Αναζήτηση στην κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'λειψυδρία'.
Found 50 results
-
Πάνω από 10 δισ. ευρώ θα πρέπει να δαπανήσει η Ελλάδα μέχρι το 2030 με σκοπό να καταφέρει να αντιμετωπίσει το μείζον ζήτημα της λειψυδρίας, όπως παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Workshop, με τίτλο «Στρατηγικές Αντιμετώπισης της Λειψυδρίας: Πρόληψη & Προετοιμασία». Σύμφωνα με πληροφορίες του energygame.gr, το ΥΠΕΝ και η ΕΥΔΑΠ παραμένουν εγκλωβισμένοι σε έναν διαρκή κύκλο συζητήσεων και διαβουλεύσεων, αναζητώντας το καταλληλότερο μοντέλο λύσεων για τα νησιά, αλλά και ειδικά για την Αθήνα. Άνθρωπος με γνώση του θέματος ανέφερε χαρακτηριστικά πως το τελικό μοντέλο των έργων θα είναι αναμφίβολα συνδυαστικό, ωστόσο στο εσωτερικό του διαλόγου κυριαρχούν δύο διακριτές σχολές σκέψης. Στο τραπέζι για να λυθεί το υδροδοτικό πρόβλημα της Αθήνας βρίσκεται αφενός το έργο των Κρεμαστών, το οποίο προτείνεται ως μια μακροπρόθεσμη και διαρθρωτική λύση, και αφετέρου τα έργα αφαλάτωσης, τα οποία –παρά το υψηλό λειτουργικό τους κόστος– κερδίζουν σταθερά έδαφος, προσελκύοντας το βλέμμα του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Ενώ κάποιοι θεωρούν πως η επέκταση του υδροδοτικού συστήματος της Αθήνας μέχρι τη λίμνη των Κρεμαστών μπορεί να γίνει μέσα σε δύο χρόνια και να αντιμετωπιστεί έτσι άμεσα το πρόβλημα της λειψυδρίας, κάποιοι έχουν διαφορετική άποψη. Όπως εξηγούν, η εμπειρία από τα έργα κατασκευής των δικτύων αποχέτευσης και των βιολογικών καθαρισμών στην Ανατολική Αττική δείχνει πως τελικά μπορεί να χρειαστούμε μέχρι και οκτώ χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η επέκταση προς τη λίμνη Κρεμαστών. Στο τέλος φαίνεται πως θα επικρατήσει μια ενδιάμεση λύση με συμμετοχή και της αφαλάτωσης. Ο Χάρης Σαχίνης, Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο αξιοποίησης της τεχνολογίας αφαλάτωσης ως λύση ενίσχυσης της υδροδοτικής επάρκειας, τόνισε ότι η διαδικασία θα μπορούσε να προχωρήσει με απλό και διαφανή τρόπο μέσω διαγωνισμού. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «να βγουν τα σημεία και να αφήσουμε τους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν τις προσφορές τους». Με τον τρόπο αυτό, εκτιμά ότι η υλοποίηση θα είναι πιο γρήγορη και τα κόστη πιο ανταγωνιστικά, ενώ δεν θα απαιτηθεί η κατασκευή νέων υποδομών για τη σύνδεση με το υφιστάμενο δίκτυο. Μεταξύ των ενδιαφερομένων περιλαμβάνονται ισχυροί ενεργειακοί όμιλοι καθώς και ισραηλινές εταιρείες με σχετική εξειδίκευση. Το δεύτερο φλέγον ζήτημα που αναδεικνύεται είναι το ποιος τελικά «θα πληρώσει τον λογαριασμό γι’ αυτά τα έργα». Κύκλοι της αγοράς επισημαίνουν στο energygame.gr πως το ερώτημα αυτό κυριαρχεί στις συζητήσεις του ΥΠΕΝ και της ΕΥΔΑΠ, με δεδομένο το γεγονός πως στον δημόσιο προϋπολογισμό δεν υπάρχουν διαθέσιμα 10 δισεκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη των σχετικών επενδύσεων. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο κρίσιμο αυτό σκέλος, χαρακτηρίζοντας την εξεύρεση των απαραίτητων κονδυλίων ως τον δεύτερο θεμελιώδη πυλώνα της εθνικής στρατηγικής απέναντι στη λειψυδρία. Η αναζήτηση και διάθεση πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων για την ενίσχυση των υφιστάμενων και τη δημιουργία νέων υποδομών αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση, την οποία όμως η χώρα δεν μπορεί πλέον να αναβάλει. «Δεν υπάρχει πια χρόνος να μην γίνουν αυτές οι επενδύσεις», τόνισε χαρακτηριστικά, θέτοντας με σαφήνεια την αναγκαιότητα άμεσης κινητοποίησης όλων των διαθέσιμων εργαλείων για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Σύμφωνα με τον κ. Βαρελίδη είναι απολύτως αναγκαίο οι ίδιοι οι πάροχοι να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να στέκονται απλώς ως παρατηρητές, αλλά πρέπει να συνδράμουν ενεργά και να συμμετάσχουν στην υλοποίηση των αναγκαίων επενδύσεων, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για αυξήσεις στην τιμολόγηση του νερού. Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας και η αναβάθμιση των υποδομών, πρόσθεσε, απαιτούν συλλογική ευθύνη και ουσιαστική εμπλοκή όλων των εμπλεκομένων. Η συνεισφορά αυτή, όπως εξηγεί, δεν είναι απαραίτητα οριζόντια, αλλά σε ορισμένες περιοχές θα μεταφραστεί αναγκαστικά σε αύξηση της τιμής του νερού. Όπου οι διαρροές φτάνουν σε εξωφρενικά επίπεδα –όπως για παράδειγμα με παρόχους που δηλώνουν 99% μη τιμολογούμενο νερό– το κόστος της απώλειας αυτής δεν μπορεί πλέον να μετακυλίεται μόνο στον κρατικό προϋπολογισμό. Η αντιμετώπιση του φαινομένου απαιτεί επενδύσεις, και αυτές χρειάζονται χρήματα. Παράλληλα, τονίζει πως η ορθολογική τιμολόγηση του νερού δεν πρέπει να ιδωθεί ως τιμωρία για τους πολίτες, αλλά ως μοχλός εξορθολογισμού και εξοικονόμησης πόρων. Όπου υπάρχει διαρροή 60% και αυτή μειωθεί στο 30%, η εξοικονόμηση είναι τεράστια και ενισχύει έμπρακτα τη βιωσιμότητα του συστήματος. Άρα, η ευθύνη των παρόχων δεν εξαντλείται στη διαχείριση, αλλά επεκτείνεται και στη συμβολή τους στο χρηματοδοτικό σκέλος. «Το νερό είναι δημόσιο αγαθό αλλά δεν είναι δωρεάν – και αυτό πρέπει να ενσωματώνεται και στην τιμή του», ήταν το σαφές μήνυμα του Βαρελίδη. Η γεωγραφική ιδιομορφία της Ελλάδας, με τον έντονα νησιωτικό χαρακτήρα και τους ορεινούς όγκους, συνιστά μια διαρκή πρόκληση για την καθολική, ισότιμη και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών ύδρευσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Πέτρος Βαρελίδης ανέδειξε την ανάγκη έμπρακτης στήριξης προς τους μικρούς και αδύναμους παρόχους, ώστε να αποκτήσουν τις δυνατότητες και τα μέσα που απαιτεί η σύγχρονη εποχή. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στο αυξημένο ενεργειακό κόστος, το οποίο –όπως υπογράμμισε– διαφοροποιείται σημαντικά από περιοχή σε περιοχή και επιβαρύνει δυσανάλογα τη λειτουργία πολλών δικτύων. Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τη νοοτροπία πως «κάποιος άλλος θα δώσει τη λύση». Το κάθε δίκτυο, όπως είπε, πρέπει να αξιολογήσει τις δυνατότητές του και να δράσει: «Το κόστος για κάθε πάροχο είναι διαφορετικό. Δεν μπορείς απλά να περιμένεις να μειωθεί το κόστος. Πρέπει να δεις τι μπορείς να κάνεις». Στο ολοένα και πιο ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργεί η κλιματική κρίση, έχουν πληθύνει τα μπρα ντε φερ μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας και της ΕΥΔΑΠ απέναντι στην λειψυδρία. Η Αθήνα, η πρωτεύουσα είναι μία περιοχή που βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της σύγκρουσης. Όπως αποκάλυψε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ Χάρης Σαχίνης στο πλαίσιο του ίδιου Workshop «έχουμε νερό για ακόμα δυόμιση χρόνια, εφόσον συνεχιστεί η ίδια υδρολογική συμπεριφορά. «Έχει έρθει η ώρα να περάσουμε στις δράσεις». Το ζητούμενο, όπως αναφέρθηκε, είναι να επεκταθεί το σημερινό υδατικό απόθεμα ώστε να καλύπτει 3–4 χρόνια αντί για 2,5, δίνοντας το περιθώριο να ωριμάσουν τα απαραίτητα έργα. Παράλληλα, αναμένονται επενδύσεις για τον περιορισμό των διαρροών στο δίκτυο ύδρευσης, το οποίο διακινεί περίπου 400 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως. Σημειώνεται πως η ΕΥΔΑΠ έχει προτείνει διάφορες λύσεις όπως τη μεταφορά νερού με πλοία από τον Αχελώο, την κατασκευή αφαλατώσεων, την επαναλειτουργία γεωτρήσεων, την αξιοποίηση υπόγειων υδροφορέων κ.ά. Ωστόσο, ως μόνιμη λύση που θα εξασφαλίσει την υδροδότηση της Αττικής για δεκαετίες έχει προτείνει τα έργα διασύνδεσης των ποταμών Κρικελιώτη και Καρπενησιώτη με τον ταμιευτήρα του Ευήνου, ώστε να αξιοποιηθούν νερά από τα Κρεμαστά, ένα έργο συνολικού προϋπολογισμού 534 εκατ. ευρώ. Η Ελλάδα αντλεί διδάγματα από τη διεθνή εμπειρία «Η λειψυδρία στο Ισραήλ είναι η κανονικότητα», τόνισε ο Giora Shaham, πρώην Γενικός Διευθυντής της Εθνικής Αρχής Υδάτων του Ισραήλ, παρουσιάζοντας την εντυπωσιακή εμπειρία της χώρας του στην ολιστική διαχείριση υδάτινων πόρων. Σε μια ομιλία γεμάτη αριθμούς, παραδείγματα, αλλά και πολιτικές αιχμές, ο Shaham μετέφερε στους συμμετέχοντες του συνεδρίου στην Ελλάδα την εικόνα μιας χώρας που όχι μόνο επιβίωσε στη σκιά της ερήμου, αλλά εξελίχθηκε σε παγκόσμιο ηγέτη στη βιώσιμη διαχείριση του νερού. Σήμερα, πάνω από το 50% του νερού που χρησιμοποιείται στο Ισραήλ προέρχεται από επαναχρησιμοποιημένα λύματα και από υφάλμυρο ή θαλασσινό νερό που έχει υποστεί αφαλάτωση. Η αφαλάτωση καλύπτει ήδη το 57% της ζήτησης, ποσοστό που αναμένεται να ξεπεράσει το 60% μέχρι το 2050. Οι Ισραηλινοί δεν αντιμετώπισαν ποτέ το δίλημμα «επαναχρησιμοποίηση ή αφαλάτωση». «Δεν έχεις επιλογή, τα χρειάζεσαι όλα», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Shaham, εξηγώντας ότι το δίκτυο ύδρευσης της χώρας βασίζεται σε πέντε τύπους νερού: φυσικό, επεξεργασμένο, υφάλμυρο, αφαλατωμένο από υφάλμυρες πηγές και αφαλατωμένο θαλασσινό. Με έμφαση στην ανθεκτικότητα, το Ισραήλ έχει δημιουργήσει μια ενιαία εθνική υδροδοτική υποδομή, ένα grid που συνδέει όλες τις περιοχές, μεταφέροντας νερό από πηγές πλεονασμάτων σε περιοχές με ελλείψεις. Το δίκτυο αυτό επιτρέπει την ανακατανομή των πόρων σε περιόδους ξηρασίας ή κρίσης, προσφέροντας την απαραίτητη ευελιξία στο σύστημα. Παράλληλα, το 85% των επεξεργασμένων λυμάτων επαναχρησιμοποιείται – το υψηλότερο ποσοστό παγκοσμίως – κυρίως στη γεωργία. Όπως υπογράμμισε ο Shaham, αυτή η στρατηγική δεν προστατεύει μόνο τους φυσικούς πόρους, αλλά παράγει περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Η προσέγγιση της χώρας στη συντήρηση του υδάτινου ισοζυγίου δεν περιορίζεται σε υποδομές. Η μείωση των απωλειών στο δημοτικό δίκτυο από 25%-30% σε μόλις 8% τα τελευταία 20 χρόνια, οφείλεται σε εκτεταμένες τεχνικές παρεμβάσεις, ελέγχους διαρροών και μηχανική ακρίβεια. Η τιμολογιακή πολιτική παίζει, επίσης, ρόλο: τα τιμολόγια είναι διαβαθμισμένα, αντικατοπτρίζουν το πραγματικό κόστος του νερού και αποτρέπουν τη σπατάλη. Όπως σημείωσε ο Shaham, «η διατήρηση μιας κουλτούρας εξοικονόμησης είναι αποτέλεσμα τεσσάρων στρατηγικών: μηχανικής, εκπαίδευσης, τιμολογιακής πολιτικής και συνείδησης». Στο τέλος της παρουσίασής του, ο Giora Shaham απηύθυνε έμμεσο αλλά σαφές μήνυμα προς τις χώρες που τώρα αρχίζουν να σχεδιάζουν την υδατική τους στρατηγική – μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. «Χρειάζονται πολλά χρόνια για να χτιστεί ένα εθνικό σύστημα. Μην βασίζεστε στις βροχές. Μην επιλέγετε μεταξύ λύσεων – χρησιμοποιήστε όλες. Και κυρίως: εμπλέξτε το κοινό. Χωρίς τους πολίτες, δεν υπάρχει ανθεκτικότητα». Την ώρα που και στην Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ο δημόσιος διάλογος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε χθες με συντριπτική πλειοψηφία τις θέσεις του για τη νέα Στρατηγική Ανθεκτικότητας στο Νερό, την οποία αναμένεται να παρουσιάσει η Κομισιόν πριν από το καλοκαίρι του 2025. Μεταξύ των βασικών αξόνων της έκθεσης περιλαμβάνεται η θέσπιση δεσμευτικών στόχων ανά τομέα και ανά λεκάνη απορροής για την αποδοτικότητα στη χρήση του νερού και τον περιορισμό της υπεράντλησης, η δραστική μείωση της ρύπανσης από χημικά και φαρμακευτικά κατάλοιπα –συμπεριλαμβανομένης της πλήρους κατάργησης των PFAS– και η ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης και αντίδρασης σε ξηρασία, λειψυδρία και πλημμύρες. Παράλληλα, οι ευρωβουλευτές ζητούν αφιερωμένη χρηματοδότηση και επενδύσεις σε καινοτόμες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, τα συστήματα εντοπισμού διαρροών σε πραγματικό χρόνο, η έξυπνη άρδευση και η ανακύκλωση νερού. View full είδηση
-
Πάνω από 10 δισ. ευρώ θα πρέπει να δαπανήσει η Ελλάδα μέχρι το 2030 με σκοπό να καταφέρει να αντιμετωπίσει το μείζον ζήτημα της λειψυδρίας, όπως παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Workshop, με τίτλο «Στρατηγικές Αντιμετώπισης της Λειψυδρίας: Πρόληψη & Προετοιμασία». Σύμφωνα με πληροφορίες του energygame.gr, το ΥΠΕΝ και η ΕΥΔΑΠ παραμένουν εγκλωβισμένοι σε έναν διαρκή κύκλο συζητήσεων και διαβουλεύσεων, αναζητώντας το καταλληλότερο μοντέλο λύσεων για τα νησιά, αλλά και ειδικά για την Αθήνα. Άνθρωπος με γνώση του θέματος ανέφερε χαρακτηριστικά πως το τελικό μοντέλο των έργων θα είναι αναμφίβολα συνδυαστικό, ωστόσο στο εσωτερικό του διαλόγου κυριαρχούν δύο διακριτές σχολές σκέψης. Στο τραπέζι για να λυθεί το υδροδοτικό πρόβλημα της Αθήνας βρίσκεται αφενός το έργο των Κρεμαστών, το οποίο προτείνεται ως μια μακροπρόθεσμη και διαρθρωτική λύση, και αφετέρου τα έργα αφαλάτωσης, τα οποία –παρά το υψηλό λειτουργικό τους κόστος– κερδίζουν σταθερά έδαφος, προσελκύοντας το βλέμμα του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Ενώ κάποιοι θεωρούν πως η επέκταση του υδροδοτικού συστήματος της Αθήνας μέχρι τη λίμνη των Κρεμαστών μπορεί να γίνει μέσα σε δύο χρόνια και να αντιμετωπιστεί έτσι άμεσα το πρόβλημα της λειψυδρίας, κάποιοι έχουν διαφορετική άποψη. Όπως εξηγούν, η εμπειρία από τα έργα κατασκευής των δικτύων αποχέτευσης και των βιολογικών καθαρισμών στην Ανατολική Αττική δείχνει πως τελικά μπορεί να χρειαστούμε μέχρι και οκτώ χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η επέκταση προς τη λίμνη Κρεμαστών. Στο τέλος φαίνεται πως θα επικρατήσει μια ενδιάμεση λύση με συμμετοχή και της αφαλάτωσης. Ο Χάρης Σαχίνης, Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο αξιοποίησης της τεχνολογίας αφαλάτωσης ως λύση ενίσχυσης της υδροδοτικής επάρκειας, τόνισε ότι η διαδικασία θα μπορούσε να προχωρήσει με απλό και διαφανή τρόπο μέσω διαγωνισμού. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «να βγουν τα σημεία και να αφήσουμε τους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν τις προσφορές τους». Με τον τρόπο αυτό, εκτιμά ότι η υλοποίηση θα είναι πιο γρήγορη και τα κόστη πιο ανταγωνιστικά, ενώ δεν θα απαιτηθεί η κατασκευή νέων υποδομών για τη σύνδεση με το υφιστάμενο δίκτυο. Μεταξύ των ενδιαφερομένων περιλαμβάνονται ισχυροί ενεργειακοί όμιλοι καθώς και ισραηλινές εταιρείες με σχετική εξειδίκευση. Το δεύτερο φλέγον ζήτημα που αναδεικνύεται είναι το ποιος τελικά «θα πληρώσει τον λογαριασμό γι’ αυτά τα έργα». Κύκλοι της αγοράς επισημαίνουν στο energygame.gr πως το ερώτημα αυτό κυριαρχεί στις συζητήσεις του ΥΠΕΝ και της ΕΥΔΑΠ, με δεδομένο το γεγονός πως στον δημόσιο προϋπολογισμό δεν υπάρχουν διαθέσιμα 10 δισεκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη των σχετικών επενδύσεων. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο κρίσιμο αυτό σκέλος, χαρακτηρίζοντας την εξεύρεση των απαραίτητων κονδυλίων ως τον δεύτερο θεμελιώδη πυλώνα της εθνικής στρατηγικής απέναντι στη λειψυδρία. Η αναζήτηση και διάθεση πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων για την ενίσχυση των υφιστάμενων και τη δημιουργία νέων υποδομών αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση, την οποία όμως η χώρα δεν μπορεί πλέον να αναβάλει. «Δεν υπάρχει πια χρόνος να μην γίνουν αυτές οι επενδύσεις», τόνισε χαρακτηριστικά, θέτοντας με σαφήνεια την αναγκαιότητα άμεσης κινητοποίησης όλων των διαθέσιμων εργαλείων για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Σύμφωνα με τον κ. Βαρελίδη είναι απολύτως αναγκαίο οι ίδιοι οι πάροχοι να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να στέκονται απλώς ως παρατηρητές, αλλά πρέπει να συνδράμουν ενεργά και να συμμετάσχουν στην υλοποίηση των αναγκαίων επενδύσεων, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για αυξήσεις στην τιμολόγηση του νερού. Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας και η αναβάθμιση των υποδομών, πρόσθεσε, απαιτούν συλλογική ευθύνη και ουσιαστική εμπλοκή όλων των εμπλεκομένων. Η συνεισφορά αυτή, όπως εξηγεί, δεν είναι απαραίτητα οριζόντια, αλλά σε ορισμένες περιοχές θα μεταφραστεί αναγκαστικά σε αύξηση της τιμής του νερού. Όπου οι διαρροές φτάνουν σε εξωφρενικά επίπεδα –όπως για παράδειγμα με παρόχους που δηλώνουν 99% μη τιμολογούμενο νερό– το κόστος της απώλειας αυτής δεν μπορεί πλέον να μετακυλίεται μόνο στον κρατικό προϋπολογισμό. Η αντιμετώπιση του φαινομένου απαιτεί επενδύσεις, και αυτές χρειάζονται χρήματα. Παράλληλα, τονίζει πως η ορθολογική τιμολόγηση του νερού δεν πρέπει να ιδωθεί ως τιμωρία για τους πολίτες, αλλά ως μοχλός εξορθολογισμού και εξοικονόμησης πόρων. Όπου υπάρχει διαρροή 60% και αυτή μειωθεί στο 30%, η εξοικονόμηση είναι τεράστια και ενισχύει έμπρακτα τη βιωσιμότητα του συστήματος. Άρα, η ευθύνη των παρόχων δεν εξαντλείται στη διαχείριση, αλλά επεκτείνεται και στη συμβολή τους στο χρηματοδοτικό σκέλος. «Το νερό είναι δημόσιο αγαθό αλλά δεν είναι δωρεάν – και αυτό πρέπει να ενσωματώνεται και στην τιμή του», ήταν το σαφές μήνυμα του Βαρελίδη. Η γεωγραφική ιδιομορφία της Ελλάδας, με τον έντονα νησιωτικό χαρακτήρα και τους ορεινούς όγκους, συνιστά μια διαρκή πρόκληση για την καθολική, ισότιμη και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών ύδρευσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Πέτρος Βαρελίδης ανέδειξε την ανάγκη έμπρακτης στήριξης προς τους μικρούς και αδύναμους παρόχους, ώστε να αποκτήσουν τις δυνατότητες και τα μέσα που απαιτεί η σύγχρονη εποχή. