Αναζήτηση στην κοινότητα

Αγόρασα στην περιοχή του Γέρακα ενιαία ισόγεια (95 τμ) και υπόγεια κατοικία (55 τμ) που ενώνεται με εσωτερική σκάλα. Πριν την αγορά έγινε αλλαγή χρίσης του υπογείου σε κατοικία με τον νόμο 4495. Τώρα θέλω να κάνω διαχωρισμό των δύο κατοικιών και να βγάλω την εσωτερική σκάλα καθώς έχουν ξεχωριστά χιλιοστά και ξεχωριστή είσοδο αλλά στην πολεοδομία μου ζητάνε δεύτερη θέση στάθμευσης για το υπόγειο. Λόγο μη υπάρξης χώρου για δεύτερη θέση στάθμευσης στο οικόπεδο θέλω να κάνω εξαγορά θέσης στάθμευσης. Γνωρίζει κάποιος να μου πεί πληροφορίες σχετικά με την εξαγορά και εάν αυτή είναι εφικτή;

Η αντίστροφη μέτρηση για την υλοποίηση του μεγάλου προγράμματος πολεοδομικής μεταρρύθμισης που περιλαμβάνει την εκπόνηση 227 Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ και ΕΠΣ) ξεκίνησε προ ημερών με την προκήρυξη και των τελευταίων 75 διαγωνισμών. Το ιδιαιτέρως φιλόδοξο εγχείρημα για να αποκτήσει πολεοδομικό σχέδιο όλη η χώρα, ήτοι το 70% της ελληνικής επικράτειας που σήμερα δεν έχει, έχει αναλάβει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) για λογαριασμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ). Εκκρεμότητα Το πρόγραμμα, το οποίο χρηματοδοτείται με 400 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και ονομάστηκε «Κωνσταντίνος Δοξιάδης», προς τιμήν του σημαντικού Έλληνα πολεοδόμου, είχε ανακοινωθεί τον Ιούνιο του 2020, ξεκίνησε το 2021 με ορίζοντα ολοκλήρωσης όλων των μελετών το 2026. Προ ημερών ολοκληρώθηκαν από το ΤΕΕ όλοι οι κύκλοι των προκηρύξεων. Μοναδική εκκρεμότητα πλέον παραμένει η επανα-προκήρυξη 12 μελετών, δεδομένου ότι αφενός στα Τεύχη των διαγωνισμών (18.08.2021) δεν καθορίζονταν επακριβώς το πλήρες θεσμικό πλαίσιο για την εκπόνησή τους και αφετέρου οι ιδιαίτερα υψηλές εκπτώσεις των υποβληθεισών οικονομικών προσφορών δεν διασφάλιζαν την απαιτούμενη ποιότητα του μελετητικού αντικειμένου. Οι ανάδοχοι Επόμενος σταθμός πλέον για το ΤΕΕ είναι, εκτός απροόπτου, η ανάδειξη έως το τέλος του έτους των προσωρινών αναδόχων για τις 75 μελέτες. Από τις 140 μελέτες που είχαν προκηρυχθεί τα τελευταία δύο χρόνια έχουν συναφθεί συμβάσεις με τους αναδόχους για περίπου 30 μελέτες. Οι υπόλοιπες βρίσκονται στο στάδιο της ανάδειξης προσωρινού αναδόχου, έγκρισης από την Ειδική Υπηρεσία Συντονισμού Ταμείου Ανάκαμψης για τη σύναψη συμβάσεων, για πολλές μελέτεςωέχει ολοκληρωθεί ο προσυμβατικός έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο, ενώ για αρκετές η διαγωνιστική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη. Επίσης, ολοκληρώνεται η σύνταξη των τευχών διαγωνισμού για την επανα-προκήρυξη των 12 μελετών. Προθεσμία Με δεδομένο ότι το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα χρονικά περιθώρια είναι ιδιαιτέρως στενά και θα πρέπει έως το 2026 οι μελέτες να έχουν παραδοθεί στο ΤΕΕ. Γι΄ αυτό μικρή ήταν και η αρχική προθεσμία που είχε τεθεί για την υποβολή των προσφορών για τις 75 μελέτες η οποία προσδιοριζόταν για τις 25 Αυγούστου για 39 από αυτές που αφορούν περιοχές στη Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα και την 1η Σεπτεμβρίου για τις υπόλοιπες. Όμως έπειτα από αίτημα του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) για μετάθεση της προθεσμίας υποβολής προσφορών προς τις αρμόδιες αρχές _ με δεδομένο ότι ο Αύγουστος είναι περίοδος διακοπών και για τις μελετητικές εταιρείες _ δόθηκαν νέες ημερομηνίες για τις 15 Σεπτεμβρίου και τις 8 Σεπτεμβρίου αντίστοιχα. Τα Προεδρικά Διατάγματα Οι μελέτες, αφού ολοκληρωθούν θα πρέπει να αποσταλούν στο ΥΠΕΝ, να περάσουν από την κρίση του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕΣΥΠΟΘΑ) ώστε στην συνέχεια τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα (ΠΔ) να αποσταλούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) προς έγκριση. Και καθώς ο όγκος του έργου είναι τεράστιος το ΤΕΕ, όπως είχε αναφέρει ο πρόεδρός του κ. Γιώργος Στασινός, έχει προτείνει να δημιουργηθούν δύο ειδικά τμήματα, ένα στο ΥΠΕΝ και ένα στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) που θα υποδέχονται τα ΠΔ, προκειμένου να τρέξουν οι διαδικασίες γρήγορα και να έχουν υπογραφεί το αργότερο έως τα τέλη του 2026. Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια θα θεσμοθετήσουν χρήσεις γης, όρους και περιορισμούς δόμησης, οικιστικές και προς πολεοδόμηση εκτάσεις, περιοχές προστασίας και σημεία ανάπτυξης παραγωγικών δραστηριοτήτων, μέτρα για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης κλπ. View full είδηση

Μια αναδρομή 168 ετών στους νόμους που στόχευαν στο πολεοδομικό συμμάζεμα της χώρας, με αρχή τη ρύθμιση του 1855 για τα Αναφιώτικα – Ο ρόλος του Προσφυγικού το 1922, τα ήξεις αφήξεις με τις κατεδαφίσεις και το διαχρονικό παιχνίδι με τους ψηφοφόρους Το «όργιο» ασυδαοσίας με την αυθαίρετη δόμηση ανά την ελληνική επικράτεια είναι σχεδόν… συνομήλικο με το νεοελληνικό κράτος. Είναι αξιοσημείωτο ότι και η νομιμοποίηση αυθαιρέτων ξεκίνησε αντίστοιχα (έστω και με αποσπασματικό τρόπο) από τα χρόνια του Οθωνα, όταν το 1855 τακτοποιήθηκε ο οικισμός Αναφιώτικα κάτω από την Ακρόπολη και παράνομα κτίσματα στο κέντρο της Αθήνας. Οσον αφορά το σύνολο της επικράτειας, εδώ και έναν αιώνα οι ρυθμίσεις τακτοποίησης του χώρου διαδέχονται η μία την άλλη, επιτήδειοι ανακαλύπτουν κάθε φορά νέα κόλπα για να τις παρακάμπτουν, λίγο μετά εμφανίζονται «παράθυρα» για τη νομιμοποίηση πολεοδομικών παρανομιών, με τη διοίκηση πάντα να αποποιείται τις ευθύνες της. Οσο για τις τελεσίδικες αποφάσεις κατεδάφισης αυθαιρέτων, παραμένουν ανεκτέλεστες, με μικρές εξαιρέσεις για τα… μάτια του κόσμου, οι οποίες συνήθως αφορούν φράχτες και παραπήγματα. Το επόμενο διάστημα αναμένεται από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) να προωθηθεί στη Βουλή η νέα νομοθετική πρωτοβουλία για την επαναφορά της δυνατότητας τακτοποίησης των μεγάλων αυθαιρέτων της λεγόμενης «Κατηγορίας 5», δηλαδή των κτιρίων με υπερβάσεις άνω του 40% των πολεοδομικών μεγεθών κάλυψης και δόμησης και άνω του 20% του επιτρεπόμενου ύψους ή δίχως οικοδομική άδεια. 1923-1926 Οι πρώτες απόπειρες Η ρύθμιση έρχεται μια εκατονταετία έπειτα από την πρώτη προσπάθεια «τακτοποίησης» της άναρχης ανάπτυξης του χώρου με το νομοθετικό διάταγμα «Περί σχεδίων πόλεων, κωμών και συνοικιών του κράτους και οικοδομής αυτών» (ΦΕΚ 228/Α/1923, 16.8.1923) και ύστερα από περίπου 150 ρυθμίσεις νομιμοποίησης αυθαιρέτων. Του διατάγματος είχε προηγηθεί η άναρχη εγκατάσταση στα αστικά κέντρα των προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Τρία χρόνια αργότερα, το 1926, εκδίδεται το προεδρικό διάταγμα «Περί αυθαιρέτων κατασκευών και διώξεως των παραβατών κατά την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών», με το οποίο επιδιώκεται ο διαχωρισμός του χώρου σε εντός και εκτός σχεδίου περιοχές και ο έλεγχος των οικοδομικών εργασιών με την παροχή οικοδομικής άδειας. Μάλιστα, προέβλεπε κατεδάφιση για όσες οικοδομές εκτελούνταν χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβασή της και δεν ανταποκρίνονταν στους όρους των σχεδίων πόλεως. Ωστόσο, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις δεν περιόρισαν το πρόβλημα, καθώς ελάχιστα εφαρμόστηκαν. Ηταν άλλωστε η φτώχεια που ωθούσε εκείνα τα χρόνια τους πολίτες στην αυθαιρεσία. Το επισημαίνει σε άρθρο του στα «Τεχνικά Χρονικά», την 1η Νοεμβρίου 1937, ο τότε επιθεωρητής δημοσίων έργων Αν. Δημητρακόπουλος: «Σήμερον, λόγω νεωτέρων συνθηκών, η κατάστασις είναι βέβαια περισσότερον έντονος. Και αυτή ακόμη η τάσις ανεγέρσεως αυθαιρέτων οικίσκων εκτός σχεδίου, η οποία και εις το παρελθόν υπήρχεν, είχε και έχει ως βαρύτεραν πρωταρχικήν αιτίαν την οικονομικήν ανεπάρκειαν μεγάλου μέρους των κατοίκων και έπειτα έρχονται όλα τα άλλα (προσπάθεια κτήσεως ιδιοκτήτου οικίας, κερδοσκοπία, αστυνομική ανεπάρκεια, κρίσις της στέγης, ταχέα μέσα συγκοινωνίας, αστάθεια του νομίσματος κ.