Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural


  • Ολλανδικό παράδειγμα και αρχιτεκτονικές χειρονομίες


    Σε αντίθεση με όσα απαράδεκτα και μαζί τραγελαφικά βιώνουμε επί σειρά ετών στη χώρα μας με πρωταγωνιστή το ελληνικό Δημόσιο, σε άλλα κράτη η επίσημη Πολιτεία δίνει το καλό παράδειγμα. Π.χ., στο χώρο της αρχιτεκτονικής. Ή ακόμη, σε επίπεδο πολεοδομικού και αστικού σχεδιασμού.

     

     

    Αναφέρομαι στην Ολλανδία, παραθέτοντας επί τη ευκαιρία μία ενδεικτική σειρά φωτογραφιών από κτίρια του ευρύτερου δημόσιου τομέα της. Θεωρώ ότι η όποια προσπάθεια συγκριτικής αξιολόγησης σε σχέση με τα αντίστοιχα δικά μας θα απέβαινε μάταιη – δεν θα το επιχειρήσω καν. Αξίζει να περιηγηθούμε για λίγο στη χώρα όπου ανθίζει η αρχιτεκτονική, τόσο η δημόσια όσο και η ιδιωτική.

     

    «Οι σύγχρονοι Ολλανδοί αρχιτέκτονες κτίζουν, μιλούν και γράφουν πολλά και όλα αυτά πολύ γρήγορα. Είναι οι πρώτοι που από πολύ νωρίς υιοθέτησαν συλλογικά και διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό μια νέα, σχεδόν άυλη, εικονογραφική γλώσσα αρχιτεκτονικής δημιουργίας», διαβάζω σε παλαιότερο κείμενο του Αναστάσιου Τέλλιου. Διαθέτοντας η Ολλανδία τη βούληση για μεγαλόπνοες αρχιτεκτονικές χειρονομίες, και ταυτόχρονα όντας έτοιμη να εμπιστευτεί τις καινοτόμες ιδέες των νέων και λιγότερο νέων αρχιτεκτόνων, στη χώρα των Vincent van Gogh και Piet Mondrian οι αρχιτέκτονες μπορούν και συνθέτουν με εξαιρετικά αυξημένη ελευθερία.

     

    02-1024x681.jpg

     

     

    Τι σημαίνουν, όμως, όλα αυτά στην πράξη; Ας δούμε το παράδειγμα του Ρότερνταμ, από τις πλέον πολυπολιτισμικές ευρωπαϊκές πόλεις και παγκοσμίως γνωστή για την υψηλού επιπέδου σύγχρονη αρχιτεκτονική της. Διόλου τυχαία το μεγάλο αυτό λιμάνι αποτελεί κέντρο της αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας εδώ και χρόνια. Στην πιο μοντέρνα πόλη της Ολλανδίας, εύκολα κάποιος αντιλαμβάνεται τι σημαίνει επένδυση στο μέλλον.

     

    Η νέα περίοδος της πόλης χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90, όταν αποφασίστηκε η εκτεταμένη ανάπλαση της ζώνης του λιμανιού, η οποία μοιάζει σήμερα με γιγάντια έκθεση επώνυμης σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Η νέα εποχή συμπαρέσυρε ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα, το οποίο αναδεικνύεται σε μοντέλο-πρότυπο ανάπτυξης και, παράλληλα, σε πεδίο αέναου αρχιτεκτονικού πειραματισμού. Rem Koolhaas, Alvaro Siza, Renzo Piano, MVRDV, Benthem Crouwel Architects, Norman Foster, MVSA Architects, είναι μερικά μόνον από τα «βαριά» ονόματα που έχουν βάλει εδώ την υπογραφή τους.

