Αναζήτηση στην κοινότητα

Το ΥΠΥΜΕ στο πλαίσιο του έργου «Ανάπτυξη στρατηγικού σχεδίου και οδικού χάρτη για την εφαρμογή του ΒΙΜ στην Ελλάδα», σε συνεργασία με τη DG REFORM και τον ανάδοχο του έργου PwC, διοργανώνει μια σειρά από εκπαιδευτικές ημερίδες σχετικά με τη χρήση του Building Information Modelling (BIM) στις κατασκευές. Οι εκπαιδεύσεις θα πραγματοποιηθούν διαδικτυακά 1-3 και 15-17 Μαρτίου, η συμμετοχή είναι δωρεάν και απευθύνεται σε όλα τα στελέχη του ευρύτερου μελετητικού και κατασκευαστικού κλάδου. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα BIM αποσκοπεί στην προώθηση χρήσης BIM μέσω της ενίσχυσης των γνώσεων και ικανοτήτων καθώς και την ενημέρωση του μελετητικού και κατασκευαστικού κλάδου σχετικά με τα ψηφιακά εργαλεία και τις δυνατότητες του. Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα των εκπαιδεύσεων περιλαμβάνει τη θεωρητική και πρακτική κατάρτιση των συμμετεχόντων αναφορικά με τις εξής κύριες θεματικές ενότητες: Βασικές αρχές BIM (ISO 19650, οφέλη και δυνατότητες του BIM) Χρήση του BIM στη φάση της μελέτης του έργου Χρήση του BIM στη φάση της κατασκευής του έργου Χρήση του BIM στη φάση της διαχείρισης του έργου Παρουσίαση των τυπικών υποδειγμάτων συγγραφής υποχρεώσεων BIM (OIR, PIR, EIR, AIR) Οι εκπαιδεύσεις θα πραγματοποιηθούν διαδικτυακά και η δήλωση συμμετοχής στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα πραγματοποιείται με τη συμπλήρωση της φόρμας συμμετοχής μέσω του παρακάτω συνδέσμου. https://forms.gle/KmJmg9aMcs7Yj7AJ6

Σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη στην Ελλάδα [INFR(2014)4073] λόγω μη συμμόρφωσής της με την οδηγία για τους οικοτόπους (οδηγία 92/43/ΕΟΚ) κατά τον σχεδιασμό έργων αιολικών πάρκων. Σύμφωνα με την οδηγία, όλα τα σχέδια και τα έργα που είναι πιθανό να έχουν σημαντικές επιπτώσεις σε τόπους Natura 2000 πρέπει να υποβάλλονται σε δέουσα εκτίμηση των εν λόγω επιπτώσεων. Ωστόσο, το υφιστάμενο σχέδιο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το οποίο ονομάζεται «Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας», είχε εγκριθεί χωρίς να έχει προηγουμένως διενεργηθεί τέτοια εκτίμηση. Αυτό σημαίνει ότι εγκρίνονται βάσει του σχεδίου έργα που δεν συμμορφώνονται με την ενωσιακή νομοθεσία. Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 υποδεικνύουν ότι είναι καίριας σημασίας για την ΕΕ να ανακόψει την απώλεια βιοποικιλότητας μέσω της προστασίας και της αποκατάστασης της βιοποικιλότητας. Η Επιτροπή απέστειλε προειδοποιητική επιστολή στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2014. Έκτοτε, το σχέδιο εξακολουθεί να μην έχει αναθεωρηθεί ή υποβληθεί στη δέουσα εκτίμηση, όπως απαιτείται από την οδηγία για τους οικοτόπους. Παρά την προσφορά τεχνικής υποστήριξης από την Επιτροπή, η διαδικασία αναθεώρησης του σχεδίου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Για τον λόγο αυτό, η Επιτροπή αποφάσισε να αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη στην Ελλάδα, η οποία έχει πλέον προθεσμία δύο μηνών για να απαντήσει και να λάβει τα αναγκαία μέτρα. Διαφορετικά, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι βασικοί άξονες του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα - Επενδύσεις ύψους 200 δισ. ευρώ έως το 2030 - Στόχος το 80% του ηλεκτρικού ρεύματος να παράγεται από ΑΠΕ – Θα δημιουργηθούν 38.000 θέσεις εργασίας. Επενδύσεις περί τα 200 δισ. ευρώ μέχρι το 2030, που θα δημιουργήσουν 38.000 θέσεις εργασίας, προβλέπει το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) για το «πρασίνισμα» στους τομείς της ηλεκτρικής ενέργειας των μεταφορών και των κτηρίων. Φωτοβολταϊκά και αποθήκευση θα αποτελέσουν τον «οδηγό» του πράσινου μετασχηματισμού στον τομέα του ηλεκτρισμού, ενώ στην πρώτη γραμμή μπαίνουν τα υπεράκτια αιολικά και από το 2030 οι νέες τεχνολογίες όπως το υδρογόνο και τα ανανεώσιμα καύσιμα, συμβάλλοντας στους στόχους της κλιματικής ουδετερότητας το 2050. Περιορισμός αερίου Ο ρυθμός ανάπτυξης των χερσαίων αιολικών υποχωρεί, καθώς αξιολογήθηκε ο περιορισμός των διαθέσιμων περιοχών που μπορούν να φιλοξενήσουν τέτοια έργα και ο κορεσμός των δικτύων. Δραστικά περιορίζεται η συμμετοχή του φυσικού αερίου στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας (κοντά στο 50%) παρά την αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος για ηλεκτροπαραγωγή κατά 2 GW μέχρι το 2030, ενώ η συμμετοχή του λιγνίτη μηδενίζεται. Ερμηνεύοντας αυτό το παράδοξο σε σχέση με το φυσικό αέριο, κατά την παρουσίαση χθες σε συνέντευξη Τύπου του αναθεωρημένου ΕΣΕΚ, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας εξήγησε αφενός ότι η παραγωγή των μονάδων φυσικού αερίου θα περιορίζεται όσο αυξάνεται η ισχύς των ΑΠΕ και αφετέρου ότι οι νέες μονάδες όπως και οι υποδομές που κατασκευάζονται για την επέκταση του δικτύου φυσικού αερίου θα μπορούν να λειτουργήσουν μετά το 2030 και με άλλα καύσιμα (υδρογόνο κ.λπ.). Το υπό αναθεώρηση ΕΣΕΚ εισάγει για πρώτη φορά στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας τη συμμετοχή των συνθετικών καυσίμων με στόχο ποσοστό 3,4% στον τομέα των μεταφορών το 2030. Φιλόδοξους στόχους θέτει και για την ενεργειακή αποδοτικότητα του κτηριακού αποθέματος της χώρας, μέσω προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας και εγκατάστασης αντλιών θερμότητας. Μόνο για την αναβάθμιση κτηρίων προβλέπονται επενδύσεις 642 εκατ. ευρώ ετησίως για την περίοδο 2021-2025 και 935 εκατ. ευρώ ετησίως για την περίοδο 2026-2030. Ηλεκτροκίνηση Αξιοσημείωτοι είναι, τέλος, οι φιλόδοξοι στόχοι για την αύξηση της ηλεκτροκίνησης στα ιδιωτικά οχήματα στο 20% το 2030 από 3% το 2025 και στο 85% το 2050. Από το 2035 το 1% των ιδιωτικών οχημάτων θα κινείται με υδρογόνο, ποσοστό που θα φτάσει στο 13% το 2050. «Το νέο προτεινόμενο ΕΣΕΚ είναι δομημένο με τρόπο που δίνει υπεραξία στην ελληνική οικονομία και εγχώρια προστιθέμενη αξία, δημιουργεί νέες θέσεις απασχόλησης ενώ, με τον μετασχηματισμό του ενεργειακού κλάδου, θα επιτύχουμε ανταγωνιστικές τιμές ενέργειας για όλους τους καταναλωτές», δήλωσε ο υπουργός Κώστας Σκρέκας κατά την παρουσίαση του σχεδίου που τέθηκε από χθες σε δημόσια διαβούλευση. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου και ερωτηθείς σχετικά απέφυγε να δώσει μια σαφή απάντηση για το μέγεθος της επιβάρυνσης που θα έχει για τους καταναλωτές η υλοποίηση του ΕΣΕΚ, δεδομένου ότι μια σειρά από τις προωθούμενες επενδύσεις στις τεχνολογίες, αποθήκευσης, υπεράκτιων αιολικών και υδρογόνου, θα προχωρήσουν με λειτουργική ενίσχυση, θα απαιτηθούν πρόσθετες επενδύσεις σε δίκτυα (1,2 δισ. σύμφωνα με τον σχεδιασμό), ενώ θα χρειαστεί να επιδοτηθούν και οι μονάδες φυσικού αερίου για να είναι βιώσιμες, λόγω της περιορισμένης προβλεπόμενης λειτουργίας τους. «Το κόστος θα ήταν πολύ μεγαλύτερο εάν δεν κάναμε τίποτα», τόνισε ο υπουργός, διαβεβαιώνοντας πάντως ότι με την επίτευξη των στόχων οι τιμές ρεύματος θα μειωθούν σημαντικά. Αναλυτικότερα και σύμφωνα με το νέο ΕΣΕΚ, το 2030 το 80% της ηλεκτρικής ενέργειας προβλέπεται ότι θα παράγεται από ΑΠΕ, έναντι υφιστάμενου στόχου 61%, ενώ η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το 1990 προβλέπεται να φτάσει το 55% με την εξοικονόμηση ενέργειας να συμβάλει σε ποσοστό 6%. Η συμμετοχή των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας από το 22% το 2021 και στόχο για 35% στο υφιστάμενο ΕΣΕΚ προβλέπεται να φτάσει στο 45% το 2030, υψηλότερα από τον στόχο του 40% που συμφωνήθηκε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σε ό,τι αφορά την ηλεκτροπαραγωγή, η εγκατεστημένη ισχύς της χώρας το 2030 θα πρέπει να φτάσει στα 36,1 GW από 21,6 GW το 2022. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκατασταθεί πρόσθετη ισχύς 14,5 GW. Από αυτά το μεγαλύτερο μέρος αντιστοιχεί σε φωτοβολταϊκά, η ισχύς των οποίων προβλέπεται να φτάσει στα 14,1 GW το 2030 και στα 34,5 GW το 2050 από 5 GW σήμερα. Τα υπεράκτια αιολικά θα προσθέσουν στο σύστημα ισχύ 2,7 GW μέχρι το 2030 και 17 GW μέχρι το 2050. Η ισχύς των χερσαίων αιολικών προβλέπεται να αυξηθεί στα 7 GW το 2030 και να φτάσει στα 10 GW το 2050 από 5 GW σήμερα και των υδροηλεκτρικών στα 4 GW το 2030 από 3,2 GW το 2022, με σημαντικότερο έργο το υδροηλεκτρικό της Μεσοχώρας που ξεμπλόκαρε έπειτα από πολλά χρόνια και βρίσκεται σε στάδιο ολοκλήρωσης. Χωρίς λιγνίτη το 2030 Η εγκατεστημένη ισχύς των μονάδων φυσικού αερίου από τα 5 GW σήμερα θα φτάσει τα 7 GW το 2030, για να επιστρέψει στα 5 GW το 2050. Η ισχύς των πετρελαϊκών μονάδων στα νησιά από 1,7 GW σήμερα περιορίζεται στα 0,7 GW το 2030, για να φτάσει στα 0,2 GW το 2050. Η συμμετοχή του λιγνίτη μηδενίζεται το 2030. Πυλώνας οι μπαταρίες Η αποθήκευση με τη μορφή μπαταριών, αντλησιοταμίευσης και υδρογόνου αποτελεί βασικό πυλώνα του νέου Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), και ο λόγος είναι ότι βελτιώνει την αποδοτικότητα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αφού η ενέργεια που παράγεται όταν φυσάει και όταν έχει ήλιο μπορεί να αποθηκεύεται χωρίς να επιβαρύνει τα κορεσμένα δίκτυα. Ο στόχος που τίθεται είναι η εγκατάσταση συνολικά 8 GW αποθήκευσης, εκ των οποίων 2,5 GW από έργα αντλησιοταμίευσης, 5,6 GW από μπαταρίες και 0,2 εκατ. μετρικούς τόνους υδρογόνου, για την παραγωγή των οποίων θα απαιτηθούν 1,2 GW ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Στο μείγμα της αποθήκευσης προστίθενται επίσης 0,2 εκατ. τόνοι συνθετικών καυσίμων. Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»

