Engineer

Με την Πράξη 32 της 27ης Νοεμβρίου 2025, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε το νέο Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης (ΕΠΑ) 2026-2030, το οποίο καθορίζει τη χρηματοδότηση των εθνικών αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την επόμενη πενταετία. Το Πρόγραμμα δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α’ 220/04.12.2025 και αποτελεί το βασικότερο εργαλείο δημόσιων επενδύσεων της χώρας, χρηματοδοτούμενο από το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΑΠΔΕ). Στην εισαγωγική ενότητα της Πράξης επισημαίνεται ότι το ΕΠΑ στηρίζεται στο θεσμικό πλαίσιο των νόμων 4635/2019, 5140/2024, 5143/2024, όπως και στην αναμόρφωση που επήλθε με τον ν. 5240/2025 . Στόχος: Συνέχιση της αναπτυξιακής πορείας και σύγκλιση με την ΕΕ Το νέο ΕΠΑ φιλοδοξεί να συμβάλει στη διατήρηση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας, στην αντιμετώπιση διαρθρωτικών προκλήσεων και στην καλύτερη αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της οικονομίας, με στόχο τη σύγκλιση με τον μέσο όρο της ΕΕ και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών . Η περίοδος 2026-2030 θεωρείται συνέχεια της επιτυχημένης υλοποίησης του ΕΠΑ 2021-2025, το οποίο –σύμφωνα με την ενδιάμεση έκθεση προόδου– στήριξε κρίσιμες επενδύσεις και τον εκσυγχρονισμό της χώρας . Ενισχυμένος προϋπολογισμός – 13,157 δισ. ευρώ, με δυνατότητα υπερδέσμευσης έως 16,627 δισ. Ο προϋπολογισμός του νέου προγράμματος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του. Σύμφωνα με το ΦΕΚ, το ΕΠΑ 2026-2030 διαθέτει: Αρχικό προϋπολογισμό: 13,157 δισ. ευρώ Προϋπολογισμό με υπερδέσμευση: 16,627 δισ. ευρώ Οι πόροι αυτοί θα αξιοποιηθούν: για νέες αναπτυξιακές παρεμβάσεις σε όλη την επικράτεια, για την ένταξη πενταετών δαπανών έργων που μεταφέρονται από το συγχρηματοδοτούμενο σκέλος του ΑΠΔΕ, για τη μεταφορά έργων του ΕΠΑ 2021-2025 που δεν είχαν επαρκή επιλέξιμη δαπάνη και ωριμάζουν για ένταξη στη νέα περίοδο . Παράλληλα, εξασφαλίζονται 5,8 δισ. ευρώ για την ολοκλήρωση των έργων της περιόδου 2021-2025, τα οποία θα παρακολουθούνται ξεχωριστά έως το 2028 . Οι αναπτυξιακοί στόχοι του ΕΠΑ 2026-2030 Το νέο Πρόγραμμα οργανώνεται γύρω από επτά βασικούς αναπτυξιακούς στόχους, οι οποίοι ιεραρχούν τις επενδυτικές ανάγκες της χώρας: 1. Κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη Επενδύσεις στην απασχόληση, στην εκπαίδευση, στην κοινωνική προστασία και στις υποδομές για ευάλωτες ομάδες. 2. Ανάπτυξη υποδομών και μεταφορών Έργα για οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα, λιμάνια, ύδρευση, αποχέτευση και βελτίωση της συνδεσιμότητας της χώρας. 3. Πολιτική προστασία και κλιματική αλλαγή Έμφαση στην αντιπυρική και αντιπλημμυρική θωράκιση, στην ενίσχυση του μηχανισμού πολιτικής προστασίας και στην προσαρμογή στην κλιματική κρίση. 4. Καινοτομία, εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα Ενίσχυση επιχειρήσεων, R&D, εξαγωγών, clusters και βιομηχανικού μετασχηματισμού. 5. Ψηφιακός μετασχηματισμός και τεχνητή νοημοσύνη Υποστήριξη έργων ψηφιοποίησης του Δημοσίου και των επιχειρήσεων, με στόχο τη διάχυση νέων τεχνολογιών και της ΤΝ. 6. Πράσινη ανάπτυξη και πράσινος μετασχηματισμός Δράσεις για την ενεργειακή μετάβαση, την ανακύκλωση, την κυκλική οικονομία, τις ΑΠΕ και τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων. 7. Υποστήριξη προγραμμάτων Οριζόντιες παρεμβάσεις, τεχνική βοήθεια και λειτουργίες που εξασφαλίζουν την αποτελεσματική υλοποίηση του Προγράμματος. (όλες οι ενότητες στις σελ. 30–41 του ΦΕΚ) Κεντρικές αρχές σχεδιασμού Στο Πράξη 32 αναφέρεται ότι ο σχεδιασμός της νέας περιόδου λαμβάνει υπόψη: τις δεσμεύσεις από την περίοδο 2021-2025, τα δημοσιονομικά όρια, τις αναπτυξιακές προκλήσεις της ΕΕ, την αρχή της συμπληρωματικότητας με τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, το νέο θεσμικό πλαίσιο των δημοσίων επενδύσεων (π.χ. Μακροχρόνιες Δεσμεύσεις, Μητρώο Αναγκών Συντήρησης) . Το ΕΠΑ στηρίζεται επίσης σε καινοτόμα χρηματοδοτικά εργαλεία, μεταξύ των οποίων ΣΔΙΤ, εγγυήσεις, δάνεια και συμμετοχές κεφαλαίου, προκειμένου να ενισχυθεί η μόχλευση ιδιωτικών επενδύσεων . Τι σημαίνει το ΕΠΑ 2026-2030 για την Αυτοδιοίκηση Το ΕΠΑ χρηματοδοτεί πλήθος έργων που υλοποιούνται μέσω των Περιφερειών, καθώς αυτά προσδιορίζονται με την σχεδιαστική συμβολή των Δήμων: έργα υποδομών (οδικά δίκτυα, ύδρευση, αποχέτευση), έργα πολιτικής προστασίας και πρόληψης κινδύνων, επενδύσεις σε σχολικές, κοινωνικές και αθλητικές υποδομές, έργα πράσινης μετάβασης, βιώσιμης κινητικότητας και ψηφιακών υπηρεσιών. Το νέο πλαίσιο στοχεύει να ενισχύσει την ικανότητα των φορέων υλοποίησης μέσω αποκέντρωσης διαδικασιών και αναβάθμισης των δομών διαχείρισης. Η Πράξη 32 της 27ης Νοεμβρίου 2025 Έγκριση του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης (ΕΠΑ) για την Προγραμματική Περίοδο2026-2030 ή Έγκριση του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης (ΕΠΑ) για την Προγραμματική Περίοδο 2026-2030.pdf View full είδηση

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η ψηφιοποίηση των αρχείων του κράτους που πραγματοποιείται από το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης με πόρους του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας Ελλάδα 2.0. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα έργα ψηφιοποίησης αρχειακού υλικού περισσότερων από 1,2 δισ. σελίδων και ενσωμάτωσής τους σε νέα ολοκληρωμένα πληροφοριακά συστήματα. Όταν ολοκληρωθεί για πρώτη φορά, στους τομείς της Δικαιοσύνης, της Υγείας, των Υποδομών, του Κτηματολογίου, της Μετανάστευσης, της Ναυτιλίας, τα αρχεία θα είναι ταξινομημένα με κοινούς κανόνες και προσβάσιμα από κεντρικά συστήματα. Αυτή τη στιγμή υλοποιούμε το μεγαλύτερο έργο ψηφιοποίησης που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στη χώρα. Με χρηματοδότηση της τάξης των 590 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και με 161 εκατ. ευρώ από εθνικούς πόρους, προχωρούμε στη συνολική αναβάθμιση των αρχείων του Δημοσίου", τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρης Παπαστεργίου. Η Δημόσια Διοίκηση θα μπορεί πλέον να επεξεργάζεται και να αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο όλη την πληροφορία/δεδομένα που διαθέτει, μεγιστοποιώντας την αποτελεσματικότητα της και βελτιώνοντας τις υπηρεσίες της προς τον πολίτη. Επιπλέον, θα υπάρξει σημαντική εξοικονόμηση κόστους και πόρων και θα ενισχυθεί η διαφάνεια και η διαχείριση των υποθέσεων. Μια ακόμη σημαντική παράμετρος είναι ότι η πρόσβαση στα ψηφιοποιημένα αρχεία θα αυξήσει την αποδοτικότητα και την ταχύτητα των δημόσιων υπηρεσιών, μειώνοντας την έγχαρτη και ψηφιακή γραφειοκρατία. Πολλαπλά θα είναι τα οφέλη για τους πολίτες. Πρώτα απ’ όλα, η ψηφιοποίηση των αρχείων μετατρέπει μια συχνά χρονοβόρα και πολυσύνθετη διαδικασία σε μια απλή και άμεση εμπειρία. Έγγραφα που μέχρι σήμερα βρίσκονταν στοιβαγμένα σε