     

    03-1024x682.jpg

     

     

    Δεν είναι, όμως, μόνον το Ρότερνταμ ή και το Άμστερνταμ. Οι ολλανδικές πόλεις γενικότερα ξεχειλίζουν από σύγχρονες αρχιτεκτονικές πραγματοποιήσεις, οι οποίες θυμίζουν ευφάνταστα «σλόγκαν» διάσπαρτα στο αστικό τοπίο. Υπάρχει διάχυτη η αίσθηση της κίνησης προς το μέλλον παντού στην Ολλανδία – ο παρατηρητής είναι εδώ αποδέκτης μιας βαθιάς αλλαγής στον τρόπο που γίνεται αντιληπτή η αρχιτεκτονική και η παραγωγή της. Η μορφή στην ολλανδική αρχιτεκτονική παραπέμπει στο ιδεατό, στο εικονογραφημένο, σε ορισμένες περιπτώσεις στο ουτοπικό.

     

     

    Τα ζητήματα που απασχολούν τον αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό σχεδιασμό στην Ολλανδία απέχουν παρασάγγας από τις αντιλήψεις των δικών μας αρμοδίων. Εξετάζουν σε βάθος τα μετρήσιμα στοιχεία, όπως είναι η οικιστική μονάδα, η πυκνότητα, η σχέση ανάμεσα στην πόλη και τη φύση. Και προωθούν τους νέους αρχιτέκτονες.

     

    04-1024x731.jpg

     

     

    Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κάποιος με αυτήν την προσέγγιση, πρόκειται πάντως για ένα πολύπλοκο και συνάμα «προκλητικό» για ορισμένους, και πολύ ενδιαφέρον θα πρόσθετα εγώ, νοηματικό και σχεδιαστικό «παιχνίδι». Για έναν άρρηκτο συνδυασμό του πραγματικού με το εικονικό, όπου το σύνηθες και το καθημερινό μεταμορφώνονται σε κάτι απρόσμενο, απογειώνοντας την αστική εμπειρία.

     

     

    «Ο πραγματικός κόσμος δημιουργείται κομμάτι-κομμάτι και όχι συνολικά», υποστηρίζει ο Winy Maas του ολλανδικού αρχιτεκτονικού γραφείου MVRDV. «Ο καθένας μπορεί να γίνει συν-δημιουργός της πόλης, βασική προϋπόθεση όμως είναι να υπάρχει διαφάνεια σε όλη τη διαδικασία παραγωγής και στη διαχείριση της πληροφορίας. Αυτή η τακτική επιτρέπει σε όλους την πρόσβαση και έλλογη επέμβαση στο περιβάλλον που τους αφορά».

     

    05-1024x680.jpg

     

     

    Και, συνεχίζοντας, αναρωτιέται: «Ίσως η εξοικονόμηση χώρου μπορεί να βρεθεί στην καθ’ ύψος ανάπτυξη της πόλης. Μπορεί, όμως, η αύξηση της πυκνότητας του πληθυσμού σε μια χώρα όπως η Ολλανδία να συνδυαστεί με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής; Και ποιος θα είναι ο ρόλος της φύσης;» Στα έργα τους, οι MVRDV διαπραγματεύονται τη σχέση του τεχνητού με το φυσικό περιβάλλον, προβάλλουν τα κτίριά τους ως συνέχεια του τοπίου, ως προέκταση ενός εσωτερικού χώρου χωρίς τέλος. Δεν πρόκειται για προτάσεις αισθητικής, κάθε άλλο, το διακύβευμα είναι πολύ βαθύτερο.

     

     

    Ο θεωρητικός των MVRDV Winy Maas, μέσα από μια σειρά διαλέξεων και ειδικών εκδόσεων, συμπληρώνει το έργο του γραφείου γύρω από τη σύγχρονη αρχιτεκτονική αντίληψη, ενώ επιχειρεί να δώσει απαντήσεις στα κρίσιμα προβλήματα της πόλης του 21ου αι. Οι προβληματισμοί του και οι προτάσεις του, όπως και πολλών άλλων ταλαντούχων Ολλανδών αρχιτεκτόνων και θεωρητικών της αρχιτεκτονικής, βρίσκουν όμως ευήκοα ώτα σε αυτούς που διαχειρίζονται τα κοινά. Αντίστροφα δηλαδή από ό,τι συμβαίνει στην ελληνική πραγματικότητα.