Την μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας είχε η Ελλάδα το τρίτο τρίμηνο του 2022, σημειώνοντας πτώση 13%, ανάμεσα σε 22 κράτη-μέλη που κινήθηκαν επίσης πτωτικά. Σύμφωνα με την τριμηνιαία έκθεση της Κομισιόν για το 3ο τρίμηνο του 2022, η Ελλάδα κατέγραψε την μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, «σερί» που συνεχίστηκε και τους επόμενους μήνες του έτους έως και τον Νοέμβριο, όπως προκύπτει από τα μηνιαία δελτία του ΑΔΜΗΕ. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, την δεύτερη μεγαλύτερη μείωση σε ποσοστό κατέγραψε η Σλοβακία με -12% και ακολουθούν η Λιθουανία και η Ρουμανία με -9%. Από τις βασικές ευρωπαϊκές οικονομίες, η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας αυξήθηκε ελαφρά στη Γαλλία (+1%), ενώ μείωση είχαν η Ολλανδία (-4%) και η Γερμανία (-3%). Συνολικά, όπως σημειώνεται στην έκθεση της Κομισιόν, οι βιομηχανικοί καταναλωτές, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν και το μεγαλύτερο κομμάτι της ζήτησης, πιεζόμενοι από τις υψηλές τιμές ενέργειας, μείωσαν την κατανάλωσή τους. Ως προς την συνολική εικόνα του τριμήνου, ξεχωρίζει η σημαντικά πιο αυξημένη μέση ευρωπαϊκή τιμή αναφοράς ηλεκτρικής ενέργειας που «έκλεισε» στα 339 ευρώ ανά Μεγαβατώρα, υψηλότερη κατά 222% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021. Η εκτόξευση των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας εδράζεται στις υψηλότερες τιμές φυσικού αερίου σε συνδυασμό με την μειωμένη διαθεσιμότητα των πυρηνικών και των υδροηλεκτρικών που δοκιμάστηκαν από την ξηρασία. Την ίδια στιγμή, η παραγωγή των ΑΠΕ αυξήθηκε κατά 1% από χρόνο σε χρόνο, φτάνοντας τις 3 TWh και το μερίδιο των ΑΠΕ στο μίγμα ηλεκτρικής ενέργειας αυξήθηκε στο 39% (από 38% το τρίτο τρίμηνο του 2021). Το εν λόγω αποτέλεσμα προήλθε κυρίως από την αύξηση της ηλιακής παραγωγής (+28% ή +16 TWh) και των χερσαίων αιολικών (+7% ή +4TWh). Σημειώνεται ότι η παραγωγή των υδροηλεκτρικών υποχώρησε κατά 21% (-17 TWh) σε ετήσια βάση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σε επίπεδο τρίμηνου, οι ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας που εμπορεύθηκαν στις ευρωπαϊκές αγορές υποχώρησαν κατά 41% (-3242 TWh) το τρίτο τρίμηνο του 2023, αντανακλώντας το εύρος της τάσης μείωσης της εμπορίας στον κλάδο της ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο παρακάτω χάρτης δείχνει τις τιμές των αποκλίσεων της θερμοκρασίας ανά μήνα σε επτά γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας. Οι αποκλίσεις υπολογίστηκαν ως προς τον μέσο όρο της τελευταίας δεκαετίας (2010-2019, η οποία σημειώνεται ότι ήταν μια θερμή δεκαετία)) σύμφωνα με τις καταγραφές 53 μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Διαπιστώνουμε ότι σε 3 από τις 7 περιοχές (Βόρεια Ελλάδα, Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησος), η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη του μέσου όρου της δεκαετίας 2010-2019 στους 7 μήνες του χρόνου, στη Θεσσαλία 8 μήνες, στην Κρήτη 4 μήνες και στα Δωδεκάνησα/Νησιά Αιγαίου 5 μήνες. Ο ψυχρότερος μήνας σε όλες τις περιοχές ήταν ο Μάρτιος του 2022 και οι θερμότεροι μήνες ήταν ο Ιούνιος, ο Οκτώβριος, ο Νοέμβριος και ο Δεκέμβριος του 2022. Η καλύτερη κατάσταση από άποψη αποκλίσεων της θερμοκρασίας καταγράφηκε σε Κρήτη και Κυκλάδες. Αντιθέτως στη Θεσσαλία, Ήπειρο και Βόρεια Ελλάδα, οι αποκλίσεις της μέγιστης θερμοκρασίας τους τρεις τελευταίους μήνες του 2022 ήταν πολύ μεγάλη. Ο Δεκέμβριος του 2022 ήταν ο θερμότερος από το 2010, ενώ ο Μάρτιος του 2022 ήταν ο ψυχρότερος από το 2010. Μπορείτε να βλέπετε τις αποκλίσεις των τιμών της μέγιστης θερμοκρασίας ανά περιφέρεια και ανά μήνα από τη σελίδα μας πατώντας εδώ https://meteo.gr/climatic_deviation.cfm

Η ομορφιά των οκτώ ανέμων προσωποποιημένη! Ο Έλγιν ήθελε να μεταφέρει ολόκληρο τον Πύργο στη Βρετανία, ωστόσο οι Δερβίσιδες το θεωρούσαν ιερό κι έτσι δεν του το επέτρεψαν Χρήστης Templar52Templar52 at el.wikipedia, Attribution, via Wikimedia Commons Το πιο ξακουστό μνημείο στο κέντρο της Αθήνας είναι βεβαίως ο Παρθενώνας στην Ακρόπολη. Όμως το κέντρο της πρωτεύουσας έχει πολλά μνημεία και αξιοθέατα, που αξίζει να επισκεφτεί κανείς ακόμη και αν κάνει διακοπές στην πόλη του. Ένα από αυτά είναι οι περίφημοι Αέρηδες ή Μνημείο των Αέρηδων ή Πύργος των Ανέμων, στην Πλάκα. George E. Koronaios, CC0, via Wikimedia Commons Πρόκειται για ένα μνημείο του 1ου π.Χ. Αιώνα. Ο οκταγωνικός πύργος, ύψους 13,5 μέτρων είναι κατασκευασμένος από το γνωστό πεντελικό μάρμαρο. Το μνημείο κατασκεύασε ο αστρονόμος Ανδρόνικος από την Κύρρο της Μακεδονίας (γι’ αυτό και ονομάζεται κάποιες φορές Ωρολόγιο του Κυρρήστου). Μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστός ο ακριβής λόγος ανέγερσής του, καταμεσής της Ρωμαϊκής Αγοράς. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων πάντως μάλλον πρόκειται για ένα είδος μετεωρολογικού σταθμού, που λειτουργούσε και σαν ρολόι ώρας, που πιθανόν να αξιοποιούσαν οι έμποροι της εποχής για να υπολογίζουν την ώρα αλλά και τους ανέμους που επικρατούσαν κι επηρέαζαν τα εμπορικά δρομολόγια με τα οποία έφταναν τα προϊόντα τους στις τότε αγορές του κόσμου. Στη κορυφή της στέγης υπήρχε ορειχάλκινος ανεμοδείκτης υπό μορφή Τρίτωνα, ο οποίος περιστρεφόμενος έδειχνε, κρατώντας δείκτη, την κατεύθυνση ενός από τους οκτώ κύριους ανέμους. Οι άνεμοι, προσωποποιημένοι, φέρονται ανάγλυφοι να ίπτανται (φτερωτοί) στο άνω μέρος της κάθε πλευράς του πύργου, φέροντας ο καθένας και ιδιαίτερο σύμβολο. Τα ονόματά τους είναι χαραγμένα κάτω από το αντίστοιχο τμήμα του οκταγωνικού γείσου, και είναι: ο Βορρέας (βόρειος), ο Καικίας (βορειοανατολικός), ο Απηλιώτης (ανατολικός), ο Εύρος (νοτιοανατολικός), ο Νότος (νότιος), ο Λιψ (Λίβας, νοτιοδυτικός), ο Ζέφυρος (δυτικός), και ο Σκίρων (βορειοδυτικός). Κάτω δε από κάθε προσωποποίηση, εγχάρακτες ακτίνες κατά διάφορους σχηματισμούς αποτελούσαν αυτούσια ηλιακό ρολόι. Jacob von Falke, Public domain, via Wikimedia Commons Στο εσωτερικό του Πύργου υπήρχε ένα υδραυλικό ρολόι, που μετρούσε την ώρα τις μέρες που δεν είχε ηλιοφάνεια αλλά και τη νύχτα. Ειδικότερα για τον υπολογισμό της ώρας σε ανήλιες ημέρες υπήρχε μέσα στο κτίσμα ιδιαίτερη εγκατάσταση υδραυλικού ρολογιού. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο κατασκευαστής του μνημείου συνδύασε τις εφευρέσεις προηγουμένων κατασκευαστών ρολογιού, όπως του Αρχιμήδη, του Κτησίβιου και του Φίλωνα. Μάλιστα, όπως σημειώνει ο Ουάρρωνας, στη νότια πλευρά του οικοδομήματος υπήρχε δοχείο κυλινδρικού σχήματος με νερό που παρεχόταν μέσω αγωγού από πηγή της βόρειας πλευράς της Ακρόπολης. Ο δε Βιτρούβιος ονομάζει το μνημείο αυτό «Πύργο των Ανέμων» και το περιγράφει με πολλές λεπτομέρειες. Τέλος, το μνημείο κατατάσσεται στον κορινθιακό ρυθμό (εκ των κιονοκράνων) ενώ το εσωτερικό του στον δωρικό ρυθμό (βαρύ αυστηρό). Συνέχεια του κτιρίου ΝΑ ήταν το Αγορανομείο επί πολυβάθμιτης μαρμάρινης βάσης. Χρήστης Templar52, Attribution, via Wikimedia Commons Στους χριστιανικούς χρόνους, οι Αέρηδες έγιναν εκκλησία και στον περιβάλλοντα χώρο φτιάχτηκε ένα νεκροταφείο. Όταν οι Τούρκοι ανακατέλαβαν την Αθήνα, το 18ο αιώνα, το μνημείο έγινε τόπος προσευχής για το Τάγμα των Δερβίσιδων του Μεβλεβί και πήρε την ονομασία «τεκές του Μπραΐμη». Τότε ανοίχτηκαν και τα παράθυρα που υπάρχουν μέχρι σήμερα. Χάριν στους Μεβλεβήδες Δερβίσιδες, το μνημείο έμεινε στην Ελλάδα και γλύτωσε από τον Έλγιν. Ο Λόρδος Έλγιν ήθελε να μεταφέρει ολόκληρο το κτίσμα στη Βρετανία αλλά οι Μεβλεβήδες δεν το επέτρεψαν. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, οι Αθηναίοι πίστευαν ότι ο ναός ήταν αφιερωμένος στο θεό των ανέμων, Αίολο, εξ ου και η ονομασία της οδού Αιόλου. Μετά από εργασίες συντήρησης και αναστήλωσης, το μνημείο είναι πλέον επισκέψιμο για το κοινό. Χρήστης Templar52, Attribution, via Wikimedia Commons

H µεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναµη παγκοσµίως παραμένει η Ελλάδα, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην ετήσια έκθεση 2020 – 2021 της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. Με στόλο 4.901 πλοίων, οι Έλληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν το 19,42% της παγκόσµιας χωρητικότητας σε τόνους deadweight (dwt). To 2020, ο ελληνόκτητος στόλος αυξήθηκε περισσότερο από 4%, φτάνοντας περίπου τα 364 εκατοµµύρια τόνους dwt. Η Ελλάδα συνεχίζει να αυξάνει το µερίδιό της στον στόλο που ελέγχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Οι Έλληνες πλοιοκτήτες κατέχουν το 58% της χωρητικότητας της ΕΕ, καθώς περισσότερο από το ένα τρίτο του ελληνόκτητου στόλου ή 1.706 πλοία, φέρουν σηµαία κράτους – μέλους της ΕΕ. Επίσης, οι Έλληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν: -το 30,25% του παγκόσµιου στόλου δεξαµενοπλοίων, -το 14,64% του παγκόσµιου στόλου µεταφοράς χηµικών και παραγώγων πετρελαίου, -το 15,58% του παγκόσµιου στόλου υγραεριοφόρων (LNG / LPG), -το 20,04% του παγκόσµιου στόλου µεταφοράς χύδην ξηρού φορτίου, -το 9,53% του παγκόσµιου στόλου µεταφοράς εµπορευµατοκιβωτίων. Οι επενδύσεις σε νεότευκτα πλοία Οι Έλληνες πλοιοκτήτες, όπως επισημαίνει η ΕΕΕ, συνεχίζουν να επενδύουν σε νεότευκτα πλοία: Το 2020 οι ελληνικών συµφερόντων παραγγελίες ναυπήγησης ανήλθαν σε 104 πλοία (άνω των 1.000 gt) ή 14,36 εκατοµµύρια τόνους dwt, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 10,99% της παγκόσµιας χωρητικότητας υπό παραγγελία. Οι Έλληνες πλοιοκτήτες συνεχίζουν να επενδύουν σε νέα και ενεργειακά αποδοτικά πλοία, µε τη µέση ηλικία του ελληνόκτητου στόλου (9,54 έτη) να είναι χαµηλότερη από τη µέση ηλικία του παγκόσµιου στόλου (9,87 έτη). Η κατάταξη της ελληνικής σημαίας Η Ελλάδα παραµένει ένα από τα κορυφαία νηολόγια πλοίων παγκοσµίως. Tο ελληνικό νηολόγιο αριθµεί 685 πλοία (άνω των 1.000 gt), των οποίων η χωρητικότητα ανέρχεται σε 37,98 εκατοµµύρια gt. Ο στόλος υπό ελληνική σηµαία κατατάσσεται στην 8η θέση διεθνώς και στη 2η θέση στην ΕΕ (σε όρους dwt). Τα χαρακτηριστικά της ελληνικής ναυτιλίας Η ελληνική ναυτιλία αποτελεί πρωτίστως μια βιομηχανία που απαρτίζεται από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ειδικεύεται στις bulk / tramp μεταφορές, όπως αναφέρεται στην έκθεση. Ο τομέας της bulk / tramp ναυτιλίας είναι ένας επιχειρηματικός τομέας με χαρακτηριστικά “τέλειου ανταγωνισμού”. Αυτό συμβαίνει, επειδή ο κλάδος αποτελείται από χιλιάδες εταιρείες παγκοσμίως και δεν κυριαρχείται από περιορισμένο αριθμό πολύ μεγάλων εταιρειών – συμμαχιών, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της ναυτιλίας τακτικών γραμμών και στους περισσότερους βιομηχανικούς τομείς και τομείς παροχής υπηρεσιών παγκοσμίως. Κατά κανόνα, τα πλοία που ανήκουν σε Έλληνες πλοιοκτήτες ναυλώνονται βάσει ναυλοσυμφώνων κατά χρόνο (time charter party contracts). “Οι ναυλωτές διαδραματίζουν δομικό ρόλο στη ναυτιλία, καθώς είναι εκείνοι που διαχειρίζονται εμπορικά το πλοίο και οι οποίοι ελέγχουν τις παραμέτρους λειτουργίας του, όπως είναι το δρομολόγιο, το είδος και η ποσότητα του φορτίου, καθώς και η ταχύτητα του πλοίου, οι οποίες με τη σειρά τους καθορίζουν το αποτύπωμα άνθρακα του πλοίου κατά τη διάρκεια των εν λόγω ναυλώσεων”, σημειώνεται στην έκθεση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών.

Το ηλιακό πάρκο που φιλοξένησε στο εξώφυλλο του περασμένου Ιουλίου το κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό Nature Energy είναι το πρώτο στο κόσμο αυτόνομο φωτοβολταϊκό σύστημα με καινοτόμους ηλιακούς συλλέκτες γραφενίου –περοβσκίτη (GRAphene-PErovskite, GRAPE). Η είδηση είναι πως αυτό το μοναδικό μέχρι στιγμής «ηλιακό αγρόκτημα» που έκανε, μέσω του περιοδικού, τον γύρο του κόσμου, βρίσκεται στην Κρήτη και αποτελεί αποτέλεσμα μιας καινοτόμας ερευνητικής συνεργατικής προσπάθειας Ελλήνων και Ιταλών επιστημόνων. Πιο συγκεκριμένα, από ελληνικής πλευράς, φέρει την υπογραφή της ερευνητικής ομάδας Νανοϋλικών για Αναδυόμενες Διατάξεις του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών (Nano@HMU>) του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστήμιου (ΕΛΜΕΠΑ), στην οποία ηγείται ο Καθηγητής Εμμανουήλ Κυμάκης. Αυτό το ερευνητικό επίτευγμα δεν είναι καθόλου τυχαίο αφού η ομάδα έχει επικεφαλής τον επιστήμονα που μαζί με τον Καθ. Gehan Amaratunga (ως μέρος της διδακτορικής του διατριβής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge) εφεύραν τα οργανικά φωτοβολταϊκά που βασίζονται σε νανοσωλήνες του άνθρακα. Ο ίδιος τη περσινή χρονιά συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των 100.000 κορυφαίων επιστημόνων παγκοσμίως και, αντίστοιχα, στο άνω του 2% των επιστημόνων, βάσει της απήχησης του ερευνητικού του έργου (που ξεπέρασε τις 10.000 αναφορές σύμφωνα με τη βιβλιομετρική βάση δεδομένων Google Scholar). Ο καθηγητής εξηγεί πως οι περοβσκίτες είναι ορυκτά υλικά που αποτελούνται από τιτανικό ασβέστιο και που είναι πολύτιμα για την κατασκευή ηλιακών κυψελών τρίτης γενιάς, υψηλής απόδοσης: «Παρότι ομάδες επιστημόνων και μηχανικών σε όλο τον κόσμο αναπτύσσουν και δοκιμάζουν ηλιακά κύτταρα περοβσκίτη σε εργαστηριακά περιβάλλοντα, εξακολουθούν να λείπουν μεγάλης κλίμακας εξωτερικές αξιολογήσεις αυτών των στοιχείων». Η ελληνική ερευν ητική ομάδα Μια τέτοια πολυεπίπεδη μελέτη αυτής της νέας φωτοβολταϊκής τεχνολογίας, σε πραγματικό χρόνο και σε πραγματικές συνθήκες, κατάφεραν οι Έλληνες ερευνητές του ΕΛΜΕΠΑ, σε συνεργασία με ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ρώμης “Tor Vergata”, της BeDimensional SpA, της Great Cell, του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (IIT) και του Πανεπιστημίου της Σιένα. Συγκεκριμένα οι επιστήμονες κατασκεύασαν ηλιακούς συλλέκτες περοβσκίτη και ενσωμάτωσαν σε αυτούς δισδιάστατα (2D) υλικά. Στη συνέχεια διασύνδεσαν επιτυχώς εννέα από αυτά τα ηλιακά πάνελ σε ένα αυτόνομο ηλιακό πάρκο που βρίσκεται στη Κρήτη, «Στόχος μας ήταν να αποδείξουμε ότι η χρήση 2D υλικών όπως το γραφένιο και η ενσωμάτωσή τους σε διαφορετικά στρώματα των φωτοβολταϊκών πλαισίων ενισχύει την απόδοση μετατροπής ισχύος και παρατείνει τη διάρκεια ζωής των πλαισίων (ηλιακών συλλεκτών)», διευκρινίζει ο καθηγητής. Πλήρης σχεδιασμός από ελληνικά χέρια Η ομάδα είχε δημοσιεύσει για πρώτη φορά τα αποτελέσματα των συνεργατικών προσπαθειών της το 2016 στο περιοδικό Advanced Functional Materials ανοίγοντας ένα νέο ερευνητικό πεδίο στα φωτοβολταϊκά περοβσκίτη και αποδεικνύοντας ότι με τη σωστή μηχανική των διασυνδέσεων με υλικά 2D ήταν δυνατό να αυξηθεί η σταθερότητα των ηλιακών κυψελών περοβσκίτη. Οι Έλληνες επιστήμονες σχεδίασαν το αυτόνομο φωτοβολταïκό σύστημα και κατασκεύασαν τον ειδικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό και το λογισμικό (μέσω αλγορίθμων) που απαιτούνταν για την real time παρακολούθηση αυτής της νέας φωτοβολταϊκής τεχνολογίας. Στη συνέχεια αξιολόγησαν το σύστημα και το σύγκριναν με άλλες εμπορικές τεχνολογίες φωτοβολταϊκών υποδεικνύοντας ότι τα καινοτόμα πλαίσια έχουν καλύτερη θερμική συμπεριφορά όσον αφορά την τάση λειτουργίας ιδιαίτερα σε υψηλές θερμοκρασίες σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. «Κατασκευάσαμε και διασυνδέσαμε περισσότερα από 350 φωτοβολταϊκά στοιχεία για να δημιουργήσουμε τα 9 φωτοβολταϊκά πλαίσια γραφενίου-περοβσκίτη (GRAphene-PErovskite, GRAPE) συνολικής επιφάνειας 4.5m2, τα οποία απέφεραν ισχύ 250W, παρόμοια με εκείνη ενός εμπορικού φωτοβολταϊκού πλαισίου πυριτίου όμως με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος κατασκευής», παρεμβαίνει ο κ. Γιώργος Βισκαδούρος, που είναι και ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης. Το πρωτότυπο αυτόνομο φωτοβολταϊκό σύστημα εγκαταστάθηκε στο εργαστήριο “OpenAir Lab” του Nano@HMU> στο ΕΛΜΕΠΑ και για περισσότερο από 12 μήνες λειτουργίας σε πραγματικές συνθήκες πρόσφερε στους κρητικούς ερευνητές πολύτιμες πληροφορίες. Οι ίδιοι με βάση αυτά τα πειραματικά αποτελέσματα, μπόρεσαν να εκτιμήσουν και τον κύκλο ζωής του (life cycle assesment) προχωρώντας ένα σημαντικό βήμα προς την πλήρη βιομηχανοποίηση της τεχνολογίας. «Αυτό το καινοτόμο αυτόνομο «ηλιακό αγρόκτημα» φωτοβολταϊκών πλαισίων γραφενίου-περοβσκίτη πέτυχε μια αξιοσημείωτη σταθερή παραγωγή ενέργειας διατηρώντας το 80% της αρχικής παραγόμενης ισχύος για 5.832 ώρες (8 μήνες). Η σταθερότητα αυτή των πλαισίων GRAPE αποτελεί την καλύτερη απόδοση της τεχνολογίας περοβσκίτη παγκοσμίως λαμβάνοντας υπόψη τις αναφορές από την βιβλιογραφία», επισημαίνει ο Καθ. Κυμάκης. Η Ελλάδα σε ευνοϊκή θέση στον παγκόσμιο χάρτη στην ανάπτυξη καινοτομιών Ο πρωταρχικός στόχος των ερευνητών ήταν να δείξουν την μετάβαση αυτής της τεχνολογίας από εργαστηριακές κυψέλες μικρής κλίμακας σε μονάδες πάνελ και τέλος σε μια υποδομή ηλιακής φάρμας αποτελούμενης από πολλά πάνελ. Με αυτόν τον τρόπο, οι ίδιοι μπόρεσαν για πρώτη φορά να επικυρώσουν την τεχνολογία GRAPE σε τέτοια κλίμακα. «Εκτός από την απαιτούμενη υποστηρικτική υποδομή και τα συστήματα απόκτησης δεδομένων κατασκευάσαμε και έναν μετεωρολογικό σταθμό που μας επέτρεψε να παρακολουθούμε συνεχώς το ηλιακό πάρκο και να συσχετίζουμε τις περιβαλλοντικές συνθήκες με την εξωτερική απόδοση του συστήματος. Η πρώτη αυτή επίδειξη αυτής της τεχνολογίας σε τέτοια κλίμακα, αντιπροσωπεύει, από μόνη της έναν μοναδικό στο είδος του σχεδιασμό. Επιπλέον, η απόδοση του ηλιακού πάρκου και τα δεδομένα καιρού είναι ανοικτά (solarfarmhmu.gr)», λέει ο Καθ. Κυμάκης. «Τα παρεχόμενα σε real time δεδομένα του πρωτότυπου αυτού συστήματος τοποθετούν την Κρήτη και την Ελλάδα σε ευνοϊκή θέση στον παγκόσμιο χάρτη σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη καινοτομιών για την πιστοποίηση της απόδοσης των νέων φωτοβολταϊκών πλαισίων» συμπληρώνει με τη σειρά του ο κ. Βισκαδούρος μη κρύβοντας τον ενθουσιασμό του: «Και τώρα η ερευνητική ομάδα του Nano@HMU> καλείται να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στον συγκεκριμένο τομέα». Τα δεδομένα που συγκέντρωσε η ερευνητική ομάδα θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν στο μέλλον τις διαδικασίες κατασκευής ηλιακών κυττάρων περοβσκίτη και να βοηθήσουν στην εμπορευματοποίηση αυτής της πολλά υποσχόμενης ηλιακής τεχνολογίας, αλλά και μακροπρόθεσμα στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. «Διαπιστώσαμε ότι το περιβαλλοντικό προφίλ του ηλιακού μας πάρκου ήταν συγκρίσιμο με αυτό που περιγράφεται τόσο σε ρεαλιστικές όσο και σε αισιόδοξες εκτιμήσεις ενέργειας για το 2050, οι οποίες επενδύουν σε ένα μείγμα βιώσιμων και παραδοσιακών πηγών ηλεκτρικής ενέργειας», καταλήγει ο Έλληνας καθηγητής. Σημείωση: Στην ελληνική ερευνητική ομάδα εκτός από τον κ. Γιώργο Βισκαδούρο, συμμετέχει ο Δρ.. Κωνσταντίνο Ρογδάκη και οι απόφοιτοι μεταπτυχιακοί φοιτητές Ιωάννης Καλογεράκης και Εμμανουήλ Σπηλιαρώτης