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στο αυξημένο ενεργειακό κόστος, το οποίο –όπως υπογράμμισε– διαφοροποιείται σημαντικά από περιοχή σε περιοχή και επιβαρύνει δυσανάλογα τη λειτουργία πολλών δικτύων. Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τη νοοτροπία πως «κάποιος άλλος θα δώσει τη λύση». Το κάθε δίκτυο, όπως είπε, πρέπει να αξιολογήσει τις δυνατότητές του και να δράσει: «Το κόστος για κάθε πάροχο είναι διαφορετικό. Δεν μπορείς απλά να περιμένεις να μειωθεί το κόστος. Πρέπει να δεις τι μπορείς να κάνεις». Στο ολοένα και πιο ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργεί η κλιματική κρίση, έχουν πληθύνει τα μπρα ντε φερ μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας και της ΕΥΔΑΠ απέναντι στην λειψυδρία. Η Αθήνα, η πρωτεύουσα είναι μία περιοχή που βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της σύγκρουσης. Όπως αποκάλυψε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ Χάρης Σαχίνης στο πλαίσιο του ίδιου Workshop «έχουμε νερό για ακόμα δυόμιση χρόνια, εφόσον συνεχιστεί η ίδια υδρολογική συμπεριφορά. «Έχει έρθει η ώρα να περάσουμε στις δράσεις». Το ζητούμενο, όπως αναφέρθηκε, είναι να επεκταθεί το σημερινό υδατικό απόθεμα ώστε να καλύπτει 3–4 χρόνια αντί για 2,5, δίνοντας το περιθώριο να ωριμάσουν τα απαραίτητα έργα. Παράλληλα, αναμένονται επενδύσεις για τον περιορισμό των διαρροών στο δίκτυο ύδρευσης, το οποίο διακινεί περίπου 400 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως. Σημειώνεται πως η ΕΥΔΑΠ έχει προτείνει διάφορες λύσεις όπως τη μεταφορά νερού με πλοία από τον Αχελώο, την κατασκευή αφαλατώσεων, την επαναλειτουργία γεωτρήσεων, την αξιοποίηση υπόγειων υδροφορέων κ.ά. Ωστόσο, ως μόνιμη λύση που θα εξασφαλίσει την υδροδότηση της Αττικής για δεκαετίες έχει προτείνει τα έργα διασύνδεσης των ποταμών Κρικελιώτη και Καρπενησιώτη με τον ταμιευτήρα του Ευήνου, ώστε να αξιοποιηθούν νερά από τα Κρεμαστά, ένα έργο συνολικού προϋπολογισμού 534 εκατ. ευρώ. Η Ελλάδα αντλεί διδάγματα από τη διεθνή εμπειρία «Η λειψυδρία στο Ισραήλ είναι η κανονικότητα», τόνισε ο Giora Shaham, πρώην Γενικός Διευθυντής της Εθνικής Αρχής Υδάτων του Ισραήλ, παρουσιάζοντας την εντυπωσιακή εμπειρία της χώρας του στην ολιστική διαχείριση υδάτινων πόρων. Σε μια ομιλία γεμάτη αριθμούς, παραδείγματα, αλλά και πολιτικές αιχμές, ο Shaham μετέφερε στους συμμετέχοντες του συνεδρίου στην Ελλάδα την εικόνα μιας χώρας που όχι μόνο επιβίωσε στη σκιά της ερήμου, αλλά εξελίχθηκε σε παγκόσμιο ηγέτη στη βιώσιμη διαχείριση του νερού. Σήμερα, πάνω από το 50% του νερού που χρησιμοποιείται στο Ισραήλ προέρχεται από επαναχρησιμοποιημένα λύματα και από υφάλμυρο ή θαλασσινό νερό που έχει υποστεί αφαλάτωση. Η αφαλάτωση καλύπτει ήδη το 57% της ζήτησης, ποσοστό που αναμένεται να ξεπεράσει το 60% μέχρι το 2050. Οι Ισραηλινοί δεν αντιμετώπισαν ποτέ το δίλημμα «επαναχρησιμοποίηση ή αφαλάτωση». «Δεν έχεις επιλογή, τα χρειάζεσαι όλα», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Shaham, εξηγώντας ότι το δίκτυο ύδρευσης της χώρας βασίζεται σε πέντε τύπους νερού: φυσικό, επεξεργασμένο, υφάλμυρο, αφαλατωμένο από υφάλμυρες πηγές και αφαλατωμένο θαλασσινό. Με έμφαση στην ανθεκτικότητα, το Ισραήλ έχει δημιουργήσει μια ενιαία εθνική υδροδοτική υποδομή, ένα grid που συνδέει όλες τις περιοχές, μεταφέροντας νερό από πηγές πλεονασμάτων σε περιοχές με ελλείψεις. Το δίκτυο αυτό επιτρέπει την ανακατανομή των πόρων σε περιόδους ξηρασίας ή κρίσης, προσφέροντας την απαραίτητη ευελιξία στο σύστημα. Παράλληλα, το 85% των επεξεργασμένων λυμάτων επαναχρησιμοποιείται – το υψηλότερο ποσοστό παγκοσμίως – κυρίως στη γεωργία. Όπως υπογράμμισε ο Shaham, αυτή η στρατηγική δεν προστατεύει μόνο τους φυσικούς πόρους, αλλά παράγει περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Η προσέγγιση της χώρας στη συντήρηση του υδάτινου ισοζυγίου δεν περιορίζεται σε υποδομές. Η μείωση των απωλειών στο δημοτικό δίκτυο από 25%-30% σε μόλις 8% τα τελευταία 20 χρόνια, οφείλεται σε εκτεταμένες τεχνικές παρεμβάσεις, ελέγχους διαρροών και μηχανική ακρίβεια. Η τιμολογιακή πολιτική παίζει, επίσης, ρόλο: τα τιμολόγια είναι διαβαθμισμένα, αντικατοπτρίζουν το πραγματικό κόστος του νερού και αποτρέπουν τη σπατάλη. Όπως σημείωσε ο Shaham, «η διατήρηση μιας κουλτούρας εξοικονόμησης είναι αποτέλεσμα τεσσάρων στρατηγικών: μηχανικής, εκπαίδευσης, τιμολογιακής πολιτικής και συνείδησης». Στο τέλος της παρουσίασής του, ο Giora Shaham απηύθυνε έμμεσο αλλά σαφές μήνυμα προς τις χώρες που τώρα αρχίζουν να σχεδιάζουν την υδατική τους στρατηγική – μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. «Χρειάζονται πολλά χρόνια για να χτιστεί ένα εθνικό σύστημα. Μην βασίζεστε στις βροχές. Μην επιλέγετε μεταξύ λύσεων – χρησιμοποιήστε όλες. Και κυρίως: εμπλέξτε το κοινό. Χωρίς τους πολίτες, δεν υπάρχει ανθεκτικότητα». Την ώρα που και στην Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ο δημόσιος διάλογος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε χθες με συντριπτική πλειοψηφία τις θέσεις του για τη νέα Στρατηγική Ανθεκτικότητας στο Νερό, την οποία αναμένεται να παρουσιάσει η Κομισιόν πριν από το καλοκαίρι του 2025. Μεταξύ των βασικών αξόνων της έκθεσης περιλαμβάνεται η θέσπιση δεσμευτικών στόχων ανά τομέα και ανά λεκάνη απορροής για την αποδοτικότητα στη χρήση του νερού και τον περιορισμό της υπεράντλησης, η δραστική μείωση της ρύπανσης από χημικά και φαρμακευτικά κατάλοιπα –συμπεριλαμβανομένης της πλήρους κατάργησης των PFAS– και η ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης και αντίδρασης σε ξηρασία, λειψυδρία και πλημμύρες. Παράλληλα, οι ευρωβουλευτές ζητούν αφιερωμένη χρηματοδότηση και επενδύσεις σε καινοτόμες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, τα συστήματα εντοπισμού διαρροών σε πραγματικό χρόνο, η έξυπνη άρδευση και η ανακύκλωση νερού. -
Ένα ιδιαίτερα απαιτητικό καλοκαίρι προβλέπεται ως προς την διαχείριση των υδατικών πόρων, αλλά και της λειψυδρίας σε ορισμένες περιοχές. Αυτό υπογραμμίζει σε συνέντευξη της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δρ. Ελισάβετ Φελώνη, Υδρολόγος - διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τονίζοντας ότι οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Για την Αττική σημειώνει ότι «οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν ''μέτριο'' χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών». Υπογραμμίζει επίσης ότι οι μονάδες αφαλάτωσης για την Αττική δεν αποτελούν ακόμη κρίσιμη ανάγκη παρά μόνο ένα μέτρο εφεδρικό. «Το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό» Για το αν την ανησυχεί η κατάσταση για το φετινό καλοκαίρι, σχολίασε: «Τα έως τώρα δεδομένα δείχνουν πως το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό ως προς τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Παρόλο που οι βροχοπτώσεις του χειμώνα και της άνοιξης ήταν αυξημένες σε ορισμένες περιοχές σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα ξηρά υδρολογικά έτη, το υδατικό διαθέσιμο είναι περιορισμένο. Ο χειμώνας ήταν γενικά ήπιος και σχετικά ξηρός, όπως σχετικά χαμηλές και οι χιονοπτώσεις που τελικά δεν βοήθησαν στην σημαντική αύξηση των αποθεμάτων τόσο στους επιφανειακούς ταμιευτήρες όσο και στους υπόγειους υδροφορείς. Οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων, η χρόνια υπεράντληση και η περιορισμένη δυνατότητα αποθήκευσης καθιστούν τα νησιά εξαιρετικά ευάλωτα. Στην Κρήτη, το ήδη επιβαρυμένο υδρολογικό ισοζύγιο συνδυάζεται με αυξανόμενες πιέσεις, κυρίως λόγω αγροτικών αναγκών και της συνεχούς αύξησης του τουρισμού». Πόσο νερό έχει «χάσει» η Αττική - Το σχέδιο για τη λειψυδρία Για το αν αντιμετωπίζει πράγματι πρόβλημα η Αττική, είπε: «Οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν «μέτριο» χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών. Ενδεικτικά, αν εξετάσουμε τα συνολικά αποθέματα των τεσσάρων κύριων ταμιευτήρων που υδροδοτούν την πρωτεύουσα, παρατηρούμε ότι σε μια «καλή» υδρολογική χρονιά τα αποθέματα στα τέλη Μαρτίου συνήθως είναι πάνω από 1 δισ. κυβικά μέτρα νερού, όπως καταγράφηκαν και τον Μάρτιο του 2023». Και πρόσθεσε: «Κατόπιν, με την μετεωρολογική ξηρασία του 2023-2024, στα τέλη Μαρτίου του 2024, τα διαθέσιμα αποθέματα ήταν 930 εκατ. κυβικά, και φέτος, τον Μάρτιο του 2025, η καταγραφή έδειξε μόλις 650 εκατ. κυβικά μέτρα νερού - με γενικά φθίνουσα τάση έως σήμερα (631 εκατ. κυβικά, Μάιος 2025). Η εικόνα αυτή καταδεικνύει ότι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία. Παρότι η συνολική ετήσια κατανάλωση της Αθήνας κινείται λίγο πάνω από τα 400 εκατ. κυβικά, και δεν τίθεται άμεσο θέμα επάρκειας, αν συνεχιστούν οι ξηρές συνθήκες και δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα ενίσχυσης του υδροσυστήματος, η κατάσταση θα επιδεινωθεί σημαντικά». Η κα. Φελώνη σημείωσε πως δεν πρόκειται για μια προσωρινή «υδατική κρίση», αλλά για μια πρόκληση με αβέβαιο χρονικό ορίζοντα. «Τον χειμώνα που πέρασε, στο πανεπιστήμιο πραγματοποιήσαμε πανελλαδική έρευνα για τη λειψυδρία, καθώς και ειδικά ερωτηματολόγια σε περιοχές όπως η Κρήτη, για την αξιολόγηση των καταναλωτικών συνηθειών. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά: η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι υπαρκτό στη χώρα, αν και μόνο μερικώς αισθάνεται επηρεασμένη από τις επιπτώσεις. Στην Αθήνα ειδικά, το πρόβλημα θεωρείται -εσφαλμένα- λιγότερο σημαντικό. Ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν γνωρίζουν με ακρίβεια την ποσότητα νερού που καταναλώνουν, ούτε βέλτιστες πρακτικές εξοικονόμησης που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν στην καθημερινότητά τους. Παρατηρείται ένα έλλειμμα ενημέρωσης και εκπαίδευσης, ενώ πάνω από το 90% δηλώνει ότι επιθυμεί σχετική πληροφόρηση - τόσο μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και μέσω δράσεων για τους πολίτες και τους αγρότες» σημείωσε. «Φυσικά, είναι δύσκολο να μιλάμε για ατομική ευθύνη χωρίς να προηγούνται ουσιαστικές πρωτοβουλίες σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Κατά την άποψή μου, η φετινή εκστρατεία ενημέρωσης έχει καθυστερήσει, ενώ χρειάζεται σαφώς διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με πέρσι - τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τον τρόπο διάχυσης» πρόσθεσε ακόμη. Για πιθανές λύσεις, είπε πως από τεχνικής άποψης, έχουν τεθεί ορισμένες στο τραπέζι, όπως «η αξιοποίηση επιφανειακών υδατικών πόρων (μακροπρόθεσμα), η ενεργοποίηση μονάδων αφαλάτωσης σε περιόδους αιχμής, και, τέλος, το σενάριο μεταφοράς νερού με υδροφόρα πλοία. Η τελευταία επιλογή αποτυπώνει την έντονη ανησυχία για μελλοντικές ελλείψεις, όμως σε καμία περίπτωση δεν συνιστά βιώσιμη λύση - οικονομικά ή περιβαλλοντικά». «Δυστυχώς, η καθυστέρηση στην ωρίμανση εναλλακτικών λύσεων δημιουργεί τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε μέτρα έκτακτης ανάγκης, ανεπαρκή για τις απαιτήσεις της εποχής» πρόσθεσε. Το ανησυχητικό φαινόμενο της λειψυδρίας Για το αν το πρόβλημα θα είναι πιο έντονο από πέρυσι, απάντησε καταφατικά. «Ναι, δυστυχώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση σε αρκετές περιοχές θα είναι φέτος πιο επιβαρυμένη. Η αυξημένη θερμοκρασία, η μειωμένη χιονόπτωση και η μεγαλύτερη εξάτμιση επιτείνουν την απώλεια νερού. Επίσης, το φαινόμενο της λειψυδρίας είναι σωρευτικό - δεν διορθώνεται από μία «σχετικά καλύτερη» χρονιά βροχοπτώσεων, ιδίως όσο οι πιέσεις από την αυξημένη ζήτηση εμμένουν και όσο δεν βελτιώνονται οι συνθήκες διαχείρισης του διαθέσιμου νερού. Επιτρέψτε μου να πω ότι, τη δεδομένη στιγμή, με το φαινόμενο σε εξέλιξη και τον αγροτικό τομέα να έχει διαρκείς και μεγάλες ανάγκες σε νερό, δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι δεδομένο ότι θα δούμε επιπτώσεις στις καλλιέργειες - μειωμένες αποδόσεις, αλλά και, τελικά, αυξημένες τιμές στα προϊόντα. Οφείλουμε όμως να δράσουμε άμεσα, ώστε αυτό να είναι πραγματικά το τελευταίο καλοκαίρι που μιλάμε σε χρόνο μέλλοντα για το τι πρέπει να γίνει». Καταλήγοντας, είπε ότι «θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε φιλοπεριβαλλοντικές τεχνικές και τεχνολογίες, όπως η συλλογή και αξιοποίηση όμβριων υδάτων, η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση νερού, η ευφυής γεωργία. Κατά προτεραιότητα απαιτείται η διοχέτευση πόρων για επενδύσεις κατά τόπους και ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, όπως η δημιουργία μικρών φραγμάτων και ταμιευτήρων, ο εκσυγχρονισμός των αρδευτικών και υδρευτικών δικτύων που παρουσιάζουν μεγάλες απώλειες, και -οπωσδήποτε-επιβάλλεται η ενίσχυση της υδατικής παιδείας του πληθυσμού». -
Ένα ιδιαίτερα απαιτητικό καλοκαίρι προβλέπεται ως προς την διαχείριση των υδατικών πόρων, αλλά και της λειψυδρίας σε ορισμένες περιοχές. Αυτό υπογραμμίζει σε συνέντευξη της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δρ. Ελισάβετ Φελώνη, Υδρολόγος - διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τονίζοντας ότι οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Για την Αττική σημειώνει ότι «οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν ''μέτριο'' χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών». Υπογραμμίζει επίσης ότι οι μονάδες αφαλάτωσης για την Αττική δεν αποτελούν ακόμη κρίσιμη ανάγκη παρά μόνο ένα μέτρο εφεδρικό. «Το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό» Για το αν την ανησυχεί η κατάσταση για το φετινό καλοκαίρι, σχολίασε: «Τα έως τώρα δεδομένα δείχνουν πως το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό ως προς τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Παρόλο που οι βροχοπτώσεις του χειμώνα και της άνοιξης ήταν αυξημένες σε ορισμένες περιοχές σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα ξηρά υδρολογικά έτη, το υδατικό διαθέσιμο είναι περιορισμένο. Ο χειμώνας ήταν γενικά ήπιος και σχετικά ξηρός, όπως σχετικά χαμηλές και οι χιονοπτώσεις που τελικά δεν βοήθησαν στην σημαντική αύξηση των αποθεμάτων τόσο στους επιφανειακούς ταμιευτήρες όσο και στους υπόγειους υδροφορείς. Οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων, η χρόνια υπεράντληση και η περιορισμένη δυνατότητα αποθήκευσης καθιστούν τα νησιά εξαιρετικά ευάλωτα. Στην Κρήτη, το ήδη επιβαρυμένο υδρολογικό ισοζύγιο συνδυάζεται με αυξανόμενες πιέσεις, κυρίως λόγω αγροτικών αναγκών και της συνεχούς αύξησης του τουρισμού». Πόσο νερό έχει «χάσει» η Αττική - Το σχέδιο για τη λειψυδρία Για το αν αντιμετωπίζει πράγματι πρόβλημα η Αττική, είπε: «Οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν «μέτριο» χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών. Ενδεικτικά, αν εξετάσουμε τα συνολικά αποθέματα των τεσσάρων κύριων ταμιευτήρων που υδροδοτούν την πρωτεύουσα, παρατηρούμε ότι σε μια «καλή» υδρολογική χρονιά τα αποθέματα στα τέλη Μαρτίου συνήθως είναι πάνω από 1 δισ. κυβικά μέτρα νερού, όπως καταγράφηκαν και τον Μάρτιο του 2023». Και πρόσθεσε: «Κατόπιν, με την μετεωρολογική ξηρασία του 2023-2024, στα τέλη Μαρτίου του 2024, τα διαθέσιμα αποθέματα ήταν 930 εκατ. κυβικά, και φέτος, τον Μάρτιο του 2025, η καταγραφή έδειξε μόλις 650 εκατ. κυβικά μέτρα νερού - με γενικά φθίνουσα τάση έως σήμερα (631 εκατ. κυβικά, Μάιος 2025). Η εικόνα αυτή καταδεικνύει ότι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία. Παρότι η συνολική ετήσια κατανάλωση της Αθήνας κινείται λίγο πάνω από τα 400 εκατ. κυβικά, και δεν τίθεται άμεσο θέμα επάρκειας, αν συνεχιστούν οι ξηρές συνθήκες και δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα ενίσχυσης του υδροσυστήματος, η κατάσταση θα επιδεινωθεί σημαντικά». Η κα. Φελώνη σημείωσε πως δεν πρόκειται για μια προσωρινή «υδατική κρίση», αλλά για μια πρόκληση με αβέβαιο χρονικό ορίζοντα. «Τον χειμώνα που πέρασε, στο πανεπιστήμιο πραγματοποιήσαμε πανελλαδική έρευνα για τη λειψυδρία, καθώς και ειδικά ερωτηματολόγια σε περιοχές όπως η Κρήτη, για την αξιολόγηση των καταναλωτικών συνηθειών. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά: η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι υπαρκτό στη χώρα, αν και μόνο μερικώς αισθάνεται επηρεασμένη από τις επιπτώσεις. Στην Αθήνα ειδικά, το πρόβλημα θεωρείται -εσφαλμένα- λιγότερο σημαντικό. Ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν γνωρίζουν με ακρίβεια την ποσότητα νερού που καταναλώνουν, ούτε βέλτιστες πρακτικές εξοικονόμησης που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν στην καθημερινότητά τους. Παρατηρείται ένα έλλειμμα ενημέρωσης και εκπαίδευσης, ενώ πάνω από το 90% δηλώνει ότι επιθυμεί σχετική πληροφόρηση - τόσο μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και μέσω δράσεων για τους πολίτες και τους αγρότες» σημείωσε. «Φυσικά, είναι δύσκολο να μιλάμε για ατομική ευθύνη χωρίς να προηγούνται ουσιαστικές πρωτοβουλίες σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Κατά την άποψή μου, η φετινή εκστρατεία ενημέρωσης έχει καθυστερήσει, ενώ χρειάζεται σαφώς διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με πέρσι - τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τον τρόπο διάχυσης» πρόσθεσε ακόμη. Για πιθανές λύσεις, είπε πως από τεχνικής άποψης, έχουν τεθεί ορισμένες στο τραπέζι, όπως «η αξιοποίηση επιφανειακών υδατικών πόρων (μακροπρόθεσμα), η ενεργοποίηση μονάδων αφαλάτωσης σε περιόδους αιχμής, και, τέλος, το σενάριο μεταφοράς νερού με υδροφόρα πλοία. Η τελευταία επιλογή αποτυπώνει την έντονη ανησυχία για μελλοντικές ελλείψεις, όμως σε καμία περίπτωση δεν συνιστά βιώσιμη λύση - οικονομικά ή περιβαλλοντικά». «Δυστυχώς, η καθυστέρηση στην ωρίμανση εναλλακτικών λύσεων δημιουργεί τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε μέτρα έκτακτης ανάγκης, ανεπαρκή για τις απαιτήσεις της εποχής» πρόσθεσε. Το ανησυχητικό φαινόμενο της λειψυδρίας Για το αν το πρόβλημα θα είναι πιο έντονο από πέρυσι, απάντησε καταφατικά. «Ναι, δυστυχώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση σε αρκετές περιοχές θα είναι φέτος πιο επιβαρυμένη. Η αυξημένη θερμοκρασία, η μειωμένη χιονόπτωση και η μεγαλύτερη εξάτμιση επιτείνουν την απώλεια νερού. Επίσης, το φαινόμενο της λειψυδρίας είναι σωρευτικό - δεν διορθώνεται από μία «σχετικά καλύτερη» χρονιά βροχοπτώσεων, ιδίως όσο οι πιέσεις από την αυξημένη ζήτηση εμμένουν και όσο δεν βελτιώνονται οι συνθήκες διαχείρισης του διαθέσιμου νερού. Επιτρέψτε μου να πω ότι, τη δεδομένη στιγμή, με το φαινόμενο σε εξέλιξη και τον αγροτικό τομέα να έχει διαρκείς και μεγάλες ανάγκες σε νερό, δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι δεδομένο ότι θα δούμε επιπτώσεις στις καλλιέργειες - μειωμένες αποδόσεις, αλλά και, τελικά, αυξημένες τιμές στα προϊόντα. Οφείλουμε όμως να δράσουμε άμεσα, ώστε αυτό να είναι πραγματικά το τελευταίο καλοκαίρι που μιλάμε σε χρόνο μέλλοντα για το τι πρέπει να γίνει». Καταλήγοντας, είπε ότι «θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε φιλοπεριβαλλοντικές τεχνικές και τεχνολογίες, όπως η συλλογή και αξιοποίηση όμβριων υδάτων, η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση νερού, η ευφυής γεωργία. Κατά προτεραιότητα απαιτείται η διοχέτευση πόρων για επενδύσεις κατά τόπους και ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, όπως η δημιουργία μικρών φραγμάτων και ταμιευτήρων, ο εκσυγχρονισμός των αρδευτικών και υδρευτικών δικτύων που παρουσιάζουν μεγάλες απώλειες, και -οπωσδήποτε-επιβάλλεται η ενίσχυση της υδατικής παιδείας του πληθυσμού». View full είδηση
-
Το νερό είναι ένας απαραίτητος πόρος - όχι μόνο για τη δημόσια υγεία, το περιβάλλον και τα οικοσυστήματά του, αλλά και για την παραγωγή ενέργειας, τη γεωργία και την επισιτιστική ασφάλεια. Όσο σημαντικό κι αν είναι, το νερό δεν είναι ένας ανεξάντλητος πόρος και πρέπει να προστατεύεται από τη ρύπανση και την υπερεκμετάλλευση. Οι σύνθετες προκλήσεις σχετικά με το νερό επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη. Ζητήματα όπως η σπανιότητα, η ρύπανση και οι αυξανόμενοι κίνδυνοι από πλημμύρες και ξηρασίες δεν περιορίζονται πλέον σε απομονωμένες περιοχές. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέβαλε φιλόδοξες προτάσεις για τον μετριασμό αυτών των προκλήσεων σε μια έκθεση σχετικά με την επικείμενη ευρωπαϊκή στρατηγική για την ανθεκτικότητα των υδάτων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να παρουσιάσει την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Ανθεκτικότητα στο Νερό πριν από το καλοκαίρι του 2025. Λειψυδρία στην Ευρώπη: επιπτώσεις και λύσεις Η έλλειψη υδάτινων πόρων είναι ένα από τα πιο πιεστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι. Έως και το 34% του πληθυσμού της ΕΕ και το 40% της επικράτειάς της αντιμετώπισαν εποχιακή λειψυδρία το 2022. Στη Νότια Ευρώπη, έως και το 70% του πληθυσμού υφίσταται λειψυδρία κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Πληροφοριακό γράφημα για τη λειψυδρία στην Ευρώπη Ο Δείκτης Εκμετάλλευσης Νερού Plus (WEI+) μετρά την κατανάλωση νερού ως ποσοστό των ανανεώσιμων πόρων γλυκού νερού για μια δεδομένη περιοχή και περίοδο. Ο παραπάνω χάρτης δείχνει ότι η Κύπρος αντιμετώπισε τα μεγαλύτερα προβλήματα διαθεσιμότητας νερού μεταξύ όλων των χωρών της ΕΕ το 2022, ακολουθούμενη από τη Μάλτα και τη Ρουμανία. Ωστόσο, οι ετήσιοι υπολογισμοί του WEI+ σε εθνικό επίπεδο δεν αντικατοπτρίζουν το γεγονός ότι οι υδάτινοι πόροι ενδέχεται να είναι ανεπαρκείς σε ορισμένες περιοχές κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων εποχών. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, μια χώρα αντιμετωπίζει «υδάτινη πίεση» όταν οι ετήσιοι υδάτινοι πόροι της είναι κάτω από 1.700 m³ ανά κάτοικο. Χώρες όπως η Κύπρος, η Μάλτα, η Πολωνία και η Τσεχία αντιμετωπίζουν χρόνια υδάτινη πίεση. 30% των Ευρωπαίων που επηρεάζονται από την έλλειψη νερού κάθε χρόνο Πηγή: https://www.eea.europa.eu/en/analysis/publications/europes-state-of-water-2024?activeTab=12807558-bd9c-4df7-b03e-1fc91154d58f Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (EEA), περίπου το 20% της ευρωπαϊκής επικράτειας και το 30% του πληθυσμού επηρεάζονται από την έλλειψη νερού κάθε χρόνο. Οι ευρωβουλευτές ζητούν δεσμευτικούς στόχους για την αποδοτικότητα των υδάτων που να καλύπτουν όλες τις χρήσεις του νερού, συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας, της γεωργίας και των νοικοκυριών. Οι προτεινόμενες λύσεις περιλαμβάνουν την υιοθέτηση πιο βιώσιμων γεωργικών μοντέλων, με τη βοήθεια καινοτόμων τεχνολογικών λύσεων, την παροχή κινήτρων για πρακτικές επαναχρησιμοποίησης νερού, τη μείωση της ρύπανσης και της ζήτησης νερού. Ρύπανση των υδάτων: οι κύριες απειλές και πώς να τις αποτρέψουμε Τα προβλήματα με τα ύδατα στην ΕΕ δεν περιορίζονται στην ποσότητα, αλλά σχετίζονται και με την ποιότητα. Το 2021, μόνο το 37% των επιφανειακών υδάτων της Ευρώπης είχαν επιτύχει «καλή» ή «υψηλή» οικολογική κατάσταση, ενώ μόλις το 29% πληρούσε την «καλή» χημική κατάσταση, σύμφωνα με τον ΕΟΠ. Μια καλή οικολογική και χημική κατάσταση υποδηλώνει ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν έχει επηρεάσει σημαντικά ένα επιφανειακό υδάτινο σύστημα. Οι κύριοι ρύποι των υδάτων περιλαμβάνουν βιομηχανικά χημικά, όπως βαρέα μέταλλα και επίμονες επιβλαβείς ουσίες γνωστές ως «έμμονοι ρύποι», χημικά που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και καταλήγουν σε ποτάμια, λίμνες και άλλα ύδατα, καθώς και αναδυόμενους ρύπους όπως τα μικροπλαστικά. Οι ευρωβουλευτές τονίζουν ότι η ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ για την αντιμετώπιση της ρύπανσης των υδάτων (όπως η οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα και η οδηγία για το πόσιμο νερό) πρέπει να εφαρμόζεται και να επιβάλλεται καλύτερα. Προσθέτουν ότι η ΕΕ πρέπει να μειώσει περαιτέρω τη ρύπανση από χημικά, φαρμακευτικά προϊόντα, βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, μικροπλαστικά, χημικά φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να προτείνει τη σταδιακή κατάργηση των «έμμονων ρύπων» σε καταναλωτικά αγαθά που έχουν αποδειχθεί ανησυχητικές για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, καθώς και την επικαιροποίηση των ορίων για αυτές τις χημικές ουσίες στο πόσιμο νερό. Περισσότερες πληροφορίες Διαβάστε περισσότερα σχετικά με το πώς η ΕΕ θέλει να αποτρέψει τη ρύπανση των υπόγειων και επιφανειακών υδάτων Ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει τα προβλήματα ύδρευσης στην Ευρώπη. Οι ακραίες θερμοκρασίες, οι παρατεταμένες ξηρασίες και οι καταστροφικές πλημμύρες βλάπτουν τα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη υγεία και προκαλούν σημαντικές διαταραχές στις οικονομικές δραστηριότητες. Περισσότερες πληροφορίες Δείτε τον χάρτη μας για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη Μέχρι τα μέσα του αιώνα, η συχνότητα και η ένταση των καυσώνων και της ξηρασίας προβλέπεται να αυξηθούν στις περισσότερες περιοχές της Ευρώπης. Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος Επιπτώσεις της ξηρασίας στα οικοσυστήματα στην Ευρώπη Πηγή "Μέχρι τα μέσα του αιώνα, η συχνότητα και η ένταση των καυσώνων και της ξηρασίας προβλέπεται να αυξηθούν στις περισσότερες περιοχές της Ευρώπης."Ανοίγει σε νέο παράθυρο Οι ευρωβουλευτές προτείνουν επείγοντα μέτρα για την άμβλυνση των επιπτώσεων της ξηρασίας, όπως μεγαλύτερη επαναχρησιμοποίηση λυμάτων, αυξημένη εξοικονόμηση νερού στους κτιριακούς και βιομηχανικούς τομείς και βελτιωμένη αποδοτικότητα των υδάτων στη γεωργία. Οι επενδύσεις σε τεχνικές αποθήκευσης νερού είναι επίσης κρίσιμες για τη διατήρηση των αποθεμάτων νερού κατά τη διάρκεια των περιόδων ξηρασίας. Για να βοηθήσει στον μετριασμό των κινδύνων πλημμύρας, η έκθεση προτείνει λύσεις βασισμένες στη φύση, όπως η αποκατάσταση υγροτόπων και η δημιουργία πράσινων ζωνών προστασίας. Περισσότερες πληροφορίες Μάθετε περισσότερα για τα μέτρα της ΕΕ για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής Κοινοί υδάτινοι πόροι: διασυνοριακή συνεργασία Πολλά ποτάμια και λίμνες της Ευρώπης μοιράζονται από πολλές χώρες, γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη διασυνοριακή διαχείριση των υδάτων. Οι ευρωβουλευτές τονίζουν ότι η ανθεκτικότητα στο νερό πρέπει να αποτελεί κοινή ευρωπαϊκή προσπάθεια και ότι η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίσει την περιφερειακή και διακρατική αλληλεγγύη μέσω συντονισμένων πολιτικών για το νερό και διευκολύνοντας τη συνεργασία μεταξύ των χωρών της ΕΕ. Οι επενδύσεις σε υποδομές ύδρευσης και έξυπνα συστήματα παρακολούθησης είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση της ποιότητας και της χρήσης του νερού σε πραγματικό χρόνο. Ως εκ τούτου, οι ευρωβουλευτές προτείνουν ένα ξεχωριστό και ειδικό ταμείο στον επερχόμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ, αρχής γενομένης από το 2028, για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας στο νερό στις περιοχές που κινδυνεύουν περισσότερο από λειψυδρία. Έξυπνη διαχείριση νερού: τεχνολογίες για ένα βιώσιμο μέλλον Οι σύγχρονες προκλήσεις απαιτούν σύγχρονες λύσεις. Οι αναδυόμενες τεχνολογίες μπορούν να συμβάλουν στον μετασχηματισμό της διαχείρισης των υδάτων και να κάνουν τη χρήση του νερού πιο βιώσιμη. Οι ευρωβουλευτές καλούν την Επιτροπή να επενδύσει σε λύσεις τεχνητής νοημοσύνης (AI), αισθητήρες για την παρακολούθηση της ποιότητας και της ποσότητας του νερού σε πραγματικό χρόνο, έξυπνη άρδευση και τεχνολογίες για τη βελτίωση της αποδοτικότητας των υδάτων. Η επεξεργασία λυμάτων μπορεί επίσης να επωφεληθεί από προηγμένες διαδικασίες επεξεργασίας που επιτρέπουν υψηλότερα ποσοστά επαναχρησιμοποίησης του νερού τόσο σε αστικές όσο και σε αγροτικές περιοχές. Περισσότερες πληροφορίες Ενημερωτικό δελτίο για την προστασία και τη διαχείριση των υδάτων Podcast του EPRS - «Τι θα γινόταν αν η Ευρώπη αντιμετώπιζε έλλειψη νερού;»Ανοίγει σε νέο παράθυρο Ενημέρωση EPRS - «Τι θα γινόταν αν η Ευρώπη αντιμετώπιζε έλλειψη νερού;» View full είδηση -
Λειψυδρία στην Ευρώπη: Τα ποσοστά ανά χώρα, οι επιπτώσεις και λύσεις
Engineer posted μια είδηση in Αρθρογραφία
Το νερό είναι ένας απαραίτητος πόρος - όχι μόνο για τη δημόσια υγεία, το περιβάλλον και τα οικοσυστήματά του, αλλά και για την παραγωγή ενέργειας, τη γεωργία και την επισιτιστική ασφάλεια. Όσο σημαντικό κι αν είναι, το νερό δεν είναι ένας ανεξάντλητος πόρος και πρέπει να προστατεύεται από τη ρύπανση και την υπερεκμετάλλευση. Οι σύνθετες προκλήσεις σχετικά με το νερό επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη. Ζητήματα όπως η σπανιότητα, η ρύπανση και οι αυξανόμενοι κίνδυνοι από πλημμύρες και ξηρασίες δεν περιορίζονται πλέον σε απομονωμένες περιοχές. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέβαλε φιλόδοξες προτάσεις για τον μετριασμό αυτών των προκλήσεων σε μια έκθεση σχετικά με την επικείμενη ευρωπαϊκή στρατηγική για την ανθεκτικότητα των υδάτων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να παρουσιάσει την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Ανθεκτικότητα στο Νερό πριν από το καλοκαίρι του 2025. Λειψυδρία στην Ευρώπη: επιπτώσεις και λύσεις Η έλλειψη υδάτινων πόρων είναι ένα από τα πιο πιεστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι. Έως και το 34% του πληθυσμού της ΕΕ και το 40% της επικράτειάς της αντιμετώπισαν εποχιακή λειψυδρία το 2022. Στη Νότια Ευρώπη, έως και το 70% του πληθυσμού υφίσταται λειψυδρία κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Πληροφοριακό γράφημα για τη λειψυδρία στην Ευρώπη Ο Δείκτης Εκμετάλλευσης Νερού Plus (WEI+) μετρά την κατανάλωση νερού ως ποσοστό των ανανεώσιμων πόρων γλυκού νερού για μια δεδομένη περιοχή και περίοδο. Ο παραπάνω χάρτης δείχνει ότι η Κύπρος αντιμετώπισε τα μεγαλύτερα προβλήματα διαθεσιμότητας νερού μεταξύ όλων των χωρών της ΕΕ το 2022, ακολουθούμενη από τη Μάλτα και τη Ρουμανία. Ωστόσο, οι ετήσιοι υπολογισμοί του WEI+ σε εθνικό επίπεδο δεν αντικατοπτρίζουν το γεγονός ότι οι υδάτινοι πόροι ενδέχεται να είναι ανεπαρκείς σε ορισμένες περιοχές κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων εποχών. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, μια χώρα αντιμετωπίζει «υδάτινη πίεση» όταν οι ετήσιοι υδάτινοι πόροι της είναι κάτω από 1.700 m³ ανά κάτοικο. Χώρες όπως η Κύπρος, η Μάλτα, η Πολωνία και η Τσεχία αντιμετωπίζουν χρόνια υδάτινη πίεση. 30% των Ευρωπαίων που επηρεάζονται από την έλλειψη νερού κάθε χρόνο Πηγή: https://www.eea.europa.eu/en/analysis/publications/europes-state-of-water-2024?activeTab=12807558-bd9c-4df7-b03e-1fc91154d58f Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (EEA), περίπου το 20% της ευρωπαϊκής επικράτειας και το 30% του πληθυσμού επηρεάζονται από την έλλειψη νερού κάθε χρόνο. Οι ευρωβουλευτές ζητούν δεσμευτικούς στόχους για την αποδοτικότητα των υδάτων που να καλύπτουν όλες τις χρήσεις του νερού, συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας, της γεωργίας και των νοικοκυριών. Οι προτεινόμενες λύσεις περιλαμβάνουν την υιοθέτηση πιο βιώσιμων γεωργικών μοντέλων, με τη βοήθεια καινοτόμων τεχνολογικών λύσεων, την παροχή κινήτρων για πρακτικές επαναχρησιμοποίησης νερού, τη μείωση της ρύπανσης και της ζήτησης νερού. Ρύπανση των υδάτων: οι κύριες απειλές και πώς να τις αποτρέψουμε Τα προβλήματα με τα ύδατα στην ΕΕ δεν περιορίζονται στην ποσότητα, αλλά σχετίζονται και με την ποιότητα. Το 2021, μόνο το 37% των επιφανειακών υδάτων της Ευρώπης είχαν επιτύχει «καλή» ή «υψηλή» οικολογική κατάσταση, ενώ μόλις το 29% πληρούσε την «καλή» χημική κατάσταση, σύμφωνα με τον ΕΟΠ. Μια καλή οικολογική και χημική κατάσταση υποδηλώνει ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν έχει επηρεάσει σημαντικά ένα επιφανειακό υδάτινο σύστημα. Οι κύριοι ρύποι των υδάτων περιλαμβάνουν βιομηχανικά χημικά, όπως βαρέα μέταλλα και επίμονες επιβλαβείς ουσίες γνωστές ως «έμμονοι ρύποι», χημικά που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και καταλήγουν σε ποτάμια, λίμνες και άλλα ύδατα, καθώς και αναδυόμενους ρύπους όπως τα μικροπλαστικά. Οι ευρωβουλευτές τονίζουν ότι η ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ για την αντιμετώπιση της ρύπανσης των υδάτων (όπως η οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα και η οδηγία για το πόσιμο νερό) πρέπει να εφαρμόζεται και να επιβάλλεται καλύτερα. Προσθέτουν ότι η ΕΕ πρέπει να μειώσει περαιτέρω τη ρύπανση από χημικά, φαρμακευτικά προϊόντα, βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, μικροπλαστικά, χημικά φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να προτείνει τη σταδιακή κατάργηση των «έμμονων ρύπων» σε καταναλωτικά αγαθά που έχουν αποδειχθεί ανησυχητικές για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, καθώς και την επικαιροποίηση των ορίων για αυτές τις χημικές ουσίες στο πόσιμο νερό. Περισσότερες πληροφορίες Διαβάστε περισσότερα σχετικά με το πώς η ΕΕ θέλει να αποτρέψει τη ρύπανση των υπόγειων και επιφανειακών υδάτων Ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει τα προβλήματα ύδρευσης στην Ευρώπη. Οι ακραίες θερμοκρασίες, οι παρατεταμένες ξηρασίες και οι καταστροφικές πλημμύρες βλάπτουν τα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη υγεία και προκαλούν σημαντικές διαταραχές στις οικονομικές δραστηριότητες. Περισσότερες πληροφορίες Δείτε τον χάρτη μας για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη Μέχρι τα μέσα του αιώνα, η συχνότητα και η ένταση των καυσώνων και της ξηρασίας προβλέπεται να αυξηθούν στις περισσότερες περιοχές της Ευρώπης. Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος Επιπτώσεις της ξηρασίας στα οικοσυστήματα στην Ευρώπη Πηγή "Μέχρι τα μέσα του αιώνα, η συχνότητα και η ένταση των καυσώνων και της ξηρασίας προβλέπεται να αυξηθούν στις περισσότερες περιοχές της Ευρώπης."