λπ.)». 1953-1957 Κριτική για τις κατεδαφίσεις Μάλιστα, μια δεκαπενταετία αργότερα, το 1953, ο μηχανικός ο Γ. Φ. Φωτόπουλος επικρίνει σε άρθρο του στα «Τεχνικά Χρονικά» το γκρέμισμα στις φτωχογειτονιές: «Το Σχέδιον Πόλεως κατεδάφισε και άλλα φτωχόσπιτα εις το Δουργούτι ή εις την Κοκκινιά ή εις κάποιαν άλλη ακραίαν λαϊκήν συνοικίαν των Αθηνών. Είναι ζήτημα αν κανείς εσκέφθη πόσα δράματα κρύπτονται πίσω από την δημοσιογραφικήν αυτήν είδησιν. Ενα δράμα είναι ότι το Σχέδιον Πόλεων, δηλαδή οι τεχνικοί που έρχονται εις επαφήν περισσότερον με τον απλόν κόσμον, υποχρεώνονται, αντί ν’ απασχολούνται αποκλειστικώς με την ανοικοδόμησιν, ν’ απασχολούνται με την κατεδάφισιν». Το μέγεθος του προβλήματος αποτυπώνεται το 1956 στη «Στατιστική Επετηρίδα». Από τις 57.524 νέες κατοικίες που ανεγέρθηκαν στην Ελλάδα εκείνη τη χρονιά οι 15.558 ήταν αυθαίρετες. Εναν χρόνο αργότερα, το 1957, ο μηχανικός Γεώργιος Μάρκου, σχολιάζοντας την κατάργηση του νόμου που ίσχυε έως τότε και απαγόρευε την κατεδάφιση αυθαιρέτων των οποίων η στέγη είχε ολοκληρωθεί (γι’ αυτό χτίζονταν αυθαίρετα εν μία νυκτί), υπογραμμίζει ότι δεν έφερε αποτέλεσμα. «Ο νόμος τα κατεδαφίζει, πολλά όμως σώζονται, και όποιος εξέλθη ολίγον πέραν της περιοχής της πόλεως θα ευρεθή προ θεάματος χιλιάδων και δεκάδων χιλιάδων τοιούτων αυθαιρέτων οικοδομών. Ο νόμος δεν έφερεν αποτέλεσμα, προκάλεσε δάκρυα, δυστυχία, αγανάκτησιν, εχθρούς του καθεστώτος, αλλά δεν ωφέλησεν» σημειώνει. 1968 Εξαίρεση με κυρώσεις Κατά τη μεταπολεμική περίοδο, έως και το τέλος της χούντας, οι κυβερνήσεις υιοθέτησαν για τους αυθαιρετούχους την τακτική του… καρότου και του μαστιγίου. Οι ρυθμίσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, αφενός δίνοντας προνόμια και παροχές για τους μικροϊδιοκτήτες και ανοίγοντας «παράθυρα» νομιμοποίησης αυθαιρέτων και αφετέρου νομοθετώντας νόμους με αυστηρές ποινές για τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες. Ο αναγκαστικός νόμος 410/1968 προέβλεπε την εξαίρεση από την κατεδάφιση όλων των αυθαίρετων κατασκευών εντός σχεδίου πόλεως, με δήλωση στην Εφορία για επιβολή ειδικής εισφοράς και ποινικές κυρώσεις σε βάρος των ιδιοκτητών τους. Ακολουθούν το 1973 το νομοθετικό διάταγμα (ΝΔ) 8/73 «Περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού (ΓΟΚ)» ορίζοντας πρόστιμο ίσο με την αξία του αυθαιρέτου και επιβάλλοντας εκ νέου πρόστιμο πενταπλάσιο του αρχικού εάν ξαναχτιζόταν κατεδαφιστέο κτίσμα. Εναν χρόνο αργότερα δημοσιεύεται το ΝΔ 349/1974 «Περί κατεδαφίσεως αυθαιρέτως ανεγειρόμενων κτισμάτων και επιβολής κυρώσεων εις τους άνευ αδείας οικοδομούντας» με ρυθμίσεις για την άμεση κατεδάφιση των κτισμάτων, την επιβολή προστίμων, ακόμη και ποινές φυλάκισης. Την κατάσταση περιγράφει το 1976 ο τότε γενικός γραμματέας του τοπικού τμήματος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ) στην Κεντρική Μακεδονία, κ. Σωτήρης Κούβελας. «Ο,τι κακό δεν έγινε στα δύσκολα χρόνια του 1923, που πίεζαν ο χρόνος για την αποκατάσταση των προσφύγων και η φτώχεια μας, γίνεται σήμερα στην εποχή που τα οικονομικά μας είναι πολύ καλύτερα από τότε». Οπως αναφέρει σε άρθρο του στα «Τεχνικά Χρονικά», η Θεσσαλονίκη ήταν ζωσμένη από αυθαίρετα σπίτια, καθώς μόνο στο δεύτερο εξάμηνο του 1975 ξεφύτρωσαν 6.000 κτίσματα κάθε είδους, «από παράγκες μέχρι τετραώροφες οικοδομές με σκελετό μπετόν αρμέ». Σύμφωνα με τον ίδιο, πολλά από αυτά «ήταν χτίσματα σε οικόπεδα του Δημοσίου ή των δήμων, που έχουν καταληφθεί επίσης αυθαίρετα», όσο για τα αυθαίρετα εκτός σχεδίου, «καλύπτουν σε έκταση όσο το 1/3 της πόλης που έχει σχέδιο». 1977 Δημεύσεις και μηχανημάτων Η κατάσταση ενισχύθηκε από τις δηλώσεις στελεχών τής τότε κυβέρνησης που υπόσχονταν ότι όλα τα αυθαίρετα θα μπουν στο σχέδιο πόλεως. Παράλληλα, δήλωναν ότι θα τακτοποιούσαν όσους ζούσαν σε αυθαίρετα στις πολυκατοικίες που θα έχτιζε το κράτος, δίνοντάς τους από ένα διαμέρισμα. Ετσι, όσοι δεν είχαν χτίσει έως τότε αυθαίρετο έσπευσαν να το κάνουν «ποντάροντας» στην επικείμενη ένταξή του στο σχέδιο ή – εάν κρινόταν κατεδαφιστέο – στην απόκτηση ενός ολοκαίνουργιου διαμερίσματος. Από το 1977 και μετά διαιωνίζεται η κατ’ εξακολούθηση νομοθέτηση τακτοποίησης αυθαιρέτων, συνήθως ατελέσφορη, με στόχο, πέρα από τον εισπρακτικό, να μπει ένα τέλος στην πολεοδομική παρανομία. Με τον νόμο 651/1977, μεταξύ άλλων, επιβάλλονται ποινές σε ιδιοκτήτες αυθαιρέτων, εργολάβους και επιβλέποντες μηχανικούς, δημεύονται μηχανήματα και οχήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή αυθαιρέτων και απαγορεύεται η ύδρευση και η ηλεκτροδότηση νέων αυθαιρέτων. Παράλληλα, εξαιρούνται από την κατεδάφιση αυθαίρετα που ανεγέρθηκαν μετά την ισχύ του ΓΟΚ του 1955 και έως την έναρξη ισχύος του ΝΔ 8/73. Τον ίδιο χρόνο, με τον νόμο 720/1977 δίνεται δυνατότητα γενικής εξαίρεσης από την κατεδάφιση, αλλά αυτή τη φορά όχι μόνο εντός σχεδίου (όπως με τον 410/1968) αλλά και εκτός σχεδίου πόλεως, με εξαίρεση αυθαίρετα σε αιγιαλό και δασικές εκτάσεις. Η ρύθμιση κρίθηκε αντισυνταγματική το 1980, καθώς παραβίαζε τη συνταγματική αρχή της ισότητας και του κράτους δικαίου και το άρθρο 24 του Συντάγματος. 1983-1985 Πολεοδομία σε νέες βάσεις Ακολουθεί η δεκαετία του 1980, οπότε η αυθαιρεσία γίνεται συνώνυμη της νομιμότητας στη δόμηση, με την ανάπτυξη της παραθεριστικής κατοικίας και την άνθηση των χωριών αυθαιρέτων, ακόμη και μέσα σε δάση, αυτά που αργότερα (κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) θα πάρουν την ονομασία «οικιστικές πυκνώσεις» και θα επιχειρηθεί η νομιμοποίησή τους, η οποία επίσης ακυρώθηκε από το ΣτΕ. Ακολούθησε ο νόμος 1337/1983 που έθετε σε νέες βάσεις το πολεοδομικό δίκαιο και όριζε τη νομιμοποίηση μεμονωμένων αυθαιρέτων με την εξαίρεσή τους από την κατεδάφιση και τη συλλογική νομιμοποίηση με την ένταξη ολόκληρων περιοχών αυθαιρέτων σε πολεοδομικό σχέδιο. Ο νόμος συμπληρώθηκε από τον 1512/1985 με τη δυνατότητα, μεταξύ άλλων διευκολύνσεων, εξαίρεσης από την κατεδάφιση και νέων κατασκευών με μικρές παραβάσεις. Ωστόσο το ΣτΕ περιόρισε την ισχύ της ρύθμισης στα αυθαίρετα που είχαν ανεγερθεί πριν από το 1983. Το 1985 εκδόθηκε και η υπουργική απόφαση για την εξειδίκευση κοινωνικών λόγων για άδεια αποπερατώσεως αυθαίρετων κτισμάτων που είχαν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση. 1993 Το… ΣΑΠΟ και το ΣτΕ Στη δεκαετία του ’90 διάφορες τροποποιήσεις και προσθήκες στον 1337/83, οι οποίες ενσωματώθηκαν σε διάφορους άσχετους νόμους, έκαναν… λάστιχο τις διαδικασίες εξαίρεσης από την κατεδάφιση. Μεταξύ άλλων, μια προσπάθεια το 1993 μαζικής ένταξης περιοχών με αυθαίρετες παραθεριστικές κατοικίες σε σχέδια πόλης, μέσω ενός νέου «εργαλείου», του Σχεδίου Αμεσης Πολεοδομικής Οργάνωσης (ΣΑΠΟ), ανατράπηκε από το ΣτΕ. Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο ακύρωσε αρκετά χρόνια αργότερα και τους νόμους 3044/2002 και 3775/2009 (ο οποίος προέβλεπε νομιμοποίηση της μετατροπής ημιυπαίθριων χώρων σε κλειστούς κύριων χρήσεων έναντι χρηματικής εισφοράς), όχι όμως τον 3212/2003 και την εφαρμοστική ΚΥΑ (9732/2004) για τον καθορισμό προστίμων ανέγερσης και διατήρησης των αυθαίρετων κατασκευών, όταν παραβιάζεται η άδεια δόμησης. Ο τελευταίος προέβλεπε για αυθαίρετα σε ρέματα, βιοτόπους, παραλιακά δημόσια κτήματα, αρχαιολογικούς χώρους, δάση και αναδασωτέες εκτάσεις ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή έως 100.000 ευρώ. 2010-2013 Για το δημόσιο συμφέρον Ακολούθησε ο νόμος Τ. Μπιρμπίλη (3840/2010) που κρίθηκε από το ΣτΕ ως συνταγματικός, ο οποίος «τακτοποιούσε» παρανομίες εντός του νόμιμου περιγράμματος των κτιρίων (ημιυπαίθριους κ.