Αναζήτηση στην κοινότητα

Στην κλήρωση είχαμε 171 συμμετοχές εκ των οποίων έγκυρες ήταν οι 168. Κατόπιν κλήρωσης το 1ο σεμινάριο AutoCAD 2D με πιστοποίηση Autodesk κερδίζει το μέλος: @kouverk με την δημοσίευση: Μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου ως την επόμενη Δευτέρα 15/11/2021 με π.μ. ή e-mail για να ενημερωθεί για την διαδικασία παραλαβής του δώρου του.

@ekechagi σε γενικές γραμμές έτσι είναι, αλλά υπάρχουν δύο παράμετροι: 1. αν δεν συνδεθεί η πλάκα με τους τοίχους, έχουμε αφαιρέσει το διάφραγμα που είχαν, άρα δεν υπάρχει περίπτωση σε εκτός επιπέδου δράση να αντέχουν. Εκτός αν μιλάμε για ισόγειο, όπου κι εκεί παίζει ρόλο η κατάσταση της υπάρχουσας τοιχοποιίας, η σεισμικότητα κλπ 2. αν συνδεθεί, που πρακτικά αυτό γίνεται, υπάρχει κάποιου (?) είδους διάφραγμα, μεταφέρονται φορτία και στην τοιχοποιία (και μάλιστα έκκεντρα...) και έχουμε στην πράξη δύο φορείς συνδεδεμένους, με μυστήρια απόκριση. Στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις δοκάρια υπάρχουν μόνο εσωτερικά, αν είναι μεγάλα τα ανοίγματα, και περιμετρικά η πλάκα χαντρώνεται μέσα στους λίθους μέσα από ένα "ισχυρό" σενάζ. Τώρα για την κατασκευή του, ισχύει το "βγάλε όσες πέτρες μπορείς για να χαντρωθεί καλύτερα"....

Σοβαρό προβληματισμό στους κατασκευαστικούς Ομίλους - σε ευρωπαϊκό επίπεδο - έχει προκαλέσει η αύξηση των πρώτων υλών, όπου ήδη 4 στις 10 εταιρείες έχουν αναγκαστεί να ακυρώσουν ή να σταματήσουν τα έργα τους καθώς το κόστος τους έχει εκτοξευθεί πάνω από 22%. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που επικαλείται η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Κατασκευών (FIEC) και με βάση έρευνα που έγινε από την Εθνική Συνομοσπονδία Κατασκευών της Ισπανίας (CNC), η εκρηκτική άνοδο των πρώτων υλών, έχει αναγκάσει 4 στις 10 εταιρείες (ποσοστό 39,5%) να σταματήσουν τα έργα που εκτελούν, ενώ προτρέπει την κυβέρνηση να λάβει μέτρα για να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των εν εξελίξει έργων και έτσι να αποφύγει κύμα ακυρώσεων ή παύσης λειτουργίας των εργοταξίων. Σύμφωνα με την έρευνα η αύξηση της τιμής των πρώτων υλών απειλεί τη βιωσιμότητα πολλών μεγάλων έργων καθώς έχει αυξήσει το συνολικό κόστος τους κατά 22,2%. Μάλιστα όπως αναφέρεται στην έρευνα, τα υλικά που έχουν γίνει πιο ακριβά τους τελευταίους τρεις μήνες είναι το ξύλο (125%), η πέτρα (68%) και ο χαλκός (63%). Το 75,6% των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της κατασκευής αναφέρουν σημαντικές ελλείψεις ή καθυστερήσεις τους τελευταίους τρεις μήνες στην παράδοση βασικών υλικών όπως ξύλο, χάλυβα ή αλουμίνιο. Η μελέτη δείχνει ότι η έλλειψη υλικών κατά τη διάρκεια των εργασιών έχει προκαλέσει σε περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις, καθυστέρηση στην υλοποίηση των έργων χωρίς να επηρεαστεί η προθεσμία. Ποσοστό 21,8% των εταιρειών της έρευνας έχει επιλέξει τη διακοπή των εργασιών, ενώ 12,3% έχει καθυστερήσει μεταξύ άλλων τις προθεσμίες ολοκλήρωσης του έργου. Η κατασκευαστική ένωση τάσσεται υπέρ της δημιουργίας ενός συστήματος αυτόματης εξισορρόπησης που καθιστά δυνατή την αντιμετώπιση του επιπλέον κόστους λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές τιμών μετά το άνοιγμα των προσφορών, τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω, επιδιώκοντας να παρέχει σταθερότητα στη σύμβαση. Η CNC έχει εξετάσει διάφορα μοντέλα που διευκολύνουν την υποβολή αξιώσεων από τους κατασκευαστές προς το Δημόσιο ή τον φορέα υλοποίησης του έργου. Έτσι η κάθε εταιρεία που επηρεάζεται από την μεγάλη αύξηση της τιμής των πρώτων υλών μπορεί να ζητήσει την παράταση της διάρκειας, την τροποποίηση της σύμβασης ή την αποζημίωση για αθέτηση της συμβατικής οικονομικής υποχρέωσης. Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Συνομοσπονδίας (CNC), Pedro Fernández Alén, η αύξηση των πρώτων υλών είναι μία από τις κύριες απειλές για την υλοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Υπάρχει κίνδυνος απορρόφησης, καθώς η καθυστέρηση στη διαχείριση και εκτέλεσή των έργων, μαζί με αυτή την αύξηση των τιμών και την έλλειψη εργατικού δυναμικού, θα προκαλέσουν σοβαρό πρόβλημα, που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης. Στην Ελλάδα το θέμα της αύξησης των οικοδομικών απασχολεί πλέον το σύνολο των εταιρειών του κατασκευαστικού κλάδου αλλά και των μεγάλων εταιρειών real estate. Λόγω της ανόδου των τιμών υλικών το κόστος κατασκευής έχει αυξηθεί κατά 20% με 30% που μεταφράζεται σε επιπλέον επιβάρυνση 200 με 300 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, Αυτό σημαίνει ότι ένα διαμέρισμα των 1000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο με τις τελευταίες ανατιμήσεις η τιμή πώλησης ανά τ.μ. θα ανέλθει στα 1300 ευρώ το τ.μ. Αλλά και στην περίπτωση ενός γραφειακού χώρου με πιστοποίηση Leed το κόστος έχει εκτιναχθεί στα 1.500 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, όταν πριν τις αυξήσεις το κόστος έφτανε τα 1.150 ευρώ το τετραγωνικό. Στο θέμα των αυξήσεων στα υλικά αναφέθηκε προ ημερών και ο Πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός, ο οποίος έθεσε ευθέως και επισήμως το θέμα της αναθεώρησης των προϋπολογισμών των νέων και εν εξελίξει έργων αναφέροντας ότι: "Πρέπει να λύσουμε άμεσα ένα θέμα που ήδη έχουμε μπροστά μας και είναι επικίνδυνο. Με τη συσσώρευση των αυξήσεων στα υλικά έχει αλλάξει το κοστολόγιο των έργων. Ας μην μπω σε ποσοστιαία παραδείγματα ανά υλικό, γνωρίζουμε τι γίνεται…. Πρέπει τώρα να δώσουμε λύσεις. Να προχωρήσει άμεσα η Πολιτεία σε αναθεώρηση των τιμών των υλικών με βάση το οποίο υπολογίζει τον προϋπολογισμό στα έργα, και στο τέλος της ημέρας πληρώνονται οι εταιρείες που κάνουν τα έργα. Όχι μόνο για τα νέα έργα… Αν δεν γίνει αυτό και για τα υφιστάμενα έργα, αυτά που τρέχουν ή έχουν ανατεθεί, φοβάμαι πως θα οδηγηθούν εταιρείες να κλείσουν στο τέλος, λόγω υπέρογκου κόστους που δεν αποζημιώνεται και εν τέλει τα έργα δεν θα γίνουν". Η κατάσταση πάντως δεν φαίνεται να εξομαλύνεται καθώς το Σεπτέμβριο οι τιμές των υλικών κατέγραψαν και νέα αύξηση 5,1%, καθώς καταγράφηκαν ανατιμήσεις σε όλες ανεξαιρέτως τις επιμέρους κατηγορίες των υλικών. Ειδικότερα, αυξήσεις τιμών υπήρξαν σε: Πετρέλαιο κίνησης- Diesel (24,8%), Σίδηρο οπλισμού (17%), Σωλήνες χαλκού (15,7%), Αγωγούς χάλκινους (14,3%), Θερμαντικά σώματα (8,7%), Τούβλα (6,1%), Πλαστικούς σωλήνες (5,8%), Σωλήνες πλαστικούς, συνθετικούς, ινοτσιμέντου (5,2%), Κιγκλιδώματα ανοξείδωτα (5,2%), Μηχανισμούς γκαραζόπορτας (4,1%), Υαλοπίνακες ασφαλείας (3,6%), Κουφώματα αλουμινίου (3,1%), Γκαραζόπορτες (2,9%), Ντουλάπες ξύλινες (2,8%), Πόρτες εσωτερικές (2,5%), Πλαστικό, ακρυλικό, νερού (2,5%), Ξυλεία οικοδομών (2,2%), Τσιμέντο (2%), Παράθυρα ξύλινα (1,9%), Μαρμαρόπλακες (1,9%) και Έτοιμο σκυρόδεμα (1,3%). Όπως ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ, ο γενικός δείκτης τιμών υλικών κατασκευής νέων κτηρίων κατοικιών παρουσίασε αύξηση 5,1% τον Σεπτέμβριο 2021 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Σεπτεμβρίου 2020, έναντι μείωσης 0,5% που σημειώθηκε κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων δεικτών το 2020 με το 2019. View full είδηση

Σύνδεσμος Σεμιναρίου: https://www.engineering-webinars.com/product/revit-advanced-1/ Εξειδικευμένο επιμορφωτικό σεμινάριο στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό μέσω του προγράμματος Revit 2021 για χρήστες με την βασική γνώση των εντολών και λειτουργιών του προγράμματος. Όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν τις βασικές γνώσεις στο REVIT 2021, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν, μπορούν πριν να παρακολουθήσουν το σεμινάριο Εισαγωγή στο BIM και στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό με το REVIT 2021 σε χρόνο που επιθυμούν, επιλέγοντας μία από τις 3 διαθέσιμες μορφές On Demand με ΕΚΠΤΩΣΗ 40%. Η έκπτωση ισχύει για όλες τις μορφές On Demand και ΜΟΝΟ για αυτά και ισχύει για συνολική παραγγελία και των δύο σεμιναρίων (Με την επιλογή στο καλάθι αγορών και των 2 σεμιναρίων γίνεται αυτόματα έκπτωση 40% της αντίστοιχης έκδοσης του On Demand που θα επιλεγεί) Στο σεμινάριο μπορούν να συμμετέχουν και όσοι δεν είναι κάτοχοι του προγράμματος, χρησιμοποιώντας την δωρεάν εκπαιδευτική έκδοση για χρονικό διάστημα 30 ημερών, την οποία μπορούν να κατεβάσουν από τον ακόλουθο σύνδεσμο. Το σεμινάριο θα διεξαχθεί αποκλειστικά μέσω διαδικτύου. Με την αγορά λαμβάνετε στο email σας link για την είσοδό σας στην ψηφιακή αίθουσα τις ώρες που έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί το σεμινάριο. Απαιτήσεις συστήματος Για την παρακολούθηση του σεμιναρίου, το οποίο θα διεξαχθεί αποκλειστικά online μέσω πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης, θα πρέπει να διαθέτετε μικρόφωνο για προφορική επικοινωνία (εάν επιθυμείτε την άμεση επικοινωνία μέσω προφορικού λόγου), εναλλακτικά μπορείτε να επικοινωνείτε μέσω γραπτών μηνυμάτων. Ελέγξτε την καταλληλότητα του συστήματός σας στους παρακάτω συνδέσμους. Σύνδεσμος για τη σελίδα ελέγχου του υπολογιστή σας ή της συσκευής σας για την καταλληλότητα παρακολούθησης μέσω της πλατφόρμας μας: https://support.goto.com/webinar/system-check-attendee Σύνδεσμος για τη σελίδα απαιτήσεων συστήματος: https://support.goto.com/webinar/help/system-requirements-for-attendees-g2w010003 Αντικείμενο Το αντικείμενο του σεμιναρίου συνοψίζεται στις εξής ενότητες: Α’ ΜΕΡΟΣ (3 ώρες) Phasing – Στάδια του έργου Δημιουργία και διαχείριση φάσεων Φίλτρα και graphic overrides Χρήση φάσεων στα στοιχεία του μοντέλου Χρήση φάσεων σε views, rooms, schedules Design Options – Σχεδιαστικές επιλογές Δημιουργία option sets και options Primary option Design options ρυθμίσεις Παρουσίαση σχεδιαστικών επιλογών Β’ ΜΕΡΟΣ (3 ώρες) Revit Families Δημιουργία – Επεξεργασία – Εισαγωγή – Xρήση Reference planes και γεωμετρία Παράμετροι – η χρήση τους στη δημιουργία των families Annotation families Έλεγχος visibility Γ’ ΜΕΡΟΣ (4 ώρες) Rendering Δημιουργία τρισδιάστατων μοντέλων Μοντελοποίηση Υλικά Φυσικό και Τεχνητό φως Ρυθμίσεις rendering Περιηγήσεις (walkthroughs) στα μοντέλα Revit Σε ποιους απευθύνεται Το σεμινάριο συνίσταται σε χρήστες με την βασική γνώση των λειτουργιών και εντολών του REVIT 2021, οι οποίοι επιθυμούν να εμβαθύνουν στην χρήση του με σκοπό τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Οφέλη Σημειώσεις και αρχεία για εξάσκηση Βεβαίωση Παρακολούθησης (εφόσον ζητηθεί) Πρόγραμμα Παρασκευή 19/11/21 18:00 – 21:00 Τρίτη 23/11/21 18:00 – 21:00 Πέμπτη 25/11/21 18:00 – 22:00 Όλα τα μαθήματα θα μαγνητοσκοπούνται και θα είναι διαθέσιμα στους συμμετέχοντες για την περίπτωση που δεν είναι δυνατή η συμμετοχή σε ζωντανή συνεδρία αλλά και για επανάληψη Περιορισμένες διαθέσιμες θέσεις στην ψηφιακή αίθουσα – Εξασφαλίστε από τώρα την συμμετοχή σας Εισηγητές Γεωργία Δαββέτα DipArch, MArch, MSc, RIBA, ARB

