Όλη η δραστηριότητα

Στον παρακάτω χάρτη απεικονίζεται ο δείκτης ξηρασίας στην Ελλάδα την 1η Σεπτεμβρίου 2025, σύμφωνα με την ανάλυση της ομάδας ΜΕΤΕΟ του ΕΑΑ. Όπως προκύπτει, με εξαίρεση αρκετές περιοχές της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας και της κεντρικής Στερεάς Ελλάδας, η χώρα βρίσκεται σε συνθήκες ξηρασίας. Μεγάλο μέρος της Κρήτης, της Πελοποννήσου, της ανατολικής Μακεδονίας, της Θράκης και της Λέσβου πλήττονται από έντονη ή ακραία ξηρασία (επίπεδα 4 και 5). Σε κατάσταση μέτριας ή σημαντικής ξηρασίας (επίπεδα 2 και 3) βρίσκονται πολλές περιοχές της Αττικής, της Εύβοιας, της δυτικής Στερεάς Ελλάδας και της Ηπείρου, καθώς και πολλά νησιά της χώρας. Συνολικά, η γεωγραφική κατανομή της υγρασίας εδάφους στη χώρα δεν διαφέρει πολύ σε σχέση με τις αρχές Αυγούστου, αλλά οι χαμηλές για την εποχή βροχοπτώσεις κατά τον προηγούμενο μήνα οδήγησαν σε αύξηση της έντασης της ξηρασίας σε περιοχές που ήδη πλήττονταν από αυτήν. Εικόνα 1. Επίπεδα ξηρασίας στην Ελλάδα κατά την 1η Σεπτεμβρίου 2025. Οι περιοχές που βρίσκονται σε κατάσταση σχετικής ξηρασίας είναι χρωματισμένες σύμφωνα με την 5-βάθμια κλίμακα στο άνω δεξιά άκρο του χάρτη. Περιοχές όπου η εδαφική υγρασία είναι σημαντικά πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα απεικονίζονται με πράσινο, ενώ περιοχές με εδαφική υγρασία κοντά στην μέση τιμή απεικονίζονται με άσπρο Η αξιολόγηση των συνθηκών ξηρασίας βασίζεται στην εδαφική υγρασία του στρώματος μεταξύ 28 και 100 εκατοστών κάτω από την επιφάνεια. Η περιεκτικότητα σε νερό στο στρώμα αυτό είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη και απόδοση πολλών γεωργικών καλλιεργειών και αντικατοπτρίζει την επίδραση του υετού, της εξατμισοδιαπνοής και της απορροής/διήθησης νερού στο έδαφος σε ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν η εδαφική υγρασία σε αυτό το στρώμα είναι αρκετά κάτω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα μιας συγκεκριμένης περιοχής, αυτό συνεπάγεται συνθήκες (σχετικής) ξηρασίας και άρα παρατεταμένο υδατικό στρες για τις καλλιέργειες. Με βάση τα δεδομένα εδαφικής υγρασίας της υπηρεσίας Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολογίζουμε τον κανονικοποιημένο δείκτη απόκλισης εδαφικής υγρασίας (SSMI) λαμβάνοντας υπόψη τις τωρινές συνθήκες καθώς και αυτές κατά την περίοδο αναφοράς 1991-2020. Ανάλογα με την τιμή του δείκτη αυτού κατατάσσουμε την ξηρασία στα επίπεδα 1 έως 5, τα οποία με τη σειρά υποδηλώνουν ήπια, μέτρια, σημαντική, έντονη και ακραία ξηρασία. Οι καταστάσεις αυτές έχουν σχετική και όχι απόλυτη έννοια. Για παράδειγμα, αν η εδαφική υγρασία είναι αρκετά χαμηλή για τα δεδομένα μιας περιοχής την συγκεκριμένη περίοδο του έτους, τότε ενδέχεται να έχουμε έως και ακραία ξηρασία χωρίς να είναι τελείως ξερό το έδαφος. Στις περιπτώσεις όπου ο δείκτης SSMI είναι ελαφρώς αρνητικός ή θετικός, τότε βρισκόμαστε σε κανονικές για την εποχή συνθήκες, ενώ αν είναι σημαντικά θετικός τότε έχουμε πλεόνασμα υγρασίας στο έδαφος. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ελλείψει επιτόπιων παρατηρήσεων οι τιμές εδαφικής υγρασίας αποτελούν εκτίμηση εξειδικευμένου μοντέλου για την επιφάνεια της Γης (ERA5-Land) και κατά τόπους ενδέχεται να υπάρχουν αποκλίσεις από τις πραγματικές συνθήκες. View full είδηση

