-
Περιεχόμενα
14.064 -
Εντάχθηκε
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Days Won
42
Τύπος περιεχομένου
Profiles
Φόρουμ
Downloads
Gallery
Ειδήσεις
Media Demo
Αγγελίες
Store
Everything posted by Engineer
-
Τις οικονομικές, πολιτιστικές και τεχνολογικές δυνάμεις που αναδιαμορφώνουν το τοπίο στον τουρισμό για το 2026 αποκαλύπτει η έρευνα "2026 Leisure Travel Trends Study" του TravelBoom , κορυφαίου παρόχου λύσεων μάρκετινγκ στον τομέα των ξενοδοχειακών και τουριστικών υπηρεσιών. Η έρευνα που έγινε σε 500 Αμερικανούς ταξιδιώτες, επισημαίνει αρκετές σημαντικές αλλαγές στον τουριστικό κλάδο για το 2026. Οπως αναφέρει η ευελιξία είναι πλέον βασική απαίτηση των ταξιδιωτών. Σχεδόν το ήμισυ των ταξιδιωτών (48,8%) αναμένει πλήρη ελευθερία για ακύρωση ή αλλαγή των σχεδίων τους, με μόλις το 5,8% να δηλώνει ότι είναι διατεθειμένο να κλείσει διακοπές με μη επιστρέψιμη τιμή. Παράλληλα, η εμπιστοσύνη στις παραδοσιακές μάρκες αντικαθίσταται από τη δύναμη των κριτικών. Το 65% των ταξιδιωτών αναφέρει πως δεν θα κλείσει μια διαμονή χωρίς πρώτα να διαβάσει τις κριτικές, με περισσότερους από τους μισούς να υπογραμμίζουν πως οι κριτικές είναι ο βασικός παράγοντας στην επιλογή καταλύματος. Η Γαστρονομία ευεξία και πολιτισμός καθορίζουν τον προορισμό Σύμφωνα με την έρευνα οι γαστρονομικές και πολιτιστικές εμπειρίες είναι καθοριστικοί παράγοντες στην επιλογή του προορισμού. Σχεδόν το 80% των ταξιδιωτών θεωρούν τη γεύση ως σημαντικό ή πολύ σημαντικό παράγοντα στην επιλογή του προορισμού, με το street food και τις μοναδικές τοπικές προσφορές να κατατάσσονται στις κορυφαίες επιλογές. Την ίδια ώρα ο τουρισμός γύρω από την μουσική συνεχίζει να κινείται ανοδικά. Περισσότεροι από το 72% των ταξιδιωτών έχουν ταξιδέψει ή είναι διατεθειμένοι να ταξιδέψουν για συναυλίες ή φεστιβάλ, υπογραμμίζοντας τη σημαντικότητα του μουσικού τουρισμού. Ωστόσο, και η ευεξία με τις υπηρεσίες ομορφιάς, όπως σπα, διαλογισμός και γυμναστική, αναδεικνύονται ως καίρια χαρακτηριστικά των τουριστικών προτιμήσεων. Το 55% των ταξιδιωτών δηλώνουν ότι είναι ανοιχτοί να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους θεραπείες κάνοντάς τα έναν βασικό πυλώνα της ταξιδιωτικής εμπειρίας. Επιταχύνεται η Χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης Η χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης για τον σχεδιασμό ταξιδιών αυξάνεται ραγδαία. Το 83% των ταξιδιωτών δηλώνουν ότι έχουν χρησιμοποιήσει ή ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν εργαλεία AI για τον σχεδιασμό του ταξιδιού τους, κάτι που υπογραμμίζει την αλλαγή στον τρόπο ανακάλυψης και απόφασης των ταξιδιωτικών επιλογών. Επίσης, οι αυξανόμενες τιμές των ταξιδιών ωθούν τους ταξιδιώτες να μειώσουν τη διάρκεια των ταξιδιών τους, να περιορίσουν τα έξοδα σε φαγητό και δραστηριότητες, ενώ αναζητούν διαφάνεια στην αξία των προσφορών. Η προσιτότητα παραμένει καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή του ταξιδιού. Οι ταξιδιώτες συνεχίζουν να προτιμούν τις απευθείας κρατήσεις μέσω των ιστοσελίδων των ξενοδοχείων και των καναλιών των brands. Η άμεση κράτηση κερδίζει έδαφος, καθώς οι ταξιδιώτες αναζητούν μεγαλύτερη αξία, εξατομικευμένες εμπειρίες και αξιόπιστες πληροφορίες για τις διαμονές τους. Δείτε αναλυτικά την έρευνα εδώ: https://www.travelboommarketing.com/research/2026-leisure-travel-trends-study View full είδηση
-
Τις οικονομικές, πολιτιστικές και τεχνολογικές δυνάμεις που αναδιαμορφώνουν το τοπίο στον τουρισμό για το 2026 αποκαλύπτει η έρευνα "2026 Leisure Travel Trends Study" του TravelBoom , κορυφαίου παρόχου λύσεων μάρκετινγκ στον τομέα των ξενοδοχειακών και τουριστικών υπηρεσιών. Η έρευνα που έγινε σε 500 Αμερικανούς ταξιδιώτες, επισημαίνει αρκετές σημαντικές αλλαγές στον τουριστικό κλάδο για το 2026. Οπως αναφέρει η ευελιξία είναι πλέον βασική απαίτηση των ταξιδιωτών. Σχεδόν το ήμισυ των ταξιδιωτών (48,8%) αναμένει πλήρη ελευθερία για ακύρωση ή αλλαγή των σχεδίων τους, με μόλις το 5,8% να δηλώνει ότι είναι διατεθειμένο να κλείσει διακοπές με μη επιστρέψιμη τιμή. Παράλληλα, η εμπιστοσύνη στις παραδοσιακές μάρκες αντικαθίσταται από τη δύναμη των κριτικών. Το 65% των ταξιδιωτών αναφέρει πως δεν θα κλείσει μια διαμονή χωρίς πρώτα να διαβάσει τις κριτικές, με περισσότερους από τους μισούς να υπογραμμίζουν πως οι κριτικές είναι ο βασικός παράγοντας στην επιλογή καταλύματος. Η Γαστρονομία ευεξία και πολιτισμός καθορίζουν τον προορισμό Σύμφωνα με την έρευνα οι γαστρονομικές και πολιτιστικές εμπειρίες είναι καθοριστικοί παράγοντες στην επιλογή του προορισμού. Σχεδόν το 80% των ταξιδιωτών θεωρούν τη γεύση ως σημαντικό ή πολύ σημαντικό παράγοντα στην επιλογή του προορισμού, με το street food και τις μοναδικές τοπικές προσφορές να κατατάσσονται στις κορυφαίες επιλογές. Την ίδια ώρα ο τουρισμός γύρω από την μουσική συνεχίζει να κινείται ανοδικά. Περισσότεροι από το 72% των ταξιδιωτών έχουν ταξιδέψει ή είναι διατεθειμένοι να ταξιδέψουν για συναυλίες ή φεστιβάλ, υπογραμμίζοντας τη σημαντικότητα του μουσικού τουρισμού. Ωστόσο, και η ευεξία με τις υπηρεσίες ομορφιάς, όπως σπα, διαλογισμός και γυμναστική, αναδεικνύονται ως καίρια χαρακτηριστικά των τουριστικών προτιμήσεων. Το 55% των ταξιδιωτών δηλώνουν ότι είναι ανοιχτοί να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους θεραπείες κάνοντάς τα έναν βασικό πυλώνα της ταξιδιωτικής εμπειρίας. Επιταχύνεται η Χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης Η χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης για τον σχεδιασμό ταξιδιών αυξάνεται ραγδαία. Το 83% των ταξιδιωτών δηλώνουν ότι έχουν χρησιμοποιήσει ή ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν εργαλεία AI για τον σχεδιασμό του ταξιδιού τους, κάτι που υπογραμμίζει την αλλαγή στον τρόπο ανακάλυψης και απόφασης των ταξιδιωτικών επιλογών. Επίσης, οι αυξανόμενες τιμές των ταξιδιών ωθούν τους ταξιδιώτες να μειώσουν τη διάρκεια των ταξιδιών τους, να περιορίσουν τα έξοδα σε φαγητό και δραστηριότητες, ενώ αναζητούν διαφάνεια στην αξία των προσφορών. Η προσιτότητα παραμένει καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή του ταξιδιού. Οι ταξιδιώτες συνεχίζουν να προτιμούν τις απευθείας κρατήσεις μέσω των ιστοσελίδων των ξενοδοχείων και των καναλιών των brands. Η άμεση κράτηση κερδίζει έδαφος, καθώς οι ταξιδιώτες αναζητούν μεγαλύτερη αξία, εξατομικευμένες εμπειρίες και αξιόπιστες πληροφορίες για τις διαμονές τους. Δείτε αναλυτικά την έρευνα εδώ: https://www.travelboommarketing.com/research/2026-leisure-travel-trends-study
-
Το αρχιτεκτονικό γραφείο BIG – Bjarke Ingels Group κέρδισε τον διαγωνισμό για τον σχεδιασμό της νέας έδρας της Κρατικής Όπερας του Αμβούργου, η οποία θα στεγάζει την Κρατική Όπερα και το Μπαλέτο του Αμβούργου. Το νέο συγκρότημα θα βρίσκεται στη νότια όχθη του ποταμού Έλβα, στη χερσόνησο Baakenhöft στο HafenCity, δημιουργώντας παράλληλα νέους δημόσιους χώρους κατά μήκος της προκυμαίας. Η νέα όπερα εντάσσεται στο εξελισσόμενο παραλιακό μέτωπο του Αμβούργου – μια πόλη όπου η κουλτούρα και η λιμενική ζωή συνδέονται εδώ και δεκαετίες, από τις αποθήκες της Speicherstadt μέχρι την Elbphilharmonie – συνεχίζοντας τον διάλογο ανάμεσα στη δημόσια αρχιτεκτονική και την επαφή της με το νερό. Το νέο θέατρο, σχεδιασμένο από τη BIG – Bjarke Ingels Group, θα έχει επιφάνεια 45.000 m² και θα αντικαταστήσει το παλιό κτίριο της Κρατικής Όπερας στην οδό Dammtorstraße, το οποίο είχε ανεγερθεί τη δεκαετία του 1950. Οι νέες εγκαταστάσεις θα προσφέρουν έναν σύγχρονο χώρο που ανταποκρίνεται στα σημερινά ακουστικά, χωρικά και τεχνικά πρότυπα. «Η νέα Κρατική Όπερα του Αμβούργου καταλαμβάνει ένα νησί στην καρδιά του HafenCity, ανάμεσα στα κατακόρυφα τοπόσημα Elbturm και Elbphilharmonie. Η όπερα θα μοιάζει με ένα τοπίο ομόκεντρων αναβαθμίδων – που ακτινοβολούν σαν ηχητικά κύματα από μια κεντρική καρδιά μουσικής και απλώνονται στο λιμάνι σαν ρυτιδώσεις στην επιφάνεια της θάλασσας. Το αποτέλεσμα είναι ένα τρισδιάστατο δημόσιο πάρκο, ανοιχτό και προσβάσιμο από όλες τις πλευρές, με πανοραμικές θέες προς κάθε κατεύθυνση – προς την παλιά και τη νέα πόλη, προς το Lohse Park και το βιομηχανικό λιμάνι. Η όπερα, σχεδιασμένη ως δημόσιο κτίριο μέσα σε πάρκο, αναπτύσσεται σε μια σειρά από αναβαθμίδες που υψώνονται από την άκρη του νερού. Από ψηλά, η στέγη σχηματίζει μια συνεχόμενη κυκλική σπείρα που ανοίγεται προς το λιμάνι. Αυτή η γλυπτή τοπογραφία προσφέρει διαδρομές που διατρέχουν κάθετα το κτίριο, από την προκυμαία έως τους υπερυψωμένους κήπους, δημιουργώντας υπαίθριους χώρους συνάντησης και έναν νέο δημόσιο σύνδεσμο ανάμεσα στην πόλη και το ποτάμι. Οι επισκέπτες μπορούν να προσεγγίσουν την όπερα από διάφορες κατευθύνσεις με τα πόδια, ταξί ή λεωφορείο: μέσα από το πάρκο, από την προκυμαία ή απευθείας από την «Οδό της Όπερας» δίπλα στη γέφυρα Baakenhafenbrücke. Η λιθόστρωτη επιφάνεια του πάρκου συνεχίζεται στο κεντρικό φουαγέ, το οποίο λειτουργεί ως αστικό καθιστικό, όπου δύο κεντρικές ξύλινες σκάλες καθοδηγούν τους επισκέπτες μέσα στο κτίριο. Όλοι οι κύριοι όροφοι έχουν άμεση πρόσβαση σε εξωτερικές ταράτσες, οι οποίες μπορούν να μετατραπούν σε σημεία άφιξης, χώρους εκδηλώσεων και τόπους συνάντησης για καλλιτέχνες, επισκέπτες και κοινό. Στην καρδιά του κτιρίου, η κεντρική αίθουσα συγκεντρώνει το κοινό και τους ερμηνευτές σε έναν χώρο με απαλά καμπυλωμένα θεωρεία. Ζώνες από οριζόντια στρώματα ξύλου επενδύουν το εσωτερικό, δημιουργώντας μια συνεχόμενη επιφάνεια που μεταφέρει ομοιόμορφα τον ήχο στον χώρο. «Η κεντρική αίθουσα είναι η καρδιά του έργου – ένας χώρος με κορυφαία ακουστική και ιδανική ορατότητα προς τη σκηνή. Ομόκεντροι ξύλινοι δακτύλιοι διαμορφώνουν την αίθουσα και τα θεωρεία της, διαλύοντας τα σύνορα μεταξύ κοινού και καλλιτεχνών, μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.» Πίσω από την κεντρική αίθουσα, μια μικρότερη σκηνή στούντιο, αίθουσες δοκιμών και βοηθητικοί χώροι οργανώνονται με άμεση σύνδεση με τη σκηνή, επιτρέποντας την ομαλή μετάβαση των καλλιτεχνών από την πρόβα στην παράσταση και εξασφαλίζοντας αποτελεσματική ροή λειτουργιών σε όλο το κτίριο. Διαμορφωμένο από την κίνηση του νερού, το περιβάλλον πάρκο σχεδιάστηκε από την BIG Landscape και προστατεύει από καταιγίδες μέσω κεκλιμένων αναβαθμίδων, φυτεμένων αμμοθινών και υγροτοπικών κήπων που επιβραδύνουν και απορροφούν τη ροή. Λεκάνες συλλέγουν και συγκρατούν το νερό της βροχής, δημιουργώντας βιότοπους για αμφίβια, υδρόβια φυτά και τοπικά είδη. Ο συνδυασμός παλιρροϊκών ζωνών, ανθεκτικής βλάστησης και διαπερατών επιφανειών ενισχύει τη βιοποικιλότητα και διαμορφώνει ένα ζωντανό τοπίο που προσαρμόζεται στους μεταβαλλόμενους ρυθμούς του Έλβα. Απεικονίσεις από τον Yanis Amasri Sierra, Μαδρίτη, Ισπανία. View full είδηση
-
- new opera house
- αμβούργο
-
(and 1 more)
Με ετικέτα:
-
Το αρχιτεκτονικό γραφείο BIG – Bjarke Ingels Group κέρδισε τον διαγωνισμό για τον σχεδιασμό της νέας έδρας της Κρατικής Όπερας του Αμβούργου, η οποία θα στεγάζει την Κρατική Όπερα και το Μπαλέτο του Αμβούργου. Το νέο συγκρότημα θα βρίσκεται στη νότια όχθη του ποταμού Έλβα, στη χερσόνησο Baakenhöft στο HafenCity, δημιουργώντας παράλληλα νέους δημόσιους χώρους κατά μήκος της προκυμαίας. Η νέα όπερα εντάσσεται στο εξελισσόμενο παραλιακό μέτωπο του Αμβούργου – μια πόλη όπου η κουλτούρα και η λιμενική ζωή συνδέονται εδώ και δεκαετίες, από τις αποθήκες της Speicherstadt μέχρι την Elbphilharmonie – συνεχίζοντας τον διάλογο ανάμεσα στη δημόσια αρχιτεκτονική και την επαφή της με το νερό. Το νέο θέατρο, σχεδιασμένο από τη BIG – Bjarke Ingels Group, θα έχει επιφάνεια 45.000 m² και θα αντικαταστήσει το παλιό κτίριο της Κρατικής Όπερας στην οδό Dammtorstraße, το οποίο είχε ανεγερθεί τη δεκαετία του 1950. Οι νέες εγκαταστάσεις θα προσφέρουν έναν σύγχρονο χώρο που ανταποκρίνεται στα σημερινά ακουστικά, χωρικά και τεχνικά πρότυπα. «Η νέα Κρατική Όπερα του Αμβούργου καταλαμβάνει ένα νησί στην καρδιά του HafenCity, ανάμεσα στα κατακόρυφα τοπόσημα Elbturm και Elbphilharmonie. Η όπερα θα μοιάζει με ένα τοπίο ομόκεντρων αναβαθμίδων – που ακτινοβολούν σαν ηχητικά κύματα από μια κεντρική καρδιά μουσικής και απλώνονται στο λιμάνι σαν ρυτιδώσεις στην επιφάνεια της θάλασσας. Το αποτέλεσμα είναι ένα τρισδιάστατο δημόσιο πάρκο, ανοιχτό και προσβάσιμο από όλες τις πλευρές, με πανοραμικές θέες προς κάθε κατεύθυνση – προς την παλιά και τη νέα πόλη, προς το Lohse Park και το βιομηχανικό λιμάνι. Η όπερα, σχεδιασμένη ως δημόσιο κτίριο μέσα σε πάρκο, αναπτύσσεται σε μια σειρά από αναβαθμίδες που υψώνονται από την άκρη του νερού. Από ψηλά, η στέγη σχηματίζει μια συνεχόμενη κυκλική σπείρα που ανοίγεται προς το λιμάνι. Αυτή η γλυπτή τοπογραφία προσφέρει διαδρομές που διατρέχουν κάθετα το κτίριο, από την προκυμαία έως τους υπερυψωμένους κήπους, δημιουργώντας υπαίθριους χώρους συνάντησης και έναν νέο δημόσιο σύνδεσμο ανάμεσα στην πόλη και το ποτάμι. Οι επισκέπτες μπορούν να προσεγγίσουν την όπερα από διάφορες κατευθύνσεις με τα πόδια, ταξί ή λεωφορείο: μέσα από το πάρκο, από την προκυμαία ή απευθείας από την «Οδό της Όπερας» δίπλα στη γέφυρα Baakenhafenbrücke. Η λιθόστρωτη επιφάνεια του πάρκου συνεχίζεται στο κεντρικό φουαγέ, το οποίο λειτουργεί ως αστικό καθιστικό, όπου δύο κεντρικές ξύλινες σκάλες καθοδηγούν τους επισκέπτες μέσα στο κτίριο. Όλοι οι κύριοι όροφοι έχουν άμεση πρόσβαση σε εξωτερικές ταράτσες, οι οποίες μπορούν να μετατραπούν σε σημεία άφιξης, χώρους εκδηλώσεων και τόπους συνάντησης για καλλιτέχνες, επισκέπτες και κοινό. Στην καρδιά του κτιρίου, η κεντρική αίθουσα συγκεντρώνει το κοινό και τους ερμηνευτές σε έναν χώρο με απαλά καμπυλωμένα θεωρεία. Ζώνες από οριζόντια στρώματα ξύλου επενδύουν το εσωτερικό, δημιουργώντας μια συνεχόμενη επιφάνεια που μεταφέρει ομοιόμορφα τον ήχο στον χώρο. «Η κεντρική αίθουσα είναι η καρδιά του έργου – ένας χώρος με κορυφαία ακουστική και ιδανική ορατότητα προς τη σκηνή. Ομόκεντροι ξύλινοι δακτύλιοι διαμορφώνουν την αίθουσα και τα θεωρεία της, διαλύοντας τα σύνορα μεταξύ κοινού και καλλιτεχνών, μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.» Πίσω από την κεντρική αίθουσα, μια μικρότερη σκηνή στούντιο, αίθουσες δοκιμών και βοηθητικοί χώροι οργανώνονται με άμεση σύνδεση με τη σκηνή, επιτρέποντας την ομαλή μετάβαση των καλλιτεχνών από την πρόβα στην παράσταση και εξασφαλίζοντας αποτελεσματική ροή λειτουργιών σε όλο το κτίριο. Διαμορφωμένο από την κίνηση του νερού, το περιβάλλον πάρκο σχεδιάστηκε από την BIG Landscape και προστατεύει από καταιγίδες μέσω κεκλιμένων αναβαθμίδων, φυτεμένων αμμοθινών και υγροτοπικών κήπων που επιβραδύνουν και απορροφούν τη ροή. Λεκάνες συλλέγουν και συγκρατούν το νερό της βροχής, δημιουργώντας βιότοπους για αμφίβια, υδρόβια φυτά και τοπικά είδη. Ο συνδυασμός παλιρροϊκών ζωνών, ανθεκτικής βλάστησης και διαπερατών επιφανειών ενισχύει τη βιοποικιλότητα και διαμορφώνει ένα ζωντανό τοπίο που προσαρμόζεται στους μεταβαλλόμενους ρυθμούς του Έλβα. Απεικονίσεις από τον Yanis Amasri Sierra, Μαδρίτη, Ισπανία.
