Αναζήτηση στην κοινότητα

@JOHN-M Νομίζω με το νέο κανονισμό για τη πυροπροστασία εξαρτάται από το δείκτη πυραντίστασης των υαλότουβλων το αν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτή τη περίπτωση. Δες και κάποιες παλαιότερες εγκυκλίους:

Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο παραπέμπεται η Ελλάδα για μη εφαρμογή των κανόνων της οδηγίας (2011/7/ΕΕ) για τις καθυστερήσεις πληρωμών. Οι καθυστερήσεις πληρωμών έχουν σοβαρές επιπτώσεις στις επιχειρήσεις. Μία στις τέσσερις πτωχεύσεις οφείλεται στη μη έγκαιρη εξόφληση των τιμολογίων. Μία από τις βασικές αιτίες των καθυστερήσεων πληρωμών είναι οι ασυμμετρίες στη διαπραγματευτική ισχύ μεταξύ ενός μεγάλου ή πιο ισχυρού πελάτη (οφειλέτη) και ενός μικρότερου προμηθευτή (πιστωτή). Ως αποτέλεσμα, συχνά ο προμηθευτής υποχρεώνεται να αποδεχτεί καταχρηστικές προθεσμίες και όρους πληρωμής. Η ισχύουσα οδηγία προβλέπει προθεσμία πληρωμής 30 ημερών για συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων. Ωστόσο, αυτή η προθεσμία μπορεί να παραταθεί σε 60 ή περισσότερες ημέρες «εφόσον η παράταση αυτή δεν είναι κατάφωρα καταχρηστική για τον πιστωτή». Στην πράξη, η απουσία πραγματικής μέγιστης προθεσμίας πληρωμής και η ασάφεια του όρου «κατάφωρα καταχρηστική» που χρησιμοποιείται στην οδηγία έχουν οδηγήσει σε μια κατάσταση στην οποία επιβάλλονται συχνά προθεσμίες πληρωμής 120 ημερών και μεγαλύτερες στους μικρότερους πιστωτές. Συγκεκριμένα, η Κομισιόν παραπέμπει την Ελλάδα στο Δικαστήριο λόγω των πρακτικών πληρωμών από τα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία προς τους προμηθευτές τους, που παραβιάζουν την οδηγία για τις καθυστερήσεις πληρωμών. Τα νοσοκομεία αυτά δεν τηρούν την υποχρέωση παροχής άμεσης πληρωμής των οφειλών τους όταν οι προμηθευτές συμφωνούν να παραιτηθούν από τα δικαιώματά τους για τόκους, σε αντίθεση με την πάγια νομολογία. Η Επιτροπή παρέπεμψε ήδη την Ελλάδα στο δικαστήριο τον Νοέμβριο του 2023 σε άλλη υπόθεση καθυστερημένων πληρωμών, με στόχο τις υπερβολικές καθυστερήσεις πληρωμών από τα δημόσια νοσοκομεία στην Ελλάδα [INFR (2019)2298]. Οι καθυστερημένες πληρωμές από τα δημόσια νοσοκομεία παρεμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα και την ανθεκτικότητα των επιχειρήσεων που εργάζονται στον τομέα της υγείας, ιδίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, αυτές οι επιχειρήσεις διαδραμάτισαν κρίσιμο ρόλο στην ταχεία προμήθεια νοσοκομείων, βοηθώντας τα να παραμείνουν λειτουργικά. View full είδηση

Υπάρχει το έγγραφο ΔΑΟΚΑ 79956/3213/ 31-12-2019 που συμφωνεί με το έγγραφο ΔΙΠΕΧΩΣΧ 6096/30-8-19 το οποίο λέει: «…Άποψη της υπηρεσίας μας είναι ότι η συγκεκριμένη διάταξη παραπέμπει σε φυσικά συστήματα δόμησης στα οποία συντρέχουν ταυτόχρονα και οι τρεις προαναφερθείσες προϋποθέσεις, δηλαδή πρόκειται για υλικά στην πρωτογενή τους μορφή, τα οποία έχουν υποστεί την απολύτως απαραίτητη επεξεργασία, είναι ανακυκλώσιμα και φυσικά. Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε ότι τα βιομηχανικά κατασκευασμένα υλικά, τα οποία περιέχουν πρωτογενή υλικά δεν πληρούν και τις τρεις αυτές προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος και επομένως τα κτίσματα που πρόκειται να κατασκευαστούν με αυτά δεν μπορούν να κάνουν χρήση της ευνοϊκής ρύθμισης της παρ.6κβ του Αρθ-11 του Ν-4067/12….»

Τωρα που ανοιξαν οι δηλώσεις εμφανίστηκαν στα εισοδήματα και οι επιστροφές του ΕΦΚΑ που έγιναν για τα ετη 2019 και 2020. Θα πρεπει να υποβληθουν τροποοιητικες δηλώσεις γι' αυτα τα ετη?? Γνωρίζεται αν θα έχουμε προστιμο αν υποβαλουμε τις τροποποιητικες για τα προηγουμενα ετη??

Πριν τη συνένωση ανήκαν στον ίδιο ιδιοκτήτη.Το μεγάλο (4,35 στρέμματα) από αγοραπωλησία τον Αύγουστο του 1985 και το μικρό από χρησικτησία με δικαστική απόφαση το Δεκέμβριο του 2019.Η συνένωση έγινε Δεκέμβριο του 2022 και μεταγράφηκε κανονικότατα σα βασικός τίτλος!Για τη δουλεία διόδου δε βρήκα πολλές πληροφορίες λογικά θα τη συστήσαν από την αγορά.

Για να υπαχθεί στη ρύθμιση μια αυθαίρετη κατασκευή πρέπει ο φέρων οργανισμός αυτης της αυθαιρετης κατασκευής, να εχει ολοκληρωθεί πριν από τις 28-07-11. Οχι να έχει ολοκληρωθεί όλος ο φέρων οργανισμός μιας εγκεκριμένης οικοδομικής άδειας...

Τι καθιστά μία πόλη έξυπνη; Και πόσο έξυπνες είναι οι πόλεις, στις οποίες ζούμε; «Οι πόλεις πρέπει να σχεδιάζουν και να υιοθετούν στρατηγικές που μπορούν να αντέξουν στο τεστ του χρόνου και ενός μέλλοντος, γεμάτου αυξανόμενες αβεβαιότητες», εξηγεί ο Μπρούνο Λανβίν, πρόεδρος του Smart City Observatory, που ανήκει στο IMD World Competitiveness Center. Σύμφωνα με το IMD μία έξυπνη πόλη «είναι ένα αστικό περιβάλλον που εφαρμόζει τεχνολογία, η οποία ενισχύει τα οφέλη και περιορίζει τα αρνητικά της αστικοποίησης για τους πολίτες της». Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι 20 κορυφαίες έξυπνες πόλεις είναι σε χώρες με οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον εν πολλοίς προβλέψιμο, παρά τις αβεβαιότητες που δημιουργούν κλιματική αλλαγή και γεωπολιτικές εντάσεις. «Η εμπιστοσύνη και η χρηστή διακυβέρνηση είναι αυξανόμενης σπουδαιότητας, η βιωσιμότητα παίζει ουσιαστικό ρόλο και η σημασία της AI στον σχεδιασμό και τη διαχείριση αναμένεται να αυξηθεί με τα χρόνια. Όσο αντιφατικό κι αν ακούγεται, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βοηθήσει τις πόλεις να γίνουν πιο ανθρωποκεντρικές», συμπληρώνει o Λανβίν. Πρωτιές για την Ευρώπη Με βάση τα δεδομένα αυτά λοιπόν συγκροτήθηκε ο δείκτης για το 2024, ο οποίος φέρνει την Ζυρίχη για 5η διαδοχική χρονιά στην κορυφή. Ακολουθεί στη δεύτερη θέση το Όσλο, στην τρίτη η Καμπέρα, ενώ την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν η Γενεύη και η Σιγκαπούρη. Η Ευρώπη μπορεί να υπερηφανεύεται ότι στην πρώτη 10αδα, φιγουράρουν 7 δικές της πόλεις. Και η Ασία μπορεί επίσης να υπερηφανεύεται ότι πολλές δικές της πόλεις σκαρφάλωσαν αρκετά κλιμάκια στην κατάταξη. Κατήφορος για τη Βόρεια Αμερική Αντιθέτως η φετινή εικόνα είναι απογοητευτική για τις ΗΠΑ και συνολικά για τη Βόρεια Αμερική. Για πρώτη φορά από το 2019 καμία πόλη της Βόρειας Αμερικής δεν είναι μέσα στις 20 πιο έξυπνες του κόσμου. Η Ουάσιγκτον έκανε βουτιά 12 θέσεων και το Λος Άντζελες 11 θέσεων στον δείκτη, το Σαν Φρανσίσκο υποχώρησε εννέα θέσεις, η Νέα Υόρκη είχε πτώση 7 θέσεων και το Σικάγο τεσσάρων θέσεων. Στον Καναδά, η Οτάβα υποχώρησε 3 θέσεις και το Μόντρεαλ είχε πτώση 9 θέσεων. 120η σε 142 πόλεις η Αθήνα Η έρευνα κατατάσσει συνολικά 142 πόλεις ανά τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και η Αθήνα, στη βάση δεδομένων που συγκεντρώνουν οι ερευνητές για την ποιότητα ζωής, αλλά και των ερωτηματολογίων που απαντούν 120 κάτοικοι σε κάθε πόλη. Η Αθήνα στη φετινή λίστα υποχώρησε κατά 7 θέσεις, στην 120η. Η Άγκυρα, με πτώση 6 θέσεων, είναι σε καλύτερη μοίρα, στην 96η θέση. Όπως επισημαίνεται στην έκθεση πόλεις που βελτίωσαν τη θέση τους ήταν εκείνες που φρόντισαν συνολικά για το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων τους, αναπτύσσοντας περισσότερους χώρους πρασίνου, αλλά και διευρύνοντας τις ευκαιρίες για πολιτιστικές εκδηλώσεις και σύσφιξη κοινωνικών σχέσεων (social bonding). Στο έγγραφο, που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τη βαθμολογία όλων των πόλεων, που αξιολογούνται στην έρευνα. 20240412-SmartCityIndex-2024-Full-Report.pdf View full είδηση

