλάς για παρανομία των προηγούμενων. Έχεις χάσει κάθε δικαίωμα.

Edited by stayros
Link to comment
Share on other sites

πριν σου τα χώσω  , γιατί θα στα… χώσω   ……..εξήγατω.    

 

Γιατί να του τα χώσεις του ανθρώπου; Το ΔΝΤ τα λέει αυτά. Εκεί χώσε ότι τραβάει η ψυχή σου.

Link to comment
Share on other sites

 

@nik αν δεν έχεις τα μούτρα να διαμαρτύρεσαι για τους 100 δεν έχεις μούτρα να διαμαρτύρεσαι και για τους 1000. Όπως διαμαρτυρόμουνα για τους πρασινοφρουρούς, τώρα έχω δικαιώμα να διαμαρτύρομαι για τους συριζοφρουρούς. Εσύ με το να κάνεις τα στραβά μάτια στους δικούς σου δε μπορεί πια να μιλάς για παρανομία των προηγούμενων. Έχεις χάσει κάθε δικαίωμα.

 

Ωραία διαμαρτύρομαι. Εσύ εξομοιώνεις διαπλοκή ΠΑΣΟΚ - ΝΔ με αυτή του ΣΥΡΙΖΑ ?? Αυτό μου λες και θες να μιλήσουμε σοβαρά ? Δηλαδή από την στιγμή που έβαλε 1 βύσμα ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ίσα και όμοια με τους άλλους ?! Ε όχι ρε παιδιά, δεν πάει έτσι. Και δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ απλά συμπαθώ και πιστεύω στον Τσίπρα. Μέχρις εκεί.

Link to comment
Share on other sites

εύχομαι (γιατί μόνο ευχές μπορούμε να κάνουμε εδώ που φτάσαμε) να εξακολουθείς να τον συμπαθείς και να τον πιστεύεις και την επόμενη εβδομάδα...

Link to comment
Share on other sites

Μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ με τις ΕΡΤ, τις 6500 επαναπροσλήψεις, τα δωράκια στους ΔΕΗτζίδες, την επαναφορά της ατιμωρησίας των ΔΥ κτλ γίνεται ο ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΣ της σαπίλας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Την ενστερνίστηκε και την αγκάλιασε τη σαπίλα. Και με τους δεκάδες διορισμούς που έκανε εν μέσω της χειροτερης μεταπολεμικής κρίσης φαίνεται πως είναι γνήσιο τέκνο του ΠΑΣΟΚ και θα καταλήξει στον ίδιο βούρκο.

Edited by stayros
Link to comment
Share on other sites

nik, δεν εξομοιώνεται η διαπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ με αυτή των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, προφανώς και όχι. Αλλά όχι και 100 συριζαίοι. Από το 1981 ο Αντρέας διόρισε στο δημόσιο όλων των αποχρώσεων τσακάλια, μέσω των κλαδικών του Κουτσόγιωργα.

 

Τεσπα, πρέπει να φύγουμε κάποια στιγμή από την πελατειακή λογική.

Link to comment
Share on other sites

Βάλτε μέσα για λίγο τα πιστόλια

 

 

Παρά δήμον ονείρων

 

του Γιάννη Ευσταθιάδη *

 

Παράξενο ενύπνιο χθες βράδυ, με μπορχεσιανές καταβολές που με επανέφερε, μέσω λαβυρίνθων, στην εικόνα του Γιώργου Σεφέρη ανάμεσα στους αγάπανθους.
 

 

Μου πήρε ώρα (ή λίγες στιγμές - ο χρόνος των ονείρων είναι πάντα αδιευκρίνιστος) να καταλάβω πως οι αγάπανθοι, αλλά και οι συκομουριές και οι ασπάλαθοι ήταν διάσπαρτοι στο προαύλιο του κτιρίου της κρατικής τηλεόρασης, εν αναμονή του ποιητή μετά τη φετινή απονομή σ' αυτόν του βραβείου Νόμπελ.

Σαν ασπρόμαυρο φλασμπάκ επανήλθαν ατάκτως ερριμμένα τα πλάνα όλων όσα είχαν προηγηθεί.

Με την αναγγελία και μόνο της υποψηφιότητας, παρενέβη ο πρωθυπουργός, κινητοποιήθηκε η κυβέρνηση, ενεργοποιήθηκαν οι αρμόδιοι φορείς του πολιτισμού, δραστηριοποιήθηκαν οι υπηρεσίες απόδημου ελληνισμού, ετέθη σε πυρετώδη λειτουργία όλος ο κρατικός μηχανισμός.