υπόγεια, αποθήκες και παλιά αρχειοφυλάκια, θα είναι πλέον προσβάσιμα μέσα από σύγχρονα πληροφοριακά συστήματα. Ο πολίτης δε θα χρειάζεται πια να απευθύνεται σε πολλαπλές υπηρεσίες ή να περιμένει εβδομάδες για να εντοπιστεί ένα έγγραφο. Η αναζήτηση θα γίνεται γρήγορα, με ακρίβεια και με διαφάνεια. Παράλληλα, η διάσωση και η προστασία του ιστορικού και διοικητικού πλούτου της χώρας αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους του έργου. Αρχεία δεκαετιών, συχνά σε κακή κατάσταση, κινδύνευαν να χαθούν οριστικά λόγω φθοράς, υγρασίας ή ακατάλληλων συνθηκών φύλαξης. Με την ψηφιοποίηση, όχι μόνο διαφυλάσσεται η θεσμική μνήμη του ελληνικού κράτους, αλλά εξασφαλίζεται ότι οι μελλοντικές γενιές θα έχουν πρόσβαση σε υλικό ανεκτίμητης ιστορικής και νομικής αξίας. Τέλος, η αξιοποίηση των δεδομένων ανοίγει έναν εντελώς νέο δρόμο για τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης. Όταν τα αρχεία γίνονται ψηφιακά, μπορούν πλέον να διασυνδεθούν, να αναλυθούν και να χρησιμοποιηθούν για πιο στοχευμένο σχεδιασμό πολιτικών, την επιτάχυνση διαδικασιών και τη βελτίωση της καθημερινής λειτουργίας των υπηρεσιών. Από την απονομή Δικαιοσύνης μέχρι την υγειονομική περίθαλψη και τη διαχείριση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της δημόσιας γης, η δυνατότητα άντλησης αξιόπιστης πληροφορίας σε πραγματικό χρόνο αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το κράτος. Το έργο δεν αφορά μόνο τη μεταφορά εγγράφων από το χαρτί στην οθόνη, υποστηρίζει το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, καθώς η ψηφιοποίηση των αρχείων του Δημοσίου δημιουργεί ένα ενιαίο, αξιόπιστο και ποιοτικό απόθεμα δεδομένων, το οποίο αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη σύγχρονων εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης. Η δράση πραγματοποιείται σε συνεργασία με τα Υπουργεία Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Υγείας, Υποδομών και Μεταφορών, Δικαιοσύνης, Μετανάστευσης και Ασύλου και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και έχει προϋπολογισμό 590 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης (συν 161 εκατ. ευρώ για το Φ.Π.Α. που καλύπτεται από εθνικούς πόρους). Τι περιλαμβάνει η δράση - Ψηφιοποίηση Αρχείων Δεδομένων του υπουργείου Δικαιοσύνης με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), σε 368 Δικαστήρια και Εισαγγελίες, 300 εκατ. σελίδες αρχείων, με προϋπολογισμό 78 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση Αρχείων του Δημόσιου Συστήματος Υγείας με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), σε 127 Νοσοκομεία, 190 εκατ. σελίδες φακέλων νοσηλείας, με προϋπολογισμό 95 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση και Ανάπτυξη Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος για τη διαχείριση, διατήρηση, διάθεση και ανάδειξη των αρχείων που φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), 55 εκατ. σελίδες ιστορικών, διοικητικών και πολιτιστικών αρχείων του Κράτους, με προϋπολογισμό 24 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση των αρχείων του συστήματος Μετανάστευσης και Ασύλου - Εκσυγχρονισμός συστήματος διαχείρισης φακέλων Πολιτών Τρίτων Χωρών, 80 εκατ. σελίδες, με προϋπολογισμό 22 εκατ. ευρώ - Σχεδιασμός, υλοποίηση και θέση σε λειτουργία Ολοκληρωμένου Γεωγραφικού Πληροφοριακού Συστήματος Ενιαίου Ψηφιακού Χάρτη Απαλλοτριώσεων και Διεκδικήσεων της χώρας - e-apallotriosis, 4 εκατ. Σελίδες, με προϋπολογισμό 19 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση Αρχείων Πολεοδομικής Πληροφορίας με φορέα υλοποίησης το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), σε 240 Πολεοδομικά Γραφεία, 3,5 εκατ. οικοδομικές άδειες που περιλαμβάνουν 44 εκατ. σχέδια και ενσωμάτωση τους στον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη, με προϋπολογισμό 112 εκατ. ευρώ - Ψηφιοποίηση Αρχείου Υποθηκοφυλακείων για το Εθνικό Κτηματολόγιο, σε 390 Υποθηκοφυλακεία, 600 εκατ. σελίδες τίτλων ιδιοκτησίας και εγγράφων, με προϋπολογισμό 198 εκατ. ευρώ. Επιπλέον περιλαμβάνεται υποέργο με στόχο τις Βελτιωμένες Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες Κτηματολογίου. Αφορά ένα σύνολο δράσεων για την αναβάθμιση των ψηφιακών υποδομών του Ελληνικού Κτηματολογίου με προϋπολογισμό 12 εκατ. ευρώ -- Ψηφιοποίηση Αρχείου Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Υ.ΝΑ.Ν.Π) με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ) - Εκσυγχρονισμός ναυτιλιακών διαδικασιών και υπηρεσιών, 7 εκατ. σελίδες αρχείων, με προϋπολογισμό 4 εκατ. ευρώ Επίσης, μέσω της Δράσης χρηματοδοτούνται και τα ακόλουθα 2 υποστηρικτικά έργα: - Ασφαλής αποθήκευση φυσικών αρχείων του δημόσιου και "ευρύτερου" δημόσιου τομέα με φορέα υλοποίησης την Κοινωνία της Πληροφορίας ΜΑΕ (ΚτΠ ΜΑΕ), - Στόχος η ασφαλής και αποτελεσματική διαχείριση (π.χ. μεταφορά, καταγραφή, αρχειοθέτηση, ασφαλή φύλαξη) αρχείων των δημόσιων φορέων, 1,4 εκατ. file-boxes, με προϋπολογισμό 32 εκατ. ευρώ - Υπηρεσία Προγραμματισμού Δορυφορικών Αποστολών Παρατήρησης Γης του Ελληνικού Κέντρου Διαστήματος (ΕΛΚΕΔ) - Ολοκληρωμένο σύστημα πρόσβασης σε δορυφορικά δεδομένα παρατήρησης της Γης και υποστήριξης διάφορων εφαρμογών του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, με προϋπολογισμό 2,6 εκατ. ευρώ. Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα η ψηφιοποίηση - Ψηφιοποίηση Αρχείων Δεδομένων του Υπουργείου Δικαιοσύνης: 167 εκατ σελίδες 55% - Ψηφιοποίηση Αρχείων του Δημόσιου Συστήματος Υγείας: Σύνταξη Μελέτης Εφαρμογής - Πιλοτικές σαρώσεις σε 7 Νοσοκομεία της Αττικής - Ψηφιοποίηση και Ανάπτυξη Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος για τη διαχείριση, διατήρηση, διάθεση και ανάδειξη των αρχείων που φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους: 41,5 εκατ. σελίδες - 75% - Ψηφιοποίηση των αρχείων του συστήματος Μετανάστευσης και Ασύλου: 70 εκατ. σελίδες 87% - Σχεδιασμός, Υλοποίηση και θέση σε λειτουργία: Ολοκληρωμένου Γεωγραφικού Πληροφοριακού Συστήματος Ενιαίου ψηφιακού Χάρτη Απαλλοτριώσεων και Διεκδικήσεων της χώρας (e-apallotriosis): Σύνταξη Μελέτης Εφαρμογής - Ψηφιοποίηση Αρχείων Πολεοδομικής Πληροφορίας: 28 εκατ. σελίδες - 65% - Ψηφιοποίηση Αρχείου Υποθηκοφυλακείων για το Εθνικό Κτηματολόγιο: 504α εκατ.σελίδες - 84% - Ψηφιοποίηση Αρχείου Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Υ.ΝΑ.Ν.