Το νέο Munch στο Όσλο είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου αφιερωμένο σε έναν καλλιτέχνη. Αφοσιωμένος στην εξερεύνηση βαθιά συναισθηματικών καταστάσεων, ο Νορβηγός καλλιτέχνης Έντβαρντ Μουνκ είναι περισσότερο γνωστός για τις εμβληματικές εκδοχές του έργου του Η κραυγή, οι οποίες απεικονίζουν μια αγωνιώδη φιγούρα με φόντο έναν φλογερό ουρανό. Η εναρκτήρια έκθεση με τίτλο Infinite προσκαλεί τους επισκέπτες να ανακαλύψουν την τέχνη και τον πλούτο του έργου του Μουνκ: τα θέματα και τα μοτίβα –όπως η αγωνία, η απόγνωση, ο θάνατος, η αγάπη, τα τοπία– που διερεύνησε επανειλημμένα σε όλη του τη ζωή και τα οποία συνεχίζουν να αγγίζουν και να εμπνέουν τους ανθρώπους σήμερα. Σε αντίθεση με άλλα παραδοσιακά κτίρια μουσείων, το Munch σχεδιάστηκε για να αποτελέσει μέρος μιας νέας γενιάς μουσείων σε όλο τον κόσμο που επαναπροσδιορίζουν τα πολιτιστικά ιδρύματα και απομακρύνονται από την ιδέα του ιστορικού αρχείου, για να γίνουν χώροι κοινωνικής συγκέντρωσης. «Όταν αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πώς θα είναι, είδαμε ότι σύμφωνα με όλες τις σύγχρονες τάσεις στην αρχιτεκτονική έπρεπε να σχεδιάσουμε κάτι ανοιχτό στον κόσμο, οικολογικά βιώσιμο, με γκαλερί που να δημιουργούν ενδιαφέρουσες αφηγήσεις», μας λέει ο αρχιτέκτονας Χουάν Ερέρος, ιδρυτής του ισπανικού αρχιτεκτονικού γραφείου Estudio Herreros που σχεδίασε το κτίριο. Ο 6ος όροφος στεγάζει την έκθεση Monumental Edvard Munch. Τα έργα μεγάλης κλίμακας που βρίσκονται εκεί, όπως ο εμβληματικός Ήλιος (1910-11), μήκους 8 μ., μπήκαν από ειδικό άνοιγμα στην πρόσοψη του μουσείου. Η κάθετη δομή του σε σχήμα «Λ» φιλοξενεί όλες τις εγκαταστάσεις που απαιτούνται, προσφέρει θέα στην πόλη και δεν καταλαμβάνει βιώσιμο χώρο από την αστική περιοχή Μπιέρβικα, η ανάπλαση της οποίας ξεκίνησε με την κατασκευή του διάσημου κτιρίου της Opera, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα του. Στο πλαίσιο της εξωστρέφειας που επιδίωκαν, οι αρχιτέκτονες σχεδίασαν διακριτικά ορατούς στο κοινό πολλούς από τους χώρους λειτουργίας, όπως τα σημεία όπου εργάζονται οι επαγγελματίες του μουσείου. Επίσης έδωσαν εύκολη πρόσβαση από τους γύρω δρόμους, σχεδίασαν εργαστήρια, βιβλιοθήκη, καφέ στο λόμπι και εστιατόριο στον 13o όροφο με θέα στο φιόρδ και στην πόλη. ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΡΟΣΗΜΟ Η σχεδιαστική πρόταση των αρχιτεκτόνων βασίζεται στην ιδέα ενός πύργου όπου οι κύριες λειτουργίες οργανώνονται κάθετα. Ύψους 60 μέτρων, επενδεδυμένο με ανακυκλωμένα διάτρητα πάνελ αλουμινίου διαφορετικών βαθμών ημιδιαφάνειας και με το επάνω τμήμα του κεκλιμένο, το «Lambda», όπως συχνά αναφέρεται, αποτελεί το νέο ορόσημο της πόλης του Όσλο, ορατό από όλες τις πλευρές της. Οι έντεκα γκαλερί έχουν μεγάλες διακυμάνσεις στα ύψη της οροφής και στα μεγέθη των δωματίων, επιτρέποντας την καλύτερη αξιοποίηση των χώρων, τόσο για τη μόνιμη συλλογή όσο και για περιοδικές εκθέσεις που θα φιλοξενούνται. Ο πύργος αποτελείται από δύο ζώνες: μία στατική και μία δυναμική. Η στατική ζώνη (πλάτη του κτιρίου) είναι μια περίκλειστη κατασκευή από σκυρόδεμα, η οποία ακολουθεί αυστηρά πρωτόκολλα για την ασφάλεια, την υγρασία και τον φωτισμό προκειμένου να προστατεύονται τα έργα τέχνης. Η δυναμική ζώνη, με τη διαφανή πρόσοψη και τη θέα στην πόλη, επιτρέπει στους επισκέπτες να μετακινηθούν μεταξύ των γκαλερί και προσφέρει πανοραμική θέα στο Όσλο. Πρόθεση των αρχιτεκτόνων ήταν το κτίριο να συμβάλλει στη δημιουργία δεσμών ανάμεσα στην τέχνη του Μουνκ και την πόλη. «Το Munch είναι ένα έργο κύρους για την πόλη, γι’ αυτόν τον λόγο έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τα κριτήρια FutureBuilt. Τέτοια κτίρια πρέπει να μειώνουν τουλάχιστον στο μισό τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σύγκριση με τα συμβατικά σύγχρονα κτίρια όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας, την επιλογή υλικών, τις μεταφορές κ.ά.», εξηγεί ο Γιενς Ρίχτερ του Estudio Hereros, ο οποίος ειδικεύεται στις καινοτόμες τεχνολογίες για το περιβάλλον. Σημείο αναφοράς πλέον στην πόλη του Όσλο, το νέο μουσείο έχει ήδη και αρκετούς «εχθρούς», που το θεωρούν «ρύπανση», όπως είπε χαρακτηριστικά ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο. ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ Το μουσείο έχει κατασκευαστεί με χρήση σκυροδέματος χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και ανακυκλωμένο χάλυβα και η φέρουσα δομή του έχει σχεδιαστεί με διάρκεια ζωής περί τα 200 χρόνια. Ωστόσο, το συμπαγές σχήμα του, τα παράθυρα πολύ υψηλής ποιότητας και ο μερικώς φυσικός αερισμός είναι μόνο μερικά από τα μέτρα με τα οποία επιτυγχάνεται εξοικονόμηση ενέργειας. Στην πραγματικότητα, πολλές από τις αρχιτεκτονικές επιλογές βασίστηκαν στο κλίμα. Διαθέτει airlocks για τον έλεγχο της θερμοκρασίας και της υγρασίας στα σημεία μετάβασης μεταξύ δυναμικών και στατικών ζωνών. Επιπλέον, ακολουθεί τα πρότυπα Παθητικής Δόμησης (Passive Buildin), σύμφωνα με τα οποία η κατανάλωση ενέργειας μειώνεται με τη βοήθεια παθητικών μέτρων, όπως πρόσθετη ανάκτηση θερμότητας, εξαιρετική μόνωση κ.ά. Τα κυματιστά πάνελ αλουμινίου αντανακλούν και διαθλούν το ηλιακό φως, ώστε να μην υπάρχουν υπερβολικές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Επάνω, οι γκαλερί έχουν διαφορετικά μεγέθη και ανάπτυξη, ανάλογα με τα εκθέματα που φιλοξενούν. Στη μέση, άποψη του εστιατορίου που βρίσκεται στον 13ο όροφο. Κάτω, στον 7ο όροφο φιλοξενείται η έκθεση Shadows με προσωπικά αντικείμενα του ζωγράφου από τη βίλα Έκελι. Τόσο η εννοιολογική προσέγγιση όσο και η κατασκευή του Munch αποτελούν έκφραση των δεσμεύσεων της νορβηγικής κοινωνίας για τις νέες προκλήσεις που αφορούν το περιβάλλον. Γι’ αυτό το Munch δεν διαθέτει χώρους στάθμευσης επισκεπτών ή προσωπικού. Βρίσκεται πολύ κοντά στον μεγαλύτερο κόμβο δημόσιων συγκοινωνιών της πόλης (Central Station) και οι 100 θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων στο Edvard Munchs plass προτρέπουν το κοινό να μη χρησιμοποιεί αυτοκίνητο. Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ Η συζήτηση και η κατασκευή του μουσείου διήρκεσαν 12 χρόνια, με αρκετές διαφωνίες τόσο για την τοποθεσία όσο και για τον σχεδιασμό του. Η κεκλιμένη κορυφή του κτιρίου, όπως και το ότι τα φωτεινά γυάλινα παράθυρα –που υποσχέθηκαν οι αρχιτέκτονες στα σχέδια– κρύβονται κάτω από «τερατώδη μεταλλικά ρολά» έγιναν αντικείμενο σοβαρής διαμάχης. Ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο είναι μεταξύ των επικριτών του κτιρίου. Το 2019 σε δηλώσεις του στο Γαλλικό Πρακτορείο ανέφερε ότι είναι «ρύπανση» για το Όσλο, ότι «το λόμπι μοιάζει με αεροδρόμιο ή εμπορικό κτίριο» και ότι «δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στον κόσμο». Οι αρχιτέκτονες Χουάν Ερέρος και Γιενς Ρίχτερ, που σχεδίασαν το νέο μουσείο. Η διοίκηση του μουσείου, μέσω του διευθυντή του, Στάιν Όλαφ Χένρικσεν, σχολίασε ότι «το μουσείο πρέπει να προκαλεί τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που το έκανε η τέχνη του Μουνκ. Το κτίριο ταιριάζει πολύ στη συλλογή, γιατί είναι ένα μνημειώδες κτίριο. Πρέπει να έχεις μια γνώμη γι’ αυτό». Ο κ. Ερέρος από την πλευρά του λέει ότι «το Munch μεταμόρφωσε τον ορίζοντα του Όσλο, αλλά υποκλίνεται με σεβασμό στην πόλη που το περιβάλλει. Ο Έντβαρντ Μουνκ ήταν ασυμβίβαστος, δεν δεχόταν κανόνες, μαχόταν για το διαφορετικό, να μην τα παρατάς. Η ισχυρή παρουσία του κτιρίου μέσα στον αστικό ιστό της πόλης είναι σαν να λέει: “Είμαι εδώ. Διατηρώ την κληρονομιά του πιο σημαντικού καλλιτέχνη της Νορβηγίας και απολαμβάνω τη θέα του Όσλο, γιατί είναι η πόλη που με διαμόρφωσε”». Ο συνδημιουργός του μουσείου, Γιενς Ρίχτερ, αναφέρει ότι «όσον αφορά την πρόσοψη η σκέψη μας ήταν ότι θα δίνει μια συνεχώς μεταβαλλόμενη εικόνα στον κόλπο, αντανακλώντας τις εκπληκτικές συνθήκες φωτισμού στο Όσλο που αλλάζουν συνεχώς κατά τη διάρκεια της ημέρας και τις διάφορες εποχές». Ο Μουνκ κληροδότησε το έργο του στην πόλη του Όσλο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιμελητών του μουσείου, έπειτα από σχολαστική έρευνα και αξιολόγηση όλων των προσωπικών του αντικειμένων, θεωρούν ότι ο καλλιτέχνης προετοίμαζε αυτό το κληροδότημα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. «Αρχικά είχε την πρόθεση να αφήσει το κληροδότημά του στο νορβηγικό κράτος, όμως, καθώς η Νορβηγία καταλήφθηκε από τους Ναζί, άλλαξε τη διαθήκη του την τελευταία στιγμή για να μην πέσει το έργο του σε ανεπιθύμητα χέρια, καθώς θεωρούσαν τον πρωτοπόρο του εξπρεσιονισμού δημιουργό της “εκφυλισμένης τέχνης”», εξηγεί ο διευθυντής του μουσείου, Στάιν Όλαφ Χένρικσεν. Στόχος του νέου μουσείου είναι να ανιχνεύσει τη βαθιά επιρροή του καλλιτέχνη τόσο στη σύγχρονη τέχνη όσο και στους καλλιτέχνες μέχρι τις μέρες μας. Έτσι, σε μία από τις εναρκτήριες εκθέσεις φιλοξενεί την Τρέισι Έμιν, μία από τις πιο διάσημες και αμφιλεγόμενες καλλιτέχνιδες του Ηνωμένου Βασιλείου, με το αφιέρωμα Tracey Emin / Edvard Munch The Loneliness of the Soul. Έντβαρντ Mουνκ, η ζωή του Ο Έντβαρντ Μουνκ περιτριγυρισμένος από έργα του στη βίλα Έκελι, όπου έζησε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του. → Ήταν γιος του Κρίστιαν Μουνκ, στρατιωτικού γιατρού, και της συζύγου του Λόρα. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κριστιάνια, το σημερινό Όσλο. Ως παιδί ήταν συχνά άρρωστος και βρέθηκε κοντά στον θάνατο περισσότερες από μία φορές. Η νεότητά του διαμορφώνεται από τη θρησκευτική αυστηρότητα και τη συναισθηματική αστάθεια του πατέρα του. Σε ηλικία 22 ετών, χάρη σε μια υποτροφία, ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου ένας μεγαλύτερος κόσμος ανοίγεται μπροστά του. Το 1885 γνωρίζει τον πρώτο του έρωτα στο πρόσωπο της Μίλι, μιας γυναίκας τέσσερα χρόνια μεγαλύτερης και παντρεμένης. Η κρυφή τους σχέση τον γεμίζει πόθο και αγάπη, αλλά και ντροπή και αμφιθυμία. → Το 1892 εκθέτει στο Βερολίνο και κάνει νέους φίλους, μεταξύ των οποίων ο Σουηδός συγγραφέας και καλλιτέχνης Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, ο Πολωνός συγγραφέας Στανίσουαφ Πσιμπισέφσκι κ.ά. Μαζεύονται σε μια ταβέρνα και συζητούν για τη ζωή και την τέχνη, καταναλώνοντας πολύ αλκοόλ. Αυτή την περίοδο δημιουργεί μερικά από τα πιο διάσημα έργα του, όπως την παστέλ έκδοση της Κραυγής, το Vampire, τη Madonna. Ανακαλύπτει επίσης τη χαρακτική. Αν και είναι περισσότερο γνωστός για τα ζωγραφικά του έργα, ο ίδιος πειραματίστηκε με διάφορα μέσα και τεχνικές στα όρια του μοντερνισμού, μάλιστα αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που πειραματίστηκαν με τη φωτογραφία, με μια Kodak που είχε αγοράσει το 1902. Πέρασε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του στο Έκελι, ένα κτήμα λίγο έξω από το Όσλο, όπου και πέθανε το 1944. Από το λόμπι του Munch οι επισκέπτες βγαίνουν απευθείας στη μεγάλη πλατεία που περιβάλλει το μουσείο. ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ → Το μουσείο καταλαμβάνει 26.313 τ.μ. → Αναπτύσσεται σε 13 ορόφους. → Yψώνεται 60 μ. πάνω από το φιόρδ του Όσλο. → Διαθέτει 11 γκαλερί και συνολικά 4.500 τ.μ. εκθεσιακούς χώρους. → Η συλλογή του Munch διαθέτει 42.000 αντικείμενα και 28.000 έργα τέχνης. → Περιλαμβάνει 26.700 έργα του Μουνκ, ανάμεσά τους 1.200 πίνακες, 7.050 σκίτσα, 18.322 εκτυπώσεις, 14 γλυπτά, καθώς και 10.000 αντικείμενα, όπως τις πλάκες εκτύπωσης και τις λιθογραφικές πέτρες του, γράμματα, σημειωματάρια, φωτογραφίες του καλλιτέχνη κ.ά. --- View full είδηση

Αγαπητέ Πέτρο, Σεβαστή η άποψη του συναδέλφου που έκανε το τοπογραφικό σου και μπορείς να κινήσεις όποια διαδικασία κρίνεις εσύ, διότι από τις παραπάνω αναρτήσεις έμπειρων συναδέλφων προκύπτει ότι από εδώ στο forum δεν μπορεί να σου υποδειχθεί κάποια διαδικασία γιατί: Η μόνη αρμόδια να ορίσει τα όρια οικισμού είναι η Πολεοδομία, και η τυπική διαδικασία είναι να καταθέσεις τοπογραφικό και να χαραχθούν τα όρια από την υπηρεσία . Συνήθης πρακτική είναι η διαδικασία αυτή να εκτελείται ιδιωτικά και να επικυρώνεται από την Πολεοδομία. Δεν γνωρίζουμε να υπάρχουν επίσημες συντεταγμένες που να ορίζουν τα όρια οικισμών. Τα όρια, σε όλους τους οικισμούς της χώρας, μελετώνται σύμφωνα με τις περιγραφές στο σχετικό ΦΕΚ οριοθέτησης. Πρέπει να αποτυπωθούν τα σταθερά σημεία (όσο μακριά και να είναι) ή να μελετηθούν από άλλα επίσημα έγγραφα όπως αεροφωτογραφίες κ.λπ. Υπάρχουν και περιπτώσεις που η Πολεοδομία υποδεικνύει να τηρηθούν τα γραφικά όρια από το απόσπασμα του ΦΕΚ ή άλλα διαγράμματα που έχει συντάξει προς εξυπηρέτησή της. Δεν μπορεί να κινηθεί διαδικασία αμφισβήτησης της άποψης της Πολεοδομίας όταν δεν στηρίζεται στην παραπάνω επιστημονική τεκμηρίωση αντίθετης άποψης. Εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά σου.

