Αναζήτηση στην κοινότητα

«Χαμένη ευκαιρία» για μια ουσιαστική, μακροπρόθεσμη στρατηγική στη διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί και το τρέχον ΕΣΠΑ. Μεγάλο μέρος των διαθέσιμων κοινοτικών πόρων καθυστέρησε να αξιοποιηθεί ή διατέθηκε σε «πυροσβεστικά» έργα για την κάλυψη επιτακτικών αναγκών, όπως το κλείσιμο των χωματερών και η επέκταση ή η δημιουργία νέων ΧΥΤΑ. Μέχρι το τέλος του έτους, πάντως, πρέπει να ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός των έργων διαχείρισης αποβλήτων για τη νέα προγραμματική περίοδο, προκειμένου να αξιοποιηθούν πόροι, ύψους 900 εκατ. ευρώ. Η αξιολόγηση που έκανε το υπουργείο Περιβάλλοντος (ειδική υπηρεσία διαχείρισης Επιχειρησιακού Προγράμματος «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη») στον τρόπο που η χώρα αξιοποίησε τους πόρους της προγραμματικής περιόδου 2007-2013 δείχνει, για ακόμα μια φορά, ότι «σερνόμαστε» πίσω από τα γεγονότα, αντί να διαμορφώσουμε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική. Πιο συγκεκριμένα, στο τρέχον ΕΣΠΑ εντάχθηκαν 336 έργα με προϋπολογισμό 804,1 εκατ. ευρώ ως εξής: • 197 έργα για την αποκατάσταση χωματερών (προϋπολογισμού 226,4 εκατ. ευρώ) και 21 έργα για την αποκατάσταση χωματερών και την κατασκευή συνοδευτικών έργων (προϋπολογισμού 44,1 εκατ. ευρώ). Πιο αναλυτικά, ειδικά για τις παράνομες χωματερές τον Ιανουάριο του 2015, είχαν αποκατασταθεί 165 από τους 396 της παραπομπής του 2013. Προς αποκατάσταση παρέμεναν 231 χωματερές, εκ των οποίων οι 41 θα αποκατασταθούν μέχρι τον Ιούνιο του 2015 και οι υπόλοιπες 190 –εκ των οποίων οι 39 είναι ενεργές– θα καταβληθεί προσπάθεια να κλείσουν μέχρι το τέλος του 2015. Συνολικά, κατά την τρέχουσα χρηματοδοτική περίοδο δεσμεύτηκαν για χωματερές 270 εκατ. ευρώ. Οσον αφορά τα υπόλοιπα έργα των περιφερειακών σχεδιασμών διαχείρισης απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ), εγκεκριμένη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ έχουν 16 νέοι ΧΥΤΑ (προϋπολογισμός 102 εκατ. ευρώ), 22 επεκτάσεις ΧΥΤΑ (προϋπολογισμός 99,3 εκατ. ευρώ) και 21 σταθμοί μεταφόρτωσης απορριμμάτων (προϋπολογισμός 56,1 εκατ. ευρώ). Επίσης, έχουν ενταχθεί 21 μικρές μονάδες διαχωρισμού/κομποστοποίησης ως συνοδά έργα για το κλείσιμο χωματερών, κυρίως στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Τέλος, χρηματοδοτείται η προμήθεια εξοπλισμού ανακύκλωσης/προεπεξεργασίας στην Ανατολική Μακεδονία-Θράκη και Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων στη Ρόδο (συνολικός προϋπολογισμός περί τα 70 εκατ. ευρώ). Οσον αφορά στα έργα διαχείρισης απορριμμάτων μέσω Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), είχαν αρχικά ενταχθεί 12 έργα, συνολικού προϋπολογισμού 12 δισ. ευρώ. Ωστόσο, έξι από αυτά τα έργα έχουν ματαιωθεί (4 στην Αττική, Αχαΐα, Κέρκυρα). Ετσι, με εξαίρεση τη Δυτική Μακεδονία, εκτιμάται ότι η χρήση κονδυλίων της Ε.Ε. θα φθάσει το 40%-60%. Η στόχευση και η πρόοδος του προγράμματος, πάντως, είναι πολύ κατώτερη των προσδοκιών. Οπως προκύπτει από αξιολόγηση του υπουργείου Περιβάλλοντος, ακόμα ένα κοινοτικό πλαίσιο στήριξης χρησιμοποιήθηκε «πυροσβεστικά», για την κάλυψη έκτακτων αναγκών. «Εκτός από το πρόγραμμα αποκατάστασης των ΧΑΔΑ (που αποτελεί ολοκληρωμένη παρέμβαση, όμως δεν συνιστά διαχείριση απορριμμάτων αλλά αντιμετώπιση παραβατικότητας), ικανό ύψος πόρων δεσμεύτηκε για την κάλυψη αποσπασματικών και βραχυπρόθεσμων τοπικών αναγκών, όπως π.χ. με τη χρηματοδότηση επεκτάσεων ΧΥΤΑ και του εξοπλισμού τους, εις βάρος της προώθησης νέων πολιτικών όπως η διαχείριση βιοαποβλήτων» αναφέρει η αξιολόγηση. Επίσης, παρατηρήθηκε καθυστέρηση στην ενεργοποίηση των χρηματοδοτήσεων (δηλαδή άργησαν οι διαγωνισμοί), «πολύ λίγα έργα προοπτικής ωρίμασαν, ενώ μεγάλος αριθμός νέων έργων μεταφέρεται στην προγραμματική περίοδο 2014-2020». Τέλος, λιγότερο από ένα έτος πριν από τη λήξη του ΕΣΠΑ έχει απορροφηθεί το 61% των πόρων. Οι παθογένειες του συστήματος παραμένουν, καθώς παρατηρήθηκε ότι «οι προϋπολογισμοί έργων και μελετών για ομοειδή αντικείμενα μπορεί να διαφέρουν αρκετά». Εκτιμήσεις για το 2015 Ποιος εκτιμά το υπουργείο Περιβάλλοντος ότι θα είναι ο απολογισμός στο τέλος του 2015; Η αποκατάσταση των χωματερών θα ολοκληρωθεί, με κάποιες εξαιρέσεις, καθώς και η πλειονότητα των έργων ΧΥΤΑ, των σταθμών μεταφόρτωσης και των μονάδων προεπεξεργασίας αποβλήτων. Επίσης, θα υιοθετηθούν (αν ταιριάζει με την πολιτική της νέας κυβέρνησης) ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, το Εθνικό Σχέδιο Πρόληψης, ενώ θα αναθεωρηθούν τα περιφερειακά σχέδια διαχείρισης απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ). 900 εκατ. ευρώ από το νέο πρόγραμμα Τα έργα και οι πρακτικές που αφορούν την ορθή διαχείριση των απορριμμάτων θα έχουν σημαντικό ρόλο και στη νέα προγραμματική περίοδο. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, στο Ταμείο Συνοχής έχουν δεσμευτεί 727 εκατ. ευρώ για ανάλογα έργα, εκ των οποίων 45 εκατ. ειδικά για τη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Υποδομές, Μεταφορές, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη»). Επίσης έχουν δεσμευτεί ακόμα 100 εκατ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία» και Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα-ΠΕΠ). Ειδικά για τα ΠΕΠ, τα μεγαλύτερα ποσά θα διατεθούν στις Περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας και Θεσσαλίας (από 12,2 εκατ. ευρώ) και Αττικής (10,7 εκατ. ευρώ), ενώ το μικρότερο ποσό θα λάβει η Περιφέρεια Πελοποννήσου (1 εκατ. ευρώ). Τι είδους έργα θα χρηματοδοτήσει το νέο ΕΣΠΑ για τα απόβλητα; Περίπου 100 εκατ. ευρώ θα διατεθούν για έργα πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και διαχείρισης βιοαποβλήτων. Επίσης, 580 εκατ. ευρώ θα διατεθούν για δίκτυα ανάκτησης και διάθεσης απορριμμάτων, τη διαχείριση λυματολάσπης και αποβλήτων από εκσκαφές και έργα. Πάντως, πρέπει ακόμα να γίνουν πολλά προκειμένου το νέο ΕΣΠΑ να μην αποτελέσει κι αυτό ακόμα μία χαμένη ευκαιρία. Σύμφωνα με την έκθεση του υπουργείου Περιβάλλοντος, πρέπει να επισπευσθεί η αναθεώρηση των ειδικών και περιφερειακών σχεδιασμών για τα απορρίμματα, να γίνει επανέλεγχος των προϋπολογισμών των έργων ώστε να προσαρμοστούν στις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες. Επίσης, να εξορθολογιστεί η τιμολόγηση των υπηρεσιών διαχείρισης απορριμμάτων, ώστε να συμπεριλάβει και το κόστος επεκτάσεων και αναβάθμισης των εγκαταστάσεων. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/808318/article/epikairothta/perivallon/ola-ta-erga-diaxeirishs-aporrimmatwn-sthn-ellada

Τα μεγάλα έργα της χώρας, ως ο μεγάλος αιμοδότης του κατασκευαστικού κόσμου το τελευταίο διάστημα έχουν ακόμα πιο κρίσιμο ρόλο. Το ρόλο της συμβολής στην επιστροφή στην ανάπτυξη και την σταθερότητα αλλά και την εξομάλυνση της κατάστασης που επικρατεί στον κατασκευαστικό τομέα που έχει πληγεί όσο λίγοι αυτά τα χρόνια. Οι νέες μεγάλες δημοπρατήσεις έρχονται σε μία στιγμή που η ανάγκη για ανάπτυξη είναι ακόμα μεγαλύτερη. Το ypodomes.com σας παρουσιάζει τις 10 μεγάλες δημοπρατήσεις που είναι μπροστά μας το επόμενο τρίμηνο: Νο 10: Ολοκλήρωση κάθετου άξονα Εγνατίας Κομοτηνή-Σύνορα 21,5εκ.ευρώ: Πρόκειται για ένα έργο που ολοκληρώνει επί της ουσίας όλο τον άξονα. Η σημασία του είναι μεγάλη καθώς ο δρόμος έχει συνέχεια και στο βουλγαρικό έδαφος. Η διαδικασία ξεκίνησε με προσωρινό ανάδοχο την εταιρεία ΕΡΓΟΜΠΕΤΟΝ. Ημέρα δημοπράτησης 25 Νοεμβρίου 2014. Νο 9: Κατασκευή έργων μεταφοράς-διανομής νερού από Φράγμα Ανάβαλου 25,9εκ.ευρώ: ένα έργο που ήταν απαίτηση της τοπικής κοινωνίας εδώ και χρόνια. Με τα έργα αναμένεται να ξεδιψάσει η Αργολική πεδιάδα. Ημέρα δημοπράτησης 17 Φεβρουαρίου και ανάδοχος τη εταιρεία ΛΑΤΟΜΙΚΗ. Νο 8: Ολοκλήρωση αναβάθμισης ηλεκτροκίνησης σιδηροδρομικού τμήματος Πειραιάς-Αθήνα 28εκ.