Μετάβαση στο περιεχόμενο

tetris

Core Members
  • Περιεχόμενα

    7.357
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Days Won

    93

Everything posted by tetris

  1. Για να τελειώσουμε μια και καλή με το παραμύθι της "αυτοκρατορίας": Ιδιωτικές πολεοδομήσεις γίνονται κι εδώ. Με το κόλπο των οικοδομικών συνεταιρισμών. Με την ανοχή (και συνενοχή?) της Πολιτείας, έχουν καταστραφεί πολεοδομικά μεγάλες εκτάσεις. Κατά διαβολική σύμπτωση, είτε είναι παραθαλάσσιες, είτε σε πολύ κοντινή απόσταση. Κατά διαβολική (πάλι) σύμπτωση δεν είναι σε κάμπους της ενδοχώρας (όπου υπάρχει άφθονη, επίπεδη και φθηνή γη) αλλά σε πλαγιές με αποχαρακτηρισμένες δασικές εκτάσεις. Επειδή όμως τα (κανονικά) πολεοδομικά σχέδια εκπονούνταν με πρωτοβουλία κι ευθύνη των τοπικών αρχόντων, δεν υπήρχε "ενδιαφέρον" από την κεντρική εξουσία. Στο πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα του Πατήματος, μπορώ να αντιπαραθέσω πάμπολλες επεκτάσεις σχεδίων με πλάτη δρόμων >8 μ και αρτιότητα >400 μ². Το "κακό" όμως με το μειωμένο ΣΔ είναι ότι δεν ευνοεί τις αντιπαροχές. Τι να κάνουμε αν η πλειοψηφία των πολιτών επιλέγει να ζει σε ανθρώπινες συνθήκες? Όσο για τα "οικοπεδάκια 150 τμ στην Λούτσα και στην Κινέττα" (αλλά και σε όλη την επικράτεια) γνωρίζουμε ότι δεν δημιουργήθηκαν μέσω πολεοδομικού σχεδιασμού, αλλά μέσω αυτοσχεδιασμού για κατασκευή αυθαιρέτων. Κι εκεί η Πολιτεία έκλεισε τα μάτια, ποντάροντας στη νομιμοποίηση για να γεμίζει τα άδεια ταμεία της. και άλλα πολλά... Αλλά, μιας και δεν είμαστε ικανοί (ως Πολιτεία) να παράξουμε πρωτογενώς κάτι σωστό, ας αντιγράψουμε τα "αυτοκρατορικά" σχέδια προσαρμόζοντάς τα όμως σωστά στη δική μας κλίμακα αντί να βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στην τριτοκοσμική μας μιζέρια
  2. Οποιαδήποτε κατασκευή μη συμπαγής πάνω από το 1.50 μ, είναι νόμιμη. Το δίχτυ σκίασης (αν δεν έχει πολύ καλή στήριξη) θα το καταστρέψει ο αέρας. Το ξύλο θέλει πολύ συντήρηση (εκτός κι αν βάλεις teak, αλλά θα το πληρώσεις χρυσάφι). Συμβουλέψου το μηχανικό σου
  3. Συγγνώμη για την αντιεπιστημονικότητα αλλά σκέφτηκα, ότι μιας και μένουμε(?) Ευρώπη, να κάνω χρήση του "δικαιώματος" αυτού Ενώ, σύμφωνα με επιστημονικά κριτήρια, θα έπρεπε να συγκριθούμε με χώρες του 3ου κόσμου, με τις οποίες έχουμε πολλά κοινά (διαφθορά) συμπλ εδώ, γελάμε (ετεροχρονισμένα)
  4. Με αφορμή το άρθρο, θυμήθηκα μια παλιά γελοιογραφία του ΚΥΡ από τα τέλη του 70 Ο σκηνοθέτης Κολλάτος, σε μια συνέντευξή του, είχε (μεταξύ άλλων) καταφερθεί κατά των αριστερών, των ομοφυλόφιλων και των Κινέζων Την επομένη, ο ΚΥΡ δημοσιεύει μια γελοιογραφία με τη λεζάντα: Κύριε Κολλάτε μην τα βάζετε με τους Κινέζους γιατί είναι 800 εκατομμύρια κι εμεις μόνο 8. Κι αν το θελήσουν, θα μας κάνουν και αριστερούς και ομοφυλόφιλους...
  5. Σύσταση με "ορφανό" υπόλοιπο δόμησης ΔΕΝ υπάρχει. Επίσης, όπως είπε κι ο @Didonis είναι εντελώς απίθανο να υπάρχει υπόλοιπο σε πολυκατοικία. Συνεπώς, και χωρίς να γνωρίζω λεπτομέρειες, θα συμφωνήσω με τον "προλαλήσαντα"
  6. Τι σχέση έχει ο φεουδαλισμός με την ορθολογιστική πολεοδομική (και όχι μόνο) οργάνωση? Εκτός κι αν εννοείς ότι εκεί (και σε άλλες χώρες) υπήρξε μια φυσιολογική πορεία (φεουδαλισμός-αστική κοινωνία-μαζική δημοκρατία). Ενώ εμείς, παραμένουμε όπως ξεκινήσαμε (κατσαπλιάδες). Με μιαν "αστική" τάξη που δεν βασίστηκε στην καταγωγή και την παιδεία, αλλά στον (εύκολο) πλουτισμό. Εξ ου και το διαχρονικό χάλι μας. Ούτε η γεωμορφολογία αποτελεί δικαιολογία για το πολεοδομικό μπάχαλο που επικρατεί εδώ. Διότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα μικρών κρατών με ελάχιστους "κάμπους" αλλά σοβαρό πολεοδομικό καθεστώς (και σοβαρούς πολιτικούς). Η όποια σύγκριση μαζί τους, θα επιτείνει την κατάθλιψή μας... Πώς είναι "συγκεκριμένος ο όγκος" χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το ύψος όταν αποτελεί περιοριστικό παράγοντα του ιδεατού στερεού? Το περί ανακατασκευής των παλαιών πολυκατοικιών "για να μη χάσουν" τα κλουβιά διαμερίσματά τους οι νυν ιδιοκτήτες, το αντιπαρέρχομαι ως άκρως λαϊκιστικό και υποκρύπτον άλλα... Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί συνέβη (κι εξακολουθεί να συμβαίνει) η φυγή των κατοίκων των μεγάλων αστικών κέντρων προς την επαρχία (εξοχικά, και όχι μόνο)? Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί είχαν μπει στον πάγο, για πολλά χρόνια, οι επεκτάσεις των σχεδίων πόλεων? Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί έχουμε τόσο περίπλοκη πολεοδομική νομοθεσία?
  7. Από τη στιγμή που υπάρχει λιανική συναλλαγή, είναι κατάστημα
  8. Από την Ελεάνα Αλυσανδράτου Αν επιχειρούσαμε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση για την ομοιόμορφη εφαρμογή των νομοθετικών διατάξεων στην χώρα μας, θα μπορούσαμε να διαφωνούμε και να αντιπαρατιθέμεθα εις το διηνεκές, βρίσκοντας κάθε φορά καινούρια επιχειρήματα. Το αξιοθαύμαστο είναι πως οι περισσότερες απόψεις περί του τρόπου με τον οποίο δημιουργείται ή εφαρμόζεται ένα νομοθέτημα, μπορούν να βρουν στέγη κάτω από εξίσου ευσταθή και έγκυρα επιχειρήματα, όσο αντικρουόμενων συμφερόντων κι αν είναι. Αυτό συμβαίνει διότι η νομική επιστήμη δημιουργήθηκε ακριβώς από την ανάγκη εύρεσης ισορροπημένων και αξιοκρατικών (κατά το δυνατόν) λύσεων σε αντιμαχίες, συχνά εκ διαμέτρου αντίθετες. Αν λοιπόν η υιοθέτηση μιας λύσης που να εκπληρώνει τις προσδοκίες και να δικαιώνει το περί δικαίου αίσθημα όλων των πλευρών είναι, σχεδόν, αδύνατη, τι γίνεται όταν το τίμημα της “ήττας” απειλεί να ζημιώσει οικονομικά την μία πλευρά και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό; Εμπειρικά, συμβαίνει μια αντιμαχία που διαρκεί χρόνια, εξελίσσεται σε πολλά στάδια, περιφέρεται από δικαστική αίθουσα, σε Υπουργείο, σε έτερη δικαστική αίθουσα και τελικά επιλύεται με μια νομοθετική ρύθμιση. Ή αλλιώς, συμβαίνει “μπόνους δόμησης του ΝΟΚ”. Το πραγματικό ερώτημα που ανακύπτει απ’ όλη αυτή την ιστορία, είναι αν αυτή είναι η μοναδική οδός, την οποία μετέρχεται η εφαρμογή μιας πολεοδομικής ρύθμισης ή αν υπάρχουν παραδείγματα ομαλής εφαρμογής αμφιλεγόμενων διατάξεων. Αν ναι, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά ή τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα. Για τις ανάγκες αυτής της αναζήτησης θα διερευνήσουμε την αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση που εφάρμοσε η γαλλική κυβέρνηση, προσφέροντας κίνητρα για την ανοικοδόμηση βιώσιμων και ενεργειακά αναβαθμισμένων κατασκευών. Μια συνοπτική ματιά στην ιστορία του μπόνους δόμησης Παρότι ο ΝΟΚ που θεσπίζει τα μπόνους δόμησης έχει ψηφιστεί από το 2012, με διευκρινίσεις που δόθηκαν με απόσταση ετών, φάνηκε πως τα μπόνους δόμησης θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αθροιστικά, ανεβάζοντας σε μεγάλο βαθμό το τελικό ύψος των υπό κατασκευή κτιρίων. Αυτό ουσιαστικά αποτέλεσε την αφετηρία για την δημιουργία αντιδράσεων. Τον Μάρτιο 2024 ο Δήμος Αλίμου ήταν ο πρώτος που προσέφυγε στο ΣτΕ και προχώρησε στην αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών που έκαναν χρήση των μπόνους, κίνηση στην οποία προσχώρησε αμέσως κι ο Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Τον Απρίλιο ακολούθησε ο Δήμος Κηφισιάς, καθώς και άλλοι δήμοι, με την υποστήριξη και της ΚΕΔΕ. Απουσία τοπικών πολεοδομικών σχεδίων, οι Δήμοι θέλησαν να προστατεύσουν τον χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επιμέρους περιοχών. Το περασμένο έτος η Ολομέλεια του ΣτΕ εξέτασε τη συνταγματικότητα των διατάξεων, κρίνοντάς τις τελικά ως αντισυνταγματικές. Έτσι, πάγωσε η έγκριση και η έκδοση επιπλέον αδειών που εκμεταλλεύονται τα μπόνους, μέχρι νεωτέρας. Αξίζει να σημειωθεί πως το “πάγωμα” δεν συμπεριελάμβανε τις άδειες των οποίων οι εργασίες είχαν ολοκληρωθεί μέχρι τότε. Τον Φεβρουάριο του 2025 εκδόθηκε επίσημα η απόφαση του ΣτΕ και έκτοτε συνεχίζονται οι συζητήσεις και οι νομοθετικές παρεμβάσεις από το ΥΠΕΝ για να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις της απόφασης, καθώς και νέες προσφυγές και δικαστικές μάχες για επιμέρους οικοδομικές άδειες. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι περισσότερες και σφοδρότερες αντιδράσεις εκφράστηκαν από τον κατασκευαστικό κλάδο, με ανακοινώσεις διαμαρτυρίες και προσφυγές στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο, καθώς η απόφαση του ΣτΕ άφησε μετέωρο πλήθος έργων και διόλου ευκαταφρόνητα οικονομικά κεφάλαια. Το ΤΕΕ απ’ την πλευρά του φάνηκε να ενστερνίζεται την πλευρά της αγοράς, καταδεικνύοντας την σύγχυση και το “μούδιασμα” που προκάλεσε η εν λόγω απόφαση, ενώ έθιξε και το ζήτημα έλλειψης ασφάλειας δικαίου. Οι δήμοι παραμένουν, δικαιωμένοι, στις αρχικές τους θέσεις και όλοι οι παραπάνω αναμένουν να δουν τι μέλλει γενέσθαι. Καταφανώς, η απόφαση του ΣτΕ προκάλεσε περισσότερα ζητήματα, από αυτό που ήρθε να επιλύσει, χωρίς αυτό να αναιρεί την ευστάθεια του νομικού σκεπτικού που την “γέννησε”. Ίσως λοιπόν το πρόβλημα να μην έγκειται στον τρόπο που συντίθεται το σκεπτικό μιας απόφασης και γι’ αυτό τελικά η ίδια η απόφαση, κατά μόνας, να μην είναι ικανή να δώσει λύσεις. Το Bonus de Constructibilité και τα κίνητρα βάσει των Plan Local d’Urbanisme To Bonus de Constructibilité είναι η γαλλική προσπάθεια παρακίνησης να ενσωματωθούν περισσότερα στοιχεία ενεργειακής εξοικονόμησης και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας στα κτήρια. Όπως και το δικό μας μπόνους δόμησης, έτσι και η γαλλική εκδοχή ανταμείβει την επιπλέον οικονομική και χρονική επένδυση που απαιτεί η ενσωμάτωση περαιτέρω στοιχείων σε ένα κτίσμα, με την ελαφρά παράκαμψη των εκάστοτε όρων δόμησης. Συγκεκριμένα: Η γαλλική νομοθεσία ανέπτυξε δύο ξεχωριστούς μηχανισμούς για την προώθηση της ενεργειακής και περιβαλλοντικής απόδοσης στις κατασκευές: το “bonus de constructibilité” (μπόνους δόμησης) και τη “dérogation de hauteur” (παρέκκλιση ύψους). 1) Μπόνους Δόμησης (Bonus de constructibilité) Το μπόνους δόμησης, που προβλέπεται από το άρθρο L. 151-28 του κώδικα πολεοδομικού σχεδιασμού, επιτρέπει την εν μέρει απορρόφηση του πρόσθετου κόστους που συνδέεται με την προσπάθεια για υποδειγματική απόδοση, δίνοντας τη δυνατότητα υπέρβασης του μεγέθους (αύξηση εμβαδού του κτίσματος ή/και ύψους) έως και 30% για νέες κατασκευές ή επεκτάσεις που επιδεικνύουν ενεργειακή ή υποδειγματική περιβαλλοντική απόδοση ή ενσωματώνουν τεχνολογίες ΑΠΕ. Σημαντική λεπτομέρεια εδώ, πως η αρμόδια πολεοδομική αρχή πρέπει να επιτρέψει την παράκαμψη των όρων δόμησης, μέσω του Plan Local d’Urbanisme (PLU), δηλαδή του τοπικού της πολεοδομικού σχεδίου. Η εκάστοτε κοινότητα πρέπει να έχει προβλέψει αυτό τον μηχανισμό στο τοπικό πολεοδομικό της σχέδιο, και να έχει καθορίσει τα επίπεδα των χορηγούμενων υπερβάσεων (από 0 έως 30%). Αν κρίνεται αναγκαίο, μπορεί να επιλέξει να χορηγήσει διαφορετικό επίπεδο μπόνους ανάλογα με τα 3 κριτήρια που περιγράφονται παρακάτω, τα οποία δεν είναι σωρευτικά, δηλαδή δεν μπορούν να συνδυαστούν σε ένα κτίσμα, προκειμένου να διεκδικηθεί μεγαλύτερο μπόνους. Κριτήρια για το Μπόνους Δόμησης Υπάρχουν τρία κριτήρια για την χορήγηση του μπόνους. Όλα βασίζονται στο γαλλικό πρότυπο “RE2020”, το οποίο είναι η τελευταία περιβαλλοντική ρύθμιση για τα κτίρια στη Γαλλία. Υποδειγματική ενεργειακή απόδοση: Το κτίριο πρέπει να έχει καλύτερες επιδόσεις από τους στόχους που θέτει ο κανονισμός RE2020 για το 2023, όσον αφορά την κάλυψη των ενεργειακών του αναγκών, την κατανάλωση ενέργειας και τον αντίκτυπο στο κλίμα. Υποδειγματική περιβαλλοντική απόδοση: Το κτίριο πρέπει να εφαρμόζει τους στόχους του RE2020 για το 2023, όσον αφορά τον αντίκτυπο των υλικών κατασκευής στο κλίμα. Ουσιαστικά, δηλαδή, να χρησιμοποιούνται δομικά υλικά με χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα. Ενσωμάτωση διαδικασιών ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ: Το κτίριο πρέπει να ενσωματώνει συστήματα παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, όπως φωτοβολταϊκά ή ηλιακά θερμικά συστήματα. 2) Παρέκκλιση Ύψους (Dérogation de hauteur) Η παρέκκλιση ύψους, που προβλέπεται από το άρθρο R.152-5-2 του κώδικα πολεοδομικού σχεδιασμού, επιτρέπει την αύξηση του πάχους ορισμένων τοίχων του κτιρίου, π.χ λόγω μόνωσης ή πράσινων στεγών κ.α. Η μέγιστη συνολική υπέρβαση ορίζεται στα 2,5 m με όριο τα 25 cm ανά όροφο. Αυτή η παρέκκλιση ύψους δεν επιτρέπει την προσθήκη επιπλέον ορόφου, και ο τρόπος κατασκευής είναι αυτός που πρέπει να αιτιολογεί την ανάγκη να επωφεληθεί από αυτήν την παρέκκλιση. Για να επιτραπεί η παρέκκλιση ύψους, το κτίριο πρέπει να επιδεικνύει υποδειγματική περιβαλλοντική απόδοση, όπως ορίζεται στο R.171-3 του κώδικα κατασκευών και κατοικίας. Απαραίτητη προϋπόθεση κι εδώ είναι η συμφωνία με το εκάστοτε τοπικό πολεοδομικό σχέδιο (PLU). Τι θα μπορούσαμε να κρατήσουμε από το Bonus de Constructibilité Όπως, ίσως, εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό, η γαλλική απόπειρα επιβράβευσης της βιώσιμης και ενεργειακά αναβαθμισμένης δόμησης δεν συνάντησε κανενός είδους αντίσταση, δεν επέφερε αντιδράσεις και η εφαρμογή της δεν παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη. Αν συγκρίνουμε τα δύο νομοθετήματα, θα διαπιστώσουμε ότι μοιράζονται πολλά κοινά σημεία στον τρόπο σκέψης, στα κριτήρια και τις προϋποθέσεις εφαρμογής. Η σημαντικότερη και κομβική διαφορά ωστόσο, είναι η συμπερίληψη των τοπικών πολεοδομικών σχεδίων (Plan Local d’Urbanisme), από την γαλλική κυβέρνηση, εξ’ αρχής. Το πραγματικό πρόβλημα στην εφαρμογή του μπόνους δόμησης στην Ελλάδα προέκυψε από τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, καθώς η άναρχη δόμηση ή η δόμηση πολύ ψηλών κτηρίων, έρχεται σε αντίθεση με τον τοπικό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα, τον ιστορικό/ παραδοσιακό χαρακτήρα, ή την ομοιόμορφη αισθητική που διατηρούν. Θα μπορούσαμε λοιπόν να έχουμε άμεσα και εξαρχής λύσει τέτοιου είδους ζητήματα, αν είχαμε συμπεριλάβει τους όρους δόμησης των τοπικών πολεοδομικών σχεδίων, πριν προβούμε σε έγκριση αδειών που συμπεριλαμβάνουν τις διατάξεις του ΝΟΚ. Το ζήτημα τελικά, δεν ήταν ούτε η διάταξη του ΝΟΚ περί μπόνους δόμησης, ούτε οι προσφυγές των Δήμων, ούτε και η απόφαση του ΣτΕ. Είναι ότι μέχρι σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών περιφερειών δεν έχει ολοκληρωμένα, ή έστω ημιτελή, τοπικά πολεοδομικά σχέδια. Πολλά ζητήματα δόμησης, όπως και το πιο πρόσφατο, των νέων ορίων των οικισμών, η αυθαίρετη δόμηση ή η αναίμακτη ολοκλήρωση του κτηματολογίου, δεν θα υφίσταντο, αν απλώς είχαμε λύσει το ένα κώλυμα στο οποίο τελικά “σκοντάφτουν” όλα. Τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια, όπως και τόσα άλλα, βρίσκονται σε εκκρεμότητα εδώ και δεκαετίες. Θεωρητικά υπάρχει ημερομηνία λήξης, καθώς το Πρόγραμμα “Κωνσταντίνος Δοξιάδης”, έχει στόχο να αποκτήσει πολεοδομικό σχέδιο το 80% της επικράτειας και ορίζοντα ολοκλήρωσης έως τις 31/12/2025, ενώ έως τα τέλη του 2026 αναμένεται να έχουν εκδοθεί τα σχετικά προεδρικά διατάγματα που θα θέτουν σε ισχύ τα νέα σχέδια. Δεν έχουμε παρά να αναμένουμε την μεγάλη έκπληξη που θα είναι η ολοκλήρωση του προγράμματος εντός χρονοδιαγράμματος, δεδομένης της βραδυκίνητης φύσης των κρατικών προγραμμάτων, διαγωνιστικών διαδικασιών κλπ. Μέχρι να επιλύσουμε τα πραγματικά προβλήματα, δυστυχώς είμαστε καταδικασμένοι να στρεφόμαστε στην δικαιοσύνη και να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην ασφάλεια δικαίου και την εφαρμογή της δικαιοσύνης, όσο σύνθετη κι αν είναι αυτή.