Οευρωπαϊκός Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF), το λεγόμενο "Ταμείο Ανάκαμψης", πρόκειται να χρηματοδοτήσει με εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ χιλιάδες επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής1 έχει αποφασιστεί η ένταξη περισσότερων από 300 έργων στο πλαίσιο 105 ευρύτερων δράσεων, με συνολικό προϋπολογισμό περίπου €22 δισ. Τα έργα αυτά είναι προγραμματισμένο να ολοκληρωθούν μέχρι το 2026 και συνοδεύονται από περισσότερους από 550 επιμέρους στόχους ή ορόσημα για την πρόοδό τους. Όμως, ακολουθούν και πολλά άλλα. Το ελληνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRP), γνωστό ως "Ελλάδα 2.0", προβλέπει συνολικά 184 δράσεις με επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις ύψους €31 δισ. Οι αριθμοί είναι ιλιγγιώδεις και, όπως φάνηκε στην πρόσφατη έρευνα για τον σχεδιασμό και τη φιλοσοφία του Ταμείου Ανάκαμψης, ο χρόνος είναι σχετικά λίγος, συνεπώς είναι αρκετά δύσκολο κάποιος να διατηρήσει μια εικόνα για το πώς έχει σχεδιαστεί να αξιοποιηθούν αυτά τα χρήματα, αλλά και για το πώς προχωράει η αξιοποίησή τους. Όμως οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης είναι μια σημαντική υπόθεση για την Ελλάδα. Η χώρα, που είναι η πιο ωφελημένη στην ΕΕ, χρειάζεται αυτούς τους πόρους για να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η οικονομία της και για να προσαρμοστεί στις μεγάλες προκλήσεις ενός αρκετά αβέβαιου μέλλοντος, όπως η κλιματική αλλαγή και οι δημογραφικές εξελίξεις. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μια καταγραφή μερικών βασικών μεγεθών του ελληνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και της προόδου του, όπως προκύπτουν μέσα από δημόσια στοιχεία, τα οποία, όμως, δεν είναι πάντοτε διαθέσιμα σε μηχαναγνώσιμη ή εύκολα επεξεργάσιμη μορφή. Πώς λειτουργεί το RRF Πριν, όμως, δει κάποιος αυτά τα μεγέθη είναι σκόπιμο να γνωρίσει λίγο καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το Ταμείο Ανάκαμψης, ο οποίος είναι αρκετά διαφορετικός από τον τρόπο λειτουργίας των "τακτικών" ευρωπαϊκών πόρων, δηλαδή του ΕΣΠΑ ή της ΚΑΠ. Οι περισσότερες χώρες κατέθεσαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα σχέδιά τους για την αξιοποίηση των πόρων του RRF μέχρι τα μέσα του 2021. Τα σχέδια αυτά ήταν ιδιαίτερα λεπτομερή -το ελληνικό ήταν περίπου 750 σελίδες- και πρότειναν επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο τεσσάρων πυλώνων: της πράσινης μετάβασης (πυλώνας 1), της ψηφιακής μετάβασης (2), του πυλώνα απασχόλησης, δεξιοτήτων και κοινωνικής συνοχής (3) και του πυλώνα ιδιωτικών επενδύσεων και μετασχηματισμού της οικονομίας (4). Οι πυλώνες αυτοί χωρίζονται σε 18 επιμέρους άξονες και ο κάθε άξονας περιλαμβάνει μια σειρά από σχετικές δράσεις. Στο πλαίσιο αυτών των δράσεων, οι οποίες ορίζονται από τον πυλώνα και τον άξονα στους οποίους ανήκουν, εντάσσονται τα επιμέρους έργα που τελικά πραγματοποιούνται. Η παραπάνω δομή δίνει μεγάλη -και ασυνήθιστη, συγκριτικά με το ΕΣΠΑ- βαρύτητα στον προσανατολισμό και στον χαρακτήρα των έργων. Άλλωστε, μεταξύ των έργων που έχουν ενταχθεί μέχρι σήμερα υπάρχουν και 13 μεταρρυθμίσεις με μηδενικό προϋπολογισμό· πρόκειται κυρίως για ρυθμιστικά θέματα, όπως η δημιουργία νομοθετικού πλαισίου για τους φορτιστές των ηλεκτρικών οχημάτων, ή η νομοθεσία για την προώθηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Τα περισσότερα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης συνοδεύονται, επίσης, από ορόσημα σχετικά με την πρόοδό τους: συγκεκριμένα τρίμηνα των επόμενων τεσσάρων ετών, μέσα στα οποία θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί συγκεκριμένα μέρη του έργου. Τα περισσότερα από αυτά τα ορόσημα, τα οποία αφορούν συνολικά 17 τρίμηνα (μαζί με όσα έχουν παρέλθει), συνδέονται επίσης με τις πληρωμές του Ταμείου Ανάκαμψης, ενώ τα υπόλοιπα είναι απλώς επιχειρησιακά. Όλα τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης έχουν ένα ή δύο υπουργεία ως "υπουργεία ευθύνης", τα οποία παρακολουθούν την πρόοδό τους. Εκτός από τα υπουργεία, η ΑΑΔΕ εμφανίζεται επίσης ως "υπουργείο ευθύνης" σε 17 έργα, τα οποία, ασφαλώς, αφορούν τη λειτουργία της ανεξάρτητης αρχής. Αντίστοιχα, το κάθε έργο έχει και τους δικούς του φορείς υλοποίησης -τα έργα που έχουν ενταχθεί μέχρι στιγμής έχουν από έναν έως οκτώ φορείς υλοποίησης. Συνήθως οι φορείς υλοποίησης είναι γενικές γραμματείες των αντίστοιχων υπουργείων, εποπτευόμενοι φορείς ή και δημόσιες επιχειρήσεις: από το ΤΑΙΠΕΔ και την Κοινωνία της Πληροφορίας μέχρι την Εθνική Σχολή Δικαστών και δημοτικά λιμενικά ταμεία ή εφορίες αρχαιοτήτων σε όλη την Ελλάδα. Τα "μεγάλα" έργα ­ Διαβάστε Μια Συνοπτική Παρουσίαση Των Ευρημάτων Της Έρευνας (PDF) Παρατηρώντας τα έργα του RRF, τα οποία έχουν ενταχθεί μέχρι τώρα στον Μηχανισμό, πριν καν δούμε τις ομαδοποιήσεις ανά πυλώνα, δράση, κλπ., γίνεται σαφές ότι το έργο με τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό απέχει κατά πολύ -κατά περισσότερο από €10 δισ.-, από τα επόμενα. Πρόκειται για τη "Δανειακή Στήριξη Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας", που έχει προϋπολογισμό €11,7 δισ. (το σύνολο του προϋπολογισμού της σχετικής δράσης ανέρχεται σε €12,7 δισ.). Είναι ένα ποσό μεγαλύτερο από το ένα τρίτο ολόκληρου του προϋπολογισμού του Ταμείου Ανάκαμψης και περίπου το μισό του προϋπολογισμού των έργων που έχουν ήδη ενταχθεί. Περί τίνος πρόκειται; Το "έργο" είναι κατά βάση τα χαμηλότοκα δάνεια με επιδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα οποία δίνονται μέσω των τραπεζών. Ο στόχος είναι μέχρι το τέλος του 2022 να έχει απορροφηθεί περισσότερο από μισό δισ. ευρώ και, αντίστοιχα, €3,5 δισ. μέχρι το τέλος του 2023. Τα κεφάλαια αυτά δίνονται με τραπεζικά κριτήρια, συνήθως από κοινού με τραπεζικό δανεισμό και κεφάλαια του ιδιώτη, για επενδύσεις που στην πλειοψηφία τους σχετίζονται είτε με την πράσινη είτε με την ψηφιακή μετάβαση. Το δεύτερο μεγαλύτερο έργο είναι και το μεγαλύτερο "κανονικό" έργο: το γνωστό "Εξοικονομώ", που επιδοτεί την ενεργειακή αναβάθμιση κατοικιών, για το οποίο έχει προβλεφθεί προϋπολογισμός περίπου €1,3 δισ. Κάποιος μπορεί να πάρει μια πολύ καλύτερη εικόνα για τις προτεραιότητες του Ταμείου Ανάκαμψης αν δει τους προϋπολογισμούς ανά δράση, και όχι ανά έργο. Κάθε δράση, μέχρι στιγμής, περιλαμβάνει από ένα έως 31 έργα. Ακόμα και με αυτή την κατάταξη, η ίδια εικόνα διατηρείται για τα πιο "ακριβά" έργα: συνεχίζουν να είναι στην κορυφή ο μηχανισμός των δανείων και το "Εξοικονομώ". Είναι κάπως αναμενόμενο, επίσης, το ότι η ενεργειακή και "πράσινη" μετάβαση, μέσω του ανασχεδιασμού των κτηρίων και των πόλεων, υπερ-εκπροσωπείται στις είκοσι δράσεις με τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό. Εκτός από το "Εξοικονομώ", υπάρχει η δράση για μια σειρά "πράσινων" αναπλάσεων (π.χ. στον Ελαιώνα) και έργα ενεργειακής απόδοσης ιδιωτικών κτιρίων (€475 εκατ. συνολικός προϋπολογισμός -έχουν ενταχθεί έργα που καλύπτουν περίπου το μισό). Ακόμη υπάρχει μία δράση για τις τεχνολογίες αποθήκευσης ενέργειας με προϋπολογισμό €450 εκατ., η οποία όμως προς το παρόν δεν περιλαμβάνει κάποιο έργο, παρά μόνο τεχνική βοήθεια. Τέλος, τα έργα που αφορούν τη μεταρρύθμιση του πολεοδομικού σχεδιασμού, και κυρίως τα τοπικά και ειδικά πολεοδομικά σχέδια σε όλη την Ελλάδα, έχουν ξεπεράσει τον προβλεπόμενο προϋπολογισμό της αντίστοιχης δράσης (€400 έναντι €250 εκατ.), αντλώντας επιπλέον πόρους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Η δράση με τον τρίτο μεγαλύτερο προϋπολογισμό, που υπερβαίνει το €1 δισ., προβλέπει τον εκσυγχρονισμό του συστήματος διά βίου μάθησης ("Νέα στρατηγική για τη διά βίου μάθηση και το εθνικό σύστημα αναβάθμισης δεξιοτήτων"). Ωστόσο, τα έργα που έχουν, προς το παρόν, ενταχθεί στη συγκεκριμένη δράση αντιστοιχούν μόνο σε περίπου 10% αυτού του προϋπολογισμού. Μεταξύ των 20 δράσεων με τον πιο μεγάλο προϋπολογισμό υπάρχει μια ακόμη δράση που σχετίζεται με τις δεξιότητες του πληθυσμού, οι "ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης" -σε αυτή την περίπτωση τα έργα που έχουν ενταχθεί (ύψους €496 εκατ.) πλησιάζουν τον συνολικό προϋπολογισμό (€541 εκατ., πέμπτος κατά σειρά). Στις είκοσι πρώτες δράσεις με τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό κάποιος συναντάει συνολικά τέσσερις δράσεις οι οποίες έχουν σχέση με τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους. Είναι η "ψηφιοποίηση των αρχείων" (αφορά την ψηφιοποίηση αρχείων της πολεοδομίας, των υποθηκοφυλακείων και της μετανάστευσης, με προϋπολογισμό €600 εκατ.), ο ψηφιακός μετασχηματισμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (επιδοτεί σχετικές δαπάνες - €465 εκατ.), ο ψηφιακός μετασχηματισμός της εκπαίδευσης (με έργα για την προμήθεια διαδραστικών συστημάτων και εξοπλισμού ρομποτικής, αλλά και τη γνωστή "ψηφιακή μέριμνα" που επιδοτεί ηλεκτρονικό εξοπλισμό μαθητών και φοιτητών - €377 εκατ.) και ο ψηφιακός μετασχηματισμός της υγείας (ηλεκτρονικός φάκελος, τηλεϊατρική, ψηφιοποίηση ΕΟΠΥΥ, κ.