Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'ελλάδα'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Στα τέλη του 2016 η Ελλάδα δημιουργεί το δικό της δίκτυο από κλειστούς αυτοκινητόδρομους. Σε περίπου 7,5 μήνες πολλές δεκάδες χιλιόμετρα ασφαλών οδικών αξόνων θα προστεθεί στη λίστα με τους αυτοκινητόδρομους που θα διαθέτει η χώρα. Η δημιουργία και λειτουργία αυτοκινητόδρομων είναι κρίσιμης σημασίας για την ανάπτυξη μιας χώρας καθώς σε συνδυασμό με το δίκτυο σιδηροδρόμων, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια δημιουργεί ένα άρρηκτα μεταξύ τους μεταφορικό δίκτυο που απλοποιεί και ενισχύει το εμπόριο, τις υπηρεσίες και τον τουρισμό. Σήμερα στη χώρα μας υπάρχει ένα διπλό πρόσωπο σχετικά με την παρουσία αυτοκινητόδρομων. Το πρώτο είναι οι αυτοκινητόδρομοι που λειτουργούν και το δεύτερο είναι οι υπό κατασκευή αυτοκινητόδρομοι. Σε επίπεδο Περιφερειών, όλες οι Ηπειρωτικές Περιφέρειες διαθέτουν από ένα σχετικό μικρό (όπως είναι στην περίπτωση της Δυτικής Ελλάδας και της Ηπείρου) μέχρι πολύ ικανοποιητικού δικτύου (όπως είναι στις Περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας). Αν αναλύσουμε σε δεύτερο βαθμό την ύπαρξη αυτοκινητόδρομων θα δούμε ότι υπάρχουν αρκετοί Νομοί που σήμερα δεν διαθέτουν ούτε ένα χιλιόμετρο κλειστού αυτοκινητόδρομου, ενώ το εντυπωσιακό είναι και πως στο μέλλον θα υπάρχουν κάποιοι λίγοι Νόμοι που δεν προβλέπεται να αποκτήσουν κλειστούς σύγχρονους αυτοκινητόδρομους. ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ..ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ Οι Νομοί της Ηπειρωτικής Ελλάδας που δεν διαθέτουν σήμερα ούτε ένα χιλιόμετρο κλειστού αυτοκινητόδρομοι είναι αρκετοί, όμως στο μέλλον πρόκειται να αποκτήσουν λόγω της κατασκευής των 4 παγωμένων αυτοκινητόδρομων αλλά και μέσω άλλων έργων. Αναλυτικά αυτοί οι Νομοί είναι οι: ΦΛΩΡΙΝΑΣ, ΗΛΕΙΑΣ, ΛΑΚΩΝΙΑΣ, ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ, ΤΡΙΚΑΛΩΝ. Στον Νομό Φλώρινας κατασκευάζεται το τμήμα Φλώρινα-Νίκη του αυτοκινητόδρομου Φλώρινα-Κοζάνη. Στον Νομό Ηλείας μελλοντικά περιμένουμε την κατασκευή του τμήματος Πάτρα-Πύργος της Ολυμπίας Οδού. Στον Νομό Λακωνίας κατασκευάζεται το τμήμα Λεύκτρο-Σπάρτη του Αυτοκινητόδρομου Μορέα. Στον Νομό Καρδίτσας θα κατασκευαστεί το βασικό τμήμα του Αυτοκινητόδρομου Κεντρικής Ελλάδας Ε65. Μία ειδική περίπτωση είναι ο Νομός Πρέβεζας καθώς θα διαθέτει αυτοκινητόδρομους …ξυστά. Συγκεκριμένα ένα μικρό τμήμα της Ιόνιας Οδού θα περνά λίγο μέσα από τον Νομό (στην περιοχή της Φιλιππιάδας) ενώ και ο αυτοκινητόδρομος Άκτιο-Αμβρακία, θα ..αγγίζει την Πρέβεζα μέσω της υποθαλάσσιας ζεύξης. Στην ίδια κατηγορία και ο Νομός Κιλκίς καθώς ο αυτοκινητόδρομος Θεσσαλονίκη-Προμαχώνας σε ένα μικρό του τμήμα περνά ξυστά από το Κιλκίς. Στον αντίποδα, υπάρχουν κάποιοι Νομοί που δεν πρόκειται ούτε στο μεσοπρόθεσμο μέλλον θα διαθέτουν ..έστω και ένα χιλιόμετρο κλειστού αυτοκινητόδρομου. Παρόλα αυτά θα βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από αυτοκινητόδρομους που θα διέρχονται ..δίπλα τους,. Αυτοί οι Νομοί είναι οι: ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ, ΦΩΚΙΔΑΣ, ΔΡΑΜΑΣ, ΠΕΛΛΑΣ, ΕΥΒΟΙΑΣ. Οι Νομοί Ευρυτανίας και Φωκίδας θα έχουν δίπλα τους την Ιόνια Οδό και αρκετά κοντά τον Ε65 (για την Ευρυτανία). Ο Νομός Δράμας έχει σε απόσταση αναπνοής την Εγνατία Οδό όμως υπάρχει και το ενδεχόμενο κατασκευής στο μέλλον του αυτοκινητόδρομου Σέρρες-Δράμα-Καβάλα. Από την Εγνατία Οδό θα εξυπηρετείται και ο Νομός Πέλλας. Τέλος ο Νομός Εύβοιας παρά την γειτνίαση του με την Αττική, αυτοκινητόδρομο βλέπει μόνο μέχρι την Χαλκίδα ενώ για τον διαμήκη αυτοκινητόδρομο του νησιού προς το παρόν υπάρχουν μόνο λόγια. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/29845-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF-%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B8%CE%AD%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B5-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%84%CF%8C%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%85
  2. Το δρόμο για ένα νέο ελληνορωσικό «ειδύλλιο» άνοιξε στη Μόσχα ο Π. Λαφαζάνης, εγκαινιάζοντας όμως παράλληλα και ένα σκληρό παιχνίδι πόκερ με ΗΠΑ και Βρυξέλλες που επηρεάζουν καταλυτικά τα γεωστρατηγικά συμφέροντα της χώρας. Αν η συνάντηση Πούτιν-Τσίπρα την επόμενη εβδομάδα (8 Απριλίου) επισημοποιήσει την διέλευση ρωσικού αερίου από την Ελλάδα στο πλαίσιο συμμετοχής της στο Turkish Stream, θα πρόκειται για την πρώτη μεγάλη ενεργειακή συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών από το 2009, επί κυβέρνησης Κ. Καραμανλή. Δεν παύει ωστόσο την ίδια στιγμή να είναι και μια ριψοκίνδυνη κίνηση ως προς τις ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί στη περιοχή, απειλώντας ακόμη και να διακινδυνεύσει επιπτώσεις στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, όπως σχολιάζουν παράγοντες της αγοράς. Με λίγα λόγια είναι άλλο το τι λέει ο Π. Λαφαζάνης για τον οποίο η ρήξη με τους δανειστές αποτελεί ούτως ή άλλως μέρος της πολιτικής του πλατφόρμας, και άλλο το τι θα κάνει η κυβέρνηση, που έχει να αντιμετωπίσει ρεαλιστικές δυσκολίες. Διότι είναι βέβαιο πως σε κεντρικό επίπεδο θα ληφθούν υπόψη και οι παράγοντες ΕΕ-ΗΠΑ. Κάποιοι εκτιμούν ότι ο υπουργός και επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας πιέζει προς μια κατεύθυνση, αυτή της ελληνορωσικής προσέγγισης που τη θεωρεί προμετωπίδα της πολιτικής του, επιχειρώντας ταυτόχρονα να προκαταλάβει και ολόκληρη την κυβερνητική πολιτική. «Λάθος», υποστηρίζουν όσοι δε συμμερίζονται αυτό το επιχείρημα. Στην πραγματικότητα ο Λαφαζάνης δίνει ένα επιπλέον «όπλο» στον Τσίπρα και στη διαπραγμάτευση που κάνει με τους εταίρους. Υπό αυτό το πρίσμα, το ελληνικό επιχείρημα προς τους εταίρους θα μπορούσε να περικλείεται στη φράση «δεν θα ταχθώ αναφανδόν υπέρ των ρωσικών σχεδίων, αλλά θέλω κι εσείς να δείξετε κατανόηση σε αυτά που μας ζητάτε». Τα παραπάνω φυσικά μένει να φανούν και στη πράξη. Προς το παρόν η χώρα φαίνεται ότι βρίσκεται κοντά σε μια μεγάλη ενεργειακή συμφωνία με τη Ρωσία για τον αγωγό φυσικού αερίου Turkish Stream. Η επίσημη συνάντηση Τσίπρα–Πούτιν στη Μόσχα την ερχόμενη Τετάρτη 8 Απριλίου, αναμένεται να αποδειχθεί καταλυτική για το εγχείρημα αναθέρμανσης των ελληνορωσικών οικονομικών σχέσεων και σύμφωνα με κορυφαία κυβερνητικά στελέχη είναι πολύ πιθανό να επισφραγιστεί με την πρώτη μετά από έξι χρόνια, συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών στον τομέα της ενέργειας. Το πιο εμβληματικό της σκέλος θα είναι η υποστήριξη που προτίθεται να παράσχει η Ελλάδα, στο σχέδιο κατασκευής του γιγάντιου αγωγού φυσικού αερίου Turkish Stream ο οποίος παρακάμπτοντας την Ουκρανία, προορίζεται να μεταφέρει από το 2019 και μετά 63 δισ. κυβικά μέτρα ρώσικου φυσικού αερίου ετησίως στην Κεντρική Ευρώπη, μέσω Μαύρης Θάλασσας, Τουρκίας και Ελλάδας και από εκεί στα Σκόπια, τη Σερβία, την Ουγγαρία ως τα σύνορα με την Αυστρία. Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης επεσήμανε χθες ότι κατά τις συναντήσεις που είχε στη Μόσχα με τον ομόλογό του υπουργό Αλεξάντερ Νόβακ και τον επικεφαλής της Gazprom Αλεξέϊ Μίλερ, «υποστήριξε με ζωηρότατο ενδιαφέρον» την πρόταση της ρωσικής κυβέρνησης να επεκταθεί ο αγωγός στην Ελλάδα. Διευκρίνισε πάντως ότι “η τελική απόφαση θα ληφθεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε συλλογικό κυβερνητικό επίπεδο και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα με βάση τα εθνικά μας συμφέροντα”, αφήνοντας πάντως να εννοηθεί πως στην κυβέρνηση αντιμετωπίζουν πολύ θερμά την ελληνορωσική προσέγγιση. Η τελευταία συμφωνία της Ελλάδας με τη Ρωσία ήταν το 2009 όταν ο Κώστας Καραμανλής υπέγραψε για τη συμμετοχή της χώρας στον South Stream, ένα έργο το οποίο ακυρώθηκε τελικά πέρυσι μετά τις συνεχείς επιπλοκές με τη Βουλγαρία και την άρνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να το υποστηρίξει, και αντικαταστάθηκε από το σχέδιο για τον Turkish Stream. Πόκερ Ελλάδας-ΗΠΑ-Βρυξελλών Σίγουρα η στροφή προς Ανατολάς με την ελληνική συμμετοχή σε έναν αγωγό για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ τηρούν “εχθρική στάση”, προωθείται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη καμπή των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές για το χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας, και ενώ ο γεωπολιτικός παράγοντας αναδεικνύεται σε καταλύτη των αποφάσεων που θα ληφθούν. Κατά την εκτίμηση ωστόσο του Π. Λαφαζάνη η συμφωνία για τον αγωγό “αλλάζει πολλά στην περιοχή και ιδιαίτερα τον προσανατολισμό της Ελλάδας”, ενώ όπως απάντησε στο ερώτημα για ενδεχόμενες αντιδράσεις ή επιπτώσεις στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε, “η Ελλάδα δεν είναι δορυφόρος κανενός, ούτε ενεργειακά υποτελής σε καμία μεγάλη δύναμη ή συμμαχία χωρών”. Στο ίδιο μήκος κύματος προσέθεσε πως “οι ΗΠΑ μπορεί να έχουν οποιαδήποτε άποψη για τους ενεργειακούς δρόμους και τους αγωγούς, αλλά κάθε χώρα έχει τη δική της πολιτική με βάση το εθνικό συμφέρον της”. Αν και εφόσον το σχέδιο προχωρήσει, τότε με τη διέλευση του αγωγού από τα ελληνοτουρκικά σύνορα ο γεωστρατηγικός ρόλος της Ελλάδας θα αναβαθμιστεί σημαντικά. Από τα ελληνικά εδάφη θα διέρχεται παράλληλα και ο αγωγός TAP που θα μεταφέρει αζέρικο αέριο προς την Ευρώπη, καθιστώντας την Ελλάδα κόμβο για την τροφοδοσία της Γηραιάς Ηπείρου με αέριο από δύο διαφορετικές πηγές. Επειδή ωστόσο το έργο αυτό το έχουμε ξαναδει κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Κ. Καραμανλή, με το γνωστό άδοξο τέλος, και παρ' ότι η πολιτική και οικονομική θέση της χώρας ήταν τότε πολύ καλύτερη απ' ότι σήμερα, επιτρέψτε μας να κρατάμε μικρό καλάθι. Πηγή: http://energypress.gr/news/geopolitiko-harti-toy-rosikoy-agogoy-paizei-i-kyvernisi-ripsokindyni-kinisi-i-diapragmateytiko
  3. «Mητέρα των μαχών» για την ανασυγκρότηση της καταπληγωμένης ελληνικής οικονομίας, θεωρούνται οι επενδύσεις με στοχευμένη παραγωγική δυναμική, στις οποίες όμως η χώρα μας είναι στη θέση του ουραγού, στο ευρωπαϊκό σκηνικό. Tη στιγμή κατά την οποία οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Eυρώπη, έφτασαν πέρσι σε ιστορικά υψηλά επίπεδα και διαμορφώθηκαν στα 305 δισ. δολάρια (περίπου 270 δισ. ευρώ) η Eλλάδα είχε να αντιπαραθέσει το φτωχό 1,6 δισ. ευρώ. Mέγεθος το οποίο μάλιστα ήταν κατά 23,8% χαμηλότερο από τις καθαρές ξένες επενδύσεις που έγιναν στη χώρα το 2013 και ήταν 2,1 δισ. Mπορούν να αλλάξουν αυτά τα δυσμενή δεδομένα; Mπορεί να αποκατασταθεί το κραυγαλέο έλλειμμα εμπιστοσύνης που έχουν για την Eλλάδα τα διεθνή κεφάλαια και κυρίως οι ισχυρές ξένες επιχειρήσεις, που ερχόμενες εδώ, είναι σε θέση να κάνουν την ουσιαστική διαφορά; Mπορεί η κυβέρνηση να διαμορφώσει ένα ορθολογικό σχέδιο μακράς πνοής, με αιχμή του δόρατος την προσέλκυση επενδύσεων; Aν ληφθεί υπόψη ότι στα χρόνια της εξοντωτικής κρίσης ο παραγόμενος πλούτος στη χώρα (AEΠ) έχει μειωθεί κατά 63 δισ. ευρώ, η ύφεση έχει φτάσει στο 26% και το συνολικό ποσοστό της απασχόλησης στο σύνολο του ελληνικου πληθυσμού ηλικίας από 20 έως 64 ετών έχει μειωθεί στο 53,3% (από το 65,6% το 2009) έναντι του 69,2% που είναι ο μέσος όρος στην E.E. των 28 χωρών, τότε οι νέες επενδύσεις θεωρούνται μονόδρομος και συνάμα μέγα ζητούμενο. Kαι σε ότι αφορά τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά και σε ότι αφορά την οικονομική ανάπτυξη. Όπως προκύπτει από τις επισημάνσεις των ειδικών οι μέχρι τώρα ξένες επενδύσεις στη χώρα μας, δεν έχουν σημαντικό εύρος, προέρχονται από λίγες χώρες και δεν απλώνονται μέσα στην οικονομία, με συνέπεια η συνολική τους επίπτωση να είναι πολύ μικρή. Για τους ειδικούς αναλυτές η Eλλάδα (πέραν όλων των άλλων) πρέπει να αποκτήσει μια «νέα φιλοσοφία» για τις επενδύσεις που θέλει και πρέπει να δουλέψει σκληρά γι' αυτές, στη βάση ενός νέου αναπτυξιακού αφηγήματος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Tράπεζας της Eλλάδος, από το 2009 έως και το 2014, οι άμεσες ξένες επενδύσεις ήταν 17,4 δισ. ευρώ, αλλά οι καθαρές εισροές κεφαλαίων (αφαιρούμενων των αποπληρωμών δανείων και των συναφών εκροών) ήταν στα 7,9 δισ. ευρώ. Δύο χώρες, η... Γερμανία και η Γαλλία κατά σειράν, αντιπροσωπεύουν το 50,6% των ξένων επενδύσεων στην Eλλάδα (8,8 δισ.) και έρχονται να καταδείξουν με τον πλέον παραστατικό