  9. Από την Ελεάνα Αλυσανδράτου Αν επιχειρούσαμε να ξεκινήσουμε μια συζήτηση για την ομοιόμορφη εφαρμογή των νομοθετικών διατάξεων στην χώρα μας, θα μπορούσαμε να διαφωνούμε και να αντιπαρατιθέμεθα εις το διηνεκές, βρίσκοντας κάθε φορά καινούρια επιχειρήματα. Το αξιοθαύμαστο είναι πως οι περισσότερες απόψεις περί του τρόπου με τον οποίο δημιουργείται ή εφαρμόζεται ένα νομοθέτημα, μπορούν να βρουν στέγη κάτω από εξίσου ευσταθή και έγκυρα επιχειρήματα, όσο αντικρουόμενων συμφερόντων κι αν είναι. Αυτό συμβαίνει διότι η νομική επιστήμη δημιουργήθηκε ακριβώς από την ανάγκη εύρεσης ισορροπημένων και αξιοκρατικών (κατά το δυνατόν) λύσεων σε αντιμαχίες, συχνά εκ διαμέτρου αντίθετες. Αν λοιπόν η υιοθέτηση μιας λύσης που να εκπληρώνει τις προσδοκίες και να δικαιώνει το περί δικαίου αίσθημα όλων των πλευρών είναι, σχεδόν, αδύνατη, τι γίνεται όταν το τίμημα της “ήττας” απειλεί να ζημιώσει οικονομικά την μία πλευρά και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό; Εμπειρικά, συμβαίνει μια αντιμαχία που διαρκεί χρόνια, εξελίσσεται σε πολλά στάδια, περιφέρεται από δικαστική αίθουσα, σε Υπουργείο, σε έτερη δικαστική αίθουσα και τελικά επιλύεται με μια νομοθετική ρύθμιση. Ή αλλιώς, συμβαίνει “μπόνους δόμησης του ΝΟΚ”. Το πραγματικό ερώτημα που ανακύπτει απ’ όλη αυτή την ιστορία, είναι αν αυτή είναι η μοναδική οδός, την οποία μετέρχεται η εφαρμογή μιας πολεοδομικής ρύθμισης ή αν υπάρχουν παραδείγματα ομαλής εφαρμογής αμφιλεγόμενων διατάξεων. Αν ναι, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά ή τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα. Για τις ανάγκες αυτής της αναζήτησης θα διερευνήσουμε την αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση που εφάρμοσε η γαλλική κυβέρνηση, προσφέροντας κίνητρα για την ανοικοδόμηση βιώσιμων και ενεργειακά αναβαθμισμένων κατασκευών. Μια συνοπτική ματιά στην ιστορία του μπόνους δόμησης Παρότι ο ΝΟΚ που θεσπίζει τα μπόνους δόμησης έχει ψηφιστεί από το 2012, με διευκρινίσεις που δόθηκαν με απόσταση ετών, φάνηκε πως τα μπόνους δόμησης θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αθροιστικά, ανεβάζοντας σε μεγάλο βαθμό το τελικό ύψος των υπό κατασκευή κτιρίων. Αυτό ουσιαστικά αποτέλεσε την αφετηρία για την δημιουργία αντιδράσεων. Τον Μάρτιο 2024 ο Δήμος Αλίμου ήταν ο πρώτος που προσέφυγε στο ΣτΕ και προχώρησε στην αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών που έκαναν χρήση των μπόνους, κίνηση στην οποία προσχώρησε αμέσως κι ο Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Τον Απρίλιο ακολούθησε ο Δήμος Κηφισιάς, καθώς και άλλοι δήμοι, με την υποστήριξη και της ΚΕΔΕ. Απουσία τοπικών πολεοδομικών σχεδίων, οι Δήμοι θέλησαν να προστατεύσουν τον χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επιμέρους περιοχών. Το περασμένο έτος η Ολομέλεια του ΣτΕ εξέτασε τη συνταγματικότητα των διατάξεων, κρίνοντάς τις τελικά ως αντισυνταγματικές. Έτσι, πάγωσε η έγκριση και η έκδοση επιπλέον αδειών που εκμεταλλεύονται τα μπόνους, μέχρι νεωτέρας. Αξίζει να σημειωθεί πως το “πάγωμα” δεν συμπεριελάμβανε τις άδειες των οποίων οι εργασίες είχαν ολοκληρωθεί μέχρι τότε. Τον Φεβρουάριο του 2025 εκδόθηκε επίσημα η απόφαση του ΣτΕ και έκτοτε συνεχίζονται οι συζητήσεις και οι νομοθετικές παρεμβάσεις από το ΥΠΕΝ για να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις της απόφασης, καθώς και νέες προσφυγές και δικαστικές μάχες για επιμέρους οικοδομικές άδειες. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι περισσότερες και σφοδρότερες αντιδράσεις εκφράστηκαν από τον κατασκευαστικό κλάδο, με ανακοινώσεις διαμαρτυρίες και προσφυγές στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο, καθώς η απόφαση του ΣτΕ άφησε μετέωρο πλήθος έργων και διόλου ευκαταφρόνητα οικονομικά κεφάλαια. Το ΤΕΕ απ’ την πλευρά του φάνηκε να ενστερνίζεται την πλευρά της αγοράς, καταδεικνύοντας την σύγχυση και το “μούδιασμα” που προκάλεσε η εν λόγω απόφαση, ενώ έθιξε και το ζήτημα έλλειψης ασφάλειας δικαίου. Οι δήμοι παραμένουν, δικαιωμένοι, στις αρχικές τους θέσεις και όλοι οι παραπάνω αναμένουν να δουν τι μέλλει γενέσθαι. Καταφανώς, η απόφαση του ΣτΕ προκάλεσε περισσότερα ζητήματα, από αυτό που ήρθε να επιλύσει, χωρίς αυτό να αναιρεί την ευστάθεια του νομικού σκεπτικού που την “γέννησε”. Ίσως λοιπόν το πρόβλημα να μην έγκειται στον τρόπο που συντίθεται το σκεπτικό μιας απόφασης και γι’ αυτό τελικά η ίδια η απόφαση, κατά μόνας, να μην είναι ικανή να δώσει λύσεις. Το Bonus de Constructibilité και τα κίνητρα βάσει των Plan Local d’Urbanisme To Bonus de Constructibilité είναι η γαλλική προσπάθεια παρακίνησης να ενσωματωθούν περισσότερα στοιχεία ενεργειακής εξοικονόμησης και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας στα κτήρια. Όπως και το δικό μας μπόνους δόμησης, έτσι και η γαλλική εκδοχή ανταμείβει την επιπλέον οικονομική και χρονική επένδυση που απαιτεί η ενσωμάτωση περαιτέρω στοιχείων σε ένα κτίσμα, με την ελαφρά παράκαμψη των εκάστοτε όρων δόμησης. Συγκεκριμένα: Η γαλλική νομοθεσία ανέπτυξε δύο ξεχωριστούς μηχανισμούς για την προώθηση της ενεργειακής και περιβαλλοντικής απόδοσης στις κατασκευές: το “bonus de constructibilité” (μπόνους δόμησης) και τη “dérogation de hauteur” (παρέκκλιση ύψους). 