Αναζήτηση στην κοινότητα

Το ξημέρωμα της 13ης Αυγούστου 2019 ξεσπά πυρκαγιά στην κεντρική Εύβοια, στο δήμο Διρφύων – Μεσσαπίων που μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα θα κάψει πάνω από 28.000 στρέμματα γης και θα εξελιχθεί σε μία ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Πάνω από 10.000 στρέμματα παρθένου δάσους στο όρος Δίρφη, που είχε ενταχθεί στο δίκτυο Natura, κάηκε ολοσχερώς ενώ εκκενώθηκαν προληπτικά τέσσερα χωριά. Για μία ακόμη χρονιά παρακολουθήσαμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται και τον κρατικό μηχανισμό να αδυνατεί να προστατέψει τόσο τον φυσικό πλούτο, όσο και τις περιουσίες και τις ζωές των πολιτών της χώρας. Η φωτιά στην Εύβοια είναι η τελευταία πράξη ενός δράματος που εξελίσσεται δεκαετίες τώρα στην ελληνική φύση. Εξετάζοντας κανείς τα στοιχεία της πυροσβεστικής για τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων δύο δεκαετιών, καταλαβαίνει πως τα δάση της Ελλάδας καίγονται ξανά και ξανά και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Για την ακρίβεια, τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα πως κατά περιόδους ο κρατικός μηχανισμός καταφέρνει να προστατέψει τις δασικές εκτάσεις από τις πυρκαγιές, ενώ σε κάποιες χρονιές επιδεικνύει εγκληματική αμέλεια. Σύμφωνα με τα ανοικτά δεδομένα δασικών συμβάντων που δημοσιεύει η πυροσβεστική υπηρεσία, από το 2000 έως και το 2018, 192.448 πυρκαγιές έκαψαν 8.495.260 στρέμματα γης. Η πυρκαγιά στο Μάτι της Αττικής, τον Ιούλιο του 2018, στοίχισε τη ζωή σε 102 ανθρώπους καθιστώντας την, τη δεύτερη πιο φονική πυρκαγιά του 21ου αιώνα παγκοσμίως. Στη μακάβρια λίστα με τις θανατηφόρες πυρκαγιές στον κόσμο, η Ελλάδα καταλαμβάνει και την τρίτη θέση με τις φωτιές του 2007, όπου 77 άτομα έχασαν τη ζωή τους στις πρωτοφανείς πυρκαγιές εκείνης της χρονιάς. Σε έναν μόλις μήνα, τον Αύγουστο του 2007 κάηκαν 2.059.615 στρέμματα γης. Δορυφορική λήψη της περιοχής που κάηκε στην Εύβοια τον Αύγουστο του 2019, πριν και μετά την πυρκαγιά. Περιοχές που καίγονται ξανά και ξανά Πελοπόννησος, Εύβοια, Αττική και νησιά του Ιονίου είναι από τις πλέον επιβαρυμένες περιοχές της Ελλάδας. Από το 2000 έως και το 2018, κατά μέσο όρο ξεσπούν 10.100 πυρκαγιές κάθε χρόνο. Το 2001 είναι η χρονιά με τις περισσότερες φωτιές. Συνολικά, 15.303 πυρκαγιές ξέσπασαν το 2001, 12.980 το 2000, 12.035 το 2008 και 11.996 το 2007. Η χρονιές με τις λιγότερες πυρκαγιές είναι το 2014 με 6.834 πυρκαγιές και το 2018, που παρά το γεγονός ότι είναι η πιο φονική πυρκαγιά στην ιστορία της χώρας, εκείνη τη χρονιά εκδηλώθηκαν 8.006 συμβάντα. Η μέση έκταση που καίγεται κάθε χρόνο είναι 231.322 στρέμματα. Από την ανάλυση των δεδομένων, προκύπτει ότι το μετά το 2007, όπου κάηκαν 2.644.222 στρέμματα γης, η δεύτερη πιο καταστροφική χρονιά είναι το 2000 με 1.559.850 καμένα στρέμματα. Το 2012 και το 2009 κάηκαν περίπου μισό εκατομμύριο στρέμματα γης. Το 2002 κάηκαν 82.000 στρέμματα. Το χρονικό των πυρκαγιών της Ελλάδας Οι πιο καταστροφικές πυρκαγιές από το 2000 έως και το 2018 και οι παράγοντες που ευθύνονται για την ετοιμότητα ή μη του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει κάθε χρόνο τις φωτιές. Κάθε σημείο στον χάρτη αντιστοιχεί σε μία πυρκαγιά που έκαψε έστω και ένα στρέμμα δάσους. Όσο πιο ανοικτό κίτρινο το χρώμα, τόσες περισσότερες πυρκαγιές έχουν εκδηλωθεί στη συγκεκριμένη περιοχή. Στον χάρτη αποτυπώνονται ταυτόχρονα οι πυρκαγιές που έχουν εκδηλωθεί σε διάστημα περίπου τριών μηνών από το 2000 έως και το 2018. Πολλές πυρκαγιές έχουν χαρτογραφηθεί κατά προσέγγιση στον χάρτη και ενδέχεται να μην αποτυπώνουν το ακριβές σημείο που ξέσπασε η φωτιά. Η χαρτογράφηση έγινε με kepler.gl Πότε εκδηλώνονται οι πυρκαγιές Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2000 και για έξι χρόνια, παρατηρείται μείωση των εκτάσεων που καίγονται σε κάθε συμβάν. Από το 2007 και μετά υπάρχει δραματική αλλαγή της κατάστασης. Οι μήνες με τις περισσότερες πυρκαγιές είναι ο Αύγουστος και ο Ιούλιος με πάνω από 32 χιλιάδες επεισόδια, ενώ ακολουθεί ο Σεπτέμβριος και ο Ιούνιος. Η πλειονότητα των γεγονότων εκδηλώνεται από τις 12 έως και τις έξι το απόγευμα, ωστόσο ένας μικρός αριθμός πυρκαγιών (9.684 φωτιές), σύμφωνα με τα στοιχεία ξεκίνησαν τα ξημερώματα μετά τις έντεκα το βράδυ και πριν τις επτά το πρωί. Κάποιες από αυτές τις πυρκαγιές θα μπορούσε να θεωρηθεί πως είναι εμπρησμοί από πρόθεση. Το 2007, το 2008 και το 2017 σχεδόν το 60% των εκτάσεων που κάηκαν ήταν δάση ή δασικές εκτάσεις, ενώ το 2018 το ποσοστό άγγιξε το 50%. Από το 2000 έως και το 2018 έχουν καεί 2.575.511 στρέμματα δασικής έκτασης και 1.690.409 δάσους. Περισσότερα από 1.5 εκατομμύρια στρέμματα γεωργικών εκτάσεων, 1.3 εκατομμύρια χορτολιβαδικών εκτάσεων και 1.1 εκατομμύρια στρέμματα με υπολείμματα καλλιεργειών έχουν αποτεφρωθεί. Η πλειονότητα των πυρκαγιών σβήνει εντός της ημέρας που ξέσπασε. Στις πιο σοβαρές πυρκαγιές όμως, η φωτιά μπορεί να καίει ακόμα και 15 ημέρες, όπως συνέβη στα Κρέστενα της Ηλείας, όπου σύμφωνα με τα δεδομένα της πυροσβεστικής, η φωτιά έκαιγε για 15 ημέρες. Η βάση δεδομένων που έχουμε στη διάθεσή μας, σε 12.418 γεγονότα δεν καταγράφει πότε έγινε η κατάσβεση ενώ και σε άλλες περιπτώσεις, που υπάρχει η ημερομηνία της κατάσβεσης, αυτή είναι περασμένη λάθος. Εξετάσαμε τις 1000 πυρκαγιές που έκαψαν τις μεγαλύτερες εκτάσεις γης και οι οποίες είχαν περασμένες τις σωστές ημερομηνίες και ώρες έναρξης και λήξης κάθε επεισοδίου. Κατά μέσο όρο η πυροσβεστική χρειάστηκε 4 ημέρες για την κατάσβεση αυτών των πυρκαγιών. Από πρόθεση οι μισές πυρκαγιές Πού οφείλονται οι αγροτοδασικές φωτιές του 2018. Υπολογίζεται ότι 8 στις 10 πυρκαγιές ξεκίνησαν μετά από χρήση γυμνής φλόγας (αναπτήρας, σπίρτα κτλ). Σημαντικό ποσοστό των αγροτικών πυρκαγιών (12.37%) αποδίδεται σε υπολείμματα καπνίσματος. Η βάση δεδομένων που δίνει στη δημοσιότητα η πυροσβεστική δεν περιέχει πληροφορίες για τις αιτίες εκδήλωσης των πυρκαγιών. Μετά από επικοινωνία με την πυροσβεστική, μας απέστειλε για το 2018 κάποια συγκεντρωτικά στοιχεία όπως καταγράφηκαν στα Βιβλία Συμβάντων Ανακριτικού του συνόλου των Υπηρεσιών του Σώματος. Βάσει αυτών των στοιχείων, το 2018 οι μισές δασικές και το 45% των αγροτικών πυρκαγιών μπήκαν από πρόθεση. Σε αμέλεια αποδίδεται το 25% και το 40% των πυρκαγιών σε δάση και αγροτικές περιοχές αντιστοίχως. Σχηματίσθηκαν δικογραφίες σε βάρος 243 ατόμων εκ των οποίων 186 για εμπρησμό από αμέλεια και 57 για εμπρησμό από πρόθεση. Για 144 άτομα εξ αυτών, ακολουθήθηκε η διαδικασία του αυτοφώρου. Από την ανάλυση των στοιχείων της πυροσβεστικής