Engineer

Μια νέα τεχνολογία σόναρ που απεικονίζει τον βυθό των ωκεανών με ανάλυση λίγων εκατοστών ενθουσιάζει ωκεανογράφους και εταιρείες ορυκτών πόρων. Τα σόναρ συνθετικού διαφράγματος (SAS) αναπτύχθηκαν αρχικά από τον στρατό για τον εντοπισμό ναρκών στη θάλασσα. Αν και οι συσκευές αυτές παραμένουν εξαιρετικά ακριβές, με κόστος εκατομμυρίων δολαρίων, αρχίζουν πλέον να χρησιμοποιούνται σε νέες εφαρμογές, αναφέρει το περιοδικό Science. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε αυτό τον μήνα, μέχρι σήμερα ο άνθρωπος έχει παρατηρήσει από κοντά μόνο το 0,001% του βυθού σε βάθη άνω των 200 μέτρων, μια έκταση 10 φορές μικρότερη από το Βέλγιο. Η υιοθέτηση του SAS θα μπορούσε να επιταχύνει θεαματικά την εξερεύνηση, αφού αποκαλύπτει όχι μόνο το ανάγλυφο του βυθού αλλά ακόμα και τα ζώα του. Το SAS μιμείται τη λειτουργία των ραντάρ συνθετικού διαφράγματος, τα οποία βελτιώνουν θεαματικά την ανάλυση της εικόνας κρατώντας τη δέσμη του ραντάρ εστιασμένη σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εδάφους καθώς περνούν από πάνω της, συγκεντρώνοντας έτσι λήψεις από πολλές διαφορετικές γωνίες. Το SAS κάνει το ίδιο εκπέμποντας ήχους αντί για ραδιοκύματα. Η τελική εικόνα προκύπτει από επεξεργασία των δεδομένων και απαιτεί τη γνώση της ακριβούς θέσης του σόναρ πάνω από τον βυθό, η οποία δεν μπορεί να προσδιοριστεί με GPS, αφού τα σήματα των δορυφόρων δεν ταξιδεύουν στο νερό. Eικόνα SAS του γερμανικού υποβρυχίου U-853 που βυθίστηκε το 1945 έξω από τις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ (NOAA) Χρειάστηκε μια δεκαετία προσπαθειών για να αντιμετωπιστεί το σημαντικό αυτό πρόβλημα. «Το μαγικό κόλπο είναι η αξιοποίηση των ίδιων των ακουστικών δεδομένων για τη διόρθωση της πλοήγησης» λέει ο Ρόι Χάνσεν, ερευνητής του Νορβηγικού Οργανισμού Αμυντικής Έρευνας, πρωτοπόρου στην τεχνολογία SAS. Σε αυτή την περίπτωση, αλγόριθμοι προσδιορίζουν το στίγμα εξετάζοντας τις χρονικές αποκλίσεις διαδοχικών σημάτων. Το 2003, ένα τέτοιο σόναρ χρησιμοποιήθηκε για τη χαρτογράφηση υδροθερμικών οπών στο βυθό έξω από τα νησιά Γκαλάπαγκος στον Ειρηνικό. Ακόμα και ζώα που ζουν σε αυτούς τους γεωλογικούς σχηματισμούς ήταν ορατά στις εικόνες. «Ξεχνάς ότι δεν πρόκειται για φωτογραφία αλλά για εικόνα που αναδημιουργήθηκε από ήχους» σχολίασε η Κάρολαϊν Τζίνι, διδακτορική φοιτήτρια που συμμετείχε στην αποστολή. Στη Νορβηγία, ο Χάνσεν και οι συνεργάτες του χρησιμοποιούν SAS για να εντοπίσουν πλοία με πυρομαχικά που βυθίστηκαν εσκεμμένα από τους Συμμάχους στη Βόρεια Θάλασσα μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ερευνητές αναγνώρισαν 54 ναυάγια, ορισμένα άγνωστα μέχρι τότε, και εντόπισαν ακλόμα και μεμονωμένες βόμβες που θα παρέμεναν αόρατες για άλλα σόναρ. Η νέα τεχνολογία αναμένεται να χρησιμοποιηθεί ευρέως από εταιρείες που ετοιμάζονται για εξορύξεις ανοιχτής θάλασσας. Από την άλλη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από περιβαλλοντικές οργανώσεις προκειμένου να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις αυτών των ορυχείων στον βυθό. Αυτό συνέβη το 2021, όταν η ισραηλινή Εταιρεία για την Προστασία της Φύσης εξέφρασε ανησυχίες για την απόφαση του Ισραήλ να επιτρέπει έρευνες της πετρελαϊκής βιομηχανίας έξω από τις ακτές του Τελ Αβίβ. Η ομάδα του Γιτζάκ Μακόφσκι, γεωεπιστήμονα στο Πανεπσιτήμιο της Χάιφας, χαρτογράφησε την περιοχή με SAS και ανακάλυψε «μια πλούσια όαση» που κανείς δεν γνώριζε ως τότε. Τα ευρήματα οδήγησαν στη δημιουργία προστατευόμενης θαλάσσιας περιοχής το 2022. View full είδηση

Το Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) πραγματοποιεί ετήσια κυλιόμενη έρευνα καταναλωτών σε σχέση με θέματα της επικαιρότητας, με δείγμα 1.500 καταναλωτές από όλη την Ελλάδα. Η τελευταία έρευνα πραγματοποιήθηκε το Α’ τρίμηνο 2025 και αφορούσε μια σειρά θεμάτων σε σχέση με την καταναλωτική και αγοραστική συμπεριφορά, ανάμεσα τους σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος και τη σπατάλη τροφίμων. ΙΕΛΚΑ Όπως φαίνεται στο σχήμα, το οποίο αποτυπώνει τις στάσεις των καταναλωτών αναφορικά με την περιβαλλοντική τους συνείδηση και τις καταναλωτικές τους επιλογές, όπως αυτές σχετίζονται με την παραγωγή προϊόντων, τη συσκευασία και τη λιανική πώληση, με 2 στους 3 περίπου καταναλωτές να θεωρούν σημαντικά τα θέματα περιβάλλοντος. Καταγράφεται προτίμηση για πρακτικές με μειωμένο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, όπως η επιθυμία για λιγότερες πλαστικές συσκευασίες στα τρόφιμα (57%), επιθυμία για μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των προϊόντων που επιλέγουν (63%) και επιθυμία τα προϊόντα να παράγονται με φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές (65%). Ωστόσο, η θετική στάση δεν φαίνεται να μεταφράζεται σε ανάλογη αγοραστική συμπεριφορά. Μόλις το 17% των καταναλωτών, δηλαδή 1 στους 7 δηλώνει πρόθυμο να πληρώσει περισσότερο για προϊόντα των οποίων η παραγωγή δεν επιβαρύνει το περιβάλλον, ενώ το ίδιο ποσοστό δηλώνει πρόθυμο να πληρώσει για αγορές σε καταστήματα που δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον. Ενδεικτικό είναι ότι το 37% δηλώνει ότι ανάμεσα σε δύο ίδια προϊόντα από τα οποία το ένα δεν επιβαρύνει το περιβάλλον θα επέλεγαν πάντα το φθηνότερο. Αρκετά υψηλότερα είναι τα ποσοστά των καταναλωτών σε θέματα προστασίας των ζώων με το 39% δηλώνει ότι θα πλήρωνε περισσότερο για προϊόντα που διασφαλίζουν τη μη κακοποίηση των ζώων. Τα στοιχεία αυτά υπογραμμίζουν τόσο ένα κενό ανάμεσα στη δηλωμένη περιβαλλοντική στάση και στην πραγματική καταναλωτική συμπεριφορά, όσο και την επιβαρυμένη οικονομική κατάσταση του καταναλωτικού κοινού. ΙΕΛΚΑ Παράλληλα με την περιβαλλοντική στάση καταγράφεται και ένα κοινό με σχετικά χαμηλή σπατάλη τροφίμων, κάτι που δείχνει την ευαισθησία του κοινού σε οικονομικά θέματα και εμμέσως συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος. Η αποφυγή της σπατάλης τροφίμων συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος, καθώς μειώνει την ανάγκη για υπερπαραγωγή, περιορίζει την κατανάλωση φυσικών πόρων (όπως νερό και ενέργεια) και μειώνει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που συνδέονται με την παραγωγή, τη μεταφορά και τη διάθεση των απορριπτόμενων τροφίμων. Όπως δείχνει το Σχήμα 2, σχεδόν τα μισά νοικοκυριά 59% δηλώνουν ότι πετούν ένα ποσοστό των τροφίμων που αγοράζουν, ενώ ένα επιπλέον 41% ισχυρίζεται ότι δεν πετά καθόλου τρόφιμα. Παρότι τα ποσοστά σπατάλης είναι συγκρατημένα, πρέπει να σημειωθεί ότι παραδοσιακά οι καταναλωτές τείνουν να υποεκτιμούν τη σπατάλη τους (παροχή κοινωνικά επιθυμητών απαντήσεων), ενώ ακόμα και αυτά τα χαμηλά ποσοστά αντιστοιχούν σε μεσοσταθμική σπατάλη τροφίμων η οποία φτάνει τα 40 κιλά ή πάνω από 150 ευρώ ανά νοικοκυριό τον χρόνο, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 3,3% της συνολικής κατανάλωσης τροφίμων. Όπως φαίνεται στο σχήμα 3, μόλις το 11% θεωρεί ότι το νοικοκυριό του σπαταλά μεγάλη ποσότητα τροφίμων, ενώ η απόρριψη τροφίμων κρίνεται ενοχικά σχεδόν από το σύνολο του κοινού (94%). Όσον αφορά τα αίτια της σπατάλης, ένα σημαντικό ποσοστό 51% αποδίδει τη σπατάλη στην κακή διαχείριση των υπολειμμάτων φαγητού, ενώ το 33% δηλώνει ότι αγοράζει περισσότερα απ’ όσα χρειάζεται. Σε γενικές γραμμές τα αποτελέσματα δείχνουν ότι κατά βάση η συμπεριφορά των καταναλωτών την παρούσα περίοδο επηρεάζεται κυρίως από οικονομικά κριτήρια, κάτι που δείχνει την πίεση του καταναλωτικού κοινού, ενώ φαίνεται ότι υπάρχει ένα έλλειμα στην περιβαλλοντική συνείδηση σε μεγάλες ομάδες του πληθυσμού, κάτι που ενδεχομένως να επηρεάσει μελλοντικές στρατηγικές και πρακτικές προστασίας του περιβάλλοντος. View full είδηση