1) Μπόνους Δόμησης (Bonus de constructibilité) Το μπόνους δόμησης, που προβλέπεται από το άρθρο L. 151-28 του κώδικα πολεοδομικού σχεδιασμού, επιτρέπει την εν μέρει απορρόφηση του πρόσθετου κόστους που συνδέεται με την προσπάθεια για υποδειγματική απόδοση, δίνοντας τη δυνατότητα υπέρβασης του μεγέθους (αύξηση εμβαδού του κτίσματος ή/και ύψους) έως και 30% για νέες κατασκευές ή επεκτάσεις που επιδεικνύουν ενεργειακή ή υποδειγματική περιβαλλοντική απόδοση ή ενσωματώνουν τεχνολογίες ΑΠΕ. Σημαντική λεπτομέρεια εδώ, πως η αρμόδια πολεοδομική αρχή πρέπει να επιτρέψει την παράκαμψη των όρων δόμησης, μέσω του Plan Local d’Urbanisme (PLU), δηλαδή του τοπικού της πολεοδομικού σχεδίου. Η εκάστοτε κοινότητα πρέπει να έχει προβλέψει αυτό τον μηχανισμό στο τοπικό πολεοδομικό της σχέδιο, και να έχει καθορίσει τα επίπεδα των χορηγούμενων υπερβάσεων (από 0 έως 30%). Αν κρίνεται αναγκαίο, μπορεί να επιλέξει να χορηγήσει διαφορετικό επίπεδο μπόνους ανάλογα με τα 3 κριτήρια που περιγράφονται παρακάτω, τα οποία δεν είναι σωρευτικά, δηλαδή δεν μπορούν να συνδυαστούν σε ένα κτίσμα, προκειμένου να διεκδικηθεί μεγαλύτερο μπόνους. Κριτήρια για το Μπόνους Δόμησης Υπάρχουν τρία κριτήρια για την χορήγηση του μπόνους. Όλα βασίζονται στο γαλλικό πρότυπο “RE2020”, το οποίο είναι η τελευταία περιβαλλοντική ρύθμιση για τα κτίρια στη Γαλλία. Υποδειγματική ενεργειακή απόδοση: Το κτίριο πρέπει να έχει καλύτερες επιδόσεις από τους στόχους που θέτει ο κανονισμός RE2020 για το 2023, όσον αφορά την κάλυψη των ενεργειακών του αναγκών, την κατανάλωση ενέργειας και τον αντίκτυπο στο κλίμα. Υποδειγματική περιβαλλοντική απόδοση: Το κτίριο πρέπει να εφαρμόζει τους στόχους του RE2020 για το 2023, όσον αφορά τον αντίκτυπο των υλικών κατασκευής στο κλίμα. Ουσιαστικά, δηλαδή, να χρησιμοποιούνται δομικά υλικά με χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα. Ενσωμάτωση διαδικασιών ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ: Το κτίριο πρέπει να ενσωματώνει συστήματα παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, όπως φωτοβολταϊκά ή ηλιακά θερμικά συστήματα. 2) Παρέκκλιση Ύψους (Dérogation de hauteur) Η παρέκκλιση ύψους, που προβλέπεται από το άρθρο R.152-5-2 του κώδικα πολεοδομικού σχεδιασμού, επιτρέπει την αύξηση του πάχους ορισμένων τοίχων του κτιρίου, π.χ λόγω μόνωσης ή πράσινων στεγών κ.α. Η μέγιστη συνολική υπέρβαση ορίζεται στα 2,5 m με όριο τα 25 cm ανά όροφο. Αυτή η παρέκκλιση ύψους δεν επιτρέπει την προσθήκη επιπλέον ορόφου, και ο τρόπος κατασκευής είναι αυτός που πρέπει να αιτιολογεί την ανάγκη να επωφεληθεί από αυτήν την παρέκκλιση. Για να επιτραπεί η παρέκκλιση ύψους, το κτίριο πρέπει να επιδεικνύει υποδειγματική περιβαλλοντική απόδοση, όπως ορίζεται στο R.171-3 του κώδικα κατασκευών και κατοικίας. Απαραίτητη προϋπόθεση κι εδώ είναι η συμφωνία με το εκάστοτε τοπικό πολεοδομικό σχέδιο (PLU). Τι θα μπορούσαμε να κρατήσουμε από το Bonus de Constructibilité Όπως, ίσως, εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό, η γαλλική απόπειρα επιβράβευσης της βιώσιμης και ενεργειακά αναβαθμισμένης δόμησης δεν συνάντησε κανενός είδους αντίσταση, δεν επέφερε αντιδράσεις και η εφαρμογή της δεν παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη. Αν συγκρίνουμε τα δύο νομοθετήματα, θα διαπιστώσουμε ότι μοιράζονται πολλά κοινά σημεία στον τρόπο σκέψης, στα κριτήρια και τις προϋποθέσεις εφαρμογής. Η σημαντικότερη και κομβική διαφορά ωστόσο, είναι η συμπερίληψη των τοπικών πολεοδομικών σχεδίων (Plan Local d’Urbanisme), από την γαλλική κυβέρνηση, εξ’ αρχής. Το πραγματικό πρόβλημα στην εφαρμογή του μπόνους δόμησης στην Ελλάδα προέκυψε από τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, καθώς η άναρχη δόμηση ή η δόμηση πολύ ψηλών κτηρίων, έρχεται σε αντίθεση με τον τοπικό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα, τον ιστορικό/ παραδοσιακό χαρακτήρα, ή την ομοιόμορφη αισθητική που διατηρούν. Θα μπορούσαμε λοιπόν να έχουμε άμεσα και εξαρχής λύσει τέτοιου είδους ζητήματα, αν είχαμε συμπεριλάβει τους όρους δόμησης των τοπικών πολεοδομικών σχεδίων, πριν προβούμε σε έγκριση αδειών που συμπεριλαμβάνουν τις διατάξεις του ΝΟΚ. Το ζήτημα τελικά, δεν ήταν ούτε η διάταξη του ΝΟΚ περί μπόνους δόμησης, ούτε οι προσφυγές των Δήμων, ούτε και η απόφαση του ΣτΕ. Είναι ότι μέχρι σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών περιφερειών δεν έχει ολοκληρωμένα, ή έστω ημιτελή, τοπικά πολεοδομικά σχέδια. Πολλά ζητήματα δόμησης, όπως και το πιο πρόσφατο, των νέων ορίων των οικισμών, η αυθαίρετη δόμηση ή η αναίμακτη ολοκλήρωση του κτηματολογίου, δεν θα υφίσταντο, αν απλώς είχαμε λύσει το ένα κώλυμα στο οποίο τελικά “σκοντάφτουν” όλα. Τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια, όπως και τόσα άλλα, βρίσκονται σε εκκρεμότητα εδώ και δεκαετίες. Θεωρητικά υπάρχει ημερομηνία λήξης, καθώς το Πρόγραμμα “Κωνσταντίνος Δοξιάδης”, έχει στόχο να αποκτήσει πολεοδομικό σχέδιο το 80% της επικράτειας και ορίζοντα ολοκλήρωσης έως τις 31/12/2025, ενώ έως τα τέλη του 2026 αναμένεται να έχουν εκδοθεί τα σχετικά προεδρικά διατάγματα που θα θέτουν σε ισχύ τα νέα σχέδια. Δεν έχουμε παρά να αναμένουμε την μεγάλη έκπληξη που θα είναι η ολοκλήρωση του προγράμματος εντός χρονοδιαγράμματος, δεδομένης της βραδυκίνητης φύσης των κρατικών προγραμμάτων, διαγωνιστικών διαδικασιών κλπ. Μέχρι να επιλύσουμε τα πραγματικά προβλήματα, δυστυχώς είμαστε καταδικασμένοι να στρεφόμαστε στην δικαιοσύνη και να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην ασφάλεια δικαίου και την εφαρμογή της δικαιοσύνης, όσο σύνθετη κι αν είναι αυτή. View full είδηση
  10. @Bitsikokos Και οι δυο λύσεις που σου προτάθηκαν "μπάζουν". Ειδικά η πρώτη. Αν δεν τακτοποιηθεί άμεσα η εκκρεμότητα, οι οικοδομικές άδειες είναι στον αέρα Επίσης, στο Κτηματολόγιο μπορεί να βρεθεί ο φερόμενος ιδιοκτήτης της λωρίδας. Αν έχει καταχωριστεί ως "άγνωστος", τότε (προς το παρόν) ανήκει στο Δημόσιο. Το μόνο βέβαιο στην υπόθεση είναι ότι, συνορεύοντας με μη άρτιο (λωρίδα), το δικό σου θεωρείται μη οικοδομήσιμο μέχρι να γίνει τακτοποίηση. Αν, τώρα, ο μηχανικός που θα ασχοληθεί με τακτοποίηση και σχέδια πώλησης το αναφέρει ως άρτιο και οικοδομήσιμο, παίρνει την ευθύνη.
  11. Τα λογισμικά για ΠΕΑ και ΜΕΑ (και ο ΚΕΝΑΚ γενικότερα), δεν ασχολούνται με εξοικονόμηση ενέργειας κατά τη διαδικασία παραγωγής. Κι επειδή ο ΚΕΝΑΚ δεν εφαρμόζεται σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις (παρά μόνο στα γραφεία αυτών), ψάξε το αλλού.