φαίνεται πως κάθε φορά που το κράτος υιοθέτησε αυστηρή πολιτική πρόληψης των πυρκαγιών, με έγκαιρη αποδέσμευση κονδυλίων, έγκαιρη χάραξη αντιπυρικού σχεδίου, προσλήψεις εποχικού προσωπικού και επένδυση σε τεχνολογικό εξοπλισμό, τότε ανεξαρτήτως του αριθμού των πυρκαγιών που ξεσπούν, καίγονται μικρότερες συνολικά εκτάσεις. Φαίνεται επίσης πως όταν οι δήμοι λαμβάνουν κονδύλια εγκαίρως για την αντιπυρική προστασία και τον καθαρισμό των περιαστικών δασών και όταν συμμετέχουν ενεργά στη χάραξη της αντιπυρικής πολιτικής με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, τότε ο μηχανισμός αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά τα επεισόδια πυρκαγιών. Για τη χαρτογράφηση και την ανάλυση των δεδομένων Για τη χαρτογράφηση των πυρκαγιών χρησιμοποιήσαμε τη βάση δεδομένων των δασικών συμβάντων της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Επιλέξαμε να εντοπίσουμε γεωγραφικά μόνο όσα συμβάντα έκαψαν έστω και ένα στρέμμα δάσους ή δασικής έκτασης. Συνολικά χαρτογραφήσαμε περισσότερες από 26.000 δασικές πυρκαγιές. Στον χάρτη, στην αρχή του άρθρου, το μέγεθος του κάθε κύκλου είναι αντίστοιχο της έκτασης που έκαψε η συγκεκριμένη φωτιά. Για παράδειγμα, σε μία φωτιά που έκαψε 10 στρέμματα δάσους και 5 στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών, στον χάρτη το μέγεθος του κύκλου θα αντιστοιχεί σε καμένη έκταση 15 στρεμμάτων. Εάν μία φωτιά έκαψε 10 στρέμματα αγροτικής γης και κανένα δάσους ή δασικής έκτασης, τότε αυτή η φωτιά δεν εμφανίζεται στον χάρτη. Το μέγεθος του κύκλου αντανακλά την ένταση του συμβάντος συγκριτικά με τις υπόλοιπες πυρκαγιές και όχι την πραγματική έκταση της γης που έκαψε πάνω στο χάρτη. Για την χαρτογράφηση χρησιμοποιήσαμε την Geocoding υπηρεσία της Google. Επειδή η βάση δεδομένων της πυροσβεστικής δεν παρέχει συντεταγμένες, χρησιμοποιήσαμε τις διαθέσιμες καταγεγραμμένες πληροφορίες, όπως τη διεύθυνση, την πόλη ή το χωριό, την περιοχή και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και το τμήμα της πυροσβεστικής που αντιμετώπισε την πυρκαγιά. Γι’ αυτό το λόγο σε κάποιες πυρκαγιές η χαρτογράφηση είναι κατά προσέγγιση και το σημείο της πυρκαγιάς έχει τοποθετηθεί στο κέντρο της περιοχής που αναγνωρίζει η γεωγραφική υπηρεσία της Google. Update: Προηγούμενη έκδοση του άρθρου ανέφερε ότι το δάσος που κάηκε στην Εύβοια ανήκε στο δίκτυο Natura, ενώ στην πραγματικότητα είναι υπό ένταξη στο δίκτυο natura, σύμφωνα με τον δήμαρχο Διρφύων-Μεσσαπίων Γιώργο Ψαθά. video-1567165483.mp4 View full είδηση

Ο αριθμός των ταξιδιωτών που προσήλθε οδικώς στην χώρα μας το 2018, ανήλθε σε 8,8 εκατ , που αντιστοιχεί στο 29% από τα 30,3 εκατ. εισερχόμενους ταξιδιώτες συνολικά (πλην κρουαζιέρας). Αυτό αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στη νέα μελέτη του ΙΝΣΕΤΕ για τις προοπτικές του εισερχόμενου οδικού τουρισμού στην Ελλάδα το 2019. Σε ό,τι αφορά τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου για τη φετινή χρονιά, οι οδικές αφίξεις ανήλθαν σε 536 000 μειωμένες κατά 12% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2018. Η εικόνα όμως δεν είναι ενιαία, καθώς υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανά χώρα και μεθοριακό σταθμό που καταγράφονται οι διελεύσεις των επισκεπτών. Για παράδειγμα, οι αφίξεις από την Αλβανία έχουν επανέλθει από τον Μάιο σε θετικούς ρυθμούς, ενώ από τη Βουλγαρία υπάρχει σταθερά αρνητική διψήφια μεταβολή από την αρχή του έτους. Επίσης, οι αφίξεις από τη Βόρεια Μακεδονία είχαν θετικό πρόσημο τον Απρίλιο και τον Ιούνιο και αρνητικό πρόσημο τους υπόλοιπους μήνες, ενώ οι αφίξεις από την Τουρκία αν και είχαν αρνητικό ξεκίνημα, επανήλθαν σε θετικούς ρυθμούς από τον Μάρτιο. Σύμφωνα με τη μελέτη, ένα χαρακτηριστικό των τουριστών που έρχονται οδικώς στη χώρα μας είναι η δυνατότητα που έχουν να αλλάξουν ή να επιλέξουν προορισμό την τελευταία στιγμή, χωρίς να τους απασχολούν ακυρωτικά κόστη όπως με τα αεροπορικά εισιτήρια. Ως εκ τούτου, το οικονομικό κλίμα που επικρατεί στις αντίστοιχες αγορές, είναι καθοριστικό για τις επιλογές διακοπών που θα κάνουν οι κάτοικοί τους. Η μελέτη εστιάζει στις μακροοικονομικές εξελίξεις των κυριότερων αγορών με οδική πρόσβαση στην Ελλάδα, καταγράφοντας τα βασικά μακροοικονομικά δεδομένα που επηρεάζουν την ταξιδιωτική συμπεριφορά: ΑΕΠ, συναλλαγματικές ισοτιμίες, Δείκτης Οικονομικού Κλίματος, Δείκτης Ανεργίας Η καταγραφή γίνεται για τις 6 μεγαλύτερες αγορές τουριστών που έρχονται οδικώς. Αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 90% των οδικών αφίξεων στην Ελλάδα και συνεισέφεραν το 11,4% των εισπράξεων του εισερχόμενου τουρισμού της Ελλάδας για το 2018. Οι αγορές αυτές είναι βαλκανικές: Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Τουρκία, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία. Παράλληλα, για κάθε χώρα, δίνονται στοιχεία για τον εξερχόμενο τουρισμό από τη χώρα αυτή και τη συγκριτική θέση της Ελλάδας μεταξύ των διαφόρων προορισμών, αλλά και για τη σημασία της χώρας στον εισερχόμενο τουρισμό της Ελλάδας και τους κυριότερους προορισμούς που επισκέπτονται από την κάθε χώρα. Ειδικότερα, οι οικονομικές εξελίξεις σε Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία, εμφανίζουν θετική εικόνα τα τελευταία χρόνια. Ο δείκτης ανεργίας βαίνει μειούμενος από το 2012 ή είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τα νομίσματα της Σερβίας και της Αλβανίας έχουν ανατιμηθεί έναντι του ευρώ, μία εξέλιξη που μπορεί να επηρεάσει θετικά τη ζήτηση για διακοπές. Της Βόρειας Μακεδονίας και της Ρουμανίας παραμένουν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, ενώ το νόμισμα της Βουλγαρίας έχει κλειδωμένη ισοτιμία με το ευρώ. Επίσης, ο αναμενόμενος ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ για το 2019 κινείται μεταξύ 3% και 4% σε όλες τις χώρες. Παρ΄ όλα αυτά ο δείκτης του οικονομικού κλίματος, αν και είναι σταθερά σε υψηλά επίπεδα, τους τελευταίους μήνες ακολουθεί τις διεθνείς τάσεις και έχει πτωτική τάση στη Σερβία, την Βουλγαρία και την Βόρεια Μακεδονία ενώ έχει σταθεροποιηθεί στην Ρουμανία. Εξάλλου, αρνητική είναι η εικόνα για την οικονομία της Τουρκίας, που παρουσιάζει επιδείνωση όλων των προαναφερθέντων δεικτών (υποτίμηση της τουρκικής Λίρας, σταδιακή αύξηση της ανεργίας, σημαντική επιδείνωση του οικονομικού κλίματος, αναμενόμενη πτώση του ΑΕΠ για το 2019). Αναφορικά με τη θέση της Ελλάδας στον εξερχόμενο τουρισμό των εξεταζόμενων αγορών το 2017, επισημαίνεται ότι σε όλες βρίσκεται στην 1η θέση των κυριότερων τουριστικών προορισμών, με εξαίρεση την αγορά της Ρουμανίας όπου έχει την 2η θέση, μετά την Ουγγαρία, διατηρώντας τις θέσεις που είχε και το 2016. Η εικόνα είναι παρόμοια όσον αφορά στους Μεσογειακούς προορισμούς, με την Ελλάδα να βρίσκεται σε όλες τις αγορές στην 1η θέση των κυριότερων προορισμών. View full είδηση