Καλησπέρα συνάδελφοι, έχω αναλάβει την υπαγωγή για ΟΙ τελευταίου ορόφου επιφάνειας 132τμ σε 5όροφη πολυκατοικία όπου έχουν μετατρέψει τις δηλούμενες 2 πέργκολες σε έναν ημιυπαίθριο και έναν ανοικτό εξώστη αντίστοιχα. Αυτοί οι χώροι παραμένουν όπως και στην άδεια υπαίθριοι και ως κάτοψη παραμένουν ίδιοι. Ουσιαστικά έβαλαν πλάκα αντί για πέργκολα. Στους απο κάτω ορόφους της πολυκατοικίας είναι ομοίως με πλάκα οσ αυτές οι επιφάνειες αντίστοιχα, αλλά είναι ως τέτοιες περιγραφούμενες στην ΑΔ (ΗΥ και εξώστες). Η άδεια είναι του 90. Σύμφωνα με το διάγραμμα κάλυψης της, είχε επιτρεπόμενους εξωστες + ηυ 268 τμ , και υλοποιημένους 235 τμ. Οι χώροι κάτω από τις πέργκολες που έγιναν ηυ+εξώστης είναι 42 τμ. Σε μερικές από τις ΟΙ των από κάτω ορόφων πρόκειται να γίνουν υπαγωγές κλεισίματος ηυ (ΥΔ κατηγορία 4), απλά το αναφέρω, στην περίπτωση που έχει να κάνει με το ζήτημα. Ποια είναι η ορθή προσέγγιση; Το βάζω όλο το 42τμ ως ΥΔ; Βάζω το 42-(268-235)= 9 τμ ως ΥΔ; Άρα κατ4. Ή πάει με άλλη προσέγγιση;

εννοείται πως όχι....🤣 .... βγάζει μάτι άλλωστε στο συγκεκριμένο απόσπασμα.... μετρημένο στο cad είναι μεταβλητό από 3 έως 4μ... γι αυτό το λόγο κρατάω επιφυλάξεις για τις μετρήσεις με το κλιμακόμετρο ειδικά σε τόσο μικρά νούμερα...

σαν να μην εφταναν αυτα, έκαναν και τρυπα στην πλάκα για να κατασκευασουν εσωτερικη σκαλα... οχι, δεν ημουν παρων, ουτε και εχουν φωτογραφικο υλικό διστυχώς... η χρήση κάποιας απεικονιστικής μεθόδου ειναι μονόδρομος... ευχαριστω kfil!

Υποθέτοντας ότι αναφέρεσαι σε ακίνητο χωρίς ΠΣΟΙ και υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν άλλες αυθαίρετες επεκτάσεις χώρου το αυθαίρετο γκαράζα εντάσσεται στην κατηγορία 4, καθώς έχεις ποσοστά υπέρβασης δόμησης και κάλυψης μικρότερα του 40%. Έχεις και παραβίαση της Δ, κατά την επιφάνεια που την παραβιάζει. Καταχωρείς στους ισόγειους Β.Χ με συντελεστή μείωσης 0,50 διότι έχει επιφάνεια μικρότερη των 50 τ.μ (δες άρθρο 100).