Π): έχει ολοκληρωθεί - Ασφαλής αποθήκευση φυσικών αρχείων του δημόσιου και "ευρύτερου" δημόσιου τομέα: έχει ολοκληρωθεί Συνολικά μέχρι σήμερα έχουν ψηφιοποιηθεί 817,5 εκατ. που αντιστοιχεί στο 68% της συνολικής δράσης. Όλες οι σελίδες θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως το καλοκαίρι του 2026 που ολοκληρώνεται το πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης "Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά. Περισσότερες από 1,2 δισ. σελίδες κρίσιμων τομέων συγκεντρώνονται, οργανώνονται και αποκτούν ενιαία, ψηφιακή μορφή. Έχουμε ήδη φτάσει στο 68% του στόχου, ψηφιοποιώντας 817,5 εκατ. σελίδες. Για πρώτη φορά, αρχεία της Δικαιοσύνης, της Υγείας, του Κτηματολογίου και των Πολεοδομιών γίνονται πραγματικά προσβάσιμα και αξιοποιήσιμα, μειώνοντας δραστικά τη γραφειοκρατία. Πολίτες και επιχειρήσεις θα μπορούν να βρίσκουν εύκολα και γρήγορα σε ψηφιακή μορφή τα αρχεία που τους αφορούν. Παράλληλα, θα έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε τον τεράστιο πλούτο των δημόσιων αρχείων, υλικό που μέχρι σήμερα παρέμενε διάσπαρτο, συχνά σκονισμένο και αναξιοποίητο σε αποθήκες και υπόγεια. Με την ψηφιοποίηση δημιουργούμε ένα μεγάλο και πολύτιμο σύνολο δεδομένων, ικανό να στηρίξει την ανάπτυξη εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης και να βελτιώσει ουσιαστικά τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζουμε και υλοποιούμε δημόσιες πολιτικές. Είναι μια μεταρρύθμιση που κάνει το κράτος πιο γρήγορο, πιο αποδοτικό και πραγματικά σύγχρονο", καταλήγει ο υπουργός, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Πηγή: ΑΠΕ View full είδηση

Με έγγραφό της η Γ.Γ. Δημόσιας Περιουσίας του ΥΠΕΘΟΟ 04/12/2025 Α. Π.: 211830 ΕΞ 2025 με θέμα: Στοιχεία αιτιολογίας και χρονικοί περιορισμοί στις κυρώσεις για κατασκευές στον αιγιαλό και την παραλία χωρίς άδεια και κατάληψη αιγιαλού και της παραλίας χωρίς άδεια σύμφωνα με τις περ. α) και β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024, ενημερώνει τις Κτηματικές Υπηρεσίες για την εν λόγω διαδικασία. Το έγγραφο αναφέρει: Σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 (Α΄ 33), επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο και αποκλεισμός από τις διαδικασίες παραχώρησης αιγιαλού και παραλίες σε όσους, χωρίς άδεια, κατασκευάζουν έργο στον αιγιαλό και την παραλία ή προχωρούν στην αυθαίρετη διαμόρφωσή τους. Πρόκειται για διοικητικό πρόστιμο που επιβάλλεται από την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία και έχει ως νομιμοποιητική αιτία τον αποκλεισμό μέρους του αιγιαλού από την κοινοχρησία, λόγω της κατασκευής που έχει γίνει. Το πρόστιμο αυτό δεν επηρεάζει την αρμοδιότητα άλλων οργάνων που κρίνουν την παράβαση ως πολεοδομική και βλαπτική για το περιβάλλον, όπως αναλύεται και στη συνέχεια. Παράλληλα, με την παρ. β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 προβλέπεται η επιβολή προστίμου για τις περιπτώσεις παράνομης κατάληψης αιγιαλού και παραλίας. Τα παραπάνω ισχύουν, σύμφωνα με το άρθρο 21 του ν. 5092/2024, και για όχθες, παρόχθιες ζώνες, υδάτινο στοιχείο, πυθμένα και το υπέδαφος του βυθού της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και κοίτης πλεύσιμου ποταμού, καθώς και σε χώρους ζώνης λιμένα. Για λόγους αποφυγής επαναλήψεων, η αναφορά σε αιγιαλούς και παραλίες στην παρούσα συμπεριλαμβάνει και τα στοιχεία του άρθρου 21 του ν. 5092/2024. Οι δύο αυτές παραβάσεις (αυθαίρετη κατασκευή και διαμόρφωση, αυθαίρετη κατάληψη) έχουν ως κοινό στοιχείο τον περιορισμό της κοινοχρησίας στον αιγιαλό και την παραλία. Ωστόσο, έχουν και σημαντικές διαφορές ως προς τον χρόνο και τον τρόπο που διαπράττονται και πλήττουν την κοινοχρησία, καθώς και ως προς τη νομική τους αντιμετώπιση. Για τον λόγο αυτό και πρέπει να επισημανθούν οι ειδικότερες προϋποθέσεις, υπό τις οποίες διαπιστώνονται, προκειμένου να είναι νόμιμες οι διοικητικές κυρώσεις που επιβάλλονται. Η διοικητική παράβαση της περ. α) διαπράττεται όταν ένας φορέας, ιδιωτικός ή δημόσιος, κατασκευάζει έργο ή διαμορφώνει τον αιγιαλό χωρίς άδεια. Χρόνος της παράβασης είναι ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε η παράνομη ανέγερση ή διαμόρφωση, ανεξαρτήτως του χρόνου που διαπιστώθηκε. Το έργο που έχει κατασκευασθεί χωρίς άδεια είναι κατεδαφιστέο, όπως προκύπτει σαφώς από την παρ. 5 του άρθρου 18 του ν. 5092/2024. Σε σχέση με την κατεδάφιση έχει εκδοθεί η Σχετ. εγκύκλιος. Εκ της φύσεώς της, η παράβαση της αυθαίρετης κατασκευής ή διαμόρφωσης έργου τελείται μόνο μία φορά, κατά τον χρόνο της ανέγερσης. Επεμβάσεις επί της αυθαίρετης κατασκευής συνιστούν νέες, αυτοτελείς παραβάσεις της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024, στον βαθμό που επεκτείνουν την επιφάνεια που καλύπτεται από το αυθαίρετο έργο. Όμως η διατήρηση της αυθαίρετης κατασκευής δεν συνιστά αυτοτελή παράβαση της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 5092/2024, καθώς δεν καταγράφεται ως τέτοια στη νομοθεσία. Δεν καταγράφεται ως αυτοτελής παράβαση στη νομοθεσία ούτε η παράλειψη του φερόμενου κυρίου ή κατόχου ή κατασκευαστή της αυθαίρετης κατασκευής να συμμορφωθεί με το πρωτόκολλο κατεδάφισης εντός της προθεσμίας της παρ. 5 του άρθρου 18 του ν. 5092/2024. Επομένως, δεν μπορεί να επιβληθεί διοικητική κύρωση δεύτερη, μετά την ανέγερση ενός έργου, για μόνο τον λόγο ότι αυτό εξακολουθεί να είναι υφιστάμενο. Η διατήρηση του υφιστάμενου αυθαίρετου έργου καλύπτεται από το πρόστιμο μη έγκαιρης κατεδάφισης που προβλέπεται στο άρθρο 125ΙΓ του ν. 4495/2017 (Α΄ 167), το οποίο επιβάλλεται από τις αρμόδιες πολεοδομικές αρχές και όχι από την Κτηματική Υπηρεσία. Αντιθέτως, η παράβαση της περ. β) διαπράττεται όταν ένας οικονομικός φορέας, συνήθως επιχείρηση, κυρίως για λόγους οικονομικής εκμετάλλευσης, ασκεί δραστηριότητα σε τμήμα του αιγιαλού ή της παραλίας κατ’ αποκλεισμό των λοιπών χρηστών χωρίς να έχει σχετικό δικαίωμα μετά από τη σύναψη σύμβασης παραχώρησης του συγκεκριμένου χώρου. Συνήθως ο αποκλεισμός της κοινοχρησίας γίνεται με την ανάπτυξη ομπρελοκαθισμάτων ή τραπεζοκαθισμάτων ή λοιπών κινητών στοιχείων και την οικονομική δραστηριότητα εντός αυτών. Η παράβαση αυτή μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενη, καθώς πολλές φορές συμβαίνει, μετά την απομάκρυνση των κινητών στοιχείων, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 18 του ν. 5092/2024, να αναπτύσσονται κινητά στοιχεία εκ νέου στον ίδιο χώρο. Σημειώνεται ότι πολλές φορές έχει διαπιστωθεί οικονομική δραστηριότητα εντός του χώρου που έχει ανεγερθεί ή διαμορφωθεί αυθαίρετα χωρίς να έχει προηγηθεί σύμβαση παραχώρησης του χώρου του αιγιαλού ή της παραλίας. Στην περίπτωση αυτή είναι δυνατή η επιβολή της κύρωσης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024, για αυθαίρετη κατάληψη, ακόμη κι αν δεν μπορεί να αποδοθεί στην επιχείρηση η παράβαση της περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092, δηλαδή η αυθαίρετη ανέγερση κτίσματος ή διαμόρφωση παραλίας. Υπενθυμίζεται ότι είναι επιτρεπτή η παραχώρηση χώρου αιγιαλού ή παραλίας, ακόμη κι αν επ’ αυτής βρίσκονται αυθαίρετες κατασκευές, όπως διευκρινίζεται στην Σχετ. εγκύκλιο. Με βάση τα παραπάνω, για να είναι νόμιμη μία πράξη με την οποία επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 πρέπει να περιέχει τα εξής στοιχεία: α) περιγραφή της αυθαίρετης κατασκευής ή διαμόρφωσης και προσδιορισμός της έκτασης του αιγιαλού ή παραλίας που καταλαμβάνεται από την κατασκευή ή την παράνομη διαμόρφωση, β) προσδιορισμός του