Στον Τύπο δημοσιεύτηκαν ολοσέλιδες καταχωρίσεις με το σύνθημα «Go George, Go Greece», εκτυπώθηκαν χιλιάδες μικρές σημαίες, καπελάκια και, κυρίως, αδειανά πουκάμισα, ενώ οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας καθιέρωσαν -ως δωρεάν ring tone- ήχο με τριζόνια, έτσι ώστε να γεμίσουν μ' αυτόν όλα τα ελληνικά σπίτια.

Η προσληφθείσα σύμβουλος δημόσιων σχέσεων, η οποία, σημειωτέον, διατηρεί άριστες σχέσεις με τη Σουηδική Ακαδημία, οργάνωσε περιοδείες του ποιητή σε πολλές χώρες, ώστε να προετοιμάσει το έδαφος για την τελική ψηφοφορία.

Ετσι, μέσα σε σύντομο σχετικώς διάστημα, ο ποιητής επισκέφθηκε (λαμβάνοντας μέρος σε σχετικές παρουσιάσεις και αναγνώσεις) το Λονδίνο, την Αγκυρα, την Κορυτσά, την Αλεξάνδρεια, το Κάιρο, την Πρετόρια, το Τράνσβααλ και, βεβαίως, την Κύπρο.

Παράλληλα, οι πρεσβείες, δεδομένου ότι για πρώτη φορά πλην των ακαδημαϊκών θα ψήφιζε και το κοινό, έλαβαν επείγον σήμα για να κινητοποιήσουν τους έλληνες μόνιμους κατοίκους εξωτερικού ώστε να υποστηρίζουν την ελληνική συμμετοχή με SMS, υπό την κωδική ονομασία «Πες τους το μ' ένα γιουκαλίλι...»

Ο ίδιος ο ποιητής ακολούθησε ένα αυστηρό πρόγραμμα με εξαντλητικές, πολύωρες, καθημερινές (και, εντέλει, τρίτομες) δοκιμές για την αρτιότερη παρουσία της ελληνικής συμμετοχής, πράγμα που τον οδήγησε στην ανθρώπινη αποστροφή: «Ανάμεσα σε δυο πικρές στιγμές δεν έχεις καιρό μήτε ν' ανασάνεις».

Υστερα ο ύπνος μου έγινε πιο ταραγμένος από το παραλήρημα των ρεπόρτερ, τις ιαχές του πλήθους, τους αλαλαγμούς, τις συνεχείς αναμεταδόσεις που ακολούθησαν την ανακοίνωση της βράβευσης και την απονομή.

Με το σύνθημα «Στη σφενδόνη, πάλι στη σφενδόνη» χιλιάδες Ελληνες κατέκλυσαν στάδια, γήπεδα, πλατείες και κεντρικές οδούς, πανηγυρίζοντας.

Ακολούθησε ορυμαγδός δηλώσεων της πολιτικής ηγεσίας, των κομμάτων, των νομαρχιακών επιτροπών, των δημαρχιακών αρχόντων και, βεβαίως, των εκπροσώπων του κλήρου.

Ομιλητικότατος, ο υπουργός Τουρισμού προέβη στην ακόλουθη δήλωση, ξεκουμπώνοντας με δωρική κίνηση το μπλέιζέρ του:

«Η βράβευση του ποιητή αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον ελληνικό τουρισμό, καθώς είναι βέβαιο πως χιλιάδες ξένοι επισκέπτες θα θελήσουν να επισκεφθούν τα μέρη που η πένα του έχει απαθανατίσει: τη Λεωφόρο Συγγρού, την Κηφισιά, την Υδρα, τη Σαντορίνη, τις Μυκήνες, την Ασίνη, αλλά και (αυτό θα βοηθήσει και τους κυπρίους αδελφούς μας) τις Πλάτρες!

Ηδη το υπουργείο μου επεξεργάζεται και θα ανακοινώσει σύντομα ένα ειδικό οικονομικό τουριστικό πακέτο που θα ονομάζεται "Εξι νύχτες στην Ακρόπολη"».

Δηλώσεις, όμως, έκαναν και πολλοί συνάδελφοι του ποιητή στα τηλεοπτικά παράθυρα, αλλά και εκπρόσωποι του καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου εν γένει. Το κλίμα ήταν γενικώς ενθουσιώδες, αν και δεν έλειψαν κάποιες μεμψίμοιρες τοποθετήσεις.