Ο νέος νόμος 5092/2024 για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές άπτεται σημαντικών θεμάτων που σχετίζονται με την παραχώρηση των αιγιαλών, όπως η οριοθέτησή τους, οι διαγωνισμοί για την παραχώρησή τους, οι υποχρεώσεις των παραχωρησιούχων και η αντιμετώπιση των παραβάσεων. Στοχεύοντας στη μεγαλύτερη διαφάνεια των διαγωνισμών παραχώρησης μέσω κεντρικής ηλεκτρονικής διαδικασίας και την υψηλότερη αποτελεσματικότητα των ελέγχων μέσω της αξιοποίησης της σύγχρονης τεχνολογίας σε συνδυασμό με την αυστηροποίηση των ποινών, προσπαθεί να αντιμετωπίσει διαχρονικές παθογένειες. Από την άλλη, όμως, έχει προκαλέσει έντονη κριτική από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, κυρίως αναφορικά με την οριοθέτηση του αιγιαλού. Οριοθέτηση του αιγιαλού και απάτητες παραλίες Η οριοθέτηση του αιγιαλού αποτελεί ένα εξαιρετικά κρίσιμο θέμα, το οποίο επηρεάζει απόλυτα τη δόμηση στην περιοχή και ειδικότερα την απόσταση από την οριογραμμή, όπου αυτή επιτρέπεται. Η προϋφιστάμενη διάταξη (άρθρο 1 παρ. 2 εδ. β’ ν. 2971/2001) για ελάχιστο πλάτος 30 μέτρων από την οριογραμμή του αιγιαλού που συνιστά αδόμητη ζώνη καταργείται (άρθρο 3) με την αιτιολογία ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν επιφέρει κάποιο προστατευτικό αποτέλεσμα, ιδίως με δεδομένη την ποικιλομορφία του παραλιακού μετώπου της χώρας. Ωστόσο, αν και καταργείται το κατώτατο όριο των 30 μέτρων, δεν καταργείται το ανώτατο όριο των 50 μέτρων από την οριογραμμή του αιγιαλού, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάθε περίπτωση επιτρέπεται η δόμηση στα 50 μέτρα ανεξάρτητα από τυχόν ιδιαιτερότητες της εκάστοτε παραλίας. Το άρθρο 5 περιγράφει αναλυτικά τη διαδικασία οριοθέτησης του αιγιαλού, τονίζοντας ότι λαμβάνονται υπόψη οι φυσικές και λοιπές ενδείξεις που επηρεάζουν το πλάτος του αιγιαλού και της παραλίας, όπως για παράδειγμα η γεωμορφολογία του εδάφους, οι παράκτιοι πόροι και η ύπαρξη νομίμως υφιστάμενων τεχνικών έργων στην περιοχή. Επιπλέον, διατυπώνονται και ειδικότερες προβλέψεις για την οριογραμμή παραλίας ανά περίπτωση, όπως η ύπαρξη σχεδίου πόλης, παραδοσιακοί οικισμοί, πόλη ή οικισμός που προϋφίστανται του 1923 ή με πληθυσμό κατά των 2.000 κατοίκων. Ο καθορισμός γίνεται από επιτροπή, η οποία συγκροτείται σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, ενώ προβλέπεται και η συγκρότηση δευτεροβάθμιας επιτροπής, στην οποία υποβάλλεται ενδικοφανής προσφυγή και κατά της οποίας παρέχεται η δυνατότητα άσκησης αίτησης ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η όσο το δυνατόν ευρύτερη δυνατότητα ελέγχου της οριοθέτησης του αιγιαλού συμπληρώνεται και με τους απαιτούμενους όρους δημοσιότητας (δημοσίευση σε ΦΕΚ, μόνιμη ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, τοιχοκόλληση στις αποκεντρωμένες διοικήσεις). Επιπλέον, η καταγραφή του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού γίνεται σε ορθοφωτογραφικά υπόβαθρα τηρούμενα στο Ελληνικό Κτηματολόγιο. Ενδιαφέρον έχουν και οι διατάξεις των άρθρων 4 και 22, όπου για πρώτη φορά καθιερώνεται η έννοια των απάτητων παραλιών. Πρόκειται για αιγιαλούς και παραλίες ιδιαίτερης αισθητικής, γεωμορφολογικής ή οικολογικής αξίας σε περιοχές Natura 2000, όπου απαγορεύονται η παραχώρηση απλής χρήσης, η οποία ορίζεται ως "κάθε χρήση, από την οποία δεν παραβιάζεται ο προορισμός του αιγιαλού και της παραλίας ως κοινόχρηστων πραγμάτων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική μορφολογία τους και τα βιοτικά στοιχεία τους", και εν γένει όλες οι δραστηριότητες οι οποίες μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη μορφολογία και την ακεραιότητά τους από οικολογικής άποψης. Μάλιστα, βάσει της αιτιολογικής έκθεσης η απαγόρευση θα περιλαμβάνει και την τοποθέτηση κινητών στοιχείων στις απάτητες παραλίες (όπως ομπρελών, ξαπλωστρών κλπ). Παρόλη τη θέσπιση των απάτητων παραλιών αλλά και την έμφαση στον καθορισμό του αιγιαλού με αδιάβλητα κριτήρια και ανεξάρτητη διαδικασία, η διάταξη για την κατάργηση του ελάχιστου ορίου προστασίας των 30 μέτρων παραλίας οδήγησε στις αντιδράσεις γνωστών περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως η WWF Ελλάς, η Greenpeace και η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης. Η διαδικασία της παραχώρησης Η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και της παραλίας βρίσκεται στο επίκεντρο της τουριστικής αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, όμως έχει απασχολήσει στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές τις αρχές και την κοινή γνώμη με τις συχνές και ευρείες παραβάσεις των παραχωρησιούχων. Υπό αυτό το πρίσμα, στόχος του νέου νόμου είναι να εκσυγχρονιστεί η διαδικασία δημοπράτησης αλλά και να τεθούν συγκεκριμένα όρια για την κάλυψη του αξιοποιούμενου τμήματος. Σύμφωνα με το άρθρο 9 του νέου νόμου, ο ορισμός των τμημάτων του αιγιαλού και της παραλίας όπου επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας θα γίνεται με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών έως την 15η Ιανουαρίου κάθε έτους μετά από γνώμη των οικείων δήμων που διατυπώνεται έως την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους και σχετική εισήγηση της Κτηματικής Υπηρεσίας έως την 1η Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους. Γίνεται σαφές, επομένως, ότι ο βασικός άξονας είναι η αρκετά έγκαιρη ολοκλήρωση της διαδικασίας από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, ώστε να περιοριστούν και μελλοντικά προβλήματα. Για να αποφευχθούν ζητήματα υπερβολικής κάλυψης της παραλίας, όπου δεν θα παρέχεται η δυνατότητα στους λουόμενους να αξιοποιήσουν το ελεύθερο μέρος της, εισάγονται από τον νόμο συγκεκριμένες προστατευτικές διατάξεις. Συγκεκριμένα, το ανώτατο εμβαδόν παραχώρησης ορίζεται στα 500 τ.μ. και σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται η κάλυψη άνω του 50% του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος. Επιπλέον, είναι απαραίτητη η απόσταση 6 μέτρων μεταξύ των τμημάτων που παραχωρούνται, ενώ επιβάλλεται και απαγόρευση παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας όταν το μήκος ή το πλάτος είναι μικρότερο των 4 μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των 150 τ.μ. Αναφορικά με την πλειοδοτική δημοπρασία για την παραχώρηση απλής χρήσης, στο επίκεντρο των ρυθμίσεων του νέου νόμου βρίσκεται το Πληροφοριακό Σύστημα "Μητρώο Συμβάσεων Παραχώρησης Απλής Χρήσης Αιγιαλού και Παραλίας", έτσι ώστε να επιτυγχάνεται κεντρική εκτέλεση των διαγωνισμών παραχώρησης με διαφανή και σύγχρονη ηλεκτρονική διαδικασία. Στο εν λόγω σύστημα θα υπάρχουν όλα τα δεδομένα σχετικά με τις δημοπρασίες, τις παραχωρήσεις απλής χρήσης τμημάτων αιγιαλών και παραλιών, καθώς και δεδομένα σχετικά με αυτοψίες, καταγγελίες, αλλά και φωτογραφικό υλικό για τη διενέργεια ελέγχων. Έτσι, η δημοπράτηση θα ολοκληρώνεται ευκολότερα και γρηγορότερα, ενώ ταυτόχρονα θα είναι πιο αποτελεσματική η παρακολούθηση της συμμόρφωσης των παραχωρησιούχων με τους όρους των συμβάσεων. Σύμφωνα με το άρθρο 10, η ηλεκτρονική διενέργεια των διαγωνισμών γίνεται μέχρι την 31η Μαρτίου κάθε έτους από την Κτηματική Υπηρεσία. Επομένως, πλέον, η εκτέλεση γίνεται κεντρικά και όχι από τους δήμους, όπως συνέβαινε με το προϋφιστάμενο καθεστώς. Το πληροφοριακό σύστημα συλλέγει πληροφορίες για τις αντικειμενικές αξίες των όμορων ακινήτων και παράγει τη διακήρυξη του διαγωνισμού, η οποία αναρτάται τουλάχιστον 20 ημέρες πριν τη διεξαγωγή της δημοπρασίας στην εν λόγω πλατφόρμα. Η τιμή πρώτης προσφοράς εξάγεται αυτόματα βάσει του προβλεπόμενου στο άρθρο 10 παρ. 5 μαθηματικού τύπου. Υποχρεώσεις παραχωρησιούχων και δήμων Το άρθρο 8 θεσπίζει ελάχιστες υποχρεώσεις των παραχωρησιούχων που στοχεύουν στην απρόσκοπτη πρόσβαση του κοινού στην παραλία καθώς και στη διευκόλυνση των καταγγελιών. Καινοτόμο ρύθμιση αποτελεί η υποχρέωση του παραχωρησιούχου για ανάρτηση πινακίδας με σκοπό την πρόσβαση του κοινού στο σύστημα ηλεκτρονικών καταγγελιών. Οι υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου μετά τη λήξη της σύμβασης ορίζονται στο άρθρο 13, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να αφαιρούνται από τον αιγιαλό τα κινητά στοιχεία που τοποθετήθηκαν για τους σκοπούς της παραχώρησης και ο χώρος να παραδίδεται καθαρός από κάθε είδους ρύπο. Εφόσον ο παραχωρησιούχος δεν συμμορφώνεται με τις εν λόγω υποχρεώσεις που πηγάζουν εκ του νόμου αλλά και τις συμβατικές του υποχρεώσεις, η σύμβαση μπορεί να καταγγελθεί αζημίως από τον παραχωρούντα φορέα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η διάταξη του άρθρου 8 ότι οι συμβάσεις παραχώρησης είναι προσωποπαγείς και συνεπώς δεν μπορούν να μεταβιβαστούν. Η επαναφορά αυτής της πρόβλεψης αποτρέπει το εμπόριο που είχε δημιουργηθεί, κυρίως στις δημοφιλείς παραλίες, εξασφαλίζοντας κατά το δυνατόν τη μη εμπορευματοποίηση της παράκτιας ζώνης και την τήρηση των υποχρεώσεων των παραχωρησιούχων. Στο άρθρο 14 του νόμου αναφέρονται και οι υποχρεώσεις των δήμων ως προς τους αιγιαλούς και τις παραλίες της χωρικής τους αρμοδιότητας. Τέτοιες υποχρεώσεις αφορούν την καθαριότητα, την ανάρτηση σχεδίου όπου φαίνονται οι παραχωρήσεις, την ενημέρωση της αστυνομίας σε περίπτωση διαπίστωσης καταπατήσεων των κοινόχρηστων χώρων, την πρόσληψη ναυαγοσωστών και την άσκηση των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων τους. Η απαρίθμηση των υποχρεώσεων των δήμων αναδεικνύει το γεγονός ότι ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την προστασία του περιβάλλοντος, την ασφάλεια των λουομένων και των εργαζομένων και γενικά για την τήρηση της νομιμότητας στους αιγιαλούς και τις παραλίες. Καταγγελίες και κυρώσεις Η διευκόλυνση των καταγγελιών εκ μέρους του κοινού και η αυστηροποίηση των κυρώσεων για τις παραβάσεις των παραχωρησιούχων αποτελούν χαρακτηριστικά των διατάξεων του ν. 5092/2024, έτσι ώστε να καταπολεμηθούν αποτελεσματικά τα ουκ ολίγα περιστατικά που είχαν παρατηρηθεί τα προηγούμενα έτη με καταπάτηση μεγαλύτερης επιφάνειας του αιγιαλού και την παρεμπόδιση του κοινού στην πρόσβασή του στην παραλία. Το άρθρο 16 παρέχει τη δυνατότητα ηλεκτρονικών καταγγελιών από το κοινό μέσω της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων, ιδίως με χρήση QR – code, ο οποίος βρίσκεται στην πινακίδα σήμανσης του αιγιαλού ή της παραλίας. Κατά συνέπεια, οποιοσδήποτε διαπιστώνει παράβαση σε μια συγκεκριμένη παραλία, θα μπορεί να σκανάρει με το κινητό του τον κωδικό και να αποστέλλει την καταγγελία στις αρμόδιες αρχές. Πέρα από την προφανή απλοποίηση της διαδικασίας για τον καταγγέλλοντα, η χρήση ηλεκτρονικών μέσων διευκολύνει και τις αρχές, καθώς τίθεται υπόψη τους αποδεικτικό υλικό το οποίο προκύπτει σε πραγματικό χρόνο. Αρμόδιες αρχές για τη διενέργεια ελέγχων τήρησης της νομιμότητας καθίστανται, σύμφωνα με το άρθρο 17, η Κτηματική Υπηρεσία, οι δήμοι, οι ελεγκτικές υπηρεσίες της Α.Α.Δ.Ε., η Οικονομική Αστυνομία και το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Προκειμένου τα ανωτέρω όργανα να δρουν αποτελεσματικά, χωρίς να διακυβεύεται η ασφάλεια των ιδίων και των λουόμενων, θα συνεπικουρούνται από την Ελληνική Αστυνομία, ενώ για τον έλεγχο των παραλιών θα χρησιμοποιούνται drones ή δορυφόροι. Αναφορικά με τις διοικητικές και ποινικές κυρώσεις (άρθρα 18-20), αυτές κλιμακώνονται ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης. Τα κυριότερα διοικητικά μέτρα είναι: - Έκδοση πράξης άμεσης απομάκρυνσης (εντός 48 ωρών) από την Κτηματική Υπηρεσία σε περίπτωση κατάληψης αιγιαλού και παραλίας χωρίς τη σύναψη σύμβασης παραχώρησης ή καθ’ υπέρβαση της σύμβασης παραχώρησης. - Σε περιπτώσεις αυθαίρετης κατάληψης επιβάλλεται σφράγιση και διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης στον χώρο που έχει καταληφθεί και εντός 24 ωρών από την κοινοποίηση της διαταγής ο χώρος σφραγίζεται με ταινία, τοποθετείται σχετική πινακίδα που αναφέρει τη σφράγιση και τον λόγο και την απαγόρευση εισόδου. - Κατεδάφιση των παράνομων έργων με πρωτόκολλο της Κτηματικής Υπηρεσίας, το οποίο κοινοποιείται βάσει του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας στον φερόμενο κύριο ή νομέα ή κάτοχο ή κατασκευαστή αυτών, ο οποίος, μέσα σε 30 ημέρες από την κοινοποίηση, κατεδαφίζει τα κτίσματα και αίρει τα πάσης φύσεως κατασκευάσματα, εξαιρουμένων όσων εμπίπτουν στη νομοθεσία για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς και όσων έχουν ήδη κηρυχθεί προστατευόμενα ή διατηρητέα με απόφαση αρμόδιας αρχής. Επιπλέον, επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις στους παραβάτες από την Κτηματική Υπηρεσία, με τα πρόστιμα να ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης. Μάλιστα, για πρώτη φορά καθιερώνονται πρόστιμα για παρεμπόδιση της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού στη θάλασσα, τον αιγιαλό και την παραλία, από 2.000 έως 60.000€. Οι ποινικές κυρώσεις περιλαμβάνουν τη φυλάκιση τουλάχιστον 1 έτους και χρηματική ποινή για μεταβολή χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής ή με άδεια που εκδόθηκε παράνομα,. Αν η μεταβολή προκαλεί σημαντική οικολογική, περιβαλλοντική ή γεωμορφολογική διατάραξη ή βλάβη, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 2 ετών και χρηματική ποινή. Ο κ. Παναγιώτης Κορδώνης είναι Δικηγόρος, Ανώτερος Συνεργάτης Δικηγορικής Εταιρείας Your Legal Partners View full είδηση