λπ.). Ακολούθησαν ο νόμος Γ. Παπακωνσταντίνου 4014/11 που προέβλεψε ένα γενικό σύστημα εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετων και ακυρώθηκε από το ΣτΕ. Ακολούθησε ο νόμος Στ. Καλαφάτη 4178/13, με την Ολομέλεια του ΣτΕ που κλήθηκε να τον κρίνει το 2015 να δέχεται για πρώτη φορά ότι η αθρόα νομιμοποίηση αυθαίρετων χρήσεων και κατασκευών είναι κατ’ εξαίρεση επιτρεπτή, εφόσον τεκμηριώνεται ότι επιβάλλεται από σπουδαίο δημόσιο συμφέρον και λαμβάνονται μέτρα για την αποτροπή επανάληψης της αυθαιρεσίας και τον περιορισμό της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος και των όρων διαβίωσης. 2017-2020 Παράταση στις προθεσμίες Στη συνέχεια ήρθε ο νόμος Γ. Σταθάκη 4495/2017, ενώ το 2020 ο τότε υπουργός Κωστής Χατζηδάκης έδωσε παράταση στην προθεσμία νομιμοποίησης όλων των αυθαιρέτων μέσω της «Ταυτότητας Κτιρίων» έως το 2025, με εξαίρεση τα μεγάλα αυθαίρετα της «Κατηγορίας 5». Για αυτά τα αυθαίρετα αναμένεται ρύθμιση που θα επιτρέπει και πάλι την «τακτοποίησή» τους, η οποία θα εισαχθεί ως τροπολογία είτε έως το τέλος Ιανουαρίου σε κάποιο άσχετο νομοσχέδιο είτε στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ για τις αστικές αναπλάσεις, το οποίο θα προωθηθεί προς ψήφιση στη Βουλή πριν από τις εκλογές. Σε κάθε περίπτωση, ύστερα από έναν αιώνα συστηματικών προσπαθειών «τακτοποίησης» της αυθαίρετης δόμησης, το συμπέρασμα είναι ότι έπειτα από κάθε ρύθμιση νομιμοποίησης πολεοδομικών παρανομιών εμφανίζεται μια νέα γενιά αυθαιρέτων. 1,9 εκατ.αυθαίρετα έχουν δηλωθεί από το 2011 – σύμφωνα με τα τελευταία επεξεργασμένα στοιχεία του ΤΕΕ (έως 31.10.2021) – και το ίδιο διάστημα έχουν εισπραχθεί 2,5 δισ. ευρώ από πρόστιμα νομιμοποίησης αυθαιρέτων, από τα περίπου 4,5 δισ. ευρώ που έχουν συνολικά βεβαιωθεί και αποπληρώνονται σε δόσεις.1,16 εκατ.αυθαίρετα δηλώθηκαν μετά τον νόμο 4495/2017, ενώ βεβαιώθηκαν πρόστιμα 2,5 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 262.000 ανήκουν στην «κατηγορία 5» των μεγάλων αυθαιρέτων και τα υπόλοιπα 900.000 στις «μικρότερες» κατηγορίες.705.307 δηλώσεις υπαγωγής σε ρύθμιση τακτοποίησης είχαν υποβληθεί μετά τους νόμους 4014/2011 και 4178/2013, για τις οποίες έχουν βεβαιωθεί πρόστιμα περίπου 2 δισ. ευρώ. View full είδηση

Η άναρχη δόμηση της Αθήνας, το ελληνικό «εφεύρημα» της αντιπαροχής, τα δύο ποτάμια της πρωτεύουσας που δεν είναι πια ποτάμια. Πώς διαμορφώθηκε πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά η Αθήνα και ποιες προοπτικές έχει στο μέλλον; Δύο άνθρωποι με γνώσεις και αγάπη για το ίδιο αντικείμενο «συνομιλούν», τοποθετώντας στο κέντρο της συζήτησης την Αθήνα. Ο πολιτικός μηχανικός, Δημοσθένης Αντωνόπουλος, θέτει ερωτήματα στην αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα αρχιτεκτόνων στο ΕΜΠ, Ιφιγένεια Μάρη. – Σε τι οφείλεται το καταστροφικό πέρασμα της Αθήνας του τέλους του 19ου αιώνα στην Αθήνα του σήμερα; Η ερώτηση υπαινίσσεται μια καταστροφή, μια πολιτισμική απώλεια, που συντελέστηκε μέσα σε δύο σχεδόν αιώνες. Η αναπόληση ενός χαμένου πολιτισμού μάλλον μέσα στην ιστορία είναι άκαιρη: Ο μετασχηματισμός της Αθήνας του τέλους του 19ου αιώνα στην Αθήνα του σήμερα περιλαμβάνει διάφορες σειρές γεγονότων, που προκάλεσαν την ανάδειξη απρόβλεπτων μέχρι τότε αναγκών. iStock Καταρχάς συνέβησαν δύο καταστροφικοί πόλεμοι που προκάλεσαν κύματα μεταναστεύσεων προς την πόλη, π.χ. Μικρασιατική καταστροφή, ερήμωση της υπαίθρου λόγω των αλλαγών στην οικονομία. Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν μια εξαιρετική διόγκωση της πόλης με επιτακτικές ανάγκες για γρήγορη και φθηνή στέγαση. Ταυτόχρονα συνέβησαν διαδοχικές αλλαγές στην οικονομία (από την οικονομία της αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής, στην οικονομία της ιδιωτικής και δημόσιας παροχής υπηρεσιών, και στην τουριστική και χρηματιστηριακή οικονομία), καθώς άλλαζε ο βαθμός εξάρτησης της ελληνικής οικονομίας σταδιακά από τη γερμανική, γαλλική, αγγλική, αμερικανική, ευρωπαϊκή επιρροή. Σύμφωνα με αυτές τις αλλαγές μετατοπίζονταν οι επιχειρηματικές κατευθύνσεις και ανάλογα κάθε φορά άλλαζε η εικόνα της πόλης. Σε αυτή την αλλαγή της εικόνας της πόλης συνέβαλε επιπλέον η μετατόπιση του τρόπου ζωής από τα πρότυπα ενός εκλεκτικού νεοκλασικισμού (19ος αιώνας), στη συνέχεια ενός ελληνοκεντρικού μοντερνισμού (μεσοπόλεμος), και μιας νεοελληνικής παράδοσης (μεταπολεμικά), και τέλος στα πρότυπα της ευρωπαϊκής ταυτότητας. – Ποια η γνώμη σας για το ελληνικό εφεύρημα της αντιπαροχής έναντι διαφορετικών αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων στην ανάπτυξη των πόλεων σε άλλες χώρες; Στην Ελλάδα η ανοικοδόμηση με αντιπαροχή και με αντικείμενο την πολυκατοικία αποτέλεσε μέσο ανάπτυξης της οικονομίας χωρίς την προϋπόθεση συσσωρευμένου κεφαλαίου, και με την απασχόληση ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού. Σε μια περίοδο οικονομικής και κοινωνικής αστάθειας, η πράξη του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1929 περί αναγνώρισης της οριζόντιας ιδιοκτησίας (προϋπόθεση για την ανεξάρτητη εκμετάλλευση των ορόφων και την αντιπαροχή) έδωσε μια διέξοδο στην χωρίς πόρους συγκέντρωση του πληθυσμού στην πόλη. Μια οικονομική διέξοδο που βασιζόταν στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στη μέγιστη δυνατή εκμετάλλευση της γης, καθιστώντας τον γενικό σχεδιασμό της πόλης άνευ σημασίας. iStock Η αναφορά σε αυτό το πλαίσιο καθιστά κατανοητή τη διαφορά που παρουσιάζει η ανάπτυξη της Αθήνας σε σχέση με την ανάπτυξη σε πόλεις της Ευρώπης. Σε χώρες με αναπτυγμένη βιομηχανική παραγωγή, καθώς μέσα από τις αποικίες είχαν εξασφαλίσει τη διάθεση των μαζικά παραγόμενων προϊόντων, ήταν δυνατή τόσο η οικονομική ανάπτυξη όσο και η απασχόληση ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού, ανεξάρτητα από την ανοικοδόμηση με ιδιωτική πρωτοβουλία. Σε αυτό το πλαίσιο, ο γενικός σχεδιασμός των πόλεων ήταν στην Ευρώπη εφικτός σε αντιδιαστολή με ό,τι συνέβη στην Αθήνα. – Ένας μεγάλος καημός: Η απώλεια των 2 κύριων ποταμών της Αττικής-Κηφισός και Ιλισός είναι μάλλον οριστικός ή υπάρχουν ακόμα κάποιες ελπίδες ανάδειξής τους; Αν η αποκάλυψη των ποταμών συνδυαστεί με την αναπτυξιακή διάσταση της πόλης, ίσως να υπάρξει η πολιτική βούληση για την ανάδειξή τους μέσα από έναν εκ νέου γενικό σχεδιασμό της πόλης. Η Αθήνα ανασκάπτεται με το μετρό. Δημιουργούνται πολλαπλά επίπεδα σε διαφορετικές στάθμες που συναντούν τα επίπεδα των ποταμών. Ας φανταστούμε ότι αντί να κινούμαστε μόνο υπογείως με το μετρό, να ανοίγονταν σε διάφορα επίπεδα υπαίθριοι χώροι στην υφιστάμενη στάθμη των ποταμών: Δημόσιοι χώροι, πλατείες και εξώστες της πόλης σε τομή! Μια χειρουργική επέμβαση που θα συνέβαλε αφενός στη βελτίωση του μικροκλίματος στις περιοχές αποκάλυψης των ποταμών, και αφετέρου στην πρόσδοση ιδιαίτερου χαρακτήρα σε αυτές. Θα τις είχε εντάξει σε αντιληπτικές / φυσικές συνέχειες, εισάγοντας ένα νέο σύστημα προσανατολισμού και νοηματοδότησης των σημείων της πόλης. Ένα σύστημα που μέσα από την ανάδυση κενών, δημόσιων χώρων με αυξημένα ποιοτικά χαρακτηριστικά, θα ευνοούσε επιπλέον την επιχειρηματική και οικονομική ανάπτυξη νέων αστικών κέντρων σε