Ενας κινηματογραφικός κριτικός, φέρ' ειπείν, έκανε λόγο για «παλίμψηστη λιβιδώ» (δηλαδή πολυεπίπεδη libido), ενώ ένας ελληνολάτρης συγγραφέας κατηγόρησε τον ποιητή ότι χρησιμοποίησε αγγλικούς στίχους, μια και η επωδός (ρεφρέν) του περιείχε το μοτίβο «This is the place, gentlemen!».

Μ' αυτά και μ' αυτά, το όνειρό μου μπήκε σε άλλες ατραπούς και με επανέφερε στο προαύλιο του κτιρίου εν αναμονή της αφίξεως του νικητή.

Είδα με τα μάτια μου στην τεράστια, υπαίθρια γιγαντοθόνη την ελικοβλέφαρη ρεπόρτερ να μεταδίδει την υποδοχή του στο αεροδρόμιο.

«Αυτή τη στιγμή, Αγλαΐα, το αεροπλάνο του ποιητή προσγειώνεται. Πυροσβεστικά οχήματα έχουν παραταχθεί στο διάδρομο και δημιουργούν εντυπωσιακά σιντριβάνια με νερό από παρακείμενη Στέρνα. Αλλωστε, ο αρχηγός της Πυροσβεστικής δήλωσε: "Τη θάλασσα, τη θάλασσα, ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;" Αγλαΐα...»

Παρακολούθησα ύστερα την άλλη ρεπόρτερ, με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, να περιγράφει από την αίθουσα των αφίξεων:

«Μάρα... αυτή τη στιγμή, Μάρα... ο ποιητής μπαίνει στο χώρο των δημοσιογράφων, κουρασμένος αλλά ευτυχής... Είναι φανερό ότι το βαρύτιμο έπαθλο του εξαντλεί τους αγκώνες και δεν ξέρει πού να το ακουμπήσει... Μάρα...».

Από τη θέση μου, στις τελευταίες σειρές των συγκεντρωμένων, είδα το πούλμαν που μετέφερε τον ποιητή να φθάνει. Προχωρούσε αργά, με δύσκολες κινήσεις, ενώ το πλήθος τριγύρω τον έραινε με ρόδα της μοίρας.

Καθώς ανέβαινε στην ειδική εξέδρα, μέσα σε αποθέωση και ρυθμικές ιαχές, οι συγκεντρωμένοι, θεωρώντας ποδοσφαιρικό και απρεπές για την περίπτωση το σύνθημα «Σήκωσέ το, το τιμημένο», το μετέβαλαν σε «Ηρθε η στιγμή, σηκώστε με».

Παρά τις διθυραμβικές προσφωνήσεις, τις πανηγυρικές αγορεύσεις, τους βαρυσήμαντους λόγους και τα εγκώμια των ευφημιστών, εκείνος παρέμεινε πεισμόνως σιωπηλός μέσα στη μαρμαρυγή από το αγγελικό και μαύρο φως των τηλεοπτικών συνεργείων. Μόνο στο τέλος, και έπειτα από αφόρητες πιέσεις των ιθυνόντων, ψιθύρισε αργά προς τα προτεταμένα μικρόφωνα:

«Είμαστε ο σπόρος που πεθαίνει».

«Ναι, Αγλαΐα, αυτό είπε... Τίποτ' άλλο... Αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση... Ναι, Αγλαΐα... δεν σ' ακούω... έχω ένα κενό... Ο ποιητής... ένα κενό...».

Ακουσα το άρρυθμο ρολόι μου να χτυπά και ξύπνησα με το μαρμάρινο ομοίωμα της μοναξιάς των ποιητών στα χέρια.

* Ο Γιάννης Ευσταθιάδης είναι συγγραφέας.


 

Link to comment
Share on other sites

 

Καταλαβαίνω αρκετά καλά - πιτσεύω - τι σημαίνει εσωτερική υποτίμηση. Όμως δεν συζητάμε αυτό. Συζητάμε ότι στο ενδεχόμενο δραχμής το όπλο της είναι η υποτίμηση. Αυτήν την υποτίμηση μια χαρά μπορούμε να την κάνουμε εντός ευρώ άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος για δραχμή.

 

Με την διαφορά ότι επειδή είμαστε δεμένοι σε ένα νόμισμα που δεν το ελέγχουμε αλλά και που είναι πολύ ισχυρό δεν εξυπηρετεί τίποτα η εσωτερική υποτίμηση. Ακόμα και να ματώσεις για να μειώσεις το κόστος ο απέναντι (Τουρκία) θα κάνει απλά μια υποτίμηση της λίρας και θα είναι κομπλέ· χωρίς να χρειαστεί να αιμορραγήσει κανείς.