ά., - €344 εκατ.). Αρκετές από τις "μεγαλύτερες 20" δράσεις του Ταμείου Ανάκαμψης αφορούν στην υγεία. Εκτός από την ψηφιοποίηση, προβλέπονται πόροι για την ανακαίνιση νοσοκομείων (€317 εκατ., με έργα ύψους €315 εκατ.), για τη μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμιας υγείας (€271 και €247 εκατ. αντίστοιχα), για την εφαρμογή Εθνικού Σχεδίου για την Πρόληψη (€253 εκατ., αλλά μόνο €50 εκατ. σε έργα μέχρι στιγμής) καθώς και για τον συμψηφισμό του clawback με δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης (€250 εκατ.). Αντίστοιχα, εκτός από την ψηφιοποίηση, ανάμεσα στις "20 πρώτες" υπάρχει και μια ακόμη δράση που σχετίζεται με την εκπαίδευση, η "προώθηση της ποιότητας, της καινοτομίας και της εξωστρέφειας στα πανεπιστήμια" με συνολικό προϋπολογισμό €471 εκατ. αλλά με μόλις ένα, σχετικά μικρό, έργο για την ψηφιοποίηση των βιβλιοθηκών (€9,5 εκατ.) να έχει ενταχθεί σε αυτή μέχρι στιγμής. Τέλος, είναι ενδιαφέρον ότι μεταξύ των 20 μεγαλύτερων σε προϋπολογισμό έργων υπάρχουν μόλις δύο "παραδοσιακά" μεγάλα έργα οδικού δικτύου: το τμήμα Τρίκαλα-Εγνατία του αυτοκινητόδρομου Ε-65 (με έργα €480 εκατ.) και ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης με προϋπολογισμό €427 εκατ. και ενταγμένα έργα ύψους €290 εκατ. Την εικοσάδα ολοκληρώνουν μια δράση για τον μετασχηματισμό του αγροτικού τομέα (κυρίως επιδοτεί επενδύσεις στην αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, κλπ.) με προϋπολογισμό €519 εκατ. και ένα πρόγραμμα επενδύσεων στον τουρισμό, με έργα €326 εκατ. Μεταξύ των 20 δράσεων με τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό, τα 13 είναι επενδύσεις και τα υπόλοιπα μεταρρυθμίσεις. Είναι μάλιστα ενδιαφέρον ότι η ίδια περίπου αναλογία διατηρείται και για το σύνολο των δράσεων: 116 επενδύσεις και 68 μεταρρυθμίσεις. Όπως φαίνεται και από πολλές από τις παραπάνω περιπτώσεις, το ύψος του προϋπολογισμού των έργων που έχει ενταχθεί στην κάθε δράση μπορεί είτε να είναι είτε μικρότερο του προϋπολογισμού του Σχεδίου Ανάκαμψης, αν δεν έχουν ακόμη ενταχθεί όλα τα προβλεπόμενα έργα, είτε μεγαλύτερο, αν για την ίδια δράση προβλέπονται πόροι από άλλες χρηματοδοτικές πηγές, όπως στην περίπτωση των τοπικών πολεοδομικών σχεδίων. Επομένως, αν κάποιος αλλάξει τα κριτήρια της κατάταξης με βάση τον συνολικό προϋπολογισμό των ενταγμένων έργων, βλέπει μια ελαφρώς διαφορετική λίστα. Απουσιάζουν οι δράσεις για τη διά βίου μάθηση, για τα πανεπιστήμια, για την αποθήκευση ενέργειας και για το Εθνικό Σχέδιο Πρόληψης, οι οποίες βρίσκονται σε αρχικό ακόμη στάδιο. Αντίθετα, προστίθενται στη λίστα τέσσερις άλλες δράσεις: η προμήθεια μικροδορυφόρων (€200 εκατ.), η διασύνδεση της Νάξου, της Θήρας, της Μήλου, της Φολεγάνδρου και της Σερίφου στο ηλεκτρικό δίκτυο (€194 εκατ.), τα κίνητρα για την προσέλκυση επενδύσεων "εξαιρετικής σημασίας" (€173 εκατ.) και η αναβάθμιση των υπηρεσιών cloud του Δημοσίου (€118 εκατ. -τα €95 εκατ. στον προϋπολογισμό του Ταμείου Ανάκαμψης). Τέλος, οι δύο δράσεις με τον μεγαλύτερο αριθμό έργων είναι, με διαφορά, αυτές που αφορούν τον πολιτισμό: "ο πολιτισμός ως μοχλός ανάπτυξης" και οι "πολιτιστικές διαδρομές", με συνολικά 61 έργα σχετικά μικρού προϋπολογισμού. Με τα έργα αυτά επισκευάζονται ή συντηρούνται δεκάδες αρχαιολογικοί χώροι, εκκλησίες και άλλα μνημεία. Επιπλέον, έχουν ήδη ενταχθεί και επτά έργα προϋπολογισμού €46 εκατ. για την ανάπτυξη του πρώην βασιλικού κτήματος στο Τατόι. Οι τομείς που προχωρούν πιο γρήγορα Ηανάλυση των δράσεων δίνει, ασφαλώς, μια εικόνα για τη γενικότερη φύση των έργων του Ταμείου Ανάκαμψης. Όμως η κατάταξη των έργων ανά πυλώνα, παρότι οι ενταγμένοι προϋπολογισμοί δεν ταυτίζονται πάντοτε με τη συμμετοχή του Ταμείου Ανάκαμψης, δίνει μια ενδεικτική εικόνα για το ποια μέρη του "Ελλάδα 2.0" προχωρούν πιο γρήγορα και ποια λιγότερο. Ο πυλώνας με "ενταγμένο" το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού του μέχρι στιγμής είναι ο πυλώνας 4, που αφορά τις ιδιωτικές επενδύσεις και τον μετασχηματισμό της οικονομίας. Εκεί τα 166 έργα που έχουν ενταχθεί αντιστοιχούν σε περίπου 85% των πόρων, δηλαδή €15 από τα €17,6 δισ. Ωστόσο, αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον δανειακό μηχανισμό, που "καταλαμβάνει" περισσότερα από €12 δισ. Μέχρι στιγμής, τα έργα σε τρεις από τους επτά άξονες του συγκεκριμένου πυλώνα, η "βελτίωση της φορολογικής διοίκησης" (4.1), η "ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα" (4.4) και η "προώθηση της "έρευνας και καινοτομίας" (4.5) αντιστοιχούν σε λιγότερο από 20% του προϋπολογισμού του Σχεδίου. Ακολουθεί στην κατάταξη ο πυλώνας 2, που αφορά τον ψηφιακό μετασχηματισμό, με δεσμευμένα €1,6 από τα €2,2 δισ. -δηλαδή περίπου το 72%- σε 25 έργα. Η εικόνα είναι περισσότερο ομοιόμορφη εκεί, αφού τα έργα σε καθέναν από τους τρεις άξονες του πυλώνα αντιστοιχούν σε τουλάχιστον 40% του συνολικού προϋπολογισμού. Ο πυλώνας 3 για την απασχόληση, τις δεξιότητες και την κοινωνική συνοχή ακολουθεί με τον προϋπολογισμό των 88 ενταγμένων έργων στο 53% του προϋπολογισμού (€2,8 από τα €5,2 δισ.). Δύο άξονες, η "επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση" (3.2) και η "πρόσβαση σε χωρίς αποκλεισμούς πολιτικές" (3.4) φαίνεται να μένουν συγκριτικά πιο πίσω, με έργα που αντιστοιχούν σε λιγότερο από 33% του προϋπολογισμού. Τελευταίος έρχεται ο πυλώνας 1, του πράσινου μετασχηματισμού, με 38 έργα που αντιστοιχούν στο 42% του συνολικού προϋπολογισμού των €6,2 δισ. Μάλιστα, η "υστέρηση" αυτή φαίνεται να "οδηγείται" από τους άξονες 1.1, 1.3 και 1.4, που αφορούν την ενεργειακή μετάβαση (ενταγμένα έργα στο 16% της πρόβλεψης του "Ελλάδα 2.0"), τις "πράσινες" μεταφορές (8%) και την "αειφόρο χρήση των πόρων, ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή και διατήρηση της βιοποικιλότητας" (5%) αντίστοιχα. Αντίθετα, ο άξονας 1.2, που αφορά την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων έχει ενταγμένα έργα €2,3 δισ. από τα €2,7 δισ., στο 84% του προϋπολογισμού του Σχεδίου Ανάκαμψης. Το μεγαλύτερο από αυτά τα έργα είναι το "Εξοικονομώ". Τα ορόσημα και ο χρόνος Όμως, πώς και πότε είναι σχεδιασμένο να ολοκληρωθούν όλα αυτά τα έργα; Τα 317 έργα που περιλαμβάνονται σε αυτή τη συνοπτική καταγραφή "κουβαλούν" μαζί τους 567 ορόσημα, δηλαδή μέρη του έργου που πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί σε συγκεκριμένο χρόνο -από μηδέν έως επτά το κάθε έργο. Τα ορόσημα αυτά, που τις περισσότερες φορές συνδέονται και με την εκταμίευση των δόσεων του Ταμείου (άρα έχουν ευρύτερη σημασία, αφού η μη εκπλήρωση κάποιων θεωρητικά μπορεί να "μπλοκάρει" τις πληρωμές) αντιστοιχούν το καθένα σε ένα τρίμηνο, μέχρι και το δεύτερο τρίμηνο του 2026. Όπως φαίνεται, η χρονιά με τα περισσότερα ορόσημα είναι το 2025 και ειδικά το τελευταίο τρίμηνο της χρονιάς, που θα είναι και το πιο "φορτωμένο" τρίμηνο από όλα, καθώς τότε πρέπει να ολοκληρωθεί περίπου το ένα τρίτο του συνόλου των οροσήμων: 190 από τα 567. Όμως και η χρονιά που διανύουμε, το 2022, έχει αρκετά ορόσημα: 145 στο σύνολο με τα 96 από αυτά να αφορούν το τελευταίο εξάμηνο του χρόνου. Συμπέρασμα Το Ταμείο Ανάκαμψης, λόγω του μεγέθους του και της φύσης του, ως ένα ταμείο με συγκεκριμένα έργα και στόχους, έχει μεγάλη σημασία για την Ελλάδα. Η χώρα μπορεί με αυτούς τους πόρους να πραγματοποιήσει με σχετική άνεση αναγκαίους, και "ακριβούς" μετασχηματισμούς που θα τη βοηθήσουν, εν μέσω αβεβαιότητας και κρίσεων, να προσαρμοστεί σε προκλήσεις του μέλλοντος. Πλέον, περισσότερα από 300 έργα έχουν ενταχθεί για χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης και "τρέχουν", επομένως υπάρχει μια "πρώτη εικόνα" για το πώς προχωράει η αξιοποίηση αυτών των πόρων. Ξεχωρίζει η "δανειακή στήριξη μέσω του RRF", όπου προβλέπεται να απορροφηθεί περισσότερο από το ένα τρίτο του συνολικού προϋπολογισμού· η επιτυχία της δράσης αυτής θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και την επιτυχία ολόκληρου του "Ελλάδα 2.0". Όμως δεν είναι μόνο τα δάνεια: οι πόροι που προβλέπονται για την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών και για την αναβάθμιση των δεξιοτήτων του πληθυσμού είναι επίσης μαζικής κλίμακας. Όπως και η χρηματοδότηση δράσεων ψηφιοποίησης, εκπαίδευσης, υγείας αλλά και κάποιων έργων υποδομών. Πώς θα προχωρήσουν όλα αυτά τα έργα; Τα επόμενα τέσσερα χρόνια η χώρα θα πρέπει να εκπληρώσει εκατοντάδες ορόσημα και στόχους που σχετίζονται με επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις του RRF και συνδέονται επίσης με τις πληρωμές. Ταυτόχρονα θα αξιοποιεί και τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς πόρους, του ΕΣΠΑ και της ΚΑΠ. Το ελληνικό κράτος δεν έχει διαχειριστεί ποτέ στο παρελθόν τόσους πολλούς πόρους σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Είναι μια πρωτόγνωρη συνθήκη, που ίσως τελικά να κρίνει και το αποτέλεσμα.