Υπάρχει απάντηση σε παρόμοιο ερώτημα εδώ

Καλησπέρα συνάδελφοι Θέλω να ρωτήσω αν μπορώ να τακτοποιήσω αυθαίρετη προσθήκη σε κτίσμα πριν το 1955 ως κατηγορία 4 δεδομένου ότι τα προ του 1955 θεωρούνται ότι έχουν άδεια; Ευχαριστώ Μην ανοίγεις χωρίς ουσιαστικό λόγο νέο θέμα και χωρίς πρώτα να κάνεις αναζήτηση σε ήδη υπάρχον, με ίδιο ή παραπλήσιο περιεχόμενο. Το θέμα σου συγχωνεύτηκε στο παρόν. Διάβασε προσεκτικά τους κανόνες συμμετοχής στο φόρουμ. Pavlos33

Γράφω για το όμορο οικοδομήσιμο? ή μήπως ακριβώς το αντίθετο?

Το όμορο χωρίς την προσκύρωση είναι άρτιο και οικοδομήσιμο ;

Το οικόπεδο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Διάβασε καλά ΝΟΚ άρθρο 7, παρ.7. Δεν γράφει δεν είναι οικοδομήσιμο, αλλά δεν επιτρέπεται η δόμηση ακόμα και αν είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, εάν τα όμορα χρίζουν τακτοποίησης και η δόμηση θα δυσχεράνει την τακτοποίηση. Εσύ με την πράξη έχεις ξεκάθαρη απάντηση ότι δεν την εμποδίζει. Στο όμορο θα αναγράψεις κανονικά μη οικοδομήσιμο και τον αριθμό της τακτοποίησης.

μπας και το επένδυσαν κι αυτό με υλικά θερμομόνωσης (πχ Fibran) και ανέβασε αντισεισμική ικανότητα ??? Αλλιώς γιατί το έβαλαν στο ίδιο άρθρο !!! ???

Σε ευχαριστώ συνάδελφε!!

Ναι βεβαίως, να συμμετέχω και εγώ στη συζήτηση. Μπορώ να σας πω για το γεφύρι του Πασά ευχαρίστως.

Καλησπέρα συνάδελφοι! Θέλω τα φώτα σας γιατί δεν μου έχει ξανατύχει τέτοια περίπτωση και δεν ξέρω να το χειριστώ. Σε ΟΑ του 97, σε οικόπεδο εντός σχεδίου, έχουν κατασκευάσει στην μια άκρη του οικοπέδου χώρο στάθμευσης με τις 3 πλευρές κλειστές και στέγη. Επιτρεπόμενη κάλυψη 633 τμ και δόμηση 905. Το γκαράζ είναι περίπου 45 τμ. Πραγματοποιούμενη κάλυψη 162 τμ κ πραγματοποιούμενη δόμηση 303. Κατηγορία 4 σωστά; Έχουμε και παραβίαση απόστασης Δ; Στην δήλωση που θα δηλώσω το γκαράζ; Η κατοικία δεν φαίνεται να έχει αυθαιρεσίες. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!

Ισχύει και για τον φωτισμό κλίμακας σε ενιαία κατοικία η απαίτηση για άνοιγμα 0,50 τ.μ. ανά όροφο; Στον όροφο η σκάλα είναι ανοιχτή προς τον διάδρομο της κατοικίας, ο οποίος επικοινωνεί με το σαλόνι (θεωρείται «ανοιχτός τύπος»;), ενώ στο κάτω όροφο υπάρχει κλειστός διάδρομος.

@Pavlos33, @GeorgeVasil και @lou σας ευχαριστώ πολύ... Ήδη πήγε ο τοπογράφος να μετρήσει οπότε είμαστε σε αναμονή!!

αν στο λεκτικό της "πράξης αναλογισμού" αυτής της "τακτοποίησης" ΔΕΝ γίνεται καμία αναφορά στο οικόπεδο που εξετάζεις και αυτό (το οικόπεδο) είναι άρτιο και οικοδομήσιμο σύμφωνα με τους όρους δόμησης της περιοχής, τότε, εκτιμώ, πως μπορείς να συνεχίσεις και να βγάλεις ακόμη και Οικ. άδεια.