Η Ελλάδα είναι μία από τις εννέα χώρες του κόσμου παράγουν περισσότερο από το 20% της ηλεκτρικής τους ενέργειας από ηλιακή και αιολική ενέργεια, σύμφωνα με την Έκθεση για την Παγκόσμια Κατάσταση στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών του δικτύου REN21 (GSR), που είδες το φως της δημοσιότητας. Οι χώρες αυτές είναι οι Δανία, Ουρουγουάη, Ιρλανδία, Γερμανία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ονδούρα. Συνολικά οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρέχουν περισσότερο από το ένα τέταρτο (26%) της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά απαιτούνται πιο αποφασιστικές πολιτικές σε όλους τους τομείς τελικής χρήσης προκειμένου να καταστούν βιώσιμα τα ενεργειακά συστήματα, αναφέρεται στην έκθεση. "Με τις χώρες να πρέπει να επανέλθουν με πιο φιλόδοξους κλιματικούς στόχους το 2020, αυτή η έκθεση δείχνει ότι υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για την αύξηση της δράσης και τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων με την επέκταση των πλεονεκτημάτων της ενεργειακής μετάβασης σε ολόκληρη την οικονομία", επεσήμανε ο πρόεδρος της REN21, Αρθούρος Ζερβός. Από τα στοιχεία προκύπτει ακόμη ότι για τέταρτη συνεχή χρονιά εγκαταστάθηκε περισσότερη ηλεκτρική ισχύς από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε σχέση με το άθροισμα της εγκατεστημένης ισχύος από ορυκτά καύσιμα και πυρηνική ενέργεια. Μόνο από την ηλιακή φωτοβολταϊκή ενέργεια το 2018 προστέθηκαν 100 gigawatts (GW), αρκετά για να καλύψουν περισσότερο από το 25% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στη Γαλλία. Σύμφωνα με την έκθεση: -Ηλιακή και αιολική ενέργεια αποτελούν σήμερα βασική επιλογή στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής. Πάνω από 90 χώρες έχουν εγκαταστήσει περισσότερα από 1 GW ανανεώσιμης ισχύος και 30 χώρες έχουν εγκαταστήσει περισσότερα από 10 GW. -Η παγκόσμια αύξηση ανανεώσιμης ενέργειας δεν εξαρτάται πλέον μόνο από μερικές χώρες. Το 2018, η παγκόσμια ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας συνέχισε να σταθεροποιείται συνολικά. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ελαφρώς αυξημένη ενώ οι ετήσιες εγκαταστάσεις και επενδύσεις στη Κίνα μειώθηκαν σε σχέση με το προηγούμενο έτος. -Οι πόλεις γίνονται ολοένα και περισσότερο ισχυροί οδηγοί στην ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, υιοθετώντας ορισμένους από τους πιο φιλόδοξους στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παγκοσμίως. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι δεσμεύσεις και οι δράσεις υπερέβησαν τις εθνικές και περιφερειακές πρωτοβουλίες. Περισσότερες από 100 πόλεις (από το Ναϊρόμπι/Κένυα και το Νταρ ες Σαλλάμ/Τανζανία έως το Όκλαντ/Νέα Ζηλανδία, την Στοκχόλμη/Σουηδία και το Σιάτλ/ΗΠΑ) χρησιμοποιούν τουλάχιστον 70% ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, ενώ τουλάχιστον 50 πόλεις έχουν θέσει σε εφαρμογή στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που καλύπτουν ηλεκτρισμό, θέρμανση/ψύξη και μεταφορές. - Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρέχουν μόνο το 10% της ενέργειας που χρησιμοποιείται για τη θέρμανση και την ψύξη και λίγο περισσότερο από το 3% για τις μεταφορές. Αυτή η ανισορροπία μεταξύ των τομέων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανεπαρκή ή ασταθή πολιτική στήριξη. View full είδηση

Στην πρώτη θέση στην κατάταξη των δέκα κρατών, όπου το επιχειρείν αποτελεί άθλο, βρίσκεται η Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα του Global Business Complexity Index του TMF Group. Στην πρώτη θέση στην κατάταξη των δέκα κρατών, όπου το επιχειρείν αποτελεί άθλο, βρίσκεται η Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα του Global Business Complexity Index του TMF Group. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα, που υπολογίζει το βαθμό δυσκολίας ίδρυσης μίας επιχείρησης, βάσει του πόσο δύσκολο ή σύνθετο είναι το επιχειρηματικό περιβάλλον σε μία χώρα, η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση. Βάσει του δείκτη Global Business Complexity, η συνεχής μεταβολή της νομοθεσίας σε συνδυασμό με τους σύνθετους νόμους για την αγορά εργασίας καθιστούν την Ελλάδα την πιο δύσκολη χώρα ως προς την ίδρυση εταιρείας. Την λίστα των δέκα πιο δύσκολων χωρών καταλαμβάνουν η Ινδονησία, η Βραζιλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Βολιβία, η Σλοβακία, η Γερμανία, η Τουρκία, η Κίνα και το Περού. Στον αντίποδα, το εγχείρημα της ίδρυσης εταιρείας είναι εύκολη υπόθεση στη Δανία, την Ελβετία, το Ισραήλ, την Παραγουάη, την Ταϊλάνδη και το Τζέρσεϊ. Τι συμβαίνει στην Ελλάδα Η υφιστάμενη νομοθεσία της Ελλάδας μπορεί να είναι πολύπλοκη, ενώ νέες ρυθμίσεις εισάγονται συνεχώς. Ενίοτε, όπως αναφέρει η έρευνα, πολυάριθμοι νόμοι είναι αλληλοσυγκρουόμενοι και καθίσταται δύσκολο για τις εταιρείες να γνωρίζουν επακριβώς με ποιο νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να συμμορφωθούν. Για παράδειγμα, σύμφωνα πάντα με την έρευνα, σε ορισμένες περιπτώσεις, η επιστροφή ΦΠΑ υπόκειται σε διαφορετική μεταχείριση σε συνάρτηση με τη φορολογική υπηρεσία που διαχειρίζεται το θέμα. Επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις, άτομα που δηλώνουν ίδια μερίσματα φορολογούνται διαφορετικά, με την απόκλιση να αγγίζει και το 10%, με την ελληνική κυβέρνηση να μην παράσχει, πάντοτε, καθοδήγηση. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα αποτελεί δύσκολο προορισμό για τις ξένες επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρει η έρευνα, ορισμένα ελληνικά νησιά λειτουργούν ως ανεξάρτητες περιοχές ως προς τη φορολογική συμμόρφωση, καθώς υπάρχει διαφορετικό φορολογικό καθεστώς. Ωστόσο, όπως αναφέρει η έρευνα, η Ελλάδα αποτελεί κράτος πρόνοιας, με τα υποχρεωτικά οφέλη να περιλαμβάνουν επιπλέον απολαβές για τα Χριστούγεννα και το Πάσχα και φορολοελαφρύνσεις για τους έγγαμους με παιδιά. Και παρότι το σύστημα παροχών έχει απλουστευθεί τα τελευταία δύο χρόνια, η νομοθεσία αλλάζει συχνά και εφαρμόζεται αναδρομικά. Μπορείτε εδώ να δείτε ολόκληρη την έρευνα. View full είδηση