επίπεδο γειτονιάς. iStock – Τι είναι μοντερνισμός στην αρχιτεκτονική; Ο μοντερνισμός έχει γενικά θεωρηθεί ως η έκφραση του ορθού λόγου στην καθημερινή ζωή. Ο μοντερνισμός χρησιμοποίησε τη γλώσσα της αφαίρεσης για μια διεθνή επικοινωνία και πρόβαλλε τη γεωμετρική και κατασκευαστική τυποποίηση ως συμβολική αναπαράσταση των μέσων μαζικής παραγωγής. Μέσα από αυτή τη διάσταση εκφράστηκε η ουτοπική αισιοδοξία της κατασκευής ενός μέλλοντος για όλους, σε διάφορα οικονομικά και πολιτικά συστήματα και με διάφορους επιμέρους τρόπους. – Ποιος ο ρόλος του Bauhaus; Η Σχολή εφαρμοσμένων τεχνών του Bauhaus κινήθηκε από τον μυστικισμό, στον εξπρεσιονισμό, στον ελεμενταρισμό, στην Art Deco, στον σουρεαλισμό, ως τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Μέσα από αυτή την πολυφωνία, έδειξε ότι ο μοντερνισμός είναι κάτι παραπάνω από ένα στιλ. Το Bauhaus ανέδειξε ως κοινωνική αξία τη δυνατότητα να σχεδιάζεται ενιαία το σύνολο του χώρου κατοίκησης –από την πόλη, το αρχιτεκτονικό κέλυφος μέχρι και το αντικείμενο– και να προκαθορίζονται με αυτόν τον τρόπο οι δράσεις των υποκειμένων για ένα «επιθυμητό μέλλον». – Πώς εννοούμε τη σύγχρονη πόλη; Η πόλη αλλάζει και περνάμε ίσως από την ουτοπία της κατασκευής του μέλλοντος (όπως επεδίωκε το μοντέρνο κίνημα και το Bauhaus) στην ουτοπία διαχείρισης της πολυπλοκότητας της πόλης. Μια πολυπλοκότητα που έχει αναπτυχθεί από τις πολυπολιτισμικές διαστάσεις της, τόσο με την ανάπτυξη θεσμικών ή επαγγελματικών σωμάτων με τα δικά τους ενδιαφέροντα και συμφέροντα, όσο και με τη συνεχή εισροή νέων σωμάτων με τις δικές τους καταβολές. Μια «Βαβέλ» που αισιοδοξεί ότι θα προσφέρει ως κοινά αγαθά τις προϋποθέσεις για την ομαλή συμβίωση. iStock – Πώς εννοούμε τη σύγχρονη Αθήνα; Η σύγχρονη Αθήνα είναι πολυπολιτισμική. Κατέχει μια γεωγραφικά ευαίσθητη θέση ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, καθώς και μια ιστορικά ευαίσθητη θέση με τις πολλαπλές αλλαγές της ταυτότητάς της, ανάλογα με τις πολλαπλές αλλαγές της εξάρτησής της. Σε αυτό το πλαίσιο, η Αθήνα καθίσταται ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πεδίο έρευνας για τον προσδιορισμό των κοινών αγαθών που θα ευνοήσουν την ομαλή συμβίωση των πολυπολιτισμικών ομάδων που την κατοικούν. – Τι θα έπρεπε να γίνει για την Αθήνα με τα σημερινά δεδομένα; Κύριο μέλημα για τη σύγχρονη Αθήνα αποτελεί ο σχεδιασμός του δημόσιου χώρου, τόσο στο κέντρο του αστικού ιστού όσο και στις παρυφές του με τη φύση (τη θάλασσα και το βουνό), ως μια προσπάθεια αποκατάστασης της συνοχής στη ζωή της πόλης. Μιας πόλης που, όπως λέγαμε, η εικόνα της έχει προκύψει από την ιδιωτική πρωτοβουλία, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την κοινή ζωή. Ο σχεδιασμός του δημόσιου χώρου θα μπορούσε να βελτιώσει την πόλη τόσο εργονομικά (ροές, μετακινήσεις, μετασχηματισμοί, ανοιχτές προσβάσεις), όσο και διαδραστικά με την εισαγωγή κοινών μικτών χρήσεων, όπου θα αναπτύσσονταν σχέσεις συμμετοχής μεταξύ των πολιτών σε μικρές και μεγάλες κλίμακες, τοπικά και διατοπικά. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να αναφερθούν ως πόλοι έλξης τα ανοικτά αμφιθέατρα, οι πλατείες, οι χώροι αναψυχής και οι αγορές, αλλά και τα ανοικτά πολιτισμικά κέντρα. Ένας σχεδιασμός που για να επηρεάσει όλες τις κλίμακες αναφέρεται ταυτόχρονα σε επίπεδο Δήμων και Περιφέρειας. View full είδηση

Σε κάποιες περιοχές, οι δήμοι βρίσκονται «στα μαχαίρια». Σε άλλες, αναζητούν τρόπους συνεργασίας που κινούνται σε μια λεπτή γραμμή, στα όρια του νόμου. Κάποιοι δήμοι ετοιμάζονται να προσλάβουν ιδιώτες και άλλοι απλώς περιμένουν ένα θαύμα, καθώς τα περιθώριά τους είναι πολύ περιορισμένα. Για περισσότερο από μία δεκαετία η πολιτεία ζητάει από τους δήμους να αποκτήσουν δική τους υπηρεσία δόμησης (πολεοδομία), χωρίς όμως να επιτρέπει προσλήψεις, με αποτέλεσμα ελάχιστοι να τα έχουν καταφέρει. Το καλοκαίρι, μια νομοθετική ρύθμιση ήρθε με σκοπό να δώσει τέλος στην υπερδεκαετή «μεταβατική» περίοδο, προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το 2010, οι πολεοδομικές αρμοδιότητες (έκδοση αδειών, έλεγχοι και επιβολή προστίμων για αυθαιρεσίες κ.λπ.) μεταφέρθηκαν στους δήμους. Ενα έτος αργότερα, ο «Καλλικράτης» προέβλεψε ότι κάθε δήμος έπρεπε να ιδρύσει τη δική του πολεοδομία (αργότερα ονομάστηκε υπηρεσία δόμησης ή ΥΔΟΜ). Οσοι δεν μπορούσαν, θα συνέχιζαν να εξυπηρετούνται από τις «μεγάλες» πολεοδομίες (τις παλιές νομαρχιακές). Ομως ακολούθησε η οικονομική κρίση και το «πάγωμα» των προσλήψεων. Σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), από το 2013 έως το 2021 μόλις 12 δήμοι κατάφεραν να δημιουργήσουν τη δική τους πολεοδομία. Ετσι η προθεσμία στους δήμους να ιδρύσουν υπηρεσία δόμησης έπαιρνε συνεχώς νέες παρατάσεις. Μέχρι το φετινό καλοκαίρι. Στον νόμο 4954/2022 προστέθηκε μία τροπολογία με την οποία η δυνατότητα ίδρυσης νέων πολεοδομιών σταματά από την 1η Ιανουαρίου 2023. Οσοι δήμοι εξακολουθούν να εξυπηρετούνται από γειτονικούς, θα παραμείνουν έτσι (προβλέπεται κάποια ενίσχυση των διαδημοτικών πολεοδομιών με προσωπικό). Ενώ ειδικά για τους δήμους της Αττικής, του βορείου και του νοτίου Αιγαίου, η ευθύνη μεταφέρεται στην (επίσης… τραγικά υποστελεχωμένη) Κεντρική Υπηρεσία Δόμησης του υπουργείου Περιβάλλοντος. Σκόπελος και Βόλος Η εξέλιξη αυτή ήρθε να περιπλέξει το τοπίο. Στη Μαγνησία, για παράδειγμα, ο Δήμος Σκοπέλου βρίσκεται σε σύγκρουση με τον Δήμο Βόλου, από την πολεοδομία του οποίου εξυπηρετείται. «Εμείς έχουμε μια υπηρεσία δόμησης με ένα μηχανικό. Από τον νόμο, είναι υποχρεωμένος ο Βόλος να μας συνδράμει», λέει ο δήμαρχος του νησιού Σταμάτης Περίσσης. «Ομως τους τελευταίους μήνες αρνούνταν να μας εξυπηρετήσει. Το αποτέλεσμα είναι να μη βγαίνουν νέες άδειες, να μην μπορούν κατοικίες ή επαγγελματικοί χώροι να συνδεθούν με το ρεύμα. Οπότε όλο το νησί έχει πέσει σε αδράνεια». «Η υπηρεσία μας έχει τρεις υπαλλήλους και πρέπει να εξυπηρετεί Σκόπελο, Αλόννησο, όλο το Πήλιο και το Βελεστίνο, πρακτικά όλη τη Μαγνησία εκτός από τον Αλμυρό και τη Σκιάθο. Φτάσαμε σε ένα σημείο που ο Βόλος δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τον Βόλο», λέει ο Θανάσης Σταυρίδης, αντιδήμαρχος πολεοδομίας στην πόλη. «Η κατάσταση επιδεινώθηκε λόγω του φόρτου εργασίας, αυτή τη στιγμή ανεγείρονται στην πόλη 40 πολυκατοικίες. Παρ’ όλα αυτά, δώσαμε εντολή η μία υπάλληλος να ασχοληθεί μόνο με τα δύο νησιά, ώστε να εγκριθούν οι παλιές άδειες. Αλλά πρέπει να βρεθεί μια μόνιμη λύση». Πολλοί δήμοι συγκρούονται με αφορμή τις «κοινές» υπηρεσίες δόμησης, είτε επειδή δεν εξυπηρετούνται είτε λόγω του φόρτου που αυτές φέρνουν. Στη Μύκονο, ο δήμος δεν διαθέτει υπηρεσία δόμησης αλλά τεχνική υπηρεσία και εξυπηρετείται σε μεγάλο βαθμό (από το 2018) από την πολεοδομία Σύρου. Η είδηση της επικείμενης μεταφοράς της αρμοδιότητας στην Αθήνα δεν είχε θετική ανταπόκριση. «Θα θέλαμε να έχουμε τη δική μας υπηρεσία, αλλά ο νόμος ζητάει υποχρεωτικά πέντε ειδικότητες μηχανικών. Χωρίς προσλήψεις, λοιπόν, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε», λέει ο δήμαρχος Κωνσταντίνος Κουκάς. «Η Σύρος δεν διαμαρτύρεται γιατί “κερδίζει” σήμερα το 4% από το τέλος έκδοσης νέας άδειας, συν ότι εισπράττει τα πρόστιμα από πολεοδομικές αυθαιρεσίες, τουλάχιστον ένα εκατομμύριο την εβδομάδα». Με άλλα λόγια, με τα έσοδα που «φέρνει» η πολεοδομία, ο δήμος θα μπορούσε να προσλάβει προσωπικό, αν του επιτρεπόταν. Στην περιφερειακή ενότητα Χανίων, η πολεοδομία του Δήμου Χανίων εξακολουθεί να εξυπηρετεί ακόμη έξι δήμους (Αποκορώνου, Γαύδου, Καντάνου – Σελίνου, Κισσάμου, Πλατανιά