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 681 και 694 ΑΚ προκύπτει ότι με τη σύμβαση έργου ο ένας συμβαλλόμενος, που καλείται εργολάβος, αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκτελέσει το έργο και ο αντισυμβαλλόμενος, που καλείται εργοδότης, να καταβάλει τη συμφωνημένη αμοιβή. Με την παράδοση του έργου δηλαδή ο εργολάβος, κατ` εξαίρεση όσων με τις γενικές διατάξεις ορίζονται για τις αμφοτεροβαρείς συμβάσεις, υποχρεούται σε προεκπλήρωση της κύριας παροχής του, εκτός αν συμφωνήθηκε διαφορετικά, όπως συμβαίνει όταν ορίσθηκε τμηματική παράδοση του έργου με αντίστοιχη τμηματική καταβολή της οφειλόμενης αμοιβής, αφού η υποχρέωση της προεκπλήρωσης αποτελεί ρύθμιση ενδοτικού δικαίου. Ως έργο νοείται κάθε τελικό αποτέλεσμα της εργασίας και δραστηριότητας του εργολάβου στο οποίο απέβλεψαν τα μέρη της σύμβασης, ενώ ως παράδοση του έργου νοείται η εκπλήρωση της κύριας υποχρέωσης του εργολάβου, που συνίσταται στην εκτέλεση του έργου και στην προσπόρισή του στον εργοδότη, δηλαδή η περιέλευση του έργου στη σφαίρα εξουσίασης του εργοδότη, με την προϋπόθεση ότι το έργο είναι αυτό που συμφωνήθηκε και όχι εντελώς διαφορετικό, διότι τότε δεν θεωρείται ότι ο εργολάβος προεκπλήρωσε την παροχή του, ώστε να δικαιούται κατά το άρθρ. 694 του ΑΚ τη συμφωνημένη αμοιβή του. Αντίθετα, η παράδοση έργου με ελλείψεις, είτε πρόκειται για έλλειψη συνομολογημένων ιδιοτήτων είτε για ουσιώδη ή επουσιώδη ελαττώματα του έργου, δεν απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής της εργολαβικής αμοιβής, ακόμη και αν πρόκειται για έργο άχρηστο, ούτε μπορεί ο εργοδότης να αποποιηθεί το προσφερόμενο σ` αυτόν ελαττωματικό έργο, ώστε να αποφύγει έτσι την καταβολή αμοιβής, αλλά έχει μόνον τα προβλεπόμενα στα άρθρ. 688-690 του ΑΚ δικαιώματα, εκτός βέβαια διαφορετικής και πάλι συμφωνίας τους (ΑΠ 1184/2021, ΑΠ 139/2021, ΑΠ 286/2020, ΑΠ 1142/2019, ΑΠ 1789/2013, ΑΠ 183/2011, ΑΠ 346/2010 όλες σε ΤΝΠ Νόμος). Κατά δε τις διατάξεις των άρθρων 688-690 του ΑΚ ρυθμίζεται η ευθύνη του εργολάβου μετά την αποπεράτωση του έργου και, ως εκ τούτου, η ενάσκηση των αξιώσεων, που πηγάζουν απ` αυτές, προϋποθέτουν έργο που εκτελέστηκε και παραδόθηκε. (ΑΠ 729/2021 σε ΤΝΠ Νόμος). Η προστασία των άρθρων 688-690 του Α.Κ. είναι ειδική, έναντι αυτής των γενικών διατάξεων των άρθρων 374 επ. του ίδιου Κώδικα. Σε περίπτωση επουσιώδους ελαττώματος του έργου, ο εργοδότης έχει το διαζευκτικό ή εκλεκτικό δικαίωμα να απαιτήσει διόρθωση του έργου ή μείωση της αμοιβής του εργολάβου. Αν το έργο έχει ουσιώδη ελαττώματα που το καθιστούν άχρηστο ή αν λείπουν οι συμφωνημένες ιδιότητες, ο εργοδότης έχει, πλέον των δικαιωμάτων, που προαναφέρθηκαν για τα επουσιώδη ελαττώματα και το δικαίωμα υπαναχώρησης από τη σύμβαση. Αν τώρα, οι ελλείψεις του έργου, οι οποίες ανάγονται είτε σε ουσιώδη είτε σε επουσιώδη ελαττώματα είτε σε έλλειψη συμφωνημένων ιδιοτήτων, οφείλονται σε υπαιτιότητα (δόλο ή αμέλεια) του εργολάβου, ο εργοδότης δικαιούται, αντί των ανωτέρω δικαιωμάτων, να απαιτήσει κάθε ζημία, η οποία προήλθε από το γεγονός ότι ο εργολάβος δεν ανταποκρίθηκε υπαιτίως στις εκ της συμβάσεως υποχρεώσεις του να κατασκευάσει έργο, χωρίς ελαττώματα, το οποίο να φέρει τις συμφωνημένες ιδιότητες. Η αποζημίωση περιλαμβάνει, καταρχήν, τη δαπάνη, στην οποία πρέπει να υποβληθεί ή υποβλήθηκε ο εργοδότης για να αποκαταστήσει τις ελλείψεις του έργου, καθώς επίσης, το διαφυγόν κέρδος και κάθε περαιτέρω ζημία. Οι αξιώσεις του εργοδότη από τις ανωτέρω διατάξεις τελούν έναντι αλλήλων σε σχέση διαζευκτικής ή εκλεκτικής συρροής και το δικαίωμα επιλογής έχει ο εργοδότης, με την άσκηση δε τούτου, επέρχεται η συγκέντρωση της ενοχής, υπό την έννοια ότι, όταν αυτός επιλέξει οποιοδήποτε από τα παραπάνω παρεχόμενα σε αυτόν δικαιώματα, δεν μπορεί να παραιτηθεί από αυτό ή να μεταβάλλει γνώμη και να ασκήσει κάποιο άλλο, με οποιαδήποτε μορφή, είτε κυρίως είτε επικουρικώς (Ολ.Α.Π. 50/2005, ΑΠ 1216/2020, Α.Π. 162/2020, Α.Π. 203/2019, Α.Π. 1281/2018 όλες σε σε ΤΝΠ Νόμος). Και τούτο, διότι, σύμφωνα με τον κανόνα του άρθρου 306 του ΑΚ, ο οποίος εφαρμόζεται και επί διαζευκτικής συρροής δικαιωμάτων, η ως άνω επιλογή, που μπορεί να είναι άτυπη, μονομερής και απευθυντέα δήλωση προς τον εργολάβο, είναι αμετάκλητη και αναλίσκεται με τη δήλωση του εργοδότη ότι ασκεί ένα από τα πιο πάνω δικαιώματα. Η επιλογή αυτή είναι ανεπίδεκτη αιρέσεως και προθεσμίας, των οποίων η προσθήκη καθιστά άκυρη, κατ` άρθρο 174 του ΑΚ, την επιλογή, δηλαδή, θεωρείται ότι δεν έγινε. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η ύπαρξη των συρρεουσών αξιώσεων και η άσκηση του εν λόγω δικαιώματος συνδέονται με συγκεκριμένα ελαττώματα και ελλείψεις του έργου σε συγκεκριμένο χρόνο καθώς και με τη φύση και την έκταση αυτών. Αν όμως, διαπιστωθεί αργότερα και άλλη έλλειψη ή και άλλο ελάττωμα, που υφίσταντο μεν κατά το χρόνο παράδοσης του έργου, αποκαλύφθηκαν, όμως, αργότερα και επιφέρουν διαφορετικές και δυσμενέστερες συνέπειες στο έργο, ο εργοδότης δικαιούται να ασκήσει εκ νέου κάποιο από τα λοιπά δικαιώματα, που προβλέπονται από τις ανωτέρω διατάξεις. Περαιτέρω ουσιώδη είναι τα ελαττώματα που καθιστούν το έργο άχρηστο, δηλαδή αναιρούν πλήρως τη χρησιμότητά του με κριτήριο βέβαια κατ` αρχήν τη συνηθισμένη χρήση ή αυτή που τέθηκε από τη σύμβαση. Τα υπόλοιπα ελαττώματα που δεν καθιστούν το έργο άχρηστο αλλά απλώς μειώνουν -αδιάφορο αν ουσιωδώς ή επουσιωδώς- την αξία ή την καταλληλότητά του είναι κατά την έννοια του νόμου επουσιώδη και γι’ αυτό χορηγούν το δικαίωμα διόρθωσης ή μείωσης της αμοιβής. Περαιτέρω το επουσιώδες ελάττωμα του έργου που ενεργοποιεί το δικαίωμα του εργοδότη για μείωση της οφειλόμενης αμοιβής στον εργολάβο, κατά το άρθρο 688 ΑΚ, είναι το υφιστάμενο κατά το χρόνο παράδοσης του έργου (ΑΠ 256/2021 σε ιστοσελίδα ΑΠ, ΑΠ 703/2019 σε ΤΝΠ Νόμος, Απ Γεωργιάδης ΣΕΑΚ εκδ 2010 υπό το άρθρο 688 σημ 31, σελ 1290). Το γεγονός ότι κατά τον Κώδικα γεννούν ευθύνη και επουσιώδη ελαττώματα δεν σημαίνει ότι πρέπει λαμβάνονται υπόψη και εντελώς ασήμαντα ελαττώματα που σύμφωνα με τη συνηθισμένη αντίληψη των συναλλαγών δεν συνιστούν παρέκκλιση από την προσήκουσα εκτέλεση. Τέτοια ελαττώματα οφείλει ο εργοδότης να τα ανέχεται σύμφωνα με την καλή πίστη, άλλως αντίθετη λύση θα προσέκρουσε στην αρχή της καλόπιστης εκπλήρωσης των ενοχών ( Βλ Κορνηλάκη Ειδικός Ενοχικό Δίκαιο Τόμος II εκδ 1992. Σελ 197,198, Ζέπος Ειδικό Ενοχικό Δίκαιο σελ 406, σημ 1). Από την παραπάνω μορφή ευθύνης του εργολάβου για συγκεκριμένες ελλείψεις (ελαττώματα ή έλλειψη σύμφωνη μένων ιδιοτήτων) του έργου, διαφέρει η περίπτωση όπου ο τελευταίος υπόσχεται με ιδιαίτερη, συνήθως παρεπόμενη, συμφωνία, που συνδέεται με τη σύμβαση έργου, και αναλαμβάνει την αντικειμενική ευθύνη για ένα εγγυημένο αποτέλεσμα που δεν περιορίζεται στην ανάληψη της εγγυητικής ευθύνης για την προσπόριση ενός έργου ποιοτικά και ποσοτικά σύμφωνου με τη σύμβαση, αλλά βαίνει πέρα απ` αυτή, εξαρτώμενο και από άλλους παράγοντες και συνιστάμενο κατεξοχήν στην ανάληψη γνήσιας υποχρέωσης για (θετική) παροχή, άλλη, εκτός από την προσήκουσα εκτέλεση του έργου που συμφωνήθηκε. Πρόκειται δηλαδή εδώ για τη λεγόμενη "αυτοτελή εγγυητική συμφωνία ή ρήτρα". Τέτοια αυτοτελής εγγυητική συμφωνία υπάρχει όταν ο εργολάβος "εγγυήθηκε" ότι το έργο που θα κατασκευάσει θα έχει ορισμένη απόδοση. Η "εγγύηση" του εργολάβου στην προκειμένη περίπτωση αναφέρεται σε ένα αποτέλεσμα που δεν συμπίπτει με αυτό που αποτελεί το αντικείμενο της κύριας υποχρέωσης του εργολάβου από τη σύμβαση έργου. Η κύρωση για τη μη πραγματοποίηση αυτού του αποτελέσματος μπορεί να ποικίλλει, ανάλογα με τη συμφωνία των μερών. *Επισημαίνεται ότι το ανωτέρω κείμενο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά τις εξειδικευμένες νομικές υπηρεσίες. Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά νομική συμβουλή. Μία τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατόν να παρασχεθεί μόνο από αρμόδια/ιο δικηγόρο του συγκεκριμένου τμήματος του γραφείου μας που εξειδικεύεται στον ειδικό τομέα δικαίου, αφού προηγουμένως λάβει υπόψη του/της το σύνολο των δεδομένων που θα εκτεθούν και θα μελετηθούν για την υπόθεσή σας. View full είδηση