Συνάδελφοι καλησπέρα, έχω αποτυπώσει αυθαίρετη απόληξη ανελκυστήρα επιφάνειας 15,60 m² και ύψους 2,48μ, μου φαίνεται λίγο παράλογο αυτό να δηλωθεί ως κύριος χώρος και θα ήθελα την άποψη σας, να το νόμιμοποιήσα με αναλυτικό προϋπολογισμό.

Χωρίς τις ρυθμίσεις για την εκτός σχεδίου δόμηση και τα bonus του οικοδομικού κανονισμού, αλλά με δέκα άρθρα επιπλέον –φθάνοντας πλέον τα 132– κατατέθηκε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος. Κύρια αντικείμενα του νομοθετήματος είναι η νέα διαδικασία πολεοδομικών ελέγχων και κατεδαφίσεων, η ίδρυση του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας και το νέο μοντέλο διαχείρισης της βιομάζας στα δάση. Περιλαμβάνει ωστόσο και πληθώρα περιπτωσιολογικών ρυθμίσεων, αλλά και την 23η τροποποίηση της νομοθεσίας για την επένδυση στο Ελληνικό. Το σχέδιο νόμου κατατέθηκε στη Βουλή τη Δευτέρα, την ίδια ημέρα που έληξε η δεκαήμερη περίοδος διαβούλευσής του. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του σχεδίου νόμου αφορά τη νέα διαδικασία πολεοδομικών ελέγχων και κατεδαφίσεων, τα βασικά σημεία της οποίας είναι τα εξής: Η αρμοδιότητα ελέγχων για την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος, καθώς και της δημόσιας περιουσίας, ανατίθεται συνολικά στους επιθεωρητές Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόλο που οι επιθεωρητές αναλαμβάνουν αρμοδιότητα και για τις αυθαιρεσίες επί αιγιαλών και παραλίας, το σχέδιο νόμου κάνει έναν ακατανόητο διαχωρισμό, εξαιρώντας «επεμβάσεις με ελαφριές κατασκευές και την επισκευή αυτών» (προφανώς δεν νοείται επισκευή αυθαιρέτων, ενώ είναι παράδοξο οι επιθεωρητές να ελέγχουν μεγάλες παρανομίες και οι κτηματικές υπηρεσίες τις «ελαφριές», πολλώ δε μάλλον όταν αυτό δεν ορίζεται σαφώς). Οι πολεοδομικοί έλεγχοι, που αφαιρούνται από τις υπηρεσίες δόμησης (οι οποίες μετατρέπονται σταδιακά σε άδειο κέλυφος), δίνονται σε ιδιώτες μηχανικούς. Οπως ορίζεται, εκτός από τους επιθεωρητές και τους υπαλλήλους του ΥΠΕΝ και άλλων υπηρεσιών του Δημοσίου, οι έλεγχοι μπορούν να διεξάγονται και από τους ελεγκτές δόμησης. Η επιλογή αυτή είναι ιδιαίτερα προβληματική, όχι μόνο γιατί το κράτος δεν μπορεί να απεμπολεί τον ελεγκτικό του ρόλο, αλλά και γιατί, όπως έχει αποδειχθεί, το να βάζεις ιδιώτες μηχανικούς να ελέγχουν ιδιώτες μηχανικούς θυμίζει τη λαϊκή ρήση «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Οι επιθεωρητές καταρτίζουν ετήσιο στρατηγικό σχέδιο, ενώ (μια αναμφίβολα θετική εξέλιξη) θα αναρτούν στον ιστότοπό τους τις εκθέσεις αυτοψίας (ανωνυμοποιημένες ως προς τα στοιχεία του ιδιοκτήτη). Το ΥΠΕΝ συνεχίζει την εκχώρηση των αρμοδιοτήτων του στο Τεχνικό Επιμελητήριο, το οποίο ορίζεται ότι θα αναλάβει (ακόμη) δύο πλατφόρμες: μία για τον εντοπισμό αυθαιρέτων με τη χρήση αεροφωτογραφιών και drones (μια ενδιαφέρουσα ιδέα, η οποία ωστόσο έχει προταθεί πολλάκις στο πρόσφατο παρελθόν χωρίς να προχωρήσει) και μία για την υποβολή καταγγελιών από πολίτες. Να σημειωθεί ωστόσο ότι η δεύτερη θα δημιουργηθεί κάτω από την ομπρέλα του gov.gr, αλλά από το ΤΕΕ. Η επιλογή αυτή ενέχει (δυνητικά) κινδύνους, καθώς το ΤΕΕ είναι μεν νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, είναι όμως ταυτόχρονα και το συνδικαλιστικό όργανο των μηχανικών (η ηγεσία του και τα όργανά του εκλέγονται από τους μηχανικούς) και επομένως θα υπάρχει πρόσβαση μονίμως σε ευαίσθητα δεδομένα σχετικά με τις καταγγελίες (που θα στρέφονται και κατά μηχανικών). Οι καταγγελίες θα υποβάλλονται επωνύμως με την καταβολή παραβόλου 150 ευρώ. Αν όμως αποδειχθούν σωστές, το παράβολο επιστρέφεται. Αν χρειάζεται έλεγχος σε περιοχές αιγιαλού – παραλίας ή δασών – δασικών εκτάσεων, τότε θα ειδοποιούνται να συμμετέχουν και εκπρόσωποι των κτηματικών υπηρεσιών ή της διεύθυνσης Δασών αντίστοιχα. Αν εντοπιστεί αυθαίρετο κατά την κατασκευή του (επ’ αυτοφώρω), τότε θα δίνεται μια μικρή προθεσμία στον ιδιοκτήτη του να αντικρούσει ότι είναι νόμιμο και μετά αυτό θα κατεδαφίζεται άμεσα. Σε κάθε άλλη περίπτωση ο ενδιαφερόμενος θα μπορεί εντός ενός μηνός να ασκήσει προσφυγή στο ΚΕΣΥΠΟΘΑ κατά της έκθεσης αυτοψίας. Αν πρόκειται για επιχείρηση θα αναστέλλεται η άδεια λειτουργίας. Η απόφαση θα πρέπει να εκδοθεί εντός ενός μηνός. Αν η απόφαση του ΚΕΣΥΠΟΘΑ είναι αρνητική, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να υποβάλει αίτηση ακύρωσης στο εφετείο εντός δύο μηνών και να ζητήσει και το «πάγωμα» της διαδικασίας. Η αίτηση πρέπει να συζητηθεί εντός 2 μηνών (η διαδικασία αυτή μάλλον θα αποδειχθεί δυσλειτουργική στην περίπτωση παρανομιών σε παραλίες, καθώς μέσω αυτής μπορεί άνετα να εξακολουθήσει η λειτουργία ενός παράνομου καταστήματος έως το τέλος της σεζόν). Οι κατεδαφίσεις αυθαιρέτων μεταφέρονται από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις στα υπουργεία Περιβάλλοντος και Υποδομών (χωρίς όμως να ορίζεται με ποιο τρόπο «μοιράζεται» η αρμοδιότητα), τα οποία θα μπορούν να κάνουν μακροχρόνιες συμβάσεις με εργολάβους κατεδαφίσεων. H εκτέλεση της κατεδάφισης θα πιστοποιείται ξανά από ιδιώτη ελεγκτή δόμησης (κάτι που πέρυσι στην περίπτωση beach bar στη Μύκονο αποδείχθηκε ότι δεν ήταν καλή ιδέα). Στις προστατευόμενες περιοχές με ολοκληρωμένο πλαίσιο προστασίας (προεδρικό διάταγμα) τις κατεδαφίσεις θα αναλαμβάνει ο ΟΦΥΠΕΚΑ. Προτεραιότητα στις κατεδαφίσεις θα έχουν τα φετινά αυθαίρετα, μετά όλα τα αυθαίρετα που ανεγέρθηκαν μετά το 2011 και τέλος, όσα υπήχθησαν σε νομιμοποίηση με ψευδείς δηλώσεις (μάλλον χαμηλά στην ιεράρχηση). Πληθώρα επιμέρους ρυθμίσεων Το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει και πλήθος άλλων θεμάτων, ανάμεσα στα οποία: ∆ημιουργείται ο Οργανισμός ∆ιαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας, ο οποίος παίρνει όλες τις τοπικές αρμοδιότητες για την άρδευση. Θα έχει τη μορφή ανώνυμης εταιρείας (όπως η ΕΥ∆ΑΠ και η ΕΥΑΘ), κάτι που έχει ήδη δεχθεί κριτική ως έμμεση «ιδιωτικοποίηση» της διαχείρισης ύδατος στην περιοχή. Μεταφέρεται στην ΕΥ∆ΑΠ και στην ΕΥΑΘ η αρμοδιότητα για τα δίκτυα και φρεάτια ομβρίων υδάτων στο λεκανοπέδιο και τη μητροπολιτική Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. ∆ημιουργείται ένα πλαίσιο για υβριδικά σχήματα μεταξύ ιδιωτών και δασικών συνεταιρισμών, με σκοπό την εκμετάλλευση της βιομάζας από δάση. Εγκρίνεται η πολλοστή τροποποίηση της νομοθεσίας για την επένδυση στο Ελληνικό (23η συγκεκριμένα). Ο αρχικός νόμος (4062/12) έχει τροποποιηθεί δύο φορές το 2012, δύο το 2013, δύο το 2018, πέντε το 2019, τέσσερις το 2020, τέσσερις το 2021, μία το 2022 και δύο το 2023. Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα πολεοδομικό παράδοξο, καθώς το πλαίσιο που δημιούργησε η πολιτεία για την αξιοποίηση του Ελληνικού έχει γίνει «λάστιχο», ανάλογα με τις ανάγκες του επενδυτή. • Ιδρύεται ένα δεύτερο Κεντρικό Πολεοδομικό Συμβούλιο (ΚΕΣΥΠΟΘΑ), ειδικά για τη διαχείριση των προσφυγών για αυθαίρετα. Αυτό που εξακολουθεί να λείπει από τη νομοθεσία είναι η διαφάνεια στη λειτουργία του ΚΕΣΥΠΟΘΑ, το οποίο δεν δημοσιεύει ούτε την ατζέντα των θεμάτων του (όπως λ.χ. το ΚΑΣ και το ΚΣΝΜ) ούτε τις εισηγήσεις του υπουργείου ούτε τις αποφάσεις του. Ως αποτέλεσμα, σημαντικά ζητήματα κρίνονται πίσω από «κλειστές πόρτες». View full είδηση

Αυτοί οι φωστήρες που σκαριφιστικαν αυτά έχουν καταλάβει ότι απευθύνονται σε 1.000.000 περίπου ακίνητα σε όλη την Ελλάδα (στοιχεία της ΠΟΜΙΔΑ);. Έχουν καταλάβει ότι τα οικονομικά βάρη που πρέπει να σηκώσουν (για τις κατασκευές που απαιτούνται) οι πολίτες είναι τεράστια; Έχουν καταλάβει ότι πολλά από τα μέτρα απαιτούν άδειες και σχέδια από μηχανικούς (βλ. τελευταία εγκύκλιο) με επιπρόσθετα οικονομικά βάρη; Έχουν καταλάβει ότι πλήθος των δήμων δεν έχει τεχνικούς ούτε για να κάνουν τις τρέχουσες αλλά καίριες εργασίες (πολεοδομίες,τεχνικά έργα, δεκάδες επιτροπες κ.λ.π. ); Έχουν καταλάβει τις προστριβές που θα προκύψουν μεταξύ των γειτόνων (π.χ ποιος θα πληρώσει την κοινή τους μάντρα από μπετόν;). Η νεώτερη εγκύκλιος κάπου λέει "να συνεννοηθούν"!! (αυτό λέγεται πετάω την μπάλα στην εξέδρα) "Ο σχεδιασμός των περιμετρικών ζωών προστασίας μπορεί να εφαρμοστεί είτε για κάθε μεμονωμένο κτίριο, είτε για συγκροτήματα κτιρίων της ίδιας ή άλλης ιδιοκτησίας εφόσον απέχουν μεταξύ τους απόσταση μικρότερη των πέντε (5,00) μέτρων, κατόπιν συνεννόησης των ιδιοκτητών τους, με...." Η Πυροσβεστική όταν έβγαλε την εγκύκλιο του 2019 (από εκεί ξεκίνησαν όλα )κατάλαβε το τι έκανε;; Όλα τα παραπάνω ρητορικά ερωτήματα οδηγούν σε μια απάντηση. Στο τέλος δεν θα γίνει τίποτα. εγκυκλιος 2019 πυροσβεστικης.pdf

Κανονική διαδικασία χωρίς απαλλαγή σε τίποτα!!. Έχεις κτήμα 1 στρέμμα (κοινό σε οικισμούς) με περίμετρο π.χ 130 μέτρα; θέλεις τουλάχιστον τοίχο μπετομενιο ύψους 1.00μ σε όλο το μήκος !!!!!! Σου επισυνάπτω όλα τα γνωστά σχετικά μέχρι τώρα . sten_eparmoge_tou_kanonismou_puroprostasias_akineton_entos_kai_plesion_dasikon_ektaseon(1).pdf ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ.odt δηλωση εκτελεσης εργασιων πυροπροστασια.pdf εγκυκλιος 2019 πυροσβεστικης.pdf εγκυκλιος 2023 πυροσβεστικησ για αντιπυρικη προστασια.pdf Εγκύκλιος ΥΠΕΝ ΔΑΟΚΑ 28909-848 Εφαρμογή του Κανονισμού Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός και πλησίον δασικών εκτάσεων.pdf ΕΝΤΥΠΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ.pdf νομος για αντιπυρικη.pdf Οι 20 λόγοι που καθιστούν τη νέα Εφαρμογή του Κανονισμού Πυροπροστασίας Ακινήτων, άδικη & εσφαλμένη • B2Green.pdf ΥΠΕΝ_ Εγκύκλιος καθιστά υποχρεωτική την προληπτική πυροπροστασία και την σύνταξη Εντύπου Αξιολόγησης Επικινδυνότητας - Page 7 - Ειδήσεις - Michanikos.pdf ΥΠΕΝ-ΔΑΟΚΑ-42966-1311 19.04.2024 Εφαρμογή του Κανονισμού Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων.pdf φεκ παρατασης με μετρα.pdf

pavlos 33. Τα μέτρα ουσιαστικά τα πρότεινε η Πυροσβεστική από το 2019 ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!! εγκυκλιος 2019 πυροσβεστικης.pdf

Το πλαίσιο είναι απλά απαράδεκτο. Χιλιάδες πολίτες πρέπει να πληρώσουν εκατοντάδες και χιλιάδες ευρώ για να υλοποιήσουν τις ανοησίες .Ας πάμε στον πολίτη να του πούμε "πρέπει να φτιάξεις τσιμεντένια μάντρα 1.00 ύψος σε όλη την περίμετρο του κτήματος σου (ας είναι και 500μ μήκος) "φτιάξε υδροληψίες" "κόψε τα μισά σου δέντρα" , φτιάξε εξωτερικό οίκημα για να βάλεις τα προϊόντα που είναι ευάλωτα σε φωτιά " "βάλε αντιπυρικά υλικά στα παράθυρά σου ή άλλαξέ τα εντελώς με νέα" κ.λ.π. κ.λ.π κ.λ.π . Το ξύλο ποιος θα το γλυτώσει;; Και όλα αυτά γιατί τα μέτρα (στην ουσία ) τα πρότεινε η Πυροσβεστική από το 2019 !!!!!!!!! εγκυκλιος 2019 πυροσβεστικης.pdf

