tetris

όπως ακριβώς το είχε πει κι ο μεγάλος...

Αυτό που ζητάς είναι δημιουργία νέου δρόμου κι απαγορεύεται (για το λόγο που ανέφερε ο @sdtopo). Αυτό που δείχνεις, είναι διαπλάτυνση νομίμως υφιστάμενου κι επιτρέπεται (υπό όρους). Αν δεν μπορείς (ή δεν θέλεις) να καταλάβεις τη διαφορά, είναι άλλο θέμα. Πάντως, εάν τα 1+2 έχουν πρόσωπο κι εμβαδόν του κανόνα, ισχύει η πρότασή μου. Αν όμως, όπως λες, κανείς δεν σκοπεύει να δώσει στον άλλον, μην το παιδεύεις άλλο...

αν είσαι μηχανικός (που μάλλον είσαι) διόρθωσε το προφίλ σου

Κάνεις κάποιο λάθος. Ούτε οι Δήμοι, ούτε το κράτος παριστάνουν τον επιχειρηματία. Πολύ δε περισσότερο, δεν τον ανταγωνίζονται. Το μόνο για το οποίο (πρέπει να) φροντίζουν, είναι η ευνομία και η ευταξία σε όλα τα επίπεδα. Ο καθορισμός όρων δόμησης είναι μια από αυτές τις αρμοδιότητες Για το αν ως κατασκευαστής (όπως λες) δεν έχεις δει προκοπή τόσα χρόνια, δεν φταίνε οι πάσης φύσεως κυβερνώντες

Στο φόρουμ ΔΕΝ κάνουμε πλάκα, αλλά προσπαθούμε να απαντήσουμε όσο γίνεται πιο έγκυρα. Με την προϋπόθεση ότι, με βάση τα στοιχεία, αυτό είναι εφικτό. Συνεπώς, κάνεις ό,τι αναφέρει στη δεύτερη πρόταση (μόνο) ο συνάδελφος

Δες εδώ

Συμφωνώντας απολύτως με τους συναδέλφους, και υποθέτοντας ότι μάλλον πρόκειται για οικισμό <2000 κατ., θα προσθέσω ότι η μόνη λύση είναι η συνένωση με το 2 και η σύσταση κατακορύφων (καθέτων) ιδιοκτησιών. Εξυπακούεται ότι το ενιαίο (2+3) θα πρέπει να έχει το πρόσωπο και το εμβαδόν του κανόνα

1. Η απλή αναφορά ότι υπάρχει από το 1929, ΔΕΝ τεκμηριώνει την κατά παρέκκλιση αρτιότητα. Αυτή, θα πρέπει να αποδειχθεί είτε μέσω αλληλουχίας τίτλων, είτε με δικαστική απόφαση 2. Αν αποδειχθεί η ύπαρξη από το 1923 (χωρίς άλλες μεταβολές έκτοτε), εμπίπτεις στις παρεκκλίσεις. Αλλιώς, τίποτε

Να θυμίσω ότι οι Δήμοι έχουν καθορίσει συγκεκριμένους όρους δόμησης για τις περιοχές τους, τι οποίες ανέτρεψαν (παρανόμως νομοθετούντες) κάποιοι. Συνεπώς, κατά αυτών θα έπρεπε να στραφούν οι "θιγόμενοι" κατασκευαστές. Αλλά, δεν γίνεται να δαγκώσεις το χέρι που σε ταϊζει... Αν στραφούν κατά των Δημάρχων, ή άλλων, έχουν χάσει από χέρι

να δούμε πότε θα σταματήσουν οι "αυτοκράτορες" να νομοθετούν για ημέτερους...