Με γοργούς ρυθμούς προχωρά η ανάπτυξη του FTTH στην Ελλάδα, καθώς οι οπτικές ίνες βρίσκονται στο επίκεντρο της στρατηγικής των τηλεπικοινωνιακών παρόχων, που εντείνουν τις επενδύσεις τους. Κομβικό ρόλο στην επιτάχυνση αυτή παίζει και το πρόγραμμα Gigabit Voucher, που επιδοτεί τις συνδέσεις FTTH και αναμένεται να δώσει περαιτέρω ώθηση στην αγορά. Αντιθέτως, εξακολουθεί να προκαλεί προβληματισμό η πορεία του προγράμματος Smart Readiness εξαιτίας της χαμηλής ζήτησης που το συνοδεύει. Ο ΟΤΕ διατηρεί την πρωτοκαθεδρία στην αγορά, έχοντας ήδη φτάσει στο τέλος του 2024 να καλύπτει 1,7 εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις με FTTH. Το πλάνο του ομίλου προβλέπει την επέκταση του δικτύου σε 2,1 εκατ. μέχρι το τέλος του 2025 και 3 εκατ. μέχρι το 2027. Στο τέλος του περασμένου Μαρτίου, η διείσδυση στις υποδομές FTTH του ΟΤΕ (συνολικό ποσοστό FTTH πελατών αγοράς επί των διαθέσιμων γραμμών OTE) ανήλθε σε 29%, καταγράφοντας αύξηση από 22% ένα χρόνο πριν. Από το σύνολο των 430 χιλιάδων συνδρομητών FTTH, το 84% χρησιμοποιούν την υποδομή του ΟΤΕ. Επιπλέον, το 44% των συνδρομητών FTTH του ανταγωνισμού βασίζονται στις υποδομές του ΟΤΕ, συγκριτικά με 36% ένα χρόνο πριν, αύξηση που οφείλεται και στις συμφωνίες εκπτώσεων όγκου στην αγορά χονδρικής FTTH μεταξύ βασικών παρόχων της αγοράς, που συνάφθηκαν το προηγούμενο έτος. Αντίστοιχα, η ΔΕΗ, μέσα από τη θυγατρική της ΔΕΗ Fiber, έχει καταγράψει "άλμα" στην εγκατάσταση συνδέσεων FTTH, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η εταιρεία με αφορμή τα οικονομικά αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου 2025. Μέχρι τα τέλη Μαρτίου 2025, το δίκτυο FTTH της εταιρείας έφτασε τα 948.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις, αριθμός πενταπλάσιος σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του προηγούμενου έτους. Ο στόχος της είναι να αγγίξει το 1,5 εκατομμύριο μέχρι το τέλος του έτους, δημιουργώντας ανταγωνιστικό "αντίβαρο" έναντι των τηλεπικοινωνιακών παρόχων. Τα επενδυτικά της πλάνα σε δίκτυα οπτικών ινών συνεχίζει και η United Fiber, θυγατρική της Nova, η οποία τον περασμένο Φεβρουάριο συνήψε σύμβαση χρηματοδότησης συνολικού ύψους 95 εκατ. με τη Eurobank και την Εθνική Τράπεζα. To δάνειο αυτό ήρθε σε συνέχεια προηγούμενου, ύψους 79,3 εκατ., που είχε χορηγηθεί επίσης στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης για την πρώτη φάση της επένδυσης της United Fiber στην ανάπτυξη δικτύου οπτικών ινών. Mέχρι το τέλος του 2024, το δίκτυο της εταιρείας είχε φτάσει σε 540.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Ο επόμενος φιλόδοξος στόχος είναι η κάλυψη 830.000 σημείων μέχρι το τέλος του 2025. Η Vodafone Ελλάδος την περσινή χρονιά, επιτάχυνε την ανάπτυξη του δικτύου σταθερής τηλεφωνίας, έχοντας υλοποιήσει περισσότερες από 300.000 γραμμές οπτικής ίνας απευθείας στο σπίτι (FTTH). Το επόμενο βήμα για τον τηλεπικοινωνιακό πάροχο είναι η εμπορική διάθεση του δικτύου της σε 500.000 κατοικίες εντός του 2025, ενώ ο στρατηγικός στόχος είναι η περαιτέρω διεύρυνση της διαθεσιμότητας σε 850.000 σπίτια έως το 2028. Τι γίνεται με τα κουπόνια Όσον αφορά στα δύο βασικά προγράμματα επιδότησης για την ενίσχυση των ευρυζωνικών συνδέσεων στη χώρα, εξακολουθούν να διαγράφουν "πορείες" αντίθετες. Από την μια μεριά η ζήτηση για το Gigabit Voucher παραμένει υψηλή αλλά η ανταπόκριση στο Smart Readiness, μολονότι ενισχυμένη, κινείται ακόμα σε χαμηλά επίπεδα. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, το πρόγραμμα Smart Readiness έχει συγκεντρώσει 11.205 αιτήσεις, και έχουν εκδοθεί 6.881 κουπόνια, έναντι των 60.000 που προβλέπει συνολικά το σχέδιο. Αντίθετα, το πρόγραμμα Gigabit Voucher καταγράφει σημαντικά υψηλότερη ζήτηση: έως τώρα έχουν υποβληθεί 123.170 αιτήσεις, με 115.166 κουπόνια να έχουν εκδοθεί και 62.957 να έχουν ήδη εξαργυρωθεί, στο πλαίσιο της πρώτης φάσης που προβλέπει τη διάθεση 200.000 κουπονιών. Τα εμπόδια στο Smart Readiness παραμένουν, καθώς για την εφαρμογή του προγράμματος απαιτείται συνεννόηση μεταξύ των ιδιοκτητών και των διαχειριστών των πολυκατοικιών, γεγονός που δυσχεραίνει τη διαδικασία. Αντιθέτως πολύ πιο εύκολη και απλή είναι η χρησιμοποίηση του Gigabyte Voucher, καθώς αφορά σε μεμονωμένους χρήστες. Τα δύο προγράμματα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, βάσει της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που έχει εκδοθεί. Αυτό σημαίνει πως αν το Smart Readiness δεν πιάσει τον στόχο, θα υπάρξουν εμπόδια στην υλοποίηση της δεύτερης φάσης του Gigabit Voucher. Υπενθυμίζεται ότι η πρώτη φάση του προγράμματος θα ολοκληρωθεί με την διάθεση 200.000 κουπονιών συνδεσιμότητας Gigabit, κατά την οποία πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί 60.000 συνδέσεις κτιρίων του προγράμματος Smart Readiness. Το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης εξετάζει τις κινήσεις που θα κάνει για την ενίσχυση της ζήτησης του κουπονιού Smart Readiness, καθώς πλέον οι παρεμβάσεις για την αίσια έκβαση του προγράμματος κρίνονται επιτακτικές. Οι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι έχουν "ποντάρει" στα κουπόνια προσδοκώντας ότι οι επιδοτήσεις αυτές θα δώσουν ώθηση στη μετάβαση των συνδρομητών από παραδοσιακές συνδέσεις σε ευρυζωνικά δίκτυα υψηλών ταχυτήτων. View full είδηση

Μεγάλη ώθηση στις ανακαινίσεις δίνουν τα προγράμματα «Εξοικονομώ» που επιδοτούν σημαντικό μέρος των εργασιών και οδηγούν μεγάλο αριθμό νοικοκυριών να πάρουν την απόφαση να προχωρήσουν, καθώς μεγάλος αριθμός των διαμερισμάτων και κατοικιών είναι παλιά και πλέον απαιτείται η ριζική τους ανακαίνιση. Με τον τρόπο αυτό ένα μέσο νοικοκυριό μειώνει την τελική δαπάνη για την ανακαίνιση και την ενεργειακή αναβάθμιση της κατοικίας του. Η ριζική ανακαίνιση ενός διαμερίσματος είναι μια σημαντική επένδυση που απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό και προϋπολογισμό. Το κόστος της ανακαίνισης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το μέγεθος του διαμερίσματος, η ποιότητα των υλικών, και οι εργασίες που θα πραγματοποιηθούν. Τι θεωρείται πολεοδομικά «ριζική ανακαίνιση»; Ριζική ανακαίνιση κτιρίου ή κτιριακής μονάδας (ανακαίνιση μεγάλης κλίμακας) είναι η ανακαίνιση κατά την οποία η συνολική δαπάνη της ανακαίνισης που αφορά το κέλυφος του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας ή τα τεχνικά συστήματά τους υπερβαίνει το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) της τρέχουσας αξίας του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας, βάσει του ελαχίστου κόστους οικοδόμησης, εξαιρουμένης της αξίας του οικοπέδου επί του οποίου έχει κατασκευαστεί το κτίριο». Τι περιλαμβάνει μία ολοκληρωμένη ριζική ανακαίνιση σπιτιού; Η ριζική ανακαίνιση ενός σπιτιού αφορά στην εξ ολοκλήρου ανακατασκευή και αναδιαμόρφωση κάθε χώρου μίας κατοικίας. Συνήθως αφορά σε σχετικά παλαιά σπίτια, τα οποία, χωρίς την εκπόνηση μιας ριζικής ανακαίνισης, δε θεωρούνται κατοικήσιμα. Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες από τις σπουδαιότερες επιμέρους διεργασίες που περιλαμβάνει μία ριζική ανακαίνιση σπιτιού: Αναδιαμόρφωση της διαρρύθμισης των εσωτερικών χώρων, που αφορά στον ολοκληρωτικό επανασχεδιασμό των εσωτερικών χώρων του σπιτιού, γεγονός που συνεπάγεται τη δημιουργία νέων δωματίων, με την καθαίρεση παλαιών τοίχων και την ανέγερση νέων. Πρόκειται για σπουδαίο κομμάτι της ανακαίνισης σπιτιού, που οφείλει να είναι ιδιαίτερα προσεγμένο, ώστε να μην θίγεται η στατικότητα του κτιρίου. Στατική ενίσχυση ενός κτιρίου, που αφορά σε ιδιαίτερα παλαιά, και επομένως στατικά ανεπαρκή κτίρια. Η ενίσχυσή τους προηγείται κάθε άλλης εργασίας της ανακαίνισης, ενώ απαιτείται για την εξασφάλιση ενός ασφαλούς και σταθερού κτίσματος. Αποκατάσταση των φθαρμένων και σαθρών τοίχων του σπιτιού. Ανακαίνιση μπάνιου, διαδικασία ιδιαίτερα εκτενής, καθώς συχνά περιλαμβάνει γκρέμισμα τοίχων, αντικατάσταση απαρχαιωμένων σωληνώσεων με νέες και λειτουργικές, καθώς και τοποθέτηση νέων πλακακιών και επίπλων. Ανακαίνιση κουζίνας, εξίσου εκτενές έργο καθώς περιλαμβάνει, εν ολίγοις, τις ίδιες διαδικασίες με την ανακαίνιση του μπάνιου, με τη διαφορά ότι, συνήθως, θα χρειαστεί μεγαλύτερο αριθμό επίπλων. Επισκευή της στέγης και ενίσχυσή της με υγρομόνωση και θερμομόνωση. Διαμόρφωση του δαπέδου του σπιτιού, διαδικασία χρονοβόρα, καθώς προϋποθέτει την αφαίρεση του προϋπάρχοντος δαπέδου και την αντικατάστασή του με νέο δάπεδο της επιλογής σας. Τι πρέπει να προσέχουμε κατά την ανακαίνιση ενός κτιρίου; Στην ανακαίνιση υπάρχουν κανόνες που πρέπει να τηρούνται, προκειμένου να