Στα 4.534 MW ήταν η συνολική αιολική ισχύς στην Ελλάδα στο τέλος του Ιουνίου 2022. Αυτό προκύπτει από την εξαμηνιαία Στατιστική της Αιολικής Ενέργειας που ανακοίνωσε η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ). Το α’ εξάμηνο 2022 συνδέθηκαν στο δίκτυο 28 νέες ανεμογεννήτριες συνολικής αποδιδόμενης ισχύος 83,1 MW. Αυτό το μέγεθος δεν διαφέρει σημαντικά από την ισχύ που εγκαταστάθηκε το Β’ εξάμηνο του 2021 και είναι 3 φορές μικρότερο από την ισχύ του Α’ εξαμήνου του προηγούμενου έτους, αναφέρει η ΕΛΕΤΑΕΝ σημειώνοντας ότι η επιβράδυνση της ανάπτυξης κατά τα δύο τελευταία εξάμηνα οφείλεται στην αυξημένη γραφειοκρατία και τα διοικητικά εμπόδια που καθυστερούν τις επενδύσεις, καθώς και στους αυξημένους χρόνους κατασκευής των έργων. Σημειώνεται πάντως ότι κατά το τέλος του Ιουνίου 2022 ήταν υπό κατασκευή πάνω από 650 MW νέων αιολικών πάρκων, η πλειοψηφία των οποίων αναμένεται να συνδεθεί στο δίκτυο εντός των επόμενων 12 μηνών. Η γεωγραφική κατανομή Σε επίπεδο Περιφερειών, η Στερεά Ελλάδα παραμένει στην κορυφή των αιολικών εγκαταστάσεων αφού φιλοξενεί 1861 MW (41%) και ακολουθεί η Πελοπόννησος με 639 ΜW (14%) και η Ανατολική Μακεδονία – Θράκη όπου βρίσκονται 534 MW (12%). H γεωγραφική κατανομή της αιολικής ισχύος στην Ελλάδα φαίνεται ανά Περιφέρεια στον ακόλουθο χάρτη. Οι επενδυτές Όσον αφορά τους επιχειρηματικούς ομίλους, στο Top-5 κατατάσσονται: η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με 703 MW (15,5%) ο ΕΛΛΑΚΤΩΡ με 482 MW (10,6%) η ENEL Green Power με 368 MW (8,1%) η Iberdrola Rokas με 304 MW (6,7%) και η Total Eren με 250 MW (5,5%) Ακολουθούν η EDF, η Motor Oil Renewable Energy (MORE), ο όμιλος Μυτιληναίου, η ΔΕΗ Ανανεώσιμες κ.α. Κατά το Α’ εξάμηνο 2022 ολοκλήρωσαν αιολικά πάρκα και τα συνέδεσαν στο δίκτυο: η Iberdrola Rokas (33,6MW) η Elica του ομίλου Κοπελούζου (20,7MW) η Cubico (12ΜW) και άλλοι με μικρότερες επενδύσεις. Οι κατασκευαστές H εικόνα για τους κατασκευαστές των ανεμογεννητριών είναι η εξής: η Vestas έχει προμηθεύσει το 44,8% της συνολικής αποδιδόμενης αιολικής ισχύος στην Ελλάδα. Ακολουθούν η Enercon με 25,4%, η Siemens Gamesa με 18,2%, η Nordex με 6,9% και η GE Renewable Energy με 3,4%. Ειδικά για το Α’ εξάμηνο 2022 τις νέες ανεμογεννήτριες προμήθευσαν: η Vestas κατά 54,2% (45 ΜW), η Enercon κατά 42,2% (35,1 MW) και η Goldwind κατά 3,6% (3MW). Όλα τα ως άνω αναφερόμενα μεγέθη αφορούν αιολική ισχύ που αποδίδεται στο δίκτυο. Τα έργα των διαγωνισμών Κατά την περίοδο 2018-2021 έχουν επιλεγεί μέσω των διαγωνισμών της ΡΑΕ αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 1.426MW. Όμως εξαιτίας κυρίως των καθυστερήσεων που προκαλούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια, μόλις τα 312MW, δηλ. το 22%, είχαν κατορθώσει να λειτουργούν κατά το τέλος του Ιουνίου 2022. Οι καθυστερήσεις αυτές δεν είναι χωρίς συνέπειες. Η μεσοσταθμική τιμή των αιολικών που έχουν επιλεγεί σε διαγωνισμούς και δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα είναι μικρότερη από 58€/MWh και η συνολική τους ισχύ 1.115MW. Τα έργα αυτά, εάν είχαν ολοκληρωθεί έγκαιρα, θα πρόσφεραν μια ακόμα ανακούφιση στους Έλληνες καταναλωτές που μαστίζονται από την ενεργειακή κρίση των ορυκτών καυσίμων. 2022-26-07-H1-2022-HWEA-Statistics-Greece.pdf Με αφορμή τη δημοσίευση της Στατιστικής ο Πρόεδρος του ΔΣ της ΕΛΕΤΑΕΝ Παναγιώτης Λαδακάκος, δήλωσε: «Το Α’ εξάμηνο του 2022 συνεχίστηκε ο χαμηλός ρυθμός εγκατάστασης νέων αιολικών πάρκων που έχει παρατηρηθεί από το Β’ εξάμηνο του προηγούμενου έτους. Ελπίζουμε ότι μέσα στους επόμενους 12 μήνες, η δυσμενής αυτή εικόνα θα αντιστραφεί και θα επανέλθουμε σε ισχυρή ανάπτυξη. Αυτό είναι σημαντικό, διότι τα νέα αιολικά πάρκα προσφέρουν ακόμα πιο φθηνή ηλεκτρική ενέργεια στους καταναλωτές. Για να συμβεί αυτό η Πολιτεία πρέπει να δράσει τώρα: να μειώσει τη γραφειοκρατία και να συμβάλλει θετικά στη διασφάλιση της υλοποίησης των νέων επενδύσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι εάν όλα τα αιολικά πάρκα που έχουν επιλεγεί από διαγωνισμούς της ΡΑΕ την τελευταία τετραετία, είχαν ολοκληρωθεί, η αιολική ισχύς θα ήταν σήμερα μεγαλύτερη κατά 25%. Αυτό θα σήμαινε λιγότερη εξάρτηση της οικονομίας μας από τις εισαγωγές καυσίμων και περισσότερη φθηνή ενέργεια».