τρόπο το πόσο μικρή είναι η... βεντάλια του επενδυτικού ενδιαφέροντος για τη χώρα μας. Mάλιστα, αν και κατά καιρούς τα κινέζικα και αραβικά κεφάλαια βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας, εν τούτοις η συμμετοχή τους στις άμεσες επενδύσεις έχουν πολύ χαμηλό ποσοστό. Eίναι, επίσης, χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 63% των νέων επενδύσεων κατευθύνεται στις υπηρεσίες (τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, εμπόριο) και πολύ λίγες στην μεταποίηση. Aκόμη και ο τουρισμός μαζί με τα ακίνητα, που θεωρούνται ως προμετωπίδα για την προσέλκυση κεφαλαίων, έχουν αποσπάσει λιγότερο από το 70% στη συνολική «πίτα» των άμεσων ξένων επενδύσεων. Δεν χωρά αμφιβολία ότι για τους ξένους επενδυτές η Eλλάδα θεωρείται επενδυτικά «αμφιλεγόμενη χώρα», καθώς θέτουν δύο προαπαιτούμενα: Στο πρώτο συγκαταλέγονται η πολιτική σταθερότητα, η πάταξη της γραφειοκρατίας, το σταθερό φορολογικό περιβάλλον και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο και τη Δικαιοσύνη. Στο δεύτερο, μετράει ιδιαίτερα η προσδοκία απόδοσης των επενδύσεων, που είναι όμως άρρηκτα συνδεδεμένη με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας. Eίναι, επίσης, κοινό μυστικό ότι η πρώτη περίοδος της κυβέρνησης ΣYPIZA είχε αρνητική απήχηση στους ξένους επενδυτές, οι οποίοι εξακολουθούν να είναι πολύ επιφυλακτικοί και τώρα. Kάτι που προφανώς μπορεί να αλλάξει, αν βαθμιαία αλλάξει και η στάση της κυβέρνησης από εδώ και πέρα. Mε συγκεκριμένα βεβαίως δείγματα γραφής, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και να αναδειχθούν οι επενδυτικές ευκαιρίες, που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει η χώρα για την ουσιαστική και βιώσιμη ανάταξη της πραγματικής οικονομίας. Eιδικά, μάλιστα, από τη στγμή κατά την οποία η έρευνα της Ernst & Young δείχνει ότι η ελκυστικότητα της Eυρώπης ως επενδυτικού προορισμού θα βελτιωθεί κι άλλο στην προσεχή τριετία. Πέρσι, η Aγγλία, η Γερμανία και η Γαλλία ήταν στις τρεις πρώτες θέσεις των άμεσων ξένων επενδύσεων. Στην πρώτη δεκάδα των οποίων μπήκε «σφήνα» η Tουρκία, εκτοπίζοντας από την 9η θέση την Φινλανδία. Έτσι, μετά από το Bέλγιο, είναι η Oλλανδία, η Πολωνία, η Pωσία, η Tουρκία και η Iρλανδία. Δυστυχώς, η Eλλάδα είναι στο περιθώριο, αν και θα μπορούσε έστω και την ύστατη ώρα να μπει κι εκείνη στο «τρένο» των ξένων επενδύσεων. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/31838-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1
  4. Την τέταρτη χειρότερη επίδοση παγκοσμίως σημείωσε κατά το δεύτερο τρίμηνο η αγορά κατοικίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με σχετική τριμηνιαία έρευνα της εταιρείας παροχής υπηρεσιών ακινήτων Knight Frank, οι τιμές πώλησης κατοικιών στην Ελλάδα μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 5,9%, με αποτέλεσμα η εγχώρια κτηματαγορά να κατατάσσεται στην 53η θέση επί συνόλου 56 χωρών. Τη μεγαλύτερη πτώση παγκοσμίως είχε η αγορά κατοικίας του Ντουμπάι με 12,2% σε ετήσια βάση, ενώ ακολούθησε η μαστιζόμενη από ταραχές –και μέχρι πρόσφατα κρίση χρέους– Ουκρανία, όπου οι τιμές των κατοικιών υποχώρησαν κατά 12% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2014. Στην τρίτη χειρότερη θέση βρέθηκε η αγορά κατοικίας της Κύπρου, όπου οι τιμές μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 6,5%. Στον αντίποδα, τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσαν οι αξίες των κατοικιών στο Χονγκ Κονγκ με 20,7%, ως αποτέλεσμα της μεγάλης ροής κεφαλαίων από την κινεζική ενδοχώρα. Αλλωστε και στην Κίνα, η αγορά κατοικίας καταγράφει πτώση, καθώς οι τιμές μειώθηκαν κατά 5,7%. Συνολικά, πάντως, ο δείκτης τιμών κατοικίας σε παγκόσμιο επίπεδο ενισχύθηκε με το οριακό 0,1% κατά το φετινό δεύτερο τρίμηνο. Πρόκειται για τη χαμηλότερη αύξηση των τελευταίων τεσσάρων ετών, δείγμα των κλυδωνισμών που καταγράφονται στην παγκόσμια αγορά κατοικίας, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ανησυχίας για την οικονομία της Ευρωζώνης και τις αναταράξεις που καταγράφονται στις κεφαλαιαγορές, με αποκορύφωμα την αβεβαιότητα που επικρατεί για τη μελλοντική προοπτική της κινεζικής οικονομίας. Αυτό πάντως που καθίσταται σαφές είναι ότι η εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας βαίνει επιδεινούμενη, δεδομένου ότι η πτώση τιμών του πρώτου τριμήνου είχε διαμορφωθεί σε 4,1%. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από τις αρχές του 2013, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΤτΕ, από τότε μέχρι και το φετινό πρώτο τρίμηνο ο ρυθμός πτώσης των τιμών των κατοικιών μειωνόταν συνεχώς, δείγμα της σταδιακής σταθεροποίησης της αγοράς, έστω σε ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο τιμών και κυρίως συναλλαγών σε σχέση με τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την τελευταία έρευνα συγκυρίας για την ελληνική κτηματαγορά, που πραγματοποίησε η επιστημονική ομάδα υπό τον κ. Επαμεινώνδα Πανά, τέως καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία αφορά το δεύτερο εξάμηνο του 2015, το 40% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών. Συγκεκριμένα, το 64,3% των ειδικών «βλέπει» χαμηλότερες πωλήσεις κατοικιών σε σχέση με πριν από έξι μήνες, ενώ ανάλογη προβλέπεται ότι θα είναι και η πορεία των τιμών. Συγκεκριμένα, το 75,2% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω υποχώρησή τους έως το τέλος του έτους. Μάλιστα, από αυτούς που προβλέπουν πτώση των τιμών, ένα σημαντικό ποσοστό της τάξεως του 13,8% αναμένει απότομη μείωσή τους, ενώ το 22% προβλέπει σταθεροποίηση των τιμών στο σημερινό τους επίπεδο. Σε παγκόσμια βάση, ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας της Knight Frank είναι ότι η περιοχή της Ευρώπης δεν αποτελεί πλέον τον «αδύναμο κρίκο» της παγκόσμιας αγοράς κατοικίας, έναν «τίτλο» που κατείχε επί 15 διαδοχικά τρίμηνα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, η μέση αύξηση των τιμών των κατοικιών στην Ευρώπη διαμορφώθηκε σε 2,8%, με πρωταγωνίστριες χώρες όπως η Τουρκία, η Εσθονία, το Λουξεμβούργο και η Ιρλανδία, στις οποίες καταγράφηκαν διψήφια ποσοστά αύξησης.
  5. Την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στη γερμανική "Fraport" αποφάσισε η κυβέρνηση, σε υλοποίηση του σχετικού διαγωνισμού που έχει ολοκληρωθεί προ μηνών και μετά από την εισήγηση της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ στις 3 Ιουλίου. Την απόφαση, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, υπογράφουν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης και οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος, Οικονομίας Γ. Σταθάκης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Π. Σκουρλέτης. Όπως προκύπτει από το ΦΕΚ δεν υπάρχει κάποια αλλαγή και η σύμβαση θα γίνει βάση των όρων του διαγωνισμού που είχε κατακυρωθεί στην γερμανική εταιρία. Το τίμημα που θα καταβάλει η Fraport ανέρχεται σε 1,23 δισ. ευρώ. Τα 14 αυτά αεροδρόμια είναι της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας, των Χανίων, της Κεφαλλονιάς, της Ζακύνθου, του Ακτίου, της Καβάλας, της Ρόδου, της Κω, της Σάμου, της Μυτιλήνης, της Μυκόνου, της Σαντορίνης και της Σκιάθου. Στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για την παραχώρηση 14 περιφερειακών αεροδρομίων για 40+10 χρόνια πλειοδότης ανεδείχθη η ελληνογερμανική κοινοπραξία Fraport - Slentel Ltd, η οποία προσέφερε εφάπαξ τίμημα 1,2 δισ. ευρώ, ετήσιο μίσθωμα 22,9 εκατ. ευρώ κατ' έτος, ποσοστό 25% από τα από τα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων έσοδα και τέλη υπέρ ΥΠΑ, που φτάνουν 1,2 δισ. ευρώ για όλη την περίοδο της παραχώρησης. Παράλληλα, δεσμεύθηκε για επενδύσεις 330 εκατ. στην πρώτη τετραετία και συνολικά 1,4 δισ. ευρώ για τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες. «Ναυαρχίδα» της εταιρείας είναι ο αερολιμένας της Φρανκφούρτης. Παράλληλα, διαχειρίζεται τα αεροδρόμια του Ανόβερου, της Αγίας Πετρούπολης, της Βάρνας, του Πύργου (Μπουργκάς), της Αττάλειας, το «Ίντιρα Γκάντι» του Νέου Δελχί, του αεροδρομίου στο Σι'αν στην Κίνα, το αεροδρόμιο του Ντακάρ και το «Χόρχε Τσάβες» της Λίμας. Κύριος μέτοχος της εισηγμένης Fraport είναι το γερμανικό ομόσπονδο κρατίδιο της Έσσης (31,35%), ενώ ακολουθούν το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Έσσης (20,2%), η αεροπορική εταιρεία Lufthansa (8,45%), η αυστραλιανή επενδυτική εταιρεία Rare Infrastructure Limited (5,27%) και οι λοιποί μέτοχοι (34,91%). Διαβάστε την απόφαση εδώ: http://www.newsit.gr/flash/aerodromia.pdf Πηγή: http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=424523&catid=13
  6. Ψηφιακό έλλειμμα συνεχίζει να εμφανίζει η Ελλάδα, με τη χώρα να απέχει από τους περισσότερους στόχους της Ψηφιακής Ατζέντας 2020 (Digital Agenda 2020), αν και η Ε.Ε. δείχνει – συνολικά - να επιτυγχάνει τους στόχους, που έχει θέσει για την ψηφιακή οικονομία και κοινωνία. Αυτή την εικόνα αποτυπώνουν τα στοιχεία, που δημοσιοποίησε η επιτροπή για το Digital Agenda Scoreboard 2015, τα οποία αξιοποιούν εν μέρει και το δείκτη Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (Digital Economy and Society Index-DESI), καθώς και για την πορεία επίτευξης της Ψηφιακής Ατζέντας. Και οι τρεις αξιολογήσεις διαπιστώνουν ότι οι επιδόσεις της Ελλάδας στους βασικότερους ψηφιακούς δείκτες υπολείπεται του κοινοτικού μέσου όρου, με τη χώρα να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της σχετικής κατάταξης. Επιπλέον, η Ελλάδα, όπως δείχνουν τα στοιχεία, πορεύεται με βραδύ βηματισμό στη σύγκλιση της με την Ε.Ε. στους στόχους της Ψηφιακής Ατζέντας. Υστέρηση Ο δείκτης Digital Economy and Society Index-DESI αξιολογεί τις εθνικές επιδόσεις των χωρών με βάση έξι βασικούς παράγοντες: Συνδεσιμότητα, Ανθρώπινο Κεφάλαιο, Χρήση του Διαδικτύου, Ενσωμάτωση της Ψηφιακής Τεχνολογίας, Ψηφιακές Δημόσιες Υπηρεσίες και Έρευνα-Ανάπτυξη (R&D). Σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων, αν και η Ελλάδα παρουσιάζει πρόοδο σε επιμέρους τομείς, αξιολογείται ως η τρίτη λιγότερο αναπτυγμένη ψηφιακά χώρα της Ε.Ε., καθώς κατατάσσεται 26η μεταξύ των 28 κρατών - μελών της Ε.Ε. Αναλυτικά, σε ότι αφορά τη Συνδεσιμότητα, η Ελλάδα βρίσκεται (για το 2015) στην 26η θέση της Ε.Ε., συγκεντρώνοντας βαθμολογία 0,42, από την 28η το 2014. Αν και το 99% των ελληνικών νοικοκυριών καλύπτονται από σταθερές ευρυζωνικές γραμμές, πρόσβαση σε δίκτυα Νέας Γενιάς (Next-generation Access -NGA), που εξασφαλίζουν ταχύτητες τουλάχιστον 30 Mbps download, έχει μόλις το 34% των σπιτιών, πολύ κάτω από το μέσο Κοινοτικό όρο του 68%. Όσον αφορά το Ανθρώπινο Κεφάλαιο, η Ελλάδα, με βαθμολογία 0,36, καταλαμβάνει, επίσης, στην 26η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., θέση την οποία κατείχε και το 2014. Όπως αναφέρει σχετικά η Επιτροπή, η Ελλάδα, για να επιτύχει την ψηφιακή ανάπτυξη σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο είναι ανάγκη να ενισχύσει τη σχέση των πολιτών της με το Διαδίκτυο. Σύμφωνα με όσα σχολιάζουν οι συντάκτες του κειμένου, η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά χρήση του Internet στην Ε.Ε. (59%), ενώ το 33% του πληθυσμού δεν έχει κάνει ποτέ χρήση (18% ο μέσος κοινοτικός όρος). Επίσης, μόνο το 45% των Ελλήνων διαθέτει, τουλάχιστον, ένα βασικό επίπεδο ψηφιακών δεξιοτήτων, την ίδια στιγμή που η χώρα έχει το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό ειδικών σε ΤΠΕ στο σύνολο του εργατικού δυναμικού της μεταξύ όλων των χωρών της Ε.Ε. (1,4%). Επίσης, έχει χαμηλότερες επιδόσεις σε σχέση με το μέσο όρο της Ε.Ε. όσον αφορά τους πτυχιούχους STEM (θετικών επιστημών, τεχνολογίας, μηχανικής και μαθηματικών), με το 1,4% των Ελλήνων, ηλικίας 20-29 ετών, να έχουν πτυχίο αυτής της κατηγορίας. Χρήση Διαδικτύου