Ανοίγει σε νέο παράθυρο Οι ευρωβουλευτές προτείνουν επείγοντα μέτρα για την άμβλυνση των επιπτώσεων της ξηρασίας, όπως μεγαλύτερη επαναχρησιμοποίηση λυμάτων, αυξημένη εξοικονόμηση νερού στους κτιριακούς και βιομηχανικούς τομείς και βελτιωμένη αποδοτικότητα των υδάτων στη γεωργία. Οι επενδύσεις σε τεχνικές αποθήκευσης νερού είναι επίσης κρίσιμες για τη διατήρηση των αποθεμάτων νερού κατά τη διάρκεια των περιόδων ξηρασίας. Για να βοηθήσει στον μετριασμό των κινδύνων πλημμύρας, η έκθεση προτείνει λύσεις βασισμένες στη φύση, όπως η αποκατάσταση υγροτόπων και η δημιουργία πράσινων ζωνών προστασίας. Περισσότερες πληροφορίες Μάθετε περισσότερα για τα μέτρα της ΕΕ για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής Κοινοί υδάτινοι πόροι: διασυνοριακή συνεργασία Πολλά ποτάμια και λίμνες της Ευρώπης μοιράζονται από πολλές χώρες, γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη διασυνοριακή διαχείριση των υδάτων. Οι ευρωβουλευτές τονίζουν ότι η ανθεκτικότητα στο νερό πρέπει να αποτελεί κοινή ευρωπαϊκή προσπάθεια και ότι η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίσει την περιφερειακή και διακρατική αλληλεγγύη μέσω συντονισμένων πολιτικών για το νερό και διευκολύνοντας τη συνεργασία μεταξύ των χωρών της ΕΕ. Οι επενδύσεις σε υποδομές ύδρευσης και έξυπνα συστήματα παρακολούθησης είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση της ποιότητας και της χρήσης του νερού σε πραγματικό χρόνο. Ως εκ τούτου, οι ευρωβουλευτές προτείνουν ένα ξεχωριστό και ειδικό ταμείο στον επερχόμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ, αρχής γενομένης από το 2028, για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας στο νερό στις περιοχές που κινδυνεύουν περισσότερο από λειψυδρία. Έξυπνη διαχείριση νερού: τεχνολογίες για ένα βιώσιμο μέλλον Οι σύγχρονες προκλήσεις απαιτούν σύγχρονες λύσεις. Οι αναδυόμενες τεχνολογίες μπορούν να συμβάλουν στον μετασχηματισμό της διαχείρισης των υδάτων και να κάνουν τη χρήση του νερού πιο βιώσιμη. Οι ευρωβουλευτές καλούν την Επιτροπή να επενδύσει σε λύσεις τεχνητής νοημοσύνης (AI), αισθητήρες για την παρακολούθηση της ποιότητας και της ποσότητας του νερού σε πραγματικό χρόνο, έξυπνη άρδευση και τεχνολογίες για τη βελτίωση της αποδοτικότητας των υδάτων. Η επεξεργασία λυμάτων μπορεί επίσης να επωφεληθεί από προηγμένες διαδικασίες επεξεργασίας που επιτρέπουν υψηλότερα ποσοστά επαναχρησιμοποίησης του νερού τόσο σε αστικές όσο και σε αγροτικές περιοχές. Περισσότερες πληροφορίες Ενημερωτικό δελτίο για την προστασία και τη διαχείριση των υδάτων Podcast του EPRS - «Τι θα γινόταν αν η Ευρώπη αντιμετώπιζε έλλειψη νερού;»Ανοίγει σε νέο παράθυρο Ενημέρωση EPRS - «Τι θα γινόταν αν η Ευρώπη αντιμετώπιζε έλλειψη νερού;» -
Παραμένει το πρόβλημα με τη λειψυδρία, με τις βροχές να μη θεωρούνται αρκετές ούτε φέτος - Στον Πηνειό ξεκινάμε ήδη κάτω από το όριο ασφαλείας των 84 μ., λέει ο Παναγιώτης Σαμπατανάκης από το ΙΓΜΕ. Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι επιστήμονες για τα αποθέματα νερού καθώς οι βροχοπτώσεις ούτε φέτος ήταν αρκετές για να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία που πλήττει πολλές περιοχές της χώρας, με τις προβλέψεις για το μέλλον να είναι δυσοίωνες λόγω της κλιματικής κρίσης. «Αν επαναληφθούν τόσο μεγάλες περίοδοι υψηλών θερμοκρασιών ουδείς ξέρει πώς θα εξελιχθεί η χρονιά» Σύμφωνα με τον διευθυντή Υδάτινων Πόρων και Γεωθερμίας του ΙΓΜΕ, Παναγιώτη Σαμπατανάκη, αν και φέτος από άποψη βροχοπτώσεων τα πράγματα ήταν καλύτερα από την περασμένη χρονιά, δεν ήταν τόσο καλά όσα θα θέλαμε για να αναπληρωθεί το έλλειμμα του προηγούμενου έτους. Στο φράγμα του Πηνειού η κατάσταση είναι οριακή, όπως εξηγεί ο ίδιος στο ΕΡΤNews, και φέτος αξιολογείται μάλιστα ακόμη πιο οριακή από την περσινή χρονιά διότι το φράγμα γεμίζει στα 94 μέτρα, το όριο ασφαλείας είναι 84 και αυτή τη στιγμή είμαστε στα 83. «Ξεκινάμε δηλαδή κάτω και από το όριο ασφαλείας και από εδώ και πέρα μέχρι τον Οκτώβρη πολύ δύσκολα θα ξαναβρέξει» τονίζει ο ίδιος. Επίσης από τον Πηνειό αρδεύεται όλος ο Κάμπος και η περσινή χρονιά συνοδεύτηκε από τριβές και εντάσεις μεταξύ των καλλιεργητών και της γενικής διοίκησης του οργανισμού που διαχειρίζεται το φράγμα, διότι η εκ περιτροπής άρδευση και η παροχή λιγότερου νερού προκαλεί διαφωνίες. Οι καύσωνες οξύνουν το πρόβλημα Η μεγαλύτερη ξηρασία που έχει υποστεί η χώρα μας – και η χειρότερη που έχει καταγραφεί με επιστημονικό τρόπο – ήταν την περίοδο 1989 – 1990. Όμως οι ανάγκες μας σε ύδρευση ήταν διαφορετικές, εξηγεί ο κ. Σαμπατανάκης, επειδή η Αθήνα τότε είχε ανάγκη 650.000 κυβικά ημερησίως ενώ σήμερα απαιτούνται 1,2 εκατ. κυβικά περίπου ημερησίως. Οι ειδικοί συστήνουν στους αγρότες να μην ποτίζουν το μεσημέρι καθώς το νερό δεν προλαβαίνει να απορροφηθεί από το χώμα Η βραχονησίδα που εμφανίστηκε στη λίμνη του Μαραθώνα «Πέρυσι είχαμε και δύο δεκαήμερα κύματα καύσωνα τον Ιούλιο. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι αν επαναληφθούν και αυτή την χρονιά τόσο μεγάλες περίοδοι υψηλών θερμοκρασιών, με το νερό από τώρα να βρίσκεται στα χαμηλότερα από το όριο ασφαλείας επίπεδα, κανένας δεν μπορεί να ξέρει πώς θα εξελιχθεί η χρονιά σε ό, τι αφορά την αγροτική παραγωγή» προσθέτει. Στον αγροτικό τομέα, είμαστε στο 83% των συνολικών υδατικών πόρων που χρησιμοποιούνται στη χώρα μας, έχοντας το υψηλότερο ποσοστό συγκριτικά με όλες τις μεσογειακές κυρίως χώρες, καθώς οι αγροτικές ανάγκες ύδρευσης έχουν πολλαπλασιαστεί. Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση και, όπως υπογραμμίζει, κανείς δεν μπορεί να κάνει μετεωρολογικές προβλέψεις σε καμία χώρα για το ποσοστό των βροχοπτώσεων το επόμενο έτος ή ακόμα και το επόμενο εξάμηνο. Οι υδάτινοι πόροι Αναφερόμενος στη διαχείριση των υδάτινων πόρων ο Παναγιώτης Σαμπατανάκης τόνισε ότι είναι σημαντικό οι αγρότες να μην ποτίζουν τις μεσημεριανές ώρες καθώς το νερό ουσιαστικά δεν προλαβαίνει να απορροφηθεί από το χώμα. Ταυτόχρονα οι κάτοικοι περιοχών της Αττικής που διαθέτουν γεωτρήσεις θα ήταν σωστό να μην τις χρησιμοποιούν για να γεμίζουν πισίνες ή να ποτίζουν γκαζόν. Είναι σημαντικό – όπως είπε – να κατανοήσουμε ότι η σωστή διαχείριση και οπωσδήποτε η μεγαλύτερη σύνεση σε ό,τι αφορά την κατανάλωση του νερού είναι κάτι πολύ σημαντικό για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Το θέμα του προβλήματος της λειψυδρίας σε πάρα πολλές περιοχές οφείλεται σε θέματα διαχείρισης βελτίωσης των δικτύων, σύμφωνα με τον ίδιο, ο οποίος αναφέρθηκε και στη λίμνη του Μαραθώνα όπου για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έχουν εμφανιστεί διάφορα νησάκια καθώς φαίνεται πως πέφτει ολοένα και περισσότερο η στάθμη. Καταληκτικά, ο ειδικός σημείωσε ότι με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα, είμαστε στο υψηλότερο επίπεδο ημερήσιας κατανάλωσης νερού μαζί με την Ιταλία, περίπου στα 170 λίτρα, με 180 ημερησίως κατά μέσον όρο. Οι μεγαλύτερες απώλειες νερού Στην εκκίνησή του φετινού υδρολογικού έτους (ξεκινά πάντα την 1η Οκτωβρίου) οι βροχές ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, κυρίως τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, σύμφωνα με όσα ανέφερε προ ημερών στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» ο διευθυντής της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, Θοδωρής Κολυδάς. Παρότι ο χειμώνας που ακολούθησε είχε, σε γενικές γραμμές, φυσιολογικές βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις, εντούτοις «το νερό δεν κατάφερε, όπως φαίνεται, να αναπληρώσει στη λεκάνη απορροής του Εύηνου και του Μόρνου, τα χαμένα αποθέματα». Οι μεγαλύτερες απώλειες υδάτων καταγράφονται στον Μόρνο. Ειδικότερα, ανά ταμιευτήρα, τα απολήψιμα αποθέματα την 17η Μαρτίου 2025 και την 17η Μαρτίου 2024 ήταν: στον Μόρνο 350 εκατ. κυβικά νερού από 500 εκατ. κυβικά πέρυσι την ίδια ημέρα στον Εύηνο 25 εκατ. κυβικά υδάτων ενώ πέρυσι ήταν στα 54 εκατ. κυβικά στον Μαραθώνα 20 εκατ. κυβικά από 22,7 εκατ. πέρυσι, και στην Υλίκη 262 εκατ. κυβικά από 355,5 εκατ. κυβικά αντίστοιχα πέρυσι Υπενθυμίζεται ότι για την εξασφάλιση της υδροδότησης της Αττικής υπό τις νέες συνθήκες που δημιουργούνται λόγω της κλιματικής κρίσης και της επαναλαμβανόμενης παρατεταμένης ανομβρίας, η κυβέρνηση – σε συνεργασία με την ΕΥΔΑΠ η οποία διαθέτει την τεχνογνωσία και έμπειρο προσωπικό – έχει καταστρώσει από πέρυσι ένα φιλόδοξο αλλά αναγκαίο σχέδιο για τη διασφάλιση της επάρκειας υδάτων για την περιοχή της πρωτεύουσας. Το εν λόγω σχέδιο περιλαμβάνει άμεσες παρεμβάσεις και μακροχρόνιες λύσεις για την ενίσχυση των υδατικών αποθεμάτων, τη χρήση εναλλακτικών πηγών και την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών. View full είδηση
-
Παραμένει το πρόβλημα με τη λειψυδρία, με τις βροχές να μη θεωρούνται αρκετές ούτε φέτος - Στον Πηνειό ξεκινάμε ήδη κάτω από το όριο ασφαλείας των 84 μ., λέει ο Παναγιώτης Σαμπατανάκης από το ΙΓΜΕ. Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι επιστήμονες για τα αποθέματα νερού καθώς οι βροχοπτώσεις ούτε φέτος ήταν αρκετές για να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία που πλήττει πολλές περιοχές της χώρας, με τις προβλέψεις για το μέλλον να είναι δυσοίωνες λόγω της κλιματικής κρίσης. «Αν επαναληφθούν τόσο μεγάλες περίοδοι υψηλών θερμοκρασιών ουδείς ξέρει πώς θα εξελιχθεί η χρονιά» Σύμφωνα με τον διευθυντή Υδάτινων Πόρων και Γεωθερμίας του ΙΓΜΕ, Παναγιώτη Σαμπατανάκη, αν και φέτος από άποψη βροχοπτώσεων τα πράγματα ήταν καλύτερα από την περασμένη χρονιά, δεν ήταν τόσο καλά όσα θα θέλαμε για να αναπληρωθεί το έλλειμμα του προηγούμενου έτους. Στο φράγμα του Πηνειού η κατάσταση είναι οριακή, όπως εξηγεί ο ίδιος στο ΕΡΤNews, και φέτος αξιολογείται μάλιστα ακόμη πιο οριακή από την περσινή χρονιά διότι το φράγμα γεμίζει στα 94 μέτρα, το όριο ασφαλείας είναι 84 και αυτή τη στιγμή είμαστε στα 83. «Ξεκινάμε δηλαδή κάτω και από το όριο ασφαλείας και από εδώ και πέρα μέχρι τον Οκτώβρη πολύ δύσκολα θα ξαναβρέξει» τονίζει ο ίδιος. Επίσης από τον Πηνειό αρδεύεται όλος ο Κάμπος και η περσινή χρονιά συνοδεύτηκε από τριβές και εντάσεις μεταξύ των καλλιεργητών και της γενικής διοίκησης του οργανισμού που διαχειρίζεται το φράγμα, διότι η εκ περιτροπής άρδευση και η παροχή λιγότερου νερού προκαλεί διαφωνίες. Οι καύσωνες οξύνουν το πρόβλημα Η μεγαλύτερη ξηρασία που έχει υποστεί η χώρα μας – και η χειρότερη που έχει καταγραφεί με επιστημονικό τρόπο – ήταν την περίοδο 1989 – 1990. Όμως οι ανάγκες μας σε ύδρευση ήταν διαφορετικές, εξηγεί ο κ. Σαμπατανάκης, επειδή η Αθήνα τότε είχε ανάγκη 650.000 κυβικά ημερησίως ενώ σήμερα απαιτούνται 1,2 εκατ. κυβικά περίπου ημερησίως. Οι ειδικοί συστήνουν στους αγρότες να μην ποτίζουν το μεσημέρι καθώς το νερό δεν προλαβαίνει να απορροφηθεί από το χώμα Η βραχονησίδα που εμφανίστηκε στη λίμνη του Μαραθώνα «Πέρυσι είχαμε και δύο δεκαήμερα κύματα καύσωνα τον Ιούλιο. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι αν επαναληφθούν και αυτή την χρονιά τόσο μεγάλες περίοδοι υψηλών θερμοκρασιών, με το νερό από τώρα να βρίσκεται στα χαμηλότερα από το όριο ασφαλείας επίπεδα, κανένας δεν μπορεί να ξέρει πώς θα εξελιχθεί η χρονιά σε ό, τι αφορά την αγροτική παραγωγή» προσθέτει. Στον αγροτικό τομέα, είμαστε στο 83% των συνολικών υδατικών πόρων που χρησιμοποιούνται στη χώρα μας, έχοντας το υψηλότερο ποσοστό συγκριτικά με όλες τις μεσογειακές κυρίως χώρες, καθώς οι αγροτικές ανάγκες ύδρευσης έχουν πολλαπλασιαστεί. Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση και, όπως υπογραμμίζει, κανείς δεν μπορεί να κάνει μετεωρολογικές προβλέψεις σε καμία χώρα για το ποσοστό των βροχοπτώσεων το επόμενο έτος ή ακόμα και το επόμενο εξάμηνο. Οι υδάτινοι πόροι Αναφερόμενος στη διαχείριση των υδάτινων πόρων ο Παναγιώτης Σαμπατανάκης τόνισε ότι είναι σημαντικό οι αγρότες να μην ποτίζουν τις μεσημεριανές ώρες καθώς το νερό ουσιαστικά δεν προλαβαίνει να απορροφηθεί από το χώμα. Ταυτόχρονα οι κάτοικοι περιοχών της Αττικής που διαθέτουν γεωτρήσεις θα ήταν σωστό να μην τις χρησιμοποιούν για να γεμίζουν πισίνες ή να ποτίζουν γκαζόν. Είναι σημαντικό – όπως είπε – να κατανοήσουμε ότι η σωστή διαχείριση και οπωσδήποτε η μεγαλύτερη σύνεση σε ό,τι αφορά την κατανάλωση του νερού είναι κάτι πολύ σημαντικό για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Το θέμα του προβλήματος της λειψυδρίας σε πάρα πολλές περιοχές οφείλεται σε θέματα διαχείρισης βελτίωσης των δικτύων, σύμφωνα με τον ίδιο, ο οποίος αναφέρθηκε και στη λίμνη του Μαραθώνα όπου για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έχουν εμφανιστεί διάφορα νησάκια καθώς φαίνεται πως πέφτει ολοένα και περισσότερο η στάθμη. Καταληκτικά, ο ειδικός σημείωσε ότι με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα, είμαστε στο υψηλότερο επίπεδο ημερήσιας κατανάλωσης νερού μαζί με την Ιταλία, περίπου στα 170 λίτρα, με 180 ημερησίως κατά μέσον όρο. Οι μεγαλύτερες απώλειες νερού Στην εκκίνησή του φετινού υδρολογικού έτους (ξεκινά πάντα την 1η Οκτωβρίου) οι βροχές ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, κυρίως τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, σύμφωνα με όσα ανέφερε προ ημερών στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» ο διευθυντής της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, Θοδωρής Κολυδάς. Παρότι ο χειμώνας που ακολούθησε είχε, σε γενικές γραμμές, φυσιολογικές βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις, εντούτοις «το νερό δεν κατάφερε, όπως φαίνεται, να αναπληρώσει στη λεκάνη απορροής του Εύηνου και του Μόρνου, τα χαμένα αποθέματα». Οι μεγαλύτερες απώλειες υδάτων καταγράφονται στον Μόρνο. Ειδικότερα, ανά ταμιευτήρα, τα απολήψιμα αποθέματα την 17η Μαρτίου 2025 και την 17η Μαρτίου 2024 ήταν: στον Μόρνο 350 εκατ. κυβικά νερού από 500 εκατ. κυβικά πέρυσι την ίδια ημέρα στον Εύηνο 25 εκατ. κυβικά υδάτων ενώ πέρυσι ήταν στα 54 εκατ. κυβικά στον Μαραθώνα 20 εκατ. κυβικά από 22,7 εκατ. πέρυσι, και στην Υλίκη 262 εκατ. κυβικά από 355,5 εκατ. κυβικά αντίστοιχα πέρυσι Υπενθυμίζεται ότι για την εξασφάλιση της υδροδότησης της Αττικής υπό τις νέες συνθήκες που δημιουργούνται λόγω της κλιματικής κρίσης και της επαναλαμβανόμενης παρατεταμένης ανομβρίας, η κυβέρνηση – σε συνεργασία με την ΕΥΔΑΠ η οποία διαθέτει την τεχνογνωσία και έμπειρο προσωπικό – έχει καταστρώσει από πέρυσι ένα φιλόδοξο αλλά αναγκαίο σχέδιο για τη διασφάλιση της επάρκειας υδάτων για την περιοχή της πρωτεύουσας. Το εν λόγω σχέδιο περιλαμβάνει άμεσες παρεμβάσεις και μακροχρόνιες λύσεις για την ενίσχυση των υδατικών αποθεμάτων, τη χρήση εναλλακτικών πηγών και την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών. -
Με Απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εκδίδεται πρόσκληση για την υλοποίηση σειράς παρεμβάσεων που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Ο πρώτος κύκλος της πρωτοβουλίας αφορά σε τουλάχιστον 25 έργα που θα πραγματοποιηθούν σε 19 Δήμους της χώρας, κυρίως νησιωτικούς. Ο συνολικός προϋπολογισμός τους προσεγγίζει τα 18 εκατ. ευρώ και καλύπτεται από το Τομεακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που υλοποιείται στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης 2021-2025. Πρόκειται για παρεμβάσεις που εντάσσονται στην ευρύτερη στρατηγική που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, δεδομένης της κλιματικής κρίσης. Η επιλογή των πρώτων 19 δυνητικών δικαιούχων έγινε, κατόπιν συνεργασίας του Γενικού Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, κ. Πέτρου Βαρελίδη με τον Γενικό Γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Μανώλη Κουτουλάκη, με βασικό κριτήριο την αναγκαιότητα που παρουσιάζεται στους συγκεκριμένους δήμους για άμεση λήψη μέτρων αντιμετώπισης της λειψυδρίας. Μεταξύ άλλων, τα έργα που προτεραιοποιούνται αφορούν σε: προμήθεια και εγκατάσταση μονάδων αφαλάτωσης, γεωτρήσεις για την ενίσχυση της ύδρευσης, εμπλουτισμό ζώνης υδροδότησης μέσω αγωγών, κ.ά. Αναλυτικά τα έργα αντιμετώπισης της λειψυδρίας (α’ κύκλος) Περιοχή ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΕΙΔΟΣ ΕΡΓΟΥ Φούρνοι Δήμος Φούρνων Κορσεών Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης κεντρικού οικισμού Φούρνων δυναμικότητας 300 m3/d. Λέρος Δήμος Λέρου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 1.000 m3/d. Τήνος Δήμος Τήνου Δύο μονάδες αφαλάτωσης δυναμικότητας 300 m3/d έκαστη. Πάτμος Δήμος Πάτμου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 600 m3/d. Αλόννησος Δήμος Αλοννήσου 1. Προμήθεια και εγκατάσταση δεξαμενής αποθήκευσης νερού χωρητικότητας 500 m3. 2. Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 200 m3/d (ΒΑ τμήμα). 3. Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 600 m3/d. Κέα Δήμος Κέας 1. Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 200 m3/d. 2. Ανόρυξη γεωτρήσεων. Ιθάκη Δήμος Ιθάκης Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 500 m3/d. Λειψοί Δήμος Λειψών Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 300 m3/d. Παξοί Δήμος Παξών Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 300 m3/d. Κάρπαθος Δήμος Καρπάθου 1. Προμήθεια και εγκατάσταση δύο μονάδων αφαλατώσεις δυναμικότητας 1.000 m3/d έκαστη. 2. Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης στον οικισμό ΑΠΕΡΙ δυναμικότητας 300 m3/d. Μεγανήσι Δήμος Μεγανησίου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 600 m3/d. Νάξος Δήμος Νάξου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 2.000 m3/d. Σπέτσες Δήμος Σπετσών Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 600 m3/d. Πόρος Δήμος Πόρου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης 1.200 m3/d. Ύδρα Δήμος Ύδρας Αγωγός για σύνδεση μονάδων αφαλάτωσης με το δίκτυο ύδρευσης. Νότια Κέρκυρα Διαδημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Δήμων Κέρκυρας (ΔΙΑΔΕΥΑΚ) Νότια Κέρκυρα: ανόρυξη γεωτρήσεων, σωληνώσεις, προμήθεια και εγκατάσταση μονάδων αποσιδήρωσης, ανακαίνιση δεξαμενής, για την ύδρευση περιοχών του Δήμου Νότιας Κέρκυρας. Λειβαδιά ΔΕΥΑ Λιβαδειάς Ανόρυξη τριών γεωτρήσεων για την ενίσχυση της ύδρευσης του οικισμού Αγίας Άννας. Κύμη – Αλιβέρι ΔΕΥΑ Κύμης – Αλιβερίου Εμπλουτισμός ζώνης υδροδότησης Αλιβερίου μέσω καταθλιπτικού αγωγού από πηγή Παραμεριτών. Βέλο Βόχα Δήμος Βέλου Βόχας 1. Διυλιστήριο δυναμικότητας 300 m3/ώρα. 2. Αγωγός 5 χλμ. προς το διυλιστήριο παροχής 300 m3/ώρα (διατομή 200 – 240 mm) View full είδηση