Την ώρα που η νεολαία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αφυπνίζεται για το μεγάλο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και η αρμόδια Διακυβερνητική Επιστημονική Επιτροπή προειδοποιεί πως η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη πρέπει να μείνει κάτω του 1,5 βαθμού Κελσίου, στην Ελλάδα η συζήτηση για τη διαταραχή του κλίματος της γης παραμένει περιορισμένη. Την ίδια ώρα, η χώρα μας βρίσκεται σε μια περιοχή (Μεσόγειος) που σύμφωνα με όλα τα μοντέλα πρόβλεψης αποτελεί hotspot των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, ενώ οι μέχρι τώρα προσπάθειες για μείωση των εκπομπών των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου υπολείπονται σημαντικά των ευρωπαϊκών επιδόσεων. Ταυτόχρονα, τα μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ) μπορούν να έχουν, με τον κατάλληλο δημοκρατικό σχεδιασμό, θετικό περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο. Σε αντίθετη περίπτωση, το κόστος από τα αυξανόμενα δικαιώματα εκπομπής που πρέπει να αγοράζουν οι ελληνικές επιχειρήσεις, με πρώτη τη ΔΕΗ, θα είναι δυσβάστακτο. Οι συζητήσεις για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, μονοξείδιο του αζώτου κ.ά.) ξεκίνησαν σε διακρατικό επίπεδο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και κατέληξαν σε μια πρώτη συμφωνία στο Κιότο το 1997 (Πρωτόκολλο του Κιότο). Στο πλαίσιο αυτό τέθηκαν στόχοι για μείωση των εκπομπών την πενταετία 2008-2012, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Στο πλαίσιο αυτό διαμορφώθηκαν και συγκεκριμένοι στόχοι σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίοι στη συνέχεια ανανεώθηκαν για τα επόμενα έτη. Την περίοδο 1990-2016 η Ε.Ε. μείωσε τα αέρια του θερμοκηπίου κατά 24% σε σχέση με το 1990, ενώ αντίστοιχα η Ελλάδα μόνο κατά 11,1%. «Είναι εντυπωσιακή η διαφορά, αλλά πρέπει να καταλάβουμε πώς προήλθε. Κατ’ αρχάς, δεν είχαν όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. τους ίδιους στόχους. Σε άλλες χώρες, με ανεπτυγμένη βιομηχανία, τέθηκε στόχος για μεγάλες μειώσεις. Η Ελλάδα, που ήταν πιο πίσω αναπτυξιακά, δεσμεύθηκε αρχικά για συγκράτηση της ανόδου των εκπομπών, δηλαδή να αυξηθούν λιγότερο από 25% μέχρι τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Μετά θα έπρεπε να ξεκινήσει η μείωση», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Σεβαστιανός Μοιρασγεντής, ερευνητής στο Αστεροσκοπείο Αθηνών. Ο κ. Μοιρασγεντής σημειώνει πως στο ζήτημα της διαχείρισης των εκπομπών ΑτΘ από την Ελλάδα υπάρχουν τρεις περίοδοι. «Η πρώτη της μεγέθυνσης μέχρι το 2005, όταν οι εκπομπές έφτασαν περίπου τους 133 εκατ. τόνους ισοδύναμου CO2, από 103,1 εκατ. τόνους το 1990. Από τότε αρχίζει η αποκλιμάκωση και μπαίνουμε στη δεύτερη περίοδο, η οποία επιταχύνεται με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης. Πολλά εργοστάσια κλείνουν, ενώ μειώνεται και η κατανάλωση ενέργειας κυρίως, καθώς πολλά νοικοκυριά δεν μπορούν να θερμάνουν το σπίτι τους. Πρόκειται για μια τραγική κατάσταση. Ταυτόχρονα, μειώνονται οι εκπομπές κυρίως στην ηλεκτροπαραγωγή, μέσω της σοβαρής ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και του φυσικού αερίου, που έχει μικρότερες εκπομπές ΑτΘ. Από το 2008 μέχρι και το 2015 η Ελλάδα παρουσιάζει σημαντική μείωση των εκπομπών, ως συνδυαστικό αποτέλεσμα της κρίσης και των παρεμβάσεων», λέει ο κ. Μοιρασγεντής. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε στην τρίτη περίοδο, η οποία έχει αρχίσει από το 2017, όταν η οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται. Το 2017 υπήρχε αύξηση των εκπομπών στην Ελλάδα κατά 2,9%, όταν στην Ε.Ε. ήταν 0,7%. Από την άλλη, τα προσωρινά στοιχεία για τον ενεργειακό τομέα το 2018 δείχνουν μείωση στην Ελλάδα 3,9%, και στην Ε.Ε. μείωση 2,8%. «Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν θα μπορέσει να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία βγαίνοντας από την κρίση, χωρίς αύξηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά με τις αναγκαίες μειώσεις», λέει στην «Κ» η κ. Θεοδώρα Αντωνακάκη, επιστημονική γραμματέας της Επιτροπής Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής, που έχει συστήσει η Τράπεζα της Ελλάδος. «Η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουν τεθεί μέχρι το 2020, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για αναπροσαρμογή των στόχων. Ηδη, η επιστημονική κοινότητα θεωρεί πως χρειάζεται πιο μεγάλη μείωση των εκπομπών. Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι πολιτικοί», συμπληρώνει η κ. Αντωνακάκη, σημειώνοντας πως το τελευταίο διάστημα οι κεντρικές τράπεζες βάζουν το θέμα της κλιματικής αλλαγής στα κριτήρια χάραξης πολιτικής και διαμόρφωσης χρηματοοικονομικών εργαλείων. «Τεχνολογικές λύσεις υπάρχουν, αλλά πρέπει να προσέχουμε η χρήση τους να οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Για παράδειγμα, οι λαμπτήρες led είναι πολύ πιο αποδοτικοί ενεργειακά. Εάν όμως βάζουμε πολύ περισσότερους σε ένα δήμο δεν έχουμε ενεργειακό όφελος», αναφέρει η κ. Αντωνακάκη. Το Εθνικό Σχέδιο Και η Ελλάδα, όπως όλες οι χώρες, θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις για να αναχαιτιστεί η σημερινή ξέφρενη πορεία διαταραχής του κλίματος. Τον Δεκέμβριο του 2018 το υπουργείο Ενέργειας ανακοίνωσε το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, το οποίο από περιβαλλοντικές οργανώσεις –όπως το WWF και η Greenpeace– χαρακτηρίστηκε ανεπαρκές, καθώς η μείωση των εκπομπών που προβλέπει δεν αντιστοιχεί στον στόχο περιορισμού της θερμοκρασιακής αύξησης στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτούνται πολύ μεγάλες μειώσεις στα ΑτΘ. «Μείωση εκπομπών κατά 80% στον ενεργειακό τομέα μέχρι το 2050 αποτελεί εθνική υποχρέωση», τονίζει η Ομάδα Ενεργειακού Σχεδιασμού και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου στην παρέμβασή της στη δημόσια διαβούλευση. Μέτρα με οικονομικό και κοινωνικό όφελος Η έγκαιρη ανταπόκριση στους κλιματικούς στόχους δεν είναι μόνο περιβαλλοντικά αναγκαία αλλά και οικονομικά απαραίτητη. Για να περιορίσει τη χρήση υδρογονανθράκων και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει θεσπίσει τα δικαιώματα εκπομπών, τα οποία πλέον δεν παρέχονται δωρεάν αλλά αγοράζονται. Μάλιστα, το κόστος τους έχει ανοδική πορεία. Σήμερα, το κόστος αγοράς δικαιώματος εκπομπής ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα (CO2) είναι 22,5 ευρώ, ενώ πριν από μερικά χρόνια ήταν μόλις 5 ευρώ. Το 2017, οι σταθμοί λιγνίτη της ΔΕΗ εξέπεμψαν 22,6 εκατ. τόνους CO2, το 25% του συνόλου στη χώρα μας. Με τις σημερινές τιμές απαιτούνται 508 εκατ. ευρώ τον χρόνο μόνο για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών από τη ΔΕΗ. «Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο πρόβλημα του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Δεν μπορεί να υπάρχει στο ενεργειακό πλάνο για τις επόμενες δεκαετίες η καύση λιγνίτη και μάλιστα η δημιουργία νέων σταθμών. Στο μέλλον το κόστος των δικαιωμάτων εκπομπών μπορεί να φτάσει και τα 80 ευρώ/τόνος», τονίζει ο κ. Μοιρασγεντής. «Αρα πρέπει να σχεδιάσουμε ένα ενεργειακό μέλλον χωρίς άνθρακα, με εξοικονόμηση ενέργειας, ΑΠΕ, αποθήκευση ενέργειας», συμπληρώνει. Η προσπάθεια μείωσης ενεργειακών απαιτήσεων και εκπομπών μπορεί και πρέπει να έχει κοινωνικό προσανατολισμό. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά παλιά σπίτια, που είναι ενεργειακά διάτρητα, χωρίς σωστή μόνωση. Σε πολλά από αυτά ζουν φτωχές οικογένειες που παγώνουν τον χειμώνα και λιώνουν το καλοκαίρι. Οσες οικογένειες μπορούν, δαπανούν μεγάλα ποσά για ενεργοβόρες λύσεις θέρμανσης ή ψύξης. Επίσης, τον χειμώνα παρατηρείται καύση ακατάλληλων υλικών, που δηλητηριάζουν τον αέρα. «Το ΕΣΕΚ προτείνει την ενεργειακή αναβάθμιση 40.000 κατοικιών το έτος, με μια επέκταση του προγράμματος “Εξοικονομώ”. Υπάρχουν δύο προβλήματα εδώ: το πρώτο είναι πως πρέπει να γίνουν ριζικές ανακαινίσεις σπιτιών για ενεργειακή θωράκιση, όχι μπαλώματα χωρίς όφελος εξοικονόμησης. Το δεύτερο είναι πως στο τρέχον πρόγραμμα δεν μπορούν να συμμετέχουν οι πιο φτωχές οικογένειες, δεν μπορούν να βάλουν τη συμμετοχή. Απαιτούνται άλλες λύσεις: Στη Γαλλία, για παράδειγμα, σε ορισμένες περιπτώσεις αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το κράτος με τυποποιημένο και ενιαίο τρόπο τις αναβαθμίσεις των σπιτιών», λέει ο κ. Μοιρασγεντής. View full είδηση

Από τους πλέον επιβαρυμένους στην Ευρώπη είναι οι Ελληνες ιδιοκτήτες ακινήτων, σύμφωνα με μελέτη του Tax Foundation που εξετάζει το εύρος των φορολογικών επιβαρύνσεων στην ιδιοκτησία και την αναλογία τους στο σύνολο των φορολογικών εσόδων. Λίγες μέρες πριν από τις εθνικές εκλογές και ενώ η συζήτηση για τη φορολογία και την υπερφορολόγηση έχει φουντώσει, η μελέτη του Tax Foundation (με βάση στοιχεία του ΟΟΣΑ) δείχνει ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και παγκοσμίως το ποσοστό συμμετοχής των φόρων επί της ιδιοκτησίας στο σύνολο των εσόδων είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι στην Ευρώπη η φορολογία επί της ιδιοκτησίας αντιπροσωπεύει το 4,6% των φορολογικών εσόδων. Ωστόσο σε τέσσερις χώρες της Ε.Ε., μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Συγκεκριμένα, στην πρώτη θέση βρίσκεται το Ηνωμένο Βασίλειο, με τη φορολογία επί της ιδιοκτησίας να διαμορφώνεται στο 12,6% των φορολογικών εσόδων, στη δεύτερη θέση το Λουξεμβούργο με 9,6%, στην τρίτη θέση βρίσκεται η Γαλλία με 9,5% και στην τέταρτη είναι η Ελλάδα με 8,1%. Στον αντίποδα η Εσθονία, η οποία εισπράττει μόλις 0,7% από την ακίνητη περιουσία των πολιτών της, ενώ Αυστρία, Λιθουανία, Σλοβακία, Τσεχία κινούνται στο 1,3-1,4%. Σύμφωνα με τη μελέτη, η Ελλάδα πάντα βρισκόταν σε υψηλότερα ή στα ίδια επίπεδα φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας στην Ευρώπη σε σχέση με τον μέσο όρο. Το 2007 οι φόροι στην ιδιοκτησία ανέρχονται στο 5,3% του συνόλου των φορολογικών εσόδων (5,5% ο μ.ό. του ΟΟΣΑ), με το ποσοστό να αυξάνεται ραγδαία στα χρόνια των μνημονίων. Σημειώνεται ότι η αρχή έγινε με το ΕΕΤΗΔΕ, ακολούθησε το ΕΤΑΚ για να φθάσουμε στον σκληρό ΕΝΦΙΑ και τον συμπληρωματικό φόρο που επιβάλλεται σε όσους έχουν ακίνητη περιουσία άνω των 250.000 ευρώ. Από το 5,3% του 2007, το 2013 εκτινάχθηκε στο 8,9%, δηλαδή η συμμετοχή των φόρων επί των ακινήτων στο σύνολο των φορολογικών εσόδων αυξήθηκε κατά 68%. Το 2014 το ποσοστό περιορίσθηκε στο 8% μετά τις μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ που είχαν θεσμοθετηθεί επί κυβερνήσεως Σαμαρά, για να αυξηθούν και πάλι το 2015 στο 8,4%, ενώ το 2017 υποχώρησε ελαφρώς στο 8,1%. Το κυβερνών κόμμα προχώρησε στη μεσοσταθμική μείωση κατά 10% του φετινού ΕΝΦΙΑ με τον βεβαιωθέντα φόρο να περιορίζεται από τα 3,1 δισ. ευρώ στα 2,9 δισ. ευρώ, ενώ η Ν.Δ. έχει υποσχεθεί τη σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% στα επόμενα δύο χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι ο φόρος θα περιορισθεί κατά 900 εκατ. ευρώ και θα προσεγγίσει τα 2 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, οι φόροι από το 2010 μέχρι και το 2015 αυξήθηκαν κατά 600% και πλέον, ενώ την ίδια στιγμή τα εισοδήματα από ακίνητα μειώθηκαν κατά 32%. Σύμφωνα με στοιχεία: • Το 2010 το Δημόσιο εισέπραξε από τη φορολόγηση των ακινήτων 487 εκατ. ευρώ, ενώ το δηλoύμενο εισόδημα από ακίνητα ανερχόταν στα 8,87 δισ. ευρώ. • Το 2011 οι φόροι των ακινήτων έφθασαν το 1,17 δισ. ευρώ, ενώ το δηλούμενο εισόδημα τα 7,98 δισ. ευρώ (1.584.059 φορολογούμενοι είχαν εισοδήματα από ακίνητα). • Το 2012 οι φόροι των ακινήτων διαμορφώθηκαν στα 2,75 δισ. ευρώ, ενώ το εισόδημα από ακίνητα στα 6,8 δισ. ευρώ. • Το 2013 οι φόροι των ακινήτων αυξήθηκαν περαιτέρω και διαμορφώθηκαν στα 2,991 δισ. ευρώ, με το δηλούμενο εισόδημα να μειώνεται στα 6,22 δισ. ευρώ. • Το 2014 οι φόροι των ακινήτων έσπασαν το φράγμα των 3 δισ. ευρώ και συγκεκριμένα εισπράχθηκαν 3,474 δισ. ευρώ, με το δηλούμενο εισόδημα να περιορίζεται στα 6,08 δισ. ευρώ. • Το 2015 οι φόροι στα ακίνητα ανήλθαν στα 3,18 δισ. ευρώ, με το δηλούμενο εισόδημα να υποχωρεί στα 6,05 δισ. ευρώ. • Το 2016 οι φόροι στα ακίνητα ανήλθαν στα 3,53 δισ. ευρώ, με το δηλούμενο εισόδημα από ακίνητα να περιορίζεται και να φθάνει τα 6,1 δισ. ευρώ. • Το 2017 οι φόροι στα ακίνητα διαμορφώθηκαν στα ίδια επίπεδα, με το δηλούμενο εισόδημα από ακίνητα να περιορίζεται και να φθάνει τα 6,19 δισ. ευρώ. View full είδηση

Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας από τους καταναλωτές της χώρας μας το 2018 μειώθηκε κατά 1,2% στις 57.122 GWh έναντι 57.845 GWh το 2017. Το δυσοίωνο για την οικονομική κατάσταση επιχειρήσεων και νοικοκυριών συμπέρασμα προκύπτει από τα όσα περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα που δημοσιοποίησε χθες η ΔΕΗ. Πρέπει παρόλα αυτά να σημειωθεί ότι η συνολική ζήτηση ρεύματος, στην οποία περιλαμβάνεται και η ηλεκτρική ενέργεια για εξαγωγές και άντληση, αυξήθηκε το 2018 κατά 2,2% εξαιτίας των αυξημένων κατά 75,2% εξαγωγών από τρίτους μέσω των Βορείων Διασυνδέσεων. Η αύξηση αυτή των εξαγωγών οφείλεται κατά κύριο λόγο στην εξαγωγή μέρους των ποσοτήτων που δημοπρατήθηκαν μέσω ΝΟΜΕ. Το «παράθυρο» αυτό έχει ήδη κλείσει σε μεγάλο βαθμό μετά τους περιορισμούς που έχει θεσπίσει η ΡΑΕ. Πρέπει βεβαίως να σημειωθεί ότι και οι εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας, σε επίπεδο χώρας, ήταν αυξημένες κατά 23,6% ή κατά 2.143 GWh, εκ των οποίων 506 GWh εισήχθησαν από τη ΔΕΗ (μερίδιο 21,4%) και 1.637 GWh εισήχθησαν από τρίτους (μερίδιο 78,6%). Στη Χαμηλή Τάση οι αλλαγές Σε ότι αφορά τα μερίδια της ΔΕΗ, η συνολική μείωση (από 86,7% το 2017 έπεσε στο 81,9% το 2018) που είχε κατά το 2018, συνεπώς και η αντίστοιχη αύξηση των εναλλακτικών παρόχων, προήλθε κατά κύριο λόγο από τη Χαμηλή Τάση. Στην Υψηλή και στη Μέση, τα μερίδια παρέμειναν σχεδόν στα ίδια επίπεδα: Το 2018 ήταν 97,6% στην Υψηλή Τάση, 68% στη Μέση Τάση και 82,1% στη Χαμηλή Τάση, έναντι 97,3%, 71,5% και 88,5% τον Δεκέμβριο του 2017 αντίστοιχα. View full είδηση