Η περίπτωση με τον άξονα στη μέση και το 0,26 εκ. βγάζει στο 0,60, γύρω στο 0,33 μ > 0,28. Απλά είναι άνισα, μια 0,31 εκ., μια 0,29 εκ., και ίσως μπερδεύει στην ανάβαση. Οκ, θα κάνω 0,30 εκ. στο 0,60 εκ. άξονα για να είμαι εντάξει! Ευχαριστώ!!

Πιστεύετε ότι θα ήταν καλύτερος τρόπος να προχωρήσω με αναθεώρηση της προέγκρισης και έπειτα Ο.Α.; Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες.

Γιαυτο ειπα συνήθως. τωρα το 2 μετρα για μενα δεν ειναι "δρομος" edit αληθεια στο αποκομα που ανεβασες αν το μετρησεις ειναι 2 μ?

Οι υποδομές, από τους δρόμους έως τα ενεργειακά δίκτυα και τα συστήματα ύδρευσης, αποτελούν ένα είδος κληρονομιάς. Δεν πρόκειται για βραχυπρόθεσμες επενδύσεις αλλά για θεμέλια που διαμορφώνουν το μέλλον, επομένως, οι αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα για τον τρόπο και τον τόπο κατασκευής των έργων καθορίζουν την ασφάλεια, τη βιωσιμότητα και την ευημερία των επόμενων γενιών. Όμως, η ταχεία εμφάνιση της κλιματικής αλλαγής θα υπονομεύσει τα οφέλη των υποδομών για τις επόμενες γενιές. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Έρης Δρίβα στο economix.gr, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι ο ρυθμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη έχει αυξηθεί σε ρεκόρ 0,26 °C ανά δεκαετία, ενώ η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) προβλέπει ότι ο ρυθμός της υπερθέρμανσης από σήμερα έως το 2050 θα είναι περίπου 26% ταχύτερος από τον ρυθμό που καταγράφηκε από το 1970 έως σήμερα. Αυτό καθιστά την κλιματική προστασία των υποδομών όχι μόνο τεχνική ή οικονομική αναγκαιότητα, αλλά και ηθική υποχρέωση, όπως επισημαίνει σε άρθρο του το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Καθώς το κλίμα αλλάζει πιο γρήγορα και πιο σοβαρά από ό,τι έχει καταγραφεί στην ιστορία, δεν μπορούμε πλέον να σχεδιάζουμε υποδομές με βάση το παρελθόν. Ωστόσο, αυτό ακριβώς συνεχίζει να συμβαίνει: δρόμοι, σιδηρόδρομοι, κτίρια και αποχετευτικά συστήματα κατασκευάζονται σήμερα με βάση κλιματικές παραμέτρους που δεν θα ισχύουν πλέον στο μέλλον. Αυτό δεν είναι απλώς κακός σχεδιασμός, είναι άδικο για τις γενιές που θα κληρονομήσουν τις συνέπειες. Παρά την ηθική αυτή επιταγή, πολλά από τα εργαλεία πολιτικής που χρησιμοποιούμε για την αξιολόγηση των φυσικών απειλών για τις υποδομές και τη διατήρηση της ακεραιότητας των υποδομών βασίζονται σε προηγούμενες υποθέσεις που γίνονται γρήγορα ξεπερασμένες. Για παράδειγμα, η ανάλυση κόστους-οφέλους (CBA) των υποδομών βασίζεται συχνά σε υπολογισμούς αναμενόμενης αξίας με βάση ιστορικά δεδομένα, υποθέτοντας ότι η κλιματική και μετεωρολογική μεταβλητότητα θα παραμείνει εντός των προτύπων του παρελθόντος. Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή εισάγει μη γραμμικότητες, σημεία καμπής και βαθιά αβεβαιότητα, όπως ο ρυθμός της παγκόσμιας θέρμανσης, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Υπό το πρίσμα αυτό, ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η CBA πρέπει να γίνει πιο ολιστική και να λαμβάνει υπόψη περισσότερες παραμέτρους και «άξονες ευπάθειας» στην κλιματική αλλαγή, όπως η ανθρώπινη υγεία και οι κοινωνικοοικονομικοί καθοριστικοί παράγοντες της ανθεκτικότητας. Μόνο τότε μπορεί να γίνει βαθιά κατανοητή μια μακροπρόθεσμη αξιολόγηση της ακεραιότητας και της αποτελεσματικότητας των υποδομών σε επίπεδο συστημάτων. Επιπλέον, τα προεξοφλητικά επιτόκια – βασικός παράγοντας για την αξιολόγηση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των υποδομών – καθίστανται επίσης ένας ξεπερασμένος μηχανισμός στην εποχή της κλιματικής αλλαγής. Τα προεξοφλητικά επιτόκια είναι το επιτόκιο με το οποίο εκτιμάται ότι οι υποδομές χάνουν τη λειτουργική δημόσια αξία τους με την πάροδο του χρόνου. Αντίθετα, οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι τα προεξοφλητικά επιτόκια πρέπει να μειώνονται με την πάροδο του χρόνου, ώστε να λαμβάνεται υπόψη η παγκόσμια ανάγκη για διαγενεακή ανθεκτικότητα έναντι αβεβαιότητας. Ομοίως, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι υπάρχει ηθική επιταγή να επανεξεταστούν τα προεξοφλητικά επιτόκια, προκειμένου να ληφθεί μέριμνα για την ευημερία και την ανθεκτικότητα των μελλοντικών γενεών. Αλλαγή της σκέψης βάσει τεκμηρίων Ενώ πολλές χώρες υστερούν στην ενημέρωση της βάσης τεκμηρίων για την προστασία των μελλοντικών γενεών, ορισμένες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο εισάγουν μια μακροπρόθεσμη προοπτική στις αξιολογήσεις των υποδομών. Για παράδειγμα, έργα όπως το μετρό του Σίδνεϊ έχουν ενσωματώσει την ανθεκτικότητα στο κλίμα σε κάθε στάδιο του σχεδιασμού. Τα συστήματά του έχουν κατασκευαστεί ώστε να λειτουργούν σύμφωνα με τις προβλέψεις για τη θερμοκρασία και τις βροχοπτώσεις για το έτος 2070. Αυτός ο προληπτικός σχεδιασμός διασφαλίζει ότι η υποδομή θα παραμείνει λειτουργική για δεκαετίες, μειώνοντας την πιθανότητα οι μελλοντικοί χρήστες να επιβαρυνθούν με το κόστος έκτακτων αναβαθμίσεων, διακοπών ή βλαβών. Ένα άλλο παράδειγμα είναι το Worcester της Μασαχουσέτης, όπου οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επενδύσεις σε πράσινες υποδομές μέσω του Green Worcester Plan αναπτύσσουν υποδομές, ιδίως για την αποστράγγιση των ομβρίων υδάτων, όχι για το παρόν αλλά για το μέλλον. Σε πόλεις όπως το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, η εφαρμογή του εργαλείου InVEST επέτρεψε την ανάλυση της μακροπρόθεσμης ολοκληρωμένης χρήσης του νερού σε τέσσερα διαφορετικά σενάρια κλιματικής αλλαγής σε επίπεδο κτιρίου, γειτονιάς και πόλης. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στους σχεδιαστές να λαμβάνουν τεκμηριωμένες μακροπρόθεσμες αποφάσεις με βάση μια πληθώρα κλιματικών σεναρίων για το μέλλον, και όχι μόνο ένα μοναδικό κλιματικό σενάριο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα λύσεις βασισμένες στη φύση με μακροπρόθεσμη κοινωνικο-οικολογική προοπτική έναντι μελλοντικών πλημμυρικών φαινομένων. Ένα άλλο παράδειγμα προέρχεται από τη Μοζαμβίκη, όπου η κλιματική προστασία στην παράκτια πόλη Beira έχει συμβάλει στη μείωση του κινδύνου πλημμύρας για το 40% του πληθυσμού της. Οι παρεμβάσεις περιλαμβάνουν την αποκατάσταση των μαγγρόβων, την ανακαίνιση του αποχετευτικού συστήματος, σταθμούς ελέγχου πλημμυρών και δεξαμενές συγκράτησης νερού σε συνδυασμό με ένα αστικό πράσινο πάρκο. Κυβερνητικές υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο αλλάζουν τον τρόπο υπολογισμού των προεξοφλητικών επιτοκίων, ώστε να καταστεί δυνατή η μακροπρόθεσμη προοπτική των έργων υποδομής. Συγκεκριμένα, αυτό συχνά συνεπάγεται τη μείωση του προεξοφλητικού επιτοκίου με την πάροδο του χρόνου, προκειμένου να τονιστεί η μακροπρόθεσμη αξία των υποδομών. Μια νέα ηθική για τις υποδομές Η προστασία των υποδομών από τις κλιματικές αλλαγές δεν είναι πλέον προαιρετική, αλλά αποτελεί βασικό στοιχείο της οικονομικής βιωσιμότητας, της δημόσιας ασφάλειας και της ετοιμότητας για την αντιμετώπιση καταστροφών. Αλλά αντιπροσωπεύει και κάτι βαθύτερο: μια νέα ηθική σχεδιασμού που εστιάζει στη δικαιοσύνη σε βάθος χρόνου. Όταν διαθέτουμε υποδομές ανθεκτικές στην κλιματική αλλαγή, δεν προσαρμοζόμαστε απλώς στους φυσικούς κινδύνους, αλλά αναγνωρίζουμε το καθήκον μας απέναντι σε όσους θα έρθουν μετά από εμάς. Επιλέγουμε να μεταβιβάσουμε συστήματα που είναι λειτουργικά, οικονομικά προσιτά και ανθεκτικά, και όχι εύθραυστα και ανεπαρκή. Αυτή είναι η σαφέστερη έκφραση της διαγενεακής δικαιοσύνης στο δομημένο περιβάλλον. Αυτή η αλλαγή στις πρακτικές τεκμηρίωσης έχει ήδη ξεκινήσει, αν και με άνισο ρυθμό. Για να καταστήσουμε την κλιματική ανθεκτικότητα κανόνα και όχι καινοτομία, πρέπει να ενσωματώσουμε τις διαγενεακές αρχές στα πρότυπα υποδομών, στους κανονισμούς σχεδιασμού και στο πλαίσιο δημόσιων επενδύσεων. Διότι οι υποδομές δεν αφορούν μόνο το σήμερα, αλλά πάντα το αύριο. View full είδηση

Πάτημα 0.26 δεν είναι σωστό. Στο κατέβασμα θα υπάρχει πρόβλημα. Ακόμη και το 0.28 θέλει προεξοχή του μαρμάρου ώστε να βγει 0.30 που είναι επαρκές Μην ξεχνάς τον κανόνα 0,60<2υ+1π<0,66 (όπου το π παίρνεται στο μέσο του πλάτους του σκαλοπατιού). Καλό είναι να είσαι κάπου στη μέση (0,64)

Η ανάρτηση του συγκεκριμένου είναι λόγω του εξωφρενικού (και παραπλανητικού?) ισχυρισμού για αύξηση της αντισεισμικής αντοχής με χρήση κελύφους (!!!). Καλό είναι να συμμετάσχουν κι άλλοι συνάδελφοι στη συζήτηση Προφανώς, δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά... όσο για τις εικόνες, μάλλον εντάσσονται στο γενικό πλαίσιο της (γκρίζας) διαφήμισης (εγώ, πάντως, δεν τις ανέβασα...)