Καλημέρα συνάδελφε. Στο παραπάνω, ας υποθέσουμε ότι έχεις μια θεμελίωση του 1μ ύψους και τοιχία υπογείου με ύψος σκυροδέτησης περί τα 2,50μ (όλα ψιλοτυπικές διαστάσεις στα κτίρια που υπάρχουν γύρω μας). Άρα καλείσαι να σκυροδετήσεις περί τα 3,50μ ύψος:
α) πώς εξασφαλίζεις την σκυροδέτηση σου και την μη απόμιξη του σκυροδέματος/δημιουργία φωλιών, από την στιγμή που ο ΚΤΣ απαγορεύει σκυροδετήσεις με ύψος στοιχείων άνω των 2,50 ?ας μην πιάσουμε αυτοσυμπυκνούμενο σκυρόδεμα κλπ. Ας πούμε ότι μιλάμε για ένα τυπικό και τίμιο C25/30 που σου έρχεται με μια κάθιση S2 -S3 στην οικοδομή και που στην μία ώρα από την αποχώρηση από το εργοστάσιο έχει μια κάθιση <10cm. Δεν είναι case study , είναι η τυπική περίπτωση του 90% των οικοδομών της ελληνικής επικράτειας.
β)πότε σκυροδετείς δάπεδο υπογείου? πώς μπαζώνει και συμπυκνώνει το μηχάνημα αν δεν έχεις άνοιγμα για γκαραζόπορτα?
γ) πού κοντράρεις καλουπώνοντας τα τοιχία υπογείου, αφού η θεμελίωση δεν είναι σκυροδετημένη?
δ) αναγκαστικά οδηγείσαι σε ίδιες διαστάσεις (πλάτος) τοιχίων υπογείου και συνδετηρίων δοκών θεμελίωσης. διότι αν δεν γίνει αυτό , απλά τα καλούπια των τοιχίων δεν γίνεται να σταθούν στον.... αέρα....είναι δόκιμο κάτι τέτοιο?
ε) πόσο δόκιμο είναι να μην υγρομονώνουμε σωστά τα κτίρια μας (δεν λέω για εσένα, λέω γενικά τί γίνεται), δηλαδή να μην κατασκευάζουμε drainage ή έστω υγρομόνωση με επαλειφόμενα τσιμεντοειδή θεωρώντας ότι ο αρμός σκυροδέτησης στο δάπεδο του υπογείου είναι ο μόνος εχθρός έναντι της υγρασίας?