Ισπανία και Γερμανία συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των επενδυτών, ωστόσο και η Ελλάδα βρίσκεται ψηλά στις προτιμήσεις όσον αφορά τις ξενοδοχειακές επενδύσεις στην Ευρώπη. Τα στοιχεία προέρχονται από την έρευνα που πραγματοποίησε η εξειδικευμένη εταιρεία παροχής υπηρεσιών και διαχείρισης ακινήτων Tranio για τις ελκυστικές ξενοδοχειακές επενδύσεις στην Ευρώπη, απευθυνόμενη σε πάνω από 200 στελέχη του κλάδου. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων εκπροσωπούν επενδυτές από το Ηνωμένο Βασίλειο και ακολουθούν εκπρόσωποι από τη Γερμανία, την Ισπανία και τις ΗΠΑ. Στη λίστα των στελεχών που ερωτήθηκαν (από τους κλάδους της παροχής υπηρεσιών ακινήτων, των επενδύσεων, της ανάπτυξης ξενοδοχείων, της διαχείρισης ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων κ.τ.λ.) περιλαμβάνονται και εκπρόσωποι επενδυτών από τη Ρωσία, την Ολλανδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, το Βέλγιο αλλά και την Ελλάδα. Με βάση τα ευρήματα της έρευνας, Ισπανία και Γερμανία αποτελούν αυτή την στιγμή τις πιο ελκυστικές ευρωπαϊκές αγορές για επενδύσεις σε ξενοδοχεία, με τους περισσότερους από του συμμετέχοντες να δηλώνουν ότι ο προϋπολογισμός τους ξεπερνά τα 10 εκατ. ευρώ ανά project. Οσον αφορά το πόσο ελκυστική είναι μία ευρωπαϊκή αγορά για ξενοδοχειακές επενδύσεις (δυνατότητα για περισσότερες από μία απαντήσεις) η Ισπανία συγκεντρώνει το 55% των απαντήσεων, η Γερμανία το 54% και η Ιταλία το 42%, συμπληρώνοντας το τοπ 3. «Χώρες όπως η Ελλάδα, που έχουν σημειώσει τα τελευταία χρόνια σημαντική τουριστική ανάπτυξη σε συνδυασμό με την βελτίωση του οικονομικού κλίματος γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς, με τους επενδυτές να προσδοκούν υψηλότερες αποδόσεις», σχολιάζει η ανάλυση της Tranio, η οποία κατατατάσσει τη χώρα μας στην 7η θέση, έχοντας συγκεντρώσει ποσοστό 28% των απαντήσεων από τους εκπροσώπους των επενδυτών. Ψηλότερα από την Ελλάδα στη συνολική κατάταξη βρίσκονται το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία και η Γαλλία, ενώ μετά την Ελλάδα, τη δεκάδα συμπληρώνουν η Πορτογαλία, η Αυστρία και η Ελβετία. Ενδιαφέρον έχει και το στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα σύμφωνα με το οποίο 2 στους 3 ερωτηθέντες σκοπεύουν μέσα στο 2019 να προχωρήσει σε κάποια επένδυση στην ευρωπαϊκή ξενοδοχειακή αγορά, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει το ότι το τουριστικό real estate είναι ένας τομέας που προσελκύει το ενδιαφέρον των επενδυτικών κεφαλαίων. Μάλιστα, οι 7 στους 10 είναι διατεθειμένοι να τοποθετήσουν κεφάλαια άνω των 10 εκατ. ευρώ, ενώ ποσοστό 23% εξετάζει επενδύσεις κάτω των 10 εκατ. ευρώ. Οσον αφορά τον παράγοντα που προβληματίζει περισσότερο τους επενδυτές πανευρωπαϊκά (σ.σ. αποτελώντας μάλιστα και το κύριο σημείο προβληματισμού και συζητήσεων τα τελευταία ...πολλά χρόνια και στην Ελλάδα) δεν είναι άλλος από τις διαφοροποιήσεις σε νομοθετικό επίπεδο, τα εργασιακά, και τη φορολογία, ενώ δεύτερη σημαντική πρόκληση είναι ο αυξημένος ανταγωνισμός. Της Στεφανίας Σούκη View full είδηση

Σε ανακοίνωσή του, το υπουργείο Τουρισμού, παρουσιάζει την εντυπωσιακή άνοδο του τουρισμού κατά την περασμένη χρονιά, αναφέροντας παράλληλα, μια πλήρη ανάλυση. «Το 2018 αποτέλεσε την καλύτερη χρονιά σε επιδόσεις στην ιστορία του ελληνικού τουρισμού, οι διεθνείς αφίξεις άγγιξαν τα 33 εκατομμύρια συμπεριλαμβανομένης της κρουαζιέρας και τα έσοδα ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Η μεγάλη αύξηση της τουριστικής κίνησης οδήγησε σε κατακόρυφη αύξηση των αμιγώς τουριστικών εσόδων που για πρώτη φορά ξεπέρασαν τα 16 δισ. ευρώ και υπερδιπλάσια έσοδα για την οικονομία από την άνοδο των μεταφορών, του shopping και του εσωτερικού τουρισμού, που υπολογίζονται ότι συνολικά το 2018 θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα 21 δισ. ευρώ», αναφέρει η ανακοίνωση. Η ανάλυση που κάνει το υπουργείο προέρχεται με βάση τα επίσημα στοιχεία των ΕΛΣΤΑΤ, ΥΠΑ, FRAPORT, ΔΑΑ, ΕΑΣΠ, ΤτΕ και ΕΡΓΑΝΗ. Αναλυτικά τα στοιχεία: 1. Αύξηση 10,6% σημείωσε η διεθνής τουριστική κίνηση το 11μηνο Ιανουάριου-Νοεμβρίου 2018, όπου για πρώτη φορά άγγιξε τα 29,5 εκατ. επισκέπτες. (Πηγή: ΤτΕ – Έρευνα Συνόρων). 2. Ανάλογη άνοδο 9,7% κατέγραψαν τα αμιγώς τουριστικά έσοδα το 11μηνο Ιανουάριου- Νοεμβρίου 2018 σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017, τα οποία για πρώτη φορά άγγιξαν τα 16 δισ. ευρώ για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα του έτους (Πηγή: ΤτΕ – Έρευνα Συνόρων). 3. Άνοδο 12,9% κατέγραψαν το 2018 συνολικά και οι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του περασμένου έτους (2017 – 18,3 εκατ., 2018 – 20,7 εκατ.). Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού τουρισμού οι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις ξεπέρασαν τα 20 εκατ. Περισσότεροι από 2,4 εκατ. επιπλέον ξένοι τουρίστες επισκέφτηκαν αεροπορικώς ελληνικούς προορισμούς (Πηγή: FRAPORT, ΔΑΑ, ΥΠΑ). 4. Αύξηση 19,4% κατέγραψαν οι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις του διεθνούς αερολιμένα Αθηνών το 2018 σε σχέση με το 2017. (2017 – 4,7 εκατ, 2018 – 5,7 εκατ.). Σχεδόν 1 εκατ. περισσότεροι ξένοι επισκέπτες ταξίδεψαν στην Ελλάδα μέσω Αθήνας το 2018 σε σχέση με το 2017. (Πηγή: ΔΑΑ, ΥΠΑ). 5. Ανοδικά κινήθηκε το σύνολο των προορισμών. Η μεγαλύτερη άνοδος σημειώνεται στα αεροδρόμια της Μυτιλήνης (43,1%) και της Αγχιάλου (37,1%) και ακολουθούν τα αεροδρόμια της Μυκόνου (24,8), της Καβάλας (23,3%), της Κεφαλονιάς (22,3%) και της Σάμου (21,7%). Περίπου 1,5 εκατ. επιπλέον ξένοι τουρίστες επισκέφτηκαν αεροπορικώς ελληνικούς προορισμούς με απευθείας πτήσεις από αεροδρόμια του εξωτερικού (Πηγή: FRAPORT, ΥΠΑ). 6. Άνοδο 27,9% των tax free συναλλαγών το 2018 σε σχέση με το 2017(Πηγή: PLANET). 7. Κατά 12,8% αυξήθηκαν οι εισπράξεις μουσείων και αρχαιολογικών χώρων κατά το 9μηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2018 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017 και κατά 12,6% των συνολικών επισκεπτών. (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ). 