ευρώ: Το έργο αυτό είναι η συνέχεια της διαλυμένης εργολαβίας που σταμάτησε το 2012. Χρονικά χρειάζεται ένα έτος περίπου για να αποκτήσει ηλεκτροκίνηση το σημαντικότερο ίσως τμήμα του προαστιακού σιδηρόδρομου εντός Αθήνας. Ημέρα δημοπράτησης 10 Φεβρουαρίου που ανέδειξε ανάδοχο την Κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ-ΤΕΡΝΑ Νο 7: ΒΟΑΚ, αναβάθμιση οδικού τμήματος Αγία Βαρβάρα-Απομαρμά 47εκ.ευρώ. Το έργο επίσης αποτελεί συνέχεια προηγούμενης εργολαβίας που είχε προβλήματα με κατολισθήσεις. Η διαδικασία ξεκίνησε και προσωρινός ανάδοχος είναι η Κ.Ρούτσης. Ημέρα δημοπράτησης 9 Δεκεμβρίου 2014. Νο 6: Υποθαλάσσια Ζεύξη Λευκάδας-Αιτωλοακαρνανίας 50εκ.ευρώ. Ήδη ξεκίνησε η διαδικασία καθώς υπέβαλαν το ενδιαφέρον τους ΤΕΡΝΑ-ΑΚΤΩΡ. Με ενδιαφέρον περιμένουμε τη συνέχεια. Ημέρα δημοπράτησης 14 Ιανουαρίου Νο 5: Σιδηροδρομικό έργο αναβάθμισης τμήματος Ψαθόπυργος-Ρίο 214εκ.ευρώ: Είναι το προτελευταίο τμήμα για να φτάσει ο μοντέρνος σιδηρόδρομος στην πόλη της Πάτρας. Χρονικά απαιτούνται 3 έτη για την ολοκλήρωση που τοποθετείται το 2019. Θα απομένει το τμήμα Ρίο-Λιμάνι Πάτρας. Ημέρα δημοπράτησης 24 Μαρτίου. Θα δημοπρατηθεί κανονικά ή θα έχουμε παράταση; Νο 4: Οδικός Άξονας Ελευσίνα-Θήβα-Υλίκη 400εκ.ευρώ: Ανήκει στη νέα γενιά έργων με παραχώρηση και αναμένεται να έχει ενδιαφέρον από τουλάχιστον 3 εταιρείες. Θα παρακάμπτει όλο το οδικό δίκτυο της Αττικής φέρνοντας την Πελοπόννησο πιο κοντά στην υπόλοιπη Ανατολική Ηπειρωτική Ελλάδα. Ημέρα δημοπράτησης 24 Μαρτίου Νο 3: Οδικό τμήμα Πάτρα-Πύργος 443εκ.ευρώ: Το μεγάλο δημόσιο έργο του 2015, που ήταν απαίτηση σύσσωμης της τοπικής κοινωνίας. Πρώην τμήμα της Ολυμπίας Οδού. Θα απαιτηθούν 3 χρόνια κατασκευής και η ολοκλήρωση του τοποθετείται το 2019. Ημέρα δημοπράτησης: 31 Μαρτίου. Ερώτημα αν δημοπρατηθεί κανονικά ή θα έχουμε αλλαγές. Νο 2: Ζεύξη Σαλαμίνας-Περάματος 450εκ.ευρώ: Στη νέα γενιά μεγάλων έργων με παραχώρηση. Η εμπορική του επιτυχία, διασφαλίζει τη συμμετοχή πολλών ενδιαφερόμενων. Η κοινωνία της Σαλαμίνας ωστόσο είναι διχασμένη σε υποστηρικτές και πολέμιους. Ημέρα δημοπράτησης: 31 Μαρτίου Νο 1: Νέο Διεθνές Αεροδρόμιο Καστελίου Ηράκλειο 800εκ.ευρώ: Το έργο-σημαία για τη νέα γενιά παραχωρήσεων με μεγάλο κόστος κατασκευής. Θεωρητικά θα βοηθήσει στην ανάσταση της κατασκευής στην Κρήτη που εδώ και χρόνια υποφέρει. Υπάρχουν φήμες ότι θα κατέβουν εκτός από Ελληνικές και ξένες εταιρείες από Ευρώπη και Κίνα. Ημέρα δημοπράτησης: 7 Απριλίου Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/29179-%CE%BF%CE%B9-10-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%BE%CE%B5%CE%B9-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1

Tο deal ΔΕΣΦΑ – Socar και τα εμπόδια των Βρυξελλών Η άδεια της Κομισιόν, για τη μεταβίβαση της ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Socar, αναμένεται να δοθεί μέσα στο γ΄ τρίμηνο τρέχοντος έτους, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της διοίκησης των ΕΛΠΕ. Τα ΕΛΠΕ, ως μέτοχος του 35% του ΔΕΣΦΑ, έχουν λαμβάνειν 212 εκατομμύρια από το τίμημα των 400 εκατομμυρίων που θα καταβάλει η Socar για το 66% των μετοχών τής εταιρείας που διαχειρίζεται τις υποδομές μεταφοράς φυσικού αερίου. Έναντι του τιμήματος, η κρατική εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν έχει καταβάλει προκαταβολή ήδη από το τέλος τού 2013. Η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν, που εξετάζει το φάκελο ΔΕΣΦΑ - Socar, δεν αγχώνεται ιδιαίτερα για το κλείσιμο του φακέλου –κάτι που γεννά ανησυχίες για τυχόν υπαναχώρηση της Socar, ασχέτως του ότι η καθυστέρηση δεν οφείλεται στον πωλητή. Συγκεκριμένα, στις 20 Ιανουαρίου, η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού ανακοίνωσε την απόφασή της να ακυρώσει προηγούμενες αποφάσεις που έθεταν χρονικό όριο για την έκδοση της απόφασης, πράγμα που σημαίνει ότι δεν δεσμεύεται για το χρόνο ολοκλήρωσης της έρευνας. Η ολοκλήρωση της συναλλαγής με τη Socar θα έδινε μια ακόμη ώθηση στην βελτίωση της κεφαλαιακής διάρθρωσης του ομίλου. Πάντως, από το τρίτο τρίμηνο του 2015, ο συνδυασμός της αποδοτικότατης λειτουργίας του συγκροτήματος Ελευσίνας και των ικανοποιητικών περιθωρίων διύλισης έχουν βελτιώσει την εικόνα με δείκτη μόχλευσης 40%, έναντι 43% του 2013. Φιλόδοξα τα σχέδια της Socar για ανάπτυξη στα Βαλκάνια Σε ό,τι αφορά τώρα στη Socar, η μεγάλη καθυστέρηση ή η προοπτική ακύρωσης του deal για την ΔΕΣΦΑ, δεν δείχνει να ακυρώνει τους στρατηγικούς της σχεδιασμούς για επέκταση στα Βαλκάνια. Η συμμετοχή στον αγωγό ΤΑΡ προσφέρει ένα ισχυρό ατού για τις επόμενες κινήσεις της στην περιοχή. Έτσι, πριν από λίγες μέρες, υπέγραψε συμφωνία με την κυβέρνηση της Αλβανίας, για την σύνταξη της συνολικής μελέτης (master plan) για την εισαγωγή του φυσικού αερίου στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι η αζέρικη εταιρεία θα στηριχθεί στην διέλευση του αγωγού ΤΑΡ από την Αλβανία για την τροφοδοσία της χώρας και τη δημιουργία του δικτύου που θα τροφοδοτεί την κατανάλωση. Επίσης, θα εξετάσει την προοπτική το δίκτυο αυτό να αποτελέσει τη βάση για την τροφοδοσία των χωρών βόρεια της Αλβανίας (Μαυροβούνιο, Βοσνία) με τον αγωγό Ionian Adriatic Pipeline. Το πρώτο σημαντικό είναι ότι η χρηματοδότηση της μελέτης θα γίνει μέσω αναπτυξιακών ταμείων της ΕΕ, κάτι που σημαίνει ότι η ΕΕ ευνοεί το ρόλο της Socar, κυρίως όμως για τρίτες χώρες, ως αντίβαρο της ρωσικής Gazprom. Ας σημειωθεί εδώ ότι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως και άλλων κοινοτικών θεσμών, αλλά και της ΒΡ, παρευρέθηκαν στην τελετή υπογραφής της συμφωνίας. Το δεύτερο σημαντικό είναι ότι στη συμφωνία γίνεται μνεία στη δυνατότητα αξιοποίησης κατάλληλων γεωλογικών δομών που διαθέτει η Αλβανία, για τη δημιουργία υπόγειων αποθηκευτικών χώρων φυσικού αερίου. Η ανάπτυξη παρόμοιων υποδομών στην Αλβανία εκτός του ότι βελτιώνει την ασφάλεια εφοδιασμού της ευρύτερης περιοχής, αναβαθμίζει σημαντικά το γεωστρατηγικό ρόλο της γειτονικής χώρας ως περιφερειακού κόμβου. Πηγή: http://www.dealnews.gr/roi/item/134256-%CE%A4%CE%BF-master-plan-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%91%CE%B6%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1#.VPSIiPmsVnY

Μέχρι το 2022 τα 4 στα 10 έργα αφορούν τον κλάδο της ενέργειας - Συνολικά στα 20 δισ. οι επενδύσεις των ανεκτέλεστων έργων Το ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων υποδομής στην Ελλάδα ανέρχεται σε 12 δισ. ευρώ, ενώ τα προγραμματισμένα έργα σε 8 δις ευρώ. Από τα 71 έργα που προγραμματίζονται να παραδοθούν μέχρι το 2022, η ενέργεια καλύπτει το 34%, το μετρό/τραμ το 25% και οι οδικές συγκοινωνίες το 23%, συμφωνα με τη μελέτη «Υποδομές – χρηματοδοτώντας το μέλλον» της PwC. Παραδοσιακά στην Ελλάδα, η ιδιωτική χρηματοδότηση καλύπτει το 15% του συνολικού προϋπολογισμού, ενώ η δημόσια χρηματοδότηση (Κράτος, ΕΕ) ανέρχεται γύρω στο 40% με το υπόλοιπο να προέρχεται από τραπεζικό δανεισμό Ειδικότερα, κατά την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα, έχουν γίνει ελάχιστες επενδύσεις σε υποδομές, οι οποίες σαν ποσοστό του ΑΕΠ κατακρημνίσθηκαν από το 3,6% (2006) στο 1,2% (2012) χάνοντας 4,3 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση (συνολική απώλεια 30 δισ. ευρώ). Επηρεάστηκαν σημαντικά από τη βαθιά ύφεση και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, και ως αποτέλεσμα οι άμεσες θέσεις απασχόλησης στα έργα υποδομής μειώθηκαν κατά 49%. Ο αριθμός των προγραμματισμένων και ανεκτέλεστων έργων υποδομών έχει αυξηθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια της κρίσης – η αξία αυτών ανέρχεται σε 20 δισ. ευρώ μέχρι το 2022. Το 34% των έργων προέρχεται από τον κλάδο της ενέργειας, το 55% αφορά σιδηροδρομικά έργα και έργα αυτοκινητοδρόμων ενώ το υπόλοιπο 11% συμπληρώνουν έργα τουριστικών υποδομών και διαχείρισης αποβλήτων. Ετήσια δαπάνη μεταξύ 2,5 και 5 δισ. ευρώ για έργα υποδομών στην Ελλάδα για τα επόμενα 5-7 χρόνια είναι εφικτή εφόσον δεν υπάρξουν καθυστερήσεις στην ανάθεση των έργων. Επίσης, σύμφωνα με την έρευνα, οι παγκόσμιες επενδύσεις σε έργα υποδομών