Ποσό ύψους 101 εκατομμυρίων ευρώ, ώστε να υλοποιηθούν πάνω από 40 σημαντικά έργα και δράσεις που θα αλλάξουν την εικόνα της πρωτεύουσας, διατίθεται με την απόφαση εκχώρησης του περιφερειάρχη Αττικής προς τον Δήμο Αθηναίων, στο πλαίσιο της Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης (ΟΧΕ) υπό τον τίτλο «Αθήνα 2030», που εντάσσεται στο Πρόγραμμα «Αττική» 2021 - 2027. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, όπως επισημάνθηκε κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε ο περιφερειάρχης Αττικής με τον δήμαρχο Αθηναίων, στα έργα που θα υλοποιηθούν τα προσεχή έτη συγκαταλέγεται, μεταξύ άλλων: η αναβάθμιση των υποδομών του Εθνικού Κήπου η αποκατάσταση πεζοδρόμων και πεζοδρομίων στο Εμπορικό Κέντρο με έμφαση στην ανάπλαση της Ερμού από την πλατεία Συντάγματος έως την Αιόλου η ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου στην Ακαδημία Πλάτωνος η εγκατάσταση σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων η δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων και «πράσινων» διαδρομών η ενεργειακή αναβάθμιση κτηρίων του Δήμου Αθηναίων καθώς επίσης και οι στοχευμένες υπηρεσίες υγείας σε ευάλωτες και ευπαθείς ομάδες του κέντρου και των γειτονιών της πόλης Ειδικότερα, από τα 101 εκατομμύρια ευρώ: - 5 εκατ. ευρώ θα δοθούν για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας της περιφερειακής οικονομίας (ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας, αξιοποίηση των οφελών της ψηφιοποίησης και ανάπτυξη - ανταγωνιστικότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων). - 78 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση της χωρικής οικονομικής, κοινωνικής, περιβαλλοντικής και πολιτιστικής ανάπτυξης και συνοχής. - 18 εκατ. ευρώ για την προώθηση της περιφερειακής κοινωνικής συνοχής (πρόσβαση στην απασχόληση και μέτρα ενεργοποίησης για όλους, ισόρροπη συμμετοχή των φύλων στην αγορά εργασίας, κοινωνική ένταξη των ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο, ισότιμη πρόσβαση σε ποιοτικές κοινωνικές και υγειονομικές υπηρεσίες, κ.α.). «Θεωρώ ότι αυτή η πρώτη εκχώρηση είναι η αρχή μιας συνεργασίας, η οποία δεν έχει ‘ταβάνι’, δεν έχει όρια. Η αγωνία μας είναι κοινή και αυτό που θέλουμε είναι η πρωτεύουσά μας - κάθε γειτονιά της Αθήνας- να πηγαίνει όσο το δυνατόν καλύτερα. Είμαι χαρούμενος για αυτήν την πρώτη συνεργασία. Σήμερα είναι μόνο η αρχή, έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε», είπε ο περιφερειάρχης Αττικής και πρόσθεσε: «Είμαστε αποφασισμένοι να βελτιώσουμε την όψη της πρωτεύουσας. Τα 40 και πλέον έργα που θα υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια, δεν αφορούν μόνο την αναβάθμιση των υποδομών της Αθήνας αλλά και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, την προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς μας και την κοινωνική συνοχή. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια πόλη που προσφέρει ευκαιρίες για όλους, προάγοντας την οικονομική ανάπτυξη, τη βιωσιμότητα και την ποιότητα ζωής». Από την πλευρά του ο δήμαρχος Αθηναίων δήλωσε: «Τα προγράμματα αυτά είναι για εμάς πολύ κρίσιμα και χρήσιμα, η Αθήνα επιζητά όσο το δυνατόν περισσότερες τέτοιες δράσεις και πρωτοβουλίες. Δέσμευσή μας είναι να τρέξουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να αποδοθούν στους πολίτες της Αθήνας τα έργα - ιδίως σε αυτούς που έχουν πιο μεγάλη ανάγκη. Είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία, έτσι ώστε να επιλύουμε άμεσα οποιοδήποτε γραφειοκρατικό κώλυμα. Θέλουμε την αμέριστη συμπαράσταση της Περιφέρειας - ξέρουμε ότι την έχουμε - είμαστε σύμμαχοι και πολύ καλοί συνεργάτες». Επιπροσθέτως, συμφωνήθηκε η συγκρότηση κοινής ομάδας εργασίας, η οποία θα συντονίζει τόσο μια σειρά από ζητήματα, όσο και την ανάληψη κοινών δράσεων και πρωτοβουλιών μεταξύ της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Αθηναίων. View full είδηση

Άλλωστε όλο το θέμα ξεκίνησε με προτάσεις (που σχεδόν υλοποιούνται όλες μέσω του νόμου) της Πυροσβεστικής χωρίς να ληφθούν υπ όψιν κατασκευαστικά και κυρίως οικονομικά προβλήματα των πολιτών. εγκυκλιος 2019 πυροσβεστικης.pdf