     

    06-1024x682.jpg

     

     

    Τα ζητήματα που απασχολούν τον αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό σχεδιασμό στην Ολλανδία, την ίδια την κεντρική της διοίκηση, απέχουν παρασάγγας από τις παρωχημένες αντιλήψεις και τους ρηχούς προβληματισμούς των δικών μας αρμοδίων. Εξετάζουν σε βάθος τα πραγματικά και μετρήσιμα στοιχεία, όπως είναι η αστική οικιστική μονάδα, η αστική πυκνότητα, η σχέση ανάμεσα στην πόλη και τη φύση.

     

    Επίσης, προωθούν τους νέους αρχιτέκτονες, ενόσω οι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί είναι σε ημερήσια διάταξη, συντάσσουν οικοδομικούς κανονισμούς έτσι ώστε να επιτρέπεται στις αρχιτεκτονικές ιδέες να εξελίσσονται σε τολμηρές προτάσεις που βρίσκουν τη θέση τους στον πραγματικό χώρο. Σε τελική ανάλυση αυτό είναι και το ζητούμενο. Οι Ολλανδοί το έχουν αντιληφθεί, εμείς;

     

    07-1024x682.jpg

     

    Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/apopsi/ollandiko-paradeigma-kai-architektonikes-xeironomies/ ]





    Engineer

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments



    Χαλαρά θα έλεγα και μη...τρελλαινόμαστε. Ο εντυπωσιασμός με περίεργα σχήματα,  μεγάλους όγκους, έντονες αποκλίσεις από την "πατροπαράδοτη" κατακορυφότητα κ.λ.π έχει γίνει στις μέρες μας εύκολος λόγω της τρομερά εξελιγμένης τεχνολογίας. Αυτό βοηθά και μπορεί να προάγει την αρχιτεκτονική έκφραση.

     

    Όμως (!!!) δεν θα μπορούσα να φανταστώ αντίστοιχα (κι ελπίζω κανένας μας) μία..τεράστια μπανιέρα δίπλα στο Οθωνικής περιόδου νεοκλασικό  του αρχιτέκτονα Κλεάνθη στην Πανεπιστημίου, ούτε και πίσω από το παρακείμενο διατηρητέο της Πανεπιστημίου.

    Και στις δύο περιπτώσεις η κουλτούρα μας εκφρασμένη από τους μηχανικούς, την πολιτεία και τους πολίτες έδειξε τον σεβασμό στην ιστορία και την παλαιότερη αρχιτεκτονική με τις άριστες αρχιτεκτονικές λύσεις που εφάρμοσε στα όμορα κτίρια. Αυτό όχι μόνο δεν το βλέπω από τους Ολλανδούς στην αντίστοιχη εικόνα, αλλά μάλλον το αντίθετο.....

    και για μένα λέει πολλά........ 

    post-27255-0-34227800-1456236773_thumb.png

    post-27255-0-32657500-1456236791.png

    post-27255-0-87757900-1456236820_thumb.png

    Edited by Anton_civeng
    • Upvote 3
    Link to comment
    Share on other sites

    ..Αυτό όχι μόνο δεν το βλέπω από τους Ολλανδούς στην αντίστοιχη εικόνα, αλλά μάλλον το αντίθετο.....

    ...

     

    Να υποθέσω ότι και για το κέντρο Πομπιτού θα είχες αντιρρήσεις που τόλμησαν και έφτιαξαν σωλήνες (μπανιέρας, αποχέτευσης) σε κεντρικό σημείο στο Παρίσι με όλα τα πέριξ κτίρια αναγέννηση -μπαρόκ?

    Ή και με τον πύργο του Άιφελ που και για αυτόν επί 20 και χρόνια προσπαθούσαν διάφοροι (με ίδια επιχειρήματα) να τον γκρεμίσουν…. (νομίζω με μια ψήφο την γλύτωσε)

     

    big-parisi8.jpg

     

    tumblr_mq0pdnwzAZ1stouslo1_1280.png

     


    Και το υπέροχο κτίριο Τσίλλερ και επέκταση Καλλιγά που έβαλες σαν παράδειγμα έχεις δει πως το κατάντησαν συμφέροντα ανομολόγητα ακόμα?

    • Upvote 1
    Link to comment
    Share on other sites

    Το αιώνιο πρόβλημα μεταξύ αρχιτεκτόνων και μηχανικών . 