Μερικές επισημάνσεις-διευκρινήσεις: 1. Διπλή τοιχοποιία με ενδιάμεση μόνωση, κατασκευάζεται με ορθοδρομικό (9 εκ) τουβλο, ώστε το συνολικό πάχος να ανέλθει σε 25 εκ (περασιά με το δοκάρι) 2. Το πάχος της κλασικής μπατικής είναι όσο το μήκος του τούβλου (18-19 εκ). Μήπως μιλάς για διπλή ορθοδρομική με κενό 7 εκ, ή διπλή δρομική με κανό 1 εκ? - Το βάρος θα το βρεις υπολογίζοντας τον αριθμό τούβλων που απαιτείται για 1 μ² τοίχου συν το σενάζ. Δηλ. θεωρείς 1 μ μήκους τοίχου με ύψος 3 μ. (και 2 σενάζ) υπολογίζεις το συνολικό βάρος και διαιρείς δια του ύψους - Τη θερμομονωτική ικανότητα (U) θα την υπολογίσεις με βάση τα χαρακτηριστικά των υλικών, σύμφωνα με το συνημμένο εξελόφυλλο. Για λόγους ασφαλείας, τα βασικά κελιά είναι κλειδωμένα οπότε "παίζεις" με τα κελιά των δεδομένων (πάχος και λ υλικού) - Την ηχομονωτική ικανότητα, βάσει των χαρακτηριστικών των υλικών όσο για τα σενάζ, δες εδώ U .xls

Να προσθέσω πως οι συγκεκριμένες αποφάσεις (ακυρώσεις) του στε δεν έχουν νομική βάση διότι το ΠΔ του 1985 όριζε σαφώς πως αρμόδιοι, για την οριοθετηση των οικισμών, ήταν οι νομάρχες (άρθρο 3). Είναι γνωστό ότι κάθε ΠΔ, πριν την υπογραφή του από τον ΠτΔ, ελέγχεται εξονυχιστικά από το στε. Άρα, είτε το συγκεκριμένο ΠΔ δεν πέρασε από στε (χλωμό μου φαίνεται με ΠτΔ τυπολάτρη) οπότε είναι άκυρο στο σύνολό του, είτε πέρασε, οπότε το στε δεν"δικαιούται δια να ομιλεί" μιας κι έχει ακέραια την όποιαν ευθύνη. Τα ίδια ισχύουν και για το διάταγμα του 85 για τα εκτός σχεδίου. Το περίεργο, στην όλη υπόθεση, είναι η στάση της Πολιτείας η οποία συμπεριφέρεται σαν ραγιάς απέναντι στον παντοδύναμο Σουλτάνο. Συνεπώς, η μόνη λογική εξήγηση φαίνεται να είναι η συμπαιγνία κράτους και στε προκειμένου να απαξιωθεί η περιουσία των μικροϊδιοκτητών γης ώστε να επωφεληθούν κάποιοι καρχαρίες.

Προς το παρόν, και μέχρι να οριοθετηθεί ο οικισμός με ΠΔ, δεν αλλάζει τίποτε. Να κρατάς επαφή με το μηχανικό σου για να είσαι ενήμερος

Κάποια συγκεκριμένη πρόταση έχεις, ή απλώς σου αρέσει να διαμαρτύρεσαι?

Το "πως να βάζει ο μαστορας κόλλα στα πλακάκια" (και άλλα τινά) είναι δουλειά εργοδηγού. Το ότι, λόγω αναδουλειάς κι έλλειψης της συγκεκριμένης ειδικότητας, έχουμε επωμιστεί και αυτό το ρόλο, δεν σημαίνει ότι ο μηχανικός οφείλει να γνωρίζει τα πάντα. Αν λοιπόν κάποιος θέλει να είναι σωστός, θα πρέπει να εξειδικευθεί σε ένα αντικείμενο. Το να είναι κάποιος ικανός σε όλο το φάσμα του αντικειμένου του μηχανικού, αποτελεί εξαιρετικά σπάνια (και μεμονωμένη) περίπτωση. Θεωρώ πως η εποχή του παντογνώστη μηχανικού έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Σήμερα, αναγκαστικά, είναι η εποχή της εξειδίκευσης και των εταιρικών σχημάτων. Συνεπώς, δεν υπάρχει κανένα "δίπολο". Η αναφορά στην εργοταξιακή εμπειρία γίνεται γιατί μόνον έτσι μπορεί να συνδυαστεί η θεωρία με την πράξη, αφού κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό κατά τη διάρκεια των σπουδών.