Με νέα Εγκύκλιό του ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/42966/1311 19.04.2024 παρέχονται οδηγίες για την εφαρμογή του Κανονισμού Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων. Η εγκύκλιος αναφέρει: Σε συνέχεια της (2) σχετικής Οδηγίας προς του δήμους της χώρας, με την οποία επισημάνθηκαν αφενός η έναρξη εφαρμογής του Κανονισμού πυροπροστασίας ακινήτων εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων (σχετ.1) και αφετέρου οι ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβούν οι δήμοι στο πλαίσιο των προβλέψεων του εν λόγω κανονισμού, και μετά από πληθώρα ερωτημάτων που υποβλήθηκαν επί της εφαρμογής του κανονισμού από δήμους και πολίτες ακινήτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του, διευκρινίζονται τα εξής: Α. Γενικά: Ο κανονισμός αποσκοπεί στην αύξηση της ανθεκτικότητας και στην ενίσχυση του βαθμού πυρασφαλείας των ακινήτων που βρίσκονται εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων. Στόχος είναι η προστασία της ζωής και της υγείας του κοινού, του φυσικού περιβάλλοντος και των δασικών οικοσυστημάτων, καθώς και των ακινήτων με περιορισμό της συμβολής τους στην μετάδοση της φωτιάς. Σημαντικός παράλληλα στόχος του κανονισμού είναι η ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση και η προετοιμασία του κοινού για την αντιμετώπιση κινδύνων από δασικές πυρκαγιές, οι οποίοι έχουν ενταθεί λόγω της κλιματικής αλλαγής. Β. Πεδίο εφαρμογής: Ο κανονισμός αφορά σε δομημένα ακίνητα που βρίσκονται μέσα σε δάση, δασικές εκτάσεις, περιαστικό πράσινο, κηρυγμένες δασωτέες, αναδασωτέες και χορτολιβαδικές εκτάσεις, καθώς και σε ακτίνα τριακοσίων (300) μέτρων από τα όρια των εκτάσεων αυτών. Αφορά επίσης κτίσματα εντός πάρκων και αλσών πόλεων και οικιστικών περιοχών. Επισημαίνεται ότι στην περίπτωση των αλσών, ο κανονισμός εφαρμόζεται μόνο στα κτίρια που βρίσκονται εντός αυτών και όχι στα όμορα του άλσους ακίνητα, ούτε και σε αυτά που έχουν πρόσωπο στο άλσος. Αυτό γίνεται λόγω ικανής δυνατότητας ελέγχου, περιορισμού της μετάδοσης, πρόσβασης και επέμβασης των δυνάμεων σε περίπτωση εκδήλωσης φωτιάς εντός άλσους ή πάρκου τα οποία περιβάλλονται από οικιστική δόμηση. Με τον ίδιο τρόπο δύναται να αντιμετωπίζονται και μεμονωμένοι δασικοί θύλακες μικρής έκτασης σε εντός σχεδίου περιοχές οι οποίοι περιβάλλονται από δόμηση. Αντίθετα, στους οικισμούς, καθώς και σε οικιστικές πυκνώσεις που περιβάλλονται στο σύνολό τους από δασικές εκτάσεις, ο κίνδυνος μετάδοσης της φωτιάς από τη δασική έκταση στον οικισμό ή αντίστροφα είναι αυξημένος και λιγότερο ελεγχόμενος, με αποτέλεσμα να προβλέπεται στον κανονισμό διαφορετική διαδικασία (άρθρο 4 του Κεφαλαίου Δεύτερου), η οποία αναλύεται παρακάτω. Διευκρινίζεται επίσης ότι ο κανονισμός δεν εφαρμόζεται σε καλλιεργούμενες εκτάσεις, ούτε στην περίπτωση που υπάρχει εντός αυτών κτίσμα βοηθητικής χρήσης για την αποθήκευση εξοπλισμού, εργαλείων και υλικών που απαιτούνται για την εξυπηρέτηση γεωργικής δραστηριότητας. Γ. Διαδικασία: Σημειώνεται ότι οι τεχνικοί κανονισμοί εν γένει και εν προκειμένω ο κανονισμός του θέματος, εφαρμόζεται σε όλα τα ακίνητα με κτίρια που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του, ως απαίτηση της πολεοδομικής νομοθεσίας και εξειδίκευση ρύθμισης θεμάτων κτιριοδομικού περιεχομένου που βελτιώνουν την υγεία και την ασφάλεια των ενοίκων, των περιοίκων και των κτιρίων και προστατεύουν το περιβάλλον, χωρίς δυνατότητα εξαίρεσης λόγω άλλων παραγόντων, όπως τυχόν ασφάλιση του κτιρίου. Ειδικότερα, η διαδικασία μελέτης κατά τις προβλέψεις του κανονισμού, περιλαμβάνει τρία στάδια: την αξιολόγηση της επικινδυνότητας του ακινήτου, τη σύνταξη τεχνικής έκθεσης μέτρων και ενεργειών, καθώς και τη δήλωση εφαρμογής τους από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου. 1. Η αξιολόγηση της επικινδυνότητας των ακινήτων γίνεται βάσει των έξι ομάδων κριτηρίων του άρθρου 5 του Κεφαλαίου Πρώτου του κανονισμού. Η αξιολόγηση αυτή γίνεται για την περιοχή επιρροής του ακινήτου και αποτυπώνεται στο Έντυπο αξιολόγησης επικινδυνότητας από το οποίο προκύπτει η κατάταξή του (χαμηλή, μέση, υψηλή και ιδιαίτερα υψηλή). Στον κανονισμό υφίστανται στοιχεία, σύνδεσμοι και παραρτήματα για τη διευκόλυνση του έργου των συντακτών της αξιολόγησης. Το έντυπο αξιολόγησης συντάσσεται άπαξ και επανασύνταξή του απαιτείται μόνο στην περίπτωση που τροποποιηθούν οι παράμετροι που λήφθηκαν υπόψη κατά την αξιολόγηση (όπως για παράδειγμα τυχόν αλλαγή στο πλάτος της οδού πρόσβασης στο ακίνητο, προσθήκη σημείου υδροληψίας πυροσβεστικού οχήματος, δόμηση νέων κτιρίων στα όμορα ακίνητα με επίπτωση στον δείκτη της πυκνότητας του δομημένου περιβάλλοντος) εφόσον επιφέρουν μεταβολή στην κατηγορία επικινδυνότητας του ακινήτου. Το Έντυπο αξιολόγησης συντάσσεται από τεχνικό επιστήμονα με κατάρτιση σε θέματα τοπογραφίας, βλάστησης, υποδομών και δικτύων. Ενδεικτικά και με την επιφύλαξη των επαγγελματικών δικαιωμάτων του συνόλου των τεχνικών επιστημόνων, το έντυπο αξιολόγησης μπορεί να συνταχθεί από μηχανικούς (τοπογράφους, αρχιτέκτονες, πολιτικούς μηχανικούς, μηχανολόγους μηχανικούς, μηχανικούς περιβάλλοντος, κ.λ.π,) καθώς και δασολόγους, γεωπόνους ή γεωτεχνικούς επιστήμονες. Κατ’ εξαίρεση των ανωτέρω, στην περίπτωση οικισμών, οριοθετημένων ή μη και οικιστικών πυκνώσεων που περιβάλλονται στο σύνολό τους από δασικές, χορτολιβαδικές, αναδασωτέες και λοιπές εκτάσεις, η αξιολόγηση της επικινδυνότητας συντάσσεται για το σύνολο του οικισμού, σε ένα ενιαίο έντυπο, με μέριμνα του αρμόδιου ΟΤΑ. 2. Η τεχνική έκθεση, περιλαμβάνει: Α. περιγραφή: – του ακινήτου, με ιδιαίτερη αναφορά στη θέση του ως προς τη δασική, αναδασωτέα, κ.λ.π έκταση και στα κρίσιμα σημεία του εντύπου αξιολόγησης που οδήγησαν στην κατάταξή του από πλευράς επικινδυνότητας, – του ή των κτισμάτων εντός του ακινήτου, με αναφορά στα γεωμετρικά τους χαρακτηριστικά, τα δομικά τους στοιχεία και υλικά, – του περιβάλλοντος χώρου, των κατασκευών (θέση και υλικά) και εγκαταστάσεών του, καθώς και του είδους, μεγέθους και θέσης των φυτών, – των γειτονικών ιδιοκτησιών, τυχόν κτισμάτων εντός αυτών και του περιβάλλοντος χώρου τους κατά τα ανωτέρω, – κάθε άλλου στοιχείου κρίσιμου και συναφούς με το αντικείμενο του κανονισμού. Β. καθορισμό: – των απαιτούμενων προληπτικών μέτρων, μέτρων παθητικής πυροπροστασίας και μέσων ενεργητικής πυροπροστασίας, καθώς και τυχόν συστάσεις προς τους ιδιοκτήτες για το σχέδιο προετοιμασίας εκκένωσης, – των εργασιών και ενεργειών που πρέπει να γίνουν στην περίπτωση ακινήτων με υφιστάμενα κτίρια για την τήρηση των ανωτέρω προβλεπόμενων μέτρων, – των κατά περίπτωση απαιτούμενων διοικητικών πράξεων εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών του άρθρου 28 του ν.4495/17, όπως ισχύει. και συνοδεύεται από σχέδιο κάτοψης του ακινήτου όπου αποτυπώνονται τα απαραίτητα στοιχεία, όπως ενδεικτικά, οι θέσεις των κτισμάτων κύριας και βοηθητικής χρήσης, η πρόσβαση στο ακίνητο, οι ζώνες προστασίας, οι θέσεις και αποστάσεις των δέντρων, οι αποστάσεις των όμορων κτιρίων, κ.λ.