και Σφακίων). Επειδή όμως το προσωπικό είναι λίγο και ο φόρτος μεγάλος, οι επτά δήμοι αποφάσισαν να υπογράψουν μια σύμβαση διαδημοτικής συνεργασίας με το Δίκτυο Ελληνικών Πόλεων για την Ανάπτυξη (ΔΕΠΑΝ), με στόχο να προσλάβουν μέσω αυτού μηχανικούς που θα βοηθήσουν, με σύμβαση ορισμένου χρόνου, την υπηρεσία δόμησης Χανίων. «Κάνουμε πατέντες για να απαντήσουμε στα προβλήματα», λέει ο δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδαράκης. «Η υπηρεσία δόμησης Χανίων είναι η τρίτη σε αριθμό έκδοσης νέων οικοδομικών αδειών μετά τις αντίστοιχες Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Επειδή στις πολεοδομίες δεν έχει προσληφθεί άνθρωπος από το 2008, προσπαθούμε με συμπράξεις να προσλάβουμε ιδιώτες μηχανικούς, καθώς η οικοδομική δραστηριότητα έχει ανέβει και βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Δεν είναι η λύση που θα θέλαμε, όμως έχουμε ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Επιπλέον, την τελική απόφαση θα τη λαμβάνει πάντα η υπηρεσία δόμησης, οι ιδιώτες απλώς θα αναλάβουν να την αποφορτίσουν από τα διεκπεραιωτικά». Οι επτά δήμοι των Χανίων δεν είναι οι μόνοι που αναζητούν φόρμουλα για να προσλάβουν ιδιώτες. Σε ανάλογη κίνηση έχει προχωρήσει ο Δήμος Μαραθώνα (και άλλοι δήμοι αναζητούν τον τρόπο). Η ένωση των διπλωματούχων μηχανικών του Δημοσίου (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Μηχανικών Δημοσίων Υπαλλήλων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών, ΠΟΕΜΔΥΔΑΣ) προσέφυγε σε νομικά μέσα για να ακυρώσει την απόφαση του Δήμου Μαραθώνα. «Η μεταφορά των πολεοδομιών στους δήμους απέτυχε. Οι υπηρεσίες συρρικνώθηκαν, τα προβλήματα διογκώθηκαν», λέει ο πρόεδρος της ΠΟΕΜΔΥΔΑΣ Δημήτρης Πετρόπουλος. «Ομως η υποκατάσταση υπηρεσιών που βρίσκονται στον πυρήνα της λειτουργίας του κράτους από ιδιώτες είναι λανθασμένη και αντισυνταγματική. Υπάρχει μάλιστα και σχετική απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον Δήμο Χερσονήσου, που επιχείρησε κάτι ανάλογο για την οικονομική του υπηρεσία». Για την ΠΟΕΜΔΥΔΑΣ, η λύση είναι η σωστή στελέχωση των υπηρεσιών. «Το υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι θα στείλει 650 μηχανικούς σε δήμους και περιφέρειες μέσω ΑΣΕΠ. Φοβάμαι όμως ότι ελάχιστοι θα καταλήξουν στις πολεοδομίες. Οι δήμαρχοι θα προτιμήσουν να στελεχώσουν τις τεχνικές τους υπηρεσίες, γιατί βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και θέλουν να παρουσιάσουν έργα, πεζοδρόμια, πλατείες, αναπλάσεις. Κατόπιν το ΥΠΕΣ είπε ότι θα προσλάβει ακόμη 150 μηχανικούς ειδικά για τις πολεοδομίες. Να δούμε αν θα το πράξει, πάντως είμαστε πολύ κάτω από το όριο που ορίζει ο νόμος». Τι πρέπει να γίνει; «Για τους δήμους, οι τεχνικές υπηρεσίες τους έχουν μεγαλύτερη σημασία. Οι πολεοδομίες είναι πονοκέφαλος, ένας χώρος παραπόνων», σημειώνει ο Πάρις Χαρλαύτης, γενικός γραμματέας του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας (ΣΠΜΕ). «Τι θα πρέπει να γίνει; Υπάρχουν δύο απόψεις. Η μία λέει ότι το Δημόσιο πρέπει να ελέγχει και να έχει την ευθύνη και η άλλη ότι πρέπει να πάρει την ευθύνη ο ιδιώτης μηχανικός και να ελέγχεται δειγματοληπτικά ή έπειτα από καταγγελία. Εγώ κλίνω προς την πρώτη, πρέπει να υπάρχει έλεγχος από υπηρεσία του κράτους, που να βρίσκεται υπό την εποπτεία του υπουργείου Περιβάλλοντος, για να είμαστε και εμείς οι ιδιώτες μηχανικοί νομικά κατοχυρωμένοι. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να υπάρξει ένα μεικτό σχήμα, με κάποιες πολεοδομίες να παραμείνουν σε μεγάλους δήμους ή νησιά και κάποιες να εξυπηρετούνται σε περιφερειακό επίπεδο, με κατάλληλη στελέχωση». Υποστελεχωμένες, χωρίς βασικές ειδικότητες Μόλις οι μισοί δήμοι της χώρας διαθέτουν σήμερα υπηρεσία δόμησης. Μάλιστα πολλοί είναι οι μεγάλοι δήμοι που δεν έχουν προχωρήσει σε ίδρυση πολεοδομίας, 16 από αυτούς άνω των 40.000 κατοίκων. Οι δε μεσαίοι και μικροί δήμοι είναι απόλυτα εξαρτημένοι από την υπηρεσία κάποιου μεγαλύτερου, με τα προβλήματα που αυτό δημιουργεί. Τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα που πραγματοποίησε η Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ) το 2021. Οπως προκύπτει: • Περισσότερα από δέκα χρόνια μετά τον «Καλλικράτη», από τους 332 δήμους της χώρας, οι 168 (51%) διαθέτουν υπηρεσία δόμησης και οι 164 όχι (49%). • Στην Αττική, από τους 66 δήμους οι 34 δεν διαθέτουν πολεοδομία. Οι μεγαλύτερες πολεοδομίες εξακολουθούν να είναι του Δήμου Αθηναίων (εξυπηρετεί και τους δήμους Βύρωνα, Δάφνης – Υμηττού, Καισαριανής, Ζωγράφου, Ηλιούπολης και Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας) και Πειραιά (εξυπηρετεί και τους δήμους Κορυδαλλού, Περάματος, Αγκιστρίου, Αίγινας, Κυθήρων, Σπετσών, Υδρας και μερικώς τον Πόρο). Πολλούς δήμους εξυπηρετούν και οι πολεοδομίες Αγίας Παρασκευής (Βριλησσίων, Παπάγου – Χολαργού, Πεντέλης, Φιλοθέης – Ψυχικού και Χαλανδρίου), Νέας Ιωνίας (Γαλατσίου, Ηρακλείου, Λυκόβρυσης – Πεύκης και Μεταμόρφωσης) και Αιγάλεω (Αγίας Βαρβάρας, Αγίων Αναργύρων – Καματερού, Ιλίου και Πετρούπολης). • Στα νησιά η κατάσταση είναι απογοητευτική. Στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, από τους 34 δήμους πολεοδομία διαθέτουν οι 12, στο Βόρειο Αιγαίο οι 7 από τους 11, στο Ιόνιο οι 5 από τους 11. Για παράδειγμα, η υπηρεσία δόμησης Θήρας εξυπηρετεί και την Ανάφη, την Ιο, τη Σίκινο και τη Φολέγανδρο, η υπηρεσία της Ρόδου το Καστελλόριζο, την Τήλο, τη Χάλκη και τη Σύμη, της Σύρου την Κέα, την Κύθνο και τη Μύκονο. Κανένας από τους 35 μικρούς νησιωτικούς δήμους (έως 3.500 κάτοικοι) δεν διαθέτει πολεοδομία. • Η έλλειψη υπηρεσίας δόμησης δεν είναι «πρόβλημα» μόνο των μικρών, ούτως ή άλλως υποστελεχωμένων δήμων. Για παράδειγμα, 23 από τους 47 δήμους μητροπολιτικών κέντρων (οι μισοί) είναι χωρίς πολεοδομία. Ομοίως, 33 δήμοι άνω των 25.000 κατοίκων δεν διαθέτουν ΥΔΟΜ, εκ των οποίων οι 16 είναι άνω των 40.000 κατοίκων. • Συνολικά στις υπηρεσίες δόμησης όλης της χώρας απασχολούνται 1.033 μηχανικοί όλων των κλάδων, πανεπιστημιακής και τεχνικής εκπαίδευσης. Ακόμη 99 άτομα άλλων ειδικοτήτων εργάζονται επίσης εκεί. • Η νομοθεσία απαιτεί την ύπαρξη πέντε μηχανικών από διαφορετικές ειδικότητες για να πιστοποιήσει την επάρκεια μιας πολεοδομίας. Σύμφωνα με τη μελέτη της ΕΕΤΑΑ, 28 πολεοδομίες απασχολούν μόνο ένα μηχανικό, 28 απασχολούν δύο μηχανικούς, 16 τρεις μηχανικούς, ενώ 22 δεν απασχολούν ούτε ένα μηχανικό πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. «Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα υποστελέχωσης και σημαντικό ποσοστό των ΥΔΟΜ δεν διαθέτει ορισμένες από τις βασικές ειδικότητες μηχανικών για την αποτελεσματική λειτουργία τους», καταλήγει η ΕΕΤΑΑ. Στην Αττική 32 δήµοι έχουν δική τους πολεοδοµία και 34 εξυπηρετούνται από άλλους δήµους. Στο Νότιο Αιγαίο η ίδια αναλογία είναι 12 έναντι 22. Στα Νησιά 20 νησιωτικοί δήµοι άνω των 3.500 κατοίκων διαθέτουν πολεοδοµία (οι 5 από αυτές δεν λειτουργούν πλήρως, δηλαδή έχουν εκχωρήσει µέρος των αρµοδιοτήτων τους) και 7 δεν διαθέτουν. 35 µικροί νησιωτικοί δήµοι (δηλαδή το σύνολο των νησιωτικών δήµων έως 3.500 κάτοικοι) δεν διαθέτει πολεοδοµία. Στην Υπολοιπη χωρα 33 δήµοι άνω των 25.000 κατοίκων δεν διαθέτουν δική τους πολεοδοµία. Από αυτούς, οι 16 έχουν πληθυσµό άνω των 40.000 κατοίκων. View full είδηση

Καλησπέρα σας, Στην εκτός σχεδίου δόμηση σε κατα παρέκκλιση οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο, το ΣΧΟΟΑΠ δείχνει ότι βρίσκεται σε περιοχή "ΠΕΡΠΟ". Του δημιουργεί πρόβλημα? Έχω μπερδευτεί με αυτά που διαβάζω περί 50στρεμμάτων ελάχιστη επιφάνεια. Ευχαριστώ.