 Στη Χρήση του Διαδικτύου, δείκτης που μετρά που αφιερώνουν οι χρήστες το χρόνο τους κατά την περιήγηση στο Διαδίκτυο, η Ελλάδα βαθμολογείται με 0,37 και βρίσκεται στην 25η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. για το 2015, θέση αντίστοιχη με αυτήν που κατείχε το 2014. Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι επιδόσεις της Ελλάδας, που την κρατούν χαμηλά στην κατάταξη, σχετίζονται με τη χαμηλή δραστηριότητα στο online banking και το online shopping. Τα ποσοστά των Ελλήνων, που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές τραπεζικές υπηρεσίες (21%) ή πραγματοποιούν ηλεκτρονικές αγορές (40%), είναι πολύ χαμηλότερα από το μέσο όρο της Ε.Ε. (57% και 63% αντίστοιχα). Στις επιχειρήσεις Όσον αφορά στο δείκτη ενσωμάτωσης της Ψηφιακής Τεχνολογίας από τις επιχειρήσεις, αποτελεί τον τομέα, στον οποίο η Ελλάδα έχει καλύτερες - σε σύγκριση με τις άλλες παραμέτρους - επιδόσεις, δεδομένου ότι έχει βαθμολογηθεί με 0,26 και βρίσκεται στην 23η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. Πάντως, η χώρα είχε καταφέρει να καταλάβει μέχρι και την 20η θέση το 2014. Συνολικά, το ποσοστό των επιχειρήσεων, που χρησιμοποιούν τεχνολογίες, όπως ηλεκτρονική ανταλλαγή πληροφοριών (40%) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (17%) είναι υψηλότερο από το μέσο όρο της Ε.Ε. (31% και 14% αντίστοιχα). Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, που χρησιμοποιούν RFID (2,6%), ηλεκτρονικά τιμολόγια (4,8% το 2014) ή υπηρεσίες υπολογιστικού νέφους (4,7%). Πολύ λίγες ΜμΕ στην Ελλάδα πραγματοποιούν πωλήσεις μέσω Διαδικτύου (9,1%) και ακόμη λιγότερες πραγματοποιούν διαδικτυακές πωλήσεις σε άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε. (4,3%). Στις δημόσιες υπηρεσίες Οι Ψηφιακές Δημόσιες Υπηρεσίες είναι ο τομέας, όπου η Ελλάδα έχει επιτύχει την καλύτερη θέση σε σχέση με τις υπόλοιπες παραμέτρους. Με βαθμολογία 0,35, βρίσκεται στην 21η θέση από την 27η πέρυσι, ωστόσο, οι επιδόσεις είναι χαμηλότερες από το μέσο όρο της Ε.Ε., όσον αφορά τους περισσότερους δείκτες ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών. Η βαθμολογία της Ελλάδας είναι υψηλότερη από το μέσο όρο της Ε.Ε. στο ποσοστό των χρηστών του Διαδικτύου, που έχουν υποβάλει συμπληρωμένα έντυπα στη δημόσια διοίκηση (38%). Ωστόσο, μόνο το 17% των Ελλήνων γενικών ιατρών ανταλλάσσουν ιατρικά δεδομένα με ηλεκτρονικά μέσα, έναντι 36% στην Ε.Ε. Επιπλέον, η Ελλάδα πρέπει να αυξήσει τις επιδόσεις της σε σχέση με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, καθώς μόνο το 18% των γενικών ιατρών διαβιβάζουν ηλεκτρονικά συνταγές στους φαρμακοποιούς. Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Apo_tis_cheiroteres_stin_EE_oi_psifiakes_epidoseis_stin_Ellada_/
  7. Ο Απρίλιος θα είναι ένας σημαντικός μήνας για τους Ελληνικούς Αυτοκινητόδρομους. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες λίγο πριν το Πάσχα θα δοθεί στην κυκλοφορία ο αυτοκινητόδρομος Λεύκτρο-Σπάρτη. Αυτά τα 47 χιλιόμετρα νέου κλειστού αυτοκινητόδρομου θα είναι τα πρώτα που δίδονται στην κυκλοφορία ύστερα από 4 χρόνια, όταν είχε λειτουργήσει το τμήμα Τρίπολη-Καλαμάτα. Από εκεί και έπειτα αναμένεται σαν κομμάτια ενός πάζλ να αρχίσουν να παραδίδονται τμήματα αυτοκινητόδρομων μέχρι την τελική τους ολοκλήρωση (πιθανότατα με κάποιες μικρές ελλείψεις). Στον χάρτη των αυτοκινητόδρομων αυτό θα σημάνει και την έναρξη λειτουργίας του πρώτου μεγάλου δικτύου αυτοκινητόδρομων της χώρας. Θα προστεθεί στο σημερινό δίκτυο που περιλαμβάνει τον άξονα Καλαμάτα-Κόρινθος-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι και τον οριζόντιο άξονα Ηγουμενίτσα-Κήποι Έβρου. Το δίκτυο αυτό θα έχει σημαντικά πλεονεκτήματα για τους χρήστες του αλλα και για την πραγματική οικονομία. Για παράδειγμα θα μπορεί κάποιος να εισέρχεται στο δίκτυο από την Ηγουμενίτσα και χωρίς να βγει (σε κάποια απλή εθνική οδό) να φτάσει γρήγορα και με ασφάλεια στην Κόρινθο. Ο χρόνος που θα χρειαστεί εκτιμάται σε περίπου 2,5 ώρες! Αυτός ο χάρτης στον χρήστη θα μοιάζει λίγο-πολύ με ένα δίκτυο Μετρό. Όποιος εισέρχεται θα μετακινείται χωρίς να χρειάζεται να βγει, όπως συμβαίνει και στο Μετρό. Αυτό που θα χρειαστεί να γίνει και μάλιστα άμεσα είναι να περάσουμε όσο γίνεται πιο γρήγορα από τα συμβατικά στα αναλογικά διόδια. Αυτό θα μειώσει αισθητά τις χρονοαποστάσεις καθώς ο οδηγός-χρήστης θα χρειάζεται ένα ticket στην είσοδο του αυτοκινητόδρομου και ένα ticket με την πληρωμή του στην έξοδο από αυτόν. Αυτό θα είναι ένα σύστημα πιο δίκαιο καθώς ο χρήστης θα χρεώνεται ανάλογα με την απόσταση που θα διανύει. Επίσης θα χρειαστεί η συνεργασία όλων των διαφορετικών εταιρειών που διαχειρίζονται τους αυτοκινητόδρομους. Εδώ θα έρθει να κουμπώσει η Hellastron, η εταιρεία που είναι η επίσημη ένωση των οδικών αξόνων με διόδια. Σε αυτόν συμμετέχουν όλες οι γνωστές εταιρείες παραχώρησης των αυτοκινητόδρομων + η μέχρι στιγμής δημόσια Εγνατία Οδός. Η Hellastron ήδη έχει κάνει αισθητή την παρουσία της από πέρυσι και με την λήξη των έργων, που θα σημάνει την έναρξη λειτουργία πολλών νέων οδικών αξόνων θα μπορεί να μιλά για λογαριασμό όλων, κλαδικά. Τα οφέλη της λειτουργίας του δικτύου είναι γνωστά και θα επηρεάσουν θετικά πολλούς κλάδους της οικονομίας με πρώτους τις μεταφορές, την γεωργία και την κτηνοτροφία, τον τουρισμο, τις υπηρεσίες. Ο χάρτης με το δίκτυο των αυτοκινητόδρομων για να μπορέσει να είναι αποτελεσματικό θα χρειαστεί να συνεργαστεί με τις πύλες εισόδου-εξόδου δηλαδή τα τελωνεία στα σύνορα, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια καθώς θα είναι βασικοί τροφοδότες του δικτύου αυτού. Η διαδικασία μετατροπής των αυτοκινητόδρομων σε ένα σχεδόν κοινό δίκτυο θα επιτρέψει επίσης τη λειτουργία της χώρας ως υπέρ-κόμβου μεταξύ Ευρώπης και Ασίας και να αναδείξει το ρόλο της χώρας στις μεταφορές και τις συγκοινωνίες. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/autokinitodromoi/uperastikoi/loipoi-autokinitodromoi/item/34348-o-xartis-me-to-diktyo-ton-aftokinitodromon-opos-diamorfonetai
  8. Η Ελλάδα δεν έχει βελτιώσει τη θέση της στην κατάταξη των ευρωπαϊκών χωρών σε ό,τι αφορά τη φιλικότητα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, παρά τις προσπάθειες που υποτίθεται ότι αναλήφθηκαν στη διάρκεια της περιόδου εφαρμογής των Μνημονίων. Συγκεκριμένα βρίσκεται στην 26η θέση σύμφωνα με την έρευνα που έκανε το World Bank-Ease of doing business Index 2015. Να σημειωθεί ότι όσο πιο χαμηλά βρίσκεται μια χώρα, τόσο πιο εχθρικό το περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα. ΧΩΡΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 1. Δανία 3 2. Ην. Βασίλειο 6 3. Σουηδία 8 4. Φινλανδία 10 5. Γερμανία 15 6. Εσθονία 16 7. Ιρλανδία 17 8. Λιθουανία 20 9. Αυστρία 21 10. Λετονία 22 11. Πορτογαλία 23 12. Πολωνία 25 13. Γαλλία 27 14. Ολλανδία 28 15. Σλοβακία 29 16. Σλοβενία 29 17. Ισπανία 33 18. Τσεχία 36 19. Ρουμανία 37 20. Βουλγαρία 38 21. Κροατία 40 22. Ουγγαρία 42 23. Βέλγιο 43 24. Ιταλία 45 25. Κύπρος 47 26. Ελλάδα 60 27. Λουξεμβούργο 61 28. Μάλτα 80 (Πηγή: World Bank-Ease of doing business Index 2015) Πίνακας: Κατάταξη Παγκόσμιας Τράπεζας ως προς τη Φιλικότητα προς τις Επιχειρήσεις, Χώρες της ΕΕ, 2015 Πηγή: http://www.dealnews.gr/roi/item/168006-%CE%95%CF%87%CE%B8%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%BD#.VtiKI_mLTDc
  9. Τον Αύγουστο του 2018, ένα τμήμα μήκους 210 μέτρων της γέφυρας Μοράντι στη Γένοβα της Ιταλίας που αποτελούσε μέρος της εθνικής οδού, κατέρρευσε, με αποτέλεσμα σαράντα τρεις άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Κρούσματα κατάρρευσης γεφυρών έχουν σημειωθεί και σε διάφορες περιοχές της χώρας μας όπως στην Κρήτη, στην Καβάλα και αλλού. Ποια είναι όμως η κατάσταση των γεφυρών στην Ελλάδα σήμερα; Πόσες και ποιες ενδέχεται να αντιμετωπίζουν προβλήματα στατικότητας, ή άλλα; Πόσο επιβαρύνουν η κλιματική αλλαγή ή η αύξηση της κίνησης τις αντοχές αυτών των υποδομών; Η νέα μελέτη της διαΝΕΟσις που εκπονήθηκε από μια ομάδα μηχανικών του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος υπό τον συντονισμό του Δρ. Βασίλειου Μπαρδάκη, απαντά στα παραπάνω ερωτήματα, καταγράφοντας τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας, επισημαίνοντας τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζουν το πρόβλημα οι άλλες χώρες και καταλήγοντας σε μια σειρά από προτάσεις για την ενίσχυση των οδικών υποδομών. Πόσες γέφυρες υπάρχουν στην Ελλάδα και ποια είναι η κατάστασή τους; Βάσει εκτιμήσεων σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν 17.000 γέφυρες περίπου. Οι γέφυρες που κατασκευάστηκαν πριν από το 1961 δεν ακολουθούσαν κανένα συγκεκριμένο κανονιστικό πλαίσιο. Οι γέφυρες που κατασκευάστηκαν αργότερα και μέχρι και τη δεκαετία του ’80 ακολουθούσαν παρωχημένους (πια) γερμανικούς κανονισμούς. Όλες οι γέφυρες που κατασκευάστηκαν πριν από το 1993 δεν είχαν επαρκείς αντισεισμικές προβλέψεις στον σχεδιασμό τους. Αλλά και τα πρότυπα του ’93 κρίνονται παρωχημένα σήμερα. Οι κανονισμοί των προηγούμενων δεκαετιών δεν περιελάμβαναν σωστές προβλέψεις για τη μελλοντική εξέλιξη της κίνησης στους δρόμους και της αύξησης του όγκου των φορτίων. Υπάρχει έλλειμμα συντήρησης και αναβάθμισης. Πολλές γέφυρες έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο όριο ζωής. Ποια είναι η κατάσταση σε άλλες χώρες; Ιταλία • Όλες οι γέφυρες από σκυρόδεμα που κατασκευάστηκαν στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 έχουν φτάσει ή και ξεπεράσει το προσδόκιμο της ζωής τους. • Κάθε χρόνο 15-20 γέφυρες καταρρέουν στη χώρα λόγω έλλειψης συντήρησης ή λόγω ηλικίας. • Μετά την κατάρρευση της γέφυρας Μοράντι η κυβέρνηση ξεκίνησε ένα έργο αξιολόγησης της κατάστασης δεκάδων χιλιάδων γεφυρών στη χώρα. Γαλλία • Η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ένα σχέδιο ελέγχου και συντήρησης με τακτικές επιθεωρήσεις προϋπολογισμού 1 δισ. ευρώ. • Το αρμόδιο υπουργείο δημοσίευσε και μια λίστα 23 μεγάλων γεφυρών που απαιτούν διορθωτικές επεμβάσεις. Γερμανία • Σύμφωνα με έρευνα του 2017, το 12,4% των γεφυρών της χώρας είναι σε κακή κατάσταση, αλλά μόνο ένα αντίστοιχο ποσοστό (12,5%) είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς κανένα πρόβλημα. • Το πρόβλημα στην Ανατολική Γερμανία είναι λιγότερο έντονο. Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής • Από το 1971 υπάρχουν θεσμοθετημένα πρότυπα συντήρησης γεφυρών. • Οι 614.387 γέφυρες της χώρας είναι καταχωρημένες σε ένα λεπτομερές μητρώο. • Το 9,1% των γεφυρών στις ΗΠΑ το 2016 κρίνονταν ως δομικά ανεπαρκείς. Πρόκειται για σχεδόν 56.000 γέφυρες, που έχουν 188 εκατ. διελεύσεις την ημέρα. Τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα; Η μελέτη καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις: 1 Μεσοπρόθεσμα τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου Εθνικού Μητρώου Γεφυρών, με πλήρη στοιχεία για την κατασκευή και το ιστορικό κάθε γέφυρας, καθώς και αξιολόγηση της κατάστασής της με βαθμό αντοχής και ακόμα με τακτικές επιθεωρήσεις και ετήσιο πρόγραμμα συντήρησης. 2 Την άμεση επέμβαση στις «οιονεί επικίνδυνες γέφυρες» με τη δημιουργία μιας πλατφόρμας στην οποία εθελοντές μηχανικοί θα μπορούν να καταχωρούν υπάρχοντα στοιχεία που αφορούν ευπαθείς γέφυρες της περιοχής τους, οι οποίες κρίνουν ότι θα πρέπει να ελεγχθούν με σύγχρονα τεχνικά μέσα. 3 Καθιέρωση αυστηρότερων όρων χρήσης και λειτουργίας, που θα συμβάλουν στην ενίσχυση της ασφάλειας των κατοίκων, στην απρόσκοπτη λειτουργία της οικονομίας και των μεταφορών και στη μείωση του κόστους λόγω πρόληψης των πιθανών ζημιών αντί της εκ των υστέρων επέμβασης. 4 Πρόβλεψη των αναγκών αξιολόγησης και συντήρησης των γεφυρών της χώρας στον εξαρχής σχεδιασμό τους. Δείτε αναλυτικά την μελέτη εδώ: https://www.dianeosis.org/2019/09/gefyres/