π Επισημαίνεται ότι διοικητική πράξη εκδίδεται μόνο για τις εργασίες εκείνες που είναι οικοδομικής φύσεως (επί τω πλείστον εργασίες που προβλέπονται στις απαιτήσεις παθητικής και ενεργητικής πυροπροστασίας) εφόσον δεν εμπίπτουν στις εργασίες του άρθρου 30 του ν.4495/17, για τις οποίες δεν απαιτείται οικοδομική άδεια ούτε έγκριση εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας. Σε ότι αφορά στην εφαρμογή προληπτικών μέτρων όπως καθαρισμό παρεδαφιαίας βλάστησης, υπορόφου, κοπή κλάδων ιστάμενων δέντρων, δεν απαιτείται καμία άδεια ή έγκριση. Όσον αφορά στη τυχόν απαίτηση κοπής δέντρων εντός ιδιωτικών ακινήτων, εφόσον πρόκεται για ακίνητα εντός σχεδίου περιοχών και, εντός οικισμού ή και εκτός σχεδίου περιοχών με κτίσματα ανεγερθέντα βάσει οικοδομικής άδειας, για την εφαρμογή των ζωνών προστασίας, αυτή διενεργείται με έκδοση έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας, όπου αντί του στοιχείου αα) της περίπτωσης ζ της υπ’ αρίθμ. ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/43266/1174/2020 (Β’ 1843) Απόφασης, υποβάλλεται η τεχνική έκθεση του παρόντος κανονισμού. Σύμφωνα δε με το άρθρο 36 της υπ’ αρίθμ. ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/66006/2360/2023 Απόφασης (Β’ 3985) οι διατάξεις του Κανονισμού πυροπροστασίας ακινήτων εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων κατισχύουν των προβλέψεων του άρθρου 19 του Κτιριοδομικού κανονισμού στην περίπτωση που από την εφαρμογή τους δεν είναι δυνατή η εξασφάλιση του ελάχιστου υποχρεωτικού αριθμού δέντρων. Η τεχνική έκθεση συντάσσεται από μηχανικούς που έχουν δικαίωμα υπογραφής μελετών πυροπροστασίας κατά τις προβλέψεις του π.δ 99/2018 (Α’ 187) «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα» (πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες μηχανικοί, μηχανολόγοι μηχανικοί, ηλεκτρολόγοι μηχανικοί, αγρονόμοι τοπογράφοι μηχανικοί, χημικοί μηχανικοί, μηχανικοί μεταλλείων και μεταλλουργοί μηχανικοί, ναυπηγοί μηχανικοί, μηχανικοί παραγωγής και διοίκησης). Το έντυπο αξιολόγησης και η τεχνική έκθεση δύναται να συνταχθούν από τον ίδιο τεχνικό επιστήμονα ή από διαφορετικούς. Σε κάθε όμως περίπτωση συνιστούν αλληλένδετα έγγραφα το περιεχόμενο των οποίων πρέπει να συγκλίνει. Η τεχνική έκθεση συντάσσεται και αυτή μία φορά, επανυποβάλλεται όμως επικαιροποιημένη στην περίπτωση τροποποίησης, είτε του εντύπου αξιολόγησης επικινδυνότητας, είτε του περιεχομένου της και των στοιχείων που περιλαμβάνει (π.χ προσθήκη νέου κτίσματος στο ακίνητο ή επέκταση υφισταμένου). Στην περίπτωση των οικισμών ή οικιστικών πυκνώσεων που περιβάλλονται από δασική έκταση, μετά τη γνωστοποίηση από τον ΟΤΑ στους δημότες της κατάταξης επικινδυνότητας του Εντύπου αξιολόγησης της επικινδυνότητας του οικισμού, το οποίο έχει διενεργηθεί με μέριμνά του, υποβάλλονται οι τεχνικές εκθέσεις των ιδιωτών για τα ακίνητά τους οι οποίες αφορούν στο σύνολο των προαναφερόμενων στοιχείων (περιγραφής και καθορισμού μέτρων) πλην εκείνων για τη δημιουργία των ζωνών προστασίας οι οποίες εφαρμόζονται πέριξ του οικισμού κατά τα αναφερόμενα στη συνέχεια. Δεδομένου ότι τα μέτρα προληπτικής πυροπροστασίας για τα υφιστάμενα κτίρια διαφοροποιούνται ελάχιστα αναλόγως της κατάταξης επικινδυνότητας του ακινήτου συστήνεται η λήψη τους ακόμα και πριν τη γνωστοποίηση του Εντύπου αξιολόγησης της επικινδυνότητας του οικισμού από τους ΟΤΑ. 3. Μετά τη σύνταξη του εντύπου αξιολόγησης επικινδυνότητας και της τεχνικής έκθεσης και την υποβολή τους στο ειδικό πληροφοριακό σύστημα και μεταβατικά στον οικείο δήμο, ο ιδιοκτήτης υποχρεούται για κάθε έτος πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου να υποβάλει στο πληροφοριακό σύστημα ή τον δήμο, την υπεύθυνη δήλωση λήψης των μέτρων και συμμόρφωσης με την τεχνική έκθεση. Διευκρινίζεται ότι η τεχνική έκθεση, το έντυπο αξιολόγησης επικινδυνότητας και η δήλωση εφαρμογής των μέτρων πυρασφαλείας αφορούν στο σύνολο του ακινήτου (κτίρια και περιβάλλων χώρος) και υποβάλλονται μία φορά για το σύνολο αυτού, ανεξαρτήτως ύπαρξης τυχόν διηρημένων ιδιοκτησιών. Δ. Μέτρα: Για τη φετινή αντιπυρική περίοδο έτους 2024, στα ακίνητα του πεδίου εφαρμογής με υφιστάμενα κτίρια εφαρμόζονται μόνο τα μέτρα προληπτικής πυροπροστασίας, δηλαδή: α) εξασφάλιση καθαρής από καύσιμες ύλες πρόσβασης στο ακίνητο, β) τακτικός καθαρισμός ο οποίος περιλαμβάνει τακτικό κλάδεμα και καθαρισμό δένδρων και θάμνων από τυχόν υπάρχοντα ξερά, αραίωμα της μη ανθεκτικής στη φωτιά δενδρώδους βλάστησης, κοπή κλαδιών που εφάπτονται ή βρίσκονται σε μικρή απόσταση από τα εξωτερικά δομικά στοιχεία του κτιρίου, καθαρισμός εδάφους (πευκοβελόνες), κούρεμα χόρτων, τακτικός έλεγχος και συντήρηση του αρδευτικού συστήματος, καθαρισμός στεγών και υδρορροών από καύσιμες ύλες. γ) μεταφορά υλικών που τυχόν αποθηκεύονται ελεύθερα στο ακίνητο, όπως απορρίμματα, καυσόξυλα, δοχεία με καύσιμα, χρώματα κ.λ.π σε κλειστό χώρο ή πυράντοχο ερμάριο. δ) σύνταξη από τον ή τους ιδιοκτήτες του ακινήτου του σχεδίου προετοιμασίας εκκένωσης, δηλαδή μίας λίστας ελέγχου και ενεργειών που θα αυξήσει τον βαθμό ετοιμότητας σε περίπτωση συμβάντος πυρκαγιάς, στην οποία καταγράφονται οι απαραίτητες ενέργειες πριν την εκκένωση του κτιρίου, καθώς και ο τρόπος διαφυγής των χρηστών από το ακίνητο σε ασφαλές μέρος. Στην περίπτωση ακινήτων με περισσότερες της μίας ιδιοκτησίες το σχέδιο προετοιμασίας εκκένωσης συντάσσεται από το σύνολο των συνιδιοκτητών και αναρτάται σε εμφανές σημείο για την ενημέρωση ενοίκων και κοινού. ε) σχεδιασμός των περιμετρικών ζωνών προστασίας, δηλαδή των τριών επιπέδων διαβαθμισμένης προστασίας γύρω από κτίριο όπου γίνεται διαδοχική μείωση των καύσιμων υλών όσο πλησιάζουμε σε αυτό. Ο σχεδιασμός των περιμετρικών ζωών προστασίας μπορεί να εφαρμοστεί είτε για κάθε μεμονωμένο κτίριο, είτε για συγκροτήματα κτιρίων της ίδιας ή άλλης ιδιοκτησίας εφόσον απέχουν μεταξύ τους απόσταση μικρότερη των πέντε (5,00) μέτρων, κατόπιν συνεννόησης των ιδιοκτητών τους, με ενσωμάτωση του συνόλου αυτών στο «περίγραμμα» βάσει του οποίου θα προσδιοριστούν οι ζώνες προστασίας. Ομοίως, στο «περίγραμμα του κτιρίου» δύναται να περιληφθούν και κατασκευές του περιβάλλοντος χώρου, όπως πέργκολες, στέγαστρα, bbq, κ.ά. Ως προς τις προβλέψεις του κανονισμού για τα μέτρα προληπτικής πυροπροστασίας των υποπαρ. 3.1.1, 3.1.2 και 3.1.3 του άρθρου 3 του κεφαλαίου δεύτερου του κανονισμού επισημαίνεται ότι αυτές είναι γενικές, με δυνατότητα αποκκλίσεων, κατόπιν σχετικής κατά περίπτωση τεκμηρίωσης στην τεχνική έκθεση. Ειδικά για την περίπτωση οικισμών, οριοθετημένων ή μη καθώς και οικιστικών πυκνώσεων που περιβάλλονται στο σύνολό τους από δασικές εκτάσεις, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 4 του Κεφαλαίου Δεύτερου του κανονισμού, προβλέπεται ως προς τη δημιουργία των ζωνών προστασίας ότι αντί της μεμονωμένης εφαρμογής τους σε κάθε ακίνητο, αντιμετωπίζεται το σύνολο του οικισμού ως ενότητα-σύστημα, με τις διαβαθμισμένες περιμετρικές ζώνες προστασίας να διαμορφώνονται πέριξ των ορίων του οικισμού σε συνεννόηση και συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες (τοπική αυτοδιοίκηση και οικεία Δασική Υπηρεσία). Ειδικά γύρω από τα όρια του οικισμού επιβάλλεται η δημιουργία αντιπυρικής ζώνης πλάτους 10 μέτρων. Δείτε αναλυτικά όλη την Εγκύκλιο: ΥΠΕΝ-ΔΑΟΚΑ-42966-1311 19.04.2024 Εφαρμογή του Κανονισμού Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων.pdf Η προηγούμενη σχετική ερμηνευτική εγκύκλιος Εγκύκλιος ΥΠΕΝ ΔΑΟΚΑ 28909-848 Εφαρμογή του Κανονισμού Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός και πλησίον δασικών εκτάσεων.pdf Κανονισμός Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός και πλησίον δασικών εκτάσεω ΚΥΑ ΥΠΕΝ ΔΑΟΚΑ 55904-2019 Κανονισμός Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων.pdf View full είδηση