Μα, και τα έργα πολλών νέων συναδέλφων σου κινούνται στην τροχιά του φαίνεσθαι κι όχι του είναι. Συνεπώς, δεν είναι θέμα ηλικίας αλλά νοοτροπίας. Όσο για το "εργοτάξιο" έχουμε τονίσει κατ' επαναληψιν ότι είναι μεγάλο σχολείο. Όχι μόνο για τους εμπλεκόμενους επαγγελματικά με αυτό, αλλά για όλες τις"πολυτεχνικές" ειδικότητες. Ιδιαίτερα δε, για όσους πρόκειται να ασχοληθούν μόνο με μελέτες. Και το λέμε αυτό γιατί ακριβώς γνωρίζουμε που "πονάει" το επάγγελμα. Αν κάνεις μια περιήγηση στο φόρουμ, θα το καταλάβεις...

Ο επιμένων νικά 😄 Το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί ολιστικά διότι η αγορά δεν μπορεί να αντέξει υπερπροσφορά "χαρτιών". Όσο απαξιώνονται τα χειρωνακτικά/τεχνικά επαγγέλματα (για τους λόγους που όλοι γνωρίζουμε), τόσο θα αυξάνεται η ανεργία των αποφοίτων μέσης και ανώτατης παιδείας. Κι άλλο τόσο θα είναι πιο δύσκολο να βρεις ηλεκτρολόγο, υδραυλικό, τεντά, κλπ. Γιαυτό, θα πρέπει: 1. Να αλλάξει η νοοτροπία των γονιών (αλλά και των παιδιών), που θέλουν ντε και καλά "επιστήμονα" στην οικογένεια. Αλλιώς, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. 2. Να αλλάξει η δομή της εκπαίδευσης (μέσης και ανώτατης). Για το Λύκειο, αυστηρές εισαγωγικές εξετάσεις. Δεν μπορεί, σήμερα, να πέφτουν τα 20ρια βροχή ενώ πριν 50 χρόνια ήταν ελάχιστα. Να επιβραβεύεται η γνώση και η ικανότητα και όχι η παπαγαλία. Αυστηρές προαγωγικές εξετάσεις στις τάξεις του Λυκείου. Αναδιοργάνωση της Τεχνικής Εκπαίδευσης ώστε να βγαίνουν στην αγορά οι ικανότεροι. Είναι προτιμότερο να γίνεις ντελιβεράς ή οικοδόμος στα 18, παρά στα 25 και με "χαρτί". Κι επειδή μπορεί κάποιοι (είτε με τύχη, είτε με σπουδές στο εξωτερικό) να καταφέρουν να πάρουν το πολυπόθητο "χαρτί", αυστηρές κι αδιάβλητες εξετάσεις για όλους τους απόφοιτους ανώτ. εκπαίδευσης με παράλληλη υποχρεωτική πρακτική άσκηση κατά τη διάρκεια των σπουδών, ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Οι γιατροί έχουν το αγροτικό και την ειδικότητα, οι δικηγόροι υποχρεωτική διετή άσκηση. Γιατί όχι κάτι ανάλογο και οι μηχανικοί (και άλλες ειδικότητες)? Έχω πλήρη επίγνωση του σε ποιά χώρα ζούμε και δεν μπορώ να ελπίζω ότι (με τις δεδομένες συνθήκες) τα ανωτέρω (παρ' ό,τι εύκολα) θα υλοποιηθούν από ένα πελατειακό κράτος. Όσο όμως επιμένουμε να κρύβουμε το κεφάλι στην άμμο, είναι βέβαιο ότι δεν θα υπάρξει καμία βελτίωση. ΌΛα τα ανωτέρω δεν είναι μια "αφ' υψηλού" θέαση, αλλά μια αναφορά μετά λόγου γνώσεως κι εμπειριών που έχω αποκομίσει στα 68 χρόνια μου