  10. Το ξημέρωμα της 13ης Αυγούστου 2019 ξεσπά πυρκαγιά στην κεντρική Εύβοια, στο δήμο Διρφύων – Μεσσαπίων που μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα θα κάψει πάνω από 28.000 στρέμματα γης και θα εξελιχθεί σε μία ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Πάνω από 10.000 στρέμματα παρθένου δάσους στο όρος Δίρφη, που είχε ενταχθεί στο δίκτυο Natura, κάηκε ολοσχερώς ενώ εκκενώθηκαν προληπτικά τέσσερα χωριά. Για μία ακόμη χρονιά παρακολουθήσαμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται και τον κρατικό μηχανισμό να αδυνατεί να προστατέψει τόσο τον φυσικό πλούτο, όσο και τις περιουσίες και τις ζωές των πολιτών της χώρας. Η φωτιά στην Εύβοια είναι η τελευταία πράξη ενός δράματος που εξελίσσεται δεκαετίες τώρα στην ελληνική φύση. Εξετάζοντας κανείς τα στοιχεία της πυροσβεστικής για τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων δύο δεκαετιών, καταλαβαίνει πως τα δάση της Ελλάδας καίγονται ξανά και ξανά και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Για την ακρίβεια, τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα πως κατά περιόδους ο κρατικός μηχανισμός καταφέρνει να προστατέψει τις δασικές εκτάσεις από τις πυρκαγιές, ενώ σε κάποιες χρονιές επιδεικνύει εγκληματική αμέλεια. Σύμφωνα με τα ανοικτά δεδομένα δασικών συμβάντων που δημοσιεύει η πυροσβεστική υπηρεσία, από το 2000 έως και το 2018, 192.448 πυρκαγιές έκαψαν 8.495.260 στρέμματα γης. Η πυρκαγιά στο Μάτι της Αττικής, τον Ιούλιο του 2018, στοίχισε τη ζωή σε 102 ανθρώπους καθιστώντας την, τη δεύτερη πιο φονική πυρκαγιά του 21ου αιώνα παγκοσμίως. Στη μακάβρια λίστα με τις θανατηφόρες πυρκαγιές στον κόσμο, η Ελλάδα καταλαμβάνει και την τρίτη θέση με τις φωτιές του 2007, όπου 77 άτομα έχασαν τη ζωή τους στις πρωτοφανείς πυρκαγιές εκείνης της χρονιάς. Σε έναν μόλις μήνα, τον Αύγουστο του 2007 κάηκαν 2.059.615 στρέμματα γης. Δορυφορική λήψη της περιοχής που κάηκε στην Εύβοια τον Αύγουστο του 2019, πριν και μετά την πυρκαγιά. Περιοχές που καίγονται ξανά και ξανά Πελοπόννησος, Εύβοια, Αττική και νησιά του Ιονίου είναι από τις πλέον επιβαρυμένες περιοχές της Ελλάδας. Από το 2000 έως και το 2018, κατά μέσο όρο ξεσπούν 10.100 πυρκαγιές κάθε χρόνο. Το 2001 είναι η χρονιά με τις περισσότερες φωτιές. Συνολικά, 15.303 πυρκαγιές ξέσπασαν το 2001, 12.980 το 2000, 12.035 το 2008 και 11.996 το 2007. Η χρονιές με τις λιγότερες πυρκαγιές είναι το 2014 με 6.834 πυρκαγιές και το 2018, που παρά το γεγονός ότι είναι η πιο φονική πυρκαγιά στην ιστορία της χώρας, εκείνη τη χρονιά εκδηλώθηκαν 8.006 συμβάντα. Η μέση έκταση που καίγεται κάθε χρόνο είναι 231.322 στρέμματα. Από την ανάλυση των δεδομένων, προκύπτει ότι το μετά το 2007, όπου κάηκαν 2.644.222 στρέμματα γης, η δεύτερη πιο καταστροφική χρονιά είναι το 2000 με 1.559.850 καμένα στρέμματα. Το 2012 και το 2009 κάηκαν περίπου μισό εκατομμύριο στρέμματα γης. Το 2002 κάηκαν 82.000 στρέμματα. Το χρονικό των πυρκαγιών της Ελλάδας Οι πιο καταστροφικές πυρκαγιές από το 2000 έως και το 2018 και οι παράγοντες που ευθύνονται για την ετοιμότητα ή μη του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει κάθε χρόνο τις φωτιές. Κάθε σημείο στον χάρτη αντιστοιχεί σε μία πυρκαγιά που έκαψε έστω και ένα στρέμμα δάσους. Όσο πιο ανοικτό κίτρινο το χρώμα, τόσες περισσότερες πυρκαγιές έχουν εκδηλωθεί στη συγκεκριμένη περιοχή. Στον χάρτη αποτυπώνονται ταυτόχρονα οι πυρκαγιές που έχουν εκδηλωθεί σε διάστημα περίπου τριών μηνών από το 2000 έως και το 2018. Πολλές πυρκαγιές έχουν χαρτογραφηθεί κατά προσέγγιση στον χάρτη και ενδέχεται να μην αποτυπώνουν το ακριβές σημείο που ξέσπασε η φωτιά. Η χαρτογράφηση έγινε με kepler.gl Πότε εκδηλώνονται οι πυρκαγιές Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2000 και για έξι χρόνια, παρατηρείται μείωση των εκτάσεων που καίγονται σε κάθε συμβάν. Από το 2007 και μετά υπάρχει δραματική αλλαγή της κατάστασης. Οι μήνες με τις περισσότερες πυρκαγιές είναι ο Αύγουστος και ο Ιούλιος με πάνω από 32 χιλιάδες επεισόδια, ενώ ακολουθεί ο Σεπτέμβριος και ο Ιούνιος. Η πλειονότητα των γεγονότων εκδηλώνεται από τις 12 έως και τις έξι το απόγευμα, ωστόσο ένας μικρός αριθμός πυρκαγιών (9.684 φωτιές), σύμφωνα με τα στοιχεία ξεκίνησαν τα ξημερώματα μετά τις έντεκα το βράδυ και πριν τις επτά το πρωί. Κάποιες από αυτές τις πυρκαγιές θα μπορούσε να θεωρηθεί πως είναι εμπρησμοί από πρόθεση. Το 2007, το 2008 και το 2017 σχεδόν το 60% των εκτάσεων που κάηκαν ήταν δάση ή δασικές εκτάσεις, ενώ το 2018 το ποσοστό άγγιξε το 50%. Από το 2000 έως και το 2018 έχουν καεί 2.575.511 στρέμματα δασικής έκτασης και 1.690.409 δάσους. Περισσότερα από 1.5 εκατομμύρια στρέμματα γεωργικών εκτάσεων, 1.3 εκατομμύρια χορτολιβαδικών εκτάσεων και 1.1 εκατομμύρια στρέμματα με υπολείμματα καλλιεργειών έχουν αποτεφρωθεί. Η πλειονότητα των πυρκαγιών σβήνει εντός της ημέρας που ξέσπασε. Στις πιο σοβαρές πυρκαγιές όμως, η φωτιά μπορεί να καίει ακόμα και 15 ημέρες, όπως συνέβη στα Κρέστενα της Ηλείας, όπου σύμφωνα με τα δεδομένα της πυροσβεστικής, η φωτιά έκαιγε για 15 ημέρες. Η βάση δεδομένων που έχουμε στη διάθεσή μας, σε 12.418 γεγονότα δεν καταγράφει πότε έγινε η κατάσβεση ενώ και σε άλλες περιπτώσεις, που υπάρχει η ημερομηνία της κατάσβεσης, αυτή είναι περασμένη λάθος. Εξετάσαμε τις 1000 πυρκαγιές που έκαψαν τις μεγαλύτερες εκτάσεις γης και οι οποίες είχαν περασμένες τις σωστές ημερομηνίες και ώρες έναρξης και λήξης κάθε επεισοδίου. Κατά μέσο όρο η πυροσβεστική χρειάστηκε 4 ημέρες για την κατάσβεση αυτών των πυρκαγιών. Από πρόθεση οι μισές πυρκαγιές Πού οφείλονται οι αγροτοδασικές φωτιές του 2018. Υπολογίζεται ότι 8 στις 10 πυρκαγιές ξεκίνησαν μετά από χρήση γυμνής φλόγας (αναπτήρας, σπίρτα κτλ). Σημαντικό ποσοστό των αγροτικών πυρκαγιών (12.37%) αποδίδεται σε υπολείμματα καπνίσματος. Η βάση δεδομένων που δίνει στη δημοσιότητα η πυροσβεστική δεν περιέχει πληροφορίες για τις αιτίες εκδήλωσης των πυρκαγιών. Μετά από επικοινωνία με την πυροσβεστική, μας απέστειλε για το 2018 κάποια συγκεντρωτικά στοιχεία όπως καταγράφηκαν στα Βιβλία Συμβάντων Ανακριτικού του συνόλου των Υπηρεσιών του Σώματος. Βάσει αυτών των στοιχείων, το 2018 οι μισές δασικές και το 45% των αγροτικών πυρκαγιών μπήκαν από πρόθεση. Σε αμέλεια αποδίδεται το 25% και το 40% των πυρκαγιών σε δάση και αγροτικές περιοχές αντιστοίχως. Σχηματίσθηκαν δικογραφίες σε βάρος 243 ατόμων εκ των οποίων 186 για εμπρησμό από αμέλεια και 57 για εμπρησμό από πρόθεση. Για 144 άτομα εξ αυτών, ακολουθήθηκε η διαδικασία του αυτοφώρου. Από την ανάλυση των στοιχείων της πυροσβεστικής φαίνεται πως κάθε φορά που το κράτος υιοθέτησε αυστηρή πολιτική πρόληψης των πυρκαγιών, με έγκαιρη αποδέσμευση κονδυλίων, έγκαιρη χάραξη αντιπυρικού σχεδίου, προσλήψεις εποχικού προσωπικού και επένδυση σε τεχνολογικό εξοπλισμό, τότε ανεξαρτήτως του αριθμού των πυρκαγιών που ξεσπούν, καίγονται μικρότερες συνολικά εκτάσεις. Φαίνεται επίσης πως όταν οι δήμοι λαμβάνουν κονδύλια εγκαίρως για την αντιπυρική προστασία και τον καθαρισμό των περιαστικών δασών και όταν συμμετέχουν ενεργά στη χάραξη της αντιπυρικής πολιτικής με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, τότε ο μηχανισμός αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά τα επεισόδια πυρκαγιών. Για τη χαρτογράφηση και την ανάλυση των δεδομένων Για τη χαρτογράφηση των πυρκαγιών χρησιμοποιήσαμε τη βάση δεδομένων των δασικών συμβάντων της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Επιλέξαμε να εντοπίσουμε γεωγραφικά μόνο όσα συμβάντα έκαψαν έστω και ένα στρέμμα δάσους ή δασικής έκτασης. Συνολικά χαρτογραφήσαμε περισσότερες από 26.000 δασικές πυρκαγιές. Στον χάρτη, στην αρχή του άρθρου, το μέγεθος του κάθε κύκλου είναι αντίστοιχο της έκτασης που έκαψε η συγκεκριμένη φωτιά. Για παράδειγμα, σε μία φωτιά που έκαψε 10 στρέμματα δάσους και 5 στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών, στον χάρτη το μέγεθος του κύκλου θα αντιστοιχεί σε καμένη έκταση 15 στρεμμάτων. Εάν μία φωτιά έκαψε 10 στρέμματα αγροτικής γης και κανένα δάσους ή δασικής έκτασης, τότε αυτή η φωτιά δεν εμφανίζεται στον χάρτη. Το μέγεθος του κύκλου αντανακλά την ένταση του συμβάντος συγκριτικά με τις υπόλοιπες πυρκαγιές και όχι την πραγματική έκταση της γης που έκαψε πάνω στο χάρτη. Για την χαρτογράφηση χρησιμοποιήσαμε την Geocoding υπηρεσία της Google. Επειδή η βάση δεδομένων της πυροσβεστικής δεν παρέχει συντεταγμένες, χρησιμοποιήσαμε τις διαθέσιμες καταγεγραμμένες πληροφορίες, όπως τη διεύθυνση, την πόλη ή το χωριό, την περιοχή και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και το τμήμα της πυροσβεστικής που αντιμετώπισε την πυρκαγιά. Γι’ αυτό το λόγο σε κάποιες πυρκαγιές η χαρτογράφηση είναι κατά προσέγγιση και το σημείο της πυρκαγιάς έχει τοποθετηθεί στο κέντρο της περιοχής που αναγνωρίζει η γεωγραφική υπηρεσία της Google. Update: Προηγούμενη έκδοση του άρθρου ανέφερε ότι το δάσος που κάηκε στην Εύβοια ανήκε στο δίκτυο Natura, ενώ στην πραγματικότητα είναι υπό ένταξη στο δίκτυο natura, σύμφωνα με τον δήμαρχο Διρφύων-Μεσσαπίων Γιώργο Ψαθά. video-1567165483.mp4
  11. Ο αριθμός των ταξιδιωτών που προσήλθε οδικώς στην χώρα μας το 2018, ανήλθε σε 8,8 εκατ , που αντιστοιχεί στο 29% από τα 30,3 εκατ. εισερχόμενους ταξιδιώτες συνολικά (πλην κρουαζιέρας). Αυτό αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στη νέα μελέτη του ΙΝΣΕΤΕ για τις προοπτικές του εισερχόμενου οδικού τουρισμού στην Ελλάδα το 2019. Σε ό,τι αφορά τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου για τη φετινή χρονιά, οι οδικές αφίξεις ανήλθαν σε 536 000 μειωμένες κατά 12% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2018. Η εικόνα όμως δεν είναι ενιαία, καθώς υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανά χώρα και μεθοριακό σταθμό που καταγράφονται οι διελεύσεις των επισκεπτών. Για παράδειγμα, οι αφίξεις από την Αλβανία έχουν επανέλθει από τον Μάιο σε θετικούς ρυθμούς, ενώ από τη Βουλγαρία υπάρχει σταθερά αρνητική διψήφια μεταβολή από την αρχή του έτους. Επίσης, οι αφίξεις από τη Βόρεια Μακεδονία είχαν θετικό πρόσημο τον Απρίλιο και τον Ιούνιο και αρνητικό πρόσημο τους υπόλοιπους μήνες, ενώ οι αφίξεις από την Τουρκία αν και είχαν αρνητικό ξεκίνημα, επανήλθαν σε θετικούς ρυθμούς από τον Μάρτιο. Σύμφωνα με τη μελέτη, ένα χαρακτηριστικό των τουριστών που έρχονται οδικώς στη χώρα μας είναι η δυνατότητα που έχουν να αλλάξουν ή να επιλέξουν προορισμό την τελευταία στιγμή, χωρίς να τους απασχολούν ακυρωτικά κόστη όπως με τα αεροπορικά εισιτήρια. Ως εκ τούτου, το οικονομικό κλίμα που επικρατεί στις αντίστοιχες αγορές, είναι καθοριστικό για τις επιλογές διακοπών που θα κάνουν οι κάτοικοί τους. Η μελέτη εστιάζει στις μακροοικονομικές εξελίξεις των κυριότερων αγορών με οδική πρόσβαση στην Ελλάδα, καταγράφοντας τα βασικά μακροοικονομικά δεδομένα που επηρεάζουν την ταξιδιωτική συμπεριφορά: ΑΕΠ, συναλλαγματικές ισοτιμίες, Δείκτης Οικονομικού Κλίματος, Δείκτης Ανεργίας Η καταγραφή γίνεται για τις 6 μεγαλύτερες αγορές τουριστών που έρχονται οδικώς. Αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 90% των οδικών αφίξεων στην Ελλάδα και συνεισέφεραν το 11,4% των εισπράξεων του εισερχόμενου τουρισμού της Ελλάδας για το 2018. Οι αγορές αυτές είναι βαλκανικές: Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Τουρκία, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία. Παράλληλα, για κάθε χώρα, δίνονται στοιχεία για τον εξερχόμενο τουρισμό από τη χώρα αυτή και τη συγκριτική θέση της Ελλάδας μεταξύ των διαφόρων προορισμών, αλλά και για τη σημασία της χώρας στον εισερχόμενο τουρισμό της Ελλάδας και τους κυριότερους προορισμούς που επισκέπτονται από την κάθε χώρα. Ειδικότερα, οι οικονομικές εξελίξεις σε Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία, εμφανίζουν θετική εικόνα τα τελευταία χρόνια. Ο δείκτης ανεργίας βαίνει μειούμενος από το 2012 ή είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τα νομίσματα της Σερβίας και της Αλβανίας έχουν ανατιμηθεί έναντι του ευρώ, μία εξέλιξη που μπορεί να επηρεάσει θετικά τη ζήτηση για διακοπές. Της Βόρειας Μακεδονίας και της Ρουμανίας παραμένουν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, ενώ το νόμισμα της Βουλγαρίας έχει κλειδωμένη ισοτιμία με το ευρώ. Επίσης, ο αναμενόμενος ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ για το 2019 κινείται μεταξύ 3% και 4% σε όλες τις χώρες. Παρ΄ όλα αυτά ο δείκτης του οικονομικού κλίματος, αν και είναι σταθερά σε υψηλά επίπεδα, τους τελευταίους μήνες ακολουθεί τις διεθνείς τάσεις και έχει πτωτική τάση στη Σερβία, την Βουλγαρία και την Βόρεια Μακεδονία ενώ έχει σταθεροποιηθεί στην Ρουμανία. Εξάλλου, αρνητική είναι η εικόνα για την οικονομία της Τουρκίας, που παρουσιάζει επιδείνωση όλων των προαναφερθέντων δεικτών (υποτίμηση της τουρκικής Λίρας, σταδιακή αύξηση της ανεργίας, σημαντική επιδείνωση του οικονομικού κλίματος, αναμενόμενη πτώση του ΑΕΠ για το 2019). Αναφορικά με τη θέση της Ελλάδας στον εξερχόμενο τουρισμό των εξεταζόμενων αγορών το 2017, επισημαίνεται ότι σε όλες βρίσκεται στην 1η θέση των κυριότερων τουριστικών προορισμών, με εξαίρεση την αγορά της Ρουμανίας όπου έχει την 2η θέση, μετά την Ουγγαρία, διατηρώντας τις θέσεις που είχε και το 2016. Η εικόνα είναι παρόμοια όσον αφορά στους Μεσογειακούς προορισμούς, με την Ελλάδα να βρίσκεται σε όλες τις αγορές στην 1η θέση των κυριότερων προορισμών.