-
- new opera house
- αμβούργο
-
(and 1 more)
Με ετικέτα:
-
Ερευνητές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) παρουσίασαν το GlobalBuildingAtlas, τον πρώτο τρισδιάστατο χάρτη υψηλής ανάλυσης όλων των κατασκευών του κόσμου. Ερευνητές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) παρουσίασαν το GlobalBuildingAtlas, τον πρώτο τρισδιάστατο χάρτη υψηλής ανάλυσης όλων των κατασκευών του κόσμου. Ο άτλαντας χαρτογραφεί 2,75 δισεκατομμύρια κτίρια σε 3D μορφή, προσφέροντας ανάλυση τριάντα φορές πιο λεπτομερή από προηγούμενες προσπάθειες. Συντεταγμένος από δορυφορικές εικόνες που χρονολογούνται από το 2019, ο χάρτης αποτυπώνει ακριβώς πού ζουν οι άνθρωποι και πώς τα κτίριά τους υψώνονται και απλώνονται σε όλες τις ηπείρους. Κάθε κτίριο εμφανίζεται ως μοντέλο 3 επί 3 μέτρων, αρκετά λεπτομερές για να εκτιμηθεί το ύψος, ο όγκος και η χωρική σχέση του με τους γείτονές του. «Με τα τρισδιάστατα μοντέλα, βλέπουμε όχι μόνο το αποτύπωμα αλλά και τον όγκο κάθε κτιρίου, επιτρέποντας πολύ πιο ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης», δήλωσε ο καθηγητής Xiaoxiang Zhu που διευθύνει την Έδρα Επιστήμης Δεδομένων στην Παρατήρηση της Γης στο TUM και ηγήθηκε του έργου. Η κλίμακα του εγχειρήματος είναι εκπληκτική. Προηγούμενοι παγκόσμιοι χάρτες κτιρίων κατέγραψαν περίπου 1,7 δισεκατομμύριο κατασκευές. Το νέο σύνολο δεδομένων ανεβάζει αυτόν τον αριθμό στα 2,75 δισεκατομμύρια. Ενενήντα επτά τοις εκατό των κτιρίων αναπαρίστανται ως μοντέλα Level of Detail 1 (LoD1) – απλοποιημένες τρισδιάστατες μορφές που αποτυπώνουν τη γεωμετρία και το υψόμετρο κάθε κατασκευής. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Earth System Science Data την 1η Δεκεμβρίου, είναι το αποκορύφωμα ετών εργασίας συνδυάζοντας δεδομένα από πολλαπλούς δορυφόρους. Τα δεδομένα επεξεργάστηκαν μέσω αλγορίθμων εκπαιδευμένων να διακρίνουν στέγες από δρόμους, δέντρα και έδαφος. Εμφάνιση κτιρίων στη Νέα Υόρκη (Μεγέθυνση) Το έργο είναι ανοιχτό στο κοινό. Οποιοσδήποτε μπορεί να το εξερευνήσει online, κάνοντας zoom από μια προοπτική σε επίπεδο ηπείρου μέχρι μια μεμονωμένη γειτονιά, ακόμη και απομακρυσμένα χωριά. Οι χρήστες μπορούν να εισάγουν μια συγκεκριμένη διεύθυνση για να δουν την τοποθεσία και το υψόμετρο ενός κτιρίου στον διαδραστικό χάρτη. «Οι τρισδιάστατες πληροφορίες κτιρίων παρέχουν μια πολύ πιο ακριβή εικόνα της αστικοποίησης και της φτώχειας από τους παραδοσιακούς δισδιάστατους χάρτες», δήλωσε ο Zhu. Η ομάδα εισάγει έναν νέο παγκόσμιο δείκτη: τον όγκο κτιρίων ανά κάτοικο, τη συνολική μάζα κτιρίων σε σχέση με τον πληθυσμό. Το μέτρο αυτό στέγασης και υποδομών αποκαλύπτει κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Ο δείκτης θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει τον τρόπο παρακολούθησης των ανισοτήτων. Οι πιο εύπορες περιοχές τείνουν να έχουν μεγαλύτερους όγκους κτιρίων ανά άτομο – ευρύχωρα σπίτια, φαρδύτερους δρόμους, ψηλότερες κατασκευές. Πυκνοκατοικημένες περιοχές χαμηλού εισοδήματος συχνά δείχνουν το αντίθετο. Κυβερνήσεις και ανθρωπιστικές οργανώσεις μπορούν να εντοπίσουν πού οι ελλείψεις στέγασης είναι πιο έντονες, πού οι δημόσιες υπηρεσίες βρίσκονται υπο πίεση, ή πού οι άτυποι οικισμοί επεκτείνονται ταχύτερα. «Τα τρισδιάστατα δεδομένα κτιρίων παρέχουν μια ακριβή βάση για τον σχεδιασμό και την παρακολούθηση της αστικής ανάπτυξης», δήλωσε ο Zhu. «Επιτρέπει στις πόλεις να λάβουν στοχευμένα μέτρα για τη δημιουργία συμπεριληπτικών και δίκαιων συνθηκών διαβίωσης». Για δεκαετίες, τα παγκόσμια σύνολα δεδομένων κτιρίων έδιναν μεγάλη έμφαση στα πλούσια έθνη. Οι δορυφορικές εικόνες από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ανατολική Ασία ήταν άφθονες, ενώ τα δεδομένα από την Αφρική, τη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία παρέμειναν αραιά. Η ομάδα του TUM έδωσε προτεραιότητα στην ένταξη. Οι αλγόριθμοί τους γέμισαν κενά σε αγροτικές και προηγουμένως υποχαρτογραφημένες περιοχές, διορθώνοντας προκαταλήψεις που μαστίζουν εδώ και καιρό τα δεδομένα παρατήρησης της Γης. Το αποτέλεσμα είναι μια πραγματικά παγκόσμια εικόνα – από τους πύργους του Μανχάταν μέχρι τα αγροτόσπιτα της Κένυας. Πέρα από τις αστικές μελέτες, το σύνολο δεδομένων έχει άμεσες επιπτώσεις για το μεταβαλλόμενο κλίμα του πλανήτη. Τα κτίρια ευθύνονται για σχεδόν το 40% των παγκόσμιων εκπομπών CO₂. Η γνώση του ύψους, της πυκνότητας και της κατανομής τους μπορεί να βελτιώσει τα μοντέλα ενεργειακής ζήτησης και παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου. Το GlobalBuildingAtlas έρχεται τη στιγμή που το αποτύπωμα της ανθρωπότητας επεκτείνεται ταχύτερα από ποτέ. Μέχρι το 2050, σχεδόν επτά στους δέκα ανθρώπους θα ζουν σε πόλεις. Ο άτλαντας ενδυναμώνει την ανοιχτή επιστήμη – οποιοσδήποτε μπορεί να κατεβάσει τα δεδομένα και τον κώδικα από το GitHub, να εξερευνήσει τη δική του γειτονιά, ή να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες για να μελετήσει πώς εξελίσσονται οι πόλεις. Για τον Zhu, η δουλειά μόλις ξεκινά. Τα επόμενα βήματα περιλαμβάνουν την ενσωμάτωση χρονικών δεδομένων για να δείξουν πώς το δομημένο περιβάλλον αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.
- 1 σχόλιο
-
- 1
-
-
- χάρτης
- τρισδιάστατος
-
(and 1 more)
Με ετικέτα:
-
Ερευνητές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) παρουσίασαν το GlobalBuildingAtlas, τον πρώτο τρισδιάστατο χάρτη υψηλής ανάλυσης όλων των κατασκευών του κόσμου. Ερευνητές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) παρουσίασαν το GlobalBuildingAtlas, τον πρώτο τρισδιάστατο χάρτη υψηλής ανάλυσης όλων των κατασκευών του κόσμου. Ο άτλαντας χαρτογραφεί 2,75 δισεκατομμύρια κτίρια σε 3D μορφή, προσφέροντας ανάλυση τριάντα φορές πιο λεπτομερή από προηγούμενες προσπάθειες. Συντεταγμένος από δορυφορικές εικόνες που χρονολογούνται από το 2019, ο χάρτης αποτυπώνει ακριβώς πού ζουν οι άνθρωποι και πώς τα κτίριά τους υψώνονται και απλώνονται σε όλες τις ηπείρους. Κάθε κτίριο εμφανίζεται ως μοντέλο 3 επί 3 μέτρων, αρκετά λεπτομερές για να εκτιμηθεί το ύψος, ο όγκος και η χωρική σχέση του με τους γείτονές του. «Με τα τρισδιάστατα μοντέλα, βλέπουμε όχι μόνο το αποτύπωμα αλλά και τον όγκο κάθε κτιρίου, επιτρέποντας πολύ πιο ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης», δήλωσε ο καθηγητής Xiaoxiang Zhu που διευθύνει την Έδρα Επιστήμης Δεδομένων στην Παρατήρηση της Γης στο TUM και ηγήθηκε του έργου. Η κλίμακα του εγχειρήματος είναι εκπληκτική. Προηγούμενοι παγκόσμιοι χάρτες κτιρίων κατέγραψαν περίπου 1,7 δισεκατομμύριο κατασκευές. Το νέο σύνολο δεδομένων ανεβάζει αυτόν τον αριθμό στα 2,75 δισεκατομμύρια. Ενενήντα επτά τοις εκατό των κτιρίων αναπαρίστανται ως μοντέλα Level of Detail 1 (LoD1) – απλοποιημένες τρισδιάστατες μορφές που αποτυπώνουν τη γεωμετρία και το υψόμετρο κάθε κατασκευής. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Earth System Science Data την 1η Δεκεμβρίου, είναι το αποκορύφωμα ετών εργασίας συνδυάζοντας δεδομένα από πολλαπλούς δορυφόρους. Τα δεδομένα επεξεργάστηκαν μέσω αλγορίθμων εκπαιδευμένων να διακρίνουν στέγες από δρόμους, δέντρα και έδαφος. Εμφάνιση κτιρίων στη Νέα Υόρκη (Μεγέθυνση) Το έργο είναι ανοιχτό στο κοινό. Οποιοσδήποτε μπορεί να το εξερευνήσει online, κάνοντας zoom από μια προοπτική σε επίπεδο ηπείρου μέχρι μια μεμονωμένη γειτονιά, ακόμη και απομακρυσμένα χωριά. Οι χρήστες μπορούν να εισάγουν μια συγκεκριμένη διεύθυνση για να δουν την τοποθεσία και το υψόμετρο ενός κτιρίου στον διαδραστικό χάρτη. «Οι τρισδιάστατες πληροφορίες κτιρίων παρέχουν μια πολύ πιο ακριβή εικόνα της αστικοποίησης και της φτώχειας από τους παραδοσιακούς δισδιάστατους χάρτες», δήλωσε ο Zhu. Η ομάδα εισάγει έναν νέο παγκόσμιο δείκτη: τον όγκο κτιρίων ανά κάτοικο, τη συνολική μάζα κτιρίων σε σχέση με τον πληθυσμό. Το μέτρο αυτό στέγασης και υποδομών αποκαλύπτει κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Ο δείκτης θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει τον τρόπο παρακολούθησης των ανισοτήτων. Οι πιο εύπορες περιοχές τείνουν να έχουν μεγαλύτερους όγκους κτιρίων ανά άτομο – ευρύχωρα σπίτια, φαρδύτερους δρόμους, ψηλότερες κατασκευές. Πυκνοκατοικημένες περιοχές χαμηλού εισοδήματος συχνά δείχνουν το αντίθετο. Κυβερνήσεις και ανθρωπιστικές οργανώσεις μπορούν να εντοπίσουν πού οι ελλείψεις στέγασης είναι πιο έντονες, πού οι δημόσιες υπηρεσίες βρίσκονται υπο πίεση, ή πού οι άτυποι οικισμοί επεκτείνονται ταχύτερα. «Τα τρισδιάστατα δεδομένα κτιρίων παρέχουν μια ακριβή βάση για τον σχεδιασμό και την παρακολούθηση της αστικής ανάπτυξης», δήλωσε ο Zhu. «Επιτρέπει στις πόλεις να λάβουν στοχευμένα μέτρα για τη δημιουργία συμπεριληπτικών και δίκαιων συνθηκών διαβίωσης». Για δεκαετίες, τα παγκόσμια σύνολα δεδομένων κτιρίων έδιναν μεγάλη έμφαση στα πλούσια έθνη. Οι δορυφορικές εικόνες από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ανατολική Ασία ήταν άφθονες, ενώ τα δεδομένα από την Αφρική, τη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία παρέμειναν αραιά. Η ομάδα του TUM έδωσε προτεραιότητα στην ένταξη. Οι αλγόριθμοί τους γέμισαν κενά σε αγροτικές και προηγουμένως υποχαρτογραφημένες περιοχές, διορθώνοντας προκαταλήψεις που μαστίζουν εδώ και καιρό τα δεδομένα παρατήρησης της Γης. Το αποτέλεσμα είναι μια πραγματικά παγκόσμια εικόνα – από τους πύργους του Μανχάταν μέχρι τα αγροτόσπιτα της Κένυας. Πέρα από τις αστικές μελέτες, το σύνολο δεδομένων έχει άμεσες επιπτώσεις για το μεταβαλλόμενο κλίμα του πλανήτη. Τα κτίρια ευθύνονται για σχεδόν το 40% των παγκόσμιων εκπομπών CO₂. Η γνώση του ύψους, της πυκνότητας και της κατανομής τους μπορεί να βελτιώσει τα μοντέλα ενεργειακής ζήτησης και παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου. Το GlobalBuildingAtlas έρχεται τη στιγμή που το αποτύπωμα της ανθρωπότητας επεκτείνεται ταχύτερα από ποτέ. Μέχρι το 2050, σχεδόν επτά στους δέκα ανθρώπους θα ζουν σε πόλεις. Ο άτλαντας ενδυναμώνει την ανοιχτή επιστήμη – οποιοσδήποτε μπορεί να κατεβάσει τα δεδομένα και τον κώδικα από το GitHub, να εξερευνήσει τη δική του γειτονιά, ή να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες για να μελετήσει πώς εξελίσσονται οι πόλεις. Για τον Zhu, η δουλειά μόλις ξεκινά. Τα επόμενα βήματα περιλαμβάνουν την ενσωμάτωση χρονικών δεδομένων για να δείξουν πώς το δομημένο περιβάλλον αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. View full είδηση
- 1 απάντηση
-
- χάρτης
- τρισδιάστατος
-
(and 1 more)
Με ετικέτα:
-
Η Κίνα έχει αποκτήσει τη μεγαλύτερη καθαρή δασική έκταση στον κόσμο την τελευταία δεκαετία Τα δάση απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και απελευθερώνουν οξυγόνο, λειτουργώντας ως οι πνεύμονες του κόσμου. Οι μεταβολές στα δάση Ταυτόχρονα, τα δάση περιέχουν ξεχωριστά καιρικά συστήματα και ροές νερού, επηρεάζοντας εκτάσεις γης χιλιάδες μίλια μακριά. Ενώ εκατομμύρια εκτάρια (ha) έχουν χαθεί σε όλο τον Αμαζόνιο τις τελευταίες δεκαετίες, αρκετές χώρες επιδιώκουν ενεργά προσπάθειες αναδάσωσης. O παρακάτω πίνακας δείχνει τις χώρες με την υψηλότερη αύξηση δασικής έκτασης από το 2015, με βάση στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών. Αύξηση Δασικής Έκτασης ανά Χώρα (2015-2025) Κατάταξη Χώρα Καθαρό κέρδος 2015-2025 Μέση ετήσια καθαρή μεταβολή 1 Κίνα 1.686.000 0,8 2 Ρωσία 942.000 0,1 3 Ινδία 191.000 0,3 4 Τουρκία 118.000 0,5 5 Αυστραλία 105.000 0,1 6 Γαλλία 95.900 0,6 7 Ινδονησία 94.100 0,1 8 Νότια Αφρική 87.600 0,4 9 Καναδάς 82.500 0,0 10 Βιετνάμ 72.800 0,5 Η κατάταξη των χωρών Η Κίνα έχει αποκτήσει τη μεγαλύτερη καθαρή δασική έκταση στον κόσμο την τελευταία δεκαετία. Από τη δεκαετία του 1970, η Κίνα έχει φυτέψει χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, δέντρα στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της «Μεγάλου Πράσινου Τείχους». Η πρωτοβουλία αυτή έχει σχεδιαστεί για να αποτρέψει την εισχώρηση άμμου στις ερήμους Γκόμπι και Τακλαμακάν στις πόλεις. Το έργο, που είχε ως στόχο να ολοκληρωθεί έως το 2050, είχε ανάμεικτα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένων χαμηλών ποσοστών επιβίωσης δέντρων σε ορισμένες περιπτώσεις. Ωστόσο, παρά ταύτα, 1,7 εκατομμύρια καθαρά εκτάρια δασών έχουν φυτευτεί στη χώρα από το 2015. Η Ρωσία κατατάσσεται δεύτερη παγκοσμίως, με 942.000 εκτάρια να έχουν κερδηθεί κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Αυτή η τάση υποστηρίζεται από εθνικές πολιτικές που αποσκοπούν στην επιτάχυνση της ανάπτυξης των δασικών εκτάσεων από το 2018. Ομοίως, η Ινδία έχει θεσπίσει φιλόδοξους εθνικούς πολιτικούς στόχους για την αναδάσωση. Μέχρι το 2030, σχεδιάζει να αποκαταστήσει 26 εκατομμύρια εκτάρια δάσους στο πλαίσιο των κλιματικών στόχων της. Από το 2015, έχει δει καθαρή αύξηση 191.000 εκταρίων δάσους, η τρίτη υψηλότερη παγκοσμίως. View full είδηση
-
Οι χώρες που απέκτησαν τα περισσότερα δάση από το 2015 ως το 2025
Engineer posted μια είδηση in Περιβάλλον
Η Κίνα έχει αποκτήσει τη μεγαλύτερη καθαρή δασική έκταση στον κόσμο την τελευταία δεκαετία Τα δάση απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και απελευθερώνουν οξυγόνο, λειτουργώντας ως οι πνεύμονες του κόσμου. Οι μεταβολές στα δάση Ταυτόχρονα, τα δάση περιέχουν ξεχωριστά καιρικά συστήματα και ροές νερού, επηρεάζοντας εκτάσεις γης χιλιάδες μίλια μακριά. Ενώ εκατομμύρια εκτάρια (ha) έχουν χαθεί σε όλο τον Αμαζόνιο τις τελευταίες δεκαετίες, αρκετές χώρες επιδιώκουν ενεργά προσπάθειες αναδάσωσης. O παρακάτω πίνακας δείχνει τις χώρες με την υψηλότερη αύξηση δασικής έκτασης από το 2015, με βάση στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών. Αύξηση Δασικής Έκτασης ανά Χώρα (2015-2025) Κατάταξη Χώρα Καθαρό κέρδος 2015-2025 Μέση ετήσια καθαρή μεταβολή 1 Κίνα 1.686.000 0,8 2 Ρωσία 942.000 0,1 3 Ινδία 191.000 0,3 4 Τουρκία 118.000 0,5 5 Αυστραλία 105.000 0,1 6 Γαλλία 95.900 0,6 7 Ινδονησία 94.100 0,1 8 Νότια Αφρική 87.600 0,4 9 Καναδάς 82.500 0,0 10 Βιετνάμ 72.800 0,5 Η κατάταξη των χωρών Η Κίνα έχει αποκτήσει τη μεγαλύτερη καθαρή δασική έκταση στον κόσμο την τελευταία δεκαετία. Από τη δεκαετία του 1970, η Κίνα έχει φυτέψει χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, δέντρα στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της «Μεγάλου Πράσινου Τείχους». Η πρωτοβουλία αυτή έχει σχεδιαστεί για να αποτρέψει την εισχώρηση άμμου στις ερήμους Γκόμπι και Τακλαμακάν στις πόλεις. Το έργο, που είχε ως στόχο να ολοκληρωθεί έως το 2050, είχε ανάμεικτα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένων χαμηλών ποσοστών επιβίωσης δέντρων σε ορισμένες περιπτώσεις. Ωστόσο, παρά ταύτα, 1,7 εκατομμύρια καθαρά εκτάρια δασών έχουν φυτευτεί στη χώρα από το 2015. Η Ρωσία κατατάσσεται δεύτερη παγκοσμίως, με 942.000 εκτάρια να έχουν κερδηθεί κατά τη διάρκεια της δεκαετίας. Αυτή η τάση υποστηρίζεται από εθνικές πολιτικές που αποσκοπούν στην επιτάχυνση της ανάπτυξης των δασικών εκτάσεων από το 2018. Ομοίως, η Ινδία έχει θεσπίσει φιλόδοξους εθνικούς πολιτικούς στόχους για την αναδάσωση. Μέχρι το 2030, σχεδιάζει να αποκαταστήσει 26 εκατομμύρια εκτάρια δάσους στο πλαίσιο των κλιματικών στόχων της. Από το 2015, έχει δει καθαρή αύξηση 191.000 εκταρίων δάσους, η τρίτη υψηλότερη παγκοσμίως. -
Παρόλο που η χώρα μας έχει γίνει πλέον καθαρός εξαγωγέας στο ηλεκτρικό ρεύμα στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και προγραμματίζονται αρκετές νέες διασυνδέσεις, κινδυνεύει να χάσει τον ευρωπαϊκό στόχο συνδεσιμότητας για το 2030. Να σημειώσουμε ότι η ΕΕ έχει ζητήσει από τα κράτη-μέλη να διαθέτουν διασυνδέσεις ίσες με το 15% της παραγωγικής τους ισχύος ως τα τέλη της δεκαετίας. Ο στόχος έχει τεθεί προκειμένου να προχωρήσει η ενοποίηση της αγοράς της Ευρώπης και να απομακρυνθούν τα εμπόδια που προκαλούν διαφορετικές τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα από περιοχή σε περιοχή. Πρόκειται για έναν πήχη που αποδεικνύεται δύσκολος στην πράξη, καθώς 11 χώρες αναμένεται να μην τον πετύχουν. Σύμφωνα με σχετική ανάλυση που πραγματοποίησε το Ember, πρόκειται για τις Ελλάδα, Ρουμανία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Γαλλία, Φινλανδία, Γερμανία, Πολωνία, Ισπανία, Ιταλία και Ιρλανδία. Αθροιστικά τα κράτη αυτά αντιστοιχούν στο 80% της ηλεκτροπαραγωγής της Ευρώπης. Όσον αφορά συγκεκριμένα την Ελλάδα, εντός της επόμενης πενταετίας προγραμματίζεται η αναβάθμιση της διασύνδεσης με τη Βουλγαρία, όπως και το καλώδιο με την Κύπρο, Great Sea Interconnector. Τα δύο αυτά έργα θα ανεβάσουν τον βαθμό συνδεσιμότητας από το 6% στο 9%, δηλαδή και πάλι η Ελλάδα θα υπολείπεται κατά 6 μονάδες από το στόχο. Πολύ διαφορετικά θα είναι τα πράγματα στην περίπτωση που υλοποιηθεί η μεγάλη διασύνδεση GREGY με την Αίγυπτο, αφού τότε θα βρεθούμε στο 22% ξεπερνώντας όσα ζητάει η ΕΕ. Πάντως, η εικόνα αυτή τη στιγμή είναι ότι ο Great Sea Interconnector δύσκολα θα ολοκληρωθεί πριν το 2030, δεδομένης της παράτασης που αποφάσισαν Αθήνα και Λευκωσία ώστε να προσελκύσουν νέους επενδυτές. Αντίστοιχα, ο GREGY έχει θέσει ως ημερομηνία ολοκλήρωσης το 2030 – 2031, άρα επίσης θεωρείται δύσκολο να είναι έτοιμος νωρίτερα. View full είδηση
-
Εκτός του στόχου συνδεσιμότητας η Ελλάδα το 2030 στον ηλεκτρισμό
Engineer posted μια είδηση in Ενέργεια-ΑΠΕ