Αυτή είναι η πραγματικότητα Αν δε σου αρέσει (γενικώς) είτε την αλλάζεις, είτε συμβιβάζεσαι Τρίτη επιλογή δεν υπάρχει

ενώ, με τις άλλες, ξέρουμε που έχουμε φτάσει...

Για τις τεράστιες διαφανείς επιφάνειες

Ξαναβλέποντάς το, μου δημιουργήθηκε μια απορία Ο ΚΕΝΑΚ δεν ισχύει για όλους?

Ό,τι είναι κατασκευασμένο μετά το 1955, χωρίς άδεια, είναι αυθαίρετο. Πώς έγινε η μεταβίβαση?

λ7 υπάρχουν (όπως προφήτεψε και μια ψυχή), αλλά μην ασχολείσαι με "γκρίζες" διαφημίσεις..

Κυκλοφόρησε ο συλλογικός τόμος (ΕΛΛΕΤ, ΣΕΠΟΧ, ΣΕΜΠΧΠΑ) “Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 ‘Περί σχεδίων πόλεων..’ στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό” σε επιστημονική επιμέλεια των: Αιμιλίας Αλεξανδροπούλου, Σοφίας Αυγερινού-Κολώνια, Λουδοβίκου Βασενχόβεν, Μάρως Ευαγγελίδου, Μαίρης Ζήφου, Γιώργου Μελισσουργού και Μαίρης Τζιράκη. Ο τόμος περιλαμβάνει τα πρακτικά της Επετειακής Επιστημονικής Ημερίδας με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη θεσμοθέτηση του πρώτου θεμελιακού νομοθετήματος πολεοδομικού σχεδιασμού στην Ελλάδα. Η ημερίδα διοργανώθηκε τον Δεκέμβριο του 2023 από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ), τον Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) και τον Σύλλογο Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ). Βασικός στόχος και φιλοδοξία της ημερίδας ήταν η διερεύνηση των σύγχρονων τάσεων και απαιτήσεων στον ολοκληρωμένο χωρικό σχεδιασμό, η ανάδειξη των διακυβευμάτων του σήμερα για τη χώρα και η εκτίμηση της ανταπόκρισης του συστήματος σε αυτά, μετά τη διαμόρφωση του πρόσφατου ενιαίου θεσμικού πλαισίου του χωρικού σχεδιασμού, περιλαμβάνει όμως και μια συνοπτική αναγνώριση της συνεισφοράς του Ν.Δ. του 1923 στην ιστορική του συγκυρία και τη διαχρονική εφαρμογή του. Με κεντρική επιδίωξη την ανάπτυξη επιστημονικού προβληματισμού αλλά και τη διατύπωση προτάσεων για την ασκούμενη πολιτική σχεδιασμού του χώρου στην Ελλάδα, η ημερίδα επικεντρώνεται στη διερεύνηση ερωτημάτων που ομαδοποιούνται στις εξής θεματικές ενότητες: (α) ιστορική αναδρομή, (β) ρόλος και χαρακτήρας του συστήματος χωρικού σχεδιασμού, (γ) διακυβεύματα του σήμερα. Ο τόμος κυκλοφορεί με τα ISBN των τριών φορέων, με την επιμέλεια της Μαίρης Τζιράκη και σε σχεδιασμό, γλωσσική επιμέλεια και παραγωγή από τις εκδόσεις Προπομπός. Μπορείτε να διαβάσετε/αποθηκεύσετε όλον τον τόμο ΕΔΩ! View full είδηση