Ο πρωθυπουργός θα ξεναγηθεί και θα φιλοξενηθεί στο ιστορικό κτήμα και τα κτίρια του 18ου αιώνα του Dumfries House, που διαχειρίζεται το Ίδρυμα του Πρίγκιπα της Ουαλίας με τη μορφή κοινωνικής προσφοράς - Η αποκατάσταση και η αξιοποίηση του σκωτσέζικου μνημείου μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τα πρώην βασιλικά κτήματα Το Dumfries House, μια επιβλητική ανακτορική κατοικία του 18ου αιώνα στο νοτιοδυτικό τμήμα της Σκωτίας, επέλεξε ο πρίγκιπας Κάρολος προκειμένου να φιλοξενήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη σήμερα, Τρίτη του Πάσχα. Πέρα από την ιδιαίτερα τιμητική πρόσκληση, καθώς είναι η πρώτη που απευθύνει ο διάδοχος του βρετανικού θρόνου σε Έλληνα πρωθυπουργό, η επίσκεψη και η παραμονή του κ. Μητσοτάκη για ένα 24ωρο στο Dumfries House δεν έχει μόνο συμβολική σημασία. ∆εν παραπέμπει μόνο στα δεδομένα, ένθερμα φιλελληνικά αισθήματα του Καρόλου και στις σχέσεις αμοιβαίας εκτίμησης οι οποίες έχουν αναπτυχθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε προσωπικό επίπεδο - και όχι μόνο. Η ουσία της μετάβασης του πρωθυπουργού στο συγκεκριμένο «κτήμα» -ή «estate» κατά τους Βρετανούς, δηλαδή υποστατικό με την ευρεία έννοια- έγκειται στην επιτόπια παρατήρηση ενός χαρακτηριστικού παραδείγματος για το πώς μπορεί να αξιοποιηθεί, πολλαπλά και πολύπλευρα, ένα νεότερο πολιτιστικό μνημείο. Στη μέση της σκωτσέζικης εξοχής, περιτριγυρισμένο από τους τυπικούς πράσινους λειμώνες των Χάιλαντς, το Dumfries House είναι ανοιχτό για ξεναγήσεις στους χώρους της έπαυλης. Το κοινό έχει στη διάθεσή του καφετέρια, εστιατόρια, γκουρμέ και μη, ακόμη και κέντρο ευεξίας. Στόχος του πρίγκιπα Καρόλου ήταν να το μετατρέψει σε έναν αυτάρκη οργανισμό, με έσοδα από την ενοικίαση χώρων που διατίθενται για εκδηλώσεις Ακόμη πιο συγκεκριμένα, το Dumfries House μπορεί να λειτουργήσει ως υπόδειγμα, ως ένα «σεμινάριο» για την ανακαίνιση και την αξιοποίηση της τέως βασιλικής περιουσίας στο Τατόι. Η σύνδεση ανάμεσα στο Dumfries House και τα κτήματα του Τατοΐου κατ' ουσίαν έχει ξεκινήσει από τις 25 Μαρτίου του 2021 και απευθείας από την Αθήνα: τιμώντας την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, ο πρίγκιπας Κάρολος της Ουαλίας ήρθε στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο εκείνης της επίσκεψής του, μεταξύ των άλλων, εξέφρασε άμεσο και έντονο ενδιαφέρον για το μέλλον του Τατοΐου. Επομένως, η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο Dumfries House αποτελεί, κατά κάποιον τρόπο, τη συνέχεια εκείνης της συζήτησης που είχε με τον Κάρολο την 25η Μαρτίου 2021 στο Μέγαρο Μαξίμου. Είναι αυτονόητο όμως ότι κατά την ξενάγησή του στο πραγματικό Dumfries House και την απευθείας παρατήρηση, την «αυτοψία» σχετικά με το πώς εξισορροπείται η σύγχρονη αξιοποίηση με την προστασία του αυθεντικού χαρακτήρα του μνημείου, θα γεννηθούν νέα ερεθίσματα και νέα σημεία προς περαιτέρω ανταλλαγή απόψεων. Χωρίς να αποκλείεται εκ προοιμίου, ακόμη και το ζήτημα της επιστροφής των Ελγινείων ενδέχεται να τεθεί για ακόμη μία φορά από τον κ. Μητσοτάκη προς τον Κάρολο. Το βέβαιο είναι όμως ότι οι προοπτικές αξιοποίησης των κτημάτων του Τατοΐου θα είναι το κυρίως θέμα των συνομιλιών, αλλά υπό την άποψη μιας ευρύτερης, πιο στενής συνεργασίας ανάμεσα στις δύο πλευρές, η οποία θα αξιοποιεί στην Ελλάδα τις πρωτοβουλίες που αναπτύσσει ποικιλοτρόπως ο πρίγκιπας Κάρολος. Μία από αυτές αφορά στην ενίσχυση της βιώσιμης ανάπτυξης, μέσω του φορέα Sustainable Markets Initiative. Στη σύνοδο «Ενας Πλανήτης» με θέμα την κλιματική αλλαγή, η οποία συνήλθε τον Ιανουάριο του 2021 στο Παρίσι, ο Κάρολος δημοσιοποίησε έναν καινούργιο καταστατικό χάρτη για το περιβάλλον, τη λεγόμενη Terra Carta (κατά τη Magna Carta του 1215, τη διακήρυξη σεβασμού των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων). Πρόκειται για ένα κείμενο αρχών, ένα οικολογικό μανιφέστο τρόπον τινά, αλλά με σαφή προσανατολισμό στο πράσινο επιχειρείν. Μάλιστα, μέσω της Terra Carta, τη Sustainable Markets Initiative και της Natural Capital Investors Alliance (Συμμαχία Επενδυτών για το Φυσικό Κεφάλαιο), ο πρίγκιπας φιλοδοξεί να συγκεντρώσει 10 δισ. δολάρια έως το τέλος του 2022, εν είδει αποθεματικού ταμείου από το οποίο θα χρηματοδοτηθούν βιώσιμες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Η Ελλάδα θα μπορούσε κάλλιστα να ενταχθεί σε αυτού του είδους τα επιχειρηματικά προγράμματα. Προωθώντας τα ο πρίγκιπας της Ουαλίας αποσκοπεί στη δημιουργία συνεργειών ανάμεσα στους φορείς τους οποίους ο ίδιος έχει ιδρύσει και εκπροσωπεί, και σε επενδυτικούς παράγοντες εκτός Βρετανίας που συμμετέχουν στα κοινά εγχειρήματα ως εταίροι και μέτοχοι. Σε κάθε περίπτωση, η συνάντηση του Καρόλου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Dumfries House επισφραγίζει την κοινή βούληση και σηματοδοτεί την έναρξη μιας καινούργιας φάσης συμπόρευσης, ειδικά για έργα όπως η αξιοποίηση του Τατοΐου, επί των οποίων η κεκτημένη τεχνογνωσία των Βρετανών μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη. Κιβωτός θησαυρών Στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει δημιουργηθεί σχολή στον τομέα της αποκατάστασης και αξιοποίησης νεότερων μνημείων, καθώς σε όλη τη χώρα υπάρχουν δεκάδες κτήματα παρόμοια με το Dumfries House. Ήδη από την αρχή του 20ού αιώνα τέτοιου είδους ακίνητα συντηρούνται και ανακαινίζονται με συνέργειες ανάμεσα σε κρατικούς φορείς και ιδιωτικές επιχειρήσεις, ώστε εν τέλει να λειτουργούν επικερδώς ως τουριστικά καταλύματα, ως χώροι φιλοξενίας γαμήλιων συνεστιάσεων και κοινωνικών εκδηλώσεων κ.λπ. Ο ίδιος ο Κάρολος, μέσω διαφόρων κοινωφελών οργανώσεων των οποίων ηγείται, όπως το Prince’s Foundation και το National Trust, επιβλέπει και καθοδηγεί την προσπάθεια διατήρησης της βρετανικής αρχιτεκτονικής παράδοσης. Υπό αυτή την έννοια, το Dumfries House είναι μια κιβωτός πολιτιστικής κληρονομιάς και της αντίστοιχης τεχνογνωσίας για τη διαχείρισή της. Αφενός διότι το μεγαλοπρεπές και τεραστίων διαστάσεων κεντρικό οίκημα, η κατοικία αυτή καθαυτή της δυναστείας των ευγενών, οι οποίοι έζησαν εκεί από το 1759 έως το 1993, σχεδιάστηκε από τρεις κορυφαίους αρχιτέκτονες του 18ου αιώνα, τους αδελφούς Ρόμπερτ, Τζον και Τζέιμς Ανταμ. Αφετέρου, το Dumfries House είναι εξοπλισμένο με σχεδόν ανεκτίμητης αξίας χειροποίητα ξυλόγλυπτα έπιπλα, μοναδικά κομμάτια που φιλοτεχνήθηκαν στο εργαστήριο του περίφημου τεχνίτη Τζέιμς Τσίπεντεϊλ. Γι' αυτό, άλλωστε, η κεντρική κατοικία διατηρείται σήμερα εν μέρει ως επισκέψιμο μουσείο. Οι αίθουσες και τα δωμάτια του Dumfries House, σύμφωνα με τους αισθητικούς κανόνες του στυλ ροκοκό, περιέχουν σημαντικά έργα τέχνης κάθε είδους, από τους ζωγραφικούς πίνακες και τα γλυπτά ως τις υφαντές εικονογραφημένες ταπετσαρίες. Οι αίθουσες και τα δωμάτια του Dumfries House, σύμφωνα με τους αισθητικούς κανόνες του στυλ ροκοκό, περιέχουν σημαντικά έργα τέχνης Ενδεικτικό της αξίας των αντικειμένων που περιέχει η έπαυλη είναι ότι μια απλή βιβλιοθήκη, ένα από τα πλέον λιτά και χρηστικά κομμάτια από την επίπλωσή της, αλλά με την υπογραφή του Τσίπεντεϊλ, εκτιμάται σήμερα σε 7-8 εκατ. λίρες. Τα πιο περίτεχνα έπιπλα -και ιδιαίτερα οι εμβληματικές πολυθρόνες- τοποθετούνται σε ακόμη ανώτερη κατηγορία αξίας. Η πρακτική της αξιοποίησης μνημείων του είδους στο οποίο ανήκει το Dumfries House είναι ελάχιστα διαδεδομένη στην Ελλάδα, εξ ου και φαντάζει ανοίκεια ή ακόμη και βέβηλη η ιδέα ότι αίθουσες εντός των παλαιών Βασιλικών Κτημάτων στο Τατόι θα μπορούσαν, π.χ., να ενοικιάζονται για τη διοργάνωση γαμήλιων πάρτυ. Παρομοιώς ως ταμπού αντιμετωπίζεται η προοπτική μετασκευής μέρους των εγκαταστάσεων σε ξενώνες υψηλού ποιοτικού επιπέδου, με σύγχρονες ανέσεις αλλά και με σεβασμό στη διατήρηση του αυθεντικού χαρακτήρα τους. Ωστόσο, χάρη στο πρότυπο αξιοποίησης που εφαρμόζεται στη Βρετανία, τα κληροδοτήματα της παλαιάς αριστοκρατίας, τα οποία είχαν καταστεί εντελώς ασύμφορα για τους σύγχρονους επιγόνους λόγω του κόστους συντήρησης, των φόρων κ.λπ, αντί να αφεθούν στον μαρασμό και να μετατραπούν σε ερείπια, μετατράπηκαν σε εστίες ανάπτυξης για τις κατά τόπους κοινότητες. Αυτό ακριβώς ισχύει για το Dumfries House, το οποίο βρίσκεται στη μέση της σκωτσέζικης εξοχής, περιτριγυρισμένο από τους τυπικούς πράσινους λειμώνες των Χάιλαντς, αλλά με πλησιέστερα αστικά κέντρα στην περιοχή κάποιες κωμοπόλεις, οι οποίες κατά το παρελθόν κατοικούνταν κυρίως από ανθρακωρύχους και βιομηχανικούς εργάτες. Με την πρωτοβουλία του να διασώσει το Dumfries House επενδύοντας εκατομμύρια λίρες από την ατομική περιουσία του, ο Κάρολος δημιούργησε ένα κέντρο ποικίλων δραστηριοτήτων και, κατά συνέπεια, συνέβαλε στην καταπολέμηση της τοπικής ανεργίας, ανοίγοντας την αγορά εργασίας για δεκάδες ανθρώπους. Παράλληλα, η προσέλκυση τουριστικής κίνησης, όπως είναι φυσικό, ενισχύει έμμεσα την οικονομία της περιοχής χάρη σε έναν κύκλο εργασιών, εμπορίου, συναλλαγών κ.λπ., ο οποίος σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση απλώς δεν θα υπήρχε. View full είδηση