εκτιμάται ότι θα κυμανθούν μεταξύ 2,2 τρισ. και 2,8 τρισ. δολάρια ετησίως έως το 2030, ενώ οι ευρωπαϊκές επενδύσεις σε έργα υποδομών υπολογίζονται γύρω στο 2% του ΑΕΠ. Οι επενδύσεις σε έργα υποδομών είναι ζωτικής σημασίας για την ελληνική οικονομία με υψηλό οικονομικό πολλαπλασιαστή, της τάξης του 2x, ο οποίος μπορεί να ενισχύσει την κατανάλωση και τις επενδύσεις σε άλλους κλάδους Η αυξανόμενη ανάγκη για δαπάνες σε έργα υποδομών σε συνδυασμό με την ιδιαίτερα περιορισμένη δυνατότητα κρατικής χρηματοδότησης και τους περιορισμούς των ελληνικών τραπεζών, επιβάλλουν την αναζήτηση νέων χρηματοδοτικών μέσων. Ο Κώστας Σ. Μητρόπουλος, Εντεταλμένος Σύμβουλος της PwC σχολίασε: «Στην Ελλάδα η εικόνα είναι σκληρή. Οι επενδύσεις υποδομών μειώθηκαν από το 3.6% το 2006 στο 1.2% του ΑΕΠ το 2012 κάτω από την δημοσιονομική πίεση που έφερε η κρίση. Αυτό οδήγησε σε μείωση 49% της απασχόλησης στον κατασκευαστικό κλάδο. Το ανεκτέλεστο υπόλοιπο των έργων που η κρίση καθυστέρησε και το κόστος αυτών που έχουν προγραμματιστεί φθάνουν τα €20 δις μέχρι το 2022. Αυτό αντιστοιχεί σε €2.6 δις ανά έτος ή περίπου 1.2% του ΑΕΠ, ποσοστό πολύ μικρότερο του ελληνικού μέσου όρου από το 2006 (2.4%), του ευρωπαϊκού μέσου όρου (1,9%) ή του παγκόσμιου μέσου όρου (2.7%). Είναι απολύτως αναγκαίο για την χώρα, στα πλαίσια ουσιώδους βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της να αναβαθμίσει όλες τις υποδομές της όσο πιο γρήγορα γίνεται.» Η χρηματοδότηση των έργων υποδομής στην Ελλάδα ιστορικά προέρχεται κυρίως από δημόσιους πόρους, ενώ τα ιδιωτικά κεφάλαια συνήθως δεν υπερβαίνουν το 10-15% του συνόλου της επένδυσης. Οι όλο και πιο περιορισμένες δυνατότητες του κρατικού προϋπολογισμού, μετατοπίζουν το επίκεντρο της χρηματοδότησης στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αναγκαίο να προσελκύσουμε στις υποδομές περισσότερα ιδιωτικά κεφάλαια με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Πρώτον, μεταβάλλοντας τους όρους σύμπραξης έτσι ώστε τα ιδιωτικά κεφάλαια, ίδια ή δανειακά, να έχουν καλλίτερο συνδυασμό απόδοσης/κινδύνου. Δεύτερον, τιτλοποιώντας, όπου αυτό είναι εφικτό, μελλοντικά έσοδα (π.χ. διόδια, εισιτήρια). Τρίτον, εισαγάγωντας νέα χρηματοδοτικά εργαλεία όπως τα project bonds, που απευθύνονται σε άλλες πηγές κεφαλαίων, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι τα μακροπρόθεσμα θεσμικά κεφάλαια έχουν πολύ πιο ταιριαστές με τις υποδομές προσδοκίες απόδοσης και αντίληψης κινδύνων. Ο Μάριος Ψάλτης, Διευθύνων Σύμβουλος της PwC σημείωσε: «Οι επενδύσεις σε υποδομές, όπως και οι συνολικές επενδύσεις στην χώρα πρέπει να αυξηθούν ταχύτατα στα επίπεδα πριν από την κρίση. Αυτό θα τροφοδοτήσει συστηματική ανάπτυξη και αυξημένη απασχόληση και πάνω από όλα θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Αλλά για να γίνει θα πρέπει να επιταχύνουμε τον σχεδιασμό/προγραμματισμό των έργων υποδομής, να τα κάνουμε “φιλικότερα” προς τα ιδιωτικά κεφάλαια, και να χρησιμοποιήσουμε χρηματοδοτικά εργαλεία τελευταίας γενιάς. Όλες αυτές οι αλλαγές κατεύθυνσης προϋποθέτουν και αλλαγές αντίληψης και οργάνωσης στον κρατικό μηχανισμό, με σαφή διάκριση μεταξύ τεχνικού και χρηματοοικονομικού σχεδιασμού. Οι υποδομές είναι αυτήν την στιγμή το ισχυρότερο εφαλτήριο για το μέλλον και πάνω τους στηρίζονται όλες οι άλλες δυνατότητες ανταγωνιστικότητας. Αξίζουν τη μεγάλη προσοχή μας.». Πηγή: http://www.protothema.gr/economy/article/449021/i-energeia-stirizei-kata-34-tin-elliniki-anaptuxi-/

Οι επενδύσεις στις υποδομές της χώρας, είναι ζωτικής σημασίας για την ελληνική οικονομία καθώς έχουν υψηλό οικονομικό πολλαπλασιαστή, της τάξης του 2x, ο οποίος μπορεί να ενισχύσει την κατανάλωση και τις επενδύσεις σε άλλους κλάδους. Αυτό σημειώνει, μεταξύ άλλων, η μελέτη "Υποδομές - χρηματοδοτώντας το μέλλον" της PwC, η οποία καταγράφει τα προγραμματισμένα έργα υποδομής (μεταφορές, ενέργεια, διαχείριση αποβλήτων) στην Ελλάδα, το ύψος των αναγκών χρηματοδότησης τους, την επίδραση των επενδύσεων στο ΑΕΠ και εξετάζει νέες μεθόδους χρηματοδότησης μέσω της κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων. Σύμφωνα με τη μελέτη, το ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων υποδομής στην Ελλάδα ανέρχεται σε 12 δισ., ενώ τα προγραμματισμένα έργα σε 8 δισ. Από τα 71 έργα που προγραμματίζονται να παραδοθούν μέχρι το 2022, η ενέργεια καλύπτει το 34%, το μετρό/τραμ το 25% και οι οδικές συγκοινωνίες το 23%. Ωστόσο, σημειώνεται ότι κατά την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα, έχουν γίνει ελάχιστες επενδύσεις σε υποδομές, οι οποίες σαν ποσοστό του ΑΕΠ κατακρημνίσθηκαν από το 3,6% (2006) στο 1,2% (2012) χάνοντας 4,3 δισ. σε ετήσια βάση (συνολική απώλεια 30 δισ.). Επηρεάστηκαν σημαντικά από τη βαθιά ύφεση και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, και ως αποτέλεσμα οι άμεσες θέσεις απασχόλησης στα έργα υποδομής μειώθηκαν κατά 49%. Επιπλέον, σημειώνεται ότι ο αριθμός των προγραμματισμένων και ανεκτέλεστων έργων υποδομών έχει αυξηθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια της κρίσης - η αξία αυτών ανέρχεται σε 20 δισ. μέχρι το 2022. Το 34% των έργων προέρχεται από τον κλάδο της ενέργειας, το 55% αφορά σιδηροδρομικά έργα και έργα αυτοκινητοδρόμων, ενώ το υπόλοιπο 11% συμπληρώνουν έργα τουριστικών υποδομών και διαχείρισης αποβλήτων. Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&la=1&catid=213&artid=14493 και πλήρες άρθρο: http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1301073/pwc-zotikhs-shmasias-gia-thn-ellada-oi-ependyseis.html

Εχασε το τρένο της ανάπτυξης και της εξόδου από την επταετή κρίση η ελληνική κτηματαγορά. Πριν μερικούς μήνες οι περισσότεροι αναλυτές πίστευαν ότι το 2015 θα ήταν η πρώτη χρονιά ανάκαμψης για τη ζήτηση και τις τιμές των ακινήτων. Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι η ακίνητη περιουσία των Ελλήνων θα συνεχίσει να απαξιώνεται για πολύ καιρό ακόμη. Η τελευταία έρευνα για την ελληνική αγορά ακινήτων του που εκπονήθηκε από την ομάδα του τέως καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Επ. Πανά, περιγράφει με μελανά χρώματα το μέλλον. Η Οικονομική Συγκυρία για το πρώτο εξάμηνο του 2015 που παρουσιάζει σήμερα η «Ημερησία» δείχνει ότι η κτηματαγορά θα συνεχίσει να βρίσκεται σε κρίση για τουλάχιστον 1 έως 3 χρόνια. Οι ειδικοί του κλάδου που απάντησαν στο σχετικό ερωτηματολόγιο εκτιμούν σε ποσοστό 90,3% ότι η ύφεση θα διαρκέσει πολύ ακόμη. Όπως απαντούν χαρακτηριστικά «η οικοδομή, η άλλοτε σημαντική ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας θα είναι στο σταθμό για άλλα 2 με 3 χρόνια». Όπως εκτιμούν οι αναλυτές, το απόθεμα των απούλητων σπιτιών δεν μπορεί να πέσει και παραμένει σταθερά στις 200-250 χιλιάδες εξαιτίας της παντελούς έλλειψης αγοραστών. Σε δραματικά επίπεδα κινείται η ανεργία στον κλάδο και όσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έμειναν κινδυνεύουν να κλείσουν. Παράλληλα, τα στοιχεία για την οικοδομική δραστηριότητα δείχνουν ότι για να φτάσει η σημερινή ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα στα επίπεδα του 2005 θα πρέπει να αυξηθεί κατά 614,4%. Είναι χαρακτηριστικό ότι για να μπορέσει η κτηματαγορά να συγκριθεί με τα όσα ίσχυαν πριν μια δεκαετία θα πρέπει να περάσουν πολύ περισσότερα χρόνια από τα 8 που είχε αρχικά προβλεφθεί. Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της κατάρρευσης της οικοδομής θα πρέπει να συγκρίνει τον αριθμό των σπιτιών που κτίζονταν προ κρίσης και σήμερα. Το 2005 ο αριθμός των αδειών άγγιξε τις 70 χιλιάδες (69,088 άδειες) ενώ το 2006 έπεσε στις 67.516, το 2007 στις 64.885 και το 2008 στις 54.555. Δηλαδή μέσα σε τέσσερα χρόνια βγήκαν 255 χιλιάδες άδειες για νέες οικοδομές. Το 2014 ο αριθμός των αδειών έπεσε στις 11.022, δηλαδή έξι φορές λιγότερες από τα προ κρίσης επίπεδα. Ο οικοδομικός «οργασμός» των προηγούμενων ετών αποτελεί μια βασική αιτία του τεράστιου αποθέματος που δεν μπορεί να απορροφηθεί. Σύμφωνα με τον επιστημονικό υπεύθυνο της έρευνας, κ. Πανά οι βασικές αιτίες της συνέχισης της κρίσης είναι η υπερφορολόγηση των ακινήτων, η ραγδαία αύξηση της ανεργίας που οδηγεί σε οικονομική δυσπραγία τα νοικοκυριά, οι συνθήκες αδιαφάνειας στον κλάδο και η έλλειψη εμπιστοσύνης σε μια αγορά ρηχή που βάλλεται και από τις συνεχείς φορο-επιδρομές. Επίμονη ύφεση Όπως αναφέρει ο κ. Πανάς: «Η ύφεση συνεχίζεται και για τις νέες τιμές των δεικτών στην κτηματαγορά. Έτσι, το σημερινό χαρακτηριστικό της κτηματαγοράς είναι ότι αυτή λειτουργεί σε συνθήκες επίμονης ύφεσης και υπερπροσφοράς κατοικιών και επαγγελματικών ακινήτων. Η κτηματαγορά χρειάζεται τη δημιουργία ενός κλίματος με προοπτική, ικανό να αντιμετωπίσει επιθετικά την ύφεση που εμφανίζεται. Φυσικά, δεν είναι εύκολο να περιμένει κάποιος ότι θα αλλάξει το κλίμα που επικρατεί σήμερα στην κτηματαγορά, όταν η Πολιτεία συνεχώς επιβάλλει φόρους, οι τράπεζες δε χορηγούν δάνεια, υπάρχει υπερπροσφορά ακινήτων και έλλειμμα ρευστότητας. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, αν δε ληφθούν δραστικά μέτρα και δε χαραχθεί επιθετική στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης σε ένα τόσο νευραλγικό τομέα της οικονομικής ζωής της χώρας μας, θα παραμένουμε σε κατάσταση έντονης κρίσης. Η συγκεκριμένη έρευνα καλύπτει το χρονικό διάστημα από Ιανουάριο μέχρι Ιούνιο 2015. Σε αυτή συμμετείχαν επιχειρήσεις Real Estate από όλες τις περιοχές της Ελληνικής επικράτειας και συμπερασματικά αναφέρουν: 1.Το 94,4% των ειδικών της κτηματαγοράς θεωρεί ότι υπάρχει υπερπροσφορά κατοικιών. 2. Το 23,4% θεωρεί ότι οι πωλήσεις των κατοικιών είναι οι ίδιες σήμερα σε σχέση με έξι μήνες πριν. 3. Το 66,7% θεωρεί ότι οι τιμές πώλησης των κατοικιών έχουν μειωθεί σε σχέση με έξι μήνες πριν. 4. Το 66,2% θεωρεί ότι οι τιμές πώλησης των κατοικιών θα μειωθούν τους επόμενους έξι μήνες. 5. Το 32,1% προβλέπει σχεδόν την ίδια ζήτηση για αγορά κατοικιών το επόμενο εξάμηνο. 6.Το 44,4% προβλέπει ότι η κρίση στην κτηματαγορά θα διαρκέσει 2 έως 3 χρόνια. Συγκεκριμένα: 1.Στην ερώτηση: «Σύμφωνα με την προσωπική σας άποψη, η κρίση στην αγορά κατοικίας θα διαρκέσει:…» Το μεγαλύτερο ποσοστό των ειδικών (44,4%) εκτιμά ότι η κρίση θα διαρκέσει δύο έως τρία χρόνια. Ένα σημαντικό ποσοστό 30,6% εκτιμά ότι η κρίση θα διαρκέσει δύο χρόνια. Το 90,3% - αθροιστικά - των ειδικών της κτηματαγοράς εκτιμά ότι η κρίση θα διαρκέσει από ένα έως τρία χρόνια. Αυτή η εκτίμηση του 90,3% των ειδικών, για διάρκεια μέχρι τρία χρόνια, δεν είναι και πολύ μακριά από αντίστοιχη που δείχνει σχετική μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). 2. Ποσοστό 36,6% των ερωτηθέντων απαντά ότι η πορεία της αγοράς για κατοικίες για τους επόμενους έξι μήνες θα είναι περίπου η ίδια. Μειωμένο εμφανίζεται το ποσοστό των ειδικών της κτηματαγοράς -από 39,1% που ήταν στην προηγούμενη συγκυρία, σε 33,3% στην παρούσα- που εκτιμά ότι η αγορά ακινήτων για κατοικίες θα είναι χειρότερη. Επίσης, αυξήθηκε το ποσοστό των ερωτηθέντων -από 13,2% που ήταν στην τελευταία συγκυρία σε 14% στην παρούσα- που εκτιμά ως μελλοντικά καλύτερη την αγορά των ακινήτων. 3. Το 45,8% των ειδικών της κτηματαγοράς εκτιμά ότι υπάρχει ισχυρό πλεόνασμα προσφοράς στην αγορά ακινήτων για κατοικίες. Το ποσοστό αυτό είναι λίγο μεγαλύτερο σε σύγκριση με την προηγούμενη συγκυρία. Επίσης, το 48,6% θεωρεί ότι υπάρχει πλεόνασμα προσφοράς, όταν το αντίστοιχο της προηγούμενης συγκυρίας ήταν 54,8%. Το 1,4% των ερωτηθέντων εκτιμά πως υπάρχει πλεόνασμα ζήτησης στην αγορά των ακινήτων για κατοικία. 4. Επιχειρώντας κάποια προσέγγιση της κατάστασης των μη ενοικιασμένων κατοικιών, διαπιστώνεται ότι το 27,4% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι το ποσοστό των μη ενοικιασμένων κατοικιών είναι περίπου το ίδιο το σήμερα σε σχέση με έξι μήνες πριν, ποσοστό μειωμένο σε σύγκριση με την προηγούμενη συγκυρία (34,1%). Μειωμένοι εμφανίζονται (από 55,3% σε 39,6%) οι ερωτηθέντες που θεωρούν ότι το ποσοστό των μη ενοικιασμένων κατοικιών στην αγορά ακινήτων είναι υψηλότερο. 5. Στην παρούσα συγκυρία, το 19,2% των ερωτηθέντων προσδοκά υψηλότερες πωλήσεις κατοικιών για το πρώτο εξάμηνο του 2015, ποσοστό υψηλότερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο της προηγούμενης συγκυρίας (16,1%). Το 23,4% των ειδικών της κτηματαγοράς εκτιμά ότι οι πωλήσεις των κατοικιών για το επόμενο εξάμηνο (πρώτο του 2015) θα είναι περίπου ίδιες με σήμερα. Το αντίστοιχο ποσοστό στη προηγούμενη συγκυρία είχε διαμορφωθεί στο 25,2%. 6. Σχεδόν το ίδιο είναι το ποσοστό αυτών που εκτιμούν χαμηλότερες (αθροιστικά: «χαμηλότερες» + «πολύ χαμηλότερες») πωλήσεις κατοικιών, 57,4%, όταν το αντίστοιχο της προηγούμενης συγκυρίας είχε διαμορφωθεί στο 58,7%, παραμένοντας σε υψηλά επίπεδα. 7. Το 56,2% των ειδικών προσδοκά ότι θα «υπάρξει σχετική μείωση» στις τιμές πωλήσεων των κατοικιών στους επόμενους έξι μήνες, ποσοστό μειωμένο σε σύγκριση με το αντίστοιχο της προηγούμενης συγκυρίας (65,8%). Επίσης, το 31,1% εκτιμά «ότι θα μείνουν σταθερές οι τιμές των πωλήσεων», ποσοστό μεγαλύτερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο της προηγούμενης συγκυρίας (19,1%). 8. Το 15,4% προσδοκά υψηλότερη ζήτηση κατοικιών για το πρώτο εξάμηνο του 2015. Περισσότεροι από τρεις στους δέκα (32,1%) των ειδικών της κτηματαγοράς εκτιμά ότι η ζήτηση των κατοικιών για το επόμενο εξάμηνο θα είναι περίπου ίδια με σήμερα. Το ποσοστό αυτών που εκτιμούν χαμηλότερη ζήτηση κατοικιών (αθροιστικά: «χαμηλότερη» + «πολύ χαμηλότερη»), το οποίο φτάνει το 52,5%, είναι λίγο αυξημένο σε σύγκριση με το αντίστοιχο της προηγούμενης μέτρησης (51%). 9. Το 30,6% των ειδικών της κτηματαγοράς πιστεύει ότι η κρίση στην αγορά κατοικίας θα διαρκέσει 2 χρόνια, ενώ το 4,2% πιστεύει ότι η κρίση στην αγορά κατοικίας θα διαρκέσει λιγότερο από 6 μήνες. Επίσης, το 44,4% εκτιμά ότι η κρίση στην αγορά κατοικίας θα διαρκέσει 2 έως 3 χρόνια. 10. Το 98,6% των ειδικών της κτηματαγο-ράς πιστεύει ότι η κρίση συνεχίζει να επηρεάζει αρνητικά τις τιμές των ακινήτων, ενώ μόλις το 1,4% πιστεύει ότι η κρίση επηρεάζει τις τιμές των ακινήτων θετικά. 11. Όσον αφορά στη μελλοντική οικονομική πορεία της χώρας, οι απόψεις των ειδικών της κτηματαγοράς διίστανται, αφού το 36,6% πιστεύει πως η οικονομία της χώρας θα είναι καλύτερη μετά από 6 μήνες, ενώ το υπόλοιπο 63,4% θεωρεί πως αυτή θα είναι χειρότερη (αθροιστικά: «χειρότερη» + «πολύ χειρότερη»). 12. Οκτώ στους δέκα ειδικούς (78,1%) θεωρούν ότι η οικονομική κρίση της χώρας έχει προκαλέσει σημαντικές δυσμενείς αλλαγές στο χώρο της αγοράς ακινήτων. Ακόμα και στην περίπτωση που η οικονομία ανακάμψει, η κτηματαγορά θα πρέπει να πάψει να ακολουθεί τον κανόνα που επικρατούσε στα χρόνια που προηγήθηκαν της κρίσης: την ιδιοκτησία κατοικίας που στηρίζεται σε φθηνά δάνεια, χωρίς ανάλογες εγγυήσεις. 13. Η πλειοψηφία των ειδικών της κτηματαγοράς (65,8%), θεωρεί ότι οι παρεμβάσεις της Πολιτείας για τα θέματα της κτηματαγοράς γινόταν προς τη λάθος κατεύθυνση. Ένα παράδειγμα αποτελεί η φορολογική πολιτική για τα ακίνητα. Οι συνεχεία αλλαγές τύπου «ράβε-ξήλωνε» των φορολογικών νόμων, σίγουρα δημιουργεί επιπλέον στρεβλώσεις στις οικονομικές αποφάσεις.　 