Κάθε πρόταση για την περικοπή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου περιλαμβάνει τις αντλίες θερμότητας ως εναλλακτική λύση στους λέβητες και τις ξυλόσομπες προκειμένου να εξασφαλίζεται εσωτερική θέρμανση χωρίς ρυπογόνες λύσεις, τονίζεται σε ρεπορτάζ της Έρης Δρίβα στο economix.gr. Για παράδειγμα, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) εκτιμά με μεγάλη βεβαιότητα ότι τα ενεργειακά συστήματα μηδενικών εκπομπών θα βασίζονται ουσιαστικά στις αντλίες θερμότητας. Πιθανή εξαίρεση ίσως αποτελέσουν μόνο περιοχές με ακραίες θερμοκρασίες. Ο Διεθνής Οργανισμός ενέργειας (ΙΕΑ), επίσης, αναφέρει ότι οι αντλίες θερμότητας μειώνουν σημαντικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη θερμότητα των κτιρίων και αποτελούν την «κεντρική τεχνολογία στην παγκόσμια μετάβαση προς έναν ασφαλή και βιώσιμο τρόπο θέρμανσης». Σε χώρες όπως η Νορβηγία, η Σουηδία και η Φινλανδία, οι αντλίες θερμότητας αποτελούν μία ώριμη τεχνολογία και κυριαρχούν στις επιλογές θέρμανσης. Στις ΗΠΑ το 2022 και το 2023, οι αντλίες θερμότητας ξεπέρασαν σε πωλήσεις τους λέβητες αερίου. Παρόλα αυτά, σε μεγάλες αγορές όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία, οι αντλίες θερμότητας αντιμετωπίζονται μάλλον εχθρικά, ενώ υπάρχουν και αρκετά ανακριβή ρεπορτάζ σε κεντρικά ΜΜΕ. Ο Οργανισμός Carbon Brief εντόπισε τους 18 πιο διαδεδομένους μύθους για τις αντλίες θερμότητας, και αποκαθιστά την αλήθεια. Μύθος 1: Οι αντλίες θερμότητας δεν λειτουργούν σε υπάρχοντα κτίρια Στην πραγματικότητα, σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν τοποθετηθεί αντλίες θερμότητας σε εκατομμύρια κτίρια όλων των ηλικιών. Επίσης, ο δημόσιος φορέας Historic England στη Βρετανία, κατέληξε έπειτα από έρευνα ότι οι αντλίες θερμότητας «δουλεύουν καλά σε μία γκάμα ιστορικών κτιρίων διαφορετικών τύπων και χρήσεων». Ο οργανισμός έρευνας Fraunhofer Institute στη Γερμανία, διεξήγαγε εκτενείς δοκιμές στο πεδίο ελέγχοντας και παρακολουθώντας τη λειτουργία των αντλιών θερμότητας σε υπάρχοντα κτίρια. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ήταν ότι δουλεύουν αξιόπιστα και χωρίς προβλήματα. Μύθος 2: Οι αντλίες θερμότητας λειτουργούν μόνο σε κτίρια με πολύ καλή μόνωση Οι αντλίες θερμότητα μπορούν να δουλέψουν σε οποιοδήποτε κτίριο, εφόσον έχουν το σωστό μέγεθος, έχουν σχεδιαστεί και τοποθετηθεί σωστά. Αρκετά μη μονωμένα σπίτια και κτίρια ήδη ζεσταίνονται επαρκώς με αντλίες θερμότητας, όπως φανερώνουν πολλές περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης και πέτρινης εκκλησίας χωρίς μόνωση. Ένα σπίτι που δεν είναι καλά μονωμένο χρειάζεται μία μεγαλύτερη αντλία. Για κάθε σπίτι, το σύστημα σχεδιάζεται ώστε να καλύψει τις ανάγκες στην πιο κρύα μέρα του χρόνου. Μύθος 3: Οι αντλίες θερμότητας λειτουργούν μόνο σε ενδοδαπέδια θέρμανση Οι αντλίες θερμότητας δουλεύουν πολύ καλά και με καλοριφέρ. Σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται αναβάθμιση του καλοριφέρ, ωστόσο, αποτελεί κοινή πρακτική τα τελευταία χρόνια τα καλοριφέρ να είναι μεγαλύτερα για να ανταποκρίνονται σε υψηλότερα στάνταρ ασφαλείας και να παρέχουν ικανοποιητική θερμότητα. Πολλές ιδιοκτησίες που έχουν καταγραφεί στην πλατφόρμα ανοιχτής πληροφόρησης Heat Pump Monitor, έχουν αντλίες θερμότητας και παλιά καλοριφέρ και δεν διαθέτουν ενδοδαπέδια θέρμανση. Μύθος 4: Οι αντλίες θερμότητας δεν θα δουλέψουν σε διαμερίσματα Το να βρεις χώρο για την εξωτερική μονάδα σε αντλία θερμότητας αέρος, μπορεί πραγματικά να αποτελέσει μεγάλη πρόκληση, όταν πρόκειται για πολυκατοικίες. Λύσεις, πάντως, υπάρχουν όπως καταγράφεται σε διάφορες τέτοιες περιπτώσεις διαμερισμάτων που χρησιμοποιούν μία ποικιλία τεχνολογιών όπως αντλίες θερμότητας δαπέδου, αέρος και νερού. Υπάρχει, επίσης, και η εναλλακτική του συστήματος αέρος-αέρος που μοιάζει με το κλιματιστικό. Μύθος 5: Οι αντλίες θερμότητας δεν δουλεύουν όταν κάνει κρύο Σε βόρειες χώρες όπως η Σουηδία, η Φινλανδία και η Νορβηγία η πρακτική δείχνει το αντίθετο. Σε αυτές τις τρεις χώρες σημειώνονται οι υψηλότερες πωλήσεις αντλιών θερμότητας, ενώ είναι και οι πιο κρύες χώρες της Ευρώπης. Οι αντλίες θερμότητας έχουν πάνω από διπλάσια αποτελεσματικότητα από ό,τι οι λέβητες αερίου ακόμα και σε θερμοκρασίες κάτω από το όριο του ψύχους σύμφωνα με ανάλυση της Regulatory Assistance Project (RAP). Οι λέβητες ορυκτών καυσίμων δεν είναι ποτέ 100% αποδοτικοί καθώς ποσοστό της θέρμανσης χάνεται με τα αέρια που εκπέμπονται. Οι λέβητες αερίου λειτουργούν με περίπου 85% αποτελεσματικότητα. Αντίθετα, οι αντλίες θερμότητας χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό για τη συγκέντρωση της επιπλέον θερμότητας από τον αέρα ή το έδαφος, που σημαίνει ότι παράγουν τουλάχιστον δύο μονάδες θέρμανσης για κάθε μονάδα απώλειας. Αυτό σημαίνει ότι είναι 200%, 300% και παραπάνω αποτελεσματικότερες. Μύθος 6: Οι αντλίες θερμότητας απαιτούν πάντα ένα εφεδρικό σύστημα θέρμανσης για να σας κρατούν ζεστούς Το 79% των σπιτιών που ελέγχθηκαν στο πλαίσιο προγράμματος στη Βρετανία δεν διαθέτουν κανέναν εφεδρικό σύστημα θέρμανσης και χρησιμοποιούν αντλίες θερμότητας για την κάλυψη του συνόλου των αναγκών τους σε ζεστό νερό και θέρμανση εσωτερικού χώρου. Μύθος 7: Οι αντλίες θερμότητας δεν θα σας ζεστάνουν Δεν υπάρχει απόδειξη που να στηρίζει τον ισχυρισμό ότι οι αντλίες θερμότητας δεν θα διατηρήσουν ζεστό ένα σπίτι. Αν σχεδιαστούν και εγκατασταθούν σωστά, μπορούν να προσφέρουν το ίδιο επίπεδο θερμικής άνεσης με συστήματα που στηρίζονται σε ορυκτά καύσιμα, αλλά και παραπάνω. Ανακρίβεια 8: Θα παγώσετε σε περίπτωση διακοπής ρεύματος και θα είστε καλύτερα με λέβητα αερίου Είναι ανακριβές ότι η αντλία θερμότητας δεν δουλεύει σε περίπτωση διακοπής ρεύματος. Ωστόσο, το ίδιο ισχύει και με τους λέβητες αερίου που χρειάζονται ηλεκτρισμό για την λειτουργία των καλοριφέρ. Η διαδικτυακή εταιρεία πώλησης λεβητών Boiler Central αναφέρει στον ιστότοπό της ότι οι περισσότεροι λέβητες δεν λειτουργούν χωρίς ρεύμα. «Οι περισσότεροι σύγχρονοι λέβητες