Σε ακίνητα που προσφέρουν υπεραξίες και αποτελούν ασφαλείς επενδυτικές επιλογές στρέφονται τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες αγοραστές, συνεχίζοντας ωστόσο να αναζητούν ευκαιρίες τόσο για ιδιοκατοίκηση όσο και για μίσθωση κατοικιών. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται σημαντική αύξηση ενδιαφέροντος για αγορά παλαιών κατοικιών προκειμένου να ανακαινισθούν άμεσα και συνέχεια να αξιοποιηθούν για βραχυχρόνια ή μακροχρόνια μίσθωση ή ακόμη και να μεταπωληθούν σε πολύ υψηλότερη τιμή από αυτήν που αποκτήθηκε το ακίνητο. Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τα στοιχεία αγοραπωλησιών ακινήτων που πραγματοποιήθηκαν μέσω της RE/MAX Ελλάς, του μεγαλύτερου κτηματομεσιτικού δικτύου της χώρας με 73 γραφεία και σχεδόν 1.000 συμβούλους ακινήτων, καθώς περισσότερα από 7 στα 10 ακίνητα που πωλήθηκαν στην Ελλάδα το περασμένο έτος αφορούσαν διαμερίσματα, μονοκατοικίες ή μεζονέτες και τα υπόλοιπα 3 στα 10 επαγγελματικά ακίνητα (γραφεία, καταστήματα) και οικόπεδα-αγροτεμάχια. Για μία ακόμη χρονιά η κατοικία αποτελεί πρώτη επιλογή για αγορά ή επένδυση, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι 6 στους 10 αγοραστές επιλέγουν κατοικίες ηλικίας άνω των 20 ετών τόσο για να εξασφαλίσουν χαμηλότερες τιμές όσο και υψηλότερες μελλοντικά υπεραξίες. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία RE/MAX Ελλάς, με την αγορά κατοικίας δεν εξυπηρετήθηκε μόνο η ανάγκη στέγασης αλλά και οι νέες ανάγκες που προέκυψαν από τα «υβριδικά» μοντέλα εργασίας και τον νέο τρόπο ζωής τα δύο τελευταία χρόνια λόγω της πανδημίας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα στοιχεία του δικτύου της RE/MAX για το είδος των ακινήτων που επέλεξαν οι αγοραστές το 2021 τόσο πανελλαδικά όσο και σε επιμέρους περιοχές, αλλά και την παλαιότητα τους. Κατανομή πωληθέντων ακινήτων με βάση το είδος του ακινήτου Σύμφωνα με την αναλυτική κατανομή των πωληθέντων ακινήτων πανελλαδικά ως προς το είδος του ακινήτου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που κατέγραψε το δίκτυο της RE/MAX Ελλάς, 74 στα 100 ακίνητα (74% επί του συνόλου) που πωλήθηκαν πανελλαδικά αφορούσαν κατοικίες (διαμερίσματα/ μονοκατοικίες/μεζονέτες), ενώ τα οικόπεδα-αγροτεμάχια καθώς και τα επαγγελματικά ακίνητα είχαν πολύ μικρότερο μερίδιο της τάξεως του 18% & 8% αντίστοιχα. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_eidos_panellaREMAX2-600x405.png Στην Αττική, το 81% των πωληθέντων ακινήτων ήταν κατοικίες. Τα οικόπεδα-αγροτεμάχια έφθασαν στο 10% του συνόλου των αγοραπωλησιών, ενώ 9% ήταν το ποσοστό για τα επαγγελματικά ακίνητα. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_eidosa_attikhREMAX2-600x405.png Στη Θεσσαλονίκη, σχεδόν το σύνολο των πωληθέντων ακινήτων (ποσοστό 84%) αφορά κατοικίες, το 7% οικόπεδα-αγροτεμάχια και το 9% επαγγελματικά ακίνητα. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_EIDOS_THESSALREMAX2-600x405.png Στην υπόλοιπη Ελλάδα (εκτός Αττικής & Θεσσαλονίκης), στην κορυφή των προτιμήσεων βρέθηκαν οι κατοικίες σε ποσοστό 68%, ενώ τα οικόπεδα-αγροτεμάχια κινήθηκαν στο 26% επί του συνόλου των αγοραπωλησιών και μόλις στο 6% τα επαγγελματικά ακίνητα. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_EIDOS_yPOLhELLASREMAX2-600x405.png Κατανομή πωληθέντων ακινήτων με βάση την ηλικία του ακινήτου Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ηλικιακή κατανομή των πωληθέντων ακινήτων. Εστιάζοντας στα οικιστικά ακίνητα, δεδομένου ότι συγκεντρώνουν τα υψηλότερα ποσοστά πώλησης σε όλη τη χώρα, προκύπτει ότι συνεχίζεται η τάση των προηγουμένων ετών, με το ενδιαφέρον να εστιάζεται σε παλαιές κατοικίες ηλικίας κατασκευής άνω των 20 ετών σε ποσοστό 63%. Τα νεόδμητα και μέχρι 5ετίας άγγιξαν το 8% ενώ αξίζει να σημειωθεί πώς για την ίδια κατηγορία το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 3% το 2020. Οι ενδιάμεσες ηλικιακές κατηγορίες ακινήτων, δηλαδή από 11 έως 15 έτη, συγκέντρωσαν συνολικά το ενδιαφέρον του 11% των τελικών αγοραστών, ενώ από 6 έως 10 έτη μόλις το 6%. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_AGE_PANELLREMAX2-600x405.png Στην Αττική, το 76% των ακινήτων που πωλήθηκαν ήταν παλαιά άνω της 20ετίας σε αντίθεση με τα νεόδμητα και τα νέα (έως πενταετίας) που δεν κατάφεραν να κερδίσουν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των αγοραστών (κάλυψαν μόνο 2% ποσοστό επί των συνολικών αγοραπωλησιών. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_AGE_ATTIKIREMAX2-600x405.png Στις αγοραπωλησίες που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη ξεχωρίζουν δύο ηλικιακές ομάδες ακινήτων. Η πρώτη με τα μεγαλύτερα ποσοστά προτίμησης είναι τα ακίνητα ηλικίας άνω των 20 ετών σε ποσοστό 70% και η δεύτερη ακίνητα ηλικίας από 11 έως 15 έτη σε ποσοστό 11%. Τα νεόδμητα και τα μέχρι 5ετίας ακίνητα κινήθηκαν στα ίδια σχεδόν επίπεδα με το 2020 (5%) αποτελώντας το 6% του συνόλου των αγοραπωλησιών. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_aGE_THESSALREMAX2-600x405.png Στις περιοχές της υπόλοιπης Ελλάδας (εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης), το 53% των αγοραστών προτίμησε παλαιές κατοικίες (άνω των 20 ετών) και σε ποσοστό 15% στις κατοικίες από 16 έως 20 έτη. Τα νεόδμητα και τα έως 5ετίας ακίνητα σκαρφάλωσαν στο 11% από το 7% που ήταν το 2020. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/05/17_05_ot_AGE_YPOLREMAX2-600x405.png

Η συνέργεια στην πράξη. Με άξονα την προσφυγική αρχιτεκτονική και την επέτειο των 100 χρόνων από το 1922, η συνάντηση που οργανώθηκε στο Παρίσι ήταν ένα βήμα διασταύρωσης πολλών βλεμμάτων και εξέτασης αυτού του εξαιρετικά σημαντικού και διαρκώς επίκαιρου ζητήματος σε ένα διεθνές κάδρο σύγκρισης και παραλληλισμού. «Η ένταξη των προσφυγικών στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας συνομιλεί με ανάλογες πρακτικές στον διεθνή χώρο που έχουν οδηγήσει σε ενδιαφέροντα αποτελέσματα και διαθέτουν τη δυνατότητα να τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη του σχετικού προβληματισμού και στην Ελλάδα μέσα από τον διεθνή διάλογο», λέει η Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα, καθηγήτρια Université Paris I Pantheon-Sorbonne και διευθύντρια της Fondation Hellénique στην Πανεπιστημιούπολη του Παρισιού, όπου έγινε και η εκδήλωση. Η εξέταση των προσφυγικών με σύνθετα ερμηνευτικά εργαλεία έγινε στο πλαίσιο της συνεργασίας του Εργαστηρίου Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, Πόλης και Πολιτισμού στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου Κρήτης, στο οποίο προΐσταται η Αμαλία Κωτσάκη, και του Université Paris I Pantheon-Sorbonne. Οι ομιλητές, όλοι διακεκριμένοι (Παναγιώτης Τουρνικιώτης, Γιάννης Πολύζος, Νίκος Μπελαβίλας, Βάσω Τροβά, Καλλιόπη Αμυγδάλου, Αλέξανδρος Βαζάκας, Αμαλία Κωτσάκη, Βίλμα Χαστάογλου, Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα), προσέγγισαν την προσφυγική κληρονομιά στο αστικό τοπίο της Ελλάδας από ποικίλες οπτικές γωνίες. Αυλή και εσωτερικό σπιτιού στην Καισαριανή της περιόδου 1950-1951. Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών. «Η ένταξή τους στην πολιτιστική μας κληρονομιά αποτελεί πεδίο προβληματισμού αλλά και προκλήσεων», λέει η καθηγήτρια Αμαλία Κωτσάκη. «Τα προσφυγικά αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής και πόλης, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα έναν ενδιαφέροντα διάλογο με τη λαϊκή κουλτούρα», λέει η Αμαλία Κωτσάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολυτεχνείου Κρήτης και διευθύντρια του Εργαστηρίου Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, Πόλης και Πολιτισμού. «Η πάροδος των 100 ετών από την κατασκευή τους, διάστημα το οποίο, βάσει του αρχαιολογικού νόμου, τα καθιστά αυτοδικαίως διατηρητέα, ταυτόχρονα αναδεικνύει τον κίνδυνο που ελλοχεύει για την άμεση κατεδάφισή τους με σκοπό την αποφυγή αυτής της κήρυξης. Οι ενέργειες για την προστασία τους παραμένουν σημειακές, αν και όχι αμελητέες. Ο τρόπος της ένταξής τους στην πολιτιστική μας κληρονομιά αποτελεί πεδίο ενδιαφέροντος προβληματισμού αλλά και προκλήσεων». Από τη δική της πλευρά, η Μαρία Γράβαρη-Μπάρμπα, η οποία διατηρεί το «Ελληνικό Σπίτι» στην Πανεπιστημιούπολη του Παρισιού ως ένα ενεργό κύτταρο πολιτισμού, επισημαίνει πως «η ένταξη των προσφυγικών στην πολιτιστική ελληνική κληρονομιά παραμένει θέμα εξαιρετικά επίκαιρο, ελληνικό αλλά και συνάμα διεθνές, όσο και διαχρονικό. Κατά τούτο συνιστά πρόσφορο έδαφος για την προβολή της σύγχρονης Ελλάδας στο εξωτερικό, καθότι ενδιαφέρει και απασχολεί ένα εξαιρετικά ευρύ κοινό και εκτός Ελλάδας. Από τις έρευνες μάλιστα που παρουσιάστηκαν στην επιστημονική αυτή συνάντηση, αναδείχθηκε ότι η στέγαση των προσφύγων στην Ελλάδα απασχόλησε τη διεθνή αρχιτεκτονική κοινότητα και ανέδειξε τον κοινωνικό ρόλο της αρχιτεκτονικής και της πολεοδομίας ως πρόταγμα». Αποψη του συνοικισμού Καισαριανής το 1923. Αρχείο ΚΕΜΙΠΟ. «Ηταν μια σπάνια ευκαιρία για την ανάδειξη μιας σιωπηλής αρχιτεκτονικής στη χώρα μας, με κύριο χαρακτηριστικό τον κοινωνικό της ρόλο και την ιστορικότητά της, ποιότητα που αυτοδικαίως την εντάσσει στην πολιτιστική μας κληρονομιά», λέει η Αμαλία Κωτσάκη, η οποία υπογραμμίζει ότι η κατανόηση της προσφυγικής φάσης των αστικών κέντρων είναι προϋπόθεση για την κατανόηση της νεοελληνικής πόλης και αρχιτεκτονικής. «Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της αρχιτεκτονικής προσφέρουν ενδιαφέρουσες εναλλακτικές για τη διατήρησή της, όπου ακόμη και ο τουρισμός μπορεί να παίξει ενδιαφέροντα ρόλο, σύμφωνα με κάποιες νέες τάσεις που απομακρύνονται από τις ανέσεις και αναζητούν την εμπειρία της κοινής ζωής με τους ντόπιους πλήρως ταυτισμένη με το παρελθόν της περιοχής. Παράλληλα επισημάνθηκε και το ζήτημα της προσφυγικής φάσης σημαντικών μνημείων, κυρίως θρησκευτικών, η οποία στάθηκε αιτία της προστασίας τους καθώς, περνώντας από τη μια κτήση στην άλλη, συνέβαλε στη διαδικασία εξελληνισμού τους».