  12. Μάλλον δεν κατάλαβες την απάντηση του Παύλου. Η απόσταση είναι >=3 μ από το όριο του δρόμου. Αυτό, με τη διαμορφωμένη δόμηση, ίσχυε πριν το ΠΔ 209/98
  13. Πρώτα θα ξεκινήσεις από εδώ Το (όποιο) λογισμικό έπεται
  14. Κατατέθηκε και επίσημα πριν λίγη ώρα η τροπολογία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με την οποία επιχειρείται να δοθεί λύση στη δόμηση των οικισμών με λιγότερους από 2.000 κατοίκους. Η «ταυτότητα» της αξιολογούμενης ρύθμισης Σύμφωνα με την ανάλυση συνεπειών ρύθμισης της τροπολογίας, στο πλαίσιο του προγράμματος πολεοδομικών μεταρρυθμίσεων «Κωνσταντίνος Δοξιάδης» και της εισροής, συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών και δεδομένων κατά την εκπόνηση των μελετών των Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Τ.Π.Σ. και Ε.Π.Σ.) και των αυτοτελών διαταγμάτων οριοθέτησης οικισμών, αναδείχθηκαν ιδιαίτερα σημαντικές διαπιστώσεις αναφορικά με την υφιστάμενη πληθυσμιακή και αναπτυξιακή εικόνα των οικισμών. Ειδικότερα, προέκυψε ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι ως άνω οικισμοί παρουσιάζουν δημογραφική συρρίκνωση, η οποία εγείρει σοβαρές ανησυχίες ως προς τη βιωσιμότητά τους στο εγγύς μέλλον. Άνευ της αξιολογούμενης ρύθμισης και βάσει των διαθέσιμων δεδομένων, συμπεραίνεται ότι η δημογραφική συρρίκνωση που προκύπτει λόγω της εγκατάλειψης των οικισμών από ενεργό πληθυσμό επιφέρει τόσο μείωση της πρωτογενούς παραγωγής, όσο και κίνδυνο πολιτιστικής εγκατάλειψης, με την απομάκρυνση των νεότερων από παραδοσιακές τέχνες, έθιμα, γλωσσικά ιδιώματα, και την ιστορία του τόπου, καθώς και τον κίνδυνο κατάρρευσης των κτισμάτων, ζητήματα που επηρεάζουν τη βιωσιμότητα αυτών των οικισμών. Προβλέπεται, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης για οικισμούς μέχρι επτακόσιους (700) κατοίκους κατά την τελευταία απογραφή, οριοθετημένους με προγενέστερη πράξη αvαρμοδίου οργάνου, η δυνατότητα διεύρυνσης του ορίου τους πέραν της πολυγωνικής γραμμής της παρ. Β5 του άρθρου 5 του από 11/15.04.2025 π.δ. (Α’ 194), μέχρι του, με προγενέστερη πράξη, καθορισμένου ορίου τους. Η περιοχή αυτή ορίζεται ως Ζώνη Ανάπτυξης Οικισμού (Ζ.Α.Ο.) και ο χαρακτήρας της πρέπει να είναι συμβατός με τον αυτόν των υπολοίπων ζωνών του οικισμού λειτουργώντας συμπληρωματικά με αυτές. Περαιτέρω θεσπίζονται οι βασικοί όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης στη ζώνη αυτή. Περαιτέρω, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, ειδικά για οικισμούς με πληθυσμό επτακοσίων ενός έως δύο χιλιάδων (701-2.000) κατοίκων κατά την τελευταία απογραφή, οριοθετημέvους με προγενέστερη πράξη αvαρμοδίου οργάνου, προβλέπεται η δυνατότητα κατά την οριοθέτηση τους, στο πλαίσιο Τ.Π.Σ. ή Ε.Π.Σ., η περιοχή που εκτείνεται πέραν της πολυγωνικής γραμμής της περ. 5 της παρ. Β του άρθρου 5 του από 11/15.04.2025 π.δ., και μέχρι του, με προγενέστερη πράξη, καθορισμένου ορίου τους, να καθορίζεται ως Περιοχή Ειδικών Χρήσεων (Π.Ε.Χ.), παρέχοντας ευκαιρίες ήπιας ανάπτυξης με χρήσεις που θα λειτουργούν συμπληρωματικά μ’ αυτές του οικισμού. Η δυνατότητα καθορισμού της υπόψη περιοχής, ως περιοχής Π.Ε.Χ., κρίνεται απολύτως αναγκαία, καθώς ανταποκρίνεται σε χωροταξικά κριτήρια και αναμένεται να απορροφήσει τυχόν οικιστικές πιέσεις για κατοικία ή άλλες επιτρεπόμενες χρήσεις στην περιοχή, και να αποτελέσει εν γένει έναν οικιστικό υποδοχέα για ανάπτυξη χρήσεων που θα διευκολύνουν την καλύτερη και αποτελεσματικότερη οργάνωση του οικισμού και τη βιώσιμη ανάπτυξη με χρήσεις προσαρμοσμένες στη φυσιογνωμία της περιοχής, που θα ενισχύουν την τοπική οικονομία (όπως αγροτουρισμό, οικοτουρισμό και αγροτεχvολογία). Η ως άνω αντιμετώπιση στοιχεί με τις αρχές του πολεοδομικού εξορθολογισμού, και παράλληλα θεωρείται η προσήκουσα στον βαθμό που στον διαδραμόvτα χρόνο, έχουν σε αρκετές περιπτώσεις, αναπτυχθεί, με ενέργειες της διοίκησης, πραγματικές καταστάσεις δεκτικές εννόμου προστασίας, καθώς και εμπράγματα δικαιώματα αποκτηθέντα καλοπίστως που δεν μπορούν αίφνης να αδρανοποιηθούν. Στο πλαίσιο αυτό, θεσπίζονται οι βασικοί όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης στις ως άνω περιοχές. Παράλληλα, με τη μεταβατική διάταξη της προτεινόμενης περ. δ) κατοχυρώνονται και προστατεύονται οι ήδη γενόμενες συναλλαγές εντός της Ζ.Α.Ο. της περ. β και κάθε είδους φύσεως πράξεις. Στο πλαίσιο αυτό, προβλέπεται ότι οικόπεδα που εμπίπτουν στην ζώνη αυτή τα οποία είχαν κατατμηθεί ή δημιουργηθεί νομίμως, μέχρι την έκδοση του από 11/15.04.2025 π.δ., με βάση προϊσχύουσες διατάξεις ή με βάση τα ορισθέντα μεγέθη, σε προγενέστερη πράξη οριοθέτησης του οικισμού, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα εφόσον έχουν το ελάχιστο, κατά την προτεινόμενη περ. β), πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό, το δε κτίριο τοποθετείται σε απόσταση τουλάχιστον πέντε (5) μέτρων από τον άξονα αυτής. Το ζήτημα όμως του προσώπου σε κοινόχρηστη οδό παραμένει ως αυστηρή προϋπόθεση για την οικοδομησιμότητα αυτών. Τέλος, παρέχεται η δυνατότητα έκδοσης προεδρικού διατάγματος μετά από πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την περαιτέρω εξειδίκευση των ως άνω διατάξεων που αφορούν στη Ζ.Α.Ο., καθώς και των γενικών ή ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης ή και των χρήσεων και τον καθορισμό κάθε άλλου αναγκαίου στοιχείου της ζώνης αυτής, εφόσον απαιτηθεί ή παραστεί ανάγκη για την προστασία της φυσιογνωμίας του οικισμού. Το κείμενο της προτεινόμενης διάταξης: Ζητήματα οριοθέτησης οικισμών -Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 12 ν. 4759/2020 Στην παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 4759/2020 (Α’ 245), περί οριοθέτησης οικισμών επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) η υφιστάμενη παράγραφος αριθμείται ως περ. «α», β) οι υφιστάμενες περ. α) έως δ) και οι εσωτερικές παραπομπές τους αναριθμούνται σε υποπερ. αα) έως αδ), αντίστοιχα, γ) προστίθενται περ. β) έως ε), και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής: «2.α Η οριοθέτηση των οικισμών της παρ. 1, γίνεται στο πλαίσιο είτε Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Τ.Π.Σ.), είτε Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Ε.Π.Σ.), είτε αυτοτελούς προεδρικού διατάγματος που καλύπτει τουλάχιστον έναν (1) οικισμό. Στη τελευταία περίπτωση το προεδρικό διάταγμα εκδίδεται μετά από γνώμη του οικείου Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΣΥ.ΠΟ.ΘΑ.) ή του αρμοδίου Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.