προστατευτεί τόσο η περιουσία, όσο και η ίδια η ζωή των ενοίκων του ακινήτου. Οι ιδιοκτήτες λοιπόν θα πρέπει να γνωρίζουν τα εξής: -Μια ριζική ανακαίνιση με γκρέμισμα τοίχων ή δοκαριών απαιτεί την παρουσία μηχανικού. Μια λάθος επιλογή μπορεί να επιβαρύνει το κτίριο και να προκύψουν μεγάλες καταστροφές ενώ υπάρχει κίνδυνος και για τη ζωή των ενοίκων. Τα κεντρικά δοκάρια δεν πρέπει να πειράζονται ποτέ, διότι στηρίζουν όλο το οικοδόμημα. -Ηλεκτρικά και υδραυλικά συστήματα, τα οποία είναι παλαιά πρέπει να αλλάζουν. Είναι καλύτερη η ριζική αφαίρεσή τους παρά να γίνονται εργασίες επιδιόρθωσης κάθε φορά που προκύπτει μια ζημιά. -Η αλλαγή των εξωτερικών χώρων ενός διαμερίσματος/πολυκατοικίας απαιτεί άδεια από την πολεοδομία, αλλά και τη σύμφωνη γνώμη των συνιδιοκτητών. Ποια στάδια ακολουθεί μία τυπική ανακαίνιση κατοικίας; Είναι σημαντικό η ανακαίνιση σπιτιού να αντιμετωπιστεί με ιδιαίτερη προσοχή, ούτως ώστε όχι μόνο το αποτέλεσμα να είναι εξ όψεως ικανοποιητικό και καλαίσθητο, αλλά και ποιοτικό, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μελλοντικών προβλημάτων. Τα στάδια που ακολουθούνται σε μία τυπική ανακαίνιση διαμερίσματος /κατοικίας είναι τα παρακάτω: Καταγράφονται και προκαθορίζονται με ακρίβεια οι ανάγκες της κατοικίας και συντάσσεται ένας προϋπολογισμός των χρημάτων που απαιτείται Γίνεται ο σχεδιασμός σε συνεργασία με τον μηχανικό και τη συνεργασία με το συνεργείο ανακαίνισης που θα διαλέξετε Υπολογίζεται το κόστος και γίνεται και ο χρονικός προγραμματισμός του έργου της ανακαίνισης. Έκδοση απαραίτητων αδειών και εγκρίσεων από αρμόδιους φορείς. Υλοποίηση εργασιών – κατασκευή. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, το αποτέλεσμα της ανακαίνισης του σπιτιού θα αρχίσει να παίρνει μορφή. Το τελικό αποτέλεσμα, δηλαδή η ολοκλήρωση του συνόλου των εργασιών που απαρτίζουν την ανακαίνιση του σπιτιού. Το εν λόγω στάδιο συνοδεύεται πάντοτε από την επιθεώρηση του αποτελέσματος της ανακαίνισης και τις τυχόν διορθώσεις που ίσως κριθεί αναγκαίο να πραγματοποιηθούν. Πως γίνεται ο υπολογισμός της αξίας του κτιρίου για το χαρακτηρισμό μιας ανακαίνισης ως ριζικής; Ο τρόπος υπολογισμού της αξίας του κτιρίου για το χαρακτηρισμό μιας ανακαίνισης ως ριζικής καθορίζεται από την απόφαση ΥΠΕΝ 6949/72/ ΦΕΚ 408 Β/2019 και όπως αναφέρθηκε εξαρτάται από τη αξία και το κόστος του κτιρίου. Η Αξία του Κτιρίου προκύπτει από το Κόστος Οικοδόμησης και την Ωφέλιμη Επιφάνεια κτιρίου ή κτιριακής μονάδας. Το κόστος Οικοδόμησης κτιρίου εξαρτάται από τα τετραγωνικά μέτρα, την κατηγορία χρήσης (π.χ. κατοικία, κατάστημα, γραφεία κλπ), τον τύπο και την κλιματική ζώνη όπως αυτά ορίζονται στον Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕνΑΚ) Τι άδεια απαιτείται για να γίνει ανακαίνιση; Υπάρχουν δύο βασικά είδη αδειών που αφορούν εργασίες επισκευής – ανακαίνισης κτιρίου. Το πρώτο είδος ονομάζεται «Άδεια μικρής κλίμακας». Όπως υπονοεί ο τίτλος της, είναι χρήσιμη για διάφορες εργασίες που απαιτούν, ή όχι, σκαλωσιές, αλλά σίγουρα είναι εργασίες που δεν αλλάζουν δραστικά τη δομή του κτιρίου. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η κλασική οικοδομική άδεια «Άδεια δόμησης». Η συγκεκριμένη άδεια για ανακαίνιση σπιτιού αναφέρεται σε εργασίες μεγάλης κλίμακας όπως είναι μία ριζική ανακαίνιση. Ο προϋπολογισμός των εργασιών ανακαίνισης που απαιτούν Άδεια Δόμησης, είναι από 25.000 ευρώ και άνω. Για ποιες εργασίες απαιτείται Οικοδομική Άδεια; Εφόσον έχουμε νέες οικοδομικές εργασίες όπως: ενίσχυση υφιστάμενου οικοδομικού σκελετού, αλλαγή διαρρύθμισης που επηρεάζει τη στατικότητα του κτιρίου καθώς και όταν γίνονται εργασίες αλλαγής υδραυλικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, τότε απαιτείται κανονική οικοδομική άδεια (ΑΔΕΙΑ ΔΟΜΗΣΗΣ). Δυστυχώς, πολλοί για λόγους οικονομίας επιλέγουν να εκδίδουν μία Άδεια Μικρής Κλίμακας χωρίς να δηλώνεται όλος ο όγκος των εργασιών. Σε περίπτωση όμως καταγγελίας ή ελέγχου από την Πολεοδομία θα κριθεί το κτίσμα αυθαίρετο και θα καταλογιστούν πρόστιμα. Πως δίδεται άδεια ανακαίνισης; Οι αιτήσεις για την άδειες δόμησης ή τις άδειες μικρής κλίμακας γίνονται ηλεκτρονικά στην υπηρεσία δόμησης του Δήμου. Η αίτηση υποβάλλεται από μηχανικό μετά από εξουσιοδότηση του ενδιαφερόμενου. Βασική προϋπόθεση για την έκδοση οποιασδήποτε άδειας είναι η νομιμότητα του κτίσματος ενώ η υπογραφή του αρμόδιου μηχανικού για τις εργασίες της ανακαίνισης είναι απαραίτητη για την έγκριση. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected] View full είδηση

Η Κτιριακές Υποδομές Α.Ε. προωθεί έργα ενεργειακής – και όχι μόνο – αναβάθμισης υποδομών Παιδείας, Υγείας, Δικαιοσύνης και λοιπών φορέων. Στην υπογραφή συμβάσεων και δημοπράτηση διαγωνισμών που φθάνουν τα 28.116.788,56 εκατ. ευρώ προχώρησε η Κτιριακές Υποδομές Α.Ε., προωθώντας παρεμβάσεις σε υποδομές Παιδείας, Υγείας, Δικαιοσύνης και λοιπών φορέων. Υποδομές Παιδείας Προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για την ανάθεση του έργου: « Ενεργειακή Αναβάθμιση τεσσάρων εκπαιδευτικών κτιρίων του Δήμου Αγίας Βαρβάρας», Προϋπολογισμού 2.980.000 €, Χρηματοδότηση ΕΠ “ΑΤΤΙΚΗ 2021-2027”. Προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για την ανάθεση του έργου: « Επισκευές εξωτερικών επιφανειών σκυροδεμάτων στο σχολικό συγκρότημα πρώην Πολυκλαδικό Καλαμάτας», Προϋπολογισμού 390.995,16 €, Χρηματοδότηση ΠΔΕ 2024. Προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για την ανάθεση του έργου: « Ενεργειακή Αναβάθμιση σχολικών κτιρίων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δήμου Κρωπίας», Προϋπολογισμού 650.000 €, Χρηματοδότηση ΕΠ «ΑΤΤΙΚΗ 2021-2027». Υπεγράφη η σύμβαση για το έργο : «14ο Νηπιαγωγείο Καλλιθέας – Οικοδομικές εργασίες & Η/Μ εγκαταστάσεις», Προϋπολογισμού : 1.238.000 €, Χρηματοδότηση : ΕΠ “ΑΤΤΙΚΗ 2021-2027”, Ανάδοχος : «ΠΑΤΙΚΑΣ Ν. – ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ Γ. Ο.Ε.». Υπεγράφη η σύμβαση για το έργο : «Ενεργειακή Αναβάθμιση Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Βαλύρας, δήμου Μεσσήνης», Προϋπολογισμού : 614.092,47 €, Χρηματοδότηση : ΠΔΕ 2024, Ανάδοχος : «ΚΞ ΜΑΡΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΛΕΖΟΣ». Υποδομές Υγείας Προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για την ανάθεση του έργου: «Επεμβάσεις Ενεργειακής Αναβάθμισης και εξοικονόμησης ενέργειας του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης», Προϋπολογισμού 4.349.657,78 €, Χρηματοδότηση ΕΠ “ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ 2021-2027”. Υποδομές Δικαιοσύνης Υπεγράφη η σύμβαση για το έργο : «Επισκευές και εργασίες για προσβασιμότητα ΑΜΕΑ στο Δικαστικό Μέγαρο Αμαλιάδας», Προϋπολογισμού : 386.043,15 €, Χρηματοδότηση : ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ., Ανάδοχος : «ΝΕΜΕΣΙΣ ENTERPRISE ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» Λοιποί Φορείς Προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για την ανάθεση του έργου: “Επισκευή των οκτώ (8) σεισμόπληκτων κτιρίων εργατικών κατοικιών στον οικισμό “Ληξούρι” Ι” στη θέση «Αμμούσα» στο Ληξούρι της Δ.Ε. Παλικής του Δήμου Κεφαλονιάς”, Προϋπολογισμού 3.000.000 €, Χρηματοδότηση ΠΔΕ 2024. Υπεγράφη η σύμβαση για το έργο : «SUB9 – Ελληνικό Ινστιτούτο ΠΑΣΤΕΡ – Υποέργο 2 : Κτιριακά», Προϋπολογισμού : 14.508.000 €, Ανάδοχος : “ΕΚΤΕΡ ΑΝΩΝΥΜΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ” , με δ.τ. ΕΚΤΕΡ Α.Ε., το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης – NextGenerationEU. Πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_143 της ΠΕΣΕΔΕ View full είδηση