Οι σύγχρονες μετακινήσεις κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη δημιουργίας αυτοκινητοδρόμων που θα μείωναν τις αποστάσεις και θα ενίσχυαν τις τοπικές κοινωνίες. Ποιοι είναι οι αυτοκινητόδρομοι της Ελλάδας και ποιος ο μεγαλύτερος; Οι αυτοκινητόδρομοι αποτελούν έργα τεράστιας σημασίας για κάθε χώρα καθώς καθιστούν πιο εύκολες τις εμπορευματικές μεταφορές, πληρούν υψηλά πρότυπα ασφαλείας και αντικαθιστούν απαρχαιωμένες οδικές διαδρομές με ελλιπή προστασία. Η κατασκευή δικτύων αυτοκινητοδρόμων στην Ελλάδα ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Ο πρώτος αυτοκινητόδρομος που κατασκευάστηκε ήταν αυτός που ενώνει τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, για να ακολουθήσει ο νέας χάραξης Αυτοκινητόδρομος Κορίνθου - Τριπόλεως, ο οποίος ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1984 και παραδόθηκε στην κυκλοφορία το 1990. Στη συνέχεια ακολούθησε μια περίοδος πυρετώδους κατασκευαστικής δραστηριότητας και το 2001 παραδόθηκε η Αττική Οδός, ενώ το 2009 δόθηκε στην κυκλοφορία το μεγαλύτερο μέρος της Εγνατίας Οδού, ενώ το 2017 παραδόθηκε η Ολυμπία Οδός, η οποία έδωσε τέλος στα συνεχή ατυχήματα της Ε.Ο. Κορίνθου-Πατρών. Μέσα στο 2017 παραδόθηκαν και τα τελευταία 14 χιλιόμετρα της Ιόνιας Οδού και έτσι ολοκληρώθηκε ο Αυτοκινητόδρομος 5 στο τμήμα Αντίρριο-Ιωάννινα. Οι κύριοι αυτοκινητόδρομοι της Ελλάδας και το μήκος τους - Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Εύζωνοι/Α1 (Α.Θ.Ε.): 550 χλμ. Κάθετοι Α.Θ.Ε. Ολοκληρωμένοι: Σχηματάρι - Χαλκίδα (26 χλμ.) Υπό μελέτη: Βελεστίνο - Βόλος (13 χλμ.), Θήβα - Ελευσίνα (42 χλμ.) - Εγνατία Οδός/Α3 (Ηγουμενίτσα - Θεσσαλονίκη - Κήποι Έβρου): 670 χλμ Κάθετοι Εγνατίας Οδού Ολοκληρωμένοι: Θεσσαλονίκη-Νέα Μουδανιά (72 χλμ.), Θεσσαλονίκη-Σέρρες-Προμαχώνας (105 χλμ.), Κοζάνη-Πτολεμαϊδα - Φλώρινα-Νίκη (79 χλμ.), Σιάτιστα-Καστορία-Ιεροπηγή-Κρυσταλλοπηγή (72 χλμ.) - Οδός Κεντρικής Ελλάδας/Α2 (Λαμία-Κηπουρείο): 174 χλμ. Ολοκληρωμένοι: τμήμα Ξυνιάδα - Τρίκαλα, και τμήμα Ανθήλη-Σταυρός (κόμβος Καρπενησίου) Υπό κατασκευή: Tμήμα Σταυρός - Ξυνιάδα, Τρίκαλα - Κηπουρειό Γρεβενών - Ιόνια Οδός/Α5 (Τσακώνα-Πάτρα-Ιωάννινα-Κακαβιά): 417 χλμ. Κάθετοι Ιόνιας Οδού Υπό μελέτη: Αμβρακία Οδός (48,5 χλμ.) - Αττική Οδός/Α6 (Ελευσίνα-Αεροδρόμιο): 64 χλμ. Κάθετοι Αττικής Οδού Ολοκληρωμένοι: Υμηττός-Ραφήνα (20 χλμ.), Δυτική Σύνδεση Υ.ΡΑ. με Αττική Οδό (2,5 χλμ.), Κορωπί - Αεροδρόμιο "Ελ. Βενιζέλος" (6,6 χλμ.) Υπό μελέτη: Περιφερειακή Αιγάλεω - Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Πελοποννήσου/Α7 (Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα): 155 χλμ. Κάθετοι Κεντρικής Πελοποννήσου: Λεύκτρο - Σπάρτη (45,5 χλμ.) - Ολυμπία Οδός/Α8 (Αθήνα - Κόρινθος - Πάτρα): 205 χλμ. - Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης/Α90 (Β.Ο.Α.Κ.): 310 χλμ. Ολοκληρωμένοι: Α/Κ Βαμβακόπουλου-Α/Κ Σούδας, Α/Κ Ατσιποπούλου - Α/Κ Αμαρίου και Α/Κ Λινοπεραμάτων - Α/Κ Χερσονήσο Υπό δημοπράτηση: Μελλοντική αναβάθμιση του τμήματος από τα Χανιά μέχρι το Ηράκλειο και τον Άγιο Νικόλαο Κάθετοι ΒΟΑΚ Υπό σχεδιασμό: Χερσόνησος - Αεροδρόμιο Καστελλίου Πεδιάδας (18 χλμ.) Ο μεγαλύτερος αυτοκινητόδρομος στην Ελλάδα Ο μεγαλύτερος αυτοκινητόδρομος στη χώρα μας είναι η Εγνατία Οδός (Α2) με μήκος 670 χιλιόμετρα και αποτελεί τμήμα της Ευρωπαϊκής Οδού 90. Ξεκινάει από την Ηγουμενίτσα στην Ήπειρο και καταλήγει στα Ελληνοτουρκικά σύνορα στους Κήπους της Θράκης. Οι εργασίες για την κατασκευή του ξεκίνησαν το 1994, με το έργο να ολοκληρώνεται το 2014. Η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα είναι τα 130 χλμ/ώρα, ενώ περιλαμβάνει πλήθος σηράγγων και γεφυρών, καθώς διέρχεται διαμέσου του ορεινού αναγλύφου της οροσειράς της Πίνδου και πλησίον του ορεινού όγκου του Βερμίου.

Ένα από τα μεγαλύτερα φωτοβολταϊκά σε όλη την Ευρώπη εγκαινίασε σήμερα ο πρωθυπουργός στην Κοζάνη. Το πάρκο των ΕΛΠΕ καλύπτει μια έκταση 4.500 στρεμμάτων, αποτελείται από περίπου 500.000 πάνελς και αν αυτά τοποθετηθούν το ένα δίπλα στο άλλο, καλύπτουν μια διαδρομή χιλίων χιλιομέτρων, όση η απόσταση Καλαμάτα Αλεξανδρούπολη. Το φωτοβολταϊκό πάρκο στην Κοζάνη είναι η μεγαλύτερη εν λειτουργία μονάδα ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και μία από τις μεγαλύτερες φωτοβολταϊκές μονάδες στην Ευρώπη, καθώς η εγκατεστημένη ισχύς της ανέρχεται στα 204,3 μεγαβάτ Η μονάδα έχει τη δυνατότητα να παράγει 350 γιγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας ανά έτος, ποσότητα που ισοδυναμεί με τις ανάγκες 75.000 νοικοκυριών, ενώ οι ετήσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της χώρας μας θα μειωθούν κατά 300.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα, συμβάλλοντας στον στρατηγικό στόχο του πράσινου μετασχηματισμού της οικονομίας. Η επένδυση για την υλοποίηση του έργου ανήλθε σε 130 εκατομμύρια ευρώ. Το έργο ανακοινώθηκε τον Μάρτιο του 2020 και, παρά τις αντιξοότητες που προκάλεσε η πανδημία, ολοκληρώθηκε σε μόλις δύο χρόνια. Το συγκρότημα αποτελείται από 18 επιμέρους πάρκα, εσωτερικό οδικό δίκτυο μήκους 4,5 χιλιομέτρων, έναν υποσταθμό υψηλής τάσης και 13,3 χλμ. γραμμών μεταφοράς ισχύος υψηλής τάσης. Για την κατασκευή του δημιουργήθηκαν 350 θέσεις εργασίας, ενώ για τη λειτουργία του πάρκου θα απορροφηθούν δεκάδες εργαζόμενοι από την τοπική κοινότητα. Παράλληλα, εκτιμάται ότι το έργο θα συνεισφέρει στην τοπική κοινωνία 500.000 ευρώ ετησίως σε όμορους Δήμους και οικιακούς καταναλωτές. Περίπου το 1/3 της συνολικής έκτασης των 4.400 στρεμμάτων στην οποία αναπτύχθηκε το πάρκο της Κοζάνης θα επιστραφεί στον τοπικό πρωτογενή τομέα ώστε να αξιοποιηθεί για κτηνοτροφία. Η κατασκευή του πάρκου, το οποίο είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη με φωτοβολταϊκά πλαίσια διπλής όψεως (bifacial modules) και διαθέτει τελευταίας γενιάς σύστημα αυτοματισμών παρακολούθησης και ελέγχου της παραγωγής (Energy Management System), ολοκληρώθηκε εντός του χρονοδιαγράμματος, παρά τις δυσκολίες που προκλήθηκαν από την πανδημία. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ κ. Ανδρέας Σιάμισιης, καλωσορίζοντας σήμερα τον Πρωθυπουργό, ο οποίος παρευρέθηκε στην τελετή εγκαινίων του έργου τόνισε μεταξύ άλλων ότι «στον Όμιλο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, με άξονα το στρατηγικό σχέδιο “Όραμα 2025” υλοποιούμε ένα από τα μεγαλύτερα επενδυτικά προγράμματα στην Ελλάδα, στοχεύοντας σε δραστική μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος κατά 50% μέχρι το 2030, ώστε να συμβάλουμε ουσιαστικά και στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης». O Γενικός Διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού και Νέων Δραστηριοτήτων του Ομίλου ΕΛΠΕ κ. Γιώργος Αλεξόπουλος, σημείωσε, «σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τα ΕΛΠΕ απέκτησαν εγκατεστημένη ισχύ 300 MW από ΑΠΕ και έχουν θέσει ως μεσοπρόθεσμο στόχο το 1GW μέχρι το τέλος του 2026 και την ανάπτυξη ενός διαφοροποιημένου, ισχυρού χαρτοφυλακίου έργων, άνω των 2 GW σε λειτουργία έως το 2030».

Ως «σημαντική» χαρακτηρίζει την πρόοδο του Εθνικού Κτηματολογίου στη χώρα μας, το οποίο θα ολοκληρωθεί πλήρως το 2023, η Ευρωπαία επίτροπος Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, Ελίζα Φερέιρα, απαντώντας σε ερωτήσεις της ευρωβουλευτή της ΝΔ και του ΕΛΚ, Μαρίας Σπυράκη. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, η επίτροπος αναφέρει ότι «συνολικό ποσοστό ολοκλήρωσης της κτηματογράφησης ανέρχεται στο 70% και έχουν συσταθεί 47 κτηματολογικά γραφεία και υποκαταστήματα, από τα 92 που είναι προγραμματισμένα, αντικαθιστώντας τα παλαιά υποθηκοφυλακεία». Επισημαίνει δε ότι «το πρόγραμμα "Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία" για την περίοδο 2014-2020 συγχρηματοδοτεί το Εθνικό Κτηματολόγιο με συνεισφορά της ΕΕ ύψους 83,7 εκατ. ευρώ» και ότι «η πρόσληψη προσωπικού και οι εσωτερικές οργανωτικές ρυθμίσεις αποτελούν αρμοδιότητα των εθνικών αρχών». Μάλιστα η κ. Σπυράκη επισήμανε προς την Κομισιόν «την ανάγκη να καταστούν τα κτηματολογικά γραφεία της Θεσσαλονίκης πιο λειτουργικά για τους πολίτες, παρέχοντας αναβαθμισμένες και γρήγορες υπηρεσίες». «Η σύσταση ενός σύγχρονου κτηματολογίου αποτελεί εμβληματική μεταρρύθμιση του προγράμματος χρηματοδοτικής συνδρομής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και η πρόοδός του παρακολουθείται στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας», ήταν η απάντηση της επιτρόπου Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, ενώ αναφορικά με τα προγράμματα που μπορούν να αξιοποιηθούν στην τρέχουσα προγραμματική περίοδο, η επίτροπος επισήμανε ότι «η εφαρμογή του κτηματολογίου έχει στηριχθεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού 2014-2020, από μία σύμβαση παροχής τεχνικής βοήθειας με την Παγκόσμια Τράπεζα που χρηματοδοτείται από την ΕΕ, μέσω του προγράμματος στήριξης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και πιο πρόσφατα, από τον Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, που στηρίζει την ψηφιοποίηση των καταχωρήσεων και των πράξεων εμπραγμάτων δικαιωμάτων».