ΘΑ.) για τις περιπτώσεις παραδοσιακών οικισμών και οικισμών της περ. αδ), και πρόταση του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού και ειδικότερα: αα) με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τις περιπτώσεις μη προστατευόμενων οικισμών σε όλη την επικράτεια ή παραδοσιακών οικισμών πλην των κατωτέρω περ. αβ) και αγ), αβ) με πρόταση του αρμοδίου για τα νησιά του Αιγαίου Υπουργού, στην περίπτωση παραδοσιακών οικισμών των περιφερειών Βορείου και Νοτίου Αιγαίου, αγ) με πρόταση του αρμοδίου Υπουργού για τη Μακεδονία και Θράκη, στην περίπτωση παραδοσιακών οικισμών των περιφερειών Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, αδ) στις περιπτώσεις οικισμών της Επικράτειας οι οποίοι, στο σύνολό τους ή σε τμήμα τους, έχουν κηρυχθεί αρχαιολογικοί χώροι ή ιστορικοί τόποι ή περιλαμβάνονται στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, πέραν των ανωτέρω κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργών, το προεδρικό διάταγμα προτείνεται από κοινού με τον Υπουργό Πολιτισμού. Με το ίδιο Προεδρικό Διάταγμα οριοθέτησης κάθε οικισμού καθορίζονται οι όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης, ανάλογα με την κατηγορία, τη φυσιογνωμία και τον βαθμό προστασίας του. Το ως άνω Προεδρικό Διάταγμα δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, συνοδευόμενο από τοπογραφικό διάγραμμα ή ορθοφωτοχάρτη κατάλληλης κλίμακας (1:1.000 έως 1:5000), στο οποίο σημειώνονται τα όρια του οικισμού, ως κορυφές κλειστής ή κλειστών πολυγωνικών γραμμών με τις ψηφιακές συντεταγμένες αυτών εξαρτημένες από το Εθνικό Τριγωνομετρικό Δίκτυο (ΕΓΣΑ’ 87). Για τους ήδη οριοθετημένους οικισμούς δεν είναι επιτρεπτή η διεύρυνση των ορίων τους με νέα διοικητική πράξη οριοθέτησης, παρά μόνο για λόγους νομιμότητας κατά την αρχική οριοθέτηση του οικισμού, όπως για πλάνη περί τα πράγματα, με πράξη, η οποία πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς με αναφορά σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία. β. Κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, το όριο των οικισμών που έχουν μέχρι επτακόσιους (700) κατοίκους, κατά την τελευταία απογραφή και οριοθετήθηκαν με πράξη αναρμοδίου οργάνου, δύναται, κατά την οριοθέτησή τους βάσει του από 11/15.4.2025 π.δ. (Δ’ 194), να διευρύνεται, πέραν της πολυγωνικής γραμμής της παρ. Β5 του άρθρου 5 του εν λόγω διατάγματος και μέχρι την προγενέστερη πράξη καθορισμού του ορίου των οικισμών, υπό την επιφύλαξη των κριτηρίων του άρθρου 6 αυτού, αναλόγως με την περίπτωση και μετά από τεκμηρίωση. Η περιοχή αυτή ορίζεται ως Ζώνη Ανάπτυξης Οικισμού (Ζ.Α.Ο.), για την υποστήριξη και ενίσχυση του περιφερειακού δικτύου οικισμών, προσαρμοσμένου στα σύγχρονα πρότυπα βιώσιμης ανάπτυξης. Ο χαρακτήρας της ζώνης αυτής είναι συμβατός με τον χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των υπολοίπων ζωνών του οικισμού και λειτουργεί συμπληρωματικά με αυτές. Στη Ζ.Α.Ο. άρτια θεωρούνται τα οικόπεδα με ελάχιστο εμβαδόν αρτιότητας από πεντακόσια τετραγωνικά μέτρα (500 τ.μ.) έως δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. και πρόσωπο ελάχιστου μήκους δέκα (10) μ. σε κοινόχρηστη οδό. Το εμβαδόν αρτιότητας και το ελάχιστο μήκος προσώπου σε κοινόχρηστη οδό εξειδικεύονται με το π.δ. οριοθέτησης κάθε οικισμού, λαμβάνοντας υπόψη εκείνα τα μεγέθη που θεωρούνται τα πλέον αντιπροσωπευτικά του χαρακτήρα και της διαμορφωμένης κατάστασης στην υπόψη ζώνη, το δε κτίριο τοποθετείται κατ’ ελάχιστον σε απόσταση πέντε (5) μέτρων από τον άξονα της ανωτέρω οδού. Για τα λοιπά μεγέθη, όρους και περιορισμούς δόμησης, ισχύουν τα οριζόμενα για τη ζώνη Β1 του άρθρου 5 του από 11/15.4.2025 π.δ.. Οι χρήσεις γης στη Ζ.Α.Ο. καθορίζονται σύμφωνα με τις παρ. Β και Γ του άρθρου 14 του από 11/15.4.2025 π.δ., κατόπιν τεκμηρίωσης με βάση τα ειδικότερα χαρακτηριστικά της ζώνης αυτής και τη φυσιογνωμία του κάθε οικισμού. γ. Κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, για οικισμούς από επτακόσιους ένα (701) μέχρι και δύο χιλιάδες (2.000) κατοίκους, κατά την τελευταία απογραφή, που οριοθετήθηκαν με προγενέστερη πράξη αναρμοδίου οργάνου, είναι δυνατόν, στο πλαίσιο Τ.Π.Σ. ή Ε.Π.Σ., η περιοχή που εκτείνεται πέραν της πολυγωνικής γραμμής της παρ. Β5 του άρθρου 5 του ως άνω από 11/15.4.2025 π.δ. και μέχρι του, με προγενέστερη πράξη, καθορισμένου ορίου τους, να καθορίζεται ως Περιοχή Ειδικών Χρήσεων (Π.Ε.Χ.), για την υποστήριξη και ενίσχυση του περιφερειακού δικτύου οικισμών, προσαρμοσμένου στα σύγχρονα πρότυπα βιώσιμης ανάπτυξης. Ειδικά για τις ως άνω περιπτώσεις καθορισμού Π.Ε.Χ. στο πλαίσιο Τ.Π.Σ. ή Ε.Π.Σ., άρτια θεωρούνται τα γήπεδα με ελάχιστο εμβαδόν από δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. έως τέσσερις χιλιάδες (4.000) τ.μ. και πρόσωπο ελάχιστου μήκους δεκαπέντε (15) μ. σε κοινόχρηστη οδό. Ο χαρακτήρας της περιοχής αυτής είναι συμβατός με τον χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ζωνών του οικισμού και λειτουργεί συμπληρωματικά με αυτές. Το ελάχιστο εμβαδόν αρτιότητας και το ελάχιστο μήκος προσώπου σε κοινόχρηστη οδό εξειδικεύονται με το π.δ. έγκρισης του Τ.Π.Σ. ή Ε.Π.Σ., λαμβάνοντας υπόψη τα μεγέθη που θεωρούνται τα πλέον αντιπροσωπευτικά του χαρακτήρα και της διαμορφωμένης κατάστασης στην υπόψη περιοχή. Για τα λοιπά μεγέθη, όρους και περιορισμούς δόμησης, ισχύει το από 24.5.1985 π.δ. (Δ’ 270). Οι χρήσεις γης για τις ως άνω περιπτώσεις Π.Ε.Χ. καθορίζονται κατ’ αναλογία και σύμφωνα με τις παρ. Β και Γ του άρθρου 14 του από 11/15.4.2025 π.δ., κατόπιν τεκμηρίωσης με βάση τα ειδικότερα χαρακτηριστικά της περιοχής, για την ορθολογική κατανομή και συσχέτιση των χρήσεων γης, ώστε να αποφεύγονται μεταξύ τους συγκρούσεις και ανεξέλεγκτη κατανάλωση φυσικών πόρων. Σε κάθε περίπτωση υφίσταται η δυνατότητα, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις, επέκτασης των οικισμών, σύμφωνα με τις παρ. 6, 8 και 9 του παρόντος. δ. Οικόπεδα που εμπίπτουν στην περ. β, τα οποία είχαν δημιουργηθεί νομίμως κατά την περ. 3 της παρ. Γ του άρθρου 9 του από 11/15.4.2025 π.δ., μέχρι την έκδοση του εν λόγω π.δ., με βάση προϊσχύουσες διατάξεις ή με βάση τα ορισθέντα μεγέθη σε προγενέστερη πράξη οριοθέτησης του οικισμού, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, εφόσον έχουν το ελάχιστο κατά την περ. β πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό και το σχετικό κτίριο τοποθετείται σε απόσταση τουλάχιστον πέντε (5) μέτρων από τον άξονα αυτής. ε. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δύναται να εξειδικεύονται περαιτέρω οι ως άνω διατάξεις που αφορούν στη Ζ.Α.Ο., καθώς και οι γενικοί ή ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης και οι χρήσεις γης, εντός αυτής και να καθορίζεται κάθε άλλο αναγκαίο στοιχείο για την προστασία της φυσιογνωμίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη των οικισμών της περ. β’.». View full είδηση
  15. Κατατέθηκε και επίσημα πριν λίγη ώρα η τροπολογία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με την οποία επιχειρείται να δοθεί λύση στη δόμηση των οικισμών με λιγότερους από 2.000 κατοίκους. Η «ταυτότητα» της αξιολογούμενης ρύθμισης Σύμφωνα με την ανάλυση συνεπειών ρύθμισης της τροπολογίας, στο πλαίσιο του προγράμματος πολεοδομικών μεταρρυθμίσεων «Κωνσταντίνος Δοξιάδης» και της εισροής, συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών και δεδομένων κατά την εκπόνηση των μελετών των Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Τ.Π.Σ. και Ε.Π.Σ.) και των αυτοτελών διαταγμάτων οριοθέτησης οικισμών, αναδείχθηκαν ιδιαίτερα σημαντικές διαπιστώσεις αναφορικά με την υφιστάμενη πληθυσμιακή και αναπτυξιακή εικόνα των οικισμών. Ειδικότερα, προέκυψε ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι ως άνω οικισμοί παρουσιάζουν δημογραφική συρρίκνωση, η οποία εγείρει σοβαρές ανησυχίες ως προς τη βιωσιμότητά τους στο εγγύς μέλλον. Άνευ της αξιολογούμενης ρύθμισης και βάσει των διαθέσιμων δεδομένων, συμπεραίνεται ότι η δημογραφική συρρίκνωση που προκύπτει λόγω της εγκατάλειψης των οικισμών από ενεργό πληθυσμό επιφέρει τόσο μείωση της πρωτογενούς παραγωγής, όσο και κίνδυνο πολιτιστικής εγκατάλειψης, με την απομάκρυνση των νεότερων από παραδοσιακές τέχνες, έθιμα, γλωσσικά ιδιώματα, και την ιστορία του τόπου, καθώς και τον κίνδυνο κατάρρευσης των κτισμάτων, ζητήματα που επηρεάζουν τη βιωσιμότητα αυτών των οικισμών. Προβλέπεται, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης για οικισμούς μέχρι επτακόσιους (700) κατοίκους κατά την τελευταία απογραφή, οριοθετημένους με προγενέστερη πράξη αvαρμοδίου οργάνου, η δυνατότητα διεύρυνσης του ορίου τους πέραν της πολυγωνικής γραμμής της παρ. Β5 του άρθρου 5 του από 11/15.04.2025 π.