Η κάθε Κεντρική Τράπεζα εθνική ή υπερεθνική έχει στόχο τη διαφύλαξη της σταθερότητας της αξίας του νομίσματος. Όσο πιο μεγάλος είναι ο όγκος των παραγόμενων αξιών, των εξαγωγών και των εισαγωγών τόσο πιο μεγάλη σταθερότητα παρουσιάζει το νόμισμα. Όσο πιο μικρή είναι η παραγωγή μιας χώρας τόσο ασταθές καθίσταται το νόμισμά της. Ο κλασικός τρόπος για τον έλεγχο του θετικού πληθωρισμού είναι η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού του κράτους από την Κ.Τ. Ο τρόπος αυτός αν δεν ελεγχθεί οδηγεί στον αρνητικό πληθωρισμό που είναι εξ' ίσου επικίνδυνος με τον θετικό. Είναι το φαινόμενο που βιώνει σήμερα η Ελλάδα. Τα μεγάλα νομισματικά τραστ (FED, ΕΚΤ κλπ) έχουν προγραμματισμό των υποτιμήσεων ή των υπερτιμήσεων του νομίσματός τους που ονομάζονται περίοδοι ποσοτικής έντασης ή χαλάρωσης. Οι μικρότερες κεντρικές τράπεζες προσπαθούν να επιβιώσουν στον τραπεζιτικό νομισματικό ανταγωνισμό. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, κάνει ο ένας μια υποτίμηση και τσουκ τον ακολουθεί ο άλλος. Αν δεν με πιστεύετε κοιτάξτε τι παθαίνει ο Ερνοάν από τον κεντρικό τραπεζίτη του.

 

Τι εννοούμε όταν λέμε υποτίμηση. Αν οι μεγάλες εξαγωγικές δραστηριότητες της χώρας είναι δολαριακές τότε υποτιμάς το νόμισμά σου απέναντι στο $ και μόνο. Ειδικά δε στην περίπτωση που είσαι χώρα εντάσεως εργασίας με αυτόν τον τρόπο, ενώ κρατάς σταθερά τα εργατικά φθηναίνεις το τελικό προϊόν ώστε αυτό να είναι ανταγωνιστικό στις εξαγωγικές δραστηριότητες.  

Η εσωτερική υποτίμηση ή αποπληθωρισμός είναι το φαινόμενο που βιώνουμε σήμερα. Κατεβαίνουν δλδ τα εργατικά μεροκάματα προκειμένου να φθηνήνουν οι εξαγωγές. Στη αρχή που η αγορά αιφνιδιάστηκε από την έλλειψη χρήματος (2010) πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες (πολυπώλια) κατέβασαν τις τιμές κάτω του κόστους προκειμένου ν' αποκτήσουν ρευστότητα και να αποπληρώσουν δάνεια. Σιγά σιγά όμως η τακτική αυτή τους οδήγησε στο κλείσιμο και την εκ νέου εμπορική μονοπώληση της αγοράς από μια μερίδα εμπορικών ολιγοπωλίων (π.χ. S.M) και εταιρειών παροχής υπηρεσιών με τις τιμές να ανεβαίνουν πάλι στα αρχικά τους (προ μνημονίου) επίπεδα. Το κατέβασμα λοιπόν των μισθών οδηγεί σε εξαθλίωση όσους άντεξαν μέχρι σήμερα και δεν έχουν ακόμη αυτοκτονήσει.

Αντίθετα στη σημερινή περίοδο (περίοδος ποσοτικής χαλάρωσης του € και ανόδου του $) μια ενίσχυση της ρευστότητας στην ελληνική οικονομία θα δημιουργούσε πολύ θετικές οικονομικές εξελίξεις.

http://www.kathimerini.gr/798132/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/eyrw-petrelaio-fernoyn-aprosmena-ofelh--sthn-ellhnikh-oikonomia

Κι όμως αντί αυτού έρχεται η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά που δίνει τη χαριστική βολή στον ελληνικό τουρισμό όταν ο αντίστοιχος φόρος του γείτονα είναι 5%. Αλήθεια έχετε σκεφτεί ποτέ ποιοι Ευρωπαίοι επιχειρηματίες σήμερα δραστηριοποιούνται στον τουρκικό τουρισμό; 

Είναι πολύ σημαντικό θέμα το να διαχειρίζεται άλλος τη νομισματική σου πολιτική, που επειδή είναι πολύ μεγαλύτερος παραγωγικά από σένα δουλεύει πάντα προς όφελός του αγνοώντας τις ανάγκες σου.

 

Edited by Konstantinos IB
Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.