Σε συνέχεια της πρόσκλησης που έχει απευθύνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας για την υποβολή προτάσεων χρηματοδότησης στο εμβληματικό Πρόγραμμα «Παρεμβάσεις με στόχο τη βελτίωση του Δημόσιου Χώρου», ύψους 204 εκατ. ευρώ με κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, συνεδρίασε το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής, υπό την προεδρία του Γενικού Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος, εγκρίνοντας σημαντικές αρχιτεκτονικές μελέτες που έχουν στόχο να δημιουργήσουν συνθήκες αστικής αναζωογόνησης με σημαντικά περιβαλλοντικά, πολιτιστικά και αναπτυξιακά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες. Σημειώνεται ότι το Πρόγραμμα θα χρηματοδοτήσει παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο όπως αναπλάσεις ιστορικών κέντρων και υποβαθμισμένων περιοχών, επαναχρησιμοποίηση του κτιριακού αποθέματος των πόλεων, δημιουργία δικτύων ήπιας μετακίνησης, ανάπλαση περιοχών με διαδρομές νερού και χώρους πρασίνου, καθώς και εγκατάσταση καινοτόμων συστημάτων για εξοικονόμηση ενέργειας.Μεταξύ των θεμάτων που εξετάστηκαν και έλαβαν θετική γνωμοδότηση από το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής είναι τα ακόλουθα: Έγκριση αρχιτεκτονικής μελέτης για την ανάπλαση της οδού Ερμού στον δήμο Αθηναίων Αφορά στην πρόταση ανάπλασης του μεσαίου τμήματος της οδού Ερμού, από το ναό της Καπνικαρέας έως το σταθμό του Θησείου και την πλατεία Αγ. Ασωμάτων και αποτελεί συνέχεια της βραβευμένης με το Α’ βραβείο πρότασης του σύνθετου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού Ιδεών με τίτλο «Ανάπλαση του Κέντρου της Αθήνας» του 2019 -όπως διοργανώθηκε από την ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΑΘΗΝΑΣ Α.Ε και το Υπουργείο Υποδομών. Η συνολική πρόταση προβλέπει τη λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση του εσωτερικού Τ του ιστορικού τριγώνου του Δήμου Αθηναίων, δηλαδή των αξόνων Ερμού-Αθηνάς -μέσα από τον ανασχεδιασμό και των δύο. Υπό αυτό το πρίσμα, το προτεινόμενο έργο για την οδό Ερμού, στο ευρύτερο πλαίσιο επέκτασης των πεζοδρομίων και περιορισμού της ζώνης κίνησης οχημάτων στο κέντρο της Αθήνας, επιχειρεί τη διεύρυνση του χώρου κίνησης των πεζών, την εξασφάλιση και διευθέτηση των χώρων φορτοεκφόρτωσης των καταστημάτων, καθώς και τη λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση του πολύ σημαντικού αυτού άξονα της πόλης των Αθηνών. Ειδικότερα, η δαπεδόστρωση επεκτείνεται προς την Καπνικαρέα και τον υφιστάμενο πεζόδρομο, ενώ προεκτείνεται σε μικρό βάθος στις εγκάρσιες οδούς. Στην πλατεία Αγ. Ασωμάτων η νέα διαμόρφωση περιλαμβάνει και την περιοχή γύρω από τον περίβολο του ομώνυμου ναού. Έγκριση αρχιτεκτονικής μελέτης αποκατάσταση και αναβάθμιση των υποδομών του θεάτρου Πέτρας Αφορά στην αναβάθμιση των υφιστάμενων υποδομών και εγκαταστάσεων του Θεάτρου Πέτρας, την περαιτέρω αντισεισμική του θωράκιση, τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και τη δημιουργία μικρών κτιριακών κατασκευών που θα φιλοξενούν δραστηριότητες συμπληρωματικές του θεάτρου. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης επέμβασης αντιμετωπίζεται η ανάγκη διαμόρφωσης της εισόδου στο χώρο και η οργάνωση της πορείας προς τα δύο υπαίθρια θέατρα, η αντικατάσταση ή ανακαίνιση υφιστάμενων χώρων (φουαγιέ, αναψυκτήριο, χώροι υγιεινής, χώροι των καμαρινιών των ηθοποιών – τα οποία βρίσκονται κάτω από την κεντρική διαμορφωμένη με σκυρόδεμα κερκίδα – και άλλοι βοηθητικοί αποθηκευτικοί και ηλεκτρομηχανολογικοί χώροι). Τέλος, προτείνεται η αναδιαμόρφωση της περίφραξης που περιβάλλει το σύνολο του χώρου, ενώ παράλληλα θα εξασφαλιστεί η προσβασιμότητα για εμποδιζόμενα άτομα. Τα υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται για τις επιστρώσεις των επιφανειών είναι υψηλής βιοκλιματικής επίδοσης. Έγκριση αρχιτεκτονικής μελέτης για τη Βιοκλιματική-Αστική ανάπλαση του εμπορικού κέντρου του Δήμου Χαλανδρίου Αφορά σε μια εμβληματική ανάπλαση με στόχο την αναζωογόνηση του κέντρου της πόλης του Χαλανδρίου. Στο έργο περιλαμβάνονται οι παρακάτω παρεμβάσεις : Η διαμόρφωση λωρίδας κίνησης ποδηλάτων και πεζών στην οδό Αγ. Παρασκευής (από Αισχύλου έως πλατεία Χαλανδρίου). Η ανακατασκευή πεζοδρομίων στις οδούς Αβέρωφ (από Παλαιολόγου έως 25ης Μαρτίου), Λ.Α. Παπανδρέου (από Παλαιολόγου έως Αγ. Γεωργίου), Αγ. Γεωργίου (από Λ.Α Παπανδρέου έως Διονύσου) και Κολοκοτρώνη. Η ανάπλαση των υφιστάμενων, υλοποιημένων πεζοδρόμων στις οδούς Κατσουλιέρη (από Γκίνη έως Λ.Α.Παπανδρέου), Χαϊμαντά (από Λ.Α. Παπανδρέου έως Φ. Λίτσα), Ιφικράτους (από Λ.Α.Παπανδρέου έως Ηρακλείου), Ηρακλείου (από Σωκράτους έως Αγ Παρασκευής), Θουκυδίδου (από Καραολή και Δημητρίου έως Αγ .Παρασκευής) και Πλάτωνος (από Αγ. Παρασκευής έως Αγ. Γεωργίου). Η κατασκευή των εγκεκριμένων και μη υλοποιημένων πεζόδρομων στις οδούς Σωκράτους (από Λ.Α. Παπανδρέου έως Αριστοφάνους), Ομήρου (από Λ.Α.Παπανδρέου έως Σοφ. Βενιζέλου), Ξενοφώντος (από Αριστοτέλους έως Αριστοφάνους), Καλογρέζας (από Λ.Α. Παπανδρέου έως 25ης Μαρτίου). Η διαπλάτυνση των πεζοδρομίων στις οδούς Σοφοκλή Βενιζέλου (από Αγ. Παρασκευής έως Ομήρου), Αριστοφάνους (από Σόλωνος έως φροδίτης), Αριστείδου (από Αγ. Παρασκευής έως Σωκράτους), Αριστοτέλους(από Αγ. Γεωργίου έως Καλλισπέρη), Παπάγου(από Ηρώδου Αττικού έως Λίτσα), Καραολή κ’ Δημητρίου (από Λ.Α. Παπανδρέου έως Λίτσα), Ολυμπιονικών (από Σοφοκλή Βενιζέλου έως Αριστοφάνους). Σε επίπεδο γειτονιάς, οι δρόμοι θα «ηπιοποιηθούν» ώστε να αποτελούν τόπο παραμονής, βόλτας και παιχνιδιού, και να αναπτυχθούν ανθρώπινες και πολιτισμένες συνθήκες ζωής. Επίσης, η μελέτη προβλέπει την ενίσχυση της προσβασιμότητας και τη διαπλάτυνση των πεζοδρομίων σε συνδυασμό με την αύξηση της φύτευσης και τον περιορισμό της θερμικής νησίδας καθώς και την προώθηση εναλλακτικών τρόπων μετακίνησης όπως το περπάτημα και το ποδήλατο. Έγκριση αρχιτεκτονικής μελέτης «Δημιουργία πολιτιστικών διαδρομών σύνδεσης αρχαιολογικών χώρων στην πόλη της Άρτας» Αφορά στη δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων μήκους 5,34 χλμ στο αστικό κομμάτι της πόλης για τη σύνδεση των ιστορικών της μνημείων, με διάφορες συγκοινωνιακές κυρίως παρεμβάσεις. Προβλέπεται η δημιουργία κυκλικού κόμβου στη συμβολή των οδών Ταγματάρχη Παπακώστα και της παραποτάμιας οδού Ηρώων Πολυτεχνείου (έμπροσθεν του Μουσείου), η πεζοδρόμηση του τμήματος με παράλληλη πορεία ποδηλατοδρόμου μπροστά από το τρίγωνο. Συγκεκριμένα : οι προτεινόμενες υποδομές για την πρόσβαση στους αρχαιολογικούς χώρους με ποδήλατο, αλλά και πεζή, προβλέπεται να εξυπηρετούν την μετεπιβίβαση από τα οχήματα που σταθμεύουν στους τρείς κύριους χώρους δημόσιας στάθμευσης περιμετρικά της πόλης κατά μήκος της Ε.Ο. Αντιρρίου-Ιωαννίνων. Ανάδειξη μέρους του διατειχίσματος της Νέας Ποτίδαιας και διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου, εντός σχεδίου περιοχής στη Ν. Ποτίδαια του Δήμου Νέας Προποντίδας, ΠΕ Χαλκιδικής Το διατείχισμα της Κασσανδρείας βρίσκεται στο βόρειο όριο του οικισμού της Νέας Ποτίδαιας Χαλκιδικής και εκτείνεται σε μήκος, περίπου 1200μ., από τον Τορωναίο κόλπο ανατολικά, μέχρι τον Θερμαϊκό στα δυτικά. Στο χώρο αυτό οι μελετητές τοποθετούν την ύπαρξη της αρχαίας Ποτίδαιας, της μετέπειτα ελληνιστικής Κασσανδρείας και τέλος το βυζαντινό “πολίχνιον ή κάστρον της Κασσανδρείας”. Σκοπός της μελέτης είναι η αστική ανάπλαση της περιοχής, στην οποία εναλλάσσονται καθιστικά και χώροι διαμορφωμένου πρασίνου, όπου το μνημείο αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο, με τη διαμόρφωση πάρκου και μονοπατιών, συνθέτοντας ένα πλέγμα διαδρομών. Οι κατασκευές που προτείνονται, σε αντίθεση με τις υφιστάμενες, είναι ελαφριές και χρησιμοποιούνται υλικά με καλή θερμική συμπεριφορά υψηλής ανακλαστικότητας που περιορίζουν την ανάπτυξη υψηλών θερμοκρασιών κατά την περίοδο του καλοκαιριού και είναι αισθητικά συμβατά προς τα υλικά του διατειχίσματος και των λοιπών αρχαιολογικών ευρημάτων. Έγκριση αρχιτεκτονικής μελέτης με τίτλο « Ανάπλαση περιβάλλοντος Χώρου Δημαρχείου Έδεσσας» Αφορά στον επανασχεδιασμό του περιβάλλοντα χώρου του Δημαρχείου Έδεσσας Σκοπός της πρότασης είναι η εφαρμογή των αρχών του βιοκλιματικού σχεδιασμού, η εύκολη προσβασιμότητα του χώρου και του κτιρίου -η οποία σήμερα δεν πληροί τις υφιστάμενες προδιαγραφές- η επέκταση του χώρου στάθμευσης με φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο, η μείωση της απορροής των ομβρίων προς το δίκτυο και η επαναξιοποίηση τους στο χώρο, η δημιουργία υποδομών που βελτιώνουν την εικόνα και τη λειτουργία του χώρου, όπως κοινόχρηστες τουαλέτες, χώρος στάθμευσης για ποδήλατα και δίκυκλα, εγκατάσταση φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, χωροθέτηση υπόγειων κάδων απορριμμάτων και ανασχεδιασμός τον υφιστάμενων πεζοδρομίων που συνορεύουν με το δημαρχείο. Έγκριση αρχιτεκτονικής μελέτης διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου σε περιοχή εντός του οχυρωματικού περιβόλου του Βυζαντινού Κάστρου Κομοτηνής, επί της πλατείας αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄ στο Ο.Τ. 200 του Δήμου Κομοτηνής, της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ροδόπης Αφορά στην ανάπλαση του κεντρικού υπαίθριου χώρου εντός του Κάστρου Κομοτηνής δυτικά της οδού Θεμιστοκλή Σοφούλη. Προτείνεται ολοκληρωμένος σχεδιασμός ήπιας ανάπλασης του εσωτερικού χώρου του αρχαιότερου μνημείου της πόλης. Δημιουργούνται περίπατοι με υπαίθρια καθιστικά, χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων και θεματικό παιδικό πάρκο. Η κεντρική ιδέα του σχεδιασμού είναι η δημιουργία ενός αδόμητου, υπαίθριου αστικού τοπίου με ζώνες πρασίνου και δεντροφυτεύσεις με πεζόδρομο, υπαίθριο χώρο πολιτιστικών δρώμενων και εκθέσεων, θεματικό παιδικό πάρκο-χώρο πρασίνου, πλατεία για περίπατο, στάση και αναψυχή περιμετρικά του πάρκου. Η αρχιτεκτονική πρόταση επιλύει ζητήματα ενοποίησης σταθμών – υψομέτρων κτισμάτων και κεντρικής οδικής αρτηρίας εντός Κάστρου, διαχειρίζεται τη συμβατότητα των δομών και υλικών με το αρχαιολογικό περιβάλλον και ενσωματώνει σε ενιαία σχεδιαστική βάση τις αναπλάσεις των υπόλοιπων έργων. Προτείνεται αρχικά η μετατροπή της οδού Φρουρίου σε κυβοστρωμένο δρόμο ήπιας κυκλοφορίας πλάτους 4 μέτρων με μελλοντικό στόχο την πεζοδρόμησή του. Αισθητική, περιβαλλοντική και βιοκλιματική αναβάθμιση της Πλατείας Δικαστηρίων του Δήμου Καρδίτσας. Αφορά στην Πλατεία Δικαστηρίων που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης της Καρδίτσας και μετρά πολλά χρόνια παλαιότητας όπως και καταστροφές μετά το πέρασμα του τυφώνα Ιανού το Σεπτέμβριο του 2020. Η νέα μελέτη βιοκλιματικής προσέγγισης στοχεύει σε νέες χαράξεις για την ανάδειξη του Δικαστικού Μεγάρου και εύκολη πρόσβαση σε αυτό, για άνετες διαδρομές για πεζούς, αύξηση της επιφάνειας φύτευσης, ένταξη του υδάτινου στοιχείου ως μέσο δροσισμού, διαμόρφωση κατάλληλων κλίσεων του εδάφους για τη σωστή όδευση των όμβριων υδάτων, δημιουργία ελεύθερης διόδου των οχημάτων έκτακτης ανάγκης, κατασκευή στεγάστρων σκίασης με κοινή μορφολογία προς εκμετάλλευση των καταστημάτων εστίασης και αναψυχής για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, επαρκή καθιστικά για τους χρήστες της πλατείας, μελέτη φωτισμού για την ανάδειξη των νέων αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων και των σημαντικών κτιρίων της πλατείας, του Δικαστικού Μεγάρου και της Επισκοπής, οργανωμένα σημεία στάθμευσης των ποδηλάτων στις εισόδους της πλατείας, επιλογή κατάλληλων υλικών για δάπεδα, επενδύσεις και καθίσματα , για την εύκολη πρόσβαση ΑΜΕΑ και όδευση τυφλών, αλλά και την αντικατάσταση του υπάρχοντος συστήματος ύδρευσης και αποχέτευσης της πλατείας. Έγκριση αρχιτεκτονικής μελέτης για το έργο «Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης-ανέγερση νέου τετραώροφου κτιρίου εξωτερικών ιατρείων, με ισόγεια μονάδα τεχνητού νεφρού, φαρμακείο και υπόγειο βοηθητικών χρήσεων», επί της οδού Ασκληπιού 10-Λεωφ. Γεωργικής Σχολής στο Δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη Αφορά στην ανέγερση δύο νέων εγκαταστάσεων, ένα νέο τετραώροφο κτίριο με ένα υπόγειο με χρήση εξωτερικών ιατρείων και μονάδας Τεχνητού Νεφρού και ένα ισόγειο κτίριο με χρήση φαρμακείου, βόρια της υφιστάμενης κλινικής. Προβλέπεται η δημιουργία 38 εξεταστηρίων εξωτερικών ιατρείων,μια μονάδα Τεχνητού Νεφρού δυναμικότητας 27 κλινών, 48 αυτόνομα ιατρεία/γραφεία ιατρών και υπόγειοι βοηθητικοί χώροι. Η λειτουργία της υπάρχουσας κλινικής δεν θα διακοπεί λόγω της κατασκευής και της λειτουργίας των νέων εγκαταστάσεων. Τα 3 κτίρια πρόκειται να λειτουργούν ως ενιαίο σύνολο για την παροχή ολοκληρωμένων ιατρικών υπηρεσιών Α’ βάθμιας και Β’ βάθμιας υγείας, για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και κατ’ επέκταση της Βορείου Ελλάδας και των Βαλκανίων. Στον περιβάλλοντα χώρο προβλέπεται να δημιουργηθούν υπαίθριοι χώροι στάθμευσης για τους χρήστες (εργαζόμενους, ασθενείς και επισκέπτες) συνολικά 738 θέσεων και αδόμητες εκτάσεις με χαμηλή φύτευση. Αρχιτεκτονική μελέτη για την ανάπλαση-αναβάθμιση υποδομών παραλιακής ζώνης λιμένα Ουρανούπολης, εντός σχεδίου περιοχή στην Ουρανούπολη του Δήμου Αριστοτέλη Π.Ε. Χαλκιδικής Η μελέτη περιλαμβάνει σύγχρονες, ελαφριές, απολύτως αναστρέψιμες κατασκευές, οι οποίες δεν θα προκαλέσουν άμεση ή έμμεση βλάβη στον παρακείμενο εμβληματικό μνημείο του συγκροτήματος του Πύργου Προσφορίου. Το έργο θα αναβαθμίσει αισθητά τον περιβάλλοντα χώρο του μνημείου, ο οποίος είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένος λόγω της έντονης τουριστικής ανάπτυξης του οικισμού. Το έργο θα αρχίσει να υλοποιείται κατόπιν κατεδάφισης των 11 υφιστάμενων στεγάστρων. Προβλέπεται η κατασκευή 19 νέων μεταλλικών στεγάστρων με ξύλινο δάπεδο με βιοκλιματικά χαρακτηριστικά και στοιχεία διαφάνειας. Στις εν λόγω κατασκευές προτείνονται κινητά διαχωριστικά κατακόρυφα ρολά και επικάλυψη από μεταλλικές περσίδες (οι οποίες θα φέρουν τον φωτισμό, ηχοσύστημα και σύστημα αλλαγής της κλίσης τους). (Σε αυτή τη διεύθυνση μπορείτε να κατεβάσετε φωτορεαλιστικές απεικονίσεις και βίντεο: https://we.tl/t-DnTUZbUTNe View full είδηση