Παρόλο που η χώρα μας έχει γίνει πλέον καθαρός εξαγωγέας στο ηλεκτρικό ρεύμα στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και προγραμματίζονται αρκετές νέες διασυνδέσεις, κινδυνεύει να χάσει τον ευρωπαϊκό στόχο συνδεσιμότητας για το 2030. Να σημειώσουμε ότι η ΕΕ έχει ζητήσει από τα κράτη-μέλη να διαθέτουν διασυνδέσεις ίσες με το 15% της παραγωγικής τους ισχύος ως τα τέλη της δεκαετίας. Ο στόχος έχει τεθεί προκειμένου να προχωρήσει η ενοποίηση της αγοράς της Ευρώπης και να απομακρυνθούν τα εμπόδια που προκαλούν διαφορετικές τιμές στο ηλεκτρικό ρεύμα από περιοχή σε περιοχή. Πρόκειται για έναν πήχη που αποδεικνύεται δύσκολος στην πράξη, καθώς 11 χώρες αναμένεται να μην τον πετύχουν. Σύμφωνα με σχετική ανάλυση που πραγματοποίησε το Ember, πρόκειται για τις Ελλάδα, Ρουμανία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Γαλλία, Φινλανδία, Γερμανία, Πολωνία, Ισπανία, Ιταλία και Ιρλανδία. Αθροιστικά τα κράτη αυτά αντιστοιχούν στο 80% της ηλεκτροπαραγωγής της Ευρώπης. Όσον αφορά συγκεκριμένα την Ελλάδα, εντός της επόμενης πενταετίας προγραμματίζεται η αναβάθμιση της διασύνδεσης με τη Βουλγαρία, όπως και το καλώδιο με την Κύπρο, Great Sea Interconnector. Τα δύο αυτά έργα θα ανεβάσουν τον βαθμό συνδεσιμότητας από το 6% στο 9%, δηλαδή και πάλι η Ελλάδα θα υπολείπεται κατά 6 μονάδες από το στόχο. Πολύ διαφορετικά θα είναι τα πράγματα στην περίπτωση που υλοποιηθεί η μεγάλη διασύνδεση GREGY με την Αίγυπτο, αφού τότε θα βρεθούμε στο 22% ξεπερνώντας όσα ζητάει η ΕΕ. Πάντως, η εικόνα αυτή τη στιγμή είναι ότι ο Great Sea Interconnector δύσκολα θα ολοκληρωθεί πριν το 2030, δεδομένης της παράτασης που αποφάσισαν Αθήνα και Λευκωσία ώστε να προσελκύσουν νέους επενδυτές. Αντίστοιχα, ο GREGY έχει θέσει ως ημερομηνία ολοκλήρωσης το 2030 – 2031, άρα επίσης θεωρείται δύσκολο να είναι έτοιμος νωρίτερα. -
Στην πλέον δυσμενή θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά στη δυναμική της παραγωγής νέων κατοικιών βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, με συνέπεια να αντιμετωπίζει ως χώρα μια από τις πιο οξυμένες στεγαστικές κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας. Παρά την έντονη ζήτηση στην αγορά κατοικίας, ο τομέας της κατασκευής καινούργιων κατοικιών παραμένει υποτονικός, μικρός και βαθιά υποχρηματοδοτούμενος, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας. Η εικόνα αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα επίσημα στοιχεία της Eurostat που αναφέρει ότι το 2024 η συμβολή των κατασκευαστικού τομέα στην Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία έφτασε μόλις το 2,2% στην Ελλάδα, ποσοστό που είναι το χαμηλότερο σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και πολύ κάτω από τον μέσο όρο του 5,5%. Σε χώρες όπως η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Κροατία, ο κλάδος αποτελεί ισχυρό μοχλό ανάπτυξης, προσεγγίζοντας ποσοστά από 7% έως 9%, γεγονός που δείχνει έναν εντελώς διαφορετικό βαθμό επενδυτικής και οικοδομικής δραστηριότητας. Εξίσου αποκαλυπτική είναι η υστέρηση στις επενδύσεις στην κατοικία, όπου η Ελλάδα κινείται στο 2,6% του ΑΕΠ, έναντι ευρωπαϊκού μέσου όρου 5,3%. Αντίθετα, χώρες όπως η Κύπρος, η Γερμανία και η Ιταλία υπερβαίνουν το 6%, ενισχύοντας σταθερά την παραγωγή νέων ακινήτων και τη διαρκή ανανέωση του οικιστικού τους αποθέματος. Η υποτονικότητα των επενδύσεων αποτυπώνεται και στην παραγωγή νέων κατοικιών. Η Ελλάδα καταγράφει μόλις μία νέα κατοικία ανά 1.000 κατοίκους, το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια περίοδο όπου η ζήτηση έχει ενταθεί από εγχώριους αγοραστές, επαγγελματίες των βραχυχρόνιων μισθώσεων και ξένα επενδυτικά κεφάλαια. Η έλλειψη νέας παραγωγής ωθεί τις τιμές και τα ενοίκια σε διαρκή άνοδο. Στην Αθήνα, οι τιμές μίσθωσης έχουν αυξηθεί κατά 45% από το 2018, την ώρα που περισσότερες από 700.000 κατοικίες παραμένουν κενές ή αδρανείς και δεν συμβάλλουν στην ενίσχυση της προσφοράς. Η στεγαστική κρίση πλέον δεν περιορίζεται στα χαμηλά εισοδήματα και στους νέους, αλλά πλήττει ευθέως και τη μεσαία τάξη. Από το κακό στο χειρότερο Το 2025 η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω, καθώς η οικοδομική δραστηριότητα υποχώρησε αισθητά. Το πρώτο εξάμηνο του έτους οι άδειες νέων κατοικιών μειώθηκαν κατά 14%, η συνολική επιφάνεια κατά 24% και ο όγκος κατά 18% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2024. Στο κινούμενο δωδεκάμηνο Ιουλίου 2024 – Ιουνίου 2025, οι άδειες περιορίστηκαν σε 28.800, σημειώνοντας πτώση 3,3%. Η υποχώρηση αυτή συνδέεται με το αυξημένο κόστος υλικών, την κατάργηση των bonus δόμησης του ΝΟΚ, την επιδείνωση του επενδυτικού κλίματος και τη μείωση της ζήτησης από ξένους αγοραστές, που τα προηγούμενα χρόνια είχαν λειτουργήσει ως βασική πηγή ρευστότητας για την ελληνική αγορά. Την ίδια στιγμή, η εικόνα στην Ευρώπη παραμένει σαφώς πιο ισχυρή. Το 2024 εκδόθηκαν 1,5 εκατομμύριο οικοδομικές άδειες για κατοικίες στην ΕΕ, αριθμός μειωμένος από τα επίπεδα ρεκόρ του 2021, αλλά πολλαπλάσιος σε σύγκριση με τα ελληνικά μεγέθη. Σε βάθος δεκαετίας οι άδειες στην Ευρώπη αυξήθηκαν κατά 5%, με εντυπωσιακές επιδόσεις σε χώρες όπως η Βουλγαρία που κατέγραψε άνοδο 211%, η Μάλτα και η Ισπανία όπου η οικοδομική δραστηριότητα σχεδόν διπλασιάστηκε. Παράλληλα, το χωρικό αποτύπωμα της κατοικίας στην ΕΕ δείχνει ότι μόλις το 3% της ευρωπαϊκής γης χρησιμοποιείται για οικιστική ανάπτυξη, σε αντίθεση με το 74% που παραμένει σε γεωργική ή δασική χρήση. Τη μεγαλύτερη πυκνότητα κατοικίας παρουσιάζουν μητροπολιτικά κέντρα όπως η Βρέμη, το Αμβούργο και οι Βρυξέλλες, ενώ σε αγροτικές περιοχές όπως στην Αραγωνία της Ισπανίας το ποσοστό οικιστικής γης δεν ξεπερνά το 0,3%. Όλα τα παραπάνω συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα παραμένει σταθερά ουραγός στον κατασκευαστικό τομέα και αυτή η υστέρηση αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες της στεγαστικής κρίσης. Η περιορισμένη παραγωγή νέων κατοικιών, οι χαμηλές επενδύσεις, η γήρανση του οικιστικού αποθέματος και η απουσία συνεκτικής στεγαστικής πολιτικής δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου η προσφορά δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη ζήτηση. Η ανάγκη για στοχευμένες μεταρρυθμίσεις, ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας και συστηματικές παρεμβάσεις προσιτής στέγης δεν ήταν ποτέ πιο επιτακτική. View full είδηση
-
Στην πλέον δυσμενή θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά στη δυναμική της παραγωγής νέων κατοικιών βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, με συνέπεια να αντιμετωπίζει ως χώρα μια από τις πιο οξυμένες στεγαστικές κρίσεις της τελευταίας δεκαετίας. Παρά την έντονη ζήτηση στην αγορά κατοικίας, ο τομέας της κατασκευής καινούργιων κατοικιών παραμένει υποτονικός, μικρός και βαθιά υποχρηματοδοτούμενος, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας. Η εικόνα αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα επίσημα στοιχεία της Eurostat που αναφέρει ότι το 2024 η συμβολή των κατασκευαστικού τομέα στην Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία έφτασε μόλις το 2,2% στην Ελλάδα, ποσοστό που είναι το χαμηλότερο σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και πολύ κάτω από τον μέσο όρο του 5,5%. Σε χώρες όπως η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Κροατία, ο κλάδος αποτελεί ισχυρό μοχλό ανάπτυξης, προσεγγίζοντας ποσοστά από 7% έως 9%, γεγονός που δείχνει έναν εντελώς διαφορετικό βαθμό επενδυτικής και οικοδομικής δραστηριότητας. Εξίσου αποκαλυπτική είναι η υστέρηση στις επενδύσεις στην κατοικία, όπου η Ελλάδα κινείται στο 2,6% του ΑΕΠ, έναντι ευρωπαϊκού μέσου όρου 5,3%. Αντίθετα, χώρες όπως η Κύπρος, η Γερμανία και η Ιταλία υπερβαίνουν το 6%, ενισχύοντας σταθερά την παραγωγή νέων ακινήτων και τη διαρκή ανανέωση του οικιστικού τους αποθέματος. Η υποτονικότητα των επενδύσεων αποτυπώνεται και στην παραγωγή νέων κατοικιών. Η Ελλάδα καταγράφει μόλις μία νέα κατοικία ανά 1.000 κατοίκους, το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια περίοδο όπου η ζήτηση έχει ενταθεί από εγχώριους αγοραστές, επαγγελματίες των βραχυχρόνιων μισθώσεων και ξένα επενδυτικά κεφάλαια. Η έλλειψη νέας παραγωγής ωθεί τις τιμές και τα ενοίκια σε διαρκή άνοδο. Στην Αθήνα, οι τιμές μίσθωσης έχουν αυξηθεί κατά 45% από το 2018, την ώρα που περισσότερες από 700.000 κατοικίες παραμένουν κενές ή αδρανείς και δεν συμβάλλουν στην ενίσχυση της προσφοράς. Η στεγαστική κρίση πλέον δεν περιορίζεται στα χαμηλά εισοδήματα και στους νέους, αλλά πλήττει ευθέως και τη μεσαία τάξη. Από το κακό στο χειρότερο Το 2025 η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω, καθώς η οικοδομική δραστηριότητα υποχώρησε αισθητά. Το πρώτο εξάμηνο του έτους οι άδειες νέων κατοικιών μειώθηκαν κατά 14%, η συνολική επιφάνεια κατά 24% και ο όγκος κατά 18% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2024. Στο κινούμενο δωδεκάμηνο Ιουλίου 2024 – Ιουνίου 2025, οι άδειες περιορίστηκαν σε 28.800, σημειώνοντας πτώση 3,3%. Η υποχώρηση αυτή συνδέεται με το αυξημένο κόστος υλικών, την κατάργηση των bonus δόμησης του ΝΟΚ, την επιδείνωση του επενδυτικού κλίματος και τη μείωση της ζήτησης από ξένους αγοραστές, που τα προηγούμενα χρόνια είχαν λειτουργήσει ως βασική πηγή ρευστότητας για την ελληνική αγορά. Την ίδια στιγμή, η εικόνα στην Ευρώπη παραμένει σαφώς πιο ισχυρή. Το 2024 εκδόθηκαν 1,5 εκατομμύριο οικοδομικές άδειες για κατοικίες στην ΕΕ, αριθμός μειωμένος από τα επίπεδα ρεκόρ του 2021, αλλά πολλαπλάσιος σε σύγκριση με τα ελληνικά μεγέθη. Σε βάθος δεκαετίας οι άδειες στην Ευρώπη αυξήθηκαν κατά 5%, με εντυπωσιακές επιδόσεις σε χώρες όπως η Βουλγαρία που κατέγραψε άνοδο 211%, η Μάλτα και η Ισπανία όπου η οικοδομική δραστηριότητα σχεδόν διπλασιάστηκε. Παράλληλα, το χωρικό αποτύπωμα της κατοικίας στην ΕΕ δείχνει ότι μόλις το 3% της ευρωπαϊκής γης χρησιμοποιείται για οικιστική ανάπτυξη, σε αντίθεση με το 74% που παραμένει σε γεωργική ή δασική χρήση. Τη μεγαλύτερη πυκνότητα κατοικίας παρουσιάζουν μητροπολιτικά κέντρα όπως η Βρέμη, το Αμβούργο και οι Βρυξέλλες, ενώ σε αγροτικές περιοχές όπως στην Αραγωνία της Ισπανίας το ποσοστό οικιστικής γης δεν ξεπερνά το 0,3%. Όλα τα παραπάνω συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα παραμένει σταθερά ουραγός στον κατασκευαστικό τομέα και αυτή η υστέρηση αποτελεί μία από τις βασικές αιτίες της στεγαστικής κρίσης. Η περιορισμένη παραγωγή νέων κατοικιών, οι χαμηλές επενδύσεις, η γήρανση του οικιστικού αποθέματος και η απουσία συνεκτικής στεγαστικής πολιτικής δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου η προσφορά δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη ζήτηση. Η ανάγκη για στοχευμένες μεταρρυθμίσεις, ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας και συστηματικές παρεμβάσεις προσιτής στέγης δεν ήταν ποτέ πιο επιτακτική.
-
Στην πρώτη θέση της ηλεκτροπαραγωγής βρέθηκαν οι ΑΠΕ τους πρώτους δέκα μήνες του 2025, με 22,568 GWh αθροιστικά και υψηλό δεκαετίας, σύμφωνα με ανάλυση του Green Tank. Οι ανανεώσιμες πηγές σημείωσαν αύξηση 5.5% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2024. Ακολούθησε το ορυκτό αέριο με 19,079 GWh , καταγράφοντας υψηλό και αύξηση 12.6% σε σχέση με τους πρώτους δέκα μήνες του 2024. Σε ιστορικά υψηλά επίπεδα βρέθηκαν και οι καθαρές εξαγωγές της χώρας, φτάνοντας τις 1,932 GWh για τους πρώτους δέκα μήνες του 2025, σχεδόν τριπλασιάζοντας την αντίστοιχη επίδοση του 2024 (752 GWh). Στην τρίτη θέση της ηλεκτροπαραγωγής μετά τις ΑΠΕ και το αέριο βρέθηκε το πετρέλαιο με 3,228 GWh. Ακολούθησαν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά με 2,738 GWh, και τη χαμηλότερη παραγωγή δεκαμήνου της τελευταίας πενταετίας. Στην τελευταία θέση βρέθηκε ο λιγνίτης με 2,111 GWh και τη χαμηλότερη ιστορικά ηλεκτροπαραγωγή δεκαμήνου, 11.6% λιγότερο από το προηγούμενο ιστορικό χαμηλό του δεκαμήνου του 2024. Πρακτικά αμετάβλητη η ζήτηση Η εγχώρια ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας τους πρώτους δέκα μήνες του 2025 ήταν 47,807 GWh αθροιστικά, πολύ κοντά στα επίπεδα της αντίστοιχης περιόδου του 2024 (48,007 GWh, -0.4%). Ωστόσο, η εγχώρια ηλεκτροπαραγωγή έφτασε τις 50,787 GWh, σημειώνοντας αύξηση 5.7% σε σχέση με το 2024 και ιστορικό υψηλό, γεγονός που σχετίζεται με το ιστορικό υψηλό των εξαγωγών για αυτό το διάστημα. Οι ΑΠΕ είχαν για άλλη μια φορά το μεγαλύτερο μερίδιο στην κάλυψη της ζήτησης με 47.2%, και ιστορικό υψηλό για τους πρώτους δέκα μήνες του έτους. Το ορυκτό αέριο ακολούθησε δεύτερο με 39.9% στην κάλυψη της ζήτησης και το μεγαλύτερο μερίδιο της τελευταίας δεκαετίας για το διάστημα των δέκα μηνών. Στην τρίτη θέση μετά τις ΑΠΕ και το αέριο, ήταν το πετρέλαιο που κάλυψε 6.8% της συνολικής ζήτησης και περισσότερο από 90% της ζήτησης στα μη διασυνδεδεμένα νησιά. Στις δύο τελευταίες θέσεις βρέθηκαν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά με μερίδιο 5.7%, και ο λιγνίτης με μερίδιο 4.4%, το χαμηλότερο μερίδιο στην κάλυψη της ζήτησης για αυτό το διάστημα του έτους. Η σύγκριση με το 2024 Συγκρίνοντας το διάστημα Ιανουάριος-Οκτώβριος του 2025 με το αντίστοιχο διάστημα του 2024, οι μεγαλύτερες μεταβολές σημειώθηκαν στο ισοζύγιο διασυνδέσεων και στο αέριο. Το αέριο αυξήθηκε αθροιστικά κατά 2,131 GWh, ενώ το ισοζύγιο διασυνδέσεων μετατοπίστηκε κατά 2,685 GWh προς τις καθαρές εξαγωγές. Οι ΑΠΕ παρουσίασαν αύξηση κατά 1,175 GWh για τους πρώτους δέκα μήνες, χάρη στην αυξημένη παραγωγή των φωτοβολταϊκών. Ενδεικτικά, η παραγωγή από φωτοβολταϊκά υψηλής τάσης αυτό το διάστημα έφτασε τις 3,900 GWh (+1,750 GWh από το 2024), ενώ η παραγωγή από αιολικά υψηλής τάσης μειώθηκε κατά 598 GWh, φτάνοντας τις 8,186 GWh για το δεκάμηνο. Τα μεγάλα υδροηλεκτρικά, ο λιγνίτης και το πετρέλαιο μειώθηκαν κατά 370 GWh, 278 GWh και κατά 174 GWh αντίστοιχα γι’ αυτό το διάστημα. Συμπερασματικά, φαίνεται ότι η αύξηση των ΑΠΕ αυτό το διάστημα ήταν υπεραρκετή για να αντισταθμίσει τη μείωση της παραγωγής από μεγάλα υδροηλεκτρικά, λιγνίτη και πετρέλαιο (-822 GWh αθροιστικά), ενώ ένα τμήμα της αύξησης της ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ διοχετεύτηκε στις γειτονικές χώρες. Ακόμα μεγαλύτερη ωστόσο ήταν η συνεισφορά της ηλεκτρικής ενέργειας από αέριο στις καθαρές εξαγωγές, καθώς η αύξηση του αερίου (2,131 GWh) αποτέλεσε το μεγαλύτερο τμήμα της μεταβολής του ισοζυγίου διασυνδέσεων (2,685 GWh). Ο Οκτώβριος Τον Οκτώβριο 2025, οι ΑΠΕ (κυρίως αιολικά και φωτοβολταϊκά) βρέθηκαν στην πρώτη θέση της ηλεκτροπαραγωγής με 1,896 GWh, παρά τη μείωση κατά 22.2% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο και κατά 17.6% σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο. Το ορυκτό αέριο ήταν στη δεύτερη θέση και σε απόσταση αναπνοής από τις ΑΠΕ με 1,887 GWh. Σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα είχε αύξηση 5.9%, ενώ σε σχέση με τον Οκτώβριο 2024 αυξήθηκε κατά 28.7%. Στην τρίτη θέση μετά το αέριο ήταν το πετρέλαιο με 286 GWh και 19.6% κάτω από τον Σεπτέμβριο. Ακολούθησαν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά με 248 GWh και πτώση 13% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο, αλλά αύξηση 39.2% συγκριτικά με τον περσινό Οκτώβριο. Ο λιγνίτης με 195 GWh σημείωσε αύξηση 88% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο και είχε σχεδόν διπλάσια παραγωγή σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο (65 GWh). Το 63% της παραγωγής από λιγνίτη προήλθε από τον Άγιο Δημήτριο Η συνολική εγχώρια ζήτηση έπεσε στις 4,267 GWh, σε χαμηλό πενταμήνου αλλά σε επίπεδα συγκρίσιμα με αυτά του περσινού Οκτωβρίου. Ωστόσο σε σχέση με τον Σεπτέμβριο η εγχώρια ζήτηση μειώθηκε κατά 9.2%. Στο ισοζύγιο διασυνδέσεων, η Ελλάδα ήταν καθαρά εξαγωγική με 246 GWh για έκτο συνεχόμενο μήνα και για ένατο μήνα στους δέκα του 2025. Σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 7.9%, ωστόσο, σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο υπερτετραπλασιάστηκαν (+336.8%). Η μέση τιμή στην χονδρεμπορική αγορά ενέργειας τον Οκτώβριο 2025 ανέβηκε κατά 21% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα φτάνοντας τα 112.3 €/MWh. Σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο η τιμή αυξήθηκε κατά 24.6%, αντικατοπτρίζοντας την αυξημένη παραγωγή από ορυκτά καύσιμα. View full είδηση
-
Ηλεκτρισμός: Σε υψηλό 10ετίας οι ΑΠΕ το 2025 με 22,568 GWh στο δεκάμηνο
Engineer posted μια είδηση in Ενέργεια-ΑΠΕ