Η ανεργία στην πρώτη γραμμή της ανησυχίας Τα τρία πιο σημαντικά προβλήματα Τρία είναι τα κορυφαία προβλήματα για τους Ελληνες αυτή την περίοδο, σύμφωνα με τους ειδικούς της κτηματαγοράς. Πρόκειται για την ανεργία, την ύφεση και το έλλειμμα αξιών. Η ανεργία συνιστά πρόβλημα μείζονος σημασίας, καθώς επτά στους δέκα (75,7%) ερωτηθέντες την τοποθετούν αξιολογικά στην κορυφή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Επίσης, οι ειδικοί κατατάσσουν τη φτώχεια στην πρώτη πεντάδα των σημαντικότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Τονίζεται ότι το ποσοστό των ειδικών της κτηματαγοράς που ανησυχεί για την ανεργία είναι πάρα πολύ υψηλό (75,7%). Η λαθρομετανάστευση (6,8%), το σύστημα υγείας (5,4%) και η εγκληματικότητα (1,4%), φαίνεται να προβληματίζουν λιγότερο τους ειδικούς της κτηματαγοράς, αν και παραμένουν ως σημαντικά προβλήματα που απασχολούν τη χώρα. Υπερπροσφορά στα επαγγελματικά κτίρια Ελλειψη εμπιστοσύνης στην αγορά ακινήτων Ο Γενικός Δείκτης της Κτηματαγοράς μετρά το επίπεδο της εμπιστοσύνης των ειδικών της Κτηματαγοράς. Βαθμός πάνω από 50 δείχνει ότι υπάρχει εμπιστοσύνη. Αύξηση σημειώνεται στον Γενικό Δείκτη εμπιστοσύνης της Κτηματαγοράς, καθώς αυτός διαμορφώνεται στο επίπεδο των 31,6 μονάδων, έναντι 29,1 μονάδων στη δεύτερη Συγκυρία του 2014. Σε ότι αφορά στις επιμέρους συνιστώσες του δείκτη εμπιστοσύνης, ο Δείκτης Επαγγελματικών Ακινήτων (31,1) σημείωσε μικρή άνοδο σε σύγκριση με την προηγούμενη Συγκυρία (β' εξάμηνο του 2014). Μικρή αύξηση παρατηρήθηκε και στην εξέλιξη του Δείκτη Εμπιστοσύνης των Κατοικιών (32,0), σε σχέση με την προηγούμενη Συγκυρία (30,0). Στον τομέα των επαγγελματικών ακινήτων οι ειδικοί εκτιμούν σε ποσοστό 95,5% ότι υπάρχει υπερπροσφορά (ισχυρό πλεόνασμα και πλεόνασμα προσφοράς). Επίσης, ότι υπάρχει σχετική μείωση τιμών σε σχέση με έξι μήνες πριν, πιστεύει το 61,9%. Το 62% εκτιμά ότι θα υπάρξει μια σχετική μείωση το επόμενο εξάμηνο ενώ το 11,8% θεωρεί ότι οι τιμές θα παραμείνουν σταθερές. Οι ειδικοί προβλέπουν σε ποσοστό 34,6% ότι θα είναι ίδια η ζήτηση για αγορά επαγγελματικών ακινήτων το επόμενο εξάμηνο και το 56,3% διαφωνεί ότι οι τιμές των επαγγελματικών ακινήτων είναι η επόμενη φούσκα. Οι μισοί ειδικοί (50,3%) πιστεύει ότι η κατάσταση θα είναι χειρότερη ή πολύ χειρότερη σε σύγκριση με έξι μήνες πριν.　 Η Ελλάδα 33η σε σύνολο 97 χωρών Η έλλειψη διαφάνειας πλήττει τις επενδύσεις Η έρευνα στέκεται και στη διαφάνεια της κτηματαγοράς και αναφέρει: «Πολύ συχνά η διαφάνεια και ο ιδιαίτερος ρόλος της στα δρώμενα συνδέονται με την ύπαρξη μηχανισμών λογοδοσίας για τη συμπεριφορά των δημόσιων υπηρεσιών. Σ' αυτήν την περίπτωση, η διαφάνεια σχετίζεται με τη διαφθορά, οπότε θεωρείται ως ένα εργαλείο μείωσης της διαφ-θοράς. Όμως η διαφάνεια έχει μεγάλη σημασία και για τον τομέα της κτηματαγοράς. Οι επενδυτές εντός και εκτός χώρας, οι ιδιοκτήτες ακινήτων, οι εταιρείες ανάπτυξης, και άλλοι φορείς επιδιώκουν αντικειμενική πληροφόρηση και ελπίζουν σε κάποια κριτήρια ηθικής για την αγορά ακινήτων. Η Ελληνική αγορά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ιδιαίτερα δύσκολη και περίπλοκη, αφού οι νόμοι, το φορολογικό σύστημα, η πολεοδομία και γενικά όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, δεν μπορούν να δώσουν σαφή δεδομένα για την επικρατούσα ρευστή κατάσταση, απομακρύνοντας του όποιους επενδυτές. Εκτός από τις άλλες στρεβλώσεις της κτηματαγοράς, χρειάζεται η ύπαρξη κάποιου επιπέδου διαφάνειας. Η Lones Lang LaSalle, έχει αναπτύξει το Δείκτη Διαφάνειας της Κτηματαγοράς (Jones Lang LaSalle Real Estate Transparency Index - RETI) καλύπτοντας 102 αγορές παγκοσμίως. Ο σκοπός του δείκτη RETI, είναι να βοηθήσει τους επενδυτές της αγοράς να αντιληφθούν τις σημαντικές διαφορές, όταν αυτοί συναλλάσσονται, κυρίως σε ξένες χώρες. Πέντε βαθμίδες διαφάνειας Ο δείκτης RETI κινείται στο διάστημα τιμών από ένα έως πέντε. Η χώρα, στην οποία έχει ο δείκτης RETI τιμή ίση με τη μονάδα (=1) θεωρείται ότι διαθέτει διαφανή κτηματαγορά, ενώ κάποια χώρα που εμφανίζει τιμή δείκτη ίση με πέντε, έχει μια εντελώς αδιαφανή κτηματαγορά. Έτσι, προκύπτουν πέντε βαθμίδες διαφάνειας: Υψηλή διαφάνεια, όταν η τιμή του δείκτη κυμαίνεται μεταξύ 1 και 1,7 Διαφάνεια, όταν η τιμή του δείκτη κινείται μεταξύ 1,71 και 2,45 Ημιδιαφάνεια, όταν η τιμή του δείκτη βρίσκεται μεταξύ 2,46 και 3,46 Χαμηλή Διαφάνεια, όταν η τιμή του δείκτη βρίσκεται μεταξύ 3,47 και 3,97 Αδιαφάνεια, όταν η τιμή του δείκτη κυμαίνεται μεταξύ 3,98 και 5. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 33η θέση, έχοντας τιμή του Δείκτη Διαφάνειας (RETI) ίση με 2,71 για το έτος 2014. Το 2012 η Ελλάδα βρισκόταν επίσης στην 33η θέση, σε σύνολο χωρών 97, με τιμή του δείκτη ίση με 2,84. Παρατηρούμε ότι η χώρα μας βρίσκεται στην ίδια ομάδα, των ημι-διαφανών χωρών μαζί με τις Ρουμανία, Σλοβακία, Τουρκία, Κροατία, Ισραήλ και Ρωσία (1η και 2η βαθμίδα). Ασφαλώς, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και από την Πολιτεία, αλλά και τους παράγοντες της κτηματαγοράς για να ξεφύγει από την κατάσταση των ημιδιαφανών αγορών. Οπως αναφέρει η έρευνα, δεν είναι δυνατόν η χώρα μας να επιδιώκει, μέσα στα πλαίσια της ανάπτυξης του τουρισμού, την εξοχική κατοικία, τις ξενοδοχειακές μονάδες και η κτηματαγορά να βρίσκεται σε κατάσταση ημι-διαφάνειας. Η χώρα αναζητά ξένους επενδυτές, τι στιγμή που ελλοχεύει ο επενδυτικός κίνδυνος για τη χώρα, οι φορολογικοί νόμοι αλλάζουν συχνά, οι αξίες δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα και εξακολουθούν να υφίστανται και άλλες γνωστές παθογένειες του συστήματος. Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113450886

Στη δημιουργία Δικτύου Επιχειρηματικών Φορέων Ελληνικών Επιχειρήσεων στις χώρες τής Νοτιοανατολικής Ευρώπης προχώρησαν σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, οι διοικήσεις του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) και επιχειρηματικών ενώσεων και επιμελητηρίων τής Βουλγαρίας, της Αλβανίας, της Σερβίας, της Ρουμανίας και της πΓΔΜ. Ο νέος φορέας θα έχει ως βασικό μέσο παρέμβασης μια κοινή πλατφόρμα δικτύωσης, που εκτιμάται ότι θα είναι πλήρως λειτουργική εντός του επόμενου εξαμήνου, ώστε να παρέχει στις εξωστρεφείς επιχειρήσεις συμβουλευτική και πρακτική στήριξη για την περαιτέρω διεθνοποίηση και επέκτασή τους. Στη διάρκεια σημερινής συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, Αθανάσιος Σαββάκης, επισήμανε -παρουσιάζοντας το δίκτυο- πως καταρρίπτεται ο μύθος ότι οι επιχειρήσεις της Βόρειας Ελλάδας φεύγουν ξανά προς τα Βαλκάνια. Όπως είπε, οι επιχειρήσεις συνεργάζονται και προσπαθούν να βρούνε απαντήσεις στη κρίση μέσα από συνέργειες, ενώ οι βαλκανικές θυγατρικές συχνά ενισχύουν με κεφάλαια τις μητρικές τους στην Ελλάδα. Βουλγαρία: Στο 2000 επέστρεψαν οι ελληνικές επενδύσεις Στο μεταξύ, η οικονομική κρίση που ταλανίζει την ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια έχει αποτυπωθεί και στην παρουσία των ελληνικών επιχειρήσεων στα Βαλκάνια, όπου σημειώνεται στις περισσότερες περιπτώσεις επενδυτική στασιμότητα ή και συρρίκνωση. "Με την έναρξη της κρίσης στην Ευρώπη η Βουλγαρία βίωσε μείωση εισροών άμεσων ξένων επενδύσεων, που ιδίως σε ό,τι αφορά τις ελληνικές επιχειρήσεις θυμίζουν τις αρχές της δεκαετίας του 2000” σημείωσε ο πρόεδρος του Ελληνικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου στη Βουλγαρία, Σταμάτης Θεοδωρόπουλος. Παρά τη μείωση όμως, οι ελληνικές επενδύσεις στη γείτονα παραμένουν υψηλές. “Οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει σωρευτικά πάνω από €3,5 δισ με μεγάλο ποσοστό των επενδύσεων να αφορά το real estate και έχουν δημιουργήσει πάνω από 45.000 θέσεις εργασίας. Αν δε, συνυπολογιστούν και οι συνδεδεμένες εταιρείες, οι θέσεις εργασίας ξεπερνούν συνολικά τις 70.000" σημείωσε ο κ.