χρόνου, κατά τον οποίο έγινε η αυθαίρετη κατασκευή ή διαμόρφωση, γ) προσδιορισμός του φυσικού ή νομικού προσώπου που κατασκεύασε την αυθαίρετη κατασκευή ή διαμόρφωση του χώρου. Ο προσδιορισμός αυτός μπορεί να γίνει με κάθε πρόσφορο αποδεικτικό μέσο, το οποίο όμως πρέπει να μνημονεύεται στην αιτιολογία της απόφασης. Αν μία επιχείρηση ασκεί οικονομική δραστηριότητα εντός του χώρου που έχει κατασκευασθεί χωρίς άδεια και η κατασκευή έχει γίνει μετά την εγκατάσταση της επιχείρησης στον συγκεκριμένο χώρο ή εγγύς αυτού, από τα διδάγματα της κοινής πείρας τεκμαίρεται ότι η κατασκευή έγινε από την δραστηριοποιούμενη επιχείρηση με σκοπό την εκμετάλλευση του χώρου αυτού. Τα παραπάνω στοιχεία εντάσσονται στην έκθεση αυτοψίας της παρ. 3 του άρθρου 17 του ν. 5092/2024 ή σε άλλα έγγραφα που μνημονεύονται στην έκθεση αυτοψίας και συγκοινοποιούνται με αυτήν, αποτελώντας ουσιαστικά αναπόσπαστο τμήμα της. Ως χρόνος που διαπιστώθηκε η παράβαση τίθεται η ημερομηνία της αυτοψίας, εκτός αν η παράβαση είναι γνωστή στην υπηρεσία από προηγούμενους ελέγχους ή άλλα στοιχεία, τα οποία πρέπει επίσης να αναφέρονται στην έκθεση αυτοψίας ή να επισυνάπτονται σε αυτήν. Δεν είναι σύμφωνη με τον νόμο η επιβολή των κυρώσεων για δεύτερη φορά για την ίδια κατασκευή ή διαμόρφωση. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η παράβαση τελείται εκ νέου και αυτοτελώς (και επιβάλλεται η σχετική κύρωση) όταν γίνεται επέμβαση επί του ήδη ανεγερθέντος κτίσματος ή διαμορφωθέντος τμήματος του αιγιαλού ή παραλίας και η επέμβαση αυτή αυξάνει την έκταση της επιφάνειας αιγιαλού ή παραλίας που καταλαμβάνεται. Ως έκταση που υπολογίζεται για την επιβολή του προστίμου νοείται όχι το σύνολο της δομημένης έκτασης, αλλά το σύνολο της επιφάνειας του αιγιαλού ή της παραλίας που καταλαμβάνεται. Τα έτη, επί των οποίων πολλαπλασιάζεται το τετραπλάσιο του ανταλλάγματος που προκύπτει με βάση τον μαθηματικό τύπο της παρ. 5 του άρθρου 10 του ν. 5092/2024, είναι αυτά που μεσολαβούν από τον χρόνο ανέγερσης ή διαμόρφωσης μέχρι τον χρόνο που διαπιστώνεται η παράβαση. Για να είναι πλήρως αιτιολογημένη η παράβαση της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 5092/2024 θα πρέπει στην αντίστοιχη έκθεση αυτοψίας της παρ. 3 του άρθρου 17 του ν. 5092/2024 να περιλαμβάνονται ή να εντάσσονται τουλάχιστον τα εξής στοιχεία: α) η διαπίστωση της κατάληψης συνοδευόμενη από κατάλληλο φωτογραφικό υλικό και προσδιορισμός της έκτασης που καταλαμβάνεται, β) ο προσδιορισμός του οικονομικού φορέα που ασκεί οικονομική δραστηριότητα που μπορεί να γίνει με κάθε πρόσφορο τρόπο (απόδειξη που εκδίδεται για τη δραστηριότητα αυτή, διαφήμιση κ.λπ.). Επιπροσθέτως, σε σχέση με τον χρόνο που διαπιστώνονται οι παραβάσεις επισημαίνονται τα εξής: 1.Δεν επιβάλλονται κυρώσεις με βάση το άρθρο 19 του ν. 5092/2024 για παραβάσεις που έγιναν πριν από την έναρξη ισχύος του, καθώς δεν νοείται η αναδρομική εφαρμογή νόμου που επιβάλλει κυρώσεις, ποινικές ή διοικητικές. Επομένως, δεν επιβάλλονται κυρώσεις με βάση το άρθρο 19 του ν. 5092/2024 για κατασκευές ή διαμορφώσεις ή καταλήψεις που έγιναν πριν την 4η Μαρτίου 2024, ημέρα κατά την οποία άρχισε να ισχύει ο ν. 5092/2024 σύμφωνα με το άρθρο 63 του ν. 5092/2024, καθώς η δημοσίευση του νόμου έγινε στο Φ.Ε.Κ. Α΄ 33/ 4.3.2024. 2.Επειδή με την παρ. 1 του άρθρου 24 του ν. 5092/2024 καταργήθηκαν τα άρθρα 27 και 29 του ν. 2971/2001, δεν μπορούν με διοικητική πράξη που έχει εκδοθεί μετά την έναρξη ισχύος του ν. 5092/2024 να επιβληθούν κυρώσεις κατ’ εφαρμογή του άρθρου 27 του ν. 2971/2001 ή, κατ’ αρχήν, του άρθρου 29 του ν. 2971/2001. 3.Κατ’ εξαίρεση, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 5092/2024, παραβάσεις της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 2971/2001 που έχουν διαπιστωθεί πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 5092/2024 εξετάζονται ως προς τη διαδικασία επιβολής των διοικητικών κυρώσεων με βάση την καταργούμενη διάταξη. Πρόκειται για τις διατάξεις που αφορούν την ποινική προστασία του αιγιαλού και της παραλίας. Οι διοικητικές κυρώσεις της παρ. 23 του άρθρου 3 του ν. 2242/1994 (Α΄ 162) επιβάλλονται αποκλειστικά από τις οικείες λιμενικές αρχές, εκτός αν πρόκειται για όχθες μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, οπότε και η αρμοδιότητα ανήκει στην Κτηματική Υπηρεσία. Υπ.-Εθνικής-Οικονομίας-και-Οικονομικών-211830-ΕΞ-2025-04.12.2025-1.pdf View full είδηση

Η Ελλάδα, αν και γνωστή για την αρχιτεκτονική της κληρονομιά και όχι για τους ουρανοξύστες της, διαθέτει μερικά εντυπωσιακά κτίρια που καθόρισαν τη σύγχρονη αστική της εικόνα. Από τον εμβληματικό Πύργο Αθηνών μέχρι το ανανεωμένο κτίριο του Πειραιά, τα ψηλότερα κτίρια της χώρας αφηγούνται μια ιστορία ανάπτυξης, αρχιτεκτονικής και αισθητικής. Ας γνωρίσουμε τα δέκα υψηλότερα κτίρια στην Ελλάδα σήμερα. 1. Πύργος Αθηνών (Athens Tower 1) – 103 μ. Το υψηλότερο κτίριο της Ελλάδας δεσπόζει στους Αμπελόκηπους από το 1971. Με ύψος 103 μέτρα και 28 ορόφους, ο Πύργος Αθηνών αποτέλεσε πρωτοπορία για την εποχή του, καθώς ήταν το πρώτο ελληνικό κτίριο με μεταλλικό σκελετό. Παραμένει σύμβολο της επιχειρηματικής Αθήνας, φιλοξενώντας γραφεία μεγάλων εταιρειών. 2. Πύργος Πειραιά (Piraeus Tower) – 84 μ. Ο «κοιμώμενος γίγαντας» του Πειραιά ολοκληρώθηκε το 1975 αλλά παρέμεινε για δεκαετίες αναξιοποίητος. Η πρόσφατη ανακαίνιση του 2023 τον μετέτρεψε σε ένα σύγχρονο κτίριο γραφείων με βιώσιμη αρχιτεκτονική και εντυπωσιακή πρόσοψη. Με ύψος 84 μέτρα, είναι πλέον το δεύτερο ψηλότερο κτίριο της χώρας. 3. Atrina Center Tower – 80 μ. Το Atrina Center, στο Μαρούσι, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους επιχειρηματικούς πύργους της Αθήνας. Με ύψος περίπου 80 μέτρα, προσφέρει γραφεία, καταστήματα και εστιατόρια, όντας σημείο αναφοράς στη βόρεια επιχειρηματική ζώνη της πρωτεύουσας. 4. Apollo Tower – 80 μ. Ο πύργος αυτός, στην Πανόρμου, είναι το ψηλότερο οικιστικό κτίριο της Ελλάδας. Χτίστηκε το 1973, έχει 25 ορόφους και φιλοξενεί διαμερίσματα με μοναδική θέα στην Ακρόπολη. Η καθαρή μοντερνιστική γραμμή του το καθιστά εμβληματικό για την εποχή της αντιπαροχής. 5. Πύργος ΟΤΕ Θεσσαλονίκης – 76,4 μ. Ο Πύργος του ΟΤΕ στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολα της πόλης. Ολοκληρώθηκε το 1970, έχει ύψος 76,4 μέτρα και λειτουργεί σήμερα ως κέντρο τηλεπικοινωνιών, εκθέσεων και εστίασης, με περιστρεφόμενο καφέ στην κορυφή. 6. Κεντρικά Γραφεία ΟΤΕ – 72 μ. Στην Κηφισίας, το κτίριο των Κεντρικών Γραφείων του ΟΤΕ δεσπόζει με ύψος 72 μέτρα και μοντέρνα γραμμική αρχιτεκτονική. Στεγάζει τα κεντρικά τμήματα του οργανισμού και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιχειρηματικά σημεία της Αθήνας. 7. Ξενοδοχείο President – 68 μ. Το γνωστό President Hotel στη Λεωφόρο Κηφισίας, ολοκληρωμένο το 1978, είναι το μεγαλύτερο ξενοδοχείο της χώρας σε αριθμό δωματίων. Με ύψος 68 μέτρα και χαρακτηριστική κυψελωτή πρόσοψη, παραμένει σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη ξενοδοχειακή αρχιτεκτονική της Αθήνας. 