δ. (Α’ 194), μέχρι του, με προγενέστερη πράξη, καθορισμένου ορίου τους. Η περιοχή αυτή ορίζεται ως Ζώνη Ανάπτυξης Οικισμού (Ζ.Α.Ο.) και ο χαρακτήρας της πρέπει να είναι συμβατός με τον αυτόν των υπολοίπων ζωνών του οικισμού λειτουργώντας συμπληρωματικά με αυτές. Περαιτέρω θεσπίζονται οι βασικοί όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης στη ζώνη αυτή. Περαιτέρω, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, ειδικά για οικισμούς με πληθυσμό επτακοσίων ενός έως δύο χιλιάδων (701-2.000) κατοίκων κατά την τελευταία απογραφή, οριοθετημέvους με προγενέστερη πράξη αvαρμοδίου οργάνου, προβλέπεται η δυνατότητα κατά την οριοθέτηση τους, στο πλαίσιο Τ.Π.Σ. ή Ε.Π.Σ., η περιοχή που εκτείνεται πέραν της πολυγωνικής γραμμής της περ. 5 της παρ. Β του άρθρου 5 του από 11/15.04.2025 π.δ., και μέχρι του, με προγενέστερη πράξη, καθορισμένου ορίου τους, να καθορίζεται ως Περιοχή Ειδικών Χρήσεων (Π.Ε.Χ.), παρέχοντας ευκαιρίες ήπιας ανάπτυξης με χρήσεις που θα λειτουργούν συμπληρωματικά μ’ αυτές του οικισμού. Η δυνατότητα καθορισμού της υπόψη περιοχής, ως περιοχής Π.Ε.Χ., κρίνεται απολύτως αναγκαία, καθώς ανταποκρίνεται σε χωροταξικά κριτήρια και αναμένεται να απορροφήσει τυχόν οικιστικές πιέσεις για κατοικία ή άλλες επιτρεπόμενες χρήσεις στην περιοχή, και να αποτελέσει εν γένει έναν οικιστικό υποδοχέα για ανάπτυξη χρήσεων που θα διευκολύνουν την καλύτερη και αποτελεσματικότερη οργάνωση του οικισμού και τη βιώσιμη ανάπτυξη με χρήσεις προσαρμοσμένες στη φυσιογνωμία της περιοχής, που θα ενισχύουν την τοπική οικονομία (όπως αγροτουρισμό, οικοτουρισμό και αγροτεχvολογία). Η ως άνω αντιμετώπιση στοιχεί με τις αρχές του πολεοδομικού εξορθολογισμού, και παράλληλα θεωρείται η προσήκουσα στον βαθμό που στον διαδραμόvτα χρόνο, έχουν σε αρκετές περιπτώσεις, αναπτυχθεί, με ενέργειες της διοίκησης, πραγματικές καταστάσεις δεκτικές εννόμου προστασίας, καθώς και εμπράγματα δικαιώματα αποκτηθέντα καλοπίστως που δεν μπορούν αίφνης να αδρανοποιηθούν. Στο πλαίσιο αυτό, θεσπίζονται οι βασικοί όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης στις ως άνω περιοχές. Παράλληλα, με τη μεταβατική διάταξη της προτεινόμενης περ. δ) κατοχυρώνονται και προστατεύονται οι ήδη γενόμενες συναλλαγές εντός της Ζ.Α.Ο. της περ. β και κάθε είδους φύσεως πράξεις. Στο πλαίσιο αυτό, προβλέπεται ότι οικόπεδα που εμπίπτουν στην ζώνη αυτή τα οποία είχαν κατατμηθεί ή δημιουργηθεί νομίμως, μέχρι την έκδοση του από 11/15.04.2025 π.δ., με βάση προϊσχύουσες διατάξεις ή με βάση τα ορισθέντα μεγέθη, σε προγενέστερη πράξη οριοθέτησης του οικισμού, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα εφόσον έχουν το ελάχιστο, κατά την προτεινόμενη περ. β), πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό, το δε κτίριο τοποθετείται σε απόσταση τουλάχιστον πέντε (5) μέτρων από τον άξονα αυτής. Το ζήτημα όμως του προσώπου σε κοινόχρηστη οδό παραμένει ως αυστηρή προϋπόθεση για την οικοδομησιμότητα αυτών. Τέλος, παρέχεται η δυνατότητα έκδοσης προεδρικού διατάγματος μετά από πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την περαιτέρω εξειδίκευση των ως άνω διατάξεων που αφορούν στη Ζ.Α.Ο., καθώς και των γενικών ή ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης ή και των χρήσεων και τον καθορισμό κάθε άλλου αναγκαίου στοιχείου της ζώνης αυτής, εφόσον απαιτηθεί ή παραστεί ανάγκη για την προστασία της φυσιογνωμίας του οικισμού. Το κείμενο της προτεινόμενης διάταξης: Ζητήματα οριοθέτησης οικισμών -Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 12 ν. 4759/2020 Στην παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 4759/2020 (Α’ 245), περί οριοθέτησης οικισμών επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) η υφιστάμενη παράγραφος αριθμείται ως περ. «α», β) οι υφιστάμενες περ. α) έως δ) και οι εσωτερικές παραπομπές τους αναριθμούνται σε υποπερ. αα) έως αδ), αντίστοιχα, γ) προστίθενται περ. β) έως ε), και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής: «2.α Η οριοθέτηση των οικισμών της παρ. 1, γίνεται στο πλαίσιο είτε Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Τ.Π.Σ.), είτε Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Ε.Π.Σ.), είτε αυτοτελούς προεδρικού διατάγματος που καλύπτει τουλάχιστον έναν (1) οικισμό. Στη τελευταία περίπτωση το προεδρικό διάταγμα εκδίδεται μετά από γνώμη του οικείου Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΣΥ.ΠΟ.ΘΑ.) ή του αρμοδίου Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.ΘΑ.) για τις περιπτώσεις παραδοσιακών οικισμών και οικισμών της περ. αδ), και πρόταση του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού και ειδικότερα: αα) με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τις περιπτώσεις μη προστατευόμενων οικισμών σε όλη την επικράτεια ή παραδοσιακών οικισμών πλην των κατωτέρω περ. αβ) και αγ), αβ) με πρόταση του αρμοδίου για τα νησιά του Αιγαίου Υπουργού, στην περίπτωση παραδοσιακών οικισμών των περιφερειών Βορείου και Νοτίου Αιγαίου, αγ) με πρόταση του αρμοδίου Υπουργού για τη Μακεδονία και Θράκη, στην περίπτωση παραδοσιακών οικισμών των περιφερειών Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, αδ) στις περιπτώσεις οικισμών της Επικράτειας οι οποίοι, στο σύνολό τους ή σε τμήμα τους, έχουν κηρυχθεί αρχαιολογικοί χώροι ή ιστορικοί τόποι ή περιλαμβάνονται στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, πέραν των ανωτέρω κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργών, το προεδρικό διάταγμα προτείνεται από κοινού με τον Υπουργό Πολιτισμού. Με το ίδιο Προεδρικό Διάταγμα οριοθέτησης κάθε οικισμού καθορίζονται οι όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης, ανάλογα με την κατηγορία, τη φυσιογνωμία και τον βαθμό προστασίας του. Το ως άνω Προεδρικό Διάταγμα δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, συνοδευόμενο από τοπογραφικό διάγραμμα ή ορθοφωτοχάρτη κατάλληλης κλίμακας (1:1.000 έως 1:5000), στο οποίο σημειώνονται τα όρια του οικισμού, ως κορυφές κλειστής ή κλειστών πολυγωνικών γραμμών με τις ψηφιακές συντεταγμένες αυτών εξαρτημένες από το Εθνικό Τριγωνομετρικό Δίκτυο (ΕΓΣΑ’ 87). Για τους ήδη οριοθετημένους οικισμούς δεν είναι επιτρεπτή η διεύρυνση των ορίων τους με νέα διοικητική πράξη οριοθέτησης, παρά μόνο για λόγους νομιμότητας κατά την αρχική οριοθέτηση του οικισμού, όπως για πλάνη περί τα πράγματα, με πράξη, η οποία πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς με αναφορά σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία. β. Κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, το όριο των οικισμών που έχουν μέχρι επτακόσιους (700) κατοίκους, κατά την τελευταία απογραφή και οριοθετήθηκαν με πράξη αναρμοδίου οργάνου, δύναται, κατά την οριοθέτησή τους βάσει του από 11/15.4.2025 π.δ. (Δ’ 194), να διευρύνεται, πέραν της πολυγωνικής γραμμής της παρ. Β5 του άρθρου 5 του εν λόγω διατάγματος και μέχρι την προγενέστερη πράξη καθορισμού του ορίου των οικισμών, υπό την επιφύλαξη των κριτηρίων του άρθρου 6 αυτού, αναλόγως με την περίπτωση και μετά από τεκμηρίωση. Η περιοχή αυτή ορίζεται ως Ζώνη Ανάπτυξης Οικισμού (Ζ.Α.Ο.), για την υποστήριξη και ενίσχυση του περιφερειακού δικτύου οικισμών, προσαρμοσμένου στα σύγχρονα πρότυπα βιώσιμης ανάπτυξης. Ο χαρακτήρας της ζώνης αυτής είναι συμβατός με τον χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των υπολοίπων ζωνών του οικισμού και λειτουργεί συμπληρωματικά με αυτές. Στη Ζ.