8. Αύξηση 10,15% κατέγραψαν τα δημόσια έσοδα από τον ΦΠΑ στα ξενοδοχεία και συνολικά τις υπηρεσίες παροχής καταλύματος κατά το μήνα Ιούνιο σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2017, και 4% το μήνα Ιούλιο. (Πηγή: ΑΑΔΕ). 9. Αύξηση κερδών κατά 51,6% των ελληνικών ξενοδοχείων το 2017 με βάση τους ως τις 16/11/2018 δημοσιευμένους ισολογισμούς (Πηγή: Έρευνα New Times). 10. Επιπλέον δημιουργήθηκαν 288.369 θέσεις εργασίας το 9μηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2018 λόγω και της εξαιρετικής φετινής πορείας του τουρισμού, επίδοση που αποτελεί την υψηλότερη από το 2001 έως σήμερα. (Πηγή: ΕΡΓΑΝΗ) 11. Άνοδο κατά 24,4% σημείωσε η παραγωγή στην κατασκευή κτηρίων το 1ο εξάμηνο του 2018 σε σχέση με το περασμένο έτος, λόγω της μεγάλης ανόδου της τουριστικής κίνησης που οδήγησε στην αύξηση των πράξεων αγοραπωλησιών ακινήτων και την «αναθέρμανση» της αγοράς της στεγαστικής πίστης. (Πηγή: ΣΕΒ). 12. Αύξηση 17,8% του κύκλου εργασιών της αγοράς ξύλου και επίπλου, το 9μηνο Ιανουάριου-Σεπτεμβρίου 2018 σε σχέση με την περσινή αντίστοιχη περίοδο, για πρώτη φορά μετά από 8 χρόνια ύφεσης, λόγω της μεγάλης ανόδου των τουριστικών επενδύσεων. (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ). 13 Αύξηση της οικοδομικής δραστηριότητας την περίοδο Σεπτεμβρίου 2017 – Αυγούστου 2018 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους (2016-2017). Συγκεκριμένα κατά 19,1% αυξήθηκε ο όγκος των κατασκευών, κατά 18,7% της επιφάνειας των κτισμάτων και κατά 8,5% στον αριθμό αδειών, στο σύνολο της χώρας, εξαιτίας των επενδύσεων σε νέες τουριστικές υποδομές. (Πηγή: ΕΣΥΕ) 14. Αύξηση 16,6% κατέγραψε ο δείκτης κύκλου εργασιών στις δραστηριότητες των ταξιδιωτικών πρακτορείων, γραφείων οργανωμένων ταξιδιών, υπηρεσιών κρατήσεων και συναφείς δραστηριότητες κατά το β’ τρίμηνο του 2018 σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017. (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ) 15. Αύξηση 8,5% κατέγραψε η μέση τιμή ανά δωμάτιο των ξενοδοχείων της Αθήνας το οκτάμηνο Ιανουαρίου – Αυγούστου 2018 σε σχέση με το ίδιο διάστημα του 2017 και 2,2% η πληρότητα. (Πηγή: ΕΞΑΑΑ, GBR). View full είδηση

Ο ένας στους τέσσερις Έλληνες δεν μπορεί με το διαθέσιμο εισόδημά του να εξασφαλίσει ικανοποιητική θέρμανση στην κατοικία του, όπως δείχνει έρευνα που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Για την ακρίβεια, το 25,7% των συμμετεχόντων στην έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2017, απάντησε πως δεν μπορεί να ζεσταθεί ικανοποιητικά, καθώς δεν διαθέτει τα απαραίτητα χρήματα. Το ποσοστό αυτό κατατάσσει τη χώρα μας στην 3η θέση ανάμεσα στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεγαλύτερα ποσοστά καταγράφηκαν μόνο στη Βουλγαρία (36,5%) και τη Λιθουανία (28,9%). Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, περίπου το 8% του πληθυσμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορούσαν να έχουν ικανοποιητική θέρμανση στα νοικοκυριά. Η Eurostat σημειώνει ότι υπήρξε μείωση στο ποσοστό αυτό, από το 11% που είχε καταγραφεί το 2011. Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι, πέρα από την Ελλάδα, και σε άλλες μεσογειακές χώρες καταγράφονται υψηλά ποσοστά πολιτών που δεν θερμαίνονται οικονομικά λόγω οικονομικής στενότητας. Έτσι, μετά την Ελλάδα, τις επόμενες θέσεις καταλαμβάνουν η Κύπρος (22,9%), η Πορτογαλία (20,4%) και η Ιταλία (15,2%). Στον αντίποδα κινούνται τα ποσοστά που καταγράφονται σε πολλές βορειότερες χώρες. Ενδεικτικά, το μικρότερο ποσοστό (1,9%) καταγράφεται στο Λουξεμβούργο, ενώ ακολουθούν η Φινλανδία (2%), η Σουηδία (2,1%), η Ολλανδία (2,4%) και η Αυστρία (2,4%). View full είδηση

Το 7% των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια κάλυψαν τα φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα, κατατάσσοντας την χώρα στην τέταρτη θέση διεθνώς σε ότι αφορά στη συμβολή των ηλιακών σταθμών στην συνολική ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, όπως αποκαλύπτουν τα προσωρινά στατιστικά στοιχεία της αγοράς φωτοβολταϊκών για το 2018, τα οποία δημοσιεύτηκαν από τον Σύνδεσμο Εταιρειών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ). Αναλυτικότερα, η ανακοίνωση του ΣΕΦ έχει ως εξής: Το 2018 ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση όλων των φωτοβολταϊκών σταθμών που προκρίθηκαν από τον πιλοτικό διαγωνισμό του Δεκεμβρίου 2016, ενώ η αγορά των συστημάτων αυτοπαραγωγής παρουσίασε μια αύξηση 11% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, παραμένοντας σε επίπεδα σημαντικά χαμηλότερα του δυναμικού της χώρας. Για ακόμη μια χρονιά, τα φωτοβολταϊκά κάλυψαν περίπου το 7% των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια, φέρνοντας την Ελλάδα στην τέταρτη θέση διεθνώς (μετά από Ονδούρα, Ιταλία και Γερμανία) σε ότι αφορά στη συμβολή των φωτοβολταϊκών στη συνολική ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας. Διασυνδεδεμένα συστήματα MWp Νέα εγκατεστημένη ισχύς διασυνδεδεμένων φωτοβολταϊκών το 2018 41 Συνολική εγκατεστημένη ισχύς φωτοβολταϊκών ως και το 2018 2.665 Σε ότι αφορά στα συστήματα αυτοπαραγωγής με ενεργειακό συμψηφισμό, το 2018 εγκαταστάθηκαν 7,2 MWp. Έτος Αριθμός νέων λειτουργούντων συστημάτων αυτοπαραγωγής Ισχύς (kWp) Μέση ισχύς ανά σύστημα (kWp) 2015 116 1.821,16 15,7 2016 447 5.686,13 12,7 2017 360 6.489,50 18,0 2018 348 7.197,68 20,7 Σύνολο 1.271 21.194,47 16,7 * Τα στοιχεία για το 2018 είναι προσωρινά σε ότι αφορά τα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά (τελευταία ενημέρωση 3/10/2018). View full είδηση

Σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ισπανία, η Ιταλία και άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, αλλά και η Τουρκία, θα αντιμετωπίσουν αυξημένες ελλείψεις νερού. Σε αυτή την έρευνα, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους υδάτινους πόρους της Ευρώπης, εστιάζοντας στις επιπτώσεις της θέρμανσης των 2 ° C. Οι προβολές του κλίματος από το 1981 έως το 2002 διεξήχθησαν μέσω ενός κατανεμημένου υδρολογικού μοντέλου, υποθέτοντας τη συνεχή χρήση της γης και τη ζήτηση νερού. Η έρευνα εκτιμά ότι ενώ από τη μία θα υπάρχουν αυξημένες πλημμύρες, από την άλλη θα επιδεινώνεται η λειψυδρία, ιδίως τα καλοκαίρια. Οι συνέπειες αποδίδονται κατά κύριο λόγο στην κλιματική αλλαγή (σε ποσοστό 80% ως 90%) και δευτερευόντως σε άλλους παράγοντες, όπως η χρήση της γης και του νερού (10% ως 20%). Οι ερευνητές προβλέπουν σημαντικές μειώσεις στην αναπλήρωση του υδροφόρου ορίζοντα. Ιδίως για την Ελλάδα, προβλέπεται μια ετήσια απώλεια της τάξης των 