8. Athens Tower 2 – 65 μ. Ο δεύτερος πύργος του συγκροτήματος Athens Towers φτάνει τα 65 μέτρα. Ολοκληρώθηκε μαζί με τον κεντρικό Πύργο Αθηνών και φιλοξενεί επίσης γραφεία και επιχειρήσεις, διατηρώντας την ίδια αισθητική και αρχιτεκτονική γραμμή. 9. Ξενοδοχείο Hilton Athens – 65 μ. Ένα από τα πιο εμβληματικά ξενοδοχεία της Αθήνας, το Hilton άνοιξε το 1963 και έχει ύψος 65 μέτρα. Το κτίριο είναι γνωστό για την αυστηρή γεωμετρία του και τη χαρακτηριστική μαρμάρινη πρόσοψη που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Ιωάννης Βικέλας. 10. Υπουργείο Δημόσιας Τάξης (Κατεχάκη) – 65 μ. Γνωστό και ως «Λαίδη Κατεχάκη», το κτίριο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης υψώνεται στα 65 μέτρα. Κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970 και χαρακτηρίζεται από τη στιβαρή, λειτουργική του αρχιτεκτονική. Το μέλλον: Ο «Riviera Tower» στο Ελληνικό Αν και δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, ο Riviera Tower στο Ελληνικό αναμένεται να φτάσει τα 200 μέτρα, καθιστώντας τον μακράν τον ψηλότερο ουρανοξύστη στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Η ολοκλήρωσή του θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή για την ελληνική αρχιτεκτονική και την αστική ανάπτυξη. View full είδηση

Όταν τον Μάιο του 2009 ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς έκοβε την κορδέλα και παρέδιδε στην κυκλοφορία το σύνολο της Εγνατίας Οδού, ελάχιστοι μπορούσαν να προβλέψουν πώς θα εξελισσόταν η ιστορία του μεγαλύτερου οδικού άξονα της χώρας. Το έργο – σύμβολο της δεκαετίας του 2000, που ένωσε την Ηγουμενίτσα με τους Κήπους του Έβρου και κατά μήκος του οποίου αναπτύχθηκαν πόλεις, εμπορικά κέντρα και διασυνοριακές ροές, φαινόταν τότε ολοκληρωμένο, σταθερό, έτοιμο να υπηρετήσει τη χώρα για δεκαετίες. Κι όμως, λίγο αργότερα άρχιζε ένας νέος κύκλος, όχι τεχνικός αλλά θεσμικός, με την υπαγωγή της Εγνατίας στο ΤΑΙΠΕΔ το 2011. Σχεδόν 15 χρόνια μετά, αυτός ο κύκλος φαίνεται να κλείνει. Το υπουργείο Υποδομών προχωρά ταχύτατα στις τελευταίες κινήσεις που θα οδηγήσουν, σύμφωνα με τον σχεδιασμό, λίγο πριν εκπνεύσει το 2025, στην παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης και εκμετάλλευσης του δρόμου για τα επόμενα 35 χρόνια στην κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – Egis. Η κατάθεση της σύμβασης παραχώρησης στη Βουλή σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του νέου κεφαλαίου. Το νομοσχέδιο αναμένεται να εισαχθεί για επεξεργασία στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή σήμερα Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2025, ανοίγοντας έναν κύκλο συζητήσεων για τις υποχρεώσεις, τις επενδύσεις και τα χρονοδιαγράμματα που αναλαμβάνει η παραχωρησιούχος εταιρεία. Σύμφωνα με πληροφορίες, το εφάπαξ τίμημα διαμορφώνεται στα 1,31 δισ. ευρώ, ποσό που θα πρέπει να καταβληθεί πριν από το τέλος του έτους, προκειμένου να «κλειδώσει» και τυπικά η μεταβίβαση. Το μεγάλο ερώτημα, πλέον, είναι πότε ακριβώς ξεκινά η νέα εποχή για την Εγνατία. Η σύμβαση βρίσκεται στη διαδικασία κύρωσης και η ενεργοποίηση της παραχώρησης θα εξαρτηθεί από το πότε θα ολοκληρωθούν οι θεσμικές διαδικασίες στη Βουλή, καθώς και από την έκδοση των τελικών πράξεων έναρξης. Το επικρατέστερο σενάριο, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, είναι ότι η παραχώρηση θα ξεκινήσει είτε στις αρχές του νέου έτους είτε στα τέλη του ίδιου, ανάλογα με το πόσο γρήγορα θα κυρωθεί το κείμενο της σύμβασης και θα ολοκληρωθούν οι απαιτούμενες προδικαστικές πράξεις. Εργασίες για τον εκσυγχρονισμό σηράγγων, γεφυρών και οδοστρώματος Η Εγνατία Οδός ωστόσο εισέρχεται σε μια βαθιά μεταβατική περίοδο, καθώς η νέα σύμβαση παραχώρησης αναμορφώνει τόσο τη λειτουργία της όσο και τη δομή τιμολόγησης των διοδίων. Ένα εκτεταμένο πρόγραμμα έργων, με διάρκεια 65 μηνών και γεωγραφικό εύρος που καλύπτει ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα, ενεργοποιείται με τη νέα σύμβαση παραχώρησης της Εγνατίας Οδού. Πυρήνας του προγράμματος αποτελούν οι σήραγγες, οι οποίες μπαίνουν σε πλήρη κύκλο αναβάθμισης. Σε ολόκληρη την Εγνατία, από την Πίνδο μέχρι την Ανατολική Μακεδονία και τα σύνορα με την Τουρκία, κάθε σήραγγα θα δεχτεί εκτεταμένες ηλεκτρομηχανολογικές παρεμβάσεις και νέες εγκαταστάσεις ασφάλειας. Το έργο περιλαμβάνει αντικατάσταση συστημάτων εξαερισμού, φωτισμού, πυρανίχνευσης, κάμερες, αυτοματισμούς, καλωδιώσεις, καθώς και εργασίες αποστράγγισης και δομικές ενισχύσεις όπου κριθεί απαραίτητο. Ανάλογες παρεμβάσεις θα γίνουν και στις σήραγγες των καθέτων αξόνων, από τον Προμαχώνα και την Κρυσταλλοπηγή έως το Ορμένιο, ώστε όλες να φτάσουν τα σύγχρονα ευρωπαϊκά πρότυπα λειτουργίας. Εξίσου σημαντικό κεφάλαιο αποτελούν οι γέφυρες και τα τεχνικά έργα που απλώνονται σε όλο το μήκος του αυτοκινητόδρομου. Σειρά θα πάρουν οι μεγάλες γέφυρες της Ηπείρου, οι γέφυρες σε Δυτική και Κεντρική Μακεδονία, αλλά και τα τεχνικά της Θράκης, όπου θα εκτελεστούν έλεγχοι, ενισχύσεις, αντικαταστάσεις εφεδράνων, αντιδιαβρωτικές προστασίες και αποκαταστάσεις σκυροδεμάτων. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι εργασίες θα απαιτήσουν σημαντικές παρεμβάσεις στα στηθαία και στις υποδομές ασφαλείας, ώστε να ανταποκρίνονται στα σημερινά φορτία κυκλοφορίας αλλά και στις υψηλές απαιτήσεις οδικής ασφάλειας. Παράλληλα, σε πολλά τμήματα του οδοστρώματος θα πραγματοποιηθούν εκτεταμένες ανακατασκευές. Σημεία με έντονη κυκλοφοριακή φόρτιση, όπως το τόξο από Θεσσαλονίκη μέχρι Λάρισα, περιοχές με δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες στα ορεινά της Πίνδου και της Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και τμήματα της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης όπου το οδόστρωμα παρουσιάζει φθορές, μπαίνουν σε πρόγραμμα πλήρους αποκατάστασης. Τα έργα θα περιλαμβάνουν φρεζάρισμα, νέες στρώσεις ασφάλτου, ενίσχυση αντιολισθηρότητας και διόρθωση παραμορφώσεων. Σημαντική βαρύτητα δίνεται και στα έργα αποχέτευσης και αντιπλημμυρικής προστασίας. Σε τμήματα όπου παρατηρούνται συχνές λιμνάζουσες συγκεντρώσεις νερού, ιδιαίτερα στη Θράκη, στην Κεντρική Μακεδονία και σε χαμηλά σημεία της Ηπείρου, θα κατασκευαστούν νέοι αγωγοί, οχετοί, φρεάτια και αποστραγγιστικές τάφροι. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα απαιτηθούν επεμβάσεις ανασχεδιασμού, ώστε ο δρόμος να ανταποκρίνεται σε έντονα καιρικά φαινόμενα που τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται συχνότερα. Παρεμβάσεις για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας Το πρόγραμμα παρεμβάσεων εκτείνεται και στα συστήματα λειτουργίας της Εγνατίας. Οι κόμβοι, τα Κέντρα Ελέγχου Κυκλοφορίας, οι εγκαταστάσεις φωτισμού και οι υποδομές τηλεματικής θα αναβαθμιστούν ριζικά. Νέες μεταβλητές πινακίδες, κάμερες υψηλής ευκρίνειας, συστήματα καταγραφής και διαχείρισης συμβάντων, αισθητήρες κυκλοφορίας και ενεργειακά αποδοτικός φωτισμός θα εγκατασταθούν σε καίρια σημεία του άξονα και των καθέτων. Η λειτουργία του αυτοκινητόδρομου περνά σε ένα νέο επίπεδο ψηφιοποίησης, με στόχο την ταχύτερη ανταπόκριση σε συμβάντα και τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Ένα ακόμη μέτωπο αφορά τους σταθμούς διοδίων. Όσοι σταθμοί δεν είχαν κατασκευαστεί ή λειτουργήσει μέχρι την έναρξη της παραχώρησης, θα ολοκληρωθούν με ευθύνη του Δημοσίου και θα παραδοθούν ώστε να τεθούν άμεσα σε λειτουργία. Ταυτόχρονα, οι υφιστάμενοι σταθμοί αναβαθμίζονται, με νέες υποδομές, συστήματα πληρωμών και βελτιώσεις στη λειτουργικότητα. Σε 65 μήνες, αν το πρόγραμμα υλοποιηθεί χωρίς εκτροπές, η Εγνατία δεν θα θυμίζει τον δρόμο των τελευταίων ετών. Θα πρόκειται για έναν άξονα πλήρως αναβαθμισμένο, με σύγχρονη τεχνολογία, υψηλά επίπεδα ασφάλειας και αντοχή στις απαιτήσεις της επόμενης δεκαετίας. Νέο καθεστώς διοδίων βάσει της διανυόμενης απόστασης Το νέο πλαίσιο λειτουργίας που τίθεται σε ισχύ με τη σύμβαση παραχώρησης αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζονται, επιβάλλονται και εισπράττονται τα διόδια, μετατρέποντάς τα σε ένα σταθερό, αναλογικό και πλήρως προβλέψιμο σύστημα. Για τους οδηγούς αυτό σημαίνει τόσο αυξήσεις όσο και μια νέα λογική τιμολόγησης, για το Δημόσιο, συνεπάγεται ένα αυστηρό μοντέλο υποχρεώσεων και διαφάνειας και για τον παραχωρησιούχο, ένα σταθερό περιβάλλον για επενδύσεις και αναβάθμιση του άξονα. Σήμερα η Εγνατία Οδός παραμένει ο οικονομικότερος μεγάλος αυτοκινητόδρομος της χώρας. Η μέση χρέωση των διοδίων είναι περίπου 0,03 ευρώ ανά χιλιόμετρο, ένα ποσό που αντιστοιχεί σε περίπου 3 λεπτά του ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αντίστοιχη μέση χρέωση στους υπόλοιπους οδικούς άξονες, όπως η Ολυμπία Οδός ή η Νέα Οδός, φτάνει σχεδόν τα 0,06 ευρώ ανά χιλιόμετρο. Η σύμβαση λοιπόν προβλέπει αυξήσεις. Όχι απότομα, αλλά σταδιακά, μέσα σε μια μεταβατική διετή περίοδο. Στη διάρκεια αυτών των δύο χρόνων θα τεθούν σε λειτουργία όλοι οι σταθμοί διοδίων, μετωπικοί και πλευρικοί, και η χρέωση θα προσαρμοστεί σταδιακά προς το νέο μοντέλο που βασίζει το τέλος αποκλειστικά στη διανυόμενη απόσταση. Στο τέλος της διετίας ολόκληρος ο άξονας θα λειτουργεί με ενιαίο χιλιομετρικό τιμολόγιο, ενώ οι οδηγοί θα έχουν προσαρμοστεί στις νέες τιμές χωρίς απότομες μεταβολές. Η μεγάλη αλλαγή είναι η υιοθέτηση ενός πλήρως αναλογικού συστήματος διοδίων. Οι χρεώσεις πλέον δεν συνδέονται με το σημείο όπου βρίσκεται ο σταθμός, αλλά με τα χιλιόμετρα που έχει διανύσει ο οδηγός. Οι βασικοί χιλιομετρικοί συντελεστές έχουν καθοριστεί, συγκεκριμένα περίπου 0,03 – 0,04 ευρώ ανά χιλιόμετρο για δίκυκλα, 0,05 – 0,06 ευρώ για τα ΙΧ, 0,10 – 0,12 ευρώ για μικρά και μεσαία φορτηγά και 0,14 – 0,16 ευρώ για βαρέα οχήματα. Οι τιμές αυτές αποτελούν τη «βάση τιμολόγησης» του νέου συστήματος. Έτσι, ένα ταξίδι όπως η Θεσσαλονίκη – Καβάλα θα κοστίζει γύρω στα 9 – 10 ευρώ για ένα ΙΧ, ποσό που προκύπτει από τον απλό πολλαπλασιασμό της διαδρομής με τη χιλιομετρική χρέωση. Σε ορισμένα τμήματα της Εγνατίας θα εφαρμοστεί υβριδικό σύστημα διοδίων. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ η χρέωση θα παραμένει αναλογική ανά χιλιόμετρο, ο τρόπος είσπραξης θα συνδυάζει σταθερά σημεία με ηλεκτρονική καταγραφή διέλευσης, ιδίως σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν ακόμη ολοκληρωμένες υποδομές για συμβατικούς σταθμούς. Το υβριδικό μοντέλο επιτρέπει την άμεση μετάβαση στη χιλιομετρική χρέωση χωρίς να απαιτείται η ολοκλήρωση όλων των τεχνικών έργων, προετοιμάζοντας παράλληλα το έδαφος για μελλοντικό σύστημα πλήρους ηλεκτρονικής πληρωμής. Παράλληλα, η σύμβαση τοποθετεί ένα σαφές ανώτατο όριο χρέωσης, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί σε καμία περίπτωση το 0,51 ευρώ ανά χιλιόμετρο για τις υψηλότερες κατηγορίες οχημάτων. Το όριο αυτό δεν έχει καμία σχέση με τις τρέχουσες τιμές, λειτουργεί περισσότερο ως μια «δικλείδα ασφαλείας» για τις επόμενες δεκαετίες. Ακόμη και σε περιόδους μεγάλης ανόδου του πληθωρισμού ή αύξησης των λειτουργικών εξόδων, η χρέωση δεν μπορεί να υπερβεί αυτό το επίπεδο. Παραμένει στο Δημόσιο ο λογαριασμός των απαλλαγών Σημαντική αλλαγή επέρχεται και στο καθεστώς των απαλλαγών. Μέχρι σήμερα, απαλλαγές όπως αυτές για κατοίκους όμορων περιοχών ή για ανέργους μπορούσαν να εφαρμοστούν σχετικά εύκολα. Στο νέο πλαίσιο, καμία απαλλαγή δεν ισχύει αυτόματα. Χρειάζεται ρητή απόφαση του Δημοσίου, η οποία μπορεί να διαρκεί το πολύ δύο χρόνια και να παραταθεί μόνο με συναίνεση του παραχωρησιούχου. Το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι κάθε απαλλαγή συνεπάγεται κόστος για το Δημόσιο, το οποίο υποχρεώνεται να αποζημιώνει πλήρως τον παραχωρησιούχο για την απώλεια εσόδων. Η κοινωνική πολιτική, με άλλα λόγια, παραμένει δυνατή, αλλά πλέον πληρώνεται από το κράτος. Το νέο καθεστώς επιβάλλει και αυστηρούς κανόνες για όσους δεν πληρώνουν διόδια. Η καταγραφή της παράβασης μέσω φωτογραφίας αποτελεί πλήρη απόδειξη, ότι ο οδηγός υποχρεώνεται να καταβάλει το οφειλόμενο ποσό μαζί με μια αστική ποινή που ισούται με το εικοσαπλάσιο του διοδίου, ενώ σε περίπτωση μη εξόφλησης ο παραχωρησιούχος μπορεί να προχωρήσει σε διαταγή πληρωμής με ταχεία διαδικασία. Η πρακτική της «αυτοσχέδιας απαλλαγής» που γνωρίσαμε στην Εγνατία ανήκει πλέον στο παρελθόν. Στο ευρύτερο λειτουργικό πλαίσιο της παραχώρησης εντάσσονται και τα ΣΕΑ, τα οποία ο παραχωρησιούχος αναλαμβάνει να λειτουργεί, να συντηρεί και να αναβαθμίζει. Η λειτουργία των ΣΕΑ συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της εξυπηρέτησης των οδηγών αλλά και με την ομαλή εφαρμογή του υβριδικού συστήματος διοδίων, καθώς αποτελούν σημεία όπου εγκαθίστανται κρίσιμες τεχνολογικές υποδομές. Κάπως έτσι, η Εγνατία Οδός εισέρχεται σε μια διετία μετασχηματισμού, στο τέλος της οποίας ο άξονας θα λειτουργεί με ένα ενιαίο, πλήρως αναλογικό σύστημα χρέωσης, με σαφείς κανόνες για τις απαλλαγές, με εγγυημένη εισπραξιμότητα, με αναβαθμισμένες υποδομές και με ένα μοντέλο τιμολόγησης που θα πλησιάζει τα ευρωπαϊκά πρότυπα. View full είδηση