-
Με Απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, εκδίδεται πρόσκληση για την υλοποίηση σειράς παρεμβάσεων που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Ο πρώτος κύκλος της πρωτοβουλίας αφορά σε τουλάχιστον 25 έργα που θα πραγματοποιηθούν σε 19 Δήμους της χώρας, κυρίως νησιωτικούς. Ο συνολικός προϋπολογισμός τους προσεγγίζει τα 18 εκατ. ευρώ και καλύπτεται από το Τομεακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που υλοποιείται στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης 2021-2025. Πρόκειται για παρεμβάσεις που εντάσσονται στην ευρύτερη στρατηγική που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, δεδομένης της κλιματικής κρίσης. Η επιλογή των πρώτων 19 δυνητικών δικαιούχων έγινε, κατόπιν συνεργασίας του Γενικού Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, κ. Πέτρου Βαρελίδη με τον Γενικό Γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Μανώλη Κουτουλάκη, με βασικό κριτήριο την αναγκαιότητα που παρουσιάζεται στους συγκεκριμένους δήμους για άμεση λήψη μέτρων αντιμετώπισης της λειψυδρίας. Μεταξύ άλλων, τα έργα που προτεραιοποιούνται αφορούν σε: προμήθεια και εγκατάσταση μονάδων αφαλάτωσης, γεωτρήσεις για την ενίσχυση της ύδρευσης, εμπλουτισμό ζώνης υδροδότησης μέσω αγωγών, κ.ά. Αναλυτικά τα έργα αντιμετώπισης της λειψυδρίας (α’ κύκλος) Περιοχή ΔΥΝΗΤΙΚΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΕΙΔΟΣ ΕΡΓΟΥ Φούρνοι Δήμος Φούρνων Κορσεών Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης κεντρικού οικισμού Φούρνων δυναμικότητας 300 m3/d. Λέρος Δήμος Λέρου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 1.000 m3/d. Τήνος Δήμος Τήνου Δύο μονάδες αφαλάτωσης δυναμικότητας 300 m3/d έκαστη. Πάτμος Δήμος Πάτμου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 600 m3/d. Αλόννησος Δήμος Αλοννήσου 1. Προμήθεια και εγκατάσταση δεξαμενής αποθήκευσης νερού χωρητικότητας 500 m3. 2. Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 200 m3/d (ΒΑ τμήμα). 3. Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 600 m3/d. Κέα Δήμος Κέας 1. Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 200 m3/d. 2. Ανόρυξη γεωτρήσεων. Ιθάκη Δήμος Ιθάκης Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 500 m3/d. Λειψοί Δήμος Λειψών Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 300 m3/d. Παξοί Δήμος Παξών Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 300 m3/d. Κάρπαθος Δήμος Καρπάθου 1. Προμήθεια και εγκατάσταση δύο μονάδων αφαλατώσεις δυναμικότητας 1.000 m3/d έκαστη. 2. Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης στον οικισμό ΑΠΕΡΙ δυναμικότητας 300 m3/d. Μεγανήσι Δήμος Μεγανησίου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 600 m3/d. Νάξος Δήμος Νάξου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 2.000 m3/d. Σπέτσες Δήμος Σπετσών Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 600 m3/d. Πόρος Δήμος Πόρου Προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης 1.200 m3/d. Ύδρα Δήμος Ύδρας Αγωγός για σύνδεση μονάδων αφαλάτωσης με το δίκτυο ύδρευσης. Νότια Κέρκυρα Διαδημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Δήμων Κέρκυρας (ΔΙΑΔΕΥΑΚ) Νότια Κέρκυρα: ανόρυξη γεωτρήσεων, σωληνώσεις, προμήθεια και εγκατάσταση μονάδων αποσιδήρωσης, ανακαίνιση δεξαμενής, για την ύδρευση περιοχών του Δήμου Νότιας Κέρκυρας. Λειβαδιά ΔΕΥΑ Λιβαδειάς Ανόρυξη τριών γεωτρήσεων για την ενίσχυση της ύδρευσης του οικισμού Αγίας Άννας. Κύμη – Αλιβέρι ΔΕΥΑ Κύμης – Αλιβερίου Εμπλουτισμός ζώνης υδροδότησης Αλιβερίου μέσω καταθλιπτικού αγωγού από πηγή Παραμεριτών. Βέλο Βόχα Δήμος Βέλου Βόχας 1. Διυλιστήριο δυναμικότητας 300 m3/ώρα. 2. Αγωγός 5 χλμ. προς το διυλιστήριο παροχής 300 m3/ώρα (διατομή 200 – 240 mm) -
Σε τροχιά υλοποίησης βάζουν υπουργείο Περιβάλλοντος – Ενέργειας και ΕΥΔΑΠ το σχέδιο για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας προκειμένου να προλάβουν τα χειρότερα στον ορίζοντα της τετραετούς επάρκειας σε νερό που έχει στη διάθεσή της η Αθήνα εφόσον δεν αλλάξουν οι υδρολογικές συνθήκες για την πρωτεύουσα. Το σχέδιο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων εφεδρικές γεωτρήσεις του μέσου ρου του Βοιωτικού Κηφισού, οι οποίες θα προσθέσουν 75 εκατ. κυβικά μέτρα/έτος, την ενίσχυση του ταμιευτήρα Ευήνου από ποταμούς που τροφοδοτούν τη λίμνη των Κρεμαστών και συγκεκριμένα τον Κρικελοπόταμο και τον Καρπενησιώτη (έως περίπου 200 εκατ. κ.μ. ανάλογα με τις ανάγκες), αλλά και τη μελέτη λειτουργίας μονάδων αφαλάτωσης, οι οποίες θεωρούνται στρατηγική εφεδρεία. Η ΕΥΔΑΠ βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις με τη ΔΕΗ την τελευταία τριετία, όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας, Χάρης Σαχίνης με αντικείμενο τη μονάδα της ΔΕΗ στο Λαύριο. Στο μεταξύ ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης με απόφασή του, η οποία αναρτήθηκε στη «Διαύγεια», ανέθεσε την εκπόνηση μελετών και εκτέλεσης έργων του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής Πρωτευούσης στην ΕΥΔΑΠ με στόχο τη θωράκιση της Αθήνας απέναντι στη λειψυδρία. Αναλυτικά η ΕΥΔΑΠ θα προχωρήσει σε μελέτη έργου ενίσχυσης του υδροδοτικού συστήματος Ευήνου – Μόρνου από τις Λεκάνες του Ανατολικού Αχελώου και μελέτη έργου εγκατάστασης μονάδων αφαλάτωσης, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής αφαλάτωσης υφάλμυρων υδάτων. Παράλληλα θα μελετηθούν και έργα σε υφιστάμενες υποδομές και συγκεκριμένα: Έργο σταθεροποίησης και στεγανοποίησης στη Διώρυγα Κιθαιρώνα στην περιοχή Κοκκίνι. Έργο για την ολοκλήρωση της Κατασκευής Συμπληρωματικού Υδαταγωγού Διατομής Φ2000 του Υδραγωγείου Μόρνου Ανάντη Κοκκινίου έως τη Μονάδα Επεξεργασίας Νερού Αχαρνών (Τμήμα ΙΙ). Έργο για την προστασία του Υδραγωγείου Μόρνου από πτώσεις βράχων στη Διώρυγα Κιθαιρώνα. Έργο Ολοκλήρωσης Επεμβάσεων στη Διώρυγα Θηβών του Υδραγωγείου Μόρνου Στις νέες μελέτες και έργα σε υφιστάμενες υποδομές που ανατίθενται στην ΕΥΔΑΠ συγκαταλέγονται: Η επαναφορά της λειτουργικότητας και επανένταξη στο ΕΥΣ, των γεωτρήσεων Μέσου Ρου Βοιωτικού Κηφισού, η οποία θα υλοποιηθεί σε δύο στάδια Η μελέτη τρωτότητας του Ε.Υ.Σ. η οποία θα αναδείξει τις ελλείψεις και τις αδυναμίες του έναντι των κλιματικών κινδύνων Η χρηματοδότηση των ανωτέρω έργων και μελετών θα πραγματοποιηθεί από το καταβαλλόμενο τίμημα για την προμήθεια του ακατέργαστου ύδατος που αποδίδεται από την ΕΥΔΑΠ στην Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ (Ν.Π.Δ.Δ.) και διατίθεται περαιτέρω από το Ελληνικό Δημόσιο για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας, συντήρησης και αναβάθμισης του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής Πρωτευούσης Να σημειωθεί ότι όπως αναφέρεται στη σχετική απόφαση του κ. Σκυλακάκη, η Γενική Γραμματεία Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας διατηρεί το δικαίωμα να διαθέτει εναλλακτική πρόταση σε περίπτωση τυχόν/πιθανών προβλημάτων και γενικότερης αδυναμίας υλοποίησης συγκεκριμένων έργων και μελετών των ανωτέρω έργων και μελετών από την ΕΥΔΑΠ. Πιο κοντά οι μονάδες αφαλάτωσης Υπενθυμίζεται ότι βάσει των στοιχείων που έχουν ανακοινωθεί, η Αθήνα υφίσταται οξεία μείωση των αποθεμάτων νερού, τα οποία έπεσαν από 1100 εκατ. κ.μ. τον Οκτώβριο 2022 σε κάτω από 700 εκατ. κ.μ. (εκτίμηση για Οκτώβριο 2024), ενώ αν συνεχιστεί η ανομβρία, τα υφιστάμενα αποθέματα νερού επαρκούν για περίπου τέσσερα έτη. Η μείωση των αποθεμάτων στους ταμιευτήρες είναι και η βασική αιτία εκκίνησης των συζητήσεων για τις μονάδες αφαλάτωσης. Η μία εξ αυτών, εφόσον προχωρήσουν οι συζητήσεις με την ΔΕΗ, μπορεί να γίνει στην περιοχή του Λαυρίου και οι άλλες δύο ή τρεις στην πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου και κατά μήκος του αγωγού μεταφοράς νερού από το Μόρνο στην Αθήνα. Το κόστος του νερού από αφαλάτωση ωστόσο είναι σημαντικό και φτάνει το 1 ευρώ ανά κυβικό, ενώ σήμερα η ΕΥΔΑΠ χρεώνει το κυβικό κατά 0,35 λεπτά. Όπως ανέφερε ο κ. Σαχίνης, στη διάρκεια του «Olympia Forum V», προ τριετίας ξεκίνησαν συζητήσεις με τη ΔΕΗ για την εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης στο Λαύριο, κοντά στη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής της επιχείρησης. Η ΕΥΔΑΠ μάλιστα στη φάση αυτή δεν αποκλείει ακόμα και τις υποθαλάσσιες μονάδες αν και αναγνωρίζει ότι η αφαλάτωση απαιτεί ενέργεια, οπότε το ζητούμενο δεν είναι μόνο η ποιότητα του νερού της μονάδας, αλλά και το κόστος μεταφοράς του. Να σημειωθεί ότι σήμερα το δίκτυο είναι βαρυτικό, από τον Εύηνο πηγαίνει στον Μόρνο, από εκεί στην Αθήνα και στα παράλιά της. Αντίθετα το νερό των αφαλατώσεων πρέπει να μεταφερθεί από τη θάλασσα προς τα πάνω, διαδικασία η οποία είναι πιο κοστοβόρα. Πιο άμεση είναι η λύση της σύνδεσης των Κρεμαστών με τον Μόρνο όπου το νερό θα έρχεται με βαρύτητα και με χαμηλό ενεργειακό κόστος στην Αττική. Οι προμελέτες έχουν ήδη παραδοθεί, ενώ εκτιμάται ότι από τη στιγμή που θα ολοκληρωθούν οι μελέτες και αναδειχθεί ανάδοχος από τον διαγωνισμό που θα προκηρυχθεί, απαιτούνται δύο έτη για την κατασκευή του, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι δε θα υπάρχουν δικαστικές περιπέτειες στον διαγωνισμό. Υψηλό το κόστος των έργων Για το σχέδιο άντλησης νερού από τη λίμνη Κρεμαστών έχουν προβλεφθεί δύο έργα που αναμένεται να γίνουν σε δύο φάσεις. Περιλαμβάνουν την μεταφορά νερού μέσω δύο σηράγγων από τους παραπόταμους Κρικελοπόταμο και Καρπενησιώτη με ένα έργο εκτιμώμενου προϋπολογισμού 450 εκατ. ευρώ. Η δεύτερη φάση του έργου αφορά μια τρίτη σήραγγα μέχρι την λίμνη Κρεμαστών ενώ περιλαμβάνει και ένα έργο αντλησιοταμίευσης για αποθήκευση υδάτων και ενέργειας. Το έργο, προϋπολογισμού 250 εκατ. ευρώ, εξετάζεται να βγει με ΣΔΙΤ και θα εξυπηρετεί ανάγκες αποθήκευση ενέργειας, αλλά και εφεδρείας ως δεξαμενή υδάτων. Σε ό,τι αφορά τα απαιτούμενα έργα για το ΕΥΣ, είχαν αποτιμηθεί ήδη από το 2021 σε περίπου 300 εκατ. ευρώ. Σε έγγραφο της αρμόδιας διεύθυνσης του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, στο οποίο υπαγόταν τότε η ΕΥΔΑΠ, επισημαινόταν ότι «άμεσα, σε βάθος 10ετίας απαιτούνται , σύμφωνα με τις τεχνικές εκτιμήσεις των Υπηρεσιών του Δημοσίου, για το ΕΥΣ έργα και μελέτες άμεσης προτεραιότητας και επείγοντα αξίας 300 εκατ. ευρώ, ενώ σε βάθος 30ετίας έργα αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου η περιοχή της πρωτεύουσας να υδρεύσει με ασφάλεια». Ειδικά στις παρεμβάσεις που αφορούν τον Κιθαιρώνα, έχουν κατ’ επανάληψη εκδηλωθεί σε διάφορα υποτμήματα φαινόμενα αστάθειας, όπως βραχοκαταπτώσεις, ολισθήσεις κλπ, τα οποία έχουν προκαλέσει ρωγματώσεις, θραύσεις πυθμένα και μετακινήσεις αρμών στον υδαταγωγό. Κατά καιρούς έχουν εκπονηθεί από την ΕΥΔΑΠ τεχνικογεωλογικές και γεωτεχνικές έρευνες, παρακολούθηση αποκλισιομέτρων και τοπογραφικών μαρτύρων, έχουν ληφθεί τοπικά μέτρα αντιστήριξης και αποστράγγισης και έχουν γίνει επιδιορθώσεις του υδαταγωγού. Σε επίπεδο επικράτειας, πάντως, τα έργα που έχουν προταθεί, ξεπερνούν κατά πολύ τους διαθέσιμους πόρους, με τον κ. Σκυλακάκη να επισημαίνει πριν λίγες ημέρες ότι οι προτάσεις αφορούν έργα που ανέρχονται πανελλαδικά σε 6 δισ. ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή οι διαθέσιμοι πόροι από το ΕΣΠΑ φτάνουν τα 500 εκατ. ευρώ και από το ΠΔΕ δεν υπάρχουν καθόλου. View full είδηση
-
Σε τροχιά υλοποίησης βάζουν υπουργείο Περιβάλλοντος – Ενέργειας και ΕΥΔΑΠ το σχέδιο για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας προκειμένου να προλάβουν τα χειρότερα στον ορίζοντα της τετραετούς επάρκειας σε νερό που έχει στη διάθεσή της η Αθήνα εφόσον δεν αλλάξουν οι υδρολογικές συνθήκες για την πρωτεύουσα. Το σχέδιο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων εφεδρικές γεωτρήσεις του μέσου ρου του Βοιωτικού Κηφισού, οι οποίες θα προσθέσουν 75 εκατ. κυβικά μέτρα/έτος, την ενίσχυση του ταμιευτήρα Ευήνου από ποταμούς που τροφοδοτούν τη λίμνη των Κρεμαστών και συγκεκριμένα τον Κρικελοπόταμο και τον Καρπενησιώτη (έως περίπου 200 εκατ. κ.μ. ανάλογα με τις ανάγκες), αλλά και τη μελέτη λειτουργίας μονάδων αφαλάτωσης, οι οποίες θεωρούνται στρατηγική εφεδρεία. Η ΕΥΔΑΠ βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις με τη ΔΕΗ την τελευταία τριετία, όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας, Χάρης Σαχίνης με αντικείμενο τη μονάδα της ΔΕΗ στο Λαύριο. Στο μεταξύ ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης με απόφασή του, η οποία αναρτήθηκε στη «Διαύγεια», ανέθεσε την εκπόνηση μελετών και εκτέλεσης έργων του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής Πρωτευούσης στην ΕΥΔΑΠ με στόχο τη θωράκιση της Αθήνας απέναντι στη λειψυδρία. Αναλυτικά η ΕΥΔΑΠ θα προχωρήσει σε μελέτη έργου ενίσχυσης του υδροδοτικού συστήματος Ευήνου – Μόρνου από τις Λεκάνες του Ανατολικού Αχελώου και μελέτη έργου εγκατάστασης μονάδων αφαλάτωσης, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής αφαλάτωσης υφάλμυρων υδάτων. Παράλληλα θα μελετηθούν και έργα σε υφιστάμενες υποδομές και συγκεκριμένα: Έργο σταθεροποίησης και στεγανοποίησης στη Διώρυγα Κιθαιρώνα στην περιοχή Κοκκίνι. Έργο για την ολοκλήρωση της Κατασκευής Συμπληρωματικού Υδαταγωγού Διατομής Φ2000 του Υδραγωγείου Μόρνου Ανάντη Κοκκινίου έως τη Μονάδα Επεξεργασίας Νερού Αχαρνών (Τμήμα ΙΙ). Έργο για την προστασία του Υδραγωγείου Μόρνου από πτώσεις βράχων στη Διώρυγα Κιθαιρώνα. Έργο Ολοκλήρωσης Επεμβάσεων στη Διώρυγα Θηβών του Υδραγωγείου Μόρνου Στις νέες μελέτες και έργα σε υφιστάμενες υποδομές που ανατίθενται στην ΕΥΔΑΠ συγκαταλέγονται: Η επαναφορά της λειτουργικότητας και επανένταξη στο ΕΥΣ, των γεωτρήσεων Μέσου Ρου Βοιωτικού Κηφισού, η οποία θα υλοποιηθεί σε δύο στάδια Η μελέτη τρωτότητας του Ε.Υ.Σ. η οποία θα αναδείξει τις ελλείψεις και τις αδυναμίες του έναντι των κλιματικών κινδύνων Η χρηματοδότηση των ανωτέρω έργων και μελετών θα πραγματοποιηθεί από το καταβαλλόμενο τίμημα για την προμήθεια του ακατέργαστου ύδατος που αποδίδεται από την ΕΥΔΑΠ στην Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ (Ν.Π.Δ.Δ.) και διατίθεται περαιτέρω από το Ελληνικό Δημόσιο για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας, συντήρησης και αναβάθμισης του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής Πρωτευούσης Να σημειωθεί ότι όπως αναφέρεται στη σχετική απόφαση του κ. Σκυλακάκη, η Γενική Γραμματεία Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας διατηρεί το δικαίωμα να διαθέτει εναλλακτική πρόταση σε περίπτωση τυχόν/πιθανών προβλημάτων και γενικότερης αδυναμίας υλοποίησης συγκεκριμένων έργων και μελετών των ανωτέρω έργων και μελετών από την ΕΥΔΑΠ. Πιο κοντά οι μονάδες αφαλάτωσης Υπενθυμίζεται ότι βάσει των στοιχείων που έχουν ανακοινωθεί, η Αθήνα υφίσταται οξεία μείωση των αποθεμάτων νερού, τα οποία έπεσαν από 1100 εκατ. κ.μ. τον Οκτώβριο 2022 σε κάτω από 700 εκατ. κ.