Στην πρώτη θέση της ηλεκτροπαραγωγής βρέθηκαν οι ΑΠΕ τους πρώτους δέκα μήνες του 2025, με 22,568 GWh αθροιστικά και υψηλό δεκαετίας, σύμφωνα με ανάλυση του Green Tank. Οι ανανεώσιμες πηγές σημείωσαν αύξηση 5.5% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2024. Ακολούθησε το ορυκτό αέριο με 19,079 GWh , καταγράφοντας υψηλό και αύξηση 12.6% σε σχέση με τους πρώτους δέκα μήνες του 2024. Σε ιστορικά υψηλά επίπεδα βρέθηκαν και οι καθαρές εξαγωγές της χώρας, φτάνοντας τις 1,932 GWh για τους πρώτους δέκα μήνες του 2025, σχεδόν τριπλασιάζοντας την αντίστοιχη επίδοση του 2024 (752 GWh). Στην τρίτη θέση της ηλεκτροπαραγωγής μετά τις ΑΠΕ και το αέριο βρέθηκε το πετρέλαιο με 3,228 GWh. Ακολούθησαν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά με 2,738 GWh, και τη χαμηλότερη παραγωγή δεκαμήνου της τελευταίας πενταετίας. Στην τελευταία θέση βρέθηκε ο λιγνίτης με 2,111 GWh και τη χαμηλότερη ιστορικά ηλεκτροπαραγωγή δεκαμήνου, 11.6% λιγότερο από το προηγούμενο ιστορικό χαμηλό του δεκαμήνου του 2024. Πρακτικά αμετάβλητη η ζήτηση Η εγχώρια ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας τους πρώτους δέκα μήνες του 2025 ήταν 47,807 GWh αθροιστικά, πολύ κοντά στα επίπεδα της αντίστοιχης περιόδου του 2024 (48,007 GWh, -0.4%). Ωστόσο, η εγχώρια ηλεκτροπαραγωγή έφτασε τις 50,787 GWh, σημειώνοντας αύξηση 5.7% σε σχέση με το 2024 και ιστορικό υψηλό, γεγονός που σχετίζεται με το ιστορικό υψηλό των εξαγωγών για αυτό το διάστημα. Οι ΑΠΕ είχαν για άλλη μια φορά το μεγαλύτερο μερίδιο στην κάλυψη της ζήτησης με 47.2%, και ιστορικό υψηλό για τους πρώτους δέκα μήνες του έτους. Το ορυκτό αέριο ακολούθησε δεύτερο με 39.9% στην κάλυψη της ζήτησης και το μεγαλύτερο μερίδιο της τελευταίας δεκαετίας για το διάστημα των δέκα μηνών. Στην τρίτη θέση μετά τις ΑΠΕ και το αέριο, ήταν το πετρέλαιο που κάλυψε 6.8% της συνολικής ζήτησης και περισσότερο από 90% της ζήτησης στα μη διασυνδεδεμένα νησιά. Στις δύο τελευταίες θέσεις βρέθηκαν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά με μερίδιο 5.7%, και ο λιγνίτης με μερίδιο 4.4%, το χαμηλότερο μερίδιο στην κάλυψη της ζήτησης για αυτό το διάστημα του έτους. Η σύγκριση με το 2024 Συγκρίνοντας το διάστημα Ιανουάριος-Οκτώβριος του 2025 με το αντίστοιχο διάστημα του 2024, οι μεγαλύτερες μεταβολές σημειώθηκαν στο ισοζύγιο διασυνδέσεων και στο αέριο. Το αέριο αυξήθηκε αθροιστικά κατά 2,131 GWh, ενώ το ισοζύγιο διασυνδέσεων μετατοπίστηκε κατά 2,685 GWh προς τις καθαρές εξαγωγές. Οι ΑΠΕ παρουσίασαν αύξηση κατά 1,175 GWh για τους πρώτους δέκα μήνες, χάρη στην αυξημένη παραγωγή των φωτοβολταϊκών. Ενδεικτικά, η παραγωγή από φωτοβολταϊκά υψηλής τάσης αυτό το διάστημα έφτασε τις 3,900 GWh (+1,750 GWh από το 2024), ενώ η παραγωγή από αιολικά υψηλής τάσης μειώθηκε κατά 598 GWh, φτάνοντας τις 8,186 GWh για το δεκάμηνο. Τα μεγάλα υδροηλεκτρικά, ο λιγνίτης και το πετρέλαιο μειώθηκαν κατά 370 GWh, 278 GWh και κατά 174 GWh αντίστοιχα γι’ αυτό το διάστημα. Συμπερασματικά, φαίνεται ότι η αύξηση των ΑΠΕ αυτό το διάστημα ήταν υπεραρκετή για να αντισταθμίσει τη μείωση της παραγωγής από μεγάλα υδροηλεκτρικά, λιγνίτη και πετρέλαιο (-822 GWh αθροιστικά), ενώ ένα τμήμα της αύξησης της ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ διοχετεύτηκε στις γειτονικές χώρες. Ακόμα μεγαλύτερη ωστόσο ήταν η συνεισφορά της ηλεκτρικής ενέργειας από αέριο στις καθαρές εξαγωγές, καθώς η αύξηση του αερίου (2,131 GWh) αποτέλεσε το μεγαλύτερο τμήμα της μεταβολής του ισοζυγίου διασυνδέσεων (2,685 GWh). Ο Οκτώβριος Τον Οκτώβριο 2025, οι ΑΠΕ (κυρίως αιολικά και φωτοβολταϊκά) βρέθηκαν στην πρώτη θέση της ηλεκτροπαραγωγής με 1,896 GWh, παρά τη μείωση κατά 22.2% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο και κατά 17.6% σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο. Το ορυκτό αέριο ήταν στη δεύτερη θέση και σε απόσταση αναπνοής από τις ΑΠΕ με 1,887 GWh. Σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα είχε αύξηση 5.9%, ενώ σε σχέση με τον Οκτώβριο 2024 αυξήθηκε κατά 28.7%. Στην τρίτη θέση μετά το αέριο ήταν το πετρέλαιο με 286 GWh και 19.6% κάτω από τον Σεπτέμβριο. Ακολούθησαν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά με 248 GWh και πτώση 13% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο, αλλά αύξηση 39.2% συγκριτικά με τον περσινό Οκτώβριο. Ο λιγνίτης με 195 GWh σημείωσε αύξηση 88% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο και είχε σχεδόν διπλάσια παραγωγή σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο (65 GWh). Το 63% της παραγωγής από λιγνίτη προήλθε από τον Άγιο Δημήτριο Η συνολική εγχώρια ζήτηση έπεσε στις 4,267 GWh, σε χαμηλό πενταμήνου αλλά σε επίπεδα συγκρίσιμα με αυτά του περσινού Οκτωβρίου. Ωστόσο σε σχέση με τον Σεπτέμβριο η εγχώρια ζήτηση μειώθηκε κατά 9.2%. Στο ισοζύγιο διασυνδέσεων, η Ελλάδα ήταν καθαρά εξαγωγική με 246 GWh για έκτο συνεχόμενο μήνα και για ένατο μήνα στους δέκα του 2025. Σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 7.9%, ωστόσο, σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο υπερτετραπλασιάστηκαν (+336.8%). Η μέση τιμή στην χονδρεμπορική αγορά ενέργειας τον Οκτώβριο 2025 ανέβηκε κατά 21% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα φτάνοντας τα 112.3 €/MWh. Σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο η τιμή αυξήθηκε κατά 24.6%, αντικατοπτρίζοντας την αυξημένη παραγωγή από ορυκτά καύσιμα. -
11 downloads
Εγχειρίδιο που περιλαμβάνει την καταγραφή όλων των απαραίτητων προπαρασκευαστικών ενεργειών που απαιτούνται για την ωρίμανση ενός τυπικού λιμενικού έργου, από τη στιγμή της σύλληψής του έως τη δημοπράτησή του, ώστε το έργο να προωθηθεί για την υλοποίησή του σε πλήρη ετοιμότητα, δηλαδή: Μελέτες Έρευνες Αδειοδοτήσεις -
Με την Πράξη 32 της 27ης Νοεμβρίου 2025, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε το νέο Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης (ΕΠΑ) 2026-2030, το οποίο καθορίζει τη χρηματοδότηση των εθνικών αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την επόμενη πενταετία. Το Πρόγραμμα δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α’ 220/04.12.2025 και αποτελεί το βασικότερο εργαλείο δημόσιων επενδύσεων της χώρας, χρηματοδοτούμενο από το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΑΠΔΕ). Στην εισαγωγική ενότητα της Πράξης επισημαίνεται ότι το ΕΠΑ στηρίζεται στο θεσμικό πλαίσιο των νόμων 4635/2019, 5140/2024, 5143/2024, όπως και στην αναμόρφωση που επήλθε με τον ν. 5240/2025 . Στόχος: Συνέχιση της αναπτυξιακής πορείας και σύγκλιση με την ΕΕ Το νέο ΕΠΑ φιλοδοξεί να συμβάλει στη διατήρηση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας, στην αντιμετώπιση διαρθρωτικών προκλήσεων και στην καλύτερη αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της οικονομίας, με στόχο τη σύγκλιση με τον μέσο όρο της ΕΕ και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών . Η περίοδος 2026-2030 θεωρείται συνέχεια της επιτυχημένης υλοποίησης του ΕΠΑ 2021-2025, το οποίο –σύμφωνα με την ενδιάμεση έκθεση προόδου– στήριξε κρίσιμες επενδύσεις και τον εκσυγχρονισμό της χώρας . Ενισχυμένος προϋπολογισμός – 13,157 δισ. ευρώ, με δυνατότητα υπερδέσμευσης έως 16,627 δισ. Ο προϋπολογισμός του νέου προγράμματος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του. Σύμφωνα με το ΦΕΚ, το ΕΠΑ 2026-2030 διαθέτει: Αρχικό προϋπολογισμό: 13,157 δισ. ευρώ Προϋπολογισμό με υπερδέσμευση: 16,627 δισ. ευρώ Οι πόροι αυτοί θα αξιοποιηθούν: για νέες αναπτυξιακές παρεμβάσεις σε όλη την επικράτεια, για την ένταξη πενταετών δαπανών έργων που μεταφέρονται από το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος του ΑΠΔΕ, για τη μεταφορά έργων του ΕΠΑ 2021-2025 που δεν είχαν επαρκή επιλέξιμη δαπάνη και ωριμάζουν για ένταξη στη νέα περίοδο . Παράλληλα, εξασφαλίζονται 5,8 δισ. ευρώ για την ολοκλήρωση των έργων της περιόδου 2021-2025, τα οποία θα παρακολουθούνται ξεχωριστά έως το 2028 . Οι αναπτυξιακοί στόχοι του ΕΠΑ 2026-2030 Το νέο Πρόγραμμα οργανώνεται γύρω από επτά βασικούς αναπτυξιακούς στόχους, οι οποίοι ιεραρχούν τις επενδυτικές ανάγκες της χώρας: 1. Κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη Επενδύσεις στην απασχόληση, στην εκπαίδευση, στην κοινωνική προστασία και στις υποδομές για ευάλωτες ομάδες. 2. Ανάπτυξη υποδομών και μεταφορών Έργα για οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα, λιμάνια, ύδρευση, αποχέτευση και βελτίωση της συνδεσιμότητας της χώρας. 3. Πολιτική προστασία και κλιματική αλλαγή Έμφαση στην αντιπυρική και αντιπλημμυρική θωράκιση, στην ενίσχυση του μηχανισμού πολιτικής προστασίας και στην προσαρμογή στην κλιματική κρίση. 4. Καινοτομία, εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα Ενίσχυση επιχειρήσεων, R&D, εξαγωγών, clusters και βιομηχανικού μετασχηματισμού. 5. Ψηφιακός μετασχηματισμός και τεχνητή νοημοσύνη Υποστήριξη έργων ψηφιοποίησης του Δημοσίου και των επιχειρήσεων, με στόχο τη διάχυση νέων τεχνολογιών και της ΤΝ. 6. Πράσινη ανάπτυξη και πράσινος μετασχηματισμός Δράσεις για την ενεργειακή μετάβαση, την ανακύκλωση, την κυκλική οικονομία, τις ΑΠΕ και τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων. 7. Υποστήριξη προγραμμάτων Οριζόντιες παρεμβάσεις, τεχνική βοήθεια και λειτουργίες που εξασφαλίζουν την αποτελεσματική υλοποίηση του Προγράμματος. (όλες οι ενότητες στις σελ. 30–41 του ΦΕΚ) Κεντρικές αρχές σχεδιασμού Στο Πράξη 32 αναφέρεται ότι ο σχεδιασμός της νέας περιόδου λαμβάνει υπόψη: τις δεσμεύσεις από την περίοδο 2021-2025, τα δημοσιονομικά όρια, τις αναπτυξιακές προκλήσεις της ΕΕ, την αρχή της συμπληρωματικότητας με τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, το νέο θεσμικό πλαίσιο των δημοσίων επενδύσεων (π.χ. Μακροχρόνιες Δεσμεύσεις, Μητρώο Αναγκών Συντήρησης) . Το ΕΠΑ στηρίζεται επίσης σε καινοτόμα χρηματοδοτικά εργαλεία, μεταξύ των οποίων ΣΔΙΤ, εγγυήσεις, δάνεια και συμμετοχές κεφαλαίου, προκειμένου να ενισχυθεί η μόχλευση ιδιωτικών επενδύσεων . Τι σημαίνει το ΕΠΑ 2026-2030 για την Αυτοδιοίκηση Το ΕΠΑ χρηματοδοτεί πλήθος έργων που υλοποιούνται μέσω των Περιφερειών, καθώς αυτά προσδιορίζονται με την σχεδιαστική συμβολή των Δήμων: έργα υποδομών (οδικά δίκτυα, ύδρευση, αποχέτευση), έργα πολιτικής προστασίας και πρόληψης κινδύνων, επενδύσεις σε σχολικές, κοινωνικές και αθλητικές υποδομές, έργα πράσινης μετάβασης, βιώσιμης κινητικότητας και ψηφιακών υπηρεσιών. Το νέο πλαίσιο στοχεύει να ενισχύσει την ικανότητα των φορέων υλοποίησης μέσω αποκέντρωσης διαδικασιών και αναβάθμισης των δομών διαχείρισης. Η Πράξη 32 της 27ης Νοεμβρίου 2025 Έγκριση του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης (ΕΠΑ) για την Προγραμματική Περίοδο2026-2030 ή Έγκριση του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης (ΕΠΑ) για την Προγραμματική Περίοδο 2026-2030.pdf View full είδηση
-
Με την Πράξη 32 της 27ης Νοεμβρίου 2025, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε το νέο Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης (ΕΠΑ) 2026-2030, το οποίο καθορίζει τη χρηματοδότηση των εθνικών αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την επόμενη πενταετία. Το Πρόγραμμα δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α’ 220/04.12.2025 και αποτελεί το βασικότερο εργαλείο δημόσιων επενδύσεων της χώρας, χρηματοδοτούμενο από το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΑΠΔΕ). Στην εισαγωγική ενότητα της Πράξης επισημαίνεται ότι το ΕΠΑ στηρίζεται στο θεσμικό πλαίσιο των νόμων 4635/2019, 5140/2024, 5143/2024, όπως και στην αναμόρφωση που επήλθε με τον ν. 5240/2025 . Στόχος: Συνέχιση της αναπτυξιακής πορείας και σύγκλιση με την ΕΕ Το νέο ΕΠΑ φιλοδοξεί να συμβάλει στη διατήρηση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας, στην αντιμετώπιση διαρθρωτικών προκλήσεων και στην καλύτερη αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της οικονομίας, με στόχο τη σύγκλιση με τον μέσο όρο της ΕΕ και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών . Η περίοδος 2026-2030 θεωρείται συνέχεια της επιτυχημένης υλοποίησης του ΕΠΑ 2021-2025, το οποίο –σύμφωνα με την ενδιάμεση έκθεση προόδου– στήριξε κρίσιμες επενδύσεις και τον εκσυγχρονισμό της χώρας . Ενισχυμένος προϋπολογισμός – 13,157 δισ. ευρώ, με δυνατότητα υπερδέσμευσης έως 16,627 δισ. Ο προϋπολογισμός του νέου προγράμματος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του. Σύμφωνα με το ΦΕΚ, το ΕΠΑ 2026-2030 διαθέτει: Αρχικό προϋπολογισμό: 13,157 δισ. ευρώ Προϋπολογισμό με υπερδέσμευση: 16,627 δισ. ευρώ Οι πόροι αυτοί θα αξιοποιηθούν: για νέες αναπτυξιακές παρεμβάσεις σε όλη την επικράτεια, για την ένταξη πενταετών δαπανών έργων που μεταφέρονται από το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος του ΑΠΔΕ, για τη μεταφορά έργων του ΕΠΑ 2021-2025 που δεν είχαν επαρκή επιλέξιμη δαπάνη και ωριμάζουν για ένταξη στη νέα περίοδο . Παράλληλα, εξασφαλίζονται 5,8 δισ. ευρώ για την ολοκλήρωση των έργων της περιόδου 2021-2025, τα οποία θα παρακολουθούνται ξεχωριστά έως το 2028 . Οι αναπτυξιακοί στόχοι του ΕΠΑ 2026-2030 Το νέο Πρόγραμμα οργανώνεται γύρω από επτά βασικούς αναπτυξιακούς στόχους, οι οποίοι ιεραρχούν τις επενδυτικές ανάγκες της χώρας: 1. Κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη Επενδύσεις στην απασχόληση, στην εκπαίδευση, στην κοινωνική προστασία και στις υποδομές για ευάλωτες ομάδες. 2. Ανάπτυξη υποδομών και μεταφορών Έργα για οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα, λιμάνια, ύδρευση, αποχέτευση και βελτίωση της συνδεσιμότητας της χώρας. 3. Πολιτική προστασία και κλιματική αλλαγή Έμφαση στην αντιπυρική και αντιπλημμυρική θωράκιση, στην ενίσχυση του μηχανισμού πολιτικής προστασίας και στην προσαρμογή στην κλιματική κρίση. 4. Καινοτομία, εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα Ενίσχυση επιχειρήσεων, R&D, εξαγωγών, clusters και βιομηχανικού μετασχηματισμού. 5. Ψηφιακός μετασχηματισμός και τεχνητή νοημοσύνη Υποστήριξη έργων ψηφιοποίησης του Δημοσίου και των επιχειρήσεων, με στόχο τη διάχυση νέων τεχνολογιών και της ΤΝ. 6. Πράσινη ανάπτυξη και πράσινος μετασχηματισμός Δράσεις για την ενεργειακή μετάβαση, την ανακύκλωση, την κυκλική οικονομία, τις ΑΠΕ και τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων. 7. Υποστήριξη προγραμμάτων Οριζόντιες παρεμβάσεις, τεχνική βοήθεια και λειτουργίες που εξασφαλίζουν την αποτελεσματική υλοποίηση του Προγράμματος. (όλες οι ενότητες στις σελ. 30–41 του ΦΕΚ) Κεντρικές αρχές σχεδιασμού Στο Πράξη 32 αναφέρεται ότι ο σχεδιασμός της νέας περιόδου λαμβάνει υπόψη: τις δεσμεύσεις από την περίοδο 2021-2025, τα δημοσιονομικά όρια, τις αναπτυξιακές προκλήσεις της ΕΕ, την αρχή της συμπληρωματικότητας με τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, το νέο θεσμικό πλαίσιο των δημοσίων επενδύσεων (π.χ. Μακροχρόνιες Δεσμεύσεις, Μητρώο Αναγκών Συντήρησης) . Το ΕΠΑ στηρίζεται επίσης σε καινοτόμα χρηματοδοτικά εργαλεία, μεταξύ των οποίων ΣΔΙΤ, εγγυήσεις, δάνεια και συμμετοχές κεφαλαίου, προκειμένου να ενισχυθεί η μόχλευση ιδιωτικών επενδύσεων . Τι σημαίνει το ΕΠΑ 2026-2030 για την Αυτοδιοίκηση Το ΕΠΑ χρηματοδοτεί πλήθος έργων που υλοποιούνται μέσω των Περιφερειών, καθώς αυτά προσδιορίζονται με την σχεδιαστική συμβολή των Δήμων: έργα υποδομών (οδικά δίκτυα, ύδρευση, αποχέτευση), έργα πολιτικής προστασίας και πρόληψης κινδύνων, επενδύσεις σε σχολικές, κοινωνικές και αθλητικές υποδομές, έργα πράσινης μετάβασης, βιώσιμης κινητικότητας και ψηφιακών υπηρεσιών. Το νέο πλαίσιο στοχεύει να ενισχύσει την ικανότητα των φορέων υλοποίησης μέσω αποκέντρωσης διαδικασιών και αναβάθμισης των δομών διαχείρισης. Η Πράξη 32 της 27ης Νοεμβρίου 2025 Έγκριση του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης (ΕΠΑ) για την Προγραμματική Περίοδο2026-2030 ή Έγκριση του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης (ΕΠΑ) για την Προγραμματική Περίοδο 2026-2030.pdf
-