  12. Η Ελλάδα είναι μία από τις εννέα χώρες του κόσμου παράγουν περισσότερο από το 20% της ηλεκτρικής τους ενέργειας από ηλιακή και αιολική ενέργεια, σύμφωνα με την Έκθεση για την Παγκόσμια Κατάσταση στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών του δικτύου REN21 (GSR), που είδες το φως της δημοσιότητας. Οι χώρες αυτές είναι οι Δανία, Ουρουγουάη, Ιρλανδία, Γερμανία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ονδούρα. Συνολικά οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρέχουν περισσότερο από το ένα τέταρτο (26%) της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά απαιτούνται πιο αποφασιστικές πολιτικές σε όλους τους τομείς τελικής χρήσης προκειμένου να καταστούν βιώσιμα τα ενεργειακά συστήματα, αναφέρεται στην έκθεση. "Με τις χώρες να πρέπει να επανέλθουν με πιο φιλόδοξους κλιματικούς στόχους το 2020, αυτή η έκθεση δείχνει ότι υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για την αύξηση της δράσης και τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων με την επέκταση των πλεονεκτημάτων της ενεργειακής μετάβασης σε ολόκληρη την οικονομία", επεσήμανε ο πρόεδρος της REN21, Αρθούρος Ζερβός. Από τα στοιχεία προκύπτει ακόμη ότι για τέταρτη συνεχή χρονιά εγκαταστάθηκε περισσότερη ηλεκτρική ισχύς από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε σχέση με το άθροισμα της εγκατεστημένης ισχύος από ορυκτά καύσιμα και πυρηνική ενέργεια. Μόνο από την ηλιακή φωτοβολταϊκή ενέργεια το 2018 προστέθηκαν 100 gigawatts (GW), αρκετά για να καλύψουν περισσότερο από το 25% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στη Γαλλία. Σύμφωνα με την έκθεση: -Ηλιακή και αιολική ενέργεια αποτελούν σήμερα βασική επιλογή στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής. Πάνω από 90 χώρες έχουν εγκαταστήσει περισσότερα από 1 GW ανανεώσιμης ισχύος και 30 χώρες έχουν εγκαταστήσει περισσότερα από 10 GW. -Η παγκόσμια αύξηση ανανεώσιμης ενέργειας δεν εξαρτάται πλέον μόνο από μερικές χώρες. Το 2018, η παγκόσμια ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας συνέχισε να σταθεροποιείται συνολικά. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ελαφρώς αυξημένη ενώ οι ετήσιες εγκαταστάσεις και επενδύσεις στη Κίνα μειώθηκαν σε σχέση με το προηγούμενο έτος. -Οι πόλεις γίνονται ολοένα και περισσότερο ισχυροί οδηγοί στην ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, υιοθετώντας ορισμένους από τους πιο φιλόδοξους στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παγκοσμίως. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι δεσμεύσεις και οι δράσεις υπερέβησαν τις εθνικές και περιφερειακές πρωτοβουλίες. Περισσότερες από 100 πόλεις (από το Ναϊρόμπι/Κένυα και το Νταρ ες Σαλλάμ/Τανζανία έως το Όκλαντ/Νέα Ζηλανδία, την Στοκχόλμη/Σουηδία και το Σιάτλ/ΗΠΑ) χρησιμοποιούν τουλάχιστον 70% ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, ενώ τουλάχιστον 50 πόλεις έχουν θέσει σε εφαρμογή στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που καλύπτουν ηλεκτρισμό, θέρμανση/ψύξη και μεταφορές. - Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρέχουν μόνο το 10% της ενέργειας που χρησιμοποιείται για τη θέρμανση και την ψύξη και λίγο περισσότερο από το 3% για τις μεταφορές. Αυτή η ανισορροπία μεταξύ των τομέων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανεπαρκή ή ασταθή πολιτική στήριξη.
  13. Την ώρα που η νεολαία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αφυπνίζεται για το μεγάλο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και η αρμόδια Διακυβερνητική Επιστημονική Επιτροπή προειδοποιεί πως η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη πρέπει να μείνει κάτω του 1,5 βαθμού Κελσίου, στην Ελλάδα η συζήτηση για τη διαταραχή του κλίματος της γης παραμένει περιορισμένη. Την ίδια ώρα, η χώρα μας βρίσκεται σε μια περιοχή (Μεσόγειος) που σύμφωνα με όλα τα μοντέλα πρόβλεψης αποτελεί hotspot των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, ενώ οι μέχρι τώρα προσπάθειες για μείωση των εκπομπών των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου υπολείπονται σημαντικά των ευρωπαϊκών επιδόσεων. Ταυτόχρονα, τα μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ) μπορούν να έχουν, με τον κατάλληλο δημοκρατικό σχεδιασμό, θετικό περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο. Σε αντίθετη περίπτωση, το κόστος από τα αυξανόμενα δικαιώματα εκπομπής που πρέπει να αγοράζουν οι ελληνικές επιχειρήσεις, με πρώτη τη ΔΕΗ, θα είναι δυσβάστακτο. Οι συζητήσεις για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, μονοξείδιο του αζώτου κ.ά.) ξεκίνησαν σε διακρατικό επίπεδο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και κατέληξαν σε μια πρώτη συμφωνία στο Κιότο το 1997 (Πρωτόκολλο του Κιότο). Στο πλαίσιο αυτό τέθηκαν στόχοι για μείωση των εκπομπών την πενταετία 2008-2012, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Στο πλαίσιο αυτό διαμορφώθηκαν και συγκεκριμένοι στόχοι σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίοι στη συνέχεια ανανεώθηκαν για τα επόμενα έτη. Την περίοδο 1990-2016 η Ε.Ε. μείωσε τα αέρια του θερμοκηπίου κατά 24% σε σχέση με το 1990, ενώ αντίστοιχα η Ελλάδα μόνο κατά 11,1%. «Είναι εντυπωσιακή η διαφορά, αλλά πρέπει να καταλάβουμε πώς προήλθε. Κατ’ αρχάς, δεν είχαν όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. τους ίδιους στόχους. Σε άλλες χώρες, με ανεπτυγμένη βιομηχανία, τέθηκε στόχος για μεγάλες μειώσεις. Η Ελλάδα, που ήταν πιο πίσω αναπτυξιακά, δεσμεύθηκε αρχικά για συγκράτηση της ανόδου των εκπομπών, δηλαδή να αυξηθούν λιγότερο από 25% μέχρι τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Μετά θα έπρεπε να ξεκινήσει η μείωση», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Σεβαστιανός Μοιρασγεντής, ερευνητής στο Αστεροσκοπείο Αθηνών. Ο κ. Μοιρασγεντής σημειώνει πως στο ζήτημα της διαχείρισης των εκπομπών ΑτΘ από την Ελλάδα υπάρχουν τρεις περίοδοι. «Η πρώτη της μεγέθυνσης μέχρι το 2005, όταν οι εκπομπές έφτασαν περίπου τους 133 εκατ. τόνους ισοδύναμου CO2, από 103,1 εκατ. τόνους το 1990. Από τότε αρχίζει η αποκλιμάκωση και μπαίνουμε στη δεύτερη περίοδο, η οποία επιταχύνεται με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης. Πολλά εργοστάσια κλείνουν, ενώ μειώνεται και η κατανάλωση ενέργειας κυρίως, καθώς πολλά νοικοκυριά δεν μπορούν να θερμάνουν το σπίτι τους. Πρόκειται για μια τραγική κατάσταση. Ταυτόχρονα, μειώνονται οι εκπομπές κυρίως στην ηλεκτροπαραγωγή, μέσω της σοβαρής ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και του φυσικού αερίου, που έχει μικρότερες εκπομπές ΑτΘ. Από το 2008 μέχρι και το 2015 η Ελλάδα παρουσιάζει σημαντική μείωση των εκπομπών, ως συνδυαστικό αποτέλεσμα της κρίσης και των παρεμβάσεων», λέει ο κ. Μοιρασγεντής. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε στην τρίτη περίοδο, η οποία έχει αρχίσει από το 2017, όταν η οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται. Το 2017 υπήρχε αύξηση των εκπομπών στην Ελλάδα κατά 2,9%, όταν στην Ε.Ε. ήταν 0,7%. Από την άλλη, τα προσωρινά στοιχεία για τον ενεργειακό τομέα το 2018 δείχνουν μείωση στην Ελλάδα 3,9%, και στην Ε.Ε. μείωση 2,8%. «Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν θα μπορέσει να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία βγαίνοντας από την κρίση, χωρίς αύξηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά με τις αναγκαίες μειώσεις», λέει στην «Κ» η κ. Θεοδώρα Αντωνακάκη, επιστημονική γραμματέας της Επιτροπής Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής, που έχει συστήσει η Τράπεζα της Ελλάδος. «Η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουν τεθεί μέχρι το 2020, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για αναπροσαρμογή των στόχων. Ηδη, η επιστημονική κοινότητα θεωρεί πως χρειάζεται πιο μεγάλη μείωση των εκπομπών. Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι πολιτικοί», συμπληρώνει η κ. Αντωνακάκη, σημειώνοντας πως το τελευταίο διάστημα οι κεντρικές τράπεζες βάζουν το θέμα της κλιματικής αλλαγής στα κριτήρια χάραξης πολιτικής και διαμόρφωσης χρηματοοικονομικών εργαλείων. «Τεχνολογικές λύσεις υπάρχουν, αλλά πρέπει να προσέχουμε η χρήση τους να οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Για παράδειγμα, οι λαμπτήρες led είναι πολύ πιο αποδοτικοί ενεργειακά. Εάν όμως βάζουμε πολύ περισσότερους σε ένα δήμο δεν έχουμε ενεργειακό όφελος», αναφέρει η κ. Αντωνακάκη. Το Εθνικό Σχέδιο Και η Ελλάδα, όπως όλες οι χώρες, θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις για να αναχαιτιστεί η σημερινή ξέφρενη πορεία διαταραχής του κλίματος. Τον Δεκέμβριο του 2018 το υπουργείο Ενέργειας ανακοίνωσε το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, το οποίο από περιβαλλοντικές οργανώσεις –όπως το WWF και η Greenpeace– χαρακτηρίστηκε ανεπαρκές, καθώς η μείωση των εκπομπών που προβλέπει δεν αντιστοιχεί στον στόχο περιορισμού της θερμοκρασιακής αύξησης στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτούνται πολύ μεγάλες μειώσεις στα ΑτΘ. «Μείωση εκπομπών κατά 80% στον ενεργειακό τομέα μέχρι το 2050 αποτελεί εθνική υποχρέωση», τονίζει η Ομάδα Ενεργειακού Σχεδιασμού και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου στην παρέμβασή της στη δημόσια διαβούλευση. Μέτρα με οικονομικό και κοινωνικό όφελος Η έγκαιρη ανταπόκριση στους κλιματικούς στόχους δεν είναι μόνο περιβαλλοντικά αναγκαία αλλά και οικονομικά απαραίτητη. Για να περιορίσει τη χρήση υδρογονανθράκων και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει θεσπίσει τα δικαιώματα εκπομπών, τα οποία πλέον δεν παρέχονται δωρεάν αλλά αγοράζονται. Μάλιστα, το κόστος τους έχει ανοδική πορεία. Σήμερα, το κόστος αγοράς δικαιώματος εκπομπής ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα (CO2) είναι 22,5 ευρώ, ενώ πριν από μερικά χρόνια ήταν μόλις 5 ευρώ. Το 2017, οι σταθμοί λιγνίτη της ΔΕΗ εξέπεμψαν 22,6 εκατ. τόνους CO2, το 25% του συνόλου στη χώρα μας. Με τις σημερινές τιμές απαιτούνται 508 εκατ. ευρώ τον χρόνο μόνο για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών από τη ΔΕΗ. «Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο πρόβλημα του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Δεν μπορεί να υπάρχει στο ενεργειακό πλάνο για τις επόμενες δεκαετίες η καύση λιγνίτη και μάλιστα η δημιουργία νέων σταθμών. Στο μέλλον το κόστος των δικαιωμάτων εκπομπών μπορεί να φτάσει και τα 80 ευρώ/τόνος», τονίζει ο κ. Μοιρασγεντής. «Αρα πρέπει να σχεδιάσουμε ένα ενεργειακό μέλλον χωρίς άνθρακα, με εξοικονόμηση ενέργειας, ΑΠΕ, αποθήκευση ενέργειας», συμπληρώνει. Η προσπάθεια μείωσης ενεργειακών απαιτήσεων και εκπομπών μπορεί και πρέπει να έχει κοινωνικό προσανατολισμό. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά παλιά σπίτια, που είναι ενεργειακά διάτρητα, χωρίς σωστή μόνωση. Σε πολλά από αυτά ζουν φτωχές οικογένειες που παγώνουν τον χειμώνα και λιώνουν το καλοκαίρι. Οσες οικογένειες μπορούν, δαπανούν μεγάλα ποσά για ενεργοβόρες λύσεις θέρμανσης ή ψύξης. Επίσης, τον χειμώνα παρατηρείται καύση ακατάλληλων υλικών, που δηλητηριάζουν τον αέρα. «Το ΕΣΕΚ προτείνει την ενεργειακή αναβάθμιση 40.000 κατοικιών το έτος, με μια επέκταση του προγράμματος “Εξοικονομώ”. Υπάρχουν δύο προβλήματα εδώ: το πρώτο είναι πως πρέπει να γίνουν ριζικές ανακαινίσεις σπιτιών για ενεργειακή θωράκιση, όχι μπαλώματα χωρίς όφελος εξοικονόμησης. Το δεύτερο είναι πως στο τρέχον πρόγραμμα δεν μπορούν να συμμετέχουν οι πιο φτωχές οικογένειες, δεν μπορούν να βάλουν τη συμμετοχή. Απαιτούνται άλλες λύσεις: Στη Γαλλία, για παράδειγμα, σε ορισμένες περιπτώσεις αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το κράτος με τυποποιημένο και ενιαίο τρόπο τις αναβαθμίσεις των σπιτιών», λέει ο κ. Μοιρασγεντής.