Μέσω των δυνατοτήτων της Πολιτικής Συνοχής της Ε.Ε. αποκαθίσταται ο ιστορικός Ιερός Ναός της Αγίας Σοφίας, στο ιστορικό κέντρο της Δράμας, και αναδεικνύεται παράλληλα η βυζαντινή ιστορία της Δράμας. Συγκεκριμένα, μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανατολική Μακεδονία – Θράκη» της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2014-2020 κα συγκεκριμένα το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) υλοποιείται η πράξη «Αποκατάσταση και ανάδειξη του Ιερού Ναού Αγίας Σοφίας Δράμας – Φάση B’», με προϋπολογισμό 740.000 ευρώ. Δικαιούχος είναι η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δράμας και ο χρόνος ολοκλήρωσης της πράξης είναι στις 29/6/2022. Ο Ιερός Ναός της Αγίας Σοφίας είναι όχι μόνο το σημαντικότερο βυζαντινό μνημείο στην πόλη της Δράμας, αλλά και το παλιότερο σωζόμενο κτίσμα της Δράμας, με ηλικία που υπερβαίνει τα χίλια χρόνια, καθώς, αφού, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, η ανέγερση του τοποθετείται, μαζί με την ανέγερση των τειχών, μέσα στο 10ο αιώνα. Άλλωστε, για την κατασκευή του Ιερού Ναού χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν και για την κατασκευή των τειχών. Ο Ναός είναι κηρυγμένος ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο με σχετική Υπουργική Απόφαση από τις 19-12-1961 (ΦΕΚ 36/Β/3-2-1962). Η οικοδόμηση του Ναού συμπίπτει με μια περίοδο μεγάλης ακμής του Βυζαντίου, στη διάρκεια της οποίας στο θρόνο ανέρχεται μια σειρά σπουδαίων αυτοκρατόρων της Μακεδονικής δυναστείας, που αρχίσει με τον Λέοντα ΣΤ’ τον Σοφό και τελειώνει με τον Βασίλειο Β’ τον Βουλγαροκτόνο. Μάλιστα, ιστορικοί και μελετητές αναφέρουν πως ο συγκεκριμένος Ιερός Ναός θα μπορούσε να συνδυαστεί με την επανεμφάνιση της Δράμας στο ιστορικό προσκήνιο, μετά από απουσία αιώνων, καθώς από τον 12ο αιώνα υπάρχει ονομαστική αναφορά στην πόλη της Δράμας στις φιλολογικές πηγές. Δεν είναι βέβαιο αν ο Ναός ήταν εξαρχής αφιερωμένος στην Αγία Σοφία, καθώς εκτιμάται πως αρχικά ήταν αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου σύμφωνα με χειρόγραφο σημείωμα ιερέα σε κώδικα της Μητρόπολης Δράμας (1861). Πάντως, κατά τη διάρκεια της πρώτης βουλγαρικής κατοχής (1912-13) οι Βούλγαροι σχεδίαζαν να μετατρέψουν την εκκλησία σε μουσείο, γεγονός που προκάλεσε τη σφορδή αντίδραση του Μητροπολίτη Αγαθαγγέλου του Μάγνητος. Μετά την απελευθέρωση της Δράμας από τους Βουλγάρους (1913) ο Ναός αποδόθηκε και πάλι στην ορθόδοξη χριστιανική λατρεία. Πρόκειται για το τρουλλαίο μεταβατικού τύπου ναό με περίστωο. Αποτελείται, όπως και άλλοι παρόμοιοι ναοί, από έναν κεντρικό κύβο που στεγάζεται με τρούλλο, ο οποίος εδράζεται σε τέσσερις ογκώδεις πεσσούς συνδεόμενους μεταξύ τους με τόξα και σφαιρικά τρίγωνα. Μάλτα, διατηρεί ομοιότητες με εμβληματικά μνημεία της βυζαντινής ναοδομίας, όπως η Αγία Σοφία Θεσσαλονίκης και η Κοίμηση της Θεοτόκου στη Νίκαια της Βιθυνίας Μικράς Ασίας, και καταδεικνύει επιδράσεις από τα δύο σπουδαιότερα κέντρα της αυτοκρατορίας, την Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη. Το έργο «Αποκατάσταση και ανάδειξη του Ιερού Ναού Αγίας Σοφίας Δράμας στην ολοκλήρωση της αποκατάστασης και ανάδειξης του μνημείου, με επεμβάσεις σε επιλεγμένα σημεία, βάσει των δεδομένων που προέκυψαν κατά την προηγούμενη φάση εκτέλεσης εργασιών (ΕΣΠΑ 2007-2013). Σκοπός του έργου είναι η συντήρηση των υφιστάμενων τμημάτων, η βελτίωση της στατικής επάρκειας, η αποκατάσταση της μορφής του κτηρίου, η βελτίωση της προσβασιμότητας, η αύξηση της επισκεψιμότητας και η αισθητική αναβάθμιση του μνημείου. Στο πλαίσιο αυτό, ειδικότερα προβλέπονται: -Η αντιμετώπιση των δομικών και οικοδομικών θεμάτων που προέκυψαν από τις εργασίες της προηγούμενης φάσης. -Η αισθητική αναβάθμιση του Ναού με την καθαίρεση της νεότερης προσθήκης και την αποκατάσταση στοιχείων για τα οποία θα υπάρξει επαρκής τεκμηρίωση. -Η αποκάλυψη των παλαιότερων φάσεων του Ναού και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Η ανάδειξη του Ναού, σε συνδυασμό με την ανάδειξη του ανατολικού σκέλους του οχυρωματικού περιβόλου της Δράμας και την αποκατάσταση του ναού των Ταξιαρχών, που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί, θα συμβάλλουν στην ανασύνθεση ενός τμήματος της εικόνας της βυζαντινής πόλης. Και η Α’ φάση της αποκατάστασης του Ιερού Ναού πραγματοποιήθηκε με πόρους της Πολιτικής Συνοχής της Ε.Ε. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Πολιτική Συνοχής της Ε.Ε. συνέβαλε και στο παρελθόν για την πραγματοποίηση των εργασιών αποκατάστασης του Ιερού Ναού της Αγίας Σοφίας. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της προηγούμενης προγραμματικής περιόδου του ΕΣΠΑ (2007-2013), χρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης το έργο «Αποκατάσταση Ιερού Ναού Αγίας Σοφίας Δράμας « με 654.837,75 ευρώ, μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Το έργο της α’ φάσης περιελάμβανε καθαίρεση επιχρισμάτων και αποχωματώσεις περιμετρικά του κτηρίου, εργασίες στερέωσης και συντήρησης της λιθοδομής, απομάκρυνσης των σαθρών υλικών και αρμολόγηση των όψεων, συντήρηση του τοιχογραφικού διάκοσμου, καθώς και εργασίες αντιμετώπισης της ανερχόμενης υγρασίας και στεγανοποίησης. Τη σχετική απόφαση ένταξης, στις 13 Δεκεμβρίου 2013 υπέγραφε η σημερινή Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη, ως τότε Γενική Γραμματέας του Υπουργείου. Κατά τη διάρκεια των εργασιών υπήρξε μάλιστα η αποκάλυψη και νέων ιστορικών στοιχείων, καθώς διαπιστώθηκε ότι ο Ιερός Ναός του 10ου αιώνα ανεγέρθηκε επάνω στα ερείπια μιας τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής που τα λείψανά της αποκαλύφθηκαν κατά τις εργασίες διαμόρφωσης του αύλειου χώρου της Αγίας Σοφίας. [το άρθρο του Σπύρου Λάτσα δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα Εργασία… Συν και το ergasia-press.gr και στην EURACTIV.gr στο πλαίσιο του έργου «Η Συνοχή Δίπλα μας» και αναδημοσιεύεται στο economix.gr στο πλαίσιο της συνεργασίας περιεχομένου των δύο ΜΜΕ] View full είδηση

Η Π.Ο.ΜΗ.Τ.Ε.Δ.Υ. μας συνεχίζοντας τις προσπάθειες ενημέρωσης των συναδέλφων σχετικά με τις τελευταίες τροποποιήσεις του Ν. 4412/16, έτσι όπως προβλέπονται στον πρόσφατο Ν. 4782/21, διοργάνωσε διαδικτυακή διημερίδα – σεμινάριο, με επίκεντρο τις διατάξεις οι οποίες θα εφαρμόζονται από 1/9/2021 καθώς και για την κατανόηση και εφαρμογή των αλλαγών που ήδη ισχύουν στις δημόσιες συμβάσεις και τα δημόσια έργα. Εισηγητής ήταν ο εκπαιδευτής του ΙΝΕΠ Πολιτικός Μηχανικός Δρ. Βασίλειος Βασίλογλου. Δείτε το υλικό της ημερίδας 1η ημέρα ΥΛΙΚΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΗΜΕΡΑ 1Η https://www.youtube.com/watch?v=863nGH0_Mq8 2η ημέρα ΥΛΙΚΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΗΜΕΡΑ 2Η https://www.youtube.com/watch?v=SBUZQ5xomYQ View full είδηση

Καλησπέρα σε όλους, θα ήθελα την γνώμη σας για αγορά βερνικιού για προστασία ξύλου το οποίο βρίσκεται εκτεθειμένο στα καιρικά φαινόμενα. Σημειώνω ότι τα ξύλα που θέλω να προστατέψω βρίσκονται σε ορεινό χωρίο όπου κατά τους χειμερινούς μήνες οι θερμοκρασίες φτάνουν ακόμα και τους -20 βαθμούς Κελσίου. Πρόκειται για παλαιά ξύλα τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί ενδιάμεσα στις πέτρες για να τις σταθεροποιήσουν σε παλαιό πετρόχτιστο τοίχο (ξερολυθιά). Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον χρόνο σας.

Γιατί θα τα πάρει ο αέρας. Και στο παρελθόν έμπαιναν με πατέντες (διπλά-τριπλά, με πέτρες κλπ) για να πάρουν βάρος σε δευτερεύουσες ή φτωχές κατασκευές. Σήμερα μόνον αν υπολογίζεις βάρος τέτοιας υπάρχουσας στέγης ...