Η επερχόμενη γενιά του Ευρωκώδικα 8 δεν είναι ενημέρωση, αλλά επανάσταση. Μια κριτική ανάλυση για τις ριζικές αλλαγές σε Φάσματα, Γεωτεχνική Μηχανική και τον πρακτικό αντίκτυπο στον Σχεδιασμό για την Ελλάδα. Ως μελετητές μηχανικοί, έχουμε ενσωματώσει στην πρακτική μας τον Ευρωκώδικα 8 (EN 1998-1:2004) για σχεδόν δύο δεκαετίες. Το πλαίσιο αυτό, αν και καινοτόμο για την εποχή του, βασίστηκε σε επιστημονικές παραδοχές που σήμερα θεωρούνται ξεπερασμένες. Η έλευση της νέας γενιάς του Ευρωκώδικα 8, με ορίζοντα πλήρους εφαρμογής το 2024-2025, δεν αποτελεί μια απλή «ενημέρωση» (update), αλλά μια «θεμελιώδη αναθεώρηση» (revision), η οποία ενσωματώνει τα διδάγματα από καταστροφικούς σεισμούς και 20 χρόνια ακαδημαϊκής έρευνας. Η νέα δομή διασπά το παλιό, μονολιθικό Μέρος 1 σε δύο διακριτά τμήματα: το FprEN 1998-1-1 (Γενικοί κανόνες και Σεισμική Δράση) και το FprEN 1998-1-2 (Κτίρια). Αυτή η αρθρωτή δομή είναι η πρώτη ένδειξη μιας βαθύτερης, φιλοσοφικής αλλαγής. Οι κυριότερες διαφορές, ωστόσο, εντοπίζονται σε δύο πυλώνες που ορίζουν ολόκληρο τον αντισεισμικό σχεδιασμό: τον ορισμό της σεισμικής δράσης και την ταξινόμηση των εδαφών. 1. Η Εγκατάλειψη της agR και η Υιοθέτηση των Sα και Sβ Ο Ευρωκώδικας 8 του 2004 θεμελίωνε ολόκληρη τη σεισμική δράση σε μία και μοναδική παράμετρο: την επιτάχυνση αναφοράς εδάφους τύπου Α (agR - reference peak ground acceleration). Ολόκληρο το ελαστικό φάσμα απόκρισης (είτε Τύπου 1 είτε Τύπου 2) αποτελούσε απλώς μια κλιμάκωση αυτής της τιμής, μέσω των συντελεστών S, TB, TC και TD. Αυτή η προσέγγιση είναι πλέον επιστημονικά ανεπαρκής. Η agR (ουσιαστικά το PGA) είναι ένας ασταθής δείκτης της πραγματικής σεισμικής επικινδυνότητας. Ένας ισχυρός, μακρινός σεισμός (π.χ. M=7.5 στα 100 km) και ένας μέτριος, κοντινός σεισμός (π.χ. M=6.0 στα 10 km) μπορούν να παράγουν το ίδιο PGA, αλλά τα φάσματά τους είναι δραματικά διαφορετικά: ο πρώτος είναι πλούσιος σε μεγάλες περιόδους (απειλή για υψηλά, εύκαμπτα κτίρια) και ο δεύτερος σε μικρές περιόδους (απειλή για χαμηλά, δύσκαμπτα κτίρια). Το μοντέλο agR ήταν «τυφλό» σε αυτή τη διαφορά. Ο νέος EC8:2024 (στο FprEN 1998-1-1) εγκαταλείπει πλήρως την «αγκύρωση» στο PGA. Αντ' αυτού, ορίζει το ελαστικό φάσμα σε βράχο (rock conditions) μέσω δύο άμεσων φασματικών παραμέτρων, οι οποίες προέρχονται απευθείας από τα σύγχρονα πιθανοτικά μοντέλα σεισμικής επικινδυνότητας (PSHA), όπως το ESHM20 : 1. Sα: Η μέγιστη φασματική επιτάχυνση (το «πλατώ» του φάσματος). 2. Sβ: Η φασματική επιτάχυνση στην περίοδο T = 1.0 s. Αυτή είναι η σημαντικότερη επιστημονική αναβάθμιση του κώδικα. Τα εθνικά προσαρτήματα μπορούν πλέον να υιοθετήσουν φάσματα που αντικατοπτρίζουν την πραγματική τοπική σεισμοτεκτονική διαμόρφωση, αντί να «στριμώχνουν» την επικινδυνότητα σε μια προκαθορισμένη, αυθαίρετη φόρμα. 2. Η Γεωτεχνική Επανάσταση: Από την «Τυραννία» του VS,30 στο Ενιαίο "Ground Model" Εάν η αλλαγή στη σεισμική δράση είναι εξέλιξη, η αλλαγή στη γεωτεχνική ταξινόμηση είναι επανάσταση. Ο EC8:2004 ταξινομούσε τις εδαφικές συνθήκες (Κατηγορίες A, B, C, D, E) βασιζόμενος σχεδόν αποκλειστικά στη μέση ταχύτητα διάτμησης των κυμάτων στα επιφανειακά 30 μέτρα (VS,30). Όπως και η agR, η VS,30 είναι μια επικίνδυνα απλοϊκή παράμετρος. Αγνοεί πλήρως τι συμβαίνει *κάτω* από τα 30 μέτρα και, κυριότερα, αγνοεί τη θεμελιώδη ιδιοπερίοδο του εδάφους (T0). Για παράδειγμα, 15 μέτρα μαλακής αργίλου (VS = 150 m/s) πάνω σε βράχο (T0 ≈ 0.4 s) και 50 μέτρα μέσης πυκνότητας άμμου (VS = 250 m/s) πάνω σε βράχο (T0 ≈ 0.8 s), θα μπορούσαν και τα δύο να ταξινομηθούν ως Κατηγορία C ή D, παρότι το πρώτο θα ενίσχυε καταστροφικά ένα 4-όροφο κτίριο και το δεύτερο ένα 8-όροφο. Ο νέος EC8:2024, ακολουθώντας τις προτάσεις ερευνητικών ομάδων (όπως η ελληνική, υπό τον Καθ. Πιτιλάκη), υιοθετεί μια πολυπαραμετρική ταξινόμηση. Οι κύριες παράμετροι είναι πλέον : 1. Το Πάχος της εδαφικής απόθεσης μέχρι το σεισμικό υπόβαθρο (π.χ. H800 - βάθος μέχρι VS > 800 m/s). 2. Η Θεμελιώδης Ιδιοπερίοδος (T0). 3. Η Μέση Ταχύτητα Διάτμησης (VS,H ή VS,30). Αυτό οδηγεί σε πολύ πιο «έξυπνες» υποκατηγορίες (π.χ. B1, B2, C1, C2), οι οποίες διακρίνουν τα ρηχά από τα βαθιά εδάφη με παρόμοιες τιμές VS. Ταυτόχρονα, η νέα γενιά των Ευρωκωδίκων επιλύει τη χρόνια «έλλειψη συμβατότητας» (lack of compatibility) μεταξύ του EC7 (Γεωτεχνικός Σχεδιασμός) και του EC8-5 (Γεωτεχνικός Αντισεισμικός Σχεδιασμός). Ο νέος EC7 (EN 1997:2024) και ο νέος EC8-5 απαιτούν πλέον τη δημιουργία ενός ενιαίου «Γεωτεχνικού Μοντέλου» (Ground Model). Αυτό σημαίνει ότι η γεωτεχνική έρευνα πρέπει πλέον να περιλαμβάνει τις δυναμικές παραμέτρους (VS, T0) που απαιτεί ο αντισεισμικός σχεδιασμός, τερματίζοντας τη συνήθη ασυνεννοησία μεταξύ Γεωτεχνικού και Δομοστατικού Μηχανικού. 3. Περιπτώσεις Μελέτης (Case Studies): Ο Ποσοτικός Αντίκτυπος στον Σχεδιασμό Οι αλλαγές αυτές δεν είναι θεωρητικές. Μεταβάλλουν άμεσα τα εντατικά μεγέθη σχεδιασμού. Οι παλιές Κατηγορίες Πλαστιμότητας DCL, DCM, DCH δεν αντιστοιχούν πλήρως στις νέες DC1, DC2, DC3. Πρόκειται για μια «εννοιολογική μετατόπιση», που συχνά συνοδεύεται από μείωση του συντελεστή συμπεριφοράς q. Για παράδειγμα, η νέα DC2 αντιστοιχεί σε q ≤ 3.1, τιμή αισθητά μικρότερη από αυτή που χρησιμοποιούσαμε για την DCM. - Case Study 1: Κτίρια Οπλισμένου Σκυροδέματος (Ο/Σ): Συγκριτικές μελέτες που εφάρμοσαν και τους δύο κώδικες σε τυπικά πλαίσια Ο/Σ (5-όροφα και 10-όροφα) έδειξαν ότι ο νέος κώδικας (DC2/DC3) οδηγεί σε αυξημένες απαιτήσεις διαμήκους οπλισμού στα υποστυλώματα και αυστηρότερες απαιτήσεις εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρων) για την επίτευξη της τοπικής πλαστιμότητας. Η μείωση του q και οι αυστηρότεροι κανόνες ικανοτικού σχεδιασμού καθιστούν τον νέο κώδικα πιο απαιτητικό για τους φορείς Ο/Σ. - Case Study 2: Μεταλλικά Κτίρια (Χάλυβας): Εδώ συναντάμε ένα παράδοξο. Έρευνες καταδεικνύουν ότι ο νέος EC8 οδηγεί σε «δομικά ελαφρύτερες λύσεις» (structurally lighter solutions) για χαλύβδινα πλαίσια ροπής (MRFs). Πώς είναι δυνατόν, ενώ ο q μειώνεται; Η απάντηση είναι ότι ο σχεδιασμός των χαλύβδινων πλαισίων σπάνια καθορίζεται από την αντοχή (που επηρεάζει ο q). Καθορίζεται σχεδόν πάντα από την ακαμψία (έλεγχος μετακινήσεων) και τα φαινόμενα 2ας τάξης (P-Delta). Ο παλιός EC8:2004 είχε υπερβολικά συντηρητικούς κανόνες για τα P-Delta. Ο νέος EC8:2024 ενσωματώνει «βελτιωμένα κριτήρια για τον έλεγχο των φαινομένων 2ας τάξης», τα οποία είναι πιο ορθολογικά και επιτρέπουν πιο βελτιστοποιημένες, άρα και ελαφρύτερες, διατομές. 4. Επίλογος: Ο Αντίκτυπος στην Ελλάδα και η Ευρύτερη Εικόνα Για τον Έλληνα μηχανικό, η αλλαγή θα είναι διπλή. Όχι μόνο αλλάζει ο κώδικας, αλλά αλλάζει και ο χάρτης εφαρμογής του. Ο ισχύων χάρτης 3 Ζωνών (ΕΑΚ 2003, με agR 0.16g, 0.24g, 0.36g) θεωρείται πλέον «ξεπερασμένος». Ήδη, έχει δημοσιευθεί μια πλήρης πρόταση για το νέο Εθνικό Προσάρτημα, βασισμένη στο ESHM20, η οποία εισάγει 5 νέες Ζώνες Σεισμικής Επικινδυνότητας. Η κρισιμότερη διαφορά είναι ότι αυτές οι ζώνες δεν θα ορίζονται πλέον από ένα μόνο agR, αλλά από τις νέες παραμέτρους Sα και Sβ (π.χ. η νέα Ζώνη 5 θα έχει PGA ≈ 0.37g, Sα ≈ 0.92g και Sβ ≈ 0.34g). Παράλληλα, τα υπόλοιπα Μέρη του κώδικα έχουν επίσης αναθεωρηθεί πλήρως. Το EN 1998-3:2025 (Αποτιμήσεις/Ενισχύσεις) διευρύνει το πεδίο του, καλύπτοντας πλέον ρητά και τις Γέφυρες, εκτός από τα Κτίρια. Το EN 1998-4:2025 (Σιλό, Δεξαμενές κ.λπ.) εισάγει τρεις διακριτές στάθμες επιτελεστικότητας (SD, DL, OP), μετατρέποντάς το ουσιαστικά σε πλαίσιο Performance-Based Design. Συμπερασματικά, ο Ευρωκώδικας 8:2024 σηματοδοτεί ένα τεράστιο επιστημονικό άλμα. Τερματίζει την εποχή των υπερ-απλουστευμένων proxies (agR, VS,30) και απαιτεί από τον μηχανικό μια βαθύτερη κατανόηση της γεωτεχνικής και της δυναμικής των κατασκευών. Η καμπύλη εκμάθησης θα είναι απότομη, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι ασφαλέστερες, ορθολογικότερες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, πιο οικονομικές κατασκευές. ----------------- Ο Δρ. Κώστας Σαχπάζης είναι Πολιτικός Μηχανικός, Καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (www.uowm.gr και www.geodomisi.com, email: [email protected]), η Κωνσταντίνα Σαχπάζη είναι Πολιτικός Μηχανικός, και η Δέσποινα Σαχπάζη είναι Αρχιτέκτων Μηχανικός View full είδηση