Με την απόφαση οικ. ΥΠΕΝ/ΔΤΟΠΕΦ/44885/879 του ΥΠΕΝ με θέμα: «Ερμηνεία της παρ. 3β του άρθρου 5 του ν. 4258/2014 (ΦΕΚ 94 Α), όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 του ν. 4964/2022, κατά το στάδιο ενεργειών πολεοδομικού σχεδιασμού.» η οποία αναφέρει: Με βάση τον προσδιορισμό της φυσικής κοίτης του υδατορέματος και την αποτύπωση των όχθεων στο τοπογραφικό διάγραμμα της οριοθέτησης αυτού διακρίνονται οι εξής περιπτώσεις ως προς την αναζήτηση εμπράγματων δικαιωμάτων εντός της ζώνης του υδατορέματος ειδικά στο πλαίσιο ενεργειών και πράξεων της διοίκησης κατά την εκπόνηση και έγκριση Ρ.Σ.Ε και Πράξεων Εφαρμογής : Σε περίπτωση που υφίστανται όχθες του υδατορέματος, τα εμπράγματα δικαιώματα εντός της ζώνης του υδατορέματος διατηρούνται και μετά την οριοθέτηση, εξαιρουμένης της κοίτης του ρέματος μεταξύ των όχθεων που καθίσταται κοινόχρηστος χώρος, τίθεται εκτός συναλλαγής και εκτός πολεοδομικού σχεδιασμού.Εφαρμόζονται οι ρυθμίσεις του ν. 1337/83 (εισφορά σε γη και χρήμα) συνολικά για την ιδιοκτησία εξαιρουμένης της κοίτης του υδατορέματος μεταξύ των όχθεων. Κατ΄ αναλογία σε σχέδια πόλης που εντάχθηκαν με τις διατάξεις του ν.δ. 17-7-1923, εκκρεμείς πράξεις αναλογισμού που έχουν συνταχθεί για εκτάσεις ή τμήματα εκτάσεων εντός της φυσικής κοίτης μεταξύ των όχθεων του υδατορέματος ανακαλούνται αυτοδίκαια και χωρίς άλλη διατύπωση, κατά το μέρος που δεν έχουν συντελεστεί. Σε περίπτωση αποκατάστασης ρεμάτων ή λόγω έργων διευθέτησης σε τμήματα, που δεν υφίστανται όχθες, για τα εμπράγματα δικαιώματα προσώπων που προκύπτουν από τις καταχωρήσεις του Κτηματολογίου (Κτηματολογικές Εγγραφές) εντός της ζώνης του υδατορέματος και εκατέρωθεν της βαθιάς γραμμής, εφαρμόζονται οι ρυθμίσεις ως προς την εισφορά σε γη και χρήμα του ν. 1337/1983. Η απόφαση οικ. ΥΠΕΝ/ΔΤΟΠΕΦ/44885/879: https://diavgeia.gov.gr/doc/ΨΙΑΝ4653Π8-ΠΞΑ View full είδηση

Από το ΥΠΕΝ εκδόθηκαν οι παρακάτω υπουργικές αποφάσεις για την κατάρτιση και έγκριση των Προγραμμάτων Πολεοδομικού Σχεδιασμού που αφορούν οριοθετήσεις οικισμών, ζώνες υποδοχής συντελεστών δόμησης και αναγνώρισης οδών σε συγκεκριμένους Δήμους: -Απόφαση Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας ΥΠΕΝ/ΓΓΧΣΑΠ/59445/11/09.06.2022 (ΦΕΚ 2931/09.06.2022 τεύχος Β’): Κατάρτιση και έγκριση του Δ’ τμήματος των Προγραμμάτων Πολεοδομικού Σχεδιασμού (Οριοθετήσεις οικισμών Ι), σε εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4759/2020, με χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και ειδικότερα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) - ΣΑΤΑ 075, υπό την ονομασία τίτλου έργου «(Sub.4) Αυτοτελείς Μελέτες για Οριοθέτηση Οικισμών». -Απόφαση Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας ΥΠΕΝ/ΓΓΧΣΑΠ/59447/12/09.06.2022 (ΦΕΚ 2931/09.06.2022 τεύχος Β’): Κατάρτιση και έγκριση του ΣΤ’ τμήματος των Προγραμμάτων Πολεοδομικού Σχεδιασμού (Ζώνες Υποδοχής Συντελεστών Δόμησης), σε εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4759/2020, με χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και ειδικότερα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) - ΣΑΤΑ 075, υπό την ονομασία τίτλου Έργου «SUB3. Αυτοτελείς Μελέτες για καθορισμό Ζωνών Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης (Ζ.Υ.Σ.)». -Απόφαση Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας ΥΠΕΝ/ΓΓΧΣΑΠ/59443/10/09.06.2022 (ΦΕΚ 2931/09.06.2022 τεύχος Β’): Κατάρτιση και έγκριση του Ε’ τμήματος των Προγραμμάτων Πολεοδομικού Σχεδιασμού (Αναγνώριση οδών), σε εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4759/2020, με χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) - ΣΑΤΑ 075, υπό την ονομασία τίτλου Έργου «(Sub.5) Αυτοτελείς Μελέτες για Χαρακτηρισμό Δημοτικών Οδών». Απόφαση-Υπ.-Περιβάλλοντος-και-Ενέργειας-ΥΠΕΝΓΓΧΣΑΠ5944310-09.06.2022-ΦΕΚ-2931-09.06.2022-τεύχος-Β.pdf View full είδηση

Το πρόγραμμα εκπόνησης των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ) ανακοίνωσαν σήμερα ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Δημήτρης Οικονόμου και ο γενικός γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος, Ευθύμης Μπακογιάννης. Κατά την παρουσίαση του εν λόγω προγράμματος ο κ. Οικονόμου σημείωσε τα παρακάτω: "Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προχωρά άμεσα στην εφαρμογή Προγράμματος Εκπόνησης Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ) υλοποιώντας τη δέσμευσή του για την ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού στη χώρα. Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια αποτελούν το κύριο εργαλείο σχεδιασμού στην Ελλάδα με το οποίο καθορίζονται χρήσεις γης, όροι δόμησης, και περιοχές προς πολεοδόμηση (επεκτάσεις σχεδίων ή νέες αναπτύξεις). Επιπλέον, τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια περιλαμβάνουν και άλλες συνιστώσες, όπως η χωροθέτηση μεγάλων επενδύσεων, η οριοθέτηση οικισμών χωρίς όρια και ο χαρακτηρισμός των τοπικών δρόμων (και στα δύο αυτά πεδία, υπάρχουν σήμερα πολύ σοβαρές εκκρεμότητες, μετά από αποφάσεις του ΣτΕ που ακυρώνουν παλαιότερα σχέδια ή μη νόμιμα χαρακτηρισμένους δρόμους), το τοπικό σχέδιο προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και το τοπικό σχέδιο διαχείρισης καταστροφών και κινδύνων. Τα ΤΠΣ συνοδεύονται από στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, γεωλογική μελέτη και μελέτη οριοθέτησης υδατορεμάτων και εγκρίνονται με προεδρικό διάταγμα, έχουν δηλαδή ενισχυμένο θεσμικό κύρος. Όπου δεν υπάρχουν, ή είναι παρωχημένα, τέτοια ή αντίστοιχα σχέδια, καθυστερούν οι επενδύσεις, παρεμποδίζονται οι αναγκαίες επεκτάσεις των πόλεων και οικισμών, δυσχεραίνεται η νόμιμη οικοδομική δραστηριότητα (και υποθάλπεται η αυθαίρετη δόμηση), και εξαπλώνονται άναρχα οι διάφορες δραστηριότητες στο χώρο μέσω της εκτός σχεδίου δόμησης, χωρίς σχεδιασμό. Με δεδομένο αυτό το σημείο, έχει προφανή σημασία το γεγονός ότι, σήμερα, μετά από 45 χρόνια προσπαθειών (!), μόνο στο 20% των δημοτικών ενοτήτων της χώρας έχουν εγκριθεί σχέδια τέτοιου τύπου — μακράν το μικρότερο ποσοστό σε όλη την ΕΕ — και περίπου τα μισά από αυτά είναι παρωχημένα και χρήζουν επικαιροποίησης. Συνεπώς, με το Πρόγραμμα των ΤΠΣ, ουσιαστικά, πρέπει να καλυφθούν 9 στις 10 δημοτικές ενότητες με νέο ή επικαιροποιημένο σχέδιο. Στόχος του Προγράμματος είναι σε λιγότερο από 8 χρόνια να έχει καλυφθεί με ΤΠΣ και χρήσεις γης το 100% της χώρας. Η υλοποίησή του προγράμματος θα είναι σταδιακή και θα προωθηθεί κατά φάσεις, καθεμία από τις οποίες θα περιλαμβάνει περίπου 200 μελέτες, έως ότου καλυφθούν όλες οι Δημοτικές Ενότητες της χώρας. Οι διαγωνισμοί για τις μελέτες της πρώτης φάσης αναμένεται να προκηρυχθούν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο και θα καλύπτουν περίπου το 18% της χώρας. Περίπου οι μισές μελέτες θα αφορούν νέα σχέδια (δημοτικές ενότητες που σήμερα στερούνται ΤΠΣ ή ανάλογου σχεδίου) και οι υπόλοιπες θα είναι αναθεωρήσεις υπαρχόντων, παρωχημένων σχεδίων (ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ κλπ.). Συνεπώς, με την έγκριση των μελετών αυτών, σε χρόνο που εκτιμάται σε 2,5 χρόνια από την ανάθεσή τους, η κάλυψη της χώρας με πολεοδομικές χρήσεις γης θα φθάσει περίπου το 30% (το 10% του μεγέθους αυτού θα προκύψει από τις νέες μελέτες, το 8% από την αναθεώρηση υφιστάμενων παρωχημένων σχεδίων, και το 12% από διατηρούμενα προς το παρόν υφιστάμενα σχέδια). Η πρώτη φάση αποτελεί μόνο την αρχή στο όλο εγχείρημα, αφού ανά 6μηνο θα υπάρχουν αντίστοιχες προκηρύξεις, ούτως ώστε σε λίγα χρόνια να ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός σε όλους τους δήμους. Σκοπός του προγράμματος είναι, μέσα σε μια 6ετία, να αποκτήσουν επίκαιρο τοπικό πολεοδομικό σχέδιο όλοι οι δήμοι και οι δημοτικές ενότητες της Ελλάδας, κάτι που αποτελεί μια από τις προϋποθέσεις για την επιτάχυνση της πορείας της χώρας στην κατεύθυνση της πράσινης και ταχύρρυθμης ανάπτυξης. Το πρώτο βήμα της εκκίνησης του προγράμματος γίνεται με πρόσκληση που θα αποσταλεί προς όλους τους δήμους της χώρας για να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για τη συμμετοχή τους και να προσδιορίσουν τη σειρά προτεραιότητας των Δημοτικών τους Ενοτήτων, έως τις 10 Ιουλίου 2020. Η επιλογή της σειράς με την οποία θα αρχίζουν να εκπονούνται ΤΠΣ στις δημοτικές ενότητες θα βασιστεί στις προτάσεις των δήμων, σε συνδυασμό με μια σειρά κριτηρίων που έχει θέσει το ΥΠΕΝ, των εξής: · αναπτυξιακές πιέσεις, είτε με την έννοια της ύπαρξης έντονου επενδυτικού ενδιαφέροντος είτε με αυτήν της ύπαρξης σημαντικών αναξιοποίητων ακόμα αναπτυξιακών πόρων, σε όλους τους παραγωγικούς κλάδους. · περιβαλλοντικά προβλήματα, ιδίως συνδεόμενα με το αστικό περιβάλλον (δεδομένου ότι ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη πρόγραμμα κάλυψης των περιοχών που υπάγονται στο δίκτυο Natura 2000 με άλλες μελέτες, οι οποίες θα ενσωματωθούν στα ΤΠΣ). Τέτοια προβλήματα είναι, π.χ. το πολύ μικρό ποσοστό ελεύθερων χώρων, οι αστικές θερμικές νησίδες, η τρωτότητα στην κλιματική αλλαγή (άνοδος στάθμης θάλασσας κλπ.) και σε άλλους κινδύνους. · κοινωνικά προβλήματα γεωγραφικά εστιασμένα, όπως π.χ. η συγκέντρωση ευάλωτων (άτομα με αναπηρίες, εξαρτημένα άτομα…) και ειδικών (πχ. άνεργοι, κάτοικοι απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών, άτομα με γλωσσικές ή πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, μετανάστες…). · ωριμότητα του πολεοδομικού σχεδιασμού πρώτου επιπέδου (δηλ. ύπαρξη σχεδίων ανάλογων με τα ΤΠΣ, ο βαθμός της επικαιρότητάς τους, καθώς και η ύπαρξη μελετών σε εξέλιξη για τέτοια σχέδια). Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όπως προαναφέρθηκε, μέσα στη δεκαετία θα καλυφθεί το σύνολο των δήμων και των περίπου 1.140 δημοτικών ενοτήτων τους, και συνεπώς η "προτεραιοποίηση" των δημοτικών ενοτήτων έχει μόνο βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα. Το Πρόγραμμα θα συγχρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (EIB), χωρίς να αποκλείονται και άλλες πηγές. Με τα σημερινά δεδομένα το πρόγραμμα θα κοστίσει συνολικά περίπου 200 εκατ. ευρώ. Η όποια επιβάρυνση αφορά αποκλειστικά το ΥΠΕΝ (οι δήμοι δεν θα κληθούν να διαθέσουν ίδιους πόρους). Το μέγεθος του Προγράμματος (κατά πολύ το μεγαλύτερο πρόγραμμα πολεοδομικού σχεδιασμού που έχει προωθηθεί ποτέ στην Ελλάδα) καθιστά απολύτως αναγκαία μια συνολική διαχείριση με τη χρήση ενός κεντρικού μηχανισμού στο ΥΠΕΝ, αλλά προφανώς οι δήμοι θα συμμετάσχουν ενεργά στην καθοδήγηση και παρακολούθησης των μελετών, ενώ γενικότερα οι ενδιαφερόμενοι φορείς και ομάδες θα μπορούν να ενημερώνονται, και να παρεμβαίνουν, μέσω των διαδικασιών διαβούλευσης". Από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος, Ευθύμης Μπακογιάννης, ανέφερε τα ακόλουθα: "Με το πρόγραμμα αυτό ξεκινάει και μια συζήτηση στη χώρα. Αυτή η συζήτηση θα γίνει σε κάθε δήμο. Το ενδιαφέρον είναι κυρίως για όλους τους δήμους και πρέπει να είναι προτεραιότητα για τους δήμους με τα τόσα προβλήματα που έχουν. Όμως θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό γιατί έρχεται να συζητήσει σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή τι πόλεις θέλουμε. Άρα στις τοπικές κοινωνίες, με αφορμή και το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο, θα πρέπει να ανοίξει μια συζήτηση για το ποια θα είναι αυτή η πόλη του μέλλοντος που θα μας οδηγήσει το 2050 στις αρχές που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την κλιματική ουδετερότητα, για το Green Deal, για τις βιώσιμες μεταφορές, για πόλεις οι οποίες έχουν μικρό ενεργειακό αποτύπωμα, είναι οικονομικά βιώσιμες. Όλα αυτά λοιπόν τα ζητήματα, τα οποία καθόλου φιλοσοφικά δεν είναι, αλλά επιστημονικά έχουν απασχολήσει την ελληνική κοινότητα, είναι ζητήματα τα οποία θα κληθούν οι τοπικές κοινωνίες να τα συζητήσουν. Επίσης, πολύ σημαντικός, εκτός από τα μελετητικά γραφεία και το δυναμικό αυτών, είναι ο ρόλος των φορέων, που καθορίζει σε κάθε τοπική κοινωνία ποιο θα είναι το μέλλον της πόλης. Και μιλάω για τους Εμπορικούς Συλλόγους, τους φορείς της πόλης, τα Πανεπιστήμια, όλους αυτούς δηλαδή που εμπλέκονται στο σχεδιασμό. Αυτές οι μελέτες δεν είναι αμιγώς μελέτες μηχανικών. Συγκεντρώνουν μία διεπιστημονικότητα γιατί η πολεοδομία είναι μία ανθρωποκεντρική επιστήμη, άρα σχεδιάζει με γνώμονα τον άνθρωπο και επομένως ο συνδυασμός των ειδικοτήτων που θα απαιτηθούν εκτός από τον κορμό των τριών βασικών μελετητών που είπε ο υφυπουργός, είναι ότι θα χρειαστούν μια σειρά από ειδικότητες που θα στελεχώσουν τα μελετητικά γραφεία προκειμένου να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερα το σχέδιο. Το επόμενο σημείο που θα ήθελα να πω είναι ότι θα τεθούν διάφορα θέματα και επιστημονικά στις πόλεις που ακόμα δεν έχουν λυθεί και σε επίπεδο της πόλης που θα θέλαμε στο μέλλον να έχουμε. Δηλαδή μιλάμε μέχρι σήμερα για την συμπαγή πόλη. Ήρθε ο κορωνοϊός και είδαμε τελικά ότι η συμπαγής πόλη έχει διάφορα ζητήματα με τις συγκεντρώσεις, με τις συναθροίσεις. Θέλουμε τη συμπαγή πόλη; Θέλουμε την διάχυτη πόλη; Είναι ζητήματα τα οποία κι εμείς εδώ ως υπουργείο θα δώσουμε κάποιες βασικές κατευθύνσεις με τα σταθερότυπα που θα βγάλουμε προκειμένου να γίνει ενιαίος ο σχεδιασμός για όλη την Ελλάδα. Ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις ζώνες οικιστικού ελέγχου είναι πάρα πολύ σημαντικά όπως και για τις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες που θα τεθούν στο τραπέζι. Άφησα για το τέλος την δεσμευτικότητά που έχει το ειδικό πολεοδομικό σχέδιο που είναι προεδρικό διάταγμα. Άρα έρχεται ως ομπρέλα να αγκαλιάσει όλο το σχεδιασμό της πόλης και όλες τις από κάτω μελέτες που γίνονται είτε σε επίπεδο κυκλοφοριακού σχεδιασμού (βλ. τα ΣΒΑΚ) όμως το ΤΠΣ καθορίζει ιεράρχηση, άρα Δεν μπορεί οποιαδήποτε παρέμβαση στην πόλη να μην ακολουθήσει την ιεράρχηση που δίνει το τοπικό πολεοδομικό σχέδιο. Σκεφτείτε λοιπόν την σημαντικότητα σε όλα τα επίπεδα του πολεοδομικού σχεδιασμού, των υποδομών, της χωροθέτησης των διαφόρων χρήσεων των κοινοχρήστων πόσο καθοριστική είναι και πώς αντίστοιχα έρχεται και κουμπώνει με τα συστήματα μεταφορών. Νομίζω ότι είμαστε στην αρχή μίας πολύ μεγάλης συζήτησης που έχει θέση της πόλης και θα πρέπει να είμαστε όλοι και θα πρέπει να είμαστε όλοι αντάξιοι αυτής της προσπάθειας και να σταθούμε δίπλα σε αυτό το μεγάλο πρόγραμμα, ώστε να έχουμε στην επόμενη τετραετία ολοκληρώσει έναν μεγάλο σχεδιασμό για τη χώρα". View full είδηση