μ. (εκτίμηση για Οκτώβριο 2024), ενώ αν συνεχιστεί η ανομβρία, τα υφιστάμενα αποθέματα νερού επαρκούν για περίπου τέσσερα έτη. Η μείωση των αποθεμάτων στους ταμιευτήρες είναι και η βασική αιτία εκκίνησης των συζητήσεων για τις μονάδες αφαλάτωσης. Η μία εξ αυτών, εφόσον προχωρήσουν οι συζητήσεις με την ΔΕΗ, μπορεί να γίνει στην περιοχή του Λαυρίου και οι άλλες δύο ή τρεις στην πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου και κατά μήκος του αγωγού μεταφοράς νερού από το Μόρνο στην Αθήνα. Το κόστος του νερού από αφαλάτωση ωστόσο είναι σημαντικό και φτάνει το 1 ευρώ ανά κυβικό, ενώ σήμερα η ΕΥΔΑΠ χρεώνει το κυβικό κατά 0,35 λεπτά. Όπως ανέφερε ο κ. Σαχίνης, στη διάρκεια του «Olympia Forum V», προ τριετίας ξεκίνησαν συζητήσεις με τη ΔΕΗ για την εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης στο Λαύριο, κοντά στη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής της επιχείρησης. Η ΕΥΔΑΠ μάλιστα στη φάση αυτή δεν αποκλείει ακόμα και τις υποθαλάσσιες μονάδες αν και αναγνωρίζει ότι η αφαλάτωση απαιτεί ενέργεια, οπότε το ζητούμενο δεν είναι μόνο η ποιότητα του νερού της μονάδας, αλλά και το κόστος μεταφοράς του. Να σημειωθεί ότι σήμερα το δίκτυο είναι βαρυτικό, από τον Εύηνο πηγαίνει στον Μόρνο, από εκεί στην Αθήνα και στα παράλιά της. Αντίθετα το νερό των αφαλατώσεων πρέπει να μεταφερθεί από τη θάλασσα προς τα πάνω, διαδικασία η οποία είναι πιο κοστοβόρα. Πιο άμεση είναι η λύση της σύνδεσης των Κρεμαστών με τον Μόρνο όπου το νερό θα έρχεται με βαρύτητα και με χαμηλό ενεργειακό κόστος στην Αττική. Οι προμελέτες έχουν ήδη παραδοθεί, ενώ εκτιμάται ότι από τη στιγμή που θα ολοκληρωθούν οι μελέτες και αναδειχθεί ανάδοχος από τον διαγωνισμό που θα προκηρυχθεί, απαιτούνται δύο έτη για την κατασκευή του, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι δε θα υπάρχουν δικαστικές περιπέτειες στον διαγωνισμό. Υψηλό το κόστος των έργων Για το σχέδιο άντλησης νερού από τη λίμνη Κρεμαστών έχουν προβλεφθεί δύο έργα που αναμένεται να γίνουν σε δύο φάσεις. Περιλαμβάνουν την μεταφορά νερού μέσω δύο σηράγγων από τους παραπόταμους Κρικελοπόταμο και Καρπενησιώτη με ένα έργο εκτιμώμενου προϋπολογισμού 450 εκατ. ευρώ. Η δεύτερη φάση του έργου αφορά μια τρίτη σήραγγα μέχρι την λίμνη Κρεμαστών ενώ περιλαμβάνει και ένα έργο αντλησιοταμίευσης για αποθήκευση υδάτων και ενέργειας. Το έργο, προϋπολογισμού 250 εκατ. ευρώ, εξετάζεται να βγει με ΣΔΙΤ και θα εξυπηρετεί ανάγκες αποθήκευση ενέργειας, αλλά και εφεδρείας ως δεξαμενή υδάτων. Σε ό,τι αφορά τα απαιτούμενα έργα για το ΕΥΣ, είχαν αποτιμηθεί ήδη από το 2021 σε περίπου 300 εκατ. ευρώ. Σε έγγραφο της αρμόδιας διεύθυνσης του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, στο οποίο υπαγόταν τότε η ΕΥΔΑΠ, επισημαινόταν ότι «άμεσα, σε βάθος 10ετίας απαιτούνται , σύμφωνα με τις τεχνικές εκτιμήσεις των Υπηρεσιών του Δημοσίου, για το ΕΥΣ έργα και μελέτες άμεσης προτεραιότητας και επείγοντα αξίας 300 εκατ. ευρώ, ενώ σε βάθος 30ετίας έργα αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου η περιοχή της πρωτεύουσας να υδρεύσει με ασφάλεια». Ειδικά στις παρεμβάσεις που αφορούν τον Κιθαιρώνα, έχουν κατ’ επανάληψη εκδηλωθεί σε διάφορα υποτμήματα φαινόμενα αστάθειας, όπως βραχοκαταπτώσεις, ολισθήσεις κλπ, τα οποία έχουν προκαλέσει ρωγματώσεις, θραύσεις πυθμένα και μετακινήσεις αρμών στον υδαταγωγό. Κατά καιρούς έχουν εκπονηθεί από την ΕΥΔΑΠ τεχνικογεωλογικές και γεωτεχνικές έρευνες, παρακολούθηση αποκλισιομέτρων και τοπογραφικών μαρτύρων, έχουν ληφθεί τοπικά μέτρα αντιστήριξης και αποστράγγισης και έχουν γίνει επιδιορθώσεις του υδαταγωγού. Σε επίπεδο επικράτειας, πάντως, τα έργα που έχουν προταθεί, ξεπερνούν κατά πολύ τους διαθέσιμους πόρους, με τον κ. Σκυλακάκη να επισημαίνει πριν λίγες ημέρες ότι οι προτάσεις αφορούν έργα που ανέρχονται πανελλαδικά σε 6 δισ. ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή οι διαθέσιμοι πόροι από το ΕΣΠΑ φτάνουν τα 500 εκατ. ευρώ και από το ΠΔΕ δεν υπάρχουν καθόλου. -
Το 2020 ήταν η θερμότερη χρονιά της τελευταίας δεκαετίας. Φαινόμενα ακραίας ξηρασίας και ανομβρίας ήταν τα επακόλουθα σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής βίωσε έντονα και η Τουρκία. Το 2020 ήταν η χρονιά που η Τουρκία βίωσε έντονα τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Στις μεγάλες πόλεις, κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα, το νερό εξελίσσεται πλέον σε είδος προς εξαφάνιση. Διότι μετά το ιδιαίτερα θερμό περσινό καλοκαίρι ακολούθησαν ιδιαίτερα φτωχοί σε βροχοπτώσεις φθινοπωρινοί και χειμερινοί μήνες. Οι χαμηλές βροχοπτώσεις έχουν ως αποτέλεσμα να έχει υποχωρήσει δραματικά η στάθμη των νερών στα φράγματα. Ιδίως στην Κωνσταντινούπολη η λειψυδρία φαίνεται να παίρνει πλέον απειλητικές διαστάσεις. Η μέση πληρότητα των 10 φραγμάτων που τροφοδοτούν την πόλη με νερό βρίσκεται μόλις στο 20%. Τέσσερα φράγματα δεν έχουν πλέον καθόλου νερό. Μάχη με το χρόνο Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Κωνσταντινούπολης καθημερινά καταναλώνονται στην πόλη περίπου 3 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Στις 31 Δεκεμβρίου τα αποθέματα των 10 φραγμάτων ανέρχονταν μόλις σε 176 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Θεωρητικά λοιπόν η Κων/πολη έχει διαθέσιμα αποθέματα μόλις μέχρι τις αρχές Μαρτίου. Οι δημοτικές αρχές προσπαθούν στο μεταξύ να κερδίσουν νερό και από άλλες πηγές, όπως από τις πηγές του ποταμού Melen Cayi. Η στάθμη των υδάτων στα τουρκικά φράγματα έχει υποχωρήσει δραματικά Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα. Στο μεταξύ οι αρχές έχουν ξεκινήσει και εκστρατείες ενημέρωσης με αντικείμενο την εξοικονόμηση νερού ενώ αποφάσισαν να μοιράσουν στα νοικοκυριά δωρεάν ειδικά μηχανήματα που μειώνουν την κατανάλωση έως και κατά 50%. «Η διανομή των εξαρτημάτων θα ξεκινήσει πιλοτικά από τη συνοικία Μπεσίκτας», εξηγεί η Εμέλ Τούφεξι, διευθύντρια της μονάδας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της συνοικίας Kağıthane. Όπως εξηγεί, τα μηχανήματα που μοιράζουν οι αρχές είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο. «Δυστυχώς δεν είχαμε τις βροχοπτώσεις που αναμέναμε. Συνεπώς θα πρέπει να εξοικονομήσουμε εφεξής ακόμη περισσότερο νερό». «Βόμβες βροχής» Ο Ορχάν Σεν από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης προτείνει να χρησιμοποιηθούν οι λεγόμενες «βόμβες βροχής» προκειμένου να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να αυξηθεί η ποσότητα των βροχοπτώσεων έως και κατά 30%. «Το νερό βρίσκεται στα σύννεφα, αλλά οι μάζες των σωματιδίων δεν είναι επαρκείς. Πρέπει λοιπόν να αυξηθούν. Έτσι αυξάνονται οι βροχοπτώσεις. Είναι κάτι που χρειάζεται η Τουρκία στην παρούσα φάση», εξηγεί ο μετεωρολόγος. «Η διανομή των εξαρτημάτων θα ξεκινήσει πιλοτικά από τη συνοικία Μπεσίκτας», εξηγεί η Εμέλ Τούφεξι, διευθύντρια της μονάδας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της συνοικίας Kağıthane Πρόκειται για μια μέθοδο που εφαρμόστηκε τη δεκαετία του 1970 σε χώρες, όπως η Κίνα, με τη βοήθεια ειδικά εξοπλισμένων αεροσκαφών. Φυσικά και δεν πρόκειται για μια λύση διαρκείας, προσθέτει ο ειδικός. Ο μετεωρολόγος τονίζει ότι ήδη τον περασμένο Ιούνιο οι ειδικοί προειδοποιούσαν για την επαπειλούμενη λειψυδρία και ζητούσαν να ληφθούν μέτρα. «Ακόμη και σήμερα πλένονται αυτοκίνητα και χαλιά με το πόσιμο νερό μας. Η πόλη όφειλε να περιορίσει τις διαθέσιμες ποσότητες». Καταστροφή για την αγροτική παραγωγή Ο Ορχάν Σεν εκτιμά ότι τους επόμενους μήνες η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με επιπρόσθετα προβλήματα, με κυριότερα τις καταστροφικές συνέπειες για την αγροτική παραγωγή, με ανυπολόγιστες οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Αντιμέτωπη με τις ίδιες προκλήσεις βρίσκεται και η πρωτεύουσα. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο δήμαρχος της Άγκυρας Γιαβάς ανακοίνωνε μέσω twitter ότι τα αποθέματα αρκούν μόλις για 110 μέρες, τη στιγμή που η πληρότητα στα φράγματα υποχώρησε στο 20%. Μοναδική αχτίδα ελπίδας οι έντονες βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις των τελευταίων ημερών που οδήγησαν σε ελαφρά αύξηση της στάθμης των υδάτων σε αρκετά τουρκικά φράγματα. Σέρκαν Οτσάκ Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης View full είδηση
-
Το 2020 ήταν η θερμότερη χρονιά της τελευταίας δεκαετίας. Φαινόμενα ακραίας ξηρασίας και ανομβρίας ήταν τα επακόλουθα σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής βίωσε έντονα και η Τουρκία. Το 2020 ήταν η χρονιά που η Τουρκία βίωσε έντονα τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Στις μεγάλες πόλεις, κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα, το νερό εξελίσσεται πλέον σε είδος προς εξαφάνιση. Διότι μετά το ιδιαίτερα θερμό περσινό καλοκαίρι ακολούθησαν ιδιαίτερα φτωχοί σε βροχοπτώσεις φθινοπωρινοί και χειμερινοί μήνες. Οι χαμηλές βροχοπτώσεις έχουν ως αποτέλεσμα να έχει υποχωρήσει δραματικά η στάθμη των νερών στα φράγματα. Ιδίως στην Κωνσταντινούπολη η λειψυδρία φαίνεται να παίρνει πλέον απειλητικές διαστάσεις. Η μέση πληρότητα των 10 φραγμάτων που τροφοδοτούν την πόλη με νερό βρίσκεται μόλις στο 20%. Τέσσερα φράγματα δεν έχουν πλέον καθόλου νερό. Μάχη με το χρόνο Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Κωνσταντινούπολης καθημερινά καταναλώνονται στην πόλη περίπου 3 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Στις 31 Δεκεμβρίου τα αποθέματα των 10 φραγμάτων ανέρχονταν μόλις σε 176 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Θεωρητικά λοιπόν η Κων/πολη έχει διαθέσιμα αποθέματα μόλις μέχρι τις αρχές Μαρτίου. Οι δημοτικές αρχές προσπαθούν στο μεταξύ να κερδίσουν νερό και από άλλες πηγές, όπως από τις πηγές του ποταμού Melen Cayi. Η στάθμη των υδάτων στα τουρκικά φράγματα έχει υποχωρήσει δραματικά Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα. Στο μεταξύ οι αρχές έχουν ξεκινήσει και εκστρατείες ενημέρωσης με αντικείμενο την εξοικονόμηση νερού ενώ αποφάσισαν να μοιράσουν στα νοικοκυριά δωρεάν ειδικά μηχανήματα που μειώνουν την κατανάλωση έως και κατά 50%. «Η διανομή των εξαρτημάτων θα ξεκινήσει πιλοτικά από τη συνοικία Μπεσίκτας», εξηγεί η Εμέλ Τούφεξι, διευθύντρια της μονάδας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της συνοικίας Kağıthane. Όπως εξηγεί, τα μηχανήματα που μοιράζουν οι αρχές είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο. «Δυστυχώς δεν είχαμε τις βροχοπτώσεις που αναμέναμε. Συνεπώς θα πρέπει να εξοικονομήσουμε εφεξής ακόμη περισσότερο νερό». «Βόμβες βροχής» Ο Ορχάν Σεν από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης προτείνει να χρησιμοποιηθούν οι λεγόμενες «βόμβες βροχής» προκειμένου να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να αυξηθεί η ποσότητα των βροχοπτώσεων έως και κατά 30%. «Το νερό βρίσκεται στα σύννεφα, αλλά οι μάζες των σωματιδίων δεν είναι επαρκείς. Πρέπει λοιπόν να αυξηθούν. Έτσι αυξάνονται οι βροχοπτώσεις. Είναι κάτι που χρειάζεται η Τουρκία στην παρούσα φάση», εξηγεί ο μετεωρολόγος. «Η διανομή των εξαρτημάτων θα ξεκινήσει πιλοτικά από τη συνοικία Μπεσίκτας», εξηγεί η Εμέλ Τούφεξι, διευθύντρια της μονάδας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της συνοικίας Kağıthane Πρόκειται για μια μέθοδο που εφαρμόστηκε τη δεκαετία του 1970 σε χώρες, όπως η Κίνα, με τη βοήθεια ειδικά εξοπλισμένων αεροσκαφών. Φυσικά και δεν πρόκειται για μια λύση διαρκείας, προσθέτει ο ειδικός. Ο μετεωρολόγος τονίζει ότι ήδη τον περασμένο Ιούνιο οι ειδικοί προειδοποιούσαν για την επαπειλούμενη λειψυδρία και ζητούσαν να ληφθούν μέτρα. «Ακόμη και σήμερα πλένονται αυτοκίνητα και χαλιά με το πόσιμο νερό μας. Η πόλη όφειλε να περιορίσει τις διαθέσιμες ποσότητες». Καταστροφή για την αγροτική παραγωγή Ο Ορχάν Σεν εκτιμά ότι τους επόμενους μήνες η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με επιπρόσθετα προβλήματα, με κυριότερα τις καταστροφικές συνέπειες για την αγροτική παραγωγή, με ανυπολόγιστες οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Αντιμέτωπη με τις ίδιες προκλήσεις βρίσκεται και η πρωτεύουσα. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο δήμαρχος της Άγκυρας Γιαβάς ανακοίνωνε μέσω twitter ότι τα αποθέματα αρκούν μόλις για 110 μέρες, τη στιγμή που η πληρότητα στα φράγματα υποχώρησε στο 20%. Μοναδική αχτίδα ελπίδας οι έντονες βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις των τελευταίων ημερών που οδήγησαν σε ελαφρά αύξηση της στάθμης των υδάτων σε αρκετά τουρκικά φράγματα. Σέρκαν Οτσάκ Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης -
Σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ισπανία, η Ιταλία και άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης, αλλά και η Τουρκία, θα αντιμετωπίσουν αυξημένες ελλείψεις νερού. Σε αυτή την έρευνα, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους υδάτινους πόρους της Ευρώπης, εστιάζοντας στις επιπτώσεις της θέρμανσης των 2 ° C. Οι προβολές του κλίματος από το 1981 έως το 2002 διεξήχθησαν μέσω ενός κατανεμημένου υδρολογικού μοντέλου, υποθέτοντας τη συνεχή χρήση της γης και τη ζήτηση νερού. Η έρευνα εκτιμά ότι ενώ από τη μία θα υπάρχουν αυξημένες πλημμύρες, από την άλλη θα επιδεινώνεται η λειψυδρία, ιδίως τα καλοκαίρια. Οι συνέπειες αποδίδονται κατά κύριο λόγο στην κλιματική αλλαγή (σε ποσοστό 80% ως 90%) και δευτερευόντως σε άλλους παράγοντες, όπως η χρήση της γης και του νερού (10% ως 20%). Οι ερευνητές προβλέπουν σημαντικές μειώσεις στην αναπλήρωση του υδροφόρου ορίζοντα. Ιδίως για την Ελλάδα, προβλέπεται μια ετήσια απώλεια της τάξης των 810 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού, την Ισπανία και την Πορτογαλία, κάτι που σημαίνει μειωμένη διαθεσιμότητα νερού για άρδευση γεωργικών καλλιεργειών, άρα και μειωμένη διαθεσιμότητα τροφίμων. Η αυξανόμενη ξηρασία στον Ευρωπαϊκό Νότο θα οδηγήσει σε ολοένα μεγαλύτερη έλλειψη νερού και σε μειωμένα υδάτινα αποθέματα για τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια σε μεσογειακές χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια, εκτός από τη γεωργία και τα τρόφιμα, να επηρεασθούν αρνητικάεπίσης οι τομείς της παραγωγής ενέργειας και των μεταφορών. Για την Ελλάδα -σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- αναμένεται μια ετήσια μείωση της τάξης του 2% στην εισροή υδάτων στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, ενώ αντίθετα για τη βόρεια Ευρώπη προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 13%. Αν όμως η άνοδος της θερμοκρασίας είναι μεγαλύτερη, έως το τέλος του αιώνα η μείωση στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια μπορεί να φθάσει το 10%. Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι δύο χώρες που -με μια άνοδο της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς- προβλέπεται να έχουν την μεγαλύτερη πίεση στη διαθεσιμότητα του νερού, καθώς προβλέπεται μια αύξηση περίπου κατά 100% στην αναλογία ζήτησης νερού προς διαθεσιμότητά του (water demand-availability ratio-WEI), δηλαδή θα έχουν την μεγαλύτερη ανισορροπία ζήτησης-προσφοράς νερού στην Ευρώπη. Οι επιστήμονες έκαναν εκτιμήσεις σε βάθος 30 ετών με βάση αφενός ένα αισιόδοξο σενάριο, (να επιτευχθεί ο στόχος της Συμφωνίας των Παρισίων το 2015 για άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας λιγότερο από δύο βαθμούς Κελσίου) και αφετέρου ένα απαισιόδοξο σενάριο, (η άνοδος της θερμοκρασίας θα ξεπεράσει τους δύο βαθμούς και μπορεί να φθάσει ακόμη και τους τέσσερις). Αν και στην πρώτη πιο αισιόδοξη περίπτωσηοι συνέπειες αναμένονται λιγότερο σοβαρές, παρόλα αυτά, πάλι προβλέπονται περισσότερες πλημμύρες και μεγαλύτερη λειψυδρία. Συνολικά στις μεσογειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο αριθμός των ανθρώπων που προβλέπεται να επηρεασθούν από την έλλειψη νερού έως το τέλος του αιώνα μας, αν ισχύσει το αισιόδοξο σενάριο, θα αυξηθεί από 85 εκατομμύρια σήμερα, σε 104 εκατομμύρια. Οι χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης θα έχουν στο μέλλον μεγαλύτερα αποθέματα νερού κάθε χρόνο, αλλά και περισσότερες πλημμύρες σε σχέση με τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Η μελέτη προτείνει να ληφθούν περισσότερα προληπτικά μέτρα, ιδίως στη Νότια Ευρώπη, όπως καλύτερη διαχείριση του νερού για άρδευση, φύτεμα περισσότερων καλλιεργειών ανθεκτικών στην ξηρασία, αύξηση του τιμολογίου για αγροτική και βιομηχανική χρήση του νερού, ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ψύξης στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (ώστε να καταναλώνουν λιγότερο νερό) κ.α. Η μελέτη προειδοποιεί ότι «αν η ζήτηση νερού παραμείνει στα σημερινά επίπεδα και χωρίς σημαντικές προσπάθειες για εξοικονόμηση νερού, η άνοδος της θερμοκρασίαςκαι η μείωση των βροχοπτώσεων λόγω κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο θα προκαλέσει ακραίες αυξήσεις στη λειψυδρία. Οι άνθρωποι που ήδη έχουν επηρεασθεί υπό τις παρούσες κλιματικές συνθήκες, στο μέλλον θα έλθουν αντιμέτωποι με πολύ πιο σοβαρή έλλειψη νερού από ό,τι τώρα». Και δεύτερη μελέτη επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα Μια δεύτερη διεθνής έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Ασίς Σάρμα του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά (Nature Geoscience, Geophysical Research Letters, Scientific Reports, Water Resources Research), επιβεβαιώνει το παράδοξο: τα αποθέματα νερού συρρικνώνονται, ενώ η κλιματική αλλαγή προκαλεί πιο έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες. Η αιτία είναι ότι η άνοδος της θερμοκρασίας οδηγεί σε μεγαλύτερη ξηρασία του εδάφους, ιδίως σε περιοχές ήδη ξηρές. Η μελέτη – η πιο εκτεταμένη διεθνής ανάλυση για τις βροχές και τις ροές των ποταμών μέχρι σήμερα– έλαβε υπόψη της στοιχεία από χιλιάδες σταθμούς παρατήρησης σε 160 χώρες. «Αυτό που δεν περιμέναμε, είναι ότι, παρά τις έξτρα βροχές παντού στον κόσμο, τα μεγάλα ποτάμια σταδιακά στερεύουν. Λιγότερο νερό στα ποτάμια μας σημαίνει λιγότερο νερό στις πόλεις και στα αγροκτήματα. Και πιο ξηρό έδαφος σημαίνει πως οι αγρότες θα χρειάζονται περισσότερο νερό για να μεγαλώσουν τις ίδιες καλλιέργειες. Είναι τρομερά ανησυχητικό ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει παντού στον κόσμο». Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι για κάθε 100 σταγόνες βροχής που πέφτουν στη γη, μόνο οι 36 μετατρέπονται σε «μπλε νερό», δηλαδή εισέρχονται στις λίμνες, στα ποτάμια και στον υδροφόρο ορίζοντα, συνεπώς μπορούν να αξιοποιηθούν για τις ανθρώπινες ανάγκες. Τα υπόλοιπα δύο τρίτα της βροχής γίνονται «πράσινο νερό», δηλαδή κατακρατούνται ως υγρασία από το έδαφος. Όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία του πλανήτη, τόσο περισσότερο νερό εξατμίζεται από το έδαφος, το οποίο έτσι απορροφά μεγαλύτερη ποσότητα της βροχής, με αποτέλεσμα να απομένει όλο και λιγότερο «μπλε νερό» για ανθρώπινη χρήση. «Το πρόβλημα είναι διπλό», τόνισε ο Σάρμα. «Από τη μία ολοένα λιγότερο νερό καταλήγει εκεί όπου μπορούμε να το αποθηκεύσουμε για κατοπινή χρήση. Από την άλλη, οι βροχές γίνονται πιο έντονες, κατακλύζοντας τα συστήματα απορροής στις πόλεις και οδηγώντας σε συχνότερες και πιο έντονες πλημμύρες σε αστικές περιοχές». Οι ερευνητές προτείνουν νέες πολιτικές για το νερό, όπως λιγότερο εντατική χρήση του στη γεωργία, αλλά και υποδομές για την αποθήκευση του νερού των αστικών πλημμυρών, ώστε να μη πηγαίνει χαμένο. Το Τόκιο, που κάποτε πλημμύριζε κάθε χρόνο, πρωτοπορεί σε αυτό τον τομέα, καθώς έχει δημιουργήσει μια μεγάλη υπόγεια δεξαμενή, όπου συσσωρεύονται τα νερά των πλημμυρών και αργότερα αξιοποιούνται. Σήμερα πια η ιαπωνική πρωτεύουσα δεν πλήττεται από πλημμυρικά φαινόμενα, ενώ παράλληλα έχει περισσότερο διαθέσιμο νερό. Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://ec.europa.eu/jrc/en/publication/impact-changing-climate-land-use-and-water-usage-europe-s-water-resources-model-simulation-study Σχετικά Άρθρα: ΟΗΕ: Η Ελλάδα στις 18 πιο τρωτές περιοχές του πλανήτη Θαλάσσιος οργανισμός δίνει τη λύση για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας λειψυδρίας Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ec.europa.eu View full είδηση