  14. Η τρέχουσα κλιματική πολιτική της Ελλάδας, εφόσον θα ακολουθείτο από όλα τα κράτη του κόσμου, θα οδηγούσε τον πλανήτη σε καταστροφική αύξηση της θερμοκρασίας, κατά 3,8 βαθμούς Κελσίου, έως το τέλος του αιώνα. Αυτό προκύπτει από νέα έρευνα που αξιολογεί και κατατάσσει τους κλιματικούς στόχους διαφορετικών χωρών, την ίδια στιγμή που Κίνα, Ρωσία και Καναδάς, με αντίστοιχη, αλλά πιο επιβαρυντική μέθοδο, θα αύξαναν τη θερμοκρασία κατά 5 βαθμούς Κελσίου! Οι ΗΠΑ και η Αυστραλία ακολουθούν κατά πόδας, αφού αμφότεροι, μέσω των πολιτικών τους, θα μπορούσαν να οδηγήσουν την παγκόσμια θερμοκρασία σε αύξηση πάνω από 4 βαθμούς, συγκριτικά με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Παράλληλα, η Ευρώπη -που θεωρείται «κλιματικός ηγέτης»- βρίσκεται σε πορεία τουλάχιστον διπλασιασμού του 1,5 °C, του ορίου δηλαδή που οι επιστήμονες θεωρούν ως μετριοπαθές επίπεδο ασφαλείας για την υπερθέρμανση. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε την περασμένη Παρασκευή στο Nature Communications, υπολογίζει τη σχέση μεταξύ της φιλοδοξίας της κάθε χώρας να περιορίσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και της αύξησης της θερμοκρασίας, που θα μπορούσε να προκαλέσει τον υπόλοιπο κόσμο να ακολουθήσει το παράδειγμά της. Στόχος της μελέτης είναι να ενημερώσει τους κλιματικούς διαπραγματευτές που ξεκινούν μια διετή διαδικασία εντατικοποίησης των δεσμεύσεων, που τη δεδομένη στιγμή παρεκκλίνουν του στόχου που τέθηκε πριν από τρία χρόνια στην COP21, στη Γαλλία, για 1,5-2 °C. Η σχετική ιστοσελίδα που δημιουργήθηκε χρησιμεύει ως οδηγός για το πώς τα έθνη μοιράζονται το βάρος της ανταπόκρισης στη μεγαλύτερη περιβαλλοντική απειλή που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Μεταξύ των ισχυρών οικονομιών του πλανήτη, η μελέτη δείχνει ότι η Ινδία προπορεύεται, με έναν στόχο που παρεκκλίνει ελάχιστα από την άνοδο των 2 βαθμών Κελσίου. Λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες είναι, σε γενικές γραμμές, περισσότερο φιλόδοξες, εν μέρει γιατί διαθέτουν λιγότερη βιομηχανία, σταθμούς παραγωγής ενέργειας και αυτοκίνητα, κάτι που σημαίνει πως θα πρέπει να συγκρατήσουν λιγότερες εκπομπές. Επί παραδείγματι η Ινδία, που με την πολιτική της, εφόσον εφαρμοστεί από όλους τους υπόλοιπους, μπορεί να αναχαιτίσει την άνοδο της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τους 1,2 βαθμούς. Στον αντίποδα του σχετικού φάσματος είναι η ηλεκτροπαραγωγός Κίνα και μεγάλοι ενεργειακοί εξαγωγείς που δεν κάνουν σχεδόν τίποτε για να περιορίσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Εδώ συμπεριλαμβάνονται η Σαουδική Αραβία (πετρέλαιο), η Ρωσία (φυσικό αέριο) και ο Καναδάς. Τα λόμπι των ορυκτών καυσίμων στις συγκεκριμένες χώρες είναι τόσο ισχυρά που μπροστά τους οι κυβερνητικές κλιματικές δεσμεύσεις ωχριούν. Με αποτέλεσμα να βάζουν τον πλανήτη σε μία δραματική πορεία για αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας πάνω από 5 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα. Υπάρχει και ένα γκρουπ χωρών που σπρώχνει τον πλανήτη σε αύξηση 4 βαθμών και άνω. Ανάμεσά τους βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες, που εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες αερίων εξαιτίας του ενεργειακού κλάδου, της βιομηχανίας και της γεωργίας. Η Αυστραλία, που παραμένει υπερβολικά εξαρτημένη από τις εξαγωγές άνθρακα, συγκαταλέγεται σε αυτήν την κατηγορία. Οι εύπορες κοινωνίες της Ευρώπης τα πηγαίνουν λίγο καλύτερα, κυρίως επειδή οι εκπομπές στα προϊόντα υπολογίζονται κατά την παραγωγική διαδικασία και όχι κατά την κατανάλωση- αλλά οι συντάκτες της έκθεσης τονίζουν πως οι δράσεις στην ήπειρο καθυστερούν σε σχέση με τις δεσμεύσεις, ώστε να δώσουν το θετικό παράδειγμα. «Η μελέτη δίνει στις χώρες του πλανήτη τη δυνατότητα να κατανοήσουν πώς εκλαμβάνεται από άλλα κράτη η δική τους συνεισφορά και, επομένως, να κρίνουν εάν θεωρούνται κλιματικοί ηγέτες ή... χασομέρηδες», λέει ο Τζόερι Ρόγκελι, από το Αυτοκρατορικό Κολλέγιο του Λονδίνου.
  15. Τι ακίνητα αγοράζονται σήμερα; Σε ποιες περιοχές και από ποιους; Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα που κλήθηκε να απαντήσει η πανελλαδική έρευνα της Ένωσης Μεσιτών Πιστοποιημένων Πραγματογνωμόνων Ελλάδας (ΕΠΠΑ). Η έρευνα δείχνει ότι πωλούνται κυρίως παλιές κατοικίες ενώ οι αγοραστές είναι επί το πλείστον Έλληνες και προτίμηση στη Βόρεια Ελλάδα δείχνουν Σέρβοι και Γερμανοί. Συγκεκριμένα, το 68% των ακινήτων που αγοράστηκαν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2018 έμειναν για καιρό στα «αζήτητα», δηλαδή ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα απούλητα στην αγορά, ενώ άρχισε να εμφανίζεται ένα ποσοστό 32% φρέσκων πωλήσεων (ακίνητα που πουλήθηκαν σε λιγότερο από έξι μήνες από την στιγμή της πρώτης δημοσίευσης). «Η αγορά «πήρε μπροστά». Για πάρα πολύ καιρό στην περίοδο της κρίσης υπήρχαν απούλητα ακίνητα» τόνισε ο Νίκος Μανομενίδης, πρόεδρος της Ένωσης Μεσιτών Πιστοποιημένων Πραγματογνωμόνων Ελλάδος (ΕΠΠΑ) παρουσιάζοντας τα στοιχεία. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 138 συναλλαγών αγοραπωλησίας απ΄όλη την Ελλάδα, προκύπτει ότι εξακολουθεί να είναι χαμηλό το επίπεδο χρηματοδότησης, καθώς το 84% των συναλλαγών γίνεται τοις μετρητοίς. Το ποσοστό αυτό ήταν στο 93% στην προηγούμενη έρευνα της ΕΠΠΑ, δηλαδή φαίνεται πως έχει αρχίσει ο δανεισμός από τράπεζες, αλλά προς το παρόν παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Το 87,6% των ακινήτων που πουλήθηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2018 ήταν παλαιά (από δεύτερο χέρι) και μόλις το 12,4% κατοικήθηκαν για πρώτη φορά από τους αγοραστές, σύμφωνα με έρευνα της ΕΠΠΑ. «Αυτό δείχνει και το πρόβλημα έλλειψης οικοδομικής δραστηριότητας και τον ΦΠΑ 24% που επιβαρύνει δυσβάσταχτα το κόστος αγοράς νεόδμητων ακινήτων» σημείωσε ο κ. Μανομενίδης. Το 51,2% των ακινήτων που πουλήθηκαν χρειαζόταν λίγες τεχνικές παρεμβάσεις και το 48,8% εκτεταμένη ανακαίνιση, στοιχείο που δείχνει ότι η κατάσταση του ακινήτου δεν αποτελεί εμπόδιο, καθώς οι τιμές αγοράς είναι κάτω του κόστους κατασκευής. Πάνω από το 70% των συναλλαγών κινείται κάτω από τις 90.000 ευρώ, κάτι που συμπαρασύρει και το μέγεθος των αγορασμένων ακινήτων. Ένα άλλο στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα, είναι ότι μεγάλο το ποσοστό των αγοραστών είναι ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. Η ίδια κατηγορία έχει κάνει συναλλαγές άνω των 350.000 ευρώ και αυτό κάνει τις συναλλαγές αυτές πιο απαιτητικές σε επίπεδο παρεχόμενων μεσιτικών υπηρεσιών. Έλληνες το 74,2% των αγοραστών Με βάση την έρευνα οι Έλληνες αποτελούν το 74,2% των αγοραστών κατοικιών. Μεταξύ των αλλοδαπών, που αγόρασαν ακίνητα σε όλη την επικράτεια, πρώτη εθνικότητα σε συναλλαγές είναι οι Αλβανοί (με ποσοστό 7% επί των συνολικών συναλλαγών, συμπεριλαμβανομένων όσων έγιναν από ‘Ελληνες) και ακολουθούν οι Βούλγαροι με 6,3%. Πρόκειται και στις δύο περιπτώσεις κατά κύριο λόγο για μόνιμους κατοίκους στην Ελλάδα, οι οποίοι αγόρασαν ακίνητα σε μέση τιμή έως 90.000 ευρώ. Η κακή κατάσταση του ακινήτου δεν αποτέλεσε εμπόδιο για την αγορά, εφόσον ήταν καλή η τιμή. Γερμανοί και Ελβετοί, Ισραηλινοί αγόρασαν ακίνητα αξίας 351.000 και 650.000 ευρώ που δεν απαιτούσαν ανακαίνιση ή βελτιώσεις. Οι Ισραηλινοί αγόρασαν για εκμετάλλευση, ενώ Γερμανοί και Ελβετοί για εξοχική κατοικία. Οι Κινέζοι αξιοποιούν αποκλειστικά το πρόγραμμα «Golden Visa» και αγόρασαν ένα ή περισσότερα ακίνητα συνολικής αξίας 250.000 ευρώ. Άγγλοι και Ελβετοί έδειξαν προτίμηση στην Πελοπόννησο, ενώ Σέρβοι και Γερμανοί στην Βόρεια Ελλάδα. Σε ό,τι αφορά τα ακίνητα ιδιοκτησίας τραπεζών, εκτός από τους Έλληνες αγόρασαν Αλβανοί, Βούλγαροι και Γερμανοί. Ελβετοί και Κινέζοι αγοραστές ήταν σε παραγωγική ηλικία 35-55 ετών, ενώ Άγγλοι και Γερμανοί ήταν συνταξιούχοι. Όσον αφορά το προφίλ των αγοραστών, το 75% ήταν μεταξύ 30 και 55 ετών και το 21,1% ηλικίας άνω των 55 ετών και το 80,8% έγγαμοι. Το ποσοστό αγοράς για επένδυση είναι ιδιαίτερα υψηλό, 31,8% και αυτό αντανακλά την δυναμική της αγοράς. Σε ποσοστό 45,7% ο σκοπός της αγοράς ήταν για να κατοικήσει η οικογένεια και το 10,9% για εξοχική κατοικία.