Σε μία περίοδο που ο ελληνικός τουρισμός προσελκύει διαρκώς περισσότερους επισκέπτες και επενδύσεις, μεγάλα τουριστικά projects εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ φιλοδοξούν να αλλάξουν τον αναπτυξιακό χάρτη της χώρας. Ορισμένα από αυτά βρίσκονται ήδη στη φάση της κατασκευής, άλλα σε διαδικασία αδειοδότησης και σχεδιασμού, ενώ κάποια παραμένουν «παγωμένα», εγκλωβισμένα σε θεσμικά και γραφειοκρατικά εμπόδια. Πέντε από τις πιο χαρακτηριστικές επενδύσεις αποτυπώνουν τον δυναμισμό αλλά και τις προκλήσεις αυτής της νέας εποχής για τον ελληνικό τουρισμό. Triopetra Bay Resort – Ρέθυμνο Στην περιοχή της Τριόπετρας, στη νότια Κρήτη, η κυπριακή Photos Photiades Group, μέσω της Emerald Developments S.A., προωθεί μια επένδυση ύψους 500 εκατ. ευρώ με στόχο τη δημιουργία ενός υψηλού επιπέδου τουριστικού προορισμού. Το project Triopetra Bay Resort αναπτύσσεται σε δύο φάσεις. Η πρώτη φάση περιλαμβάνει την κατασκευή ενός πολυτελούς ξενοδοχείου 5 αστέρων, δυναμικότητας 600 κλινών, το οποίο έχει ήδη λάβει την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ). Παράλληλα, προβλέπονται παραθεριστικές κατοικίες 250-550 τ.μ., wellness spa 2.700 τ.μ., συνεδριακό κέντρο 1.400 τ.μ., γήπεδο γκολφ 9 οπών, τρία γήπεδα τένις, παιδικές εγκαταστάσεις και χώρους εστίασης που αναδεικνύουν την κρητική κουζίνα. Η δεύτερη φάση, για την οποία τέθηκε πρόσφατα σε δημόσια διαβούλευση η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), αφορά τη δημιουργία ενός τουριστικού χωριού 5.646 κατοίκων, με υποδομές όπως εμπορικά καταστήματα, εκκλησία, πλατεία, θεματικό πάρκο και αθλητικές εγκαταστάσεις. Η συνολική έκταση του έργου είναι 1.330 στρέμματα, με πολεοδομήσιμα τα 1.215,3 στρέμματα. Ο στόχος της επένδυσης είναι η προσέλκυση τουριστών υψηλού εισοδηματικού επιπέδου και η δημιουργία ενός βιώσιμου οικιστικού μοντέλου σε αρμονία με το φυσικό τοπίο. Στάδιο επένδυσης: Η α’ φάση έχει λάβει περιβαλλοντική έγκριση, ενώ η β’ φάση βρίσκεται σε φάση δημόσιας διαβούλευσης της ΜΠΕ. Η κατασκευαστική έναρξη εκτιμάται μετά το 2029, εφόσον ολοκληρωθεί η διαδικασία αδειοδοτήσεων. To πρότζεκτ Triopetra Bay Resort στο Ρέθυμνο ©emeralddevelopments Elounda Hills – Ελούντα Η Mirum Group του επιχειρηματία Βιτάλι Μπορίσοφ αναπτύσσει στην Ελούντα ένα σύνθετο project πολυτελούς τουρισμού ύψους 800 εκατ. ευρώ. Το Elounda Hills αποτελείται από πέντε φάσεις ανάπτυξης, με συνολικό χρονικό ορίζοντα περίπου 10 ετών. Η Α’ φάση, προϋπολογισμού 300 εκατ. ευρώ, περιλαμβάνει τη δημιουργία παραλιακής μαρίνας 64 θέσεων –σε συνεργασία με την Camper & Nicholson–, ενός boutique ξενοδοχείου 15 δωματίων, beach club και του ξενοδοχείου Hill Top με 129 δωμάτια υπό το brand One Hotels. Παράλληλα, θα αναπτυχθούν 134 επώνυμες κατοικίες, διαμερίσματα και βίλες, κάποιες από τις οποίες θα φέρουν την υπογραφή της Ralph Lauren Home. Η χρηματοδότηση του έργου προέρχεται από τραπεζικό δανεισμό και τις πωλήσεις κατοικιών, οι οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει με δεκάδες προκρατήσεις και προσυμφωνίες. Στόχος της Mirum είναι να δημιουργήσει μια αυτόνομη κοινότητα βιώσιμης ανάπτυξης, με έμφαση στην ενεργειακή αποδοτικότητα, τη διαχείριση νερού και αποβλήτων, και τη χρήση φιλικών προς το περιβάλλον υλικών. Στάδιο επένδυσης: Το έργο βρίσκεται σε φάση κατασκευής της πρώτης φάσης, με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2027. Έχουν εγκριθεί οι περιβαλλοντικοί όροι και η πολεοδομική μελέτη. Μακέτα του Elounda Hills © mirum.gr Limnos Resort – Λήμνος Η Λήμνος αποκτά για πρώτη φορά μια τουριστική επένδυση τόσο μεγάλης κλίμακας με το Limnos Resort, ύψους 171 εκατ. ευρώ, που προωθεί η οικογένεια Μπούμπουρα μέσω της εταιρείας «Άκτιος Απόλλων ΙΚΕ». Το έργο, το οποίο έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση με την υποβολή της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), αναπτύσσεται σε έκταση 321 στρεμμάτων στο ακρωτήριο Τηγάνι της Μύρινας. Προβλέπει τη δημιουργία 1.860 κλινών, εκ των οποίων 1.020 σε τρία ξενοδοχεία (δύο 5 αστέρων και ένα 4 αστέρων), και 840 σε κατοικίες, βίλες και τουριστικά διαμερίσματα. Επιπλέον, θα δημιουργηθεί μαρίνα 100 θέσεων, αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις, εμπορικοί χώροι και ένα μουσείο. Η πολεοδομική μελέτη διακρίνει την έκταση σε τρεις ζώνες: δύο για τουρισμό-αναψυχή και μία για ήπια ανάπτυξη, με αυστηρούς όρους δόμησης. Στόχος της επένδυσης είναι η μετατροπή της Λήμνου σε νέο premium προορισμό για τουρίστες υψηλού εισοδήματος. Στάδιο επένδυσης: Η ΣΜΠΕ βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση ενώ έλαβε το «πράσινο φως» από τον Δήμο Λήμνου, υπό την προϋπόθεση της κάλυψης των αναγκών ύδρευσης και της διαχείρισης – επεξεργασίας των αστικών λυμάτων με ίδια μέσα. Η επένδυση αναμένει την ολοκλήρωση του πολεοδομικού και περιβαλλοντικού σχεδιασμού για να εισέλθει στη φάση έκδοσης οικοδομικών αδειών. Cape Tholos – Ιεράπετρα, Κρήτη Το νέο project του Metaxa Hospitality Group στην Κρήτη αποτελεί συνέχεια της στρατηγικής του ομίλου για τουρισμό πολυτελείας. Το Cape Tholos, κόστους 200 εκατ. ευρώ, προβλέπει την ανάπτυξη σύνθετου τουριστικού καταλύματος σε έκταση 1.223 στρεμμάτων, με 5άστερο ξενοδοχείο 220 bungalows, 102 πολυτελείς κατοικίες, spa, συνεδριακό κέντρο, τέσσερις πισίνες, ελικοδρόμιο και μαρίνα για 33 σκάφη. Το έργο εντάχθηκε από το 2019 στις Στρατηγικές Επενδύσεις και μετά από εξαετή διαδικασία εγκρίθηκε το Προεδρικό Διάταγμα που καθορίζει τις χρήσεις και τους όρους δόμησης μέσω ΕΣΧΑΣΕ. Απομένει η έγκριση της πολεοδομικής μελέτης και της ΜΠΕ για να εισέλθει στη φάση αδειών δόμησης. Το έργο προγραμματίζεται να ολοκληρωθεί σε ορίζοντα 4-6 ετών. Στάδιο επένδυσης: Έχει εγκριθεί το Προεδρικό Διάταγμα. Εκκρεμεί η πολεοδομική μελέτη και η ΜΠΕ. Η έκδοση οικοδομικών αδειών θα σημάνει την έναρξη των κατασκευών. Saronida Olympos Golf Project – Αττική Ένα από τα πλέον φιλόδοξα τουριστικά σχέδια της Αττικής, το Saronida Olympos Golf Project της Vita Development, παραμένει «παγωμένο» λόγω νομικών και θεσμικών εμποδίων. Το project, προϋπολογισμού 840 εκατ. ευρώ, σχεδιάστηκε σε έκταση 6.500 στρεμμάτων μεταξύ Σαρωνίδας και Λαγονησίου, και περιλαμβάνει τουριστικό χωριό με ξενοδοχείο, πολυτελείς κατοικίες, μαρίνα, γήπεδο γκολφ 18 οπών, ελικοδρόμιο και εμπορικές υποδομές. Ωστόσο, η έλλειψη Προεδρικού Διατάγματος για την πολεοδομική έγκριση, καθώς και οι καθυστερήσεις στις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, έχουν «παγώσει» το έργο. Σημαντική εμπλοκή εντοπίζεται στον χαρακτηρισμό μεγάλου μέρους της έκτασης ως δασική, γεγονός που περιπλέκει το αδειοδοτικό πλαίσιο. Στάδιο επένδυσης: Η επένδυση βρίσκεται σε πλήρη στασιμότητα. Αναμένεται η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος και έλεγχος νομιμότητας από το ΣτΕ, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία περιβαλλοντικής και οικοδομικής αδειοδότησης. Saronida Olympos Golf Project © https://www.vitadevelopment.gr/erga/saronida-project View full είδηση

Η BuildingHOW - Earthquake Resistant Buildings προσφέρει εντελώς δωρεάν στα μέλη του Michanikos.gr ένα αντίτυπο την Special Edition του Γ' τόμου από τα «Αντισεισμικά κτίρια από οπλισμένο σκυρόδεμα» του Απόστολου Κωνσταντινίδη. Οι Ευρωκώδικες αποτελούν μία από τις σημαντικότερες ευρωπαϊκές, άρα και παγκόσμιες, ολοκληρώσεις στον κατασκευαστικό κλάδο. Έχουν αντικαταστήσει τα British Standards και τα Γερμανικά DIN που χρησιμοποιούντο σε πολλές χώρες του πλανήτη και έχουν θέσει ένα βιομηχανικό πρότυπο (υλικών και υπηρεσιών) που αποτελεί υπόδειγμα όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για όλο τον κόσμο. Σήμερα, η γνώση των Ευρωκωδίκων επιτρέπει στο μηχανικό να εργαστεί σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου και ιδιαίτερα σ' αυτές που έχουν αντισεισμικές απαιτήσεις. Ο σκοπός του βιβλίου αυτού είναι η ερμηνεία των κανονισμών EC0, EC2, EC8, η εφαρμογή τους στην πράξη και ο προσδιορισμός της τάξης μεγέθους των διαφόρων μεγεθών. Δείτε ένα δείγμα του Γ΄ Τόμου: https://www.buildinghow.com/el-gr/Book-C-Sample Με την Special Έκδοση του βιβλίου, θα λάβετε επιπλέον: - Πρόσβαση σε μια σειρά αναλυτικών εκπαιδευτικών βίντεο, στα οποία ο συγγραφέας Απόστολος Κωνσταντινίδης παρουσιάζει και επεξηγεί ειδικά θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο. - Το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή (PDF) Συμμετοχές Για να δηλώσετε συμμετοχή κάνετε μια απάντηση (reply) στο παρόν θέμα. Δηλώσεις συμμετοχών ως την Παρασκευή 13/06/2024 στις 17:00. Όροι Συμμετοχής Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλα τα μέλη του Michanikos.gr που έχουν συμπληρώσει την ειδικότητα στο προφίλ τους, εκτός από τον Διαχειριστή και τα μέλη που ανήκουν στην ομάδα: Ιδιώτης-Μη Μηχανικός. Κάθε μέλος έχει δικαίωμα μόνο μιας συμμετοχής. Οι άκυρες συμμετοχές θα διαγραφούν. Η κλήρωση θα γίνει μεταξύ των Α/Α των απαντήσεων στο παρόν θέμα και οι νικητές θα επιλεγούν με το Google Random Number Generator: https://www.google.com/search?q=random+number View full είδηση