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η ψηφιοποίηση των αρχείων του κράτους που πραγματοποιείται από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης με πόρους του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας Ελλάδα 2.0. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα έργα ψηφιοποίησης αρχειακού υλικού περισσότερων από 1,2 δισ. σελίδων και ενσωμάτωσής τους σε νέα ολοκληρωμένα πληροφοριακά συστήματα. Όταν ολοκληρωθεί για πρώτη φορά, στους τομείς της Δικαιοσύνης, της Υγείας, των Υποδομών, του Κτηματολογίου, της Μετανάστευσης, της Ναυτιλίας, τα αρχεία θα είναι ταξινομημένα με κοινούς κανόνες και προσβάσιμα από κεντρικά συστήματα. Αυτή τη στιγμή υλοποιούμε το μεγαλύτερο έργο ψηφιοποίησης που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στη χώρα. Με χρηματοδότηση της τάξης των 590 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και με 161 εκατ. ευρώ από εθνικούς πόρους, προχωρούμε στη συνολική αναβάθμιση των αρχείων του Δημοσίου", τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρης Παπαστεργίου. Η Δημόσια Διοίκηση θα μπορεί πλέον να επεξεργάζεται και να αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο όλη την πληροφορία/δεδομένα που διαθέτει, μεγιστοποιώντας την αποτελεσματικότητα της και βελτιώνοντας τις υπηρεσίες της προς τον πολίτη. Επιπλέον, θα υπάρξει σημαντική εξοικονόμηση κόστους και πόρων και θα ενισχυθεί η διαφάνεια και η διαχείριση των υποθέσεων. Μια ακόμη σημαντική παράμετρος είναι ότι η πρόσβαση στα ψηφιοποιημένα αρχεία θα αυξήσει την αποδοτικότητα και την ταχύτητα των δημόσιων υπηρεσιών, μειώνοντας την έγχαρτη και ψηφιακή γραφειοκρατία. Πολλαπλά θα είναι τα οφέλη για τους πολίτες. Πρώτα απ’ όλα, η ψηφιοποίηση των αρχείων μετατρέπει μια συχνά χρονοβόρα και πολυσύνθετη διαδικασία σε μια απλή και άμεση εμπειρία. Έγγραφα που μέχρι σήμερα βρίσκονταν στοιβαγμένα σε υπόγεια, αποθήκες και παλιά αρχειοφυλάκια, θα είναι πλέον προσβάσιμα μέσα από σύγχρονα πληροφοριακά συστήματα. Ο πολίτης δε θα χρειάζεται πια να απευθύνεται σε πολλαπλές υπηρεσίες ή να περιμένει εβδομάδες για να εντοπιστεί ένα έγγραφο. Η αναζήτηση θα γίνεται γρήγορα, με ακρίβεια και με διαφάνεια. Παράλληλα, η διάσωση και η προστασία του ιστορικού και διοικητικού πλούτου της χώρας αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους του έργου. Αρχεία δεκαετιών, συχνά σε κακή κατάσταση, κινδύνευαν να χαθούν οριστικά λόγω φθοράς, υγρασίας ή ακατάλληλων συνθηκών φύλαξης. Με την ψηφιοποίηση, όχι μόνο διαφυλάσσεται η θεσμική μνήμη του ελληνικού κράτους, αλλά εξασφαλίζεται ότι οι μελλοντικές γενιές θα έχουν πρόσβαση σε υλικό ανεκτίμητης ιστορικής και νομικής αξίας. Τέλος, η αξιοποίηση των δεδομένων ανοίγει έναν εντελώς νέο δρόμο για τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης. Όταν τα αρχεία γίνονται ψηφιακά, μπορούν πλέον να διασυνδεθούν, να αναλυθούν και να χρησιμοποιηθούν για πιο στοχευμένο σχεδιασμό πολιτικών, την επιτάχυνση διαδικασιών και τη βελτίωση της καθημερινής λειτουργίας των υπηρεσιών. Από την απονομή Δικαιοσύνης μέχρι την υγειονομική περίθαλψη και τη διαχείριση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της δημόσιας γης, η δυνατότητα άντλησης αξιόπιστης πληροφορίας σε πραγματικό χρόνο αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το κράτος. Το έργο δεν αφορά μόνο τη μεταφορά εγγράφων από το χαρτί στην οθόνη, υποστηρίζει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, καθώς η ψηφιοποίηση των αρχείων του Δημοσίου δημιουργεί ένα ενιαίο, αξιόπιστο και ποιοτικό απόθεμα δεδομένων, το οποίο αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη σύγχρονων εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης. Η δράση πραγματοποιείται σε συνεργασία με τα Υπουργεία Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Υγείας, Υποδομών και Μεταφορών, Δικαιοσύνης, Μετανάστευσης και Ασύλου και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και έχει προϋπολογισμό 590 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης (συν 161 εκατ. ευρώ για το Φ.Π.Α. που καλύπτεται από εθνικούς πόρους). Τι περιλαμβάνει η δράση - Ψηφιοποίηση Αρχείων Δεδομένων του υπουργείου Δικαιοσύνης με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), σε 368 Δικαστήρια και Εισαγγελίες, 300 εκατ. σελίδες αρχείων, με προϋπολογισμό 78 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση Αρχείων του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), σε 127 Νοσοκομεία, 190 εκατ. σελίδες φακέλων νοσηλείας, με προϋπολογισμό 95 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση και Ανάπτυξη Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος για τη διαχείριση, διατήρηση, διάθεση και ανάδειξη των αρχείων που φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), 55 εκατ. σελίδες ιστορικών, διοικητικών και πολιτιστικών αρχείων του Κράτους, με προϋπολογισμό 24 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση των αρχείων του συστήματος Μετανάστευσης και Ασύλου - Εκσυγχρονισμός συστήματος διαχείρισης φακέλων Πολιτών Τρίτων Χωρών, 80 εκατ. σελίδες, με προϋπολογισμό 22 εκατ. ευρώ - Σχεδιασμός, υλοποίηση και θέση σε λειτουργία Ολοκληρωμένου Γεωγραφικού Πληροφοριακού Συστήματος Ενιαίου Ψηφιακού Χάρτη Απαλλοτριώσεων και Διεκδικήσεων της χώρας - e-apallotriosis, 4 εκατ. Σελίδες, με προϋπολογισμό 19 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση Αρχείων Πολεοδομικής Πληροφορίας με φορέα υλοποίησης το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), σε 240 Πολεοδομικά Γραφεία, 3,5 εκατ. οικοδομικές άδειες που περιλαμβάνουν 44 εκατ. σχέδια και ενσωμάτωση τους στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη, με προϋπολογισμό 112 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση Αρχείου Υποθηκοφυλακείων για το Εθνικό Κτηματολόγιο, σε 390 Υποθηκοφυλακεία, 600 εκατ. σελίδες τίτλων ιδιοκτησίας και εγγράφων, με προϋπολογισμό 198 εκατ. ευρώ. Επιπλέον περιλαμβάνεται υποέργο με στόχο τις Βελτιωμένες Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες Κτηματολογίου. Αφορά ένα σύνολο δράσεων για την αναβάθμιση των ψηφιακών υποδομών του Ελληνικού Κτηματολογίου με προϋπολογισμό 12 εκατ. ευρώ -- Ψηφιοποίηση Αρχείου Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Υ.ΝΑ.Ν.Π) με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ) - Εκσυγχρονισμός ναυτιλιακών διαδικασιών και υπηρεσιών, 7 εκατ. σελίδες αρχείων, με προϋπολογισμό 4 εκατ. ευρώ Επίσης, μέσω της Δράσης χρηματοδοτούνται και τα ακόλουθα 2 υποστηρικτικά έργα: - Ασφαλής αποθήκευση φυσικών αρχείων του δημόσιου και "ευρύτερου" δημόσιου τομέα με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), - Στόχος η ασφαλής και αποτελεσματική διαχείριση (π.χ. μεταφορά, καταγραφή, αρχειοθέτηση, ασφαλή φύλαξη) αρχείων των δημόσιων φορέων, 1,4 εκατ. file-boxes, με προϋπολογισμό 32 εκατ. ευρώ - Υπηρεσία Προγραμματισμού Δορυφορικών Αποστολών Παρατήρησης Γης του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος (ΕΛΚΕΔ) - Ολοκληρωμένο σύστημα πρόσβασης σε δορυφορικά δεδομένα παρατήρησης της Γης και υποστήριξης διάφορων εφαρμογών του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, με προϋπολογισμό 2,6 εκατ. ευρώ. Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα η ψηφιοποίηση - Ψηφιοποίηση Αρχείων Δεδομένων του Υπουργείου Δικαιοσύνης: 167 εκατ σελίδες 55% - Ψηφιοποίηση Αρχείων του Δημόσιου Συστήματος Υγείας: Σύνταξη Μελέτης Εφαρμογής - Πιλοτικές σαρώσεις σε 7 Νοσοκομεία της Αττικής - Ψηφιοποίηση και Ανάπτυξη Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος για τη διαχείριση, διατήρηση, διάθεση και ανάδειξη των αρχείων που φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους: 41,5 εκατ. σελίδες - 75% - Ψηφιοποίηση των αρχείων του συστήματος Μετανάστευσης και Ασύλου: 70 εκατ. σελίδες 87% - Σχεδιασμός, Υλοποίηση και θέση σε λειτουργία: Ολοκληρωμένου Γεωγραφικού Πληροφοριακού Συστήματος Ενιαίου ψηφιακού Χάρτη Απαλλοτριώσεων και Διεκδικήσεων της χώρας (e-apallotriosis): Σύνταξη Μελέτης Εφαρμογής - Ψηφιοποίηση Αρχείων Πολεοδομικής Πληροφορίας: 28 εκατ. σελίδες - 65% - Ψηφιοποίηση Αρχείου Υποθηκοφυλακείων για το Εθνικό Κτηματολόγιο: 504α εκατ.σελίδες - 84% - Ψηφιοποίηση Αρχείου Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Υ.ΝΑ.Ν.Π): έχει ολοκληρωθεί - Ασφαλής αποθήκευση φυσικών αρχείων του δημόσιου και "ευρύτερου" δημόσιου τομέα: έχει ολοκληρωθεί Συνολικά μέχρι σήμερα έχουν ψηφιοποιηθεί 817,5 εκατ. που αντιστοιχεί στο 68% της συνολικής δράσης. Όλες οι σελίδες θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως το καλοκαίρι του 2026 που ολοκληρώνεται το πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης "Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά. Περισσότερες από 1,2 δισ. σελίδες κρίσιμων τομέων συγκεντρώνονται, οργανώνονται και αποκτούν ενιαία, ψηφιακή μορφή. Έχουμε ήδη φτάσει στο 68% του στόχου, ψηφιοποιώντας 817,5 εκατ. σελίδες. Για πρώτη φορά, αρχεία της Δικαιοσύνης, της Υγείας, του Κτηματολογίου και των Πολεοδομιών γίνονται πραγματικά προσβάσιμα και αξιοποιήσιμα, μειώνοντας δραστικά τη γραφειοκρατία. Πολίτες και επιχειρήσεις θα μπορούν να βρίσκουν εύκολα και γρήγορα σε ψηφιακή μορφή τα αρχεία που τους αφορούν. Παράλληλα, θα έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε τον τεράστιο πλούτο των δημόσιων αρχείων, υλικό που μέχρι σήμερα παρέμενε διάσπαρτο, συχνά σκονισμένο και αναξιοποίητο σε αποθήκες και υπόγεια. Με την ψηφιοποίηση δημιουργούμε ένα μεγάλο και πολύτιμο σύνολο δεδομένων, ικανό να στηρίξει την ανάπτυξη εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης και να βελτιώσει ουσιαστικά τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζουμε και υλοποιούμε δημόσιες πολιτικές. Είναι μια μεταρρύθμιση που κάνει το κράτος πιο γρήγορο, πιο αποδοτικό και πραγματικά σύγχρονο", καταλήγει ο υπουργός, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Πηγή: ΑΠΕ View full είδηση
-
- ψηφιοποίηση
- αρχείο
-
(and 1 more)
Με ετικέτα:
-
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η ψηφιοποίηση των αρχείων του κράτους που πραγματοποιείται από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης με πόρους του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας Ελλάδα 2.0. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα έργα ψηφιοποίησης αρχειακού υλικού περισσότερων από 1,2 δισ. σελίδων και ενσωμάτωσής τους σε νέα ολοκληρωμένα πληροφοριακά συστήματα. Όταν ολοκληρωθεί για πρώτη φορά, στους τομείς της Δικαιοσύνης, της Υγείας, των Υποδομών, του Κτηματολογίου, της Μετανάστευσης, της Ναυτιλίας, τα αρχεία θα είναι ταξινομημένα με κοινούς κανόνες και προσβάσιμα από κεντρικά συστήματα. Αυτή τη στιγμή υλοποιούμε το μεγαλύτερο έργο ψηφιοποίησης που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στη χώρα. Με χρηματοδότηση της τάξης των 590 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και με 161 εκατ. ευρώ από εθνικούς πόρους, προχωρούμε στη συνολική αναβάθμιση των αρχείων του Δημοσίου", τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρης Παπαστεργίου. Η Δημόσια Διοίκηση θα μπορεί πλέον να επεξεργάζεται και να αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο όλη την πληροφορία/δεδομένα που διαθέτει, μεγιστοποιώντας την αποτελεσματικότητα της και βελτιώνοντας τις υπηρεσίες της προς τον πολίτη. Επιπλέον, θα υπάρξει σημαντική εξοικονόμηση κόστους και πόρων και θα ενισχυθεί η διαφάνεια και η διαχείριση των υποθέσεων. Μια ακόμη σημαντική παράμετρος είναι ότι η πρόσβαση στα ψηφιοποιημένα αρχεία θα αυξήσει την αποδοτικότητα και την ταχύτητα των δημόσιων υπηρεσιών, μειώνοντας την έγχαρτη και ψηφιακή γραφειοκρατία. Πολλαπλά θα είναι τα οφέλη για τους πολίτες. Πρώτα απ’ όλα, η ψηφιοποίηση των αρχείων μετατρέπει μια συχνά χρονοβόρα και πολυσύνθετη διαδικασία σε μια απλή και άμεση εμπειρία. Έγγραφα που μέχρι σήμερα βρίσκονταν στοιβαγμένα σε υπόγεια, αποθήκες και παλιά αρχειοφυλάκια, θα είναι πλέον προσβάσιμα μέσα από σύγχρονα πληροφοριακά συστήματα. Ο πολίτης δε θα χρειάζεται πια να απευθύνεται σε πολλαπλές υπηρεσίες ή να περιμένει εβδομάδες για να εντοπιστεί ένα έγγραφο. Η αναζήτηση θα γίνεται γρήγορα, με ακρίβεια και με διαφάνεια. Παράλληλα, η διάσωση και η προστασία του ιστορικού και διοικητικού πλούτου της χώρας αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους του έργου. Αρχεία δεκαετιών, συχνά σε κακή κατάσταση, κινδύνευαν να χαθούν οριστικά λόγω φθοράς, υγρασίας ή ακατάλληλων συνθηκών φύλαξης. Με την ψηφιοποίηση, όχι μόνο διαφυλάσσεται η θεσμική μνήμη του ελληνικού κράτους, αλλά εξασφαλίζεται ότι οι μελλοντικές γενιές θα έχουν πρόσβαση σε υλικό ανεκτίμητης ιστορικής και νομικής αξίας. Τέλος, η αξιοποίηση των δεδομένων ανοίγει έναν εντελώς νέο δρόμο για τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης. Όταν τα αρχεία γίνονται ψηφιακά, μπορούν πλέον να διασυνδεθούν, να αναλυθούν και να χρησιμοποιηθούν για πιο στοχευμένο σχεδιασμό πολιτικών, την επιτάχυνση διαδικασιών και τη βελτίωση της καθημερινής λειτουργίας των υπηρεσιών. Από την απονομή Δικαιοσύνης μέχρι την υγειονομική περίθαλψη και τη διαχείριση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της δημόσιας γης, η δυνατότητα άντλησης αξιόπιστης πληροφορίας σε πραγματικό χρόνο αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το κράτος. Το έργο δεν αφορά μόνο τη μεταφορά εγγράφων από το χαρτί στην οθόνη, υποστηρίζει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, καθώς η ψηφιοποίηση των αρχείων του Δημοσίου δημιουργεί ένα ενιαίο, αξιόπιστο και ποιοτικό απόθεμα δεδομένων, το οποίο αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη σύγχρονων εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης. Η δράση πραγματοποιείται σε συνεργασία με τα Υπουργεία Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Υγείας, Υποδομών και Μεταφορών, Δικαιοσύνης, Μετανάστευσης και Ασύλου και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και έχει προϋπολογισμό 590 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης (συν 161 εκατ. ευρώ για το Φ.Π.Α. που καλύπτεται από εθνικούς πόρους). Τι περιλαμβάνει η δράση - Ψηφιοποίηση Αρχείων Δεδομένων του υπουργείου Δικαιοσύνης με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), σε 368 Δικαστήρια και Εισαγγελίες, 300 εκατ. σελίδες αρχείων, με προϋπολογισμό 78 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση Αρχείων του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), σε 127 Νοσοκομεία, 190 εκατ. σελίδες φακέλων νοσηλείας, με προϋπολογισμό 95 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση και Ανάπτυξη Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος για τη διαχείριση, διατήρηση, διάθεση και ανάδειξη των αρχείων που φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), 55 εκατ. σελίδες ιστορικών, διοικητικών και πολιτιστικών αρχείων του Κράτους, με προϋπολογισμό 24 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση των αρχείων του συστήματος Μετανάστευσης και Ασύλου - Εκσυγχρονισμός συστήματος διαχείρισης φακέλων Πολιτών Τρίτων Χωρών, 80 εκατ. σελίδες, με προϋπολογισμό 22 εκατ. ευρώ - Σχεδιασμός, υλοποίηση και θέση σε λειτουργία Ολοκληρωμένου Γεωγραφικού Πληροφοριακού Συστήματος Ενιαίου Ψηφιακού Χάρτη Απαλλοτριώσεων και Διεκδικήσεων της χώρας - e-apallotriosis, 4 εκατ. Σελίδες, με προϋπολογισμό 19 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση Αρχείων Πολεοδομικής Πληροφορίας με φορέα υλοποίησης το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), σε 240 Πολεοδομικά Γραφεία, 3,5 εκατ. οικοδομικές άδειες που περιλαμβάνουν 44 εκατ. σχέδια και ενσωμάτωση τους στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη, με προϋπολογισμό 112 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση Αρχείου Υποθηκοφυλακείων για το Εθνικό Κτηματολόγιο, σε 390 Υποθηκοφυλακεία, 600 εκατ. σελίδες τίτλων ιδιοκτησίας και εγγράφων, με προϋπολογισμό 198 εκατ. ευρώ. Επιπλέον περιλαμβάνεται υποέργο με στόχο τις Βελτιωμένες Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες Κτηματολογίου. Αφορά ένα σύνολο δράσεων για την αναβάθμιση των ψηφιακών υποδομών του Ελληνικού Κτηματολογίου με προϋπολογισμό 12 εκατ. ευρώ -- Ψηφιοποίηση Αρχείου Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Υ.ΝΑ.Ν.Π) με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ) - Εκσυγχρονισμός ναυτιλιακών διαδικασιών και υπηρεσιών, 7 εκατ. σελίδες αρχείων, με προϋπολογισμό 4 εκατ. ευρώ Επίσης, μέσω της Δράσης χρηματοδοτούνται και τα ακόλουθα 2 υποστηρικτικά έργα: - Ασφαλής αποθήκευση φυσικών αρχείων του δημόσιου και "ευρύτερου" δημόσιου τομέα με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), - Στόχος η ασφαλής και αποτελεσματική διαχείριση (π.χ. μεταφορά, καταγραφή, αρχειοθέτηση, ασφαλή φύλαξη) αρχείων των δημόσιων φορέων, 1,4 εκατ. file-boxes, με προϋπολογισμό 32 εκατ. ευρώ - Υπηρεσία Προγραμματισμού Δορυφορικών Αποστολών Παρατήρησης Γης του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος (ΕΛΚΕΔ) - Ολοκληρωμένο σύστημα πρόσβασης σε δορυφορικά δεδομένα παρατήρησης της Γης και υποστήριξης διάφορων εφαρμογών του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, με προϋπολογισμό 2,6 εκατ. ευρώ. Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα η ψηφιοποίηση - Ψηφιοποίηση Αρχείων Δεδομένων του Υπουργείου Δικαιοσύνης: 167 εκατ σελίδες 55% - Ψηφιοποίηση Αρχείων του Δημόσιου Συστήματος Υγείας: Σύνταξη Μελέτης Εφαρμογής - Πιλοτικές σαρώσεις σε 7 Νοσοκομεία της Αττικής - Ψηφιοποίηση και Ανάπτυξη Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος για τη διαχείριση, διατήρηση, διάθεση και ανάδειξη των αρχείων που φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους: 41,5 εκατ. σελίδες - 75% - Ψηφιοποίηση των αρχείων του συστήματος Μετανάστευσης και Ασύλου: 70 εκατ. σελίδες 87% - Σχεδιασμός, Υλοποίηση και θέση σε λειτουργία: Ολοκληρωμένου Γεωγραφικού Πληροφοριακού Συστήματος Ενιαίου ψηφιακού Χάρτη Απαλλοτριώσεων και Διεκδικήσεων της χώρας (e-apallotriosis): Σύνταξη Μελέτης Εφαρμογής - Ψηφιοποίηση Αρχείων Πολεοδομικής Πληροφορίας: 28 εκατ. σελίδες - 65% - Ψηφιοποίηση Αρχείου Υποθηκοφυλακείων για το Εθνικό Κτηματολόγιο: 504α εκατ.σελίδες - 84% - Ψηφιοποίηση Αρχείου Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Υ.ΝΑ.Ν.Π): έχει ολοκληρωθεί - Ασφαλής αποθήκευση φυσικών αρχείων του δημόσιου και "ευρύτερου" δημόσιου τομέα: έχει ολοκληρωθεί Συνολικά μέχρι σήμερα έχουν ψηφιοποιηθεί 817,5 εκατ. που αντιστοιχεί στο 68% της συνολικής δράσης. Όλες οι σελίδες θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως το καλοκαίρι του 2026 που ολοκληρώνεται το πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης "Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά. Περισσότερες από 1,2 δισ. σελίδες κρίσιμων τομέων συγκεντρώνονται, οργανώνονται και αποκτούν ενιαία, ψηφιακή μορφή. Έχουμε ήδη φτάσει στο 68% του στόχου, ψηφιοποιώντας 817,5 εκατ. σελίδες. Για πρώτη φορά, αρχεία της Δικαιοσύνης, της Υγείας, του Κτηματολογίου και των Πολεοδομιών γίνονται πραγματικά προσβάσιμα και αξιοποιήσιμα, μειώνοντας δραστικά τη γραφειοκρατία. Πολίτες και επιχειρήσεις θα μπορούν να βρίσκουν εύκολα και γρήγορα σε ψηφιακή μορφή τα αρχεία που τους αφορούν. Παράλληλα, θα έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε τον τεράστιο πλούτο των δημόσιων αρχείων, υλικό που μέχρι σήμερα παρέμενε διάσπαρτο, συχνά σκονισμένο και αναξιοποίητο σε αποθήκες και υπόγεια. Με την ψηφιοποίηση δημιουργούμε ένα μεγάλο και πολύτιμο σύνολο δεδομένων, ικανό να στηρίξει την ανάπτυξη εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης και να βελτιώσει ουσιαστικά τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζουμε και υλοποιούμε δημόσιες πολιτικές. Είναι μια μεταρρύθμιση που κάνει το κράτος πιο γρήγορο, πιο αποδοτικό και πραγματικά σύγχρονο", καταλήγει ο υπουργός, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Πηγή: ΑΠΕ