Θεοδωρόπουλος ενώ υπενθύμισε ότι η κορύφωση των ροών άμεσων ξένων επενδύσεων στη Βουλγαρία σημειώθηκε προενταξιακά και με την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, το 2007. Χωρίς νέες επενδύσεις στην ΠΓΔΜ Στην πΓΔΜ, δεν υπάρχει μεν αποεπένδυση ελληνικών κεφαλαίων αλλά ούτε καταγράφονται νέες επενδύσεις, όπως διευκρίνισε ο πρόεδρος της Ένωσης Ξένων Επενδυτών στη χώρα, Άρης Βλάχος. Η Ελλάδα κατατάσσεται τρίτη μεταξύ των ξένων επενδυτών στην ΠΓΔΜ -όπως άλλωστε και στη Βουλγαρία- έχοντας επενδύσει στη χώρα πάνω από €1 δισ. Συνολικά, οι ελληνικές επενδύσεις, που αφορούν κατά κύριο λόγο τους τομείς των τραπεζών, της ενέργειας και του λιανεμπορίου, εκτιμάται ότι έχουν δημιουργήσει 20.000 θέσεις εργασίας. "Ανακάλυψαν” τη Σερβία κι οι μικρές επιχειρήσεις Στη Σερβία, με επενδεδυμένα κεφάλαια ύψους €2,5 δισ. τα οποία εισήλθαν στη χώρα κυρίως κατά το διάστημα 2001-2008, η Ελλάδα παραμένει ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής, ενώ οι ελληνικές επιχειρήσεις υπολογίζεται ότι έχουν δημιουργήσει επίσης πάνω από 20.000 θέσεις εργασίας. "Η κρίση στην Ελλάδα έχει επηρεάσει λίγο τις εισροές ελληνικών επενδύσεων στη Σερβία αλλά ταυτόχρονα τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι έρχονται στη χώρα μικρές και μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις" σημείωσε η Φανίνα Κοβάτσεβιτς-Πόπαζ (Fanina Kovacevic-Popaz), διευθύντρια του Συνδέσμου Ελληνικών Επιχειρήσεων στην Σερβία. "Η Ελλάδα είναι πολύ ευπρόσδεκτος επενδυτής στη Σερβία και είμαστε ανοιχτοί για οποιουδήποτε είδους συνεργασία” κατέληξε. Επόμενοι στόχοι του δικτύου είναι -μεταξύ άλλων- οι εξής: υπογραφή μνημονίου συνεργασίας, διοργάνωση ετήσιου συνεδρίου με αντικείμενο τη διεθνοποίηση τω ελληνικών επιχειρήσεων και την παρουσία τους στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, εκπόνηση ετήσιας μελέτης για την ελληνική επιχειρηματική παρουσία στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και διενέργεια έρευνας αποτύπωσης ζητούμενων υπηρεσιών από τα μέλη του Δικτύου, το οποίο συγκρότησαν -εκτός από τον ΣΒΒΕ- οι εξής φορείς: Ένωση Ελληνικών Επιχειρήσεων στην Αλβανία, Ελληνικό Επιχειρηματικό Συμβούλιο στην Βουλγαρία, Ελληνο-Ρουμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο στην Ρουμανία και Σύνδεσμος Ελληνικών Επιχειρήσεων στην Σερβία. Πηγή: http://www.ered.gr/content/Pos_epirease_i_krisi_tis_ellinikes_ependuseis_sta_Balkania/

Η χώρα μας επί έξι χρόνια, παράλληλα με τη βαθύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση, βιώνει και μία μάχη με τον εαυτό της. Μία σύγκρουση μεταξύ των πρακτικών που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού και των μεγάλων θυσιών που έχουμε κάνει από κοινού, πολίτες και επιχειρήσεις, για να ορθοποδήσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά. Η αγορά ηλεκτρισμού αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του εσωτερικού διχασμού. Μία εν πολλοίς μονοπωλιακή αγορά, όπου η απελευθέρωση παραμένει κενό γράμμα του νόμου τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Η ΔΕΗ, διαθέτοντας αποκλειστική πρόσβαση στους φθηνούς ενεργειακούς πόρους (λιγνίτης, νερό), και προνομιακή μεταχείριση από την Πολιτεία, σε όλα τα επίπεδα (από το αδειοδοτικό μέχρι την αθέτηση των οικονομικών υποχρεώσεων προς ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ), αποκλείει κάθε περιθώριο ανταγωνισμού, κατορθώνοντας να ελέγχει το 97% της προμήθειας ηλεκτρισμού. Η επιμονή της Ελλάδας να κρατά την αγορά ηλεκτρισμού κλειστή, παραβλέποντας υποχρεώσεις που θέτει η ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία έχει επιλέξει να ανήκει, έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουν πραγματοποιηθεί μία σειρά από μεταρρυθμίσεις και τομές, απαραίτητες για τον περιορισμό του ενεργειακού κόστους. Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει τον ανταγωνισμό ως βασικό όχημα για την επίτευξη των στόχων της για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ενίσχυση της ασφάλειας εφοδιασμού και μείωση του κόστους ενέργειας. Παράλληλα, προωθεί ενεργά τη δημιουργία μίας ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς για την ενέργεια με κοινούς κανόνες και οφέλη. Είναι προφανές ότι απομακρυνόμαστε αντί να συγκλίνουμε. Η ασφάλεια εφοδιασμού στη χώρα μας έχει γίνει πεδίο μικροπολιτικών αντιπαραθέσεων. Αγνοώντας επιδεικτικά τις αυξημένες ενεργειακές ανάγκες που απορρέουν από τη σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας, τη διασύνδεση των νησιών στο ηπειρωτικό Σύστημα και την απόσυρση παλαιών λιγνιτικών μονάδων, βαφτίζουμε τη συγκυριακή πτώση της κατανάλωσης ρεύματος ‘υπερεπάρκεια’. Αχρηστεύουμε ιδιωτικές επενδύσεις 1,5 δις ευρώ σε σύγχρονες μονάδες παραγωγής με καύσιμο το φυσικό αέριο, παραβλέποντας τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται στην καθημερινή λειτουργία της αγοράς, λόγω της μεγάλης διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, και την απαίτηση για ευέλικτη ισχύ. Ξορκίζουμε ως ‘επιδοτήσεις’ μηχανισμούς της αγοράς ηλεκτρισμού που ισχύουν σε πληθώρα ευρωπαϊκών και αμερικανικών αγορών, όπως ο Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους και ο Μηχανισμός Διασφάλισης Επαρκούς Ισχύος, αλλά επιτρέπουμε κατ’ εξακολούθηση καταχρηστικές πρακτικές με την ανοχή των αρμοδίων, αναγκάζοντας ιδιωτικές επιχειρήσεις να λειτουργούν καθημερινά επί ζημία παρέχοντας ευστάθεια στο Σύστημα. Δαιμονοποιούμε τους επενδυτές και απαρνούμαστε τις αποκρατικοποιήσεις, εμποδίζοντας την εισροή κεφαλαίων που θα επέτρεπαν τη διασύνδεση των νησιών, γεγονός που μας επιβαρύνει ετησίως με 720 εκατομμύρια ευρώ. Προτιμούμε να πληρώνουμε ως καταναλωτές 380 εκατ. ευρώ το χρόνο μόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ακριβές πετρελαϊκές μονάδες στην Κρήτη, όταν το συνολικό κόστος της διασύνδεσης υπολογίζεται στο 1 δις. ευρώ και θα μπορούσε να αποσβεστεί σε μόλις 3 χρόνια. Προασπίζουμε ως άλλη ιερή αγελάδα το κρατικό μονοπώλιο στον ηλεκτρισμό, οδηγώντας τον οποιοδήποτε σοβαρό ανταγωνιστή σε ασφυξία, μέσω μίας σειράς στρεβλώσεων. Το 2015 δεν μπορεί να είναι ένα ακόμα έτος προσδοκιών και αθέτησης ευρωπαϊκών δεσμεύσεων. Πρέπει να είναι η χρονιά που: > Οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί θα αποκτήσουν απευθείας πρόσβαση στους εγχώριους, φθηνούς ενεργειακούς πόρους, δηλαδή το λιγνίτη και το νερό, αφού μόνο με άμεσο έλεγχο της παραγωγής μπορούν να διαμορφωθούν πλήρως καθετοποιημένες εταιρείες, οι οποίες θα μπορούν να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις και να προσφέρουν φθηνότερη ενέργεια. > Θα μειωθεί η φορολογία στα ενεργειακά προϊόντα. > Θα διευθετηθεί το πρόβλημα της συνεχούς διόγκωσης των ελλειμμάτων των κρατικών ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ προς τους ιδιώτες, που οδηγεί σε οικονομική ασφυξία τους ανεξάρτητους παραγωγούς. > Θα ολοκληρωθεί η προαναγγελθείσα αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, προκειμένου να εισρεύσουν κεφάλαια που θα επιτρέψουν την υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων σε δίκτυα και υποδομές, όπως η διασύνδεση της Κρήτης. > Θα γίνει εθνική προσπάθεια για μείωση της τιμής του φυσικού αερίου που προμηθευόμαστε, ώστε να μειωθεί περαιτέρω το κόστος για την εθνική οικονομία. > Η Ελλάδα θα διεκδικήσει την ανάδειξή της σε hub φυσικού αερίου του Ευρωπαϊκού Νότου και θα προχωρήσει στη δημιουργία Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Πηγή: κ. Αναστάσιου Καλλιτσάντση, Προέδρου του Ελληνικού Συνδέσμου Ανεξάρτητων Εταιρειών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ) http://www.energia.gr/article.asp?art_id=89039