Τους 100 μεγαλύτερους τελικούς δικαιούχους για τον περασμένο Απρίλιο παρουσίασε η Ειδική Υπηρεσία Συντονισμού του Ταμείου Ανάκαμψης (ΕΥΣΤΑ). Σύμφωνα με τη λίστα αυτήν, οι 100 μεγαλύτεροι δικαιούχοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα «μοιράζονται» 17,4 δισ. ευρώ, που αφορούν τόσο επιδοτήσεις, όσο και δάνεια του ευρωπαϊκού RRF. Ο μεγαλύτερος όγκος αφορά τις επιδοτήσεις (grants) που λαμβάνουν δημόσιοι φορείς. Συγκεκριμένα, οι 48 από τους 100 μεγαλύτερους τελικούς δικαιούχους του ΤΑΑ είναι δημόσιοι φορείς που μοιράζονται 11,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για υπουργεία, κρατικούς οργανισμούς (ΗΔΙΚΑ, ΕΦΚΑ κ.λπ.), αμιγώς κρατικές επιχειρήσεις (ΟΣΕ, ΕΔΥΤΕ κ.λπ.), οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, επιμελητήρια κ.λπ. Οι 52 λοιποί τελικοί δικαιούχοι είναι ιδιώτες που μοιράζονται 5,92 δισ. ευρώ. Πρόκειται κυρίως για πόρους που σχετίζονται με χαμηλότοκα δάνεια του ΤΑΑ, το ακριβές ύψος των οποίων δεν προσδιορίζεται από την πλευρά της ΕΥΣΤΑ. Ο μεγαλύτερος ιδιώτης δικαιούχος του Ταμείου Ανάκαμψης στη χώρα μας είναι η θυγατρική της ΔΕΗ, ΔΕΔΔΗΕ η οποία λαμβάνει πόρους, δάνεια κι επιδοτήσεις ύψους 733 εκατ. ευρώ. Πρόκειται τόσο για πόρους που έχουν να κάνουν με την ενίσχυση του δικτύου μεταφοράς ενέργειας (μεσαίας και χαμηλής τάσης) που λειτουργεί η επιχείρηση. Μάλιστα οι πόροι που λαμβάνει ο ΔΕΔΔΗΕ από το ΤΑΑ κατά τους τελευταίους 6 μήνες, αυξήθηκαν κατά περίπου 300 εκατ. ευρώ, λόγω «Εξοικονομώ Κατ’ Οίκον». Δεύτερος δικαιούχος παραμένει η ΑΔΜΗΕ, με πόρους του ΤΑΑ ύψους 303 εκατ. ευρώ. Και οι πόροι αυτοί σχετίζονται με τη συντήρηση του δικτύου υψηλής τάσης που λειτουργεί η εταιρεία. Τρίτος ιδιώτης δικαιούχος είναι θυγατρική της ΔΕΗ, η ΔΕΗ Τηλεπικοινωνίες, λαμβάνοντας πόρους 291 εκατ. ευρώ. Οι πόροι αυτοί αφορούν αποκλειστικά δανειακές συμβάσεις για την ανάπτυξη δικτύου οπτικών ινών στη χώρα μας. Είναι η μεγαλύτερη αυτού του είδους σύμβαση που έχει υπογραφεί στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης & Ανθεκτικότητας. Εν γένει η ΔΕΗ είναι ο μεγαλύτερος ιδιώτης δικαιούχος του ΤΑΑ, με συνολικούς πόρους 1,6 δισ. ευρώ του ΤΑΑ να διοχετεύονται στην ίδια και τις θυγατρικές της. H «πράσινη ανάπτυξη» κυριαρχεί Στα επενδυτικά σχέδια ιδιωτών που ενισχύονται από το ΤΑΑ κυριαρχούν έργα πράσινης ανάπτυξης. Σχεδόν 3,5 δισ. ευρώ από τα 5,2 δισ. ευρώ του ΤΑΑ που κατευθύνονται στους 52 μεγαλύτερους ιδιώτες δικαιούχους σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με έργα πράσινης ανάπτυξης (ενεργειακά δίκτυα, ΑΠΕ, διαχείριση ρύπων κ.ο.κ.). Η δεύτερη πιο σημαντική κατηγορία επενδύσεων που χρηματοδοτεί το ΤΑΑ αφορά βιομηχανικού χαρακτήρα επιχειρήσεις. Πρόκειται για επενδύσεις όπως είναι εκείνες της Ελληνικός Χρυσός, της Metlen Energy & Metals, της Intertrade, της Ηπειρωτικής Βιομηχανίας Εμφιάλωσης, της DEMO, της Elpen κ.λπ. Συνολικά 12 επιχειρήσεις θα ενισχύσουν τις παραγωγικές τους δομές μέσω επιδοτήσεων και δανείων του ΤΑΑ συνολικού ύψους 960 εκατ. ευρώ. Η τρίτη κατηγορία επενδύσεων είναι εκείνες που αφορούν τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Πρόκειται για επενδύσεις ανάπτυξης δικτύων τηλεπικοινωνιών και ειδικότερα δικτύων οπτικών ινών. Τέτοιες επενδύσεις είναι της ΔΕΗ Τηλεπικοινωνίες, Terna Fiber, ΟΤΕ, United Fiber και The Grid, στις οποίες έχουν εκχωρηθεί από το ΤΑΑ κυρίως δάνεια ύψους 623 εκατ. ευρώ. Τέλος, μια σειρά άλλων επενδύσεων αφορά εμπορικές επιχειρήσεις (Σκλαβενίτης, LIDL) και εταιρείες παροχής υπηρεσιών (Autohellas, AVIS, Olympic Air κ.λπ.), συνολικού ύψους περίπου 900 εκατ. ευρώ. Ποιες είναι οι νέες επενδύσεις Οι νέες επενδύσεις που εντάχθηκαν στο Ταμείο Ανάκαμψης είναι κυρίως εκείνη του ΔΕΔΔΗΕ «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον», ύψους σχεδόν 300 εκατ. ευρώ, αλλά και επιχειρήσεων του βιομηχανικού τομέα, που ενέταξαν τις αναβαθμίσεις των μονάδων τους στο ΤΑΑ. Αναλυτικά οι νέες μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις που εντάχθηκαν τους τελευταίους 6 μήνες στο ΤΑΑ ειναι: Ιδέα Φως ΜΑΕ, συνολικού ύψους 174,9 εκατ. ευρώ σε δάνεια, που αφορά την ανάπτυξη ΑΠΕ. Intertrade Hellas ΑΕ, συνολικού ύψους 152,3 εκατ. ευρώ σε δάνεια και επιδοτήσεις, που αφορά την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης στης στα Οινόφυτα. Εγνατία Μηχαν. Κατασκευές ΑΕ, συνολικού ύψους 100,0 εκατ. ευρώ (δάνεια). Olympic Air ΑΕ, συνολικού ύψους 94,1 εκατ. ευρώ (δάνεια και επιδοτήσεις), που αφορά την ανακαίνιση του hagar στα Σπάτα και την προσθήκη νέων δραστηριοτήτων. Θ. Νιτσιάκος ΑΒΕΕ, συνολικού ύψους 83,1 εκατ. ευρώ (δάνεια). ΙΟΝ ΑΕΒΕ, συνολικού ύψους 69,8 εκατ. ευρώ (δάνεια). Metlen Energy & Metals, συνολικού ύψους 57,4 εκατ. ευρώ (δάνεια και επιδοτήσεις). BGS Alcohols MAE, συνολικού ύψους 34,3 εκατ. ευρώ (επιδοτήσεις). Ηπειρωτική Βιομηχανία Εμφιαλώσεων, συνολικού ύψους 31,4 εκατ. ευρώ (δάνεια) και CMBlu Energy MAE, ύψους 30 εκατ. ευρώ (επιδοτήσεις). Επίσης, στην τελευταία λίστα των 100 μεγαλύτερων δικαιούχων φαίνεται ότι αναβαθμίστηκαν οι πόροι του ΤΑΑ προς τις εταιρείες: ΔΕΔΔΗΕ, από 437 εκατ. ευρώ σε 733 εκατ. ευρώ. Autohellas, από 150,0 εκατ. ευρώ σε 225,0 εκατ. ευρώ. United Fiber, από 49,5 εκατ. ευρώ σε 109 εκατ. ευρώ. Εγνατία Wind Ενεργειακή, από 58,1 εκατ. ευρώ σε 74,5 εκατ. ευρώ και τέλος Fulgor, από 25,2 εκατ. ευρώ σε 33,3 εκατ. ευρώ. View full είδηση

Η εξάπλωση των μεγάλων χερσαίων αιολικών πάρκων αποτελεί βασική κατεύθυνση των πολιτικών που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης προς καθαρές και πιο βιώσιμες μορφές ενέργειας. Η ανάπτυξη τέτοιων υποδομών είναι ταχεία, εκτεταμένη αλλά και συχνά αμφιλεγόμενη. Η κατασκευή βιομηχανικών αιολικών πάρκων προϋποθέτει μεγάλες τεχνικές επεμβάσεις στο έδαφος: βαριές θεμελιώσεις από οπλισμένο σκυρόδεμα, βαθιές εκσκαφές, χωματουργικές εργασίες μεγάλης κλίμακας, διάνοιξη εκτεταμένων οδικών δικτύων, κ.α. Η μαζική εγκατάσταση ανεμογεννητριών προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Αντιδράσεις που αντανακλούν αγωνίες για την αλλοίωση και υποβάθμιση του τοπίου, τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές επιπτώσεις των επεμβάσεων αυτών, την εκτόπιση αγροτικών και άλλων δραστηριοτήτων, την απουσία ουσιαστικής δημόσιας διαβούλευσης, την προβληματική κατανομή των ωφελημάτων και την αλλαγή του αναπτυξιακού προσανατολισμού των περιοχών. Το ζήτημα υπερβαίνει την τεχνολογία ή την παραγωγή ενέργειας: αγγίζει τη σχέση των ανθρώπων με τον τόπο τους και θέτει ερωτήματα για το νόημα, τη χρήση, τη διαχείριση και τον σχεδιασμό του χώρου. Επηρεάζει τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και βιώνουν τους τόπους και τα τοπία τους και βλέπουν/συναισθάνονται τον εαυτό τους σε αυτά. Οι τοπικές αυτές αντιστάσεις πηγάζουν από βαθιά ριζωμένες κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες που συνδέονται με τον χαρακτήρα, την ταυτότητα, τη φυσική και την πολιτισμική κληρονομιά και τον κοινωνικό ιστό των κοινοτήτων. Τίθενται, λοιπόν, ερωτήματα, όπως: Μπορούν τα περιβαλλοντικά οφέλη της «καθαρής» ενέργειας να δικαιολογήσουν μια τέτοια υποβάθμιση φυσικών και πολιτισμικών πόρων; Μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή η θυσία τοπίων βαθιά φορτισμένων με μνήμη, ταυτότητα, πολιτισμική, αισθητική και οικολογική αξία στο όνομα της ενεργειακής μετάβασης; Είναι πράγματι «κοινά» τα οφέλη της παραγόμενης ενέργειας και της ενεργειακής μετάβασης; Πόσο δημοκρατικό, ηθικό και δίκαιο είναι να καλούνται οι πολίτες να χρηματοδοτούν αδρά, μέσω του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, τόσο αμφιλεγόμενα έργα ΑΠΕ; Η σύγχρονη ενεργειακή πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί τα θέματα αυτά και τις αντιφάσεις, αλλά ούτε και ποικίλα άλλα ερωτήματα που εγείρονται και αφορούν τη λειτουργία, τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη του ενεργειακού συστήματος. Το άρθρο με τίτλο «Ανάπτυξη Μεγάλων Αιολικών Πάρκων και οι Επιπτώσεις τους στο Τοπίο: Ανασκόπηση της Περίπτωσης της Ελλάδας» (https://sciendo.com/article/10.2478/jlecol-2025-0019😞 εστιάζει στη σύνθετη και πολυδιάστατη έννοια του τοπίου, αναδεικνύοντας τον ανθρωποκεντρικό, βιωματικό και συμβολικό του χαρακτήρα, πέρα από την αισθητική και αναπαραστατική του προσέγγιση, αναδεικνύει τη μετάβαση προς την εκβιομηχάνιση της αιολικής ενέργειας, με έμφαση στις επιπτώσεις των τεχνικών επεμβάσεων στο τοπίο της υπαίθρου, παρουσιάζει τις κοινωνικές αντιδράσεις στην εγκατάσταση μεγάλων αιολικών πάρκων, επισημαίνοντας την εμφάνιση του τοπιακού ακτιβισμού ως έκφραση αντίστασης, κοινωνικής αγωνίας και υπεράσπισης της τοπικής ταυτότητας και κληρονομιάς, προτείνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αξιολόγησης των επιπτώσεων των επιταχυνόμενων επενδύσεων αιολικής ενέργειας στο τοπίο, εξετάζει εργαλεία και στρατηγικές για τη διαχείριση και διακυβέρνηση των τοπίων ενέργειας, σε συμφωνία με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Τοπίο, και επιδιώκει να συμβάλει ουσιαστικά στον δημόσιο και επιστημονικό διάλογο γύρω από την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Παρά τη ραγδαία αύξηση των επενδύσεων, απουσιάζει αντίστοιχη εκτεταμένη έρευνα που να εστιάζει συστηματικά στις χωρικές, κοινωνικές και πολιτισμικές πτυχές αυτού του μετασχηματισμού και στις επιπτώσεις των μεγάλων αιολικών πάρκων στο πολυδιάστατο τοπίο. Το τοπίο είναι μια κατεξοχήν ανθρωποκεντρική έννοια· δεν υφίσταται χωρίς την ανθρώπινη παρουσία και εμπλοκή. Δεν είναι απλώς ένα ατομικό βίωμα, αλλά ένα κοινό πλαίσιο νοήματος και εμπειρίας. Περιλαμβάνει οικολογικές, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, συναισθηματικές, πολιτισμικές, βιωματικές και άλλες διαστάσεις. Συνεπώς, δεν αποτελεί απλώς εικόνα, αλλά το βαθύτερο «είναι» ενός τόπου· είναι ένας ζωντανός χώρος, φορτισμένος με ιστορία, μνήμη και ταυτότητα, ένα πεδίο αλληλεπίδρασης μεταξύ του σώματος και της γης, όπου η εμπειρία, η υλικότητα και το συναίσθημα συνυφαίνονται. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο (Ν.3827/2010) αναγνωρίζει το τοπίο ως κοινό αγαθό και βασικό στοιχείο της φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Ευρώπης, αλλά και ως πολυσήμαντο πόρο που συμβάλλει ουσιαστικά στην ατομική και κοινωνική ευημερία. Στην Ελλάδα, παρά τα θετικά βήματα που έγιναν με την εισαγωγή των Ενοτήτων Τοπίου στα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια (2014–2016), οι σχετικές προβλέψεις παραμένουν περιορισμένες. Απαραίτητο επόμενο βήμα είναι η ενσωμάτωση στοιχείων των αξιολογήσεων του χαρακτήρα και της φέρουσας ικανότητας του τοπίου (Landscape Character & Landscape Capacity Assessments) στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων με έμφαση στις κοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις των έργων. Το άρθρο υποστηρίζει την ανάγκη για πιο ισορροπημένες λύσεις στην παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, προκρίνοντας έργα μικρότερης κλίμακας που σέβονται την τοπιακή πολυμορφία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Αυτά τα έργα οφείλουν να εντάσσονται σε έναν μακροπρόθεσμο και συνεκτικό χωροταξικό σχεδιασμό, και να βασίζονται σε ουσιαστικές διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης. Σε αυτά η ουσιαστική συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και η εμπλοκή κοινωνικών επιστημόνων αποτελούν κρίσιμες προϋποθέσεις για την κοινωνική αποδοχή και τη βιωσιμότητα αυτών των ενεργειακών παρεμβάσεων. Επιπλέον, καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής που περιλαμβάνουν κατευθυντήριες οδηγίες χωροθέτησης αιολικών πάρκων, μέτρα για τη βελτίωση της ενσωμάτωσης τους στο τοπίο, καθώς και μια σειρά καινοτόμων εναλλακτικών ενεργειακών επιλογών. Η τεχνολογική πρόοδος, ιδίως στον τομέα της αποθήκευσης ενέργειας, καθιστά εφικτές – και στο μέλλον ακόμα περισσότερο – πιο ευέλικτες, αποκεντρωμένες και τοπικά ενταγμένες ενεργειακές λύσεις. Παράλληλα, η ενεργειακή μετάβαση πρέπει να πλαισιωθεί και από πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, δίκαιης κατανομή των ωφελειών και ουσιαστικής υποστήριξης των τοπικών κοινωνιών. Η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση σχετικά με την έννοια και τη σημασία του τοπίου συνιστά βασική προϋπόθεση για μια κοινωνικά δίκαιη, ισόρροπη και περιβαλλοντικά βιώσιμη χωρική ανάπτυξη. Περισσότερα στο πλήρες άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Journal of Landscape Ecology: https://sciendo.com/article/10.2478/jlecol-2025-0019 View full είδηση

Η ετήσια έκθεση του ΙΝΣΕΤΕ καταγράφει τη θετική πορεία και τη στρατηγική σημασία του τουρισμού για την ανθεκτικότητα και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Με άμεση συνεισφορά ύψους 30,2 δισ. ευρώ το 2024 — ποσό που αντιστοιχεί στο 13% του ΑΕΠ — ο τουριστικός τομέας καταδεικνύει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο ως στρατηγικός πυλώνας ανάπτυξης, ανταγωνιστικότητας, ανθεκτικότητας και προοπτικής της ελληνικής οικονομίας μέσα σε ένα ασταθές και διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον. Τα στοιχεία προέρχονται από την τελευταία μελέτη του Ινστιτούτου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΙΝΣΕΤΕ) με θέμα «Η συμβολή του τουρισμού στην ελληνική οικονομία το 2024», σύμφωνα με την οποία αν συνυπολογιστεί και η έμμεση συνεισφορά του τομέα, το αντίστοιχο ποσοστό υπερβαίνει το 30% του ΑΕΠ. Η τουριστική δραστηριότητα παραμένει κατά κύριο λόγο εξαγωγική, αφού το 84,4% των εισπράξεων προέρχονται από τον εισερχόμενο τουρισμό καλύπτοντας το 71,5% του ελλείμματος του ισοζυγίου αγαθών (-35,66 δισ. € το 2024). Περαιτέρω, ο τομέας συνέβαλε άμεσα στην αιχμή, στο γ’ τρίμηνο του 2024, στο 16,5% της απασχόλησης. Η έκθεση παρουσιάστηκε την Τρίτη 13 Μαΐου, στο πλαίσιο δημοσιογραφικής ενημέρωσης κατά την οποία ο Γενικός Γραμματέας του ΣΕΤΕ και Πρόεδρος του ΙΝΣΕΤΕ, κ. Γιώργος Βερνίκος επεσήμανε ότι: «Η θετική πορεία του τουρισμού το 2024 επιβεβαιώνει τη διαρκή συμβολή του στην οικονομία, σε μια εποχή όπου τίποτα δεν είναι δεδομένο. Οι προκλήσεις είναι υπαρκτές τόσο στο μακροπεριβάλλον-όπως η κλιματική αλλαγή, οι οικονομικοί μετασχηματισμοί, η γεωπολιτική αστάθεια-όσο και στην καθημερινότητα των επιχειρήσεων. Πολλές επιχειρήσεις, σε ώριμους και μη προορισμούς, αντιμετωπίζουν οριακές συνθήκες, λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης, αυξημένων λειτουργικών βαρών και ρυθμιστικής αβεβαιότητας. Ο τομέας, διαχρονικός πυλώνας ανάπτυξης της χώρας, χρειάζεται ένα συνεπές και υποστηρικτικό πλαίσιο για να συνεχίσει να αποδίδει. Η συμβολή του είναι ουσιαστική, αλλά όχι αυτονόητη.» Η άμεση συμβολή του τουρισμού Όσον αφορά στην άμεση συμβολή του τομέα για την προηγούμενη χρονιά, αυτή ανήλθε σε 30,2 δισ. ευρώ και επιμερίζεται στα μεγέθη από τη δαπάνη του εισερχόμενου τουρισμού (21,6 δισ. ευρώ περιλαμβανομένης και της δαπάνης των επιβατών κρουαζιέρας), τις αερομεταφορές (2,9 δισ. ευρώ), τις θαλάσσιες μεταφορές (147 εκατ. ευρώ), τη δαπάνη των εταιρειών κρουαζιέρας (799 εκατ.), τον εγχώριο τουρισμό (2,3 δισ. ευρώ) και την εγχώρια προστιθέμενη αξία από επενδύσεις (2,5 δισ. ευρώ). Υπενθυμίζεται εδώ, ότι σύμφωνα με την πρώτη εκτίμηση της ΕΛΣΤΑΤ, το ΑΕΠ της χώρας, σε τρέχουσες τιμές, το 2024 διαμορφώθηκε στα 237,6 δισ. ευρώ αυξημένο κατά 5,5% σε σύγκριση με το 2023. Η άμεση επίδραση του τουρισμού σημείωσε αύξηση κατά 5,0% σε σχέση με τα 28,8 δισ. ευρώ του 2023 με αυξήσεις σε όλες τις επιμέρους δαπάνες (εισερχόμενος τουρισμός, κρουαζιέρα, μεταφορές, εγχώριος τουρισμός, επενδύσεις). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επενδύσεις ανήλθαν στα 5,1 δισ. ευρώ, εκ των οποίων περί τα 2,4 δισ. ευρώ εκτιμάται ότι αποτελούν εγχώρια προστιθέμενη αξία. Η συμβολή του τουρισμού επεκτείνεται σε όλη την οικονομία Με βάση τις εκτιμήσεις των πολλαπλασιαστών από ΙΟΒΕ και ΚΕΠΕ, από κάθε 1 ευρώ τουριστικής δραστηριότητας, δημιουργείται επιπλέον 1,2 έως 1,65 ευρώ πρόσθετης οικονομικής δραστηριότητας. Ουσιαστικά, για κάθε 1 ευρώ τουριστικού εσόδου, το ΑΕΠ της χώρας αυξάνεται κατά 2,2 έως 2,65 ευρώ. Συνυπολογίζοντας τα πολλαπλασιαστικά οφέλη, η συνολική συνεισφορά του τουρισμού στην οικονομία της χώρας το 2024 εκτιμάται μεταξύ 66,5 δισ. ευρώ και 80,1 δισ. ευρώ, μεγέθη που αντιστοιχούν μεταξύ 28,0% έως 33,7% του ΑΕΠ. Τα αντίστοιχα μεγέθη για το 2023 ήταν μεταξύ 63,3 δισ.