Συνολική έκταση 1.751 στρεμμάτων με καθαρή έκταση 1.296 στρεμμάτων, συνολική δόμηση του Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης στα 90.701 τ.μ. με Συντελεστή Δόμησης 0,07 και μέγιστη κάλυψη από 12%- 20%, συνολική δυναμικότητα 1.133 κλινών και μέγιστος πληθυσμός στα 2.250 άτομα. Αυτά είναι, συνοπτικά, τα κύρια χαρακτηριστικά της φιλόδοξης, χαρακτηρισμένης ως στρατηγικής επένδυσης για το ‘’Serenity Village”, που προωθείται απέναντι από την Υδρα στην Πελοπόννησο, με επενδυτικό φορέα την Ηydra Rock Α.Ε. με επικεφαλής τον κ. Γιάννη Βαρδινογιάννη. Στόχος, η δημιουργία ενός εμβληματικού – αειφορικού τουριστικού θέρετρου υψηλών προδιαγραφών – Serenity village». «Η προτεινόμενη επένδυση αφορά στη δημιουργία ενός εμβληματικού, αειφορικού τουριστικού θέρετρου υψηλών προδιαγραφών, το οποίο θα αναπτυχθεί σε περιοχή μοναδικού φυσικού κάλλους, στις νοτιοανατολικές παρυφές του Δήμου Πόρου και σε γειτονική περιοχή του Δήμου Ερμιονίδας», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά. Το επενδυτικό σχέδιο περιλαμβάνει τη δημιουργία Σύνθετου Τουριστικού Καταλύματος και την ανάπτυξη ενός οργανωμένου Παραθεριστικού Τουριστικού Χωριού, με έμφαση στην παροχή ποιοτικών υπηρεσιών διαμονής, στην ενσωμάτωση βιώσιμων κατασκευαστικών προτύπων και στην περιβαλλοντικά υπεύθυνη λειτουργία. Πρόκειται για έργο που δεν απευθύνεται σε μαζικό τουρισμό, αλλά εστιάζει στη δημιουργία μιας υψηλής ποιότητας εμπειρίας διαμονής, με παράλληλη ενίσχυση της τοπικής οικονομίας και απασχόλησης». Η επένδυση έχει ήδη χαρακτηριστεί ως Στρατηγική Επένδυση σύμφωνα με την απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων (ΔΕΣΕ) το Μάρτιο του 2025. Η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, συνοδεύεται, μεταξύ άλλων, από μελέτη εκτίμησης επιπτώσεων στα λιβάδια ποσειδωνίας αλλά και μελέτη φέρουσας ικανότητας στην οποία επισημαίνεται ότι «το προτεινόμενο ΕΣΧΑΣΕ πρόκειται στην περιοχή να προσθέσει μέγιστο πληθυσμό 2.250 ατόμων (φιλοξενούμενοι, επισκέπτες, εργαζόμενοι κλπ.) με την πυκνότητα στο σύνολο της έκτασής του να φτάνει στα 1.286 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο). Στην περιοχή γενικότερα υπάρχει μία πτωτική πληθυσμιακή τάση και πληθυσμιακή γήρανση», όπως υποστηρίζεται. Όπως επισημαίνεται, η συνολική έκταση όπου αναπτύσσεται το επενδυτικό σχεδίου ανέρχεται, όπως προαναφέρθηκε, σε περίπου 1.751 στρέμματα και αποτελείται από δύο τμήματα που απέχουν περί τα 800 μέτρα μεταξύ τους στη θέση «Βλαχέικα» του Δήμου Πόρου της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων της Περιφέρειας Αττικής και στη θέση «Μετόχι» του Δήμου Ερμιονίδας της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδος της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Το τελικό ακίνητο δημιουργήθηκε από την ένωση 16 ιδιοκτησιών οι οποίες είναι αδόμητες πλην κάποιων υφιστάμενων κτισμάτων στην θέση «Βλαχέικα» τα οποία αθροίζουν σε εκτιμώμενη δόμηση 450 τ.μ.. Οι δύο Ζώνες Η επένδυση περιλαμβάνει δύο κύριες ζώνες ανάπτυξης, την πρώτη ζώνη ανάπτυξης (Ζώνη 1), με χρήση «Τουριστικού Παραθεριστικού Χωριού» και τη δεύτερη ζώνη (Ζώνη 2) με χρήση «Τουρισμός- Αναψυχή». «Η πολεοδόμηση της περιοχής θα βασιστεί σε αρχές οικολογικού σχεδιασμού και οι αντίστοιχες τουριστικές κατοικίες που θα ανεγερθούν θα φέρουν χαρακτηριστικά βιοκλιματικού σχεδιασμού, πληρώντας τα κριτήρια παθητικών κτιρίων με ετήσια κατανάλωση ενέργειας». Οι δύο κύριες Ζώνες επιμερίζονται σε 6 ενότητες, ενώ σε ό,τι αφορά τη δόμηση, η αρχή είναι «να δημιουργηθεί ένας τουριστικός-παραθεριστικός οικισμός/θέρετρο με ήπια χαρακτηριστικά με έμβαση στην βιωσιμότητα και φιλικός προς το περιβάλλον στον οποίο οι περιορισμοί αφορούν Συντελεστή Δόμησης -Σ.Δ. (μεικτό) 0,07 και η μέγιστη επιτρεπόμενη κάλυψη να είναι από 12% έως 20%. Συνοπτικά, στη Ζώνη 1 για το Τουριστικό Παραθεριστικό Χωριό σε συνολική έκταση 1.362 στρ., η τελική έκταση (ανευ δασικών και ρεμάτων) αντιστοιχεί σε 926 στρεμμάτων και περιλαμβάνει τρείς ενότητες. Η επιφάνεια δόμησης θα είναι 64.833 τ.μ. με μέγιστη κάλυψη 20%. Συνολικά προβλέπονται 100 τουριστικές κατοικίες (640 τ.μ./ κατοικία) με μια δυναμικότητα 700 κλινών και προβλεπόμενο μέγιστο πληθυσμό 930 ατόμων, όπως επισημαίνεται στην έκθεση της τουριστικής φέρουσας ικανότητας/ χωρητικότητας. Στη Ζώνη 2 Τουρισμός-Αναψυχή η συνολική έκταση αντιστοιχεί σε 387 στρέμματα με την τελική έκταση (άνευ δασικών και ρεμάτων να αφορά 370 στρ. και περιλαμβάνει επίσης τρείς ενότητες, το Σύνθετο Τουριστικό Κατάλυμα σε 260 στρ., τη δεύτερη ενότητα με τις τουριστικές επαύλεις σε 73 στρ. και την τρίτη ενότητα (εστίαση, αθλητισμός, αναψυχή) σε 38,29 στρ.. Η μέγιστη κάλυψη στην περίπτωση αυτή είναι 12% με συνολική επιφάνεια δόμησης τα 25.868 τ.μ.. Ειδικότερα, στην πρώτη ενότητα του Σύνθετου Τουριστικού Καταλύματος προβλέπεται η ξενοδοχειακή μονάδα με τουριστική υποδομή/ κέντρο θαλασσοθεραπείας δυναμικότητας 200 κλινών και 45 τουριστικές βίλες δυναμικότητας 180 κλινών με μέγιστο πληθυσμό στα 670 άτομα. Η συνολική επιφάνεια δόμησης είναι στα 18.059 τ.μ.. Στη δεύτερη ενότητα περιλαμβάνονται 3 τουριστικές επαύλεις και μία υφιστάμενη δυναμικότητας 53 κλινών (με μέγιστο πληθυσμό 130 άτομα), ενώ η δόμηση αντιστοιχεί σε 5.128 τ.μ.. Στην τρίτη ενότητα με μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις, χώρο εστίασης, χώρος στάθμευσης σκαφών η δόμηση είναι 2.680 τ.μ., ενώ ο μέγιστος πληθυσμός προβλέπεται, με βάση τη σχετική έκθεση στα 520 άτομα. Όπως υποστηρίζεται στη μελέτη φέρουσας ικανότητας, «από το 1991 και το 2021 η πτώση μεταξύ αρχικών και τελικών πληθυσμιακών μεγεθών είναι αισθητή ενώ υπάρχει μία εγκατάλειψη του χώρου με μεταναστεύσεις, ενώ η γήρανση και η υπογεννητικότητα δεν ανανεώνουν τον πληθυσμό. Επιπλέον, η περιοχή σε πολλές περιοχές της από μόνιμη κατοικία μετατράπηκε σε εξοχική-παραθεριστική». Οι επενδυτές υποστηρίζουν ότι «η χωροθέτηση του έργου σε μια περιοχή με έντονα αναπτυσσόμενο τουριστικό δυναμικό και σημαντικές περιβαλλοντικές αξίες, καθιστά τη συγκεκριμένη επένδυση στρατηγικής σημασίας, τόσο για τον Αργοσαρωνικό όσο και για τον ευρύτερο θαλάσσιο και νησιωτικό τουρισμό της χώρας. Η επένδυση υιοθετεί εξ αρχής αρχές της κυκλικής οικονομίας, προκρίνει την εξοικονόμηση φυσικών πόρων (ενέργεια, νερό, εδάφη) και περιορίζει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου». View full είδηση