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης, υπέγραψε σήμερα από κοινού με τον Ρουμάνο Υπουργό Ενέργειας, Ραζβάν Νικολέσκου και τον Βούλγαρο Υφυπουργό Ενέργειας, Αντόν Παβλόφ, Κοινή Διακήρυξη για τον "Κάθετο Διάδρομο" Φυσικού Αερίου. Ο Κάθετος Διάδρομος (Vertical Corridor) είναι μία νέα όδευση για το Φυσικό Αέριο, που θα ενώνει τα Εθνικά Δίκτυα των τριών χωρών μέσω διασυνδετήριων αγωγών, ώστε το φυσικό αέριο να προωθείται από την Ελλάδα στην Βουλγαρία και την Ρουμανία, και κατόπιν πιθανώς σε άλλες χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Το φυσικό αέριο, η ποσότητα του οποίου υπολογίζεται σε 3-5 bcm ανά έτος, θα προέρχεται από διάφορες πηγές και συγκεκριμένα από το ελληνικό δίκτυο μέσω του σταθμού υγροποίησης στη Ρεβυθούσα, τον αγωγό TAP που θα διασχίζει την βόρεια Ελλάδα και τον υπό σχεδίαση πλωτό σταθμό αεριοποίησης στην Βόρεια Ελλάδα. Οι τρεις Υπουργοί, στην Κοινή Διακήρυξη εκφράζουν την στήριξή τους στη ανάπτυξη του Κάθετου Διαδρόμου, μέσω της υλοποίησης των έργων κοινού ενδιαφέροντος της ΕΕ (Projects of Common Interest) και της συμπλήρωσης των "συνδετικών δεσμών" που απουσιάζουν μεταξύ των χωρών, καλούν δε, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς να στηρίξουν πολιτικά και οικονομικά την πρωτοβουλία αυτή. Ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Maros Sefcovic, αναφέρθηκε ήδη θετικά στην πρωτοβουλία των τριών χωρών κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου Ενέργειας των χωρών της ΕΕ, καθώς αυτή συνάδει απόλυτα με την στρατηγική της ΕΕ για διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών και οδεύσεων. Ακολουθεί το κείμενο της Κοινής Δήλωσης στα αγγλικά: Joint statement by the Ministers of Energy for the natural gas Vertical Corridor The Ministers responsible for Energy of the Hellenic Republic, the Republic of Bulgaria and Romania (hereinafter, referred to as "the Sides") reaffirm their commitment to promote secure, sustainable energy supplies at affordable and competitive prices, on the basis of the EUs energy strategy for completing EUs internal energy market, ending the isolation of Member States and promoting diversification of routes, sources and counterparts, inter alia through the development of the Southern Corridor. The Sides acknowledge the importance of a regional approach to address and overcome common challenges and express their willingness to enhance cooperation and work together with a view to increasing the energy security of their respective countries, the broader region and Europe as a whole. They will endeavour, as a strategic priority to advance greater access to diversified supplies and establish the prerequisites for a more connected, competitive, liquid and inclusive energy market, with more gas-to gas competition. Towards these goals the Sides support the development of a new Vertical Gas Corridor connecting Greece, Bulgaria and Romania, with a view to ensuring uninterrupted bidirectional supplies, while promoting the EUs Priority Corridor North South (NSI East Gas) and Southern Corridor, through the swift realisation of the Projects of Common Interest and by overcoming the missing links necessary for the completion of an interconnected internal market with the financial support of European institutions. The Sides underline the importance of facilitating access to diversified supplies both through interconnectors and LNG terminals as well as to storage facilities; they note the critical importance of LNG as flexible, diversified source and route for energy security. The Sides stress that their cooperation is inclusive to other Member States of the European Union and Energy Community with a view to strengthening the Southern Corridor and enabling the flow of gas from the Aegean and Black Seas. The Sides call on the Commission to support their initiative for closer regional cooperation and promote the projects necessary for its effective and efficient realisation in the context of the Trans European Energy Infrastructure policy and through financial instruments from European institutions. Experts from the countries represented in this Declaration will start discussions immediately on the regulatory and technical aspects regarding the realisation of the Gas Corridor between their respective countries. Πηγή: http://www.energypress.gr/news/Koinh-Diakhryxh-Ellados-Boylgarias-kai-Roymanias-gia-ton-Katheto-Diadromo-Fysikoy-Aerioy

Δεν θα χρειασθούν στην Ελλάδα επιπλέον εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας για την κάλυψη ενδεχόμενης αύξησης της ζήτησης κατά τη διάρκεια του φετινού χειμώνα. Η εγχώρια παραγωγή ηλεκτρισμού και το ικανοποιητικό επίπεδο υδροηλεκτρικής παραγωγής διασφαλίζουν την επάρκεια, αλλά και την ευστάθεια του ελληνικού διασυνδεδεμένου συστήματος, χωρίς να διαγράφεται κίνδυνος ελλείμματος ούτε σε κανονικές, ούτε σε έκτακτες κλιματολογικές συνθήκες. Αυτό είναι το κύριο συμπέρασμα της μελέτης για τις προοπτικές κάλυψης των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης κατά το φετινό χειμώνα 2014-2015, που έδωσε χθες στη δημοσιότητα ο ENTSO- E. Το ίδιο θα συμβεί σε γενικές γραμμές και για όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, όπου υπάρχει επαρκής παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, για να ανταποκριθεί τόσο σε κανονικές, όσο και σε έκτακτες κλιματολογικές συνθήκες. Ωστόσο, ορισμένα κράτη θα χρειασθεί να προσφύγουν σε εισαγωγές για να καλύψουν την αυξημένη εσωτερική ζήτηση και σε αυτήν την περίπτωση ο ENTSO- E εκτιμά ότι η επαρκής διασυνοριακή δυναμικότητα θα τα διευκολύνει. Το ελληνικό σύστημα ηλεκτρισμού θα χαρακτηρίζεται από εξισορρόπηση κατά το φετινό χειμώνα, χάρη στην εγχώρια παραγωγή. Για την Ελλάδα οι πιο κρίσιμες περίοδοι αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας θεωρούνται, το δεύτερο 15μερο του Δεκεμβρίου και ο Ιανουάριος. Οι εισαγωγές αναμένεται να κινηθούν σε λογικά επίπεδα, με βάση το συνήθη προγραμματισμό. Σε ό,τι αφορά τη συμβολή των διασυνδέσεων μας, χαρακτηρίζεται όχι ιδιαίτερα σημαντική, εξαιτίας της μείωσης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας κατά τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα, η Ελλάδα διευκολύνει την Ιταλία, στο πλαίσιο συμφωνίας ( Mutual Emergency Assistant Service), σε περιόδους αύξησης, στη γειτονική χώρα, της παραγωγής από ΑΠΕ. Κάτω από έκτακτες κλιματολογικές συνθήκες, οι χώρες που θα χρειασθεί να προσφύγουν σε εισαγωγές είναι, η Αλβανία, η Δανία, η Φιλανδία, η Ουγγαρία, η Λεττονία, η Fyrom, η Πολωνία, η Σερβία και η Σουηδία. Να σημειωθεί ότι η συνολική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας συνεχίζει να αυξάνεται κατά τα τελευταία χρόνια σε όλη την επικράτεια της Ευρώπης, λόγω της μεγάλης διείσδυσης των ΑΠΕ, που εισέρχονται στο Σύστημα. Αντίθετα με αυτό, καταγράφεται η αυξανόμενη τάση συμβατικές μονάδες παραγωγής να βγαίνουν εκτός λειτουργίας, εξαιτίας της μεγάλης παραγωγής από ΑΠΕ. Αυτή η εξέλιξη, υπογραμμίζει ο ENTSO- E, υποδηλώνει μια θεαματική και ριζική αλλαγή στον τρόπο που θα λειτουργεί στο μέλλον το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας, ισχυροποιώντας έτσι την ανάγκη επέκτασης των δικτύων με ευθύνη των καθ’ ύλη αρμόδιων Διαχειριστών. Έκλειψη ηλίου Στις 20 Μαρτίου 2015 θα πραγματοποιηθεί έκλειψη ηλίου πάνω από τον Ατλαντικό, μεταξύ 8.40 και 12.50, κεντρική ώρα Ευρώπης. Η έκλειψη αυτή θα είναι ορατή σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο. Η μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας θα επηρεάσει άμεσα την παραγωγή ηλεκτρισμού από φωτοβολταϊκά και για πρώτη φορά αναμένεται να υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στην ασφαλή λειτουργία του ευρωπαϊκού ηλεκτρικού συστήματος. Ήδη, ο ENTSO- E έχει δημιουργήσει task force, προκειμένου να διερευνηθούν τα πιθανά προληπτικά δεσμευτικά μέτρα που θα χρειασθεί να ληφθούν, είτε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε σε εθνικό επίπεδο. Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=88057

Ούτε μία περιοχή της Ελλάδας δεν γλίτωσε από την κατάρρευση της κτηματαγοράς και τη δραματική πτώση των τιμών. Όπως λένε, χαριτολογώντας κτηματομεσίτες που δραστηριοποιούνται σε ακριβές συνοικίες, «το Κολωνάκι έγινε μέσα σε λίγα χρόνια… Κολωνός και η Εκάλη… Νίκαια». Γενική ισοπέδωση στο real estate παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, καθώς η μεγάλη βουτιά στις τιμές των πολυτελών σπιτιών έκλεισε το χάσμα με τις μεσοαστικές συνοικίες. Σύμφωνα με τις αγγελίες για πωλήσεις νεόδμητων, αλλά και πολυτελών σπιτιών, κάποιες γειτονιές της Αθήνας, όπως το Χαλάνδρι, το Μαρούσι, η Κηφισιά, τα Βριλήσσια, το Ελληνικό, συναγωνίζονται σε τιμές τις άλλες απλησίαστες βόρειες περιοχές της Αττικής. Ο λόγος φυσικά είναι το μαζικό ξεπούλημα όσο όσο των ακριβών μεζονετών και μονοκατοικιών σε Εκάλη, Καστρί, Διόνυσο, Πεντέλη, Βουλιαγμένη. Μεγάλες εκπτώσεις στις τιμές παρατηρούνται και σε άλλες προβεβλημένες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Αράχοβα, η Σαντορίνη, η Μύκονος, όπου έχουν βγει στο σφυρί χιλιάδες σπίτια. Πηγή: Έθνος της Κυριακής