Είναι μια ώριμη, σοφή κυρία, ηλικίας κοντά δύο αιώνων. Έχει υποστεί πολλά και έχει δει ακόμη περισσότερα. Κουβαλάει στις πλάτες της τη σύγχρονη ιστορία της Αθήνας. Είναι η οδός, της οποίας η διάνοιξη εγκρίθηκε το 1837 και έναν και πλέον αιώνα μετά (1945) μετονομάσθηκε σε «Ελευθερίου Βενιζέλου». Αλλά το νέο της όνομα δεν καταχωρήθηκε. Ούτε στην αστική συνείδηση, ούτε στη συλλογική μνήμη. Σεβαστό, βλέπεις, το βάρος των ιστορικών ονομάτων, πλην όμως τη δύναμη της συνήθειας δεν την παραβγαίνει… Έτσι, η πρώτη οδός της σύγχρονης Αθήνας, «Πανεπιστημίου» βαφτίσθηκε με τη γέννησή της και «Πανεπιστημίου» θα μείνει. Η πορεία του δρόμου είναι πλούσια και γοητευτική. Στη δική του εξέλιξη μπορεί κανείς να «διαβάσει» την εξέλιξη ολόκληρης της πόλης. Και να φανταστεί κανείς ότι ετούτη η ιστορική οδός «πάτησε» πάνω σε έναν «χεζοπόταμο», όπως σκωπτικά αλλά σχεδόν επίσημα αποκαλείτο ο Ηριδανός, εκεί στις αρχές του 19ου αι., το ρέμα που εκτελούσε χρέη αποχετευτικού δικτύου μεταφέροντας τα αποπατήματα των ζώων, που βοσκούσαν στον Λυκαβηττό (εξ αυτού η κατοπινή περιοχή του Κολωνακίου εκείνη την εποχή ήταν γνωστή ως «κατσικάδικα»), στο άλλο ρέμα, του Βοϊδοπνίχτη, στη σημερινή οδό Σταδίου. Όταν έφτανε εκεί, το δίκτυο του βρωμοπόταμου έστριβε προς την Ομόνοια. Και κάπου εδώ, χρονικά, ξεκινάει το οδοιπορικό της περίφημης πολυσύχναστης σήμερα Πανεπιστημίου, που το 1883 χαρακτηρίσθηκε «έρημη, ως Σαχάρα» οδός, ακατάλληλη να φιλοξενήσει ένα μέσο αστικής συγκοινωνίας! Αλλά ας πιάσουμε την ιστορία από την αρχή, όπως την καταγράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ο δρόμος με τις γαζίες δίνει σκυτάλη στο Πανεπιστήμιο Βρισκόμαστε στο έτος 1836. Η πρωτεύουσα του κράτους έχει μεταφερθεί από το Ναύπλιο στην Αθήνα, όπου πρέπει να εγκατασταθεί το βασίλειο του νεαρού Βαυαρού βασιλιά Όθωνα. Η ζωή της πόλης αναπτύσσεται πέριξ του βράχου της Ακροπόλεως. Για την ανέγερση του παλατιού έχει επιλεχθεί ο λόφος της Μπουμπουνίστρας (πλ. Συντάγματος) , όπου τελειώνει ο αστικός ιστός των ολίγων χιλιάδων κατοίκων. Ανατολικά της θέσης, όπου θα ανεγερθεί η βασιλική κατοικία, υπάρχει βουλευάριον (βουλεβάρτο), μικρή εξοχική περιπατητική οδός με γαζίες εκατέρωθεν (στις… μακρινές εξοχικές αποδράσεις τους, οι κάτοικοι συχνά επιλέγουν τον «δρόμο με τις γαζίες»!), μικρά διάσπαρτα υποστατικά και ολίγα πρόχειρα παραπήγματα, που εξυπηρετούν ως στέγαστρα ζώων. Αλλά το μέλλον της πόλης προοιωνίζεται λαμπρό. Η Αθήνα θα πρέπει να μετατραπεί σε πρωτεύουσα αρμόζουσα προς το αγλαό παρελθόν της. Στην «καρδιά» του αρχαιοελληνικού πνεύματος, στη σκιά της Ακρόπολης, κι επιπλέον πλάι στο παλάτι, δεν νοούνται ούτε δυσωδία, ούτε βοσκή ζώων. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι με την εγκατάσταση της βασιλικής οικογένειας στη Μπουμπουνίστρα, το κέντρο της πόλης θα μετακινηθεί. Ως εκ τούτου, οι προοπτικές για τους δρόμους που θα διανοιχθούν γύρω από το ανάκτορο, είναι μεγάλες. Τη ρυμοτόμηση της πόλης έχουν αναλάβει οι αρχιτέκτονες Σταμάτης Κλεάνθης και Έντβαρτ Σάουμπερτ, αν και έχει προηγηθεί ένας πρώτος σχεδιασμός (πριν τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο) από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Λέο φον Κλέντσε. Αυτός ο τελευταίος, «βλέπει» ως πρωταρχική ανάγκη την ανάπτυξη του βουλευάριου. Αντίστοιχη εκτίμηση διατυπώνεται και από το δίδυμο Κλεάνθη - Σάουμπερτ. Οδός Πανεπιστημίου περί το 1900 Το 1837 εγκρίνεται η διάνοιξη του δρόμου. Αυτή την εποχή δεν υπάρχει επίσημη ονοματοδοσία οδών. Οι δρόμοι συνήθως μνημονεύονται με ονόματα σημαντικών μορφών του μακρινού παρελθόντος και μνημείων των αρχαίων χρόνων με τα οποία είναι διάσπαρτη η Αθήνα (οδός Φειδίου, Σωκράτους, Ακροπόλεως κ.λπ.), ή εντοπίζονται με τα χαρακτηριστικά τους («ο δρόμος με τις γαζίες», «η οδός της κρήνης» κ.λπ.). Όσο για τις ακριβείς θέσεις των οικιών προσδιορίζονται με τα ονόματα των νοικοκυραίων. Όσο πιο επιφανής ο νοικοκύρης, τόσο γνωστότερος ο δρόμος της κατοικίας του. Η προοπτική για το βουλευάριο είναι να δημιουργηθεί εκεί πανεπιστήμιο, ως κυψέλη φρέσκων μυαλών, που θα φέρει ανάπτυξη και ζωή στην περιοχή. Σχεδόν αμέσως ξεκινά η διάνοιξη και δύο χρόνια μετά, το 1839, θεμελιώνεται το πανεπιστήμιο, που διαγράφει το μέχρι τούδε όνομα «ο δρόμος με τις γαζίες» και δίνει το όνομά του στη νέα οδό. Ο δρόμος ανοίγει με αργούς ρυθμούς και δυσκολίες. Η πολιτεία πρέπει να διαχειριστεί πρώτα των θέμα του ρέματος που διαχέει την ανυπόφορη δυσωδία στην περιοχή κι ύστερα να «οργώσει» το ανισόπεδο, από τους βράχους και τα χαντάκια, έδαφος. Για πολύ καιρό η οδός Πανεπιστημίου είναι εργοτάξιο. Λίγο μετά το 1840, Κλεάνθης και Σάουμπερτ εισηγούνται τη μεταφορά της Μητρόπολης από την Αγία Ειρήνη της Αιόλου, σε ναό που θα ανεγερθεί σε περίοπτο σημείο της Πανεπιστημίου, αλλά οι αντιδράσεις του θρησκευτικού κόσμου είναι σθεναρές. «Είναι πολύ μακριά από τον αστικό ιστό και θα δυσκολεύει τους πιστούς» διαμαρτύρονται οι ιεράρχες. Έτσι η νέα Μητρόπολη αποφασίζεται να χτιστεί πλάι στον σωζόμενο από τον 13ο αι. μ.Χ. μεσαιωνικό ναό της Θεοτόκου Γοργοεπήκοου και Αγίου Ελευθερίου, περιοχή που αξιολογείται ως ευκολότερη και ασφαλέστερη στην πρόσβαση για τους Αθηναίους πιστούς. Οφθαλμιατρείο, Άγιος Διονύσιος, Αρσάκειο, Μέγαρο Σλήμαν τα πρώτα επιβλητικά κτήρια Ωστόσο, στο σημείο που προόριζαν για τη Μητρόπολη οι δύο ρυμοτόμοι αποφασίζεται να χτιστεί το Οφθαλμιατρείο σε σχεδιασμό του Δανού Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, από τον οποίο άλλωστε σχεδιάστηκε και το κτήριο του Πανεπιστημίου. Στα σχέδια του Χάνσεν, αυτό το ιστορικό μνημείο της επιστημονικής δραστηριότητας της ελληνικής οφθαλμολογίας αναφέρεται ως «νοσοκομείο Οφθαλμιώντων». Οι Αθηναίοι της εποχής το αποκαλούν «Οφθαλμοκομείο». Αποτελεί, βλέπεις, μονάδα ιατρικής φροντίδας πρώτης γραμμής, καθώς η σκόνη και τα πάσης φύσεως ζωύφια από τον ανεπαρκή καθαρισμό της πόλης, έχουν μετατρέψει τα οφθαλμικά νοσήματα για τον πληθυσμό σε υπόθεση ρουτίνας. Η οικοδόμηση του κτηρίου, ωστόσο, προχωρά με βραδύ ρυθμό. Η Αθήνα αλλάζει όψη, η Πανεπιστημίου είναι «οργωμένη» εξαιτίας της διαχείρισης του ρέματος και της ανέγερσης διαφόρων κτηρίων. Αυτή την εποχή χτίζεται και το μέγαρο Αρσάκη, σε οικόπεδο στη γωνία με τη Μενάνδρου (νυν Πεσμαζόγλου) που ανήκει στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής και για την αγορά του οποίου από την Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία έχει μεσολαβήσει η βασίλισσα Αμαλία. Στο ύψος του συγκεκριμένου οικοπέδου, μάλιστα, βρίσκεται η μόνη γέφυρα, που ενώνει τις δύο όχθες του Βοϊδοπνίχτη. Χωροταξικά, η κάτω πλευρά της Πανεπιστημίου είναι η μία κοίτη του ρέματος, που υποδέχεται το δυσώδες υλικό από τα κατσικάδικα. Ανέγερση Οφθλαμιατρείου και Αγίου Διονυσίου Ο καιρός περνά. Ο ρυθμός ανέγερσης των δημόσιων κτηρίων στην Πανεπιστημίου είναι της… υπομονής. Τα χρήματα είναι περιορισμένα, εξατμίζονται κι έως ότου βρεθεί νέος χρηματοδότης, κυλάει χρόνος… Την άνοιξη του 1850 ο Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, αδυνατώντας πλέον να παρακολουθήσει τους άτακτους ρυθμούς οικοδόμησης των δημόσιων κτηρίων, που του έχουν ανατεθεί, επιστρέφει στην πατρίδα του, αφήνοντας χώρο για… δράση στον φιλόδοξο και ταλαντούχο μικρότερο αδελφό του, Θεόφιλο. Την οικοδόμηση του Οφθαλμιατρείου, αναλαμβάνει να συνεχίσει ο εξίσου διακεκριμένος ανά την Ευρώπη Λύσανδρος Καυταντζόγλου, με μία τροποποίηση. Στο ισόγειο κτίσμα του Χάνσεν προσθέτει ανώγειο. Το 1854 το Οφθαλμιατρείο παραδίδεται σε δύο επίπεδα. Το 1869 συμπληρώνεται με έναν όροφο σε σχέδιο Γεράσιμου Μεταξά και το 1881 προστίθενται υπερώο και ένα εξωτερικό ιατρείο. Αλλά εκτός από την ανέγερση του Οφθαλμιατρείου, στον Καυταντζόγλου έχει ανατεθεί και η επίβλεψη στην κατασκευή του παρακείμενου ναού του Αγίου Διονυσίου. Η παροικία των καθολικών, που έχει ενισχυθεί με την έλευση του βασιλιά στην Αθηνά, έχει αγοράσει ένα οικόπεδο στη διασταύρωση της Πανεπιστημίου με την Ομήρου, όπου σχεδιάζει να χτίσει τον δικό της καθεδρικό ναό. Για την κάλυψη των σχετικών εξόδων μάλιστα έχει συστήσει και επιτροπή −αποτελούμενη από τους πρέσβεις Γαλλίας, Αυστρίας και Βαυαρίας, και τον εφημέριο του Όθωνα− η οποία εξουσιοδοτείται να συγκεντρώσει χρήματα με εράνους στις κοινότητες καθολικών της Αμερικής και της Ευρώπης. Ο θεμέλιος λίθος του ναού μπαίνει το 1853 και αρχίζει δειλά δειλά η οικοδόμηση με σχέδια του Χάνσεν. Αλλά τα χρήματα τελειώνουν. Στο μεταξύ, ο Δανός αρχιτέκτονας έχει φύγει από την Ελλάδα και την αποπεράτωση και αυτού του έργου αναλαμβάνει ο Καυταντζόλγου. Το χτίσιμο του Αγίου Διονυσίου γίνεται με τον… αραμπά. Όταν τελειώνουν τα χρήματα, σταματά κι όταν συγκεντρώνονται νέα, συνεχίζει. Κάποτε ο επιχειρηματίας της Λαυρεωτικής, Ιωάννης Σερπιέρης, βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη και ο ναός επιτέλους ολοκληρώνεται. Από το έτος της θεμελίωσής του έχουν περάσει 32 χρόνια! Αλλά σε αυτό το διάστημα των τριών δεκαετιών ολόκληρη η Πανεπιστημίου έχει αλλάξει όψη. Ήδη, από το 1879 στα μισά του δρόμου δεσπόζει όμορφο κι επιβλητικό το μέγαρο Σλήμαν (Ιλίου Μέλαθρον) που έχει χτιστεί σε σχέδια του περίφημου Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ για να στεγάσει τον ομοεθνή φίλο του αρχαιολόγο. Θεόφιλος Χάνσεν Οκτώ χρόνια πριν, ο Σλήμαν έχει φέρει στο φως την αρχαία Τροία και τον θησαυρό του Πριάμου, ενώ έχει περάσει μόλις μία πενταετία από τότε που ανασκάπτοντας την Ακρόπολη των Μυκηνών αποκάλυψε τάφους, αγγεία και γενικότερα ευρήματα σπάνιας τέχνης, σπουδαία δείγματα του μυκηναϊκού πολιτισμού. Στο μεταξύ, ο Σλήμαν έχει παντρευτεί Ελληνίδα και δηλώνει λάτρης του ελληνικού πνεύματος. Σφραγίζει δε τον ιδιαίτερο δεσμό του με την Ελλάδα χτίζοντας το αρχοντικό του στη νεότευκτη γειτονιά της Πανεπιστημίου και αναθέτοντας τη φιλοτέχνηση του εσωτερικού του με νωπογραφίες στον Σλοβένο ζωγράφο Γιούρι Σούμπιτς, του οποίου η φήμη διατρέχει ήδη τα μήκη και πλάτη του ανεπτυγμένου κόσμου. Πλάι στην οικία Σλήμαν, στη διασταύρωση με τη σημερινή οδό Αμερικής, επιλέγει να χτίσει τη δική του κατοικία ο οικονομολόγος, πολιτευτής του Θόδωρου Δηλιγιάννη, Ιωάννης Ζωγράφος. Με την ανατολή του 20ου αι., ωστόσο, ο Ζωγράφος αγοράζει ένα μεγάλο εξοχικό κτήμα στο ανατολικό τμήμα της Αθήνας και μετακομίζει εκεί, πυροδοτώντας μία εντυπωσιακή οικιστική ανάπτυξη και δίνοντας εντέλει το όνομά του σε ολόκληρη την περιοχή. Η κατοικία που αφήνει ο Ζωγράφος στην Πανεπιστημίου θα στεγάσει για χρόνια τον Ελευθέριο Βενιζέλο και λίγο πριν το 1940 θα κατεδαφιστεί για να ανεγερθεί στη θέση της το επιβλητικό μέγαρο, που σώζεται ίσαμε σήμερα, και που την περίοδο της Κατοχής στέγασε το ιταλικό διοικητήριο. Λ. Καυταντζόγλου Η σφήνα Σταδίου - Αμαξηλάτες vs Ιπποσιδηρόδρομος - «Ερημος Σαχάρα» η Πανεπιστημίου; Καθώς τα χρόνια περνούν και η Αθήνα αποκτά τον αέρα της πρωτεύουσας συγκεντρώνοντας ολοένα και περισσότερο πληθυσμό από το εξωτερικό και το εσωτερικό της χώρας, ο αστικός ιστός απλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Πανεπιστημίου έχοντας αποκτήσει ήδη τα πρώτα λαμπρά αρχιτεκτονήματά της, προσελκύει το ενδιαφέρον πολιτικών, τραπεζιτών και εμπόρων. Μετά το 1862, μάλιστα, όταν με μια γενναία χορηγία 50.000 δραχμών από τον Μιχαήλ Τοσίτσα διανοίγονται αρκετοί μικρότεροι δρόμοι του κέντρου της πόλης και η Πανεπιστημίου, που έχει σταματήσει στο Πανεπιστήμιο, επεκτείνεται ως την οδό Πατησίων, οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές βρίσκουν προσφερόμενο πεδίο. Στο μεταξύ, σε εξέλιξη είναι και η κατασκευή, πλάι στο Πανεπιστήμιο, του νεοκλασικού μεγάρου, που προορίζεται να στεγάσει την Ακαδημία Αθηνών. Η δωρεά για την ανέγερσή του κτηρίου έχει γίνει από τον διπλωμάτη και επιχειρηματία Σίμωνα Σίνα, το 1856, αλλά ο θεμέλιος λίθος μπαίνει τρία χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός είναι του Θεόφιλου Χάνσεν. Το χτίσιμο καθυστερεί και με τον θάνατο του δωρητή οι εργασίες διακόπτονται για κάμποσα χρόνια έως ότου τη συνέχιση του έργου αναλάβει η χήρα του. Και αυτό το κτήριο θα παραδοθεί σχεδόν 30 χρόνια μετά, αλλά θα αποτελέσει το πολύτιμο πετράδι στο επαγγελματικό στέμμα του Δανού αρχιτέκτονα. Κατά την εκτίμηση των ειδικών, «πρόκειται για το ομορφότερο και αρμονικότερο νεοκλασικό οικοδόμημα του κόσμου, το οποίο ο Χάνσεν εμπνεύστηκε από την αθηναϊκή αρχιτεκτονική του 5ου αι., όπως αυτή αποτυπώνεται στα μνημεία της Ακροπόλεως». Η Ακαδημία μαζί με το Πανεπιστήμιο και τη Βαλλιάνειο Εθνική Βιβλιοθήκη, που θα ανεγερθεί αργότερα (θεμελιώθηκε το 1888), θα αποτελέσουν την περίφημη νεοκλασική τριλογία των Αθηνών, το λαμπρό κόσμημα τόσο στη μακρόχρονη ιστορία του δρόμου όσο και της σύγχρονης πόλης. Στα δημιουργήματα - διαμάντια του Θεόφιλου Χάνσεν στην οδό Πανεπιστημίου του 19ου αι. εντάσσεται και το ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας, εκεί που ο δρόμος συναντά την πλατεία Συντάγματος. Στην πραγματικότητα, το κτήριο ολοκληρώνεται το 1874, αλλά το ξενοδοχείο λειτουργεί ήδη από το 1866 στη διασταύρωση του «δρόμου των ακακιών» (Σταδίου) με τη σημερινή Καραγιώργη Σερβίας και απλώς μεταφέρεται στη νέα του θέση, όπου βρίσκεται έως σήμερα. Η «Μεγάλη Βρετανία» περί το 1900 Καθώς η Πανεπιστημίου αναπτύσσεται, ανοίγεται νέος οικιστικός ορίζοντας. Κατοικίες ξεπετιόνται στην «πλάτη» της Ακαδημίας δημιουργώντας τον συνοικισμό «Προάστιο» (την κατοπινή Νεάπολη). Οι πρώτοι εργολάβοι αφηνιάζουν… Μετά την ίδρυση Πανεπιστημίου και Ακαδημίας και την ολοκλήρωση του βασιλικού ανακτόρου, η περιοχή προσελκύει το ενδιαφέρον φοιτητών και οικογενειαρχών, τόσο επειδή το κέντρο της πόλης έχει πλέον μετατοπισθεί, όσο και επειδή η απόκτηση οικοπέδου στο «Προάστιο» αποτελεί (για την ώρα) υπόθεση εφικτή για τα χαμηλότερα βαλάντια. Στο μεταξύ, παρελθόν είναι πλέον και ο βρομοπόταμος από το 1852, όταν η Αθήνα κλήθηκε να διαχειριστεί θεομηνία, που την έκοψε στα δύο. Μία νεροποντή κατέστρεψε τη γέφυρα στη θέση του Αρσάκειου και έβαλε την περιοχή σε νέες περιπέτειες και την πολιτεία σε νέα έξοδα… Το ρέμα μπαζώθηκε και ο Βοϊδοπνίχτης μετατράπηκε στην οδό Σταδίου («βαφτίστηκε» έτσι, επειδή σχεδιάστηκε να φτάσει ως το Παναθηναϊκό Στάδιο. Δεν έφτασε ποτέ). Το θέμα είναι ότι από τότε, από το δεύτερο μισό του 19ου αι., η Αθήνα αποκτά μία ακόμη βασική αρτηρία, αλλά κυρίως τον πρώτο αποχετευτικό αγωγό της, που περνάει κάτω από τον νέο δρόμο. Η Σταδίου ανοίγει άλλους ορίζοντες. «Σπάει» το μονοπώλιο της Πανεπιστημίου και διχάζει το ενδιαφέρον των επενδυτών. Στρωμένη, σπαρμένη με ακακίες, χωρίς δημόσια έργα, έτοιμη προς αξιοποίηση και τουλάχιστον τον πρώτο καιρό εμφανώς οικονομικότερη, η νέα οδός ξεπερνά την Πανεπιστημίου σε προσέλκυση ενδιαφέροντος. Δεν έχει την αίγλη της τριλογίας, ούτε των αριστοκρατικών κατοικιών του Σλήμαν ή του Ζωγράφου, αλλά τρώει την Πανεπιστημίου στη… στροφή, διότι διαθέτει και αποχετευτικό δίκτυο. Ακόμη και οι περιπατητές την προτιμούν. Και πράγματι, εκεί προς τα στερνά του 19ου αι. η δημιουργία της Σταδίου δεν διχάζει μόνο το επενδυτικό ενδιαφέρον, αλλά και τους Αθηναίους πολίτες. Χρονικογράφοι της εποχής μαρτυρούν ότι η πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ των… υποστηρικτών της Σταδίου και των άλλων της Πανεπιστημίου σημειώνεται με αφορμή τη δημιουργία του πρώτου μέσου μαζικής μετακίνησης, του ιπποσιδηρόδρομου. Πρόκειται για ένα βαγόνι το οποίο συνήθως σέρνουν τρία άλογα. Είναι είδος αστικής συγκοινωνίας και καθιερώνεται με ειδικό νόμο το 1880. Μάλιστα, με τη… γονιδιακή −καθώς φαίνεται− έφεση στον μεγαλεπήβολο σχεδιασμό, οι τοπικοί άρχοντες της εποχής υπόσχονται και ένα σχέδιο δικτύου εννέα γραμμών ιπποσιδηρόδρομου σε Αθήνα και Πειραιά. Το δικαίωμα έχει παραχωρηθεί στη βελγική «Societe des Laminoirs», η οποία δημιουργεί βάση στην Ομόνοια και εγκαινιάζει το πρώτο δρομολόγιο ίσαμε το Σύνταγμα. Αλλά το μέσο «σπάει» τη δουλειά των παραδοσιακών αμαξηλατών κι εκείνοι βρίσκοντας σύμμαχο τον δήμο Αθηναίων, ξεκινούν δυναμικές κινητοποιήσεις. Κύριο επιχείρημά τους είναι ότι η κατάσταση των οδών από τις οποίες διέρχεται το ιππήλατο βαγόνι έχει γίνει απαράδεκτη, επειδή η εταιρεία εκμετάλλευσης δεν τηρεί τις προβλέψεις συντήρησης. Οι αμαξηλάτες ζητούν τη μετακίνηση του μέσου από τη Σταδίου στην Πανεπιστημίου, καθώς, όπως υποστηρίζουν, αυτή «είναι φαρδύτερη, η κυκλοφορία του ιπποσιδηρόδρομου θα γίνεται πιο άνετα και επιπλέον, δεν θα συνωστίζονται άλογα και αμαξάδες σε έναν δρόμο, ο οποίος ούτως ή άλλως είναι ήδη μία από τις κυριότερες αρτηρίες της πόλης». Οι εκπρόσωποι της εταιρείας καταγγέλλουν πρωτίστως τον δήμο Αθηναίων, χαρακτηρίζοντας «ανήκουστο» το γεγονός ότι «υιοθετεί τις θέσεις των αμαξηλατών, οι οποίες ήταν αντίθετες προς το δημόσιο συμφέρον». Δευτερευόντως, υποστηρίζουν ότι σε πάμπολλες μεγαλουπόλεις οι γραμμές των τροχιοδρόμων με ίππους ή ακόμη και ατμομηχανές είναι στρωμένες σε δρόμους ασύγκριτα στενότερους, μόλις πέντε μέτρα πλάτους. Αντίθετα, στην οδό Σταδίου, η οποία έχει πλάτος είκοσι μέτρα, κάτι λιγότερο από εννέα μέτρα έχουν διατεθεί για την κυκλοφορία των αμαξών. Συμπληρώνουν, δε, πως σε πολυσύχναστους δρόμους οι γραμμές θα έπρεπε να πολλαπλασιάζονται και «όχι να μετακινούνται σε "έρημες, ως η Σαχάρα, οδούς", όπως η Πανεπιστημίου, διότι ουδεμίαν ωφέλειαν θα προσεπορίζετο το κοινόν, η δε κατασκευή των τοιούτων γραμμών θα ήτο άνευ αξίας και χρησιμότητος»! Η αντιπαράθεση παίρνει διαστάσεις. Δίνει πηχυαίους τίτλους στον Τύπο της εποχής με σειρές δημοσιευμάτων, που συγκρίνουν τα δύο… μήλα της έριδος, τις οδούς Πανεπιστημίου και Σταδίου, και ανά διαστήματα αναδεικνύουν νικητή το ένα ή το άλλο. Στο μεταξύ, όσο ιπποσιδηρόδρομος και αμαξηλάτες πραγματοποιούν μετ΄ εμποδίων δρομολόγια στη Σταδίου και οι περιπατητές συνωστίζονται ανάμεσα στις οπλές των αλόγων, η Πανεπιστημίου καλλωπίζεται με νέα επιβλητικά κτήρια. Από την κρησάρα του Τύπου δεν γλυτώνουν οι αμαξάδες, οι οποίοι συχνά προκαλούν ατυχήματα, μετατρέποντας τη Σταδίου σε στίβο αγώνων ταχύτητας… «…Να απομάθωσι τας παλαιάς έξεις τού να θέλουν ο εις να προσπερνά τον άλλον» καλούν οι εφημερίδες τους αμαξηλάτες, αποδίδοντας σε αυτή την… κακιά συνήθεια των καροτσέρηδων τις προσκρούσεις των αμαξών στις σιδερένιες ράγες του ιπποσιδηρόδρομου. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι προσπαθώντας να μη χάσουν πελατεία, φορτώνουν, ξεφορτώνουν και εκτελούν τα κατά παραγγελίαν δρομολόγια με μεγαλύτερη βιάση… Η αντιπαράθεση συνεχίζεται. Παρά τον λυσσώδη πόλεμο των αμαξηλατών, ο ιπποσιδηρόδρομος παραμένει στη γραμμή της Σταδίου, ανεβάζοντας την αξία της γης στα ύψη. Οριστικό τέλος στην κόντρα δίνεται με τα εγκαίνια της ατμήλατης άμαξας. Μέγαρο Αρσάκη αρχές 20ου αι. Όσο γρήγορα αναπτύσσεται η Σταδίου, η Πανεπιστημίου παίρνει τον χρόνο της. Η επέκτασή της ίσαμε την Πατησίων ανοίγει χώρο για τη δημιουργία νέων συνοικισμών, αλλά περιφερειακά του δρόμου, όπου οι τιμές είναι προσιτές. Για την ώρα, στην επάνω πλευρά της Πανεπιστημίου δεσπόζουν ο καθεδρικός του Αγίου Διονυσίου, το Οφθαλμιατρείο, η αθηναϊκή τριλογία και τα μέγαρα Σλήμαν και Ζωγράφου. Στην κάτω, το μέγαρο Αρσάκη και παραδίπλα του, στη διασταύρωση με τη σημερινή Εδουάρδου Λω, η κατοικία του Ιωάννη Σερπιέρη. Ο επιχειρηματίας, έχοντας χρηματοδοτήσει γερά την αποπεράτωση του Αγίου Διονυσίου, παρακολουθώντας την εξέλιξη του δρόμου με την ανέγερση των πρώτων αρχοντικών κατοικιών και διαβλέποντας την αξία που αυτός πολύ σύντομα θα αποκτήσει, επιλέγει να χτίσει εδώ και το δικό του σπίτι. Το 1887 μάλιστα αναλαμβάνει ο ίδιος και τον φωτισμό της πόλης. Το μέγαρο Σερπιέρη, σε σχέδια του Αναστάσιου Θεοφιλά, ολοκληρώνεται το 1880. Αργότερα θα προστεθεί ένας όροφος, θα γίνει και μια επέκταση. Στο μέλλον, με τη φυγή του Σερπιέρη, το κτήριο θα στεγάσει την Αγροτική Τράπεζα. Κατά την καταγραφή του Διονυσίου Ηλιόπουλου στο βιβλίο του «Εν Αθήναις, κάποτε…», παραδίπλα από την κατοικία Σερπιέρη, στη θητεία της πια ως Αγροτική Τράπεζα, υπήρχε από το 1860 ένα διώροφο οίκημα και ακόμη πιο κάτω μία κατοικία του 1840. Η δημοσιονομική πτώχευση της χώρας το 1893, και η ήττα της στον ελληνοτουρκικό πόλεμο, το 1897, ανακόπτουν την πρόοδο της χώρας, αλλά όχι για πολύ. Στα 1900, η Πανεπιστημίου παραμένει ένας δρόμος με προοπτική. Όπως ακριβώς και η Ελλάδα. «Φιλοξενεί» τα θαυμάσια κτήρια της αθηναϊκής τριλογίας και μερικά ακόμη υπέροχα αρχιτεκτονήματα αντίστοιχης λογικής, αλλά τα περισσότερα ανεγείρονται στον μεσοπόλεμο. Η αργή εξέλιξη αξιοποίησης του δρόμου, τον φέρνει σε σχετικά χαμηλή σειρά στην ασφαλτόστρωση. Επί δημαρχίας Σπύρου Μερκούρη, προτάσσεται η οδός Αιόλου, όπου χτυπά η εμπορική καρδιά της πόλης και η κινητικότητα είναι μεγάλη. Ακολουθούν η Σταδίου, ο πλατεία Ομονοίας, η οδός Αθηνάς (επίσης εμπορικός δρόμος) και εντέλει η Πανεπιστημίου. Παρά την πρωτιά στην αξιοποίησή της, η Πανεπιστημίου είδε τις δικές λαμπρές εποχές από τη δεκαετία του 1920 κι έπειτα. Κάποια λίγα κτήρια δημιουργήθηκαν στην πρώτη ανάσα του 20ου αι., αλλά τα περισσότερα από αυτά κατεδαφίστηκαν και ανοικοδομήθηκαν μετά και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η Πανεπιστημίου ακολούθησε την πορεία της πόλης. Ή μήπως, η πόλη την πορεία της Πανεπιστημίου; Δύσκολη η απάντηση. Το σίγουρο είναι ότι πορεύτηκε σε δημιουργία και ανάπτυξη, άνοιξε δρόμους, καθοδήγησε, γράφτηκε με έντονα γράμματα στις πρώτες σελίδες της σύγχρονης πόλης, της σύγχρονης χώρας. Η Πανεπιστημίου. Που Πανεπιστημίου γεννήθηκε και έτσι θα μείνει. Πηγές φωτογραφιών: Φωτογραφικό αρχείο Μουσείου Μπενάκη, Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία ΑΠΕ-ΜΠΕ<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/stories/odos-panepistimioy-istoria-tis-syghronis-athinas">Οδός Πανεπιστημίου: Ενας δρόμος, δύο αιώνες ιστορίας της Αθήνας [εικόνες] </a></p> View full είδηση