Στην συνεδρίαση του ΚΕΣΥΠΟΘΑ υπό την Προεδρία του Γενικού Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος, κ. Ευθύμιου Μπακογιάννη, συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν σημαντικές επενδύσεις όπως: • Η έγκριση του Πολεοδομικού Σχεδίου Εφαρμογής (ΠΣΕ) του Εκθεσιακού Κέντρου Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). • Η προέγκριση του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου για την επέκταση των εγκαταστάσεων της εταιρείας «ΤΑΤΟΙ CLUB TC LIMITED» και του σωματείου «ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΤΑΤΟΙΟΥ» στο Δήμο Αχαρνών. • Η προέγκριση του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου για την επένδυση της εταιρείας «ISOMAT ΑΒΕΕ» στη Δημοτική Ενότητα Αγίου Αθανασίου του Δήμου Χαλκηδόνας. • Η προέγκριση του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου για την ξενοδοχειακή επένδυση στη θέση Καστελλάκια πλησίον του παραλιακού οικισμού Πλατύ Γιαλός του Δήμου Μυκόνου. Επιπλέον, συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν τα παρακάτω πολεοδομικά θέματα: • Η εφαρμογή του Μέσου Συντελεστή Δόμησης του εγκεκριμένου Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της Δημοτική Ενότητα Πατρέων στο Ιστορικό Κέντρο της Πάτρας του Δήμου Πατρέων. • Η έγκριση τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου στην εκτός σχεδίου περιοχή της Δημοτικής Ενότητας Εορδαίας Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης για τη μετεγκατάσταση του οικισμού Μαυροπηγής λόγω αναπτυξιακών έργων της ΔΕΗ. • H προέγκριση του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου για τη χωρική οργάνωση και ανάπτυξη του νέου Δικαστικού Σωφρονιστικού Συγκροτήματος Αθηνών (ΔΣΣΑ) σε τμήμα του Δημοσίου Ακινήτου στο Δήμο Ασπρόπυργου Αττικής. View full είδηση

Παραδόθηκε στον αρμόδιο υφυπουργό για θέματα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος, κ. Δημήτρη Οικονόμου, το έργο: «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ: Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών για τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της Χώρας». Αντικείμενο του έργου «Ηλεκτρονική Πολεοδομία» είναι η δημιουργία του πληροφοριακού συστήματος που θα παρέχει στα στελέχη των Δημοσίων Υπηρεσιών Πολεοδομικού Σχεδιασμού & Εφαρμογής της Χώρας, καθώς και στους πολίτες, ιδιώτες και μηχανικούς, έγκυρη και διαρκώς ενημερωμένη - on line - πληροφόρηση για τα δημόσια γεωχωρικά και περιγραφικά δεδομένα, τα οποία παράγονται από τις διαδικασίες πολεοδομικού σχεδιασμού και της εφαρμογής του, όπως οι χρήσεις γης, οι όροι δόμησης, η αρτιότητα γηπέδων, οι κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι κ.ο.κ. Μέχρι τώρα έχει δημοσιευτεί περιεχόμενο που αφορά τους παρακάτω δήμους: Περιφέρεια Αττικής: Αθηναίων, Δάφνης – Υμηττού, Καισαριανής, Βύρωνα, Ηλιούπολης, Ζωγράφου, Φιλοθέης – Ψυχικού, Παπάγου – Χολαργού, Χαλανδρίου, Βριλησσίων, Γαλατσίου, Λυκόβρυσης – Πεύκης, Αγ. Δημητρίου, Αγ. Παρασκευής, Αλίμου, Αμαρουσίου, Ελληνικού - Αργυρούπολης, Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνος, Γλυφάδας, Ηρακλείου, Καλλιθέας, Κηφισιάς, Μεταμόρφωσης, Μοσχάτου - Ταύρου, Νέας Ιωνίας, Νέας Σμύρνης, Π. Φαλήρου, Πεντέλης (από ψηφιοποιήσεις που έλαβαν χώρα κατά το διάστημα 10/2014 - 6/2015). Αγίας Βαρβάρας, Αγ.Αναργύρων-Καματερού, Αγκιστρίου, Αιγάλεω, Αίγινας, Ασπρόπυργου, Αχαρνών, Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης Διονύσου, Ελευσίνας, Ιλίου, Κερατσινίου-Δραπετσώνας Κορυδαλλού, Κρωπίας, Κυθήρων, Λαυρεωτικής, Μάνδρας – Ειδυλλίας, Μαραθώνας, Μαρκοπούλου Μεσογαίας, Μεγαρέων, Νίκαιας – Αγ. Ιωαν. Ρέντη, Παιανίας, Παλλήνης, Πειραιώς, Περάματος, Περιστερίου, Πετρουπόλεως, Πόρου, Ραφήνας-Πικερμίου Σαλαμίνος, Σαρωνικού, Σπάτων –Αρτέμιδος, Σπετσών, Τριμηνίας, Ύδρας, Φυλής, Χαϊδαρίου και Ωρωπού. (από ψηφιοποιήσεις που έλαβαν χώρα κατά το διάστημα 2/2017 - 10/2017). Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας: Θεσσαλονίκης, Αμπελοκήπων - Μενεμένης, Βόλβης, Θερμαϊκού, Θέρμης, Καλαμαριάς, Νεάπολης - Συκεών, Πυλαίας - Χορτιάτη, Χαλκηδόνος, Ωραιοκάστρου (από ψηφιοποιήσεις που έλαβαν χώρα κατά το διάστημα 10/2014 - 6/2015). Κορδελιού-Εύοσμου Λαγκαδά, Παύλου Μελα (από ψηφιοποιήσεις που έλαβαν χώρα κατά το διάστημα 2/2017 - 10/2017). Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας: Νομός Βοιωτίας: Δίστομου-Αράχοβας-Αντίκυρας Θηβαίων, Λεβαδέων, Ορχομενού, Τανάγρας, Αλιάρτου-Θεσπιέων. Νομός Ευβοίας: Ερέτριας, Ιστιαίας-Αιδηψού Καρύστου, Κύμης-Αλιβερίου, Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας, Σκύρου, Χαλκιδέων, Διρφύων-Μεσσαπίων. Νομός Ευρυτανίας: Καρπενησίου, Αγράφων. Νομός Φθιώτιδας: Δομοκού, Λαμιέων, Λοκρών, Μακρακώμης, Μώλου-Αγίου Κωνσταντίνου, Στυλίδος, Αμφίκλειας-Ελάτειας. (από ψηφιοποιήσεις που έλαβαν χώρα κατά το διάστημα 2/2017 - 10/2017). Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος: Νομός Αχαΐας: Δυτικής Αχαΐας, Ερυμάνθου, Καλαβρύτων. Περιφέρεια Πελοποννήσου: Νομός Λακωνίας: Ανατολικής Μάνης, Ευρώτα, Ελαφονήσου, Σπάρτης, Νομός Αργολίδος: Επιδαύρου, Ερμιονίδος, Ναυπλιέων, Άργους-Μυκηνων, Νομός Αρκαδίας: Γορτυνίας, Μεγαλόπολης, Νοτιας Κυνουρίας, Τρίπολης, Βόρειας Κυνουρίας, Νομός Κορινθίας: Κορινθίων, Λουτρακίου-Αγιων Θεοδώρων, Νεμέας, Ξυλοκάστρου- Ευρωστίνης, Σικυώνων, Βελου-Βόχας, Νομός Μεσσηνίας: Καλαμάτας, Μεσσήνης, Οιχαλίας, Πύλου-Νέστορος, Τριφυλίας, Δυτικής Μάνης (από ψηφιοποιήσεις που έλαβαν χώρα κατά το διάστημα 2/2017 - 10/2017). Περιφέρεια Ηπείρου: Νομός Άρτας: Αρταίων, Γεωργίου Καραϊσκάκη, Κεντρικών Τζουμέρκων, Νικολάου Σκουφά, Νομός Ιωαννίνων: Βόρειων Τζουμέρκων, Δωδώνης, Ζαγορίου, Ζίτσας, Κόνιτσας, Πωγωνίου, Νομός Θεσπρωτίας: Σουλίου, Φιλιατών, Νομός Πρεβέζης: Πρεβέζης, Ζηρού (από ψηφιοποιήσεις που έλαβαν χώρα κατά το διάστημα 2/2017 - 10/2017). Περιφέρεια Ιονίων: Νομός Ζακύνθου: Ζακύνθου, Νομός Κερκύρας: Κερκυραίων, Νομός Κεφαλληνίας: Ιθάκης, Κεφαλλονιάς. (από ψηφιοποιήσεις που έλαβαν χώρα κατά το διάστημα 2/2017 - 10/2017). Περιφέρεια Θεσσαλίας: Νομός Λαρίσης: Ελασσόνας, Κιλελέρ, Τεμπών, Τύρναβου, Φαρσάλων, Αγιάς, Νομός Μαγνησίας: Αλοννήσου, Ζαγοράς-Μουρεσίου, Σκιάθου, Σκοπέλου. (από ψηφιοποιήσεις που έλαβαν χώρα κατά το διάστημα 2/2017 - 10/2017). View full είδηση

Ξεκίνησε από τη Δευτέρα 1η Φεβρουαρίου η διαδικασία πιστοποίησης και εγγραφής χρηστών για υποβολή ηλεκτρονικών αιτημάτων με σκοπό τη χορήγηση αντιγράφων από την Υπηρεσία Δόμησης Χανίων – Πολεοδομία. Πρόκειται για μια πιλοτική εφαρμογή που αναμένεται να επεκταθεί και σε άλλες εφαρμογές – αιτήματα βοηθώντας σημαντικά στην ταχύτερη και χωρίς ταλαιπωρία εξυπηρέτηση του κοινού, αλλά και την μείωση του φόρτου εργασίας της Υπηρεσίας. «Στην Υπηρεσία Δόμησης έχουμε κάνει ένα χρονοδιάγραμμα για το 2016 στο πώς θα προσφέρουμε ηλεκτρονικές Υπηρεσίες έτσι ώστε να μειώσουμε τις μετακινήσεις πολιτών και μηχανικών, να απαλλάξουμε την Υπηρεσία από φόρτο εργασίας, αλλά και να εξοικονομήσουμε πόρους καθώς εξοικονομούμε χαρτί και καύσιμα από τις μετακινήσεις» εξήγησε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Γιώργος Φραγγεδάκης. Στο πλαίσιο αυτό καθ’ όλη τη διάρκεια του Φεβρουαρίου θα πιστοποιούνται οι επισκέπτες στην Υπηρεσία, ώστε μέσα σε έναν μήνα να έχουν εγγραφεί τουλάχιστον όλοι οι μηχανικοί που εξυπηρετούνται στην Πολεοδομία και να αποκτήσουν πρόσβαση στο σύστημα. «Οι υπάλληλοι έχουν εκπαιδευτεί ήδη σε αυτό. Οταν θα έρχεται ο μηχανικός ή ο πολίτης θα δίνει τα στοιχεία της αστυνομικής του ταυτότητας και ένα οποιοδήποτε έγγραφο που να αποδεικνύει το Α.Φ.Μ. και από εκεί και πέρα θα μπορεί συναλλάσσεται με την Πολεοδομία ηλεκτρονικά» ανέφερε ο κ. Φραγγεδάκης. Τόνισε ότι σε πρώτη φάση θα ικανοποιούνται αιτήματα για ηλεκτρονικά αντίγραφα αδειών χωρίς να χρειάζεται η φυσική παρουσία των ενδιαφερομένων στον χώρο προκειμένου να υποβάλλουν το αίτημά τους. Από την πλευρά της, η Υπηρεσία θα ενημερώνει με ηλεκτρονικό μήνυμα τον πολίτη ή τον μηχανικό ότι η άδεια έχει βρεθεί και μπορεί να έρθει να παραλάβει το αντίγραφο. Πάντως σε δεύτερη φάση αναμένεται να προστεθούν κι άλλες υπηρεσίες που θα παρέχονται με τον ίδιο τρόπο. Πηγή: http://www.haniotika...#ixzz3z6WkZmmI Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook Click here to view the είδηση