     

    Εγώ πάντως αποφάσισα να λέω αν μου αρέσει η άποψη κάποιου αρχιτέκτονα ή όχι . Και προφανώς η μπανιέρα , επειδή έχω βρεθεί πολλές φορές σε αυτή την χώρα , δεν μου αρέσει .

     

    Και για το Πομπιντού έχω διαφωνίες , γιατί σε αντίθεση με τον Πύργο , δεν μπορείς να το δεις από απόσταση ενώ είσαι επί εδάφους προφανώς . 

     

    Οπως και για το ΜΣΤ που βανδάλισε το κτίριο του Ζανέτου στην όψη της Καλιρρόης .

     

    Γενικά είναι εύκολο η αρχιτεκτονική να εκπέσει σε προσπάθεια εντυπωσιασμού και να γίνει κίτς , ή ακόμα και απάνθρωπη για τους ενοίκους .

    • Upvote 1
    Link to comment
    Share on other sites

    Didonis,

     

    Το πολιτιστικό κέντρο (μουσείο σύγχρονης βιομηχανικής τέχνης και αρχιτεκτονικής) Πομπιντού αρχιτεκτονικά δεν θα μπορούσε κατ΄αρχήν να είναι κάτι άλλο  αφού αυτή την αρχιτεκτονική εκφράζει και προβάλει. Όπως λέμε δηλαδή είναι αυτό που φαίνεται και φαίνεται αυτό που είναι.  Χωροθετικά όμως υπάρχει αρκετή  διαφορά. Αν τα περιμετρικά του κτίρια  είναι  αναγέννησης-μπαρόκ αυτό δεν τα κάνει και ιστορικά μνημεία βέβαια. Στην Γαλλία διατηρούνται  χιλιάδες τέτοια κτίρια είτε γιατί δεν βομβαρδίστηκαν, είτε γιατί δεν συνέτρεξαν οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που εδώ τα κατεδάφισαν. Θα ήταν δύσκολο λοιπόν να βρεθεί ένα κεντρικό σημείο για την ανέγερση ενός καθ΄όλα αντίθετης αρχιτεκτονικής σιδηρόφρακτου κτιρίου. Παρ΄όλα αυτά πράγματι έχω τις αντιρρήσεις μου για την θέση του εκεί.  Σε μεταφορά στην δική μας πραγματικότητα δε,  θεωρώ απολύτως  ότι ένα τέτοιο κτίριο αρχιτεκτονικής .... "Αllou fun park"  θα ήταν αρχιτεκτονικός εκχυδαισμός να σταθεί δίπλα σε παλαιά διατηρητέα του Κλεάνθη ή του Τσίλλερ, έστω και αν αυτό θα ήταν το Prater της Βιέννης.......

     

    Για τον πύργο του  Eiffel πρέπει να πω κατ΄αρχήν ότι οι  αποφάσεις κρίνονται στην εποχή τους και όχι μετά από 125 χρόνια (δηλ. σήμερα).  Η παρέμβαση αυτή  στην εποχή της σαφώς και κρίθηκε "βίαιαη", παρότι δεν θα αφορούσε σε κάποιο μόνιμο "αρχιτεκτόνημα" αλλά σε ένα προσωρινό για 20 χρόνια με την υποχρέωση καθαίρεσης του στην εκπνοή.   Ακόμη δε, κάθε άλλο παρά είχε όμορα ή και γειτνιάζοντα άλλα κτίρια ειδικώς δε διατηρητέα...  Εκ των υστέρων διάφοροι λόγοι χρησιμότητας (η κεραία), τουριστικότητας, εθισμού κ.λ.π  τον καθιέρωσαν στην συνείδηση των Παρισιάνων, των Γάλλων και όλου του κόσμου......

    Είναι λοιπόν τελείως διαφορετική περίπτωση.......

     

    Υ.Γ

    Για τα κατάντια που λες, δυστυχώς πάντα υπάρχει και το κουφό λιοντάρι που τρώει τον βιολιστή........