-
Εν μέσω καλοκαιριού και με την τουριστική κίνηση να κορυφώνεται, ο εφιάλτης της λειψυδρίας απειλεί την ιταλική πρωτεύουσα. Οι κάτοικοι ανησυχούν για το ενδεχόμενο διακοπών στην παροχή νερού μέσα στις επόμενες μέρες. Λόγω της μεγάλης ζέστης και της μείωσης των βροχοπτώσεων, η στάθμη της λίμνης του Μπρατσιάνο, πενήντα χιλιόμετρα έξω από την Ρώμη, έχει μειωθεί αισθητά. Αυτό σημαίνει ότι από την ερχόμενη Παρασκευή, θα διακοπεί η χρήση του νερού της, για τις ανάγκες του δικτύου ύδρευσης της Αιώνιας Πόλης. «Το νερό στην Ρώμη τελειώνει», δηλώνει ο περιφερειάρχης Νικόλα Τζινγκαρέτι στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης για να προσθέσει: «αν μπορούσα θα καλούσα εδώ τον Ντόνταλτ Τραμπ για να δει τι σημαίνει να αποσύρεις την υπογραφή σου από τη συμφωνία για την κλιματική αλλαγή». Οι πρώτες επιπτώσεις συνέπειες έχουν ήδη υπολογιστεί: ενάμιση εκατομμύριο κατοίκων της Ρώμης θα μπορεί να πίνει και να πλένεται από τις βρύσες του σπιτιού του μόνον σε καθορισμένα ωράρια με διακοπές στην παροχή νερού. Είναι η πρώτη φορά, εδώ και δεκαετίες, που συμβαίνει κάτι τέτοιο, και οι κάτοικοι της πρωτεύουσας ανησυχούν. Φόβοι για επιπτώσεις στον τουρισμό Όπως γράφει η εφημερίδα Corriere della Sera, όλοι βασίζονται τώρα, στις διακοπές των κατοίκων της πρωτεύουσας, ελπίζοντας ότι η πόλη θα αδειάσει σύντομα και θα περιοριστούν κατά συνέπεια, οι ανάγκες του δικτύου ύδρευσης. Εκτός από την Ρώμη, προβλήματα αναμένεται να αντιμετωπίσει και το κράτος του Βατικανού. Και ο φόβος πολλών σχολιαστών είναι, ότι μπορεί να επηρεασθεί αρνητικά ολόκληρη η τουριστική κίνηση. Οι υπουργοί Περιβάλλοντος Τζανλούκα Γκαλλέττι και Γεωργίας Μαουρίτσιο Μαρτίνα, πάντως, έκαναν γνωστό ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να κηρύξει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης μεγάλο μέρος της χώρας, τόσο λόγω της λειψυδρίας, όσο και των πυρκαγιών που αποτέφρωσαν τεράστιες εκτάσεις, ιδίως στις περιφέρειες του Νότου. Η δήμαρχος της Ρώμης Βιρτζίνια Ράτζι, από το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, ζητά άμεσο συντονισμό με τους υπόλοιπους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης με στόχο να εξασφαλισθεί, έστω και την τελευταία στιγμή, η συνεχής πρόσβαση σε πόσιμο νερό σε ντόπιους και τουρίστες. Πηγή: http://www.dw.com/el/%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B7/a-39806506 -
Σε μόνιμη κατάσταση λειψυδρίας θα είναι αρκετές περιοχές στην Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτη ελλήνων επιστημόνων, με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα του νερού. Υπολογίζεται ότι το 18% της ελληνικής έκτασης έχει περάσει σε μια φάση απερήμωσης κυρίως στην Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου ενώ θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Υπολογίζεται ότι στις αγροτικές περιοχές, πάνω από το 22% του νερού που πέφτει με τη μορφή βροχής χάνεται στη θάλασσα O καθηγητής Εδαφολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κωνσταντίνος Κοσμάς, επισημαίνει ότι δεν αποκλείεται τα επόμενα χρόνια να αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των περιοχών του ελλαδικού χώρου που απειλούνται. «Η διαδικασία της ερημοποίησης έχει ξεκινήσει για τα καλά στη χώρα μας και η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την καταπολέμησή της”. Αυτό πρακτικά συνάδει σε μείωση ή ακόμα και απώλεια της παραγωγικότητας των γεωργικών και δασικών εκτάσεων, κυρίως λόγω της διάβρωσης, που επιφέρει δραστική μείωση του βάθους και της γονιμότητας του εδάφους και της βλάστησης. Εκτός όμως από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η ερημοποίηση έχει επίσης σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, τόνισε ο κ. Κοσμάς. «Εάν το έδαφος δεν αποδίδει, αμέσως μειώνεται η παραγωγή για τους αγρότες και περιορίζεται έτσι το ήδη συμπιεσμένο εισόδημά τους». Βάσει των μετρήσεων της Ελληνικής Επιτροπής για την καταπολέμηση της ερημοποίησης, 34% των περιοχών της χώρας μας θεωρείται υψηλού κινδύνου, 49% μέτριου κινδύνου και 17% χαμηλού κινδύνου. Σύμφωνα με τον κ. Κοσμά, μεταξύ των περιοχών «υψηλού κινδύνου» ερημοποίησης κατατάσσονται όλα τα νησιά του Αιγαίου, περιοχές της Ανατολικής Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, τμήματα των Θεσσαλίας, Μακεδονίας και Θράκης, καθώς και το Κεντρικό και Νοτιοανατολικό τμήμα της Κρήτης. Μικρότερο κίνδυνο διατρέχουν τα εδάφη των περιοχών της Κεντρικής Ελλάδας και Πελοποννήσου και τα Ιόνια νησιά, ενώ μηδαμινή είναι η απειλή του φαινομένου της ερημοποίησης για τις πεδινές περιοχές, με πολύ καλά αποστραγγιζόμενα και βαθιά εδάφη. Οι σημαντικότερες διεργασίες που μπορούν να οδηγήσουν στην ερημοποίηση μιας ευαίσθητης περιοχής είναι: διάβρωση του εδάφους, αλόγιστη χρήση γης από γεωργούς και κτηνοτρόφους, ελάττωση του διαθέσιμου νερού, αλάτωση, αλκαλίωση και η οξίνιση του εδάφους (μεταβολές στο ph του), χημική ρύπανση του εδάφους και η αποψίλωση των δασών. Πηγή: http://www.skai.gr/news/environment/article/310432/i-ellada-hanei-kai-ta-nera-tis/ -
Τα μέτρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας
Engineer posted μια είδηση in Περιβάλλον
Για το πρόβλημα της λειψυδρίας που ταλανίζει τόσο την Ευρώπη όσο και διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Κρήτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε πριν από λίγες μέρες νέους κανόνες, με στόχο την τόνωση και τη διευκόλυνση της επαναχρησιμοποίησης του νερού στην ΕΕ για γεωργική άρδευση, καθώς τονίζει πως η δυναμική της επαναχρησιμοποίησης του νερού δεν αξιοποιείται πλήρως, τη στιγμή που ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος είναι μικρότερος συγκριτικά με την πολύ περισσότερη ενέργεια που απαιτείται για την άντληση και τη μεταφορά γλυκού νερού. Οι νέοι κανόνες θα βοηθήσουν τους γεωργούς να κάνουν την καλύτερη δυνατή χρήση των λυμάτων, ανακουφίζοντας περιοχές με λειψυδρία και προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον και τους καταναλωτές. Η Επιτροπή προτείνει λοιπόν, ελάχιστες απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, οι οποίες περιλαμβάνουν μικροβιολογικά στοιχεία (για παράδειγμα όσον αφορά τα επίπεδα E. coli) και απαιτήσεις παρακολούθησης για τακτικούς και ποιοτικούς ελέγχους. Η θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων θα διασφαλίσει ότι το ανακτηθέν νερό που παράγεται, σύμφωνα με τους νέους κανόνες, θα είναι ασφαλές για άρδευση. Προτείνει, επίσης, τη διαχείριση κινδύνου, όπου τυχόν επιπλέον κίνδυνοι πρέπει να αντιμετωπίζονται για να καταστεί ασφαλής η επαναχρησιμοποίηση του νερού. Τέλος, προτείνει το κοινό να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες στο διαδίκτυο σχετικά με τις πρακτικές επαναχρησιμοποίησης νερού στα οικεία κράτη-μέλη. -
Το Κέιπ Τάουν, η πόλη της Νότιας Αφρικής με πληθυσμό 4 εκατομμυρίων ανθρώπων, αναμένεται να ξεμείνει από καθαρό πόσιμο νερό στις αρχές Ιουνίου. Παρά τα δραστικά μέτρα για τη διατήρηση του νερού, η επικείμενη κρίση δεν θα αποφευχθεί, και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για άλλες μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο με παρόμοια προβλήματα. Η έλλειψη νερού είναι πλέον ένα παγκόσμιο πρόβλημα, καθώς μία στις τέσσερις από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου διατρέχει κίνδυνο λειψυδρίας, ενώ ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί λόγω της κλιματικής αλλαγής, της ανθρώπινης δραστηριότητας και της αύξησης του πληθυσμού. Η έλλειψη νερού μπορεί να επιδεινώσει ήδη ασταθείς πολιτικές και οικονομικές συνθήκες, για παράδειγμα στο Κάιρο. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η Αίγυπτος έχει μία από τις υψηλότερες θέσεις μεταξύ των χωρών μεσαίου εισοδήματος, όσον αφορά τον αριθμό των θανάτων που σχετίζονται με τη ρύπανση των υδάτων. Αυτό συνδέεται με την αύξηση της ρύπανσης στον ποταμό Νείλο. Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι η Αίγυπτος θα υποστεί κρίσιμη έλλειψη νερού μέχρι το 2025, αυξάνοντας τις πιθανότητες συγκρούσεων. Παρόμοιες καταστάσεις αντιμετωπίζουν το Σάο Πάολο και η Μόσχα. Οι παράκτιες πόλεις, όπως η Τζακάρτα της Ινδονησίας και το Μαϊάμι των ΗΠΑ, αντιμετωπίζουν επιπλέον προβλήματα ύδατος καθώς προσπαθούν να αντλήσουν νερό από υπόγειους υδροφορείς. Λόγω της έλλειψης δημόσιας πρόσβασης στην υδροδότηση, οι κάτοικοι της Τζακάρτα σκάβουν αμέτρητα παράνομα πηγάδια, αποστραγγίζοντας τον υποκείμενο υδροφόρο ορίζοντα και προκαλώντας την καταβύθιση της γης. Ως αποτέλεσμα, περίπου το 40% της Τζακάρτα βρίσκεται τώρα κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Το Μαϊάμι μπορεί να μην βυθίζεται, όμως τα αποθέματα γλυκού νερού του υποφέρουν από μόλυνση από θαλασσινό νερό, ως αποτέλεσμα της ταχείας αύξησης της στάθμης της θάλασσας και της καταστροφής των υγροβιότοπων. Άλλες μεγάλες πόλεις όπως το Λονδίνο αντιμετωπίζουν επίσης έλλειμμα νερού, με σοβαρότερες ελλείψεις να αναμένονται έως το 2040. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1321880/mia-stis-tesseris-megales-poleis-tou-kosmou-tha-antimetopisei-problimata-leipsudrias -
Λειψυδρία: «Στεγνώνει» η χώρα, 94 δήμοι ενισχύθηκαν το 2017
Engineer posted μια είδηση in Περιβάλλον
Το φαινόμενο της λειψυδρίας, όπως φαίνεται, ήρθε για να μείνει σε ορισμένες περιοχές της χώρας. Η παρατεταμένη ανομβρία της προηγούμενης χρονιάς σε συνδυασμό με τη μεγάλη κατανάλωση νερού στις αγροτικές καλλιέργειες και τα ανεπαρκή σε ορισμένες περιπτώσεις δίκτυα ύδρευσης, έχει κάνει αρκετούς δημάρχους να ψάχνουν να βρουν μόνιμες λύσεις. Το 2017 το υπουργείο Εσωτερικών, σύμφωνα με το In.gr, δέχθηκε δεκάδες αιτήματα από δήμους, οι οποίοι ζητούσαν επιχορήγηση για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της λειψυδρίας. Συνολικά 94 δήμοι από όλη την Ελλάδα έλαβαν επιχορήγηση, με χρέωση του αντίστοιχου λογαριασμού του υπουργείου, που τηρείται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για αυτούς τους λόγους. Το δε, ποσό που δόθηκε κατά το 2017 άγγιξε τα 15 εκατομμύρια ευρώ. Πηγές του υπουργείο ανέφεραν πως τα αιτήματα των δήμων αξιολογήθηκαν με αντικειμενικά κριτήρια ενώ τα περισσότερα αιτήματα ήταν είτε για ανεπαρκή δίκτυα ύδρευσης είτε για επέκταση αυτών, ώστε να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος λειψυδρίας. Για τρίτη συνεχή χρονιά, όπως σημειώνει ο δήμαρχος της Χίου, Μανώλης Βουρνούς, το νησί αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα λειψυδρίας, με τις φετινές βροχοπτώσεις να είναι αποθαρρυντικές. «Από τον Ιανουάριο του 2017 έως το τέλος του περασμένου Δεκέμβρη έπεσαν περίπου 40 εκατοστά νερού όταν ο μέσος ετήσιος όρος είναι περίπου 60 εκατοστά, ποσότητα που έτσι κι αλλιώς είναι χαμηλή. Πέρυσι, δε, η αντίστοιχη ποσότητα ήταν 40 – 45 εκατοστά». Η Χίος, όπως εξηγεί, αντιμετωπίζει διαχρονικά πρόβλημα λειψυδρίας, κι αυτός είναι και ο λόγος που εδώ και αρκετά χρόνια είχε τις μονάδες αφαλάτωσης υφάλμυρου νερού – ήταν, μάλιστα, από τις πρώτες περιοχές στη χώρα που εγκατέστησαν αντίστοιχες μονάδες. «Ακόμη και τα δύο φράγματα που έχουμε βρίσκονται στο κατώτατο όριο, το ένα, μάλιστα, στα νότια της Χίου, έχει τόσο χαμηλή στάθμη που σταμάτησε η άρδευση». Τέλος σε αυτή την ανασφάλεια της λειψυδρίας στο νησί, επιχειρείται να μπει με τη μονάδα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού, όπου έχει εγκριθεί η προμήθεια και η εγκατάστασή της. Θα εξασφαλίζει, δε, σύμφωνα με τον κ Βουρνούς, 2.000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα. «Είμαστε ο δήμος με το μεγαλύτερο πρόβλημα λειψυδρίας στην Ελλάδα και φοβάμαι πως αν δεν αντιμετωπιστεί θα βρεθούμε σε 15 – 20 χρόνια μπροστά στην ερημοποίηση της περιοχής, εξαιτίας της λειψυδρίας», σημειώνει ο δήμαρχος Μονεμβασιάς, Ηρακλής Τριχείλης. Όπως προσθέτει, σε τέσσερις περιοχές – σχεδόν στο μισό δήμο – «το νερό της θάλασσας μπαίνει μέσα και αλλοιώνει τον υδροφόρο ορίζοντα». Το 90%, όπως εξηγεί ο κ Τριχείλης, της κατανάλωσης του γλυκού νερού γίνεται στις καλλιέργειες και μόνο το 10% για ύδρευση. «Ο Έλληνας δε σέβεται το πόσιμο νερό. Παράλληλα, καταγράφονται πτωτικές τάσεις στις βροχοπτώσεις στις περισσότερες περιοχές της χώρας. Λύση για τη λειψυδρία είναι αφενός ο πολίτης να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι το πόσιμο νερό και να μην το σπαταλά, αφετέρου να ακολουθηθούν και να χρηματοδοτηθούν εναλλακτικοί τρόποι άρδευσης, πιο σύγχρονοι, όπως η στάγδην άρδευση. Πάντως, πρόσφατη μελέτη του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Έρευνας, θέλει 33 χώρες, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα, να αντιμετωπίζουν έως το 2040 έντονη λειψυδρία. Σύμφωνα με τη μελέτη, η χώρα μας, που βρίσκεται στην 28η θέση της δυσοίωνης λίστας προβλέψεων, αντιμετωπίζει πιθανότητα μεγαλύτερη του 80% να στερηθεί το νερό μέχρι το 2040, κι αυτό γιατί οι βροχοπτώσεις μειώνονται, το κλίμα γίνεται θερμότερο, με τις ζεστές ημέρες του χρόνου να είναι πια περισσότερες. Παράλληλα, απουσιάζουν οι υποδομές για τη συλλογή, διατήρηση και αξιοποίηση του πόσιμου υγρού. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B7-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%88%CF%85%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1-94-%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF/ -
Σήμα κινδύνου για έντονη ξηρασία και μεγάλες ελλείψεις νερού στην Ευρώπη
Engineer posted μια είδηση in Περιβάλλον