-
- ψηφιοποίηση
- αρχείο
-
(and 1 more)
Με ετικέτα:
-
Με έγγραφό της η Γ.Γ. Δημόσιας Περιουσίας του ΥΠΕΘΟΟ 04/12/2025 Α. Π.: 211830 ΕΞ 2025 με θέμα: Στοιχεία αιτιολογίας και χρονικοί περιορισμοί στις κυρώσεις για κατασκευές στον αιγιαλό και την παραλία χωρίς άδεια και κατάληψη αιγιαλού και της παραλίας χωρίς άδεια σύμφωνα με τις περ. α) και β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024, ενημερώνει τις Κτηματικές Υπηρεσίες για την εν λόγω διαδικασία. Το έγγραφο αναφέρει: Σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 (Α΄ 33), επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο και αποκλεισμός από τις διαδικασίες παραχώρησης αιγιαλού και παραλίες σε όσους, χωρίς άδεια, κατασκευάζουν έργο στον αιγιαλό και την παραλία ή προχωρούν στην αυθαίρετη διαμόρφωσή τους. Πρόκειται για διοικητικό πρόστιμο που επιβάλλεται από την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία και έχει ως νομιμοποιητική αιτία τον αποκλεισμό μέρους του αιγιαλού από την κοινοχρησία, λόγω της κατασκευής που έχει γίνει. Το πρόστιμο αυτό δεν επηρεάζει την αρμοδιότητα άλλων οργάνων που κρίνουν την παράβαση ως πολεοδομική και βλαπτική για το περιβάλλον, όπως αναλύεται και στη συνέχεια. Παράλληλα, με την παρ. β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 προβλέπεται η επιβολή προστίμου για τις περιπτώσεις παράνομης κατάληψης αιγιαλού και παραλίας. Τα παραπάνω ισχύουν, σύμφωνα με το άρθρο 21 του ν. 5092/2024, και για όχθες, παρόχθιες ζώνες, υδάτινο στοιχείο, πυθμένα και το υπέδαφος του βυθού της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και κοίτης πλεύσιμου ποταμού, καθώς και σε χώρους ζώνης λιμένα. Για λόγους αποφυγής επαναλήψεων, η αναφορά σε αιγιαλούς και παραλίες στην παρούσα συμπεριλαμβάνει και τα στοιχεία του άρθρου 21 του ν. 5092/2024. Οι δύο αυτές παραβάσεις (αυθαίρετη κατασκευή και διαμόρφωση, αυθαίρετη κατάληψη) έχουν ως κοινό στοιχείο τον περιορισμό της κοινοχρησίας στον αιγιαλό και την παραλία. Ωστόσο, έχουν και σημαντικές διαφορές ως προς τον χρόνο και τον τρόπο που διαπράττονται και πλήττουν την κοινοχρησία, καθώς και ως προς τη νομική τους αντιμετώπιση. Για τον λόγο αυτό και πρέπει να επισημανθούν οι ειδικότερες προϋποθέσεις, υπό τις οποίες διαπιστώνονται, προκειμένου να είναι νόμιμες οι διοικητικές κυρώσεις που επιβάλλονται. Η διοικητική παράβαση της περ. α) διαπράττεται όταν ένας φορέας, ιδιωτικός ή δημόσιος, κατασκευάζει έργο ή διαμορφώνει τον αιγιαλό χωρίς άδεια. Χρόνος της παράβασης είναι ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε η παράνομη ανέγερση ή διαμόρφωση, ανεξαρτήτως του χρόνου που διαπιστώθηκε. Το έργο που έχει κατασκευασθεί χωρίς άδεια είναι κατεδαφιστέο, όπως προκύπτει σαφώς από την παρ. 5 του άρθρου 18 του ν. 5092/2024. Σε σχέση με την κατεδάφιση έχει εκδοθεί η Σχετ. εγκύκλιος. Εκ της φύσεώς της, η παράβαση της αυθαίρετης κατασκευής ή διαμόρφωσης έργου τελείται μόνο μία φορά, κατά τον χρόνο της ανέγερσης. Επεμβάσεις επί της αυθαίρετης κατασκευής συνιστούν νέες, αυτοτελείς παραβάσεις της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024, στον βαθμό που επεκτείνουν την επιφάνεια που καλύπτεται από το αυθαίρετο έργο. Όμως η διατήρηση της αυθαίρετης κατασκευής δεν συνιστά αυτοτελή παράβαση της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 5092/2024, καθώς δεν καταγράφεται ως τέτοια στη νομοθεσία. Δεν καταγράφεται ως αυτοτελής παράβαση στη νομοθεσία ούτε η παράλειψη του φερόμενου κυρίου ή κατόχου ή κατασκευαστή της αυθαίρετης κατασκευής να συμμορφωθεί με το πρωτόκολλο κατεδάφισης εντός της προθεσμίας της παρ. 5 του άρθρου 18 του ν. 5092/2024. Επομένως, δεν μπορεί να επιβληθεί διοικητική κύρωση δεύτερη, μετά την ανέγερση ενός έργου, για μόνο τον λόγο ότι αυτό εξακολουθεί να είναι υφιστάμενο. Η διατήρηση του υφιστάμενου αυθαίρετου έργου καλύπτεται από το πρόστιμο μη έγκαιρης κατεδάφισης που προβλέπεται στο άρθρο 125ΙΓ του ν. 4495/2017 (Α΄ 167), το οποίο επιβάλλεται από τις αρμόδιες πολεοδομικές αρχές και όχι από την Κτηματική Υπηρεσία. Αντιθέτως, η παράβαση της περ. β) διαπράττεται όταν ένας οικονομικός φορέας, συνήθως επιχείρηση, κυρίως για λόγους οικονομικής εκμετάλλευσης, ασκεί δραστηριότητα σε τμήμα του αιγιαλού ή της παραλίας κατ’ αποκλεισμό των λοιπών χρηστών χωρίς να έχει σχετικό δικαίωμα μετά από τη σύναψη σύμβασης παραχώρησης του συγκεκριμένου χώρου. Συνήθως ο αποκλεισμός της κοινοχρησίας γίνεται με την ανάπτυξη ομπρελοκαθισμάτων ή τραπεζοκαθισμάτων ή λοιπών κινητών στοιχείων και την οικονομική δραστηριότητα εντός αυτών. Η παράβαση αυτή μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενη, καθώς πολλές φορές συμβαίνει, μετά την απομάκρυνση των κινητών στοιχείων, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 του ν. 5092/2024, να αναπτύσσονται κινητά στοιχεία εκ νέου στον ίδιο χώρο. Σημειώνεται ότι πολλές φορές έχει διαπιστωθεί οικονομική δραστηριότητα εντός του χώρου που έχει ανεγερθεί ή διαμορφωθεί αυθαίρετα χωρίς να έχει προηγηθεί σύμβαση παραχώρησης του χώρου του αιγιαλού ή της παραλίας. Στην περίπτωση αυτή είναι δυνατή η επιβολή της κύρωσης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024, για αυθαίρετη κατάληψη, ακόμη κι αν δεν μπορεί να αποδοθεί στην επιχείρηση η παράβαση της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092, δηλαδή η αυθαίρετη ανέγερση κτίσματος ή διαμόρφωση παραλίας. Υπενθυμίζεται ότι είναι επιτρεπτή η παραχώρηση χώρου αιγιαλού ή παραλίας, ακόμη κι αν επ’ αυτής βρίσκονται αυθαίρετες κατασκευές, όπως διευκρινίζεται στην Σχετ. εγκύκλιο. Με βάση τα παραπάνω, για να είναι νόμιμη μία πράξη με την οποία επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 πρέπει να περιέχει τα εξής στοιχεία: α) περιγραφή της αυθαίρετης κατασκευής ή διαμόρφωσης και προσδιορισμός της έκτασης του αιγιαλού ή παραλίας που καταλαμβάνεται από την κατασκευή ή την παράνομη διαμόρφωση, β) προσδιορισμός του χρόνου, κατά τον οποίο έγινε η αυθαίρετη κατασκευή ή διαμόρφωση, γ) προσδιορισμός του φυσικού ή νομικού προσώπου που κατασκεύασε την αυθαίρετη κατασκευή ή διαμόρφωση του χώρου. Ο προσδιορισμός αυτός μπορεί να γίνει με κάθε πρόσφορο αποδεικτικό μέσο, το οποίο όμως πρέπει να μνημονεύεται στην αιτιολογία της απόφασης. Αν μία επιχείρηση ασκεί οικονομική δραστηριότητα εντός του χώρου που έχει κατασκευασθεί χωρίς άδεια και η κατασκευή έχει γίνει μετά την εγκατάσταση της επιχείρησης στον συγκεκριμένο χώρο ή εγγύς αυτού, από τα διδάγματα της κοινής πείρας τεκμαίρεται ότι η κατασκευή έγινε από την δραστηριοποιούμενη επιχείρηση με σκοπό την εκμετάλλευση του χώρου αυτού. Τα παραπάνω στοιχεία εντάσσονται στην έκθεση αυτοψίας της παρ. 3 του άρθρου 17 του ν. 5092/2024 ή σε άλλα έγγραφα που μνημονεύονται στην έκθεση αυτοψίας και συγκοινοποιούνται με αυτήν, αποτελώντας ουσιαστικά αναπόσπαστο τμήμα της. Ως χρόνος που διαπιστώθηκε η παράβαση τίθεται η ημερομηνία της αυτοψίας, εκτός αν η παράβαση είναι γνωστή στην υπηρεσία από προηγούμενους ελέγχους ή άλλα στοιχεία, τα οποία πρέπει επίσης να αναφέρονται στην έκθεση αυτοψίας ή να επισυνάπτονται σε αυτήν. Δεν είναι σύμφωνη με τον νόμο η επιβολή των κυρώσεων για δεύτερη φορά για την ίδια κατασκευή ή διαμόρφωση. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η παράβαση τελείται εκ νέου και αυτοτελώς (και επιβάλλεται η σχετική κύρωση) όταν γίνεται επέμβαση επί του ήδη ανεγερθέντος κτίσματος ή διαμορφωθέντος τμήματος του αιγιαλού ή παραλίας και η επέμβαση αυτή αυξάνει την έκταση της επιφάνειας αιγιαλού ή παραλίας που καταλαμβάνεται. Ως έκταση που υπολογίζεται για την επιβολή του προστίμου νοείται όχι το σύνολο της δομημένης έκτασης, αλλά το σύνολο της επιφάνειας του αιγιαλού ή της παραλίας που καταλαμβάνεται. Τα έτη, επί των οποίων πολλαπλασιάζεται το τετραπλάσιο του ανταλλάγματος που προκύπτει με βάση τον μαθηματικό τύπο της παρ. 5 του άρθρου 10 του ν. 5092/2024, είναι αυτά που μεσολαβούν από τον χρόνο ανέγερσης ή διαμόρφωσης μέχρι τον χρόνο που διαπιστώνεται η παράβαση. Για να είναι πλήρως αιτιολογημένη η παράβαση της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 θα πρέπει στην αντίστοιχη έκθεση αυτοψίας της παρ. 3 του άρθρου 17 του ν. 5092/2024 να περιλαμβάνονται ή να εντάσσονται τουλάχιστον τα εξής στοιχεία: α) η διαπίστωση της κατάληψης συνοδευόμενη από κατάλληλο φωτογραφικό υλικό και προσδιορισμός της έκτασης που καταλαμβάνεται, β) ο προσδιορισμός του οικονομικού φορέα που ασκεί οικονομική δραστηριότητα που μπορεί να γίνει με κάθε πρόσφορο τρόπο (απόδειξη που εκδίδεται για τη δραστηριότητα αυτή, διαφήμιση κ.λπ.). Επιπροσθέτως, σε σχέση με τον χρόνο που διαπιστώνονται οι παραβάσεις επισημαίνονται τα εξής: 1.Δεν επιβάλλονται κυρώσεις με βάση το άρθρο 19 του ν. 5092/2024 για παραβάσεις που έγιναν πριν από την έναρξη ισχύος του, καθώς δεν νοείται η αναδρομική εφαρμογή νόμου που επιβάλλει κυρώσεις, ποινικές ή διοικητικές. Επομένως, δεν επιβάλλονται κυρώσεις με βάση το άρθρο 19 του ν. 5092/2024 για κατασκευές ή διαμορφώσεις ή καταλήψεις που έγιναν πριν την 4η Μαρτίου 2024, ημέρα κατά την οποία άρχισε να ισχύει ο ν. 5092/2024 σύμφωνα με το άρθρο 63 του ν. 5092/2024, καθώς η δημοσίευση του νόμου έγινε στο Φ.Ε.Κ. Α΄ 33/ 4.3.2024. 2.Επειδή με την παρ. 1 του άρθρου 24 του ν. 5092/2024 καταργήθηκαν τα άρθρα 27 και 29 του ν. 2971/2001, δεν μπορούν με διοικητική πράξη που έχει εκδοθεί μετά την έναρξη ισχύος του ν. 5092/2024 να επιβληθούν κυρώσεις κατ’ εφαρμογή του άρθρου 27 του ν. 2971/2001 ή, κατ’ αρχήν, του άρθρου 29 του ν. 2971/2001. 3.Κατ’ εξαίρεση, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 5092/2024, παραβάσεις της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 2971/2001 που έχουν διαπιστωθεί πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 5092/2024 εξετάζονται ως προς τη διαδικασία επιβολής των διοικητικών κυρώσεων με βάση την καταργούμενη διάταξη. Πρόκειται για τις διατάξεις που αφορούν την ποινική προστασία του αιγιαλού και της παραλίας. Οι διοικητικές κυρώσεις της παρ. 23 του άρθρου 3 του ν. 2242/1994 (Α΄ 162) επιβάλλονται αποκλειστικά από τις οικείες λιμενικές αρχές, εκτός αν πρόκειται για όχθες μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, οπότε και η αρμοδιότητα ανήκει στην Κτηματική Υπηρεσία. Υπ.-Εθνικής-Οικονομίας-και-Οικονομικών-211830-ΕΞ-2025-04.12.2025-1.pdf
-
Με έγγραφό της η Γ.Γ. Δημόσιας Περιουσίας του ΥΠΕΘΟΟ 04/12/2025 Α. Π.: 211830 ΕΞ 2025 με θέμα: Στοιχεία αιτιολογίας και χρονικοί περιορισμοί στις κυρώσεις για κατασκευές στον αιγιαλό και την παραλία χωρίς άδεια και κατάληψη αιγιαλού και της παραλίας χωρίς άδεια σύμφωνα με τις περ. α) και β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024, ενημερώνει τις Κτηματικές Υπηρεσίες για την εν λόγω διαδικασία. Το έγγραφο αναφέρει: Σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 (Α΄ 33), επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο και αποκλεισμός από τις διαδικασίες παραχώρησης αιγιαλού και παραλίες σε όσους, χωρίς άδεια, κατασκευάζουν έργο στον αιγιαλό και την παραλία ή προχωρούν στην αυθαίρετη διαμόρφωσή τους. Πρόκειται για διοικητικό πρόστιμο που επιβάλλεται από την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία και έχει ως νομιμοποιητική αιτία τον αποκλεισμό μέρους του αιγιαλού από την κοινοχρησία, λόγω της κατασκευής που έχει γίνει. Το πρόστιμο αυτό δεν επηρεάζει την αρμοδιότητα άλλων οργάνων που κρίνουν την παράβαση ως πολεοδομική και βλαπτική για το περιβάλλον, όπως αναλύεται και στη συνέχεια. Παράλληλα, με την παρ. β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 προβλέπεται η επιβολή προστίμου για τις περιπτώσεις παράνομης κατάληψης αιγιαλού και παραλίας. Τα παραπάνω ισχύουν, σύμφωνα με το άρθρο 21 του ν. 5092/2024, και για όχθες, παρόχθιες ζώνες, υδάτινο στοιχείο, πυθμένα και το υπέδαφος του βυθού της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και κοίτης πλεύσιμου ποταμού, καθώς και σε χώρους ζώνης λιμένα. Για λόγους αποφυγής επαναλήψεων, η αναφορά σε αιγιαλούς και παραλίες στην παρούσα συμπεριλαμβάνει και τα στοιχεία του άρθρου 21 του ν. 5092/2024. Οι δύο αυτές παραβάσεις (αυθαίρετη κατασκευή και διαμόρφωση, αυθαίρετη κατάληψη) έχουν ως κοινό στοιχείο τον περιορισμό της κοινοχρησίας στον αιγιαλό και την παραλία. Ωστόσο, έχουν και σημαντικές διαφορές ως προς τον χρόνο και τον τρόπο που διαπράττονται και πλήττουν την κοινοχρησία, καθώς και ως προς τη νομική τους αντιμετώπιση. Για τον λόγο αυτό και πρέπει να επισημανθούν οι ειδικότερες προϋποθέσεις, υπό τις οποίες διαπιστώνονται, προκειμένου να είναι νόμιμες οι διοικητικές κυρώσεις που επιβάλλονται. Η διοικητική παράβαση της περ. α) διαπράττεται όταν ένας φορέας, ιδιωτικός ή δημόσιος, κατασκευάζει έργο ή διαμορφώνει τον αιγιαλό χωρίς άδεια. Χρόνος της παράβασης είναι ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε η παράνομη ανέγερση ή διαμόρφωση, ανεξαρτήτως του χρόνου που διαπιστώθηκε. Το έργο που έχει κατασκευασθεί χωρίς άδεια είναι κατεδαφιστέο, όπως προκύπτει σαφώς από την παρ. 5 του άρθρου 18 του ν. 5092/2024. Σε σχέση με την κατεδάφιση έχει εκδοθεί η Σχετ. εγκύκλιος. Εκ της φύσεώς της, η παράβαση της αυθαίρετης κατασκευής ή διαμόρφωσης έργου τελείται μόνο μία φορά, κατά τον χρόνο της ανέγερσης. Επεμβάσεις επί της αυθαίρετης κατασκευής συνιστούν νέες, αυτοτελείς παραβάσεις της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024, στον βαθμό που επεκτείνουν την επιφάνεια που καλύπτεται από το αυθαίρετο έργο. Όμως η διατήρηση της αυθαίρετης κατασκευής δεν συνιστά αυτοτελή παράβαση της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 5092/2024, καθώς δεν καταγράφεται ως τέτοια στη νομοθεσία. Δεν καταγράφεται ως αυτοτελής παράβαση στη νομοθεσία ούτε η παράλειψη του φερόμενου κυρίου ή κατόχου ή κατασκευαστή της αυθαίρετης κατασκευής να συμμορφωθεί με το πρωτόκολλο κατεδάφισης εντός της προθεσμίας της παρ. 5 του άρθρου 18 του ν. 5092/2024. Επομένως, δεν μπορεί να επιβληθεί διοικητική κύρωση δεύτερη, μετά την ανέγερση ενός έργου, για μόνο τον λόγο ότι αυτό εξακολουθεί να είναι υφιστάμενο. Η διατήρηση του υφιστάμενου αυθαίρετου έργου καλύπτεται από το πρόστιμο μη έγκαιρης κατεδάφισης που προβλέπεται στο άρθρο 125ΙΓ του ν. 4495/2017 (Α΄ 167), το οποίο επιβάλλεται από τις αρμόδιες πολεοδομικές αρχές και όχι από την Κτηματική Υπηρεσία. Αντιθέτως, η παράβαση της περ. β) διαπράττεται όταν ένας οικονομικός φορέας, συνήθως επιχείρηση, κυρίως για λόγους οικονομικής εκμετάλλευσης, ασκεί δραστηριότητα σε τμήμα του αιγιαλού ή της παραλίας κατ’ αποκλεισμό των λοιπών χρηστών χωρίς να έχει σχετικό δικαίωμα μετά από τη σύναψη σύμβασης παραχώρησης του συγκεκριμένου χώρου. Συνήθως ο αποκλεισμός της κοινοχρησίας γίνεται με την ανάπτυξη ομπρελοκαθισμάτων ή τραπεζοκαθισμάτων ή λοιπών κινητών στοιχείων και την οικονομική δραστηριότητα εντός αυτών. Η παράβαση αυτή μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενη, καθώς πολλές φορές συμβαίνει, μετά την απομάκρυνση των κινητών στοιχείων, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 του ν. 5092/2024, να αναπτύσσονται κινητά στοιχεία εκ νέου στον ίδιο χώρο. Σημειώνεται ότι πολλές φορές έχει διαπιστωθεί οικονομική δραστηριότητα εντός του χώρου που έχει ανεγερθεί ή διαμορφωθεί αυθαίρετα χωρίς να έχει προηγηθεί σύμβαση παραχώρησης του χώρου του αιγιαλού ή της παραλίας. Στην περίπτωση αυτή είναι δυνατή η επιβολή της κύρωσης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024, για αυθαίρετη κατάληψη, ακόμη κι αν δεν μπορεί να αποδοθεί στην επιχείρηση η παράβαση της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092, δηλαδή η αυθαίρετη ανέγερση κτίσματος ή διαμόρφωση παραλίας. Υπενθυμίζεται ότι είναι επιτρεπτή η παραχώρηση χώρου αιγιαλού ή παραλίας, ακόμη κι αν επ’ αυτής βρίσκονται αυθαίρετες κατασκευές, όπως διευκρινίζεται στην Σχετ. εγκύκλιο. Με βάση τα παραπάνω, για να είναι νόμιμη μία πράξη με την οποία επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 πρέπει να περιέχει τα εξής στοιχεία: α) περιγραφή της αυθαίρετης κατασκευής ή διαμόρφωσης και προσδιορισμός της έκτασης του αιγιαλού ή παραλίας που καταλαμβάνεται από την κατασκευή ή την παράνομη διαμόρφωση, β) προσδιορισμός του χρόνου, κατά τον οποίο έγινε η αυθαίρετη κατασκευή ή διαμόρφωση, γ) προσδιορισμός του φυσικού ή νομικού προσώπου που κατασκεύασε την αυθαίρετη κατασκευή ή διαμόρφωση του χώρου. Ο προσδιορισμός αυτός μπορεί να γίνει με κάθε πρόσφορο αποδεικτικό μέσο, το οποίο όμως πρέπει να μνημονεύεται στην αιτιολογία της απόφασης. Αν μία επιχείρηση ασκεί οικονομική δραστηριότητα εντός του χώρου που έχει κατασκευασθεί χωρίς άδεια και η κατασκευή έχει γίνει μετά την εγκατάσταση της επιχείρησης στον συγκεκριμένο χώρο ή εγγύς αυτού, από τα διδάγματα της κοινής πείρας τεκμαίρεται ότι η κατασκευή έγινε από την δραστηριοποιούμενη επιχείρηση με σκοπό την εκμετάλλευση του χώρου αυτού. Τα παραπάνω στοιχεία εντάσσονται στην έκθεση αυτοψίας της παρ. 3 του άρθρου 17 του ν. 5092/2024 ή σε άλλα έγγραφα που μνημονεύονται στην έκθεση αυτοψίας και συγκοινοποιούνται με αυτήν, αποτελώντας ουσιαστικά αναπόσπαστο τμήμα της. Ως χρόνος που διαπιστώθηκε η παράβαση τίθεται η ημερομηνία της αυτοψίας, εκτός αν η παράβαση είναι γνωστή στην υπηρεσία από προηγούμενους ελέγχους ή άλλα στοιχεία, τα οποία πρέπει επίσης να αναφέρονται στην έκθεση αυτοψίας ή να επισυνάπτονται σε αυτήν. Δεν είναι σύμφωνη με τον νόμο η επιβολή των κυρώσεων για δεύτερη φορά για την ίδια κατασκευή ή διαμόρφωση. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η παράβαση τελείται εκ νέου και αυτοτελώς (και επιβάλλεται η σχετική κύρωση) όταν γίνεται επέμβαση επί του ήδη ανεγερθέντος κτίσματος ή διαμορφωθέντος τμήματος του αιγιαλού ή παραλίας και η επέμβαση αυτή αυξάνει την έκταση της επιφάνειας αιγιαλού ή παραλίας που καταλαμβάνεται. Ως έκταση που υπολογίζεται για την επιβολή του προστίμου νοείται όχι το σύνολο της δομημένης έκτασης, αλλά το σύνολο της επιφάνειας του αιγιαλού ή της παραλίας που καταλαμβάνεται. Τα έτη, επί των οποίων πολλαπλασιάζεται το τετραπλάσιο του ανταλλάγματος που προκύπτει με βάση τον μαθηματικό τύπο της παρ. 5 του άρθρου 10 του ν. 5092/2024, είναι αυτά που μεσολαβούν από τον χρόνο ανέγερσης ή διαμόρφωσης μέχρι τον χρόνο που διαπιστώνεται η παράβαση. Για να είναι πλήρως αιτιολογημένη η παράβαση της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 θα πρέπει στην αντίστοιχη έκθεση αυτοψίας της παρ. 3 του άρθρου 17 του ν. 5092/2024 να περιλαμβάνονται ή να εντάσσονται τουλάχιστον τα εξής στοιχεία: α) η διαπίστωση της κατάληψης συνοδευόμενη από κατάλληλο φωτογραφικό υλικό και προσδιορισμός της έκτασης που καταλαμβάνεται, β) ο προσδιορισμός του οικονομικού φορέα που ασκεί οικονομική δραστηριότητα που μπορεί να γίνει με κάθε πρόσφορο τρόπο (απόδειξη που εκδίδεται για τη δραστηριότητα αυτή, διαφήμιση κ.λπ.). Επιπροσθέτως, σε σχέση με τον χρόνο που διαπιστώνονται οι παραβάσεις επισημαίνονται τα εξής: 1.Δεν επιβάλλονται κυρώσεις με βάση το άρθρο 19 του ν. 5092/2024 για παραβάσεις που έγιναν πριν από την έναρξη ισχύος του, καθώς δεν νοείται η αναδρομική εφαρμογή νόμου που επιβάλλει κυρώσεις, ποινικές ή διοικητικές. Επομένως, δεν επιβάλλονται κυρώσεις με βάση το άρθρο 19 του ν. 5092/2024 για κατασκευές ή διαμορφώσεις ή καταλήψεις που έγιναν πριν την 4η Μαρτίου 2024, ημέρα κατά την οποία άρχισε να ισχύει ο ν. 5092/2024 σύμφωνα με το άρθρο 63 του ν. 5092/2024, καθώς η δημοσίευση του νόμου έγινε στο Φ.Ε.Κ. Α΄ 33/ 4.3.2024. 2.Επειδή με την παρ. 1 του άρθρου 24 του ν. 5092/2024 καταργήθηκαν τα άρθρα 27 και 29 του ν. 2971/2001, δεν μπορούν με διοικητική πράξη που έχει εκδοθεί μετά την έναρξη ισχύος του ν. 5092/2024 να επιβληθούν κυρώσεις κατ’ εφαρμογή του άρθρου 27 του ν. 2971/2001 ή, κατ’ αρχήν, του άρθρου 29 του ν. 2971/2001. 3.Κατ’ εξαίρεση, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 5092/2024, παραβάσεις της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 2971/2001 που έχουν διαπιστωθεί πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 5092/2024 εξετάζονται ως προς τη διαδικασία επιβολής των διοικητικών κυρώσεων με βάση την καταργούμενη διάταξη. Πρόκειται για τις διατάξεις που αφορούν την ποινική προστασία του αιγιαλού και της παραλίας. Οι διοικητικές κυρώσεις της παρ. 23 του άρθρου 3 του ν. 2242/1994 (Α΄ 162) επιβάλλονται αποκλειστικά από τις οικείες λιμενικές αρχές, εκτός αν πρόκειται για όχθες μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, οπότε και η αρμοδιότητα ανήκει στην Κτηματική Υπηρεσία. Υπ.-Εθνικής-Οικονομίας-και-Οικονομικών-211830-ΕΞ-2025-04.12.2025-1.pdf View full είδηση
-
Η Ελλάδα, αν και γνωστή για την αρχιτεκτονική της κληρονομιά και όχι για τους ουρανοξύστες της, διαθέτει μερικά εντυπωσιακά κτίρια που καθόρισαν τη σύγχρονη αστική της εικόνα. Από τον εμβληματικό Πύργο Αθηνών μέχρι το ανανεωμένο κτίριο του Πειραιά, τα ψηλότερα κτίρια της χώρας αφηγούνται μια ιστορία ανάπτυξης, αρχιτεκτονικής και αισθητικής. Ας γνωρίσουμε τα δέκα υψηλότερα κτίρια στην Ελλάδα σήμερα. 1. Πύργος Αθηνών (Athens Tower 1) – 103 μ. Το υψηλότερο κτίριο της Ελλάδας δεσπόζει στους Αμπελόκηπους από το 1971. Με ύψος 103 μέτρα και 28 ορόφους, ο Πύργος Αθηνών αποτέλεσε πρωτοπορία για την εποχή του, καθώς ήταν το πρώτο ελληνικό κτίριο με μεταλλικό σκελετό. Παραμένει σύμβολο της επιχειρηματικής Αθήνας, φιλοξενώντας γραφεία μεγάλων εταιρειών. 2. Πύργος Πειραιά (Piraeus Tower) – 84 μ. Ο «κοιμώμενος γίγαντας» του Πειραιά ολοκληρώθηκε το 1975 αλλά παρέμεινε για δεκαετίες αναξιοποίητος. Η πρόσφατη ανακαίνιση του 2023 τον μετέτρεψε σε ένα σύγχρονο κτίριο γραφείων με βιώσιμη αρχιτεκτονική και εντυπωσιακή πρόσοψη. Με ύψος 84 μέτρα, είναι πλέον το δεύτερο ψηλότερο κτίριο της χώρας. 3. Atrina Center Tower – 80 μ. Το Atrina Center, στο Μαρούσι, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους επιχειρηματικούς πύργους της Αθήνας. Με ύψος περίπου 80 μέτρα, προσφέρει γραφεία, καταστήματα και εστιατόρια, όντας σημείο αναφοράς στη βόρεια επιχειρηματική ζώνη της πρωτεύουσας. 4. Apollo Tower – 80 μ. Ο πύργος αυτός, στην Πανόρμου, είναι το ψηλότερο οικιστικό κτίριο της Ελλάδας. Χτίστηκε το 1973, έχει 25 ορόφους και φιλοξενεί διαμερίσματα με μοναδική θέα στην Ακρόπολη. Η καθαρή μοντερνιστική γραμμή του το καθιστά εμβληματικό για την εποχή της αντιπαροχής. 5. Πύργος ΟΤΕ Θεσσαλονίκης – 76,4 μ. Ο Πύργος του ΟΤΕ στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολα της πόλης. Ολοκληρώθηκε το 1970, έχει ύψος 76,4 μέτρα και λειτουργεί σήμερα ως κέντρο τηλεπικοινωνιών, εκθέσεων και εστίασης, με περιστρεφόμενο καφέ στην κορυφή. 6. Κεντρικά Γραφεία ΟΤΕ – 72 μ. Στην Κηφισίας, το κτίριο των Κεντρικών Γραφείων του ΟΤΕ δεσπόζει με ύψος 72 μέτρα και μοντέρνα γραμμική αρχιτεκτονική. Στεγάζει τα κεντρικά τμήματα του οργανισμού και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιχειρηματικά σημεία της Αθήνας. 7. Ξενοδοχείο President – 68 μ. Το γνωστό President Hotel στη Λεωφόρο Κηφισίας, ολοκληρωμένο το 1978, είναι το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της χώρας σε αριθμό δωματίων. Με ύψος 68 μέτρα και χαρακτηριστική κυψελωτή πρόσοψη, παραμένει σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη ξενοδοχειακή αρχιτεκτονική της Αθήνας. 8. Athens Tower 2 – 65 μ. Ο δεύτερος πύργος του συγκροτήματος Athens Towers φτάνει τα 65 μέτρα. Ολοκληρώθηκε μαζί με τον κεντρικό Πύργο Αθηνών και φιλοξενεί επίσης γραφεία και επιχειρήσεις, διατηρώντας την ίδια αισθητική και αρχιτεκτονική γραμμή. 9. Ξενοδοχείο Hilton Athens – 65 μ. Ένα από τα πιο εμβληματικά ξενοδοχεία της Αθήνας, το Hilton άνοιξε το 1963 και έχει ύψος 65 μέτρα. Το κτίριο είναι γνωστό για την αυστηρή γεωμετρία του και τη χαρακτηριστική μαρμάρινη πρόσοψη που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Ιωάννης Βικέλας. 10. Υπουργείο Δημόσιας Τάξης (Κατεχάκη) – 65 μ. Γνωστό και ως «Λαίδη Κατεχάκη», το κτίριο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης υψώνεται στα 65 μέτρα. Κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970 και χαρακτηρίζεται από τη στιβαρή, λειτουργική του αρχιτεκτονική. Το μέλλον: Ο «Riviera Tower» στο Ελληνικό Αν και δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, ο Riviera Tower στο Ελληνικό αναμένεται να φτάσει τα 200 μέτρα, καθιστώντας τον μακράν τον ψηλότερο ουρανοξύστη στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Η ολοκλήρωσή του θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή για την ελληνική αρχιτεκτονική και την αστική ανάπτυξη. View full είδηση
-
Η Ελλάδα, αν και γνωστή για την αρχιτεκτονική της κληρονομιά και όχι για τους ουρανοξύστες της, διαθέτει μερικά εντυπωσιακά κτίρια που καθόρισαν τη σύγχρονη αστική της εικόνα. Από τον εμβληματικό Πύργο Αθηνών μέχρι το ανανεωμένο κτίριο του Πειραιά, τα ψηλότερα κτίρια της χώρας αφηγούνται μια ιστορία ανάπτυξης, αρχιτεκτονικής και αισθητικής. Ας γνωρίσουμε τα δέκα υψηλότερα κτίρια στην Ελλάδα σήμερα. 1. Πύργος Αθηνών (Athens Tower 1) – 103 μ. Το υψηλότερο κτίριο της Ελλάδας δεσπόζει στους Αμπελόκηπους από το 1971. Με ύψος 103 μέτρα και 28 ορόφους, ο Πύργος Αθηνών αποτέλεσε πρωτοπορία για την εποχή του, καθώς ήταν το πρώτο ελληνικό κτίριο με μεταλλικό σκελετό. Παραμένει σύμβολο της επιχειρηματικής Αθήνας, φιλοξενώντας γραφεία μεγάλων εταιρειών. 2. Πύργος Πειραιά (Piraeus Tower) – 84 μ. Ο «κοιμώμενος γίγαντας» του Πειραιά ολοκληρώθηκε το 1975 αλλά παρέμεινε για δεκαετίες αναξιοποίητος. Η πρόσφατη ανακαίνιση του 2023 τον μετέτρεψε σε ένα σύγχρονο κτίριο γραφείων με βιώσιμη αρχιτεκτονική και εντυπωσιακή πρόσοψη. Με ύψος 84 μέτρα, είναι πλέον το δεύτερο ψηλότερο κτίριο της χώρας. 3. Atrina Center Tower – 80 μ. Το Atrina Center, στο Μαρούσι, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους επιχειρηματικούς πύργους της Αθήνας. Με ύψος περίπου 80 μέτρα, προσφέρει γραφεία, καταστήματα και εστιατόρια, όντας σημείο αναφοράς στη βόρεια επιχειρηματική ζώνη της πρωτεύουσας. 4. Apollo Tower – 80 μ. Ο πύργος αυτός, στην Πανόρμου, είναι το ψηλότερο οικιστικό κτίριο της Ελλάδας. Χτίστηκε το 1973, έχει 25 ορόφους και φιλοξενεί διαμερίσματα με μοναδική θέα στην Ακρόπολη. Η καθαρή μοντερνιστική γραμμή του το καθιστά εμβληματικό για την εποχή της αντιπαροχής. 5. Πύργος ΟΤΕ Θεσσαλονίκης – 76,4 μ. Ο Πύργος του ΟΤΕ στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολα της πόλης. Ολοκληρώθηκε το 1970, έχει ύψος 76,4 μέτρα και λειτουργεί σήμερα ως κέντρο τηλεπικοινωνιών, εκθέσεων και εστίασης, με περιστρεφόμενο καφέ στην κορυφή. 6. Κεντρικά Γραφεία ΟΤΕ – 72 μ. Στην Κηφισίας, το κτίριο των Κεντρικών Γραφείων του ΟΤΕ δεσπόζει με ύψος 72 μέτρα και μοντέρνα γραμμική αρχιτεκτονική. Στεγάζει τα κεντρικά τμήματα του οργανισμού και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιχειρηματικά σημεία της Αθήνας. 7. Ξενοδοχείο President – 68 μ. Το γνωστό President Hotel στη Λεωφόρο Κηφισίας, ολοκληρωμένο το 1978, είναι το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της χώρας σε αριθμό δωματίων. Με ύψος 68 μέτρα και χαρακτηριστική κυψελωτή πρόσοψη, παραμένει σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη ξενοδοχειακή αρχιτεκτονική της Αθήνας. 8. Athens Tower 2 – 65 μ. Ο δεύτερος πύργος του συγκροτήματος Athens Towers φτάνει τα 65 μέτρα. Ολοκληρώθηκε μαζί με τον κεντρικό Πύργο Αθηνών και φιλοξενεί επίσης γραφεία και επιχειρήσεις, διατηρώντας την ίδια αισθητική και αρχιτεκτονική γραμμή. 9. Ξενοδοχείο Hilton Athens – 65 μ. Ένα από τα πιο εμβληματικά ξενοδοχεία της Αθήνας, το Hilton άνοιξε το 1963 και έχει ύψος 65 μέτρα. Το κτίριο είναι γνωστό για την αυστηρή γεωμετρία του και τη χαρακτηριστική μαρμάρινη πρόσοψη που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Ιωάννης Βικέλας. 10. Υπουργείο Δημόσιας Τάξης (Κατεχάκη) – 65 μ. Γνωστό και ως «Λαίδη Κατεχάκη», το κτίριο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης υψώνεται στα 65 μέτρα. Κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970 και χαρακτηρίζεται από τη στιβαρή, λειτουργική του αρχιτεκτονική. Το μέλλον: Ο «Riviera Tower» στο Ελληνικό Αν και δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, ο Riviera Tower στο Ελληνικό αναμένεται να φτάσει τα 200 μέτρα, καθιστώντας τον μακράν τον ψηλότερο ουρανοξύστη στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Η ολοκλήρωσή του θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή για την ελληνική αρχιτεκτονική και την αστική ανάπτυξη.
-
Όταν τον Μάιο του 2009 ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς έκοβε την κορδέλα και παρέδιδε στην κυκλοφορία το σύνολο της Εγνατίας Οδού, ελάχιστοι μπορούσαν να προβλέψουν πώς θα εξελισσόταν η ιστορία του μεγαλύτερου οδικού άξονα της χώρας. Το έργο – σύμβολο της δεκαετίας του 2000, που ένωσε την Ηγουμενίτσα με τους Κήπους του Έβρου και κατά μήκος του οποίου αναπτύχθηκαν πόλεις, εμπορικά κέντρα και διασυνοριακές ροές, φαινόταν τότε ολοκληρωμένο, σταθερό, έτοιμο να υπηρετήσει τη χώρα για δεκαετίες. Κι όμως, λίγο αργότερα άρχιζε ένας νέος κύκλος, όχι τεχνικός αλλά θεσμικός, με την υπαγωγή της Εγνατίας στο ΤΑΙΠΕΔ το 2011. Σχεδόν 15 χρόνια μετά, αυτός ο κύκλος φαίνεται να κλείνει. Το υπουργείο Υποδομών προχωρά ταχύτατα στις τελευταίες κινήσεις που θα οδηγήσουν, σύμφωνα με τον σχεδιασμό, λίγο πριν εκπνεύσει το 2025, στην παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης και εκμετάλλευσης του δρόμου για τα επόμενα 35 χρόνια στην κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – Egis. Η κατάθεση της σύμβασης παραχώρησης στη Βουλή σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του νέου κεφαλαίου. Το νομοσχέδιο αναμένεται να εισαχθεί για επεξεργασία στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή σήμερα Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2025, ανοίγοντας έναν κύκλο συζητήσεων για τις υποχρεώσεις, τις επενδύσεις και τα χρονοδιαγράμματα που αναλαμβάνει η παραχωρησιούχος εταιρεία. Σύμφωνα με πληροφορίες, το εφάπαξ τίμημα διαμορφώνεται στα 1,31 δισ. ευρώ, ποσό που θα πρέπει να καταβληθεί πριν από το τέλος του έτους, προκειμένου να «κλειδώσει» και τυπικά η μεταβίβαση. Το μεγάλο ερώτημα, πλέον, είναι πότε ακριβώς ξεκινά η νέα εποχή για την Εγνατία. Η σύμβαση βρίσκεται στη διαδικασία κύρωσης και η ενεργοποίηση της παραχώρησης θα εξαρτηθεί από το πότε θα ολοκληρωθούν οι θεσμικές διαδικασίες στη Βουλή, καθώς και από την έκδοση των τελικών πράξεων έναρξης. Το επικρατέστερο σενάριο, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, είναι ότι η παραχώρηση θα ξεκινήσει είτε στις αρχές του νέου έτους είτε στα τέλη του ίδιου, ανάλογα με το πόσο γρήγορα θα κυρωθεί το κείμενο της σύμβασης και θα ολοκληρωθούν οι απαιτούμενες προδικαστικές πράξεις. Εργασίες για τον εκσυγχρονισμό σηράγγων, γεφυρών και οδοστρώματος Η Εγνατία Οδός ωστόσο εισέρχεται σε μια βαθιά μεταβατική περίοδο, καθώς η νέα σύμβαση παραχώρησης αναμορφώνει τόσο τη λειτουργία της όσο και τη δομή τιμολόγησης των διοδίων. Ένα εκτεταμένο πρόγραμμα έργων, με διάρκεια 65 μηνών και γεωγραφικό εύρος που καλύπτει ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα, ενεργοποιείται με τη νέα σύμβαση παραχώρησης της Εγνατίας Οδού. Πυρήνας του προγράμματος αποτελούν οι σήραγγες, οι οποίες μπαίνουν σε πλήρη κύκλο αναβάθμισης. Σε ολόκληρη την Εγνατία, από την Πίνδο μέχρι την Ανατολική Μακεδονία και τα σύνορα με την Τουρκία, κάθε σήραγγα θα δεχτεί εκτεταμένες ηλεκτρομηχανολογικές παρεμβάσεις και νέες εγκαταστάσεις ασφάλειας. Το έργο περιλαμβάνει αντικατάσταση συστημάτων εξαερισμού, φωτισμού, πυρανίχνευσης, κάμερες, αυτοματισμούς, καλωδιώσεις, καθώς και εργασίες αποστράγγισης και δομικές ενισχύσεις όπου κριθεί απαραίτητο. Ανάλογες παρεμβάσεις θα γίνουν και στις σήραγγες των καθέτων αξόνων, από τον Προμαχώνα και την Κρυσταλλοπηγή έως το Ορμένιο, ώστε όλες να φτάσουν τα σύγχρονα ευρωπαϊκά πρότυπα λειτουργίας. Εξίσου σημαντικό κεφάλαιο αποτελούν οι γέφυρες και τα τεχνικά έργα που απλώνονται σε όλο το μήκος του αυτοκινητόδρομου. Σειρά θα πάρουν οι μεγάλες γέφυρες της Ηπείρου, οι γέφυρες σε Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, αλλά και τα τεχνικά της Θράκης, όπου θα εκτελεστούν έλεγχοι, ενισχύσεις, αντικαταστάσεις εφεδράνων, αντιδιαβρωτικές προστασίες και αποκαταστάσεις σκυροδεμάτων. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργασίες θα απαιτήσουν σημαντικές παρεμβάσεις στα στηθαία και στις υποδομές ασφαλείας, ώστε να ανταποκρίνονται στα σημερινά φορτία κυκλοφορίας αλλά και στις υψηλές απαιτήσεις οδικής ασφάλειας. Παράλληλα, σε πολλά τμήματα του οδοστρώματος θα πραγματοποιηθούν εκτεταμένες ανακατασκευές. Σημεία με έντονη κυκλοφοριακή φόρτιση, όπως το τόξο από Θεσσαλονίκη μέχρι Λάρισα, περιοχές με δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες στα ορεινά της Πίνδου και της Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και τμήματα της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης όπου το οδόστρωμα παρουσιάζει φθορές, μπαίνουν σε πρόγραμμα πλήρους αποκατάστασης. Τα έργα θα περιλαμβάνουν φρεζάρισμα, νέες στρώσεις ασφάλτου, ενίσχυση αντιολισθηρότητας και διόρθωση παραμορφώσεων. Σημαντική βαρύτητα δίνεται και στα έργα αποχέτευσης και αντιπλημμυρικής προστασίας. Σε τμήματα όπου παρατηρούνται συχνές λιμνάζουσες συγκεντρώσεις νερού, ιδιαίτερα στη Θράκη, στην Κεντρική Μακεδονία και σε χαμηλά σημεία της Ηπείρου, θα κατασκευαστούν νέοι αγωγοί, οχετοί, φρεάτια και αποστραγγιστικές τάφροι. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα απαιτηθούν επεμβάσεις ανασχεδιασμού, ώστε ο δρόμος να ανταποκρίνεται σε έντονα καιρικά φαινόμενα που τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται συχνότερα. Παρεμβάσεις για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας Το πρόγραμμα παρεμβάσεων εκτείνεται και στα συστήματα λειτουργίας της Εγνατίας. Οι κόμβοι, τα Κέντρα Ελέγχου Κυκλοφορίας, οι εγκαταστάσεις φωτισμού και οι υποδομές τηλεματικής θα αναβαθμιστούν ριζικά. Νέες μεταβλητές πινακίδες, κάμερες υψηλής ευκρίνειας, συστήματα καταγραφής και διαχείρισης συμβάντων, αισθητήρες κυκλοφορίας και ενεργειακά αποδοτικός φωτισμός θα εγκατασταθούν σε καίρια σημεία του άξονα και των καθέτων. Η λειτουργία του αυτοκινητόδρομου περνά σε ένα νέο επίπεδο ψηφιοποίησης, με στόχο την ταχύτερη ανταπόκριση σε συμβάντα και τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Ένα ακόμη μέτωπο αφορά τους σταθμούς διοδίων. Όσοι σταθμοί δεν είχαν κατασκευαστεί ή λειτουργήσει μέχρι την έναρξη της παραχώρησης, θα ολοκληρωθούν με ευθύνη του Δημοσίου και θα παραδοθούν ώστε να τεθούν άμεσα σε λειτουργία. Ταυτόχρονα, οι υφιστάμενοι σταθμοί αναβαθμίζονται, με νέες υποδομές, συστήματα πληρωμών και βελτιώσεις στη λειτουργικότητα. Σε 65 μήνες, αν το πρόγραμμα υλοποιηθεί χωρίς εκτροπές, η Εγνατία δεν θα θυμίζει τον δρόμο των τελευταίων ετών. Θα πρόκειται για έναν άξονα πλήρως αναβαθμισμένο, με σύγχρονη τεχνολογία, υψηλά επίπεδα ασφάλειας και αντοχή στις απαιτήσεις της επόμενης δεκαετίας. Νέο καθεστώς διοδίων βάσει της διανυόμενης απόστασης Το νέο πλαίσιο λειτουργίας που τίθεται σε ισχύ με τη σύμβαση παραχώρησης αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζονται, επιβάλλονται και εισπράττονται τα διόδια, μετατρέποντάς τα σε ένα σταθερό, αναλογικό και πλήρως προβλέψιμο σύστημα. Για τους οδηγούς αυτό σημαίνει τόσο αυξήσεις όσο και μια νέα λογική τιμολόγησης, για το Δημόσιο, συνεπάγεται ένα αυστηρό μοντέλο υποχρεώσεων και διαφάνειας και για τον παραχωρησιούχο, ένα σταθερό περιβάλλον για επενδύσεις και αναβάθμιση του άξονα. Σήμερα η Εγνατία Οδός παραμένει ο οικονομικότερος μεγάλος αυτοκινητόδρομος της χώρας. Η μέση χρέωση των διοδίων είναι περίπου 0,03 ευρώ ανά χιλιόμετρο, ένα ποσό που αντιστοιχεί σε περίπου 3 λεπτά του ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αντίστοιχη μέση χρέωση στους υπόλοιπους οδικούς άξονες, όπως η Ολυμπία Οδός ή η Νέα Οδός, φτάνει σχεδόν τα 0,06 ευρώ ανά χιλιόμετρο. Η σύμβαση λοιπόν προβλέπει αυξήσεις. Όχι απότομα, αλλά σταδιακά, μέσα σε μια μεταβατική διετή περίοδο. Στη διάρκεια αυτών των δύο χρόνων θα τεθούν σε λειτουργία όλοι οι σταθμοί διοδίων, μετωπικοί και πλευρικοί, και η χρέωση θα προσαρμοστεί σταδιακά προς το νέο μοντέλο που βασίζει το τέλος αποκλειστικά στη διανυόμενη απόσταση. Στο τέλος της διετίας ολόκληρος ο άξονας θα λειτουργεί με ενιαίο χιλιομετρικό τιμολόγιο, ενώ οι οδηγοί θα έχουν προσαρμοστεί στις νέες τιμές χωρίς απότομες μεταβολές. Η μεγάλη αλλαγή είναι η υιοθέτηση ενός πλήρως αναλογικού συστήματος διοδίων. Οι χρεώσεις πλέον δεν συνδέονται με το σημείο όπου βρίσκεται ο σταθμός, αλλά με τα χιλιόμετρα που έχει διανύσει ο οδηγός. Οι βασικοί χιλιομετρικοί συντελεστές έχουν καθοριστεί, συγκεκριμένα περίπου 0,03 – 0,04 ευρώ ανά χιλιόμετρο για δίκυκλα, 0,05 – 0,06 ευρώ για τα ΙΧ, 0,10 – 0,12 ευρώ για μικρά και μεσαία φορτηγά και 0,14 – 0,16 ευρώ για βαρέα οχήματα. Οι τιμές αυτές αποτελούν τη «βάση τιμολόγησης» του νέου συστήματος. Έτσι, ένα ταξίδι όπως η Θεσσαλονίκη – Καβάλα θα κοστίζει γύρω στα 9 – 10 ευρώ για ένα ΙΧ, ποσό που προκύπτει από τον απλό πολλαπλασιασμό της διαδρομής με τη χιλιομετρική χρέωση. Σε ορισμένα τμήματα της Εγνατίας θα εφαρμοστεί υβριδικό σύστημα διοδίων. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ η χρέωση θα παραμένει αναλογική ανά χιλιόμετρο, ο τρόπος είσπραξης θα συνδυάζει σταθερά σημεία με ηλεκτρονική καταγραφή διέλευσης, ιδίως σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν ακόμη ολοκληρωμένες υποδομές για συμβατικούς σταθμούς. Το υβριδικό μοντέλο επιτρέπει την άμεση μετάβαση στη χιλιομετρική χρέωση χωρίς να απαιτείται η ολοκλήρωση όλων των τεχνικών έργων, προετοιμάζοντας παράλληλα το έδαφος για μελλοντικό σύστημα πλήρους ηλεκτρονικής πληρωμής. Παράλληλα, η σύμβαση τοποθετεί ένα σαφές ανώτατο όριο χρέωσης, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί σε καμία περίπτωση το 0,51 ευρώ ανά χιλιόμετρο για τις υψηλότερες κατηγορίες οχημάτων. Το όριο αυτό δεν έχει καμία σχέση με τις τρέχουσες τιμές, λειτουργεί περισσότερο ως μια «δικλείδα ασφαλείας» για τις επόμενες δεκαετίες. Ακόμη και σε περιόδους μεγάλης ανόδου του πληθωρισμού ή αύξησης των λειτουργικών εξόδων, η χρέωση δεν μπορεί να υπερβεί αυτό το επίπεδο. Παραμένει στο Δημόσιο ο λογαριασμός των απαλλαγών Σημαντική αλλαγή επέρχεται και στο καθεστώς των απαλλαγών. Μέχρι σήμερα, απαλλαγές όπως αυτές για κατοίκους όμορων περιοχών ή για ανέργους μπορούσαν να εφαρμοστούν σχετικά εύκολα. Στο νέο πλαίσιο, καμία απαλλαγή δεν ισχύει αυτόματα. Χρειάζεται ρητή απόφαση του Δημοσίου, η οποία μπορεί να διαρκεί το πολύ δύο χρόνια και να παραταθεί μόνο με συναίνεση του παραχωρησιούχου. Το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι κάθε απαλλαγή συνεπάγεται κόστος για το Δημόσιο, το οποίο υποχρεώνεται να αποζημιώνει πλήρως τον παραχωρησιούχο για την απώλεια εσόδων. Η κοινωνική πολιτική, με άλλα λόγια, παραμένει δυνατή, αλλά πλέον πληρώνεται από το κράτος. Το νέο καθεστώς επιβάλλει και αυστηρούς κανόνες για όσους δεν πληρώνουν διόδια. Η καταγραφή της παράβασης μέσω φωτογραφίας αποτελεί πλήρη απόδειξη, ότι ο οδηγός υποχρεώνεται να καταβάλει το οφειλόμενο ποσό μαζί με μια αστική ποινή που ισούται με το εικοσαπλάσιο του διοδίου, ενώ σε περίπτωση μη εξόφλησης ο παραχωρησιούχος μπορεί να προχωρήσει σε διαταγή πληρωμής με ταχεία διαδικασία. Η πρακτική της «αυτοσχέδιας απαλλαγής» που γνωρίσαμε στην Εγνατία ανήκει πλέον στο παρελθόν. Στο ευρύτερο λειτουργικό πλαίσιο της παραχώρησης εντάσσονται και τα ΣΕΑ, τα οποία ο παραχωρησιούχος αναλαμβάνει να λειτουργεί, να συντηρεί και να αναβαθμίζει. Η λειτουργία των ΣΕΑ συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της εξυπηρέτησης των οδηγών αλλά και με την ομαλή εφαρμογή του υβριδικού συστήματος διοδίων, καθώς αποτελούν σημεία όπου εγκαθίστανται κρίσιμες τεχνολογικές υποδομές. Κάπως έτσι, η Εγνατία Οδός εισέρχεται σε μια διετία μετασχηματισμού, στο τέλος της οποίας ο άξονας θα λειτουργεί με ένα ενιαίο, πλήρως αναλογικό σύστημα χρέωσης, με σαφείς κανόνες για τις απαλλαγές, με εγγυημένη εισπραξιμότητα, με αναβαθμισμένες υποδομές και με ένα μοντέλο τιμολόγησης που θα πλησιάζει τα ευρωπαϊκά πρότυπα. View full είδηση
-
Όταν τον Μάιο του 2009 ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς έκοβε την κορδέλα και παρέδιδε στην κυκλοφορία το σύνολο της Εγνατίας Οδού, ελάχιστοι μπορούσαν να προβλέψουν πώς θα εξελισσόταν η ιστορία του μεγαλύτερου οδικού άξονα της χώρας. Το έργο – σύμβολο της δεκαετίας του 2000, που ένωσε την Ηγουμενίτσα με τους Κήπους του Έβρου και κατά μήκος του οποίου αναπτύχθηκαν πόλεις, εμπορικά κέντρα και διασυνοριακές ροές, φαινόταν τότε ολοκληρωμένο, σταθερό, έτοιμο να υπηρετήσει τη χώρα για δεκαετίες. Κι όμως, λίγο αργότερα άρχιζε ένας νέος κύκλος, όχι τεχνικός αλλά θεσμικός, με την υπαγωγή της Εγνατίας στο ΤΑΙΠΕΔ το 2011. Σχεδόν 15 χρόνια μετά, αυτός ο κύκλος φαίνεται να κλείνει. Το υπουργείο Υποδομών προχωρά ταχύτατα στις τελευταίες κινήσεις που θα οδηγήσουν, σύμφωνα με τον σχεδιασμό, λίγο πριν εκπνεύσει το 2025, στην παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης και εκμετάλλευσης του δρόμου για τα επόμενα 35 χρόνια στην κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – Egis. Η κατάθεση της σύμβασης παραχώρησης στη Βουλή σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του νέου κεφαλαίου. Το νομοσχέδιο αναμένεται να εισαχθεί για επεξεργασία στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή σήμερα Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2025, ανοίγοντας έναν κύκλο συζητήσεων για τις υποχρεώσεις, τις επενδύσεις και τα χρονοδιαγράμματα που αναλαμβάνει η παραχωρησιούχος εταιρεία. Σύμφωνα με πληροφορίες, το εφάπαξ τίμημα διαμορφώνεται στα 1,31 δισ. ευρώ, ποσό που θα πρέπει να καταβληθεί πριν από το τέλος του έτους, προκειμένου να «κλειδώσει» και τυπικά η μεταβίβαση. Το μεγάλο ερώτημα, πλέον, είναι πότε ακριβώς ξεκινά η νέα εποχή για την Εγνατία. Η σύμβαση βρίσκεται στη διαδικασία κύρωσης και η ενεργοποίηση της παραχώρησης θα εξαρτηθεί από το πότε θα ολοκληρωθούν οι θεσμικές διαδικασίες στη Βουλή, καθώς και από την έκδοση των τελικών πράξεων έναρξης. Το επικρατέστερο σενάριο, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, είναι ότι η παραχώρηση θα ξεκινήσει είτε στις αρχές του νέου έτους είτε στα τέλη του ίδιου, ανάλογα με το πόσο γρήγορα θα κυρωθεί το κείμενο της σύμβασης και θα ολοκληρωθούν οι απαιτούμενες προδικαστικές πράξεις. Εργασίες για τον εκσυγχρονισμό σηράγγων, γεφυρών και οδοστρώματος Η Εγνατία Οδός ωστόσο εισέρχεται σε μια βαθιά μεταβατική περίοδο, καθώς η νέα σύμβαση παραχώρησης αναμορφώνει τόσο τη λειτουργία της όσο και τη δομή τιμολόγησης των διοδίων. Ένα εκτεταμένο πρόγραμμα έργων, με διάρκεια 65 μηνών και γεωγραφικό εύρος που καλύπτει ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα, ενεργοποιείται με τη νέα σύμβαση παραχώρησης της Εγνατίας Οδού. Πυρήνας του προγράμματος αποτελούν οι σήραγγες, οι οποίες μπαίνουν σε πλήρη κύκλο αναβάθμισης. Σε ολόκληρη την Εγνατία, από την Πίνδο μέχρι την Ανατολική Μακεδονία και τα σύνορα με την Τουρκία, κάθε σήραγγα θα δεχτεί εκτεταμένες ηλεκτρομηχανολογικές παρεμβάσεις και νέες εγκαταστάσεις ασφάλειας. Το έργο περιλαμβάνει αντικατάσταση συστημάτων εξαερισμού, φωτισμού, πυρανίχνευσης, κάμερες, αυτοματισμούς, καλωδιώσεις, καθώς και εργασίες αποστράγγισης και δομικές ενισχύσεις όπου κριθεί απαραίτητο. Ανάλογες παρεμβάσεις θα γίνουν και στις σήραγγες των καθέτων αξόνων, από τον Προμαχώνα και την Κρυσταλλοπηγή έως το Ορμένιο, ώστε όλες να φτάσουν τα σύγχρονα ευρωπαϊκά πρότυπα λειτουργίας. Εξίσου σημαντικό κεφάλαιο αποτελούν οι γέφυρες και τα τεχνικά έργα που απλώνονται σε όλο το μήκος του αυτοκινητόδρομου. Σειρά θα πάρουν οι μεγάλες γέφυρες της Ηπείρου, οι γέφυρες σε Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, αλλά και τα τεχνικά της Θράκης, όπου θα εκτελεστούν έλεγχοι, ενισχύσεις, αντικαταστάσεις εφεδράνων, αντιδιαβρωτικές προστασίες και αποκαταστάσεις σκυροδεμάτων. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργασίες θα απαιτήσουν σημαντικές παρεμβάσεις στα στηθαία και στις υποδομές ασφαλείας, ώστε να ανταποκρίνονται στα σημερινά φορτία κυκλοφορίας αλλά και στις υψηλές απαιτήσεις οδικής ασφάλειας. Παράλληλα, σε πολλά τμήματα του οδοστρώματος θα πραγματοποιηθούν εκτεταμένες ανακατασκευές. Σημεία με έντονη κυκλοφοριακή φόρτιση, όπως το τόξο από Θεσσαλονίκη μέχρι Λάρισα, περιοχές με δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες στα ορεινά της Πίνδου και της Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και τμήματα της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης όπου το οδόστρωμα παρουσιάζει φθορές, μπαίνουν σε πρόγραμμα πλήρους αποκατάστασης. Τα έργα θα περιλαμβάνουν φρεζάρισμα, νέες στρώσεις ασφάλτου, ενίσχυση αντιολισθηρότητας και διόρθωση παραμορφώσεων. Σημαντική βαρύτητα δίνεται και στα έργα αποχέτευσης και αντιπλημμυρικής προστασίας. Σε τμήματα όπου παρατηρούνται συχνές λιμνάζουσες συγκεντρώσεις νερού, ιδιαίτερα στη Θράκη, στην Κεντρική Μακεδονία και σε χαμηλά σημεία της Ηπείρου, θα κατασκευαστούν νέοι αγωγοί, οχετοί, φρεάτια και αποστραγγιστικές τάφροι. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα απαιτηθούν επεμβάσεις ανασχεδιασμού, ώστε ο δρόμος να ανταποκρίνεται σε έντονα καιρικά φαινόμενα που τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται συχνότερα. Παρεμβάσεις για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας Το πρόγραμμα παρεμβάσεων εκτείνεται και στα συστήματα λειτουργίας της Εγνατίας. Οι κόμβοι, τα Κέντρα Ελέγχου Κυκλοφορίας, οι εγκαταστάσεις φωτισμού και οι υποδομές τηλεματικής θα αναβαθμιστούν ριζικά. Νέες μεταβλητές πινακίδες, κάμερες υψηλής ευκρίνειας, συστήματα καταγραφής και διαχείρισης συμβάντων, αισθητήρες κυκλοφορίας και ενεργειακά αποδοτικός φωτισμός θα εγκατασταθούν σε καίρια σημεία του άξονα και των καθέτων. Η λειτουργία του αυτοκινητόδρομου περνά σε ένα νέο επίπεδο ψηφιοποίησης, με στόχο την ταχύτερη ανταπόκριση σε συμβάντα και τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Ένα ακόμη μέτωπο αφορά τους σταθμούς διοδίων. Όσοι σταθμοί δεν είχαν κατασκευαστεί ή λειτουργήσει μέχρι την έναρξη της παραχώρησης, θα ολοκληρωθούν με ευθύνη του Δημοσίου και θα παραδοθούν ώστε να τεθούν άμεσα σε λειτουργία. Ταυτόχρονα, οι υφιστάμενοι σταθμοί αναβαθμίζονται, με νέες υποδομές, συστήματα πληρωμών και βελτιώσεις στη λειτουργικότητα. Σε 65 μήνες, αν το πρόγραμμα υλοποιηθεί χωρίς εκτροπές, η Εγνατία δεν θα θυμίζει τον δρόμο των τελευταίων ετών. Θα πρόκειται για έναν άξονα πλήρως αναβαθμισμένο, με σύγχρονη τεχνολογία, υψηλά επίπεδα ασφάλειας και αντοχή στις απαιτήσεις της επόμενης δεκαετίας. Νέο καθεστώς διοδίων βάσει της διανυόμενης απόστασης Το νέο πλαίσιο λειτουργίας που τίθεται σε ισχύ με τη σύμβαση παραχώρησης αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζονται, επιβάλλονται και εισπράττονται τα διόδια, μετατρέποντάς τα σε ένα σταθερό, αναλογικό και πλήρως προβλέψιμο σύστημα. Για τους οδηγούς αυτό σημαίνει τόσο αυξήσεις όσο και μια νέα λογική τιμολόγησης, για το Δημόσιο, συνεπάγεται ένα αυστηρό μοντέλο υποχρεώσεων και διαφάνειας και για τον παραχωρησιούχο, ένα σταθερό περιβάλλον για επενδύσεις και αναβάθμιση του άξονα. Σήμερα η Εγνατία Οδός παραμένει ο οικονομικότερος μεγάλος αυτοκινητόδρομος της χώρας. Η μέση χρέωση των διοδίων είναι περίπου 0,03 ευρώ ανά χιλιόμετρο, ένα ποσό που αντιστοιχεί σε περίπου 3 λεπτά του ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αντίστοιχη μέση χρέωση στους υπόλοιπους οδικούς άξονες, όπως η Ολυμπία Οδός ή η Νέα Οδός, φτάνει σχεδόν τα 0,06 ευρώ ανά χιλιόμετρο. Η σύμβαση λοιπόν προβλέπει αυξήσεις. Όχι απότομα, αλλά σταδιακά, μέσα σε μια μεταβατική διετή περίοδο. Στη διάρκεια αυτών των δύο χρόνων θα τεθούν σε λειτουργία όλοι οι σταθμοί διοδίων, μετωπικοί και πλευρικοί, και η χρέωση θα προσαρμοστεί σταδιακά προς το νέο μοντέλο που βασίζει το τέλος αποκλειστικά στη διανυόμενη απόσταση. Στο τέλος της διετίας ολόκληρος ο άξονας θα λειτουργεί με ενιαίο χιλιομετρικό τιμολόγιο, ενώ οι οδηγοί θα έχουν προσαρμοστεί στις νέες τιμές χωρίς απότομες μεταβολές. Η μεγάλη αλλαγή είναι η υιοθέτηση ενός πλήρως αναλογικού συστήματος διοδίων. Οι χρεώσεις πλέον δεν συνδέονται με το σημείο όπου βρίσκεται ο σταθμός, αλλά με τα χιλιόμετρα που έχει διανύσει ο οδηγός. Οι βασικοί χιλιομετρικοί συντελεστές έχουν καθοριστεί, συγκεκριμένα περίπου 0,03 – 0,04 ευρώ ανά χιλιόμετρο για δίκυκλα, 0,05 – 0,06 ευρώ για τα ΙΧ, 0,10 – 0,12 ευρώ για μικρά και μεσαία φορτηγά και 0,14 – 0,16 ευρώ για βαρέα οχήματα. Οι τιμές αυτές αποτελούν τη «βάση τιμολόγησης» του νέου συστήματος. Έτσι, ένα ταξίδι όπως η Θεσσαλονίκη – Καβάλα θα κοστίζει γύρω στα 9 – 10 ευρώ για ένα ΙΧ, ποσό που προκύπτει από τον απλό πολλαπλασιασμό της διαδρομής με τη χιλιομετρική χρέωση. Σε ορισμένα τμήματα της Εγνατίας θα εφαρμοστεί υβριδικό σύστημα διοδίων. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ η χρέωση θα παραμένει αναλογική ανά χιλιόμετρο, ο τρόπος είσπραξης θα συνδυάζει σταθερά σημεία με ηλεκτρονική καταγραφή διέλευσης, ιδίως σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν ακόμη ολοκληρωμένες υποδομές για συμβατικούς σταθμούς. Το υβριδικό μοντέλο επιτρέπει την άμεση μετάβαση στη χιλιομετρική χρέωση χωρίς να απαιτείται η ολοκλήρωση όλων των τεχνικών έργων, προετοιμάζοντας παράλληλα το έδαφος για μελλοντικό σύστημα πλήρους ηλεκτρονικής πληρωμής. Παράλληλα, η σύμβαση τοποθετεί ένα σαφές ανώτατο όριο χρέωσης, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί σε καμία περίπτωση το 0,51 ευρώ ανά χιλιόμετρο για τις υψηλότερες κατηγορίες οχημάτων. Το όριο αυτό δεν έχει καμία σχέση με τις τρέχουσες τιμές, λειτουργεί περισσότερο ως μια «δικλείδα ασφαλείας» για τις επόμενες δεκαετίες. Ακόμη και σε περιόδους μεγάλης ανόδου του πληθωρισμού ή αύξησης των λειτουργικών εξόδων, η χρέωση δεν μπορεί να υπερβεί αυτό το επίπεδο. Παραμένει στο Δημόσιο ο λογαριασμός των απαλλαγών Σημαντική αλλαγή επέρχεται και στο καθεστώς των απαλλαγών. Μέχρι σήμερα, απαλλαγές όπως αυτές για κατοίκους όμορων περιοχών ή για ανέργους μπορούσαν να εφαρμοστούν σχετικά εύκολα. Στο νέο πλαίσιο, καμία απαλλαγή δεν ισχύει αυτόματα. Χρειάζεται ρητή απόφαση του Δημοσίου, η οποία μπορεί να διαρκεί το πολύ δύο χρόνια και να παραταθεί μόνο με συναίνεση του παραχωρησιούχου. Το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι κάθε απαλλαγή συνεπάγεται κόστος για το Δημόσιο, το οποίο υποχρεώνεται να αποζημιώνει πλήρως τον παραχωρησιούχο για την απώλεια εσόδων. Η κοινωνική πολιτική, με άλλα λόγια, παραμένει δυνατή, αλλά πλέον πληρώνεται από το κράτος. Το νέο καθεστώς επιβάλλει και αυστηρούς κανόνες για όσους δεν πληρώνουν διόδια. Η καταγραφή της παράβασης μέσω φωτογραφίας αποτελεί πλήρη απόδειξη, ότι ο οδηγός υποχρεώνεται να καταβάλει το οφειλόμενο ποσό μαζί με μια αστική ποινή που ισούται με το εικοσαπλάσιο του διοδίου, ενώ σε περίπτωση μη εξόφλησης ο παραχωρησιούχος μπορεί να προχωρήσει σε διαταγή πληρωμής με ταχεία διαδικασία. Η πρακτική της «αυτοσχέδιας απαλλαγής» που γνωρίσαμε στην Εγνατία ανήκει πλέον στο παρελθόν. Στο ευρύτερο λειτουργικό πλαίσιο της παραχώρησης εντάσσονται και τα ΣΕΑ, τα οποία ο παραχωρησιούχος αναλαμβάνει να λειτουργεί, να συντηρεί και να αναβαθμίζει. Η λειτουργία των ΣΕΑ συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της εξυπηρέτησης των οδηγών αλλά και με την ομαλή εφαρμογή του υβριδικού συστήματος διοδίων, καθώς αποτελούν σημεία όπου εγκαθίστανται κρίσιμες τεχνολογικές υποδομές. Κάπως έτσι, η Εγνατία Οδός εισέρχεται σε μια διετία μετασχηματισμού, στο τέλος της οποίας ο άξονας θα λειτουργεί με ένα ενιαίο, πλήρως αναλογικό σύστημα χρέωσης, με σαφείς κανόνες για τις απαλλαγές, με εγγυημένη εισπραξιμότητα, με αναβαθμισμένες υποδομές και με ένα μοντέλο τιμολόγησης που θα πλησιάζει τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