- 76,2 δισ. ευρώ που αντιστοιχούν με το 28,1% έως 33,9% του ΑΕΠ. Μοχλός ευκαιριών και ανάπτυξης για την ελληνική περιφέρεια Με το 77% των εσόδων του εισερχόμενου τουρισμού να πραγματοποιείται εκτός Αττικής, ο τουρισμός ενισχύει σταθερά την απασχόληση και την περιφερειακή ανάπτυξη, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην απασχόληση και στο εισόδημα. Νότιο Αιγαίο με μερίδιο 28% επί των εισπράξεων, Κρήτη με 22%, Ιόνια νησιά με 10% και Κεντρική Μακεδονία με 7% συγκεντρώνουν σχεδόν τα 2/3 (67%) των εισπράξεων αναδεικνύοντας τις δυνατότητες για περαιτέρω διάχυση της τουριστικής δραστηριότητας και στις υπόλοιπες Περιφέρειες. Το 2024, η απασχόληση στον τουριστικό τομέα κατέγραψε άνοδο 4,8% σε σύγκριση με το 2023, φτάνοντας τους 401.000 εργαζόμενους, ενώ στο τρίτο τρίμηνο (Q3) καταγράφηκε ιστορικό ρεκόρ με 451.400 απασχολούμενους – ο υψηλότερος αριθμός από την έναρξη της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού. Η αύξηση αυτή είναι εμφανής κυρίως στον κλάδο παροχής υπηρεσιών καταλύματος και εστίασης, με αυξήσεις που ξεκινούν από +9% στο πρώτο τρίμηνο και παραμένουν θετικές σε όλα τα τρίμηνα. Ιδιαίτερα έντονη είναι η άνοδος στα καταλύματα (+12% ή +12.000 απασχολούμενοι), αλλά και στην εστίαση (+2% ή +6.000 απασχολούμενοι). Με βάση την υπόθεση ότι τα καταλύματα και η εστίαση απορροφούν περίπου το 63,3% της τουριστικής δαπάνης, εκτιμάται ότι στην αιχμή της σεζόν, ο τουρισμός δημιούργησε έως και 713.140 θέσεις εργασίας, δηλαδή το 16,5% της συνολικής απασχόλησης στη χώρα. Στο πλαίσιο της συνάντησης, πραγματοποιήθηκε τοποθέτηση από τον Γενικό Διευθυντή του ΙΝΣΕΤΕ κ. Ηλία Κικίλια τονίζοντας ότι: «Η ελληνική οικονομία κατατάσσεται στη 59η θέση μεταξύ 141 χωρών στον Δείκτη Ανταγωνιστικότητας του WEF ή στην 52η θέση μεταξύ 67 χωρών στον αντίστοιχο Δείκτη του IMD, ενώ η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουρισμού βρίσκεται στην 21η θέση μεταξύ 119 χωρών στον Δείκτη TTDI κερδίζοντας 7 θέσεις τα τελευταία 3 χρόνια. Η φιλοξενία της χώρας γενικά και οι εργαζόμενοι του τομέα ειδικά, αποτελούν τις ισχυρότερες διαστάσεις της ελληνικής τουριστικής εμπειρίας. Για να αξιοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητες του τομέα πρέπει να υπερβούμε τον εφησυχασμό πως ο τουρισμός, ό,τι και να γίνει, θα συνεχίσει να επενδύει και να αποδίδει. Να υιοθετήσουμε ένα συνεκτικό στρατηγικό σχέδιο που θα συντονίζει τις δημόσιες και ιδιωτικές προσπάθειες, βελτιώνοντας σημεία που διαχρονικά υστερούμε όπως η διαχείριση των προορισμών, η καθαριότητα των δημόσιων χώρων, τα περιφερειακά οδικά δίκτυα, η άναρχη πολεοδομία, η ευκολία περιήγησης, η πληροφόρηση των επισκεπτών και η προσφερόμενη πολιτιστική εμπειρία. Εξίσου σημαντική είναι η δέσμευση για βιωσιμότητα, προστατεύοντας τα τοπία και την πολιτιστική μας κληρονομιά και υιοθετώντας ανθεκτικές πρακτικές για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.». View full είδηση

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) παρακολουθεί με αυξημένο ενδιαφέρον και εύλογο προβληματισμό τις εξελίξεις σχετικά με την τροπολογία που κατατέθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με αντικείμενο τη διαχείριση των συνεπειών της πρόσφατης απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ), που προβλέπουν μπόνους δόμησης. Πρόκειται για τροπολογία έξι άρθρων, ενταγμένη σε σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που κατατέθηκε στη Βουλή το βράδυ της 13ης Μαΐου 2025. Μέσω αυτής, το ΥΠΕΝ επιχειρεί να διασώσει, κατά την κρίση του, ό,τι μπορεί να διασωθεί από τα κίνητρα του ΝΟΚ – τα οποία, ως οριζόντια, δεν υπερισχύουν κατά το ΣτΕ των κατά τόπους ισχυόντων Προεδρικών Διαταγμάτων, δηλαδή του υφιστάμενου πολεοδομικού σχεδιασμού. Το ΥΠΕΝ προχωρά σε μια πρωτοφανή ενέργεια: παρεμβαίνει εμμέσως στο έργο της Δικαιοσύνης, παρακάμπτοντας ακυρωτικές αποφάσεις και προκαταλαμβάνοντας υποθέσεις που βρίσκονται σε εκκρεμοδικία. Επιτρέπει την ολοκλήρωση οικοδομών με τα κίνητρα του ΝΟΚ, υπό την προϋπόθεση ότι οι εργασίες είχαν ξεκινήσει έως τις 11.12.2024. Το ίδιο προβλέπεται και για άδειες που είχαν εκδοθεί έως την ίδια ημερομηνία και για τις οποίες είχε υποβληθεί αίτημα ένταξης σε προγράμματα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας ή του Εταιρικού Συμφώνου Περιφερειακής Ανάπτυξης. Ως αντιστάθμισμα για τη χρήση των κινήτρων προβλέπεται η καταβολή περιβαλλοντικού ισοδύναμου, με σκοπό τη λήψη μέτρων που θα εξειδικευτούν εντός διετίας στο πλαίσιο ενός Ειδικού Σχεδίου Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου Αναβάθμισης Πόλεων (ΕΣΠΙΑΠ). Τα μέτρα, που αναφέρονται ενδεικτικά στην τροπολογία, ανήκουν στην αρμοδιότητα του Δημοσίου ή των ΟΤΑ. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία διασφάλιση ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που προκαλούν τα κίνητρα – όπως η στέρηση θέας, η επιδείνωση του μικροκλίματος, η παγίδευση ρύπων στα χαμηλότερα στρώματα, η κοπή δέντρων κ.ά. – θα αποκατασταθούν. Η διαπίστωση της έναρξης εργασιών έως τις 11.12.2024 (ημερομηνία της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ) προβλέπεται με τρόπο ανεπαρκή και ελλιπώς τεκμηριωμένο, παρέχοντας τη δυνατότητα έναρξης εργασιών ακόμη και σήμερα, ώστε να διασφαλιστεί η χωρίς εμπόδια ολοκλήρωση οικοδομών με τα κίνητρα του ΝΟΚ. Επιπλέον, η τροπολογία «καθοδηγεί» τους μελετητές των Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων να ενσωματώνουν τα κίνητρα του ΝΟΚ σε αυτά. Παράλληλα, με Προεδρικό Διάταγμα δύναται να εγκρίνεται η εφαρμογή των κινήτρων του ΝΟΚ για ΕΣΧΑΣΕ, ΕΣΧΑΔΑ και Σχέδια Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης, εφόσον αυτά είχαν ληφθεί υπόψη έως τις 11.12.2024 – δηλαδή για μεγάλες επενδύσεις. Συμπερασματικά, η νέα ρύθμιση: • Δεν διασφαλίζει τη σαφήνεια που όφειλε να εγγυηθεί η Διοίκηση μετά από απόφαση του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου της χώρας. • Επιτρέπει, μέσω καταβολής οικονομικού ανταλλάγματος, την ολοκλήρωση κτιρίων με άδειες που ακυρώθηκαν ή βρίσκονται υπό δικαστική αμφισβήτηση, προκαλώντας εύλογες ανησυχίες για τη διατήρηση της πολεοδομικής και περιβαλλοντικής ισορροπίας. • Εισάγει ένα νέο πλαίσιο περιβαλλοντικού «ισοδύναμου» χωρίς σαφείς όρους υλοποίησης και ελέγχου, εγείροντας ζητήματα διαφάνειας και αποτελεσματικότητας. • Εξαιρεί επενδύσεις μεγάλης κλίμακας από τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη νομολογία του ΣτΕ, δημιουργώντας συνθήκες ανισομερούς εφαρμογής της νομιμότητας. Η τροπολογία, όπως κατατέθηκε, μοιάζει να στοχεύει στη διατήρηση των κινήτρων δόμησης, χωρίς την απαραίτητη θεσμική πρόβλεψη για την εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ ή την αποκατάσταση της πολεοδομικής ισορροπίας, ιδίως σε ήδη κορεσμένες περιοχές. Η ΕΛΛΕΤ καλεί την Πολιτεία: • Να επανεξετάσει τη ρύθμιση, με γνώμονα την ασφάλεια δικαίου και με πλήρη σεβασμό στη διάκριση των εξουσιών, στη δικαστική κρίση και στη διαφάνεια. • Να προχωρήσει στη διαμόρφωση ενός σαφούς και εφαρμόσιμου θεσμικού πλαισίου που θα προστατεύει ουσιαστικά τον αστικό ιστό και τα δικαιώματα των πολιτών. • Να διασφαλίσει ένα βιώσιμο και ισόρροπο μοντέλο ανάπτυξης, που να σέβεται το περιβάλλον και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Η προστασία της περιβαλλοντικής ποιότητας και της κοινωνικής ισότητας δεν μπορεί να εξαρτάται από οικονομικά ισοδύναμα ή εξαιρέσεις. Απαιτούνται συνέπεια, θεσμική σοβαρότητα και ένα σαφές όραμα για το μέλλον των πόλεων μας. Καλούμε τον Πρωθυπουργό της χώρας να αποτρέψει την προώθηση μιας τέτοιας -ευρισκόμενης στα όρια της νομιμότητας- νομοθεσίας, τόσο αντίθετης στις εξαγγελίες της ίδιας της Κυβέρνησης για τον σεβασμό του περιβάλλοντος αλλά και στις ευρωπαϊκές φιλοπεριβαλλοντικές πρακτικές. View full είδηση