Για ακόμη ένα καλοκαίρι ξηρασίας αλλά και κρίση λειψυδρίας προειδοποιούν οι ειδικοί στην Ευρώπη. Οι υδάτινοι πόροι στην ήπειρο γίνονται ολοένα και πιο σπάνιοι λόγω κλιματικής κρίσης, που δείχνει τα δόντια της με θερμοκρασίες- ρεκόρ ήδη από την άνοιξη και έναν αφύσικα ζεστό χειμώνα που επηρέασε αισθητά τα ποτάμια και τις πίστες σκι της περιοχής. Οι δεξαμενές ύδατος σε χώρες της Μεσογείου όπως η Ιταλία έχουν πέσει σε επίπεδα που συνήθως συναντάμε στην κορύφωση του καλοκαιριού, όταν και έχουμε σφοδρά κύματα καύσωνα. Διαμαρτυρίες έχουν ξεσπάσει για την έλλειψη νερού τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ισπανία. Οι αγροτικές καλλιέργειες απειλούνται ανά την ήπειρο και μαζί με τη λειψυδρία, εκπέμπεται σήμα SOS και για μία επισιτιστική κρίση με νέα εκτίναξη των τιμών βασικών ειδών διατροφής. Δορυφορικά δεδομένα που αναλύθηκαν από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκρατς της Αυστρίας στις αρχές του έτους διαπίστωσαν ότι η ξηρασία επηρέαζε την Ευρώπη σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι περίμεναν οι ερευνητές προηγουμένως. Η μελέτη δημοσιεύτηκε αφότου ερευνητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαπίστωσαν ότι η Ευρώπη βίωσε το πιο ζεστό καλοκαίρι όλων των εποχών πέρυσι, με την ξηρασία να θεωρείται ότι ήταν η χειρότερη που είχε δει η περιοχή εδώ και τουλάχιστον 500 χρόνια. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γκρατς δήλωσαν στο CNBC ότι η Ευρώπη υποφέρει από μια σοβαρή ξηρασία από το 2018, με τις επιπτώσεις να γίνονται σαφείς πέρυσι, καθώς η στάθμη των υδάτων που υποχώρησε προκάλεσε σοβαρή ζημιά τον όλεθρο στην παραγωγή τροφίμων και ενέργειας, ενώ πολλά υδρόβια είδη έχασαν τους οικοτόπους τους. «Πριν από μερικά χρόνια, δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι το νερό θα ήταν πρόβλημα εδώ στην Ευρώπη, ειδικά στη Γερμανία ή την Αυστρία», σχολίασε στο CNBC ο Torsten Mayer-Gürr, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Πραγματικά αντιμετωπίζουμε προβλήματα με την παροχή νερού εδώ — πρέπει να το σκεφτούμε αυτό». Το 2022 ήταν «ένα μήνυμα αφύπνισης» Στην Ισπανία, όπου το θερμόμετρο προσέγγισε τους 40 βαθμούς Κελσίου ήδη από τον Απρίλιο, ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ προειδοποίησε ότι η ξηρασία έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα μακροπρόθεσμου ορίζοντα για τη χώρα. «Η κυβέρνηση της Ισπανίας και εγώ γνωρίζουμε ότι η συζήτηση γύρω από την ξηρασία θα είναι μια από τις κεντρικές πολιτικές συζητήσεις της χώρας μας τα επόμενα χρόνια», είπε ο Σάντσες στο κοινοβούλιο, σύμφωνα με το Associated Press. Τον περασμένο μήνα, η κυβέρνηση της Ισπανίας ενέκρινε ένα πακέτο 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ σε μια προσπάθεια να μετριάσει τις επιπτώσεις της ξηρασίας που έπληξε τον αγροτικό της τομέα. Εν τω μεταξύ, το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Ξηρασίας προειδοποίησε σε ειδική έκθεση στιγμιότυπο νωρίτερα φέτος ότι οι συνθήκες στα τέλη του χειμώνα ήταν παρόμοιες με αυτές που παρατηρήθηκαν το 2022, όταν οι υψηλές θερμοκρασίες και η έλλειψη βροχοπτώσεων οδήγησαν σε μια εκτεταμένη και παρατεταμένη ξηρασία που επηρέασε μεγάλο μέρος της ηπείρου. Τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν προειδοποιητικές συνθήκες για ξηρασία για περισσότερο από το 1/4 της Ένωσης των 27 κρατών – μελών, ενώ το 8% της περιοχής βρίσκεται ήδη σε κατάσταση συναγερμού ξηρασίας. Ένα «βάναυσο» καλοκαίρι Η Samantha Burgess, αναπληρώτρια διευθύντρια της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής Copernicus, σημείωσε πάντως ότι οι έντονες βροχοπτώσεις στη νότια Ευρώπη τις τελευταίες εβδομάδες συνέβαλαν στη μερική πλήρωση των δεξαμενών και στη βελτίωση της υγρασίας του εδάφους. Ωστόσο, προειδοποίησε, σε μεγάλα τμήματα της βόρειας Ευρώπης και χώρες όπως η Ισπανία, η Γαλλία και η Πορτογαλία στον Νότο εξακολουθεί να είναι πολύ στεγνό το έδαφος και υπάρχουν εκτιμήσεις για ένα «βάναυσο» καλοκαίρι. «Για την ασφάλεια των υδάτων σε όλη την Ευρώπη, πρέπει πραγματικά να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο μεταχειριζόμαστε το νερό — και νομίζω ότι τα γεγονότα του περασμένου έτους ήταν πραγματικά μια κλήση αφύπνισης για πολλούς Ευρωπαίους», είπε η Burgess στο CNBC. Η Chloe Brimicombe, ερευνήτρια για το κλίμα στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς της Αυστρίας, σχολίασε ότι η λειψυδρία ήταν κάποτε ένα ιδιαίτερα οξύ πρόβλημα στη νότια Ευρώπη, αλλά τότε επεκτείνεται σε όλη την ήπειρο. «Πιστεύω ότι η Κεντρική και η Δυτική Ευρώπη είναι λιγότερο προετοιμασμένες – και τα επόμενα χρόνια έχει τη δυνατότητα να τις χτυπήσει με τρόπο που πραγματικά δεν περίμεναν», είπε η Brimicombe στο CNBC. «Η Ευρώπη πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η κλιματική αλλαγή την επηρεάζει», κατέληξε. -
Σήμα κινδύνου εξαιτίας της λειψυδρίας εκπέμπουν αρκετές περιοχές της χώρας. Στη Θεσσαλία οι παραγωγοί βρίσκονται σε απόγνωση ενόψει της αρδευτικής περιόδου, με τη στάθμη του νερού στη λίμνη Πλαστήρα να παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ενώ ιδιαίτερα δύσκολη διαγράφεται η φετινή χρονιά και στη Χίο, όπου λαμβάνονται μέτρα υπό τον φόβο ανεπάρκειας πόσιμου νερού το καλοκαίρι. Μετά την πρωτοφανή ξηρασία που επικράτησε το 2022 στην Ευρώπη, ο κίνδυνος για καταστροφική εκδήλωση του φαινομένου παραμένει ορατός και φέτος, με το Eurasia Group να προειδοποιεί πρόσφατα πως η λειψυδρία θα είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την οικονομία το 2023. Ο όρος κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί πλέον μια θεωρητική έννοια αλλά μια πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι πολίτες του κόσμου… 2 μέτρα κάτω η λίμνη Το σοβαρότερο πρόβλημα εντοπίζεται φέτος στη Θεσσαλία: στα τέλη Ιανουαρίου η στάθμη της λίμνης Πλαστήρα ήταν κατά 1,80 μέτρα χαμηλότερη από πέρυσι. Από τότε μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Αστεροσκοπείου, δεν έβρεξε καθόλου, ενώ οι περιορισμένες βροχοπτώσεις που σημειώθηκαν τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου δεν ήταν ικανές να αλλάξουν την εικόνα. Η κατάσταση έχει εντείνει την αγωνία των παραγωγών, οι οποίοι επισημαίνουν πως οι καλλιέργειες αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα. Η ανησυχία είναι ακόμη μεγαλύτερη στους καλλιεργητές σιταριού και κριθαριού καθώς τα φυτά έχουν ήδη μεγαλώσει, λόγω του ήπιου χειμώνα, και έχουν ανάγκη από νερό. Η λήψη μέτρων θεωρείται επιτακτική. Σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική μελέτη, περίπου το 24% των εδαφών σε λοφώδεις περιοχές της Θεσσαλίας θα καταστεί ως το 2050 ακατάλληλο για καλλιέργεια λόγω διάβρωσης και το 7% λόγω αλάτωσης. «Η απώλεια εδάφους θα έχει αναπόφευκτα αρνητικό αντίκτυπο στη συνολική γεωργική παραγωγή», ανέφερε πρόσφατα ο Ανδρέας Ι. Καραμάνος, ακαδημαϊκός, πρώην πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα. Στη Βόρεια Ελλάδα Σοβαρή ανομβρία βιώνουν, επίσης, η Μακεδονία και η Θράκη ενώ συνολικά στη Βόρεια Ελλάδα από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα καταγράφεται ο μεγαλύτερος αριθμός ημερών με θερμοκρασίες υψηλότερες από το κανονικό για την εποχή που συνοδεύτηκαν και από σημαντική έλλειψη βροχοπτώσεων. Χάθηκε πολύτιμο νερό Ανησυχία επικρατεί και στην Ανατολική Κρήτη, καθώς η ανομβρία έχει μειώσει σημαντικά τα αποθέματα νερού στα φράγματά της. Οι ραγδαίες βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών αύξησε μεν το συνολικό άθροισμα του νερού, αλλά λόγω της βιαιότητας της βροχής σημαντικό μέρος της χάθηκε καθώς απέρρευσε γρήγορα. Επιβολή μέτρων Στις περιοχές που αντιμετωπίζουν λειψυδρία οι αρμόδιοι δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο επιβολής περιορισμού στην κατανάλωση. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι η Χίος όπου στις αρχές Φεβρουαρίου οι βροχομετρικοί σταθμοί της Κεντρικής Χίου, όπου διαμένει ο κύριος όγκος του πληθυσμού, είχαν καταγράψει σχεδόν 35 εκατοστά νερού, ενώ πιο ανησυχητική ήταν η κατάσταση στη Νότια Χίο και στα βορειοδυτικά, στη Βολισσό, με 22,9 εκατοστά. Τα δεδομένα σήμαναν συναγερμό για ενδεχόμενη έλλειψη νερού τη θερινή και τη φθινοπωρινή περίοδο. «Για πρώτη χρονιά ύστερα από πολλά χρόνια έχουμε 30 πόντους νερού, όταν τις άλλες χρονιές είχαμε κατά μέσο όρο 60-80 πόντους. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει βρέξει καθόλου και πως όσα επιφανειακά νερά είχαμε για να γεμίσουν οι λιμνοδεξαμενές και οι πηγές, δεν έχουν τρέξει. Ετσι είμαστε στο μηδέν. Και έχουμε μπροστά μας το καλοκαίρι που οι ανάγκες αυξάνονται λόγω τουρισμού», λέει στα «ΝΕΑ» ο Βασίλης Μυριαγκός, πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Υδρευσης Χίου. «Για να βρούμε νερό υπάρχουν δύο τρόποι: ο ένας είναι να βρέξει ο Θεός και ο δεύτερος να λάβουμε μέτρα. Αυξήσαμε τις μονάδες αφαλάτωσης, θα δώσουμε νερό από γεωτρήσεις προσπαθώντας να βελτιώσουμε την ποιότητά του. Πιστεύουμε πως θα βγάλουμε το καλοκαίρι – το τραγικό, όμως, είναι ότι δεν ξέρουμε τι θα γίνει του χρόνου…». Οι προβλέψεις για λειψυδρία στην Ελλάδα είχαν διατυπωθεί εδώ και χρόνια. Η Επιτροπή Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής της Τράπεζας της Ελλάδος, το 2011 ανέφερε πως το 40% της ελληνικής επικράτειας, ιδίως στα ανατολικά και νότια, κινδυνεύει έως το 2100 να ερημοποιηθεί λόγω μειωμένων βροχοπτώσεων και αυξημένων θερμοκρασιών. Εφημερίδα: Τα Νέα View full είδηση
-
Το Κέιπ Τάουν, η πόλη της Νότιας Αφρικής με πληθυσμό 4 εκατομμυρίων ανθρώπων, αναμένεται να ξεμείνει από καθαρό πόσιμο νερό στις αρχές Ιουνίου. Παρά τα δραστικά μέτρα για τη διατήρηση του νερού, η επικείμενη κρίση δεν θα αποφευχθεί, και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για άλλες μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο με παρόμοια προβλήματα. Η έλλειψη νερού είναι πλέον ένα παγκόσμιο πρόβλημα, καθώς μία στις τέσσερις από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου διατρέχει κίνδυνο λειψυδρίας, ενώ ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί λόγω της κλιματικής αλλαγής, της ανθρώπινης δραστηριότητας και της αύξησης του πληθυσμού. Η έλλειψη νερού μπορεί να επιδεινώσει ήδη ασταθείς πολιτικές και οικονομικές συνθήκες, για παράδειγμα στο Κάιρο. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η Αίγυπτος έχει μία από τις υψηλότερες θέσεις μεταξύ των χωρών μεσαίου εισοδήματος, όσον αφορά τον αριθμό των θανάτων που σχετίζονται με τη ρύπανση των υδάτων. Αυτό συνδέεται με την αύξηση της ρύπανσης στον ποταμό Νείλο. Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι η Αίγυπτος θα υποστεί κρίσιμη έλλειψη νερού μέχρι το 2025, αυξάνοντας τις πιθανότητες συγκρούσεων. Παρόμοιες καταστάσεις αντιμετωπίζουν το Σάο Πάολο και η Μόσχα. Οι παράκτιες πόλεις, όπως η Τζακάρτα της Ινδονησίας και το Μαϊάμι των ΗΠΑ, αντιμετωπίζουν επιπλέον προβλήματα ύδατος καθώς προσπαθούν να αντλήσουν νερό από υπόγειους υδροφορείς. Λόγω της έλλειψης δημόσιας πρόσβασης στην υδροδότηση, οι κάτοικοι της Τζακάρτα σκάβουν αμέτρητα παράνομα πηγάδια, αποστραγγίζοντας τον υποκείμενο υδροφόρο ορίζοντα και προκαλώντας την καταβύθιση της γης. Ως αποτέλεσμα, περίπου το 40% της Τζακάρτα βρίσκεται τώρα κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Το Μαϊάμι μπορεί να μην βυθίζεται, όμως τα αποθέματα γλυκού νερού του υποφέρουν από μόλυνση από θαλασσινό νερό, ως αποτέλεσμα της ταχείας αύξησης της στάθμης της θάλασσας και της καταστροφής των υγροβιότοπων. Άλλες μεγάλες πόλεις όπως το Λονδίνο αντιμετωπίζουν επίσης έλλειμμα νερού, με σοβαρότερες ελλείψεις να αναμένονται έως το 2040. Πηγή: http://www.naftempor...ata-leipsudrias Click here to view the είδηση
-
Το φαινόμενο της λειψυδρίας, όπως φαίνεται, ήρθε για να μείνει σε ορισμένες περιοχές της χώρας. Η παρατεταμένη ανομβρία της προηγούμενης χρονιάς σε συνδυασμό με τη μεγάλη κατανάλωση νερού στις αγροτικές καλλιέργειες και τα ανεπαρκή σε ορισμένες περιπτώσεις δίκτυα ύδρευσης, έχει κάνει αρκετούς δημάρχους να ψάχνουν να βρουν μόνιμες λύσεις. Το 2017 το υπουργείο Εσωτερικών, σύμφωνα με το In.gr, δέχθηκε δεκάδες αιτήματα από δήμους, οι οποίοι ζητούσαν επιχορήγηση για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της λειψυδρίας. Συνολικά 94 δήμοι από όλη την Ελλάδα έλαβαν επιχορήγηση, με χρέωση του αντίστοιχου λογαριασμού του υπουργείου, που τηρείται στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για αυτούς τους λόγους. Το δε, ποσό που δόθηκε κατά το 2017 άγγιξε τα 15 εκατομμύρια ευρώ. Πηγές του υπουργείο ανέφεραν πως τα αιτήματα των δήμων αξιολογήθηκαν με αντικειμενικά κριτήρια ενώ τα περισσότερα αιτήματα ήταν είτε για ανεπαρκή δίκτυα ύδρευσης είτε για επέκταση αυτών, ώστε να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος λειψυδρίας. Για τρίτη συνεχή χρονιά, όπως σημειώνει ο δήμαρχος της Χίου, Μανώλης Βουρνούς, το νησί αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα λειψυδρίας, με τις φετινές βροχοπτώσεις να είναι αποθαρρυντικές. «Από τον Ιανουάριο του 2017 έως το τέλος του περασμένου Δεκέμβρη έπεσαν περίπου 40 εκατοστά νερού όταν ο μέσος ετήσιος όρος είναι περίπου 60 εκατοστά, ποσότητα που έτσι κι αλλιώς είναι χαμηλή. Πέρυσι, δε, η αντίστοιχη ποσότητα ήταν 40 – 45 εκατοστά». Η Χίος, όπως εξηγεί, αντιμετωπίζει διαχρονικά πρόβλημα λειψυδρίας, κι αυτός είναι και ο λόγος που εδώ και αρκετά χρόνια είχε τις μονάδες αφαλάτωσης υφάλμυρου νερού – ήταν, μάλιστα, από τις πρώτες περιοχές στη χώρα που εγκατέστησαν αντίστοιχες μονάδες. «Ακόμη και τα δύο φράγματα που έχουμε βρίσκονται στο κατώτατο όριο, το ένα, μάλιστα, στα νότια της Χίου, έχει τόσο χαμηλή στάθμη που σταμάτησε η άρδευση». Τέλος σε αυτή την ανασφάλεια της λειψυδρίας στο νησί, επιχειρείται να μπει με τη μονάδα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού, όπου έχει εγκριθεί η προμήθεια και η εγκατάστασή της. Θα εξασφαλίζει, δε, σύμφωνα με τον κ Βουρνούς, 2.000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα. «Είμαστε ο δήμος με το μεγαλύτερο πρόβλημα λειψυδρίας στην Ελλάδα και φοβάμαι πως αν δεν αντιμετωπιστεί θα βρεθούμε σε 15 – 20 χρόνια μπροστά στην ερημοποίηση της περιοχής, εξαιτίας της λειψυδρίας», σημειώνει ο δήμαρχος Μονεμβασιάς, Ηρακλής Τριχείλης. Όπως προσθέτει, σε τέσσερις περιοχές – σχεδόν στο μισό δήμο – «το νερό της θάλασσας μπαίνει μέσα και αλλοιώνει τον υδροφόρο ορίζοντα». Το 90%, όπως εξηγεί ο κ Τριχείλης, της κατανάλωσης του γλυκού νερού γίνεται στις καλλιέργειες και μόνο το 10% για ύδρευση. «Ο Έλληνας δε σέβεται το πόσιμο νερό. Παράλληλα, καταγράφονται πτωτικές τάσεις στις βροχοπτώσεις στις περισσότερες περιοχές της χώρας. Λύση για τη λειψυδρία είναι αφενός ο πολίτης να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι το πόσιμο νερό και να μην το σπαταλά, αφετέρου να ακολουθηθούν και να χρηματοδοτηθούν εναλλακτικοί τρόποι άρδευσης, πιο σύγχρονοι, όπως η στάγδην άρδευση. Πάντως, πρόσφατη μελέτη του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Έρευνας, θέλει 33 χώρες, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα, να αντιμετωπίζουν έως το 2040 έντονη λειψυδρία. Σύμφωνα με τη μελέτη, η χώρα μας, που βρίσκεται στην 28η θέση της δυσοίωνης λίστας προβλέψεων, αντιμετωπίζει πιθανότητα μεγαλύτερη του 80% να στερηθεί το νερό μέχρι το 2040, κι αυτό γιατί οι βροχοπτώσεις μειώνονται, το κλίμα γίνεται θερμότερο, με τις ζεστές ημέρες του χρόνου να είναι πια περισσότερες. Παράλληλα, απουσιάζουν οι υποδομές για τη συλλογή, διατήρηση και αξιοποίηση του πόσιμου υγρού. Πηγή: http://greenagenda.g...η-χώρα-94-δήμο/ Click here to view the είδηση
-
Σε μόνιμη κατάσταση λειψυδρίας θα είναι αρκετές περιοχές στην Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτη ελλήνων επιστημόνων, με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα του νερού. Υπολογίζεται ότι το 18% της ελληνικής έκτασης έχει περάσει σε μια φάση απερήμωσης κυρίως στην Κρήτη και στα νησιά του Αιγαίου ενώ θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την σωστή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Υπολογίζεται ότι στις αγροτικές περιοχές, πάνω από το 22% του νερού που πέφτει με τη μορφή βροχής χάνεται στη θάλασσα O καθηγητής Εδαφολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κωνσταντίνος Κοσμάς, επισημαίνει ότι δεν αποκλείεται τα επόμενα χρόνια να αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των περιοχών του ελλαδικού χώρου που απειλούνται. «Η διαδικασία της ερημοποίησης έχει ξεκινήσει για τα καλά στη χώρα μας και η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την καταπολέμησή της”. Αυτό πρακτικά συνάδει σε μείωση ή ακόμα και απώλεια της παραγωγικότητας των γεωργικών και δασικών εκτάσεων, κυρίως λόγω της διάβρωσης, που επιφέρει δραστική μείωση του βάθους και της γονιμότητας του εδάφους και της βλάστησης. Εκτός όμως από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η ερημοποίηση έχει επίσης σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, τόνισε ο κ. Κοσμάς. «Εάν το έδαφος δεν αποδίδει, αμέσως μειώνεται η παραγωγή για τους αγρότες και περιορίζεται έτσι το ήδη συμπιεσμένο εισόδημά τους». Βάσει των μετρήσεων της Ελληνικής Επιτροπής για την καταπολέμηση της ερημοποίησης, 34% των περιοχών της χώρας μας θεωρείται υψηλού κινδύνου, 49% μέτριου κινδύνου και 17% χαμηλού κινδύνου. Σύμφωνα με τον κ. Κοσμά, μεταξύ των περιοχών «υψηλού κινδύνου» ερημοποίησης κατατάσσονται όλα τα νησιά του Αιγαίου, περιοχές της Ανατολικής Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, τμήματα των Θεσσαλίας, Μακεδονίας και Θράκης, καθώς και το Κεντρικό και Νοτιοανατολικό τμήμα της Κρήτης. Μικρότερο κίνδυνο διατρέχουν τα εδάφη των περιοχών της Κεντρικής Ελλάδας και Πελοποννήσου και τα Ιόνια νησιά, ενώ μηδαμινή είναι η απειλή του φαινομένου της ερημοποίησης για τις πεδινές περιοχές, με πολύ καλά αποστραγγιζόμενα και βαθιά εδάφη. Οι σημαντικότερες διεργασίες που μπορούν να οδηγήσουν στην ερημοποίηση μιας ευαίσθητης περιοχής είναι: διάβρωση του εδάφους, αλόγιστη χρήση γης από γεωργούς και κτηνοτρόφους, ελάττωση του διαθέσιμου νερού, αλάτωση, αλκαλίωση και η οξίνιση του εδάφους (μεταβολές στο ph του), χημική ρύπανση του εδάφους και η αποψίλωση των δασών. Πηγή: http://www.skai.gr/n...ai-ta-nera-tis/ Click here to view the είδηση