Πρωτιά καταγράφει η Ελλάδα σε όλη την Ευρώπη όσον αφορά την αύξηση του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας, που εκτινάχθηκε πάνω από 60% στην εξαετία της κρίσης 2008-2013. Αυξήσεις στο ρεύμα, φόροι και έμμεσες χρεώσεις για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) είχαν ως αποτέλεσμα το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας να αυξηθεί με μέσο ετήσιο ρυθμό 10% περισσότερο από ό,τι σε κάθε άλλη χώρα στην ΕΕ. Τα παραπάνω διαπιστώνει έρευνα του Οργανισμού Συνεργασίας Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (ACER) και του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (CEER) που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες, μία ακριβώς ημέρα πριν από τη Σύνοδο Κορυφής για την Ενέργεια και το Κλίμα. Όπως σημειώνει η εφημερίδα Τα Νέα, η έρευνα επισημαίνει ότι η εκτίναξη του κόστους για τους καταναλωτές στην Ελλάδα οφείλεται στις αυξήσεις του ρεύματος και κυρίως στη φορομπηχτική πολιτική αυξήσεων για τις έμμεσες χρεώσεις, δηλαδή τα δίκτυα, τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) και το ειδικό τέλος μείωσης εκπομπών αερίων ρύπων (που επιδοτεί τις ΑΠΕ). Ενώ ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης στο ρεύμα ήταν 7%, σε όλες τις έμμεσες χρεώσεις και φόρους έφτασε στο 13,8%, σχεδόν διπλάσιος. Το παράδοξο είναι ότι τα νοικοκυριά πληρώνουν ακριβά για ενέργεια τόσο για ηλεκτρισμό όσο και για το φυσικό αέριο όταν οι τιμές χονδρικής πέφτουν, όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται. Πέρυσι στην Ευρώπη των 28, ο λογαριασμός των νοικοκυριών για το ρεύμα αυξήθηκε κατά μέσον όρο 4,4% και για το φυσικό αέριο 2,7%. Πίσω από το παράδοξο αυτό βρίσκονται οι πολλαπλές χρεώσεις που βαρύνουν τους λογαριασμούς, μαζί με την έλλειψη ανταγωνισμού και τη δεσπόζουσα θέση ενός προμηθευτή σε πολλές χώρες -όπως στην Ελλάδα- που προκαλούν φαύλο κύκλο. Οι μεν καταναλωτές δυσκολεύονται να επιλέξουν άλλο πάροχο, ο δε βασικός προμηθευτής δεν προσφέρει εναλλακτικά πακέτα υπηρεσιών (π.χ. μαζί με ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικό αέριο), όπως συμβαίνει εκεί όπου η αγορά έχει ανοίξει στην πράξη και όχι στη θεωρία. Εναντι τεσσάρων μόνο προμηθευτών ρεύματος στην Ελλάδα (στοιχεία Δεκεμβρίου 2013), οι γερμανοί καταναλωτές έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε 376 εταιρείες, οι Φινλανδοί σε 204, οι Δανοί σε 124, οι Πολωνοί σε 77, οι Ιταλοί σε 30 κ.ο.κ. Στην έρευνα αναλύεται η τιμή ρεύματος μετά φόρων για τα νοικοκυριά σε καθεμιά από τις πρωτεύουσες των 28 χωρών-μελών. Από την ανάλυση προκύπτει ότι στην Ελλάδα η τιμή διαμορφώνεται κατά 53% από το κόστος της ενέργειας (ΔΕΗ), κατά 18% από τις χρεώσεις δικτύου, 18% από φόρους και 12% από χρεώσεις για ΑΠΕ. Ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι για το 2013 στις πρωτεύουσες των χωρών όπου οι τιμές ηλεκτρισμού παρουσίασαν τη μεγαλύτερη αύξηση σε σχέση με το 2012 η αύξηση προήλθε από χρεώσεις για τις ΑΠΕ. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα η Ελλάδα και η Λιθουανία, με τη χώρα μας να εμφανίζει αύξηση κατά 119% στις χρεώσεις που σχετίζονται με τις ΑΠΕ και τη Λιθουανία να ακολουθεί με 44%. Σε απόλυτα νούμερα, πάντως, οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα παραμένουν στον μέσο όρο της ΕΕ, με ακριβότερη χώρα τη Δανία. Ενδεικτικά, ένα νοικοκυριό με ετήσια κατανάλωση 4.000 κιλοβατώρες, πληρώνει 1.221 ευρώ στη Δανία, 1.204 ευρώ στη Γερμανία, 1.090 στην Ιταλία, 947 στην Κύπρο, 901 στην Ιρλανδία και 698 ευρώ στην Ελλάδα, η οποία μεταξύ των 28 καταλαμβάνει την 14η θέση. Σε κάθε περίπτωση, στην αγορά ηλεκτρισμού όπου ο ανταγωνισμός μοιάζει να λειτουργεί, καλύτερα είναι σε Δανία, Φινλανδία, Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία και Νορβηγία. Το ίδιο ισχύει για την αγορά φυσικού αερίου σε Βρετανία, Τσεχία, Ολλανδία, Γερμανία, Σλοβενία και Ισπανία. Πηγή: http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231359856

Έκθεση για την κατάσταση που επικρατεί στις αγορές ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου στα κράτη-μέλη της, δόθηκε στη δημοσιότητα και για τις τιμές ηλεκτρισμού στη χώρα μας αναφέρεται ότι θα πρέπει να αντανακλούν καλύτερα το κόστος παραγωγής. Σύμφωνα με την Επιτροπή, οι τιμές ηλεκτρισμού απελευθερώθηκαν πλήρως τον Ιούλιο του 2013, όμως αυτό δεν έγινε με αποτελεσματικό τρόπο στην αγορά και η ΔΕΗ παραμένει ο βασικός προμηθευτής. Μάλιστα, η Κομισιόν αναφέρεται στην απομάκρυνση, το 2012, τεσσάρων προμηθευτών από την αγορά λιανικής, γεγονός που περιόρισε σημαντικά τις επιλογές για τους καταναλωτές. Η έκθεση κάνει αναφορά στην κρίση ρευστότητας που αντιμετωπίζει ο κλάδος από το 2012, με βασικά αίτια τους απλήρωτους λογαριασμούς, την έλλειψη τραπεζικής χρηματοδότησης και τις δομικές δυσλειτουργίες που επηρέασαν την θέση της ΔΕΗ, αλλά και τα αντίστοιχα προβλήματα του ΛΑΓΗΕ σε ότι αφορά τον ειδικό λογαριασμό ΑΠΕ. Η Επιτροπή σημειώνει ακόμη ότι η ελληνική λιανική αγορά ηλεκτρισμού είναι η τέταρτη χειρότερη στην ΕΕ, με επιδόσεις που είναι 7 μονάδες κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ (65 μονάδες στην Ελλάδα έναντι 72 στην ΕΕ). Συνολικά δε η ικανοποίηση των καταναλωτών είναι η δεύτερη χειρότερη στην ΕΕ και ο αριθμός των παραπόνων ο δεύτερος υψηλότερος, αναφέρει η έκθεση. Στην έκθεση επισημαίνεται η σημαντική αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρισμού για τους οικιακούς και τους βιομηχανικούς καταναλωτές το 2012 (29% και 37,3% αντίστοιχα), λόγω της επιβολής φόρων, αλλά και λόγω της απομάκρυνσης των σταυροειδών επιδοτήσεων. Σε ότι αφορά το δίκτυο ηλεκτρισμού, η Κομισιόν θεωρεί ότι η Ελλάδα μπορεί λόγω της γεωγραφικής της θέσης να αποτελέσει κόμβο για την ευρύτερη περιοχή και στα πλαίσια αυτά γίνεται αναφορά στα δύο μεγάλα έργα διασύνδεσης με τη Βουλγαρία και την Κύπρο που κατατάσσονται στα έργα κοινού ενδιαφέροντος της Ε.Ε. Για τη χονδρεμπορική, η Επιτροπή αναφέρεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης σε ότι αφορά την «μικρή ΔΕΗ», καθώς και στην προσπάθεια της ΡΑΕ να αναμορφώσει την αγορά μέσω των κινήτρων για μονάδες φυσικού αερίου και για πιο ορθολογικό υπολογισμό των τιμών ώστε να αντανακλούν τα κόστη. Σε ό,τι αφορά ειδικά στην αγορά φυσικού αερίου, η Επιτροπή αναφέρει ότι η συνεχιζόμενη ανεξάρτητη λειτουργία της ΔΕΣΦΑ μετά την ιδιωτικοποίησή της θα πρέπει να διασφαλιστεί από την ελληνική ρυθμιστική Αρχή. Σύμφωνα με την Επιτροπή, η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει στη δρομολόγηση ενός χρονοδιαγράμματος και ενός προγράμματος δράσης για τη διευκόλυνση στη μετάβαση ενός πιο ώριμου μοντέλου αγοράς για το φυσικό αέριο, που θα ενισχύσει τον ανταγωνισμό στη λιανική και θα δίνει τέλος στα αποκλειστικά δικαιώματα περιφερειακών παρόχων φυσικού αερίου, ώστε οι καταναλωτές να έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν παρόχους και να έχουν οφέλη από την απελευθερωμένη αγορά. Όπως τονίζει η Επιτροπή, η επίδοση της Ελλάδας είναι 4 μονάδες πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ (78 μονάδες στην Ελλάδα έναντι 74 στην ΕΕ) κάτι που αντιστοιχεί στην 6η θέση στην ΕΕ. Οι Έλληνες καταναλωτές εκφράζουν το τρίτο υψηλότερο ποσοστό εμπιστοσύνης στους παρόχους. Το ποσοστό των Ελλήνων καταναλωτών που άλλαξαν πάροχο ή τιμολογιακό πρόγραμμα τους τελευταίους 12 μήνες ήταν το χαμηλότερο στην ΕΕ (κάτω από 1% έναντι τουλάχιστον 10% στην ΕΕ), υπογραμμίζεται στην έκθεση. Σχετικά με τη ρύθμιση της αγοράς ενέργειας, η Επιτροπή τονίζει τις ελλείψεις σε πόρους και προσωπικό που έχει να αντιμετωπίσει η ΡΑΕ τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτική της κατάστασης είναι η μείωση του προϋπολογισμού της Αρχής το 2012 κατά 11% στα 7,3 εκατ. ευρώ, ενώ οι ελλείψεις δυσχεραίνουν σημαντικά το έργο της. Πηγή: http://polytexnikanea.gr/WP3/?p=36518