810 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού, την Ισπανία και την Πορτογαλία, κάτι που σημαίνει μειωμένη διαθεσιμότητα νερού για άρδευση γεωργικών καλλιεργειών, άρα και μειωμένη διαθεσιμότητα τροφίμων. Η αυξανόμενη ξηρασία στον Ευρωπαϊκό Νότο θα οδηγήσει σε ολοένα μεγαλύτερη έλλειψη νερού και σε μειωμένα υδάτινα αποθέματα για τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια σε μεσογειακές χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια, εκτός από τη γεωργία και τα τρόφιμα, να επηρεασθούν αρνητικάεπίσης οι τομείς της παραγωγής ενέργειας και των μεταφορών. Για την Ελλάδα -σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- αναμένεται μια ετήσια μείωση της τάξης του 2% στην εισροή υδάτων στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, ενώ αντίθετα για τη βόρεια Ευρώπη προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 13%. Αν όμως η άνοδος της θερμοκρασίας είναι μεγαλύτερη, έως το τέλος του αιώνα η μείωση στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια μπορεί να φθάσει το 10%. Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι δύο χώρες που -με μια άνοδο της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- προβλέπεται να έχουν την μεγαλύτερη πίεση στη διαθεσιμότητα του νερού, καθώς προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 100% στην αναλογία ζήτησης νερού προς διαθεσιμότητά του (water demand-availability ratio-WEI), δηλαδή θα έχουν την μεγαλύτερη ανισορροπία ζήτησης-προσφοράς νερού στην Ευρώπη. Οι επιστήμονες έκαναν εκτιμήσεις σε βάθος 30 ετών με βάση αφενός ένα αισιόδοξο σενάριο, (να επιτευχθεί ο στόχος της Συμφωνίας των Παρισίων το 2015 για άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας λιγότερο από δύο βαθμούς Κελσίου) και αφετέρου ένα απαισιόδοξο σενάριο, (η άνοδος της θερμοκρασίας θα ξεπεράσει τους δύο βαθμούς και μπορεί να φθάσει ακόμη και τους τέσσερις). Αν και στην πρώτη πιο αισιόδοξη περίπτωσηοι συνέπειες αναμένονται λιγότερο σοβαρές, παρόλα αυτά, πάλι προβλέπονται περισσότερες πλημμύρες και μεγαλύτερη λειψυδρία. Συνολικά στις μεσογειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο αριθμός των ανθρώπων που προβλέπεται να επηρεασθούν από την έλλειψη νερού έως το τέλος του αιώνα μας, αν ισχύσει το αισιόδοξο σενάριο, θα αυξηθεί από 85 εκατομμύρια σήμερα, σε 104 εκατομμύρια. Οι χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης θα έχουν στο μέλλον μεγαλύτερα αποθέματα νερού κάθε χρόνο, αλλά και περισσότερες πλημμύρες σε σχέση με τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Η μελέτη προτείνει να ληφθούν περισσότερα προληπτικά μέτρα, ιδίως στη Νότια Ευρώπη, όπως καλύτερη διαχείριση του νερού για άρδευση, φύτεμα περισσότερων καλλιεργειών ανθεκτικών στην ξηρασία, αύξηση του τιμολογίου για αγροτική και βιομηχανική χρήση του νερού, ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ψύξης στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (ώστε να καταναλώνουν λιγότερο νερό) κ.α. Η μελέτη προειδοποιεί ότι «αν η ζήτηση νερού παραμείνει στα σημερινά επίπεδα και χωρίς σημαντικές προσπάθειες για εξοικονόμηση νερού, η άνοδος της θερμοκρασίαςκαι η μείωση των βροχοπτώσεων λόγω κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο θα προκαλέσει ακραίες αυξήσεις στη λειψυδρία. Οι άνθρωποι που ήδη έχουν επηρεασθεί υπό τις παρούσες κλιματικές συνθήκες, στο μέλλον θα έλθουν αντιμέτωποι με πολύ πιο σοβαρή έλλειψη νερού από ό,τι τώρα». Και δεύτερη μελέτη επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα Μια δεύτερη διεθνής έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Ασίς Σάρμα του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά (Nature Geoscience, Geophysical Research Letters, Scientific Reports, Water Resources Research), επιβεβαιώνει το παράδοξο: τα αποθέματα νερού συρρικνώνονται, ενώ η κλιματική αλλαγή προκαλεί πιο έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες. Η αιτία είναι ότι η άνοδος της θερμοκρασίας οδηγεί σε μεγαλύτερη ξηρασία του εδάφους, ιδίως σε περιοχές ήδη ξηρές. Η μελέτη – η πιο εκτεταμένη διεθνής ανάλυση για τις βροχές και τις ροές των ποταμών μέχρι σήμερα– έλαβε υπόψη της στοιχεία από χιλιάδες σταθμούς παρατήρησης σε 160 χώρες. «Αυτό που δεν περιμέναμε, είναι ότι, παρά τις έξτρα βροχές παντού στον κόσμο, τα μεγάλα ποτάμια σταδιακά στερεύουν. Λιγότερο νερό στα ποτάμια μας σημαίνει λιγότερο νερό στις πόλεις και στα αγροκτήματα. Και πιο ξηρό έδαφος σημαίνει πως οι αγρότες θα χρειάζονται περισσότερο νερό για να μεγαλώσουν τις ίδιες καλλιέργειες. Είναι τρομερά ανησυχητικό ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει παντού στον κόσμο». Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι για κάθε 100 σταγόνες βροχής που πέφτουν στη γη, μόνο οι 36 μετατρέπονται σε «μπλε νερό», δηλαδή εισέρχονται στις λίμνες, στα ποτάμια και στον υδροφόρο ορίζοντα, συνεπώς μπορούν να αξιοποιηθούν για τις ανθρώπινες ανάγκες. Τα υπόλοιπα δύο τρίτα της βροχής γίνονται «πράσινο νερό», δηλαδή κατακρατούνται ως υγρασία από το έδαφος. Όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία του πλανήτη, τόσο περισσότερο νερό εξατμίζεται από το έδαφος, το οποίο έτσι απορροφά μεγαλύτερη ποσότητα της βροχής, με αποτέλεσμα να απομένει όλο και λιγότερο «μπλε νερό» για ανθρώπινη χρήση. «Το πρόβλημα είναι διπλό», τόνισε ο Σάρμα. «Από τη μία ολοένα λιγότερο νερό καταλήγει εκεί όπου μπορούμε να το αποθηκεύσουμε για κατοπινή χρήση. Από την άλλη, οι βροχές γίνονται πιο έντονες, κατακλύζοντας τα συστήματα απορροής στις πόλεις και οδηγώντας σε συχνότερες και πιο έντονες πλημμύρες σε αστικές περιοχές». Οι ερευνητές προτείνουν νέες πολιτικές για το νερό, όπως λιγότερο εντατική χρήση του στη γεωργία, αλλά και υποδομές για την αποθήκευση του νερού των αστικών πλημμυρών, ώστε να μη πηγαίνει χαμένο. Το Τόκιο, που κάποτε πλημμύριζε κάθε χρόνο, πρωτοπορεί σε αυτό τον τομέα, καθώς έχει δημιουργήσει μια μεγάλη υπόγεια δεξαμενή, όπου συσσωρεύονται τα νερά των πλημμυρών και αργότερα αξιοποιούνται. Σήμερα πια η ιαπωνική πρωτεύουσα δεν πλήττεται από πλημμυρικά φαινόμενα, ενώ παράλληλα έχει περισσότερο διαθέσιμο νερό. Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://ec.europa.eu/jrc/en/publication/impact-changing-climate-land-use-and-water-usage-europe-s-water-resources-model-simulation-study Σχετικά Άρθρα: ΟΗΕ: Η Ελλάδα στις 18 πιο τρωτές περιοχές του πλανήτη Θαλάσσιος οργανισμός δίνει τη λύση για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας λειψυδρίας Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ec.europa.eu View full είδηση