Μιας και ο θεσμός του Διαπιστευμένου Μηχανικού του Ν.4821/21 είναι κάτι που θα απασχολήσει αρκετά τις περιοχές που ολοκληρώνεται η κτηματογράφηση και ειδικά εμάς τους τοπογράφους, θα βοηθούσε αρκετά μια αντίστοιχη συζήτηση για απορίες. Περιμένουμε αρχικώς τις πληροφορίες για το "εξειδικευμένο σεμινάριο" του ΤΕΕ και τις λεπτομέρειες εγγραφής στο Μητρώο.

Τ.Ε.Ε./Τ.Κ.Μ. Πράξη τακτοποίησης και αναλογισμού αποζημίωσης οικοπέδων Σεμινάρια μικρής διάρκειας Πράξη εφαρμογής πολεοδομικής μελέτης Νοέμβριος 2012 Αρτιότητα και Οικοδομησιμότητα οικοπέδων Εισηγήτριες: Κωνσταντίνα Χατζηρόδου – Νικολοπούλου Σελ. 2 από 22 Παρασκευή Φαρμάκη 6. Οι ιδιοκτήτες των εκτός σχεδίου ιδιοκτησιών, που έχουν πρόσωπο επί των περιφερειακών οδών του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου. Οι υποχρεώσεις αποζημίωσης των ρυμοτομούμενων τμημάτων των ιδιοκτησιών, που δεσμεύονται για τη διάνοιξη ή διαπλάτυνση περιφερειακών οδών του εγκεκριμένου σχεδίου βαρύνουν και τις παρόδιες εκτός σχεδίου ιδιοκτησίες [βλ. το Ν.653/1977 «περί υποχρεώσεως των παρόδιων ιδιοκτητών δια την διάνοιξη Εθνικών οδών, αντικαταστάσεως της παρ.3 του άρθρου 6 του Ν.5269/1931 και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων», την εγκύκλιο Εγκ.76/1987 με την οποία κοινοποιήθηκε η με αριθμό 646/27-7-1987 γνωμοδότηση της Νομικής ∆ιεύθυνσης του Υπουργείου Πε.Χω.∆.Ε., που αφορούσε μόνο τις περιπτώσεις διάνοιξης οδών και την παρ.10 του άρθρου 95 του Ν.1892/1990 (Φ.Ε.Κ.101/τ.Α ́/31-7-1990) που αφορά τόσο τις διανοίξεις όσο και τις διαπλατύνσεις περιφερειακών οδών του εγκεκριμένου σχεδίου]. Οι ιδιοκτησίες αυτές υποχρεώνονται ανεξαρτήτως διαστάσεων γηπέδων και δυνατότητας οικοδόμησής τους. 7. Οι ιδιοκτήτες των γηπέδων που βρίσκονται στην εκτός σχεδίου περιοχή και έχουν πρόσωπο σε καθορισμένη οριογραμμή αιγιαλού και παραλίας. Σύμφωνα με την παρ.3 του άρθρου 7 του Ν.2971/2001 «περί αιγιαλού, παραλίας και άλλων διατάξεων» για την παραλία εφαρμόζονται οι διατάξεις περί απαλλοτριώσεων λόγω ρυμοτομίας. Αρμόδια Υπηρεσία για την περαιτέρω διαδικασία είναι η Πολεοδομική Υπηρεσία του ∆ήμου, που ωφελείται από τη δημιουργία της παραλίας και ο οποίος δύναται να συνεισφέρει στην αποζημίωση για την αναγκαστική απαλλοτρίωση των ακινήτων, που καταλαμβάνει η παραλία. Συνεπώς για την απαλλοτρίωση των ιδιοκτησιών, που εμπίπτουν εντός της ζώνης παραλίας συντάσσεται πράξη αναλογισμού αποζημίωσης οικοπέδων. 8. Οι διηρημένες ιδιοκτησίες που έχουν διαιρεθεί με το σύστημα της οριζόντιας ή της κάθετης συνιδιοκτησίας. Σχετική είναι η με αριθμό 330/1981 απόφαση του ΣτΕ, που αναφέρεται στα βάρη και στις ωφέλειες λόγω ρυμοτόμησης των ιδιοκτησιών, που έχουν διαιρεθεί με το σύστημα της κάθετης συνιδιοκτησίας, καθώς και η με αριθμό 49/1982 σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που έγινε αποδεκτή με το με αρ. πρωτ. οικ.18656/5576/13-5-1982 έγγραφο του τότε Υπουργείου Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος. Σύμφωνα με την παραπάνω νομοθεσία η σύσταση διηρημένης ιδιοκτησίας με ιδιαίτερο δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης ορισμένου τμήματος οικοπέδου για κάθε συνιδιοκτήτη για το σκοπό της ανέγερσης οικοδομής, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την κατανομή των εκ της ρυμοτόμησης του συνολικού οικοπέδου βαρών και ωφελειών. Ο αναλογισμός των ρυμοτομούμενων δηλαδή τμημάτων στο πρόσωπο του οικοπέδου επί του οποίου έχει συσταθεί διηρημένη ιδιοκτησία θα πρέπει να επιμεριστεί ανάλογα με το μήκος προσώπου, που διαθέτει κάθε επιμέρους τμήμα της εν λόγω διηρημένης ιδιοκτησίας. 9. Οι μη άρτιες ιδιοκτησίες, που έχουν κτίσμα μονίμου μορφ εδω http://portal.tee.gr/portal/page/portal/teetkm/DRASTHRIOTHTES/SEMINARIA/PALAIOTERA_SEMINARIA/SHMEIWSEIS_SEM_PRAKSEWN/pr_analogismou.pdf κι εδω https://www.michanikos.gr/search/?q=ρυμοτομια καθετες σεμιναριο &fromCSE=1

Συνήθως αρκεί ένα χτίσιμο με τούβλο γύρω - γύρω από τη δεξαμενή. Σκοπός είναι να περιοριστεί τυχόν διαρροή του πετρελαίου, εντός της λεκάνης ασφαλείας.