εξαρτώνται από το ρεύμα για να λειτουργήσουν, έτσι όταν υπάρχει διακοπή, ο λέβητας δεν θα μπορεί να θερμάνει το σπίτι σας» αναφέρει. Μύθος 9: Οι αντλίες θερμότητας κάνουν θόρυβο Στην πραγματικότητα, στοιχεία από τη Βρετανία δείχνουν πολύ χαμηλό ποσοστό παραπόνων για θόρυβο των αντλιών θερμότητας. Σε 300.000 εγκαταστάσεις έχουν καταγραφεί μόλις 100 παράπονα για θόρυβο, ποσοστό 0,03%, σύμφωνα με έρευνα της Apex Acoustics. Είναι αλήθεια ότι ο ανεμιστήρας που διαθέτουν παράγει έναν συγκεκριμένο βαθμό θορύβου στην εξωτερική μονάδα, ωστόσο, μπορούν τα συστήματα μπορούν να είναι αρκετά αθόρυβα, ενώ ο ήχος που βγαίνει από τις αντλίες θερμότητας δεν έχει αναφερθεί ως άξιος αναφοράς από τους συμμετέχοντες στην έρευνα που διενεργήθηκε για λογαριασμό της βρετανικής κυβέρνησης. Επίσης, σύμφωνα με έρευνα της Ομοσπονδίας Master Builders οι αντλίες θερμότητας από το έδαφος δεν παράγουν κανέναν ήχο εκτός σπιτιού καθώς δεν έχουν ανεμιστήρα, ενώ μέσα στο σπίτι ο ήχος είναι όπως αυτός του συνηθισμένου ψυγείου. Ανακρίβεια 10: Οι αντλίες θερμότητας κοστίζουν περισσότερο στην λειτουργία τους και θα αυξήσουν τους λογαριασμούς Πρόκειται για έναν από τους πιο διαδεδομένους μύθους, ενώ ισχύει το αντίθετο καθώς εξαιτίας της μεγάλης αποτελεσματικότητάς τους τα καλά σχεδιασμένα συστήματα μπορούν να εξοικονομήσουν εκατοντάδες λίρες ετησίως στα βρετανικά νοικοκυριά, παρότι το ρεύμα είναι ακριβότερο από το αέριο. Μύθος 11: Η μετατροπή αερίου σε ηλεκτρική ενέργεια μέσω αντλίας θερμότητας είναι λιγότερο αποδοτική από την καύση αερίου σε λέβητα Αυτό είναι αναληθές καθώς μία στάνταρ αντλία θερμότητας αποτελεσματικότητας 300% μπορεί να προσφέρει την ίδια θερμότητα με έναν κοινό λέβητα αερίου, ενώ ταυτόχρονα μειώνει την ανάγκη για αέριο κατά 2/5, ακόμα και αν λειτουργεί με 100% ηλεκτρική ενέργεια από αέριο. Σε ένα πιο ρεαλιστικό σενάριο, η ίδια αντλία θερμότητας μπορεί αν μειώσει τις ανάγκες σε αέριο – και την εκπομπή CO2 – τουλάχιστον κατά ¾ τα επόμενα 15 χρόνια. Μύθος 12: Οι αντλίες θερμότητας δεν θα αντισταθμίσουν ποτέ τις εκπομπές άνθρακα που προκύπτουν από την κατασκευή τους Όπως και με τα ηλεκτρικά οχήματα, τα ηλιακά πάνελ και τις ανεμογεννήτριες, τα εργοστάσια κατασκευής αντλιών θερμότητας χρειάζονται πρώτες ύλες και ενέργεια, κάτι που οδηγεί σε εκπομπές CO2. Αυτό οδηγεί με τη σειρά του σε ακόμα ένα λάθος συμπέρασμα ότι η μείωση εκπομπών από μία αντλία θερμότητας κατά τη λειτουργία της ακυρώνεται από τις εκπομπές που δημιουργούνται κατά την κατασκευή της. Η αντίληψη ότι είναι λογικό να χρησιμοποιήσεις έναν λέβητα αερίου μέχρι το τέλος της ζωής του πριν τον αντικαταστήσεις με αντλία θερμότητας είναι ευρέως διαδεδομένη. Βασίζεται στην πεποίθηση ότι οι ενσωματωμένες εκπομπές άνθρακα μίας αντλίας θερμότητας είναι μεγαλύτερες από την εξοικονόμηση κατά τη λειτουργία. Παρά την ελκυστικότητα μίας τέτοιας αντίληψης, λεπτομερείς αναλύσεις δείχνουν ότι είναι λάθος. Στην πραγματικότητα η αντικατάσταση ενός λέβητα αερίου με μία αντλία θερμότητας εξοικονομεί 25 με 28 τόνους CO2 σε μία 15ετία, μία μείωση άνω των ¾. Συμπερασματικά: οι ενσωματωμένες εκπομπές από μία αντλία εκμηδενίζονται σε λίγους μήνες. Κατά τη διάρκεια ζωής τους, οι αντλίες θερμότητας εξοικονομούν σημαντικό όγκο εκπομπών άνθρακα σε σχέση με τον λέβητα αερίου. Μύθος 13: Οι αντλίες θερμότητας ρίχνουν την τιμή του ακινήτου Τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο: Οι αντλίες θερμότητας αυξάνουν την αξία της ιδιοκτησίας. Έρευνα στις ΗΠΑ κατέληξε ότι «κατοικίες με σύστημα αντλίας θερμότητας αέρος απολαμβάνουν τιμές αυξημένες κατά 4,3 έως 7,1% σε σχέση με τον μέσο όρο». Έρευνα στη Βρετανία έδειξε ότι οι αντλίες θερμότητας προσθέτουν 1,7% και 3,0% στη μέση αξία ενός σπιτιού. Το κτηματομεσιτικό Savills επίσης αναφέρει ότι οι αγοραστές πληρώνουν παραπάνω για σπίτια με αντλίες θέρμανσης. Ανακρίβεια 14: Οι αντλίες θερμότητας δεν είναι οικονομικά προσιτές Είναι αλήθεια ότι οι αντλίες θερμότητας είναι πιο ακριβές από τους λέβητες αερίου, ωστόσο, οι περισσότερες προβλέψεις για τα κόστη εγκατάστασης αντλιών θερμότητας αναφέρουν μείωση του κόστους στο μέλλον, σύμφωνα με τακτική έκθεση του Κέντρου Ερευνών για την Ενέργεια στη Βρετανία. Η πλειονότητα των εκτιμήσεων δείχνουν μείωση συνολικά στα κόστη εγκατάστασης κατά 20-25% έως το 2030. Επίσης σημαντικό, ενώ ο αντλίες θερμότητας είναι σήμερα σχετικά πιο ακριβές, αναμένεται να αποτελέσουν τον πιο οικονομικά συμφέρον τρόπο για την απανθρακοποίηση της θέρμανσης. Ανακρίβεια 15: Το δίκτυο δεν μπορεί να «σηκώσει» τις αντλίες θερμότητας Οι πιο πρόσφατες έρευνες στη Βρετανία δείχνουν ότι η μέγιστη ζήτηση θερμότητας από τις αντλίες θερμότητας θα είναι 8% χαμηλότερη από ό,τι για τη θέρμανση με φυσικό αέριο, επειδή οι αντλίες θερμότητας είναι σχεδιασμένες να παρέχουν θερμότητα σταθερά σε μεγαλύτερες περιόδους. Ανακρίβεια 16: Οι αντλίες θερμότητας δεν λειτουργούν με σωληνώσεις μικρής διαμέτρου Είναι σωστό ότι οι σωλήνες μικρής διαμέτρου δεν είναι πάντα ιδανικές για τις αντλίες θερμότητας, ωστόσο, είναι λάθος η αναφορά ότι οι αντλίες θερμότητας δεν δουλεύουν με μικρής διαμέτρου σωλήνες (microbore piping). Μύθος 17: Οι αντλίες θερμότητας δεν κρατούν πολύ Παρά τους επίμονους ισχυρισμούς για το αντίθετο στα social media, οι αντλίες θερμότητας έχουν κύκλο ζωής τις δύο δεκαετίες και ακόμα περισσότερο. Η βρετανική κυβέρνηση αναφέρει έναν κύκλο ζωής 20 ετών στην επίσημη εκτίμηση επιπτώσεων για τις επιδοτήσεις αντλιών θερμότητας. Μύθος 18: Οι αντλίες θερμότητας είναι νέα και μη δοκιμασμένη τεχνολογία Οι αντλίες θερμότητας είναι μία πολύ ώριμη τεχνολογία και υπάρχει εδώ και πάνω από 100 χρόνια. Η πρώτη αντλία θερμότητας όπως τη γνωρίζουμε σήμερα κατασκευάστηκε από τον Αυστριακό μηχανικό Πέτερ φον Ρίτινγκερ το 1856. Η αντλία θερμότητας που εγκαταστάθηκε στο Δημαρχείο της Ζυρίχης το 1938 αντικαταστάθηκε το 2001. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν σήμερα σχεδόν 200 εκατ. αντλίες θερμότητας σε λειτουργία. View full είδηση