     

    BAS ,

    Ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος δεν θα έπρεπε να περιχαρακώνεται με διαχωρισμούς μεταξύ  Π.Μ και Α.Μ. (+1)

     

    EDIT: Να επισημάνω-διευκρινήσω ότι  η παράθεση των δύο φωτο δεν γίνεται σε καμμία περίπτωση για την αντιστοίχιση - σύγκριση των δύο κατασκευών αλλά απλά ως αναφορά στις δύο παραπάνω ανεξάρτητες παραγράφους.

    post-27255-0-91929300-1456257198_thumb.png

    post-27255-0-58017600-1456257212_thumb.jpg

    Edited by Anton_civeng
    • Upvote 1
    Link to comment
    Share on other sites

    ...

    Είναι λοιπόν τελείως διαφορετική περίπτωση.......

    ....

    Συνάδερφε, όλα είναι διαφορετική περιπτωση και σ αυτό συμφωνούμε φυσικά.

    Στα αλλα σίγουρα έχουμε διαφορετική αντίληψη περί αρχιτεκτονικής και  σεβαστό κι αυτό φυσικά.

    Κάτι έχω στο μυαλό μου εγώ κάτι άλλο εσύ… συμβαίνουν αυτά…

     

    Το βασικό είναι να γίνονται έργα αρχιτεκτονικής σύνθεσης και αρχιτεκτονικής παρέμβασης και όχι ο κανόνας της τσιμεντοποίησης, μπαλκονόπορτα, μπαλκονόπορτα του εργολάβου αντιπαροχάκια της Αθήνας  και σχεδόν όλης της Ελλάδας. Ο κανόνας αυτός (μη αρχιτεκτονικής) είναι ο κυρίαρχος στην Ελλάδα και τα λίγα κτίρια που έχουν αρχιτεκτονικό σχεδιασμό με ή χωρίς εντυπωσιασμό είναι σπάνια…

     

    Άποψη μου… μπορεί να λέω και αρλούμπες φυσικά… 

    Link to comment
    Share on other sites

    ...........................................................................................................

     

    Το βασικό είναι να γίνονται έργα αρχιτεκτονικής σύνθεσης και αρχιτεκτονικής παρέμβασης και όχι ο κανόνας της τσιμεντοποίησης, μπαλκονόπορτα, μπαλκονόπορτα του εργολάβου αντιπαροχάκια της Αθήνας  και σχεδόν όλης της Ελλάδας. Ο κανόνας αυτός (μη αρχιτεκτονικής) είναι ο κυρίαρχος στην Ελλάδα και τα λίγα κτίρια που έχουν αρχιτεκτονικό σχεδιασμό με ή χωρίς εντυπωσιασμό είναι σπάνια…

     

     

    Συμφωνώ απόλυτα σ αυτό μαζί σου,  μόνο που δεν βλέπω σε τι έρχεται αντίθετο με την απόρριψη μίας "μπανιέρας"  δίπλα στου Κλεάνθη, ή ενός "Allou fun park styled" κτιρίου δίπλα στον Τσίλερ. Είμαι σίγουρος ότι και οι Αρχιτέκτονες συνάδελφοι μελετητές των ομόρων κτιρίων, αλλά και της τότε ΕΠΑΕ,  θα έχουν την ίδια άποψη περί αποφυγής μπαλκονοπορτούλας και κουζινοπαραθύρου αντιπαροχούλας και ακολούθως επέλεξαν - επέβαλαν- ενέκριναν  όψεις  για τα όμορα που σέβονται, αναδεικνύουν και δεν ανταγωνίζονται ειρωνικά την αρχιτεκτονική κληρονομιά μας με μπανιέρες και σιδηροσωλήνες......

     

    BAS,

    Προς Θεού , δεν υπονοούσα εσένα για τις περιχαρακώσεις, αλλά εξ΄αφορμής που το έθιξες αναφέρθηκα σε αυτούς που συμπεριφέρονται ως  "εμείς απ΄εδώ" και  "εσείς απ΄εκεί"    (δηλ.Π.Μ και Α.Μ). 

    Edited by Anton_civeng
    Link to comment
    Share on other sites




    Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Δημιουργία λογαριασμού

    Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

    Εγγραφή νέου λογαριασμού

    Σύνδεση

    Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

    Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.