Σωστά.... Σίγουρα δεν μιλάμε γι' αυτό: αλλά για μεταλλικό κεραμίδι με επικάλυψη από ψηφίδα φυσικής πέτρας, που είναι αυτό:

Μεγάλη Διεθνής Διάκριση για τις Σχολές Μηχανολόγων Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ Σεπτέμβριος 2021 Δεύτερο βραβείο για την ομάδα Μηχανολόγων & Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ στον διεθνή φοιτητικό διαγωνισμό της ASHRAE (2021 ASHRAE Student Design Competition) https://www.ashrae.org/communities/student-zone/competitions/design-competition-winners Το δεύτερο βραβείο κέρδισε η ομάδα Μηχανολόγων & Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Φοιτητικού Παραρτήματος της ASHRAE στο ΕΜΠ για τη συμμετοχή της στην κατηγορία Integrated Sustainable Building Design του ετήσιου διεθνούς φοιτητικού διαγωνισμού που διοργάνωσε για το 2021 η American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers (2021 ASHRAE Student Design Competition). Στα πλαίσια του διαγωνισμού υποβλήθηκαν και αξιολογήθηκαν σχετικές μελέτες από εκατοντάδες ακαδημαϊκά ιδρύματα ανά τον κόσμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται μόλις για τη δεύτερη συμμετοχή φοιτητικής ομάδας του ΕΜΠ στον εν λόγω διαγωνισμό που έρχεται στο δεύτερο έτος λειτουργίας του Φοιτητικού Παραρτήματος της ASHRAE στο ΕΜΠ και αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το δυναμικό και τις δυνατότητες των φοιτητών και φοιτητριών των Σχολών του ιδρύματός μας. Η ομάδα που εκπόνησε τη βραβευθείσα μελέτη αποτελείται από τους φοιτητές της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ Γιώργο Ορφανό, Ανδρέα Αντζουλάτο, Δημήτρη Δημητρόπουλο και Γιώργο Παπαχρήστο και τους φοιτητές της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ Παναγιώτη Καραπιπέρη, Μεταξία Πήλιουρα, Αθανάσιο Πετσίνη και Σπυρίδωνα Τσαμαδιά. Την ακαδημαϊκή εποπτεία της ομάδας είχαν η Αναπλ. Καθηγήτρια Ειρήνη Κορωνάκη της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών στο πλαίσιο του μαθήματος «Συστήματα Βιομηχανικής Ψύξης» και ο Αναπλ. Καθηγητής Μιλτιάδης Κατσαρός της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, ενώ ουσιαστική ήταν και η συμβολή των τεχνικών συμβούλων της ομάδας Πέτρου Δαλαβούρα, Υποψήφιου Διδάκτορα της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών και Ιωάννη Τιμαγένη, εξωτερικού συνεργάτη του Εργαστηρίου Ηχοτεχνίας της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Αντικείμενο του διαγωνισμού ήταν ο ολοκληρωμένος βιώσιμος σχεδιασμός ενός νέου διώροφου κτηρίου 4645 m2 σε πανεπιστημιούπολη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Prince George, British Columbia, του Καναδά. Το κτήριο αποτελείται από χώρο εστίασης που μπορεί να φιλοξενήσει 720 άτομα ταυτόχρονα, χώρο γραφείων και βιομηχανικές εγκαταστάσεις ψυγείων. Η ομάδα έπρεπε να προσεγγίσει την έννοια της βιωσιμότητα στο σύνολο της ζωής του κτηρίου, ακολουθώντας τα πρότυπα και τους κανονισμούς της ASHRAE και του LEED καθώς και να εξετάσει εναλλακτικό σενάριο σχεδιασμού εξατομικευμένο στα χαρακτηριστικά του κτηρίου αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Η ανάκτηση θερμότητας από τις κουζίνες, η αναδιαμόρφωση των χώρων, η μεγιστοποίηση του φυσικού φωτισμού αποτελούν μερικά από τα στοιχεία μέσω των οποίων επιτεύχθηκε χαμηλή κατανάλωση ενέργειας και ανταγωνιστικό κόστος επένδυσης σε βάθος 50 χρόνων. Τέλος, στο κτήριο ενσωματώθηκαν στοιχεία του Industry 4.0 προκειμένου να ενισχύσει την βιωσιμότητα του με την βοήθεια νέων τεχνολογικών εφαρμογών, όπως το σύστημα αυτόματης καταγραφής και διαχείρισης αποβλήτων τροφίμων. Η απονομή των βραβείων θα λάβει χώρα στο ASHRAE 2022 Winter Conference (29/1-2/2/2022, Las Vegas/Nevada USA), στο οποίο θα συμμετάσχει εκπρόσωπος της φοιτητικής ομάδας του ΕΜΠ για την παραλαβή του βραβείου. View full είδηση

Ένα συγκρότημα κατοικιών σε σχήμα πεταλούδας, μια πρωτότυπη πρόταση από το αρχιτεκτονικό γραφείο 314 Architecture Studio, δεσπόζει στη Βουλιαγμένη. Μια σειρά οργανικών καμπυλών σχηματίζουν ένα μοναδικό συγκρότημα κατοικιών, το οποίο αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά, ανεξάρτητα διαμερίσματα, όλα με υπόγειο και ταράτσα. Η σχεδίαση που εμπνεύστηκε το αρχιτεκτονικό γραφείο 314 Architecture Studio είναι εμπνευσμένη από την πεταλούδα, τα φτερά της οποίας απλώνονται προς τα έξω – από τα οικήματα προς τον κήπο. Τα «φτερά», στην προκειμένη περίπτωση, δημιουργούν σκιά στο ισόγειο, αλλά και ανοιχτές βεράντες στον τελευταίο όροφο, όπου οι ένοικοι μπορούν να απολαύσουν ανενόχλητα τη μοναδική θέα στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Επιπλέον, τα φτερά λυγίζουν με τέτοιον τρόπο που παρέχουν ιδιωτικότητα. Ακόμη, έχουν χρησιμοποιηθεί αντίθετα μεταξύ τους υλικά προκειμένου να ενισχύσουν την αλληλεπίδραση των ενοίκων με την κατασκευή. Για παράδειγμα, η γυαλάδα του U-glass συνδυάζεται με το ματ εφέ του λευκού τσιμέντου, που έχει επιλεγεί για τους τοίχους, τα πατώματα και τα ταβάνια. Επίσης, γύρω από το ακίνητο έχουν τοποθετηθεί πέτρες, προσθέτοντας ένα γήινο στοιχείο στην όλη σύνθεση, με τις πιο ογκώδεις να κρύβουν δομικά στοιχεία και τα γυάλινα πάνελ, ώστε να είναι σε κοινή θέα μόνο τα όμορφα, αισθητικά, στοιχεία. Ο περιβάλλον χώρος είναι σχεδιασμένος έτσι ώστε να συμπληρώνει τη σύνθεση, με τεχνητές λίμνες να αντικατοπτρίζουν το οργανικό σχήμα της πεταλούδας και τη βλάστηση, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει μια αίσθηση απομόνωσης και ηρεμίας. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι πάνω από τις λίμνες και τα φυτά περνούν αιωρούμενα μονοπάτια, τα οποία συνδέουν μεταξύ τους τα μπαλκόνια του ισογείου, προσφέροντας έτσι μία εναλλακτική διαδρομή, πιο κοντά στη φύση. Δείτε βίντεο και φωτογραφίες: https://www.mononews.gr/wp-content/uploads/2021/09/210927134451_vouliagmeni_7-1950x1090.jpg View full είδηση

Το σεμινάριο δημοσιεύτηκε στην κατηγορία Συνέδρια-ημερίδες-σεμινάρια όπως και οι υπόλοιπες δημοσιεύσεις μας. Δεν είναι δωρεάν (δεν το ισχυριστήκαμε άλλωστε και φαίνεται και από τον ενεργό σύνδεσμο που παραθέτουμε) όπως πληθώρα δημοσιεύσεων άλλων εταιρειών στην ίδια κατηγορία. Τα κόκκινα γράμματα διορθώθηκαν και η τιμή προστέθηκε.

Είναι δυνατόν να υπάρχει σε ένα οικισμό Πολεοδομική Μελέτη χωρίς σύνταξη Πράξη Εφαρμογής, χωρίς κτηματογραφικό διάγραμμα εφαρμογής και χωρίς κτηματολογικό πίνακα; Γίνεται να καλούνται οι Ιδιοκτήτες μόνοι τους ώστε να βρουν μεταξύ τους τη λύση αγοράζοντας "τμήμα" μη οικοδομήσιμου όμορου οικοπέδου ώστε να είναι άρτιοι κατά τον κανόνα και να παραχωρούν μόνοι τους με συμβολαιογραφική πράξη την κοινόχρηστη γη, σύμφωνα με την ΠΜ; Θα ήθελα όποιος γνωρίζει να μου προτείνει ένα βιβλίο να διαβάσω, κάποιο σεμινάριο να παρακολουθήσω ή αν έχετε τη Νομοθεσία παρακαλώ να με παραπέμψετε να τη διαβάσω.

Καλημέρα Πέτρο κ σ ευχαριστώ για την απάντηση.Οχι κανονικά με οικοδομική άδεια έγινε .Απλά δεν μπορώ να αξιολογήσω τον κίνδυνο.Δηλ μπορεί σε ενδεχόμενο σεισμό να πέσει ή απλά θα είναι πιο ευαισθητο σε ρωγμες κτλ?Γενικά το υπολοιπο πακετο του σπιτιού είναι καλό για την εποχη μας οπότε προσπαθώ να καταλάβω τι σημαίνει αυτό και τι ενδεχομένως μπορεί να προκύψει

Πάλι καλά που έκανες 30km να βρεις ΚΕΠ , με υπάλληλο που να διαθέτει ψηφιακή υπογραφή . Εγώ έκανα μόνο.... 130 !!! γιατί ο υπάλληλος του ΚΕΠ του νομού μου ακόμα περιμένει να του κάνουν σεμινάριο , για το πως θα αποκτήσει ψηφιακή .

σωστα, κατ' αρχας..... Παντως, στο σεμιναριο εχει αναλυση και για τις ΠΤ και για τις ΠΕ και σχετικα νομοθετικα κειμενα. αρα, ειναι μια καλη αρχη. Οσο για τον ν. 1337, συμφωνω απολυτως με αυτο, Ο πολύ μεγάλος όγκος μελετών Π.Ε. έγινε με τον νόμο του Τρίτση τον ν. 1337/83. Για 'μενα ο πιο ολοκληρωμένος νόμος με αρχή, μέση και τέλος. Για την εποχή του προέβλεπε σχεδόν όλες τις λεπτομέρειες αφήνοντας πίσω πολύ λίγα κενά που στην πορεία διορθώθηκαν ομως, απο μονος , πλεον, δεν σε οδηγει πουθενα Διοτι φροντισαν να τον "ξεδοντιασουν" καποιοι "εξυπνοι" με το να ακυρωσουν τα 6-7 πρωτα αρθρα του και δημιουργησουν ανεξαρτητο νομοθετικο πλαισιο χωροταξιας, στο οποιο πρεπει πλεον, απαραιτητα να προστρεχεις προς ενημερωση........ [ασε που, μετάααα, τροποποιησαν τις σχετικες διαταξεις 3-4 φορες...] νβρ, τις καλησπερες μου .

Κι 'εγώ με την σειρά μου θέλω να σου πω πως δεν είναι απαραίτητο Ένα "Σεμινάριο" για τις Π.Ε. Ο πολύ μεγάλος όγκος μελετών Π.Ε. έγινε με τον νόμο του Τρίτση τον ν. 1337/83. Για 'μενα ο πιο ολοκληρωμένος νόμος με αρχή, μέση και τέλος. Για την εποχή του προέβλεπε σχεδόν όλες τις λεπτομέρειες αφήνοντας πίσω πολύ λίγα κενά που στην πορεία διορθώθηκαν. Αν τον μελετήσει, όχι απλά διαβάσει, κάποιος μαθαίνει αρκετά πράγματα. Μέσα σε αυτήν την ενότητα "Σχέδια Πόλης - Εφαρμογή" και στις σχετικές με τις "Πράξεις Εφαρμογής" σελίδες θα βρεις αρκετό υλικό υλικό που θα σε βοηθήσει. Ό Δημήτρης πιο πάνω σου προτείνει να δια βάσεις την μπροσούρα για τις "πραξεις τακτοποίησης και αναλογισμού". Μία διαφορά που πρέπει σίγουρα να κατανοήσει ο οποιοσδήποτε συνάδελφος που θα ασχοληθεί με τα θέματα αυτά είναι: Στην Π.Ε. έχουμε, συνήθως, μία επέκταση ενός υπάρχοντος ρυμοτομικού σχεδίου προς μία περιοχή που μέχρι εκείνη την στιγμή είναι "εκτός σχεδίου" και αποκτά ένα ρυμοτομικό σχέδια από την αρχή. Από την άλλη η "πράξη τακτοποίησης & αναλογισμού" ασχολείται με οικόπεδα που βρίσκονται ήδη εντός ενός ρυμοτομικού σχεδίου και για κάποιο λόγο δεν έχουν τακτοποιηθεί μέχρι εκείνη την στιγμή. Σε μία Π.Ε. είναι συχνές οι έννοιες "εισφορά σε γη και χρήμα", ενώ στις τακτοποιήσεις οικοπέδων συναντάμε τις έννοιες αποζημείωση- αυτοαποζημείωση κλπ. Υ.γρ. Ότι απορία υπάρχει μπορείς να την βάζεις εδώ στο θέμα που άνοιξες. Εγώ, αν γνωρίζω το θέμα θα απαντάω. Ίσως όμως και άλλοι συνάδελφοι.