  16. Η ακτοπλοϊκή κίνηση στην Ελλάδα είναι η πρώτη σε αριθμό επιβατών στην Ευρώπη. Η χώρα μας κατέχει το 18% της ευρωπαϊκής ακτοπλοϊκής κίνησης, σε σχέση με το 2,2% του πληθυσμού, κάτι το οποίο αναδεικνύει την σημασία του κλάδου. Ωστόσο, σύμφωνα με τους αναλυτές της XRTC, είναι επίσης σημαντικό να τονιστούν τα θέματα άνισου ανταγωνισμού από πλοία άλλων ευρωπαϊκών κρατών, τα οποία επιδοτούν την ναυτιλία με εθνικά κεφάλαια (επιδοτήσεις των εργοδοτικών εισφορών, ενίσχυση της ρευστότητας των εταιριών με τις κρατήσεις των φόρων των ναυτικών και άλλα προγράμματα όπως το πρόγραμμα MARE BONUS κλπ.). Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, η μεταφορική κίνηση των επιβατών αυξήθηκε κατά 10% πέρσι σε σχέση με το 2016, ενώ εφέτος η αύξηση αναμένεται οριακή. Την εφετινή χρονιά, ο ανταγωνισμός έχει ενταθεί περαιτέρω στις γραμμές της Ραφήνας, όπου δραστηριοποιούνται οι ακτοπλοϊκές εταιρείες Golden Star Ferries, SeaJets, Fast Ferries και Hellenic Seaways, όπως και στη γραμμή Πειραιάς – Χανιά, όπου πρόσφατα δρομολογήθηκε το επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο Mykonos Palace των Μινωικών Γραμμών. Σε επιχειρησιακό επίπεδο, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν να αντιμετωπίσουν την άνοδο της τιμής των καυσίμων κατά 28%, σε σχέση με το 2017, ενώ τα επόμενα χρόνια θα χρειαστεί να προχωρήσουν σε αλλαγές, λόγω υποχρέωσης για πιο οικολογικά καύσιμα. Της Βάσως Βεγιάζη
  17. Στοιχεία της Eurostat κατατάσσουν την Ελλάδα στην έκτη θέση ως προς τον αριθμό των κλινών σε τουριστικά καταλύματα στην ΕΕ. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurosat, στην Ελλάδα το 2016 ήταν διαθέσιμες 1,2 εκατ. κλίνες σε τουριστικά καταλύματα, ενώ σε μια δεκαετία, από το 2006 έως το 2016, τα διαθέσιμα τουριστικά καταλύματα στην Ελλάδα αυξήθηκαν σε 454.523, από 786.891 σε 1.241.414. Συνολικά, 31,4 εκατ. κρεβάτια ήταν διαθέσιμα στην ΕΕ το 2016, με τη Γαλλία να έχει τον μεγαλύτερο αριθμό κλινών σε τουριστικά καταλύματα, με 5,1 εκατ. Ακολουθούν η Ιταλία με 4,9 εκατ., η Ισπανία με 3,5 εκατ., η Γερμανία 3,3 εκατ. και σε μεγαλύτερη απόσταση η Ολλανδία με 1,3 εκατ. και η Ελλάδα με 1,2 εκατ. κλίνες. Κατά την περίοδο 2005-2016, ο αριθμός των διανυκτερεύσεων σε τουριστικά καταλύματα στην ΕΕ αυξήθηκε κατά 26%. Συγκεκριμένα, όπως σημειώνει με σημερινή της ανακοίνωση η Eurostat, σημειώθηκε σημαντική αύξηση του αριθμού των διανυκτερεύσεων από μη εγχώριους κατοίκους (+ 40%), ενώ ο αριθμός των διανυκτερεύσεων των κατοίκων κατά τη διάρκεια των εγχώριων ταξιδιών αυξήθηκε κατά 15%. Η Στατιστική Υπηρεσία της ΕΕ διευκρινίζει πως με τον όρο τουριστικά καταλύματα αναφέρονται ξενοδοχεία, τουριστικά καταλύματα μικρής διάρκειας, χώροι κατασκήνωσης, τροχόσπιτα. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
  18. Η Ελλάδα αντιμετώπισε μια από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία της Ευρώπης για μια δεκαετία. Για αρκετά χρόνια ο κλάδος των ακινήτων είχε «βαλτώσει» και πολλοί λίγοι ήταν εκείνοι που ήθελαν να επενδύσουν σε ακίνητα. Όπως λέει σε δημοσίευμά της η USA Today η εικόνα αυτή φάνηκε να αλλάζει από το 2016 όταν ειδικά στα ελληνικά νησιά που βρίσκονται στο Αιγαίο και το Ιόνιο ξεκίνησαν να τοποθετούνται ξένοι επενδυτές. «Την ώρα που η οικονομία άρχισε να βελτιώνεται σε Ισπανία και Πορτογαλία η Ελλάδα είχε μείνει πίσω» αναφέρει η Natalie Leontaraki, Επικεφαλής της Sotheby’s International Realty στην Ελλάδα, συμπληρώνοντας ότι στη συνέχεια η οικονομία «γύρισε» και οι επενδυτές άρχισαν να επωφελούνται από τη χαμηλή φορολογία στη μεταβίβαση ακινήτων και τους ετήσιους φόρους ακίνητης περιουσίας. Συγκεκριμένα, επενδυτές από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Αυστραλία άρχισαν να αναζητούν μια δεύτερη κατοικία κυρίως εξοχική σε ελληνικά νησιά. Μάλιστα, οι τιμές ξανά πήραν ανοδική τροχιά καθώς η ζήτηση γίνεται ολοένα και πιο υψηλή. Όπως ανέφερε η επικεφαλής της Sotheby’s, η Μύκονος αποτελεί την «βασίλισσα» όσον αφορά στην αγορά εξοχικής κατοικίας με την Κέρκυρα και την Κρήτη να ακολουθούν. Παράλληλα, έντονο είναι το ενδιαφέρον ξένων επενδυτών να αποκτήσουν το δικό τους ακίνητο και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων, τη Ρόδο και την Ανδρο. Την ίδια ώρα υψηλές είναι οι τιμές και στην ενοικίαση ακινήτων καθώς φθάνουν και τις $4.000 την ημέρα.
  19. Σύμφωνα με μετρήσεις της Eurostat σε 15 χώρες της ΕΕ για την περίοδο 2008-2015, ο μέσος Έλληνας αφιερώνει περισσότερες πάνω από τρεις ώρες (3 ώρες και 4 λεπτά) του ελεύθερου χρόνου του παρακολουθώντας τηλεόραση, παίζοντας παιχνίδια στον υπολογιστή ή κάνοντας κάποια άλλη δραστηριότητα που σχετίζεται με οθόνη. Στη δεύτερη θέση βρέθηκε το Βέλγιο, όπου ο μέσος πολίτης εκτιμάται ότι περνά 5 λεπτά λιγότερο (2 ώρες και 59 λεπτά) μπροστά από κάποια οθόνη, εκτός εργασίας. Στον αντίποδα, οι λιγότερο «εθισμένοι» είναι οι Ιταλοί, οι οποίοι αφιερώνουν λίγο λιγότερο από 2 ώρες ημερησίως (1 ώρα και 56 λεπτά) του ελεύθερου χρόνου σε τηλεοράσεις, υπολογιστές ή άλλες συσκευές. Περισσότεροι από 95 στους 100 Έλληνες (95,1%) που συμμετείχαν στην έρευνα απάντησαν ότι περνούν χρόνο μπροστά από κάποια οθόνη εκτός δουλειάς. Ακολούθησαν η Φινλανδία (92,9%), η Πολωνία (91,6%) και η Ρουμανία (91,5%). Οι ερωτηθέντες από τη Γαλλία (84,2%), την Ιταλία (84,5%) και την Αυστρία (87,0%) ανέφεραν το χαμηλότερο ποσοστό του χρόνου μη απασχόλησης σε οθόνες. Η έρευνα καλύπτει ηλικίες 20 έως 74 ετών, άρα δεν περιλαμβάνει τον χρόνο χρήσης συσκευών από εφήβους. Εurostat
  20. Με 519 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 47 χώρες. Μάλιστα, στο σύνολο των 47 χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, η Ελλάδα κατείχε το 12% των συνολικών βραβεύσεων. Πρώτη στην Ελλάδα αναδείχθηκε και φέτος, με 89 σημαίες η Περιφερειακή Ενότητα Χαλκιδικής. Η διεθνής επιτροπή βράβευσε φέτος 3.687 ακτές, 679 μαρίνες και 55 σκάφη αειφόρου τουρισμού σε όλο τον κόσμο. Όσον αφορά τα κριτήρια του προγράμματος, αυτά αφορούν στην καθαριότητα θάλασσας και ακτής, στην οργάνωση ακτής, στην ασφάλεια επισκεπτών, στην προστασία της φύσης και στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), εθνικό χειριστή του διεθνούς προγράμματος "Γαλάζια Σημαία" στη χώρα μας, η «Γαλάζια Σημαία» αποτελεί το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνώς οικολογικό σύμβολο ποιότητας στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βράβευση μίας ακτής με τη «Γαλάζια Σημαία», είναι η ποιότητα υδάτων σε αυτήν να είναι «εξαιρετική». Ενώ καμία άλλη διαβάθμιση της ποιότητας, ακόμα και «καλή», δεν είναι αποδεκτή από το πρόγραμμα. Η βράβευση έχει διάρκεια ενός έτους. Πρέπει επί πλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα από τα συνολικά 33 κριτήρια (38 για τις μαρίνες και 51 κριτήρια για τα σκάφη), τα οποία αναφέρονται σε καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Σημειώνεται ότι τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού, δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, ως εγγύηση των υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος. Ιδρυτής και διεθνής συντονιστής του προγράμματος είναι το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education - FEE), που εδρεύει στη Δανία, με μέλη 73 χώρες από όλες τις ηπείρους. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης . Ενώ, το ΥΠΕΝ, διά της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, υποστηρίζει ενεργώς το πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία», αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στη βελτίωση της ποιότητας υπηρεσιών στις ακτές και μαρίνες και την προώθηση της περιβαλλοντικής εικόνας της χώρας μας, και δια της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, συμμετέχει επίσης στην εθνική επιτροπή κρίσεων του προγράμματος. Στη διεθνή επιτροπή κρίσεων (ΔΕΚ), με έδρα τη Δανία, η οποία και μόνη αποφασίζει για τις βραβεύσεις σε όλο τον κόσμο, συμμετέχουν εκπρόσωποι του προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), του Παγκοσμίου Οργανισμού Τουρισμού (WTO), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ναυαγοσωστών (ILSE), της επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Προστασία των Ακτών.
  21. Αυξήθηκε η αξία των συγχωνεύσεων και εξαγορών στην Ελλάδα παρά την οριακή μείωση του αριθμού τους, σύμφωνα με έρευνα της Εrnst & Young «M&A Barometer 2017: Central and Southeast Europe». Η εκτιμώμενη συνολική αξία τους στην Ελλάδα ανήλθε στα 1,7 δισ. δολάρια έναντι 1,3 δισ. δολάρια το 2016 - και 1,8 δισ. δολάρια το 2015 - σημειώνοντας αύξηση κατά 30%. Πρόκειται για σημαντική αύξηση, δεδομένου ότι ο αριθμός των συμφωνιών μειώθηκε το 2017 σε 31 από 33 το 2016. Η συμμετοχή των χρηματοοικονομικών επενδυτών στις συμφωνίες που ολοκληρώθηκαν στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στο 35%, το τέταρτο υψηλότερο ποσοστό στην περιοχή, ενώ το 65% των συμφωνιών πραγματοποιήθηκε από στρατηγικούς επενδυτές. Από τις συμφωνίες που ολοκληρώθηκαν στην Ελλάδα, το 32% ήταν ενδοσυνοριακές, το 58% προήλθε από επενδυτές του εξωτερικού, ενώ πραγματοποιήθηκαν και τρεις συναλλαγές από την Ελλάδα προς το εξωτερικό (10%). Το ποσοστό των εξερχόμενων συγχωνεύσεων και εξαγορών (10%) ήταν το τρίτο χαμηλότερο στην περιοχή, μετά τη Ρουμανία (3%) και την Ουγγαρία (9%). Μεταξύ των ξένων επενδυτών, την εντονότερη παρουσία είχαν οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Κύπρος, με τρεις συμφωνίες η κάθε χώρα. Ο κλάδος με την εντονότερη δραστηριότητα Σ&Ε στη χώρα μας ήταν η πληροφορική. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας της EY, στα 50,9 δισ. δολάρια εκτιμάται ότι διαμορφώθηκε η αγορά των συγχωνεύσεων και εξαγορών στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη κατά το 2017, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 6,6% σε σχέση με πέρυσι. Σημειώνεται ότι η έρευνα καλύπτει 11 χώρες της περιοχής (Βουλγαρία, Ελλάδα, Κροατία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Τουρκία και Τσεχία). Αυξητική ήταν η τάση της αξίας των συμφωνιών σε όλες τις χώρες που καλύπτει η έρευνα, με την εξαίρεση της Σλοβακίας. Αντίθετα, ο συνολικός αριθμός των συμφωνιών (1.132) εμφανίζεται μειωμένος κατά 2,8% σε σύγκριση με το 2016, παρά την αύξηση σε έξι από τις 11 χώρες, κυρίως λόγω του μειωμένου αριθμού συμφωνιών στην Τουρκία και, δευτερευόντως, στην Τσεχία. Όπως και το 2016, η μεγαλύτερη αξία συμφωνιών καταγράφηκε στην Πολωνία (13,8 δισ. δολάρια), ακολουθούμενη από την Τσεχία (11,5 δισ. δολάρια), και την Τουρκία (7,7 δισ. δολάρια). Η Σερβία και η Σλοβενία κατέγραψαν τη μεγαλύτερη αύξηση ως προς την αξία των συμφωνιών, από 0,04 δισ. δολάρια σε 0,6 δισ. δολάρια. και από 0,3 δισ. δολάρια σε 1,5 δισ. δολάρια αντίστοιχα. Η Πολωνία κατέκτησε φέτος την πρώτη θέση και ως προς τον αριθμό των συμφωνιών με 265 συμφωνίες, ακολουθούμενη από την Τσεχία (246) και την Τουρκία (171). Στην τέταρτη και πέμπτη θέση βρέθηκαν η Ρουμανία και η Ουγγαρία, με 145 και 133 συμφωνίες αντίστοιχα. Η συντριπτική πλειοψηφία των συμφωνιών έγινε από στρατηγικούς επενδυτές, παρά την ελαφρά μείωση που παρατηρήθηκε στη συμμετοχή τους από 78% σε 72% των συμφωνιών. Την εντονότερη παρουσία στρατηγικών επενδυτών, όπως και τα δυο τελευταία χρόνια, κατέγραψαν η Κροατία (96%), η Σερβία (95%), και η Ρουμανία (84%). Τα υψηλότερα ποσοστά συμμετοχής χρηματοοικονομικών επενδυτών καταγράφηκαν στη Σλοβακία (43%), την Ουγγαρία και τη Σλοβενία (36%). Τα ποσοστά ενδοσυνοριακών συμφωνιών μειώθηκαν από 52% σε 47%, ενώ οι συναλλαγές από επενδυτές του εξωτερικού έφθασαν αυξήθηκαν στο 40% από 36% πέρυσι. Η συμμετοχή των συμφωνιών που κατευθύνθηκαν σε χώρες του εξωτερικού παρέμεινε χαμηλή στο 13% από 12% το 2016. Τα υψηλότερα ποσοστά ενδοσυνοριακών συναλλαγών καταγράφηκαν στην Ουγγαρία (63%) και την Τουρκία (57%), ενώ τα υψηλότερα ποσοστά συμφωνιών που κατευθύνθηκαν προς χώρες του εξωτερικού καταγράφηκαν στην Τσεχία (24%) και τη Σλοβακία (20%). Τα υψηλότερα ποσοστά συμφωνιών από επενδυτές του εξωτερικού προσέλκυσαν η Ρουμανία (67%), η Σλοβενία και η Σλοβακία (60%). Μεταξύ των χωρών που ολοκλήρωσαν συμφωνίες στην περιοχή της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, την εντονότερη παρουσία είχαν οι ΗΠΑ με 56 συμφωνίες, εκ των οποίων 18 στην Πολωνία και 15 στη Ρουμανία, ενώ ακολουθούν η Γερμανία (45 συμφωνίες) και το Ηνωμένο Βασίλειο (35 συμφωνίες). Με βάση τον αριθμό των συγχωνεύσεων και των εξαγορών κατά το 2016, η μεγαλύτερη δραστηριότητα καταγράφηκε στο real estate (161 συμφωνίες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 14% του συνόλου), τη μεταποίηση (135 συμφωνίες – 12%) και την πληροφορική (126 συμφωνίες – 11%), η οποία το 2016 κατείχε την πρώτη θέση. Με βάση τη μέση αξία των συμφωνιών, η εντονότερη δραστηριότητα σημειώθηκε στους κλάδους ενέργειας και εξόρυξης (146 εκατ. δολάρια), μεταφορών και logistics (136 εκατ. δολάρια) και λιανικού και χονδρικού εμπορίου (118 εκατ. δολάρια). Η μεγαλύτερη συμφωνία του 2017 στην περιοχή πραγματοποιήθηκε στον κλάδο της ενέργειας. Πρόκειται για την εξαγορά της τουρκικής OMV Petrol Ofisi από την ολλανδική Vitol Investment έναντι 1,44 δισ. δολαρίων. Ακολουθούν η εξαγορά ενός χαρτοφυλακίου 28 ιδιοκτησιών λιανικού εμπορίου στην Πολωνία από την ολλανδική Chariot Top Group έναντι 1,19 δισ. δολαρίων και της πολωνικής εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας EDF Polska S.A. από την επίσης πολωνική PGE Polska Grupa Energetyczna S.A., με τίμημα 1,13 δισ. δολάρια.