Α.Ο. άρτια θεωρούνται τα οικόπεδα με ελάχιστο εμβαδόν αρτιότητας από πεντακόσια τετραγωνικά μέτρα (500 τ.μ.) έως δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. και πρόσωπο ελάχιστου μήκους δέκα (10) μ. σε κοινόχρηστη οδό. Το εμβαδόν αρτιότητας και το ελάχιστο μήκος προσώπου σε κοινόχρηστη οδό εξειδικεύονται με το π.δ. οριοθέτησης κάθε οικισμού, λαμβάνοντας υπόψη εκείνα τα μεγέθη που θεωρούνται τα πλέον αντιπροσωπευτικά του χαρακτήρα και της διαμορφωμένης κατάστασης στην υπόψη ζώνη, το δε κτίριο τοποθετείται κατ’ ελάχιστον σε απόσταση πέντε (5) μέτρων από τον άξονα της ανωτέρω οδού. Για τα λοιπά μεγέθη, όρους και περιορισμούς δόμησης, ισχύουν τα οριζόμενα για τη ζώνη Β1 του άρθρου 5 του από 11/15.4.2025 π.δ.. Οι χρήσεις γης στη Ζ.Α.Ο. καθορίζονται σύμφωνα με τις παρ. Β και Γ του άρθρου 14 του από 11/15.4.2025 π.δ., κατόπιν τεκμηρίωσης με βάση τα ειδικότερα χαρακτηριστικά της ζώνης αυτής και τη φυσιογνωμία του κάθε οικισμού. γ. Κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης, για οικισμούς από επτακόσιους ένα (701) μέχρι και δύο χιλιάδες (2.000) κατοίκους, κατά την τελευταία απογραφή, που οριοθετήθηκαν με προγενέστερη πράξη αναρμοδίου οργάνου, είναι δυνατόν, στο πλαίσιο Τ.Π.Σ. ή Ε.Π.Σ., η περιοχή που εκτείνεται πέραν της πολυγωνικής γραμμής της παρ. Β5 του άρθρου 5 του ως άνω από 11/15.4.2025 π.δ. και μέχρι του, με προγενέστερη πράξη, καθορισμένου ορίου τους, να καθορίζεται ως Περιοχή Ειδικών Χρήσεων (Π.Ε.Χ.), για την υποστήριξη και ενίσχυση του περιφερειακού δικτύου οικισμών, προσαρμοσμένου στα σύγχρονα πρότυπα βιώσιμης ανάπτυξης. Ειδικά για τις ως άνω περιπτώσεις καθορισμού Π.Ε.Χ. στο πλαίσιο Τ.Π.Σ. ή Ε.Π.Σ., άρτια θεωρούνται τα γήπεδα με ελάχιστο εμβαδόν από δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. έως τέσσερις χιλιάδες (4.000) τ.μ. και πρόσωπο ελάχιστου μήκους δεκαπέντε (15) μ. σε κοινόχρηστη οδό. Ο χαρακτήρας της περιοχής αυτής είναι συμβατός με τον χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ζωνών του οικισμού και λειτουργεί συμπληρωματικά με αυτές. Το ελάχιστο εμβαδόν αρτιότητας και το ελάχιστο μήκος προσώπου σε κοινόχρηστη οδό εξειδικεύονται με το π.δ. έγκρισης του Τ.Π.Σ. ή Ε.Π.Σ., λαμβάνοντας υπόψη τα μεγέθη που θεωρούνται τα πλέον αντιπροσωπευτικά του χαρακτήρα και της διαμορφωμένης κατάστασης στην υπόψη περιοχή. Για τα λοιπά μεγέθη, όρους και περιορισμούς δόμησης, ισχύει το από 24.5.1985 π.δ. (Δ’ 270). Οι χρήσεις γης για τις ως άνω περιπτώσεις Π.Ε.Χ. καθορίζονται κατ’ αναλογία και σύμφωνα με τις παρ. Β και Γ του άρθρου 14 του από 11/15.4.2025 π.δ., κατόπιν τεκμηρίωσης με βάση τα ειδικότερα χαρακτηριστικά της περιοχής, για την ορθολογική κατανομή και συσχέτιση των χρήσεων γης, ώστε να αποφεύγονται μεταξύ τους συγκρούσεις και ανεξέλεγκτη κατανάλωση φυσικών πόρων. Σε κάθε περίπτωση υφίσταται η δυνατότητα, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις, επέκτασης των οικισμών, σύμφωνα με τις παρ. 6, 8 και 9 του παρόντος. δ. Οικόπεδα που εμπίπτουν στην περ. β, τα οποία είχαν δημιουργηθεί νομίμως κατά την περ. 3 της παρ. Γ του άρθρου 9 του από 11/15.4.2025 π.δ., μέχρι την έκδοση του εν λόγω π.δ., με βάση προϊσχύουσες διατάξεις ή με βάση τα ορισθέντα μεγέθη σε προγενέστερη πράξη οριοθέτησης του οικισμού, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, εφόσον έχουν το ελάχιστο κατά την περ. β πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό και το σχετικό κτίριο τοποθετείται σε απόσταση τουλάχιστον πέντε (5) μέτρων από τον άξονα αυτής. ε. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δύναται να εξειδικεύονται περαιτέρω οι ως άνω διατάξεις που αφορούν στη Ζ.Α.Ο., καθώς και οι γενικοί ή ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης και οι χρήσεις γης, εντός αυτής και να καθορίζεται κάθε άλλο αναγκαίο στοιχείο για την προστασία της φυσιογνωμίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη των οικισμών της περ. β’.».
  16. Και με τα ακριβή αντίγραφα των εγκεκριμένων μελετών που έχεις, μπορείς να κάνεις ανασύσταση ανά πάσα στιγμή
  17. Αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος, καλό είναι να περιορίζεται η έκδοση πολλών τιμολογίων με μικρά ποσά το καθένα
  18. @apostolis apostolakis και κάποιες άλλες παρατηρήσεις: 1. Άδεια που εκδίδεται με ψευδές τοπογραφικό διαγραμμα ειναι ανακλητέα. Κατά τη χορήγηση β.ο.δ. δεν ελέγχεται η ορθότητα της αποτύπωσης. Αυτή εναπόκειται στην επάρκεια κι ευσυνειδησία του συντάξαντος το διάγραμμα 2. Το τοπογραφικό μπορεί να είναι πειραγμένο ως προς τις ισοϋψείς, αλλά ο επιβλέπων οφείλει να εφαρμόσει τις εγκεκριμένες μελέτες. Για να αξιοποιηθεί το "μπόνους" του "πειράγματος, θα πρέπει, κατά τον πρώτοι έλεγχο (και όχι μόνο) οι στάθμες να είναι σύμφωνες με την αρχιτεκτονική μελέτη. Θα λαδώσουν τόσο χοντρά τους ελεγκτές? 3. Δεν θεωρώ ότι, ως μελετητής αρχιτεκτονικών, έχεις κάποιαν ευθύνη. Επειδή όμως ζούμε στη χώρα του απρόβλεπτου, καλό είναι να προετοιμάζεσαι για κάθε ενδεχόμενο...
  19. Αν δεν ορίζεται ρητά (η μέγιστη) στην απόφαση οριοθέτησης, όχι. Η κλίση εξαρτάται από το υλικό επιστέγασης. Άλλη (ελάχιστη) κλίση θέλει το κεραμίδι, άλλη το πανέλο
  20. 1. Η (κάθε) άδεια δεν ανακαλείται (ούτε προσβάλλεται) χωρίς να κινηθεί η σχετική διαδικασία (καταγγελία κλπ). 2. Δημιουργία απομονωμένου κ.χ. δεν στέκει διότι χάνει την κοινοχρησία, αφού δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους
  21. Κατά την άποψή μου, κακώς εκδόθηκε ΟΑ χωρίς ΦΕΚ για το δρόμο. Άλλωστε, οι άδειες είναι διοικητικές πράξεις που μπορεί να ανακληθούν. Η τμηματική δημιουργία κ.χ. (έστω και με αυτό τον τρόπο) δεν διασφαλίζει το πρόσωπο, δεδομένου ότι θα πρέπει να υπάρχει συνέχεια και σύνδεση με το υπόλοιπο δίκτυο κοινοχρήστων χώρων.
  22. 1. Ανεξάρτητα από το τι αναφέρεται στο διάγραμμα, κι επειδή στην εκτός σχεδίου δόμηση επικρατεί μπάχαλο, χρειάζεται επανέλεγχος 2. Κάνε ό,τι σου λέει ο συνάδελφος. Όμως, η όποια απάντηση της Υ.ΔΟΜ. δεν είναι θέσφατο και θα πρέπει να ελέγχεται ως προς τη νομιμότητά της. Δυστυχώς, μερικές φορές, οι υπηρεσίες (και λόγω της αλλοπρόσαλλης νομοθεσίας) αδυνατούν να δώσουν τεκμηριωμένες απαντήσεις 3. Η όποια αμοιβή, θα καταβληθεί στο συνάδελφο που θα ασχοληθεί με το θέμα 4. Εάν απαιτηθεί πλήρως τεκμηριωμένη γνωμάτευση (η οποία μπορεί να μην είναι θετική για σένα), θα πρέπει να απευθυνθείς σε εξειδικευμένους επιστήμονες, τους οποίους θα πληρώσεις αδρά.
  23. Κρασπέδου ή πεζοδρομίου? Τακτοποίηση υπέρβασης ΡΓ δεν γίνεται. Πέραν του ότι τίθεται θέμα προσώπου του οικοπέδου. Πάντως, θα πρέπει να ελεγχθούν τόσο η παλαιότητα του κτίσματος όσο και του ρυμοτομικού σχεδίου. Για το λόγο αυτό, δεν μπορεί (επειδή λείπουν βασικά στοιχεία) να δοθεί απάντηση από το φόρουμ
  24. Απάντησα. Από τη στιγμή που η όποια βεβαίωση περιέχει ανακρίβειες (για να το θεσω ευγενικά), είναι για πέταμα. Ακόμη και πρόσφατη να ήταν, ακόμη και με υπογραφή υπουργού (ή προέδρου δημοκρατίας, κλπ) οφείλουμε να ελέγχουμε τα πάντα διότι, σε περίπτωση "στραβής", θα την πληρώσει ο υπογράφων τη δήλωση 651/77. Και, φυσικά, δεν μπορείς να επικαλεστείς το οποιοδήποτε χ έγγραφο διότι ο 651 είναι σαφής. συμπλ. ο σκεπτικισμός, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και, για να το πάω "πιο μακριά" http://www.ndimou.gr/el/keimena/anthologia/dokimia/amfivolia/
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.