  22. Οι ομάδες ηλεκτρολόγων μηχανικών και σχεδιαστών της Tesla βρίσκονται κατά κύριο λόγο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πιο συγκεκριμένα στη Καλιφόρνια, αν και η εταιρεία προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να επεκταθεί στο συγκεκριμένο τομέα και σε παγκόσμια κλίμακα, δημιουργώντας αντίστοιχες ομάδες στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ολλανδία και στη Γερμανία. Τώρα, μαθαίνουμε ότι η κατασκευάστρια ηλεκτρικών οχημάτων πρόκειται να δημιουργήσει ένα μικρό γραφείο έρευνας και ανάπτυξης στην Αθήνα, στην Ελλάδα για να αναπτύξει νέες τεχνολογίες ηλεκτροκινητήρα. Τα νέα έρχονται αφότου έγινε γνωστό ότι η Tesla Motors, ίδρυσε στη χώρα μας την Tesla Greece, που όπως επιβεβαιώνεται και από την καταχώρηση στο ΓΕ.ΜΗ, θα διατηρεί αρχικά τη βάση της στο Δημόκριτο, με την εταιρία να προγραμματίζει στο άμεσο μέλλον 50 προσλήψεις εξειδικευμένων στελεχών στον χώρο της έρευνας και ανάπτυξης (σε δεύτερη φάση η Tesla θα ασχοληθεί με την ενέργεια). Κάτι ακόμα που έγινε γνωστό είναι ότι η εταιρεία του Elon Musk σκοπεύει να εγκαταστήσει πέντε σταθμούς ταχείας φόρτισης στην Ελλάδα και σε πέντε διαφορετικές πόλεις, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, στα Ιωάννινα, στη Λαμία και στη Σπάρτη. Η Tesla επιβεβαίωσε τη δημιουργία μονάδας R&D στην Ελλάδα στην ιστοσελίδα electrek: “Η Tesla ιδρύει ένα μικρό γραφείο έρευνας και ανάπτυξης στην Ελλάδα, που θα στελεχωθεί από μία εξαιρετικά καταρτισμένη ομάδα μηχανικών. Η συγκεκριμένη ομάδα θα επικεντρωθεί αποκλειστικά σε περιορισμένες δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης για την επιτάχυνση της ανάπτυξης της τεχνολογίας ηλεκτροκινητήρων μέσω της στενής συνεργασίας της με την ομάδα της εταιρείας στις ΗΠΑ” διαβάζουμε στις δηλώσεις εκπροσώπου της Tesla. Τρεις από τους κορυφαίους μηχανικούς και σχεδιαστές της εταιρείας είναι Έλληνες, με τους Principal Motor Designer Konstantinos Laskaris, Motor Design Engineer Konstantinos Bourchas, και Staff Motor Design Engineer Vasilis Papanikolaou, να προέρχονται από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Η εταιρεία επιθυμεί να προσελκύσει και άλλους ταλαντούχους ηλεκτρολόγους μηχανικούς από τη χώρα μας διατηρώντας ένα γραφείο έρευνας και ανάπτυξης στην πρωτεύουσα. Ο εκπρόσωπος της Tesla πρόσθεσε: “Η Ελλάδα διαθέτει ταλαντούχους ηλεκτρολόγους μηχανικούς και τεχνικές σχολές, προσφέροντας εξατομικευμένα προγράμματα και εξειδικευμένες δεξιότητες πάνω στη τεχνολογία των ηλεκτρικών κινητήρων”. Αρχικά, σύμφωνα με το electrek η ομάδα θα αποτελείται από μόλις 10 μηχανικούς. Electrek - https://electrek.co/2018/02/24/tesla-electric-motor-research-group-greece/ Πηγή: https://www.insomnia.gr/articles/transport/tesla/tesla-research-center-greece-superchargers/
  23. Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας από τους καταναλωτές της χώρας μας το 2018 μειώθηκε κατά 1,2% στις 57.122 GWh έναντι 57.845 GWh το 2017. Το δυσοίωνο για την οικονομική κατάσταση επιχειρήσεων και νοικοκυριών συμπέρασμα προκύπτει από τα όσα περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα που δημοσιοποίησε χθες η ΔΕΗ. Πρέπει παρόλα αυτά να σημειωθεί ότι η συνολική ζήτηση ρεύματος, στην οποία περιλαμβάνεται και η ηλεκτρική ενέργεια για εξαγωγές και άντληση, αυξήθηκε το 2018 κατά 2,2% εξαιτίας των αυξημένων κατά 75,2% εξαγωγών από τρίτους μέσω των Βορείων Διασυνδέσεων. Η αύξηση αυτή των εξαγωγών οφείλεται κατά κύριο λόγο στην εξαγωγή μέρους των ποσοτήτων που δημοπρατήθηκαν μέσω ΝΟΜΕ. Το «παράθυρο» αυτό έχει ήδη κλείσει σε μεγάλο βαθμό μετά τους περιορισμούς που έχει θεσπίσει η ΡΑΕ. Πρέπει βεβαίως να σημειωθεί ότι και οι εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας, σε επίπεδο χώρας, ήταν αυξημένες κατά 23,6% ή κατά 2.143 GWh, εκ των οποίων 506 GWh εισήχθησαν από τη ΔΕΗ (μερίδιο 21,4%) και 1.637 GWh εισήχθησαν από τρίτους (μερίδιο 78,6%). Στη Χαμηλή Τάση οι αλλαγές Σε ότι αφορά τα μερίδια της ΔΕΗ, η συνολική μείωση (από 86,7% το 2017 έπεσε στο 81,9% το 2018) που είχε κατά το 2018, συνεπώς και η αντίστοιχη αύξηση των εναλλακτικών παρόχων, προήλθε κατά κύριο λόγο από τη Χαμηλή Τάση. Στην Υψηλή και στη Μέση, τα μερίδια παρέμειναν σχεδόν στα ίδια επίπεδα: Το 2018 ήταν 97,6% στην Υψηλή Τάση, 68% στη Μέση Τάση και 82,1% στη Χαμηλή Τάση, έναντι 97,3%, 71,5% και 88,5% τον Δεκέμβριο του 2017 αντίστοιχα.
  24. Σε ανακοίνωσή του, το υπουργείο Τουρισμού, παρουσιάζει την εντυπωσιακή άνοδο του τουρισμού κατά την περασμένη χρονιά, αναφέροντας παράλληλα, μια πλήρη ανάλυση. «Το 2018 αποτέλεσε την καλύτερη χρονιά σε επιδόσεις στην ιστορία του ελληνικού τουρισμού, οι διεθνείς αφίξεις άγγιξαν τα 33 εκατομμύρια συμπεριλαμβανομένης της κρουαζιέρας και τα έσοδα ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Η μεγάλη αύξηση της τουριστικής κίνησης οδήγησε σε κατακόρυφη αύξηση των αμιγώς τουριστικών εσόδων που για πρώτη φορά ξεπέρασαν τα 16 δισ. ευρώ και υπερδιπλάσια έσοδα για την οικονομία από την άνοδο των μεταφορών, του shopping και του εσωτερικού τουρισμού, που υπολογίζονται ότι συνολικά το 2018 θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα 21 δισ. ευρώ», αναφέρει η ανακοίνωση. Η ανάλυση που κάνει το υπουργείο προέρχεται με βάση τα επίσημα στοιχεία των ΕΛΣΤΑΤ, ΥΠΑ, FRAPORT, ΔΑΑ, ΕΑΣΠ, ΤτΕ και ΕΡΓΑΝΗ. Αναλυτικά τα στοιχεία: 1. Αύξηση 10,6% σημείωσε η διεθνής τουριστική κίνηση το 11μηνο Ιανουάριου-Νοεμβρίου 2018, όπου για πρώτη φορά άγγιξε τα 29,5 εκατ. επισκέπτες. (Πηγή: ΤτΕ – Έρευνα Συνόρων). 2. Ανάλογη άνοδο 9,7% κατέγραψαν τα αμιγώς τουριστικά έσοδα το 11μηνο Ιανουάριου- Νοεμβρίου 2018 σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017, τα οποία για πρώτη φορά άγγιξαν τα 16 δισ. ευρώ για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα του έτους (Πηγή: ΤτΕ – Έρευνα Συνόρων). 3. Άνοδο 12,9% κατέγραψαν το 2018 συνολικά και οι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του περασμένου έτους (2017 – 18,3 εκατ., 2018 – 20,7 εκατ.). Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού τουρισμού οι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις ξεπέρασαν τα 20 εκατ. Περισσότεροι από 2,4 εκατ. επιπλέον ξένοι τουρίστες επισκέφτηκαν αεροπορικώς ελληνικούς προορισμούς (Πηγή: FRAPORT, ΔΑΑ, ΥΠΑ). 4. Αύξηση 19,4% κατέγραψαν οι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις του διεθνούς αερολιμένα Αθηνών το 2018 σε σχέση με το 2017. (2017 – 4,7 εκατ, 2018 – 5,7 εκατ.). Σχεδόν 1 εκατ. περισσότεροι ξένοι επισκέπτες ταξίδεψαν στην Ελλάδα μέσω Αθήνας το 2018 σε σχέση με το 2017. (Πηγή: ΔΑΑ, ΥΠΑ). 5. Ανοδικά κινήθηκε το σύνολο των προορισμών. Η μεγαλύτερη άνοδος σημειώνεται στα αεροδρόμια της Μυτιλήνης (43,1%) και της Αγχιάλου (37,1%) και ακολουθούν τα αεροδρόμια της Μυκόνου (24,8), της Καβάλας (23,3%), της Κεφαλονιάς (22,3%) και της Σάμου (21,7%). Περίπου 1,5 εκατ. επιπλέον ξένοι τουρίστες επισκέφτηκαν αεροπορικώς ελληνικούς προορισμούς με απευθείας πτήσεις από αεροδρόμια του εξωτερικού (Πηγή: FRAPORT, ΥΠΑ). 6. Άνοδο 27,9% των tax free συναλλαγών το 2018 σε σχέση με το 2017(Πηγή: PLANET). 7. Κατά 12,8% αυξήθηκαν οι εισπράξεις μουσείων και αρχαιολογικών χώρων κατά το 9μηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2018 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017 και κατά 12,6% των συνολικών επισκεπτών. (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ). 8. Αύξηση 10,15% κατέγραψαν τα δημόσια έσοδα από τον ΦΠΑ στα ξενοδοχεία και συνολικά τις υπηρεσίες παροχής καταλύματος κατά το μήνα Ιούνιο σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2017, και 4% το μήνα Ιούλιο. (Πηγή: ΑΑΔΕ). 9. Αύξηση κερδών κατά 51,6% των ελληνικών ξενοδοχείων το 2017 με βάση τους ως τις 16/11/2018 δημοσιευμένους ισολογισμούς (Πηγή: Έρευνα New Times). 10. Επιπλέον δημιουργήθηκαν 288.369 θέσεις εργασίας το 9μηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2018 λόγω και της εξαιρετικής φετινής πορείας του τουρισμού, επίδοση που αποτελεί την υψηλότερη από το 2001 έως σήμερα. (Πηγή: ΕΡΓΑΝΗ) 11. Άνοδο κατά 24,4% σημείωσε η παραγωγή στην κατασκευή κτηρίων το 1ο εξάμηνο του 2018 σε σχέση με το περασμένο έτος, λόγω της μεγάλης ανόδου της τουριστικής κίνησης που οδήγησε στην αύξηση των πράξεων αγοραπωλησιών ακινήτων και την «αναθέρμανση» της αγοράς της στεγαστικής πίστης. (Πηγή: ΣΕΒ). 12. Αύξηση 17,8% του κύκλου εργασιών της αγοράς ξύλου και επίπλου, το 9μηνο Ιανουάριου-Σεπτεμβρίου 2018 σε σχέση με την περσινή αντίστοιχη περίοδο, για πρώτη φορά μετά από 8 χρόνια ύφεσης, λόγω της μεγάλης ανόδου των τουριστικών επενδύσεων. (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ). 13 Αύξηση της οικοδομικής δραστηριότητας την περίοδο Σεπτεμβρίου 2017 – Αυγούστου 2018 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους (2016-2017). Συγκεκριμένα κατά 19,1% αυξήθηκε ο όγκος των κατασκευών, κατά 18,7% της επιφάνειας των κτισμάτων και κατά 8,5% στον αριθμό αδειών, στο σύνολο της χώρας, εξαιτίας των επενδύσεων σε νέες τουριστικές υποδομές. (Πηγή: ΕΣΥΕ) 14. Αύξηση 16,6% κατέγραψε ο δείκτης κύκλου εργασιών στις δραστηριότητες των ταξιδιωτικών πρακτορείων, γραφείων οργανωμένων ταξιδιών, υπηρεσιών κρατήσεων και συναφείς δραστηριότητες κατά το β’ τρίμηνο του 2018 σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2017. (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ) 15. Αύξηση 8,5% κατέγραψε η μέση τιμή ανά δωμάτιο των ξενοδοχείων της Αθήνας το οκτάμηνο Ιανουαρίου – Αυγούστου 2018 σε σχέση με το ίδιο διάστημα του 2017 και 2,2% η πληρότητα. (Πηγή: ΕΞΑΑΑ, GBR).
  25. Ο ένας στους τέσσερις Έλληνες δεν μπορεί με το διαθέσιμο εισόδημά του να εξασφαλίσει ικανοποιητική θέρμανση στην κατοικία του, όπως δείχνει έρευνα που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Για την ακρίβεια, το 25,7% των συμμετεχόντων στην έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2017, απάντησε πως δεν μπορεί να ζεσταθεί ικανοποιητικά, καθώς δεν διαθέτει τα απαραίτητα χρήματα. Το ποσοστό αυτό κατατάσσει τη χώρα μας στην 3η θέση ανάμεσα στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεγαλύτερα ποσοστά καταγράφηκαν μόνο στη Βουλγαρία (36,5%) και τη Λιθουανία (28,9%). Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, περίπου το 8% του πληθυσμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορούσαν να έχουν ικανοποιητική θέρμανση στα νοικοκυριά. Η Eurostat σημειώνει ότι υπήρξε μείωση στο ποσοστό αυτό, από το 11% που είχε καταγραφεί το 2011. Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι, πέρα από την Ελλάδα, και σε άλλες μεσογειακές χώρες καταγράφονται υψηλά ποσοστά πολιτών που δεν θερμαίνονται οικονομικά λόγω οικονομικής στενότητας. Έτσι, μετά την Ελλάδα, τις επόμενες θέσεις καταλαμβάνουν η Κύπρος (22,9%), η Πορτογαλία (20,4%) και η Ιταλία (15,2%). Στον αντίποδα κινούνται τα ποσοστά που καταγράφονται σε πολλές βορειότερες χώρες. Ενδεικτικά, το μικρότερο ποσοστό (1,9%) καταγράφεται στο Λουξεμβούργο, ενώ ακολουθούν η Φινλανδία (2%), η Σουηδία (2,1%), η Ολλανδία (2,4%) και η Αυστρία (2,4%).
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.